ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΑΘΕ 15 ΗΜΕΡΕΣ ΦΥΛΛΟ #1 24 ΜΑΪΟΥ 2007
ΤΙΜΗ: 0,01€
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Ιζαμπέλ Ιπέρ «Το θέατρο, μορφή ελευθερίας» --ΑΦΙΕΡΩΜΑ Μαρία Κάλλας La Divina
ΠΑΘΟΣ Ιζαμπέλ Υπέρ, Αριέλ Γκαρσία Βαλντέζ, στο κατά Μπομπ Ουίλσον Κουαρτέτο που έρχεται στην Ελλάδα στις 30 Ιουνίου
ΡΕΠΟΡΤΑΖ | ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ | ΚΟΥΙΖ | ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΕΣ | ΔΙΗΓΗΜΑ | ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ | AFTER | ΑΓΓΕΛΙΕΣ | ΑΣΤΡΑ | ΚΟΜΙΚΣ
| ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ & ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ | #1 | 24 ΜΑΪΟΥ 2007
περιεχόμενα
Οκτώ ρόλοι, συμπεριλαμβανομένου του σκηνοθέτη. Οκτώ γυναίκες σε σκηνοθεσία Νίκου Καραθάνου.
6-7 Επιφυλλίδες 9 Το διήγημα του Ν. Δαββέτα 12 Ιζαμπέλ Ιπέρ - συνέντευξη 15 Στέφανος Λαζαρίδης 16 Μαρία Κάλλας 20 Οι δικοί μας ξένοι 21 Νίκος Καραθάνος 24 Άφτερ 27 Τότε 28 Άστρα 29 Αγγελίες 30 Κόμικς
ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ & ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ
Χατζηχρήστου 23 & Μακρυγιάννη, 117 42 Αθήνα Τηλ.: 2109282900
www.hellenicfestival.gr
editorial
ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ & ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ | #1 | 24 ΜΑΪΟΥ 2007 |
Είμαστε εσείς Τι χρείαν έχομεν εφημερίδος;
Φωτογραφία: Νίκος Βουρλιώτης
Γιατί μια εφημερίδα για το Φεστιβάλ, με κεντρικό θέμα της το Φεστιβάλ και τις εκδηλώσεις του, γιατί ακόμα ένα free press πλάι σε δυο πολύ ζωηρά, πολύ ξεχωριστά φύλλα όπως η Athens Voice και η Lifo – που, ούτως ή άλλως, δεν θα αφήσουν τις εκδηλώσεις του να περάσουν απαρατήρητες; Προφανώς, όχι από διάθεση ανταγωνισμού – δεν έχουμε ούτε τη διάρκεια ούτε τις υποδομές των πολύ καλών εντύπων. Αλλά, από την άλλη, πάντα υπήρχε μια άποψη ότι το Φεστιβάλ είναι υπόθεση μιας ελίτ, μιας κάστας μυημένων που μιλάνε ξεχωριστά, ντύνονται ξεχωριστά, διασκεδάζουν ξεχωριστά, ταξιδεύουν, διαβάζουν, ακούν μουσική – ζουν δηλαδή στην αναπαυτική μεριά της ζωής. Κι αυτή την άποψη δύσκολα μπορείς να την παλέψεις αποκλειστικά μέσω των φεστιβαλικών εκδηλώσεων. Για τους πολλούς, ακόμα και σήμερα, ό,τι συμβαίνει στο Ηρώδειο, στην Επίδαυρο, στους άλλους φεστιβαλικούς χώρους, μπορεί να είναι κάτι που δεν τους αφορά. Πρόκειται για πλάνη, αλλά πώς να την αντιστρέψεις; Πώς να πεις, δηλαδή, ότι η καλή όπερα, το καλό θέατρο, η συμφωνική μουσική έγιναν κυρίως για να αφορούν το μεγάλο κοινό, όχι το αντίθετο; Πώς να πεις ότι οι σταρ αυτών των τεχνών είναι όπως και οι σταρ του κινηματογράφου ή των ποπ εκδοχών της μουσικής, ξεχωριστοί και αξιοθαύμαστοι; Πώς να πείσεις ότι η ντίβα Μαρία Κάλλας ήταν, ενδεχομένως, πιο ντίβα κι από την Μαρλένε Ντίτριχ, τη Μέριλιν ή την Γκρέις Κέλι – γυναίκα που πάντα οι άντρες θα την ποθούν για να μην την έχουν ποτέ; Με ποιον τρόπο να προσεγγίσεις τους μη μυημένους, πώς θα τους πείσεις ότι το Κουαρτέτο του Χάινερ Μίλερ σκηνοθετημένο από τον Μπομπ Γουίλσον με την Ιζαμπέλ Ιπέρ στον κεντρικό ρόλο είναι πρωτίστως ένα έργο συντονισμένο σε μια ιστορία ερωτικού πάθους, ότι απευθύνεται σε όποιον και σε όποια μπορεί να ερωτεύεται; Και τι να αντιπαραθέσεις σε όσους θεωρούν το χορό κάτι κουραστικά επαναλαμβανόμενο αν δεν μπορέσεις να τους παρασύρεις στους θεαματικούς, πολύχρωμους ρυθμούς του Εθνικού Μπαλέτου της Κίνας ή στους «εξτρεμισμούς» του Ουίλιαμ Φορσάιθ; Πόσα απατηλά εδραιωμένα «πώς;» και «γιατί;» να αναστρέψεις μόνο με τις εκδηλώσεις του Φεστιβάλ; Χρειάζεται κάτι πιο επιδραστικό, πιο μαζικό. Αφού δεν διαθέτουμε τηλεοπτικό κανάλι, γι’ αυτό προέκυψε η ανάγκη ενός free press με ημερομηνία λήξεως την περίοδο λήξης και του Φεστιβάλ. Ενός εντύπου που, ελκυστικό ελπίζουμε, θα μπει στην καθημερινότητα των κατοίκων της Αθήνας, θα διεκδικήσει το ενδιαφέρον τους. Για πολλούς λόγους. Για να τους πει και να τους δείξει ότι όσα συμβαίνουν σε ένα Φεστιβάλ, όπως αυτό της δικής μας πρωτεύουσας, δεν είναι απόμακρα καλλιτεχνικά γεγονότα που αφορούν μόνο ένα κοινό ειδικών – αντίθετα, στον πλούσιο προγραμματισμό και στην ποικιλομορφία του σίγουρα υπάρ-
ΕΦ Η εφημερίδα του Ελληνικού Φεστιβάλ Κάθε 15 μέρες Νο 1 | 24/5/2007
Διευθυντής Σύνταξης Ηλίας Κανέλλης Σύνταξη Ευγενία Τζιρτζιλάκη Έλια Αποστολοπούλου Κατερίνα Κόμητα Κωστής Πιερρίδης
Υπεύθυνος σύμφωνα με το νόμο Γιώργος Λούκος Νομικός Σύμβουλος Βάσω Τζιούμη
Σχεδιασμός d-code Eκτύπωση ΙΡΙΣ Α.Ε.
χουν εκδηλώσεις και θεάματα για τον καθένα. Για να κάνει γνωστό ότι όχι μόνο οι διάσημοι και οι μεγάλοι αλλά και πολλές δημιουργικές δυνάμεις εδώ και τώρα, πλάι μας, επινοούν τις δικές τους εικόνες, νότες, βρίσκουν τα δικά τους βήματα και τις δικές τους ερμηνείες του κόσμου. Αλλά και για να μιλήσει για το Φεστιβάλ και για την ελκυστική ποικιλομορφία του σε όσο το δυνατόν περισσότερους. Και να πείσει τους καχύποπτους ότι, όχι φυσικά, δεν είναι κάτι παράξενα φρούτα, κάτι διεστραμμένα τέρατα, κάτι σνομπ εξυπνάκηδες όσοι ασχολούνται με τις τέχνες – ότι στις τέχνες καταφεύγουν για να ψυχαγωγηθούν καθημερινοί άνθρωποι που μοχθούν, κουράζονται, τους φεύγει η μαγκιά στο μαγγανοπήγαδο της καθημερινότητας, άνθρωποι που βλέπουν μπάλα, καμιά φορά κουτσομπολεύουν, πάνε ταβέρνα, μπαρ, ταξιδεύουν, τρώνε γκουρμέ ή σουβλάκι με τζατζίκι, ξέρουν τα σίριαλ της τηλεόρασης και τους διάσημους τηλεπαρουσιαστές, καταναλώνουν, τσακώνονται και τα ξαναβρίσκουν, ερωτεύονται και τα χαλάνε... Ότι οι τέχνες είναι για όλους τους ζωντανούς ανθρώπους. Γυναίκες κι άντρες, μεγάλους και παιδιά. Τις τέχνες, αλλά όχι μόνο αυτές, έχει κεντρικό θέμα του το έντυπο που ήδη ξεφυλλίζετε. Τις τέχνες και τη γνώση που ανακαλούν. Τις τέχνες και την κριτική που διεκδικούν. Τις τέχνες και τη ζωή γύρω τους. Γενικότερα τη ζωή – ελπίζουμε τις πιο ζωντανές, τις πιο ανήσυχες, τις πιο ανυπότακτες, τις πιο μοντέρνες εκφάνσεις της. Μακάρι στις λιγοστές σελίδες του (που ελπίζουμε βαθμιαία να αυξηθούν, θα είναι μικρή απόδειξη ότι σε κάτι χρησιμέψαμε), να συναντηθούμε με τις πιο ανήσυχες, έξυπνες, ζωηρές φατσούλες της πόλης. Μακάρι να διασταυρωθούν τα βλέμματά μας σε κάποιες από τις εκδηλώσεις της μεγάλης γιορτής των τεχνών και της ζωής που όπου να ’ναι αρχίζει. Μακάρι να έχουμε ένα ευχάριστο, ξεκούραστο και δημιουργικό καλοκαίρι. Και μακάρι να επιβεβαιώσετε (με όση επιείκεια σας περισσεύει) ότι, αν μη τι άλλο, προσπαθήσαμε να αποφύγουμε τις προκατασκευασμένες συνταγές, τις τακτοποιημένες ιδέες, τα κλισέ, τα ξύλινα και τα φτηνά που συνεχώς διεκδικούν έδαφος. Κι ότι σας μοιάζουμε. Είμαστε εσείς. Ηλίας Κανέλλης
ΥΓ. Τεμαχίσαμε την Κάρμεν στη δημιουργική εκδοχή του Νίκου Βουρλιώτη για να βοηθήσουμε όσους ψάχνουν στην τέχνη τους συμβολισμούς. Οι άντρες ας μην τρομάξουν, ένα έργο είναι - η τέχνη δεν αντιγράφει πάντα τη ζωή.
Πρόεδρος Γιώργος Λούκος
Γραμματέας Δ.Σ. Μέλη Διονυσία Σκαμπαρδώνη Vincent Baudriller Nigel Redden Alistar Spalding Νίκη Τζούδα Λουκάς Τσούκαλης
Ελληνικό Αντιπρόεδρος Νομικός Σύμβουλος Φεστιβάλ Α.Ε. Άγγελος Δεληβορριάς Δημήτρης Πασσάς Διοικητικό Συμβούλιο
επιστολές
| ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ & ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ | #1 | 24 ΜΑΪΟΥ 2007
Πού παρκάρεις;
«Πρέπει να βλέπεις φανάρι και διάβαση για να σκεφτείς να αφήσεις πέρασμα, Γάιδαρε; Εμείς θα περάσουμε απέναντι πετώντας; Ή προτιμάς να περπατήσουμε πάνω στο καπό σου για να σε παρακάμψουμε;» Streetpanthers
Αποστάσεις Μαθαίνω ότι ένα από τα projects που φιλοξενεί το Φεστιβάλ, μια δουλειά που απευθύνεται στα παιδιά και τα ενθαρρύνει στη χρήση της τεχνολογίας, λέγεται Ιταλικοί κήποι. Μακάρι η Ιταλία από την Ιαπωνία να μην απέχει δυο δάχτυλα και κάτι. Σοφία Ευθυμίου @hotmail.com
Ιαπωνίς, και συ πονείς Dear Hellenicon Festival I came from Tokyo to see festival of Athens here into your town. Your town I liked very much. Very beautiful persons everywhere, a lot of nice theater vista, a lot of food good. Thank you very much. I will take Tokyo with me your town and I will have it in my chest for always. Thank you. Moreover, I have now much photographic pictures from your town. One, I will have in my chest too (really in chest, wallet). Thank you. Osayaki Kamanaoua
Φοιτητικό Έχουμε και λέμε. 25 ευρώ το φοιτητικό για την Κάρμεν στο πάνω διάζωμα του Ηρωδείου, συν 25 η φίλη μου, συν 10 ευρώ από ένα
Ο ΜΙΚΡΟΣ NEMO Ο σκιτσογράφος της τελευταίας σελίδας είναι ο Χρήστος Δημητρίου, γνωστός τον τελευταίο καιρό από τις εικονογραφήσεις του στο εξώφυλλο του τελευταίου δίσκου του Σαββόπουλου και ενός βιβλίου με στίχους του και κείμενα γι’ αυτόν. Ο ήρωάς του είναι φανατικός φιλότεχνος στο δρόμο προς το Φεστιβάλ – ο οποίος, σαν μικρή σύγχρονη Οδύσσεια, είναι φραγμένος συχνά με ανυπέρβλητα εμπόδια. Η δουλειά του παραπέμπει σε ένα σπουδαίο κόμικς των αρχών του 20ού αιώνα, τον Μικρό Νέμο του Ουίνσορ ΜακΚέι – αλλά στην έμπνευσή του πρέπει να έχουν παίξει ρόλο τα γκανγκ των Χάνα και Μπαρμπέρα, αλλά και η σοφιστικέ επανανάγνωσή τους σε στυλίστες όπως ο Ματιότι. Η δομή των ιστοριών του Μικρού Νέμο είναι πάντα η ίδια. Στα όρια μιας ολοσέλιδης ιστορίας, ο πρωταγωνιστής συμμετέχει σε ένα τρελό όνειρο ώσπου, στο τελευταίο καρέ, το ξύπνημά του, να αφήσει το όνειρο ανολοκλήρωτο. Στο πλάι δημοσιεύουμε μία από τις ιστορίες του.
ποτό έκαστος (ή πρέπει να γράφω έκαστος και εκάστη για να μην κατηγορηθώ για καταστρατήγηση πολιτικής ορθότητας) συν το ταξί, άλλα 10 ευρώ, μετά το τέλος (γιατί πώς αλλιώς να πας στο σπίτι σου μετά τα μεσάνυχτα...), έχουμε και λέμε μόλις 70 ευρώ. Υποτίθεται ότι οι φοιτητές θέλουν κίνητρο για να εηκαταλείψουν τον επαρχιωτισμό. Οικονομικό κίνητρο. Το έχουν; Ξέρω, πάντως, ότι άλλες εκδηλώσεις είναι πολύ πιο φτηνές. Γιώργος Νιάρχος. φοιτητής Νομικής
Πεζός πολιτισμός Διάβασα ότι θα βγάλετε εφημεριδάκι και
σκέφτηκα να το γράψω σε εσάς γιατί, κατά βάθος, είναι θέμα πολιτισμού. Οι πεζόδρομοι των Αθηνών φτιάχθηκαν, αν δεν κάνω λάθος, για τους πεζούς - ούτε για τα μηχανάκια ούτε για τα αυτοκίνητα μετά τις 5, όταν η Τροχαία και η Δημοτική Αστυνομία αποσύρονται (που και όταν δεν αποσύρονται...). Ούτε για πάρκινγκ.. Ήθελα να ‘ξερα, πού φωνίζουν αγωγή όλοι αυτοί οι εποχούμενοι που κάνουν τους πεζόδρομους λεωφόρους; Κι ήθελα να επισημάνω ότι, στις παραστάσεις του Ηρωδείου, βλέπω παρκαρισμένα, συχνά, στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου κρατικές λιμουζίνες. Καβάλα πάν’ στην εκκλησιά.... Ωραία παραδείγματα
Στείλτε και εσείς την επιστολή σας στη διεύθυνση: Ελληνικό Φεστιβάλ, Χατζηχρήστου 23, 11742, Αθήνα (για την εφημερίδα εφ) ή στην ηλεκτρονική διεύθυνση ekanellis@greekfestival.gr
δίνουν οι συγκεκριμένοι αξιωματούχοι. Να τους μάθουμε να τους ψηφίσουμε. Γεώργιος Χατζηχριστοφύλλου Θησείο
για δυνατούς λύτες
ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ & ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ | #1 | 24 ΜΑΪΟΥ 2007 |
Quiz
Πόσο φεστιβαλιστής είσαι; Από τη Μάγια Λεμάγια
3. Θέατρο στο τροχόσπιτο; i. Με την Όλια Λαζαρίδου ανά την Αθήνα και την Επίδαυρο, σπεύσατε να δείτε… ii. Τροχόσπιτο - καντίνα στα βήματα του Αποστόλου Παύλου… iii. Μη επιδοτούμενος από το υπουργείο Πο λιτισμού θίασος. Ο καλλιτέχνης είναι απλά απτόητος. 4. Στο Φεστιβάλ πάω; i. Με τα πόδια κάθε Κυριακή μετά το γήπεδο. ii. Με τραμ (στο Ταέ κβο ντο), μετρό (χτυπάω και κάνα εισιτήριο), καραβάκι (στη Μικρή Επίδαυρο), με παπάκι, με τη γυναίκα της ζωής μου. iii. Κάθε δύο χρόνια. 5. Το πιο φθηνό εισιτήριο: i. Στα βραχάκια του Λυκαβηττού, all times classic, και στα παγκάκια του Ηρωδείου. ii. 10 ευρώ άνω διάζωμα, περάστε κόσμε. iii. Παλούκια Σαλαμίνας - Πέραμα κάθε μισή ώρα. 6. Ο Δημήτρης Μητρόπουλος, ο Τζουζέπε
Σινόπολι και ο Φάουστο Κλέβα: Είναι και οι τρεις μαέστροι από τον Πύργο Ηλείας. Άφησαν και οι τρεις την τελευταία τους πνοή στο πόντιουμ, ο τελευταίος στο Ηρώδειο. Διάσημοι παλαίμαχοι ποδοσφαιριστές που θα πλαισιώσουν εκδήλωση με θέμα «Το ποδόσφαιρο ως τέχνη».
7. i. ii. iii.
Πάμε όλοι μαζί στην παραλία Στο ολυμπιακό Ταέ κβο ντο για τη δεύτερη παράσταση του Θεάτρου του Ήλιου Les phèmeres της Αριάν Μνουσκίν. Για κόντρες στα Λιμανάκια. Στο Envy.
8. Από την έναρξη του Φεστιβάλ Αθηνών μέχρι σήμερα i. Έχουν παιχτεί περίπου 160 όπερες. ii. 260 όπερες; iii. Όπερες; 9. Πόσες παραγωγές σε πόσους χώρους για το 2007; i. Δεν ξέρει κανείς μας! 85 προς 12 το παίζουν στα αγγλικά πρακτορεία. Κι άλλο θέατρο στην Πειραιώς, κι άλλες παραστά- σεις στην Τεχνόπολη… ii. Το Τροχόσπιτο με την Όλια Λαζαρίδου πιάνεται extra; iii. Ένας σεισμός θα μας σώσει! Χτύπα ξύλο! 10. Πόσο πωλείται το μαρτίνι στο κυλικείο του Ηρωδείου (πέρσι ντε). i. 1 ευρώ, επιχορηγούμενο είναι. ii. Προτιμώ μπύρες στο Λυκαβηττό. iii. 5 ευρώ. Το κυλικείο λειτουργεί με άδεια φαρμακείου. 11. Οι ταξιθέτες-τριες φοράνε i. Μαύρο παντελόνι με κίτρινο πικέ. Ο εμπνευστής είναι ΑΕΚ.
ii. iii.
Φουτεράκι στο Λυκαβηττό, δερμάτινα στην Πειραιώς και μπικίνι στην Επίδαυρο. Ότι βρούνε στα σχοινιά φεύγοντας, εξού και οι τσαλάκες.
12. Οι παλιοροκάδες έχουν φέτος τη δική τους εκδήλωση στο Ηρώδειο. Με ποιον; i. Τον Κιθ Ρίτσαρντς. Εκπληρώνεται η επιθυμία που του γεννήθηκε όταν κάπνισε τη στάχτη του πατέρα του! ii. Τον Έλβις Πρίσλεϊ. iii. Τον Έλβις Κοστέλο (ο Έλβις ζει!)» 13. Την (εικονιζόμενη πάνω δεξιά) Φαϊρούζ την αποκαλούν και «ψυχή του Λιβάνου». Στο Φεστιβάλ θα εμφανιστεί στις 5 Ιουλίου για μια μοναδική συναυ- λία στο Ηρώδειο. Από τη δεκαετία του ’40, όταν τραγουδούσε στη χορωδία του ραδιοφώνου του Λιβάνου, ως σήμε ρα, που είναι μια διεθνώς αναγνωρι- σμένη σούπερ-σταρ, η καταξίωση οφεί- λεται στη φωνή της και στι στιβαρότητα του ύφους της. Με την Ελλάδα, εκτός άλλων, τη συνδέουν: i H Mύκονος. Κάθε καλοκαίρι έρχεται στο Super Paradise. ii. O σκηνοθέτης Θόδωρος Αγγελόπουλος. Θα παίξει στην επόμενη ταινία του. iii. Οι πασχαλινοί ύμνοι που, στο παρελθόν, έχει τραγουδήσει στα ελληνικά.
ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ Οι σωστές απαντήσεις βαθμολογούνται με 2. Οι απολύτως λάθος με 1. Οι σουρεαλιστικές και οι γενικώς ευφάνταστες με 3.
8. i 1 ii 2 iii 3 9. i 2 ii 1 iii 3 10. i 3 ii 1 iii 2 11. i 2 ii 3 iii 1 12. i 3 ii 1 iii 2 13. i 3 ii 1 iii 2
2. «Οκτώ Γυναίκες»(Πειραιώς 260): i. Οκτώ γυναίκες; ii. Οκτώ ναυταίοι; iii. Οκτώ άνδρες;
i. ii. iii.
i 1 ii 3 iii 2 i 3 ii 1 iii 2 i 2 ii 1 iii 3 i 1 ii 2 iii 3 i 1 ii 2 iii 3 i 3 ii 2 iii 1 i 2 ii 1 iii 3
1. «Τους τα λέει ο Θεός», στο (Κρυφό) Σχολείον (Πειραιώς και Ελευθερίου Βενιζέλου), 20/6. Τι σας θυμίζει; i. Κήρυγμα του Αρχιεπισκόπου για το ορθό και διδακτικό βιβλίο Ιστορίας, ακολουθεί αρτοκλασία και προαιρετική εξομολόγηση. ii. Τα οράματα της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού όπως τα είπε ο γέροντας στον Δημοσθένη Λιακόπουλο. Κρυφό Σχολειό ειδικά για την περίσταση. iii. Κείμενο του Σωτήρη Δημητρίου σε σκηνο θεσία Νίκου Αρβανίτη...
Φαϊρούζ, το αηδόνι του Λιβάνου.
1. 2. 3. 4. 5. 6. 7.
Τι ξέρετε για το Φεστιβάλ Αθηνών; Τι; Δεν έχετε ακουστά; Το μόνο που σας νοιάζει είναι πώς οι διακοπές στη Μύκονο; Και ναι, ξέρετε ότι κάτι γίνεται στο Ηρώδειο, έχετε ακούσει και για τα κοψίδια του Λεωνίδα στο Λυγουριό αλλά θεωρείτε μαρτύριο, πριν, να έχετε περάσει ένα δίωρο παρέα με την Αντιγόνη και την Κλυταιμνήστρα; Το καταλάβαμε ότι κάνετε πλάκα. Ξέρετε ότι το Φεστιβάλ είναι μια νησίδα δημιουργικής έκφρασης σε μια πολυπολιτισμική μητρόπολη σαν αυτό που επιδιώκει να είναι η Αθήνα. Ξέρετε πολύ περισσότερα από όσα υποδύεστε ότι ξέρετε. Σίγουρα έχετε επιλέξει τι θα δείτε. Τι ξέρετε, όμως, για τις εκδηλώσεις, για τους χώρους, την τελετουργία του Φεστιβάλ; Τεστάρετε γνώσεις και πληροφόρηση στο κουίζ που ακολουθεί.
ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΩΝ ΑΠΑΝΤΗΣΕΩΝ 12 βαθμούς Ουγκ, ουγκ. Συνεννοηθήκαμε. Από 13 έως 20 βαθμούς. Το καταλάβαμε. Έχετε ήδη φορτώσει μπαγκάζια, έχετε πάρει καινούργια μάσκα και βατραχοπέδιλα και φεύγετε για την άγονη γραμμή. Στα παλαιά σας καλοκαιρινά σανδάλια η λέξη Φεστιβάλ έχει αρχίσει να ξεθωριάζει. Προσέξτε το. Υπάρχει φόβος να έχουν αρχίσει να ξεθωριάζουν και πολλές άλλες λέξεις, όπως ορθός λόγος, γνώση, ψυχαγωγία, πολίτης. Καλά μακροβούτια. Από 21 έως 28 βαθμούς. Τα όρια ανάμεσα στην αποθέωση και την καταβαράθρωση σχεδόν ποτέ δεν ήταν ξεκάθαρα. Εκ πρώτης όψεως είστε το πρότυπο του φεστιβαλιστή – αν δεν έχετε τρόπο να εξασφαλίζετε προσκλήσεις ανακηρύσσεστε εδώ και τώρα σε Μεγάλο Χορηγό. Με μια δεύτερη ανάγνωση, αρχίζουν και εισβάλλουν αμφιβολίες. Η πολλή αποστασιοποίηση βλάπτει. Προσγειωθείτε, εκτός από την τέχνη υπάρχει και η ζωή. Από 29 έως 38 βαθμούς Είναι προφανώς ότι έχετε φύγει. Πού έχετε πάει; Πιθανόν, σε έναν υπέροχο κόσμο όπου δεσπόζουν ο χαβαλές και η χαλαρότητα. Ενδεχομένως, σας επηρεάζει πολύ η τηλεόραση, ίσως πάλι να είστε οι καλύτεροι και οι καλύτερες – είτε μπορείτε να βλέπετε αφ΄ υψηλού τα εγκόσμια είτε να σαρκάζετε τα πάντα αυτοσαρκαζόμενοι. Ορισμένοι από σας, σίγουρα, θα ψάχνετε πρόσκληση την τελευταία στιγμή για το Σχολείο. 39 βαθμοί Είστε από μόνος (ή από μόνη σας) και Φεστιβάλ και Δελφινάριο μαζί. Άντε γεια.
