Ora et Labora

instructief. Ron stuurde ook nog zo’n 50 foto’s erachteraan, waarvan een kleine selectie is opgenomen. Martin Kersten geeft ons een interessant artikel over sloepen. Van Wijk was een echte ondernemer met een brede blik in de nautische wereld. Een reeks aan interessante foto’s vergezelt dit artikel. Jan Nome presenteert ons een lezenswaardig boek: Verhalen van de zee. Als Jan iets aanbeveelt moet je dat zeker opvolgen! Karen Klomp neemt ons en Piet mee op hun vaartochten op hun prachtige schip de ChrisMarpa. Leuk inkijkje in hun leven. Een dynamisch stel! Peter Holleman levert een bijdrage aan over watersport TV. Dat kun je online zien en houdt je op de hoogte van het watersportgebeuren. Ook geeft Peter een verslag van de digitale ALV van 29 juli zoals hij de beleefde. In Groningen hebben Jack, Leo en Herbert een mooi stukje KNMC laten zien: de verkiezing van de Havenmeester van het jaar. Wat een positivisme in dat verslag. Zo herken je de KNMC’ers weer! Paul Graafland, een man die houdt van intrigerende zaken, ging naar het bedrijf Involtum. Je komt hun slimme meters tegen in veel havens. Je meldt je aan, tapt water De meesten van ons kennen dat spotje wel van die aangeklede zeebonk die uitlegt; er is zeevaart, er is binnenvaart, er is kustvaart, er is grotevaart en …. dan hoor je wat gescheld op de achtergrond; en dat is pleziervaart. Ik moet er elke keer weer hartelijk om lachen. Er zit een kern van waarheid in. En dat zou dit zomerseizoen nog wel eens erger kunnen worden want door het coronagebeuren zijn er meer thuisblijvers en die kochten allemaal een goedkoop zomerhuisje op het water terwijl ze nooit gevaren hebben. Maar goed, we hebben het allemaal moeten leren. Een en ander heeft ook te maken met “onze” instelling. In plaats van een helpende hand te bieden hebben we commentaar. Was dat vroeger ook al zo? Ik zeg ja, maar toen kwam niet elk gevalletje in het nieuws. Dat is wat de zogenaamde sociale media ons heeft gebracht. Ik zit ook op FB en Twitter en stroom en het wordt allemaal via je bankrekening afgerekend. Handig. De havenmeester hoeft alleen nog maar te controleren dat iedereen zich aanmeldt. Het verhaal over taxaties van Herbert volgt op de Ledenservice bijeenkomst bij Van der Valk. Maak er gebruik van, althans als je een tegoedbon hebt. Het artikel met de onuitsprekelijke naam is een mooie bijdrage op creatieve wijze georkestreerd door Ludo Lambrechts. Fred Hommersom, vaste medewerker van ons clubblad beschrijft weer een interessante juridische kwestie! Doe er je voordeel mee! Geen toertochten bij de KNMC, maar Ludo is altijd alert dat je je aan de regels houdt! Dus hij organiseerde een kleine tocht en nam waar dat 3 KNMC-ers ook met een tocht Foto: Henk Tuinman en ik onderhoud er nog een website bij ook. Daar heb ik een reden voor. Naast dat ik merk dat er nog steeds genoeg mensen zijn die mijn verhaaltjes lezen heb ik ook nog een paar honderd boeken te verkopen, dus is die sociale media ook een soort van marktplaats voor me. Het nieuws bereikt ons op bezig waren. De Commissie Nautische Techniek heeft via Herbert een artikel over elektrisch varen. Daar is hij voor naar de Steeler werf in Steenwijk geweest. Wat een innovatie op die werf! En dan een verhaal ban Nic Slingerland met zijn Harley Davidson. Bijzondere man die Nic met zijn vrouw Henny! Het verhaal van Hans en Marion Meyer uit Hellevoetsluis is interessant om te lezen. Nicole verrast ons weer met een verhaal over de binnenvaart van vroeger. Het is alweer het zesde deel. Dank Nicole! Tot slot Paul Graafland. Hij heeft weer wat meegemaakt in het holst van de nacht! Een smakelijk verhaal! Veel leesplezier!

Peter Bezemer

allerlei manieren, daar hebben we geen krant meer voor nodig. Ik ben blij met internet. Het is mijn kennis-bibliotheek. Weet ik iets niet dan zoek ik het op. Toen ik op mijn reizen een website bij ging houden had ik een webmaster. Die zei 20 jaar geleden al tegen me; iedereen maakt straks z’n eigen TV en

Foto: Henk Tuinman

hij heeft gelijk gekregen. Iedereen blogt en vlogt. Vreselijk. De bloggers denken dat ze kunnen schrijven en de vloggers denken dat ze kunnen filmen en dan zetten ze er een oorverscheurend muziekje onder dat je direct weg zapt. Rare woorden hè; blog, vlog, app en zap en dan is er ook nog zoiets als podcast, een gesproken interview dus. Schiet mij maar lek. Nou, Henk, ophouden met dat gezeur want zo doe je er zelf ook aan mee. Ga varen.

Vooruit kijken hoort bij planning.

