Rush

gebeten door

sport

“Het is dé keuze die ik moest maken in mijn leven” Ruben Delbrassine

“De media brengt klimmen graag als gevaarlijk aan” Lut Vivijs, vrouw vol vitaliteit > Over de 7 beaufortnorm

Surfers begraven materiaal uit protest 1

2

De sport is iets unieks. Het maakt je moe, doet je zweten en laat je tot het uiterste gaan. Toch geeft het tegelijkertijd zo’n voldoening en kracht. Daarom zijn zoveel mensen gebeten door sport. Het uitproberen van iets nieuws, een stap in het onbekende. En vooral het extreme.

Rush brengt extreme sporten in beeld. Het geeft een diepere kijk op de personen achter de sport, en de soms moeilijke situaties hiervan.

Tekst Laura verbist | Foto’s Laura Verbist

3

Het sportleven van Anthony Verbist ‘Vanaf je er goed in bent, wordt het een verslaving’ De variant op snowboarden: sandboarding Lut Vivijs, vrouw vol vitaliteit ‘Nergens anders dan in de bergen vind je een serieuze uitdaging op eigen niveau’ 6 tips voor sporters om spieren niet te overbelasten Surfers begraven materiaal uit protest Over de 7 beaufortnorm Wist je dat?

Vrouwensjouwen & dwergwerpen Adrenaline-evenement Xtreme Xperience in september terug

4

Jason Collins helpt sporters uit de kast komen

De populairste en gevaarlijkste sporten “Het is dé keuze die ik moest maken in mijn leven” Over Ruben Delbrassine die in Marokko gaat wonen om surfkampen te organiseren

5

6

Het sportleven van Anthony Verbist

, Anthony Verbist (21) leerde sport kennen toen hij op zijn 9 jaar als dikkerdje werd beschouwd. Op 27 april liep hij de 10 Miles in Antwerpen. Ook zijn ijshockey, lopen, zwemmen en bodyweight oefeningen nu dagelijkse kost voor hem.

Zelf noemt hij het een gezonde verslaving.

Tekst Laura verbist | Foto’s Laura Verbist

Anthony was als kind heel energiek. Dokters stelden vast dat hij ADHD had. Ook was hij niet de magerste van de klas. Zo is hij beginnen lopen op zijn 9 jaar samen met zijn vader. Dit deed hij graag en zo gingen ze samen opzoek naar een geschikte sport. Ze kwamen uit op ijshockey. Dit doet Anthony nog steeds.

Het was de ideale sport om af te vallen. ‘Het is een van de meest vermoeiende sporten die er bestaat.

Ook is het een sport waarbij ik mijn frustraties kwijt geraak.’ Sinds enkele jaren doet hij ook op zelfstandige basis aan lopen en zwemmen. Daarbovenop doet hij nog bodyweight oefeningen.

10 Miles

‘Vroeger kon ik amper vijf minuten lopen en zie waar ik nu sta.’ Anthony was één van de 40 000 mensen die 27 april in Antwerpen de 10 Miles liep. ‘Ik weet dat ik kan lopen, dus ik was er zeker van dat ik de 10 Miles aan kon.’ Drie weken voor de loopwedstrijd begon, besliste Anthony dat hij zich ging inschrijven.

Toen is hij drie weken kei hard beginnen trainen. Normaal loopt Anthony altijd een uur. In dat uur loopt hij 13 kilometer. ‘Nu heb ik de lat wat hoger gelegd.’ Na zijn inschrijving liep hij iedere keer 16 kilometer. ‘Ik heb mezelf uitgedaagd door met gewichten te lopen of op het strand in het zand te lopen. Ofwel daagde ik mezelf uit door 15 kilometer per uur te lopen.’ Zo heeft Anthony zich voorbereid op de 10 Miles.

Tijdens de wedstrijd zelf schrok Anthony van de drukte. ‘Ik was de eerste vijf kilometer al kapot door het slalommen tussen de mensen en het voorbijsteken.’ Hij verloor daardoor kracht en snelheid. De volgende keer zou hij graag vooraan willen starten als de wedstrijd begint. ‘Als ik me vooraan had gezet had ik 3 minuten sneller gelopen.’ Toch eindigde Anthony goed. Hij was 501ste van de 25.000 mensen. ‘Ik dacht dat ik er langer over had gedaan. Volgend jaar ga ik voor de top 50.’ Voor de wedstrijd van volgend jaar wil hij 6 maanden op voorhand beginnen trainen.

‘Ik ben er zeker van dat als ik vroeg train dat ik eerste kan worden.’

Hij gaat niet altijd met volle zin lopen, terwijl hij wel met plezier naar de ijshockey gaat. ‘Je moet altijd een klik maken om uit de zetel te komen.’ Maar na het lopen voelt hij zich wel voldaan en gelukkig.

Strak in ‘t pak

‘Ik haat zwemmen.’ En toch gaat Anthony één keer per week naar het zwembad om dertig minuten crawl aan één stuk door te doen. Dit doet hij omdat je van zwemmen een mooi lichaam krijgt. Ook doet hij bodyweight oefeningen. Dit is ongeveer hetzelfde als fitness. Je doet dit buiten en gebruikt je eigen lichaamsgewicht in plaats van gewichten. De oefeningen houden vooral pompen, optrekken en buik-

7

spieroefeningen in. Het voordeel is dat je hiervoor geen abonnement moet betalen en je moet niet aanschuiven om een toestel te gebruiken.

Grote kosten

Zwemmen, lopen en bodyweight oefeningen zijn voor hem niet echt een grote uitgave. IJshockey daarentegen is dat wel. ‘Je moet er wel wat voor over hebben.’ Het lidgeld alleen al kost 600 euro per jaar.

Dan heb je je materiaal nog niet. Een stick kost boven de 200 euro en je schaatsen kosten al rap boven de 350 euro. Dan hebben we het nog niet over de helm, de beenbescherming, de broek, de tok, de bovenlichaambescherming, de handschoenen en de schaatsen die elke week geslepen moeten worden.

