Km 72

‫‪www.childrenfirstnow.com‬‬ ‫ﺳﺮدﺑﻴﺮ‪ :‬اﻣﻴﺮ ﺗﻮآﻠﻰ‬

‫ﺷﻤﺎره ‪٧٢‬‬

‫ﻓﻘﺮ و ﮔﺮاﻧﯽ و ﺗﺎﺛﯿﺮات آن ﺑﺮ وﺿﻌﯿﺖ ﮐﻮدﮐﺎن‬ ‫ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﻧﺸﺮﯾﻪ ﮐﻮدﮐﺎن ﻣﻘﺪﻣﻨﺪ ﺑﺎ ﻋﺒﺪل ﮔﻠﭙﺮﯾﺎن‬

‫آﻮدآﺎن ﻣﻘﺪﻣﻨﺪ‪ :‬وﺿﻌﻴﺖ ﮔﺮاﻧﻰ و ﻓﻘﺮ در اﻳﺮان ﺑﺸﺪت در‬ ‫ﺣﺎل وﺧﻴﻢ ﺷﺪن اﺳﺖ‪ ،‬ﺁﻣﺎرهﺎى ﻧﺎﻗﺺ دوﻟﺘﻰ ﺧﺒﺮ از ﺑﻴﺴﺖ‬ ‫ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻧﻔﺮ آﻪ زﻳﺮ ﺧﻂ ﻓﻘﺮ هﺴﺘﻨﺪ ﺧﺒﺮ ﻣﻴﺪهﺪ اﻣﺎ آﻤـﺘـﺮ در‬ ‫راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﺗﺎﺛﻴﺮات ﻓﻘﺮ ﺑﺮ آﻮدآﺎن ﺻﺤﺒﺖ ﻣﻴﺸﻮد‪ ،‬ﺧﻮاﺳﺘﻴﻢ ﻧﻈﺮ ﺷﻤـﺎ را در اﻳـﻦ‬ ‫ﺑﺎرﻩ ﺑﺪاﻧﻴﻢ؟‬ ‫ﻋﺒﺪل ﮔﻠﭙﺮﯾﺎن‪ :‬ﺑﻠﻪ ﺁﻣﺎر ‪ 4‬ﺳﺎل ﻗﺒﻞ را ﭼﻴﺰﯼ در ﺣﺪود ‪ 10‬ﻣﻠـﻴـﻮن ﻧـﻔـﺮ اﻋـﻼم‬ ‫ﮐﺮدﻧﺪ‪ .‬ﯾﻌﻨﯽ هﺮ ﺳﺎل دو ﻧﻴﻢ ﻣﻠﻴﻮن ﻧﻔﺮ‪ .‬اﯾﻦ را هﻢ ﻧﻤﻴﺸﻮد زﯾﺮ ﺧـﻂ ﻓـﻘـﺮ ﻧـﺎم‬ ‫ﻧﻬﺎد ﺑﻠﮑﻪ اﻣﺮوز دﯾﮕﺮ ﺑﺎﯾﺪ ﮔﻔﺖ ﺑﻴﺶ از ‪ 20‬ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻧﻔﺮدر ﻣﻌﺮض ﮔﺮﺳﻨـﮕـﯽ ﻗـﺮار‬ ‫دارﻧﺪ‪ .‬هﻴﭻ ﺁﻣﺎرﯼ هﻢ در ﺳﻴﺴﺘﻢ اﯾﻦ ﺣﮑﻮﻣﺖ واﻗﻌﯽ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮ از اﯾﻨـﻬـﺎ را‬ ‫ﺑﺎﯾﺪ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺖ‪.‬‬ ‫اداﻣﻪ ﺻﻔﺤﻪ ‪٣‬‬

‫ﺑﻪ آﻤﭙﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ اﻋﺪام آﻮدآﺎن ﺑﭙﻴﻮﻧﺪﻳﺪ!‬

‫از ﻃﺮف ﻧﻬﺎد آﻮدآﺎن ﻣﻘﺪﻣﻨﺪ آﻤﭙﻴﻨﻰ ﺑﺮ ﻋﻠﻴﻪ اﻋﺪام آﻮدآﺎن و ﻧـﻮﺟـﻮاﻧـﺎن‬ ‫در اﻳﺮان ﺗﻮﺳﻂ روﻳﺎ ﺑﺤﺮﻳﻨﻰ در ﺷﻬﺮ ﻓﺮاﻧﻜﻔﻮرت ﺁﻟﻤﺎن ﺁﻏـﺎز ﺷـﺪﻩ اﺳـﺖ‪.‬‬ ‫ﺑﻴﺶ از ‪ ١٥٠‬آﻮدك و ﻧﻮﺟﻮان در زﻧﺪاﻧﻬﺎى رژﻳﻢ اﺳﻼﻣﻰ ﻣﺤﻜﻮم ﺑﻪ اﻋـﺪام‬ ‫ﺷﺪﻩ اﻧﺪ از اﻳﻦ ﺗﻌﺪاد اﺳﺎﻣﻰ ‪ ٧٠‬ﻧﻔﺮ ﻣﺸﺨـﺺ اﺳـﺖ اﻣـﺎ ﻣـﺘـﺎﺳـﻔـﺎﻧـﻪ‬ ‫ﻣﺸﺨﺼﺎﺗﻰ از دﻳﮕﺮ ﻣﺤﻜﻮﻣﻴﻦ ﺑﻪ اﻋﺪام در دﺳﺘﺮس ﻧﺪارﻳﻢ‪ .‬هﻤﻴﻨﺠﺎ هﻤـﻪ‬ ‫ﺷﻤﺎ را ﻓﺮا ﻣﻴﺨﻮاﻧﻴﻢ آﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ آﻤﭙﻴﻦ ﺑﭙﻴﻮﻧﺪﻳﺪ و ﺑـﻪ هـﺮ ﺷـﻜـﻠـﻰ آـﻪ‬ ‫ﻣﻴﺘﻮاﻧﻴﺪ ﺑﺮاى رهﺎﻳﻰ اﻳﻦ آﻮدآﺎن و ﻧﻮﺟﻮاﻧﺎن ﺑﻜﻮﺷﻴﺪ‪ .‬ﺑﺎ ﻣﺎ ﺗﻤﺎس ﺑﮕﻴـﺮﻳـﺪ‬ ‫ﺗﺎ اﻳﻦ ﺗﻼﺷﻬﺎ و ﻓﻌﺎﻟﻴﺘﻬﺎ ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪﺗﺮ ﭘﻴﺶ رود‪.‬‬ ‫از ﻃﺮﻳﻖ ﻟﻴﻨﻚ زﻳﺮ ﻣﻴﺘﻮاﻧﻴﺪ ﭘﺘﻴﺶ آﻤﭙﻴﻦ را اﻣﻀﺎ آﻨﻴﺪ‪:‬‬ ‫‪http://www.thepetitionsite.com/petition/435265899‬‬

‫روز ﺟﮫﺎﻧﻰ آﺘﺎب آﻮدك‬

‫اﻣﻴﺮ ﺗﻮآﻠﻰ‬ ‫روز دوم ﺁورﻳﻞ در دﻧﻴﺎ ﺑﻪ روز ﺟﻬﺎﻧﻰ آﺘﺎب آـﻮدك اﺧـﺘـﺼـﺎص‬ ‫دارد‪ .‬ﻧﺎﻣﮕﺬارى اﻳﻦ روز ﺑﻤﻨﺎﺳﺒﺖ ﺗﻮﻟﺪ هـﺎﻧـﺲ آـﺮﻳﺴـﺘـﻴـﻦ‬ ‫اﻧﺪرﺳﻦ اﺳﺘﻜﻪ ﻳﻜﻰ از ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎن ﻗـﺮن ﻧـﻮزدهـﻢ‬ ‫اﺳﺖ و داﺳﺘﺎن هﺎﻳﺶ ﺑﻪ ﭼﻨﺪﻳﻦ زﺑﺎن ﺗﺮﺟﻤﻪ ﺷﺪﻩ و ﻣﻴﻠﻴﻮﻧﻬﺎ ﻧﻔﺮ در ﺳـﺮاﺳـﺮ‬ ‫دﻧﻴﺎ داﺳﺘﺎهﺎﻳﺶ را ﺧﻮاﻧﺪﻩ اﻧﺪ‪.‬‬ ‫اﻳﻦ روز ﻣﻌﻤﻮﻻ در آﺸﻮرهﺎى ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺎ ﺑﺮﮔـﺰارى ﻧـﻤـﺎﻳﺸـﮕـﺎهـﻬـﺎى آـﺘـﺎب ﺑـﺎ‬ ‫اﺳﺘﻘﺒﺎل وﺳﻴﻊ ﺗﻤﺎم اﻗﺸﺎر ﻣﺮدم ﻣﻮاﺟﻪ ﻣﻴﺸﻮد‪ .‬اﻣﺎ در آﺸﻮرى ﻣﺎﻧﻨﺪ اﻳﺮان ﺑـﻪ‬ ‫دﻻﻳﻞ ﻣﺨﺘﻠﻒ روز ﺟﻬﺎﻧﻰ آﺘﺎب آﻮدك ﺁن ﺟﺎﻳﮕﺎﻩ و ﺁن اهﻤﻴﺖ را دارا ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬اﻳـﻦ‬ ‫ﺑﻪ دﻟﻴﻞ اﻳﻦ ﻧﻴﺴﺖ آﻪ ﻣﺮدم ﻣﺎ ﺑﻪ آﺘﺎب و آﺘﺎﺑﺨﻮاﻧﻰ آﻮدك ﺑﻰ ﻋﻼﻗﻪ هﺴﺘـﻨـﺪ‬ ‫ﺑﻠﻜﻪ اﻳﻦ ﻣﻌﻀﻞ ﻣﻬﻢ زﻣﻴﻨﻪ هﺎﻳﻰ آﺎﻣﻼ ﺳﻴﺎﺳﻰ دارد و ﺑﻪ رژﻳﻢ اﺳﻼﻣﻰ آﺎﻣﻼ‬ ‫ﻣﺮﺑﻮط اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﻣﺪﺗﻰ ﭘﻴﺶ ﺑﺎ ﻳﻜﻰ از ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﻦ آﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ اى در ﺷﻬﺮ اﺳﺘﻜﻬﻠﻢ ﺳﻮﺋﺪ ﺻﺤـﺒـﺖ‬ ‫ﻣﻴﻜﺮدم‪ ،‬از او ﺳﻮال آﺮدم آﻪ ﺁﻣﺎر ﺷﻤﺎ از آﺘﺎﺑﺨﻮاﻧﻬﺎ و ﻣﻘـﺪار زﻣـﺎﻧـﻰ آـﻪ هـﺮ‬ ‫ﻧﻮﺟﻮان و آﻮدك آﺘﺎب ﻣﻴﺨﻮاﻧﺪ‪ ،‬ﭼﻴﺴﺖ‪ .‬ﺁﻣﺎرى آﻪ او ﻋﻨﻮان آﺮد ﺑﺮاى ﻣﻦ ﺗﻌﺠﺐ‬ ‫ﺁور ﺑﻮد‪ .‬او ﮔﻔﺖ آﻪ ﺳﺎﻻﻧﻪ هﺮ ﻧﻔﺮ ‪ ٥٥‬آﺘﺎب از آﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ ﻣﺎ ﻗﺮض ﻣﻴﮕﻴﺮد‪ .‬اﮔﺮ اﻳﻦ‬

‫ﻓﺮوردﻳﻦ ‪ ،١٣٨٨‬آورﻳﻞ ‪٢٠٠٩‬‬

‫ﺧﺎﻧﻪ ﻣﻦ آﺠﺎﺳﺖ؟‬

‫ﻓﺎﻃﻤﻪ آﻠﻮاﻧﻰ‬ ‫ﻗﺴﻤﺖ ﺁﺧﺮ‬

‫زهﺮﻩ آﻮدآﺶ را در ﺷﺮاﻳﻄـﻰ‬ ‫ﺑﺴﻴﺎر ﺳﺨـﺖ ﺑـﺪﻧـﻴـﺎ ﺁورد‪ .‬در‬ ‫ﺣﺎﻟﻰ آﻪ از ﻳﻚ ﻃﺮف ﺟـﻨـﮓ و‬ ‫ﻓﻀﺎى ﺟﻨﮕﻰ ﺑﺮ هﻤﻪ ﺟﺎ ﺳﺎﻳﻪ اﻓـﻜـﻨـﺪﻩ ﺑـﻮد از‬ ‫ﻃﺮف دﻳﮕﺮ رژﻳﻢ ﺟﺪﻳﺪ اﺳﻼﻣﻰ ﺑﺎ ﺳﺮآﻮب ﺷﺪﻳﺪ‬ ‫هﺮ ﻣﺨﺎﻟﻔﺘﻰ‪ ،‬ﺟﺎﻣـﻌـﻪ را ﺑـﻪ اﺳـﺘـﻴـﻀـﺎل ﻣـﻰ‬ ‫آﺸﺎﻧﺪ‪ .‬واﻗﻌﺎ ﻧﻮﺷﺘﻦ و ﺗـﻮﺿـﻴـﻒ ﺁن ﺳـﺎﻟـﻬـﺎى‬ ‫وﺣﺸﺘﻨﺎك آﺎرى ﺑﺲ دﺷﻮار اﺳﺖ‪ ،‬ﻗﻠﻢ و ﻟـﻐـﺎت‪.‬‬ ‫ﻧﻤﻰ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺁن رﻧﺠﻰ را آﻪ آﻮدآﺎن و ﺑﺨﺶ هﺎى‬ ‫ﺿﻌﻴﻒ ﺟﺎﻣﻌﻪ در ﺁن دورﻩ ﻣﺘﺤﻤﻞ ﺷﺪﻧﺪ را ﺑـﻴـﺎن‬ ‫آﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻟﻰ ﮔﺬﺷﺖ و زهﺮﻩ ﺑﺎ هﻤﻪ ﺳﺨﺘﻰ هﺎى‬ ‫زﻧﺪﮔﻰ ﺳﻌﻰ ﻣﻴﻜﺮد ﺑﺨﺎﻃﺮ دو ﭘﺴﺮش ﺑﺴـﺎزد‪،‬‬ ‫او ﺷﺠﺎﻋﺎﻧﻪ ﻣﺸﻘﺎت روزﻣﺮﻩ زﻧﺪﮔﻰ را ﺑـﺮ دوش‬ ‫داﺷﺖ و ﺑﻪ ﺗـﻨـﻬـﺎﻳـﻰ ﺁﻧـﻬـﺎ را از ﺳـﺮ راهـﺶ‬ ‫ﺑﺮﻣﻴﺪاﺷﺖ‪ .‬اﻣﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺴﺎﻟﻪ اى آﻪ او را ﺑﺸـﺪت‬ ‫ﻧﮕﺮان آﺮدﻩ ﺑﻮد ﺑﻰ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﮔﻰ آﻮدآﺎﻧﺶ و ﻗﻮاﻧﻴﻦ‬ ‫ﺿﺪ زن ﺟﻤﻬﻮرى اﺳﻼﻣﻰ ﺑﻮد‪ .‬او هـﻴـﭻ ﭼﺸـﻢ‬ ‫اﻧﺪاز روﺷﻨﻰ ﺑﺮاى آﻮدآﺎﻧﺶ در اﻳﺮان ﻧﻤﻰ دﻳﺪ و‬ ‫ﺧﻮد ﻧﻴﺰ هﺮ روز ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﻣﺤﺪودﻳﺘﻬـﺎى زﻳـﺎد‬ ‫اﺣﺴﺎس ﺧﻔﮕﻰ ﻣﻴﻜﺮد‪ .‬ﺗﻨﻬﺎ اﻳﻦ ﻣﺴﺎﻟﻪ ﺑﻮد آـﻪ‬ ‫ﺗﻮان و اﻧﺮژى زهﺮﻩ را ﻣﻴﮕﺮﻓﺖ‪.‬‬ ‫اﻣﺎ زﻧﺪﮔﻰ زهﺮﻩ در دﻳﺪارى اﺗﻔﺎﻗﻰ رﻧﮕـﻰ دﻳـﮕـﺮ‬ ‫ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬او ﺑﻌﺪ از ﺳﺎﻟﻬﺎ دوﺳﺘﻰ را ﻣـﻼﻗـﺎت آـﺮد‬ ‫آﻪ ﺗﺎزﻩ از ﺧﺎرج آﺸﻮر ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ ﺑﻮد‪ .‬اﻳﻦ زن آﻪ از‬ ‫دوﺳﺘﺎن ﻗﺪﻳﻤﻰ و ﺻﻤﻴﻤﻰ زهـﺮﻩ ﺑـﻮد ﺑـﻌـﺪ از‬ ‫اﻳﻨﻜﻪ ﺑﺎ زﻧﺪﮔﻰ ﺳﺨﺖ زهﺮﻩ ﺁﺷﻨﺎ ﺷﺪ ﭘﻴﺸﻨﻬـﺎد‬ ‫آﺮد آﻪ زهﺮﻩ ﺑـﺎ دو ﭘﺴـﺮش ﺑـﻪ ﺧـﺎرج آﺸـﻮر‬ ‫ﻣﻬﺎﺟﺮت آﻨﻨﺪ‪ .‬او ﻓﻜﺮ ﻣﻴﻜﺮد آﻪ در ﺧـﺎرج آﺸـﻮر‬ ‫اﻳﻦ ﻣﺸﻜﻼت ﻋﻈﻴﻢ ﺳﺒﻜـﺘـﺮ اﺳـﺖ و زﻧـﺪﮔـﻰ‬ ‫ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺗﺮى در اﻧﺘﻈﺎر آﻮدآﺎن زهﺮﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬ ‫اﻳﻦ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﺑﺮاى زهﺮﻩ آﻪ هﺮ روز ﺑﺎ ﺑـﻦ ﺑﺴـﺖ‬ ‫هﺎى ﺑﻴﺸﺘﺮى در زﻧﺪﮔﻰ اش در اﻳـﺮان ﻣـﻮاﺟـﻪ‬ ‫ﻣﻴﺸﺪ روزﻧﻪ اى ﺑﻮد ﺑﻪ روﺷﻨﺎﻳﻰ‪.‬‬ ‫زهﺮﻩ دﻳﮕﺮ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺧﻮدش را ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد هـﺪف او‬ ‫اﻳﻦ ﺷﺪ آﻪ ﺑﻪ هﺮ ﻗﻴﻤﺘﻰ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺑـﭽـﻪ هـﺎ‬ ‫ﺑﻪ ﺧﺎرج آﺸـﻮر ﺑـﺮود‪ .‬ﻟـﺬا هـﺮ ﭼـﻪ داﺷـﺖ را‬ ‫ﻓﺮوﺧﺖ و ﭘﻮل ﻻزم ﺑﺮاى ﺳﻔﺮ را ﻓﺮاهﻢ آﺮد‪.‬‬ ‫او ﺑﻬﻤﺮاﻩ دو آﻮدآﺶ از اﻳﺮان ﺧـﺎرج ﺷـﺪ ﺑـﺪون‬ ‫اﻳﻨﻜﻪ ﭘﻮل آﺎﻓﻰ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و ﻳﺎ زﺑﺎن اﻧﮕﻠﻴﺴﻰ‬ ‫را ﺧﻮب ﺑﻠﺪ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬او ﺑﻌﺪ از ﭼﻨﺪ روز ﺑـﻪ ﺳـﻮﺋـﺪ‬ ‫رﺳﻴﺪ و ﺗﻘﺎﺿﺎى ﭘـﻨـﺎهـﻨـﺪﮔـﻰ آـﺮد‪ .‬او زﻧـﺪﮔـﻰ‬ ‫ﺳﺨﺖ ﺗﺤﺖ ﻗﻮاﻧﻴﻦ اﺳﻼﻣﻰ در ﺟﺎﻣﻌﻪ اى‬

‫زﻧﺪﮔﯽ ﺷﺎد‪ ،‬اﻣﻦ و ﺧﻼق ﺣﻖ ﻣﺴﻠﻢ ﮐﻮدﮐﺎن اﺳﺖ!‬

‫ﺻﻔﺤﻪ ‪٢‬‬

‫دﺑﯿﺮ‬ ‫ﮐﻮدﮐﺎن ﻣﻘﺪﻣﻨﺪ‬

‫ﮐﺮﯾﻢ ﺷﺎه ﻣﺤﻤﺪی‬

‫‪barnenforst@hotmail.com‬‬

‫‪Tel: 0046-708526716‬‬ ‫‪Fax: 0046-706199054‬‬ ‫‪Address: Barnen Först‬‬ ‫‪Box 48‬‬ ‫‪151 21 Södertälje‬‬ ‫‪Sweden‬‬

‫ﺳﺮدﺑﻴﺮ‬ ‫ﻧﺸﺮﻳﻪ ﻓﺎرﺳﻰ‬ ‫اﻣﻴﺮ ﺗﻮآﻠﻰ‬

‫‪tavakoli@hotmail.com‬‬

‫ﺳﺮدﺑﻴﺮ‬ ‫ﻧﺸﺮﻳﻪ ﺳﻮﺋﺪى‬ ‫اﻓﺴﺎﻧﻪ وﺣﺪت‬

‫‪afsanehvahdat@yahoo.‬‬ ‫‪se‬‬

‫ﻧﺸﺮﻳﻪ ﻓﺎرﺳﻰ هﺮ ‪١٥‬‬ ‫روز و ﻧﺸﺮﻳﻪ ﺑﻪ زﺑﺎن‬ ‫ﺳﻮﺋﺪى ﻣﺎهﺎﻧﻪ ﻣﻨﺘﺸﺮ‬ ‫ﻣﻴﺸﻮﻧﺪ و از ﻃﺮﻳﻖ‬ ‫ﺳﺎﻳﺖ آﻮدآﺎن ﻣﻘﺪﻣﻨﺪ‬ ‫در دﺳﺘﺮس ﻣﻴﺒﺎﺷﻨﺪ‬

‫آﻮدآﺎن ﻣﻘﺪﻣﻨﺪ را در ﺷﮫﺮ و‬ ‫ﻳﺎ آﺸﻮر ﺧﻮد ﺗﺎﺳﻴﺲ آﻨﻴﺪ!‬ ‫اﮔﺮ ﺷﻤﺎ هﻢ ﺑﻪ‬ ‫ﻣﺸﻘﺎت آﻮدآﺎن ﻓﻜﺮ‬ ‫ﻣﻰ آﻨﻴﺪ‪ ،‬اﮔﺮ ﺷﻤﺎ‬ ‫هﻢ ﻣﻌﺘﻘﺪ هﺴﺘﻴﺪ‬ ‫آﻪ اﻳﻦ دﻧﻴﺎ را ﻣﻴﺘﻮان‬ ‫اﻣﻦ ﺗﺮ‪ ،‬زﻳﺒﺎﺗﺮ و ﻗﺎﺑﻞ‬ ‫ﺗﺤﻤﻞ ﺗﺮ ﺑﺮاى‬ ‫آﻮدآﺎن آﺮد‪ ،‬ﭘﺲ ﺑﻪ‬ ‫ﻣﺎ ﺑﭙﻴﻮﻧﺪﻳﺪ‪.‬‬ ‫ﻧﻬﺎد آﻮدآﺎن ﻣﻘﺪﻣﻨﺪ‬ ‫ﺳﺎزﻣﺎن هﻤﻪ‬ ‫آﺴﺎﻧﻰ اﺳﺘﻜﻪ‬ ‫زﻧﺪﮔﻰ ﺑﻬﺘﺮى را‬ ‫ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ آﻮدآﺎﻧﻤﺎن‬ ‫ﻣﻴﺪاﻧﺪ‪ .‬ﺑﺎ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ‬ ‫ﻣﺘﺸﻜﻞ و‬ ‫هﺪﻓﻤﻨﺪﻣﺎن ﻣﻴﺘﻮاﻧﻴﻢ‬ ‫دﻧﻴﺎى ﺑﻬﺘﺮ ﺑﺮاى‬ ‫آﻮدآﺎﻧﻤﺎن ﺑﺴﺎزﻳﻢ‪.‬‬ ‫ﺑﻪ آﻮدآﺎن‬ ‫ﻣﻘﺪﻣﻨﺪ ﺑﭙﻴﻮﻧﺪﻳﺪ!‬

