Kaatruveli November 2014 by Mullai Amuthan

கார்த்திகக/மார்கழி 2014

ககை இைக்கிய இதழ்

காற்றுவெளி கார்த்திகக/மார்கழி 2014

ஆசிரியர்: ஷ

ாபா

கணினியிடலும்,வடிவகமப்பும்:கார்த்திகா.ம

பகடப்புக்களின் கருத்துக்களுக்கு பகடப்பாளர்கஷள பபாறுப்பு.

பகடப்புக்கள்,ஆஷ

ாசகனகள் அனுப்பஷவண்டிய முகவரி:

R.MAHENDRAN £4,REDRIFFE ROAD, PLAISTOW, LONDON E13 0JX மின்னஞ்சல்: mullaiamuthan@gmail.com நன்றி: கூகுள் முகநூல்

வணக்கம், இதழின் தாமததிற்கு மன்னிக்கவும். பகடப்புக்கள் பதாடர்ந்து பவளிவரும். கணினியிடல்,ஷவக

ப்பழு,நூல்களின் எழுத்துருச் சரிபார்த்தல்

ஷபான்ற வாழ்வியல் சூழல் நம்கம அக

க்கழிக்க காற்றுபவளி

தாமதமாயிற்று. பதாடர்ந்து பவளிவரும். காற்றுபவளியின் இ

க்கியவிழா நூல்களின் வருகக

தாமதமானதால் அடுத்த ஆண்டில் நகடபபறும்.இரண்டு நூல்கள் அச்சில் உள்ளன.வழகம ஷபா

கண்காட்சி,அரங்க நிகழ்வுகளும்

ஒழுங்கு பசய்துள்ஷளாம். இவ்விதழில் பரிட்சாத்தமாக வ.ந.கிரிதரனின் பதாடர் ஆரம்பமாகிறது.உங்கள் கருத்கத பதிவு பசய்யுங்கள் காற்றுபவளிக்குத் தருகின்ற ஆதரவிற்கு நன்றி அடுத்த இதழில் சந்திப்ஷபாம். நட்புடன்,

ரகசியம்

முகில் ஷதாகககளின் இடுக்குகளினூஷட

விகசித்த பவளிச்சம்

சுவறிப்ஷபாய் கிடந்தன பநடுஞ்சாக

யில்

இருளின் ரணங்களுக்கு

பவஞ்சாமரம் வசிக்பகாண்டு ீ கும்மிருட்டு கா

கா

மாக

பயாநுகத்தின் சின்னமாகஷவ சித்தரிக்கப்பட்டிருந்தது கண்கள்

ஓகசககள மட்டுஷம

பார்க்கப்பழகிக்பகாண்டன தார்கள் பசாரிந்து கிடந்த வாகழப்பாத்திகளினூஷட உன்னுகடயதும்

என்னுகடயதுமான அதர பரிமாறல்கள்

முத

ிரகவ நிராகரித்தன

அத்துமீ றல்தான் உணர்ந்ஷதன்

எங்கிருந்ஷதா பசாரிந்த எரிமகழயில்

நாம் நிராதரவாஷனாம்

மூடுபனி படுதாக்களின் பின்னால் ரகசிய பவப்பத்தின் நிரவல்கள் எனக்கும் உனக்குமானகவ வரட்டும் சூரியன்

ஆனந்த் பிரசாத்

“என்கனயய நானறியயன்” ******************************** திருமதி சந்திரவகளரி சிெபாைன் (வகளசி) – வெர்மனி நாெலுக்கான ெிமர்சனம் ***********************************

நாெல் என்றால்......

இப்படியும் இருக்குயமா??

**************************************** பல்யெறு அனுபெங்கயளாடு

பல்யெறுபட்ட வசய்திகள் காணப்பட யெண்டும். ொழ்கெ முழுகமயாகயொ அல்ைது அதன்

ஒரு பகுதி ொழ்க்கககயயயா ெிளக்கமாகத் தரயெண்டும். பல்யெறு பாத்திரங்களின் பண்புககளயும்

ொழ்க்கக முகறககளயும் அெற்றிற்கிகடயய நகடவபறும்

நிகழ்ச்சிககளயும் ஒழுங்குபடுத்திக் ககதயாகத் வதாகுத்துத் தரயெண்டும்.

நீ ண்டவதாரு ககதயாக ஐம்பதாயிரம் வசாற்களுக்கு யமைாகவும் இருக்கைாம்.

நாெல் என்பது ொழ்க்கககயப் பிரதிபைிக்கும் நிகைக் கண்ணாடி எனைாம்.

நாெல் எழுப்பும் ககையார்ெம் நீ ண்ட யநரம் நீ டித்து நிற்க யெண்டும்.

பாத்திரங்ககள உருொக்குெதிலும், அெற்கற ெழிநடத்திச் வசல்ெதிலும்தான் ஒரு நாெைின் வெற்றியும் தங்கி இருக்கிறது.

உயிருள்ள பாத்திரங்ககள உருொக்கி அெற்கற உைாெ ெிடுெதன் மூைம் ஆசிரியரின் திறகம வெளிப்படும்.

ககதயின் நிகழ்வுககளயும் காை அளவுககளயும் வபாறுத்து பாத்திரங்களின் எண்ணிக்கக தீர்மானிக்கப்படும்.

பாத்திரங்களின் பண்புககள அெற்றிக்கு இடப்படும் வபயர்ககளக் வகாண்டும் ஊகிக்க முடியும்.

பாத்திரங்ககள ஆசிரியயரா அல்ைது இன்வனாரு

பாத்திரத்தின் மூைமாகயொ அறிமுகம் வசய்து கெக்கைாம. பாத்திரங்களின் ெளர்ச்சியில்தான் நாெலும் ெளர்கின்றது. அெற்றின் வசயல்பாடுகள், சமூகத்யதாடு பாத்திரம்

வகாண்டுள்ள உறவு, பிறயராடு உகரயாடும் உகரயாடல்கள்

யபான்றகெ பாத்திரத்தின் ெளர்ச்சிக்குத் துகண நிற்கின்றன. ஆசிரியரின் முழு ஆளுகமயும் இங்யகதான் தீர்மானிக்கப்படும்.

உச்சக் கட்டமும் ககத முடிப்பும்

எந்த ஒரு இைக்கியப் பகடப்பும் ஒரு உச்சக் கட்டத்கத யநாக்கியய நகரும். நகர யெண்டும்.

இதற்கு நாெல் இைக்கியமும் ெிதி ெிைக்கானதல்ை. பாத்திரப் பகடப்பாக்க உத்தியில் பாத்திர முடிப்பும் ஓர் இன்றியகமயாததாகும்.

பாத்திரங்களுக்கு ஏற்படும் முடிகெக் வகாண்டுதான்

பாத்திரங்கள் ொசகர்களின் மனத்தில் இடம் வபறுெர். திருமணம் அல்ைது ஒரு குறிக்யகாள் நிகறயெறுதல் யபான்ற இன்ப முடிொக இருக்கைாம்.

இல்கையயல் மரணம் அல்ைது ஒரு குறிக்யகாகள நிகறயெற்றுெதில் ஏற்படும் யதால்ெி யபான்ற துன்பமுடிொகவும் இருக்கைாம்.

எந்த முடிொக இருந்தாலும் அம்முடிவு பாத்திரத்திற்கு, இயற்ககயாக ஏற்பட்ட முடிொக இருத்தல் யெண்டும். நகடயும் ககத பசால்லும் பாங்கும்

ககதகய வநறிப்படுத்திச் வசல்லும்யபாது பாத்திரங்களின் பண்புககள ஆசிரியர் தம் கூற்றாகயெ கூறிச்வசல்ெது ஒருமுகற யாகும்.

அல்ைது பாத்திரங்களின் வசயல்கள் மூைம் ொசகயன உணர்ந்து வகாள்ளுமாறு அகமப்பது இன்வனாரு முகறயாகும்.

வசால்ைாட்சியில் மிகவும் கெனம் வசலுத்தப் படயெண்டும்.

பாத்திரங்களின் உகரயாடல்களின் யபாது ெட்டாரச் வசாற்கள், அல்ைது பிறவமாழிச்வசாற்கள் கைந்து ெரைாம்.

ஆனால் ஆசிரியர் கூற்றுக்களின் யபாது எழுத்து ெழக்கு

இருக்கயெண்டும்.

எல்ைாெற்றிலும் யமைாக இந்த நாெைின் மூைம் ஆசிரியர்

ொசகனுக்கு என்ன வசய்திகயத் தந்து வசல்லுகிறார் என்பதும் கெனிக்கப்படும்.

இெற்கற அளவு யகால்களாகக் வகாண்டு இந்த நாெகை உரசிப்பார்ப்யபாம்!

குகற காணயெண்டும் என்பதுயொ

அல்ைது முகத்துதி வசய்யயெண்டும் என்பதுயொ எமது யநாக்கமல்ை.

தராசுமுகனயின் தாக்குதலுக்கு

இெர் தாக்குப் பிடிக்கின்றாரா என்று பார்ப்யபாம்! XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX இந்த பூமிப்பந்தின் ஒரு பு பு

ர் காக

ப் பபாழுஷதாடு

த்கதக் களமாகக் பகாண்டு ககத விரிகின்றது!

அற்புதம்!!

மனித ஷநயத்கதயும்... மண்வாசகனகயயும்... பாத்திரங்கள் வாயி

ாக பதிவு பசய்து பசல்லுகிறார்.

ஒரு பபண்ணுக்கு ஷவ இவர் பாதம் பதிப்பதி

ி தா

ி என்னும் மரஷபாடு

ிருந்ஷத இவர் பபண்ணினத்தின்பால்

பக்கச் சார்பானவர் என்பகத முன்கூட்டிஷய அறியத் தருகின்றார்.

இவர் இங்ஷக அள்ளித் பதளிக்கும் அனுபவங்கள்... முதுபமாழிகள் மூ

ம் இவகர ஒரு சாதாரண பகடப்பாளியல்

இவகர ஆழமாக வாசிக்கஷவண்டும் என்ற எண்ணம் வருகிறது. இருநூறு பக்கங்களுக்கு ஷமலுள்ள ஒரு நாவக

ஒரு வாசககன ஓரிடத்தில் இழுத்து கவத்து..... இருத்திகவத்து வாசிக்க கவக்க முடியும் என்பது அவ்வளவு சு

பமானதல்

வாசகன் மிகவும் புத்திசா

ி!

பக்கங்ககளத் தட்டிவிட்டுக் பகாண்ஷட பத்து நிமிடங்களில் வாசித்து முடித்துவிட்ஷடன் என்று எழுந்ஷதாடிவிடுவான்.

ஆச்சரியம் என்னபவன்றால்..... இந்த நாவ

ின் முதல் பக்கத்கதப் பிரிக்கும் எவரும்

இதன் இறுதிப்பக்கம் வரும்வகரக்கு கீ ஷழ கவக்க விடாமல் ஆசிரியர் இழுத்துச் பசல்லுகிறார்.....

அத்தககய ஒரு உத்திகய இந்த நாவ ககயாண்டிருப்பது வியக்கத் தக்கது!

ாசிரியர்

எம்கம விழியுயயர்த்த கவக்கின்றது! உயிருள்ள ஒரு சி எம் கண்முன்ஷன உ

பாத்திரங்ககள ாவ விடுகின்றார்.

சாதாரண மனித உறவுச் சிக்கல்கள்...

உணர்வுச்சிக்கல்களில் இந்தப் பாத்திரங்ககளச் சிக்ககவத்து ககதகய நடத்திச் பசல்லும் பாங்கு அற்புதமானது!! ஆசிரியரின் தற்கூற்றாகவும் பாத்திரங்கள் வாயி ககத வளர்ந்து பசல்கிறது. எளிகமயான பசால் ப

ாட்சி பகாண்டு

இனிகமயான கருத்துக்ககள

பபான்பமாழிககள நாவல் முழுவதும் தூவிச் பசல்லுகிறார்.

இவர் தாபனாரு ககத்ஷதர்ந்த எழுத்தாளர்தான் என்பதகன நிறுவிக் காட்டுகிறார்

ாகவும்

தவிர தாபனாரு கவிதாயினி என்பதகனயும் பவளிப்படுத்தும் ஷநாக்கில் ப

விடங்களில்

சான்றுகள் தருகின்றார்!

தாபனாரு பபண் எழுத்தாளர் என்பதகன இவர் அடிக்கடி மறந்து ஷபாகின்றார்.

இவர் பதளித்துச் பசல்லும் தத்துவப் பபான்பமாழிகள்.... இவகர ஒரு தத்துவஞானி என்ற நிக உயர்த்திச் பசல்கிறது.

இது ஒரு கற்பகனக்ககதஷய....

என்று இவஷர தன் வாயால் பசால்

க்கும்

ாமல் பசான்னாலும்

வாசகன் ஏற்கமாட்டான்... அடம் பிடிப்பான்!

அவ்வளவு ஆழமாக... அவ்வளவு நுட்பமாக.. மிகவும் ககஷதர்ந்த எழுத்துச் சிற்பியால் இந்த சிற்பம்

பசதுக்கப்பட்டிருக்கின்றது!!

இவர் தன்வாக்கு மூ

த்திகன இவ்வாறு பதிவு பசய்கின்றார்...

“ெரிகளால்

பாைம்

யபாட்டு

வெளியான

என்

இந்நூைின்

என்கனயய

மூைம்

நான், உங்கள்

ெந்தகடகின்யறன்.

எண்ணங்கள்

நானறியயன்.

வநஞ்சங்ககள மூகளெங்கி ீ

யகார்க்கப்பட்ட

இப்புதிய

அகம்

முதல்நூல்

என்கன

யார்

என்று உைகுக்கு உணர்த்தும் என்று நம்புகின்யறன். இதனுள் புகுந்து

ெரும்

ொசகர்கள்

வபற்றுெரும்

அநுபெங்கள்

அெர்களுக்குப் பாடமாக அகமயும் என்றும் கருதுகின்யறன். என்

அநுபெங்கள்

வசால்

ஆகட

இந்நூைில் நகடபயின்றிருக்கின்றன” இ

கட்டிச்

சுதந்திரமாய்

க்கியம் என்றால் எப்படி இருக்க ஷவண்டும் என்பதற்கு

இந்தக் கவிதாயினி... (மன்னிக்கவும்) கதாசிரியர் இ எழுதுகிறார்...

க்கணம்

“பாட்டுகடத் தகைெகனயுகடத்தாய் பாடுவபாருள் வகாண்டு

ஏட்டியை ெடிப்பது இைக்கியமானால், பாட்டுகடத் தகைென் வதய்ெகத் ீ

திருமகனாய்

திகழ்ெது

மட்டுயம

திறமன்று.

நம்யமாடு ொழ்ந்து நாமறியாச் வசய்தி பை தந்து, ஊயராடு நாம் ொழ உன்னத அறிவுகரகள் காட்டி நிற்கும் குடிமகளின் ொழ்வும்

அல்ைொ?”

ஒரு

இைக்கியமாய்

இடம்

பிடிப்பது

திறம்

ஒரு பாத்திரத்தின் ஒரு நிமிட உணர்வுககள இந்த ஆசிரியர் தன்கூற்றாகக் கூறும் பசால்

ாட்சிகயப் பாருங்கள்....

“குளியைகறெிட்டு வெளியய ெந்தாள். ெடு ீ , ெட்டிலுள்ள ீ

வபாருள்கள் அகனத்தும் தன்கனத் துரத்துெது யபால் அெள் கண்களுக்குத் வதரிந்தன. கககளால் ெிரட்டினாள்.

மனதுக்குள் குரூரவமான்று தாண்டெமாடியது. பறியபான பாடசாகை மூகளக்குள் மாறாட்டத்கத ஏற்படுத்தியது. ெிட்டுப்யபான கணென் சில்ைகறயாய் வசய்துயபான

வசயல்கள் ஒவ்வொன்றும் ஆகட ககளந்து நிற்பதுயபால் அெமானத்கதத் தந்தது. தனிகம அரக்கன் பக்கத்தியை

நின்று பயமுறுத்துெதுயபால் இருந்தது. அகமதியான சூழல் மயானஅகமதிகயத் தந்தது. சுற்றும் முற்றுமும் தகைகய அகசத்து அகசத்துப் பார்த்தாள். அெள் கண்கள் இரண்டும் அளவுக்கதிகமாக ெிரிந்தன. சுெரின் ஒரு புள்ளிகய

வெறித்துப் பார்த்தாள். அெள் உள்யள இருந்து ஒரு வபண் எழுந்து ெந்தாள்.” ஒரு வாபனா ஒ

ியில் ஒரு உணர்வு பூர்வமான கவிகதபயான்று

ிபரப்பாகிறது.

அந்தக் கவிகதகயயும் அதன் தாக்கத்கதயும் பதிவு பசய்யும்

இந்த கந்தகக் கவிதாயினிகயப் பாருங்கள்... “கெிகத என்னும் ெரிகளால் காந்தமாய் ெரயதெி

இதயத்கத இழுத்வதடுத்தது. ஆன்மாெின் உன்னத

ராகங்ககளத் தட்டி எழுப்பியது. அக்கணயம அடங்கிக் கிடந்த அெள் அறிவு ெிழித்துக் வகாண்டது. சிந்தகன தூண்டப்பட்டது. யசார்வுகள் அகற்றப்பட்டன. சுதந்திர உணர்வு வபருக்வகடுத்தது”

எழுந்திடு வபண்யண! எழுந்திடு!

உன் இகமக் கதவுககள இழுத்து மூடாயத உன் இதயமது இருண்டுெிடும்

உன் பஞ்சுவமத்கதயியை முட்கள் பரந்து கிடக்கட்டும் உன் இருக்ககயியை இரும்பு ஆணிகள் நிமிர்ந்து நிற்கட்டும்

தூங்கிெிடாயத தூரிகக வகாண்டு உன் ொழ்யொெியம் தீட்டு

பாகதயியை யராொக்கள் மட்டும் ெிரிந்து கிடப்பதில்கை கல்லும் மண்ணும் ெிதந்து கிடக்கும் பூமியியை ெரத்துடன் ீ எழுந்து நடந்து வசல்

உன் இரத்தச்சுெடுகள் இரத்த சரித்திரம் யபசட்டும் பூமிகயச் சுருட்டி எடுத்து உருட்டி ெிகளயாடு நச்சுப்பாம்புகள் அதில் நசுக்கப்படட்டும்

மகறந்த உண்கமகள் ெிஸ்ெரூபம் எடுக்கட்டும் வபண்யண! உன் மனிடப்பிறப்பு

மாய்ந்துெிடுெதற்காகெல்ை

காைத்கத வென்று காெியம் பகடக்க

காைத்கத வென்று காெியம் பகடக்க!

நாவல் அதன் உச்சக் கட்டம் எல்

ாம் தாண்டி

முடிவுக்கு வருகிறது...

துன்பஷமா... இன்பஷமா... அதகன நான் இங்கு கூறிவிடப் ஷபாவதில்க

...

அது இ

க்கிய தர்மமும் அன்று!!

ஆசிரியரின் ககத்திறகன மட்டும் பாருங்கள்..

“வதாகையபசி அகழப்புமணி ஒைித்தது. ஓடிச்வசன்று ெரன்

வதாகையபசிகய யகட்டு

எடுத்தான்.

அப்படியய

தகரயில்

காதினுள்

நுகழந்த

அமர்ந்தான்.

வதாண்கட

அகடத்தது. தகைகயப் பின்புறம் யநாக்கிச் சரித்தான். “ஓ……” என்று

கத்தினான். அென் அழுககச்சத்தம் யகட்டு

ஓடி ெந்தாள் ெரயதெி.....” பபரும்பாலும்

கவிகத நூல்களுக்ஷக கம்பளம்

விரிக்கும் சுபாவம் பகாண்டவன் நான்... இங்ஷக ஒரு நாவலுக்ஷக

நட்சத்திரப் பந்தல் ஷபாடுகின்ஷறன்! தீபங்கள் ஏற்றி...

ஷதாரணங்கள் பதாங்க விடுகின்ஷறன்! காரணம்....

இங்ஷக முத்துக்களும்... பவளங்களும் எங்கும் விரவிக் கிடக்கின்றன.

பபான்பமாழிகளும்... தத்துவமணிகளும்... நிகறந்து பபாதிந்து கிடக்கின்றன!

இதகன நான் வாசித்து முடித்தஷபாது... எழுந்து நடக்க அதிக ஷநரமாயிற்று! அற்புதமான அழகுத் தமிகழ

அள்ளியிகறத்த இந்த ஆசிரிகயக்கு நான் மனதார ம

வசய்தி

ர்கள் தூவுகிஷறன்!

வாழ்த்துக்கள்! வாழ்த்துக்கள்!! வாழ்க நின் திருப்பணி!!

வளரட்டும் உன் தமிழ்த்பதாண்டு!

சிறீ சிறீஸ்கந்தராொ 15/11/2014

நாங்கள் அவ்ெளவும் தான் நம் பமௌனங்களின் பின்னால் ஒளிந்திருக்கும் கண்ண ீர்த் துளிகள் அறியும். எங்கள் வர

ாற்று வ

ிகள்.

நீங்கள் விவாதித்துக் பகாண்ஷட இருக்கப் ஷபாகின்ற எங்கள் வாழ்க்ககயின் பசாற்கள் வ

ிகளுடன் அந்தரிக்கின்றன.

உங்கள் அரசியல் ஷமகடகளில் நாங்கள் சதுரங்கக் காய்கள்.

உங்கள் மாக

த் ஷதன ீர்களில்

நாங்கள் ஆவிபறக்கும் சுவாரசியங்கள். உங்கள் உணர்ச்சி உகரகளில்

நாங்கள் பவறும் ககதட்டல்கள். உங்கள் மது விருந்துகளில்

நாங்கள் பதாட்டுக்பகாள்ளும் ஊறுகாய்கள்.

உங்கள் வணிக விழாக்களில்

நாங்கள் கண்ணர்ீ வரகவக்கும் பாடல்கள். உங்கள் சஞ்சிகககளில்

நாங்கள் வண்ண அட்கடப் படங்கள். உங்கள் கவர்ச்சி சினிமாக்களில்

நாங்கள் ஒரு உணர்ச்சி வசனம். உங்கள் ஷதர்தல்களில்

நாங்கள் பவறும் அனுதாபங்கள். உங்கள் ஊர்வ

ங்களில்

நாங்கள் எரியும் பமழுகுதிரிகள். உங்கள் நிகனவஞ்ச

ிக் கூட்டங்களில்

நாங்கள் பமௌன வணக்கங்கள்.

உங்கள் கவிகதகளில்

நாங்கள் கண்ணர்க் ீ காவியங்கள். அவ்வளவும் தான்.

நாங்கள் அவ்வளவும் தான்.

முத்துக்குமார்களும்...

பசங்பகாடிகளும் கூட... அவ்வளவும் தான்.

எங்களுக்கு

இப்ஷபா நன்றாகத் பதரிகிறது. நாங்கள் அவ்வளவும் தான்.

தீபிகா 20.09.2014.

