In dit nummer o.a: 1 april 2012 Nummer 130 Jaargang 34
Vliegen in Marokko Soaren: Slufter en Langevelderslag Stekken: Millau en Pogusch Pre-Worlds Forbes AustraliĂŤ
orgaan van de afdeling zeilvliegen van de koninklijke nederlandse vereniging voor luchtvaart
DM 130 samengevoegd_28 paginas.indd 1
3/20/2012 10:13:30 PM
• • •
Matrixzeil (Bainbridge) Wills Wing Litestream uprights Wills Wing aluminium airfoil basebar
Delta’tjes
Wielen voor geprofileerde speedbar € 100,Contact: Mario Campanella, Rotterdam, 06-1984 2261 of mcc@xs4all.nl
Te koop Moyes SX6 of Super Xtralite 164 Maximaal inhaakgewicht 128 kg, minimaal 81 kg. Onderkant wit, blauw, groen en bestickerd met SX6 en DX2 (registratie) af fabriek Xtralite. Bovenkant wit mylar. Zie foto hierboven. Bouwjaar 1998 en heeft zeer weinig gevlogen. Zeer goede, snelle en solide vleugel met mast. Te koop wegens het bourgondische leven € 1.500,-.
Te koop: Mars 170, harnas, boeken. Vleugel: Icaro Mars 170 Bouwjaar 2001. Inclusief zeillattenplan. Aangeschaft in 2006. Met vervoersladder. Vraagprijs € 800,Harnas: Woody Valley Cosmic Aangeschaft in 2006. Kleur: zwart/rood. Maat 4+L+. Incl. noodparachute Metamorfosi Conar 18 van 2006, moet opnieuw uitgepakt en gevouwen worden. Vraagprijs € 500,-
De gegevens van dit model vlieger zijn te vinden op: http://www.moyes.com.au/gliderarchive/archive-specs.html Contact: Jef Pijnenburg, 0497-336 497, 06-5175 2204 of jef.pijnenburg@gmail.com Te koop: helm, headset, vario, release Enige tijd geleden ben ik gestopt met zeilvliegen. Het waren prachtige ervaringen! Nu te koop aangeboden: • helm (Icaro, wit) • headset • alto vario (Basis SP) • een tweetraps release Alles compleet en in uitstekende conditie! Tegen elk serieus bod en NOTK.
Apart te koop diverse reservebuizen (leading edge etcetera.)
Contact: Steven Luttikhuis, 06-1330 3264 info@stevenluttikhuis.nl
Contact: Theus Derkx, 06-4430 2117 of tderkx@hotmail.com
Te koop: La Mouette Topless Sport De vleugel start gemakkelijk en vliegt prima. Kleuren: wit, rood en zwart; bouwjaar 2002, is in redelijke staat. Vraagprijs: € 1.000,-
Te koop: Wills Wing Talon 150 Talon 150, in zeer goede staat, dacron doek, rood wit blauw. Snel en heel goed hanteerbaar. Bouwjaar 2001, laatste 6 jaar niet meer gevlogen op deze vleugel. Prijs: € 2.000,-. Contact: Koen Borst, skykingk@hotmail.com Te koop: divers materaal • Bolkompas in perfecte staat: € 60,• Brauniger AV Pilot vario: € 80,• Radio: Icom IC-T22A: € 60,• Helm: Charly Insider, rood. Met ingebouwd radiosetje. Vraagprijs € 20,Alles te bezichtigen en af te halen in Amsterdam (Zeeheldenbuurt). Contact: Gabri van Lingen, 06-340 25 287 of gabrivanlingen@gmail.com Te Koop: Aeros Discus 14B High-performance delta, met weinig gewicht en en zeer korte paklengte (2.2 meter). Eenvoudig te landen. Bovendoek is wit, onderdoek is wit met een mintkleurige streep. Geproduceerd in april 2010. Geschikt voor piloten met een gewicht van 75 tot 115 kilo.
Deze delta is gloednieuw: hij heeft nooit gevlogen! Alleen één keer in Boom (België) getest. Te koop aangeboden vanwege enkel aandacht voor mijn rigid wing. Vraagprijs € 3.200,• •
Inclusief twee reserve-uprights Short-pack zak
Contact: Henk Spiekman, 06-183 153 85 of hspiekman@gmail.com Boeken: • ‘Voorschriften zweef-/zeilvliegen’ KNVvL • ‘Thuis in de lucht’ door Dennis Pagen • ‘Theorie van het zweefvliegen’ KNVvL • ‘Hanggliding training manual’ door Dennis Pagen
Te koop: Atos Vraagprijs: € 2.750,-
Contact: Remko Steur, 06-5157 3447 of r.steur@gmail.com Te koop Moyes SX4 Door mij nieuw aangeschaft in 1999. Zie foto hieronder. Destijds één van de toptoestellen met mast en toch makkelijk vliegend. Is dus tegenwoordig een bovengemiddeld goede intermediate. Voor inhaakgewicht 63-109 kg, optimaal pilotengewicht 68-86 kg. Ikzelf weeg 69 kg, aan de onderkant van het bereik, maar dat ging prima. Al landde ik wel eens op de wieltjes... Hij ligt al vier jaar werkeloos in de garage, door aanschaf van een zeilboot. Dus aan vliegen kom ik (voorlopig?) niet meer toe. Van 1999 tot 2007 heb ik er 36 vluchten van in totaal 45 uur opzitten. Hij ziet er uitstekend uit. Ik heb er alleen in de bergen mee gevlo gen, dus nooit boven de zoute duinen. De vraagprijs is € 750,- en dat is inclusief goede wieltjes, lattenplan en reserve-uprights.
Contact: Han de Waard, Loenen a/d Vecht 06-2354 8465 of wilhan@online.nl Te koop: onderdelen Profil 17 Te koop voor onderdelen, omdat hij al jarenlang in de garage ligt: een Profiil 17. T.e.a.b. Bieden kan via marktplaats. De advertentie staat onder zweefvliegen en parapenten. Contact: Sandra Jacobs, sandracpilot@gmail.com Te koop: Icaro Mars 170 Het toestel is voorzien van Laminar inserts waardoor het profiel van beide leading edges mooi strak blijft. Tevens krijg je er twee reserve-uprights bij plus een redelijk nieuwe Relax-pakzak. Ga jij komend voorjaar starten met je B2 training en zoek je nog een toestel, bel mij dan of kom langs. Je bent van harte welkom. Ik woon in Voorhout, omgeving Leiden. Voor een foto: zie delta’tje in Delta Magazine 129. Contact: Tom den Hertog, 06-1348 7987 of tomdenhertog@casema.nl
Delta’tjes zijn gratis, niet-commerciële advertenties voor tweedehands zeilvliegmateriaal. De redactie en de KNVvL staan niet in voor de kwaliteit van het aangebodene. Een advertentie opgeven kan via communicatie.zeilvliegen@knvvl.nl. Stuur gerust een foto mee. De meest recente Delta’tjes op www.zeilvliegen.nl worden in Delta Magazine overgenomen, mits voorzien van contactgegevens. .
2 • Delta
Magazine 130
DM 130 samengevoegd_28 paginas.indd 2
3/20/2012 10:13:34 PM
Wanneer dit Delta Magazine bij je op de mat valt zijn er her en der al wat vluchtjes in het nieuwe seizoen gemaakt. Het voorjaar staat op het punt van beginnen, dus de vliegpret kan weer losbarsten. In dit Delta Magazine veel verhalen met vliegavonturen, zowel dichtbij als ook verder weg. Daarnaast lees je in dit Magazine diverse artikelen met tips om beter, verder en veiliger te vliegen. Dat helpt hopelijk om de vliegzin weer op het juiste niveau te krijgen en ook eens een verhaal in te sturen. Of een mooie foto voor de omslag wellicht! Wij hebben met dit Delta Magazine de eerste twee jaar redactiewerk erop zitten. We vinden dat erg leuk, maar onze ervaring leert ook dat een paar extra handen erg fijn zou zijn. Zeker in combinatie met onze eigen vliegplannen is het vaak een race tegen de klok om een mooi Magazine in elkaar te zetten. Wil jij ons helpen met wat hand- en spandiensten? Laat van je horen. Tot slot wensen wij iedereen mooie vluchten in dit nieuwe seizoen. Geniet van het voorjaar! Heleen en Gijs
Bestuur afdeling zeilvliegen
• Plaatsvervangend voorzitter: Leo Blommers, voorzitter.zeilvliegen@knvvl.nl • Secretaris: Annet Vieregge, secretaris.zeilvliegen@knvvl.nl • Penningmeester: Jeroen Roos, penningmeester.zeilvliegen@knvvl.nl • Algemene zaken: Araldo van de Kraats, algemenezaken.zeilvliegen@knvvl.nl
Commissarissen
• Brevetten: Aart de Koomen, brevetten@zeilvliegen.nl of 035-538 78 55 • CIVL/FAI: Koos de Keijzer, koos@deltakoos.nl • Communicatie: Gijs Wanders, Heleen van den Bos, Sander van Schaik, Leo Blommers: communicatie.zeilvliegen@knvvl.nl • Examens: Frans Icke, examens.zeilvliegen@knvvl.nl • Toestelregistratie: Annet Vieregge, toestelregistratie.zeilvliegen@knvvl.nl • Veiligheid: Martin van Helden en Harm Darwinkel, veiligheid.zeilvliegen@knvvl.nl • Wedstrijden: Annet Vieregge, Peter Spiering, Sander van Schaik en Harm Darwinkel: sportcommissie.zeilvliegen@knvvl.nl • XC / records: Coen Jansen, 2coen@home.nl Afdelingswebsite: www.zeilvliegen.nl | wiki.zeilvliegen.nl
Clubs
Delta Magazine no. 130 ISSN 0921-77621 Delta Magazine is het orgaan van de afdeling Zeilvliegen van de Koninklijke Nederlandse Vereniging voor Luchtvaart. Abonnementen: € 11,35 per jaar; leden afdeling Zeilvliegen gratis. Verschijning: vier keer per jaar, rond 1 januari, 1 april, 1 juli en 1 oktober. Redactie: communicatie.zeilvliegen@knvvl.nl Gijs Wanders, 1e Nassaustraat 6-1, 1052 BG, Amsterdam Heleen van den Bos, Vechtplantsoen 42, 3554 TD, Utrecht Kopij en advertenties voor Delta Magazine 131, dat verschijnt rond 1 juli 2012, uiterlijk 8 mei ter redactie. Digitale foto’s en ander beeldmateriaal liefst minimaal 1400 pixels breed. Teksten zonder opmaak. De redactie behoudt zich het recht voor om Delta’tjes en artikelen in te korten of te redigeren. Druk: GBU, Urk
In dit nummer: Voorpagina: zonsondergang tijdens retrieve in Australië Fotograaf: Mascha Blommerde Delta´tjes 2 Colofon 3 Nieuws 4 Vakantie naar de zon ... Millau 6 Slufter perikelen 9 Sfeerimpressie Pogusch 10 Langevelderslag 13 Marokko: in de winter of in het voorjaar! 14 200+ begint bij het NK 16 Daidalos XC/meteo-lezing 20 Het algemeen bestuur aan het woord 21 De CIVL in Taiwan 21 De sportcommissie aan het woord 23 Notulen ALV afdeling zeilvliegen 25 Goed genoeg 27
Toestel registreren of afmelden
Registreren van een toestel kan met het formulier ‘Toestelregistra tie’. Afmelden kan met het vrijwaringsformulier. Deze zijn te vinden op wiki.zeilvliegen.nl onder ‘bijzondere documenten’, in het Hand boek en op te vragen via toestelregistratie.zeilvliegen@knvvl.nl.
• De Buizerd: Noord-Brabant, 0346-287 444, www.dse.nl/buizerd • Daidalos: Groningen, 0592-231562, www.fly.to/daidalos • Jan van Gent: Zeeland, www.vliegvereniging-janvangent.nl • Plus Vijf: Gelderland, 0317-420 666, www.plus-5.org
Het ingevulde formulier stuur je naar Annet Vieregge, Zandkampen 3, 9466 PM te Gasteren of toestelregistatie.zeilvliegen@knvvl.nl Maak per aanvraag € 7,50 (€ 15,- voor niet-leden) over naar giro 179618 t.n.v. KNVvL afdeling Zeilvliegen onder vermelding van ‘Toestelregistratie’, de naam van het toestel en je eigen naam.
KNVvL-secretariaat
Brevet aanvragen of verlengen
Het secretariaat van de KNVvL verzorgt aan- en afmeldingen van lidmaatschappen en abonnementen en adreswijzigingen. Secretariaat KNVvL: leden@knvvl.nl Houttuinlaan 16a 3447 GM, Woerden Telefoon: 0348-437 060 Bankrekeningnummer: 42.45.47.007 Lidmaatschap afdeling zeilvliegen: € 79,50 Asprantlidmaatschap: € 15,00 Het is bij verhuizing niet nodig een adreswijziging aan Delta Magazine door te geven. Het magazine wordt verzonden op basis van het KNVvL-ledenbestand. Adreswijzigingen dus naar het secretariaat van de KNVvL.
De formulieren voor het aanvragen of verlengen van een brevet staan op wiki.zeilvliegen.nl onder ‘bijzondere documenten’ en in het Handboek (deel 1, hoofdstuk 4). Voor een B2 is dat zowel het aanvraagformulier voor brevet 2 als die voor de aantekeningen. Voor een B3 hoef je alleen het aanteke ningenformulier te gebruiken als je tegelijkertijd ook nieuwe aante keningen aanvraagt. Verlengen doe je met het verlengingsformulier voor brevet en aantekeningen. Maak per aanvraag € 12,50 over aan KNVvL afdeling Zeilvliegen te Laren, rekeningnummer 641250231. Lees altijd de handleiding bij elk formulier goed door. Voor een snelle afhandeling formulieren mét een kopie van het bankafschrift opsturen naar Aart de Koomen, Vredelaan 23, 1251 GD te Laren.
Delta
DM 130 samengevoegd_28 paginas.indd 3
Colofon
Voorjaar
Magazine 130 • 3
3/20/2012 10:13:34 PM
Nieuws
Camera’s: ervaringen gevraagd
Het lijkt wel of er steeds meer camera’s op de markt komen die we mee kunnen nemen de lucht in. De een is nog lichter en kleiner dan de andere, weer een ander belooft het beste beeld of de langste accuduur. Maar hoe praktisch zijn die camera’s eigenlijk in gebruik? Hoe goed is goed genoeg aan beeldkwaliteit als je geen bioscoopfilm maakt? En kunnen ze wel tegen een stootje? Delta Magazine is benieuwd. Heb je zelf zo’n camera? We horen graag wat je ervan vindt. Bij genoeg reacties kunnen we een vergelijkend artikel plaatsen in het aankomende nummer. We zoeken bijvoorbeeld antwoord op deze vragen: • Welke camera heb je? • Heb je er nog accesoires bij nodig of kun je direct aan de slag? • Kun het apparaat tegen een stootje / zand / kou / hitte / vocht? • Hoe lang gaat de accu mee? • Is ‘ie handig aan je toestel te bevestigen? • Wat vind je van de beeldkwaliteit? Geef bijvoorbeeld aan hoe groot het schem kan zijn dat toch nog scherp beeld geeft. En hoe zijn de kleuren? • Is ‘ie handig in gebruik? Hoe komt dat? • Heb je speciale (betaalde) software nodig om het beeld te bewerken of kan dat in elk gangbaar programma? Stuur je input in maximaal 400 woorden naar communicatie.zeilvliegen@knvvl.nl. Als er meer informatie nodig is nemen we contact met je op.
Speedgliding vanuit je luie stoel
Zo snel mogelijk vliegend een parcours afleggen tussen poortjes door vlak boven de grond. Dat is ‘speedgliding’. Dicht bij de grond en met hoge snelheden is die tak van sport niet voor iedereen weggelegd. Mensen met een Ipad, of liever nog een Ipad2, kunnen via de ITunes Store een spelletje downloaden waarmee je een deltavlieger door zo’n parcours mag loodsen. Lekker veilig, en misschien wel heel vermakelijk. Kijk op www.extremespeedgliding.com of in de ITunes Store.