Uitlaatklep

‘Ik eet heel graag en ik eet heel veel.’ Moest hij niet sporten, zou hij heel wat aankomen. ‘Ik sport voornamelijk om het lekkers te kunnen blijven eten zonder bij te komen.’

‘Ik doe sport omdat ik het graag doe en er goed in ben.’ Voor hem is het een uitlaatklep. ‘Als je een slechte dag hebt, kan gaan sporten je dag terug goedmaken.’ Hij relativeert alles door te sporten en raakt zijn teveel aan frustratie en energie erin kwijt.

8

Gezonde verslaving

Anthony studeert handelswetenschappen aan de Hogeschool Universiteit Brussel. Voor deze studie moet hij veel leren. ‘Doordat het een verslaving is, maak ik veel meer tijd voor mijn sporten dan te studeren.’ Hij zorgt ervoor dat hij één keer per dag kan gaan sporten. Soms lijden zijn studies eronder.

De ouders van Anthony zijn ook sportief ingesteld.

‘Mijn papa heeft weinig tijd om te sporten, maar maakt er toch altijd tijd voor.’ Zo heeft hij meegedaan aan de 10 Miles met zijn zoon en liep ook al enkele keren de 20 kilometer van Brussel. Ook zijn moeder heeft sinds enkele jaren de smaak te pakken gekregen. ‘Mijn mama doet dit heel graag. Het is zoals bij mezelf. Vanaf je er goed in bent, word je er verslaafd aan. Maar het is een gezonde verslaving.’

Boksen

Professioneel boksen. Dé sport die hij graag zou willen uitproberen. Het is fysisch een nog zwaardere en intensievere sport dan ijshockey. ‘Ik vind het een mooie sport. Er komt heel wat bij kijken qua tactiek en fysiek. En wie wilt er nu niet iemand op zijn gezicht slaan en er mee weg komen?!’

Tekst Laura verbist | Foto (CC) Raphael Koerich

Ken je het gevoel dat je wilt gaan snowboarden, maar dat het niet het juiste seizoen is? Geen nood: Vanaf nu kan je gaan sandboarden. Jawel, de variatie van snowboarden op zand. De sport vindt plaats op een zandduin. Sandboarden is niet zo populair vanwege het feit dat je niet bij elke zandduin een skilift hebt. Dit wil zeggen dat je zelf naar boven moet stappen, wat redelijk zwaar is. Of je kan natuurlijk ook een buggy, ook golfkarretje genoemd, pakken om de top te bereiken. Vanaf de top glijdt je met je sandboard naar beneden. Dit door wax aan de onderkant van je board te smeren.

Het wordt vooral beoefend in Afrika, Egypte, Australië en Brazilië. Eigenlijk kan je het bijna overal doen waar een zandduin is. Zelfs in Europa kan je het beoefenen.

In Duitsland heb je de zandberg Monte Kaolino waar ieder jaar het WK van sandboarden plaatsvindt. Hier komen duizend mensen op af en is er wel een skilift aanwezig.

Wie denkt dat de stranden van België niets te bieden hebben om te sandboarding, heeft het mis. In Belgïe

kan je dit het best in Veurne beoefenen. Maar ook in De Haan en Oostende kan je dit. Ook al ligt hier wel wat gras in de weg. Maar dit maakt het volgens sandboarders net extra leuk dat je er met jumps over moet raken.

Sandboarden wordt meer gezien als een recreatieve sport. De ambitieuze sandboarders vinden amper sponsors en kunnen daardoor van hun sport geen carrière maken. Hoewel het WK in Duitsland heel serieus wordt genomen.

Binnen sandboarden heb je verschillende disciplines.

Enerzijds snelheid: hier moet je de kortste tijd zien te behalen. Anderzijds heb je freestyle races: hier krijg je verschillende vormen van het rijden met een sandboard en sprongen te zien.

Wie in juli op vakantie gaat naar Florence in de Verenigde Staten en benieuwd is naar sandboarden, kan het evenement Dune Riders International Sand Master Jam meepikken.

9

‘Nergens anders dan in de bergen vind je een serieuze uitdaging op eigen niveau’

Natuur, vrijheid en moeilijke inspanningen, dat is de ideale combinatie voor de gepassioneerde klimster Lut Vivijs (57).

Met een wekelijkse dosis van tien tot vijftien uur sport kan je wel zeggen dat ze niet terugdeinst van een beetje actie.

10

‘Nergens anders dan in de bergen vind je een serieuze uitdaging op eigen niveau.’ En een uitdaging gaat deze vrouw niet uit de weg. Lut is de eerste vrouw die de top van de 8167 meter hoge Dhaulagiri bereikt heeft. Naast dit waren Lut en haar groepje de eerste Belgen die ooit een 8000-er beklommen hebben.

‘Het belangrijkste is dat je in de bergen vrij bent.

Het liefst ga ik in een gebied waar de gsm niet meer werkt.’ Zo laat Lut haar stress achterwege en kan ze opgewekt gaan klimmen. Dit is de ideale manier om haar volledig te ontstressen.

Uitrusting

‘Als ik mijn doel bereikt heb dan denk ik oh-oh, wij hebben hier nog niet gedaan. We moeten nog beneden geraken.’ Het is pas als haar voeten veilig de begane grond betreden dat ze kan juichen. Lut probeert op de top nuchter te blijven. Afdalen is technisch veel moeilijker en dan kan je concentratie je al wat meer in de steek laten.

Hoe extremer je gaat, hoe meer uitrusting je nodig hebt. Bij sportklimmen heb je schoenen, touw, een helm, een gordel en setjes nodig. Maar in de bergen heb je ook nog eens bergschoenen en beenkappen, aangepaste kledij en stijgijzers nodig. Ga je naar de Himalaya, wordt alles extremer en heb je schoenen nodig die tegen -25 graden Celsius kunnen, een donsbroek en een donsjas.