‫ﮐﻮدﮐﺎن ﻣﻘﺪﻣﻨﺪ‬ ‫ﺗﻌﺪاد آﺘﺎب را ﺗﻘﺴﻴﻢ ﺑﺮ روزهﺎى ﺳﺎل آﻨﻴﻢ ﺗﻘﺮﻳﺒـﺎ هـﺮ‬ ‫آﻮدك و ﻧﻮﺟﻮان ﻳﻚ آﺘﺎب در هﻔﺘﻪ ﻣﻴﺨﻮاﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﻴﺎد ﺁوردم ﺁﻣﺎرى را آﻪ ﻣﺪﺗﻰ ﭘﻴﺶ ﻣﻄﺒﻮﻋـﺎت اﻳـﺮان در‬ ‫ﻣﻮرد ﻣﺪت زﻣﺎن آﺘﺎﺑﺨﻮاﻧـﻰ درج آـﺮدﻩ ﺑـﻮدﻧـﺪ‪ ،‬در ﺁن‬ ‫روزﻧﺎﻣﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد هﺮ اﻳﺮاﻧﻰ در ﺳﺎل ﻓﻘﻂ ﭼـﻨـﺪ‬ ‫دﻗﻴﻘﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﻰ آﻨﺪ‪.‬‬ ‫اﺻﻼ ﻗﺎﺑﻞ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻧﻴﺴﺖ ﻳﻚ ﻓﺮد ﺳﻮﺋﺪى هﺮ هﻔﺘﻪ ﻳﻚ‬ ‫آﺘﺎب ﻣﻴﺨﻮاﻧﺪ و ﻳﻚ ﻓﺮد ﺳﺎآﻦ اﻳﺮان ﭼـﻨـﺪ دﻗـﻴـﻘـﻪ در‬ ‫ﺳﺎل‪ .‬از ﻣﺴﺌﻮل آﺘﺎﺑـﺨـﺎﻧـﻪ در اﻳـﻦ ﻣـﻮرد ﻧـﻈـﺮش را‬ ‫ﭘﺮﺳﻴﺪم ﻣﻰ ﮔﻔﺖ ﻣﺎ ﺳﻮﺋﺪى هﺎ ﻓﺮهﻨﮓ آـﺘـﺎﺑـﺨـﻮاﻧـﻰ‬ ‫دارﻳﻢ‪.‬‬ ‫اﻣﺎ ﺑﻨﻈﺮ ﻣﺎ اﻳﻦ ﻓﺮهﻨﮓ آـﺘـﺎﺑـﺨـﻮاﻧـﻰ زﻣـﻴـﻨـﻪ هـﺎﻳـﻰ‬ ‫ﺳﻴﺎﺳﻰ و اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ دارد و رﺑﻄﻰ ﺑﻪ ﺳـﻮﺋـﺪى ﺑـﻮدن‬ ‫ﻧﺪارد‪.‬‬ ‫ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ ﻣﻌﻀﻞ در اﻳﺮان آﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﻋﺪم اﺳﺘﻘﺒﺎل ﺟﺎﻣﻌﻪ‬ ‫از آﺘﺎب ﻣﻴﺸﻮد وﺟﻮد رژﻳﻢ اﺳﻼﻣﻰ اﺳﺖ‪ .‬رژﻳﻤـﻰ آـﻪ‬ ‫ﺑﺎ اﻳﺠﺎد ﻓﻘﺮ و ﮔﺮﺳﻨﮕﻰ ﺟﺎﻣﻌﻪ را ﺑﻪ ﻗﻬﻘﺮا ﺑﺮدﻩ اﺳﺖ و‬ ‫اآﺜﺮ ﺧﺎﻧﻮادﻩ هﺎ در ﻓﻜﺮ ﺳﻴﺮ آﺮدن ﺑﭽﻪ هﺎ و ﺗﺎﻣﻴﻦ ﻓﻮرى‬ ‫ﺗﺮﻳﻦ ﻧﻴﺎزهﺎ هﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻟﺬا آﺘﺎب ﺑﻪ اﻣﺮى ﻟﻮآـﺲ ﺗـﺒـﺪﻳـﻞ‬ ‫ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪ .‬از ﻃﺮف دﻳﮕﺮ ﺳﺎﻧﺴﻮر ﺷﺪﻳﺪ ﻣـﺪرﻧـﻴـﺴـﻢ‪،‬‬ ‫داﻧﺶ و اﻧﺘﻘﺎد‪ ،‬ﺳﺪى در ﺑـﺮاﺑـﺮ ﭼـﺎپ آـﺘـﺎب در اﻳـﺮان‬ ‫اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺨﺶ اﻋﻈﻢ آﺘﺎﺑﻬﺎى ﭼﺎپ ﺷﺪﻩ در ﻃـﻰ ﺳـﻰ‬ ‫ﺳﺎﻟﻪ اﺧﻴﺮ آﺘﺎﺑﻬﺎى ﻣﺬهﺒﻰ‪ ،‬اﺧﻼﻗﻰ و ﺳﻄﺤـﻰ ﺑـﻮدﻩ‬ ‫اﺳﺖ در آﻨﺎر اﻳﻨﻬﺎ وﺟﻮد ﺑﻴﺶ از دﻩ ﻣﻴﻠـﻴـﻮن ﻧـﻔـﺮ ﺑـﻰ‬ ‫ﺳﻮاد در ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻪ ﺣﺘﻰ ﻧﻤﻰ ﺗـﻮاﻧـﻨـﺪ اﺳـﻢ ﺧـﻮد را‬ ‫ﺑﻨﻮﻳﺴﻨﺪ را ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻳﺪ اﺿﺎﻓﻪ آﺮد‪ .‬آﻮدآﺎﻧﻰ آﻪ ﺟﺎﻳﻰ ﺑﺮاى‬ ‫زﻧﺪﮔﻰ ﻧﺪارﻧﺪ‪ ،‬آﻮدآﺎن ﺧﻴﺎﺑﺎﻧﻰ‪ ،‬آﻮدآﺎﻧﻰ آﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻤـﺎم‬ ‫روز آﺎر آﻨﻨﺪ و واﻟﺪﻳﻨﻰ آﻪ ﺁﺧﺮ ﺷﺐ ﺑﺎ ﺗﻨﻰ ﺧﺴـﺘـﻪ و‬ ‫ﺷﺮﻣﻨﺪﻩ ﺑﺎ دﺳﺘﻰ ﺧﺎﻟﻰ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮ ﻣﻴﮕﺮدﻧﺪ‪ ،‬آـﺘـﺎب و‬ ‫آﺘﺎﺑﺨﻮاﻧﻰ را ﺑﻪ اﻣﺮى ﻟﻮآﺲ و دﺳﺖ ﻧﻴﺎﻓـﺘـﻰ ﺗـﺒـﺪﻳـﻞ‬ ‫آﺮدﻩ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﺑﺎﻳﺪ ﭼﻨﺎن ﺷﺮاﻳﻄﻰ در ﺟﺎﻣﻌﻪ اﻳﺮان اﻳﺠﺎد ﺷﻮد آﻪ هﻤﻪ‬ ‫آﻮدآﺎن و آﻞ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺪون ﺳﺎﻧﺴﻮر و ﺑﺪون اﻳﻨﻜﻪ‬ ‫ﻣﺸﻜﻞ ﻣﺎﻟﻰ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺑﺴﺎدﮔﻰ ﺑﻪ هﺮ آﺘﺎﺑﻰ آـﻪ‬ ‫ﻣﺎﻳﻠﻨﺪ دﺳﺘﺮﺳﻰ ﻳﺎﺑﻨﺪ‪.‬‬ ‫اﻳﻦ اﻣﺮ اﻟﺒﺘﻪ ﺑﺎ ﺳﺮﻧﮕﻮﻧﻰ رژﻳﻢ اﺳﻼﻣﻰ و اﻳﺠﺎد ﺟﺎﻣﻌـﻪ‬ ‫اى آﻪ ﻣﺒﻨﺎﻳﺶ اﻧﺴﺎن دوﺳﺘﻰ و ﻓﺮهﻨﮓ اش آـﻮدآـﺎن‬ ‫ﻣﻘﺪﻣﻨﺪ اﺳﺖ‪ ،‬ﻣﻴﺴﺮ ﻣﻰ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫ﺳﺎل اﺻﻼح اﻟﮕﻮى ﻣﺼﺮف‪ ،‬ﺑﺨﺸﻨﺎﻣﻪ ﻣﺤﺮﻣﺎﻧﻪ‬ ‫آﻣﻮزش و ﭘﺮورش‬

‫ﺷﻤﺎره ‪٧٢‬‬ ‫اداﻣﻪ‪ :‬ﺧﺎﻧﻪ ﻣﻦ آﺠﺎﺳﺖ‬ ‫ﺧﻔﻘﺎن زدﻩ آﻪ ﺑﻰ ﻣﻬﺒﺎ ﻣـﺮدم را ﺳـﺮآـﻮب‬ ‫ﻣﻰ آﻨﺪ را ﺑﺮاى ﻣـﺮاﺟـﻊ دوﻟـﺘـﻰ در آﺸـﻮر‬ ‫ﺳﻮﺋﺪ ﺗﺸﺮﻳﺢ آﺮد و اﻳﻨﻬـﺎ را دﻻﻳـﻠـﻰ ﺑـﺮاى‬ ‫ﭘﻨﺎهﻨﺪﮔﻰ اش از دوﻟﺖ ﺳﻮﺋـﺪ داﻧﺴـﺖ‪ .‬اﻣـﺎ‬ ‫ادارﻩ ﻣﻬﺎﺟﺮت ﺳﻮﺋﺪ اﻳﻦ دﻻﻳﻞ را رد آـﺮد و‬ ‫ﺣﻜﻢ ﺑﻪ اﺧﺮاج زهﺮﻩ و آﻮدآﺎﻧﺶ ﺑﻪ اﻳﺮان داد‪.‬‬ ‫ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﻦ ﺳﻮﺋﺪى ﻣﻰ ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ دﻻﻳﻞ ﺷﻤﺎ‬ ‫ﻗﺎﻧﻊ آﻨﻨﺪﻩ ﻧﻴﺴﺖ و ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ اﻳﺮان ﺑﺮﮔﺮدﻳﺪ‪.‬‬ ‫زهﺮﻩ آﻪ ﻓﻜﺮ ﻣﻴﻜﺮد در ﺳﻮﺋﺪ هﻤﻪ ﺳـﺨـﺘـﻰ‬ ‫هﺎ ﺗﻤﺎم ﻣـﻴـﺸـﻮد و ﺑـﭽـﻪ هـﺎ از ﺁراﻣـﺶ‬ ‫ﺑﺮﺧﻮردار ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ‪ ،‬ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪ آﻪ اﻳـﻨـﺠـﺎ‬ ‫هﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﺳﺨﺘﻰ هﺎ ﺑﺠﻨﮕﺪ اﻣـﺎ ﺑـﻪ اﻳـﺮان‬ ‫ﺑﺎزﻧﮕﺮدد‪.‬‬ ‫او ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺖ آﻪ ﻣﺪﺗﻰ ﺑﺸﻜﻞ ﻣﺨـﻔـﻴـﺎﻧـﻪ‬ ‫زﻧﺪﮔﻰ آﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﺷﺎﻳﺪ ﻗﻮاﻧﻴـﻦ ﺳـﺨـﺘـﮕـﻴـﺮاﻧـﻪ‬ ‫ﺳﻮﺋﺪ ﺗﻐﻴﻴﺮ آـﻨـﺪ‪ .‬اﻳـﻦ ﺗـﻨـﻬـﺎ راﻩ ﻣـﺎﻧـﺪن و‬ ‫ﺟﻨﮕﻴﺪن ﺑﺎ ﻣﺸﻜﻼت ﺑﻮد‪.‬‬ ‫اﻣﺎ ﻧﺘﻴﺠﻪ زﻧﺪﮔﻰ ﻣﺨﻔﻰ ﻗﺒﻞ از هﺮ ﭼـﻴـﺰ ﺑـﺮ‬ ‫روى ﺑﭽﻪ هﺎ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﻣـﺨـﺮب داﺷـﺖ‪ .‬دو ﭘﺴـﺮ‬ ‫زهﺮﻩ دﻳﮕﺮ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﺑـﻪ ﻣـﺪرﺳـﻪ ﺑـﺮوﻧـﺪ و‬ ‫اداﻣﻪ ﺗﺤﺼﻴﻞ ﺷﺎن در ﺳﻮﺋﺪ ﻣﺘﻮﻗﻒ ﺷـﺪ‪ .‬از‬ ‫ﻃﺮف دﻳﮕﺮ در ﺧﺎﻧﻪ اى آﻮﭼﻚ آﻪ ﺁدرس اش‬ ‫ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ ﻧﺒﻮد زﻧﺪﮔﻰ را ﺷﺮوع آﺮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫زهﺮﻩ دوﺑﺎرﻩ آﺎر ﻃﺎﻗﺖ ﻓﺮﺳﺎ را ﺷﺮوع آـﺮد و‬ ‫هﻤﺰﻣﺎن ﻣﺼﺮاﻧﻪ ﺑﺪﻧﺒﺎل اﻗﺎﻣﺘﺸﺎن ﺑﻮد‪.‬‬ ‫زهﺮﻩ و آﻮدآﺎﻧـﺶ ﻧـﻪ در اﻳـﺮان از زﻧـﺪﮔـﻰ‬ ‫اﻧﺴﺎﻧﻰ ﺑﺮﺧﻮردار ﺑﻮدﻧﺪ و ﻧﻪ در ﺳﻮﺋﺪ‪.‬‬ ‫ﻇﺎهﺮا در هﻴﭻ آﺠﺎى اﻳﻦ دﻧﻴﺎ ﺗﺎﻣﻴﻦ زﻧـﺪﮔـﻰ‬ ‫اﻧﺴﺎﻧﻰ آﻮدآﺎن در اوﻟـﻮﻳـﺖ هـﻴـﭻ دوﻟـﺘـﻰ‬ ‫ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬دوﻟﺘﻬﺎﻳﻰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺟﻤﻬﻮرى اﺳـﻼﻣـﻰ‬ ‫آﻪ ﺑﺸﻜﻠﻰ ﻋﺮﻳﺎن و ﺁﺷﻜﺎرا ﺿﺪ اﻧﺴﺎن و ﺿﺪ‬ ‫آﻮدك اﻧﺪ و دوﻟﺘﻬﺎﻳﻰ دﻳـﮕـﺮ ﻣـﺎﻧـﻨـﺪ دوﻟـﺖ‬ ‫ﺳﻮﺋﺪ آﻪ ﺑﺎ ﻗﻮاﻧﻴـﻦ ﺑﺴـﻴـﺎر ﺳـﺨـﺘـﮕـﻴـﺮاﻧـﻪ‬ ‫ﭘﻨﺎهﻨﺪﮔﻰ زﻧﺪﮔﻰ آﻮدآﺎن را اﻳﻨﭽﻨﻴـﻦ ﻧـﺎﺑـﻮد‬ ‫ﻣﻰ آﻨﺪ‪.‬‬ ‫واﻗﻌﺎ ﺧﺎﻧﻪ زهﺮﻩ و آﻮدآﺎﻧﺶ آﺠﺎﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﭘﺎﻳﺎن‬

‫ﺳﺎﻳﺖ اﻳﺮان ﺧﺒﺮ‪ :‬ﺑﻌﺪ از ﺻﺤﺒﺖ هﺎى ﺧﺎﻣـﻨـﻪ اى در‬ ‫ﻣﻮرد زدن و آﻢ آﺮدن ﺑﺎز هﻢ ﺑﻴﺸﺘﺮ اﻣﻜﺎﻧﺎت ﻣﺮدم‪ ،‬در‬ ‫اﻳﻦ ﺑﻴﻦ در ﻳﻜﻲ از ﺟﺎﻟﺐ ﺗـﺮﻳـﻦ ﺑـﺨـﺶ ﻧـﺎﻣـﻪ هـﺎي‬ ‫ﺻﺎدرﻩ از ﺳﻮي وزارﺗﺨﺎﻧﻪ هﺎى ﻣﺨﺘﻠﻒ وزارت ﺁﻣـﻮزش‬ ‫ﭘﺮورش ﺑﻪ ﺳﺮآﺮدﮔﻲ ﻋﻠﻲ اﺣﻤﺪي ﻃﻲ ﺑﺨﺶ ﻧـﺎﻣـﻪ‬ ‫اي ﺑﻪ ﻣﺪارس ﺳﺮاﺳﺮ آﺸﻮر ﺧﻮاهﺎن اﺻﻼح اﻟـﮕـﻮي‬ ‫ﻣﺼﺮف ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫در اﻳﻦ ﺑﺨﺶ ﻧﺎﻣﻪ آﻪ ﺑﻪ ﻣﺪارس ﺳﺮاﺳﺮ آﺸﻮر و ﺑـﻪ‬ ‫وﻳﮋﻩ ﻣﺪارس اﺳﺘﺎن و ﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮان اﺑﻼغ ﮔﺮدﻳﺪﻩ اﺳـﺖ‬ ‫از ﻣﺪﻳﺮان ﻣﺪارس ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﺗﺎ در ﺟﻬﺖ اﺟﺮاﻳﻲ ﺷﺪن دﺳﺘﻮر ﺧﺎﻣﻨﻪ اي ﻻﻣـﭗ هـﺎي راهـﺮو و‬ ‫آﻼﺳﻬﺎي درس ﻣﺪارس روﺷﻦ ﻧﺸﻮﻧﺪ! ﻳﺎ از هﺮﺟﻔﺖ ﻻﻣﭗ ﻣﻬﺘﺎﺑﻲ ﻳﻚ ﻋﺪد و ﻳﺎ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻳـﻚ در ﻣـﻴـﺎن‬ ‫روﺷﻦ ﺷﻮد‪.‬در اﻳﻦ ﺑﺨﺶ ﻧﺎﻣﻪ از ﻣﺪﻳﺮان ﻣﺪارس ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﺑﻪ هﻴﺞ وﺟﻪ از آـﺎﻏـﺬ ﺑـﺮاي ﭼـﺎپ‬ ‫اﻣﺘﺤﺎن و ﻳﺎ ﺟﺰوﻩ هﺎي ﺁﻣﻮزﺷﻲ اﺳﺘﻔﺎدﻩ ﻧﺸﻮد‪ .‬ﻣﺪﻳﺮان ﻣﺪارس ﻣﻮﻇﻒ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ﺗﺎ ﻣﺎﻧﻊ از اﺳـﺘـﻔـﺎدﻩ از‬ ‫ﺑﺨﺎري و آﻮﻟﺮ ﻳﻌﻨﻲ دﺳﺘﮕﺎﻩ هﺎي ﮔﺮم آﻨﻨﺪﻩ و ﺧﻨﻚ آﻨﻨﺪﻩ ﺟﺰ در ﻣﻮارد ﺑﺤﺮاﻧﻲ و ﺣﺎد ﮔﺮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﺮ اﺳﺎس اﻳﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ هﺮﮔﻮﻧﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ي ﺗﻔﺮﻳﺤﻲ‪ ,‬ﺁزﻣﺎﻳﺸﮕﺎهﻲ و ﮔﺮدش ﻋﻠﻤﻲ ﻣﻤﻨﻮع ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪.‬ﺑﻪ ﻧﻈـﺮ‬ ‫ﻣﻲ رﺳﺪ ﺁﻣﻮزش و ﭘﺮورش آﻪ ﺑﺎ وﺟﻮد ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﺣﺪود ﻧﻴﻤﻲ از ﺟﺎﻣﻌﻪ ي اﻳﺮان ﻳﻌﻨﻲ ﺣـﺪود ‪ 20‬ﻣـﻴـﻠـﻴـﻮن‬ ‫داﻧﺶ ﺁﻣﻮز و ﺧﺎﻧﻮادﻩ هﺎي ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺤﺮوم ﺗﺮﻳﻦ وزارت ﺧﺎﻧﻪ آﺸﻮر ﻣﺤﺴﻮب ﻣﻲ ﺷﻮد ﺑﺮاي ﺧـﻮش ﺧـﺪﻣـﺘـﻲ‬ ‫ﺟﻨﺎب وزﻳﺮ ﺑﻪ ﺧﺎﻣﻨﻪ اي از اﺑﺘﺪاﻳﻲ ﺗﺮﻳﻦ اﻣﻜﺎﻧﺎت ﻧﻴﺰ ﺑﺎ اﻳﻦ دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞ ﻣﺤﺮوم ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ‪.‬‬

‫ﺻﻔﺤﻪ ‪٣‬‬

‫ﮐﻮدﮐﺎن ﻣﻘﺪﻣﻨﺪ‬

‫اداﻣﻪ‪ :‬ﻓﻘﺮ و ﮔﺮاﻧﻰ و ﺗﺎﺛﻴﺮات ﺁن‬ ‫هﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ ﺷﻤﺎ اﺷﺎرﻩ ﮐﺮدﯾﺪ هﻴﭽﮕﺎﻩ و در هﻴﭻ ﺟـﺎﯾـﯽ از ﺗـﺎﺛـﻴـﺮات‬ ‫وﯾﺮاﻧﮕﺮ ﻓﻘﺮ ﺑﺮ زﻧﺪﮔﯽ و ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﮐﻮدﮐﺎن ﺻﺤﺒﺘﯽ ﺑﻪ ﻣﻴﺎن ﻧـﻤـﯽ‬ ‫ﺁﯾﺪ‪ .‬اوﻟﻴﻦ اﺛﺮات ﻓﻘﺮ و ﻓﻼﮐﺖ‪ ،‬ﻗﺒﻞ از هﺮ ﮐﺲ داﻣﻦ ﮐﻮدﮐﺎن را ﻣﯽ‬ ‫ﮔﻴﺮد‪ .‬ﺑﻼﺧﺮﻩ ﺑﺰرﮔﺘﺮهﺎ ﺑﻪ ﺷﻴﻮﻩ هﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ و ﺑﻨﺎ ﺑﻪ ﺗﻨﺎﺳﺐ ﺳﻦ‬ ‫و ﺳﺎﻟﺸﺎن ﺗﻮان اﯾﻦ را دارﻧﺪ ﮐﻪ ﯾﺎ ﺧﻮد را ﺗﺤﻤﻞ ﭘﺬﯾﺮ ﻧﺸﺎن دهـﻨـﺪ‬ ‫و ﯾﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺰرﮔﺘﺮ هﺴﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ اﯼ ﺑـﺎ ﺁن درﺑـﻴـﻔـﺘـﻨـﺪ‪،‬‬ ‫اﻋﺘﺮاض ﯾﺎ اﻋﺘﺼﺎﺑﯽ ﺑﮑﻨﻨﺪ اﻣﺎ ﺑﺮاﯼ ﮐﻮدﮐﺎن اﯾﻨﻄﻮر ﻧﻴﺴـﺖ‪ .‬ﮐـﻮدﮎ‬ ‫ﺗﻮان اﻋﺘﺮاض ﺑﻪ وﺿﻊ ﻣﻮﺟﻮد را ﻧﺪارد‪ .‬ﮐﻮدﮎ ﺑﻪ اﯾﻦ ﮐﺎرﯼ ﻧﺪارد ﮐﻪ‬ ‫ﻣﺸﮑﻞ از ﮐﺠﺎﺳﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاهﺪ ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪﯾﻬﺎﯾﺶ ﺟﻮاب ﺑـﮕـﻴـﺮد‪.‬‬ ‫ﮔﺮﺳﻨﻪ ﻧﮕﻪ داﺷﺘﻦ ﺷﮑﻢ ﮐﻮدﮎ را ﺑﺎﯾﺪ ﺟﺰﯾﯽ از ﺟﻨـﺎﯾـﺎت ﻋـﻠـﻴـﻪ‬ ‫ﺑﺸﺮﯾﺖ در دﻧﻴﺎﯼ ﮐﻮدﮐﺎن ﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﺁورد‪ .‬اﯾﻦ ﻓﺸﺎر و اﯾﻦ ﻓـﻘـﺮ و‬ ‫ﺗﻨﮕﺪﺳﺘﯽ اﺛﺮات ﻣﺨﺮب ﺧﻮد را ﺑﺮ ﺗﺤﺼﻴﻞ‪ ،‬رواﺑـﻂ اﺟـﺘـﻤـﺎﻋـﯽ ﺑـﺎ‬ ‫هﻤﮑﻼﺳﯽ هﺎ‪ ،‬ﺑﯽ ﻣﻌﻨﯽ ﺷﺪن ﺑـﺎزﯼ‪ ،‬ﺷـﺎدﯼ و ﻧﺸـﺎط ﺁﻧـﺎن‬ ‫ﺧﻮاهﺪ ﮔﺬاﺷﺖ‪ .‬اﺛﺮات ﻣﺨﺮب روﺣﯽ و ﻓﮑﺮﯼ ﻓﻘﺮ ﺑـﺮ ﮐـﻮدﮐـﺎن در‬ ‫ﺳﻨﻴﻦ ﺑﺰرﮔﺴﺎﻟﯽ هﻤﭽﻨﺎن ﺑﺎﻗﯽ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﺑﺨﻮاهﻢ ﺻﺤـﺒـﺘـﻢ‬ ‫را ﺧﻼﺻﻪ ﮐﻨﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺑﺴﺘﺮ ﻓﻘﺮ و ﻧﺪارﯼ‪ ،‬ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻣﺼﺎﺋﺐ‬ ‫و ﻓﻼﮐﺘﻬﺎﯼ ﻣﺘﻌﺪد اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺑﺮ ﻣﯽ ﺧﻴﺰد از ﺟﻤﻠﻪ ﮐﻮدﮐﺎن ﮐـﺎر و‬ ‫ﺧﻴﺎﺑﺎن‪ ،‬ﮐﻮدﮐﺎن و اﻋﺘﻴﺎد‪ ،‬ﺗﻦ ﻓﺮوﺷﯽ ‪ ،‬ﺗﺠﺎوز ﺑﺎﻧﺪهﺎﯼ ﺳـﻮد ﺟـﻮ‬ ‫ﮐﻪ ﺳﺮﺷﺎن ﺑﻪ ﺣﺎﮐﻤﻴﺖ وﺻﻞ اﺳﺖ و ﺧﻼﺻﻪ هﺰار و ﯾـﮏ درد و‬ ‫ﻓﻼﮐﺖ دﯾﮕﺮ ﮐﻪ اﻣﺮوز ﻣﺎ ﺁﻧﺮا در ﺳﺎﯾﻪ ‪ 30‬ﺳﺎل ﺣﺎﮐﻤﻴﺖ اﺳـﻼم و‬ ‫ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ دارﯼ اﺳﻼﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ ﮐﻞ ﺟﺎﻣﻌﻪ و در ﻗـﺪم اول‬ ‫ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﮐﻮدﮐﺎن اﻋﻤﺎل ﻣﯽ ﺷﻮد ﻣﯽ ﺑﻴﻨﻴﻢ‪.‬‬ ‫آﻮدآﺎن ﻣﻘﺪﻣﻨﺪ‪ :‬ﺁﻳﺎ واﻗﻌﺎ ﻧﻤﻰ ﺗﻮان ﮔﺮاﻧﻰ و ﻓﻘﺮ را ﻣﻬـﺎر آـﺮد‪،‬‬ ‫اﻳﻦ ﭼﻪ ﭘﺪﻳﺪﻩ اى اﺳﺖ آﻪ ﻇـﺎهـﺮا ﺣـﺘـﻰ دوﻟـﺘـﻰ ﺑـﻪ ﻗـﻠـﺪرى‬ ‫ﺟﻤﻬﻮرى اﺳﻼﻣﻰ هﻢ از ﭘﺲ ﺁن ﺑﺮﻧﻤﻰ ﺁﻳﺪ؟ ﻣﺴﺒﺐ واﻗﻌﻰ واﻗﻌﺎ‬ ‫آﻴﺴﺖ؟‬ ‫ﻋﺒﺪل ﮔﻠﭙﺮﯾﺎن‪ :‬ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﺸﺘﯽ اﻧﮕﻞ و ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ دار و ﺁﯾـﺖ‬ ‫اﷲ هﺎﯼ ﻣﻴﻠﻴﺎردر ﺑﺮ ﺳﺮ ﮐﺎر هﺴﺘﻨﺪ ﻣﻬﺎر ﮐـﺮدن ﻓـﻘـﺮ و ﮔـﺮاﻧـﯽ‬ ‫ﻣﻤﮑﻦ ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬ﻣﻮﺟﻮدﯾﺖ ﺣﮑﻮﻣﺘﯽ ﺿﺪ ﮐﻮدﮎ و ﺿﺪ اﻧﺴﺎن ﯾﻌـﻨـﯽ‬ ‫ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻓﻘﺮ و ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ‪ .‬ﻓﻼﮐﺖ ﻣﻮﺟﻮد ﺑﺎ ﮐﻞ اﯾﻦ ﺳﻴﺴﺘﻢ و ﻗﻮاﻧﻴـﻦ‬ ‫ﺿﺪ ﺑﺸﺮﯼ ﺣﺎﮐﻢ ﺑﺮ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻋﺠﻴﻦ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺎ ﺟﺎرو ﮐﺮدن اﯾـﻦ‬ ‫ﺟﺎﻧﻴﺎن و ﺑﺮﻗﺮارﯼ ﯾﮏ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺁزاد‪ ،‬ﺑﺮاﺑﺮ و ﺳﻮﺳﻴﺎﻟﻴﺴﺘـﯽ اﺳـﺖ‬ ‫ﮐﻪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻓﻘﺮ و ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ رﯾﺸﻪ ﮐﻦ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﻣـﯽ ﺗـﻮان‬ ‫ﺟﺎﻣﻌﻪ اﯼ را ﺑﻨﺎ ﮐﺮد ﮐﻪ ﮐﻮدﮐﺎن ﺑﺎ ﮐﻠﻤﻪ اﯼ ﺑﻨـﺎم ﻓـﻘـﺮ اﺣﺴـﺎس‬ ‫ﺑﻴﮕﺎﻧﮕﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﺟﻤﻬﻮرﯼ اﺳﻼﻣﯽ ذاﺗﺎ از ﭘﺲ ﻓﻘـﺮ ﺑـﺮ ﻧـﻤـﯽ ﺁﯾـﺪ‬ ‫ﻣﻮﺟﻮدﯾﺖ ﺧﻮدش ﻓﻘﺮ زا اﺳﺖ‪ .‬ﺟﻤﻬﻮرﯼ اﺳﻼﻣﯽ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺧـﺎﻃـﺮ‬ ‫از ﭘﺲ ﻓﻘﺮ ﺑﺮ ﻧﻤﯽ ﺁﯾﺪ ﮐﻪ اوﻻ ﺣﮑﻮﻣﺘﯽ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ دارﯼ اﺳـﺖ ﮐـﻪ‬ ‫اﺳﺎس و ﺑﻨﻴﺎدش ﺑﺮ ﮐﺴﺐ ﺳﻮد و اﺳﺘﺜﻤﺎر ﻃﺒﻘﻪ ﮐﺎرﮔﺮ ﭘﺎﯾﻪ رﯾﺰﯼ‬ ‫ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺪﺗﺮ و ﺧﺸﻦ ﺗﺮ از ﺁن اﯾﻨﮑﻪ اﯾﻦ ﺣﮑﻮﻣـﺖ ﺑـﺮ اﺳـﺎس‬ ‫ﻗﺎﻧﻮن ﮐﺜﻴﻒ و ﮐﭙﮏ زدﻩ هﺰار و ﭼﻨﺪﯾﻦ ﺳﺎﻟﻪ اﺳﻼم ﺣﺘﯽ ﮐـﻮدﮐـﺎن‬ ‫را ﺑﻪ ﺑﺮدﮔﯽ‪ ،‬ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ و ﺗﺒﺎهﯽ ﮐﺸﺎﻧـﻴـﺪﻩ اﺳـﺖ‪ .‬ﺑـﺮاﯼ ﺗـﺪاوم‬ ‫ﺟﻬﻨﻤﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﻗﺮار ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ و ﺑﺎ ﺁﺑﺎد ﮐﺮدن زﻧـﺪاﻧـﻬـﺎ و اﻋـﺪام و‬ ‫ﮐﺸﺘﺎرهﺮ اﻧﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻟﺐ ﺑﻪ اﻋﺘﺮاض ﺑﮕﺸﺎﯾﺪ‪ ،‬روز ﺑـﺮوز ﺑـﺮ ﺁﻣـﺎر‬ ‫ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ و ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻣﺼﻴﺒﺘﻬﺎﯼ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻣﯽ اﻓﺰاﯾﺪ‪ .‬در ﺣـﺎﻟـﻴـﮑـﻪ‬ ‫اﮔﺮ هﻤﻴﻦ ﺟﺎﻣﻌﻪ دﺳﺖ ﻣﺎ ﺑﺎﺷﺪ ) ﮐﻪ ﺗﻼش ﻣﯽ ﮐﻨﻴﻢ ﺑﺎ ﻗﺪرت و‬ ‫ﭘﺸﺘﻮاﻧﻪ ﻣﺮدم و ﮐﺎرﮔﺮان ﺁﻧﺮا ﺑﺪﺳﺖ ﺑﮕﻴﺮﯾﻢ ( ﻣﯽ ﺗﻮان ﺟﺎﻣﻌﻪ اﯼ‬ ‫ﺳﺎﺧﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ اﺗﮑﺎ ﺑﻪ ﺛﺮوﺗﯽ ﮐﻪ در اﯾﻦ ﻣﻤﻠﮑـﺖ هﺴـﺖ‪ ،‬ﺑـﻪ اﯾـﻦ‬ ‫ﺑﺮﺑﺮﯾﺖ ﭘﺎﯾﺎن دادﻩ و ﺳﻌﺎدت و ﺧﻮﺷﺒﺨﺘـﯽ را ﺑـﺮاﯼ ﺟـﺎﻣـﻌـﻪ و‬ ‫زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻮدﮐﺎن‪ ،‬ﺗﻀﻤﻴﻦ وﻣﺘﺤﻘﻖ ﮐﻨﻴﻢ و ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ اﯾﻦ ﺑﻠﮑﻪ اﻟﮕﻮﯾـﯽ‬ ‫ﺑﺮاﯼ ﮐﺸﻮرهﺎﯼ دﯾﮕﺮ ﺟﻬﺎن ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﮔﻔﺘﻢ ﻣﺴﺒﺐ واﻗﻌﯽ و‬ ‫ﻣﺘﻬﻢ اﺻﻠﯽ اﯾﻦ ﺟﻨﺎﯾﺖ ﻋﻠﻴﻪ ﮐﻮدﮐﺎن‪ ،‬ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺳـﺮﻣـﺎﯾـﻪ دارﯼ و‬ ‫ﻣﻔﺘﺨﻮرهﺎﯼ اﺳﻼﻣﯽ هﺴﺘﻨﺪ‪ .‬اﯾﻦ را دﯾﮕﺮ اﻣﺮوز ﺧﻮد ﮐﻮدﮐﺎن ﻓﻘـﺮ‬ ‫زدﻩ و ﮐﻮدﮐﺎن ﮐﺎر و ﺧﻴﺎﺑﺎن هﻢ از هﻤﻪ ﺑﻬﺘﺮ ﻣـﯽ داﻧـﻨـﺪ ﮐـﻪ ﭼـﻪ‬ ‫ﺳﻴﺴﺘﻢ و ﭼﻪ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﮔﻨﺪﯾﺪﻩ اﯼ اﯾﻦ وﺿﻌﻴﺖ را ﺑﺮ ﻣﻴﻠﻴﻮﻧﻬﺎ ﮐﻮدﮎ‬ ‫ﺣﺎﮐﻢ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﺷﻤﺎره ‪٧٢‬‬