επιφυλλίδες
| ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ & ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ | #1 | 24 ΜΑΪΟΥ 2007
Ξέρετε ότι... O Έλβις ζει t O Έλβις Κοστέλο έκανε την πρώτη δημόσια εμφάνισή του στην τηλεόραση μαζί με τον πατέρα του (επίσης μουσικό) - σε διαφήμιση για λεμονάδα... t Έκανε διάφορες δουλειές για να τα βγάζει πέρα οικονομικά... Η πιο παράξενη ήταν ότι δούλευε υπάλληλος στη βιομηχανία καλλυντικών της Elisabeth Arden – μια εμπειρία που αποτυπώνεται στους στίχους του «I am not angry». t Το Κοστέλο ήταν το πατρικό της μητέρας του, ενώ το Έλβις αποτελεί αναφορά στο όνομα του Πρίσλεϊ, μια ιδέα που είχε ο πρώτος του μάνατζερ Τζέικ Ριβιέρα. t O γάμος του με την ντίβα της τζαζ Νταϊάνα Κραλ είναι ο τρίτος, απο τον οποίο προέκυψαν πρόσφατα και δύο δίδυμα αγόρια...
Η Νόρα δεν σερβίρει πια... t Η Νόρα Τζόοουνς δούλευε ως σερβιτόρα σε εστιατόριο όταν την πήραν για να ηχογραφήσει στο στούντιο ένα κομμάτι του οποίου τους στίχους είχε γράψει ο Μπράιαν Φέρι, το «Μore than this». t Aπό τις πιο σημαντικές στιγμές της ήταν όταν τραγούδησε με τον Ρέι Τσαρλς το «Here we go again» γιατί τον θαύμαζε και τον άκουγε από μικρή. t Θαυμάζει τους Rolling Stones, αλλά και τον Toμ Γουέιτς και θέλει κάποια στιγμή στην καριέρα της να «ροκάρει»...
Η Λόρι χώρισε t Η Λόρι Άντερσον ήταν ζευγάρι με τον Λου Ριντ και έχουν συνεργαστεί στους δίσκους The Raven, Ecstasy, Set the twilight Reeling… t To 2003 έγινε η πρώτη και μοναδική artistin-residence της NASA…. t Έχει εφεύρει μουσικά όργανα, τα οποία έχει χρησιμοποιήσει στις ηχογραφήσεις της (Tape-bow violin, Talking stick)….
Ο Δημήτρης τριαντάρισε! t O Δημήτρης Σγούρος συμπληρώνει φέτος 30 χρόνια καριέρα. Έδωσε το πρώτο του ρεσιτάλ πιάνου τον Μάιο 1977 σε ηλικία μόλις 7 ετών στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά.
Τα παιδιά μεγαλώνουν t Την παιδική χορωδία της Βιέννης πλαισιώνει η αντρική χορωδία Chorus Viennensis, που τη συγκροτούν ενήλικοι τραγουδιστές, παλαιά μέλη της παιδικής χορωδίας...
Οι μεγάλοι το γιορτάζουν t Δύο υπερήλικες ανεξάντλητης ενέργειας και έμπνευσης από το χώρο της κλασικής μουσικής έχουν τη θέση στο φετινό Φεστιβάλ... t Ο Τσικολίνι, ηλικίας 82 ετών, με ψυχή και παίξιμο έφηβου... t...και το Νέο Ελληνικό Κουαρτέτο ερμηνεύει ένα από τα σπουδαιότερα έργα (το κουαρτέτο Ainsi la nuit) του κορυφαίου Γάλλου συνθέτη Henri Dutilleux, που γιορτάζει φέτος τα 90 του χρόνια ! Μαρία Παναγιωτοπούλου
Όπου υπάρχει δράση...
Aπ’ τα σαλόνια, στ’ αλώνια Του Στάθης Τσαγκαρουσιάνου
Μόνο της Αθήνας δεν ήταν το Φεστιβάλ τόσα χρόνια. Του Κολωνακίου, ίσως. Της Κηφισιάς, επίσης. Ενδέχεται και του Α’ Νεκροταφέιου Αθηνών. Μερικοί νέοι, ξέμπαρκοι, έφταναν μεχρι τα πάνω διαζώματα του Ηρωδείου για να δουν την ιαπωνική Μήδεια που μετά βίας διακρινόταν πίσω από τις φλασιές. Το απεχθέστερο είδος κοσμικού (ο ημιδιανοούμενος, ημιφιλάνθρωπος και σπουδαιοφανής) είχε ιδιοποιηθεί τον κορυφαίο καλλιτεχνικό θεσμό της πόλης και τον είχε κάνει σαν τα μούτρα του. Από κοντά πήγαιναν η κακοδιαχείριση, η κλίκα των οικείων, η νύστα και το χασμουρητό. Αν δεν άλλαζε η φάση, εμείς, στη LIFO, είχαμε αποφασίσει να το αγνοήσουμε δημοσιογραφικώς. Δεν αφορούσε κανέναν από το κοινό μας –το ζωντανό κοινό της πόλης που κυκλοφορεί, διαμορφώνει και
Ένας γερασμένος θεσμός πήρε το ιδιοφυές φρικιό από το χέρι και το οδήγησε από την τρύπα του στο κέντρο της Σκηνής.
ψάχνει τα καινούργια πράγματα. Ώσπου συνέβη το καλύτερο: ήρθε το φεστιβάλ και μας βρήκε! Περίπου όπως ο Μωάμεθ το βουνό. Εννοώ, το Φεστιβάλ και ο Λούκος κατέβηκαν από τον κονισαλέο θώκο τους και άρχισαν να ψάχνονται εκεί όπου υπάρχει δράση, εκεί όπου τα νέα πνεύματα, αθέατα, υπόγεια, σχεδόν λαθραία, προετοιμάζουν το επόμενο κύμα. Και με τρόπο σχεδόν συγκινητικό, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, ενας γερασμένος θεσμός πήρε το ιδιοφυές φρικιό από το χέρι και το οδήγησε από την τρύπα του στο κέντρο της Σκηνής. Στο κέντρο του Κράτους. Αυτό, στην Ευρώπη θεωρείται αυτονόητο. Εδώ όμως ισοδυναμεί με μια μικρή επανάσταση. Chapeau.
* Ο Στάθης Τσαγκαρουσιάνος είναι εκδότης και διευθυνής της free press εβδομαδιαίας εφημερίδας LIFO
Αλ Τσαντίρι Μπουκς
Η Αθήνα και το ψώνιο Του Ριχάρδου Σωμερίτη
Μπορούμε να φανταστούμε μιαν άλλη, διαφορετική, Αθήνα; Η απάντηση είναι «ναι». Κι αυτό το «ναι» δεν είναι αυθαίρετο. Ο μακαρίτης ο Αντώνης ο Τρίτσης, που τον πρόλαβε νέο ο θάνατος, είχε προτείνει διάφορα «τρελά». Ένα από αυτά ήταν η απελευθέρωση της Πλάκας από τους νονούς της νύχτας (πρόλαβε) και η «βύθιση» της οδού Ακαδημίας (δεν πρόλαβε) ώστε να ενωθούν τα ιστορικά κτίρια της Ακαδημίας, του Πανεπιστημίου και της Βιβλιοθήκης με το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου και το λεγόμενο Μέγαρο Παλαμά. Το σχέδιο θα έδιωχνε από το χώρο τις αφετηρίες των λεωφορείων. Τότε όλοι γέλασαν με τον Τρίτση. Πολλοί λέμε τώρα, τι κρίμα που δεν πρόλαβε... Ο Τρίτσης (ή κάποιος άλλος;) είχε προτείνει και τη μετατροπή της κάθε αθηναϊκής ταράτσας σε μεγάλο ή μικρό κήπο. Και αυτό θεωρήθηκε τρελό. Τώρα τέτοια σχέδια τα συζητούν σοβαρά σε πολλές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες – μία από αυτές είναι το Παρίσι. Πρώτα για να αποκτήσουν περισσότερο πράσινο. Και δεύτερον για να μονωθούν καλύτερα τα σπίτια με ταράτσα (εδώ σχεδόν όλα) από τη ζέστη και το κρύο. Η πρόταση αφορά φυτά που χρειάζονται ελάχιστο νερό. Προϋποθέτει κάποια ενίσχυση για τα απαραίτητα έργα μόνωσης και αντοχής στο βάρος. Που δεν είναι πολύ δαπανηρά και αποσβένονται γρήγορα. Όσοι δεν το κατάλαβαν ακόμα θα το καταλάβουν σε ελάχιστα χρόνια: το κέντρο της πόλης πρέπει να απαλλαγεί από τον κύριο όγκο των αυτοκινήτων και των δίτροχων, με εξαίρεση τα ποδήλατα. Ήδη η κυκλοφορία είναι προβληματική. Ήδη ο αέρας που αναπνέουμε είναι ό,τι χειρότερο. Ήδη ο θόρυβος μας πληγώνει. Πρέπει να μάθουμε να ζούμε αλλιώς, να βελτιωθούν συστηματικά τα μέσα μαζικής συγκοινωνίας και να αποφασίσουμε ότι το περπάτημα είναι ζωή
– μας το λένε και οι γιατροί. Η Αθήνα είναι μια πόλη που μπορείς να την ερωτευτείς : τη νύχτα, στο μισοσκόταδο όταν φωτίζουν μόνο τα μεγάλα κτίρια. Την ημέρα είναι αυτή που είναι. Δεν κρύβονται όσα μας πληγώνουν. Αλλά όσα μας πληγώνουν διορθώνονται αν το θέλουμε. Η φρεσκαρισμένη πρόσοψη μιας πολυκατοικίας μπορεί να αποκαλυφθεί όμορφη αρχιτεκτονικά και ελκυστική. Όμως το μεγαλύτερο εθνικό μας ταλέντο είναι να βρομίζουμε και να χαλάμε. Η Αθήνα διαθέτει έναν από τους ομορφότερους πεζόδρομους της Ευρώπης, τη Διονυσίου Αρεοπαγίτου-Αποστόλου Παύλου-Ερμού. Ήδη γερνάει κι ας είναι πρόσφατος. Δεν συντηρείται όπως πρέπει. Δεν τον φροντίζουμε. Και για δύο τουλάχιστον μήνες το χρόνο, με πρόφαση τον «πολιτισμό», τον μετατρέπουμε, με τη διπλή εμποροπανήγυρη του βιβλίου σε «Αλ Τσαντίρι Μπουκς». Πλήρωσαν πολλά Ευρωπαίοι και Έλληνες για την ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων. Εισπράττουν αυτά που εισπράττουν. Χάθηκαν οι πλατείες για τα βιβλία; Πρότεινα την πλατεία Εθνικής Αντίστασης απέναντι από το Δημαρχείο. Μου απάντησαν ότι το κοινό που περνάει από εκεί είναι πολύ «λαϊκό». Για τα σκουπίδια και τη βρόμα φταίει ο Δήμος, αλλά φταίμε και όλοι μας. Το πάρκο δίπλα από το Ηρώδειο είναι ξανά (Μάης) μικροχωματερή. Πέρσι, κατάφερα με τα πολλά να αναγκάσω τους αρμόδιους να το καθαρίσουν. Φέτος, προτιμώ τη διαμαρτυρία. Αυτά και πολλά άλλα. Αλλά η Αθήνα αξίζει να τη ζεις. Αν γύρισα εδώ που γεννήθηκα μετά από σαράντα χρόνια αλλού είναι και γι’ αυτό. Ψώνιο;
Το κέντρο της πόλης πρέπει να απαλλαγεί από τον κύριο όγκο των αυτοκινήτων και των δίτροχων, με εξαίρεση τα ποδήλατα.
* O Ριχάρδος Σωμερίτης είναι πολιτικός αρθρογράφος στην εφημερίδα Το Βήμα
επιφυλλίδες
ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ & ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ | #1 | 24 ΜΑΪΟΥ 2007 |
Θαυμαστός καινούργιος κόσμος
Επαγγελματικός προσανατολισμός στο μέλλον Του Πάσχου Μανδραβέλη
Η τέχνη είναι χρήσιμη για πολλούς λόγους. Ένας απ’ αυτούς, ότι οξύνει τη φαντασία. Αν η φαντασία στηρίζεται σε μια γερή ορθολογική βάση, σε υποδομές που απαραιτήτως περνούν από τη στιβαρή παιδεία, και αν, επιπλέον, συμπληρώνεται με ικανές δόσεις χιούμορ, μπορεί να μιλήσει με καίριο τρόπο για τον σύγχρονο κόσμο – οι φιλότεχνοι το ξέρετε καλά. Ένας τρόπος να μιλάς καίρια στους σύγχρονούς σου, είναι να προβάλλεις την εποχή σου στο μέλλον. Άλλωστε, το μέλλον κρύβει μυστήρια που μόνο να τα φανταστούμε μπορούμε. Κρύβει τεχνολογικές εξελίξεις, πρόοδο, ανέσεις – ασφαλώς κρύβει και καταστροφές, αλλά καλύτερα να τις αγνοούμε. Κρύβει, όμως, και πολλές καινούργιες δουλειές που θα τις κάνουν να ακμάσουν οι νέες συνθήκες. Ο συγγραφέας Γουέντι Γκρόσμαν κατέγραψε (με πολλή φαντασία, αλλά όχι χωρίς ορθολογισμό και χιούμορ) τα 10 πιο περίεργα επαγγέλματα του 21ου αιώνα: 1. Στέλεχος προστασίας πνευματικής ιδιοκτησίας. Τριγυρνάει τα σχολεία για να «συλλάβει» τα παιδιά που παραβιάζουν τους νόμους πνευματικής ιδιοκτησίας, όταν για παράδειγμα κάνουν κολάζ και χρησιμοποιούν εικόνες με copyright. 2. Σύμβουλος ηλεκτρονικής απεικόνισης. Σχεδιάζει και παράγει ηλεκτρονικά background για υποψήφιους σε εκλογές που βγαίνουν στην τηλεόραση. Όταν δεν έχει εκλογές ασχολείται με τις ηλεκτρονικές εικόνες που θα έχουν τα στελέχη των επιχειρήσεων όταν παίρνουν μέρος σε videoconferencing. 3. Συσκοτιστής δεδομένων. Δουλεύει ανώνυμα στο Διαδίκτυο για να αλλάξει τα δεδομένα που αφορούν ένα άτομο ή μια επιχείρηση. Αλλάζει το ιστορικό ατόμων που κάνουν αιτήσεις για δουλειά ή απλώς θέλουν να εξασφαλίσουν τον ιδιωτικό τους χώρο. Γι’ αυτή τη δουλειά απαιτούνται τέράστιες ικανότητες hacking. Πολλοί προσλαμβάνονται και από τα τμήματα ανθρώπινων πόρων των επιχειρήσεων για να λειτουργούν ως δολώματα σε πιθανούς υποψήφιους για δουλειά. 4. Εικονικός υπηρέτης. Προσλαμβάνεται από κάποιον για να διαχειριστεί ό,τι έχει να κάνει με τις επικοινωνίες του. Ξεκαθαρίζει τα e-mails που έχουν ενδιαφέρον, ψάχνει νέες σελίδες που μπορεί να αφορούν τον εργοδότη του κ.λπ. Δουλειά με περιορισμένο μέλλον επειδή, σύμφωνα τουλάχιστον με την πρόβλεψη του Νίκολας Νεγκροπόντε, σύντομα θα γίνεται από ηλεκτρονικά προγράμματα. 5. Διαφημιστής για το Διαδίκτυο. Αναπτύσσει και σχεδιάζει τις ιστοσελίδες
των εταιρειών καθημερινά, ενσωματώνοντας τις νέες τεχνικές του Internet. Επίσης συμμετέχει σε newsgroups προσέχοντας να μη θιγεί το image της εταιρείας όπου εργάζεται. 6. Μεσίτης υπηκοοτήτων. Γιατί να κολλάτε σε μια χώρα που έχει υψηλή φορολογία, μεγάλη διαφθορά και χαμηλές δημόσιες υπηρεσίες μόνο και μόνο γιατί έτυχε να γεννηθείτε εκεί; Αν έχετε τα λεφτά τότε μπορείτε να απευθυνθείτε σε έναν μεσίτη υπηκοοτήτων. Ταιριάζει τους ανθρώπους με τις χώρες που τους πάνε είτε σε θεσμικό επίπεδο είτε σε επίπεδο ζωής. Κανονίζει όλες τις γραφειοκρατικές διαδικασίες και εγγυάται το προϊόν του σε συμφωνία με τις χώρες που υποδέχονται τους πελάτες του. 7. Βιογράφος σε πραγματικό χρόνο. Ένας επαγγελματίας που συγκεντρώνει τις λεπτομέρειες της καθημερινής ζωής σας και, στο τέλος της ημέρας, τις επεξεργάζεται για να σας βγάλει ένα αποδεκτό προφίλ. Το αποτέλεσμα της δουλειάς του θα δημοσιεύεται την επομένη στο Internet και έτσι το βιογραφικό σας θα είναι πλήρες, ελεγχόμενο και διαρκώς ενημερωμένο. 8. Θεραπευτής υπολογιστών. Κάτι σαν ψυχαναλυτής, μόνο που θα εργάζεται με «έξυπνες» μηχανές. Όταν πληγώνετε τον υπολογιστή σας και αυτός δεν αποδίδει όπως πρέπει, θα απευθύνεστε σ’ αυτόν. 9. Κριτικός ανθρώπων. Σας παρέχει πληροφορίες για ανθρώπους που συναντάτε πρώτη φορά, είτε για επαγγελματικό είτε για προσωπικό λόγο. Είναι εμφανές γιατί οι υπηρεσίες του είναι πολύτιμες για επαγγελματικό σκοπό. Θα παίζει το ρόλο που παίζουν σήμερα οι κριτικοί κινηματογράφου ή θεάτρου. Δεν θα ξοδεύατε το χρόνο σας για να δείτε μια ταινία πριν διαβάσετε τον αγαπημένο σας κριτικό. Γιατί τότε να ξοδέψετε χρόνο για να συναντήσετε κάποιον που μπορεί να σας είναι αδιάφορος; 10. Δημιουργός - ατζέντης ψηφιακών ηθοποιών. Φτιάχνει και προωθεί ηθοποιούς που υπάρχουν μόνο στα κυκλώματα των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Είναι ταυτόχρονα συγγραφέας, σεναριογράφος και σκηνοθέτης. Παίρνει ένα μικρό ποσοστό από κάθε εμφάνιση των ηθοποιών του σε ταινίες ή διαφημιστικά τρέιλερ – και δεν δίνει δεκάρα στους ηθοποιούς του. Ενίοτε δεν δίνει δεκάρα ούτε για τους ηθοποιούς του.
Ένας τρόπος να μιλάς καίρια στους σύγχρονούς σου, είναι να προβάλλεις την εποχή σου στο μέλλον. Άλλωστε, το μέλλον κρύβει μυστήρια που μόνο να τα φανταστούμε μπορούμε.
* Ο Πάσχος Μανδραβέλης είναι σύμβουλος έκδοσης και αρθρογράφος τησ εφημερίδας Ελεύθερος Τύπος
ρεπορτάζ
| ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ & ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ | #1 | 24 ΜΑΪΟΥ 2007
Στα εκδοτήρια «Τι θα δω και γιατί»
Κεντρικά εκδοτήρια Ελληνικού Φεστιβάλ, στοά Πεσμαζόγλου. Το φανατικό κοινό έχει άποψη για το θέατρο, το χορό, την όπερα. Ιδού τι μας λένε.
Φωτογραφία: Αρχείο Ελληνικού Φεστιβάλ
Από τον Κωστή Πιερρίδη
ΣΥΝΩΣΤΙΣΜΟΣ Οδός Σταδίου, ΕΟΤ, Μετοχικό Ταμείο Στρατού, 1956
Τριήμερη παρακολουθήση των πρώτων φεστιβαλιστών. Στηθήκαμε, ήπιαμε τον καφέ μας στη στοά, παρατηρήσαμε τον κόσμο που καταφθάνει στα εκδοτήρια του Φεστιβάλ και καταγράψαμε τις προτιμήσεις τους. Παραστάσεις για όλα τα γούστα και φεστιβαλιστές όλων των ηλικιών προσήλθαν για να προμηθευτούν έγκαιρα εισιτήρια για τις παραστάσεις του πρώτου δεκαημέρου. Άλλοι πρόθυμοι να μας μιλήσουν και άλλοι πιο διστακτικοί. Δείτε τι μας είπαν για το πώς βλέπουν το Φεστιβάλ, αλλά και τι θα δουν το φετινό καλοκαίρι και γιατί.
Χρήστος
Ευθύμης
«Οργανωμένο» Είναι ο δεύτερος χρόνος του «καινούργιου Φεστιβάλ» και το βρίσκω πάρα πολύ οργανωμένο, χωρίς να είναι τουριστική ατραξιόν. Πήρα εισιτήριο για την παράσταση της Κάρμεν, αλλά και για τη Φιλαρμονική της Αγίας Πετρούπολης. Θα προτιμούσα οι μουσικές εκδηλώσεις, που με ενδιαφέρουν και περισσότερο, να γίνονται σε κλειστούς χώρους για λόγους ακουστικής, όπως γίνονται και στις περισσότερες χώρες του εξωτερικού. Πάντως, αναμφισβήτητα η ποιότητα του Φεστιβάλ έχει ανέβει σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια.
«Νοσταλγώ...» Παρακολουθώ το Φεστιβάλ τα τελευταία 50 χρόνια και είναι από τα λίγα πράγματα που στερήθηκα όταν ζούσα εκτός Ελλάδας κατά την διάρκεια της επταετίας. Θυμάμαι με νοσταλγία τις σπουδαίες παραστάσεις που έχω παρακολουθήσει. Ενδιαφέρομαι για όλα τα καλλιτεχνικά δρώμενα και ως επί το πλείστον για τις θεατρικές παραστάσεις. Ελπίζω φέτος να είμαι εδώ όταν θα έχει κάτι καλό, για να μην το χάσω.
Βασίλης
Γιάννης
Ηρώ
Πέτρος
Ρένα
Κωνσταντίνος
«Μ’ αρέσει» Δεν έχω δει ακόμα όλο το πρόγραμμα, αλλά είμαι ενθουσιασμένος από την περσινή προσπάθεια. Μ’ αρέσει που χρησιμοποιούνται περισσότεροι χώροι, γιατί κάνει το Φεστιβάλ πιο ενδιαφέρον. Χορός και θέατρο είναι οι εκδηλώσεις που με ενδιαφέρουν. Μακάρι να κρατούσε το Φεστιβάλ περισσότερο καιρό και να έβλεπα όσο το δυνατόν περισσότερες παραστάσεις μπορούσα.
«Πάω Καρμεν» Είμαι τεταρτοετής φοιτητής της Νομικής. Έβγαλα εισιτήριο για να παρακολουθήσω την παράσταση της Κάρμεν. Νομίζω πως γίνεται μια οργανωμένη δουλειά στο Φεστιβάλ, αλλά το μόνο που με ενοχλεί λιγάκι είναι η τσιμπημένη τιμή των εισιτηρίων.
«Ακριβούτσικα» Εχώ παρακολουθήσει αρκετές παραστάσεις του Φεστιβάλ και ιδιαίτερα στο Ηρώδειο. Οι εκδηλώσεις είναι εξαιρετικές και η δουλειά που γίνεται πάρα πολύ καλή. Φέτος θα παρακολουθήσω την παράσταση της Κάρμεν. Νομίζω ότι τα εισιτήρια είναι ακριβούτσικα ιδιαίτερα για τους φοιτητές.
«Ακριβά» Οι παραγωγές του Φεστιβάλ είναι ενδιαφέρουσες και σωστά οργανωμένες. Αγόρασα εισιτήρια για την παράσταση της Κάρμεν, αν και νομίζω πως η τιμή τους θα έπρεπε να είναι πιο προσιτή, αν το Φεστιβάλ ενδιαφέρεται να προσεγγίσει περισσότερο το νεανικό κοινό.
«Καλύτερο» Μ’αρέσουν πολύ οι μουσικές εκδηλώσεις του Φεστιβάλ. ‘Εβγαλα εισιτήρια για την παράσταση της Κάρμεν. Πιστεύω ότι το φεστιβάλ γίνεται καλύτερο από χρόνο σε χρόνο. Φαίνεται ότι γίνεται σταθερή και σοβαρή δουλειά.
«Ποικιλία» Είμαι 23 χρονών και εδώ και τρία χρόνια περίπου παρακολουθώ τις παραστάσεις του Φεστιβάλ. Μ’ αρέσει που υπάρχει μεγάλη ποικιλία. Εχώ παρακολουθήσει παραστάσεις από τζάζ μέχρι όπερα και αφιερώματα ελληνικής μουσικής. Όσο μεγαλύτερη είναι ποικιλία των παραστάσεων τόσο καλύτερο θα γίνεται το Φεστιβάλ. Θα ήθελα, όμως, φθηνότερα φοιτητικά εισιτήρια.
