SP 1980 9(1) by Koninklijke Nederlandse Vereniging voor Luchtvaart (KNVvL)

sportparachutist TWEEMAANDELLJKSE UITGAVE VAN DE KNVvL AFDELING PARACHUTESPRINGEN Jaargang

9 - nummer

1 - 1 september

1980

Eindredactie Karst Sikkens

xf__

i"_h_O_U_d__

Voor copy, foto's en tekeningen zorgden o. a. deze maand: Henk Beuzel, Johan Bronsveld, Jan de Bruyne, Hein Cannegieter, Rob Millenaar , B. de Reus (Airbo rne Museum), Wim Velthuizen, Bert Wijnands, Jan Testroote, Max Dereta

De met name onderschreven artikelen zijn voor verantwoordelijkheid van de schrijvers en behoeven niet altijd de mening van de redaktie weer te geven. Zonder schriftelijk toestemming van de redactie mag niets van de inhoud worden overgenomen. Abonnement SPORTPARACHUTIST LEDEN VAN DE AFDELING PARACHUTESPRINGEN ONTVANGEN HET BLAD GRATIS. Advertenties: Advertentietarieven

op aanvraag.

Ve rschijningsdatum: 1 jan. , 1 mrt, 1 mei, 1 juli, 1 september 1 november.

1. Een bij zonder mooie foto van Max Dereta. Dropping uit een F-27 Troopship van de Klu 'boven de Vliegbasis Deelen. 2. Inhoud. 3. Para Varia. 4. Onze nieuwe mevrouw de sekretaris. 5. Hein in gesprek met Mich Bizot. 6. Cone Loek. 7 t/m 13. De nederlandse kampioenschappen 1980. 14. De 1000 sprongen van Jan van der Veen. 15. Uden Sportief. 16. Paracentrum Noord ontvangt de 1000e leerling. 16 t/rn 18. Nabeschouwing over de Olympische Spelen voor gehandicapten. 19. Cone Loek. 20. Mogen wij even voorstellen: het nationaal team 1980.

Druk: Van Deventer bv 's-Gravenzande

==~$'11i.:,r;.:'!~== KONINKLLJKE NEDERLANDSE VERENIGING voor LUCHTVAART AFDELING PARACHUTESPRINGEN Bestuur: W. A. Velthuizen E. T. H. Wijnands N.1. Chudiak P. Santegoeds H. Cannegieter C.A. T. Pellens H. Ve rbeek H. A. Elias

voorzitter vice-voorzitter sekretaresse algemene zaken sekr. sport sport en instruktie algemene projekten algemene projekten

Adres secretariaat: p/a KNVvL Jozef Israëlsplein 2596 AS 's-Gravenhage. Lidmaatschap Alle leden f 60, -- per jaar, Het inschrijfgeld melding f 5,--.

"Kees is de koffie al klaar?" 8,

na 1 juli

voor leden bedraagt

33, --.

bij aan-

Aanmeldingen voor het lidmaatschap Te richten aan het afdelings-secretariaat (d. t. v. de c1ubsecretaris). Uw copy voor de eerstvolgende uitgave gaarne voor 15 september a. s. inleveren bij: Sekretariaat Afdeling Parachutespringen KNVvL Jozef Israëlsple in 8 2596 AS Den Haag

sportparachutist

bestuurswijzigingen

para

Cadetten Parachutisten

Vereniging

Met ingang van 17 mei 1980 is het bestuur als volgt samengesteld: Voorzitter Sekretaris Penningmeester Commissaris Materieel Commissaris Springen Adviseur Instrukteur Mariniers

Sport Parachute

M. P. H. H. M. C. A.

van de CPV

Boom Schmidt Scherpenhuyzen v. d. Ligt & E. Abma Tjon A Sam Haverhoek Lasschuijt Jr.