‫آﻮدآﺎن ﻣﻘﺪﻣﻨﺪ‪ :‬آﻮدآﺎن ﺿﻌﻴﻒ ﺗﺮﻳﻦ ﺑﺨﺶ ﺟﺎﻣﻌﻪ هﺴﺘﻨﺪ و‬ ‫دوﻟﺖ هﻴﭻ ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺘﻰ در ﻗﺒﺎل ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮ ﻋﻬﺪﻩ ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ و ﺑـﻪ‬ ‫ﺗﻨﻬﺎ ﭼﻴﺰى آﻪ ﻓﻜﺮ ﻧﻤﻰ آﻨﺪ زﻧﺪﮔﻰ آﻮدك اﺳﺖ ﺑﺎﻳﺪ واﻗﻌﺎ ﭼـﻪ‬ ‫آﺮد آﻪ ﻣﺴﺎﻟﻪ آﻮدك ﺑﻪ ﺻﺪر ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺟﺎﻣﻌﻪ آﺸﻴﺪﻩ ﺷﻮد؟‬ ‫ﻋﺒﺪل ﮔﻠﭙﺮﯾﺎن‪ :‬اﯾﻨﮑﻪ ﭼﮑﺎر ﺑﺎﯾﺪ ﮐﺮد راﺳﺘﺶ ﺑﺎﯾﺪ ﺑـﮕـﻮﯾـﻢ ﮐـﻪ‬ ‫ﺑﺮاﯼ ﻧﺠﺎت هﺴﺘﯽ و زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻮدﮐﺎن از اﯾﻦ هـﻤـﻪ درد و رﻧـﺞ‬ ‫ﭼﮑﺎر ﻧﺒﺎﯾﺪ ﮐﺮد؟‪ .‬ﺧﻴﻠﯽ ﮐﺎرهﺎ ﻣـﯽ ﺷـﻮد و ﻣـﯽ ﺗـﻮان ﮐـﺮد‪.‬‬ ‫ﺣﮑﻮﻣﺖ اﺳﻼﻣﯽ از ﺑﺪو ﭘﻴﺪاﯾﺶ ﺧﻮد ﻣﻬﻤﺘﺮﯾﻦ ﻣﺴـﺌـﻮﻟـﻴـﺘـﺶ‬ ‫ﺗﺒﺎهﯽ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﻴﻠﻴﻮﻧﻬﺎ اﻧﺴﺎن در اﯾﻦ ﻣﻤـﻠـﮑـﺖ و در راس ﺁن‬ ‫ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﮐﻮدﮐﺎن ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ‪ .‬در ﺳﺌﻮال ﻗﺒﻠﯽ اﺷﺎرﻩ ﮐـﺮدم ﮐـﻪ‬ ‫راﻩ ﺣﻞ رﯾﺸﻪ اﯼ ﺑﺮاﯼ ﭘﺎﯾﺎن دادن ﺑﻪ ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ و ﻓﻘﺮ و ﻧـﺠـﺎت‬ ‫ﮐﻮدﮐﺎن از ﺟﻬﻨﻢ اﺳﻼﻣﯽ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ ﺑﺰﯾﺮ ﮐﺸـﻴـﺪن اﯾـﻦ ﺣـﮑـﻮﻣـﺖ‬ ‫ﻣﻴﺴﺮ اﺳﺖ اﻣﺎ ﺑﺮاﯼ ﻧﺰدﯾﮑﺘﺮ ﺷﺪن ﺑﻪ ﺧﻼﺻﯽ ﺟﺎﻣﻌﻪ و زﻧﺪﮔﯽ‬ ‫ﮐﻮدﮐﺎن از ﺷﺮ ﻓﻘﺮ و ﻓﻼﮐﺖ و از ﻃﺎﻋﻮن ﺣﮑﻮﻣﺖ اﺳﻼﻣﯽ‪ ،‬ﺑـﺎﯾـﺪ‬ ‫ﺗﻼش و ﻣﺒﺎرزﻩ اﯼ ﺻﺪ ﭼﻨﺪان را ﺑﻪ ﭘﻴﺶ ﺑﺮد‪ .‬ﻓﻌﺎﻟﻴﻦ و ﻧﻬﺎدهﺎﯼ‬ ‫ﻣﺪاﻓﻊ ﺣﻘﻮق ﮐﻮدﮎ در اﯾﺮان ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ ﻣﻬﻤﯽ ﺑﺮﻋـﻬـﺪﻩ دارﻧـﺪ‪.‬‬ ‫اﯾﻦ ﻧﻬﺎدهﺎ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ و ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﮐﻮدﮐﺎن را ﺑﻪ ﺻﺪر ﻣﺴـﺎﺋـﻞ‬ ‫ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﮑﺸﺎﻧﻨﺪ‪ .‬ﺑﺴﻴﺞ و ﺳﺎزﻣﺎﻧﺪهﯽ ﺟﻨﺒﺶ دﻓﺎع از ﺣـﻘـﻮق‬ ‫ﮐﻮدﮎ در اﯾﺮان ﮐﺎر هﺮ روزﻩ ﻣﺎ و ﻓﻌﺎﻟﻴﻦ و ﻧﻬﺎدهﺎﯼ ﻣﺪاﻓﻊ ﺣﻘﻮق‬ ‫ﮐﻮدﮎ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺳﻴﻪ روزﯼ و ﺑﻪ اﯾﻦ ﺟﻨـﺎﯾـﺖ‬ ‫ﻋﻠﻴﻪ ﮐﻮدﮐﺎن ﭘﺎﯾﺎن دهﺪ‪ .‬اﺑﺰار ﮐﺸﺎﻧﺪن ﻣﺴﺌﻠﻪ ﮐﻮدﮎ ﺑـﻪ ﺻـﺪر‬ ‫ﻣﺴﺎﯾﻞ ﺟﺎﻣﻌﻪ‪ ،‬ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮن ﮐﻮدﮐﺎن ﻣﻘﺪﻣﻨﺪ اﺳﺖ‪ .‬ﻣﺮدم و ﻓﻌﺎﻟﻴﻦ‬ ‫ﻣﺪاﻓﻊ ﺣﻘﻮق ﮐـﻮدﮎ ﻣـﯽ ﺗـﻮاﻧـﻨـﺪ و ﺑـﺎﯾـﺪ از اﯾـﻦ ﺗـﺮﯾـﺒـﻮن‪،‬‬ ‫ﺳﺎزﻣﺎﻧﺪهﯽ ﺧﻮﯾﺶ ﺣﻮل اﯾﻦ رﺳﺎﻧﻪ و ﺑـﺮاﯼ دﻓـﺎع از ﺣـﻘـﻮق‬ ‫ﮐﻮدﮐﺎن از ﺁن ﺣﻤﺎﯾﺖ و ﻧﻬﺎﯾﺖ اﺳﺘﻔﺎدﻩ را در ﺟـﻬـﺖ ﺁن ﺑـﻌـﻤـﻞ‬ ‫ﺁورﻧﺪ‪ .‬ﺑﺰرﮔﺘﺮهﺎ‪ ،‬ﻓﻌﺎﻟﻴﻦ ﻋﺮﺻﻪ هﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ‪ ،‬ﻣﺪاﻓﻌﻴﻦ‬ ‫ﺣﻘﻮق ﮐﻮدﮐﺎن‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ از ﺧﻮد ﺑﭙﺮﺳﻨﺪ ﺗﺎ ﮐﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﻧﺎﻇﺮ اﯾﻦ ﺗﺒﺎهـﯽ‬ ‫ﺑﺎﺷﻨﺪ؟‪ .‬ﻣﻦ روﯼ ﺧﻄﺎﺑﻢ ﺑﻪ اﻧﺴﺎﻧﻬﺎﯼ ﺷﺮﯾﻒ و ﺁزادﯾـﺨـﻮاهـﯽ‬ ‫اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ دﯾﺪن و ﺷﻨﻴﺪن ﻓﻼﮐﺖ ﺗﺤﻤﻴـﻞ ﺷـﺪﻩ ﺑـﺮ زﻧـﺪﮔـﯽ‬ ‫ﮐﻮدﮐﺎن دﻟﺸﺎن ﺑﺪرد ﻣﻴﺎد‪ .‬اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐـﻪ ﻣـﯽ ﺧـﻮام ﺑـﮕـﻮﯾـﻢ‪:‬‬ ‫ﻣﺮدم‪ ،‬ﭘﺪر و ﻣﺎدرهﺎ‪ ،‬ﮐﺎرﮔﺮان‪ ،‬داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن‪ ،‬ﻣـﺪاﻓـﻌـﻴـﻦ ﺣـﻘـﻮق‬ ‫ﮐﻮدﮐﺎن‪ ،‬ﺷﻤﺎ در ﻗﺒﺎل ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ و ﺁﯾـﻨـﺪﻩ ﮐـﻮدﮐـﺎن ﻣﺴـﺌـﻮل‬ ‫هﺴﺘﻴﺪ‪ .‬ﺗﺎرﯾﺦ هﻴﭽﮕﻮﻧﻪ ﺑﯽ ﺗﻮﺟﻬﯽ ﻣﺎ در ﻗﺒﺎل وﺿﻌﻴﺖ ﮐﻮدﮐﺎن‬ ‫در اﯾﺮان ﺗﺤﺖ ﺣﺎﮐﻤﻴﺖ اﯾﻦ رژﯾﻢ ﺿﺪ ﮐﻮدﮎ را ﺑﺮ ﮐﺴﯽ ﻧﺨﻮاهـﺪ‬ ‫ﺑﺨﺸﻴﺪ‪ .‬ﮐﻮدﮐﺎن ﺧﻮدﺷﺎن ﻗﺎدر ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ از ﺣﻘﻮق ﺧﻮد دﻓـﺎع‬ ‫ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬اﯾﻦ اﻣﺮ وﻇﻴﻔﻪ ﺑﺰرﮔﺘﺮهﺎﯾﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻤﯽ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺑـﻴـﺶ‬ ‫از اﯾﻦ ﻧﺎﻇﺮ ﺗﺒﺎهﯽ هﺮ روزﻩ ﮐﻮدﮐﺎن ﺑﺎﺷﻨـﺪ‪ .‬وﻇـﻴـﻔـﻪ ﻣـﺎ ﻧـﻬـﺎد‬ ‫ﮐﻮدﮐﺎن ﻣﻘﺪﻣﻨﺪ اﺳﺖ ﮐﻪ دارﯾﻢ ﺑﺮاﯼ ﺗﻐﻴﻴﺮ وﺿﻊ ﮐـﻮدﮐـﺎن ﻣـﯽ‬ ‫ﺟﻨﮕﻴﻢ ‪ .‬ﻣﺎ ﺑﻌﻨﻮان ﺣﺰب ﮐﻤﻮﻧﻴﺴﺖ ﮐﺎرﮔﺮﯼ و ﺑﺮاﯼ ﺳﺮﻧـﮕـﻮﻧـﯽ‬ ‫اﯾﻦ ﻧﻈﺎم و ﺟﻼدان ﺣﺎﻓﻆ اﯾﻦ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺗﻼش ﻣﯽ ﮐﻨﻴـﻢ ﺗـﺎ ﺑـﻪ‬ ‫اﯾﻦ ﺟﻬﻨﻢ ﭘﺎﯾﺎن دادﻩ ﺷﻮد‪ .‬ﺑـﻴـﺎﺋـﻴـﺪ ﺑـﻪ اﯾـﻦ ﺗـﻼش اﻧﺴـﺎﻧـﯽ‬ ‫ﺑﭙﻴﻮﻧﺪﯾﺪ‪ .‬ﺑﺎ ﻣﺎ هﻤﺮاﻩ ﺷﻮﯾﺪ‪ .‬ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮاﯼ هﺮ ذرﻩ ﺗﻐﻴﻴﺮ در وﺿﻌـﻴـﺖ‬ ‫ﮐﻮدﮐﺎن ﺗﻼش ﮐﺮد اﻣﺎ ﺑﺮاﯼ ﺑﺪﺳﺖ ﺁوردن اﯾﻦ ذرﻩ هﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﮐﻞ‬ ‫ﻣﻮﺟﻮدﯾﺖ اﯾﻦ هﻴﻮﻻﯼ ﺿﺪ ﮐﻮدﮎ ﺗﻌﺮض ﮐﺮد‪ .‬در هـﺮ ﺣـﺎل ﻣـﯽ‬ ‫ﺧﻮاهﻢ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺁرام و ﺑﯽ ﺻﺪا ﻧﺎﻇﺮ ﭘﺮﭘﺮ ﺷﺪن ﮐﻮدﮐﺎن ﺑـﻮد‪.‬‬ ‫اﻣﺮوز ﻣﻴﻠﻴﻮﻧﻬﺎ ﻣﺮدﻣﯽ ﮐﻪ از اﯾﻦ ﻓﻼﮐﺖ ﺟﺎﻧﺸﺎن ﺑﻪ ﻟﺐ رﺳﻴـﺪﻩ‬ ‫اﺳﺖ ﺻﺎﺣﺐ ﯾﮏ ﮐﺎﻧﺎل ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮﻧﯽ ﺷﺒﺎﻧﺮوزﯼ هﺴـﺘـﻨـﺪ‪ ،‬ﺗـﺎرﯾـﺦ‬ ‫ﻣﺒﺎرزات ﻣﺮدم در اﯾﺮان هﻴﭽﮕﺎﻩ ﭼﻨﻴﻦ اﻣﮑﺎن ﻣﻬﻤﯽ را ﻧـﺪاﺷـﺘـﻪ‬ ‫اﺳﺖ‪ .‬از هﻤﻴﻦ ﻃﺮﯾﻖ ﻣﯽ ﺗﻮان ﮐﺎرﯼ ﮐﺮد ﮐﻪ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﮐـﻮدﮐـﺎن‬ ‫در ﺻﺪر ﻣﺴﺎﯾﻞ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻗﺮار ﮔﻴﺮد و اﻓـﮑـﺎر ﻋـﻤـﻮﻣـﯽ ﻣـﺮدم را‬ ‫ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺁن ﺑﺸﺪت ﺣﺴﺎس ﮐﺮد و ﺳﺎزﻣﺎﻧﻬﺎ و ﻧﻬﺎدهﺎﯼ ﻣﺪاﻓﻊ‬ ‫ﺣﻘﻮق ﮐﻮدﮎ و ﻣﺴﺘﻘﻞ از دوﻟﺖ را ﺑﺮاﯼ دﻓﺎع از ﺣﻘـﻮق ﮐـﻮدﮎ‬ ‫در ﺳﻄﺢ وﺳﻴﻌﯽ ﺗﺎﺳﻴﺲ ﮐﺮد‪.‬‬ ‫آﻮدآﺎن ﻣﻘﺪﻣﻨﺪ‪ :‬ﻣﻴﮕﻮﻳﻨﺪ آﻪ اوﺿﺎع در هﻤﻪ ﺟﺎى دﻧﻴﺎ اﻳﻨـﻄـﻮر‬ ‫اﺳﺖ ﺧﻮاﺳﺘﻢ از ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺧﻮدﺗﺎن ﺑﮕﻮﺋﻴﺪ آﻪ در ﻓـﻨـﻼﻧـﺪ زﻧـﺪﮔـﻰ‬ ‫ﻣىﻜﻨﻴﺪ ﺁﻳﺎ واﻗﻌﺎ آﻮدآﺎن ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﮔﺮاﻧﻰ و ﺑﻴﻜﺎرى و ﻓﻘﺮ واﻟﺪﻳـﻦ‬

