SP 1979 8(1)

officieel orgaan van de Afdeling Parachutespringen

Koninklijke

Nederlandse Vereniging voor Luchtvaart

Jaargang 8 - nummer 1 - 1 september 1979

sportparachutist TWEEMAANDELLJKSE UITGAVE VAN DE KNVvL AFDELING PARACHUTESPRINGEN Jaargang 8 - nummer 1 - 1 september 1979 Eindredactie, samenstelling Karst Sikkens Redaktie: Hein Cannegieter Bert Wijnands

1 __

en ontwerp:

i

"_h_O_Ud__

Voor coPy, foto's en tekeningen zorgden deze maand: Ben van den Belt, Herman Boerman, Rob Bouquenon, Timon vd Brink, Fred Driessen, Rob Klop, Sonja Meijer-Miltenburg, ParaPilot-Shop, Piet Santegoeds, Kees Schoonen en Jan Testroote.

De met name onderschreven artikelen zijn voor verantwoordelijkheid van de schrijvers en behoeven niet altijd de mening van de redaktie weer te geven.

Zonder schriftelijk toestemming van de redactie mag niets van de inhoud worden overgenomen.

1. Sportspringer

15/16/17 Uit de vliegerstoel, CRW en het vrije-bag systeem.

en jury

2. Inhoud enz.

3. Para-nieuws

18/19

4. Hein Cannegieter Rein Voskamp

MOONRAKER!

in gesprek met

Abonnement SPORTPARACHUTIST LEDEN VAN DE AFDELING PARACHUTESPRINGEN ONTVANGEN HET BLAD GRATIS. Advertenties: Advertentietarieven

op aanvtaag.

Verschijningsdatum: 1 jan. , 1 mrt, 1 mei, 1 juli, 1 september 1 november.

en

Druk: Van Deventer bv 's-Gravenzande

~

$

20. Clubkampioenschappen

21. De duizend-sprongen springers van deze editie Johan Bronsveld en Bram Lasschuijt Jr.

KONINKLLJKENEDERLANDSE VERENIGING voor LUCHTVAART AFDELING PARACHUTESPRINGEN Bestuur: W. A. Velthuizen E. T. H. Wijnands P. Santegoeds H. Cannegieter H. Verheek H. A. Elias C.A. T. Pellens K. Sikkens

22. Ram-air-wedstrijden -

voorzitter vice-voorzitter algemene zaken voorlichting sport en instruktie algemene projekten algemene projekten algemene projekten sec reta ris tvs af'delmgs bureau

Adres secretariaat: p/a KNVvL Jozef Isra毛lsplein 2596 AS 's-Gravenhage.

Lidmaatschap Alle leden f 60, -- per jaar, Het inschrijfgeld melding f 4, --.

ENPC

5. t/m 10. Nationale kampioenschappen Parachutespringen

FLEVO.

23. Uden sportief.

24. CRW? Para-Pilot-Shop.

1979.

8,

na 1 juli

f

33, --.

voor leden bedraagt bij aan-

Aanmeldingen voor het lidmaatschap Te richten aan het afdelings-secretartaat (d. t. v. de clubsecretaris).

11/12. Uitslagen NKP Uw copie voor de eerstvolgende uitgave dient v贸贸r 15 september a. s. bij de eindredacteur te zijn ingeleverd.

13. Financi毛n,

14. De winnaars en vele mederwerkers 2

-<-_.

sprongen enz.

. sportparachutist

nieuws

para

Complete para-uitrusting Foto: R.A.

Meijer

bestaande

Russische

UT-15 in mini-System

Schoenen,

helm en springoverall.

Prijs:

f

1. 650, --

adreslijst Verzoeke de volgende wijzigingen aan te brengen: Buster, J. W. M. adres wijzigen in: Ollandse Loop 23 5032 WJ Tilburg (tel. nr. ongewijzigd).

v. d. Berg, W. W. funktie = voorzitter

Ronhaar, G. adres wijzigen in: Zuidseweg 62 7447 HR HELLENDOORN (tel. nr. doorhalen)

Stelwagen, H. adres wijzigen in: Thorbeckestraat 15 WASSENAAR tel. nr. en funktie doorhalen

uit:

+ een reserve-koepel.

J. Simons Kanaalkade 84 4571 CL AXEL Tel. nr. 01155 - 2411

Reichardt, J.P.G.F. funktie doorhalen

V. d. Linden, B. adres wijzigen in: CLOVISLAAN 185 5616 CH EINDHOVEN funktie wijzigen in i ENPC/CPV

Een nieuwe fiets bij Paul Koudijs

JAN VAN DAM WERD OPA

Tijdens de NKP werd Jan van Dam (instrukteur van de Skydiving Club Dlying Dutchrnen) de jongste para-opa van ons land.

Z. g. a. n. fiets bij Arnold Collenteur

22 augustus tot 2 september

Wij gaan eens met Jan van Dam praten sportparachutist

WERELDKA MPIOENSCHA PPEN RELATIEFSPRINGEN OP HET VLIEGVELD CHATEAUROIX (Midden-Frankrijk). .

3

hein cannegieter

.In

gesprek met

Vorig jaar "alleen nog" precisiekampioen, nu ook algemeen individueel kampioen van Nederland, eerste in precisie, tweede in stijl: Rein Voskarnp , 31 jaar, piping engeneer (gelieve dit niet te vertalen .. ), lid ENPC, begon in maart 1975 met springen, heeft nu rond 850 sprongen, maakte sinds de vorige NKP ca. 200 sprongen, waarvan een belangrijk deel (ca. 150) in Raeford, Amerika.

"Nou, ik heb 't waargemaakt!" zei Rein glunderend toen hij na zijn laatste, winnende precisiesprong de bak uit stapte en ik hem feliciteerde.

Velen schreven zijn overwinning vorig jaar in Maubeuge toe aan geluk. Zijn niet al te goede prestaties bij de wereldkampioenschappen vorig jaar leken die mening te bevestigen. Maar nu was hij helemaal "terug".

Rein, even later in zijn caravan: "Natuurlijk had ik vorig jaar bij enkele sprongen vreselijk geluk. Maar als je geen geluk hebt, ben je nergens. Techniek moet je hebben en dan net dat beetje geluk dat je laat winnen. " Maar waarom dan die matige prestatie bij de WK? "Precies weet je het nooit. Ik denk dat een aantal factoren een rol speelden. In de eerste plaats had ik net een maand lang op Raeford getraind. Mogelijk was ik een beetj e overtraind. En dan: voor mij ontbrak er op die WK een bepaalde spanning die ik hier bij de NKP wel heb. Op zo'n WK kennen de mensen op en om het veld je niet. Je hebt niks te bewijzen. Winnen kun je toch niet omdat je hoe goed je ook bent altijd tot de slechteren zult behoren. En dan, het is net een grote kermis, een giganti sche demo met drumbands, duizenden mensen.

Nu voor deze NKP loop ik al weken met een raar gevoel in m'n maag, ik leef er naar toe, ik wil mezelf en de anderen iets bewijzen".

Stijl Vriend en vijand viel helemaal achterover na de tweede ronde stijl toen achter de naam Voskamp heel droogjes 8,75 stond. Na Jaap Havekotte was het bijna twee meter lange Rein Voskamp die op een NKP een tijd onder de 9 sec. liet afdrukken.

En dat terwijl hij vorig jaar bij de NKP een keer 13 seconden had en verder drie keer een zap, de maximale 16 seconden dus.

Bij de WK ging het in ieder geval beter met tijden rond de 11 sec. En nu opeens tijden rond de tien en zelfs een onder de 9 seconden.

Rein: ''Voordat ik vorig jaar in het nationale team kwam, draaide ik meestal tijden tussen de 11 en 12 seconden. Ik draaide m'n series in de kikkerhouding.

Toen kwam de eerste grote teamtraining begin vorig jaar in Straatsburg, waar de Amerikaan Dana Engelstadt ons in stijl zou trainen. Hij zei dat ik in die kikkerhouding nooit verder zou komen en dat ik vanuit een kIe ine valhouding altijd stijl moest leren draaien en dat ik dan ondanks m'n lengte veel verder kon komen. Ik moest dus 4

met andere woorden helemaal overnieuw beginnen met stijlspringen.

Dat klein leren vallen is me erg tegengevallen. Tussen Straatsburg en de NKP vorig jaar heb ik veertig tot vijftig sprongen alleen klein gevallen. Dat was dus het enige wat ik, vorig jaar bij de NKP kon. Vandaar die zaps.

Begin augustus, v贸贸r de WK, ben ik naar Raeford gegaan en heb daar in drie weken 85 sprongen gemaakt onder leiding van Dana's leermeester, Gene Paul Tacker.

Daar pas ben ik vanuit die kleine valhouding stijl gaan draaien. Toch liep het niet lekker, ondanks alle begeleiding van 's-werelds beste stijlinstructeur, video, alles.

Er zal zker een vermoeidheidsfactor in het spel geweest zijn.

Na de WK heb ik helemaal geen stijl meer gedaan. Het is me in Nederland gewoon te duur. Het geld dat ik zo in ons land op sprongkosten uitspaarde, leverde me weer een reisje Amerika op. Met enkele anderen ben ik er dit voorjaar dus weer naar toe gegaan. En na een paar sprongen sprong ik m'n series rond de 9 seconden. Zo maar.

En ik voel dat ik nog een stuk sneller kan. Al die energie die ik vorig jaar met dat kleine vallen en dat springen op Raeford had ingestopt, kwam er na een half jaar ontspannen en niks doen opeens allemaal uit. Soms maakte ik zeven sprongen op een dag en het ging allemaal precies zoals ik wilde.

Het is een prima centrum daar in Raeford. Als je geland bent, leg je je chute af. Samen met Gene Paul Tacker loop je naar de video. Die bekijk je samen. Hij geeft z'n commentaar, je gaat je chute vouwen en denkt er onderwijl over na en dan ga je weer omhoog. Hij klokt lang niet altijd. Hij kijkt alleen maar. Een enkele keer blijkt hij opeens geklokt te hebben. Maar het gaat om de techniek.

Het klokken is een soort check, niet meer.

NKP Je loopt hier op de NKP aldoor zo glunderend rond. Je hebt er echt lol in, nietwaar?

Rein: "Ja hoor, ik vind het prachtig. Vooral die subtiele intimidatie van elkaar. Elkaar wat onzeker proberen te maken, en je zelf daardoor zekerder.

Zo bijvoorbeeld bij de laatste p. a. -sprong Jaap Havekotte. Het ging tussen hem en mij. Ik stond 茅茅n, hij twee. We zaten bij elkaar in het vliegtuig. Bij het opstijgen begon het al. Maar voor hij uitstapte zei hij, dat ik hem maar eens na moest ldjken. En wat deed de gek bij die alles bepalende sprong?

In de exit maakte hij drie salto's. Ik heb hem niet eens meer stabiel zien komen. Tuimelend ging hij naar beneden. En dat was natuurlijk om mij uit m'n concentratie te halen. Het resultaat was averechts, hij maakte een rotsprong en ik een goeie. Dat is topsport. " Vind je springen, zoals jij het nu doet, nog wel leuk?

Rein: "Ja, ik denk van wel. Ik ga gewoon door. En ik zit elk weekend op het springveld, dus zal ik het wel leuk vinden. Ook zie je resultaten. En als je wint, heb je altijd lol in iets".

Hein Cannegieter sportparachutist

i

s nng~n1979,

i

I

l'

~

i

I !I

f

I

(

I

f

I vol emoties

gelukkig verrassingen

DE NEDERLANDSE KAMPIOENSCHAPPEN VERGEN VEEL AANDACHT IN DEZE EDITIE VAN "SPORTPARACHUTIST".

HET ARTIKEL ARTIKELEN TERWIJL

IS OPGEBOUWD UIT DAG-

VAN HEIN CANNEGIETER,

BERT WIJNANDS ZIJN EINDCON-

CLUSIE IN HET TWEEDE GEDEELTE

WEER-

GEEFT.

DE UITSLAGEN

ZIJN VOLLEDIG

OPGENO-

MEN ZODAT EEN IEDER DEZE AANDACHTIG KAN BESTUDEREN.

PIET SANTEGOEDS SLUIT HET VERHAAL - ENIGSZINS TRIESTIG

- AF.

JAN MOLENKAMP - voorzitter Paracentrum

1979. Vol verwachtingen

---

de komende week tegemoet. succes sportparachutist

van de Vereniging

Teuge - opent de kampioenschappen zien de deelnemers Wat zal het brengen

of teleurstellingen?

5

Dinsdag 19 juni De NKP is tijdelijk gestopt in verband met het slechte zicht. Even tijd m'n duistere reputatie van Hein van der Meyden waar te maken.

De NKP hebben zich tot nu gekenmerkt door heftige emoties, maar gelukkig ook goede verrassingen: Jaap Havekotte die zonder enige precisietraining veruit bovenaan staat bij P. A. met twee nullen en een voetfout van zeven centimeter; Rein Voskamp met een tweede stijlsprong van 8,70 sec. en het relatief team van Jan de Poot met vijf formaties binnen de 35 seconden op de tweede plaats na het team van Jan van der Veen, Jaap Havekotte, Paul Koudijs en Arnold Collenteur, dat maar liefst zes formaties binnen de tijd maakte.