το διήγημα
ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ & ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ | #1 | 24 ΜΑΪΟΥ 2007 |
Φωτογραφία: Βίκυ Γεωργοπούλου
Πέντε λογοτέχνες γράφουν για το εφ. Σήμερα, ο Νίκος Δαββέτας
Μαύρο Του Νίκου Δαββέτα
ο «έκανε» και έχασε τη φούστα της. Τι θα πει έχασε τη φούστα της; Τρελάθηκες; «Τον γνώρισε, λεει, στη συναυλία. Φίλος του φίλου της. Πήγε στην τουαλέτα και την ακολούθησε, ύστερα μπήκε και ο άλλος. Αυτή τους ξέφυγε. Βγήκε από την πίσω πόρτα. Ακούμπησε σε ένα πεύκο, ήρθε ο δικός της μόνος του. Τον ήθελε. Είχαν καιρό. Έλειπε αυτός για σπουδές Λονδίνο, Παρίσι, όπου στο διάολο τον στέλνουν οι δικοί του, το μουλαρόπαιδο». Χεστήκαμε... Η φούστα πού πήγε; «Είχαν πιει κι από πάνω». Μπύρες ούζα, νέφτι; Ποιος ξέρει τι την πότισε. Τα ξύδια μου... Κάθεται μέσα και μυξοκλαίει η τρικολόρε. Βαμμένη σαν ινδιάνος. Και σου έλεγα τράβα της το λουρί, τίποτα εσύ. Εμένα δεν με ακούει κανένας. Γαμώ τις οικογένειες. Όλοι μαζί κι ο καθένας χώρια… «Ευτυχώς φορούσε από πάνω ένα μακρύ μακό». Πάψε πια, όλο τη δικαιολογείς. Εσύ τη σπρώχνεις σ’ αυτά. «Να πάει το παιδί, να πάει να ξεσκάσει. Εγώ στα νιάτα μου δεν πήγαινα πουθενά, με είχανε
κλεισμένη». Ταμένη να σε είχαν, την κουτσουκέλα σου την έκανες. Τώρα μάζεψε τα ασυμμάζευτα. Ελεύθερη κι ωραία την ήθελες, ψάξε τώρα για τη φούστα. Στο οικόπεδο πίσω από το θέατρο, μας είπε. Ποιο Θέατρο; Στην Πειραιώς, στο Λυκαβηττό, στα νταμάρια του Βύρωνα, πού στο καλό να ψάξουμε; Για τη φούστα. Αυτή γύρισε. Η φούστα όχι. Κάπου θα σκάλωσε. Ναι δεν λεω, το έχουν αυτό το κακό οι φούστες, σκαλώνουν εκεί που δεν το περιμένεις. Σκέφτηκες ποτέ σου γιατί πάνε όλα αυτά τα ντερέκια στις συναυλίες; Για να ακούσουν Σκαρλάτι; Για να δουν Χοροθέατρο; Είσαι στα καλά σου; Είκοσι χρονών αρχίδια πάνε να δουν μπαλέτο; Για να τελειώσουν πάνε. Στα κρυφά, στα φανερά, στα μουλωχτά. Κάπου να τον βάλουν. Όπου καθίσει η μπίλια. Κάθισε στη δικιά μας την καθυστερημένη. Ούφο σαν εσένα. Μου τα είχες πρήξει όταν σε γνώρισα με τον Αντονιόνι και τον Αντονιόνι. Έλεγα από μέσα μου δεν θα κλείσει το στόμα της η καριόλα. Και να ’ναι τότε πήχτρα στα οικόπεδα η Αθήνα. Εδώ θα την ξεμοναχιάσω, εκεί θα την ξεμοναχιάσω,
ξεχειμώνιασα με τον Γκοντάρ στο χέρι. Ενώ την κόρη σου αμόλα καλούμπα. Δεν μιλάς ε; Εγώ φταίω που δεν σας πλάκωσα και τις δυο στα χαστούκια να ’ρθείτε στα ίσα… Να πάμε στην Αστυνομία; Στην Αστυνομία; Να πούμε τι; Χάσαμε μια φούστα, ψηλή, λεπτή, καρό, ο ευρών κερδίζει το περιεχόμενο; Μήπως θέλεις να στείλουν και κανένα περιπολικό να ψάχνει στους σκουπιδότοπους; Εσύ όλο «μη» και «μη» ήσουνα μαζί μου, αυτό το «μη» δεν της το έμαθες; Ευτυχώς ήταν μακρύ το μακό. Οι γείτονες θα το πέρασαν για κοντό φόρεμα. Καλά λες, μακρύ μακό, κοντό φόρεμα. Άσε τη φούστα στα αζήτητα. Αυτό θα πω και στους αστυνομικούς. Ευτυχώς γύρισε με το φορεματάκι της το κορίτσι. Δυο ήταν είπες τελικά; Δυο; Γιατί δεν φώναξε, γιατί δεν τους χτύπησε; Κι ο δεύτερος έλληνας ήταν; Μήπως μιλούσαν μεταξύ τους αλβανικά; «Δεν τον είδε μες στο σκοτάδι». Αμ τα σκοτάδια γι’ αυτό πέφτουν τ’ άτιμα, για να μη βλέπουμε πέρα από τον αφαλό μας. Άμα ήταν ντάλα μεσημέρι ποιος θα τολμούσε; Κάνε ό,τι καταλαβαίνεις, μια φορά πάντως εγώ ρεζίλι
δεν γίνομαι στους μπάτσους. Πες τα εσύ. Και για τον ψηλό και για τη συναυλία και για τον άλλο που ήρθε πισώπλατα… Και για τις μελανιές. Στο πρόσωπο, στα χέρια, στους γοφούς… Καριόληδες, τη φούστα του παιδιού μου, τη φούστα του ρε… Σκάσε κι εσύ, «μπαμπά» και «μπαμπά» όλη τη νύχτα. Μπαμπάκια μαύρα. ¢
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο Νίκος Δαββέτας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1960. Πρωτοδημοσίευσε ποιήματα του το 1981 στο περιοδικό Διαγώνιος της Θεσσαλονίκης και πεζά του το 1986 στο περιοδικό Τραμ. Έχει εκδώσει επτά ποιητικές συλλογές, τη συλλογή διηγημάτων Ιστορίες μιας ανάσας και τη νουβέλα Το θήραμα. Τελευταίο βιβλίο του, το μυθιστόρημα Λευκή πετσέτα στο ρινγκ. Ποιήματα του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, ισπανικά, σουηδικά, ουγγρικά, ενώ διηγήματά του έχουν μεταφραστεί στα γερμανικά και στα ισπανικά.
δεκαπενθήμερο
10 | ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ & ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ | #1 | 24 ΜΑΪΟΥ 2007
Παιδιά, έχει σπουδαίο θέατρο και για σας Σαν τελετή μύησης στο θέατρο, αλλά και σαν ταξίδι στη χαρά της καλλιτεχνικής έκφρασης είναι οι επιλογές του Φεστιβάλ Αθηνών για τα παιδιά. Ανάμεσα στις παραστάσεις για παιδιά, μην ξεχάσετε και τις εξής: 1. Ιταλικοί κήποι. Θεατρική αφήγηση και νέ-
ες τεχνολογίες, από τον Δημήτρη Σεϊτάνη. Στο Σχολείον (Χώρος Β) | 22 - 24 Ιουνίου |www.theatroneon.com 2. Ο θίασος Μικρή Πόρτα παρουσιάζει το έργο των Νίνο ντ’Ιντρόνα, Τζιακόμο Ραβίκιο, Ο Ροβινσώνας και ο Κρούσος - την ιστορία μιας συμφιλίωσης. Σκηνοθετεί η
Τσίτα τα γ
κάζια, Κά
Λίλο Μπάουρ. Στο θέατρο Πόρτα | 8 - 10 Ιουνίου 3. Το Θέατρο Νέων, σε συνεργασία με το Θέατρο di Piazza o d’ occasione παρουσιάζει την παράσταση Χορεύοντας με τα χρώματα. 4. Το Θέατρο για παιδιά και η Ομάδα Dos
Η Κάρμ εν, γρα στερες μ όπερες μένη το 1875 από τον μία εξω που γρά Γάλλο Ζ τ ορζ Μπ το φύλο ική ωραία γυν φτηκαν ποτέ. Η ιστορ αίκα πο ιζέ, είνα της), δίπ ία απλή υ φλέγε ι πρεμιέρ λα σ’ έν και καίρ μία από τις δη ται από α της, η αν ένστ μ ια: η πα ερωτισ τις πιο π Κάρμεν ολο με νέμορφ οφιλέμό, ορ ολ α η Κάρμ ενώ οι σ υπαιγμένες ό ποκηρύχθηκε θωμένη κάνη διεκδικεί την εν, ελ πε .Τ ω ειρήνες διαφύγ ηχούν κ ρες ανά τον κό ς αποτυχημέν ι πιο προκλητικ ευθερία της (κ ηκ ει μ αι ατ ό; σ τε να δε ’ ένα μηχανάκ ά τη διάρκεια μο. Στη διαφορ αι «ανήθικη» ε Αμέσως μετά νώ σήμ της αστ ίτε επί σ την ι. Αυτοκ ετική πα ερα υν κη ίν ρ Ο εκλιπ ών πια Π νής, όμως η σ ητα εν κινήσει ομικής καταδίω άσταση της Λυ , είναι από είναι ίσ κηνοθε ρική ιμλότ (π ξ από το η ς, η Κά ως το τε σία του έθανε φ υς πιο ρμεν κα ς Σκηνής, λ Σ ε περιπε τ έ υ ίβ τ τ ο τορθών ε θέ ατρ ο α ς ν ίο , ανήμε Πιμλότ πράγμα τειώδε ει να κα ρ δ που θα επιτυχία ι την όπερα ή ις σκηνοθέτες α του Αγίου Β εν ασχολείτα περιμέν ι α το μιού μ . Κάπου λ τ ε ω ε αε ν ν ν τ ίνο τυπ ημ ζικαλ, α εκ πονηρά νάμεσα ερών μας. Κιν υ, σε ηλικία 53 ωσιασμούς. το μάτι. εί – ανάμεσα ή στ ην λε ε – περμ Για τη δ γόμενη θηκε με άνεσ τών), υπήρξε ένουμε ιανο η ανάμ υψ ηλή να δού Ωδείο Η μή, λεπτομέ εσα στο τέ χνη κ με και τ ρ ρώδου αι ην Κάρ Αττικού ειες θα βρείτ μεν του την εμπορική ε στη σ | 31/05 να μας ε & 1, 2, 3 κλείνει , 5 /06 | λ. 15. www
ρμεν
.nation
alopera
Ο Μαριβώ κι η κωμωδία του έρωτα Πολλοί αξιόλογοι ερμηνευτέ ς, ανάμεσα τους και οι Άννα Μάσχα και Μαρία Κεχαγιόγλου, συναντώνται στη σκηνή της Πειραιώς, για να φυσήξουν ξανά ζωή στην περίφημη «κωμωδία σε τρεις πράξεις» του Μαριβώ, Η τέλεια στρατηγική. Βαθύς αλλά και παιγνιώδης , αξεπέραστος στη γλωσσική κομψότ ητα, είρωνας φιλόσοφος, σκοτεινός και γεμάτος εκπλήξεις, ο Μαριβώ βάζει τον έρωτα όχι στο μικροσκόπιο αλλά σ’ ένα άλλο πρίσμα όπου οι πάντες εξισ ώνονται: αφέντες και δούλοι, δικοί και ξένοι. Στη σκηνοθεσία του Νίκου Χατ ζόπουλου, οι ήρωες αντιμετωπίζουν τον έρωτα ως αντικείμενο διαπραγμάτευσης , περιφέροντας – σαν σε πασαρέλα – τη φιλαρέσκεια, τις προδοσίες, τις ίντρ ιγκες και τα πάθη τους. Το Σχολείον (Χώρος Β’) 2-8 /6
.gr
à Deux παρουσιάζουν το έργο, Saudade -- Terres d’eau «Saudade είναι αυτό που μένει όταν όλα πεθαίνουν, η πίστη ότι πάντα κάτι επιζεί», εξηγούν οι οι Αντρέ Κουρτί και Αρτύρ Ριμπέιρο, συγγραφείς, σκηνοθέτες και χορογράφοι. Στο Θέατρο Πόρτα, 13 17 Ιουνίου.
Πουλημένη κι απ’ τη μαμά σε τροχόσπιτο... Το έργο Τζελσομίνα της Pierrette Dupoyet είναι βασισμένο στην περίφημη «La Strada» – που είχε πρωτομεταφραστεί στα ελληνικά ως Πουλημένη από τη μητέ ρα της – του Φεντερίκο Φελίνι. Με τη δική του σκηνοθετικ ή ματιά φωτίζει το έργο ο Βασίλης Μαυρογεωργίου που γνω ρίσαμε μέσω της Κατσαρίδας του. Με αναφορές στην ταινία, η κεντρική ηρωίδα λέει την ιστορία της παίζοντας η ίδια όλα τα πρόσωπα. Το τροχόσπιτό της – ένα σπίτι επ’ ώμου σα δισάκι – τη φέρνει κοντά σε όλους, όσοι ενδιαφέρονται να την ακούσο υν, μεγάλους και μικρούς, απαιτητικούς θεατρόφιλους ή αμύ ητους θεατές. Η παράσταση, σαν παραμυθένια παραβολή, ξετυ λίγει τις περιπέτειες ενός πλάσματος του περιθωρίου που περι πλανιέται στην πόλη γνωρίζοντας τους ανθρώπους, την αγά πη, το καλό και το κακό. Το τροχόσπιτο, σχεδιασμένο από τον εικαστικό Σωκράτη Σωκράτους, πληροί όλες τις προδιαγραφ ές μιας αυτόνομης θεατρικής σκηνής, εγκαινιάζοντας τη θεμα τική ενότητα «Το Φεστιβάλ ταξιδεύει». Την Τζελσομίνα υποδύετ αι η Όλια Λαζαρίδου, συμμετέχει ο Γιώργος Τσουλάρης, τη μου σική υπογράφει ο Κωνσταντίνος Βήτα και τους φωτισμούς η Ελευθερία Ντεκώ. Πειραιώς 260, Κήπος, 8 & 13 Ιουν ίου, και σε πολλούς ανοιχτούς χώρους της πρωτεύουσας.
Έρχονται οι... φομένκοι!
Ο Ντίρενματ και οι Μύθοι ιχ ΝτίΟ Ελβετός συγγραφέας Φρίντρ ε την θηκ κέφ επισ 90), 1-19 (192 ρενματ πήγε 3, 198 Ελλάδα για πρώτη φορά, το από νος σμέ ρεα στους Δελφούς και, επη Το ίζει. ραφ ζωγ να ισε άρχ τη μυθολογία, ν με δίω σχε ά σειρ μία ν ήτα σμα αποτέλε ότερα θέμα την Πυθία. Ένα χρόνο αργ ρανογ εικο α, φίδ έπιασε και πάλι τη γρα Μπα «Η ο έργ του τικό φώντας το ποιη ημα διήγ το και υ» υρο ώτα Μιν λάντα του που θα «Μίδας». Αυτά είναι τα σχέδια μάλικαι η, νάκ δούμε στο Μουσείο Μπε υ Ελημο διάσ του ια έλε στα με την επιμ μια σε τα Μπό ιο Μάρ τονα ιτέκ βετού αρχ ύριν λαβ ο έκθεση σε έναν αιωρούμεν ό κοιν το ίται κινε θα θο μέσα στον οποίο ερη... – μια υπόσχεση τουλάχιστον ευά ς, αιώ Πειρ ύ οδο η, νάκ Μπε ίο Μουσε 31 Μαΐου – 29 Ιουλίου
Με το έργο του Τολστόι Πόλεμος και ειρήνη, εμφανίζεται για πρώτη φορά στην Αθή να ο ρώσος μετρ του θεάτρου Πιοτρ Φομένκο και οι «φομένκοι» του, οι πιστοί μαθητές του, σε μια παράσταση που έχει ήδη αποσπάσει τη διεθνή αναγ νώριση. Μυθιστόρημα-σπουδή πάνω στην ανθρώπινη φύση και στην ελευθερία δράσης, το Πόλεμος και ειρήνη (1812), με φόντο τους πολέ μους του 1805 και του 1812 κατά του Ναπολέο ντα, ανεβάζεται (σε διασκευή) από τον Φομ ένκο χωρίς κανόνια και αίματα, με μιαν αέρινη θεατρική γραφή που συμφιλιώνει εποποιία και σάτιρα. Ο σκηνοθέτης επικεντρώνεται στο πρώτο μόνο μέρος της ιστορίας, ενώ οι θαυ μάσιοι – ως μονάδες και ως σύνολο – ηθοποιοί δοκιμάζουν τα όρια του γκροτέσκου παραμένοντα ς συγχρόνως αφοπλιστικά ανθρώπινοι. Η παρ άσταση παρουσιάζεται στο πλαίσιο της θεματικής ενότητας «Από την πεζογραφία στη σκηνή». Πειραιώς 260, Χώρος Δ | 3-6 Ιουνίου
Δείτε ακόμη Robert Thomas, Οκτώ γυναίκες, σε σκηνοθεσία Νίκου Καραθάνου, Πειραιώς 260, (Χώρος Η) / 2 - 6 Ιουνίου Συνέντευξη με τον σκηνοθέτη στη σελίδα 23
δεκαπενθήμερο
ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ & ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ | #1 | 24 ΜΑΪΟΥ 2007 | 11
Χορεύοντας με τα χρώματ
α
Φωτογραφία: Nie
ls Bush
Από την παιδική παράσταση
, Κάρμεν.
Η Ντένις Γκρέιβς
Οι «φομένκοι» στ
ο Πόλεμος και ειρ
ήνη
Σχέδιο του Ντίρενματ
Από την Τέλεια στρ
ατηγική του Μαριβ
Φωτογραφία: Έυη Φυλαχτού
ώ
Πολωνική αφίσα για την
ίνι
ταινία La strada του Φελ
συνέντευξη
12 | ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ & ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ | #1 | 24 ΜΑΪΟΥ 2007
Ιζαμπέλ Ιπέρ
«Το θέατρο είναι μορφή ελευθερίας»
Ο ρόλος της στο Κουαρτέτο του Χάινερ Μίλερ, όπως το σκηνοθέτησε ο Μπομπ Ουίλσον, είναι ρόλος-ορόσημο για μια από τις πιο δυναμικές αλλά και ευαίσθητες ηθοποιούς του γαλλικού θεάτρου - και του κινηματογράφου. Στη συνέντευξη που παραχώρησε, εξηγεί πώς προσθέτει στην πνευματικότητα του κειμένου το πάσχον σώμα του ηθοποιού, μιλάει για τον άνθρωπο που έκανε το βλέμμα μας να επαναστατήσει και για την ελευθερία που προσφέρει η θεατρική πράξη. Αδημονείτε; Υπομονή. Σε λίγες μέρες θα τη δούμε στο Ηρώδειο. Συνέντευξη στη Βικτωρία Τζούμα
Η πιο εύθραυστη και ταυτόχρονα πιο δυναμική ηθοποιός της Γαλλίας έρχεται στο Φεστιβάλ Αθηνών σκηνοθετημένη από τον πιο αβανγκάρντ σκηνοθέτη του κόσμου. Η Ιζαμπέλ Ιπέρ, την οποία, όσοι και όσες δεν έχουμε πρόσβαση στο γίγνεσθαι του γαλλικού θεάτρου, γνωρίσαμε και αγαπήσαμε μέσα από τις σημαντικότερες ταινίες του γαλλικού κινηματογράφου, υποδύεται την Μερτέιγ στο Κουαρτέτο του Χάινερ Μίλερ υπό το σκηνοθετικό βλέμμα του Μπομπ Ουίλσον. Πριν υποκλιθούμε για άλλη μια φορά στο ακαταμάχητο ταλέντο της, σκεφτήκαμε να της υποβάλλουμε ορισμένες ερωτήσεις, διερευνώντας τη σχέση της με το θέατρο, με τον τωρινό σκηνοθέτη της, αλλά και με τη ζωή και τη γυναικεία φύση της. - Από την προηγούμενη χρονιά το Φεστιβάλ Αθηνών προσελκύει κυρίως νεανικό κοινό. Τι θα λέγατε στους νέους ανθρώπους για το Κουαρτέτο; - Δεν θα τους έλεγα τίποτα διαφορετικό από αυτό που θα έλεγα και στους υπόλοιπους. Το Κουαρτέτο του Χάινερ Μίλερ είναι μία εκδοχή των Επικίνδυνων σχέσεων του Λακλό, ενός πολύ γνωστού γαλλικού μυθιστορήματος που περιγράφει την ερωτική σχέση ανάμεσα σε έναν άντρα και μια γυναίκα. Ο Χάινερ Μίλερ ανασυνθέτει αυτό το έργο προσθέτοντας διάδραση και διάλογο, αφού οι Επικίνδυνες σχέσεις είναι ένα επιστολογραφικό μυθιστόρημα. Έτσι, το κοινό γίνεται κοινωνός αυτής
της προσωπικής επιστολογραφίας, αλλά και μάρτυρας της αιώνιας διαμάχης μεταξύ των δύο φύλων. Πιστεύω ακράδαντα ότι ακόμη κι αν κάποιος θεατής δεν γνωρίζει το μυθιστόρημα του Λακλό, θα μπορέσει να εκτιμήσει στο μέγιστο το θεατρικό του Μίλερ. - Τι σας γοήτευσε σ’ αυτό το έργο; - Κυρίως η προοπτική να ξαναδουλέψω με τον Μπομπ Ουίλσον, με τον οποίον είχαμε συνεργαστεί για την παράσταση Ορλάντο το 1993 - ένα πολύ ενδιαφέρον έργο που μιλούσε για την ανδρογυνία, τα ομιχλώδη σύνορα μεταξύ της αντρικής και της γυναικείας ψυχολογίας, την σκληρότητα… Αλλά ας ξαναγυρίσουμε στο Κουαρτέτο. Πρέπει να σας πω ότι ο Ουίλσον εκτιμά πολύ το έργο του Χάινερ Μίλερ. Κι εγώ αγαπώ πολύ το Κουαρτέτο, γιατί σε τελική ανάλυση είναι ένα παιχνίδι ρόλων. Η γυναίκα που υποδύομαι, η Μερτέιγ, παίρνει τη θέση του άντρα. Πρόκειται για μια δουλειά πάνω στη μνήμη. Η πραγματικότητα πλανάται ανάμεσα στο όνειρο και τον εφιάλτη και οι ηθοποιοί και οι θεατές το αισθάνονται αυτό μαζί, από κοινού. Είναι σαν μια απόκρυφη και μυστική τελετουργία, σαν να βλέπουμε το ίδιο μας το όνειρο. - Ποια είναι η γνώμη σας για τη δουλειά του Ρόμπερτ Ουίλσον; - Ο Ουίλσον είναι οραματιστής. Το Βλέμμα του κωφού, η παράσταση που τον έκανε παγκοσμίως διάσημο το 1970, προκάλεσε πραγματική επανάσταση στον κόσμο του
θεάτρου. Ακόμη και ο Λουί Αραγκόν είχε πει αφού την είδε ότι «ο Ρόμπερτ Ουίλσον έκανε το βλέμμα μας να επαναστατήσει». Η φράση εκείνη του Αραγκόν για τον σκηνοθέτη, πολύ γνωστή, αντικατοπτρίζει το μέγεθος του ταλέντου του. - Ο Ουίλσον είναι επιμένει πολύ στο σώμα και την κίνηση. Στο Κουαρτέτο δουλέψατε με το σώμα σας; - Φυσικά. Με τον Ρόμπερτ είχαμε εξερευνήσει τη δύναμη που έχει το σώμα και στο Ορλάντο, κάτι που ξανακάνουμε τώρα στο Κουαρτέτο. Πιστεύω ότι το σώμα διαγράφει μια μονοκονδυλιά κατά τη διάρκεια όλης της παράστασης. Αιωρείται στο χώρο και διηγείται την ιστορία του. - Σε τι διαφέρει κατά τη γνώμη σας η δουλειά στο θέατρο από τη δουλειά στον κινηματογράφο; - Μιλάμε για δύο τελείως διαφορετικές τέχνες. Το θέατρο είναι μια άλλη μορφή ελευθερίας, όπου έζησα πολύ ιδιαίτερες περιπέτειες. Το θέατρο είναι η αντανάκλαση του ίδιου μου του εαυτού, ενώ στον κινηματογράφο ο ηθοποιός είναι κυρίαρχος και το κείμενο και η γλώσσα είναι μάλλον βοηθητικά. Ο κινηματογράφος είναι ο τόπος της δυνατής ουτοπίας, όπου όλα επιτρέπονται - και ελπίζω να συνεχίσει να είναι έτσι. Εκεί υπάρχει μια μεγαλύτερη υποκειμενικότητα, διηγούμαστε πράγματα για μας και τα βλέμματα αποκαλύπτουν τα πάντα. Στο θέατρο τα όνειρα δεν
«Ο Μπομπ Ουίλσον είναι οραματιστής. Όταν ο Λουί Αραγκόν είδε το Βλέμμα του κωφού, την παράσταση που τον έκανε παγκοσμίως διάσημο, είπε ότι είναι ο σκηνοθέτης που έκανε το βλέμμα μας να επαναστατήσει».
Φωτογραφία: Pascal Victor
συνέντευξη
ΠΑΘΟΣ Ιζαμπέλ Υπέρ, Αριέλ Γκαρσία Βαλντέζ, στο κατά Μπομπ Ουίλσον Κουαρτέτο που έρχεται στην Ελλάδα για τέσσερις παραστάσεις στις 30 Ιουνίου και στις 1, 2 και 3 Ιουλίου, στο θέατρο της Πειραιώς 260.
ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ & ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ | #1 | 24 ΜΑΪΟΥ 2007 | 13
συνέντευξη
Φωτογραφία: Pascal Victor
14 | ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ & ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ | #1 | 24 ΜΑΪΟΥ 2007
ΣΩΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ Εξερευνώντας τα όρια του σώματος στο Κουαρτέτο του Χάινερ Μίλερ, όπως το σκηνοθετεί ο Μπομπ Ουίλσον.