‫ﺻﻔﺤﻪ ‪٤‬‬

‫ﮐﻮدﮐﺎن ﻣﻘﺪﻣﻨﺪ‬

‫زﻧﺪﮔﻰ ﺷﺎن ﻣﺜﻞ آﻮدآﺎن اﻳﺮان اﺳﺖ‪ ،‬ﻧﻘـﺶ دوﻟـﺖ آـﺪام‬ ‫اﺳﺖ ﺁﻧﺠﺎ هﻢ دوﻟﺖ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ دارى ﺣﺎآﻢ اﺳﺖ؟‬ ‫ﻋﺒﺪل ﮔﻠﭙﺮﯾﺎن‪ :‬ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ ﮐﺸﻮرهﺎﯼ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ دارﯼ ﻏـﺮﺑـﯽ و‬ ‫ﺑﻮﯾﮋﻩ ﺑﻌﺪ از ﻓﺮو ﭘﺎﺷﯽ دﯾﻮار ﺑﺮﻟﻴﻦ‪ ،‬ﺑﺎ ﺷـﻌـﺎر ﻧـﻈـﻢ ﻧـﻮﯾـﻦ‬ ‫ﺟﻬﺎﻧﯽ اﻋﻼم ﮐﺮدﻧﺪ هﺮ ﮐﺲ ﺑﺎﯾﺪ دﺳﺘﺶ ﺑﻪ ﮐـﻼﻩ ﺧـﻮدش‬ ‫ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺑﺎ ﭘﻴﺮوزﯼ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ دارﯼ ﺑﺎزار ﺁزاد در ﺁن دورﻩ‪ ،‬ﭘـﺪﯾـﺪﻩ‬ ‫دوﻟﺖ رﻓﺎﻩ را ﮐﻨﺎر ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ و ﺑﺴـﻴـﺎرﯼ از دﺳـﺘـﺎوردهـﺎﯼ‬ ‫ﮐﺴﺐ ﺷﺪﻩ ﺑﺘﺪرﯾﺞ ﺑﺎز ﭘﺲ ﮔﺮﻓﺘـﻪ ﺷـﺪ‪ .‬ﺳـﺮﻣـﺎﯾـﻪ دارﯼ‪،‬‬ ‫ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ دارﯼ اﺳﺖ‪ .‬ذات و ﺧﺼﻠﺖ ﻧﻤﺎﯼ ﻧﻈـﻢ ﺳـﺮﻣـﺎﯾـﻪ‬ ‫دارﯼ در هﺮ ﮔﻮﺷﻪ اﯼ از دﻧﻴﺎ ﯾﮑـﯽ اﺳـﺖ‪ .‬اﻣـﺎ دوﻟـﺘـﻬـﺎﯼ‬ ‫ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ دارﯼ ﻏﺮﺑﯽ ﻧﺎﭼﺎر هﺴﺘﻨﺪ ﮐـﻪ ﺑـﻪ دﺳـﺘـﺎوردهـﺎﯼ‬ ‫رﻓﺎهﯽ ﻣﺮدم ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﺒﺎرزات ﻃﻮﻻﻧﯽ و ﺗـﺎرﯾـﺨـﯽ در اﯾـﻦ‬ ‫ﺟﻮاﻣﻊ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ و ﺑﻪ ﻗﺎﻧﻮن ﺗﺒـﺪﯾـﻞ ﺷـﺪﻩ اﺳـﺖ‬ ‫ﭘﺎﺳﺨﮕﻮ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬در ﮐﺸـﻮرهـﺎﯼ ﻏـﺮﺑـﯽ دوﻟـﺘـﻬـﺎ ﻣـﺪﻋـﯽ‬ ‫دﻣﮑﺮاﺳﯽ هﺴﺘﻨﺪ و ﺑﺴﻴﺎرﯼ از ﺧﻮاﺳﺘﻬـﺎﯼ اﺟـﺘـﻤـﺎﻋـﯽ‪،‬‬ ‫ﻓﺮهﻨﮕﯽ‪ ،‬رﻓﺎهﯽ و ﻏﻴﺮﻩ ﺑﻪ ﻗﺎﻧﻮن ﺗـﺒـﺪﯾـﻞ ﺷـﺪﻩ اﺳـﺖ‪.‬‬ ‫ﺗﺎﻣﻴﻦ و ﭘﺎﺳﺨﮕﻮﯾﯽ ﺑﻪ ﻧﻴﺎزﻣﻨـﺪﯾـﻬـﺎﯼ دﻧـﻴـﺎﯼ ﮐـﻮدﮐـﺎن در‬ ‫ﮐﺸﻮرهﺎﯼ ﻏﺮﺑﯽ و ﺗﺤﺖ ﺗﺎﺛﻴـﺮ ﻣـﺒـﺎرزات ﺗـﺎرﯾـﺨـﯽ ﻣـﺮدم‪،‬‬ ‫ﺳﺎﻟﻬﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺮم و ﺳﻨﺘﻬﺎﯼ ﻣﺘﻌﺎرﻓـﯽ ﺗـﺒـﺪﯾـﻞ ﺷـﺪﻩ‬ ‫اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺮ اﯾﻦ اﺳﺎس اﮔﺮ ﺣﺘـﯽ در ﺧـﺎﻧـﻮادﻩ‪ ،‬ﮐـﻮدﮐـﯽ ﺑـﺎ‬ ‫ﺧﺸﻮﻧﺖ ﻣﻮاﺟﻪ ﺷﻮد ﻗﺒﻞ از هـﺮ ﮐـﺲ دوﻟـﺖ ﻣﺴـﺌـﻮل و‬ ‫ﭘﺎﺳﺨﮕﻮﺳﺖ‪ .‬اﯾﻨﻬﺎ ﺑﺎ ﻣﺒﺎرزﻩ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﻣﺪﻩ و دوﻟﺖ ﺳﺮﻣـﺎﯾـﻪ‬ ‫دارﯼ ﻣﻠﺰم ﺷﺪﻩ ﮐﻪ در ﮐﻨﺎر اﺳﺘﺜﻤﺎر وﺣﺸﻴﺎﻧـﻪ اﯼ ﮐـﻪ از‬ ‫ﮔﺮدﻩ ﻃﺒﻘﻪ ﮐﺎرﮔﺮ ﺑﻌﻤﻞ ﻣﯽ ﺁورد‪ ،‬ﻧﺎﭼﺎر ﺑﻪ ﺗﻦ دادن ﺑـﻪ اﯾـﻦ‬ ‫دﺳﺘﺎوردهﺎ اﺳﺖ‪ .‬از ﻧﻈﺮ ﻣﺎ و از ﻧـﻈـﺮ ﺗـﻮﻗـﻊ و اﻧـﺘـﻈـﺎرات‬ ‫اﻧﺴﺎﻧﯽ در هﻤﻴﻦ ﺟﻮاﻣﻊ ﻏﺮﺑﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ هﻴﭻ وﺟﻪ‬ ‫رﺿﺎﯾﺖ ﺑﺨﺶ ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬در ﻏﺮب ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﺑﻬﺎﻧﻪ هﺎﯼ ﻣﺨـﺘـﻠـﻔـﯽ‬ ‫ﭼﻮن ﺑﺤﺮان و ﻏﻴﺮﻩ دارﻧﺪ دﺳﺘﺎوردهﺎﯼ ﺗﺎﮐـﻨـﻮﻧـﯽ ﻣـﺮدم را‬ ‫ﻗﻴﭽﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﻣﯽ ﺧﻮاهﻢ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﮐﻪ اﮔﺮ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻏﺮﺑﯽ ﺑﺎ‬ ‫اﯾﻦ ﻣﺒﺎرزﻩ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻪ اﺳﺖ دﺳﺘﺎوردهﺎ و اﻣﮑﺎﻧﺎﺗﯽ را ﺑﺪﺳـﺖ‬ ‫ﺁورد اﻣﺎ ﻧﻈﻢ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ و دوﻟﺘـﻬـﺎﯼ ﺳـﺮﻣـﺎﯾـﻪ دارﯼ ﻏـﺮﺑـﯽ‬ ‫ﺗﻼش ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﺑﺎ ﺑﻠﻌﻴﺪن اﯾﻦ دﺳﺘﺎورهﺎ ﺑﺤـﺮاﻧـﻬـﺎﯾﺸـﺎن را‬ ‫ﺗﺴﺮﯼ ﺑﺨﺸﻨﺪ‪ .‬در هﻤﻴﻦ ﻣﻘﻴﺎس ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﮐﻮدﮐﺎن در ﻏـﺮب‬ ‫و در ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ زﻧﺪﮔﯽ ﮐـﻮدﮐـﺎن در اﯾـﺮان ﻗـﻄـﻌـﺎ‬ ‫ﺗﻔﺎوﺗﻬﺎﯼ ﺑﺴﻴﺎرﯼ دارد‪.‬‬ ‫در ﺟﺎﯾﯽ هﻤﭽﻮن اﯾـﺮان ﮐـﻪ در ﻣـﺤـﺎﺻـﺮﻩ ﻣﺸـﺘـﯽ دزد‪،‬‬ ‫ﺟﻨﺎﯾﺘﮑﺎر‪ ،‬ﻗﺎﺗﻞ و ﺁدﻣﮑﺶ ﻗﺮار دارد‪ ،‬ﺣﮑﻮﻣﺘﯽ دﯾﮑﺘـﺎﺗـﻮر ﺿـﺪ‬ ‫اﻧﺴﺎن و ﺿﺪ ﮐﻮدﮎ دارد ﺣﮑﻢ ﻣﯽ راﻧﺪ‪ .‬در ﻧﺘﻴﺠﻪ و در ﺳﺎﯾﻪ‬ ‫ﭼﻨﻴﻦ ﺣﮑﻮﻣﺘﻬﺎﯾﯽ ﻧﻈﻴﺮ ﺟﻤﻬﻮرﯼ اﺳﻼﻣﯽ‪ ،‬ﻣﻌـﻠـﻮم اﺳـﺖ‬ ‫ﭼﻪ ﺑﻼﯾﯽ ﺑﺮ ﺳﺮ ﮐﻮدﮐﺎن ﻣﯽ ﺁﯾﺪ‪ .‬ﻣﻴﺮاث ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺳـﺮﻣـﺎﯾـﻪ‬ ‫دارﯼ اﺳﻼﻣﯽ ﺑﺮاﯼ ﮐﻮدﮐﺎن در اﯾـﺮان‪ ،‬ﻧـﻪ ﺗـﻨـﻬـﺎ ﻓـﻘـﺮ و‬ ‫ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ ﺑﻠﮑﻪ ﮐﻮدﮐﺎن را اﻋﺪام ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ ،‬زﻧﺎن را هـﻤـﭽـﻮن‬ ‫اﻧﺴﺎن ﻣﺤﺴﻮب ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﻧﻤﯽ ﺗﻮان ﺁن اﻧﺘﻈﺎرﯼ را ﮐﻪ در‬ ‫ﻣﻮرد ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ دارﯼ ﮐﺸﻮرهﺎﯼ ﻏﺮﺑﯽ هﺴﺖ‪ ،‬اﯾﻦ اﻧﺘﻈﺎر را‬ ‫هﻢ از اوﺑﺎﺷﺎن ﻋﻬﺪ ﻋﺘﻴﻖ و از ﮔﻮر ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ داﺷﺖ‪ .‬دوﻟـﺖ‬ ‫در ﺟﺎﯾﯽ ﻣﺜﻞ اﯾﺮان ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﻘﺶ و ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺘﯽ را در ﻗـﺒـﺎل‬ ‫زﻧﺪﮔﯽ ﺟﺎﻣﻌﻪ و ﻣﺮدم ﺑﺮ ﻋﻬﺪﻩ ﻧﺪاﺷﺘﻪ و ﻧـﺪارد ﺑـﻠـﮑـﻪ ﺑـﺮ‬ ‫ﻋﮑﺲ ﻣﺸﺘﯽ ﺑﺎﻧﺪ ﺳﻴﺎهﯽ ‪ 30‬ﺳﺎل اﺳﺖ ﺑﺮاﯼ ﺗـﺒـﺎهـﯽ‬ ‫زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺮدم و ﺑﻮﯾﮋﻩ ﮐﻮدﮐﺎن اﻧـﺠـﺎم وﻇـﻴـﻔـﻪ ﮐـﺮدﻩ اﻧـﺪ و‬ ‫هﻤﭽﻨﺎن ﺳﺮ ﮔﺮم دزدﯼ‪ ،‬ﭼﭙﺎول و اﻋـﺪام ﮐـﻮدﮐـﺎن و زﻧـﺎن‬ ‫هﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﺳﺮان اﯾﻦ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺑﺮاﯼ اداﻣﻪ ﻣﻮﺟﻮدﯾﺖ ﺧـﻮد ﺑـﻪ‬ ‫اﯾﻦ ﺟﻨﺎﯾﺎت ﻋﻠﻴﻪ اﻧﺴﺎﻧـﻴـﺖ ﻧـﻴـﺎزﻣـﻨـﺪﻧـﺪ‪ .‬در اﯾـﺮان ﺗـﺤـﺖ‬ ‫ﺣﺎﮐﻤﻴﺖ اﯾﻦ ﺟﺎﻧﻴﺎن و ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺿﺪ ﺑﺸﺮﯾﺸـﺎن‪ ،‬ﻧـﻤـﯽ ﺗـﻮان‬ ‫ﺣﺘﯽ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺣﮑﻮﻣﺘﯽ وﺟﻮد دارد‪ .‬اﯾﻨﻬﺎ ﻣﺸﺘـﯽ ﻗـﺎﺗـﻞ و‬ ‫ﻃﺎﻟﺒﺎن هﺎﯾﯽ هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﮐﺸﺘﺎر‪ ،‬زﻧـﺪان و اﻋـﺪام و ﺑـﺎ‬ ‫ﺗﺤﻤﻴﻞ ﻓﻘﺮ و ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ ﺑﺮ ﻣﺮدم ﺑﻪ دزدﯼ و ﭼﭙﺎول دﺳﺘﺮﻧـﺞ‬ ‫ﻣﺮدم و ﮐﻮدﮐﺎن ﻣﺸﻐﻮﻟﻨﺪ‪ .‬اﯾﻦ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻣﺘـﻌـﻔـﻦ اﺳـﻼﻣـﯽ‬ ‫ﺧﺪا و ﻗﺮﺁن را ﺑﺎﯾﺪ از ﺻﺤﻨﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﺟﺎﻣﻌﻪ اﯾﺮان ﺟﺎرو ﮐـﺮد و‬ ‫ﺳﺮان ﺁﻧﺮا ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻌﻨﻮان ﺟﻨﺎﯾﺘﮑﺎرﺗﺮﯾﻦ ﻣﻬﺮﻩ هﺎﯼ ﺗﺎرﯾﺦ ﻣﻌﺎﺻـﺮ‬ ‫در اﯾﺮان ﺑﻪ ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ ﮐﺸﻴﺪ‪.‬‬

‫ﺷﻤﺎره ‪٧٢‬‬

‫ﺑﻪ ﺳﺌﻮاﻻت و ﮐﻨﺠﮑﺎوی ﮐﻮدﮐﺎن در ﺑﺎره ﺧﺪا و اﻧﻮاع ﺑﺎورهﺎی‬ ‫ﻣﺬهﺒﯽ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﭘﺎﺳﺦ داد؟‬

‫ﻋﺒﺪل ﮔﻠﭙﺮﯾﺎن‬

‫درﮎ و ﺷﻨﺎﺧﺖ از دﻧﻴﺎﯼ ﮐﻮدﮐﺎن اﻧﺪﮐﯽ ﭘﻴﭽﻴﺪﻩ اﺳﺖ‪ .‬ﭘﻴﭽﻴﺪﻩ‬ ‫از اﯾﻦ ﻧﻈﺮ ﮐﻪ ﻣﺴﺎﯾﻞ و ﻣﺸﻐﻠﻪ هﺎﯼ ﺑﺰرﮔﺴﺎﻻن ﺑﺎ ﺁﻧﭽﻪ ﮐﻪ‬ ‫ﮐﻮدﮐﺎن ﺑﻪ ﺁن ﻣﯽ اﻧﺪﯾﺸﻨﺪ و ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ‪ .‬از‬ ‫ﻃﺮﻓﯽ هﻢ ﺷﻨﺎﺧﺖ از دﻧﻴﺎﯼ ﮐﻮدﮎ ﺑﺮاﯼ ﺑﺰرﮔﺴﺎﻻﻧﯽ ﮐﻪ‬ ‫دﻏﺪﻏﻪ ﻣﺴﺎﯾﻞ ﮐﻮﮎ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺷﺎن اﺳﺖ ﭘﻴﭽﻴﺪﻩ ﻧﻴﺴﺖ ﭼﺮا ﮐﻪ‬ ‫ﺑﺰرﮔﺴﺎﻻن ﺧﻮد دوراﻧﯽ ﭼﻨﻴﻦ دﻧﻴﺎﯾﯽ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ‪ .‬ﻋﻠﻢ‬ ‫رواﻧﺸﻨﺎﺳﯽ از اﯾﻦ رو ﮐﻤﮏ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ رﺟﻮع ﺑﻪ دوران‬ ‫ﮐﻮدﮐﯽ و اﯾﻨﮑﻪ ﻣﺴﺎﯾﻞ و ﻣﺸﻐﻠﻪ هﺎ‪ ،‬اﺑﻬﺎﻣﺎت و ﻧﺎروﺷﻨﯽ هﺎ و‬ ‫اﯾﻨﮑﻪ ﭼﻪ ﺳﺌﻮاﻻﺗﯽ ﺑﺮاﯾﻤﺎن ﻣﻄﺮح ﺑﻮد و ﯾﺎ اﯾﻨﮑﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﭼﻪ‬ ‫ﭘﺪﯾﺪﻩ هﺎﯾﯽ ﮐﻨﺠﮑﺎو ﺑﻮدﯾﻢ‪ ،‬ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺗﺎ ﺣﺪودﯼ ﭘﺎﺳﺦ درﺳﺖ و‬ ‫ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﮐﻨﺠﮑﺎوﯼ هﺎ و ﺳﺌﻮاﻻت اﻣﺮوز ﮐﻮدﮐﺎن را داﺷﺘﻪ‬ ‫ﺑﺎﺷﻴﻢ‪ .‬اﻣﺎ ﻓﻘﻂ اﯾﻦ ﮐﺎﻓﯽ ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬ﭘﯽ ﺑﺮدن ﺑﻪ ﮐﻨﻪ دﻧﻴﺎﯼ‬ ‫ﮐﻮدﮐﺎن ﻣﺴﺘﻠﺰم ﺑﺮرﺳﯽ از ﺷﺮاﯾﻂ و ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ اﻗﺘﺼﺎدﯼ‪،‬‬ ‫ﺳﻴﺎﺳﯽ و اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻣﻨﺎﺳﺒﺎت ﺣﺎﮐﻢ ﺑﺮ ﺟﺎﻣﻌﻪ‪ ،‬و ﺗﺎﺛﻴﺮ ﺁن ﺑﺮ‬ ‫ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ و زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻮدﮐﺎن‪ ،‬ﭼﻪ در ﺟﺎﻣﻌﻪ و ﺑﻪ ﻃﺒﻊ ﺁن در‬ ‫ﻣﻴﺎن ﺧﺎﻧﻮادﻩ و اﻧﻄﺒﺎق اﯾﻦ ﺑﺮرﺳﯽ ﺑﺎ ﻋﻠﻢ رواﻧﺸﻨﺎﺳﯽ‪،‬‬ ‫ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺷﻨﺎﺳﯽ و ﺑﻼﺧﺺ رواﻧﺸﻨﺎﺳﯽ ﮐﻮدﮎ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ‬ ‫ﮐﻤﮏ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ دﻧﻴﺎﯼ ﮐﻮدﮐﺎن راﻩ ﯾﺎﺑﻴﻢ و ﺑﺎ ﻧﮕﺮﺷﯽ‬ ‫اﻧﺴﺎﻧﯽ ﭘﺎﺳﺦ ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﺳﺌﻮاﻻت ﮐﻮدﮎ را اراﺋﻪ دهﻴﻢ ﺑﺎ اﯾﻦ‬ ‫ﻣﻘﺪﻣﻪ ﮐﻮﺗﺎﻩ ﺑﻪ اﺻﻞ ﻣﻮﺿﻮع ﺑﭙﺮدازﯾﻢ‪.‬‬ ‫ﻗﺒﻞ از رﺟﻮع ﺑﻪ ﺑﺮرﺳﯽ دﻧﻴﺎﯼ ﮐﻮدﮐﺎن در ﺣﻮزﻩ رواﻧﺸﻨﺎﺳﯽ‪،‬‬ ‫ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ اﯾﻦ ﻣﻨﺎﺳﺒﺎت ﺣﺎﮐﻢ ﺑﺮ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻮدﮎ در‬ ‫ﺟﺎﻣﻌﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮ ﺷﮑﻞ دادن ﺑﻪ دﻧﻴﺎﯼ ﮐﻮدﮐﺎن ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮ‬ ‫ﮐﻞ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﮐﻨﻨﺪﻩ دارد‪ .‬اﻣﺎ ﺑﺎ اﻧﺪﮐﯽ اﻧﺘﺰاع از اﯾﻦ‬ ‫ﺗﺎﺛﻴﺮات‪ ،‬ﺑﻪ ﺧﻮد ﺳﺌﻮاﻻت و اﺑﻬﺎﻣﺎت ﮐﻮدﮐﺎن ﻧﮕﺎهﯽ ﺑﻴﺎﻧﺪازﯾﻢ‪.‬‬ ‫ﮐﻮدﮎ روزاﻧﻪ و ﺣﺘﯽ هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ در رﺧﺘﺨﻮاب ﺑﻪ اﺳﺘﺮاﺣﺖ‬ ‫ﻣﯽ ﭘﺮدازد‪ ،‬ﺗﻤﺎم ﻣﺸﺎهﺪات و ﺷﻨﻴﺪﻩ هﺎﯼ روزﻣﺮﻩ را هﻤﭽﻮن‬ ‫ﻓﻴﻠﻤﯽ ﺑﺮ ﭘﺮدﻩ ﺳﻴﻨﻤﺎ در ذهﻦ ﺧﻮﯾﺶ ﺑﮕﺮدش در ﻣﯽ ﺁورد‪ .‬ﺑﺮ‬ ‫ﻣﻮاردﯼ از اﯾﻦ ﻣﺸﺎهﺪات و ﺷﻨﻴﺪﻩ هﺎﯼ روزاﻧﻪ ﻣﮑﺚ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و‬ ‫ﻣﻮاردﯼ دﯾﮕﺮ را هﻤﭽﻮن ﯾﮏ اﻣﺮ ﻋﺎدﯼ ﻣﯽ ﻧﮕﺮد‪ .‬اﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ‬ ‫ﺑﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﻣﮑﺚ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﺳﻴﻞ ﺳﺌﻮاﻻت و ﭼﺮاهﺎﯼ ﺑﺴﻴﺎرﯼ‬ ‫در ذهﻨﺶ ﻧﻘﺶ ﻣﯽ ﺑﻨﺪد و هﻤﭽﻨﻴﻦ در ﺗﻼش اﺳﺖ ﺗﺎ از‬ ‫ﺑﺰرﮔﺘﺮهﺎ و ﯾﺎ ﺑﺎ ﺑﻬﺮﻩ ﮔﻴﺮﯼ از ﺗﺠﺎرب ﮐﻮﭼﮏ و ﮐﻮدﮐﺎﻧﻪ ﺧﻮد‬ ‫ﭘﺎﺳﺦ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﮕﻴﺮد‪.‬‬ ‫در ﻣﻴﺎن اﯾﻦ ﻣﺸﺎهﺪات و ﺷﻨﻴﺪﻩ هﺎﯼ روزاﻧﻪ از ﻃﺮﯾﻖ ﺻﻮت و‬ ‫ﺗﺼﻮﯾﺮ‪ ،‬ﭘﻴﺪاﯾﺶ و هﺴﺘﯽ را در درون ذهﻦ ﺧﻮد ﺑﻪ ﻣﺠﺎدﻟﻪ ﻣﯽ‬ ‫ﮐﺸﺪ‪ .‬ﮐﻮدﮐﯽ را در ﻧﻈﺮ ﺑﮕﻴﺮﯾﻢ ﮐﻪ ﻣﺪاوﻣﺎ دﻧﺒﺎل ﯾﺎﻓﺘﻦ ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪ‬ ‫ﻧﺎروﺷﻨﯽ هﺎﯾﺶ اﺳﺖ‪ .‬ﯾﮑﯽ از اﯾﻦ ﻧﺎروﺷﻨﯽ هﺎ ﺑﺮاﯼ ﮐﻮدﮎ‬ ‫داﻧﺴﺘﻦ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﯾﺎ ﺧﺪاﺋﯽ ﮐﻪ روزاﻧﻪ اﺳﻤﺶ را از زﺑﺎن‬ ‫ﺑﺰرﮔﺘﺮهﺎ ﻣﯽ ﺷﻨﻮد وﻟﯽ ﻗﺎدر ﺑﻪ دﯾﺪن و ﻟﻤﺲ ﮐﺮدن ﺁن ﻧﻴﺴﺖ‪،‬‬ ‫ﭼﻪ ﭼﻴﺰﯼ اﺳﺖ؟ و ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﭘﺎﺳﺦ ﺧﻮد‬ ‫دﺳﺖ ﯾﺎﺑﺪ؟‬ ‫ﯾﮑﯽ از ﻣﻬﻤﺘﺮﯾﻦ روﺷﻬﺎ ﺑﺮاﯼ ﯾﺎﻓﺘﻦ ﭘﺎﺳﺦ ﺻﺤﻴﺢ ﺑﺮاﯼ ﮐﻮدﮎ‬ ‫اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ او را ﺑﺎ ﻣﻨﻄﻖ ﻟﻤﺲ ﮐﺮدن و دﯾﺪن ﺁﺷﻨﺎ ﮐﻨﻴﻢ‪.‬‬ ‫ﮐﻮدﮐﺎن ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺎ ﻣﺬهﺐ‪ ،‬ﺧﺪا ﯾﺎ هﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﺑﺎور ﺧﺮاﻓﯽ‬ ‫دﯾﮕﺮﯼ ﻣﺴﻤﻮم ﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬در هﻤﺎن اﯾﺎم ﮐﻮدﮐﯽ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺧﻮد را‬ ‫ﺑﻄﻮر ﻋﻴﻨﯽ از ﻃﺮﯾﻖ ﻣﺸﺎهﺪﻩ ﯾﺎ دﯾﺪن و هﻤﭽﻨﻴﻦ ﻟﻤﺲ ﮐﺮدن‬ ‫ﭘﺪﯾﺪﻩ هﺎ ﻣﯽ ﻓﻬﻤﻨﺪ‪ .‬اﯾﻦ ﯾﮏ ﺗﻮان دادﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ هﺮ‬ ‫اﻧﺴﺎﻧﯽ در دوران ﮐﻮدﮐﯽ ﻧﻘﻄﻪ اﺗﮑﺎﯾﯽ ﺑﺮاﯼ ﺷﻨﺎﺧﺖ و ﯾﺎﻓﺘﻦ‬

