SP 1976 5(1)

"N.K.P.-'76."

Foto: Ernst Bode

SPORTPARACHUTIST Jaargang sportparachutist

5 - nummer 1 - september

1976 1

Foto: Via Will Kempff

Jaargang

~

KONINKLIJKE NEDERLANDSE VERENIGING voor LUCHTVAART, AFDELING PARACHUTESPRINGEN

-

voorzitter vice-voorzitter algemene zaken voorlichting sport en instruktie algemene proj ekten secretaris tvs afdelingsbureau

.Adres secretariaat: pla KNVvL Jozef Israëlsplein 8, 's-Gravenhage.

Privé (uitsluitend in de avonduren): St. Martinuslaan 124, Voorburg.

Tel. 070 - 863854.

Lidmaatschap: Alle leden f 50, -- per jaar Het inschrijfgeld 4, --.

f

(na 1 juli

voor leden bedraagt

Aanmeldingen voor het lidmaatschap Te richten aan het afdelings-secretariaat (d. t. v. de clubsecretaris) .

Na 1 juli: Halve jaarcontributie

2

1 - september

1976

sportparachutist

==~$::"i~rl:"~==

Bestuur: W.A. Velthutzen E. T. H. Wijnands P. Santegoeds H. Cannegieter A. Lasschuyt Jr. H. Verbeek K. Sikkens

5 - nummer

verschuldigd.

f

25, --).

bij aanmelding

TWEEMAANDELIJKSE uITGAVE VAN DE KNVvL AFDELING PARACHUTESPRINGEN Eindredactie, samenstelling Karst Sikkens

en ontwerp:

Foto's Ernst Bode Will Kempff Gerard van Beek

Redacteuren: Hein Cannegieter Bert Wijnands

Voor copy zorgden o. a. deze maand: Henk Verbeek, Piet Santegoeds, Jan de Bruyne, T'eo Kamphuis, Jan v. d, Veen, Koos Groeneveld

De met name onderschreven artikelen zijn voor verantwoordelijkheid van de schrijvers en behoeven niet altijd de mening van de redaktie weer te geven.

Abonnement SPORTPARACHUTIST LEDEN VAN DE AFDELING PARACHUTESPRINGEN ONTVANGEN HET BLAD GRATIS. Advertenties: Advertentietarieven

op aanvraag.

Verschijningsdatum: 1 jan., 1 mrt, 1 mei, 1 november.

1 juli,

1 september

en

Druk: Van Deventer bv 's-Gravenzande

sportparachutist

NOTAM aanvraagt OVERDAG bereikbaar moet zijn (telefonisch) .

Bij aanvraag van een NOTAM dient u op te geven waar u - in geval van nadere informatie - overdag telefonisch bereikbaar bent.

nieuws van de afdeling para sportparachutist

deze maand

Deze maand veel informaties over de Nederlandse Kampioenschappen welke op Teuge werden gehouden.

Voorts veel nieuws over het bezoek van TOM en PAT SCHAPANSKIaan de nederlandse para' s.

Een visie over de toekomstige" nationa ls" en INFORMATIE OVER DE KOMENDE RELATIEFKAMPIOENSCHAPPEN op SEPPE. Voorts veel inlichtingen van algemene aard.

Het is verheugens te constateren dat meer mensen willen medewerken in de tot-stand-koming van "ONZE"SPORTPARACHUTIST. Vooral in deze editie is te constateren dat velen willen medewerken in de positieve opbouw van het SPORTPARACHUTISME.

rijksluchtvaartdienst

de rld heeft de volgende regels bepaald: VEILIGHEIDSRIEMEN

UW COPIE VOOR DE EERSTVOLGENDE SPORTPARACHUTIST GRAAG BINNEN - v贸贸r 18 oktober a. s. MOGEN WLJOP UW MEDEWERKING REKENEN? Onze editie is qua begroting 16 pagina's per maand echter wij vinden UITBREIDING noodzakelij k.

U OOK? HET KOST U NIETS ....

ALLEEN MEDEWERKING. (Ter informatie: dit is de 25e editie van Sportparachutist!

technische commissie (te) De TC wil alles doen om de veiligheid van onze sport in zijn ALGEMEENHEID te bevorderen. Dit is zeer zeker geen kwestie van bemoeizucht - want, dan zou men de extra tijd dolgraag ergens anders voor gaan besteden.

Als u iets gevraagd wordt in ONS belang - dan verzoeken deze TC-ers en ook wij (=sportspringend Nederland) "uw" - medewerking te verlenen.

handleiding voor de a.s. sportparachutist Deze ruim veertig pagina's tellende handleiding voor de a. s. SPORTPARACHUTIST(e) is klaar. De verenigingen zijn ingelicht v. w. b. verstrekking aan nieuwe leden.

Veel dank aan Manfred Kroonsman (samenstelling van het technische gedeelte), Hcnk Verbeek (type-, collationeerwerk en Wilma , Anki & Gerda Sikkens (sortering en samenstelling van 75.000 pagina's papier).

handboek voor de sportparachutist

,T

Deze ca, 4 cm dik tellende editie hopen wij ook dit jaar nog te' kunnen vervaardigen.

U hoort misschien weinig van de afdeling - maar ACHTER DE SCHERMEN WORDT ER KElliARD GEWERKT. En - in het belang van IEDEREEN!

cursussen Een aantal cursussen is in bewerking. Wij hopen u z. s. m. de detail-gegevens te doen toekomen.

2000e lid Als het geluk een beetj e aan onze zijde is hopen wij dit jaar ons 2000e lid in te schrijven. Wie wordt dit?

Welke Vereniging zorgt voor deze aanmelding? Dit zal zeer zeker niet "ongemerkt" voorbij gaan.

notams Nog regelmatig worden er door clubfunktionarissen "ONTHEFFING" gevraagd wgens het "springen binnen de bebouwde kom van een gemeente" .

Echter - dit bestaat al enige tijd niet meer. Zie: artikel 20 van de Regeling Valschermspringen - editie 1976.

De Koninklijke Luchtmacht heeft een klacht bekendgemaakt m. b. t. het aanvragen van Notams.

Men stelt de voorwaarde dat - degene - die een sportparachutist

l

(rld)

)

a. VEILIGHEIDSRIEMEN dienen in alle voor het parachutespringen goedgekeurde vliegtuigen te zijn aangebracht; b. De riemen dienen tot minimaal 200 ft AGL gesloten te blijven; c. Indien 茅茅n der springers met het vliegtuig terug komt dienen de riemen tijdig te worden vastgemaakt; d. De ontkoppeling van de riemen dient eerst te geschieden na verkregen toestemming van de vlieger; e. De ontkoppeling dient te geschieden in de volgende volgorde: - de instrukteur - de springer welke naast de opening is gezeten - de overige springer(s).

De uitvoering van de veiligheidsriemen dient vwb ondervermelde vliegtuigtypen zodanig te zijn dat een korte "strap" met "female"-sluiting aan de wandzijde worden bevestigd (de reden hiervan is de minimalisering van bewegingen die tot het voortijdig openen van reserveparachutes kunnen leiden - alsmede het voorkomen van struikelen over lange veiligheidsriemen met "female" sluitingen (haakeffekt) .

Dit betreft: Ce s sna F 172 M Cessna 182 P Ces sna R 172 E Cessna U 206 D De bevestiging van veiligheidsriemen in de Pilatus Porter DC6jPC6-H2 dient aan twee punten te zijn.

De fabricage van de betreffende riemen kan geschieden door een valscherm technicus mits een overtuigend bewijs v.w.b. sterkte is geleverd (bijv. door TNO).

VOORZIENINGEN AAN VLIEGTUIGEN Ter bescherming (bijv. in geval van een crash-landing) van de springer welke naast de vlieger is gezeten dient vwb de Cessna F172M, de Cessna R172E, de Ce s sna 182P en de Cessna U206D een aluminium-plaat met verstevigers te worden aangebracht onder het instrumentenpaneel die de ruimte voor de voeten afsluit.

BELADING VAN VLIEGTUIGEN De plaats van de instrukteur

in het vliegtuig:

De plaats van de instrukteur in de vliegtuigtypen Cessna F172M, Cessna R172E en Cessna 182P is naast de vlieger met de rug in de vliegrichting.

Deze situatie geeft een betere belading van het vliegtuig en heeft minder noodzakelijke bewegingen tot gevolg.

Brandstofbeperking: De brandstofbeperking zine) is als volgt: Cessna F172M Ces sna 182P Cessna U 206D

(exclusief de niet bruikbare

- drie springers - vier springers zes springers

ben-

- halfvolle tanks; - halfvolle tanks; - halfvolle tanks.

(Ter informatie: de uitvoerige correspondentie aangaande deze zaak tussen de Amerikaanse FAA en de RLD kunt u verkrijgen bij de afdeling PARA - (middels een briefkaart met het woord "veiligheidsriemen").

Alle clubbesturen en de chefinstrukteurs hebben een copie van de betreffende correspondentie ontvangen).

K.S. 3

veiligheid . springveiligheid .

Hork, hork, hork,

hier verder nog enkele problemen, afwezige aanwezigen.

I

• • • •

soep eet je met een vork!

Nee, goed is het niet, want soep eet je met een lepel, althans een gebruikelijke gewoonte is dit echter wel.

Principieel is het echter niet verplicht en uw persoonlijke veiligheid of de veiligheid van anderen komt erdoor vrij wel niet in het gedrang.

Echter, je kunt jezelf met een vork prikken en in een lepel stikken. Het rijmt, doch het is tevens de meest treffende vergelijking die treffend is voor de springveiligheid binnen onze vaderlandse grenzen.

Vallen in de lucht doet geen pijn!

Toch presteren tientallen beginnende sportpara's het, voordat hun paraplu zich heeft geopend, een sleeve, vanglijnen, een pilot-chute of iets van dien aard vast te pakken en te houden, hierdoor een ongestoorde opening van hun koepel ernstig belettend. De bedoeling van zowel para alsmede koepel is het niet, toch gebeurt het!

Een nog groter aantal tracht, veelal zelfs niet eens de openingsvoortgang aftellend, een v6ór-geboortelijke houding aan te nemen die echter de stabiliteit niet in de hand werkt.

De onstabiliteit echter wel! Mede daardoor de kans op storingen van het vestibulair apparaat, oftewel de hoofdparachute-koepel, sterk in de hand werkend.

De houding om stabiel af te springen heeft men recentelijk zo'n 15-20 uur zeer intensief beoefend, de houding die men echter 20-30 jaar geleden, ongewil d zelfs, heeft moeten aannemen wordt toegepast.

Hoe komt dat nou? ! ?

Het antwoord op deze vraag is zeer eenvoudig en simpel!

Omdat men niet doet wat men doen moet!

Is er een ander antwoord mogelijk? Oh, zeker wel.

Ga maar te raden bij één of zelfs meerdere psychologen.

Zij hebben het juiste antwoord hierop zeer zeker in ruime mate voorhanden. Zij zullen u ongetwijfeld ondermeer vertellen dat u onbewust, ja vooral onbewust, een aantal handelingen verrichtte die binnen uw persoonlijkheid besloten lagen en die hun oorsprong hebben gehad in de ongebruikelijke toestand waarin u zich ten tijde van het voorval bevond.

Over deze onbewuste toestand moet u eens gaan nadenken! Doe dit door simpelweg eens een keer uw benen te gaan strekken in de duinen, het bos, langs het strand of waar dan ook. U zult ongetwijfeld dan zelf het antwoord op uw gedrag kunnen beredeneren en daaraan uw conclusies kunnen verbinden.

Besluit u om niet meer te springen, dan hoeft u ook niet meer verder te lezen.

Besluit u om verder te blijven springen dan volgen 4

speciaal voor de

Reserve procedures, low-speed, high speed, partials , breakaways, totals, te kust en te keur, je haren rijzen je soms weleens te berge!

Wat ik bedoel?

Alles, maar bovenal de wijze waarop de reserve-procedures worden toegepast.

Dit alles terwijl het toch zo simpel en eenvoudig is.

Neem de door u toe te passen reserve procedures dit week-end nog maar eens met uw instructeur door. U komt dan tot de ontdekking dat het niet eens nodig is om de bescherm-flap over de reserve-ripcord-pins te openen voordat u het reserve ripcord kunt trekken. .

Eveneens wordt u waarschijnlijk weer duidelijk gemaakt waarom u de benen op moet trekken voordat u de verdere reserve-procedure gaat toepassen.

Elf schrijf je met twee éénen, tweeëntwintig met twee tweeën, en drteendertrg met drie drteen!

Fout----------, met twee drfeen !

Laat je niet belazeren, zeer zeker niet door jezelf!

Dit houdt in dat je jezelf dient te bezinnen voordat je ergens aan gaat beginnen. Neem er dan ook de tijd voor.

De parawereld wordt, helaas, voornamelijk bevolkt door mannen. Dit probleem is ontstaan doordat de vrouwen het parachutespringen niet kunnen leren. Ze kunnen niet vouwen, ze kunnen hun parachutes niet fieldpacken, ze kunnen zich niet omhangen, ze kunnen zich niet concentreren etc. etc.

Hoe dat komt?

Ze krijgen er gewoonweg de kans niet toe! Er is altijd wel een gefrustreerd mannetje die behulpzaam wil zijn.

Laat ze toch zelf eens hun gang gaan, ze moeten na de exit ook zelf hun parachute openen, zelf sturen en zelf landen.

Wellicht wordt hierdoor de deelname van vrouwen binnen onze sport groter en dat is toch altijd meegenomen.

