Skratch

zomer 2014 - €4,95

Skratch ruilen –­ delen – geven

niemand bezit ooit iets écht tenzij hij anderen daarin laat delen W. Shakespeare

“Indien ge vreugde wilt vermenigvuldigen, moet ge haar delen.�

-Pythagoras

Delen: geen simpele opdracht. We worden in onze samenleving hoe langer hoe meer aangespoord om te hebben, hebben, hebben... En liefst nog exclusieve dingen ook. 1 computer per gezin was 15 jaar geleden nog een luxe, nu heeft elk gezinslid er minstens ĂŠĂŠntje. En dan zwijg ik nog over de schijnbaar verplichte smartphone en tablet. Wat veel mensen vergeten, is dat geven leuker is dan krijgen. Hetzelfde geldt voor delen.

Het maakt gelukkig. Gelukkig zijn er ook mensen die de trend van hebberigheid doorbreken. Honderden deel-initiatieven ontspruiten de laatste jaren. De economische terugval en de beperkte leefruimtes in de stad zullen er wel iets mee te maken hebben. In deze editie geven we een paar van deze initiatieven welverdiende ademruimte. Deelinitiatieven zijn er in alle vormen en maten. Zo nemen we onder andere een kijkje in een kangoeroewoning en ontdekken we verschillenden kleinere deelinitiatieven, van autodelen tot klerendelen. Tot slot hebben we nog een taboedoorbrekende getuigenis in petto: het delen van een liefdespartner. Door te geven en te delen verspreidt je een stukje van je eigen geluk, en dat geeft je een goed gevoel.

Lieve lezers, veel leesplezier.

Verdeel en heers!

MĂŠlanie

E D I TO

20

50

12 6

44

16

INHOUD need to know

nice to know

20 28 34 44 50

06 14 25 26 38 49

Twee gezinnen onder één dak ’Stumarkt: een initiatief van en voor studenten’ Mijn huis staat te ruil Dossier privé: partnerruil Bar d’Office, samen werken

good to know 10 12 16 32 42

Swan Market: de hippe dorpsmarkt Fotorepo: tweedehandswerpen Sharing op wielen Boeken brengen mensen bij elkaar Sociaal wonen

Foodsharing: Julie’s recept Modieus zonder gat in je budget Kotmascotte Met wie lift jij mee?

Deel-abc Vijf dingen die je beter niet deelt

column 19

Wijze raad van mama, eindeloze weetjes van papa

54

Ruil een stukje eigen geluk

koken

Grootmoeders geheime recept Elke maand deelt een lezeres een geheim familierecept of een zelfgemaakt recept met ons. Deze week is de 22-jarige studente Julie Van Den Driesschen aan de beurt. Julie houdt van lekker eten en leuk gezelschap. Tijdens zwoele zomeravonden zit ze het liefst van al op een gezellig terrasje met haar vriend, om samen te genieten van een lekker drankje en wat hapjes. Vandaag maakt Julie zuiderse kalfslapjes met mozzarella en tomaat.

6

skratch

tekst

|

foto’s mÊlanie van houdt

koken

Geniet samen met je familie en vrienden van een Italiaanse zondagschotel. Deze lekkere schotel is ideaal voor een groot gezelschap. Het vlees moet enkele uren rusten in een kruidige wijnmarinade.

Hoe meer geduld je hebt voor de marinade, hoe sappiger het vlees.’ ‘

skratch

7

koken

Boodschappenlijst 6 platgeslagen sneden kalfslapjes

scheutje balsamicoazijn

3 bollen mozzarella

tijm

1 bosje verse basilicum

Peper

3 tenen knoflook

Zout

3 tomaten

Olijfolie

50g geraspte gruyère of emmentaler

0,3 dl rode wijn (huiswijn)

Zuiderse kalfslapjes met tomaat en mozzarella

8

skratch

koken

1. Begin met de marinade. Snij de knoflook in kleine stukjes, scheur de blaadjes basilicum en doe dit allemaal in een grote kom. Voeg hier 3 eetlepels olijfolie, 1 eetlepel balsamicoazijn en de rode wijn aan toe. Gevolgd door 1 eetlepel gedroogde tijm, peper en zout. Roer goed.

2. Neem nu je platgeklopte kalfslapjes en leg deze in de marinade. Prik met een vork in de kalfslapjes, zo kan de marinade nog dieper in het vlees trekken. Laat minstens 2 tot 4 uren rusten in de koelkast.

3. Intussen kan je beginnen met het fijn snijden van de tomaten en mozzarella in fijne schijfjes.

4. Zodra de 2 uren om zijn, neem je het vlees uit de koelkast en zet je een pan op het vuur. Verwarm ook de oven op 180°C. Doe wat olijfolie in de pan en zet het op een hoog vuur. Schroei de kalfslapjes dicht. Elke kant van het vlees 1 minuut bakken is meer dan voldoende. Het aroma dat vrijkomt is verrukkelijk.

5. Als het vlees gebakken is zet je het opzij en neem je een ovenschotel. Neem nu 2 tot 3 schijfjes tomaat, gevolgd door 2 schijfjes mozzarella en een kalfslapje. Herhaal deze methode tot al je kalfslapjes verwerkt zijn. Het geeft niet als er tomaten of mozzarella over zijn. Deze kan je op het einde nog wel ergens tussen plaatsen. Plaats de schotel 15 min in de oven.

Voor de duiveltjes onder ons: voeg nog een laagje emmentaler of gruyère toe voor je de schotel in de oven plaatst.

6. Neem je Italiaanse kalfslapjes uit de oven en serveer eventueel met pasta (bij voorkeur tagliatelle).

‘Smakelijk!’

skratch

9

lifest yle

De hippe dorpsmarkt De Swan Market, dat is vintage, snacks, accessoires en betaalbare kunst op één plaats. Het concept is razend populair bij onze noorderburen en had op 4 mei zijn Belgische doop. Na een geslaagde eerste editie strijkt de markt op 6 juni weer neer in Antwerpen. tekst

│ foto’s emma maes

Deze lifestylemarkt wil jonge, onbekende en talentvolle ontwerpers, kunstenaars en ondernemers de kans geven hun werk te tonen. Dat opkomend talent combineert Swan Market met gevestigde waarden, zoals tweedehandswinkels die hun collectie komen uitstallen. Ook voor fijnproevers valt er heel wat nieuws te ontdekken zoals biologische frietjes, pad thai, Argentijnse worstenbroodjes, ciabatta’s en smoothies.

ding naar andere steden toe. Ook Antwerpen, Den Haag en Utrecht hebben nu hun eigen Swan Markets.

Volksfeestgevoel

De Swan Markets zijn eigenlijk de hippe vorm van de doorsneedorpsmarkten. Je treft er de meest verscheiden marktkramers, in alle stijlen en categorieën. Ook de samenstelling van de markt verschilt per editie. Telkens valt er iets nieuws te ontdekken. De markt biedt zowel nieuwe als vintage mode aan, en jong en oud voelt zich er thuis. Ellen Van Humbeeck is na haar bezoek aan de eerste Belgische Swan Market in Antwerpen alvast fan. ‘De organisatie van Swan Market geeft het concept ‘markt’ een frisse touch. Door muziek en creatievelingen los te laten op Antwerpen krijg je een beetje een volksfeestgevoel. Het zorgt ervoor dat de mensen weer buiten komen. Dat vind ik gewoon prachtig.’ ●

Rotterdam tot Antwerpen

Rotterdam is de bakermat van Swan Market. Tijdens de barkoude winter van 2010 brachten de organisatoren wat warmte naar de Nederlandse stad met hun lifestylemarkt. Leegstaande winkelpanden waren de uitgelezen locatie. Daarna verhuisde de markt in Rotterdam naar Garage C, een voormalige brandweerkazerne. De interesse en opkomst voor het concept bleef groeien en in 2012 vond Swan Market voor de eerste keer plaats in het Museumpark in Rotterdam. Dat was ook de eerste festivaleditie, met op de teller tussen 6.000 en 8.000 bezoekers. Drie jaar na de eerste editie zag een nieuwe telg het levenslicht: de Pop-Up Market in Dordrecht. Het jaar 2014 staat voor Swan Market vooral in het teken van uitbrei-

10

skratch

Swan Market: 3 doelstellingen 1. Startende, onbekende en creatieve ondernemers, ontwerpers en kunstenaars een platform bieden om naar buiten te komen met hun kunst en kunnen.

2. Bezoekers en deelnemers inspireren.

3. Een leuke middag bezorgen aan de bezoekers van Swan Market met een streepje muziek, een verrassende keuken en tal van (kinder) activiteiten.

lifest yle

MB Knitwear & Apparel breidt gigantische sjaals

Ellen Van Humbeeck is alvast fan

skratch

11

12

skratch

‘T Koetshuis — antiek & brocante Kloosterstraat 62

Pardaf — kledij & accessoires Gemeentestraat 8

Harry’s Boekenbak — boeken Statiestraat 67

De Kringwinkel — kledij, meubels, allerlei Kroonstraat 166

Loria — vintage kledij & accesoires Nationalestraat 122

Viar — vintage meubels Kloosterstraat 65

lifest yle

Tweedehandswerpen

|

Sussies — kledij & koffiebar Oude Koornmarkt 69

ntwerpen, modestad. Maar modebewust hoeft niet duur te zijn. Maar ook een stad waar tweedehandswinkels steeds meer een plekje bemachtigen. Tweedehandse gevels op een rijtje. foto’s

Retour — brocante Graaf Van Hoornestraat 48

Think Twice — kledij & accesoires Kammenstraat 85

My Ohm — kledij, meubels & boeken Vrijdagmarkt 14

Elan — vintage meubels Sint-Michielsstraat 19

Oxfam — kledij, meubels & boeken Brederodestraat 27

lifest yle

A

tekst emma maes

skratch

13

lifest yle

Modieus zonder gat in je budget Je hoeft niet om de haverklap naar de boetiek te lopen om je kleerkast te verfrissen. Wij zetten vijf initiatieven op een rijtje die bewijzen dat mooi zijn je portefeuille geen pijn hoeft te doen. Voor vrouwen met een liefde voor mode. tekst emma maes

swishing.be

vestiaire collective

Get rid & get new! is hun slogan. Bij Swishing komen eco-fashionista’s samen om hun kleding te ruilen. Zelf neem je die kledingstukken mee die al vijf maanden onaangeroerd in je kast liggen. Voor die kleren krijg je punten, op basis van kwaliteit, merk en fashiongehalte. Met die punten kan je dan kledingstukken van andere mensen scoren. Gegarandeerd kom je thuis met een zak vol gratis kleren.