‫دﺳﺖ ﻣﺬهﺐ از زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻮدﮐﺎن ﮐﻮﺗﺎه‬

‫ﺻﻔﺤﻪ ‪٥‬‬

‫ﮐﻮدﮐﺎن ﻣﻘﺪﻣﻨﺪ‬

‫ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪ ﮐﻨﺠﮑﺎوﯼ هﺎﯾﺶ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺪ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ هﻤﻴﻦ ﭘﺮوﺳﻪ‬ ‫را ﺑﻌﻨﻮان ﯾﮏ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺷﺨﺼﯽ در اﯾﻦ اﯾﻨﺠﺎ ﺑﺎزﮔﻮ ﮐﻨﻢ‪ .‬ﺑﺎزﮔﻮ‬ ‫ﮐﺮدن اﯾﻦ داﺳﺘﺎن واﻗﻌﯽ ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺁﻧﭽﻴﺰﯼ را ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ‬ ‫ﺗﻮﺿﻴﺢ دهﻢ و ﺑﺸﮑﺎﻓﻢ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﻴﺎن ﮐﻨﺪ‪.‬‬ ‫زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ دﺧﺘﺮﻣﺎن ﺳﺎﻋﺎﺗﯽ از روز را در ﻣﻬﺪ ﮐﻮدﮎ ﻣﯽ‬ ‫ﮔﺬراﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺎ ﻣﺮﺑﯽ ﻣﻬﺪ ﮐﻮدﮎ از ﻗﺒﻞ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮدم ﮐﻪ ﻣﺎ‬ ‫ﻣﺬهﺐ ﻧﺪارﯾﻢ و ﺷﻤﺎ هﻢ روزهﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﭽﻪ هﺎﯼ ﻣﻬﺪ ﮐﻮدﮎ را‬ ‫ﺑﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﻣﯽ ﺑﺮﯾﺪ ﺑﻪ ﻣﻦ اﻃﻼع دهﻴﺪ ﮐﻪ دﺧﺘﺮﻣﺎن را ﺑﻪ ﻣﻨﺰل‬ ‫ﺑﺒﺮﯾﻢ‪ .‬دوراﻧﯽ هﻢ ﮐﻪ ﭘﺎ ﺑﻪ ﻣﺪرﺳﻪ ﮔﺬاﺷﺖ هﻤﻴﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ را‬ ‫ﺑﺎ ﻣﺪﯾﺮ ﻣﺪرﺳﻪ ﻣﻄﺮح ﮐﺮدم و ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﻨﺎ ﺑﻪ ﺗﻌﻬﺪﯼ ﮐﻪ در‬ ‫ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ و ﺳﺮﭘﺮﺳﺘﯽ ﮐﻮدﮐﺎن ﺗﻮﺳﻂ ﭘﺪر و ﻣﺎدرهﺎ‬ ‫دارﻧﺪ‪ ،‬ﺟﻮاب ﻣﺜﺒﺖ دادﻧﺪ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻃﺮﺣﯽ از ﻃﺮف ﻧﻈﺎم‬ ‫ﺁﻣﻮزﺷﯽ هﻤﻴﻦ ﮐﺸﻮرهﺎﯼ اروﭘﺎﯾﯽ‪ ،‬در واﻗﻊ ﯾﮏ ﻧﻮع ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ‬ ‫ﮔﺬارﯼ از ﻃﺮف ﺳﻴﺴﺘﻢ و ﻧﻈﺎم ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ دارﯼ ﺣﺎﮐﻢ در اﻧﻄﺒﺎق‬ ‫ﺑﺎ ﻣﺬهﺐ و ﺑﺎز ﺗﻮﻟﻴﺪ اﯾﻦ ﺗﺸﺮﯾﮏ ﻣﺴﺎﻋﯽ ﻣﺎﺑﻴﻦ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ و‬ ‫ﻣﺬهﺐ ﺑﻌﻨﻮان ارﮐﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﮑﻤﻞ ﺑﻘﺎﯼ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮﻧﺪ ﻗﺮار دارد‪.‬‬ ‫ﺷﺮوع ﻣﺪرﺳﻪ ﻣﻘﻄﻌﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﯽ ﺑﺎﯾﺴﺖ ﻣﻦ در اﯾﻦ ﺑﺎرﻩ او‬ ‫را ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻪ اﺑﺰار دﯾﺪن و ﻟﻤﺲ ﮐﺮدن ﻣﺘﮑﯽ ﻣﯽ ﮐﺮدم‪ .‬ﺑﺎ ﺑﻴﺎن‬ ‫ﺳﺎدﻩ اﯼ و ﺑﺎ ﺁوردن ﻣﺜﺎﻟﻬﺎﯾﯽ در ﻣﻮرد اﺷﻴﺎء و ﭘﺪﯾﺪﻩ هﺎ‪ ،‬ﺑﺎ‬ ‫هﻤﺪﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮدن ﭘﻴﺮاﻣﻮن ﺁﻧﻬﺎ ﻣﯽ ﭘﺮداﺧﺘﻴﻢ‪ .‬ﻣﺜﻼ ﯾﮑﯽ‬ ‫از ﻣﺜﺎﻟﻬﺎ ﺑﺮاﯼ ﮐﻤﮏ ﺑﻪ ﺗﻔﻬﻴﻢ ﻣﻮﺿﻮع اﯾﻦ ﺑﻮد‪ ) :‬اﻟﺒﺘﻪ اﯾﻦ‬ ‫روش ﺷﮑﻞ ﯾﮏ ﺳﺮﮔﺮﻣﯽ و ﺑﺎزﯼ را هﻢ در ﺧﻮد داﺷﺖ( از او‬ ‫ﭘﺮﺳﻴﺪم ﮐﻪ ﺁﯾﺎ اﯾﻦ ﻟﻴﻮان را ﻣﯽ ﺑﻴﻨﯽ؟ ﺟﻮاﺑﺶ اﯾﻦ ﺑﻮد‪ ،‬ﺁرﯼ‪.‬‬ ‫ﮔﻔﺘﻢ اﮔﺮ ﺑﻪ ﺁن دﺳﺖ ﺑﺰﻧﯽ ﻟﻤﺴﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ؟ ﺑﺎز هﻢ ﺟﻮاب‬ ‫ﻣﺜﺒﺖ ﺑﻮد‪ .‬ﭘﺮﺳﻴﺪم ﺧﻮب ﺣﺎﻻ ﺗﻮ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺑﺎور دارﯼ ﮐﻪ اﯾﻦ ﯾﮏ‬ ‫ﻟﻴﻮان اﺳﺖ ﯾﺎ ﻧﻪ؟ ﺟﻮاب‪ ،‬ﺁرﯼ ﻣﻌﻠﻮﻣﻪ ﮐﻪ ﺑﺎور دارم اﯾﻦ ﯾﮏ‬ ‫ﻟﻴﻮان اﺳﺖ‪ .‬ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﯽ ﺑﮕﻮﯾﯽ از ﮐﺠﺎ اﯾﻦ ﺑﺎور را ﺑﻪ وﺟﻮد اﯾﻦ‬ ‫ﻟﻴﻮان ﭘﻴﺪا ﮐﺮدﯼ؟ ﺁرﯼ‪ .‬ﺧﻮب ﺑﺮاﯼ ﻣﻦ ﺑﮕﻮ ﭼﮕﻮﻧﻪ؟ ﺑﺮاﯼ اﯾﻨﮑﻪ‬ ‫ﻣﻦ ﻣﯽ ﺑﻴﻨﻤﺶ و ﺑﻬﺶ هﻢ دﺳﺖ زدم ﮐﻪ اﯾﻦ هﻤﺎن ﻟﻴﻮاﻧﯽ‬ ‫اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎهﺎش ﻧﻮﺷﻴﺪﻧﯽ هﺎ را ﻣﯽ ﺧﻮرﯾﻢ‪ .‬ﺁﻓﺮﯾﻦ ﺑﻪ اﯾﻦ‬ ‫دﺧﺘﺮ ﺑﺎ هﻮش‪ .‬ﻋﮑﺲ اﯾﻦ ﻣﺜﺎل را هﻢ ﺑﻪ اﺟﺮا درﺁوردﯾﻢ ﮐﻪ او‬ ‫ﻋﺪم ﺑﺎور ﺧﻮد را اﺑﺮاز داﺷﺖ‪.‬‬ ‫ﺑﻌﺪ از ﮔﺬﺷﺖ ﻣﺪﺗﯽ و ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺎ داﺳﺘﺎن ﺧﺪاﯼ ﻧﺎ‬ ‫ﻣﻮﺟﻮد وﯾﺎ ﺑﺎ ﺧﺮاﻓﺎت ﻣﺬهﺒﯽ در ﻣﺪرﺳﻪ ﯾﺎ در ﻣﻴﺎن‬ ‫هﻤﮑﻼﺳﯽ هﺎ ﺁﺷﻨﺎ ﺷﻮد‪ ،‬و اﯾﻨﮑﻪ ﭼﺮا او در اﯾﻦ ﻣﺮاﺳﻢ هﺎ‬ ‫ﺷﺮﮐﺖ ﻧﺪارد و در ﻋﻮض ﺑﻪ ﮐﻼس ﻧﻘﺎﺷﯽ و ﮐﺎردﺳﺘﯽ ﻣﯽ‬ ‫رود‪ ،‬ﻻزم ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ اﯾﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺑﺎ هﻢ ﺻﺤﺒﺘﯽ داﺷﺘﻪ‬ ‫ﺑﺎﺷﻴﻢ و ﺑﻪ ﺗﻨﺎﺳﺐ ﺳﻦ و ﺳﺎﻟﺶ ﺑﺎ ﺁﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﺧﻮد ﻧﻴﺎز ﺑﻪ‬ ‫ﺷﻨﺎﺧﺖ از ﺁﻧﺮا داﺷﺖ ﻣﺘﮑﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻋﺪم ﺷﺮﮐﺖ او در ﭼﻨﻴﻦ‬ ‫ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ هﺎﯾﯽ در واﻗﻊ ﺻﻮرت ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺻﺤﺒﺘﻬﺎﯼ ﻣﺎ ﺑﻮد و از‬ ‫ﺳﻮﺋﯽ ﺳﺌﻮال ﺑﺮاﻧﮕﻴﺰ ﺑﻮد ﮐﻪ داﺳﺘﺎن رﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎ‬ ‫ﭼﻴﺴﺖ؟‪ .‬ﻣﯽ ﺑﺎﯾﺴﺖ از ﺗﺠﻤﻊ در ﮐﻠﻴﺴﺎ و اﯾﻨﮑﻪ ﭼﺮا ﮐﻮدﮐﺎن‬ ‫را ﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﻣﯽ ﺑﺮﻧﺪ ﺗﻮﺿﻴﺢ ﻣﺨﺘﺼﺮﯼ ﻣﻴﺪادم‪ .‬ﺗﻮﺿﻴﺢ اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ‬ ‫دﻧﻴﺎﯼ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻮدﮎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺪور از ﺁﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﺑﺰرﮔﺘﺮهﺎ ﺑﻪ ﺁن اﻋﺘﻘﺎد‬ ‫دارﻧﺪ و اﺳﻤﺶ ﻣﺬهﺐ اﺳﺖ دور ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﮐﻮدﮐﺎن ﺑﺎﯾﺪ ﺗﺎ‬ ‫زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﻦ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﻣﯽ رﺳﻨﺪ از اﻋﺘﻘﺎدات و ﺑﺎورهﺎﯼ‬ ‫ﺑﺰرﮔﺘﺮهﺎ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻋﻠﻢ و داﻧﺶ اﻣﺮوز در ﺗﻀﺎد اﺳﺖ ﺁﻏﺸﺘﻪ‬ ‫ﻧﺸﻮﻧﺪ‪ .‬وﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﮐﻮدﮎ ﺑﻪ ﺳﻦ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ رﺳﻴﺪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎ‬ ‫ﺷﻨﺎﺧﺖ و ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﺧﻮد ﻋﻼﻗﻤﻨﺪ اﺳﺖ ﺑﭙﺮدازد‪.‬‬ ‫داﺳﺘﺎن ﻟﻴﻮان و ﻣﻮﺟﻮدﯾﺖ ﻋﻴﻨﯽ ﺁن را ﻣﯽ ﺑﺎﯾﺴﺘﯽ ﺑﺎ ﺁﻧﭽﻪ ﮐﻪ‬ ‫در ﮐﻠﻴﺴﺎ ﮐﻮدﮐﺎن را ﺑﻪ "ﭘﺪﯾﺪﻩ اﯼ" ﻧﺎﻣﻮﺟﻮد و ﻏﻴﺮﻋﻴﻨﯽ‬ ‫ﺁﻣﻮزش ﻣﯽ دهﻨﺪ ﻣﺨﺘﺼﺮ ﺗﻮﺿﻴﺢ ﻣﯽ دادم‪ .‬او ﺑﻪ ﯾﮑﯽ از‬ ‫هﻤﮑﻼﺳﯽ هﺎﯾﺶ ﮐﻪ در اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎن ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﺪﻩ اﺷﺎرﻩ ﮐﺮد و‬ ‫اوﻟﻴﻦ ﭼﻴﺰﯼ ﮐﻪ ﺗﻮﺟﻪ دﺧﺘﺮﻣﺎن را ﺑﻪ اﯾﻦ هﻤﮑﻼﺳﯽ اش ﺟﻠﺐ‬ ‫ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد روﺳﺮﯼ او ﺑﻮد‪ .‬ﻣﺴﺌﻠﻪ روﺳﺮﯼ ﯾﮑﯽ از ﺳﺌﻮاﻻت او‬ ‫ﺑﻮد‪ .‬ﻧﻈﺮش را ﭘﺮﺳﻴﺪم‪ .‬در ﺟﻮاب ﮔﻔﺖ اﯾﻦ ﭘﺎرﭼﻪ ﮐﻪ روﯼ ﺳﺮ‬ ‫ﻣﯽ ﮔﺬارﻧﺪ ﭼﻴﺰ ﺧﻮﺑﯽ ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬اﯾﻨﺠﺎ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﻣﺬهﺐ‪،‬‬

‫ﺷﻤﺎره ‪٧٢‬‬

‫اﺳﻢ ﺧﺪا و اﯾﻨﮑﻪ او ﻧﻴﺰ ﺑﺎرهﺎ اﯾﻦ اﺳﻢ را از زﺑﺎن هﻤﮑﻼﺳﯽ‬ ‫هﺎﯼ دﯾﮕﺮش و ﺑﺎ ﺣﺎﻟﺖ ﺗﺮﺳﯽ ﮐﻪ در وﺟﻮد ﺁﻧﺎن ﭘﺪﯾﺪار ﻣﯽ ﺷﻮد‬ ‫و ﺁﻧﺮا ﺷﻨﻴﺪﻩ و دﯾﺪﻩ ﺑﻮد‪ ،‬ﺑﻪ ﻣﻴﺎن ﺁﻣﺪ‪ .‬در ﺑﺎزﮔﻮ ﮐﺮدن اﯾﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ‬ ‫ﺑﻮد ﮐﻪ اﻧﺰﺟﺎر ﺧﻮد را از ﻏﻢ و ﻏﺼﻪ‪ ،‬اﻧﺪوﻩ و اﺧﻢ ﮐﺮدن ﻧﺸﺎن داد‪.‬‬ ‫او اداﻣﻪ داد و ﮔﻔﺖ هﻤﮑﻼﺳﯽ هﺎﯼ ﻣﻦ و ﭘﺪر و ﻣﺎدرهﺎﯾﺸﺎن را‬ ‫دﯾﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ در اﯾﻦ ﻣﮑﺎن درﺧﻮد ﻓﺮو ﻣﯽ روﻧﺪ و ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﻣﻦ از‬ ‫اﯾﻦ ﺑﺪم ﻣﻴﺂﯾﺪ‪ .‬ﮔﻔﺖ ﺷﻨﻴﺪﻩ ام ﮐﻪ در ﮐﻠﺴﻴﺎ از ﭼﻴﺰﯼ ﺑﻪ اﺳﻢ‬ ‫ﺧﺪا ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ و هﻤﻪ ﺑﭽﻪ هﺎ ازش ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻨﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﭼﻴﺰ‬ ‫ﺗﺮﺳﻨﺎﮐﯽ در ﮐﻠﻴﺴﺎ هﺴﺖ ﭼﺮا ﺑﭽﻪ هﺎ را ﻣﯽ ﺑﺮﻧﺪ ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ‬ ‫ﺑﺘﺮﺳﺎﻧﻨﺪ؟ ﮔﻔﺖ اﯾﻦ ﺧﺪا ﮐﻴﺴﺖ؟ ﮐﻪ روزهﺎﯼ ﯾﮑﺸﻨﺒﻪ ﺑﻌﻀﯽ هﺎ‬ ‫ﻣﯽ روﻧﺪ ﺑﺎ او ﺣﺮف ﻣﯽ زﻧﻨﺪ؟ ﭘﺮﺳﻴﺪم ﺁﯾﺎ از هﻤﮑﻼﺳﯽ هﺎﯾﺖ‬ ‫ﺷﻨﻴﺪﻩ اﯼ ﮐﻪ او را دﯾﺪﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ؟ ﮔﻔﺖ ﺑﺰرﮔﺘﺮهﺎ هﻢ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ‬ ‫ﺑﺒﻴﻨﺪ ﮐﻪ ﮐﯽ هﺴﺖ و ﮐﺠﺎ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪.‬‬ ‫اداﻣﻪ ﺻﺤﺒﺘﻬﺎﯾﻤﺎن ﺑﺮ ﺳﺮ دﯾﺪن و ﻟﻤﺲ ﮐﺮدن‪ ،‬ﻗﻀﻴﻪ ﻟﻴﻮان و‬ ‫ارﺗﺒﺎط ﺁن ﺑﺎ ﺧﺪا ﮐﻪ هﻤﮑﻼﺳﯽ هﺎ و ﭘﺪر و ﻣﺎدرهﺎﯾﺸﺎن هﻢ‬ ‫ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻣﺜﻞ ﻟﻴﻮان ﺑﻬﺶ دﺳﺖ ﺑﺰﻧﻨﺪ و ﺑﺒﻴﻨﺪ ﺗﻨﺎﻗﺾ ﻣﺴﺌﻠﻪ‬ ‫را ﺗﺎ ﺣﺪ زﯾﺎدﯼ ﺑﺮاﯾﺶ ﻧﻤﺎﯾﺎن ﺳﺎﺧﺖ‪ .‬در اﯾﻦ ﺳﻄﺢ از ﮔﻔﺘﮕﻮﯼ‬ ‫ﻣﺎ روش ﻟﻤﺲ و دﯾﺪ ﻣﺠﺪدا ﺑﮑﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ و ﭘﻴﺮاﻣﻮن وﺟﻮد ﯾﺎ‬ ‫ﻋﺪم وﺟﻮد ﺧﺪا ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﻣﻨﻮال اداﻣﻪ داﺷﺖ ﮐﻪ اﮔﺮ ﮐﺴﯽ‬ ‫ﭘﺪﯾﺪﻩ ﯾﺎ ﭼﻴﺰﯼ را ﻧﺘﻮاﻧﺪ ﺑﺒﻴﻨﺪ ﯾﺎ ﻧﺘﻮاﻧﺪ ﻟﻤﺲ ﮐﻨﺪ‪ ،‬دﻟﻴﻠﯽ ﻧﺪارد ﺑﻪ‬ ‫اﯾﻦ ﭘﺪﯾﺪﻩ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ و ﻏﻴﺮ واﻗﻌﯽ ﺑﺎور ﮐﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﭼﻴﺰﯼ ﮐﻪ در اﯾﻦ ﮔﻔﺘﮕﻮهﺎﯼ دو ﻧﻔﺮﻩ ﻣﺎ ﺑﺮاﯾﻢ ﺟﺎﻟﺐ ﺑﻮد اﯾﻦ ﺑﻮد‬ ‫ﮐﻪ دﺧﺘﺮﻣﺎن در ﮔﻮش دادن ﺑﻪ ﺻﺤﺒﺘﻬﺎﯼ ﻣﻦ و ﯾﺎ اﻇﻬﺎر ﻧﻈﺮهﺎﯼ‬ ‫ﺧﻮد در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻣﺬهﺐ و ﺧﺪا‪ ،‬ﻧﺸﺎن ﻣﯽ داد ﮐﻪ اﺣﺴﺎس اﺑﻬﺎم‬ ‫و ﯾﺎ ﺗﺮدﯾﺪ را در ﺧﻮد ﻧﺪارد و ﺑﻪ ﻧﻮﻋﯽ ﺑﺎ اﻋﺘﻤﺎد ﺑﻨﻔﺲ در اﯾﻦ ﺑﺎرﻩ‬ ‫ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽ ﮐﺮد‪ .‬ﯾﮑﯽ از دﻻﯾﻞ اﺻﻠﯽ اﯾﻦ ﻋﺪم اﺑﻬﺎم اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ‬ ‫ﺗﺎ اﯾﻦ ﻣﻘﻄﻊ ﺳﻨﯽ ذهﻦ او ﻋﺎرﯼ از ﺧﺮاﻓﺎت ﺑﻮد‪ .‬اﻧﮕﺎر از اﺑﺘﺪاﯼ‬ ‫ﺑﺤﺚ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻟﻤﺲ و ﯾﺎ دﯾﺪن ﻟﻴﻮان‪ ،‬ﺧﻮد را ﺑﻪ ﯾﮏ ﻧﮕﺎﻩ ﻋﻠﻤﯽ‬ ‫و ﻣﻨﻄﻘﯽ از ﺑﺮرﺳﯽ ﭘﺪﯾﺪﻩ هﺎ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ اﯼ ﺗﺠﺮﺑﯽ ﻣﺠﻬﺰ ﮐﺮدﻩ‬ ‫ﺑﻮد و اﯾﻦ را ﺑﺎرهﺎ ﻣﻦ ﺷﺎهﺪ ﺑﻮدم‪ .‬وﻗﺘﯽ ﮐﻼس هﻔﺘﻢ ﺑﻮد ﺑﺮاﯾﻢ‬ ‫ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﺮد ﮐﻪ ﻣﻌﻠﻢ ﺁﻧﻬﺎ در درس ﺗﺎرﯾﺦ ﺑﻪ ﻣﺬاهﺐ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺳﻪ‬ ‫ﮔﺎﻧﻪ و ﺧﺪاﯼ ﯾﮑﺘﺎ اﺷﺎرﻩ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻌﻠﻢ از دﺧﺘﺮ ﻣﺎ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﺪ‬ ‫ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﯽ ﺑﮕﻮﺋﯽ ﺧﺪا ﮐﯽ اﺳﺖ؟ او در ﺟﻮاب ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ ﻣﻦ اﯾﻦ‬ ‫ﺧﺪاﺋﯽ را ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽ ﮔﻮﺋﻴﺪ ﺗﺎ زﻣﺎﻧﻴﮑﻪ ﻧﺘﻮام ﺑﺎ ﭼﺸﻤﻬﺎﯼ ﺧﻮدم‬ ‫ﺑﺒﻴﻢ و ﺑﻬﺶ دﺳﺖ ﺑﺰﻧﻢ‪ ،‬ﻧﻤﯽ ﺷﻨﺎﺳﻢ و ﺑﺎورﯼ هﻢ ﺑﻪ ﺁن‬ ‫ﻧﺪارم‪ .‬در هﻤﻴﻦ راﺑﻄﻪ از او ﭘﺮﺳﻴﺪم ﺧﻮب ﻣﻌﻠﻢ در واﮐﻨﺶ ﺑﻪ‬ ‫اﯾﻦ ﺟﻮاب ﺗﻮ ﭼﯽ ﮔﻔﺖ؟ در ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺖ‪ :‬هﻴﭽﯽ ﻧﮕﻔﺖ و اﻇﻬﺎر‬ ‫ﻧﻈﺮﯼ ﻧﮑﺮد‪ .‬ﺑﻬﺶ ﮔﻔﺘﻢ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺗﻮ ﺁﯾﺎ ﺳﮑﻮت ﻣﻌﻠﻢ دال ﺑﺮ‬ ‫ﺣﻘﺎﻧﻴﺖ و درﺳﺖ ﺑﻮدن ﭘﺎﺳﺦ ﺗﻮ ﻧﺒﻮد؟ ﺑﺎ ﺷﻮﻗﯽ در ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ‬ ‫ﻟﺒﺨﻨﺪﯼ زد و ﺑﺎ ﻏﺮور ﺗﻤﺎم ﺳﺮﯼ ﺗﮑﺎن داد و ﻣﻦ هﻢ ﺑﺎ ﺗﻤﺎم وﺟﻮد‬ ‫ﺑﻐﻠﺶ ﮐﺮدم و ﺑﻮﺳﻴﺪﻣﺶ‪ ،‬ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ و ﺟﺴﺎرﺗﺶ را ﺳﺘﻮدم‪.‬‬ ‫ﺑﻌﺪ از ﮔﺬﺷﺖ ﭼﻨﺪ ﺳﺎل و از ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ دﺧﺘﺮ ﻣﺎ ﺑﺎ هﻤﺎن‬ ‫هﻤﮑﻼﺳﯽ ﻣﺘﻮﻟﺪ اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎن دوﺳﺘﯽ ﺻﻤﻴﻤﺎﻧﻪ اﯼ ﺑﺎ هﻢ‬ ‫داﺷﺘﻨﺪ‪ ،‬اﺣﻮاﻟﺶ را ﭘﺮﺳﻴﺪم و ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ راﺳﺘﯽ از زرﻣﺎﻧﻪ ﭼﻪ‬ ‫ﺧﺒﺮ؟ ﺁﯾﺎ هﻤﭽﻨﺎن روﺳﺮﯼ اش را ﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﯽ زﻧﺪ؟ ﮔﻔﺖ آﻪ‬ ‫ﮔﺎهﯽ ﻣﯽ زﻧﺪ وﻟﯽ ﺧﻮدش هﻢ زﯾﺎد دوﺳﺖ ﻧﺪارد او ﻋﺎدت ﮐﺮدﻩ‬ ‫اﻣﺎ در ﻣﻨﺰل اﺻﻼ اﺳﺘﻔﺎدﻩ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ و ﮔﻔﺖ ﯾﮑﺒﺎر در ﺟﺸﻦ ﺗﻮﻟﺪ‬ ‫ﻣﻦ اﺻﻼ ﺑﻪ ﺳﺮ ﻧﺰدﻩ ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﺑﺮاﯼ ﮐﻮدﮐﺎن و ﻧﻮ ﺟﻮاﻧﺎﻧﯽ ﮐﻪ در ﻣﻮرد وﺟﻮد ﯾﺎ ﻋﺪم وﺟﻮد ﺧﺪا‬ ‫ﮐﻨﺠﮑﺎو هﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬ﺁﺷﻨﺎ ﮐﺮدن ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ روﺷﻬﺎﯼ واﻗﻌﯽ و ﺗﺠﺮﺑﯽ و‬ ‫در اﺑﺘﺪاﯼ اﻣﺮ و در ﺳﻨﻴﻦ ﮐﻮدﮐﯽ ﮐﻪ هﻨﻮز داﻧﺴﺘﻨﯽ هﺎﯼ‬ ‫ﻋﻠﻤﯽ‪ ،‬ﻧﻈﺮﯼ و ﺗﺌﻮرﯾﮏ ﺑﺮاﯼ ﮐﻮدﮐﺎن ﺳﻨﮕﻴﻦ اﺳﺖ‪ ،‬در ﻧﺘﻴﺠﻪ‬ ‫ﻣﺘﮑﯽ ﮐﺮدن ﺑﻪ دﯾﺪن و ﻟﻤﺲ ﮐﺮدن ﭘﺪﯾﺪﻩ هﺎ در دادن ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ‬ ‫ﺗﺠﺮﺑﯽ و ﺑﺮاﯼ واﮐﺴﻴﻨﻪ ﺷﺪن ﺁﻧﻬﺎ در ﻣﻘﺎﺑﻞ اﯾﻦ هﻴﻮﻻ ﺑﺴﻴﺎر‬ ‫ﻣﻮﺛﺮ اﺳﺖ اﻣﺎ هﻤﻴﻦ روﯾﻪ را ﻧﻤﯽ ﺗﻮان ﺑﻪ ﺗﻨﺎﺳﺐ رﺷﺪ ﺳﻨﯽ و‬ ‫ﻓﮑﺮﯼ ﮐﻮدﮐﺎن هﻤﭽﻨﺎن اداﻣﻪ داد‪ .‬دﯾﺪن و ﻟﻤﺲ ﮐﺮدن ﺗﻨﻬﺎ‬ ‫ﺳﺮﺁﻏﺎز و ﻣﻘﺪﻣﻪ اﯼ ﺑﺮاﯼ ﻣﺘﮑﯽ ﮐﺮدن ﺁﻧﺎن ﺑﻪ اﺑﺰارﯼ اﺳﺖ ﮐﻪ‬

