Amante by Thomas More Journalistiek

Editie 1 - Mei 2016

Passie & hobby

Gespot: Fanatieke schilder in Berlijn Jonge slager gaat topslagerij achterna Hadewig(43) laat zich volledig gaan op de lokale radio

Colofon

Edito

Afgelopen week is er weer veel gebeurd in ons landje. Stakingen, politieke spanningen en noem maar op. Ik houd helemaal niet van stress en spanning en duik daarom graag weg in een goed boek of een spannende serie. Netflix is mijn guilty pleasure. Ontspannen en van het leven genieten vind ik heel belangrijk en daar neem ik dan ook mijn tijd voor. De reis naar Berlijn was voor mij ook puur genieten. Ik heb er kennis gemaakt met de Amerikaanse schilder Paul Vogeler. Paul leeft voor zijn schilderijen en weet niet wat hij zonder zou doen. Een sympathieke man met een passie en een doel in het leven. Ook de Limburgse Hadewig is gedreven en vertelt al haar geheimen van achter de radio microfoon. Al de mensen die aan bod komen in dit magazine zijn zo gepassioneerd en gedreven in wat ze graag doen. Ik hoop dat jullie tijdens het lezen van dit nummer net zo gedreven worden als zij Enjoy!

Maaike

Met dank aan

Drukkerij Rapid Print

Concept vormgeving Maaike Van Den Cruyce

Foto’s

Maaike Van Den Cruyce Wannes Van Muylder

Coverfoto

Wannes Van Muylder

Coverontwerp

Maaike Van Den Cruyce

Uren. Dagen. Nachten. Weken. Die hebben we nodig gehad om u dit magazine

over gedreven en gepassioneerde mensen te brengen. Het is nu overgeleverd aan uw kritische geest. Nu zouden er, naar aloude traditie, ellenlange bedankingen moeten volgen aan mensen die mij hebben geholpen om dit te realiseren. Meh. Maar nu de gelegenheid er toch is, kan ik er beter gebruik van maken: Bedankt, Wannes! Merci om alles tot het laatste moment uit te stellen ,waardoor ik een uurtje voor het magazine moet worden binnengebracht bij de drukker, op mijn bureaustoel aan het bekomen ben van een nachtje door Indesignen. Of het zinvol was, weet ik zeer binnenkort. Veel leesplezier met het lezen van dit magazine, beste lezer! En neemt u alstublieft de moeite om mijn schoon- en vermoeidheidsfoutjes niet op te merken. Dikke bezen!

Redactie

Maaike Van Den Cruyce Wannes Van Muylder

Eindredactie

Maaike Van Den Cruyce

Vormgeving

Maaike Van Den Cruyce Wannes Van Muylder

Wannes

AMANTE 3

Dirigente Lieve maakt van haar hobby haar werk

‘Ik luister enkel naar Klara’ Lieve De Rop (54) komt uit een muzikaal gezin. Ze speelt, luistert en schrijft muziek en is dirigente van De Gildejeugd in Asse. Daarnaast geeft ze fulltime muziekles aan kunstenacademie August de Boeck in Asse. Wanneer ik haar vroeg of ze zich een leven zonder muziek kan voorstellen, was het antwoord klaar en duidelijk: ‘Een leven zonder muziek kan ik me niet voorstellen, dit is me met de paplepel ingegeven.’ Foto en tekst: Maaike Van Den Cruyce

Lieve spendeert wekelijks zeer veel tijd aan muziek. ‘Het is iets dat ik niet kan loslaten. Naast mijn wekelijkse les als docent aan de Kunstenacademie, ben ik elke zondagvoormiddag paraat op de repetitie van Harmonie De Gilde in Asse. Hier dirigeer ik de Gildejeugd en speel ik baritonsaxofoon in het volwassenenorkest. In totaal ben ik meer dan dertig uur per week met muziek bezig.’ ‘Het is een passie die doorheen de jaren gegroeid is.’ Met veel plezier schrijft en herschrijft Lieve muziekstukken voor Harmonie De Gilde, De Gildejeugd en voor het saxofoonen klarinetensemble van de academie.

‘Ik ben meer dan dertig uur per week met muziek bezig.’ © Maaike Van Den Cruyce

4 AMANTE

Zusterliefde Lieves zus, Els De Rop, speelt dwarsfluit en piccolo en is ook een vaste waarde binnen De Gilde. Wanneer ik over Lieve begin klaart ze op. ‘Ik vind het mooi hoe mijn zus opgaat in haar passie. Ze zet zich met een grote gedrevenheid in voor De Gilde en de kunstenacademie. Bovendien is ze steeds bereid om te helpen, hoe druk ze het ook heeft. Dat bewonder ik aan haar’, aldus zus Els. Els zelf is ook veel bezig met muziek. ‘Ik help in de Gildejeugd de jongsten met slagwerk en percussie. Daarnaast ga ik een ander orkest versterken bij concerten.’ Net zoals bij haar zus, musiceren Els haar kinderen ook. ‘Thuis wordt er vaak muziek gespeeld. Mijn dochters spelen klarinet en saxofoon en zijn hier ook wekelijks mee bezig.’

klarinet, maar op 15 jarige leeftijd koos ze er zelf voor om altsaxofoon te leren. Haar vader kwam uit een familie van amateuristische muziekbeoefenaars. Hierdoor was het logisch dat zijn kinderen dit ook zouden doen. ‘Muziek beoefenen werd ons niet gevraagd maar was vanzelfsprekend’, vertelt ze me bij een tasje koffie in haar woonkamer. ‘Mijn vader schreef me samen met

‘Muziek beoefenen werd ons niet gevraagd, maar was vanzelfsprekend’

Klara Niet enkel spelen, schrijven en dirigeren, maar ook muziek beluisteren behoort tot Lieves routine. ‘Er is maar een radiozender waar ik naar luister en dat is Klara. Ik vind het fijn om ideeën op te doen of om nummers te herkennen die ik ooit heb gespeeld. Zowel in huis als in de auto staat Klara steeds op. Mijn kinderen zijn dit gewoon.’ Joke en Nele hebben ook muziek in hun bloed en Lieve hoopt dat haar kleinkinderen dit later ook zullen hebben.