Daarnaast levert zelf-creativiteit een grote bijdrage aan het zelfvertrouwen en dat is ook nooit weg.

Als laatste heb ik nog een los, doch belangrijk puntje voo~ u. Ga door - ga door met het parachutespringen, bez iold met het onbegrensde en rechtvaardige vertrouwen dat er zich nog nooit problemen hebben voorgedaan in de geschiedenis van het paraspringen indien er aan u niets mankeerde!

Nog één zinnige opmerking: "Springveiligheid van nu en in de toekomst is niet afhankelij k van wat er zich in onze buitenaardse ruimte afspeelt doch meer wat er zich afspeelt in de binnenmenselijke ruimte, de ruimte tussen onze oren!"

Gegroet Henk Verbeek sportparachutist

.:s ._-~ Verschillende topspringers die begin van dit jaar een matras hadden gekocht, stonden versteld van de mogelijkheden van die dingen, maar terug op het oude niveau was er vóór de NKP 1976 op Teuge niet één. Volgens de enquête onder matrasspringers die ik voor het artikel over matrassen in het meinummer van de Sportparachutist hield, dachten de meesten dat zij minimaal 100 en sommigen zelfs 200 sprongen nodig zouden hebben om terug te zijn op het oude niveau. De moeilijkheden bleken zo groot dat Bram Lasschuijt en Gerrit Tolenaars, beiden lid van het nationale team dat ons land in september in Rome op de WK zal vertegenwoordigen, teruggingen van hun (vierkante) foil op hun (ronde) Rus. Toch trappen alle jongens in Amerika die iets te betekenen hebben het ene dead-centre na het andere met hun Stratoclouds, Stratostars en Parafoils. En dus kwam Bert Wijnands (wie anders) op het simpele doch effectieve idee om zo'n Amerikaanse deadcentretrapper in de week vóór de nationals naar Teuge te halen om het de matrasspringers in ons land eens keurig uit de doeken te doen hoe ze dat daar voor elkaar krijgen.

In hoeverre Schapanski' s theorie- en praktijklessen zinvol zijn geweest en resultaten hebben geboekt, laat Bert Wijnands elders in dit nummer zien. Laat ik volstaan met te melden dat Jaap Havekotte , die hoogstzelden op het deadcentre pleegt te staan, nu met zijn Stratostar twee keer op het plaatje stond en iemand als Charles Pellens met zijn Foil, nu het gevoel had dat hij het was die zijn Foil in de bak zette.

Tom Schapanski: "Een Foil is ook bijzonder moeilijk voor precisie. Hij vliegt te hard, is minder makkelijk te beheersen. Ik ken maar een enkele springer die echt goed kan springen met een Foil en die hebben er vele honderden sprongen mee.

De grote trend in de Verenigde staten is de Stratocloud, een Stratostar met twee extra dubbele cellen. Hij heeft ongeveer dezelfde eigenschappen als de Stratostar, maar is door zijn omvang en vorm eem stuk stabieler tegen de stall. Je zal dan ook bij de nationals in Amerika zien dat het grootste deel met deze Stratoclouds zal springen, ook nog veel met de Stratostar, een aantal met een Foil, misschien nog een paar met de "oude" Cloud, en een enkeling met een ronde parachute, een Russische UT-15, waarschijnlijk. " We zitten op een trainingsdag snel te lunchen in Teuge.

Met de mond amper leeg zegt hij: "De voordelen van de matrassen zijn legio. De belangrijkste is waarschijnlijk wel dat je als springer gewoon op z'n minst tien jaar langer meegaat. Je landingen bij precisie zijn zo ontzettend veel zachter, dat je veel langer kan doorspringen op wedstrijden. " Tom: "Matrassen geven ook betere scores als je er goed op thuis bent. Ze hebben zachtere openingen als je er tenminste niet zo' n slider opzet."

(Op zijn eigen Stratocloud zat nog keurig Steve Snyders Reefing Line- openingssysteem. Hij begreep niet waarom iedereen in Nederland panieksgewijs was overgestapt op de nog bepaald niet ideale slider.)

Hij gaat verder met het opnoemen van voordelen van de matras: "Je kan met veel wind na een relatief- of stijlsprong toch nog PA doen zonder je benen te breken.

Spotten hoeft nauwelijks meer. Als je in Amerika vroeger spor tpa rachu tist

"tom schapanski"

amerikaans topspringer

op de nationals kwam, was precisie vooral een spotprobleem. Mensen bedachten allerlei trucs om boven het juiste grassprietje uit te stappen. Nu kijken ze nauwelijks.

Min of meer op de windlijn een eindje over de bak stappen ze uit en vliegen onder hun matras naar het juiste aanvalspunt. " Wordt precisiespringen op deze manier dan niet saai?

Een lid van de Golden Knights heeft onlangs tijdens een recordpoging achter elkaar 71 keer een dead-centre gemaakt. Dan is er toch geen lol meer aan?

Tom: "Ik denk dat hij het zelf best leuk vond, maar ik begrijp wat je bedoelt. Of dit niet het eind van PA als wedstrijdonderdeel is? Ik denk van niet. Het zal altijd een zeer selecte groep springers blijven, die meestal op het dead-centre staat. Voor die enorme grote groep van aankomende en ook gevorderde springers zal precisie altijd een enorme uitdaging blijven. En toch ook voor de topspringer . Een missprong bl ijft altij d mogelij k. " (Het overkwam Tom zelf op onze national s ; bij een manoeuvre tijdens de aanval sloeg zijn stuurlijn om een riser, waardoor hij naast de bak stond. Alle andere sprongen (18) stond hij wel op het dead centre. ) "Nu is bepaald dat op de nationals die epringers die op de eerste plaats eindigen, door springen tot er één winnaar overblijft. Ook van stijl wordt gezegd dat er een eind aan is en het een juryprobleem wordt, maar dat zal nooit gelden voor 99 procent van de springers."

Hoe is de verhouding van precisiejstijlen relatiefspringers?

Tom: "De laatste jaren heeft een enorme verschuiving plaatsgevonden naar het RW. De overgrote meerderheid van de springers doet RW. Een minderheid doet serieus aan PA en stijl. Verreweg de meeste leerlingen die een twintig, dertig, veertig sprongen hebben, gaan RW doen.

Van stijl en precisie hebben ze niet of nauwelijks gehoord.

Maar er zijn nog een paar dropzones in het land, grote zelfs, die echt gespecialiseerd zijn in PA en stijl. Van de leerlingen in die dropzones zullen we het ook in de toekomst moeten hebben. " Jij bent nationaal kampioen precisie geweest in 1966 en 1974. In dat laatste jaar met een Cloud, waarmee je op zeven ronden zeven keer 0 trapte. Trainde je er hard voor?

Tom: "Als je wilt winnen, althans in Amerika, moet je er hard voor werken. Ik ben nu 36 jaar, heb ongeveer 3300 sprongen, waarvan ongeveer 1500 PA, 800 stijl en 1000 RW. In een trainingsperiode zocht ik een baantje op of bij een springcentrum, zodat ik elke dag kon springen.

Steeds maar weer. Ook deed ik veel aan gymnastiek en droogtraining. Veel opdrukken om de arm spi eren sterk

5

te maken voor de aanval met een_ma tras. (Inderdaad hadden verschillende springers bij deze nationals onvoldoende kracht om hun matras al hoog in de aanval te zetten.)

En oefeningen om de buikspier te ontwikkelen, wat van groot belang is bij het stijlspringen, waarbij je je benen in de snelle draaien toch onder je moet houden. Maanden lang trainde ik, op de grond, en in de lucht. En - waar je het meest van leert - wanneer ik maar kon: deelnemen aan wedstrijden.

We hebben het in Florida, waar ik woon, zo georganiseerd dat we vele weekeinden per jaar wedstrijden hebben. We hebben het in verschillende catego rtën ingedeeld: van 0 tot 200 sprongen, van 200 tot 1000 sprongen en van 1000 of meer sprongen. Anders halen altijd alleen de grote jongens de geldprijzen weg en dan is de stimulans voor de beginners weg.

Ik geloof dat de gemiddelde Amerikaanse springer meer sprongen heeft dan de Nederlander. Dat komt, denk ik, omdat de Amerikaan meer geld te besteden heeft, het springen er goedkoper is, hij meer vrije tijd heeft, er beter weer is en grotere (dus aantrekkelijker) vliegtuigen. Voor een PA-sprong betaal je 3~ dollar, voor een stijlsprong 5 en voor een RW-sprong (12.500 voet) 7 dollar."

Als je nu naar ons kijkt wat denk je dan?

Tom sluit de ogen en denkt na. Nadat ik inmiddels iets anders heb gedaan, komt hij naar me toe en zegt: "Het springen in Nederland ligt vier jaar achter op dat in Amerika. Dat is eigenlijk het enige verschil. Als jullie een full-time dropzone op een bereikbare plaats zouden hebben, zouden jullie snel bij kunnen komen. Jullie hebben potentieel goede springers."

Later heeft Tom nog een verschil bedacht: "Er is een enorm verschil in mentaliteit tussen de Nederlandse en Amerikaanse springer. Het lij kt wel of jullie niet echt fanatiek kunnen worden. Winnen willen jullie net zo goed als elke Amerikaanse topspringer , maar als jullie verliezen, haal je je schouders op en probeer je het opnieuw.

Als ik een missprong maakte, dan kon ik mijn uitrusting het hele veld overschoppen. En dat geldt voor elke Amerikaanse topspringer . Er is maar één ding: winnen.

En verder niets. Jullie vinden het even rot en dan lachen jullie weer. Dat heb ik nog nooit meegemaakt. Ik moet eerlijk zeggen, vooral omdat ik nu wat ouder ben, het is eigenlijk wel een goede houding misschien. Maar niet om te winnen! Ik zou een paar jaar geleden van jullie houding niets begrepen hebben. " Is winnen voor jullie zo belangrijk?

Tom: "Dat is het enige dat telt. Maar jullie hebben gelijk. Toen·ik nattonaalkamptoen was geworden en in m'n auto naar huis reed met de radio aan, hoorde ik op de nieuwsberichten en sportuitslagen alles over all e mogelijke, maar vooral onmogelijke sporten en geen woord over de nationale kampioenschappen parachutespringen.

Ik kreeg toen wel een klap voor m'n kop. Want waarvoor had je het dan allemaal gedaan? Toch niet alleen voor jezelf. En dan is jullie houding heel goed."

Ik ben hard geworden in het springen. Toen ik nog niet zolang sprong, verhuisde ik naar een ander deel van het land. De mensen daar op de dropzone lachten me uit om m'n manier van springen, m'n uitrusting, probeerden me in de grond te trappen. En ik dacht: er komt een dag dat ik het van jullie' allemaal win. God, wat haatte ik die mensen. En ik sprong en sprong. Bij elke wedstrijd wedden we wie er zou winnen, zij of ik. En toen kwam de dag dat ze niet meer durfden te wedden. Ik was zo ver dat het nu van te voren vaststond dat ik zou winnen. Niet lang daarna werd ik voor het eerst nationaal kampioen. Een half jaar lang sprong en trainde ik, dag in dag uit. In 1974 kon een amateur als ik nog kampioen worden. Nu kan dat niet meer. Het zijn nu de echte profspringers die kunnen winnen. Maar leuk zal het altijd blijven, springen, zeker als men de Hollandse mentaliteit heeft!"

En bij de prijsuitreiking zei hij het zo tegen de Nederlandse springers: "Keep on whistling!"

Hein Cannegieter 6

deels "experimentele" ploeg naar wk in rome Tijdens de PA- en stijlnationals samengesteld en stijl,

is de definitieve

voor de wereldkampioenschappen

die in september

ploeg precisie

bij Rome gehouden zullen wor-

den.

Deze ploeg bestaat Tolenaars,

Jaap Spiering. dit laatste operatie

uit Bram Lasschuijt

Tonnie Baars,

(captain),

Gerrit

Henk Nijhuis en misschien

Bij het ter perse

gaan van dit blad was

nog niet bekend. Jaap heeft een meniscusondergaan

en tijdens de nationals

nog niet te voorzien

op Teuge was

of hij op z'n laatst een maand voor

de WK weer geheel hersteld

Hans Jansen,

die

Geheel tegen alle afspraken

tussen Afdelingsbestuur

en

de captain van het nationale

team in, namelijk

ook in het team zat,

zou zijn.

moest afhaken.

dat er

geen nieuwe mensen meer in het team zoude komen, nu toch twee

11

nieuwelingen"

opgenomen:

zijn

Tonny Baars en

Henk Nijhuis van TU-7.

Afdelingsbestuur

en captain van het team besloten

hier-

toe om nieuw opkomend talent te laten proeven aan zoiets als wereldkampioenschappen.

Uiteraard

in de hoop dat

zij eens de nieuwe kern van een nationaal team PA en stijl zullen zijn. De ervaringen

die zij in Rome zullen

opdoen, kunnen hen vanzelfsprekend zij nog niet onder de enorme ger staan.

Bovendien:

sturen,

nu het kan, niet aangegrepen,

Derhalve

terwijl

elk land mag een team van vijf

(vier plus een reserve)

bestuur

stimuleren,

druk van een echte topsprin-

dus waarom deze kans, zo redeneerden

Afdelings-

en Bram Las schuij t. gaat een deels experimenteel

naar de WK 1976,

een team,

het oog op morgen.

nationaal

In de sportparachutist

zal men uitgebreid

team

om het mooi te zeggen,

over de ervaringen

met

van november

van het team in

Rome kunnen lezen.