Bij tweedehands denken we al snel aan overvolle winkels met een muf geurtje en behangpapier uit de sixties. Vestiairecollective.com bewijst het tegendeel. Sinds 2009 worden op dit Londense online platform tweedehandse kledingstukken, accessoires, tassen en schoenen van luxemerken aangeboden. Niet alleen vrouwen kunnen er terecht, ook voor mannen en kinderen is er gesleuteld aan een uitgebreid aanbod. Een leuk extraatje aan de webshop: je kan zelf ook verkoper worden.

Šlexibu

14

skratch

lifest yle

swapswan.be

louvintage

Baby’s, peuters, kleuters en jonge kinderen groeien ongelooflijk snel. Maar ook de inhoud van hun kleerkast groeit, hoewel ze in een groot aantal stuks al snel niet meer passen. Swapswan.be geeft jonge moeders de kans om de kleren van hun kinderen door te geven als ze eruit gegroeid zijn. Je kiest tien stuks, maakt er een mooi pakketje van en zet dat online. Als een andere mama interesse toont in jouw pakketje, wordt dat opgestuurd naar haar. Dan krijg jij punten om zelf ook eens rond te neuzen, met een korting op je volgende aankoop erbovenop.

Sociale media bieden een waaier aan mogelijkheden. Daar maakt Louvintage gretig gebruik van.

Behalve hun blog zijn ze ook actief op Facebook en het initiatief wordt steeds populairder. Vorig jaar bereikten ze met hun pagina de kaap van 10.000 likes. Louvintage geeft mensen in heel België de kans om hun kleding via sociale media te verkopen.

Voor een welbepaalde periode krijg je een mapje op hun Facebookpagina waar je foto’s van je kledingstukken in kan zetten. De hoogste bieder krijgt na de deadline zijn gescoorde item.

Leaseajeans.nl Jeans, ze bestaan in alle kleuren en maten. We hebben er nooit genoeg. Maar om één jeans te maken wordt algauw 10.000 liter water verbruikt. De kans is groot dat je na een paar maanden al wat uitgekeken bent op je jeansbroek, zonde van de aankoop. Mud Jeans komt met een oplossing op de proppen. Met het concept Lease A Jeans heb je de kans om een jeans uit te proberen voor een jaar. Daarna heb je drie opties: je houdt hem, je ruilt hem in voor een andere of je stuurt hem terug. Stuur je de jeans terug, dan zorgt de organisatie ervoor dat hij gerecycleerd wordt en een andere jeansfan gelukkig maakt.

skratch

15

auto

Sharing op wielen

Cambio is present aan het station van Mechelen Š Charlotte Dekeyser

16

skratch

auto

Carpoolen is de bekendste vorm van autodelen, maar er bestaan nog andere. Zo kan je gebruik maken van cambio, een autodeel organisatie. Ook Bolides werkt ongeveer op dezelfde manier maar stelt klassebakken ter beschikking van haar klanten. Ten slotte is er Autopia, dat je de kans geeft je eigen auto aan te bieden aan anderen en vice versa. tekst charlotte dekeyser

Cambio

Cambio is een autodeel- of carsharing organisatie. De organisatie is actief in 27 verschillende steden van ons land. Het initiatief startte in Wallonië in 2002. Een jaar later volgde Brussel en in 2004 sloot ook Vlaanderen zich aan. De gebruikers hebben toegang tot meer dan 500 auto’s.

Klant worden – reserveren – rijden

Om te beginnen moet je je via de website www.cambio.be registreren als klant. Je moet minstens twee jaar beschikken over een vast rijbewijs om gebruik te maken van de wagens.

Na de inschrijving krijg je een cambio-kaart met een persoonlijke pincode. Via deze kaart krijg je toegang tot de ‘gehuurde’ wagen.

Reserveren kan via de telefoon of het internet. De centrale is 7 dagen op 7, 24 uur op 24 open. Reserveren kan dus op elk moment van de dag. Cambio-klanten vinden het telefoonnummer op de achterzijde van de cambio-kaart. Op de site moet je inloggen met je klantnummer. Vervolgens kom je terecht op de mycambio-pagina, waar je de auto naar keuze kan reserveren, je persoonlijke gegevens kan wijzigen en de cambio-facturen terug te vinden zijn.

Het openen van de wagen doe je aan de hand van je cambiokaart. De contactsleutel bevindt zich in de wagen zelf. Aan de hand van een boordcomputer wordt de reservatie eerst gecheckt, om te voorkomen dat een andere gebruiker met jouw auto zou kunnen rijden. De wagens staan geparkeerd zich op gereserveerde parkeerplaatsen die verspreid zijn over heel de stad. Daar haal je de wagen af en zet je hem na gebruik ook terug.

Het logo van cambio staat duidelijk op de auto’s © Charlotte Dekeyser

Bij het reserveren van een cambio-wagen betaal je voor twee dingen: de vaste kosten en de gebruikskosten, die de uurprijs en de kilometerprijs bevatten. De vaste kosten bedragen een financieringsbijdrage van 150 euro, een eenmalige instapkost van 35 euro en het maandelijks abonnement van 4 euro. Je betaalt dus ongeveer 185 euro vaste kosten bij je inschrijving.

Bolides

Het concept van Bolides is bijna hetzelfde als dat van cambio, maar Bolides werkt met luxewagens. Via een app op je smartphone kan je de auto openen en sluiten en ook starten.

Bolides werkt met pop-up kantoren, ze veranderen regelmatig van locatie. De organisatie maakt vooral gebruik van Audi A1 sportbacks, maar ook de BMW 1- reeks is beschikbaar.

skratch

17

auto

Vlag planten – Opstarten – Rijden

Om je te registreren als gebruiker moet je een vlag planten op de website van Bolides. Dit doe je door naam, voornaam, e-mailadres en woonplaats in te geven. Er moeten minstens 40 vlaggen geplant zijn in jouw buurt, pas dan stelt Bolides minstens twee auto’s ter beschikking.

De auto wordt geparkeerd in de buurt van jouw vlag, de exacte plaats is terug te vinden via de app die je moet downloaden. Deze app is meteen ook de sleutel van de auto. De wagens hebben namen, bijvoorbeeld Billie of Femke. Deze naam wordt doorgestuurd via de app en kan je ook terugvinden op de wagen zelf, zodat je weet dat dit de auto is die je gereserveerd hebt.

Je betaalt geen instapkosten. Wel moet je 7,50 euro betalen per uur dat je rijdt en 0,145 euro per kilometer. Daarbovenop komt een eenmalige kost voor de verzekering.

Autopia

Autopia, het Vlaams steunpunt voor particulier autodelen, wil milieuvriendelijke mobiliteit bevorderen. Mensen die een auto hebben, maar deze niet vaak gebruiken kunnen zich kandi-

daat stellen om hun eigen auto te delen met anderen. Autopia stelt, in tegenstelling tot de twee vorige organisaties, dus zelf geen auto’s ter beschikking. Zij zorgen er enkel voor dat mensen van dezelfde regio met elkaar in contact kunnen komen om een eigen auto te delen.

Ook hier kan men zich via de website registreren, met e-mailadres en wachtwoord. Vervolgens stort je tien euro op de rekening van Autopia en ben je officieel geregistreerd. Daarna moet je via de website aangeven of je zelf een auto hebt die je wil delen, of je een auto zoekt. Op een kaartje kan je dan zien waar er zich iemand in jouw buurt bevindt die een auto me je wil delen. Zo kan je ook groepen vormen van maximum 10 personen, die gebruik maken van dezelfde wagen. Een kaart op de website toont de vragers en de aanbieders, welke groepen vol zitten en welke nog mensen zoeken.

Het is de bedoeling dat er diversiteit is in de groep. De deelnemers kunnen niet op gelijktijdige tijdstippen gebruik maken van de wagen. Er moeten concrete afspraken gemaakt worden door de delers. In de grotere steden genieten de gebruikers van Autopia van gratis parkeerkaarten en vaste parkeerplaatsen voorzien door Autopia. ●

Autodelen à la carte

CC BY 3.0 Bolides maakt voornamelijk gebruik van Audi A1 sportbacks

18

skratch

column

Wijze raad van mama, eindeloze weetjes van papa Al van jongs af aan werd ons aangeleerd dat we moesten delen met onze vriendjes en vriendinnetjes. Samen met hetzelfde speelgoed spelen, een koekje delen, in dezelfde kamer slapen met je broer of zus. Het was allemaal doodnormaal. Naargelang we ouder worden, wordt er naar mijn mening steeds minder gedeeld. Je deelt je smartphone niet met een vriend of vriendin en je wil al helemaal niet meer in dezelfde kamer slapen met je kleine broer of zus. Als jongste thuis heb ik nooit veel speelgoed moeten delen. Integendeel, ik kreeg alles waar zij uitgegroeid waren. Zoals bij elk kind is er mij aangeleerd dat delen belangrijk is. Ruziemaken om speelgoed was uit den boze. Voor mij zit delen in kleine dingen, die niet per se materieel hoeven te zijn. Zo kan ik bijvoorbeeld altijd beroep doen op de wijze raad van mama of de talloze weetjes van papa, want ook kennis kan gedeeld worden. Lief en leed deel ik dan weer met mijn broer en mijn twee zussen: vier handen op één buik wordt er wel eens gezegd. Met drie meisjes in huis worden ook kleren lustig gedeeld. Soms zorgt dat wel voor wat gekibbel.

Maar hey, in ons huis geldt één gouden regel: ‘sharing is caring’.

Charlotte Dekeyser

skratch

19

Twee gezinnen onder ĂŠĂŠn dak 20

skratch

wonen

Kangoeroewonen houdt in dat twee gezinnen onder één dak wonen. Eén woning wordt omgetoverd tot twee aparte wooneenheden. In de meeste gevallen zijn het jongere mensen die intrekken bij ouderen zodat zij hen kunnen helpen. Jessy Ribus (31) doorbreekt dat cliché. Ze liep het cytomegalovirus op en kan moeilijk alleen wonen. Ze wijzigde haar bouwplannen en bouwde een kangoeroewoning. De woning is officieel eigenlijk geen kangoeroewoning, maar het concept van een kangoeroewoning klopt wel. Het huis telt twee aparte gezinnen, Jessy en haar man Steven van Aken (32) en haar ouders Micheline Janssens (60) en Guido Ribus (61). tekst | foto’s charlotte dekeyser

skratch

21

wonen

Jessy en haar man Steven woonden al enkele maanden samen in een appartement in Keerbergen toen Jessy in 2006 plots ziek werd Door het oplopen van het cytomegalovirus tijdens haar job in een kinderkribbe verloor ze stilaan haar zicht en kan ze niet meer lopen. Het cytomegalovirus is een virus dat je kan krijgen via het speeksel en de stoelgang van kleine kindjes. Na een lange periode van ziekenhuisbezoeken - en verblijven besloot ze samen met haar man in te trekken in het huis van haar ouders. Micheline en Guido, die toen beiden nog werkten, besloten hun job op te geven. Toen ontstond het idee om met z’n allen samen te gaan wonen. ‘De dag dat ik besloot te stoppen met mijn job als onthaalmoeder, hebben zij me gevraagd of wij bij hen wilde komen wonen.’, aldus Micheline.