Levenspartner

Nieuwe wetgeving

Actie is onmisbaar in haar leven. Naast de dosis sport die ze beoefent in haar vrije tijd is deze dame ook nog eens LO-leerkracht in het middelbaar onderwijs. Ook haar man Jan Vanhees is sportief ingesteld. Hij is de eigenaar van het eerste berggidsenbureau in Vlaanderen, Namaste.

Dat mensen hun vuil vanaf nu niet meer mogen achterlaten in de bergen is voor Lut niet meer dan normaal. Lut en haar team hebben dit altijd al gedaan.

Ze vindt het een goede wet, maar zelf had ze liever

De belangrijkste beklimmingen heeft Lut samen met haar man gedaan ‘Het is een weldaad dat ik dit samen met mijn partner kan doen. Je begrijpt elkaar heel goed en hierdoor hebben we ook hele moeilijke beklimmingen kunnen doen.’

Niet gevaarlijk

Dit is het veertigste jaar dat Lut klimt en tot nu heeft ze nog niets erg voorgehad. Al enkele keren keerde Lut al terug, doordat de condities niet goed waren.

‘Ik vind het een sterk punt om te kunnen terugkomen van een doel dat je wilt bereiken.’ Haar motto luidt tenslotte: een goede klimmer is een levende klimmer.

‘De media brengt klimmen graag als gevaarlijk aan.’

Maar Lut wilt graag aantonen dat dit niet zo is. ‘Je hebt een aantal mensen met weinig ervaring en die zouden wel beter met een berggids gaan.’ Je hebt wel een goede conditie nodig voor een bergbeklimming. ‘Hoe beter je conditie, hoe meer plezier je beleefd.’

‘Zware fysieke inspanningen en een gemeenschappelijk doel bereiken, brengt mensen bij elkaar.’ Ook leert ze via expedities de lokale bevolking kennen. ‘Je ziet meer dan alleen de bergen.’ De natuur is voor haar prachtig gemaakt. Elke berg is anders.

11

gehad dat dit niet nodig was, en dat mensen dit vanzelf deden. Lut heeft zelf reeds een discussie gehad met een team dat hun afval achterliet. Dit heeft ze zelf meegenomen. ‘Dat getuigd dat we niet meer bezig zijn met alpinisme, maar met extreem avontuurlijk toerisme. En die mensen hebben hulp nodig hoe ze hun moeten gedragen.’

In de Himalaya-landen heb je een verbindingsofficier nodig die toezicht houdt dat mensen de regels toepassen. Maar in de Alpen wordt geen toezicht gehouden.

Slaapplek

’S Nachts koelt het rap af in de bergen. Waar slaap je dan? Meestal slaap je in een hut, maar voor sommige grote beklimmingen ga je bivakkeren. Dit wil zeggen dat je in open lucht slaapt in een bivakzak. Een bivakzak is, isolerend en meestal wind- en waterdicht. Je hebt er weinig plaats in.

Op sommige plekken heb je meestal ook een plaats waar je kan slapen, zoals een berghut.

Wildkamperen mag niet zomaar overal. Bivakkeren, van zonsondergang tot zonsopgang is wel toegestaan. Als dit wel is toegestaan is het natuurlijk de bedoeling dat je de plek zo achterlaat hoe het de dag ervoor was.

Tekst Laura verbist | Foto’s laura verbist & Archief lut vivijs en Jan van Hees

12

Heb je last van spierpijn na een dagje actief zijn of ben je bang voor blessures? Dan bekijk je best even deze nuttige tips van huisdokter Geert Vileyn om je spieren niet te overbelasten.

1. Kledij

Draag aangepaste sportkledij en bescherming. Als je op een harde bodem loopt, doe je best zachte schoenen aan. Bij koude temperaturen moet je je spieren warm houden. Dat is vooral van belang bij het starten en stoppen. ‘Eenmaal je goed bezig bent verbetert je bloedsomloop door de inspanning. Wanneer je start moet je dus voldoende kleding aan hebben. Halverwege kun je dan een deel van je kleding afdoen eenmaal je warm-gesport bent’, verklaart huisdokter Geert Vileyn.

2. Warming up – cooling down

Spieren zijn kwetsbaarder als ze onvoorbereid een grote inspanning moeten leveren. Voor je begint met sporten doe je dus best een goede warming-up. Hiermee heb je minder kans op spierpijn en blessures. ‘Zeker belangrijk is het stelselmatig opbouwen. Geef niet je volle 100 procent vanaf de eerste meters’, zegt Vileyn die zelf regelmatig sport en windsurft.

3. Stretchen

‘Stretchen heeft enkel zin als je eerst goed opgewarmd bent’, aldus dokter Vileyn. Rekoefeningen houden het lichaam lenig. Hierdoor kun je gemakkelijker bewegen en sporten zonder meteen aan de grenzen van je spieren te zitten. Het voorkomt ook overbelasting door onverwachte bewegingen. Dus voor die looptoer of dat intensief uurtje in het zwembad of op de fiets, stretchen!

13

4. Water, water en nog eens water

Al is zwemmen één van de sporten die je spieren weinig belast, hebben we het niet over het water in het zwembad. Voor wie sport is voldoende vochtinname ontzettend belangrijk. Genoeg water drinken is dus de boodschap. ‘Een spier is zoals een rekker. Staat hij droog, dan kraakt dat. Zit er veel vocht in, rekt hij’, legt Geert Vileyn uit. ‘Voor en na de inspanning moet je heel veel drinken. Dat is ook als letselpreventie heel belangrijk’. En hoe ouder je wordt, hoe minder elasticiteit je spieren hebben. Dus hoe belangrijker het wordt om veel te drinken.

5. Doe een duursport

Een groot aantal letsels komen door de plotse grote impact van de zwaartekracht. Zo heb je dat bij lopen en voetballen op de knieën. Maar dit heb je niet bij zwemmen en fietsen. Waarom niet? Het zijn beide duursporten.