ஈழத்து நூல்ககள,சஞ்சிககககள ஒரு பிரதி அனுப்புங்கள்.அடுத்த இதழ்களிைிருந்து நூல்கள் பற்றி அறிமுகம் இடம்வபறும்

அம்மா இருந்தாள் ஷதாழி ஒருத்தி இருந்தாள் பக்கமாக அமர்ந்து பமத்த ககதகள் ஷபசிடுவாள் முத்தமும் தந்திடுவாள் பமாத்தமாய் கூடி ஷகட்டதும் உண்கம மகறத்துக் பகாண்டாள்

எழுதிய கனவுககளபயல் வாசித்த நல்

ாம்

வர்களும்

அருகம என்றனர். அற்புதங்கள் உன்ஷனாடு பிறந்தபதன்றனர். நிஜம் என்று வந்தபபாழுது எஞ்சியது ஒன்றுமில்க சந்தித்த சந்தர்ப்பங்களும் ஏதுவாய் இல்க எதிர்பகாள்ளும் சக்தியும் என்னிடம் இல்க

இழக்கஷவ வாழ்க்கக என்று என்கனஷய நான் புறந்தள்ளிஷனன் என் உண்கமமுகம் மகறத்து..

மடியிகனத் தந்து என் துயர் துகடத்தாள்

அணிக

ன் அத்தகனயும்

இழந்தாள். மாறா புன்னககயுடன் உறுதியான வார்த்கதயில் எதுவரினும் பக்கமிருந்து என்கன உயிர்ப்பித்தாள்..

அத்தகனயும் தடம்புரட்டி ஷபாட்டது அந்த அதிஷ்ட ஷதவகதயின் பார்கவபட்ட தினம் நித்தம் ஒரு புகழ்மாக பமாத்தம் பதரிந்தவன் இவன்.. என்ற ஷபச்சும் இப்பபாழுது கூடி இருக்கும் ஷவகள பக்கம் இல்

ாது ஷபாயிருந்தாள்..

எனக்கு எல்

ாமுமான என் அம்மா

சங்கர் சுப்பிரமணியன்

ஆட்டுக்குட்டிகளின் யதெகத ஆட்டுக்குட்டிகயத் தூக்கித் திரிந்த இகடச்சியின் இடர்கா

ப் பாடல் எங்கும் விரிகிறது

ஷகாகட கா அம் மக

ங்களில் எஞ்சியிருக்கும்

ப் பிரஷதசப் பூக்களில் ஷதனுறிஞ்சும்

கூர் பசாண்டுக் குருவி நி

ாக் கிரணங்கள் வழும் ீ

அவளுக்குப் பிடித்தமான பவளிகளுக்பகல் அப் பாடக

க் காவுகின்றது

ாம்

பள்ளத்தாக்கில் ஆடுககளத் துரத்தியபடி தண்ண ீர் ஷதடிச் பசன்றஷவகள

சிகதந்தஷவார் குளக்ககரகயக் கண்டுபகாண்டாள் வரண்ட பாசிகஷளாடு பவடித்திருந்த தகரயில் ககளத்துப் ஷபாய் பபருவ

ி தந்த

கால்ககள மடித்து ஓய்பவடுத்தவஷளாடு

ஷசர்ந்து பகாண்டபதாரு சிவப்பு வால் தும்பி வ

ிய விருட்சங்கள் உதிர்ந்துவிட்டிருந்தன

விதவிதமாய்க் குர

ிட்ட பட்சிகபளல்

ாம்

ஷவறு ஷதசங்களுக்குப் பறந்துவிட்டிருந்தன புழுதி மண்டிய ஷமய்ச்சல் நி மந்கதகளின் ஷதவகத

த்தில்

முடங்கிப் ஷபாயிருக்கிறாள்

உஷ்ணப் பிரம்பிகனக் காட்டி

அவகள மிரட்டி கவத்திருக்கும் பவயில்

கடல் தாண்டித் தனது யாத்திகரகயத் பதாடரும்வகர பயணப் பாகதகளிப

ல்

ாம்

ஆட்டுக்குட்டிகஷள நிகறந்திருக்கும்

இகடச்சியின் கனவில் எப்ஷபாதும் வரும் பசிய மரங்கள் அடர்ந்திருக்கும் வனமும்

மீ ன்கள் துள்ளித் பதளிந்த நீஷராடும் நதியும்

புற்களும் புதர்களுமாய் அடர்ந்த சமபவளியும் அவளுக்கு எப்ஷபாதும் ஆதிக் கா

ங்ககள நிகனவுறுத்தும்

வாடிச் ஷசார்வுற்ற விழிகளினூடு பதாக

வில் அவள் கண்டாள்

யாகனயாய்க் கறுத்த ஷமகங்கள் வாபனங்கும் நகர்வகத இனி அவள் எழுவாள் எல்

ா இடர்ககளத் தாண்டியும்

துயருற்ற அவளது பாடஷ விழித்திருக்கும் இகச

ாடு

ஒரு புன்னககபயனத் ததும்பித் ததும்பி ஷமப ஆக்ஷரா

மாக... ஆரவாரமாக...

ஆட்டுக்குட்டிகயப் ஷபா

எம். ரிஷான் வஷரீப்

ஷவ துள்ளித் துள்ளி...

ழும்

மறதிகய மறக்கைாம் வட்டில் ீ மூக்குக் கண்ணாடிகய ஷதடுவது முதல் 10

ஆண்டுகளுக்கு முன் சந்தித்த ஒரு நண்பரின் பபயகர நிகனவுபடுத்துவது வகர மனிதர்களுக்கு இக்கட்டான சூழ்நிக

கய உருவாக்குவதில் மறதிக்கு முக்கிய இடம் உண்டு.

ஆண்டுஷதாறும் வயது அதிகமாகும்ஷபாது மறதி குணமும் அதிகமாகி பதால்க

பகாடுக்கிறது. வயதான கா

அல்சீமர் என்ற மறதி ஷநாயால் அவதிப்படும் சி கூடாகஷவ நாம் காண்கிஷறாம்.

த்தில்

கர கண்

இதுஷபான்ற மறதிகய மறக்கடித்து நீடித்த நிகனவாற்றக பபற இளகமயிஷ

ஷய சி

பயிற்சிககள ககடப்பிடித்தால்

ஷபாதும். முதுகமயிலும் நிகனவாற்றக பகாள்ள முடியும். எளிதான சி பின்பற்றி வந்தால்

தக்க கவத்துக்

பயிற்சிககள முகறயாக

ார்ட் படம் பமமரி

ாஸ் முதல் அல்சமீ ர்

வகர ஏராளமான மறதி ஷநாய்ககள தடுக்க நிகனவாற்றக முத

இறுதிக் கா

ாம்.

ம் வகர பாதுகாக்க

ாம்.

ாவதாக, புதிய பமாழிககள கற்பதில் ஆர்வம் காட்ட

ஷவண்டும். புதிதாக ஒரு பமாழிகய கற்றுக் பகாண்டு எங்ஷக ஷபாகப் ஷபாகிஷறாம் என்ற ஷகள்வி மனதுக்குள் எழ

ாம். பமாழி

ஆர்வம் என்பது தனிப்பட்ட திறகமகய வளர்ப்பதற்கு மட்டும் உதவவில்க

. புதிய வார்த்கதககள அறிந்து பகாண்டு

அவற்றின் அர்த்தங்ககள புரிந்து பகாள்வது நிகனவாற்றக

பபருக்குவதற்கு அதிகமாக உதவுகிறது. பவவ்ஷவறு பமாழிகளில் பவவ்ஷவறு விதமான பசாற்ககள அதிகமாக அறிந்து கவத்துக் பகாள்வது மறதிகய ஷபாக்கும்.

அடுத்ததாக, புதிர் கணக்குகள், வார்த்கத விகளயாட்டு, எண் கணிதம், சுஷடாகு, புதிர் ஷபான்றவற்றில் ஈடுபட பபாது அறிவு வளருவது மட்டுமல்

ாம். இதனால்,

ாமல் நிகனவாற்றலும்

வளரும். குறுக்பகழுத்துப் புதிர்ககள விடுவிப்பதும்

விடுககதகளுக்கு விகட கண்டு பிடிப்பதும் நிகனவாற்றக பபருக்கும் கக

கள். இகவ எல்

குழந்கதகளுக்கான ஷவக

ாம் சிறிய

என்று ஒதுங்காமல்

நிகனவாற்றலுக்கான மருந்தாக நிகனத்து களத்தில் இறங்கினால் மறதி ஓடிப்ஷபாகும். நிகனவாற்றக உள்ளது. பம

தக்க கவப்பதில் இகசக்கும் முக்கிய பங்கு

டியான இகசயில் பாடல்ககள ஷகட்பது

மூகளக்கு சிறந்த பயிற்சி. அந்த பாடல்களின் வார்த்கதககள ஷகட்டு அப்படிஷய பாடிப் பார்ப்பதும், பாடல் வரிககள முணு

முணுப்பதும் ஞாபக சக்திகய வளர்த்துக் பகாள்வதற்கான மிகச் சிறந்த மிகச் சிறந்த பயிற்சி. முன்பபல்

ாம் குழந்கதகளுக்கு வடுகளில் ீ இருக்கும்

பபரியவர்கள் ககத பசால்வகத பார்த்திருப்ஷபாம். இந்த ககத பசால்

ி முகற கூட, ஞாபக சக்திகய அதிகரிக்க பசய்கிறது.

அகத, தங்களுக்குள் ஷபசிக் பகாள்வது என ஆய்வாளர்கள் கூறுகின்றனர். அதாவது, தான் படித்த ஒன்கற அல் தனக்கு பதரிந்த ஒரு தகவக பசால்

து

தனக்குள் மீ ண்டும் மீ ண்டும்

ிப் பார்த்துக் பகாள்வது. இது, தகவல்ககள மூகளயில்

பதிந்து கவத்துக் பகாள்ளும் பயிற்சியாகும். நம்முகடய முன்ஷனாரிடம் இருந்து பசவி வழியாக நமக்கு வந்து

ஷசர்ந்துள்ள ஏராளமான கர்ண பரம்பகர ககதககள இதற்கு உதாரணமாக கூறுவது மிகப் பபாருத்தமாக இருக்கும். அதனால், இன்று முதல் உங்கள் வட்டு ீ பசல்

க் குட்டிகளுக்கு

ககதகள் பசால்லுவகத பழக்கப்படுத்தி பகாள்ளுங்கள். பவவ்ஷவறு விதமான புத்தகங்ககள படிப்பதும் நிகனவாற்றக

பபருக்கும். புத்தகங்கள், பசய்தித் தாள்கள்,

பசய்திக் கட்டுகரகள், பல்ஷவறு துகற சார்ந்த பபரிய மனிதர்களின் வாழ்க்கக வர

ாறுகள் என அகனத்கதயும்

ஷதடிப் பிடித்து படிக்க ஷவண்டும். இதற்காக தனியாக ஷநரம் ஒதுக்க ஷவண்டிய அவசியம் இல்க

. வட்டில் ீ ஓய்வான

ஷநரம், ரயில் அல் வாசிக்க

து பஸ் பயண ஷநரம் ஷபான்ற சமயங்களில்

ாம். அஷத ஷநரத்தில், படித்த புத்தகத்தின் கருத்துககள

மீ ண்டும் நிகனவு படுத்திக் பகாள்வது அவசியம். சி

ஆண்டுகளுக்கு முன் படித்த ககதககள கூட நிகனவு படுத்தி பார்க்க நல்

ாம். இதுவும், நிகனவாற்றக

ஷமம்படுத்த உதவும்

பயிற்சி.

மூகளகய வ

ிகம பபறச் பசய்வதற்பகன தனியாக சி

பிரத்ஷயக உடல் பயிற்சிகள் உள்ளன. கண், கக, நரம்பு ஷபான்ற

உறுப்புகளுடன் பதாடர்புகடய அந்த பயிற்சிககளயும் தவறாமல் ஷமற்பகாள்ள

ாம்.

ஒரு படம் அல்

து வார்த்கதஷயாடு பதாடர்புகடய

வார்த்கதககள பதாடர் வரிகசயில் பட்டிய நிகனவாற்றக

ிடுவதும்

தக்க கவத்துக் பகாள்வதற்கான சிறந்த வழி.

டிவிக்களில் ஒளிபரப்பாகும் ஷகம் ஷ

ாக்களும் பத்திரிகககளில்

பவளியாகும் புதிர் ஷபாட்டிகளும் இந்த வகககய ஷசர்ந்தகவஷய. அவற்கற நாஷம நண்பர்களுடஷனா, வட்டிஷ ீ பார்க்க

ாம். இதுவும் நீண்டகா

ா பசய்து

நிகனவாற்றலுக்கு நிச்சய

உத்தரவாதம். நிகனவாற்றக

பபருக்குவதற்காக ஷமற்பசான்ன முகறககள

கூர்ந்து கவனித்தால் ஒரு உண்கம பு

ப்படும். இன்கறய நவன ீ

பதாழில்நுட்ப யுகத்துக்கு முந்கதய தக

முகறயினரிடம்

இத்தககய பழக்க வழக்கங்கள் இருந்து வந்தன என்பஷத அந்த

உண்கம. பகழய பாடல்ககள முணுமுணுக்கும் பபரியவர்களும் ஓய்வு ஷநரங்களில் புத்தகங்ககள வாசிப்பவர்களும்,

குழந்கதகளுக்கு ககத பசால்லும் பாட்டிகளின் நிகனவாற்றலும் நம்கம பிரமிக்கச் பசய்பகவஷய.

கெ,ரெந்திரன் ீ

உறக்கத்திலும் நீ - அழகுப்பதுகமயய உறக்கத்தில் – நீ உன் பூவிதழுதட்டால் என் பபயகர உச்சரித்தாய் நான் உறங்கமுன் உன் முகம் ஷநாக்கிஷனன் நீயறியாது - உன் மூச்சுக்காற்கற உள்வாங்கிஷனன் உன்னுதட்டில் உரசிஷனன் என்னுதட்டால் --இல்க

-- இல்க

ககவிரல்களால் உறக்கத்திலும் - நீ அழகுப்பதுகமஷய சற்று வி

கிய ஆகட

முன் வனப்கபக்காட்டி

வா-வா மன்மதா எகன சீண்டி விகளயாடு – என அகழப்பதுஷபா ஒரு பிரம்கம - எனக்கு

உறக்கத்திலும் - நீ அழகுப்பதுகமஷய

பமல்

ிகடஷயா

பவறுகமயாக கண்சிமிட்டி - எகன கிறங்கடித்தது

உன் பமல் தக இல்க

ிகடயில்

சாய்த்ஷதன் --இல்க

ஒரு முத்தம் பகாடுத்ஷதன்

நீ - பக்கம் சாய்ந்தாய் நான்- பக்குவமாய் உன் - பருத்த பகுதிகய பரிசமிட்ஷடன்

உன் அழக நறுமணத்தில் உன்னருஷக விரகதாபத்தில் உறங்கிவிட்ஷடன் - நான் உறக்கத்திலும் - நீ அழகுப்பதுகமஷய

வபாைிகக வெயா.

துளிர்த்வதழல் மூட்டிய பநருப்பி

ிருந்து

இன்னும் அகணந்து விடாதிருக்கும் தணல் நீங்கள் மீ ண்டும் மீ ண்டும் உச்சரித்து உங்கள் பபயர்ககள உரமாய்ப் புகதத்துக் பகாண்ஷடயிருக்கின்றன எங்கள் மனங்கள் உங்கள் ஆத்மாக்களி

ிருந்து

பசய்திகள் பரிமாறப்படுகின்றன முற்றுப் பபறாத ஆகசகளாய் உங்களி

ிருந்து

பிரிந்து விழுந்த துப்பாக்கிகள் ஆதங்கத்ஷதாடு பசால்

ிய

பசாந்தக் ககதககள நண்பர்கள் புரிந்திருந்தனர் தங்களுகடயவற்கற இழக்கும்வகர. துன்பத்திலும் இன்பமாய் வாழ பழக்கப்பட்டவர்கள் பூமிகய வருடி நிற்கும்

பபரு மரங்ககளப்ஷபா நி

த்ஷதாடு ஒன்றிவிட்ட

மா வரர்கள் ீ நீங்கள். விழுதுகளும் ஷவர்களும் உங்கள் ககதஷபசி இன்னும் ஆ

ாபிக்கின்றன.

பவடித்பதழும் ஒவ்பவாரு முகளயிலுமிருந்து ஓராயிரம் அறுபட்ட கனவுகள் துளிர்த்பதழுகின்றன.

ெி.அல்ெிற்

நிரப்பப்படும் உமக்பகன்று ஏதும் கவத்தீஷரா இறுதி யாத்திகரகய எண்ணியபடி ஊர்வ

ம் வந்தவர்கள் நீங்கள்

ஏந்திய கனமான பாத்திரத்கத நிரப்பிவிட முகனந்த வரர்கள் ீ ககயி

ிருந்த பாத்திரத்கத

மாற்றிக் பகாண்ஷட இருந்தீர்கள்

உங்கள் முகற வரும்ஷபாது முழுகமயாக நிரப்பிவிட. முடிவரிந்த வாழ்வுக்குள் முடிவி

ியான கனவுகள்

நீண்டு பகாண்ஷட இருந்தன ஒரு குண்டு வந்து துகளத்து கண்கள் நிக

குத்தும்வகர.

ஷசாறூட்டியவர்களும் ஒளிக்க கவத்தவர்களும் அரவகணத்தவர்களும் இன்னும் பு

ம்புகிறார்கள்

ஆழ்துயரக் குரப

டுத்து.

பசிமரந்தும் தூக்கமிழந்தும் உறவு பதாக

த்தும்

உணர்வு பதாக

க்கா

ஷமன்மக்கஷள! உங்கள் பாத்திரம் என்ஷறா ஒருநாள் நிச்சயம் நிரப்பப்படும் அதுவகர அது ககமாறிக் பகாண்டிருக்கட்டும்

ெி.அல்ெிற்

குணா ொனகி கெிகதகள்: 1.சமீ பத்தில் மரணத்துடன் ஒரு கககுலுக்கல் ஷபச முடிந்த கணங்களில்

இவ்வளவுதானா என ஒரு ஷகள்வியும் கூடஷவ .. சுழன்றடிக்கும் காற்ஷறா

வானம் பிளந்து பகாட்டும் பபரு மகழஷயா அன்று அழகியக தரவில்க

....

உயிர் பிரியும் கணங்களின் வ

ிகயக் பகாண்டாட மனம்

விரும்பியபதன்னஷவா உண்கமதான் .... அகனத்தும் அகமதியிலுகறய

நீண்ட தூக்கத்திற்கான முன்னுகரகய ஷதவன் எழுத்தத் பதாடங்கியிருந்தான் .....

என் விரல் ஷகார்த்த ஷதவகதயின் பிரகாசத்தில் குளிர்ந்த நிகனவுகள் பமல்

மகறயும் தருணம் ......

"அம்மா" குரல் ஒன்றின் ஆழம் ..... பாசம் அகழத்தது ......

தாயின் அரவகணப்கபத் ஷதடித் துடித்த ஷகவ விகட பபற்றுக் பகாண்ஷடன் .....

ின் துன்பம் .....

தூதுவஷன இன்பனாரு நாள் ..... பசால்

ிவிடு .....

நான் தாயானவள் ......!!! 2.

ஏன் விழிகள் மட்டும் அடிக்கடி நீராடுகின்றன? உன் நிகனவுகள் மயி

ிறகின் கனமாக ....

கண்களுக்குள் கால்வாய் பவட்டியது உன் பசால்

ன்றி

த்

ஷவஷறது? நீர் ஷமகம் நிழ நீ இல் கக கா

ாடும் மக

க் குன்றில்

ா பவறுகமயின் பவப்பத்தில்

ந்திருப்பது உயிபரான்று .... க் கணக்கின் முள் நகராமல் அடம் பிடிக்கும் கனவின்

வச்சில் ீ .... நிஜம் என்று கண் பசாரியும் ம

ர்களில் ககரந்ஷதாடியது காதல்

எனும் ஷதன் ... பு

பமல்

ாம் என் பூக்கள் பூத்திருக்க ....

மனம் மூடி மரணித்த மூங்கில் காட்டில் .... இகச இழந்த புல்

குணா ொனகி

ாங்குழ

ாய் நீ ..... !!!

நன்றி வசால்ைப்படாதெர்கள்! சூரியனுக்கு நன்றி பசால்

ி

பபாங்கல் கவக்கும் உழவர்கள் மகழக்கு நன்றி பசால்வதில்க

பசியாற பழங்கள் உண்டு – பின் நிழ

ில் ககழப்பாறும் மனிதர்கள்

மரங்களுக்கு நன்றி பசால்வதில்க

கன்றிற்கான பாக

கறந்பதடுத்து

தான் குடித்தாலும் பரவாயில்க

! - வணாக ீ

பாம்புப் புற்றுக்கு ஊற்றி புண்ணியம் ஷகட்பவர்கள்கூட பசுக்களுக்கு நன்றி பசால்வதில்க

முட்கடயிடம் கா

ம் முடிவகடந்த ஷகாழிகய

புரியாணியாக்கி புசித்த புண்ணியவான்கபளல் முட்கட தந்த கா

த்தில்க்கூட

ஷகாழிகளுக்கு நன்றி பசான்னதில்க

பூக்ககள பகாக கடவுளுக்கு

பசய்து மாக

யாக்கி

ஞ்சமாக பகாடுக்கும் பூசாரிகூட

பூக்ககள பபற்பறடுத்த பசடிகளுக்கு

ாம்

நன்றிபயன்ற ஒரு பசால்க

குழந்கதயின் பாக

பசான்னஷத இல்க

க் குடித்தவனுக்கும்…

பசுவின் மடிக்காம்கப அறுத்தவனுக்கும்… பபண்ணின் கருகவ சிகதத்தவனுக்கும்கூட மன்னிப்பு உண்டாம். நன்றி மறந்தவனுக்கு மன்னிப்பு இல்க என்கின்றது புறநானூறு!

நன்றிகய எதிர்பாராமல் இருக்க நன்றி பசால்வகத மறக்க

வண்கண பதய்வம்

ாமா?

ாம்!

“அரங்க அகைகள்” – சுதாகரி மணிெண்ணன்

நூ

ின் நுகழ வாயி

ிகனத் பதாடும் முன்னர்

இதன் ஆசிரியாகரப் பற்றி அறிமுகம் பசய்வஷத அணிந்துகரயின் மரபாகும்.

திருமதி சுதாகரி மணிவண்ணன் அவர்கள் மட்டக்களப்பு பசங்க

டி மத்திய கல்லூரியில்

ஆசிரிகயயாகப் பணி புரிகின்றார்.

கல்வி கற்பித்தல். தயார்ப்படுத்துதல் ஷபான்ற தனது இறுக்கமான பணிகளுக்கு மத்தியிலும் சிறுககத, கவிகத, ஆய்வுகள், ஒன்று கூடல்கள் ஷபான்ற இ

க்கியப் பணிகளிலும் தன்கன

ஆர்வத்ஷதாடும் மிகுந்த அர்ப்பணிப்புகஷளாடும்

ஈடுபடுத்திக்பகாண்டு வளர்ந்து வரும் ஒரு இளம் பகடப்பாளினியாகும். இது இவரது முத

ாவது பகடப்பாகவும்,

சிந்தகன வட்டத்தின் 317வது பவளியீடாகவும் இந்நூல் பவளிவந்திருக்கின்றது.