Wijziging van plannen

Om een kangoeroewoning te bouwen of om van je woning een kangoeroewoning te maken, moet je een aanvraag indienen. Je doet dit aan de hand van een meldingsformulier dat je aangeeft bij je gemeente. Het huis waar Jessy woont is officieel geen kangoeroewoning. Wanneer Jessy ziek werd waren zij en Steven al bezig met het uittekenen van de plannen van hun nieuwe huis. Het hele huis was al getekend, ze hadden ze zelf alles gedaan. ‘Ik weet dus perfect hoe ons huis eruit ziet, omdat ik het zelf helemaal mee getekend heb voordat ik ziek geworden ben.’, vertelt Jessy. Ze besloten het huis toch te bouwen, maar er moesten enkele veranderingen gemaakt worden. Zo moest de garage plaats maken voor een tweede leefruimte voor Micheline en Guido. Het huis moest ook rolstoelvriendelijk gemaakt worden. De deuren werden breder gemaakt en werd er een traplift geïnstalleerd. ‘We waren voor mijn ziekte al van plan een huis te bouwen dus de tekeningen waren er al langer. Wanneer ik dan ziek werd, moesten

er wel enkele aanpassingen gedaan worden.’ Jessy en haar man deden alles zelf. Ze hebben geen hulp ingeschakeld van organisaties die gespecialiseerd zijn in het bouwen en verbouwen van kangoeroewoningen. De woning is officieel ook niet echt een kangoeroewoning. ‘De woning is niet aangevraagd als kangoeroewoning. Wij hebben de plannen helemaal zelf getekend, alles zelf gedaan. Alleen hebben we wel de hulp ingeschakeld van de MS-kliniek in Melsbroek voor de aanpassingen, vermits ik een rolstoel zit.’

Keuken, gedeeld terrein

Het huis bevat, zoals een echte kangoeroewoning, gedeelde ruimtes en aparte privé ruimtes. De keuken en de badkamer worden gedeeld, maar ze hebben elk hun eigen woonkamer.

Ook de tuin is gemeenschappelijk. ‘Overdag doen we alles samen. ’s Avonds eten we ook allemaal samen, maar daarna gaat ieder naar zijn eigen plekje in het huis. Ik zit dan met mijn man gezellig in onze huiskamer en mijn ouders in die van hen. Ook in het weekend, wanneer mijn man thuis is, zitten we vooral elk apart.’ De tuin is ook gezamenlijk. ‘Het werken in de tuin is weggelegd voor de twee mannen. Papa werkt vooral overdag in de tuin en Steven neemt het dan over wanneer hij thuis komt van zijn werk.’ Zelfs de huisdieren vormen een samengesteld gezin. ‘Wij hebben drie poezen, waarvan één van mij, één van mijn ouders en een derde die we samen in huis hebben gehaald.‘

‘Wij kunnen heel eerlijk zijn’

In de meeste gevallen moeten er concrete afspraken gemaakt worden. Iedereen moet rekening houden met elkaar opdat het samenwonen vlot verloopt. ‘Echte afspraken zijn er bij ons niet gemaakt. Het is wel een beetje regelen wie wat op welke tijdstip doet natuurlijk. Bijvoorbeeld voor de badkamer, die we met z’n allen delen. Dat is een kwestie van rekening houden met wie het vroegst moet opstaan. Voor de rest is er nooit iets concreet afgesproken of zijn er nooit echt regels opgesteld.’

In dit geval gaat het om familie dat samenwoont, mensen die met elkaar zijn opgegroeid en elkaars gewoonten kennen. ‘Wij kunnen heel eerlijk tegen elkaar zijn en we kennen ook elkaars routine, dat maakt het al een stuk makkelijker. Ik kan het me niet voorstellen met iemand anders samen te wonen dan mijn ouders. Zij waren absoluut mijn eerste en enige keuze.’

‘

Overdag doen we alles samen, ‘s avonds gaat ieder naar zijn eigen plekje in het huis’

22

skratch

wonen

De keuken en de tuin worden gedeeld, maar de twee gezinnen hebben elk hun eigen woonkamer.

skratch

23

wonen

‘Iedereen draagt zijn steentje bij’

Samenwonen heeft veel voordelen, vooral in Jessy’s situatie.

Door haar ziekte kan zij moeilijk alleen thuis zijn. Doordat ze nu samenwoont met haar ouders is ze nooit alleen en krijgt ze de hulp die ze nodig heeft. Vader Guido, die een aantal jaar geleden op brugpensioen ging, houdt zich vooral bezig met de tuin. Haar moeder doet het huishouden en helpt Jessy waar nodig. ‘Ik kan overdag niet alleen zijn, ik heb heel veel hulp nodig. Ik kan alles wel zelf, maar ik heb iemand nodig die me alles aanreikt. Mijn moeder helpt mij overdag en wanneer mijn man thuiskomt van zijn werk kan hij er voor mij zijn.’ De na-

delen die in sommige gevallen voorkomen, gelden voor deze situatie niet. Iedereen draagt zijn of haar steentje bij. ‘Naast mijn ouders, kan ik ook rekenen op mijn schoonouders. Zij helpen waar zij kunnen en ik kan hen altijd bellen als er iets is.’

Goedkoop en solidair

Kangoeroewonen is een groeiend fenomeen. Meer jonge koppels merken dat het bouwen en verbouwen van woningen steeds duurder wordt. Kangoeroewoningen zijn hiervoor een goedkopere en solidaire oplossing. In het geval van Jessy en haar man gaat het puur om de hulp die ze krijgen van haar ouders, niet om de financiële voordelen.●

24

skratch

‘

Ik kan het me niet voorstellen samen te wonen met iemand anders dan mijn ouders. Zij waren mijn eerste en enige keuze.’

CM-virus Het cytomegalo-virus (CMV) behoort tot de herpesvirussen. Het is een virus dat zich verspreidt via lichaamsvocht, zoals urine, speeksel, bloed, tranen, sperma, vaginavocht, … Het wordt overgedragen via persoonlijk contact, bijvoorbeeld kussen, seksueel contact of het overbrengen van speeksel of urine van een drager naar de eigen mond of neus. Het virus kan mensen van alle leeftijden besmetten. In vele gevallen, hebben de dragers geen symptomen en weten ze dus niet dat ze besmet zijn. De symptomen zijn koorts, keelpijn, vermoeidheid en gezwollen klieren. Deze symptomen lijken sterk op die van klierkoorts. Gezonde kinderen en volwassenen zullen volledig genezen, ongeboren baby’s en mensen met een zwakkere weerstand kunnen wel ziek worden en de gevolgen kunnen dan ernstig zijn. Zodra het virus in je lichaam zit, draag je het mee voor de rest van je leven.

De vaccins tegen het CM-virus zijn momenteel in het onderzoeks – en ontwikkelingsstadium. Mensen die beroepshalve veel contact hebben met kleine kinderen moeten voorzichtig omspringen, zij zijn een risicogroep.

lifest yle

Kotmascotte Yasmien Vranken (22) en Nele Verheyden zitten samen op kot in Leuven en delen twee huisdiertjes: vissen. Yasmien kreeg de eerste vis, Niggafish, op de chiro en besloot de vis mee naar haar kot te nemen. ‘We wilden graag een kotmascotte dus verhuisden we de vis naar ons kot in Leuven.’ De vis kreeg een mooi plaatsje bovenop de koelkast in de gemeenschappelijke keuken. Een jaar later kochten ze een vriendje voor Niggafish, die de naam Shiner kreeg. tekst

|

foto charlotte dekeyser

Yasmien kreeg de taak om de vissen te voederen en wanneer ze niet op kot is vraagt ze het even aan iemand anders. Op vrijdag krijgen de vissen extra veel eten om het weekend door te komen. De schoonmaak van het aquarium wordt verdeeld, wie tijd heeft, klaart deze klus. ‘De visjes zijn heel geliefd op kot, dus we helpen elkaar dikwijls een handje bij het schoonmaken van de visbokaal.’, vertelt Yasmien. Tijdens de grote vakantie gaan de vissen mee naar Yasmiens huis. Het eten voor de diertjes en andere kosten verdelen ze. ‘1 potje visseneten

gaat gemakkelijk anderhalf jaar mee. Als we dan al eens iets moeten kopen zoals een plantje voor wat zuurstof, verdelen Nele en ik gewoon de kosten.’Een goudvis heeft niet zo heel veel aandacht nodig, maar je moet er wel zorg voor dragen.

‘Het is wel al eens gebeurt dat één van de kotgenoten in een dronken bui de hele visbak volstrooide met eten, maar verder zijn er nooit echt incidenten geweest. Ik kan me wel inbeelden dat het er op sommige studentenkoten heel anders aan toe gaat en dat er dan wel vissen kunnen sneuvelen.’●

Yasmien met Niggafish en Shiner

skratch

25

Met wie lift jij mee?

ID-kit van een liftgever DE MEESTE LIFTGEVERS RIJDEN ALLEEN

13%

83%

Mensen die alleen in de wagen zitten

WAAR NAARTOE?

4%

Koppels

Een volwassenbestuurder met één of meerdere kinderen

JOUW AUTO IS MIJN AUTO

Onderweg tijdens hun vrije tijd

Gezinswagen

Luxewagen

57%

52% Terreinwagen

Onderweg voor werk of studies

15% Bestelwagen

4%

37%

Vrachtwagen

Lichte vracht

Geen antwoord

7% 2%

6%

11%

LIFTEN LIFTGEVERS ZELF?