Uit gezondheidsprincipe zijn deze veel beter dan krachtsporten. Plus, door het water worden de spieren minder belast dan op het droge. “Doe een duursport. Iets wat niet te intensief is en dat je minstens een halfuur tot liefst een uur kan volhouden. En dit drie keer per week’, raadt huisdokter Vileyn aan.

6. Rust

Als je zwaar traint ben je de uren daarna minder in form. Dat komt omdat je bij iedere training eerst een tijdelijke achteruitgang hebt. Het lichaam moet recupereren, voor je weer begint te verbeteren. Je gaat tijdens een training dus best niet tot het uiterste. ’Een goede training is een afwisseling tussen belasten en recuperatie. Dat verschilt van persoon tot persoon, en van type belasting. Maar we raden aan om op zijn minst een dag recuperatie te laten’, vertelt Vileyn.

Wel kun je afwisselen. Zo kun je een dag krachttraining doen en dan de volgende dag lenigheid. Het is aangeraden iedere dag te bewegen. Maar dan mag je niet iedere dag hetzelfde belasten. In plaats van één keer in de week zwaar te sporten, integreer je beter fysieke activiteiten in je dagelijks leven. Neem de trap, ga met de fiets naar je werk of draag zelf iets naar boven. En dit kun je elke dag doen, op voorwaarde dat die belasting niet meer dan 80 procent is van je maximum capaciteit.

Tekst Kaat Van Leeuwen| Foto’s kaat van leeuwen

14

Surfers hebben dit weekend hun surfplanken en kite-vliegers begraven op het strand van Blankenberge en Oostduinkerke. Dit deden ze als protest tegen de regel dat vanaf 7 beaufort geen watersport beoefend mag worden. Gouverneur van West-Vlaanderen Carl Decaluwé voerde deze norm in. De surfclubs willen nu zelf beslissen of er aan watersport gedaan mag worden bij 7 beaufort. Op 5 december 2013 werden al twee surfers tijdens de Sinterklaasstorm uit de Noordzee gehaald. Toen begon de hele heisa. ‘We waren ons van geen kwaad bewust’, vertelt O’Neill teamrider Keith Marcantuoni.

Tekst Kaat Van Leeuwen| Foto’s kaat van leeuwen

Honderd vijftig surfers protesteerden zaterdag op het strand van Oostduinkerke tegen de 7 beaufortnorm.

Ze begroeven hun watersportmateriaal en plaatsten er houten kruisjes voor. Boven die windsnelheid mogen ze niet meer op het water. Ook in Blankenberge begroeven een zestal surfers hun materiaal.

De actie vond plaats tijdens de tiende editie van de Watersportdag. De surfers waren vooral ontevreden nadat de scheepsvaartpolitie 35 surfers uit het water haalde in het weekend van 10 mei. Acht van hen kregen een proces-verbaal. ‘Van de gouverneur mogen we niet meer surfen bij meer dan 7 beaufort.

Dat hij dit invoert is verstaanbaar, maar ons materiaal is gemaakt voor hevige wind en aangepast aan deze omstandigheden’, verklaart Michel Daschot. ‘In het buitenland wordt er gesurft bij 10 beaufort. Pas vanaf 7 beaufort wordt het interessant voor ervaren kiters en windsurfers.’

Al hebben golfsurfers geen wind nodig, lusten ervaren surfers wel eens een stormsessie. De Sinterklaasstorm lokte op 5 december 2013 dan ook O’Neill teamriders Keith Marcantuoni (17) en zijn broer Matt (22) het water in bij windvlagen van 8 à 9 beaufort.

Niet alleen de politie gaf de jongens een aanmaning.

De vele artikels die online hun weg vonden, zorgden ervoor dat binnen de kortste keren heel Vlaanderen haar mening uitte. Toen begon de heisa. Toch zijn de jongens alles behalve onervaren. Keith hoort al vanaf de leeftijd van 7 bij het O’Neill team. Op het Belgisch kampioenschap golfsurfen 2013 eindigde hij op de derde plaats in zijn categorie min 17. ‘We waren ons dan ook van geen kwaad bewust’, reageert Keith.

© PVBN

Nieuw voorstel

Met de actie van zaterdag steunen de surfers ook het voorstel van Blankenbergse hoofdredder Tom Cocle.

Hij stelde onlangs voor om de surfclubs zelf te laten beslissen wanneer het veilig is om te surfen, zolang de club zelf de veiligheid garandeert. ‘De surfclub kan het best beslissen wanneer het veilig is voor ervaren surfers en niet voor beginners. Het gebeurd trouwens maar enkele keren per jaar dat er meer dan 7 beaufort is’, zegt Michel Daschot spijtig. Ook de surfclubs zijn voorstander van dit voorstel: ‘We willen een oplossing om terug het water op te kunnen’, zegt uitbater van de Blankenbergse Beachclub Christoph Poignie. Zelf beoefent hij meerdere watersporten en surfte al graag eens bij veel wind. ‘Als club kunnen we de veiligheid waarborgen. We beschikken over een jetski en de nodige ervaring. We zouden onze leden ook nooit in gevaarlijke omstandigheden het water op laten’, verduidelijkt Christoph.

15

Het voorstel van hoofdredder Tom Cocle bevat de invoering van een vlaggensysteem dat de watersporter erop wijst of hij kan surfen. Ook zouden erkende surfclubs een uitzondering kunnen aanvragen om watersportactiviteiten te laten plaatsvinden in hun zone.

Enkele erkende surfclubs hebben hier voordien zelf al initiatief genomen: ‘Wij hanteren al een vlaggensysteem en een meldingsplicht’, duidt Christophe van de Blankenbergse surfclub. ‘De verantwoordelijkheid kan niet alleen bij de club worden gelegd. Op basis van de ervaring van de surfer, geven we hem toelating om op zee te gaan bij 7 Beaufort. Wie verbod krijgt en toch besluit het water op te gaan, is dan zelf verantwoordelijk. Dit moet ook het geval zijn tijdens de wintermaanden, wanneer de clubs gesloten zijn’, besluit Poigny.