Club

Met ingang van 9 juni 1980 zijn er de volgende wijzigingen in het bestuur: Sekretaris Penningmeester

- M. W. A. Isken - P.A.K. Grauw

films

•

varia

Enige leden hebben totaal drie films geleend (geruime tijd ge leden! ). Een beleefd verzoek: Afdelingssekretariaat ! Hartelijk

stuur deze z. s. m. naar het

dank.

sprong van een éénhonderd en vijftig meter hoge brug

Men noemt dit de eerste parachutesprong vanuit een auto. Het is waar --- een auto! De "Pine Valley Creek Bridge" nabij San Diego (USA) was dé plaats voor deze ongebruikelijke sprong welke op 22 maart j.l. door Jim Tyler werd uitgevoerd. Hij sprong vanaf een speciaal platvorm van een bestelwagen die met een snelheid van 120 km per uur over de brug reed. Het was niet de eerste keer dat een parachutesprong werd gemaakt vanaf deze 500 meter lange en 150 meter hoge brug. Ruim een half jaar geleden werd er ook al eens een static-line sprong gemaakt. Echter deze sprong was de eerste vrije-val sprong vanaf de brug. Tyler had snelheid nodig om zijn parachute snel te kunnen opentrekken vandaar de snelle auto met het platform. Vijftien se konden heeft hij aan diaper-deployed Piglet II (zonder stabilisatiepanelen) gehangen. Uiteraarct werd deze stunt door filmmaker Carl Boenish vastgelegd. Wellicht zullen we dit soort werk alsmede El Capitan rotssprongen binnenkort in ons land - via de gevoelige plaat - kunnen laten zien. sportparachutist

- TANDEMSYSTEM "Starlite" (Strong) 1977, rood, zwart, geel; - STRATOSTAR (Paraflite) 1977, "Stratus", rood, zwart, geel; - 26 ft. (Strong) lopo, bestuurbaar 1977, geel. Kompleet, springklaar en in zeer goede staat (ca. 130 sprongen), met keuring 1981. Prijs f 2.200, --. - RELATIEF-OVERALL Brand X "swing-wing", large, wit. N.J. CHUDIAK De Eerensplein 21 2593 NB 's-Gravenhage Tel. 070 - 836687 - STRATOSTAR rood, ca. 200 sprongen, in origineel SS-container (rood/zwart) mét - RESERVE 24 ' ripstop met 3-hole modificatie in flat-pack container (zwart). Alles in zeer goede staat. Prijs: f l. 500,-A.J. HARTMAN Bilderdijklaan 40 7901 JG Hoogeveen

K. S. 3

een nieuwe sekretaris voorde afdeling parachutespringen Sportvrienden

en -vriendinnen.

Het is voor mij een waar genoegen om u de nieuwe sekretaris van de afdeling parachutespringen van de K. N. V. v. L. te mogen voorstellen. NATHALIE J.

CHUDIAK

Ze is in 1971 haar opleiding begonnen bij de ENPC op Seppe. De eerste jaren was ze weinig in de gelegenheid om haar sport te beoefenen. Werkzaamheden verhinderden dit. In 1976 begon de springerij ..... gevolgd door een pechjaar met twee maal een harde landing. Haar meer dan 400 sprongen heeft ze gemaakt in Nederland, België, Frankr jk, Canada en Australië. Eveneens heeft ze in het ENPC - instrukteam gewerkt gedurende vier jaren. Beste mensen, ik hoop dat jullie allen haar die steun geven die ik altijd mocht ontvangen. Met de steun van haar moeder, mevrouw Artz (die haar eventueel zal assisteren), zal zij het dan zeer zeker wel redden. Bovendien woont Nathalie ongeveer twee kilometer bij mij vandaan, dus, advies is altijd mogelijk. De komende periode zal ik dan ook trachten - in samenwerking met Nathalie een bijeenkomst te organiseren van alle verenigingsekretariaten. De doelstelling hiervan is "bijpraten", "het komen tot een goede (of althans nog betere en fijnere) onderlinge samenwerking". Wij kunnen u he lpen én mee r nog - u kunt ons he lpen! NATHALlE EN ALVAST

