Km 66

‫‪www.childrenfirstnow.com‬‬ ‫ﺷﻤﺎره ‪٦٦‬‬

‫ﺳﺮدﺑﻴﺮ‪ :‬اﻣﻴﺮ ﺗﻮآﻠﻰ‬

‫ﺑﺎﻳﺪ ﻧﺠﺎﺗﺸﺎن دهﻴﻢ!‬ ‫ﻣــﺎﺷــﻴــﻦ ﺟــﻨــﺎﻳــﺖ ﺟــﻤــﻬــﻮرى‬ ‫اﺳﻼﻣﻰ ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﺷﺘﺎب ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳـﺖ‪ .‬در‬ ‫ﻃﻰ ﭼﻨﺪ روز اﺧﻴﺮ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﻧـﻔـﺮ در ﻧـﻘـﺎط‬ ‫ﻣﺨﺘﻠﻒ اﻳﺮان اﻋﺪام ﺷـﺪﻧـﺪ و در هـﻔـﺘـﻪ‬ ‫هﺎى ﻗﺒﻞ ﺣﻜﻢ اﻋﺪام ﺣﺪاﻗﻞ ﭼﻬﺎر ﻧﻮﺟﻮان‬ ‫ﻗﻄﻌﻰ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫رژﻳﻢ اﺳﻼﻣﻰ رﺳﻤﺎ اﻋﻼم آـﺮدﻩ‬ ‫اﺳﺖ آﻪ در ﻃﻰ ﻣﺎﻩ ﺟﺎرى ﺣـﻜـﻢ اﻋـﺪام‬ ‫ﺁﻧﻬﺎ را اﺟﺮا ﻣﻴﻜﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻧﻮﺟﻮاﻧﺎن ﺳﺎﻟﻬـﺎ را‬ ‫در زﻧﺪاﻧﻬﺎى ﻣﺨﻮف ﺑﺴﺮ ﺑـﺮدﻧـﺪ‪ .‬ﻳـﻜـﻰ از‬ ‫اﻳﻦ ﻧﻮﺟﻮاﻧﺎن ﺻﻼح ﺗـﺎﺳـﻪ ﻧـﺎم دارد آـﻪ‬ ‫ﻣﺘﻮﻟﺪ ‪ ١٣٦٩‬اﺳﺖ و از ﭘﺎﻧﺰدﻩ ﺳﺎﻟﮕـﻰ در‬ ‫زﻧﺪان ﺑﻮدﻩ او را ﭼﻨﺪ روز ﻗﺒﻞ زﻣـﺎﻧـﻰ آـﻪ‬ ‫‪ ١٨‬ﺳﺎﻟﻪ ﺷﺪ ﺑﻪ ﺑﻨﺪ اﺟﺮاى ﺣﻜـﻢ اﻋـﺪام‬ ‫در زﻧﺪان ﺳـﻨـﻨـﺪج ﻣـﻨـﺘـﻘـﻞ آـﺮدﻩ اﻧـﺪ‪.‬‬ ‫ﻧﻮﺟﻮاﻧﺎن دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﻧﺎﻣﻬﺎى ﺑﻬﻨﻮد ﺷﺠﺎﻋـﻰ‪،‬‬ ‫ﻣﺤﻤﺪ ﻓﺪاﻳﻰ‪ ،‬ﺳﻌﻴﺪ ﺟﺰى‪ ،‬ﺑﻬﻨﺎم زارع و‬

‫ﻗﺼﻪ هﺎی ﻣﻦ و ﻓﺮزﻧﺪم‬

‫اﻣﺮوز ﭘﺴﺮم در ﺣـﺎﻟـﯽ‬ ‫آﻪ ﺷﻠﻮارش ﺧﺎآـﯽ ﺷـﺪﻩ ﺑـﻮد‬ ‫وﺑﺮ ﻋﻜﺲ هﻤﻴﺸﻪ آﻪ ﺧﺴﺘﻪ از‬ ‫ﻣﺪرﺳﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺑـﺮﻣـﯽ ﮔﺸـﺖ‬ ‫ﺧﻮﺷـﺤـﺎل وﺧـﻨـﺪان ﺑـﻪ ﺧـﺎﻧـﻪ‬ ‫ﺑﺮﮔﺸﺖ ﻋﻠﺖ ﺧﻮﺷـﺤـﺎﻟـﯽ اش‬ ‫وﻋﻠﺖ ﺧﺎآﯽ ﺑﻮدن ﺷـﻠـﻮارش را‬ ‫ﭘﺮﺳﻴﺪم‬ ‫ﭘﺴﺮم ﮔﻔﺖ‪ :‬اﻣﺮوز ﺣﺴﺎب ﺧـﺎﻧـﻢ‬ ‫ﻣﻌﻠﻢ ﻗﺮان را رﺳﻴﺪم‬ ‫ازش ﭘﺮﺳﻴﺪم آﻪ ﭼـﻪ اﺗـﻔـﺎﻗـﯽ‬ ‫اﻓﺘﺎدﻩ اﺳﺖ؟‬ ‫ﭘﺴﺮم ﮔﻔﺖ‪:‬اﻣﺮوز در آﻼس ﻗﺮان‬ ‫ﺧﺎﻧﻢ ﻣـﻌـﻠـﻢ در ﻣـﻮرد اﻣـﺎﻣـﺎن‬ ‫ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽ آﺮد ﺗﺎ اﯾﻨﻜﻪ رﺳـﻴـﺪ‬ ‫ﺑﻪ اﻣﺎم دوازدهﻢ آﻪ ‪ ١٤٠٠‬اﺳﺖ‬ ‫آﻪ از ﻧﻈـﺮ ﻣـﺮدم ﻏـﺎﯾـﺐ ﺷـﺪﻩ‬ ‫وهﻤﻪ ﻣﺎ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﻬﺎ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺁﻣـﺪن‬ ‫او هﺴﺘﻴﻢ وﻣﻦ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻢ ﻣـﻌـﻠـﻢ‬ ‫ﮔﻔﺘﻢ آﻪ ﺁدم ﺧﻴﻠﯽ ﺧﻴﻠﯽ ﻋـﻤـﺮ‬ ‫آﻨﺪ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻴﺸـﺘـﺮ ار‪١٠٠‬ﺗـﺎ‬ ‫‪ ١٢٠‬ﺳﺎل ﻋﻤﺮ آـﻨـﺪ و ﻣـﻦ در‬ ‫اﯾﻨﺘﺮﻧﺖ ﺧﻮاﻧﺪﻩ ام آـﻪ ﺑـﺎﻻﺗـﺮﯾـﻦ‬ ‫رآﻮرد ﻋﻤﺮ ﻣﺮﺑـﻮط ﺑـﻪ ﯾـﻚ آـﺮد‬ ‫ژاﭘﻨﯽ ﺑﻮدﻩ آﻪ ‪ ١٣٠‬ﺳـﺎل ﻋـﻤـﺮ‬ ‫آﺮدﻩ اﺳﺖ ودر‬ ‫اداﻣﻪ ﺻﻔﺤﻪ ‪٣‬‬

‫اﺑﻮﻣﺴﻠﻢ ﺳﻬﺮاﺑﻰ هﺴﺘﻨﺪ آﻪ هـﻤـﮕـﻰ در‬ ‫ﺳﻨﻴﻦ ‪ ١٨‬ﺗﺎ ‪ ٢١‬ﺳﺎل ﻗـﺮار دارﻧـﺪ‪ .‬هـﻤـﮕـﻰ‬ ‫ﺳﺮﻧﻮﺷﺘﻰ ﻣﺸﺎﺑﻪ دارﻧﺪ و هﻤﮕﻰ ﻗﺮﺑﺎﻧـﻴـﺎن‬ ‫اﻳﻦ ﺟﻬﻨﻤﻰ اﻧﺪ آﻪ رژﻳﻢ اﺳﻼﻣﻰ ﺑﺮﭘﺎ آـﺮدﻩ‬ ‫اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ اﻳﻦ وﺣﺸﻴﮕـﺮى هـﺎ ﭘـﺎﻳـﺎن‬ ‫دهﻴـﻢ‪ ،‬ﺑـﺎﻳـﺪ ﺻـﺪاى اﻋـﺘـﺮاض ﻣـﺎ ﺣـﺘـﻰ‬ ‫ﮔﻮﺷﻬﺎى ﻧﺎﺷﻨﻮا را هﻢ ﺑﺎز آﻨﺪ‪ ،‬ﻧـﺒـﺎﻳـﺪ اﻳـﻦ‬ ‫ﺟﻮاﻧﺎن را از ﻣﺎ ﺑﮕـﻴـﺮﻧـﺪ‪ ،‬ﺣـﻖ ﻧـﺪارﻧـﺪ اﻳـﻦ‬ ‫ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺷﻮم و ﺷﺮم ﺁور را ﺑﻪ ﻣﺎ ﺗﺤﻤﻴـﻞ‬ ‫آﻨﻨﺪ‪ .‬ﺑﺎﻳﺪ دﻳﻮارهﺎى ﺷﻬﺮ را ﺑـﺎ اﺳـﻢ اﻳـﻦ‬ ‫ﻋﺰﻳﺰان ﭘﺮ آﻨﻴﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﺑـﻪ هـﺮ ﺷـﻜـﻠـﻰ آـﻪ‬ ‫ﻣﻴﺘﻮاﻧﻴﻢ ﺟﻠﻮى اﻋﺪام ﺁﻧﻬـﺎ را ﺑـﮕـﻴـﺮﻳـﻢ‪ .‬ﻣـﺎ‬ ‫ﻣﻴﺘﻮاﻧﻴﻢ‪ .‬اﻳﻦ اوﺑﺎﺷﺎن اﻗﻠـﻴـﺖ ﻧـﺎﭼـﻴـﺰى در‬ ‫ﺟﺎﻣﻌﻪ هﺴﺘﻨﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﺗﺠﻤﻌﺎﺗﻤﺎن در ﺟـﻠـﻮى‬ ‫زﻧﺪاﻧﻬﺎ ﺧﻮاهﺎن ﺁزادى ﻓﻮرى هﻤﻪ اﻳﻦ ﻋﺰﻳﺰان‬ ‫ﺷﻮﻳﻢ‪ .‬اﻳﻦ وﻇﻴﻔﻪ ﻣﺎﺳﺖ‪.‬‬

‫ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧﻰ ﺑﺮاى ﺗﻐﻴﻴﺮ‬

‫اﻣﻴﺮ ﺗﻮآﻠﻰ‬ ‫از ﭼﻨﺪ روز دﻳﮕﺮ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ هﺎى ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧﻰ ﻧـﻬـﺎد‬ ‫”آﻮدآﺎن ﻣﻘﺪﻣﻨﺪ“ ﺑﺮ روى آﺎﻧﺎل ﺟﺪﻳﺪ ﺁﻏﺎز ﻣـﻴـﺸـﻮد‪.‬‬ ‫اﻳﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ هﺎ ﻣﻨﻈﻤﺎ هﺮ هﻔﺘﻪ در روزهﺎى دوﺷﻨﺒﻪ و‬ ‫ﺳﻪ ﺷﻨﺒﻪ ﭘﺨﺶ و ﺗﻜﺮار ﻣﻴﮕـﺮدد‪ .‬ﺟـﻨـﺒـﺶ دﻓـﺎع از‬ ‫ﺣﻘﻮق آﻮدك ﺑﺮاى اوﻟﻴﻦ ﺑﺎر در ﺗﺎرﻳﺨﻰ آﻪ ﻣـﻦ ﺑـﻴـﺎد‬ ‫دارم ﺻﺎﺣﺐ ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧﻰ ﻣﻴﺸﻮد آـﻪ ﺑـﺪون ﺗـﺨـﻔـﻴـﻒ‪،‬‬ ‫ﺑﺪون ﻣﻼﺣﻈﻪ و ﺑﺪون هﻴﭻ ﻣﺼـﻠـﺤـﺖ ﺳـﻴـﺎﺳـﻰ و‬ ‫اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ از آﻮدك ﻣﻴﮕﻮﻳﺪ و ﺧﻮاهﺎن ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺟﺎﻣـﻌـﻪ‬ ‫اى اﺳﺖ آﻪ زﻧﺪﮔﻰ اﻧﺴﺎﻧﻰ آﻮدك ﻣﻌـﻴـﺎر اﻧﺴـﺎﻧـﻰ‬ ‫ﺑﻮدن ﺁن ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﺟﻨﺒﺶ دﻓﺎع از ﺣﻘﻮق آﻮدك در اﻳﺮان ﺑﺴـﻴـﺎر‬ ‫ﮔﺴﺘﺮدﻩ‪ ،‬رادﻳﻜﺎل و ﻋﻤﻴﻖ اﺳﺖ‪ ،‬اﻳﻦ ﺗـﻠـﻮﻳـﺰﻳـﻮن ﺑـﻪ‬ ‫هﻤﻪ ﻓﻌﺎﻟﻴﻦ اﻳﻦ ﺟﻨﺒﺶ ﺗﻌﻠﻖ دارد‪ ،‬ﻧـﻬـﺎد ”آـﻮدآـﺎن‬ ‫ﻣﻘﺪﻣﻨﺪ“ ﺧﻮﺷﺒﺨﺖ اﺳﺘﻜﻪ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻪ در اﻳـﻦ ﺳـﻄـﺢ‬ ‫ﭼﺘﺮى را ﻓﺮاهﻢ آﻨﺪ ﺗﺎ هﻤﺼﺪا دﻧـﻴـﺎى ﻏـﻴـﺮاﻧﺴـﺎﻧـﻰ‬ ‫آﻮدآﺎن را ﺗﻐﻴﻴﺮ دهﻴﻢ‪ .‬اﻣﺮوز ﻣﺎ ﺑﺎ ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن ”آـﻮدآـﺎن‬ ‫ﻣﻘﺪﻣﻨﺪ“ ﺑﻪ هﻢ ﮔﺮﻩ ﻣﻴﺨﻮرﻳﻢ و اﻳـﻦ ﺁن ﺁﻏـﺎز ﺷـﻮر‬ ‫اﻧﮕﻴﺰ ﺳﺎﺧﺘﻦ دﻧﻴﺎﻳﻰ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ ﻓﺮﺻـﺖ را‬ ‫درﻳﺎﺑﻴﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﺣﻮل ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن ” آﻮدآﺎن ﻣﻘﺪﻣﻨﺪ“ ﻣﺘﺸﻜﻞ‬ ‫ﺷﻮﻳﻢ و ﺣﺮﻓﻬﺎﻳﻤﺎن را‪ ،‬ﺷﻌﺎرهﺎﻳﻤﺎن را و ﻣﺒﺎرزﻩ ﻣـﺎن‬ ‫را ﺑﺮ ﻋﻠﻴﻪ اﻳﻦ اوﺑﺎﺷﺎﻧﻰ آﻪ ﺳﻴﺎهﻰ را ﺑـﺮ زﻧـﺪﮔـﻰ‬ ‫آﺸﺎﻧﺪﻩ اﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺘﺤﺪ آﻨﻴﻢ‪.‬‬ ‫ﻧﻬﺎد ” آﻮدآﺎن ﻣﻘﺪﻣﻨﺪ“ ﺳﺎﻟﻬﺎﺳـﺖ آـﻪ ﺑـﺮ‬ ‫ﻋﻠﻴﻪ وﺿﻌﻴﺖ ﻧﺎﺑﺴﺎﻣﺎن آﻮدآﺎن ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻣﻴـﻜـﻨـﺪ‪ .‬اﻳـﻦ‬ ‫ﻧﻬﺎد هﻴﭽﮕﺎﻩ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻓﺮهﻨﮓ ﺧﻮدى‪ ،‬ﻣﺬهﺐ و اﻓﻜﺎر‬ ‫اداﻣﻪ ﺻﻔﺤﻪ ‪٢‬‬