இவருக்குப் பூக்கள் தூவி... சாமரம் வசுவதால் ீ என்தமிழ் ஷமலும் சிறப்புப் பபறுகின்றது! இந்த நூ

ில் ஆறு நாடகங்களின் பிரதிகள்

பதிவாகி இருக்கின்றன. 1 – ஒற்றுகமஷய ப (அகி

இ

ம்

ங்கக ரீதியில்

- முத

ாம் இடம்)

2 – யுத்தமுதிர்க்கும் சருகுகளாய் (ஷகாட்ட ரீதியில்

3– ப

- முத

ாம் இடம்)

ம்

(பிரஷதச சாகித்தியப் ஷபாட்டி – முத

4 – சூழக

ப் பாதுகாப்ஷபாம்

(மாவட்ட ரீதியில் – முத

ாம் இடம்)

5 – சரிநிகராய்...

(உள்ளூராட்சி வாரத்கத முன்னிட்டு அரங்ஷகற்றப்பட்டது)

6 – விழுதுகள் (அகி

இ

ங்கக ரீதியில்

- முத

ாம் இடம்)

திருமதி சுதாகரி மணிவண்ணன் அவர்கள் ஷபாட்டிகளுக்காக நாடகங்ககள அரங்ஷகற்றுவது மட்டுமன்றி, மாணவர்களின்

ஆளுகமகயயும் விருத்தி பசய்வகதஷய தனது குறிக்ஷகாளாகக் பகாண்டுள்ளகமகயயும் அவரது பதிவின் மூ முடிகிறது. ஷமலும்

ம் அறிய

இவர் 1995இல் நிகழ்ந்த சிறுககதப் ஷபாட்டியில் பவற்றி

பபற்றிருக்கின்றார்.

1992இல் இளம் பகடப்பாளிகளுக்கான சிறப்பு விருதிகனயும் பபற்றுள்ளார்.

இயல்... இகச... நாடகம்...

முத்தமிழின் சிறப்புகள் அத்தகனகயயும்

நாடகத்தமிழ் பகாண்டிருப்பது ஆச்சரியஷம! நாடகம் என்பது பாட்டும், உகரயும், நடிப்பும் எனத் தமிழ் மரபுவழி கூறும்.

“யமானத்து இருந்த முன்யனான் கூத்தில்

உடுக்ககயில் பிறந்தது ஓகசயின் சுழயை ஓகசயில் பிறந்தது இகசயின் உயிர்ப்யப இகசயில் பிறந்தது ஆட்டத்து இயல்யப ஆட்டம் பிறந்தது கூத்தினது அகமயெ கூத்தில் பிறந்தது நாட்டியக் யகாப்யப நாட்டியம் பிறந்தது நாடக ெககயய” —(கூத்தநூல் - யதாற்றுொய்)

இகறென் ஆடிய ஆதிக்கூத்தில், உடுக்ககயிைிருந்து பிறந்தது ஓகச;

ஓகசயின் சுழைிைிருந்து இகசயின் உயிர்ப்பும்,

அதனின்று ஆட்டமும், ஆட்டத்திைிருந்து கூத்தின்

அகமதியும் (ஒழுங்கு), அவ்ெகமதியிைிருந்து நாட்டியக் யகாப்பும் (ஒழுங்கு)

அவ்ெித ஒழுங்கிைிருந்து நாடக ெகககளும் யதான்றின.

நாடக ெழக்கிகனப் பற்றி வதால்காப்பியர் கூறுெதாெது: “நககயய அழுகக இளிெரல் மருட்கக

அச்சம் வபருமிதம் வெகுளி உெககவயன்று அப்பா வைட்டாம் வமய்ப்பா வடன்பர்"

நாடக ெழக்வகன்பது சுகெபட ெருெகதவயல்ைாம்

ஓரிடத்தில் ெந்தனொகத் வதாகுத்துக் கூறுதல் என்பதாம்.

கண்ண ீர், பமய்மயிர் சி முத

ிர்த்தல், வியர்வுதல், நடுக்கம்

ிய புறக்குறிகள் பகாண்டு ஒருவரது அகவுணர்வுககள

ஆழ்ந்து ஆராயாமஷ

, காண்ஷபார்க்கு பு

பமய்ப்பாடு எனப்படும்.

னாகும் தன்கமஷய

இவ்வககச் சுகவகஷள நடிப்பின் இன்றியகமயாக் கூறுகளாகும். உ

கக

கின் அகனத்து நாடுகளிலும், நாடகம், திகரப்படம் ஷபான்ற வடிவங்களிலும் இச்சுகவகஷள நாடக இ

கருதப்படுகின்றன.

க்கணமாகவும்

பதால்காப்பியர் கூறும் இந்த அளவுஷகால்ககளஷய

எடுஷகாள்களாகக் பகாண்டு திருமதி சுதாகரி மணிவண்ணனின் நாடகப் பிரதிகளில் ஒன்கற நாமும் பகாஞ்சம் எகடஷபாட்டுப் பார்ப்ஷபாம்!

எமது வசதிக்காக மிகச்சுருக்கமாகப் பின்வரும் உபபிரிவுகளின் கீ ழ் ஷநாக்குஷவாம். 1 – தக

ப்பு / ஷபசுபபாருள்

2 – ககத மாந்தர்கள் / அரங்கம்

3 – நடிப்பாற்றல் / பமய்ப்பாடுகள்

4 – பநறியாள்கக / ஆசிரியரின் அனுபவங்கள் 5 – பவற்றி / ஷதால்வி “ஒற்றுகமஷய ப

**************************** 1 – தக

ம்”

ப்பு / ஷபசுபபாருள்

*************************************

பார்கவயாளர்கள் மனதில் பதிவு பசய்ய விரும்பும் கருத்துக்ககள... நுட்பமான உட்பபாருகள இத்தக பகாண்டிருப்பது சிறப்பாகும்.

ப்பு

2 – ககத மாந்தர்கள் / அரங்கம் **************************************** தமிழ்ப்பபண்

சிங்கள ஆண் / சிங்களப் பபண் கிறிஸ்தவப் பபண் முஸ்

ிம் ஆண் / முஸ்

ிம் பபண்

தமிழ்ப் பிள்கள

சிங்களப் பிள்கள

கிறிஸ்தவப் பிள்கள முஸ்

ிம் பிள்கள

யுத்தப் பிசாசு

சமாதானத் ஷதவகத மிகவும் வித்தியாசமான... யதார்த்தமான ககதமாந்தர்கள். நாடகத்கதப் பார்க்கஷவ ஷதகவயில்க இவர்கள் என்ன பசால் இவர்கள் என்ன பசால்

வந்தார்கள்?

ிச் பசன்றிருப்பார்கள்?

என்பதகனயும் எம்மால் எதிர்வு கூற முடிகிறது. 3 – நடிப்பாற்றல் / பமய்ப்பாடுகள் ****************************************

ஆசிரியரின் ககவண்ணத்கத இங்ஷக

பதிவு பசய்ய விரும்புகிஷறன் பாருங்கள்... “தமிழ்ப் பபண்:

ஐஷயா...! எங்ஷக இருக்கின்ஷறன்.. யுத்தப் புய பகாடூரத்தினால்

ின்

சருகுகள் ஆக்கப்பட்ஷடாம். சாரமற்ற இந்த

வாழ்வில் இனி எகதக் காணப்ஷபாகின்ஷறாம்...? யுத்தம் எனது கணவரின் உயிகரக் குடித்தது. எனது பிள்களயின் முகவரிகயத் பதாக உருக்குக

த்தது. பமாத்தத்தில் எனது வாழ்கவ

த்தது. இப்படிச் சருகுகள் ஆகிப் ஷபாகவா

வரங்ஷகட்டு வாழ்வு பபற்ஷறாம்...? எனக்குப் பயமாக

இருக்கின்றது. எங்ஷக எனது அன்புக் குழந்கத? நீங்களாவது கண்டீர்களா?” 4 – பநறியாள்கக / ஆசிரியரின் அனுபவங்கள் *********************************************************** எல்

ா இனத்தவரும் ஒன்றாகஷவ

இகணந்து பாடும் பாங்கில் ஒரு பாடல்... “துன்பந்துயர் ஓயஷவ துன்பந்துயர் ஓயஷவ தூய அன்பினாஷ

நாங்கள் ஒன்று ஷசருஷவாம்

ஒன்றுபட்டால் உண்டு வாழ்வு என்பதுணர்த்துஷவாம்

அகமதியான இன்பவாழ்வு என்றுங்காணுஷவாம் - நாம் அகமதியான இன்பவாழ்வு என்றுங்காணுஷவாம்” 5 – பவற்றி / ஷதால்வி *****************************

இந்த நாடகப் பிரதி மட்டுமல்

இவரின் ஏகனய

பிரதிகளும் மிகவும் அற்புதமான பகடப்புகளாஷவ அகமந்துள்ளன என இகவ எல்

நாடகப்

ாம்.

ாம் பபற்றி பபற்று ப

பாராட்டுதல்ககளயும்

பரிசில்ககளயும் தட்டிச் பசன்றிருப்பதில் ஆச்சரியம் ஏதுமில்க

இவரிடமிருந்து எரிகின்ற ப

பிரச்சகனககளப்

ஷபசுபபாருளாகக் பகாண்டு இன்னும் ப

பகடப்புகள்

ஷமகடஷயறி பவற்றிபபற ஷவண்டுபமன வாழ்த்துகிஷறன். ‘நீ பதாடுத்த கக

மாக

நிதம் மணக்கும் பூமாக

பார் முழுதும் மணம் பரப்பி பயி

ட்டும் கக

வாழ்த்துக்கள் ப

அரங்கம்!!

தந்து

வாழ்த்துகிஷறன் நான் உன்கன! கவயகம் வாழ்த்தட்டும்!

வாழ்கநின் தமிழ்த்பதாண்டு!

சிறீ சிறீஸ்கந்தராொ 03/08/2014

கண்டு வகாள்ளயெ இல்கை! அதிகாக

யில் உன்கன எழுப்பி

விடுவஷத நான் தான்! ஆனால் நீஷயா என்கன மறந்து என்பனன்னஷவா பசய்கின்றாய்! இரவு படுக்கும் வகர எத்தகனஷயா ஷவக

பசய்ய

உனக்கு ஷநரமிருக்கிறது! ஒரு கணமாவது நிகனப்பாய் என்று உன் கூடஷவ வருகின்ஷறன்! ஊஹ_ம்….. காஷணாம்!

ஷவக

என்ன? விகளயாட்படன்ன?

சினிமா என்ன? சீழ்க்கக அடிபயன்ன? உணவு கூட அபாரம் தான்! ஒரு ஷவகளயாவது நிகனப்பாய் என்று தூங்கும் வகர பதாடர்கின்ஷறன்!

ஷகாவில் எல்

ாம் ஏறி அக

கின்றாய்!

என்கனக் கண்டு பகாள்ளஷவ இல்க எங்ஷக துவண்டு விழுவாஷயா என்று உன் பின்னால் பதாடர்கிஷறன்!

எனது குழந்கத துவண்டு விழ

ாமா?

உன்கனத் தாங்கிக் பகாள்ள எனது இரு கரமும் உன் பின்னால்;;;….. புறம் புறம் திரிந்ஷதன்! நீ கண்டு பகாள்ளஷவ இல்க

என்றாவது காண்பாய் என்று இன்னும் உன் பின்னால் வருஷவன் நாஷன!

முகில்ெண்ணன்

அகமதி…….? அகமதிகயத் ஷதடும் மானிடஷர……..? அகமதிகய எங்ஷக கண்டீர்?

அகமதிக்கான கூட்டங்கள் வட்டஷமகச மகா நாடுகள் உ

க அதிபர்கள்

ஒன்று கூடல்கள்….. அகமதிகயக் பகாண்டு வரவில்க

ஷய இதுவகர?

இனியும் எங்ஷக அகமதி வரப் ஷபாகிறது? அழிவு மட்டுஷம… எல்

ா நாட்டிலும் பதாடர்கிறது!

பசாந்த ஊரில் அகமதி இல்க

என்று……

எந்த ஊருக்கு எல் அக

ாஷமா

கின்றாய்?

இந்தக் ஷகாவி

ில் சாந்தி

இல்க

என்று

எந்பதந்தக் ஷகாவில் எல்

ாம்

ஏறிஏறி இறங்குகின்றாய்? கண்ட ப

ன் தான் ஒன்றுமில்க

அதுவும் கட்டகளப் படிஷய நடக்கும் பபாறுத்திரு!

முகில்ெண்ணன்

சும்மாயிரு! சும்மா இருந்து விடு! சுகமான சிந்தகன ஷயாடு! எம்மாத்திரம் இடர்கள் எல்

ாம் மகறந்து விடும்!

அம்மா அப்பா அகனத்து உறவுகளும்! இம்மானி

த்தில் இனி

இகறவன் ஒருவரன்ஷறா? சிவஷம அன்பபன்றார்! சிந்தகனஷயா ஏற்றதில்க

சிவஷன அகனத்து பமன்று சிந்தித்து இருப்ஷபாஷம! அவஷன ஞானக் கடல் அவஷன அன்புக் கடல்! அவஷன அகமதிக் கடல்! அவஷன ஞானசூரியன்! ஊன் உடம்பு ஆ

யத்தில்

ஒளியாய் இருப்பது ஆத்மா! ஞானத்தால் சுடரும் ஒளிஷய! ஞா

ம் அறிந்தது சிவபனனஷவ!

வான் ஷதவர் ஆகிட

ாம்!

வழிமுகறகள் ஷகட்டறிந்தால்! ஏன் இன்னும் தயக்கம்? எல்ஷ

ாரும் வாருங்கஷளன்!

முகில்ெண்ணன்

கடவுகளக் காணுகின்யறன்! கல்

கற கண்ஷடன்! உங்கள்

கருவகற கண்ஷடன்! ஆங்ஷக முல்க

யாம் பமாட்டுப் ஷபான்ஷற

முகவிழி முத்துக் கண்ஷடன்! இல்க

யா அன்கன ஐயா

எங்குள ீர் என்று பார்த்துச் சில்ப

ாடும் முகங்கள் காட்டும்

ஷசயஷர உம்கமப் பார்த்ஷதன்! கற்பூர ஒளியில், எங்கள்

கண்ண ீரின் முழுக்கில் நீங்கள் நிற்பது பதரியு கதயா!

நிசங்களில் ஈகக பசய்த

அற்புத உயிகரக் கண்ஷடாம்! அவியினில் யாகம் பசய்த

கற்பபாடும் பார்த்ஷதன்! மண்ணின் கடவுகளக் கண்ஷடன் ஐயா! ஒளிச்சுடர் தீபத் ஷதாடு

உதித்திடும் வதனம் கண்ஷடாம்! களிப்பபாடு முறுவல் பசய்யும்

காட்சியும் கண்ஷடாம்! கண்ண ீர் அளித்திடும் அக

யில் உங்கள்

ஆகுதி நகனயக் கண்ஷடாம்! உளிக்கரம் சிற்பி யான

உருவத்கத இன்று பார்த்ஷதாம்! நாகளஷயார் நாகள உண்டு!

நகனந்ததின் புனிதம் உண்டு! காகளயாய்ப் பயணம் பசய்த காரியம் பவற்றி உண்டு!

ஷவகளயில் உம்ஷமா டிங்ஷக விழிகண்டு ஷபசு கின்ஷறாம்

பாகளஷபாற் சிரிப்பீர்! மண்ணின் பா

ராய் மீ ண்டும் காண்ஷபாம்!

புதியபாரதி

அழு அம்மா!!!

நான் பிறந்தஷபாது அழுதாய் நானும் அழுஷதன்

தடவிக்பகாடுத்து தாய்கம தந்தாய் நாம் அழுதஷபாது

அகனவரும் ஆர்ப்பரித்தனர்

ஒருவரின் துன்பத்தில் தாஷன இன்பனாருவர் இன்பம்.

ஒராயிரம் ஏகழகளின் கண்ண ீரில்தாஷண ஒரு பணக்காரன் சிரிக்கிறான்

அழுகககய நிறுத்தினாய் மூச்கசயாகியும்

அழுதுபகாண்ஷட இருக்கின்ஷறன். அகனவரும் அழுகின்றனர் உன்கனத்தவிர

அழுகககய நிறுத்தியது நான் கா

ம்பூராக அழுவதற்கா?

என்கன அழுவதற்குப் பழக்கிவிட்டு

நீமட்டும் நின்மதியாகத் து}ங்கிவிட்டாஷய எப்படி சுயந

க்காரியானாய் தாஷய.

யநார்யெ நக்கீ ரா 19.11.2014

இன்று மூச்கச விட்டு

நாகரீகம் சீறிய ககக்குட்கடகய

சட்கடப்கபயில் கவப்பது து}ய்கமயின் நாகரீகம்

கூகளசாறும் கண்கண கழுவாது அஞ்சனம் தீட்டி அக அழகின் நாகரீகம்

வது

கமக்கட்டுக் கழுவாது

பசன்டடித்துத் திரிவது வாசகன நாகரீகம் கழுவுதல் மறந்து

ஷமலும் கீ ழும் துகடப்பது சுத்தத்தின் நாகரீகம் குறுக்குக்கட்டுடன் குளிக்கப்ஷபானவள் மறந்துஷபாய்

அப்படிஷய பாட்டிக்குப்ஷபாவது பாட்டி நாகரீகம். ஷம

ாகட மறந்து

பபண்கள்

அப்படிஷய ஷவக

க்குப்ஷபாவது

ஆட்டக்கார ஆகட நாகரீகம் உகடகதக்கப் பஞ்சியில் தக

கணியுகறகய

உடுத்துப்ஷபாவது

பள்ளியகற நாகரீகம்

ஒட்டுத்துணியுடன் ஒரங்காட்டி இடக்கு மிடக்காய் நடப்பது பணமிடுக்கு நாகரீகம் கடும் குளிரிலும் கழுத்துச் சங்கி

ி காட்டுவது

பபாருளாதார நாகரீகம்

பள்ளியகற காட்சிககள பட்டப்பக

ில் காட்டுவதும்

அந்தரங்க லீக

ககள

அரங்கத்தல் ஏற்றுவதும் காமனின் நாகரீகம் சி

ிக்ஷகான் பிதுங்கிப்பிரள

பால்குடம் பார்த்து பா

கன் அழுவது

மார்வியல் நாகரீகம் அறிவில் வளர்ந்தது

அறும்வழிஷய பதரிந்தது.

யநார்யெ நக்கீ ரா 19.11.2014

ந.க. துகறென் வசன்ரியு கெிகதகள் *

பபான்னிறமான பநல்மணிகள்

அறுவகடக்கு காத்திருக்கின்றது அழித்துவிட்டது புயல்பவள்ளம். *

விவசாயியின் உகழப்பு நீர்சூழ்ந்த வயல் மிதக்கின்றன *

பயிர்கள்.

வரப்பு உயரவில்க

வாழ்க்கக உயரவில்க

அழிவின் விளிம்பில் விவசாயி. *

எல்

ா வயதினரும் விரும்பும்

எளிகமயான உணவு

ஆப்பம் ஷதங்காய் பால். *

காட்டிக் பகாடுத்தது

சகமயல் பசய்யும் ஷநரம் கறிமசா *

ா வாசகன.

பாட்டியின் சகமயல் ககப்பக்குவம் எப்பபாழுதும் பாராட்டிப் ஷபசி மகிழ்வார் அப்பா. *

தீராத வாக்குவாதம்

மகனுக்கும் தந்கதக்கும்

சமாதானம் பசய்வாள் அம்மா. *

ஊரி

ிருந்து அக்காள் வந்தாள்

வட்டில் ீ அகனவருக்கும்

வயிற்கறக் க *

க்கும்.

என்னதான் ஷபசிப்பார்கஷளா? தாயும் மகளும் யாருமில் *

ாத சமயம்.

அவமானங்கள் இ

வசமாய் பகாடுக்கும்

அனுபவ ஞானம்.

ந.க.துகறென், யெலூர்

அதரம்… மதுரம்…!! *

ஆதிகா

த்தில் பிரபஞ்சம்

சத்தங்களி

ிருந்ஷத ஷதான்றியது.

அச்சத்தங்களின் உச்சஷம அப்பரிமாணம்.

அங்கிருந்ஷத ஷதான்றினர். ஆதாம் – ஏவாள் என்ற மானுடப் பிறவிகள்.

அன்று பதாடங்கியது தான் அன்பின் அகடயாளமாகப் பதிக்கப்பட்டு வருகின்ற மதுர முத்தங்கள். *

இருட்டின் முத்தங்கள்

உயிர்த்துளியில் மானுட

இருப்பின் உருவங்ககள உற்பத்தி பசய்கிி்ன்றன. *

அச்சத்தங்களில் எழுந்த பமாத்த முத்தங்களின் பதாகுப்ஷப

இப்பபாழுதிருக்கும் உ *

கா

க மக்களின் பதாகக. ந்ஷதாறும் மானுட

வாழ்வின்

பமாத்தப் ஷபாராட்டத்கத

உள்ளடக்கியது தான் முத்தம்.

இம்முத்தங்களில் கனிவது தான் காதல், திருமணம், குடும்ப வாழ்வின் எல்க

கள். இம்

முத்தங்களுக்கு எந்த

வர்க்கஷவறுபாடுகளுமில்க *

இனி எதிர்வரும் நாள்களில் அம்ப

த்தில் அரங்ஷகறாமல்

அந்தரங்கத்தில் மட்டுஷம சத்தமில்

ாமல் இயங்கட்டும்

முத்தப் ஷபாராட்டம்.

ந.க. துகறென், யெலூர்

உன்னுதட்டில் உரசிஷனன் என்னுதட்டால் --இல்க

-- இல்க

ககவிரல்களால் உறக்கத்திலும் - நீ அழகுப்பதுகமஷய சற்று வி

கிய ஆகட

முன் வனப்கபக்காட்டி வா-வா மன்மதா எகன சீண்டி விகளயாடு – என அகழப்பதுஷபா

ஒரு பிரம்கம - எனக்கு உறக்கத்திலும் - நீ அழகுப்பதுகமஷய

பமல்

ிகடஷயா

பவறுகமயாக கண்சிமிட்டி - எகன கிறங்கடித்தது உன் பமல் தக இல்க

ிகடயில்

சாய்த்ஷதன் --இல்க

ஒரு முத்தம் பகாடுத்ஷதன் நீ - பக்கம் சாய்ந்தாய் நான்- பக்குவமாய் உன் - பருத்த பகுதிகய பரிசமிட்ஷடன் உன் அழக நறுமணத்தில் உன்னருஷக விரகதாபத்தில் உறங்கிவிட்ஷடன் - நான் உறக்கத்திலும் - நீ அழகுப்பதுகமஷய

வபாைிகக வெயா

* பதாடர் நாவல்:

குடிவரவாளன்.