OP LIFTEN STAAT GEEN LEEFTIJD

65% heeft zelf al eens gelift 2O jaar

Leeftijd van de jongste chauffeur

41 jaar Gemiddelde leeftijd

72 jaar

Leeftijd van de oudste chauffeur

35% heeft nog nooit gelift 2%

heeft niet geantwoord

reizen

Je bent jong en je wilt de wereld zien. Maar je zit met een beperkt budget. Liften is makkelijk en je kan die spaarrekening met rust laten. Er is slechts één valkuil: je weet nooit wie je chauffeur zal zijn. Of toch wel? tekst

|

foto’s

|

infografiek emma maes

Iedereen kan zich wel een beeld vormen bij een lifter. Vaak jong, sociaal en avontuurlijk aangelegd.

Uit onderzoek weten we ook dat een lifter ongeveer 7 minuten en 26 seconden moet wachten voor hij opgepikt wordt. 66% lift met de duim, 22% met een bordje en 12% vraagt het aan chauffeurs bij tankstations. Heb je eindelijk een auto gevonden,

wie zit er dan naast je aan het stuur? Meestal zijn het mensen die alleen in hun auto zitten, rijden met een gezinswagen en onderweg zijn tijdens hun vrije tijd. Dat is het standaardprofiel van een liftgever. Wil je weten wie er voor jou zal stoppen als je langs de weg met je duim omhoog staat? Dankzij deze infografiek weet je welke chauffeurs je kan verwachten.

skratch

27

rubriek

‘Geef je studieboeken en kotmateriaal een tweede leven’

28

skratch

lifest yle

Student? Dan heb je vast al ondervonden dat het leven duur is. Het inschrijvingsgeld, de boeken, en als je op kot gaat ook nog eens meubels en decoratie. Bij het begin van hun studies hebben studenten steeds een grote financiële last te dragen. De 25-jarige Niels Helsen ondervond dit zelf tijdens zijn studies en besloot er iets aan te doen. Hij is het brein achter de websites stubooks.be en stukot.be. Deze websites vormen een portaal waar studenten tweedehands boeken en meubels kunnen kopen en verkopen. Een unicum in België. Via de website stumarkt.be kan je beide sites bereiken. tekst

| foto’s mélanie van houdt

Zeg eens Niels, hoe ben je op het idee gekomen een site op te richten voor tweedehands studieboeken?

‘Na mijn eerste jaar marketing aan een hogeschool in Gent, besloot ik over te schakelen naar een andere hogeschool. De kostprijs van de nieuwe boeken die ik moest aankopen was vijfhonderd euro, een hele hoop geld. Ik was verschoten van de prijzen. Voor mij maakt het echter niet veel uit of de boeken nieuw zijn of niet. Ik ging dus op zoek naar een tweedehands alternatief. Dat aanbod van viel erg tegen. De enige manier om tweedehands studiemateriaal te vinden, was door strookjes met gsm-nummers af te scheuren die aan een prikbord op school waren opgehangen. Allemaal zeer omslachtig dus.

Dat was doorslaggevend voor de opstart van stubooks.be.

Het idee was er toen wel, maar hoe begin je aan zo’n project?

Ik kon nog niet zo goed programmeren, en had het plan opgevat om na mijn studies marketing over te schakelen naar informatica. Ik had echter mijn idee al uitgelegd aan een vriend en die zei dat ik niet mocht wachten en zo snel mogelijk een tweede partij moest zoeken om me te helpen bij het programmeren. Hoe sneller het op poten zou staan, hoe beter. Mijn idee was inderdaad vrij simpel en het zou niet lang duren voor iemand anders er mee zou gaan lopen. Daarom ben ik beginnen zoeken naar een partner die sterk was in informatica. Die heb ik uiteindelijk gevonden in Jelle Wtterwulghe, een kennis van mijn ouders die zeer goed is in programmeren.’

Hoe is het werk tussen jullie verdeeld?

‘Ik hou me bezig met de communicatie, en Jelle houdt zich bezig met de website en de programmatie. Hij bezit tien procent van de aandelen en werkt op zelfstandige basis voor stumarkt.’

Hoe heb je de website onder de aandacht van studenten gebracht?

‘We hebben geluk gehad dat we onze eigen hogeschool zo ver gekregen hebben dat ze een interne e-mail gestuurd hebben aan al de studenten om ze op de hoogte te brengen van het project. Die referentie hebben we dan ook gebruikt om uit te breiden naar andere hogescholen. Heel veel hogescholen zijn ons gevolgd, maar de universiteiten niet omdat zij veel strikter zijn en vaak ook zelf hun boekenverkoop regelen.’

Zo’n project heeft ook financiële ondersteuning nodig.

Hoe heb je dat aangepakt?

‘Inderdaad. Ik heb gezocht naar sponsoring en die heb ik gevonden bij KBC. We bestonden toen nog maar twee of drie maanden en ze hebben ons meteen een contract van drie jaar voorgeschoteld omdat ze zodanig hard geloofden in ons project. Dat contract is ondertussen verlengd naar vijf jaar. De website maken is één ding, maar de strategie die erachter zit is eigenlijk veel belangrijker dan gewoon de website maken.’

Hoe reageerden mensen op de website?

‘Heel positief, we zijn de eersten die de verkoop en aankoop van tweedehandse studieboeken zo makkelijk maken. Er zijn ook wel veel mensen die kritiek geven en zeggen dat ik een marge moet nemen op de boeken die we verkopen, maar ik kan dat niet verdragen. Zodra we een marge gaan nemen op de boeken die we verkopen, gaan de mensen afhaken. Het moet gratis blijven want het moet een studentikoos project blijven.’

skratch

29

lifest yle

stubooks.be in cijfers

Werken jullie dan op vrijwillige basis?

‘Nee, want KBC geeft ons een bepaald bedrag per jaar. Dat zijn zogezegd werkingskosten maar dat bedrag is aanzienlijk, want na tien maanden had ik al mijn volledige investering terug verdiend. De grootste kosten zijn de programmatiekosten.’

Na stubooks.be hebben jullie ook stukot.be opgestart.

Hoe is die overgang in zijn werk gegaan?

15 735

gebruikers

33 verschillenden hogescholen en universiteitenz 40 575 boeken in de aanbieding 1 op 2 aangeboden boeken in 2013 is verkocht

‘Als het met boeken lukt, dan moet het ook met tweedehands kotmateriaal lukken. Aanvankelijk was het de bedoeling dat Jelle die website ging programmeren, maar de tijdsspanne was te kort. We hebben aan KBC gevraagd of ze een groter budget wouden sponsoren zodat we naar een extern bedrijf konden stappen om de website te laten maken. Die hebben we gekregen, maar de website is pas gelanceerd begin oktober 2013, wat veel te laat was. Als ik de tijd kon terugdraaien, had ik de programmering gewoon aan Jelle overgelaten.’

Waarom was dat te laat?

‘Zo’n site moet je lanceren als iedereen stopt met studeren, en niet wanneer iedereen al een kot heeft. Ik ben ook niet zo

blij met de website. Hij is mooi qua design, maar niet zo functioneel als stubooks.be. En het is net die functionaliteit die belangrijk is. De gebruiksvriendelijkheid moet groot zijn, anders weten gebruikers niet hoe of waar te beginnen. Stubooks.be is zeer functioneel, maar minder mooi qua design.’

Waarom hebben jullie de lancering dan niet uitgesteld?

‘KBC had 26.000 meetlatjes besteld om uit te delen in goodiebags bij het begin van het academiejaar, en we hadden hen verzekerd dat de website af zou zijn tegen dan. Dat heeft als gevolg dat stukot.be nu slechts een heel gering aanbod heeft en niet zo bekend is als stubooks. Daar werken we nu aan.’

Niels (25) lanceerde de website stubooks.be in 2011 en de website stukot.be in 2013

30

skratch

En tot slot: Wat wil je graag nog bereiken?

‘Ik zou graag hebben dat stumarkt even groot wordt als de Guido gids. Die heeft enorm veel partners en heeft ook veel invloed op studenten.’ ●

rubriek

“Een initiatief van en voor studenten�

Niels Helsen over stumarkt.be

skratch

31

Boeken brengen mensen bij elkaar

32

skratch

lifest yle

Bookcrossing is een manier om je boekenkast te delen met anderen. Nadat je een boek gelezen hebt en je het wil delen met de wereld, laat je het vrij. Je laat het gewoon ergens achter voor iemand anders. Gevonden of ‘gevangen’ boeken kunnen meegenomen worden door de vinder om te lezen, die het op zijn beurt weer achter laat na het gelezen te hebben. Zo kan eenzelfde boek gedeeld en gelezen worden door honderden mensen. tekst

| foto

charlotte dekeyser

Bookcrossing kan je beschouwen als een wereldwijde bibliotheek. De oprichter Ron Hornbaker lanceerde de site, met behulp van zijn vrouw en enkele medeoprichters van Bruce & Heather Pedersen, op 21 april 2001. Het doel is simpel: mensen verbinden via boeken. De site biedt je de mogelijkheid je eigen ‘vrijgelaten’ boek te volgen en te delen met anderen.

dichtbij jouw woonplaats bevinden. Elk boek bevat een code, het Bookcrossing identificatienummer (BCID). Wanneer je een boek vindt, kan je deze code invoeren op de website. Vervolgens krijg je een korte samenvatting en een evaluatie van het gevonden boek. Nadat je het boek gelezen hebt, kan je het opnieuw achterlaten voor de volgende persoon.

Hoe werkt het ?

‘Boekentil’

Om te beginnen moet je een profiel aanmaken en je vervolgens inloggen op de site www.bookcrossing.com. Zodra je de bevestigingsmail ontvangen hebt, kan je beginnen met delen. Eens je bent ingelogd kan je kijken of er zich boeken

Top 10 bookcrossinglanden: 1. USA 29% 2. Duitsland 16% 3.

Verenigd Koninkrijk 13%

4. Nederland 11% 5. Finland 10% 6. Canada 8% 7. Australië 5% 8. Frankrijk 4% 9. Portugal 3% 10. Spanje 1%

Naast Bookcrossing bestaan er nog andere manieren om boeken te delen. Zo staat er in Kessel-Lo sinds 2013 een ‘boekentil’, een idee dat overgewaaid is uit het buitenland. Het is een kast, waarin je gelezen boeken kwijt kan en er eentje kan uitnemen dat je nog niet gelezen hebt. Een soort mini-bibliotheek dus. Ook hier is het de bedoeling om lezers dichter bij elkaar te brengen en een ontmoetingsplaats te creëren voor de buurtbewoners. ●

“

Een boek is niet slechts een vriend, het maakt ook vrienden voor je. Als je een boek hebt bezeten met verstand en geest, verrijkt het je. Maar als je het doorgeeft, verrijkt het je drievoudig.”