De emoties hadden vooral in de eerste ronde PA plaats, gesprongen op zaterdagmiddag, de eerste wedstrijduren.

Het was gruwelijk moeilijk precisieweer.

De grondwind varieerde van anderhalve meter tot zo nu en dan boven de zeven meter. Geen peil op te trekken.

Vandaar dat meteen enkele "azen" in ĂŠĂŠn klap van serieus kanshebber tot een rol op het tweede plan veroordeeld werden. Dit betrof met name Henk Nijhuis en Michiel Bizot, die voor de bak aan de grond stonden. Volgens mensen op de grond draaien ze te ver van de bak in en konden met name door de harde bovenwind niet meer bij de bak komen, zoals de anderen die dicht op de bak indraaiden, volgens het tweetal zelf woei het harder dan zeven meter, wat niet bleek uit de windsnelheidspapieren en de desbetreffende hulpscheidsrechter.

Derhalve werd een protest door de jury afgewezen. Maar het betekende wel een druk in een spannende p. a. -wedstrijd, eigenlijk voordat deze goed en wel begonnen was. Een stemming onder de pa-teams om de eerste ronde te laten vervallen, omdat de jury en scheidsrechtergroep deels een onbewijsbaar gevoel hadden dat er - overigens niet meer in die fase van de wedstrijd - communicatiestoornissen waren geweest, viel in het voordeel van het tellen van de eerste ronde uit.

Wie niet zijn humor in deze emetionele uren verloor was Charlie Schuilenburg, die twee protesten indiende.

Later zei hij - toen Bert Wijnands achter de windmeter zat: "Ik heb er een derde frustatie bij: het heeft me f 30,-protestgeld gekost om een echte judge achter de windmeter te krijgen. "

Stijl Van stijl werden tot nu toe twee ronden gesprongen.

Weer blijkt de oude meester Jaap Havekotte onverslaanbaar. Het is alsof hij ruikt hoe snel hij moet draaien om nummer twee voor te blijven. In de eerste ronde draaide hij 9.35 sec. Nummer twee, Bram Lasschuijt, kwam op 9.75. Jaaps tijd zou voor de tweede ronde niet genoeg geweest zijn, want toen draaide de onmogelijk lange Rein Voskamp 8, 70!! Maar Jaap legde 8,35 op de klokken.

Toch blijkt uit de stijl van springen van Voskamp. die vorig jaar nog nauwelijks wist wat stijl was, dat Jaap een geduchte tegenstander heeft gekregen. Voor het eerst in zijn leven in Nederland. Bram kwam in de tweede ronde boven de 10 sekonden: 10.93. En dat was in de buurt van verschillende anderen: Jan Vijfvinkel, Gerard Steenwinkel in de eerste ronde; in de tweede sloeg hij een draai over dus 16 sec.

Relatief Hoewel zij nauwelijks specifiek viermansrelatief hadden getraind, maar wel veel achtman, bouwden vier man van het Nederlandse achtmansteam (Jan de Poot, Peter Levering, Ed Wissink en Ton Pohlman) maar liefst vijf formaties in 35 sec. in de eerste relatiefronde op maandag. Waaruit je mag afleiden dat relatiefspringen voor een belangrijk deel helemaal niet specifiek hoeft te zijn.

Als je een goede relatiefspringer bent, kun je kennelijk bijna automatisch een bepaald wedstrijdonderdeel goed.

Het andere viermansteam uit de achtman (Bert Wijnands, Jacques Gielen, Steven Blietz en Harry Jansen) funnelde na de derde formatie, anders waren zij tot zeker vijf formaties gekomen.

Het door mij gedoodverfde winnende team van Jaap Ha vekotte legde geheel volgens mijn verwachtihg de meeste punten op tafel. Zelf waren ze aanzienlijk minder zeker dan ik. Oorzaken: door allerlei oorzaken weinig trainingssprongen en een volstrekt nieuw talent, Arnold Collenteur van Teuge, die hier zijn allereerste wedstrijd sprong.

Dat ik dit team toch de meeste kans gaf, kwam o. a. omdat ik wist hoe goed Arnold was, en uiteraard de anderen.

Kortom: we wachten rustig af.

Als lid van de sportcommissie vind ik wel jammer dat zoveel teams die nog nauwelijks een link-up kunnen maken zich voor een NKP in schrijven.

Waldy Groenewold achter

het video-kanon.

Foto: Ben van den Belt

Charly in aktie!

De missprongen betekenden dus voor een deel het einde van spannende wedstrijd. Ook verder bleven de "getroffen" azen onder de maat (althans tot nu toe). Henk Nijhuis: "Zin heb ik er niet meer in. Het is jammer van m'n vijf vrije dagen. Gezien deze start had ik ze beter kunnen gebruiken. " Dit gebrek aan zin en dus ook gebrek aan concentratie betekende dat de p. a. tot nu (vier ronden) een wat grillig verloop kreeg.

6

Video ---nat de video toch nog funktioneerde is te danken aan fotograaf Ben van der Belt, die zuiver toevallig een pasklare draaikop van een fotostatief achter in zijn auto had liggen. Door deze toevalligheid was al het werk dat Bert Wijnands die video en toebehoren namens de afdeling had gekocht en Waldi Groenewold die paal met toebehoren had geregeld waar het geheel op moest, niet voor niets geweest. De video heeft in ieder geval met relatief bewezen hoe belangrijk dit is voor de jurering. sportparachutist

Relatief Om dan maar meteen met relatief te beginnen: het winnende viermansteam Van Veen van vorig jaar haalde toen over zes ronden 18 punten, wat - zo schreef ik al, voor dat team bedroevend weinig was. Nu - na vijf ronden - staat zij al op 23 punten met daartussen een funnelsprong met twee punten. Met name een geweldige ervaring voor Arnold Collenteur, die opeens van een vrije tijds-Teuge-team in een Nederlands topteam zit en zo veel talent heeft dat hij technisch gesproken niet eens de minste van de vier is.

Met 19 punten volgen de twee viermansteams uit de achtman met elk 19 punten, Met name het team Gielen sprong matig voor haar doen en had het team Van der Veen nog meer tegengas kunnen geven.

Met 14 punten volgt het team Keller. Daarna de rest.

Maar toch: een zeer snelle verbreding van de top.

De video-cara van

Enguete Tijdens de NKP werd er door het Afdelingsbestuur een enquete gehouden over een aantal zaken. Een echte analyse kan nog niet gegeven worden, wel de hoofdlijnen.

Een meerderheid van de deelnemers wil NKP in Maubeuge of een soortgelijk specifiek springcentrum over de grens hebben en niet meer op Teuge of ander niet specifiek Nederlands veld. In totaal stemden 40 mensen voor het buitenland. 34 mensen stemden voor Teuge. Van deze Teuge-stemmers was de helft vorig jaar niet in Maubeuge geweest.

Een meerderheid (43) wil de NKP buiten de schoolvakanties, 27 mensen wil.l en hem er binnen.

Wat het randgebeuren betreft wil een grote meerderheid (60) weinig randgebeuren en 25 veel.

Donderdagmiddag Goed, we zijn inmiddels op donderdagmiddag aangeland. Er is veel gesprongen hoe langer hoe minder gekankerd en hoe langer hoe betere resultaten behaald.

Behalve Rein Voskamp bij stijl is alleen bij relatiefspringen het peil met een waarlijk gigantische stap vooruit gegaan, zo blijkt uit de uitslagen tot nu toe.

Stijl Bij stijl is men in de derde ronde blijven steken. geen verder nieuws van het stijlfront.

Dus

Malfunkties Hoeveel malfunkties na de laatste NKP-sprong zullen zijn weet ik op dit moment niet. Nu zijn het er rond de 15. Ook hierin ontwikkelde zich een wat onverwachte maar desalniettemin spannende strijd. Leek aanvankelijk André Wierenga op een zekere overwinning af te gaan, door in de eerste twee dagen van de NKP twee keer onder zijn reserve te hangen, Henk Nijhuis, die een wat trage start had, bleek toch de langste adem te hebben. Hij heeft tot nu toe drie malfunkties.

Maar wie weet komt André nog terug.

GELD ~één opzicht is deze NKP een catastrofe geworden (sommige mensen vinden in meer opzichten, ik weet het) en dat is financieel. Het op dit moment geschatte tekort ligt tussen f 15.000, -- en f 20.000, --. En dat zit hem in de vliegkosten van onze Nederlandsen parakisten en Nederlandse para vliegers.

Overigens zal Piet Santegoeds elders in dit blad een totaal overzicht geven van de kosten van de NKP's. In overleg met de c1ubbesturen zullen we kijken wat we met dit verlies moeten doen.

Een nog groter probleem wordt 1980. Op deze basis verder gaan kan niet. Maar wat dan? Het buitenland?

D. w. z. dat de TC nog meer zal verzuchten: er worden veel teveel sprongen in het buitenland gemaakt.

Dat kan zo niet natuurlijk.

Maar wat dan wel?

We zullen gezamenlijk een antwoord moeten vinden, maar ik kan me niet voorstellen dat het antwoord wordt dat we jaarlijks gezamenlijk (de Afdeling zijn we tenslotte allemaal nietwaar?) 25 à 30.000 gulden in de NKP moeten steken. Naast het geraamde verlies van 15 à 20.000 steekt de afdeling al tussen de 5 en 10.000 gulden in de NKP. DE WEDSTRIJD De wedstrijd is over, de chutes gepakt, Teuge weer ontruimt. Hoe is nu de laatste wedstrijdfase verlopen?

Finale ....

"Piet - de regelaar" Foto: Ben van den Belt sportpa rachutl st

Kees Meyer groet de deelnemers.

Foto: Ben van den Belt 7

Reichard konsolideerde zijn 10de plaats met 14 cm, idem Steenwinkel 9 cm, V. d , Lin den scoorde weliswaar 36 cm maar bleef 8ste. Boerman 2 cm Verboom 23 cm Vijfvinkei DC, Tooienaar 23 cm handh~afden hun respec~ tievelijke plaatsen. De sensatie kwam bij Havekotte, die te hoog binnenkomend controle verloor en met een voor hem ongekend desastreuze 10.9 cm zakte van plaats 2 naar plaats 7, waarna ook het overall klassement veranderde.

Voskamp met 3 cm liet geen twijfel over de eerste plaats.

RELATIEF De zesde ronde consolideerde het team V. Veen hun grote voorsprong. Zonder onnodige risico's te nemen werden 3 pt gescoord, waardoor het winnende totaal kwam op 26 pt.

Het team de Poot, na de vijfde ronde gelijk met het team Gielen, concentreerde zich geweldig op de zesde ronde, scoorde in die moeilijke random ronde 5 pt en won daarmee terecht de 2e prijs. (24 pt) Het team Gielen scoorde in de zesde ronde 4 pt, verloor daardoor de tweede plaats en werd derde. In de totale wedstrijd ronduit teleurstellend.

Alleen in de ronden 2 5 en 6 kwam er iets van terecht. Te weinig voorbereiding?

Te weinig concentratie?

Of toch te veel aandacht voor de 8-man?

Het team KeIler liet het duidelijkst zien, hoe sterk we in de breedte zijn gegroeid na het laatste jaar. Zonder ook maar één komplete trainingssprong maakte het 17 pt, dus maar 1 pt minder dan het winnende team vorig jaar scoorde!! !

Het team v. Wijngaarden, goed gestart maakte moeilijke 4 en 5de rondes door, maar hervond gelukkig in de 6de ronde weer de gebruikelijke rust. Het team Peters en Molenkamp scoorde genoeg punten om ook de laatste 2 rondes mee te kunnen maken en werden respectievelijk 6 en 7.

De overige teams sneuvelden in de strijd tegen de bezemwagen.

Terugkijkend een goede wedstrijd, terecht gewonnen door het enige "echte" 4 mansteam, dat niet uit zwakte, maar uit sterkte koos voor een linked exit.

In de groepsprecisie , waar de afstanden veel verder uit elkaar lagen, was alleen de strijd om de eerste en tweede plaats erg spannend. Na 7 ronden stond het team Schuilenburg op de eerste plaats maar met slechts 6 cm (!) voor op team 2, Voskamp.

In die achtste ronde sprong het team Voskamp c. s. als voorlaatste team, met numme r 1, het team Schuilenburg al in de lucht om als laatste de PA wedstrijden af te sluiten.

Voskamp als eerste scoort 3 cm, Boerman dan 2 cm Verboom 23 cm en als laatste Weltevrede met 62 cm: Daarmee is, zonder dat Schuilenburg c. s. dat weten de voorsprong opgelopen tot 96 cm.

Drie minuten later komt Schuilenburg. Steenwinkel landt als eerste 9 cm, V. d. Linden als tweede met 36 cm er resteert dan nog 51 cm, wat gaat Reichard doen? 14 ' cm en er resteert nog 37 cm.

Good Old Charly Schuilenburg kan alles duidelijk maken.