அத்தியாயம் ஒன்று: 'இன்று புதிதாய்ப் பிறந்ஷதன்' [ஏற்கனஷவ அபமரிக்க தடுப்புமுகாம் வாழ்கவ கமயமாக கவத்து 'அபமரிக்கா' என்னுபமாரு சிறுநாவல் எழுதியுள்ஷளன். ஒரு கா

த்தில் கனடாவி

ிருந்து பவளிவந்து நின்றுஷபான

'தாயகம்' சஞ்சிககயில் 90களில் பதாடராக பவளிவந்த நாவ பின்னர் ஷமலும் சி தமிழகத்தி

சிறுககதககள உள்ளடக்கித்

து.

ிருந்து 'அபமரிக்கா' என்னும் பபயரில் ஸ்ஷநகா

பதிப்பக பவளியீடாகவும் பவளிவந்தது. உண்கமயில் அந்நாவல் அபமரிக்கத் தடுப்பு முகாபமான்றின் வாழ்க்ககயிகன விபரித்தால் இந்தக் குடிவரவாளன் அந்நாவ தடுப்பு பு

ின் பதாடர்ச்சியாக

முகாமிற்கு பவளியில் நியூயார்க் மாநகரில்

ம்பபயர்ந்த தமிழபனாருவனின் இருத்த

ிற்கான ஷபாராட்ட

நிகழ்வுககள விபரிக்கும். இந்த நாவல் ஏற்கனஷவ பதிவுகள்

மற்றும் திண்கண இகணய இதழ்களில் அபமரிக்கா 2007 ஆம் கா

ப்பகுதியில் பதாடராக பவளிவந்தது குறிப்பிடத்தக்கது.-

ஆசிரியர்]

நியூயார்க் மாநகரத்தின் புரூக்

ின் நகரின்கண் ஃப்ள

ிங் வதியில் ீ

அகமந்திருந்த சீர்திருத்தப் பள்ளியாகவும், அவ்வப்ஷபாது

சட்டவிஷராதக் குடிகாரர்களின் தடுப்புமுகாமாகவும் விளங்கிய அந்த யுத்தகா

த்துக் கடற்பகடக்கட்டடத்தின் ஐந்தாவது

மாடியின் பபாழுதுஷபாக்குக் கூடபமான்றி

ிருந்து இருள்

கவிந்திருக்குமிந்த முன்னிரவுப் பபாழுதில் எதிஷர பதரியும்

'எக்ஸ்பிரஸ்' பாகதகய ஷநாக்கிக் பகாண்டிருக்குமிந்த அந்தக் கணத்தில் இளங்ஷகாவின் பநஞ்சில் பல்ஷவறு எண்ணங்கள்

வகளய வந்து பகாண்டிருக்கின்றன. கடந்த இரு மாதங்களாக அவன் வாழ்விஷனார் அங்கமாக

விளங்கிக் பகாண்டிருந்த இந்தத் தடுப்புமுகாம் வாழ்க்ககக்ஷகார் விடிவு. நாகள முதல் அவஷனார் சுதந்திரப் பறகவ.

சட்டவிஷராதக் குடியாக அச்சிகறயினுள் அகடபட்டிருந்த அவகனப் பிகணயில் பவளியில் பசல்

அனுமதித்துள்ளது

அபமரிக்க அரசின் நீதித்துகற. அவனது அகதி அந்தஸ்துக்

ஷகாரிக்ககக்கானபதாரு தீர்வு கிகடக்கும் அவன் பவளியில் தாராளமாகத் தங்கித் தனது வாழ்வின் சவால்ககள எதிர்ஷநாக்க

ாம். அவகனப் பற்றிச் சிறிது இவ்விடத்தில்

கூறுவது வாசகருக்கு உதவியாகவிருக்க இளங்ஷகா: இவபனாரு இ இகளஞன். 1983 இனக்க

ங்ககத்தீவின் தமிழ்க் குடிமகன்.

வரத்கதத் பதாடர்ந்து நாட்கடவிட்டு

பவளிஷயறிய ஆயிரக்கணக்கான இ இ

ாம்.

ங்கக அகதிகளிப

ாருவன்.

ங்ககயின் பிரதான இரு சமூகங்களான தமிழ் மற்றும்

சிங்களச் சமூகங்களுககிகடயி

ான இனரீதியி

ான

புககச்சல்களுக்கு இரண்டாயிரம் ஆண்டுகளுக்கும் அதிகமானபதாரு சமூக, அரசியல் ரீதியி வர

ாறுண்டு.

இறுதியாக இ

விஷதசியர்களான ஆங்கிஷ பவளிஷயறிய கா இனரீதியி நிக வர

கட்டத்தி

ானபதாரு

ங்கககய ஆண்ட

யர் 1948இல் இ

ங்கககயவிட்டு

ிருந்து ஆரம்பித்தது அண்கமய

ான ஷமாதல்கள். ஆயினும் இவ்விதமானபதாரு

யுருவாவதற்குக் காரணங்களாக இத்தீவின் கடந்தகா

ாற்று நிகழ்வுகள் இருந்தன. துட்டகாமினி / எல்

பதாடக்கம், முத

ாளன்

ாம் இராசராசன் / இராஷஜந்திரன் பின் சிங்ககப்

பரராசஷசகரன் எனத் பதாடர்ந்து , ககடசிக் கண்டி மன்னன் ஸ்ரீஇராசசிங்கன் என முடிந்த நீண்டகா நிகழ்வுககளபயல்

ாம் அவ்வளவு இ

த்து வர

ாற்று

குவாக ஒதுக்கித்

தள்ளிவிடமுடியாது. இரு பிரதான சமூகங்களுக்குமிகடயில் நி

விய பரஸ்பர அவநம்பிக்ககயும், இனரீதியி

குஷராதங்களும் 1948இ

ிருந்து மீ ண்டும் சிறிது சிறிதாகப்

பற்றிபயறிந்து இன்று சுவாக இனரீதியி

ான

விட்படரிய ஆரம்பித்துள்ளன.

ான திட்டமிட்ட குடிஷயற்றங்கள், கல்வியில்

தரப்படுத்தல், பமாழி

மற்றும் மதரீயி இகவபயல்

ான அரசியல் முன்பனடுப்புகள்

ாம பிரச்சிகனகய ஷமலும் சுவாக

கவத்தன. இகவபயல்

ாம் ஷமஷ

விட்படரிய

ாட்டமான காரணங்கள்.

ஆழமான அடிப்பகடக் காரணங்களாக நாட்டு மக்களிகடஷய நி

விய சமூக, அரசியல், பபாருளாதாரரீதியி

குணாம்சங்கள்,

பிரச்சிகனகளிருந்தன.

எதிஷர விண்ணில் நி ஒரு சி

ான

வு பவனி வந்து பகாண்டிருந்தது. அருகில்

சுடர்கள். நகரத்து வான். நகரத்து நி

வு. நகரத்துச்

சுடர்கள். நகரத்து ஆடம்பரமும், ஷகளிக்கக உல் பசயற்ககபயாளியும் மண்கண மட்டுமல் பாதிப்பதன் விகளவு. கிராமங்களி வறிய நாடுகளி

எப்பபாழுதுஷம பு பு

ாசங்களும்,

விண்கணயும்

ிருந்து மக்கள் நகரங்களுக்கு;

ிருந்து பசல்வந்த நாடுகளுக்கு என்பறல்

ாம்

ம்பபயர்ந்து பகாண்டுதானிருக்கின்றார்கள்.

ம்பபயர்தல் பல்ஷவறு வழிகளில், பல்ஷவறு

காரணங்களுக்காக அவ்வப்பபாழுது நகடபபறுகின்றன. புகதயல்கள் நாடிய பு பு

ம்பபயர்வுகள்; மண்கண அகடதற்கான

ம்பபயர்வுகள்; பபண் / பபான்னிற்கான பு

வர்த்தகத்திற்கான பு பகாள்வதற்கான பு

பிகழப்பதற்கான பு

ம்பபயர்வுகள்;

ம்பபயர்வுகள்; வாழ்கவத் தப்பகவத்துக்

ம்பபயர்வுகள்; யுத்தங்களி ம்பபயர்வுகள். பு

ிருந்து தப்பிப்

ம்பபயர்ந்த

பநஞ்சங்களுக்கு அவ்வப்ஷபாது அதிகமாக ஆறுத இந்த வானும், மதியும், சுடரும்தான். பவண்ணி

ளிப்பகவ

கவ

ஆறுதளிக்க நாடிய கவி பநஞ்சங்கள்தான் எத்தகன எத்தகன. மீ ண்டும் இளங்ஷகாவின் சிந்தகன எதிர்கா

த்கத ஷநாக்கித்

திரும்பியது. அவன் நாட்கட விட்டுப் புறப்பட்டதற்கு அரசியல் மற்றும் பபாருளாதாரரீதியி உயிர்தப்பிப் பிகழத்தப

ான காரணங்களிருந்தன.

ாரு முக்கியமான காரணபமன்றால்

அடுத்தது பபாருளியல்ரீதியில் அவகனயும் அவன்

குடும்பத்தவகரயும் முன்ஷனற்றுவது இன்னுபமாரு காரணம். பவளியில் பசன்றதும் அவன் எதிர் ஷநாக்க ஷவண்டிய ப

பிரச்சிகனகள் அவகன ஷநாக்கிக் காத்துக் கிடக்கின்றன. புதிய

மண். புதிய சூழல். புதிய க

ாச்சாரம். ஷவற்று மனிதர்கள்.

தப்பிப் பிகழத்தலுக்கான ஷபாராட்டம். இவற்றுக்கிகடயில், இவர்களுக்கிகடயில் இருத்தலுக்கான ஷபாராட்டத்கத முன்பனடுக்க ஷவண்டும். ககயில் இருநூறு அபமரிக்க டா முத

ர்கஷளயிருந்தன. இதகனஷய

ாக கவத்து அவன் தன் ஷபாராட்டத்கத முன்பனடுக்க

ஷவண்டும். "என்ன ஒஷர ஷயாசகன?" எதிரில் அருள்ராசா. இவனுபமாரு இ

ங்ககத் தமிழ் அகதியாகப் பு

ம்பபயர்ந்தவன்.

அவர்களுடன் தங்கியிருந்த ஏகனய தமிழ் அகதிகபளல்

ாரும்

ஒருவபராருவராக பவளியில் பசன்றுவிட இவனும் இளங்ஷகாவும் மட்டுஷம எஞ்சியிருந்தார்கள். அவர்களிருவருக்கும் இங்கு பதரிந்தவர்கபளன்று யாருமிருக்கவில்க 'கனக்டிகட்', ' ப

. மற்றவர்களுக்கு 'பாஸ்டன்', 'நியூஷஜர்சி',

ாங் ஐ

ண்ட்' என்று பல்ஷவறிடங்களில்

ரிருந்தார்கள். இவர்களுக்கு யாருமில்க

. இருவரும்

ஷசர்ந்ஷத நியூயார்க்கில் வாழ்கவ முன்பனடுப்பதாக முடிவு பசய்திருந்தார்கள். அருள்ராசா, ஊரில் இவபனாரு கணக்காளனாகப் பிரப

நிறுவனபமான்றிற்காகப்

பணியாற்றியவன். "நாகளக்கு பவளியிக

பசன்றதும் எங்கக ஷபாய் தங்குவதாக

பிளான்?" இளங்ஷகா ஷகட்டான். ககயி

ிருந்த 'இந்தியா எப்ஷராட்' ( India Abroad) பத்திரிககயின்

வரி விளம்பரப் பகுதியிகனக் காட்டினான். அத்துடன் கூறினான்: "இங்கக ரூம் வாடககக்கு வாரத்துக்கு முப்பது படா

ர்கபளன்று ஷபாட்டிருக்கு. முத

ிக

அங்கு ஷபாய்க்

பகாஞ்ச கா

த்துக்குத் தங்கியிருப்பம். அங்கிருந்து பகாண்டு

ஏதாவது ஷவக

க்கு முயற்சி பசய்வம். என்னட்கடயும் ஒரு

முந்நூறு நானூறு படா

ர்கள்தானிருக்கு. உன்னிடமும்

இருநூறுதானிருக்கு. இது ஷபாதும் வாழ்க்கககய ஆரம்பிக்க. நான் மத்தியானம் ஷபான் பண்ணிப் பார்த்தனான். மராட்டியக் குடும்பபமான்றின் வாடககக்கு

எடுத்து

வடு. ீ

அங்கக

இருக்கிறார்களாம்.

ப

ர்

அகறககள

முத

ிக

ஷபாவம். நாகளக்கு வருகிஷறாபமன்று பசால்

அங்கக

ிப் ஷபாட்டன்.

நீபயன்ன பசால்லுறாய்??"

"நீ பசால்லுறதும் சரியாய்த்தானிருக்கு. அங்கக

இருக்கிறவர்களிடமும் ஏதாவது ஷயாசகனககளக் ஷகட்கவும் வாய்ப்பாகவுமிருக்கும். ஷபாவம். பிறகு எல் சிகறயி

எதுக்கும் முத

ிக

அங்கக

ாவற்கறயும் பார்ப்பம். முத

ிருந்து விடுபட்டால் அதுஷபாதுபமனக்கு."

அதன்பின் சிறிதுஷநரம் கூடத்தி

ிருந்த பதாக

ிக

இந்தச்

க்காட்சியில்

ஏகனய ககதிகளுடன் ஷசர்ந்து ஓடிக்பகாண்டிருந்த பகழய திகரப்படபமான்கறப் பார்த்தார்கள். சிறிது ஷநரம் 'ஷடபிள்

படன்னிஷ்' விகளயாடினார்கள். அதுவும் சிறிது ஷநரத்தில் ச

ித்துப் ஷபாய்விடஷவ படுக்கும் கூடத்திற்கு வந்து தத்தமது

'பங்பபட்ஸ்'ஸில் படுத்துக் பகாண்டார்கள். அப்பபாழுது ஷநரம் நள்ள ீரகவ பநருங்கிக் பகாண்டிருந்தது. கூடங்ககள இகணக்கும் நகடபாகதகளில் கறுப்பினக் காவ

ர்கள் தூங்கி

வழிந்து பகாண்டிருந்தார்கள். ககதிககள அவ்வப்ஷபாது வந்து

எண்ணிச் சரிபார்க்கும் அதிகாரியும் வந்துஷபாய் நீண்டஷநரமாகி விட்டிருந்தது. ஆப்கானியர்கள், மத்திய அபமரிக்கர்கள்,

கரிபியன் தீவுக் கூட்டங்ககளச் ஷசர்ந்தவர்கபளன்று ககதிகள் ப

ர். பல்ஷவறு விதமான ககதிகள். சட்டவிஷராதக் குடிகள்.

சிறு குற்றங்கள் பசய்து தண்டகன அனுபவித்துக் பகாண்டிருப்பவர்கள். நாடு கடத்தக

எதிர்

ஷநாக்கியிருப்பவர்கள். இவர்ககளனவரும் பபரும்பாலும்

உறங்கிக் பகாண்டிருந்தார்கள். அருள்ராசா கூடச் சிறுது ஷநரத்தில் உறங்கிப் ஷபாய் விட்டான். இளங்ஷகாவுக்கு மட்டும் உறக்கஷம வரவில்க

. இவ்விதமான சமயங்களில்

அவனுக்குக் குறிப்ஷபடு எழுதும் பழக்கமுண்டு. தக

மாட்டில் தக

யகணக்கடியி

பவளியில் எடுத்தான். அதி

ிருந்த குறிப்ஷபட்டிகன

ிருந்தவற்கறச் சிறிது ஷநரம்

வாசித்தான். பநஞ்சில் மீ ண்டும் உற்சாகம் சிறிது சிறிதாகக் குமிழியிட்டது. அதி

ிவ்விதம் ஷமலும் எழுதினான்: 'இன்று

புதிதாய்ப் பிறந்ஷதன்'. மனம் இஷ

சானது. அருகில்

உறங்கிக் பகாண்டிருந்த மானிடப் பூச்சிககளப் பார்த்தான். 'யாபனதற்கும் அஞ்சுகிஷ

ன் மானுடஷர!' என்று மனம்

கூவியது. புதிய கனவுகளுடன், புதிய நம்பிக்கககளுடன், உற்சாகம் பபாங்க இளங்ஷகா மறுகணஷம ஆழ்ந்த தூக்கத்தி

ாழ்ந்து விட்டான். [பதாடரும்]

அத்தியாயம் இரண்டு: நள்ளிரெில்... ஆழ்ந்த தூக்கத்தில் கிடந்த இளங்ஷகா திடீபரன விழித்துக் பகாண்டான்.. அருகில் அகனவரும் ஆழ்ந்த தூக்கத்தில், ஒஷர ஒருவகனத் தவிர , மூழ்க்கிக் கிடந்தார்கள். பகல் முழுவதும் கற்பகனகளும், எதிர்கா கா

க் கனவுகளும், ச

ிப்பும், விரக்தியுமாகக்

த்கதஷயாட்டியவர்களின் சிந்கதககள எத்தகனபயத்தகன

கனவுகளும், கற்பகனகளும் ஆக்கிரமித்துக் கிடக்குஷமா? அருகில் தூங்காமல் படுக்ககயில் விழித்திருந்தான் ரஞ்சிற்சிங. சி நாட்களுக்கு முன்னர் ஷஜர்மனியி

ிருந்து வந்திருந்தான். அங்கு

அவனுக்குச் சட்டரீதியான குடியுரிகம ஆவணங்களிருந்தன. இங்கு சட்டவிஷராதமாக வந்து அகதி அந்தஸ்து ஷகாரியிருந்தான். பிடித்து உள்ஷள ஷபாட்டு விட்டார்கள். அதன்பின்தான் அவனுக்கு அபமரிக்கரின் அகதிக் ஷகாரிக்ககபற்றிய சட்டதிட்டங்கள் ஓரளவுக்கு விளங்கின. "நண்பஷன. என்ன ஷயாசகன?" என்றான் ஆங்கி

த்தில்.

இளங்ஷகாவின் ஷகள்வியால் ரஞ்சிற்சிங்கின் சிந்தகன சிறிது கக

ந்தது. "உனக்பகன்ன நீ பகாடுத்து கவத்தவன். நாகளக்ஷக

பவளியில் ஷபாய் விடுவாய்? என் நிக

கயப் பார்த்தாயா?.

இவர்களுகடய சட்டநுணுக்கங்ககள அறியாமல் புறப்பட்டதால் வந்தவிகனயிது." "உன்னுகடய வழக்கறிஞரின் ஆஷ

ாசகனபயன்னவாம்?"

"உனக்குத் பதரிந்ததுதாஷன. அகதிக்ஷகாரிக்கக பற்றிய வழக்கு முடியும் மட்டும் உள்ளுக்குள்தான் இருக்க ஷவண்டுமாம். எல் நாட்டுக்குள் அடிபயடுத்த கவக்கமுதல் பிடிபட்டதால் வந்த நிக

தான்."உன்னுகடய திட்டபமன்ன?"

ாம்

"யார் உள்ளுக்குள் இருந்து பதாக

ப்பது. என்கன

அனுப்புவபதன்றாலும் ஷஜர்மனிக்குத்தான் அனுப்புவார்கள். அங்கு திரும்பிப் ஷபாவதுதான் சரியான ஒஷர வழி. ஷதகவயில்

ாமல் பணத்கத முகவர் ஷபச்கசக்ஷகட்டுக்

பகாட்டித் பதாக

த்ததுதான் கண்ட ப

ன். எல்

ாம் ஆகசயால்

வந்த விகன"

"உனக்காவது பரவாயில்க ஷபாக

. ஷஜர்மனிக்குத் திரும்பிப்

ாம். அங்கு உனக்கு உரிய குடியுரிகமப் பத்திரங்களாவது

இருக்கு. இங்கிருப்பவர்களின் நிக

கயப் பார்த்தாயா?

இவர்களின் வழக்குகள் முடியும் மட்டும் உள்ளுக்குள் இருந்ஷத உக

ய ஷவண்டியதுதான். அதற்குப்பின்னும்

அஷநகமானவர்களின் ஷகாரிக்கக நிராகரிக்கப்படும். நாடு கடத்தப்படுவார்கள். அதுவகரயில் கற்பகனகளுடன், நம்பிக்கககளுடனும், எதிர்கா

க் கனவுகளுடனும் இருக்க

ஷவண்டியதுதான். இவர்களது சட்டதிட்டங்ககள நிகனத்தால் ஒரு சமயம் சிரிப்பாகவிருக்கிறது" "சட்டவிஷராதமாக எப்படியாவது நாட்டுக்குள் நுகழந்து விட்டால், பிகணயி

ாவது பவளியில் வர

ாம். ஆனால்

நாட்டுக்குள் நுகழயமுதல் நீரில் கவத்து அல் நிக

யங்களில் பிடிபட்டு விட்டாஷ

து விமான

ா அஷதா கதிதான். அவர்கள்

சட்டவிஷராதமாகக் கூட நாட்டினுள் அனுமதிக்கப்ப படாதவர்கள். அவர்களுக்கு வழக்குகள் முடியும்வகரயில் பிகண கூட இல்க

. இந்த விசயம் முன்ஷப பதரிந்திருந்தால் உல்

ாசப்

பிரயாணியாகவாவது உள்ளுக்குள் நுகழந்த பின் அகதிக் ஷகாரிக்ககக்கு விண்ணப்பித்திருக்க

ாஷம. அந்த முகவன்

மட்டும் இந்ஷநரம் என் முன்னால் நின்றால் அவன்

குரல்வகளயிகனப் பிடித்து பநரித்து விடுஷவன். அவ்வளவு ஆத்திரம் ஆத்திரமாய் வருகிறது." "அபமரிக்கரின் சட்டதிட்டங்கள் பதரியாத புது முகவன் ஷபாலும். மற்ற நாடுககளப் ஷபால் அகதிக் ஷகாரிக்கக ஷகாரியதும் தவறாக நிகனத்து விட்டான் ஷபாலும். கனடாவில் அகதி அந்தஸ்த ஷகாரியதுஷம பவளியில் விட்டு விடுவார்களாம். அவ்விதம் எண்ணி விட்டான் ஷபாலும். நாங்களும் திட்டமிட்டபடிஷய கனடாவுக்குப் ஷபாயிருந்தால் இவ்வளவு பிரச்சிகனகளுக்குள் அகப்பட்டிருக்கத் ஷதகவயில்க

. என்னஷவா தக

ஷயாடு வந்தது

தக

ப்பாககஷயாடு ஷபானதுமாதிரி தப்பிவிட்ஷடாம்.

இல்

ாவிட்டால் திரும்பிப் ஷபாவதற்கும் வழியில்க

உள்ளுக்குள்ஷளஷய கிடந்திருக்க ஷவண்டியதுதான்" ரஞ்சித்சிங் சிறிது சிந்தகன வயப்பட்டான். பின் கூறினான்: " நீ பசால்வது உண்கமதான். ஒரு விதத்தில் என் நிக பரவாயில்க

. இவர்களின் நிக

யுடன் ஒப்பிட்டுப்

பார்த்தால்தான் விளங்குகிறது" "ஒரு திகரப்படப்பாடல்தான் இந்தச் சமயத்தில் நிகனவுக்கு வருகிறது. தமிழ்த் திகரப்படக்கவிஞனின் திகரயிகசப்பாட

து. ஒரு கா

த்தில் தமிழ்த் திகரயு

பகாடிகட்டிப் பறந்தவன். தமிழில் நல் அந்தப் பு

பு

கில்

கம வாய்ந்தவன்.