— Henry Miller The Books In My Life (1969) skratch

33

Bij een lokaal barretje de Amsterdamse sfeer opsnuiven Š Katrien Devriese

reizen

Mijn huis staat te ruil Katrien Devriese (53 jaar) ruilt haar huis. Voor haar is het de ideale manier om op vakantie te gaan. Haar huis bevindt zich in de Paradijsstraat in Zerkegem. Omgeven door groene velden en met het getsjilp van vogels op de achtergrond waan je je inderdaad een beetje in het paradijs. Katriens huis ligt op een steenworp van Brugge, en de Belgische kust is maar een halfuurtje rijden. De perfecte uitvalsbasis voor mensen die ons Belgenlandje willen leren kennen. Sinds een aantal jaar is Katrien verwoed huisruilster. Vooral het vertrouwen dat er groeit tussen mensen van verschillende landen gaf voor haar de doorslag om lid te worden van de huisruilorganisatie Intervac. De drie beste huisruilervaringen van haar leven op een rijtje: Amsterdam, Finland en Ierland. tekst emma maes

1. Boekenflat in Amsterdam - mei 2008

‘Nadat we het Amsterdamse koppel bij ons thuis hadden verwelkomd en de sleutels hadden overhandigd, vertrokken we met de trein naar Amsterdam. Ons verblijf voor de komende twee weken lag in de Jordaanwijk, de leukste wijk van Amsterdam. De flat was heel klein, maar dat is in Amsterdam geen uitzondering. Het was wel heel gezellig, overal lagen boeken, tot in de gang toe. Onze huisruilsters waren fervente lezers.

Ondanks de boekendrukte was de flat wel rustgevend. Ik vond het zalig om in de boeken te snuffelen en nieuwe dingen te ontdekken. Onze huisruilers hadden ook voor een leuke verrassing gezorgd: ze hadden alle ingrediënten klaargelegd voor een typisch Hollands gerechtje. We hoefden niet meer naar de winkel, gewoon koken en klaar was kees. Bovendien konden we ook de stad even ontvluchten naar hun buitentuintje, aan de rand van Amsterdam, met zowaar een kleine chalet met douche en slaapplaats. We hebben daar zalig genoten van het zonnetje, de stilte en het groen.’

2. Huis met poes in Finland – juli 2008

‘Via de website van Intervac kun je niet alleen huisruilen maar ook housesitten. Dat wil zeggen dat je op iemands huis gaat passen, maar dat er niemand in jouw huis komt, wat wel het geval is bij huisruil. Dat is een mooie oplossing als je bijvoorbeeld huisdieren hebt of als je je huis tijdens je afwezigheid niet onbewoond achter wil laten. Onze allereerste huisruiler-

varing was zo’n housesitting, in Turku, in het Zuidwesten van Finland. Een maand lang mochten we er vertoeven, maar in ruil moesten we zorgen voor de poes. Scandinavië is een van mijn favoriete bestemmingen, dus zo’n aanbod konden we niet laten liggen. We logeerden in een typisch Fins huis, een beetje afgelegen met een bos erbij. De huiseigenaars hadden ons opgehaald aan de luchthaven, op zo’n vijftig kilometer van hun huis. We kregen een uitgebreide maaltijd voorgeschoteld en mochten meteen onze intrek nemen in hun slaapkamer, terwijl zij nog een nachtje in de zetel sliepen. De volgende dag brachten wij hen naar de luchthaven, want ze gingen op huwelijksreis naar Griekenland. Op de luchthaven gaven ze ons doodgewoon de sleutels van hun auto en hun huis. Dat vind ik zo boeiend aan het systeem van huisruil of housesitting: mensen die niet kent, geven je toch zoveel vertrouwen, en dat doet deugd. Soms gaat dat vertrouwen vrij ver. Toen onze Finse huiseigenaars al vertrokken waren, kregen we nog een sms’je van hen: ‘We zijn jullie iets vergeten te vertellen. Achter het huis is een klein deurtje. Doe dat open en je zit in onze wijnkelder.

Als je zin hebt in een glaasje, neem maar!’ Als je weet dat in Finland alcohol heel duur is, dan is dat toch wel super dat ze dit willen delen. Een ander pluspunt was dat we niet voortdurend in het huis moesten blijven. Wilden we een nachtje wegblijven omdat we meer van Finland wilden zien, dan moesten we dat gewoon aan een vriend van de familie laten weten, die dan de poes eten kwam geven.’ skratch

35

reizen

3. Villa in Ierland – augustus 2008

‘De huisruil met Ierland is tot nu toe de grootste verrassing geweest. Op de website kregen we enkel een foto van het terras te zien. Omdat je je zo moeilijk een beeld van het huis en de omgeving kan vormen, vroegen we of ze nog meer foto’s konden doorsturen. Toen kregen we een foto van een oubollig salon, dus veel meer kwamen we niet te weten. Maar we wilden wel echt graag naar Ierland gaan. We besloten het maar te wagen. We waren nog nooit in Ierland geweest, en voor de reis had ik speciaal een GPS gekocht, maar het adres van onze huisruil was niet te vinden. We waren er niet helemaal gerust in. Toen we onze Ierse huiseigenaars daarover aanspraken, stelden ze ons meteen gerust: ‘je hoeft je geen zorgen te maken. We laten de sleutels van het huis en de auto achter in een bagagedepot in de luchthaven. Eens je in de auto bent zul je een kaartje vinden met de wegbeschrijving.’ Dat vonden we allemaal wel spannend. Stel dat ons vliegtuig vertraging had en het bagagedepot gesloten was, dan stonden we daar mooi te blinken. Maar gelukkig alles verliep goed, tot we in de auto zaten. Er was geen kaartje te bespeuren. Bovendien was het de eerste keer dat ik met een Engelse wagen moest rijden, waar alles aan de ‘verkeerde’ kant zit. En Ierland heeft talloze

smalle kronkelweggetjes, dus dat maakte het rijden er ook niet makkelijker op. Na veel rondrijden en zoeken kwamen we een paar jongeren tegen langs de weg, maar zij hadden nog nooit gehoord van het huis dat we zochten. We werden nu wel heel ongerust, en de nacht in de auto doorbrengen vonden we niet zo’n aantrekkelijk vooruitzicht. Rond 3 uur ’s nachts kwamen we eindelijk aan op onze bestemming. We waren een en al verbazing: we stonden voor een immense villa met enkele auto’s op de oprit en een hond kwam op ons afgesprongen. Het huis had vijf slaapkamers, drie salons, een immense keuken en een tuin met veranda. Dat gigantische huis was gewoon helemaal voor ons, ongelooflijk! De huisruil met Ierland was voor mij een ontdekkingsreis: links rijden, prachtige natuur, pure luxe in het huis... en de nodige portie cultuur. In de villa vond ik een gedichtenbundel met cd, waarop Ierse gedichten voorgelezen door bekende Ieren. Ieren zijn rasechte verhalenvertellers en dragen een boeiende geschiedenis met zich mee. Ik heb die cd gewoon grijsgedraaid. In een vakantiehuisje of een hotel vind je zoiets niet. Dat maakt voor mij huisruil net zo de moeite.’ ●

De grootste verrassing: een Ierse villa © Katrien Devriese

36

skratch

reizen

Katriens stulpje in de Paradijsstraat Š Emma Maes

Intervac: veel meer dan alleen huisruil 1. Huisruil: twee gezinnen die op hetzelfde moment in elkaars huis gaan wonen voor een bepaalde periode. Meestal om op vakantie te gaan.

2. Bed & breakfast: Intervac brengt het gekende recept van een b&b naar een hoger level. Leden bieden onder elkaar gratis ontbijt en slaapplaats aan.

3. Huur: je kan vakantieverblijven huren via Intervac, maar de prijzen zijn veel vriendelijker voor je portemonnee dan een doorsnee vakantiehuisjessite.

4. Jongerenruil: je kind even beu? Via Intervac ruil je kinderen uit.

De ouders blijven thuis maar krijgen voor een bepaalde periode andere kinderen onder hun hoede.

5. Niet gelijktijdig ruilen: of housesitting. Je gaat op andere momenten naar elkaars huis. Dit kan ook enkelvoudig werken, het ene gezin hoeft niet naar het andere gezin hun huis te gaan.

6. Gastvrijheid voor jongeren: als jongere, vaak vanwege studies, ga je een tijdje in een ander gezin wonen. Er komt niemand in de plaats in jouw gezin.

Katrien, fiere huisruilsterŠ Emma Maes

skratch

37

Deel-abc Airbnb

tekst emma maes

Hoe langer hoe meer mensen verkiezen een kamer of appartement van locals boven een afstandelijk hotel.

Met 11 miljoen gasten en 192 landen op de teller is Airbnb koploper in originele vakantieadresjes.

Bolides De hippe vorm van autodelen. Je smartphone is je sleutel en je reservatietool. De auto parkeer je waar je wilt, want de volgende gebruiker weet altijd waar hij staat dankzij een gps-systeem.

Chaletter In Antwerpen staan kleine houten huisjes met een waterdicht dak. De bewoners zijn geen mensen, maar boeken. Heb je zelf ook een boek dat weg mag? Steek het in de Chaletter en neem zelf een leuk boek mee.

Deurnedeelt Een hogedrukreiniger gebruik je niet elke maand. Deurnedeelt kwam met de oplossing: een groep buurtbewoners delen goederen en diensten. Als je hulp nodig hebt, staat je buurt paraat.

Eventpool Samen naar een evenement gaan is leuker dan alleen. Taxistop kwam met die initiatief: dek de kosten en carpool, met je eigen auto of een taxi. Pukkelpop, Gent Jazz, Tomorrowland, Couleur CafĂŠ en Dour zijn enthousiaste leden.

Facebook De hipste en bekendste vorm van delen: sociale media. Facebook, Twitter of Instagram, elke smartphone-eigenaar heeft wel een van deze apps.

38

skratch

Gutenberg Deze onlineboekencatalogus (e-books) is de eerste en grootste in zijn soort. Dieren, oorlog, religie, wetenschappen en schone kunsten, alle categorieën hebben een plaatsje gekregen op dit platform.

Hackerspace Brussels Afgekort HSBXL: brengt mensen samen met interesse in computers, technologie, wetenschappen en elektronische kunst om ideeën uit te wisselen of samen te creëren.

