Kaatruveli December 2015

1

2

காற்றுவெளி மார்கழி 2015 ஆசிரியர்:ஷ

ாபா

கணினியிடலும்,ெடிெமமப்பும்: கார்த்திகா.ம பமடப்புக்கள் அனுப்பஷெண்டிய முகெரி: R.MAHENDRAN, 34,REDRIFFE ROAD, PLAISTOW, LONDON, E13 0JX

UK

மின்னஞ்சல்: mullaiamuthan@gmail.com

நன்றி: கூகுள் முகநூல்

பமடப்புக்களின் கருத்துக்களுக்கு பமடப்பாளர்கஷள வபாறுப்பு

3

ெணக்கம், மார்கழி இதழுடன் சந்திக்கிஷறாம். பமடப்புக்கள் தருஷொர்க்கு எமது நன்றிகளும்,ொழ்த்துகளும். பலரின் மககளில் இலக்கியப்பூக்கள்,எழுத்தாளர் ெிபரத் திரட்டு இரண்டு நூல்களும் கிமடத்திருக்கும் என நம்புகிஷறாம். அடுத்த ஆண்டில் இன்னும் இரண்டு நூல்கள் வெளிெரவும் உள்ளன. சிறுசஞ்சிமககள் வெளியிடுஷொருக்கிமடயில் பரஸ்பரம் நட்மப ஷபண எண்ணி வதாடர்புவகாண்ஷடாம்.தகெல் பறிமாற்றம்,இலெச ெிளம்பரம் பற்றிவயல்லாம் ஷபசப்பட்டன. ஆனால் ஏஷனா நமடமுமறப்படுத்த யாரும் முன்ெரெில்மல. எனினும் தளரெில்மல. இரண்டு பிரதிகள் அனுப்புங்கள் அறிமுகம் வசய்து மெக்கிஷறாம் என்கிற நிமலப்பாட்டிலும் நாம் இல்மல.ஷெண்டுஷகாள் ெிடுப்பதும் இல்மல. வதாடர்ந்து நூல்கமள அறிமுகப்படுத்தவும்,கருத்துக்கமள பரிமாறவும் முயற்சிக்கிஷறாம். வதாடர்ந்து உங்கள் நட்மப ஷமலும் இமணத்தபடி பயணிப்ஷபாம். நட்புடன்,

4

வருதல் பற்றிய இரங்கற்பா இந்தக் கூண்டில் தான் இருக்கிஷறன் ொ என் பறமெஷய ொ

கூடு நமக்வகாரு சுதந்திரம் கூட்டில் நிமறயும் அன்வபாரு பிரபஞ்சம் இருந்தும்

கடல் நீலம் அது ஆழவமன்அன்வபாரு சமுத்திரம் ெிழுங்கும் மாமய எனப் வபாய்வசால்லஷெண்டாம் என் பறமெஷய சிரி

உருக்கும் சூரியமனக்கடக்கும் உன் கண்களால் காற்றின் துகள்களாய் ெிரிகிஷறன்,நான் உடவலனும் வதாழு ஷநாய் கமளய சிறமக ெிசுக்கினாய்

மமல மருந்வதன ெிழுந்தது புன்னமக வமாழிவயாலி குளிர்கால ஆமடயாய் இருக்கும் என்ஷபனினிக்

ஷகாமடகாலம் ஷெண்டாவமன் பறமெஷய சிரி புனிதம் தாங்குமுன் ெிரல்களால் இமசவயழுப்பு - நிழல் நடக்கும் ெதியில் ீ

நிறப்ஷபருருொய் எழுகிறதுன் அன்பு அன்ஷப மாமய எனப்வபாய் வசால்ல ஷெண்டாம் -சிரி என் பறமெஷய உலஷக எமன வெறுத்த இந்த வநாடியில்- நீ திரும்பும் வபாழுவதான்றில்வசான்ஷனன் என் பறமெஷய அன்ஷப மாமயவயனப் வபாய் வசால்லஷெண்டாம் ொ என் பறமெஷய ொ

ஆதி.பா

5

இளமை ைாறாத விமளயாட்டு வரன் ீ

இந்தமண் காலத்துக்கு காலம் பல்ஷெறுபட்ட சிறப்பு ஆளுமமகமள பல்துமறயிலும் தந்திருக்கிறது.ெடபகுதியில் பல்ஷெறு துமறசார் ெளர்ச்சிப் படிநிமல காணப்பட்டாலும் உமதபந்தாட்ட ெளர்ச்சி அபரிமிதமானது. உமதபந்தாட்ட ெரலாற்றில் பலெரர்கள் ீ தமது வபயமரமிக அழுத்தமாகப்பதிந்துள்ளனர். இன்மறய இமளஞர்களுடன் பூட்டிபூட்டு ெிமளயாடும்

மூத்த ெரர்தான் ீ “வெள்மள” என வசல்லமாக அமழக்கப்படும்

தர்மகுலநாதன். இெருடன் ெிமளயாடிய ெரர்கள் ீ அமனெரும் ஓய்வு வபற்றுெிட்டனர். இன்றும் ெடபகுதியில் உள்ள மமதானங்களில்

அெருக்கான

ரசிகர்கள் உள்ளனர்.

பாடசாமல உமதபந்தாட்ட அணியில் 12 ெயதில் ெிமளயாடிய வெள்மள இன்று 53

ெயதிலும் அஷத

துடிப்புடன் ெிமளயாடுகிறார்.41 ெருடங்களாக

உமதபந்தாட்டம் ெிமளயாடுெவதன்பது இமாலய சாதமனதான்.வநஞ்மச நிமிர்த்திய வநடிய உருெம்.மெரம் பாய்ந்த உடல்ொகு.இன்றும் மமதானத்தில் பந்து வசல்லும்

6

திமசமய ஷநாக்கி ெிமரந்து ஓடும் வெள்மள முதியெர்களினதும்

இமளஞர்களினதும் நட்சத்திர நாயகனாக மிளிர்கிறார்.

ஊவரழுெில் பிறந்த வெள்மள ெசாெிளான் மத்திய மகா ெித்தியாலயம், ஸ் கந்தெஷராதயா கல்லூரி

ஆகியெற்றில் படிக்கும்ஷபாது சகல ெயது பிரிவு

உமதபந்தாட்ட அணிகளில் இடம் பிடித்து எதிரணிகளுக்கு சிம்ம வசாப்பனமாக ெிளங்கினார்.பாடசாமல காலத்தில் அெருடன் ெிமளயாடிய சகெரர்கள் ீ

இன்றும் அெருமடய ெிமளயாட்டுத்திறமம பற்றி ெியந்து கூறு கின்றனர். யாழ்ப்பாணத்தில் ஊவரழு ஷறாயல் ெிமளயாட்டுக் கழகம் பலசாதமனகமள வசய்ெதற்கு

வெள்மளயின் பங்களிப்பு முக்கியமானது. தனது

ெயதில் ஷறாயல் ெிமளயாட்டுக்

17 ெது

கழகத்துக்காக களம் இறங்கிய வெள்மள

இன்றும் தனது பங்களிப்மப நல்குகிறார். வெள்மள என்னும் தனி மனித ஆளுமமயின் ெிமளயாட்மட ரசிப்பதற்காக ஒரு ரசிக கூட்டம்

யாழ்மண்ணில் உள்ளது. அெரின் ஒழுக்கஷம நீணடகால ெிமளயாடடின் அத்திபாரம்.

ெிமளயாட்டுக் கழங்களுக்காக ரசிகர்கள் இருக்கும் அஷதஷெமள வெள்மள ஷபான்ற ெிமளயாட்டு ெரர்களுக்காகவும் ீ ரசிகர்கள் உள்ளனர்.ெிமளயாட்டுக் கழகங்களும், ஏமனய கழக ெரர்களும் ீ வெள்மளயின் மீ து மதிப்பு மெத்துள்ளனர்.சிறந்த உமழப்பாளியான வெள்மளயும் அெரது மூன்று மகன்களும் ெிமளயாடுெது புதிய அநுபெத்தி

ஏற்படுத்தும். மமதானத்தில்

தந்மத மகன் என்ற உறவு நிமல இருக்காது. தெறு ெிடும்பூது ஆக்ஷராசம் காட்டுெதிலும்

ஷகால் அடித்தபின் மகிழ்ச்சிமய

வெளிப்படுத்துெதிலும்

வெள்மள பின்னிற்க மாட்டார்.

மமதானத்தில் தனது சக ெரர்களுக்கு ீ ஆஷலாசமன கூறி ெிமளயாடிக் வகாண்டிருக்மகயிஷலஷய

ஆட்ட

நுணுக்கங்கமள

மசமகயால் வெளிஷபாபடுத்துொர். மமதானத்தில் ஏற்படும் சிறு பிரச்சிமனகமள இலகுொகத் தீர்த்து மெப்பார். இதுெமர ஆயிரத்துக்கும் அதிகமான ஷகால் அடித்திருப்பதாக நீர்காணல் ஒன்றில் வதரிெித்தார். தனது மகன்கமள முனகல ெரர்களாக ீ ஆடெிட்டு தான் பின்களெரராக ீ ெிமளயாடுகிறார்.சந்தர்ப்பம் கிமடத்தால் முகளத்மதயும் ஆக்கிரமிப்பார். வபனால்ரி,டிரக்ட், இன்,டிரக்ட்,ஷகானர் கிக் என எதுொக இருந்தாலும் லாெகமாக அடித்து பந்மத ஷகால்

கம்பத்தினுள் வசலுத்தி

ெிடுொர்.முக்கியமான சில சந்தர்ப்பங்களில் ஷறாயல் கழகத்துக்கு எதிரான வபனால்ரி

உமதயின்ஷபாது ஷகால்கீ ப்பராகி வெற்றிமயத்

ஷதடிக்வகாடுத்தார்.

ெயது, உடல்தகுதி என்பன ெிமளயாட்டு ெரமன ீ களத்தில் இருந்து வெளிஷயற்றும் காரணிகள்.ெிமளயாட்டின் மீ தான காதல் தீெிர பயிற்சி என்பனெற்றால் வெள்மள இன்றும் ெிமளயாடிக்வகாண்டிருக்கிறார்.

வவற்றி.துஷ்யந்தன்

7

பண்மைப் பாைல் பாடிய வபண்பாற் புலவர் பல்லாயிரம் ஆண்டுகளுக்குமுன் தமிழ்ப் பற்றுள்ள பாண்டிய மன்னர்கள், தமிழ் வமாழித் திறன் ொய்ந்த புலெர்கமள ஒன்று ஷசர்த்து முச்சங்கங்கமள நிறுெித் தமிழ்வமாழிமய ெளர்த்துப் ஷபணிக் காத்து ெந்தனர். தமலச் சங்கத்தில் எழுந்த நூல்கள் அத்தமனயும் கடற்வபருக்கால் அழிந்து ெிட்டன. அஷதஷபால் இமடச் சங்கத்தில் எழுந்த நூல்களில் வதால்காப்பியம் தெிர மற்மறய நூல்கள் அமனத்தும் மாண்டு ஷபாயின. இன்னும் இதிகாசங்களான மகாபாரதம், இராமாயணம் ஆகிய இரண்டும் எழுந்த நூல்களாகும். எட்டுத்வதாமக,

வதால்காப்பியத்துக்கு முன்

ஷமலும் கமடச் சங்கத்தில் பத்துப்பாட்டு,

ஆகிய

பதிவனண்

ஷமற்கணக்கு

நூல்கள்

எழுந்தன.

பத்துப்பாட்டில் (1) திருமுருகாற்றுப்பமட, (2) வபாருநராற்றுப்பமட, (3) சிறுபாணாற்றுப்பமட, (4) வபரும்பாணாற்றுப்பமட, (5) முல்மலப்பாட்டு, (6) மதுமரக்காஞ்சி, (7) வநடுநல்ொமட, (8) குறிஞ்சிப்பாட்டு, (9) பட்டினப்பாமல, (10) மமலபடுகடாம் ஆகிய பத்து நூல்கள் அடங்கும்.

எட்டுத்வதாமகயில் (1)

குறுந்வதாமக, (2) கலித்வதாமக, (3) புறநானூறு, (4) அகநானூறு, (5) ஐங்குறு நூறு, (6) நற்றிமண, (7) பரிபாடல், (8) பதிற்றுப் பத்து ஆகிய எட்டு நூல்கள் அடங்கும். அமதயடுத்துச் சங்க மருெிய காலத்தில் பதிவனண் கீ ழ்க்கணக்கு நூல்களான (1) திருக்குறள், (2) நாலடியார், (3) நான்மணிக்கடிமக, (4) இன்னா நாற்பது, (5) இனியமெ நாற்பது, (6) திரிகடுகம், (7) ஆசாரக் ஷகாமெ, (8) பழவமாழி நானூறு, (9) சிறுபஞ்சமூலம், (10) ஏலாதி, (11) முதுவமாழிக் காஞ்சி, (12) ஐந்திமண ஐம்பது, (13) திமணவமாழி ஐம்பது, (14) ஐந்திமண எழுபது, (15) திமணமாமல நூற்மறம்பது, (16) மகந்நிமல, (17) கார் நாற்பது, (18) களெழி நாற்பது ஷபான்ற நூல்களும், ஐம்வபரும் காப்பியங்களாள

(1)

சிலப்பதிகாரம், (2)

மணிஷமகமல,

குண்டலஷகசி

(3)

சீெக

சிந்தாமணி,

(4) ெமளயாபதி,

(5)

ஆகிய ஐந்து நூல்களும், ஐஞ்சிறு காப்பியங்களான (1)

சூளாமணி, (2) நீலஷகசி, (3) யஷசாதர காெியம்,

(4) நாககுமார காெியம், (5)

உதயகுமார காெியம் ஆகிய ஐந்து நூல்களும், திருமூலர் திருமந்திரம், திருொசகம், கம்பராமாயணம், வபரிய புராணம் ஆகிய நான்கு (04) நூல்களும் எழுந்தன. ஷமற்காட்டிய ஐம்பத்தி மூன்று (53ஸ்ரீ3+10+8+18+5+5+4)

நூல்களும்

சங்க நூல்களாகவும், தமிழன் வசாத்தாகவும் அமமந்துள்ளமம, தனித் தமிழின் ஓர் அரிய சிறப்பாகும்.

8

சங்கத் தமிழ்ப் பாடல்கமள ஆண், வபண், அரசர், இரப்பாளிகள் ஆகிஷயார் பாடியுள்ளனர். ஷசர, ஷசாழ, பாண்டிய மன்னர்கள், அரசர்கள், சிற்றரசர்கள், குறுநில மன்னர்கள், இளெரசர், பமடத்தமலெர்கள், வகாமடெள்ளல்கள் ஆகிஷயார்ஷமற் பாத்வதாடுத்துப் பாடுெது புலெர் ெழக்காகும். இதற்குப் பரிசிலும் ெழங்குெர் மன்னர். வபண்பாற் புலெர் அெர்களில் சிறப்புற்று ெிளங்கிய பதிஷனழு (17) வபண்பாற் புலெர்களான 1. ஒளமெயார், 2. ஒக்கூர் மாசாத்தியார், 3. அள்ள+ர் நன்முல்மலயார், 4. காக்மக பாடினியார் நச்வசௌ;மளயார், 5. காெற்வபண்டு, 6. குறமகள் இளவெயினியார், 7. குறமகள் குறிவயயினி, 8. நக்கண்மணயார், 9. வநட்டிமமயார், 10. பாரி மகளிர், 11. பூங்கண் உத்திமரயார், 12. பூதப்பாண்டியன் ஷதெி வபருங்ஷகாப் வபண்டு, 13. ஷபய்மகள் இளவெயினியார், 14. மாஷறாக்கத்து நப்பசமலயார், 15. மாற்பித்தியார், 16. வெண்ணி குயத்தியார், 17. வெறிபாடிய காமக் கண்ணியர். பற்றியும், அெர்கள் தமிழுக்கு ஆற்றிய பங்களிப்புப் பற்றியும், அெர்கள் சமமத்த பாடல்கள் பற்றியும் ஆராய்ெதுதான்

இக்

கட்டுமரயின்

ஷநாக்காகும்.

1. ஒளமெயார்:- இெர் பாணர் மரபினர். அக்காலத்திற் புலெர், அரசர் மத்தியிற் வபருமதிப்புடன் ொழ்ந்தெர். அதியமான், வதாண்மடமான், நாஞ்சில் ெள்ளுென், ஷசரமான் மாரி வெண்ஷகா, பாண்டியன் கானப் ஷபவரயில் கடந்த உக்கிரப் வபருெழுதி, ஷசாழன் இராசசூயம் ஷெட்ட வபருநற் கிள்ளி, அதியமான் மகன் வபாகுட்வடழினி ஆகிய பலமரயும் பாடியெர். சங்கத்வதாமக நூற்களுள் 60 வசய்யுட்கள் இெராற் பாடப்பட்டுள்ளன. இெர் புறநானூறு நூலில் (87-104, 140, 187, 206, 231, 232, 235, 269, 286, 290, 295, 311, 315, 367, 390, 392) 33 பாடல்களும், குறுந்வதாமக நூலில் (15, 23, 28, 29, 39, 43, 80, 91, 99, 102, 158, 183, 200, 364, 388) 15 பாடல்களும், நற்றிமண நூலில் (129, 187, 295, 371, 381, 390, 394) ஏழு (07) பாடல்களும், அகநானூறு நூலில் (11, 97, 147, 273, 303) ஐந்து (05) பாடல்களுமாக ஒருமித்து 60 பாடல்கமளப் பாடியுள்ளார். புறநானூற்று நூலில் அமமந்த நானூறு (400) பாடல்கமளயும் நூற்றிஐம்பத்வதட்டுப் (158) புலெர்கள் பாடியுள்ளனர். அதில் பதினாறு (16) வபண்பாற் புலெர்கள் பாடல் சமமத்துள்ளனர். பாடல் பாடிய புதின்நால்ெரின்

9

(14) வபயர்கள் மமறந்து ெிட்டன. அெர்கள் பாடிய பாடல்கள் இமெ:- (244, 256, 257, 263, 297, 307, 323, 327, 328, 333, 339, 340, 355, 361). இரு பாடல்கள் (267, 268) முற்றும் கிமடக்கப்வபற்றிலது. ஷெறு இரு பாடல்கள் (328, 370) முதல்ெரி இல்லாதமெயாகும். பிற்பகுதி இல்லாத மூன்று பாடல்கள் (244, 355, 361) உள்ளன. பாடல் இமடயில் சில பகுதிகள் இல்லாதனொய் நாற்பத்தி மூன்று (282, 283, 285, 288, 306, 317, 321, 323, 328, 333, 334, 335, 337, 339, 340, 341, 343, 345, 347, 352, 353, 357, 361, 362, 366, 370, 371, 373, 377, 379, 380, 383, 384, 387, 388, 390, 391, 393, 395, 396, 398, 399, 400) பாடல்கள் உள்ளமதயும்

அெதானிக்கலாம்.

புறநானூறு நூலில் ஒளமெயார் பாடிய 33 பாடல்களில;;;, 25 பாடல்கள் அதியமான் வநடுமான் அஞ்சி பற்றியும், பாெலர், மக்கள், மன்னர், அரசா;, குடும்பப் புறநிமல ொழ்வு, ஷபார், வபருமம, ெண்மம, ஒழுக்கெியல், தத்துெம், இனப்பற்று, நாட்டுப்பற்று, வமாழிப்பற்று, அறவநறிப்பற்று, ஆண்மம, ஷபாரியல் மரபு, இமசப்ஷபார், அருள், அன்பு, பண்பு, பாசம், அரசு, நாடு, 'எவ்ெழி நல்லெர் ஆடெர், அவ்ெழி நல்மல ொழிய நிலஷன!” ஷபான்ற ெிடயங்கள் பரெலாகப் ஷபசப்பட்டுள்ளன. அதனால் புறநானூறு மக்களின் இலக்கியஅறிெியல் நூலாகின்றது. குறுந்வதாமக நூலில் 15 பாடல்களில், தமலமகன் தமலமகமள உடன்வகாண்டு வசல்ெதும், தமலமகளின் ொட்டம் கண்ட தாய்

கட்டுெிச்சிமய அமழப்பதும், தமலென் ெமரெிமடமெத்துப் பிரிெதும், தமலெியின் ஆற்றாமமயும், தமலென் தமலெியர் பகற்குறியிற் கூடுெதும், இரவுக்குறி மறுக்கப்படலும், தமலென் பரத்மதமய நாடிச் வசல்ெதும்,

தமலென் பரத்மதமய ெிட்டுத் தமலெிமய நாடிெர ொயில் மறுக்கப்படலும் ஆகியமெ பற்றி ஒளமெயார் பாடல் சமமத்துள்ளார். நற்றிமண நூலில் ஏழு (07) பாடல்களில், ஆடெர் ெிமனெயிற் பிரியும் வபாழுது, மமனெியரும்; உடன் வசல்லாது மமனயில் ஆறியிருப்பஷத கடமமயாகும், காதலமனப் பிரிந்ததும் தமலெிக்குப் பசமல படர்ெதும், தமலென் தமலெிமயக் கூடுெதும், அமத அன்மன அறிெதும், குறித்த காலத்தில் தமலென் ெராதெிடத்துத் தமலெி துடித்து ெருந்துெதும், பரத்மதயுறவு உமடயான் தமலென் என்று தமலெி ஊடுெதும் ஆகிய வசய்திகமளப் புலெரின் பாடல்கள் கூறுகின்றன.

10

அகநானூறு நூலில் ஒளமெயார் பாடிய ஐந்து (05) பாடல்கள் உள்ளன. அெற்றில், தமலென் வபாருள் ஷதடப் பிரிந்தான், தமலெி பிரிவுத் துயரால் நலிந்தாள், தமலெிமயத் ஷதற்றத் ஷதாழி ெந்தாள், ஷதாழி வசால்லும் பயன் அற்றது, தமலெிக்குத் தனிமமத் துயரம் மிகுந்தது, அெள் அறிவும் மயங்கியது, ெருெதாக அென் குறித்துச் வசன்ற தெமண நாளும் கடந்துெிட, அெள் உடல் வமலிவுற்ற நிமலயிலும் தானும் அெமன நாடிச் வசல்லத் திடங்வகாள்ெதும் ஷபான்ற வசய்திகமளப் பாெில் ெடித்துள்ளார் புலெர்.