Velen zullen zich wellicht verbazen

over het feit dat met

name Jaap Havekotte niet naar de WK in Rome gaat, vooral nu hij wereldtijden

met stijl op de nationals

heeft

gemaakt.

In de eerste het nationale

plaats heeft Jaap zich niet opgegeven voor team PA en stijl.

hij er niets voor als hij ervoor is al verschillende

gevraagd

zou worden.

keren naar WK's geweest,

voor een Nedeftander na zoveel jaren

In de tweede plaats voelt

redelijk

hoog eindigde.

PA en stijl de "klassieke"

gezien en besteedt

nu liever

Hij

waar hij Hij heeft

onderdelen

wel

zijn tijd en geld aan het

"ni.euwe" ;elatiefspringen.

Jammer

voor de plaatsing

nale wedstrijden,

van ons land op vele internatio-

maar vanuit Jaap ergens

pen. Welke jonge springer

wel te begrij-

treedt in zijn voetsporen??

sportparachutist

De winnaars met hun prijzen-schat.

Tweede rij - derde van links de staatssecretaris Mr. SALEH SHEHAB. Uiterst rechts Piet Santegoeds. Marianne de Gier was op het ogenblik dat deze foto gemaakt werd reeds weer terug in ons land.

brandend zand Echter NIET voor Marianne de GIER en Piet SANTEGOEDS. Al jaren worden er vele (interessante) landen aangeschreven om zodoende de internationale kontakten uit te breiden en te verbeteren.

Echter - geheel onverwacht kwam er een uitnodiging om deel te nemen aan demonstratiesprongen in het verre Koeweit. Dit land kent nog geen luchtsporten en hierin wil men binnenkort een wijziging brengen. Vandaar demonstra tie sprongen - én om het voor de springers aantrekkelijker te maken werd een wedstrijd daaraan gekoppeld.

Het geheel was verwerkt in een groots opgezette zomerrekrea tie-programma.

Behalve Nederland namen Oostenrijk, W. -Duitsland, Zwitserland, Frankrijk, Yougo slavië en Hongarije aan dit evenement deel.

Dan komt er de vraag "wie" ? Elk land mocht 1 springer en 1 springster afvaardigen.

Na slapeloze nachten werden uiteindelijk Marianne de Gier en Piet santegoeds verzocht ons land te vertegenwoordigen. Piet had in 1975 persoonlijk duizenden guldens getnvestee rd om het nat. team zoveel mogelijk service te kunnen geven (over uren en kilometers zullen we het dan maar niet hebben ... ) en het enige wat er nu eindelijk terug gedaan kon worden was om hem af te vaardigen.

Van de dames werd Marianne de uitverkorene.

Een harde landing tijdens de Coupe de Maarsseveen bezorgde haar helaas een handicap.

K.S. Hoe het verder

is gegaan verteld

Piet Santegoeds.

Op 12 juni stonden Marianne en ik op Schiphol met onze para-equipment en een gratis vliegticket bestemming Koeweit - bijna acht uren vliegen. sportparachutist

Per Lufthansa ging het naar Frankfurt alwaar het Duitse paar instapte. Gertrud Winopal zei tegen Manfred Ullrich op ons duidend: "Gehen die auch nach Koeweit. Wass sol I der alte Bock mit dem jungen Mädchen" .

In Rome (we vlogen inmiddels met Koeweit Airways kwam het jonge Zwitserse team aan boord. Jeannine Huber fluisterde: "Der Graue springt der auch mit?" Dit zou ze al bij de openingsdemo maar zeker bij de eerste wedstrijdsprong enorm opbreken.

Om elf uur 's avonds klonk de stem van de captain van de Bocing 707: "Within a few minutes we wrll Iand at Koewait International Airport. The temperature is 39 degrees Celsius".

We werden opgewacht door "his Excellency SALEH SHEHAB" - de staatssecretaris voor recreatie en sport.

Na kennismaking, drankje, statiefoto's enz. werd onze bagage in de gereedstaande Chevrolets en Oldsmobiles gelegd en ging het op weg naar het Messilah Beach Hotel.

We keken ongelovig rond, een hotelkamer met badkamer, koelkast, telefoon en een air-conditioning, superbe.

Twee zwembaden, een privé-strand, sauna, massage, eigen winkels, het was een geweldig complex. Het eten was fantastisch, je kon kiezen uit een veelheid aan vleesen vissoorten.

Op elke rekening die gepresenteerd werd vermeldde je het nummer van je kamer, een handtekening en de zaak was rond. Of dit nu voor de sauna was, voor massage, een aantal drankjes of voor de wasserij, alles op rekening van room four zero six, De volgende dag werd op het bureau van Saleh Shehab het programma doorgenomen. Wederom statie-foto' s, minth-thee en koude drankjes. Men was er niet uitgekomen om voor ons een passend aandenken te regelen.

Daarom had Saleh Shehab gedacht om dit aan ons zelf over te laten. Of we even wilden tekenen. 100 Dinar ofwel zoals we al gauw vernamen, ongeveer $ 330.Met dit bedrag zijn we inderdaad in staat geweest aardige soeveniertjes te kopen. Winkels voor goud en zilver zag ik meer dan kruideniers of bakkers. seiko-horloges lagen er meer dan er nagels in de Moerdijkbrug zitten.

Op maandag maakten we onze eerste oefensprongen.

Een 20-persoons Puma-helicopter voor 14 jumpel eur s, Majoor Ali Jawad vloog naar wens. Eénmaal 3000 voet daarna_ twe~ sprongen vanaf 11000 voet.

Het waaide tamelijk en het exit-point lag ook de dagen daarna op zo'n 1500 meter afstand boven de zee.

Je dreef dan de stad in op zoek naar een betonnen stadton met veel vlaggen en lichtmasten.

Dat het niet gemakkelijk was moge blijken doordat bij de off ic iël e opening er drie deelnemers met meer dan 2000 sprongen buiten het stadion terecht kwamen. De zes springers met Strato-Star hadden minder problemen.

Ikzelf wist mijn image tamelijk op te vijzelen door vanaf 2000 tot 200 voet spiralend in te komen. Met een vlag en een rookbom ziet dat er goed uit. Alleen de TV-reporter dacht dat ik een malfunction had.

De volgende morgen tijdens een onschuldig uitziende landing brak Marianne 2 middenvoetsbeentj es en werd gratis voorzien van gips en krukken. Afgezien van een beperkte mobiliteit is het bij een temperatuur van rond de 50 graden natuurlijk een extra handicap verstoken te zijn van zwemmen of baden.

Op donderdagavond was de eerste wedstrijdsprong gepland. Tussen 6 uur en half zeven wist de organisatie de windsnelheid terug te praten van 25 naar 18 knopen (windmeter was er niet). Dus werd er gestart. De ronde bollen waren erg in het nadeel. De Hongaarse Erzsebet Boros (2200 sprongen) werd bijna gespiesd op het hek.

Als laatste verliet ik de Puma , Kortste afstand tot dan was ruim een meter. Achteraf heb ik gelezen (verhaal van Bert) dat ik deze sprong volgens het boekje moet hebben uitgevoerd. Met 8 cm won ik deze ronde en iedereen was enthousiast. Op Oosterse wij ze werd ik door Saleh Shehab omhelst. "Der Graue" was plotseling "inlf• (Red.: Piet won hiermede de TROPHY of AIR PILOT MARTYR ISSA AHMAD AL-SALAD).

Op zaterdagmorgen

slaagde Marianne er op het nip7

pertje in een ticket te bemachtigen voor de' terugreis.

Inmiddels werd al het m-igel ijke gedaan de tweede ronde af te werken. We vlogen zelfs de woestijn in teneinde een beter landingsterrein te hebben maar 30 knopen wind vond zelfs de meest gerenommeerde strato-xtar springer te gortig.

Eindelij k kon s zondags s morgens de tweede ronde worden afgewerkt. Deze werd op overtuigende wijze gewonnen door de Hongaar Meszarovics.

De volgende avond vond een zeer plechtige prijsuitreiking plaats in Sheraton-hotel , Dinsdagavond om 7 uur stond ik onverwacht (3 dagen later dan gepland) weer op Schiphol, als in een droom nadenkend over de tien rijkste dagen van mijn leven in het gastvrij e Koeweit. " I

I

/

PARA SITE - Drop Zone PARAGON - The se rult of jumping with your harness undone PARALfELOGRAM - A cross between a letter and a telegram, delivered by parachute. ?ARABOLIC - A sky-dtving nudist PARADISE - A game played on non-jump days PARAMOUNT - A game played on non-jump nights PARAPIT - The plaoe for a pa rarnount PRA RUBBER - Equipment for a pa ramount P ARA BOOT - Slang for para rubber P ARANOID - A couple disturbed during a paramount PARACHUTE - The grand finale of a paramount (With thanks too Gretchen SheIton and Phil Stewart.

(Ter informatie: deze twee mensen zijn de uitgevers van het paratijdschrift van Nieuw-Zeeland.»

EERSTE NEDERLANDSE

PARACHUTISTEN

CLUB

zo vader "Relatief-werk"

---

NIEUWE STLJL?

Een serie RELATIV -sets om van te watertanden N.Am.R. W. Tandem Piglet Starlite SST Greenstar Top Secret Trimpig en dan onze voorraad

zoals:

zo dochter We kennen ze al minstens 10 jaren, We zien ze nagenoeg elke zaterdag en zondag.

De familie BUS TER uit TILBURG, in positieve zin de VASTE INVENTARIS van de ENPC. En - het moest er dan toch van komen, het bloed kruipt waar het niet gaan kan .....

koepels niet te vergeten:

Starlite Cheapo Piglet R. W. Para Commander Para Foil Strato Star Stra to Cloud en wat al niet meer ---

Op zondag 11 juli was het dan zover .... dochter MONIQUE mocht - na een intensieve grondopleiding - met pa het luchtruim in.

Op dat ogenblik was zij de jongste sportparachutiste van ons land.

En - we twijfelen er niet aan of vader Sjef zal haar verder begeleiden in haar sp rtngca r rter-e .

te gek gewoon

NATUURLLJK: De Para Pilot Shop K. Doormanweg 12 achter Breukelen tel.: De enige shop met 2 gediplomeerde

MUUUde.s......... .u.u'-.

8

03462-3522

riggers!

Q.a.

•

Familie Buster landings.

!!

• nA"",

- van ha rte proficiat

en nog vele happy K.S . sportparachu

tis t

quo vadis? of waarheen met de wedstrijdsport?

Waarom springen we eigenlijk? Een vraag die ieder van ons talloze malen gesteld krijgt, maar die niet zo eenvoudig te beantwoorden is. In het restant van dit verhaal wil ik die vraag specifiek richten op serieuze springers d. w. z. hij/zij die globaal zo'n 100 of meer sprongen per jaar maakt. Daarmee wordt parachutespringen belangrijke tij ds- en geldbesteding .

Wat wil nu zo iemand? Ik zou een splitsing willen aanbrengen tussen de sportbeoefenaars binnen die groep en de overigen die om andere, ook goede redenen, springen.

Wij pretenderen dat wij een sport zijn, wij hebben regels, wij kennen wedstrijden van clubniveau tot Wereldkampioenschappen, we zijn een sportbond, aangestoten bij de N. S. F. etc. De mensen die ik nu omschreven heb in de vorige alinea, dus de sport beoefenaars met meer dan 100 sprongen per jaar, dat zou je de topsporters onder de springers kunnen noemen. Voor hen is dit verhaal.

Een topsporter wil winnen, hij wil excelleren binnen zijn groep. Als hij al niet winnen kan binnen die groep dan wil hij wedijveren met zichzelf, zijn eigen prestaties verbeteren, waaraan steeds nieuwe hogere eisen gesteld kunnen worden.

Na deze wat filosofische beschouwing ter zake. Als Topsporter willen wij winnen, voor dat winnen is training nodig, die altijd (te) beperkt is, i. v. m. tijdgebrek, geldgebrek, weersomstandigheden.

(Daarbij geldt voor een ieder een andere volgorde.)

Internationaal gezien hebben wij het moeilijk omdat wij een klein land zijn met weinig middelen en weinig springers. In alle grote landen is specialisatie in onze sport een "must" om iets te kunnen winnen, zelfs op Nationaal niveau. In Frankrijk of de USA kan men niet style en p. a. doen en hoog eindigen, en ook meetrainen in een 8-mans sequential team. Nog verdergaand is dat men zelfs niet 4- en 8-mans sequential s kan trainen.

Als dat in grote landen al niet kan, hoeveel te meer moet dat dan niet opgaan voor een klein land als Nederland.

Willen wij internationaal iets blijven betekenen, dan moeten onze topspringers zich specialiseren.

Dat betekent dat u zich moet afvragen of u PA en Style wilt gaan doen bfRW. De keus moet consequenties hebben om serieus te zijn.

D. w. z. na zo' n keus moet u selectief worden en geld en aandacht richten op de gekozen richting, en wel maximaal richten. De (te) weinige sprongen die u jaarlijks kunt maken in Nederland (150-250) mogen geen van alle weggegooid worden. Probeer bovendien zoveel mogelijk sprongen te maken, goed geplanned, zodat een maximaal rendement ontstaat.

Voor sommigen houdt dat in dat ze elders bij een andere club moeten gaan springen, omdat daar de faciliteiten (vliegtuig, bak, instructeurs, andere competitors etc.) voor de richting van hun keuze beter zijn.

Wilt u topsport bedrijven dan is dat echter een "must".

Heeft u die keus eenmaal gemaakt dan worden de overige keuzen makkelijker.