Wetswijziging

Dat iedereen die kite, windsurft of golfsurft over één kam wordt geschoren, vindt Michel Daschot onverstaanbaar: ‘Door een paar surfers is de sport nu in een slecht daglicht gesteld. Wij dragen daar nu de gevolgen van. Dat er regels zijn, kan ik best begrijpen.

Maar in de buurlanden kan en mag je bij 7 beaufort en meer wél. Surfers trekken nu dus naar buurlanden Nederland en Frankrijk om de nieuwe wet te ontwijken. De meeste ongevallen gebeuren echter door surfers die de sport niet onder de knie hebben en hiervoor onaangepast materiaal gebruiken’, aldus Daschot. Een petitie voor de aanpassing van de wet is in enkele dagen al meer dan 3 000 keer ondertekend. De surfers willen terug op water bij veel wind, dat is duidelijk. Volgens gouverneur Decaluwé kan pas iets veranderen na een wetswijziging. En dat kan pas als er een nieuwe regering is. Dus nu is het nog afwachten voor het lot van de watersporters.

Golfsurfers worden door de politie ook afgestraft wanneer ze bij 7 beaufort te water gaan. Want surfen is in België verboden bij meer dan 7 Beaufort. Hoewel de gouverneur van West-Vlaanderen Carl Decaluwé in een interview de broers “twee onnozelaars” noemde, hebben de jongens echter de wet aan hun kant. ‘Toen we het opzochten bleek dat deze wet niet op golfsurfers slaat. Enkel op wind- en kitesurfers’, verklaart Keith (zie artikel 37 bis KB 14/08/1981, nvdr). ‘Wij zijn golfsurfers. We hebben geen zeil nodig dus de wind maakt voor ons niets uit. Het zijn de golven die tellen’, zegt hij. Ook denkt de tiener dat het mogelijk is dat ze een symbolische boete krijgen. Dit om een voorbeeld te stellen. ‘Ze mogen dan wel met auto’s op een sportcircuit aan 300km/h vlammen. Ik vind dat ze gewoon moeten zeggen “op eigen risico”. Je moet zelf je grenzen kennen’, vindt Marcantuoni.

Stormsessie

Keith zijn passie voor golfsurfen is er al altijd geweest.

Het begon voor hem allemaal dankzij Matt. Zijn grote broer was tot vorig jaar 3 maal Belgisch kampioen in de surfcategorie longboarden. Hij leerde Keith ooit de beginselen van het surfen. We moeten dan ook niet verwonderd zijn dat op die bewuste winterdag Keith na school werd opgepikt door zijn broer om naar de zee te gaan kijken. ‘We stonden aan het staketsel en zagen dat de golven niet zo groot waren. Toch besloten we in het water te gaan om nog wat te kunnen surfen’, verklaart Keith. ‘We wisten niet dat ons op de dijk politie stond op te wachten’. Pas toen een van de hoofdredders het strand opgereden kwam met zijn 4x4 kwamen de surfers uit het water.

16

Grenzen verleggen

Dat ze hun grenzen niet kunnen verleggen in België, is Keith zeker van: ‘We weten perfect wat we wel en niet aankunnen. En soms verleg je eens je grenzen.

Maar dat zal hier niet gebeuren. Daarvoor zijn de golven nooit groot genoeg’. In The Guinness Book of World Records staat momenteel het record van de grootste golf die ooit besurft werd op 23,8 meter. Dit record werd in Portugal op de bekende spot Nazaré behaald. Het zou echter al overtroffen zijn, maar het is nog wachten op de officiële meting. Zelf ging Keith ook al eens op surfreis naar Portugal. Sinds hij gesponsord wordt, doet hij dit elke vakantie samen met het O’Neillteam. ‘We gaan samen op surftrips, trainen en maken video’s’, aldus Keith.

Tot rust komen

‘Wanneer we terug op het strand stonden, kwam meteen pers op ons af. Toen zagen we op de dijk ook drie politiewagens, een ambulance en veel volk’, bevestigt Keith. Door de wind wervelde het zand als een storm over het strand. Meteen kwamen vier politieagenten afgelopen. ‘De agente die eerst haar boekje opendeed, verloor al haar boetes aan de wind.

We hebben het dan verder geregeld in de combi. Zo ontsnapten we ook aan de fotografen die met hun vele foto’s ons en de agenten lastig vielen.’ De politie vertelde de jonge surfers dat ze later nog op verhoor zouden moeten. Ook kwam het woord ‘proces-verbaal’ ter sprake. Tot op de dag van vandaag werd er geen woord meer over gerept. ‘We hebben er niets meer van gehoord. Geen brief, geen verhoor. We dachten dat ze diezelfde avond nog aan onze deur gingen staan’.

Surfen is een watersport die al dateert van voor 1779.

Het vindt zijn oorsprong in Polynesië, een eilandengroep in de Grote Oceaan. ‘Het is een sport die je individueel beoefent’, vertelt Keith. ‘Het leukste aan surfen is de rust. Gewoon genieten van de golven die binnenkomen. Dan op het gemak een golf pakken en tot rust komen. Een goeie golf pakken, dat geeft een kick’, glimlacht hij breed. Het is niet alleen de adrenaline die het voor de surfer doet. Bovenal is het een sport. ‘Je bent sportief bezig. Het is gezond en leuk’, weet Keith. Daarom snapt de jonge surfer ook niet dat de watersporten meer en meer beteugeld worden. ‘We leven in een echte pamperstaat. Tegenwoordig mag je niets meer. Ze zijn te overbezorgd. Dit omdat ze zelf een gebrek aan kennis hebben van de sport’, is Keith van mening.

Gelukkig kan hij rekenen op de onvoorwaardelijke steun van zijn ouders en zijn sponsors. ‘O’Neill vond het geweldig natuurlijk. Het is goede reclame. Als ze het op voorhand geweten hadden, gingen we een hele cameraploeg meegekregen hebben’, lacht Keith.