είναι ποτέ συγκεκριμένα, είναι πιο φλου, πιο συγκεχυμένα, πιο ελεύθερα… - Υπήρξατε μαθήτρια του Αντουάν Βιτέζ, δουλέψατε στο σινεμά με τον Ζαν-Λικ Γκοντάρ, στο θέατρο με τον Μπομπ Ουίλσον… Τι κερδίσατε κατά τη διάρκεια αυτής της διαδρομής; - Ειλικρινά, δεν ξέρω… Και εκείνοι κέρδισαν! Η αλήθεια είναι ότι έζησα εκπληκτικές εμπειρίες με αυτούς τους ανθρώπους που είναι γεμάτοι ενέργεια, θέληση, δύναμη… Όσο για μένα, κατά τη διάρκεια της πορείας μου έζησα και την ικανοποίηση και τον πόνο. Όμως πιστεύω ότι το σημαντικότερο που κερδίζει κανείς είναι ότι δημιουργεί ένα προσωπικό όραμα για τον κόσμο, γίνεται δηλαδή μέρος ενός ολόκληρου σύμπαντος που του αποκαλύπτεται ακόμη και μόνο με ένα βλέμμα. - Η δουλειά σας στο θέατρο άλλαξε τη σχέση σας με τον κινηματογράφο; - Σε καμία περίπτωση. Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να το σχολιάσω αυτό. - Δεν σας βλέπουμε σχεδόν ποτέ σε κωμικούς ρόλους. Γιατί; - Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν λιγότεροι ενδιαφέροντες κωμικοί ρόλοι σε μεγάλες οργανώσεις τύπου φεστιβάλ. Δεν ξέρω γιατί. Και στον κινηματογράφο με έχουν συνδέσει με ταινίες «σοβαρές», δραματικές, σκληρές… Όμως αναζητώ τους καλούς κωμικούς ρόλους και δεν λέω όχι όταν βρεθώ απέναντι σε κάποιον πολύ ενδιαφέροντα κωμικό γυναικείο χαρακτήρα. - Κάθε βράδυ στο θέατρο, όταν πέφτει η
αυλαία, ποιες είναι οι σκέψεις σας; Τι απομένει μετά από κάθε παράσταση; - Είναι μια πολύ ωραία στιγμή της ημέρας. Είναι το τέλος μιας διαδρομής και νιώθω πολλά συναισθήματα όπως ανακούφιση, ευχαρίστηση, ικανοποίηση… Όμως, θα έλεγα ότι ακόμη πιο μαγική στιγμή είναι όταν ανεβαίνει η αυλαία. Όταν ξεκινάς να χτίζεις τη σχέση με τους θεατές, τους ανθρώπους που ήρθαν για να σε δουν και κάθε βράδυ είναι διαφορετικοί. - Φαίνεται ότι το επάγγελμά σας καταλαμβάνει ένα πολύ σημαντικό μέρος της ζωής σας. Είναι αλήθεια; - Το επάγγελμά μου καταλαμβάνει τη θέση που εγώ επιθυμώ. - Γινόμαστε ηθοποιοί ή γεννιόμαστε; Εσείς πώς βιώσατε την υποκριτική; - Δεν μπορώ να σας δώσω συγκεκριμένη απάντηση. Κάνω κι εγώ συχνά αυτή την ερώτηση στον εαυτό μου. Έχω όμως την εντύπωση ότι η απάντηση δεν βρίσκεται μέσα μου. Νομίζω πως πρέπει γενικά να έχει κανείς πολλή εμπιστοσύνη και πολλή πίστη στον εαυτό του. Χρειάζεται μεγάλη θέληση για να γίνει κανείς ηθοποιός. Και χρησιμοποιεί και τις ελλείψεις του για να τα καταφέρει. Σίγουρα γινόμαστε ηθοποιοί μέσα από τα πλεονεκτήματά μας, αλλά μας είναι απαραίτητα και τα μειονεκτήματα. Ποια είναι η γνώμη σας για το σύγχρονο ευρωπαϊκό θέατρο; Πιστεύω ότι είναι ακόμη πολύ ζωντανό. Υπάρχει. Το θέατρο είναι μια αιώνια τέχνη και το ευχάριστο είναι ότι υπάρχει ακόμη στην Ευρώπη και είναι πρωταγωνιστής, παρά το γεγονός ότι
«Η πιο μαγική στιγμή στην καθημερινότητα ενός ηθοποιού είναι όταν ανεβαίνει η αυλαία. Όταν ξεκινάς να χτίζεις τη σχέση με τους θεατές, τους ανθρώπους που ήρθαν για να σε δουν και κάθε βράδυ είναι διαφορετικοί».
έχουν πλέον εμφανιστεί και άλλες, πιο σύγχρονες μορφές του που χρησιμοποιούν το βίντεο και την τεχνολογία. Έρχεστε για πρώτη φορά στην Ελλάδα; Όχι, είχα έρθει μια φορά για διακοπές και πριν κάποια χρόνια επισκέφτηκα το Φεστιβάλ Κινηματογράφου στη Θεσσαλονίκη. Αυτή είναι η τρίτη φορά που θα έλθω στην όμορφη χώρα σας. ¢
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Γεννημένη σ’ ένα προάστιο του Παρισιού πριν από 54 χρόνια, η γαλλίδα σταρ Ιζαμπέλ Ιπέρ έχει αφήσει το σημάδι της ως ηθοποιός, κυρίως της μεγάλη οθόνης, με συμμετοχή σε σχεδόν 90 ταινίες. Η πρώτη της μεγάλη επιτυχία ήταν στην Δαντελοπλέκτρα (1977) του Κλοντ Γκορετά. Συνέχισε στο Λούλου - το αγόρι π’ αγαπούσαν τα κορίτσια (1980) και συμμετείχε στην ταινία Ο σώζων εαυτόν σωθήτω (1980), που είχε σηματοδοτήσει τη δημιουργική στροφή του Ζαν-Λυκ Γκοντάρ, με τον οποίο ξανασυνεργάστηκε. Ξεχωριστή θέση στην καριέρα της κατέχει η συνεργασία της με τον Κλοντ Σαμπρόλ, που εγκαινιάστηκε με τη Βιολέτ Νοζιέρ (1978) και χαιρετίστηκε θριαμβευτικά από κοινό και κριτικούς. Στο ευρύ κοινό, πάντως, είναι πιο γνωστή από την αιρετική Δασκάλα του πιάνου σε σκηνοθεσία Μίκαελ Χάνεκε, που γυρίστηκε την ίδια χρονιά (2001) με το ντοκιμαντέρ του κριτικού Σερζ Τουμπιανά γι’ αυτή: Ιζαμπέλ Ιπέρ, μια ζωή ηθοποιία. Όμως, η Ιπέρ δε σταμάτησε ποτέ να εμφανίζεται και στη σκηνή. Τελευταία, μετά την αμερικανική της περιοδεία με την Ψύχωση 4.48 της Σάρα Κέιν (2005), υποδύθηκε την Έντα Γκάμπλερ στο Παρίσι, όπου καταχειροκροτήθηκε από κοινό και κριτικούς.
συνέντευξη
ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ & ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ | #1 | 24 ΜΑΪΟΥ 2007 | 15
ΤΑ ΜΩΡΑ ΣΤΗΝ ΠΙΣΤΑ Στην πρόβα της Κάρμεν, στο Ηρώδειο. Ο Στέφανος Λαζαρίδης εν μέσω του σκηνοθέτη Andrew Wickes και της χορογράφου της παράστασης Alisson Chitty.
Λάμψη και εξωστρέφεια Το καίριο στοίχημα της Λυρικής Συνέντευξη με τον καλλιτεχνικό διευθυντή Στέφανο Λαζαρίδη Ψυχαγωγία και εκπαίδευση, λάμψη και εξωστρέφεια. Η συνταγή της επιτυχίας του μεγαλύτερου λυρικού θεάτρου της χώρας από τον καλλιτεχνικό του διευθυντή άρχισε να φέρνει αποτελέσματα. Στο ενεργητικό του, και η Κάρμεν που μπορείτε να δείτε στο Ηρώδειο. Από τον Κωστή Πιερίδη | Φωτογραφία: Λίλα Σωτηρίου
Η Λυρική Σκηνή δεν είναι πια αυτό που ήταν. Με γρήγορο και αποφασιστικό βηματισμό, αποκτά κύρος στην εγχώρια σκηνή επιλέγοντας για το μέλλον τη διεύρυνση της επιρροής της και εκεί έξω. Πώς έγιναν κατορθωτά όλα αυτά; Χάρη στον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνεται τη μεγαλύτερη εγχώρια σκηνή του λυρικού θεάτρου ο καλλιτεχνικός διευθυντής του από τον Ιανουάριο του 2006, ο σκηνοθέτης και σκηνογράφος Στέφανος Λαζαρίδης. Ο άνθρωπος που ήρθε να τα αλλάξει όλα.
Η συμμετοχή στο φετινό Φεστιβάλ Αθηνών της Εθνικής Λυρικής Σκηνής γίνεται με μια Κάρμεν, την όπερα του Μπιζέ, παράσταση γεμάτη εκπλήξεις, σύμφωνα με την υπόσχεση του κ. Λαζαρίδη, ο οποίος μιλά στην εφ. Ποια ήταν η κατάσταση που επικρατούσε στη Λυρική Σκηνή όταν αναλάβατε εσείς τη θέση του Καλλιτεχνικού Διευθυντή; Στη Λυρική Σκηνή επικρατούσαν και επικρατούν πολλές καταστάσεις: ευχάριστες και δυσάρεστες. Ελπίζω ότι οι ευχάριστες όσο
περνάει ο καιρός θα αυξάνονται, και οι δυσάρεστες θα περιορίζονται. Ποιες ήταν οι πρώτες κινήσεις σας όταν αναλάβατε τα ηνία της Λυρικής; Συναντήσατε δυσκολίες; Η πρώτη μου κίνηση ήταν το να μιλήσω με πολλούς από τους ανθρώπους του θεάτρου. Ήμουν σε θέση να διακρίνω ότι πολλά πράγματα δεν λειτουργούσαν με τον τρόπο που θεωρούσα ο ίδιος σωστό. Βλέποντας λοιπόν «το σύμπτωμα», προσπαθούσα να αντιληφθώ το αίτιο, ώστε να το θεραπεύσω. Αν βέβαια δεν μπορείς να βρίσκεις τη λύση, τότε το πρόβλημα είσαι εσύ… Σε κάποιες περιπτώσεις προσπάθησα να καταλάβω αν χρειαζόταν πράγματι να αλλάξω κάτι ή αν έπρεπε να προσαρμοστώ εγώ. Επίσης, έκανα ό,τι θεωρούσα απαραίτητο για να αναδείξω τα καλά στοιχεία που – κατά τη γνώμη μου – ήταν θαμμένα. Ας μην ξεχνάμε ότι αυτό που έχει σημασία τελικά είναι το αποτέλεσμα, αυτό που βλέπει το κοινό στη σκηνή. Η πιο σημαντική δυσκολία που αντιμετώπισα ήταν να πείσω για την ανάγκη αυτών των αλλαγών. Κάθε αλλαγή αντιμετωπίζεται με επιφυλακτικότητα… Ειδικά όταν γίνεται με μεγάλη ταχύτητα, ή απότομα. Κι αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με τη Λυρική. Είναι στην ανθρώπινη φύση… Πώς οραματίζεστε το μέλλον της Εθνικής
Λυρικής Σκηνής και πώς ενεργείτε επί του παρόντος για την πραγμάτωση αυτού του οράματος; Κάθε εποχή έχει τη δική της συνείδηση και, για να υπάρχει επικοινωνία ανάμεσα στο έργο που παρουσιάζουμε και στο κοινό, πρέπει να αφουγκραζόμαστε και να αναφερόμαστε στις ανάγκες τού σήμερα. Για να το καταφέρουμε αυτό, πρέπει να μελετάμε ξανά και ξανά τα έργα και τα αριστουργήματα της όπερας. Για να πραγματωθεί το «όραμα», όπως το ονομάζετε, οφείλουμε να εξασφαλίζουμε τις συνθήκες ώστε να έχουν τη δυνατότητα οι ίδιοι οι καλλιτέχνες να δημιουργήσουν και να δείξουν τις δυνατότητές τους. Θεωρώ απαραίτητη την επαφή με τον υπόλοιπο κόσμο, με καλλιτέχνες και όπερες του εξωτερικού. Τέτοιες συνεργασίες και ανταλλαγές είναι μέρος της «εκπαίδευσης» που χρειάζεται να προηγηθεί, ώστε να είμαστε έτοιμοι όταν θα βρεθούμε στο νέο κτίριο. Με λίγα λόγια, για να είναι η Λυρική ένας πραγματικά σημαντικός θεσμός, δεν πρέπει να «βολευτούμε»… Το όραμα έχει σχέση με την πραγματικότητα: το θέμα είναι να μπορούμε μέσα από το έργο μας στη Λυρική να ψυχαγωγούμε, να εκπαιδεύουμε, να εμπνέουμε, να προκαλούμε. Το τι θα πάρει και τι θα αφήσει κανείς από αυτό που δημιουργούμε και παρουσιάζουμε, είναι στο χέρι του. Αλλά αυτή είναι η αποστολή μου… Τι άλλο θα μπορούσε να είναι; Με ποιον τρόπο συμμετέχετε στο Ελληνικό Φεστιβάλ; Με μία τολμηρή υπερπαραγωγή της Κάρμεν. Θα έχουμε μάλιστα την ευκαιρία να αξιοποιήσουμε διαφορετικά το Ηρώδειο, κατά τρόπο που δεν έχει ξαναγίνει για παραγωγή όπερας, στο συγκεκριμένο χώρο. Τι προσδοκά η Λυρική από το Φεστιβάλ; Το Ελληνικό Φεστιβάλ, υπό την διεύθυνση του Γιώργου Λούκου, αποτελεί μία πολυσυλλεκτική πλατφόρμα, στην οποία εντάσσονται τα καλύτερα δείγματα της παγκόσμιας παραγωγής στο χώρο των παραστατικών τεχνών. Η Λυρική Σκηνή, παράγει, δημιουργεί. Οι παραγωγές που επιλέγει ο Γιώργος Λούκος έχουν πολύ δυνατή απήχηση και ανταπόκριση. Ελπίζω λοιπόν ότι η πλατφόρμα αυτή θα λειτουργήσει ως ανακλαστήρας για το έργο της Λυρικής, ότι θα ενισχύσει τη λάμψη και την εξωστρέφειά της και θα συντελέσει στην προβολή του έργου που παράγουμε. ¢
Info Η Κάρμεν του Μπιζέ, σε παραγωγή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, ανεβαίνει στο Ηρώδειο τις εξής ημερομηνίες: 31 Μαΐου, 1, 2, 3 & 5 Ιουνίου, ώρα 21:00 Moυσική διεύθυνση: Λουκάς Καρυτινός, σκηνοθεσία: Steven Pimlott, συνεργάτες σκηνοθέτες: Andrew Wickes, Aletta Collins (Για τη σκηνή της πάλης, σκηνοθέτης ο Malcolm Ranson), Σκηνικά – Κοστούμια: Alison Chitty, Χορογραφία: Aletta Collins, φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος. Κάρμεν η Denyce Graves (1, 3 & 5 Ιουνίου) και η Βικτόρια Μαϊφάτοβα (31 Μαΐου, 2 Ιουνίου), Δον Χοσέ: Richard Crawley (1 & 3 Ιουνίου), Michael Wade Lee (31 Μαΐου, 2 & 5 Ιουνίου), Μικαέλα: Έλενα Κελεσίδη (1 & 3 Ιουνίου), Κατερίνα Κοστέα (31 Μαΐου, 2 & 5 Ιουνίου), Εσκαμίγιο: Δημήτρης Τηλιακός (1 & 3 Ιουνίου), Kύρος Πατσαλίδης (31 Μαΐου, 2 & 5 Ιουνίου). Εισιτήρια: €100 (Διακεκριμένη), €90, €75, €60, €50 (Άνω Διάζωμα), €25 (Μειωμένο)
Φωτογραφία: Αpeiron Photos
16 | ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ & ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ | #1 | 24 ΜΑΪΟΥ 2007
αφιέρωμα
αφιέρωμα
ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ & ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ | #1 | 24 ΜΑΪΟΥ 2007 | 17
La Divina Μαρία Κάλλας: Νέα Υόρκη, 1923 - Παρίσι, 1977
Κάθε ρόλος περνούσε μέσα από το σώμα της, σαν φως που διαθλάται σ’ ένα πρίσμα – το υλικό, μεταμορφωμένο μέσα από την πρόσκρουση με την ουσία της, έφτανε στο θεατή με έναν τρόπο ανεπανάληπτο, βιωματικό, απόλυτα Κάλλας. Η τέλεια ντίβα του 20ού αιώνα, η κορυφαία υψίφωνος που άλλαξε τον ρου την όπερας ως είδος, δεσπόζει στις εφετινές εκδηλώσεις του Φεστιβάλ, με αφορμή τα τριάντα χρόνια από το θάνατό της. Από την Ευγενία Τζιρτζιλάκη
«Για μένα η μουσική είναι το ωραιότερο πράγμα στον κόσμο κι όταν κατορθώνεις να υπερβείς ορισμένες δυσκολίες με ένα τόσο εύθραυστο όργανο, όπως η φωνή, νιώθεις μια ικανοποίηση τόσο πηγαία, που μοιάζει να αναδύεται από την ψυχή σου. Για να δώσεις σε μια παράσταση τον καλύτερο εαυτό σου θέλεις να ξέρεις ότι το κοινό θα είναι πάντοτε μαζί σου, κι ότι αν κάποιο βράδυ δεν είσαι στις καλύτερες στιγμές σου, θα δείξει κατανόηση και θα σε αγαπάει πάντα». Λόγια της Μαρίας Κάλλας που, τριάντα χρόνια μετά το θάνατό της και δημοφιλής όσο ποτέ, παραμένει οικεία μυθική – μια θεά κατάδική μας.
Όπερα και μπουζούκια Η Μαρία Κάλλας γεννήθηκε το 1923, στη Νέα Υόρκη, ως Άννα Μαρία Καικιλία Σοφία Καλογεροπούλου. Τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς, η Ευαγγελία Δημητριάδη και ο Γιώργος Καλογερόπουλος, είχαν μεταναστεύσει στις ΗΠΑ. Η Μαρία ήταν το τρίτο τους παιδί, με μεγαλύτερη αδελφή την Υακίνθη κι έναν αδερφό που πέθανε μωρό από μηνιγγίτιδα. Στη Νέα Υόρκη, ο Γιώργος Καλογερόπουλος ανοίγει φαρμακείο και αλλάζει το οικογενειακό επώνυμο σε Callas. Όλα πήγαιναν καλά ώς το 1929 οπότε το Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης κατέρρευσε. Ο Καλογερόπουλος πούλησε το φαρμακείο και έγινε πωλητής. Αυτό ήταν το τελειωτικό χτύπημα στον έτσι και αλλιώς μελανό γάμο του. Οι βιογράφοι λένε ότι ο Γιώργος και η Ευαγγελία δεν ταίριαξαν ποτέ. Ότι η αδυναμία του να κάνει λεφτά την εκνεύριζε. Ότι τον αποκαλούσε «βλάχο» και έφριττε όταν εκείνος τολμούσε ν΄ ακούσει ένα δίσκο με δημοτικά ή «μπουζούκια». Για εκείνην, μουσική ήταν μόνο η όπερα, λένε.
American Dream Η οικονομική κρίση ανάγκαζε την οικογένεια να μετακομίζει συνεχώς (δέκα σπίτια σε δεκατέσσερα χρόνια) κι η Μαρία δεν είχε φίλους. Απολάμβανε μόνο τέσσερα πράγματα: επισκέψεις στη Δημόσια Βιβλιοθήκη από όπου δανειζόταν και δίσκους - διάβασμα
δηλαδή και μουσική - σινεμά και φαγητό σε κινέζικο. Αυτές ήταν και οι αγαπημένες της απολαύσεις σε όλη της τη ζωή. Όταν η Μαρία ήταν 8 χρόνων, αγόρασαν ένα πιάνο και προσέλαβαν δασκάλα για τα κορίτσια. Η ιδιαίτερη φωνή της Κάλλας απέκλινε από τη συμβατική θεώρηση του ωραίου - η γλυκιά Υακίνθη είχε πολύ ωραιότερη φωνή. Η Μαρία, απ’ την άλλη, ήταν άχαρη, υπέρβαρη και έτρωγε τα νύχια της. Όμως η μουσική είχε μπει στη ζωή της. Δώδεκα χρόνων, κέρδισε το πρώτο της βραβείο ως σολίστ σε διαγωνισμό παιδικών φωνών. Τα πρώτα χρόνια στην Αμερική τη συνεπαίρνει το Αμερικανικό Όνειρο: η πεποίθηση ότι τα πάντα είναι δυνατά κι ότι, τελικά, ο καθένας μπορεί να γίνει το κέντρο του κόσμου.
Απ’ τα Σεπόλια Το 1937 οι γονείς πήραν διαζύγιο και τα κορίτσια ακολούθησαν τη μητέρα στην Αθήνα. Έπιασαν ένα σπίτι στα Σεπόλια. Σύντομα μετακόμισαν. Μέσα στα επόμενα 8 χρόνια άλλαξαν έξι σπίτια, ώσπου να καταλήξουν στην οδό Πατησίων. Αν και μικρότερη από το ηλικιακό όριο, η Κάλλας γράφτηκε στο Εθνικό Ωδείο. Η μετέπειτα δασκάλα της, η Μαρία Τριβέλλα, αφού την άκουσε, αποφάνθηκε: «Θα διδάξω την κόρη σας μελοδραματική εντελώς δωρεάν γιατί είναι μεγάλο ταλέντο». Μαθήτευσε ακόμα με την παλαίμαχη Ισπανίδα κολορατούρα Ελβίρα ντε Ιντάλγκο, που θεωρείται η κατ’ εξοχήν δασκάλα της. Έτσι καλλιέργησε τη φωνή της δραματικά, ενώ ταυτόχρονα μυήθηκε στην τέχνη της κολορατούρα και στην παράδοση του μπελκάντο. Λίγο πριν από τον πόλεμο ήρθε η πρώτη συνεργασία της με τη Λυρική Σκηνή, ενώ έμαθε ιταλικά στην κατεχόμενη Αθήνα. Το τραγούδι ήταν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντός της όλο αυτό το διάστημα. Μετά την Απελευθέρωση η Λυρική δεν ανανέωσε το συμβόλαιό της. Τότε αποφάσισε να γυρίσει στην Αμερική. Για να εξασφαλίσει τα εισιτήρια, έδωσε το πρώτο της σόλο ρεσιτάλ τον Αύγουστο του 1945. Το Σεπτέμβριο στη Νέα Υόρκη, ξανάλλαξε το επώνυμό της σε Κάλλας και άρχισε
«Όποτε ερμηνεύω τη Νόρμα είμαι ευτυχισμένη. Νομίζω ότι της μοιάζω. Είναι πολύ υπερήφανη για να δείξει τα πραγματικά της αισθήματα, αλλά στο τέλος υποκύπτει. Μια γυναίκα που δεν αισθάνεται κακία ούτε νιώθει αδικημένη από δυσμενείς καταστάσεις τις οποίες, εν τέλει, έχει προκαλέσει η ίδια.»
αφιέρωμα
18 | ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ & ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ | #1 | 24 ΜΑΪΟΥ 2007
«Η ευφορία εκρήγνυται πάνω σε εκείνα τα τζάμια στο σκοτάδι. Αλλά μια τέτοια ευφορία που σε κάνει να τραγουδάς με τη φωνή σου είναι μια επιστροφή από το θάνατο. Για μένα υπάρχει ένα κενό, ένα άνοιγμα στο σύμπαν, και συ τραγουδάς από εκεί» Πιέρ - Πάολο Παζολίνι
να ψάχνει δουλειά, αρχικά στη Μητροπολιτική Όπερα, όπου την απέρριψαν. Της προσφέρθηκαν, όμως, δύο άλλοι ρόλοι, στο Φιντέλιο του Μπετόβεν και στη Μαντάμ Μπατερφλάι του Πουτσίνι. Η Κάλλας τους απέρριψε. Της φαινόταν αδιανόητο να τραγουδήσει Φιντέλιο στα αγγλικά και αισθανόταν πολύ χοντρή για το ρόλο της αιθέριας Μπατερφλάι. Κι ενώ η εκπληκτική φωνή της κάλυπτε τρεις οκτάβες, η άνεργη Κάλλας, συνέχιζε να μελετά βελτιώνοντας την τεχνική της. Τελικά έκλεισε μια παράσταση στο Σικάγο, αλλά το θέατρο χρεοκόπησε λίγο πριν από την πρεμιέρα. Γνώρισε όμως τον διευθυντή της Αρένας της Βερόνα και το 1947 εμφανίστηκε στη ν ιταλική πόλη με την Τζοκόντα του Πονκιέλι. Το Δεκέμβριο τραγούδησε στη Βενετία και, επιτέλους, άρχισαν να έρχονται προτάσεις.
Κάτι συνέβη στην Ιταλία Ο κατά 32 χρόνια μεγαλύτερός της Ιταλός βιομήχανος και λάτρης της όπερας, Τζοβάνι Μπατίστα Μενεγκίνι, που συνάντησε το πρώτο βράδυ στη Βερόνα, ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος για να τη βοηθήσει. Παντρεύτηκαν το 1949 και, ως άλλος πατέρας (sugardaddy), μάνατζερ και εραστής, ο Μενεγκίνι επηρέασε καταλυτικά την καριέρα της: εξασφάλισε τις (οικονομικές) συνθήκες της πλήρους αφοσίωσης στην τέχνη της και την υπέβαλε σε δίαιτα. Στην Ιταλία θήτευσε ακόμα δίπλα στον κορυφαίο μαέστρο Τούλιο Σεραφίν, μέντορα πολλών «μεγάλων» πριν από την Κάλλας, ο οποίος της ζήτησε ξαφνικά να αντικαταστήσει τη Μαργκερίτα Καρόζιο στους Πουριτανούς του Μπελίνι, εναλλάσσοντάς την με τις ακραία δραματικές απαιτήσεις άλλων ρόλων. Η εντυπωσιακή αλλά προβληματική φωνή της ζυμώθηκε και, το 1948, η Κάλλας τραγούδησε την πρώτη της Νόρμα και ξεκίνησε διεθνείς εμφανίσεις. Η Κάλλας ανακάλυπτε και ερωτευόταν έργα που οι άλλοι παρέβλεπαν. Έτσι, αναβιώνει τη Νόρμα του Μπελίνι (την τραγούδησε 84 φορές), ή το Ορφεύς και Ευρυδίκη του Χάιντν, που ακούστηκε για πρώτη φορά 160 χρόνια αφότου είχε γραφτεί. Με τις εκπληκτικές ερμηνείες της, εδραίωσε πολλά σπουδαία λυ-
ρικά έργα που απουσίαζαν από το οπερετικό ρεπερτόριο.