VEEL SUCCES WELKOM' Karst

Tot de eerstvolgende afdelingsvergadering zal zij deze funktie waarnemen. Op de betreffende vergadering zal een voorstel worden gedaan aan de vergadering om haar op te nemen in het bestuur. Persoonlijk ken ik hàar al jaren en ik weet dat zij deze funktie ambitieus zal uitvoeren. Haar zorgvuldig en nauwgezet werken zal zeer zeker in deze funktie van groot belang zijn. Bovendien kan zij die souplesse opbrengen om tussen allerlei problemen door de zaken tot de juiste proporties terug te brengen. In deze funktie is het van groot belang dat men NEUTRAAL is. Men mag geen voorkeur hebben voor de ene of de andere vereniging. Elk lid, elke vereniging heeft recht op service. Echter - deze dienst mag dan uiteraard weer niet ontaarden in zaken die anderen ook kunnen uitvoeren (bijv. eigen clubbestuur). Nutti g en zinvol werk - dat geeft voldoening. Nathalie is werkzaam bij een grote instelling en wel op de afdeling organisatie (richting bedrijfskunde).

Nathalie,

de rde van rechts.

Nog enige zakelijke mededelingen v. w. b. de overdracht van het Afdelingssekretariaat. Verzoeke uw post te zenden naar: HET BESTUUR VAN DE AFDELING PARACHUTESPRINGEN Jozef Israelsplein

K. N. V. v. L.

2596 AS 's-Gravenhage Overdag is Nathalie telefonisch niet te bereiken (m. u. v. RLD en nog een aantal overheidsinstanties). Mocht u haar toch telefonisch nodig hebben: 070 - 836687 is haar nummer. Is zij niet aanwezig dan zal haar moeder (mevrouw Artz) uw bericht aannemen. Belt u niet al te laat en bij voorkeur niet in het weekend?)

sportparachutist

NKP met een ronde bol. Hij eindigde in de buurt van de twintigste plaats, herinnert hij zich, de hoogst geklasseerde ronde bol. Dat wel.

hein

cannegieter in gesprek met

michel bizot, de nieuwe nederlandse kampioen Michel Bizot heet de nieuwe nederlandse kampioen precisie en algemeen klassement individueel. En dat werd hij met een overmacht die vriend en vijand verbaasde. Bovendien deed hij het letterlijk op één been, want bij het begin van de NKP kreeg hij om onduidelijke redenen een dikke, pijnlijke knie, die hem bijna deed stoppen. Maar hij besloot in plaats daarvan de dead centres alleen met z'n andere been te trappen. Dat deed hij dan ook. Aan de lopende band. Als hij zo bij de wereldkampioenschappen springt, dan zal hij niet winnen, maar toch beter dan welke Nederlander ooit gedaan heeft eindigen. We zullen wel zien. Zijn score? 10 centimeter over twaalf ronden. En dat niet alleen: zijn stijl was om stil van te worden. Doodstil en diep geconcentreerd onder zijn foil. Michel Bizot , 27 jaar, wilde helemaal niet parachutespringen. Hij vertelt: "Alleen jongens die held wilden zijn, gingen dat doen. En ik wilde helemaal geen held zijn. Maar toen m'n hele peleton ging, moest ik ook wel mee. Om er zo gauw mogelijk vanaf te zijn, maakte ik m'n acht sprongen in twee dagen. Het vervelende was na die twee dagen dat ik het leuk begon te vinden. En het was Jan de Bruyne - een beregoeie instructeur - die me stimuleerde om door te gaan. Dat was in mei 1975 in Seedorf, West-Duitsland, bij de daar zetelende Nederlandse springclub TU-7, uiteraard vooral bezocht door in de buurt gelegerde militairen. Michel ging door. Maar zo goed als het in het begin ging, zo moeilijk ging het daarna. Hij kon niet stabiel vallen. "Twintig sprongen deed ik er over om vijf sekonden te vallen. Tot Jan de Bruyne zei: en nou val je vijf sekonden stabiel of je hoeft niet meer terug te komen. En Jan meende dat echt. Dus ik maakte m'n vijf sekonden en alles er achter aan. Vrij snel werd ik hulpinstructeur. Dan spring je daar voor niets. Logisch dus dat ik me suf sprong. t t