2. ஒக்கூர் மாசாத்தியார்:- இெர் வபண்பாற் புலெர். இெர் பாண்டி நாட்டின் ஒக்கூர் என்ற ஊரில் பிறந்து தமிழ்ப் புலமமயாளராகத் திகழ்ந்தெர். இெர் புறநானூறு நூலில் ஒரு பாடலும் (279), அகநானூறு நூலில் இரண்டு (324, 384) பாடல்களும், குறுந்வதாமக நூலில் ஐந்து (126, 139, 186, 220, 275) பாடல்களுமாக ஒருமித்து எட்டுப் (08) பாடல்கமளச் சமமத்துள்ளார். புறநானூறு நூலின் 279ஆம் பாடலில், ஒரு மறக்குடி மகளின் தந்மத முன்னர் நடந்த ஷபாரில் யாமனமய வென்று களத்தில் மாண்டதும், ஷநற்மறய ஷபாரில் இெள் கணென் இறந்ததும், இன்று ஷபார்ப்பமற ஷகட்டதும் தன் ஒஷர சிறு ெயதுமடய மகனிடம் ஷெல் வகாடுத்துப் ஷபார்முமன வசல்க! என்று அனுப்பி மெத்தாள். இெள் ஒரு ெரத்தாயாொள். ீ அகநானூறு நூலில் இெர் பாடிய இரு பாடல்களில், தமலென் தன் தமலெிமயப் பிரிந்து ெிமனஷமற் வசல்ெதும், அெள் நிமனெில் அென் ஊறியிருப்பதும், ெிமன நிமறவுற்றுத் ஷதஷரறி ெருெதும், ஷதர் ெிமரந்ஷதாடும் சிறப்பிற்குரிய பாகமனப் பாராட்டுெதும்,

மமழயினாற்

ஷதான்றிய புதிய காட்சிகமளச் வசால்லியும், அென் வசன்றமடயத் தமலெியும் புது நலம் வபற்றுப் வபாலிொள் என்ற கருத்துக்கமளயும் காண்கின்ஷறாம். குறுந்வதாமக நூலில் இெர் பாடிய ஐந்து பாடல்கள் உள்ளன. இெற்றில், இளமமமயக் கருதாது வசல்ெத்மத நாடிச் வசன்றார், பரத்மதமய நாடிச் வசன்ற தமலென் ொயில் ஷெண்டி ெந்த வபாழுது 'அம்பவலாடு எம்வதரு ெஷரல்' என்று ொயில் மறுத்ததும், தமலெமன நிமனந்து தமலெியின் கண்கள் துயில் மறந்தன, குறித்த காலம் கடந்தும் என் தமலென் ெந்திலர், துயரில் ொடி ெதங்கும் தமலெிக்குத் ஷதாழி ஆறுதல் கூறல் ஷபான்ற கருத்ஷதாட்டச் வசய்திகள் மிதந்துள்ளன.

11

3. அள்ள+ர் நன்முல்மலயார்:- இெர் பாண்டி நாட்டுச் சிெகங்மகக்கு அருகிலுள்ள அள்ள+ர் ஊரினரும், வபண்பாற் புலெரும் ஆொர். இெர் குறுந்வதாமக நூலில் எட்டுப் (32, 67, 68, 93, 96, 140, 202, 237) பாடல்களும், புறநானூறு நூலில் 306ஆம் பாடமலயும், அகநானூறு நூலில் 46ஆம் பாடலுமாக ஒருமித்து 10 பாடல்கமளப் பாடியுள்ளார். குறுந்வதாமக நூலில் இெர் சமமத்த எட்டுச் வசய்யுள்களில், பிரிொல் ஷெட்மகஷநாய் வகாண்டாமர என்றும் ெருத்தும், பமன மடஷலாடு வதருெில் ெருெது நுமக்குப் பழிதரும், உயிர் ொழ்தல் எமக்குப் பழிதரும், தமலென் பிரிந்தெிடத்துத் தமலெி வமலிெமடதல், பசமல படர்தல், அழகு வகடல், துயர் படல், தமலென் தமலெிமயெிட்டுப் பரத்மதயமர நாடிச் வசல்லல் ஷபான்ற வசயல்கள் வசய்யுள்களில் வசறிந்து காணப்படுகின்றன. புறநானூறு நூலின் 306ஆம் பாடல்:-

அந்தச் சிறிய ஊரில் ொழ்ந்து ெரும்

மறக்குல இமளயெள் ஒருத்தியின் கணென் ஷபாருக்குச் வசன்றான். அென் வெற்றியுடன் திரும்பி ெருதல் ஷெண்டுவமன்று தன் குடி முன்ஷனாரின் நடுகற்கமளத் வதாழுது ஷெண்டுகின்றாள். அந்த ஊரினில், களிறுகள் வபாருதி இமடயிமடஷய

சிமதந்த முள்ஷெலி, மக்கள் ெந்து உண்ணும் நீர்நிமல,

முன்ஷனாரின் நடுகற்கள் ஆகியெற்மறயும் காண்கின்ஷறாம். அகநானூறு நூலின் 46ஆம் பாடல்:-

தன் தமலென் தன்மனப் பிரிந்து

பரத்மதமய நாடிச் வசன்றதற்கு வநாந்தாள் தமலெி ஒருத்தி. அென் ெடு ீ திரும்பியவபாழுது அெள் 'நும் பரத்தமம பற்றி ஊரார் கூறுகின்றனர். நான் அதுவும் கூஷறன். என் நலிவும் வமலிவும் என்னுமடயஷதயாகட்டு;ம். அங்ஷக உன் பரத்மத ஷதடுொள். நீர் அங்ஷகஷய அெளிடம் வசல்க. உன்மனத் தடுப்பெர் யாரும் இலர்!” என்று கூறினாள்.

4. காக்மக பாடினியார் நச்வசௌ;மளயார்:- இெர் வபண்பாற் புலெராொர். இெர் இயற்வபயர் வசௌ;மளயார் என்றும், முன்னும் பின்னும் உள்ள 'நச்' மற்றும் 'ஆர்' ெிகுதிகள் என்றும், காக்மகமயச் சிறப்பித்துப் பாடியதால், 'காக்மக பாடினியார்' என்னும் சிறப்புப் வபயர் வபற்றார் என்பர். இெர் ஆடுஷகாட்பாட்டுச் ஷசரலாதமனப் பதிற்றுப் பத்துள் ஆறாம் பத்திற் பாடி, ஒன்பது துலாம் வபான்னும், நூறாயிரம் வபாற்காசும் வபற்ற சிறப்பினராெர். இெர் பதிற்றுப் பத்து நூலில் பத்துப் பாடல்களும் (51-60), புறநானூறு நூலில் 278ஆம்

12

பாடலுமாக ஒருமித்து 12 பாடல்கமளப் பாடியுள்ளார். பதிற்றுப் பத்து நூலின் 51-60ஆம் பாடல்கள்:- ஷசர மன்னன் பமனமரச் ஷசாமலயில் அமமந்திருந்த பந்தலில் நாடக மகளிர் ஆடல் பாடல்கமளப் பார்த்து இன்புற்றிருக்க,

அங்குள்ள மன்னரும் மற்மறஷயாரும் ெந்து

அெமனப் ஷபாற்றிப் புகழ்ந்தனர். மகளிர் துணங்மகக் கூத்தாட முதற் மகயிமனக் வகாடுத்து உதெினான் ஷசர மன்னன். இது கண்ட அரசமாஷதெி, ஆடல் மகளிஷராடு துணங்மகக் கூத்தாடினான் என்று வபாய்க்ஷகாபம் வகாண்டு ஊடினாள். மதிலின் புறத்ஷத அமமந்த அகழியின் சிறப்மப 'குண்டுகண் அகழி' என்று கூறியுள்ளார். யாமனப் பமடமயயும் எதிர்த்துத் தாக்கும் பமடெரிமசமய 'நில்லாத் தாமன' என்று சிறப்பிக்கப் பட்டுள்ளது. ெிறலியஷர! அென் புகழ்ஷபாற்றி ஆடுக, பாணர்கஷள! அென் புகழ்பாடுங்கள், பமகெர் அழியப் ஷபாரில் வெற்றி, புகழ், வசல்ெம் வபற்று, மமழ ஷமகமாய் மக்களுக்கு என்றும் உதெி நின்று,

ொழ்ொயாக! என்று ஷசர மன்னமனப் ஷபாற்றுகின்றார்

புலெர். புறநானூறு நூலில் 278ஆம் பாடல்:- முதிய தாய் ஒருத்தி 'தன் மகன் பமடயிமன ெிட்டுப் ஷபாரிஷல புறங்காட்டி ஓடி மாண்டான்' என்று ஊரார் ெந்து கூறக் ஷகட்டு மனங் கலங்கிக் வகாதிப்பமடந்தாள். 'என் மகன் ஷபாரில் புறங்வகாடுத்து ஓடினானாகில்இ அென் பாலுண்ட என் முமலமய அறுத்து எறிஷென்' என்று சூளுமர உமரத்துப் ஷபார்க்களஞ் வசன்றாள். மகயில் ொளும் தாங்கிப் பிணக்குெியமலப் புரட்டிப் புரட்டித் ஷதடினாள். அப்ஷபாது, அங்வகாருபால், வசங்களத்திஷல சிமதந்து ஷெறாகி ெழ்ந்து ீ கிடந்த தன் மகனின் உடமலக் கண்டாள். தன் மகன் ெரீ மரணம் அமடந்தான் எனக் கண்ட தாயின் உெமகயும், ஷசாகமும், நாட்டுப் பற்றும் இச் வசய்யுளில் அழகுற அமமத்துள்ளார் புலெர். குறுந்வதாமக நூலின் 210ஆம் பாடல்:- 'ெிருந்து ெரக் கமரந்த காக்மகயது பலிஷய' எனத் தம் வகாழுநர் ெரமெ முன்கூட்டிஷய கமரந்து அறிெித்த காக்மகக்கு மகளிர் வநய்யுடன் கலந்த ஷசாற்மறக் கலத்திற் பமடத்துப் பலியிட்டுப் ஷபாற்றும் வசய்திமயப் புலெர் நயம்படக் கூறியுள்ளார்.

5. காெற் வபண்டு:- இெர் வபண்பாற் புலெர் ஆொர். இெமரக் 'காதற்வபண்டு' என்றும் அமழப்பர். இெர், ஷசாழன் ஷபார்மெக் ஷகாப்வபருநற் கிள்ளியின்

13

வசெிலித் தாயாராக ெிளங்கி, அறிொற்றலும், புலமமச் வசறிவும் வகாண்டிருந்தெர் ஆொர். இெர் புறநானூறு நூலில் ஒரு வசய்யுமளப் பாடியுள்ளார். புறநானூறு நூலின் 86ஆம் பாடல்:-

'என் சிறிய ெட்டின் ீ தூணில் சாய்ந்து

நின்று 'உன் மகன் எவ்ெிடத்தான்?' என்று ஷகட்கின்றாய்! அென் எங்குள்ளாஷனா நான் அறிஷயன். புலி கிடந்து பின் வெளிஷய ஷபான மமலக்குமக ஷபால, அெமனப் வபற்ற ெயிற்றிமன இஷதா பார். அென் ஷபார்க்களத்திஷல ெந்து ஷதான்றுொன். அெமன அங்கு வசன்று காண்பாயாக!' என்று பாடல் சமமத்துள்ளார் புலெர். அக்காலத்துத் தாய்மார் வகாண்டிருந்த மனத் திண்மமமயயும், நாட்டுப் பற்மறயும் எடுத்துக் காட்டுகின்றது. 'புலி ஷசர்ந்து ஷபாகிய கல்லமள ஷபால, ஈன்ற ெயிஷறா இதுஷெ;

ஷதான்றுென்

மாஷதா ஷபார்க்களத்தாஷன' என்னும் ொக்கு, ெரத் ீ தாய்மாரின் திருொக்காகும்.

6. குறமகள் இளவெயினியார்:- இெர் குறக்குலத் தமலென் ஒருெனின் மகள்

என இெரின் வபயரிலிருந்து அறியலாம். அக்காலக் குறக்குடியினரும் சிறந்த கல்ெி, பண்பு ஆகியற்றில் ஷமம்பட்டிருந்தனர் என்பதும் வதளிொகின்றது. நற்றிமணயின் 357ஆம் வசய்யுமளப் பாடியெரான குறமகள் குறிவயயினியாரும் இதமன ெலியுறுத்தும் சான்றாெர். புறநானூறு நூலில் குறமகள் இளவெயினியாரின் ஒரு பாடல் அமமந்துள்ளது. புறநானூறு நூலின் 157ஆம் பாடல்:- 'தமர் தப்புச் வசய்தால் அமதப் வபாறுத்தலும்இ பிறர் ெறுமமயுற்றெிடத்து உதொத நிமலக்கு இரங்கித் தான் நாணுதலும்இ பிறர் பழி கூறாத ஷபாராற்றலும்இ மூஷெந்தர் அமெயில் தமலநிமிர்ந்து நடத்தலும்இ பிற தமலெர்கஷள! உங்கள் ஷபான்ஷறார்க்கு இயலாவதன்க! எம் தமலென்; ெில் ெமளத்ததால் அகன்ற மார்பும்இ வகால்லும் ஷெலும்இ காந்தட் கண்ணியும் உமடயென்; முகில் படியும் உயர்மமலயும;, வசெி தாழ்த்துக் ஷகட்கும் தன்மமயும் உமடய மமலநாட்டுத் தமலென், ஏமறக்ஷகான்! அெனுக்ஷக அமெ எல்லாம் வபாருந்தும்' என்று ஏமறக்ஷகானின் ஷமம்பாடுபற்றிக் கூறும் சிறந்த வசய்யுள் இதுொகும்.

7. குறமகள் குறிவயயினி:- இெர் எயினர் மரபினர். 'எயினி' என்பது குறெர் (எயினர்) குடியினருள் ஒரு ெகுப்பினராெர். இெர் எயினர்குலத் தமலென் ஒருெனின் மகள் என்பது அெர் வபயரிலிருந்து வதளிொகும். இெர் பாடிய பாடவலான்று நற்றிமண நூலிமன அலங்கரிக்கின்றது.

14

நற்றிமண நூலில் 357ஆம் பாடல்:-

இக் குறிஞ்சித் திமணப் பாடல்

வபண்ணின் மனத்திடத்மதச் சிறப்பித்துக் காட்டுகின்றது. 'சாரல் நாடவனாடு

ஆடிய நாஷள, என்வனாடு நிமலயாதாயினும், என்றும் வநஞ்சு ெடுப்படுத்துக் வகட அறியாஷத' என்று தமலெி கூற்றாகப் புலெர் பாடல் அமமத்துள்ளார்.

'சாரல் நாடனுடன் ஷசர்ந்து மகிழ்ந்து மகவகாடுத்து நீராடி இன்புற்றிருந்த அந்த நிமனமெ என்னால் என்றும் மறக்க முடியாதலால்இ அந்நிமனமெ வநஞ்சில் தாங்கிக்வகாண்டு, அெர் என்மன நாடி ெரும்ெமர அெர் நிமனெில் உயிர்தரித்திருப்ஷபன்.' என்று தமலெியானெள் ஷதாழிக்குக் கூறினாள்.

8. நக்கண்மணயார்- இெர் வபண்பாற் புலெராெர். இெர் வபருங்ஷகாழி நாய்கன் மகள் எனவும் கூறுெர். இெர் தித்தனின் மகனான ஷபார்மெக் ஷகாப்வபருநற்

கிள்ளி என்னும் ஷசாழகுலத்து இளெரசமனக் கண்டு காதலித்து, அெனால் அக் காதல் ஏற்றுக்வகாள்ளப்படாது அென் வெளிநாடு வசன்ற நிமலயிலும்,

அெமனஷய தம் தமலெனாக நிமனந்து ொழ்ந்தெள் என்பர். புறநானூற்று 83, 84, 85ஆம் வசய்யுட்களும், அகநானூற்று 252ஆம் வசய்யுளும், நற்றிமணயின் 19, 87ஆம் வசய்யுட்களுமாக ஒருமித்து ஆறு (06) வசய்யுட்கமளச் சமமத்துள்ளார். புறநானூறு நூலில் 83, 84, 85ஆம் பாடல்கள்:- ஒருதமலக் காமம் வகாண்ட நக்கண்மணயார் தான் காதலித்த ஷசாழன் ஷபார்மெக் ஷகாப்வபருநற் கிள்ளி என்னும் இளெரசன் பற்றிக் மகக்கிமளத் திமணயில் இம் மூன்று

பாடல்கமளயும் பாடியுள்ளார். 'அெனுக்காக என் ெமளயல் கழல்கின்றன, தாய்க்கும் அஞ்சுகிஷறன், அென் ஷதாள் தழுெ ெிரும்பினும் சமப கண்டு நாணிஷனன், மனம் மாறிமாறி மயங்குகிறஷத! என் தமலென் வபருந்ஷதாள்

உமடயென், யான் அென் சிமறயில் இருந்தும் பசமல பாய்ந்தெளாஷனன், ஷபாரில் பமகெமர வெல்லும் ஆற்றலுமடஷயான்.' என்று தன் மனக்கிடக்மகமயக் வகாட்டுகின்றார் புலெர். அகநானூறு நூலில் 252ஆம் பாடல்:- இரவுக்குறியிடத்தில் தமலமகமளத் தமலமகன் சந்தித்துக் கூடும் காலமது. 'புலியும், யாமனயும், யாளியும் நிமறந்த காட்டின் ஊடாக ஷெல் ஒன்றிமன மட்டும் மகயில் ஏந்தியெனாய்த் தனித்து ெருதமல அெனும் அஞ்சினான் இல்மல. அென் ெரும் ெழியில் துயருறுொஷனா என்றும் அஞ்சுகிஷறன். அெமனக் காணாது தனித்திருக்க என்னாலும் முடியெில்மல. அன்மனஷயா தன் துயில் மறந்து என்மனக் கடுங்காெல் காத்துெருகின்றாள். இனி யாம் எவ்ொறு அெருடன் கூடி மகிழ்ஷொம்?' என்று தமலமகள் தன் ஷதாழியிடம், தங்கள் களவு உறமெக் கூறியதாகப் புலெர் பாடியுள்ளார்.

15

நற்றிமண நூலில் 19, 87ஆம் பாடல்கள்:-

பகற்குறியிஷல தமலெனும்இ

தமலெியும் பலநாட்கள் கூடி இன்புற்று ெந்தனர். ஒரு நாட் கூடியதன்பின், தமலெமனத் ஷதாழி சந்தித்து 'இனி, நின்மனப் பிரிந்து இெள் ொழாள், எனஷெ தமலெிமய ெிமரந்து ெமரந்து வகாள்” என்று ஷெண்டினாள். திரும்பி ெரும் தினத்மதக் குறித்து மெத்து, தமலெிமயப் பிரிந்து வபாருள் ஈட்டச் வசன்றான் தமலென;. பிரிெினால் தமலெி தளர்ந்தாள். அன்று அெள் ஒரு பகற்கனவு கண்டு அமதத் ஷதாழிக்கு உமரத்து இவ்ொறு புலம்பினாள். 'புன்மனயின் பூந்தாது உதிர்ந்து அழகு படுத்துெதுஷபால், அெமரப் பற்றிய கனவு நம்மமயும் அழகுபடுத்தியது. அதுவும் ெிழித்த வபாழுதிற் கழிந்தது. இன்னும், மாங்கிமளயில் வதாங்கியபடி தூங்கும் வெளொல், வதாமலெிலுள்ள காட்டின் வநல்லிக் கனிமய அருந்தினதாகக் கனவு கண்டதுஷபால், நானும் வெளிநாட்டிலுள்ள தமலெஷனாடு இன்புற்றிருந்ஷதன். அதுவும் ெிழித்த வபாழுதில் இல்லாது கமலந்து ஷபாயிற்று.”

9. வநட்டிமமயார்:- இெருக்கு இப் வபயர் உறுப்பால் ெந்தது என்பர். இெர் ஒரு வபண்பாற் புலெராெர். பhண்டியன் பல்யாகசாமல முதுகுடுமிப் வபருெழுதி என்பெமன இெர் பாடியுள்ளார். புறநானூறு நூலில் இெர் பாடிய மூன்று (9, 12, 15) வசய்யுட்கள் உள்ளன. புறநானூறு நூலில் 9, 12, 15ஆம் பாடல்கள்:-

பாண்டியன் வபருெழுதி மன்னன்,

ென்மம நிமறந்தெர்களுடன்தான் ஷபாரிடுொன். இென் ஷபாரிடும் நகர்களில் உள்ள பயன் தரும் ஆனினம், பார்ப்பன மக்கள், வபண்டிர், பிணி உமடயெர், புதல்ெமரப் வபறாஷதார் ஆகிஷயாமரப் பாதுகாெலான இடஞ் ஷசருமாறு எச்சரித்து ெிட்ஷட ஷபார் புரிொன். இவ்ொறான அறெழியும், துணிவும் உமடயென் எம் மன்னன். 'அென் நன்ன ீர்ப்; ப.ஃறுளி ஆற்று மணலிலும் பல்லாண்டுகள் ொழ்ொயாக!” (புறம் 9) என்று ொழ்த்துகிறார் புலெர். பாணர் வபாற்றாமமரப் பூச் சூடினர். புலெர் யாமனயும், ஷதரும் வபற்றனர். வெற்றிச் சிறப்புமடய குடுமிஷய! ஷெற்றரசர் நிலத்மதக் கெர்ந்து வகாள்கின்றாய். நின்பால்ெரும் பரிசிலர்க்கு இனியெற்மறஷய வசய்து ெருகின்றாய். அதுதான் நின் அறவநறிஷயா? -புறம்.12. (அென் அறத்மத இகழ்ெது ஷபால, அென் ெரத்மதயும், ீ ெள்ளன்மமமயயும் புகழ்ந்தது). ெழுதியானென், பமகெர் நாடுகமள அழித்தென்;,

பல யாகங்கள் வசய்து புகழ் வபற்றென்,

ஷபாற்றிப் பாடும் தகுதிகள் பலவும் உமடயென்,; 15) என்று ஷபாற்றுகிறார் புலெர்.

ெிறலியர்

வபருஞ் சிறப்பினன். - (புறம்

16

10. பாரி மகளிர்:- பாரி ெள்ளலின் மகளிர் இெர். ஒளமெயார் இெமர மமலயமானின் மக்கட்கு மணஞ்வசய்து மெத்தனர். தம் தந்மதயின் பிரிொல் மனங்கலங்கிப் பாடிய ஒரு வசய்யுள் புறநானூறு நூமல அலங்கரிக்கின்றது. இச் வசய்யுள் ஐந்து அடிகள் எனினும், அதன் அடக்கச் ஷசாகம் அமனெமரயும் கலங்க மெக்கின்றது. புறநானூறு நூலின் 112ஆம் பாடல்:- அந்தத் திங்களில், இவ் வெண்ணிலவு இவ்ெண்ணம் பிரகாசிக்கும் ஷெமளயில், எம் தந்மதயும் உமடஷயாம், எம் குன்றும் உமடஷயாம், இந்தத் திங்களில், இவ் வெண்ணிலெில், வென்வறறி முரசின் ஷெந்தர்கள் எம் குன்மறயும் கெர்ந்தனர், யாஷமா எம் தந்மதமயயும் இழந்தெராயிஷனாம்! என்று பாடல் சமமத்தனர். 'அற்மறத் திங்கள் அவ்வெண் நிலெில் எந்மதயும் உமடஷயம் எம் குன்றும் பிறர் வகாள்ளார், இற்மறத் திங்கள் இவ் வெண் நிலெில், வென்று எறி முரசின் ஷெந்தர் எம் குன்றும் வகாண்டார், யாம் எந்மதயும் இலஷம!” – (புறம் 112) 11. பூங்கண் உத்திமரயார்:- உத்திர ஓமரயிற் பிறந்த இெர் ஒரு வபண்பாற் புலெராெர். 'பூங்கண்” உறுப்பால் ெந்தது எனலாம். புறநானூறு நூலில் 277ஆம் பாடமலயும், குறுந்வதாமக நூலில் 48, 171ஆம் பாடல்கமளயும் இெர் பாடியுள்ளார். புறநானூறு நூலில் 277ஆம் பாடல்:- தன் இமளஷயானாகிய மகமன எதிர்த்து ெந்த களிற்மறக் வகான்று, தானும் அப்ஷபாரிஷல புண்பட்டு இறந்தான் எனக் ஷகட்ட முதிஷயாளாகிய தாய், அெமனப் வபற்ற வபாழுதினும் வபருமகிழ்வு வகாண்டனள் என்று பாடல் அமமந்துள்ளது. குறுந்வதாமக நூலின் 48;, 171ஆம் பாடல்கள்:- பகற்குறியிடத்ஷத தமலெமனக் காணும் வபாழுதினும் காணாப் வபாழுஷத வபரிவதன்று கருதிய ெருத்தத்தால், அெள் நல்ல நுதலிடத்துப் பசமல கண்ட ஷதாழி, 'ெமரந்து வகாள்” என்ற ஒரு வசால்மலக் காதலர்க்குச் வசால்லெில்மலஷய? - (பாடல்.