Muzikale familie Klarinet was voor Lieve geen persoonlijke keuze. ‘Mijn vader en nonkels speelden allemaal bij de plaatselijke harmonie. Van mijn vader kreeg ik een klarinet, mijn broer leerde trompet spelen en mijn twee zussen dwarsfluit.’ Lieve speelde graag

Elke zondagvoormiddag is Lieve paraat in Het Gildenhof, de repetitieruimte van De Gilde. ‘Hier repeteren we ongeveer drie uur per week. Eerst dirigeer ik een uurtje De Gildejeugd en daarna speel ik twee uur baritonsaxofoon in het volwassenenorkest.’ Volledig stoppen met muziek zit er voor haar niet in. ‘Als ik niet meer zou kunnen omwille van gezondheidsproblemen, dan zou ik nog steeds met muziek bezig zijn of raad geven aan jongere leerkrachten. Muziek is mijn leven, hobby en passie, maar de dag dat ik het gevoel heb te moeten gaan werken stop ik er onmiddellijk mee’, aldus Lieve.

mijn twee zussen en broer in de toenmalige muziekschool in. Als kind heb ik mij hier nooit vragen bij gesteld. Ik vond het fijn om naar de lessen te gaan en muziek te mogen leren. Zo ben ik verder in de muziek gerold.’

Zowel in Harmonie De Gilde als in haar vrije tijd

Vaste waarde

Lieve De Rop komt uit een gezin van vier kinderen in Asse. Van op jonge leeftijd beoefent ze samen met haar broer en twee zussen muziek. Ondanks dat ze van haar vader een klarinet kreeg, koos ze er op 15 jarige leeftijd voor om altsaxofoon te spelen. Met dit instrument studeerde ze verder aan het conservatorium van Gent en Antwerpen. Hier behaalde ze een hoger diploma voor saxofoon en kamermuziek en ontving ze naast deze, ook eerste prijzen voor notenleer en muziekgeschiedenis. Lieve bewerkte al heel wat muziekstukken voor ensembles en orkesten en is op dit moment vaste gastdocent saxofoon tijdens de jaarlijkse saxofoonstages aan de Kunsthumaniora in Brussel.

Lieve is al 46 jaar muzikant bij Harmonie De Gilde in Asse waar ze ook de jongere garde, De Gildejeugd, dirigeert. Ook haar kinderen zijn er een vaste waarde. ‘Toen mijn kinderen muziek begonnen te spelen, bracht ik ze naar de repetitie. Omdat de vorige Gildejeugd dirigent vaak naar het buitenland moest, mocht ik hem vervangen en zo heb ik uiteindelijk zijn taak overgenomen.’

Repeteren Harmonie De Gilde is een muziekvereniging waarmee Lieve haar liefde voor muziek deelt. ‘De Gilde betekent voor haar meer dan enkel een muziekvereniging. ‘Deze bende is mijn familie en mijn thuisbasis.’

speelt Lieve baritonsaxofoon.

Gepassioneerd musicus

AMANTE 5

Jong Vlees Stijn (21) werkt nu een jaar lang als slager bij de prestigieuze artisanale slagerij Dierendonck in Sint-Idesbald. Deze slagerij is zo’n 140 km gelegen van zijn woonplaats en dus verblijft hij in de week op zijn eentje in Sint-Idesbald, ver weg van zijn vrienden en familie. Foto en tekst:Wannes Van Muylder

6 AMANTE

Stijn heeft niet altijd de ambitie gehad om slager te worden: ‘Ik wist pas in het derde middelbaar dat ik slager wilde worden. Na de lagere school ging ik naar de koksschool in Antwerpen, omdat ik graag kok wou worden, maar in de eerste twee jaar van de opleiding kregen we ook een beetje bakkerij, slagerij en hotel. Uiteindelijk ben ik dan verkocht geraakt aan de stiel en heb ik voor slagerij gekozen.’

Vakmanschap ‘Dierendonck is een zaak die erg bij me past’, zegt Stijn. ‘Het is een slagerij die heel veel moeite doet om terug producten van topkwaliteit te brengen, met hetzelfde vakmanschap als vroeger. Ik heb dat altijd heel belangrijk gevonden. Tegenwoordig worden namelijk heel veel dingen in de industrie gemaakt. Ook bij de slager vind je heel vaak charcuterie die gewoon van de fabriek komt.’ ‘Wij maken hier alles zelf, daar zit enorm veel tijd en moeite in en dat brengt natuurlijk een prijskaartje met zich mee. Dierendonck is dus wel een dure, maar ook een duurzame zaak. Je kan er zeker van zijn dat je kwaliteit in huis haalt.’

Stijn wil de beste slager van België worden ©Wannes Van Muylder

voor een avondje terug naar huis en rij ik de volgende ochtend terug naar Sint-Idesbald. Het varieert dus een beetje.’ Tijdens de drukke periodes werkt Stijn ook in de weekends. ‘De feestdagen zijn één van de drukste periodes van het jaar. Dan werk ik zo goed als zeven dagen op zeven en blijf ik hier dus een hele week slapen.’

‘Bij de slager vind je vaak charcuterie die gewoon van de fabriek komt’ Pendelen Een job zo ver van huis zorgt ervoor dat Stijn heel wat moet pendelen. In een normale week rijdt hij zondagavond of maandagochtend op en keert hij vrijdagavond terug naar huis. ‘Maar deze week is het bijvoorbeeld zaalvoetbal met de vrienden, dan keer ik

probeer ik gewoon zo goed mogelijk mijn best te doen.’ Gelukkig zijn er nog sociale media: ‘Die zijn een handig middel om contact

‘Mijn vriendin vindt het wel knap wat ik doe, maar ze mist mij ook vaak’

Chiroleider

‘Het is ook heel moeilijk om een job zo ver van huis te combineren met een sociaal leven. Ik ben zelfs moeten stoppen met basketballen, je kan niet alles even veel blijven doen.’ Stijn is wel nog leider in de chiro. Hij kan er vaak niet zijn en vindt dat best jammer. ‘Je kan natuurlijk niet alles hebben. De momenten dat ik erbij kan zijn,

te houden en op de hoogte te blijven van de gebeurtenissen in onze vriendengroep.’

Waarom? ‘Enerzijds hoor ik veel positieve reacties over wat ik doe, omdat de mensen die mij echt goed kennen, weten dat ik er al lang van droom om het ver te schoppen in de voedingswereld. Zij vinden het wel chapeau dat ik er nu volledig voor ga.’

AMANTE 7

Anderzijds zijn er natuurlijk mensen die wat minder enthousiast zijn. ‘Mensen vragen mij soms: Waarom zo ver? Waarom zo veel werken? Waarom kom je niet wat vaker naar huis? Ik begrijp dat wel, maar ik heb het er soms wel wat moeilijk mee. Waarom kunnen ze niet gewoon blij zijn voor mij? Mijn vriendin vindt het ook een beetje jammer. Ze vindt het wel knap wat ik doe, maar ze mist mij ook vaak.’