Dat doet hij ook ... met 6 cm verzekert hij zijn team van de eerste plaats. Na 32 sprongen is het verschil tussen nummer 1 en 2 in team precisie welgeteld 31 cm.

D. w. z. gemiddeld minder dan 1 cm per sprong.

De derde plaats is onaangevochten voor het team v. Dam, verder bestaand uit Tolenaar, Zee en v. Delft.

Wat kwam er van de geplande 8-mans training terecht?

In kwantitatief opzicht niets. Vier 8-manssprongen en 3 sprongen in kleiner bestek. Een forse kwalitatieve terugval door het gooi en smijt werk van de 4-manswedstrijd.

Maar toch hebben we allemaal genoten van het formatievliegen van Karel(tje) Zee en zijn co-pilot. We hebben één echte goede sprong gemaakt en gaan nu proberen de komende weken onze rust weer terug te vinden.

PRECISIE Voor aanvang van de beslissende 7de en 8ste ronden werd de teamcaptains verteld dat daarin de springvolgorde anders zou worden. Zoals bij een wielertijdrit, werd er van "achteren" gestart. D. w. z. de kanshebbende zouden aan het einde van de ronde springen en ook vlak na elkaar.

Dit gebeurt ook zo bij de US-Nationals, zorgt voor een veel grotere spanning en geeft de concurrenten zo identiek mogelijke weersomstandigheden.

En spannend werd het!! !

Hoe was de stand voor het individuele klassement na 6 ronden?

1. Voskamp 59 cm 165 cm 6. Verboom 2. Havekotte 93 cm 7. V. d. Linden 176 cm 3. Lasschuijt 147 cm 194 cm 8. Boerman 4. Tolenaar 151 cm 203 cm 9. Steenwinkel 5. Vijfvinkei 159 cm 436 cm 10. Reichard Eén tot en met de negende plaats redelijk dicht bij elkaar liggend veld met slechts Voskamp en Havekotte wat duidelijker afgescheiden.

Wat deden de favorieten in de 7de ronde? Lasschuyt, Tolenaar en Verboom scoorden De' s. Voskamp , Boerman en Reichard slechts centimeters zonder veel terreinverlies Havekotte liet een steekje vallen van 17 cm, maar kon dat gelet op zijn voorsprong best hebben. Vijfvinkei scoorde 25 cm en zakte daardoor een plaats, erg belan grijk voor het op plaatscijfers gebaseerde overall klassement.

V.d. Linden 27 cm zakte ook een plaats, terwijl Steenwinkel niet tevreden zal zijn geweest met zijn 61 cm.

De kaarten waren geschud, het weer was goed, er werd onmiddellijk verder gegaan met de laatste en beslissende ronde.

8

'

Para-control.

...

André v. d. Worm.

Foto: Ben van den Belt sportparachutist

STYLE Geplaagd door slecht weer en dus ook onvermijdelijk rejumps, worden de laatste twee rondes style onder hoge druk afgewerkt.

Gelet op het aantal rejumps moet deelname aan de NKP voor sommige springers een intensieve training zijn geweest!

De werkelijk schokkende ontwikkeling hier was Jaap Havekotte's vierde sprong. Zijn derde sprong liep niet echt lekker. Met de voor Jaap ongebruikelijke penalties kwam hij op een tijd van 10 sec. rond. Daarmee was voor het eerst sinds 9 jaren (!) iemand in een ronde sneller dan Jaap. In dit geval Jan Vijfvinkei die 9.17 sprong.

Overigens was die 10 sec. nog steeds ruimschoots voldoende om een eerste plaats style te winnen.

In die vierde ronde sprong Jaap een vlekkeloos fraaie serie, zonder stops, zonder penaltles , met mooie overgangen van en naar de backloops en met een tijd van iets boven de 8 sec. Edoch, het was NIET de rechter mix, maar een verkeerde serie, waardoor de tijd 16 sec. werd.

Daarmee werd de einduitslag style: 1.

2.

3.

4.

5.

Vijfvinkei Voskamp Lasschuijt Nijhuis Havekotte

waardoor discussies over de laatste centimeter onpartijdig beslist werden. Voor een top PA gebeuren tegenwoordig een "must", voor ons een welkome aanvulling. Overigens vraagt zo'n schijf van de meeste springers een aanpassing van de techniek. Tenenwerk is uit de boze, hakken een voorwaarde voor het zeker trappen van De's. Het is best grappig in dit licht het De-klassement te bekijken: 1. Lasschuyt 2. ex aequo Havekotte v. d. Linden Voskamp

4 3 3 3

De De De De

~_. '.-- ....

OVERALL KLASSEMENT De spectaculaire terugval van Jaap Havekotte zowel in de laatste ronde precisie als in de laatste ronde style veranderde het gezicht van het overall klassement. Van een "zekere" eerste werd Jaap plotseling vierde.

Voskamp, met een eerste plaats precisie en een tweede plaats style werd nu onaangevochten eerste. (5 pt) bRam Lasschuijt, met een tweede plaats precisie en een derde style werd fraai tweede.

Vijfvinkei werd derde met een eerste plaats style en een vierde in precisie. Die vierde had een derde kunnen zijn ware het niet die 25 cm in de zesde ronde .

11 cm teveel betekent één plaats kwijt in P.A. èn één plaats overall!

Na Jaap Havekotte met een vierde plaats volgde Verboom met een fraaie vijfde plaats.

Video op een stevige paal.

Foto: Ben v. d. Belt.

Het "instrumentenpaneel"

van de electronische

schijf.

Technische hulpmiddelen Een van de kenmerken van de NKP 1979 waren de technische hulpmiddelen. Voor PA was er de electronische schijf sportparachutist

Voor RW en style was er de video. Technisch nog niet volmaakt, maar operationeel toch in de laatste ronden al zeer bruikbaar. De scheidsrechters namen na de vierde ronde dan ook de beslissing dat ieder team met een score van meer dan 3 pt op de video moest staan, zoniet dan volgde een rejump. Het lijkt me dat we daarmee volgend jaar nog wel strikter kunnen zijn.

Voor style is de video voor het jureren meer een back-up, maar voor de training een must. Hopenlijk doet het style en pa team 1980 daar zijn voordeel mee.

9

Er resteerde De sluiting "Gelukkig" was de laatste zondag een feestelijke en traditionele dag. Regenachtig weer, wat wind en vrij kil, zoals we het allemaal kennen van de laatste 10 NKP's.

De totale sluitingshappening was boeiend en afwisselend.

drie hoogtepunten:

1. De uitreiking van de Tom Verschoorbokaal.

In een aardig verhaal memoreerde Hans v. d, Stroom, een van de stichters van deze bokaal, de grote verdienste die Tom Verschoor voor de Nederlandse parasport heeft gehad. Vervolgens bouwde hij, alvorens de winnaar bekend te maken, de spanning op door een aantal eigenschappen van de winnaar te noemen. Toen hij vertelde dat het hem als para/vlieger deugt deed een mede vlieger/para deze prijs te mogen overhandigen viel de spanning weg en volgde er een daverend applaus voor de winnaar Karel (tje) Zee. Overigens vermeldde Hans ook dat de keus dit jaar (gelukkig) extreem moeilijk was omdat er zoveel erg goede kandidaten waren.

De Tom Verschoor

bokaal voor Karel Zee. Foto: Ben van den Belt

2. Ons zondagskind Piet Santegoeds kon profiteren van een half uur redelijk weer, nl. van kwart voor twee tot kwart over twee om zijn DUIZENDSTE sprong te maken. Overigens vraag ik me af of het legaal wel een sprong was, want L p. v. op de grond te landen zoals een springer betaamd, werd hij opgevangen in een groot laken.

Annemiek ontvangt de beker uit handen van wedstrijdleider Henk Verbeek.

Foto: Ben van den Belt

Piet Santegoeds maakt zijn 1000e sprong in een groot zeil.

Foto: Ben van den Belt.

De scheidsrechters, manifestor en wedstrijdleider namen elk een onderdeel van de prijsuitreiking voor hun rekening.

De prijs voor de beste dame was dit jaar voor Annemiek v. Gessel, die o. a. een training in Raeford gevolgd had.

3. De voorzitter Wim Velthuizen sloot formeel een, met uitzondering van de financiĂŤle paragraaf succes volle NKP. Hij deed dat met een korte, maar gevoelige speech, waarna iedereen zich in meer of mindere mate (ge)(ont) roerd in het verkeer stortte voor de trip huiswaarts.

Jan Molenkamp als voorzitter van de organiserende vereniging bedankte alle hardwerkende mensen en medewerkende instanties voor hun bijdrage aan het succes van deze NKP's.

Tot ziens voor de mensen die er bij geweest zijn, hopenlijk bent u die ontbrak, er volgend jaar wel (weer) bij.

Co-produktie van: Hein Cannegieter/Bert Wijnands.

10

sportparachutist

uitslagen n.k.p. â&#x20AC;˘ 1979 precisiespringen individueel NAAM voskamp Lasschuijt Jr. Tolcnaar VijfvinkeI

Vcrhoorn Bocr-man Ha vck otto v. d. Linden G. Stccnwinkel

netenuren Scnuif enbu rg Brunt Tops De Bruijne 11 oogc rwc rf Weltevrede Van llcl[t Zee Verhaal' Nijhuis Van Dam Stobbe Van Gcssel Ot sen Jcremiasse Possel B. Stccnwinkcl Kouwenhoven De Wekker Bouwons Dokte r Warburg Streng Brandenburg H. Or-even Schu rink Drost Kamphuis Van Essen Bussemakcr Zcitlcr Rijswijk Bogna rda E

De Boer Bizot Roe lofa Molenhuis

Testroole Meijer Boogn e r-s Van Wijngaarden Becke r Burger

Sloekers L.Janssen Kah le

Bronsveld Beurne

r

Berclouw Mars Schouw De Rooy V.d.

Meel B05m3

V.d.Mey

Bos Peters Broekman H. Greven Willcmse Pan grunn GrooUngs Ru ijte r Van Agteren

Van Gelder 't Hn rt Oosthout Van Spaandonk V. d. Voort Steenbrink wte rengn Bn rendregt Ruljter-s Den Otter Renesse v. Duivenbode V.d.

Berg

Groenewold Blanken Molenkamp Faddegon

sportparachutist

00.32 (}(J.

2.-s

00.25 00.54 00.02 00.02 (JO. (JO 01. 10 01.17 00. !j{J 02.31 00.91 00.14 01.78 UO.92 03.28 UO.58 00.38 02.85 10.00 00.87 00.56 00.20 03.23 10.00 00.67 02.97 04.84 00.07 00.82 Ol. 34 00.22 00.26 Ol. 46 02.86 02.20 Ol. 93 Ol. 90 05.50 Ol. 62 01.12 Ol. 82 00.11 Ol. 29 10.00 03.86 02.30 Ol. 77 10.00 06.71 09.67 06.63 03.89 04.58 10.00 06.54 10.00 03.90 Ol. 91 U2.99 10.00 10.00 10.00 10.00 Ol. 21 05.57 04.75 00.62 06.96 05.67 06.6R 05.55 10.00 10.00 10.00 02. Ol 10.00 06.29 UO.05 10.00 10.00 10.00 Ul.33 10.00 10.00 10.00 10.00 10.00 10.00 10.00

{JO,

00 00. 14 oo. O~ 00.13 (J{J.14 00.04 00.00 00.11 (J0.02 0(;, G!-J ou. 43 01 .25 02. 61 00. 48 Ol. 98 00.57 01. 83 05.53 01.31 00.00 00.00 00.91 Ol. 72 00.32 00.38 U3.68 00.44 04.45 UI. 34 02.56 Ol. 96 01.11 06.89 Ol. 03 05.30 Ol. 82 00.00 00.22 Ol. 47 03.09 03.11 00.12 00.63 02.90 00.05 04.50 00.14 01.76 Ol. 47 10.00 08.75 08.46 Ol. 68 05.65 Ol. 84 Ol. 38 04.54 04.47 10.00 10.00 10.00 05.33 02.19 10.00 10.00 10.00 05.22 05.98 Ol. 25 03. Ol 03.72 01.% 10.00 02.19 U8.02 10.00 10.00 07.17 00.81 10.00 02.60 10.00 10.00 10.00 10.00 10. 00 10.00 10.00 10.00 10.00

00. 21 01. 05 00. 02 00. 12 00. 00 01. 54 00.02 00.52 UO.OO \.11.50 00.01 01.28 00.72 00.06 01.05 00.73 UO.05 03.92 01. 03 00.06 02.45 00.04 02.33 00.60 00.91 02.17 02.16 03.83 00.12 Ol. 77 08.43 Ol. 53 00.14 Ol. 52 04. 02 10. 00 Ol. 75 00.67 00.42 Ol. 46 03.14 05.79 04.62 10.00 00.04 10.00 10.00 02.21 Ol. 25 05.12 Ol. 89 03. Ol 10.00 04.32 10.00 10.00 Ol. 86 02.42 05. Ol 07.86 03.26 01.49 00.89 02.08 OL 74 04.10 02.17 05.35 04.19 06.20 10. 00 10.00 07.92 02.68 03.18 09.73 02.68 10.00 10.00 Ol. 56 03.20 05.23 10.00 10.00 03.64 10.00 10.00 10.00 10.00 10.00

