Kaaitheater seizoensmagazine 09-10 by Kaaitheater

TICKETDAG ZA 5/9/09 — 11:00-19:00 KAAICAFÉ MAAK ER EEN MOOI SEIZOEN VAN! Onze artistieke ploeg staat klaar met tips en advies. En met een drankje. Je kan op onze ticketdag je abonnement bestellen, tickets kopen of informatie-op-maat vragen.

JOURNÉE DES BILLETS SA 5/9/09 — 11:00-19:00 KAAICAFÉ FAITES-EN UNE BELLE SAISON ! Notre équipe artistique est à votre disposition avec des conseils et des tuyaux. Et des boissons. Vous pouvez réserver un abonnement, acheter des billets ou demander de l’information sur mesure.

TICKET DAY SAT 5/9/09 — 11:00-19:00 KAAICAFÉ MAKE IT A GREAT SEASON! Our artistic staff will be ready with tips and advice. And a drop to drink. You can order season tickets, buy tickets and request tailormade information.

www.kaaitheater.be

INHOUD/SOMMAIRE/CONTENTS

2–3 INLEIDING/INTRODUCTION

4–5 5 6 6 7

WELKOM/BIENVENUE/WELCOME TIPS/SUGGESTIONS/TIPS KAAI 7PM MATINEE KADEE SCHOLEN/ÉCOLES/SCHOOLS CURSUSSEN THEATER & DANS

THEATER/THÉÂTRE/THEATRE 8–9 Het Theaterfestival 09 17 Belarus Free Theatre, Generation Jeans 20 tg STAN, toestand 21 Meg Stuart/Damaged Goods, Do Animals Cry 22 De Parade, Mayerling 23 Guy Cassiers/Toneelhuis, Onder de vulkaan 24 Tine Van Aerschot, TTTTg (Triple Trooper Trevor Trumpet girl) 25 Superamas, Factory 3 (‘Youdream’ in process/comedy) 27 Kate McIntosh, Dark Matter 29 Space, Holland Tsunami. Drowning in Europe 32 LOD & Zeven, Nachtevening 34 Jan Fabre/Troubleyn, Orgy of Tolerance 36 Abattoir Fermé, Chaostrilogie 40 Jan Decorte/Bloet, de Roovers & Kaaitheater, Bakchai 48 Tristero, Living 50 Peter Verhelst/NTGent, Julius Caesar 60 Jérôme Bel, Lutz Förster 61 Maatschappij Discordia speelt… tg STAN, de Koe, Maatschappij Discordia, Dood Paard & Willem de Wolf, We hebben een/het boek (niet) gelezen 64 Philippe Quesne/Vivarium Studio, La mélancolie des dragons 65 MaisonDahlBonnema & Needcompany, Ricky and Ronny and Hundred Stars – A Sado-Country Opera 66 Toneelgroep Amsterdam/Ivo van Hove, Zomertrilogie 68 Alexandra Bachzetsis, Dream Season 74 tg STAN, The Fertile Crescent 76 Jan Ritsema/Johan Leysen/Peter Verburgt, Wittgenstein Incorporated DANS/DANSE/DANCE 10 Rosas, The Song 12 Bal Moderne 18 Hooman Sharifi, I saw the snow and I touched the snow 19 Boyzie Cekwana, Influx Controls: I wanna be wanna be 20 tg STAN, toestand 21 Meg Stuart/Damaged Goods, Do Animals Cry

26 Les SlovaKs Dance Collective, Journey Home (working title) 31 Mette Ingvartsen, GIANT CITY 33 Mette Edvardsen, every now and then 37 Rosas/Anne Teresa De Keersmaeker & Alain Franco, Zeitung 38 Jonathan Burrows & Matteo Fargion, Cheap Lecture + a new piece (working title) 42 Alain Platel/les ballets C de la B, Out of Context (working title) 50 Jérôme Bel, Lutz Förster 51 deufert +plischke/DD Dorvillier, ANARCHIV #2: second hand 52 Fabián Barba, Shifting Landscape 53 Xavier Le Roy, Le Sacre du Printemps 54 Robert Steijn/Frans Poelstra/Martin Siewert, feminine delight 55 Vincent Dunoyer, Encore 56 Boris Charmatz, 50 years of dance 57 Jonathan Burrows & Chrysa Parkinson, Re-creation 2010 (working title) 58 Anne Teresa De Keersmaeker & Jérôme Bel, 3Adieux 59 Grace Ellen Barkey & Needcompany, This door is too small (for a bear) (working title) 67 DD Dorvillier, Choreography, a Prologue for the Apocalypse of Understanding, Get Ready! 70 Zita Swoon & Rosas, Dancing with the Sound Hobbyist 71 Meg Stuart/Damaged Goods & EIRA, BLESSED 72 Alix Eynaudi & Agata Maszkiewicz, long long short long short 74 tg STAN, The Fertile Crescent 75 Charlotte Vanden Eynde, Schervenstuk (working title)

54 Robert Steijn/Frans Poelstra/Martin Siewert, feminine delight 69 Marijs Boulogne & Kaaitheater, Marzipan or Plexi 75 Charlotte Vanden Eynde, Schervenstuk (working title) INSTALLATIE/INSTALLATION 30 Mette Ingvartsen, Evaporated Landscapes MUZIEK/MUSIQUE/MUSIC 16 Slavs and Tatars, The Hymns of No Resistance 17 Brussels Brecht-Eislerkoor, The Shouting Fence 20 tg STAN, toestand 32 LOD & Zeven, Nachtevening 37 Rosas/Anne Teresa De Keersmaeker & Alain Franco, Zeitung 46 Eric Sleichim & BL!NDMAN, Kwadratur #2/Transfo 47 LOD/B’Rock/Jean Paul Van Bendegem, Lecture Songs 62 Ensemble Intercontemporain, Hypermusic Prologue – a projective opera in seven planes 65 MaisonDahlBonnema & Needcompany, Ricky and Ronny and Hundred Stars – A Sado-Country Opera 62 HERMESensemble, Cymatics 62 Ictus, Riccardo Nova – Primes 70 Zita Swoon & Rosas, Dancing with the Sound Hobbyist 73 Ictus, Harry Partch – The Wayward, Tim Mariën – Creation SPECIALS 12 BRXLBRAVO 13 Johan Reyniers & Thierry Lewyllie, Dansaertstraat 14 SPOKENWORLD09 25 Superamas, Factory 3 (‘Youdream’ in process/comedy) 28 BurningIce#2 47 LOD/B’Rock/Jean Paul Van Bendegem, Lecture Songs 49 Re:Move 68 WoWmen! 77 Dansand! 77 Het Theaterfestival 77 Working Title Festival 77 Kunstenfestivaldesarts

PERFORMANCE 15 Barbara Matijevic/Giuseppe Chico, I AM 1984 15 Rabih Mroué 16 Andrei Andrianov & Oleg Soulimenko, Made in Russia 16 Slavs and Tatars, The Hymns of No Resistance 18 Barbara Matijevic/Giuseppe Chico, Tracks 18 Hooman Sharifi, I saw the snow and I touched the snow 19 Joost Vandecasteele, Otaku aka How The West Was Won By The Nerd INFO 27 Kate McIntosh, Dark Matter 33 Mette Edvardsen, every now and then 78–81 SPONSORS 39 Kris Verdonck, Actor #1 82 COLOFON/COLOPHON 44 Miet Warlop, Propositions 1 & 2: 83–85 INFO, TICKETS & TRANSPORT Reanimation – Reconstruction 86–88 AGENDA 44 Miet Warlop, Springville 89 INDEX 53 Xavier Le Roy, Le Sacre du Printemps

INLEIDING

INTRODUCTION

Only through time time is conquered. In het eerste nummer van de jaargang 1989 van Time magazine werd de ‘Bedreigde Aarde’ tot ‘Planeet van het Jaar’ uitgeroepen. De Time-journalisten wilden met deze nominatie en met het bijhorende katern van 30 bladzijden een bijdrage leveren aan het zoeken van oplossingen voor wat ze ‘het grootste probleem ooit voor de mensheid’ noemden. Dat is ondertussen twintig jaar geleden. Er is ontzettend veel gebeurd in dat fameuze jaar 1989 en in de twee decennia die ondertussen verstreken zijn. Rik Coolsaet spreekt in zijn boek De Geschiedenis van de Wereld van Morgen van een uitzonderlijke versnelling in de wereldgeschiedenis. Het ritme van verandering en vernieuwing werd zodanig opgedreven dat het idee van de geschiedenis zelf onder druk kwam te staan. De geschiedenis zit ons op de hielen. Tijd voor verwerking, voor interpretatie of herinterpretatie is er nog nauwelijks. En dat geldt ook voor de kunsten. Kaaitheaterdramaturge Marianne Van Kerkhoven stelde in een recente lezing* dat ‘steeds meer kunstenaars blijk geven van een verlangen om de tijd, de beweging stil te zetten, te vertragen zodat reflectie op het geziene opnieuw mogelijk wordt’. Om op die manier ook reflectie op de toekomst opnieuw mogelijk te maken. Want als ontwikkelingen zich zo snel opvolgen dat het lijkt alsof het verleden opgaat in het heden dan geldt dat evenzeer voor de toekomst. Het Kaaitheaterseizoen 09–10 wil op verschillende manieren die scheefgetrokken verhouding tussen verleden, heden en toekomst centraal stellen. In de eerste plaats doen we dat in ons reguliere programma. Het Kaaitheater kiest er al jaren voor om naast de noodzakelijke vernieuwing ook de waardevolle continuïteit te plaatsen. Grote namen uit ‘the eighties’ en essentiële figuren uit ‘the nineties’ worden geflankeerd door jongere kunstenaars die ‘the noughties’ mee vorm en inhoud geven en die ons voorbereiden op ‘the twenty tens’. We presenteren niet alleen het werk van deze drie generaties maar in vele gevallen maken we de producties ook mee mogelijk. In het seizoen 09–10 coproduceren we niet minder 2

dan 22 producties. We introduceren ook opnieuw een aantal nieuwe internationale namen zoals DD Dorvillier (USA), Belarus Free Theatre (BY), Andrei Andrianov & Oleg Soulimenko (RU/AT) en Barbara Matijevic & Giuseppe Chicco (HR/FR). In enkele gevallen kijken we dit seizoen met nadruk terug. Dat is zo met tg STAN, dat zijn twintigste verjaardag viert, of Abattoir Fermé, dat tien kaarsjes uitblaast. En Jan Ritsema herneemt zijn spraakmakende Kaaitheaterproductie Wittgenstein Incorporated uit 1989. Maar ‘verleden vs heden vs toekomst’ staat nog meer centraal in enkele van onze formats. In SPOKENWORLD09 vertrekken we van de politieke schokgolven die in 1989 de wereld troffen en de ‘Nieuwe Wereldorde’ die eruit ontstond. Kunstenaars uit de hele wereld reflecteren over hun verbondenheid met wat er in 1989 gebeurde en slaan de brug met het heden. In het dansfestival Re:Move onderzoeken we hoe de hedendaagse dans zich verhoudt tot haar geschiedenis. We presenteren er choreografen die de overdracht of de reconstructie van dans tot onderwerp van hun voorstelling maken. In BurningIce#2, het platform voor kunst & ecologie, blikken we vooruit op de fameuze Copenhagen Conference van de UN begin december 2009 en stellen we de vraag wat de rol van de kunsten kan zijn in het licht van dat ‘grootste probleem ooit voor de mensheid’. En daarmee zijn we opnieuw bij Time magazine, 2 januari 1989. Waarom kan dat katern uit 1989 met de titel ‘What on EARTH are we doing?’ vandaag, mits enkele catastrofale updates, gewoon opnieuw afgedrukt worden? Werd ook ‘het grootste probleem’ weggedrukt door de versnelling van de tijd, vervangen door beter verkoopbare events? Of zitten we, zoals Peter Sloterdijk het in een recent interview stelt, ‘sinds het einde van de Koude Oorlog ondergedoken in een frivoliteitscultuur waardoor de werkelijkheid niet meer tot ons doordringt’? Laat dat dan één van onze ambities zijn met het Kaaitheaterseizoen 09–10: de tijd nemen om de werkelijkheid te laten doordringen. Guy Gypens & Katleen Van Langendonck

– T.S. Eliot, Burnt Norton

Dans le premier numéro de Time magazine de l’année 1989, la personnalité de l’année était la « Terre menacée », décrétée « Planète de l’Année ». À travers cette nomination, et le supplément de 30 pages qui accompagnait le numéro, les journalistes de Time magazine fournissaient une contribution à la recherche d’une solution pour ce qu’ils qualifiaient de « plus grand problème de l’humanité à ce jour ». Entre-temps, nous sommes vingt ans plus tard. Cette même année 1989 et les deux décennies suivantes ont connu de fameux bouleversements. Dans son ouvrage De Geschiedenis van de Wereld van Morgen (l’histoire du monde de demain), Rik Coolsaet parle d’une accélération exceptionnelle de l’histoire du monde. Le rythme des changements et des innovations s’est tellement intensifié que le concept même de l’histoire s’est retrouvé sous pression. L’histoire nous talonne. Le temps de l’assimilation, de l’interprétation ou de la réinterprétation nous manque. Le phénomène affecte également les arts. La dramaturge du Kaaitheater, Marianne Van Kerkhoven, affirmait lors d’une conférence récente* que « toujours plus d’artistes manifestent le désir de suspendre le temps, de ralentir le mouvement, afin d’à nouveau permettre une réflexion à propos de ce que l’on voit. » Et permettre de la sorte une réflexion sur l’avenir. Car, lorsque les évolutions se suivent à un rythme si rapide que le passé donne l’impression de se dissoudre dans le présent, il en va de même pour l’avenir. La saison 09–10 du Kaaitheater souhaite mettre en exergue, de différentes manières, les relations biaisées entre le passé, le présent et l’avenir. Nous le faisons en premier lieu dans notre programme régulier. Depuis des années, le Kaaitheater opte pour une continuité de valeur parallèle à l’indispensable innovation. De grands noms des années 80 et des figures essentielles des années 90 partagent l’affiche avec jeunes artistes qui participent à la mise en forme et au contenu des années 2000 et nous préparent pour les années 2010. Nous ne présentons pas seulement les œuvres de ces trois générations, souvent nous en soutenons aussi la production. Au cours de la saison 09–10, nous coproduisons non moins de 22 productions.

INTRODUCTION

Nous introduisons cette fois encore un nombre de nouveaux noms internationaux comme DD Dorvillier (USA), Belarus Free Theater (BY), Andrei Andrianov & Oleg Soulimenko (RU/AT) et Barbara Matijevic & Giuseppe Chicco (HR/FR). Par moments, nous portons un regard rétrospectif appuyé : tg STAN fête ses vingt ans, Abattoir Fermé souffle ses dix bougies. Et Jan Ritsema reprend son spectacle légendaire, à l’époque produit par le Kaaitheater, Wittgenstein Incorporated (1989). Mais « le passé opposé au présent opposé à l’avenir » est encore plus au cœur de certains de nos formats. SPOKENWORLD09 part des ondes de choc politiques qui nous ont frappés en 1989 et du « Nouvel Ordre mondial » qui s’en est suivi. Des artistes du monde entier réfléchissent à leurs liens avec les événements de 1989 et jettent un pont avec le présent. Dans le festival de danse Re:Move, nous analysons comment la danse contemporaine se rapporte à son histoire. Nous y présentons des chorégraphes qui choisissent la transmission ou la reconstitution de la danse pour thème de leurs spectacles. Dans BurningIce#2, la plateforme pour l’art et l’écologie, nous anticipons la fameuse Conférence de Copenhague organisée par les Nations Unies en décembre 2009, et nous posons la question du rôle que pourraient jouer les arts à la lumière du « plus grand problème de l’humanité à ce jour ». Et nous revoilà l’édition du Time magazine du 2 janvier 1989. Pourquoi ce supplément, intitulé What on EARTH are we doing?, pourrait-il être publié aujourd’hui, moyennant quelques mises à jour catastrophiques. L’accélération du temps a-t-elle refoulé « le plus grand problème » à la faveur d’événements qui se vendent mieux ? Ou sommesnous, comme le prétend Peter Sloterdijk dans une interview récente, « plongés, depuis la fin de la Guerre froide, dans une culture de la frivolité qui empêche la réalité de nous parvenir »? Que telle soit donc l’une de nos ambitions pour cette saison 09–10 du Kaaitheater : prendre le temps de permettre à la réalité de nous parvenir.

Guy Gypens & Katleen Van Langendonck

In the first 1989 issue of Time magazine, the ‘Endangered Earth’ was proclaimed ‘Planet of the Year’. By means of this nomination and the accompanying 30-page supplement, the Time journalists wanted to contribute to the search for solutions to what they called ‘the greatest problem mankind has ever faced’. That was twenty years ago. A great deal happened in that famous year of 1989 and in the two following decades. In his book De Geschiedenis van de Wereld van Morgen (The History of the World of Tomorrow), Rik Coolsaet talks of an exceptional acceleration of world history. The tempo of change and renewal has increased so much that the idea of history itself is under threat. The past is catching up with us. There is barely time to digest, interpret or reinterpret events. The same applies to the arts. In a recent lecture*, the Kaaitheater dramaturge Marianne Van Kerkhoven said that ‘more and more artists are exhibiting a desire to stop time and movement or to slow it down so that it is once more possible to reflect on what one sees’ and thereby, to enable contemplation of the future again. When developments succeed one another so rapidly that it seems as if the past is being absorbed by the present, the same thing surely must apply to the future. The 09–10 Kaaitheater season intends, in several ways, to focus on this skewed relationship between past, present and future. We do this in the first place in our regular programme. The Kaaitheater has for years opted to supplement vital renewal with valuable continuity. Big names from the eighties and essential figures from the nineties are flanked by younger artists who are engaged in giving form and content to the noughties and are helping us prepare for the twenty-tens. We are not only presenting the work of these three generations, but in many cases, we also help finance their performances. In the 09–10 season we are coproducing no less than 22 productions. And we are once again introducing a number of new international names such as DD Dorvillier (USA), Belarus Free Theater (BY), Andrei Andrianov & Oleg Soulimenko (RU/AT) and Barbara Matijevic & Giuseppe Chicco (HR/FR).

In a few cases we shall deliberately be looking back to the past. This is the case with tg STAN, who is celebrating its twentieth anniversary, and Abattoir Fermé, who will be blowing out its tenth birthday candles. Jan Ritsema will also be reviving his legendary 1989 Kaaitheater production Wittgenstein Incorporated. However, ‘past vs. present vs. future’ is even more the focal point of several of our special formats. In SPOKENWORLD09 we start out from the political shockwaves that struck the world in 1989 and the ‘New World Order’ that arose from them. Artists from around the world will be reflecting on their connections to what happened in 1989 and will be attempting to bridge the gap with the present day. In the Re:Move dance festival we examine the way contemporary dance relates to its history. We are presenting choreographers who have made the handing down or reconstruction of dance the subject of their performances. In BurningIce#2, the platform for art and ecology, we shall be looking ahead to the UN’s much vaunted Copenhagen Conference in early December 2009 and will ask what the role of the arts might be in the light of this the ‘greatest problem mankind has ever faced’. And that takes us back to Time magazine, January 2nd, 1989. Why is it that this 1989 supplement, entitled ‘What on EARTH are we doing?’, could, with a few catastrophic updates, simply be reprinted with equal relevance today? Was even ‘the greatest problem’ pushed aside by the acceleration of time, to be replaced by more marketable events? Or, as Peter Sloterdijk put it in a recent interview, have we ‘since the end of the Cold War gone to ground in a culture of frivolity that prevents reality from getting through to us’? So let this be one of our aspirations in the 09–10 Kaaitheater season: to take the time to let reality get through to us.

Guy Gypens & Katleen Van Langendonck *The Ongoing Moment. Reflections on Image and Society, lecture by Marianne Van Kerkhoven, May 23rd, 2009, Kaaitheater, Kunstenfestivaldesarts, www.sarma.be

elkombienvenuewelcomewelkombienvenuewelcomewelkombienvenuewelcomewelkombienvenuewelcomewelkombienvenuewelcome

Welkom in het Kaaitheater en de Kaaistudio’s In dit magazine trekt een veelkleurige wereld aan artiesten voorbij. Vind je zelf je weg in dit grote aanbod of had je graag enkele tips? Wil je graag op zondag met de (klein)kinderen naar het Kaaitheater? Wil je in de vooravond een voorstelling bijwonen? Of met je studenten? Het kan allemaal! Bienvenue au Kaaitheater et aux Kaaistudio’s Dans ce magazine défile un univers bigarré d’artistes. Vous y retrouvezvous dans cette offre abondante ou aimeriez-vous quelques suggestions ? Souhaitez-vous emmener vos (petits-) enfants au Kaaitheater le dimanche ? Voulez-vous assister à un spectacle en avant soirée ? Ou désirez-vous y emmener vos élèves ? Tout cela est possible ! Welcome to the Kaaitheater and the Kaaistudios In this magazine we see a procession of many and varied performing artists. Will you find your own way in this wide range or would you like a few tips? Would you like to bring your children and/or grandchildren to the Kaaitheater on a Sunday? Would you like to see a performance during the week, but in the early evening? Or with your students? It’s all quite possible!

ABO TIPS/SUGGESTIONS/TIPS

THEATRE MIX N/F/E: € 70 > € 56 rendez-vous@Kaaitheater

N Je kan zelf je abonnement samenstellen (zie p. 83) of je kan je laten inspireren door onze programmamedewerkers. Zij hebben enkele fijne selecties gemaakt, losjes gegroepeerd volgens thema. Telkens 4 voorstellingen. Je krijgt ze met 20% korting op de basisprijs.

N Drie reuzen van het Vlaamse theater en een Franse ‘découverte’. F Trois géants du théâtre flamand et une découverte française. E Three giants of Flemish theatre and a French ‘découverte’.

F Vous pouvez vous-mêmes composer vos abonnements (voir p. 84) ou vous inspirez des propositions de nos programmateurs. Ceux-ci ont concocté quelques sélections intéressantes, regroupées librement autour d’un thème. Il s’agit chaque fois de 4 spectacles, qui vous sont offerts avec une réduction de 20% du prix de base. E You can put your season ticket together yourself (see p. 85) or let our programme staff inspire you. They have made several special selections grouped loosely by theme. Each comprises 4 performances. You can see them with a 20% discount off the standard price.

• Guy Cassiers, Onder de vulkaan (in Dutch, surtitled in French) — p. 23 ZA|SA|SA 31/10/2009 — 20:30 KAAITHEATER • Jan Fabre/Troubleyn, Orgy of Tolerance (in English) — p. 34 DO|JE|TH 10/12/2009 — 20:30 KAAITHEATER • Jan Decorte, Bakchai (in Dutch) — p. 40 ZA 9/01/2010 — 20:30 KAAITHEATER • Philippe Quesne/Vivarium Studio, La mélancolie des dragons (in a mix of English, French & German) — p. 64 DI|MA|TU 9/03/2010 — 20:30 KAAITHEATER

INTERNATIONAL DANCE & THEATRE MIX: € 50 > € 40 rendez-vous@Kaaitheater

rendez-vous@Kaaistudio’s

N Twee frisse Russen en drie spraakmakers van de internationale scène. F Deux Russes fringants et trois vedettes de la scène internationale. E Two sprightly Russians and three high-profile international artists.

N Vier intieme en beklijvende theaterervaringen. F Quatre expériences théâtrales intimes et marquantes. E Four intimate theatre experiences that leave a lasting impression.

• Andrei Andrianov & Oleg Soulimenko, Made in Russia (in English & Russian, surtitled in English) — p. 16 ZA|SA|SA 3/10/2009 — 20:30 KAAITHEATER

• De Parade, Mayerling — p. 22 VR 30/10/2009 — 20:30KAAISTUDIO’S

NEDERLANDSTALIG THEATER OP VRIJDAG: € 57,5 > € 46

1 3

• Superamas, Factory 3 (in English) — p. 25 ZA|SA|SA 14/11/2009 — 20:30 KAAITHEATER

• Jérôme Bel, Lutz Förster (in English) — p. 50 DO|JE|TH 4/02/2010 — 20:30 KAAITHEATER • Meg Stuart/Damaged Goods & EIRA, BLESSED — p. 71 DO|JE|TH 1/04/2010 — 20:30 KAAITHEATER

• Space, Holland Tsunami — p. 29 VR 27/11/2009 — 20:30 KAAISTUDIO’S • Peter Verhelst, Julius Caesar — p. 48 VR 29/01/2010 — 20:30 KAAISTUDIO’S • tg STAN, de Koe, Discordia, Dood Paard & Willem De Wolf, We hebben een/het boek (niet) gelezen — p. 61 VR 5/03/2010 — 20:30 KAAISTUDIO’S

fo: karen.de.cooman@kaaitheater.be — T 02 274 03 88 | Ticketdag 5/09/09 — 11:00-19:00 — Kaaicafé | info: karen.de.coom 4

welkombienvenuewelcomewelkombienvenuewelcomewelkombienvenuewelcomewelkombienvenuewelcomewelkombienvenuewelcom

NEDERLANDSTALIG THEATER VOOR MARATHONLOPERS: € 65 > € 52

SOMETHING WITH MUSIC: € 75 > € 60

rendez-vous@Kaaitheater

N Vier forse voorstellingen. Echte liefhebbers weten waarom! F Quatre spectacles impressionnants en néerlandais. E Four powerful performances in Dutch.

N Onze tijd in muziek. F Notre époque en musique. E Our era in music.

KAAI PM 7

• Brussels Brecht-Eislerkoor, The Shouting Fence — p. 17 VR|VE|FR 9/10/2009 — 20:30 — KAAITHEATER

N Je wilt niet te laat op stap of je hebt nog plannen voor later op de avond? Bezoek onze voorstellingen in de vooravond. Vier donderdagen. Boek de vier 7PM-voorstellingen en je krijgt 20% reductie op de basisprijs.

4 6

• tg STAN, toestand — p. 20 VR 16/10/2009 — 20:00!! — KAAITHEATER (24u)

• Abattoir Fermé, Chaostrilogie — p. 36 ZA 12/12/2009 — 19:00!! KAAITHEATER (4,5u)

• Rosas/Anne Teresa De Keersmaeker & Alain Franco, Zeitung — p. 37 VR|VE|FR 18/12/2009 — 20:30 — KAAITHEATER (cat. 1)

• Toneelgroep Amsterdam, Zomertrilogie — p. 66 ZA 13/03/2010 — 19:00!! KAAITHEATER (4u)

• LOD, Lecture songs (in Dutch!) — p. 47 DI|MA|TU 26/01/2010 — 20:30 — KAAITHEATER

• Jan Ritsema/Johan Leysen/Peter Verburgt, Wittgenstein Incorporated — p. 76 VR 30/04/2010 — 20:30 KAAITHEATER (2u45)

• Ictus, Riccardo Nova – Primes — p. 62 MA|LU|MO 22/3/2010 — 20:30 — KAAITHEATER (cat. 1)

DANCE ON SATURDAY: € 80 > € 64

rendez-vous@Kaaitheater N Vier creaties van grote namen uit het Belgische danstheater. F Quatre créations par de grands noms de la danse théâtre belge. E Four creations by some big names in Belgian dance theatre.

UP CLOSE AND PERSONAL: € 52,5 > € 42

rendez-vous@Kaaitheater & Kaaistudio’s N Je zit op de eerste rij bij vier intieme voorstellingen. F Vous êtes au premier rang de quatre représentations intimes. E You’re in the front row of four intimate performances.

5 7

• Rosas, The Song (Belgian première) — p. 10 ZA|SA|SA 26/09/2009 — 20:30 KAAITHEATER (cat. 1) • Meg Stuart/Damaged Goods, Do Animals Cry (Belgian première) — p. 21 ZA|SA|SA 24/10/2009 — 20:30 KAAITHEATER • Alain Platel/les ballets C de la B, Out of Context (world première) — p. 42 ZA|SA|SA 16/01/2010 — 20:30 KAAITHEATER (cat. 1)

• Grace Ellen Barkey/Needcompany, This door is too small (for a bear) (working title) (world première) — p. 59 ZA|SA|SA 27/02/2010 — 20:30 KAAITHEATER

• Belarus Free Theatre, Generation Jeans (in Russian, surtitled in English) — p. 17 WO|ME|WE 7/10/2009 — 20:30 — KAAITHEATER • Tine Van Aerschot, TTTTg (in English) — p. 24 VR|VE|FR 13/11/2009 — 20:30 — KAAISTUDIO’S • Marijs Boulogne, Marzipan or Plexi (in English) — p. 69 VR|VE|FR 26/03/2010 — 20:30 — KAAISTUDIO’S

NIEUW!/NOUVEAU!/NEW!

F Vous ne voulez pas rentrer trop tard, ou vous avez encore d’autres projets plus tard dans la soirée ? Venez donc assister à nos représentations de début de soirée. Quatre jeudis. Réservez les quatre spectacles 7PM et obtenez 20% de réduction sur les prix de base. E What if you don’t want to go out too late or have plans for later in the evening? Come and see our shows in the early evening. Four Thursdays. Book the four 7PM shows and get a 20% discount on the standard price. • Rosas, Zeitung — p. 37 DANCE | 17/12/2009 — 19:00 KAAITHEATER • Alain Platel/les ballets C de la B — Out of Context — p. 42 DANCE | 14/01/2010 — 19:00 KAAITHEATER • Zita Swoon & Rosas, Dancing with the Sound Hobbyist — p. 70 DANCE & MUSIC | 25/03/2010 19:00 — KAAITHEATER • Jan Ritsema/Johan Leysen/Peter Verburgt, Wittgenstein Incorporated — p. 76 THEATRE in Dutch | 29/04/2010 19:00 — KAAITHEATER

• Charlotte Vanden Eynde, Schervenstuk (working title) — p. 75 VR|VE|FR 23/04/2010 — 20:30 — KAAISTUDIO’S

an@kaaitheater.be — T 02 274 03 88 | Ticketdag 5/09/09 — 11:00-19:00 — Kaaicafé | info: karen.de.cooman@kaaitheater.b 5

elkombienvenuewelcomewelkombienvenuewelcomewelkombienvenuewelcomewelkombienvenuewelcomewelkombienvenuewelcome

SCHOLEN/ÉCOLES/SCHOOLS

MATINEE KADEE N Vier matinees op zondagmiddag! De kinderen leven zich uit in creatieve workshops, ondertussen zitten mama, papa, oma en opa lekker in de voorstelling. De workshops zijn voor kinderen van 4 tot 12 jaar en geheel gratis. Wij zorgen voor opvang van jongere broertjes of zusjes. Boek de vier Matinee Kadee-voorstellingen en je krijgt 20% reductie op de basisprijs. F Quatre matinées du dimanche aprèsmidi ! Pendant que les enfants se défoulent dans un atelier créatif, les (grands-)parents assistent à un spectacle. Les ateliers s’adressent à des enfants de 4 à 12 ans et sont entièrement gratuits. Nous assurons également de l’accueil des petits frères et sœurs. Réservez les quatre spectacles Matinee Kadee et obtenez 20% de réduction sur les prix de base. E Four Sunday afternoon matinees! The children have fun in artistic workshops, while mama, papa, grandma and granddad enjoy themselves watching the show. The workshops are for children from 4 to 12 years old. We also take care of the even younger brothers and sisters. Book the four Matinee Kadee shows and get a 20% discount on the standard price. • Rosas, The Song + workshop Art Basics for Children 26/09/2009 — 15:00 KAAITHEATER — p. 10 — interactieve workshop met boeken, spelmaterialen en doe-activiteiten rond architectuur; — atelier interactif avec des livres, des jouets et des activités autour de l’architecture ; — interactive workshop with books, playthings, and hands-on activities on the subject of architecture.

• Mette Ingvartsen, GIANT CITY + workshop Bal Moderne 29/11/2009 — 15:00 KAAITHEATER — p. 31 — de kinderen leren leuke dansjes om nooit meer te verleren; — les enfants apprennent des danses amusantes qu’ils n’oublieront plus ; — the children learn some fun dances they’ll never forget. • Les Ballets C de la B, Out of Context + workshop Art Basics for Children 17/01/2010 — 15:00 KAAITHEATER — p. 42 — creatieve ministudio rond beeldende kunst; — mini-studio autour des arts plastiques ; — creative mini-studio on visual art • Toneelgroep Amsterdam, Zomertrilogie + workshop circus/cirque 14/03/2010 — 15:00 (240 min.) KAAITHEATER — p. 66 — workshop in de circusschool van Brussel (Thurn & Taxis); een hele namiddag jongleren en koorddansen als echte acrobaten; NB: omwille van de lange duur van de voorstelling uitzonderlijk geen opvang voor kleuters. — atelier à l’école du cirque de Bruxelles (Tour & Taxis) ; tout un aprèsmidi à jongler et à marcher sur la corde raide avec de véritables acrobates ; NB : à cause de la durée importante du spectacle, il n’y a exceptionnellement pas d’accueil des tout petits. — workshop at the Brussels circus school (Thurn & Taxis); a whole afternoon juggling and tightrope-walking like real acrobats; NB: because of the long duration of the performance, there will exceptionally be no nursery for the under fours.

N Met enige voorbereiding geniet je dubbel van een voorstelling. Ons programma is geschikt voor studenten vanaf 16 jaar. Leraars brengen we op de hoogte van bijzondere voorstellingen die je in de klas kan voorbereiden aan de hand van een documentatiepakket. In de loop van het seizoen organiseren we inleidingen en nagesprekken. Deze zijn gratis toegankelijk en worden bekendgemaakt op onze site en in onze tweemaandelijkse programmabulletins. Meld je als leraar. Dan krijg je af en toe een uitnodiging voor try-outs of voor generale repetities. Meer info: karen.de.cooman@kaaitheater.be T 02 274 03 88 F En s’y préparant bien, on peut d’autant plus profiter d’un spectacle. Notre programme convient à des jeunes à partir de 16 ans. Nous informons les professeurs de spectacles particuliers auxquels ils peuvent préparer leurs élèves en classe au moyen de la documentation que nous leur envoyons. Pour plus d’information : karen.de.cooman@kaaitheater.be T 02 274 03 88 E A little preparation doubles your enjoyment of the performance. Our programme is suitable for students over 16. We let teachers know about special productions that you can prepare for in the classroom using a teacher’s pack. More information: karen.de.cooman@kaaitheater.be T 02 274 03 88

fo: karen.de.cooman@kaaitheater.be — T 02 274 03 88 | Ticketdag 5/09/09 — 11:00-19:00 — Kaaicafé | info: karen.de.coom 6

welkombienvenuewelcomewelkombienvenuewelcomewelkombienvenuewelcomewelkombienvenuewelcomewelkombienvenuewelcom

ALLES WAT JE ALTIJD AL WILDE WETEN OVER THEATER EN DANS 10 LESSEN DANS- EN THEATERGESCHIEDENIS Ben je nieuwsgierig naar wat er te beleven valt op onze podia? Wil je meer weten over theaterrepertoire en postmoderne dans? Schrijf je dan in voor de nieuwe cursussen van het Kaaitheater: dramaturge Marianne Van Kerkhoven en docente Daniëlle de Regt gidsen je door het landschap van vandaag, met tekst, uitleg en videomateriaal. Tijdens de les voorzien we broodjes en soep, zodat je meteen daarna naar de voorstelling kan. De lessen worden gegeven in het Nederlands, van 18 tot 20u, op het adres van de voorstelling. Je betaalt € 5 per les of € 15 per lessenreeks, soep en brood inbegrepen. Vergeet niet om je ticket voor de voorstelling apart te boeken!

REEKS A – THEATER Cursus theatergeschiedenis door Marianne Van Kerkhoven (dramaturge van het Kaaitheater en publiciste) – afwisselend in het Kaaitheater en de Kaaistudio’s.

1. THEATER & TECHNOLOGIE VR 30/10/2009 — 18:00-20:00 KAAITHEATER + boek je ticket voor Onder de vulkaan van Guy Cassiers/Toneelhuis (zie p. 23) Het theater heeft altijd de technologische verworvenheden van zijn tijd geïntegreerd. Vandaag wordt vaak gebruik gemaakt van nieuwe media, onder meer door regisseurs als Ivo van Hove en Guy Cassiers. Wat zijn de gevolgen daarvan?

2. THEATER & POLITIEK WOENSDAG 25/11/2009 — 18:00-20:00 KAAISTUDIO’S + boek je ticket voor Holland Tsunami. Drowning in Europe van Space (zie p. 29) Door de eeuwen heen hebben theatermakers (in)directe uitspraken gedaan over maatschappelijke problemen: van Schiller tot Brecht, van Cyriel Buysse over Dario Fo tot vandaag.

3. SCHRIJVEN & BEWERKEN VRIJDAG 8/01/2010 — 18:00-20:00 KAAITHEATER + boek je ticket voor Bakchai van Jan Decorte/Bloet, De Roovers & Kaaitheater (zie p. 40) Shakespeare en Hugo Claus deden het, Jan Decorte en Tom Lanoye doen het. Zij zetten een bestaand verhaal of stuk helemaal naar hun hand. Een theatertekst kan tot stand komen aan de werktafel van de auteur of in de repetitiezaal.

4. REPERTOIRE & ACTEREN VRIJDAG 26/02/2010 — 18:00-20:00 KAAISTUDIO’S + boek je ticket voor de voorstelling van Maatschappij Discordia (zie p. 60) In de jaren tachtig introduceerde Maatschappij Discordia een ondogmatische manier van omgaan met het theaterrepertoire en een nieuwe acteerstijl: weg van het grote gebaar en het doen alsof. De werkwijze werd overgenomen door o.a. tg STAN en Dood Paard.

5. INTERDISCIPLINAIR? VRIJDAG 30/04/2010 — 18:00-20:00 KAAITHEATER + boek je ticket voor Wittgenstein Incorporated van Jan Ritsema/Johan Leysen/Peter Verburgt (zie p. 76) Kunstenaars laten zich nog weinig gelegen aan een strikte afbakening van disciplines. Regisseur Jan Ritsema maakte dansproducties waarin hij zelf ook danste. Dansers mengen tekst in hun voorstellingen. Performance is een mengvorm bij uitstek.

REEKS B – DANS Cursus dansgeschiedenis door Daniëlle de Regt (onderzoeksmedewerkster aan de UA en redactielid van het tijdschrift voor podiumkunsten Etcetera) – in het Kaaitheater.

1. NATUURIMPRESSIES DONDERDAG 24/09/2009 18:00-20:00 — KAAITHEATER + boek je ticket voor The Song van Rosas (zie p. 10) De natuur is van oudsher een artistieke inspiratiebron. In de dans vormden bloemen, vlinders en aarde de grondstof voor radicale herdenkingen van choreografie en haar formele principes. Giselle (Jean Coralli/Jules Perrot, 1841), Serpentine Dance (Loïe Fuller, ca.1892) Le sacre du printemps (Vaslav Nijinsky, 1913), Fase en Rain (Rosas, 1982 en 2001) laten zien hoe.

2. WOONKAMERTAFERELEN

zitjes uit Café Müller (Pina Bausch, 1978) en de doldraaiende huiskamer uit Replacement (Meg Stuart, 2006) zijn duistere afspiegelingen van een home dat niet altijd sweet is.

3. DOLHUIZEN VRIJDAG 15/01/2010 — 18:00-20:00 KAAITHEATER + boek je ticket voor Out of Context van Alain Platel/les ballets C de la B (zie p. 42) Fysieke deformatie als kritische strategie is de rode draad die hedendaagse dansvoorstellingen als Meinwärts (Raimund Hoghe, 1994), one mysterious thing, said e.e. cummings (Vera Mantero, 1996) en VSPRS (les ballets C de la B, 2006) met elkaar verbindt. Alle vanuit de achterliggende idee dat normafwijkingen maatschappij-destabiliserend zouden kunnen werken.

4. GEMEENPLAATSEN VRIJDAG 12/02/2010 — 18:00-20:00 KAAITHEATER + boek je ticket voor 50 years of dance van Boris Charmatz (zie p. 56) Vijftig jaar geleden ontstond er een nieuwe dansesthetiek die later ‘postmodern’ werd genoemd. Toch delen boegbeelden als Merce Cunningham, Trisha Brown, Yvonne Rainer en Steve Paxton niet allemaal dezelfde voorliefde voor collectieve arbeidsregimes, improvisatie, alledaagse bewegingen en de publieke ruimte.

5. RAMPGEBIEDEN DONDERDAG 1/04/2010 — 18:00-20:00 KAAITHEATER + boek je ticket voor BLESSED van Meg Stuart/Damaged Goods & EIRA (zie p. 71) De futuristische esthetiek die voor het eerst destructie, snelheid en machines tot middelpunt bombardeerde, kreeg haar weerslag in de Aerodanze (Giannina Censi, 1931). Three Atmospheric Studies (William Forsythe, 2006) en BLESSED (Meg Stuart, 2007) zoomen in op de keerzijde van het doorgeschoten vooruitgangsgeloof dat onze tijd diepgaand getekend heeft.