Buitenland Stijn wil de komende jaren ervaring opdoen in topzaken. ‘De bedoeling is om nog zeker drie jaar bij Dierendonck te blijven. Daarna wil ik een jaar naar het buitenland, om daar stages te volgen in bekende zaken, ook restaurants, alles erop en eraan. Ik wil alles gezien hebben.’ Na dat jaar wil hij gaan

werken in Leuven, bij slagerij Rondou. ‘Een beetje gelijkaardig aan Dierendonck, maar wel dichter bij huis, zodat ik mijn sociaal leven opnieuw wat meer aandacht kan geven en gewoon weer thuis kan komen wonen.’

Beste van België Als hij écht mag dromen, gaat Stijn over tien jaar zijn huidige baas achterna: ‘Ik wil dé beste van België worden, een leidende figuur in het hele slagerijgebeuren. Dat is mijn ambitie en ik wil voor niks minder gaan.’ Hiervoor werkte Stijn bij een andere slager, maar dat lag hem niet. ‘Het was niet genoeg, niet wat ik nastreefde en niet volgens mijn persoonlijke ambities. Ik wil er echt volledig voor gaan.’

Stijn poseert met het ‘schoonste stukske vlees’ van de hele atelier. © Wannes Van Muylder

Klaar met de beenhouwerij Jonge mannen als Stijn zijn nog steeds een uitzondering in de slagerijwereld. Tot op vandaag is slager volgens de VDAB een knelpuntberoep. Dat komt omdat er een veel te lage uitstroom is uit het onderwijs. In Vlaanderen en Brussel zijn er in totaal slechts zeven middelbare scholen die een slagerijrichting aanbieden. Daarnaast is er ook een volwassenenopleiding van Syntra. De dorpsslager is met uitsterven bedreigd. Ze hadden het al een hele tijd moeilijk, maar de komende jaren dreigt een grote sluitingsgolf. Beenhouwers die met pensioen gaan, hebben het moeilijk om overnemers te vinden en moeten noodgedwongen de deuren sluiten.

Stijn aan het werk in het atelier © Wannes Van Muylder

8 AMANTE

Amerikaanse kunstschilder schildert er op los in Berlijn

‘Ik vergeet te eten en naar de klok te kijken’ Paul Vogeler (33) is een Amerikaanse kunstschilder die zeer toegewijd is aan zijn werk. Hij schildert realistische portretten en voorwerpen die hij zowel aan verzamelaars als aan kunstgalerijen verkoopt. Zijn atelier bevindt zich in het Berlijnse Prenzlauer Berg, waar hij samen met zijn vrouw woont en het grootste deel van de dag aan het schilderen is. ‘Schilderen is geen hobby, maar mijn leven. Zonder dit voel ik me wanhopig en nutteloos.’Foto en tekst:Maaike Van Den Cruyce

AMANTE 9

Als ik Paul zijn atelier binnen stap, merk ik meteen dat hij geen gewone schilder is. Zijn atelier ligt er rommelig bij. Overal is er chaos. Potjes verf en kladpapier liggen verspreid in de kamer. Hij begroet me met een stevige handdruk alvorens we plaats nemen in de stoffige zetel. Zijn Engels is vloeiend, aangezien hij is opgegroeid in Canada. ‘Al van op jonge leeftijd begon ik te schilderen en te tekenen’, vertelt hij. ‘Ik was acht jaar oud toen ik een replica maakte van een schilderij van Monet. Mijn leerkracht was zo overdonderd, dat hij het liet publiceren in een kunstmagazine. Ik koester dan ook bewondering voor grote schilders, zoals Picasso en Monnet en de Vlaamse kunstschilder Michael Borreman.’

God Tijdens het gesprek word het me duidelijk hoeveel belang Paul hecht aan religie. Hij spreekt heel open over zijn geloof en liefde voor religieuze kunst. ‘Ik ben niet religieus opgevoed, maar ik kan religieuze kunst wel smaken. Er zit zoveel betekenis achter en dat is de reden waarom het me inspireert. Kunst zonder betekenis, zoals abstracte kunst vind ik lui. Het geeft gewoon de indruk dat er weinig tijd en energie is ingestoken. In totaal spendeer ik veertig uur per week aan mijn werk. In die veertig uur schilder, teken en up date ik mijn website. Er komt veel meer bij kijken dan enkel het schilderen zelf’, legt hij uit. Tijd is voor Paul dus relatief. Zeker omdat hij samen met zijn vrouw op zijn werkplaats woont. ‘Als ik nood heb aan een pauze, kook ik, of bekijk ik de schilderijen waaraan ik bezig ben. Er zijn momenten dat ik aan mijn schildersezel sta en vergeet te eten of naar de klok te kijken. Ik voel me dan één met het universum. Het voelt alsof ik werk voor God.’ De betekenis achter Paul’s schilderijen is geen rozengeur en maneschijn, maar eerder duister.

10 AMANTE

Paul toont me een portret van een man met een soort van gasmasker op. Het portret wekt een eng en donker gevoel bij me op. ‘Het is een portret van een soldaat ten tijde van oorlog. Mijn schilderijen hebben inderdaad een donkere betekenis, maar zijn realistisch.’

Donker Ik kijk rond in de kamer en zie naast portretten ook schilderijen van simpele voorwerpen staan, zoals een vaas. De witte vaas steekt af tegen een pikzwarte achtergrond. ‘Naast portretten schilder ik ook voorwerpen of personen met voorwerpen’, verklaart Paul. ‘Dit zijn simpele, alledaagse dingen die me inspireren. Ik combineer deze met een donkere achtergrond, omdat ik gewoon ben om donker te schilderen. Ik ben ook een donker persoon. Dit heeft te maken met gebeurtenissen uit mijn verleden.’

Moeilijke periode Paul lucht zijn hart door me meer te vertellen over zijn verleden. Ondanks het feit dat schilderen zijn passie is, was het voor hem niet gemakkelijk om hier voor uit te komen. ‘Mijn familie had niet zoveel met kunst gemeen en geloofde niet in mij. Op dat moment zag ik het ook allemaal even niet meer zitten. Het heeft 10 jaar geduurd voor dat ze me eindelijk begrepen en dat heeft een effect gehad op mijn gemoedstoestand en de duistere kant van mijn schilderijen. Ik had geen positieve kijk op het leven meer.’ Ook het succes komt niet vanzelf, maar door te blijven knokken is hij er toch geraakt. ‘Ik maak zowel positieve als negatieve ervaringen mee en heb enkel mezelf om aan vast te houden en in te geloven. Ik ben wel getrouwd, maar als kunstschilder breng je heel wat tijd alleen

‘Het voelt alsof ik werk voor God’

door. Gelukkig gelooft mijn vrouw in mij. Zij steunt me in alles wat ik doe’, vertelt Paul.

advies dat ik rond schilderen kan geven, is dat je altijd moet vertrouwen op je eigen intuïtie.’