Η πάνω βόλτα Το 1951, η Κάλλας άνοιξε τη σεζόν στη Σκάλα του Μιλάνου με τον Σικελικό Εσπερινό – μια μεγάλη επιτυχία. Τα επόμενα χρόνια, η Σκάλα έγινε το σκηνικό των μεγαλύτερων θριάμβων της. Υπέγραψε με την EMI και άρχισε να ηχογραφεί. Ως το 1954, είχε χάσει 30 κιλά (ζύγιζε πια λιγότερο από 63). Το 1955 ήρθε η ιστορική παράσταση της Τραβιάτας του Βέρντι στη Σκάλα, σε σκηνοθεσία Λουκίνο Βισκόντι, και το 1957 εμφανίστηκε στο Ηρώδειο, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών. Η πεταλούδα έχει πια πλήρως σχηματιστεί: από ένα χαρισματικό, αλλόκοτα πρωτόγονο και τεραστίων διαστάσεων πέτρωμα, έχει σμιλευτεί η απόλυτη σταρ. Είναι η χρονιά που λέει: «Με κατηγορούν ότι είμαι πριμαντόνα. Αλλά αυτός είναι ένας τίτλος για τον οποίο είμαι υπερήφανη. Στην πραγματικότητα, η λέξη προσδιορίζει πολύ απλά την πρώτη κυρία του θιάσου, την πρωταγωνίστρια». Την ίδια χρονιά, εμφανίστηκαν τα πρώτα προβλήματα στη φωνή της. Ήταν επίσης η χρονιά που γνώρισε τον Αριστοτέλη Ωνάση.
Τα φτερά της πεταλούδας Το κορίτσι που επιβαρύνθηκε με 4 ονόματα, σκίστηκε ανάμεσα σε 2 ηπείρους, 2 γονείς, 2 γλώσσες, 20τόσα σπίτια, τελικά διαχωρίστηκε σε 2 εαυτούς: τον πριν και τον μετά. Η Κάλλας έμεινε στην ιστορία γιατί η φωνή της έμοιαζε να την ξεπερνά – να ξεπερνά τον εαυτό της, να τα δίνει όλα. Το απόλυτο αυτό σχήμα αποτελείται από δυισμούς – αντιθέσεις που, τραβώντας, ξεσκίζουν αλλά και επεκτείνουν: μουσικά, μπορούσε να ερμηνεύει την ίδια περίοδο ρόλους εντελώς διαφορετικούς, δραματουργικά αλλά και τεχνικά. Βιωματικά, μπορούσε να συνεχίζει παρ’ όλα αυτά. Από το διωγμό της Αθήνας στην αποθέωση του Μιλάνου. Από εύσωμη μύωπας, η τέλεια ντίβα. Από μια αμφισβητούμενης ποιότητας φωνητική πρώτη ύλη, ύψωσε τη φωνή που το 1960 στάλθηκε στο διάστημα για να εκπροσωπήσει το ανθρώπινο γένος στο σύμπαν.
Sono sulla croce Τον Ιανουάριο του 1958, η Κάλλας φέρεται να εξομολογείται στην Αθηνά Σπανούδη, στα σκαλοπάτια του ξενοδοχείου Μεγάλη Βρεταννία: «Sono sulla croce» (Βρίσκομαι πάνω στο σταυρό). Λίγες μέρες αργότερα, στη Ρώμη, αισθάνθηκε αδιαθεσία και εγκατέλειψε την παράσταση της Νόρμα, παρά το ότι ήταν παρών ο Πρόεδρος της Ιταλικής Δημοκρατίας. Τον Μάιο τσακώθηκε με το διευθυντή της Σκάλας του Μιλάνου κι αποφάσισε να μην ξαναεμφανιστεί εκεί όσο διευθύνει εκείνος. Το Νοέμβριο απολύθηκε από τη Μετροπόλιταν Όπερα της Νέας Υόρκης και το Δεκέμβριο εμφανίστηκε τελικά στην Όπερα του Παρισιού. Έκανε μεγάλη αίσθηση, αλλά οι προτάσεις για συνεργασίες άρχισαν να αραιώνουν. Τότε ο Ωνάσης την προσκάλεσε σε κρουαζιέρα με τη θαλαμηγό Χριστίνα. Ως το τέλος της κρουαζιέρας, οι δυο ήταν εραστές κι ο γάμος με τον Μενεγκίνι παρελθόν. Το 1960 η Κάλλας τραγούδησε Νόρμα στην Επίδαυρο. Επανήλθε στη Σκάλα και, την επόμενη χρονιά, αποθεώθηκε ως Μήδεια σε σκηνοθεσία Αλέξη Μινωτή. Το 1964, ο Φράνκο Τζεφιρέλι την έπεισε να τραγουδήσει Τόσκα στο Κόβεντ Γκάρντεν, στο Λονδίνο. Παρά τα προβλήματα στη φωνή της πήρε εκθειαστικές κριτικές, ενώ ακολούθησε νέος θρίαμβος στο Παρίσι με τη Νόρμα. «Ήταν η πρώτη – και τελευταία μέχρι στιγμής – σοπράνο που ξεπέρασε τα όρια της τέχνης της και καθιερώθηκε ως η πριμαντόνα σταρ που έφερε την όπερα κοντά στην αντίληψη των μαζών» λέει ο Τζεφιρέλι. Το Μάιο του 1965 της ζητήθηκε να ξανατραγουδήσει Νόρμα στο Παρίσι – κι ενώ ένιωθε κατάκοπη, δεν θέλησε να αρνηθεί. Στις 29 Μαΐου, τελείωσε την προτελευταία σκηνή σοβαρά άρρωστη. Η τελευταία σκηνή ακυρώθηκε. Τον Ιούλιο τη ζήτησαν ξανά στο Κόβεντ Γκάρντεν. Οι γιατροί την αποθάρρυναν, αλλά εκείνη επέμενε – ήθελε να ξαναβρεθεί στη σκηνή έστω για μία παράσταση. Όντως, στις 5 Ιουλίου του 1965, η Μαρία Κάλλας έδωσε την τελευταία της παράσταση όπερας
«Η διασημότητα είναι ένα μπούμερανγκ» Σκόρπια αποσπάσματα από συνέντευξη της Κάλλας στα 38 της • Η διασημότητα είναι ένα μπούμερανγκ, ώστε κάθε καλλιτέχνης που θέλει να μείνει πιστός στον εαυτό του και την τέχνη του αισθάνεται εξαιρετικά ευάλωτος. Συνεπώς, η ουσιώδης συνθήκη για να προσεγγίσει η καλλιτεχνική δημιουργία την τελειότητα - και μιλώ για την ελευθερία του πνεύματος - είναι και η πιο δύσκολη να επιτευχθεί. • Μου έχει συμβεί κάποτε να γυρίσω σπίτι ύστερα από μια παράσταση και - ενώ είχα καταχειροκροτηθεί - να αρχίσω να κλαίω πικρά γιατί δεν είχα κατορθώσει, το ήξερα, να υπηρετήσω τις προθέσεις του συνθέτη έτσι όπως τις ένιωθα. Ίσως είχα κάνει μερικά βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά αυτά τα βήματα με έκαναν να συνειδητοποιήσω πόσο πιο μακριά πρέπει κανείς να πάει. • Όταν την ώρα που δουλεύω με κοιτάζουν,
αισθάνομαι μεγάλη δειλία, η οποία εξωτερικεύεται ως δυσαρέσκεια. Ειδικά στις πρόβες, δεν μπορώ να ανεχθώ την παρουσία ξένων/άσχετων προσώπων. Αισθάνομαι φυλακισμένη. Υποθέτω - και πρέπει να το παραδεχθώ - ότι, απλούστατα, δεν έχω εμπιστοσύνη στον εαυτό μου. Αυτός είναι ο χαρακτήρας μου. • Η εμπιστοσύνη στον εαυτό σου είναι κάτι που μπορεί πολύ εύκολα να ανατραπεί. Να γίνει φόβος ότι δεν θα σταθείς στο ύψος των περιστάσεων. • Με βασανίζουν αμφιβολίες και φόβοι. «Δεν είμαι ικανή. Δεν έχω φωνή. Δεν έπρεπε να αναλάβω αυτό το ρόλο». Καταριέμαι τον εαυτό μου, τον βρίζω. Ακόμη και όταν οι άνθρωποι με περιβάλλουν με φανερή αγάπη, εγώ εξοργίζομαι και λέω: «Αυτοί οι άνθρω-
ποι σε θαυμάζουν. Γιατί; Δεν το αξίζεις!». • Το πιο θαυμάσιο πράγμα για έναν καλλιτέχνη είναι η αίσθηση ότι το κοινό είναι έτοιμο να του προσφέρει τη συμπάθειά του για να δώσει τον καλύτερο εαυτό του. Μου έχει τύχει να βγω στη σκηνή και να νιώσω ότι το κοινό δεν μου δίνει αμέσως τη συμπάθειά του. Τότε παραλύω. Ο λαιμός μου κλείνει. Οι τόνοι, οι ήχοι είναι εκεί, αλλά κάθε εμπιστοσύνη προς τον εαυτό μου έχει εξαφανιστεί. Τότε αισθάνομαι ηττημένη. • Ο μηχανισμός του τραγουδιού, όπως εγώ προσωπικά τον αντιλαμβάνομαι, κάθε άλλο παρά εύκολη υπόθεση είναι. Γι’ αυτό θα ήθελες να σου δείχνουν περισσότερη κατανόηση. Αλλά, στην πλειονότητά τους οι κριτικοί θέλουν να είναι όλα τέλεια. Τελειότητα όμως δεν υπάρχει. Θα έπρεπε να έχουν συνεχώς
υπόψη τους ότι, σε μια παράσταση όπερας, ορισμένα μέρη μπορεί να είναι περισσότερο επιτυχημένα από άλλα. Και ότι από τη μια βραδιά στην άλλη τα πράγματα ποικίλλουν. Μπορεί να μη σε ικανοποίησε, να σε έκανε ακόμη και δυστυχισμένη ο τρόπος που μόλις τραγούδησες μια φράση. Σκέφτεσαι: «Θα ήθελα να πεθάνω. Θέλω να φύγω, δεν θέλω πια να τραγουδήσω» – κι αμέσως επηρεάζεται η επόμενη φάση. Αυτή είναι η ψυχολογική διάσταση ενός ανθρώπινου διλήμματος που σε ωθεί να αναζητείς συνεχώς την τελειότητα ενώ είναι αδύνατον να την κατακτήσεις. Όταν όλα πηγαίνουν θαυμάσια στη δουλειά η ζωή σου φαίνεται υπέροχη, διαφορετικά είναι μαρτύριο. Η συνέντευξη είχε παραχωρηθεί στον Derek Prouse των Sunday Times, 19 και 27/3 και 2/4,
αφιέρωμα
ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ & ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ | #1 | 24 ΜΑΪΟΥ 2007 | 19
ΠΑΘΟΣ Αθήνα, 5 Αυγούστου 1957. Η Μαρία Κάλλας στο καμαρίνι της.
Η Μήδεια του Παζολίνι Στα 1966 απεκδύθηκε την αμερικανική υπηκοότητα και έλαβε την ελληνική, δίνοντας έτσι τέλος, και τυπικά, στο γάμο της με τον Μενεγκίνι. Ύστερα από εννιά χρόνια δεσμό, έλπιζε ότι ο Ωνάσης θα τη ζητούσε σε γάμο – κάτι που δεν συνέβη, αφού τον Ιούλιο 1968 εκείνος παντρεύτηκε τη χήρα του δολοφονημένου Αμερικανού προέδρου Τζον Κένεντι, την Τζάκι. Η Κάλλας έπεσε σε κατάθλιψη. Παρ’ όλα αυτά, το 1969, πρωταγωνίστησε στην κινηματογραφική Μήδεια σε σκηνοθεσία Πιέρ-Πάολο Παζολίνι. Η ταινία δεν είχε τύχη στις αίθουσες, αλλά ο Παζολίνι της έγραψε: «Η ευφορία εκρήγνυται πάνω σε εκείνα τα τζάμια στο σκοτάδι. Αλλά μια τέτοια ευφορία που σε κάνει να τραγουδάς με τη φωνή σου είναι μια επιστροφή από το θάνατο. Για μένα υπάρχει ένα κενό, ένα άνοιγμα στο σύμπαν, και συ τραγουδάς από εκεί». Στις 25 Μαΐου 1970 αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει με βαρβιτουρικά. Τα επόμενα δυο χρόνια δίδαξε στο Τζούλιαρντ της Νέας Υόρκης και ξαναβρήκε τον παλιό της συνάδελφο, τον τενόρο Τζουζέπε Ντι Στέφανο, που την έπεισε να αναλάβει μια σειρά διεθνών εμφανίσεων μαζί του. Η περιοδεία κράτησε ένα χρόνο και είχε επιτυχία – στην Όπερα των Παρισίων, το κοινό την κάλεσε στη σκηνή 10 φορές. Η τελευταία της δημόσια εμφάνιση έγινε στο Σάπορο της Ιαπωνίας στις 11 Δεκεμβρίου 1974.
Κάτω βόλτα Το 1975 ο Ωνάσης πέθανε. Δυο χρόνια μετά, στις 16 Σεπτεμβρίου 1977, η ζωή τελείωνε και για τη Μαρία Κάλλας. Ήταν 53 χρόνων. Τα αίτια του θανάτου της δεν έγιναν γνωστά. Τι τη σκότωσε; Η λύπη; Οι εξαντλητικές δίαιτες; Μήπως τραγουδούσε καίγοντας ένα απόθεμα από κάτι που, μια μέρα, απλώς τελείωσε; Η κηδεία της έγινε στις 20 Σεπτεμβρίου. Αφού το σώμα της αποτεφρώθηκε όπως είχε ζητήσει, η τέφρα της σκορπίστηκε στο Αιγαίο την άνοιξη του 1979.
Φωτογραφία: Αρχείο Ελληνικού Φεστιβάλ
«Όταν αισθάνομαι τη μουσική»
Info
• 30 χρόνια μετά το θάνατό της, το Φεστιβάλ Αθηνών τιμά τη Μαρία Κάλλας. Κορυφαία ανάμεσα στις προγραμματισμένες εκδηλώσεις, η παράσταση της Μήδειας του Λουίτζι Κερουμπίνι στην Επίδαυρο, το Σάββατο 14 Ιουλίου, με την Αnna Caterina Antonacci στον κεντρικό ρόλο. Την πλαισιώνουν οι Enzo Capuano, Anna Maria dell’ Oste, Jon Ketilsson, Enkelejda Shkosa, Δημήτρης Κασιούμης, Ειρήνη Κυριακίδου, Μίνα Πολυχρόνου. Η σκηνοθεσία και η σκηνογραφία είναι του Γιάννη Κόκκου. Θα ακουστεί η Cappella Coloniensis (με όργανα εποχής) και η Χορωδία της ΕΡΤ υπό τη διεύθυνση του Αντώνη Κοντογεωργίου και
τη μουσική διεύθυνση του Λουκά Καρυτινού. Έχουν ακόμα προγραμματιστεί οι ακόλουθες εκδηλώσεις: • Την 1η Ιουλίου στο Ηρώδειο, στο γκαλά της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών υπό τη διεύθυνση του Jean-Yves Ossonce, θα ακουστούν αποσπάσματα από τις όπερες: Ντον Κάρλος του Βέρντι, Βέρθερος του Μασνέ, Σαμψών και Δαλιδά του Σεν-Σανς και Νόρμα του Μπελίνι. Σολίστ, June Anderson, Beatrice Uria Monzon, Δημήτρης Καβράκος. • Στις 9 Ιουλίου, στο Ηρώδειο, επίσης από την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, θα ακουστούν αποσπάσματα από τις όπερες, μεταξύ άλλων, Ο πρωτομάστορας του Καλομοίρη, Φιντέλιο
του Μπετόβεν, Τόσκα του Πουτσίνι, Καβαλερία Ρουστικάνα του Μασκάνι. Ερμηνεύουν: Μαρία Μητσοπούλου, Τζούλια Σουγλάκου, Μαρκέλλα Χατζιάνο, Χριστόφορος Σταμπόγλης, Βαγγέλης Χατζησίμος, Γιάννης Χριστόπουλος. Καλλιτεχνική επιμέλεια, Άρης Χριστοφέλλης. • Στις 13 Ιουλίου, στο Μικρό Θέατρο Αρχαίας Επιδαύρου, ρεσιτάλ τραγουδιού με τις σοπράνο Μαρίνα Βουλογιάννη, Μυρτώ Παπαθανασίου και Λουκία Σπανάκη και τη μεσόφωνο Μαρίνα Φιδέλη σε άριες από όπερες των Χέντελ, Ντονιτσέτι, Ροσίνι, Γκουνό, Μασνέ κ.ά. Στο πιάνο συνοδεύει ο Θανάσης Αποστολόπουλος, καλλιτεχνική επιμέλεια έχει ο Άρης Χριστοφέλλης.
Η Μαρία Κάλλας αντιμετώπιζε κάθε ρόλο με πάθος και ακρίβεια, αφουγκραζόμενη με ιερό σεβασμό τις επιθυμίες του συνθέτη. Απ’ την άλλη, όμως, δεν ένιωθε καμία υποχρέωση να τηρεί τους κανόνες. «Μου συμβαίνει μερικές φορές, όταν πρωτοδιαβάζω ένα λιμπρέτο, να μην μπορώ να συγκρατήσω τα γέλια μου κι αναρωτιέμαι αν θα καταφέρω να διατηρήσω τη σοβαρότητά μου επί σκηνής όταν τραγουδώ μια φράση. Αλλά όταν αισθάνομαι τη μουσική, σχεδόν πάντα κατορθώνω να μεταμορφώσω τα λόγια. Καμιά φορά μάλιστα πρέπει κανείς να τροποποιήσει μερικές φράσεις για να γίνουν πιο αποδεκτές από το σύγχρονο ακροατήριο. (...) Θα πέθαινα από πλήξη αν ήμουν υποχρεωμένη να επαναλαμβάνω κάθε φορά ένα ακριβές μοντέλο. Οι χειρονομίες μου δεν είναι ποτέ προμελετημένες – υπαγορεύονται από τις χειρονομίες των άλλων τραγουδιστών, από τη μουσική, από την αμέσως προηγούμενη κίνησή μου. Η ομορφιά μιας παράστασης συνίσταται σε άπειρες μικρές προϋποθέσεις, που πρέπει όμως όλες να είναι αυθεντικό προϊόν της στιγμής» . ¢
20 | ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ & ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ | #1 | 24 ΜΑΪΟΥ 2007
CLOSE THE DOOR Πινακίδα σε πόρτα πολυκατοικίας της οδού Αγησιλάου (παράλληλη στην Πειραιώς, πολύ κοντά στην Ομόνοια), στην περιοχή που ονομάζεται και Τσαϊνατάουν, λόγω της εγκατάστασης πολλών Κινέζων και λειτουργίας στην περιοχή των καταστημάτων τους.
θέμα
θέμα
ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ & ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ | #1 | 24 ΜΑΪΟΥ 2007 | 21
Χελιδόνια παντός καιρού Είναι ακόμα δύσκολα για τους περισσότερους. Όμως, τα άλλοτε «χελιδόνια του χειμώνα» έγιναν αποδεκτά – και ορισμένα αποφάσισαν να εγκαταστήσουν οριστικά τη φωλιά τους εδώ. Οι ξένοι γίνονται δικοί μας και η Αθήνα γίνεται χωνευτήρι πολιτισμών. Μια πραγματική πολυπολιτισμική μητρόπολη. Μιλήσαμε με τέσσερις νεοφερμένους πολίτες της - ο ένας εκ των οποίων έχει έτοιμη μια θεατρική παράσταση.
Οι δικοί μας ξένοι
Από τους Έλια Αποστολοπούλου και Κωστή Πιερίδη | Φωτογραφίες: Βίκυ Γεωργοπούλου
Οι πιο πολλοί ήρθαν στην Ελλάδα από ανάγκη – και η ζωή τους, για πολλά χρόνια, δεν ήταν ρόδινη. Χωρίς χαρτιά, αντιμετώπισαν όχι μόνο της αντικειμενικές δυσκολίες ένταξης σε έναν ξένο τόπο, αλλά και την καχυποψία της κλειστής, κατά βάσιν, ελληνικής κοινωνίας. Σχεδόν αμέσως δαιμονοποιήθηκαν. Για πολύ καιρό, η κοινή γνώμη ντρεσαρίστηκε να τους ταυτίζει με σοβαρά φαινόμενα εγκληματικότητας, ενώ πολύ συχνά αντιμετωπίστηκαν ως οι άνθρωποι που θα στερήσουν τους γηγενείς από την πρόσβαση στην εργασία, ως δυνάμει εχθροί. Σήμερα, περίπου είκοσι χρόνια μετά το πρώτο μαζικό μεταναστευτικό ρεύμα στην Ελλάδα, το τοπίο μοιάζει πολύ πιο ξεκάθαρο. Μεγάλο μέρος των μεταναστών στην Ελλάδα έχει ενσωματωθεί στον κοινωνικό ιστό – είναι συμπολίτες μας. Η δουλειά των ξένων στις υποδομές (μεταξύ των οποίων, τα μεγάλα έργα που άλλαξαν την Αθήνα εν αναμονή των Ολυμπιακών αγώνων του 2004) υπήρξε καθοριστικής σημασίας. Εξάλλου, οι στατιστικές αποδεικνύουν ότι μεγάλο μέρος της ανάπτυξης που απολαμβάνουμε στη χώρα οφείλεται στην εργασία των νεοφερμένων – μάλιστα σε τομείς που οι ντόπιοι δείχνουν να μην προτιμούν (αγροτική ανάπτυξη, οικοδομή, οικιακές υπηρεσίες κ.λπ.). Όλα τα παραπάνω, φυσικά, δεν σημαίνουν ότι η Ελλάδα έγινε ως διά μαγείας ο παράδεισος των ξένων – ιδίως για όσους φτάνουν εδώ από ανάγκη, για να ζήσουν ή για να βελτιώσουν τις συνθήκες της ζωής τους. Πολλές είναι οι εκκρεμότητες. Λείπει ένα σαφές νομικό πλαίσιο για τους ξένους. Η διαδικασία απόδοσης άδειας παραμονής και πράσινης κάρτας στους ξένους βάλλεται από πολλούς ως άδικη. Η γραφειοκρατία συνεχίζει να είναι σοβαρό εμπόδιο στην καθημερινότητα των μεταναστών στη χώρα. Η ανασφάλιστη εργασία συνεχίζει, σε πάρα πολλές περιπτώσεις, να είναι το μέτρο της εκμετάλλευσης ανθρώπων που δεν έχουν ισότιμα δικαιώματα ούτε στη διαμαρτυρία. Τα πολιτικά δικαιώματα, η συμμετοχή στα κοινά των καινουργιοφερμένων συμπολιτών μας, παραμένει ζητούμενο – για την ώρα κάποια κόμματα και δημοτικές παρατάξεις έχουν ζητήσει να δοθεί η δυνατότητα στους ξένους να ψηφίζουν για τους δημοτικούς άρχοντες. Οι γιοι και οι κόρες, τα παιδιά μεταναστών στην Ελλάδα που δεν έχουν κάρτα εργασίας, εξαιτίας ελλείψεων στην ονομασία αντιμετωπίζουν προβλήματα απόδοσης ιθαγένειας – της ελληνικής ιθαγένειας... Πρέπει ακόμα να γίνουν πολλά... *** Πριν από μερικά χρόνια, όταν το βασικό μεταναστευτικό ρεύμα στον τόπο μας προερχόταν, υπό ανεξέλεγκτες συνθήκες, από τη
«Βότκα με πολλά πλακάκια» Όνομα: Ζέτσκα Γκένεβα Χώρα προέλευσης: Βουλγαρία Χρόνος παραμονής: 8 χρόνια Επάγγελμα: υπεύθυνη υπολογιστών στο ΙΜΕ Ήρθα για πρώτη φορά στην Ελλάδα ως τουρίστρια το 1991. Έχοντας σπουδάσει φυσική και μαθηματικά, έλπιζα να βρω μια καλύτερη δουλειά. Προσπαθώ καθημερινά να βλέπω μόνο τα θετικά της Ελλάδας και να παραβλέπω ό,τι αρνητικό, αυτή είναι η δική μου στάση ζωής. Είμαι αρραβωνιασμένη με Έλληνα και δουλεύω τα τελευταία έξι χρόνια ως υπεύθυνη «εστίας κυβερνοχώρου» στο Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού. Ο αρραβωνιαστικός μου εργάζεται σε περίπτερο. Νιώθω υπέροχα στην Ελλάδα και δεν σκέφτομαι να γυρίσω στη Βουλγαρία. Οι άνθρωποι εδώ με αντιμετώπισαν πολύ καλά. Η γλώσσα ήταν η μοναδική δυσκολία που αντιμετώπισα και τα λάθη μου ακόμα με κάνουν να γελάω. Σε ένα μπάρ, στα πρώτα μου χρόνια στην Αθήνα, όταν η σερβιτόρα με ρώτησε πως θέλω το ποτό μου απάντησα «με πολλά πλακάκια»!