Equipment is momenteel zo gespecialiseerd dat er geen universeel materiaal meer is, ook daar moet u kiezen en niet de modetrend volgen door als P A en style springer een piggyback of als RW springer een Super pro te kopen.

Als KNVvL, Afd. para kunnen wij proberen op uw keuze zoveel mogelij k in te haken door alle faciliteiten zo optimaal mogelijk te maken. Er moeten meer wedstrijden komen voor de serieuze PA en style springers, meer plaatsen waar RW getrained kan worden.

Wil dat nu zeggen dat we volstrekt een-zijdig georillnteerd moeten raken als indiv iduĂŤn ? In hemelsnaam niet, dat betekent dat iemand in zijn basisopleiding alles moet doen.

Vervolgens zou hij zich, wanneer hij serieuze bedoelingen heeft, moeten specialiseren.

Het is daarbij gezond zo nu en dan eens iets anders te doen. Deelnemen aan de Nationals style en PA voor een RW springer (en omgekeerd!) is nuttig, als er maar niet teveel tijd besteed wordt aan de voorbereidingen.

In zijn algemeenheid zal het steeds meer nodig worden een ondergeschikte rol te spelen bij de ĂŤne activiteit ten faveure van een toppositie bij de andere.

Ik geloof dat met zo'n gerichte ontwikkeling het aanzien van het springen in Nederland gebaat is, terwijl het de individuele springer de voldoening zal geven die volgt uit grote prestaties.

Bert Wijnands.

sportparachutist

gevraagd a. PARAINSTRUKTEUR(S) Welke instrukteur (in het bezit van een geldige vergunning) is genegen een club tijdelijk uit de nood te helpen?

De enige instrukteur is 10 maanden afwezig en verblijft tot mei 1977 in het buitenland.

Nadere inlichtingen: Afdelings-secretariaat.

De club rekent op "uw" medewerking. b. Wij zijn bezig om binnen korte tijd een eenvoudig verplaatsbare "para-stand" in te richten. Een aantal stellages is reeds klaar.

Er wordt nog gezocht naar een "modepop".

Is er iemand die ons kan helpen?

Laat het even weten aan het: Afdelings-secretariaat.

vermist PARAHELM - met standaard voor camera.

G. v. Beek. Tel. 040 - 430924

te koop a. Complete parachute-uitrusting bestaande uit: koepel (UT-15), 24ft bestuurbare ripstop koepel, sentinel, altimaster enz.

Prijs: f 1. 800, -G. v. Beek Tel. 040 - 430924 ------------------------------------------b. Fraai-uitgevoerde PARA-WAND-SCHILDEN Prijs: f 15, -- (afgehaald) Bestelling (bezorging) uitsluitend door overmaking van f 17, 50 op postrekening 179618 t.n.v. KNVvL - Den Haag -- vermelden PARA-WANDSCHILD

alweer een lichtere koepel

.

Binnenkort is er weer een nieuwe parachute (koepel kun je het niet meer noemen) op de markt en deze draagt de naam van PARADACTYL. Deze DRIEHOEK weegt slechts 6~ Ibs (inclusief risers, reefing-system en bag.).

Voorwaartse snelheid: 15 tot 18 mph , Daalsnelheid: 15 ft per sec. voor iemand van 100 kg.

Ter informatie: de hanglijnen zijn 9 ft.

Prijs: nog niet bekend.

Volgens PI (Pioneer Incorporated) een parachute zonder problemen.

is deze 3-hoek KS 9

I

N_*K_,•••*P•.•*_'_9_7_& __

jaap havekotte centraal in nkp 1976 precisie en stijl De Nationale Kampioenschappen 1976 precisie en stijl op Teuge zijn nog nadrukkelijker dan voorgaande jaren de nationals van Jaap Havekotte geweest. Op beide onderdelen deed hij wat elke deskundige voor onmogelijk had gehouden. Bij precisie sprong hij door elkaar met zijn "ronde bol" en zijn Stratostar. En won glansrijk. Bij stijl vestigde hij tot twee keer toe een nieuw Nederlands record, hoewel hij sinds twee jaar geen enkele serieuze stijltraining had gepleegd. Hoezeer hij met kop en schouders boven alle andere Nederlandse springers uitstak mag wel blijken uit het feit dat er in de gemiddelde stijltijd een verschil van ruim drie hele sekonden zat tussen Jaap Havekotte en Charlie Schuilenburg die als tweede eindigde.

De Nationals óp Teuge waren de nationals vän Teuge.

Ik heb nu verschillende nationals meegemaakt, maar zo perfect georganiseerd als deze, was er voor zover ik mij herinner niet één.

Een aandachtig gehoor tijdens de "openings-ceremonie".

Foto: KS 10

1

Wat zal ons de komende dagen brengen?

Foto: Ernst Bode

Niet alleen was er een professionele jurywagen compleet met geluid, fotocopieerapparaat, enzovoort, er was zelfs een complete kermis, een persvliegtuig, een feesttent met bar en een avond zelfs een band. Te veel om op te noemen.

Deze nationals waren ten slotte ook de nationals van de matrassen. Voor het eerst sprongen velen (ca 30 procent) met matrassen.

En omdat vele top springers met die dingen sprongen en men er nog niet zó thuis op is dat men geheel en al het oude peil heeft bereikt (wellicht op Havekotte dan natuurlijk weer na) lag de wedstrijd veel meer open dan voorheen. Vandaar dat namen als Pellens en Wijnands niet bij de allerhoogsten zaten, maar wel ronde bolspringers als Schuilenburg en Tolenaars. Dat matrassen hoog kunnen komen als men er wel een beetj e op thuis is, bewees Tony Baars van TU-7, die met zijn ongeveer 200 Stratostarsprongen als volstrekt onbekend nieuwkomertje derde bij precisie werd.

De eigenlijke wedstrijd heeft precies twee van de vier dagen geduurd: donderdag en vrijdag 17 en 18 juni was het goed springweer (hoewel voor precisie soms wat moeilij k), de zaterdag en zondag (waarop een groots vliegfeest was gepland met op z'n minst 50.000 betalende bezoekers) viel in het water, dat de weergoden gedurende enkele maanden hadden opgespaard. Toch zijn op die twee volle springdagen 3/4 van de precisie en 3/4 van de stijl versprongen: zes PA-sprongen en drie stijlsprongen.

En dat is alleen te danken aan de perfecte organisatie van de VPCT, waar men middels een in weken ingedeeld planbord 20 weken intensief aan gewerkt had.

De donderdag 17de juni brak aan met een fel schijnend zonnetje aan de wolkenloze hemel. Tegen acht uur waren de meeste deelnemers uit hun tenten en caravans op het weiland van boer Loman gekropen. Sonja Meyer nam plaats achter de microfoon in de Vredesteinjurywagen.

Kwade stemmen beweren dat zij daar niet meer uit is geweest, dat zij er zelfs' s nachts sliep. Springtechnisch veldheer Herik Verbeek liep met pet op en omhangen met walkie-talkies en megafoons rond, het slagveld overziensportparachutist

de en Waldi Groenewold en KeasMeyer' regelden honderdduizend dingen zonder dat iemand het in de gaten had.

Durk de Boer had bij het ontbijt in de feesttent zijn doop als superjeugdherbergvader gehad, geassisteerd door o. a. mevrouw Molenkamp , De instaptafel met At Hendriks werd in gereedheid gebracht, er werd geloot, spullen werden klaar gelegd en tegen tienen arriveerde Joe Levine, die men bereid had gevonden de nationals te openen.

Jo Levine opent de kampioenschappen.

Foto: KS

Het was dan ook Jaap Havekotte die na zijn landing witheet op weg ging naar de jury om zijn beklag te doen.

Een opmerking van omstanders dat hij eerst maar de uitslag moest afwachten, temde hem wat. Toen de uitslag kwam was Jaap minstens zo verbaasd als iedereen anders; voor het eerst in zijn leven had hij een serie onder de 8 sekonden gedraaid. En dan nog ruim er onder: 7,6 sekonden. Een wereldtijd. Bij de tweede ronde zat hij weer ruim onder de 8 sekonden: 7,7 sekonden. Eigenlijk stond op dat moment al vast wie er algemeen kampioen zou worden. Zelfs al maakte hij een zap bij stijl of PA, hij zou nog winnen.

De vrijdag erop stond er een redelijk harde wind, nogal wat bewolking, maar ook zon. Kortom moeilijk weer voor de ronde bollen en iets beter voor de met wind getrainde matrassen.

Die dag viel ook het verschil tussen matrassen en bollen op: de klappen die de gewone parachutes in de bak maakten, dreunen nog in m' n hoofd na. En dan kwamen die matrassen rustig zakkend tegen de wind met een zacht plofje het grind van Teuge in.

De opmerking van Tom Schapanski, de Amerikaanse topspringer, dat matrasspringers tien jaar langer meegaan, leek een understatement.

Vier ronden PA sprongen de 84 deelnemers (het grootste aantal dat ooit aan nationals PA en stijl deelnam!) die tweede dag. En toen iedereen dacht dat het op was met het springen en zes van de beste sequential relatiefspringers zich klaar maakten om met rook een fantastische SRW-sprong aan den volke te tonen in een inmiddels wolkenloze hemel, besloot de wedstrijdleiding (achteraf terecht) om er nog een ronde stijl uit te drukken.

En zowaar: een kwartier voor sunset sprong de laatste op 6600 voet af.

Inmiddels had Jaap Havekotte zijn nieuwe de dag er voor gevestigde nationale record wederom verbeterd, en wel tot de werkelijk onwaarschijnlijk fraaie tijd van 7,4 schoon.

Op de vraag waarom hij deze wereldtijden zonder enige training maakte, zei Havekotte dat hij het zelf ook niet snapte. "Jarenlang heb ik getraind op stijl. Maar hoe ik ook trainde, ik kwam niet onder de 8 sekonden, En nu opeens, hoewel het voor m'n eigen gevoel lang zo hard niet gaat als vroeger, zit ik er zonder enige training onder. De enige verklaring die ik kan bedenken is, dat mijn materiaal, mijn springuitrusting, een stuk lichter is geworden en ik dus minder gewicht op m'n nek heb om rond te draaien. Anders zou ik het ook niet weten."

Aldus Jaap Havekotte ,

Na enkele korte toespraakjes van afdelingsvoorzitter Wim Veldhuizen, Joe Levine en VPCT-voorzitter Jan Molenkamp stapte de producer van "Een brug te ver" in het persvliegtuigje om de eerste streamer te gooien.

Hetgeen hij verrassend exact deed, zonder twijfel met enige assistentie van Wim Velthuizen. die hem bij de korte vlucht vergezelde.

Veel langer dan hij volgens zijn dagschema kon, bleef Lev ine op het springterrein, zichtbaar en hoorbaar gefascineerd door de felgekleurde parachutes en matrassen tegen de stralend blauwe hemel. Iets heel anders, zo merkte hij op, dan die grauwe, onbestuurbare militaire parachutes die hij in zijn film gebruikt.

Er was die eerste dag bijzonder weinig wind. Een groot voordeel voor de ronde bollen, zuiver en alleen omdat het tijdens de training van matrasspringers door Tom Schapanski de dagen v贸贸r de nationals continu tegen de 19 mieten aan gewaaid had. Reden waarom Jaap Havekotte besloot niet met zijn Stratostar maar met zijn Rus te springen. En met succes. Hij eindigde na de twee ronden PA van die dag op de 2e plaats. Verrassend stond Charlie Schuilenburg als eerste genoteerd en Frans Heuvelmans als derde.

Die dag werden ook twee ronden stijl gesprongen. In het begin waren er wat problemen met de radio-exit, die ver weg was. Hierdoor hadden verschillende springers problemen met hun "heading"; de bak, die voor hen ver weg stond en zij dus hun hoofd verder moesten optillen dan goed was. sportparachutist

Precisiesprong

van een Stratostar-springer.

Foto: Ernst Bode 11

Gezien de sterke re wind had hit de vier PA-sprongen van die dag wĂŠl met zijn Stratostar gesprongen. En zowaar: hij die zelden op het dead centre pleegt te staan (een typische centimeterspringer zoals het in het vakjargon heet) stond prompt twee keer op het dead centre.

Charlie Schuilenburg zat hem op de hielen. En toen alle resultaten waren opgeteld bleek de voor velen volstrekt onbekende Tony Baars van TU-7 op de derde plaats PA te staan, een jeugdige Stratostarspringer uit de "stal" van Jan de Bruyne.

Bij stijl stond - ook tot ieders verrassing, niet in de laatste plaats tot zijn eigen - Steven Bliets op de derde plaats, vlak achter Charlie Schuilenburg. Net zo min als Jaap Havekotte had Steven Bl ietz op stijl getraind als gloedvol relatiefspringer .

Bij de dames stond Annemiek van Gessel (ENPC) bovenaan, iets wat iedereen die weet hoe hard ze hiervoor geknokt heeft, fantastisch vond.

Aandacht van juryleden.

Foto: Ernst Bode

hij voor hij omviel en afgevoerd moest worden een paar deuntjes op het orgel van de band te spelen.

Herik Verbeek verzon een nieuw paraspelletje. het mixen op de dansvloer van clubleden.

ENPC-er danst met meisje van Icarus, VPCT-er met een van PCN, enzovoort. Het werkte wonderwel. Een enkeling nam het spelltje zo serieus dat men in de aanvankelijke mixing bleef steken.

Het was kortom een dolle boel: mensen klommen in de tentpalen, spuwden vuur, dansten al het vocht uit hun lichaam. En tot slot weer botsautootjes racen en de vossejacht op de overblijfselen van het petje van Waldi Groenewold.