Win een reisje Australië met Moyes
Australische deltavliegerfabrikant Moyes heeft een loterij uitgeschreven. De eerste 47 mensen die in 2012 een nieuwe Litespeed kopen en aanbetalen maken kans op een reisje naar de Forbes Flatlands in 2013. Daar wordt de nieuwe vlieger dan ook gratis op
4 • Delta
jou getrimd. Tenminste, als je de gelukkige winnaar bent. http://www.litespeedglider.com
Nieuwe wedstrijd voor select gezelschap
Eind april 2012 start de BeNeCup, een wedstrijd voor Belgische en Nederlandse piloten met plek voor 10 piloten uit elk land. De eerste tranche is in het weekend van 28 tot en met 30 april in het Belgische Maillen. De tweede strijd wordt geleverd van 15 tot en met 17 juni in Stadskanaal. Als de wedstrijd goed bevalt wil de organisatie deze graag uitbreiden en een Europees karakter geven onder de vlag van de Internationale lucht- en ruimtevaartorganisatie, de FAI. De inschrijving voor deze wedstrijd is inmiddels gesloten.
Grond voor grondige preflight-check
Onze Deense zusterorganisatie waarschuw de eind 2011 al haar leden nog eens om goed op te letten bij een preflight-check en hun materiaal goed te controleren. Een van de leden had ontdekt dat de kiel van zijn toestel, een Icaro Laminar Z8, vrijwel helemaal was doorgebroken zonder dat hij dat merkte tijdens de gebruikelijke controles. De breuk zat zo’n 93 centimeter van de neus op een plek die normaal door zeil bedekt is, en was door het zeil heen niet te voelen. De breuk was hoogstwaarschijnlijk niet spontaan ontstaan; de piloot in kwestie had meerdere harde neuslandingen gemaakt. Het originele bericht van de Deense delta- en parapenteorganisatie staat op http://tinyurl.com/dm130-kiel
Luchtvaartboek zoekt mooie verhalen
Steve Natto van www.jachtvliegers.nl zoekt mooie verhalen voor een boek over luchtvaart. In 2010 heeft hij al eens een boek uitgegeven. Dat ging uitsluitend over jachtvliegtuigen en hun piloten. In 2012 wil hij een boek publiceren over alle facetten van luchtvaart. Dus ook luchtsport, zoals deltavliegen. Hij zoekt ‘grappige, pakkende, dwaze, op ware gebeurtenissen gebaseerde verhalen over vliegen en alles wat erbij hoort’. De titel van het boek is nog niet bekend; ideeën daarvoor zijn ook welkom. Deadline voor inzendingen is eind april 2012. Wil je meedoen dan moet je dus snel aan de slag. Voor de precieze voorwaarden stuur je een berichtje naar jachtvliegers@gmail.com. Maak je artikel in ieder geval niet langer dan 700 woorden en stuur je beeldmateriaal in hoge resolutie mee. Als je artikel geplaatst wordt, krijg je een boek gratis.
Indiase artillerie vestigt nieuw afstandsrecord
In 1979 vloog de Brit Gerry Breen met een gemotoriseerde deltavlieger van Londen naar Parijs en legde 325 kilometer af. Dit -onofficiële- afstandsrecord is inmiddels verbroken door het Indiase leger. Tien soldaten van de Indiase artillerieopleiding zijn op 18 februari gestart aan een vierdaagse delta-expeditie met gemotoriseerde harnassen. Een woordvoerder van de Indiase deltavliegbond laat weten dat ze op de tweede dag een afstand van 350 kilometer
Afbeelding: onderdeel van de homepage van de website van het Indiase leger. hebben afgelegd. Officiële erkenning van dit nieuwe record is aangevraagd bij de FAI. Als het goed is zijn de Indiase piloten inmiddels op hun eindbestemming aangekomen. Ze hebben dan 700 kilometer afgelegd in vier dagen. Het Indiase leger wil met deze expeditie de avontuurlijke levensstijl van het leger laten zien en zo kinderen en jongeren enthousiasmeren in dienst te gaan. De speciale delta-afdeling, het AANC of de ‘Indian Artillery Adventure Hang Gliding Node’ heeft al verschillende nationale records gevestigd: 700 kilometer met gemotoriseerd harnas in 3 dagen, een (ongemotoriseerde) vlucht van 5 uur en 30 minuten en een afstandsrecord van 240 kilometer, ook ongemotoriseerd.
Motorstarten in Duitsland na proef toegestaan
In Duitsland is op 7 februari 2012 besloten om starten met een elektromotor toe te laten als officiële startmethode voor deltavliegers. De afgelopen twee jaar is een uitgebreide proef gedaan met deze manier van starten, met positief resultaat. De gebruikte startmotoren moeten aan criteria voor luchtwaardigheid voldoen en de piloten moeten een aantekening halen voor het motorstarten. Daarnaast moet ook per terrein een vergunning worden aangevraagd. De Duitse deltavliegbond DHV probeert nu die vergunning voor alle bestaande terreinen waar motorstarts mogelijk zijn, centraal te regelen. Het gemotoriseerd starten met parapentes is in Duitsland nog niet zo ver, maar daarmee is nu een proef gestart.
Agenda op www.zeilvliegen.nl
Sinds kort staat er op de afdelingswebsite een agenda met allerlei vliegactiviteiten die voor Nederlandse deltapiloten interessant kunnen zijn. De agenda wordt door de vlieggemeenschap zelf beheerd. Wil je een evenement toevoegen, vraag dan rechten aan via internet@zeilvliegen.nl.
Golfwolken in kaart
Al vanaf 1999 brengt het Mountain Wave Project golfwolken over de hele wereld in kaart, en hun invloed op de omringende lucht. De wetenschappers van het golfproject werken aan het opsporen van specifieke processen in de atmosfeer en het aardoppervlak waardoor golfwolken kunnen ontstaan. Ze willen golfwolken voor spellen, visualiseren en in kaart brengen waar de bijbehorende turbulentie optreedt en hoe sterk die is. Rond golfwolken ont staan vaak grote stijg- en zinkgebieden. Dat maakt het onderzoek ook interessant voor zweefpiloten. Zweefvliegers hebben al dankbaar gebruik gemaakt van de in formatie die het team wetenschappers
Magazine 130
DM 130 samengevoegd_28 paginas.indd 4
3/20/2012 10:13:35 PM
heeft verzameld. De golfwolkvoorspeller op de website van het project en de golfwolkverwachtingen van www.flugwetter.de zijn helaas alleen toegankelijk na inloggen. Voor wie handig is met computerprogramma’s zijn de GIS-gegevens een uitkomst. In een database zijn de positie, lift, hoogte van de rotor en de turbulentie van golfwolken in Frankrijk en Duitsland verzameld. Met behulp van (gratis) GIS-software zijn deze te bekijken. Zoek hiervoor op de projectwebsite op ‘gis’. www.mountain-wave-project.com
programma stages 2012
RANDONAERO ADVENTURES natuurlijk hebben we voor 2012 weer een gevulde gevorderdenagenda:
Copyright: Mountain Wave Project/OSTIV
Clubnieuws
Chutevouwen bij Daidalos en Jan van Gent Zoek je nog een gelegenheid om onder begeleiding je chute te vouwen? De meeste clubs hadden in maart iets georganiseerd maar je kunt in april nog bij Daidalos terecht. Informatie en opgeven via harm.annet@planet.nl. •
Vouwavond Daidalos Vrijdag 6 april, vanaf 20:00 Sporthal/dorpshuis De Gasterije Gagels 4, 9466 PL, Gasteren
Afhankelijk van wanneer dit magazine bij je op de mat ploft kun je ook nog aansluiten bij de vouwdag van Jan van Gent, op 31 maart. Informatie en opgeven voor deze dag via secretariaat@vliegvereniging-janvangent.nl •
Gooi- en plooidag Jan van Gent Zaterdag 31 maart vanaf 10.30 uur Boerenhoeve Nieuwvliet Sint Jansdijk 1, 4504 PB, Nieuwvliet
Clubwedstrijd Jan van Gent ook voor gastpiloten
Vliegvereniging Jan van Gent organiseert dit jaar een uitgebreide clubwedstrijd. Natuurlijk zijn de wedstrijden toegankelijk voor alle vliegende clubleden, maar ook gastpiloten zijn van harte welkom. De clubwedstrijd voor delta en parapente is dit jaar opgesplitst in drie delen: 1e manche, 14 april Een lierwedstrijd met kleine fun-taken als doellandingen, droppings en kortste vlucht op de vaste locatie: Vliegterrein Nieuwvliet in ZeeuwsVlaanderen. 2e manche, 16 juni Een lierwedstrijd met XC-taak op een thermische locatie in België. 3e manche, 9 september Een lierwedstrijd met hetzelfde karakter als de 1e manche, met aansluitend de prijsuitreiking en een barbecue op de vaste locatie: Vliegterrein Nieuwvliet. De data zijn onder voorbehoud; houdt de website van de club in de gaten. Op het forum vindt je ook als gast de laatste stand van zaken. Informatie over en opgeven voor de wedstrijd kan via het secretariaat, waar je je ook kunt opgeven als lid van de club. secretariaat@vliegvereniging-janvangent.nl www.vliegvereniging-janvangent.nl
Liercursus Nieuwvliet: 7 maart t/m 10 maart 11 april t/m 14 april 2 mei t/m 5 mei 4 juli t/m 7 juli 22 augustus t/m 25 augustus Kosten: € 395 inc 50 starts Bergvliegen Col du Sapenay: 17 mei t/m 26 mei 12 juli t/m 21 juli VOLGEBOEKT 6 september t/m 15 september Kosten: € 395 Bergvliegen gevorderden: Safari met startpunt Sapenay : 20 juli t/m 29 juli VOLGEBOEKT 14 september t/m 23 september Kosten: € 395 De Coach: fresh-ups en coaching tegen dagtarief (€ 75), voor gebrevetteerden, herintreders of piloten die hun techniek wat willen bijschaven. Duinsoaren op afspraak tegen dagtarief (€ 45), vanaf november na heropening van de vliegstek op de Maasvlakte. Je kunt natuurlijk ook een mailtje sturen met je vragen, of gewoon even bellen!
RANDONAERO ADVENTURES www.deltavliegschool.com info@deltavliegschool.com 0344 - 606680
Delta
DM 130 samengevoegd_28 paginas.indd 5
Magazine 130 • 5
3/20/2012 10:13:43 PM
Stekken: Millau
Vakantie naar de zon…: Millau (F)
We besloten dit jaar weer eens in Zuid Frankrijk te gaan vliegen en Henk Drent stelde voor om naar Millau te gaan. De vorige keer dat we daar waren hebben we wel wat kunnen vliegen maar was het geen superweer. We hadden toen veel wind en weinig thermische dagen, waardoor we een beetje voor de Puncho d’Agast bleven dobberen.
te avontuurlijk idee. Twee drijfnatte hand doeken was het enige gevolg, gelukkig was verder alles droog gebleven. De handdoeken hadden het water opgezogen dat zich op het laagste punt had verzameld. Mooie vlieg vakantie dit… Voor het eerst hadden we van te voren een plek besproken op de camping, die we ook nog eens vooruit moesten betalen! We konden dus niet zomaar naar een betere vliegplek anders moesten we bij een andere camping opnieuw betalen.
Regen
Lekker eten
Tekst en foto’s: Eppo Heerding
Vroeger kon je er van uitgaan dat je in Zuid-Frankrijk ’s zomers altijd goed weer had en temperaturen boven de 25°C. Dat is tegenwoordig niet meer zo en zeker in onze drie vakantieweken viel het weer tegen dit jaar. De eerste week te veel wind, de tweede week te veel regen en zware bewolking en de derde week was het redelijk vliegweer. Gelukkig (sic) was het in heel Europa slecht weer en konden we zelfs niet naar Spanje uitwijken omdat het daar ook regende. Op een nacht werd ik in mijn tent wakker van de regen. Het regende binnen in mijn tent nota bene! Die nacht heb ik in de tent op mijn luchtbed onder een extra matje moeten schuilen dat ik over mijn slaapzak heen legde. Het vormde een afdak boven mijn slaapzak waarlangs de druppels naast mijn luchtbed weglekten. Het leek wel massief water wat er op ons neerkwam en dat uren achtereen. Ik twijfelde nog even of ik niet beter af was in de auto… De volgende dag bekeek ik de schade van het lekwater in de tent. Ik had niet gek opgekeken als ik in de tent zou ronddobberen, maar dat bleek een
6 • Delta
De dagen dat we niet vlogen was er genoeg afwisseling in Millau en omgeving om een leuke dagvulling te hebben. Je kunt er heerlijk slenteren door de stad en een terrasje pakken wat we meerdere keren hebben gedaan, en ’s avonds was er de eerste week een openlucht jazzfestival gaande op verschillende pleintjes. Eens in de twee weken een boerenmarkt in het centrum, waarvoor een paar straten worden afgesloten, hier kun je langs lekkere hapjes struinen en proeven van en ruiken aan de lokale delicatessen zoals honing, wijn, worst en zeep. Ook de handvaardigheid, kleinkunst en sierraden ontbraken hier niet. Pizza was onze favoriet op andere avonden en af en toe een bezoek aan een speciaal restaurant zoals de Flamadous halverwege de Puncho d’Agast. Hier wordt een reuze T-bone steak van 1,5 kg (koeien-ribcarbonade), goed voor twee personen, op de grillstandaard in de open haard klaargemaakt, waarbij er brandende reuzel overheen wordt gegoten tijdens het garen.
Dit zorgt er voor dat het vlees niet uitdroogt boven de vlammen en lekker mals wordt. Het vuur wordt gestookt met gekliefde boomstammen en zorgt voor een aangename temperatuur in het restaurant. Dit gebeurt allemaal vlak naast je tafel, zodat je denkt dat je in een Middeleeuwse klucht terecht bent gekomen. Het vlees wordt geserveerd met een homp brood, je drinkt er een karaf wijn bij of een frisse pint en geniet van het uitzicht op de beroemde brug (Le Viaduc de Millau) bij ondergaande zon. Dan kan de avond niet meer stuk!
Over het viaduct
Overdag kun je bij de brug het informatiecentrum bezoeken, waar wordt uitgelegd hoe de Engelse ingenieur Norman Foster dit hoogstandje ontwierp en hoe de 2,5 kilometer lange brug in schuivende prefab-delen werd opgebouwd op 7 hoge pilaren (de langste is 336 m hoog) en op tijdelijke steunpalen er tussenin. Een waarlijk staaltje ingenieurswerk met een creatieve oplossing voor een groot probleem: al het verkeer moest vroeger dwars door het centrum van Millau heen en dat zorgde voor de nodige opstoppingen en luchtvervuiling. (Op Wikipedia staat een goede beschrijving van het viaduct van Millau.) Er was deze vakantie een goede vliegdag waarop ik 1,5 uur heb gevlogen vanaf de Puncho d’Agast, over de start op de Brunas naar de brug toe, over de gehele lengte naar de overkant en toen retour dwars over Millau naar de camping. Deze vlucht had ik altijd al eens willen maken.
Magazine 130
DM 130 samengevoegd_28 paginas.indd 6
3/20/2012 10:13:49 PM
Een andere dag ging ik na de start richting oost naar de Gorges du Tarn om te kijken hoe ver ik zou kunnen komen. Dit was tegen de wind in en ik kwam niet verder dan Aguessac, waar ik omkeerde.
Dé vlucht
Later in de week ging het beter: van de Puncho d’Agast noordelijk over de stad via de Pic d’Andan naar het tolstation van het viaduct, dan oostelijk via een paar heuvels in het landschap naar Rivière-sur-Tarn en van daar weer terug naar de camping. Oostelijk van Rivière liggen twee bergjes waar ik heen vloog om thermiek te zoeken. Deze werkten beide minimaal en ik werd gedwongen door te vliegen naar de ridge naar Millau. Ik had me voorgenomen om terug te vliegen en dat lukte mij ook nog ondanks de tegenwind en afnemende thermiek aan het einde van de middag. Onderweg bij Rivière-sur-Tarn heb ik een paar keer heel laag gezeten en had reeds een paar landingsvelden op het oog en een keer zelfs de rits open, maar telkens vond ik een reddende bel omhoog. Op de terugweg naar Milau bij de ridge aangekomen zat ik nog onder topniveau, maar met een paar bellen klom ik erboven en daar aangekomen kon ik hoogte houden. Heel in de verte zag ik de verlossing liggen, het landingsveld bij de camping; nog even doorbijten dus. Omdat ik een paar dagen eerder langs de ridge gevlogen was wist ik waar de bellen zaten en had ik er vertrouwen in; met een scheef oog gericht op een ander landingsveld langs de Tarn gelegen waagde ik de oversteek van het bosrijke deel langs de ridge. De vale gieren vliegen ook altijd langs de ridge en verliezen daarbij nauwelijks hoogte. Dat kan ik ook, dacht ik. In de verte zag ik de rijen vakantiehuisjes bij het landingsterrein naderbij komen en rustig doorvliegend met vol VG en af en toe een beetje bijtankend haalde ik de thuisbasis. Ik had mijn Lande-biertje wel weer verdiend! Inmiddels had ik mijn landingstechniek ook verfijnd en deze keer kostte het me geen uprights bij het landen. Het overpakken
en uitduwen in mijn WoodyValley-Cosmic harnas gaf vaak problemen omdat je na het opduwen gemakkelijk terugvalt in lighouding. Nu druk ik me op met één hand midden op de basis en trek ik me met de andere hand verder op aan een upright. Dan grijp ik over met de onderhand naar de andere upright. Met beide handen op oorhoogte kan je dan goed uitduwen. De landingseigenschappen van mijn Aeros Combat zijn lastig, omdat hij zo’n slank strak profiel heeft en bijna geen upwash. Daardoor heeft hij een betrekkelijk kleine uitduwmarge en hij valt na de landing graag meteen voorover met een nose-in tot gevolg. Met een kwart VG erop blijkt de controle het beste te zijn en ik heb al wat uprights verstookt om dit onder de knie te krijgen. Het mooie van zo’n vliegtocht is dat je jezelf onderweg steeds nieuwe doelen stelt om verder weg te vliegen van de startberg, die inmiddels zo vertrouwd is dat je erop uitgekeken raakt en je de huisbellen kent. De uitdaging ligt erin om onderweg de juiste beslissingen te nemen en om de locatie van de volgende bel in te schatten. Doe je dat fout, dan sta je aan de grond en heb je een ophaalploeg nodig. De ridge van Millau is zo hoog dat je meestal het normale landingsterrein wel kunt halen, zeker met een prestatietoestel.