VRIJDAG 20/11/2009 — 18:00-20:00 KAAITHEATER + boek je ticket voor Journey Home van Les SlovaKs Dance Collective (zie p. 26) Dansen rond tafels en stoelen is niet altijd een onschuldige bezigheid. Achter meubilair kan wel eens een wereld van tragiek verscholen liggen. De vergadertafel uit Der grüne Tisch (Kurt Jooss,1932), de houten

an@kaaitheater.be — T 02 274 03 88 | Ticketdag 5/09/09 — 11:00-19:00 — Kaaicafé | info: karen.de.cooman@kaaitheater.b 7

het theaterfestival 27/08>05/09/2009 — www.theaterfestival.be Engagement als fundament Elk jaar wisselt de jury van Het Theaterfestival. Dit jaar bestond zij uit Karolien Derwael, Geert Opsomer en Ditte Pelgrom. Van 1 mei 2008 tot 30 april 2009 zagen zij samen 451 voorstellingen uit Vlaanderen en Nederland, waarvan 236 premières. De jury prospecteerde ruim: van jeugdtheater tot danstheater, van mime tot theatrale installaties, van muziektheater tot teksttheater. Nadien maakten de juryleden een stand van zaken op, de Keuze ’09. Een scherp gekozen lijst die een synthese vormt van een seizoen, veertien projecten ‘met een engagement als fundament’. Deze keuze wordt getoond in het Kaaitheater, de Kaaistudio’s, in Bronks en op locatie. De jury van het Nederlands Theater Festival (Amsterdam) maakte ook een keuze en beide festivals wisselen uit. Het Nederlandse festival brengt drie voorstellingen in Brussel, en vice versa. Het Theaterfestival vindt afwisselend in Brussel (Kaaitheater) en in Antwerpen (deSingel) plaats. Dit jaar is Brussel aan de beurt. L’engagement en tant qu’essence Le jury du Theaterfestival a assisté à non moins de 451 spectacles en Flandre et aux Pays-Bas, allant du théâtre jeune public à la danse théâtre, du mime aux installations théâtrales, du théâtre musical au théâtre de texte. Ensuite, les membres du jury ont établi un état des lieux, le Choix ’09, quatorze projets dont l’engagement est l’essence. Vous pourrez voir cette sélection au Kaaitheater, aux Kaaistudio’s, au Bronks et hors les murs. Le jury du Nederlands Theater Festival (Amsterdam) a également opéré une sélection et les deux festivals effectuent des échanges : le festival néerlandais présente trois spectacles à Bruxelles et vice versa. Le Theaterfestival se déroule alternativement à Bruxelles (Kaaitheater) et à Anvers (deSingel). C’est année c’est au tour de Bruxelles. Commitment is fundamental The Theatre Festival jury watched no less than 451 performances in Flanders and the Netherlands, from children’s theatre to dance theatre, from mime to theatrical installations, from musical theatre to text theatre. They then summarised the current situation in The ’09 Choice, fourteen pro-

jects in which ‘commitment is fundamental’. This selection will be performed in the Kaaitheater, the Kaaistudios, at Bronks and on location. The jury of the Dutch Theatre Festival in Amsterdam also made a selection and the two festivals then swap productions. The Dutch festival will be presenting three in Brussels and vice versa. The Theatre Festival takes place in Brussels (Kaaitheater) and Antwerp (deSingel) alternately. This year it’s Brussels’ turn.

DE KEUZE ’09 Jan Decorte/Bloet vzw/Compagnie Marius/Kaaitheater[BE] Wintervögelchen 27 & 28/08 — 20:30 — Kaaitheater € 15/12 Manah Depauw[BE] Johnson & Johnson 27 & 28/08 — 20:30 — Kaaistudio’s € 15/12 Nieuw West[NL] Stalker 27, 28, 29, 30 & 31/08 — Voorstelling aan huis — mail naar stalker@theaterfestival.be om Stalker te laten langskomen bij u thuis — max. 6 personen in de huiskamer € 12,5/10 Ilay den Boer/Het Huis van Bourgondië/detheatermaker[NL/B] Eet smakelijk 28, 29, 30/08 & 1, 2, 3/09 — 18:00 — Kaaistudio’s — max. 19 personen € 20/16, maaltijd & drank inbegrepen Willemijn Zevenhuijzen & Het Veem theater[NL] Wild Boys 29/08 — 16:00 + 20:30 — Kaaistudio’s | € 12,5/10 Abattoir Fermé/De Maan[BE] NIMMERMEER 29/08 — 18:00 — Bronks 30/08 — 14:00 + 18:00 — Bronks € 12,5/10 Kris Verdonck[BE] END 31/08 — 20:30 — Kaaitheater € 15/12 | in English

Jonathan Burrows & Matteo Fargion[BE/GB] Cheap Lecture 2/09 — 20:30 Kaaistudio’s € 6 | Zie ook p. 37 ’t Barre Land[NL] De laatste dagen der mensheid 4 & 5/09 — 19:30 — Bronks € 15/12 Alexandra Broeder & BonteHond[NL] Candyland Locatieproject | Locatie en speeldata worden later bekend gemaakt. Benjamin Verdonck/Toneelhuis/ KVS/CAMPO/INTEATRO[BE] Kalender & Renzo Martens[NL] EPISODE III – ‘Enjoy Poverty’ & Thomas Bellinck[B/INT] Sans Papiers zingen de Brabançonne in de drie landstalen op 18 maart 2009 op het Muntplein in Brussel Locaties en eventuele speeldata worden later bekend gemaakt. SkaGeN[BE] DegrotemonD Locatieproject | Locatie en speeldata worden later bekend gemaakt.

KEUZE UIT TF.NL tg STAN[BE] Brandhout. Een irritatie. 1 & 2/09 — 20:30 — Kaaitheater € 15/12 Nieuw West[NL] Amateurs 1 & 2/09 — 20:30 — Bronks € 15/12 Compagnie Cecilia[BE] The Broken Circle Breakdown featuring The Cover-Ups of Alabama 3 & 4/09 — 20:30 — Kaaitheater € 15/12

TICKETS, ETC.: Kaaitheater Ticketshop Zie p. 83-85

LA MONNAIE/DE MUNT, ROSAS & KAAITHEATER PRESENT

Rosas

KAAITHEATER

[BE]

The Song 17, 18, 19, 23, 24, 25 & 26/09/2009 — 20:30 — KAAITHEATER 27/09/2009 — 15:00!! — KAAITHEATER DANCE | BELGIAN PREMIÈRE | € 25/20 (cat. 1), € 20/16 (cat. 2) www.rosas.be | See also p. 37, 58, 70 Matinee Kadee: free workshop for children, 27/09 | Danscursus (NL), 24/09 — p. 4-7

Wervelwind De nieuwe creatie van Anne Teresa De Keersmaeker en Rosas is een stuk voor negen mannen en één vrouw. Het spreekt over een wereld die zichzelf steeds sneller, in wervelend tempo, voorbijloopt. Een wereld waarin de versnelling zodanig toeneemt, dat stilstand imminent wordt. Wanneer de mens onvermijdelijk zijn allerlaatste natuurlijke reserves verspilt, wanneer het lichaam zoals we het kennen langzaamaan verdwijnt achter de technologie, dringt zich de vraag op welke richting we uitgaan, welke waarden we delen, wat nu precies tot het verleden behoort en wat tot de toekomst. Centraal in deze wervelwind van verandering staat, nog steeds, het lichaam. Als klankbord in een chaotisch transformerende wereld. Als proeve van wat nog mogelijk is. Een sprong in het duister, een aansporing tot actie, een vlucht in het onduidelijke grensgebied tussen licht en donker. The Song ligt in het verlengde van Keeping Still en Zeitung: in het oog van de storm. Na de wereldpremière in het Parijse Théâtre de la Ville, komt de voorstelling naar Brussel. Later dit seizoen is Rosas een tweede keer te gast in het Kaaitheater, met de herneming van Zeitung.

Forces centrifuges The Song est un spectacle conçu pour neuf hommes et une femme qui présage de l’imminence d’une époque où la vitesse exponentielle du changement se dépassera elle-même. Dans cette accélération vers l’immobilisme, tandis que l’être humain consomme les dernières ressources naturelles de la terre et que le corps physique tel que nous le connaissons se précipite vers sa propre obsolescence, des bouleversements radicaux et nécessaires au niveau du dynamisme, de l’orientation et des valeurs remettent en cause ce qui appartient au passé et ce qui appartient à l’avenir. Au cœur de ces forces centrifuges se trouve le rôle changeant du corps – en tant que chambre de résonance des flux chaotiques de l’environnement dans lequel il évolue – et ce qu’il pourrait devenir. Saut dans l’inconnu, appel à l’action, fuite éperdue aux frontières éthérées entre le crépuscule et l’aube, The Song reprend à l’endroit où Keeping Still et Zeitung s’étaient arrêtés : au point d’orgue qui augure l’avènement d’un nouveau monde. Après la première mondiale au Théâtre de la Ville, à Paris, le spectacle vient à Bruxelles. Plus tard dans la saison, Rosas sera à nouveau à l’affiche du Kaaitheater avec une reprise de Zeitung.

Spiralling forces The Song is a piece for nine men and one woman that bespeaks the imminence of a time when our ever-increasing speed of change out-runs itself. In this acceleration towards stillness, as humans consume Earth’s last remaining natural resources and the physical body as we know it races towards its own obsolescence, necessary radical shifts in momentum, direction and values question what belongs to the past and what belongs to the future. At the center of these spiralling forces lies the changing role of the body — as a resonance chamber of the chaotic flows of its environment — and what it might become. A leap into the unknown, a cry for action, a flight into the hazy border between dusk and dawn, The Song continues where Keeping Still and Zeitung left off: at the still point of the turning world. After the world premiere in the Théâtre de la Ville in Paris, the production is coming to Brussels. Later this season, Rosas will be our guest in the Kaaitheater a second time with a repeat performance of Zeitung.

a performance by Anne Teresa De Keersmaeker, Ann Veronica Janssens, Michel François | danced by and created with Mark Lorimer, Bostjan Antoncic, Sandy Williams, Michael Pomero, Matej Kejzar, Pieter Ampe, Carlos Garbin, Simon Mayer, Mikael Marklund, Eleanor Bauer | dramaturgy Claire Diez | musical dramaturgy Eugénie De Mey | costumes Anne-Catherine Kunz | production Rosas | co-production La Monnaie/De Munt (Brussels), Théâtre de la Ville (Paris), Grand Théâtre de Luxembourg, Concertgebouw Brugge 11

BALMODERNE

[BE]

2/10/2009 — 20:30 — KAAITHEATER — € 7 (BRXLBRAVO PASS)

Good vibes Voor zijn derde editie verhuist het Brusselse kunstenweekend BRXLBRAVO naar het begin van het seizoen. Meer dan 150 organisaties zorgen drie dagen lang voor een groot stadsfeest. Het Kaaitheater presenteert op 2 oktober een nieuw Bal Moderne, een speciale ‘Brxlse’ editie. Bekende of minder bekende choreografen maken drie korte choreografieën (elk zo een 3 minuten) voor mensen met weinig tot geen danservaring. Ze worden elk in 45 minuten aan het publiek aangeleerd. Een Bal Moderne zorgt voor niks dan good vibes. ‘Nooit gedacht dat ik dit kon’, is de meest gehoorde opmerking van de deelnemers, meteen gevolgd door: ‘Ik wist niet dat hedendaagse dans zo leuk was.’ Maar dat weet het Kaaipubliek natuurlijk al lang. Bonnes vibrations Pour sa troisième édition, le week-end artistique bruxellois BRXLBRAVO opte pour le début de la saison. Plus de 150 organisations offrent trois jours de festivités dans la ville. Le 2 octobre, le Kaaitheater présente le nouveau Bal Moderne, une édition spéciale « brxlse ». Des chorégraphes célèbres et moins célèbres créent trois chorégraphies brèves (quelque 3 minutes chacune) s’adressant à des personnes ayant peu ou aucune expérience en matière de danse. Celles-ci sont enseignées au public pendant 45 minutes. Un Bal Moderne n’offre que de bonnes vibrations. « Je n’aurais jamais imaginé en être capable » est la remarque que l’on entend le plus souvent parmi les participants, suivie d’emblée de : « Je ne savais pas que la danse contemporaine était si amusante. ». Mais ça, le public du Kaaitheater le sait depuis longtemps ! Good vibes Now in its third year, the BRXLBRAVO Brussels arts weekend is moving to the start of the season. More than 150 organisations will be providing a great three-day city-wide party. On October 2nd the Kaaitheater will be presenting a new Bal Moderne, a special ‘Brussels’ version. Well• and lesser-known choreographers will be making three short choreographic pieces (about 3 minutes each) for people with little or no dance experience. They will be taught to the members of the public in the space of 45 minutes. There’s only one point to a Bal Moderne, and that’s good vibes. The most commonly heard remark among participants is ‘I never thought I could do it’, followed immediately by ‘I didn’t know contemporary dance was so much fun’. Of course, the Kaaitheater audience has known that for a long time.

2, 3 & 4/10/2009 THROUGHOUT BRUSSELS PASS € 7 12

Johan Reyniers & Thierry Lewyllie[BE]

Dansaertstraat 1/10/2009 + 1/12/2009 + 1/02/2010 + 1/04/2010 + 1/06/2010 PHOTO-NOVEL | in Dutch | € 5 (1 edition), € 20 (5 editions subscription) Order from www.kaaitheater.be/dansaertstraat

De eerste aflevering wordt tijdens BRXLBRAVO gepresenteerd en verkocht op diverse plekken in de stad. Sex & the City dans la rue Dansaert Ce que New-York est à Sex & the City, Bruxelles est à Dansaertstraat, un roman-photo de Johan Reyniers, le directeur artistique du Kaaitheater dans une vie précédente. Pour Dansaertstraat il collabore avec le graphiste et photographe Thierry Lewyllie, et des comédiens de tous âges et de tous bords,

aussi bien professionnels qu’amateurs. Une dizaine de personnages principaux et autant de personnages secondaires furètent à travers la ville, où ils ont trouvé leur destination ou sont de passage. On peut les suivre à la manière d’un feuilleton en cinq épisodes, étalés sur autant de saisons : l’été, l’automne, l’hiver, le printemps et à nouveau l’été (2009-2010). Un « catalogue de la ville » ainsi qu’un catalogue de la vie quotidienne transparaissent en filigranes : le protagoniste de ce feuilleton est peut-être la ville Bruxelles elle-même. Dansaertstraat conjugue le roman classique et le roman-photo, la bande dessinée populaire, la série télévisée, le feuilleton documentaire et la télé réalité. Au cours de la saison, cinq épisodes bimestriels paraîtront. L’ensemble sera compilé en un volumineux ouvrage de quelque 200 pages, pleine couleur, au format magazine. Le premier numéro sera présenté lors de et vendu dans divers lieux de la ville. BRXLBRAVO

Sex & the City in the rue Dansaert As New York is to Sex & the City, so is Brussels to Dansaertstraat, a photonovel by Johan Reyniers. In a previous life, Reyniers was the artistic director of the Kaaitheater. For Dansaertstraat he collaborated with the graphic artist and photographer Thierry Lewyllie and with actors of all ages, rank and position, amateur and professional. Ten main characters and as many supporting characters forage in the city for a year. They have either found their destiny here or are passing through by chance. Like a serial, you can follow

Sex & the City in de Dansaertstraat Wat New York is voor Sex & the City, dat is Brussel voor Dansaertstraat, een fotoroman van Johan Reyniers, in een vorig leven artistiek directeur van het Kaaitheater. Voor Dansaertstraat werkt hij samen met graficus-fotograaf Thierry Lewyllie en met acteurs van alle leeftijden, rangen en standen, beroeps en amateurs. Een tiental hoofdpersonages en evenveel nevenpersonages struinen een jaar lang door de stad. Ze hebben hier hun bestemming gevonden of zijn toevallige passanten. Je kan ze feuilletongewijs volgen in vijf afleveringen en evenveel seizoenen: zomer, herfst, winter, lente en opnieuw zomer, anno 2009–2010. Door het verhaal heen schemert een ‘catalogus van de stad’ en van het dagelijkse leven in de stad. Misschien is Brussel zelf wel het belangrijkste personage. In Dansaertstraat worden de klassieke roman en de fotonovela gekruist met het populaire stripverhaal, met televisieseries, docusoaps en reality-tv. In de loop van het seizoen verschijnen 5 tweemaandelijkse afleveringen, alles samen een kloek volume van zo’n 200 full color bladzijden op magazineformaat.

PRODUCED BY KAAITHEATER

them in five episodes and seasons: summer, autumn, winter, spring and summer, 2009 to 2010. Behind the story lie a ‘catalogue of the city’ and of everyday urban life. Brussels itself may well be the most important character. Dansaertstraat combines the traditional novel and photonovella with the popular comic strip, television serials, docusoaps and reality TV. Five bimonthly episodes will appear in the course of this season, amounting to a sturdy volume of about 200 fullcolour pages in magazine format. The first issue will be launched during BRXLBRAVO and will be on sale at various places in the city.

script & direction Johan Reyniers | photography Thierry Lewyllie | with Ruth Collier, Kristien De Proost, Manu De Vriendt, Youri Dirkx, Katja Dreyer, Jennifer Elfert, Ina Geerts, Emma Gladstone, Johan Leysen, Ariane Loze, Frank Pay, Lukas Pairon, Diederik Peeters, Hooman Sharifi, Peter Vandenbempt, Bernard Van Eeghem, Jessa Wildemeersch a.o. | production Johan Reyniers & Thierry Lewyllie | delegate producer Kaaitheater | support Flemish Community Commission of the Brussels-Capital Region, Faro – Vlaams steunpunt voor cultureel erfgoed 13

SPOKENWORLD09

3–11/10/2009 — KAAITHEATER & KAAISTUDIO’S

In SPOKENWORLD nodigt het Kaaitheater kunstenaars, schrijvers en wetenschappers uit die zich ‘uitspreken’ over de actuele staat van de wereld. We tasten de theatrale grens tussen fictie en non-fictie af en plaatsen de getoonde voorstellingen in een context van debatten, lezingen en vlugschriften.

Pour SPOKENWORLD, le Kaaitheater invite des artistes, des auteurs et des scientifiques qui « s’expriment » au sujet de l’état actuel du monde. Nous explorons la limite théâtrale entre la fiction et la non-fiction et situons les spectacles présentés dans un contexte de débats, de conférences et de brochures.

In SPOKENWORLD, the Kaaitheater invites artists, writers and academics to express their thoughts on the current state of the world. We explore the theatrical boundary between fiction and non-fiction and put the productions shown into the context of debates, talks and pamphlets.

Na veertig jaar Koude Oorlog kantelde de wereld in 1989. Hét symboolmoment was natuurlijk de val van de Berlijnse Muur. Maar 1989 was overal in de wereld een scharnierjaar. Deze tweede editie van SPOKENWORLD gaat over deze gigantische ‘versnelling’ in de wereldgeschiedenis die de twee decennia tussen 1989 en 2009 kenmerkte en over de wereld die eruit ontstond.

Après 40 ans de Guerre froide, le monde a basculé en 1989. Le moment le plus symbolique est bien entendu la chute du Mur de Berlin. Mais 1989 est une année charnière dans le monde entier. Cette deuxième édition de SPOKENWORLD, traite de l’accélération gigantesque de l’Histoire qui marque les deux dernières décennies et du monde qui en a émergé.

After 40 years of Cold War, in 1989 the world turned upside down. The symbolic moment of course was the fall of the Berlin Wall. 1989, however, was a pivotal year everywhere in the world. The second edition of SPOKENWORLD is all about this gigantic ‘acceleration’ in world history that characterised the two decades between 1989 and 2009, and the world that resulted from it.

1989, WALL & ORDER

The image for the SPOKENWORLD09 poster was designed by the Spanish artist Alicia Framis (1967). She deals with social and political topics in both performances and visual work. She lives and works in Shanghai. IN ASSOCIATION WITH 14

SPOKENWORLD09

KAAITHEATER

Barbara Matijevic/Giuseppe Chico[HR/FR] I AM 1984 3/10/2009 — 19:00!! — KAAITHEATER LECTURE-PERFORMANCE | in English | 50 min. | € 7,5 | See also p. 18

De aangebeten appel Barbara Matijevic neemt je mee op een reis doorheen het jaar 1984, waarbij ze realiteit en fictie benadert vanuit verschillende hoeken – gebeurtenissen uit de geschiedenis van ex-Joegoslavië, stukken wereldgeschiedenis, sciencefiction, film, de virtuele wereld van het internet, videospelletjes, de glimlach van Mona Lisa, van Mickey Mouse, de aangebeten appel van Macintosh enz. La pomme entamée Barbara Matijevic nous emmène faire un voyage pseudo-scientifique à travers l’année 1984, dans lequel elle aborde la

réalité et la fiction à partir d’angles de vue différents – des événements de l’histoire de l’ex-Yougoslavie, des bribes de l’histoire du monde, la sciencefiction, le cinéma, le monde virtuel de l’Internet et des jeux vidéo, le sourire de la Joconde, celui de Mickey Mouse, la pomme entamée de Macintosh etc.

First part of the trilogy Theory of a performance to come or the only way to avoid the massacre is to become its authors? / D’une performance à venir ou le seul moyen d’éviter le massacre serait-il d’en devenir les auteurs ?

The Bitten Apple Barbara Matijevic takes you on a journey through the year 1984, approaching reality and fiction from various angles – events in the history of the former Yugoslavia, bits of world history, science fiction, film, the virtual world of the internet, video games, Mona Lisa’s and Mickey Mouse’s smiles, the bitten apple of Macintosh, etc. performed by Barbara Matijevic | production K.O./KOMBINIRANE OPERACIJE (Zagreb) | co-production ZeKaeM (Zagreb)

Rabih Mroué[LB]

KAAITHEATER

3/10/2009 — 19:00!! — KAAITHEATER 4/10/2009 — 15:00!! — KAAITHEATER LECTURE-PERFORMANCE | in English | ca. 60 min. | € 7,5

Humor op de dissectietafel Speciaal voor Spoken World maakt de Libanese theatermaker Rabih Mroué een nieuwe lecture-performance. Terugblikkend op het jaar 1989 geeft hij persoonlijke herinneringen een plaats binnen een bredere, politieke context. Als op een dissectietafel ontleedt hij de dubieuze ontwikkelingen van de oorlog in zijn land. Politiek inzicht combineert hij met vormprecisie en een bijzonder gevoel voor humor. L’humour au scalpel À l’occasion de Spoken World, le créateur de théâtre libanais Rabih Mroué crée une nouvelle lecture-performance. Portant un regard rétrospectif sur l’année 1989, il évoque ses souvenirs personnels dans le cadre d’un contexte

COMMISSIONED BY KAAITHEATER

politique plus étendu. Il semble disséquer au scalpel les évolutions douteuses de la guerre dans son pays. Il marie la vision politique avec une précision formelle et un humour particulier. Humour on the dissection table The Lebanese theatre-maker Rabih Mroué is creating a new lecture-performance specially for Spoken World. Looking back on the year 1989, he puts his personal memories into place in a broader political context. He analyses the dubious developments in his country’s war as if on a dissection table. He combines political insight with precision of form and an exceptional sense of humour.

SPOKENWORLD09

KAAITHEATER

Andrei Andrianov & Oleg Soulimenko[RU/AT] Made in Russia 3 & 4/10/2009 — 20:30 — KAAITHEATER PERFORMANCE | in English and Russian, surtitled in English | 70 min. | € 7,5

Verhitte clichés uit Oost en West Twee dansers uit Rusland hebben een missie: zij willen de nieuwe sensatie worden op de westerse theaterpodia. Met popsongs, dans en pantomime vertellen de twee mannen hun levensverhaal. Made in Russia is een spektakel over spektakel: een verhitte, postcommunistische strijd tussen culturele clichés uit Oost en West. ‘Made in Russia getuigt van een onovertroffen vindingrijkheid en humor, het is een meesterlijk spel met clichés en vooroordelen. Een voltreffer!’ – Wiener Zeitung

Clichés enflammés de l’Est et de l’Ouest Deux danseurs russes ont une ambition : faire sensation sur les planches occidentales. Les deux hommes racontent leur vie au moyen de chansons pop, de danse et de pantomime. Made in Russia est un spectacle qui parle du spectacle : un conflit enflammé et postcommuniste entre des clichés culturels de l’Est et de l’Ouest. Heated cliches from East and West Two dancers from Russia have a mission: to become the new sensation in Western theatres. They tell their life stories with pop songs, dance and pantomime. Made in Russia is a spectacle about spectacle: a heated post-communist struggle between cultural clichés from East and West.

concept, realisation, performance Oleg Soulimenko, Andrei Andrianov | dramaturgical advisor Judith Helmer | artistic advisor Robert Steijn | stage design & costumes Anke Philipp light design Bartek Kubiak video editing, photos Elena Tikhonova video appearance Dasha Andrianova, Alevtina Golubeva | translation Martin Jandl co-production Oleg Soulimenko/Vienna Magic, BRUT Wien, ARTBLAU -Tanzwerkstatt Braunschweig, Szene Salzburg | in collaboration with Dance Agency TsEKh (Moscow), Sophiensaele (Berlin) | support Stadt Wien, the Austrian Ministry of Education, Culture and Art, Land Niedersachsen

Slavs and Tatars[BETWEEN WEST & EAST] The Hymns of No Resistance

KAAITHEATER

3/10/2009 — 22:00 — KAAITHEATER PERFORMANCE/CONCERT | in English | 40 min. | FREE | www.slavsandtatars.com

Mix van polemiek en pop Het collectief Slavs and Tatars gaat op zoek naar de verbondenheid tussen Slaven, Kaukasische en CentraalAziatische volkeren, maar ook naar polemiek. Voor hun performance tijdens Spoken World herschrijft Slavs and Tatars klassiekers en cultsongs uit de popgeschiedenis en voegt ze samen tot een concert over territoriale twisten, taalaffaires en andere controversiële kwesties uit Eurazië. Un mélange de polémique et de pop Le collectif Slavs and Tatars souhaite entretenir le patrimoine culturel romantique que partagent les peuples slaves, caucasiens, et d’Asie centrale. Pour Spoken World, des classiques et des chansons cultes de l’histoire de la pop sont réécrites et se succèdent dans une performance-concert autour de conflits 16

territoriaux, de questions linguistiques et autres sujets portant à controverse en Eurasie. A mash-up of polemics and pop The Slavs and Tatars collective seeks out the bond between Slavs, Caucasians and Central Asians, and polemics too. For their performance at Spoken World, classics and cult songs from pop history are rewritten and pieced together to create a performance-concert on territorial disputes, languages issues and other controversial questions from Eurasia.

concept Slavs and Tatars | singer Berivan Baya | musicians performing on traditional Kurdish instruments n.n. | thanks to the Kurdish Institute of Brussels | special thanks to Goran Petrovic

SPOKENWORLD09

KAAITHEATER

Belarus Free Theatre[BY] Generation Jeans 6 & 7/10/2009 — 20:30 — KAAITHEATER THEATRE | in English and Russian, surtitled in English | 80 min. | € 15/12

La Révolution des Jeans Dans Generation Jeans, Nikolai Khalezin du Belarus Free Theatre raconte l’histoire semi-autobiographique de la Révolution des Jeans à Minsk. Cette révolution est une protestation contre le régime d’Alexandre Loukachenko, le ‘dernier dictateur d’Europe’. Du théâtre de grande urgence, direct et spirituel. Mick Jagger est admirateur !

The Jeans Revolution In Generation Jeans, Nikolai Khalezin tells his semi-autobiographical story of the Jeans Revolution in Minsk, the capital of Belarus (White Russia). This revolution is a protest against Alexander Lukashenko, the ‘last dictator in Europe’. Theatre of great urgency, directness and wit. The Belarus Free Theatre can count Mick Jagger among their fans!

De Jeans Revolutie Nikolai Khalezin van het Belarus Free Theatre vertelt een semi-autobiografisch verhaal over de Jeans Revolutie in Minsk, hoofdstad van Belarus (WitRusland). Deze is gericht tegen het beleid van Aleksandr Loekasjenko, de ‘laatste dictator van Europa’. Theater met een grote urgentie, direct en geestig. Mick Jagger is een fan!

text Nikolai Khalezin with the participation of Natalia Koliada | direction, performance Nikolai Khalezin | musical fusion dj Laurel (Lavr Berzhanin) | producers Natalia Koliada, Nikolai Khalezin | assistant managers Irina Yaroshevich, Maryia Vavokhina

KAAITHEATER Brussels Brecht-Eislerkoor[BE] The Shouting Fence FOR 11 SOLOISTS, 2 PERCUSSIONISTS & 300 SINGERS 9 & 10/10/2009 — 20:30 — KAAITHEATER MUSIC | PREMIÈRE | in English, Arab & Hebrew | 60 min. | € 15/12

Manifeste musical Manifeste musical contre le mur en Palestine. Les compositeurs britanniques Orlando Gough et Richard Chew se sont inspiré du village syrien de Majdal Shams, coupé en deux par un

no man’s land militaire depuis 1973. Les villageois des deux côtés de la frontière communiquent en se hurlant les dernières nouvelles. Pendant le spectacle, 300 chanteurs de 10 chœurs bruxellois, flamands et wallons chantent en face à face, tandis que le public est absorbé dans cet affrontement. Musical manifesto Musical manifesto against the wall in Palestine. Orlando Gough and Richard Chew were inspired by the Syrian village of Majdal Shams that is split in two by a no-go zone. The villagers at both sides of the border communicate by screaming news and messages to each other. In this concert, 300 singers from 10 choirs from Brussels, Flanders and Wallonia will sing to each other and the audience will be drawn into the ‘confrontation’.

Muzikaal manifest Muzikaal manifest tegen de muur in Palestina. De Britse componisten Orlando Gough en Richard Chew werden geïnspireerd door het Syrische dorp Majdal Shams dat in 1973 in tweeën gesplitst werd door een militaire no-go zone. De dorpelingen aan beide zijden van de ‘grens’ communiceren door nieuwtjes en berichten naar elkaar te schreeuwen. Tijdens het concert zingen 300 zangers van tien koren uit Brussel, Vlaanderen en Wallonië naar elkaar toe, terwijl het publiek mee in die ‘confrontatie’ opgenomen wordt.

music Richard Chew & Orlando Gough | texts Mahmoud Darwish, Adonis (Ahmed Saïd Esber), Sam Shepard | production Brussels Brecht-Eislerkoor | partners Zinnema (Brussels), Muziektheater van Zilverpapier (Ghent), CAL (Liège) | patron Dr. Nawal El Sadaawi 17

SPOKENWORLD09

KAAISTUDIO’S

Barbara Matijevic/Giuseppe Chico[HR/FR] Tracks 8 & 9/10/2009 — 20:30 — KAAISTUDIO’S PERFORMANCE/LECTURE-DEMONSTRATION | PREMIÈRE | in English | 65 min. | € 7,5 See also p. 15 Second part of the trilogy Theory of a performance to come or the only way to avoid the massacre is to become its authors? / D’une performance à venir ou le seul moyen d’éviter le massacre serait-il d’en devenir les auteurs ? Eurovisie Met tekst en geluid geven de Kroatische Barbara Matijevic en de Italiaan Giuseppe Chico een associatieve, persoonlijke kijk op hun 1989. Hun materiaal bestaat uit echte of fictieve audiodocumenten, gemaakt in 1989 of inhoudelijk eraan gerelateerd: popsongs, het Eurovisiesongfestival (in 1989 gewonnen door Joegoslavië!), fragmenten uit radio- en tv-shows, privéopnames, enz. In het eerste deel van deze trilogie stonden tekeningen centraal, op dezelfde manier als nu het geluid.

Eurovision Au moyen du texte et du son, la Croate Barbara Matijevic et l’Italien Giuseppe Chico portent un regard associatif et personnel sur leur année 1989. Le matériau se compose de documents audio réels ou fictifs, produits en 1989 ou liés à cette année précise au niveau du contenu de la chanson (en 1989 la Yougoslavie a gagné !), extraits d’émissions radiophoniques et télévisées, enregistrements privés ... Eurovision Using text and sound, the Croatian Barbara Matijevic and the Italian Giuseppe Chico offer an associative, personal view of their 1989. Their material consists of authentic and fictional audio documents either made in 1989 or related to it by content: pop

CO-PRODUCED BY KAAITHEATER

songs, the Eurovision Song Contest – in 1989 won by Yugoslavia! – excerpts from radio and TV shows, private recordings and so on.

concept, performance Barbara Matijevic, Giuseppe Chico | sound design Damir Simunovic | artistic collaboration Sasa Bozic | production DE FACTO (Zagreb) | co-production Kaaitheater, Eurokaz festival (Zagreb), Museum of Contemporary Art (Zagreb)

Hooman Sharifi[NO] I saw the snow and I touched the snow

KAAISTUDIO’S

8 & 9/10/2009 — 22:00 — KAAISTUDIO’S DANCE/PERFORMANCE | PREMIÈRE | in English | € 7,5

Iranees koffiedik Hooman Sharifi, geboren in Teheran in 1973, sedert 1989 verblijvend in Noorwegen, is een nomade in hart en nieren. Zijn producties komen ‘onderweg’ tot stand, reizend van de ene plek naar de andere. In de solo die hij voor Spoken World maakt, komen diverse elementen samen: de behoefte dieper in de eigen biografie te graven én in de conditie van de emigrant in het algemeen. Een voorstelling over Iranees koffiedik waarin men de toekomst kan lezen, over de geur van Libanees brood, over onderweg zijn in de wereld… Marc de café iranien Hooman Sharifi naît à Téhéran en 1973 et vit en Norvège depuis 1989. Sharifi est un nomade dans l’âme. Ses produc18

tions se réalisent « chemin faisant », en voyageant d’un lieu à l’autre. Le solo que Hooman Sharifi crée pour le festival Spoken World réunit plusieurs éléments : le besoin de creuser plus profondément dans sa propre biographie et dans la condition de l’émigrant en général. Le spectacle a le goût du café iranien dans le marc duquel on peut lire l’avenir, l’odeur du pain libanais et le parfum du nomadisme universel ... Iranian coffee grounds Hooman Sharifi, born in Teheran in 1973, living in Norway since 1989, is every inch a nomad. His productions come about ‘in transit’, travelling from one place to another. Various elements come together in the solo Hooman Sharifi is creating for Spoken World: the need to dig deeper into his own

biography and into the condition of the emigrant in general. A performance about Iranian coffee grounds in which one can read the future, about the aroma of Lebanese bread, about being in transit in the world...

choreography, light and dance Hooman Sharifi | title Peter Handke | music Mohammad Reza Shadjarian, Hossein Alizadeh, Kayhan Kalhor, Homayoon Shadjarian, Mohammad Reza Lotfi | production Impure Company (Oslo) | support Norwegian Council For Cultural Affairs, Ministry Of Foreign Affairs

SPOKENWORLD09

KAAISTUDIO’S

Boyzie Cekwana[ZA] Influx Controls: I wanna be wanna be 10/10 — 20:30 + 10/10 — 15:00 — KAAISTUDIO’S DANCE | 60 min. | € 7,5

Les identités et leur ambiguïté Le chorégraphe Boyzie Cekwana a grandi à Soweto. Dans ses spectacles, il relie l’histoire des Noirs d’Afrique du

Sud à la condition humaine universelle. Ses thèmes récurrents sont la crise identitaire de l’ère post-apartheid et l’héritage culturel de son pays en particulier et de l’Afrique en général. Son nouveau solo se transforme en jeu autour des identités et de leur ambiguïté. Le titre fait référence à une loi de l’Apartheid qui interdisait aux Africains l’accès à certaines parties – les plus riches – de l’Afrique du Sud, et résonne à la fois comme un appel au droit à l’humanité. Identity and its ambiguities The dancer and choreographer Boyzie Cekwana grew up in Soweto. In his work, he links the history of black South Africans to the universal human condition. His recurring themes are the identity crisis of the post-Apartheid period and the cultural heritage of his

Identiteiten en hun dubbelzinnigheid Danser en choreograaf Boyzie Cekwana groeide op in Soweto. In zijn voorstellingen verbindt hij de geschiedenis van de zwarte Zuid-Afrikanen met de universele ‘condition humaine’. Terugkerende thema’s zijn de identiteitscrisis in postapartheidstijden en het culturele erfgoed van zijn land en zijn Afrika. Deze nieuwe solo wordt een spel rond identiteiten en hun dubbelzinnigheid. De titel verwijst naar een apartheidswet die Afrikanen de toegang verbood tot sommige – rijkere – delen van Zuid-Afrika, en klinkt tegelijk als een oproep tot het recht op menselijkheid.

country and his Africa. His new solo plays on identities and their ambiguities. The title refers to an Apartheid law that denied black Africans access to certain, richer, parts of South Africa, and at the same time sounds like a call for the right to humanity. concept and performance Boyzie Cekwana | production The Floating Outfit Project | co-production Zürcher Theatre Spektakel

Oui, et alors ? Joost Vandecasteele (1979) est auteur (à lire : son recueil de nouvelles très

apprécié Hoe de wereld perfect functioneert zonder mij), comique et créateur de théâtre (e.a. pour Abattoir Fermé et Union Suspecte). Par le biais d’un documentaire théâtral, il tente de donner une réponse à la question la plus importante jamais posée : « Oui, et alors ? » Il le fait à l’aide de faits, de prévisions, de graphiques, de reconstitutions, d’opinions et de quelque six plaisanteries. Une performance Power Point autour de la perte de la liberté et de la reconquête de l’avenir. So what? Joost Vandecasteele (1979) is an author, comic and theatre-maker (with Abattoir Fermé, Union Suspecte and others). In a theatrical documentary he

Ja, en? Joost Vandecasteele (1979) is auteur (lees zijn veelgeprezen verhalenbundel Hoe de wereld perfect functioneert zonder mij), komiek en theatermaker (onder meer bij Abattoir Fermé en Union Suspecte). Hij probeert met een theatrale documentaire een antwoord te bieden op de belangrijkste vraag ooit: ‘Ja, en?’ Hij zal dit doen met feiten, voorspellingen, grafieken, reconstructies, meningen en een zestal moppen. Een powerpoint-performance over het verlies van vrijheid en het heroveren van de toekomst.

PRODUCED BY KAAITHEATER

tries to answer the most important question ever: ‘So what?’ He will do this using facts, predictions, charts, reconstructions, opinions and about six jokes. A Powerpoint performance on the loss of freedom and the recapture of the future.

tg STAN[BE]

KAAITHEATER

toestand 16/10/2009 — 20:00!! — KAAITHEATER 24h-marathon until 17/10 — 20:00 + PARTY! THEATRE/DANCE/MUSIC | in Dutch | 24h | € 15/12 www.stan.be | See also p. 61, 74 © Anne Van Aerschot

Ce nouvel impromptu se fait marathon de 24 heures et réunit du matériau ancien et nouveau, puisé tant dans le répertoire de STAN que dans les œuvres des artistes invités. Toute la nuit et toute la journée, le public peut suivre ce qui se déroule sur scène, mais il peut aussi se sustenter, se désaltérer et prendre une pause. Le marathon se termine par une fête !

Verwante zielen In 2009 bestaat tg STAN twintig jaar. Om dit te vieren worden een groot aantal vrienden en verwante zielen uitgenodigd om een nacht en een dag lang met hen het podium te delen: theatermakers, dansers, muzikanten,... Het concept van de avond is geïnspireerd op de theateravonden die STAN in het verleden met Discordia en Dito’Dito creëerde, De Vere genaamd: lange avonden waarop verschillende fragmenten en stukken werden gepresenteerd en het publiek niet vooraf wist wat het te zien zou krijgen. Dit principe werd in 2005 nog gehanteerd tijdens hun residentie in het Théâtre de la Bastille in Parijs, onder de naam ‘impromptu’. Deze nieuwe en voor de gelegenheid extra lange ‘impromptu’-marathon van 24 uren wordt een combinatie van oud en nieuw materiaal, van teksten, kleine lezingen, acts, dans en muziek, van STAN-repertoire en van werk van de uit-

genodigde artiesten zelf. De hele nacht en dag door kan je volgen wat er op de scène gebeurt, maar ook eten, drinken of even verpozen. De marathon loopt uit in een feest! Âmes soeurs À l’automne 2009, la compagnie de théâtre STAN fête ses vingt ans. Pour marquer cet anniversaire STAN invite un grand nombre d’amis et d’âmes sœurs à partager la scène avec eux, des créateurs de théâtre, des danseurs, des musiciens… Le concept de la soirée s’inspire des soirées théâtrales que STAN a créées autrefois avec Maatschappij Discordia et Dito’Dito : de longues soirées où ils présentaient divers extraits et pièces, le tout étudié très brièvement, sans que le public sache ce qui allait lui être proposé. STAN a appliqué le même principe en 2005, lors de sa résidence au Théâtre de la Bastille à Paris, sous le nom d’« impromptu ».

Kindred spirits Theatre company STAN will be twenty years old in the autumn of 2009. To celebrate the event, STAN will invite a large number of friends and kindred spirits to share the stage with them for a night and a day: theatre makers, dancers, musicians,… The concept for the evening is inspired by the theatre evenings STAN organised in the past with Maatschappij Discordia and Dito’Dito: long evenings during which various fragments and pieces were presented after a very short rehearsal period, with the audience not knowing beforehand what they would be seeing. This principle was used again in 2005 during the residence of STAN at the Théâtre de la Bastille in Paris, under the name ‘impromptu’. This new and for the occasion extra long ‘impromptu’ marathon of 24 hours will be a combination of old and new material, of texts, short readings, acts, dance and music from the STAN repertoire and from the work of the invited artists. You can follow what happens on stage the entire night and day, but also eat, drink or rest. The marathon will end in a party!