Instrumentheek Bezit wordt toegang: dat is het motto van de Instrumentheek. Dit Kortrijkse initiatief stelt allerhande werktuigen ter beschikking, zoals een nagelpistool of een accuschroevendraaier, zonder dat je ze moet aankopen.

Jamendo Gratis en legaal muziekalbums downloaden, het lijkt een droom. Jamendo maakt er werkelijkheid van. Muziekliefhebbers zijn wel bereid een gift te doen, zodat de website kan blijven bestaan.

Kringwinkel Vlaanderen telt 118 kringwinkels. Je kunt er snuisteren naar kleren, meubels, kookgerei en boeken. Een tweedehandswinkel van formaat.

Livemyfood Een Spaanse paella, Noorse zalm of Italiaanse pizza. Op livemyfood.eu kun je als reiziger gerechten van over de hele wereld ontdekken en als gastheer kun je zelf lokale lekkernijen online zetten. skratch

39

Meer voor minder De crisis haalt het creatieve in mensen naar boven. Vredesinitiatieven zijn de oplossing voor mensen die geen zwarte gaten in hun budget willen maar toch nieuwe dingen willen proberen.

Netwerk Bewust Verbruiken Consuminderen is het uithangbord van Netwerk Bewust Verbruiken vzw. Het Repair Café is hun trots, een evenement waar niet weggooien maar wel herstellen centraal staat.

Online-weggeefwinkel Weggeefwinkels bestonden al in Vlaanderen, maar sinds kort is er ook een onlineplatform. Je kunt er terecht om spullen weg te geven die je niet meer gebruikt, gratis en voor niets. Maar dat betekent dat je zelf ook spullen mee naar huis mag nemen, alweer helemaal gratis.

Peerby Niet alleen in België, maar ook in Nederland springen ze op de deelkar. Peerby zet de deuren open voor buren die spullen willen huren én uitlenen.

Quattrowoning Ook ouderen zien het delen zitten en kunnen gaan samenwonen in een quattrowoning: een ruime woning met één of enkele gemeenschappelijke ruimtes, zoals de woonkamer en de keuken, en een aantal privéappartementen.

Roomorama Goedkoop op vakantie en bij locals, dat kan. Roomorama is opgericht door twee jonge ondernemers en opent letterlijk deuren. Zij vulden een gat in de markt. Een snelle, veilige en makkelijke dienst waarbij je terechtkunt voor een kortetermijnhuur.

Samentuinen Samen ecologisch tuinieren, daar staat samentuinen voor. Velt, de ondersteunende organisatie, biedt hulp waar dat kan. Samentuinen geeft informatie over hoe je bepaalde groenten teelt en brengt samentuiners met elkaar in contact.

40

skratch

Thuisafgehaald Vanavond komt er bezoek maar je receptinspiratie is ver zoek. Thuisafgehaald.be is de place to be. Kookliefhebbers van over de hele wereld gooien hier hun beste recepten online.

USE-IT Europe Een toeristische gids geschreven door jongeren. Tips van locals die weten wat er leeft in de stad van jouw vakantiebestemming.

Videotheek Het aantal videotheken in Vlaanderen blijft dalen, maar het deelgehalte blijft hoog. Ben je geen downloadfan maar is een film kopen je te duur, dan is de videotheek de gulden middenweg.

Wwoof Voor wat hoort wat, dat is het principe waarop Wwoof steunt. Je kan op een van de biologische boerderijen een handje helpen en in ruil krijg je eten en een dak boven je hoofd.

Fablab XL Deze fabrieken van de toekomst willen creativiteit en ondernemerszin stimuleren. Ze bieden onder andere 3D-printers, freesmachines en lasercutters aan voor mensen met zin in ondernemen.

Do it Yourself De trend van het moment. Naaien, klussen, tuinen aanleggen, fotografie, juwelen: je kunt het zo gek niet bedenken of je kunt het zelf in elkaar boksen.

Zilok Een communiefeest, je tuin die een make-over nodig heeft, een dakkoffer voor je extra bagage op reis. Bij Zilok vind je al het materiaal dat je nodig hebt. Pluspunt: je kunt zelf ook verhuren. skratch

41

Sociaal wonen Er is in België een groot tekort aan sociale woningen. Het aantal sociale woningen in België ligt veel lager dan in andere Europese landen. In Vlaanderen alleen al, zijn er 180.500 huishoudens die volgens de wet recht hebben op een sociale woning. ‘Er is te weinig politieke wil voor het bouwen van meer sociale woningen. Men kiest er voor om huurders die het moeilijk hebben te ondersteunen met subsidies zoals de Vlaamse tegemoetkoming in de huurprijs, wat de prijs kunstmatig hoog houdt.’, aldus Dries Houtekiet, maatschappelijk medewerker bij CAW Boom Mechelen Lier (Centrum Algemeen Welzijnswerk). tekst

| foto

charlotte dekeyser

wonen

Vlaanderen

Volgens de laatste telling in 2010, zijn er 142.970 sociale huurwoningen in Vlaanderen. Dit aantal stijgt wel, maar zeer langzaam. De Vlaamse Regering wil tegen 2020 nog 43.000 extra sociale woongelegenheden bijbouwen. Of dit wel degelijk gaat gebeuren, hangt af van de budgetten die worden vrijgemaakt voor dit project.

Brussel

Brussel telde aan het einde van 2009 39.076 sociale woningen. Daar wil men, volgens het Plan voor Huisvesting, nog 5.000 woningen aan toevoegen. Ook zal er een aanpassing komen in de huurovereenkomst voor gezinnen met een laag inkomen. Zo kan er een tijdelijke huurovereenkomst worden opgesteld voor nieuwe huurders, die kan worden opgezegd wanneer het inkomen van het gezin stijgt. Deze aanpassing werd in Wallonië reeds ingevoerd.

Voorwaarden

Om kans te maken op een sociale woning moet je aan verschillende voorwaarden voldoen. Om te beginnen moet je meerderjarig zijn en mag het geïndexeerde inkomen niet hoger zijn dan een vastgelegd minimum. Er wordt gekeken naar het bedrag in het derde jaar voor het jaar van inschrijven. Wanneer je je dit jaar inschrijft wordt er dus gekeken naar het loon drie jaar geleden, in 2011.Deze bedragen verschillen van je statuut (alleenstaande, samenwonend,…). Uiteraard mag je niet in het bezit zijn van een woning of bouwgrond. Ook moet je ingeschreven zijn in het bevolkings – of vreemdelingenregister en moet je kunnen voorleggen dat je Nederlands kent of aan het leren bent en geldt de inburgeringsplicht. Wanneer men zich individueel wenst in te schrijven, maar men nog steeds gehuwd is, dien je een bewijs van inleiding tot echtscheiding voor te leggen.

Wachtlijsten

Er zijn in België tal van gezinnen met een laag inkomen en niet genoeg sociale woongelegenheden. Zij belanden op wachtlijsten. ‘Je moet je inschrijven bij een sociale huisvestingsmaatschappij, aan de voorwaarden voldoen en dan is het wachten geblazen. Meestal moeten mensen minsten 5 jaar wachten voordat ze aan de beurt zijn.’ ●

skratch

43

D

i s os

é v i r P r e

Michael Van Limbergen, een 29-jarige kantoormanager bij Accent jobs, bezoekt al eens graag een parenclub. Daar deel je je partner met anderen. tekst

| foto’s mélanie van houdt

Shhhhhhhhht...

lifest yle

Geen schaamte

Michael komt er openlijk voor uit dat hij openstaat voor nieuwe ervaringen. ‘Ik ben wie ik ben, en mensen mogen daar commentaar op geven. Iedereen moet zichzelf kunnen zijn en zich kunnen ontplooien. Je legt je grens waar je zelf wilt. Bij sommigen ligt die al wat verder dan bij anderen. Ik schaam me niet voor het feit dat ik naar een parenclub geweest ben.

Als iemand me dat vraagt, ga ik eerlijk antwoorden. Ik ga mijn volledige ervaringen niet met zomaar iedereen delen, maar ik ga niet liegen over het feit dat ik al heb geswingd. ’

De beslissing

‘Samen met een bevriend koppel en een goede vriendin, die ik al jaren ken, heb ik besloten de stap naar een parenclub eens te wagen. We waren alle 4 heel benieuwd naar wat er in een parenclub gebeurt. Je hoort er veel over, je leest er veel over. We zijn met z’n vieren op zoek gegaan naar een locatie die ons allen aanstond, en waar we al over hadden gehoord dat het er heel fijn was. Uiteindelijk zijn we terechtgekomen bij een parenclub in Breda. Aan zo’n beslissingen hangen ook afspraken vast. We hadden afgesproken dat we ons die eerste maal alleen met elkaar zouden bezighouden om de drempel niet te hoog te leggen.’

Open staan voor nieuwe ervaring

‘Toen ik 22 was, zou ik ook niet gezegd hebben wat ik nu zeg. Maar het begint allemaal met open minded te zijn. Als je open staat voor nieuwe ervaringen en benieuwd bent naar het onbekende, volgt de actie vanzelf. Voor ik naar een parenclub ging, genoot ik met mijn toenmalige vriendin al eens van een privésauna. Maar de eerste maal dat ik in een openbare sauna kwam, op aandringen van vrienden, was een nieuwe wereld die voor me openging. Iedereen loopt er zo vrij en naakt rond, zonder schaamte. De eerste maal was wel onwennig, maar er hangt ook totaal geen erotische sfeer, wat opmerkelijk is. Zo is het voor mij eigenlijk allemaal begonnen. Mijn gedachten zijn vanaf dat moment stilletjes aan beginnen veranderen.’

46

skratch

Eerste keer

‘Ik kan mij die eerste keer nog heel goed herinneren. Het klinkt misschien vreemd, maar ik kan die hele avond nog stap voor stap doorlopen. Het was een openbaring om eindelijk zoiets mee te maken. Ik voelde me er thuis en op mijn gemak. Het feit dat we daar met een ander koppel waren, was ook zeer positief. Je kon altijd op iemand terugvallen, je was niet alleen.’

‘Een parenclub heeft een streng reglement dat nageleefd moet worden. Dat stelt je op je gemak. Als je de regels niet naleeft, word je aan de deur gezet, en mag je nooit meer terugkomen. Bij het binnenkomen werd er ons gevraagd of het onze eerste keer was. Dan werden de grote lijnen uitgelegd,

lifest yle

en werden we nog eens doorverwezen naar neergeschreven reglementen die aan de bar lagen. Bijvoorbeeld: als je wilt deelnemen aan een vrijpartij, moet je de persoon eerst aanraken aan de hand, arm of voet. Als die persoon je niet afweert, mag je meedoen. Als die persoon zijn hand of voet wegtrekt, mag je alleen kijken.’