Michel Biz ot is een rustige, innemende, ondanks zijn problemen met de vijf se konden vrije val redelijk stabiel overkomende jongen, die - zo weten wij uit betrouwbare bron - op het moment tenminste één stille aanbidster heeft en er al vele gehad zal hebben. Stille bedoel ik nog steeds. Andere weet ik niet. Het ligt niet in zijn aard voorop te lopen. Nee, hij kijkt - in alles - gedegen de kat uit de boom. Zo ook met de vierkante parachutes. Michel: "In het begin zag ik dat helemaal niet zitten. Th: was best tevreden met m'n ronde UT". Dus was hij een van de niet zo erg velen meer die in 1977 meedeed aan de sportparachutist

In 1978 ging ook hij "om". Toen stond hij bij de NKP tot de laatste ronde tweede. Bij de laatste sprong ging het mis. Hij eindigde op de achtste plaats. Maar de kenners hadden hem goed bekeken en geconcludeerd: dat wordt een hele beste. Waarom hij bij de laatste sprong om zeep ging? Michel: "Zenuwen. Puur zenuwen. Th: draaide volkomen verkeerd in op final. " In 1979 nam Bram Lasschuijt Jr. hem op in zijn "Dutch Connection". Michel: "Th: weet wel dat Bram alles vooral voor zichzelf regelt, maar dat vind ik prima. Want hij regelt alles daarom erg goed. En omdat je in zijn team zit, regelt hij het dus ook voor jou. Trainingen en alle belangrij ke wedstrijden. Van de ene naar de andere. En dat is het enige waardoor ik m'n zenuwen in bedwang heb leren houden. Techniek is één ding, maar wedstrijdervaring - zenuwbeheersing - is een andere. En daarbij komt dat Bram net Jan een hele goede instructeur is. Hij springt bij trainingen altijd als eerste, staat dan in de bak en roept wat je fout doet: kop stil! Handen stil! Niet trappen! In één jaar hebben we twintig wedstrijden in binnen- en buitenland gedaan. Bij een grote militaire wedstrijd vorig jaar werd ik 10e wat erg hoog was. Th: had maar een paar centimeter. Nu in Flevo werd ik achter Robbie van der Linden tweede. Ook dit jaar werd ik in Bruchsal vijfde met 11 centimeter. En ook al spring ik heel redelijk, nog steeds ziet Bram fouten en elke keer geeft hij me weer fors op m'n donder. Nu niet bij de NKP. Dit is geen training. Charles Pellens zei nu bij de NKP wel eens wat na afloop tegen me. " Wat betreft stijlspringen, dat kon Michel niet erg bekoren. Sneller dan 14 sekonden ging het zelden. Deze winter - nadat hij uit dienst kwam - ging hij met Jan de Bruyne, zijn oude meester en Robbie van der Linden naar Raeford, naar Gene Paul Thacker, de wonderstij ldokte r, In veertien dagen maakte hij zestig stijlsprongen. Op het laatst bleek hij tot zijn eigen verbijstering tijden te draaien van tussen de acht en tien sekonden. In april ging hij weer. Toen draaide hij constant rond de acht sekonden. Nu bij de NKP draaide hij iets minder, omdat die training al weer enkele maanden geleden is en omdat hij door z'n kreupele been dat been niet kon inhouden waardoor het wat vreemd rondzwaaide in de draaien en salto's. Toch eindigde hij nog als tweede bij stij 1. Te gek voor iemand die vorig jaar nog helemaal nergens was. Nu geen zenuwen rre er? Michel: "Toch wel. TI, had het nu bij de negende sprong. Ik had heel lang afgehouden, maakte m'n set up pas op 400 voet, de zenuwen gierden door m'n strot. In het vl iegtuig al. De vlieger, Hans Asselbergs begreep het en maakte ruime bochten bij het invliegen. En waarom ik dan opeens zo zenuwachtig ben? Bram en Rein waren weggevallen. Jammer. En het gat tussen Jan de Bruyne en mij was vrij groot, dus reden voor zenuwen had ik niet. " Maar dankzij zijn wedstrijdervaring en harde leerschool van Jan en Bram hield hij zijn zenuwen tot en met de twaalfde ronde in bedwang. En won. En bij de WK? We zullen zien! 5