‫ﺻﻔﺤﻪ ‪٦‬‬

‫ﮐﻮدﮐﺎن ﻣﻘﺪﻣﻨﺪ‬

‫دﯾﮑﺘﺎﺗﻮرﯼ ژﻧﺮال ﻓﺮاﻧﮑﻮ ‪ 30‬ﺗﺎ ‪ 40‬هﺰار ﮐﻮدﮎ از ﻣﺎدراﻧﺸﺎن‬ ‫ﺑﺰور ﺟﺪا ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﻣﺎدراﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺴﻴﺎرﯼ از ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺨﺎﻃﺮ‬ ‫هﻮادارﯼ از ﺟﻤﻬﻮرﯼ زﻧﺪاﻧﯽ ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬اﯾﻦ ﺑﭽﻪ هﺎ ﺑﻪ ﯾﺘﻴﻢ‬ ‫ﺧﺎﻧﻪ هﺎ ﯾﺎ زوج هﺎﯼ ﻃﺮﻓﺪار رژﯾﻢ ﻓﺎﺷﻴﺴﺘﯽ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﭘﺎﮎ‬ ‫ﮐﺮدن ﮐﺎﻣﻞ هﻮﯾﺖ ﺷﺎن ﺗﺤﻮﯾﻞ دادﻩ ﻣﯽ ﺷﺪ‪ ،‬اﺳﺎﻣﯽ ﺷﺎن‬ ‫ﺗﻐﻴﻴﺮ دادﻩ ﻣﯽ ﺷﺪ و زﯾﺮ ﺗﻌﻠﻴﻤﺎت اﯾﺪﺋﻮﻟﻮژﯼ راﺳﺖ و دﮔﻢ‬ ‫هﺎﯼ ﻣﺬهﺒﯽ ﻗﺮار ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ‪،‬ﺑﻨﺤﻮﯼ ﮐﻪ اﮔﺮ زﻣﺎﻧﯽ ﺧﺎﻧﻮادﻩ‬ ‫هﺎﯾﺸﺎن را ﭘﻴﺪا ﮐﺮدﻧﺪ ‪ ،‬ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮐﺎﻣﻼً ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ‪.‬‬ ‫در ﺣﺎﻟﻴﮑﻪ ﺳﻴﺎﺳﺖ هﺎﯼ ﻣﺸﺎﺑﻪ رﺑﻮدن ﺳﻴﺴﺘﻤﺎﺗﻴﮏ ﮐﻮدﮐﺎن‬ ‫و ﺁﻣﻮزش ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎ دروغ و ﺗﺒﻠﻴﻐﺎت ﻣﺬهﺒﯽ در رژﯾﻢ هﺎﯼ ﻧﻈﺎﻣﯽ‬ ‫ﺁرژاﻧﺘﻴﻦ ‪ ،‬ﮔﻮاﺗﻤﺎﻻ و اﻟﺴﺎﻟﻮادور اﻋﻤﺎل ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪ ،‬در‬ ‫ﮐﺸﻮرهﺎﯼ ﻣﺰﺑﻮر از دﯾﺮ ﺑﺎز دادﮔﺎهﻬﺎ و ﮐﻤﻴﺴﻴﻮن هﺎﯼ‬ ‫ﺣﻘﻴﻘﺖ ﯾﺎب دﻧﺒﺎل اﻓﺸﺎ و ﻣﺠﺎزات ﻋﺎﻣﻼن اﯾﻦ ﺟﻨﺎﯾﺎت ﺑﻮدﻩ‬ ‫اﻧﺪ‪.‬اﻣﺎ در اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ روﻧﺪ اﻓﺸﺎﯼ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﮐﻮدﮐﺎن ﺁﻣﺪﻩ‬ ‫اﺳﺖ ــ هﻤﺎﻧﻨﺪ ﮐﺸﻒ ﮔﻮرهﺎﯼ دﺳﺘﻪ ﺟﻤﻌﯽ ــ ﺑﻪ ﺗﺎزﮔﯽ‬ ‫ﺑﺤﺚ هﺎﯼ دردﻧﺎﮎ وﻋﻤﻴﻖ اﯾﺠﺎد ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﺑﺨﺸﯽ از اﯾﻦ ﺗﺄﺧﻴﺮ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﮔﺬﺷﺖ ﻃﻮﻻﻧﯽ اﯾﺎﻣﯽ اﺳﺖ‬ ‫ﮐﻪ اﯾﻦ ﺟﻨﺎﯾﺎت در ﺁن روﯼ دادﻩ و ﮔﺮﻩ ﮔﺸﺎﯾﯽ از ﻣﺸﮑﻞ را ﺑﺎ‬ ‫ﻣﺸﮑﻞ روﺑﺮو ﻣﯽ ﺳﺎزد‪ .‬ﻋﻼوﻩ ﺑﺮ اﯾﻦ وﺿﻌﻴﺖ ﺧﺎصّ‬ ‫ﺳﻴﺎﺳﯽ ﮐﺸﻮر ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ ﺑﻬﺒﻮدﯼ ﺣﺎﻓﻈﻪ ﺗﺎرﯾﺨﯽ ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ‬ ‫ﺷﺪﻩ اﺳﺖ را ﺑﻪ ﺟﺎﯾﯽ رﺳﺎﻧﺪﻩ اﺳﺖ ﺗﺎ اداﻣﻪ اﯾﻦ ﺑﺤﺚ هﺎ از‬ ‫ﺣﻴﻄﻪ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺑﺮﭼﻴﺪﻩ ﺷﻮد و ﺑﻪ ﺑﺤﺜﯽ ﮐﺎﻣﻼً ﺧﺼﻮﺻﯽ ﯾﺎ‬ ‫ﺁﮐﺎدﻣﻴﮏ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﻮد‪.‬‬ ‫ﭼﻴﺰﯼ ﮐﻪ درﺑﺎرﻩ» ﮐﻮدﮐﺎن ﻧﺎﭘﺪﯾﺪ ﺷﺪﻩ ﻓﺮاﻧﮑﻮ« ﻧﺎﻣﺸﺨﺺ‬ ‫اﺳﺖ ‪ ،‬ﺗﻌﺪاد ﮐﺴﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ هﻨﻮز زﻧﺪﻩ اﻧﺪ و دﻧﺒﺎل‬ ‫ﺑﺴﺘﮕﺎن ﺧﻮد ﻣﯽ ﮔﺮدﻧﺪ‪.‬در اداﻣﻪ ﻓﻌﺎﻟﻴﺘﻬﺎﯼ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻟﻪ ژاﻧﻮﯾﻪ‬ ‫اﻣﺴﺎل ‪ Garzon‬درﺧﻮاﺳﺘﯽ ﺑﻪ دادﮔﺎهﻬﺎﯼ ﻣﻨﻄﻘﻪ اﯼ‬ ‫اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ اﺳﺖ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﻓﻮرﯾﺖ ﺑﻪ ﮐﻮدﮐﺎﻧﯽ‬ ‫ﮐﻤﮏ ﺷﻮد ﮐﻪ اﮐﻨﻮن ﻣﺎﻧﻨﺪ ‪ Antonia‬ﺑﺎزﻧﺸﺴﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ و‬ ‫هﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻮادﻩ هﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺣﻘﻴﻘﺖ روﺷﻦ‬ ‫ﺷﻮد ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ اﯾﻦ اﺳﻨﺎد زﻧﺪﻩ از ﺑﻴﻦ ﺑﺮوﻧﺪ‪.‬‬ ‫‪ Garzon‬ﺗﻘﺎﺿﺎﯼ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺑﺮدارﯼ ‪ DNA‬از اﻓﺮادﯼ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ‬ ‫ﮐﻪ دﻧﺒﺎل ﺧﺎﻧﻮادﻩ هﺎﯼ ﺧﻮد ﻣﯽ ﮔﺮدﻧﺪ و ﺑﺮ اﯾﻦ ﺑﺎور اﺳﺖ ﮐﻪ‬ ‫ﭘﺮوﻧﺪﻩ ﺑﭽﻪ هﺎﯼ رﺑﻮدﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺜﻞ ﯾﮏ ﺿﺮورت‬ ‫ﺗﺎرﯾﺨﯽ ﻧﮕﻬﺪارﯼ ﺷﻮد‪.‬اﯾﻦ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﯽ ﺣﻔﻆ ﺁﺛﺎر ﺟﻨﺎﯾﺎت‬ ‫ﺿﺪ اﻧﺴﺎﻧﯽ ﺑﺪون هﻴﭻ ﻣﺤﺪودﯾﺖ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ اﺳﺖ‪.‬ﺁزﻣﺎﯾﺶ‬ ‫‪DNA‬ﺑﺎﯾﺪ روﯼ ﺗﻤﺎم اﻓﺮادﯼ ﺻﻮرت ﮔﻴﺮد ﮐﻪ دﻧﺒﺎل هﻮﯾﺖ‬ ‫ﺧﺎﻧﻮادﮔﯽ ﺧﻮد هﺴﺘﻨﺪ و هﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﺮ روﯼ اﻓﺮادﯼ ﮐﻪ ﺑﺮ اﯾﻦ‬ ‫ﺑﺎورﻧﺪ ﮐﻪ هﻮﯾﺖ ﺁﻧﻬﺎ از زﻣﺎن ﮐﻮدﮐﯽ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﯾﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫از ﺑﺴﻴﺎرﯼ ﺟﻬﺎت ‪ Antonia‬ﺧﻮد را ﺧﻮﺷﺒﺨﺖ ﻣﯽ ﭘﻨﺪارد ﭼﺮا‬ ‫ﮐﻪ ﭘﺲ از ‪ 50‬ﺳﺎل ﺟﺪاﯾﯽ از ﻣﺎدرش ‪ ،‬ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ هﻤﺪﯾﮕﺮ‬ ‫را ﺑﺎزﭘﻴﺪا ﮐﺮدﻧﺪ اﻟﺒﺘﻪ ﻣﺎدرش ‪ 18‬ﻣﺎﻩ ﺑﻌﺪ از دﻧﻴﺎ رﻓﺖ‪.‬هﻨﻮز‬ ‫ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ ﭘﺎﯾﺎن ﻧﺴﺒﺘﺎً ﺧﻮش ‪ Antonia‬اﯾﻦ اﺣﺴﺎس دوﮔﺎﻧﻪ‬ ‫ﺑﻴﮕﺎﻧﮕﯽ را درﺑﺎرﻩ ﻣﺎدرش دارد ‪ ،‬ﮐﻪ ﻣﺎ درﺑﺎرﻩ اش ﺻﺤﺒﺖ‬ ‫ﮐﺮدﯾﻢ ‪ ،‬روﺷﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﺮاﻧﮑﻮ ﺑﻪ هﺪف ﺧﻮد ﯾﻌﻨﯽ ﺑﻴﮕﺎﻧﮕﯽ‬ ‫روﺣﯽ ﺑﭽﻪ هﺎ از ﮐﻤﻮﻧﻴﺴﺖ هﺎ رﺳﻴﺪ‪ .‬ﺣﺎﻻ هﻢ‪Antonia‬‬ ‫دوﺳﺖ ﻧﺪارد ﻧﺎﻣﯽ را ﮐﻪ ﻣﺎدرش در ﺑﭽﮕﯽ روﯼ او ﮔﺬاﺷﺘﻪ‬ ‫ﺑﻮد ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺁورد ‪ Pasionaria‬ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ اداﯼ اﺣﺘﺮام ﺑﻪ رهﺒﺮ‬ ‫ﮐﻤﻮﻧﻴﺴﺖ ﺟﻨﮓ ﺳﻮﯾﻞ ‪ Dolores Ibarruri‬ﮐﻪ ﺑﻪ ‪Pasionaria‬‬ ‫ﻣﺸﻬﻮر ﺑﻮد‪ ،‬روﯼ ﺑﭽﻪ اش ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺑﻮد‪.‬‬ ‫‪ Antonia‬ﺑﺎ ﺗﻠﺨﯽ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ‪ » :‬ﻣﻦ ﺑﺮ اﯾﻦ ﺑﺎورم ﮐﻪ اﮔﺮ‬ ‫ﻣﺎدرم واﻗﻌًﺎ دﻟﺶ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ‪ ،‬ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﻣﺮا زﻣﺎﻧﯽ‬ ‫ﮐﻪ هﻨﻮز ﺑﭽﻪ ﺑﻮدم ﭘﻴﺪا ﮐﻨﺪ ‪» ،‬او ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ« اﻣﺎ ﻓﺮاﻣﻮش‬ ‫ﻣﯽ ﮐﻨﺪ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﺎدرش در اواﺳﻂ ﺳﺎﻟﻬﺎﯼ ‪ 40‬از زﻧﺪان‬ ‫ﺁزاد ﺷﺪ‪ ،‬ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺎﯾﺮ زﻧﺪاﻧﻴﺎن ﺟﻤﻬﻮرﯾﺨﻮاﻩ زﻧﺪﮔﯽ ﭘﺮ‬ ‫ﻣﺴﮑﻨﺘﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﻮد‪ ،‬و ﺁزادﯼ او ﺑﺮاﯼ ﮐﺎر ‪ ،‬رﻓﺖ و ﺁﻣﺪ و‬ ‫ﭘﺮس و ﺟﻮ ﺑﻄﻮر ﺟﺪﯼ ﻣﺤﺪود ﺷﺪﻩ ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﻣﺎدر و دﺧﺘﺮ هﻤﺪﯾﮕﺮ را ﺑﺎ ﺗﻼﺷﻬﺎﯼ ﺧﻮاهﺮ‬ ‫ﺑﺰرﮔﺘﺮش ‪ Maria‬ﭘﻴﺪا ﮐﺮدﻧﺪ ‪. Maria‬ﺑﺎ ﺧﻮاهﺮش ‪ Dolores‬و‬

‫ﺷﻤﺎره ‪٧٢‬‬

‫ﺑﺮادرﺷﺎن ‪ Jose‬ﮐﻪ ﺁﻧﺰﻣﺎن ﮐﻤﺘﺮ از دﻩ ﺳﺎل داﺷﺘﻨﺪ‪ ،‬زﻣﺎﻧﻴﮑﻪ‬ ‫‪Carmen‬و ‪ Antonia‬زﻧﺪاﻧﯽ ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻮدﻧﺪ از‬ ‫ﺧﻮدﺷﺎن دﻓﺎع ﮐﻨﻨﺪ‪Maria ،‬ﺑﺎ ﻓﺮض اﯾﻨﮑﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ‬ ‫ﻣﺎدرش ﺑﺮاﯼ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﺑﺎر دﺧﺘﺮش را دﯾﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ در ﺳﺎل ‪1993‬‬ ‫در ﯾﮏ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮﻧﯽ وﯾﮋﻩ ﮔﻢ ﺷﺪﻩ هﺎ از ﻣﺮدم ﺑﺮاﯼ ﯾﺎﻓﺘﻦ‬ ‫او ﮐﻤﮏ ﺧﻮاﺳﺖ‪.‬و ﺑﻪ ﻃﻮر ﺷﺎﻧﺴﯽ ‪ Antonia‬ﭘﻴﺪا ﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﻌﺪهﺎ ﺑﻮد ﮐﻪ ‪ Antonia‬ﭘﯽ ﺑﺮد ﻣﺎدرش در زﻧﺪان ﺑﺮﮔﻪ‬ ‫اﯼ اﯼ را اﻣﻀﺎ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد ﻣﺒﻨﯽ ﺑﺮ اﯾﻨﮑﻪ دﺧﺘﺮش را ﺑﻪ ﯾﮏ هﻢ‬ ‫زﻧﺪاﻧﯽ هﻨﮕﺎم ﺗﺮﺧﻴﺺ ﺗﺤﻮﯾﻞ دهﺪــ ﻗﺎﻧﻮن زﻧﺪان ﻣﺒﻨﯽ ﺑﺮ‬ ‫اﯾﻨﮑﻪ هﻴﭻ ﺑﭽﻪ ﺑﺎﻻﯼ ﺳﻪ ﺳﺎل ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﻣﺎدرش ﻧﮕﻬﺪاﺷﺘﻪ‬ ‫ﺷﻮد ــ اﻟﺒﺘﻪ ﺑﺸﺮﻃﯽ ﮐﻪ دﺧﺘﺮ ﺑﻌﺪ از ﺁزادﯼ ﻣﺎدر از زﻧﺪان ﺑﻪ او‬ ‫ﺑﺎز ﮔﺮداﻧﺪﻩ ﺷﻮد‪.‬در ﻋﻮض ﺑﭽﻪ اش ﺑﻪ زوﺟﯽ ﮐﻪ او را ﺑﻪ‬ ‫وﻧﺰوﺋﻼ ﺑﺮدﻩ ﺑﻮدﻧﺪاهﺪا ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﯾﺎ ﻓﺮوﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد‪.‬واﻟﺪﯾﻦ‬ ‫ﺟﺪﯾﺪ ‪ Antonia‬او را ﮐﻪ هﻨﻮز ﻧﻮﺟﻮان ﺑﻮد ﺑﺎ ﺧﻮد ﺑﻪ وﻧﺰوﺋﻼ‬ ‫ﺑﺮدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ و ﻧﻬﺎﯾﺘﺎً ﻧﺎﻣﺶ را ﺑﺮاﯼ اﻧﻄﺒﺎق ﺑﺎ ﻧﺎم ﺧﻮد ﺗﻐﻴﻴﺮ‬ ‫دادﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ‪Carmen‬هﻢ اﺳﻢ دﺧﺘﺮش را ﻗﺒﻞ از دﺳﺘﮕﻴﺮﯼ ﺑﻪ‬ ‫‪Antonia‬ﺗﻐﻴﻴﺮ دادﻩ ﺑﻮد ﺑﻪ اﯾﻦ اﻣﻴﺪ ﮐﻪ از ﻏﻀﺐ ﺿﺪ‬ ‫ﮐﻤﻮﻧﻴﺴﺘﯽ ﻓﺎﺷﻴﺴﺘﻬﺎ ﻣﺤﻔﻮظ ﺑﻤﺎﻧﺪ‪.‬‬ ‫اﯾﻨﻬﺎ ﺗﻤﺎم ﭼﻴﺰهﺎﯾﯽ اﻧﺪ ﮐﻪ ‪ Carmen‬ﺗﻮاﻧﺴﺖ در ﺁن ﻣﺪت‬ ‫ﮐﻮﺗﺎﻩ ﻗﺒﻞ از ﻣﺮگ ﺑﻪ دﺧﺘﺮش ﺑﮕﻮﯾﺪ ‪.‬در هﻨﮕﺎم ﺑﺎزﯾﺎﺑﯽ ﻣﺎدر و‬ ‫دﺧﺘﺮ ‪ ،‬واﻟﺪﯾﻦ ﻗﻼﺑﯽ اش ﻣﺮدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ اﻣﺎ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ رﺳﺪ ﮐﻪ‬ ‫‪Antonia‬ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻴﻨﻪ اﯼ در دل ﻧﺪارد ﭼﻮن ﻣﯽ داﻧﺪ‬ ‫ﺁﻧﻬﺎ زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺴﻴﺎر راﺣﺘﯽ در ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ ﺳﺎﯾﺮ ﺧﻮاهﺮان و‬ ‫ﺑﺮادرش ﺑﺮاﯼ او ﻓﺮاهﻢ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬ﺣﺴﺎدﺗﯽ ﮐﻪ ﺧﻮاهﺮ ﺑﺰرﮔﺶ‬ ‫‪Maria‬ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ او دارد ﺷﺎهﺪﯼ ﺑﺮ اﯾﻦ ﻣﺪﻋﺎﺳﺖ‪ .‬ﻣﻦ هﻨﮕﺎم‬ ‫ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺑﺎ ‪ Antonia‬در ﺁن ﺧﺎﻧﻪ ﻓﮑﺴﻨﯽ در ‪Sarria de Ter ,‬‬ ‫‪Catalonia‬ﺗﺼﻮﯾﺮ ﺳﺎﯾﻪ وار ‪ Maria‬را روﯼ دﯾﻮار دﯾﺪم ﮐﻪ ﺑﻴﺮون‬ ‫از اﻃﺎق ﮐﻨﺎر ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻓﺎﻟﮕﻮش اﯾﺴﺘﺎدﻩ ﺑﻮد ‪. Maria‬ﺑﺮاﯼ دﯾﺪن‬ ‫دﺧﺘﺮش و ﻧﻮﻩ هﺎﯾﺶ و ﺳﺎﯾﺮ ﺑﺴﺘﮕﺎن ﺑﻪ اﯾﻨﺠﺎ ﺁﻣﺪﻩ‬ ‫ﺑﻮد ‪. Maria‬دوﺳﺖ ﻧﺪارد ﺧﻮاهﺮش درﺑﺎرﻩ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﺎ ﺑﻴﮕﺎﻧﮕﺎن‬ ‫ﺣﺮف ﺑﺰﻧﺪو ﺣﺴﻮداﻧﻪ در ﺑﺮاﺑﺮ راز هﺎﯼ ﺧﺎﻧﻮادﮔﯽ ﮔﺎرد ﻣﯽ‬ ‫ﮔﻴﺮد‪.‬ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺜﺎل او ﻣﺤﻞ دﻓﻦ ﭘﺪرﺷﺎن را ﺑﻪ ‪ Antonia‬ﻧﻤﯽ‬ ‫ﮔﻮﯾﺪ‪ ،‬ﺑﺎ اﯾﻦ اﺳﺘﺪﻻل ﮐﻪ ﻓﻘﻂ او ﮐﻪ ﻓﻘﺮ و ﺑﻴﭽﺎرﮔﯽ را ﺑﻌﺪ از‬ ‫ﺳﺎﻟﻬﺎﯼ ﺟﻨﮓ داﺧﻠﯽ ﮐﺸﻴﺪﻩ اﺳﺖ‪ ،‬ﺣﻖ دارد روﯼ ﻗﺒﺮ ﭘﺪرش‬ ‫دﺳﺘﻪ ﮔﻞ ﺑﮕﺬارد‪.‬‬ ‫ﭼﻨﻴﻦ اﺣﺴﺎﺳﺎت ﭘﻴﭽﻴﺪﻩ اﯼ ﻣﻴﺎن ﺧﻮاهﺮو ﺑﺮادرهﺎ و ﺑﺴﺘﮕﺎن‬ ‫درﺑﺎرﻩ ﺣﻮادث ﺟﻨﮓ داﺧﻠﯽ و ﭘﻴﺎﻣﺪهﺎﯾﺶ در ﺗﻤﺎم ﺧﺎﻧﻮادﻩ هﺎ‬ ‫در ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ دﯾﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد‪.‬دﻟﻴﻞ اﯾﻨﮑﻪ ﭼﺮا اﯾﻦ دورﻩ از‬ ‫ﺗﺎرﯾﺦ اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ ﺑﺮاﯼ ﻣﺪّﺗﯽ ﻃﻮﻻﻧﯽ ﮐﻤﺘﺮ ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ‬ ‫اﺳﺖ ‪ ،‬ﺑﻪ ﺑﺎور ‪ Antony Beevor‬ﻣﻮرّخ و ﻣﺆﻟﻒ ﮐﺘﺎب ﻧﺒﺮد‬ ‫اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ ﯾﮏ دﻟﻴﻞ ﺳﻴﺎﺳﯽ اﺳﺖ‪.‬او در اﯾﻦ ﺑﺎرﻩ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ ‪» :‬‬ ‫ﭼﻴﺰﯼ ﮐﻪ ﺟﺎﻟﺒﻪ ﺗﻌﺪاد زﯾﺎدﯼ از ﺧﺎﻧﻮادﻩ هﺎﯾﯽ اﺳﺖ ﺑﺎ ﺳﺎﺑﻘﻪ‬ ‫ﺳﻴﺎﺳﯽ ﻣﺘﻔﺎوت ‪ ،‬ﻣﺜﻼً ﺷﻮهﺮ ﭼﭙﮕﺮا ﺑﺎ هﻤﺴﺮﯼ از ﺟﻨﺎح‬ ‫راﺳﺖ‪ .‬و ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﺳﺒﺐ درﺑﺎرﻩ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺴﺎﺋﻠﯽ دور ﻣﻴﺰ ﻧﺎهﺎر‬ ‫ﯾﮑﺸﻨﺒﻪ هﺎ ‪ ،‬ﻣﻌﻤﻮﻻً ﺣﺮﻓﯽ ﺑﻪ ﻣﻴﺎن ﻧﻴﺎﻣﺪﻩ اﺳﺖ »‪.‬‬ ‫‪Beevor‬ﺑﺮ اﯾﻦ ﺑﺎور اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺤﺚ ﻋﻤﻮﻣﯽ درﺑﺎرﻩ ﭼﻨﻴﻦ‬ ‫روﯾﺪادهﺎﯾﯽ ﺑﺮاﯼ ﻣﺪت زﻣﺎﻧﯽ ﻃﻮﻻﻧﯽ ﮐﻨﺎر ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ‬ ‫اداﻣﻪ‪ :‬ﺑﻪ ﺳﻮاﻻت و آﻨﺠﻜﺎوى آﻮدآﺎن ‪...‬‬ ‫ﻗﺎدر ﺷﻮﻧﺪ ﺑﻮﺳﻴﻠﻪ ﺁن ﭘﻮﭼﯽ ﺧﺮاﻓﻪ هﺎ را در ﺳﺌﻮاﻻت و‬ ‫ﮐﻨﺠﮑﺎوﯾﻬﺎﯼ ﺧﻮد درﯾﺎﺑﻨﺪ‪ .‬اﻣﺎ ﺑﻪ ﺗﻨﺎﺳﺐ رﺷﺪ ﺟﺴﻤﯽ و‬ ‫ﻓﮑﺮﯼ ﮐﻮدﮎ اﯾﻦ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺑﺘﺪرﯾﺞ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ وارد ﻣﺮاﺣﻞ ﺑﺎﻻﺗﺮﯼ‬ ‫ﮐﻪ ﻗﺎﺑﻞ ﭘﺬﯾﺮش و هﻀﻢ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻧﺴﺒﺖ اﯾﻦ رﺷﺪ‬ ‫ﻓﮑﺮﯼ و ﺳﻨﯽ و ﺷﻨﺎﺧﺖ و ﺁﺷﻨﺎﯾﯽ ﺁﻧﻬﺎ در ﺳﻨﻴﻦ ﺑﺎﻻﺗﺮ و‬ ‫زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﮐﻮدﮐﺎن ﺑﻪ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﻧﻮﺟﻮاﻧﯽ ﻗﺪم ﻣﯽ ﮔﺬارﻧﺪ‪ ،‬دادن‬ ‫ﺗﺼﻮﯾﺮﯼ ﻋﻠﻤﯽ از ﭘﻴﺪاﯾﺶ ﺟﻬﺎن هﺴﺘﯽ و ﻣﺘﮑﯽ ﮐﺮدﻧﺸﺎن‬ ‫ﺑﻪ ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ ﻋﻠﻤﯽ از دادﻩ هﺎﯼ هﺴﺘﯽ‪ ،‬ﻗﺪرت ﺷﻨﺎﺧﺖ‬ ‫واﻗﻌﯽ را ﻣﻤﮑﻦ و ﺳﺎدﻩ ﺗﺮ ﻣﯽ ﺳﺎزد‪.‬‬