48) என்று தமலமகளது ஆற்றாமமமயக் கூறுகிறாள்.-

17

'குளத்தில் ெசிய ீ மீ ன்ெமலயில் அகப்பட்ட நீர் ெிலங்மகப் பலரும் ெந்து பார்ப்பதுஷபால், யான் ெமரெிமடப்பட்ட வபாழுது, பலரும் என்மனப் பார்த்துத் தூற்றினஷர!” (பாடல் 171) என்று ஷதாழிக்குத் தமலமகள் கூறியது.

12. பூதப்பாண்டியன் ஷதெி வபருங்ஷகாப் வபண்டு:- இெர் பூதப்பாண்டியனின் ஷதெியார் ஆொர். கணென் ஷபாரில் இறந்தான். தானும் தீயிற் பாய்ந்து உயிர்ெிடத் துணிந்தார். இெமரத் தடுத்தனர் சான்ஷறார். அதற்குக் கூறும் பதிலாய் அமமந்தது இப் பாடல். இெர் கற்பும், புலமமயும், வதளிவும் உமடயெராொர். புறநானூறு நூலில் இெரின் பாடவலான்மறக் காணலாம். புறநானூறு நூலில் 246ஆம் பாடல்:- 'நின் கணென் இறந்துபட்டான். அெனுடன் நீயும் வசல்ொயாக! என்று வசால்லாது என்மனத் தடுத்து நிறுத்தும் சான்ஷறார்கஷள! வநய்யற்ற நீர்ச்ஷசாறு, எள்ளுத்துமெ, புளி ஷசர்த்துச் சமமத்த ஷெமளஇமல ஆகியெற்மற உண்டும், பாயின்றிக் கற்கள்ஷமல் படுத்தும், மகம்மம ஷநாற்கும் வபண்டிர் அல்ஷலாம் யாம்! ஈமப் படுக்மக உங்களுக்கு அரிதாகத் ஷதான்றலாம். இறந்து பட்டென் நம் கணென். எமக்கு அத்தீ தாமமரக் குளத்து நீர்ஷபால இன்பம் தருெதாகும்.” என்று கூறி முடித்தார் ஷதெி.

13. ஷபய்மகள் இளவெயினியார்:-

இெர் ஷபயுருெத்தில் நின்று பாமலபாடிய

ஷசரமான் வபருங்கடுங்ஷகாமெப் பாடியெர். இெர் வபண்பாற் புலெர் என்பது இெர் வபயராற் வதரியும். இளவெயினியார் என்பது இெரது குடிப்வபயராகும்.. இெர் இளெயதில் இறந்தபின் ஷபய் உருெம் வபற்றெர் என்றும் கூறுெர். ஷசரமானின் மறத்திறத்மதயும்இ வகாமடத்திறத்மதயும் ஷபாற்றிப் பாடியுள்ளார். இெரின் ஒரு பாடல் புறநானூறு நூலில் இடம் வபற்றுள்ளது. புறநானூறு நூலில் 11ஆம் பாடல்:- வெற்றி ஷெந்தனாக ெிளங்கிய ஷசரமான், பமகத்த மன்னர்களின் அரண்கமள அழித்தான். அென் ெரத்மத ீ ெியந்து பாடிய பாடினிக்குப் பல களஞ்சால் வசய்யப்பட்ட பசும்வபான் அணிகலன்கமளயும், அெள் பாணனுக்குப் வபான்னாற் வசய்யப்பட்ட தாமமரப் பூமாமலமயயும் பரிசாகக் வகாடுத்தான். ஆனால், யாஷனா ஏதும் வபற்றிஷலன். 'அெர்களுக்குக் வகாடுத்த பரிசில் ஷபான்று எனக்கும் ெழங்குொயாக!” என்று பாடல் அமமத்தார் புலெர்.

18

14. மாஷறாக்கத்து நப்பசமலயார்:- இெர் ஒரு வபண்பாற் புலெர். வகாற்மக சார்ந்த மாஷறாக்கம் என்னும் பகுதிமயச் ஷசர்ந்தெர். மகளிர்க்குரிய பசமல ஷநாமயச் சிறப்புறக் கூறியதால் இப் வபயர் வபற்றனர் என்றும் கூறுெர். ஷசாழன் குளமுறத்துத் துஞ்சிய கிள்ளி ெளென், மமலயமான் திருமுடிக்காரி, அென் மகன் ஷசாழியஷெனாதி திருக்கண்ணன், கபிலன், அெியன் ஆகிஷயாமர இெர் பாடியுள்ளார். புறநானூறு நூலில் காணப்படும் 37, 39, 126, 174, 226, 280, 383ஆம் பாடல்கள் இெராற் பாடப்பட்டன. புறநானூறு நூலில் 37, 39, 126, 174, 226, 280, 383ஆம் பாடல்கள்:- கிள்ளி ெளெமன, 'புறெின் துயர் துமடத்த வசம்பியன் மரபினன், ஷெற்பமடயுமடஷயான், மாற்றான் பமடமய அழிக்கும் ெல்ஷலான், ஷசரனின் கருவூர்க் ஷகாட்மடமய அழித்து வென்ஷறான், அெமன எதிர்த்து நின்று வெல்ல முடியாஷதான்” என்று அென் ெரம் ீ பாடிய மூன்று (37, 39, 226) வசய்யுள்களிற் காண்கின்ஷறாம். மமலயமான் திருமுடிக்காரிமயப் பாடுமகயில் 'இருண்ட காடும், ஒலிமுழங்கும் அருெியும் உமடய முள்ள+ர் மமலயின் ஷெந்தஷன! ஷபரறிொளன் கபிலன் நின் புகழ் பாடினான்; அறிெிற் குமறந்த யாமும் நின்மனப் பாடுஷொம். எம் உமரமயயும் ஷகட்டு, எமக்கும் அருள்ொயாக!” என்று 126ஆம் வசய்யுமளச் சமமத்தார். 'பமகெர் மகப்பட்ட ஷசாழெளநாட்மடக் மகப்பற்றிக் காத்த வபருமாஷன! மக்கள் துயர் துமடக்க நீ ெந்து ஷதான்றினாய். ஷகாமடக் காலத்தில் வபருமமழ வசாரிந்தாற் ஷபால, நீயும் மக்களுக்கு உதெ ெந்துதித்தாஷய!; என்று மமலயமான் ஷசாழியஷெனாதி திருக்கண்ணன் என்பெமன 174ஆம் பாடலில் பாடியுள்ளார் புலெர். 'அென் மார்புப் புண் வபரிதானது. ெண்டுகள் ெந்து வமாய்க்கின்றன. ெட்டில் ீ ஏற்றிய ெிளக்கு எரிய மறுக்கின்றது. அெனுடன் உறங்காதிருந்த என் கண்கள் மூடுகின்றன. அஷதா கூமகயும் கூவுகின்றது. இென் பிமழப்பான் என்று கூறிய முதுவபண்டிரின் ொக்கும் தெறி ெிட்டஷத! துடி வகாட்டுபெஷன! பாணஷன! ெிறலிஷய! இனி இங்கிருந்து ொழ்தல் நுமக்கு அரிது. அென் இறப்பு வநருங்கிக் வகாண்டு ெருகிறது! யானும் அெனுடன் இறக்கப் ஷபாகிஷறன்! நீங்கள் ஷெறிடம் வசன்று ொழ்ெராக!' ீ என்று மமனெியின் துயமர 280ஆம் பாடலில் காண்கின்ஷறாம்.

19

'ஷசெல் கூெ எழுந்து, பனியில் நமனந்து, அரசனின் தமலொயிலில் நின்று, அென் புகழ் பாடி நின்ஷறன். என் குரல் ஷகட்டு அென் ெந்தான். என் ெறுமம நீங்கிற்று. பமழய ொழ்வு நீங்கிப் புது ொழ்வு வபற்ஷறன். மூங்கில் நிமறந்த கானக நாடமன யான் என்றும் மறஷென். அென் தன் கடமமயிற் தெறாதென். சுக்கிரன் நிமல மாறுபட்டாலும், நாஷட பஞ்சத்தில் மூண்டாலும், யான் இனி ெருந்ஷதன்.” என்று பாடல் (383) சமமத்தார் புலெர்.

15. மாற்பித்தியார்:- இெர் வபண்பாலர். தமலென் ஒருென் இெமரக் காதலித்துப் பின் மகெிட்டுத் துறெறம் ஏகினான். அந்நிமலமய எண்ணிக் கலங்கியெராய்ப் புறநானூறு நூலில் இரு பாடல்கமளப் பாடியுள்ளார். புறநானூறு நூலில் 251, 252ஆம் பாடல்கள்:- அந்த இமளஞன் அன்று குறுந்வதாடி அணிந்த கன்னியின் காதற் தீமய மூட்டினான். பின்னர் இல்ொழ்வு பூணுதமலத் துறந்து, துறெறம் ஷமற்வகாண்டான். அென்ஷமற் வகாண்ட மமயல் மயக்கம் தீராத இெர் 251ஆம் பாடமலப் பாடியுள்ளார். 'இெஷனதான், மயில் ஷபான்ற இளங்கன்னியமரத் தன் காதல்வமாழிகமள ெசி, ீ மயக்கித் தன்ெசப்படுத்தியென்” என்று 252ஆம் பாடமலப் பாடியுள்ளார்.

16. வெண்ணி குயத்தியார்:- 'வெண்ணி' என்னும் ஊரிற் குயக்குடியிற் ஷதான்றிய வபண்பாற் புலெர் இெர். ஷசாழன் கரிகாற் வபரிெளத்தாமன இெர் பாடியுள்ளார். இெர் பாடிய பாடவலான்று புறநானூறு நூலில் உள்ளது. புறநானூறு நூலில் 66ஆம் பாடல்:- 'மதயாமன மிகுந்த பமட -ென்மம

உமடயெஷன! பமகெமரக் வகான்றழித்த வெற்றி ெரஷன! ீ

'வெண்ணி” என்ற ஊர்ப்புறத்ஷத நடந்த ஷபாரில் புறப்புண்பட்டனன் ஷசரன். உலகில் புகழ் வபறுமாறு அென் ெடக்கிருந்து உயிர் துறந்தனன். புறப்புண் நாணி ெடக்கிருந்து உயிர் துறந்த அென், புறத்ஷத அம்ஷபெிப் ஷபார் முமற பிறழ்ந்த நின்மனக் காட்டினும், நல்லென் அல்லஷனா!' என்று கரிகாலனது வெற்றிமயப் புலெர் கூறியுள்ளார்.

17. வெறிபாடிய காமக் கண்ணியார்:- இெர் வபண்பாற் புலெர். வதய்ெஷமற்று வெறியாடமல அழகுறப்பாடியதால் இப் வபயர் வபற்றனர். காமக் காணியார் எனவும் இெர்

வபயமரச் சிலர் கூறுெர். புறநானூறு நூலில் 271, 302ஆம்

பாடல்கமளயும், அகநானூறு நூலில் 22, 98ஆம் பாடல்கமளயும், நற்றிமண நூலில் 268ஆம் பாடமலயும் பாடியுள்ளார்.

20

புறநானூறு நூலில் 271, 302ஆம் பாடல்கள்:- வநாச்சிமாமல சூடிப் ஷபாருக்கு ெந்த மறஷொன் ொளால் வெட்டுப்பட்டு ெழ்ந்தனன். ீ களத்திஷல நிணந்தின்ன ெந்த பருந்து, வசந்நீரில் நமனந்த வநாச்சி மாமலயிமன, நிணம் என்று கருதி உயரத் தூக்கிப் பறந்து வசன்றமதயும் கண்ஷடாம். மறென் மாமலமய

அணிந்ததனால் அதற்கும் வபருமம ஏற்பட்டது- என்று 271ஆம் பாடமலப் பாடியுள்ளார். துள்ளித் தாெிச் வசல்லும் குதிமரகமளயுமடய மாெரன், ீ ெிறலியர்க்குப் வபாற்பூக்கள் அளித்தான். பாணர்க்கு நரந்தம்பூ மாமலகள் வகாடுத்தான். இெனின் சிற்றூர்கமளப் பமகெர் கெர ெந்தவபாழுது, வகால்களிறு ஷபாலச்

சினந்து எழுந்தான். களத்திஷல அென் வகான்று குெித்த களிறுகள் ொனத்து நட்சத்திரங்களிலும் பார்க்க மிகுதியாகும்- என்று 302ஆம் பாடலில் அென் மறச்வசயமலப் பாடியுள்ளார். அகநானூறு நூலில் 22, 98ஆம் பாடல்கள்:- 'மமல உச்சிகள், வதய்ெங்கள்,

அருெிகள், காடுகள் நிமறந்த நாட்டிற்று உரியென் நம் தமலென். அென் மார்மபத் தழுொதலால் ெருத்தம் உண்டாயிற்று. அதமன அறியாத தாயார்

கலக்கமுற்று, ஷெலமனப் ஷபாற்றினால் அெள் துயரம் தணியும் எனத் தாயார் எண்ணினாள். முதுவபண்டிரும் இதற்கு உடன்பட்டனர். ஷெலிமன நிறுத்தி, கண்ணியும் சூட்டி, வெறியாடும் களம் அமமத்து, ஷெலன் புகழ் பாடி,

பலிக்வகாமடயும் வகாடுத்து, முருகமன ெரெமழத்தனர். அந்த நடு இரெிஷல, நம் மமனயிமனக் காத்து நிற்கும் காெலர்கள் அறியாதொறு மமறந்து

மமறந்து, நாம் வமலிதற்கு ஏதுொன ஷநாமயத் தணித்தற்கு நம் காதலனும் ெந்தான். அென் என்மனத் தழுெிக்வகாண்டிருந்தான். என் துயரும் நீங்கிற்று. ஏதும் வதாடர்பில்லாத ஷெலன் வெறியாட்டத்மத நிமனத்து யானும் வதாடர்ந்து சிரித்துக்வகாண்ஷடன்” என்று தமலமகள் ஷதாழிக்குக் கூறுெதாக இவ்ெிரு பாடல்கமளப் புலெர் அமமத்துள்ளார். நற்றிமண நூலின் 268ஆம் பாடல்:- 'முற்றத்தில் புதுமணல் பரப்பி, எதிர்வு கூறுஷொனாகிய ஷெலமனயும் அமழத்து, வெறியாடற்கும் அன்மன ஏற்பாடு வசய்துள்ளாள். மணங்கமழும் ஷதன் அமடகள் நிமறந்த நாடன், நம் தமலென்! அெமன யான் ெிரும்பி அளெற்ற காதல்

வசய்து இன்புற்று ஒழுகி ெந்ஷதன்.

ஆனால் அெஷனா அந்த அளவுக்கு என்மனக் காதலிக்காதது ஏஷனா? இதமன நாம் ஷெலனிடம் ஷகட்ஷபாம்; ெருொய் ஷதாழி!” என்று தமலமகன் ஷகட்டுணருமாறு, தமலமகள் ஷதாழியிடம் ஷகட்கின்றாள். இதனால், தமலென்பால் ெமரவு ஷெட்மகமய உண்டாக்குெதாகவும்

21

கருதலாம் என்றொறு. ஷமற் கூறிய 17 வபண்பாற் புலெர்கள+ம் ஒருமித்து 123 சங்கப் பாடல்கமளப் பாடியுள்ளனர். அப்பாடல்கள் சங்க இலக்கிய நூல்களான புறநானூற்றில் 60 பாடல்களும், குறுந்வதாமகயில் 31 பாடல்களும், அகநானூற்றில் 11 பாடல்களும், நற்றிமணயில் 11 பாடல்களும், பதிற்றுப்பத்தில் 10 பாடல்களும் இடம் வபற்றுள்ளன. இெற்றில் ஒளமெயார் தனித்து 60 பாடல்கமளப் பாடிய வபருமமக்குரியெராெர். இதுகாறும் 17 வபண்பாற் புலெர்கள் பற்றியும், அெர்கள் சமமத்த சங்கப் பாடல்கள் பற்றியும், அப்பாடல்கள் இடம் வபற்ற சங்க நூல்கள் பற்றியும், பாடல்களின் தரம், கருத்ஷதாட்டம், கூறும் வசய்தி, ஆற்றுப்படுத்தும் பாங்கு ஷபான்றமெ பற்றியும் ெிெரமாகக் கூறப்பட்டுள்ளமதக் கண்டு மகிழ்ந்ஷதாம். அெர்கள் பாடல்கள் அத்தமனயும் உயிர் ஓெியமாகத் திகழ்கின்றன.

நுணாவிலூர் கா. விசயரத்தினம் (இலண்ைன்)

22

புத்தாண்டை வருக

நத்தார் ெிழாெின்பின் நாயகியாள் புத்தாண்டாள் தித்திக்க ெந்திடுொள் தீர்வுக்காய் – முத்தாகக்

வகாட்டும் முறுெல்கள் ஷகாஷலாச்ச நங்மகயெள் எட்டியடி மெப்பாஷள ஏற்பு.

பழமம சிலகழித்துப் பாெமன ஓங்க இளமம ஒளிர எழிலாள் – அழவகாளிர வமல்ல நடந்துஷம ஷமதினி ஓங்கிடஷெ வசல்ெமகள் ெந்திடுொள் ஷதர்.

ென்வகாடுமம வசன்றுெிட ொழ்ெிஷல முன்ஷனற

முன்வனடுப்ஷபாம் நற்பணிகள் முன்னுணர்ந்ஷத – இன்னலின்றிப் புத்தாண்டின் தீர்மானம் புத்துாக்கம் தந்திடுஷம சித்தங் கலங்காத சீர். சாதிமத ஷபத சமுதாயச் சீரழிஷென்

ஆதியந்தம் ஒன்ஷறதான் ஐயவனன – ஷமாதலின்றி எல்ஷலாரும் ஓாி​ினமாய் ஒன்றிமணந்து ொழ்ெதற்குப் பல்ஷலாரும் ஷசர்ந்திடுஷொம் பார். ஷபாட்டி வபாறாமம வபால்லாங்கு அற்றஷதார் நாட்டிமன ஆக்குதற்கு நாமிமணஷொம் – தீட்டுதிட்டம் பாிாி​ினுள்ஷளார் ஏற்றுப் பயன்வபற நல்லஷதார் ஷொி​ிதாய்க் வகாள்ெஷர ஷெறு ஆயுதப் ஷபாட்டி அகிலந்தான் எங்குஷம ஓய்ெில்லா யுத்தம் ஒழியஷெ -

சாய்ெின்றிப்

ஷபசிஷய தீர்மெத் தமலெர்கள் வபற்றிடுெர் ஆசி அதனால் சிறப்பு. எத்தமன வகாடுமமகள் எத்தமன ெறுமம ஏதிலிகள் எங்குஷம நிமறந்திட உத்தமியாள் இவ்ொண்டு ஊமரெிட்டுச் வசன்றிடஷெ ஊனமின்றி ெந்திடுொள் புத்தாண்டாள் சித்தங் கலங்கிஷய சீரழியும் மக்களுக்குச் சீரான ொழ்மெத் தந்திடுொள் யுத்தஷமகம் தானகலத் தீர்வுகள் ஷசரத்தான் ெித்தகஞ் வசய்திடுொள் ெிமரந்து.

23

மணிஷயா பன்னிரண்டு மாதா ஷகாெிவலங்கும் மக்கள் கூட்டஞ் ஷசர

அணியணியாய்க் குருமாரும் கூடி னார்கள் ஆராதமன ஷநர மங்ஷக

அணிகலன்கள் புாட்டிய ஆரணங்கார் ஒருபக்கம் ஆண்களும் பிள்மளகளும் அயற்பக்கம்

தணியாத தாகந்தான் தக்கதந்த புாமசக்காய்ச் சீஷராளிர் புத்தாண்டின் சிறப்ஷப.

முருடகசு ையில்வாகனன்

கனைா

24

அறிவு படிப்வபன்று பள்ளி மவ

பமடத்தென் அளித்த பரிசது வசறிவு பகுத்தறிவென்ஷறார் வபறுமதி அறிவு

மனிதனாய் ஆனாய் என்பமத அறியா மண்ணதில் ெணாய் ீ ஷபாெது சரியா? படித்தரம் உள்ள வெகுமதி வதரிவு நீ பாரினில் அறிவு உயர்வென கருதினி ஷதர்வுகள் ெந்தால் எழுதிட ெிமன திறமமக்கு அறிவு இருக்குது துமண ஷதடமல நன்று திறம்பட வசால்லு திறனது வகாண்டு எழுந்து நீ நில்லு வநருக்கடி ஷநர்ந்திட நிமிர்த்திடும் ஏணி நீந்தி நீ ஷசர்ந்திட அறிெது ஷதாணி அறிெது ஷசர்ந்தால் உனக்கது மகொள் ஆற்றலில் ஷதர்ந்தால்உயர்ந்த

நீ வமய்யாள்

எதிரிக்கும் ொய்ப்மப அறிெினால் வகாடுத்து ஏழ்மமயின் ொழ்மெ ஏற்றத்தில் நிறுத்து அறிெமத வகாண்டு ொழ்ெமத துலக்கு ஆழுமம வென்று பூமிமய வபருக்கு

25

அறிமெ கூட்டு ஆணெம் கழிபடும் அறிமெ தீட்டு பாமறயும் ெழிெிடும் அறிெது சமுத்திரம் பரந்தஷதார் ஆழி அறிந்திடு சரித்திரம் படிப்பதால் ஷதடி திமரகடல் ஓடியும் திரெியம் ஷதடு-இமத வதரிந்தபின் உண்டா உனக்வகாரு ஷகடு?

வபாறுமமமய வகாஞ்சம் மனதினில் அள்ளி மெ வபாய்,புறம் நஞ்சு எரித்திட வகாள்ளி மெ கர்ெத்மத வமல்ல கமடசியில் தள்ளி மெ கருமணமய வெல்ல ஆளில்மல வசால்லி மெ அடுத்தஷதார் இலக்கு அறிந்திட புள்ளி மெ அறிவென்ற கணக்கு படிப்வபன்று பள்ளி மெ.