Emotioneel

Paul bezit ook veel boeken met kunstcollecties van uit de hele wereld. ‘Ik vind het zeer fijn om musea te bezoeken. Hier kan ik uren blijven rondlopen. Mijn grootmoeder werkte in het museum van Cincinnati in Ohio. Bij haar ging ik vaak op bezoek. Wanneer ik in een museum ronddwaal, dan vergeet ik even mijn zorgen. Het is voor mij een manier om te ontspannen en nieuwe ideeën op te doen.’

Een goede voorbereiding is voor hem alles. Hij laat me een van zijn schetsboeken zien vol met tekeningen en aantekeningen. Als Paul op stap gaat heeft hij altijd een schetsboek bij. ‘Ik probeer elke dag iets creatiefs te doen of ten minste een idee op te schrijven. Er is geen verschil met wie ik ben en wat ik maak. Elk schilderij is een soort van eigen portret: een vers, een gebed en vooral een beetje hoop.’ Paul verkoopt zijn werk aan andere kunstgalerijen of verzamelaars, maar dat valt hem soms zwaar. ‘Ik verkoop mijn schilderijen aan klanten verspreid over de

Cocktails Naast schilderen heeft hij ook een bijjob in een bar en helpt hij als freelancer andere kunstenaars met administratieve en architecturale zaken. ‘Een paar dagen

‘Als ik een schilderij verkoop word ik emotioneel’ wereld. Zo werk ik samen met een gallerij in Berlijn en in Columbus, in Ohio. Als een favoriet schilderij van me wordt verkocht, dan probeer ik op een professionele manier afstand te nemen. Dit lukt niet altijd, met als gevolg dat ik emotioneel word.’

New York Kunstschilder wordt je niet zomaar. ‘Ik heb tijdens mijn opleiding veel gereisd en daarom voel ik me meer een Europeaan dan een Amerikaan. Eerst studeerde ik architectuur en design in Londen en Cincinnati en daarna ging ik naar de kunstenacademie in New York. ‘ Paul houdt meer van schilderen, maar heeft het brein en de vaardigheden van een architect en een designer. ‘Het belangrijkste

per maand werk ik in een bar. Hier kan ik wat praten met anderen en ben ik eventjes weg van mijn atelier. Bovendien kan ik evengoed cocktails maken als schilderen.’ Veel kunstenaars hebben een bijbaantje, maar focussen zich toch nog altijd op het schilderen. ‘Naast mijn bijbaantje ben en blijf ik een kunstschilder. Mijn doel is om later enkel te kunnen leven van mijn schilderijen. Ik wil kunst maken dat van deze tijd is en iets bijdragen aan de betekenis ervan.’

Dit portret heet de Marina _Narcissa ©Maaike Van Den Cruyce

Prenzlauer Berg Paul’s atelier is gelegen in het Berlijnse Prenzlauer Berg. Dit is een levendige buurt dat deel uit maakt van het district Pankow. Het is een wijk in Berlijn waar je zelden een villa of een alleenstaande woning tegenkomt. Sommige huizen hebben een opvallende kleur of zijn beklad met graffiti, maar dit heeft wel zijn charmes vind ik. Overdag is het wat rustiger, maar s’ avonds bruist de stad van het leven. Tal van jongeren uit verschillende cutuurgemeenschappen komen buiten om een cocktail te drinken of om te gaan feesten in een van de vele fuifzalen. Paul heeft helemaal geen spijt dat hij in Prenzlauerberg woont. ‘Het is een toffe buurt waar iedereen elkaar kent. Toen mijn vrouw en ik hier nog maar net woonden, leerden we meteen nieuwe mensen kennen. Ik reis zeer graag, maar toch zie ik mezelf hier de komende jaren nog niet vertrekken.’

AMANTE 11

Te veel spiermassa voor één lichaam

Blessureleed: de tol van powertraining

Op amper een jaar tijd ontwikkelde Vincent Kompany zich van lange, slungelige jongeman tot één van de fysiek sterkste voetballers ter wereld. Alles ging goed, tot hij in de jaren dat daarop volgden blessures begon op te stapelen. De laatste maanden leek hij meer in de lappenmand te liggen dan op het veld te staan, tot het noodlot toesloeg en hij na een liesblessure forfait moest geven voor het EK in Frankrijk. Toeval? Of is er wel degelijk een verband tussen zijn lichamelijke metamorfose en zijn blessureleed? Foto en tekst:Wannes Van Muylder

12 AMANTE

Spiermassa Als we de Belgische voetbalanalysten mogen geloven, is er geen twijfel mogelijk. Kompany kwam te veel spiermassa bij en daardoor raakt hij nu sneller geblesseerd. Het is dus ofwel zijn eigen schuld, ofwel die van zijn club, Manchester City. Een wetenschappelijke uitleg krijgen we echter zelden of nooit van de voetbalkenners.

Overpowerd De analysten krijgen wel veel bijklank van sportdokters. Onder andere dokter Chris Goossens boog zich deze maand nog in verschillende kranten over het fitnessgedrag van Kompany. Zijn conclusie? ‘Kompany heeft zich overpowerd. Hij is van nature al heel gespierd. Als hij dan maximaal gaat powertrainen, moet hij rekening houden met de risico’s. Hij kan zoveel kracht ontwikkelen dat het de draagkracht van zijn spierstelsel overschrijdt en er spieren afscheuren, zoals nu gebeurd is’, zegt Goossens in Het Laatste Nieuws.

Minder hard gaan Een blessure die vermeden had kunnen worden, dus. Langs de andere kant is Kompany zo goed, omdat hij sterk is. En hij speelt in Engeland, waar je wel wat body moet hebben om serieus genomen te worden als verdediger. Volgens Goossens is er niet veel dat Kompany kan doen om spierblessures te vermijden in de toekomst. ‘Hij is nu eenmaal al 30 jaar. Gewoon verder doen zoals hij bezig is. Misschien wat minder tot het uiterste gaan om zijn spieren minder te belasten.’

Klutske

te lang meer rekken. ‘Hij is ook al 30 jaar, hé. Ik denk niet dat het nog langer dan drie jaar zal duren voor hij er een punt achter zet. Als het op is, is het op en bij Kompany zit er naar mijn mening nog juist een klutske in.’