Brunas
We zijn op de Brunas geweest en hebben daar de start en landing bekeken. Op de start zijn de rotsen geheel met beton gladgestreken en er ligt kunstgras op om parapentes te beschermen. Voor ons een prima startplek, waar je onderaan het steilere deel gebruikt. Hier is in geïnvesteerd omdat er vaak wedstrijden worden gehouden. In het weekend is er zelfs een barretje met een toilet open. Een nadeel is dat het noodlandingsterrein aflopend is en lastig aan te vliegen tegen de wind in. De meesten maken boven een toplanding achter de start en daar maken de duovliegers dan ook vaak gebruik van. In het weekend is het hier een drukte van belang en er komen veel kijkers
naar de start toe. De start ligt aan de rand van een hoogvlakte en je hebt een beperkt luchtruim naar achteren in verband met een vliegveld dat een paar kilometer zuidelijker ligt. Op een bepaalde dag kwam er een Mirage-straaljager via de Brunas vlak over de Puncho d’Agast vliegen, waar hij een steile bocht draaide en verdween. Hij vloog op circa 50 meter boven de top tussen de parapenters en deltavliegers door en maakte menigeen aan het schrikken. Ikzelf stond nog op de top te wachten op een goed startmoment maar Henk zat al in de lucht en voor hij doorhad wat er gebeurde was de Mirage al weer voorbij. Meestal vliegen ze met z’n tweeën en wij stonden te wachten op de volgende passage. Hij bleek alleen te zijn. Wij vliegen toch liever tussen de gieren, dat vliegt wat relaxter. Een klein meisje had de Mirage alleen gehoord en schrok zo dat ze het op een huilen zette en ze was bijna niet meer te troosten.
Avondprogramma
Eén avond gingen we genieten van een Keltisch concert in de grot van Aven Armand die in de hoogvlakte van de Causse Méjean ligt, vlak bij Meyreuis, aan de noordzijde van de Gorge de la Jonte. Het is een enorme grot met 400 stalagtieten en stalagmieten, de grootste van Europa. Je gaat met een kabeltreintje naar beneden en loopt dan nog een eind trappen af tot je onder in de grot staat. Je hebt het gevoel alsof je in de kathedraal van Parijs staat, maar het schijnt zo groot te zijn dat de Notre Dame er in zijn geheel in past. Onderin de grot waren stoeltjes geplaatst, er konden circa 50 mensen plaatsnemen. Daarvoor was het podium. Het concert werd uitgevoerd door Joanne McIver op doedelzak, zang en fluit én Christophe Saunière op piano en harp. Ze speelden Franse, Ierse en Schotse muziek. In zo’n grote ruimte heb je natuurlijk een behoorlijke akoestiek en een lange nagalm, wat de muziek zeker onderdsteunde. De muziek werd begeleid door een lichtshow in de grot, verschillende delen werden om beurten aangelicht. We
Delta
DM 130 samengevoegd_28 paginas.indd 7
Magazine 130 • 7
3/20/2012 10:14:04 PM
waren zeer onder de indruk van deze muziek en reden in het donker via kronkelwegen door het dal retour camping.
Via ferrata
Op een bewolkte dag besloot ik om in mijn eentje een via ferrata (Klettersteig) te gaan klimmen in Liaucous bij le Rozier. De anderen hadden hier geen zin in. Achteraf was dit de beste vliegdag van onze vakantie en Henk maakte 1 uur en 45 minuten airtime. Ik parkeerde de auto en liep vanaf Liaucous (waar ik jaren geleden eens een noodlanding maakte met mijn RamAir tegen een steile helling. Dat verhaal is al eens eerder gepubliceerd.) naar het begin van de via ferrata. Dit punt was zo goed vescholen dat ik er voorbij liep en na een half uur terug moest nadat ik aan wandelaars de weg had gevraagd. De warming-up had ik hiermee gedaan. Bij het beginpunt aangekomen koos ik voor de moeilijkste route en dat heb ik geweten ook! Er zaten een paar passages in met een overhang van de berg af, zodat je grotendeels aan je handen hangend omhoog klauterde waardoor je armen verzuurden. Ik ben een paar keer gestopt om uit te rusten. Ik dacht: hoe kom ik hier weer weg? #@&! Wat heb ik mezelf nu weer aangedaan? Je kunt onderweg met een extra lijntje aan je gordel inhaken op een stapbeugel en zo staande even rust nemen omdat dan de (trek)kracht van je armen is. Na een beetje rust, een koek, wat water en een stoot adrenaline kun je dan toch weer verder. Intussen was de lucht geklaard en scheen de zon volop op mijn petje, zodat ik aardig ging transpireren.
8 • Delta
Op de berg waren andere mensen diverse routes aan het volgen, dus was er wel hulp aanwezig als het echt niet meer lukte maar ik was alleen aan het klauteren. Na mij kwamen een paar jongens met een gloednieuwe klimset en prachtige klimschoenen aan, ik dacht dat deze mij onderweg wel zouden passeren. Dat gebeurde echter niet, dus mijn tempo lag te hoog voor mijn leeftijd (sic!). Boven aangekomen was ik blij dat het ten einde was en ik was zo uitgeput dat ik de Tirolien (kabelbaan) maar heb laten zitten. Ik had geen puf meer om een stukje omhoog te lopen en via de kabel weer omlaag te roetsjen. Het was maar een korte baan tussen twee rotsen dus dacht ik: laat maar zitten. Na een ruime rust ben ik via het looppad afgedaald naar de auto en terug gereden naar de camping, waar ik de vliegverhalen van de anderen kon aanhoren op het landingsterrein. Nee, ik had geen spijt dat ik een vliegdag opofferde om te gaan het klimmen! Wel had ik nog drie dagen spierpijn van dat geklauter.
Gieren
Om meer te weten te komen van de gieren zijn we een dagje naar de Gorge du Tarn gereden. Hier is het vogelstation waar opnieuw gieren uitgezet zijn, omdat ze aan het uitsterven waren. Hier werd alles goed uitgelegd en er werden camerabeelden van diverse locaties op de berg in een filmzaaltje getoond. Ze hadden markante beelden uit het verleden om het leven van de gieren te illustreren en er waren live beelden te zien. Omdat de regels in Europa aangescherpt zijn, worden boeren gedwongen om kadavers
te verwijderen en af te voeren voor destructie. Het gevolg is dat de gieren hier verhongerden en uitstierven. Nu worden ze gevoerd. Ze krijgen dan een dood schaap voorgeschoteld. Dit vreten ze met z’n allen binnen een half uur helemaal kaal! Er komen dan ruim vijftig gieren naar het vogelstation toe en in de lucht lijkt dat wel op een WK-gieren! We telden er 52 stuks in één bel, doe dat maar eens na! Ook kun je buiten op het vogelstation met verrekijkers naar de gieren kijken die aan het nestelen zijn en je kunt ze op een bergrand zien zitten. Als je die beesten ziet vliegen denk je: wat zijn wij toch een stumperds met onze delta’s. Ze vliegen zo natuurlijk zonder te klapwieken, alleen sturend met de veerpennen aan de vleugeltips. Bij de landing klapperen ze wel met de vleugels, waarbij ze gewoon tegen een berg op een richeltje kunnen landen. Hier zitten hun nesten verscholen. We hebben ook nog even de Gorge bekeken vanaf de hoogvlakte en daar zie je hoe het water in de loop van de eeuwen de gorge uitgesleten heeft. Je kunt de rondingen zien waar het water omheen gestroomd is en je ziet door het water uitgesleten kommen, tot vlak aan de rand van de gorge, enkele honderden meters boven het huidige rivierniveau. Het is een indrukwekkend landschap. We hebben ook een dag gewandeld in dit gebied, waarbij we vanuit Le Rozier een wandelroute liepen langs de rand van de gorge omhoog en via de hoogvlakte (la Grande Causse) retour.
Magazine 130
DM 130 samengevoegd_28 paginas.indd 8
3/20/2012 10:14:09 PM
Tekst: Jaap Bambacht Het is al weer enige tijd geleden dat ik samen met Martin Haasakker, die mij ooit warm heeft gemaakt voor het vliegen, wilde gaan soaren bij het noordwestduin van de Slufter. Martin had lang niet gevolgen, dus de Slufter leek mij een goede keuze. Toen we daar aankwamen waren er al twee mannen aan het vliegen, ze hadden er duidelijk zin in en aan hun taal te horen kwamen ze uit Duitsland (de markt was er niets bij!). Toen ze geland waren even kennis gemaakt en daar gingen ze weer. Wat een vreugde. Om Martin gerust te stellen zou ik als eerste de lucht verkennen. Tijdens mijn vlucht kwam een van de jongens erg dicht bij mij vliegen, terwijl er genoeg ruimte was. Was hij van de herenliefde? Of vond hij het gewoon leuk? Vanaf dat moment leek het alsof ik twee paar ogen had, even in de gaten houden. Toen ik boven was geland kwam de bewuste jongen ook binnen. Hij schraapte met zijn linkertip over de weg maar hij stond. Het had eerder
iets weg van een mislukte landing op een vliegdekschip. Hij haakte zichzelf uit en liet zijn vlieger midden op de weg staan. Hij had duidelijk affiniteit met stuntgedrag want even later wilde hij vanaf de weg starten. Met een grote hoop zand voor je neus valt dat natuurlijk niet mee, dus zijn maat had de grootste moeite om hem recht te houden. Uiteindelijk zijn ze toch maar voor de zandhoop gestart. Tot onze verbazing had de bewuste piloot alleen een korte broek aan onder zijn knieharnas. Even later gooit zijn maat een shirt omhoog dat hij tijdens het vliegen onder zijn harnas aantrok. Je moet maar ergens mee bezig zijn tijdens het vliegen toch? Toen was de beurt aan Martin. De start was goed en hij vloog alsof hij nooit iets anders had gedaan. Ondertussen kwam er nog een paar Duitsers om te vliegen. Martin was na een halfuur op het strand geland en was zeer tevreden. Ik ging nog maar een keer en wederom kreeg ik in de lucht gezelschap van
onze stuntman. Ik wenkte nog dat hij afstand moest houden, maar hij reageerde daar niet echt op. Was hij roekeloos? Slechtziend? Of toch...? Na mijn landing kwam hij ook binnen, parkeerde zijn vlieger zo dat hij tegen de auto van Martin schuurde. De maat was vol. We hebben even een hartig woordje met deze dreumes gesproken – de boodschap was duidelijk. Ik hoorde het kwartje vallen. Tijdens het afbouwen was een van de man nen over het hek van de Slufter gevlogen. Hoe kreeg hij dat voor elkaar? Zijn maten kwamen hem snel te hulp. Ik zag geen stuk ken vlieger in de windmolen hangen dus het viel mee. Later hoorde ik van Dominik Kup pels dat de bewuste dreumes in Duitsland van een vliegstek is geweerd en op zijn vin gers is getikt vanwege roekeloos vlieggedrag. Ondanks de ongewenste intimiteiten was het een leuke dag!
Delta
DM 130 samengevoegd_28 paginas.indd 9
Soaren: Slufter
Slufterperikelen
Magazine 130 • 9
3/20/2012 10:14:11 PM
Cursus: Pogusch
Sfeerimpressie Pogusch Tekst: Jappie van der Wal Foto’s: Pieter Laroy Ik vlieg graag met een groep mensen op een nieuwe stek. Het was dan ook een aangename verrassing dat de najaarstrip 2011 van vliegschool High5 werd verplaatst van Aspres sur Buëch naar ‘Pogusch’, Hochsteiermark - Oostenrijk. En vooruitlopend op het NK 2012 dacht ik, laat ik in ieder geval wat wetenswaardig heden erover delen. Eigenlijk dekt Pogusch niet de lading. Het gebied ‘Brück an der Mur’ omvat meerdere gemeenten waaronder Aflenzland en Turnau.
Pogusch is de plaats waar Maurice van den Hurk woont. De vliegstekken Schieβling en Bürgeralm liggen binnen een straal van een paar kilometer. De stek van de plaatselijke deltavliegclub geeft een goed overzicht van de omgeving. De lengte van de clubnaam (www.drachenfliegerclub-Aflenz-landKapfenberg.at) zegt iets over de aard van de club. Ze willen graag iedereen te vriend houden. Met de clubleden hebben we een avond (bier) gedronken. Stuk voor stuk zijn ze erg sympathiek en hebben ons met open armen ontvangen. Mijn vaste vliegmaat Michiel was snel omge praat. Met 1.100 kilometer vanaf Utrecht is
het zonder files in een dag te bereizen. Via de geijkte Autobahnroutes ga je bij Passau de Oostenrijkse grens over en heb je tot aan Kapfenberg snelweg. Dat is bijna de eindbestemming, een 100 kilometer boven Graz en 280 kilometer ten noordoosten van Greifenburg. Het laatste stuk in het donker was het uitkijken, maar de coördinaten N47*33.250 E15*18.771 brachten ons tot aan de oprit van camping Rosskogler. Deze camping ligt tussen het kleine plaatsje Seebach en het nog kleinere plaatsje Au. Vanaf deze prachtige camping (www.campweb.de.vu) heb je een mooi uitzicht op de startberg Schieβling. De officiële landingsplaats Lanzen, bij het zweefvliegveld, is op wandelafstand van de camping.
De camping
Wat maakt dan deze camping tot een prácht camping? • De omgeving: een soort Märklinlandschap. Alles lijkt klein en lieflijk, maar schijn bedriegt - de bergen zijn best hoog. Bijvoorbeeld de Bürgeralm meet 1.800 meter. Omdat de bomen deels in glooiingen groeien lijken ze klein, maar dit zijn ze niet. • De camping is met 60 staanplaatsen klein. Ongeveer 20 van die plaatsen bestaan uit vaste bouwsels, niet allemaal even fraai maar ach. Misschien kun je er nog een huren. • Bij de camping zijn twee meertjes, of Freizeitteiche: één met koud helder water en daarnaast eén met wat warmer troebel water. Zo een waar de vissen aan je tenen zitten. Ik had spijt dat ik (in september!) m’n zwembroek had thuisgelaten. Gelukkig ging het zonder ook heel goed.
10 • Delta
Magazine 130
DM 130 samengevoegd_28 paginas.indd 10
3/20/2012 10:14:19 PM
•
•
De camping wordt gerund door Karl die van 10.00 tot 22.00 uur zo’n 12 uur per dag aanwezig is. Hij runt ook de Stüberl - letterlijk ‘kleine kamer’. Dit is het restaurantgedeelte waar eenvoudig eten zoals een goulashsoep of worst in alle soorten en maten te verkrijgen is. Een stevige soep met brood is een prima vlieghap en op het terras bij de ingang van de camping is het goed toeven. Een kampwinkel is er niet, maar op rijafstand zijn er voldoende inkoop- en uitgaansgelegenheden. Bijvoorbeeld in het dichtbij gelegen dorpje Turnau. Last but not least is het sanitair er schoon en goed onderhouden.
Toch is het vooral het kleinschalige, het lieflijke dat deze camping tóp maakt.