De zondag brak aan. Het is geen sekonde droog geweest. Hosen, deed het. Al snel werd duidelijk dat de wedstrijd voorbij was. De jury ging rekenen. De prijsuitreiking werd vervroegd tot twee uur, maar de stemming bleef dankzij alle voor zieningen die de VPCT voor de wedstrijd had georgani seerd opperbest.

Enige verrassing tijdens de prij suit reiking was de toekenning van de Tom Verschoorbokaal aan Chris Franssen, een jeugdige springer van Icarus, die het afgelopen jaar zo snel ontwik kelde dat hij deel uitmaakte van het nationale team rela tiefspringen dat vierde werd Henk Verbeek op de Wereldkampioenschap de wedstrij dleider. pen in Warendorf en die zich Foto: Ernst Bode nu vooral bezig houdt met het doorgeven van zijn kennis aan aankomende relatiefspringers.

Het was een feestelijk eind van ondanks alle ellende met het weer, uitzonderlijk geslaagde Nationale kampioenschappen.

Hein Cannegieter

De volgende dag, zaterdag, was slecht, regen, wind, ellende. Aan de ene kant maar goed ook, want de vos sejacht op het petje van Waldi Groenewold en het botsautootjes rijden op de kermis had tot zeer laat geduurd.

De stemming bleef derhalve opperbest. Het werd een dag vol vergaderingen. Vertegenwoordigers van clubs en Afdelingsbestuur spraken langdurig over de principes van de r elattefnatĂŽonal s in september op Seppe, Sequential s voor deze nationals werden getekend en besproken. Tenslotte vergaderden Afdelingsbestuur en leiding van het nationale team, dat ons in Rome vertegenwoordigd. In deze bespreking werd het team definitief vastgesteld. 's Avonds had er in de feesttent een groots feest plaats. Dolle toestanden speelden zich er af, zoals tussen KCT-springer Frans KUsters en een boer uit de omtrek.

De boer, misleid door het jockeypet je van Frans, meende met een ruiter te doen te hebben. Frans anderszijds hield vol dat hij alleen een paard zonder hoogtevrees wilde berijden, om fijn samen met dat paard te kunnen springen.

Hoe ze aan passende springschoenen voor het paard moesten komen, daar kwam het tweetal niet helemaal uit.

Rob Kuns van Icarus liet zich ook niet onbetuigd. Ondanks zijn overmatig klotsende en gistende inhoud wist 12

Tot laat in de avond werd er gesprongen.

Foto: Ernst Bode sportparachutist

"Verregend"

optimisme.

De winnaars: V.1. n. r.: Annem i ek van Gessel, Steven Blietz, Tony Baars, bokaal), Gerrit Tolenaars, Charly Schuilenburg en Jaap Havekotte. spo r tpa rachu tist

Foto: Ernst Bode

Chris Franssen

(met de Tom Verschoor Foto: Ernst Bode 13

UITSLAG STYLE sI.

uitslagen n.k.p.'76

U

1.

2.

3.

4.

5.

6.

Havekotte Schuilenburg Baars Talenaars Dam van Wekker de

7.

KUsters

8. Wierenga 9. Wijnands

10.

11.

12.

13.

Vorderman Danene Otken Pellens

14.

Horman

15. Woltering 16. Wildschut 17.

Heuvelmans

18. Bruyne de 19. Jong de .• J. 20. Lasschuij t 21. Bttetz 22. Bock de 23. Meel van der 24. danssen 25. Nijhuis 26. Gesael van (mej.)

27. Essen van 28. Zeeman 29. Verhaak 30. Moons 31. Slobbe 32. Berg van der 33. Vijfwinkel 34. Diepgrond 35. Pohlman 36. Mie de 37. Doorn van 38. Hartgers 39. Bussemaker (mej 40. Delft van 41. Koudijs 42. Zijlstra 43. Doorschodt 44. B"lokde 45. Voort van der 46. Voskamp 47. Maessen 48. Dumoulin 49. Westeinde van 't 50. Klein Gebbinck 51. Stoot 52. Mark van der 53. Heeg 54. Beek van 55. Weltevreden 56. Essenberg 57. Bogaar s 58. Habete 59. Roezendaal 60. Franssen 61. Boom 62. Dokter 63. Reddering 64. Been 65. Kersseboom 66. Golberdinge 67. Maltha (mej.)

68. Thie 69. Warburg 70. Beek op de 71. Scholten 72. Chudiak (mej.)

73. Meel van (mej.)

74. Verbeem 75. Jong. deJ.I.V. 76. Peters 77. Brandenburg 78. Kouwenhoven 79. Boogaers

14

0.25 0.05 0.99 0.53 0.70 1. 00 1.10 2.12 2.37 0.20 0.32 3.06 2.78 3.06 8.25 5.97 0.11 2.63 5.68 1. 75 0.00 10.00 1.44 1. 93 3.68 0.06 10.00 0.08 10.00 1.49 2.25 3.05 1. 89 10.00 2.83 2.94 1. 84 9.29 2.02 2.09 10.00 3.24 1. 80 10.00 0.95 2.53 0.08 7.53 10.00 0.36 9.50 10.00 4.58 0.16 4.89 8.80 10.00 10.00 10.00 10.00 3.93 10.00 0.60 7.83 1. 28 10.00 10.00 10.00 10.00 10.00 10.00 5.64 10.00 0.84 3.34 10.00 10.00 6.25 10.00

I T S L A G

0.57 0.13 0.42 0.73 0.80 3.21 0.12 1. 98 0.40 2.33 4.59 0.60 0.00 1. 97 0.22 0.07 O. BI

0.53 1.32 0.00 2.39 1. 04 1. 08 4.49 2.54 1. 82 2.80 1. 93 2.15 6.79 9.49 10.00 9.97 5.89 5.47 4.25 8.88 4.42 1. 42 9.92 1. 45 10.00 1. 92 10.00 10.00 2.39 3.35 2.41 2.24 3.21 1. 04 10.00 5.10 10.00 10.00 8.04 3.00 10.00 3.49 0.50 7.90 2.30 4.97 10.00 10.00 8.75 10.00 9.40 10.00 7.48 4.35 9.33 6.21 7.71 10.00 10.00 5.12 10.00 10.00

0.00 1.60 0.30 0.00 0.75 1.71 0.31 0.31 0.44 0.08 1. 59 4.60 5.91 0.30 0.56 1. 58 0.64 0.18 0.37 1.43 2.78 1. 44 3.26 4.43 1. 03 10.00 0.79 2.23 3.25 2.25 1. 06 1. 32 9.87 5.03 3.91 3.20 2.35 10.00 9.69 2.89 6.91 10,00 10.00 3.43 4.86 1. 69 1. 21 10.00 1.45 10.00 9.87 0.31 5.43 8.87 6.21 5.70 10.00 3.19 4.11 10.00 10.00 1.43 5.55 10.00 6.51 3.93 9.54 10.00 4.78 9.19 10.00 4.13 6.71 10.00 7.67 3.10 10.00 10.00 10.00

PRE

0.00 0.33 1.90 0.58 1. 88 0.25 3.98 1.16 0.00 1. 52 0.53 2. Ol 0.12 0.25 2.83 0.31 10.00 10.00 6.12 1. 00 4.60 2.17 2.67 2.26 10.00 5.91 0.50 6.49 5.77 6.93 3.36 2.94 1. 52 0.31 10.00 1. 66 4.65 2.02 3.73 1. 76 0.57 0.29 3.18 2.73 9.04 6.49 7.32 0.63 10.00 10.00 8.51 1. 91 10.00 1.11 5.40 2.67 4.79 2.27 6.20 10.00 10.00 10.00 10.00 2.42 9.59 9.15 3.88 3.44 0.69 Z.13 10.00 6.98 10.00 10.00 10.00 10.00 10.00 10.00 10.00

1. 74 0.19 0.00 0.41 0.00 0.10 0.84 2.72 1.44 3.18 0.71 0.23 1. 65 2.71 O.¡'9 4.52 1. 83 0.65 0.88 1. 34 2.73 0.99 6.95 2.55 0.00 0.86 4.26 1.40 0.11 3.44 2.52 3.48 0.00 1. 57 1.37 2.88 0.80 0.75 10.00 10.00 4.31 0.50 10.00 1. 50 1. 54 8.83 10.00 9.33 0.46 10.00 3.77 10.00 10.00 7.43 10.00 10.00 0.00 2.35 8.15 6.35 1. 94 6.68 10.00 1. 33 10.00 10.00 10.00 1. 65 10.00 10.00 10.00 10.00 10.00 10.00 7.77 6.99 10.00 10.00 10.00

C I S I E

0.73 0.74 0.13 2.29 1. 76 1.44 1. 80 0.00 3.91 2.20 1. 92 0.13 1. 53 4.51 0.96 1. 25 0.56 0.30 0.56 10.00 3.27 0.19 0.70 0.62 0.40 0.77 1.18 7.64 0.35 1. 20 3.68 2.40 0.17 1. 54 0.97 10.00 6.44 0.02 2.60 3.37 7.13 6.46 4.07 3.94 5.25 10.00 10.00 2.08 10.00 0.79 1. 75 3.17 0.72 9.14 0.35 2.55 10.00 10.00 8.37 3.50 6.62 10.00 10.00 10.00 4.32 1. 58 0.27 10.00 10.00 6.84 1.43 10.00 4.00 10.00 10.00 10.00 10.00 10.00 10.00

totaal

gem.

2.93 3.04 3.56 4.54 5.89 7.71 8.15 8.29 8.56 9.51 9.66 10.63 11. 99 12.80 13.61 13.70 13.95 14.29 14.93 15.52 15.77 15.83 16.10 16.28 17.65 19.44 19.54 19.77 21. 63 22.10 22.36 23.19 23.42 24.34 24.55 24.93 24.96 26.50 29.46 30.03 30.37 30.49 30.97 31. 60 31. 64 31. 93 31. 96 31. 98 34.15 34.36 34.44 35.39 35.83 36.71 36.85 37.76 37.79 37.81 40.32 40.35 40.39 40.41 41.12 41. 58 41. 70 43.41 43.62 44.49 45.47 45.64 45.78 46.08 46.92 48.55 48.78 50.09 55.12 56.25 60.00

0.49 0.51 0.59 0.76 0.98 1. 29 1. 38 1. 38 1.43 1. 59 1. 61 1. 77 2.00 2.13 2.27 2.28 2.33 2.38 2.49 2.59 2.63 2.64 2.68 2.71 2.94 3.24 3.26 3.30 3.61 3.68 3.73 3.87 3.90 4.06 4.09 4.16 4.16 4.42 4.91 5. Ol 5.06 5.08 5.16 5.27 5.27 5.32 5.33 5.33 5.69 5.73 5.74 5.90 5.97 6.12 6.14 6.29 6.30 6.30 6.72 6.73 6.73 6.74 6.85 6.93 6.95 7.24 7.28 7.42 7.58 7.61 7.63 7.68 7.82 8.09 8.13 8.35 9.19 9.38 10.00

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.

12.

13.

14.

15.

16.

17.

18.

19.

20.

21.

22.

23.

24.

25.

26.

27.

28.

29.

30.

31.

Havekotte Schuilenburg Blietz Vijfwinkel Bruijne de Woltering Janssen

Pellens La sschutj t

Weltevreden Tolenaars Bussemaker Heuvelmans

(mej.)

Zeeman

Nijhuis Keiler Koudijs Wilschut Westeinde

van

I

t

Kusters Kouwenhoven

Otken Franssen Voskamp Dumoul in Kersseboom Blok de Diepgrond Gessel van (mej.)

Essenberg Maessen

32. Thie 33. Chudiak (mej.)

sr.

7.60 7.70 11. 68 11. 68 12.05 U.30 11. 35 12.87 11. 88 12.33 11.

78 12.20 13.15 U.60 12.25 12.58 11. 95 10.30 12.57 12.90 11. 98 14.20 13.38 '14.25 :t6.00 12.40 13.4D 14.80 13. 05\~4.85 13.50 14.40 13.53 14.80 15.53 12.83 13.83 14.70 14.53 14.38 13.28 16.00 16.00 13.55 16.00 16.00 16.00 16.00 14.40 16.00 16.00 16.00 16.00 16.00 16.00 16.00 16.00 16.00 16.00 16.00 16.00 16.00 16.00 16.00 16.00 16.00

sm.

totaal

punten

7.40 U.43 U.60 U.57 12.03 12.63 12.18 12.75 16.00 13.70 13.33 12.62 12.65 13.15 13.75 14.40 14.07 16.uO 16.00 16.00 16.00 16.00 13.93 14.00 16.00 14.53 16.00 16.00 16.00 16.00 16.00 16.00 16.00

22.70 34.79 34.95 35.79 36.24 36.61 36.93 37.58 38.25 39.17 39.51 40.25 41. 05 41.35 41. 65 42.30 42.40 44.31' 44.53 44.91 45.28 45.55 45.93 46.00 46.40 46.53 48.00 48.00 48.00 48.00 48.00 48.00 48.00

7.56 U.60 U.65 11. 93 12.08 12.20 12.31 12.53 12.75 13.05 13.17 13.42 13.68 13.78 13.88 l4.10 l4.13 14.78 14.84 14.97 15.09 15.18 15.31 15.33 15.46 15.51 16.00 16.00 16.00 16.00 16.00 16.00 16.00

UITSLAG OVERALL 1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.

12.

13.

14.

15.

16.