Meg Stuart/Damaged Goods[BE]

KAAITHEATER

Pleure donc, on est en famille ! La saison passée, la chorégraphe américano-belge Meg Stuart a présenté l’étrange et controversée All Together Now, un spectacle autour du sentiment d’appartenance au groupe dans lequel la frontière entre spectateur et performeur, entre public et privé s’effaçait de manière radicale. Dans Do Animals Cry Meg Stuart explore, aux côtés de ses danseurs, le plus ancien des groupes : la milice de la civilisation, appelée famille.

Huil maar, we zijn onder familie! Vorig seizoen presenteerde Meg Stuart het bevreemdende en controversiële All Together Now, een voorstelling over groepsgevoel waarin de grenzen tussen toeschouwer en performer, tussen het private en het publieke op een extreme manier werden uitgewist. In haar nieuwe choreografie Do Animals Cry verkent Stuart samen met haar dansers de kleinste sociale entiteit: de beschavingsmilitie die familie heet. Op de scène zien we een aantal figuren op pantoffels en in pyjama: een gezin – is het een gezin? – dat rustig verzuurt. Ze rommelen wat aan in verschillende poses: vader, moeder of kind. Een van hen heet Frank, FrankieBoy, Frankie-Fucker, Little Shit of Honey. De anderen hebben hun eigen set koosnaampjes. Keurige families weten hoe te communiceren zonder dat iemand het merkt. In hun spelletjes verdedigt ieder zijn recht op regressie, op verborgen zwaktes, op slaapwandelaarsblindheid. Niemand heeft nood aan een vaste rol: zonder dat hun dat gevraagd wordt, glijdt elk van hen in en uit familieportretten.

Sur scène, on aperçoit un certain nombre de personnages – est-ce une famille ? – qui s’aigrit lentement. Dans leurs petits jeux, chacun défend son droit à la régression, aux faiblesses cachées, à la cécité somnambulesque. Dans une pièce remplie de souvenirs, des nouveaux venus viennent leur rendre visite pour échanger leurs rêves et leurs déceptions. Personne n’a besoin d’un rôle fixe : sans qu’on le leur demande, chacun d’entre eux se glisse et se dégage des portraits de famille. Cry if you want to: it’s family time now! Last season, American-Belgian choreographer Meg Stuart presented the alienating and controversial All Together Now, a production about the sense of belonging to a group that in an extreme way erases the boundaries between audience and performer,

between private and public. In her new choreography Do Animals Cry, Stuart and her dancers explore the oldest of all groups: that cultural militia called family. On stage, we see a number of characters in slippers and pyjamas: a family – is it a family? – that calmly becomes disagreeable. They muddle about in various poses: father, mother or child. One of them is called Frank, FrankieBoy, Frankie-Fucker, Little Shit or Honey. Others have their own set of pet names. In their games, each defends his or her right to regression, to hidden weaknesses, to sleepwalker’s blindness. No one needs a fixed role: without being asked, each of them glides in and out of family portraits. Cry if you want to: it’s family time now! The house is locked up but open for all, only dogs aren’t allowed in!

choreography Meg Stuart | created with and performed by Joris Camelin, Alexander Jenkins, Adam Linder, Anja Müller, Kotomi Nishiwaki, Frank Willens | dramaturgy Bart Van den Eynde | music Hahn Rowe | set Doris Dziersk | collaboration set Rita Hausmann | costumes Nina Gundlach | light Jan Maertens | technical direction Britta Mayer | production manager Christine Peterges | stage manager Milos Vujkovic | assistance costumes Noélie Verdier | assistance production Marlène Bunge | apprentice Àfrika Martínez Ferrin | production Damaged Goods | co-production Kaaitheater (Brussels), Théâtre Garonne (Toulouse), Théâtre de la Ville (Paris), Volksbühne am Rosa-Luxemburg-Platz (Berlin), PACT Zollverein (Essen) | supported by the Flemish 21 Government, the Flemish Community Commission (VGC), Omnia Leuven

De Parade[BE]

KAAISTUDIO’S

Mayerling 29, 30 & 31/10/2009 — 20:30 — KAAISTUDIO’S THEATRE | PREMIÈRE | in Dutch | € 15/12 www.deparade.be CO-PRODUCED BY KAAITHEATER Habsburgse kroonprins Rudolf, zoon van Franz Joseph en Sisi, samen met zijn minnares Mary Vetsera dood aangetroffen in het jachthuis Mayerling. Moord of zelfmoord? De tweede narratieve hoofdader concentreert zich op het leven van Charles Darwin en op diens evolutietheorie waarvan kroonprins Rudolf een fervente aanhanger was. De verhaallijnen van Rudolf van Habsburg en Charles Darwin worden verstrengeld met de levens van drie vertellers: een journalist, een taxonoom en een kunsthistoricus. Hilde Wils gaat aan het werk met drie acteurs die nooit eerder bij De Parade speelden: Karel Tuytschaever, Tibo Vandenborre en Jorre Vandenbussche. De vaste kern van De Parade-acteurs zal indirect aanwezig zijn. In filmfragmenten geregisseerd door Rudi Meulemans lezen zij historische documenten, waardoor de verhalen een wetenschappelijke ondersteuning krijgen.

Rudolf van Habsburg en Charles Darwin In Mayerling, de nieuwe tekst van auteur en regisseur Rudi Meulemans, worden actuele vragen uit wereld en wetenschap vertaald naar theater en fictie. Zoals steeds zijn de verhaallijnen die hij uitzet veelvoudig, rijk aan inhoud, gevuld met feiten en wetenschappelijk ‘bewijsmateriaal’. De eerste verhaallijn begint als een historische thriller. In 1889 werd de

Rodolphe de Habsbourg et Charles Darwin Mayerling, le nouveau texte de l’auteur et metteur en scène Rudi Meulemans, transpose des problèmes ayant trait au monde actuel et à la science vers le théâtre et la fiction. Comme à son habitude, les lignes narratives sont multiples, riches en contenu, émaillées de faits et de preuves scientifiques. La première ligne narrative commence comme une intrigue historicopolicière. En 1889, le prince héritier Rodolphe, fils de François Joseph et de Sisi, et sa maîtresse Mary Vetsera sont retrouvés morts dans un pavillon de chasse appelé Mayerling. Meurtre ou

suicide ? La deuxième ligne narrative se concentre sur la vie de Charles Darwin et sa théorie de l’évolution dont le prince héritier Rodolphe était un adepte fervent. Les lignes narratives autour de Rodolphe de Habsbourg et Charles Darwin s’imbriquent avec les vies personnelles de trois personnages faisant office de narrateurs : un journaliste, un taxonomiste et un historien de l’art. Rudolf von Hapsburg and Charles Darwin In Mayerling, the new text by author and director Rudi Meulemans, contemporary questions from the world and science are translated into theatre and fiction. As always, the storylines he plots are varied, rich in content, filled with facts and scientific ‘evidence’. The first storyline begins as a historical thriller. In 1889, Hapsburg Crown Prince Rudolf, son of Franz Joseph and Sisi, together with his mistress Mary Vetsera is found dead in the Mayerling hunting lodge. Murder or suicide? The second main narrative line concentrates on the life of Charles Darwin and his theory of evolution, of which Crown Prince Rudolf was a fervent supporter. The storylines of Rudolf of Hapsburg and Charles Darwin become entwined with the personal lives of three characters who appear as narrators: a journalist, a taxonomist and an art historian.

text Rudi Meulemans | direction Hilde Wils, Rudi Meulemans | dramaturgy Marianne Van Kerkhoven (Kaaitheater) | with Karel Tuytschaever, Tibo Vandenborre, Jorre Vandenbussche (on stage), Tom de Hoog, Ina Geerts, Johan Heestermans, Caroline Rottier, Andreas Van de Maele, Hilde Wils (on film) | production De Parade (Brussels) | co-production Kaaitheater

Guy Cassiers/Toneelhuis[BE]

KAAITHEATER

Onder de vulkaan 30 & 31/10/2009 — 20:30 — KAAITHEATER THEATRE | in Dutch, surtitled in French | € 15/12 www.toneelhuis.be Theatercursus (NL), 30/10 — p. 4-7 Ancien consul et alcoolique notoire Avec Under the Volcano (1947) de Malcolm Lowry, Guy Cassiers met une fois de plus en scène l’une des grandes œuvres littéraires du XXe siècle. Les événements relatés dans Onder de vulkaan (Au-dessous du volcan) se déroulent au Mexique, le 2 novembre 1938, Jour des Morts. Geoffrey Firmin est ancien consul et alcoolique notoire, abreuvé de tequila et de mezcal. Sa femme Yvonne l’a quitté, mais veut faire une tentative de retour pour donner un souffle nouveau à leur relation. En ce Jour des Morts, le consul ne peut échapper à une descente en enfer, son propre enfer, qui lui sera fatale. Onder de vulkaan s’inscrit dans le prolongement de mises en scène précédentes de Guy Cassiers comme Bezonken rood (Rouge décanté • Jeroen Brouwers), Hersenschimmen (Chimères – Bernlef) et The Woman Who Walked Into Doors (La femme qui se cognait dans les portes • Roddy Doyle). Le monde est à chaque fois décrit du point de vue hautement subjectif d’une conscience traumatisée et tourmentée. Le monde intérieur prend corps par le biais d’un usage sophistiqué de la technologie visuelle. Ex-consul and notorious alcoholic With Malcolm Lowry’s Under the Volcano (1974), Guy Cassiers is staging yet another great 20th century literary work. The events in Under the Volcano take place in Mexico in the space of a single day: 2nd November 1938, All Souls’ Day, the Day of the Dead. The main character is Geoffrey Firmin, ex-consul and notorious alcoholic, addicted to

Ex-consul en notoir alcoholist Met Under the Volcano (1947) van Malcolm Lowry ensceneert Guy Cassiers opnieuw een van de grote literaire werken van de twintigste eeuw. De gebeurtenissen in Onder de vulkaan spelen zich af in Mexico in het tijdsbestek van één enkele dag: 2 november 1938, Allerzielen, de dag van de Doden. Hoofdpersonage is Geoffrey Firmin, ex-consul en notoir alcoholist, verslaafd aan tequila en mezcal. Zijn vrouw Yvonne heeft hem verlaten, maar wil een poging doen om de relatie opnieuw vlot te krijgen. De dag van de Doden wordt voor de consul een fatale afdaling in zijn eigen hel van waaruit geen ontsnappen meer mogelijk is. Onder de vulkaan sluit aan bij andere ensceneringen van Guy Cassiers als Bezonken rood (Jeroen Brouwers), Hersenschimmen (Bernlef) en The Woman Who Walked Into Doors (Roddy Doyle). Telkens wordt de wereld beschreven vanuit het zeer subjectieve standpunt van een traumatisch en gekweld bewustzijn. Die innerlijke wereld krijgt gestalte door een gesofisticeerd gebruik van de visuele technologie.

tequila and mezcal. His wife Yvonne has left him, but is willing to try and save the relationship. For the consul, the Day of the Dead becomes a fatal descent into his own hell, from which there is no escape. As a project Onder de vulkaan (Under the Volcano) is linked to other productions by Guy Cassiers such as The Wasp Factory (Ian Banks), Bezonken rood (Jeroen Brouwers), Hersenschimmen (Bernlef) and The Woman Who Walked Into Doors (Roddy Doyle). In each case the world is described through the very subjective eyes of a traumatic and tortured consciousness. This inner world is given shape through a sophisticated use of visual technology.

direction Guy Cassiers | text Josse de Pauw | after Malcolm Lowry | dramaturgy Erwin Jans | with Katelijne Damen, Josse de Pauw, Bert Luppes, Marc van Eeghem | design, scenography Enrico Bagnioli, Diederik de Cock, Arjen Klerkx | production Toneelhuis | co-production Théâtre de la Ville (Paris), Festival d’Automne (Paris), MC2 (Grenoble), Maison de la Culture d’Amiens, Théâtre du Nord (Lille), Le Volcan (Le Havre), La Comédie de Reims | thanks to Universitaire Associatie Brussel, Het Platform, Doctoraat In De Kunsten, Het Brussels Model en Universidad Nacional Autonomica De Mexico, Centro Cultural Universitario, Tlatelololco 23

Tine Van Aerschot[BE]

TTTTg

KAAISTUDIO’S

(Triple Trooper Trevor Trumpet girl)

12, 13 & 14/11/2009 — 20:30 — KAAISTUDIO’S THEATRE | PREMIÈRE | in English | € 12,5/10 CO-PRODUCED BY KAAITHEATER

De wondere wereld van Trevor Wells In 2006 schreef Tine Van Aerschot I have no thoughts, and this is one of them, een gevoelige en sterke monoloog voor Forced Entertainment-actrice Claire Marshall. Door een subtiele opsomming van feiten en gedachtes werd een genuanceerd en onaf beeld geschetst van de vrouw op de scène. Die open, poëtische vorm hanteert Van Aerschot ook in haar nieuwe voorstelling: een monoloog voor een man, gespeeld door twee vrouwen (de Nederlandse Carly Wijs en de Canadese Tracy Wright). Aan de hand van 21 dagen uit het dagboek van ene Trevor Wells, geven zij gestalte aan zijn denkwereld. Futiele gebeurtenissen vormen de kern van zijn schrijfsels. Zo zijn de rode cijfers op de digitale klok naast zijn bed een bron van geluk en speelsheid in zijn bestaan: als hij toevallig wakker wordt om 11.11 of gaat slapen om 01.23, voelt hij zich op de een of andere manier uitverkoren door het lot. Ook noteert hij dagelijks uit de kranten triviale maar markante voorvallen van bizar menselijk gedrag. Welkom in de wondere wereld van Trevor Wells!

Le monde étonnant de Trevor Wells En 2006, Tine Van Aerschot écrit I have no thoughts, and this is one of them, un monologue sensible et puissant pour la comédienne Claire Marshall (Forced Entertainment). Par une subtile somme de faits et d’idées, elle brosse un tableau nuancé et inachevé de la femme que l’on voit sur scène. Van Aerschot applique à nouveau cette forme ouverte et poétique à son nouveau texte : un monologue pour un homme, interprété par deux femmes. À travers les 21 jours de notes, extraits du journal intime d’un certain Trevor Wells, elles donnent corps à son univers mental. Des événements futiles constituent le noyau de son écriture. Ainsi, les diodes rouges du réveil électronique à côté de son lit sont une source de bonheur et de ludisme dans son existence : lorsqu’il se réveille par hasard à 11.11 ou qu’il se couche à 01.23, il se sent quelque peu un élu du destin. Il note également quotidiennement les faits divers triviaux mais marquants qu’il relève dans la presse et qui dénotent un comportement humain étrange. Bienvenu dans le monde étonnant de Trevor Wells !

The Wondrous World of Trevor Wells In 2006, Brussels theatre maker Tine Van Aerschot wrote I have no thoughts, and this is one of them, a sensitive and strong monologue for Forced Entertainment actress Claire Marshall. Via a subtle enumeration of facts and thoughts, a nuanced and unfinished image is sketched of the woman on stage. Van Aerschot uses a similar open, poetic form in her new show: a monologue for a man, played by two women, Carly Wijs from the Netherlands and Tracy Wright from Canada. Based on 21 days from the diary of a certain Trevor Wells, they give form to the world of his thoughts. Futile events make up the core of his scribbles. Thus, for example, the red numbers on the digital clock next to his bed are a source of happiness and playfulness in his life: if he happens to wake up at 11:11 or go to sleep at 1:23, he feels chosen by destiny. He also daily notes trivial but striking cases of surprising and bizarre human behaviour from the newspaper. Welcome to the wondrous world of Trevor Wells!

text, concept Tine Van Aerschot | created with and performed by Carly Wijs, Tracy Wright | production Palindroom vzw | co-production Kaaitheater, Vooruit (Ghent) | supported by Buda (Kortrijk), WorkSpaceBrussels

Superamas[AT/FR]

KAAITHEATER

Factory 3

(‘Youdream’ in process/comedy)

13 & 14/11/2009 — 20:30 — KAAITHEATER THEATRE/FILM EVENT (work in progress) | in English | € 12,5/10 www.superamas.com CO-PRODUCED BY KAAITHEATER

Voyeurs et participants Youdream est un projet théâtral avec un produit télévisé dérivé. Le projet évoluera deux saisons durant et se développera dans plusieurs « stations factory », qui seront parfois des théâtres, mais souvent des lieux bien spécifiques. Pour le projet intitulé Factory 3, le Kaaitheater sera transformé en lieu de tournage de clavardage vidéo. Superamas filmera également dans le quartier et associera le public de diverses manières au projet, en tant que voyeurs mais aussi en tant que participants. Le projet vise à réunir dans un même espace divers sujets et questions, comme la violence conjugale, le processus infiniment complexe, ridicule-

Voyeurs en deelnemers Youdream is een theaterproject met een tv-spin-off. Het zal gedurende twee seizoenen evolueren en tot ontwikkeling komen in vele ‘factory stations’: soms theaters, vaak ook specifieke locaties. Voor Factory 3 wordt het Kaaitheater omgebouwd tot een video-chat-opnamelocatie. Er wordt gefilmd in de buurt en het publiek wordt op verschillende manieren bij het project betrokken, als voyeurs én als deelnemers. In één ruimte worden verschillende issues en topics samengebracht: echtelijk geweld, het extreem en belachelijk moeilijke proces van natievorming – aan de hand van voorbeelden uit het IsraëlischPalestijns conflict en… België! –, seks uiteraard, en Rome, waar het begrip ‘republiek’ voor het eerst werd toegepast. Al deze items worden op een excessief cinematografische manier aangesneden. Het geluid loopt, de camera loopt, geniet van de opnames!

ment complexe de la formation d’une nation – au moyen d’exemples inspirés du conflit israélo-palestinien et… belge (!) – le sexe bien entendu, et Rome, où est né le concept de république et où il a été appliqué pour la première fois. Avec tous ces thèmes, Superamas souhaite procéder de « manière excessivement cinématographique ». Le son et la caméra fonctionnent, profitez du tournage ! Peeping and participating The stage project and TV spin-off called Youdream will be evolving over two seasons and will develop through many ‘factory stations’: sometimes theatre venues, often specific locations. For Factory 3, the Kaaitheater will be turned into a video-chat recording set. Superamas will carry on filming in the neighbourhood, involving the public in different ways, inviting them to

peep into this new project and also become part of it. The project aims to bring together in a single space various concerns that Superamas will deal with in an excessive, cinematic way: issues and topics such as conjugal violence, the extremely and ridiculously difficult Nation-building process, examples of which are the Israeli-Palestinian conflict ... and Belgium (!), sexuality of course, and Rome, where the concept of the ‘Republic’ was first applied. The sound is rolling, the camera is rolling, enjoy the shoot!

production Superamas | in collaboration with La compagnie des Indes ‘Factory 1’ was created during the second Working Title Festival at WorkSpaceBrussels and ‘Factory 2’ during Impulstanz in Vienna.

KAAITHEATER & CHARLEROI/DANSES PRESENT

KAAITHEATER

Les SlovaKs Dance Collective

[BE]

Journey Home

(working title)

20 & 21/11/2009 — 20:30 — KAAITHEATER DANCE | PREMIÈRE | € 15/12 Danscursus (NL), 20/11 — p. 4-7 CO-PRODUCED BY KAAITHEATER © Pablo Sánchez del Valle

ler, personages, traditie en spelelementen om een verhaalstructuur te creëren. De films van Charlie Chaplin en Laurel & Hardy zijn een bron van inspiratie. Journey Home zal worden opgebouwd rond elk van de zes performers (vijf dansers en één muzikant) alsof ze een personage zijn in hun eigen film. Muziek is een vitaal onderdeel in de voorstellingen van Les SlovaKs. Muzikant en componist Simon Thierrée vertrekt vanuit de botsing tussen folk en modernisme. Op het podium worden live en opgenomen muziek afgewisseld. De dans zal samen met de muziek gecreëerd worden.

Polyfone dans, virtuoos en vol humor Als kinderen dansten ze al aan de dansacademie in het Slovaakse Banska Bystrica. Later verkasten ze naar Brussel en kwamen mekaar tegen bij Rosas, Ultima Vez, Akram Khan en andere fijne gezelschappen. In 2006 richtten ze Les SlovaKs op. Tijdens onze Lange Nacht van de Dans 2007 maakten ze een sterke indruk en in 2008 presenteerden we hun eerste productie Opening Night. Les SlovaKs staan voor een polyfone, ‘nieuw-traditionele’ dans, expressief, emotioneel, virtuoos, vol humor en met referenties aan de persoonlijke geschiedenis en de eigen cultuur. In Journey Home gebruiken zij een vertel-

Une danse polyphonique, virtuose et teintée d’humour Enfants, ils dansaient déjà à l’académie de danse à Banska Bystrica en Slovaquie. Plus tard, ils partent pour Bruxelles et rejoignent Rosas, Ultima Vez, Akram Khan et d’autres compagnies prestigieuses. En 2006, ils fondent la compagnie Les SlovaKs. En 2007, ils font sensation lors de notre Longue Nuit de la Danse. En 2008, nous présentons leur première production, Opening Night. Les SlovaKs proposent une danse polyphonique, « néo-traditionnelle », expressive, émotionnelle, virtuose, teintée d’humour et de références à leur histoire personnelle et leur culture d’origine. Dans Journey Home ils font appel à un narrateur, des personnages, la tradition et des éléments de jeu pour créer une structure narrative. Le tout s’inspire clairement des films de Charlie Chaplin et de Laurel & Hardy. Journey Home s’articule autour de chacun des six performeurs (cinq danseurs et un musicien) comme s’ils étaient des

personnages de leur propre film. La musique est un élément essentiel des spectacles des SlovaKs. Le musicien et compositeur Simon Thierrée prend pour point de départ une rencontre choc entre folk et modernisme. Sur scène, musique enregistrée et musique en direct s’alternent. La danse se crée parallèlement à la musique. Polyphonic dance, virtuoso and full of humour They were already dancing at the Banska Bystrica dance academy in Slovakia when they were children. Later they moved to Brussels and met one another at Rosas, Ultima Vez, Akram Khan and other select companies. They founded Les SlovaKs in 2006 and made a powerful impression during our Long Night of Dance in 2007. In 2008 we presented their first production, Opening Night. Les SlovaKs present polyphonic ‘new-traditional dance’ that is expressive, emotional, virtuoso and full of humour, with references to personal stories and their own culture. In Journey Home they use a storyteller, characters, tradition and elements of play to create a narrative structure. Charlie Chaplin and Laurel and Hardy films are a source of inspiration. Journey Home is built up around each of the six performers (five dancers and one musician) as if they were a character in their own film. Music is an essential element in Les SlovaKs’ performances. The musician and composer Simon Thierrée takes as his starting point the clash between folk and modernism. On stage, live and recorded music alternate. The dance is created together with the music.

choreography, dance Milan Herich, Anton Lachky, Milan Tomasik, Peter Jasko, Martin Kilvady | live music Simon Thierrée | scenography Les SlovaKs Dance Collective, Joris De Bolle | light design Joris De Bolle | costumes Mat Voorter, Pepa Martinez | technical director Joris De Bolle | production Phileas Productions | co-production Kaaitheater, Charleroi/Danses, Mercat de les Flors (Barcelona), European Center for the Arts Hellerau (Dresden) | partner DCJ – Dans Centrum Jette (Brussels) | support Vlaamse Gemeenschap 26

Kate McIntosh[BE]

KAAISTUDIO’S

Dark Matter 21 & 22/11/2009 — 20:30 — KAAISTUDIO’S THEATRE/PERFORMANCE | PREMIÈRE | in English | € 12,5/10 www.margaritaproduction.be CO-PRODUCED BY KAAITHEATER Thèmes existentiels et showbiz L’artiste néo-zélandaise Kate McIntosh a présenté aux Kaaistudio’s son puissant solo All Natural et son étrange spectacle de groupe Hair from the Throat. Pour son nouveau projet, Dark Matter, elle remonte elle-même sur scène. Le glamour de la comédie musicale, le côté direct de la stand-up comedy, la tangibilité et l’esprit de répartie qui caractérisent son humour, que nous avons déjà pu apprécier dans All Natural, sont à nouveau de la partie. Dark Matter est une tentative de mettre en scène des questions philosophiques avec tout le glamour du showbiz et d’illustrer ces thèmes existentiels – ou peut-être même de les expliquer – au moyen d’expériences scientifiques que les garçons font à la maison et dans le jardin. Kate McIntosh n’aborde pas les questions qu’elle se pose uniquement par le biais du langage et de processus rationnels. Elle considère la pensée comme un mouvement, donc de nature hautement physique. Ce qui la fascine pardessus tout est le fossé entre ce que l’on peut penser et de ce qui peut se démontrer ou se vivre physiquement. Existential questions and showbiz The New Zealand artist Kate McIntosh has already appeared on the Kaaitheater programme, with her powerful solo All Natural and the surprising group work Hair from the Throat. In her new project, Dark Matter, she herself is on stage again. The glamour of the musical, the directness of stand-up comedy, the concreteness and sharpness of her wit, which we already saw in All Natural,

Existentiële vragen en showbizz De Nieuw-Zeelandse kunstenares Kate McIntosh was reeds eerder te gast in de Kaaistudio’s, met haar krachtige solo All Natural en met het bevreemdende groepswerk Hair from the Throat. In haar nieuwe project Dark Matter staat ze opnieuw zelf op de scène. De glamour van de musical, de directheid van de stand-upcomedy, de concreetheid en gevatheid van haar humor die we reeds kennen uit All Natural zijn in Dark Matter opnieuw van de partij. Dark Matter is een poging om filosofische kwesties op de scène te zetten in een stijl vol ‘showbizz glamour’ en deze existentiële vragen te illustreren – of misschien zelfs te verklaren – aan de hand van jongens• en wetenschapachtige experimenten. De vragen die Kate McIntosh zich stelt, pakt zij niet enkel aan via de taal en via rationele processen. Denken is voor haar een beweging en dus uitermate lichamelijk van aard. Wat haar fascineert is vooral de kloof die er bestaat tussen datgene wat gedacht en datgene wat fysiek aangetoond of ervaren kan worden.

are back in Dark Matter. The performance is an attempt to stage philosophical issues in a style full of showbiz glamour, and to illustrate these existential questions – or perhaps even to explain them with popular scientific experiments. Kate McIntosh tackles these questions not only through language and rational processes. She sees thought as movement and therefore as very physical. Her main interest is the gap between what can be thought and what can be physically displayed or experienced.

a project by Kate McIntosh | performed by Kate McIntosh & guests | light design Minna Tiikkainen | production Margarita Production for TOF vzw | co-production Kaaitheater, WorkSpaceBrussels, Fabrik Potsdam (D), CONNECTIONS | in partnership with De Pianofabriek (B), WP Zimmer (B), Sophiensaele D) | support Vlaamse Gemeenschap

BurningIce 2 #

24–28/11/2009 In het licht van Kopenhagen Begin december 2009 heeft in Kopenhagen een nieuwe klimaatconferentie van de Verenigde Naties plaats. Het beoogde Kopenhagen Protocol moet dat van Kyoto gaan vervangen. Het is niet overdreven om de conferentie in Kopenhagen enige historische waarde toe te dichten alvorens ze heeft plaatsgevonden. Een goed en breed ondersteund protocol is immers noodzakelijk om enige kans te maken om de klimaatproblematiek krachtdadig tegemoet te treden. En veel tijd is er niet meer te verliezen. De meest recente data wijzen allemaal op een versnelde opwarming van de planeet. Net voor de VN-conferentie organiseert het Kaaitheater de tweede editie van Burning Ice. Opnieuw nodigen we kunstenaars, filosofen, sociologen en politici uit om, in het licht van Kopenhagen, uitdagingen te formuleren voor de kunst. Basisingrediënten voor BurningIce#2 zijn o.a. de theatervoorstelling Holland Tsunami van het Nederlandse gezelschap Space en de performance Evaporated Landscapes van Mette Ingvartsen. Hierrond worden debatten en lezingen georganiseerd. Het gedetailleerde programma wordt in oktober bekendgemaakt.

A la lumière de Copenhague Au début du mois de décembre 2009, une nouvelle conférence des Nations Unies autour du climat se déroulera à Copenhague. Le Protocole de Copenhague doit remplacer celui de Kyoto. Sans exagérer et avant même qu’elle n’ait eu lieu, on peut attribuer à cette conférence une certaine valeur historique, car un protocole satisfaisant et largement soutenu est essentiel pour faire face de manière efficace à la problématique du climat. Et nous n’avons plus de temps à perdre : toutes les données récentes indiquent un réchauffement accéléré de la planète. Juste avant la conférence de Copenhague, le Kaaitheater organise une deuxième édition de Burning Ice. Nous invitons à nouveau des artistes, des philosophes, des sociologues et des politiciens à lancer, à la lumière de Copenhague, des défis à l’art. Les ingrédients de base de BurningIce#2 sont, entre autres, les spectacles Holland Tsunami de la compagnie néerlandaise Space et Evaporated Landscapes de Mette Ingvartsen. Dans ce cadre, nous organisons des débats et des conférences. Le programme détaillé vous sera communiqué en octobre.

In the light of Copenhagen A new United Nations climate conference will be taking place in Copenhagen in early December 2009. Its aim is to come up with a Copenhagen Protocol that will replace that of Kyoto. It would be no exaggeration to say the Copenhagen conference will be of historic significance even before it has taken place. After all, a good and wide-ranging protocol is essential if there is to be any chance of taking vigorous action against climate change. And there’s not much time to lose. The latest data all point to the accelerated warming of the planet. Just before the UN conference, the Kaaitheater is holding the second Burning Ice encounter. We are once again inviting artists, philosophers, sociologists and politicians to formulate challenges for art in the light of the Copenhagen conference. The basic ingredients of BurningIce#2 are the play Holland Tsunami by the Dutch theatre company Space and the performance Evaporated Landscapes by Mette Ingvartsen. Debates and talks will be held on the topics covered. The full programme will be announced in October.

IN ASSOCIATION WITH 28

BurningIce#2

KAAISTUDIO’S

Space[NL]

Holland Tsunami. Drowning in Europe 24 & 25/11/2009 — 20:30 — KAAISTUDIO’S THEATRE | in Dutch | 90 min. | € 12,5/10 www.spaceworld.nl Theatercursus, 25/11 — p. 4-7

Un « mocumentaire » désopilant Le réchauffement climatique mène à une montée considérable du niveau de la mer, les Pays-Bas sont entièrement immergés et les 16 millions de Néerlandais sont accueillis par une population hongroise hospitalière… Voilà le point de départ du spectacle, très joyeux, Holland Tsunami. Drowning in Europe. La compagnie néerlandaise Space définit son œuvre comme « des opérations interactives d’observation de l’identité, produites de manière internationale ». Holland Tsunami donne naissance à une nouvelle forme de

Hilarische ‘mockumentary’ De klimaatopwarming leidt tot een merkelijke verhoging van de zeespiegel, Nederland verdwijnt geheel onder het water en alle 16 miljoen Nederlanders worden opgevangen door de gastvrije Hongaarse bevolking… Dat is het uitgangspunt van de vrolijke voorstelling Holland Tsunami. Drowning in Europe. De Nederlandse theatergroep Space omschrijft haar werk als ‘internationaal geproduceerde, interactieve kijkoperaties over identiteit’. Met Holland Tsunami creëren zij een nieuwe theatervorm die ze zelf als ‘mockumentary’ omschrijven. Het is een bijwijlen hilarisch spektakel, dat ondanks zijn fictieve invalshoek heel wat ‘waarheden’ onthult over de moeilijkheden van het multicultureel samenleven. De mockumentary bevat o.a. muzikale intermezzi, een les Hongaarse taal, een receptie en heel wat gefilmde fragmenten die door drie ‘vertellers’ op de scène in hun context worden geplaatst. Hierdoor ontstaat er ‘on the spot’ een gesprek met het publiek.

théâtre qu’ils qualifient de « mocumentaire ». Le résultat donne un spectacle par moments désopilant qui, malgré son angle de vue fictif, dévoile bon nombre de « vérités » sur les difficultés du vivre ensemble multiculturel. Le mocumentaire contient, entre autres, des intermèdes musicaux, une réception et bon nombre d’extraits filmiques que trois « narrateurs » replacent dans leur contexte. Tout cela génère un débat avec le public « sur le vif ». A hilarious mockumentary Global warming has resulted in a noticeable rise in sea levels. The Netherlands has vanished beneath the waters and all 16 million inhabitants are being taken in by the hospitable

Hungarian people. These rather gloomy suppositions form the basis of the lively performance called Holland Tsunami. Drowning in Europe. Space describes its work as ‘internationally-produced interactive exploratory surgery on identity’. In Holland Tsunami they have created a new theatre form which they describe as ‘mockumentary’. It is an occasionally hilarious spectacle which, despite its fictional approach, nevertheless reveals many ‘truths’ about the difficulties of the multicultural society. The mockumentary includes musical intermezzos, a lesson in Hungarian, a reception and many filmed excerpts which the three ‘storytellers’ put into context on stage. This generates an onthe-spot debate with the audience.

concept Space (Petra Ardai, Luc van Loo) | text Petra Ardai, Feico Sobel, Báint Solymosi | video Marloeke van de Vlugt, Ernst Süss | sound Luc van Loo | with Petra Ardai, Luc van Loo, Bojana Mladenovic | dramaturgy Nienke Rooijakkers, Anna Veres | research Feico Sobel, Eszter Babarczy | technique Udo Akemann | production Markell Helmann | co-production Talló Gergely | management Wilma Kuite | starring in the video: experts: Pieter Hilhorst, Joris IJzermans, András Hajós, Thuróczy Szabolcs; Dutch people in the Netherlands: Hoekstra family, Mr and Ms Timmermans, Duro Toomato, student home Idéfix, Anil Jagdewsing & Bas Jilesen, Klaas Wagenaar, Seher Sborucu; Dutch people in Legénd (Hungary): Runa Hellinga, Tonnie & Dianne and Hans & Annet, and their children | support Nederlands Fonds voor de Podium Kunsten+, Amsterdams Fonds voor de Kunst, Low Fesztival Budapest, Workshop Foundation Budapest, Flórián Mıhely – Mozgóház Alapítvány, ÖKM, Artus, Független Színházak szövetsége, Webstar

BurningIce#2

KAAISTUDIO’S

Mette Ingvartsen[BE]

Evaporated Landscapes 27/11/2009 — 20:30 — KAAISTUDIO’S INSTALLATION | 40 min. | € 5 www.aisikl.net/mette CO-PRODUCED BY KAAITHEATER mais autour de relations entre des éléments éphémères et fluides qui se fondent de manière magique dans l’espace. Les mouvements nés de la sorte ne s’accomplissent pas seulement dans l’espace, mais dans les corps des spectateurs aussi, à travers ce qu’ils voient et vivent pendant le spectacle.

Wonderen van de natuur Met efemere materialen als licht, geluid, zeepbellen en schuim creëert Mette Ingvartsen kunstmatige landschappen die verdampen, smelten en veranderen. Sommige lijken op echte natuurlijke landschappen, zoals we de kennen uit het verleden, andere zien eruit als futuristische bedenksels, maar altijd ademen ze rust uit. Ze fascineren en verrassen ons, als waren het wonderen van de natuur. In Evaporated Landscapes is choreografie niet langer het organiseren van de bewegingen van lichamen in de ruimte, maar de relatie tussen de efemere elementen die op magische wijze vloeien en vervloeien in de ruimte. De bewegingen die ontstaan, voltrekken zich niet alleen in de ruimte maar ook

in de lichamen van de toeschouwers door wat zij zien en ervaren tijdens de voorstelling. Les merveilles de la nature Mette Ingvartsen crée, à l’aide de matériaux éphémères comme la lumière, le son, des bulles de savon et de la mousse, des paysages artificiels qui s’évaporent, fondent et se transforment. Certains ressemblent à des paysages naturels réels, comme on les a connus dans le passé, d’autres ont l’air de trouvailles futuristes, mais tous respirent toujours la sérénité. Ils étonnent et fascinent, comme s’il s’agissait de merveilles de la nature. Dans Evaporated Landscapes, la chorégraphie ne s’organise plus autour de mouvements du corps dans l’espace,

Wonders of Nature Mette Ingvartsen creates artificial landscapes that evaporate, dissolve and transform, using such ephemeral materials as light, sound, bubbles and foam. Some of them look like real natural landscapes as we know them from the past, while others look like futurist inventions, though in both cases they exude peace. They fascinate and surprise us, as if they were wonders of nature. In Evaporated Landscapes, choreography no longer signifies the arrangement of physical movements in space, but the relationship between the ephemeral elements that magically flow and dissolve in space. The movements that arise no longer take place only in the space, but also within the spectators’ bodies, as a result of what they see and experience during the performance.

concept Mette Ingvartsen | light design Minna Tiikkainen | sound design Gerald Kurdian | production management Kerstin Schroth | production Mette Ingvartsen/Great Investment | co-production Kaaitheater, steirischer herbst festival (Graz), Festival Baltoscandal (Tallinn), PACT Zollverein (Essen), Hebbel am Ufer (Berlin) | funded by Haupstadtkulturfonds (Berlin, Germany) und Kunstrådet (Denmark) | research supported by Tanzquartier (Wien), Siemens Arts Program and LE CENTQUARTRE (Paris) 30

Mette Ingvartsen[BE]

KAAITHEATER

Giant City 28/11/2009 — 20:30 — KAAITHEATER 29/11/2009 — 15:00!! — KAAITHEATER DANCE | € 15/12 | www.aisikl.net/mette Matinee Kadee: free workshop for children, 29/11 — p. 4-7

Des corps dans des villes tentaculaires Depuis 2002, la chorégraphe et danseuse danoise Mette Ingvartsen a créé un nombre de spectacles merveilleux, dont 50/50, to come, Why We Love Action en IT’S IN THE AIR. Tous ont été à l’affiche du Kaaitheater. GIANT CITY, sa nouvelle création qui passera en première en octobre 2009 à Graz, est une exploration physique de la mobilité, des changements et transformations auxquels le corps est aujourd’hui soumis dans les villes ten-

Lichamen in megasteden Sedert 2002 creëerde de Deense choreografe en danseres Mette Ingvartsen een aantal geestige en heel fysieke voorstellingen, zoals 50/50, to come, Why We Love Action en IT’S IN THE AIR. Ze waren alle in het Kaaitheater te zien. GIANT CITY gaat in oktober 2009 in première in Graz. Het is een fysieke exploratie van de mobiliteit en de veranderingen en transformaties waaraan lichamen in de megasteden van vandaag onderhevig zijn. De dansers vertolken een veranderende reeks van ritmische pulsen. Ze bewegen continu en verbeelden zich stedelijke ruimtes, omgevingen en situaties. Steden bestaan nooit alleen maar uit onbeweeglijke gebouwen maar zijn evenzeer het resultaat van immateriële stromen: stromen van informatie, mensen, lucht, geld, verlangens. Een immateriële architectuur die de decors ontwerpt waarin mensen leven, de scènes waarop lichamen evolueren. Met GIANT CITY speculeert Mette Ingvartsen over het effect van immateriële stromen en virtuele ruimtes op onze lichamen.