கமஷய அவனுக்குத் திகரயிகசப்பாடல்கள்

எழுதுவதற்கு நன்கு ககபகாடுத்தது. வாழ்க்கககயப் பற்றியபதாரு நல்

பதாரு பாடல். 'வாழ்க்ககபயன்றால்

ஆயிரம் இருக்கும். வாசல் ஷதாறும் ஷவதகனயிருக்கும். வந்த துன்பம் எதுபவன்றாலும் வாடி நின்றால் ஓடுவதில்க

...

உனக்கும் கீ ஷழ உள்ளவர் ஷகாடி. நிகனத்துப் பார்த்து நிம்மதி நாடு. .. மயக்கமா தயக்கமா. மனதிஷ பசல்லுபமாரு பாட

து. வந்த துன்பம் எதுபவன்றாலும் வாடி

நின்றால் ஓடுவதில்க "நல்

குழப்பமா?.. இவ்விதம்

பாடல்தான். வாழ்க்ககயில் நன்கு அடிபட்ட ஆத்மா

ஷபாலும். நம்கமப் ஷபா பாடல்களின் மூ

. அந்த அனுபவஷம இத்தககய நல்

ாதாரம்." என்று கூறிவிட்டு பமதுவாகச்

சிரித்தான் ரஞ்சித்சிங். பின் பதாடர்ந்தான்: "அது சரி உன் ககதபயன்ன? ஷஜர்மனியில் ப

சிறி

ங்கன் நண்பர்கள்

எனக்கிருக்கிறார்கள். அவர்கள் ககத ககதயாகக் கூறுவார்கள்" "அகத மீ ண்டும் ஞாபகமூட்டாஷத. இதற்கு முன்பு நான் சிறுவனாகயிருந்தஷபாது இது ஷபான்ற க

வரங்களி

ிருந்து

தப்பி வந்தவர்ககளப் பார்த்திருக்கிஷறன். அவர்கள் பற்றிய ககதககளக் ஷகட்டிருக்கிஷறன். 1977இல் ஒரு க

வரம்

நடந்தது. முதன்முகறயாக தனிநாட்டுக் ஷகாரிக்கககய கவத்து பிரதான தமிழர் கூட்டணிக் கட்சி ஷதர்த பவன்றிருந்தது. ஆனால் இம்முகற நடந்த க

ில்

வரம்

மிகப்பபரியது. அரசாங்கத்தின் ஆதரவுடன் திட்டமிட்டு நடாத்தப்பட்ட க

வரம். ஈழத்தமிழர்களின் ஷபாராட்டத்கதப்

பற்றிக் கூற ஷவண்டுமானால் அது மிகப்பபரியபதாரு நீண்ட ககத" "சின்னபதாரு இருப்பு. சிறியபதாரு ஷகாள். எவ்வளவு அழகிய ஷகாளிது. இநத நீ

வானும், இரவும், மதியும், சுடரும்தான்

எவ்வளவு அழகு." ரஞ்சித்சிங்கின் கூற்று இளங்ஷகாவுக்கு ஆச்சரியத்கத ஏற்படுத்தியது. "என்ன கவிஞகனப் ஷபால் ஷபசுகிறாய்?"

என்றான். அதற்கவன் கூறினான்: "எழுத்தும், வாசிப்பும் என் இரு கண்கள்; என்னிரு நுகரயீரல்கள்; என்னிரு இருதய அகறகள். அகவயில்

ாமல் என்னால் ஒருஷபாதுஷம இருக்க முடியாது. நீ

கூறுவது சரிதான். நாபனாரு எழுத்தாளன்தான். எப்பபாழுதுஷம என்கன இந்தப் பிரபஞ்சம் இதன் பகடப்பின் ஷநர்த்தி, பிரமிக்க கவத்து விடுகின்றன. விரிந்து கிடக்கும் இந்த இரவு வானத்கதப் ஷபால் என்கன ஆகர்சித்தபதன்று எதுவுஷமயில்க விடும் வல்

. எப்பபாழுதுஷம என் சிந்கதகயத் தூண்டி

கம மிக்கது இந்த இரவு வான். இந்தப் ஷபார்,

இரத்தக் களரிகபளல்

ாம் அழகான இதன் சூழக

எவ்விதம்

சிகதத்து விடுகின்றன. இந்த இருப்கப, இதன் ஷநர்த்திகய இரசித்தபடி வாழ்நாபளல்

ாம் இதகனப் புரிவதற்கு, அறிவதற்கு

முயன்று பகாண்டிருந்தால் அதுஷவ இனியதுதான்." இளங்ஷகாவுக்கு அந்தக் கணம் சிரிப்கபயும், ஒரு வித வியப்புடன் கூடிய ஷவடிக்கக உணர்விகனயும் தந்தது. பூமிப்பந்தின் ஒரு ஷகாடியில் அவதரித்து, அதன் இன்பனாரு ஷகாடியிலுள்ள சிகறபயான்றில், ஊபரல்

ாம் தூங்கும்

நள்யாமப் பபாழுபதான்றில், இன்னுபமாரு ஷகாடியில் அவதரித்து, இன்னுபமாரு ஷகாடியில் சஞ்சரித்த ஜீவபனான்றுடன் எவ்விதமாக உகரயாடல் பதாடருகிறது! "என்ன சிரிக்கிறாய் நண்பஷன! என்கனப் பார்த்தால் கபத்தியக்காரகனப் ஷபா

ிருக்கிறதா? இப்படித்தான்

கபத்தியக்காரர்களாக அன்கறய சமுதாயம் எண்ணிய ப பின்னர் சரித்திரத்கதஷய மாற்றியகமத்திருக்கின்றார்கள். இதுதான் வாழ்க்கக."

ர்

"நீ என்கனப் ஷபா நான் தூக்கத்தி

ஷவ சிந்திக்கிறாய். இந்தக் கணத்தில்

ிருந்தும் எழும்பாவிட்டால், நீயும்

இவ்விதமாகக் பகாட்டக் பகாட்ட விழிப்புடனிருக்காதிருந்தால் இவ்விதமானபதாரு அரியபதாரு உகரயாடலுக்கான சந்தர்ப்பத்கத இழந்திருப்ஷபாம். ஆயிரக்கணக்கான வருடங்களுக்கு முன்னால் எம்மினத்துக் கவிபயாருவன் பாடி கவத்துச் பசன்றுள்ளான்: 'யாரும் ஊஷர! யாவரும் ஷகள ீர்" என்று. இந்தச் சிறியபதாரு ஷகாள் இதில்வாழும் மனிதர் அகனவருக்கும் உரியதாக இருக்க ஷவண்டும்." "அப்படிஷய இருந்திருந்தால் நானும் அல்

து நீயும் அல்

து

இங்கு தூங்கிக் கிடக்கின்றார்கஷள இவர்கள் அகனவருக்கும் இந்த நிக இஷ

ஏற்பட்டிருக்காதில்க

யா?" என்று விட்டு

சாகச் சிரித்தான் ரஞ்சித்சிங். பதாடர்ந்தும் கூறினான்: "உன்

நாட்டுக் கவிக்குத் பதரிந்தது மட்டும் இந்த அபமரிக்கர்களுக்குத் பதரிந்திருந்தால்..."

அதற்கு இளங்ஷகா இவ்விதம் பதி அபமரிக்கர்களுக்குத் பதரியவில்க

ிறுத்தான்: "யார் பசான்னது பயன்று. இவர்ககளப்

பபாறுத்தவகரயில் யாரும் ஊஷர யாவரும் ஷகளிர்தான். இவர்கள் நுகழயாத இடபமன்று இந்தக் ஷகாளின் எந்த மூக

யி

ாவதிருக்கிறதா? அவ்விதம் நுகழவதற்குத்தான்

இவர்களுக்கு ஏதாவது பிரச்சிகனஷயதாவதுண்டா? பிரச்சிகனபயல்

ாம் நம்கமப் ஷபான்ற மூன்றாம் உ

வாசிகளுக்குத்தான்." இதற்கிகடயில் இவ்விதமிருவரும் உகரயாடிக்

கத்து

பகாண்டிருப்பகதக் கண்ட அதுவகரயில் தூங்கி வழிந்து பகாண்டிருந்த கறுப்பினத்துச் சிகறயதிகாரி "எல்ஷ தூங்குமிந்த ஷநரத்திப

ாரும்

ன்ன ககத ஷவண்டிக் கிடக்கிறது.

நித்திகர வராவிட்டால் பபாழுதுஷபாக்குக் கூடத்திற்குச் பசன்று ஷபசுங்கள்" என்று கூறிவிட்டுச் பசன்றான். "நண்பஷன! கவக நல்

கய விடு. நாகள நல்

தாக விடியட்டும்.

ிரவு உனக்கு உரித்தாகட்டும்" என்று மீ ண்டும்

படுக்ககயில் சாய்ந்தான் இளங்ஷகா. ரஞ்சித்சிங்கும் பதிலுக்கு "உனக்கும் நல்

ிரவு உரித்தாகட்டும்"

என்று கூறிவிட்டுத் தன் படுக்ககயில் சாய்ந்தான். எவ்வளவு முயன்றும் இளங்ஷகாவுக்குத் தூக்கம் வரஷவ மாட்ஷடபனன்றது. யன்ன

ினூடு விரிந்திருந்த இரவு

வானிகனச் சிறிது ஷநரம் ஷநாக்கினான். ஆங்காங்ஷக சிரித்துக் பகாண்டிருந்த சுடர்க் கன்னிககள ஷநாக்கினான். சிறிது ஷநரத்தின் முன் ரஞ்சித்சிங் கூறிய வார்த்கதகள் காதிப

ா

ித்தன: 'எழுத்தும், வாசிப்பும் என் இரு கண்கள்;

என்னிரு நுகரயீரல்கள்; என்னிரு இருதய அகறகள். அகவயில்

ாமல் என்னால் ஒருஷபாதுஷம இருக்க முடியாது.

நீ கூறுவது சரிதான். நாபனாரு எழுத்தாளன்தான். எப்பபாழுதுஷம என்கன இந்தப் பிரபஞ்சம் இதன் பகடப்பின் ஷநர்த்தி, பிரமிக்க கவத்து விடுகின்றன. விரிந்து கிடக்கும் இந்த இரவு வானத்கதப் ஷபால் என்கன ஆகர்சிப்பத்பதன்று எதுவுஷமயில்க

. எப்பபாழுதுஷம என் சிந்கதகயத் தூண்டி

விடும் வல்ல்கம மிக்கது இந்த இரவு வான். இந்தப் ஷபார், இரத்தக் களரிகபளல்

ாம் அழகான இதன் சூழக

எவ்விதம்

சிகதத்து விடுகின்றன. இந்த இருப்கப, இதன் ஷநர்த்திகய இரசித்தபடி வாழ்நாபளல்

ாம் இதகனப் புரிவதற்கு,

அறிவதற்கு முயன்று பகாண்டிருந்தால் அதுஷவ இனியதுதான்.' இளங்ஷகாவுக்கு மீ ண்டும் பிரமிப்பாகஷவயிருந்தது. ரஞ்சித்சிங் அவகனப் ஷபா

ஷவ சிந்திக்கின்றான். அவகனப் ஷபா

ஷவ

அவனுபமாரு எழுத்தாளன். இவனுக்கும் அப்படித்தான். நூலும் எழுத்துமில்

ாமல் இருக்க முடியாது. எழுதும் ஷபாது

கிகடக்கும் களிப்ஷப களிப்புத்தான். நூல்ககள வாசிக்கும் ஷபாது அகவ எவ்விதம் அவனது சிந்தகனகய விரிவு படுத்தித் பதளிவிகனத் தருகின்றனஷவா அவ்விதஷம எழுதும்ஷபாதும் அவன் சிந்தகன பகாடி கட்டிப் பறக்கிறது. சிந்திக்கச் சிந்திக்க ஏற்படும் பதளிவு இந்தப் பிரபஞ்சத்துப் புதிர்ககள அறியும் ஆவக

ஷமலும் ஷமலும் தூண்டி

விடுகின்றது. பபாதுவாக இயற்கக நிகழ்வுகபளல்

ாம்

எழுத்தாளர்களது சிந்தகனக் குதிகரககளப் பல்ஷவறு வழிகளில் தட்டி விடத்தான் பசய்கின்றன. குறிப்ஷபட்டிகனபயடுத்துப் பக்கங்ககளப் புரட்டுகின்றான். முன்பு எப்பபாழுஷதா எழுதி கவத்திருந்த பக்கங்ககளப் பார்கவ ஷமய்கிறது: - 'சாளரத்தின் ஊடாக சகபமல்

ாம் ஆழ உறங்கும் அர்த்த

ராத்திரி ஷவகளயில் வானம் நடுக்கமுற, கவயபமல்

ாம்

கிடுகிடுக்க, ஷமானத்கத பவட்டியிடிக்கும் இடியும், பபாத்துக் பகாண்டு பபய்யும் பபருமாரியும், நரியின் ஊகளயிகனபயாத்தப் பபருங்காற்றும் ஷகாஷ

ாச்சுபமாரு

இரவுவானில் ஒளிவிளக்கந் தாங்கிவந்த காயும் மின்னப

ான்றின் கணஷநரத்து இருப்பும், வான் வனிகதயாக

பகாட்டுமிடித்தாளத்திற்கிகசய நடம் பசய்யும் அதன் வனப்பும்' கவிபயாருவனின் சிந்தகனயினத் தட்டிபயழுப்பி விடுகின்றன. அதன்

விகளவாக விகளந்தது அற்புதமானபதாரு கவிகத. 'இவ் பவாளிமின்னல் பசயல் என்ஷன? வாழ்ஷவா கணஷநரம்; கணஷநரம் தானுமுண்ஷடா? சாவும் பிறப்புமக் கணஷநரத் தடங்குமன்ஷறா? ஐனனப் படுக்ககயிஷ

ஏகழமின்னல்

தன்னுகடய மரணத்கதக் கண்டு துடிதுடித்து மடிகின்ற ஷசதி புதினமன்று; அச் ஷசதியிஷ

நான் காணும் ஷசாதி பகாளுத்திச்

ஷசாபிதத்கதத் பசய்துவிட்டு ஓடி மகறகிறது; வாழும் சிறு கணத்தில் ஷதடி ஒரு ஷசகவ பசகத்திற்குச் பசய்ததுஷவ! ஷசகவயதன் மூச்சு; அச்ஷசகவ யிழந்தவுடன் ஆவிபிரிந்து அகல்வானில் க

ந்ததுஷவ! என்ஷன இம் மின்ன

(து) எழிஷ

பவன்றிருந்ஷதன். மண்ணின் மக்களுக்கு மின்னல் ஒரு ஷசதி பசால்லும். வாழும்சிறு கணத்தில் கவய பம நாளும் முயற்சி பசய்யும் நல்

ாம் ஒளிதரஷவ

பசயல் அதுவாகும்' எனச்

சிந்கதயிகனஷயாட்டுமவன் 'என்னுகடய சிந்தகனயால் இச்சகம்தான் சிறிதுபயன் கண்டிடுஷமா?' என்கின்றான். இன்பனாரு கவிஷயா 'எட்டுத் திக்கும் பறந்து திரிந்து, காற்றில் நீந்தி, பகாட்டிக் கிடக்கும் வாபனாளி மதுவுண்டு, பபட்கடஷயாடின்பம் ஷபசிக் களிப்புற்று, குஞ்சு காத்து, கவககறயாகும் முன் பாடி விழிப்புறும்' சிட்டுக் குருவியின் இருப்பு கண்டு 'விட்டு விடுதக குருவிகயப் ஷபாஷ

யாகி நிற்ஷபாமிந்த சிட்டுக்

' என்கின்றான்.

மற்றுபமாரு கவிஞஷனா ' பு ஏஷதஷதா ஷசதிகள் பசால்

வன் எவஷனா பசத்த பின்னும்

' எழுதி கவத்த புத்தகத்தில்

வரிபயான்றின் புள்ளிகயப் ஷபால் கருதி பூச்சிபயான்கறப் 'புறங்ககயால் தட்டி' விடுகின்றான். புள்ளிபயனத் பதன்பட்டது புள்ளியல்

பூச்சிஷய என்பகத உணர்ந்ததும் 'நீ இறந்து

விட்டாய்! பநருக்பகன்ற பதன்பநஞ்சு! வாய் திறந்தாய்,

காஷணன், வ

ியால் உக

சத்தமும் ஷகட்கவில்க பகாக ஓரங்கு கா

வுற்றுத் 'தாஷய!' என அழுத

. கூறிட்ட துண்டுக் கணத்துள்

யுண்டு ஓர் கீ றாகத் ஷதய்ந்து கிடந்தாய். அக்கீ றுஷம ம் கூட ஓடி இருக்கவில்க

டியிற் பட்ட தளிர்ஷபா

. காட்படருகம

, நீட்டு ரயி

ில் எறும்பு பநரிந்தது

ஷபால், பூட்டாநம் வட்டிற் ீ பபாருள்ஷபால் நீ மகறந்தாய். மீ தியின்றி நின்னுகடயபமய் பபாய்ஷயஆயிற்று. நீதியன்று நின்சா, நிகனயாமல் ஷநர்ந்ததிது. தீகத மறந்துவிட மாட்டாஷயா சிற்றுயிஷர!' என்று ஷவதகனயால் பு

ம்புகின்றான். -

வாசிக்க வாசிக்க பநஞ்சிப

ாருவித இன்பம் பரவ

இரண்டாவது முகறயாக அன்கறய இரவு தூக்கத்கதத் தழுவினான் இளங்ஷகா. [பதாடரும்]

ெ.ந.கிரிதரன்

புத்துணர்வும் புதுொழ்வும் யபசும் புறநானூறு ஓர் ஒப்பற்ற அறிவுச் சுரங்கம் பல்

ாயிரம் ஆண்டுகளுக்குமுன் தமிழ்ப் பற்றுள்ள பாண்டிய

மன்னர்கள், தமிழ் பமாழித் திறன் வாய்ந்த பு

வர்ககள ஒன்று

ஷசர்த்து முச்சங்கங்ககள நிறுவித் தமிழ்பமாழிகய வளர்த்துப் ஷபணிக் காத்து வந்தனர். தக

ச் சங்கத்தில் எழுந்த நூல்கள்

அத்தகனயும் கடற்பபருக்கால் அழிந்து விட்டன. அஷதஷபால் இகடச் சங்கத்தில் எழுந்த நூல்களில் பதால்காப்பியம் தவிர மற்கறய நூல்கள் அகனத்தும் மாண்டு ஷபாயின. ஷமலும் ககடச் சங்கத்தில் பத்துப்பாட்டு, எட்டுத்பதாகக, பதிபனண்

ஷமற்கணக்கு

நூல்கள்

எழுந்தன.

ஆகிய பத்துப்பாட்டில்

(1) திருமுருகாற்றுப்பகட, (2) பபாருநராற்றுப்பகட, (3) சிறுபாணாற்றுப்பகட, (4) பபரும்பாணாற்றுப்பகட, (5) முல்க

ப்பாட்டு, (6) மதுகரக்காஞ்சி, (7) பநடுநல்வாகட, (8)

குறிஞ்சிப்பாட்டு, (9) பட்டினப்பாக பத்து நூல்கள் அடங்கும். குறுந்பதாகக, (2) க

, (10) மக

படுகடாம் ஆகிய

எட்டுத்பதாககயில் (1)

ித்பதாகக, (3) புறநானூறு, (4) அகநானூறு,

(5) ஐங்குறு நூறு, (6) நற்றிகண, (7) பரிபாடல், (8) பதிற்றுப் பத்து ஆகிய எட்டு நூல்கள் அடங்கும். இகதயடுத்துச் சங்க மருவிய கா

த்தில் பதிபனண் கீ ழ்க்கணக்கு நூல்களான (1)

திருக்குறள், (2) நா

டியார், (3) நான்மணிக்கடிகக, (4) இன்னா

நாற்பது, (5) இனியகவ நாற்பது, (6) திரிகடுகம், (7) ஆசாரக் ஷகாகவ, (8) பழபமாழி நானூறு, (9) சிறுபஞ்சமூ ஏ

ம், (10)

ாதி, (11) முதுபமாழிக் காஞ்சி, (12) ஐந்திகண ஐம்பது, (13)

திகணபமாழி ஐம்பது, (14) ஐந்திகண எழுபது, (15) திகணமாக

நூற்கறம்பது, (16) ககந்நிக

, (17) கார் நாற்பது,

(18) களவழி நாற்பது ஷபான்ற நூல்களும், ஐம்பபரும் காப்பியங்களாள (1) சீவக சிந்தாமணி, (2) சி மணிஷமகக

, (4) குண்ட

ப்பதிகாரம், (3)

ஷகசி, (5) வகளயாபதி ஆகிய

நூல்களும், ஐஞ்சிறு காப்பியங்களான (1) சூளாமணி, (2) நீ

ஷகசி, (3) யஷசாதர காவியம்,

(4) நாககுமார காவியம், (5)

உதயகுமார காவியம் ஆகிய நூல்களும் எழுந்தன. ஷமற்காட்டிய நாற்பத்தாறு (46ஸ்ரீ10+8+18+5+5)

நூல்களும் சங்க

நூல்களாகும். இனி எட்டுத்பதாகக நூல்களில் ஒன்றான புறநானூறு எனும் நூல் பற்றி ஆய்வதுதான் இக் கட்டுகரயின் ஷநாக்காகும்.

புறநானூற்றின் இயல்பு புறநானூறு நூ வி

ில் பாவ

ர், மக்கள், மன்னர், அரசா,;

ங்கினங்கள், பறகவகள், மரங்கள், குடும்பப் புறநிக

வாழ்வு, ஷபார், பபருகம, வண்கம, ஒழுக்கவியல், தத்துவம், இனப்பற்று, நாட்டுப்பற்று, பமாழிப்பற்று, அறபநறிப்பற்று, ஆண்கம, ஷபாரியல் மரபு, இகசப்ஷபார், அருள், அன்பு, பண்பு, பாசம், அரசு, நாடு ஷபான்ற விடயங்கள் பரவ

ாகப்

ஷபசப்பட்டுள்ளன. அதனால் புறநானூறு மக்களின் இ அறிவியல் நூ

ாகின்றது. புறநானூறு என்ற நூக

க்கிய-‘புறம்’

என்றும், ‘புறப் பாட்டு’ என்றும், ‘புறம்பு நானூறு’ என்றும் ஷவறு பபயர்களாலும் அகழப்பர். இனிப் புறநானூற்றுப் (1) பாடல்கள், (2) பாடியவர், (3) பாடப்பட்ஷடார், (4) திகணகள், (5) துகறகள், (6) பபான்பமாழிகள், (7) அரிய உவகமகள், (8) வி

ங்கினங்கள், (9)

பறகவகள், (10) மரங்கள், (11) அறிவியல் ஆகியகவ பற்றி விரிவு படுத்திக் காண்ஷபாம்.