‫ﺗﻴﺮ ‪ ،١٣٨٧‬ژوﻳﻪ ‪٢٠٠٨‬‬

‫ﺧﺎﻧﻪ ﻣﻦ آﺠﺎﺳﺖ؟‬ ‫ﻓﺎﻃﻤﻪ آﻠﻮاﻧﻰ‬ ‫ﺳﺎل ‪ ٥٩‬ﺑﻮد دو ﺳﺎل از اﻧﻘـﻼب‬ ‫ﻣــﻴــﮕــﺬﺷــﺖ اﻣــﺎ ﻣــﺮدم هــﻤــﭽــﻨــﺎن در‬ ‫ﺷﺮاﻳﻄﻰ ﺑﺪﺗﺮ از ﻗﺒﻞ ﺑﺴﺮ ﻣـﻰ ﺑـﺮدﻧـﺪ‪.‬‬ ‫ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻼ در ﻳﻚ ﺑﻼﺗﻜﻠـﻴـﻔـﻰ و در ﻳـﻚ‬ ‫آﺸــﺎآــﺶ ﻗــﺮار داﺷــﺖ‪ .‬از ﻳــﻚ ﻃــﺮف‬ ‫ﻣﺮدﻣﻰ آﻪ زﻧﺪﮔﻰ ﺑـﻬـﺘـﺮى را ﺑـﻌـﺪ از‬ ‫اﻧﻘﻼب اﻧﺘﻈﺎر ﻣﻴﻜﺸﻴﺪﻧﺪ هﺮ روز ﻓﻘـﻴـﺮﺗـﺮ‬ ‫ﻣﻴﺸـﺪﻧـﺪ و از ﻃـﺮف دﻳـﮕـﺮ ﺟـﺮﻳـﺎﻧـﺎت‬ ‫اﺳﻼﻣﻰ ﺑﻪ ﺳﺮآﺮدﮔﻰ ﺧﻤـﻴـﻨـﻰ ﺑـﺮاى‬ ‫ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻗﺪرت و ﺗـﺜـﺒـﻴـﺖ ﺧـﻮد از هـﻴـﭻ‬ ‫ﺟﻨﺎﻳﺘﻰ ﺑﺮ ﻋﻠﻴﻪ ﺟﻮاﻧﺎن ﻣﻌﺘـﺮض و زﻧـﺎن‬ ‫آﻮﺗﺎهﻰ ﻧﻤﻴﻜﺮد و ﺳـﺮآـﻮﺑـﻬـﺎ هـﺮ روز‬ ‫ﺑﻴﺸﺘﺮ وﺳﻌﺖ ﭘﻴﺪا ﻣﻴﻜﺮد‪ .‬در اﻳﻦ ﺷﺮاﻳﻂ‬ ‫ﺑﻮد آﻪ ﺟﻨﮓ اﻳﺮان و ﻋﺮاق ﺷـﺮوع ﺷـﺪ‪.‬‬ ‫ﺟﻤﻬﻮرى اﺳﻼﻣﻰ ﺑﺤـﻖ اﻳـﻦ ﺟـﻨـﮓ را‬ ‫ﻧﻌﻤﺖ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺑـﺮاى ﺗـﺜـﺒـﻴـﺖ ﺧـﻮدش‬ ‫ﺧﻮاﻧﺪ‪ ،‬رژﻳﻢ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑـﺎ ﺣـﺮﺑـﻪ ﺷـﺮاﻳـﻂ‬ ‫ﺟﻨﮕﻰ ﺟﺎﻣﻌﻪ را ﺳﺎآﺖ آﻨﺪ و ﺑﻪ ﻋـﻘـﺐ‬ ‫ﺑﺮاﻧﺪ اﻣﺎ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻣﺮدم و ﺑﻮﻳﮋﻩ آﻮدآﺎن و‬ ‫ﺑﺨﺸﻬﺎى ﺿﻌﻴﻒ ﺟﺎﻣﻌﻪ در ﻣﻴﺎن اﻳـﻦ دو‬ ‫رژﻳﻢ هﺎر ﻧﺎﺑﻮد ﺷﺪﻧﺪ‪.‬‬ ‫اﻳﻨﺠﺎ داﺳﺘﺎن زﻧﺪﮔﻰ ﻣـﺎدرى را‬ ‫دﻧﺒﺎل ﻣﻰ آﻨـﻴـﺪ ﺑـﻨـﺎم زهـﺮﻩ‪ .‬زﻧـﻰ ‪٢٠‬‬ ‫ﺳﺎﻟﻪ آﻪ ﺣﺎﻣﻠﻪ اﺳﺖ و ﺑﻪ هﻤﺮاﻩ ﭘﺴـﺮ‬ ‫ﻳﻚ ﺳﺎﻟﻪ اش در ﺷﻬﺮ ﺁﺑـﺎدان ﻣـﺤـﺎﺻـﺮﻩ‬ ‫ﺷﺪﻩ اﻧﺪ‪ .‬زﻧﺪﮔﻰ زهﺮﻩ و آﻮدآﺎﻧﺶ ﺗﻨـﻬـﺎ‬ ‫ﻳﻚ ﻧﻤﻮﻧﻪ از هﺰاران ﻣﻮردى اﺳﺖ آـﻪ در‬ ‫ﺁن ﺷﺮاﻳﻂ ﺟﻨﮕﻰ وﺟﻮد داﺷﺖ هﺮ ﭼـﻨـﺪ‬ ‫آﻪ ﻗﻠﻢ از ﺑﻴﺎن ﺁن هﻤﻪ ﻣﺸﻘﺖ‪ ،‬ﺁن هﻤﻪ‬ ‫ﻓﺸﺎر روﺣﻰ و ﺟﺴﻤﺎﻧﻰ ﻋﺎﺟﺰ اﺳﺖ اﻣﺎ‬ ‫ﺳﻌﻰ ﻣﻴﻜﻨﻢ آﻪ ﺧﻄﻮط وار ﺁﻧﻬﺎ را ﺑـﻴـﺎن‬ ‫آﻨﻢ‪.‬‬ ‫زهﺮﻩ هﻨـﻮز ﻃـﻌـﻢ زﻧـﺪﮔـﻰ در‬ ‫ﺟﻮاﻧﻰ را ﻧـﭽـﺸـﻴـﺪﻩ ﺑـﻮد آـﻪ در ‪١٨‬‬ ‫ﺳﺎﻟﮕﻰ ﺻـﺎﺣـﺐ ﭘﺴـﺮى ﺷـﺪ‪ ،‬هـﻨـﻮز‬ ‫ﺗﺠﺮﺑﻪ آﻮدك اول را ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻧﮕﺬاﺷـﺘـﻪ‬ ‫ﺑﻮد آﻪ آﻮدك دوم را ﺣﺎﻣﻠﻪ ﺷﺪ‪ .‬ﺁﻧﻬـﺎ در‬ ‫ﺁﺑﺎدان زﻧﺪﮔﻰ ﻣﻴﻜﺮدﻧﺪ درﺁﻣـﺪ ﭼـﻨـﺪاﻧـﻰ‬ ‫ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ و ﺁن درﺁﻣﺪ ﻧﺎﭼﻴﺰ هﻢ ﺑﺎ زﺣﻤـﺎت‬ ‫ﺧﻮد زهﺮﻩ ﺗﺎﻣﻴﻦ ﻣﻴﺸﺪ‪ .‬ﺷﻮهﺮ زهﺮﻩ‬ ‫اداﻣﻪ ﺻﻔﺤﻪ ‪٣‬‬

‫زﻧﺪﮔﯽ ﺷﺎد‪ ،‬اﻣﻦ و ﺧﻼق ﺣﻖ ﻣﺴﻠﻢ ﮐﻮدﮐﺎن اﺳﺖ‬

‫ﮐﻮدﮐﺎن ﻣﻘﺪﻣﻨﺪ‬

‫ﺻﻔﺤﻪ ‪٢‬‬

‫ﮐﻮدک آزاری‬

‫دﺑﯿﺮ‬ ‫ﮐﻮدﮐﺎن ﻣﻘﺪﻣﻨﺪ‬

‫ﮐﺮﯾﻢ ﺷﺎه ﻣﺤﻤﺪی‬

‫‪barnenforst@hotmail.com‬‬

‫‪Tel: 0046-708526716‬‬ ‫‪Fax: 0046-706199054‬‬ ‫‪Address: Barnen Först‬‬ ‫‪Box 48‬‬ ‫‪151 21 Södertälje‬‬ ‫‪Sweden‬‬

‫ﺳﺮدﺑﻴﺮ‬ ‫ﻧﺸﺮﻳﻪ ﻓﺎرﺳﻰ‬ ‫اﻣﻴﺮ ﺗﻮآﻠﻰ‬

‫‪tavakoli@hotmail.com‬‬

‫ﺳﺮدﺑﻴﺮ‬ ‫ﻧﺸﺮﻳﻪ ﺳﻮﺋﺪى‬ ‫اﻓﺴﺎﻧﻪ وﺣﺪت‬

‫‪afsanehvahdat@yahoo.‬‬ ‫‪se‬‬

‫ﻧﺸﺮﻳﻪ ﻓﺎرﺳﻰ هﺮ ‪١٥‬‬ ‫روز و ﻧﺸﺮﻳﻪ ﺑﻪ زﺑﺎن‬ ‫ﺳﻮﺋﺪى ﻣﺎهﺎﻧﻪ ﻣﻨﺘﺸﺮ‬ ‫ﻣﻴﺸﻮﻧﺪ و از ﻃﺮﻳﻖ‬ ‫ﺳﺎﻳﺖ آﻮدآﺎن ﻣﻘﺪﻣﻨﺪ‬ ‫در دﺳﺘﺮس ﻣﻴﺒﺎﺷﻨﺪ‬

‫آﻮدآﺎن ﻣﻘﺪﻣﻨﺪ را در ﺷﮫﺮ و‬ ‫ﻳﺎ آﺸﻮر ﺧﻮد ﺗﺎﺳﻴﺲ آﻨﻴﺪ!‬ ‫اﮔﺮ ﺷﻤﺎ هﻢ ﺑﻪ‬ ‫ﻣﺸﻘﺎت آﻮدآﺎن ﻓﻜﺮ‬ ‫ﻣﻰ آﻨﻴﺪ‪ ،‬اﮔﺮ ﺷﻤﺎ‬ ‫هﻢ ﻣﻌﺘﻘﺪ هﺴﺘﻴﺪ‬ ‫آﻪ اﻳﻦ دﻧﻴﺎ را ﻣﻴﺘﻮان‬ ‫اﻣﻦ ﺗﺮ‪ ،‬زﻳﺒﺎﺗﺮ و ﻗﺎﺑﻞ‬ ‫ﺗﺤﻤﻞ ﺗﺮ ﺑﺮاى‬ ‫آﻮدآﺎن آﺮد‪ ،‬ﭘﺲ ﺑﻪ‬ ‫ﻣﺎ ﺑﭙﻴﻮﻧﺪﻳﺪ‪.‬‬ ‫ﻧﻬﺎد آﻮدآﺎن ﻣﻘﺪﻣﻨﺪ‬ ‫ﺳﺎزﻣﺎن هﻤﻪ‬ ‫آﺴﺎﻧﻰ اﺳﺘﻜﻪ‬ ‫زﻧﺪﮔﻰ ﺑﻬﺘﺮى را‬ ‫ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ آﻮدآﺎﻧﻤﺎن‬ ‫ﻣﻴﺪاﻧﺪ‪ .‬ﺑﺎ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ‬ ‫ﻣﺘﺸﻜﻞ و‬ ‫هﺪﻓﻤﻨﺪﻣﺎن ﻣﻴﺘﻮاﻧﻴﻢ‬ ‫دﻧﻴﺎى ﺑﻬﺘﺮ ﺑﺮاى‬ ‫آﻮدآﺎﻧﻤﺎن ﺑﺴﺎزﻳﻢ‪.‬‬ ‫ﺑﻪ آﻮدآﺎن‬ ‫ﻣﻘﺪﻣﻨﺪ ﺑﭙﻴﻮﻧﺪﻳﺪ!‬

‫ﺷﻤﺎره ‪٦٦‬‬

‫روﻳﺎ ﺑﺤﺮﻳﻨﻰ‬ ‫ﺳﺘﻢ ﻋﺮﻳﺎن و ﺑﯽ ﻋـﺪاﻟـﺘـﯽ‬ ‫اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ‪ ،‬ﺳﻠﺐ ﺣـﻘـﻮق اﻧﺴـﺎﻧـﯽ‪،‬‬ ‫ﺟﻨﮓ و ﺑﯽﺧﺎﻧﻤﺎﻧﯽ و ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ‪ ،‬اﻳـﻦ‬ ‫ﻣﻈـﺎهـﺮ ﺟـﺎﻣـﻌـﻪ ﯼ ﺳـﺮﻣـﺎﻳـﻪ دارﯼ‬ ‫ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﺁﺳﻴﺐهﺎ را ﺑﻪ ﮐﻮدﮐـﺎن وارد‬ ‫ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬و در اﻳﻦ ﺑﺮﺑﺮﻳـﺖ اﺳـﺖ ﮐـﻪ‬ ‫ﮐﻮدﮎ ﺁزارﯼ ﺑـﻪ اﻣـﺮﯼ روزﻣـﺮﻩ ﺑـﺪل‬ ‫ﮔﺮدﻳﺪﻩ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﮐــﻮدﮎ ﺁزارﯼ در ﺟــﻮاﻣــﻊ‬ ‫ﻃﺒﻘﺎﺗﯽ ﭘﻴﺶ از ﺳـﺮﻣـﺎﻳـﻪ دارﯼ ﻧـﻴـﺰ‬ ‫وﺟﻮد داﺷﺘﻪ اﺳﺖ اﻣﺎ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﺑـﺪان‬ ‫ﻧﻘﺶ دﻳﮕﺮﯼ ﻣﯽ ﺑﺨﺸـﺪ‪ .‬ﺳـﻴـﺴـﺘـﻢ‬ ‫ﻣﺎﺷﻴﻨﯽ هﻤﻪ اﻋﻀﺎﯼ ﺧﺎﻧﻮادﻩ را ﺑـﻪ‬ ‫ﺑﺎزار ﮐﺎر ﻣﯽ ﮐﺸﺎﻧﺪ‪ .‬ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ اﮐـﻨـﻮن‬ ‫دﻳﮕﺮ "ﮐﻮدﮐﺎن و ﻧﻮﺟﻮاﻧﺎن را ﻣﯽ ﺧـﺮد‪،‬‬ ‫ﮐﺎرﮔﺮ ﭘﻴﺶ از اﻳﻦ ﻗﻮﻩﯼ ﮐـﺎر ﺧـﻮد را‬ ‫ﻣﯽﻓﺮوﺧﺖ ﮐﻪ ﺁنرا ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﻪ ﻋﺎﻣـﻠـﯽ‬ ‫ﻣﺨﺘﺎر در ﻳﺪ اﺧﺘﻴﺎر داﺷﺖ‪ .‬اﻣﺎ اﮐـﻨـﻮن‬ ‫زن و ﻓﺮزﻧﺪش را ﻣﯽﻓﺮوﺷـﺪ‪ .‬او ﺑـﺮدﻩ‬ ‫ﻓﺮوش ﺷﺪﻩ اﺳﺖ" )ﮐﺎﭘﻴﺘﺎل ص‪۴۴۴ .‬‬ ‫ﺗﺮﺟﻤﻪﯼ هﺎدﻳﺎن(‬ ‫از ﻃــﺮف دﻳــﮕــﺮ ﺧــﺎﻧــﻮادﻩ‪،‬‬ ‫ﮐﻮدﮐﺎن را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﻴﺮوهﺎﯼ ﮐﺎر ﺁﻳﻨﺪﻩ‬ ‫ﺑﺮاﯼ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪدارﯼ و ﺑﺮاﯼ اداﻣﻪ ﺗﻮﻟﻴـﺪِ‬ ‫ﻣﺜﻞ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻣﯽ ﮐـﻨـﺪ‪ .‬اوﻟـﻴـﻦ ﻧـﻴـﺮوﯼ‬ ‫ﺣﺎﮐﻢ ﺑﺮ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻮدﮎ ﻣﻌﻤﻮﻻ واﻟﺪﻳـﻦ‬ ‫اوﺳﺖ‪ .‬ﮐﻮدﮎ ﺗﻮﺳﻂ ﺁن هـﺎ ﺑـﻪ ﻣـﺮز‬ ‫ﺁزادﯼ هﺎﯼ ﺧﻮد ﭘﯽ ﻣـﯽ ﺑـﺮد‪ .‬او ﺁزاد‬ ‫ﻧﻴﺴﺖ ﺁن ﮐﺎرﯼ را ﺑـﮑـﻨـﺪ ﮐـﻪ ﺧـﻮد‬ ‫ﻣﯽ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﻣﺠـﺒـﻮر ﺑـﻪ رﻓـﺘـﺎرﯼ‬ ‫اﺳﺖ ﮐﻪ واﻟﺪﻳﻦ از او اﻧﺘﻈﺎر دارﻧﺪ‪ .‬اﻣﺎ‬ ‫واﻟﺪﻳﻦ اﻃﺎﻋﺖ او را ﺑﺎ ﺗﺸﻮﻳﻖ و ﻋـﺪم‬ ‫ﺁن را ﺑﺎ ﺗﻨﺒﻴﻪ ﭘﺎﺳﺦ ﻣﯽدهـﻨـﺪ‪ .‬ﺑـﺪﻳـﻦ‬ ‫ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺗﻨﺒﻴﻪ ﮐﻮدﮎ ﯾﮑﯽ از ارﮐﺎن هﺎﯼ‬ ‫ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻃﺒﻘـﺎﺗـﯽ ﻣـﯽ ﺷـﻮد‪ .‬ﭘـﺲ از‬ ‫واﻟــﺪﻳــﻦ‪ ،‬ارﮔــﺎن هــﺎﯼ ﺁﻣــﻮزﺷــﯽ‪،‬‬ ‫ﻣﺪرﺳﻪ‪ ،‬ﻣﻌﻠﻢ و ﻣـﻼ و ﻏـﻴـﺮﻩ وارد‬ ‫ﺷﺪﻩ و ﮐﻮدﮎ را وادار ﻣـﯽ ﮐـﻨـﺪ ﮐـﻪ‬ ‫ﺧﻮد را ﺑﺎ ﻧﻴﺎزهﺎﯼ ﺟﺎﻣـﻌـﻪ ﻃـﺒـﻘـﺎﺗـﯽ‬ ‫هﻤﺴﺎز ﮐﻨﺪ‪ .‬در ﻏﻴﺮ ﺁن ﺻﻮرت ﭼـﻴـﺰﯼ‬ ‫ﺟﺰ ﺗﻨﺒﻴﻪ در اﻧﺘﻈﺎر ﮐﻮدﮎ ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬ ‫در اﻳــﺮان ﺑــﺮاﺳــﺎس ﺁﻣــﺎر‬ ‫ﯾﻮﻧﻴﺴﻒ )ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺨﺸﯽ از واﻗﻌـﻴـﺖ‬ ‫را ﻧﺸــﺎن ﻣــﯽ دهــﺪ( ‪ ٢٠‬درﺻــﺪ از‬ ‫ﮐﻮدﮐﺎن ‪ ۶‬ﺗﺎ ‪ ١١‬ﺳﺎﻟﻪ و ﺑـﻴـﺶ از ‪٩‬‬ ‫درﺻﺪ از ﻧﻮﺟﻮاﻧﺎن ‪ ١٢‬ﺗـﺎ ‪ ١٨‬ﺳـﺎﻟـﻪ‬ ‫ﻣﻮرد اذﻳﺖ و ﺁزار ) ﺗﻨﺒﻴﻪ ﺟﺴﻤﯽ( ﻗﺮار‬ ‫ﻣﯽ ﮔﻴﺮﻧﺪ‪ .‬ﺗﺮس و وﺣﺸﺖ ﮐﻮدﮐـﺎن و‬ ‫"ﻋــﺎدﯼ" ﺑــﻮدن ﮐــﻮدﮎ ﺁزارﯼ ﺑــﺮاﯼ‬ ‫واﻟﺪﻳﻦ و ﻣﺮﺑﻴﺎن ﻣﻮﺟﺐ ﻣﯽﺷـﻮد ﮐـﻪ‬ ‫اﻏﻠﺐ اﻳﻦ ﻣﻮارد ﭘﻨﻬـﺎن ﻧـﮕـﻬـﺪاﺷـﺘـﻪ‬ ‫ﺷﻮد‪.‬‬ ‫ﻣﻮارد وﺣﺸﺘﻨـﺎﮐـﯽ از اﻳـﻦ‬ ‫ﺳﺘﻢ و ﺁزار ﺑﺮ ﮐﻮدﮐـﺎن را ﺑـﻪ ﻣـﺎ ﺑـﻪ‬ ‫اﺷﮑﺎل ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﺸﺎهﺪﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﻴﻢ‪:‬‬