r. 2 wordt door de Relative workshop van Bill Booth aanbevolen voor vervanging omdat bij het doorboren van het tussenstuk om de kabel door te laten, te weinig materiaal overblijft en de construktie te zwak is. Nr. 3 is dat het enige reserve ripcord van kunststof wat een juiste konstruktie heeft. Heeft u een nr. lof 2 reserve ripcord, pak het dan eens dwars in uw hand, knijp eens goed hard en dan heeft u het daarna niet meer. 2. Single point releases Voor diegenen die geen engels lezen: het systeem waarbij de bei de sluitingen waarmee de hoofdparachute aan het harnas is bevestigd, tegelijk door een handeling worden losgemaakt. De handeling is dan een bevestiging voor twee kabels lostrekken. Zodra de kabels de releases (sluitingen) passeren gaan de sluitingen los. Aangetoond werd middels een demonstratie dat de twee kabe Is ongelijk van lengte kunnen zij n waardoor de re leases niet gelijk openen. Een streamer is dan niet uitgeslot~ Verder werd de noodzaak van regelmatig onderhoud bij meerdere releasesystemen besproken.

conelock

3. Het free pacl<en van lijnen A311de hand van een artikel uit "Skydiver" en een demonstratie werd de oorzaak getoond van een tweetal dodelijke ongevallen in Canada. Op het moment dat de bag (of de hoofdparachute) uit de container van een tandem wordt getild door de pi lot chute kunnen de zo netjes in lussen of achten ge legde vanglijnen uit de container waaien. Ze raken dan verward met de flappen van de container en veroorzaken zo een gevaarlijke malfunktie waarbij een break-a-way ook niet veel helpt. Een paar elastieken meer op de bag en uw lijnen zijn netjes opgeborgen.

Tijdens de lange slechtweerperiodes op de NKP 80 werden een aantal lezingen gehouden o. m. over Canopy Re latlef. Ook de TC kwam aan bod en voor een "volle zaal" kwamen de volgende onderwerpen aan bod. 1. Kunststof ripcords Het ging hier over "plastic reserve ripcords. " De FAA (amerikaanse rijksluchtvaartdienst) gaf op 12 juni j.l. aan dat de ripcords nr. 1 vervangen moesten worden omdat ze niet sterk genoeg zijn.