(1) பாடல்கள் புறப்பபாருள் பற்றிய நானூறு (400) பாடல்ககளக் பகாண்டது புறநானூறு. அதிகமான பாடல்கள் நாட்கட ஆண்ட மன்னர்ககளப் பற்றியதாகும். இப் பாக்களின் ஏட்டுச் சுவடிககளத் ஷதடி எடுத்து, நன்கு ஆராய்ந்து, பசப்பனிட்டு அச்ஷசற்றித் தந்த பபருகம தமிழ்வள்ளல் மகாமஷகாபாத்தியாய உ.ஷவ. சுவாமிநாதஐயர் அவர்ககளச் சாரும். ஷமலும் பாடல்கள் (267, 268) முற்றும் கிகடக்கப்பபற்றி பாடல்கள் (328, 370) முதல்வரி இல் இல்

இரு

து. ஷவறு இரு

ாதகவயாகும். பிற்பகுதி

ாத மூன்று பாடல்கள் (244, 355, 361) உள்ளன. பாடல்

இகடயில் சி

பகுதிகள் இல்

ாதனவாய் நாற்பது (282, 283, 285,

288, 306, 317, 321, 323, 328, 333, 334, 335, 337, 339, 340, 341, 345, 347, 352, 353, 357, 361, 362, 366, 373, 377, 379, 380, 383, 384, 387, 388, 390, 391, 393, 395, 396, 398, 399, 400) பாடல்கள் உள்ளகதயும் அவதானிக்க

ாம்.

ஒவ்பவாரு

பாடலுக்கும்

பாடியவர்,

பாடப்பட்ஷடார், திகணகள், துகறகள் பகாடுக்கப்பட்டுள்ளகம வாசிப்வர்ககளயும், ஆய்வாளர்ககளயும் ஊக்குவிக்கும் தரவுகளாகும்.

(2) பாடியவர் புறநானூற்று நூ

ில் அகமந்த நானூறு (400) பாடல்ககளயும்

நூற்றிஐம்பத்பதட்டுப் (158) பு

வர்கள் பாடியுள்ளனர். இவர்களில்

ஆண், பபண், அரசர், இரப்பாளிகள் ஆகிஷயார் அடங்குவர். இதில் பதிகனந்து (15) பபண்பாற் பு

வர்கள் பாடல் சகமத்துள்ளனர்.

அவர்கள் யாத்த பாடல்கள் இகவயாகும் – (9, 11, 37, 83, 86, 87, 112, 151, 157, 246, 277, 278, 279, 302, 306). பாடல் பாடிய புதின்மூவரின் (13) பபயர்கள் மகறந்து விட்டன. அவர்கள் பாடிய பாடல்கள்

இகவ:- (244, 256, 257, 297, 307, 323, 327, 328, 333, 339, 340, 355, 361).

(3) பாடப்பட்ஷடார் புறநானூற்றுப் பாடப்பட்ஷடார் பட்டிய

ில் நூற்றிமுப்பது (130)

பபயர்கள் அடங்குவர். ஷசர, ஷசாழ, பாண்டிய மன்னர்கள், அரசர்கள், சிற்றரசர்கள், குறுநி இளவரசர், பகடத்தக

மன்னர்கள், பாரி மகளிர்,

வர்கள், பகாகடவள்ளல்கள்

ஆகிஷயார்ஷமல் பாத்பதாடுத்துப் பாடுவது பு

வர் வழக்காகும்.

இதற்குப் பரிசிலும் வழங்குவர் மன்னர். ஒரு சி

கரக் குறித்துப்

பாடப்படாத பபாதுப் பாடல்களுக்குப் பாடப்பட்ஷடார் பபயர் அகமவதில்க

. அந்தவககயில் புறநானூற்றிலுள்ள நானூறு

(400) பாடல்களில் நூற்றிநாலு (104) பாடல்களுக்குப் பாடப்பட்ஷடார் பபயர்கள் பகாடுக்கப்படவில்க

(4) திகணகள் புறநானூற்றில் பதிபனாரு (11) திகணகள் உள்ளதாகக் கூறப்பட்டுள்ளது. அத்திகணககளயும் அவற்றிற்குரிய பாடல் பதாககககளயும் பதிவாக்கிப் பார்ப்ஷபாம். 1.கரந்கதத் திகணயில் பத்துப் (10) பாடல்களும், 2. காஞ்சித் திகணயில் பதின்நான்கு (14) பாடல்களும், 3. ககக்கிகளத் திகணயில் மூன்று (03) பாடல்களும், 4. தும்கபத் திகணயில் இருபத்தாறு (26) பாடல்களும், 5. பநாச்சித் திகணயில் ஆறு (06) பாடல்களும், 6. பாடாண் திகணயில் நூற்றிநாற்பத்ஷதழு (147) பாடல்களும், 7. பபருந்திகணயில் ஐந்து (05) பாடல்களும், 8. பபாதுவிய

ில்

எண்பது (80) பாடல்களும், 9. வஞ்சித் திகணயில் பதிகனந்து (15) பாடல்களும், 10. வாககத் திகணயில் எழுபத்துநாலு (74) பாடல்களும், 11. பவட்சித் திகணயில் ஐந்து (05) பாடல்களும் அடங்கியுள்ளன. ஷமலும் பத்துப் பாடல்களின் (244, 267, 268, 282,

289, 323, 324, 325, 355, 361) திகணகள் மகறந்து ஷபாயின.

(5) துகறகள் புறநானூற்றில் அறுபத்துநான்கு (64) துகறகள் காணப்படுகின்றன. இத்துகறகளில் புறநானூற்றுப் பாடல்கள் முழுவதும் அடக்கப்பட்டுள்ளகதக் காண

ாம். இன்னும் ஐந்து

(05) பாடல்களின் துகறகள் மகறந்து விட்டன. அரச வாகக, ஆனந்தப் கபயுள், இயன்பமாழி, உண்டாட்டு, உவககக் கலுழ்ச்சி, எருகம மறம், ஏர்க்கள உருவகம், ஏறாண் முல்க கடவுள் வாழ்த்து, ககடநிக

, ககடநிக

களிற்றுடனிக

, குடிநிக

மறம், குறுங்க

ி, ககயறுநிக

பசருமக தக

-விகட,

உகரத்தல், குகடமங்க

ம், குதிகர

, பகாற்றவள்கள,

தல், பசருவிகட வழ்தல், ீ பசவியறிவுறூஉ,

த்ஷதாற்றம், தாபத நிக

, தாபத வாகக, தாகனநிக

தாகன மறம், துகணவஞ்சி, பதாக நீண்பமாழி, நூழி

நிக

, நல்

ிகச வஞ்சி,

ாட்டு, பநடுபமாழி, பரிசில் கடாநிக

பரிசில் விகட, பரிசிற்றுகற, பழிச்சுதல், பாடாண் பாட்டு, பாண்பாட்டு, பாணாற்றுப்பகட, பார்ப்பன வாகக, பிள்களப் பபயர்ச்சி, பு

வராற்றுப் பகட, பூங்ஷகாட் காஞ்சி, பூகவ நிக

பபருங் காஞ்சி, பபருஞ்ஷசாற்று நிக

, ஷபய்க்காஞ்சி, பபாருண்

பமாழிக் காஞ்சி, மகட்பாற் காஞ்சி, மகண் மறுத்தல், மழபு வஞ்சி, மறக் களவழி, மறக்கள ஷவள்வி, முதல்வஞ்சி, முதுபாக

, முதுபமாழிக் காஞ்சி, மூதின் முல்க

காஞ்சி, வல் வாழ்த்து, விற

ாண் முல்க

, வாண்மங்க

, வஞ்சினக்

ம், வாழ்த்தியல்,

ியாற்றுப் பகட, ஷவத்தியல்

அறுபத்துநாலும் துகறகளாம்.

ஆகிய

6. பபான்பமாழிகள் புறநானூற்றுப் பாடல்களில் மனித வாழ்வியலுக்ஷகற்ற அறபநறி சார்ந்த அரிய பபான்பமாழிகள் பபாதிந்திருப்பகதக் காண

ாம். அவற்றில் ஒரு சி

உயிரன்ஷற; உ

நீரும் உயிரன்ஷற; மன்னன் உயிர்த்ஷத ம

கம்!’ – (ஷமாசி கீ ரனார்- 186), ‘எவ்வழி நல்

அவ்வழி நல்க ‘நல்

இவயாகும். ‘பநல்லும்

வாழிய நி

வர் ஆடவர்;

ஷன!’ – (ஒளகவயார்- 187),

து பசய்தல் ஆற்றீர் ஆயினும் அல்

ஓம்புமின்!’ – (நரிபவரூஉத் தக உடுப்பகவ இரண்ஷட;

ர்தக

து பசய்தல்

யார்- 195), ‘உண்பது நாழி

பிறவும் எல்

ாம் ஓபராக் கும்ஷம!’ –

(நக்கீ ரர்- 189), ‘யாதும் ஊஷர யாவரும் ஷகளிh,; தீதும் நன்றும் பிறர்தர வாரா!

பபரிஷயாகர வியத்தலும் இ

சிறிஷயாகர இகழ்தல் அதனினும் இ

ஷம,

ஷம!’- (கணியன்

பூங்குன்றனார்- 192), ‘எத்துகண ஆயினும் ஈதல் நன்று’ – (பரணர்141), ‘வாழ்தல் ஷவண்டிப் பபாய் கூஷறன்; பமய் கூறுவல்!’ ‘அறபநறி முதற்ஷற அரசின் பகாற்றம்!- (மருதன் இளநாகனார்139, 55), ‘என்றும், மூ

இன்பசால் எண்பதத்கத ஆகுமதி!’- (ஆவூர்

ங்கிழார்- 40), ‘நி

(இரும்பிடர்த்தக ஷதாஷர’- (குடபு

ம் பபயரினும் நின்பசாற் பபயரல்’-

யார்- 3), ‘உண்டி பகாடுத்ஷதார் உயிர்பகாடுத்

வியனார்- 18) என்பனவாம்.

7. அரிய உவகமகள் ஒரு விடயத்கத உவகமகள் கூறி விளக்குவது மரபாகும். இகத நாம் புறநானூற்றிலும் காண்கின்ஷறாம். அரசனுக்கு

உயிர், அருவிக்குத் துகில், அழித்தற்குத் தீ, அருளுக்கு நீர், தமிழ் நாட்டு அரசர் மூவர்க்கு முத்தீ, நகர கூந்தலுக்குக் பகாக்கின் தூவி, கந்கதத் துணிக்குப் பாசியின் ஷவர், க

ிங்க

உகடக்குப் பாம்புத் ஷதால், சாயலுக்கு நீர், ஷசகனக்குக் கடல்,

குதிகரயின் விகரவுக்குக் காற்றின் ஷவகம், பாசகறக்குக் கடல், புகழுக்கு நி

வு, பபாறுகமக்கு நி

ம், மகளிர் நகடக்கு மயி

ின்

நகட, யாகனச் பசவிக்கு முறம், வண்கமக்கு மாரி, வ

ிகமக்குக் காற்று…. இன்னும் இகவஷபால் ப

8. வி

உள.

ங்கினங்கள்

புறநானூற்றில் பல்ஷவறு வககயான வி

ங்கினங்கள் பற்றிய

பசய்திககளயும் காண்கின்ஷறாம். அவற்றில் யாகன – களிறு – ஷவழம் - பிடி – ககம்மா – ககமான், குதிகர – புரவி – க வயமான் - மா – பரி – க – கக

ிமான், சிங்கம் - மடங்கல், மான் - கவரி

– பிகண – மறி – புல்வாய் - இரக

மடமான், பு

ிமா –

– கடமான் - நவ்வி –

ி – உழுகவ – குரகள – வரிவயம், பூகன – பவருகு

(காட்டுப் பூகன) – பவருக்கு, பாம்பு – அரவம் - நாகம் - அரா, குரங்கு – மந்தி – கடுவன் - கக

, பசு – ஆன் - ஆ – நிகர –

கறகவ, நாய் - நீர்நாய் - கதநாய் - ஞம நத்கத – நந்து, முதக

ி, ஆடு – மறி – மடங்கல்,

– கராம் - கரா, பன்றி – முள்ளம் பன்றி –

முளவு – ஷகழல், எருது – காகள – பகடு – ஏறு, நரி, அணில், உடும்பு, எருகம, எ ஆகிய வி

ி, எறும்பு, கழுகத, ஆகம, பல்

ங்கினங்கள் ஒரு சி

வாகும். இவ்வி

ி, முயல்

ங்கினங்களில்

யாகனகயப் பற்றி அதிகமாகப் ஷபசப்பட்டுள்;ளகதயும் புறநானூற்றில் காண்கின்ஷறாம்

9. பறகவகள் புறநானூற்றில் மயில் - மஞ்கஞ – மாமயில் - பிணிமுகம் க

ிமயில், ஷகாழி – மகனக் ஷகாழி – கானக் ஷகாழி – நீர்க் ஷகாழி

– கானவாரணம் (காட்டுக் ஷகாழி), காகம் - கானக் காக்கக (அண்டங் காக்கக), புள் - புள்ளினம் - எருகவ – பபாகுவல், ஷதன ீ – மிஞிறு – ஞிமிறு, கழுகு – எருகவ, ஆந்கத - கூககக் ஷகாழி, புறா, பருந்து, கிளி, நாகர என்று பறகவககளப் பற்றிக் கூறப்படும் காட்சிகள் நம் கண்முன் ஷதாற்றமளிக்கின்றன.

10. மரங்கள் கடிமரம்- காவல் மரம் (23-9), ஷபாந்கத- பகன (24-12, 85-7, 2653, 338-6, 225-1), தாளிமரம் (328-14), ஷவம்பு (76-4, 77-2, 296-1, 3386), ஷவங்கக (120-1, 129-3, 137-9, 224-16), ப

ாமரம் (109-5, 128-1,

150-2), விளாமரம் (181-1), புன்கனமரம் (386-15), ஆத்தி (338-6) ஆகிய மரங்கள் புறநானூற்று மண்கண அ

ங்கரித்து

நிற்கின்றன.

11. அறிவியல் இ

க்கிய நூ

ான புறநானூற்றில் அறிவியல் சார்ந்த

விடயங்களும் பசறிந்துள்ளகதயும் காண்கின்ஷறாம். ஐம்பபரும் பூதங்களான (i) நி காற்கறயும், (iஎ)

கனயும், (ii) வாகனயும், (iii)

பநருப்கபயும், (எ)

பகாண்டுள்ளது என்று சங்ககா

ப் பு

நீகரயும், உ

வர் முரஞ்சியூர்

முடிநாகராயர் ஓர் அறிவியற் பாடக “மண்

நி

திணிந்த நி

கம்

ப் பாடியுள்ளார்.

னும்,

ம் ஏந்திய விசும்பும்,

விசும்பு கதவரு வளியும், வளித் தக

இய தீயும்,

தீ முரணிய நீரும், என்றாங்கு ஐம்பபரும் பூதத்து இயற்கக ஷபா இதில் மண் பசறிந்த நி ஆகாயத்தி பநருப்பி

மும், நி

த்தி

ிருந்து காற்றும், காற்றி

ப்…..” (புறம். 2: 1-6)

ிருந்து ஆகாயமும்,

ிருந்து பநருப்பும்,

ிருந்த நீரும் உண்டாயிற்பறன்பது அறிவியற்

கூற்றாகும்.

இன்பனாரு சங்க கா

ப் பு

வரான உகறயூர் முதுகண்ணன்

சாத்தனார் என்பவர் கீ ழ்க் காணும் பாட

ில் ‘பசஞ்ஞாயிற்றின்

வதியும், ீ அஞ்ஞாயிற்றின் இயக்கமும், இயக்கத்தால் சூழப்படும் மண்டி

மும்,

காற்றுச்

பசல்லும்

திகசயும்,

ஆதாரமின்றி

நிற்கும் வானமும், என்றிவற்கறச் தாஷம அவ்விடஞ் பசன்று அளந்து

அறிந்தவகரப்

உகரக்கும் விஞ்ஞானம்

ஷபா

அகவ

அறிவுகடஷயாரும் விரிவாய்ப்

இப்படிப்பட்டகவ

உளர்’

ஷபசப்படும்

இ

என்று

விண்ணியல்

க்கிய

விந்கதகயப்

புறநானூற்றில் காண்கின்ஷறாம். “பசஞ்ஞா யிற்றுச் பச

வும்,

அஞ்ஞா யிற்றுப் பரிப்பும், பரிப்புச் சூழ்ந்த மண் டி

மும்,

வளி திரிதரு திகசயும், வறிது நிக

இய காயமும், என்றிகவ

பசன்றளந்து அறிந்தார் ஷபா

, என்றும்

இகனத்து என்ஷபாரும் உளஷர….” - (புறம். 30: 1-7) (பச

வும் - வதியும். ீ

காயம் - ஆகாயம்.)

நிகறவுகர இதுகாறும், தக

ச் சங்கத்திப

ழுந்த நூல்கள் முழுவதும்

அழிந்தகதயும், இகடச் சங்கத்திப

ழுந்த நூல்களில்

பதால்காப்பியம் தவிர்ந்த மற்கறய நூல்கள் அகனத்தும் மாண்டகதயும், ககடச் சங்கத்திலும் சங்க மருவிய கா

த்புறநானூற்றுப் பாடல்கள், பாடியவர், பாடப்பட்ஷடார்,

திகணகள், துகறகள், பபான்பமாழிகள், அரிய உவகமகள், வி

என

ங்கினங்கள்திலும் எழுந்த நூல்கள் பற்றியும்,

புறநானூற்றின்

இயல்பு,

பறகவகள்,

மரங்கள்,

அறிவியல்

சார்ந்த பல்ஷவறுபட்ட விடயங்கள் பற்றிப் பார்த்ஷதாம். ஆண்கமகயயும், வரத்கதயும் ீ முன்நிறுத்தி, நாட்டுப்பற்று, இனப்பற்று, பமாழிப்பற்று ஆகியவற்கற உருவாக்கி நாட்கடயும், மக்ககளயும் காப்பாற்றி, மன்னராட்சிகய ம

ரச்

பசய்த பபருகம புறநானூற்கறச் சாரும். புறநானூற்றில் அகமந்த அறபநறிக் கூற்றுக்கள் மக்ககள ஈர்த்து நிற்க அவர்கள் வாழ்வியலும் சிறப்புற்று விளங்கியது. புறநானூற்றுத் தமிழன் அஞ்சா பநஞ்சமும், ஆண்கமயும், தமிழ்ப் பற்றும், பகாகடத்தன்கமயும், நாட்டுப் பற்றும், அறஷமம்பாடும், இரக்க மனமும் பகாண்டவன். இதற்கு அரசாண்ட மன்னர்களும் உதவி வந்தனர். ஷசர, ஷசாழ, பாண்டிய மன்னர்களின் சிறப்பு, பககவரது காவல் மரங்ககள பவட்டி அழித்தல், பககவர் ஆநிகர கவர்தல், கவரப்பட்ட ஆநிகரககள மீ ட்படடுத்தல், மன்னன் புகழ் பாடிப் பரிசில் பபறல், பருந்தின் பசி தீர்க்கப் பககவகர அழித்துப் ஷபாரிடல், கம்பத்தில் கட்டப்பட்டிருந்த யாகன கட்டிகன அறுத்துச் பசன்று பககவரது காவல் நீர்த்துகறககள அழித்தல், ஞாயிறு ஷபான்ற பகாகட, திங்கள் ஷபான்ற அருள், மகழ ஷபான்ற வண்கம, யாகனப்பகட, குதிகரப்பகட, ஷதர்ப்பகட, கரந்கத மறவன் ஷபாரில் மாண்டு மயிற்பீ பபயா,; புகழ், நடுகல்

ி சூட்டி அவன்

ிற் பபாறித்தல் ஆகிய பசய்திகள்

பதிவாகி; இரண்டாயிரத்து இருநூறு (2200) ஆண்டுகளுக்கு ஷம

ாக எம் மத்தியில் உயிருடன் உ

நூல் ஓர் ஒப்பில்

ாவித்திரியும் புறநானூறு

ா அறிவுச் சுரங்கமாகும்.

-நுணாவிலூர் கா. விசயரத்தினம் (இ

ண்டன் )

யநர்வுகளகனத்தின் நிகரற்ற யநர்வு மிகக ஆர்ப்பாட்டங்களின்றி, சிக்க நாட்ககளயும் ஷபா

ற்ற மற்ற எல்

ா

அன்கறய நாளும் ஆரம்பித்தது. அல்

து

அவ்வாறானபதாரு ஷதாற்ற மயக்கத்கத உருவாக்கியது. காக

எழுந்ததி

ிருந்து (கடிகாரம் எழுப்பிவிட்டது),

பசய்யஷவண்டியகதபயல்

ாம் அதற்குரிய நிகரபயாழுங்கில்

பசவ்வஷன பசய்து முடித்திருந்தான் கண்ணன். கருவிபயான்கற முடுக்கி, இயங்கவிட்டது ஷபான்ற பசயற்பாட்டு நியமம். பசயற்பட்டதற்கான உணர்வுகள் எதுவுமின்றி நடந்ஷதறிய கடகமகள். ஒரு இயந்திரம்ஷபால் மாற்றப்பட்டிருந்த வாழ்க்கக. தன்கன, மனித உருவில் மறுபசயற்திறனுடன், தானியங்கும்பபாறிபயான்றாகத்தான் கற்பகனபசய்ய முடிந்தது. (தூக்கத்தி ஷபா

ிருந்து அவகன அருட்டிபயழுப்பிய கடிகாரத்கதப்

). இருபத்கதந்து பசாச்சம் வருடங்களாக குகறபாடற்று,

நுட்பம் பிசகாமல் விகனபுரிந்த சரீரம். (கடந்த சி பகாஞ்சம்பகாஞ்சமாகத் தக

நாட்களில்

காட்டத் பதாடங்கியிருந்த

ஷகாளாறுகளால் உடல், உள நிக

யில் ஏற்பட்டிருக்கும்

சின்னச்சின்ன மாற்றங்ககளக் கருத்தில்பகாள்ளும் பட்சத்தில், ஷமற்பசால்

ப்பட்ட வசனத்தில் உண்கமயில்க

இன்ஷனாரன்ன பிற காரணங்களால், இதுவகரயில் மணமுடித்துக் குடும்ப வாழ்வில் இகணயாம (அவனுக்குக்) கவக

ிருப்பது,

யளிக்காதிருந்தாலும், (அவர்களுக்குத்)

தீராக் குகறயாகஷவ இருக்கிறது. (அம்மாவால் கவக்கப்பட்டிருக்கும் ஷநர்த்திக்கடன்களுக்குப் பஞ்சமில்க கண்ணனுக்குத் திருமணப் பபாருத்தம் அகமயாம

ில்க

அகமந்தகவகள் எதுவும் மனதிற்கு ஏற்றதாகப் படவில்க

). . .

யாகரயாவது காத

ித்திருப்பாஷனா? (இறந்த கா

யாகரயாவது காத

ிக்கிறாஷனா? (நிகழ்கா

யாகரயும் காத பதாடர்பாக அ

ம் சார்ந்து);

ிக்கப்ஷபாகிறாஷனா? (எதிர்கா

ம் சார்ந்து); இது

சுபவர்கள் பமன்று துப்புகின்ற ஷகள்விகள்

இகவ. அலுவ

கம் பசல்வதற்கு ஆயத்தமாகியிருந்தான் கண்ணன்.