«Ήρθα για να δω αρχαίο θέατρο» Όνομα: Μικέλ Καλέμι Χώρα προέλευσης: Αλβανία Χρόνος παραμονής: πηγαινοέρχεται Επάγγελμα: σκηνοθέτης Το καλοκαίρι του 2002, όταν ήμουν στο δεύτερο έτος σκηνοθεσίας στην Ακαδημία Τεχνών στα Τίρανα, έπρεπε να μάθουμε αρχαία τραγωδία και κωμωδία. Επειδή, όμως, στην Αλβανία δεν υπήρχαν ως τότε παραστάσεις από αρχαία ελληνικά κείμενα, έπρεπε να πάω κάπου να δω πώς ανεβαίνουν αυτές οι παραστάσεις. Τότε ήρθα στην Ελλάδα, για να δω πώς είναι αυτά τα έργα στη γλώσσα που δημιουργήθηκαν. Από τότε, δεν ξεκόλλησα από την τραγωδία. Αναρωτιόμουν πώς είναι δυνατόν να είναι τόσο επίκαιρα αυτά που συνέβαιναν στα έργα και συνειδητοποίησα πόσο λίγο έχουμε αλλάξει. Τα ίδια πάθη, η ίδια αγάπη, οι ίδιες επιθυμίες όπως και σήμερα. Με την ομάδα Atelier 31, στα Τίρανα, έχουμε ανεβάσει την Αντιγόνη και τη Μήδεια στην αλβανική γλώσσα. Οι δύο παραστάσεις είχαν τεράστια επιτυχία, ίσως και εξαιτίας του πάθους που δείξαμε οι συνεργάτες μου και εγώ.
θέμα
22 | ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ & ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ | #1 | 24 ΜΑΪΟΥ 2007
Οι άνθρωποι αυτοί είναι κοντά μας, είναι τμήμα της βαθμιαίας αλλαγής της κοινωνίας μας σε πιο μοντέρνα, σε πιο δυναμική, σε πιο εξωστρεφή. Σε πιο πολυπολιτισμική.
«Φανταζόμουν αρχαία παντού...» Όνομα: Έλενα Μπογδάνοβα Χώρα προέλευσης: Ουκρανία Χρόνος παραμονής: 10 Επάγγελμα: την ψάχνει... Ήρθα στην Ελλάδα το 1997 με υποτροφία για μεταπτυχιακά. Ήθελα πάντα να έρθω. Την Ελλάδα την έβλεπα στα όνειρά μου, φανταζόμουν αρχαία παντού. Αλλά όλα ήταν διαφορετικά. Στην αρχή δυσκολεύτηκα με τη γραφειοκρατία, αλλά έχω βρει πολλούς καλούς ανθρώπους που με βοήθησαν να ξεπεράσω τα προβλήματα. Αγάπησα τόσο πολύ τη χώρα που, μετά τις σπουδές μου, ήταν για μένα εφιάλτης και μόνο η σκέψη να επιστρέψω στην Ουκρανία. Δεν βλέπω εκεί το μέλλον μου. Έχω συνηθίσει τόσο πολύ στον τρόπο ζωής, στην ταχύτητα, που όταν πάω πίσω τα βρίσκω όλα σκούρα, γκρίζα, ανιαρά. Συνειδητοποίησα ότι η ελληνική νοοτροπία είναι πιο κοντά στη δική μου νοοτροπία. Εξάλλου, υπάρχουν στην Ελλάδα ρωσικά μαγαζιά, εστιατόρια, εφημερίδες. Δεν ξέρω τι θα μπορούσε να μου λείπει... Ο χειμώνας, τα χιόνια;
γειτονική Αλβανία, μέσα από τα χιονισμένα δύσβατα βουνά, ο συγγραφέας Σωτήρης Δημητρίου (Ν’ ακούω καλά τ’ όνομά σου, Τους τα λέει ο Θεός) είχε δημοσιεύσει στο περιοδικό Αντί ένα κείμενο με τίτλο «Τα χελιδόνια του χειμώνα». Είχε τις κατάλληλες λέξεις για να περιγράψει την ανάγκη που φέρνει τους ανθρώπους στην ξενιτιά, την αβεβαιότητα των ανθρώπων αυτών, την έχθρα, ακόμα και το ρατσισμό που συνάντησαν. Στόχος του, να συμφιλιώσει τους Έλληνες πολίτες με τους νεοφερμένους, να πει ότι δεν είναι εγκληματίες και υπόκοσμος (όπως τους ήθελε το στερεότυπο της εποχής), να τους περιγράψει σαν κομμάτι μιας κοινωνίας που έχει ανάγκη τον άλλο για να διευρύνει και τα δικά της όρια. Σήμερα, αρκετά χρόνια μετά, πολλά από εκείνα τα «χελιδόνια του χειμώνα» ρίζωσαν στη νέα τους πατρίδα. Δούλεψαν σκληρά, εντάχτηκαν στην ξένη κάποτε γι’ αυτούς κοινωνία, έφεραν κάποια από τα δικά τους πολιτιστικά χαρακτηριστικά και πήραν πολλά από τα πολιτιστικά χαρακτηριστικά του τόπου που τους υποδέχτηκε. Σε μεγάλο βαθμό τους έχει κάνει αποδεκτούς ακόμα και το τμήμα του πληθυσμού που τους αντιμετώπιζε με καχυποψία. Είναι κοντά μας, είναι τμήμα της βαθμιαίας αλλαγής της κοινωνίας μας σε πιο μοντέρνα, σε πιο δυναμική, σε πιο εξωστρεφή. Σε πιο πολυπολιτισμική. Είναι πολίτες της πολυπολιτισμικής μας μητρόπολης, έχουν τα ίδια όνειρα και τις ίδιες αγωνίες με μας, πολλές φορές και τις ίδιες εμμονές. Τα χελιδόνια ρίζωσαν. Συναντήσαμε τέσσερα απ’ αυτά και τους ζητήσαμε να μας πουν την ιστορία της δικής τους μετανάστευσης. ¢
Info
Το Ελληνικό Φεστιβάλ εντάσσει εκδηλώσεις για τους μετανάστες και με τους μετανάστες στην Αθήνα. Ορισμένες από αυτές: • Μουσικοί του κόσμου – Έθνικ συναυλίες Εκτός από τη συναυλία της Φαϊρούζ από το Λίβανο, στις 7 Ιουλίου στο Ηρώδειο, θα εμφανιστούν ακόμα σε όλη τη διάρκεια του Ιουλίου τα εξής σχήματα: Εσπεράντζα Φερνάντες από την Ισπανία, Σαββίνα Γιαννάτου και Αλιρεζά Γκορμπάνι από την Περσία. Το συγκρότημα Aynur από την Τουρκία. Ο Αλί Ακμπάρ
«Φιλοσοφική και οικοδομή» Όνομα: Μουμπάρακ Σαχ Χώρα προέλευσης: Αφγανιστάν Χρόνος παραμονής: 6 χρόνια Επάγγελμα: οικοδόμος Ήρθα στην Ελλάδα στα 22 μου ως πολιτικός πρόσφυγας. Στην αρχή δούλευα αγρότης στην επαρχία, αλλά με κέρδισε η Αθήνα, όπου και κάνω μαθήματα ελληνικών στη Φιλοσοφική Σχολή και δουλεύω στην οικοδομή. Τα ελληνικά με έχουν δυσκολέψει πολύ. Όταν ήρθα στην Ελλάδα για πρώτη φορά, όλα ήταν δύσκολα και εντελώς καινούργια. Διαφορετική κουλτούρα, διαφορετικοί άνθρωποι. Τώρα όλα έγιναν ευκολότερα. Μου αρέσει να γνωρίζω νέο κόσμο και να βγαίνω έξω. Κάνω παρέα με ανθρώπους από διάφορες χώρες, γιατί ο καθένας έχει να μου πει κάτι διαφορετικό. Προς το παρόν δεν σκέφτομαι να γυρίσω στο Αφγανιστάν, τουλάχιστον μέχρι η κατάσταση να αλλάξει στη χώρα μου. Θέλω να τελειώσω με τα μαθήματα των ελληνικών και να σπουδάσω ανθρωπολογία – ακόμη κι αν είμαι μεγάλος.
Μοράντι από το Ιράν. Το συγκρότημα Muammer Ketencoglu & his Zeybek Ensemble από την Τουρκία. Και η ομάδα Istanbul Music και Sema Group από την Τουρκία. Το φεστιβάλ σε συνεργασία με τις αντίστοιχες κοινότητες προσκαλεί μέλη των κοινοτήτων στις έθνικ συναυλίες. • Τους τα λέει ο Θεός του Σωτήρη Δημητρίου σε σκηνοθεσία Νίκου Αρβανίτη. Μια μέρα στα σύνορα Ελλάδας-Αλβανίας. Ηθοποιοί: Νίκος Αρβανίτης, Χρήστος Νίνης, Σπύρος Πούλης, Καραφίλ Σένα. Μου-
σικοί: Αλέξανδρος Αρκαδόπουλος, Δημήτρης Γάσιας, Αρμάντο Ντιμιτρίου. Σχολείον Χώρος Α / 20-23 Ιουνίου • Μήδεια του Ευριπίδη σε σκηνοθεσία Μικέλ Καλέμι. Στα αλβανικά. Σχολείον Χώρος Α /9-11 Ιουνίου • Παιδικό θέατρο - Ιταλικοί κήποι. Χορεύοντας με τα χρώματα. Δύο επιπλέον παραστάσεις με δωρεάν είσοδο για τα παιδιά μεταναστών. Τη διάθεση των προσκλήσεων έχει αναλάβει το υπουργείο Παιδείας. Σχολείον – Χώρος Β / 25-26 Ιουνίου.
συνέντευξη
ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ & ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ | #1 | 24 ΜΑΪΟΥ 2007 | 23
ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΑ ΠΑΛΙΚΑΡΙΑ Ο Νίκος Καραθάνος, με το λευκό μπλουζάκι, και πλάι του, με τη φορά των δεικτών του ρολογιού, ο Χρήστος Στέργιογλου, ο Αργύρης Ξάφης, ο Κοσμάς Φοντούκης, ο Αιμίλιος Χειλάκης, ο Γιώργος Γάλλος, ο Χρλ΄ήστος Λούλης και ο Γιάννης Κότσιφας.
Males to females Το θέατρο είναι παιχνίδι Συνέντευξη με τον σκηνοθέτη/ηθοποιό Νίκο Καραθάνο Οκτώ άντρες παριστάνουν τις γυναίκες. Ένα θρίλερ υπονομεύεται από στοιχεία κωμωδίας. Ο σκηνοθέτης Νίκος Καραθάνος μιλάει για μια παράσταση που κοιτάζει εκεί έξω – στους μοντέρνους αφηγηματικούς δρόμους του ευρωπαϊκού θεάτρου. Από την Έλια Αποστολοπούλου | Φωτογραφίες: Βίκυ Γεωργοπούλου
Tο θεατρικό έργο του Ρομπέρ Τομά Οκτώ γυναίκες κατηγορούνται, καταρχάς ένα θρίλερ μυστηρίου, είναι γνωστό κυρίως στους μανιακούς του κινηματογράφου – το 2002 το γύρισε ταινία ο Γάλλος Φρανσουά Οζόν, πέτυχε μάλιστα ένα ιστορικό κάστινγκ φέρνοντας κοντά σπουδαίες Γαλλίδες ηθοποιούς, μεταξύ των οποίων την Κατρίν Ντενέβ και την Ιζαμπέλ Ιπέρ. Η υπόθεση εκτυλίσσεται στη Γαλλία στα μέσα της δεκαετίας του 1950. Σε
ένα απομονωμένο εξοχικό σπίτι, χειμώνα, έχει γίνει μια δολοφονία. Οι οκτώ γυναίκες που βρέθηκαν να μένουν εκεί αναζητούν μεταξύ τους τη δολοφόνο. Ο σκηνοθέτης Νίκος Καραθάνος επέλεξε να ανεβάσει το έργο με τρόπο αντισυμβατικό. Τις οκτώ γυναίκες ενσαρκώνουν οκτώ άνδρες. Συναντήσαμε τον Νίκο Καραθάνο στο θέατρο Χώρα, όπου γίνονται οι πρόβες της παράστασης και είχαμε τη συνομιλία που ακολουθεί.
Οκτώ άνδρες υποδύονται τις Οκτώ Γυναίκες του έργου. Γιατί αποκλειστικά άνδρες; Γιατί έτσι – μια ιδέα ήταν όλη κι όλη, που μου ήρθε ένα χρόνο πριν. Αλλά, εντάξει, πριν απ’ όλα ανεβάζουμε μια παράσταση, μετά κάνουμε τις γυναίκες. Μια παράσταση. Ξέρετε, γι’ αυτό έγινα ηθοποιός, επειδή πίστευα ότι υπάρχει ο Δράκουλας και υπάρχουν και οι ήρωες και γίνονται μάχες και η θάλασσα σηκώνεται και την περπατάς με τα πόδια. Το τελευταίο πράγμα που θα μου έκανε εντύπωση θα ήταν το να παίξω τη γυναίκα. Από τη σύλληψη στην πράξη. Τι θα είναι τελικά αυτή η παράσταση; Δεν θέλω να μιλάω για την παράσταση και για το τι θέλουμε να κάνουμε. Όχι από κρυψίνοια, αλλά γιατί είμαστε στη διαδρομή και οι λέξεις δεν λένε τίποτε. Πρέπει να σας πω ότι δεν υπάρχει κανένα ιδιαίτερο μυστήριο για αυτή την παράσταση. Ίσως ορισμένοι, εκτός της δουλειάς έχουν μια περιέργεια. Ε, να πούμε στους περίεργους ότι οι υπόλοιποι συντελεστές της παράστασης είναι γυναίκες. Η Έλλη Παπαγεωργακοπούλου έχει επιμεληθεί τα σκηνικά, η Φωτεινή Μπαξεβάνη τη μουσική, η Αμάλια Μπένετ την κίνηση, ενώ τους στίχους των τραγουδιών που ακούγονται έχει γράψει η Λένα Κιτσοπούλου. Πείσατε εύκολα τους ηθοποιούς σας να υποδυθούν τις γυναίκες; Πολύ εύκολα. Γιατί είναι παιδιά που θέλουν να παίζουν και ενθουσιάστηκαν. Παράλληλα, όμως, είναι και φοβεροί επαγγελματίες. Τι σημαίνει για εσάς το Ελληνικό Φεστιβάλ; Το Φεστιβάλ Αθηνών για μένα είναι ένα παιδί μου γεννήθηκε πέρσι, που το καλωσορίσαμε σαν να ήμασταν άτεκνοι και τώρα με μεγάλη χαρά προσπαθούμε να το μεγαλώσουμε – για να μεγαλώσουμε και εμείς καλύτερα και ομορφότερα. ¢
Info Στις 2 Ιουνίου οι «Οκτώ Γυναίκες» του Νίκου Καραθάνου εγκαινιάζουν τον νέο χώρο της Πειραιώς 260, όπου και θα παραμείνουν για πέντε παραστάσεις. Παίζουν οι Νίκος Καραθάνος, Χρήστος Λούλης, Γιώργος Γάλλος, Αιμίλιος Χειλάκης, Κοσμάς Φουντούκης, Χρήστος Στέργιογλου, Αργύρης Ξάφης και Γιάννης Κότσιφας.
μετά την παράσταση
24 | ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ & ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ | #1 | 24 ΜΑΪΟΥ 2007
After Επιμέλεια: Κατερίνα Κόμητα
Μετά την παράσταση, ίσως και στη διάρκειά της αν οι συντελεστές της δεν είναι φιλικοί μαζί σας, ένα ποτήρι, με φαγητό ή και χωρίς (εξαρτάται τι λέει ο διαιτολόγος σας), είναι έθιμο. Και τα έθιμα πρέπει να τα τηρούμε. Η εφ, για να βοηθήσει ττη διατήρηση των καλών παραδόσεων, έπειτα από συστηματική έρευνα, χαρτογράφησε τις κεντρικές π εριοχές της Αθήνας και παρουσιάζει, με όσο το δυνατόν πιο αντικειμενικό τρόπο, τα κυριότερα μαγαζιά ανά περιοχές - εστιατόρια, καφέ και μπαρ. Αρχής γενομένης από την περιοχή του Ηρωδείου - απ’ όπου γίνονται και οι εξορμήσεις προς Θησείο και Κουκάκι. Στο επόμενο φύλλο, θα παρουσιάσουμε τους χώρους των πέριξ της οδού Πειραιώς.
Ακρόπολη Cafe Restaurants ΔΙΟΝΥΣΟΣ Ροβέρτου Γκάλη 43, Τηλ. 210-9233182 Περίπου σαράντα χρόνια σταθερής παρουσίας. Απέναντι από την Ακρόπολη και δίπλα στον Λόφο του Φιλοπάππου. Συνδυάζει την ελληνική κουζίνα με πιάτα από διάφορες ευρωπαϊκές χώρες. Ποικιλία από ελληνικά κρασιά. πππ≠™ P ---Κλασική Κουζίνα VITRO RESTAURANT Στρατηγού Μακρυγιάννη 27, Ακρόπολη, τηλ. 2109238124 Απέναντι από το καινούργιο μουσείο της Ακρόπολης. Παραδοσιακή ελληνική κουζίνα, μεσογειακές γεύσεις και ψάρια. ππ≠ΣΚ≥ ( www.greektaverna.gr) ----
Ταβέρνες και Μεζεδοπωλεία
ΗΡΩΔΕΙΟ Αγγελικάρα 1, Ακρόπολη, τηλ: 210-9234121 ππ ---ΝΕΦΕΛΗ Πανός 24, Αθήνα, Ακρόπολη, τηλ. 210-3212475 Φιλική ατμόσφαιρα στη σκιά της Ακρόπολης. Ενδιαφέρουσα εικονογράφιση στους τοίχους. ππ≠ ΤΑΒΕΡΝΑ ΤΗΣ ΘΕΚΛΑΣ Μητσαίων & Ροβέρτου Γκάλη 2, Ακρόπολη, τηλ. 210-9246256 Φαγητά μαγειρεμένα σε πήλινα τσουκάλια και ζυμωτό ψωμί. Για το τέλος είκοσι γλυκά του κουταλιού. Διακόσμηση με αντικείμενα λαικής τέχνης. ππ≠ (www.theklas.gr) ---Ιαπωνία KYOTO Γαριβάλδη 5, Ακρόπολη, τηλ: 210-9241406 Ιαπωνικός αέρας στην καρδιά της Αθήνας. ππ
Θησείο Cafe - Βar Restaurants ΑΘΗΝΑΙΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ Ακάμαντος 1 & Αποστόλου Παύλου, Θησείο, τηλ: 2103413795 Δελφίς, Αθηναία, Κελάρι, Ζιζάνιο, τέσσερις διαφορετικοί χώροι που καλύπτουν κάθε είδους περίσταση· από ένα επαγγελματικό lunch, μέχρι funky events. Ελληνικές και ιταλικές γεύσεις. Μεγάλη κάβα. Γλυκά κουταλιού και ταψιού. ππ™≥ (www.athinaionpoliteia.gr) ---ΑΠΛΑΚΑΦΕ Αδριανού 1, Θησείο, Ηλεκτρικός σταθμός Θησείου, τηλ: 210-3255552 Minimal αποχρώσεις, χαμηλός φωτισμός, ζεστή ατμόσφαιρα και ένας όμορφος κήπος. Εκτός από καφέ και ποτό, προσφέρει spring rolls, σαλάτες, ποικιλίες αλλαντικών και τυριών, γαρίδες στη σχάρα, κοτόπουλο
ΟΔΗΓΙΕΣ ΠΡΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ π Έως 12€ ππ Από 12€ έως 30€ πππ Από 30€ έως 40€ ππππ Από 40€ και άνω ≠ Ανοιχτά και το μεσημέρι Σ/Κ Ανοιχτά Σάββατο ή/και Κυριακή (μεσημέρι) ™ Ανοιχτά μετά τη 1:00 π.μ. ≥ Ζωντανή μουσική C + B Cafe & Bar Restaurant Β + R Bar Restaurant P Parking
Info: 1. Οι τιμές είναι ενδεικτικές 2. Τα Bar Restaurants κατά κύριο λόγο έχουν περιληφθεί στην κατηγορία «γεύση» 3. Η μουσική μπορεί να είναι ζωντανή ορισμένες ημέρες της εβδομάδας 4. Λόγω της καλοκαιρινής περιόδου ενδέχεται κάποιες από τις παροχές των επιχειρήσεων να έχουν μειωθεί ή εμπλουτιστεί, γι’ αυτό συνίσταται προηγούμενη τηλεφωνική επαφή.
Στροφή
Το στέκι του Νουρέγιεφ και της Πίνα Μπάους Οι Ρώσοι χορευτές Ρούντολφ Νουρέγιεφ και Βλαντιμίρ Βασίλιεφ, ο Γάλλος χορογράφος Μορίς Μπεζάρ και η Γερμανίδα συνάδελφός του Πίνα Μπάους, ο Αμερικανός συνθέτης και διευθυντής ορχήστρας Λέοναρντ Μπερστάιν, ο Ιταλός σκηνοθέτης του κινηματογράφου Φράνκο Τζεφιρέλι, ο Ρώσος πολιτικός Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, αλλά και ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της πρώην Δυτικής Γερμανίας Χανς Ντίντριχ Γκένσερ είναι μερικά μόνο από τα διάσημα ονόματα που έχουν απολαύσει το φαγητό τους και τη μαγευτική θέα που προσφέρει η ταβέρνα Στροφή. Η επιχείρηση των Βασίλη και Δαμιανού Μανώλογλου λειτουργεί από το 1978 ακριβώς απέναντι από το Ηρώδειο και τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης. Ψυχή της Στροφής ο κ. Βασίλης Μανώλογλου, ο οποίος έχει ζήσει ολόκληρη τη ζωή του δίπλα σε καλλιτέχνες (νεαρός ακόμα, εργάστηκε επί χρόνια στο κυλικείο της Λυρικής Σκηνής, ενώ αργότερα ανέλαβε το πρώτο, υπόγειο κυλικείο του Ηρωδείου) γι’ αυτό και πολλές φορές αναπτύσσει στενές σχέσεις με το επώνυμο πελατολόγιο του. Η κουζίνα του καταστήματος είναι παραδοσιακή ελληνική. Η κάβα της Στροφής διαθέτει αρκετές ετικέτες κρασιών και καλό χύμα. Info: Ροβέρτου Γκάλλη 25, Ακρόπολη, τηλ. 210-9214130 ππ™
Ανοιχτά από τις 19:30 μ.μ. Κυριακή κλειστά
μετά την παράσταση και χάμπουγκερ. (www.plakafe.gr) ππ ---ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ Ηρακλειδών 12, Θησείο, τηλ: 210-3453018 Καφές, ροφήματα, ποτά αλλά και κρέπες, σαλάτες και σάντουιτς. ππ ---- ΣΥΝ ΑΘΗΝΑ Ηρακλειδών 2, Θησείο, τηλ: 210-3455550 Από νωρίς το πρωί προσφέρει ελκυστικά πρωινά με ομελέτες και φρέσκους χυμούς. Καφέδες, ενδιαφέρουσες γεύσεις και ποτά. ππ≠™ ---STAVLOS Ηρακλειδών 10, Θησείο, τηλ. 210-3467206, 2103452502 Πολυχώρος στους παλιούς βασιλικούς στάβλους. Από τα πιο παλιά κλαμπάκια της περιοχής, ανανεώνεται συνεχώς. Φιλοξενεί guest d.js και live σε σταθερή βάση. Εστιατόριο με ελληνικές-μεσογειακές γεύσεις από νωρίς το μεσημέρι έως αργά το βράδυ. (www.stavlos.gr) ππ≠ ----
Cafe Restaurants
ΜΟΡΦΗ Ηρακλειδών 40, Θησείο, τηλ. 210-3460552, 2103452581 Από το πρωί προσφέρει, καφέ, διάφορα ροφήματα αλλά και γλυκά. Ως μεζεδοπωλείο σερβίρει παραδοσιακές γεύσεις. Ρακόμελο, ψημένη ρακή. Ψαγμένες μουσικές ππ ---ΠΑΛΙΑ ΑΓΟΡΑ Αδριανού 31, Θησείο, τηλ: 210-3250096 Έμφαση στο κρέας. ππ ----
Bar Restaurants
ΠΑΝΤΟΠΩΛΕΙΟΝ Ηρακλειδών 26, Θησείο, τηλ. 210-3452907 ππ ---KUZINA Αδριανού 9, Θησείο, τηλ: 210-3240133 Πολυεπίπεδος εσωτερικός χώρος, roof garden με εντυπωσιακή θέα και αίθουσα τέχνης στον ημιώροφο. Την κουζίνα (μοντέρνα ελληνική με αναφορές σε ξένες
γεύσεις) έχει αναλάβει ο βραβευμένος chef Άρης Τσανακλίδης. Έναστρα cocktails με θέα την Ακρόπολη. πππ≠ (www.psirri.gr/kuzina) ---Ελληνική Κουζίνα ΕΡΜΟΥ ΚΑΙ ΑΣΩΜΑΤΩΝ Ασωμάτων & Ερμού 137, Θησείο, τηλ. 210-3246337-9 Σε αναπαλαιωμένο κτίριο του 19ου αιώνα. Ξύλινα έπιπλα μοναστηριακού στυλ και διακόσμηση με παλιά αντικείμενα. Ελληνικά πιάτα αλλά και γεύσεις από τη διεθνή κουζίνα. Διαμορφωμένος υπαίθριος χώρος. ππ™≥ Σ/Κ P ---Ταβέρνες και Μεζεδοπωλεία ΑΔΙΕΞΟΔΟ Αποστόλου Παύλου & Φαίδρας 3, Θησείο, τηλ: 210-3462723 ππ ---ΑΘΗΝΑΪΚΟ ΦΑΓΗΤΟ Ακάμαντος 28, Θησείο, τηλ. 210-3476524 Ατμόσφαιρα παραδοσιακής ταβέρνας ππ™ Σ/Κ ---ΑΜΠΙΜΠΑΓΙΟ Ηρακλειδών 3, Θησείο, τηλ: 210-3426794 Ατμόσφαιρα καφενείου και φωτογραφίες από την παλιά Αθήνα στους τοίχους. Ενδιαφέρουσες γεύσεις, έμπνευση στις σαλάτες. Το κρασί, το ούζο και τσίπουρο απογειώνουν τη διάθεση. Παρασκευή και Σάββατο ζωντανή μουσική με έντεχνα, ρεμπέτικα και λαϊκά τραγούδια. ππ≥ (www.abibayio.gr) ---ΓΕΥΟΜΑΙ ΚΑΙ ΜΑΓΕΥΟΜΑΙ Νηλέως 11, Θησείο, τηλ: 210-3452802 Οικογενειακή επιχείρηση προσφέρει παραδοσιακές ελληνικές γεύσεις. Ξύλινες καρέκλες, τραπέζια επενδυμένα με μάρμαρο. Απολαύστε ποικιλίες θαλασσινών και σουφλέ με κολοκύθι. ππ≠ (www.external.gr/gevomemagevome) ---ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΙΘΑΚΗ Ηρακλειδών 56, Θησείο, τηλ: 210-3472964
ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ & ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ | #1 | 24 ΜΑΪΟΥ 2007 | 25
Βιολογικό μεζεδοπωλείο – οπωροπωλείο. Η πλειοψηφία των προϊόντων του είναι βιολογικά όπως άλλωστε και τα κρέατα. Χορτοφαγικά πιάτα. Φιλικός χώρος που θυμίζει παραδοσιακό ταβερνάκι. ππ≠Σ/Κ ---ΝΕΜΕΣΙΣ Αποστόλου Παύλου 29, Θησείο, τηλ: 210-3476067 Καθημερινά ανοιχτά από τις 3 μ.μ. ππ ---ΡΑΝΤΕΒΟΥ Ηρακλειδών 27, Θησείο, τηλ: 210-3412469 Σπιτικές γεύσεις και ατμόσφαιρα παράδοσης. Κρασιά επώνυμα αλλά και χύμα, ρακόμελο, τσίπουρο.