Aanleg Van Kompany hebben we volgens Decock dus het beste gezien. ‘Zeker nu hij de laatste maanden meer geblesseerd geweest is dan wat anders. Kompany had het ook wel wat in zich om relatief gemakkelijk geblesseerd te raken. Ook in zijn periodes bij Anderlecht en Hamburg heeft hij blessurezorgen gehad, in mindere mate weliswaar. Ik denk ook dat Kompany een aanleg voor blessures heeft. Ik heb hem nog nooit in mijn praktijk

‘Kompany had wat minder spinazie moeten eten’ gehad, dit is dus eigenlijk giswerk, maar het is toch wel opvallend hoe hij erin slaagt zich te blijven blesseren. Daarbij komt nog dat, als je een bepaalde spier eenmaal hebt gescheurd, die altijd iets brozer zal blijven en dus vatbaarder om nog eens te scheuren. Bij

Volgens kinesitherapeut Tim Decock is te veel powertrainig gevaarlijk. ©Wannes Van Muylder

Kompany is het dus een beetje een samenloop van omstandigheden: hij heeft die aanleg, een verleden van blessures, hij houdt van excessief powertrainen en hij gaat er altijd vol voor op het veld. Fanatiek fitnessen en powertrainen kan dus wel pijnlijk aflopen. Al betwijfel ik of veel mensen het erg zouden vinden om voor 13 miljoen euro per jaar af en toe eens een spiertje te scheuren. (lacht)’ In voetballand zijn verrassingen natuurlijk nooit veraf, denk je dan. ‘Als trouwe supporter van ons nationale team hoop ik natuurlijk dat we binnen twee jaar een topfitte Kompany kunnen meenemen naar het WK, maar ik vrees dat zijn prime achter ons ligt. (lacht)

Tim Decock is kinesitherapeut. Hij is het in grote lijnen eens met Chris Goossens: Kompany had wat minder spinazie moeten eten. ‘Zonder al die powertraining had zijn carrière misschien vier à vijf jaar langer kunnen duren, maar waarschijnlijk was hij nooit op het niveau geraakt waar hij nu zit.’ Volgens Decock kan Kompany zijn carrière niet al

AMANTE 13

Europese moslimradicalisering in cijfers Vertrokken Syriëstrijders in Europa 2013 Auteur: Maaike Van Den Cruyce Bron: De Morgen- studie ISCR

Schaal 2014: 1/20

Engeland Duitsland

366

240 België 296

Frankrijk 412

Zwitserland 1

2014

Zwitserland

97,4%

België

67,3%

Engeland

61%

Duitsland

40%

Frankrijk

34%

14 AMANTE

Vlaming heeft verkeerd beeld van gezonde voeding

‘Superfood bestaat niet’ Inge Hoelen - bediende bij BNP Paribas Fortis - is er van overtuigd dat vegetarisch en glutenvrij eten gezond is. Inge eet dagelijks noten, zaden en organische groenten en fruit. Voor haar is er niets zo belangrijk als het consumeren van ‘echte’ voeding. Diëtiste en voedingsexperte Sabrina Mattens heeft haar bedenkingen: ‘Noten, zaden en fruit zijn wel gezond, maar het weglaten van vlees zorgt voor enkele voedingstekor ten’, legt diëtiste Sabrina Mattens uit.

gezond. Voor mijn dochters maak ik elke dag rodelippensap. Dit is een combinatie van rode biet, appel, wortel en gember. Soms voeg ik hier ook groene groenten bij.’ Wat Inges recept zo speciaal maakt, is dat ze gewone melk vervangt door amandelmelk.

Hoog suikergehalte Smoothies mogen dan wel lekker zijn, toch bevatten ze veel suikers. Diëtiste en voedingsexperte Sabrina Mattens verklaart dat ze niet zo gezond zijn als ze lijken. ‘Fruit is zeer gezond, maar bij een smoothie worden kleurstoffen en suikers aan toegevoegd. Af en toe een smoothie drinken kan natuurlijk geen kwaad, maar je drinkt het best niet dagelijks’, zegt experte Sabrina Mattens.

Wat niet in Inges kast staat is suiker. ‘Ik drink nooit koffie, dus dan heb ik al geen suiker nodig. Klontjes witte suiker vind ik vergif. Onze voeding bevat helaas al genoeg suiker.’ Ook de diëtiste vindt dat je moet oppassen met een overdaad aan suiker. ‘Er zijn veel producten die suikers bevatten en soms zijn we hiervan niet bewust. Fruitsappen en cornflakes zijn suikerbommetjes. Bovendien maakt suiker je ook moe. Het beste is proberen te leven zonder suiker’, aldus Sabrina Mattens.

FFoto en tekst:Maaike Van Den Cruyce

Vegetarisch, glutenvrij, veganistisch en andere voedselhypes. We zien het tegenwoordig overal, maar de invulling en mening van de Vlaming verschilt. Inge Hoelen (51) werkt als bediende bij BNP Paribas Fortis en heeft een specifiek eetpatroon. Ze verwelkomt me bij haar thuis. Ik volg haar naar de keuken, waar ze me haar potjes zaden, noten en kruiden toont. ‘Ik ben zeer gezond opgevoed door mijn moeder en grootmoeder. Zo eet ik dagelijks fruit en groenten, gecombineerd met noten en zaden. Ook honing vind ik lekker en is een element van mijn dagelijkse maaltijd’, aldus Inge. Inges koelkast bevat veel groenten en fruit. Hiermee maakt ze smoothies voor haar kinderen. ‘Ik vind smoothies zeer lekker en

Het hoge suikergehalte in een smoothie schrikt Fortis bediende, Inge Hoelen, niet af. ‘De smoothies die ik maak, bevatten geen suikers en kleurstoffen. Ik gebruik enkel natuurlijke voedingsmiddelen, zoals amandelmelk en groene groenten. Met een beetje inspiratie en creativiteit kun je wel een lekkere én gezonde smoothie maken.’

Vergif Inge hecht veel belang aan de authenticiteit van voedsel. ‘95% van de voeding die je in de supermarkt vindt is bewerkt. Daarom eet ik vaak organische groenten en fruit. Bij het zien van reclame over McDonalds of Quick draait mijn maag om. Ik ben van mening dat eten met liefde moet worden klaargemaakt door mensen die je kent en vertrouwd. Fastfood is machinaal gemaakt en draait alleen maar om geld. ’Ik eet ook maar vijf keer per jaar friet’, voegt ze er nog aan toe.

Inge neemt elke ochtend een uitgebreid fruitontbijt met groene thee. © Maaike Van Den Cruyce

AMANTE 15

Media druk Onderzoek wijst uit dat bij 52% van de Vlamingen de media wél een rol speelt bij het kopen van gezonde voeding en 63% laat zich leiden door wat de supermarkt aanbied. Volgens diëtiste Sabrina Mattens geeft de media wel degelijk een verkeerd beeld van gezonde voeding. ‘Gezond eten is eten dat niet gemanipuleerd is, superfood bestaat niet in mijn ogen. Er is geen enkel voedingsmiddel dat zorgt dat je alle nodige vitaminen binnenkrijgt.’ Naast smoothies is er nog voeding waarbij de consument misleid wordt. Tijdens mijn bezoek aan Inge kreeg ik een glas versgeperst fruitsap aangeboden. Zonder toegevoegde suikers is dit wel gezond, maar met fruitsappen uit de supermarkt moet je opletten. ‘Fruitsap is een suikerbom. Er zijn zoveel andere zaken aan toegevoegd, die mensen vaak vergeten. Dit is hetzelfde met lightproducten. We worden overspoeld met reclame van nieuwe versies van producten dat minder calorieën bevatten. Ze bevatten inderdaad minder calorieën en vetgehalte, maar meer koolhydraten en suikers’, haalt onze voedingsexperte aan.