CO-PRODUCED BY KAAITHEATER

taculaires. Les danseurs interprètent une série de pulsions rythmiques changeantes. Ils bougent de manière continue et s’imaginent des espaces, des situations et des environnements urbains. Des villes ne se composent pas uniquement d’immeubles immobiles, elles sont plutôt le fruit de courants immatériels : courants d’information, d’êtres humains, d’air, d’argent, de désir. Une architecture immatérielle qui crée les décors dans lesquels vivent les gens et les scènes sur lesquelles évoluent les corps. GIANT CITY spécule sur les effets des courants immatériels et des espaces virtuels sur notre corps. Bodies in giant cities Since 2002, Danish choreographer and dancer Mette Ingvartsen has written a number of delightful productions, including 50/50, to come, Why We Love Action and IT’S IN THE AIR. All were

presented at the Kaaitheater. GIANT CITY will premiere at Graz in October 2009. It is a physical exploration of the mobility, change and transformation that contemporary bodies are confronted with in giant cities today. The dancers perform a transformative sequence of rhythmic pulsations, while imagining urban spaces, environments and situations. The virtual cities they pass through are never made of immobile buildings but are created by a flux of immaterial flows: flows of information, flows of people, flows of air, flows of money, flows of memories and desires. Designed sceneries and immaterial architectures create stages for bodies to perform on. In GIANT CITY Mette Ingvartsen speculates about the effects immaterial flows and virtual spaces have on our bodies today.

concept, choreography Mette Ingvartsen | dance Sirah Foighel Brutmann, Dolores Hulan, Mette Ingvartsen, Sidney Leoni, Guillem Mont De Palol, Chrysa Parkinson, Manon Santkin, Andros Zins-Browne | light design Minna Tiikkainen | sound design, dramaturgy Gerald Kurdian | production management Kerstin Schroth | production Mette Ingvartsen/Great Investment | co-production Kaaitheater, steirischer herbst festival (Graz), Festival Baltoscandal (Tallinn), PACT Zollverein (Essen), Hebbel am Ufer (Berlin) | funded by Haupstadtkulturfonds (Berlin), Kunstrådet (Denmark) | research supported by LE CENTQUATRE (Paris), Musée de la Danse (Rennes) 31

LOD & Zeven[BE] Inne Goris – Pieter De Buysser – Eavesdropper

KAAITHEATER

Nachtevening 24/11/2009 — 19:00!! + 21:00!! — KAAITHEATER THEATRE & MUSIC | in Dutch | € 15/12 www.lod.be | See also p. 47

Liefde en moord Nachtevening is, na het vorig seizoen door pers en publiek sterk gesmaakte Naar Medeia, het tweede deel van Inne Goris’ tweeluik rond de theaterklassieker Medeia. Lieve Meeussen (o.a. Zeven, Ultima Vez) en Jorge Jauregui Allue (Ultima Vez) gaan de confrontatie met deze tekst aan. Wat hebben twee mensen die alles gezegd hebben, elkaar nog te vertellen? Langzaam wordt één ding duidelijk: dit kan elk van ons overkomen, niemand krijgt ooit de garantie dat een liefde blijvend is. En wie sluit uit dat liefde nooit moord tot gevolg zal hebben? Nachtevening is een uitgezuiverde, zintuiglijke voorstelling waarin de tekst van Inne Goris en Pieter De Buysser en de muziek van Eavesdropper evenwaardig zijn. Een zoektocht waarin twee mensen het strijdperk betreden, voortgestuwd door een achtkoppig live koor dat hen dwingt af en toe stil te staan in een arena vol emoties. ‘Er is tussen ons iets beter dan liefde: medeplichtigheid.’ – Marguerite Yourcenar

Amour et meurtre Après le spectacle très applaudi par la presse et le public, Naar Medeia, Inne Goris présente Nachtevening, le second volet du diptyque autour de la pièce classique, Médée. Lieve Meeussen (e.a. Zeven, Ultima Vez) et Jorge Jauregui Allue (Ultima Vez) entament un face à face avec ce texte. Que peuvent encore se dire deux personnes qui se sont tout dit ? Lentement, on comprend que cela peut arriver à tout un chacun, personne n’est assuré d’un amour éternel. Et qui peut exclure

que l’amour puisse un jour entraîner le meurtre ? Nachtevening est un spectacle sensoriel épuré dans lequel le texte d’Inne Goris et Pieter De Buysser et la musique d’Eavesdropper sont équivalents. Une quête dans laquelle deux personnes entrent dans l’arène, portées par un chœur octocéphale qui les force de temps à autre à s’immobiliser dans cette marée d’émotions. « Il y a mieux que l’amour entre nous : la complicité. » – Marguerite Yourcenar Love and murder Nachtevening is the second part of Inne Goris’ diptych centred on the stage classic Medea, following Naar Medeia, which was so well received by both press and public last season. Lieve Meeussen (Zeven, Ultima Vez, et al.) and Jorge Jauregui Allue (Ultima Vez) will be confronting this play. When two people have told each other everything, what else do they have to say? One thing slowly becomes clear: this can happen to any one of us, and no one ever gets a guarantee that love is forever. And who can say that love will never lead to murder? Nachtevening is a pared-down, sensory performance where the words by Inne Goris and Pieter De Buysser and the music by Eavesdropper are well matched. A quest in which two people enter the arena, driven on by a live eight-member chorus that now and then forces them to stop and reflect in this emotion-filled arena. ‘There is something better than love between us: complicity.’ – Marguerite Yourcenar

direction Inne Goris | text Inne Goris, Pieter De Buysser | with Lieve Meeussen, Jorge Jauregui Allue | choir Eva Vandekerckhove (soprano), Lies Tousseyn (soprano), Kristine Dehond (mezzo-soprano), Aurélie Lierman (mezzo-soprano), Emmanuelle Schotsaert (mezzo-soprano), Lut Geeraert (alto), n.n. (tenor), n.n. (baritone) | music Eavesdropper | orchestration Nicolas De Cock | choir coach Rik Debonne | scenography Michiel Van Cauwelaert | production LOD (Ghent), Zeven (Brussels) 32

Mette Edvardsen[BE]

KAAISTUDIO’S

every now and then 4 & 5/12/2009 — 20:30 — KAAISTUDIO’S DANCE/PERFORMANCE | without words | € 12,5/10 www.metteedvardsen.be | www.duchamps.org

Drawing © Heiko Goelzer

Het omslaan van bladzijden In every now and then onderzoeken Mette Edvardsen en Philippe Beloul het medium ‘boek’. Zij vragen zich af wat er gebeurt met een voorstelling nadat die gespeeld is en nodigen de toeschouwer uit om een boek te lezen als een performance. Het idee is om ruimte en tijd te creëren binnenin een boek, als een voorstelling in een theater. Tijdens de voorstelling kan je bladeren in de bladzijden en ruimtes van een boek en tegelijk volgen wat er op de scène gebeurt. De voorstelling krijgt vorm in het omslaan van bladzijden en in de fantasie en verbeelding van ruimte, tijd en performance. Mette Edvardsen: ‘Wat mij interesseert is de relatie tussen de “kleine wereld” van het boek en de “grotere wereld” van het theater.’

Tourner les pages Dans every now and then, Mette Edvardsen et Philippe Beloul analysent le média du livre. Ils se demandent ce que devient un spectacle après avoir été joué et invitent le spectateur à lire un livre comme on assiste à une performance. L’idée est de créer du temps et de l’espace à l’intérieur d’un livre, comme un spectacle dans un théâtre. Pendant toute la durée de la pièce, le public peut feuilleter les pages et les espaces d’un livre, tout en suivant ce qui se déroule sur scène : la conjugaison d’une lecture intime, individuelle et d’un vécu collectif. Le spectacle prend forme à travers le geste de tourner les pages et à travers la fantaisie et l’imagination de l’espace, du temps et de la performance. Mette Edvardsen : « Ce qui m’intéresse, c’est la relation entre le ‘petit monde’ du livre et le ‘grand monde’ du théâtre. »

The turning of pages In the new piece every now and then, Mette Edvardsen and Philippe Beloul explore the book as a medium and challenge the idea of what happens with a performance after it is over. The audience is invited to read a book as a performance. The idea is to create a space and a time inside a book, like a play in a theatre. For the whole duration of the piece the audience can read through the pages and the spaces of a book at the same time as they follow what is taking place on stage. An individual intimate reading combined with a collective experience. The piece unfolds through the turning of pages, and the fantasy and imagination of the experience of a space, of a time, of a performance. Mette Edvardsen: ‘I am interested in the relationship between the “small world” of the book and the “bigger world” of the theatre.’

concept, idea Mette Edvardsen | creation, performance Philippe Beloul, Mette Edvardsen | lights Jan Van Gijsel | sound Charo Calvo | graphic design Michael Bussaer | photos Julien Lanoo | production Helga Duchamps/DUCHAMPS vzw, Mette Edvardsen/Athome | co-production STUK (Leuven), WorkSpaceBrussels | in collaboration with Kaaitheater, Vooruit (Ghent), Buda (Kortrijk), Netwerk (Aalst), Les Brigittines (Brussels) | support Vlaamse Gemeenschap, Norsk Kulturråd, Fond for Utøvende Kunstnere 33

BOZAR & KAAITHEATER PRESENT

KAAITHEATER

Jan Fabre/Troubleyn

[BE]

Orgy of Tolerance 9 & 10/12/2009 — 20:30 — KAAITHEATER THEATRE | in English | € 25/20 www.troubleyn.be

Hilarisch absurdistische sketches Als afsluiter van een erg succesvolle tournee staat Jan Fabres recentste voorstelling twee avonden in Brussel. Orgy of Tolerance schildert op groteske wijze een portret van de consumerende mens. Ons koopgedrag, zo laat Fabre zien, is bijna driftmatig. We kopen eigenlijk geen producten, we verbruiken ze vooral, als een verteringsmechanisme dat ons in zijn greep heeft, waarin productie, koopwaar en consumptie de darmkanalen zijn van een onophoudelijke schranspartij. Op de scène veel Chesterfieldsofa’s waarin wordt gerukt en gevingerd dat het een lieve lust is. De sofa als een soort verlengstuk van het libido, én als de plek waar we ongeremd ons xenofobe zelf kunnen zijn. De sofa blijkt even leeg te zijn als de kluis van de bank. De negen fantastische muzikanten, dansers en acteurs schilderen het panorama van de tolerantie als spotprent en schotschrift bij onze prille eenentwintigste eeuw. Jan Fabre meets Monthy Python: hilarisch absurdistische sketches leggen de mechanismen van onze collectieve waan bloot en halen die met veel humor onderuit. ‘De wereld is er kennelijk niet beter op geworden, dus dit soort theater blijft nodig. Bovendien zijn de negen performers zo bedreven in hun vak, en gedreven in hun energie, dat ‘Orgy of Tolerance’ met recht en reden medogenloos theater kan worden genoemd.’ – de Volkskrant

Des saynètes absurdes hilarantes Pour clôturer une tournée accueillie avec beaucoup d’enthousiasme, le dernier spectacle de Jan Fabre est deux soirs durant à l’affiche à Bruxelles. Orgy of Tolerance brosse un portrait grotesque de « l’homo consommateur ». Fabre dépeint notre frénésie de consommation comme une obsession compulsive. Au fond, nous n’achetons pas tant les produits, nous les consommons. Dans ce processus, la production, la marchandise et la consommation font office de tube digestif d’une ripaille incessante. Dans les nombreux fauteuils Chesterfield disposés sur scène, on se masturbe de bon cœur : le sofa en tant que prolongement de la libido et en tant que lieu où l’on peut être son propre soi xénophobe. Le fauteuil se révèle aussi vide que le coffre de la banque. Les neuf musiciens, danseurs et comédiens exceptionnels dressent le panorama de la tolérance en tant que caricature de notre XXIe siècle naissant. Jan Fabre rencontre Monthy Python : des saynètes absurdes hilarantes nous dévoilent le mécanisme de notre illusion collective et la sape avec beaucoup d’humour.

Hilariously absurd sketches To round off an extremely successful tour, Jan Fabre’s latest stage production will be on for two nights in Brussels. Orgy of Tolerance grotesquely paints a portrait of the human consumer. Fabre shows that our purchasing behaviour is almost impulsive. We do not actually buy products, but above all consume them, like a digestive mechanism that has a hold on us and in which production, commodity and consumption are the alimentary canals in an unceasing blow-out. On stage stand lots of Chesterfield sofas in which the performers set to wanking and fingering with a will. The sofa is a sort of extension of the libido, and also the place where we can uninhibitedly be our xenophobic selves. But wanking and fingering degenerate into an Olympic discipline. The sofa turns out to be just as empty as the safe at the bank. The nine fantastic musicians, dancers and actors paint the panorama of tolerance as a cartoon and lampoon of our early twenty-first century. Jan Fabre meets Monty Python: hilariously absurd sketches expose the mechanisms of our collective delusion and undermine them with plenty of humour.

« Le chef de bande s’appelle Jan Fabre. Evidemment. Il n’y a que le metteur en scène et plasticien flamand qui puisse chausser des sabots aussi gros et oser une telle surchauffe au démarrage. »

‘A hugely charismatic ensemble of five men and four women delivers a good deal of challenging wit. There is some excellent music by Dag Taeldeman [...] and there are moments of bizarre beauty. [...] Fabre may invite us to focus on things in different and unexpected ways and those ways may not be palatable to anyone’s individual taste. But that’s what proper artists do.’ – The Times

– Le Monde

concept, direction, choreography, scenography Jan Fabre | texts created together with the performers | dramaturgy Miet Martens | performers Linda Adami, Christian Bakalov, Katarina Bistrovic-Darvas, Annabelle Chambon, Cédric Charron, Ivana Jozic, Goran Navojec, Antony Rizzi, Kasper Vandenberghe a.o. | music, lyrics Dag Taeldeman | lights Jan Dekeyser, Jan Fabre | costumes Andrea Kränzlin, Jan Fabre | prosthesis Denise Castermans | technical co-ordination Harry Cole | sound technician Tom Buys | production manager Sophie Vanden Broeck | internship costumes Rachid Laachir | internship dramaturgy Witte van Hulzen | internship technique Brecht Beuselinck | language coach Tom Hannes | production Troubleyn/Jan Fabre (Antwerpen) | co-production Festival Internacional de Teatro ‘Santiago a Mil’ (Santiago de Chile), Peak Performances@Montclair State University (US), Tanzhaus NRW (Düsseldorf), deSingel (Antwerpen), Théâtre de la Ville (Paris), Dubrovnik Festival 35

Abattoir Fermé[BE]

KAAITHEATER

aspirant-actrices. Het zenuwcentrum van deze metropool is Wilfried PateetBorremans – theaterregisseur, monstre sacré, geniale zot. Hij heeft een artificieel universum in een doos gekweekt, met daarin een melkweg waarin leven evolueert. Daarin creëert hij een stuk: ‘vreselijk, raar en ondoorgrondelijk diep’. ‘Abattoir Fermé schreeuwt een verwarde kreet in de diepste krochten van de mens. De echo die we terugkrijgen, is weerzinwekkend en oneindig boeiend.’ – De Standaard over Tinseltown

Feestje in de krochten van een monstre sacré In 1999 werd in een Mechels achterzaaltje een nieuw theatergezelschap geboren. Tien jaar later jaar kan Abattoir Fermé buigen op een omvangrijk eigen repertoire. Dat wordt gevierd met de publicatie van een boek, een remix van de beruchte Chaostrilogie in het Kaaitheater en een herneming van Galapagos in de Beursschouwburg. De Chaostrilogie bewerkt drie originele luiken (Indie, Tinseltown, Lalaland) tot een marathon. De voorstelling speelt zich af tegen de achtergrond van Lalaland, een grootstad waar de apocalyps al begonnen is. Honden zwerven er door de gangen van wolkenkrabbers en mensen spugen er op elkaar voor wat afkoeling in de hitte. Superhelden verkiezen er een stille zelfmoord boven een bestaan tussen Hitler-klonen, elektronicajunkies en

‘Is dit perversie onder het mom van theater? Dat ook. Maar wie door die laag heen wil kijken, ziet een intelligent stuk over theater, politiek, consumptie, wetenschappelijke vooruitgang en technologie, maar ook over een gebrek aan communicatie en liefde.’ – De Morgen over Indie

Petite fête dans l’antre d’un monstre sacré En 1999, une nouvelle compagnie de théâtre voit le jour dans une arrièresalle malinoise. Dix ans plus tard, Abattoir Fermé peut se pencher sur un propre répertoire riche et varié. Cela se fête par la publication d’un livre, le remixage de la sulfureuse Chaostrilogie (Trilogie du Chaos) au Kaaitheater et la reprise de Galapagos au Beursschouwburg. La Chaostrilogie adapte les trois volets originaux du triptyque (Indie, Tinseltown, Lalaland) en un spectacle marathon, avec pour toile de fond Lalaland, une mégalopole où l’apocalypse a d’ores et déjà commencé. Le centre névralgique de cette mégalopole

est l’antre de Wilfried Pateet-Borremans – un metteur en scène de théâtre, monstre sacré et fou génial. Il a cultivé un univers artificiel dans une boîte dotée d’une voie lactée et de vie en évolution. Dans cette boîte, il crée une pièce : « terrible, étrange et d’une profondeur insondable ». Party in the crypt of a monstre sacré In 1999 a new theatre company was born in a back room in Mechelen. Ten years later, Abattoir Fermé can look back on a sizeable repertoire. Their anniversary is being celebrated with the publication of a book, a remix of the notorious Chaos Trilogy at the Kaaitheater and a re-run of Galapagos at the Beursschouwburg. For the Chaos Trilogy, the three original plays (Indie, Tinseltown and Lalaland) are being modified to make a single marathon performance. The piece is set against the backdrop of Lalaland, a metropolis where the apocalypse has already started. Dogs roam the corridors of skyscrapers and people spit on each other to cool themselves in the heat. Superheroes prefer a quiet suicide to an existence among Hitler clones, electronics junkies, Mr Pandas and aspiring actresses. The nerve centre of this metropolis is Wilfried PateetBorremans – stage director, monstre sacré, brilliant lunatic. He has cultivated an artificial universe in a box, including a Milky Way in which life evolves. In this box he creates a play: ‘terrible, strange and impenetrably deep’.

text Stef Lernous, Joost Vandecasteele | direction Stef Lernous | with Tine Van den Wyngaert, Chiel van Berkel, Mark Verstraete, Kirsten Pieters, Pepijn Caudron | music Kreng

LA MONNAIE/DE MUNT, ROSAS & KAAITHEATER PRESENT

KAAITHEATER

Rosas/Anne Teresa De Keersmaeker & Alain Franco[BE]

Zeitung 16, 18, 19/12/2009 — 20:30 — KAAITHEATER + 17/12/2009 — 19:00!! — KAAITHEATER DANCE & MUSIC | RERUN | 125 min. | € 25/20 (cat. 1), € 20/16 (cat. 2) www.rosas.be | See also p. 10, 58, 70 7 PM: performance at 19:00 on 17/12 — See p. 4-7

‘Een esthetisch meesterwerk.’ – De Morgen

Harmonie et décalage La saison passée, Rosas a fêté ses 25 ans d’existence au Kaaitheater, avec une reprise du spectacle de ses débuts, Rosas danst Rosas. Cette saison, la compagnie d’Anne Teresa De Keersmaeker présente deux spectacles : sa nouvelle création, The Song, et Zeitung, un spectacle applaudi avec ferveur depuis de sa première au début de l’année 2008 au Théâtre de la Ville, à Paris. Dans Zeitung la chorégraphe Anne Teresa De Keersmaeker, le pianiste

Alain Franco et les danseurs de Rosas tentent la délicate conjonction de la musique et de la danse, de la chorégra-

phie et de l’improvisation, du romantisme et du désenchantement. Bach, Schönberg et Webern y incarnent une perspective historique où se croisent les principes de la géométrie et les jokers de l’improvisation chorégraphique de Rosas. Dans l’harmonie ou le décalage, l’unisson ou le contrepoint. Alain Franco accompagne les neuf danseurs de Rosas au piano. ‘Tout ce que touche la chorégraphe flamande a la beauté et la classe.’ – La Libre Belgique

‘Un pur régal … quel cadeau!’ – Le Monde

Harmony and difference Last season, Rosas celebrated its 25th anniversary at the Kaaitheater with a rerun of their debut production Rosas danst Rosas. This season, Anne Teresa

Harmonie en decalage Vorig seizoen vierde Rosas zijn 25ste verjaardag in het Kaaitheater met een nieuwe opvoering van hun debuutvoorstelling Rosas danst Rosas. Dit seizoen is het gezelschap van Anne Teresa De Keersmaeker tweemaal te gast: met de nieuwe creatie The Song en met Zeitung, een voorstelling die van bij de première begin 2008 in het Parijse Théâtre de la Ville op stormachtig applaus werd onthaald. In Zeitung zoeken choreografe Anne Teresa De Keersmaeker en pianist Alain Franco samen met de dansers van Rosas naar het wankele samengaan van muziek en dans, choreografie en improvisatie, romantiek en ontluistering. In een breed historisch gebaar kruisen Johan Sebastian Bach, Arnold Schönberg en Anton Webern de meetkundige principes en improvisatorische wild cards van de Rosas-choreografie. In harmonie en decalage, unisono of contrapunt. Alain Franco begeleidt de negen Rosasdansers live op piano.

De Keersmaeker’s company will be our guest twice: with a new creation The Song and with Zeitung, a production that was enthusiastically received at its premiere at the beginning of 2008 in the Théâtre de la Ville in Paris. Together with the Rosas dancers, the choreographer Anne Teresa De Keersmaeker and pianist Alain Franco go in search of the unstable combination of music and dance, choreography and improvisation, romance and disillusion. In a broad historical gesture, Bach, Schoenberg and Webern traverse the geometrical principles and improvisational wild cards of the Rosas choreography. In harmony and difference, in unison or counterpoint. Alain Franco provides live piano accompaniment for the nine Rosas dancers.

concept Anne Teresa De Keersmaeker & Alain Franco | choreography Anne Teresa De Keersmaeker | music Bach, Webern, Schönberg | piano Alain Franco | danced by and created with Bostjan Antoncic, Tale Dolven, Fumiyo Ikeda, Cynthia Loemij, Mark Lorimer, Moya Michael, Elizaveta Penkóva, Igor Shyshko, Sandy Williams | dance vocabulary in collaboration with David Hernandez | set and light design Jan Joris Lamers | costumes Anne-Catherine Kunz | sound Alexandre Fostier | rehearsal director Muriel Hérault | production Rosas | co-production La Monnaie/De Munt (Brussels), Théâtre de la Ville (Paris), MC2 Grenoble | thanks to Piano’s Maene for preparing and maintaining the Bösendorfer 290 Impérial | support Vlaamse Gemeenschap 37

Jonathan Burrows & Matteo Fargion[BE/UK]

Cheap lecture + a new piece

KAAISTUDIO’S

(working title)

17, 18 & 19/12/2009 — 20:30 — KAAISTUDIO’S DANCE | PREMIÈRE | € 15/12 See also p. 57 CO-PRODUCED BY KAAITHEATER © Burrows & Fargion

Cheap lecture Tandenpoetsen met je verkeerde hand De Britse danser-choreograaf Jonathan Burrows en de Italiaanse muzikantcomponist Matteo Fargion hebben samen een aantal buitengewoon geestige en slimme duetten gemaakt. Hun trilogie Both Sitting Duet, The Quiet Dance en Speaking Dance was verschillende keren in het Kaaitheater te zien. Burrows en Fargion vormen op de scène een opgewekt en grappig duo: met kinderlijke blijheid voeren zij schijnbaar eenvoudige bewegingen uit, al dan niet begeleid van geluiden. Door de onverwachte wisselingen in de opeenvolging en in het ritme van die bewegingen ontstaat een fascinerende muzikale virtuositeit, die zichzelf echter niet al te zeer au sérieux neemt. Hun voorstellingen genereren een groot gevoel van vrijheid en van intens plezier bij het publiek. Burrows zei ooit dat de dans die hij met de muzikant Fargion kon ontdekken en ontwikkelen zoiets is als ‘tandenpoetsen met je verkeerde hand’. Burrows en Fargion werken op dit moment aan een nieuwe voorstelling waarvan het eerste deel, Cheap Lecture, eerder dit jaar in Maasmechelen in première ging.

Un brossage de dents avec la mauvaise main Le danseur et chorégraphe anglais Jonathan Burrows et le musicien et compositeur italien Matteo Fargion ont créé et interprété ensemble plusieurs duos particulièrement drôles et intelligents. Le Kaaitheater a présenté à plusieurs reprises la trilogie Both Sitting Duet, The Quiet Dance et Speaking Dance. Burrows et Fargion forment un duo enjoué et comique sur scène : avec une joie enfantine, ils exécutent des mouvements simples en apparence, accompagnés, ou non, de sons. Les modifications inattendues dans la succession et le rythme des mouvements génèrent une virtuosité musicale fascinante, qui ne se prend cependant pas trop au sérieux. Burrows a un jour affirmé que la danse qu’il a découverte et développée avec le musicien Fargion ressemble à « un brossage de dents avec la mauvaise main ». En ce moment, Burrows et Fargion travaillent à un nouveau spectacle dont la première partie, Cheap Lecture, a été créée plus tôt dans l’année à Maasmechelen.

Brushing your teeth with the wrong hand English dancer-choreographer Jonathan Burrows and Italian musician-composer Matteo Fargion have created and performed together a number of exceptionally witty and intelligent duets. The trilogy Both Sitting Duet, The Quiet Dance and Speaking Dance was presented several times at the Kaaitheater. Burrows and Fargion are a cheerful and humorous duo on stage: they execute seemingly simple movements with childlike glee, sometimes accompanied by sounds. The unexpected changes in the sequence and rhythm of these movements give rise to a fascinating musical virtuosity that, however, never takes itself too seriously. Their productions generate strong feelings of freedom and intense joy among the audience. Burrows once said that the dance that he was able to discover and develop with musician Fargion is something like ‘brushing your teeth with the wrong hand’. Burrows and Fargion return with an evening of two new pieces, beginning with Cheap Lecture which opened earlier this year in Maasmechelen and continuing with an as yet untitled work to be performed alongside it in a double-bill.

Kris Verdonck[BE]

KAAISTUDIO’S

Actor #1 14, 15 & 16/01/2010 — 20:30 — KAAISTUDIO’S PERFORMANCE | in English | € 15/12 www.margaritaproduction.be CO-PRODUCED BY KAAITHEATER Une petite créature artificielle Lors du festival Performatik, nous avons présenté une avant-première d’Actor #1. Le créateur de théâtre et plasticien Kris Verdonck et la dramaturge Marianne Van Kerkhoven y analysent les possibilités de porter à la scène, de manière artificielle et sans présence humaine, Lessness (Sans) de Samuel Beckett. Ce texte de Beckett, considéré comme insondable, a été décrypté comme une description de la condition d’un homoncule. Dans Faust II (1832), Goethe décrit comment Méphistophélès et son assistant Wagner engendrent une telle petite créature dans une fiole. La métaphore de la fiole du chimiste en tant que lieu où s’amorce toute forme de création, constitue le point de départ d’Actor #1. Le spectacle se compose de trois parties thématiques reliées entre elles. La première se concentre sur la métamorphose que peuvent subir les matières. La deuxième partie est une « installation » dans laquelle le comédien Johan Leysen interprète/dit le texte de Beckett. La troisième partie part en quête de la prochaine étape de l’évolution : après la matière (partie 1) et l’être vivant qui fait usage du langage (partie 2), la technologie actuelle nous apporte-t-elle une nouvelle forme de devenir ? An artificially created small being At the 2009 Performatik Festival, we showed a preview of Actor #1. For this project the theatre-maker and artist Kris Verdonck and dramaturge Marianne Van Kerkhoven examined the possibility of staging Samuel Beckett’s play Lessness, which took shape by means of chance changes, artificially

Een klein artificieel wezen In Performatik 2009 toonden we een preview van Actor #1. In dit project onderzoeken theatermaker en beeldend kunstenaar Kris Verdonck en dramaturge Marianne Van Kerkhoven de mogelijkheden om Samuel Becketts Lessness op een artificiële wijze, zonder menselijke aanwezigheid, op een scène te brengen. De ondoordringbaar geachte tekst van Beckett werd ontcijferd als een situatiebeschrijving van een homunculus. In Faust II (1832) beschrijft Goethe hoe Mephistopheles en zijn helper Wagner in een fiool (een kolf) zo’n klein wezentje tot leven wekken. De metafoor van de scheikundige kolf als plek waar alle vormen van scheppen hun begin vinden, is het uitgangspunt van Actor #1. De voorstelling zal bestaan uit drie thematisch met elkaar verbonden delen. Het eerste concentreert zich op de metamorfose die materies kunnen ondergaan. Het tweede is een ‘installatie’ waarin acteur Johan Leysen Becketts tekst speelt/zegt. In het derde deel wordt gezocht naar een volgende stap in de evolutie: brengt de actuele technologie ons een nieuwe vorm van worden? Actor #1 toont dus drie variaties op het thema van de metamorfose van chaos naar orde. Actor #1 gaat over wat ontstaan is, ontstaat of zou kunnen ontstaan, over het worden van een eerste wezen.

and with no human presence. Beckett’s play, considered impenetrable, was deciphered as being a description of the situation of a homunculus. In Faust II (1832), Goethe describes how Mephistopheles and his helper Wagner brought one such small being to life in a phial. The starting point for Actor #1 is the metaphor of the chemical flask, as the place where all forms of creation begin. The performance will consist of three thematically linked parts. The first part concentrates on the metamorphoses materials can undergo. The second part is an ‘installation’ in which the actor Johan Leysen acts/speaks Beckett’s text. The third part is a quest for the following step in this evolution: does present-day technology give us any new form of being? So Actor #1 shows three variations on the theme of the metamorphosis from chaos to order. It is about what has come into being, is coming or will come into being, about the genesis of the first being.

concept & direction Kris Verdonck | dramaturgy Marianne Van Kerkhoven (Kaaitheater) | text ‘Lessness’ by Samuel Beckett | voice and play Johan Leysen | voice Acapella Digital Voice | light design Luc Schaltin (Kaaitheater) | multimedia programmation Felix Luque | production Margarita Production for stilllab vzw | co-production Kaaitheater, Vooruit (Ghent), Buda (Kortrijk), festival VIA (Manège.Mons & Manège.Maubeuge), LIRMM (F) | project initiated by La Chartreuse (F) in the frame of its research on robots and theatre | scientific research Jean-Jacques Cassiman, Dirk De Ridder, Philippe Fraisse, Jean Paul Van Bendegem, Dirk Van Hulle | in partnership with La Chartreuse | support Vlaamse Gemeenschap, Vlaamse Gemeenschapscommissie 39

Jan Decorte/Bloet, de Roovers & Kaaitheater[BE]

KAAITHEATER

Bakchai 7, 8 & 9/01/2010 — 20:30 — KAAITHEATER THEATRE | PREMIÈRE | in Dutch | € 15/12 Theatercursus (NL), 8/01 — p. 4-7 CO-PRODUCED BY KAAITHEATER Goddelijke verwoesting en boosaardige waanzin Vorig seizoen realiseerden Jan Decorte en Sigrid Vinks samen met de acteurs van Compagnie Marius het heerlijke Wintervögelchen. Deze vintage Decortiaanse bewerking van The Winter’s Tale van Shakespeare was een poëtisch en komisch sprookje, vertederend door zijn naïviteit, beklijvend door de angels onder die naïviteit. Als Jan Decorte klassiekers herschrijft, dan levert dat prachtige teksten op: in zijn ‘kindlijke’ taal en met heldere en poëtische beelden, weet hij door te dringen tot de kern van grote meesterwerken. Ze worden ‘kinderspel’, maar dan wel ‘wreed kinderspel’. Reeds eerder bewerkte Decorte materiaal van Euripides tot «Betonliebe + Fleischkrieg» Medeia. Nu neemt hij Bacchanten onder handen. Wat Decorte fascineert, is de extreme gruwel in het verhaal en de tegenstelling tussen de ratio in de figuur van Pentheus, koning van Thebe, en de passie in de figuur van Dionysus, god van de extase, de wijn en het toneel. Als deze tegengestelde krachten elkaar treffen, rest ons niets dan goddelijke verwoesting en boosaardige waanzin. Bakchai wordt een nieuwe stap in het theateroeuvre van Jan Decorte, in zijn zoektocht naar radicale liefde, schoonheid en authenticiteit.

Destruction divine et folie furieuse La saison passée, Jan Decorte et Sigrid Vinks ont réalisé, avec les comédiens de la Compagnie Marius, le délicieux Wintervögelchen. Cette adaptation purement decortienne du Conte d’Hiver de Shakespeare, était un spectacle drôle et poétique, attendrissant de naïveté et prégnant d’âpreté cachée derrière cette naïveté. Quand Jan Decorte revisite ses classiques, il écrit des textes magnifiques : dans son langage enfantin et émaillé d’images poétiques limpides, il parvient à pénétrer à l’essence même des grands chefs-d’œuvre. Ceux-ci deviennent des jeux d’enfant, mais pas dénués de cruauté. Decorte avait déjà adapté du matériau d’Euripide en créant «Betonliebe + Fleischkrieg» Medeia. À présent, il s’attaque aux Baccanthes. Decorte est fasciné par la cruauté extrême du récit et par le contraste entre la raison qui guide Penthée, le roi de Thèbes, et la passion qui anime Dionysos, le dieu de l’extase, du vin et du théâtre. Lorsque ces forces opposées se rencontrent, il ne subsiste que destruction divine et folie furieuse. Bakchai est une nouvelle étape dans l’œuvre théâtrale de Jan Decorte, dans sa quête d’amour, de beauté et d’authenticité absolus.

Divine destruction and evil madness Last season Jan Decorte, Sigrid Vinks and the actors of Compagnie Marius created the wonderful Wintervögelchen. This vintage Decorte adaptation of Shakespeare’s The Winter’s Tale was a poetic, comic fairytale that was touching in its naivety, but whose underlying barbs made it impossible to shake off. When Jan Decorte rewrites a classical work the resulting texts are superb: in his ‘childlike’ language and clear poetic images he manages to capture the very heart of these great masterpieces. They become ‘child’s play’, but it’s a ‘cruel child’s play’. Decorte had earlier adapted Euripides to make «Betonliebe + Fleischkrieg» Medeia and now he is working on The Bacchae. What interests Decorte is the element of extreme horror in the story and the contrast between the reason of Pentheus, king of Thebes, and the passion in the character of Dionysus, god of ecstasy, wine and theatre. When these opposing forces meet, all that is left is divine destruction and evil madness. Bakchai is a new step in Jan Decorte’s theatre oeuvre, in his search for radical love, beauty and authenticity.

text Jan Decorte | with Jan Decorte, Sigrid Vinks, Sara de Bosschere, Benny Claessens | scenography Jan Decorte, Johan Daenen | costumes Jan Decorte, Sigrid Vinks, Sophie D’Hoore | light Jan Decorte, Luc Schaltin (Kaaitheater) | production Bloet vzw (Brussels), Kaaitheater, de Roovers (Antwerp)

Alain Platel/les ballets C de la B[BE]

KAAITHEATER

Out of Context 13, 15 & 16/01 — 20:30 + 14/01 — 19:00!! — KAAITHEATER 17/01/2010 — 15:00!! — KAAITHEATER DANCE | PREMIÈRE | € 25/20 (cat. 1), € 20/16 (cat. 2) www.lesballetscdela.be Matinee Kadee: free workshop for children, 17/01 7 PM: performance at 19:00 on 14/01 | Danscursus (NL), 15/01 — p. 4-7

(working title)

PM CO-PRODUCED BY KAAITHEATER

lichaam in staat van extase. Het kijken naar een lichaam in staat van opwinding of hysterie wekt bij de toeschouwer vaak ongemak of zelfs angst op. In Out of Context gaat Alain Platel samen met acht dansers – allen virtuoze lichaamskunstenaars – op zoek naar manieren om de intimiteit tussen toeschouwers en performers te vergroten, en de schroom om te kijken te doen afnemen.

Het lichaam in staat van extase ‘Het lichaam in staat van hysterie’ is een van de thema’s die vaker opduiken in het werk van regisseur en choreograaf Alain Platel. Hysterie niet als ziekte maar – zoals Platel het zelf verwoordt – ‘als uitdrukking van een overgevoeligheid voor het Grote Leven’. Waar woorden ontbreken om onze innerlijke gevoelswereld uit te drukken, neemt het lichaam het immers van hen over. Sinds vsprs ontwikkelt Alain Platel in zijn dansvoorstellingen een lichaamstaal die daarop is gebaseerd. Nu komt hij naar het Kaaitheater met de wereldpremière van Out of Context (werktitel), een voorstelling over het

Un corps en état d’extase « Le corps en état d’hystérie » est l’un des thèmes que l’on voit souvent émerger dans l’œuvre du metteur en scène et chorégraphe Alain Platel. L’hystérie non pas comme maladie, mais – comme Alain Platel le formule luimême – « comme expression d’une hypersensibilité pour la Grande Vie ». Là où les mots nous font défaut pour traduire notre univers émotionnel intérieur, le corps prend la relève. Depuis vsprs, Alain Platel développe dans ses spectacles un langage corporel qui s’en inspire. Cette année, il présente au Kaaitheater la première mondiale du spectacle Out of Context (titre provisoire) qui s’articule autour du corps en état d’extase. Regarder un corps en état d’excitation ou d’hystérie éveille souvent un sentiment de malaise, voire d’angoisse, chez le spectateur. Dans Out of Context, Alain Platel et huit danseurs partent en quête de manières d’amplifier l’intimité entre le public et les performeurs et de réduire la pudeur du regard. Pour ce nouveau spectacle,

Alain Platel travaille à nouveau avec des virtuoses du corps. The body in a state of ecstasy ‘The body in a state of hysteria.’ This is one of the themes that in recent years appears more often in the work of director and choreographer Alain Platel. Hysteria not as disorder but – as Platel himself says – ‘as expression of hypersensitivity for the immensity of life’. In expressing our interior world of feelings, the body takes over where words fail. Since vsprs, Alain Platel has been creating a body language in his productions based on this phenomenon. Now he is coming to the Kaaitheater with the world premiere of Out of Context (working title), a production on the body in a state of ecstasy. Looking at a body in a state of excitement or hysteria often arouses discomfort or even anxiety in the spectator. In Out of Context, Alain Platel together with eight dancers goes in search of ways to increase the intimacy between audience and performers, and decrease the anxiety associated with looking. For this new production, Alain Platel is again working with virtuosic body artists.

concept & direction Alain Platel | production les ballets C de la B | co-production Kaaitheater, Théâtre de la Ville (Paris), Le Grand Théâtre de Luxembourg, TorinoDanza, Sadler’s Wells (London), Stadsschouwburg Groningen, Tanzkongress 2009/Kulturstiftung des Bundes

Miet Warlop[BE]

KAAISTUDIO’S

Propositions 1 & 2: Reanimation – Reconstruction 20/01/2010 — 20:30 + 21:30 — KAAISTUDIO’S PERFORMANCE | without words | 120 min. | € 12,5/10

Springville 21 & 22/01/2010 — 20:30 — KAAISTUDIO’S PERFORMANCE | without words | 50 min. | € 12,5/10 www.campo.nu © Miet Warlop

object, proberen er met elkaar te functioneren. Hun spel met chaos, verwachting en verrassing ontroert. Warlop: ‘Het statische zo door elkaar schudden dat er leven of beweging uit voortkomt is iets dat vaak in mijn werk terugkomt. Levenloze objecten met een zucht “reanimeren”. Springville is voor mij ook verwant met slapstick, Buster Keaton bijvoorbeeld.’ ‘Met “Springville” creëert Warlop een vinnig wonderland op de scène... esthetisch, grappig en ontroerend tegelijk...’ – Knack

Fantasierijke gevechten met de realiteit Onder de titel Big Heap/Mountain realiseert Miet Warlop een aantal ‘proposities’ rond het waarneembare en het niet waarneembare. Zij verkent de grenzen van onze verbeelding met een klein arsenaal alledaagse voorwerpen en laat ons zien hoeveel fantasie we stoppen in onze gevechten met de realiteit. De eerste propositie Reanimeren is een 40 minuten lange slowmotionherhaling van een 60 seconden lange moordscène. In de tweede propositie, Reconstructie, neemt de performer een razendsnelle hindernissenrace. In Springville zijn we getuige van de constante metamorfose van een klein universum. Personages, half mens, half

Combats inventifs avec la réalité Sous le titre de Big Heap/Mountain, Miet Warlop réalise un nombre de « propositions » autour du perceptible et de l’imperceptible. Elle explore les frontières de notre imagination avec un petit arsenal d’objets du quotidien et nous démontre combien d’imagination nous investissons dans notre combat avec la réalité. La première proposition, Reanimation dure 40 minutes et reconstitue au ralenti une scène de meurtre de 60 secondes. Dans la deuxième proposition, Reconstruction, le performeur s’attaque à un gymkhana très rapide. Dans Springville, nous sommes témoins de la métamorphose constante d’un petit univers. Des personnages, semi-humains, semi-objets, tentent de fonctionner en présence les uns des autres. Le jeu qu’ils jouent avec le chaos, les attentes et les surprises émeut. Warlop : « Ranimer des objets inanimés est un élément récurrent dans mon œuvre. Pour moi, Springville tient aussi du burlesque, de Buster Keaton par exemple. »

Imaginative struggles with reality Under the title Big Heap/Mountain, Miet Warlop creates a number of ‘propositions’ regarding what can and cannot be perceived. She explores the boundaries of our imagination with a small arsenal of everyday objects and shows us how much fantasy we put into our struggles with reality. The first proposition, Reanimation, is a 40-minute slow-motion repetition of a 60-second murder scene. In the second proposition, Reconstruction, the performer enters a lightning obstacle race. The rapid succession of actions – successful or not – increase step by step. They build up and destroy a series of symbolically-charged scenes. In Springville we witness the constant metamorphosis of a small world. Characters, half human, half object, attempt to function with one another. They play a moving game of chaos, expectation and surprise. Warlop: ‘Reanimating inanimate objects is something that often recurs in my work. In my view, Springville is associated with slapstick, Buster Keaton for example.’

‘Propositions 1 & 2’: with Diederik Peeters, Katja Dreyer/Nele Keukelier, Sofie Durnez, Arend Pinoy/Seppe Baeyens, Laura Vanborm & Miet Warlop | ‘Springville’: with Diederik Peeters, Katja Dreyer, Arend Pinoy, Miet Warlop, Sofie Durnez, Laura Vanborm | concept Miet Warlop | design Miet Warlop & Sofie Durnez | outside eye Nicolas Provost | production We Love Productions | support Vlaamse Gemeenschap, provincie West-Vlaanderen

Tristero[BE]

KAAITHEATER

Living 21, 22, 27, 28, 29 & 30/01/2010 — 20:30 — KAAITHEATER THEATRE | RERUN | without words | 90 min. | € 15/12 www.tristero.be CO-PRODUCED BY KAAITHEATER

De voorstelling speelt op locatie in het Kaaitheater. Het aantal plaatsen is beperkt! ‘Tristero nestelt zich trefzeker op het snijpunt [...] tussen tranentrekkerige tragiek en slapstick.’