‫ﮐﻮدﮐﯽ از ﻃﺮف ﭘﺪرش ﺑﻪ ﺟﺮم دﺧﺘﺮ‬ ‫ﺑﻮدن ﺳﻨﮕﺴﺎر ﻣﯽﺷﻮد و ﮐـﻮدﮎ ‪٩‬‬ ‫ﺳﺎﻟﻪ دﻳﮕﺮﯼ ﺑـﻪ ﻋـﻘـﺪ ﻣـﺮدﯼ ‪٣۵‬‬ ‫ﺳﺎﻟﻪ در ﺁوردﻩ ﻣـﯽ ﺷـﻮد‪ .‬ﮐـﻮدﮐـﯽ‬ ‫ﺗﻮﺳﻂ ﺑﺮادر‪ ،‬ﭘﺪر‪ ،‬ﭘﺴﺮ ﻋﻤﻮ و ﻏـﻴـﺮﻩ‬ ‫ﻣﻮرد ﺗﺠﺎوز ﻗﺮار ﻣﯽﮔﻴﺮد و ﻏـﻴـﺮﻩ و‬ ‫ﻏﻴﺮﻩ‪.‬‬ ‫ﮐﻮدﮐﺎن ﻧﺎﺧﻮاﺳﺘﻪ ﻳﺎ ﻓﻘﻴـﺮ‬ ‫و ﺑﺨﺼـﻮص ﮐـﻮدﮐـﺎن ﻋـﻘـﺐ اﻓـﺘـﺎدﻩ‬ ‫ﺟﺴــﻤــﯽ و ذهــﻨــﯽ ﮔــﺎهــﯽ در‬ ‫ﺧﻴﺎﺑﺎنهﺎ و ﻳﺎ ﺟﻠﻮﯼ ﺑﻬـﺰﻳﺴـﺘـﯽ هـﺎ‬ ‫رهﺎ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬ﭼﺮا ﮐﻪ ﺧـﺎﻧـﻮادﻩ هـﺎ‬ ‫ﺑﺨﺎﻃﺮ ﻓﻘﺮ‪ ،‬ﺑﻴﮑﺎرﯼ‪ ،‬ﺑﯽ ﺧﺎﻧﻤـﺎﻧـﯽ و‬ ‫ﻋﺪم اﻣـﮑـﺎﻧـﺎت ﻗـﺎدر ﺑـﻪ ﺗـﺎﻣـﻴـﻦ و‬ ‫ﻧﮕﻬﺪارﯼ اﻳﻦ ﮐﻮدﮐﺎن ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬ ‫اﻏﻠـﺐ ﮐـﻮدﮐـﺎن ﺣـﺘـﺎ ﺑـﻪ‬ ‫ﺳﺎدﮔﯽ ﺑﺮاﯼ ﻋﺪم اﻧﺠـﺎم ﺗـﮑـﺎﻟـﻴـﻒ‬ ‫درﺳــﯽ‪ ،‬ﭼــﻪ در ﺧــﺎﻧــﻪ و ﭼــﻪ در‬ ‫ﻣﺪرﺳﻪ ﻣﻮرد ﺗﻨﺒﻴﻪ ﺑﺪﻧـﯽ و روﺣـﯽ‬ ‫ﻗــﺮار ﻣــﯽ ﮔــﻴــﺮﻧــﺪ‪ .‬ﮐــﻮدﮐــﺎن ﻣــﻮرد‬ ‫ﺁزارﻗﺮارﮔﺮﻓﺘﻪ اﻏـﻠـﺐ ﻧﺸـﺎﻧـﻪ هـﺎﯼ‬ ‫ﮐﺒﻮدﯼ‪ ،‬ﺳﻮﺧﺘﮕﯽ و ﺷـﮑـﺴـﺘـﮕـﯽ‬ ‫اﺳﺘﺨﻮان دارﻧﺪ‪ .‬اﻳﻦ هـﺎ‪ ،‬ﺷـﻼق و‬ ‫ﺗﻪ ﺳﻴﮕﺎر ﺗﻨﻬﺎ ﺟﺴـﻢ ﺁﻧـﺎن را ﻣـﻮرد‬ ‫ﻧﺎﺑﻮدﯼ ﻗﺮار ﻧﻤﻴﺪهﺪ ﺑﻠﮑﻪ زﺧـﻤـﻬـﺎﯼ‬ ‫ﻋﻤﻴﻖ روﺣﯽ ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﻣـﻴـﮕـﺬارد ﮐـﻪ‬ ‫درﺁﻳﻨﺪﻩ ﺗﺎﺛﻴﺮات ﻧﺎهﻨﺠﺎر اﺟـﺘـﻤـﺎﻋـﯽ‬ ‫ﺑﺒﺎر ﺧﻮاهﺪ ﺁورد‪.‬‬ ‫اﻣﺎ ﭘﻮﺷﺎﻧﺪن ﻣﻮارد ﮐﻮدﮎﺁزارﯼ اﻣﺮﯼ‬ ‫اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ وﺳـﻌـﺖ اﻳـﻦ ﻓـﺠـﺎﻳـﻊ‬ ‫ﻣﯽاﻓﺰاﻳﺪ‪ .‬ﺣﺘﺎ ﻣـﺎدران ﻧـﻴـﺰ‪ ) ،‬ﺑـﺮاﯼ‬ ‫ﻣﺜﺎل از ﺗﺮس ﻃﻼق( ﮐﻮدﮎ ﺁزارﯼ را‬ ‫ﻣﻮرد ﮐﺘﻤﺎن ﻗﺮار ﻣﯽ دهـﻨـﺪ‪ .‬و ﺣـﺘـﺎ‬ ‫ﮔﺎهﯽ ﺑﺎ وﺟﻮد اﻳﻦ ﮐﻪ ﻣﺎدر از ﺗـﺠـﺎوز‬ ‫و ﺿﺮب و ﺷﺘﻢ ﮐﻮدﮎ اﻃﻼع دارد از‬ ‫ﺗﺮس هﻤﺴﺮ ﻳﺎ ﺧﺎﻧﻮادﻩ ﺣﻤﺎﻳـﺘـﯽ از‬ ‫ﮐﻮدﮎ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ‪.‬‬ ‫در اﻳﻦ ﻣﻴﺎن رژﻳﻢ اﺳﻼﻣﯽ‬ ‫ﺑﺎ اﻳﺪﺋﻮﻟﻮژﯼ و ﻗﻮاﻧﻴﻦ ارﺗﺠﺎﻋﯽ ﺧـﻮد‬ ‫اﻳﻦ ﺑـﺮﺑـﺮﻳـﺖ ﺳـﺮﻣـﺎﻳـﻪ را ﺗﺸـﺪﻳـﺪ‬ ‫ﻣﯽ ﮐـﻨـﺪ‪ .‬ﻃـﺒـﻖ ﻣـﺎدﻩ ‪ ۴٧‬ﻗـﺎﻧـﻮن‬ ‫ﻣﺠﺎزات اﺳﻼﻣﯽ ﮐﻮدﮎ ﺑﺮاﯼ اﺛـﺒـﺎت‬ ‫اﻳﻦﮐﻪ ﻣﻮرد ﺗﺠﺎوز‪ ،‬ﺿﺮب و ﺷـﺘـﻢ و‬ ‫ﺁزار ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺷـﺎهـﺪ داﺷـﺘـﻪ‬ ‫ﺑـﺎﺷــﺪ‪ .‬زﻣـﺎﻧــﯽ ﮐــﻪ ﮐــﻮدﮐـﺎن ﺣــﻖ‬ ‫ﺷــﻬــﺎدت ﻧــﺪاﺷــﺘــﻪ و در ﻗــﻮاﻧــﻴــﻦ‬ ‫اﺳﻼﻣﯽ ﺷﻬﺎدت ﻳﮏ زن ﻓﺎﻳﺪﻩاﯼ ﺑﻪ‬ ‫ﺣﺎل ﮐﻮدﮎ ﻧـﺪارد ) ﭼـﺮا ﮐـﻪ ﺗـﻨـﻬـﺎ‬ ‫ﺷﻬﺎدت ‪ ٢‬زن ﺑﻪ اﻧﺪازﻩ ﺷﻬﺎدت ﻳـﮏ‬ ‫ﻣــﺮد ﺣﺴــﺎب ﻣــﯽ ﺷــﻮد( ﻣــﺎدر‪،‬‬ ‫ﺧﻮاهﺮان و ﺑـﺮادران ﮐـﻮﭼـﮏ ﮐـﻮدﮎ‬ ‫ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺧﻮاهـﻨـﺪ ﺗـﻮاﻧﺴـﺖ اﻣـﺮ ﺁزار‬ ‫ﮐﻮدﮎ را اﺛﺒﺎت ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﺣﺘﺎ ﭘﺰﺷـﮑـﺎﻧـﯽ‬ ‫ﻧﻴﺰ ﮐـﻪ ﻣﺸـﺎهـﺪﻩ ﻣـﯽ ﮐـﻨـﻨـﺪ ﮐـﻪ‬ ‫ﮐﻮدﮐﯽ ﺗﺤﺖ ﺁزار روﺣﯽ و ﺟﺴـﻤـﯽ‬ ‫ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘـﻪ‪ ،‬ﻣـﻌـﻤـﻮﻻ از ﮔـﺰارش و‬ ‫ﭘﻴﮕﻴﺮﯼ ﺁن اﻣﺘﻨﺎع ﻣﯽورزﻧﺪ‪.‬‬ ‫اﻣﻀﺎﯼ ﭘﻴﻤﺎن ﻧـﺎﻣـﻪ هـﺎﯼ‬ ‫ﺣﻘﻮق ﮐﻮدﮎ‪ ،‬و ﺗﻌﻬﺪ ﺑﻪ اﺟﺮاﯼ ﺁﻧﻬـﺎ‬ ‫ﮐﻪ رژﻳﻢ اﺳﻼﻣﯽ ﻧﻴﺰ ﭘﺎﯾﺒﻨﺪﯼ ﺧﻮد را‬ ‫ﻇﺎهﺮا ﺑﺪاﻧﻬﺎ اﻋـﻼم ﻣـﯽ ﮐـﻨـﺪ‪ ،‬در‬ ‫ﺷــﺮاﯾــﻄــﯽ ﮐــﻪ ﮐــﻮدﮐــﺎن در اﻳــﺮان‬ ‫ﻣﺤﮑﻮم ﺑﻪ اﻋﺪام ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬ﺗﻨﺎﻗـﺾ‬

‫ﻧﻈﺎم ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ را ﺑﺎ زﻧﺪﮔﯽ اﻧﺴـﺎﻧـﯽ‬ ‫ﮐﻮدﮎ ﺑﻪ روﺷﻦ ﺗﺮﻳﻦ وﺟﻬﯽ ﺁﺷﮑـﺎر‬ ‫ﻣﯽ ﺳﺎزد‪.‬‬ ‫ﺗﻨﻬﺎ در ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺳﻮﺳﻴﺎﻟﻴﺴﺘﯽاﯼ ﮐﻪ‬ ‫رواﺑﻂ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ دارﯼ ﻧﺎﺑﻮد ﺷـﺪﻩ اﻧـﺪ‪،‬‬ ‫ﮐﻮدﮐﺎن داراﯼ ﺣﻘﻮق ﮐﺎﻣﻞ اﻧﺴﺎﻧـﯽ‬ ‫هﺴﺘﻨﺪ و ﺗﻨﻬﺎ ﺁنﮔﺎﻩ ﮐـﻪ زاد و وﻟـﺪ‬ ‫رﻳﺸﻪاش ﻧﻪ در ﺑﻨﻴﺎد ﺧﺎﻧﻮادﻩ ﺑـﻠـﮑـﻪ‬ ‫در ﻋﺸﻖ اﻧﺴﺎن هـﺎ ﺑـﻬـﻢ ﺑـﺎﺷـﺪ‪،‬‬ ‫دﻳﮕﺮ هﻴﭻ ﮐﻮدﮐﯽ ﺑﯽﻧﻮا و ﮔـﺮﺳـﻨـﻪ‬ ‫ﻧﺒﻮدﻩ و اﺣﺴـﺎس ﮐـﻤـﺒـﻮدِ ﻋـﺎﻃـﻔـﻪ‬ ‫ﻧﺨﻮاهﺪ ﮐﺮد‪.‬‬