‘Er hangt een heel ontspannen sfeer in de club, heel anders dan in een gewone discotheek. Ik zette me aan de bar naast een heel brede kerel. In een ‘normale’ dancing zou zo iemand me omverlopen, maar hier verwelkomde hij me, nodigde hij me uit om er bij te komen zitten, en stelde me zelfs voor aan zijn vrouw. Tot 23u mochten we onze kledij aanhouden, en vanaf 23u was het verplicht om in lingerie rond te lopen. Dat heeft me meteen op mijn gemak gesteld. Vanaf dat ogenblik heb ik de avond gewoon op me laten afkomen, ik zou wel zien hoe het zich verder zou ontwikkelen.’

Geen privacy

Michael besloot zijn eerste ervaring met een ander koppel te delen. Dat ging allemaal heel soepel. ‘Het koppel dat mee zou gaan kende ik al heel lang. Ik heb mijn vriendin aan hen voorgesteld zodat ze ook met haar vertrouwd konden raken.

Tussen ons vier hing er dus al een ontspannen sfeer. Ik denk dat het ook heel belangrijk is dat je elkaar op voorhand al kent.

Dan weet je of het goed zit en of je op dezelfde lijn zit. We hadden samen besloten om die eerste ervaring tussen ons vier te houden en er nog geen externe koppels bij te betrekken.

Je hebt echter geen privacy. Tijdens het vrijen is er een ander koppel komen polsen of ze mochten meedoen, maar dat heb ik vriendelijk afgewezen. Ze zijn daarna wel blijven toekijken.

Iedereen mag gaan en staan waar ze willen. Je kan je niet afzonderen in een privévertrek. Als swinger mag je niet afkerig staan tegenover toeschouwers. Maar eens je begint te vrijen, geraak je in je eigen cocon en merk je nog maar weinig van je omgeving.’

Wie komt er in een parenclub?

‘Alle soorten mensen. Jong, oud (de gemiddelde leeftijd lag tussen de dertig en veertig jaar), dik, dun, verzorgd, minder verzorgd. Persoonlijk draag ik hygiëne heel hoog in het vaandel. In een parenclub is dat ook wel het geval, maar je kan toch wel de verschillende bevolkingslagen die er rondlopen onderscheiden. Dat is zeer vreemd, gezien het feit dat iedereen in ondergoed rondloopt. Je kan de verzorging peilen aan de manier waarop iemand zijn haar draagt: is het vettig of onverzorgd? Dan stel je je vragen over hoe die persoon zich intiem hygiënisch verzorgt. Als je naar een discotheek gaat, probeer je er zo goed mogelijk uit te zien. Voor mij is dat hier ook van toepassing, het is tenslotte een avondje uit.

‘Na even aan de bar gezeten te hebben zijn we gaan eten in het restaurant. Van daar uit zagen we een zwembad. We moesten geen twee keer nadenken en zijn er meteen ingedoken. Dan zijn we de sauna en jacuzzi gaan verkennen waar het heel warm was, en niet alleen door de temperatuur... Daar hebben we ons laten leiden door ons gevoel en hebben we elkaars lichaam wat verkend. Nadien zijn we naar het loungegedeelte gegaan en zijn we aan de praat geraakt met een ander koppel. We zijn allemaal samen gaan zwemmen (het zwemmen gebeurt altijd naakt, ongeacht het tijdstip) , maar nadien zijn we elk onze eigen gang gegaan. Uiteindelijk zijn we met 4 de trap op gelopen om te gaan ontdekken wat er boven allemaal te beleven viel.’

‘We kozen voor de kamer in legerthema. Het was er gezellig donker en rustig. Daar hebben we ons overgegeven aan elkaar. We hebben afwisselend genoten en gerust. Uiteindelijk zijn we pas om vijf à zes uur ’s ochtends naar huis gegaan.

Een zeer geslaagde avond.’

Hoe ziet een parenclub er uit?

‘Je hebt verschillende soorten parenclubs, maar de algemene indeling van een parenclub kan je vergelijken met de indeling van een discotheek. Je hebt een grote bar met een dansvloer en een dj die platen speelt. Verder is er ook nog een restaurant met buffet waar je krachten kan opdoen. Een swingersclub verschilt van een discotheek door de aanwezigheid van kleedruimtes en douches. In de parenclub waar ik al een paar maal ben geweest, was er ook een wellness gedeelte met jacuzzi, stoombad en buitenzwembad. Dat gedeelte is er niet in elke parenclub, maar in de betere clubs wel. Het helpt de sfeer ontspannen en relaxt te houden. Op de bovenverdieping zijn er verschillende kamers waar je kan vrijen, met je eigen partner of met andere mensen. In deze specifieke parenclub waren er vier themakamers: een Hans en Grietje-kamer, een kamer met gynaecologenstoel, een donkere kamer in legersfeer met camouflagenetten en tenten en tot slot een spiegelkamer. ●

skratch

47

lifest yle

Pro

Contra

‘Het vrijblijvende gegeven van een parenclub is belangrijk. Als je iemand leert kennen, wil je niet per se dat die je daarna nog contacteert. Het hele gebeuren is redelijk anoniem, je vertelt alleen je voornaam.’

Condooms zijn geen verplichting, dus je moet zelf op je strepen staan. Ze zijn wel overal in overvloed aanwezig.

Over de kostprijs moet je niet inzitten. Een avondje swingen kost je evenveel als een deftig restaurantbezoek. Michael betaalde negentig euro per koppel en vindt dat een zeer aanvaardbaar bedrag. ‘Het lijkt veel, maar alles is inbegrepen: eten, drank à volonté, wellness. Als je dat vergelijkt met een avondje uitgaan in een dancing met dure drank, kom je even duur uit. En je hebt er nog eens eten bij ook.’

Een avond waarop beduidend meer single mannen dan vrouwen aanwezig zijn, kan in het nadeel zijn van de vrouwen.

Een swing-ervaring kan nefast zijn voor je relatie: jaloezie is een reëel risico dat je moet incalculeren. Aan de andere kant kan het je relatie ook versterken: je hebt iets heel intiems als koppel gedeeld.

Zelf proberen Wil je zelf ook wel eens een swing-ervaring beleven, maar ben je nog wat onzeker? Hier zijn een paar tips.

Zorg dat je met iemand gaat die je volledig vertrouwt en bij wie je je op je gemak voelt. Als één van de twee iets niet ziet zitten, moet de andere dat respecteren. Samen uit, samen thuis.

Praat er serieus over, als je als koppel naar een parenclub wilt gaan. Maak duidelijke afspraken waar je beide even veel achter staat.

Respecteer alle grenzen die op voorhand zijn afgesproken, anders loopt het fout.

In een parenclub zijn er verschillende avonden, daar moet je mee oppassen. Kijk op voorhand zeker goed na waar je aan begint, want naargelang het thema trekt het ook een ander publiek

Veel plezier!

48

skratch

lifest yle

5 dingen die je beter niet met elkaar deelt

Een tandenborstel is een broeihaard voor ziektekiemen.

Voor jezelf is dat geen probleem, want wanneer je ziek bent geweest, maakt je lichaam antilichamen aan. Als je hem uitleent kan dit echter wel leiden tot de verspreiding van ziektes en virussen

Een schoen zet zich naar de voet van de eerste persoon die hem gedragen heeft. Wie ze daarna uitleent of tweedehands koopt, krijgt niet de juiste steun.

Let op met mascara en andere make up die je rond het oog aanbrengt. Zelfs bij een niet zichtbare ontsteking kunnen bacteriën overgezet worden, waardoor je zelf ook een ooginfectie krijgt. Je moet echter niet te paranoia worden, want in make-up die zijn houdbaarheidsdatum nog niet overschreden heeft, zitten bacteriedodende middelen.

| foto’s melanie van houdt

Bij oortjes worden bacteriën van het ene oor naar het andere doorgegeven. Dat kan leiden tot oorinfecties. Ook hoofddeksels leen je beter niet uit. Koptelefoons, hoofddeksels en helmen kunnen luizen overdragen.

tekst

Een rol deodorant voert een strijd tegen de bacteriën van een welbepaald lichaam. Elk lichaam zweet anders, ook de samenstelling van het zweet is anders. Als je een rol deodorant uitleent van iemand, neem je ook de zweetsamenstelling over van die persoon. In combinatie met je eigen zweet, kan die deo dus voor een naar geurtje zorgen en geen effect hebben.

Daarnaast kunnen ook schimmels overgedragen worden.

skratch

49

rubriek

‘Het is een passie, ik eet gewoon graag’ 50

skratch

werken

Caroline De Cuyper tekende een jaar geleden voor een functie die eigenlijk niet in het woordenboek staat: matchmaker. In haar Bar d’Office brengt Caroline jonge ondernemers en oude rotten in het vak met elkaar in contact, zodat de jonge talenten kunnen doorgroeien. Designcenter De Winkelhaak in Antwerpen telt momenteel 23 bureaus en 30 bedrijven. Tussen al dat jonge ondernemersgeweld runt Caroline ook haar biologische bar. tekst

| foto’s

Met twee is het vaak veel leuker dan alleen, en dat blijkt ook te gelden voor werken. De Antwerpse Winkelhaak beet de spits af van Bar d’Office. Een coworkingplek in het midden van de stad, met alle faciliteiten die jonge ondernemers nodig hebben om te kunnen doorgroeien. Na Antwerpen kregen ook Brussel, Leuven, Mechelen, Hasselt, Ieper en andere steden de smaak van coworking te pakken. Het brein achter Bar d’Office is Klara De Smedt. Zij studeerde productontwikkeling en vond dat er te weinig ruimtes waren voor jonge zelfstandige ondernemers. Rond dat idee werkte ze een concept uit en stapte daarmee naar FlandersDC, de Vlaamse organisatie voor ondernemerscreativiteit.

Meerwaarde

De wijk van de Winkelhaak, randje Borgerhout, was de ideale plaats waar Bar d’Office voor meerwaarde kon zorgen. ‘Er was nood aan een goedkope ruimte om te delen, want als jonge ondernemer heb je niet veel geld’, aldus Caroline. Een jaar geleden stuitte Caroline op het project. ‘Ik ben eigenlijk leerkracht lager onderwijs. Maar al tijdens mijn studie wist ik dat die opleiding mij niet echt op het lijf geschreven was.