Zolang zijn ouders achter hem staan is het allemaal goed voor Keith: ‘Vanaf dat niet zo is, ben ik ook boos op mezelf’. De O’Neill teamrider zal nooit stoppen met surfen. Ook niet door de heisa die er na de Sinterklaasstorm werd gemaakt. ‘Als je graag surft, blijf je dat doen. Dan ga je niet uit de weg omdat iemand zegt dat het niet mag’, vertelt hij.

© G. Gyselinck

17

Wist je dat?

Dwergwerpen

Wist je dat dwergwerpen vroeger een sport was?

De kunst bestond erin om zeer korte mensen zo ver mogelijk te smijten. De dwergen werden opgevangen door een soort matras. Natuurlijk bestond er de kans dat ze niet werden opgevangen en een lelijke val maakten. Deze sport bestond al jaren, tot de Verenigde Naties er een stokje voor stak en de sport verboden werd eind jaren ‘90. De VN beschouwde dwergwerpen als een mensonwaardige sport. De dwergen protesteerden tegen het verbod, maar tevergeefs. De sport was voor hun een bron van inkomsten doordat dit veel in discotheken en circussen als entertainment werd gebruikt.

Vrouwensjouwen

Wist je dat er ieder jaar een WK Vrouwen Sjouwen plaats vindt in Sonkajärvi in Finland. Een man moet met een vrouw om zijn nek heen een hindernissenparcours afleggen. De vrouw hangt als het ware als een rugzak om de man. De regels zijn simpel: Als eerste de finish halen en bovendien moet de vrouw minstens 50 kilogram wegen. Is dit niet zon, dan krijg je nog extra zandzakjes tot je de 50 kilogram bereikt. De winnaar krijgt het gewicht van de vrouw in liters bier.

Tekst Laura verbist

Zondag 14 september 2014 vindt er voor de vijfde keer een editie plaats van Xtreme Xperience. Een gratis sportevenement in De Schorre in Boom, waar je de adrenaline van 12 tot 18 uur kan opzoeken. Je kan er meer dan 40 extreme sporten uitproberen en aan verschillende workshops meedoen.

De sporten en activiteiten zijn elk in thema van een natuurelement. Zo heb je water, lucht, aarde en vuur (passie). Vorig jaar topatleten Dieter Van der Eyken (freestyle windsurfer), Wesley Belaey (biketrial atleet), Reiner Cremers (skiër) en Gilles Van de Sompel (flatland BMX’er) aanwezig. Hier demonstreerde ze fenomenale tricks voor de nieuwsgierige toeschouwers.

Wie er dit jaar komt is nog niet bekend gemaakt. Organisator Johan Mast is er volop mee bezig, maar wil ons allen nog in spanning laten wachten tot begin juli.

18

Organisator Johan Mast maakt Xtreme Xperience elk jaar de moeite waard om te gaan. Van 2011 zijn de 20-tal sporten om te beoefenen geëvolueerd naar meer dan 40 extreme sporten. Provinciaal Recreatiedomein De Schorre pakt uit met parapente vluchten vanaf de deltahelling, mountainboarden, windsurfen en je kan zelf snowboarden, en dat in september!

Ieder jaar komen internationale topsporters tricks leren aan amateurs en kan je deelnemen aan graffiti workshops en workshops om je eigen longboard te ontwerpen. Als extra was er vorig jaar ook een optreden van Halve Neuro. En dat allemaal gratis en voor niets.

Tekst Laura verbist

Jason Collins is de eerste basketbalspeler van de NBA die uitkomt voor zijn seksuele geaardheid. Vele grote sporters zijn naar eigen zeggen hetero. Toch helpt het voor homo’s dat topsporters hun outen.

Tekst Laura verbist

Groot voorbeeld

Elke grote sporter zoals Jason Collins die dit doet, zet de holebigemeenschap een stap verder op de goede weg en is een voorbeeld voor de holebigemeenschap. ‘We willen niet dat Jason Collins gekend wordt omwille van zijn homo zijn, maar omdat hij een goede basketbalspeler is’, zegt voorzitter van Brussels Gay Sport Bruno Olislaeger.

© GQ Magazine

Brussels Gay Sport

Veel supporters zien homo’s niet als echte sporters. Daarom hebben homo’s het soms moeilijk om zich in een ‘normale’ sportclub thuis te voelen. BGS (Brussels Gay Sport) is een organisatie die zich inzet voor holebi’s. Ze biedt 12 sporttakken aan. Veel holebi’s voelen zich hier meer op hun gemak. ‘BGS is tweeledig. Mensen kunnen hier aan sport doen en ze kunnen zich hier ontplooien’, zegt Bruno Olislaeger.

Het zou positiever zijn voor de holebigemeenschap als meerdere grote sporters er voor durven uitkomen dat ze homo zijn. Zolang dit niet gebeurd, zullen organisaties zoals BGS nodig zijn. Het is belangrijk volgens Olislaeger dat actieve spelers geen schrik hebben om voor hun seksuele geaardheid uit te komen zodat ze een voorbeeld kunnen zijn.

19

Uit cijfers van een onderzoek van de KULeuven van het jaar 2011 blijkt dat zwemmen en lopen een van de populairste sporten is in Europa. Wij Belgen zijn redelijk sportief, maar liefst 69% van onze bevolking doet aan sport.

Lopen is dan ook de nummer één sport in Vlaanderen.

Tekst Laura verbist | Foto’s Laura Verbist

Reden populariteit

Zwemmen is de ideale manier om af te vallen. Elke spier in je lichaam wordt hierbij getraind. Een pluspunt is dat in warm water je spieren veel beter functioneren. Ook is zwemmen heel goed voor je hart en je longen.

Ook lopen is de manier om af te vallen, voornamelijk hardlopen dan. Het zorgt ervoor dat je een betere conditie krijgt. De reden dat lopen zo populair is, is dat je het overal kan doen. Goed weer of slecht weer, dag of nacht, buiten of binnen. Het maakt niet uit, zolang jij er maar zin in hebt.

sport parachutespringen staat op de tweede plaats in de rang van dodelijke sporten. Hierna komen hanggliding en duiken. De motorsport staat verrassend pas op de vijfde plaats. Bij het boksen gebeuren er ook regelmatig dodelijke ongevallen.