Ou.OO 00.00 01.02 00.64 00.20 00.11 00.07 00.00 00. ~2 00.38 00.00 00.8U 00.35 01. 98 00.80 02.19 04.91 00.00 00.08 00.27 00.86 00.34 00.82 02.26 00.00 02.89 01.56 00.91 Ol. 53 04.67 03.14 00.14 00.86 Ol. 30 00.34 Ol. 72

00.06 00.00 00.07 00.14 00.56 00.23 00.81 00.00 00.00 00.75 01.61 00.43 02.92 01.81 00.14 01.18 00.65 00.10 02.82 00.94 04.50 Ol. 72

03.24 02.71 02.34 10.00 10.00 03.14 04.45 Ol. 42

05.65 02.38 01.12 Ol. Ol

05.16 Ol. 43 05.06 Ol. 26 01.15 00.14 02.07 10.00 06.22 10.00 03.62 10.00 02.17 00.21 Ol. 38 05.33 00.97 06.09 10.00 00.09 02.08 10.00 10.00 10.00 04.28 00.85 05.84 10. 00 05.76 10.00 07.13 10.00 00.78 02.79 10.00 10.00 10.00 10.00 04.65 10.00 09.73 10.00 10.00 05.24 08.26 10.00

02.55 00.28 00.86 02.07 01.46 Ol. 92 03.62 Ol. 47 02.35 00.23 Ol. 54 02.61 00.14 01. 72

02.59 09.10 Ol. 29 00.06 10.00 Ol. 54 Ol. 49 04.45 00.14 00.12 00.69 Ol. 21 06.66 00.39 01.26 02.63 02.39 Ol. 24 01. 95 Ol. 82 05.76 10.00 04.93 10.00 10.00 05.31 01.72 10.00 02.66 03.65 08.42 10.00 04.59 02.45 02.11 00.14 09.66 10.00 10. 00 02.67 10.00 00.13 08.00 02.08 10.00 10.00 00.31 10.00 10.00 10.00

6

7

8

00.00 00. UJ 00.07 00.02 00.82 00.00 00.00 00.00 00.02 UO.14 00.02 02.40 00.94 00.21 02.32 01. 33 00.11 00.58 01.11 00.00 00.07 04.21 01.20 03.37 00.06 03.28 Ol. 02 00.33 06.78 Ol. 70 00.71 00.1.4 00.11 01.11 02.50 00.14 00.31 02.97 07.88 02.48 02.84 Ol. 58 02.75 02.62 00.00 03.45 Ol. 55 02.53 08.70 Ol. 68 00.47 03.29 03.16 00.52 04.68 02.13 06.49 10.00 10.00 02.11 06.09 00.24 03.11 04.85 10.00 02.62 04.93 06.70 10.00 10.00 04.00 00.13 00.75 10.00 10.00 10.00 07.30 05.59 10.00 10.00 08.62 10.00 10.00 03.61 03.50 06.81 10.00 10.00 10.00 10.00

00.05 00.00 00.00 00.25 00.11 00.08 00.17 00.27 00.61 00.02 CO.40 00.70 00.05 01.17 00.11 00.07 02.02 00.10 00.03 00.42 00.11 00.54 03.02 02.78 01.47 00.27 00.85 00.54 01.59 00.13 00.14 06.26 01.12 10.00 03.13 03.03 02.74 10.00 00.03 00.33 Ol. Ol

00. 03 00. 12 00. 23 CO.OO 00.03 00.02 01. 09 00.36 00.09 00.14 00.06 00.00 00.79 01.19 02. Ol 00.62 00.49 00.52 02.07 00.00 03.13 04.55 01.70 00.89 Ol. 45 00.67 05.28 00.10 02.32 04.61 00.24 08.71 07.57 00.27 Ol. 31 Ol. 45

00.88 00.70 06.04 02.79 Ol. 45 08.96 09.59 10.00 00.14 10.00 01.11 Ol. 02 10.00 03.05 04.71 09.59 10.00 10.00 Ol. 60 07.53 10.00 09.22 04.09 05.19 07.98 10.00 09.16 10.00 10.00 10.00 10.00 10.00 10.00 10.00 06.14 05.03 10.00 10.00 07.54 10.00 10.00 09.55 10.00 10.00 10.00 10.00 06.47 10.00 10.00

06.62 Ol. 85 05.09 03.96 00.35 Ol. 89 10.00 02.05 00.08 02.80 00.03 06.73 00.88 10.00 00.14 02.00 03.38 Ol. 65 02.90 00.72 02.75 08.42 00.45 10.00 00.74 Ol. 77 04.78 05.65 96.67 Ol. 86 08.86 00.20 10.00 10.00 Ol. 62 03.35 Ol. 96 04.20 01.75 04.37 10.00 07.50 10.00 10.00 08.43 07.55 10.00 10.00 10.00 01.78 10.00 10.00 10.00 10.00

TOTAAL 00.67 01.59 01. 74 01. 84 01. R8 02.04 02.19 02.39 02.73 04.52 04.84 07.77 08.52 08.68 09.33 09.97 10.64 11.13 11.30 11. 69 11. 99 12.87 13.54 13.73 15.13 15.70 15.74 16.92 17.37 17.73 18.31 18.34 18.49 19.03 19.60 22.08 22.24 22.70 23.85 23.95 24.16 24.32 24.55 26.38 28.12 29.03 29.53 30.30 33.59 33.91 34.68 35.71 36. Ol 37.11 37.35 38.11 39.79 40.66 40.70 41.71 44.35 44.92 45.12 46.76 46.89 47.44 47.65 48. Ol 49.34 49.3R 50.28 50.98 50.98 51.52 52.19 52.39 55.45 59.34 60.86 61. 77 62.85 62.91 64.53 65.69 66.87 68.59 70.31 71. 71 7R.26 80.00

KLASSERING 01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 72 73 74 75 76 77 78 79 80 Rl 82 R3 84

85 R6 87 88 89

11

groepsprecisiespringen Team

Teamtotaal

Schuilenburg Voskamp Van Dam Vijfvinkel Lasschuijt Jr. Slobbe Van Gessel Verhaar Hoogerwerf Wieringa Greven Otsen Otter Bouwens Van Gelder 't Hart Groenewold Bogaers Beckers De Rooy Van de Meel Grootings

2

3

4

5

6

7

8

Totaal

05.48 03.64 02.08 05.45 20.39 07.91 14.94 15.45 10.99 13.58 16.27 17.17 24.77 21. 94 19.83 14.93 30.86 28.00 31.21 26.09 31. 96 23.45

01.28 00.75 07.44 08.49 00.82 04.20 04.30 06.46 16.45 04.96 18.96 12.81 30.09 20.21 28.14 26.12 17.91 32.90 34.11 22.51 22.37 31. 95

02.03 02.48 06.44 12.12 05.77 00.64 07.61 06.20 17.52 06.92 25.76 23.86 16.86 16.77 19.51 27.16 11.04 20.32 22.56 22.09 25.01 34.10

Ol.20 02.50 06.79 03.22 09.88 06.19 03.64 07.36 22.18 14.15 07.76 15.29 13.84 25.10 16.38 25.15 24.49 21.29 35.24 29.23 19.40 34.65

02.36 02.03 05.32 05.03 02.23 08.27 09.32 10.68 05.73 15.22 13.12 21.12 06.23 16.45 22.69 21. 63 06.66 12.85 03.85 24.07 23.17 33.31

00.18 02.15 00.83 06.81 02.75 19.08 04.81 13.40 16.93 12.84 17.32 16.62 04.52 21.03 20.99 23.10 33.21 17.80 13.95 15.88 19.45 19.56

01.30 00.31 02.13 02.45 03.91 03.33 14.93 13.04 15.15 36.26 14.40 21.33 21. 66 20.73 17.51 28.35 40.00 23.72 27.58 30.14 39.22 37.53

00.65 00.70 04.37 03.59 10.20 13.15 15.16 10.24 07.14 19.26 12.33 06.63 17.81 17.71 23.64 10.25 18.93 32.05 21.20 20.87 24.24 16.99

014.48 014.56 035.50 047.16 055.95 062.77 074.71 082.83 112.09 123.19 125.92 134.83 135.78 159.94 168.69 176.69 183.10 188.93 189.70 190.88 204.82 231.54

relatiefspringen TEAM

1

Van Veen De Poot Gielen Keller Van Wijngaarden Peters Molenkamp Den Otter Lasschuijt Jr. Meijer Verhaar Wierenga Bussemaker Van Gelder De Wekker Bouwens

6 5 3 3 3 2 1 1 0 1 0 0 0 0 0 0

AANTAL PUNTEN PER SPRONG 2 3 4 5 2 3 2 3 2 1 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0

6 4 5 4 3 3 1 2 1 0 0 0 0 0 2 0

4 3 3 2 1 1 1 0 1 0

-

0

-

TOTAAL

NAAM

12

TIJDEN

TOTAAL

1

2

3

4

10.20 10.50 09.75 11.45 09.35 11.53 11.25 14.00 13.60 13.17 10.35 11.60 12.98 16.00 13.28 13.03 12.85 ll.60 13.53 16.00 14.53 15.13 16.00 15.55 16.00 15.95 16.00 16.00 16.00

10.17 08.70 10.93 10.33 08.35 11.58 12.43 13.95 13.47 13.43 16.00 12.70 13.15 12.20 13.60 16.00 16.00 16.00 13.38 14.00 14.90 14.60 14.60 16.00 16.00 16.00 16.00 16.00 16.00

09.17 10.53 10.65 10.80 10.00 11.65 11.90 12.00 13.35 13.70 11.30 14.15 15.20 13.45 15.43 13.73 13.68 15.43 16.00 14.87 16.00 16.00 16.00 15.43 15.57 16.00 16.00 16.00 -

09.35 10.70 11.28 10.53 16.00 11.35 16.00 12.40 12.43 13.33 16.00 16.00 13.33 13.93 14.20 15.60 16.00 15.83 16.00 16.00 16.00 16.00 16.00 16.00 15.83 16.00 16.00 16.00 -

38.89 40.43 42.61 43.11 43.70 46.11 51.58 52.35 52.85 53.63 53.65 54.45 54.66 55.58 56.51 58.36 5R.53 58.86 58.91 60.87 61.43 61.73 62.60 62.98 63.40 63.95 64.00 64.00 -

Klassering Ol 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22

KLASSERING

6

5 4 6 2 0 1 1 0

3 5 4 3 3 1 1

26 24 23 17 12 9 5

-

-

1 2 3 4 5 6 7

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

stijlspringen VijfvinkeI Voskamp Lasschuijt Jr. Nijhuis Havekotte De Bruijne B. Steenwinkel Verboom v. d. Linden Weltevrede G. Steenwinkel Tolenaars Van Rijswijk Boerman Bussemaker Bizot E. Boogaards Zee Meijer Possel Van Delft .Ie rem ia s se Bos Bouwens Van Gessel Bronsveld Drost Molenhuis Wierenga

per sprong

1

Klassering

Ol 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 27 -

-

-

-

-

-

algemeen eindklassement NAAM Voskamp Lasschuijt Jr. VijfvinkeI Havekotte Verboom De Bruijen V. d. Linden Tolenaars G. Steenwinkel Nijhuis Weltevrede Boerman B. Steenwinkel Zee Van Delft Van Rijswijk Bussemaker Possel Jeremiasse E. Boogards Bi z ot Van Gesse!

Bouwons Me ije r Drost Bos Molenhuis Bronsveld

KLASSEHING

Ol 02 03 04 05 (JG

07 O~ O~}

10 II

12 1" 14 15 1G 17 IK 1~)

20 21 22 23 24 25 26 27 2~

sportparachutist

financiële perikelen nederlandse kampioenschappen 1979

Aan de hand van dit laatste overzicht kunt u zien dat de geplande stick -tijden niet gehaald werden. Dit is slecht zeer gedeeltelijk te verklaren door "holden", slechts zicht etc.

Ook de massa rejumps deden ons vooral de eerste paar dagen danig de das om .. Na 2 dagen nationals werd het verlies geschat op zo'n slordige 6.000,-Voorzitter Wim verscheen op het toneel en hij riep enkele vertegenwoordigers van clubbesturen bijeen teneinde serieus te bekijken of er iets gedaan kon worden aan de huurprijzen van de vliegtuigen.

Dat bleek niet mogelijk.

Toch vraag ik me als Afdelingsbestuurslid af, of wij als springend Nederland met de consekwenties gediend zijn. Tijdens de Nationals besteden wij zo'n 30 à 40 duizend gulden aan vlieguren.

Moeten we die in het buitenland of aan "huur" vliegtuigen beateden ? Aangezien ik zelf de calculaties doe aan het AFCENT- vliegtuig, roept zo'n standpunt bij mij wel vragen op.