‫ﺻﻔﺤﻪ ‪٧‬‬

‫ﮐﻮدﮐﺎن ﻣﻘﺪﻣﻨﺪ‬

‫اﺳﺖ‪ .‬او ﻣﯽ اﻓﺰاﯾﺪ‪ » :‬وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ زﺧﻤﻬﺎﯼ ﻋﻤﻴﻖ ﻣﻠﯽ روﺑﺮو‬ ‫هﺴﺘﻴﻢ ‪ ،‬ﺁن را ﺑﺎﻧﺪﭘﻴﭽﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻴﻢ‪ .‬اﯾﻦ ﮐﺎر ﺑﺮاﯼ ﻣﺪت زﻣﺎﻧﯽ‬ ‫ﮐﻮﺗﺎﻩ ﺧﻮب اﺳﺖ‪ ،‬اﻣﺎ ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺑﺎﯾﺪ اﯾﻦ ﭘﺎﻧﺴﻤﺎن را ﺑﻪ ﺁراﻣﯽ ﺑﺎز‬ ‫ﮐﺮد و ﻣﺴﺎﺋﻞ را ﺗﺮﺟﻴﺤﺎً در ﻣﺘﻦ ﺗﺎرﯾﺨﯽ و ﻧﻪ ﺳﻴﺎﺳﯽ ﻣﻮرد‬ ‫ﺑﺮرﺳﯽ ﻗﺮار داد‪ «.‬ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﺴﻴﺎرﯼ از ﻣﺮدم اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ‪Beevor ،‬ﺑﺮ‬ ‫اﯾﻦ ﺑﺎور اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻼﺷﻬﺎﯼ ﮐﻨﻮﻧﯽ ‪ Garzon‬ﺑﺮاﯼ ﻣﻄﺮح ﮐﺮدن‬ ‫ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺴﺎﺋﻠﯽ ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ ﺑﻮﺳﻴﻠﻪ دادﮔﺎهﻬﺎ از ﺁن ﻓﻮﺗﺒﺎل‬ ‫ﺳﻴﺎﺳﯽ ﺑﺴﺎزﻧﺪ ‪ ،‬ﺑﻤﻨﺰﻟﻪ ﺷﻮت ﮐﺮدن ﺁن در دوراﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ‬ ‫اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ در ﻗﻄﺐ ﺑﻨﺪﯼ ﺿﻌﻴﻒ ﺳﻴﺎﺳﯽ ﻗﺮار دارد‪.‬اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ هﻨﻮز از‬ ‫ﭘﻴﺎﻣﺪهﺎﯼ اﻧﻔﺠﺎرات ﻗﻄﺎر ﺗﻮﺳﻂ ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاﯾﺎن اﺳﻼﻣﯽ در ﺳﺎل‬ ‫‪ 2004‬رﻧﺞ ﻣﯽ ﺑﺮد‪.‬ﺣﻤﻼت ﺗﺮورﯾﺴﺘﯽ ﮔﺮوﻩ ‪ Eta‬اداﻣﻪ دارد و‬ ‫ﺧﻮاﺳﺖ ﺧﻮدﻣﺨﺘﺎرﯼ ﻣﺤﻠﯽ در ﺣﺎل رﺷﺪ اﺳﺖ‪ .‬در ﺿﻤﻦ ﺑﺤﺮان‬ ‫ﺟﻬﺎﻧﯽ اﻗﺘﺼﺎدﯼ هﻢ ﻗﻮز ﺑﺎﻻ ﻗﻮز ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪Gustavo de Arestegui‬ﺳﺨﻨﮕﻮﯼ ﺣﺰب ﻣﺮدﻣﯽ ﻣﺤﺎﻓﻈﻪ ﮐﺎران‬ ‫ﮐﺸﻮر ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ‪ »:‬ﭼﺮا ﺳﻌﯽ ﮐﻨﻴﻢ ﺗﻤﺎم اﯾﻦ ﻣﺸﮑﻼت را ﺣﺎﻻ ﺑﻪ‬ ‫دادﮔﺎﻩ ﺑﮑﺸﻴﻢ؟ﭼﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺣﺎﺿﺮﻧﺪ ﺑﻌﺪ از اﯾﻦ هﻤﻪ ﺳﺎل‬ ‫ﭘﺮوﻧﺪﻩ را ﺑﻪ دادﮔﺎﻩ ﺑﺒﺮﻧﺪ؟ ﻧﻮد ﺳﺎﻟﻪ هﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﻴﺮون از ﻣﺠﺎزات‬ ‫ﮐﻴﻔﺮﯼ ﻗﺮارﻣﯽ ﮔﻴﺮﻧﺪ؟ﺗﻤﺎم ﺳﺮان ﺳﻠﺴﻠﻪ ﻣﺮاﺗﺐ ﻗﺪرت رژﯾﻢ‬ ‫ﻓﺮاﻧﮑﻮ از ﺑﻴﻦ رﻓﺘﻪ اﻧﺪ‪.‬اﺟﺎزﻩ ﺑﺪهﻴﺪ ﺗﺎرﯾﺦ ﺧﻮد ﻗﻀﺎوت ﮐﻨﺪ»‪.‬‬ ‫‪ Montserrat Armengou‬ﻣﺴﺘﻨﺪ ﺳﺎز ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮﻧﯽ ﺷﺒﮑﻪ ‪3‬‬ ‫ﺑﺎرﺳﻠﻮن ﮐﻪ هﻤﺮاﻩ هﻤﮑﺎرش ‪ Ricard Belis‬و ﯾﮑﯽ از‬ ‫ﻣﻮرّﺧﺎن ﻣﺸﻬﻮرﺑﻪ ﻧﺎم ‪ Ricard vinyes‬ﻣﺸﺘﺮﮐﺎً ﻓﻴﻠﻤﯽ درﺑﺎرﻩ‬ ‫ﮐﻮدﮐﺎن ﮔﻤﺸﺪﻩ ﻓﺮاﻧﮑﻮ ﺳﺎﺧﺘﻪ اﻧﺪ و ﮐﺘﺎﺑﯽ هﻢ در اﯾﻦ‬ ‫ﺑﺎرﻩ ﻧﻮﺷﺘﻪ اﻧﺪ ‪ ،‬ﻧﻈﺮﯼ ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﺎ ﻧﻈﺮات ‪ Arestegui‬دارد «‪:‬‬ ‫اﻇﻬﺎرات اﯾﻨﭽﻨﻴﻨﯽ ﯾﮏ ﻧﮑﺘﻪ اﺻﻠﯽ را ﻧﺎدﯾﺪﻩ ﻣﯽ ﮔﻴﺮﻧﺪ‪.‬هﻴﭽﮕﺎﻩ‬ ‫زﻣﺎن ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ ﺑﺮاﯼ ﺑﺮاﯼ ﮐﺸﻒ ﺣﻘﻴﻘﺖ درﺑﺎرﻩ ﮔﺬﺷﺘﻪ اﯾﻦ‬ ‫ﮐﺸﻮر ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬اﻣﺎ هﺮ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺗﺄﺧﻴﺮ ﮐﻨﻴﻢ‪ ،‬ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺳﺨﺖ ﺗﺮ ﻣﯽ‬ ‫ﺷﻮﻧﺪ ﭼﻮن ﺁﻧﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺎً ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﻴﺮ اﯾﻦ ﺟﻨﺎﯾﺎت ﻗﺮار‬ ‫ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ و ﭼﻴﺰﯼ در اﯾﻦ ﺑﺎرﻩ ﻣﯽ داﻧﻨﺪ‪ ،‬دارﻧﺪ از دﺳﺖ ﻣﯽ روﻧﺪ»‪.‬‬ ‫ﯾﮑﯽ دﯾﮕﺮ از درﺧﻮاﺳﺖ هﺎﯼ ‪ Garzon‬ﺑﻪ دادﮔﺎهﻬﺎ در ﺳﺎل‬ ‫ﺟﺎرﯼ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ رؤﺳﺎﯼ دادﮔﺎهﻬﺎﯼ ﻣﺤﻠﯽ ‪،‬ﻓﻮراً ﺑﻴﺎﻧﺎت‬ ‫ﺷﺎهﺪان زﻧﺪﻩ ﺑﭽﻪ هﺎﯾﯽ ﮐﻪ از ﻣﺎدراﻧﺸﺎن در زﻧﺪاﻧﻬﺎﯼ ﻓﺮاﻧﮑﻮ‬ ‫ﺑﺰور ﺟﺪاﺷﺪﻧﺪ‪ ،‬ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ اﯾﻦ ﺷﺎهﺪان ﻋﻴﻨﯽ ﺑﻤﻴﺮﻧﺪ ﺟﻤﻊ‬ ‫ﺁورﯼ ﮔﺮدد‪.‬ﯾﮑﯽ از اﯾﻦ اﻓﺮاد ‪ Trinidad Gallego‬اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ او‬ ‫را درﺳﻦ ‪ 95‬ﺳﺎﻟﮕﯽ در ﺁﭘﺎرﺗﻤﺎﻧﺶ در ﻣﺮﮐﺰ ﺑﺎرﺳﻠﻮن ﻣﻼﻗﺎت‬ ‫ﮐﺮدﯾﻢ ‪ .‬او ﺑﺮوﺷﻨﯽ درﺑﺎرﻩ اﺗﻔﺎﻗﺎﺗﯽ ﺳﺨﻦ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ ﮐﻪ ﺑﻬﻨﮕﺎم‬ ‫زﻧﺪاﻧﯽ ﺷﺪﻧﺶ ﺑﺎ ﻣﺎدرو ﻣﺎدرﺑﺰرﮔﺶ در ﯾﮏ ﺳﺮﯼ از زﻧﺪاﻧﻬﺎﯼ‬ ‫زﻧﺎن ﺑﻌﺪ از ﺟﻨﮓ داﺧﻠﯽ در ﻣﺎدرﯾﺪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺷﺎن ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪ Trinidad‬ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﭘﺮﺳﺘﺎر و ﻗﺎﺑﻠﻪ ﺷﺎهﺪ ﺗﻮﻟﺪ ﺑﺴﻴﺎرﯼ از‬ ‫ﻧﻮزادان در زﻧﺪان ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ‪.‬اﮔﺮ ﭼﻪ ﺗﻌﺪاد ﮐﻤﯽ از ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﯾﺎد‬ ‫ﻣﯽ ﺁورد‪ ،‬ﭼﻪ درﺑﺎرﻩ ﻣﺘﻮﻟﺪﯾﻦ زﻧﺪان و ﭼﻪ ﺑﭽﻪ هﺎﯾﯽ ﮐﻪ هﻤﺮاﻩ‬ ‫ﻣﺎدر ﺧﻮد زﻧﺪاﻧﯽ ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬او ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ ‪ » :‬ﻣﻦ ﭼﻴﺰهﺎﯾﯽ‬ ‫دهﺸﺘﻨﺎﮎ در زﻧﺪان دﯾﺪﻩ ام ‪ ،‬ﺑﭽﻪ هﺎ ﺑﻴﺸﺘﺮ اوﻗﺎت از ﻣﺎدراﻧﺸﺎن‬ ‫ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﺪﻧﺪ و ﺗﻤﺎم ﻣﺎدران ﻣﯽ داﻧﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺰودﯼ ﺑﭽﻪ‬ ‫هﺎﯾﺸﺎن را ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ ﺳﻪ ﺳﺎﻟﺸﺎن ﺑﺸﻮد ﺑﺮاﯼ هﻤﻴﺸﻪ از‬ ‫ﺁﻧﻬﺎ ﻣﯽ ﮔﻴﺮﻧﺪ‪.‬اوﻟﻮﯾﺖ ﺑﺮ ﻣﻐﺰﺷﻮﯾﯽ ﺑﭽﻪ هﺎ ﺑﻮد ﺗﺎ وﻗﺘﻴﮑﻪ ﺑﺰرگ‬ ‫ﺷﺪﻧﺪ‪ ،‬واﻟﺪﯾﻨﺸﺎن را ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻧﻴﺎورﻧﺪ»‪.‬‬ ‫از ﺳﺎﻟﻬﺎﯼ اوﻟﻴﻪ دهﻪ ﭼﻬﻞ ﺑﺒﻌﺪ ﺑﺴﻴﺎرﯼ از ﺑﭽﻪ هﺎﯼ زﻧﺪاﻧﻴﺎن‬ ‫ﺑﻪ ﯾﺘﻴﻢ ﺧﺎﻧﻪ هﺎﯾﯽ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﺷﺪﻧﺪ ﮐﻪ» ﺧﺎﻧﻪ ﮐﻤﮏ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ«‬ ‫ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﺪﻧﺪ ‪ .‬ﮔﻔﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد اﯾﻦ ﺧﺎﻧﻪ هﺎ اﻟﮕﻮﺑﺮدارﯼ از‬ ‫ﺧﺎﻧﻪ هﺎﯾﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ در ﺁﻟﻤﺎن ﻧﺎزﯼ ﺑﺮاﯼ ﺑﭽﻪ هﺎ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬ﺑﻪ‬ ‫واﻟﺪﯾﻦ اﯾﻦ ﺑﭽﻪ هﺎ درﺑﺎرﻩ ﭘﻴﺎﻣﺪهﺎﯼ ﺑﻌﺪﯼ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺸﺎن ﭼﻴﺰﯼ‬ ‫ﮔﻔﺘﻪ ﻧﺸﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﻗﺎﻧﻮن ‪ ،‬ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﺎم ﺑﭽﻪ هﺎ ﭼﻴﺰﯼ اﺟﺒﺎرﯼ ﺑﻮد‬ ‫و ﭼﻨﻴﻦ ﺑﭽﻪ هﺎﯾﯽ از هﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﺣﻘﯽ ﺑﻌﺪ از ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﺎم ﻣﺤﺮوم ﻣﯽ‬ ‫ﺷﺪﻧﺪ ‪. Ricard vinyes‬ﻣﻮرّخ ﯾﺘﻴﻢ ﺧﺎﻧﻪ هﺎ را » ﮐﻤﭗ هﺎﯼ‬ ‫ﻣﺘﻤﺮﮐﺰ ﺑﺮاﯼ ﺑﭽﻪ هﺎ « ﻣﯽ ﻧﺎﻣﺪ او ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ ‪» :‬ﺑﭽﻪ هﺎﯾﯽ ﮐﻪ‬ ‫در ﭼﻨﻴﻦ ﺟﺎهﺎﯾﯽ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ از ﻣﺠﺒﻮر ﮐﺮدﻧﺸﺎن ﺑﺮاﯼ‬ ‫ﺧﻮردن اﺳﺘﻔﺮاغ وول ﺧﻮردن در ﻣﻴﺎن ﻟﺒﺎس هﺎﯼ ادرار ﺁﻟﻮد ﮐﻪ‬

‫ﺷﻤﺎره ‪٧٢‬‬

‫دور ﺳﺮﺷﺎن ﭘﻴﭽﻴﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ﺳﺨﻦ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ ‪.» Victoriano‬‬

‫‪Cerezuelo‬ﯾﮑﯽ دﯾﮕﺮ از ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﺎن اﺳﺖ‪ .‬او ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﮐﻮدﮎ در‬ ‫ﺑﺨﺶ زﻧﺎﻧﻪ ﯾﺘﻴﻤﺨﺎﻧﻪ اﯼ در ‪ Zamorra‬ﻧﮕﻬﺪاﺷﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﺪ و ﺗﻨﻬﺎ‬ ‫ﺑﺎ ﻧﺎم ﮐﻮدﮎ ﺷﻤﺎرﻩ ‪910‬ــ ﺑﯽ ﭘﺪر و ﻣﺎدر ﺛﺒﺖ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد‪ .‬روز ‪15‬‬ ‫ﺁورﯾﻞ ‪ 1944‬هﻢ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان روز ﺗﻮﻟﺪش ﺛﺒﺖ ﮔﺮدﯾﺪ‪ ،‬در ﺣﺎﻟﻴﮑﻪ ﻣﻤﮑﻦ‬ ‫اﺳﺖ روزهﺎ ﯾﺎ ﻣﺎهﻬﺎ از ﺗﻮﻟﺪش ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬وﻗﺘﻴﮑﻪ ‪ 5‬ﺳﺎﻟﻪ ﺑﻮد‪،‬‬ ‫ﺧﺎﻧﻮادﻩ ﮐﺸﺎورزﯼ او را ﭘﻴﺶ ﺧﻮد ﺑﺮدﻧﺪ‪ .‬اﻣﺎ ﺑﻌﺪ از ‪ 7‬ﺳﺎل دوﺑﺎرﻩ‬ ‫ﺑﻪ ﭘﺮورﺷﮕﺎﻩ ﺑﺮﮔﺸﺖ‪ ،‬زﻣﺎﻧﻴﮑﻪ ﻣﺮد ﮐﺸﺎورز زﻧﺶ را ﮐﺘﮏ زدﻩ ﺑﻮد و‬ ‫زن ﺧﻮد را در ﭼﺎﻩ اﻧﺪاﺧﺘﻪ ﺑﻮد ‪ Victoriano‬ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ‪ » :‬ﺑﻌﺪ از ﺁن‬ ‫ﺣﺎدﺛﻪ درﯾﮏ روزﻧﺎﻣﻪ ﻣﺤﻠﯽ ﺁﮔﻬﯽ دادم ﺗﺎ ﭘﺪر و ﻣﺎدرواﻗﻌﯽ ام را‬ ‫ﭘﻴﺪا ﮐﻨﻢ‪ .‬ﻧﺘﻴﺠﻪ اش اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﯾﮏ ﮐﺸﻴﺶ ﻣﺮا ﺗﺎ ﺣﺪ ﻣﺮگ ﮐﺘﮏ‬ ‫زد‪.‬ﯾﻪ راهﺒﻪ ﺑﻬﻢ ﮔﻔﺖ‪ :‬اون ﮔُﻪ را هﺮ ﭼﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻬﻢ زﻧﯽ ﺑﻴﺸﺘﺮ‬ ‫ﺑﻮﻣﯽ دﻩ ‪» Victoriano‬اﯾﻦ ﻣﺎﺟﺮا را در ‪ 64‬ﺳﺎﻟﮕﯽ اش ﺗﻮ ﯾﮏ‬ ‫ﺁﭘﺎرﺗﻤﺎن در ﻣﺎدرﯾﺪ ﺑﺮاﯾﻢ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﺮد‪ .‬در ﻃﻮل ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ او‬ ‫ﻣﺪام اﻧﮕﺸﺘﺎﻧﺶ روﯼ ﯾﮏ ﻋﮑﺲ ﺳﻴﺎﻩ و ﺳﻔﻴﺪ از ﺧﻮدش‬ ‫دراﯾﺎم ﺑﭽﮕﯽ ﺳُﺮ ﻣﯽ ﺧﻮرد‪ ».‬ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﻣﯽ ﺧﻮاهﻢ ﭘﻴﺶ از اﯾﻨﮑﻪ‬ ‫ﺑﻤﻴﺮم ‪ ،‬ﺑﺪاﻧﻢ ﭘﺪر و ﻣﺎدرم ﮐﯽ ﺑﻮدﻧﺪ»‪.‬‬ ‫‪ Uxena Ablana‬ﮐﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ دوران ﮐﻮدﮐﻴﺶ را از اﯾﻦ ﯾﺘﻴﻢ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻪ‬ ‫ﺁن ﯾﮑﯽ ﺳﭙﺮﯼ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ‪ ،‬ﻣﯽ داﻧﺪ ﭘﺪر و ﻣﺎدرش ﮐﯽ‬ ‫ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬ﻣﺎدرش زﯾﺮ ﺷﮑﻨﺠﻪ ﻧﺎﺳﻴﻮﻧﺎﻟﻴﺴﺖ هﺎ ﺑﺮاﯼ ﮔﺮﻓﺘﻦ اﻗﺮار‬ ‫درﺑﺎرﻩ ﺷﻮهﺮش ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد‪ .‬ﭘﺪرش هﻤﺰﻣﺎن ﺑﺨﺎﻃﺮ دادن‬ ‫ﻣﺎﺷﻴﻨﺶ ﺑﻪ ﺟﻤﻬﻮرﯾﺨﻮاهﺎن هﻨﮕﺎم ﺟﻨﮓ داﺧﻠﯽ در زﻧﺪان ﺑﻮد ‪.‬‬ ‫‪Uxena‬هﻨﻮز هﻢ ﺗﻤﺎم ﺳﺮودهﺎﯼ ﻓﺎﻻﻧﮋهﺎ را ﺑﻪ ﯾﺎد دارد ﮐﻪ ﺑﺎ‬ ‫ﺻﺪاﯼ ﻃﺒﻞ در هﻤﺎن دوران ﮐﻮدﮐﯽ ﺗﻮ ﻣﻐﺰش ﻓﺮوﺑﺮدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬او ﻣﯽ‬ ‫ﮔﻮﯾﺪ‪ » :‬ﻣﻦ هﻴﭻ ﮐﻠﻤﻪ اﯼ ﺑﺮاﯼ ﺗﻮﺻﻴﻒ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮ ﻣﺎ ﮔﺬﺷﺖ ﻧﺪارم‪،‬‬ ‫ﺑﺎ ﻣﺎ ﻣﺜﻞ ﯾﮏ ﺳﮓ وﻟﮕﺮد رﻓﺘﺎر ﻣﯽ ﺷﺪ‪.‬ﻣﺎ را ﮐﺘﮏ ﻣﯽ زدﻧﺪ و‬ ‫ﻣﺮﺗﺐ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺗﻮهﻴﻦ ﻣﯽ ﺷﺪ‪.‬ﻣﺎ را ﻣﺠﺒﻮر ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﻟﺒﺎﺳﻬﺎﯼ‬ ‫ﻓﺎﻻﻧﮋهﺎ را ﺑﭙﻮﺷﻴﻢ و ﺳﻼم ﻧﻈﺎﻣﯽ ﺑﺪهﻴﻢ ‪.» Uxena‬ﺣﺎﻻ ‪ 79‬ﺳﺎل‬ ‫دارد و ﻣﻦ او را در ﻣﺤﻞ زﻧﺪﮔﯽ اش در ‪Santiagi de‬‬ ‫‪Compostela‬ﻣﻼﻗﺎت ﮐﺮدم‪ .‬او ﻣﯽ اﻓﺰاﯾﺪ‪ » :‬ﻣﻦ ﮐﻮدﮎ ﮔﻤﺸﺪﻩ‬ ‫ﻓﺮاﻧﮑﻮ ﻧﻴﺴﺘﻢ ‪ .‬ﻣﻦ ﻣﺮدﻩ ام‪.‬ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺮا ﮐﺸﺘﻪ اﻧﺪ و ﺑﺎ ﻗﺮار دادن ﻣﻦ‬ ‫در ﺁن ﺧﺎﻧﻪ هﺎ ﻧﮕﺬاﺷﺘﻨﺪ ﺁﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﺸﻮم‪.‬ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺮا‬ ‫ﺑﺮﺿﺪ ﭘﺪر و ﻣﺎدرم و ﺑﺮﺿﺪ ﺟﺎﻣﻌﻪ اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ ﻣﻐﺰﺷﻮﯾﯽ ﻧﻤﻮدﻧﺪ »‪.‬در‬ ‫ﺳﻦ ‪ 18‬ﺳﺎﻟﮕﯽ ﮐﻪ ‪ Uxena‬ﺗﻮاﻧﺴﺘﻪ ﺑﻮد ﭘﺮورﺷﮕﺎﻩ را ﺗﺮﮎ ﮐﻨﺪ ‪،‬‬ ‫دﻧﺒﺎل ﭘﺪرش را ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد و او را ﮐﻪ ﺗﺎزﻩ از زﻧﺪان ﺁزاد ﺷﺪﻩ ﺑﻮد‬ ‫‪،‬ﭘﻴﺪا ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد ‪ .‬اﻣﺎ ﺁن دو ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ هﻢ ﮐﺎﻣﻼً ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﺑﻮدﻧﺪ و ﺑﺰودﯼ‬ ‫ﺗﻤﺎﺳﺸﺎن را ﺑﺎ هﻢ ﻗﻄﻊ ﮐﺮدﻧﺪ ‪. Uxena‬ـــ ﺿﻤﻦ اﯾﻨﮑﻪ هﻤﺴﺮش‬ ‫از ﯾﺎدﺁورﯼ و ﺑﺎزﮔﻮﯾﯽ ﺧﺎﻃﺮاﺗﺶ دل ﺧﻮﺷﯽ ﻧﺪارد ـــ ﻣﯽ‬ ‫ﮔﻮﯾﺪ‪»:‬ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻮدم ﺑﺮاﯼ ﻣﺪت زﻣﺎﻧﯽ ﻃﻮﻻﻧﯽ درﺑﺎرﻩ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮ ﻣﻦ‬ ‫ﮔﺬﺷﺖ ‪ ،‬ﺳﺎﮐﺖ ﺑﺎﺷﻢ و ﻣﻦ هﻨﻮز اﺣﺴﺎس ﯾﮏ زﻧﺪاﻧﯽ دارم در‬ ‫ﺟﺎﻣﻌﻪ اﯼ ﮐﻪ ﻧﻤﯽ ﺧﻮاهﺪ درﺑﺎرﻩ ﮔﺬﺷﺘﻪ اش ﺣﺮﻓﯽ ﺑﺰﻧﺪ »‪.‬ﺑﺎ در‬ ‫ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻣﺸﮑﻼﺗﯽ ﮐﻪ‪Uxena ،Victoriano ، Antonia‬و‬ ‫ﺑﺴﻴﺎرﯼ دﯾﮕﺮ ﺑﺎ ﺁن ﻣﻮاﺟﻪ ﺑﻮدﻩ اﻧﺪ و هﻨﻮز هﻢ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﮐﻮدﮐﺎن‬ ‫ﻧﺎﭘﺪﯾﺪ ﺷﺪﻩ ﻓﺮاﻧﮑﻮ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ روﺑﺮو هﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﻪ اﻧﺪازﻩ ﮐﺎﻓﯽ در‬ ‫ﭼﺸﻤﺎن ‪ Garzon‬و ‪ Armengou‬ﺑﺮاﯼ دﻧﺒﺎل ﮐﺮدن ﺗﻼﺷﻬﺎﯾﺸﺎن و‬ ‫ﻃﺒﻘﻪ ﺑﻨﺪﯼ ﮐﺮدن اﯾﻦ ﺟﻨﺎﯾﺎت ﺗﺤﺖ ﻋﻨﻮان ﺟﻨﺎﯾﺖ ﻋﻠﻴﻪ ﺑﺸﺮﯾﺖ ‪،‬‬ ‫رﺿﺎﯾﺖ دﯾﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد ‪ .Fernando Magan‬وﮐﻴﻞ ﯾﮏ ﻣﺆﺳﺴﻪ‬ ‫ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺟﻨﺎﯾﺎت ﻓﺮاﻧﮑﻮ‪ ،‬اﻣﻴﺪوار اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﺮوﻧﺪﻩ راﭼﻨﺎﻧﭽﻪ‬ ‫دادﮔﺎهﻬﺎﯼ اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﻻزم ﺑﻪ ﻣﺴﺄﻟﻪ ﻧﮑﻨﻨﺪ ﺑﻪ دادﮔﺎﻩ ﺣﻘﻮق‬ ‫ﺑﺸﺮ اروﭘﺎ و دادﮔﺎﻩ ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻞ ﺑﺒﺮد‪ .‬او ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ ‪ ».‬در ﺧﺼﻮص‬ ‫وﻗﺎﯾﻊ دوران ﻓﺮاﻧﮑﻮ‪،‬ﻋﺪاﻟﺖ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﻪ ﻣﺠﺎزات ﻋﺎﻣﻼن اﯾﻦ ﺟﻨﺎﯾﺎت‬ ‫ﻧﻴﺴﺖ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﮐﻤﮏ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﺎن اﺳﺖ ﺗﺎ ﺗﻤﺎم ﺣﻘﺎﯾﻖ را درﺑﺎرﻩ‬ ‫ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺧﻮد و ﻋﺰﯾﺰاﻧﺸﺎن ﺑﺪاﻧﻨﺪ»‪.‬‬ ‫ﺑﺮاﯼ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ زﻣﺎن ورق ﺧﻮردن اﯾﻦ ﺻﻔﺤﻪ از ﺗﺎرﯾﺦ‬ ‫اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ ﻓﺮا رﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ ‪ ،‬اﯾﻦ ﮔﻔﺘﻪ ‪ Uxena‬ﺑﻪ اﻧﺪازﻩ ﮐﺎﻓﯽ‬ ‫ﮔﻮﯾﺎﺳﺖ « ‪:‬ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ ﺻﻔﺤﻪ اﯼ از ﺗﺎرﯾﺦ را ﺑﺮﮔﺮداﻧﻴﻢ ‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ‬ ‫ﺑﺪاﻧﻴﻢ ﭼﻪ ﭼﻴﺰﯼ در ﺁن ﺻﻔﺤﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪.‬ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ ﻣﺎ در‬ ‫اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ هﻨﻮز در ﺣﺎل ﺟﻨﮕﻴﻢ ــ ﺟﻨﮓ ﮐﻠﻤﺎت و اﺣﺴﺎﺳﺎت»‪.‬‬ ‫ﻣﻨﺒﻊ ‪The Sunday Times 01.03.2009‬‬