டராஷான் ஏ.ஜிப்ரி

26

கதம்பம் நடந்தது மீ ண்டும் நடக்காது என்று

நடக்காஷத! ொழ்ெில் நடக்கும் - நடப்மப நடத்தும் நடத்துனர் நாடகத்தில் நம்மம நடத்துெ வதான்ஷற நடப்பு.

பணம்ெந்து நல்ல பதெியும் ொய்த்து மனம்மாறா நட்மப மலரின் – மணமாய்

தினந்ஷதாறு முந்தன் திமசெசச் ீ வசய்யுங் குணங்வகாள்ளும் நண்பன் வகாமட.

சீர்திருத்த ொதிவயன்னும் வசல்லப் வபயவரடுக்கப்

ஷபார்வதாடுத்ஷத வதய்ெப் புகழ்மறுக்கும் – ஷபர்களுக்கு ஊழ்ெிமனத் தீர்க்கும் ஒருநாள் உளம்ெருந்தும் ொழ்ெளித்ஷதான் தன்மன நிமனந்து. மரணத்தின் ொசலிஷல மண்டியிட்டு நின்றுக் கரணந்தான் ஷபாட்டாலும் காலன் – ெரெில்

சரணமடயுந் தன்மம சகலருக்கு வமான்ஷற! அரசியல் அங்கில்மல ஆம். வநற்கிளி ஓட்டும் நிலமுழுஷொன் மககளிஷல வபாற்கிழி நீட்டா புெியரசு – வெட்டுக் கிளிகள் ெிரும்பும் ெிருது ெிருந்மத அளிப்பதி லில்மல அறம்.

வைய்யன் நைராஜ்

27

எப்படியும் காலி

வந்துவிடும்

மமதானத்தில்

அடர்நிழல்

ஒரு

புன்னமக

தரும் ெிருட்சங்கள்

தூரத்துக் கானகத்திலிருந்து எப்படியும் ொனம்

பறமெயின்

ெழிஷய

குளிரூட்டப்பட்ட துளிக்கடலாய்க்

கமலந்துவசன்ற

அந்தப் புன்னமக அது

ஓர்

இளெரசன்

ஆரொரத்ஷதாடு

வெற்று

திறந்த

மனிதர்கள்

நிறமற்றுப்

ஷபாகும் !

உமடந்து

அமலயும்

இரணகளப்பட்டு

பனிக்குடம்ஷபால்

கூடிெிட்டால்

வநாறுங்கி

காகங்களுக்கு இமரயாகிெிடும்

அமமதி ததும்பும்

உமறந்துகிடக்கும்

அெனுக்காக

ெிழுொன்

மமதானம்

மீ ண்டும்

கிமளகளுக்குள்

எப்படியும்

நழுெி

ெருொன்

அமறஷபால்

கிடக்கிறது

சுக்கல் சுக்கலாய்

சடலம்ஷபால்

காத்துக்கிடக்கிறது

எழும்பிய

ஒளிமயப்ஷபால்

அப்புறம் , ஆழ்ந்த

இளவரசன்

ஷநரம்

உமடந்துஷபாகும்

அமசெற்ற

புன்னமகமய

இரட்சித்தாக ஷெண்டுஷம !

வகாப்புகளிலும் , இமலகளிலும் , சருகுகளிலும் பாகுபாடின்றி ஓயாத

காற்று

பார்மெமய

ஆனாலும் ஓர்

தாவும்

அப்புன்னமகமீ து

... அந்தப்பாெப்பட்ட

இளெரசமன

எக்கணமும்

அந்தப்

ெிழுதுகள்ஷபால் ஷெவறாரு

உருெி

புன்னமகமயத்

ம்

எலும்புக்கூடுஷபால் யாருக்காக

அந்திஷநரத்தில்

அென்

ஒளியில்

அென்

முகமும் ,வெளிறிய

குரல்கள்

வமாட்டுக்கமள யாருக்கும்

அெமன

நான்

சிறவகாடிந்த

சந்தித்ஷதன்

குமகக்குள்ஷள இல்மல , அச்சம்

கமளத்துப் ஷபான

மலர்ப்பாமதயில்

எட்டுெதில்மல

வசம்பறமெஷபால்

நண்பனாக

குமக

ஆளரெமற்ற , வநடிய தடத்தில்

வதரிந்தான்

தெிர !

மாறிெிட்ஷடன்

நீண்டுவகாண்ஷடஷபாயிற்று இரு பயணிகளாய் ...

நடமாடு

உடலும் ..

ஷச கரித்துக்வகாண்டிருக்கிறாஷனா ?

அல்லும் இல்மல , பகலும் ஷராஜா

ஒளிக்கற்மற

காணப்பட்டான்

ெழிகாட்டிப் ஷபான

சடுதியில்

உதிர்ொன்

ஊடுருவும்

ஷராஜா

ஓர்

கனெின்

ெிரித்தொறு

தரித்தொறு ...

ெிழிகளும் , ஒளியிழந்த

ஊமமமயப்ஷபால்

மங்கிய

வசட்மடகமள

நிசப்தமாய்

குமகக்குள்

ஓர்

அென்

ொடக்கூடாத முறுெல்

ஷபரழகன்

இருண்ட

அென்

ெிசிறியொறு ...

எதிர்பார்த்துக் குமமந்து கிடக்கிறது

2.

வதளிெற்ற

புமகப்படக்கமலஞனாகிறது

28

தீராத ெலி

நீண்ட

பக்கங்கள்ஷபால் நிமறந்த

இமெவயல்லாம்

யாருக்காக .. யாருக்காக

வசல்லப் பிராணிஷபால்

முதல்

சந்திப்பில்

மினுக்கும்

ஆடுகளமாய்

முமளத்த

சந்திரா

அஷத

ெினா

!

வமௌனம்

வபருவெளிக்குள்

எங்கள் இருெருக்கும்

புதிய

வமாட்டுக்களும் ..!

பதுங்கிப் பதுங்கி

அெனின் கனத்த

வமாட்டுக்களின்

?

குறுக்கிடும்

எனக்குள்

முமளத்த

ஷதாலுரியும்

சுருண்டுவகாள்ளும் ஷராஜா

கமரந்வதாழிகின்றன

, ஷெர்பிடித்த

ஆெல்

வமல்லத்

கனவுகளும்

இமடவெளியில் படர்ந்து

ஷராஜா மமலயும்

ெிமளயாடும்

அென்

தனிமமயும் வமல்லக்

பயணத்தின்

மாவபறும்

படபடத்த

சிறகுகள்

துளிர் ெிடுகின்றன !

ைடனாகரன் , ஈடராடு

29

ஈழவிடியல் துயிலும் இல்லத்தின் ஒவ்வொரு கல்லமறக்குள்ளும் ஒலித்த ெண்ணமிருக்கிறது தமிழரின் தாகம்

தமிழீ ழத் தாயகவமனும்

ஷெட்மகஷயாடு மரணித்த ஆத்மாக்களின் குரல்கள்! ஒவ்வொரு கார்த்திமகத் திங்களிலும் ஈகச் சுடஷரற்றிஷய

ஆசுொசப்படுத்துகிஷறாம் ஆத்மாக்கமள ெிடியல் இன்னும்

தூரம் இல்மலவயன!

சுகன்யா ஞானசூரி

30

உன் மூச்சு ைரைாக

என் உணர்வுகளாலும் உன் மூச்சாலும் ெளர்ந்த மரம் இது நம்மனநிலத்துக்குள் ஆழஷெர்பதித்த அதிசய மரமிது கருஷமகங்களின் முதல்மமழ இதற்ஷக கதிரெனின் கன்னிக் கதிர் இதன் ஷமனியில் பரெிய பின்ஷன ஒளி சிந்தத் துெங்கும் மரம் துயிலும் இரெில் இமலகள் நிலவுக்குள் முயல்குட்டிகவளன ெிமளயாடி மகிழும் மரக்கிமளகளில்

31

தூக்கணாங்குருெிகளின் ராஜஷகாபுரங்கள் அதன் சுெர்களில் பதிமகயாகி உள்ள மின்மினிகளின் நட்சத்திர ஒளியில் உன் வெட்கம் அழகாய் ஒளிரும் இந்த அற்புத மரத்தில்

முக்கனிகள் மட்டுமல்ல சுெர்க்கத்துக் கனி மாதுமளயும் ஆதாம் சுமெத்த அப்பிள் என்று அத்தமன கனிெர்க்கங்களும்

காதலர்களின் கனவுகள் ஷபால

ஒரு பழத்ஷதாட்டமாய் நிமறந்திருக்கும் நான்

மரத்தில் ஏறி

ஒரு அப்பிள் பழத்மத சுமெக்க நிமனக்மகயில் இமலகள் உதிர்ந்தன

கனிகமளக் காணெில்மல கால்கள் உமடந்த நாற்காலிவயன மரம் அமசெமத உணர்ெதற்குள்

மரமும் நானும் நிலத்தில் ெிழுந்ஷதாம் இது என்ன அநியாயம் ஒரு கனவு கமலந்து ெிட்டமதப் ஷபால மரத்மதக் காணெில்மல என் உணர்வுகள் மட்டும்

ஒரு பயங்கர யுத்தத்தில் சிமதந்த ராஜஷகாபுரத்மதப் ஷபால சிதறியிருந்தன நாகங்கள் ஷெர்களில் ெி

ம்பாய்ச்சி ெிட்டன

என்று நீ வசால்மகயில் உன் வபருமூச்சு என் கற்பமனக்குள் இன்னுவமாரு மரமாக முமளத்தது

ஈழக்கவி 05122015 காமல 8.00 மணி

32

ைகாஓயா ஆறும் காதலியும் படம் பார்த்துெிட்டு வெளிஷய ெந்தனர் ராகெனும் ரஞ்சனாவும். „ஐஸ்கிறீம் குடித்துெிட்டுப் ஷபாெமா“ என ராகென் ரஞ்சனாமெக் ஷகட்டதும், ரஞ்சனா „ம்“ என்று தமலயாட்டுகிறாள். ெட்டிஷல ீ ஷதாழிமயச் சந்திப்பதாக வபாய் வசால்லிெிட்டு ராகெனுடன் களொகப் படம் பார்க்க ெந்ததால் ஒரு பயம் அெள் மனதில் இருந்தாலும் தனது காதலனுடன் ெந்தது மகிழ்ச்சியாகத்தான் இருந்தது அெளுக்கு. ஐஸகிறீம் கமடக்குள் ஷபான ராகெனும் ரஞ்சனாவும் மூமலயாக இருந்த கதிமரயில் உட்காருகிறார்கள். தமக்குத் ஷதமெயான ஐஸ்கிறீம்கமள ஓடர் வசய்துெிட்டு எதிஷர பார்த்த ஷபாது இரண்டு ஷமமசகள் தள்ளி அெளின் சிங்கள ஷதாழிகளான மாலினியும் நந்தாமெயும் கண்டுெிடுகிறாள். ரஞ்சனாெின் ஷதாழிகளான மாலினியும் நந்தாவும் ரஞ்சனாெின் ஊரான வகாச்சிக்கமடமயச் ஷசர்ந்தெர்கள்தான். மாலினியும் நந்தாவும் ரஞ்சனாமெயும் அெளுக்குப் பக்கத்தில் இருந்த ராகெமனயும் கண்டு ெிடுகிறார்கள். அெர்களிருெரும் குடித்துக் வகாண்டிருந்த ஐஸ்கிறீம் கிளாமசயும் தூக்கிக் வகாண்டு

ரஞ்சனாவுக்கு

ராகெனுக்கும் எதிராக வெறுமமயாக இருந்த கதிமரயில் உட்கார்ந்து வகாண்ஷட „கஷலா ரஞ்சனா சப்ப சன ீப ஒயாஷக ஷகாமத (கஷலா ரஞ்சனா எப்படிச் சுகம்) என மாலினி சிங்களத்தில் ஷகட்கிறாள். சிங்களத்திஷலஷய பதிலளிக்கிறாள் ரஞ்சனா. „வகாந்திங் இன்னெ“ (நல்ல சுகமாய் இருக்கிறன்)

.„ஓயாஷக சப்பசன ீப ஷகாமத“( நீங்கள் சுகமாய் இருக்கிறியளா? ) என்று ரஞ்சனா நந்தாெிடமும் ஷகட்க „நந்தா ஓயஷக சப்ப சன ீப ஷகாமத“ ( உங்கள் சுகம் எப்படி? ) என நந்தாெிடமும்

சுகம் ெிசாரிக்க நந்தாவும் „மமத் வகாந்தாய்“ (நானும் நலம்)

என்கிறாள். ராகெனுக்கும் ரஞ்சனாவுக்கும் பணியாளர் ஐஸ்கிறீமமக் வகாண்டு ெந்து மெக்கிறார். தனது காதலனுடன் ெந்திருந்த ரஞ்சனா தனது ஊமரச்

33

ஷசர்ந்த ஷதாழிகமளக் கண்டதும் வகாஞ்சம் தடுமாறுகிறாள் ராகெமன அறிமுகம் வசய்து மெக்கலாமா ெிடலாமா எனத் தயங்க, நந்தா“ஷமய கவுத“ (இெர் யார்?) எனக் ஷகட்க சில ெிநாடிகள் பதில் வசால்லாது.... „எய“ (இெர்....) என ரஞ்சனா தயங்க

மாலினி அெளின் தயக்கத்மதக் கண்டு,“

அய் கியன்ன பயவென்ஷன“ ( ஏன் வசால்லப் பயப்படுகிறாய்) எனக் ஷகட்டெள் „ஷமயத ஏய் எக்கின் ( உன்னுமடய ஆஷளா) „ஓவ்பங்“(ஓம்) வமதுொக தமலயாட்டுகிறாள் ரஞ்சனா. „வகாடாககல்த

ஒயலஷக ஆதஷரய்“(எவ்ெளவு நாளாகுது ெிரும்பி)

„மாசதுனக் அத்தி அஷப ஆதஷரய்

படங்கன“ (மூன்று மாதமாகிறது) இது

ரஞ்சனாெின் பதில். „ஏயட்ட சிங்கள ஷதருனெத“ (இெருக்கு சிங்களம் ெிளங்குமா) „ஒவ் எயட்ட வபாட்டக் ஷதருனெ“ (வகாஞ்சம் ெிளங்கும்) ரஞ்சனா

மாலினியுடனும் நந்தாவுடனும் சிங்களத்தில் ஷபசிக் வகாள்ெமத

அமமதியாக ஷகட்டுக் வகாண்டிருந்த ராகெனுக்கு சிங்களம் வகாஞ்சம் ெிளங்கஷெ வசய்தது மாலினியும் நந்தாவும் ராகெனுக்கு மகலாகு வகாடுத்துக் வகாண்ஷட“ அந்துரகத்தட்ட ஷபாகம சந்ஷதாசய்“( உங்கமள சந்தித்ததில் எங்களுக்கு சந்ஷதாசம்) என்கின்றனர். மாலினி ரஞ்சனாமெ குறும்பாகப் பார்த்து கண் சிமிட்டியபடிஷய,“ஷமய அரீம லஸ்னாய்பங் எய சுதுய் உம்ப அரீம ொசனாபந்த வகல்லக்பங்“(நீ கறுப்பு இெர் வெள்மளயாய் அழகாக இருக்கிறார் நீ அதிர்ஸ்டசாலிதான்) „எயத் வகாச்சிக்கஷட இன்ஷன“(இெரும் வகாச்சிக்கமடயிலா இருக்கிறெர்?) ரஞ்சனா தயக்கத்துடன்,“நகாய் வமயாஷக கம யாப்பஷன“ என்கிறாள்( இல்மல இெர் யாழ்ப்பாணம்) ரஞ்சனாெின் சிங்களத் ஷதாழிகள் இருெரும் துருெித் துருெி ஷகள்ெி ஷகட்பமத வகாஞ்சம் பயத்துடன் ராகென் கெனித்துக் வகாண்டிருக்கிறான். நந்தா குறும்பாக, „ யாப்பஷன! ஷகாகமதபங் அந்துரகத்ஷத“ என்கிறாள் ( யாழ்ப்பாணமா இெமர எப்படிப் பிடித்தாய்)

34

„எயாஷக வலாக்கு அம்மாஷக வகதர இன்ஷன“ (இெர் இெரின் வபரியம்மா ெட்டில் ீ தங்கியிருக்கிறார்) „ஷமய ஆயத் யாப்பஷனயட்ட கரிலா யனொ“ (திரும்ப யாழ்ப்பாணம் ஷபாய்ெிடுொரா) „எய ஆயத் யன்னநகி எயாெ மம ஆயத் யாப்பானயட்ட அரினா நகாய்“ (தான் யாழ்ப்பாணம் ஷபாகமாட்டன் என்று என்னிடம் வசால்லியிருக்கிறார்) „ஆயத் கரிலா கிவயாத் வமாக்கத கரன்ஷன“ (ஷபாயிட்டால் என்ன வசய்ொய்) அப்படிக் ஷகட்டதும் ரஞ்சனா கண்கலங்குகிறாள். ரஞ்சனாெின் கண்களில் கண்ணர்ீ முட்டி நிற்கின்றது. ராகெனும் அதமனப் பார்த்து ெிடுகிறான். அழாமத என அெளின் காதில் வமதுொகச் வசால்லியபடி அெளின் மகமய பரிவுடன் பிடிக்கிறான். ரஞ்சனாெின் கண்கள் கலங்கியமதக் கண்டதும்,„ரஞ்சனா அய் ஒயாஷக அஷக கந்துலு எனொ ெஷக தியன்ன“ (ரஞ்சனா அதற்கு ஏன் கண்கலங்குகிறாய் என மாலினி ஷகட்டுக் வகாண்ஷட ரஞ்சனாெின் கண்ண ீமரத் துமடக்கிறாள், வதாடர்ந்து அெள் ராகெனின் மககமள நட்புடன் பிடித்தபடி, „ராகென் ரஞ்சனாெ அத்த அரீன எப்ப“ ( ராகென் ரஞ்சனாமெ மகெிட்டுெிடாஷத) என்கிறாள். ராகெமனயும் ரஞ்சனாமெயும் அக்கமறயுடன் பார்த்த நந்தா,“ மீ வகாமுெட்ட அய் ஆஷெ“ ( நீர்வகாழும்புக்கு ஏன் ெந்தன ீங்கள்) என்கிறாள். „பிக்சர் பலான்ட ஆஷெ“ (படம் பார்க்க ெந்தனாங்கள்) „ஓயலாஷக வகதர தன்னெத ஓயால பிக்சர் பலான்ட ஆவெகியல தன்னொ“ (நீங்கள் படம் பார்க்க ெந்தது உங்கள் ெட்டிற்குத் ீ வதரியுமா) „நகாய்“;( இல்மல ) என்கிறாள் ரஞ்சனா. „கரி அபி கிகில என்னங்“( சரி நாங்கள் ஷபாயிட்டு ொறம்) எனச் வசால்லியொறு நந்தாவும் மாலினியும் ஷபாய்ெிடுகிறார்கள்) தனது சிங்களத் ஷதாழிகளான நந்தாெிற்கும் மாலினிக்கும் தாங்களிருெரும் களொகப் படம் பார்க்க ெந்தது வதரிந்துெிட்டஷத என ரஞ்சனா பதட்டமமடந்தாள்.

35

அெர்களிருெரும் யாருக்காெது வசால்லி அது ெடுெமர ீ வசன்றுெி;ட்டால் என்ன நடக்குஷமா எனப் பயப்பட்டாள். படித்து முடித்துெிட்டு, வகாழும்பில் ஷெமல ஷதடுெதற்காக வபரியதாயாரின் ெட்டில் ீ தங்கி நின்ற ராகெனுக்கும் பயமாகத்தான் இருந்தது. ரஞ்சனாெின் குடும்பமும் ராகெனின் வபரியதாயாரின் குடும்பமும் குடும்ப நண்பர்கள். அடிக்கடி ரஞ்சனா வபரியதாயாரின் ெட்டுக்கு ீ ெந்து ஷபாய்க் வகாண்டிருந்தாள். வபரியதாயாரின் ஷதெகிமயச்

சந்திக்க

மகள் ஷதெகி ரஞ்சனாெின் சிஷனகிதி.

ெந்து ஷபாய்க் வகாண்டிருந்த ரஞ்சனா நாளமடெில்

வமல்ல வமல்ல ராகெனுடன் கமதக்கத்;

வதாடங்கினாள். ரஞ்சனா

வபரியதாயாரின் ெட்டுக்கு ீ ெருெமத ராகெனும் ெிரும்பினான். கிழமமக்கு ஒருமுமற ெந்து ஷபான ரஞ்சனா அடிக்கடி ெரத்வதாடங்கிளாள். ராகெனும் ரஞ்சனாவும் கமதப்பமத ெட்டிலுள்ள ீ யாருஷம வபரிதாக எடுக்கெில்மல. ெட்டிஷல ீ குளிக்காமல் மகாஓயா ஆற்றிஷல ஒவ்வொரு நாளும் குளிக்கப் ஷபானான் ராகென். மகாஓயா ஆற்றின் மறுகமரக்கு ஆற்றின் ஷமல் கட்டப்பட்டிருந்த ரயில் பாலத்மதக் கடந்துதான் ஷபாக ஷெண்டும். பாலத்தின் இருமருங்கிலும் நடப்பதற்கு என்று பாமத உண்டு. ராகெனும் ரஞ்சனாவும் ஆற்றில் குளிப்பதற்கு இந்த ரயில் பாலத்தின் நமடபாமத மீ து நடந்துதான் ஷபாொர்கள். இருெரும் ஒன்றாகஷெ ஆற்றில் குளிப்பார்கள். அந்த ஆற்றில் சிங்கள ஆண்களும்; வபண்களும் தமிழர்களில் ஆண் வபண்களும் ஒன்றாகஷெ குளிப்பார்கள். ராகெமனயும் ரஞ்சனாமெயும் மாலினி

நீர்வகாழும்பு ஐஸ்கீ றம் ீ கமடயில் சந்தித்ததன்

பின்பு குளிக்க ெந்த ஷபாது இருெரும் ஷசர்ந்து குளிப்பமத அெள் பார்க்கிறாள். அமத யாருஷம தெறாக கணிக்கெில்மல. தமிழரும் சிங்களெரும் சிரித்துப் ஷபசிக் குளிப்பார்கள்.ஒருெருக்வகாருெர் தண்ண ீர் அடித்து கும்மாளமிட்டுக் வகாண்ஷட குளிப்பார்கள். ஆற்றில் குளிப்பதில் கிமடக்கும் சுகத்துடன் ராகென் ரஞ்சனாமெச் சந்திப்பதிலும் ரஞ்சனா ராகெமனச் சந்திப்பதிலும் தண்ண ீர் வதளித்து ெிமளயாடுெதிலும் காதலர் இருெரும் மகிழ்ச்சி வகாண்டார்கள். ஆற்றில் குளித்து முடிந்ததன் பின் அந்த ஆற்றங்கமரயிலிருந்த தாமளமர மமறெில்

36

இருெரும் இருந்து சில நாட்களில் வநருக்கமாக இருந்து கமதத்தார்கள். ஒருநாள் இருெரும் குளித்துெிட்டு ெரும் ஷபாது ரஞ்சனா ராகெனிடம் „ என்மன மகெிட மாட்டீர்கள்தாஷன“ என்றெளின் மககமளப் பிடித்து“ என்மன நம்பு „ எனச் சத்தியம் வசய்கிறான் ராகென். „நீங்கள் என்மனக் மகெிட்டால் இந்த ஆற்றில் எனது பிணம் மிதக்கும்“ என்ற ரஞ்சனா வசான்னதுடன் அெள் ெிம்மியபடி கண்ணர்ீ ெிட்டதும் ராகென் திமகத்துெிடுகிறான்.என்மன என்மன நம்பு எனக் பலமுமற வகஞ்சினான், அெள் ஆறுதலமடந்தாள்.