Men moet mij toch eens voorrekenen hoe. op een jaarcalculaties van 200 à 300 uren, een 40-tal extra vlieguren in 1 wee', (d. i. 15 à 20% extra) dezelfde '<ostprijs moet hebben als rleze 200 à 300 uren waarin alle vaste lasten zijn opgenomen.

Ik dacht dat bij de clubs de landinga- en stallingskosten in de uurprijs waren opgenomen maar dit gold in de meeste gevallen niet voor de NKP. Een geweldige positieve uitschieter in dit vlak vormde de ENPC. De huurprijs van de PAX. toch al veel gunstiger dan van de andere vliegtuigen werd spontaan verlaagd tot 240,-- per uur.

Bovendien waren de st ickt ijden tot zo'n 25% lager dan van de rest. Indien er 4 maal een PAX had kunnen worden ingezet dan hadden de 13.000, -- negatief een positief saldo te zien gegeven.

Toch kan ik mij niet voorstellen dat de ENPC er op toegelegd heeft of dat de deur alleen zijn investering verzilvert. Laat uw vliegers eens praten met vliegtuigbeheerders en chef vlieger van de ENPC. Een ding is kristal helder. Op deze wijze de NKP organiseren is niet meer haalbaar.

De daadwerkelijke prijs (dus inclusief rejumps e. d.) van een precisiesprong bedroeg 23,50, een stijlsprong kostte 47,50 en een relatiefsprong vergde f 42, --.

Bent u bereid in de toekomst deze prijzen te betalen voor deelname aan de NKP? Moeten we voortaan steeds naar het buitenland uitwijken, of creeren we een fonds (bv. via 5, -- contributieverhoging) dat een tekort van rond de 15.000, -- opvangt voor onze jaarlijkse kampioenschappen? Of worden de NKP enkel nog gehouden voor een 20-tal prominenten die zich vooraf volgens een bepaalde selektiemethode moeten kwalificeren?

Kortom, stor genoeg om over na te denken en uw reacties worden gaarne beluisterd op de komende algemene ledenvergadering woensdagavond 19 september 19.30 uur in Hoog Brabant (of Jaarbeursgebouw?) in Utrecht.

Tijdens de algemene ledenvergadering in 1978 werden de NKP 1979 toebedeeld aan de VPCT die daaraan de voorwaarde hadden verbonden dat de Afdeling de verantwoording zou dragen, voor de financiën m. b. t. de vliegkosten. Uitgaande van onze ervaringen in 1978 en de opgaven van de diverse clubs van huurprijzen van vliegtuigen en gemiddelde stlckt ljden voor de diverse hoogtes werden de Inschr-Ijfkosten verhoogd tot f 50, --, een preci stespr ong tot 18,75, een stijlsprong tot f 27,50 en een relatiefsprong tot f 30, --.

Helaas, het bleek allemaal niet te baten. Volgens opgave zou een r ela tlef st ick gemiddeld 25 tot 28 minuten in beslag nemen, dit werd 30 à 36 min. Een stijlstick zou maximaal 25 minuten duren, dit werd 35 min. en een precisiesprong gecalculeerd op 15 min. kwam op 18 à 19 min. uit.

i

i

A Ls u onderstaande overzichten bestudeert zult u zelf kunnen vaststellen hoeveel er op iedere sprong werd toegelegd en op welke wijze een totaal verlies van ruim f 13.000, -- tot stand kon komen.

VL lEG KOSTEN KOK DES BOB PA X SF D . Totaal

12 42 42 23 26

uur uur uur uur uur

48 43 30 35 45

min min min min min

à à à à à

i 210, i 280, i 280, i 240, i 420,

= = = = =

------

148 uur 21 min

i i i i f

2.688,-11.960, -11.900, -5.660,-11.235,--

f

43.443,--

i

i

INKOMSTEN

f

Trainingssprongen Precisie 89 x 150,-Stijl 30 x 110, -Relatief 64 x 180, --

i i i

~ f

Retour

- niet gemaakte

f

sprongen

5.000,--

f 13.350,--

3.300,-11.520, --

i

33.170,-2.870,--

i

i i

f

Inschrijfkosten Voeding vliegers jury, organisatie Elektr. schrijf Onkosten video Bekers, medailles, vaantjes Landingskosten

i i i i i

5.500,--

2.500,-400,-350,-1.634,50 ?

Santegoeds.

gemiddelde

sticktijden

en tarieven per vliegtuig S T Y L E

P R E CISIE prijs per sprong

prijs per sprong

CLUö

Vlgt

huur prijs

FD

SFD

f

420,--

14,75 m

PCMC

DES

i i i i

280,--

20

m

240,--

14

m

18

m

i 14, -i 21,--

28,33

280,--

36 min

i 43,75 i 42,-i 28,33 i 42,--

210,--

15

m

f

32 min

f

ENPC

PAX

VPCT

BOB KOK

<Dpm.

1. SFD-206

sticktijd

f f

st ickt ijd

24,25

35 min

23,33

36 min.

17,50

Blijkt een zeer

onvoordelig

min

vliegtuig

R E sticktijd min

33

min

29,45

min

36 min

sportparachutist

I E F

prijs per sprong

29.16

f f f

51,-38,50 29,45

i 42,

--

37,33

voor wedstrijden.

Is anderhalf tot eendriekwart maal zo duur als de andere vliegtuigen dit extra rendement.

Kon alleen t. b. v. style en individuele precisie worden ingezet.

2. PAX

L A T

en levert niet voor 5 springers

Springt er zeer voordelig uit. ENPC bood ongevraagd aan de huurprijs van f 250,-terug te brengen op 240, --. De deur en een andere methode van het berekenen van sticktijden (touch-down tijden o. pl. v. tacho-tijden) wa ren er waarschijnlijk mede oorzqak aan dat aanmerkelijk betere tijden gerealiseerd werden dan met de DES en de BOB. Viermaal een PAX en de NKP zou financieel in VREDE zijn verlopen.

i

13

DE WINNAARS!

Foto: Ben v. d. Belt

Een gedeelte van de MEDEWERKERS. HARTELLJK DANK VOOR UW ASSISTENTIE!

Foto: Ben v. d. Belt

14

sportparachutist

nkp-1979

canopy relative work

uit de vliegerstoel Toen ik op 8 september 1968 door Charles Pellens op Seppe tot para vlieger werd gebombardeerd - ze hadden wel een kist en para' s plenty - maar geen para vlieger, kon ik niet weten de eer te hebben nog ooit de nestor van de actieve paravliegers te zullen worden.

De Cessna's 172 KAP-BNV - VBE - CON - WVB de 182 DES en nu de Cessna 206, het vlaggeschip van de FLD, zijn allen voor honderden uren door mijn vingers gegaan. Veel imposanter nog is het aantal sticks of het aantal mannetjes en vrouwtjes dat bij mij uit de kist gesprongen is. Met deze NKP'79 incluis, moeten het er meer dan 15.000 geweest zijn!

Twee Nationals en ettelijke clubkampioenschappen en zomerkampen hebben mij gehard in het barre bestaan van 'n paravlieger .

AIs je zo verbonden bent met de para' s, dan zal het je een zorg zijn of je al dan niet op tijd komt voor de lunch of de avondmaaltijd.

De jongens willen omhoog en tenslotte ben je niet naar Teuge gekomen om je bast vol te eten. TI< ben niets tekort gekomen maar heb toch geleefd op de spontane kameraadscjap van mij bekende en mij volstrekt onbekende sportvrienden.

Met mijn ca. 1500 para-uren mag ik stellen, dat de weergoden het ons dit jaar niet cadeau hebben gegeven.

Het zicht was af en toe abominabel en zeker voor de vliegers die op Teuge niet zo bekend waren moet het hard werken geweest zijn. Te hard soms; reden waarom wij dan ook de pijp aan Maarten moesten geven voor uwen onze veiligheid.

Bij de beoordeling van de organisatie dient in het oog gehouden te worden, dat een grote kist (ik meen uit het buitenland) er op het laatste moment van heeft afgezien om naar Teuge te komen. Zowel de financiële als organisatorische planning werd hierdoor verstoord. Het is nog 'n wonder dat de programma's nagenoeg konden worden afgewerkt, Als er even wordt gesleuteld aan een optimale coördinatie tussen "verkeersleiding" en "sttcklndel ing'! , dan zie ik een NKP in Nederland gehouden, zeker zo goed zitten als waar dan ook.

Niet uit het oog mag worden verloren dat nu ook mindere goden in deze godensport gelegenheid hebben gehad ofwel méé te springen ofwel lering te trekken uit hetgeen ze hier op korte afstand van hun woonplaats aan ervaring hebben kunnen opdoen.

Tenslotte is het zo, dat de "fun" die we samen hebben gehad weer nieuwe vriendschapsbanden heeft gelegd.

Het is in feite niet zó belangrijk dat een kleine topgroep het hoofd boven water kan houden. Belangrijk is dat steeds meer jongelui zich in deze fantastische sport gaan bekwamen en t. z. t. hun kennis weer aan nieuwere generaties doorgeven.

Fred Driessen Chef Vlieger Flying Dutchmen sportparachutist

Wat het begrip Canopy Relative Work , of kortweg CRW, inhoudt, zal zo langzamerhand wel bekend zijn. Een definitie is wat moeilijk te geven. Het komt er in elk geval op neer dat men een ram-air parachute op een zodanige wijze bestuurt dat de ene springer op de parachute van een ander kan gaan zitten of staan.

Waardoor dit alleen met "vierkante" parachutes mogelijk is en niet met ronde bollen ( een ronde bol boven een square kan natuurlijk wel in bepaalde omstandigheden) zal een ieder wel duidelijk zijn; anders verwijs ik o. a. naar het door Bert Wijnands geschreven artikel in de Sportparachutist van mei 1977. Met de inhoud van dit artikel kunnen wij ons vrijwel geheel verenigen; alleen onze manier van' opbouwen is wat anders dan Bert heeft beschreven, maar daarover later meer. Het verdient aanbeveling dit artikel indien mogelijk nog eens na te lezen.

Over deze vorm van springen is in de meeste vooraanstaande vakbladen op het gebied van het sportparachutespringen al uitgebreid geschreven, maar nog betrekkelijk weinig in het Nederlands. Vandaar deze poging om hierin te voorzien.

De eerste gedachtengang over CRW zal er over het algemeen één zijn als levensgevaarlijk of iets dergelijks.

Dit lijkt trouwens beschoren aan elk nieuw en onbekend onderdeel in vele sporten. Een mooi voorbeeld is in onze eigen sport te vinden. In den beginne van het "normale" relatiefspringen werd een link-up eenzelfde oordeel toebedeeld. Hoe groot is nu het wereldrecord ook weer: 50 - 60 man? Hoe ingewikkeld zien de huidige sequenties er niet uit?

Bij nadere bestudering van deze nieuwe trent binnen het parachutespringen is gebleken dat er inderdaad nogal wat problemen zijn te vinden, die dringend een antwoord behoeven. Dit houdt in dat men eerst theoretisch goed moet zijn onderlegd en het oor te luister hebben gelegd bij collegaspringers , die al wat meer ervaring hebben in CRW. Voorts is het van essentieel belang dat de Cloud, Foil of Star tot in de finesses wordt beheerst.

Het bovenstaande is in een paar woorden samen te vatten: Bespreek de zaak tevoren zeer grondig en maak stringente afspraken.

Voor je aan CRW in de prakrijk gaat beginnen zouden de volgende beperkingen moeten worden gesteld: a. Zorg dat je CRW wilt gaan beoefenen (en dat is niet zo logisch als het lijkt); b. Begin niet aan CRW voor de zekerheid is verkregen dat je de eigenschappen en de vliegkarakteristiek van de square van a tot z kent; c. Maak AFSPRAKEN; d. Begin niet aan CRW met je vaste springmaatje als hij ook (nog) geen kaaas heeft gegeten van CRW. Zeker de eerste pogingen dienen alleen te worden gedaan met meer ervaren CRW-ers.

Een kleine bloemlezing van vragen, die beantwoord moeten zijn voor de eerste - en de meeste andere poging wordt ondernomen, zou kunnen zijn; "Hoe hoog beginnen we; waar ligt het exit-punt; wie is pin-man en wie is base; hoe bouwen we de stack (2 of meer springers die op elkaars square Zitten/staan); wie verlaat het eerst het vliegtuig; hoeveel seconden na elkaar exit; hoe lang mag de vrije val zijn; hoe wordt de onderlinge communicatie gedaan; wie stuurt de staek; wordt de sta.ck geland, zo ja hoe; etc. etc.

Duidelijk zal zijn dat deze opsomming algemeen en volstrekt willekeurig on onvolledig is. In het hierna volgende verhaal zal één en ander worden verduidelijkt.

15

Enigszins uitgewerkt kunnen stuiten:

zou je op de volgende voorvallen

1. Je vliegt heerlijk op de onderste square mee om te gaan landen (dit mag namelijk, want elk stack, mits totstand gebracht boven de 2000 ft, mag in principe worden geland). Bij de final turn slaat de onderste koepel geheel dicht op 600ft. hoogte door een (on) verklaarbare oorzaak.

2. De pin-man raakt de base verkeerd of veel te hard, waardoor de square dreigt in te klappen of één van beiden komt verward te zitten in de vanglijnen van de ander.

3. De pin-man pint te laag, waardoor de base in de slipstream (=turbulentie) dreigt te komen.

Dit zijn voorvallen die beslist niet zijn ontstaan uit de dikke duim. Oplossingen zijn niet stevast te geven, omdat ze nogal afhankelijk zijn van de mate in hoeverre er iets misgaat. De bedoeling is slechts een denken op gang te brengen om te laten zien dat CRW niet gevaarlijk hoeft te zijn, mits het wordt uitgevoerd met de juiste personen en de gemaakte afspraken strikt worden opgevolgd. In voorkomende gevallen weet je dan precies hoe jij en je CRW-maat moeten en zullen reageren. Vertrouwen en overtuiging in elkaars kunnen is dus eveneens onontbeerlijk. Antwoorden op de hierboven geschetste voorvallen zouden we dan ook niet willen geven, omdat ze erg afhankelijk zijn van de situatie en ook wij niet het alleenrecht hebben. Denk hier eens grondig over voor je begint; boven kom je dan niet voor verrassingen te staan.

Evenals bij relatiefspringen moet je ook bij CRW tijdig stoppen. In het eerste geval 3500 ft en in het tweede geval 2000 ft. Er is dan nog voldoende hoogte om mogelijke voorvallen op te lossen. Hoogte is en blijft veiligheid.

Een basisprobleem bij SRW-springen, waar een iedere beoefenaar mee te maken heeft, is bijvoorbeeld dat geen enkele square dezelfde daal- en voorwaartse snelheid heeft. Dit wordt o. a. veroorzaakt door de trim(= afstelling) van de chute, gewichtsverschil van de springers en de ene square loopt nu eenmaal harder dan de andere etc.

Een andere werking van de matras, die je eigenlijk niet kunt gebruiken, is de "dubbele" werking van de stuurlijnen.

In de brakes zal de chute langzamer vooruit gaan, maar tevens langzamer zakken; bij "alles op" is zowel de voorwaartse als de vertikale snelheid het hoogst. Een veel voorkomend probleem is dan 00'( dat de pin-man de base niet of moeilijk kan inhalen. Een oplossing kan zijn dat de base iets geremd vliegt. Echter de koepel zal dan ook langzamer zakken en jij, als pin-man, kan er dan keurig onderdoor vliegen. De werkelijke oplossing is dus te vinden op de wereldberoemde, maar moeilijk vindbare tussenweg. De praktijk is ook hier de beste leermeester, omdat hij voor een ieder op een ander vlak kan liggen.

Uit het bovenstaande kunnen nu een aantal conclusies worden getrokken. Hierbij moet allereerst worden vermeld dat ze zeer zeker geen algemene werking móeten hebben, omdat persoonlijke omstandigheden in een andere richting kunnen wijzen. De eigen ervaringen zullen duidelijk laten zien wat die andere richting kan zijn. Nogmaals dit artikel beoogt alleen de achtergronden wat te verduidelijken. De uitwerking moet bij de lezers zelf vandaan komen.

Een vijftal willekeurige basisprincipes: 1. In principe gaat de hardste zakker boven - dus als base; 2. In principe gaat degene met de meeste voorwaartse snelheid onder - dus als pin-man; 3. In principe geldt dat iemand van 80 kilo harder zal zakken, maar ook meer voorwaartse snelheid heeft, dan iemand van 70 kilo; 4. In principe is het een voordeel als men dezelfde soort chutes gebruikt; 5. In principe gaat de square-vooral in grotere stac'cs met het grootste liftvermogen boven.

De goede lezer zal hebben opgemerkt dat deze conclusies onmogelijk kunnen worden toegepast. Vooral de der-

16

~

~

C.R.W. Foto: R. Klop

de conclusie is daarvan een overduidelijk voorbeeld: gelet op het gestelde bij de 1e en 2e conclusie moet deze springer zowel boven als onder en dat kan nu éénmaal niet. Met andere woorden we zoeken weer naar de bekende tussenweg. Weer is hiervoor het eigen gezonde verstand en de praktijk de beste leermeester, mits vooraf maar goed het hoe en waarom wordt besproken.

Eventueel - indien enigszins mogelijk zelfs een must - hiervoor ruggespraak houden met een ervaren CRW'er.

In dit verband zou het dan ook beter kunnen zijn om onze "manier" te vertellen, hoewel die zeker niet zaligmakend is en onbetwist zal leiden tot alleen maar goede CRW-sprongen.

Wel kan hij een beter inzicht geven in het hoe en waarom. In ons geval blijkt hij goed te voldoen en heeft al diverse malen geleid tot het gewenste resultaat op een wijze zoals die tevoren was besproken en gepland. (Op zaterdag 7 april 1979 hebben wij de eerste E. N. P. C. -4-mans-CRW-stack gevlogen boven onze D. Z. in Hoeven.)

Allereerste denken wij de antwoorden te weten op de hierboven geschetste voorvallen, die zouden kunnen gebeuren (eventueel gegadigden in een CRW-sprongetje weten dit intussen ook al?!). De hoogte is bepalend voor wat wordt gepland. Een tweemans CRW kan in eerste instantie heel goed worden gedaan vanaf 5000 ft. Later kan dit nog wel wat lager. Ben je toe aan groter werk, dan lijkt ons 7 à 8000 ft. voldoende. Daarna spreken we af wat als exitpunt zal worden genomen. Bepalend is natuurlijk de wind. Veel (boven)wind; dan ligt onze exit enige afstand over de bak en bij weinig of geen wind zelfs voor de bak. De base (in ons geval is dat Cees) verlaat het vliegtuig als eerste voor ongeveer 5 seconden. TI, volg daar zeer snel op - horizontale afstand is tijdverlies voor ongeveer 3-5 seconden. In elk geval is de bedoeling dat ik net boven, of nog beter, gelijk met Cees kom te hangen. De chutes worden vliegklaar gemaakt; de helmpjes gaan af - hoewel dit geen voorwaarde is - voor de broodnodige communicatie.

De stackopbouw vindt in principe plaats tegen de wind in.

Dit is nogal betrekkelijk, omdat de opbouw tamelijk arbeidsintensief is, waarbij maar al te gemakkel ijk wordt vergeten op de grond te letten. Het maakt echter niets uit; lopen doe je later wel.

De werkelijke

opbouw geschiedt

dan als volgt:

Als eerste grijp ik mijn frontrisers om achter en onder Cees te komen, daarna wordt gestabiliseerd.

De afstand (= hoek tot de base) is afhankelijk van het verschil in daalsnelheid tussen beide CRW-ers. Om te stijgen gebruik je meestal iets (10 tot 20%) van je hra'ce s , waarbij sportparachutist

de voorwaartse snelheid echter niet zover mag afnemen, dat de base niet meer kan worden ingehaald. Zou je (theoretisch) precies even hard zakken, dan kan de base recht van achteren worden genaderd. Hoewel ons inziens niet ideaal, kan de base zelfs van bovenaf worden benaderd, als de pin-man langzamer zou zakken.

Het gevolg van deze laatste manier kan zijn dat het contact vaak te hard tot stand komt, waardoor gevaar van collapsen zeker niet denkbeeldig is. Door meer of minder te remmen, kan de stijhoek worden aangepast aan de base, die als opdracht heeft om zo stil en stabiel mogelijk door de lucht te vliegen, waarbij hij voortdurend links en rechts achter zich kijkt. Hij kan namelijk heel goed beoordelen of de voorzijde van de chute van de pin-man onder de juiste hoek inkomt. Mocht dit niet het geval zijn, dan maakt hij hier luid roepend zijn misnoegen kenbaar.

De pin-man zorgt dat de base recht van achteren wordt benaderd en raakt de base met de voorzijde van zijn koepel tussen knie en middel. Het gevolg zal duidelijk zijn: de base pakt nu de neus van de pin-chute met beide handen vast. Als de base (veel) in de remmen heeft gevlogen, kan het dus zijn dat deze square een duik zal nemen, omdat de toggles ineens worden gelost. Dit is geen enkel probleem; na 2 seconden in het ergste geval is de stack weer gestabiliseerd.

De base plaatst zijn voeten in de middelste cel. Hij doet dit door de voeten stevig te zetten in de hoek tussen het dak van de matras en de tussenschotten.

Als dit stevig is verankerd, kan pas worden losgelaten met de handen. Door de turbulentie zal het er in de praktijk op neerkomen dat je beurtelings zit en staat op de onder je vliegende canopy.

Tevens is het belangrijk - hoewel als je er naast zit, zal dit geen onoverkomelijke bezwaren opleveren - dat de verbinding tot stand wordt gebracht via de middelste cel.

Bij de besturing worden de draai- en trekkrachten beter overgebracht op de onderste square.

Nou ... dan zit je daar! Zeker de eerste keer zal er een sterk gevoel van opluchting en enthousiasme door je heen stromen. Dan komt het probleem van de besturing om de hoek kijken. In principe stuurt de bovenste man de stack. Allereerst geeft hij de gewenste correctie schreeuwend door. Een tweemans stack is eenvoudig te besturen waarbij alleen langzame, wijde bochten worden gemaakt. Bij grotere stacks wordt dit iets gecompliceerders, omdat de stack de neiging heeft in bochten sterk te gaan slingeren. Voorts is een stack bijzonder gevoelig voor bumpy weersomstandigheden. In erg onstabiel weer verdient het dus geen aanbeveling om de stack te landen.

De onderste springers sturen in principe niet, of hooguit alleen op commando met korte, pompende stuurwegingen.

Als de stack zoals gezegd, rustig vliegt in niet al te onrustig weer kan hij worden geland (mits totstand gebracht boven de 2000 ft. weet je nog).

De landingsprocedure kan als volgt zijn: Je vliegt op de grond af en op :!:: 5 meter roep je bijvoorbeeld "flair". Dit is voor de boven je vliegende springer teken om zijn voeten de bevrijden en daarna vlak voor je zelf te flairen.

Belangrijk hierbij is om niet te vergeten dat de voorwaartse snelheid van een stack voor een groot deel wordt omgezet in een vertikale snelheid. Hoe groter de stack, hoe hoger de daalsnelheid zal zijn. Vandaar dat de chutes met het grootste lift/draagvermogen boven in een stack zijn te vinden. Het is dus zaak om tijdig "flair" te roepen.

Dat was het dan. Bovenstaande is een manier, die zeker kan worden aangevuld. In elk geval is het een manier die heeft bewezen in de praktijk te werken zonder al te grote problemen. Ook is hij vrij eenvoudig aan te leren.

Toch ... een gewaarschuwd mens telt voor twee: begin niet aan CRW voordat de broodnodige achtergrondgegevens zijn vergaard en maak altijd tevoren KEIHARDE AFSPRAKEN. Namens het CRW-team E.N. P.C., Cees Schoonen en Herman Boerman sportparachutist

het "vrije-bag" -systeem van de

safety-flyer

Zoals u zeer zeker bekend zal zijn is er enige tijd geleden de VIERKANTE-RESERVE-PARACHUTE onder de naam van SA F E T Y - F L Y ERop de markt verschenen.

Wat u misschien NIET weet is het unieke openingssysteem van deze parachute. De Safety-Flyer kan zich nl. openen ook al zit de pilotchute vast aan de springer of zijn uitrusting.

Bij de vele test-programma's met dit materiaal is vast komen te staan dat deze reserve-parachute zich het best en snel opent met een vrij-bag-systeem.

Dit systeem bestaat uit een pilotchute, een bridle en een bag welke NIET AAN DE PARACHUTE bevestigd zijn. Dus na hun taak volbracht te hebben separeert dit systeem zich van de parachute.

De set bestaat uit: a. een Hot-Dog pilotchute met een sterke veer; b. een speciaal bridle dat 4.30 meter lang en 5 cm (!) breed is; c. een lichtgewicht nylon-bag.

Hoe werkt het systeem! ?

Bij een normale opening komt het systeem zich normaal opende Safety-Flyer.

los van de

Echter - de speciale bridle wordt echter eerst belangrijk als er iets niet goed gaat, zoals: een hakende pilotchute aan een camera of rookpot, pilotchute om de armen of benen enz. In deze situatie ontplooit de lange en brede bridle zich als een streamer en heeft daarbij zoveel kracht dat de koepel uit de bag getrokken wordt terwijl de pilotchute nog ergens vast zit.

KS 17

Moonraker!

4

II

..â&#x20AC;˘

,

HOE JAMES BOND DE VAL UIT EEN VLIEGTUIG ZONDER PARACHUTE OVERLEEFDE.

Velen van ons zullen inmiddels de nieuwste J ames Bond, "Moon rake r " gezien hebben. En velen van ons zullen - als ze tenminste niet te laat kwamen - met zeer snel stijgende verbazing de opening van de film gezien.

Puur en fantastisch parachutespringen: een gevecht in de lucht om een parachute.

Voor wie het niet gezien heeft: in een vliegtuig ontstaat een gevecht met Bond. Hij wordt in zijn colbertje de deur van een vliegtuig uitgeduwd. De piloot - met Wonderhog is Bonds doelwit in de vrije val.