Vegetarische mythe

Ongezond Inge Hoelen eet nooit ongezond, maar volgens Sabrina kan een keer zondigen geen kwaad. ‘Ik geef toe dat ik niet altijd gezond eet. Ik zondig af en toe. Onlangs kreeg ik een doos pralines van een tevreden patiënt die haar tien kilogram overtollig vet is kwijtgeraakt. Ik heb dan ook enkele pralines opgegeten. Hetzelfde principe met alcohol. In de week drink ik niet, maar in het

‘Er is geen enkel voedingsmiddel dat alle nodige vitaminen bevat’

Uit hetzelfde onderzoek blijkt ook dat meer dan de helft van de gemiddelde Vlaming vegetarisch eten gezond vindt. Veel Vlamingen eten minstens één keer per week vegetarisch, omdat ze denken dat het alle vitamines en voedingsbestandsdelen bevat dat ze nodig hebben. Vervangproducten en glutenvrije producten worden ook als gezond ervaren. Volgens de Vlaming zijn vervangproducten zelfs beter dan vlees. Ook Inge is er sterk van overtuigd dat vegetarisch en glutenvrije voeding gezond is, maar het tegendeel is waar.

16 AMANTE

‘Vegetarisch eten blijft een eigen keuze, maar niet elke vegetariër eet gezond. Als je geen vlees lust of weigert te eten, dan moet je toch oppassen met vleesvervangers’, zegt Sabrina Mattens. ‘Een vegetariër heeft er alle belang bij om goed te weten wat hij eet, want vegetarische hamburgers zijn bijvoorbeeld vaak voorgebakken of gepaneerd. Het is het beste om een goed evenwicht te vinden en af en toe eens vlees te eten of eventueel te combineren met veel noten en zaden.’

weekend maak ik er met mate gebruik van. Gezonde voeding is belangrijk, maar je mag nooit af en toe vergeten te genieten van het leven’, concludeert onze voedingsexperte.

Tips van onze voedingsexperte

Een smoothie en fruitsap zijn pas gezond zonder suikers en kleurstoffen.

Fruitsappen en cornflakes zijn suikerbommetjes.

Light producten bevatten minder vetgehalte, maar meer koolhydraten en suikers.

Vegetarisch eten is gezond als je goed weet wat je eet.

Er bestaat geen enkel voedingsmiddel of eetgewoonte die alle vitamines bevat die de mens nodig heeft.

Een evenwichtig dieet of voedingskeuze is altijd het beste.

‘Een goede opera moet als een tsunami door je heen gaan’

Opera, zweet en tranen Jörg Königsdorf is een drukbezet man. Met gehaaste pas komt hij de bar van de Deutsche Oper in Berlijn binnengewandeld en neemt plaats aan mijn tafeltje aan het raam. ‘Let’s start’, zegt hij, in verzorgd Engels met een licht Duits accent, en dat doen we dan ook meteen. ‘Als ik ooit met opera zou moeten stoppen, open ik een bar in het zuiden van Frankrijk.’ Foto en tekst:Wannes Van Muylder

AMANTE 17

‘Ik ben Chief Dramaturg van de Deutsche Berliner Oper. Dat betekent dat ik verantwoordelijk ben voor zo ongeveer alles wat hier in de opera gebeurt. Welke stukken we spelen, wie ze zal gaan regisseren en de uitwerking van de productie met de regisseur en zijn team. Verder verzorg ik ook de communicatie naar het publiek toe en de inhoud van de programmaboekjes.’ Een hele boterham, maar voor Jörg is het dagelijkse kost. ‘Op sommige dagen ben ik hier 14 tot 15 uur lang aan het werk. In de theaterwereld zijn er geen nine-to-five-jobs. Als je merkt dat er nog veel werk te doen is, kun je niet simpelweg naar huis gaan. Er is elke dag zo veel te doen en dat maakt dat je vaak lang en vooral hard moet werken.’ Mijn familie heeft er geen problemen mee dat ik zo vaak aan het werk ben. Ze vragen

18 AMANTE

wel vaak om gratis tickets (lacht). En aan mijn moeder moet ik constant opnieuw uitleggen wat mijn job ook weer allemaal inhoudt. Het is ook zo ingewikkeld, hé.’

ik echter tot het besef dat ik mijn job als journalist beu was. Ik nam ontslag, ging op zoek naar een nieuwe uitdaging en die vond ik hier, in de grootste opera van Berlijn.’

Journalist

Tsunami

‘Klassieke muziek heeft me altijd enorm geboeid. Ik ben er mee opgegroeid, het zit volgens mij écht in mijn bloed. Toen ik een studiekeuze moest maken, heb ik toch voor economie gekozen, gewoon omdat dat toen de meest logische keuze was.’ Toen hij afstudeerde, kreeg Jörg een aanbieding die hij niet kon weigeren. ‘Een bevriende journalist vroeg of ik misschien wilde schrijven voor de Deutsche Zeitung (Duitse krant, red). Ik kwam terecht bij de cultuurredactie en mocht er alles over klassieke muziek schrijven. Als jonge kerel was dat echt de perfecte job voor mij. Enkele jaren geleden kwam

‘Ik vind opera echt een enorm fascinerend beroep. Er zijn zoveel ingrediënten nodig om de perfecte voorstelling te kunnen brengen. Mooie stemmen, een goed orkest en de techniek komen allemaal samen tot een prachtig geheel. Een goede opera moet als een tsunami door je heen gaan. Het neemt je mee op een krachtige, snelle manier,’ zegt Jörg, terwijl hij me meeneemt naar de operazaal. ‘Eigenlijk zijn we op dit moment bezig met de voorbereiding van een nieuwe voorstelling, die vanavond in première gaat. Normaal mag ik nu geen bezoekers binnenlaten, maar dit moet je écht gezien

hebben.’ We wandelen de indrukwekkende zaal binnen en zien op het podium tientallen mensen werken aan het decor voor het stuk dat diezelfde avond nog zal spelen. ‘Bij een voorstelling zijn ongeveer 300 medewerkers betrokken. Die staan allemaal, rechtstreeks of onrechtstreeks onder mijn gezag. Een grote verantwoordelijkheid, waar ik op een goede manier mee probeer om te gaan. Iedereen die hier een functie heeft, weet wie ik ben. Dat vind ik belangrijk, net als goed contact met ons publiek. Ik sta open voor kritiek en luister graag naar de bezwaren die mensen hebben .’

