5 minute read
OP ZOEK NAAR JE INNERLIJKE BERG
OP ZOEK NAAR ZIJN INNERLIJKE BERG
HOE EEN SOLOREIS DOOR AZIË KASPERS LEVENSPAD TEKENDE
International Journalismstudent Kasper Speltincx (24) vertelt ons wat hij leerde tijdens zijn soloreis van meer dan vier maanden naar Sri Lanka en Nepal. ‘Ik heb in de Nepalese bergen zo’n 230 kilometer gewandeld tot op 5600 meter hoogte; daar ben ik wel heel trots op.’
TEKST Andrei Stiru & Charlotte Ariën
Zoals veel achttienjarigen begon Kasper na het middelbaar meteen aan een studie in het hoger onderwijs. Na drie jaar en twee studierichtingen besloot Kasper toch om zichzelf eerst te vinden. Bovendien liep zijn relatie van vier jaar op de klippen. Zonder opleiding en zonder vriendin was Kasper opeens nergens meer aan gebonden. ‘Ik had niets om op te wachten en niets dat mij in België hield. Toen besloot ik om op reis te vertrekken.’
Na een hoop research koos Kasper voor het verre Oosten. Eerst zou hij naar Sri Lanka reizen, wat volgens hem een minder populaire bestemming is dan de typische Zuidoost-Aziatische trekpleisters zoals bijvoorbeeld Thailand.
Kasper las het boek, De Acht Bergen van Paolo Cognetti en vond daarin de inspiratie om na Sri Lanka naar Nepal te trekken. ‘In het boek gebruikt Cognetti de volgende metafoor: je kan ofwel de zeven hoogste bergen ter wereld beklimmen ofwel je innerlijke berg beklimmen. Dat is me bijgebleven.’
In februari 2019 liet Kasper België tijdelijk achter voor Sri Lanka. Zijn avontuur begon in het noorden van het land. Daarna zou hij het binnenland verkennen, om ten slotte te eindigen in het zuiden, de hotspot voor surfers.
Behalve voor slaapplekken lag de planning van Kasper er meestal losjes bij. ‘Het doel was niet om een goed geplande reis te doen volgens een strak schema’, zegt hij. ‘Nadat ik was aangekomen, had ik een hostel voor twee nachten. Maar al de rest? Foert, we zien wel.’ schil met België zorgde ervoor dat ik soms lang moest wachten tot er iemand antwoordde op mijn berichten.’ Toch vindt hij het helemaal niet erg om alleen te zijn.
Kaspers avontuur verliep niet altijd zonder risico, hoewel hij meestal geen problemen ondervond. ‘Ik heb het voordeel dat ik groot ben tegenover de lokale bevolking van Sri Lanka en Nepal.’ Dat hij een man is, heeft volgens hem ook in zijn voordeel gespeeld. ‘Ik heb de luxe dat ik mij over mijn veiligheid niet te veel zorgen moet maken. Maar, je maakt natuurlijk wel dingen mee.’
Zo kwam hij in Sri Lanka in het midden van de nacht een man tegen die met een gigantische machete in het rond stond te zwaaien. ‘Als zoiets in België gebeurt, dan freakt ge, maar in Sri Lanka kan dat allemaal.’
Kasper was gelukkig al twee weken terug in België toen Sri Lanka werd getroffen door een achttal bomaanslagen in kerken en sterrenhotels. Vooral de herkenbaarheid van die plekken was beangstigend. ‘Toen ik de beelden op het nieuws zag, was het eng omdat dat plekken waren waar ik zelf heb gestaan. Van mensen die nog daar waren, hoorde ik dat het leven plotseling helemaal veranderd was. Ze hadden bijvoorbeeld een avondklok waarbij ze voor acht uur al binnen moesten zijn. Dat vond ik toen zot om te horen.’
STILLE WATEREN
Constant met mensen in contact zijn bracht een verandering teweeg in de soms wat gesloten Kasper. ‘Ik ben een stil iemand en vond het contact leggen met nieuwe mensen een echte uitdaging. Ik heb daar veel uit geleerd maar ik blijf nog altijd stoïcijns mezelf, chill.’
Kasper maakte ook het omgekeerde mee. ‘Ik heb korte momenten van eenzaamheid meegemaakt, gewoon omdat ik toen niks te doen had. Het tijdsver-
DE LEERSCHOOL VAN HET LEVEN
OOK AAN DE BELGISCHE KUST IS ER HEEL WAT AVONTUUR TE BELEVEN VOOR KASPER. © Kasper Speltincx Wat kun je dus allemaal leren uit een soloreis? Volgens Kasper veel. Waar hij vroeger meer gesloten was, durft hij nu met wildvreemden te praten. Het sociale aspect is niet het enige. Uit noodzaak moest Kasper leren budgetteren, waarbij hij zelfs spreadsheets bijhield van al zijn uitgaven. Leren omgaan met eenzaamheid, iets waar veel mensen vandaag mee sukkelen, heeft Kasper ook onder de knie.
YOGARETREAT
Tijdens zijn tijd in Nepal deed Kasper een week lang mee aan een yogaretreat. Dat houdt in: van ’s ochtends tot ’s avonds laat meditatie en yoga doen, aangevuld met behoorlijke porties verse thee. ‘Dat was echt trainen, vollenbak. Ik doe nu thuis nog aan yoga, maar het is niet zoals daar. De innerlijke rust kan ik wel nog altijd vinden, maar thuis is het natuurlijk niet hetzelfde.’
Het is vooral de sereniteit die Kasper zich herinnert van Nepal. Het meest memorabele moment van zijn reis was een solotrektocht van meer dan 230 kilometer in de Nepalese bergen tot op maar liefst 5.600 meter hoogte. ‘Die ervaring was het puurste dat er was. Wandelen, eten, slapen. Aan meer dan die basics had ik geen nood. Je moest met niets anders bezig zijn, gewoon elke dag zo ver mogelijk wandelen. Dat maakte voor mij Nepal ook zo puur.’
De gastvrijheid van de lokale bevolking was iets waarvan Kasper achterover viel. Tijdens zijn trektocht verbleef hij in theehuisjes langs het wandelgebied waar hij altijd met open armen werd ontvangen. ‘Het was gewoon perfect, meer moest het niet zijn.’
Verder leer je op een soloreis om te gaan met andere culturen en onbekende gebruiken. Kasper zegt hierdoor meer in touch te zijn geraakt met de eigen Belgische cultuur, hoe die in elkaar zit en wat ze betekent. Ook heeft hij geleerd om zelfredzaam te zijn in situaties waar hij op niemand kan rekenen behalve zichzelf.
De zoektocht naar een levenspad is niet voor iedereen vanzelfsprekend, hoewel een soloreis door Azië Kasper wel overtuigde. Na zijn reis heeft hij misschien de belangrijkste les van ze allemaal onthouden, namelijk dat je eerst je passie in het leven moet vinden voordat je ervoor gaat. n
NIEUW BEGIN sliste Kasper om nog een derde studie te trotseren: internationale journalistiek aan Thomas More. De reis speelde uiteindelijk een grote rol in zijn studiekeuze. ‘Ik ben altijd van het principe geweest dat je niet per se een diploma nodig hebt om te werken. Ik vind ook niet dat je moet werken om gigantisch veel te verdienen, maar het is belangrijk dat je je werk graag doet en leuk vindt. Tijdens mijn reis heb ik zoveel verhalen gehoord en nieuwe dingen leren kennen die mij uiteindelijk inspiratie en zin gaven om bij te leren over mensen. Vandaar mijn keuze voor journalistiek.’