nr. 1 geen tussenstuk

nr. 2 een rond tussenstuk

nr. 3 een ovaal tussenstuk

4. Wel of geen break-a-way? Naar aanleiding van de malfunktie van M. KahlĂŠ tijdens de NKP 80 (een horse shoe waarbij de reserve in of bij de main erg lang vertraagde) werd serieus gedebatteerd over het losmaken van releases bij malfunkties als: vermeende totals pilot chute in tow horse shoe, e.d. De eindconclusie was dat in veel gevallen het losmaken van de releases leidt tot het gedeeltelijk weghalen van de blokkering die boven of bij de reserve aanwezig is. Mocht de reserve toch vastraken in de ma in , dan is er een kans dat de reserve de ma in "meeneemt" en daardoor toch kan ontplooien. Als de releases niet losgemaakt worden kan het in aanraking komen van de reserve met datgene wat er boven uw rug rondzweeft, een noodlottige vertraging opleveren. 5. Blow-up Het opblazen van square canopy's bij opening is een verschijnsel wat in de openbaarheid kwam na de invoering van zgn. light weight materiaal (waaronder F 111). Het verschijnsel wordt veroorzaakt door een combinatie van licht en minder sterk materiaal, een goedkopere constructie methode en extreem hoge belasting bij opening. Daarom zien we bv. bij de light weight Parafoil 252 het enkele of dubbele reefing systeem terugkeren in combinatie met een kruisslider. Iets anders is dat het hee I goed mogelijk is via een bestaand systeem na aankoop van een lichtgewicht square deze op kritieke plaatsen te verstevigen. De extreem hoge belasting ontstaat b. v. bij een korte vertraging bij de opening, gevolgd door de bekende "harde" opening. Of bij een styletraining waar een aantal keren per dag met een haast maximale valsnelheid de koepel geopend wordt. Daarbij treden regelmatig blow ups op waarbij hele onderkanten of zijkanten van cellen in 1 keer losscheuren. Johan Bronsveld Jan de Bruyne sportparachutist

Het Weer

michel bizot op één been nationaal kampioen precisie en overall Er waren zoveel nieuwe dingen tijdens de Nationale Kampioenschappen Parachutespringen 1980, dat allerlei wedstrijdtechnische en organisatorische aspekten vooraf moeilijk in te schatten waren. Wat was het geval? Tijdens de NKP'79 werd een enquete gehouden. Daar bleek dat de deelnemers, en met name de serieuze wedstrijdspringers , vonden dat 9 dagen NKP in-efficiënt gebruikt werden. In-efficiënt omdat veel tijd verloren ging met naar elkaars prestaties kijken i. p. v. zelf te springen. De specialisatie was inmiddels zo ver gevorderd dat nog maar heel weinig deelnemers met enige kans op succes aan de twee stromingen konden deelnemen. Na enige diskussie over de verschillende oplossingen voor dit probleem werd gekozen voor het gelijktijdig verspringen van 2 onderdelen, bijv. style en RW. Alleen kanshebbers op de voorste plaatsen mochten c. q. konden nog aan 3 onderdelen meedoen. Dit uiteraard om het verspringen van de onderdelen hanteerbaar te houden voor de wedstrijdleiding. Omdat mogelijk te maken werd gekozen voor verschillende vliegtuigen namelijk een Norman Islander voor het Relatief en 3 Cessna's 182 voor Style en PAo Tevens zouden dit de NKP worden met de meeste technische hulpmiddelen tot nu toe. Wat was er dan zoal? Een kompleet werkende video, met annex bus, voor het eerst als primair scheidsrechtersinstrument ingezet voor onze NKP. Een Electronische schijf, gelukkig al niet meer echt nieuw, maar ditmaal met een prachtige, zelfs vanaf de tribune duidelijk afleesbare display. Dus niet meer het gepiel op de knieën in een kartonnen doos. Maar dat was het nog niet alleen. Er was een windmeter, met vertikale mast van 6 meter en een door Cees Heeg ingebouwde bel voor meer dan 7 mtr. En ..... een dubbele radio set, nodig omdat we tenslotte met meer dan één onderdeel tegelijk aan het werk wilden. Maar wat zou die scheiding gaan betekenen voor de inschrijving? Eerlijk gezegd vonden we het moeilijk een goede schatting te maken, de meningen liepen nogal uiteen. Onderstaand een overzicht van de laatste drie jaren. 1978

1979

1980

Precisie

Style

Relatief

(+9)