Vernieuwing ‘De grootste bijdrage die ik tot nu toe heb kunnen leveren aan opera, is volgens mij vernieuwing. Ik probeer opera mee te laten gaan met zijn tijd. Het oudere deel van ons publiek heeft daar vaak problemen mee, en dat laten ze me dan ook weten. Want vroeger

was de opera zo veel beter, zeggen ze. Ik leg ze dan uit dat we in de 21ste eeuw leven en dat we hier aan moderne opera doen. Het is niet altijd makkelijk om mensen daarvan te overtuigen.’

Griezelig ‘Wil je graag eens in de coulissen kijken?’ vraagt Jörg. Dat is een vraag die ik mij natuurlijk geen twee keer laat stellen, dus volg ik hem door de doolhof van gangetjes die ons backstage brengen. Het voelt een beetje vreemd aan, al die ongebruikte rekwisieten. Griezelig zelfs. Overal zijn mensen aan het werk om alles op tijd klaar te krijgen voor de voorstelling van vanavond. ‘Hier gebeurt het allemaal. Maandenlange voorbereiding gaat hier de finale fase in. Dit is voor mij het meest stressvolle moment van de hele productie. Maanden van voorbereiding kunnen voor niets geweest zijn als hier iets misloopt. Het ergste vind ik dat ik hier zelf niets kan doen. Ik moet het volledig

uit handen geven, want dit is niet mijn vakgebied. Dat zorgt voor tonnen stress.’

Afstand ‘Als ik ooit moet stoppen met opera, open ik een bar in Zuid-Frankrijk. Ik zou de opera wel enorm missen. Sowieso is het belangrijk om af en toe afstand te nemen. Op die manier kan ik betere beslissingen nemen.’ Ik bedank Jörg voor het gesprek. Vriendelijk, maar zichtbaar gehaast neemt hij afscheid, om daarna snel weer aan het werk te gaan.

AMANTE 19

Extra interview Maaike

Hadewig Weyen (43) kent geen grenzen als radiopresentatrice

‘Ik nodigde een prostituee uit in de studio’ Hadewig Weyen (43) is een drukbezette ambitieuze vrouw. Ze is zaakvoerster van Offitel NV in Genk en is elke zondag paraat als presentatrice op Radio GRK, de Genkse Regionale Radio. Radio is voor haar onmisbaar in het leven. ‘Ik zou me heel erg leeg voelen moest ik niet meer kunnen of mogen presenteren bij GRK. Radio is een deel van mij. Ik kan me geen leven voorstellen zonder radio te maken.’ Foto en tekst: Maaike Van Den Cruyce 20 AMANTE

In de radiostudio van GRK ontvangt Hadewig me met open armen. Hadewig is een vrouw die een grote passie heeft voor radio maken. Ze heeft net haar wekelijks programma Hadewig op Zondag afgerond, een infotainmentprogramma met studiogasten. De studio is niet zo heel groot, maar wel gezellig. Er staat een grote tafel met radioapparatuur en enkele micro’s met het logo en de opvallende blauwwitte kleuren van radio GRK. Hadewig begon bij GRK in 2004. ‘Elk jaar in mei viert Genk feest. De 1 meiviering is traditie. Twaalf jaar geleden werd ik verkozen tot meikoningin en sprak ik enkele reclame spots in voor het feest. Ik was verschillende keren te gast bij radio GRK en kreeg omwille van mijn warme stem de kans om te presenteren. Ik maakte kennis met de regionale radio en zo is de bal eigenlijk gaan rollen’, vertelt Hadewig.

Toilet Zonder twijfel is Hadewig een aparte radiopresentatrice. Letterlijk overal luistert ze naar de radio. ‘Het is een zeer snel medium, zonder al te veel regels. Ik kan op een snelle, gemakkelijke en vrije manier radio maken. Wanneer er iets misloopt met een reportage heb ik al in een paar minuten een nieuw interview opgenomen, terwijl de collega’s van de regionale televisie nog hun camera aan het installeren zijn. Ik kan kort op de bal spelen zonder al te veel stress. Dat is het fijne aan het maken van radio.’ ‘Om televisie te kijken moet je al in je zetel of je bed liggen, maar radio kun je even goed beluisteren van op het toilet. Hier heb ik helemaal geen moeite mee. Voor mij is het hetzelfde als een magazine lezen wanneer je je behoefte doet’, bekent ze. Radiopresentatrice én zaakvoerdster zijn van Offitel is niet aan iedereen gegeven. Hadewig

moet steeds hard werken en plannen, zodat ze niets uit het oog verliest. ‘Ik heb een druk leven en daarom is mijn agenda mijn beste vriend. Zonder mijn agenda loop ik helemaal verloren’, lacht Hadewig. ‘Het is elke dag plannen, maar ik kan mijn vrienden wel nog combineren met mijn werk. Soms gebeurt het wel eens dat ik omwille van last-minute

achtendertig uur per week in de studio. Het is bijna een fulltime job’, geeft ze toe. Wanneer Hadewig spreekt, valt het me op dat ze uit Limburg afkomstig is. Toch spreekt ze op de radio nooit dialect. ‘Eigenlijk ken ik amper dialect. Toen ik meikoningin was heb ik wel enkele woordjes Genker aangeleerd gekregen, maar daar bleef het bij. Ik vind mijn uitspraak heel erg belangrijk, omdat het natuurlijk een noodzaak is dat de luisteraars je kunnen verstaan ongeacht welk dialect je spreekt.’

‘Radio kun je ook beluisteren op het toilet’ nieuwsfeiten een afspraak of mijn werk bij Offitel moet uitstellen. Mijn Offitel collega’s hebben hier gelukkig geen problemen mee.’

Kanker Het voordeel aan het zijn van een radiopresentatrice is, dat je verschillende evenementen gratis mag bijwonen. ‘Ik heb al zeer veel evenementen bijgewoond de afgelopen jaren. Het gratis festival Genk On Stage is superfijn, maar Levensloop Genk vond ik het emotioneelst.’ ‘Levensloop Genk is een soort van feest om de Stichting tegen Kanker te steunen. Mensen van alle leeftijden komen bijeen om elkaar een hart onder de riem te steken. Mijn oma is gestorven aan kanker en daarom wou ik absoluut meewerken aan dit mooie project.’