அரச சார்பற்ற நிறுவனபமான்றில் நல்

பதவி, ஷதகவக்குக்

குகறயற்ற ஊதியம். அவனது வாழ்வில் இதுவகர பதாய்வில்க வட்டி ீ அலுவ

. (அதாவது, சி

ிருந்து சி

கிஷ

வாரங்களுக்கு முன்புவகர).

ாமீ ற்றர்கள் பயணத்தி

ிருந்தது

கம்.

நாளாந்தம் பழகிப்ஷபான, ஊக்கமற்ற பயணம். இருப்பினும், தவறவிடப்படாத பயணம். வட்டிற்கு ீ பவளிஷய வந்து, வதியின் ீ இருமருங்கிலும் பார்கவகயச் பசலுத்தினான். வதியின் ீ அந்தம்வகர விரிந்தது (பார்கவப்) பு

ம். அஷத வதி. ீ அஷத காட்சி. அகனத்தும்

அப்படியப்படிஷய ஷபாட்டுகவத்தது ஷபா

ிருந்தது. அவகனத்

தவிர, ஷவறு எதிலும் மாற்றமிருக்கவில்க மற்பறல்

. மாறாம

ிருந்த

ாவற்றுடனும் ஒப்பிட்டுப் பார்த்தஷபாது, தன்னில்

ஏற்பட்டிருந்த மாற்றங்கள் அவனுக்குப் பூதாகரமாகத் ஷதாற்றமளித்தது. வ

து, இடது புறமாக நீண்டு, கால் கவத்த விநாடியில்

விழுங்கிவிடக் காத்திருக்கும் கரிய அரக்ககனப் ஷபா அகண்ட தார்ப்பாகத. வாழ்க்ககயும் கூட. ஏ

ிருந்த

ஷவ

வாழ்க்ககயால் விழுங்கப்பட்டுவிட்டது துரதிஸ்டவசமானது. (அதிஸ்டமாகவும் இருக்க

ாஷமா?).

எந்த அவசரமுமின்றி, ஷமாட்டார் கசக்கிகள விகசத்தியக்கிப்

புறப்பட்டான். "பார்த்துக் கவனமாய்ப் ஷபாய் வா கண்ணா" வாசல்வகர வந்து வழியனுப்பிய அவனது தாயார் கூறியது,

மூகளயின் ஷகட்டல்

கமயத்தில் பதிந்தும் பதியாமல் ஷபானது. இது, அவனுள் குடிவந்திருந்த ச

ிப்பின் விகளபயன்.

அவன் சாதாரணமாய் இப்படி இருந்ததில்க

. இது வழக்கத்திற்கு

மாறான நகடமுகற. கடந்த சி

நாட்களாய்த் பதாடர்ந்த உபாதகதகளாலும்,

அதஷனாடு கூட வந்த மனவுகளச்ச ஷபாயிருந்தது. சாதாரணத் தக

ாலும் உடல் இகளத்தும்

யிடியும், ககளப்புமாக

ஆரம்பித்து, பின் மாறுபடிவங்களாய் வகக திரிந்து காட்டித் தீர்த்த ஷநாய்க் குறிகள். எதிர்பாராத தருணபமான்றில் முகங்காட்டிய எதிரியின்

ாவகத்துடன், அவனது உடக

க்

ககயகப்படுத்தியகவ பரம்பகர வழிசார் ஷநாய்கஷள. இகத, அவனது குடும்ப கவத்தியரிடமிருந்து பதரிந்துபகாண்டஷபாது, புரிந்துபகாள்ளக்கூடிய பக்குவம் இருந்தும், அகத ஏற்றுக்பகாள்ளக்கூடிய உடனடி மஷனாதிடம் அவனிடம் இருக்கவில்க இகடயி

. புரிந்துபகாள்ளலுக்கும், அறிந்துபகாள்ளலுக்கும்

ான திரிசங்குக் குழப்ப நிக

நீரிழிவு, இரத்த அழுத்தம், விழி மிககயழுத்தம் என்று நீண்ட ஷநாய்ப்பட்டியஷ

ாடு, மாத்திகர வககயறாக்களும் ஒரு

ஷகாணிப்கபகய நிகறத்தது. அந்த நிமிடம் வகர சுகஷதகியாக, வாழ்க்கக சார்ந்த பயபமதுவுமற்றிருந்து, திடுநிகழ்வில்ச் சுகவனனாகிப் ீ ஷபானாகதக் கண்ணனால் மனத்துட்பகாள்ள முடியவில்க

. பதாக

தார்ப்பரியம் உகறத்தது.

ஷநாக்குத் திட்டமற்ற வாழ்வின்

பாகதயில் கவனமிருந்தும் இல்

ாததுஷபா

, சிந்தகனககள

ஏஷதாபவாரு பபயர் பதரியாத நிகனவில் குவியவிட்டு, அலுவ

கம் ஷநாக்கிச் பசன்றுபகாண்டிருந்தான்.

'வட்டிக்குள'த்து முடக்கில் திரும்பியபபாழுது, எதிஷர தனது வட்டு ீ வாச பார்கவயி

ில் ககயகசத்தபடி பதன்பட்டார் மாணிக்கண்ணன். ிருந்து கண்ணகனத் தப்பவிடக் கூடாது

என்பதுஷபால், முன்ஷன வந்து அவகன ஷநாக்கிக் ககயகசத்தபடி நின்றார் (ஷதர்த எண்ணத் ஷதான்றும் வககயில்).

ில் ஷபாட்டியிடுகிறாஷரா என்று தூண்டுத

ின்றிய

இச்கசயற்ற பதறிவிகனயாய், கண்ணனின் ஷமாட்டார் கசக்கில் மாணிக்கண்ணன் வட்டு ீ வாச

ில் ஷவகம் ஷதய்ந்து

நின்றது. கண்ணகன விட இருபது வருடங்கள் வயதில் மூத்தவர் என்பகத அவரது ஷதாற்றம் காட்டவில்க

அவர்களிருவருக்குமான பரிச்சயம் (அல்

து நட்பு) ப

வருடங்ககளக் கடந்தது. தினமும் காக

யில் கண்ணகனக்

காணபவன்று காத்திருப்பது மாணிக்கண்ணனின் வழக்கம். கண்ணனும் அலுவ

கம் பசல்லும் வழியில்

மாணிக்கண்ணஷனாடு ஐந்து நிமிடங்களாகிலும் ஷபசாமல் பசன்றதில்க

இதுகூட நாளாந்த நகடகடன்களில் ஒன்று (கண்ணனுக்கு மட்டுமல் ஷவக

. மாணிக்கண்ணனுக்கும்).

ப் பழு மிகுந்த வாழ்பவனும் நீண்டதூர பஸ்

பிரயாணத்தின் இகடஷய, ஷதநீரருந்துவதற்கான நிறுத்தம். பயணப் புழுக்கத்தி

ிருந்து விடுபட்டு, பவளியிறங்கக்

காத்திருக்கும் குளிர்ந்த ஆக

மர நிழல்.

ஒருவகர மற்றவர் சந்திக்கும் தருணங்களில், இருவரும் என்ன

ஷபசிக்பகாள்கிறார்கள் என்பகத விட, இவ்வாறு பச

விடும்

ஷநரம், இருவருக்கும் புத்துணர்ச்சியூட்டுவதாய் அகமந்தது. ஒருவகரக் கண்டு மற்றவரில் ஏற்பட்ட மகிழ்ச்சிகய, இருவரும் காட்டத் தவறியதில்க

"எப்பிடி வாழ்க்கக?", "ஏதும் விஷசம் உண்டா?" என்பது ஷபான்ற, 'முன்நிக

'ப் படுத்திய ஷகள்விகஷளாடு ஆரம்பமாகும்

மாணிக்கண்ணனின் சம்பா

கணயில், "நன்று நன்று",

"வாழ்க்ககஷய விஷசசந்தாஷன" என்ற 'பபாதுப்பகட'ப் பதில்கஷளாடு கண்ணனும் இகணந்துபகாள்வான். சிரிப்பும், உற்சாகமுமற்ற ஷவபறதுவும் பின்னணியாயிராத ஆஷராக்கியமான உகரயாடல். கா

ம் காட்டாமல் கடந்து

ஷபாகும். ஆனால் இன்று, "வாழ்க்ககக்கு நான் பாரமா அல்

து எனக்கு

வாழ்க்கக பாரமாகிவிட்டதா என்பது புரியவில்க

" என்ற

கண்ணனின் ச உற்சாகமில்

ிப்புச் ஷசர்த்த பதி

ில்

ாவிட்டாலும், இயல்பாகஷவ மாணிக்கண்ணனிடம்

காணப்படும் சுறுசுறுப்பும், ஊக்கவுணர்வும் தன்கனத் பதாற்றிக் பகாள்ளக்கூடுபமன்ற எதிர்பார்ப்பு அவனுகடய மனதில் இருந்தது. அப்படிபயாரு தனித்துவம் வாய்ந்த குணாதிசயம் மாணிக்கண்ணனுகடயது. "தம்பி பகாஞ்ச நாளாய் உன்கன காணக் கிகடக்கவில்க

ஷய?

ஒரு நாள் உன்கனக் காணாவிட்டாலும், மாசக் கணக்கில் காணாததுஷபா

ிருக்கிறது. இன்றும் காணாமல் ஷபாயிருந்தால்,

உன் வடு ீ ஷதடி வந்திருப்ஷபன். என்ன நடந்தது உனக்கு? அகத முத

ில் பசால்"

கண்ணனின் சுகவனம் ீ காரணமாக, வழகமயாக நிகழும்

அவர்களுகடய சந்திப்பு சி

நாட்களாக நிகழாதது

இருவருக்கும் பபருங்குகறயாயிருந்தது. "பகாஞ்சம் உடம்புக்கு முடியல் ஷவக

யி

மாணிக்கண்ணா. அதுதான்

ிருந்து விடுப்பபடுத்து, ஓய்பவடுத்தன். உங்ககளக்

காணாதது, எனக்கும் விடியாதது ஷபா

த்தான் இருந்தது."

கண்ணனும் உண்கமகயத்தான் பசான்னான். "உன்கனப் பார்த்தால் சாதாரண வருத்தத்திற்குச் ஷசார்ந்துஷபான மாதிரித் பதரிய

. தம்பியின் முகம் ஏன்

அதிகமாய்த் பதாங்கியிருக்கு? மண்கடக்குள்ளிருப்பகத பவளியி

பகாட்டினால்தான் நல்

து. அப்படிஷய வச்சிருக்க,

நாற்றபமடுக்கும்." கண்ணனின் மஷனாநிக

கயச் சட்படன்று

புரிந்துபகாள்ளக்

கூடியவர் மாணிக்கண்ணன். அதற்ஷகற்றாற்ஷபால் சி

ாகிக்கக்

கூடிய பக்குவமும் பகாண்டவர். "எனக்கு ஏற்பட்டிருக்கும் வியாதிககளக் ஷகட்டதி

ிருந்து,

ஒருவித பயம் என்கனப் பிடிச்சுக் பகாண்டது. இந்த வயசில் இத்தகன ஷநாய், பநாடிகளா என்ற ஷகள்வி. மருந்து, மாத்திகரககளக்பகாண்டு சுகமாகிற வருத்தபமன்றாலும் பரவாயில்க

. வாழ்க்கக முழுதும் பகாண்டிழுக்க ஷவண்டிய

சுகம இது. ககடசியில் ஒரு நாள், அதுக்ஷக வாழ்க்கககயயும் இழக்க ஷவண்டிய நிக

. இந்த ஷநாபயல்

பிடிச்சுக்பகாண்டகத பதரிந்ததி

ாம் என்கனப்

ிருந்து, என்கன விட அதிகம்

மனசுகடஞ்சு ஷபானது அம்மாதான். அம்மா துன்பப் படுவதயும் காணச் சகிக்க

". தன்னுகடய ச

காரணிககளபயல்

ிப்புக்குக்

ாம் நியாயமாய்ச் பசால்

ி முடிக்கும்

ஷநாக்ஷகாடு, மூச்சுவிடாமல் பதாடர்ந்தான் கண்ணன்.

"எதிலும் திருப்தியில்க சாப்பிட ஏ

மாணிக்கண்ணா. இனி விரும்பினதச்

ாது. மருந்து மாத்திகரயில்

ாம வாழ ஏ

ாது.

இப்படிபயாரு வாழ்க்கக ஷதகவயா பசால்லுங்க. அதுவும் இந்த வயசி

என்னத்கதக் கண்டன்? வாழ்க்ககயில் அனுபவிக்க

இன்னும் ஆயிரம் விசயங்களிருக்கு. எனக்பகதும் ஆகிவிட்டால், என்கன நம்பியிருக்கிற அம்மாவின் நிக முடிய

. இந்த நிக

கய ஷயாசிக்கஷவ

யில் கல்யாணம் கட்டவில்க

பயன்ற

குகற ஷவறு. என்கனப்ஷபால் ஒரு வருத்தவாளிய க சந்கதயி

ியாணச்

எப்பிடி விற்க முடியும்? அது நியாயமும் இல்க

த்

தாஷன. எனக்கு வாழ்க்ககப்படப் ஷபாற பபண்ணுக்கு (அவள் யாஷரா, எவஷளா), இது ஷதகவயில் எதிர்கா

ாத சுகமதாஷன.

த்கத நிகனச்சால் பயமாயிருக்கு மாணிக்கண்ணா.

வாழ்க்கககய எதிர்பகாள்ளும் கதரியம் திடீபரன்று குகறஞ்சிட்டதாய் ஒரு அங்க ச

ாய்ப்பு. மனசி

சந்ஷதாசமில்

ாத

ிப்பு.”

தன் மனதில் இருந்தகதபயல்

ாம் பகாட்டித் தீர்த்தான்

கண்ணன் (அழுதுவிடுவான் ஷபா அனுபவசா

ியாக, நல்

ிருந்தது). மிகவும் ஷதர்ந்த

நண்பனாக அவன்

பசான்னதகனத்கதயும், ஒரு வார்த்கதகயயும் தவறவிடாமல் பசவிமடுத்தார் மாணிக்கண்ணன். அவருகடய முகத்தில், கண்ணன் பசான்னகதச் பசான்னபடி புரிந்துபகாண்டதற்கான அறிகுறி. ஒரு நல்

ாசானுக்குரிய பண்புடன் கண்ணகன

ஷநாக்கினார். "தம்பி, கவனமாய்க் ஷகள். வாழ்க்கக ஒரு விசித்திரமான வாத்தியார். முத

ில் ஷசாதகனகய எழுதச் பசால்

ி,

பிறகுதான் பாடத்கத கற்பிக்கும். திடீபரனக் கிகடச்ச தகவக உன்னுகடய மூகளயால் படிமுகறப்படுத்த

முடியல்

. வாழ்க்கக பதாடர்பான உனது எதிர்பார்ப்புககள,

ட்சியங்ககளயும் இஷதாட ஷபாட்டுக் குழப்பிச் சாம்பாராக்கி, உன்கன நிக விசயமில்க

குக

யச் பசய்திட்டுது. இது பபரிய

. எல்ஷ

ாருக்கும் வாறதுதான். ஷமகடயி

ஷபசிறதுக்கு முன்னா

வருகிற பயம் ஷபா

த்தான் இதுவும்.

எவ்வளவுதான் ஆயத்தமாகச் பசன்றாலும், வந்ஷத தீரும். உன்னுகடய நிக

கய நீ சரியாகப்

புரிஞ்சுபகாண்டாபயன்றால், இகத எப்படி பவற்றி பகாள்ளுறபதன்கிற ரகசியமும் புரிந்துவிடும். ஆனால் இதி

ிருந்து பவளிஷயறச் ச

ித்தால், உன்கன இந்த

வியாதிகள் காவுபகாள்ளப் ஷபாவது நிட்சயம்". தான் கூறுவகதபயல்

ாம், கண்ணன் கவனமாகக்

ஷகட்கிறானா என்பகதக் கவனித்துத் பதாடர்ந்தார் மாணிக்கண்ணன். "ச

ிப்பபன்பது, கண்ணுக்குத் பதரியாமல், நம்கம முன்ஷனற

விடாமல் கட்டிப் ஷபாட்டும் கயிறு. அகதத் திரிச்சுக் குடுப்பஷத நம்மட மனசுதான். எங்க பதாடங்கிஷனாஷமா, அங்ஷகஷய நிற்கஷவண்டியதுதான். முன்ஷனறிச் பசல்

முடியாது.

கதரியமும், நம்பிக்ககயும்தான் எங்ககள இந்தக் கட்டி

ிருந்து விடுவிக்கும். விடுபட்டு பவளிஷய

வந்துவிட்டால், பதாடர்ந்து ஷபாய்க்பகாண்டிருக்க ஷவண்டும். தரித்து நிற்கக் கூடாது". மாணிக்கண்ணன் கூறியபதல் அறிகவத் பதாடாம

ில்க

ாம் கண்ணனின் காதுவழி

"வாழ்க்கக என்பது பிறப்பிற்கும் இறப்பிற்குமான தூரம். அகத அளந்ஷதயாக ஷவண்டும். கடந்ஷதயாக ஷவண்டும். ஓய்பவடுக்கக் கா

மில்க

. ககளப்கபப் பார்த்தால் முடியாத

தூரமாகிவிடும். இது உனக்கும் பதரிஞ்ச விசயம்தான். நான் ஏகதயும் புதுசாகச் பசால்

வில்க

. இருந்தாலும் பசால்

ஷவண்டியது எனது

கடகம. பசால்லுறன் ஷகள். உன்னுகடய வாழ்க்ககயில் வருவபதல்

ாம் வரட்டுபமன்று வாழ்ந்து பார். மனதிலுள்ள

கதரியமும், நம்பிக்ககயும், உன் முன்னால் குவிந்திருக்கும் கஞ்சல்களபயல்

ாம் பறந்ஷதாடச் பசய்யும். பாகத பவளிப்படும்.

இது சத்தியம்." மாணிக்கண்ணனின் வார்த்கதகளில் மாயாஜா யிப்பதாய்த் ஷதான்றியது. மனதி

மிருந்தது. மனம்

ிருந்த பாரம் குகறந்ததாய்

உணர்ந்தான் கண்ணன். அவருகடய ஆற்றுப்படுத்தல், நீரற்றுக் காய்ந்து ஷபாயிருந்த தளிருக்கு மகழச்சாரல் ஷபா மருந்து, மாத்திகரகபளதுவும் ஷதகவயில்க ஷபசக் ஷகட்டுக்பகாண்டிருந்தாஷ ஷசரும் ஷபா

ிருந்தது.

, மாணிக்கண்ணன்

மனதில் கதரியம் வந்து

ிருந்தது.

"இப்படிஷய நான் ப

க்சர் பண்ணுவகதக் ஷகட்டுக்

பகாண்டிருந்தாபயன்றால், ஷநரத்துக்கு ஷவக ஷபாகமுடியாது. நீ முத வரும்பபாழுது, ஆறுத

ில் ஷவக

க்குப்

க்குப் ஷபா. மாக

ாய்க் ககதக்க

திரும்பி

ாம்." சிரித்துக்பகாண்ஷட

பசான்னார் மாணிக்கண்ணன். “அது சரிதான்.” ஆஷமாதித்தான் கண்ணன். அவகரப் பற்றியும் விசாரித்தறியாமல் ஷபாக மனம் வரவில்க "அது சரி, பவள்களயுஞ்பசாள்களயுமாய் பவளிக்கிட்டு, எங்க ஷபாற பயணம் இது?" என்று மாணிக்கண்ணனிடம் ஷகட்டான் "இரண்டு நாளாய் மனுசிக்கு ஷதாள்மூட்டுக்குள் தாங்கமுடியாத வ

ிபயன்று முகறப்பாடு. நானும் ஷநாபவண்கன பூசி நல்

பதய்ச்சுவிட்டன். ஆனால் வ

ி குகறஞ்சமாதிரி இல்க

ாத்

வாய்வுக் குணஷமா, ஏதும் அடிபட்டு கண்டிச்சுஷதா பதரிய பூச்சி சாமன் கடிச்சமாதிரியும் இல்க ஷதாள்மூட்டு வ

. இடதுபக்க

ிகயக் கவனியாமல் விடக்கூடாதுதாஷன?

அதுதான் ஒருதரம் அவகள கவத்தியசாக

க்குக் அகழத்துப்

ஷபாய்வருவபமன்று பவளிக்கிட்டன். கன நாளுக்குப் பிறகு மனுசிஷயாட பவளிய ஷபாய்வந்த மாதிரியும் இருக்கும்." உற்சாகத்துடன் கூறினார் மாணிக்கண்ணன். "டவுணுக்கு எப்பிடிப் ஷபாறியள்? என்னுகடய ஷமாட்டர் கசக்கி

ில் ஷபாவதாயிருந்தால் தருகிஷறன்?" உதவிக்கு

முன்வந்த கண்ணனிடம், "நமக்குத்தான் நம்மட ‘மிதிராசா மிதிவண்டி’ இருக்கஷவ இருக்கு. ஆகள ஏத்தியாச்சு, காட்டியாச்சு, வந்தாச்சு. ஒரு மிதியில் டவுண். அடுத்த மிதிக்கு வடு." ீ என்று நாசூக்காக மறுத்தார் மாணிக்கண்ணன். "அந்த ஷவக

முடியச் சந்கதக்குப் ஷபாகணும். என்னடா

ஷதகவயானபதல்

ாம் வட்டி ீ

விகளஷயக்க, இந்த மனுசன்

சந்கதக்குப் ஷபாகணும் என்கிறாபனன்று ஷயாசிக்காத தம்பி. சந்கதயில் ஒரு ககடத்துண்டு குத்தககக்கு வருதாம் அகத எடுப்பபமண்ட ஷயாசகனயில் ஷபாறன். இங்க வட்டி ீ விகளயிறதுகள இன்பனாருவரிடம் பகாடுத்து விற்கிறத விட, நாமஷள பகாண்டுஷபாய் வித்துக் காசாக்கினால் ஷபா

ாபம்

த் பதரியுது. இப்ப கிகடக்கிறத விட ஒன்றிரண்டு காசு

கூடக் கிகடத்தால், அகதச் ஷசமிக்க

ாஷம என்கிற

ஆகசதான். ஆகச யாகர விட்டது? மனுசிக்கு உடம்பு சுகமில்க

, நமக்கும் வயசு ஏறிக்பகாண்டு ஷபாகுது. ஏ

கா

பசமிப்பு உதவும்தாஷன? அப்பிடி

இல்

த்தி

ாவிட்டாலும், பிள்கள, குட்டிக்கு குடுக்க

வணாகப் ீ ஷபாறதில்க

ாக்

ாம். ஒன்றும்

." பதாடர்ந்தார் மாணிக்கண்ணன்.