Goed gezelschap
We waren er in goed gezelschap met drie Nederlandse en drie Vlaamse deelnemers aan de cursus. Leuk was het verschil in cultuur en eten. Wij aan de chips, zij broodjes met ‘lekkere’ stinkkaas. Wij aan de straffe bak, zij aan de Jupiler uit eigen tap.
Mooie omgeving
Uitgaansmogelijkheden in de omgeving zijn er voldoende. Zo zijn we naar roemrucht restaurant Wirtshaus Steirereck geweest. Wanneer je hier exact op het juiste tijdstip komt, met niet al teveel mensen, dan kun je voor weinig geld goed eten. De restanten worden dan opgemaakt. Wij waren niet op dat tijdstip, maar hebben de week hier wel op passende wijze afgesloten. Met name de Oostenrijkse wijnen zijn uitzonderlijk goed. Na het schandaal van ’85 met Glycol, een kleurloze alcohol met zoete smaak die ook als antivries wordt gebruikt, zijn ze aardig op hun tellen gaan passen.
Delta
DM 130 samengevoegd_28 paginas.indd 11
Magazine 130 • 11
3/20/2012 10:14:23 PM
Verder hebben we een prachtig smaragd groen meer bezocht. Het bijzondere is dat dit als het ware leeg loopt in of door een paar gaten in de grond. Heel vreemd als je het water ziet verdwijnen.
De stek
De start op de Schieβling bestaat uit een vlonder op 1.440 meter ZZO en een iets hoger gelegen weidestart ZZW. De ruimte om op te bouwen is niet overdreven groot. De ruimte om te parkeren is nog beperkter. Dat gebeurt langs de overigens uitstekende weg, die vanuit Draiach omhoog loopt. Dit is een Mautstraße. Per retour betaal je € 7,- aan muntstukken in een automaat. Voor het NK wordt vast iets geregeld.
ten heeft zijn toestel daar prachtig neergezet – tussen de gras-persende tractoren. Nadat hij z’n vleugel had afgebouwd, heeft hij deze netjes langs de weg gelegd. Toen we die later wilden ophalen... was hij verdwenen?! De boer vond dat dit schade aan zijn gras zou kunnen betekenen en had de vleugel op z’n erf gelegd. Uiteraard hebben we ‘m daar handig weer vandaan gevist. Thermiek was er deze dagen in september wel – maar niet uitbundig. Met mijn
vliegkwaliteiten kon ik mooi een uurtje boven blijven. Ook op buurberg Bürgeralm (www.aflenz-buergeralm.at) is door de club een startplaats gerealiseerd. Het gebied is vanaf half mei thermisch. Achter de Schieβling en Bürgeralm bevindt zich het Hochschwab massief. Vanaf hier ligt de wereld letterlijk aan je voeten. Er is goed overland te vliegen. Driehoeken van 200 of 300 kilometer zijn haalbaar. Aflenzland, ik kom hier graag en beslist terug!
Het officiële landingsveld van de Schieβling bevindt zich naast het (zweef)vliegveld op 770 meter, bereikbaar vanuit het dorpje Göriach. Om de club en aanpalende boeren te vriend te houden komt het aanvliegen nogal precies. Voldoende hoog óver het vliegveld en niet al te gekke manoeuvres. Afbouwen in het juiste veld. Als je ook maar 10 centimeter door het verkeerde veld rijdt kan het hommeles zijn, terwijl de boer zelf op z’n tractor er lustig op los scheurt. In ieder geval: er wordt op je gelet door de oude garde, de ‘drachenpolizei’. Ook kun je ‘in noodgevallen’ naast de camping landen, maar ik geloof dat dit niet helemaal de bedoeling is. Eén van de cursis
12 • Delta
Magazine 130
DM 130 samengevoegd_28 paginas.indd 12
3/20/2012 10:14:27 PM
Soaren: LVS
Langevelderslag
Tekst: Frank Rammeloo en Bob Knop Foto’s: Frank Rammeloo Het was een ideale dag, waarop zowel de windrichting als de windkracht helemaal goed waren. De kracht was circa 9 tot 11 meter per seconde. De meeste aanwezige piloten hebben die dag meerdere vluchten gemaakt en konden steeds toplanden in het pas prima herstelde vak op het duin. Vanuit de lucht zag je heel goed de sporen die de ‘terreinwagen’ of iets dergelijks had gevolgd om nieuw zand in het start- en lan dingsvak te krijgen. Er waren ook een paar parapenters die met deze wind ook het lucht ruim kozen. Zelfs de modelvliegers waren aanwezig en dat alles vloog met elkaar in een goede harmonie.
PC aangesloten. Zucht... ik had méér dan 250 foto’s gemaakt! Dan is een kwestie van bekijken en deleten totdat je leukste of mooiste plaatjes overhoudt...
Lange vlucht
De manier waarop ik (Bob) vlieg heet supine. Mijn vleugel is een Finsterwalder Perfex floater 15,5 m2 en het harnas is een para pente harnas van Kortel. Mijn totale vluchtduur was 4 uur en 16 minu ten. Ik wilde nog wel veel langer maar mijn vrouw en kinderen stonden te wenken. Ik had voor tijdens het vliegen een chocolade reep mee genomen die ik in de lucht kon
oppeuzelen. Wat ik leuk vond was dat ik deze keer qua snelheid goed mee kon komen en zelfs kon inhalen, omdat ik mijn voetentouw tje gebruikte. Daardoor lag ik veel gestroom lijnder in de relatieve wind. Ik heb op Langevelderslag wel toplandingen gemaakt, maar alleen bij veel hardere wind. Ik vond de wind te slap en toplanden daar door eigenlijk meer risicovol in verband met de daar liggende vleugels van andere piloten. Daarom koos ik ervoor om op het drukke strand te landen. Maar na de laatste landing op het strand zie ik in dat het belangrijk is om ook goede toplanding skills te hebben. Zo leer je steeds weer wat bij.
Bob die in supine houding vliegt (zittend, zie verderop) had de dag van zijn leven en verbrak zijn persoonlijk duurrecord. Hij had 4 uur en 16 minuten gevlogen. Let op: aan één stuk! Wat later in de middag na twee eerdere vluchten, vloog ik (Frank) samen met Jan Gorisse richting Zandvoort. We vlogen heel relaxed die kant op en kwamen al snel aan bij het zo bekende ‘flatgebouw’ aan de rand van Zandvoort. Plots ging op de bovenste verdieping de deur open en man en vrouw verschenen op het balkon... Tja zoiets hadden we natuurlijk nog nooit gezien. We zwaaiden wat en bleven zo wat rondcirkelen. De fotocamera had ik gemonteerd aan mijn upright en was afgesteld zodat die elke 25 seconden automatisch een plaatje schoot. ‘s Avonds gauw de camera aan de
Delta
DM 130 samengevoegd_28 paginas.indd 13
Magazine 130 • 13
3/20/2012 10:14:35 PM
Stekken: Marokko
Erik vliegt de
g tegemoet bij Tarifa
zonsondergan
! Marokko: r a a j r o o v t e h n i f o r e t n i w in de Olijven Tekst: Erik Severiens Foto’s: Erik Severiens en Monica Schuman Monica en ik zijn de hele winter lekker op reis in Andalusië (Zuid Spanje) en Marokko. Er zijn een aantal prachtige soarstekken waar Monica en Ik prachtig vliegen. Maar voor de echte thermiek in de bergen of woestijn moet je gewoon wachten tot in het voorjaar in verband met een stabiele atmosfeer. Al begint de ther miek hier wat vroeger (in maart), in het voorjaar is het ook in de rest van Europa prima!
In Zuid Spanje rijden we vanaf de noordoost kant Andalusië binnen. De eerste grote stek die we tegenkomen is El Yelmo. Het is een prachtige berg en tijdens de zoektocht naar de start komen we Marc tegen (www.flyandalucia.com). Marc kent alles en iedereen en na wat tapas en drankjes gaan we naar boven. Marc laat zien waar het omhoog gaat en inderdaad, na een 30 minuten zit ik 1.000 meter boven de start, heb ik een +8 gehad en is het steenkoud. Op deze hoogte is goed te zien waar deze regio op draait: olijven. Met zo’n 20 kilometer zicht in alle richtingen ontwaar ik slechts twee landingsplekken: het landingsveld en een weiland. De rest? Allemaal olijven! Dat is wel even een domper op de overlandplannen!
Hierna komen een aantal mooie stekken: Loja, Berja, Abdalajis, Algodonales en El Bosque. Hoewel allemaal met hun eigen charme is het niet allemaal even makkelijk te vinden. Als afsluiting vlieg ik in Tarifa (het zuidelijkste puntje van Spanje) nog een prachtige vlucht tijdens de zonsondergang. Ik heb een weddenschapje met de lokale deltavlieginstructeur Erich (www.deltaclubtarifa.com) over een landing op een klein bultje op het strand... Ik had beter moeten weten! In Tarifa waait het altijd heel hard, iets wat in zijn lesmethodiek een pluspunt is. Als je met veel wind kunt vliegen kun je met minder wind ook (veilig) vliegen!
Marokko
Dan steken we over naar Marokko. Eerst door het binnenland over de Atlas de woestijn in. Bij Zagora is een prachtige bergrug die zich
Klaar v oo de land r ing bij T iz
nit
14 • Delta
Magazine 130
DM 130 samengevoegd_28 paginas.indd 14
3/20/2012 10:14:36 PM
uitstrekt over 150 kilometer, door Cross Country Magazine uitgeroepen tot een van de ‘flying wonders of the world’. De start bereiken blijkt echter lastig: 15 kilometer dwars door de woestijn (echt zonder weg of pad of iets wat je maar kunt volgen) en dan nog omhoog. Zonder gids lukt dit niet. Na een kilometer of vijf helemaal alleen in de woestijn begin je je toch af te vragen of dit eigenlijk wel een goed idee is... Dit moeten we toch echt wat beter voorbereiden.
Soaren
Daarna trekken we dwars door het land naar de kust, zo’n 100 kilometer onder Agadir. Hier zijn een aantal prachtige soarstekken waar we onze vlieguren en ons vliegplezier weer oppoetsen. Hier wordt veel geparapent en weinig gevlogen met de delta. Bij Nigle’s Place ben ik de tweede delta in vier jaar en ik doe er zelfs een tandem met de jarige Mike! Als laatste gaan we naar Marrakech. Hier zit een Franse vliegschool waar onze reisgenoten Tim en Mirjam (www.colombotte.nl) ook zijn. Tim gaat hier een parapentecursus volgen. Ik maak er 2 startjes als er een four-wheel drive is met goede dakdragers voor mijn delta en mijn delta dus naar boven kan. Echt weer een prachtige vliegstek maar die weg naar boven…. Alleen een echte vierwielaangedreven auto is goed genoeg! Daarna gaan we weer langzaam aan terug. Ons hele reisverslag is te lezen op www.severiens.nl/blog
Voorjaars-check
Al terug reizende komen we in Algodonales langs wat vliegvrienden en tijdens een regendag verdiep ik me wat in de lectuur ter plekke: de Engelse ‘KNVvL blaadjes’. Hiertussen lag een nummer dat ‘spring training issue’ genoemd werd. Hieronder staat een samenvatting (en vertaling), omdat het goede en nuttige informatie is! Eigenlijk is het een goede gewoonte om na een periode van niet-vliegen, zoals de winter, een aantal zaken weer eens door te nemen. Hierna staat een overzicht dat je elk voorjaar kan helpen om je voor te bereiden op een nieuw vliegseizoen. Niet alleen voor de veiligheid maar ook: je eerste vliegdag zal maar een superdag zijn en jij hebt je bottombar nog thuis liggen... Voordat je weer gaat vliegen even nadenken over waar je vorig jaar bent opgehouden.
Electronica • Batterijen van je hoogtemeter, GPS, GSM OK? • Werkte je radio headset in je helm lekker? • Snoertjes weer allemaal op orde? Papieren • WA-verzekering op orde (lid KNVvL)? • Reisverzekering? • Medische verklaring? • Brevet oké? Pre-flight check Daarna natuurlijk handig om even te memoreren wat er bij de de pre-flight check hoort. Moet gedaan worden voor elke start! • Weercheck (windkracht/-richting goed, onweersverwachting, zicht oké)? • Past deze stek bij mijn vaardigheid? • Toestelcheck (quickpins, zijkabels, tip sticks, lufflines, neuskapje)? • Kleding (helm vast, harnas dicht en ingehaakt, chutehandle oké)? • VG op juiste stand voor take-off? • Start vrij van obstakels (bosjes, andere piloten)? Periodieke contrôle Denk natuurlijk aan de periodieke inspectie van je toestel. Dit is een uitgebreide
toestelcheck zoals aanbevolen door de toestelfabrikant. Wanneer is jouw toestel voor het laatst gecheckt?
b) De vliegkennis
Hieronder een aantal kernwoorden waar je even stil bij kunt staan: • Sturen (pitch, roll, yaw) en flaren (waar houd je je handen?); • Voorrangsregels (naar rechts uitwijken, onderste heeft voorrang etc.); • Invalshoek en stall (hoe snel vlieg je bij welke basispositie); • Wind en turbulentie (wat kan ik aan landingscondities verwachten?); • Luchtsnelheid, windsnelheid en grondsnelheid (hoe hard vlieg ik eigenlijk?); • Wolkentype, soaren en thermiek (kijkend naar de lucht, wat voor vlucht wordt het?); • Navigatie (waar mag je wel en niet vliegen, voor als je op pad gaat?); • Landingsstrategie (kan ik hier landen en hoe doe ik dat?). Dit is geenszins een compleet overzicht maar wel een aardig leidraad met zaken die voor elkaar moeten zijn voordat eenieder gaat vlie gen! Hopelijk tot gauw en veilig in de lucht.
Er zijn eigenlijk twee delen, je uitrusting en je vliegkennis.
a) De uitrusting
Toestel en harnas • Moet je toestel nog nieuwe onderdelen (zijkabels, bouten, zeilreparaties)? • Werken de ritsen van je harnas nog oké? • Zat je helm eigenlijk lekker de laatste vluchten? • Zijn alle zeillatten nog oké? • Uprights nog recht en leading edge zonder deukjes? • Is de reservechute opnieuw gepakt en nog niet te oud?
Delta
DM 130 samengevoegd_28 paginas.indd 15
Magazine 130 • 15
3/20/2012 10:14:43 PM
Pre-Worlds 2012
200+ begint bij het NK Dit verhaal gaat over ver en lang vliegen. Over genieten en over hoe je veilig je grenzen kan verleggen. Op het moment dat ik dit schrijf ben ik anderhalve week terug uit Australië. Daar heb ik vijf weken vakantie gevierd én van 5 tot en met 15 januari meegedaan aan de Pre-Worlds 2012 in Forbes. Het vliegen rond Forbes was net als in 2010 geweldig (zie DM 122), alleen dit keer nog mooier. Waarom? Omdat ik niet 1x, maar zelfs 2x een vlucht heb gemaakt van meer dan 200 kilometer. Om ver te komen hoef je in ieder geval niet meer risico's te nemen of het plezier in het vliegen achterwege te laten. In mijn ogen is stap 1 om verder te komen: meedoen aan wedstrijden. Bijvoorbeeld het NK. Dat levert niet alleen op dat je verder komt qua afstand en uren ‘airtime’, maar ook dat je een beter piloot wordt en dus veiliger bent. Je doet meer ervaring op, leert beter situaties inschatten en pikt altijd weer dingen op van andere piloten. En dan heb ik de gezelligheid nog niet eens genoemd! De best georganiseerde, gezelligste en mooiste wedstrijd is het NK, dus denk er naar aanleiding van dit verhaal nog eens goed over na of je daar niet eens aan mee zal doen. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd!
Forbes Magic
Mijn langste vlucht tot aan de Pre-Worlds 2012 was 156,5 km. Die vlucht duurde 5 uur en maakte ik in 2010, ook vanuit Forbes. Dat het een bijzonder goed vlieggebied is, had ik dus al ervaren. De paar dagen voorafgaand aan de wedstrijd van dit jaar had ik er al wat 'korte' vluchten gemaakt van 1 tot 2 uur. Dat viel mij vanwege de goede reputatie van het
Tekst: Gijs Wanders Foto’s: Mascha Blommerde en Gijs Wanders
gebied een beetje tegen, maar iedere vlucht was lekker en mooi. De tweede dag van de wedstrijd had een taak van 128 kilometer en ik haalde goal, altijd mooi en bijzonder. De derde dag hoopte ik ook weer ver te komen. Op de briefing kregen we de taak te horen: 185 kilometer naar het zuiden. Dat was een mooie kans om mijn langste vlucht te verbeteren. Er stonden mooie wolkjes, dus waarom niet? Na anderhalf uur stond ik aan de grond. Balen, zo'n mooie dag en ik
wist het weer eens te verprutsen. Zou er nog wel een nieuwe kans komen om zo ver te vliegen deze vakantie? Ik troostte me met de gedachte dat ik een mooie vlucht en goede landing had gehad. Morgen weer een nieuwe dag en weer een nieuwe kans.
Eén van de vele ‘dirt roads’ waar we aan het einde van de dag overheen reden op weg terug naar Forbes met een prachtige zonsondergang
16 • Delta Magazine 130
DM 130 samengevoegd_28 paginas.indd 16
3/20/2012 10:14:51 PM
Herkansing
Drie dagen later was er gelukkig nog een topdag qua weer. De dag erna zou het te hard waaien om te vliegen, althans dat was de verwachting. Daarom werd op 10 januari een flinke taak gezet van maar liefst 221 km en wel in noordelijke richting naar Dunedoo. Hoewel ik er niet direct van uitging dat ik dat helemaal zou halen, was het voor mij - door de afstand van de taak - wel een duidelijk teken dat er sprake was van een erg goede vliegdag. Die zou ik maximaal gaan benutten! Ik had me de dag ervoor al aangemeld voor de 'early bird launch' en had nummer 1 gekregen in de startrij. Dat was in ieder geval eerder dan de startplek die ik doorgaans had ergens rond plek 35.
Early bird
Om 13.00 uur was ik dan ook de eerste wedstrijdpiloot die mocht worden opgesleept. Om 14.15 uur zou de 'vliegende' start zijn, dus ik had alle tijd om de lucht en de thermiek te verkennen èn om een goede uitgangspositie aan de rand van de startcirkel te bemachtigen. De eerste 90 kilometer gingen in één streep naar Tomingly. Aan dat keerpunt had ik goede herinneringen, omdat ik daar 2 jaar eerder mijn beste 'run' tot dan toe maakte. Ik vloog er toen vrijwel in mijn eentje in 2 uur naartoe, pakte alleen de sterke bellen en vloog af en toe wat langzamer als ik door een zwakke bel heen stak. De route via Parkes, de gigantisch grote waterzuivering en een paar diepe mijnen of
Forbes
groeves herkende ik dus weer. Dit keer zat ik in een grote gaggle van zeker 30 piloten. Het ging tot ongeveer 1.900 meter hoog. Bij Parkes - dat is circa 30 kilometer vanaf de start in Forbes - zat ik even iets lager, zo rond de 1.000 meter. Daar zag ik Christine Aichner, een Duitse pilote, ineens draaien. Ik zat er dichtbij, dus ging naar dezelfde bel en kon weer makkelijk terug naar 1.850 meter. Bij de volgende bel 5 kilometer verder liet ik wat piloten gaan, omdat ik het idee
had dat de bel nog lang niet op was. Ik ging door tot 2.150 meter. Daar zag ik ook Corinna Schwiegershausen, de regerend wereldkampioene bij de dames. Samen vlogen we tot het keerpunt Tomingly, 90 kilometer van de start vandaan. Ik pakte het keerpunt rond 16.15 uur, dus toen had ik er al dik drie uur opzitten. Nog maar 130 kilometer te gaan! Het was vreemd genoeg al de hele tijd volledig
Delta Magazine 130 • 17
DM 130 samengevoegd_28 paginas.indd 17
3/20/2012 10:15:02 PM
Pre-Worlds 2012
Oneindige leegte
afgeschermd met een laag prutbewolking, maar met een groep blijk je dan toch nog wel goed thermiek te kunnen vinden. Gelukkig was er inmiddels geen zijwind meer, maar wind precies in de rug. Met een klein groepje staken we de lange heuvelige ridge over. Daar kwam ik sinds lange tijd weer wat lager, zo rond de 1.300 meter. Met een paar anderen vonden we weer een goede bel. Daar kwam ik Swiss Nic tegen. Van hem had ik de Airborne C4 13.5 geleend waar ik in Australië op vloog. Boven in de bel staken we vanaf 2.150 meter hoog met drie piloten verder richting Dunedoo. Nog 90 km te gaan. Het was ondertussen 17.15 uur, wel een beetje laat, maar gelukkig liet de zon eindelijk eens zijn gezicht zien. Ik vloog achter Swiss Nic en een witte vleugel aan. Er zat niks meer. We gleden en gleden. Ondertussen zag ik alleen nog de witte vleugel. Swiss Nic was gevlogen. Van 2.150 meter hoog naar onder de 1.500 meter, naar onder de 1.000 meter. De witte vleugel zat een stuk lager en sloeg af naar links om bij een boerderij te landen. Ik had nog genoeg hoogte om verder te vliegen. Ineens zag ik Swiss Nic weer, iets verder voorop en wat lager. Ik had er 155 kilometer op zitten. Niet aan denken. Vindt die bel! Swiss Nic draait. Om te landen? Nee, ik voel ook wat. Ik zit op zo'n 400 meter boven het terrein. Een nulletje. Iets meer naar Nic toe. Een halfje. Ik draai in. Ik voel aan de bottombar dat ik goed zit. Nic zit ernaast. Ik stijg sneller, mooi! Het is een plus 2 bel tot 1.800 meter. Swiss Nic zit ver onder me en ik vlieg verder. Ik kom aan bij een gaggle die zijn tijd neemt. Ik zie Joerg Bajewski en Primoz Gricar. Niet de minsten, dus ik doe maar mee en doe het
18 • Delta
rustig aan. Het is 17.45 uur en er is nog 55 kilometer te gaan. We moeten een groot bos over, twijfelt iedereen daarom zo? Iets meer naar rechts zit een betere kern. Is dat Gerolf Heinrichs? Dan ben ik in goed gezelschap! Door de harde wind driften we langzaam maar gestaag naar goal. Ik blijf rond de 1.600 meter hoogte zitten, soms wat lager, dan weer wat hoger. Nog 40 kilometer, nog 30, nog 20. Nu moet ik het op glij kunnen halen. Op 15 kilometer voor goal draai ik zonder dat het hoeft nog in een plus -1-bel omhoog. Ik ga het halen! Alleen nog een goede landing, de tijd maakt me niet meer uit. Ik vlieg nog iets verder dan het goalveld voor de extra recordafstand. Hoogte zat. Om 19.15 uur land ik heerlijk op het mooist gemaaide grasveld in de wijde omtrek. Wat een mooi goalveld. Wow, 6 uur en 15 minuten gevlogen en 221 kilometer. Super. Ik pak mijn vleugel in en wacht met een paar anderen op de ophaal. Op de weg terug voel ik pas dat ik toch wel vermoeid ben. We eten bij de Thai in Dubbo op de weg terug naar Forbes. Dat doet goed. Om 1.00 uur 's nachts ben ik terug in Forbes en kan ik eindelijk mijn bed induiken. De dag erna wordt inderdaad een rustdag. Gelukkig. De uitslag van de megavlucht is mooi. 27 Piloten hadden goal gehaald, ik werd 23e en ben als laatste op het goalveld geland. Toch ook mooi, als eerste starten en als laatste landen. Wie had nou gedacht dat dat mogelijk was met volledige bewolking tot ver in de vlucht.
Rustdag doet wonderen
De dag na de rustdag wordt er weer een grote taak gezet: 202 km. Dit keer gaan we
in noordelijke richting naar Collie. Het blijkt deze dag moeilijker om ‘get high, stay high’ voor elkaar te krijgen. Ik zit vaak laag en het is lastig de bellen te vinden. Als ik anderhalf uur op weg ben, vraag ik me af of er vandaag eigenlijk wel plezier in heb. Waarom zit ik niet bij een gaggle? Misschien komt het omdat ik veel alleen vlieg en maar af en toe een andere piloot tegenkom. Als ik achteraf de hoogtegrafiek van mijn tracklog blijkt, valt het wel mee met hoe laag ik gezeten heb. Ik kom vanaf de start om 13.56 uur tot aan 17.30 uur niet onder de 1.000 meter. Dan pas zak ik lager tot 500 meter boven het terrein. Ik zie een paar piloten onder me die landen. Samen met Jonathan Kinred, een Australiër, vlieg ik door en we vinden een bel boven een boerderij. We driften in een halfje richting goal. Beetje bij beetje wordt de bel beter, maar de dag loopt op zijn eind. Ik doe het voorzichtig aan en laat Jonathan gaan. Om 18.00 uur heb ik zo'n 150 kilometer achter de rug. Nog 52 kilometer te gaan. Ik kruis de Mitchell Highway en zie eindelijk weer eens wat bebouwing na heel veel leegte. Dat blijkt later het stadje Trungie te zijn geweest. Ineens is daar Polona op de radio, onze retrievechauffeuse. Even is er de verleiding om hier te landen na al die oneindige, onbevolkte gebieden waar ik deze dag overheen gevlogen ben. Maar nee, ik zit nog hoog en ga door. Ik laat Polona weten dat ik nog goed ga. Op kousenvoetjes sluip ik door de lucht, voorzichtig en behoedzaam. Ik krabbel weer omhoog tot 1.700 meter. Nog 25 kilometer te gaan. Op glij red ik het volgens mijn berekening niet. Rustig aan, ik pak wat ik nog pakken kan.
Magazine 130
DM 130 samengevoegd_28 paginas.indd 18
3/20/2012 10:15:19 PM
Op glij richting goal draagt het niet zo goed, min 1, min 2 op de vario. Ik moet nog één laatste bel vinden. De wind is inmiddels wat meer cross. Niet zo gunstig dus. Ineens zie ik Jonathan weer onder me. Hij draait. Ik pak dezelfde bel en wordt verder en verder van de koerslijn weggezet. Ik wil het halen en pak nog 300 meter hoogte. Op 900 meter hoogte ga ik voor de laatste 7 kilometer. Ondanks de crosswind haal ik het. Jonathan heeft de bel te vroeg verlaten en komt 5 meter tekort om de goallijn te kruisen. Zuur.
Landingsbier na de laatste vlucht
Wat was het vandaag afzien. Zo makkelijk als het twee dagen eerder ging, zo lastig was het vandaag. Maar dat maakt deze dag eigenlijk des te mooier. Zonder strijd geen beloning. Ongelooflijk, twee 200-plussers in drie dagen tijd. Wie had dat durven dromen?
Driehoek als afsluiter
De laatste dag werd een driehoek van 160 kilometer als taak gezet. Weliswaar geen 200-plusser, maar minstens zo mooi. Ik had een goede start, omdat ik op het juiste moment hoog aan de rand van de startcirkel was. Met een hele club delta's gingen we op het eerste keerpunt af. Dat was een moeras ten zuidwesten van Forbes. Ik raak wat achterop en kom wat laag. Ik realiseer me dat dit de laatste vlucht is die ik voorlopig zal maken, dus ik wil vooral alle indrukken zo goed mogelijk absorberen en er volop van genieten. Boven het moeras komen drie gaggles bij elkaar. Het is een magisch gebeuren, zoveel delta's boven een enorme bruine plas. De rest van de vlucht verloopt in een roes van genot. Wat is het weer een ongekend fantastische tijd geweest. Ik vlieg tot 19.30 uur en kom 9 kilometer tekort om goal te halen. De dag was vandaag helaas tekort voor mij. Weer bijna 6 uur in de lucht. Hoe mooi kan het zijn! 's Avonds hebben we een heerlijke barbeque als afsluiting van een prachtig evenement. De prijzen worden uitgereikt en ik krijg kippenvel van wat getallen die bij de sluitingsceremonie worden genoemd: in 14 dagen zijn er maar liefst 1.500 sleeps gedaan zonder enig incident. Fantastisch!
Tips om verder te komen
Begin bij het begin: leer stap voor stap, overhaast het niet en plak steeds meer van die geleerde stappen aan elkaar. Iedere 5 km overland is een ervaring die je meeneemt in je volgende vlucht. 10 keer 5 kilometer overland is 50 kilometer overlandervaring enzovoorts. Het kan niet altijd feest zijn, dus laat de moed niet zakken als je vroeg aan de grond staat. Geniet bij een korte vlucht van de dingen die goed zijn gegaan: mooie landing, rustig aan kunnen doen met inpakken enz. Belangrijker is dat je de dag erna opnieuw een mooie vlucht kan maken. Vroeg starten helpt ook om een lange vlucht te maken: je kun al kennismaken met de lucht van die dag, een goede startplek vinden en je maakt het jezelf makkelijker om ‘opgepikt te worden’ door andere groepjes, wat helpt om verder te komen. En het allerbelangrijkste: ‘get high, stay high’, geniet en relax.
De voordelen van meedoen aan een wedstrijd in mijn ogen 1. 2. 3.
4.
5.
6.
7.
8.
Het is bovenal leuk en gezellig. Je krijgt iedere dag uitleg over de meteo en dat hoef je dus niet zelf uit te zoeken. Er worden veilige taken gezet, dankzij de ruime ervaring van de piloten in de taakcommissie en de veiligheidscommissie. Er doen altijd wel andere Nederlanders mee, waardoor de taal geen barrière vormt en je iedereen makkelijk goede tips of uitleg kan vragen. Omdat alle piloten dezelfde taak vliegen zijn er veel 'markers' in de lucht die de thermiek aangeven, waardoor je verder komt dan alleen of met een paar vliegmaatjes. Je ziet aan de betere piloten wat er uit een bepaalde dag te halen is op vlieggebied en hoeveel je jezelf nog kunt verbeteren. Je kunt je veelal aanmelden voor de ophaaldienst, wat niet alleen superpraktisch, goedkoper en leerzaam is, maar waardoor je ook makkelijk en veilig overland-ervaring op kan doen. Had ik al gezegd dat het leuk en gezellig is en eigenlijk een superdeluxe overlandvliegvakantie is?
Tot slot
Voor aanmeldingen voor het NK of andere wedstrijden, zie www.zeilvliegen.nl, www.hangglidingchampionship.be of www.fai.org. Voor nadere informatie over de gemaakte vluchten in Forbes, zie xc.dhv.de. Via het tabblad ‘Flüge’ kan je de ‘Filter’ aanklikken en zoeken op jaartal, nationaliteit, landen enzovoorts. Voor een filmpje met een indruk van het vliegen in Forbes, zie www.vimeo.com en zoek op ‘deltavliegen Forbes 2012’.
Delta
DM 130 samengevoegd_28 paginas.indd 19
Magazine 130 • 19
3/20/2012 10:15:27 PM
Daidalos XC/meteo-lezing
Daidalos: lezing
Tekst: Harm Darwinkel Vrijdag 20 januari 2012 rond een uur of acht hadden zich zo’n 36 belangstellenden verzameld (bij 26 aanmeldingen) in een door André van den Akker geregeld lokaal van de Open Universiteit in Zwolle. Aan belangstelling geen gebrek en kennelijk voorziet zo’n avondje in een behoefte. Op het programma stond een door Martin van Helden en Koos de Keijzer verzorgde avond. Inhoudelijk behoeft die avond geen verslaglegging meer omdat (vermoedelijk) de meesten die avond wel al integraal op het internet hebben bekeken. De avond is door 3 videocamera’s vastgelegd en de video’s zijn onder andere te bekijken via de afdelingswebsite, www.zeilvliegen.nl. Beide sprekers hadden aangegeven dat wanneer men vragen had, men deze toch vooral direct moest stellen. Interactie werd door beiden op prijs gesteld. Dat is natuurlijk wel een beetje de bedoeling van zo’n avond. In tegenstelling tot wanneer je het de hele avond achter je beeldschermpje bekijkt, kun je wanneer je aanwezig bent die vragen stellen die je altijd al eens had willen stellen (en een juist antwoord verwachten).
Overland
Na een korte introductie beet Koos, kort na achten, de spits af met een kort filmpje van één van zijn vluchten in Australië. Na dit filmpje liet hij zijn gehoor weten dat zijn eerste overlandvlucht hem min of meer overkwam: ‘Nadat ik op een gegeven moment een bel had gevonden en indraaide, merkte ik na verloop van tijd dat ik ver van het veld was afgedreven en dat terugkeren niet meer mogelijk was. Nou, toen ben ik maar verder gevlogen’.
•
met landen bezig. En wellicht de meest opzienbarende: wanneer je op final tòch rugwind hebt, tòch een bocht inzetten. Niet een steile, maar wel eentje die er voor zorgt dat je uiteindelijke grondsnelheid toch een flink stuk kleiner wordt.
