SP 1975 4(2)

officieel orgaan van de Afdeling Parachutespringen KoninklijkeNederlandse Vereniging voor Luchtvaart.'

Jaargang

4 - nummer 2 - november 1975

In dit nummer o. a. : Redaktioneel, Afd. Bestuur, het USFET, enz.

1e WK-relatief,

Gele Kaart,

Instrukteursexamen,

NEDERLAND

sportparachu tist

1

"'~

dP~

jaargang

;r!Pfh REDAKTIONEEL

4 - nummer 2 - november 1975.

sportparachutist TWEEMAANDELIJKSE UITGAVE VAN DE KNVvL AFDELING PARACHUTESPRINGEN Eindredactie, samenstelling Karst Sikkens

J)(Ç

en ontwerp:

Redacteuren: Hein Cannegieter Bert Wijnands Voor copy zorgden o. a. deze maand Frans Heuvelmans Theo Kamphuis Wim VeIthuizen

wk-relatletsprtnçen

De met name onderschreven artikelen zijn voor verantwoordelijkheid van de schrijvers en behoeven niet altijd de mening van de redaktie weer te geven.

Abonnement SPORTPARACHUTIST LEDEN VAN DE AFDELING PARACHUTESPillNGEN ONTVANGEN HET BLAD GRATIS.

Advertenties: Advertentietarieven op aanvraag.

Verschijningsdatum: 1 jan., 1 mrt, 1 mei, 1 juli, 1 september 1 november.

~

==:;!$~~r'l''' ~== KONINKLIJKE NEDERLANDSE VERENIGING voor LUCHTVAART, AFDELING PARACHUTESPRINGEN

-

In deze editie van ons afdelingsorgaan treft u nogal veel informatie aan over het nationale parateam en het relatiefspringen. Wij hopen hiermede een aantal zaken en wellicht niet kwaad bedoelde opmerkingen over dit team in zijn juiste situatie te schetsen.

Deze sportmensen hebben zich vele dingen moeten ontzeggen om de NATIONALE PARASPORT in het buitenland te presenteren.

Veel ervaring hebben deze springers opgedaan. Veel over relatiefspringen hebben zij in West-Duitsland kunnen zien. Zij willen HUN KENNIS ook graag overdragen aan ANDEREN. Wilt u meer weten over relatiefspringen ? Heeft u problemen op relatiefgebied?

Schroom dan niet en vraag hun om medewerking en advies. Zij zullen u zeer zeker van dienst zijn.

voorzitter vice-voorzitter algemene zaken voorlichting sport en instruktie algemene proj ekten secretaris tvs afdelingsbureau

lidmaatschap

f

voor leden bedraagt bij aanmelding

t -rA~1'

'~~

'----'--~

~ ~~.

4, --.

Aanmeldingen voor het lidmaatschap Te richten aan het afdelings-secretariaat (d. t. v. de clubsecretaris) .

Na 1 juli: Halve jaarcontributie

2

I

Elk jaar worden wij geconfronteerd met enorme verschuivingen in het ledenbestand.

U kunt ons bij de administratieve zaken helpen.

Indien u besloten heeft om in 1976 niet meer te gaan springen, geen lid wenst te blijven van een aangesloten vereniging, geen individueel lid wenst te blijven --- dan verzoeken wij u dit gaarne per omgaande aan ons bekend te maken.

Ingevolge de geldende voorschriften moeten wij vóór 1 december a. s. aan de ledenadministratie bekend maken wie er voor het lidmaatschap 1976 hebben bedankt.

MOGEN WLJ OP UW MEDEWERKING REKENEN DOOR TE REAGEREN INDIEN U GEEN LID WENST TE BLLJVEN GEDURENDE HET JAAR 1976?

Ontvangen wij geen bericht dan blijft u lid in 1976.

STEUN DE PARASPORT----.

STEUN DE AFDELING PARA----EN BLLJF LID. K.S.

Adres secretariaat: p/a KNVvL Jozef Iaraél spl ein 8, 's-Gravenhage.

Privé (uitsluitend in de avonduren): St. Martinuslaan 124, Voorburg.

Tel. 070 - 863854.

Lidmaatschap: Alle leden f 42, -- per jaar.

}

afd. para/knvvl

f

Het inschrijfgeld

o

en

Druk: Van Deventer bv 's-Gravenzande

Bestuur: W.A. Velthutzen E. T. H. Wijnands P. Santégoeds H. Cannegieter A. LasschuytJr. H. Verbeek K. Sikkens

. ons land nr.4

gaat u verhuizen? laat het ons dan ook even weten? dank u!

verschuldigd.

sportparachutist

aanvulling afdelingsbestuur De heren Piet SANTEGOEDS en Henk VERBEEK zijn met ingang van 26 september 1975 officieel opgenomen in het afdelingsbestuur.

Hun inzet gedurende de officieuze funktiebekleding is een stimulans geweest voor het bestuur.

Wij hopen dat u van hun aktiviteiten binnenkort meer zult horen.

prOblemen in verband met het springen in frankrijk

4 zeel 31alil

eam nten:l runag en

Hetjaar 1975 nadert al weer zijn einde. Is het een goed jaar geweest voor de nederlandse parasporters ?

Wijdachten van wel.

Mooiweer hebben we konstant gehad - mede hierdoor zijner veel sprongen gemaakt.

Wehopen dat een volgend jaar nog gunstiger zal worden.

Eenaantal projekten worden ter hand genomen. Een aantal sluimerende plannen worden geaktiveerd.

Kortom hetBestuur van de Afdeling zal alles in het werk stellen omhet sportspringen te bevorderen en de leden te helpen waardat mogelijk is.

verzekeringen

ro19

3ker

r-

1

rten

- dan skend r

maken

~ST

K.S.

M.i. v. 1 januari 1976 hopen wij de verzekeringen tegen WETTELLJKEAANSPRAKELLJKHEID centraal geregeld te hebben.

Inzijn totaliteit hebben wij een groter ledental en kunnen hierdoorkorting verkrijgen op de premie's.

Voorwaardenkunnen wij beter - in het belang van ons allen- centraal en op gelijkwaardige systemen regelen.

Nadereinformatie ontvangt uz. s. m. via IN EN OM DE KNVvLof INTERNE MEDEDELINGEN. Doorde invoering van deze verzekering is een lang gekoesterdewens van de leden in vervulling gegaan.

contributies 1976 Delaatste jaren zijn de prijzen enorm gestegen.

Portikostenen drukwerk zijn bijna niet betaalbaar.

Echter- de laatste jaren hebben wij ook geen contributieverhoging voorgesteld.

Ook voor 1976 niet.

Dusin feite krijgt u CONTRIBU TIEVERLAGING - terwijl deafdeling meer aktivitetten dient te ontplooien.

Doorde invoering van de verzekeringen - welke via de afdelinggaat lopen - zijn wij wel verplicht de gemaakte kostenwegens premies door te berekenen.

Dealgemene ledenvergadering - welke op 26 september j.l. is gehouden - heeft met deze regeling ingestemd.

Inverbandhiermede bedraagt de contributie met ingang van1 januari 1976 f 50, -- per lid.

Een aantal Nederlanders ging dit jaar welgemoed op weg naar het zonnige zuiden daarbij trachtend van de gelegenheid gebruik te maken om aldaar eens lekker te gaan springen.

Op een aantal uitzonderingen na - kwamen de meeste Nederlanders (beter te lezen: alle buitenlanders) op de z. g. koffie. Men was in het bezit van alle documenten zoals oefenvergunning, inlegvel, F Al sportlicentie en een copie van een verzekeringspolis.

Na controle van de papieren kwam dan meestal de onaangename verrassing --- men diende een Iranse licentie te kopen ad FF 100,00, daarnaast nog de franse verzekering te' nemen ad FF 100.00 en in vele gevallen ook nog het clublidmaatschap ad gemiddeld FF 75.00 te betalen.

Er werd kontakt opgenomen met de Franse organisatie en men gaf te kennen niet van het huidige systeem af te willen wijken. De franse staat ondersteunt de parasport en wenst dit gehonoreerd te zien. Derhalve: subsidie + inkomsten wegens licentieverkoop.

De verzekering heeft men verplicht gesteld om reden dat vele springongevallen in Frankrijk door de buitenlanders worden veroorzaakt (dit zegt men althans).

Op de eerstvolgende F Al vergadering (CIP) zal onze afge,vaardigde Bert Wijnands deze zaak nader aan de orde stellen.

records 10 mans-sterren-teams Het wereldrecord werd door het amerikaanse team gebroken en de offfciĂŤl e tijd is thans 12.13 seconden.

Het nederlandse den.

team stelde

technische

zijn record

op 23.53 secon-

commissie

Binnenkort zult u meer informaties ontvangen over de werkwijze en taken van deze commissie.

Een aantal plannen zijn in bewerking en zullen worden uitgevoerd door deze TC.

nederlandse kampioenschappenparachutespringen DeNKP76zal op het vliegveld Teuge worden gehouden.

DeVpeT is door de algemene ledenvergadering verzocht deorganisatie op zich te nemen.

Dewedstrijden zullen worden gehouden van 17 t/m 20 juni1976.Uitwij kdata: 26 en 27 juni 1976.

Hetprogramma zal bestaan uit 6 precisieen 3 stylesprongen.

Beginseptember 1976 zal een NATIONAAL KAMPIOENSCHAP RELATIEFSPRINGEN worden gehouden.

Naderebijzonderheden hieromtrent worden uz. s. m. bekendgemaakt.

chutist

sportparachutist

~

------t-.--~-------~~'~_-_----

3

-----

'-~;:-~~-:-~;r :--.i;-::;:-,~·\~,.:,=Ul~,~.

~- .----~-----

~.,~',: t~,i~-,F:~'i~~ -.~~:i·:.:,;_~

:::-':~

"'.:'r#'>.,#

war endorf : rijden van ( hetzelfde al aanwezig.

Tijdens een afdelingsvo kaar te krij te doen pla: mogelijkhe reden dat h landen kom takken van Warendorf scholen zij deze plaat!

Helaas hee zelf deze \ 1.1. aan ee moest de 1 wel gestel' Organisat< overgelate

Bovenstaande foto toont het nederlandse team welke aan de eerste wereldkampioenschappen relatief springen heeft deelgenomen: Staand v.L n. r. Jacques Gielen, Charles Pellens, Peter Levering, Ben Woltering, Jan van de Veen, Jaap Havekotte, Harry Pijnenburg, Steven Blietz, Charly Schuilenburg.

Zittend v.l. n. r.: Frans Heuvelmans, Piet Santegoeds , Bert Wijnands en Chris Franssen.

de eerste wereldkampioenschappen relatiefspringen in het westduitse stadje warendorf 4-15 september j.1.

door Karst

SIKKENS

De Eerste Wereldkampioenschappen Relatiefspringen.

Hoe, wat en waarom? Zijn er dan nog nooit geen WK geweest - dit was de vraag die een groot aantal leden en de pers stelden. Het antwoord kan duidelij k zijn. Zeker wel.

Reeds elf maal werden WK parachute-springen georganiseerd. Twaalf maal gingen de beste springers en springsters uit alle werelddelen naar een door de F. A. 1. bepaalde plaats om hun krachten en kunnen te meten met medesportgenoten.

Echter, voorgaande WK hadden betrekking op de klassieke onderdelen van het parachutespringen - te weten precisie, groepsprecisie en style. Elke twee jaar vinden deze WK plaats (volgend jaar in Ital ië) .

In het jaar dat er geen WK zijn wilde men toch iets gaan doen op springgebied en zo ontstond dit jaar voor het eerst de WK relatief springen. Moet men nu het andere maar la ten vallen zullen velen van u zich afvragen.

ZEKER NIET. Alle categor-ieën van springers moeten zich kunnen uitleven in het door hen gekozen sportgedeelte. Voor de éne is dit style (iemand die goed style draait kan ook een goede relatief springer worden), voor de andere is dat precisie en voor een derde is dit relatiefspringen.

Wij ken de klassieke onderdelen af van het nieuwere relatiefspringen?

Ja. Precisie en style zij n INDIVIDlj ELE zaken. Relatiefspringen is TEAMWERK. In precisie en 4

style moet men ZICHZELF waar kunnen maken, maakt men een fout dan is dit blaam voor die ene persoon.

Maakt men in een groep een individuele fout dan kan een gehele groep gediskwalificeerd worden. Zijn er in groepsverband problemen dan drukt dit een stempel op het gehele team en resultaten kunnen daar terdege door belnvloedt worden.

Is parachutespringen - derhalve ook relatiefspringen een sport? Voor buitenstaanders is dit vaak moeilij k te begrijpen om reden dat men de technieken en de mogelijkheden niet kent.

In de verschillende persmedia brengt men ons meestal onder bij de rubriek - luchtvaart.

Dit is onjuist. Het is wel zo dat we de luchtvaart nodig hebben om onze sport te bedrijven.

Gelukkig is er de laatste tijd een gunstige ontwikkeling in de nederlandse pers te bespeuren en wil men ons die plaats geven waar wij recht op hebben - namelij kopname in de SPORTRUBRIEKEN. Enkele omroeporganisaties hebben de laatste tijd aandacht besteedt aan het parachutespringen. De KRO enige malen via de radio. De AVRO met een geweldige televisie-reportage over de training en voorbereiding van het nederlandse team voor de WK. Een ca. 10-minuten durende film liet het nederlandse publiek genieten van het parachutespringen als sport.

Polygoon maakte een goede filmreportage voor de bioscoopjournaals.

De voorbereiding en inzet van een aantal mensen werd gehonoreerd.

DE WERELDKAMPIOENSCHAPPEN Relatiefspringen - een nieuwe rage? Neen. Een topsport?

Ja. Het is teamwerk en een' goede organisatie en een goede onderlinge verstandhouding is het begin van een goed resultaat.

Dit was en is in het nederlandse team aanwezig en dit heeft dan uiteindelijk ook tot topprestaties geleidt. Dit was dan ook de reden dat de afdeling para vol vertrouwen een compleet team durfde af te vaardigen naar de WK. Een compleet team bestaande uit een 10-mansteam en een 4-mansteam.

In het totale klassement deden we dus mee.

Velen met mij zullen zich afgevraagd

hebben waarom sportparachutist

Op ene dal getekende over een! achter de Bovendier team mog Na een pr stond al k af waa ron waren dir ken) - we Helaas m van de D: Dus dage king van wijzigen.

(Deutseh. van de D Onze rei kelijk lal worden g de pertor en de o r: king krij Echter moesten een groc ruimte r om nog Het ene en de Pr enige da weten tE

I

Een aan komen E bonte m de vele kledij, Men p ri het stat Wat ble rondsel ten nan vanaf d nationa het bet als inh progra voor d, De voe . wel ste ~ssen Om 10 veerde sportp.

Warendorf werd gekozen. Dit stadje ligt ca. 1t uur rijden van de nederlandse grens. Het weerbeeld is er hetzelfde als bij ons. Een kans op slecht weer was dus aanwezig.

Tijdens een FAI vergadering in Parijs wist de duitse afdelingsvoorzitter - de heer LEPKOWSKI het voor elkaar te krijgen de WK relatiefspringen in West-Duitsland te doen plaatsvinden.

Na een selektie uit een aantal mogelijkheden werd Warendorf uiteindelijk gekozen om reden dat het een sportstad is. Sportlieden uit vele landenkomen regelmatig naar Warendorf om er allerlei takkenvan sport te bedrijven.

Paardrijden - heeft Warendorf tot grote bekendheid gebracht. Vele sportscholen zijn er aanwezig. Dus ook de para-sport naar dezeplaats.

Helaas heeft de duitse voorvechter voor de parasport zelfdeze WK niet mee mogen maken - hij is op 31 mei 1.1. aan een hartaanval overleden.

Een aantal mensen moest de lopende organisatie overnemen en er mag zeker welgesteld worden dat het hun goed is gelukt.

Organisatorisch klopte het. Niets werd aan het toeval overgela ten.

ct :en ieps ehel.e dt

een !-

k-

.s rt

e me iute)

:-

al

rrt ?

.st

Opene dag togen Piet Santegoeds (de teambaas) en ondergetekende naar Warendorf om poolshoogte te gaan nemen over een aantal zaken, tevens wilden wij wel eens kijken achter de schermen van een dermate grote organisatie.

Bovendienwilden wij eens zien of we het nederlandse teammog ergens mee van dienst konden zijn.

Naeen prettige ontvangst op het SPORTAMBT -(de pers stondal klaar om ons te intervieuwen - wij vroegen ons afwaarom - doch het bleek dat wij de eerste delegatie waren die officieel het organisatie comité kwamen bezoeken)- werden de vragen op de organisatoren afgevuurd.

Helaas moesten wij konstateren dat ons team ca. 12 km vande DZ verwijderd in een "Gaathof" was gelegerd.

Dusdagelijks vele kilometers reizen. Een slinkse opmerkingvan Piet "Wi r sind doch Nachba rn" - deed de zaak wijzigen. Het team werd gelegerd in de DEULA (DeutscheLandwir ts schule) - ca. 100 meter verwijderd vande DZ. Onzereis was derhalve niet voor niets geweest. Aanvankelijklag het in de bedoeling dat alle deelnemers zouden wordengehuisvest in de nabijgelegen kazerne. Voor deperiode van de WK werd een legeroefening gepland ende organisatoren konden gedurende de WK de beschikkingkrijgen over de vrijgekomen legeringsruimte.

Echter - de oefening ging niet door en de deelnemers moesten in het stadj e worden ondergebracht.

Dit leverde eengroot aantal problemen op omdat alle beschikbare ruimte nodig was. Voor aanhang enz. was het moeilijk omnog een plaatsje te vinden.

Hetene team sliep in een hotel, de andere in een school ende Polen werden zelfs in het klooster gestopt. Na enigedagen zag ik ze weer vertrekken - ze hadden zich wetente verbeteren.

Eenaantal landen was reeds enige dagen eerder aangekomenen bij binnenkomst in het stadje leverde dit een bontemengeling van paravolk op. Vervoersmiddelen met devele internationale kentekens.

Para' s in kleurige clubkledij, para's met versleten en gerafelde kleding.

Menproefde de parasfeer en dit drukte zijn stempel op hetstadscentrum.

Watbleek de reden te zijn dat iedereen in het centrum rondscharrelde? Alle officials, deelnemers enz. moestennamelijk een pasfoto laten maken. Een ieder was vanafdat ogenblik duidelijk te herkennen op naam, naar nationaliteit en funktie. Elk der deelnemers ontving op hetbetreffende VERKEHRSAMBT een keurige map met als inhoud programma' s, stickers, stadsplattegronden, programma-indeling, etenskaarten en zelfs de menulij st voorde komende 10 dagen. Keurig geregeld.

Devoeding werd verzorgt door het leger en men mag welstellen dat dit klopte. Het ontbijt werd 's morgens tassen 06.30 en 07. 15 uur in de kazerne genuttigd.

Om10.00 uur arriveerde de soep. Om 12.00 uur arriveerdende koks opnieuw om de warme hap te verstreksportparachutist

ken. Honderden mensen uit vele landen stonden in een lange rij te wachten om het eten in ontvangst te nemen.

Onder een grote vrachtparachute werd aan lange tafels het verstrekte genuttigd. Voor de liefhebbers was er om 15.00 uur nogmaals thee. Het avondeten werd in de kazerne gebruikt.

Tot zover het huishoudelij ke gedeelte.

U merkt wel dat de mensen niet van honger zijn omgekomen.

Elke avond had men in het stadje iets georganiseerd om het de bezoekers en deelnemers zo aangenaam mogelijk te maken. Men moet zich echter wel bedenken dat de deelnemers aan een belangrijke sportgebeurtenis overdag hard moeten werken en 's a vonds moe van de DZ terugkomen. Tijd om de stad in te gaan blijft er niet over de volgende dag moet men weer fit zijn. Eén avond heeft het team de school verlaten en wel omdat de avondmaaltijd werd verstrekt op een "Ponyhof"' ca. 6 km van Warendorf verwijderd.

Op deze plaats gaven drie internationale teams een demonstratie (in deze teams funktioneerden Ben Woltering en Charly Schuilenburg)daarnaast gaf het United States Freefall Exhibition Team (USFET) nog een demonstratie.

Het team formeerde tijdens de vrije val een vijfpuntige ster. Als je dit ziet wordt je toch wel eventj es stil - net zo stil als wanneer het neoe rlandse team een wedstrijdsprong uitvoerde.

HET SPRINGGEBEUREN. Elk team maakte (alvorens men aan de wedstrijd begon) drie trainingssprongen.

Men kon exits beoefenen - dit werd dan ook zeer intensief door alle deelnemers gedaan.

"Exit"-kreten in vele talen golfden over de heltplaats.

Spanning en concentratie was merkbaar.

Ons team had één leuze "wij werken op zekerheid --wij maken geen grote veranderingen in procedures-en zeer snelle tijden hoeven wij niet te maken" .

-De trainingssprongen werdeïlièmaakt onder niet al te ideale weersomstandigheden.

De wedstrijdleiding had toen ook nog de gelegenheid om zich voor het grote gebeuren in te spelen.

Toen ons team de oefensprongen maakte keken wij op de grond elkaar toch wel eventj es vreemd aan en vroegen ons af "wat gebeurt er nou? .. " er werd namelijk getraind in een tijd die nog nooit gemaakt was.

Alles zo rond de 25 sekondenl In trainingssprongen lag het gemiddelde omstreeks 35 sekonden. Tien sekonden sneller - wie had dat voor mogelijk gehouden! Was dit een gelukssprong?

Neen. De gehele wedstrijd bleef het team om deze tijd draaien en het Nederlands rekord werd dan tijdens de wedstrijd gesteld op 23.53 sekonden.

Een geweldige tijd.

Eén der folkloristische plechtigheid.

groepen

tijdens

de openings-

Zondag 7 september.

Opening van de wereldkampioenschappen en start van de wedstrijden.

Na de opmars van alle deelnemers en verschillende toespraken ontstond er aan de zijde van de deelnemers een komisch incident.

Iets wat in geen enkel programma stond vermeld ... na een paar grote brullen vlogen alle deelnemers naar het centrum van het veld en .....

350 man vormden één grote ster. Een geweldige spontane eenheid van sportmensen onder elkaar.

5

Zondag en maandag. Ideaal weer. En ... de wedstrijdleiding had het in de vingers zitten. De heli's werden in sneltreinvaart omhoog gezonden. De zeer ervaren wedstrijdleider DRESSLER kende geen pardon voor zijn mensen.

"Het is mooi weer en er moet gewerkt worden" was zijn motief. "Een niet afgewerkt volledig wedstrijdprogramma zal ik niet toestaan" - en hij ging door! Als hij ergens in de bewolking een gat zag stuurde hij er alvast een chopper naar toe. Dit relatiefspringen heeft één voordeel - de landingsplaats van de springers is totaal onbelangrijk.

De juryleden bepalen wanneer de deelnemers het toestel moeten verlaten en dit gebeurt op de meest vreemde plaatsen. Zij behoeven slechts te kunnen zien wat de mensen "in de lucht" presteren.

Om mooie landingen te zien moest men niet in Warendorf zijn.

De 10-mans-teams en de 4-mans-teams wisselden elkaar nogal eens af i. v. m. bewolking enz. Het nederlande 4mans-team was geformeerd "uit" het 10-mans-team.

Deze mensen moesten regelmatig behoorlijk aansjouwen om voor de volgende sprong weer op tijd klaar te staan.

Onze 2 reservespringers (Ben Woltering en Charly Sch,uilenburg) kregen af en toe eens de kans om in het internationale team te springen. Echter op dit ogenblik loopt er in de Verenigde Staten een trotse Jerry Bird rond (voor degenen die hem niet van naam kennen: een van de grootste mannen in de ontwikkeling van het rel atiefspringen) - want hij kan namelijk zeggen "I jumped with Charly Schuilenburg" . Het team waar Charly in sprong stond namelijk onder leiding van deze Jerry Bird.

In verband hiermede wordt Charly thans in de parawereld ook wel "Charly Btrd" genoemd.

De BELL UH-lD in aktie

!

Vliegtuigen. Zes heli's van het type BELL UH-lD zorgden ervoor dat de para's naar de gewenste hoogte werden gebracht.

In het begin nogal langzaam - maar later waren er vliegers die de eerste minuut tot 3000 voet klommen en vervolgens met zo'n 1500 tot 2000 voet per minuut de springhoogte wisten te bereiken. De vliegers hebben lange dagen en zeer vele vlieguren moeten maken om de deelnemers iedere keer naar 8000 c. q.

10000 voet te brengen.

Elke chopper heeft minimaal zestig vluchten gemaakt om de ca. 3600 sprongen te laten uitvoeren.

Deze toestellen zijn (zonder kosten) door het Duitse leger ter beschikking gesteld aan de organisatoren.

Het zijn geweldige springkisten en men kan overal starten en landen.

Kwam een team te ver uit de buurt. Geen probleem - de heli zorgde wel voor de terugreis.

6

Laagvliegers . Dagelijks vlogen vele militaire toestellen laag over de DZ. Warendorf ligt namelijk in een laagvlieggebied.

Men vroeg zich af "kan dit zo maar?" - het zal wel geklopt hebben want het beeld veranderde de komende dagen niet. Een schrik in deze situatie kreeg de Nieuw-ZeeIandse teamcaptain: het team had de koepels geopenden men hoorde enorm veel lawaai. De teamleden rezen de haren ten berge - want twee Starfighters vlogen hunop dezelfde hoogte voorbij - de afstand tussen vliegers en springers bedroeg niet meer dan 75 meter.

Elke avond kreeg het amerikaanse USFET een kansom een demonstratie te geven. Zo ook op donderdag. Een keurige driehoek werd met zestien man gebouwd. DeIormatie werd verbroken en een nieuw figuur werd nogmaals gevormd. Op 2500 ft aangekomen werden de koepels geopend. Eén man moest Breakaway doen en het duurde nogal enige tijd voor hij zijn reserve procedure uitvoerde, Toen zijn koepel opende kwam er gejuich van de "kampbèvolktng", Voor de andere Amerikanen ontstond er toen een nieuwe sport. Met geopende koepels ging men "in s op jacht naar de afgeworpen koepel en ----- men ving hem - zo' wist men een noodsituatie toch weer een komisct karakter te geven.

Juryleden en scheidsrechters.

Niet meer als 18 juryleden en scheidsrechters zorgden voor de juiste beoordeling en tijdwaarneming.

Het gaat om frakties van sekonden! De ingediende protesten (waaronder één van ons team) werden tot tevredenheid opgelost. De beste en slechtste tijd werd van de door de juryleden geboekte resultaten afgehaald en van de resterende bevindingen werd het gemiddelde berekend - dat was dan de offi ciél e tijd. Kwamen er dan nog problemen dan kon men nog een beroep doen op de video-apparatuur.

Internationaal gezien.

Draaien wij mee in de laagste regionen? Zeer zeker niet.

De ervaring en nuchterheid van onze teamleden hebben zich tijdens de WK duidelijk geopenbaard. De efficientie van training en begeleiding zijn duidelijk naar voren gekomen.

In de dagen gedurende de WK heb ik nagenoeg alle deelnemende nationaliteiten bezocht. Heb kennis gemaakt met hun delegatieleiders en teamcaptains.

Heb van gedachten gewisseld over gezamenlijke problemen.

Na jaren lang gedraaid te hebben in een verenigingsbestuur - na vier jaren afdelingswerk te hebben verricht is het belangrijk om ook internationaal van gedachten te mogen wisselen.

Tijdens al die gesprekken is duidelijk vast komen te staan dat in één land alles mogelij k is terwijl het andere land geen medewerking en steun krijgt.

Wij mogen niet klagen. Verbetering is natuurlijk mogelijk! Wij hebben mensen met een redelijk tot goede ervaring op internationaal niveau (wat dacht u van Bert Wijnands - de specialist op de kleine letters - zijn inbreng is mede stimulend geweest voor de gehele inzet - dankzij zijn enorme kennis van details hebben wij in de voorste gelederen mee kunnen en mogen draaien).

Wilt u informatie? Vele voorbeelden zijn voorhanden.

Zuid-Afrika.

Dit team heeft getraind uit Pilatus Porters.

Niet met zeven man - met tien man! Voor het bedrag waar wij één sprong voor kunnen maken daar maken die jongens er drie voor.

Totaal heeft men in het team zo'n slordige 350 traintngssprongen kunnen maken. Reis- en verblijfkosten werden betaald. Medewerking werd verkregen door steun van vele belangstellenden.

Zo moet hef zijn. In dit team draaiden een aantal ex-nederlanders mee. Eén van hun zal ons regelmatig op de hoogte houden van de aktiviteiten in Zuid-Afrika. ' Is raël .

Het sport-parachutespringen is nieuw in dit land.

Eén centrum is er met zo'n 200 leden. Alles moest door' de deelnemers zelf betaald worden. Reis- en verblijfkosten, de reis naar Warendorf en de trainingssprongen. sport parachutist

Een Ian ene sp ra, Men wild leden hd 10.000 f Polen.

ïïë'tëllig

slechts ~ sen zo s! te vaa rd lijk te kj . ~ sprmge~ kosten z begrippE men datl wing ne hebben E trainen Het tea tijd van klein fo in het kl canadal Dit land pen 00 mansfol daar dJ .1 re socu mer -] van hetl l dan 35~ in de bû gers ve de vier ook al f gers te vier va nooit w Zeven' Twee '0 De A Ditte~ Dit is: bestaa het tea! "als hi met ee één pal Dit tea tijden!: elke SI hebbeli res en Onze ~

EënVi

doch il ten dil Een bi In de : selen, Zwed~ Het te t'ra ini: bied n Frank DitJel koepe snelle was d de Iaa wo rde had go laatst haan I te ge\ Engel Engel spron sport!

llen ,, ~elagen ,eI en de op en rm 'D f for!laals gee ier-de; nptoen n stal l"

19

.mi sch

leden 19 en De verden werd .ld Ie dan ie

niet. en ntie gelel.t ~eleht 1 te

iere gelrvaabr eng nkzij ste \.

t

.j één tr .ngs'den D

lun teiten

ioor figen , uittst

Een land met vele nationaliteiten in hun gelederen.

De ene sprak Engels, de andere alleen maar Hebreeuws.

Menwilde ervaring opdoen. Door een foutje van één der leden hing een keer een gedeelte van het team reeds op 10.000 ft aan geopende koepels. Ja - dit hoort ook bij WK. Polen.

Hetenige oostblok-land hetwelk aan de WK deelnam kon slechts een viermans-team afvaardigen.

Zijn deze mensen zo slecht in relatief?

Zeker niet. Maar een team af te vaardigen kost veel geld en deviezen zijn duur en moeilijk te krijgen. Polen beschikt zelfs over zeer goede springers op het gebied van tienmanssterren.

De trainingskosten zijn in dat land bijzonder laag - althans naar onze begrippen. Voor een tientje naar 10.000 ft - waar kan mendat verwezenlijken?

Men moet hierbij wel in beschouwingnemen dat de salarissen in dat land laag zijn. Wij hebbeneen uitnodiging ontvangen om aldaar te komen trainen - maar, of het realiseerbaar is? Moeilij k!

Hetteam bestond uit springers met een gemiddelde leeftijdvan 37 jaar - deze mensen waren goed. Echter - een kleinfoutje tijdens één van de sprongen deed hun enorm inhet klassement dalen.

Canada.

Ditland heeft enorme goede springers en naar onze begrippenook echt toekomsttalent.

Het team had in zijn tienmansformatie zeven werklozen.

Dit probleem kent men daar dus ook. En toch gaat men springen ondanks slechtere sociale omstandigheden als bij ons. De jongste deelnemer - 18 jaar oud - had in januari j.l. nog nooit gehoord vanhet parachutespringen als sport. Thans heeft hij meer dan350 relatiefsprongen.

Hoe fikst hij dit? Wel hij verkoopt inde buurt van de DZ hamburgers.

Als hij vier hambur- 'gers verkocht heeft dan is een sprong verdient.

Heeft hij devier hamburgers verkocht dan gaat hij eerst springen ookal staan er veertig mensen in de rij om zijn hamburgers te kopen. Hij zegt: "ik zorg er altijd voor dat ik viervan deze dingen in reserve houdt - want je weet nooitwat er de volgende dag gebeurt."

Zevenvan de teamleden sprongen met de Stratostar.

Tweemet een simpele TU -7 en een andere met een PC. DeAmerikanen.

Ditteam stond onder leiding van de z. g. Captain Hook.

Ditis zijn bijnaam om reden dat zijn z. g. linkerhand bestaatuit een ijzeren haak. (Onze comme rctële man in hetteam - Ben Woltering - kwam met een opmerking "als hij nu eens een advertentie plaatst en een vent zoekt meteen rechterhand als haak dan hoeven ze samen maar éénpaar handschoenen te kopen" . ) Ditteam had honderden traintngssprongen gemaakt en tijdensde voorbereidingssprongen en voorafgaand aan elkesprong werd op de grond hard getraind.

Deze jongens hebbenterecht hun eerste plaats verdiend. Exitprocedures enz. werden er ingehamerd.

Onzezuiderburen - de Belgen.

Eenviermansteam was ingeschreven.

Het is opmerkelijk dochin Belgte kent men niet de reglementen en voorschriftendie wij thans kennen.

Eenbrevetregeling is gebaseerd op het FAI reglement.

Inde zeer nabij e toekomst hopen wij gegevens uit te wisselen.

Zweden.

Hetteam draaide goed. Het viermans-team had 350 trainingssprongen gemaakt. Onze landgenoten op dit gebiednauwelijks enige sprongen.

Frankrijk.

Ditteam - met allemaal gelijksoortige en gelijkkleurige koepels(beschikbaar gesteld door EF A) - maakten zeer snelletijden en werkten precisieus.

Bij de laatste sprong wasde leuze "alles of niets". Tot grote schrik gelukte delaatste sprong niet en vele kostbare sekonden moesten wordeningeleverd om een tweede plaats te behalen. Men hadgegokt op de eerste plaats - doch men wilde op het laatstte snel werken. Het team had als mascotte een haanbij zich. Iedere morgen wist dit dier luidkeels aan tegevendat het franse team weer gearriveerd was.

Engeland.

Engelandhad een goed team. Tijdens de drie van de tien sprongenwerden zenuwen het team de baas. Eén keer sportparachutist

wist men slechts vier man bij elkaar team was uitgeschakeld.

Jammer.

te krijgen.

Het

Itali~.

Onze rechterburen (op het terrein).

Het team had zich terdege voorbereidt doch drie sprongen werden "verknald".

De laatste zullen vele deelnemers zich nog heugen.

Bij de separatie ging men niet in tracking en een ieder opende zijn koepel vlak bij elkaar. Dit spaghettiwerk deed een ieder toch wel even schrikken.

Eén onzer italiaanse buurvrouwen spelletj e - "met een grot e plastic van iemands hoofd gooien".

- bezig met een WK75 schijf een bierblikj e

Noorwegen.

Een goed team onder leiding van Eiliff Ness.

Dit team heeft tijdens trainingsdagen in Maubeuge vele en goede kontakten gehad met ons team. Deze mensen kwamen uit Noorwegen om te trainen in Frankrijk.

Men draaide goed en de tijden waren redelijk te noemen.

Zeer tot onze spijt ging dit sympathieke team de eerste dagen twee keer de z. g. mist in.

Spanje.

Dit team werd geformeerd uit 4 leden van dezelfde club.

De helft van de sprongen wist men zelfs nog geen link-up te maken. Vier sprongen werden een link-up en zowaar tij dens de laatste sprong werd een driemansster gemaakt.

Australi~.

Dit land bereikte bij de tienmanssterren een tweede plaats met geweldige tijden (omstreeks de 17 sekonden) , Twee .keer een foutje in het 4mansteam zorgden voor een zesde plaats in het eindklassement.

Nederland .

Het team eindigde bij de tienmanssterren op de negende plaats (15 deelnemende landen). Terecht een eervolle plaats aangezien geen enkel, springfoutje werd gemaakt.

De tienmanssterren werd naar onze maatstaven binnen vlotte tijd gemaakt. Bij de viermanssterren en de daarna volgende figuren werd op zekerheid gesprongen.

Er valt op te merken dat juist deze serie waarin ons land zo sterk was - men zo weinig had getraind.

De ervaring en het goed kennen van el kaars capaciteiten heeft de goede reseltaten bewerkstelligd.

Charles Pellens maakte tijdens één van de sprongen zijn 1700e sprong (proficiat) .

De inzet is zwaar geweest, de voorbereiding heeft offers gevraagd aan de deelnemers (zie artikel Piet Santegoeds) 7

Gezien de geringe trainingsmogelijkheden en de zeer beperkte Itnanctën heeft het team zich weten op te werken tot op een goed internationaal peil. De briefings voor- en achteraf hebben een belangrijke bijdrage geleverd in het totale succes.

De meest spannende dag voor ons team was wel zaterdag 13 september. Slecht weer - én er moest nog één tienmans ster en één viermansformatie gemaakt worden.

Zouden we in ons in het sterke veld kunnen handhaven?

Laat in de middag klonk het door de luidsprekers "First call for Holland" - spoedig gevolgd door een" second cal I" ... het team ging omhoog en . .. bouwde in 23. 74 sekonden rustig zijn 10-manssterretje.

Opwinding onder de supporters ... een (bijna) feeststemming ... het team kwam met de heli het veld op ... het team wilde geen feestgedruis ... "eerst onze 4 man nog omhoog ... nu hopen we het te maken".

Het werd donker . .. een ieder wilde naar de legeringsplaats ..... toen werd er omgeroepen "first and second call fourmenteam Holland". Uiterste spanning.

Eén onderdeel nog . .. konden we ons nog waarmaken?

Nuchter gingen Charles, Frans, Jaap en Jaques omhoog.

Het was omstreeks 18.30 uur en al een beetj e donker: Na 10 minuten naderde de heli. Exit ... salto achterwaarts .. een correct uitgevoerde Ypsilon HET WAS GEMAAKT. Het team landde ... felicitaties en terecht.

Dezelfde avond was er een afscheidsbanket.

We kwamen .een beetje te laat, de organisatie faalde een beetje maar wat kon het ons nog schelen. Een vijfde plaate hadden we zeker.

Het bureaupersoneel van de KNVvL was overgevlogen (op eigen kosten) en had bloemen meegebracht - omdat we op een vermeende 8e plaats zouden staan. Deze mensen moesten op tijd weer weg en in de late uren overhandigde voorzitter Wim Velthuizen het prachtige boeket aan Phili Santegoeds. Enige flessen champagne werden soldaat gemaakt en nadien begaf iedereen zich ten ruste.

Zondag. Een rekordpoging om het sterrenrekord te verbreken. Het werd één grote puinhoop. Een volgende keer beter. De ceremonie-protocolaire duurde lang en voor

de deelnemers is dit een erg onaangename bezigheid om reden dat van de prij suitreiking niets kon worden bemerk Fotoverslaggevers enz. ontnamen het zicht.

De wereldkampioenschappen waren voorbij. De officiële uitslag kwam eerst later en tot onze grote vreugde bemerkten wij dat NEDERLAND de VIERDE PLAATS in het EINDKLASSEMENT had bereikt. Een geweldig reseltaat!

(Opmerking:

D

DANK aan de CLUBLEDEN die ons dagelij ks met een bezoek vereerden).

Materiaal.

Van "vierkante parachutes" tot zelfs de vertrouwde TU-7, Starlites en piglets zag men in redelijke aantallen. Bijde plan es waren het de Stratostars die indruk maakten. Bij relatief sprongen is maar een ding voor de springers noodzakelij k "ik heb een lap stof nodig om op de grondte komen". Een van de top-relatief springers verklaarde mij: "Ik heb nog nooit een springbak gezien binnen de 30 meter".

Het amerikaanse team gebruikte HITEK automatische openers. Het duitse team had allemaal rode PC's - beschikbaar gesteld door de accufabriek DAIMON. Voor de toeschouwers is het leuk om te zien - een team met dezelfde standaard koepel. Maar ja, waar vindt je hier zulke sponsors? Packs werden gepast en bekritiseen door de vele springers o. a. de australische delegatieleider had een systeempj e welke opviel. Na een nauwkeurige observatie van deze man werd ontdekt dat geen ripcords aanwezig waren. Slechts een klein ringetje ergens onderaan het harnas moest getrokken worden om een lapje stof te voorschijn te toveren. Werd dit weggegooid dan volgde automatisch een perfecte opening vande parachute.

Deze man viel namelijk op om reden dat hij sprong in een vlekkeloos wit overhemd met een kleurige das ... en keurig gepoetste lage bruine schoenen. Storingenin totaal zijn er zo'n 15 openingsstoringen geweest ... alleen aan de ronde bollen.

t

Het I uit 1

Bert Cha~ Jaa~ stev Jan I Jacq Fra' 1

Haq Chri PetJ Ben Chal Pie Kar,

Heb! zic~ werl

~Z~ Voo den'

~~

zicH zijd enz

ard

Het terrein 8

van de Wereldkampioenscahppen

l ich na ti ook

te Warendorf.

sportparachutist SpOI

Al

dom emerkt. ci~le

Deonderstaande figuren werden uitgevoerd

- na de viermansformaties.

~eS in r esul-

ge-

TV-7.

Bij de r, Bij rs ond te 'de tie !

• Canadese

T

.he . beteam lit je

tttseerd ltte-

w-

-

..

Rups

Snowflake '~in .n -

Murphy-star

Hetnederlandse team welke deelnam uit14 leden, te weten:

•

Diamond

aan de WK bestond

BertWijnands CharlesPellens JaapHavekotte StevenBlietz Janv.d. Veen JacquesGielen FransHeuvelmans HarryPijnenburg ChrisFranssen PeterLevering BenWoltering CharlySchuilenburg

10 man-team 10 man-team + 4 10 man-team + 4 10 man-team 10 man-team 10 man-team + 4 10 man-team + 4 10 man-team 10 man-team 10 man-team reserve springer reserve springer

PletSantegoeds

teamleider

KarstSikkens

delegatieleider

VITSLAGEN man-team man-team

Plaats

man-team man-team

+ internationaal + internationaal

sportparachutist

Land

Punten 4m.

team team

Hebben wij er iets geleerd? Ja. De teamleden hebben zichkunnenmeten met de beste para-sportlieden ter wereld.Teamleider Piet heeft kunnen werken met een voortreffelijkteam en heeft ervaringen kunnen uitwisselenmet de andere teamcaptains .

Voormij is het een bijzondere ervaring geweest om redendat ik vele mensen heb ontmoet waar regelmatig schriftelijkkontakt mee is.

Velegesprekken zijn er geweest en er is een redelijk inzichtverkregen hoe de para-aktiviteiten in vele landen zijngeorganiseerd (subsidies, reglementen, aktiviteiten enz.enz.) - het zou te ver gaan om dit allemaal in dit artikelte verwerken. Met deze ervaring rijker kan wellichtde afdeling para nog beter funktioneren.

De internationalekontakten zijn gelegd en verbeterd en dit is ookéén van de doelstellingen van onze afdeling. chutist

ê

Ol. 02.

03.

04.

05.

06.

07.

08.

09.

10.

11.

12.

13.

14.

15.

16.

17.

18.

19.

20.

2l.

22.

VSA Frankrijk W-Duitsland Nederland Zweden Australtë Italte Zuid-Afrika Canada Oostenrijk Zwitserland Gr. Brtttannië Noorwegen Finland Israël Polen Nw. Zeeland Denemarken België Venezuela Spanje Ierland

Opmerking:

0 3

5 12 12 12 13 14 17 17 19 21 25

40 40 40 40 39 38 40 39 37 40 38 39 36

Punten team 10 m. team 100 100 100 100 100 100 93 100 100 89 100 88 97 93 47

39 39 37 36 19 11 0

de punten van de 4 en 10 mans-teams geven de waardering van de uitvoering aan. De tijden staan op deze lij st niet aangegeven.

Bent u gelhteresseerd in de volledige uitslagen?

Dan graag een briefkaart aan het afdelingssecrer.ariaat!

9

PARACENTRUM NOORD

HOOGEVEEN pcn clubkampioenschappen 1975

NEE .....

Op zaterdag 6 en zondag 7 september j.1. zijn de 2de PCN clubkampioenschappen gehouden op het springveld te Nieuw Balinge. Zaterdagmorgen stonden 24 deelnemen (17 voor de A-categorie (oefenchutes) en 7 voor de B-categorie (PC-achtige koepels) ) gereed, om hun precisiesprongen in de zandbak te gaan maken.

Na veel meetwerk en een grote inzet van de jury, kon wedstrij dleider Leo de Kok aan het einde van de zondag de uitslag bekend maken.

M1JN BESTE HOND.....

PARACHUTEMATERIAAL NIET VINDEN .....

ZUL JE HIER OP DE W.K.

DAARVOOR MOET

Deze was als volgt:

JE Z1JN B1J DE

A-categorie

DUTCH CHUTE SHOP

1. Dirk Achter 2. Gerrit Molenhuis 3. Jan Brands Theo Kamphuis

~INDJIOY=EN

~

B-categorie

die heeft bijna alle parachute-materiaal VOORRAAD leverbaar

uit

i i i

- complete TU-7 - reserve-koepels papillons UT-15 Stratostar Parafoil

500,-250,-1.100,--

i 1. 400,-i

1. 700, ---

i i i

580,-725,--

i 2.100,

- Dutch mini - Dutch Master

compleet

- tandem-systemen 1)- prijs kan in verband met koerswisselingen va rië ren.

Voorts pilotehutes, men .

hardware

825, --

1) 1)

totaal totaal totaal totaal

20.22 27.06 68.48 68. 48

m. m. m. m.

(5 sprongen):

1. Miel de Bock 2. Jan Mermink 3. Henk Huisingh

.

zoals:

-

(3 sprongen):

totaal 8.56 m. totaal 18. 21 m. totaal 20.85 m.

Para Centrum Noord kan ook dit jaar terugzien op een zeer geslaagd kampioenschap. Ondanks de vele moeilijkheden die een jury bij wedstrijden te verwerken krijgt, gaat de dank uit naar Leo de Kok, Hans 't Hart, Henk Beuzel en alle anderen welke deze 2de clubkampioen. schappen goed hebben georganiseerd.

Theo Kamphuis

1)

enigszins

enz. te veel om op te noe-

HEEFT U IETS NODIG? HEEFT U IETS TE REPAREREN? dë DUTCH CHUTE SHOP - Geleenhof 5 -EINDHOV EN (040-515040) .

KAN JUIST U VAN DIENST Z1JN

.

Foto van de beide winnaars. links: winnaar A-categorie, Dirk Achter; rechts: winnaar B-categorie, Miel de Bock.

10

~

sportparachutist

hoe warm het was, en hoe ver "Run-in"In de Huey staan 10 springers op. "Stand-by"; dedeurwordt geopend en iedereen zoekt zijn eigen plaatsop. Ieder zijn eigen positie, dicht op elkaar geschoven,vollediggeconcentreerd.

"Exit","exit", "exit" van de vlieger. "Ready" van Charlesen dan het gescandeerd aftellen "drie, twee, één, GO".Eensnelle exit en het vervolgens als een machine Inelkaarklikkenvan alle radertj es tot de 10 man er ligt.

23.74sec. en de 10de en laatste sprong zit erop. De laatstevan 10 sprongen een 10-manster met een totaal gemiddelde van 25. 28 sec.

Terugnaar oktober 1974, nauwelijks 10 maanden daarvoor toenwijin Nederland nog nooit een 7-mansster gesprongen hadden,ondanksde aanwezigheid van een 7-mansvliegtuig gedurende de voorafgaande 3 j aren. Een wonder? Jazeker, maardaneen wonder van inspanning, doorzettingsvermogenenplanning.

2de gveld 'lnemers

m prekon ondag

een oeilijkijgt, Ienk ~enmphuis

winnaar

Dltverhaaldient om u te vertellen hoe het allemaal begon, watdegrondslagengeweest zijn, hoe het uitpakte en welkeproblemenwe onderweg tegen zijn gekomen. Dat alleswelin grove pennestreken.

Eindseptember1974werden een aantal selektie weekendsin elkaar gezet voor meer dan 30 enthousiasten, die opdeoproepvan het Afdelingsbestuur gereageerd hadden.

Naongeveer10 voornamelijk verregende week-ends (de herfstvan1974leek het begin van een nieuwe zondvloed) werd15-12een selektie gemaakt op basis van maximaal 7 enminimaal2 sprongen per persoon. Een magere basis. Daarnawerd het team in een groep I van 7 man gesplits,waarvande filosofie was dat zij een 7 mans base zoudenzijn terwijl er uit de groep 1I, ook 7 man, 3 flyers zouden komenen nog eens twee reserves.

Een formule dieaansprakomdat zodoende een belangrijk stuk van de trainingin Nederland zou kunnnen plaatsvinden.

Om tochookaan het "grote" werk te doen, zouden we tot juli2xvier dagen en nog 2 week-ends naar La FertéGauchergaan, alwaar een Twin Otter stond.

Ookinde eerste fase hebben we veel slecht weer gehad, maardatwas niet de enige tegenvaller. Bram Lasschuyt, éénvande eerste zeven, brak zijn arm en bleek later zo'ngrotetrainingsachterstand te hebben opgelopen dat hijmoestafvallen. ln Frankrijk bleek dat de formule var; 2x 7 menseneen vrij slechte was. Met name de organisatieproblemenin de lucht tijdens de vrije val zijn met 10 springersveel groter dan met zeven. Vandaar dat al snel beslotenwerd het accent op de Twin Otter te leggen en de zevenmans training te vergeten. Kort daarna ontstonden er InFrankrijkgrote problemen met de Twin Otters, waardoordie mogelijkheid wegviel.

Droefenis alom, ondanks het feit dat ieder zo'n 1000 km moestrijden voor een Twin week-end!

Goede raad = een 10-mansvliegtuig, was duur (zo'n vliegtuig ook). Begin juni hadden we nog nooit een goede, minstens5 sec. vliegende 10 man gemaakt.

Dooro.a. Brams vertrek besloten we op dat moment de heleopbouw vooraan om te gooien. Harry Pijnenburg en SteveBlietzwerden vooraan ingebouwd, waardoor er belangrijkewijzigingenkwamen in de volgorde. De eerste testvondplaatst op 13-6 tijdens de uiterst succesvolle jubIleummanifestatie,de test slaagde trouwens ook al volledig zoals een aantal zelf hebben kunnen zien. Die opstellingis later nog maar weinig veranderd al waren al onzeproblemennog niet over. ln principe was juli als vakantie maandvrij gehouden, maar we lagen zover op onzeplanningachter dat in gezamenlij k overleg werd beslotentochin juli een week te gaan springen.

Dathoudtwel in dat 13 mensen hun vakantieplannen moestenveranderen. De Twin Otter was echter weg, deBeechin Maubeugewas zo onbekend dat we geprobeerd hebben in Nederland op Teuge de Porter en een 206 samen telatenvliegen. Achteraf bleek dat een kostbare (zowel Intijdals geld) vergissing, die tot weinig vooruitgang leidde.Nogeen tegenvaller: Peter Lefering brak bij een onnozele PA sprong zijn enkel en viel uit, misschien wel totnadeWK dachten we toen.

In totaalhebbenwe vervolgens 6 week-ends op Maubeuge kunnen trainen, waarbij vooral het week-end van 26-27sportparachutist

28 juli voor een kentering zorgde. Dat week-end maakten we onder ideale omstandigheden 17 sprongen met 11 man.

Relaxed, met lange debriefings omdat we toen de enige gebruikers van de Beech waren. Een vliegtuig waarop later iedereen verliefd raakte. Een grote deur, snel klimmend, maar met een gruwelijke propblast, waarmee een ieder leerde leven.

De debriefings bij RW zijn enorm belangrijk, zowel technisch als qua teamopbouw en teamgeest. Het zijn tijdrovende gebeurtenissen die voor het "leren" en op elkaar inspelen van kardinaal belang zijn.

Gedurende de twee voorafgaande jaren heb ik alle 10-mans ontwikkelingen op de voet gevolgd, in brieven, lange gesprekken, artikelen etc. van, door, en met, allerlei autoriteiten uit US, Canada, Frankrijk, Aust ral ië enz.

Zeer bewust werd er gekozen voor een klassieke opbouw, d. w. z. no 1 als base, no 2 als pin, no 3 als 3 etc. Een eigen concept dat we ondanks talrijke goedbedoelde. maar weinig doordachte adviezen gedurende de hele training vastgehouden hebben. Tot aan de trainingssprongen in Warendorf zijn er suggesties vanbuiten gekomen, die als steeds totaal geen rekening hielden, en konden houden met ons speciale situatie.

Pas toen na een aantal week-ends bleek dat onze exit zo snel begon te worden (0. a. door toch nog veel te weinig grondtraining) zijn we een soort alternatief floaters systeem gaan gebruiken. Iets wat erg veel succes opleverde omdat het ons een nog snellere exit gaf en de organisatie in de lucht eenvoudiger maakte. De volgorde werd toen: Jaap, Frans, Charles, ikzelf, Harry, Steve, Jan, Chris, Sj aak , Ben en Charlie.

Hoe kwamen we plotseling, om dit verhaal even te onderbreken aan Charlie Schuilenburg? Door een gelukkig toeval. Begin juni sprongen we een demo op Terlet voor de afdeling zweefvliegen (een 20 sec. lang vliegende 7 manster). Daarna maakten we 2 sprongen op Teuge, waaraan Cha rl i e meedeed omdat er plaats over was. Dat meedoen maakte zo' n indruk dat hij ij !ings werd gestrikt de opengevallen plaats van Bram in te nemen.

Terug naar onze Iloa ter s , Het experiment werd een gigantisch succes. De organisatie in de lucht was beter, de exit nog veel sneller. In die augustusmaand, waarin we 47 sprongen maakten op Maubeuge en nog eens 5 \lit de F 27, zijn we uitgegroeid tot het 10-mans-team, dat het regelmatigste sprong tijdens de Wereldkampioenschappen, en waar-van experts zeiden, nadat ze het verhaal gehoord hadden, dat we het onmogelijke mogelijk gemaakt hadden.

Belangrij ke steun op Maubeuge om zoveel sprongen te kunnen maken, was natuurlijk het radiobaken, waardoor wolken aanmerkelijk minder problemen opleveren dan onder "normale" omstandigheden.

Hopenl ijk realiseert u zich daarbij wel dat er een enorm zware wissel getrokken is op alle deelnemers gedurende die laatste 6 weken. Zoals elders blijkt hebben we daardoor gelukkig wel resultaten behaald waarop we trots zijn. Een succes dat gerllustreerd kan worden met de woorden van Al Krueger (captain Hook), teamcaptain van het winnende US team: "In verhouding moet ik zeggen dat de Nederlandse prestatie tijdens de WK hoger aangeslagen moet worden, dan onze eigen prestatie om hier eerste te worden". Een kompliment waarop we trots zijn.

Natuurlijk hadden we de meevaller dat Peter Levering 1 week-end voor het begin van de WK weer uit het gips kwam en makkelijk ingeschakeld kon worden.

Als ikzelf terugkijk dan moet ik zeggen dat iedereen hard, erg hard gewerkt heeft. Toch zijn er twee mensen waarvan ik het doorzettingsvermogen, de inspanning en de inzet in het bijzonder zou willen roemen. Ten eerste Steve Blietz, die vooral in het begin op het kantje van afvallen heeft gehangen en als tweede Harry Pijnenburg, waar dat iets minder voor geldt maar beiden hebben ze een vrij ondankbare rol moeten vervullen die eerste maanden. Desondanks hebben ze fanatiek doorgebeten.

Ik dacht dat u allen trots kunt zijn op hetgeen bereikt is.

Bert Wijnands.

11

het financiële aspect van het nationale team

Hoe groot was de subsidie INKOMSTEN Sponsoring

Bij velen leeft de gedachte, zorg dat je in het NATIONALE TEAM komt en je hebt het voor elkaar. Alles wordt voor je geregeld en je springt jezelf wezenloos voor en paar stuivers.

Diegenen onder u die ons een paar trainingsdagen gevolgd zijn zullen er inmiddels anders over oordelen. Voor de overigen wil ik trachten hierna een tipj e op te lichten van de sluier die een nationaal team voor de outsider omhult.

Ik heb weinig inzicht in de voorgaande jaren maar wat dit seizoen gevergd werd aan persoonlijke inzet en financtële offers grenst aan het ongelooflijke. In de periode maart/ september zijn we ongeveer 40 dagen op trainingspad geweest, draaiden we met 13 à 14 man bijna 120.000 km onder de wielen door en maakten meer dan 1000 sprongen, wat resulteerde in een financiële aderlating van f 3.750,-per teamlid ofwel zo'n f 52.500, -- aan eigen inbreng door het complete team. En dan spreek ik nog niet over de periode oktober/maart waarin men moest trachten zich een plaats in het team te veroveren.

Neen, geachte lezer, vakantie was het beslist niet. Het was bittere ernst. Er waren er die hun baan in de waagschaal stelden teneinde mee te kunnen doen aan een plotseling opduikende Friendship-sprong of hun studie een heel jaar opschortten.

Ik ken teamleden die minstens de gehele winter nodig zullen hebben om de ten behoeve van training gemaakte schulden te kunnen aflossen.

Was er dan geen subsidie? Ja, die was er wel, echter veel te weinig. Elk teamlid kreeg voor elke trainingssprong f 10, -- tot f 12,50 uitgekeerd, betaalde dan echter zelf nog minimaal f 15, -- per sprong. In 80 teamsprongen ongeveer f 1. 200, -- per man.

Voor reiskosten, voeding en huisvesting of kosten springmateriaal is nooit één cent vergoeding gegeven. Zelfs de kosten voor de verplichte team-kleding tot aan de KNVvL-badge en de stropdas toe, zijn volledig door de leden zelf betaald.

Ik woon 5 km van mij n werk, ben niet met vakantie geweest en reeds desondanks tussen maart en september ruim 25.000 km. Mijn telefoonrekening, eind januari nog f 129, -- liep op tot f 255, -- per begin september.

Vergoeding? Uit welke bron?

In mijn f inanc iél e u iteenzettmg blijft volledig buiten beschouwing dat onze vrouwen en verloofdes ons veelal trouw volgden naar Frankrijk, Teuge of Hilversum, zodat de daadwerkelijke kosten in vele gevallen nog hoger geweest moeten zijn dan hi er is weergegeven.

12

f f f f f f f f f f

ENNIA

Batig saldo film Polygoon Ontvangen uit F-27 sprongen Ontvangen van KNVvL, Afd. Para Bijdrage

Vereniging

Nat. Luchtvaart

Para Centrum Teuge

Fonds

Bijdrage

Para

Bijdrage

Dutch Chute Shop (Kuipers)

Club Texel/Spa.

Subsidie NSF Bijdrage

KNVvL, afd. Para,

inschrijfgeld

Totaal

5. 000,-78,50 522,-3.800, -500,-3.000,-300,-100,-5.000,-659,--

f

18.959,50

f f

12.235,25

f

384,25

f

18.959,50

UITGAVEN Uitbetaald

aan springkosten

Inschrijfgeld Teneinde verzekerd te zijn van de serieuze bedoelingen en een hechte band met het team af te dwingen tekende elk lid een gepeperde verklaring zodat plotseling eigenmachtig opkrassen halverwege het seizoen praktisch onmogelijk werd gemaakt.

Na een wat aarzelend begin raakte eenieder al gauw doordrongen van de noodzaak van inzet en opoffering. Toen Jaap begin juni op een zondagmorgen voor een zakenreis naar Tokio moest werd van hem zonder meer verwacht dat hij desondanks de dag daarvoor toch nog even naar La Ferté Gaucher zou komen voor 1 dag training, afstand meer dan 600 km enkele reis.

Ben zou op een vrijdagavond in augustus per vliegtuig vanuit Milaan terugkeren van vakantie. Vanwege een staking op de luchthavens met als gevolg gedwongen rondvluchten boven Noo rd-Italte kwam hij toch nog tegen de zaterdagmiddag met een huurauto vanaf Brussel in Maubeuge aan.

Of wat dacht u van een hele week Teuge met 6 sprongen of een weekend Maubeuge voor 1 sprong of van 7 sprongen op één dag in een brandende zon bij zo'n 35 graden.

en wat werd ermee gedaan?

WK

Onkosten (porti, representatie vliegers, telefoon enz.

Totaal

6.340,--

inschrijfkosten WK. trainingssprongen

33%

f

65%

f

6.340,-onkosten: 2% f 384,25

12.235,25

Eigen kosten per teamlid.

1. Springkosten 80 trainingssprongen

à

f

15, --

2. Reiskosten 6 x Maubeuge 2 x La Ferté Gaucher 16 trainingsdagen Teuge, Hilversum 1 x Warendorf In TOTAAL ± 9000 km à 15 ct 3. Voeding en huisvesting 16 dagen training in Neder'land 21 dagen training in Frankrijk à 10 dagen wedstrijd Warendorf à ä

4. Team-kleding Blazer, broek,

overhemd, badge,

Totale kosten team

f f f

f

1. 350,--

f f f

240, -525, -100, --

f

335, --

enz.

15, 25, 10, enz.

f f ::: f

52.500,-19.000,--

f

71.500,--

TOTALE kosten Is het allemaal

1.200,--

TOTAAL

1. Eigen bijdrage: 14 x f 3.750,-2. Genoten subsidie c. q. inkomsten

VRAAG?

f

3.750,--

wel de moeite waard geweest?

Het antwoord vindt u in de andere nabeschouwingen in dit blad en anderzijds in de toekomst in de parasport.

Tot slot nog mijn diepgemeende dank aan een ieder die met ons meegeleefd heeft maar zeer in het bijzonder aan die leden van het team die door hun geweldige inzet en . opoffering dit seizoen onvergetelijk hebben gemaakt voor de parageschiednis.

Uw team-leader 1975.

Piet Santegoeds. sportparachutist

van de hoofdbestuurstafel

50

,25

25 50

2% ,25

HetHoofdbestuur (HB), dat ca. tweemaandelijks bijeenkomt?estaat uit het Dagelijksbestuur (DB), uit Afdelingsvoorzitters en o.a. vertegenwoordigers van overheidsinstanties (RLD, KLM, KM, KLu enz.). Het is waarschijnliJkwel eens nuttig te weten wat in dit college zoal ter tafelkomt.

Hetgrootste zorgenkind van de laatste tijd is wel de begroting.

Verschillendeafdelingen werken met verlies.

Een verlies dat over alle afdelingen samen nu zulke vormen gaat Innemen,dat de reserves uitgeput dreigen te raken. Er '" wordtdan ook flink het mes gezet in verschillende zaken zowelintern in de afdelingen als die van de gezamenlijke' kosten.Intern in onze afdeling staan we er tamelijk gezondvoor. De kostenstijging zullen wij in de zeer nabiJetoekomst erg in de gaten moeten houden. De portikostenzijn schrikbarend omhooggegaan met de PTT tarieven. Verhoogde drukkosten mogen door berekend wordenenz.

Dealgemenekosten worden o. a. verminderd door de KNVvL bibliotheek in beheer te geven aan AVIODOME, waarde boeken, die eigendom blijven van de KNVvL, beheerdworden door een stichting (NBLR) waardoor wij kunnenprofiteren van de boeken van "Onze Luchtmacht" ende Ned. Ve r. v. Ruimtevaart.

Hierdooris de bibliotheek kostenloos in een goede ruimte ondergebracht, die dagelijks toegankelijk is, ook in het weekend.

Ditgeeftons kostenbesparing op de bibliothecaris en de ruimtein het KNVvL gebouw komt vrij en brengt dan zelfsgeld op in plaats van renteloos te staan.

HetDB is bovendien verantwoordelijk voor het vliegveld Hilversumdat thans nog door de KNVvL geexploiteerd wordten het zweefvliegcentrum Terlet. Hilversum zit metveel milieu-klachten (geluidshinder) terwijl door Terleteen snelweg gepland is. Voor het eerst is het aantalKNVvLleden boven de 10. 000 gekomen. Dit heeft o. a.

Inde administratie bepaalde gevolgen. Twee j aar geleden Ismenbegonnenmet de automatisering van de ledenadministratieper computer. Nu wordt ook het Imanct毛le deel geautomatiseerd, waarbij een ingebouwde begrotingsbewakingmogelijk is. Pas volgend jaar zal dit allemaal feillooskunnen draaien omdat ook het vaste personeel in onshoofdkwartier geschoold moet worden en in de afdelingende administratie moet worden aangepast.

In detoekomst hopen wij u ook regelmatig van allerlei sktlviteiten(voor zover van belang voor de leden) op de boogtete houden.

Wim Velthuizen.

Het examen wordt in maart gepland. Waarschijnlijk moeten we een "numerus fixus" stellen, d. w. z.: er kunnen maximaal 20 deelnemers inschrijven.

Indien dit aantal overschreden wordt zal een maximum aantal kandidaten per club worden bepaald en worden in overleg met de betreffende c1ubbesturen kandidaten aangewezen.

In de eerste plaats komen diegenen in aanmerking, die het afgelopen jaar als hulpinstrukteur bij een club hebben gewerkt.

Inschrijving d.m.v. overschrijving van f 35,-(zaalhuur, lunch, diktaten enz.) op postrekening nr. v贸贸r 5 november 1975, waarna nader bericht volgt.

Wij hebben de volgende lessen op het programma staan: EHBO, anatomie-physiologie, meteorologie, de vrtjeval (relatief! styl e) , methode van instruktie, mat eriaal , reglementen en vliegtechnische aspecten.

Wim Velthuizen

reserve caterpillar

club

Heeft u eens een storing gehad aan uw hoofdkoepel ?

In dat geval heeft u uw reserve-parachute gebruikt.

Graag zouden wij de bijzonderheden willen weten.

Internationale registratie zal plaatsvinden en indien betrokkenen een vragenformulier beantwoorden volgt toezending van de speciale RESERVE CATERPILLAR BADGE (Kosten slechts 10, --).

f

instrukteurscursus '751'76

~.--

0,--

Zoalsreeds eerder werd aangekondigd heeft de afdeling parahet voornemen om een begin te maken met de opleidingvoor inst rukteurs. De reden hiervan is dat het despringer steeds gecompliceerder gaat worden en dat Inverschillende clubs de mogelij kheden om een hulpinstrukteurverder te brengen dan jumpmaster niet aanwezigzijn. Dit is dan ook overduidelijk gebleken uit de resultatenvan de examens uit de afgelopen jaren.

Rekening houdend met de nieuwste ontwikkelingen in onzeparawereld en met de onderdelen waarbij de meestefoutenwerden gemaakt op de laatste examens is een minimum programma opgesteld, dat op twee zaterdagen zalwordenafgewerkt. Hopelijk zal dat volgend jaar uitgroeientot een studieweekend en misschien nog een studieweekend + een praktijk tijd (Red. het programma voordezevier dagen ligt inmiddels al klaar.)

Vooralwordt gedacht aan style, relatiefwerk, materiaal enz. sportparachutist

In voorkomend secretariaat.

geval inlichtingen

bij uw afdelingsK.S.

DELTONA SPORTPARACHUTE EQUIPMENT Postbus 1041 Ruyge Plaat 1.21 Rozenburg-Europoort Telefoon: 01819-14981 Postrekening nr. : 3090503 DEZE MAAND EXTRA KORTING OP VERSCHEIDENE PARA-ARTIKELEN

Verzending

onder rembours

door heel Nederland.

13

Over Vei 1i g hei d :

gele kaart ??

-

Onzeker of weinig ervaring:

- Wil je toch losgooien, reserve

Tinus Miskleun,

nummer 1 van team 13, vermande zich

en besloot toch maar uit te stappen.

volgden gedwee. Na een tijdlang zowat

900

Zijn maten

hangriemen -

uit de windlijn

gestuurd te hebben, gooide hij zijn Rus krachtig om en begon een moeizame, (want halve rem

=

zijdelingse

precisie,

aanval in halve rem

dat had hij onthouden!).

Toen hij, op 150 ft, merkte dat het een kortvaller

werd,

besloot hij zijn chute alsnog eens uit te proberen.

Een

0

vlugge 360

een ruk links,

,

pendel naar achteren smakte ruggelings

een ruk rechts,

een fikse

en naar voren . . . .. en Tinus

Tinus zich naar de vouwplaats helpen. later,

verhaal?

Vraag het Charles Pellens

die met mij een hele wedstrijdronde bekeken heeft. wedstrijden,

eens

lang de springers

Charles opperde dat, ook bij precisie-

het invoeren van een GELE KAART mis-

van para-

Wellicht liggen de relatief-

rage en een algemene mentaliteitsverandering basis.

Gevorderden

dan een slippende.

Bij onzekere,

worden botten gebroken,

half-voor-half-tegen

omdat de springer

hoge hori-

(afglijden) + pendelmo-

krijgt.

Op ~ pad FraJ.

Gedragd: één kant van de chute losgooien.

Over de C hut e :

aerodynamische Elke springer cumentatie

principes

van de wedstrij dparachutes.

bezit toch (of niet?) een minimum aan do-

(GUNBY bijv.)?

Naar aanleiding van opge-

merkte vreemde fouten op de NKP75,toch het volgende: Alle werk in de windkegel/windlijn.

Wat is er aan de hand met het gebruik en wedstrijden?

in goede parahouding

met lichtj es zij delings geneigde benen is beslist beter

Het zou te gek zijn het hier nog te hebben over bouwen

schien niet gek zou zijn.

chutes

dan houdt "boven"

Zijn teammaten

want die slootjes in Hilver-

sum zijn net te breed om er overheen te springen.

Geforceerd

verdeling is belang-

vóór de wind of korrekt tegen-

wind. Een vóór-de-windlanding

menten te verwerken

Bloedspuwend maar blij dat hij niets gebroken had, liet

Korte reserve-

remt (evt. stall) iets onderuit.

Aanval: bij voorkeur

zontale + verhoogde vertikale

in het gras.

kwamen een kwartier

goede vertikale

Is men toch dicht op elkaar,

af en "beneden" -

op je reserve.

rug). Draag dan •

zijn beter dan lange.

Groepsprecisie: rijk.

niet losgooien.

kij k dan voordien waar de

kan komen (gezicht,

ook geen instrumenten

Te ver natuurlijk,

maar dat zagen alleen maar de toeschouwers.

terecht

reserve

en instrukteurs

aan de

hebben het zo druk

Hard lopen (verre spot bijv.) = klosjes aan ringetjes "Tegen"

=

(korte spot)

Hoogte verliezen:

=

HIT: UTJ Dut<, Zw~ M.l

klosjes aan de ringetjes.

afhouden of (beter! !): stollen zon-

der doel uit oog te verliezen.

met zichzelf dat ze nauwelijks tijd hebben voor nieuwe "lichtingen".

Breveteisen

gen verkregen

worden in steeds minder spron-

doordat de beoordeling

beginnende springer

enz. De

steekt zelf zijn goeie geld liever in

oefeningen voor het "grote werk",

dan in precisie

2500 ft. Toe te juichen of te betreuren? precisie

verslapt

van

In elk geval zal

blij ven bestaan en zullen mensen een minimum

aan chutekennis

en zin voor eigen veiligheid moeten

hebben. Dus voor degenen die aan de NKP75 meededen

Sturen: geen woeste rukken aan toggles.

Vanuit halve

rem met vloeiende bewegingen buitenbocht-toggle oplaten.

Finale bij te korte spot

=

in windl ij n, alles rustig "op".

Finale bij te verre

=

op tijd beslissen

spot

voor af-

draaien en ~'parahouding" - valt er nog iets te redden, dan: in windlijn, grijpen,

toggles los, achterste

hangriemen

lichaam optrekken met een holle rug.

en voor anderen die (nog) niet konden hierbij enkele overwegingen en raadgevingen:

~~.:~/~~~

~~-~.-+'~~'\-

SAMENGEVAT de belangrijkste

~~

fouten in pricisie,

al-

thans naar mijn gevoel, opgemerkt op de NKP75. l. ONNAUWKEURIGSPOTTEN.

,~-- ~

2. UIT DE WINDLLJNAANVALLEN .

. V~~~

3. TE LAAT "HOE LANDEN" BESLISSING. 4. WOEST TOGGLE-WERK: 5. BLJ KORTVALLERS WORDT OP DE TOGGLES "G ESTEU ND" .

Wellicht hebben nog meer mensen op- en bemerkingen over wedstrijden

en wedstrijdonderdelen.

Laten we de

SPORTPARACHUTIST gebruiken om te proberen aan het "hoe" van wedstrijden "Wie zegt er iets over niet goed" spotten" .....

14

II!II

"

iets

te doen.

De Parafrietist. sportparachutist

spor

te koop

oien.

Complete moderne

.e

parasport-uitrusting

een ram-air canopy SLED een piggy-back een 24 ft bestuurbare (gemod.)

ag dan serve-

T. e. a. b.:

reserve

bestaande

uit:

koepel.

Piet SANTEGOEDS Buskenstraat 8 Boekei NB

elangoven" Para-uitrusting sgen-

bestaande

mding

een originele UT-15 een stylemasterjuitrusting

.t beter

T. e. a. b.:

uit:

Ben WOLTERING Coba Ritsemahof 13 Amstelveen

i-tegen ~e horiPara-uitrusting

lelmo-

een Para-Commander een piggy-back

Opdinsdag2 september j.l. huwden in Hoeven onze parasporters Marie Louise VAN IERSSEL (ENPC) en FransHEUVELMANS(ENPC); uwen

bestaande

tevens een ram-air

Wijwensenjullie zeer veel geluk en hopen jullie nog vaakop de DZ's te zien.

pge~ende:

agetj es es.

te koop

MK1

canopy PARA-PLANE

T.e.a.b.:

Fred DIERSSEN Jacoba van Beyerenlaan Delft

utes. aan do-

uit:

5

te koop gevraagd Wie kan mij helpen aan de volgende exemplaren Amerikaanse PARACHUTIST:

HITEK automatische opener; UT-I5 koepel (nog nooit mee gesprongen); Dutohmaster (5 mnd gebruikt); Zwart-gelerelatief-overall (klein form.).

1971 1972

nrs. nrs.

van de

I, 2 en 3; 8, 11 en 12.

Mej. N.J. CHUDIAK de Eerensplein 21 Den Haag

M. Maltha- Hoge Rijndijk 290 - Leiden

m zon-

it halve

Het boek waarvan

~gle

de aanprijzingen

elke springer

enthousiast

wordt getuige

van: JERRY BIRD, CARL BOENISH,

DAN POYNTER en vele anderen. stig "op".

Nu zijn ook posters

rr af-

schikbaar.

redden, iemen

, al-

van enkele der mooiste

opnamen be-

1. Chinook 2. Way out 3. Marsha 4. Hercules

per stuk

f

4,50

alle vier

f

16,--

Skies Call

f

47, 50

boek + posters alleen gedurende

f

60,-de maand oktober

Hi-tek modell 8000

f

675, --.

Para Chute Shop Vliegveld

,.IIC

Hilversum 02157-706 ngen te de iets

De leidinggevende

onderneming

Vraagt onze nieuwe prij slij st.

op Sportspringgebied.

model 8000

채ettst. chuti st

sportparachu tis t

15

-----

----

~---

--.

- ---

------

--

__

•

GLgJPlIR:EJK

H:EG][

b. j. worth, de nieuwe grote man van de parasport Tij dens de openingsceremonie van de Eerste Wereldkampioenschappen Relatiefspringen 1975 in het Westduitse Warendorf op zaterdag 6 september omstreeks 3 uur' s middags had er een feit plaats, waarvan iedereen onmiddellij k begreep dat het een historisch feit zou zijn. Een historisch feit in de geschiedenis van het parachutespringen.

Uit de wolken kwam een gigantische" diamond" (ruit) vallen waarin maar liefst 16 vrije valspringers lagen. Deze reuzenruit brak in vier viermansruiten uit elkaar. Deze vier "diamonds" vlogen onafhankelijk van elkaar vandaan tot afzwaaihoogte was bereikt en even later de 16 parachutes open gingen. Het was de eerste demonstratie van het US Freefall Exhibition Team op de WK. Hoe ter wereld was dit, wat men toch met eigen ogen had gezien, mogelijk? Zo'n 350 topspringers uit zo'n 24 landen begrepen er nauwelijks iets van. 's Avonds in de enorme feestzaal van restaurant Tönneburg, 100 meter van het springterrein zaten zo'n 500 springers samengepakt. Alle talen hoorde je door elkaar. Het USFET zou films laten zien.

Eerst kwamen er films van de "Wings of Orange'! , het tienmansterrenteam van Jerry Bird, dat vorig jaar het wereldrecord vestigde, dat pas op deze WK verbeterd zou worden. Jerry Bird, de grote man van iedereen die springt, leidde de films zelf in. Erg leuk die films.

Maar toen kwamen de films van het USF ET. De ster van Jerry Bird verbleekte op slag. Ook hij bleek een gewone sterveling.

Een sterveling die bijzonder grote diensten voor de voortgang van de parasport heeft gehad. Maar echt wel een sterveling.

Want wät in die films van dat andere team, dat US Freefall Exhibition Team, werd getoond, tartte, zoals dat heet, maar hier dan toch echt op zijn plaats is, elke verbeelding. Figuren, vaak zeer complex van opbouw vlogen in en uit elkaar, vervormden om tot een nieuwe figuur te worden. Bij sommige sprongen hadden groepen springers verschillend gekleurde overalls aan, zodat men hen tij dens het wisselen van figuren kon blijven volgen. Verbij sterd - alleen dat woord geeft aan wat de gezichtsuitdrukking van iedereen was, toen men de zaal verliet. Of iemand nu uit Venezuela, Zuid-Afrika, Australte of Zweden kwam.

Ik was met grootste plannen naar de WK gegaan.

Zo zou ik een poging doen om toegelaten te worden tot J erry Bird voor een intervieuw, of ik zou een intervieuw met Andy Keech maken, of Dan Poynter, of noem maar op. Alle beroemde namen waren er. Maar sorry, lieve Nederlandse springers en springsters, hier lag DE kans om met de nieuwe grote man uit de parasport te praten, de man, die tot vóór de WK alleen bij insiders bekend was, maar verder niemand kende, maar wiens naam nu opeens iedereen kent: BJ Worth, de captain van het USFET 16

..-- r

-_.

-~:

~

I

de man die een heel nieuw terrein heeft toegevoegd aan de moderne parasport, het SEQUENTIAL RELA TIVE WORK, misschien in het Nederlands te vertalen met "gefaseerd relatiefspringen" , maar ik zal het verder afkorten met SRW. Hij zat zondagochtend voor de tent van het USFET. Hier en daar lag nog iemand te slapen, andere teamleden zaten of lagen op de grond en praatten met een zachte, eentonige stem. Een ogenblik dacht ik tussen een groep verdwaalde Damslapers verzeild te zijn geraakt: lang haar, zeer alternatieve kleding en hoofddeksels, onverzorgd en zeer ontspannen.

Of ik BJ Worth kon intervieuwen voor het Nederlandse springblad. Wat verwonderd (waar heb ik dat nou aan te danken?) zei hij: "Ja, natuurlijk."

Bruin, uitdrukkingsloos gezicht, zwart haar, snor, pezig, maar vrij zwaar gebouwd. Een gewone jongen, zoals er 350 van rondliepen.

In een stille tent verderop, de eerste vraag: Wat is precies SRW? BJ (zo spreekt iedereen hem aan): "Dat is het maken van meer dan één figuur tijdens een relatiefsprong, kort gezegd. Een ster, wij noemen dat een o-figuur, die je breekt om er twee kleine sterren van te maken is een simpel voorbeeld van SRW. Of de bekende viermansfiguren, maar dan zonder salto. Als je even de moeite neemt om na te denken, kun je zo een paar duizend figuren uitdenken die je met een aantal springers in de vrij e val kunt maken, waarvan er verschillende tijdens één sprong te formeren zijn. " Hoe heb je dit SRW "ontdekt" en hoe ben je er bij gekomen om het als nieuw terrein van het springen open te leggen?

BJ: "Ja, hoe ontstaan dingen? Hoe is het relatiefspringen ontstaan, het stijlspringen, noem maar op. Als er sprake is van een datum-van-begin voor het SRWdan is dat het voorjaar van 1973. Het begon ongeveer gelijktijdig in Casa Grande, Arizona, en Seattl e, Washington.

In Washington (niet de stad, maar de staat, dus aan de andere kant van Amerika) begon Ken Gorman - afgelopen mei kwam hij om bij een vliegtuigongelukzich in de lucht te vervelen in steeds weer eenzelfde sterformatie. Wij hadden hetzelfde in Artzona.

Ik zat daar in een tienmansterrenteam.

Hoe sneller je de tienman had, hoe langer je je in die ster lag te vetvelen. Dus begonnen we een salto te maken om bijvoorbeeld twee vijfmanssterren te maken, of een lijn, ofzo.

Dat zette me aan het denken.

Op een stuk papier begon ik andere tienmansfiguren, die we zouden kunnen maken na de tienmansster, te tekenen. En dat is de basis van elk SRW: een stuk papier om op te tekenen." (U it zijn achterzak haalt hij een verfrommeld stuk papier, waarop de zestienmansruit is getekend, die we de dag er voor hadden gezien. In elk hoofd een nummertje.

Opzij van het papier de nummertjes met telkens een naam van een springer er achter.

Onder aan het papier een plattegrond van twee helicopters, met weer die cijfertj es, zodat duidelijk was waar iedereen moest zitten of in dit geval al had gezeten.

Alles heel nauwkeurig en precies.)

"Toen ontstond bij ons en in Washington het idee om hier serieus aan te gaan werken. De parasport begon een beetj e dood te bloeden. Vele goede springers stopten, omdat ze er niets meer aanvonden; altijd weer die tienmans sterren of viermansformatie.

We wilden niet meer met een verbeten grijns in een ster liggen, zo van: hebben we die tiende van een sekonde er af of niet? We wilden weer lol hebben in het springen, leuke dingen doen, nieuwe dingen, weer echt glimlachen als we iets in de lucht gedaan hadden. In feite is ons team niets anders dan de promotor van het funjumpen, het springen voor je plezier.

Maar wil je iets heel nieuws serieus opzetten, dan moet je dat grondig aanpakken. Ik belde het volgende voo rj aa r'(dus 1974) Jerry Bird op. Of ik in zijn "Wings of Orange" mocht komen. Ik zei hem eerlijk dat het niet alleen om de tienmanssterren ging, maar vooral om van hem de kunst van het organiseren van een groot team af sportparachutist

Een"

te kijl Eerst echte jaar i den rr niet t leuk!

Maar

ger ij het SJ ve rbe

den ~ dit ja Casa het te "iele: Mens vaste of orr

week dus i uit 2( Seatt

spo r l

e,

rrr

Een"HOURGLASS" van ELF springers.

n

er-

1,

tekijken. Dat kon hem niets schelen. Als ik maar kwam.

Eerstnatuurlij k als reserve, maar al snel zat ik in het echteteam. Zo zat ik ook in zijn team, toen het vorig jaarin Zuid-Afrika dat wereldrecord van 12.76 sekondenmaakte. Fantastische sprong was dat! Ja, hoef je niette lachen. Tienmanssterren heb Ik op zichzelf altijd leukgevonden en zal ik ook altijd leuk blijven vinden.

Maarer is veel meer dan "tenmanspeedstars".

In dat jaar bij Jerry bleef ik doortekenen. Hoe langerik nadacht hoe meer variaties er mogelij k bleken bij hetSRW.Pat Works heeft eens gezegd: "Bij SRW is je verbeeldingrealiteit".

En zo is het.

Ik belde afgelopen winter wat mensen op, die beldenweer andere mensen en zo kwamen in januari van ditjaar een veertig springers uit heel Amerika naar CasaGrande in de woestijn van Arizona. Toen bleek dat hetteam niet gesponsored zou worden (wilde ik niet), rielen er snel een aantal af. Ik wilde toegewijde mensen.

Mensendie er alles voor over hadden. Mensen die losvastebaantj es namen, niet om een ca r-rtë re te maken of om van te leven, maar om van te springen.

Zo sprongen we deze winter en dit voorjaar elk weekendin de woestijn. Zomers is het daar veel te heet, dusin mei gingen we met een aantal (het team bestond uit20 man, het aantal dat ik me had voorgesteld) naar Seattle,Washington. En nu zitten we hier.

Dus je team bestaat uit 20 man? sportparachutist

Foto: Ray Cottingham.

BJ: "Dat is niet helemaal waar. Het bestaat uit 22 man. Er zijn twee vaste filmers/fotografen: Ray Cottingham en Rande Deluca , Elke sprong gaan zij mee.

Niet alleen omdat de films zo mooi zijn om naar te kijken, maar om fouten of mogelijke verbeteringen op te sporen en te analyseren."

Hoeveel sprongen hebben jullie nu gemaakt?

"Samen ongeveer 260. Misschien vertekent dat aantal wat. Het zijn er in feite 130. Dat komt omdat ik het team in tweeën heb gesplitst.

Twee teams van tien man met elk ëén filmer. Pas de laatste paar maanden zijn we echt in staat om hele grote figuren met z'n allen te maken. We springen uit een Lockheed Loadstar, waar 25 man ingaan. Het aantal sprongen individueel ligt erg uit elkaar. De man met het grootste aantal sprongen heeft er rond de 2000. De man met het minste aantal heeft er nu ongeveer 350. Z·elf heb ik er 1300."

(Dit zijn aantallen waar het Nederlandse team nauwelijks voor onder doet!)

Ben je net zo'n authoritaire baas als Jerry Bird?

BJ laat even een glimlach over zijn rustuitstralende gezicht glijden: "Nou, nee. Kijk, ik heb een groot respect voor het organisatietalent van Jerry.

En ik heb op het gebied van organisatie veel van hem geleerd. Maar zoals hij zijn team leidt, dat kan ik niet. Daar komt bij: de springer van nu wil niet meer alles wat hem gezegd wordt, zomaar blindelings uitvoeren. Hij begint terug te 17

--------

~-

.----.

----.

--------- -----~.

praten. Dat is misschien ook de oorzaak van het feit dat de teams van Jerry niet meer zo goed draaien. Vroeger zeiden ze ja en amen. Nu praten ze terug en dat kan niet binnen de trainingsopzet van Jerry.

Een echte baas of trainer ben ik nauwelijks. We praten allemaal mee, bedenken allemaal nieuwe figuren en hoe we ze zouden moeten maken. Met name zes mensen uit het team ontpopten zich als goede organisatoren.

Zij namen het grootste deel van de organisatie langzamerhand uit mijn handen. Maar er zijn soms situaties waarin één man een keuze voor het team moet maken, een beslissing moet nemen. En dat is dan wat ik doe."

Hoe zie je de toekomst van het SRW? BJ: "Goed". (Weer die glimlach.). Kijk. Op de laatste nationale kampioenschappen van Amerika maakten twee springers tien "dead centresv , Dat zijn er misschien volgend j aar vier, of tien, of weet ik veel. Ook stijl heeft zijn absolute grens. Bij de tienmannen en viermansformaties zal het ook op een bepaald moment zo snel gaan, dat het geen springprobleem meer wordt, maar een juryprobleem.

Alles wat nu in het wedstrijdpakket bij het springen zit, heeft zijn grens, is gelimiteerd. SRW is in zijn filosofie precies omgekeerd: het heeft geen limiet, is grenzeloos. Hoe meer je SRW doet, hoe meer mogelijkheden je ontdekt. Je fantasie, hoe absurd ook, wordt bij SRW realiteit.

En het is leuk, spannend, creatief. Het heeft de creativiteit teruggebracht in het springen. t t Is SRW ook in een wedstrij dvorm te gieten?

BJ: "Daar hebben we gisteren twee uur lang met het team over gepraat. De meesten waren er wel van overtuigd dat er een wedstrijdvorm voor gevonden moet worden, vooral omdat de andere onderdelen van het springen in de top aan het doodlopen zijn. Maar over het hoe had iedereen een andere mening. We zijn er gewoon niet uitgekomen. Het is ook een moeilijk probleem. Ik ga er over met captains van de nationale teams, die hier zijn, over praten. Misschien komen we dan tot een vorm die hanteerbaar is."

Hoe is een SRW-sprong in de praktijk opgebouwd?

BJ: "Eerst tekenen we een nieuw figuur, die nieuwe mogelijkheden voor andere figuren in zich heeft."

Daar kunnen we erg lang over puzzelen. Als we een schets van een nieuwe "sequence" hebben, dan bekijken we hoe we hem moeten opbouwen. Afhankelijk daarvan zetten we cijfertjes in de hoofden op de schets. Dan bepalen we hoe we de breeksignalen zullen doorgeven in de eerste formatie. Dat is vaak een groot probleem, omdat vaak lang niet iedereen in de figuur kan zien wat er allemaal achter hem gebeurt. Tenslotte bespreken we de tweede formaties en de opbouw er van. De volgorde van de exits

uit voorraad leverbaar nieuwe en gebruikte -

Papillons, harnassen en packs; Clouds; Para-overalls, eveneens in twee kleuren; Para-boots; Para-helmen; Hoogtemeters; Tassen voor hoofd- en res. chutes; Para-brillen (origineel); Para-handschoenen; Vliegerjacks ; Stickers, posters, speldjes, stropdassen enz.

PARA-SHOP HOR S T Papaverstraat 11 Amersfoort Telefoon 03490 - 10132

18

-----

-

J':IIII'"

,

wijst zich meestal vanzelf, maar voor alle duidelijkheid tekenen we die ook uit.

Op de grond lopen we de hele" sequence" minimaal drie keer door. Vaak meer. Een enkele keer veranderen we dan ook nog wat, omdat een andere opbouw in de praktijk beter lijkt. Dan oefenen we ook nog een aantal keren op de grond uit het vliegtuig.

Het is allemaal nogal arbeidsintensief, maar dat maakt het des te leuker. Vooral als de "sequential" de eerste keer al lukt.

Na afloop analyseren we wat er gebeurd is, lopen we de hele sprong weer door en proberen we ons zoveel mogelijk te herinneren. Als de film ontwikkeld is, blijkt vaak hoeveel je over het hoofd hebt gezien."

In welke positie spring je zelf meestal? Heeft iedereen een min of meer vaste positie?

BJ: "Nee, dat kan nauwelijks omdat elke figuur verschilt. De meeste figuren bouw je wel rond een base, tenzij je verschillende losse figuren gaat maken om die te laten" dokken" .

Is de base (de eerste twee mensen meestal) bij "gewoon" relatief zo ongeveer het allerbelangrijkste, bij SRW is dat nog veel sterker. Heb je bij de opbouw van een ster een draaiende, glijdende of slippende base, dan is het lastig inkomen voor de anderen, maar het kan meestal nog wel. Bij SRW is een draaiende of slippende base het einde van de sprong. Alles hangt er van af. En omdat ik er niet van hou om mensen op hun kop te geven, heb ik vooral in de eerste maanden meestal als eerste of tweede man gesprongen. Ging er in het begin iets fout, dan kon ik alleen mezelf de schuld geven. Nu spring ik ook weer veel achterin."

Wat ga je na deze WK doen?

"Dan stoppen we er voorlopig mee, althans in deze vorm. Mijn eerste doel was deze WK. Alle topspringers uit de hele wereld hebben zich kapot getraind voor deze WK. Straks zakt alles in elkaar. En dat wil ik meehelpen voorkomen. We zijn hier van ons eigen geld gekomen om de springers van alle landen te laten zien, dat ze veel meer in de lucht kunnen doen dan tienmannen en viermansformaties, dat ze nu niet in elkaar hoeven te zakken, maar juist iets heel anders, iets ontzettends leuks kunnen gaan doen. Dat wat ze tijden hun relatief trainingen geleerd hebben, kunnen gebruiken om werkelijk te gaan spelen in de lucht. Want iedereen die een beetje redelijk relatief kan springen, kan SRW doen. Van die 16-mans "dtamond't gisteren keek iedereen geloof ik een beetje op, maar echt, als je een beetje traint, een paar nieuwe technieken aanleert, dan kan iedereen het.

Wat je moet bijleren is het stabiel overpakken, het volkomen stilliggen (geen snelheid meer hebben) als je "aanhaakt", het vliegen, dat nog belangrijker is, de snelle exits, het langzaam vallen, het groot werken, het vliegen van een "losse" formatie naar een bepaald punt, wat bij het "dokken" moet gebeuren.

We zijn hier niet voor onszelf. We willen gewoon alle andere springers iets duidelijk maken, namelijk dat ze nu weer kunnen gaan funjumpen. "We want to turn the world on SRW." Na deze WK stoppen we dus. Iedereen gaat terug naar zijn eigen springcentrum om daar door te geven wat we dit jaar geleerd hebben. Ik zelf ga naar Los Angelos. Van al het filmmateriaal dat we dit ruim halve jaar gemaakt hebben, ga ik een film samenstellen van ongeveer 15 minuten. Carl Boenish en ik zullen hem produceren. Drie maanden hebIk er voor. Dan moet hij volgend voorjaar uitkomen.

Tegen die tijd stel ik dan weer een team samen van tien man, waarschijnlijk helemaal uit de mensen van dit team. Met dat nieuwe team ga ik dan de hele wereld over. Zo heb ik al afspraken in Argentinië, Mijn grootste hoop is Rusland. Als ik daar mag komen met dat team en lukt het me de springers daar mee te krijgen in het SRW, dan doet de hele wereld aan SRW. Dan is de parasport van het doodlopende spoor af op een spoor dat geen einde heeft. " Hein Cannegieter sportparachutist

sport

â&#x20AC;˘...

(0

Een lO-mans "Wedge". Kan gemakkelijk worden gesplitst in 2 (3 persoons) "wedges" en een "ruit".

Foto: Rande Deluca,

Ij

sport

N

T RUTH Surface Air

springer Die einzige deutschsprachige Fachzeitschrift Sie aktuell und umfassend über

EWS

TRENDs

$

4.75 Per Year $ 17.00 Per Year

Published Bi-Weekly by TNT Division of P:, P.O. Box 400 Orange, Mass. 01364, USA

australian der Welt informiert

SKYDIVER

• Technik • Wettbewerbe • Ausbildung • Sicherheit Herausgeber und Redaktion: Uwe Beckmann.

Jahresabonnement DM 24,- (Europapreis). Obersee: $ 10.00.

The new look in parachuting media.

Thirty-two glossy pages of news, features and graphic photo coverage from Australia and the South Pacific: Out every two months.

Yearly subscription : Airmail $15 US 1st class $10 US

Fordern Sie ein kostenloses Probeexemplar an: SPORTSPRINGER 0-6083 Walldorf, HavelstraBe 4, Tel. (0 61 05) 741 36

P.O. Box 87, St. Peter, 5069

rw underground ~

newsleller ot the RW councll.

SPOTTER AN INTERNATIONAL PARACHUTING NEWSMAGAZINE ORIGINATING IN THE NORTHEAST U.S. BI-MONTHLY $ 4.00 Mail anywhere $ 12.00 Air mail world 14 HARDWICK RD., aUINCY, Mass.

02169, USA.

Dedicated to Uniting Relative Workers tor the Promotion ot Sport Parachuting Subscription-Rates: S 8.00 World-Airmail Editor: Pat & Jan Works.

RW UNDERGROUND 1656 Beechwood Avenue, Fullerton, California 92635, USA.

SPORT PARACHUTIST

Stories and Photos of Jumping Down Under Europe (Air) US 12.00. . SUBSCRIPTIONS TO:

s

FREE FALL KIWI; Box 51, Otaki Railway .Olaki New Zealand

YOUR AVIATION

32 Pages. Bi-Monthly.

News and Photographs from Britain and Europe.

Britlsh Parachute AssociatIon Ltd .

Klmberley House, 47, Vaughan Way, Leicester LE1 4SG.

L1BRARYIS NOT COMPLETE

IF YOU DO NOT REGULARLY RECEIVE AND READ A COPY OF

SOUTH AUSTRALlA

~.< CANADIAN

PARACHUTIST

Official pubheation of the Canadian Sport Parachuting Association.

Published six times a year.

Subscriptions $ 6 air mail.

Canadian Parachutist, box 848, Burllngton, Ontario, Canada.

LES HOMMES VOLANTS

MAGAZINE INTERNATIONALE PANORAMA OU PARACHUTISME OE L'AVIATION COMMERCIALE GENERALE ET SPORTIVE Abonnements 80 F (Etranger) 28, rue de Navarin F-75 009 PARIS

SVENSK FALLSKÄRMSSPORT Organ för Svenska Fallskärmsförbundet och utkommer med tyra nummer per är, Chefredaktör: Bodil Cederborg, Kämnärsvägen 9L 227, S-222 46 LUND.

"PARACHUTIST" the wortd's largest monthly parachuting magazine and the official publi.cation of the United States Parachute Association. First in the field with news of parachuting activities, skydiving equipment and techniques, safety procedures, advance notice of meets and results of competition jumping.

Be up to date, know about the late st advancements in professional and recreational parachuting in the U.S.A. and around the world. Enjoy seeing prize winning photographs of parachutists in action. AII th is and more.

Send check or money order lor $8 for a year's subscription (820 for air rates).

UNITED STATES PARACHUTE ASSOCIATION Post Office Box 109, Monterey, California 93940

20

Faldskaermssprlnger UOGIVET AF OANSK FALDSKAERMS UNION Redaktion: Preben Thorup, Rosens Krarter 9, OK - 2990 Nlv6

sportparachutist

Kd