"மககனயும் பின்ஷநரம் வரச் பசால்

ியிருக்கிறன். அவன்ர

குடும்பத்துக்குள்ளும் ஏஷதா சச்சரவாம். குடிக்கிறான்ஷபா மருமகள்காறி ஒஷர பு

ம்பல். என்ன, ஏபதன்று விசாரிக்க

ஷவணும். புத்தி பசால்

ஷவணும். எகதயும் முகளயிஷ

பிரிச்சுப் பார்த்திட்டால், பின்னுக்குப் பிரச்சகனயில்க

. ஷய

த்

தாஷன? நான் பசான்னால் அவன் ஷகட்பான்". என்ன ஏபதன்று விசாரித்தால் ஷபாதும், தான் பசய்தது பசய்யப்ஷபாவது எல்

ாவற்கறயும் ஒன்று விடாமல் கூறிமுடிப்பது

மாணிக்கண்ணனின் வழக்கம். "பதன்கனகளுக்குப் பசகள ஷபாடணும். அடுத்த காய்ச்சலுக்கு ஆயத்தமாக்கணும். அகவ நம்மகளக் கவனிப்பதுஷபா அவயகள நாமும் கவனிக்கஷவணாஷமா? அஷதாட, ஷமல் வளவுக்குள்ள ஷவ

ி சிகதஞ்சிருக்கு, திருத்தணும்.

எவ்வளஷவா ஷவக அட பசால்

பசய்து முடிக்கபவன்று காத்துக் கிடக்கு.

மறந்திற்றன். கத்தரிக்காய் காய்ச்சுக் கிடக்கு.

பகாஞ்சம் ஆய்ந்து கவக்கிறன் வரும்ஷபாது மறக்காமல் எடுத்துப் ஷபாயிரு தம்பி." பசால்

ி முடித்தார் மாணிக்கண்ணன்.

"சரி அண்ணா, ஷவக

முடிந்து திரும்பும்பபாழுது வருகிஷறன்."

என்று சிரித்துக்பகாண்ஷட, அவரிடமிருந்து விகடபபற்று, தனது பாகதயில் வி

கிச்

பசன்றான் கண்ணன். அலுவ

கம் ஷநாக்கிய பயணம் மீ ளத் பதாடங்கியது.

கண்ணனின் மஷனாநிக

யில் ஷசார்வகன்றிருந்ததாய்த்

ஷதான்றியது. ஆனாலும் மனதில் ஷதான்றும் ஷகள்விகளுக்குப் பஞ்சமிருக்கவில்க அக

வுமில்க

. சுய மனக்குழப்பத்தின் சாகய முழுதாய்

வதிஷயாரத்து ீ வாககமர விதானங்களின் இக இகடபவளிகளினூடு, காக

களில்

ாத

ச்சூரியன் கீ ற்றுக்களால்

கண்ணில் குற்றியது. விஷ்ணு வித்தியா

யத்திற்கு முன்னால்

வதியின் ீ குறுக்ஷக திடீபரனப் பாய்ந்ஷதாடிய பவள்கள நாய்க்கு, கண்ணனின் ஷமாட்டார் கசக்கி சாகும் விதியில்க

. நூ

ில் அடிபட்டுச்

ிகழயில் தப்பிப் பிகழத்து மறுககர

பசன்று, கண்ணகன முகறத்துப் பார்த்துக் குகரத்தது. (யாருகடய பிகழ? அவனுகடயதா? அந்த நாய், வதியின் ீ குறுக்ஷகயிருந்த பாதசாரிக் கடகவயில்தான் கடந்து பசன்றஷதா?). நடக்கவிருந்த விபத்துத் தவிர்க்கப் பட்டிருந்தாலும், பநஞ்சில் ஷதான்றிய படபடப்புக் குகறயவில்க

. பபருமூச்பசான்றால்

குகறக்க முற்பட்டான் கண்ணன். 'நல்

கா

ம்' யாருக்கிருக்கும்? அவனும்கூட அந்த

நாகயப்ஷபா அபத்தத்தி

த்தான். கவனமின்கமயால் ஏற்படவிருந்த ிருந்து தப்பிச் பசன்றுபகாண்டிருந்தான். யார்

பசய்த 'புண்ணியம்'? அவனது தாயின் முகம் நிகனவில் ஷதான்றியது. அவளது அன்கபயும், பாசத்கதயும் பபறுவதற்காக எகதயும் பசய்ய

ாம் ஷபா

ிருந்தது.

அவளுக்காக, அவஷனாடு வாழ்வில் கடந்துபகாண்டிருந்த, வரிகசகட்டிக்பகாண்டு வந்த தவறுககளபயல்

ாம் திருத்தித்

தணியஷவண்டுபமன்று ஷதான்றியது. " எனக்குக் கவக

களில்க

. வாழ்வில் வருவது எகதயும்

எதிர்பகாள்ளக்கூடிய கதரியமுண்டு. என்கனப் புரிந்துபகாண்டு, பக்கப இருவருமாய்க் கவக பிய்ச்சுப் ஷபாடுகிஷறாம்.

மாய் எனது மகனவி இருக்கிறாள். க் காரணிககள முகளயிஷ

ஷய

நான் யாரிடமும் கடன்படவில்க

பணம் மட்டுமல்

, எதற்குமில்க

. முடிந்த வகர உகழத்து,

அகதக்பகாண்டு வாழ்கிஷறாம். மகனுக்கும் பசய்யஷவண்டியபதல்

ாம் பசய்து, பகாடுக்க ஷவண்டியகதயும்

பகாடுத்தாகிவிட்டது. ஷம

திகத் ஷதகவஷயற்பட்டாலும்

பகாடுக்க முடிகிறது. பணத்துக்காக உடல்ந இழக்கவில்க

. ( இழந்த ந

பணத்கதபயல்

கன

கனத் திரும்பப் பபறச் ஷசர்த்த

ாம் இழக்கஷவண்டியிருக்கும்). யாருக்கும்

குகற கவத்ததாய் ஞாபகமில்க விரும்பியதுமில்க

. மற்றவரில் குகற காண

. என்னில் கண்ட குகறககளச்

உடனடியாகச் சரிபசய்ய முயற்சிக்கிஷறன். சுத்தமான காற்கறச் சுவாசிக்கிஷறன். நஞ்சற்ற உணகவ உண்கிஷறன். ஷதகவக்ஷகற்ற பயன்பாடு. அதற்ஷகற்ற வாழ்வு. அரசியல் ஷவண்டாம். ஆரூடமும் ஷவண்டாம். பிரச்சகனகளி

ிருந்து வி

கியிருப்பதும், வருபவற்கறத்

தீர்த்துத் தள்ளி கவப்பதும் மனதிற்கு நின்மதிகயயும், வாழ்க்ககயில் அகமதிகயயும் தருகிறது." மாணிக்கண்ணன் கூறியது ஞாபகத்தில் வந்தது. வரம்பற்ற நிகனவாற்றல் பகாண்ட மனதில் நடந்தகவ அகனத்தும் அகசஷபாடப்பட்டது. அலுவ முன்னா

க ஷவக

யில் நாட்டமின்றிக் கணினியின்

மர்ந்து அகதயும், இகதயும் பசாடுக்கியபடிஷய

அன்கறய நாளின் பபரும்பகுதி பயனற்றுக் கழிந்தது. (உயர் பதவி வகிப்பதில் இருக்கக்கூடிய அனுகூ

ம்?)

மாணிக்கண்ணனுக்கும், தனக்குமிகடஷய இருக்கக்கூடிய ஷவறுபாடுககளச் சீர்தூக்கிப் பார்க்க விகளந்தான் கண்ணன். மாணிக்கண்ணனிடம் இயல்பாகஷவ காணப்பட்ட தன்னம்பிக்ககயும், கிகடத்தகதக்பகாண்டு நல்வாழ்வியற்றும்

நன்நம்பிக்ககயும் அவகன, அவரி சிக்கல்ககள அகற்றித் பதாக ஷசர்க்கும் குணத்தி

ிருந்து ஷவறுபடுத்தியது.

க்காமல் அகதஷய ஷதடிச்

ிருந்து, சக

மும் மகற நிகராய்த்

பதரிந்தது. எதிர்கா கவக கா

ம் பற்றிய ஷதகவயற்ற சிந்தகனகளாலும், களாலும் இப்பபாழுதின் நிகழ்கா

த்கத மறந்து, இரு

மும் இறந்து ஷபாய்க்பகாண்டிருக்கும் பரிணாமும்

பதளிவாய் பவளிப்பட்டதும் (உள்ளங்கக பநல் ஷபா

என்பார்கஷள, அதுஷபா

ிக்கனி

தன்னில் ஏற்படஷவண்டிய மாற்றத்தின் பாகத பதன்படுவதான ஷதாற்றம், கண்ணனின் மனதில் புதியபதாரு உத்ஷவகத்கத ஏற்படுத்தாம மாக

ில்க

மணி ஐந்கதத் பதாட்டது. விகரயம்

பசய்யப்பட்டிருந்தாலும், பயனற்றபதன்று கழித்துவிடமுடியாத நாளின் பபரும்பாகத்கதக் கடத்தியாகிற்று. வடு ீ திரும்புவதற்கான ஷவகள. வழியில் மாணிக்கண்ணகனக் கண்டு பசல்

ஷவண்டுபமன்பது ஞாபகத்தி

ிருந்தது. மாக

ஷநரத்தில் அவகரச் சந்திப்பது வழக்கத்திற்குப் புறம்பான பசயப

ன்றாலும்,

பற்றியும், சுகந

கவத்தியசாக

க்குச் பசன்று வந்தது

ன்ககளயும் விசாரித்தறிந்து பகாள்வதற்காக,

மாணிக்கண்ணகனச் சந்தித்துச் பசல்வபதன்று முடிபவடுத்தான். அது தவிர, அவருடன் ஓரிரு வார்த்கதகள் ஷபசுவஷதாடு இன்கறய நாளிற்கான குழப்பங்ககளயும், ச

ிப்கபயும் மூடிக் கட்டிவிடவும் நிகனத்தான். அன்கறய

நாளின் தாக்கம் ககளப்பாய் அவன் உடக ஷபார்த்திருந்தது. வடுபசன்றதும் ீ சில்ப

ப்

ன்ற நீகர அள்ளித்

தக

யில் வார்த்தால் நன்றாயிருக்கும்ஷபால் ஷதான்றியது.

விஷ்ணு வித்தியா

யத்திற்கு முன்னால், அஷத பவள்கள நாய்

ஷவபறாரு நாயுடன் மிகவும் மும்முரமாகச் சண்கடயிட்டுக் பகாண்டிருந்தது. ஏன், எதற்பகன்று அவனுகடய அறிவுக்பகட்டவில்க அது வந்திருக்க

. இதனுகடய ஆட்சி நி

ாம் அல்

நாய்க்கான ஷபாட்டியி

ப் பகுதிக்குள்

து இரண்டும் ஷவபறாரு பபட்கட

ிருக்க

ாம்.

எது எப்பிடியிருப்பினும், அருகில் ஷவபறந்த நாய்களும், குறிப்பாக பபட்கட நாபயதுவும் கண்ணில் படவில்க

கடந்துஷபாய்க் பகாண்டிருந்த அவகனயும் அந்த பவள்கள நாய் கண்டுபகாள்ளவில்க

மாணிக்கண்ணன் வட்கட ீ பநருங்குவதற்குச் சற்று முன்னா

ிருந்த ககடபயான்றில், அவரின் மகனவிக்குக்

பகாடுப்பதற்காக 'பநஸ்டஷமால்ற்' பபட்டிபயான்கற வாங்கிக் பகாண்டான் கண்ணன். ‘ஏன் தம்பி உனக்கிந்தச் சிரமம். சும்மா கக, கால் ஷநாவுக்பகல்

ாம் மனுசர் சாகிறதில்க

சம்பிரதாயபமல்

. இந்தப் பகட்டு,

ாம் நமக்கு ஷதகவஷய இல்க

. இருந்தாலும்,

இது மனதிற்கு மகிழ்ச்சிகயத் தருது.’ என்று மாணிக்கண்ணன் அவனிடம் பசால்

ப்ஷபாவகதக்

கற்பகனபசய்யக் கூடியதாயிருந்தது. தூரத்தில் மாணிக்கண்ணன் வடு. ீ வட்டு ீ வாச

ில் வழகமக்கு மாறான சனப் புழக்கம்.

அஷனகம் ஷபர் கூடிக்கூடிச் சிறு கூட்டங்களாய் நின்று ஷபசிக்பகாண்டிருந்தார்கள். அருஷக பசன்றஷபாது, வாச

ில் கட்டப்பட்டிருந்த பவள்களக்

பகாடியும், ஷதாரணமும் ஷசாகச் பசய்தி பசான்னது.

நிகழ்ந்ஷதறிவிட்ட தவிர்க்கமுடியா நிகழ்வு, அப்பட்டமாய்த் பதரிந்தது. 'அடடா' என்று மனதும் அடித்துக் பகாண்டது. சுகவனமுற்றிருந்த, ீ மாணிக்கண்ணனின் மகனவியின் ஷதாற்றம் கண்முன் நிழ

ாட, தூண்டுத

ின்றிய இச்கசயற்ற

பதறிவிகனயாய், கண்ணனின் ஷமாட்டார் கசக்கில் மாணிக்கண்ணன் வட்டு ீ வாச

ில் ஷவகம் ஷதய்ந்து நின்றது

வாசல் ஷவப்கப மரத்தின் கீ ழ் ஷமாட்டார் கசக்கிக நிறுத்திவிட்டுக் கனத்துப் ஷபான இதயத்துடன், மாணிக்கண்ணன் வட்டு ீ வளவினுள் பசன்றான் கண்ணன். பகாண்டுவந்த 'பநஸ்டஷமால்ற்' பபட்டிகய ஷமாட்டார் கசக்கி

ிஷ

ஷய விட்டுச் பசல்

ஷவண்டிய கட்டாயம்.

வட்டு ீ முற்றத்தில் 'படன்ட்' ஷபாடப்பட்டு, அதன் கீ ஷழ வாடககக்கு எடுக்கப்பட்ட பிளாஸ்டிக் கதிகரகள் அடுக்கப் பட்டிருந்தன. மனதில் படபடப்பு. ‘மாணிக்கண்ணகன எப்படி எதிர்பகாள்ளப் ஷபாகிஷறன்’ என்ற ஏக்கம் அவனுக்கு. "அவகரக் கண்டதும் எப்படியான ஆறுதல் வார்த்கதககள என்னால் பசால்

முடியும்?

அவருகடய வார்த்கதகளில் ஆறுதல் ஷதடும் என்னால், அவருக்ஷக ஆறுதல் பசால்வபதன்பது சிறுபிள்களத் தனமல்

வா?

என்கனக் கண்டதும் என்ன பசய்வார்? என்ன பசால்வார்? கட்டியகணத்துக் கதறியழுவாரா? கதரியமாக நின்று சமாளிப்பாரா?

என்ன பசய்வார்? ஒரு மனிதன் எவ்வளவுதான் அனுபவமும் அறிவும் பபற்றிருந்தாலும், தனது வாழ்க்ககத் துகணகய இழப்பபதன்பது தாங்க முடியாததல்

வா?

மாணிக்கண்ணனின் மகனவி இறந்துஷபானபதன்பது, எனக்கு எந்த விதத்திலும் பாதிப்கப ஏற்படுத்தும் பசய

ில்க

. ஆனால்

அதனால், மாணிக்கண்ணனில் ஏற்படப் ஷபாகும் மாற்றமும், அவர் அகடயக் கூடிய கவக

யும் என்கன மிகவும்

பாதிப்பகடயச் பசய்யக்கூடியஷத. அவரது கவக முகத்கதக் காணச் சகிப்ஷபஷனா பதரியவில்க

யான . இனி

எப்பபாழுது அவர் முகத்தில் மீ ண்டும் அந்த உற்சாகத்கதக் காண

ாம்?"

இவ்வாறான ஷகள்விகளின் எண்ணச் சுகம கண்ணனின் மனதில் பாரித்தது. எல்

ாவற்றிற்கும் ஷம

ாக, மாணிக்கண்ணனிற்கு ஆறுதல்

பசால்வதற்கு அவனிடம் வார்த்கதகள் எதுவும் இல்க

பயன்பது, அவகன ஷமலும் அக

க்கழித்தது.

பபருமூச்பசான்கற உள்ளிழுத்தபடி, வருவகத எதிர்பகாள்பவனாய், பிஷரதம் கவக்கப்பட்டிருந்த வட்டினுள் ீ கா

டி கவத்தான் கண்ணன்.

"தம்பீஈஈஈ... என்கன ஏமாத்திட்டுப் ஷபாயிட்டாரடா உன்ர அண்ணன்ன்ன்ன்....." என்ற மாணிக்கண்ணனின் மகனவியின் ஒப்பாரிக் கதறல் பநஞ்சில் சம்மட்டியாய் இறங்க, முளங்கால்கள் நிற்கப் ப

ம் ஷசர்க்காத் திடமற்ற கூழ்மப்

பதார்த்தமாகியது. ஹா

ின் நடுஷவ, அழகான சவப்பபட்டிக்குள், மிகவும்

அகமதியாகத் தூங்குவதுஷபால், இறந்துஷபாயிருந்தார்

100

மாணிக்கண்ணன். பின்னிகணப்பு: கண்ணனின் நாட்குறிப்பில் இன்கறய நாளுக்கான பக்கத்திைிருந்து.......

சாதாரண நாபளான்றாகஷவ ஆரம்பமானது. சுபாவத்கதச் சூழ்ந்து கவிந்திருந்த ச

ிப்பும், உகளச்சலும்

தவிர ஷவபறந்த முன்னறிவித்தலுமற்ற திடீர் அசாதாரணங்கபளகதயும் பிரசவிக்காத இயல்புடன் கடந்துபகாண்டிருந்தது. பமய்கமக்கும், நம்பிக்ககக்குமிகடயி

ிருந்த நுண்ணிகழத்

பதாடர்கப அறிவிக்கும் கணத்தில், சிந்தகனக்பகட்டாத ஆழ்மன மூக

யில் பநருடல் தந்தபதாரு நிகழ்வு!

ஷநர்ந்தது விஷசசமானஷதா, இயல்பு கடந்தஷதாவல்

எவருக்கும், எப்பபாழுதும் மிகச் சாதாரணமாகஷவ ஷநரக்கூடியதுதான். "இறப்பு! அது மனிதனுக்குக் கிகடத்தற்கரிய வரப்பிரசாதம்" (அரிஸ்ஷடாட்டல்). இன்று, எனது நண்பருக்கு அது (அகா

த்தில்) கிகடத்தது.

பிறக்கின்ற எவரும் இறந்துஷபாவது இயற்கக. ஆனால், மாணிக்கண்ணன் இறந்துஷபானது எதிர்பாராதது. அவருக்கு நாற்பத்திகயந்ஷதா, என்னஷவா வயதிருக்க பதரியவில்க ஷதான்றவில்க

ாம். சரியாகத்

. வயதிற்கும், சாவிற்கும் பதாடர்பிருப்பதாகத் .

இருப்பினும், அத்தகன வருடங்களாக, இன்று காக

வகர

சுகமாக இயங்கி, அவகர இயக்கிக்பகாண்டிருந்த மாணிக்கண்ணனின் இருதயம், பசால்

ாமற்பகாள்ளாமல் தனது

101

பதாழிற்பாட்கட நிறுத்திக்பகாண்டது. "இறப்பு! அதிஸ்டமா, துரதிஸ்டமா? இகதப் புரிந்துபகாள்ளும்ஷபாது உயிருடனிருப்ஷபனா?" (நான்). காக

யில், மிகக ஆஷராக்கியத்துடன் அவகரக் கண்ஷடன்.

மாக

யில், நாமிருவரும் மீ ண்டும் சந்தித்துக் பகாள்வதாகவும்

திட்டமிட்டிருந்ஷதாம். அதுஷவா, நம்பிக்ககக்கும் அபரிமித நம்பிக்ககக்குமிகடயில் நிர்ணயிக்கப்பட்ட பநாண்டித்திட்டம். எப்பபாழுதும், எகதயாகிலும் பசய்துபகாண்ஷடயிருப்பார். அவர் சும்மாவிருந்தகத யாரும் கண்டிருக்க வாய்ப்பில்க

. 'இரவு

ஷவகள தவிர்ந்து ஷவறு எந்தப் பபாழுதிலும் தூங்கி அறிந்ததில்க

' என்று அவர் பசான்னகத யாரும்

நம்பியிருக்கமாட்டார்கள். 'ஷநரம் முடிவற்றது. எகதயும் பசய்யப் ஷபாதுமான அளவிற்கு அது எம்மிடமுள்ளது' என்று பசான்னதாக ஞாபகம். இறந்து ஷபாயிராவிட்டால், திட்டமிட்டபடி எல்

ாவற்கறயும்

பசய்து முடித்திருப்பார். காக

யில், மகனவிக்கு உடல் நிக

கவத்தியசாக

சுகமில்க

க்கு அகழத்துச்பசன்றார்.

வடு ீ திரும்பி வருவதற்கு உயிருடன் இல்க உயிரற்ற உடக மாக

பயன்று,

. அவரது

, வடுபகாண்டு ீ ஷசர்த்தது அவரது மகனவி.

யில், மாணிக்கண்ணனுக்கு இறுதி அஞ்ச

பசலுத்தஷவண்டிய அசந்தர்ப்ப நிக

ி

"ஏய், புரியாதவிடத்து முரண்பாடுகளின் குழப்பஷம வாழ்க்கக" என்று எதிர்பாராத தருணத்தில் யதார்த்தம் நம் கன்னத்தில் அகறகிறது.

102

நகடமுகற அனுபவம் நமது பநற்றிப்பபாட்டில் பதாட்டுச்பசால்லும் கணம்வகரயில், நாம் பசய்வகதபயல்

ாம்

பசய்துபகாண்டுதானிருக்கிஷறாம். பசய்துமுடிப்ஷபாபமன்ற நம்பிக்ககயுடனுமிருக்கிஷறாம். அதீத அல்

து குருட்டு நம்பிக்கக, இரண்டில் இது எது?

கடந்துஷபாய்க்பகாண்டிருக்கும் கணங்களில், எங்ஷகா, எதுபவல்

ாஷமா நடந்துபகாண்டுதானிருக்கிறது.

எத்தகன ஷபர் இறந்து ஷபாகிறார்கள். எத்தகனஷயா ஷபர் பிறந்தும் ஷபாகிறார்கள். இவற்றில் பதரிந்தது சி

து. ப

து

பதரியாதது. இருந்தும், சுய நம்பிக்ககயில் மாற்றஷமதுமில்க

வாழ்க்கக எந்தவித தங்குதலுமின்றி நடத்தப்படுகிறது. ககடசி முடி களரும்வகர, உதிர்ந்து பகாண்டிருந்தகதப்பற்றி யாரும் கவக

ப்படவில்க

அறுதிக்கணத்தில், "வகட ஷபாச்ஷச" என்ற ஏக்கமும் ஒழிந்துவிடவில்க அப்பபாழுதி

ாவது, இழிந்ததாயினும் அண்கமயானது பற்றிய

புறவாய்கம வாழாத, பசயல்திற மனப்பான்கமயுடன், உள்ளதன் கண் ஆர்வமான யதார்த்தப் பார்கவ கிகடத்தஷதபயன்ற மனநிகறவு தருகின்ற உணர்வாகிலும் மிஞ்சுமா? பதாக்கி நிற்கும் ஷகள்வியுமுண்டு. இனி என்ன? உணர்ந்த வாழ்வா அல்

து மறந்து வாழ்வா?

சண்முகைிங்கம் ராெீஷன்

103