‫اداﻣﻪ ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧﻰ ﺑﺮاى ﺗﻐﻴﻴﺮ‬

‫ارﺗﺠﺎﻋﻰ ﭼﻮن ﻧﺴﺒﻴـﺖ ﻓـﺮهـﻨـﮕـﻰ‬ ‫آﻮﺗﺎﻩ ﻧﻴﺂﻣﺪﻩ و هﺮ آﺠﺎ آﻪ ﺗﻮاﻧﺴـﺘـﻪ‬ ‫ﺣﺘﻰ در دل اروﭘﺎ ﻗﻮاﻧﻴﻦ را ﺑـﻪ ﻧـﻔـﻊ‬ ‫آﻮدآﺎن ﺗﻐﻴﻴﺮ دادﻩ اﺳﺖ‪ .‬اﻳـﻦ ﻧـﻬـﺎد‬ ‫ﺧﻮﺷﻨﺎم و در دﻓﺎع از آﻮدك رادﻳـﻜـﺎل‬ ‫اﺳﺖ و دﺳﺖ ﺑﻪ رﻳﺸﻪ هﺎ ﻣـﻴـﺒـﺮد‪.‬‬ ‫اهﺪاف‪ ،‬ﺷﻌﺎرهﺎ و ﺧﻮاﺳﺘﻬﺎى ﻓﻮرى‬ ‫” آﻮدآﺎن ﻣﻘﺪﻣﻨـﺪ“ ﺧـﻮاﺳـﺖ هـﻤـﻪ‬ ‫آﻮدك دوﺳﺘﺎن اﺳﺖ ﭘﺲ ﻣـﻴـﺘـﻮاﻧـﺪ‬ ‫ﻣﺒﻨﺎى هﻤﺴﻮﻳﻰ هﻤـﻪ ﻣـﺪاﻓـﻌـﻴـﻦ‬ ‫ﺣﻘﻮق آﻮدك و هـﻤـﻪ اﻧﺴـﺎﻧـﻬـﺎى‬ ‫ﺷﺮاﻓﺘﻤﻨﺪ ﻗﺮار ﮔـﻴـﺮد‪ .‬ﻣـﻤـﻨـﻮﻋـﻴـﺖ‬ ‫اﻋــﺪام آــﻮدآــﺎن‪ ،‬ﺗــﺎﻣــﻴــﻦ زﻧــﺪﮔــﻰ‬ ‫اﻧﺴﺎﻧﻰ ﺑﺮاى هﻤﻪ آﻮدآﺎن ﻣﺴﺘﻘـﻞ‬ ‫از وﺿﻌﻴﺖ ﻣﺎﻟﻰ ﺧﺎﻧﻮادﻩ‪ ،‬ﻣﻤﻨﻮﻋﻴـﺖ‬ ‫آﺎر آﻮدك‪ ،‬ﺗﺤﺼﻴﻞ اﺟﺒﺎرى و راﻳـﮕـﺎن‬ ‫ﺑﺮاى هﻤـﻪ آـﻮدآـﺎن و ﻏـﻴـﺮو اﻳـﻦ‬ ‫ﺧﻮاﺳﺘﻬﺎ ﻣﺘﺤﺪ آﻨﻨﺪﻩ ﻣﺎﺳـﺖ‪ ،‬اﻳـﻦ‬ ‫ﺧﻮاﺳﺘﻬﺎ درد دل هـﻤـﻪ ﻣـﺎﺳـﺖ و‬ ‫ﺑﻄﻮر واﻗﻌﻰ روزاﻧﻪ ﺑﺮاﻳﺶ در اﺷﻜﺎل‬ ‫ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻣﻴﻜﻨﻴﻢ‪ ،‬ﻓـﻘـﻂ ﺑـﺎﻳـﺪ‬ ‫اﻳﻦ ﻓﻌﺎﻟﻴﺘﻬﺎى ﭘﺮاآﻨﺪﻩ را هﻤـﺴـﻮ و‬ ‫ﻣﺘﺸﻜﻞ آﻨﻴـﻢ‪ .‬اﻳـﻦ اﻣـﺮ از ﻃـﺮﻳـﻖ‬ ‫ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن ” آﻮدآﺎن ﻣﻘﺪﻣﻨـﺪ“ ﻣـﻴـﺴـﺮ‬ ‫اﺳﺖ‪ .‬ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن ﻇﺮﻓﻰ ﺑـﺮاى اﺗـﺤـﺎد‬ ‫ﻣﺎﺳﺖ‪ .‬هﻤﻪ ﻣـﻴـﺪاﻧـﻴـﻢ آـﻪ ﺑـﺮاى‬ ‫ﻋﻤﻠﻰ آﺮدن اﻳﻦ اهﺪاف ﻣﻬﻢ ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ‬ ‫زﻳﺎد ﺑﺎﺷﻴﻢ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻗﻮى ﺑﺎﺷﻴـﻢ ﺑـﺎﻳـﺪ‬ ‫ﺑﺴﺎدﮔﻰ ﺟﻤﻊ هﺎى ﻣـﺘـﺸـﻜـﻠـﻤـﺎن‬ ‫ﺑﻴﺸﺘﺮ از اوﺑﺎﺷـﺎن رژﻳـﻢ اﺳـﻼﻣـﻰ‬ ‫ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺑﺎﻳﺪ ﺟﻤﻊ هﺎى دﻓﺎع از ﺣﻘﻮق‬ ‫آﻮدآﺎن را ﺣﻮل ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن اﻳﺠﺎد آﻨﻴﻢ‪،‬‬ ‫ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ”آﻮدآﺎن ﻣﻘﺪﻣﻨﺪ“ ﺑﭙـﻴـﻮﻧـﺪﻳـﺪ‬ ‫ﺣﻮل ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ هﺎى ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن ﻣﻴﺘـﻮاﻧـﻴـﺪ‬ ‫ﺗﺸﻜﻞ اﻳﺠﺎد آﻨﻴﺪ‪ .‬ﺟﻤﻊ هـﺎﻳـﻰ ﺑـﺮ‬ ‫ﻋﻠﻴﻪ اﻋﺪام آﻮدآﺎن‪ ،‬ﺟﻤﻊ هﺎﻳﻰ ﺑـﺮ‬ ‫ﻋﻠﻴﻪ آﺎر آﻮدك و ﻳﺎ هﺮ هﺪف دﻳﮕﺮى‬ ‫آﻪ ﭘﻴﺶ رو ﻣﻴﮕﺬارﻳﺪ ﻣﻬﻢ اﻳﻦ اﺳﺖ‬ ‫آﻪ ﺟﺎﻳﮕﺎﻩ ﻣﺘﺤﺪ آﻨﻨﺪﻩ ﺗﻠـﻮﻳـﺰﻳـﻮن را‬ ‫ﻓﺮاﻣﻮش ﻧﻜﻨﻴﻢ‪ .‬ﺑﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ هـﺎى ﻣـﺎ‬ ‫ﻧﮕﺎﻩ آﻨﻴﺪ ﻣﺎ را در ﺑﺎﻻ ﺑﺮدن آﻴـﻔـﻴـﺖ‬ ‫ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ هﺎ ﻳﺎرى آـﻨـﻴـﺪ‪ ،‬از آـﻮدآـﺎن‬ ‫ﺑــﺮاﻳــﻤــﺎن ﺑــﻨــﻮﻳﺴــﻴــﺪ‪ .‬ﻣــﺎ ﻣــﻨــﺘــﻈــﺮ‬ ‫ﺗﻤﺎﺳﻬﺎى ﺷﻤﺎ هﺴﺘﻴﻢ‪.‬‬

‫ﺻﻔﺤﻪ ‪٣‬‬ ‫اداﻣﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﻦ آﺠﺎﺳﺖ‬ ‫هﻢ در دﻧﻴﺎى ﺧـﻴـﺎﻟـﻰ ﺧـﻮد ﺳـﻴـﺮ و‬ ‫ﺳﻴﺎﺣﺖ ﻣﻴﻜﺮد و ﺑﺎرى از زﻧﺪﮔﻰ را ﺑـﺮ‬ ‫ﻋﻬﺪﻩ ﻧﺪاﺷﺖ‪ ،‬آـﻼ ﺑـﺎ ﻏـﻴـﺒـﺖ هـﺎى‬ ‫ﻃﻮﻻﻧﻰ اش ﻧﻘﺸﻰ در زﻧﺪﮔﻰ ﺧﺎﻧﻮادﻩ‬ ‫ﺟﺰ دردﺳﺮ ﻧﺪاﺷﺖ‪ .‬ﺟﻨﮓ ﻣـﺪﺗـﻰ ﺑـﻮد‬ ‫آﻪ ﺷﺮوع ﺷﺪﻩ ﺑﻮد‪ ،‬ﺁﻧﻬﺎﻳﻰ آﻪ ﭘـﻮﻟـﺪار‬ ‫ﺑﻮدﻧﺪ و وﺿﻊ زﻧـﺪﮔـﻴـﺸـﺎن ﺧـﻮب ﺑـﻮد‬ ‫ﻣﺪﺗﻬﺎ ﺑﻮد آﻪ ﺁﺑﺎدان را ﺗﺮك آﺮدﻩ ﺑـﻮدﻧـﺪ‬ ‫و ﺁﻧﻬﺎﻳﻰ آﻪ در ﺷـﻬـﺮ ﻣـﺎﻧـﺪﻩ ﺑـﻮدﻧـﺪ‬ ‫هﻤﮕﻰ از ﻃﺒﻘﺎت زﺣﻤﺘﻜـﺶ و ﻓـﻘـﻴـﺮ‬ ‫ﺑﻮدﻧﺪ و ﻳﺎ هﻴﭻ ﺁﺷـﻨـﺎ و ﻓـﺎﻣـﻴـﻠـﻰ در‬ ‫ﺷﻬﺮهﺎى دﻳﮕﺮ ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ‪ .‬اﺑـﺘـﺪا هـﻤـﻪ‬ ‫ﻓﻜﺮ ﻣﻴﻜﺮدﻧﺪ آﻪ ﺟﻨﮓ زودﮔﺬر اﺳـﺖ و‬ ‫ﺑﺰودى در ﻣﺮزهﺎ ﭘﺎﻳـﺎن ﻣـﻰ ﻳـﺎﺑـﺪ اﻣـﺎ‬ ‫ﺑﺴﺮﻋﺖ ﺟﻨﮓ هﻤـﻪ ﺟـﺎ را ﮔـﺮﻓـﺖ و‬ ‫ﻣﺮدم ﻏﺎﻓﻠﮕـﻴـﺮ ﺷـﺪﻧـﺪ‪ .‬ﺧـﺮﻣﺸـﻬـﺮ و‬ ‫ﺁﺑﺎدان زﻳـﺮ ﺑـﻤـﺒـﺎرﻧـﻬـﺎى ﺷـﺪﻳـﺪ ﻗـﺮار‬ ‫داﺷﺖ‪ ،‬هﻤﻪ در زﻳﺮ زﻣﻴـﻨـﻬـﺎ و ﻳـﺎ در‬ ‫ﮔﻮداﻟﻬﺎﻳﻰ آﻪ در وﺳﻂ ﺧﻴﺎﺑﺎﻧﻬـﺎ ﺣـﻔـﺮ‬ ‫آﺮدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﺴﺮ ﻣﻰ ﺑـﺮدﻧـﺪ‪ .‬زهـﺮﻩ ﺑـﺎ‬ ‫آﻮدآﺶ هﻢ در اﻳﻦ ﺷﺮاﻳﻂ وﺣﺸﺘـﻨـﺎك‬ ‫ﮔﻴﺮ آﺮدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬هﻴﭻ ﺧـﺎﻧـﻪ ﺳـﺎﻟـﻤـﻰ‬ ‫دﻳﺪﻩ ﻧﻤﻴﺸﺪ و آﻼ ﻣﺎﻧﺪن در ﺧﺎﻧـﻪ هـﺎ‬ ‫ﻧﺎاﻣﻨﺘﺮ ﺑﻮد‪ .‬ﺟﺎدﻩ هﺎى ﺧﺮوﺟﻰ ﺷـﻬـﺮ‬ ‫ﻧﻴﺰ در ﺗﻴﺮ رس ﻧﻴﺮوهﺎى ﻋـﺮاﻗـﻰ ﻗـﺮار‬ ‫داﺷﺖ و هﻴﭻ رﻓﺖ ﺁﻣﺪى در اﻳﻦ ﺟـﺎدﻩ‬ ‫هﺎ ﺻﻮرت ﻧﻤﻴﮕﺮﻓﺖ و ﻳﺎ ﺑﻨـﺪرت اﻧـﺠـﺎم‬ ‫ﻣﻴﺸﺪ‪ .‬زهﺮﻩ ﺣﺎﻣﻠﻪ ﺑﺎ آﻮدآﻰ ﻳﻜﺴﺎﻟﻪ‬ ‫هﻔﺘﻪ هﺎ در اﻳﻦ وﺿﻌﻴﺖ اﻧـﺘـﻈـﺎر ﻣـﻰ‬ ‫آﺸﻴﺪﻧﺪ ﺗﺎ روزﻧﻪ اى ﺑﺎز ﺷﻮد و ﺑﺘﻮاﻧﻨـﺪ‬ ‫ﺑﺎ هﺮ رﻳﺴﻜﻰ آﻪ ﺷﺪﻩ از ﺁﺑﺎدان ﺧـﺎرج‬ ‫ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﺻﺪاى اﻧﻔـﺠـﺎرهـﺎى ﻣـﻬـﻴـﺐ و‬ ‫ﻣﺪاوم‪ ،‬ﺻـﺪاى ﺁژﻳـﺮ ﺁﻣـﺒـﻮﻻﻧـﺲ هـﺎ‪،‬‬ ‫ﺻﺪاى زوزﻩ ﻣﻮﺷﻜﻬـﺎ و ﺧـﻤـﭙـﺎرﻩ هـﺎ‬ ‫ﻟﺤﻈﻪ اى ﺗﻤﺎﻣﻰ ﻧﺪاﺷﺖ‪ ،‬ﺧـﻴـﺎﺑـﺎﻧـﻬـﺎ‬ ‫ﻣﺤﻞ رﻓﺖ ﺁﻣﺪ ﺗﺎﻧﻜﻬﺎ و ﻣﺎﺷـﻴـﻦ هـﺎى‬ ‫ارﺗﺸﻰ ﺑﻮد‪ ،‬ﺻﺪهﺎ آﻮدك رهﺎ ﺷـﺪﻩ و‬ ‫ﺑﻰ ﺳﺮﭘﺮﺳﺖ‪ ،‬ﺑﺪون ﺧﺎﻧﻪ و ﺑﺪون ﻏـﺬا‬ ‫در ﮔﻮﺷﻪ و آﻨﺎر ﺷﻬﺮ ﺑﺪﻧﺒﺎل اﻣﻨﻴـﺖ و‬ ‫ﻏﺬا ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫درﺳﺖ روزى آﻪ ﻋـﺮاق ﺧـﺮﻣﺸـﻬـﺮ را‬ ‫ﺗﺼﺮف آﺮد ﻣﺮدم زﻳﺎدى در ﺟﺎدﻩ اى آـﻪ‬ ‫ﺑﻪ اهﻮاز ﻣﻨﺘﻬﻰ ﻣـﻴـﺸـﺪ ﭘـﺎى ﭘـﻴـﺎدﻩ‬ ‫ﺳﻌﻰ داﺷﺘﻨﺪ از ﺁﺑـﺎدان دور ﺷـﻮﻧـﺪ‪،‬‬ ‫زهﺮﻩ و ﭘﺴﺮش هﻢ هـﻴـﭻ راهـﻰ ﺟـﺰ‬ ‫رﻓﺘﻦ ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ‪ .‬ﺧﻮﺷﺒـﺨـﺘـﺎﻧـﻪ ﻣـﻴـﻨـﻰ‬ ‫ﺑﻮﺳﻰ اﻳﺴﺘﺎد ﺗﺎ ﺗﻌﺪادى را ﺳﻮار آـﻨـﺪ‬ ‫زهﺮﻩ و آﻮدآﺶ ﺳﺮﻳﻌﺎ ﺳـﻮار ﺷـﺪﻧـﺪ‪.‬‬ ‫ﻧﻴﺮوهﺎى ﻧﻈﺎﻣﻰ رژﻳﻢ ﻧﻤﻰ ﮔﺬاﺷـﺘـﻨـﺪ‬ ‫آﻪ ﻣﺮدان و ﺟﻮاﻧﺎن ﺷﻬﺮ را ﺗﺮك آﻨـﻨـﺪ‪،‬‬ ‫ﺑﺎ ﻓﺤﺶ و ﺣﺘﻰ ﺑﻪ زور ﺟـﻮاﻧـﺎن را از‬ ‫ﻣﻴﻨﻰ ﺑﻮس ﭘﻴﺎدﻩ ﻣﻴﻜﺮدﻧﺪ و ﺑﻪ ﺟـﺒـﻬـﻪ‬ ‫هﺎ ﻣﻴﻔﺮﺳﺘﺎدﻧﺪ‪.‬‬ ‫اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ ﺑﻮد آﻪ زهﺮﻩ و ﭘﺴﺮش ﺁﺑﺎدان را‬ ‫ﺑﻪ ﻗﺼﺪ اهﻮاز ﭘﻴﺶ ﺳﺮ ﮔﺬاﺷﺘـﻨـﺪ اﻣـﺎ‬ ‫هﻨﻮز ﭼﻨﺪآﻴﻠﻮﻣﺘﺮى را ﻃﻰ ﻧﻜﺮدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ‬ ‫آﻪ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﮔﻠﻮﻟﻪ ﺧـﻤـﭙـﺎرﻩ در اﻃـﺮاف‬ ‫ﻣﻴﻨﻰ ﺑﻮس ﻣﻨﻔﺠﺮ ﺷﺪ‪ ،‬ﻣﻴﻨﻰ ﺑﻮس ﺑﺎ‬ ‫ﺗﻜﺎﻧﻬﺎى ﺷﺪﻳﺪ در ﺣﺎل ﺧﺎرج ﺷـﺪن از‬ ‫ﺟﺎدﻩ ﺑﻮد آﻪ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﺎﻧﻪ ﺗﻮاﻧﺴـﺖ ﺑـﻪ‬ ‫راﻩ ﺧﻮد اداﻣﻪ دهـﺪ‪ .‬هـﻤـﻪ ﻣﺴـﺎﻓـﺮان‬ ‫ﻣﻴﻨﻰ ﺑﻮس ﻣﺮگ را در ﻳﻚ ﻗﺪﻣﻰ ﺧـﻮد‬ ‫دﻳﺪﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﻪ اهﻮاز رﺳﻴﺪﻳﻢ‪.‬‬ ‫اداﻣﻪ دارد‬