Ενδιαφέρουσες γλυκές γεύσεις. Ανοιχτά από νωρίς για καφέ. ππ≠™≥ ---ΣΤΕΚΙ ΤΟΥ ΗΛΙΑ (ΤΟ) Θεσσαλονίκης 7, Θησείο, τηλ: 210-3422407 Αρνάκι, κατσικάκι στη σχάρα, στη σούβλα αλλά και στη γάστρα. Ειδικεύεται στα παϊδάκια. ΧX ---ΣΤΟΑ ΑΤΤΑΛΟΥ Αδριανού 9, Θησείο, τηλ: 210-3219520 Δίπλα στη Στοά του Αττάλου. Ελληνική κουζίνα και παραδοσιακή ατμόσφαιρα. Κρέας και ψάρι. Καλό βαρελίσιο κρασί, αλλά και κάβα με ποικιλία από ετικέτες. Σπιτικά γλυκά.
(www.psirri.gr/stoaattalou) ππ≠ ---ΦΙΛΟΙΣΤΡΟΝ Αποστόλου Παύλου 23, Θησείο, τηλ. 210-3467554 Παραδοσιακοί μεζέδες Για το τέλος καφές στη χόβολη. ππ (www.filistron.com) ----
Πουλ». Ο βραβευμένος με αστέρι Michelin Γάλλος σεφ Gerome Serres μεταφέρει στην Αθήνα τη σύγχρονη γαλλική κουζίνα εμπλουτίζοντας την με ιδέες από τη μεσογειακή. Λιτό και πολυτελές. Μαγευτικό roof garden που ανοίγει από τις 20:30 μ.μ. έως τις 12:30 π.μ. ππππ (www.pilpoul.gr) ----
PIL POUL et JEROME SERRES Αποστόλου Παύλου 51 & Πουλοπούλου, Θησείο, τηλ: 210-3423665, 2103450803 Στην πολυτελέστατη κατοικία που ανήγειρε το 1900 ο Ηλίας Πουλόπουλος, ιδιοκτήτης του εργοστασίου κατασκευής καπέλων «Πιλ
Κουκάκι
Γαλλία
Cafe Restaurants M.K. RESTAURANT CAFE Δράκου & Δημητρακοπούλου 41-45, Κουκάκι, τηλ: 210-9221574 Από το πρωί προσφέρει καφέ και πρωινά. Το μεσημέρι
μετά την παράσταση
26 | ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ & ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ | #1 | 24 ΜΑΪΟΥ 2007
Greek House - Αττικός Η Ακρόπολη στο πιάτο
Από τη μια πλευρά της βεράντας βλέπεις το Ηρώδειο και την Ακρόπολη, μάλιστα από την καλύτερη γωνία της, αυτήν που προτιμούν οι φωτογράφοι των καρτ-ποστάλ· από την άλλη πλευρά απολαμβάνεις τη θέα στον λόφο του Φιλοπάππου και στο Αστεροσκοπείο. Σκέφτεσαι μήπως τίποτα καλύτερο; Αν ναι, είναι πιθανόν να το βρεις και αυτό, αφού στην εκπληκτική ταράτσα του Greek House - Αττικός απολαμβάνουν κάθε καλοκαίρι το φαγητό τους όλοι σχεδόν οι καλλιτέχνες που εμφανίζονται στο Ηρώδειο στο πλαίσιο του Ελληνικού Φεστιβάλ και το σύνολο σχεδόν του εγχώριου καλλιτεχνικού, πολιτικού και δημοσιογραφικού star system. To restaurant του Βασίλη και της Μίνας Γεροντή λειτουργεί στο ίδιο σημείο από το 1972. Η κουζίνα του είναι παραδοσιακή ελληνική με διεθνείς πινελιές και μια μικρή αναφορά στην Κέρκυρα, λόγω και της καταγωγής της ιδιοκτήτριας. Το Greek House – Αττικός διαθέτει αρκετές ετικέτες κυρίως ελληνικών κρασιών αλλά και καλό χύμα. Από τα δυνατά χαρτιά του, το οικείο κλίμα που δημιουργεί η ιδιοκτήτρια. Info Γαριβάλδη 7 (3ος όροφος), Ακρόπολη, τηλ. 210-9215256, 210-9216266 ππ≠™ Σ/Κ Διαθέτει ασανσέρ Ανοιχτά από τις 19:30 μ.μ. Κυριακή κλειστά
συνδυασμοί μεσογειακών γεύσεων αλλά και μαγειρευτά φαγητά. ππ≠ (http://users.otenet.gr/~lad)
----
Bar Restaurants DONNA LUNA Τζιραίων 13 & Αθανασίου Διάκου, Κουκάκι, τηλ. 2109217691 Διεθνείς γεύσεις σε παλιό διώροφο νεοκλασικό. Από τα κυρίως πιάτα ξεχωρίζουν το T-bon steak, το φιλέτο και το ψαρονέφρι που μαγειρεύεται με σος λεμονιού. ππ™≥ ----
Ελληνική Κουζίνα
ΜΑΝΗ ΜΑΝΗ Φαλήρου 10, Κουκάκι, τηλ: 210-9218180 Παραδοσιακή Μανιάτικη κουζίνα. Χόνδρος με λείο (χυλός από σιτάρι με αρνίσιο κοκκινιστό συκώτι), σύγκλινο (καπνιστό χοιρινό), λούπινα (τοπικό όσπριο), Μπαρδουνιώτικος κόκορας και άλλες ιδιαίτερες τοπικές γεύσεις. Επίσης θαλασσινά και ζυμαρικά. ππ≠Σ/Κ ----
Ταβέρνες και Μεζεδοπωλεία
ΑΠΑΝΕΜΙΑ Βεϊκου & Ερεχθείου 2, Κουκάκι, τηλ. 210-9228766, 210-9220077 Μαγειρευτά φαγητά και παραδοσιακοί μεζέδες για να συνοδεύσουν το ούζο ή το κρασάκι. ππ≠≥ ΜΑΥΡΕΛΙ (ΤΟ)
Γενναίου Κολοκοτρώνη 56 & Πραμαντών 1, Κουκάκι, τηλ: 210-9247263 Ελληνικές γεύσεις με έμφαση στο κρέας. ππ≥ ----
υπαίθριος χώρος που μπορεί να εξυπηρετήσει μέχρι 60 άτομα. Στην κουζίνα ο Κινέζος σεφ Λάι Ντινχ. ππ P ( www.goldendragon.gr) ----
ΔΙΑΥΛΟΣ Δράκου 9, Κουκάκι, τηλ: 210-9248737 Βιολογικά προϊόντα για χορτοφάγους στον πεζόδρομο της Δράκου. Μέχρι αργά το βράδυ. ππ≠ ----
ΒΥΝΗ Δράκου 10, Κουκάκι, τηλ. 210-9226225 Καθημερινά από τις 10:00 π.μ. Σερβίρει κρύα και ζεστά νοστιμότατα πιάτα. Ικανοποιητική συλλογή από μπύρες. ππ≠ ----
CLAVDIOS Βεΐκου 38, Κουκάκι, τηλ. 210-9235140, 210-9235128 Ιταλικός αέρας μια ανάσα από την Ακρόπολη. Θυμίζει έντονα ιταλική τρατορία. Στην κουζίνα ο Ναπολιτάνος chef Αntonio με αυθεντικές ιταλικές συνταγές. ππ P (www.clavdios.gr) ----
ΦΕΛΛΟΣ (Ο) Φαλήρου & Δράκου 5, Αθήνα, Κουκάκι, τηλ. 2109248898. Κάβα με 180 ετικέτες. ππ≠ ------------------------------------------
Vegeterian
Ιταλία
Pizza & Pasta
DIVA PIZZA Δράκου 13, Κουκάκι, τηλ: 210-9246555 Τραπεζάκια έξω στον πεζόδρομο της Δράκου. π≠ ----
Κίνα
GOLDEN DRAGON Γεωργάκη Ολύμπιου 27-29 & Λεωφόρος Συγγρού 122, Κουκάκι, τηλ. 210-9232315-6 Από το 1981 με παραδοσιακή κινέζικη κουζίνα. Αυθεντικά κινέζικα αντικείμενα και διαμορφωμένος
Beer Restaurants
Wine Restaurants
Θησείο Dance clubs Freestyle LOOP Πλατεία Αγίων Ασωμάτων 3, Θησείο, τηλ. 2103247666 Ανοίγει νωρίς για καφέ. ---LUV Ερμού & Πλατεία Ασωμάτων 1, Θησείο, τηλ. 2103224553 Guest d.js από την Ελλάδα και το εξωτερικό. (www.luvclub.net) ----
Cafe Bars
ΚΥΒΟΣ Ερμού & Θησείου 7, Θη-
σείο, τηλ. 210-3243159 Αρτίστικος χώρος με φουτουριστικές πινελιές. Με freestyle αντίληψη στην κονσόλα του, ο κύβος ανοίγει από το μεσημέρι προσφέροντας καφέ και κρύα πιάτα. ---ΣΥΝ ΑΘΗΝΑ Ηρακλειδών 2, Θησείο, τηλ. 210-3455550 Πολυχώρος με θέα την Ακρόπολη. Αρκετές προτάσεις για καφέ, ποτό και φαγητό. Το βράδυ το κέφι μεταφέρεται στον πάνω όροφο. ( www.sinathina.gr) ---aDALUZ Ηρακλειδών 8, Θησείο, τηλ. 210-3470714-5 Φιλόξενο, το πρωί προσφέρει δροσερά coctails, μεγάλη ποικιλία καφέ και σοκολάτας, αλλά και γρήγορα σνακς. Χορταστικά γεύματα το μεσημέρι. (www.adaluz.gr) ----
Cafe Artistique
ΜΟΥΣΕΊΟ HERAKLEIDON, EXPERIENCE IN VISUAL ARTS Ηρακλειδών 16, Θησείο Λειτουργεί στη όμορφη αυλή μουσείου Herakleidon. Τα λουλούδια, η παλιά σκάλα και το μαγγανοπήγαδο στο κέντρο συνθέτουν ένα ήρεμο, γραφικό περιβάλλον. Το εικαστικό έργο του ζωγράφου Λάζαρου Μενελάου, εμπνευσμένο από την τέχνη του M.C.Escher, μαγνητίζει το βλέμμα και ταξιδεύει το νου.
FLOCAFE Αποστόλου Παύλου 29, Θησείο, τηλ. 210-3452788 ---LIZARD BAR Αποστόλου Παύλου 31, Θησείο ----
Art Cafe & Bars
ΤΑΤΑΤΑ Ηρακλειδών 30, Θησείο, τηλ. 210-3465653 Ήσυχος χώρος που φιλοξενεί πολιτιστικά γεγονότα και κυρίως εκθέσεις εικαστικών. Καφέδες, ροφήματα, ποτά και μικροεδέσματα. Καθημερινά ανοιχτά από τις 10 π.μ. έως τις 2 π.μ. ----
Rock
YELLOW SUBMARINE BAR Νηλέως 5, θησείο, τηλ: 6932131991 Καταδύεται κάθε βράδυ για να καλύψει ατελείωτες διαδρομές από το Λίβερπουλ έως το Νάσβιλ και από το Σικάγο έως το Μάντσεστερ με ένα ευρύτατο φάσμα από rock ‘n’ roll, soul, country– rock και blues. Επιμελείται ο ραδιοφωνικός παραγωγός Τάσος Καρατζής και οι συνεργάτες του. ----
Music Cafe
TAZZ Νηλέως 9, Θησείο, τηλ. 210-3471339 Μουσικές funk, disco, soul και R&B. ---Music Bars ΑΨΕΝΤΙ Ηρακλειδών 19, Θησείο,
τηλ. 210-3424224 Χαρούμενο, όπως άλλωστε υπόσχεται και το όνομά του. Σε νεοκλασικό κτίριο στον πεζόδρομο του Θησείου. DJs, που ανάλογα με την ημέρα, φλερτάρουν με την pop, τη rock, την disco και κάποιες φορές κάνουν περάσμαστα στην ελληνική μουσική. Το μεσημέρι της Κυριακής λειτουργεί ελληνική κουζίνα. ----
Κουκάκι Cafe Bars ΔΩΔΩΝΗ Δράκου & Δημητρακοπούλου 44-46, Κουκάκι, τηλ. 210-9233181 Παγωμένες απολαύσεις και ροφήματα. ---SYMPOSIUM Δράκου 19, Αθήνα, Κουκάκι, τηλ. 210-9217196 ---ΚΟΥΚΛΕΣ Ζαν Μωρεάς & Λ. Συγγρού, Κουκάκι ----
Μουσικές Σκηνές
ΜΙΚΡΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ Βεΐκου 33, Αθήνα, Κουκάκι, τηλ. 210-9245644 Από το 2000 παρουσιάζει σχήματα και μουσικούς από το χώρο της πειραματικής, ηλεκτρονικής και αυτοσχεδιαζόμενης σκηνής. (www.smallmusictheatre.gr)
___
τότε...
ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ & ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ | #1 | 24 ΜΑΪΟΥ 2007 | 27
ΚΑΤΑΚΤΩΝΤΑΣ ΤΟ ΗΡΩΔΕΙΟ Ο Δημήτρης Μητρόπουλος στο Ηρώδειο, στις πρόβες για τις συναυλίες με τη Φιλαρμονική της Νέας Υόρκης. Η παρουσία του μεγάλου μαέστρου στο πρώτο Φεστιβάλ Αθηνών έδωσε την πρώτη γεύση κοσμοπολιτισμού στη μετεμφυλιακή (και επαρχιώτικη) Αθήνα.
1955
Το πρώτο Φεστιβάλ Αθηνών Ο Δημήτρης Μητρόπουλος στην έρημη γη Από τον Τηλέμαχο Αναγνώστου
Το 1955 ήταν μόλις έξι χρόνια από το τέλος του εμφύλιου πολέμου. Η Ελλάδα είχε πολλές ανοιχτές πληγές να επουλώσει. Κι η Αθήνα, μια πόλη χωρίς στοιχειώδεις υποδομές, ήταν μια επαρχία σε μεγέθυνση: μικρή αστική τάξη, πανεπιστήμια δυσπρόσιτα στις λαϊκές κοινωνικές ομάδες, δύσκολος αγώνας για την επιβίωση, κλειστοί ορίζοντες. Ό,τι διαφορετικό συνέβαινε οφειλόταν στο ότι η Αθήνα ήταν πρωτεύουσα. Αλλά κι αυτό αφορούσε, κυρίως, μικρό τμήμα του κέντρου. Η μεγαλούπολη της ανοικοδόμησης που προσέλκυσε πληθυσμούς από την ύπαιθρο δεν είχε ακόμα σχεδιαστεί, δεν είχαν κτισθεί καν οι υποδομές που για πολλές δεκαετίες ήταν συνώνυμες του μοντερνισμού της – το Χίλτον, η Συγγρού, το καζίνο της Πάρνηθας, η λεωφόρος Σουνίου... Αν αυτές ήταν οι υποδομές, αντιλαμβάνεται κανείς ποια ήταν η διασκέδαση και ποια η τέχνη. Για τις λαϊκές τάξεις, μαρτυρούν οι ταινίες της εποχής – οικογενειακά γλέντια, σπανίως κάποια έξοδος σε ταβέρνα, κινηματογράφος. Για τους κοινωνούς της τέχνης του υψηλού, υπήρχαν τέσσερα χειμερινά θέατρα και τρία θερινά, ενώ επίσης λειτουργούσαν η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, η Ορχήστρα της Ραδιοφωνίας και η Εθνική Λυρική Σκηνή. Δύσκολοι καιροί ακόμα και για πρίγκιπες. Ώσπου, το 1955, όταν υπουργός Προεδρίας στην κυβέρνηση Παπάγου ήταν ο Γεώργιος Ράλλης, αποφασίστηκε η διοργάνωση μιας γιορτής των τεχνών του υψηλού στην Αθήνα.
Προς τούτο, μετακλήθηκε από την Αμερική ο διάσημος σκηνοθέτης του θεάτρου Ντίνος Γιαννόπουλος, που στην ουσία ίδρυσε και οργάνωσε με απολύτως προσωπικά κριτήρια και απόλυτη ελευθερία το Φεστιβάλ Αθηνών. Συστατικά του Φεστιβάλ ήσαν η μουσική και το θέατρο (το Φεστιβάλ περιελάμβανε “συμφωνικάς συναυλίας, μελοδράματα, αρχαίας τραγωδίας και άλλας εκδηλώσεις, εμπνευσμένας κατά το πλείστον από την Ελληνικήν Ιστορίαν, μυθολογίαν και λογοτεχνίαν με τη συμμετοχή ελλήνων καλλιτεχνών που διαπρέπουν εντός και εκτός Ελλάδος καθώς και διασήμους ξένους καλλιτέχνας και συγκροτήματα”) και έδρα του το Ωδείον Ηρώδου του Αττικού. Την πρώτη εκείνη αναγνωριστική χρονιά, ο θεσμός που αναδυόταν στηρίχθηκε στις εγχώριες δυνάμεις (το θέατρο εκπροσωπήθηκε με δυο παραστάσεις αρχαίου δράματος σκηνοθετημένου από τον Αλέξη Μινωτή, με πρωταγωνιστή τον ίδιο και την Κατίνα Παξινού - στη μια απ΄ αυτές, την Εκάβη, εμφανίστηκε και η Άννα Συνοδινού ως Πολυξένη) που εμπλουτίστηκαν χάρη σε μετακλήσεις σημαντικών καλλιτεχνών (π.χ., τη συναυλία της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών της 29ης Αυγούστου διηύθυνε ο Φρ. Καπουάνα). Αλλά η μεγάλη στιγμή του Φεστιβάλ ήταν στο φινάλε. Αρχές Οκτωβρίου, στην Αθήνα βρισκόταν η Φιλαρμονική Συμφωνική Ορχήστρα της Νέας Υόρκης, ένα από τα σημαντικότερα μουσικά σύνολα παγκοσμίως, με μαέστρο τον δια-
σημότερο Έλληνα εκείνης της εποχής. Τον Δημήτρη Μητρόπουλο. Ο Μητρόπουλος είναι ένας από τους μεγαλύτερους μαέστρους της ιστορίας. Γεννημένος το 1896 στην Αθήνα, με πολυετή θητεία σε σπουδαία μουσικά σύνολα στο Βερολίνο αλλά και στην Αθήνα, όπου συνεργάστηκε με τον Μανόλη Καλομοίρη. Από το 1936 στην Αμερική, το 1949 έγινε συνδιευθυντής, μαζί με τον Λεοπόλδο Στοκόφσκι, της Φιλαρμονικής της Νέας Υόρκης και δυο χρόνια μετά εκλέχθηκε μόνος μουσικός διευθυντής της ορχήστρας, ενώ από το 1954 έγινε μόνιμος μαέστρος της Μητροπολιτικής Όπερας. Η επίσκεψή του στην Αθήνα, συνεπώς, επικεφαλής της Φιλαρμονικής της Νέας Υόρκης ήταν μείζον γεγονός. Και ως τέτοιο χαιρετίστηκε, αν και τελικά η αθηναϊκή εμφάνιση της διασημότερης ορχήστρας του κόσμου δεν έγινε χωρίς περιπέτειες.
«Μουσική επαρχία της Ευρώπης» Όχι, όχι, δεν υπήρξε πρόβλημα με το κοινωνικό κλίμα της εποχής και την περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Απλώς, τα χάλασε ο καιρός. Οι προγραμματισμένες συναυλίες στο Ηρώδειο, την 1η και στις 2 Οκτωβρίου δεν ήταν δυνατόν να πραγματοποιηθούν λόγω των συνθηκών, με αποτέλεσμα να μεταφερθούν στο κινηματοθέατρο Ορφεύς της οδού Σταδίου (εκεί όπου σήμερα είναι η Στοά του Βιβλίου και το Θέατρο Τέχνης). Το κοινό, φυσικά, που απόλαυσε τη συναυλία δεν
ήταν το αναμενόμενο και πολλοί έμειναν με το παράπονο. Μήπως θα ήταν δυνατόν να επαναληφθεί η συναυλία ακόμα μια φορά; Επειδή ο προγραμματισμός των εμφανίσεων της ορχήστρας δεν το επέτρεπε, έγινε κάτι ιδιαιτέρως πρωτότυπο. Στον Ορφέα προγραμματίστηκε μια ακόμα, έκτακτη συναυλία, που προγραμματίστηκε εκτάκτως το πρωί της 2ας Οκτωβρίου – ήταν ο μοναδικός τρόπος να ικανοποιηθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι φιλόμουσοι*. Η παρουσία της Φιλαρμονικής Συμφωνικής Ορχήστρας της Νέας Υόρκης στην Αθήνα έκανε αναπόφευκτες τις συγκρίσεις με τα ελληνικά σχήματα – και ιδίως με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών. Ο μουσικοκριτικός Μίνως Δούνιας, η γνώμη του οποίου είχε μεγάλη απήχηση, έγραφε στην Καθημερινή (10.11.1955): «Μετά την επίσκεψι του Μητρόπουλου και της Φιλαρμονικής του, το έργον του μαέστρου Οικονομίδη και της ορχήστρας μας είναι ολοφάνερα βαρύ και αχάριστο. [...] Δεν πρέπει να μείνουμε επ’ άπειρον η τελευταία μουσική επαρχία της Ευρώπης και, μάλιστα, όταν φιλοδοξούμε να καθιερώσουμε διεθνή φεστιβάλ». ¢ * Ο Δημήτρης Μητρόπουλος επέστρεψε στο Φεστιβάλ τον Σεπτέμβριο του 1958, αυτή τη φορά διευθυντής της εξίσου σημαντικής και φημισμένης Φιλαρμονικής της Βιέννης. Αυτή τη φορά, ο Ορφεύς φιλοξένησε τις δύο από τις συνολικά τέσσερις προγραμματισμένες για το Ηρώδειο συναυλίες. Καιρού μη θέλοντος...
οι επιλογές σας στ’άστρα
28 | ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ & ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ | #1 | 24 ΜΑΪΟΥ 2007
STAR WARS
& οι προτάσεις του δεκαπενθημέρου: 2 σε 1 Από τον Άγγελο Γκαγκάριν ΚΡΙΟΣ
ΤΑΥΡΟΣ
ΔΙΔΥΜΟΙ
ΚΑΡΚΙΝΟΣ
ΛΕΩΝ
ΠΑΡΘΕΝΟΣ
(21 Μαρτίου – 19 Απριλίου)
(20 Απριλίου – 20 Μαΐου)
(21 Μαΐου – 21 Ιουνίου)
(22 Ιουνίου – 22 Ιουλίου)
(23 Ιουλίου – 22 Αυγούστου)
(23 Αυγούστου – 22 Σεπτεμβρίου)
Εμπρός γενναία μου Κριάρια – μόνο εμπρός! Μην κοιτάτε πίσω, μην αναστενάζετε για το χαμένο χρόνο, τα σπασμένα κέρατα, τις κατσίκες που σας πρόδωσαν ή το χορτάρι που δεν είναι τόσο χλοερό από δω, όσο είναι από κει. Η μεμψιμοιρία και η κλάψα πραγματικά δεν ταιριάζουν σε έναν αρχηγό. Θυμήσου πως ό,τι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό (που λέει και το τραγούδι). Δες όλα τα εμπόδια ως θεόσταλτα δώρα και προσηλώσου στο κέντρο σου. Ρούφα δύναμη από κει και προχώρα. Οι άλλοι θα ακολουθήσουν όταν εσύ ξέρεις πού πας. Στο κάτω κάτω, κανείς δεν σε κρίνει τόσο αυστηρά όσο εσύ τον εαυτό σου, οπότε προς τι τόσο βάρος πια; Για να δεις την κατάσταση με λίγο φλεγματικότερο χιούμορ και να θυμηθείς ότι δεν είναι όλα ή ταν ή επί τας, πήγαινε μια βόλτα στο Μπάντμιντον να απολαύσεις Tiger Lillies. [Μουσική: Το κοριτσάκι με τα σπίρτα / Tiger Lillies 1 – 10 Ιουνίου / Θέατρο Μπάντμιντον, Γουδί]
Κατ’ αρχάς, η υπομονή δεν είναι του στιλ σου. Αφού όσο γίνεται το φαΐ εσύ μπορείς να κάνεις μπάνιο κι όσο στεγνώνουν τα μαλλιά μπορείς να βάφεις τα νύχια σου, γιατί να κάθεσαι πάνω απ’ την αχνιστή κατσαρόλα καλοκαιριάτικα; Άρα – εσύ, από τους πρώτους υπερασπιστές του multitasking – θα πρέπει και αυτή τη φορά να καλπάσεις με ενεργητικότητα προς νέα πεδία, χώνοντας τη μουσούδα σου σε φρέσκα πράγματα και κοιτώντας τη ζωή από κάποιο ακόμη καινούργιο πρίσμα. Μπορείς, για παράδειγμα, να επισκεφτείς τον Χώρο υπό ένταξιν όπου μια σειρά αρχιτεκτονικών πρότζεκτ εξετάζουν τη σχέση τέχνης και δημόσιου χώρου. Έχει και ταράτσα όπου γίνονται διάφορα. Μα δεν ακούγεται ενδιαφέρον; [ Έκθεση: Σχέδιο πόλης 3 Εγκαίνια 1 Ιουνίου / Χώρος υπό ένταξιν, Κατεχάκη 56 Σχέδια, μακέτες, 3D προγράμματα, περφόρμανς.]