17.

18.

19.

10.

21.

22.

23.

24.

25.

26.

27.

28.

29.

30.

31.

32.

Havekotte Schuilenburg Tolenaars Pellens Woltering Bruijne de Blietz KUsters Janssen Lasschuijt Heuvelmans Otken Wil schut Vijfwinkel Nijhuis Zeeman Gessel van (mej.)

Bussemaker (mej.)

Diepgrond Koudijs Weltevreden Voskamp Dumoulin Westeinde van 't Blok de Maessen Essenberg Franssen Kersseboom Thie Chudiak (mej.)

Kouwenhoven

4.27 6.31 7.17 8.26 8.37 8.42 8.45 8.84 8.86 8.96 9.17 9.36 9.67 9.86 9.88 10.19 11. 24 11. 62 12.06 12.12 12.66 12.98 13.06 13.11 13.27 13.33 14.29 14.38 14.70 15.42 15.68 16.92

sportparachutist

I ;-.:;~ }

(

,

.

•} * c

" '1.' •

Tom Schapanski: "Nee - Jaap - een Stratostar

is geen motorfiets"-

- -

Foto: KS

(U bent toch ook iedereen).

Zondagmiddag 13 juni, Teuge. Ca. 25 springers luisteren in spanning naar Tom' s uitleg. Er wordt een overzicht gegeven van wat er aan Wings en ram-airs op de markt geweest is en nog is, met hun specificaties en vliegeigenschappen. Sepa raat vindt u een overzicht van een PA sprong met allerlei technische adviezen.

Diezelfde middag nog werden per man 3 a 4 sprongen gemaakt. Iedere sprong werd onmiddellij k besproken.

Maandagmorgen werd op die basis verdergegaan.

Tussen de middag werd nog eens alles besproken en werd wat meer ingegaan op een aantal details. vervolgens weer springen.

Zonder hard werken maakte ik die dag 9 sprongen. Tot woensdagavond werd zo verdergegaan nl , springen, debriefing, briefing en springen.

De resultaten waren verbijsterend.

Van zeer wisselvallige precisie met regelmatig 10 meter sprongen kwam iedereen gedurende die weinige dagen tot een steevaste landing op of om de DC. Er werd gepast en gemeten, gesprongen, gepraat en geplanned, terwijl Tom zelf een aantal malen liet zien wat een goede springer vermag met de formule I onder de chutes, de STRATO-CLOUD. (Dead-centers maken en hoe l)

Het Afdelingsbestuur besloot samen met de organisatie van de NKP, de V . P. C. T. een poging te wagen hier iets aan te doen. Via relaties in de USA werd Tom Schapanski opgespoord, 2-voudig Nationaalprecisiekampioen (1966 1974) ca. 3300 sprongen en vooral vanaf 1970 springend met ram-air canopy's. Naast een top cornpetito r ook een begaafd instructeur.

Er werd een brief geschreven naar alle bekende ram-air bezitters waarin opzet en schema van deze "course" werden medegedeeld.

Eigenlijk was de periode tot de Nationals te kort en het weer te eenzijdig (harde wind) om "het" helemaal te krijgen. Hoe enorm desondanks het niveau steeg mag blijken uit de in deze editie gepubliceerde uitslagen van de Nationals . In één klap ging het niveau hier twee jaren vooruit, voorwaar geen slechte investering! Van de 82 deelnemers dit jaar sprongen er 25 (30%) met squares, nl. 3 Sleds, 2 Clouds, 1 Foil en 19 Strato-stars.

Daarbij waren slechts 4 mensen met meer dan 100 square sprongen, terwijl het gemiddelde van de rest slechts 27 sprongen was.

Het tijdperk van de "jethrolino's", een omschrijving van Paul Koudijs van de ronde "bollen" van de brave borsten met de voordewindse baklandingen loopt op zijn eind.

THANKS TOM AND PAT! Bert Wijnands

schapanski traint op teuge matrasenthousiasten Twee afleveringen geleden kon u lezen dat Hein Cannegieter in gesprek was met" squares".

Inhakend op de exploaiv e ontwikkeling van het matrassen-bezit in Nederland signaleerde hij tal van problemen die met deze ontwikkeling gepaard gaan. Ernstige protlemen die resulteerde uit het vaak grote onbegrip rond het functioneren en een behandeling alsof het een ronde koepel was.

Belangrijke (en j ui ste l) adviezen werden samengevat.

In het navolgende artikel zullen links en rechts statements gedaan worden, die in strijd zijn, oppervlakkig bezien, met die andere adviezen. Het blijft de bedoeling dat men, alvorens deze precisietechnieken toe te gaan passen, een aantal sprongen maakt om vertrouwd te worden met de nieuwe matras. Bijna alles kan geprobeerd worden, MITS NIET LAAG BOVEN DE GROND. Na Hein' s artikel wist iedereen alles over" squares" Precisie op hoog niveau bleef ook voor de betere springer met een redelijk aantal matras sprongen een wisselvallige zaak. Dead-centers werden afgewisseld met 10 meter. Nu zij n missers van 1 meter tegenwoordig al voldoende om in de rij en van de naamlozen te belanden, bij wedstrijden, hoeveel te meer geldt dit voor een 10 meter.

sportparachutist

15

de toekomst va-n de nederlandse nationale kampioenschappen Wanneer we in Nederland de Nationals bekijken vanaf 1967, dan zijn er in het totaal 10 geweest, nl. 4 x Teuge, 2 x PCI en 1 x ENPC, FD, PCMC en Afcent.

Bovendien blijkt dan dat de tweede helft van juni een qua weer vrij gunstige periode is. In al die jaren is het maar éénmaal voorgekomen dat het minimum programma in niet één onderdeeel versprongen is, nl. in 1968.

Dat was toen in de maand mei.

Daarover zouden wij graag uw mening horen, rechtstreeks aan de redaktie of Afdelingsbestuur en/of via uw clubbestuur.

Ter overweging zou ik u wel mijn persoonlijke ideeën willen geven, waarbij dan het voorafgaande een rol heeft gespeeld bij de vorming van die ideeën.

Eén maal per jaar een NKP, in de periode die daar qua weer, vakanties etc. het meest voor in aanmerking komt, nl. de tweede helft van juni. Dat moet dan een NKP worden volgens het USA model, met PA, style ën RW. Bijvoorbeeld met 8 sprongen PA, 3 style en 6 RW. Waarom 8 PA? Omdat het niveau bij PA zo hoog wordt dat men zo'n aantal sprongen nodig heeft om de geluks factor voor 100% uit te schakelen.

Waarom 3 style? Style is afhankelijk van weer of wind, na drie rondes verandert er niet veel meer in de stand en er zijn maar drie verschillende programma's.

Waarom 6 RW? Omdat RW uitermate gevarieerd is en team-werk.

Heeft een team door een individuele misser een slecht resultaat, of domweg problemen met een bepaalde overgang of figuur, dan blijft de mogelij kheid op te halen met de resterende sprongen.

Die Nationals worden door één club georganiseerd en duren 9 dagen, namelijk 2 week-ends en de tussenliggende 5 dagen.

Wilt men betalend publiek trekken dan kan dat 2 weekends, wat een spreiding van risico geeft. Die organisatie moet qua vliegtuigen etc. dan zodanig zijn dat, gelet op het altijd twijfelachtige weer in Nederland, de wedstrijd in de helft van de beschikbare tijd afgewerkt moet kunnen zijn.

Wie de laatste NKP op 'I'euge bezocht heeft, zou gemerkt kunnen hebben: - dat Teuge een grote ervaring heeft opgedaan met deze 4 organisaties.

- die ervaring met het harde werken ook dit jaar voor een uitmuntende organisatie borg stond.

- de publiciteit erg goed verzorgd was.

- het zaterdag en zondag slecht weer was, waardoor betalende bezoekers ontbraken. Er waren ondanks het erbarmelijke weer "s zondags (regen en een wolkenbasis op 200 ft) toch nog tussen de 500 en 1000 bezoekers.

- het programma wéér niet volledig afgewerkt kon worden.

Een ander onderwerp dat zoals uit het vervolg zal blijken, toch veel te maken heeft met het voorafgaande.

Sinds 1973 is RW (Relatief Werk) enorm in opkomst.

De NKP 1975 stonden dan ook in het teken van het RW. In bijna alle landen specialiseren de mensen zich, springers die dan om een jaarlijkse NKP in hun discipline vragen. En terecht.

Dit jaar zijn uw club- en afdelingsbestuur daarom gekomen tot 2 NKP's. Dat lijkt echter een forse inspanning voor de organisatoren én de deelnemers.

Wat nu, moeten wij in de toekomst gaan doen? Dus in 1977 e.v.

DELTONA

Wilt u hier eens over nadenken en ons uw eigen gedachten laten horen.

Be rt Wijnands

sportparachute

Aschoff Stiermanlaan

postbus 1041

21

tel.:

Rozenburg-Europoort.

~l~~i!~_Q!~!~l~~:

DELTONA

equipment

postgiro:

01819-14981

zeer stevige kwaliteit

!,~!~-=-Q"'.~:r::.~ll~, met twee doorlopende

ritsen.

kleuren:

rood, zwart,

oranje en blauw .

f

.!?_r~~~~~~~~van Richard Pontvert

f

Para bril ROD 88 !:-~!~E_~~~~l-=

3090503.

!'~!~_~~E~~van

29, --

en

f f f

155,--

f f

',99,--

f

98,--

69,-49,--

29,--

Richard Pontvert.

!'~!~_~~l~_S,!.:._Ç~E~~t.9.PP~-= De meest verkochte

para helm in Nederland.

64,--

~i~~~J __.P~!~~~~.!~~t~E_~~~:r::.~::~~~~~_!'A'!:~!~~:.. voldoen nu aan alle eisen. kleur rood met witte banden.

Franse

Deltona prij s.

f

135, -- p. p ,

f

109, -- p.p.

~~!!g~-~~~g~~~~.!~~~.:.

In USA de duurste. Bij DELTONA de goedkoopste.

Polshoogtemeter met velcro polsband. 2,5 cm dik.

f

149,--

0.

f

149,--

borgvoering .

f f

64,--

met luchtkamerzool.

Hoogtemeter

Geven zeer goede bescherming

met zijbeugels . 3 cm dik.

Y'!~~~~:rj~.9.!<.5'_!.3_!~.:. kleur blauw met ~_~_Jl~~~q~~~~ en !.3.9~~~~i~~~~.

Boeken:

16

p.p.

Para Boots van Richard Pontvert.

Fa ll schi rrnspo rt The art of Freefall

7, 5 cm

aan voeten en enkels

v.a.

Relative Work.

f f

75,--

25,-25,--

spor tpa rachu tist

met name over het vermogen om tegen de wind in "terug" te komen. Die check wordt gedaan links of rechts voor de bak, zo' n 600 ft ernaast. (tek. 1) Laat de toggles op en check na enkele seconden of je terugloopt tegen de wind. Zo ja, rem dan tot je niet meer vooruitloopt. Dat geeft je informatie over de windsterkte op die hoogte, kun je terugkomen en kun je "stil" staan in de lucht.

Met een square heb je veel meer PK's ter beschikking als met een conventionele parachute.

Eén van de truc' s is het zo snel mogelij k te leren die PK' s uit te buiten en volledige kortvallers of overshoot' s te voorkomen.

Deze windcheck speelt daarin een belangrijke rol, naast planning vóóraf op de grond.

Vlieg naar het aanvalspunt, probeer de bak te blijven zien. Bijv. ingeval van medium wind.

Stratostar

tijdens NKP76.

Foto: Ernst Bode

precisie met "squares" Is het makkelij ker? Is het moeilij ker? Dat ligt eraan.

Maar één ding is zeker: het is bij iedere windsnelheid een zachtere landing, waarbij het verschil bepaald spectaculair wordt bij 6/7 mtr/sec.

In het navolgende verhaal zullen we zo systematisch mogelijk Tom's adviezen proberen weer te geven, waarbij we globaal een PA-sprong zullen doornemen.

Equipm ent omhangen; zorg dat de capewells op dezelfde hoogte "zitten".

Zijn ze scheef, dan vliegt de square met een" ingebouwde" draai.

Exit, "Always spot for your reserve".

Er waren tijdens de NKP 4 storingen, maar geeen enkele met een vierkante chute! Desondanks .....

Opening. Check canopy, pak de achterste hangriemen en stuur daarmee tegen de wind. stop ripcord weg, doe bril af, haal stuurlijnen van de brakes, pomp buitenste cellen vol. (Indien nodig.)

Eerste face tot en met de wind-check. Vlieg steeds een vast patroon tot het punt waar de windcheck gedaan wordt, hoogte tussen 1000 en 1500 ft. Deze check wordt gedaan om informatie te krijgen over de windsterkte,

WIND

Afhankelijk van de windsnelheid op de grond zijn er 5 mogelijkheden v. w .. b. de AFSTAND van het aanvalspunt tot D. C. Windsnelheid Om/sec

Afstand tot het doel 400 - 500 ft.

1-2 m/sec.

300 ft.

3-5 m/sec.

200 ft.

6-8 m/sec.

100 ft.

9+ m/sec.

o ft.

In alle vijf de gevallen moet je op DEZELFDE HOOGTE op het aanvalspunt aankomen. D. w. z. je moet zelf een keus maken tussen 500 en 1000 ft., waarbij bijv. meespeelt of je sterk genoeg bent om vanaf die hoogte diep op de brakes te blijven werken. In ieder geval nooit lager dan 500 ft., omdat dan de tijd te kort wordt om stabiel, recht in te komen en toch nog overzicht te behouden.

