5 minute read

Spannende momenten in Roermond

Next Article
De Sea Shanty

De Sea Shanty

Dinsdagmorgen 14 juli 2021, de CATZ&CO vertrekt vanuit Mook stroomopwaarts richting Venlo. Het oorspronkelijke vaarplan was richting Zuid-België en eventueel nog een stukje Frankrijk in, naar Verdun. Na enkele weken in Gouda gelegen te hebben in afwachting van de geboorte van onze derde kleinzoon waren we superblij dat we weer konden varen en hoe zelden komt het voor dat er in juli/augustus voldoende water in de Maas staat dus profiteren we van de gelegenheid. Hoe anders zou dit worden!

Het is die dinsdag geen zomers weer, aanhoudende buien dus besluiten we door te varen naar Venlo Blerick. De volgende morgen begint ook met regenbuien die pas later in de middag zullen ophouden. We vertrekken bijtijds en varen naar Roermond waar we een mooie plek krijgen aan de kopsteiger bij de Helenawerf. Onderweg merkten we natuurlijk dat de stroming meer was dan anders, maar dat was verklaarbaar omdat er nu meer water in de Maas staat. In Roermond aangekomen horen we dat er extreem hoog water verwacht wordt door hevige regenval in de Ardennen en België. We liggen aan de hoofdsteiger en daar moet ook alles goed gaan. De palen waar de steigers aan vastzitten met grote ringen zijn voorzien van daarin omhoog schuivende palen dus maken we ons niet ongerust.

Donderdag 16 juli bereikt ons het nieuws dat de stijging toch wel extreme vormen zal aannemen. We zullen een aantal dagen niet meer van de boot af kunnen dus voor een aantal dagen fourageren en voor alle zekerheid water bunkeren. Buiten alle ligplaatshouders zijn er vijf passanten. Het water stijgt met ongeveer 10 cm per

uur en dat over die oppervlakte. De Maas heeft dan een doorvoer van rond de 3000 m2 per seconde dus 3 miljoen liter per seconde oftewel 180 miljoen liter per minuut enz. enz. De Maas begint steeds sneller te stromen, takken, bomen en huisraad komen voorbij. De grasdijk tegenover ons van WSV Nautilus wordt kleiner en lager. Auto’s rijden daar weg en de parasols worden ook verwijderd. Men bereidt zich duidelijk voor. Aan de stuurboordoever (stroomopwaarts gezien) zien we het water er inmiddels overheen komen en het weiland dat achter plas Hatenboer ligt loopt onder. In de nacht van woensdag op donderdag hebben de meeste mensen hun caravan met voortent verwijderd maar enkele blijven ook staan.

De stroming neemt alsmaar toe, de grasdijk verdwijnt definitief onder water. De doorgangsopeningen in de kademuur worden door de gemeente dichtgemaakt. Ze verwachten blijkbaar dat het nog een flink stuk zal stijgen. Berichten op Waterinfo.rws.nl wijzigen continu. De voorspelling wordt voor Linne Beneden 21,60 meter boven NAP, dan komt er nog een dikke 2 meter bij. Ook kwam het bericht dat het hoogste punt donderdagavond rond 18.00 uur bereikt zou worden. Ook dit veranderde met het uur.

Op vrijdag 17 juli zullen de uitschuifpalen het werk van de originele palen moeten gaan overnemen, maar wanneer en hoever gaan we nog stijgen en welke krachten kunnen die ‘uitschuifpalen’ hebben, voordat ze door alle krachten en de hefboom, die steeds groter worden, zullen bezwijken en alle boten met steigers en al door de stroming richting Nautilus zullen drijven? Met een bootje van de werf is inmiddels een veerpontje gemaakt. Het toegangshek is met een constructie van steigerpijpen zo aangepast, dat dit de schuine hoek die gaat ontstaan kan hebben zonder van de wal of van de steiger af te breken. Vivian, de eigenaresse van de Helenawerf komt met het pontje op de steiger voor overleg. Zij geeft aan dat het wellicht verstandig is als we de nacht in een hotel gaan doorbrengen. Het is slechts een advies, zij kan en wil ons natuurlijk niet dwingen. Wij vragen naar de kritieke momenten. Er zijn er twee. Als eerste: wat wordt het hoogste punt en houden de palen het dan? En als tweede, wat gebeurt tijdens het zakken? Dan schuiven de palen weer terug in de originele palen maar dan moet de ring wel weer over de originele paal heen geleid worden. Door de stroming en de druk van de schepen is de druk slechts aan één zijde en daar is dan een rand van circa 4 cm. Samen met de medewerkers komen we tot de slotsom dat een soort geleidingsspie op de originele paal gelast moet worden die de ring zal geleiden. De mannen gaan aan het werk, fabriceren die spieën en komen ze op de palen lassen. Intussen houden de passanten een soort krijgsraad waarbij besloten wordt dat we allemaal aan boord blijven maar dat er elk uur een inspectierondje gelopen wordt. Dreigt er acuut gevaar, dan waarschuwen we alle passanten en gaan we alsnog van boord. Vrijdagavond is de stijging nog steeds niet ten einde. Politie en brandweer rijden continu inspectieronden. Allerlei ongerechtigheid schuift nog steeds aan ons voorbij, bomen, takken, zelfs een caravan, kastjes en allerlei huisraad. Zaterdagmorgen blijkt dat we in de nacht slechts 30 cm zijn gestegen en dat het hoogste punt om 02.50 uur is bereikt; Linne Beneden 21.88 meter boven NAP, normaal is 16,90 meter boven NAP en nu, tijdens het schrijven van dit verslag, 20.50 meter boven NAP dus zijn we al flink gezakt. Het water in de Maas staat in de middag nog steeds aanzienlijk hoger dan in de monding van de Roer. Terecht heeft de burgemeester van Roermond de sluisdeuren laten sluiten omdat een deel van de stad anders onder water zou komen te staan.

De spieën hebben gewerkt, water en stroom bleven op de steigers aanwezig en door de enorme inzet van alle medewerkers en vrijwilligers van de Helenawerf, waaronder ook de 72-jarige vader van Vivian, is het allemaal goed afgelopen. Overdag werkzaamheden uitvoeren en in de nacht ook inspectieronden lopen. Chapeau en wij zijn hen veel dank verschuldigd voor hun enorme inzet.

Roermond 18 juli 2021 Theo van Catz a/b CATZ&CO.

This article is from: