Het vliegende circus in Amerika

Paramotor USA 2020 Fly/Roadtrip

Het vliegende circus in Amerika

Tekst en foto’s: Dennis en Monique Groeneveld

Er zijn in Europa natuurlijk prachtige vliegplekken, maar ook buiten Europa vind je unieke plaatsen. Waaronder in de USA, waar de geweldig mooie en afwisselende, maar ook uiterst afgelegen en ruige landschappen, een enorme uitdaging bieden voor paramotor piloten. De overvloed aan ruimte, het goede klimaat (mits je de juiste staten kiest voor het jaargetijde) en de relatief soepele regelgeving bieden enorm veel vliegmogelijkheden. Dennis en Monique Groeneveld maakten er een mooie fly/roadtrip.

Omdat er nogal wat water tussen ons Nederlandje en de USA zit, heeft zo’n roadtrip met name voor paramotorpiloten best wat voeten in aarde en vergt wel enige voorbereiding. Het was overigens niet de eerste keer dat we met onze volledige vlieguitrusting naar de USA zijn afgereisd. Eind 2018 hebben we onze eerste fly/roadtrip gedaan. En alle opgedane ervaring van die reis konden we bij de voorbereiding voor deze trip weer goed gebruiken. Dan weet je inmiddels wel de do’s and dont’s. Door schade en schande wijzer zogezegd.

Licht en demontabel

Dit keer hebben we ervoor gekozen om twee rugmotoren mee te nemen (Skymax met Atom80). Deze zijn mooi lichtgewicht en deze kunnen eenvoudig gedemonteerd worden, wat ook niet geheel onbelangrijk is, aangezien je de motoren ergens in de woestijn naast je camper in en weer uit elkaar aan het halen bent. Verder hadden we vier verschillende soorten schermen, zodat we onder veel verschillende (weers-) omstandigheden konden vliegen. Om dit allemaal in het vliegtuig mee te kunnen nemen, hadden we twee koffers bijgeboekt, vier grote koffers in totaal dus, naast de twee kleine koffers handbagage en een hondentransportbox (kun je het je voorstellen?!). En vanwaar die hondentransportbox? Nou, zoals een aantal onder jullie weten, is onze trouwe viervoeter Puck altijd mee met vliegen, lessen, reizen, kortom overal en dus ook mee naar Amerika. Inmiddels is dit zijn tweede keer in een vliegtuig en hij is een kanjer op Schiphol (vooral naar de stewardessen).

Bubbeltjesfolie

De motoren moeten uiteraard geheel brandstofvrij zijn en mogen ook niet dampen. Dus…carburateur schoon, nieuwe brandstofleiding mee, tank schoon, dop in de uitlaat en alles helemaal uit elkaar. Daarna alle onderdelen inwikkelen in bubbeltjes folie tegen het bumpen en stoten, want je wilt wel graag dat het allemaal ook een beetje heel aankomt. Volgens mij hebben we totaal zo’n 20 meter folie gebruikt, better safe than sorry. En dan komt ‘het wegen’ om alle koffers onder de 23 kg te krijgen. Dus met alle koffers en tassen op de weegschaal, best humoristisch en je kan er niet een paar kilo bij jezelf afliegen.. Het streefgewicht is niet helemaal gehaald, dus moesten we alsnog wat bijbetalen, maar ja het moest toch al

Er waren vluchten bij waar we samen vlogen en bijna geen woord tegen elkaar hebben gezegd, zo indrukwekkend.

lemaal mee. En als je eenmaal aan de balie staat, laat je je paramotor (of de hond) toch maar niet staan. Je kunt je natuurlijk wel voorstellen, dat het allemaal geen ‘piece of koekie’ is op een luchthaven. Inchecken is één ding, maar eenmaal geland in Los Angeles begint het hele circus opnieuw en mag je de douane ook uitleggen dat je echt alleen maar op vakantie komt, met je hele hebben en houden. Maar goed, als je na twee dagen eenmaal naast je camper zit, na een eerste prachtige vlucht en de motoren zijn up and running…. dan voel je je echt wel de Koning en Koningin en de Prins.

Arizona Flying Circus

En dan begint het eigenlijk pas goed: elke ochtend en elke avond vliegen, vliegen en nog eens vliegen. Tussendoor mooie stukken rijden en genieten van de steeds wisselende landschappen. We zijn deze keer in drie staten geweest. Californië, Arizona en Nevada, waar in februari en maart het beste klimaat is. Onze trip was om een vliegevenement heen gepland: The Arizona Flying Circus in Motown. Een soort kopie van het Burning Man festival, maar dan voor piloten, een

echt vliegend circus dus. Twee jaar geleden waren we op een paramotorevenement in Monument Valley UT, ‘Flying the Holy Grail’. Daar hebben we een aantal paramotorpiloten leren kennen, waar we nog steeds goed contact mee onderhouden. Een van hen is Mo Sheldon, hij is eigenaar van het vliegveld Motown en is de organisator van The Flying Circus. Een geweldige kerel en een waanzinnig goede piloot en hij heeft net als wij ook een vliegschool.

De outback in

Naast het vliegevenement op Motown Airport hebben we nog op negen andere locaties gevlogen. Onze gehuurde camper heeft het zwaar te verduren gehad, want de ene plek was nog meer afgelegen dan de andere. En als we dan echt niet meer verder konden rijden, dan vlogen we verder de outback in. Ook dit vergt wel wat voorbereiding, want een motorstoring behoort bij het paramotor vliegen tot een reële kans en omdat we veel in de laatste uren van de dag vliegen, moet je voorbereid zijn op een overnachting in de wildernis. Allebei waren we voorzien van een survival pack met o.a. mes, touw, materiaal om vuur mee te maken, EHBOkitje, enz… en natuurlijk water en eten voor 24 uur. En niet te vergeten een simpel ‘plan de campagne’ voor ‘wat als …. ‘ Wat eigenlijk niets meer is dan een vluchtplan en een back-up plan. Maar dan vlieg je uiteindelijk wel op plekken…. adembenemend. Er waren letterlijk vluchten bij, waar we samen hebben gevlogen en bijna geen woord tegen elkaar hebben gezegd, zo indrukwekkend. We hebben ongelofelijk veel video en fotomateriaal geschoten, waar we nu films van monteren. Als er paramotorpiloten zijn die ook plannen hebben om in de USA te gaan vliegen, kunnen jullie natuurlijk contact met ons opnemen voor meer informatie en kunnen we jullie wellicht helpen in de voorbereiding. Eén ding staat vast, het was alle moeite meer dan waard! En we zijn alweer plannen aan het maken voor USA tour deel 3.

Het YouTube kanaal van Dennis en Monique heet AeroForce TV: tinyurl.com/AeroForceTV