‫‪Children First Now‬‬

‫‪Nr: 72‬‬

‫‪International Campaigns for Children’s Rights‬‬

‫‪06.04.2009‬‬

‫ﮐﻮدﮐﺎن رﺑﻮده ﺷﺪه‬

‫ﻧﻮﺷﺘﻪ ‪Christine Toomey:‬‬ ‫ﺗﺮﺟﻤﻪ ‪ :‬ﺳﻴﻒ ﺧﺪاﯾﺎرﯼ‬

‫ﺗﻮﺿﻴﺢ ﻣﺘﺮﺟﻢ‪ :‬ﻧﻮﺷﺘﻪ زﯾﺮ ﺑﺨﺸﯽ از ﺗﺎرﯾﺦ اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ را در دوران‬ ‫ﻓﺮاﻧﮑﻮ ﺑﺎزﮔﻮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬اﯾﻦ ﺟﻨﺎﯾﺎت ﺑﺮاﯼ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ ﮐﻤﻮﻧﻴﺴﻢ و‬ ‫اﻧﺴﺎﻧﻴﺖ روﯼ دادﻩ اﺳﺖ‪ .‬ﻧﻤﻮﻧﻪ اﯾﻦ ﺟﻨﺎﯾﺎت در ﺑﺴﻴﺎرﯼ از‬ ‫ﮐﺸﻮرهﺎ و از ﺟﻤﻠﻪ اﯾﺮان ﺗﺤﺖ ﺣﺎﮐﻤﻴﺖ ﺟﻤﻬﻮرﯼ اﺳﻼﻣﯽ روﯼ‬ ‫دادﻩ اﺳﺖ و هﻨﻮز هﻢ روﯼ ﻣﯽ دهﺪ‪ .‬ﺗﺮﺟﻤﻪ اﯾﻦ ﮔﺰارش را ﺑﻪ‬ ‫ﻧﮕﺎر ﯾﮑﯽ از داﻧﺶ ﺁﻣﻮزاﻧﻢ ﮐﻪ اﻧﺸﺎهﺎﯾﺶ را ﺑﺎ رؤﯾﺎﯼ ﺑﺎزﮔﺸﺖ‬ ‫ﭘﺪر ــ ﯾﮑﯽ از ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﺎن ﺑﯽ ﻧﺎم و ﻧﺸﺎن ﻗﺘﻞ ﻋﺎم ‪ 67‬ﻣﯽ ﻧﻮﺷﺖ‬ ‫و هﻨﻮز هﻢ در رؤﯾﺎﯼ او ﺑﺴﺮ ﻣﯽ ﺑﺮد‪ ،‬ﺗﻘﺪﯾﻢ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ‪.‬‬ ‫در دوران ﺣﮑﻮﻣﺖ ژﻧﺮال ﻓﺮاﻧﮑﻮ در اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ دهﻬﺎ هﺰار ﻧﻔﺮ از ﺑﭽﻪ‬ ‫هﺎﯼ اﺳﭙﺎﻧﻴﺎﯾﯽ از ﺧﺎﻧﻮادﻩ هﺎﯾﺸﺎن ﺑﺰور ﺟﺪا ﺷﺪﻧﺪ و ﺗﺤﻮﯾﻞ‬ ‫هﻮاداران ﻓﺎﺷﻴﺴﺖ ﻓﺮاﻧﮑﻮ ﺑﺮاﯼ اﻣﺮ ﻣﻐﺰﺷﻮﯾﯽ دادﻩ ﺷﺪﻧﺪ‪.‬اﯾﻦ‬ ‫ﮐﻮدﮐﺎن ﺣﺎﻻ ﭘﻴﺮ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ و ﻣﯽ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺣﻘﻴﻘﺖ زﻧﺪﮔﯽ ﮔﺬﺷﺘﻪ‬ ‫ﺷﺎن را ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺮاﯼ هﻤﻴﺸﻪ از ﺑﻴﻦ ﺑﺮود اﻓﺸﺎ ﮐﻨﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﺗﻨﻬﺎ ﺧﺎﻃﺮﻩ اﯼ ﮐﻪ ‪ Antonia Radas‬از ﭘﺪرش دارد و ﻗﺮﯾﺐ هﻔﺘﺎد‬ ‫ﺳﺎل ﻣﺎﻧﻨﺪ ﯾﮏ ﮐﺎﺑﻮس دَوَراﻧﯽ ﺑﻪ ﺳﺮاﻏﺶ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ‪ ،‬ﻟﺤﻈﻪ‬ ‫ﻣﺮگ ﭘﺪرش اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪ Antonia‬ﯾﮏ ﺑﭽﻪ ﮐﻮﭼﮏ در ﺁﻏﻮش ﻣﺎدرش ‪ Carmen‬اﺳﺖ‪.‬‬ ‫هﺮ دو از ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻏﺬاﺧﻮرﯼ زﻧﺪان ‪ ،‬ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﭘﺪرش ‪Antonio‬‬ ‫ﻧﮕﻬﺪاﺷﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪.‬ﺟﻼدان زﻧﺪان او را ﮐﻨﺎر ﯾﮏ‬ ‫دﯾﻮار اﺳﺘﻮار ﻧﮕﻬﺪاﺷﺘﻪ اﻧﺪ‪.‬ﺟﻼدهﺎ ﺣﻠﻘﻪ ﻣﯽ زﻧﻨﺪ‪ .‬دﺧﺘﺮﮎ ﯾﮏ‬ ‫ﻟﮑﻪ ﻗﺮﻣﺰ را ﮐﻪ در ﺣﺎل ﮔﺴﺘﺮش اﺳﺖ روﯼ ﭘﻴﺮاهﻦ ﭘﺪرش ﻣﯽ‬ ‫ﺑﻴﻨﺪ‪ .‬ﺑﺎزوهﺎﯾﺶ در هﻮا ﺗﮑﺎن ﻣﯽ ﺧﻮرﻧﺪ‪ .‬ﮔﻠﻮﻟﻪ دﯾﮕﺮﯼ از ﻣﻴﺎن‬ ‫دﺳﺘﺶ ﻣﯽ ﮔﺬرد‪.‬‬ ‫‪ Antonia‬ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺑﻌﺪ از اﯾﻦ ﻣﺎﺟﺮا‪ ،‬او و ﻣﺎدرش از زﻧﺪان‬ ‫ﻓﺮار ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ‪ .‬اﻣّﺎ ‪Carmen‬و ﮐﻮدﮎ دو ﺳﺎﻟﻪ اش ﺑﺰودﯼ‬ ‫دﺳﺘﮕﻴﺮ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﺁﻧﻬﺎ ﻗﺒﻼً هﻢ دﺳﺘﮕﻴﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺑﻪ هﻤﻴﻦ‬ ‫ﺧﺎﻃﺮ ﭘﺪرش ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﺑﺎ اﯾﻦ اﻣﻴﺪ ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻨﻪ ﺁﻧﻬﺎ از‬ ‫زﻧﺪان ﺁزاد ﺷﻮﻧﺪ‪.‬اﻣﺎ ﺁﻧﻬﺎ از ﺧﺎﻧﻮادﻩ هﺎﯼ‪ Rojo‬ﯾﻌﻨﯽ ﺳﺮخ هﺎ‬ ‫ﺑﻮدﻧﺪ ــ ﭘﺸﺘﻴﺒﺎﻧﺎن ﮐﻤﻮﻧﻴﺴﺖ ﺟﻤﻬﻮرﯼ ﺑﺮﮔﺰﯾﺪﻩ دوم ﮐﻪ در‬ ‫ﻃﻮل ﺑﺮﺑﺮﯾﺖ ﺳﺎﻟﻬﺎﯼ ‪ 1936‬ﺗﺎ ‪ 1939‬ﺗﻮﺳﻂ ﻧﻴﺮوهﺎﯼ‬ ‫ﻧﺎﺳﻴﻮﻧﺎﻟﻴﺴﺖ ﺗﺤﺖ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪهﯽ ژﻧﺮال ‪ Francisco Franco‬در هﻢ‬ ‫ﮐﻮﺑﻴﺪﻩ ﺷﺪـــ ‪.‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺠﺎزات ﻣﯽ ﺷﺪﻧﺪ‪.‬اﯾﻦ واﻗﻌﻪ‬ ‫ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺳﺎﻟﻬﺎﯼ ﭘﺎﯾﺎﻧﯽ ﺟﻨﮓ ﺑﻮد و اﻧﺘﻘﺎم ﮔﻴﺮﯼ ﻧﻴﺮوهﺎﯼ‬ ‫ژﻧﺮال از ﺟﻤﻬﻮرﯾﺨﻮاهﺎن ﻣﻐﻠﻮب ﺑﺸﺪت در ﺟﺮﯾﺎن ﺑﻮد‪.‬‬ ‫‪ Antonia‬ﺣﺎﻻ ‪ 71‬ﺳﺎل دارد و در ‪ Malaga‬زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ‬ ‫ﮐﻨﺪ‪.‬ﻗﺴﻤﺖ اﻋﻈﻢ ﺧﺎﻃﺮات دوران ﮐﻮدﮐﯽ اش روﺷﻦ اﺳﺖ و‬ ‫ﺑﺴﻴﺎرﯼ از ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ اﻧﺪازﻩ ﮐﺎﻓﯽ ﻗﺸﻨﮓ اﻧﺪ‪ .‬او ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ ‪»:‬ﻣﻦ‬ ‫ﻣﺜﻞ ﯾﮏ ﺷﺎهﺰادﻩ ﺑﺰرگ ﺷﺪم ‪.‬ﻟﺒﺎس هﺎ و اﺳﺒﺎب ﺑﺎزﯾﻬﺎﯼ‬ ‫ﻗﺸﻨﮕﯽ داﺷﺘﻢ ‪ ،‬ﺑﻪ ﻋﻼوﻩ ﻣﺪرﺳﻪ ﺧﻮب و ﮐﻼس ﭘﻴﺎﻧﻮ هﻢ ﻣﯽ‬ ‫رﻓﺘﻢ »‪.‬ﺗﻨﻬﺎ وﻗﺘﯽ ﻣﻦ از او درﺑﺎرﻩ ﻣﺎدرش ‪ Carmen‬ﺳﺆال ﮐﺮدم‬ ‫‪ ،‬ﺣﺎﻓﻈﻪ اش دوﺑﺎرﻩ ﺑﻬﻢ ﻣﯽ رﯾﺰد‪.‬او ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ‪ »:‬ﯾﺎدﻣﻪ ﮐﻪ‬ ‫ﻣﺎدرم ﻻﻏﺮ ﺑﻮد و ﻟﺒﺎس ﺳﻔﻴﺪ ﻣﯽ ﭘﻮﺷﻴﺪ‪.‬ﭼﻴﺰ ﺑﻴﺸﺘﺮﯼ ﻧﻤﯽ‬ ‫داﻧﻢ‪.‬ﻣﻦ ﻧﻤﯽ ﺧﻮاهﻢ هﻴﭽﯽ از او ﺑﺪاﻧﻢ ‪ ،‬ﭼﻮن او ﻣﻨﻮ ﺗﺮﮎ‬ ‫ﮐﺮد »‪.‬اﯾﻦ داﺳﺘﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ واﻟﺪﯾﻦ ﻗﻼﺑﯽ اش ﮐﻪ او را ﺑﺰرگ‬ ‫ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ ﺑﻬﺶ ﮔﻔﺘﻪ اﻧﺪ‪ ،‬وﻗﺘﻴﮑﻪ ‪Antonia‬هﻔﺖ ﺳﺎﻟﺶ‬ ‫ﺑﻮدﻩ‪ ،‬ﯾﮏ روز ﮔﺮﯾﻪ ﮐﻨﺎن از ﻣﺪرﺳﻪ ﺑﺮ ﻣﯽ ﮔﺮدد ‪ ،‬ﭼﺮا ﮐﻪ ﯾﮑﯽ‬ ‫از ﺑﭽﻪ هﺎ در ﻣﺪرﺳﻪ ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد‪ »:‬ﺗﻮ ﺑﭽﻪ اﯾﻦ ﺁﻗﺎ و ﺧﺎﻧﻢ‬ ‫ﻧﻴﺴﺘﯽ ‪ ،‬ﭼﻮن ﺗﻮ ﻓﺎﻣﻴﻠﺖ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﯾﮑﯽ ﻧﻴﺴﺖ ‪ » Antonia‬ﻣﯽ‬ ‫ﮔﻮﯾﺪ ‪ » :‬ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺎدرت ﺗﻮ را رهﺎ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ‪ .‬اﻣﺎ‬ ‫ﻣﺎ ﺗﻮ را ﻣﺜﻞ دﺧﺘﺮ ﺧﻮدﻣﺎن دوﺳﺖ دارﯾﻢ و ﻧﻤﯽ ﺧﻮاهﻴﻢ ﭼﻴﺰ‬ ‫ﺑﻴﺸﺘﺮﯼ در اﯾﻦ ﻣﻮرد ﺑﭙﺮﺳﯽ‪ .‬ﻣﻦ هﻢ دﯾﮕﺮ ﭼﻴﺰﯼ ﻧﭙﺮﺳﻴﺪم»‪.‬‬ ‫در ﺁن زﻣﺎن ﻓﺮهﻨﮓ ﺳﮑﻮت و رازدارﯼ ﺑﺮ اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ ﻣﺴﻠﻂ ﺷﺪﻩ‬

‫‪www.childrenfirstnow.com‬‬

‫ﺑﻮد‪.‬ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮ ﺟﻨﻮب ‪ ،‬زادﮔﺎﻩ ‪ ، Antonia‬ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮ ﺗﻤﺎم اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ‪.‬اﯾﻦ‬ ‫واﻗﻌﻪ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺳﺎﻟﻬﺎﯼ اوﻟﻴﻪ دﯾﮑﺘﺎﺗﻮرﯼ ﻓﺮاﻧﮑﻮ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﺨﻤﻴﻦ‬ ‫زدﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد ‪ ،‬ﻋﻼوﻩ ﺑﺮ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪن ‪ 500‬هﺰار ﺑﭽﻪ و زن و ﻣﺮد‬ ‫در ﺟﻨﮓ داﺧﻠﯽ ‪ 60 ،‬ﺗﺎ ‪ 100‬هﺰار ﻧﻔﺮ از ﺟﻤﻬﻮرﯾﺨﻮاهﺎن در زﻧﺪان‬ ‫ﺗﻮﺳﻂ ﺣﮑﻮﻣﺖ ژﻧﺮال هﺎ از ﺑﻴﻦ رﻓﺘﻪ اﻧﺪ و ﯾﺎ اﻋﺪام ﺷﺪﻩ اﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺣﺘﯽ ﺑﻌﺪ از ﻣﺮگ ﻓﺮاﻧﮑﻮ در ‪ 1975‬ﺳﺆاﻻت ﮐﻤﯽ درﺑﺎرﻩ‬ ‫روﯾﺪادهﺎﯾﯽ ﮐﻪ اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ را ﺑﻤﺪت ‪ 50‬ﺳﺎل در ﻣﺎﺗﻢ ﻓﺮو ﺑﺮد‬ ‫ﭘﺮﺳﻴﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﺪ‪.‬ﺑﺮاﯼ ﺗﺴﺮﯾﻊ اﻣﺮ دﻣﮑﺮاﺳﯽ در ﮐﺸﻮر ‪ ،‬ﺣﻘﻴﻘﺖ‬ ‫زﯾﺮ ﻓﺮش ﭘﻨﻬﺎن ﻣﯽ ﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺸﻴﻨﺎن ﻓﺮاﻧﮑﻮ ﻗﻮل دادﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﮐﻪ هﻴﭽﮑﺲ ﺗﺤﺖ‬ ‫ﺗﻌﻘﻴﺐ و ﯾﺎ ﺣﺘﯽ ﺑﺎزﺧﻮاﺳﺖ ﺟﻨﺎﯾﺎﺗﯽ ﮐﻪ ﻣﺮﺗﮑﺐ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ﻗﺮار‬ ‫ﻧﺨﻮاهﺪ ﮔﺮﻓﺖ‪.‬ﺳﺎل ‪ 1977‬ﯾﮏ ﻗﺎﻧﻮن اﻣﻨﻴﺘﯽ ﺗﺼﻮﯾﺐ ﺷﺪ ﮐﻪ‬ ‫ﺑﻤﻮﺟﺐ ﺁن هﻴﭽﮑﺲ از دو ﻃﺮف درﮔﻴﺮ ﻧﺰاع هﺎﯼ ﺧﻮﻧﻴﻦ ﻣﻮرد‬ ‫ﺑﺎزﭘﺮﺳﯽ و ﺣﺘﯽ ﺗﻮﺟﻪ ﺧﺎص ﻗﺮار ﻧﺨﻮاهﺪ ﮔﺮﻓﺖ‪.‬ﺗﻮاﻓﻖ ﺿﻤﻨﯽ‬ ‫در ﺑﻴﻦ اﺳﭙﺎﻧﻴﺎﯾﯽ هﺎ ﮐﻪ درﺑﺎرﻩ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﭼﻴﺰﯼ ﮔﻔﺘﻪ ﻧﺸﻮد ‪ ،‬رﻓﺘﻪ‬ ‫رﻓﺘﻪ ﺷﮑﻞ ﻗﺎﻧﻮن ﻧﺎﻧﻮﺷﺘﻪ اﯼ ﺑﺨﻮد ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ‪. pacto de olvido‬‬ ‫ﯾﺎ ﺑﺴﺘﻪ ﻓﺮاﻣﻮﺷﯽ‪.‬اﯾﻦ ﺗﻮاﻓﻖ ﺗﺎ هﻤﻴﻦ اواﺧﺮ ﮐﻪ ﮔﻮرهﺎﯼ دﺳﺘﻪ‬ ‫ﺟﻤﻌﯽ ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﺎن رژﯾﻢ ﻓﺮاﻧﮑﻮ ﮐﺸﻒ و ﺣﻔﺎرﯼ ﺷﺪﻧﺪ ‪ ،‬ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً‬ ‫رﻋﺎﯾﺖ ﻣﯽ ﺷﺪ ‪.‬ﺳﺎل ‪ 2000‬ﺗﻌﺪادﯼ از ﺑﺎزﻣﺎﻧﺪﮔﺎن اﯾﻦ‬ ‫ﺟﻨﺎﯾﺎت ﺑﻪ ﺧﻮد ﺁﻣﺪﻧﺪ ودر ﺗﻼش ﺑﻮدﻧﺪ ﺗﺎ ﻋﺰﯾﺰان ﮔﻢ ﺷﺪﻩ ﺧﻮد را‬ ‫ﺑﺎزﯾﺎﺑﻨﺪ‪.‬وﻗﺘﻴﮑﻪ در ﺳﺎل ‪ 2004‬دوﻟﺖ ﺳﻮﺳﻴﺎﻟﻴﺴﺖ ‪Jose Luis‬‬ ‫‪RodrigueZapatero‬ﺳﺮ ﮐﺎر ﺁﻣﺪ ﻗﺮارداد ﻧﻨﮕﻴﻦ» ﻓﺮاﻣﻮﺷﯽ‬ ‫ﮔﺬﺷﺘﻪ« ﮐﻨﺎر ﻧﻬﺎدﻩ ﺷﺪ ‪.Zapatero‬هﻨﮕﺎم ﮐﻤﭙﻴﻦ اﻧﺘﺨﺎﺑﺎﺗﯽ اش‬ ‫ﻗﻮل دادﻩ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﺮﮐﻴﺐ ﺳﻴﺎﺳﯽ ﮐﺸﻮر ﺑﻴﻦ ﭼﭗ و راﺳﺖ را‬ ‫ﺑﻬﻢ ﺧﻮاهﺪ زد و ﻣﺮﺗﺒﺎً ﺗﮑﺮار ﻣﯽ ﮐﺮد ﮐﻪ ﭘﺪرﺑﺰرﮔﺶ‬ ‫از ﻓﺮﻣﺎﻧﺪهﺎن ﺟﻤﻬﻮرﯾﺨﻮاهﺎن ﺑﻮدﻩ ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ ارﺗﺶ ﻓﺮاﻧﮑﻮ اﻋﺪام‬ ‫ﺷﺪﻩ ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﺳﺎل ‪ 2006 Zapatero‬ﺑﺮاﯼ ﯾﺎدﺁورﯼ هﻔﺘﺎدﻣﻴﻦ ﺳﺎﻟﮕﺮد‬ ‫ﮐﻮدﺗﺎﯼ ﻓﺮاﻧﮑﻮ‪ ،‬ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺗﺴﻬﻴﻞ ﮐﺸﻒ و ﺣﻔﺎرﯼ ﮔﻮرهﺎﯼ‬ ‫دﺳﺘﻪ ﺟﻤﻌﯽ ﺟﻤﻬﻮرﯾﺨﻮاهﺎن‪ ،‬ﺑﺎ ﺑﺎز ﮐﺮدن ﭘﺮوﻧﺪﻩ هﺎ و ﺁرﺷﻴﻮهﺎ‬ ‫ﮐﻪ ﻗﺒﻼً ﻣﺴﺪود ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ‪،‬ﻗﺎﻧﻮن ﭘﺮ ﺳﺮو ﺻﺪاﯼ » ﺣﺎﻓﻈﻪ‬ ‫ﺗﺎرﯾﺨﯽ « را ﻣﻄﺮح ﺳﺎﺧﺖ ‪.‬ﻋﻼوﻩ ﺑﺮ اﯾﻦ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﺻﺎدر ﮐﺮد‬ ‫ـــ ﺑﻌﺪهﺎ ﺑﺮ اﺛﺮ ﺑﺤﺚ هﺎﯼ ﺗﻨﺪ و ﺗﻴﺰ ﺳﻴﺎﺳﯽ اﻧﺪﮐﯽ رﻗﻴﻖ ﺷﺪ‬ ‫ــ ﮐﻪ ﺑﻤﻮﺟﺐ ﺁن ﻣﺠﺴﻤﻪ هﺎ و ﯾﺎدﺑﻮدهﺎﯼ ﻓﺮاﻧﮑﻴﺴﺖ هﺎ از‬ ‫اﻣﺎﮐﻦ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺑﺮﭼﻴﺪﻩ ﺷﺪﻧﺪ‪.‬او هﻤﭽﻨﻴﻦ ﮐﻤﻴﺘﻪ اﯼ ﺑﺮاﯼ‬ ‫ﺗﺒﻌﻴﺪﯾﺎن ﺳﺎﺑﻖ ‪ ،‬زﻧﺪاﻧﻴﺎن ﺳﻴﺎﺳﯽ ‪ ،‬ﺑﺎزﻣﺎﻧﺪﮔﺎن ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﺎن ﺗﺸﮑﻴﻞ‬ ‫داد ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ ﻣﻴﺰان ﺧﺴﺎرت ﻧﺎﺷﯽ از زﻧﺪان و ﻣﺮگ ﺗﻮﺳﻂ رژﯾﻢ‬ ‫ﻓﺮاﻧﮑﻮ ﺑﺮﺁورد ﮐﻨﻨﺪ و هﻤﭽﻨﻴﻦ ﺁن وﻗﺎﯾﻊ را ﺑﺎ اﻟﺼﺎق ﺻﻔﺖ »ﺑﯽ‬ ‫ﻋﺪاﻟﺘﯽ « ﺛﺒﺖ ﮐﺮدﻧﺪ‪.‬اﻟﺒﺘﻪ ﺑﻌﺪاً اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت در ﺑﺎﺗﻼق ﻗﻮاﻧﻴﻦ‬ ‫ﻓﺮو رﻓﺖ‪.‬ﭘﺎﯾﻴﺰ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﻼﺷﻬﺎﯼ ‪ Baltasar Garzon‬ﯾﮑﯽ از‬ ‫ﻋﺎﻟﻴﺘﺮﯾﻦ ﻗﻀﺎت اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ‪ ،‬ﺑﺮاﯼ ﺗﺤﻘﻴﻖ درﺑﺎرﻩ ‪ 100‬هﺰار ﭘﺮوﻧﺪﻩ »‬ ‫ﺑﻪ زور ﮐﻨﺎر ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ « ﺟﻨﺎﯾﺎت دوران ﻓﺮاﻧﮑﻮ‪ ،‬ﺑﺎ دﯾﻮار ﺳﺨﺖ‬ ‫دﯾﻮان ﻋﺎﻟﯽ ﮐﺸﻮر ﻣﻮاﺟﻪ ﮔﺮدﯾﺪ ‪ ،‬ﺑﺎ اﯾﻦ اﺳﺘﺪﻻل ﮐﻪ ﻃﺒﻖ‬ ‫ﻗﻮاﻧﻴﻦ ‪ 1977‬ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺴﺎﺋﻠﯽ در ﺣﻮزﻩ ﮐﺎر دادﮔﺎهﻬﺎ ﻗﺮار ﻧﻤﯽ‬ ‫ﮔﻴﺮد!در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﮐﺎرﺷﻨﺎﺳﺎن ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﻣﺸﻐﻮل ﺑﺮرﺳﯽ اﯾﻦ‬ ‫ﻣﺴﺄﻟﻪ هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺁﯾﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﺟﺮاﺋﻤﯽ ﻃﺒﻖ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ‬ ‫هﻢ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ﯾﺎ ﻧﻪ ؟از ﺳﻮﯼ دﯾﮕﺮ اﯾﻦ ﺗﻼﺷﻬﺎ ﺑﺎ‬ ‫ﻣﺤﺪودﯾﺖ هﺎﯼ دوﻟﺘﯽ روﺑﺮو ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ‪.‬از دادﮔﺎهﻬﺎﯼ ﻣﺤﻠﯽ‬ ‫ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻃﻼﻋﺎت درﺑﺎرﻩ ﻧﺎﭘﺪﯾﺪ ﺷﺪﮔﺎن ﺣﻮزﻩ‬ ‫ﺧﻮد را ﺟﻤﻊ ﺁورﯼ ﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬در ﺣﺎﻟﻴﮑﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ رﺳﻴﺪﻩ‬ ‫اﻧﺪ و در ﻣﻴﺎن ﻣﺎ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﻪ ﮐﻤﮏ ﻣﺸﺎﺟﺮات ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ اﯾﻨﭽﻨﻴﻨﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﯾﮑﯽ از‬ ‫ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺗﺮﯾﻦ ﻓﺼﻮل ﺗﺎرﯾﺦ اﻧﺪوهﻨﺎﮎ اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ ﺷﮑﻞ ﻣﯽ ﮔﻴﺮد‪،‬‬ ‫اﻣﺎ ﻧﻪ ﺑﺮاﯼ ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮاﯼ ﺑﺎزﻣﺎﻧﺪﮔﺎن اﯾﻦ ﺟﻨﺎﯾﺎت‪ .‬ﺑﺮاﯼ‬ ‫ﮐﺴﺎﻧﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ‪ Antonia Radas‬ﮐﻪ اﻣﺮوزﻩ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان « ﮐﻮدﮐﺎن‬ ‫ﻧﺎﭘﺪﯾﺪ ﺷﺪﻩ ﻓﺮاﻧﮑﻮ « ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺗﺨﻤﻴﻦ زدﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد در دوران ﺟﻨﮓ داﺧﻠﯽ و ﺳﺎﻟﻬﺎﯼ اوﻟﻴﻪ‬ ‫اداﻣﻪ ﺻﻔﺤﻪ ‪٦‬‬

‫ﺑﺎ اﻋﺘﺮاﺿﺎﺗﻤﺎن ﻣﺎﻧﻊ اﻋﺪام آﻮدآﺎن ﺷﻮﻳﻢ!‬