Ikzelf heb mijn ideale hoogte bepaald op 800 ft. In het navolgende zal ik steeds van die 800 ft. uitgaan, maar u moet zelf bepalen of dat voor u 500 of 1000 ft moet worden (of er ergens tussenin).

Het is hopelijk duidelijk dat vaste hoogtes zo belangrijk zijn dat het een must is met een hoogtemeter te werken.

Wanneer je de hoogtes vasthoudt dan is er nog maar één variabele, n.l. de afstand tot het doel. Die afstanden moeten vooraf afgepast worden. D. w. z. u moet exact weten, waar u wilt zijn op uw aanvalspunt en dat punt moet duidelijk gemarkeerd zijn. Pas de afstand af door van de dead-center naar het aanvalspunt te lopen.

Probeer te vermijden om full speed voor de wind aan te komen vliegen, waarna een snelle 1800 draai gemaakt moet worden. Snelle draaien resulteren in: Swings, het "diven" van de canopy, die daarmee ook weer snelheid oppikt.

In die hele fase mist u elk overzicht van wat er gebeurd.

Probeer die 1800 draai te vermijden door niet van de cirkel weg te draaien, maar er naar toe en dan nog niet ineens, maar in stappen van 300 + 300 + 300.

sportparachutist

17

Je probeert gelijkmatig naar een punt te vliegen ca.

10 ft. boven de dead-center, waar je langzaam dieper gaat op de remmen, zodanig dat je de dead-center raakt op het moment van stall.

Die laatste 10 ft. probeer je alle snelheid uit de canopy te halen waardoor je met de grootste nauwkeurigheid je voet kunt plaatsen.

Een approach en finale als in figuur 4B is ook nog mogelijk.

Dus:

OFOUT

N.B. de Pijltjes

geven de richting aan waarin je kijkt.

Op het aanvalspunt aangekomen, op de juiste vaste hoogte zijn er 3 mogelijkheden, afhankelijk van de wind.

Al. Low winds + 0 wind A2. Medium winds.

A3. High winds.

Volstrekt fout is een "flared" landing, omdat daarmee precisie over meerdere sprongen onmogelijk wordt.

(Fig. 4C) In feite kan de fase vanaf het aanvalspunt tot de landing voor een beter begrip in 2 delen worden gesplitst.

D. w. z. dus vanaf 800 ft. hoogte tot de landing. Er is een "voorbereidende fase" en een echte finale, nl. de laatste 200 ft.

De bedoeling is nu in iedere sprong 2x een Dead-center te maken.

Op 200 ft hoogte is er een onzichtbaar "venster" waardoor je moet gaan om zonder drastische ingrepen een D. C. te kunnen maken. Drastische ingrepen, d. w. z. noodoplossingen zijn (helaas) soms noodzakelijk, omdat ergens in de eerdere fase iets fout gaat, de wind neemt toe, een beoordelingsfout etc. Maar met drastische ingrepen is een constante precisie over meerdere sprongen onmogelijk.

Op het aanvalspunt aangekomen is het eerste wat moet gebeuren: Breng de grondsnelheid terug tot O. In het geval van weinig wind wil dat zeggen: diep op de remmen, gemiddelde wind: halve remmen en veel wind: geen of nauwelijks remmen.

Hou de situatie zo gedurende zeker 10 seconden en bestudeer de situatie. Gebeurt er wat je verwacht, ga je achteruit, ga je vooruit etc., check de grondsnelheid door op één of andere manier recht naar beneden te kijken.

Idealiter zou je vanaf daar en dan met halve remmen een dead-center moeten kunnen maken volgens onderstaand diagram.

.,300

WIND

,

,

,'" '"

,•

/

/

HOOq,," "

FT

,

&

VA N

Dj:..

:ENSTER ?

JOQ

FT

)

Vanaf het midden van het venster kom je zonder enige correctie met halve remmen op 10 ft. hoogte boven de D. C., precies in de windlijn. Dat is ideaal. Er zijn echter marges. Vanaf de bovenkant kun je diep remmend op 10 ft. hoogte komen, vanaf de onderkant moet je "wat gas geven" om op die 10 ft. te komen. Vanaf de linkerkant moet je minimaal naar rechts corrigeren en blijf je toch redelijk op de windlijn, vanaf rechts idem.

De fase van 800 ft. tot 200 ft. gebruik je om door dat "venster" te gaan. In die fase kun je desnoods tot drastische correcties overgaan als dat nodig is. Zoals het voorste hangriemen pakken om snelheid op te nemen, "stallen" om achteruit te gaan of om hoogte te verliezen, naar rechts en links" sliden" om in een betere positie te komen etc.

/ / WiND

/ /

"

"

/ /

/

FT

ve R,,'

-7

/e

I DE~AL

",;X

AANVALSPUNT

ciao

I

~

,

/ ~ .CA. 10 FT HOOG IDC

! !

<B

/ I I

I

KAN

GP

/

~ /

DC

I

, , /

FOUT

Het bovenstaande is in wezen het verhaal, maar er zijn nog een aantal belangrijke opmerkingen te maken.

1.

Op het moment dat je de aanval inzet zie je de bak onder een bepaalde hoek. Die hoek moet praktisch constant blijven gedurende de gehele approach. Ga je te kort komen dan wordt die hoek kleiner en lijkt het alsof de bak "onhoog" komt. Ga je er overheen dan wordt de hoek groter en lijkt het of de bak "wegvalt".

Daarop moet je scherp letten, zodat je er zo snel mogelijk op kunt reageren. Tom zei: "Wa tch the fall and rise of the target" .

DC

18

sportparachutist

komen van de toggles bij te kort komen, (werkt averechts omdat de canopy dan eerst gaat zakken en daarna snelheid opneemt), het plotseling hevig remmen (geeft "fl ar e" effect met vervolgens links of rechts wegslippen) en absoluut nooit snelle linker of rechter draai. (Chute duikt naar links of rechts weg en dat gaat hard!)

WIND

(

1-......•••..

..••..

\

:'RISE

,FAL

...•.

\ .•••..

\

\t.H, DOEL

\

C' V, H

.•••..

'

I -,

DOEL

• I

....

\ \ I ..•

I

.

9.

\~. 'A \i'

DC

DC

2.

Hang of zit zo stil mogelijk onder je canopy, beweeg je lichaam niet. Iedere beweging bernvloed de besturing, (zet draaien in, veroorzaakt pendel) en geeft extra problemen.

3.

Bij het sturen moet je beide handen tegelij k op en neer bewegen. Langzaam en gelijkmatig. Doe niets abrupt want dan ben je tijdelijk je perspectief kwijt door" surge" bij plotseling op laten komen van de remmen of bij plotseling "braking" waarbij je achterover getrokken wordt.

Als je begint te pendelen doe dan niets, houd je handen gelijk en probeer niet de pendel te stoppen.

Werk noch bij het draaien, noch bij het pendelen afwisselend links en rechts, dat is fout ("cross-controlIing") , omdat de canopy niet rustig blijft.

4.

5.

6.

7.

SHARK

o

Check voortdurend dead-center en windzak tijdens de finale, zie je plotseling een toename of afname van de grondwind dan kun je er vroegtijdig rekening mee houden door wat verder in te komen, (toename wind) of wat dieper te remmen (afname wind) .

Wees aggressief, bestuur je square en ben niet uitsluitend passagier.

Probeer vooruit te denken en blijf baas over je chute. Daarbij hoort dat je nooit op moet geven tijdens een sprong, ook niet wanneer het lijkt dat je er naast zult gaan komen. Blijf doorgaan tot en met de landing!

Als er- meer dan 6 mtr wind staat mik dan aanvankelijk op de achterkant van de bak, dus over de dead-center. Dit omdat in die situatie het risico van een kortvallen groot is, terwijl het erg makkelijk is om achteruit te vliegen door simpelweg te remmen.

Kom je op je aanvalspunt en ontdek je alras (hoe?) dat je ondanks alle planning toch te hoog zit dan kun je een aantal dingen doen om die situatie te corrigeren: - nog dieper op de remmen gaan, naar het "sink" gebied of zelfs de "stall". Is niet zo stabiel en v raagt nogal wat techniek, op die hoogte is dat niet fijn, maar het is dan ook een ongewenste correctie, door een voorafgaande fout noodzakelijk geworden.

- naar links slippen, naar rechts slippen en eventueel die procedure nog eens hethalen. Door dit slippen ga je niet of nauwelijks vooruit en verliest toch hoogte.

- het maken van "shark" turns. zie tekening 7.

Al deze gevallen doen zich alleen voor bij lichte tot geen wind. In andere situaties, middelmatige tot sterke wind, is het risico van een kortvaller groter, Zit je dan toch te hoog dan doet eenvoudig remmen je voldoende achteruit gaan.

10.

Wanneer je op 10 ft hoogte boven de DC gekomen bent, of beter er net vóór, ga dan niet te snel met je voet naar de DC. Doe je dat wel, dan heb je namelijk in die beweging de neiging om óp je toggles te gaan hangen. (Dat gaat samen namelijk.) Het resultaat is dan vaak een vroegtijdig afglijden naar achteren, links of rechts. Resultaat een gemiste DC.

Bert Wijnands,

als discipel van "profeet"

Tom Schapanski.

Heb je het gevoel dat je toch te ver over de bak gegaan bent voor het inzetten van de aanval, dan is het een goede techniek om de voorste risers te pakken, die ca. 30 cm in te trekken en zodoende extra snelheid op te nemen.

Het is een omzetten van hoogte in snelheid. De square duikt als het ware naar beneden. Dat vasthouden hoeft slechts ca 5 sec.

DOE DIT NOOIT LAAG BOVEN DE GROND. De daalsnelheid neemt namelijk vrij fors toe.

8.

Met een goede precisie square kun je onder praktisch iedere omstandigheid zelfs achteruit vliegen.

Je hebt 20, 50, 80, 90 brakes, dan heb je een "s ink" gebied waar de square bijna recht naar beneden zakt, vervolgens is er een" stall" gebied.

Mits er voorzichtig en kalm gewerkt wordt is iedere vliegstand bruikbaar. Doe echter nooit laag bij de grond grove ingrepen, zoals een plotseling op laten

sportparachutist

Produktie van de "HANDLEIDING voor de SPORTPARACHUTIST(E)" .

19

~~.~SE P4-9-<T

v

('I

$

o Ui

r-

c DJ

;Z

::::;

~ TU_ZEVEN

EXIT - Ma rthĂŠ Bremmers

en Ferdy Thij ssens

Sinds eind mei is de vereniging in het bezit van radioapparatuur. Aanvankelijk waren er veel aanloopproblemen, maar nu werkt het systeem uitstekend. De set bestaat uit 8 zender/ontvangers CBT 50 van Sharp en 1 zender/ontvanger CBT 66 van Sharp. De ontvangers zijn bovenop de reserves gemonteerd en voorzien van een draadantenne die achter de reserve is weggewerkt. Om de zender mobiel te houden bestaat de voeding uit 2 6V accu's in een kist gebouwd. De ontvangers hadden eerst 8-1, 5V droge batterij en die bliksemsnel leeg waren en dus voortdurend voor storingen zorgden. Daarop zijn de batterijen vervangen door 2 Nikkel Cadmium batterijen van 6 V per ontvanger. Omdat er een aansluiting voor het herladen van de batterijen op de ontvangers aanwezig is, is het opladen geen probleem. Een kleine laadapparatuur werd er bij aangekocht. Zo werd het redelijk eenvoudig altijd goed werkende radio's te hebben.

Het is gebleken dat de leerling het bijzonder prettig vindt om tijdens zijn eerste sprongen direkt na opening al contact te hebben met de instrukteur.

Het zendgedeelte van de ontvangers is niet uitgeschakeld. Omdat de DZ in Seedorf begrensd wordt door veel bos, waren boomlandingen vrij normaal. Sinds het gebruik van de radio' s komt het nog maar zelden voor.

Het ontvangstbereik van de ontvangers wordt wel beperkt door het gebruik van een draadantenne, maar is onder alle omstandigheden 1000 m, dus ruim voldoende.

De kosten van de totale set, incl. de Nicad batterij en en oplader kwamen op f l. 880, --.

Foto: Gerard v. Beek Op 18 juli j.l was er reden tot een feest. Wim van Delft maakte zijn 200e sprong, Toni Baars de 400e en Jan de Bruyne de 1000e sprong. Kilo' s meel en later veel bier en satĂŠ maakten het feest compleet.

jeugd van de afdeling para Op 4 en 5 september a. s. zal er op het Belgische vliegveld ZUTENDAAL (thuisbasis van de Afcent Parachute Club) een precisiewedstrijd worden gehouden voor SENIOREN. Heeft u persoonlijk nog geen bericht ontvangen? Wilt u meedoen? LAAT DIT DAN BINNEN DRIE DAGEN WETEN AAN DE AFDELINGS-SECRETARIS.

De clubkampioenschappen van de TU ZEVEN, die in mei niet gehouden werden omdat er teveel opleidingen waren, worden nu gehouden op 28 en 29 augustus. Het is meteen een trainingswedstrijd voor het Nationale Team.

Het vliegveld Seedorf ligt nogal gei"soleerd in Noord Duitsland. Ver van andere Cessnaverhuurders verwijderd.

Daardoor werd in april tot aanschaf van een eigen C 172, de D-EMBY, overgegaan. Sinds juli zijn de vliegmogelijkheden wat verruimd door het stationeren op het veld van een C 182, die als reservekist kan dienst doen. met springgroeten

JB

gaat u verhuizen?