Dat is ook bij ver vooruitziende weersberichten. Omdat het waarschijnlijk weinig gaat regenen in juni en augustus krijgen grote delen van het land te maken met ernstige droogte. Juli wordt een koudere maand met meer regen. Hoeveel het gaat regenen is vooral afhankelijk van de windrichting. Gemiddeld wordt het deze zomer 18,5 graden, terwijl 17,0 graden normaal is. Er is sprake van een hittegolf als het vijf dagen op rij minimaal 25 graden is, waarvan er dan ook nog eens drie dagen met temperaturen van minimaal 30 graden bij moeten zitten. Het weer is niet te plannen en onze vakanties

eigenlijk ook niet want het is ver te voren al bekend wanneer je vakantie hebt. Ik kan me onze vakanties nog zo goed herinneren en dan praat ik over 60 jaar geleden. Wij waren vrij van school en vader van z’n werk. We gingen altijd op fietsvakantie op de Veluwe. Dan huurden mijn ouders ergens een huisje, daar sliepen we en overdag fietsten we door de bossen, plukten we bramen en bosbessen en picknickten in het wild. Het duurde een volle week want vader had twee weken vakantie en er moest thuis ook nog wat gebeuren. Vandaag aan de dag is het niet veel anders. De mensen genieten bij het mooie zomerweer. Er wordt gevaren, gefietst of gewandeld. Heerlijk die zomer. Maar vakanties duren nog steeds te kort. 5 februari kwam ik terug van 10 dagen Lanzarote. Lanzarote is mijn favoriete eiland van de Canarische eilanden, Foto: Henk Tuinman vanaf dat ik er in 1978 voor het eerst kwam. En eerlijk, hoewel ik nog nergens iets gehoord had van een virus, gingen er al geruchten over lockdowns. In maart zat alles vast. In maart besloot ik ook dat ik deze zomer nergens heen ging. Geen gevoel van geslotenheid van nergens heen kunnen ? Nee, vrijheid werd het motto … niks moet, niks hoeft. Maar Henk, jij als doener ? Dan ken je mij niet werd mijn antwoord. Wij zijn opgevoed in het Westers-Calvinistische stramien dat ledigheid des duivels oorkussen is. Niks op tegen. Door deze VOC-geest (dat kun je vandaag aan de dag nauwelijks nog zeggen … maar ik wel) ben ik wèl 6 keer de wereld rond gezeild en heb ik een geld-schulden-vrij leven opgebouwd. Ik ben de koning te rijk en dat alles door “Ora et Labora” … bid en werk. Ik lees nu een Japans boek uit de 13de eeuw. Ik ben niet blij met de titel (de vertaler wel). De Nederlandse titel is “De kunst van het nietsdoen”. Die titel strookt tegen Ora et Labora in. De Engelse titel vind ik beter. Ik neem een paar zinnen uit het nawoord van de Nederlandse uitgave. Kenko’s meesterwerk staat in het Japans bekend als Tsurezuregusa, een moeilijk te vertalen titel die je letterlijk zou kunnen weergeven als Ledigheidskruid. LeTsurezure, ledigheid, verveling vormt het openingswoord van de Japanse brontekst en wordt vertaald als “mijn ledigheid”. In het Engels wordt Kenko’s bundel al meer dan honderd jaar Essays in Idleness genoemd. In navolging van het Engelse voorbeeld heeft de vertaler de selectie die hij

opnam in zijn bloemlezing Eeuwige

reizigers (2008) Overpeinzingen in ledigheid genoemd, maar voor een afzonderlijke uitgave in boekvorm vond hij die titel te zwaar. Zijn uitgever heeft toen voorgesteld om de eerste volledige Nederlandse vertaling De kunst van het nietsdoen te noemen. Niets doen heeft in Nederland een negatieve betekenis vandaar dat ik

ledigheid in dit geval een mooier woord vind. Let wel “nietsdoen” is aan elkaar geschreven. Een soort van nieuw werkwoord. Het wonderlijke van dit boek vond ik, hoewel in de 13de eeuw geschreven, dat de mens niets veranderd is. Ja, we weten meer. Er is meer kennis. De wetenschap komt steeds weer met nieuwe ontdekkingen en/of inzichten. Maar het kan ook zijn dat we denken dat we meer te weten. Ik ben eens 6 maanden, op de reis met de Juniper, in Japan (2010) geweest. Een land waar de arbeidsethos zeer hoog staat. Ook hier past Ora et Labora. Toch was alles anders. Er bestaat een Japans woord “Boketo” … staren in de verte zonder aan iets specifieks te denken. Vers 212 uit het Kenzo boek: De najaarsmaan is onvergelijkbaar mooi. Wie denkt dat de maan er altijd

hetzelfde uitziet, ongeacht de tijd van het jaar. Is een echte stumper. Al in de oudste Japanse poezie werd de najaarsmaan die verschijnt in September( geassocieerd met melancholie, met name in het gedicht; Zie ik het maanlicht door de bomen sijpelen, dan weet ik dat het hartverscheurende najaar is gekomen.

De zwaluwen trekken naar het zuiden. Dat was mijn zomer.

Henk de Velde a/b MV Solitario www.henkdevelde.com

(Kenko, de kunst van het nietsdoen, eerste druk 2020, uitgeverij van Oorschot, Amsterdam vertaling en nawoord Jos Vos )