Meteo Martin
Na een korte pauze, waarin de koffie automaat onafgebroken aan het werk moest, nam Martin ‘hoeveel tijd hebben jullie’? het stokje over van Koos. Martin, ‘hoe harder het regent, hoe beroerder het wordt’ , begon zijn meteo-presentatie met een projectie van een zogenaamde sounding. Na zijn vragende opmerking ‘Kennen jullie allemaal natuurlijk.’, bleef het oorverdovend stil in de zaal. Hierop vroeg Martin bijna verontwaardigd z’n gehoor ‘Hoe bereiden jullie je dan in vredesnaam voor?’ Waarna hij de gegarandeerde belangstelling van een ieder had. Vervolgens deed Martin een heel aantal stappen terug en begon beetje bij beetje uit te leggen wat er allemaal op zo’n sounding [een grafiek van een radiosondeoplating] is te zien, hoe deze tot stand komt en, niet onbelangrijk, wat kunnen we op deze soundings allemaal aflezen. Hierbij vlogen ons de vaktermen om de oren. Wat te denken van de nat- en droogadiabaat? Speciale aandacht had Martin voor de sounding ten tijde van het Pukkelpop drama. Dat drama leverde namelijk wel een spectaculaire sounding (‘elk nadeel hep se voordeel’) op. Martin vond het overigens wel jammer dat de CB’s er een tijdje geleden ‘uit zijn gegooid’.
Uitrusting
Aansluitend aan het meteo-verhaal, meni geen keek al eens met een scheef oog naar het horloge, ging Martin verder met het onderwerp ‘uitrusting’, een niet onbelangrijk onderdeel bij het XC-vliegen. Eén van de dingen die Martin benoemde als zijnde zeer belangrijk, is de ligging onder het toestel. Het valt Martin tijdens het vliegen op hoe verkeerd anderen soms onder hun toestel hangen. Hij wees de aanwezigen erop dat men toch vooral laag moet hangen en zeker niet achterover. Liever nog een beetje voorover met de schouders zo laag mogelijk boven de bar. Immers, hoe hoger je hangt hoe hoger het zwaartepunt en hoe lastiger en zwaarder sturen is. En tijdens de soms lange XC-vluchten kun je je het niet permitteren om te smijten met je (beperkte) krachten. Rond een uur of half twaalf, enkelen waren toen al vertrokken omdat ze nog een trein te halen hadden, was ook Martin aan het eind van zijn latijn gekomen. Martin en Koos werden vervolgens op gepaste wijze namens iedereen hartelijk bedankt voor hun interessante en leerzame presentaties waarna werd overgegaan tot het informele deel van de avond en onze gastheer André, tot verbazing van velen, er met een soort van mobiele bar kwam aanrijden. Een avond als deze voorziet duidelijk in een behoefte. Het aantal aanwezigen was nog veel groter geweest, wanneer het niet ‘helemaal in Zwolle’ zou zijn gehouden. Enkele belangstellenden hebben te kennen gegeven vanwege de grote afstand toch niet te komen.Al met al genoeg reden om volgend jaar wederom zo’n avond te organiseren en dan op het hoofdkantoor van de KNVvL in het ‘veel centraler’ gelegen Woerden.
Tips van Koos
Uiteraard had Koos ook veel tips. Enkele hiervan: • •
•
• • •
• •
Begin op tijd in het seizoen met het in orde maken en perfectioneren van de uitrusting. Begin op tijd in het seizoen met uren maken (waarna Koos ons de inmiddels bekende foto toonde waarop hij han gend aan het plafond in z’n harnas aan het computeren is). Je hoeft niet te wachten met XC-vliegen tot je weer in het buitenland bent. Crosscountry vliegen in Nederland is heel goed mogelijk. Zorg dat je altijd een plan hebt voorafgaande aan een vlucht. Zorg voor een goede voorbereiding, zowel mentaal als wat materiaal betreft. Je moet je eigen grenzen goed bewaken en respecteren. Daardoor heb je een grotere kans de boel heel te houden. Je wilt uiteindelijk morgen ook weer kunnen vliegen, toch? Neem genoeg tijd (hoogte) vóór een landing om de windrichting te bepalen, maar: Wees tijdens een XC-vlucht zelf niet al
20 • Delta
Magazine 130
DM 130 samengevoegd_28 paginas.indd 20
3/20/2012 10:15:27 PM
Het algemeen bestuur aan het woord Op het moment van het schrijven van dit stukje is het nog erg somber en koud buiten. Reden te meer om lekker te dagdromen over alle mogelijk aanstaande vluchten in het nieuwe seizoen. Ook is deze winterperiode erg geschikt om zaken aan te pakken waar we tijdens het vliegseizoen liever niet mee bezig zijn. Zo was afgelopen herfst de ALV in Woerden. Het verslag hiervan is te lezen achterin dit blad.
Veiligheidssysteem
Het bestuur was bij een introductiebijeenkomst van de KNVvL over het Veiligheidsmanagementsysteem (VMS). Deze bijeenkomst, waarvoor van alle afdelingen vertegenwoordigers waren uitgenodigd, diende als een pilot voor de invoering van het KNVvL-brede veilig heidsmanagementsysteem. We kregen een boeiende presentatie waarin nog eens duidelijk werd dat veiligheid in hele kleine onbe langrijk lijkende dingen kunnen zitten. Het belangrijkste is dat er een cultuuromslag komt, dat wij elkaar gaan aanspreken op elkanders fouten en eigen fouten durven te benoemen.
KEI
Het bestuur is, zoals al eerder aangekondigd, aan de slag gegaan met de overgang van het huidige brevettensysteem naar het KEI (KNVvL Examinering Instituut). Daartoe is een groepje van wijze mannen (en vrouwen) bijeen geweest in Woerden voor een discussie. Deze bijeenkomst was zeer zinvol en de deelnemers zijn vervolgens via een online document bezig gegaan het brevetteringsreglement aan te passen naar een regelement met voor onze afdeling werkbare regels. Op het moment van schrijven wordt daar nog aan gewerkt.
Nieuwe leden
De afdeling zeilvliegen wil net als de collega-afdelingen graag het ledenaantal verhogen. Daartoe is het aspirant-lidmaatschap geïntro duceerd. Scholen zullen waarschijnlijk de meeste aspirant-leden aanleveren. Het aspirant-lidmaatschap kost € 15,- per jaar en is voor één jaar af te sluiten. Een WA-verzekering is er niet bij inbegrepen. Natuurlijk hoopt het bestuur dat de nieuwe piloot het aspirantlidmaatschap te zijner tijd omzet in een permanent lidmaatschap.
Contributieverhoging
Het bestuur heeft, na vele jaren zonder contributieverhoging, besloten om per 2012 de contributie voor de afdeling met € 5,- per jaar. Daarmee gaat de afdelingsbijdrage van € 19,- naar € 24,-. Dit bijvoorbeeld vanwege de indexatie en de gestegen kosten voor het Delta Magazine dat nu geheel in kleur verschijnt.
Enquête onder opzeggers
Eind vorig jaar heeft het afdelingsbestuur een brief gestuurd naar alle opzeggers bij de afdeling. Hoewel wij slechts zes reacties hebben gekregen, menen we toch een kleine analyse te kunnen doen. De opzeggers zijn veelal piloten die gestopt zijn met zeilvliegen en daarom ook hun lidmaatschap hebben opgezegd. Als positieve punten van het lidmaatschap van de KNVvL worden genoemd de belangenbehartiging richting openbaar bestuur voor de brevetten, de verzekering en regelgeving, en het krijgen van meer zeggenschap door het hebben van een grotere organisatie. Negatieve punten werden ook benoemd, namelijk de mindere betrokkenheid van het hoofdbestuur richting de afdeling in het verleden, onvoldoende meerwaarde in het lidmaatschap, het niet zichtbaar genoeg zijn van de KNVvL en het voorkomen van dubbele betalingen bij het lidmaatschap als je lid bent van meerdere afdelingen. Eén piloot was eigenlijk vooral negatief over het zeilvliegen zelf, omdat het volgens hem veel te gevaarlijk is. De afdeling werd vaak wel als positief ervaren.
Bestuur
Tekst: Annet Vieregge Contact: bestuur@zeilvliegen.nl
Dubbele betalingen lidmaatschap KNVvL
Het bestuur heeft bij de KNVvL geinformeerd naar het mogelijk dubbel afdragen van het KNVvL-deel van de contributie als je lid bent van meerdere afdelingen. De regeling is als volgt: wanneer iemand lid is van meerdere afdelingen betaalt hij of zij één keer de KNVvL-contributie. De KNVvL-contributie verschilt echter per afdeling; sommige clubs of afdelingen hebben namelijk een collectieve korting geregeld met de KNVvL, maar moeten dan ook een flink stuk ledenadministratie zelf doen. De afspraak is dat iemand die van meerdere afdelingen lid is (al dan niet via clubs) het hoogste KNVvL-bedrag betaalt van de afdelingen waar die persoon lid van is. Dit lijkt misschien onredelijk, maar anders wordt iedereen lid van twee afdelingen, te weten de goedkoopste afdeling en de afdeling waarvan je eigenlijk lid wilt zijn.
Vliegsportbeurs Wageningen
Het bestuur was ook in 2012 aanwezig op de vliegsportbeurs in Wageningen. Hier hebben wij ‘gezusterlijk’ een stand gedeeld met de afdeling Schermvliegen. Wij vonden het een zeer geslaagde dag.
Veiligheidsdag
Het bestuur organiseert net als in 2011 in 2012 een veiligheidsdag voor commissieleden, scholen, clubs en bestuursleden. Dit keer is het thema ‘Human Factors’ ofwel menselijk factoren. Het verslag van deze dag lees je in het volgende Delta Magazine.
De CIVL in Taiwan
Tekst: Koos de Keijzer, afgevaardigd namens afdelingen Zeil- en Schermvliegen
Voor het eerst in haar geschiedenis was onze internationale vliegbond, de CIVL, uitgenodigd om in Azië haar jaarvergadering te houden. Vertegenwoordigers uit 32 landen reisden af naar Taipei om vier dagen met elkaar te werken en te vergaderen. Ondergetekende reisde af naar deze afvallige provincie als vertegenwoordiger van de afdelingen Zeilvliegen en Schermvliegen. De ‘Plenary’, zoals het geheel heet, begint meestal op donderdag en vrijdag met verga deringen van alle subcommissies. Hierin worden alle plannen en voorstellen bediscussieerd. In de plenaire vergadering op zaterdag en zondag wordt hier vervolgens over gestemd. Hieronder enkele besproken onderwerpen.
Veiligheidsdiscussie zeil en scherm
Vast onderdeel is een veiligheidsdiscussie met parapenters en zeilvliegers samen. Onderwerp is het ontbrekende besef van risico’s. Het idee dat iemand anders een ongeval kan krijgen, maar jij zelf niet. Een instelling die we van nature hebben en die vaak leidt tot onachtzaamheid. Zo was er tijdens het pre-WK in Forbes (Australië) weer een piloot die zichzelf meerdere malen uit het ziekenhuis ontsloeg om even later met hulp van vrienden te starten in de wedstrijd. De ‘safety director’ heeft de mogelijkheid iemand niet te
Delta
DM 130 samengevoegd_28 paginas.indd 21
Magazine 130 • 21
3/20/2012 10:15:30 PM
laten vliegen, maar maakt daar over het algemeen geen gebruik van. De oplossing voor dit probleem ziet de discussiegroep vooral in voorlichting en bewustwording. Dus voorlopig geen nieuwe regeltjes. Aan de orde komt ook het slecht functioneren van de verplichte ‘safety briefings’ bij wedstrijden. De piloten hebben hier vrijwel geen aandacht voor. Het niveau van de briefings is ook vaak erbarmelijk laag; degenen die het leiden zijn vaak wel deskundig maar niet goed in presenteren. Het blijft bij eenrichtingsverkeer over onderwerpen die iedereen al kent. Dat moet anders. Ideeën voor verbetering zijn onder andere het gebruikmaken van een videoclip van goede piloten die bijvoorbeeld vertellen hoe ze zich voorbereiden en wat ze doen om hun prestaties te verbeteren, en het opstarten van discussies over één specifiek onderwerp zoals het inhaken van je harnas tijdens het opbouwen, zodat je niet meer vergeet in te haken. Sinds vorig jaar wordt na afloop van iedere wedstrijd in categorie 2 de organisator gevraagd een ongevalsrapportage in te vullen. Het formulier wordt simpeler om in te vullen en we maken de piloot medeverantwoordelijk. Geen formulier is geen WPRS-punten. Al deze zaken worden in de verschillende vliegdisciplines verder uitgewerkt.
Weinig wedstrijden deltavliegen gepland
Aan de subcommissievergadering deltavliegen doen dit jaar acht landen mee: de Verenigde Staten, Duitsland, Denemarken, Frankrijk, Oostenrijk, Guatemala, Indonesië en Nederland uiteraard. In Taiwan zijn geen zeilvliegers. De vergadering wordt voorgezeten door Dennis Pagen. Er zijn voor zeilvliegen geen ‘bids’ voor wedstrijden binnengekomen. Dat betekent dat na het Europees kampioenschap in Turkije dit jaar en het Wereldkampioenschap in Forbes in januari 2013 er geen wedstrijden meer op de rol staan. Enigszins verontrustend. Alleen Frankrijk gaat aanbieden een WK-vrouwen en klasse 5 (ridgids) te organiseren in Annecy. Veel organisatoren lijken af te haken vanwege de hoge kosten, financiële risico’s en te veel regeltjes. We zullen ze meer moeten ondersteunen willen we in de toekomst nog grote zeilvliegwedstrijden kunnen houden. We besluiten dat we juryleden, die tot op heden een grote kostenpost zijn voor organisatoren, nu vanuit de CIVL een dagvergoeding te gaan geven, en dat we in Forbes gaan experimenteren met een ‘remote’ jury. Dus één jurylid ter plaatse en twee op afroep (telefonisch) beschikbaar voor consultatie. Dat scheelt veel geld. De organisatie van het aankomende WK heeft beloofd dat ze het inschrijfgeld met 100 Australische dollar gaan verlagen.
Geen ongeclassificeerde vleugels bij wedstrijden schermvliegen
Bij de parapenters wordt druk gediscussieerd. Na stopzetting van een WK vorig jaar in Spanje op de tweede dag in verband met twee
dodelijke ongevallen en tien landingen aan de noodparachute ligt de vraag voor of ze net als de zeilvliegers alleen nog gecertificeerde vleugels toelaten tot officiële wedstrijden of niet. Na uren discussie besluiten ze de schermen uit de open klasse, dus die zonder certificering, in 2012 niet toe te laten bij wedstrijden van categorie 1.
Samenwerking binnen en buiten de CIVL
Parapenters kennen naast de CIVL een tweede organisatie die wedstrijden organiseert: de Paragliding World Cup (PWC). Sinds kort is er meer contact tussen de twee. De PWC organiseert elk jaar een serie wedstrijden voor individuele piloten op vijf à zes locaties over de wereld. De organisatie is in handen van een professioneel team dat bij elke wedstrijd de touwtjes in handen heeft. Zo is de kwaliteit van elke wedstrijd gegarandeerd. Dat concept, een wedstrijd laten leiden door een vaste groep ervaren mensen, is interessant voor de CIVL. Nu kost het de CIVL veel inspanning om te zorgen dat de organisatie haar zaken op orde heeft. Een pre-wedstrijd, stewards, veel geschaaf aan ‘local regulations’ enzovoorts. De PWC op haar beurt is geïnteresseerd in het World Pilot Ranking System van de CIVL. Vanuit de FAI (de wereldwijde koepel van alle sportluchtvaart) is men bezig de onderlinge samenwerking tussen de verschillende organisaties te versterken. Gezamenlijke projecten zoals live tracking worden gestart. Voorkomen moet worden dat elke luchtsport het wiel opnieuw uitvindt. Op dit moment is de CIVL druk in de weer met het Wereldantidopingagentschap (WADA) om een passende regeling voor dopingcontrole te ontwikkelen. De WADA verplicht ‘out of competition’ controles. Niet erg praktisch in onze sport als je een paar maanden van te voren je verblijfsplaatsen bekend moet maken, terwijl je zelf pas ‘s morgens weet waar je die middag gaat vliegen. De FAI probeert zoveel mogelijk onder het juk van de WADA uit te blijven.
PR en website aangepakt
Er komt een beheerder voor een pr-website, die de berichtgeving over wedstrijden gaat verbeteren. Ook de website wordt verbeterd: als een vlucht die je in de WXC-overlandcompetitie invoert ook een speldje waard is, zal de software dat straks aangeven.
Bestuurswissel
De vergadering wordt altijd afgesloten met de verkiezing van het bestuur en de president. Komend jaar wordt Agust Gudmenson uit IJsland president. De penningmeester houdt het na twee jaar voor gezien en draagt het stokje over aan een skydiver uit Nieuw Zeeland, Hamish Barker. Er gaan geruchten dat Indonesie de CIVL gaat uitnodigen om op Bali te vergaderen maar volgend jaar blijven we lekker dicht bij huis in Lausane, Zwitserland.