Δεν έχεις βρει ακόμη τον εαυτό σου, είναι γεγονός. Ψάχνεις, ψάχνεσαι, συχνά χάνεσαι (όχι και τόσο κατά λάθος). Έχεις μπερδευτεί, κι όσο περισσότερο αγωνίζεσαι να βγεις από το έλος τόσο περισσότερο κολλάς στη λάσπη. Ξεκόλλα. Μπες κάτω από το ντους και συγκεντρώσου μόνο στο νερό. Φάε ένα παγωτό με αμύγδαλα. Πήγαινε στο Ηρώδειο να δεις την Κάρμεν. Ντύσου Κάρμεν και πήγαινε στο Kinky για ποτό. Σκέψου ότι πρωταγωνιστείς σε μια ταινία – φαντάσου ότι όλοι σε κοιτούν επειδή προσπαθούν να καταλάβουν τι ρόλο παίζεις κι όχι επειδή διακρίνουν ακόμη λάσπες στο λευκό σου μπατζάκι. Θα πετύχει, trust me. Μην το ψάχνεις άλλο. Διότι, ως γνωστόν, όποιος ψάχνει βρίσκει. [Μουσική: Εθνική Λυρική Σκηνή / Georges Bizet, Κάρμεν 31 Μαΐου, 1, 2, 3 και 5 Ιουνίου, 21.00 / Ωδείο Ηρώδου Αττικού Στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών]
Μη σκέφτεσαι άλλο περιττές λεπτομέρειες. Μην ασχολείσαι με πράγματα που σε ανησυχούν, κλείσε τα μάτια σου κι ησύχασε, μη σκέφτεσαι τίποτε απόψε, όπως λέει κι η Μαγδαληνή στον Χριστό (κατά Jesus Christ Superstar). Τίποτε δεν μετρά, πέρα απ’ τα τρία ουσιώδη πράγματα της ζωής: τον έρωτα, τον έρωτα και, φυσικά, τον έρωτα. Άρα, άσε το συμφέρον και την καιροσκοπία κατά μέρος, σταμάτα τους υπολογισμούς, τις μηχανορραφίες και τα προπετάσματα καπνού, διότι κατ’ αρχάς είναι ζέστη και δεν αντέχεται η κάπνα και κατά δεύτερον ξέρεις ότι οι γυναίκες σε ενδιαφέρουν απλώς πολύ περισσότερο. Έσο ειλικρινής λοιπόν και, αντί να συμπληρώνεις λίστες με όσα θα πρέπει να επιτύχεις, πήγαινε δες τις Οκτώ Γυναίκες στην Πειραιώς. Όλο και κάποια θα σου χαμογελάσει. [Θέατρο: Οκτώ γυναίκες του Robert Thomas / Σκην. Νίκος Καραθάνος 2 - 6 Ιουνίου, 21.00 / Πειραιώς 260 (Χώρος Η) Στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών]
Πολυαγαπημένα λιοντάρια, μην πτοείστε. Θα ’ρθει άσπρη μέρα και για τα αιλουροειδή. Ξέρω ότι έχεις μπαφιάσει από υποσχέσεις τα τελευταία χρόνια αλλά αυτή τη φορά το εννοώ: ό,τι θελήσεις θα πραγματοποιηθεί. Άρα, πρόσεξε τι θα ευχηθείς. Δεν φτάνει μόνο να είναι κάτι που ήθελες καιρό, θα πρέπει να το θες και τώρα. Δεν φτάνει να είναι κάτι που ακούγεται καλό, πρέπει να ενδιαφέρει και εσένα προσωπικά. Δεν φτάνει να φαίνεται, πρέπει και να είναι, διότι, αγαπητοί μου Λέοντες, ο λαιμός σας κοντεύει να κλείσει από τους βρυχηθμούς (δεν βαρεθήκατε πια;), ώρα για λίγη θετική σκέψη. Μη ρωτάτε πώς. Δείτε την Τέλεια στρατηγική στο Σχολείον. Πολύ πιθανόν να εμπνευστείτε, κάτι που άλλωστε κάνετε πολύ καλά. [Θέατρο: Η τέλεια στρατηγική του Μαριβώ / Σκην. Νίκος Χατζόπουλος 2 - 8 Ιουνίου, 21.00 / Σχολείον (Χώρος Β) Στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών]
Όπου πρόβλημα, ψάχνει εσάς για λύση. Ό,τι μπόρα υπάρχει στον ορίζοντα παραμερίζει τα σύννεφα, σκίζει τα δέντρα κι έρχεται να σας βρει για να ξεσπάσει πάνω σας. Κι εσείς – απτόητοι και απτόητες – συνεχίζετε να λούζεστε. Μήπως θα ήταν χρήσιμο να θέσετε κάποια όρια; Μήπως να κοιτάξετε τα πράγματα με λίγο μεγαλύτερο αίσθημα δικαιοσύνης, η οποία όμως να αποδίδεται και σε εσάς; Μήπως αυτό που σας καταδιώκει δεν είναι εν τέλει η συνωμοσία του σύμπαντος αλλά ο ίδιος σας ο εαυτός; Παύσατε τον πόλεμο εντός σας (έλεος!) και η ειρήνη με όλους τους άλλους θα αποκατασταθεί αυτοστιγμεί. Για οδηγίες – και όχι μόνο – δείτε το Πόλεμος και Ειρήνη στην Πειραιώς. Όσο να ’ναι, αυτός ο Τολστόι κάτι ξέρει. [Θέατρο: Πόλεμος και Ειρήνη του Λ. Τολστόι / Theatre Atelier Piotr Fomenko 3 - 6 Ιουνίου, 21:00 / Πειραιώς 260 (Χώρος Δ) Στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών]
ΖΥΓΟΣ
ΣΚΟΡΠΙΟΣ
ΤΟΞΟΤΗΣ
ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ
ΥΔΡΟΧΟΟΣ
ΙΧΘΥΣ
(23 Σεπτεμβρίου – 23 Οκτωβρίου)
(24 Οκτωβρίου – 21 Νοεμβρίου)
(22 Νοεμβρίου – 21 Δεκεμβρίου)
(22 Δεκεμβρίου – 19 Ιανουαρίου)
(20 Ιανουαρίου – 18 Φεβρουαρίου)
(19 Φεβρουαρίου – 20 Μαρτίου)
Το πιθανότερο είναι να μη διαβάζετε και τόσο τακτικά το ζώδιό σας. Αλλιώς πώς εξηγείται ότι αγνοείτε τις προειδοποιήσεις και περιπίπτετε στα ίδια ατοπήματα ξανά και ξανά; Ξέρω, είναι το ποιόν σας τέτοιο – τολμηρό κι ατίθασο, αλλά nobody’s perfect, σαφώς. Μήπως όμως αν κοιτούσατε τα πράγματα από λίγο μακρινότερο πλάνο να τα βλέπατε και καθαρότερα; Μήπως το μόνο που σας χρειάζεται είναι ένα μικρό διάλειμμα από όλη την τρέλα που σας περιτριγυρίζει; Πάρτε λοιπόν μια ολιγοήμερη άδεια, μπείτε στο βαποράκι και σαλπάρετε για Ρόδο, όπου μπορείτε επίσης να παρακολουθήστε το Φεστιβάλ ΕcoFilms 2007, δίνοντας μια εξαιρετική δικαιολογία – οικολογικού και κοινωνικού περιεχομένου – στη βαθιά σας ανάγκη για διακοπές, βουτιές στα βαθιά και χταποδάκι στα κάρβουνα (στα ρηχά). Μην είστε ρηχοί. [Φεστιβάλ: ΕcoFilms 2007 / 19 - 24 Ιουνίου / Ρόδος 98 διεθνείς συμμετοχές.]
Αναλογιστείτε για ένα λεπτό τα υπέρ και τα κατά αυτής της απόφασης περί μοναχικότητος. Tη μία αρνείστε μια σχέση διαρκείας με τη δικαιολογία ότι θα απέκλειε την πιθανότητα ενός περιπετειώδους μέλλοντος, και την άλλη παραδίδεστε απόλυτα σε ό,τι γυαλίζει, αρκεί να είναι με ημερομηνία λήξεως ενός γουορχολικού τετάρτου. Αν και γεμάτη συγκινήσεις, είναι στ’ αλήθεια αυτή η ζωή που θέλετε; Γιατί δεν σας ακούω να σφυρίζετε αμέριμνα; Μεταξύ μας, θαρρώ πως ήρθε η ώρα που τόσο τρέματε: επιτέλους, μεγαλώστε! Για αρχή, μπορείτε να ξεκινήσετε βλέποντας αυτά που βλέπουν οι μεγάλοι (δεν είναι ανάγκη να περάσετε αυθωρεί και παραχρήμα στην πράξη) και να μη χάσετε την έκθεση του Ντίρενματ στο Μπενάκη. Πρόκειται για ωραία σχέδια μυθικών τεράτων. Είδες; Υπάρχουν και εύκολες αρχές. [Μουσείο Μπενάκη, κτίριο οδού Πειραιώς Πειραιώς 138 & Ανδρονίκου, Τηλ. 210 3453111 31 Μαΐου – 29 Ιουλίου]
Μα έχετε δίκιο. Όντως, σας έχουν πρήξει. Το τρυφερό σας πνεύμα έχει υποστεί τόση καταπίεση που κοντεύετε να γίνετε νευρωτικοί προσπαθώντας να κρατήσετε κάποιον έλεγχο σ’ αυτό που πασχίζετε ακόμη να ονομάζετε ζωή σας. Αυτή τη στιγμή τουλάχιστον δεν έχει νόημα να εξετάσετε τα πώς και τα γιατί. Πάρτε μια ανάσα, επανακτήσετε την ισορροπία σας κι έπειτα μπορείτε με την άνεσή σας να παραιτηθείτε απ’ τη δουλειά, να πάρετε διαζύγιο ή να κάψετε ένα υπουργείο (σιχτιρίστε ό,τι σας φταίει τέλος πάντων). Προς το παρόν ελαφρύνετε λιγάκι, διαλέξτε μια κορδέλα που να σας πηγαίνει τρέλα και πηγαίνετε να δείτε θέατρο σε τροχόσπιτο! Κι αν δεν πάτε, η Τζελσομίνα, μπορεί να έρθει εκείνη να σας βρει... [Θέατρο σε τροχόσπιτο / Pierrette Dupoyet, Τζελσομίνα Η παράσταση θα παρουσιαστεί και σε διάφορους χώρους της Αθήνας στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών: Πειραιώς 260 - Κήπος (8 & 13 Ιουνίου), Κορεάτικη Αγορά (18/6), Πεδίον του Άρεως (25/6), Αττικό Άλσος (27/6), Πάρκο Κολωνού (3/7), Μουσείο Μπενάκη (10/7), Μικρή Επίδαυρος (14/7)]
Δεν είμαι σε θέση να απαντήσω στα βαθιά και ουσιώδη ερωτήματά σας περί της ανθρωπίνου φύσεως. Γιατί οι άλλοι δεν καταλαβαίνουν από μόνοι τους και πρέπει να τους εξηγείτε τα πάντα; Τι απέγιναν το σαβουάρ βιβρ, το κομ-ιλ-φο η διακριτικότης, η λεπτότης και όλες οι άλλες αρετές που έχουμε εισάγει από τη Γαλλία; Je ne sais pas. Το να τα σπάτε, όμως, επειδή κανείς γύρω σας δεν είναι όσο κύριος θα έπρεπε, καταλαβαίνετε ότι δεν είναι και πολύ γαλλικό (εκτός αν θεωρήσουμε και τις αποικίες Γαλλία). Άρα, σας καλώ στην τάξη, σας ζητώ να θυμηθείτε το ποιόν σας και να μην υποπέσετε στο θανάσιμο αμάρτημα της οργής. Αντ’ αυτού, κάντε κάτι πολιτισμένο. Δείτε video art στο Bios και μετά ασκήστε το ιερό δικαίωμα της ψήφου, αποδίδοντας το βραβείο κοινού στο καλύτερο ταινιάκι. Τι δημοκρατικό, τι πολιτισμένο – no? [Video art: Bios basement / Μικρό Πολυτεχνείο 4 – 10 Ιουνίου / Bios, Πειραιώς 84 Στο πλαίσιο του 2ου Pocket Theatre Festival] -
Το οικονομικό είναι βέβαια ένα ζήτημα. Οι συμφωνίες που ακυρώνονται, τα λεφτά που δεν έρχονται ακόμη κι όταν έχουν συμφωνηθεί, σε συνδυασμό με χρέη, υποχρεώσεις και το χαμόγελο της πτώχευσης από το απέναντι τραπέζι (ναι, έχει σάπια δόντια, δεν είναι η ιδέα σου), σε έχουν αγχώσει. Δεκτόν και κατανοητόν. Όμως, δεν είναι και κάτι παραπάνω η ζωή; Εκτός από την ύλη δεν υπάρχει και το πνεύμα; Κι η ίδια η σάρκα εκτός απ’ το να τρώει (ή να μην τρώει) δεν κάνει κι άλλα πράγματα; Άσε λοιπόν τις αισθήσεις σου να αφυπνισθούν, επίτρεψε στο σώμα σου να γίνει αγωγός του δέους και περισπάσου με το In the Blink of the Eye - Η Έκσταση της Ανατολής του Μπομπ Ουίλσον στο Παλλάς. Ξέρεις καλά ότι τα προβλήματα κάποτε περνάνε και ξεχνιούνται, ενώ αυτό που θα ζήσεις με τους δερβίσηδες της Κωνσταντινούπολης δεν θα το ξεχάσεις ποτέ. [Θέατρο: In the Blink of the Eye - Η Έκσταση της Ανατολής / Robert Wilson 28, 29, 30 & 31 Μαΐου / Παλλάς Στο πλαίσιο του Φεστιβάλ «Θέατρο πέρα από τα όρια»]
Μικρά ψαράκια, μη φοβάστε άλλο. Οι μέρες της σιωπής και της υποτακτικής βόλτας στη γυάλα πρέπει να γίνουν παρελθόν. Οι φόβοι ότι αν αναπηδήσετε μπορεί κάποιον να πιτσιλίσετε και ποιος θα σκουπίζει μετά τα νερά, ας μπουν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Εκεί έξω – πέρα απ’ το προστατευμένο σας ενυδρείο – υπάρχουν ένα σωρό πράγματα που ούτε καν έχετε φανταστεί: θάλασσες, κοράλλια, αστερίες, καθώς και άλλα ψαράκια! Όλα αυτά σας περιμένουν, αρκεί να απεγκλωβιστείτε από τις εμμονές αποστείρωσης, ασφάλειας και αποφυγής συγκρούσεων, που είναι και οι πραγματικοί κίνδυνοι από τους οποίους απειλείσθε. Οπότε σηκώστε παντιέρα, φορέσετε το πιο εντυπωσιακό σας συνολάκι και δείτε τη Λυσιστράτη με τον Ντεπαρτιέ και τη Φανί Αρντάν. Αφού τόλμησαν αυτοί να βγουν στο σανίδι μετά από τόσα χρόνια δεν θα καταφέρετε εσείς να έλθετε σε επαφή με τη μέσα σας Λυσιστράτη; [Θεατρικό αναλόγιο: Λυσιστράτη του Αριστοφάνη / Σκην. Ζαν-Πολ Σκαρπίτα 4 & 5 Ιουνίου, 21:00 / Παλλάς Στο πλαίσιο του Φεστιβάλ «Θέατρο πέρα από τα όρια»]
αγγελίες
ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ & ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ | #1 | 24 ΜΑΪΟΥ 2007 | 29
Στείλε μήνυμα Στείλε κι εσύ τις αγγελίες σου στην εφημερίδα, στο mail: free_press01@greekfestival.gr ή με SMS στον αριθμό 6976.31.66.35 και θα δημοσιευθούν δωρεάν στο επόμενο τεύχος. Αγγελίες με τηλέφωνα και mail πρέπει να είναι δυνατόν να διασταυρωθούν για να μην υπάρξουν δυσάρεστες παρενέργειες – καταλαβαίνετε... Μπορείτε, ακόμα, να στέλνετε εικονογραφημένα μηνύματα με ΜΜS συνοδευόμενα από μικρό κειμενάκι που να μην ξεπερνάει τις 15 λέξεις – στον ίδιο αριθμό κινητού τηλεφώνου, 6976.31.66.35, με χρέωση αποστολής ενός συνηθισμένου MMS. Do it!
Να είσαι εκεί Βάγκνερ Περασμένα μεσάνυχτα, το Σαββατόβραδο, γύρναγες με βλέμμα απλανές στην Αμαλίας, αναρωτώμενη δυνατά: «Πού είναι ο Βάγκνερ; Πού είναι ο Πουτσίνι; Πού έχουν πάει όλοι εκείνοι;». Στο Ηρώδειο βρίσκονται μικρή μου, στο Ηρώδειο. Έλα στον Βάγκνερ. Θα είναι με κίτρινο Τ-shirt στις πέντε πρώτες σειρές. ---Κάρμεν Ρίξε μου μια γλυκιά ματιά, Καρμεντσίτα – που πέρυσι δούλευες στο κυλικείο του Ηρωδείου και τώρα σε συναντώ κάθε πρωί, την ώρα που αγοράζω εφημερίδα. ---Κάρμεν 2 Καρμεντσίτα, είπα. Όχι Κάρμινα Μπουράνα. Υπογραφή: ο ίδιος, ο αποπάνω. ---Λάμπρο... Ξέρεις εσύ. Έχεις ήδη πάρει εισιτήριο για την πρεμιέρα της Λυρικής, στο Ηρώδειο, εγώ απεχθάνομαι τον Μπιζέ. Θα σε περιμένω μετά στο γιαπωνέζικο της Γαριβάλδη. Έλα για σούσι και για θέα – τον Παρθενώνα και τη γλυκιά Παρθένο σου.
---Νίξον Ήσουν στον «Νίξον στην Κίνα», σε ξαναπέτυχα στο Νίξον, έτρωγες σαλάτα με φρούτα και έπινες κόκκινο κρασί στην μπάρα. Ψάξε με, κάθε Τρίτη και Παρασκευή είμαι πάντα απέναντι και χαμογελάω σ’ όσους είναι συμπαθητικοί. After midnight… ---Κοστέλο Αγόραζες βινύλιο στο γνωστό στέκι της Διδότου, το Imperial Bedroom του Κοστέλο. Μου είπες ότι είσαι μάνιακ κι ότι, αν είμαι καλή, θα μου προσφέρεις το ειστήριο της συναυλίας του στο Ηρώδειο. Μαζί σου, η καλυτέρα – και στο αυτοκρατορικό κρεβάτι μου, η πλατυτέρα. Έχεις κρατήσει το mail μου... ---Επίδαυρος Ψάχνω παρέα με αυτοκίνητο για τις παραστάσεις της Επιδαύρου. Αν έχει και προσκλήσεις, ακόμα καλύτερα. Αν παίζει και τραπέζι στον Λεωνίδα, τέλεια. Στείλε mail: ek2345@hotmail.com
Σε ψάχνω Βόλτα Μου αρέσει να βρίσκομαι σε κινούμενα αυτοκίνητα κυρίως
τις βραδινές ώρες. Προορισμός άνευ σημασίας. Ψάχνω κάποιον που να του αρέσει να οδηγεί νύχτα. Όχι serial killers. Απάντησε εδώ. ---Henna + bar Ψάχνω κάποιον ιδιοκτήτη beach bar που να ενδιαφέρεται να στεγάσει τις δραστηριότητές μου ως henna tattoo artist στο μαγαζί του κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Ερμιόνη, τηλ. 6934407186 ---Ανταλλαγή μασάζ Ψάχνω κάποιον να ανταλλάσω μασάζ. Έχω γνώσεις σιάτσου, αλλά είμαι ανοιχτή και σε άλλες σχολές μασάζ. Παρακαλώ μόνο γυναίκες. Κατερίνα 6946851648 ---Βιβλία Ψάχνω κάποιον που να αγαπά το διάβασμα και να θέλει ένα σωρό λογοτεχνικά βιβλία που εγώ δε θέλω και λυπάμαι να πετάξω. Αν τα πάρει κι απ’ το σπίτι μου ακόμη καλύτερα. Μαρία τηλ 210-6856062 ---Ψυχολογικά ΟΚ Ωραία γυναίκα, νέα, καλλιεργημένη και μπουχτισμένη από ηλίθιους και ψυχοπαθείς που διαρκώς της στήνουν καρτέρι,
ψάχνει εραστή (30-50 ετών) που να είναι ψυχολογικά ΟΚ (με απολύτως σώας τας φρένας). Παρακαλώ απαντήστε εδώ. ---Role-playing Είναι το θέατρο βαθιά ριζωμένο στη ζωή σου; Σου αρέσει να ντύνεσαι Μαρία Αντουανέττα ή Μαύρος Πιτ και να παίζεις παιχνίδια κεκλεισμένων των θυρών; Είμαι η Λούλα και θέλω να σε γνωρίσω. ---Συνοδοιπόρο Πηγαίνω κάθε μέρα απ’ το Πολύδροσο, όπου μένω, στο Φάληρο. Αν υπάρχει κάποιος που να θέλει να μοιραστούμε το αυτοκίνητο (γερμανικό σύστημα: μια μέρα το δικό του, μια μέρα το δικό μου και παρέα στο δρόμο) ας με πάρει τηλέφωνο. Σοφία, τηλ. 6944616860 ---Ωραίος τύπος Αναζητείται ωραίος τύπος που έχει ζήσει τη ζωή του και τώρα ψάχνει ένα σύντροφο με μέλλον. Εγώ είμαι ακριβώς αυτό, στο (πολύ) θηλυκό του. Κατερίνα, τηλ. 6946851648 ---Μάτια μου Ζητούνται μύωπες που επιθυμούν να κάνουν λέιζερ, για δημιουργία ομάδας που θα
επιδιώξει έκπτωση στην τιμή της εγχείρησης. Γιώργος.Τηλ. 210-7220028 ---Γερμανομαθή Έχω ξεχάσει τα γερμανικά μου (ήμουν επίπεδο Grundstuffe) και ψάχνω κάποιον σε παρόμοια κατάσταση που να θέλει να τα θυμηθούμε μαζί, με καφέ και τσιγάρα 1-2 φορές την εβδομάδα. Ευγενία Τηλ. 210-8026035 ---Ελαστική επινοικίαση Αν θες ν’ αφήσεις το σπίτι σου για κάποιο καιρό (δεν ξέρεις πόσο) και να το βρεις όπως το άφησες, ενώ ενδιαμέσως παίρνεις ένα (μικρό) νοίκι/επινοικίαση και όποτε και να γυρίσεις ο νοικάρης φεύγει αμέσως, τηλ. 210-9598079 / Ελένη. Εχεμύθεια, καθαριότητα είναι βασικές αρχές μου. ----
Πορτογαλικά; Είσαι αρχάριος και θα θέλες να παρακολουθήσεις ιδιαίτερα με άλλους δύο πορτογαλομαθείς στο Κουκάκι; Βραζιλιάνος δάσκαλος και δίψα για μάθηση. Ψάχνουμε κάποιον να συμμετάσχει στο γκρουπάκι μας ώστε να μειώσουμε την τιμή κατ’ άτομον. Πατρίτσια Τηλ. 210-6453914 ---Εργαλεία Μικρή εταιρεία εμπορίας εργαλείων ζητά κι άλλες μικρές για μαζική εισαγωγή (κοινές παραγγελίες) από Κίνα. Νίκος Τηλ. 210-6453914 ---Κόμιξ Αναζητώ τα τεύχη 47 και 51 του περιοδικού Κόμιξ, για να συμπληρώσω τη συλλογή μου. Αν τα έχεις, και τα δίνεις φτηνότερα από 20 ευρώ το καθένα, τηλεφώνα μου: 210-3831952
Το χάπι του δεκαπενθημέρου LOBOTOMΒ Σχεδιασμένο ειδικά για οδηγούς και χειριστές μηχανημάτων. Αμβλύνει την ακοή και καταστέλλει τη φαντασία, εξοστρακίζοντας έτσι από το πεδίο του χρήστη οποιοδήποτε εξωτερικό ή εσωτερικό ερέθισμα ενοχοποιείται για ατυχήματα. Παρενέργειες: λεκτική συναισθησία, κώφωση, ανοησία.
κόμικς του Χρήστου Δημητρίου
ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΑΘΕ 15 ΗΜΕΡΕΣ ΦΥΛΛΟ #1 24 ΜΑΪΟΥ 2007
ΤΙΜΗ: 0,01€
ΑΦΙΕΡΩΜΑ Μαρία Κάλλας La Divina --ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Ιζαμπέλ Ιπέρ «Το θέατρο, μορφή ελευθερίας»
ΠΑΘΟΣ Αθήνα, 5 Αυγούστου 1957. Η Μαρία Κάλλας στο καμαρίνι της.
ΡΕΠΟΡΤΑΖ | ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ | ΚΟΥΙΖ | ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΕΣ | ΔΙΗΓΗΜΑ | ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ | AFTER | ΑΓΓΕΛΙΕΣ | ΑΣΤΡΑ | ΚΟΜΙΚΣ