‫ﮐﻮدﮐﺎن ﻣﻘﺪﻣﻨﺪ‬

‫ﺷﻤﺎره ‪٦٦‬‬

‫ﮔﺰارﺷﯽ ﺗﮑﺎﻧﺪهﻨﺪه از اﻋﺪام ﻧﻮﺟﻮان ‪ 17‬ﺳﺎﻟﻪ در ﺳﻨﻨﺪج‬ ‫ﺳﺎﯾﺖ روزﻧﺎ‪ :‬ﯾﮏ هﻔﺘﻪ ﭘﺲ از اﺟﺮاﯼ ﺣﮑﻢ اﻋـﺪام‬ ‫ﻧﻮﺟﻮاﻧﯽ ﺑﻨﺎم ﻣﺤﻤﺪ ﺣﺴﻦزادﻩ در زﻧﺪان ﺳﻨـﻨـﺪج‪،‬‬ ‫ﺳﺨﻨﮕﻮﯼ ﻗﻮﻩ ﻗﻀﺎﯾﻴﻪ در ﻣﻮرد اﺟـﺮاﯼ ﺣـﮑـﻢ اﯾـﻦ‬ ‫ﻧﻮﺟﻮان اﻋﻼم ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد‪“ :‬در ﻗﺎﻧﻮن ﭼﻴﺰﯼ ﺑﻪ ﻋﻨـﻮان‬ ‫اﻋﺪام ﺑﺮاﯼ اﻓﺮاد زﯾﺮ ‪ ١٨‬ﺳﺎل ﻧﺪارﯾﻢ و ﺁن ﭼـﻴـﺰﯼ‬ ‫ﮐﻪ در ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺑﺮاﯼ اﻓﺮاد ‪ ١۵‬ﺗﺎ ‪ ١٨‬ﺳﺎل وﺟﻮد دارد‪،‬‬ ‫ﺑﺤﺚ ﻗﺼﺎص اﺳﺖ‪ .‬ﻣﺤﻤﺪ ﺣﺴﻦزادﻩ ﻧـﻴـﺰ ﮐـﻪ از‬ ‫ﺳﻨﻨﺪج ﺑﻪ دار ﺁوﯾﺨﺘﻪ ﺷﺪ در زﻣـﺎن اﺟـﺮاﯼ ﺣـﮑـﻢ‬ ‫ﺑﺎﻻﯼ ‪ ١٨‬ﺳﺎل ﺑﻮد‪”.‬‬ ‫اﻇﻬﺎرﻧﻈﺮ ﺟﻤﺸﻴﺪﯼ‪ ،‬از ﺁﻧـﺠـﺎ ﮐـﻪ ﺳـﻦ ﻣـﺤـﻤـﺪ‬ ‫ﺣﺴﻦزادﻩ در زﻣﺎن اﺟﺮاﯼ ﺣﮑﻢ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺁﮔﺎﻩ‬ ‫ﮐﻤﺘﺮ از ‪ ١٨‬ﺳﺎل اﻋﻼم ﺷﺪﻩ ﺑﻮد‪ ،‬ﮐﻨﺠﮑﺎوﯼ هـﺎ را‬ ‫ﺁﻧﭽﻨﺎن ﺑﺮاﻧﮕﻴﺨﺖ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ دﯾﺪن ﺷﻨﺎﺳﻨﺎﻣﻪ ﻣﺤـﻤـﺪ‬ ‫ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ اﺑﻬﺎم اﯾﻦ ﻣﺎﺟﺮا را ﺑﺮﻃﺮف ﮐﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﭘﺪر ﻣﺤﻤﺪ ﺣﺴﻦزادﻩ ﮐﻪ ﺑﺎﻏـﯽ ﻧـﺰدﯾـﮏ ﺑـﻪ ﻗـﺒـﺮ‬ ‫ﭘﺴﺮش در هﻤﺎن روﺳﺘﺎ دارد‪ ،‬ﺁن ﻗﺪر از ﺁﻧـﭽـﻪ ﺑـﺮ‬ ‫ﺳﺮش ﺁﻣﺪﻩ ﺧﺴﺘﻪ و درﻣﺎﻧﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﯽﺣﻮﺻﻠﻪ‬ ‫ﺑﻪ ﭘﺎﯼ ﮐﻮهﯽ در هﻤﺎن ﺣﻮاﻟﯽ اﺷﺎرﻩ ﻣﯽ ﮐـﻨـﺪ و‬ ‫ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ‪“ :‬ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ ﺁﻧﺠﺎ ﻗﺒﺮ ﭘﺴﺮم اﺳﺖ ﺣﺘـﯽ ﭘـﻮل‬ ‫اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺮاﯾﺶ ﺳﻨﮓ ﻗﺒﺮ هﻢ ﺑﺨﺮم‪ ،‬ﻧﺪارم‪ .‬از ﺗـﻤـﺎم‬ ‫دﻧﻴﺎ هﻤﻴﻦ ﺑﺎغ را ﮐﻪ در ﺣـﺎل ﺣـﺎﺿـﺮ در ﺁن ﮐـﺎر‬ ‫ﻣﯽﮐﻨﻢ‪ ،‬دارم‪ .‬ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻮدم اﯾﻦ ﺑﺎغ را هﻢ ﺑﻔﺮوﺷـﻢ‬ ‫ﺗﺎ ﭘﺴﺮم را اﻋﺪام ﻧﮑﻨﻨﺪ اﻣﺎ ﭼﻪ ﻣﯽﺷﻮد ﮐـﺮد ﮐـﻪ‬ ‫ﺣﺘﯽ از ﺑﻪ دار ﺁوﯾﺨﺘﻪ ﺷﺪن او ﺧﺒﺮ هﻢ ﻧﺪاﺷﺘﻢ‪”.‬‬ ‫ﭘﺪر ﻣﺤﻤﺪ از روز ﺑﻪ دار ﺁوﯾﺨﺘﻪ ﺷﺪن ﭘﺴﺮش ﺧـﺒـﺮ‬ ‫ﻧﺪاﺷﺖ‪ .‬ﻧﻪ ﭘﺪرش و ﻧﻪ ﻣـﺎدرش ﮐـﻪ از روز دﻓـﻦ‬ ‫ﺟﺴﺪ ﻣﺤﻤﺪ هﺮ روز ﺑﺮ ﺳﺮ ﻣـﺰارش ﻣـﯽ رود‪ .‬ﭘـﺪر‬ ‫ﻣﺤﻤﺪ در اﯾﻦﺑﺎرﻩ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ‪“ :‬ﻣﺎ اﺻﻼ ﺧﺒﺮ ﻧﺪاﺷﺘﻴـﻢ‬ ‫ﻣﺤﻤﺪ را اﻋﺪام ﮐﺮدﻧﺪ‪ .‬ﯾﮑﯽ دو روز ﭘﺲ از اﯾـﻨـﮑـﻪ‬ ‫ﭘﺴﺮم را ﺑﻪ دار ﺁوﯾﺨﺘﻨﺪ در دﻩ اهـﺎﻟـﯽ از اﯾـﻨـﮑـﻪ‬ ‫ﭘﺴﺮم اﻋﺪام ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪ ،‬ﺣﺮف ﻣﯽزدﻧﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﺑـﺎور‬ ‫ﻧﻤﯽﮐﺮدم‪ .‬ﺑﻪ زﻧﺪان ﺳﻨﻨﺪج رﻓﺘﻢ‪ .‬از ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﭘﻴﺶ‬ ‫از ﺁن هﻢ ﭼﻨﺪﯾﻦ ﻣﺮﺗﺒﻪ رﻓﺘﻪ ﺑﻮدم و ﻧﮕﺬاﺷﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ‬ ‫ﺑﺎ ﭘﺴﺮم ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﻢ و او را ﺑﺒﻴﻨﻢ‪ ،‬ﻓﮑﺮ ﻣـﯽ ﮐـﺮدم‬ ‫ﺁن روز هﻢ از دﯾﺪن ﭘﺴﺮم ﺟﻠﻮﮔﻴﺮﯼ ﻣﯽﮐﻨـﻨـﺪ اﻣـﺎ‬ ‫ﻣﺴﻮوﻻ ن زﻧﺪان در ﮐﻤﺎل ﻧﺎﺑﺎورﯼ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﮐـﻪ‬ ‫ﺟﻨﺎزﻩ ﻣﺤﻤﺪ را ﺑﺮاﯼ دﻓﻦ ﺗـﺤـﻮﯾـﻞ ﺑـﮕـﻴـﺮم‪ .‬ﺑـﺎورم‬ ‫ﻧﻤﯽﺷﺪ‪ .‬ﭘﺴﺮم را اﻋﺪام ﮐﺮدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﺪون اﯾـﻨـﮑـﻪ‬ ‫ﺣﺘﯽ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺧﺒﺮ ﺑﺪهﻨﺪ‪ .‬اوﻟﻴﺎﯼ دم ﭘﺮوﻧﺪﻩ ﻣﺤﻤﺪ از‬ ‫ﻣﺎﺟﺮا ﺧﺒﺮ داﺷﺘﻨﺪ‪ .‬در روز اﺟﺮاﯼ ﺣﮑﻢ ﺗﻨـﻬـﺎ ﺁﻧـﻬـﺎ‬ ‫ﺑﺮاﯼ ﻣﺮاﺳﻢ دﻋﻮت ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ و ﭘـﺲ از اﺟـﺮاﯼ‬ ‫ﺣﮑﻢ ﺑﻪ اهﺎﻟﯽ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﻣـﺤـﻤـﺪ را اﻋـﺪام‬ ‫ﮐﺮدﻧﺪ‪”.‬‬ ‫ﭘﺪر ﻣﺤﻤﺪ ﺣﺴﻦزادﻩ در ﻣﻮرد اﯾﻨﮑﻪ ﭼﺮا ﻧﺘﻮاﻧﺴـﺘـﻪ‬ ‫ﺑﻮد رﺿﺎﯾﺖ اوﻟﻴﺎﯼ دم را ﺟﻠﺐ ﮐﻨﺪ ﻧﻴﺰ ﻣـﯽ ﮔـﻮﯾـﺪ‪:‬‬ ‫“ ﻣﻦ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻮدم ﺗﻤﺎم زﻧﺪﮔﻴﻢ را ﺑﻔـﺮوﺷـﻢ‪ .‬ﺣـﺎﺿـﺮ‬ ‫ﺑﻮدم زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮدم را ﺑﺪهﻢ ﺗﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺤﻤﺪ را اﻋـﺪام‬ ‫ﻧﮑﻨﻨﺪ‪ .‬از اهﺎﻟﯽ ﺷﻨﻴﺪﻩام ﺣﺎﻻ ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣـﺤـﻤـﺪ را‬ ‫اﻋﺪام ﮐﺮدﻧﺪ هﻢ ﺧﻮدﺷﺎن راﺿﯽ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﺑﺎ ﭼـﻨـﺪ‬ ‫ﻧﻔﺮ از اهﺎﻟﯽ دﻩ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮدﻩ ﺑـﻮدﻧـﺪ و از اﯾـﻨـﮑـﻪ‬ ‫ﻣﺤﻤﺪ را اﻋﺪام ﮐﺮدﻧﺪ اﺑﺮاز ﭘﺸﻴﻤﺎﻧﯽ ﮐـﺮدﻩ ﺑـﻮدﻧـﺪ‬ ‫اﻣﺎ ﭼﻪ ﻓﺎﯾﺪﻩ دارد‪ .‬ﺣﺎﻻ ﭘﺴﺮم در ﺧﺎﮎ اﺳـﺖ‪ .‬هـﺮ‬

‫روز ﮐﻪ ﺑﻪ ﺑﺎغ ﻣﯽﺁﯾﻢ ﺳﺮ ﺧﺎﮎ ﻣﺤﻤﺪ ﻣﯽروم‪.‬‬ ‫ﻣﺤﻤﺪ ﺗﻨﻬﺎ ﯾﮏ ﻧﻮﺟﻮان ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﺘﻬﻢ ﺑـﻪ ﻗـﺘـﻞ‬ ‫ﺷﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﮐﻮﺗﺎهﯽ ﮐﺮدم ﮐﻪ ﺑﻴﺸﺘـﺮ ﻣـﺮاﻗـﺒـﺶ‬ ‫ﻧﺒﻮدم ﺗﺎ ﻣﺮﺗﮑﺐ ﭼﻨﻴﻦ ﮔﻨﺎهﯽ ﻧﺸﻮد اﻣﺎ او ﺑﭽﻪ‬ ‫ﺑﻮد و ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺳﺮﻋﺖ ﻣـﺠـﺎزاﺗـﺶ اﻋـﻤـﺎل‬ ‫ﻣﯽﺷﺪ‪”.‬‬ ‫ﭘﺪر ﻣﺤﻤﺪ ﺣﺴﻦزادﻩ در ﻣﻮرد اﯾﻨـﮑـﻪ ﻣـﺎﺟـﺮاﯼ‬ ‫درﮔﻴﺮﯼ ﭘﺴﺮش ﺑﺎ ﻣﻘﺘﻮل ﭼﻪ ﺑـﻮدﻩ و ﭼـﻄـﻮر‬ ‫ﻣﺮﺗﮑﺐ ﻗﺘﻞ ﺷﺪ‪ ،‬ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ‪“ :‬اﺳﻢ ﻣﻘﺘﻮل هـﻢ‬ ‫ﻣﺤﻤﺪ ﺑﻮد‪ .‬او هﻢ ﺳﻨﯽ ﻧﺪاﺷﺖ‪ .‬در زﻣﺎن ﻗﺘﻞ‬ ‫ﭘﺴﺮ ﻣﻦ ‪ ١۴‬ﺳﺎل و ‪ ١١‬ﻣﺎﻩ داﺷﺖ و ﻣـﻘـﺘـﻮل‬ ‫هﻢ ‪ ١٠‬ﺳﺎﻟﻪ ﺑﻮد‪ .‬ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﺨﺘـﻠـﻒ‬ ‫ﮐﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﺎﺟﺮاهﺎ ﻧﺎﺷﯽ از ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺑﭽﻪ ﮔـﺎﻧـﻪ‬ ‫ﺑﻮد‪ ،‬ﺑﺎ هﻢ اﺧﺘﻼف داﺷﺘﻨﺪ‪ .‬در روز ﺣﺎدﺛﻪ ﭘﺴـﺮ‬ ‫و دﺧﺘﺮم در ﺑﺎغ در ﺣﺎل ﮐﺎر ﺑﻮدﻧﺪ ﮐـﻪ ﻣـﻘـﺘـﻮل‬ ‫هﻤﺮاﻩ ﯾﮑﯽ از دوﺳﺘﺎﻧﺶ وارد ﺑﺎغ ﻣـﺎ ﺷـﺪﻧـﺪ‪.‬‬ ‫ﺁﻧﺠﺎ هﻢ ﺑﺎز ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ درﮔـﻴـﺮ ﻣـﯽ ﺷـﻮﻧـﺪ ﮐـﻪ‬ ‫ﭘﺴﺮم ﺑﺎ ﯾﮏ ﭼﻮب دﺳـﺘـﯽ ﺑـﻪ ﺳـﺮ ﻣـﻘـﺘـﻮل‬ ‫ﻣﯽزﻧﺪ و ﻣﺮﺗﮑﺐ ﻗﺘﻞ او ﻣﯽﺷﻮد‪”.‬‬ ‫اهﺎﻟﯽ ﻣﺤﻞ هﻢ از ﺧـﺎﻧـﻮادﻩ ﻣـﺤـﻤـﺪ راﺿـﯽ‬ ‫هﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﯾﮑﯽ از اهﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﺴـﻴـﺎر از اﻋـﺪام‬ ‫ﻣﺤﻤﺪ اﻇﻬﺎر ﻧﺎراﺣﺘﯽ ﻣـﯽ ﮐـﻨـﺪ‪ ،‬ﻣـﯽ ﮔـﻮﯾـﺪ‪:‬‬ ‫“ ﺧﺎﻧﻮادﻩ ﺣﺴﻦزادﻩ ﺑﺴﻴﺎر ﺁرام هﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎ‬ ‫ﮐﺴﯽ ﮐﺎر ﻧﺪارﻧﺪ‪ .‬ﺳﺮﺷﺎن در ﻻ ﮎ ﺧـﻮدﺷـﺎن‬ ‫اﺳﺖ‪ .‬ﺧﺎﻧﻮادﻩ ﺧﻮﺑﯽ هﺴﺘﻨﺪ‪ .‬اﻣﺎ از زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ‬ ‫ﺁﻗﺎﯼ ﺣﺴـﻦ زادﻩ از هـﻤـﺴـﺮش ﺟـﺪا ﺷـﺪ‪،‬‬ ‫ﺑﭽﻪ هﺎﯼ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﯽﺗﺎب ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﺑﺮ ﺳـﺮ ﻣﺴـﺎﺋـﻞ‬ ‫ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﻣﯽﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪ .‬ﺑﺎ دﯾﮕﺮ ﺑﭽﻪهـﺎﯼ دﻩ‬ ‫ﻧﺰاع ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ و ﺑﺮ ﺳﺮ هﺮ ﻣﺴﺎﻟـﻪ ﮐـﻮﭼـﮑـﯽ‬ ‫درﮔﻴﺮﯼ ﭘﻴﺶ ﻣﯽﺁﻣﺪ‪ .‬ﻣﺤﻤﺪ از هﻤﻪ ﺑـﻴـﺸـﺘـﺮ‬ ‫ﻧﺎراﺣﺘﯽ و ﺑﯽﺗﺎﺑﯽ ﻣﯽﮐﺮد‪”.‬‬ ‫ﺑﺎ ﺑﻪ دﺳﺖ ﺁﻣﺪن ﺷﻨﺎﺳﻨﺎﻣﻪ ﻣﺤﻤﺪ ﺣﺴﻦزادﻩ‬ ‫ﺣﺎﻻ دﯾﮕﺮ اﺑﻬﺎﻣﯽ در ﮐﺎر ﻧﻴﺴﺖ ﭼﺮا ﮐـﻪ او در‬ ‫زﻣﺎن اﺟﺮاﯼ ﺣﮑﻤﺶ ﺗﻨﻬﺎ ‪ ١۶‬ﺳﺎل و ‪ ١١‬ﻣـﺎﻩ‬ ‫ﺳﻦ داﺷﺘﻪ و در زﻣﺎن ﻗﺘﻞ هﻢ ‪ ١۴‬ﺳﺎﻟﻪ ﺑـﻮدﻩ‬ ‫ﮐﻪ در ﻧﻬـﺎﯾـﺖ هـﻢ در ﺑـﻴـﺴـﺖ ودوﻣـﻴـﻦ روز‬ ‫ﺧﺮدادﻣﺎﻩ ﺳﺎل ﺟﺎرﯼ ﺑﻪ دار ﺁوﯾﺨﺘﻪ ﺷﺪ‪.‬‬