Drama, slapstick, huiselijkheid en het ‘unheimliche’ In Living kruist Tristero op genadeloze wijze drama met slapstick, huiselijkheid met het ‘unheimliche’. De woordeloze voorstelling toont de living als lieu de passage voor bewoners en bezoekers, met hun gedachten, verlangens en fantasieën. De personages zijn vaag, de plot flou maar het decor haarscherp. Het decor is een hyperrealistische reconstructie van een woonkamer in de stijl van de jaren zeventig en herkent u wellicht van Abigail’s Party, de legendarische Tristero-komedie op tekst van Mike Leigh. Living houdt het midden tussen theater, dans en een levende installatie. David Lynch meets the Coen brothers meet Jérôme Bel. Party, la comédie de Mike Leigh dont Tristero a assuré une mise en scène légendaire. À la croisée du théâtre, de la danse et de l’installation vivante, on pourrait décrire Living comme la rencontre entre David Lynch et les frères Coen, ou celle des Coen avec Jérôme Bel.

– De Standaard

Le drame, la comédie burlesque, l’intimé et l’étrangeté Dans Living, le drame est impitoyablement mêlé à la comédie burlesque, et l’intimé à l’inquiétante étrangeté. Le spectacle muet montre le salon, le séjour comme lieu de passage des occupants et des visiteurs, avec leurs pensées, leurs désirs et leurs fantasmes. Si les personnages sont flous, l’intrigue l’est tout autant, mais le décor est sans équivoque : une reconstitution hyperréaliste d’un salon de style années 70, que vous avez pu voir dans Abigail’s

Le spectacle se donne dans un lieu secret du Kaaitheater. Le nombre de places est limité ! « On se croirait dans une œuvre oubliée de Georges Perec. [...] Excellents acteurs à la Keaton. » – La Libre Belgique

Drama, slapstick, domesticity and the sinister In Tristero’s Living, drama is mercilessly mixed with slapstick and domesticity with the sinister. Living shows the living room as a thoroughfare for occu-

pants and visitors, with their thoughts, desires and fantasies. The characters are vague, and so is the plot, but the set is razor-sharp. The set is a hyperrealistic reconstruction of a living room in the style of the early seventies. You might have seen it in Tristero’s legendary production of Abigail’s Party, a bitter-sweet comedy by Mike Leigh. Living is a performance without words that is a cross between theatre, dance and live installation. David Lynch meets the Coen brothers meet Jérôme Bel. The performance takes place at a hidden location in the Kaaitheater. Seating is limited!

Eric Sleichim & BL!NDMAN[BE]

KAAITHEATER

Kwadratur #2/Transfo 23/01/2010 — 20:30 — KAAITHEATER MUSIC | € 15/12 PROGRAMMA/PROGRAMME — GEORGE ANTHEIL, LUC BREWAEYS, DIETRICH BUXTEHUDE, WILLIAM BYRD, MICHAEL FINNISSY, PHILIP GLASS, HEINER GOEBBELS, GYÖRGY LIGETI, ALVIN LUCIER, CONLON NANCARROW, STEVE REICH, KAIJA SAARIAHO, ERIC SLEICHIM, KARLHEINZ STOCKHAUSEN, ANTON WEBERN, JOHN WHITE, MATTHEW WRIGHT,...

tuels. Le son, façonné par l’électronique, prend des accents surnaturels et adopte de nouvelles textures. Un flux changeant d’impulsions visuelles, auditives et lumineuses, entre clarté et obscurité, mène le spectateur à une perception intense et en évolution constante de l’espace. Pour l’occasion, Luc Brewaeys compose sept modules qui subissent une métamorphose tout au long du spectacle.

Zintuiglijke belevenis In Kwadratur #2/Transfo tasten Eric Sleichim en BL!NDMAN opnieuw de grenzen van de concertervaring af. Centraal staat het idee van transformatie. Muziekstukken overlappen elkaar: oude en nieuwe muziek, bekend en onbekend, vertrouwd en bevreemdend haken in elkaar tot een caleidoscopische, zintuiglijke belevenis. De grijze zone tussen de veilig afgebakende conventies en categorieën is het speelterrein. Muzikanten wagen zich buiten het domein van hun vertrouwde instrumentarium. Klank wordt door elektronica gekneed tot onwezenlijke, nieuwe texturen. Een wisselende stroom van impulsen, tussen licht en donker, visueel en auditief, leidt de toeschouwer tot een intense, steeds veranderende gewaarwording van de ruimte.

Luc Brewaeys componeert voor de gelegenheid zeven modules die doorheen de voorstelling een constante gedaanteverwisseling ondergaan. Une expérience sensorielle Dans Kwadratur #2/Transfo, Eric Sleichim et BL!NDMAN explorent une fois de plus les limites du vécu d’un concert. Le spectacle s’articule autour de l’idée de la transformation. Les pièces musicales se fondent les unes dans les autres : musiques anciennes et nouvelles, connues et inconnues, familières et surprenantes se succèdent en une expérience sensorielle kaléidoscopique. Le terrain de jeu de la formation se situe sur le no man’s land entre les conventions et les catégories bien délimitées. Les musiciens s’aventurent hors du domaine de leurs instruments habi-

Sensual experience In Kwadratur #2/Transfo Eric Sleichim and BL!NDMAN once again explore the limits of the concert experience. The central idea for this project is transformation. Pieces intertwine: ancient and contemporary music, known and unknown, familiar and unfamiliar, they all fit together into a kaleidoscopic, sensual experience. The grey zone between safely defined conventions and categories becomes the playground for the performance. Musicians reach beyond the limits of their familiar instruments. Sound is moulded into new and unreal elements. A varying flux of impulses, between light and dark, and visual and audible, leads the audience to an intense, ever changing experience of space. For the occasion, Luc Brewaeys has composed seven modules which undergo constant metamorphosis in the course of the performance.

artistic direction, concept, arrangements Eric Sleichim | new composition commissioned by BL!NDMAN Luc Brewaeys | BL!NDMAN [sax] Koen Maas, soprano, Roeland Vanhoorne, alto, Piet Rebel, tenor, Raf Minten, baritone | BL!NDMAN [drums] Ward De Ketelaere, Yves Goemaere, Hannes Nieuwlaet, Ruben Cooman, percussion | BL!NDMAN [strings] Floris Uytterhoeven, violin, Jennifer De Keersmaecker, violin, Ine Kuypers, viola, Joyce Juipers, cello | BL!NDMAN [vox] Griet De Geyter, soprano, Gunther Vandeven, counter tenor, Kevin Skelton, tenor, nn, bass | light design Remon Fromont | sound technician Jo Thielemans | light technician Brecht Beuselinck | administration Ilse Thienpont | production Nina Algoet | music dramaturge Maarten Beirens | management Veerle Vervoort | production BL!NDMAN (Brussels) | commission Concertgebouw Brugge, Happy New Festival Kortrijk | co-production deSingel (Antwerpen) 46

LOD/B’Rock/Jean Paul Van Bendegem[BE]

KAAITHEATER

Lecture Songs 26/01/2010 — 20:30 — KAAITHEATER ORATOR’S CONCERT | in Dutch | € 15/12 www.lod.be | www.b-rock.org See also p. 32, 39

Lit musical Le début de l’année est le moment de s’arrêter pour réfléchir à la situation présente et à venir. Dès 2010, Muziektheater LOD et l’orchestre baroque B’Rock produiront chaque année des Lecture Songs, un « concert d’orateur » dans lequel la musique et les paroles se fondent en un concert de Nouvel An alternatif. Pour cette première édition, la musique de Henry Purcell et de son contemporain Matthew Locke constitue le lit musical sur lequel se construit une nouvelle coda de sons contemporains, de paroles et de graphisme. Le philosophe

des sciences Jean Paul Van Bendegem prononce le discours. Où sommesnous ? Où va le monde ? B’Rock interprète une suite musicale extraite de Fairy Queen, avec la jeune soprane de grand talent Julia Doyle dans le rôle du messager. Elle est parfois accompagnée par l’ensemble de l’orchestre, à d’autres moments plus sobres, seul le luth l’accompagne. Le graphiste Gerd Dooreman assure l’environnement visuel.

Muzikaal bed Het begin van het nieuwe jaar is de tijd om even stil te staan bij wat is en nog moet komen. Muziektheater LOD en barokorkest B’Rock produceren vanaf 2010 jaarlijks de Lecture Songs, een ‘redenaarsconcert’ waarin muziek en woord worden versmolten tot een alternatief nieuwjaarsconcert. Voor deze eerste editie vormt de muziek van Henry Purcell en tijdgenoten als Matthew Locke het muzikale bed waarop zich een nieuwe coda vormt van eigentijdse geluiden, woord en grafiek. De rede wordt geschreven en uitgesproken door wetenschapsfilosoof Jean Paul Van Bendegem. Waar staan we? Waar gaat het met de wereld naartoe? B’Rock speelt een instrumentale suite uit de Fairy Queen, met de jonge topsopraan Julia Doyle in de rol van boodschapper. Zij wordt nu eens begeleid door het voltallige orkest, dan weer heel sober door de luit. Grafisch ontwerper Gerd Dooreman zorgt voor de visuele omkadering.

Musical foundations The start of the new year is a time to stop and reflect on what is and what still has to come. As from 2010, Muziektheater LOD and the baroque orchestra B’Rock will be producing annual Lecture Songs, an ‘orator’s concert’ in which word and music fuse to form an alternative New Year concert. In this first in the series, the music of Henry Purcell and such contemporaries as Matthew Locke will provide the musical foundations on which a new coda of contemporary sounds, words and graphics will take shape. The speech will be written and given by the science philosopher Jean Paul Van Bendegem. Where do we stand? Where is the world going? B’Rock plays an instrumental suite from The Fairy Queen with the brilliant young soprano Julia Doyle in the role of messenger. She is accompanied alternately by the full orchestra or very soberly by a lute. The graphic designer Gerd Dooreman provides the visual setting.

orator Jean Paul Van Bendegem | music Henry Purcell & contemporaries | musical direction, adaptation Dominique Pauwels | design Gerd Dooreman | with Julia Doyle (soprano), B’Rock (18 musicians) | production LOD & B’Rock (Ghent) | in collaboration with deBuren (Brussels), Concertgebouw Brugge, deSingel (Antwerp)

Peter Verhelst/NTGent[BE]

KAAISTUDIO’S

Julius Caesar 28 & 29/01/2010 — 20:30 — KAAISTUDIO’S THEATRE | in Dutch | € 15/12 www.ntgent.be

Bekende Romein Afgelopen seizoen ging in de Kaaistudio’s Headbanger’s Wall in première, de eerste dansvoorstelling van Peter Verhelst. Nu kiest de veelgelauwerde schrijver en theatermaker (o.m. Tongkat, Zwerm, Sprookjesbordeel) weer resoluut voor tekst. In zijn cyclus van monologen voor antieke alleenheersers schrijft hij dit keer een tekst voor Julius Caesar, briljant veldheer, geniaal politicus en bekendste aller Romeinen. Zowel op het slagveld als in de politieke arena wist Caesar zijn superieure intelligentie te combineren met een meedogenloos gebruik van geweld, als de tijd daar in zijn ogen rijp voor was. Hij werd hartstochtelijk aanbeden door het volk, maar haalde zich de haat van de intellectuele elite op de hals. In Julius Caesar levert acteur Aus Greidanus jr. het bewijs dat de mens de onsterfelijkheid kan bereiken door lichaam en geest ten dienste te stellen van dat ene, allesoverheersende, waar elk ambitieus mens naar verlangt: de macht. Le plus célèbre de tous les Romains La saison passée, la première de Headbanger’s Wall, le premier spectacle de danse de Peter Verhelst, a eu lieu au Kaaistudio’s. Cette fois, l’auteur et créateur de théâtre fort primé opte à nouveau résolument pour le texte. Dans son cycle de monologues pour potentats de l’Antiquité, il écrit cette fois un texte pour Jules César, stratège brillant, politicien génial et le plus célèbre de tous les Romains. Tant sur le champ de bataille que dans l’arène politique, César a conjugué son intelligence supérieure avec un by Peter Verhelst, Aus Greidanus jr., Kristof Van Boven, Paul Slangen | production NTGent

usage impitoyable de la violence, quand il estimait que le temps était mûr pour y recourir. Il était passionnément adulé du peuple, mais s’est attiré les foudres de l’élite intellectuelle. Dans Julius Caesar, le comédien Aus Greidanus jr. démontre que l’être humain peut atteindre l’immortalité en mettant son corps et son esprit au service de cet objectif prééminent, auquel aspire tout être ambitieux : le pouvoir. The most famous of all Romans Last season, Headbanger’s Wall – the first dance performance by Peter Verhelst – premiered in the Kaaistudios. Now the highly praised writer and theatre maker has again opted for text. In his cycle of monologues for ancient absolute monarchs, this time he wrote a text for Julius Caesar, the brilliant general, ingenious politician and most famous of all Romans. In the battlefield as well as the political arena, Caesar was able to combine his superior intelligence with the merciless use of violence when he deemed the time to be right. He was passionately worshiped by the people, but hated by the intellectual elite. In Julius Caesar, actor Aus Greidanus Jr. provides proof that humankind can achieve immortality by placing body and mind at the service of that one, overpowering thing that each ambitious person desires: power.

2–13/02/2010

Een festival over de ‘re-enactment’ van dans

Un festival autour de la reconstitution de spectacles de danse

A festival of the ‘re-enactment’ of dance

Dans is een bij uitstek vluchtige, want moeilijk te noteren kunstvorm. In het festival Re:Move presenteren we artiesten die de overdracht of de reconstructie van dans tot het onderwerp van hun voorstelling maken. We tonen werk van choreografen die sleutelfiguren uit de twintigste-eeuwse dansgeschiedenis herinterpreteren: van de Sacre du Printemps uit 1913 (Xavier Le Roy), via de heksendansen van Mary Wigman uit 1929 (Fabián Barba) tot de postmoderne dans van grootmeester Merce Cunningham (Boris Charmatz). Het trio Steijn, Poelstra en Siewert – samen United Sorry – bekijkt de vrouwelijkste aller kunstvormen vanuit een mannelijke invalshoek, met de focus op vrouwelijke pioniers als Martha Graham en Trisha Brown. Het recentere repertoire komt ook aan bod: Jérôme Bel laat danser Lutz Förster terugblikken op zijn carrière bij Pina Bausch, Jonathan Burrows herwerkt een stuk uit de Vlaamse golf van de jaren tachtig. Ook het doorgeven van het eigen materiaal is onderwerp van voorstellingen. deufert +plischke vragen de Amerikaanse DD Dorvillier om hun werk te herformuleren. Vincent Dunoyer kruipt in de rol van choreograaf om vijf dansers rollen aan te leren die hij eerder zelf uitvoerde. Steeds weer wordt vertrokken vanuit het hier en nu, vanuit de eigen werkmethode, eerder dan een ‘historische’ reconstructie op te voeren. Het Kaaitheater zal voor Re:Move samenwerken met onder meer de Beursschouwburg en argos. In december wordt het volledige programma bekendgemaakt.

La danse est une discipline éphémère par excellence, car sa notation est fort difficile. À l’occasion du festival Re:Move, nous présentons des artistes dont les spectacles traitent de la transmission ou de la reconstitution de la danse. Nous montrons des œuvres de chorégraphes qui réinterprètent des pièces maîtresses de l’histoire de la danse du XXe siècle : du Sacre du Printemps de 1913 (Xavier Le Roy) à l’œuvre du grand maître de la danse post-moderne Merce Cunningham (Boris Charmatz), en passant par la danse des sorcières de 1929 de Mary Wigman (Fabián Barba). Le trio Steijn, Poelstra et Siewert – qui forment ensemble United Sorry – observe la discipline artistique la plus féminine qui soit à partir d’un angle de vue masculin et se concentre sur des pionnières comme Martha Graham et Trisha Brown. Le répertoire récent est également à l’ordre du jour : Jérôme Bel invite Lutz Förster à porter un regard rétrospectif sur sa carrière auprès de Pina Bausch, Jonathan Burrows revisite une pièce de la vague flamande des années 80. La transmission de son propre matériau est également le sujet de certains spectacles. deufert +plischke demandent à la chorégraphe américaine DD Dorvillier de reformuler leur œuvre. Vincent Dunoyer se glisse dans la peau du chorégraphe pour apprendre à cinq danseurs des rôles qu’il a lui-même interprétés auparavant. A chaque fois, on prend pour point de départ l’ici et maintenant et sa propre méthode de travail au lieu de procéder à une « reconstitution » historique à proprement parler. Dans le cadre du festival Re:Move, le Kaaitheater travaillera de concert avec le Beursschouwburg et argos, entre autres. Le programme complet vous sera communiqué au mois de décembre prochain.

Dance is essentially a transient art form because it is hard to note down. In our Re:Move festival we are presenting performers who make transmitting or reconstructing dance the subject of their production. We show work by choreographers who reinterpret pieces by key figures in the history of twentieth-century dance: from the 1913 Sacre du Printemps (Xavier Le Roy), through Mary Wigman’s 1929 witch’s dances (Fabián Barba) to the postmodern dance of the great master Merce Cunningham (Boris Charmatz). The Steijn, Poelstra and Siewert trio – together called United Sorry – examines the most feminine of all art forms from a male point of view, focusing on such female pioneers as Martha Graham and Trisha Brown. We shall also see works from the more recent repertory: Jérôme Bel has the dancer Lutz Förster look back at his career with Pina Bausch, and Jonathan Burrows reworks a piece from the Flemish Wave of the eighties. Transmitting one’s own material is also the subject of some performances: deufert+plischke ask the American DD Dorvillier to reformulate their work. Vincent Dunoyer takes up the role of choreographer to teach five dancers parts he had previously performed himself. In each case, the starting point is the here and now – the artist’s own methods – rather than performing an ‘historical’ reconstruction. For Re:Move, the Kaaitheater will be cooperating with the Beursschouwburg and argos, among others. The full programme will be announced in December.

Jérôme Bel[FR]

KAAITHEATER

2, 3 & 4/02/2010 — 20:30 — KAAITHEATER DANCE/THEATRE | BELGIAN PREMIÈRE | in English | 60 min. | € 15/12 www.jeromebel.fr See also p. 58 © Anna van Kooij

ter. Zij vertellen een persoonlijk verhaal over hun ervaringen met de belangrijke ontwikkelingen in de Westerse of Aziatische danskunst. De verschillende werken uit de serie representeren kruispunten uit hun persoonlijke verhalen en de dansgeschiedenis. ‘Een bijzonder mooie solo... een fraai icoon van het zelfbewustzijn van een danser.’ – de Volkskrant

Kruispunten In Lutz Förster zet choreograaf Jérôme Bel Lutz Förster op het podium, danser bij het Tanztheater Wuppertal van Pina Bausch. Förster kijkt terug op zijn carrière als danser bij onder meer Pina Bausch, the José Limón Dance Company en Robert Wilson. Het werk Lutz Förster (2009) maakt deel uit van de serie Véronique Doisneau (2004), Pichet Klunchun and myself (2005) en Cédric Andrieux (2009). Elke voorstelling is vernoemd naar de artiest die ze uitvoert. Het werk van deze performers is deel van verschillende tradities: klassiek ballet, klassieke Thaise dans, Amerikaanse moderne dans en het Duitse dansthea-

Carrefours Dans Lutz Förster, le chorégraphe Jérôme Bel porte Lutz Förster à la scène, danseur du Tanztheater Wuppertal de Pina Bausch. Förster jette un regard rétrospectif sur sa carrière de danseur auprès de, entre autres, Pina Bausch, la José Limón Dance Company et Robert Wilson. Le spectacle Lutz Förster fait partie de la série Véronique Doisneau (2004), Pichet Klunchun and myself (2005) et Cédric Andrieux (2009). Chaque spectacle est intitulé d’après le nom de l’artiste qui l’interprète. La pratique de ces performeurs s’inscrit dans des traditions différentes : le ballet classique, la danse traditionnelle thaïlandaise, la danse moderne américaine et la dansethéâtre allemande. Dans chaque spectacle, on part d’une histoire personnelle, d’une expérience intime vécue dans le contexte de développements majeurs dans l’art de la danse occidentale ou asiatique. Les différentes créations de la série représentent des carrefours de leur histoire personnelle et de l’histoire de la danse.

Crossroads In Lutz Förster, the French choreographer Jérôme Bel will be bringing Lutz Förster to the stage, one of the dancers of Pina Bausch’s Tanztheater Wuppertal. Förster will review his career as a dancer with Pina Bausch, Susanne Linke, the José Limon company and Bob Wilson. The work Lutz Förster (2009) is part of a series: Véronique Doisneau (2004), Pichet Klunchun and myself (2005), Cédric Andrieux (2009). Each piece is named after the artist by whom it is performed. Their work embraces a variety of traditions: classical ballet, classical Thai dance, American modern dance and German Tanztheater. They tell a personal story of their personal experience with the important developments of Western or Asian choreography. The various works that make up the series represent crossroads in their personal stories and the history of dance. ‘Extraordinarily beautiful solo [...] a splendid icon of a dancer’s selfassurance.’ – de Volkskrant

« Un très beau solo [...] un bel emblème de la conscience de soi d’un danseur. » – de Volkskrant

concept, direction Jérôme Bel | by and with Lutz Förster | in collaboration with Bettina Masuch | sound Thomas Wacker | light Richard Bron | with extracts from pieces by Pina Bausch (‘Kontakthof, 1980 – Ein Stück von Pina Bausch’, ‘Nelken’, ‘Ahnen’, ‘Für die Kinder von gestern, heute und morgen’), José Limón (‘The Moor’s Pavane’) | production Springdance (Utrecht), R.B. Jérôme Bel (Paris) | production manager Sandro Grando | R.B. Jerome Bel is supported by the Direction regionale des affaires culturelles d’Ile-de-France (French Ministry of Culture and Communication) and by Cultures France (French Ministry for Foreign Affairs) for its international tours 50

deufert +plischke/DD Dorvillier[DE/US]

KAAISTUDIO’S

3/02/2010 — 20:30 + 4/02/2010 — 19:00 — KAAISTUDIO’S DANCE | PREMIÈRE | € 12,5/10 www.artistwin.de | See also p. 67 CO-PRODUCED BY KAAITHEATER

Reformuler Que faisons-nous de nos archives ? Comment abordons-nous le répertoire récent des arts du spectacle vivant ? Les ANARCHIV de l’artistwin hambourgeois deufert +plischke ne sont pas des archives, mais les concernent. Dans la série ANARCHIV, Kattrin Deufert et Thomas Plischke analysent les œuvres qu’ils ont créées ensemble au cours des huit dernières années. Dans de nouvelles œuvres, ils reformulent des thèmes et des figures de style typiques : il ne s’agit pas d’un florilège ou d’un regard pédagogique porté sur la cuisine artistique, mais d’une reformulation selon leur processus de travail actuel.

Herformuleren Wat doen we met onze archieven? Hoe gaan we om met het recente repertoire in de podiumkunsten? Het ANARCHIV van de Hamburgse ‘artistwin’ deufert +plischke is geen archief, maar het heeft er wel mee te maken. In de reeks ANARCHIV onderzoeken Kattrin Deufert en Thomas Plischke de werken die zij in de voorbije acht jaar samen gemaakt hebben. Typische thema’s en stijlfiguren herformuleren zij in nieuw werk, niet als een ‘best of’ of een pedagogisch opgezette kijk in de artistieke keuken, ze herformuleren ze volgens hun huidige werkproces. Voor elk ANARCHIV-project werken zij samen met telkens andere kunstenaars die bekend zijn met hun werk. Zij bieden hun materiaal aan en laten het door de gasten openen, ontleden, bewerken, naar hun hand zetten. ‘Geef mij je materiaal en ik zal je tonen wat je er niet mee doet’ zou het motto kunnen zijn van ANARCHIV #2: second hand. Voor deze productie neemt de New Yorkse choreografe DD Dorvillier het choreografisch materiaal van deufert +plischke onder handen.

Pour chaque projet ANARCHIV, ils collaborent avec d’autres artistes qui connaissent bien leur œuvre. Ils proposent leur matériau et permettent à leurs hôtes de les disséquer, les adapter et les ajuster à leur guise. « Donnez-moi du matériau et je vous montrerai ce qu’il ne faut pas en faire » pourrait être le mot d’ordre ANARCHIV #2: second hand. Pour ce spectacle, c’est la chorégraphe new-yorkaise DD Dorvillier qui prend le matériau chorégraphique en main. Reformulate What do we do with our archives? How do we deal with the recent performing arts repertory? The ANARCHIV by the ‘artistwins’ deufert +plischke from Hamburg is not an archive, but it is related. In their ANARCHIV series, Kattrin Deufert and Thomas Plischke look back at the works they have made together over the last eight years. They reformulate characteristic themes and motifs in a new work, not as a sort of ‘best of’ or an instructional glimpse

behind the artistic scenes, but in accordance with their current working process. For each ANARCHIV project they cooperate with other artists who are familiar with their work. They offer their material and let their guests open it up, analyse it, adapt it, and change it to suit themselves. ‘Give me your material and I will show you what you are not doing with it’; this could be the motto for ANARCHIV 2: second hand. For this production, the New York choreographer DD Dorvillier sets to work with deufert +plischke’s choreographic material.

Fabián Barba[EC/BE]

KAAISTUDIO’S

5/02/2010 — 20:30 + 6/02/2010 — 19:00 — KAAISTUDIO’S DANCE | € 12,5/10 www.wpzimmer.be CO-PRODUCED BY KAAITHEATER © Franziska Aigner

Mary Wigman. Il présente ces solos lors du Graduation Tour européen 2008 de P.A.R.T.S. À présent, il désire monter les quatre autres solos. Ce faisant, la focalisation se déplace de la reconstitution vers la création, car il ne reste aucun enregistrement des quatre derniers solos. Fabián Barba en est donc réduit aux archives de la danse et aux témoignages oraux.

Mary Wigman revisited Tussen 1993 en 2003 liep Fabián Barba (1982) school bij uiteenlopende dans• en theatergezelschappen in Quito (Ecuador). In 2004 trok hij van zijn geboortestad naar Brussel om er te gaan studeren aan P.A.R.T.S., Anne Teresa De Keersmaekers school voor hedendaagse dans. Tijdens zijn studies aan P.A.R.T.S. raakte hij gefascineerd door het werk van de Duitse expressionistische danskunstenares Mary Wigman en haar danscyclus Schwingende Landschaft. Deze cyclus uit 1929 bestaat uit zeven solo’s. Drie daarvan kon Fabián reconstrueren aan de hand van beeldmateriaal van Mary Wigman zelf. Hij toonde de solo’s tijdens de Europese P.A.R.T.S. Graduation Tour 2008. Nu wil hij ook de overige vier stukken op scène zetten. Daarbij verschuift de focus van reconstructie naar creatie. Van de laat-

ste vier solo’s zijn immers geen opnames bewaard gebleven. Fabián is bijgevolg aangewezen op dansarchieven en mondelinge getuigenissen. Mary Wigman revisited Entre 1993 et 2003, Fabián Barba (1982) se forme auprès de plusieurs compagnies de danse et de théâtre à Quito (Équateur). En 2004, il quitte sa ville natale pour Bruxelles en vue d’étudier à P.A.R.T.S., l’école de danse contemporaine dirigée par Anne Teresa De Keersmaeker. Au cours de ses études à P.A.R.T.S., Fabián Barba se prend de fascination pour l’œuvre de la danseuse expressionniste allemande Mary Wigman et en particulier pour son cycle de danse Schwingende Landschaft. Ce cycle, créé en 1929, se compose de sept solos. Fabián Barba peut en reconstituer trois à l’aide du matériel visuel personnel de

Mary Wigman revisited Between 1993 and 2003, Fabián Barba (1982) attended school at diverse dance and theatre companies in Quito (Ecuador). In 2004, he moved from the city of his birth to Brussels in order to study at P.A.R.T.S., Anne Teresa De Keersmaeker’s school for contemporary dance. During his studies at P.A.R.T.S., Fabián Barba became fascinated by the work of German expressionist dance artist Mary Wigman and her dance cycle Schwingende Landschaft. This cycle from 1929 consists of seven solos. Fabián was able to reconstruct three of these based on visual material of Mary Wigman herself. He presented the solos during the European P.A.R.T.S. Graduation Tour 2008. Now he is also staging the remaining four pieces. Here, the focus shifts from reconstruction to creation. No recordings remain of the last four solos. Thus, Fabián had to resort to dance archives and oral testimonies.

concept & dance Fabián Barba | production K3 – Zentrum für Choreographie (Tanzplan Hamburg) | executive production wpZimmer (Antwerp) | co-production Kaaitheater | support PACT Zollverein (Essen), ccBe (Antwerp), Fabrik Potsdam (Tanzplan Potsdam) | thanks to Suzanne Linke, Irene Sieben, Katharina Sehnert

Xavier Le Roy[DE]

KAAITHEATER

6/02/2010 — 20:30 — KAAITHEATER DANCE/PERFORMANCE | 45 min. | € 15/12 www.insituproductions.net

La musique devient danse Quand le chorégraphe Xavier Le Roy découvre sur un dvd les images des répétitions du Sacre du Printemps par le Berliner Philharmoniker, il est d’emblée fasciné par les mouvements du chef d’orchestre Simon Rattle. Sans aucune connaissance musicale préalable, il entreprend une analyse du chefd’œuvre de Stravinsky et de la particularité de l’interprétation de Rattle, qu’il décompose en tant que chorégraphie en soi, dont les indications et mouvements paraissent à la fois diriger et suivre la musique. Ce double jeu suscite une inversion de la relation de cause à effet habituelle : qu’y avait-il en premier lieu, la musique ou le mouvement ? Dans quelle mesure interprète-t-on la musique et est-on soi-même interprété ?

Un solo virtuose dans lequel le spectateur est animé par un jeu intelligent et spirituel de sensations visuelles et auditives. « Un solo unique, sensuel, musical, absurde et burlesque. » – Le Monde de la Musique

Music that turns into dance When the choreographer Xavier Le Roy discovered pictures of rehearsals of Le Sacre du Printemps by the Berlin Philharmonic on a dvd, he was immediately fascinated by the movements of the conductor, Simon Rattle. Without any musical knowledge, he started on an analysis of Stravinsky’s masterpiece and more especially Rattle’s interpretation, which he analyses as a work of choreography in its own right, one whose signs and movements seem both to lead and to follow the music. This double interplay brings a reversal of the usual relationship of cause and effect: what came first, the music or the movement? To what extent do you play the music and to what extent are you played by it? This is a virtuoso solo in which you, the spectator, are stimulated by a clever and witty interaction of visual and auditory sensations.

concept, performance Xavier Le Roy | music Igor Stravinsky | sound design Peter Böhm | recording Berliner Philharmoniker, conducted by Sir Simon Rattle | collaborators Berno Polzer, Bojana Cvejic | management/organization Alexandra Wellensiek | production IN SITU productions (D), Le Kwatt (F) | co-production Centre chorégraphique national de Montpellier Languedoc-Roussillon (Xavier Le Roy Associated Artist 2007/08), Les Subsistances/Residence (Lyon), Tanz im August/Internationales Tanzfest 2007 (Berlin), PACT Zollverein Choreographisches Zentrum NRW (Essen) | supported by THE NATIONAL PERFORMANCE NETWORK with funding provided by the German Federal Cultural Foundation as part of its project Dance Plan Germany 53

Muziek die dans wordt Wanneer choreograaf Xavier Le Roy op een dvd repetitiebeelden ontdekt van Le Sacre du Printemps door het Berliner Philharmoniker, is hij meteen gefascineerd door de bewegingen van dirigent Simon Rattle. Zonder enige muzikale voorkennis begint hij aan een analyse van Stravinski’s meesterwerk en in het bijzonder van Rattles interpretatie, die hij ontleedt als een choreografie op zich waarvan de tekens en bewegingen de muziek zowel lijken te leiden als te volgen. Dit dubbele spel zorgt voor een omkering van de gebruikelijk oorzaak-gevolgrelatie: wat was er eerst, de muziek of de beweging? In hoeverre bespeel je de muziek en in hoeverre word je zelf bespeeld? Een virtuoze solo waarin je als toeschouwer wordt geprikkeld door een slim en geestig spel van visueel-auditieve sensaties.

United Sorry[NL/AT] Robert Steijn – Frans Poelstra – Martin Siewert

KAAISTUDIO’S

9 & 10/02/2010 — 20:30 — KAAISTUDIO’S DANCE/PERFORMANCE | in English | 105 min. | € 15/12 www.unitedsorry.com

fait. Il devient une Martha Graham et connaît le succès – jusqu’au moment où il passe de mode, et se met à boire. Il meurt, mais se réincarne en Trisha Brown qui tente, à la manière postmoderne, de toucher un nouveau public. Tout au long de ce processus de métamorphose, le danseur et chorégraphe Frans Poelstra incarne la muse qui l’appuie. Martin Siewert accompagne le duo en direct. Le résultat donne une comédie musicale absurde et désopilante sur l’effort, l’endurance et la vie de diva.

Leven als een diva De moderne dans was lange tijd de enige kunstvorm waarin de vrouw een echte pioniersrol kon opnemen. In feminine delight nemen drie mannen deze rol onder de loep. Met veel humor in dans, muziek en tekst vertellen zij het verhaal van een persoonlijk drama dat tegelijk ook onderdeel is van het collectieve dansgeheugen. Dramaturg en tekstschrijver Robert Steijn speelt een vrouw die heilig gelooft in alles wat ze doet. Hij wordt een Martha Graham en oogst daarmee veel succes – tot hij uit de mode raakt, en aan de drank. Hij sterft, maar reïncarneert als een Trisha Brown, die op postmoderne wijze contact zoekt met een nieuw publiek. Danser en choreograaf Frans Poelstra blijft gedurende dit hele transformatieproces zijn ondersteunende muze. Martin Siewert begeleidt het duo met livemuziek. Het resul-

taat is een absurd-komische musical over afzien, hard werken en leven als een diva. Frans Poelstra en Robert Steijn waren in 2005 in de Kaaistudio’s te zien met Frans Poelstra, zijn dramaturg en Bach. La vie de diva La danse moderne a longtemps été la seule expression artistique dans laquelle la femme a pu jouer un véritable rôle de pionnière. Dans feminine delight, trois hommes passent ce rôle au crible. Avec une bonne dose d’humour, la danse, la musique et le texte racontent l’histoire d’un drame personnel qui est en même temps un élément constitutif de la mémoire collective de la danse. Le dramaturge et auteur de textes Robert Steijn interprète une femme qui croit dur comme fer à tout ce qu’elle

Living as a Diva For a long time, modern dance was the only art form in which woman could play a truly pioneering role. In feminine delight, three men take a close look at this role. In dance, music and words and with plenty of humour, they tell the story of a personal drama that is also part of the collective memory of dance. The dramaturge and writer Robert Steijn plays a woman who believes devoutly in everything she does. He becomes a Martha Graham and thereby reaps great success, until he goes out of fashion and takes to drink. He dies, but is reincarnated as a Trisha Brown, who takes a postmodern approach to seeking contact with a new audience. The dancer and choreographer Frans Poelstra remains his supportive muse throughout this transformation process. Martin Siewert provides live musical accompaniment for the duo. The result is an absurdly comical musical on suffering, working hard and living as a diva. In 2005, Frans Poelstra and Robert Steijn performed Frans Poelstra, zijn dramaturg en Bach at the Kaaistudio’s.

by Robert Steijn, Frans Poelstra, Martin Siewert | guest performance André Agterof | lighting Rudolf Pribitzer | deer skirt Bernadette Kindl | snake Robert Steijn, Christie Sbaschnigg | elephant mask Béryl Breuil | technique Paul de Vrees, Jan Langedijk | production Studio Entre Nous/André Agterof | co-production steierischer herbst (Graz), Tanzquartier (Vienna), CNDC Angers, Centre Choréographique National de Montpellier Languedoc-Roussilon | support Nederlands Fonds Podiumkunsten 54

Vincent Dunoyer[BE]

KAAITHEATER

9 & 10/02/2010 — 20:30 — KAAITHEATER DANCE | € 15/12 www.mokum.be CO-PRODUCED BY KAAITHEATER

De nouvelles associations, à la fois poétiques et inattendues « Encore » invite au rappel, mais on y entend également les termes de « en corps ». Vincent Dunoyer n’est pas seulement fasciné par le mouvement en tant que tel, mais par la manière dont les mouvements sont transmis et se modifient en fonction de l’histoire, du corps, du temps et du contexte. Le répertoire de Vincent Dunoyer a été chorégraphié par Steve Paxton, Anne Teresa De Keersmaeker, Wim Vandekeybus, Raimund Hoghe, e.a. Dans Encore, il opère un double changement de rôle : il fait danser son répertoire par cinq jeunes danseurs, alors que lui assume la fonction de

chorégraphe. En réorganisant ce matériau de danse dans le temps et dans l’espace, il vise à créer de nouvelles associations, à la fois poétiques et inattendues.

Nieuwe en onverwachte poëtische associaties Een ‘encore’ is een bisnummer. In het Frans klinkt het ook als ‘en corps’, letterlijk ‘in het lichaam’. Vincent Dunoyer is niet enkel gefascineerd door beweging op zich maar ook door hoe bewegingen worden doorgegeven en veranderen afhankelijk van het lichaam, het verhaal, de tijd, de context. Dunoyers repertoire als danser werd voor hem gechoreografeerd door Steve Paxton, Anne Teresa De Keersmaeker, Wim Vandekeybus, Raimund Hoghe e.a. Voor Encore laat hij het dansen door vijf andere dansers. Encore brengt dus een dubbele rolverandering: vijf jonge dansers nemen Dunoyers rol van danser over, terwijl Dunoyer op zijn beurt de rol van de choreograaf op zich neemt. Door dit dansmateriaal in tijd en ruimte te herorganiseren wil hij nieuwe en onverwachte poëtische associaties creëren.

New, unexpected poetic associations The title of Vincent Dunoyer’s latest work is Encore, and in French this also sounds like ‘en corps’, literally meaning ‘in the body’. Vincent Dunoyer is interested not only in movement itself, but in how movements are handed on and change depending on the body, the story, time and the context. In developing his repertoire as a dancer, Dunoyer has worked with such choreographers as Steve Paxton, Anne Teresa De Keersmaeker, Wim Vandekeybus and Raimund Hoghe. In Encore he has this work danced by five other dancers, which is a double change of role: five young dancers take over Dunoyer’s role as a dancer, while Dunoyer takes on the role of choreographer. By reorganising this dance material in time and space, his aim is to create new, unexpected poetic associations.

concept, choreography Vincent Dunoyer | performers Eva Baumann, Helena Golab, Veli Lehtovaara, Tuur Marinus, Guillem Mont-de-Pallol | choreographic material Anne Teresa De Keersmaeker, Etienne Guilloteau, Raimund Hoghe, Steve Paxton, Wim Vandekeybus | costumes Anne-Catherine Kunz | light design Hans Meijer | production Mokum vzw | co-production Kaaitheater, PACT Zollverein, Dans in Limburg | in association with Rosas | support Vlaamse Gemeenschap 55

Boris Charmatz[FR]

KAAITHEATER

12 & 13/02/2010 — 20:30 — KAAITHEATER DANCE| € 15/12 www.museedeladanse.org Danscursus (NL), 12/02 — p. 4-7 © David Bergé

est possible de composer une pièce qui part de cette succession d’images, et de l’exécuter du début à la fin. » 50 years of dance devient ainsi « l’histoire de l’œuvre d’une vie qui est intégrée dans un livre et qu’une poignée de danseurs transforme à son tour en spectacle. »

Het verhaal van Merce Cunningham Voor 50 years of dance gaat de Franse choreograaf Boris Charmatz aan de slag met het werk van Merce Cunningham, de Amerikaanse grootmeester van de postmoderne dans. Uitgangspunt is het boek Merce Cunningham: Fifty Years van David Vaughan, dat foto’s bevat van al zijn creaties en ook portretten van hemzelf. Charmatz: ‘Het geheel van die beelden brengt niet alleen bijna zijn hele oeuvre samen, maar vormt ook in zichzelf een choreografie, op een manier die erg gelijkt op de werkwijze die Cunningham gebruikt tijdens het creëren: de dans bevindt zich tussen twee poses of posities in. Ik denk dat het mogelijk moet zijn om een stuk te maken dat vertrekt van die opeenvolging van beelden, uitgevoerd van begin tot einde.’ 50 years of dance wordt zo ‘het verhaal van een levenswerk dat is

vervat in een boek dat op zijn beurt door een handvol dansers wordt getransformeerd in een voorstelling’. L’histoire de Merce Cunningham Pour 50 years of dance, le chorégraphe français Boris Charmatz s’attaque à l’œuvre du grand maître de la danse post-moderne américaine, Merce Cunningham. Le point de départ du spectacle repose sur le livre Merce Cunningham: Fifty Years de David Vaughan, qu’illustrent des images de toutes ses créations, et des portraits aussi. Charmatz : « En lisant le livre, je me suis dit que l’ensemble de ces images ne réunit pas uniquement son œuvre complète, mais constitue une chorégraphie en soi, de manière analogue à la méthode qu’utilise Cunningham lors de la création : la danse se situe entre deux poses ou positions. Je pense qu’il

The story of Merce Cunningham In his latest project, 50 years of dance, the French choreographer Boris Charmatz is using the work of Merce Cunningham, the great American master of postmodern dance. The starting point for this piece is David Vaughn’s book Merce Cunningham: Fifty Years, containing photos of all his creations and portraits of him too. Charmatz: ‘All these pictures together represent almost his entire oeuvre, but also form a piece of choreography in themselves, in a way that is very similar to the method Cunningham uses in his creative process: dance is to be found between two poses or positions. I think it must be possible to create a piece that starts from this sequence of images, performed from beginning to end.’ In this way, 50 years of dance will become ‘the story of a life’s work captured in a book which in its turn is transformed into a performance by a handful of dancers’.

concept Boris Charmatz | lighting Yves Godin | production Musée de la danse (Rennes) | Musée de la danse/Centre Chorégraphique National de Rennes et de Bretagne is supported by the Ministry of Culture and Communication (Direction Régionale des Affaires Culturelles/Bretagne), the City of Rennes, the Conseil régional de Bretagne and the Conseil général d’Ille-et-Vilaine. Musée de la danse is regularly funded by Cultures France for its international tours.