------------------------ரஞ்சனா ராகெனுடன் இயல்பாக கமதக்கெில்மல, அெர்களுக்குள் ஏஷதா இருக்கிறது என்பமத ரஞ்சனாெின் தாயார் ரஞ்சனாெின் நடெடிக்மகயிலிருந்து கெனிக்கத் வதாடங்கினாள்.ஆற்றில் குளிக்கும் சிங்கள நண்பர்களும் தமிழ் நண்பர்களும் இெர்களின் நடெடிக்மககமள கெனித்து ரஞ்சனாெின் தாயாரிடம் வசான்னதால் அெள் கலக்கமமடயத் வதாடங்கினாள். யாழ்ப்பாணத்திலிருந்து அரசாங்க ஷெமல ஷதடி ெந்த ராகென், ஷெமல கிமடத்ததும் வகாழும்புக்ஷகா யாழ்பாணத்திற்ஷகா ஷபாய்ெிட்டால் தனது மகளின் நிமல என்னொகும் எனப் பயந்த ரஞ்சனாெின் தாயார் ரஞ்சனாெிடம் ராகெமன மறந்துெிடு, எங்களுக்கு அெர்கஷளாடு சம்பந்தம் மெக்கஷெ முடியாது எனச் வசால்லியும் ரஞ்சனா பிடிொதமாக அமத மறுத்தாள். ராகெமன முழுமமயாக நம்பினாள்.தாயார் அழுதும் பார்த்தாள் அடித்தும் பார்த்தாள், எதற்கும் ரஞ்சனா அமசந்து வகாடுக்கெில்மல.ரஞ்சனாெின் தாயார் ராகெனின் வபரியதாயாருடன் கமதப்பது என முடிவெடுத்து அெர்களின் ெட்டுக்குச் ீ வசன்றாள். ெழமமஷபால ரஞ்சனாெின் தாயார் தங்கள் ெட்டுக்கு ீ ெருெதாக நிமனத்து அெமள ெரஷெற்று வபாதுொக கமதத்துக் வகாண்டிருந்தாள் ராகெனின் வபரிய தாயார். திடீவரன்று அமமதியாகிய ரஞ்சனாெின் தாயார் வமதுொக ராகெனும் ரஞ்சனாவும் ஒருெமரவயாருெர் ெிரும்புெமதயும் ஆற்றில் ஒன்றாகக் குளிப்பமதயும் தயங்கித் தயங்கிச் வசான்னாள்.

37

ரஞ்சனாெின் தாயார் வசான்னமதக் ஷகட்டதும் திமகத்த ராகெனின் வபரிய தாயார் சில ெிநாடிகள் அமமதியாகெிருந்துெிட்டு ஷபசத் வதாடங்குகிறாள். „ராகென் ஷெமல ஷதடுெதற்காக ெந்தென், ெந்து மூன்று மாதந்தான் ஆகிறது. அதற்குள் உங்கள் மகமளக்

காதலிக்கிறான் என்பமத என்னால்

நம்ப முடியெில்மல.......“ „அது மட்டுமில்மல ரஞ்சனாவுடன் கமதப்பதாஷலா ஆற்றங்கமரயிஷலா சந்திப்பதாஷலா அமதக் காதல் என்று எப்படிச் வசால்ல முடியும்“ „அெர்கள் இருெரும் காதலிக்கிறார்கள்“ என்று என்னால் உறுதியாகச் வசால்ல முடியும் என்கிறாள் ரஞ்சனாெின் தயார். அமதப் வபாருட்படுத்தாத ராகெனின் தாயார் வதாடர்ந்து“ ஒரு முக்கியமான ெிசயத்மதச் வசால்கிறன். ராெனுக்கு ஒரு மச்சாள் உண்டு. எனதும்

ராகெனின் தாயாரான எனது தங்கச்சி என எங்களிருெருக்கும் ஒரு தம்பி உண்டு. அென் வகாழும்பிமல ஷெமல வசய்கிறான். ஊரிமல வபண்சாதி பிள்மளகள் இருக்கினம்.அெனின் மகமளத்தான் ராகென் கலியாணம் வசய்ொன்;. சிறுெயதிலிருந்ஷத இன்னாருக்கு இன்னார் என்று முடிச்சுப் ஷபாட்டாச்சு அதுதான் நடக்கும், அது நடக்க ஷெண்டும். இதுதான் எங்கள் வசாந்தங்களின் ெிருப்பமும்கூட.....“ ராகெனின் வபரிய தாயார் வசால்லச் வசால்ல ரஞ்சனாெின் தாயார் கலங்கிப் ஷபாகிறாள்.கண்களில் முட்டிய கண்ண ீமர வமதுொக தமலமயக் குனிந்து துமடக்கிறாள். வபற்றபிள்மளயின் காதலுக்காக அெள் ெிருப்பத்மத நிமறஷெற்ற அெள் தெித்து நிற்கிறாள்,மடிப்பிச்மச ஏந்தி நிற்கிறாள். ரஞ்சனாெின் தாயார் கண்ணமரத் ீ துமடத்தமதக் கண்டதும் அனுதாபத்துடன் அெமளப் பார்த்து“நான் உங்கமளப் கெமலப்படுத்த ஷெண்டும் என்பதற்காகச் வசால்லெில்மல.உண்மமயான நிமலமயச் வசால்லுறன், ரஞ்சனா ஏமாந்துெிடக்கூடாது என்பதற்காகத்தான் வசால்லுறன்“என்கிறாள் ராகெனின் தாயார். ரஞ்சனாெின் தாயார் எழுந்து ஷபாெதற்கு தயாரான ஷபாது வெளிஷய வசன்ற ராகென் ெருகிறான். தன் முகத்தில் எமதயுஷம காட்டிக் வகாள்ளாது ராகெனின் வபரிய தாயார் அமமதியாக இருக்கிறாள். ராகெமனப் பார்த்து ெலிந்து புன்னமகத்தபடி „சரி நான் ொறன்“ என்று வசால்லிொறு வசல்கிறாள். அெளின் ஷசாகமான முகத்மதப் பார்த்ததும் ஏஷதா நடந்திருக்கு என கெனித்த ராகென் வபரியதாயாமரக் கமடக்கண்ணால் பார்க்கிறான்.

38

ரஞ்சனாெின் தாயார் வசல்லும் ெமர காத்திருந்த அெள்,அமறக்குள் ஷபாக எத்தனித்த ராகெமன „ராகென் நில் உன்ஷனாடு கமதக்க ஷெணும்“ என்றெள், தயக்கத்துடன் நின்றெனிடம் „உனக்கும் ரஞ்சனாெிற்குமிமடயில் என்ன நடக்குது, நீ ஷெமல ஷதட ெந்தனியா இப்படித் ஷதமெயில்லாத பிரச்சிமனமய உருொக்க ெந்தனியா, ொமயத் துறந்து வசால்லு உனக்கும் ரஞ்சனாெிற்கும் இமடயில் என்ன?.......“ „ஒன்றுமில்மல“ „ஒன்றுமில்மலயா ...........ரஞ்சனாெின் அம்மா எல்லாத்மதயும் வசால்லிப் ஷபாட்டா. அந்தக் குடும்பம் எவ்ெளவு காலமாக பழகினம், இப்ப ஒரு சிக்கமல உருொக்கி மெத்திருக்கிறாய், ஏதாெது நடந்தால் உன்மர வகாம்மாவுக்கும் வகாப்பருக்கும் என்னாமல பதில் வசால்ல முடியாது, எதிர்பார்த்துக் காத்திருக்கிற உன்மர மாமாவுக்கும் என்னாமல பதில் வசால்ல முடியாது. „வபரியம்மா மாமா ஏன் என்மன எதிர்பார்த்து காத்திருக்க ஷெண்டும்...............பிறந்த உடஷனஷய இன்னாருக்கு இன்னார் என்று முடிச்சுப் ஷபாடுெது சாமணக்குறி ஷபாடுெது இவதல்லாம் நியாயஷம இல்மல.........“ „அப்ப நீ ெிரும்பியபடிதான் முடிவெடுப்பாய்..........“ முதலிமல அெள் ெரட்டும், அதுதான் உன்மர தங்கச்சி, நானும் பார்க்கிறன் வகாஞ்ச நாளா நீயும் அெளும் குசுகுசுக்கிறியள்.....“ என்று வசால்லியொறு அெள் ஷபாகிறாள். ராகெனின் தங்கச்சி என்பது வபரியதாயாரின் மகள ஷதெகி;. ராகெமனெிட இரண்டு ெயது இமளெள். ரஞ்சனாெின் நண்பி. அெளுக்கு எல்லாந் வதரியும் என்பது வபரியதாயாரின் நம்பிக்மக. ரஞ்சனாெின் தாயார் ஒரு வபரிய குண்மடத் தூக்கிப் ஷபாட்டுெிட்டுப் ஷபாய் ெிட்டாஷள என்ற கெமலயுடன் இருந்தாள் ராகெனின் வபரியதாயார். தனது தங்மகக்கும் தனது தம்பிக்கும் பதில் வசால்ல

ஷெண்டிய வபாறுப்பிலிருந்து

அெள் தனது மகளிடம் ஷகட்டுெிட ஷெண்டுவமன்ற எண்ணத்துடன் இருந்தாள். இது சாதரணெ ெிடயமல்ல என அெளின் மனம் உறுத்திக் வகாண்டிருந்தது.

39

மகளும் ெந்துெிட்டாள்.ெட்டுப் ீ படிஷயறி ெந்தெளிடம் „ ொ ொ உன்மனத்தான் பார்த்துக் வகாண்டிருக்கிறன் „ என்று ஷகாபமாகச் வசால்ல, அெளும் ஏன் அம்மா இப்படிக் ஷகாபத்துடன் இருக்கிறார் என நிமனத்தொறு, „என்னம்மா என்ன நடந்தது ஏன் ஷகாபமாக கமதக்கிறியள்“ என்கிறாள். „உன்மர சின்னண்மண வசய்த காரியத்திற்கும் நீயும் உடந்மதஷயா“ „எனக்கு ெிளங்ஷகல்மல“ „ரஞ்சனாெின் தாயார் ெந்துெிட்டுப் வபாயிருக்கிறாள்“ „அெர் ெழமமயாக ெருகிறெர்தாஷன“ „இது ெழமமயான ெருமகயல்ல“ „....?“ „உண்மமமயச் வசால் உன்iமர சின்னண்மணக்கும் ரஞ்சனாெிற்கும் இமடயில் என்ன நடக்ககின்றது“ „..............“ „வசால்லடி என்ன நடக்குது“ “ஒன்றமில்மலயம்மா” “வபாய் வசால்லாமல் உண்மமமயச் வசால்ல அமெ இரண்டு ஷபரும் ெிரும்பினமா” “இருக்கலாம் அம்மா அதுக்கு இப்ப என்ன” “ இருக்கலாமா! இப்ப என்னஷொ?. அென் இஞ்மச ெந்தது வபட்மடயளுக்கு பின்னால திரிய அல்ல, ஷெமல ஷதட. ஷபாகிற ஷபாக்மகப் பார்த்தால் என்னிமல எல்லாப் பழியும் ெந்து முடியப் ஷபாகுது. ஏதாெது நடந்தால் உன்மர சின்னம்மாவுக்கும் மாமாவுக்கும் என்ன பதிமலச் வசால்ஷெஷனா வதரியாது” “அம்மா இப்ப என்ன நடந்திட்டுது என்று துள்ளுறியள்” “என்ன எதிர்த்து கமதக்கிறாயடி” “நான் எதிர்த்து கமதக்ஷகமல காதலிக்கிறது வகாமலக் குற்றஷம. இது இயற்மகதாஷன. ரஞ்சனா நல்ல பிள்மளயம்மா. சின்னண்மணயும் நல்லெர்தாஷன. அெருக்கு ஷெமல கிமடத்ததற்கு பிறகு கலியாணத்மதச் வசய்யலாந்தாஷன”

40

“உனக்கு என்னடி மபத்தியமா பிடித்துெிட்டது. நீயும் ராகெனும் வமாசு வமாசு என்று ரகசியமாகக் கமதக்ஷகக்கிமல எனக்கும் வகாஞ்சம் ஐமிச்சம் இருந்தது. நீ இரண்டு ஷபருக்கும் தூது ஷபாயிருக்கிறாய் என்றது இப்ப வெளிச்சமாய்ப் ஷபாச்சுது”. “….” “ உன்மர மாமாெின் மகமள அெனுக்வகன்று முடிவு கட்டி மெச்சிருக்கிறது உனக்குத் வதரியுஷமா வதரியாஷதா” “வதரியுமம்மா ஆனால் அது முட்டான்தனமான ஷெமல. குழந்மத பிறக்கும் முன்ஷப பிறந்தால் இன்னாருக்கு இன்னாருக்கு என்று முடிவெடுத்து மெத்திருக்கிறது பத்தாம்பசலித்தனம்” “நீ சின்னப்பிள்மள….இதால

ெர்ற பிரச்சிமன உனக்குப் புரியாது….எங்கமட

குடும்பத்திற்கும் ரஞ்சனாெின் குடும்பத்திற்கும் ஷதாது ெராது…….ஷெமலக்கு ெந்தென் ஷெமலமயப் பற்றி ஷயாசித்திருக்க ஷெண்டும்……ஷதமெயில்லாத ஷெமல பார்த்துக் வகாண்டிருக்கிறான்….இது எங்மக ஷபாய் முடியப் ஷபாகுஷதா வதரியாது” ஷகாபமாகச் வசால்லியொறு தாய் உள்ஷள ஷபாகும் ஷபாது “எல்லாத்திற்கும் நீயுந்தான் காரணம்” என மகமள ஷநாக்கி வசால்லிக் வகாண்ஷட ஷபாகிறாள். ராகெனின் வபரிய தாயாரின் ெட்டுக்குப் ீ ஷபாய் ெந்த தாயார் எதுவுஷம ஷபசாமல் அமமதியாக உட்கார்ந்திருப்பமதப் பார்த்த ரஞ்சனா, “அம்மா என்ன வசான்னமெ” என்கிறாள்.பதில் எதுவுஷம வசால்லாது தாயார் அமமதியாகெிருக்கிறாள். அெள் கண்ணிலிருந்து வபாலவபாலவென கண்ண ீர் உதிருகிறது.தாயார் அழுெமதப் பார்த்ததும் “அம்மா அங்மக என்ன நடந்தது வசால்லம்மா „என்கிறாள். “ஏண்டி உனக்கு இது ஷதமெயா.ஷதெகிமயச் சந்திக்க ஷபானாய் ெந்தாய், அஷதாடு ெிட்டிருக்க ஷெண்டியதுதாஷன……இப்ப அந்தப் வபாடியஷனாடு காதவலன்று ெந்து நிற்கிறாய்….” “அம்மா என்ன நடந்தது என்று வசால்லம்மா” சத்தமாக ரஞ்சனா ஷகட்க தாயார் நடந்தமதச் வசால்லுகிறாள்.கண்ணில் ெழிந்த கண்ண ீமர துமடத்தபடிஷய சுெவராடு சாய்கிறாள் ரஞ்சனா.

41

ரஞ்சனாெின் தாயார் ெந்து ஷபானதன் பின்பு ராகென் முன்பு ஷபால் கலகலப்பாக இல்மல. தங்மக ஷதெகியும் “உன்னுமடய காதல் சரிெராது

ஷபால……” என்று வசால்ல அென் ஷசார்ந்து ஷபாகிறான். அென் மனதில் பல

ஷபாராட்டங்கள். காமலத் வதாங்கப் ஷபாட்டபடி ெிறாந்மதயில் இருந்த அென் அடுத்த காணியில் வதரியும் வதன்மனமர ஓமலகள் அமசெமதஷய பார்த்துக் வகாண்டிருக்கிறான். ஏஷதா ஒரு முடிவெடுத்தெனா அமறக்குள்ஷள ஷபான அென் துொய்மயயும் செர்க்காரத்மதயும் எடுத்துக் வகாண்டு மகாஓயா ஆற்றுக்கு குளிக்கப் ஷபானான். ஆற்றுக்கு ஷமலாக இருந்த ரயில் பாலத்தில் நடந்து ஷபாய்க் வகாண்டிருந்த ஷபாஷத ஆற்றில் குளிப்பெர்கமளப் பார்க்க முடியும். அன்று அவ்ெளொகச் சனம் இல்மல. ஒரு வபண் இரண்டு ஆண்கஷள குளித்துக் வகாண்டிருந்தார்கள். ரஞ்சனாமெக் காணெில்மல. வபரும்பாலும் ரஞ்சனா மாலினி நந்தா மூெரும் ஒன்றாகஷெ குளிப்பது ெழக்கம். பாலத்திலிருந்து பார்த்த ஷபாது நந்தா மட்டுஷம குளித்துக் வகாண்டிருப்பமதப் பார்க்கிறான். பாலத்மதெிட்டு ஆற்றங்கமரமய அமடந்த ராகென் நந்தாெிற்கு மகமயக் காட்டியபடி துொய்மய இடுப்பில் கட்டியபடி ஆற்றுக்குள் இறங்கி அெளருகில் வசன்று, “கஷலா நந்தா ஒயாஷக

சப்ப சன ீப ஷகாமத, அதட்ட ரஞ்சனா எண்ட

நகாய்” (கஷலா நந்தா எப்படிச் சுகம் இன்மறக்கு ரஞ்சனா ெரெில்மலயா) என்கிறான். “வகாந்தாய்”( சுகம் )என்று

வசால்லியொறு ராகெனின் முகம்

ொடியிருப்பமத நந்தா கெனிக்கிறாள். ராகென், ரஞ்சனா ெரெில்மலயா எனக் ஷகட்டு முடிப்பதற்குள், அங்ஷக பார் என ஒரு திமசமயக் மகெிரலால் காட்டுகிறாள். அங்ஷக தாமளமரத்தடியில் முழங்கால் இரண்டிலும் மககமள மடக்கி மெத்து அதில் தனது தமலமய மெத்தபடி

குனிந்து உட்கார்ந்திருந்தாள் ரஞ்சனா.

மாலினி ரஞ்சனாெின் தமலமயத் தடெியபடி, அெளுக்கு ஆறுதலாக ஏஷதா வசால்லிக் வகாண்டிருந்தாள். ஆற்மறெிட்டு ஷெகமாக ஈரத்துொயுடன் வெளிெந்த ராகென் ரஞ்சனாெின் அருகில் வசல்கிறான். அென் ெருெமதக் கண்டதும்”ரஞ்சனா அண்டன எப்ப”(ரஞ்சனா அழாமத) என்று வசால்லியொறு அெளின் முதுமகத் தடெிக் வகாடுத்து ஆறுதல்படுத்திெிட்டு

மாலினி எழுந்து குளிக்கப் ஷபாகிறாள்.

42

ரஞ்சனாெின் அருகில் முழங்காலிட்டு உட்கார்ந்த ராகென் வமதுொக ரஞ்சனாெின் தமலமய நிமிர்த்துகிறான். அழுதழுது சிெந்து ஷபான கண்களிலிருந்து தமடயிலாது ெரும் கண்ண ீருடனும்,ெிம்மிக் வகாண்டிருக்கும் உதடுகளுடனும் ராகெமன “என் காதலுக்கு என் பதில் “ என்பது ஷபால அெனின் கண்கமள ஊடறுத்துப் பார்க்கிறாள். அெள் பார்மெமயப் புரிந்து வகாண்ட ராகென் “யார் என்ன வசான்னாலும் பரொயில்மல, வசான்னெர் யாராக இருந்தாலும் பரொயில்மல அமதப்பற்றி எனக்கு கெமலயில்மல. என்மன நம்பு எங்கள் காதல் நிமறஷெறும். நீதான் எனக்கு மமனெி இனியல்ல இப்பஷெ என தனது ஷதாஷளாடு ஷசர்த்து அமணக்கிறான். அென் உடலில் இருந்த ஈரம் அெளுக்கு நம்பிக்மகமயக் வகாடுக்கிறது. அெளின் மகமயப் பிடித்து அமழத்துக் வகாண்டு ஆற்றுக்குள் இறங்குகிறான். மாலினியும் நந்தாவும் அெர்களிருெர் மீ து தண்ண ீர் அடித்து மகிழ்கிறார்கள். “வபரியம்மா நான் ஊருக்குப் ஷபாகப் ஷபாகிறன்” என்று வசான்னமதக் ஷகட்டதும் வபரியதாயார் வநற்றிமயச் சுருக்கியபடி” என்ன திடீவரன்று” என்கிறாள். “நான் யாழ்ப்பாணத்திமல ஷெமல ஷதடலாம் என்றிருக்கிறன். இங்மக நான் இருந்தால் உங்களுக்கு என்னாமல பிரச்சிமனயாகெிருக்கும்

அதுதான்

ஷபாகப் ஷபாகிறன்” என்றெனிடம் “உன்னுமடய ெிருப்பம்” என வபரியதாயார் வசால்கிறாள். அமறக்குள்ளிருந்த ராகெனின் தங்மக ஷதெகி” சின்னண்மண ஷலசிமல ரஞ்சனாமெ ெிட்டிட்டு யாழ்ப்பாணம் ஷபாகமாட்டாஷன, இெமன நம்பஷெ முடியாது, பார்த்தால் பூமனமாதிரி என்ன தி;ட்டம் மெத்திருக்கிறாஷனா வதரியாது எனத் தனக்குள் சரித்துக் வகாள்கிறாள். “என்ன இந்தக் காகம் காலமம வதாடக்கம் முற்றத்திமல அங்குமிங்கும் நடந்தபடி கமரந்து வகாண்டிருக்கிறது, எப்படித்

43

துரத்தினாலும் ஷபாகுதில்மல ஆஷரன் ெரப் ஷபாகினஷமா வதரியாது” பித்தமளச் சருெச்சட்டிக்கு சாம்பலும் புளியும் ஷபாட்டு வதன்னம்வபாச்சால் அழுத்தி ஷதாய்த்தபடி காகத்துடன் கமதத்துக் வகாண்டிருந்தாள் ராகெனின் தாய் வபான்னம்மா. வகாச்சிக்கமடயிலிருந்து தமக்மக ஷபாட்ட கடிதத்மத ொசித்துெிட்டு ஷமமசயில் மெத்திருந்தாள் வபான்னம்மா. ராகெனின் காதல் ெிெகாரந்தான் முழுக் கடிதத்திலும் இருந்தது. தம்பியின்மர மகளுக்கு என்று நாங்கள் முடிவெடுத்திருக்க இென் தாறுமாறாக ஏதாெது வசய்துெிட்டால்…….ச்சாய அென் அப்படிச் வசய்யமாட்டான் என்று தனக்குள் சமாதானப்படுகிறாள். கமரந்து வகாண்டிருந்த காகம் சும்மா இருக்காமல் ெிறாந்மதக்கு பறந்து வசன்று ஷமமசயிலிருந்து கமரகிறது. ஷமமசயில் கிடந்த கடிதத்மத அலகால் வகாத்துெமதப் பார்த்த வபான்னம்மா “சூச்…சூ இவதன்ன இது நாடகம் நடத்துது என்று எழுந்து ஷபாய் காகத்மதத் துரத்த, கடிதம் கீ ஷழ ெிழ அமதக் குனிந்து எடுக்கிறாள்.காகம் அன்மறய பணி முடிந்தது எனப் பறந்து வசல்கிறது. “அம்மா” குரல் ஷகட்டு திரும்பிப் பார்க்கிறாள், ராகென் முற்றத்தில் நிற்கிறான்.மகன் ெந்துெிட்டாஷன என்று மகிழ்ச்சியானெளுக்கு அருகில் நின்ற வபண்மணப் பார்த்ததும் அதிர்ச்சி ஏற்பட்டது. தமக்மக எழுதிய அந்த ரஞ்சனா இெள்தான் எனத் தீர்மானித்தெளாக முற்றத்திற்கு ெந்து அமமதியாக நின்றாள்.சில ெிநாடிகள் எதுவுஷம ஷபசெில்மல. சீமலத்தமலப்பால் கண்களில் தூசி ெிழுந்தமதத் துமடப்புது ஷபால் துமடக்கிறாள் கண்களில் அரும்பிய கண்ணமர. ீ “அம்மா இெள்தான் ரஞ்சனா……. ஷகாபிக்காமதயுங்கம்மா” தயங்கித் தயங்கி தாயாரின் மகமயப் பிடிக்கிறான். “சரி இரண்டு ஷபரும் உள்மள ொங்ஷகா, வகாப்பா ஷெமலயாமல ெந்ததும் நீதான் அெமரச் சமாளிக்க ஷெண்டும். அந்த மனுசன் இனி “நீ ெளர்த்த ெளர்ப்பு இதுதான் எனத் துள்ளப் ஷபாகுதுலு, ஏஷதா நடக்கிறது நடக்கட்டும்” எனச் வசால்லியொறு ரஞ்சனாெின் மகமயப் பிடித்து உள்ஷள அமழத்துச் வசல்கிறாள்.