In vrije val ontstaat een gevecht om de parachute, uiteraard gewonnen door Bond. Maar dan is er nog "Jaws", die Bond achterna ging, maar ook dat loopt goed af voor Bond. Kortom de piloot gaat weinig opgewekt zonder parachute de aarde tegemoet. En dit alles zeer levensecht, bloedstollend, prachtig verfilmd in Panavision.

"Gewone" mensen zullen zich afvragen hoe dat in godsnaam gefilmd is, maar zelfs de geroutineerdste springer zal z'n ogen uitgekeken hebben, want trucage lijkt uitgesloten.

Wat het springen, vechten, enzovoort betreft is er inderdaad geen meter trucage bij. Alles is puur echt.

Alleen: het zijn natuurlijk echte springers en niet Bond

James Bond wordt de deur uitgewerkt. parachute.

18

c. s. Maar geen zinnige springer springt zonder parachute.

Dat deden dezen dan ook niet. De enige nepchute is de chute waarom gevochten wordt! !

In "Parachutist" van afgelopen juli doet B. J. Worth precies uit de doeken hoe alles in z'n werk is gegaan.

En dat is een bijna even sensationeel verhaal als de twee minuten film uit "Moonraker".

Om maar wat te noemen: vijf weken dag in dag uit werkte een hele ploeg op Pope Valley aan deze twee minuten film en er werden 83 sprongen voor gemaakt!

Costuumchutes Direct na de Amerikaanse nationals van 1977 werden vrije valfHmer Rande Deluca en B.J. Worth (captain van o. a. het UFSET-team in 1975 en captain van "Mirror Image" dat in AustraliĂŤ de WK won) benaderd door de producer van de James Bondfilms, Albert Broccoli van United Artists.

De schrijvers van het script van Moonraker hadden enig luchtstuntwerk bedacht en kon dat 001, in het echt? B. J. en Rande 1i eten hem wat filmmateriaal zien. cameraproblemen werden besproken en ze zouden wat vrije valgevechten proberen en opnemen en laten zien.

Dat gebeurde. En zo vielen zeer in de smaak. Het twee-

.. zonder Jaws! sportparachutist

Het gevecht om de parachute ... ! tal kreeg het groene licht om de zaak te gaan voorbereiden.

Een flink aantal problemen moest getackeld worden.

Belangrijkste was: hoe kun je twee mensen in vrije val over één parachute laten vechten zonder dat er één omkomt?

Begin zestiger jaren haalden twee springers in Amerika iets dergelijks uit - het overgeven van een parachute aan iemand die zonder was afgesprongen. En hoewel ze het zeer zorgvuldig hadden voorbereid en zelfs enige "reserves" hadden ingebouwd, werd het tweetal - gefilmd door de later verongelukte Bob Buquor - voor het leven geroyeerd door de USPA. Hetzelfde gebeurde met twee springers een paar jaar later in Canada.

Kortom dat was niet de manier.

B. J. nam contact op met de op materiaalgebied zeer ingenieuze Canadees Mike "Zeke" Zahar. Deze ontwierp twee parachutes met reserve en alles, die zó plat en pasvorm over de rug liepen dat je er een iets te grote maat colbert over aan kon. Op de rug van de colberts liep van onder tot boven velcro, die opengeratst werd als je de hand deployed pilotchute weggooide, zodat de chute zich keurig kon openen. Testsprongen wezen uit dat het systeem perfect werkte. Er werd geen malfunction gemaakt. Wel vereiste het springen in je nette pak en niet de bekende RW-overall heel wat sprongen voor de springers "alles" konden.

Tweede probleem was de camera. Opblazen van 16 mm kon natuurlijk niet voor een professionele film. Na lang zoeken vond Rande een enig-in-z'n-soort-ultra-kleine en lichtgewicht 35 mm camera die gemaakt was voor het filmen van stunts met een grote spin in een Amerikaanse TV-serie, Spiderman. Alleen, de Panaviosion-Iens kon niet kleiner dan hij was: hij was even zwaar als de rest van de camera.

B. J. schrijft in "Parachutist": Rande moest telkens zeer zorgvuldig openen. Z'n nek werd dit jaar een inch dikker! " Peter Böttgenbach uit Keulen, die de helft van de "Mirror Image film maakte (samen met Rande), was de tweede filmer en de fotograaf.

"Dubbels" Derde probleem was: wie springen er? Ze moesten zeer op Roger Moore (Bond) en Jaws (Richard Kiel) lijken, ze moesten absolute topsrpingers zijn en ze moesten verstand van filmen en het maken van filmopnamen hebben. Ze werden gevonden. Jake Lombard, twee keer wereldkampioen in het team van Jerry Bird bleek - zonder zijn gigantische baard die hij vroeger had - onwaarschijnlijk op Moore te lijken, en Ron Luginbill kon voortreffelijk doorgaan voor Kiel.

B. J. zelf nam de rol van de piloot op zich. Voor hem werd later een bijpassende acteur voor de studio-opnamen gevonden. Don "Tweet" Caltvedt ging over costuums en materiaal en viel gedurende tien sprongen voor Jake "Bond" in toen deze een blessure aan z'n knie had en verzorging van camera en film berustte bij Phil Pastuhov. sportparachutist

De opname In mei vorig jaar was het dan eindelijk zover dat met het eigenlijke filmen begonnen kon worden. De plaats was Pope Valley: Amerika-gangers zullen het wel herkend hebben.

De noodzaak van langdurige grondvoorbereidingen en "dirt dives" (uilopen) leidde er toe dat meestal drie, hooguit vier sprongen per dag werden gemaakt.

Het "spoorboekje" bij de sprongen was een "storyboard". Dat is een beeld-voor-beeld-illustratie van de hele gebeurtenis, getekend door studio-mensen op het formaat van een groot stripboek.

Er moesten welgeteld 44 verschillende scènes opgenomen worden voor de bijna twee minuten uiteindelijke film.

"We ontdekten" schrijft B. J., "dat de beste effecten bereikt werden als we samen rollend, dollend en spinnend door de lucht gingen. Het was van essentieel belang dat we op elk moment tijdens dat tollen wisten waar de camera was. Meestal "vochten" we gedurende vijf tot tien sekonden, dan namen we onze posities weer in op de "zonnelijn" van de camera en vochten weer een robbertje als Rande een teken gaf.

De actie moest beeldvullend zijn bij de meeste shots, waardoor er een minimum-afstand tussen vechtenden en cameraman moest zijn. Om de beelden in elkaar te kunnen oversnijden moest elke nieuwe opname precies dezelfde hoek ten opzichte van de zon hebben en moest er dezelfde achtergrond zijn. Daarbij kwam nog, dat we costuums moesten dragen, wat onze bestuurbaarheid in de vrije val beperkte en onze eindsnelheid verhoogde.

We begonnen met de eenvoudiger opnamen: één springer met de cameraman. Hoe zekerder we ons gingen voelen, hoe moeilijker de shots. Het moeilijkste was om het vechtend tuimelen (steeds een andere valsnelheid H. C. ) precies op dezelfde afstand, beeldvullend, op de film te krijgen. De oplossing bleek dat Rande ons vasthield en met ons meetuimelde.

Probleem was dat wij zeer voorzichtig moesten zijn om Rande's hoofd niet te raken of zijn camera.

Deze beelden leverden zeer dynamische stukjes film op.

Zoals voorspeld, de spannendste scènes om te filmen was die van het eigenlijke verwisselen van de chute in vrije val. Een dummy-chute werd over de kostuumchute gedaan en moest weer afgedaan worden om de kostuumchute te kunnen gebruiken. Eerst schoot Rande de scène in kleine stukjes, maar uiteindelijk waren Jake en ik in staat de hele scène achter elkaar te doen en was Rande in staat om tijdens de hele scène bij ons te blijven.

De "thrill" die we allemaal bij die sprong ondergingen zal een hoogtepunt zijn dat we lang zullen herinneren.

Dit was overduidelijk de sprong die het hele stuk film klassiek kon maken. " Dit alles volgens B. J. in zijn artikel in "Parachutist".

H.C.

Het nette pak - inclusief para-uitrusting.

19

kokkerellen.

EERSTE NEDERLANDSE

Dit kon zonder weg te waa ien of nat te wor-

den doordat de wind precies

van achter het club gebouw

kwam en zodoende een strook van ongeveer 4 meter winden regenvrij

hield.

Zondag de laatste wedstrijddag deel afgesprongen.

en nog geen enkel onder-

Onder de bezielende

leiding van Harry

Kuipers en Hans Luys werd alles in het werk gesteld om in elk geval het p. a. af te krijgen.

PARACHUTISTEN

En zowaar,

tegen de

middag steeg de bewolking tot 2600 :1 2800 ft. - later

CLUB

zelfs tot 4000 ft - en de wind bleef binnen de limieten een enkele windstoot na. De springomstandigheden verre

clubkampioenschappen

van ideaal: onregelmatige

wind en erg "bumpy".

In overleg met de wedstrijdleiding Onlangs zijn de jaarlijkse schappen gehouden.

besloten toch door te zetten.

E. N. P. C. -clubkampioen-

De wedstrijd

omvatte 6 P. A. (indivi-

''klappen''

Hörchner Om met het laatste waren geen succes. slecht.

De weersgesteldheid

was hiervoor

Besloten is deze wedstrijdonderdelen

beckerschijf).

sprong tijdens de twee laatste

sprongen

- onder

te

later in het

de al genoemde moeilijke

geheel afgesprongen.

weersomstandigheden

00.11 en 00.13 m, waardoor

- resp.

hij stevig op de derde plaats

Het mooie daarvan was dat Leo Verboom

Het

viel wat tegen ± 25. Positief was wel van een elektrische

schijf (de zgn. Weck-

Deze bleek feilloos te werken en wat voor-

kom je met zo'n ding een discussies Op de eerste

Gevolg was dat er nogal wat

werd daarna nog spannend ook. Rob

kwam te staan.

Wel is het P. A. onderdeel

de aanwezigheid

is

te beginnen: de "hoge" onderdelen

seizoen over te doen.

aantal deelnemers

en de deelnemers

vielen.

De wedstrijd

dueel) sprongen en 4 maal stijl en relatief.

op

waren

wedstrijddag

17.00 uur goed te noemen,

in de bak .....

was het weer tot ongeveer zeker voor p. a. Eerst geen

wind, in de loop van de middag toenemend.

Tegen de

avond moest de wedstrijd

worden.

zelfs gecancelled

Op één stick na waren drie rondes versprongen.

Optimale aandacht van het jury-lid

en Herman Boerman (op dat moment resp 2e en 1e) zich nog moesten waarmaken.

Echter

Na twee volledi.ge ronden p. a. was de stand op dat moment: 1. Rein Voskamp 2. Leo Verboom 3. Herman Boerman

00.07 m 00.13 m 00.38 m

HANS LUYS.

...

tijdens hun laatste

sprong nam de wind zo-

danig toe, dat de limieten werden overschreden.

Gevolg

was een rejump en de spanning bleef.

Na een uurtje zagen de weergoden nu eindelijk het hopeloze in van hun strijd en erkende dat para's doordouwers

onverbeterlijke

zijn en zij besloten te capituleren.

ging schijnen en de wind nam af tot 4 :1 5 meter. deelnemers

en toeschouwers

verzamelden

bak voor deze nu echt laatste Herman kwam als eerste trisch

De zon Alle

zich rond de

en beslissende

sprong.

binnen en scoorde met een elek-

D. C. en Leo volgde met een 00.03 m sprong.

Dit gaf het volgende eindresultaat:

Aktie.

Gedurende de twee volgende dagen moesten we het hebben van de gezelligheid,

want de weergoden hadden

1. Herman Boerman

00.89 m

2. Leo, Verboom

01.42 m

3. Rob Hörchner

02.63 m

Al met al kan worden teruggezien goed georganiseerde

besloten ons de oorlog te verklaren.

Zaterdagavond

E. N. P. C. 'ers ontbraken.

organiseerd. grond gerukt, 20

is er een geweldig geslaagde barbecu geStruiken en bomen werden praktisch uit de maar toch zaten een aantal lekker buiten te

onderdeel

Jammer

wedstrijd.

voldoende.

op een gezellige en

De sfeer was ruimschoots

was dat een aantal "gerenommeerde" Misschien was het P.A.-

dan nog spannender

geweest. .....

!

De wedstrijdleiding. sportparachuti

st

Als hoogste sprong geeft Johan een sprong van 15.500 voet op en als beste wedstrijdresultaat een tweede plaats bij clubwedstrijden in 1972 op Teuge en een derde plaats in 1978 op een p. a. -wedstrijd op Flevo.

duizend sprongen springers

Bram Lasschuijt

Johan Bronsveld

Johan Bronsveld is één van Neerlands meest aanwezige minst op de voorgrond tredende instructeurs, mensen die zelden tijd hebben om zelf in de voorste gelederen bij wedstrijden te eindigen maar wel zorgen voor nieuwe aanwas van ons springwereldje.