Jonathan Burrows & Chrysa Parkinson[BE]

KAAISTUDIO’S

(working title) 12/02/2010 — 20:30 + 13/02/2010 — 19:00 — KAAISTUDIO’S DANCE | PREMIÈRE | € 15/12 See also p. 38 CO-PRODUCED BY KAAITHEATER

Traduire Pour le festival de danse Re:Move, le chorégraphe anglais Jonathan Burrows et la danseuse américaine Chrysa Parkinson, qui vivent et travaillent tous les deux à Bruxelles, créent un nouveau spectacle de danse, inspiré de transposition de chorégraphies du passé. Burrows a travaillé auparavant avec Matteo Fargion à la transposition d’une pièce musicale de Morton Feldman et une conférence de John Cage. Dans cette nouvelle œuvre avec Parkinson, il applique cette idée à la danse, en se servant de matériaux du passé pour parvenir à une œuvre nouvelle. Burrows et Parkinson ont déjà collaboré lors de la contribution de Burrows au projet Schreibstück de Thomas

Lehmen, en 2004. Le public du Kaai connaît Chrysa Parkinson en tant que performeuse et cocréatrice de plusieurs spectacles de la compagnie ZOO (Walking Oscar, Accords, Modify, Puzzled). Toujours aux côtés de Thomas Hauert, le directeur artistique de ZOO, elle a aussi créé et interprété le duo Parallallemande, sur une partita de Bach.

Vertalen Voor het Re:Move dansfestival creëren de Engelse choreograaf Jonathan Burrows en de Amerikaanse danseres Chrysa Parkinson, die beiden in Brussel wonen en werken, een nieuw dansstuk, gebaseerd op de vertaling van een choreografie uit het verleden. Burrows werkte eerder met Matteo Fargion aan de vertaling van een muziekstuk van Morton Feldman en een lezing van John Cage. In dit nieuw werk met Parkinson past hij deze idee toe op dans, waarbij werk uit het verleden wordt gebruikt om te komen tot iets nieuws. Burrows en Parkinson werkten reeds samen voor de bijdrage die Burrows in 2004 leverde aan het Schreibstück-project van Thomas Lehmen. Chrysa Parkinson is bij het Kaaitheaterpubliek vooral bekend als performer en cocreator van verschillende voorstellingen van de groep ZOO (Walking Oscar, Accords, Modify, Puzzled). Met Thomas Hauert, artistiek leider van ZOO, maakte en danste zij ook het duet Parallallemande op een partita van Bach.

Translate For the Re:Move dance festival, English choreographer Jonathan Burrows and American dancer Chrysa Parkinson, both living and working in Brussels, premiere a new dance production based on the translation of a choreography from the past. Burrows has previously collaborated with Matteo Fargion to translate a music piece by Morton Feldman and a lecture by John Cage. In this new work with Parkinson he takes this idea into dance, embracing past work to arrive at something present. Burrows and Parkinson worked together previously in the contribution that Burrows made in 2004 to Thomas Lehmen’s Schreibstück project. Chrysa Parkinson is known to the Kaaitheater audience especially as performer in and co-creator of various productions by the group ZOO (Walking Oscar, Accords, Modify, Puzzled). With Thomas Hauert, artistic director of ZOO, she also wrote and danced the duet Parallallemande to a partita by Bach.

LA MONNAIE/DE MUNT, ROSAS & KAAITHEATER PRESENT

LA MONNAIE/DE MUNT

Anne Teresa De Keersmaeker & Jérôme Bel

[BE/FR]

We have no fear Anne Teresa De Keersmaeker and Jérôme Bel found each other in conversations about each other’s work. The expressive and mathematical choreography of Fase and Once enters into dialogue with the controversial maker of The show must go on and Shirtology. What they share is the curiosity for what the body produces on stage. The point of departure for 3Adieux is the last part of Mahler’s Lied von der Erde: Der Abschied (The Farewell). ‘We are going to get our teeth into this work. It will not easily give in, but, like Mahler, when confronted with death, we have no fear.’

Wij vrezen niets Anne Teresa De Keersmaeker en Jérôme Bel vonden elkaar in gesprekken over mekaars werk. De mathematische en expressieve choreografe van Fase en Once treedt in dialoog met de controversiële maker van The show must go on en Shirtology. Beiden delen een passie voor de nieuwsgierigheid naar wat het lichaam op de scène brengt. Uitgangspunt voor 3Adieux is het laatste deel van Mahlers Lied von der Erde: Der Abschied. ‘We bijten ons vast in dit werk. Het zal zich niet gewonnen geven. Maar net zoals Mahler, geconfronteerd met de dood, vrezen wij niets.’

Nous n’avons peur de rien Anne Teresa De Keersmaeker et Jérôme Bel se sont trouvés au fil de discussions sur l’oeuvre de chacun d’eux. La chorégraphe mathématicienne et expressive de Fase et Once entre en dialogue avec l’artiste controversé de The show must go on, et Shirtology. Ce que tous deux partagent, c’est la curiosité pour ce que produit le corps sur scène. Le point de départ de 3Adieux est la dernière partie de Das Lied von der Erde de Mahler : Der Abschied (L’Adieu). « Nous nous acharnerons, quitte à nous répéter, afin d’épuiser l’oeuvre qui, bien sûr, nous résistera. Mais nous n’avons peur de rien, tout comme Mahler devant la mort.»

concept Anne Teresa De Keersmaeker, Jérôme Bel | music Gustav Mahler, ‘Der Abschied/Das Lied von der Erde’ (1908–1909), arrangement Arnold Schönberg | on stage Anne Teresa De Keersmaeker, Sara Fulgoni (mezzo), Jean-Luc Fafchamps (piano), La Monnaie Chamber Orchestra, conductor Georges-Elie Octors | production Rosas | co-production La Monnaie/De Munt (Brussels), Opéra de Lille (Lille), Sadler’s Wells (London), Theater an der Wien (Vienna)

Grace Ellen Barkey & Needcompany[BE]

KAAITHEATER

This door is too small (for a bear) (working title) 25, 26 & 27/02/2010 — 20:30 — KAAITHEATER DANCE | PREMIÈRE | € 15/12 www.needcompany.org See also p. 65

Des images poétiques radicales dans un monde grotesque Ours dirige une laverie automatique. Chat et Souris boivent du thé. Cowboy noir et Capitaine sexy s’agitent. Des personnes deviennent des personnages, qui deviennent à leur tour des mythes. Grace Ellen Barkey rend ces personnages mythiques à nouveau humains. Contrairement à la tradition du théâtre oriental, ses personnages échouent : rien de ce qui est humain ne leur est étranger. C’est pour cela que les spectacles de Grace Ellen Barkey paraissent surréalistes et imprégnés d’humour absurde : échouer en beauté,

Radicale poëtische beelden in een groteske wereld Beer heeft een wasserette. Kat en Muis drinken thee. En dan doen zwarte cowboy en sexy kapiteintje funky. Mensen worden figuren en deze figuren worden mythes. Grace Ellen Barkey maakt die mythische figuren weer menselijk. Anders dan in het traditionele oosterse theater falen haar figuren: niets menselijks is hun vreemd. Daarom lijken voorstellingen van Grace Ellen Barkey surreëel en doordrongen van absurde humor: falen in schoonheid, de tragiek van een clown, de stuntelige wreedheid van seksualiteit. This door is too small (for a bear) is de nieuwe dansvoorstelling van Grace Ellen Barkey, mede-oprichtster van en choreografe en performer bij Needcompany. De steeds intensievere samenwerking met beeldend kunstenares Lot Lemm resulteerde in het label Lemm&Barkey. Samen zoeken zij naar radicale poëtische beelden in een groteske wereld.

la tragédie d’un clown, la cruauté maladroite de la sexualité. This door is too small (for a bear) est le nouveau spectacle de danse de Grace Ellen Barkey. La collaboration toujours plus intense avec la plasticienne Lot Lemm a abouti au label Lemm&Barkey. Ensemble, elles recherchent des images poétiques radicales dans un monde grotesque. Radical poetic images in a grotesque world Bear has a launderette. Cat and Mouse are drinking tea. And then the black cowboy and the sexy little captain start acting funky. People turn into figures and figures become myths. Grace Ellen Barkey makes these mythical figures human again. In contrast to traditional Oriental theatre, her figures suffer failure:

no aspect of human life is unfamiliar to them. Which is why her performances appear surreal and are pervaded with an absurd humour: grand failure, the tragedy of a clown and the clumsy barbarity of sexuality. This door is too small (for a bear) is the new dance performance by performer, choreographer and cofounder of Needcompany Grace Ellen Barkey. Her increasingly close collaboration with the artist Lot Lemm resulted in the Lemm&Barkey label. Together they seek radical poetic images in a grotesque world.

concept, scenography Lemm&Barkey | choreography, direction Grace Ellen Barkey | music Rombout Willems, Maarten Seghers | costumes Lot Lemm | with Misha Downey, Julien Faure, Yumiko Funaya, Benoît Gob, Tijen Lawton, Maarten Seghers | production Needcompany | co-production PACT Zollverein (Essen), Künstlerhaus Mousonturm (Frankfurt) | in collaboration with Kaaitheater | support Vlaamse Gemeenschap

Maatschappij Discordia[NL]

KAAISTUDIO’S

speelt... 26 & 27/02/2010 — 20:30 — KAAISTUDIO’S THEATRE | in Dutch | € 15/12 www.xs4all.nl/~discordi | See also p. 61 Theatercursus (NL), 26/02 — p. 4-7 © Bert Nienhuis

Fris acteerwerk Het Nederlands toneelspelersgezelschap Maatschappij Discordia (1982) opende nieuwe wegen, voor een andere manier van acteren en omgaan met het repertoire. In hun werkwijze verwerft de speler een grote autonomie, wordt de tekst gezamenlijk en zeer aandachtig gelezen rond de tafel, wordt er weinig op de vloer gerepeteerd om het acteerwerk zo fris mogelijk voor het publiek te brengen, wordt een vrije en open band met de theatertraditie aangegaan. Groepen als tg STAN, de Roovers, Compagnie Marius, Dito Dito in Vlaanderen en ’t Barre Land, Dood Paard en Monk in Nederland zijn zondermeer schatplichtig aan het werk van Discordia. In 2001 werd Discordia geschrapt van de lijst van gesubsidieerde gezelschappen. Zij bleven wel lokaal verder werken maar toeren met hun projecten konden zij niet meer. In de meest recente subsidieronde werden zij echter opnieuw opgepikt. Het Kaaitheater is blij hen terug te kunnen begroeten. Met welke voorstelling ze komen is nu nog niet geweten: de Discordianen houden het fris, in alle opzichten. 60

Grande fraîcheur La compagnie de théâtre néerlandaise Maatschappij Discordia (1982) a ouvert de nouvelles pistes, en matière d’interprétation et d’aborder le répertoire de textes théâtraux. Leur approche permet au comédien d’acquérir une grande autonomie, le texte est lu collectivement autour de la table, avec une très grande attention, les répétitions sur scène sont réduites au minimum pour maintenir la plus grande fraîcheur possible lors de l’interprétation devant le public et l’on établit un lien libre et ouvert avec la tradition théâtrale. Des compagnies comme tg STAN, Compagnie Marius et bien d’autres doivent une fière chandelle au travail innovant de Discordia. En 2001, Discordia s’est vu rayer de la liste des compagnies subventionnées. Elle a continué à jouer localement, mais n’a plus pu partir en tournée. La dernière attribution de subventions l’a cependant réhabilitée. Le Kaaitheater est heureux d’à nouveau l’accueillir. À l’heure actuelle, on ignore encore quel spectacle elle nous présentera : les « Discordians » préservent la fraîcheur, à tous les niveaux.

Keeping things fresh The Dutch theatre company Maatschappij Discordia has opened new horizons, not just with regard to a new way of acting but also a new approach to the stage repertory. Their method gives the actor great independence. There is a close reading of the play by all actors gathered around a table, there is very little onstage rehearsal, so that the acting remains as fresh as possible, and the connection with theatre tradition is as free and open as possible. Groups like tg STAN, de Roovers, Compagnie Marius and Dito Dito in Flanders, and ’t Barre Land, Dood Paard and Monk in the Netherlands, all clearly owe a debt of gratitude to Discordia’s work. In 2001 Discordia was dropped from the list of Dutch companies that qualified for subsidies. Although it continued to work locally, it was unable to take its projects on tour. However, in the last round of subsidies they were reinstated once again. Kaaitheater is happy to welcome them back. It is not known what they will perform: the Discordians always keep things fresh, whatever they do.

tg STAN, de Koe, Maatschappij Discordia, Dood Paard & Willem de Wolf[BE/NL]

KAAISTUDIO’S

Six comédiens en quête de … Il y a plus de cent ans, l’auteur allemand Thomas Mann écrivait La Montagne magique, un monument de la littérature mondiale. En ce début du XXIe siècle, six comédiens se demandent quelle attitude adopter face à ce livre, à « un tel livre », à « un » livre. Le lire ? L’interpréter ? Le lire et l’interpréter et engager la discussion entre eux à propos de la lecture et l’interprétation ? Une entreprise qui dérape, à l’instar du livre qui relate l’histoire d’une entreprise qui dérape :

Zes acteurs op zoek naar… Meer dan honderd jaar geleden schreef de Duitse auteur Thomas Mann De Toverberg, een monument uit de wereldliteratuur. Zes acteurs vragen zich aan het begin van de 21ste eeuw af hoe ze met dat boek, ‘zo een’ boek, ‘een’ boek moeten omgaan. Door het te lezen? Door het te spelen? Of door het te lezen én te spelen én over die lectuur en dat spel met elkaar in discussie te gaan? Het wordt een uit de hand lopende onderneming, zoals het boek zelf ook het verhaal is van een onderneming die uit de hand loopt: het hoofdpersonage Hans Castorp reist naar Zwitserland om er zijn neef in een sanatorium te bezoeken. Wat bedoeld was als een trip van drie weken wordt een verblijf van zeven jaar, daar, in het hooggebergte. We hebben een/het boek (niet) gelezen is een ongemeen boeiende – en buitengewoon geestige – voorstelling over de problematische omgang van de 21ste-eeuwse mens met zijn cultureel erfgoed, maar het is evenzeer een voorstelling over acteren en het spelplezier van zes 21ste-eeuwse acteurs.

le protagoniste, Hans Castorp, part en Suisse pour y rendre visite à son neveu qui réside dans un sanatorium. Ce qui était prévu comme un voyage de trois semaines se transforme en un séjour de sept ans dans la haute montagne. We hebben een/het boek (niet) gelezen [Nous (n’)avons (pas) lu un/le livre] est un spectacle exceptionnellement intéressant et drôle, à propos du rapport problématique qu’entretient l’homme du XXIe siècle avec son patrimoine culturel, mais il s’agit aussi d’une pièce sur le jeu d’acteur et le plaisir de jouer de six comédiens du XXIe siècle. Six actors in search of… More than a hundred years ago, the German writer Thomas Mann wrote The Magic Mountain, a monument of world literature. At the start of the 21st century, six actors ask themselves how they should

approach this book, a book ‘like this’, ‘a’ book. By reading it? By acting it? Or by reading and acting it and discussing this literature and the performance with one another? Like the book, which is the story of an enterprise that gets out of hand, this enterprise too gets out of hand: the main character, Hans Castorp, travels to Switzerland to visit his cousin, who is in a sanatorium there. What was supposed to be a three-week trip turns out to be a sevenyear stay in the mountains. We hebben een/het boek (niet) gelezen is an unusually interesting – and very amusing – performance about the problematic way in which 21st century man deals with his cultural heritage, as well as being a performance about acting and the acting pleasure experienced by six 21st century actors.

text Thomas Mann (after ‘The Magic Mountain’), Jef Aerts (excerpt from his adaptation ‘Hoogtezon’) | conceived and performed by Gillis Biesheuvel, Sara De Roo, Damiaan De Schrijver, Willem de Wolf, Peter Van den Eede, Matthias de Koning | technique Steven Breys, Pol Geusens, Tim Wouters | thanks to Zip Boterbloem, Johan De Handschutter, Theo Kramer, Bart Van Dessel, Sven Van Looy, Monica Verhofstadt | production tg STAN, DE KOE, Dood Paard, Maatschappij Discordia | in collaboration with Kaaitheater 61

ARS MUSICA & KAAITHEATER PRESENT

KAAITHEATER

Ensemble Intercontemporain

[FR]

Hypermusic Prologue – a projective opera in seven planes 4/03/2010 — 20:30 — KAAITHEATER OPERA | € 25/20 (parterre), € 20/16 (balcony) www.ensembleinter.com

solistes qui éprouvent ensemble la tension entre le fini et l’infini (l’hyperespace), entre l’expérience de l’ici et du maintenant et la tentation de nouvelles dimensions de l’être et du temps. Un voyage, musical, au plus profond de nous-mêmes et de nos propres « dimensions cachées ».

Voorbij de grenzen van het universum De jonge Spaanse componist Hèctor Parra is gefascineerd door wetenschappelijk onderzoek naar kosmologische modellen en kwantumfysica. De Amerikaanse fysica Lisa Randall is een echte operafanaat. Zij vertelde hem dat ze graag een libretto wou schrijven over de nieuwste theorieën in de astrofysica. Dat was de kiem van Hypermusic Prologue, een nieuw soort opera dat een brug slaat tussen kunst en wetenschap. Deze ‘projectieve opera’ projecteert ons voorbij de bekende grenzen van het universum. Het is een dialoog tussen een man en een vrouw, twee solostemmen die de spanning voelen tussen het eindige en het oneindige (hyperspace), tussen de ervaring van het hier en nu en de verleiding van nieuwe dimensies

van tijd en zijn. Een muzikale reis naar de diepste plekken in onszelf en naar onze ‘verborgen dimensies’. Au-delà des frontières de l’univers Le jeune compositeur espagnol Hèctor Parra est fasciné par les recherches de la scientifique sur les modèles cosmologiques et la physique quantique. La physicienne américaine Lisa Randall est passionnée par l’opéra. Elle confie un jour au compositeur son désir d’écrire un livret sur les nouvelles théories en astrophysique. Ils décident alors de créer Hypermusic Prologue, un opéra d’un nouveau type qui relie entre eux les mondes de l’art et de la science. Ce « projective opera » nous projette au-delà des frontières connues de l’univers. C’est un dialogue entre un homme et une femme, les deux voix

Beyond the frontiers of the universe The young Spanish composer Hèctor Parra is fascinated by scientific research in cosmological models and quantum physics. The American physicist Lisa Randall is a veritable opera buff. She told him about her desire to write a libretto about the new theories in astrophysics. And so Hypermusic Prologue was spawned, a new type of opera bridging the worlds of art and science. This ‘projective opera’ does project us beyond the known frontiers of the universe. An exploration in the form of a dialogue between a man and a woman, two soloist voices both feeling the tension between the finite and infinite (hyperspace), between the experience of the here and now and the temptation of new dimensions of being and time. A musical voyage to the deepest parts of ourselves and our own ‘hidden dimensions’.

ARS MUSICA & KAAITHEATER PRESENT

HERMESensemble

KAAITHEATER [BE]

Cymatics 16/03/2010 — 20:30 — KAAITHEATER MUSIC | € 15/12 | www.hermesensemble.be

Hoe klank zichtbaar wordt In de 18de eeuw toonde de fysicus Ernst Chladni via met zand bedekte trilplaten aan dat geluidsgolven bepaalde geometrische figuren genereren. Zijn bevindingen inspireerden al gauw verder onderzoek en werden ook toegepast door vioolbouwers om perfecte klankkasten te produceren. Het leverde Chladni de bijnaam ‘vader van de akoestiek’ op. Nu vormen Chladni’s principes voor het allereerst het uitgangspunt van een compositieopdracht, gelinkt aan een multimediale voorstelling. Componisten Andrew Claes en Thomas Smetryns, het HERMESensemble en videast Kurt Ralske gaan samen de uitdaging aan om muziek live op het podium zichtbaar te maken.

Comment rendre le son visible Au XVIIIe siècle, le physicien Ernst Chladni a démontré au moyen de plaques vibrantes saupoudrées de sable que les ondes sonores génèrent certaines figures géométriques. Ses découvertes ont rapidement inspiré d’autres recherches et les luthiers s’en servent pour produire des caisses de résonance parfaites. Voilà qui a valu à Chladni le surnom de « père de l’acoustique ». Aujourd’hui, les principes de Chladni constituent pour la première fois le point de départ d’une commande de composition, liée à un spectacle multimédia. Les compositeurs Andrew Claes et Thomas Smetryns, l’ensemble HERMES et le vidéaste Kurt Ralske relèvent ensemble le défi de rendre la musique visible sur scène, en direct.

ARS MUSICA, BOZAR & KAAITHEATER PRESENT

How sound becomes visible In the 18th century, the physicist Ernst Chladni used vibrating plates covered with sand to prove that sound waves generate certain geometric patterns. His findings soon inspired further investigation and were also used by violin makers to produce perfect sound boxes. As a result, Chladni was nicknamed ‘the father of acoustics’. Now, for the very first time, Chaldni’s principles form the basis of a composition comissioned for a multimedia performance. The composers Andrew Claes and Thomas Smetryns, the HERMESensemble and the video artist Kurt Ralske are together taking up the challenge of making music visible, live on stage. composition Andrew Claes, Thomas Smetryns | video Kurt Ralske

KAAITHEATER

Ictus[BE]

Riccardo Nova – Primes 22/03/2010 — 20:30 — KAAITHEATER MUSIC | € 20/16 (cat. 1), € 15/12 (cat. 2) | www.ictus.be | See also p. 73

Muziek als heilige wetenschap In zijn recente werk ontwikkelt de Milanees Riccardo Nova (1960) een heel eigen geluid, op het snijpunt van traditionele Indische muziek, eigentijdse muziek en experimentele noise. Zijn composities integreren het esoterische van de klassieke muziek van ZuidIndia: een grote ritmische virtuositeit gebaseerd op een heilige wetenschap der getallen. Daaraan refereert ook de titel van dit nieuwe, avondvullende werk: Primes, priemgetallen. Op de scène drie Indische muzikanten (een violist en twee percussionisten, onder wie BC Manjunath, de grootmeester van het mrigandam), vijf muzikanten van Ictus, van wie de instrumenten ontdubbeld worden door MIDI-relais, en loop-machines.

De la musique comme une science sacrée La production récente du Milanais Riccardo Nova (1960) se distingue par un son très singulier, au carrefour de la tradition indienne, de la musique contemporaine et de la noise expérimentale. La musique de Nova intègre l’ésotérisme de la musique classique du sud de l’Inde : haute virtuosité rythmique dans le cadre d’une science sacrée des nombres. C’est le sens du titre de cette nouvelle œuvre, qui couvre une soirée : Primes, nombres premiers. Sur la scène : trois musiciens indiens (un violoniste et deux percussionnistes, dont le grand maître du mrigandam, BC Manjunath), cinq musiciens d’Ictus, dont les instruments sont démultipliés par les relais MIDI, et des échantillonneurs en boucle.

Music as a sacred science In his recent work, the Milanese Riccardo Nova (1960) has developed his own sound where traditional music, contemporary music and experimental noise meet. His compositions integrate the esoteric element of the classical music of Southern India: a great rhythmic virtuosity based on a sacred science of numbers. The title of this new fulllength performance, Primes, also refers to this. On stage there are three Indian musicians (a violinist and two percussionists, including B.C. Manjunath, master of the mrigandam), and five Ictus musicians whose instruments are duplicated using MIDI-relays and loop machines. Riccardo Nova, Primes – for Indian instruments, chamber orchestra and electronics | commissioned by l’Opéra de Lille 63

Philippe Quesne/Vivarium Studio[FR]

KAAITHEATER

La mélancolie des dragons 9/03/2010 — 20:30 — KAAITHEATER THEATRE | in a mix of English, French & German | 75 min. | € 15/12 www.vivariumstudio.net

maar muziek dient als voedingsbodem voor de acteurs, in deze voorstelling hard rock en middeleeuwse muziek. La mélancolie des dragons is bovenal een stuk over vriendschap. ‘De onwaarschijnlijke naturel van de acteurs, de poëtische vondsten en de humor die nergens cynisch wordt, maakt van ‘La mélancolie des dragons’ ontwapenend en sterk theater.’ – deredactie.be

‘Absoluut meesterwerk!’ – De Morgen ‘Maar bovenal regeert in ‘La mélancolie des dragons’ een ongeziene versie van absurdisme, vernuftig en hilarisch tegelijk.’ – De Standaard

Hard rock en middeleeuwse muziek Zes hardrockers – lange vettige haren, Metallica-T-shirts – hebben motorpech met hun oude Citroën en stranden in een besneeuwd landschap. Ze sluiten vriendschap met de toevallige voorbijgangster Isabelle en tonen haar met kinderlijk enthousiasme hun alternatief mobiel attractiepark. De Franse beeldend kunstenaar en scenograaf Philippe Quesne richtte in 2003 het gezelschap Vivarium Studio op. Met een vaste groep acteurs, beeldend kunstenaars, muzikanten en een hond maken ze assemblagetheater. Ze tonen een vivarium van de menselijke soort, een tranche de vie, gedetailleerd én humoristisch. Inspiratiebronnen zijn Beckett, Maeterlinck maar ook Goya en Dürer. Geen tekst of psychologie,

Hard rock et musique médiévale Six musiciens de hard rock – longs cheveux gras, T-shirts Metallica – connaissent une panne avec leur vieille Citroën et se retrouvent coincés dans un paysage enneigé. Ils rencontrent la passante fortuite Isabelle et lui montrent, avec un enthousiasme enfantin, leur parc d’attractions mobile, plutôt alternatif. En 2003, le plasticien et scénographe français Philippe Quesne fonde la compagnie Vivarium Studio. Avec un groupe fixe de comédiens, de plasticiens, de musiciens et un chien, il crée du théâtre d’assemblage. Ils mettent en scène un vivier de l’espèce humaine, des tranches de vie, détaillées et humoristiques. Les sources d’inspiration sont Beckett, Maeterlinck, mais aussi Goya et Dürer. Dans ce spectacle, les comédiens ne s’appuient pas sur le texte ou la psychologie, mais se nourrissent de

la musique – en l’occurrence du hard rock et de la musique médiévale. Mais La mélancolie des dragons est avant une pièce sur l’amitié. ‘Un moment de grâce et de plaisir aussi riche et inutile que la vie dont il s’inspire.’ – Le Soir Hard rock and mediaeval music Six hard-rockers – long, greasy hair and Metallica T-shirts – have broken down in their old Citroën and are stranded in a snow-covered landscape. They make friends with Isabelle, who happens to be passing, and with childish enthusiasm show her their alternative mobile amusement park. In 2003 the French artist and stage designer Philippe Quesne set up his Vivarium Studio theatre company to make assemblage theatre with a permanent group of actors, artists, musicians and a dog. They show a vivarium of the human species, a slice of life, detailed and humorous. Their sources of inspiration are Beckett and Maeterlinck, and Goya and Dürer too. It is not a script or psychology that provide the foundations on which the actors work, but music, in this case hard rock and mediaeval music. La mélancolie des dragons is above all a play about friendship.

concept, direction, design Philippe Quesne | with Isabelle Angotti, Zinn Atmane, Rodolphe Auté & Hermès, Sébastien Jacobs, Émilien Tessier, Tristan Varlot, Gaëtan Vourc’h | co-production Wiener Festwochen (Vienne), Hebbel am Ufer (Berlin), La rose des vents/Next Festival (Villeneuve-d’Ascq, Lille, Kortrijk, Tournai), Nouveau Théâtre cdn de Besançon et de Franche-Comté, Ménagerie de Verre (Paris), Le Forum (Blanc-Mesnil), Le Carré des Jalles (Ville de St-Médard-en-Jalles), Festival Perspectives (Saarbrücken) | support Région Île-de-France & Parc de la Villette, Centre National du Théâtre 64

MaisonDahlBonnema & Needcompany[NL/BE]

KAAISTUDIO’S

Ricky and Ronny and Hundred Stars – A Sado-Country Opera 12 & 13/03/2010 — 20:30 — KAAISTUDIO’S POP OPERA | in English, surtitled in Dutch & French | € 15/12 www.needcompany.org See also p. 59

On peut toujours rêver MaisonDahlBonnema, c’est le duo Hans Petter Dahl et Anna Sophia Bonnema. Leur premier opéra, The Ballad of Ricky and Ronny – a pop opéra, a été créé en octobre 2007 aux Kaaistudio’s et a été sélectionné pour le Theaterfestival 2008. Avec Ricky and Ronny and Hundred Stars – A SadoCountry Opera, ils ouvrent un autre registre musical. La victime, la souffrance et la problématique de l’engagement sont au cœur

Dream on MaisonDahlBonnema is het duo Hans Petter Dahl en Anna Sophia Bonnema. Hun eerste opera, The Ballad of Ricky and Ronny – a pop opera, ging eind 2007 in première in de Kaaistudio’s en werd geselecteerd voor Het Theaterfestival 2008. Met Ricky and Ronny and Hundred Stars – A SadoCountry Opera openen zij een ander muzikaal register. In deze opera staan het slachtoffer, het lijden en de problematiek van het engagement centraal. Ricky, Ronny en Hundred Stars bevinden zich in een moreel universum waar de beste intenties in hun tegendeel kunnen omslaan en de personificatie van het kwaad heilzame vibraties lijkt te verspreiden. Zij worden gestuurd in de richting van een sadistisch stelsel waarin ze alle houvast lijken te verliezen. Sado-Country als muziekstijl voor de nieuwe opera: één en al tristesse en het agressieve plezier deze tristesse te willen voelen door erover te zingen/vertellen. Een wereld gevoed door dagelijkse beslommeringen en morele dilemma’s en het eeuwige streven goed te willen doen. Dream on.

de cet opéra. Ricky, Ronny et Hundred Stars évoluent dans un univers moral, dans lequel les meilleures intentions peuvent se retourner contre eux et où la personnification du mal semble produire des vibrations salutaires. Ils sont propulsés en direction d’un système sadique dans lequel ils semblent perdre tous leurs repères. Sado-Country ou le style musical d’un nouvel opéra : rien que de la tristesse et le plaisir agressif de vouloir ressentir cette tristesse en la chantant et la racontant. Un monde nourri par les soucis, les dilemmes, et l’éternelle quête d’agir pour le mieux. On peut toujours rêver. Dream on MaisonDahlBonnema is the name adopted by the duo of Hans Petter Dahl and Anna Sophia Bonnema. Their first opera, The Ballad of Ricky and Ronny – a pop opera, opened at the Kaaithea-

ter Studios in October 2007 and was selected for the 2008 Theatre Festival. With Ricky and Ronny and Hundred Stars – A Sado-Country Opera they are opening a new musical register. In this opera the victim, suffering and the problem of involvement play a central role. Ricky, Ronny and Hundred Stars find themselves in a moral universe where the best intentions can turn into the opposite and the personification of evil appears to be radiating beneficial vibrations. They are guided towards a sadistic system in which they appear to completely lose their grip. Sado-Country as a music style for the new opera: complete and utter sorrow and the aggressive pleasure of wanting to feel this sorrow by singing or talking about it. A world nourished by day-today worries and moral dilemmas and the eternal endeavour to do good. Dream on.

concept Anna Sophia Bonnema, Hans Petter Dahl | with Anna Sophia Bonnema, Hans Petter Dahl, Louise Peterhoff, a drummer | libretto Anna Sophia Bonnema | music Hans Petter Dahl | costumes, lights MaisonDahlBonnema | animation Jan Bultheel | production Needcompany/MaisonDahlBonnema | co-production Theater aan het Vrijthof, Euregionaal Opera• en Muziektheaterfestival (Maastricht), Noorderzon/Grand Theatre (Groningen) | in collaboration with Kaaitheater

Toneelgroep Amsterdam/Ivo van Hove[NL]

KAAITHEATER

Zomertrilogie 13/03/2010 — 19:00!! — KAAITHEATER 14/03/2010 — 15:00!! — KAAITHEATER THEATRE | in Dutch | ca. 240 min. (to be confirmed) | € 20/16 | www.toneelgroepamsterdam.nl Matinee Kadee: free workshop for children (4–12 years), 14/03 — p. 4-7 © Jan Versweyveld

rent leurs vacances annuelles. Son fiancé Leonardo et sa sœur Vittoria s’affairent également aux préparatifs de leur séjour hors de la ville : ils sont moins riches, et choisissent de vivre à crédit pour pouvoir prendre part au manège de la consommation, des fêtes et de la décadence. Lorsque Giacinta s’arrange pour que son soupirant Guglielmo la rejoigne dans sa résidence secondaire naît une série de situations comiques à travers lesquelles Goldoni porte un regard critique sur l’esprit borné de la bourgeoisie et l’absence d’amour et d’amitié véritables.

Liefde in tijden van crisis Na het succes van Romeinse Tragedies en Angels in America presenteert het Kaaitheater opnieuw een theatermarathon van Toneelgroep Amsterdam. Regisseur Ivo van Hove brengt het hele ensemble op de been en gaat aan de slag met een lichtvoetige zedenkomedie van de 18de-eeuwse Italiaanse blijspeldichter Carlo Goldoni, in een tekstbewerking van Gerardjan Rijnders. Zomertrilogie zoemt in op de materialistische excessen en amoureuze ontwikkelingen van een familie uit de gegoede burgerij. De rijke Filippo en zijn dochter Giacinta bereiden zich voor op de jaarlijkse vakantie. Ook haar verloofde Leonardo en zijn zus Vittoria treffen voorbereidingen voor hun verblijf buiten de stad: zij zijn minder welgesteld maar kiezen ervoor op krediet te leven en mee te draaien in de mallemolen van consumptie, feesten

en decadentie. Wanneer Giacinta ervoor zorgt dat ook haar aanbidder Guglielmo naar het buitenhuis komt, ontstaat een reeks komische situaties waarin Goldoni kritiek levert op de burgerlijke kortzichtigheid en het gebrek aan ware liefde en vriendschap. L’amour en temps de crise Après le succès des Romeinse tragedies et d’Angels in America, le Kaaitheater présente à nouveau un spectacle marathon du Toneelgroep Amsterdam. Le metteur en scène Ivo Van Hove réunit tout l’ensemble et s’attaque à une comédie de mœurs légère du poète italien de la comédie du XVIIIe siècle, Carlo Goldoni. Zomertrilogie (Trilogie d’été) se focalise sur les excès matérialistes et les développements amoureux d’une famille de la bourgeoisie aisée. Le fortuné Filippo et sa fille Giacinta prépa-

Love in the Time of Crisis Following the success of Roman Tragedies and Angels in America, Kaaitheater is once again presenting a theatre marathon by Toneelgroep Amsterdam. The director Ivo van Hove mobilises the whole ensemble to tackle a light-hearted comedy of manners by the 18th-century Italian playwright Carlo Goldoni. Summer Trilogy focuses on the materialist excesses and amorous intrigues of an upper middle-class family. The wealthy Filippo and his daughter Giacinta are preparing for their annual holiday. Her fiancé Leonardo and his sister Vittoria are also getting ready to move to their residence outside the city: they are less wealthy but opt to live on credit and join in the madness of consumption, feasting and decadence. When Giacinta sees to it that her suitor Guglielmo also accompanies them to the summer residence, it gives rise to a series of comic situations in which Goldoni criticises middle-class short-sightedness and the lack of true love and friendship.

by Carlo Goldoni | direction Ivo van Hove | Dutch translation Gerardjan Rijnders | dramaturgy Peter van Kraaij | scenography, lighting Jan Versweyveld | costumes Wojciech Dziedzic | with Barry Atsma, Kitty Courbois, Renée Fokker, Fred Goessens, Marieke Heebink, Fedja van Huêt, Marwan Kenzari, Hans Kesting, Hugo Koolschijn, Halina Reijn, Eelco Smits, Karina Smulders, Charlie Chang Dagelet | support Rabobank

DD Dorvillier/human future dance corps[US]

KAAITHEATER

Choreography, a Prologue for the Apocalypse of Understanding, Get Ready! 19/03/2010 — 20:30 + 20/03/2010 — 20:30 — KAAITHEATER DANCE | € 15/12 See also p. 51

Le corps en tant que pont Parmi les thèmes récurrents de l’œuvre de la chorégraphe new-yorkaise DD Dorvillier, on peut citer le langage, la perception et la représentation (et leur imperfection). « Le corps est le pont parfait pour enjamber les lacunes du langage. La pensée lubrifie le pont. », dit-elle. Choreography, a Prologue for the Apocalypse of Understanding, Get Ready! est un triptyque dans lequel Dorvillier se penche sur la manière dont on tente de communiquer et de se comprendre. Dans la première partie, elle annonce qu’elle désire prendre

Het lichaam als brug Terugkerende thema’s in het werk van de New Yorkse choreografe DD Dorvillier zijn (het onvolmaakte van de) taal, perceptie en representatie. ‘Het lichaam is de perfecte brug over de lacunes van de taal. Denken smeert de brug’, zegt zij. Choreography, a Prologue for the Apocalypse of Understanding, Get Ready! is een triptiek waarin Dorvillier het heeft over hoe we proberen te communiceren en elkaar te begrijpen. In deel 1 geeft zij aan dat zij afstand wil nemen van woorden ten voordele van lichaamstaal. In deel 2 deelt zij de scène met Joaquim Pujol die eerst haar woorden en acties vertaalt en ten slotte haar korte, grappige dansjes omzet in eigen dansen. In het laatste deel nemen beweging en muziek (van cult-componiste Zeena Parkins) het over en zetten DD Dorvillier, Heather Kravas, Amanda Piña en Elizabeth Ward de deconstructie van onze waarneming op een fraaie en ook humoristische wijze in scène.

distance avec les mots pour privilégier le langage corporel. Dans la deuxième partie, elle partage la scène avec Joaquim Pujol qui traduit d’abord ses paroles en actions et transpose ensuite ses petites danses amusantes en danses personnelles. Dans la troisième et dernière partie, les mouvements et la musique (de la compositrice culte Zeena Parkins) prennent le dessus, et DD Dorvillier, Heather Kravas, Amanda Piña et Elizabeth Ward mettent en scène la déconstruction de notre perception de manière élégante et humoristique. The body as a bridge The recurring themes in New York choreographer DD Dorvillier’s work are language, perception and representation and their imperfections. ‘The body is the perfect bridge in these impossible gaps. Thinking is the fluid that lubricates the bridge.’

Choreography, a Prologue for the Apocalypse of Understanding, Get Ready! is a triptych in which Dorvillier looks at the way we try to communicate and understand each other. In part 1 she indicates that she wants to distance herself from words in favour of body language. In part 2 she shares the stage with Joaquim Pujol, who first translates her words and actions and finally converts her short and comical dance steps into dances of his own. In the last part, movement and music (by the cult composer Zeena Parkins) take over and DD Dorvillier, Heather Kravas, Amanda Piña and Elizabeth Ward charmingly and also humorously stage the deconstruction of our perception. ‘Ms. Dorvillier has one of the most audacious imaginations around.’ – Jennifer Dunning, The New York Times

texts, choreography DD Dorvillier | in collaboration with Heather Kravas, Amanda Piña, Joaquim Pujol, Elizabeth Ward | composer Zeena Parkins | lighting design, animation Thomas Dunn | commissioned by the Bessie Schönberg/First Light Commissioning and Creative Residency Program of Dance Theater Workshop | support Jerome Foundation, Ford Foundation, National Endowment for the Arts, New York State Council on the Arts, Jerome Robbins Foundation | created, in part, while in residence at Florida State University’s Maggie Allesee National Center for Choreography (in partnership with Dance Theater Workshop’s Creative Residency Program) and at Performing Arts Forum (St. Erme, France) | support New York City Department of Cultural Affairs 67

Alexandra Bachzetsis[CH]

KAAISTUDIO’S

Dream Season 18, 19 & 20/03/2010 — 20:30 — KAAISTUDIO’S THEATRE | in English | € 12,5/10 www.alexandrabachzetsis.com

WoWmen! Is vrouwelijkheid een aangeleerde rol of is het een essentieel onderdeel van onze identiteit? Alexandra Bachzetsis imiteert en parodieert (vrouwelijke) rolmodellen in onze mediamaatschappij. Marijs Boulogne verbeeldt de vrouwelijke seksualiteit op scène. Naar aanleiding van deze twee voorstellingen focust het Kaaitheater samen met deBuren twee weken lang op gender en performativiteit. Met performances, video’s, lezingen en debatten. Meer info vanaf begin januari. La féminité est-elle un rôle acquis ou une part innée de notre identité ? Alexandra Bachzetsis imite et parodie les modèles (féminins) de notre société médiatisée. Marijs Boulogne représente la sexualité féminine sur scène. À l’occasion de ces deux spectacles, le Kaaitheater et deBuren se penchent deux semaines durant sur les questions de sexe et de performativité. Au programme : des vidéos, des conférences et des débats. Plus d’informations au début du mois de janvier. Is femininity an acquired role or is it an essential part of our identity? Alexandra Bachzetsis imitates and parodies (female) role models in our media society. Marijs Boulogne portrays female sexuality on stage. To accompany these two pieces, the Kaaitheater will, together with deBuren, focus for two weeks on gender and performativity. With performances, videos, talks and debates. More information as from early January.