Sportparticipatie

We kennen Zweden allemaal als buitenmensen, maar wie had gedacht dat ze in Zweden gek waren op sport. 93% van de bevolking beoefend er een sport.

Voetbal is hier ook de sport bij uitstek. Ook zijn de Zweedse mensen dol op ijshockey. Overal, zelfs in kleine steden, vind je een ijsbaan.

Natuurlijk moet je wel geduld hebben wil je afvallen.

Als je in korte tijd wil afvallen kan je aan explosiesporten doen. Zo heb je ijshockey en fitness. Bij deze sporten verbrand je geen vetten maar koolhydraten.

De manier om in een mum van tijd er weer strak uit te zien.

Italië, Polen en Portugal wordt beschouwd als de minst sportieve landen. Zij beoefenen gemiddeld één keer de maand een sport. Wel presteren de Polen internationaal goed op vlak van vecht en –krachtsporten.

Gevaarlijke sporten

Wie op zoek gaat naar welk land het meest extreme sporten beoefend moet niet langer zoeken. ZuidAfrika is de plaats om de adrenaline op te zoeken.

Buiten surfen, raften en snowboarden kan je hier ook abseilen (een steile wand afdalen met behulp van een touw), bungeejumpen en skydiven.

De meeste spoedeisendehulp-behandelingen (SEH) als gevolg van sportblessures gebeuren bij kinderen van 5 tot 14 jaar. Deze worden vooral opgelopen tijdens het voetballen. Ook gymnastiek is een sport waar veel blessures aan te pas komen. Daarna volgt paardrijden en hockey. Jaarlijks worden er zo’n 160.000 sporters behandeld op de SEH. De meest dodelijke ongevallen in de sport doen zich voornamelijk voor in de paardenrensport. De extreme

20

Extreem Zuid-Afrika

Wie dit nog niet extreem genoeg vind, kan ook de waaghals uithangen door tussen de haaien te gaan zwemmen.

21

22

Ruben Delbrasinne was enkele maanden geleden nog een gewone Belgische student. Tot hij de kans van zijn leven kreeg. Surfkampen organiseren in Marokko, dat is zijn doel geworden. En die droom komt alsmaar dichterbij.

Tekst Kaat Van Leeuwen| Foto’s kaat van leeuwen

Ruben (21) surft al sinds zijn tiende. In de lesvrije week van 2014 was het dan ook normaal dat hij op surftrip ging. Dit jaar reisde hij voor het eerst buiten Europa, naar Sidi Ifni in Marokko. Samen met een groep vrienden verbleef hij er tien dagen. Daar leerde hij de eigenaar van de lokale surfclub, Hicham kennen. Het was echter toen hij terugkwam dat hij na enig contact via sociale media een aanbod kreeg.

‘Terug in België begon ik met Hicham te chatten op Facebook. Zo kwam het ter sprake dat hij nog iemand zocht om samen een surfkamp op te richten. Eerst leek het onmogelijk. Maar na veel praten en opzoekwerk, maakte ik mijn keuze. Toen ben ik gestopt met school’, vertelt Ruben. Zo was zijn keuze definitief.

Een levensstijl

De meeste mensen hebben hun sport als een aspect in hun leven. Ruben nam echter zijn sport en gaat daar nu zijn leven rond bouwen. ‘Dat is ook wat ik altijd al gewild heb’, zegt hij, ‘Surfen is niet enkel mijn hobby. Het is een levensstijl. Ik wil gewoon dat alles in mijn leven rond surfen draait’. Voor Ruben is het geen gewone sport. Het heeft iets speciaals. ‘Eenmaal je op die golf staat, denk je aan niets meer. Dan zitten mijn gedachten volledig op surfen. Elke golf die je neemt, geeft je een kick. Al is het maar een halfuur op het water, je bent terug een gelukkig mens. Dat is waarom ik het blijf doen’, glimlacht Ruben gelukzalig.

Ruben gaf zelf nog maar één keer surfles. Veel ervaring heeft hij dus nog niet. ‘Ik had al enkele keren meegekeken naar hoe ze les gaven. En het is me redelijk goed gelukt. De deelnemers waren heel tevreden. Ik vind het leuk, het is ontspannend. Het is tof om mensen dat bij te brengen’, vertelt hij. Wel ging de jongen met de vele krullen regelmatig zelf op surfkamp. Dit bijna altijd naar Spanje. Zo ging hij er twee maal voor een volledige maand. ‘Op die manier leer je ook al wat op organisatorisch vlak. Ga je mee achter de schermen. De monitoren kenden mij ook goed.

Het was altijd een zeer toffe ervaring’, aldus Ruben.

Nieuwe toekomstvisie

Je studies in enkele dagen stopzetten om je droom te volgen, niet veel jongeren doen het hem na. Het was dan ook een grote beslissing. ‘De kans die ik

kreeg was te nemen of te laten. Als ik het aanbod afwees, ging Hicham het aan iemand anders gevraagd hebben. Dan had ik die unieke mogelijkheid niet om dit samen te doen met iemand die van de streek zelf is, en hier al volledig mee bezig is. Het is een zeer groot voordeel’, legt Ruben uit. De jonge surfer wou al altijd later in het buitenland wonen. Op die manier kon hij naast zijn werk dan veel surfen. Dat was zijn toekomstvisie. Maar die is nu veranderd: ‘Het is nog positiever geworden. Het is meer dan ik ooit durven dromen heb. Daarom heb ik die kans ook echt genomen’.

Sidi Ifni is het vissersstadje in het zuidwesten van Marokko waar Ruben de rest van zijn dagen wil doorbrengen. Het is perfect voor de kampen die Ruben wil organiseren: ‘Het is geen toeristische streek. Het is daar nog heel rustig. En dat is waar ik van hou.