Johan, 37 jaar, maakte op 7 maart 1967 zijn eerste sprong op Seppe , Later ging hij naar Teuge. En enkele jaren geleden ging hij als instructeur naar Lelystad, waar hij inmiddels weer honderden springers opleidde en zelf rustig zijn sprongetjes maakte. Niet alleen in Lelystad, maar ook in het buitenland.

Door de jaren heen liep dat aantal "sprongetjes" aardig op. Op 22 mei 1977 maakte hij op Lelystad zijn 1000ste sprong. Nu zijn het er rond de 1300.

Het aantal malfunctions dat hij had zijn er vier. Eén hiervan had als gevolg dat hij door een sl echte reserveopening op ongeveer 300 voet pas goed hing. Johan rubriceert deze sprong onder de leerzaamste sprong. Andere opvallende sprong was een nachtdemo met een square bij Vinkeveen. sportparachutist

Jr.

Onze nationale junior, zoals hij onlangs ergens genoemd werd, is in vele opzichten het tegenovergestelde van Johan Bronsveld. Bram staat altijd overal vooraan, zijn instructie staat bij hem op een secondaire plaats, de wedstrijdtraining en dan met name van precisie en stijl staan bij hem voorop. Winnen is zijn doel en daar heeft hij veel tijd, geld en energie voor over. Zo is met name de laatste jaren bijna niet meer bij te houden of hij nu "gewoon" op Seppe zit of in het Amerikaanse mekka van precisie en stijl, Raeford.

Wat dit voor resultaten heeft? Zie daarvoor de uitslagen van de NKP'79 elders in dit blad. Bij de laatste WK had hij op een bipslengte (92 cm) na bij de eerste 20 gezeten met een totaal van acht centimeter. Hij had alleen maar nullen, behalve een misser van 6 cm en bij de laatste sprong van 2 cm. Alleen, bij die laatste sprong zagen de scheidsrechters dat hij eerst met z'n zitvlak aan de grond kwam. En dat betekende een totaal van 98 cm wat hem meteen van de 16e naar de 98ste plaats deed duikelen!

Bram, 33 jaar, maakte in maart 1969 zijn eerste sprong bij de ENPC op de Rucphense hei. Bij de ENPC (en nu ook de CPV) bleef hij, behalve een periode van een aantal jaren dat hij in Seedorf de grote stimulator en organisator was van de TU -7, waar sinds zijn verblijf daar prima springers vandaan '<omen.

Duidelijk is dat Bram vele ereplaatsen bij vele wedstrijden in de wacht sleepte. Ook heeft hij uit wel zeer uiteenlopende vliegtuigen gesprongen: van een baby-piper cup, tot een C 141 straalvliegtuig waar in Amerika in militair verband uit gesprongen wordt.

Zijn meest leerzame sprong was een reserveprocedure op ca. 40 m hoogte. Zijn reserve was precies dragend op het moment dat hij de grond raakte. Ook Bram is er sindsdien van overtuigd dat je dat soort dingen iets hoger behoort te doen. Zijn gekste ervaring: het springen van een demo op het verkeerde voetbalveld.

Tenslotte: zijn 1000ste sprong maakte hij op 21 augustus 1977.

21

uitslagen ram-air wedstrijd 1979

LFQJE~(Q) o

UT\f~'fIA\l2l

0

Zoals gewoonlijk begon de jaarlijkse Ram-Air-Wedstrijd op de dropzone van Flevo weer niet zonder problemen.

De woensdag voorafgaande aan de wedstrijd liet de PH-MVT het afweten. Blijkbaar had hij wat last van vermoeide flaps.

Gelukkig was Jan Hoogendam, eigenaar van de PH-TWE, bereid zijn vliegtuig in te zetten voor de Ram-Air totdat de MVT weer inzetbaar zou zijn.

Het was echt PA-weer en zonder te veel tijd te verliezen kon de wedstrijd een aanvang nemen.

De sfeer was goed te noemen en ondanks het ontbreken van de MVT, konden er op 24 mei drie rondes (dus het minimum-programma) worden afgewerkt. Een vierde ronde had geen zin meer, daar hieraan door oorzaak van een behoorlijke regenbui te laat aan begonnen kon worden zodat de kans bestond, die ronde niet te kunnen afmaken.

Derhalve werd besloten om na afloop van de derde ronde de eerste wedstrijddag voor gezien te houden en een aanval te ondernemen op de kaastafel, die getuigde goed te zijn voorbereid. Complimenten aan diegenen die hier hun steentje toe bijdroegen.

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.

12.

13.

14.

15.

16.

17.

18.

19.

20.

21.

22.

Gerard Steenwinkel Jan de Bruyne Charlie Schuilenburg Jan Vijfvinkei Joop Brandenburg Fred Slobbe Eef de Wekker Paul Reichard Piet Bouwens Tom v. Kleef Chris Brand Barry Steenwinkel Gerrit Molenhuis Johan Bronsveld Dio Roelofs Dirk Otsen Rob Bouquenon Jan v. Essen J oeke de Jong Rollo Poth Cees Tops Jan Testroote

1

2

3

00.00 00.07 00.00 00.00 00.17 00.00 00.25 00.00 00.25 01.16 01.56 01. 89 01. 34 00.00 01.35 02.78 04.16 04.89 00.70 05.04 05.46 02.82

00.06 00.00 00.00 00.19 00.00 00.00 00.00 00.00 00.27 00.68 00.54 00.42 01. 88 00.64 00.60 02.13 01. 02 00.78 09.91 01.57 06.74 10.00

00.00 00.00 00.10 00.00 00.10 01.13 00.91 01.19 00.93 00.82 00.73 00.73 00.36 03.68 03.18 00.34 01. 09 02.37 01.51 06.30 02.61 10.00

Totaal 00.06 00.07 00.10 00.19 00.27 01.13 01.16 01.19 01. 45 02.66 02.83 03.04 03.58 04.32 05.13 05.25 06.27 08.04 12.12 12.91 14.81 22.82 (Uitg,

Aandacht voor de cijfers!

Bij aanvang van de tweede dag was het slecht weer en na een stand-by-poging werd er beslot en na overleg tussen de wedstrijdleiding en de chef-jury, waarbij de weersverwachting voor de rest van die dag de doorslag gaf, de wedstrijd voor gestreden te houden.

Deze beslissing kwam voor het merendeel der deelnemers nogal onverwacht over, met als gevolg dat er hier en daar wat gemord werd. Later bleek echter, dat dit toch wel de juiste beslissing geweest was, daar van enig wedstrijd-springen geen sprake meer bleek.

Door dit alles viel helaas de prijsuitreiking een beetje in het water, daar op dat ogenblik reeds enkelen besloten hadden om naar elders te gaan.

Toch kan wel gesteld worden dat er een behoorlijke mate van spanning bestaan heeft (zie hiervooor de uitslagenlijst).

Interessant is te vermelden, dat geen enkele malfunctie heeft plaatsgevonden.

Tot slot wil ik graag van de gelegenheid gebruik maken iedereen te bedanken die aan deze 3e Ram-Air heeft meegewerkt, met name: De jury, bestaande uit Emile Raaymakers, Jan Edeler en Ruud Stomp en Jet Bronsveld als wedstrijdleidster , Jan Hoogendam en Mlel de Bock als piloot, Jan Beaufort als chauffeur en alle deelnemers die getuige hebben gegeven over een grote sportiviteit te beschikken en zeer zeker ook diegenen die ik vergeten ben te vermelden.

Rob Bouguenon 22

sportparachutist

provinciale groeps-precisiewedstrijden in uden

Zaterdag 9 en zondag 10 juni j. 1. zijn er in Uden (N. Br.) tijdens de aldaar gehouden grootse sportmanifestatie "Vier-Uden-Sportief" ook kampioenschappen precisie door provincieteams gehouden.

Doordat deze wedstrijden ĂŠĂŠn week-end voor de "Nationals" gehouden werden, zagen niet alle provincies kans om een team af te vaardigen.

Beide dagen werd er vanaf 12.00 uur tot + 19.00 uur gesprongen vanuit 2 Cessna's-172, die moesten starten en landen op het vliegveld Budel (bij Eindhoven).

De gehouden wedstrijd is in een goede en gezellige sfeer verlopen en werd de 2e dag zeer spannend, door een wat toenemende wind in kombinatie met thermiek.

Dit bemoeilijkte ook het springen van "cracks".

De organisatie was in handen van Koos Verhaar en Jan Testroote, die ook vorig jaar voor "Vier-UdenSportief" een aantal demonstraties, waaronder springen in de ''Vuist van Duys" op touw hadden gezet.

Buiten dit wedstrijdgebeuren was er voor alle meegekomen familieleden en kennissen volop vertier in het grote sportpark van Uden.

Zeker zo'n 25 bekende en onbekende sporten waren er te bekijken, en het publiek mocht gratis overal aan meedoen, zoals windsurfen - paardrijden - zwemmen jazz-ballet - midgetgolf enz. enz.

Voor de springers waren er slaapkamers met ontbijt gereserveerd in het Retraitehuis tegenover het sportpark en diegenen die met een tent of caravan kwamen vonden een plaats op een grasveld (met 220 V spanning) ook vlak naast het sportpark.

Koos Verhaar (links) met de vlag van Uden en Jan Vijfvinkei met de nationale vlag.

PROVINCIALE

Nr. 1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.

12.

13.

14.

15.

16.

17.

18.

19.

20.

21.

GROEPSPRECISIE

Naam Oerlemans Re ichha rdt Schuilenburg Grootings De Jong de Mie Boerman Verboom v. Gessel Pellens v. d. Linde Jansen Otsen v. d. Voort Burger Roelofs Tops Vijfvinke\ Klop Testroote Verhaar

Klassering

Provincie

Spr.

Zeeland Zeeland Zeeland Gelderland Gelderland Gelderland Z. Holland Z. Holland Z. Holland Limburg Limburg Limburg N. Holland N. Holland N. Holland Utrecht Utrecht Utrecht N. Brabant N. Brabant N. Brabant

00.00 00.08 00.00 03.01 04.32 00.55 00.09 01. 41 00.77 00.41 01. 32 00.00 01. 37 05.00 05.00 01. 85 00.21 00.04 05.00 00.29 00.78

TEAM

1. Limburg 2. Zeeland 3. Z. Holland 4. Utrecht 5. Gelderland 6. N. Holland t . N. Brabant

1

Spr.

2

05.00 00.06 01. 20 05.00 01. 83 00.00 01. 79 00.06 00.43 01. 57 00.07 00.00 02.35 00.37 01. 43 05.00 00.08 00.00 04.86 05.00 03.96

Spr.

IND.

04.12 16.04 16.37 21. 44 35.37 37.74 41. 26

3

02.05 03.71 00.00 05.00 05.00 02.35 00.73 00.30 00.29 00.06 00.00 00.56 02.31 05.00 01. 57 01. 95 02.19 03.80 05.00 Ol. 44 00.23

Spr.4

Totaal

Kl

01. 53 02.41 00.00 02.86 05.00 00.45 01. 55 0').00 03.95 00.00 00.00 00.13 03.34 05.00 05.00 05.00 01.32 00.00 05.00 05.00 04.70

08.58 06.26 01.20 15.87 16.15 03.35 04.16 06.77 05.44 02.04 01. 39 00.69 09.37 15.37 13.00 13.80 03.80 03.84 19.86 11.73 09. G7

12 10 2 19 20 5 8 11 9 4 3 1 13 18 16 17 6 7 21 15 14

Klassering

1. Sjack Jansen 2. Charly Schuilenburg 3. Rob v. d. Linde

Koos Verhaar wordt begroet door de burgemeester Drs. Schampers. Naast de burgemeester Staatssecretaris Brox van CRM

Voor met name het jongere publiek was er een opstelling met enige para-harnassen gemaakt en toen eenmaal duidelijkwas, dat men daar naar hartelust mee mocht experimenteren, waren de harnassen ook geen moment onbezet.

De jurering was in handen van de heren Luys en Raaymakers en voor de administratie zorgden Gerrie Testroote en Carin Verhaar.

Het was beide dagen stralend weer, er werden totaal 90 gesprongen gemaakt en de vliegers Maas en Hogendam vlogen t esamen 25 vlieguren.

Foto's:

sportparachutist

Wout van Assendelft

de Coningh.

23

Foto: Ben v. d. Belt

Koop nu rechtstreeks in Amerika .....

en bespaar tientallen tot honderden guldens De PARA PILOT SHOP kan u er alles kunnen wij u wel geven: Af Breukelen

Af Amerika

over vertellen,

kost een strato c10ud + een wonderhog II + een super 22 reserve + een pilot kost hetzelfde

materiaal

maar

een klein voorbeeldje

HFL. U. S. dollar

4.375,-1.458,50

Hetgeen na betaling van porto en invoerkosten een besparing van zeker VIERHONDERD GULDEN oplevert en bij aflevering in het buitenland zelfs nog VEEEEL VEEEEEEEEEL MEER!!! lil!!!!

Vraagt onze uitgebreide folder!!!

Natuurlijk:

PARA PILOT SHOP Karel Doormanweg 12 Breukelen (3621 JZ)

24

sportparachutist