44

மகாஓயா ஆற்றங்கமரயில் குளித்துச் சிரித்து மகிழ்ந்த ஒருத்தி இனி யாழ்ப்பாணத்தில் உள்ள வதல்லிப்பமழக் கிராமத்தின் கிணற்றில் குளித்து காதலின் வெற்றிமயக் வகாண்டாடுொள். இனி ரஞ்சனாெின் சிங்களத் ஷதாழிகளான மாலினியும் நந்தாவும் ெருொர்கள். இந்த ஊஷராடு உறொடுொர்கள். இரண்டு நாட்கள் கழிந்து ராகெனுடன் ரஞ்சனா வதல்லிப்பமழக்கு ஷபாய்ெிட்டாள் என்ற வசய்தி ராகெனின் வபரியதாயாரின் காதிற்கு எட்டியது. “உனக்குத் வதரியுந்தாஷன ரஞ்சனாவும் அெஷனாடு ஷபாொவளன்று ரஞ்சனா வசால்லெில்மலயா” “அம்மா எனக்கு ஒன்றுஷம வதரியாது, அெமளச் சந்திச்சு மாதக்கணக்காகுது” என்று வசான்னெள் மகிழ்ச்சியினால் ெந்து முகப்பூரிப்மப கஸ்டப்பட்டு அடக்கினாள். சில நாட்கள் வசன்றன தற்வசயலாக தனது தாயாருக்கு வபரிய தாயார் எழுதிய கடிதத்மத ொசித்த வபாழுது ராகென் வபரிய தாயாமர நிமனத்துப் வபருமமப்பட்டான். “…..இருந்தாலும் எங்கள் ெிருப்புகமளெிட பிள்மளகளின் ெிருப்பஷம முக்கியம்.ரஞ்சனாமெயும் ராகெமனயும் பிரித்து மெத்து நாங்கள் என்ன ஷமாட்சத்மதயா காணப் ஷபாகிஷறாம். ராகெமனயும் ரஞ்சனாமெயும் ஷசர்த்து மெப்பஷத நியாயமானது, அென் ஷெமலயானதற்குப் பிறகு அமதச் வசய்யலாம்…..ஷயாசி. தம்பி மனஸ்தாபப்பட்டாலும் பரொயில்மல. ராகெனுக்கும் ரஞ்சனாெிற்கும் கல்யாணத்மதச் வசய்து மெப்பம்….”என்றிருந்தமத ரஞ்சனாெிற்கும் காட்டினான். ரஞ்சனாமெ குளிப்பதற்காக கிணத்தடிக்கு அமழத்துச் வசன்ற ராகென் அெளுக்கு துலாொல் தண்ணர்ீ அள்ளுெமத பழக்கிக் வகாண்டிருந்தான்.

ஏமலயா க.முருகதாசன்

45

தைிழரசி கவிமதகள் எப்வபாழுது தூங்கினாலும் தமலயமணயில் தூங்கும் நான் எப்வபாழுது எழுந்தாலும் உன் மடியிலிருந்ஷத உயிர்ப்பிக்கிஷறன் .... ** நீ கன்னத்தில் முத்தமிட.... மககள் ஷகாபித்து வகாண்டமத வதரியபடுத்துகிறது அந்த ெமளயல் சத்தம்

......

*** ஷே ஷே தள்ளி நில் என்கிறாய்.... எப்படி நிற்க உன் வெட்கத்தில் மயக்கி ெிழும் பூமெ யார் காப்பற்றுெது..? ****** நீ

46

நடந்தால் ஷபாதும் ... சாமலஷயார மரங்கவளல்லாம் காதல் வசால்ல ஆரம்பித்துெிடுகிறது எனக்கு பதிலாய் அமெகள் .... *** புதிதாய் ஏஷதா வசய்கிறாய் வெட்கத்மத தெிர ஷெறு

வபயர்

கிமடக்கெில்மல மெப்பதற்கு

தைிழரசி

47

ைனிதடநயடராடு... ஷபர்கன், ஷநார்ஷெ நாட்டின் இரண்டாெது வபரியபட்டினம். இதன்

துமறமுகத்தால், இது ஒரு சிறந்த ெர்த்தகப் பிரஷதசமாகியுள்ளது.

மமலகள்நிமறந்த, அழகிய ஷதாற்றங்வகாண்ட சுற்றுலாத்தலங்கள்

இங்கு

நிமறயஉள்ளன. கல்ெிக்குப் வபயர்ஷபான.. உயர் கல்ெிக்கழகங்களும், பல்கமலக்கழகங்களும் இவ்ெிடத்தின், இன்வனாரு சிறப்பாக அமமந்துள்ளன. உல்லாவும், ஏொளும், இந்துமதியும், அன்று பகல்ஷநரம் முழுெமதயும் மகிழ்ொக ஒரு தீவுப்பிரஷதசத்தில் கழித்துெிட்டு பிற்பகலில் தங்களின் இல்லங்களுக்குத் திரும்பிக்வகாண்டிருந்தார்கள். இெர்கள் மூெரும் மருத்துெக்கல்லூரியில் இறுதிெருடத்மதத் வதாடர்பெர்கள். ே​ேஏய் ஏொ! ொென் இந்துெின்மர நாட்டுக்குப் ஷபாய், ஏதும் பிரஷயாசனமான உதெிகமளச் வசய்ெம்!” உல்லாெின்ஷகள்ெிக்கு வபண்கள் இருெரும் வசெிசாய்த்ததாகத் வதரியெில்மல. “நான் ஒரு மனிசன் ஷகக்கிறன், ஷபசாமல் உம்மாண்டியளாய் இருக்கிறியள், வசெிட்டுக் கழுமதகள்!” இப்படி,

உல்லா உரத்துக் கத்தஷெ... ஏொள் அெனின் முதுகில் ஓங்கி ஒரு

குத்துெிட்டாள். “கடவுஷள! இது உடம்ஷபா... கல்லுப்ஷபாமல!

என்மர மகதான்ஷநாகுது!”

என்றெள், அெமன அமணத்து மடக்கி.. தன் வசந்நிறக்கூந்தல் கமலயும்படி, உசுப்பிஎடுத்தாள். ஆறடிமயத் தாண்டிய உயரத்மத உமடய அெமனக் கிண்டல்வசய்யும் ஷநாக்கமாக எட்டித்தமலயில்குட்டி, ே​ேமுரட்டுப் பயில்ொன்” எனச்வசால்லி நடந்தும்காட்டினாள். அென் ஷநார்ஷெநாட்டின் ஆதிக்குடியினரான சாமியஇனத்மதச் ஷசர்ந்தென். ஐஷராப்பிய வமாழிெடிெத்மதச்சாராத ஷெறுபட்ட சாமியவமாழியானது,.. ஷநார்ஷெயின் ெடதுருெப் பிரஷதசமான பின்மாக் மாகாணத்தில்உள்ள மக்களால் ஷபசப்படுகின்றது. சாமியமக்களுக்வகன்று தனிக்வகாடிவகாண்ட ஐக்கியஇராச்சியத்தின் சுதந்திரப்பாராளுமன்றம் இரண்டாயிரமாண்டில்தான் அங்ஷக திறந்துமெக்கப்பட்டது.

48

இந்தமக்களின் நீடித்த ஷபாராட்டமானது,

இமடயாறாது நிகழ்ந்து,

வெற்றிகரமான முடிமெ எய்தியது. இெர்கள் ஷதாற்றத்தில் மங்ஷகாலிய, வசவ்ெிந்திய இனத்தெரின் முக அமமப்மபயும், உடற்பாங்மகயும் வகாண்டெர்கள். “ஷபாடி ஏொ! சும்மா இெமன உசுப்பாஷத.

உல்லா வதாடங்கினான் எண்டால்

நீ தாங்கமாட்டாய்!” என்று கூறிய, இந்துமதி அெமள அடக்கினாள். எண்டாலும் சும்மா வசால்லக் கூடாது.

உல்லாவுக்கு இமடக்கிமட

உருப்படியான நல்ல ஷயாசமனகளும் ெரும். சிறிலங்காவுக்குப்ஷபாற எண்ணம் ஆஷராக்கியமான அலுெல்தான்.” என்று இழுத்த ஏொமள இமடமறித்தென்... ஷபராசிரியர் கலாநிதி மரியாஷபத்தசன் அெர்களின் மருத்துெஷசமெக் குழுெில் இவ்ொண்டு தானும் ஓர் இமணப்பாளனாக அங்கம்ெகிக்கும் ெிடயத்மதக்கூறி, ஷமலும் அதுபற்றி ெிளக்கினான்... ே​ேஇஞ்மச இது ஒன்றும் சிரிப்பான ெிசயமல்ல!

என்மர உண்மமயான

உணர்வுகலந்த ஒரு எண்ணத்மத நான் வசான்னனான். ெிருப்பஷமா ொருங்ஷகா... இல்லாட்டி... அது உங்கமட இஸ்டம். சரிஷய!” என்ற உல்லா, தான் ொடமகக்குத் தங்கிொழும் ெட்மடஷநாக்கித் ீ திரும்பினான். அென் கூறியதிட்டம் மனதில் பிரகாசித்தெர்களாக, ஏொழும் இந்துவும் தமதுஇல்லங்களுக்கு ெிமரந்தனர். இந்துமதி தனக்குள் கமதத்துக்வகாண்டாள். «உல்லா ஒரு அற்புதமான மனிதன். இந்த

நாட்டின் முதுகுடிகளான சாமிய இனத்தெமர

ஷநார்ஷெஜியர்கள் எப்படிவயல்லாம் நடத்தினார்கள் என்பமத அென் வசால்லியபாங்கு என்மன இரங்கமெத்தது... துருெமாமன ஷெட்மடயாடியும், மீ ன்பிடித்தும் நாஷடாடிகளாய் ொழ்ந்த அெர்கமளப்பிடித்து ெந்து, முதலாளித்துெப் வபரும்தனெந்த ஷநார்ஷெஜிய பிரவுக்கள் வகாத்தடிமமகளாக்கி மெத்திருந்த முதுவபரும் துன்பியல்ொய்ந்த

49

பமழயெரலாற்மற உணர்வுததும்பும் வதானியில் கண்கள்சிெக்க அென் எப்படிவயல்லாம் கூறினான்!...» அெள் சாமிய இனத்தினருக்காக இரங்கினாள். தமது உரிமமக்காக ெிடாதுஷபாராடிவென்ற, சாமிய இனத்தெஷராடு, ெிடுதமலக்காய்ப் ஷபாராடும் எமது இனத்தின்நிமலமய ஒப்பிட்டுநிமிர்ந்தெள், உயிர்தந்த எம் மாெரர்களுக்கும், ீ மக்களுக்கும் மனம்கசிய ெணக்கம் வசய்யத்தெறெில்மல! இரவு கமரந்து, ெிடியல்ஷதான்றியும் வெகுஷநரம் கழித்ஷத இந்து படுக்மகமயெிட்டு எழுந்தாள். உல்லாமெத் வதாமலஷபசியில் அமழத்து காமலெணக்கம் வசான்னாள். ே​ேஷசாம்ஷபறிக் கழுமத! இப்பொ எழும்பினாய்?...ே​ே என்று ஷகலிவசய்தஅெனிடம் ெமசகள்ொங்கிச் சிரித்தாள். கடற்கமரமயயண்டி அமமந்த அந்தப்வபரி;ய நென ீ இல்லத்தில் ெசிக்கும் திருமதி மரியாஷபத்தஸ்சனின் தந்மதயார் ஷபகன் நகரில்ொழும் வபருநிதிபமடத்த ெர்த்தகர்களுள் ஒருெராொர். அெருக்குச்வசாந்தமான ஆழ்கடல் மீ ன்பிடிப் படகுகமள கடற்வதாழில் நிபுணர்த்துெக் குழுவொன்று பராமரிக்கின்றது. இதன்மூலம் வபரும்வதாமக ெருொமய அெரும், அெரின் ஆண்பிள்மளகள் இருெரும் வபறுகின்றார்கள். பாரியஅளெிலான மீ ன் பண்மணவயான்றும் இெருக்கு உண்டு. இதில் லக்ஸ்இனமீ ன்கள் ெளர்க்கப்படுகின்றன. அெரின் மிகுதிச்வசல்ெம் அமனத்தும் இெரின் ஒஷர வசல்லமகளான மரியாமெஷய வசன்றுஷசரும். எனினும் அெஷளா... புரட்சிகரமான சிந்தமனபமடத்தெளாக இருந்தாள். தனது மருத்துெ அறிெின்மூலம் ஏமழகளுக்கு எந்தளவுக்கு உதெமுடியுஷமா அத்தமனயும் வசய்ெமத இலட்சியமாகக்வகாண்டு மரியா வசயற்படுபெர். வபரும்பாலு ஏமழமமயான நாடுகளுக்குச்வசன்று சிலமாதங்கள் தங்கியிருந்து இலெச மெத்தியஷசமெகமள அெர் முன்வனடுப்பதுெழமம. இெரின் கணெர் மருத்துெக் கலாநிதி ஷபத்தஸ்சன் சர்ெஷதசச் வசஞ்சிலுமெச்சங்கத்தின் பிரபலமான பன்முகச்ஷசமெயாளராக ெிளங்குெதால், இெர்மூலம் மரியாெின் இலட்சியப்பயணங்கள் வெற்றிகரமாக நிமறவெய்திெந்தன.

50

சுணாமிப் ஷபரழிவுநிகழ்ந்தஷபாது மரியா தான் திரட்டிய மெயித்தியக்குழுஷொடு வசன்று இங்மகயில் தங்கியிருந்து வபரும்பணிகள் புரிந்தெர். ஆபிரிக்காக்கண்டத்தின் மிகப்பின்தங்கிய நாடுகள் சிலெற்றிலும் வசன்று ஷநாய்களால் துன்புறும் ெறியமக்களுக்கு தங்களாலான ஷசமெகமள மரியாவும், கணெர் ஷபத்தஸ்சனும் வசய்தெர்கள்;. அந்தெமகயில், இவ்ொண்டு மீ ண்டும் இலங்மகக்குச்வசன்று வசஞ்சிலுமெச்சங்கத்தின் அனுசரமனஷயாடு மெத்தியஷசமெயாற்ற அெர்கள் ெிரும்பினார்கள்;. இதற்கான மருத்துெக் குழுவொன்மறச் ஷசர்க்கும் பணியில் தமது மாணென் உல்லாமெயும் அெர்கள்; நியமித்திருந்தார்கள்;. கதகதப்பான பிரகாசம்வபாருந்திய மாமலப்வபாழுதில், ொனத்தில் சூரியன் உருகிப்பரந்ஷதாடியது ஷபான்றபிம்பம் ஷதான்றியஷெமள, கண்வகாட்டாது இந்துமதி ஆகாசத்மத வெறித்துஷநாக்கியெளாக இருந்தாள். அெமள உணவு உண்ணெருமாறு தங்மகயார் ெந்து அமழக்கஷெ, இந்து எழுந்து உள்ஷள வசன்றாள். ஏஷதாஷொர் சிந்தமனக் குழப்பம் அெளின்

முகத்தில் மமயங்வகாண்டிருந்தது. அெளின் ொரிெிடாத கரியதமலமுடிகள் காற்றில்பரந்து பறந்தெண்ணம் அமலந்தன. ஆனந்தத்மத ெலிந்துஅமழத்தெளாகச்வசன்று, உணவுஷமமசயில் அெள் அமர்ந்தாள். “இப்ப எங்கமடநாட்டிமல நிமறயஷநாய்களாம். மெயித்தியர் தட்டுப்பாடாம். அதுதான், எங்கமட புறபஸர் மரியாஷபத்தசன் வசஞ்சிலுமெச்சங்கத்தின் ஆதரஷொமட ஒருகுழுமெச்ஷசர்த்து மெத்தியஉதெிவசய்ய அங்மக ஷபாறாொம். என்மர கிளாசிமல இருந்தும் வகாஞ்சப்ஷபர் அமெக்கு உதெியாய் அங்மக ஷபாகப்ஷபாயினமாம்!” இந்துமதியின் இந்தத் தகெமலக்ஷகட்ட அெளின்தந்மதயார்… “ஓ.. அப்பிடிஷய! நல்லதுதாஷன, ஷபாகட்டும்… ஷபாகட்டும்!” என்று, தனது அபிப்பிராயத்மத மிக்க மகிழ்ச்சிஷயாடு வதரிெிக்கஷெ, உற்சாகமமடந்த அெள்... “அதுதான் அப்பா... அமெஷயாமட நானும் ஷசர்ந்து ஷபாகப்ஷபாறன்.” அெள் வசால்லிமுடிக்குமுன் சினந்வதழுந்தார் தந்மதயார்! அெரதுமுகம் கன்றிச்சிெந்தது. புருெங்கள் வநருங்கிக்வகாண்டன. கண்களிஷல சுொமலஷதான்றியது.

51

“என்ன... என்ன நீ வசான்னனி? உது சரிெராது! அமெயள் வெள்மளக்காரர். எங்கும் இப்பிடிப்ஷபாெினம், ெருெினம். எங்களுக்கு உதுகள்ஷதமெயில்மல… அதுவும் சிறிலங்காவுக்கு! எந்த ஷநரத்திமல எதுநடக்குஷமாஅங்ஷக… நீ ெிசர்க்கமதயல்ஷலா கமதக்கிறா! உன்மன…” என்று நறுமிக்வகாண்டு எழுந்த தந்மதமயப் பின்பற்றி, தாயாரும் வகாதித்வதழுந்தார். “உனக்குப்படிக்க எவ்ெளஷொஇருக்கு! இந்த ெருசம் எப்பகழியுவமண்டு நாங்கள் ஒருபக்கத்தாமல ஏங்கிக் வகாண்டிருக்கிறம். நீ அென் இென்மர கமதமயக்ஷகட்டு… என்னகமதக்கிறா?” எல்மலகடந்த சினத்தால் சீறிக்வகாண்டிருந்த தாயாமரமீ றி, இந்துமதி இமரந்தாள்.

“என்மர பிறன்ஸ்… ஏொள் ஒரு வநாஸ்க்கி. உல்லா ஒரு சாமீ ஸ். இமெயள் வரண்டுஷபரும்,

இன்னும் ஷெமறபலரும்ஷபாயினம். அதுவும் எங்கமட

நாட்டுக்கு, எங்கமட தமிழ்ச் சனங்களுக்கும் அமெ உதெிவசய்ெினம்! இப்பநான் ெரமாட்டன் எண்டுவசால்ல என்மரமனத்தாமல முடியாது!

அத்ஷதாமட, எங்கமட சனத்துக்கு உதொதபடிப்பு எனக்குஎதுக்வகண்;டு ஷகட்கிறன்?” உணர்ச்சிெசப் பட்டெளாக, இந்துமதி கூறி ஓயுமுன், தந்மதயாரின் குரல் ஷமஷலாங்கி ஒலிக்கஷெ, அந்த ெடுஷமலும் ீ அதிர்ந்தது! “உந்தத் தமிழ்ச் வசன்ரிவமன்வரல்லாம் சரிெராது! நாங்கள் உன்மனத் தமிழிச்சியாய் ெளர்க்கவும் இல்மல! இப்பகண்டிஷயா உன்மன ஆஷரா

குழப்பீட்டினம். உதுக்வகல்லாம் நாங்கள்ெிடம். நீ!.. ஷபாஷகலாது எண்டால் ஷபாஷகலாது.” “அப்பா! எங்கமட இனத்துெஅமடயாளத்மத உங்களாமல கழுெிஊற்றமுடியாது. எங்கமடஷதால் எங்கமளயார்எண்டு காட்டிக்வகாடுக்கும்! நாங்கள்நாங்கள்தான். அதிமலவயன்ன இழிவு இருக்கு?... மற்றத் தாய்தகப்பன் தங்கமட இனத்துெத்துக்கான வமாழிகமலகலாச்சாரங்கமளப் பிள்மளகளுக்குக் கற்றுக்வகாடுக்கிறதிமல கண்ணும்கருத்துமாக இருக்குதுகள்.. ஏஷதாஅதிஸ்டெசமாய் அகதிகளாக இந்தநாடுஉங்கமள ஏற்றுக்வகாண்டதாமல நீங்களும்அம்மாவும் வெள்மளயராகமுடியது. நாங்கள் ஈழத்தமிழர்!” உறுதியாக அெள்உமரத்து முடித்துெிட்டு,

வதாமலயாத

52

நம்பிக்மகஷயாடு வமௌனமாக அகன்றாள். நீண்டஇரவொன்று நகர்ந்ததாக அெள் உணர்ந்தாள். ஷகாமடக் காகங்களும், காமடகளும் கமரயும் முரட்டுஒலிகளினூஷட..

