Helpen boetes op het water

Wat hebben boetes op het water nu te maken met nautische techniek? In ieder geval iets met varen, bijvoorbeeld als je te snel vaart. Maar hoe kom ik erbij om een stukje over boetes op het water te schrijven? De aanleiding was tweeledig: ik las een publicatie over boetes op het water met de nieuwe tarieven voor 2021 en ik zit in de klankbordgroep bij het ministerie van Infrastructuur & Waterstaat (I&W) in verband met het besluit verzegeling van zwart water afvoer, waar de overheid naar een boete wil van € 1000 of meer.

De boetes op het water voor 2021 zijn aanzienlijk verhoogd.

Tot ik de mededeling over de boetes op het water voor 2021 had gelezen, had ik eigenlijk geen idee van de hoogte van de boetes en waar je overal een boete voor kan krijgen. Boetes voor een bestuurder van een snelle motorboot kunnen oplopen tot € 600 en voor surfers en zeilers ligt het al gauw in de grootorde van € 250.

De overheid geeft de volgende belangrijke tips: • Hou je te allen tijde aan de maximum toegestane snelheid. • Neem altijd je vaarbewijs mee! • Drink bij voorkeur geen en anderszins maximaal de toegestane hoeveelheid alcohol.

Je mag dan ook verwachten, dat controles op het water met name hierop zijn. Maar er staat meer op deze website (https://www.vaarbewijzen.nl/boetesop-het-water/) Kijk bijvoorbeeld naar het onderdeel snelle motorboten. Niet van toepassing voor KNMC’ers? Wel als je te snel vaart in je bijboot of je kleinkind laat varen in je bijboot, die harder kan dan 20 km/uur, zonder vaarbewijs of dodemansknop.

Hieronder heb ik voor de KNMC’er een selectie gemaakt:

Klankbordgroep toiletlozing richt zich op het vermijden van boete

Sinds 1 januari 2009 mag er geen afvalwater geloosd worden vanaf (recreatie) boten. Hierop staat een boete van € 160 (2019). Voor boten zonder afvalwatertank is de keuze om een tank te (laten) installeren of over te stappen op een droog- of chemisch toilet. Voor boten met een afvalwatertank moet er in principe bij iedere haven met meer dan 50 ligplaatsen een uitpompinstallatie zijn. De praktijk laat zien, dat als ze er al zijn, ze vaak op onmogelijke plaatsen staan en heel vaak niet goed werken. Verder zijn er vaarwegtrajecten, waar de uitpompstations te ver uit elkaar staan. Er wordt daardoor veel clandestien geloosd. En omdat dit onder water gebeurt is het ook niet handhaafbaar. Daarom heeft de overheid gezocht naar een beter handhaafbare oplossing, te beginnen met de overweging waar het volgens haar over gaat.

De overheid stuurt nu op bacteriehoudend afvalwater. Dus grijs afvalwater mag vrij geloosd worden. Dat is water van de gootsteen, de wastafel(s) en de douche. Ook urinewater mag vrij geloosd worden, hoewel in de praktijk dat moeilijk te scheiden is van fecaliën. Als straks dit nieuwe besluit in werking treedt, mag al het afvalwater, behalve fecaliën, geloosd worden. Voor fecaliën zijn er twee oplossingen: opvangen in een afvalwatertank en (laten) uitpompen bij een station of op je eigen boot via een zuivering leiden, waarin de bacteriën worden gedood. Daarna mag er vrij geloosd worden. Om nu clandestien lozen te voorkomen moeten de afsluiters op de huiddoorvoer van de afvalwatertanks worden verzegeld. Deze verzegeling is dan “het slot op de deur” en is binnen in de boot te controleren door een handhaver. In de klankbordgroep, bestaande uit vertegenwoordigers van watersportbonden en - verenigingen, en diverse andere belanghebbenden bij de recreatievaarders, wordt gesproken over “het praktisch maken” van de verzegeling en van de controle daarop. De vertegenwoordiger van de waterschappen gelooft in de afschrikking door super hoge boetes van € 1000 of meer, terwijl de meeste vertegenwoordigers in de klankbordgroep meer geloven in het anders bevorderen van naleefgedrag. Er zijn te weinig handhavers voor zo veel controles. En handhaven is niet het doel. Uiteindelijk gaat het erom dat de booteigenaar voldoet aan het doel van het besluit, namelijk geen bacteriehoudende fecaliën lozen!

En hoe zorgen we dan voor het naleven van een dergelijk besluit? Enerzijds door een goede voorlichting, uitleggen waarom het nodig is, motivatie dus en voorlichting hoe maatregelen op de boot kunnen worden getroffen. Anderzijds door de drempels, om maatregelen op de boot te treffen, zo laag mogelijk te maken. Dat gaat dan om de beschikbaarheid van gecertificeerde zuiveringen, die klein van omvang zijn en waarvan de kosten niet te hoog zijn. Maar ook de verzegeling. Die is niet eenmalig, omdat boten van zee komen (waar vrij wordt geloosd), uit het buitenland komen (geen uitpomp-voorzieningen) en na onderhoud aan de boot. De booteigenaar moet de verzegeling dus zelf eenvoudig kunnen doen.

Boetes op het water zijn serieus,

zeker qua aantallen, maar ook qua hoogte, als de plannen van € 1000 voor een onterechte lozing worden doorgezet.

Aart Haitjema