Eisen voor deelname: - minimaal 5 sec. VV mogen maken; - in het bezit zijn van eigen of clubmater iaal..

WLJ REKENEN OP U.

20

Laat dit dan even weten aan: a. uw clubsecretaris b. de ledenadministratie

van de KNVvL.

sportparachutist

PARACENTRUM NOORD

.~

~ ._~-

~

l~t\.lS

HOOGEVEEN Eigen vliegtuig voor PCN Toen het vliegtuig de PH-BNV, welke door PCN werd gehuurd, in april jl. werd verkocht, werd op een speciale Buitengewone Ledenvergadering besloten een eigen vliegtuig te kopen. De op deze vergadering ingestelde "vliegtuigcommtsste'' toog aan het werk en enkele weken later kon al uit een eigen vliegtuig worden gesprongen: de PH-MIE, een Cessna 172 Skyhawk.

De vele moeilijkheden die PCN in het verleden met vliegtuigen heeft gehad, zijn hiermede eindelijk opgelost.

Special'3 dank gaat nog uit naar de commissie, bestaande uit: M. van Eekhout, D. Achter, H. Beuzel en D. Ruiter, die ervoor hebben gezorgd dat we nu een eigen kist hebben.

Vakantiekamp 1976 Van 10 t/m 18 juli j.l is weer kamp gehouden bij onze DZ te het feit dat het niet alle dagen is het toch een geslaagd kamp sprongen zijn gemaakt.

ons jaarlijkse vakantieNieuw Balfnge, Ondanks geschikt springweer was, geworden, waarin vele

De "leek" uit het verhaal van Henk Verbeek in de vorige sportparachutist is uiteindelijk toch gaan springen.

Bij nadere informatie vertelde men hem dat er meerdere verenigingen in den lande zijn en zo is hij bij P. C. Icarus gekomen.

Hij volgde daar de A opleiding en leerde echt serieuze instrukteurs kennen die hem met o. a. een dia serie vertelden en lieten zien wat hij allemaal moest weten en doen om een goede en veilige sport te beoefenen. Ook het clubleven beviel hem erg goed zodat de nare herinneringen vervaagden.

Op een dag werd hem gevraagd chauffeur te willen zijn bij de Coup de Maarsseveen.

Een wedstrijd zo vertelde men hem op een recreatiegebied in de onmiddellijke omgeving van het vliegveld Hilversum.

Zo kwam het dat onze "leek" al vroeg van de partij was met de pinksterdagen.

Staalblauwe lucht, weinig wind, kortom ideaal wedstrij d weer. Meer dan 20 deelnemers.

Het werd dan ook een leuke wedstrijd voor de springers en de aanhang genoot volop van de verrichtingen terwijl ze daarbij heerlijk in bikini aan de waterkant lagen. 's Avonds werden de prijzen uitgereikt. Leuk, het waren allemaal Icarus leden. 1e Chris Durnoul in, 2e Wim. Velthuizen, 3e RenĂŠ v. d. Lee.

Gastspringers Bestuur en leden van PCN zouden graag eens wat vaker gastspringers ontvangen. Dus collega-springers (en springsters): op naar HOOGEVEEN!!!

Nu realiseerde hij zich dat hij eigenlijk geen "vreemde" gezichten had gezien. Hij stootte zijn buurman aan en vroeg of andere clubs niet mee mochten doen. Nee, dat was niet zo, juist liever wel" .

Wijziging adreslijst vervallen:

Th. Kamphuis, secretaris Batingestraat 1, Assen postadres

Postbus

(over de plaatsvervanger licht. )

Para Centrum Noord,

260 te Assen blijft bestaan.

wordt u zo spoedig mogelijk inge-

in memoriam Een grote schok ging door de FL YING DUTCHMEN toen een ongeluk gebeurde. Een zwaar gewonde door de parasport bezeten LASZLO REINER, 22 jaar, geboren in Hongarije, moest tijdens het jaarlijks zomerkamp. na zijn 44e sprong naar het ziekenhuis in Kortrijk vervoerd worden.

Nu dan zouden de andere clubs het wel niet geweten hebben. Nee, dat was ook niet zo want het had in de sportparachutist gestaan. Dan was het vast zo dat ze er overheen gelezen hebben. Nee, dat kan niet want Coupe de Maarsseveen wordt ieder jaar georganiseerd.

Onze "leek" is wat teleurgesteld naar huis gegaan en heeft zich afgevraagd hoe het mogelij k is dat zulke enthousiaste sportbeoefenaars de kreten: Voor ons allen, Met ons allen en door ons allen toch vaak zo hol kunnen laten klinken.

Aan een ieder die dit gelezen heeft zeggen we sans rancune: Bij deze alvast de uitnodiging om mee te doen aan de Coupe Maarsseveen "77.

U hoort nog van ons.

Jan Y. v. d. Krieke sec r , P.C.I.

Op zondagavond 11 juli kregen wij het bericht dat hij aan zijn inwendige verwondingen was overleden.

Voor wat betreft

Op vrijdag 16 juli hebben wij hem begraven.

Buiten de weinige familieleden - die in Nederland verblijven - was er een grote belangstelling van paravrienden, een afvaardiging van de Belgische gastheren en een groot aantal leden van de Chr. Jeugd Soos, waar Laszlo lid van was.

Bestuur FD.

internationale wedstrijden

sportparachutist

zie de bijgevoegde "IN

en

OM

de

K.N.V.v.L."

21

De nede rlandse "sport-para's"

feliciteren

de "vierdaagse-lopers".

Foto: KS

19 juli 1976 Een dag als alle andere ----Ja en nee ----Voor de éne ee4 gewone werkdag en voor de andere de "start" van een groot sportief gebeuren - de VIERDAAGSE Dit jaar de DIAMANTEN VIERDAAGSE !

SPORT VERBROEDERT ..... dit is dan ook één van de redenen dat onze afdeling werd gevraagd om mede te werken aan de opening van dit grootse gebeuren in het GOFFERT-STADION te Nijmegen.

En - het werd een demonstratie springen!

van geperfektioneerd

Exact op tijd maakte de F-27 Troopship van de Koninklijke Luchtmacht een LOW-PASS - hetgeen zeer op prijs werd gesteld door het publiek dat in-de-tot-nokken-bezette-stadion aanwezig was - daarna sprongen met matrassen 35 para' s (in 3.runs) boven het stadion ..... uit alle hoeken werd het middenterrein door de sportpara's "bezet" ... de ene landing nog mooier dan de andere.

En - men heeft genoten van deze demonstratie!

De deelnemers hebben dit zeer zeker aan de ovaties kunnen bemerken.

Dan kom je thuis "verheugd" over dit succes ... en dan lees je de volgende dag ten "onrechte" in de krant (de TELEGRAAF) dat alles toch niet zo best was. Van het ene schoonheidsfoutje (landing in de nabijheid van een vlaggemast - de vlag werd eerst om 21. 00 uur gehez en (terwijl er om 19.00 uur gesprongen werd) - kan men een sensatieverhaal maken! En van één der leden van het nationale team die met een "ronde bol" sprong maakte men tegelijkertijd maar een reserve-opening.

E c h ter - de ORGANISATOREN, het PUBLIEK ën de PARA's hebben GE NO TEN van dit ware sportgebeuren!

Aan deze demonstratie van alle verenigingen.

werd deelgenomen door springers

Onze speciale dank aan spprtofficier Henk Meyers en de sportinstrukteurs uit Arnhem voor hun medewerking aan dit ook voor ons ~o sportieve gebeuren.

K.S. 22

strato-cloud

(de nieuwste matras).

Sinds kort is er een nieuwe matras op de markt de STRATO-CLOUD. In het kort: een zeven-cellige STRATOSTAR (de Stratostar heeft 5 cellen).

Prijs: $ 750,00 (af: USA). Inclusief: kleur naar keuze, risers, bag, hot-dog pilotchute, container en ripcord.

Het gehele systeem weegt slechts 16 Ibs. Bijzonderheden: Glijvlucht 50% remmen 75% remmen 100% remmen stall

12-16 10-14 10-14 12-15 20-26

fps fps fps fps fps

20-30 mph 10-15 mph 5-10 mph 0- 5 mph onstabiel

volle vlucht tot een "flared landing" --- 2.5 fps glide-ratio 2.5 tot 3.1 K.S. sportparachutist

I

Viermansster

.

Foto: Via Will Kempff

nederlandse relatief.kampioenschappen Op 16, 17, 18 en 19 september zullen op het springterrein van de ENPC bij Hoeven (N.Br.) de eerste aparte Nationale Kampioenschappen Relatiefspringen gehouden worden.

Deze relatiefnationals op Seppe zullen ook in ander opzicht bijzonder zijn. Het zijn de eerste waar het wedstrijdprogramma bestaat uit het Sequentia.I Relative Work.

Zoals wij in het meinummer helaas slechts in enkele regels konden aanduiden, is in februari tijdens de jaarlijkse FAI-CIP-meeting besloten om vooralsnog het wedstrijdrelatiefspringen uit sequential.s te laten bestaan, dit vooral omdat het voor springers op den duur stomvervelend wordt om steeds maar sterren en zo te bouwen.

Nu zal tijdens de Derde Wereldcupwedstrijden, die van 25 oktober tot 5 november in Zuid-Afrika gehouden zullen worden, een compleet sequential wedstrijdprogramma voor vier en acht man uitgeprobeerd worden. Lukt deze proef dan zullen de WK van 1977 ook uitsluitend uit sequentials bestaan.

Reden genoeg om het programma van onze eerste aparte relatiefnationals uit sequential a te laten bestaan. Clubbesturen zijn tijdens de PA- en stijlnationals op Teuge voorzien van de vereiste sequential s zodat de verschillende c1ubteams meteen konden beginnen te trainen.

Hoewel was besloten de SRW-nationals open te stellen voor 3-mans ploegen, is tijdens de "Nationale kampioenschappen Style en Precisie 1976" op Teuge in onderling overleg tussen afdelingsbestuur en ENPC de mogelijkheid geopend om ook 4-mans ploegen te laten deelnemen.

Hierdoor zullen er in september op Hoeven/Seppe twee wedstrtjdkategorteen zijn. Dit om mensen die reeds als 4-mans ploeg trainen met het oog op b. v. de world-cup sportparachutist

.

1976

eind 1976 in Zuid-Afrika, niet te duperen.

Bij het wedstrijd-SRW gaat het niet om de tijd waarin men een bepaald figuur maakt, maar om de hoeveelheid voorgeschreven figuren die men achter elkaar binnen een vaste werktijd maakt. Van 9000 voet is deze werktijd 40 sekonden. De figuren die men in deze tijd maakt, zijn, evenals hun volgorde, vastgesteld. Voor elke figuur die men binnen de werktijd. maakt, krijgt het team ĂŠĂŠn punt.

Slaat men een figuur over, gaat er een punt af, maakt men de hele sequential af, dan krijgt men een extra punt.

Gezien de betrekkelijke onbekendheid met sequential s zijn voor deze nationals betrekkelijk eenvoudige reeksen van figuren bedacht. Desondanks mag aangenomen worden dat geen of bijna geen ploeg alle zes sprongen met de complete sequential s maakt. Is dat wel zo, dan zijn ze te eenvoudig geweest en zouden er meerdere eenzelfde hoeveelheid punten hebben. Mocht dit toch gebeuren dan springen de ploegen die op de eerste plaats staan door tot er verschil is.

We weten niet of deze SRW-nationals de eerste echte SRW-wedstrijd volgens de nieuwe internationale regels is, maar een van de eerste is het zeker. En dat maakt deze nationals nog interessanter dan ze so-wie-so al zijn.

Het lijkt dan ook niet meer dan logisch dat iedereen die gei"nteresseerd is in de parasport, hoewel hij niet meedoet aan deze nationals, toch komt kijken. Al was .h et alleen maar om er later over te kunnen meepraten! Neem wel een verrekijker mee. Zie je meer!

Mocht de bewolking boven de 3.300 en beneden de 9.000 ft zijn, dan zal er een groepsprecisie-wedstrijd worden gehouden. De samenstelling van de teams behoeft niet dezelfde te zijn als bij de relatiefwedstrijd.

HC 23

uit te voeren sequentials tijdens de nederlandse relatief-kampioenschappen

vlermans-seq.

van 16 t/m 1·9september naar seppe!

Oefensprongen relatief van 9000 ft Wedstrijdsprongen 9000 ft

f

26, -- per sprong 165, -- totaal

Oefensprongen precisie van 3300 ft Wedstrijdsprongen van 3300 ft Idem voor niet-deelnemers relatief

f

14, -- per sprong 75, -- totaal 85, -- totaal

Inschrijving (vóór 25 augustus!)

Voeding voor 4 dagen

25,-40,--

drlemans-seq,

IS~N >t>&<

A~

B.

SNOWFlAKE

SNOWFLAKE

B

C.

B.

SWOWFLA\'\E

A

CATE R PiLLAR

~

~'J:XX

SNOW FlAKE

COW'tpA.. aCC.

c c

~

I.r~ A>€~

IlfIb)MPR. ACC

D·

Q

SNQWFLAKË

>t>i?E

]J

B.

(ATER.piLL

>tAiK

JlDNUT

C. E

(ATERP;LlA"

';'TER.

~A MU

•••.1?.

8.

A

'J':XX (omPR.

SiDLBOy

11.PI-I1

ACcoRDEol'l

c.

~ CI\TERPiLLAR, j).~

C~TERPiLLAR.

24

sportparachutist