‫اداﻣﻪ ﻗﺼﻪ هﺎى ﻣﻦ و ﻓﺮزﻧﺪم‬

‫ﺁﺧﺮ ﻋﻤﺮش دﯾﮕﺮ ﭼﻴﺰﯼ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮش ﻧﻤﯽ اﻣﺪﻩ‬ ‫اﺳﺖ ﭼﻪ ﻃﻮر ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ آﻪ ﯾﻚ ﻧﻔـﺮ ‪١٤٠٠‬‬ ‫ﺳﺎل ﻋﻤﺮ آﻨﺪ وﺑﻌﺪ ﺗﺎزﻩ ﺑﻴﺎﯾﺪ وﺑﻪ دﻧﻴﺎ ﺣﻜﻮﻣﺖ‬ ‫آﻨﺪ؟‬ ‫ﺧﺎﻧﻢ ﻣﻌﻠﻢ ﻗﺮان هﻢ از دﺳﺖ ﻣﻦ ﻧﺎراﺣﺖ ﺷﺪ‬ ‫و ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ ﺗﺎ ﺁﺧﺮ زﻧﮓ آﻒ آﻼس ﺑﻨﺸﻴـﻨـﻢ‬ ‫وﺑﺮاﯼ هﻤﻴﻦ ﺷﻠﻮارم ﺧﺎآﯽ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‬ ‫ﺑﻬﺶ ﮔﻔﺘﻢ ‪:‬ﺑﺎﺑﺎ اﺻﻼ ﺧﻮدﺗﻮ ﻧﺎراﺣﺖ ﻧـﻜـﻦ آـﻪ‬ ‫ﻟﺒﺎﺳﺖ ﺧﺎآﯽ ﺷـﺪﻩ ‪ ،‬ﻣـﻬـﻢ اﯾـﻨـﻪ آـﻪ ﺁدم‬ ‫روﺣﺶ ﺧﺎآﯽ ﻧﺸﻪ ‪ ،‬وﺑﻌﺪ ﺷﻌﺮزﯾﺮ را ﺑـﺮاﯾـﺶ‬ ‫ﺧﻮاﻧﺪم وﮔﻔﺘﻢ آﻪ ﺗﻮ ﺑﺎﯾﺴﺘﯽ هﻤﻴﻦ روش ﺗـﻮ‬ ‫اداﻣﻪ ﺑﺪﯼ وﻣﺜﻞ ﯾﻚ ﮔﻞ آﻪ ﺗﻮﯼ ﺑﻴﺎﺑـﺎن وﺧـﺎك‬ ‫رﺷﺪ ﻣﯽ آﻨﻪ ﺑﻪ هﻤﻪ ﻧﺸﻮن ﺑﺪﯼ آﻪ آﺴـﯽ‬ ‫ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﻪ روﺣﻴﻪ ﺗﻮرو ﺑﺸﻜﻨﻪ‬

‫ﺟﻠﻮى اﻋﺪام ﮐﻮدﮐﺎن در اﻳﺮان را ﺑﮕﻴﺮﻳﻢ‪ ،‬ﺑﻪ ﺟﻨﺒﺶ ﻋﻠﻴﻪ اﻋﺪام‪ ،‬ﺑﭙﻴﻮﻧﺪﻳﺪ!‬

‫‪Children First Now‬‬

‫‪Nr: 66‬‬

‫‪International Campaigns for Children’s Rights‬‬

‫‪15.07.2008‬‬

‫ﭼﻪ دردﻧﺎك!‬

‫در هﻔﺘﻪ اى آﻪ ﮔﺬﺷﺖ دو واﻗﻌﻪ ﺗﻠـﺦ و ﺷـﻮآـﻪ ﺁور‪ ،‬دو‬ ‫واﻗﻌﻪ اى آﻪ اﻧﺴﺎن ﺣﺘﻰ ﺗﺤﻤﻞ ﺷﻨﻴﺪن و ﻓﻬﻢ ﺁﻧﺮا ﻧـﺪارد‬ ‫اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎد‪ ،‬دو ﻓﺮزﻧﺪآﺸﻰ‪ ،‬دو ﻗﺘﻞ آﻪ ﻳـﻜـﻰ از دﻳـﮕـﺮى‬ ‫دردﻧﺎآﺘﺮ‪ ،‬ﻳﻜﻰ از دﻳﮕﺮى وﺣﺸﻴﺎﻧﻪ ﺗﺮ ﺑﻮد‪.‬‬ ‫اﺷﻚ و ﺗﺎﺛﺮ و ﻟﻌﻨﺖ ﻓﺮﺳﺘﺎدن ﺑﻪ اﻳﻦ دﻧﻴﺎى ﻧﺎﺑﺮاﺑﺮ آﻤﺘـﺮﻳـﻦ‬ ‫ﻋﻜﺲ اﻟﻌﻤﻞ اﻧﺴﺎﻧﻬﺎى ﺷﺮاﻓﺘﻤﻨﺪ اﺳﺖ‪ .‬اﻳﻦ دو اﺗـﻔـﺎق‬ ‫دردﻧﺎك آﻪ اﮔﺮ در هﺮ آﺸﻮرى ﺑﺎ آﻤﺘﺮﻳﻦ اﺳـﺘـﺎﻧـﺪاردهـﺎى‬ ‫اﻧﺴﺎﻧﻰ رخ ﻣﻴﺪاد ﺑﺎﻋﺚ ﻳـﻚ ﺷـﻮك ﻋـﻈـﻴـﻢ اﺟـﺘـﻤـﺎﻋـﻰ‬ ‫ﻣﻴﮕﺮدﻳﺪ اﻣﺎ در ﺟﻤﻬﻮرى اﺳﻼﻣـﻰ اﻳـﻦ واﻗـﻌـﻪ ﺗـﻨـﻬـﺎ در‬ ‫ﺻﻔﺤﺎت ﻣﻴﺎﻧﻰ ﻳﻜﻰ دو روزﻧﺎﻣﻪ در ﺗـﻬـﺮان ﭼـﺎپ ﺷـﺪ و‬ ‫اﻧﻌﻜﺎس وﺳﻴﻌﻰ در ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻧﺪاﺷﺖ و ﺟﺎﻣﻌـﻪ از آـﻨـﺎر ﺁن‬ ‫ﮔﺬﺷﺖ‪ .‬اﻳﻨﺠﺎ ﺷﺮح هﺮ دو واﻗﻌﻪ را ﻣﻴﺨﻮاﻧﻴﺪ‪:‬‬

‫در ﮐﺮﻣﺎﻧﺸﺎه ﭘﺪری ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﻓﻘﺮ ﺷﺪﯾﺪ ﻓﺮزﻧﺪ ﭘﻨﺞ‬ ‫ﺳﺎﻟﻪ اش را ﮐﺸﺖ‬

‫ﭼﻨﺪ روز ﮔﺬﺷﺘﻪ در ﺷﻬﺮﮎ ﭘﺮدﯾﺲ ﮐﺮﻣـﺎﻧﺸـﺎﻩ‬ ‫ﭘﺴﺮ ‪ ۵‬ﺳﺎﻟﻪ اﯼ ﮐﻪ در ﮐﻮﭼﻪ ﺑﺎ دوﺳـﺘـﺶ ﺑـﺎزﯼ ﻣـﻴـﮑـﺮد‬ ‫دوﺳﺘﺶ ﺑﻪ وﯼ ﻣﻴﮕﻮﯾﺪ ﮐﻪ ﻣﺎ اﻣﺸﺐ ﭘﻠﻮ ﻣﯽ ﺧـﻮرﯾـﻢ در‬ ‫اﯾﻦ ﻟﺤﻈﻪ ﭘﺴﺮ ﻣﺬﮐﻮر ﺑـﻪ ﺧـﺎﻧـﻪ ﻣـﯽ ﺁﯾـﺪ و از ﻣـﺎدرش‬ ‫درﺧﻮاﺳﺖ ﭘﻠﻮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺑﻪ دﻟـﻴـﻞ ﻓـﻘـﺮ ﺷـﺪﯾـﺪ ﺧـﺎﻧـﻮادﻩ‬ ‫ﻣﺎدرش ﺑﺎ رﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﻣﻨﺰل هﻤﺴﺎﯾـﻪ و ﺗـﻬـﻴـﻪ ﺑـﺮﻧـﺞ ﺑـﺮاﯼ‬ ‫ﻓﺮزﻧﺪش ﭘﻠﻮ ﻣﯽ ﭘﺰد‪ .‬ﭘﺪر ﺧﺎﻧﻮادﻩ وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻨـﺰل ﻣـﯽ‬ ‫اﯾﺪ ﺑﺎ دﯾﺪن ﺑﺮﻧﺞ زن را ﻣﻮرد ﺑﺎزﺧﻮاﺳﺖ ﻗﺮار ﻣﯽ دهﺪ ﻣـﺮد‬ ‫زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ از ﺟﺮﯾﺎن ﻗﺮض ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺑـﺮﻧـﺞ ﺧـﺒـﺮدار ﻣـﻴـﺸـﻮد‬ ‫ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﺷﺪﻩ و ﺑﺎ ﭘﺮﺗﺎب ﺁﺟﺮ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻓﺮزﻧﺪش ﺳﺮاﻧﺠﺎم‬ ‫ﮔﻠﻮﯼ وﯼ را ﻣﻴﻔﺸﺎرد و او را ﺧﻔﻪ ﮐﺮدﻩ و ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﻓﺮزﻧـﺪ‬ ‫‪ ۵‬ﺳﺎﻟﻪ اش ﭘﺎﯾﺎن ﻣﻴﺪهﺪ‪ .‬ﺷﺎهﺪان ﻋﻴﻨﯽ ﻣـﻴـﮕـﻮﯾـﻨـﺪ ﺑـﻪ‬ ‫هﻨﮕﺎم ﮐﻔﻦ ﭘﺴﺮ ﻣﺬﮐﻮر ﻣﺎدرش دو ﻗـﺎﺷـﻖ ﺑـﺮﻧـﺞ را در‬ ‫درون ﮐﻔﻦ ﭘﺴﺮش ﻣﯽ رﯾﺰد ﮐﻪ اﯾﻦ اﻗﺪام ﻣﻮﺟـﺐ ﺧﺸـﻢ‬ ‫ﻣﺮدم ﻣﺤﻠﻪ ﺷﻬﺮﮎ ﭘﺮدﯾﺲ ﻣﻴﺸﻮد‪.‬‬