சிறுகுருெிகளின் இனிய

வமன்மமயான குரல்களும் ஷபாட்டிஷபாட்டன!.. கடுகடுத்தமுகங்கஷளாடு வபற்ஷறார்கள் இருந்தார்கள். இந்துஷொடு அெளின்தங்மக நிலாெினிமட்டும்ெந்து ஷபசிச்சிரித்தாள். இருெரும் உடனிருந்து காமலயுணமெ உண்டனர். அெர்களின் கலகலப்மபப் வபாறுக்கமுடியாத தந்மதயார், “நிலா! உங்மக என்னநடக்குது? கழுமதயள்ஷபாமல.. சத்தம்ஷபாட்டியஷளா.. எனக்கு ெிசர்ெரும்!” என்று உரத்துஅதட்டிெிட்டு;, நிலாமெஷநாக்கிக்மகநீட்டி எச்சரித்தார்.. அடக்குமுமறஅமுலாெமத அறிந்துவகாண்ட இந்துமதி ெட்மடெிட்டுவெளிஷயறி ீ சிலவபாழுது காலாறநடந்தாள். மனஷநாமெமாற்றஷெ…மூச்மசஇழுத்து இமறத்தாள். சிலெினாடிகளில் வமல்லியஇனிய இமச அெளின்உதட்ஷடாரம் உயிர்வகாண்டது! சுமார்ஒருொரம் ெட்டில் ீ வமௌனெிரதம் நீடித்தது. வதாமலஷபசியிஷலஷய கமதத்து...எல்லாஏற்பாடுகமளயும் அெள் வசய்து ெிட்டாள். பிறப்படும்ஷநரம் ெந்தது. நிலாஷொடு ஷசர்ந்து அமனத்மதயும் ஆயத்தம் வசய்தெள், பயணப்மபகமள மூடிக்வகாண்டாள்;. கலாநிதி மரியாவும், மருத்துெர்களும், மாணெர்களும் ஒரு ஷபாருந்தில்ெந்து, இந்துமதியின் ெட்டின்முன்னால்நின்றார்கள். ீ உல்லா அதிலிருந்துகுதித்துத் துள்ளல் நமடஷபாட்டுெந்து, ெட்டின் ீ மணிமய அமுக்கினான். இந்துெின்அப்பா கதமெத்திறந்தார். சுமூகபாெத்ஷதாடுசிரித்த கம்பீரமான ொலிபன் உல்லா, தன்மன அடக்கஷமாடு அறிமுகம் வசய்தான். “நான் உல்லா, இந்துெின் ெகுப்பில்பயிலும் மாணென். இந்தப் பிரயாணத்தின் அமமப்பாளரில் ஒருென். அெமெ அமழத்துப்ஷபாக ெந்திருக்கின்ஷறாம்!...” நீலெட்டத்தின்நடுெில் ஒளிெசும் ீ கபிலநிறக் கண்பாமெமய நிமலநிறுத்திப்பார்த்து, உறுதிததும்பும்முகத்மத மலரெிட்டுநின்ற

53

அந்தஉயர்ந்த இமளயெமனக்கண்டு அசந்துஷபான இந்துெின்அப்பா அன்புஊற்றுப்வபற்றெராய், முகமன்கூறி அெமன உள்ஷள அமழத்தார். தாயாமரக்கட்டி அமணத்த இந்து, “அம்மா! நான் ஷபாட்டுொறன். மரியாஷமடமும் எனக்கு ஒரு அம்மாதான். அெ​ெின்மர அரெமணப்பிமல இருந்து, சுகமாய்த்திரும்புென்!” என்று அெள் கூறவும், திமகப்பில் ஆழ்ந்துெிடுபட்டு, கண்கள்பனிக்க முத்தமிட்டு அம்மா ெிமடவகாடுத்தார். அப்பாவும் அப்படிஷயவசய்தார். தங்மகநிலாமட்டும் அெமளக்கட்டிக்கூத்தாடிச் சிரித்துக்கிள்ளி ெழியனுப்பினாள். “இந்துவுக்கு நானும்காெலனாகஇருந்து, பக்குெமாய்க்வகாண்டுெந்து ெிடுஷென்.” என்றுகூறியஉல்லா அெளின்வபாதிகமள இழுத்தொறு முன்ஷனநடக்க இந்து பின்ஷனஷபானாள். ஷபருந்தில் அெர்கள்ஏறியதும், எல்ஷலாரும் மககமள அமசத்து ெிமடகூறவும், உள்ளிருந்து மககளும் முகங்களும்ஷதான்றி, ெிமடவபற்றுக்வகாள்ளவும், கிழம்பிய ொகனம் ெிமானநிமலயத்மதஷநாக்கி ெிமரந்தது.

ந. கிருஷ்ணசிங்கம்

54

’வசன்றிடுவர்ீ எட்டுத்திக்கும்’

பல்ஷெறு காரணங்களால் தமிழர்கள் தமது நாட்மடெிட்டு அன்னிய நாடுகளில் ொழ்ந்து ெருகிறார்கள். நாட்மடெிட்டு ொழ்ந்து ெந்தஷபாதிலும் அெர்களில் பலர் தங்களது வமாழிமய கலாசாரத்மத மறக்காமல் இருக்கிறார்கள் என்பது குறிப்பிடத்தக்க அம்சம் எனலாம். அெர்களின் ொழ்க்மக என்னஷொ அன்னிய நாட்டிஷல அமமந்துெிட்டாலும் கூட

அெர்கள் தாங்கள் பிறந்து ெளர்ந்து ொழ்ந்த இடத்மதஷயா, அங்கிருக்கும் உறவுகமளஷயா மறக்காமலும் இருக்கிறார்கள். அெர்கமளப்பற்றிய சுகங்கள் துக்கங்கள் எல்லாம் அன்னிய நாட்டில் ொழ்கின்றெர் மனத்தில் ஏஷதா ஒரு பக்கத்தில் இருக்கத்தான் வசய்கிறது. அந்த எண்ணம் அெர்கமளெிட்டு என்றுஷம அகலமாட்டாது. இமதத்தான் வதாப்புள் வகாடி உறவு என்பதா? அல்லது பாசப்பிமணப்பு என்பதா? எப்படியும் எடுத்துக் வகாள்ளலாம்தாஷன! இந்தளவு ெிளக்கம் ஏன் என்று நீங்கள் எண்ணுெது எனக்குப் புரியாமல் இல்மல. ஒரு முக்கிய ெி

யத்மத வதாட ெிரும்பியதால்தான் இந்த

ெிளக்கம் எல்லாம். புலம்வபயர் ொழ்க்மகமய நடத்தும் திரு ஷக.எஸ்.சுதாகர் ‘வசன்றிடுெர்ீ எட்டுத்திக்கும்’ என்னும் சிறுகமதத்வதாகுதிமய எங்கள் மககளிஷல தெள ெிட்டிருக்கிறார். அந்தத் வதாகுதியில் உள்ள கமதகமள ொசிப்பெர்களுக்காகஷெதான் இந்தெிளக்கம் வசால்லஷெண்டிஷயற்பட்டது.

55

பன்னிவரண்டு சிறுகமதகள் வகாண்டஷத இந்தத்வதாகுதி. இதில் இலங்மகமயக் களமாகக் வகாண்ட கமதகள், இலங்மகமயயும் அன்னியநாட்மடயும் களமாக இமணத்து நிற்கும் கமதகள், அன்னிய நாட்மட மட்டும் களமாகக் வகாண்ட கமதகள் என இக்கமதகள் எழுதப் பட்டிருக்கின்றன.

‘வசன்றிடுெர்ீ எட்டுத்திக்கும்’ சிறுகமதத்வதாகுதிக்கு ஒருெிமர்சனம் ஷதமெதானா? என்னுள் எழுந்து நின்ற ஷகள்ெி! நல்ல ெி நல்ல ெி

யத்மத ொசித்தால்,

யத்மதப் பார்த்தால், அமதப்பற்றி மற்றெர்களுக்கு எடுத்துச்

வசால்லஷெ ஷெண்டும். சுமெயான ஒரு உணமெ உண்ணுகின்ஷறாம். அதமனப்பற்றிக் கட்டாயம் எங்கள் கருத்மதச் வசான்னால் குமறந்தா ஷபாய்ெிடுஷொம். ஆனால் பலஷபர் எந்தெிதமான அெிப்பிராயமும்

அற்றெர்களாக இருந்துெிடுெதும் உண்டு. பிடித்தால் பிடித்திருக்கிறது. ஏன் பிடித்திருக்கிறது? என்ன என்ன ெிதத்தில் சுமெமய ஏற்படுத்தித்

தந்திருக்கிறது? இமத மனம் திறந்து வசால்லிப் பாருங்கள்! சமமத்தெரும் சந்ஷதா

ப்படுொர். சுமெத்தெர்களும் சுகத்மத அமடயலாம்தாஷன!

கமதத்வதாகுதிமயப் பற்றிச்வசால்ல ெந்துெிட்டு சாப்பாடுபற்றிச்

வசால்லுகிஷறன் என்று மனத்துள் நிமனக்காதீர்கள்! கமதகளும் எங்களுக்கு

நல்ல சுமெயான உணவுதாஷன! “வசெிக்கு நல்ல உணவு கிமடத்தால்“ அது மகிழ்ச்சிதாஷன!. அந்த மகிழ்ச்சிதான் என்னுள் எழுந்த ெிமர்சனம் ஆகும்.

ஷக.எஸ்.சுதாகமர ெிமர்சனம் வசய்ெதா அல்லது அெரது கமதகமள ெிமர்சனம் வசய்ெதா? ெள்ளுெமர ெிமர்சனம் வசய்தால் குறமள ெிமர்சனம் வசய்தமாதிரி. குறமள ெிமர்சனம் வசய்தால் ெள்ளுெரும் அதில்

ெந்துெிடுொர். ஆனால் நான் --- சுதாகமரப் பற்றியும் வசால்லப்ஷபாகிஷறன். அெரது கமதகமளப் பற்றியும் வசால்ல ஆமசப்படுகின்ஷறன். சுதாகர் கமலத்துமற சம்பத்தப்பட்டெர் அல்ல. அெர் படித்தது வபாறியியல் துமற. வபரும்பாலும் கமலத்துமற சார்ந்தெர்கஷள எழுத்துத் துமறயில் புகுந்து வெழுத்துக்கட்டி நிற்பார்கள். ஆனால் ெிதிெிலக்கானெர்களும் இருக்கத்தான் வசய்கிறார்கள். சுஜாதாமெ தமிழ் எழுத்துலகில் மறந்துெிட முடியாது. அெர் ெிஞ்ஞானத்துமறமய சார்ந்தெர். ஷபராசிரியர் நந்தி, ஷபராசிரியர் சிெஷசகரம், டாக்டர் இந்திரகுமார், டாக்டர் ஞானஷசகரன் இெர்கள் துமற ஷெறாக இருந்தஷபாதும் அெர்களும் கமல இலக்கியத்துமறயில் தம்மம இமணத்துக் வகாண்டெர்களாகஷெ ெிளங்குகிறார்கள். இெர்களது ெரிமசயிஷல ஷபராதமனப் பல்கமலக்கழக வபாறியியல் பட்டதாரியான சுதாகரும் இமணந்து வகாள்கின்றார்.

56

சுதாகமர ஷநஷர பார்ப்பார்களுக்கு---இெரா இக்கமதகமள எல்லாம் எழுதியிருப்பாஷரா என்னும் ஐயம் கூட ஏற்பட்டுெிடும். அந்த அளவுக்கு

ஒன்றுஷம வதரியாதெர் ஷபால இெரின் தன்மம காணப்படும். அந்த அளவுக்கு அடக்கமானெர். “அடக்கமுமடயார் அறிெிலர் என்வறண்ணிக் கடக்கக்

கருதவும் ஷெண்டாம்“ என்பது இெமரப் பார்த்தால் வபாருத்தமாக இருக்கும் என்ஷற ஷதான்றும். அஷநகமான நூல்கள் ெரும்வபாழுது அதில் இடம்வபறும் ஏதாெது ஒரு ெி

யத்தின் வபயஷர தமலப்பாகப் ஷபாடுெது ெழக்கமாக இருக்கிறது. ஆனால்

சுதாகரின்

‘வசன்றிடுெர்ீ எட்டுத்திக்கும்’ என்னும் வபயரில் எந்தக்கமதமயயும்

நீங்கள் உள்ஷள காணஷெ முடியாது. இது ஒரு ெித்தியாசமான சிந்தமன. வபாறியியலாளராக இருந்து வபாறுமமயுடன் நல்ல கமதகமளத்

தந்தமமக்கு ஒரு பாராட்டு. புதியமுமறயில் தமலப்மபத் ஷதர்ந்து மெத்தமமக்கு ஷமலும் ஒரு பாராட்டு.

சுதாகரின் கமதகமளப்பற்றி ெிமர்சனம் வசய்ெதற்கு முன் .... அெரது தமிழ் பற்றியும் அதமன அெர் எவ்ொறு மகயாண்டுள்ளார் என்பமதப்பற்றியும் வசால்லிஷய ஆகஷெண்டும். அெர் படித்தது ஆங்கிலத்தில். ஆனால் அெரின் தமிழ்நமடஷயா நல்லஷதார் தமிழ்ப்புலமம வகாண்டெரது நமடஷபான்று

அமமந்திருக்கிறது. இது அெரின் தமிழ் ொசிப்பால ெந்தஷதா அல்லது அெர் ொழ்ந்த குடும்பச் சூழஷலா வதரியாது.இதுவும் அெரின் வெற்றிக்கு ஒரு காரணம் எனலாம். ொசிக்கின்றெர்கள் மனத்தில் அலுப்புத்தட்டாமல் வசய்கிறது அெரது தமிழின் ஷபாக்கு.சம்பெங்கமள அெர் வசால்லும் வபாழுது ொசகர்கமளயும் கூடஷெ கூட்டிச் வசன்று ெிடுகிறார்.அெரின் கமத மாந்தர்கள் அழுதால் எமக்கும்

அழுமக ெருகிறது. அெர்கள் ஷகாபப்பட்டால் எங்களுக்கும் ஷகாபம் ெந்து ெிடுகிறது. அெர்களது --- சிரிப்பு, அெலம், அன்பு, பாசம் பரிவு, --- எல்லாம் எங்களுடனும் ெந்து ஒட்டிக்வகாள்கிறது. கமதயல்ல ... நிஜம் என்னும் ஒரு ெித உள்ளுணர்மெ ஏற்படுத்திெிடுகிறது. இந்த மாயத்துக்குக் காரணம் சுதாகர் மகயாண்ட எழுத்து நமடயாகும். கமதக்கு, கெிமதக்குக் கட்டாயம் கற்பமன ஷெண்டும். ஆனால் கற்பமனஷய முழுெதும் ஆகிெிட்டால் அந்தக்கமத உயித்துடிப்பு சற்றுக் குமறந்தது ஷபாலக்கூட ஆகிெிடலாம். சுதாகரும் கற்பமன ெளம் மிக்கெரானாலும் அெரின் கமதகளில் அெரும் ெருகின்றார். அெர் அனுபெித்த ொழ்க்மகயும் ெந்து நிற்பமதயும் காணலாம். நடந்த சம்பெங்கள் நல்ல எழுத்தாளின் கற்பமனயில் கலக்கும் வபாழுது யாெமரயும் தன்னுள் ஈர்க்கும் ெல்லமமமயப் வபற்றுெிடும். அப்படி ஒரு ஈர்ப்மப தனது கமதகள் ொயிலாக சுதாகர் ெரச்வசய்துள்ளார். இது அெரது எழுத்து ஆழுமமமயஷய காட்டி நிற்கிறது எனலாம்.

57

புலம் வபயர்ந்து ெருபெர்கள் படும் ஷசாதமனயும், ஷெதமனயும்,ெிரக்தியும்... சுதாகரின் கமதகளில் நாங்கள் பார்க்கலாம்.புலம்வபயர்ொல்... உறவுகளின் இன்பத்திஷலா, துன்பத்திஷலா, கூடப் பங்கு வகாள்ள முடியாதநிமல ஏற்படத்தான் வசய்யும். அப்படி ஏற்படும் வபாழுது அதற்குள் அகப்பட்டெர் மனம்படும் பாட்மட சுதாகர் காட்டும் பாங்கு அெருக்ஷக உரித்தான உத்தியாகும்.

புலம்வபயர்ந்தெர்கள் அந்த நாட்டெமரப்பார்த்து பயப்படுெது இயல்புதாஷன! அது மட்டுமல்ல அெர்கமள முழுெதுமாக நம்பியும் ெிடுொர்கள். இதனால் அங்குள்ளெர்கள் ஷநர்மமயின் பிறப்பிடம், இருப்பிடம், எனவும் எண்ணியும்

ெிடுகிறார்கள். ஆனால் அவ்ர்களும் எங்கமளப் ஷபான்றெர்கள்தான். நிறத்தால் ஷெறுபட்டு இருந்தாலும் எல்லாரும் ஒன்றுதான். ஏமாற்றுதல், பணம்பண்ணுதல், பித்தலாட்டம் வசய்தல், யாவும் எங்கும் உள்ள இயல்பான

குணங்கள்தான். இதமனக் காட்டுகிறது ’ெிளக்கின் இருள்’ என்னும் முதலாெது கமத. ‘ரியல் எஸ்ஷடட்‘ ெியாபாரம் அவுஸ்த்திஷரலியாெில்

வகாடிகட்டிப்பறக்கிறது. மக்கமள எப்படிவயல்லாம் மயக்குவமாழி ஷபசி மடக்க முடியுஷமா அப்படிவயல்லாம் மடக்கி தமது ெமலக்குள் ெிழப்பண்ணிெிடுொர்கள். ெடுொங்கியெர்கள் ீ பின்னர் படும் அெஸ்த்மதயிமன கண்டுவகாள்ளஷெ மாட்டார்கள். ெடு ீ ொங்கிய பகுதிகளில் ஏதாெது ெிபரீதங்கள் ஏற்பட்டாலும் ெியாபாரம் வசய்தெர்கஷளா அல்லது அது சம்பத்தப்பட்ட அதிகாரிகஷளாகூட காணாததுஷபாலஷெ இருந்தும் ெிடுொர்கள். ொங்கிய ெட்டில் ீ இருக்கவும் முடியாமல் , அதமன ெிற்கவும் முடியாமல் ொங்கியெர்கள் படும் ஷெதமனமய நரகஷெதமன என்றுதான்

எடுக்கஷெண்டும். அந்த ஷெதமனயிமன வெளிப்படுத்தும் பாங்கில்த்தான் ’ெிளக்கின் இருள்’ கமத எழுதப்பட்டிருக்கிறது. ெடு ீ ொங்கினாஷல எல்ஷலாருக்கும் மகிழ்ச்சிதான். ஆனால் ெடுொங்கிய ீ சிலநாளில்.... அங்குெசிப்பஷத வபரிய ஆபத்து என்று ெந்தால் எப்படி இருக்கும்? கஷ்ட்டப்பட்டு உமழத்துச் ஷசமித்த பணத்மத மெத்து ெங்கியில் கடன் பட்டு ெடு ீ ொங்கியெர்கள் படும், பட்ட, மனக் குமுறமல -- உண்மமயின் அடிப்பமடயில் வசால்லி நிற்கும் கமததான் ’ெிளக்கின் இருள்’ கமதயாகும். என்ன என்ன புமதத்தார்கஷளா வதரியாது. எப்படி முன்னர் இருந்தஷதா வதரியாது. ஆனால் ெடுகமளக் ீ கட்டிக்குெித்து ெிடுெது நமடமுமறயாக இருக்கிறது. அதமன ெியாபாரம் வசய்கின்றெர்களும் வகாஞ்ஞஷமனும் --- அதமனக் கருத்தில் வகாள்ளாமல் வசயல்படுகின்றனர். மாட்டிக்வகாள்பெர்கள் ெடுகமள ீ ொங்கியெர்கள்தான். இந்தக்கமத அறிவு பூர்ெமான அணுகுமுமற வகாண்ட ஒரு கமதயாகும். இனிஷமல் ெடு ீ ொங்க இருப்பெர்களுக்கு நல்ல ஒரு அறிவுறுத்தமலத் தரும் ெமகயில் இக்கமத எழுதப்பட்டிருக்கின்றது. மிகச்சிறந்த கமத என இதமன எடுத்துக் வகாள்ளலாம். இந்தப் புத்தகத்தின் முதற்கமதயாக

58

அதாெது திறவு ஷகாலாக இக்கமதமய முதல் மெத்தமமக்குக் கட்டாயம் சுதாகமரப் பாராட்டிஷய ஆகஷெண்டும். ஷபராதமனப் பல்கமலக்கழகம் படிப்பின் உச்சமாயும் இருக்கும். பலஷெமள இடிப்பின் உச்சமாயும் மாறிெிடும். இனத்துஷெ

ம் கல்ெிக்குள்

நுமழயக்கூடாது. நுமழந்துெிட்டால் அது ஒரு புற்று ஷநாய்தான். அன்றும் இருந்தது. இன்றும் அது அங்கு இருக்கிறது.பல்கமலக்கழகம் என்றாஷல கிண்டலும் ஷகலியும் மலிந்து காணப்படுெது இயல்பு. அெற்மற ’இரண்டு சம்பெங்களில்’ அனுபெித்து சுதாகர் வெளிப்படுத்தி இருகிறார். பல்கமலகழக மாணெர்கள் ஒன்று ஷசர்ந்தால் ஷபசும் ொர்த்மதகள் கூட

ெில்லங்கமானதாகஷெ இருக்கும். அமெவயல்லாம் அனுபெமாக

பரெிக்கிடக்கிறது. சண்மடக்காரன் கூட சமயத்தில் மாறி உதெிக்கரம் நீட்டுெதும் உண்டு என்பமத மிகவும் நயத்ஷதாடு காட்டியிருப்பமத

படிப்பெர்கள் கண்டுவகாள்ளலாம். இக்கமதமய ொசித்ததும் -- முன்பு பல்கமலக்கழகத்தில் இருந்த காலஷம படமாக மனத்தில் ஓடியது. தங்களின் அரசியல் ஆதாயத்துக்காக அன்று வதாடக்கம் இன்றுெமர படிக்கும் மாணெர்கமளப் பகமடக் காயாக்குெது அரசியல் ொதிகளின் ஒரு

ராஜதந்திரமாகஷெ இருந்து ெருகிறது. அதமன ”இரு சம்பெங்களில்” சுதாகர் சுட்டிக்காட்டுகின்றார். புலம்வபயர்ந்தெர்களுக்கு ஷெமல ஷதடும் படலம் என்பஷத ஒரு திருெிமளயாடற் படலம்தான். முன் அனுபெம் பின் அனுபெம் உள்ளூர் அனுபெம் என்று ஷெமல ஷதடுபெர்கமள கதிகலங்கச் வசய்துெிடுொர்கள் ஷெமல வகாடுக்கும் நிமலயில் உள்ளெர்கள். அதமன அனுபெித்தெரால்தான் இப்படி ஒரு கமதமய எழுதமுடியும். அந்தக் கமததான்

’இருஷெறுபார்மெகள்’. இந்தக்கமதமய நகர்த்திச் வசல்லும் வபாழுது அதமன ஷநாயாளி ஒருெர் மெத்தியஷராடும் மெத்திய நிமலயத்ஷதாடும் படும் அெதிகமளத் வதாடுத்து--

ஷெமலக்கான அனுபெத்மத ெிளக்கிக்காட்டும்

பாங்மக ரசிக்காமால் இருக்கஷெ முடியாது. இது நல்ல ஒரு உத்தியாக அமமகிறது. இலங்மகயும் புலம்வபயர் பகுதியும் கமதக்களமாக அமமயும் கமததான் ’காட்சிப்பிமழ’. இடம் மாறினாலும் ெயது ஏறினாலும்.. இருக்கும் நிமலயில் மாற்றம் ெந்தாலும் இயற்மகக் குணம் என்பது மனிதமன ெிட்டு மாறஷெ மாட்டாது. அது நல்லதாக இருந்தால் அதமன ெரஷெற்கலாம். ஆனால் அது ஆணெநிமல ஆனால் எப்படி அனுமதிப்பது? இலங்மகயில் இருந்த குணம் எங்கு ஷபானாலும் மாறிெிடெில்மல. தான் என்னும் முமனப்பு சாகும் தறுொயில்கூட மாறமறுப்பமதயும் --- அஷத நிமலயில்த்தான் இளமமயும் மாறாது இறுமாப்புடன் நிற்பமதயும் இக்கமத காட்டி

59

நிற்கிறது. ஒவ்வொருெரும் காணும் காட்சி அெரெர் பிமழகமள அமடயாளப்படுத்திஷய ெிடும். அப்படி ஒரு நிமலமயத்தான் ’காட்சிப்பிமழ’ வதரிெிக்கிறது. அதில் ெரும் ’வதமட்டக்வகாட’ அங்கிள்கள் இன்னும் எம்மிமடஷய இருக்கின்றார்கள்.