Een erotische, antropologische blik op onze samenleving Alexandra Bachzetsis ontrafelt in haar werk de codes van genres uit de mainstream populaire cultuur: hiphop, mode, striptease, film. In Dream Season neemt zij de conventies van de soap opera onder de loep. Protagonisten zijn twee vrouwen en twee mannen, genoeg materiaal voor een mogelijk romantisch drama. Als pionnen op een schaakbord representeren ze een reeks archetypische figuren in eindeloze combinaties. Zoals in een echte soap wordt het ‘verhaal’ regelmatig onderbroken door de ‘werkelijkheid’: reclamespots, hier weliswaar ‘gespeeld’ door dezelfde acteurs. Dream Season is een soap en een onderzoek naar soap, een verhaal en een metaverhaal. Zoals steeds speelt Bachzetsis op de dunne lijn tussen parodie en empathie, tussen analyse en identificatie. Dream Season is grappig kritisch, hedendaags vrouwelijk. Het is een erotische antropologische blik op onze samenleving. Un regard érotique et anthropologique sur notre société Alexandra Bachzetsis tente de décrypter les codes de la culture populaire dominante : hip-hop, mode, strip-tease, cinéma. Dans Dream Season, elle passe au crible les conventions du feuilleton télévisé populaire. Les protagonistes sont deux femmes et deux hommes, de quoi largement alimenter un drame romantique. Tels des pions sur un échiquier, ils incarnent une série de personnages archétypaux qui évoluent dans des combinaisons infinies. Comme dans un feuilleton véritable, « l’histoire » est sans cesse interrompue par la « réalité » : des

messages publicitaires – « interprétés » il est vrai par les mêmes comédiens. Dream Season est un feuilleton et une analyse du phénomène feuilleton, une histoire et une métahistoire. Comme à son habitude, Bachzetsis joue sur le fil ténu entre la parodie et l’empathie, l’analyse et l’identification. Dream Season est critique et drôle, contemporain et féminin : un regard érotique et anthropologique sur notre société. An erotic anthropological view of our society In her work Alexandra Bachzetsis has been exploring the realms of mainstream popular culture such as hip-hop, fashion, striptease and film. In Dream Season she examines the conventions of soap opera. The protagonists are two women and two men, a recipe for a potential romantic disaster. Like pawns on a chessboard, they represent a series of archetypal characters in endless combinations. As in a real soap opera, the ‘story’ is regularly interrupted by ‘reality’: commercial breaks which are here ‘enacted’ by the same actors. Dream Season is a soap opera and a study of soap opera, a story and a meta-story. As always, Bachzetsis plays on the thin line that separates parody and empathy, analysis and identification. Dream Season is amusingly critical, contemporary and feminine. It is an erotic anthropological view of our society.

concept, choreography Alexandra Bachzetsis | performance Alexandra Bachzetsis, Nicolas Lloyd, Liz Kinoshita, Gabriel Schenker/Garlos Garbin, Martina-Sofie Wildberger | dramaturgy Nicole Borgeat | light Tina Bleuler | music Lies Vanborm | costumes Tina Bleuler in collaboration with Linda Dürst | set design in collaboration with Sylvie Kleiber | video in collaboration with Patriez van der Wens | graphic design Julia Born, Boyplaygirl | production Morris Mendi in collaboration with Emilie Nana | co-production Theaterhaus Gessnerallee (Zürich), Dampfzentrale (Bern), Theater Chur, Arsenic (Lausanne), ADC (Geneva) | support Pro Helvetia Arts Council of Switzerland, Päsidialdepartement der Stadt Zürich, Kanton Zürich, Ernst Göhner Stiftung, Schweizerische Interpretenstiftung (SIS), Reso Danse 68

Marijs Boulogne & Kaaitheater[BE]

KAAISTUDIO’S

Sexualité féminine, extase et désir Marijs Boulogne a une façon qui lui est propre d’aborder la sexualité féminine sur scène. Son langage théâtral, riche en fantaisie n’est pas courant, mais direct. Dans le cadre de comédie musicale et du spectacle classique, elle parvient à s’adresser à un large public. Marijs Boulogne a frappé les esprits dès son projet de fin d’études, Endless

Medication, qui était à l’affiche du Kunstenfestivaldesarts 2003, et qui a été sélectionné la même année pour Het Theaterfestival. Depuis 2000, elle joue ses « performances de broderie » Excavations qui ont abouti dans le spectacle de théâtre Pas – maar al rot. Avec Marzipan or Plexi, Marijs Boulogne crée un spectacle anglophone qui conjugue le caractère narratif du conte, les éléments de la comédie musicale (texte, musique, danse) et la singularité de la performance. Le spectacle se déroule dans un palais où le dernier rejeton d’une sinistre famille royale dépérit devant sa marotte favorite : un aquarium sous-marin. Un conte de fées sur « l’appétence » : le désir, l’extase (féminine), la symbiose et la sexualité. (Female) Sexuality, Ecstasy and Desire The way in which Marijs Boulogne presents female sexuality on stage is unique. Her imaginative theatre language is unusual, but direct. She knows how to address a wide audience within a mainstream context of musical and spectacle. Marijs Boulogne had already attracted attention with her final school project Endless Medication, which was shown in 2003 at Kunstenfestivaldesarts and in the same year was among the selections of Het Theaterfestival. From 2000, under the name Excavations, she presented her ‘embroidery-performances’ which resulted in the theatre performance Pas – maar al rot. Both were staged at the Kaaistudio’s. With Marzipan or Plexi Boulogne has created a production in English that combines the narrative character of a

Verlangen, extase, symbiose en seksualiteit De manier waarop Marijs Boulogne vrouwelijke seksualiteit op de scène brengt is uniek. Haar fantasierijke theatertaal is onalledaags en direct. Binnen een mainstream kader van musical en spektakel weet ze een breed publiek aan te spreken Marijs Boulogne viel al op met haar afstudeerproject Endless Medication, dat in 2003 op het Kunstenfestivaldesarts werd getoond en in datzelfde jaar ook tot de selectie van Het Theaterfestival behoorde. Vanaf 2000 speelde zij onder de noemer Excavations haar ‘borduur-performances’ die resulteerde in de theatervoorstelling Pas – maar al rot, beide te zien in de Kaaistudio’s. Met Marzipan or Plexi (Marsepein of Plexi) maakt Marijs Boulogne een Engelstalige voorstelling die het vertelkarakter van een sprookje combineert met musical (tekst, muziek, dans) en de eigenzinnigheid van een performance. De voorstelling speelt in een paleis waar de laatste telg van een duistere koningsfamilie wegkwijnt bij zijn grootste hobby: een diepzeeaquarium. Een sprookje over ‘honger’: verlangen, (vrouwelijke) extase, symbiose en seksualiteit.

fairy tale with a musical (text, music, dance) and the intractability of a performance. The performance takes place in a palace where the final descendant of a dark royal family pines away his time with his favourite hobby: a deep-sea aquarium. A fairy tale about ‘hunger’: desire, (female) ecstasy; symbiosis and sexuality.

concept, text, direction Marijs Boulogne | dramaturgy Marianne Van Kerkhoven (Kaaitheater) | performed and danced by Ragna Aurich, Eva Schram, Timna Vanhecke, Urska Vohar, Jelena Rusjan, Vlasta Veselko, Katja Kosi, Evin Hadzialjevic, Kaja Terzan, a.o. | costumes Rachid Laachir | musical arrangement Peter Pázmány | co-production Kaaitheater, Tanzquartier/Siemens Arts Program, Zavod Emanat, vzw Buelens Paulina | support Vlaams Fonds voor de Letteren

Zita Swoon & Rosas[BE]

KAAITHEATER

Dancing with the Sound Hobbyist 25/03 — 19:00!! + 26, 27/03/2010 — 20:30 — KAAITHEATER LIVE CONCERT + DANCE | € 25/20 www.zitaswoon.com | www.rosas.be | See also p. 10, 37 7 PM: performance at 19:00 on 25/03 — See p. 4-7 © Paul Lamont

Die spelen, grotendeels akoestisch, nooit eerder gehoorde composities van Stef Kamil Carlens. Dancing with the Sound Hobbyist wordt zo een meesterlijke dialoog tussen beweging en klank, een avontuurlijke danstrip doorheen de kosmopolitische muziekwereld van Zita Swoon.

Meesterlijke dialoog Temidden van de bloeiende Belgische rockscène van de jaren ’90 richtte Stef Kamil Carlens (ex-dEUS) een nieuwe band op met een heel eigen sound: Zita Swoon. In hun nummers mengt catchy pop zich met blues, funk, soul, disco, afro-cubaanse ritmes en rauwe rock. Met Dancing with the Sound Hobbyist waagt Zita Swoon zich op een nieuw pad én aan een nieuwe samenwerking: met Anne Teresa De Keersmaeker en haar dansgezelschap Rosas. De choreografe coachte de twee zangeressen van Zita Swoon en Rosasdanser Simon Mayer, die eerder dit seizoen te zien is in de nieuwe creatie van Rosas. Hij vindt moeiteloos zijn plek tussen de bandleden van Zita Swoon.

Dialogue magistral Au sein de la scène rock belge florissante des années 90, Stef Kamil Carlens (ex-dEUS) fonde un nouveau groupe à la sonorité très personnelle : Zita Swoon. Leurs compositions marient la pop entraînante, le blues, le funk, la soul, le disco, les rythmes afro-cubains et le rock rauque. Avec Dancing with the Sound Hobbyist, Zita Swoon s’aventure sur une nouvelle voie et engage une nouvelle collaboration : un spectacle avec Anne Teresa De Keersmaeker et sa compagnie Rosas. La chorégraphe a guidé deux chanteuses de Zita Swoon et le danseur de sa compagnie, Simon Mayer, que l’on a pu voir plus tôt dans la saison dans la nouvelle création de Rosas. Il évolue comme un poisson dans l’eau au milieu des membres de Zita Swoon. Ceux-ci interprètent, principalement en acoustique, des compositions inédites de Stef Kamil Carlens. Dancing with the Sound Hobbyist constitue un dialogue magistral entre le mouvement et le son, un périple dansant aventureux à travers l’univers musical cosmopolite de Zita Swoon.

PM Masterly dialogue Amidst the flourishing Belgian rock scene of the 1990’s, Stef Kamil Carlens (ex-dEUS) founded a new band with a very distinct sound: Zita Swoon. Their songs mix catchy pop with blues, funk, soul, disco, Afro-Cuban rhythms and raw rock. With Dancing with the Sound Hobbyist, Zita Swoon is exploring a new path and a new collaboration: with Anne Teresa De Keersmaeker and her dance company Rosas. The choreographer coached the two Zita Swoon singers and Rosas dancer Simon Mayer, seen earlier this season at the Kaaitheater in the new Rosas creation. He effortlessly finds his place among the band members of Zita Swoon. They play, largely acoustically, never before heard compositions by Stef Kamil Karlens. Dancing with the Sound Hobbyist thus becomes a masterly dialogue between movement and sound, an adventuresome dance trip through the cosmopolitan music world of Zita Swoon.

Zita Swoon: Stef Kamil Carlens (organ, guitar, vocals), Aarich Jespers (percussion), Kapinga Gysel (vocals, xylofoon, percussion, dance), Bart Van Lierde (electric bass, contrabass), Joris Caluwaerts (grand piano, keyboards), Amel Serra García (percussion), Eva Tshiela Gysel (vocals, xylofoon, percussion, dance) | Rosas: Simon Mayer (dance, vocals) | coaching choreography Anne Teresa De Keersmaeker | choreography Simon Mayer, Tuur Marinus, Eva Tshiela Gysel, Kapinga Gysel | musical director Stef Kamil Carlens | light design Luc Schaltin | sound (foh) Bjorn Deberg | sound (monitoring) Johan Vandenbossche | backline Anthony Mistiaen | costume design Stef Kamil Carlens, Eva Tshiela Gysel, Kapinga Gysel | costumemaker Lut Tamsin | production manager Laurence Bourgeois | production Wolvin vzw in collaboration with Rosas | support Vlaamse Gemeenschap 70

Meg Stuart/Damaged Goods &

EIRA [BE/PT]

KAAITHEATER

BLESSED 31/03 + 1/04/2010 — 20:30 — KAAITHEATER DANCE | 80 min. | RERUN | € 15/12 www.damagedgoods.be | See also p. 21 Danscursus (NL), 1/04 — p. 4-7

Lutte pour la vie La chorégraphe américano-belge Meg Stuart rencontre le danseur et chorégraphe portugais Francisco Camacho pour la première fois à New York, dans les années 80. Il la suit en Belgique et danse dans le premier spectacle qu’elle réalise à Bruxelles, Disfigure Study. En 2007, ils créent ensemble le spectacle très applaudi, BLESSED, qui est repris cette saison dans la grande salle du Kaaitheater. Sur scène, le décor se compose d’une

Struggle for life De Amerikaans-Belgische choreografe Meg Stuart ontmoette de Portugese danser en choreograaf Francisco Camacho voor het eerst in New York eind jaren 80. Hij volgde haar naar België om te dansen in haar debuut Disfigure Study. In 2007 creëerden zij samen het fel bejubelde BLESSED, dat nu hernomen wordt in de grote zaal van het Kaaitheater. Op de scène staan een hutje, een palmboom en een zwaan in bordkarton. Traag, mechanisch en met de blik op oneindig wandelt een man door zijn stille paradijs. Tot het begint te regenen en zijn schijnbaar onverstoorbare wereld langzaam in elkaar zakt. Met BLESSED weet Meg Stuart op een poëtische en krachtige manier de essentie van de condition humaine te vatten. Eenvoudige elementen als regen, karton en het menselijk lichaam vormen een ultiem verweer tegen elke ondergang. Een onverbiddelijke struggle for life, die door de sensitieve kracht van zijn esthetiek door alle somberheid heen ook troost weet te bieden.

hutte, d’un palmier et d’un cygne en carton. Lentement, mécaniquement, le regard dans le vide, un homme se promène dans son paradis tranquille. Jusqu’au moment où il commence à pleuvoir : soudain son monde, en apparence inébranlable, commence à s’écrouler. Avec ce spectacle, Meg Stuart parvient à saisir, avec poésie et vigueur, l’essence de la condition humaine. Des éléments simples comme la pluie, le carton et le corps humain constituent un rempart ultime contre tout déclin. Une impitoyable lutte pour la vie qui, au-delà de toute noirceur, parvient à offrir du réconfort grâce à la force sensible de son esthétique. Struggle for life American-Belgian choreographer Meg Stuart met Portuguese dancer and choreographer Francisco Camacho for the first time in New York at the end of the

1980’s. He followed her to Belgium to dance in her debut Disfigure Study. In 2007, they together created the widely acclaimed BLESSED, which is now being presented again in the large auditorium of the Kaaitheater. On stage are a hut, a palm tree and a swan in cardboard. Slowly, mechanically and single-mindedly, a man strolls through his silent paradise. Until it starts to rain and his seemingly imperturbable world slowly collapses. With BLESSED, Meg Stuart has poetically and compellingly grasped the essence of the human condition. Simple elements like rain, cardboard and the human body are an ultimate defence against any downfall. An unrelenting struggle for life, which • due to the sensitive power of its aesthetics • is also capable of providing comfort despite all the gloom.

choreography Meg Stuart | creation, performance Francisco Camacho, Kotomi Nishiwaki | music Hahn Rowe | dramaturgy Bart Van den Eynde | installation Doris Dziersk | costumes Jean-Paul Lespagnard | light Jan Maertens | choreographic assistance Abraham Hurtado | production manager Tanja Thomsen | technical direction Britta Mayer, Jan Maertens | sound Vincent Malstaf, Milos Vujkovic | stage manager Kay Hupka, Rinus Van de Velde | set assistance Ania Pas | costume assistance Françoise Hottois | production Damaged Goods, EIRA | co-production Vooruit (Ghent), Volksbühne am RosaLuxemburg-Platz (Berlin), PACT Zollverein (Essen), Centro Cultural de Belém (Lisbon), Théâtre de la Bastille (Paris), Festival d’Automne (Paris) | Meg Stuart & Damaged Goods are supported by the Flemish government and the Flemish Community Commission; Francisco Camacho & EIRA are supported by MC/IA. 71

Alix Eynaudi & Agata Maszkiewicz[BE/AT]

KAAISTUDIO’S

long long short long short 1 & 2 /04/2010 — 20:30 — KAAISTUDIO’S DANCE | € 12,5/10 CO-PRODUCED BY KAAITHEATER dans l’espace, mais demeure aussi à proximité, elle joue sur plusieurs registres, de la description dite objective à l’interprétation dite déformée. Le spectacle analyse comment il peut associer et faire concorder des personnes, des actions, des images, des atmosphères, des sons, de la lumière, des lieux, etc.

Duet in hoofdstukken Alix Eynaudi behoort tot de eerste generatie van P.A.R.T.S. en danste tot 2002 bij Rosas. Haar eerste eigen creatie, Supernaturel (2007), was een pareltje en stond vorig jaar in de Kaaistudio’s. In Big 3/happy end (2006) van Superamas kon je haar en Agata Maszkiewicz al eerder aan het werk zien. Vorig jaar beslisten zij om te gaan samenwerken. Het eerste resultaat was de film The Visitants (2008). long long short long short wordt hun eerste dansproductie. long long short long short kondigen zij aan als ‘een duet in hoofdstukken. In zijn vorm gaat het vele kanten uit. Het legt grote afstanden af in tijd en ruimte maar blijft ook kortbij. Het bespeelt zeer uiteenlopende registers, van zogezegd objectieve beschrijvingen tot zogezegd verwrongen interpretaties. De voorstelling onderzoekt hoe ze per-

sonen, acties, beelden, sferen, geluid, licht, locaties enz. met elkaar kan associëren en op elkaar kan afstemmen.’ Duo en chapitres Alix Eynaudi appartient à la première génération de P.A.R.T.S. et a dansé jusqu’en 2002 avec la compagnie Rosas. Sa première création, Supernaturel (2007), était une perle que les Kaaistudio’s ont présentée la saison passée. Vous avez pu voir Alix Eynaudi et Agata Maszkiewicz dans le spectacle Big 3/happy end (2006) de Superamas. L’année passée, elles ont décidé de travailler ensemble. Le premier résultat était le film The Visitants (2008). long long short long short est leur premier spectacle de danse. Elles qualifient long long short long short de « duo en chapitres ». La forme prend diverses directions : elle effectue de grandes distances dans le temps et

Duet in chapters Alix Eynaudi was a member of the first P.A.R.T.S. generation and danced with Rosas until 2002. The first creation of her own, Supernaturel (2007), was a real gem and was on at the Kaaistudio’s last year. She and Agata Maszkiewicz performed together in Big 3/happy end (2006), a performance by Superamas. Last year they decided to start working together. Their first collaboration took the form of a movie, The Visitants (2008). Long long short long short will be their first dance production. They announce long long short long short as ‘a duet in chapters that is made of multiform parts, places, and times, and that travels across very far-away as well as very close distances. Exploring witnessing practices from different fields in a wide range of registers, from so-called objective descriptions to socalled distortive interpretations, the performance tests out ways of associating and attuning different persons, actions, images, atmospheres, sound, light, locations, etc., with each other.’

concept, performance Alix Eynaudi, Agata Maszkiewicz | artistic collaboration Paula Caspão | production Margarita Production for The Other vzw, Lisa Schmidt/VierHochDrei (AT) | co-production Kaaitheater, Kunstencentrum Buda (Kortrijk) | in association with WorkSpace Brussels, BRUT Wien (AT), DANS. KIAS studio (AT)

BOZAR & KAAITHEATER PRESENT

Ictus

KAAITHEATER

[BE]

Harry Partch, ‘The Wayward’/Tim Mariën, Creation 20/04/2010 — 20:30 — KAAITHEATER MUSIC | € 20/16 (cat. 1), € 15/12 (cat. 2) | www.ictus.be | www.harrypartch.com HARRY PARTCH, THE WAYWARD (1941/1943), IN A NEW REALISATION BY TIM MARIËN THE WAYWARD: 1. U.S. HIGHBALL, 2. SAN FRANCISCO, 3. THE LETTER, 4. BARSTOW. EIGHT HITCHHIKER INSCRIPTIONS

Pérégrinations à travers les ÉtatsUnis de la Grande Dépression Tout comme son prédécesseur Charles Ives, Harry Partch (1901–1974) a donné une perspective nouvelle à l’histoire de la musique américaine. Il a grandi au début du XXe siècle, dans de petits villages entre l’Arizona et le Nouveau-Mexique et y a été témoin du déclin du Grand Ouest. C’est dans ce creuset culturel que l’on retrouve le germe de son existence nomade, de sa pensée libre, de l’élaboration de sa théorie musicale et de l’instrumentation étrange qu’elle a générée. Sa musique rappelle le blues expérimental, le spoken word ou le mono-

Omzwervingen doorheen het Amerika van de Grote Depressie Harry Partch (1901–1974) heeft, zoals zijn voorganger Charles Ives, de Amerikaanse muziekgeschiedenis een nieuw perspectief gegeven. Hij groeide op begin twintigste eeuw, in kleine dorpjes tussen Arizona en New-Mexico en was er getuige van het verval van de ‘Old West’. De kiem van zijn zwervend bestaan, zijn ongeremd denken en het ontwikkelen van zijn muziektheorie en het daaruit voortkomende bizarre instrumentarium, is in die culturele smeltkroes gelegd. Zijn muziek doet denken aan experimentele blues, ‘spoken word’ of aan het klassieke monodrama en is zelden in Europa te horen. Speciaal voor Ictus herwerkt Tim Mariën The Wayward, een cyclus van liederen die het resultaat zijn van Partch’ omzwervingen doorheen het Amerika van de Grote Depressie. Op hetzelfde concert – en in dezelfde geest – de creatie van een nieuw werk van Tim Marïen. Als student musicologie ontdekte Mariën (1975) de muziektheorie van Harry Partch. Het was een openbaring die hem hielp zijn eigen ideeën verder vorm te geven.

drame classique. On a rarement l’occasion de l’entendre en Europe. À la demande d’Ictus, Tim Mariën transpose The Wayward, un cycle de lieder composés et écrits par Partch à la suite de ses pérégrinations à travers les ÉtatsUnis de la Grande Dépression. Lors de ce concert – et dans le même esprit – vous pourrez découvrir une nouvelle œuvre de Tim Mariën (°1975). Ce dernier a découvert la théorie musicale de Harry Partch au cours de ses études de musicologie : une révélation qui l’a aidé à donner corps à ses propres idées. Wanderings around America during the Great Depression Harry Partch (1901–1974), like his predecessor Charles Ives, put American musical history into a new perspective. He grew up at the start of the twentieth century in small villages between Arizona and New Mexico and witnessed the decline of the ‘Old West’. The seeds of his wandering existence, his uninhibited thinking and the development of his musical theory and the

bizarre range of instruments that emerged from it were sown in that cultural melting pot. His music is reminiscent of experimental blues, the spoken word or the classical monodrama and is rarely heard in Europe. Specially for Ictus, Tim Mariën has now reworked The Wayward, a series of songs that resulted from Partch’s wanderings around America during the Great Depression. In the same spirit, the concert also includes the first performance of a new work by Tim Mariën. Mariën (1975) discovered Harry Partch’s musical theory when studying musicology. It was a revelation that helped him shape his own ideas.

tg STAN[BE]

KAAITHEATER

The Fertile Crescent 22, 23 & 24/04/2010 — 20:30 — KAAITHEATER THEATRE/DANCE | in English, Arab & French, surtitled in English, Arab & French | € 15/12 www.stan.be See also p. 20, 62 © Ruanne Abou Rahme

ring aan de wieg van de beschaving die

De wieg van de beschaving Bij de voorstellingen van toneelspelersgezelschap STAN is de tekst gewoonlijk het vertrekpunt. Dit keer is dat anders. Op de scène staan drie danseressen, een Syrische actrice, een Palestijnse en een Belgische acteur. Er is muziek en beeldmateriaal van Palestijnse kunstenaars. En misschien toch ook tekst... Voor het maken van deze nieuwe voorstelling trekt STAN naar de Fertile Crescent of Al Hilal Al Khaseeb, de regio in de vorm van een wassende maan die ooit het Ochtendland, het oude Mesopotamië en Oud-Egypte omsloot en ook wel ‘de wieg van de beschaving’ wordt genoemd. Misschien wordt The Fertile Crescent een reflectie over de driehoek Beiroet-Palestina-Bagdad. Misschien brengen de makers een liefdesverkla-

– verwond en vertrapt – steeds weer uit de as verrijst. The Fertile Crescent wordt geen expliciete aanklacht maar een persoonlijke beschouwing met dans als uitgangspunt. Omdat dans dingen kan uitdrukken wanneer woorden niet meer toereikend zijn. Le berceau de la civilisation Le texte constitue en général le point de départ d’un spectacle de la compagnie STAN. Cette fois, le processus est différent. Sur scène, on aperçoit trois danseuses, une comédienne syrienne, un comédien palestinien et un comédien belge. Il y a de la musique et du matériel visuel d’artistes palestiniens. Il y aura peut-être du texte aussi … Pour créer ce nouveau spectacle, STAN se rend dans le Croissant fertile, ou l’Al Hilal Al Khaseeb, cette région

du Moyen-Orient en forme de croissant – aussi connue sous le nom de « berceau de la civilisation ». Peut-être The Fertile Crescent prendra-t-il l’allure d’une réflexion sur le triangle Beyrouth – Palestine – Bagdad. Peut-être les créateurs adresseront-ils une ode d’amour au berceau de la civilisation qui, bien que blessé et opprimé, renaît toujours de ses cendres. The Fertile Crescent ne sera pas un réquisitoire explicite, mais une considération personnelle dont le point de départ est la danse, parce que celle-ci peut exprimer ce que les mots ne parviennent parfois plus à dire. The cradle of civilisation Text is the usual point of departure for productions by theatre company STAN. Not this time. On stage are three dancers, a Syrian actress, a Palestinian and a Belgian actor. There is music and visual material by Palestinian artists. And perhaps also text... For the creation of this new production, STAN goes to the Fertile Crescent, or Al Hilal Al Khaseeb, the region in the form of a waxing moon, also known as ‘the cradle of civilisation’. Perhaps The Fertile Crescent becomes a reflection on the triangle Beirut-Palestine-Bagdad. Perhaps the makers present a declaration of love to the cradle of civilisation, which – injured and trampled underfoot – continually rises from the ashes. The Fertile Crescent is not an explicit indictment, but a personal view with dance as point of departure. Because dance is capable of expression when words fall short.

by Ruanne Abou Rahme, Eid Aziz, Tale Dolven, Yazan Khalili, Liz Kinoshita, Federica Porello, Rojina Rahmoon, Frank Vercruyssen | production tg STAN | co-production BIT Teatergarasjen (Bergen), Black Box Theatre (Oslo), Festival d’Automne (Paris), Théâtre La Bastille (Paris), Teatro Maria Matos (Lisbon)

Charlotte Vanden Eynde[BE]

Schervenstuk

KAAISTUDIO’S

(working title)

23 & 24/04/2010 — 20:30 — KAAISTUDIO’S DANCE/PERFORMANCE | € 12,5/10 www.wpzimmer.be CO-PRODUCED BY KAAITHEATER

Les fragments dont un être humain est composé Après son spectacle de groupe Beginnings/Endings, à l’affiche du Kaaitheater en 2005, Charlotte Vanden Eynde ne s’est pas reposée sur ses lauriers. Si, dès ses débuts, son œuvre est très proche des arts plastiques, l’installation vidéo Verroering (2006) pour le musée Dhondt-Dhaenens est sa première création dans un contexte

muséal. Sa performance Persdrang sur la plage d’Ostende (en juillet 2008) était le premier pas d’un retour à la danse et à la performance, et constituait d’emblée l’un des points d’orgue du nouveau festival biennal Dansand! À présent Charlotte Vanden Eynde crée à nouveau un spectacle de salle. Dans le solo Schervenstuk (titre provisoire), elle se place sous un verre grossissant pour observer, disséquer et restructurer les fragments dont un être humain est composé. Avec une caméra vidéo à la main, Charlotte Vanden Eynde veut s’affronter elle-même et se consacrer à l’analyse de son propre vocabulaire gestuel et langage corporel. Une fois de plus, elle veut évoquer une multitude d’associations émouvantes à partir d’images, de mouvements et de phrases simples. The different parts we are made of Following her group dance production, Beginnings/Endings, at the Kaaitheater in 2005, Charlotte has been anything but idle. Although her work has always been closely connected with visual art, Verroering (2006), a video installation for the Dhondt-Dhaenens Museum, was her first attempt to create a work in a museum setting. Her performance Persdrang, on the beach at Ostend (July 2008) was a first step towards dance/performance and immediately became a highlight of Dansand!, the new biennial dance festival. Now Vanden Eynde has once again created something for the stage. In the solo performance Schervenstuk (working title) she looks at herself through a magnifying glass and observes, analyses and reconstructs the different parts

De scherven waaruit een mens is opgebouwd Na haar groepsdansvoorstelling Beginnings/Endings, in 2005 in het Kaaitheater, heeft Charlotte Vanden Eynde niet stilgezeten. Was haar werk altijd al nauw verbonden met de beeldende kunst, met de video-installatie Verroering (2006) voor Museum Dhondt-Dhaenens creëerde ze voor het eerst werk in een museale context. Haar performance Persdrang op het strand van Oostende (juli 2008) was een eerste stap opnieuw richting dans/performance en meteen één van de hoogtepunten van het nieuwe tweejaarlijkse festival Dansand! Nu maakt Vanden Eynde opnieuw iets voor de zaal. In de solo Schervenstuk (werktitel) legt zij zichzelf onder een vergrootglas om de scherven waaruit een mens is opgebouwd te observeren, ontleden en herstructureren. Met de videocamera in de hand wil Vanden Eynde een confrontatie aangaan met zichzelf, en zich tegelijk ook toeleggen op het onderzoeken van haar eigen danstaal. Vanuit eenvoudige beelden, bewegingen en zinnen wil zij ook nu weer een veelheid aan ontroerende associaties op te roepen.

we are made of. With a video camera at hand, Vanden Eynde intends to confront herself, and at the same time investigate her own dance language. Once again she wants to evoke many moving associations based on simple images, movements and sentences.

choreography & performance Charlotte Vanden Eynde | coaching Nada Gambier | production wp Zimmer for vzw Filter | co-production Kaaitheater a.o.

Jan Ritsema/Johan Leysen/Peter Verburgt[FR/BE/NL]

KAAITHEATER

Wittgenstein Incorporated 28 & 30/04/2010 — 20:30 + 29/04/2010 — 19:00!! — KAAITHEATER THEATRE | RERUN | in Dutch | 160 min. | € 15/12 7 PM: performance at 19:00 on 29/04 | Theatercursus (NL), 30/04 — p. 4-7 Version française: 19, 20 & 21/04/2010 — Flagey (www.flagey.be, T 02 641 10 20) © Herman Sorgeloos

Voor velen die de voorstelling twintig jaar geleden zagen is Wittgenstein Incorporated nog steeds een referentiepunt. Het is dan ook legitiem en noodzakelijk om deze voorstelling in het ‘repertoire’ op te nemen zodat jongere generaties theaterkijkers ermee kunnen kennismaken. De Nederlandse én de Franse versie zullen dit seizoen in Brussel te zien zijn.

In het moment filosoferen De Kaaitheaterproductie Wittgenstein Incorporated ging 20 jaar geleden in première. De tekst van Peter Verburgt is een re-constructie van drie colleges die de Oostenrijkse filosoof Ludwig Wittgenstein (1889–1951) voor de Tweede Wereldoorlog in Cambridge gaf voor een beperkt publiek van collega’s en intimi. Wittgenstein liep heen en weer in de kamer terwijl hij hardop – improviserend – filosofeerde en anderen daarvan getuige liet zijn. De voorstelling is een monoloog waarin Johan Leysen niet alleen Wittgenstein ‘toont’, maar ook alle regieaanwijzingen en de schaarse replieken van Wittgensteins toehoorders. Het ‘in het moment filosoferen’ werd de metafoor van het ‘in het moment acteren’.

Philosopher à chaud La première de Wittgenstein Incorporated, une production du Kaaitheater, a eu lieu il y a 20 ans. Le texte de Peter Verburgt est une re-construction de trois conférences que le philosophe autrichien Ludwig Wittgenstein (1889–1951) a données avant la Seconde Guerre mondiale, à Cambridge, pour un public restreint, composé de confrères et d’amis intimes. Wittgenstein arpentait la pièce pendant qu’il philosophait à voix haute, en improvisant. Le spectacle est un monologue dans lequel Johan Leysen n’interprète pas seulement Wittgenstein, mais aussi toutes les didascalies et les rares répliques des auditeurs. Le « philosopher à chaud » devient une métaphore du « jouer à chaud ». Pour bon nombre de personnes ayant assisté au spectacle il y a vingt ans, Wittgenstein Incorporated demeure une référence. Il est donc légitime et indispensable de l’inscrire au répertoire, afin que les jeunes générations de spectateurs puissent le découvrir. Au cours de la saison 2009–2010, le spectacle sera présenté à Bruxelles, dans sa version française et néerlandaise.

Impromptu philosophising The Kaaitheater production Wittgenstein Incorporated had its premiere 20 years ago. The script, by the Dutch writer Peter Verburgt, is a re-construction of three lectures the Austrian philosopher Ludwig Wittgenstein (1889–1951) gave in Cambridge before the Second World War for a select audience of colleagues and close friends. Wittgenstein paced up and down the room while philosophising out loud and in impromptu fashion – while allowing others to witness it. Wittgenstein Incorporated is a monologue in which Johan Leysen not only plays the role of Wittgenstein but also acts out the directing instructions and the rare responses of Wittgenstein’s audience. ‘Impromptu philosophising’ became the metaphor for ‘impromptu acting’. Many of those who saw the performance twenty years ago still regard Wittgenstein Incorporated as a major point of reference. It is not only justifiable, but in fact essential for the memory of theatre to incorporate this performance in the ‘repertoire’ so that younger generations of theatregoers can experience it. Both the French and the Dutch versions will be staged in Brussels in the 2009–2010 season.

text Peter Verburgt | direction Jan Ritsema | with Johan Leysen | production Kaaitheater 1989 | production rerun Centre Dramatique National de Thionville-Lorraine 2009

Festivals www.vrijstaat-o.be | www.theaterfestival.be | www.workspacebrussels.be | www.kfda.be Het Kaaitheater werkt ook dit seizoen mee aan een aantal festivals. Bij het ter perse gaan kunnen we nog weinig concreets vertellen over het programma – op dat van Het Theaterfestival na –, maar een overzichtje kan er wel af. • DANSAND! Kaai-programmator Katleen Van Langendonck is opnieuw curator van Dansand!, het dansfestival op het strand van Oostende dat in juli 2010 voor de tweede keer wordt opgezet door het kunstencentrum Vrijstaat O. • HET THEATERFESTIVAL Het festival opent elk jaar weer het nieuwe seizoen en heeft afwisselend plaats in Antwerpen en Brussel, bij resp. deSingel en het Kaaitheater. Dit jaar is Brussel aan de beurt. Het programma vindt u op p. 8-9. • WORKING TITLE FESTIVAL In december en juni presenteert WorkSpaceBrussels, de werkplaats die werd opgericht op initiatief van Rosas en het Kaaitheater, zijn derde en vierde editie van het Working Title Festival. Op het programma dansen performancekunstenaars met wie de werkplaats samenwerkt. • KUNSTENFESTIVALDESARTS De werking van het Kunstenfestivaldesarts sluit in zijn ambities en opzet perfect aan bij die van het Kaaitheater. We zetten als copresentator de deuren van het Kaaitheater en de Kaaistudio’s wijd open voor de 15de editie van het festival in mei 2010.

Cette année, le Kaaitheater participe à nouveau à plusieurs festivals. À l’heure de la mise sous presse, nous ne sommes pas encore en mesure de vous donner beaucoup d’informations concrètes à propos du programme – hormis celui du Theaterfestival – mais voici d’ores et déjà un aperçu : • DANSAND! La programmatrice du Kaai, Katleen Van Langendonck est à nouveau commissaire du festival Dansand!, la deuxième édition de ce festival organisé par le centre d’art Vrijstaat O d’Ostende au mois de juillet 2010. • HET THEATERFESTIVAL Le festival inaugure chaque année la nouvelle saison et se déroule en alternance à Anvers à deSingel et à Bruxelles au Kaaitheater. Cette année, c’est au tour de Bruxelles. Pour le programme, veuillez consulter p. 8-9. • WORKING TITLE FESTIVAL WorkSpaceBrussels, l’atelier fondé à l’initiative de Rosas et du Kaaitheater, présente au mois de décembre et de juin sa troisième et quatrième édition du festival Working Title, avec au programme des artistes issus du monde de la danse et de la performance avec lesquels l’atelier collabore. • KUNSTENFESTIVALDESARTS Le fonctionnement du Kunstenfestivaldesarts correspond parfaitement aux ambitions et aux objectifs du Kaaitheater. En tant que coprésentateur, nous ouvrons grand les portes du Kaaitheater et des Kaaistudio’s à la 15e édition du festival au mois de mai 2010.

Once again, the Kaaitheater will this season be cooperating on a number of festivals. As we go to press we cannot say much about the programme – apart from the Theatre Festival – but we can give a rough idea. • DANSAND! The Kaaitheater programmer Katleen Van Langendonck is again the curator for Dansand!, the dance festival on the beach at Ostend, which in July 2010 will be organised for the second time by the Vrijstaat O arts centre. • HET THEATERFESTIVAL This festival opens the new season every year and takes place alternately in Antwerp and Brussels, at deSingel and the Kaaitheater respectively. This year it’s Brussels’ turn. The programme is on p. 8-9. • WORKING TITLE FESTIVAL In December and June, WorkSpaceBrussels, the workplace set up on the initiative of the Kaaitheater and Rosas, will be holding the third and fourth Working Title Festivals. The acts are by dance and performance artists with whom the workplace is associated. • KUNSTENFESTIVALDESARTS The aims and set-up of the Kunstenfestivaldesarts are perfectly in line with those of the Kaaitheater. As a co-presenter, we shall be making the Kaaitheater and the Kaaistudios available for the 15th festival in May 2010.

BRUSSELS OPERETTETHEATER & BRUSSELS VOLKSTEJOÊTER www.brusselsoperettetheater.be | www.beeveetee.be Ook dit seizoen te gast in het Kaaitheater: het Brussels Operettetheater met La Périchole van Jacques Offenbach (4 en 5 december) en het Brussels Volkstejoêter met Raaie of Vraaie (Run for Your Wife) van Ray Cooney (5 en 6 maart).

Cette saison, le Kaaitheater accueille à nouveau : le Brussels Operettetheater avec La Périchole de Jacques Offenbach (4 et 5 décembre 2009) et le Brussels Volkstejoeter avec Raaie of Vraaie (Run for Your Wife) de Ray Cooney (5 en 6 mars 2010).

The following groups will this season once again be the guests of the Kaaitheater: the Brussels Operettetheater with Offenbach’s La Périchole (4 & 5 December) and the Brussels Volkstejoeter with Ray Cooney’s Raaie of Vraaie (Run for Your Wife) (5 & 6 March).

FMBRUSSEL.BE

heimwee naar Brussel?

(her)bekijk Brussel vandaag op www.tvbrussel.be

A L L E Z O M E R E V E N E M E N T E N I N B R U S S E L VA N 2 6 J U N I T O T 3 1 AU G U S T U S G E B U N D E L D E N TO E G E L I C H T TO U S L E S É V É N E M E N T S B R U X E L LO I S D U 2 6 J U I N AU 3 1 A O Û T , RASSEMBLÉS ET EXPLIQUÉS DANS UN SEUL NUMÉRO A L L T H E E V E N T S O F T H E S U M M E R I N B R U S S E L S , F R O M 2 6 J U N E T O 3 1 AU G U S T , A N D A L L YO U N E E D TO K N O W A B O U T T H E M , I N O N E H A N D Y G U I D E !

4:8A74

De ZOMERAGENDA is een speciale editie van Agenda, het wekelijkse uit-magazine voor Brussel / L’AGENDA ESTIVAL est une édition spéciale d’Agenda, l’hebdomadaire culturel trilingue des Bruxellois / The SUMMER AGENDA is a special issue of Agenda, the free weekly magazine that tells you what’s on in Brussels

Knack heeft een hart voor cultuur. Voor nog meer recensies, commentaren over kunst en cultuur, radio en televisie en andere (nieuwe) media kunt u ook terecht op www.knack.be/blog.