Fervente voetbalsupporter Naast haar wekelijkse programma, Hadewig op zondag, geeft ze ook live verslag van élke wedstrijd van KRC Genk. ‘Ik ben een grote supporter van de Genkse voetbalploeg. Elke keer dat Genk speelt, zend ik live uit. In mijn programma De Aftrap doe ik de voorbeschouwing van de wedstijd en zorg ik ervoor dat de liveverslaggeving en sfeer van het stadion in de uitzending komt. Hierdoor spendeer ik zo een

Puur plezier Zelfs na de uitzending staat de muziek nog te spelen en neuriet Hadewig vrolijk mee. Voor haar is radio maken puur plezier. ‘Wanneer ik radio maak, ken ik geen grenzen. Ik ben helemaal me zelf en ga me nooit anders voordoen. Zo nodigde ik eens een prostituee uit in de studio, omdat ik wou weten hoe dit juist in zijn werk ging. In het begin verklaarde iedereen me gek, maar nadien was ik zeer verbaasd en onder de indruk. Bij prostitutie draait het niet steeds om seks, maar ook om het zijn van een goed vertrouwenspersoon. Met sterke en onverwachte verhalen probeer ik de luisteraars een leuke dag of avond te bezorgen.’ Naast plezier maken vindt ze ook het hebben van vrijheid belangrijk. ‘Het is niet mijn ambitie om later bij een nationale zender te werken. Er zijn daar te veel regels. Bij een lokale zender heb je veel meer vrijheid en sta je dichter bij de mensen. Ik houd liever van een kleine, gezellige zender dan van een nationale waar je altijd in het gareel moet lopen’, verklaart Hadewig. ‘Hier krijg ik bovendien ook veel liefde terug. Met sterke en onverwachte verhalen probeer ik de luisteraars een leuke dag of avond te bezorgen. Als zij blij zijn, ben ik ook tevreden.’ AMANTE 21

22 AMANTE

Road to La Louvière De Special Olympics zijn hét sportevent van het jaar voor atleten met een mentale beperking. Het hele jaar leven de atleten, hun familie en hun begeleiders hier naartoe. Eén van die begeleiders is Pieterjan, een enthousiaste dertiger die de floorballers van Het Zonnelied in Tollembeek begeleidt in hun race naar de Olympics in La Louvière. Links en rechts naast hem staan Chris en Angélique, twee bewoners van het Zonnelied. Foto en tekst:Wannes Van Muylder

Van opleiding is Pieterjan leerkracht lichamelijke opvoeding. ‘Ik weet niet meer exact hoe ik hier terecht ben gekomen, maar een kleine tien jaar geleden zochten ze hier in Het Zonnelied een sportbegeleider. Op één of andere manier ben ik daar ingerold en daar heb ik nog geen spijt van. Ik doe deze job heel graag. ‘Soms is het wel moeilijk om mensen die deelnemen voor het plezier en diegenen die echt spelen om te winnen in toom te houden. Als trainer moet je de kerk in het midden proberen te houden en iedereen gelijke kansen geven.Tussen die twee soort en mensen zijn er soms wel spanningen en dan is het mijn taak om de druk even van de ketel te halen door een oefening te doen die voor iedereen interessant en leuk is.’

Beker VS medaille Gedrevenheid mist dit floorballteam niet.‘Het leukste aan het coachen van dit team, is dat ze altijd enthousiast zijn. Soms moeten er zelfs spelers van het veld gehaald worden, omdat ze té hevig aan het sporten zijn. Op het vorige tornooi waaraan we deelnamen, hebben we bijvoorbeeld de fairplayprijs gewonnen. Daar waren de spelers veel blijer mee dan met een gouden medaille, mooi om te zien. Al was het misschien ook omdat de fairplayprijs een beker was en medaille ook maar een medaille is.’ (lacht)

Kreet Aan een wedstrijd of training gaat er wat voorbereiding vooraf vertelt Pieterjan. ‘Eerst warmen we een beetje op, zodat de spieren voldoende zijn opgewarmd. Daarna volgt er een gezamenlijke luide kreet, zodat iedereen volledig klaar en gedreven is om aan de wedstrijd te beginnen. De kreet die wordt geroepen, komt van de clubnaam, At Zodas. ‘Zodas, betekent, Zonnelied doet aan Sport’, vertelt Pieterjan. ‘Een persoon roept At en al de anderen roepen Zodas.’

Groepsgevoel ‘Natuurlijk heeft iedereen zijn moeilijke kantjes, waar je rekening mee moet houden. Maar die hebben jij en ik ook. Het is wel belangrijk dat iedereen zich op zijn gemak voelt. Veel van onze floorballspelers wonen ook hier, in Centrum Zonnelied in Tollembeek, maar sommigen komen ook van ergens anders. Die ‘externen’ hebben het soms net iets moeilijker om zich te integreren in de groep. Het groepsgevoel is sowieso het belangrijkste aspect voor een succesvolle specialsploeg. Als coach moet je je daar niet boven stellen, maar wel jezelf zo goed mogelijk mengen in de leefwereld van die mensen’ ‘Het leukste aan floorball is dat iedereen moet samen spelen en op elkaar moet rekenen om te winnen. Sommige spelers hebben het daar in het begin erg moeilijk mee, maar dat betert met de tijd. We hebben hier ook enkele individuele sporters, zoals tennissers , zwemmers en atletiekers, maar

het spijtige daaraan is dat het resultaat enkel van jezelf afhangt, wat vaak tot frustraties leidt. Bij floorball is het resultaat afhankelijk van het teamverband, waardoor er minder druk komt op één persoon. Het is echt een heel dankbare sport’, zegt Pieterjan.

Tactiek ‘Ik vind het een hele uitdaging om een team samen te stellen en de mensen op elkaar af te stemmen. Het is echt een hele uitdaging om, met deze gedifferentieerde groep tot tof spel te komen. De jongste persoon is 25 en de oudste 46. Met wat tactieken probeer ik het spel leuk te maken voor de spelers en de mensen die komen kijken.We hebben trouwens echt wel een enthousiaste fanbase, mensen die bij zo goed als elke wedstrijd komen supporteren.’

Kwaad Floorball is niet altijd flairplay, maar soms komt er ook fysiek contact bij kijken.’Er zijn een aantal regels die de deelnemers moeten volgen.De sticks moeten steeds onder de knie blijven en ze mogen hier ook niet te hoog mee uitzwaaien. Wanneer een speler kwaad wordt krijgen ze geen flairplayprijs.’ Naar het einde van het gesprek toe , als ik vraag hoe hij een goede trainer probeert te zijn, wordt hij emotioneel.’Ik wordt beschouwd als de coach, maar ik ben niet diegene die op het veld staat. Zij zijn diegene die spelen en zich inzetten. Het belangrijkste is dat zij zich goed voelen. Ik ben slechts een pion in het hele spel, zij zijn pas de échte spelers.’

AMANTE 23

Editie 1 - Mei 2016