De voltallige CIVL-vergadering in stemming
22 • Delta
Magazine 130
DM 130 samengevoegd_28 paginas.indd 22
3/20/2012 10:15:35 PM
Contact: sportcommissie.zeilvliegen@knvvl.nl De sportcommissie heeft op de vliegbeurs in Wageningen afgelopen januari met dank aan Bever Zwerfsport de prijzen verloot onder de mensen die de enquête over wedstrijdvliegen hadden ingevuld. Ook zijn er prijsjes uitgereikt aan de winnaars van de OLC-competitie. Coen Jansen en Cornelia Spijkstra hadden deze ontworpen. Verderop in dit blad lees je meer over deze competitie en over hoe je een FAIspeldje kunt bemachtigen.
Het NK 2012
Het heeft de sportcommissie heel wat moeite gekost om het NK in Oostenrijk te organiseren. We moesten ons door heel wat bureau cratie heen werken, vele vragen beantwoorden, onderhandelen over de kosten voor het mogen gebruiken van de start, de landing en de weg naar boven, etcetera. Oostenrijk is duidelijk niet het makkelijkste land om iets in te organiseren. Maar het is gelukt. Details NK slepen We hebben dit jaar een primeur met, als het lukt, voor het eerst twee Dragonflies! • • • •
Data: van 17 mei tot en met 20 mei op Deelen (Hemelvaartweekend) Vereisten: sleepaantekening, WA-verzekering en B3, wieltjes of skids. Inschrijfgeld: tot 15 april € 75,-, na 15 april € 100,-. Kosten per sleep naar verwachting € 15,-. Vervoer: bij het NK slepen is het vervoer niet geregeld, dat moeten de piloten zelf doen. Meestal zijn er wel vrijwilligers aanwezig die je wel op willen halen, maar het is handiger en zekerder om dit vooraf te regelen, eventueel met een aantal andere piloten samen.
nodig bij de poort voor ontvangst en controle van gegevens. Wie heeft er zin om hier aan mee te willen helpen? Het is gezellig om met elkaar een sleepbedrijf te draaien. Daarnaast is het ook leuk om te zien hoe de wedstrijdpiloten de wedstrijd vliegen en ervaren. Voor beide onderdelen geldt dat er voor de vrijwilligers mogelijk is om zelf te vliegen nadat de wedstrijdpiloten zijn gestart. Alle vrijwilligers krijgen een onkostenvergoeding van € 20,- per dag.
Overland met Dennis Pagen
In de derde week van augustus (van 18 tot en met 24 augustus 2012) organiseert Dennis Pagen weer een internationale cursus efficiënt overlandvliegen. Dit maal op Monte Cucco in Italië. De cursus heeft een update gekregen en concentreert zich meer op de vragen en problemen van de cursisten. Ook gaat Pagen meer gebruikmaken van trackloganalyse en videomateriaal opgenomen tijdens de vlucht. Dat laatste maakt persoonlijke feedback op de thermiektechniek van elke deelnemer mogelijk. Voor het samen vliegen wordt de groepsgrootte beperkt tot maximaal vier per instructeur. Koos de Keijzer is een van de assistenten. Doordat het vervoer onderling geregeld wordt, is de prijs met € 325,- per persoon lager dan eerder. Heb je interesse en ben je in bezit van een B3, geef je dan op bij harm.annet@planet.nl
De Nederlandse OLC Coen Jansen, XC / records
Sportcommissie
De sportcommissie aan het woord
Details NK bergvliegen Het is een primeur om het NK buiten de zomervakantie te organiseren, wij hopen op een grote opkomst op deze nieuwe stek en in een bijzondere periode. • • •
•
Data: van 27 mei (Pinksteren) tot en met 2 juni te Schiesling/ Aflenz (Kapfenberg). Vereisten: B3, WA-verzekering, ziektekostenverzekering en FAIsportlicentie. Inschrijfgeld: doe je voor het eerst mee? Dan betaal je slechts € 15,-. Is het niet je eerste keer? Dan bedraagt het inschrijfgeld € 125,- (inclusief een t-shirt en het gebruik van een track-andtracesysteem. Vervoer: bij het NK bergvliegen is er vervoer geregeld naar de start en een ophaaldienst. Kosten daarvoor bedragen vóór 15 april €130,- en daarna € 150,- . Een retourtje NederlandOostenrijk kost € 75,-.
Rigid, sportklasse, enkeldoekers Bij voldoende rigidpiloten (klasse 5) kunnen we een aparte score of wedstrijd maken. Dat geldt ook voor de sportklasse en voor enkeldoekers. Wil je meedoen binnen een van deze klasses stuur dan een mail naar de sportcommissie onder vermelding van de klasse waarin je mee wilt doen. Meer informatie en inschrijven Voor meer en actuele informatie over de wedstrijden kijk je op www.zeilvliegen.nl. Nieuwe informatie over het NK wordt ook gepubliceerd op de Deltamail of Deltachat. Je kunt je inschrijven door een mail te sturen naar de sportcommissie. Je krijgt daarna een factuur thuisgestuurd om het juiste inschrijfgeld te voldoen. Vrijwilligers welkom Vrijwilligers t.b.v. het NK-slepen en NK-berg mogen zich natuurlijk ook weer aanmelden. Het slepen vereist een goede organisatie en hoe meer hulp, hoe beter de taken over de vrijwilligers verdeeld kunnen worden. Daarmee blijft het voor iedereen hopelijk ook leuk. Op de start zijn mensen nodig met sleepervaring. Verder is er hulp nodig voor het terugbrengen van de dolly’s en het helpen van piloten om de vleugel op de dolly te zetten. Daarnaast zijn een paar mensen
De Nederlandse OLC staat voor de Nederlandse overlandcompetitie. Veel piloten menen dat het staat voor ‘online competitie’, maar de OLC bestond al voor online bestond. Inmiddels is de competitie wel online geworden... Om misverstanden te voorkomen gaat het dan om de NL OL OLC. De OLC is dus een online overlandcompetitie waaraan piloten deel nemen door hun vluchten uit hun vluchtdatarecorder (lees vliegin strument) te uploaden naar een zogeheten XC-site, zoals bijvoor beeld xc.dhv.de. Op die manier kun je aan anderen laten zien hoe je gevlogen hebt. Het is leuk en ook leerzaam om op zo’n site te zien hoe andere piloten gevlogen hebben. Door de website worden aan een vlucht punten toegekend. Het aantal punten is afhankelijk van de afstand, maar ook van de aard van de vlucht. Een driehoek vliegen is moeilijker dan ‘alleen maar’ met de wind mee vliegen, dus krijg je daar meer punten voor. Om dezelfde reden is een ‘zuivere’ (gelijkbenige) driehoek meer punten waard dan een ‘vlakke’ driehoek. Een ‘out-and-return’ wordt altijd beoordeeld als een (vlakke) driehoek.
Delta
DM 130 samengevoegd_28 paginas.indd 23
Magazine 130 • 23
3/20/2012 10:15:37 PM
Berekening van de score Het klassement van de Nederlandse XC-competitie wordt bepaald door de punten van de drie beste vluchten van Nederlandse piloten bij elkaar op te tellen. Wie dan het hoogste puntentotaal heeft, heeft gewonnen. In aanmerking komen alleen ‘vrije’ overlandvluchten, dus geen vluchten gevlogen tijdens officieel door de FAI erkende wedstrijden. De vluchten mogen zowel in het eigen land als in het buitenland gemaakt worden. Het is een gemengde competitie voor zowel rigids als flexwings met en zonder mast. Hiervoor zijn wat handicapfactoren ingevoerd. De score met een rigid wordt vermenigvuldigd met 0,7, die van een mastloze flex met 1 en die van een flexwing met mast met 1,2. Nederlands klassement Dit jaar hebben 22 Nederlanders 1 of meerdere geldende vluchten geupload. 18 Daarvan waren met een flexwing, 4 met een rigid. De verste vlucht met een flexwing was van Rob van der Leeden: 230,9 kilometer. De verste vlucht met een rigid was van Rob van Rijnbach: 255,7 kilometer. Deze vluchten waren beide op 25 mei 2011. Als je kijkt op de XC-website dan zie je dat op die dag in heel West Europa goed gevlogen is. Het was dus echt een goede dag om te deltavliegen. Rob van der Leeden en Rob van Rijnbach verdienden met deze vluchten ook de hoogste punten uit het klassement met respectievelijk 346 en 383 punten. Tijdens de afgelopen beurs in Wageningen is een kleine ceremonie gehouden om de top van het klassement te huldigen en te feliciteren met de behaalde prestaties. Rob in’t Groen (1e) en Joost Eertman (2e) hebben hun prijzen in ontvangst kunnen nemen. Helaas was Rob van der Leeden (3e) niet aanwezig. Het volledige klassement staat even verderop in dit magazine. Ik hoop dat het komend jaar een goed OLC-jaar wordt en moedig iedereen aan om zijn of haar vluchten te uploaden naar xc.dhv.de. Zet er dan ook even wat commentaar bij en/of een foto! Zo kunnen we allemaal meegenieten van de vluchten die we maken en krijgen we weer een leuke OLC-competitie.
Nederland in de World XC Online Contest Araldo van de Kraats, algemeen bestuur
Vanaf dit jaar heeft Nederland een eigen competitie voor beginnende Nederlandse overlandpiloten, ‘Holland ‘s got hang gliding talent’. Meer hierover stond in Delta Magazine 129. De wedstrijdcommissie wijst jullie graag op de wereldwijde variant, georganiseerd door de FAI, de internationale tegenhanger van de KNVvL. Deze ‘World XC Online Contest’ bestaat al even, en is te volgen via wxc.fai.org. Misschien heb je hier al eens gekeken en was het je opgevallen dat er geen Nederlanders in de lijst voorkwamen. Wij werden uit de resultaten gefilterd, omdat we geen officiële online competitie hadden in Nederland. Dat is nu veranderd. Er is een competitie aangemaakt voor Nederland en nu doen onze resultaten ook mee in de wereldwijde overlandcompetitie. En het gaat gelijk al goed, want Hadewych van Kempen staat op het moment van schrijven (februari 2012) op nummer twee bij de dames en op nummer 24 in het totaalklassement. Wil je ook meedoen met de WXC, zorg er dan voor dat je je vluchten uploadt naar de DHV-XC-website. Doe dat maximaal twee weken na
de vlucht, als een IGC-bestand uit je GPS. Let op alle gegevens die je in moet vullen: FAI1 voor flexwings, FAI5 voor rigids, ‘Turmdrachen’ voor toestellen met mast en ‘Turmloser Drachen’ voor mastloze. Het is ook belangrijk dat in je profiel op de website je ‘CIVL ID’ goed is ingevuld en dat je geregistreerd bent met de Nederlandse nationaliteit. Heb je nog geen CIVL ID, vul dan het formulier in op http://tinyurl.com/aanmakenid.
‘CIVL Proficiency Badges’ Coen Jansen, XC / records
CIVL proficiency badges heten ze officieel: de bronzen, zilveren, gouden en diamanten speldjes die uitgereikt worden aan piloten die bepaalde prestaties geleverd hebben. Het idee van de badges of speldjes is om prestaties op vlieggebied, en met name het overlandvliegen, te stimuleren en te waarderen. Criteria voor de speldjes Voor een bronzen speldje: • 15 kilometer afstand • óf 1 uur duurvlucht • óf 500 meter hoogtewinst. Voor zilver, over meerdere vluchten te spreiden: • 50 kilometer afstand • én 3 uur duurvlucht • én 1000 meter hoogtewinst. Voor goud, ook over meerdere vluchten te spreiden: • 100 kilometer afstand • én 5 uur duurvlucht • én 2000 meter hoogtewinst Voor diamant: • 150 kilometer open afstand • óf 150 kilometer out-and-return • of 3000 meter hoogtewinst Bronzen speldjes worden uitgereikt door de zeilvliegscholen. Om voor zilver, goud en diamant in aanmerking te komen dien je je vluchten te registreren op een XC-website, bijvoorbeeld via xc.dhv.de. De afdeling Zeilvliegen bekijkt die vluchten en houdt bij of piloten voldoen aan een of meerdere criteria voor het toekennen van een speldje. Zilver, goud en diamant worden dus toegekend en uitgereikt door de afdeling Zeilvliegen van de KNVvL. Daarnaast worden de diamanten speldjes geregistreerd bij de FAI. Uitreiking Door personeelswisselingen is het toekennen en met name het uitreiken van de badges wat versukkeld. Hieronder een overzicht van de toegekende speldjes van 2008 tot en met 2011. Deze worden tijdens het NK Slepen 2012 zo veel mogelijk uitgedeeld. Piloten die dan niet aanwezig zijn krijgen de speldjes per post thuisgestuurd. Komend jaar willen we de dan toegekende speldjes uitreiken op de deltabeurs. Dus: upload je vluchten op de XC.DHV! Ik weet nu al dat er ten minste één diamanten badge uitgereikt gaat worden! De tussenstand wordt vier keer per jaar in het Delta Magazine gepubliceerd. Je vindt de scores ook op www.zeilvliegen.nl.
Overzicht speldjes van 2008 tot en met 2009 2008 Zilver Goud
Diamant
24 • Delta
2009 / 2010
Holger van Gent Rob van de Berge Paul de Gier
Sander van Schaik Johnny Baas Rob van der Leeden Willem van Rossum (rigid)
2011 Caspar Remmers
Daphne Schelkers
-
Martijn van Rossum (rigid)
150 km open afstand
Hadewych van Kempen Erik van Keulen
-
Rob van der Leeden Coen Jansen
150 km ‘out-and-return’
Rob in ‘t Groen
Rob van Rijnbach (rigid)
3000 m hoogtewinst
-
Coen Jansen
-
Tanno Rutten Andre Disselhorst Harry Renders Joost Eertman
Magazine 130
DM 130 samengevoegd_28 paginas.indd 24
3/20/2012 10:15:37 PM
Klassementsoverzicht Overlandcompetitie 2011 Pos #
Naam piloot
Punten vlucht 1
Punten vlucht 2
Punten vlucht 3
Punten totaal
Toestel
Correctie factor
Punten na correctie
1 2
Rob in 't Groen
303,86
241,52
184,43
729,8
Topless
1
729,8
Joost Eertman
304,04
275,16
131,8
711,0
Topless
1
711,0
3
Rob van der Leeden
346,31
148,79
100,69
595,8
Topless
1
595,8
4
Coen Jansen
242,49
124,52
108,42
475,4
Topless
1
475,4
5
Tanno Rutten
179,94
150,02
129,19
459,2
Topless
1
459,2
6
Martijn van Rossum
282,23
185,1
167,93
635,3
Rigid
0,7
444,7
7
Gijs Wanders
194,65
145,93
102,91
443,5
Topless
1
443,5
8
Rob van Rijnbach
383,54
106,92
100
590,5
Rigid
0,7
413,3
9
Rob van den Berge
187,89
56,3
43,96
288,2
Top
1,2
345,8
10
Caspar Remmers
102,35
26,71
25,62
154,7
Top
1,2
185,6
11
Araldo van der Kraats
82,33
21,48
20,01
123,8
Top
1,2
148,6
12
Eppo Heerding
54,34
52,68
39,26
146,3
Topless
1
146,3
13
Rob de Regt
66,82
48,18
30,23
145,2
Topless
1
145,2
14
Ruud van den Brand
61,41
31,6
31,13
124,1
Topless
1
124,1
15
Hadewych van Kempen
101,28
101,3
Top
1,2
121,5
16
Henk Drent
29,58
26,02
17,98
73,6
Top
1,2
88,3
17
Sander van Schaik
39,1
25,57
6,37
71,0
Topless
1
71,0
18
Willem van Rossum
58,07
17,5
8,86
84,4
Rigid
0,7
59,1
19
Maarten Spoek
44,1
44,1
Top
1,2
52,9
20
Rinus in 't Groen
34,28
16,96
51,2
Topless
1
51,2
21
Jan Bruinenberg
13,74
11,69
22
Reinout Licher
14,19
11,43
36,9
Top
1,2
44,2
14,2
Rigid
0,7
9,9
Notulen algemene ledenvergadering afdeling Zeilvliegen, 25 november 2011 Aanwezig bestuur: Leo Blommers, Annet Vieregge (verslag), Jeroen Roos, Araldo van de Kraats. Aanwezige leden: René van Hoppe, Emiel Jansen, Robert Benjamins, Harm Darwinkel, Egbert Cijsouw, Wim Egelmeers, Aernout Drijver, Bart Doets, Heleen van den Bos, Dirk Schaap. Afwezig met bericht: Rob in ’t Groen, Frans Icke, André van den Akker, Koos de Keijzer, Sander van Schaik.