Toch koos ik eerst voor die veiligheid.’ Met haar diploma op zak heeft ze in een aantal scholen les gegeven, telkens voor een paar maanden. Maar het kon haar echt niet boeien. ‘Toen brak een vriendin ineens haar pols en zij werkte bij Bar d’Office. Die gebroken pols was voor haar de doorslag om ontslag te nemen, want ze deed het niet meer graag. Dat betekende dus dat er een plaatsje vrijkwam en mijn keuze was direct gemaakt. Sindsdien buig ik me hier over de culinaire kant van de zaak en kan ik eindelijk doen wat ik graag wil: koken.’

Creativiteit is rekbaar

Caroline vindt gezonde en creatieve voeding enorm belangrijk. In haar bar serveert ze hoofdzakelijk gerechten op basis van biologische producten. ‘Ik ben helemaal fan van bio! We hebben een leverancier die ons wekelijks exclusief appel- en peren-bessensap brengt en de groenten zijn ook deels biologisch. Een creatieve geest zit in een creatief en gezond lichaam.’ Een creatief beroep uitoefenen is ook een voorwaarde om je in de Winkelhaak te kunnen vestigen. ‘Creativiteit is natuurlijk wel een rekbaar begrip. Eerst moesten we veel mensen weigeren, zoals IT-ers, omdat ze niet aan het criterium ‘creativiteit’ voldeden. Maar zo werd onze doelgroep te klein en dat was niet meer rendabel. Dus hebben we het

emma maes

opengetrokken. In onze bar is iedereen welkom, maar in de bureaus boven zitten wel enkel architecten, projectontwikkelaars, productontwikkelaars, copywriters, beeldbewerkers, cameramannen en ga zo maar door.’ Niet enkel het concept, maar ook de bar zelf heeft al wat veranderingen ondergaan.

In tegenstelling tot zijn zusjes en broertjes in Hasselt, Brussel en Leuven is de Bar d’Office in Antwerpen de enige met een horecazaak. Tot vorig jaar heeft Caroline geprobeerd om het café ook open te houden als coworking café, maar dat liep stroef. ‘Het lag wat aan de buurt zelf maar ook aan het lawaai vanuit het café. Mensen willen rust, maar door het rumoer was er te veel afleiding. Vorig jaar waren er vier vaste coworkers in het café, maar die hebben allemaal afgehaakt. Er waren te veel activiteiten, te veel mensen die binnen en buiten liepen.

Het feit dat wij een horecazaak hebben, is dan wel weer een pluspunt voor de klanten boven, dus we hebben ervoor gekozen om die kant verder op te gaan met de bar. Tussen 12 en 2 zit Bar d’Office stampvol met mensen die komen lunchen, en coworkers zijn hier nog altijd welkom.’

Geen parkeerproblemen

Naast de bar mogen de bedrijven in de Winkelhaak ook gebruiken maken van de faciliteiten die aangeboden worden.

Voor 250 euro per maand deel je al een bureau, kan je gebruik maken van de kopieerapparaten (inkt en papier is voorzien), heb je een bar met aangepaste prijzen, krijg je een korting als je in de evenementenruimte iets wilt organiseren, wordt je post opgestuurd, is er een onthaal voor eventuele bezoekers en een secretaresse. De Winkelhaak heeft ook een auto die gebruikt mag worden door iedereen in het gebouw. ‘Je betaalt veel meer belastingen als je elk een auto hebt. Nu kan iedereen er één delen, mits de bijkomende betaling van een kilometervergoeding, die niet inbegrepen is bij de prijs van het kantoor. Maar als je die extra kosten vergelijkt met de kosten van een eigen auto, dan is het heel goedkoop. En je hebt geen parkeerproblemen’, beklemtoont Caroline nog.

Doorgroeien

Bar d’Office staat voor een kruisbestuiving van ideeën en contacten. Caroline speelt daar een centrale rol in. ‘De bedoeling is dat mensen die hier terecht komen, vaak met een klein klantenbestand, dat netwerk uitbouwen en doorgroeien. Het gebeurt weleens dat er hier iemand binnenkomt die een goede copywriter nodig heeft. Dan geef ik die persoon het kaartje skratch

51

werken

van iemand die hier werkt en dan heeft die persoon weer een nieuwe klant.’ Caroline brengt graag de juiste mensen bij elkaar. ‘Mijn bioleverancier had een stagiair die nog een Franstalige stageplaats zocht. Na een telefoontje met enkele bevriende Franstalige ondernemingen was alles geregeld. Ik vind het heel leuk en motiverend om die nieuwe samenwerkingen te zien ontstaan.’ Maar ook binnen de Winkelhaak ontstaan partners. Kopterman is een partnership tussen webdesigners en een cameraploeg, beide gehuisvest in de Winkelhaak. Een van de webdesigners is ook zweefpiloot en samen met die cameraploeg maken ze nu ook luchtbeelden.’

A.NYPARTY

Er worden in de Winkelhaak ook events georganiseerd, een andere manier om mensen met elkaar in contact te brengen.

‘Wij hebben een grote ruimte ter beschikking. Het creatieve aspect speelt daar minder een rol, want we moeten natuurlijk ook zorgen dat we rendabel blijven.’ Bar d’Office organiseert zelf ook evenementen. ‘Dubieus design’ is een grote vintagebeurs die plaatsvindt in januari en juni. Vorig jaar was er ook een samenwerkingsproject van grafisch ontwerpers en juweliers. Meer dan tweehonderd nieuwsgierigen kwamen toen over de vloer, en daarmee haalde Bar d’Office heel wat kranten. En dan is er nog de A.NYPARTY, een netwerkevent waar de Winkelhaak heel veel ondernemers en nieuwsgierigen mee lokt om te mixen. ‘Netwerken is precies de nieuwe hype’, vindt Caroline. ‘Het is iets dat er altijd al geweest is, maar nu is er gewoon een term op geplakt.’ Kunstenaars mogen van Caroline ook hun werken komen ophangen in de bar. ‘Er worden ook kunstavonden georganiseerd. Zo is er vanavond een finnissage. Enkele bandjes komen spelen en ook Radio Modern is van de partij. Op die manier willen we onbekend talent de kans geven om te tonen wat ze kunnen. Ook al vinden wij dat niet altijd mooi’, lacht Caroline.

Je zou ervan versteld staan hoe snel iets verspreid wordt via die platformen, het is echt heel efficiënt. Ik tag mensen in mijn berichtjes en dan krijgen hun vrienden dat te zien, en vrienden van die vrienden en zo gaat dat door. Jammer genoeg is mijn iPhone onlangs gestolen en liggen die activiteiten momenteel een beetje stil. Over een maand verschijnt onze website, die gelinkt is aan al mijn social media: Twitter, Facebook en Instagram. Met één knop kan ik wat er op mijn website verschijnt, ook door laten komen op de sociale media. De projecten die op stapel staan, zijn ook gelinkt met de website’, legt Caroline uit. En terwijl de website in volle ontwikkeling is, groeit de evenementenkalender van de Winkelhaak met de dag. ‘We organiseren onder andere Private Dinner Parties. In de ruimte beneden plaatsen we dan een heel lange tafel en alles wordt aangekleed met bloemen, kaarsen en andere decoratie. Er is plaats voor 30 personen en voor de prijs van 35 euro krijg je een avond vol drank, vegetarisch, veganistisch, biologisch en dagvers eten. Er zijn ook liveoptredens. We plannen om in de zomer ook meer te doen, gecombineerd met concerten, exposities, woord- en dramaopvoeringen. De tuin is daar een ideale plaats voor, en die is sinds vorige week aangelegd.’ Caroline heeft duidelijk zin in de zomer en Bar d’Office. ‘Ik ben gelukkig dat ik van mijn hobby mijn werk heb kunnen maken.

Het is een passie, ik eet gewoon graag. Het moet gewoon lekker, vers en vooral gezond zijn, je moet er energie van krijgen.’ ●

Zin in de zomer

Naast netwerken worden ook sociale media steeds belangrijker als je met je bedrijf op de radar wil blijven. ‘Ik was intensief bezig met Facebook, want voor een horecazaak werkt dat wel.

Caroline De Cuyper is gelukkig met haar job

52

skratch

werken

skratch

53

column

Ruil een stukje eigen geluk Als kind deel je als het ware automatisch. Je speelt met andere kindjes in de zandbak en je deelt je auto’s of barbies met je vriendjes en vriendinnetjes. Want alleen spelen is nu eenmaal minder leuk dan met z’n tweetjes.

Maar naarmate we ouder worden verdwijnt die behoefte grotendeels. We moeten ons bewust zijn van de voordelen die delen heeft. Spelende kindjes klagen namelijk nooit over eenzaamheid. En dat maakt delen onbetaalbaar. In ruil voor een eigen stukje geluk krijg je zoveel meer in de plaats: een glimlach, een handdruk, vriendelijk sociaal contact. Als elk persoon een beetje tijd zou vrijmaken om bewuster met de omgeving om te gaan, zou de wereld er al een pak rozer en minder grimmig uitzien. Tijd en aandacht is het mooiste geschenk dat je iemand kan geven, maar te veel stress en drukte zijn de tol die we moeten betalen voor een modern leefstijl. We houden de overbleven tijd liever voor ons zelf. ‘Vanavond heb ik me-time ingepland’, hoor je wel eens. Ik schrap dat woord vanaf nu uit mijn woordenboek, en ga mijn vrije tijd besteden aan de mensen die er om vragen, in plaats van aan mezelf. Ik voer vanaf nu de ‘us-time’ in.

Mélanie Van Houdt

54

skratch

Redactie Emma Maes Mélanie Van Houdt Charlotte Dekeyser

Fotografie Emma Maes Mélanie Van Houdt Charlotte Dekeyser CC by 3.0

Onder begeleiding van Erik Roosens Luuk Sengers Werner Goossens Jos Verhoogen Annick De Pauw Renaat Bogaert

Drukkerij Geers offset Eekhoutdriesstraat 67 9041 Oostakker

Verantwoordelijke uitgever Thomas More Mechelen Journalistiek Raghenoplein 21bis 2800 Mechelen

Coverfoto Bar d’Office Antwerpen © Emma Maes

alle rechten voorbehouden Geen enkel deel van deze publicatie mag gereproduceerd of gekopieerd worden zonder toestemming van de eigenaars

Met dank aan Jessy Ribus Dries Hautekiet Yasmien Vranken Julie Van den Driesschen Michael Van Limbergen Niels Helsen Ellen Van Humbeeck Caroline De Cuyper Katrien Devriese Julia Maes Hilde Devriese

C O LO FO N