‫ﻣﺎدرى آﻪ آﻮدك ﭘﻨﺞ روزه ﺧﻮد را آﺸﺖ‬

‫ﺳــﻬــﻴــﻼ ﻣــﺎدر آــﻮدك در ﺑــﺮاﺑــﺮ ﺳــﻮاﻻت دادﮔــﺎﻩ‬ ‫ﻗﺎﺿﻲ؛ ﺧﻮدت را ﻣﻌﺮﻓﻲ ﮐﻦ؟‬ ‫ﻣﺘﻬﻢ ؛ ﻣﻦ ﺳﻬﻴﻼ »ق« ‪ 28‬ﺳﺎﻟﻪ هﺴﺘﻢ‪ 8 ،‬ﻓﻘﺮﻩ ﺳﺎﺑﻘﻪ‬ ‫ﮐﻴﻔﺮي ﺑﻪ ﺟﺮم وﻟﮕﺮدي دارم‪ .‬ﭘـﺪرم ﺑـﺎران اﺳـﺖ و ﻣـﺎدر‬ ‫ﺻﺨﺮﻩ‪ ،‬هﻴﭻ ﮐﺲ دﻳﮕﺮي را هﻢ در اﻳﻦ دﻧﻴﺎ ﻧﺪارم و ﭘﺴﺮ ‪5‬‬ ‫روزﻩ ام را ﻧﻴﺰ ﮐﺸﺘﻪ ام‪.‬‬ ‫ﭘﺲ ﻗﺒﻮل داري ﮐﻪ ﭘﺴﺮت را ﮐﺸﺘﻲ؟‬ ‫اﺗﻬﺎم ﻗﺘﻞ را ﻗﺒﻮل دارم ‪ ،‬هﻴﭻ ﮐﺲ هﻤﺪﺳﺖ ﻣﻦ ﻧﺒﻮد‪،‬‬ ‫ﺧﻮدم اﻳﻦ ﮐﺎر را ﮐﺮدم‪.‬‬ ‫ﺑﺎ ﭼﻪ اﻧﮕﻴﺰﻩ ﻳﻲ ﭼـﻨـﻴـﻦ ﺟـﻨـﺎﻳـﺘـﻲ را ﻣـﺮﺗـﮑـﺐ ﺷـﺪي؟‬ ‫ﻣﻦ ﻳﮏ اﻧﮕﻴﺰﻩ ﻧﺪاﺷﺘـﻢ‪ ،‬هـﺰاران اﻧـﮕـﻴـﺰﻩ در ﻣـﻦ وﺟـﻮد‬ ‫داﺷﺖ‪ ،‬ﮐﻪ ﺷﺎﻳﺪ ﻓﻘﻂ ﻳﮑﻲ از ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ دﻟﻴﻞ ﮐﺎﻓﻲ‬ ‫ﺑﺮاي ﻗﺘﻞ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬ ‫دﻟﻴﻞ ﻣﻦ ﺑﺮاي اﻳﻦ ﻗﺘﻞ ﺧﺸﻮﻧﺖ هﺎي ﺑﻴﺶ از ﺣـﺪي ﺑـﻮد‬ ‫ﮐﻪ از ﻣﺮدان ﺟﻮان دﻳﺪم از ﺁﻧﻬﺎﻳﻲ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣـﻌـﻨـﺎي واﻗـﻌـﻲ‬ ‫ﮐﻠﻤﻪ اراذل و اوﺑﺎش هﺴﺘﻨﺪ‪ .‬از ﮐﺠﺎي اﻳﻦ زﻧﺪﮔـﻲ ﺳـﻴـﺎﻩ‬ ‫ﺑﺮاي ﺗﺎن ﺑﮕﻮﻳﻢ‪ .‬ﮐﺪام ﺑـﺨـﺶ از ‪ 12‬ﺳـﺎل ﺑـﺪﺑـﺨـﺘـﻲ و‬ ‫ﺳﻴﺎهﻲ ام ﺑﺮاي ﺗﺎن ﺗﻌﺮﻳﻒ ﮐﻨﻢ‪.‬‬ ‫ﻣﻦ ﺑﺮاي ﻧﺠﺎت ﮐﻮدﮐﻢ اﻳﻦ ﮐﺎر را ﮐﺮدم‪ .‬ﺗﺼﻮرم اﻳﻦ ﺑـﻮدﮐـﻪ‬ ‫اﻳﺪز دارم‪ ،‬ﻗﻄﻌﺎً ﻓﺮزﻧﺪم هﻢ از ﻣﻦ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑـﻮد‪ ،‬ﭘـﺲ او را‬ ‫ﮐﺸﺘﻢ ﮐﻪ ﺑﺪﺑﺨﺘﻲ هﺎﻳﻲ ﮐﻪ ﻣﻦ دﭼﺎرش ﺷﺪم را ﺗـﺤـﻤـﻞ‬ ‫ﻧﮑﻨﺪ‪.‬‬ ‫اﻣﺎ اﻳﻨﮑﻪ اراذل ﺗﻮ را ﺁزار دادﻩ اﻧﺪ ‪ ،‬دﻟﻴﻞ ﻗﺎﻧﻊ ﮐـﻨـﻨـﺪﻩ ﻳـﻲ‬ ‫ﺑﺮاي ﻗﺘﻞ ﮐﻮدﮎ ﻣﻌﺼﻮم ﻧﻴﺴﺖ؟‬ ‫اﮔﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮ ﻣﻦ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﺮ هـﺮ ﮐـﺲ دﻳـﮕـﺮي هـﻢ ﻣـﻲ‬ ‫ﮔﺬﺷﺖ ﺑﻲ رﺣﻢ ﻣﻲ ﺷﺪ‪ .‬در ‪ 15‬ﺳﺎﻟﮕﻲ ﮐﻪ از ﺧﺎﻧﻪ ﻓـﺮار‬ ‫ﮐﺮدم و ﺑﺎ ﻣﺮدان زﻳﺎدي راﺑﻄﻪ داﺷﺘﻢ‪ ،‬ﺁﻧﻬﺎ از ﻣﻦ ﺑـﻪ ﻃـﺮز‬ ‫وﺣﺸﻴﺎﻧﻪ ﻳﻲ ﺳﻮءاﺳﺘﻔﺎدﻩ ﮐﺮدﻧـﺪ و ﺳـﭙـﺲ ﻣـﺜـﻞ ﻳـﮏ‬ ‫دﺳﺘﻤﺎل ﮐﺜﻴﻒ ﻣﺮا ﺑﻪ ﮔﻮﺷﻪ ﻳﻲ ﭘﺮت ﮐﺮدﻧﺪ و هـﺮ ﺑـﺎر از‬ ‫دﻓﻌﻪ ﻗﺒﻞ ﺑﻲ ﭘﻨﺎﻩ ﺗﺮ و ﺑﺪﺑﺨﺖ ﺗﺮ ﺷﺪم‪ .‬ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ ﻋﻘﺪﻩ هـﺎ‬ ‫را ﭼﻄﻮر ﺧﺎﻟﻲ ﻣﻲ ﮐﺮدم ﻣﮕﺮ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﻣﺮداﻧﻲ را ﮐـﻪ‬ ‫ﭼﻨﺪﻧﻔﺮي ﺑﻪ ﻣﻦ ﺣﻤﻠﻪ ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ ﺑﮑﺸﻢ‪ ،‬ﻣﮕﺮ ﻣﻦ ﭼﻘﺪر زور‬ ‫داﺷﺘﻢ و اﮔﺮ ﻣﻲ ﮐﺸﺘﻢ ﻣﺜﻞ ﻧﺎزﻧﻴﻦ ﻓﺎﺗﺤﻲ)دﺧﺘﺮي ﮐﻪ ﺑﻪ‬ ‫اﺗﻬﺎم ﻗﺘﻞ ﺑﺎزداﺷﺖ ﺷﺪ و ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ دﻓـﺎع ﻣﺸـﺮوع ﺁزاد‬ ‫ﺷﺪ( ﻣﺮا ﺳﻪ ﺳﺎل در زﻧﺪان ﻧﮕﻪ ﻣﻲ داﺷﺘﻴﺪ‪ .‬ﻧﺎزﻧﻴﻦ هـﻢ‬ ‫اﺑﺘﺪا در هﻤﻴﻦ ﺷﻌﺒﻪ ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد‪ .‬ﺿﻤﻦ اﻳﻨﮑـﻪ ﻣـﻦ‬ ‫ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺣﺮﻳﻒ ﺁن ﻣﺮدان ﺷﻮم‪ .‬ﭼﻘﺪر زﻳﺮ رﻓﺘـﺎرهـﺎي‬ ‫وﺣﺸﻴﺎﻧﻪ اﻳﻦ ﻣﺮدان ﻟﻪ ﺷﺪم‪ .‬ﭼﺮا ﺁن زﻣﺎن ﮐﺴﻲ ﻧﺒﻮد ﮐﻪ‬

‫از ﻣﻦ دﻓﺎع ﮐﻨﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﻓﮑﺮ ﻣﻲ ﮐﺮدم ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ رواﺑـﻂ‬ ‫ﺟﻨﺴﻲ ﻣﺘﻌﺪدي ﮐﻪ داﺷﺘﻢ دﭼﺎر اﻳﺪز و هـﭙـﺎﺗـﻴـﺖ‬ ‫ﺷﺪﻩ ام و اﻳﻦ ﻣﺴﺎﻟﻪ ﺁزارم ﻣﻲ داد‪.‬‬ ‫ﭼﺮا از ﺧﺎﻧﻪ ﻓﺮار ﮐﺮدي؟‬ ‫‪ 15‬ﺳﺎﻟﻪ ﺑﻮدم ﮐﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﺷﺪم و ﺑـﻪ ﭘـﻴـﺸـﻨـﻬـﺎد‬ ‫ﭘﺴﺮ ﻣﻮرد ﻋﻼﻗﻪ ام از ﺧﺎﻧﻪ ﻓﺮار ﮐﺮدم‪ .‬ﻣﻦ ‪ 4‬ﺳـﺎل‬ ‫ﺑﺎ او و هﻤﺮاﻩ ﺧﺎﻧـﻮادﻩ اش در ﮐﺸـﻮر ﺁذرﺑـﺎﻳـﺠـﺎن‬ ‫زﻧﺪﮔﻲ ﮐﺮدم‪ ،‬اﻣﺎ ﻳﮏ روز او را در ﻳـﮏ ﺗﺼـﺎدف از‬ ‫دﺳﺖ دادم و ﺑﻌﺪ از ﻣﺪﺗـﻲ ﻣـﺠـﺒـﻮر ﺑـﻪ ﺗـﺮﮎ ﺁن‬ ‫ﺧﺎﻧﻮادﻩ ﺷﺪم و ﺑﻪ اﻳﺮان ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ‪ .‬ﻣﻦ هﻴﭻ ﮐﺲ را‬ ‫در اﻳﻦ دﻧﻴﺎ ﻧﺪاﺷـﺘـﻢ‪ ،‬ﺟـﺎﻳـﻲ ﺑـﺮاي ﻣـﺎﻧـﺪن هـﻢ‬ ‫ﻧﺪاﺷﺘﻢ و در ﺧﻴﺎﺑﺎن ﭘـﺮﺳـﻪ ﻣـﻲ زدم ﮐـﻪ ﭘﺴـﺮ‬ ‫ﺟﻮاﻧﻲ ﻣﺮا ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ اش ﺑﺮد‪ ،‬ﻣﻦ ﻓـﮑـﺮ ﻣـﻲ ﮐـﺮدم‬ ‫ﻓﻘﻂ او در ﺧﺎﻧﻪ اﺳﺖ اﻣﺎ درﺧﺎﻧﻪ هﻔﺖ ﻧـﻔـﺮي ﺑـﻪ‬ ‫ﻣﻦ ﺣﻤﻠﻪ ﮐﺮدﻧﺪ‪ .‬ﺑﻌﺪ از ﻳﮏ ﺳﺎل ﺗﺼﻤـﻴـﻢ ﮔـﺮﻓـﺘـﻢ‬ ‫دﻳﮕﺮ ﺗﻦ ﻓﺮوﺷﻲ ﻧﮑﻨﻢ‪ ،‬اﻣﺎ ﺁﻗﺎي ﻗﺎﺿﻲ ﻣﻲ داﻧـﻴـﺪ‬ ‫ﺗﺤﻤﻞ ﺳﺮﻣﺎي زﻣﺴﺘﺎن در دي ﻣـﺎﻩ و در ﺧـﻴـﺎﺑـﺎن‬ ‫ﻳﻌﻨﻲ ﭼﻪ؟ در ﺁن ﺳﺮﻣﺎ در ﺧﻴﺎﺑﺎن هﺎ ﭘـﺮﺳـﻪ ﻣـﻲ‬ ‫زدم و ﺗﺎ ﻣﻐﺰ اﺳﺘﺨﻮان ﻣﻲ ﻟﺮزﻳﺪم‪ .‬ﺷﻤﺎ اﻳﻦ ﭼﻴﺰهﺎ‬ ‫را ﻣﻲ داﻧﻴﺪ؟ در ﺁن ﻣﺪت دﭼﺎرﺳﺨﺖ ﺗﺮﻳﻦ ﺑﻴـﻤـﺎري‬ ‫هﺎ ﺷﺪم و ﺑﺎز ﺑﻲ ﭘﻨﺎﻩ ﺑﻮدم و ﻣـﺠـﺒـﻮر ﺷـﺪم ﺑـﻪ‬ ‫ﺧﻮاﺳﺘﻪ هﺎي ﮐﺜﻴﻒ ﻣﺮدان ﻧﻪ ﺑﻪ ﻣﻴﻞ ﺑﺎﻃﻨﻲ ﺑﻠـﮑـﻪ‬ ‫ﺑﻪ اﺟﺒﺎر ﺗﻦ دهﻢ‪ .‬دﻳﮕﺮ از ﻣﻦ ﮐﻪ درﺣﺎل ﺣـﺎﺿـﺮ ‪28‬‬ ‫ﺳﺎﻟﻪ هﺴﺘﻢ ﭼﻪ ﺑﺎﻗﻲ ﻣﺎﻧﺪﻩ‪ ،‬ﻣﻲ داﻧﻴﺪ ﭼﻘﺪر ﺑـﻪ‬ ‫ﻣﻦ اﻟﮑﻞ و ﻣﺸﺮوب ﺧﻮراﻧﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧـﻢ رﻓـﺘـﺎرهـﺎي‬ ‫وﺣﺸﻴﺎﻧﻪ ﺷﺎن را ﺗﺤﻤﻞ ﮐﻨﻢ؟ ﻣـﻲ داﻧـﻴـﺪ ﭼـﻘـﺪر‬ ‫ﺳﻴﮕﺎر ﮐﺸﻴﺪم ﺗﺎ در ﻗﺎﻟﺐ دود ﻋﺼﺒﺎﻧﻴﺘﻢ را ﺑـﻴـﺮون‬ ‫ﺑﺮﻳﺰم؟ﭼﺮا در ﺁن زﻣﺎن ﮐﺴﻲ ﻣﺮا ﻧﻤﻲ دﻳﺪ؟‬ ‫از ﮐﻲ ﻓﻬﻤﻴﺪي اﺷﺘﺒﺎﻩ ﮐﺮدي و ﭼـﺮا ﺑـﻪ ﺳـﻤـﺖ‬ ‫ﺧﺎﻧﻮادﻩ ات ﻧﺮﻓﺘﻲ؟‬ ‫از ‪ 20‬ﺳﺎﻟﮕﻲ ﻣـﻲ ﺧـﻮاﺳـﺘـﻢ از اﻳـﻦ ﮐـﺎردﺳـﺖ‬ ‫ﺑﮑﺸﻢ‪ ،‬اﻣﺎ ﻧﺸﺪ اﻟﺒﺘﻪ ﻗﺒﻞ از اﻳﻨﮑﻪ از ﺧـﺎﻧـﻪ ﻓـﺮار‬ ‫ﮐﻨﻢ ﭘﺪرم ﮐﻪ ﻳﮏ ﺳﺎرق و ﺑﻴﻤﺎر ﺟﻨﺴﻲ ﺑـﻮد ﻓـﻮت‬ ‫ﺷﺪ‪ .‬ﭘﺪرم ﺳﻪ زن داﺷﺖ اﻣﺎ ﺑﺎ زﻧﺎن دﻳﮕﺮ ﻧﻴﺰ راﺑﻄﻪ‬ ‫داﺷﺖ و ﻣﻦ اﻳﻦ ﺻﺤﻨﻪ هﺎ را از زﻣﺎﻧﻲ ﮐـﻪ ﮐـﻮدﮎ‬ ‫ﺑﻮدم‪ ،‬ﻣﻲ دﻳﺪم‪ .‬ﭘﺪرم ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﭘﻮل ﻣﻲ داد و ﻣـﻲ‬ ‫رﻓﺘﻨﺪ‪ .‬او هﻤﻴﺸﻪ ﻣﻲ ﮔﻔﺖ ﻧﻔﺮﻳﻦ اﻳـﻦ زن هـﺎ و‬ ‫ﺧﺎﻧﻮادﻩ ﺁﻧﻬﺎ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻣﻦ اﺳﺖ‪ .‬ﭘﺲ ﺑﻌﺪ از ﻣﺮﮔﻢ‬ ‫ﺗﻮ اﻳﻦ ﮐﺎر را ﺑﮑﻦ ﺗﺎ ﻣﻦ ﺑﺨﺸﻮدﻩ ﺷﻮم‪ .‬اﻟـﺒـﺘـﻪ ﺑـﻪ‬ ‫ﺧﺎﻃﺮ ﺣﺮف ﭘﺪرم ﻧﺒﻮد و ﺑﻌﺪ از ﻳﮏ ﺳﺎل ﻳـﻌـﻨـﻲ ‪8‬‬ ‫ﺳﺎل ﭘﻴﺶ ﺑﻪ ﺑﻬﺰﻳﺴﺘﻲ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﮐـﺮدم وﻟـﻲ ﻣـﺮا‬ ‫ﺑﻌﺪ از ﻣﺪﺗﻲ ﺑﻴﺮون اﻧﺪاﺧﺘﻨﺪ‪ .‬ﺗﻤـﺎم وﺟـﻮدم ﻧـﻔـﺮت‬ ‫ﺑﻮد‪ ،‬هﻴﭻ ﮐﺲ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﺤﺒﺖ ﻧﮑـﺮد‪ ،‬هـﻤـﻪ از ﻣـﻦ‬ ‫ﺳﻮءاﺳﺘﻔﺎدﻩ ﮐﺮدﻧﺪ و ﻣﻦ هﻢ ﺑﭽﻪ ام را ﮐﺸـﺘـﻢ‪،‬‬ ‫ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺑﺪاﻧﻢ ﺟﺎن اﻧﺴﺎن از ﮐـﺠـﺎي ﺑـﺪﻧـﺶ‬ ‫ﺑﻴﺮون ﻣﻲ زﻧﺪ‪ ،‬ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺷﻬﺎﻣﺖ و ﺟﺴـﺎرت‬ ‫ﻗﺘﻞ را ﭘﻴﺪا ﮐﻨﻢ ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻢ اﻧﺘﻘﺎم ﺑﮕﻴﺮم‪.‬‬ ‫اﺗﻬﺎم دﻳﮕﺮ ﺗﻮ زﻧﺎي ﻏﻴﺮﻣﺤﺼـﻨـﻪ اﺳـﺖ‪ ،‬ﺁﻳـﺎ ﻗـﺒـﻮل‬ ‫داري؟‬ ‫ﻣﻦ ﺑﺎ ﺁﺧﺮﻳﻦ ﻣﺮدي ﮐﻪ ﺑﻮدم و از او ﺑﺎردار ﺷﺪم ﻳـﮏ‬ ‫ﺳﺎل و ﻧﻴﻢ زﻧﺪﮔﻲ ﮐﺮدم ﻣﺎ ﺻﻴﻐﻪ ﻣﺤﺮﻣﻴﺖ ﺧﻮاﻧـﺪﻩ‬ ‫ﺑﻮدﻳﻢ‪ ،‬ﻣﻬﺮﻳﻪ هﻢ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮدﻳﻢ‪.‬‬ ‫اﻣﺎ ﺑﺎ ﻣﺮدان ﻣﺘﻌﺪدي راﺑﻄﻪ داﺷﺘﻲ؟‬ ‫ﺑﻠﻪ ﻗﺒﻮل دارم‪ ،‬ﻣﻦ ﻳﮏ ﻣﻔﺴﺪ ﻓﻲ اﻻرض‬ ‫هﺴﺘﻢ و ﺑﺎﻳﺪ اﻋﺪاﻣﻢ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﺧﻮاهﺶ ﻣﻲ‬ ‫ﮐﻨﻢ اﻳﻦ ﮐﺎر را هﺮ ﭼﻪ زودﺗﺮ ﺑﮑﻨﻴﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ رواﺑﻄﻲ ﮐﻪ داﺷﺘﻲ ﺁﻳـﺎ ﮐـﻴـﻨـﻪ از ﭘـﺪر‬ ‫ﻓﺮزﻧﺪت اﻧﮕﻴﺰﻩ ﺗﻮ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻗﺘﻞ ﻧﺒﻮدﻩ اﺳﺖ؟‬ ‫ﻣﻦ ﻓﺮزﻧﺪم را دوﺳﺖ داﺷﺘﻢ وﻗﺘﻲ ﺑـﻪ دﻧـﻴـﺎ ﺁﻣـﺪ‬ ‫اﻧﮕﺎرﮔﻨﺞ ﭘﻴﺪا ﮐـﺮدﻩ ﺑـﻮدم‪ .‬ﺣـﺎﻻ ﻣـﻦ هـﻢ ﭼـﻴـﺰي‬ ‫داﺷﺘﻢ ﮐﻪ ﻣﻲ ﺗـﻮاﻧﺴـﺘـﻢ ﺑـﻪ ﺧـﺎﻃـﺮش اﻣـﻴـﺪوار‬ ‫ﺑﺎﺷﻢ‪ .‬اﻣﺎ زﻣﺎﻧﻲ ﮐﻪ ﻗﺮار ﺷﺪ او را از ﻣﻦ ﺟﺪا ﮐﻨﻨـﺪ‬ ‫و ﺑﻪ ﺑﻬﺰﻳﺴﺘﻲ ﺑﺒﺮﻧﺪ در دروﻧﻢ ﮐﻴﻨﻪ ﺑـﻪ وﺟـﻮد ﺁﻣـﺪ‬ ‫‪،‬ﺗﻨﻬﺎ ﭼﻴﺰي ﮐﻪ داﺷﺘﻢ و ﺑﻌﺪ از اﻳﻦ هﻤﻪ ﺳـﺎل ﺑـﻪ‬ ‫دﺳﺖ ﺁوردﻩ ﺑﻮدم داﺷﺖ از ﻣﻦ ﺟﺪا ﻣﻲ ﺷﺪ‪ .‬ﭘـﺲ‬ ‫ﺑﺮاي اﻳﻨﮑﻪ اﻧﺘﻘﺎم ﺑﮕﻴﺮم او ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ و ﺑﻲ دﻓﺎع ﺗـﺮﻳـﻦ‬ ‫ﻓﺮد ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﺻﺪور ﺣﮑﻢ‬ ‫ﭘﺲ از اﻇﻬﺎرات ﺳﻬﻴﻼ وﮐـﻴـﻞ ﺗﺴـﺨـﻴـﺮي وي در‬ ‫ﺟﺎﻳﮕﺎﻩ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ و در دﻓﺎﻋﻴﺎﺗﺶ ﻣﺘﻬـﻢ را ﺑـﻴـﻤـﺎر‬ ‫رواﻧﻲ داﻧﺴﺖ و ﺧﻮاﺳﺘﺎر ارﺟﺎع او ﺑـﻪ ﭘـﺰﺷـﮑـﻲ‬ ‫ﻗﺎﻧﻮن ﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﺳﭙﺲ رﺋﻴﺲ دادﮔﺎﻩ دوﺑﺎرﻩ ﺳﻬﻴﻼ را ﺑـﻪ ﺟـﺎﻳـﮕـﺎﻩ‬ ‫ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪ و از او ﺧﻮاﺳﺖ ﺗﺎ ﺁﺧﺮﻳـﻦ دﻓـﺎﻋـﻴـﺎﺗـﺶ را‬ ‫ﻣﻄﺮح ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺳﻬﻴﻼ ﮔﻔﺖ؛ اﺗﻬﺎﻣﺎﺗﻢ را ﻗـﺒـﻮل دارم و‬ ‫هﻴﭻ دﻓﺎﻋﻲ ﻧﺪارم ﻓﻘﻂ ﺧﻮاهﺶ ﻣﻲ ﮐﻨﻢ ﻳﮏ ﭼﺎﻗﻮ‬