Opening en eventuele mededelingen Leo heet iedereen van harte welkom.
Vaststelling agenda De agenda wordt vastgesteld.
Notulen vorige vergadering d.d. 22-10-2010 Het verslag wordt zonder wijzigingen vastgesteld.
Samenstelling bestuur
Maya de Best is uit het bestuur gestapt nadat ze een contractverlenging heeft gekregen bij de KNVvL. Jeroen Roos is toegetreden tot het bestuur als penningmeester en Araldo van de Kraats als algemeen bestuurslid. Daarmee bestaat het bestuur nu uit vier personen. De aanwezige leden stemmen in met deze bestuurssamenstelling.
Operationele zaken m.b.t. zeilvliegen Terreinen Langevelderslag: er is contact opgenomen met het Hoogheemraad schap en het contact verliep boven verwachting goed. Het resultaat is dat het Hoogheemraadschap heeft beloofd het gat te zullen maken. Aernout Drijver vraagt of het geen idee is om matten neer te leggen (kosten ongeveer € 2.000,-) en of het hek niet wat kan worden verplaatst zodat de plek groter wordt. Dan kan model er ook prima bij. Er zal contact worden opgenomen met afdeling Modelvliegen. Wim Egelmeers geeft aan wel te willen helpen, hij werkt bij een waterschap. Wim zal hierover contact opnemen met Maya. Er zijn berichten binnen gekomen dat leden van de kitesurfclub bij Langevelderslag zelfstandig proberen te duinsoaren. Er is een brief gestuurd aan het bestuur van de Kitesurfclub Noordwijk om hun bemiddeling in te roepen. Maasvlakte: 24 november jongstleden is er gesproken over het recreatief medegebruik van de Tweede Maasvlakte. Aernout was daar ook bij. Wij zeilvliegers zouden een stek krijgen rond het westelijk gebied, bij het activiteitenstrand. Er komen twee parkeerterreinen. Het duin wordt negen meter hoog (ter vergelijking: de slufter is zestien meter hoog) en er komen windmolens op de top (vergelijkbaar met de situatie op de Slufterstek). Er komt extensieve beplanting en weinig strand. Aernout heeft de autoriteiten gevraagd om geen hekjes te plaatsen. 26 Mei 2012 is de opening van het toeristenstrand, in november 2012 die van het activiteitenstrand.
Delta
DM 130 samengevoegd_28 paginas.indd 25
Magazine 130 • 25
3/20/2012 10:15:37 PM
Terlet: naar aanleiding van Maya’s mail op de Deltachat over ontwikkelingen op Terlet heeft Emiel Jansen wat geïnitieerd. Een groepje piloten heeft een document samengesteld ten behoeve van het overleg dat de KNVvL met Terlet heeft op 6 december 2011. Alle initiatiefnemers hebben ondertussen een afwijzing van Terlet ontvangen. Er wordt nu geprobeerd om via Ronald Termaat en Chris Borra de initiatieven in te brengen bij de SNZT op Terlet. Staatsbosbeheer is de eigenaar van het terrein en verhuurt het aan SNZT. Die verhuurt het op zijn beurt weer aan diverse zweefvliegclubs. Er zijn nu drie parallelbanen. De zwevers zullen zich overigens wel hergroeperen zodat het er vol blijft, intern wordt er al geschoven. De failliete partij betreft een school. Dit was wel de grootste groep zwevers op Terlet. Die zwevers zullen zich naar verwachting herverdelen over de resterende clubs en de ruimte, zodat het niet persé rustiger wordt en er ruimte komt voor zeilvliegen. Misschien moeten we proberen er doordeweeks (dan is het veel rustiger met zwevers) of via een evenementachtig gebeuren tussen te komen. Moergestel: de TMA van Eindhoven wordt uitgebreid. Er is een extra ring om de TMA gelegd, Moergestel valt hierin. Het veld van de Buizerd ligt precies in de westelijke aanvliegroute en zeilvliegers mogen er niet hoger komen dan 2500 voet. Dat blijft door de week hetzelfde. In het weekend gaat de beperking voor zeilvliegers van 3500 naar 2500 voet. Hiermee vervalt de weekenduitzondering. Op 4000 voet komen de vliegtuigen over en er moet 1500 voet separatie zijn. De clubs die hier last van hebben moeten afspraken gaan maken en bezwaren indienen. Men verwacht echter niet dat dit iets zal uit halen. De gewijzigde situatie rond TMA Eindhoven gaat in 2012 al in. Zeilvliegreglementen Araldo van de Kraats is bezig met het bijwerken van de zeilvliegreglementen. KEI (KNVvL Exameninstituut) De brevetten worden straks via het KEI formeler geregeld, maar het gaat dan wel allemaal online. Dirk Schaap vermeldt dat bij Zweef de brevetaanvraag € 16,50 kost. Een gevolg van de overstap naar het KEI is dat de aantekeningen en brevetten niet meer onbeperkt geldig zijn en je die dus kwijt kunt raken. De eisen voor brevetuitgifte en verlenging worden aangeleverd door de afdeling Zeilvliegen aan het KEI. Wim Egelmeers, René van Hoppe en Aernout Drijver geven aan mee te willen denken over de eisen die we willen stellen aan de brevetten. Er moet eerst een ontwerp worden gemaakt en ook de bestaande database van Aart de Koomen moet eenmalig worden overgezet. Dat is ruim een week werk. Luchtvaartvoorschriften Er is een boek met luchtvaartvoorschriften verschenen, geschreven door Ronald Schnitker (een lid van het Hoofdbestuur), dat gebruikt kan worden ten bate van de examens. Op 15 december 2011 gaan Leo Blommers en Frans Icke naar een overleg om te praten over wat er van het boek te gebruiken is, en of er examenvragen kunnen worden gemaakt. Emiel tipt een website, gemaakt door iemand van de Zwevers, waar veel luchtvaartvoorschriften zijn na te lezen en welke op de wiki site zou kunnen worden gezet: http://tinyurl.com/voorschriftenzweef Theorie Het bestuur heeft naar aanleiding van de wens de theorie bij te werken, gekeken hoe dit in andere landen is geregeld. Daar wordt het maken van de theorieboeken neergelegd bij de scholen. In Duitsland zijn boeken geschreven door derden, die ook worden gebruikt. Er wordt opgemerkt dat het onderwerp meteorologie nu goed is opgeknapt, dit staat op de wiki. De verantwoordelijkheid van de te beheersen aspecten en onderwerpen ligt bij het afdelingsbestuur en de examencommissie. Er zou een vragenbundel moeten worden gemaakt. In België zijn er bijvoorbeeld 600 vragen gemaakt waaruit de examenkandidaten een wisselende selectie moeten beantwoorden. In Duitsland zijn er ook veel voorbeeldvragen. Alles zou digitaal moeten worden aangeleverd. Het bestuur is verantwoordelijk voor de lesstof van de vakken Luchtvaartvoorschriften en Deltavliegregelgeving. Die stof was verouderd, wordt momenteel geheel herzien en wordt in 2012 gepubliceerd.
26 • Delta
Veiligheidsdag Aanstaande 7 december wordt het Veiligheidsmanagementsysteemlight geïntroduceerd aan alle clubs en scholen van alle KNVvLafdelingen. Verder organiseert het bestuur begin 2012 een veiligheidsdag voor zeilvliegen, vergelijkbaar met die van 2011. Daarbij zal dieper worden ingegaan op het onderwerp ‘Human Factors’ ofwel de menselijke factoren. De wedstrijdcommissie Annet Vieregge geeft een korte evaluatie van het afgelopen wedstrijdjaar. Op het NK slepen op Deelen kon er maar één van de vier dagen wat worden gedaan en dat was qua weersomstandigheden al op het randje. Het NK bergvliegen is dit jaar gehouden in Tolmin. Er deden 55 buitenlandse deelnemers mee uit 14 verschillende landen. Slechts 13 Nederlandse piloten waren present. Er konden wel vier taken worden gevlogen. De vraag wordt gesteld of het nog wel zin heeft een NK te organiseren als er maar zo weinig Nederlanders aan deelnemen. Het voldoet blijkbaar toch wel aan een behoefte, het NK wordt erg leuk gevonden, zeker door buitenlanders. Maar ook de deelnemende Nederlanders waren erg enthousiast over de wedstrijd. Er is onder Nederlanders een algemene tendens zichtbaar met afname van XC-vliegen en zeker het wedstrijdvliegen. Zonder de deelname van buitenlanders zou het NK niet meer mogelijk zijn of veel hogere entreekosten vergen. De sportcommissie heeft een enquête gemaakt om te kijken waar en wanneer we het NK volgend jaar moeten houden. De keuze is geworden het NK slepen met Hemelvaart (17 tot en met 20 mei 2012) op Deelen en het NK berg in Kapfenberg, van 27 mei tot en met 2 juni 2012. Begroting 2011 De afdeling Zeilvliegen heeft nu 385 leden. De opslag voor de afdeling is € 19,-. Daarmee krijgt de afdeling ruim € 7.000,- aan contributie binnen. Op dit moment gaat er een enquete uit naar de opzeggers van het lidmaatschap om meer inzicht te krijgen waarom mensen opzeggen bij de afdeling en/of de KNVvL. Een andere grotere inkomstenbron is de € 2.500,- aan rente inkomsten uit onze ‘fictieve reserve’. We hebben in 2010 een tekort gehad tussen inkomsten en uitgaven, dit gaat van de fictieve reserve af. We hebben drie grote uitgaveposten: de WA-verzekering (€ 2.500,- per jaar), het Delta Magazine (€ 6.000,- per jaar) en diverse declaraties. Het NK zit niet in de balans verwerkt, omdat die zich in principe zelf bedruipt. Het NK moet wel sluitend gekregen worden ook als er minder piloten gaan meedoen. Daarom moeten we goed kijken naar de gevraagde inschrijfgelden. Wim Egelmeers vraagt naar de WA-verzekering. De Belgen zitten bij dezelfde verzekeraar (Aviabel) als de Nederlandse Luchtvaart Pool zijn verzekeringen onderbrengt, maar in België hebben de scholen andere verzekeringsvoorwaarden dan hier. Aernout Drijver geeft aan dat het hem niet is gelukt de polisvoorwaarden op te vragen via de KNVvL. Hij stuurt de correspondentie hierover op naar Jeroen Roos die er verder onderzoek naar zal doen. De vraag is onder andere of er geen sprake is van een dubbele verzekering van cursisten die zowel via de school als via de KNVvL verzekerd zijn bij lidmaatschap. Bart Doets adviseert eens naar de verzekeringen van de andere afdelingen te kijken. Harm Darwinkel vraagt waarom het Delta Magazine niet digitaal wordt gemaakt, gezien de hoge kosten van het blad. Het bestuur besluit hier een enquête over te houden onder de leden. Mogelijk kunnen we gaan samenwerken met schermvliegen.
Rondvraag
Aernout Drijver vraagt naar de bij de KNVvL aangesloten clubs. In het buitenland worden clubs gesteund door hun organisatie, kan dat hier ook niet worden gedaan door de afdeling Zeilvliegen? Kan er geen korting worden gegeven binnen de clubs aan de leden van de KNVvL of een permanente of eenmalige investering voor het in stand houden van de sport?
Sluiting
De vergadering wordt gesloten even na 22:00 uur met een bedankje aan ieder voor zijn komst en bijdrage en de bijeenkomst wordt nog even informeel voortgezet.
Magazine 130
DM 130 samengevoegd_28 paginas.indd 26
3/20/2012 10:15:38 PM
Zondag ging ik voor het eerst een rondje fietsen met een voor mij nieuw fietsgroepje. Elke twee weken wordt er een rondje gereden en de rustige groep moest ongeveer mijn tempo hebben. Maar je weet het nooit... Zou ik ze wel een beetje bij kunnen houden? Zou er bij dit groepje een dame bij zitten of zouden het allemaal heren zijn? Zouden die heren het wel goed vinden als er een dame komt? Heb ik mijn fiets wel mooi genoeg gepoetst? Zijn mijn benen wel sterk genoeg? Ben ik wel goed genoeg? Onderweg naar het startpunt begon ik ongemerkt wat te mijmeren. De ene na de andere reden waarom ik nou juist vandaag niet zo hard zou kunnen rijden borrelde in me op. ‘Eigenlijk heb ik nog bloedarmoede. Net ziek geweest (nouja, een pietsje verkouden). Vrijwel niet gefietst deze winter (tja, wie wel?) en ik was ook nog overspannen. Al dàgen slecht geslapen (want slapen doe ik doorgaans ‘s nachts). En oja, die stuurpen is eigenlijk te lang dus mijn fiets past niet goed.’ Ik was niet van plan ook maar iets hiervan met de nieuwe fietsmaten te delen; de excuses waren helemaal voor mezelf bedoeld. Ik had blijkbaar het gevoel dat ik iets achter de hand moest hebben als mijn allerhardst niet hard genoeg zou zijn. Maar waarom dan toch? Voor een dame kan ik aardig doorfietsen. Voor sommige heren eigenlijk ook. Daarbij vind mijn eigen tempo prima: harder hoef ik niet. Toch wil ik voor anderen niet onderdoen en voor fietsende heren al helemaal niet... 100 Kilometer verderop waren mijn twijfels verdwenen. Bijblijven was een makkie, zelfs heuvelop. Met tegenwind over de dijk reed ik lekker mee op kop en ik kletste onderweg met de andere dames, die het moeilijker hadden dan ik.
Column
Goed genoeg
Morgen reis ik af naar Zeeuws Vlaanderen voor mijn eerste vliegweekend van dit seizoen. Ik vind het elk jaar opnieuw weer spannend. Zou ik het nog kunnen? Zou ik het nog durven? Is mijn materiaal de winter goed doorgekomen? Daar komt dit keer een nieuwe vraag bij: zou ik genoeg spierballen hebben geweekt om mijn toestel makkelijker te kunnen tillen? Eind vorig jaar ben ik overgestapt op een ander toestel. Een paar kilootjes zwaarder en met net een ander zwaartepunt. Ik kòn hem tillen, maar meer omdat ik het zo graag wilde dan dat ik er echt handigheid in had. Een klein stukje lopen door het weiland en ik was gevloerd, en een spierpijn de volgende dag! Net als op elke andere vliegstek was er wel een stevige deltist bereid me uit de nood te helpen. Maar deze dame doet het liever zelf. En kom zeg, het is maar een vlieger, zo zwaar is dat nou ook weer niet! De hele winter door heb trouw getraind in de sportschool. Elke week naar een klasje waar je met gewichten aan zo’n stang al die spieren kan trainen waarin ik eind vorig jaar zo’n last van had. Als ik het saai vond, als ik het zwaar had, als mijn spieren niet meer wilden maar mijn kop nog wel en vooral ook de ochtenden nadat ik het trainen wat had overdreven, telkens dacht ik aan dat mooie toestel dat op me wachtte. Tillen zou ik het! Naarmate de winter vorderde verbleekte dat beeld toch een beetje. Ik lette steeds meer op de andere mensen in het klasje, en op hun gewichten. Ik deed er bij mezelf nog maar wat bij. En nog wat. Ik moest toch net zo veel kunnen tillen als zij? Het ergste was nog wel het opdrukken. ‘De heren beginnen vanaf de tenen, de dames vanaf de knieën’. Hoezo vanaf de knieën? Zijn wij dames minder waard? Doen wij dames minder hard ons best? Mijn verontwaardiging hielp niets. Dat opdrukken aan het eind van zo’n training lukte me echt niet meer vanaf mijn tenen. Ik wéét ook best dat mannen biologisch gezien nou eenmaal sterker zijn dan vrouwen... Een paar weken geleden werden mijn vliegkriebels weer wakker. Ik keek niet meer om naar de gewichten om me heen maar zag mezelf met het grootste gemak met mijn toestel door het weiland stappen. Licht als een veertje! Morgen reis ik af naar Zeeuws Vlaanderen. Daar gaat het gebeuren. En nu... nu is mijn vertouwen weg. Zou het trainen wel geholpen hebben? Zou ik geen flater slaan? Krijg ik die balans wel in de vingers? Ben ik wel goed genoeg? Mezha Heleena
Delta
DM 130 samengevoegd_28 paginas.indd 27
Magazine 130 • 27
3/20/2012 10:15:43 PM
DM 130 samengevoegd_28 paginas.indd 28 3/20/2012
10:15:44 PM