Omdat daar nog niets toeristisch is, zijn er nog zo veel mogelijkheden. Dat is een van de redenen waarom ik naar daar ga. Het is volledig hoe ik mijn leven voor mij zie. Er is daar geen tijdsdruk, geen werkdruk. Dat lijkt mij de ideale locatie’, droomt Ruben. Maar Sidi Ifni is veel meer dan dat: ‘Als je iets van surfen kent, ga je dromen van perfecte golven zonder volk in het water.

Dat kan je daar zeker meemaken. Als er dan mensen in het water bijkomen, zijn ze vriendelijk en geven ze je tips. De bevolking is daar allemaal zeer vriendelijk’.

Langzaamaan worden meer details over de surfkampen besproken. Ruben en Hicham willen niet zomaar een surfkamp oprichten. Ze willen er mensen naartoe laten komen in een kleinere groep. ‘We willen niet het grootste surfkamp worden, maar het beste. We willen de mensen leren kennen. Het moet een persoonlijke ervaring worden. We willen doen wat zij graag zouden doen bij hun bezoek aan Sidi Ifni’, verduidelijkt Ruben.

Maar daar denken ze het niet bij te laten. Ambitie hebben de surfers zeker. Er wordt in het achterhoofd al aan uitbreiding gedacht: ‘Ik wil niet in mijn comfortzone blijven zitten. Nu ben ik daar al ver buiten gegaan. Maar eenmaal alles op poten staat en we de kans krijgen, willen we sowieso uitbreiden. Ik denk bijvoorbeeld aan een longboardkamp, een guesthouse, mountainboarden of paragliden er nog bij te nemen’, droomt de jonge surfer al.

23

Een maand en een half Marokko

Na het stopzetten van zijn schoolcarrière schoot Ruben in actie. Er werd gepland en er werd geregeld.

Een maand en een half erna zou Ruben al terug in Marokko zitten. Hij gaat er op prospectie. Kijken hoe het allemaal gaat lukken en of hij het zelf wel wil. ‘Van hieruit hebben we al zoveel mogelijk proberen te doen. Maar de communicatie is niet zo gemakkelijk.

Alles gaat veel eenvoudiger zijn als ik daar ook ben, zoals de locatie bekijken en alles vastleggen. Dat is de bedoeling van die maand en een half. Het is nu wat proeven en kijken of het me echt aanstaat’, legt Ruben uit terwijl hij de vliegtuigvluchten bekijkt naar Marokko. Wel mogen we de levensgenieter algauw terug verwachten. Hij komt nog even terug om enkele examens mee te doen, te werken als jobstudent en zijn rijbewijs te halen. ‘En in augustus is het de bedoeling dat ik hier voor altijd weg ben. Dan vertrek ik’, glimlacht Ruben enthousiast.

24

Momenteel heeft Ruben niet veel financiële middelen om dit hele plaatje te bekostigen. Maar veel budget moet er gelukkig niet meer ingestoken worden. Hicham zijn surfschool heeft al heel wat materiaal. ‘Dat is voor het moment zeker voldoende want we willen beginnen met maximum twaalf personen op onze kampen. We hebben ook al een heel sponsordossier opgesteld. Het ziet er al redelijk goed uit. We willen hun zo overtuigen. Graag willen we één grote sponsor binnenhalen die ons volledig steunt. We kunnen dat misschien ook samenhangen met een surfshop opendoen van dat ene merk’, verklaart Ruben, ‘Wel willen we niet dat de sponsor alles gaat bepalen. Het kamp moet volledig in onze handen blijven’.

© Hichamau

Alles achterlaten

Als hij naar Marokko emigreert, laat Ruben zijn leven hier achter. ‘Ik denk dat er wel moeilijke momenten gaan komen. Ik begin nu elke dag meer en meer te beseffen hoeveel ik alles hier ga missen. Ik heb het zo plots beslist. Worst case scenario hervat ik waar ik gestopt ben met mijn studies. Ik heb 3 jaar de tijd om ze te hervatten. Daar zou ik dan de volle honderd procent voor gaan. Maar ik zie het voor me als dé keuze die ik moest maken in mijn leven’, zegt hij opgetogen.

De Marokkaanse cultuur en taal is heel anders dan wij hier gewend zijn. En Arabisch leer je niet in één dag.

‘Met verloop van tijd zal het wel nodig zijn dat ik ook Arabisch op zijn minst kan verstaan’, bekijkt Ruben realistisch, ‘Ze spreken daar ook allemaal Frans, en veel Spaans. Ik zal zeker mijn plan kunnen trekken.

De kampen zelf zouden in het Engels, Frans of Nederlands zijn. Duits zullen we overslaan, denk ik’, gniffelt hij.

De golven tussen Marokko en België verschillen wel wat. Zo zegt ook Ruben: ‘In vergelijking met Marokko is België niets. Hier in België kan je amper één keer in de maand surfen. Dan kan je ook niet verbeteren.

Door in Sidi Ifni dan veel te surfen, zal ik verbeteren.

Heel zeker. Altijd als ik op reis ga, kan ik na een week al veel beter surfen. In Marokko weten ze waarschijnlijk zelfs niet dat je in België kunt surfen’, lacht hij even.

© Hichamau

‘In vergelijking met Marokko is België niets’ 25

26

Kaat Van Leeuwen 20jarige studente journalistiek uit Blankenberge.

Houdt van nieuwe uitdagingen en sporten proberen. Geboeid door reizen en andere culturen.

Houdt van longboardtoers bij mooi weer en luisteren naar muziek.

Tekst en Foto’s

Laura verbist 19jarige nieuwsgierige studente uit Hever. Vertoeft zich liefst op onbekend grondgebied. Houdt van nieuwe dingen ontdekken en uitproberen. Interessegebied gaat van mode tot sport. Als dierenvriend ga ik door het leven. Hoopten ooit iets te kunnen veranderen aan dierenmishandeling.

Tekst en Foto’s

27

4,90 euro

28