‫‪www.childrenfirstnow.com‬‬ ‫ﺑﻪ ﻣﺎﻣﻮران ﺑﺪهﻴﺪ ﺗﺎ هﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ ﻣﻦ ﮐﻮدﮐـﻢ را‬ ‫ﮐﺸﺘﻢ‪ ،‬ﻣﺮا ﺑﮑﺸﻨﺪ و ﺳﺮ از ﺗﻨﻢ ﺟﺪا ﮐـﻨـﻨـﺪ‪ .‬اﻳـﻦ‬ ‫ﮐﻮدﮎ زادﻩ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻇﻠﻢ هﺎﻳﻲ ﺑﻮد ﮐـﻪ ﺑـﻪ ﻣـﻦ‬ ‫ﺷﺪﻩ ﺑﻮد‪ .‬ﭘﺪر او ﻇﺎﻟﻢ ﺑﻮد ﻧﻪ ﮐـﺲ دﻳـﮕـﺮي‪ .‬ﻣـﻦ‬ ‫ﻣﺜﻞ ﺗﻤﺎم ﻋﻤﺮم هﻴﭻ دﻓﺎﻋﻲ ﻧﺪارم‪.‬‬ ‫ﺳﻬﻴﻼ را ﺑﻪ ﺟﺮم ﻗﺘﻞ ﻋﻤﺪ ﺑﻪ ﻗﺼﺎص و ﺑﻪ ﺧـﺎﻃـﺮ‬ ‫رواﺑﻂ ﻧﺎﻣﺸﺮوع ﺑﻪ ﺣﺪ ﺷﺮﻋﻲ ﻣﺤﮑﻮم ﮐﺮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﮔﻔﺖ وﮔﻮ ﺑﺎ ﺳﻬﻴﻼ ﭘﺲ از ﭘﺎﻳﺎن ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ‬ ‫زﻣﺎﻧﻲ ﮐﻪ ﺳﺮ از ﺗﻦ ﻓﺮزﻧﺪت ﺟﺪا ﻣﻲ ﮐﺮدي ﻣـﻲ‬ ‫داﻧﺴﺘﻲ ﭼﻪ ﻣﻲ ﮐﻨﻲ؟‬ ‫ﺑﻠﻪ ﻣﻲ داﻧﺴﺘﻢ‪ ،‬ﻣـﻦ ﮐـﺎﻣـﻼً هـﻮﺷـﻴـﺎر ﺑـﻮدم‪،‬‬ ‫درﺳﺖ ﻳﺎدم اﺳﺖ اول ﺳﺮش را ﺑﺮﻳﺪم‪ ،‬ﺑﻌـﺪ ﻳـﮏ‬ ‫ﺿــﺮﺑــﻪ ﻋــﻤــﻮدي ﺑــﻪ ﺳــﻴــﻨــﻪ اش زدم و‪...‬‬ ‫ﺗﺤﺖ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﮐﺎري ﮐﻪ ﻣﻲ ﮐﺮدي ﻗـﺮار ﻧـﺪاﺷـﺘـﻲ؟‬ ‫ﻣﻦ ﮐﺎﻣـﻼً ﺧـﻮﻧﺴـﺮد ﺑـﻮدم و هـﻴـﭻ ﻣﺸـﮑـﻠـﻲ‬ ‫ﻧﺪاﺷﺘﻢ‪ .‬ﺑﺮاي ﺁدﻣﻲ ﻣﺜﻞ ﻣﻦ ﮐﻪ ﺗﮏ ﺗﮏ ﺳـﻠـﻮل‬ ‫هﺎي ﺑﺪﻧﺶ ﭘﺮ از ﻧﻔﺮت اﺳـﺖ دﻳـﮕـﺮ اﻳـﻦ ﮐـﺎرهـﺎ‬ ‫ﻣﻌﻨﻲ دردﻧﺎﮐﻲ ﻧﺪارد‪.‬‬ ‫ﭼﺮا ﻧﺰد ﺧﺎﻧﻮادﻩ ات ﺑﺎزﻧﮕﺸﺘﻲ؟‬ ‫ﮐﺪام ﺧﺎﻧﻮادﻩ‪ .‬هﻴﭻ ﻣﻲ داﻧﻲ اﮔﺮ ﺑـﻪ ﺷـﻬـﺮﻣـﺎن‬ ‫ﺑﺮﻣﻲ ﮔﺸﺘﻢ ﺧﺎﻧﻮادﻩ ﻣﺎدرم ﭼﻪ ﺑﻼﻳﻲ ﺑـﻪ ﺳـﺮم‬ ‫ﻣﻲ ﺁوردﻧﺪ‪ ،‬ﻣﻦ هﻴﭻ راهﻲ ﻧﺪاﺷﺘﻢ‪.‬‬ ‫ﭼﺮا ﺑﻪ ﺑﻬﺰﻳﺴﺘﻲ ﻧﺮﻓﺘﻲ؟‬ ‫‪ 8‬ﺳﺎل ﭘﻴﺶ رﻓﺘﻢ‪ ،‬ﺳﺎﺧـﺘـﻤـﺎن ﺑـﻬـﺰﻳﺴـﺘـﻲ در‬ ‫ﺧﻴﺎﺑﺎن اﻣﻴﺪ ﺑﻮد‪ .‬ﻣﻦ ﻧﻤﻲ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺗﻦ ﻓـﺮوﺷـﻲ‬ ‫ﮐﻨﻢ‪ ،‬ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺘﻢ زﻧﺪﮔﻲ ﮐـﻨـﻢ‪ ،‬اﻣـﺎ ﻣﺴـﻮوﻻن‬ ‫ﺁﻧﺠﺎ ﻣﺮا ﺑﻴﺮون اﻧﺪاﺧﺘﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﮔﻔﺘﻲ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺧﺸﻤﻲ ﮐﻪ داﺷﺘـﻲ ﻓـﺮزﻧـﺪت را‬ ‫ﮐﺸﺘﻲ‪ ،‬ﭼﺮا اﻳﻦ ﺧﺸﻢ را ﺑﺮ ﺳﺮ ﻓﺮزﻧـﺪت ﺧـﺎﻟـﻲ‬ ‫ﮐﺮدي؟‬ ‫ﻣﻦ از ﻗﺘﻞ ﻣﻲ ﺗﺮﺳﻴﺪم‪ ،‬ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﻓﺮزﻧﺪ ﺧـﻮدم را‬ ‫ﺑﮑﺸﻢ ﺗﺎ ﺷﺠﺎﻋﺖ ﺑﻪ دﺳﺖ ﺁورم‪ .‬ﻣﻲ ﺧﻮاﺳـﺘـﻢ‬ ‫ﻳــﮏ ﻗــﺎﺗــﻞ ﺳــﺮﻳــﺎﻟــﻲ ﺷــﻮم و اول ﻣﺴــﻮوﻻن‬ ‫ﺑﻬﺰﻳﺴﺘﻲ ﮐﻪ ﻣﺮا ﺑﻴﺮون اﻧﺪاﺧﺘﻨﺪ ﺑﮑـﺸـﻢ و ﺑـﻌـﺪ‬ ‫ﻣﺮداﻧﻲ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﻦ ﻣﺜﻞ ﻳﮏ‪ ...‬رﻓﺘﺎر ﮐﺮدﻧﺪ ﺑﻪ ﻗـﺘـﻞ‬ ‫ﺑﺮﺳﺎﻧﻢ‪ ،‬اﻣﺎ دﺳﺘﮕﻴﺮ ﺷﺪم‪.‬‬ ‫وﻗﺘﻲ ﻓﺮزﻧﺪت ﺑﻪ دﻧﻴﺎ ﺁﻣﺪ ﺑﻪ او ﻋﻼﻗﻪ ﻧـﺪاﺷـﺘـﻲ؟‬ ‫ﻣﻦ هﻢ ﻣﺜﻞ هﻤﻪ ﻣﺎدران ﻳﮏ ﻣـﺎدر ﺑـﻮدم‪ .‬ﺣـﺎﺿـﺮ‬ ‫ﺑﻮدم ﺑﺎز هﻢ ﺗﻦ ﻓﺮوﺷﻲ ﮐﻨﻢ و ﭘﺴـﺮم را ﺑـﺰرگ‬ ‫ﮐﻨﻢ‪ ،‬اﻣﺎ ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ او را ﺑﻪ ﺑﻬﺰﻳﺴﺘﻲ ﺑﺒﺮﻧﺪ و‬ ‫ﺳﺮﻧﻮﺷﺘﻲ ﻣﺜﻞ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﻣﻦ در اﻧﺘﻈﺎرش ﺑـﻮد‪.‬‬ ‫ﭼﺮا ﻣﺮدي ﮐﻪ ﭘﺪر ﻓﺮزﻧﺪت اﺳﺖ را ﻣﻌﺮﻓﻲ ﻧـﻤـﻲ‬ ‫ﮐﻨﻲ؟‬ ‫او ﺑﻪ ﻣﻦ ﻳﮏ ﺳﺎل و ﻧﻴﻢ ﭘﻨﺎﻩ داد و ﺑﻌﺪ ﻣﺮا ﺑـﻴـﺮون‬ ‫ﮐﺮد‪ ،‬اﮔﺮ وي را ﻣﻌﺮﻓﻲ ﮐﻨﻢ ﺷﻼﻗﺶ ﻣـﻲ زﻧـﻨـﺪ‪.‬‬ ‫هﻤﺴﺮ و ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺶ هﻢ ﻣﻲ ﻓﻬﻤﻨﺪ و از او ﺟـﺪا‬ ‫ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﻌﺪ از ﻗﺘﻞ ﭘﺴﺮت دﭼﺎر اﺿﻄﺮاب و ﻧﺎراﺣﺘﻲ‬ ‫ﻧﺸﺪي؟‬ ‫ﻣﻦ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻋﻼﺋﻤﻲ ﮐﻪ داﺷﺘـﻢ ﻣـﻲ داﻧﺴـﺘـﻢ‬ ‫اﻳﺪز دارم و ﭘﺴﺮم هﻢ از ﺧﻮن ﻣﻦ ﺗﻐﺬﻳﻪ ﮐﺮدﻩ ﺑـﻮد‬ ‫و اﻳﺪز داﺷﺖ‪ ،‬ﺑﺮاي اﻳﻨـﮑـﻪ راﺣـﺘـﺶ ﮐـﻨـﻢ او را‬ ‫ﮐﺸﺘﻢ‪.‬‬ ‫در ﻣﻮرد ﺑﻴﻤﺎري ات اﻃﻤﻴﻨﺎن داري؟‬ ‫ﻣﻦ هﻤﻪ ﻋﻼﺋﻢ ﺁن را دارم اﻣـﺎ در زﻧـﺪان ﭘـﻴـﺶ‬ ‫ﭘﺰﺷﮏ ﻧﺮﻓﺘﻢ و از ﻣﻦ ﺁزﻣﺎﻳﺶ ﻧﮕﺮﻓﺘﻨﺪ‪ ،‬ﺷﺎﻳﺪ‬ ‫ﺗﺼﻮرم درﺳﺖ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﺧﻮاب ﭘﺴﺮت را ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻲ؟‬ ‫ﺧﻮاب ﭘﺴﺮم و هﻤﻪ اﻓﺮادي ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻇﻠﻢ ﮐﺮدﻧـﺪ‬ ‫را ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ‪ .‬هﺮ ﺷﺐ ﺧﻮاب ﺷﺎن را ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ‪.‬‬ ‫ﻣﻲ داﻧﻲ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻗﺼﺎص ﺷﻮي؟‬ ‫ﻣﻲ داﻧﻢ اﻣﺎ ﻧﺎراﺣﺖ ﻧﻴﺴﺘﻢ‪ ،‬ﭼﻮن دﻳﮕﺮ ﺧﻮاب ﺁن‬ ‫وﺣﺸﻲ ﮔﺮي هﺎ‪ ،‬ﻗﺘﻞ ﻓﺮزﻧﺪم و ﺻﺤﻨﻪ هﺎﻳﻲ ﮐـﻪ‬ ‫ﭘﺪرم ﺧﻠﻖ ﻣﻲ ﮐﺮد را ﻧﻤﻲ ﺑﻴﻨﻢ‪ .‬ﻣﻦ ﺗﺎ ﮐﻲ ﺑﺎﻳﺪ‬ ‫ﺳﮑﻮت ﻣﻲ ﮐﺮدم‪.‬‬ ‫ﻓﮑﺮ ﻣﻲ ﮐﻨﻲ ﺑﺎ ﻗﺘﻞ ﻓﺮزﻧﺪت اﻳﻦ ﺳﮑﻮت را‬ ‫ﺷﮑﺴﺘﻲ؟‬ ‫ﺳﮑﻮﺗﻢ را ﺷﮑﺴﺘﻢ ﺗﺎ هﻤﻪ ﺑﺪاﻧﻨﺪ ﺑﺮ ﺳـﺮ ﻣـﻦ و‬ ‫اﻣﺜﺎل ﻣﻦ ﭼﻪ ﻣﻲ ﺁﻳﺪ و ﭼﺮا دهـﺎن ﻣـﺎن دوﺧـﺘـﻪ‬ ‫ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﻣﻦ هﻴﭻ وﻗﺖ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ در ﺑﺮاﺑﺮ اﻳﻦ ﺧﺸﻮﻧﺖ هـﺎ‬ ‫از ﺧﻮدم دﻓﺎع ﮐﻨﻢ‪.‬‬