அெர்கள் இக்கமதமயப் படிக்கட்டும். ஏன்... பாலகிருஷ்ணர்களும் படித்தாலும் நல்லதுதாஷன!

இலங்மகயின் துயரம் ---- எவ்ெளவு தூரத்துக்குப் ஷபானாலும் எம்மனமத ெிட்டு அகஷல மாட்டாது. கண்ண ீரும், கம்பமலயும், கலந்த ஷசாகம்தான் பலரது ொழ்ொகி ெிட்டது தமிழர் ொழ்ெில். அந்தச் ஷசாகத்மதச் வசால்லஷெ

முடியாது. என்றாலும் ஒரு துளிமய துணிொக வசால்லிெிடுகிறார் சுதாகர். அதுதான் ’ஒர்கடிதத்தின் ெிமல’. தமிழ்த்தாயின் ஷெதமன, ஷசாதமன

இக்கட்டான சூழ்நிமல ... யாெற்மறயும் இக்கமத மிகவும் திறம்பட எடுத்துச் வசால்கிறது. ொசித்துப் பாருங்கள்! அழாமல் இருக்கஷெ மாட்டீர்கள்.

கண்டபாெமனயில் வகாண்மடமுடித்தல், கானமயிலாடக் கண்டிருந்த ொன்ஷகாழி வபால்லாச் சிறமக ெிரித்தாடிய நிமல, இமதப்பற்றி நாங்கள்

அறிந்திருப்ஷபாம். இப்படி இருப்பெர்கள் எங்களில் அஷநகம் ஷபர். ெிடுப்புப் பார்ப்பதும், மற்றெர் எமதச் வசய்தாலும் அதற்கு எதிராகப் ஷபாட்டி ஷபாடுெதும், பின்பு ஷதமெயில்லாமல் மூக்கு உமடபடுெதும்

காணக்கூடிய

சம்பெங்கஷள. இதில் வதரியாதெர்கள் சிக்கல் பல்பட்டாலும் அமத ஷெறுெிதமாக எடுத்துக் வகாள்ளலாம். ஆனால் வநருக்கமான குடும்பங்கஷள ஏட்டிக்குப் ஷபாட்டியாக எண்ணம் வகாண்டு வசயல்பட நிமனப்பதும் அந்த நிமனப்பால் சிலஷெமள அெமானமும் , மனக்குமுறலும், ெந்து

ஷசருெமதயும் ... நமகச்சுமெஷயாடு தரும் கமததான் ’ஷசர்ப்பிமறஸ் ெிசிட்’. கமத முழுெதும் சிரிப்பாய்க் குெிகிறது. இதமன ஒரு நமகச்சுமெக் குறும்படமாக எடுத்தாலும் மிகச்சிறந்த ெரஷெற்மபப் வபறும். நிர்ப்பந்தம் காரணமாக வெளிநாடுெருபெர்கள் ஒரு ெமகயினர். ஷெமலமயத் ஷதடிக்வகாண்டு வெளிநாடு ெருபெர்கள் மற்வறாருெகயினர். நாட்டின் அசாதாரண நிமலயினால் தம்நாட்மட ெிட்டு வெளிக்கிட்டு வெளிநாடு ெந்தெர்கள் தாம் படித்த படிப்புக்கு ஏற்ற ஷெமல கிமடக்காமல் தங்களது குடும்பத்தாருடன் படும் ஷசாகெரலாறு வசால்லுந்தரமன்று. அந்தச் ஷசாகெரலாற்மற தனக்ஷக உரித்தான பாணியில் ஓரளவு உண்மமயும் கற்பமனயும் கலந்து வசால்லுெதுதான் ’ பறக்காத பறமெகள்’. எந்த ஷெமல கிமடத்தாலும் அதமன ஏற்றுச்வசய்யும் மஷனா நிமல ெந்ஷதயாக ஷெண்டும் என்று இக்கமதமயப் படிப்பெர்கள் அறிந்துவகாள்ொர்கள்.

60

காலநிமல முற்றிலும் மாறுபட்டது. அதமனச் சமாளித்ஷத ஆகஷெண்டும். ஷபப்பர் ஷபாடுெது வதாடக்கம் பாரம் தூக்குெது ெமர எமதயும் எப்ஷபாதும் வசய்ெதற்குத் தயாரானால்த்தான் தன்மனயும் பார்த்துக் குடும்பத்மதயும் பார்க்கமுடியும். இதில் ஷரா

ம், மானம், பார்க்கஷெ கூடாது. எனது படிப்வபன்ன

நானிருந்த நிமல என்ன என்ற எண்ணம் எந்த ஷநரத்திலும் ெந்துெிடஷெ

கூடாது. அப்படி ெந்தால் ெருமானம் பாடு திண்டாட்டம்தான். அரசாங்கம் வகாடுக்கும் உதெிப்பணத்தில் அடங்கி ஒடுங்கிப் ஷபாகஷெண்டியதுதான். இதுதான் வெளி நாட்டு உண்மம ொழ்க்மக நிமல என்பமத தனக்ஷக

உரித்தான தமிழ்நமடமயக் மகயாண்டு காட்சிப்படுத்துகின்றார் சுதாகர். ஷெமலஷதடும் படலம், ஷெமலகிமடத்ததும் அதில் ெரும் அடுத்தபடலம், அந்தஷெமல கூடநிரந்தரமற்றது என்று ஏங்கமெக்கும் பரிதாபப் படலம், இெற்றுக்கிமடஷய... பிள்மள பற்றிஷயா, மமனெி பற்றிஷயா, ஏன்

தன்மனப்பற்றிஷயா எண்ணமுடியாத ஒரு சிக்கலான நிமல அத்தமனயும் வசால்லிநிற்பதுதான் ’பறக்காதபறமெகள்’. ஆமசமகள் அன்ஷபாடு ஷகட்ட பறமெ பற்றி வசால்ல மறந்த-- வசால்லஷெ முடியாமல் உருொகிய இக்கட்டான நிமலதான் இந்தக்கமத. பறக்க முடியாப் பறமெகள் ஆகிெிட்ஷடாம் என்று குடும்பத்தின் தமலென் வசால்லும் வபாழுது கூடஷெ நாமும் அந்தக் குடும்பத்துக்குள் நுமழந்துெிடுகிஷறாம் வெளிநாட்டில் ொழ்ந்தால் சந்ஷதா

மாக ொழலாம் என்பதும் ஒருெித

கனவுதான். அந்தக்கனவு உண்மமயானது அல்ல. இங்கும் பல் உருெங்களில் பிச்சுப்

பிடுங்கல்களும் ெரத்தான் வசய்யும். வபரும்பாலும் வபாருளாதாரம்

சம்பந்தப்பட்டதாகஷெ இந்தச் சச்சரவுகள் ஏற்படுகின்றன. கணென் ஷெமலவசய்ய மமனெி ஷெமல வசய்யாது ெட்டில் ீ இருக்கும் வபாழுது ஷதெயற்ற வசலவுகள் வசய்யக் கணென் சம்மதியான். மமனெிக்குத் ஷதமெயானது என நிமனப்பது கணெனுக்குத் ஷதமெ அற்ற ஒன்றாக கண்ணில்படும். அங்ஷக ொக்குொதம் ெரும். அது சிலஷெமள ெிஸ்ெரூபம் எடுத்தாலும் ஆச்சரியம் அல்ல. அப்படி ஒரு ெிஸ்ெரூபம் எடுத்த நிமலமயத்தான் ’ஒருெமக உறவு’ கமத காட்டுகிறது. கணென் மமனெி உறவு இறுக்கமானது. அந்த உறவுகூட வபாருளாதாரம் சம்பந்தம் படும் வபாழுது எப்படி முறுக்கமாக மாறுகிறது என்பமத அனுபெமாக்கி தரும் கமததான் ’ஒருெமக உறவு’. கணென் மமனெி முறுகல் முற்றி கமடசியில் குடும்பஷம இரண்டுபட்டு நிற்கும் நிமலமய சுதாகரின் எழுத்து படமாக்கித்தருகிறது. சிொஜியும் பத்மினியும் ஷபாட்டி ஷபாட்டு நடித்த பல நல்ல தமிழ்ப்படங்கள் ெந்திருக்கின்றன. அதில் இருெரும் ஒருெர்க்வகாருெர் ெிட்டுக் வகாடுக்காது

61

பாத்திரமாகஷெ ொழ்ந்து ( நடிப்பால் ) காட்டியிருப்பார்கள். அப்படித்தான் இந்தக் கமதயின் நாயகியும் நாயகனும் சுதாகர் என்னும் மகஷதர்ந்த எழுத்தாளரால் உருொக்கப் பட்டிருக்கிறார்கள். நமடமுமற ொழ்க்மகயின் ஷதாற்றம் இப்படித்தான் இருக்கும் என்பமத காட்டி இருக்கும் இக்கமதயும்

ஒரு முத்துத்தான். வபரும்பாலான ஆண்களும் வபண்களும் சமயத்தில் இப்படி ஆகிெிடுகிறார்கள் என்பமத மிகவும் அற்புதமாகச் சித்திரித்துள்ளார் சுதாகர் அெர்கள்.

இலங்மகயும் வெளிநாடும் சங்கமிக்கும் ஷசாகக்கமததான் ;அசலும் நகலும்’. இது நடந்து முடிந்த கதிமய அல்ல. இப்ஷபாதும் இக்கமத ஈழத்மதப்

வபாறுத்தெமர வதாடர்கிறது என்றுதான் வசால்ல ஷெண்டும். வெளிநாட்டில் இருப்பெர்கள் எல்லாம் இருந்தும்... பல ஷெமளகளில் எதுவுஷம

இல்லாதெர்கள் ஆகியும் ெிடுொர்கள்.ஆனால் வெளிநாட்டில் உள்ள உறவுகளின் நட்புகளும், சுற்றி இருப்ஷபாரும் --- ஷசாகத்மதக்கூட சுறு

சுறுப்பான ஷகளிக்மகயாக்கியும் ெிடுொர்கள். அமதஷய நெநாகரிகம் என்று எடுத்தும் வகாள்ொர்கள். அெர்கள் மத்தியில் எல்லாஷம ஒருெித நாடகம்தான். ஆனால் ஊரில் இருப்பெர்கஷளா பமழய பஞ்சாங்கள் ஆகஷெ இருந்துெிடுொர்கள். எல்லாஷம கானல் நீர்தான் என்பமத ’அசலும் நகலும்’ வசால்கிறது. நன்மமக்ஷகா தின்மமக்ஷகா ஊருக்கு ெரமுடியாத ஒரு ஷசாகமும் ஊரில் உள்ளெர்கள் அங்குள்ள அசாதாரண சூழலில் சிக்குண்டு

சாெிலும் கூட --- தனிமமப்படுத்தப்பட்டுத் தத்தளிக்கும் பரிதாபமும் படமாக ஓடுகிறதுதான் ’அசலும் நகலும்’ கமதயாகும். கிண்டலும் ஷகலியுமாக ஆரம்பித்து சீரியசாகி நிற்கும் கமததான் ’கற்றுக்

வகாள்ெதற்கு‘ கற்றுக்வகாள்ெதற்கு -- என்று தமலப்பு மெத்ததுகூட மிக மிகப் வபாருந்தம்தான். சிலமர நாங்கள் சாதாரணமாக எமட ஷபாட்டுெிடுஷொம். ஆனால் அெர்கஷளா எங்களின் நிமனப்புக்கு அப்பால் வசயற்படுபெர்களாக

இருப்பார்கள் அமதப் பார்க்கும் வபாழுது நம்மமஷய நாம் நம்பமுடியாத ஒரு நிமலக்குள் ெந்து நிற்ஷபாம்.அப்படி ஒரு நிமலமயத்தான் இக்கமதயில் காண்கின்ஷறாம். பின்தங்கியெர்கள் படிப்பறிெற்றெர்கள், என்று ஒதுக்கிெிட முடியாது. அெர்களும் சில ெி

யங்களில் எம்மமெிடத் தீெிரமானெர்களாக

இருந்தும் ெிடுொர்கள்.அப்வபாழுது நாம் நிமனப்ஷபாம்... இெர்களிடம் கற்றுக்வகாள்ெதற்கு நிமறய இருக்கிறது... என்ற உண்மம நிமலயாகும். கமதக்களமும், கருப்வபாருளும் , புதிதாக இருப்பதால் இந்தக் கமத ஒரு புதுக்கமததான். ஏவனன்றால் நாங்கள் அமனெரும் நல்லபடி “ கற்றுக் ஷகாள்ெதற்கு”. அக்கா என்பெள் குடும்பத்தின் அம்மாதான். அருமமயான, அன்பான, பாசமான, பரிொன, புரிந்த உணர்வுள்ள, அக்கா ொய்த்தால் --அமதெிட ஷமலான

62

குடும்பம் இருக்கஷெ முடியாது. அப்படியான ஒரு அக்காமெ ஷதடிக்வகாண்டுெந்து ெிடுகிறார் சுதாகர். ‘எதிர்வகாள்ளல்’ கமதயில்த்தான்

அந்த அக்கா ெருகிறார்.அக்காமெ பன்மமயில் சுட்டுெதற்குக் காரணம் அெர் தாயாக, தந்மதயாக, உற்றநல்ல துமணயாக ெருெஷத காரணமாகும். பழனி

என்வறாரு தமிழ்ப் படம் ெந்தது. அமதப்பார்த்தால் அழதாெர்கள் இருக்கஷெ முடியாது. அஷத ஷபால் துலாபாரம் என்வறாரு படமும் ெந்தது மனத்மத அழமெத்தபடம். அஷத ஷபான்ற ஒரு உணர்வுதான் ’எதிர்வகாள்ளல்’ கமதமய ொசித்ததும் ெரும். பாசமிக்க அக்காவும் -- பரிதெிக்கும் தம்பியும்-- கதிகலங்கி நிற்கும் கணெனும்... எம்முடஷன ெந்துெிடுகிறார்கள். தம்பியாலும் எதிர்வகாள்ள முடியெில்மல. அக்காெின் கணெனாலும் எதிர் வகாள்ள முடியெில்மல.

படிக்கும் எங்களாலு அந்தச் ஷசாகத்மத எதிர்வகாள்ளும் மதரியமும் ெரஷெ

இல்மல. நாட்டுச்சூழல் ொட்டுெதும், துன்பத்மதக் கூட கிட்ட நின்று பார்க்க முடியாத வெளி நாட்டு ொழ்க்மகயின் பரிதாபமும், ’எதிர்வகாள்ளல்’

கமதயிஷல சங்கமிக்கிறது. அஷத ஷநரம் அக்கமறயான வசய்தி ஒன்மறயும் இக்கமத ொயிலாக எங்களுக் வகல்லாம் வசால்லி நிற்கிறார் சுதாகர். தம்பியும் அழுகிறான். அத்தானும் கலங்குகிறார். ொசிக்கும் நாம் எம்மாத்திரம்.நாங்களும் கண்கலங்குகின்ஷறம். அப்படி ஒரு உருக்கமதக் காட்டுெதுதான் ’எதிர்வகாள்ளல்’ கமதயின் சிறப்பாகும்.

இந்தக் கமதத் வதாகுப்பில் நிமறொக இருக்கும் கமததான் ’ புதியெருமக’. வெளி நாட்டில் நடக்கும் பிரசெம் பற்றி இவ்ெளவு சுமெயாகவும் ெிஸ்த்தாரமாகவும் எப்படித்தான் சுதாகரால் வசால்ல முடிந்தஷதா என நிமனக்மகயில் பிரமிப்ஷப ஏற்படுகிறது. ஒரு மருத்துெஷரா

அல்லது ம்கப்ஷபற்றுத் தாதிஷயா வசால்லுெது ஷபால இந்தக் கமதயின் ஷபாக்கு வசல்கிறது. ஒரு பிரசெத்மதப் பார்த்த உணர்வுதான் ஏற்படுகிறது. குழந்மத பற்றியும், பிரசெம் பற்றியும், உள்ள கருத்து நிமலயும் சூசமாகச் வசால்லப் படுகிறது. கமதஷயாடு நாங்களும் ஷபாகிஷறாம். பிள்மளகள் பற்றியும், குடும்பம் பற்றியும், ஒப்பீடும் நடத்தப்படுகிறது. ஒரு புதுக்கரு இக்கமதயில் உருொகி நிற்கிறது. ஏவனன்றால் இது பிரசெம் பற்றிய ஷநாக்குத்தாஷன! வெள்மளக்கார மாது ஒரு நல்ல பாத்திரம். அந்தப்பாத்திரம் கமதஷயாடு ஒடிெரும் ெிதம் சுதாகரின் நகாசுஷெமல என்றுதான் வசால்ல ஷெண்டும். வெள்மளக்கார மாது இந்தக்கமதயில் ஏன் என்று எண்ணும் வபாழுது ... அந்த மாதுதான் கமதமய நிமறவு வசய்யும் மகங்கரியத்தில் பங்ஷகற்கிறார் என்பதும் புலப்படுகிறது. புதுக்கரு. புதுக்கமத. புதிய முடிவு. இதுதான் ’புதிய ெருமக’ பனிவரண்டு முத்துக்கமளக் வகாண்டு ஷகார்க்கப்பட்ட அழகிய இலக்கியம் என்னும் ஆரம்தான் சுதாகரின் “

63

வசன்றிடுெர்ீ எட்டுத்திக்கும்“ என்ற கமதத் வதாகுதியாகும். பனிவரண்டும் பலெற்மற வசால்லி நிற்கின்றன. இலக்கியம் பமடப்பது என்பது ஒரு பிரசெம்தான். கருமெச் சுமப்பதும்,

அதமன நல்ல முமறயில் வபற்வறடுப்பதும் சாதாரண காரியமல்ல.

அப்படிவயாரு பிரசெம்தான் இக்கமதத் வதாகுதியும். கருமெச் சுமந்து அமத நல்லமுமறயில் காத்து அழகிய பிள்மளயாக அமனெருக்கும்

ெிரும்பக் கூடிய பிள்மளயாகத் தந்த சுதாகமர மனமாரப் பாராட்டிஷய ஆகஷெண்டும். அெசரம், அெசரம், எதற்குஷம ஷநரம் ஷபாதெில்மல என்ற நிமலயில் உள்ள சூழலில் வபாறுமமயாக வபாருள் வபாதிந்த கமதகமள எப்படித்தான் இெரால் எழுதமுடிந்தஷதா என்பஷத ஆச்சரியம்தான். என்றாலும் கிமடத்த ஷநரத்மத நல்ல

முமறயில் பயன்படுத்தி நல்ல கமதகமள தந்த எழுத்து மன்னன் சுதாகமர ொழ்த்துகிஷறன். அெர் இன்னும் இது ஷபான்ற பல நல்ல பமடப்புகமளப் பமடக்கஷெண்டும் என்று எல்லாம் ெல்ல இமறெமன ஷெண்டி மீ ண்டும் எனது மனம் உெந்த ொழ்த்துக்கமளக் கூறி நிமறவு வசய்கின்ஷறன்

எம்.வஜயராைசர்ைா .... வைல்டபண்

64

சாட்சிகடளதுைற்ற ைமழ கதவு யன்னல்களிலிருந்து ெழிகின்றன முகங்கள்

வகாட்டப்படும் நீர்த்தாமரகமளப் ஷபால மககளில் கட்டப்பட்டிருக்கும்

நுண்ணிய கயிறுகமள அெிழ்த்துக் வகாண்டு பார்த்திருக்கும் அெற்றின் ெிழிகளில் நிழலாக அமசகின்றன பாமதஷயார மரங்களும்

ஈரப் பறமெகளும் மமழயும் ஒரு வதருச் சண்மடயும்

புன்னமகயும் சிரிப்பும் எள்ளலும் சுழிப்பும் முணுமுணுப்பும் அருெருப்பும் கலந்த உணர்ச்சிகள் மமழச்சாரலிமடயில் அங்கிங்கு தாவும் தெமளகமளப் ஷபால

அெதானித்திருக்கும் முகங்களில் மாறிட ஷபய்களின் ொய்களுக்வகனஷெ பிறப்வபடுத்தமெ ஷபால

வெளிவயங்கும் ெச்சஷமற்றுகின்றன ீ பிணங்களின் ொமடயுடனான அழுக்கு வமாழிகள் இடி ெழ்ந்து ீ இமலகள் கிமளகள் எரிய வமாட்மடயாகிப்ஷபான மரவமான்வறன நடுத்வதருெில் நின்று ஓலமிட்டழுதாள் ஷமலாமடயுரிக்கப்பட்ட குடிகாரனின் மமனெி புமதக்கப்பட்ட ெிரல்களில் புழுக்களூர்ெமதப் ஷபால ஷநச உணர்ஷெதுமற்றென் தன் தாக்குதமலத் வதாடர்ந்தான் நத்மதகள் ஆமமகமளப் ஷபால தங்கமள உள்ளிழுத்து கதவுகமளப் பூட்டிக்வகாண்டன வதருெில் நிகழ்ந்த

65

வகாமலமயக் கண்டமுகங்கள் எமதயும் காணெில்மலவயன்ற வபாய்மய அணியக்கூடும் இனி அெர்தம் நாவுகள்

எம்.ரிஷான் வஷரீப்

66