OB40935

Cultuur met grote

KAAITHEATER VZW

FAIR FOOD | FREE PRESS | FREE WIFI SAINCTELETTESQUARE 18 SQUARE SAINCTELETTE, 1000 BRUSSELS

BAR: 12:00>22:00 + VOOR EN NA DE VOORSTELLINGEN/AVANT ET APRÈS LES REPRÉSENTATIONS/BEFORE & AFTER THE PERFORMANCES KEUKEN/CUISINE/KITCHEN: 12:00>20:30 GESLOTEN OP ZONDAG, BEHALVE WANNEER ER EEN VOORSTELLING IS/ FERMÉ LE DIMANCHE, SAUF S’IL Y A UNE REPRÉSENTATION/ CLOSED ON SUNDAYS, EXCEPT WHEN THERE IS A PERFORMANCE MORE INFO: T 0486 307905

COLOFON/COLOPHON

KAAITHEATER VZW RAAD VAN BESTUUR/CONSEIL D’ADMINISTRATION/BOARD OF MANAGING DIRECTORS Marc Ooms, voorzitter/président/chairman; Peter De Jonge, voorzitter dagelijks bestuur/président du comité de direction/chairman of executive committee; Bart Claes, secretaris/secrétaire/secretary; Eddy Van Gelder, penningmeester/trésorier/ treasurer; Sarah Avci, Ton Broeders, Peter De Bie, Guido Fonteyn, Farida Lamkanfi, Olivier Onghena, Chantal Pattyn, Mia Vaerman, Dirk Vanoverbeke, bestuurders/administrateurs/directors; Adinda Van Geystelen, regeringscommissaris/commissaire d’état/ government commissioner; Dirk Broekaert, waarnemer VGC/observateur de la VGC/ observer of the VGC. ALGEMENE VERGADERING/ASSEMBLÉE GÉNÉRALE/GENERAL ASSEMBLY Karel Anthierens, Sigrid Bousset, Herman Croux, Jean De Groef, Bart Decoster, Peter Maenhout, Walter Nys, Peter Thomas, Piet Van Waeyenberge, leden/membres/members ALGEMENE LEIDING/DIRECTION GÉNÉRALE/ GENERAL MANAGEMENT Hugo Vanden Driessche, algemeen directeur/ directeur général/general director; Miriam Rottiers, verantwoordelijke boekhouding/responsable comptabilité/bookkeeper; Tanja Wentzel/personeelsadministratie/administration du personnel/personnel administration ARTISTIEKE LEIDING/DIRECTION ARTISTIQUE/ARTISTIC DIRECTION Guy Gypens, artistiek directeur/directeur artistique/artistic director; Katleen Van Langendonck, programmator/programmatrice/programmer; Elke Decoker, assistent-programmator/assistante programmatrice/ programming assistant; Marianne Van Kerkhoven, dramaturge; Myriam Drabs, dagelijkse leiding/coördination/co-ordination; Elke Vanlerberghe, artistiek assistent/ assistante artistique/artistic assistant COÖRDINATIE/COORDINATION Paul Van Santvoort, preventieadviseur, verantwoordelijke infrastructuur/conseiller de prévention, responsable de l’infrastructure/safety advisor, building maintenance manager; Jonas Maes, beheer horeca/gestion restauration/ catering manager; Ann De Ridder, adjunct coördinatie/ assistante à la coordination/coordination assistant; Hilde Fauconnier, coördinatie Kaaistudio’s/ coordination Kaaistudio’s/Kaaistudio’s co-ordination; Esther Michiels, leiding avondstaf/responsable équipe soirée/head of FOH staff;

COMMUNICATIE/COMMUNICATION Johan Wambacq, leiding communicatie/responsable communication/communication manager; Katelijne Meeusen, pers en communicatie/presse et communication/press and communication; Jonas Maes, marketing; Karen De Cooman, publiekswerking & projecten/relations avec le public & projets/public relations & projects; Esther Michiels, archief/archives/archivist TECHNIEK/TECHNIQUE/TECHNICAL STAFF Mark Bisaerts, technische leiding/directeur technique/technical manager; Inne Box, adjunct/ assistante/assistant; Piet De Koster, Peter Fol, Guy Peeters, Luc Schaltin, Chris Segers, Frank Vandezande, Herman Venderickx, podiumtechniek/ techniciens de plateau/stage technicians RECEPTIE/RÉCEPTION/RECEPTION Wanda Horemans, Geertje Terlaeken, Wati Koesharto, reserveringen en ontvangst/réservation et accueil/reception and box office; Lus Baleci, ontvangst/accueil/reception ONDERHOUD/ENTRETIEN/MAINTENANCE Emeterio Temino, Mohammad Amini, technisch onderhoud/entretien technique/technical maintenance; Erna De Raes, verantwoordelijke onderhoud/responsable entretien/maintenance manager; Serpil Akgün, Gus De Winter, Fanny Lambrechts, onderhoud/entretien/maintenance ENSEMBLES EN VERENIGINGEN IN HET KAAITHEATERCOMPLEX/ ENSEMBLES ET ASSOCIATIONS DANS LE COMPLEXE DU KAAITHEATER/ ENSEMBLES AND ASSOCIATIONS IN THE KAAITHEATERCOMPLEX • Akenkaai 2 quai des Péniches: BL!NDMAN • Sainctelettesquare 19 square Sainctelette: BKO Brussels Kunstenoverleg CJP Cultureel Jeugd Paspoort Demos kenniscentrum voor participatie en democratie IETM International network for contemporary performing arts Kaaitheater kunstencentrum voor dans, theater en muziek Karuur ondersteunt lokale jeugdparticipatie Kunstenloket aanspreekpunt voor zakelijk advies Lasso Brussels netwerk voor kunsteducatie en publieksbemiddeling oKo Overleg Kunstenorganisaties Pearle Performing Arts Employers Associations League Europe SFP Sociaal Fonds voor de Podiumkunsten Taaluniecentrum NVT steunpunt voor docenten van Nederlands als Vreemde Taal VTi Steunpunt voor de podiumkunsten

ENSEMBLES IN HET COMPLEX VAN DE KAAISTUDIO’S/ ENSEMBLES DANS LE COMPLEXE DES KAAISTUDIO’S/ ENSEMBLES IN THE KAAISTUDIOS COMPLEX • Onze-Lieve-Vrouw van Vaakstraat 83 rue Notre-Dame du Sommeil: Tristero Meg Stuart/Damaged Goods ZOO/Thomas Hauert WorkSpaceBrussels MET STEUN VAN/AVEC LE SUPPORT DE/ SUPPORTED BY de Vlaamse regering de Vlaamse Gemeenschapscommissie van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest het Brussels Hoofdstedelijk Gewest en de Stad Brussel SPONSORS HOOFDSPONSOR/SPONSOR PRINCIPAL/ MAIN SPONSOR KBC Bank & Verzekeringen MEDIASPONSORS/SPONSORS MÉDIAS/ MEDIA SPONSORS Brussel Deze Week Klara Knack TV-Brussel FM Brussel MAGAZINE REDACTIE/RÉDACTION/EDITORS Elke Decoker, Guy Gypens, Katelijne Meeusen, Nienke Scholts, Marianne Van Kerkhoven, Katleen Van Langendonck, Johan Wambacq FRANSE VERTALING/TRADUCTION FRANÇAISE/ FRENCH TRANSLATION Isabelle Grynberg ENGELSE VERTALING/TRADUCTION ANGLAISE/ ENGLISH TRANSLATION Gregory Ball, Daniel Frett BEELD COVER/IMAGE COUVERTURE/ IMAGE COVER André Thijssen, www.andrethijssen.com VORMGEVING/GRAPHISME/DESIGN Paul Boudens, www.paulboudens.com DRUK/IMPRESSION/PRINTED BY Arteprint, Brussels GEDRUKT OP/IMPRIMÉ SUR/PRINTED ON Papier met FSC-label WETTELIJK DEPOT/DÉPÔT LÉGAL/ LEGAL REGISTRATION D/2009/2871/2

INFO & TICKETS 09>10

BASISPRIJS/REDUCTIEPRIJS De prijzen zoals vermeld in dit magazine zijn resp. de basis- en de reductieprijs. REDUCTIE: -20% • De reductieprijs geldt voor -26, 60+, werkzoekenden, mindervaliden; voor houders van een Knack-Clubkaart, Lerarenkaart of oKo-pas; voor sociaal-culturele verenigingen (vanaf 10 personen). • Leden van CJP en van de Brusselse jeugdhuizen genieten van een extra korting: zie K-kaart voor jongeren. • Reducties zijn niet cumuleerbaar. K-KAART: -20% Je komt niet in aanmerking voor een reductie? Je wil meerdere voorstellingen zien maar je agenda nu nog niet vastleggen? Bestel een K-kaart (€ 5) en je krijgt het hele seizoen je tickets tegen reductieprijs. K-KAART VOOR JONGEREN: -50% • Je bent jonger dan 26? Met de K-kaart (€ 5) krijg je -50% op de basisprijs. • De K-kaart is gratis voor leden van CJP en van de Brusselse jeugdhuizen. ABONNEMENTEN: -20 TOT -50% Hoe meer je ziet, hoe goedkoper het wordt: • KLEIN ABONNEMENT: minstens 4 verschillende voorstellingen naar keuze, -20% op de basisprijs. • GROOT ABONNEMENT: 8 of meer verschillende voorstellingen naar keuze, -50% op de basisprijs. Je stelt je abonnement geheel naar eigen smaak samen. Vind je niet meteen je weg in ons programma, kijk dan eens bij de suggesties op p. 4-7. NIEUW: KAAI 7PM Je wil na je werk een snelle hap en dan het theater in? Je wil na de voorstelling nog op stap? Of je wil niet te laat naar huis? Vanaf dit seizoen presenteren we een aantal voorstellingen in de vooravond: aanvang om 19:00. Zie p. 4-7. MATINEE KADEE Ook dit seizoen presenteren we voorstellingen op zondagmiddag. Tijdens de voorstelling kunnen uw (klein)kinderen (4-12 jaar) deelnemen aan gratis workshops. Er is gratis opvang voor de allerkleinsten. Reserveren is de boodschap. Zie p. 4-7.

SCHOLEN Studenten komen liefst uit vrije wil en voorbereid naar de voorstelling. Zo mogelijk bezorgen we informatiemateriaal of organiseren we een inleiding. Studenten en begeleidende leraars (vanaf 10 personen) krijgen de tickets tegen halve prijs. Soms nodigen wij gericht uit voor try-outs, bezorg ons je e-mailadres. Voor alle info: t. 02 274 03 88, karen.de.cooman@kaaitheater.be. CULTUURWAARDEBON & ARTICLE 27 Het Kaaitheater aanvaardt de Cultuurwaardebons en de tickets van Article 27.

ADRESSEN & VERVOER KAAITHEATER • Sainctelettesquare 20, 1000 Brussel • TE VOET: op 15’ van het Noordstation • PER FIETS: fietsenstalling voor het theater • METRO IJZER • MIVB TRAM 51, BUS 47, NOCTIS N18 (Heizel-De Brouckère) • DE LIJN BUSSEN 129, 190, 212, 213, 214, 230, 231, 232, 233, 235, 240, 241, 242, 243, 246, 250, 251, 260 en 355; • AUTO: Kleine Ring, Leopold II-tunnel tussen Rogier en Basiliek, uitritten Sainctelette & IJzer

BESTELLEN • VIA INTERNET: www.kaaitheater.be (24/24u) • VIA TELEFOON: 02 201 59 59 (di-vr, 11-18 u); • VIA E-MAIL: tickets@kaaitheater.be (alleen geldig na antwoordmail); • IN DE TICKETSHOP van het Kaaitheater (zie hierna); • AAN DE AVONDKASSA (zie hierna).

KAAISTUDIO’S • Onze-Lieve-Vrouw van Vaakstraat 81, 1000 Brussel • TE VOET: op 5’ van de Dansaertstraat, 15’ van de Beurs • PER FIETS: fietsenstalling in het theater • MIVB TRAM 81, BUS 63 • DE LIJN BUSSEN 126, 127, 128 • AUTO: Kleine Ring, nabij de Ninoofsepoort, aan het kanaal

BETALEN • CASH; • MET BANCONTACT OF VISA/MASTERCARD (niet in de Kaaistudio’s); • MET OVERSCHRIJVING OP REKENINGNR. 432-9192433-80 (binnen 5 werkdagen na reservering en uiterlijk 3 werkdagen voor de voorstelling).

TICKETSHOP • Sainctelettesquare 20, B-1000 Brussel • T 02 201 59 59 • F 02 201 59 65 • tickets@kaaitheater.be • VERVOER: zie Kaaitheater

TICKETSHOP KAAITHEATER: SAINCTELETTESQUARE 20 • di-vr, 11-18 u; in augustus tot 17 u; • de ticketshop is gesloten van 6 tot 26 juli. AVONDKASSA’S Vanaf 1 uur voor aanvang van de voorstelling, in de zaal waar deze plaatsheeft. Enkel tickets voor de voorstelling van die avond. NIET BETAALDE RESERVERINGEN Niet betaalde reserveringen vervallen een half uur voor aanvang van de voorstelling.

ADMINISTRATIE KAAITHEATER VZW • Akenkaai 2, B-1000 Brussel • T 02 201 58 58 • info@kaaitheater.be • VERVOER: zie Kaaitheater PRIVACY Je adresgegevens komen terecht in het bestand van het Kaaitheater. Het Kaaitheater kan deze doorgeven aan zijn structurele sponsors. Als je dat niet wenst, laat het ons weten. Je hebt inzage- en correctierecht conform de wet op de privacy van 8/12/1992.

ANNULERING Tickets worden alleen terugbetaald wanneer een voorstelling wordt afgelast en enkel per overschrijving. ROLSTOELGEBRUIKERS Het Kaaitheater en de Kaaistudio’s zijn toegankelijk voor rolstoelgebruikers; als je je komst vooraf meldt, zorgen wij voor een goede plaats en zo gewenst ook voor begeleiding; er is een rolstoel beschikbaar.

INFO & BILLETS 09>10

PRIX DE BASE/PRIX RÉDUITS Les prix mentionnés dans le magazine sont respectivement les prix de base et les prix réduits. RÉDUCTION : -20% • Les prix réduits s’appliquent aux -26/60+, aux demandeurs d’emploi, aux moins valides ; aux détenteurs d’une carte KnackClub, d’enseignant ou oKo ; aux associations socioculturelles (à partir de 10 personnes) • Les membres du CJP et des maisons de jeunes bruxelloises bénéficient d’une réduction supplémentaire : voir carte-K pour les jeunes. • Les réductions ne sont pas cumulables. CARTE-K : -20% Vous n’entrez pas en ligne de compte pour les tarifs réduits ? Vous souhaitez voir plusieurs spectacles, mais vous ne voulez pas fixer de dates dès à présent. Commandez une carte-K (€ 5) et vous bénéficierez toute la saison durant de billets au tarif réduit. CARTE-K POUR LES JEUNES : • 50% • Vous avez moins de 26 ans ? Avec une carte-K, vous achetez vos billets à moitié prix. • La carte-K coûte € 5 ; elle est gratuite pour les membres du CJP et des maisons de jeunes bruxelloises. ABONNEMENTS : DE -20 À -50% Plus vous voyez de spectacles, plus c’est bon marché : • LE PETIT ABONNEMENT : au moins 4 spectacles différents au choix, -20% sur le prix de base. • LE GRAND ABONNEMENT : 8 spectacles différents ou plus au choix, -50% sur le prix de base. Vous composez vous-même votre abonnement. Vous ne vous en sortez pas d’emblée dans notre programme, jetez donc un coup d’œil aux suggestions à la p. 4-7.

ÉCOLES Il est préférable que les élèves viennent de leur plein gré et soient bien préparés au spectacle. Si vous le désirez, nous pouvons vous procurer du matériel d’information ou organiser une introduction. Élèves et professeurs (à partir de 10 personnes) reçoivent leur billet à moitié prix. Parfois, nous invitons de manière ciblée à assister à des essais, procurez-nous votre adresse électronique. Toutes les infos : t. 02 274 03 88, karen.de.cooman@kaaitheater.be. CHÈQUE CULTURE & ARTICLE 27 Le Kaaitheater accepte les chèques culture et les billets de l’Article 27. RÉSERVER • PAR INTERNET : www.kaaitheater.be (24/24h) ; • PAR TÉLÉPHONE : 02 201 59 59 (mar-ven, 11h00-18h00) ; • PAR COURRIEL : tickets@kaaitheater.be (uniquement valable après réception du courriel réponse) ; • À LA BILLETTERIE du Kaaitheater (voir ci-après) ; • À LA BILLETTERIE DU SOIR (voir ci-après). PAYEMENTS • CASH ; • BANCONTACT OU VISA/MASTERCARD (pas aux Kaaistudio’s) ; • PAR VIREMENT BANCAIRE AU COMPTE 432-9192433-80 (dans les 5 jours ouvrables après la réservation et maximum 3 jours ouvrables avant le spectacle). BILLETTERIE DU KAAITHEATER : 20, PLACE SAINCTELETTE • mar-ven, 11h00-18h00 ; au mois d’août jusqu’à 17h00 ; • la billetterie est fermée du 6 au 26 juillet

NOUVEAU : KAAI 7PM Après votre journée de travail, vous désirez vous restaurer rapidement et aller au spectacle ? Vous avez encore envie de sortir après le spectacle ? Vous n’avez pas envie de rentrer chez vous trop tard ? Dès cette saison, nous présentons un certain nombre de spectacles en début de soirée : levée de rideau à 19h00. Voir p. 4-7.

BILLETTERIES DU SOIR Cette billetterie ouvre une heure avant le spectacle dans la salle où il a lieu. Rien que des billets pour la représentation du soir même.

MATINEE KADEE Cette saison, nous vous proposons à nouveau des spectacles le dimanche après-midi, pendant lesquels vos (petits-)enfants (4 à 12 ans) peuvent assister gratuitement à des ateliers. Pour les tout petits, nous offrons une garderie gratuite. Attention : réservation recommandée ! Voir p. 4-7.

ANNULATION Les billets ne sont remboursés qu’en cas d’annulation d’un spectacle et uniquement par virement bancaire.

RÉSERVATION NON PAYÉE Les réservations impayées sont annulées une demi-heure avant le début du spectacle.

USAGERS DE FAUTEUILS ROULANTS Le Kaaitheater et les Kaaistudio’s sont accessibles aux usagers de fauteuils roulants ; si vous nous annoncez votre venue, nous vous réservons une bonne place et si nécessaire, nous vous procurons un accompagnement. Nous disposons d’un fauteuil roulant. ADRESSES & TRANSPORT KAAITHEATER • 20, square Sainctelette, 1000 Bruxelles • À PIED : 15’ de la Gare du Nord • À VÉLO : range-vélos devant le théâtre • MÉTRO YSER • STIB TRAM 51, AUTOBUS 47, NOCTIS N18 (Heysel-De Brouckère) • DE LIJN AUTOBUS 129, 190, 212, 213, 214, 230, 231, 232, 233, 235, 240, 241, 242, 243, 246, 250, 251, 260 et 355 • EN VOITURE : petite ceinture, tunnel Léopold II entre Rogier et Basilique, sorties Sainctelette & Yser KAAISTUDIO’S • 81, Notre-Dame du Sommeil, 1000 Bruxelles • À PIED: 5’ de la rue Dansaert, 15’ de la Bourse • À VÉLO : range-vélos à l’intérieur du théâtre • STIB TRAM 81, AUTOBUS 63 • DE LIJN AUTOBUS 126, 127, 128 • EN VOITURE : petite ceinture, à proximité de la Porte de Ninove, à hauteur du canal BILLETTERIE • 20, square Sainctelette, B-1000 Bruxelles • T 02 201 59 59 • F 02 201 59 65 • tickets@kaaitheater.be • TRANSPORT : voir Kaaitheater ADMINISTRATION KAAITHEATER VZW • 2, quai des Péniches, B-1000 Bruxelles • T 02 201 58 58 • info@kaaitheater.be • TRANSPORT : voir Kaaitheater RESPECT DE LA VIE PRIVÉE Vos coordonnées sont reprises dans le fichier du Kaaitheater. Ce dernier se réserve le droit de les transmettre à ses sponsors structurels. Si vous vous y opposez, faites-le nous savoir. Vous avez un droit de regard et de correction, conforme à la loi sur la vie privée du 8/12/1992.

INFO & TICKETS 09>10

STANDARD PRICE/REDUCED PRICE The prices given in this magazine are the standard and reduced prices respectively. REDUCTION: -20% • The reduced price applies for under-26s, over-60s, unemployed and disabled people; also for holders of a Knack-Club card, Teacher’s card or oKo-pass; for socio-cultural clubs and associations (10 people or more). • Members of CJP and of Brussels’ youth clubs profit from an extra reduction: see K-card for the young. • Only one reduction applies at a time. K-CARD: -20% Don’t qualify for any reductions? Would you like to see several shows, but don’t want to fix the dates yet? Order a K-card (€5) and you can buy tickets at a reduced price throughout the season. K-CARD FOR THE YOUNG: -50% • Are you less than 26? If so, the K-card gives you 50% off the standard price. • A K-card costs €5; it is free for members of the CJP and Brussels’ youth clubs. SEASON TICKETS: FROM -20 TO -50% The more you see, the cheaper it gets: • season ticket 1: at least 4 different performances of your choice, 20% off the standard price. • season ticket 2: 8 or more different performances of your choice, 50% off the standard price. You can put your own season ticket together yourself. If you are not sure what to choose, have a look at our suggestions on p. 4-7.

SCHOOLS School students prefer to come to the theatre of their own free will and with some preparation. If possible we provide an information package or organise an introductory talk. Students and the teachers with them get tickets half-price (10 people or more). Sometimes we invite specific groups for tryouts, so let us have your e-mail address. For information: t. 02 274 03 88, karen.de.cooman@kaaitheater.be. CULTURE VOUCHER & ARTICLE 27 The Kaaitheater accepts Culture Vouchers and Article 27 tickets. BOOKING • INTERNET: www.kaaitheater.be (24/24) • TELEPHONE: 02 201 59 59 (Tue-Fri, 11-6) • E-MAIL: tickets@kaaitheater.be (only valid after receipt of confirmation mail) • IN THE KAAITHEATER TICKETSHOP (see below) • AT THE BOX OFFICE IN THE EVENINGS (see below) PAYMENT • CASH • WITH BANCONTACT DEBIT CARD OR VISA/MASTERCARD (not in the Kaaistudios) • BY BANK TRANSFER TO ACCOUNT NO. 432-9192433-80 (within 5 workdays of booking and no later than 3 workdays before the performance). KAAITHEATER TICKETSHOP: Sainctelettesquare 20 • Tue-Fri, 11-6; only until 5 pm in August • the ticketshop is closed from 6 to 26 July.

NEW: KAAI 7PM Do you want a quick bite after work and then go straight to the theatre? Would you still like to go out after the show? Or don’t you want to get home too late? Starting this season we are putting on a number of shows in the early evening: curtain-up at 7 pm. See p. 4-7.

EVENING BOX OFFICES From 1 hour before curtain-up at the theatre concerned. Only tickets for the performance of that evening.

MATINEE KADEE This season too we shall be putting on some productions on Sunday afternoon. While you are watching, your children (or grandchildren) (4 to 12 years) can take part in free workshops. For the very youngest there is a free creche. Make sure you book! See p. 4-7.

CANCELLATIONS Tickets are only refunded when a performance is cancelled, and only by bank transfer.

UNPAID BOOKINGS Unpaid bookings expire half an hour before curtain-up.

ADDRESSES & TRANSPORT KAAITHEATER • Sainctelettesquare 20, 1000 Brussels • WALK: 15 minutes from North Station • BY BIKE: cycle racks in front of the theatre • METRO TO IJZER/YSER STATION • STIB TRAM 51, BUS 47, NOCTIS N18 (Heizel-De Brouckère) • DE LIJN BUSES 129, 190, 212, 213, 214, 230, 231, 232, 233, 235, 240, 241, 242, 243, 246, 250, 251, 260 and 355; • CAR: Inner Ring, Leopold II-tunnel between Rogier and Basilique, exits Sainctelette & Yser KAAISTUDIOS • Onze-Lieve-Vrouw van Vaakstraat 81 rue Notre-Dame du Sommeil, 1000 Brussels • WALK: 5 min. from rue Dansaert, 15 min. from place de la Bourse (Stock Exchange) • BY BIKE: cycle parking inside theatre • STIB TRAM 81, BUS 63 • De Lijn BUSES 126, 127, 128 • CAR: Inner Ring, near Ninoofsepoort, close to the canal TICKETSHOP • Sainctelettesquare 20, B-1000 Brussels • T 02 201 59 59 • F 02 201 59 65 • tickets@kaaitheater.be • TRANSPORT: see Kaaitheater KAAITHEATER VZW OFFICES • Akenkaai 2, B-1000 Brussels • T 02 201 58 58 • info@kaaitheater.be • TRANSPORT: see Kaaitheater PRIVACY Your details are entered in the Kaaitheater database. The Kaaitheater may pass them on to its main sponsors. If you do not want this, let us know. You have the right to examine and correct the information in compliance with the law on privacy of 8/12/1992.

WHEELCHAIR USERS The Kaaitheater and Kaaistudios are accessible to wheelchair users; if you tell us in advance that you are coming, we shall provide a good place and if desired someone to assist you too; a wheelchair is also available in the theatres.

agenda 09>10

KAAITHEATER

07/2009

09/2009

Dansand! OOSTENDE

Rosas, The Song DO/JE/TH 17, VR/VE/FR 18, ZA/SA/SA 19 — 20:30 WO/ME/WE 23, DO/JE/TH 24, VR/VE/FR 25, ZA/SA/SA 26 — 20:30 ZO/DI/SU 27 — 15:00 DO/JE/TH 24 — 18:00-20:00 — DANSCURSUS ZO/DI/SU 27 — 15:00 — MATINEE KADEE

08/2009 het theaterfestival 09 27/08>5/09 — SEE P. 8–9

10/2009

KAAISTUDIO’S

10/2009

BAL MODERNE VR/VE/FR 2 — 20:30

SPOKENWORLD09

Rabih Mroué ZA/SA/SA 3 — 19:00 ZO/DI/SU 4 — 15:00

Barbara Matijevic/Giuseppe Chico, Tracks DO/JE/TH 8, VR/VE/FR 9 — 20:30

Barbara Matijevic/Giuseppe Chico, I AM 1984 ZA/SA/SA 3 — 19:00 Andrei Andrianov & Oleg Soulimenko, Made in Russia ZA/SA/SA 3, ZO/DI/SU 4 — 20:30 Slavs and Tatars, The Hymns of No Resistance ZA/SA/SA 3 — 22:00 Belarus Free Theatre, Generation Jeans DI/MA/TU 6, WO/ME/WE 7 — 20:30

Hooman Sharifi, I saw the snow and I touched the snow DO/JE/TH 8, VR/VE/FR 9 — 22:00 Boyzie Cekwana, Influx Controls: I wanna be wanna be ZA/SA/SA 10 — 20:30 ZO/DI/SU 11 — 15:00 Joost Vandecasteele, Otaku aka How The West Was Won By The Nerd ZA/SA/SA 10 — 22:00 ZO/DI/SU 11 — 20:30

Brussels Brecht-Eislerkoor, The Shouting Fence VR/VE/FR 9, ZA/SA/SA 10 — 20:30

tg STAN, toestand VR/VE/FR 16 — 20:00 24H-MARATHON UNTIL ZA/SA/SA 17 — 20:00 + PARTY

De Parade, Mayerling DO/JE/TH 29, VR/VE/FR 30, ZA/SA/SA 31 — 20:30

Meg Stuart/Damaged Goods, Do Animals Cry DO/JE/TH 22, VR/VE/FR 23, ZA/SA/SA 24 — 20:30 Guy Cassiers/Toneelhuis, Onder de vulkaan VR/VE/FR 30, ZA/SA/SA 31 — 20:30 VR/VE/FR 30 — 18:00-20:00 — THEATERCURSUS

11/2009

Superamas, Factory 3 (‘Youdream’ in process/comedy) VR/VE/FR 13, ZA/SA/SA 14 — 20:30

Tine Van Aerschot, TTTTg (Triple Trooper Trevor Trumpet girl) DO/JE/TH 12, VR/VE/FR 13, ZA/SA/SA 14 — 20:30

Les SlovaKs Dance Collective, Journey Home (working title) VR/VE/FR 20, ZA/SA/SA 21 — 20:30 VR/VE/FR 20/11 — 18:00-20:00 — DANSCURSUS

Kate McIntosh, Dark Matter ZA/SA/SA 21, ZO/DI/SU 22 — 20:30

BurningIce#2 LET OP: CHECK ALTIJD DE ZAAL EN HET UUR VAN DE VOORSTELLING!

lod & Zeven, Nachtevening DI/MA/TU 24 — 19:00 & 21:00

ATTENTION: VÉRIFIEZ TOUJOURS LA SALLE ET L’HEURE DE LA REPRÉSENTATION !

Mette Ingvartsen, giant city ZA/SA/SA 28 — 20:30 ZO/DI/SU 29 — 15:00 ZO/DI/SU 29 — 15:00 — MATINEE KADEE

NOTE: ALWAYS CHECK THE TIME AND VENUE OF THE PERFORMANCE!

Space, Holland Tsunami. Drowning in Europe DI/MA/TU 24, WO/ME/WE 25 — 20:30 WO/ME/WE 25 — 18:00-20:00 — THEATERCURSUS Mette Ingvartsen, Evaporated Landscapes VR/VE/FR 27 — 20:30

agenda 09>10

KAAITHEATER

KAAISTUDIO’S

12/2009

Working Title Festival KAAISTUDIO’S, A.O.

Jan Fabre/Troubleyn, Orgy of Tolerance WO/ME/WE 9, DO/JE/TH 10 — 20:30

Mette Edvardsen, every now and then VR/VE/FR 4, ZA/SA/SA 5 — 20:30

Abattoir Fermé, Chaostrilogie ZA/SA/SA 12 — 19:00

Jonathan Burrows & Matteo Fargion, Cheap Lecture + a new piece (working title) DO/JE/TH 17, VR/VE/FR 18, ZA/SA/SA 19 — 20:30

Rosas, Zeitung WO/ME/WE 16, VR/VE/FR 18, ZA/SA/SA 19 — 20:30 DO/JE/TH 17 — 19:00

01/2010

Jan Decorte/Bloet, De Roovers & Kaaitheater, Bakchai DO/JE/TH 7, VR/VE/FR 8, ZA/SA/SA 9 — 20:30 VR/VE/FR 8 — 18:00-20:00 — THEATERCURSUS

Kris Verdonck, Actor #1 DO/JE/TH 14, VR/VE/FR 15, ZA/SA/SA 16 — 20:30

Alain Platel/les ballets C de la B, Out of Context (working title) WO/ME/WE 13, VR/VE/FR 15, ZA/SA/SA 16 — 20:30 DO/JE/TH 14 — 19:00 ZO/DI/SU 17 — 15:00 VR/VE/FR 15 — 18:00-20:00 — DANSCURSUS ZO/DI/SU 17 — 15:00 — MATINEE KADEE

Miet Warlop, Propositions 1 & 2: Reanimation – Reconstruction WO/ME/WE 20 — 20:30 + 21:30 Miet Warlop, Springville DO/JE/TH 21, VR/VE/FR 22 — 20:30 Peter Verhelst/NTGent, Julius Caesar DO/JE/TH 28, VR/VE/FR 29 — 20:30

Tristero, Living DO/JE/TH 21, VR/VE/FR 22 — 20:30 WO/ME/WE 27, DO/JE/TH 28, VR/VE/FR 29, ZA/SA/SA 30 — 20:30 Eric Sleichim & BL!NDMAN, Kwadratur #2/Transfo ZA/SA/SA 23 — 20:30 LOD/B’Rock/Jean Paul Van Bendegem, Lecture Songs DI/MA/TU 26 — 20:30

02/2010

Re:Move

Jérôme Bel, Lutz Förster DI/MA/TU 2, WO/ME/WE 3, DO/JE/TH 4 — 20:30

deufert +plischke/DD Dorvillier, ANARCHIV #2: second hand WO/ME/WE 3 — 20:30 DO/JE/TH 4 — 19:00

Xavier Le Roy, Le Sacre du Printemps ZA/SA/SA 6 — 20:30 Vincent Dunoyer, Encore DI/MA/TU 9, WO/ME/WE 10 — 20:30 Boris Charmatz, 50 years of dance VR/VE/FR 12, ZA/SA/SA 13 — 20:30 VR/VE/FR 12/02 — 18:00-20:00 — DANSCURSUS

Fabián Barba, Shifting Landscape VR/VE/FR 5 — 20:30 ZA/SA/SA 6 — 19:00 Robert Steijn/Frans Poelstra/Martin Siewert, feminine delight DI/MA/TU 9 — 20:30 WO/ME/WE 10 — 20:30 Jonathan Burrows & Chrysa Parkinson, Re-creation 2010 (working title) VR/VE/FR 12 — 20:30 ZA/SA/SA 13 — 19:00

LET OP: CHECK ALTIJD DE ZAAL EN HET UUR VAN DE VOORSTELLING! ATTENTION: VÉRIFIEZ TOUJOURS LA SALLE ET L’HEURE DE LA REPRÉSENTATION ! NOTE: ALWAYS CHECK THE TIME AND VENUE OF THE PERFORMANCE!

Anne Teresa De Keersmaeker & Jérôme Bel, 3Adieux DI/MA/TU 16, WO/ME/WE 17, VR/VE/FR 19, ZA/SA/SA 20/02/2010 — 20:00!! — LA MONNAIE/DE MUNT

Maatschappij Discordia speelt… VR/VE/FR 26, ZA/SA/SA 27 — 20:30 VR/VE/FR 26 — 18:00-20:00 — THEATERCURSUS

Grace Ellen Barkey & Needcompany, This door is too small (for a bear) (working title) DO/JE/TH 25, VR/VE/FR 26, ZA/SA/SA 27 — 20:30 87

agenda 09>10

KAAITHEATER

KAAISTUDIO’S

05/2010

03/2010

KUNSTENFESTIVALDESARTS KAAITHEATER, KAAISTUDIO’S, A.O.

Ensemble Intercontemporain, Hypermusic Prologue – a projective opera in seven planes DO/JE/TH 4 — 20:30

06/2010

Philippe Quesne/Vivarium Studio, La mélancolie des dragons DI/MA/TU 9 — 20:30

tg STAN, de Koe, Maatschappij Discordia, Dood Paard & Willem de Wolf, We hebben een/het boek (niet) gelezen DO/JE/TH 4, VR/VE/FR 5, ZA/SA/SA 6 — 20:30

Working Title Festival KAAISTUDIO’S, A.O.

Toneelgroep Amsterdam/Ivo van Hove, Zomertrilogie ZA/SA/SA 13 — 19:00 ZO/DI/SU 14 — 15:00 ZO/DI/SU 14 — 15:00 — MATINEE KADEE

MaisonDahlBonnema & Needcompany, Ricky and Ronny and Hundred Stars – A Sado-Country Opera VR/VE/FR 12, ZA/SA/SA 13 — 20:30

WoWmen! Alexandra Bachzetsis, Dream Season DO/JE/TH 18, VR/VE/FR 19, ZA/SA/SA 20 — 20:30

HERMESensemble, Cymatics DI/MA/TU 16 — 20:30 DD Dorvillier, Choreography, a Prologue for the Apocalypse of Understanding, Get Ready! VR/VE/FR 19, ZA/SA/SA 20 — 20:30 Ictus, Riccardo Nova – Primes MA/LU/MO 22 — 20:30

Marijs Boulogne & Kaaitheater, Marzipan or Plexi DO/JE/TH 25, VR/VE/FR 26, ZA/SA/SA 27 — 20:30

Zita Swoon & Rosas, Dancing with the Sound Hobbyist DO/JE/TH 25 — 19:00 VR/VE/FR 26, ZA/SA/SA 27 — 20:30 Meg Stuart/Damaged Goods & WO/ME/WE 31 — 20:30

EIRA , BLESSED

04/2010

Meg Stuart/Damaged Goods & EIRA, BLESSED DO/JE/TH 1 — 20:30 DO/JE/TH 1 — 18:00-20:00 — DANSCURSUS

Alix Eynaudi & Agata Maszkiewicz, long long short long short DO/JE/TH 1, VR/VE/FR 2 — 20:30

Ictus, Harry Partch – The Wayward, Tim Mariën – Creation DI/MA/TU 20 — 20:30

Charlotte Vanden Eynde, Schervenstuk (working title) VR/VE/FR 23, ZA/SA/SA 24 — 20:30

tg STAN, The Fertile Crescent DO/JE/TH 22, VR/VE/FR 23, ZA/SA/SA 24 — 20:30 Jan Ritsema/Johan Leysen/Peter Verburgt, Wittgenstein Incorporated WO/ME/WE 28, VR/VE/FR 30 — 20:30 DO/JE/TH 29 — 19:00 VR/VE/FR 30 — 18:00-20:00 — THEATERCURSUS

LET OP: CHECK ALTIJD DE ZAAL EN HET UUR VAN DE VOORSTELLING! ATTENTION: VÉRIFIEZ TOUJOURS LA SALLE ET L’HEURE DE LA REPRÉSENTATION ! NOTE: ALWAYS CHECK THE TIME AND VENUE OF THE PERFORMANCE!

INDEX

Abattoir Fermé 36 Aerts Jef 61 Andrianov Andrei 16 Ardai Petra 29 B’Rock 47 Bachzetsis Alexandra 68 Bal Moderne 12 Barba Fabián 52 Barkey Grace Ellen 59 Beckett Samuel 39 Bel Jérôme 50, 58 Belarus Free Theatre 17 BL!NDMAN 46 Bonnema Anna Sophia 65 Boulogne Marijs 69 Brewaeys Luc 46 Brussels Brecht-Eislerkoor 17 BRXLBRAVO 12 BurningIce#2 28–30 Burrows Jonathan 38, 57 Carlens Stef Kamil 70 Cassiers Guy 23 Cekwana Boyzie 19 Charmatz Boris 56 Chew Richard 17 Chico Giuseppe 15, 18 Claes Andrew 62 Dahl Hans Petter 65 Damaged Goods 21, 71 De Buysser Pieter 32 De Keersmaeker Anne Teresa 10, 37, 58, 70 de Koe 61 De Parade 22 De Pauw Josse 23 de Roovers 40 Decorte Jan 40 deufert +plischke 51 Dood Paard 61 Dorvillier DD 51, 67 Dunoyer Vincent 55 Eavesdropper 32 Edvardsen Mette 33 EIRA 71 Ensemble Intercontemporain 62 Eynaudi Alix 72 Fabre Jan 34 Fargion Matteo 38 Förster Lutz 50 Franco Alain 37 François Michel 10 Goldoni Carlo 66 Goris Inne 32 Gough Orlando 17 HERMESensemble 62 Ictus 62, 73 Ingvartsen Mette 30, 31 Janssens Ann Veronica 10 Khalezin Nikolai 17 Koliada Natalia 17 Le Roy Xavier 53 Lemm Lot 59 Lernous Stef 36

les ballets C de la B 42 Les SlovaKs Dance Collective 26 Lewyllie Thierry 13 Leysen Johan 39, 76 LOD 32, 47 Loo Luc van 29 Lowry Malcolm 23 Maatschappij Discordia 60, 61 MaisonDahlBonnema 65 Mann Thomas 61 Mariën Tim 73 Maszkiewicz Agata 72 Matijevic Barbara 15, 18 McIntosh Kate 27 Meulemans Rudi 22 Mroué Rabih 15 Needcompany 59, 65 Nova Riccardo 62 NTGent 48 Parkinson Chrysa 57 Parra Hèctor 62 Partch Harry 73 Platel Alain 42 Poelstra Frans 54 Purcell Henry 47 Quesne Philippe 64 Randall Lisa 62 Re:Move 49–57 Reyniers Johan 13 Ritsema Jan 76 Rosas 10, 37, 70 Sharifi Hooman 18 Siewert Martin 54 Slavs and Tatars 16 Sleichim Eric 46 Smetryns Thomas 62 Soulimenko Oleg 16 Space 29 SPOKENWORLD09 14–19 Steijn Robert 54 Stuart Meg 21, 71 Superamas 25 tg STAN 20, 61, 74 Toneelgroep Amsterdam 66 Toneelhuis 23 Tristero 45 Troubleyn 34 Van Aerschot Tine 24 Van Bendegem Jean Paul 39, 47 Van Hove Ivo 66 Vandecasteele Joost 19, 36 Vanden Eynde Charlotte 75 Verburgt Peter 76 Verdonck Kris 39 Verhelst Peter 48 Vivarium Studio 64 Warlop Miet 44 Wils Hilde 22 Wolf Willem de 61 WoWmen! 68–69 Zeven 32 Zita Swoon 70

BELGIË – BELGIQUE P.B.–P.P. BRUSSEL X BC 6407

MAGAZINE 6 EDITIES PER JAAR VERSCHIJNT IN FEBRUARI, APRIL, JUNI, AUGUSTUS, OKTOBER, DECEMBER AFGIFTEKANTOOR BRUSSEL X P3A9139 | JUNI 2009

1 KAAITHEATER SAINCTELETTESQUARE 20 20 SQUARE SAINCTELETTE B-1000 BRUSSELS 2 KAAISTUDIO’S ONZE-LIEVE-VROUW VAN VAAKSTRAAT 81 81 RUE NOTRE-DAME DU SOMMEIL B-1000 BRUSSELS 1 TICKETSHOP SAINCTELETTESQUARE 20 20 SQUARE SAINCTELETTE B-1000 BRUSSELS T 02 201 59 59 F 02 201 59 65 tickets@kaaitheater.be INFO & TICKETS 24/24H:

www.kaaitheater.be

Verantwoordelijke uitgever: Bart Claes, c/o Akenkaai 2, 1000 Brussel | Wettelijk depot D/2009/2871/2