Herinneringen aan een kleurrijk mens

HERINNERINGEN AAN EEN KLEURRIJK MENS Emiel Achterberg over zijn vader Henri

DOOR GERJAN CREBOLDER

OP 14 MAART VAN DIT JAAR OVERLEED HENRI ACHTERBERG. VOOR VEEL BALLONVAARDERS UIT HET OOSTEN VAN ONS LAND WAS HENRI EEN BEGRIP, VAAK OOK EEN VRAAGBAAK. REDEN OM MET ZIJN ZOON EMIEL HERINNERINGEN AAN ZIJN VADER OP TE HALEN.

Henri werd gegrepen door de begin jaren ‘80 in ons land populair wordende ballonsport. Hij bouwde zelf een modelheteluchtballon en daarover verscheen in 1987 een artikel in het februarinummer van het blad Hobby Bulletin, een blad voor modelbouwers. ‘Hij kreeg daardoor bezoek van de modelballonvaarders Pieter Kooistra en Peter Kelder die, evenals mijn vader, later ook ballonvaarder zouden worden’, vertelt Emiel.

‘Zijn eerste vaart maakte mij vader op zijn verjaardag, 2 april 1988, en hij werd door het ballonvirus gegrepen’, vertelt Emiel. Hij kreeg contact met Harry Tijhuis van de Hupselse Ballon Sociëteit en werd daar ‘Ballonmeister’ zoals ze dat bij onze Oosterburen noemen. Daar maakte Oscar Dragt ook deel van uit en hij werd Henri’s instructeur. Henri moet een oplettende leerling zijn geweest met gevoel voor techniek en veiligheid en een tot aan zijn overlijden behouden belangstelling voor meteo. In 1989 deed Henri, na afloop van de ochtendvaarten van de Nederlandse kampioenschappen in Doetinchem, in bijna volle thermiek nog even examen bij Matthijs de Bruijn en behaalde zijn brevet.

‘Mijn vader was een uiterst veilige ballonvaarder’, verklaart Emiel, ‘en hij had er geen probleem mee om een collega fijntjes op een fout te wijzen. Bij hem draaide alles om veiligheid.’ Mogelijk had dat te maken met zijn beroep: elektrotechnicus met als specialisatie werkzaamheden in hoog- en laagspanningskasten. Dan kun je je geen fouten permitteren.

In 1997 werd de eerste ballon aangeschaft. Uiteindelijk leidde Henri’s hobby tot het oprichten van ‘Achterberg Ballonvaarten’ in Haaksbergen; een familiebedrijfje waarbij zijn vrouw Trees de boekingen verzorgde, crewde en als retrieve officer fungeerde. Ook zoon Emiel hielp mee en, jullie raden het al, ook hij werd ballonvaarder en behaalde zijn brevet in 1994 en later ook zijn vliegbrevet. Henri Achterberg was een graag geziene gast bij ballonmeetings. Hij ging, samen met Willy Sanneman van de firma WISA, Oscar Dragt en Clemens Machielsen in 1993 met de PH-BAL (‘Bunch of Balloons’) naar Albuquerque, maakte vaarten in Oostenrijk en Zwitserland maar bovenal in zijn eigen streek. ‘Hij maakte gedurende zijn leven zo’n duizend vaarten’, rekent Emiel uit.

Henri Achterberg was een kleurrijke man met een imposante snor, brede glimlach en prachtige verhalen vol humor over wat hij tijdens het ballonvaren beleefde. Hij zou bezig geweest zijn met het schrijven van een boek over zijn landingen, een project dat ik graag samen met hem had opgepakt.

‘Fysiek kostte het ballonvaren steeds meer moeite’, vertelt Emiel, ‘zijn hart leverde problemen op en dus werd besloten dat hij geen commerciële vaarten meer zou maken. Zijn laatste zelfstandige vaart maakte hij in 2011 van Haaksbergen naar Enschede’. Daarna ging hij mee als crewchief wanneer Emiel een vaart maakte. In 2019 overleed Henri’s vrouw en werd het leven voor hem moeilijker, ofschoon hij zich bepaald niet terugtrok uit het sociale leven. Op 14 maart kwam er een einde aan zijn bijna 75-jarig kleurrijke leven.

Uiteindelijk stopte ook Emiel met het uitvoeren van commerciele opdrachten. Hij maakt nu nog een aantal vaarten per jaar om zijn ballonbrevet te behouden. Hij volgde een opleiding tot audioloog en koestert de log- en plakboeken waarin de geschiedenis van de door zijn vader beleefde ballonavonturen zijn vastgelegd.