5 +3

In '78 en '79 dus wel vee 1 dubbele deelnames , in 1980 vrijwel niet. Bij relatief in 1979 staan er 9 t~a.m~ bij die vanwege de lage score vroegtijdig werden geeltmm.eerd, terwijl er in 1980 twee klassen waren. Daarover bi) relatief meer. Aan u en straks aan de clubbesturen om, wanneer alles op een rij staat verder te praten over de toekomst van "onze" Nationals. De uitslagen vindt u gedetailleerd in deze uitgave. vermeld, zoals steeds. Hierbij nog een aantal punten die opvielen en ons bijgebleven zijn. sportparachutist

Of eigenlijk het gebrek aan weer. De Engelsen zeggen dan "appalling" en de klank van het woord geeft al aan dat dat niet erg best is. Het was abominabel. Het beste wat men er van kan zeggen is: de week ervoor was het nog slechter, wat ook van toepassing is op het weer de week erna. Dat weten we nu. Dat we desondanks zo enorm ver zijn gekomen, danken we aan het onophoude lijke douwen dat gedaan werd vanuit het wedstrijdmanagement. Dat is bij tijd en wijle goed vervelend voor de deelnemers, en dat laten ze dan ook wel horen, maar de enige weg om zover te komen. Achteraf mogen we concluderen dat dit douwen, samen met de tot nu toe beste organisatie ooit, verantwoordelijk zijn voor dit succes. Want het mag bij dit weer een succes heten wanneer alle 12 rondes PA afgemaakt worden, evenals de 5 rondes style en zelfs 6,5 ronde relatief mag niet teleurstellend heten. Vorig jaar vormde 6 rondes de hele wedstrijd. Incidenten Wie zich de NKP van vorig jaar nog kan herinneren, die weet vast nog wel dat het bij tijd en wijle bijna op een malfunction wedstrijd leek. Maubeuge 1978 kreeg daar ook een veeg van mee. Dit jaar eigenlijk nauwelijks malfunctions. Op één adembenemende, hele nare na. Gelukkig liep dat ook nog uit op een "Happy End". Zo weinig malfunctions, zoveellandingsblessures. De meest illustere daarvan was Jan Vijfvinkel, naar achteren kijkend naar de dead-center, kwam hij ongelukkig op zijn voet terecht. Gevolg: gescheurde enke lbanden, een operatie, gips en weg plaats in het team voor Bulgarije. Een triest lot voor iemand die zich buitengewoon intensief en consentieus had voorbereid. Maar hij was niet de enige. Sommige van die ongevallen zijn terug te voeren op een gebrekkige techniek, soms gekombineerd met weinig training. Twee deelnemers met ronde koepels waren erbij, en het is m. n. daar waar een kombinatie van weinig ervaring en een niet makkelijke canopy onder bepaalde weersomstandigheden, teveel vergde. De Wedstrijdonderdelen,

Precisie

De duidelijke DISPLAY aan de rand van de bak hielp bij het meebeleven van de wedstrijd. Er werd goed gesprongen, door de top zelfs beter dan ooit tevoren. En dat over een heuse 12 ronden. Ronde 1. Zes mensen met een dead-center, waaronder, zoals later zou blijken de nieuwe kampioen, en nog eens 8 mensen met een score onder de 10 centimeter. Uiteraard is er dan nog niets te zeggen van een volgorde. Wel dat de scheidsrehters het niet moeilijk hebben, met al die hulpmiddelen. Bekende namen van het verleden konden hun hoop al wel opbergen na die eerste ronde. Charly Schuilenberg met 1. 25 en Gerrit Toolenaars met 1. 84 stelden hun fans ernstig teleur. Hen zelf ook, denk ik. Na ronde 5. Er zijn dan al mensen met meer dan 24 meter ..... Maar zoals gebruikelijk gaat onze aandacht uit naar de kop van het klassement. Daar is ongemeen spannend. Hoe ziet het klassement eruit? De kampioen van vorig jaar voert soeverein het klassement aan, zoals het ook hoort zegt hijzelf. Voskamp, totaal 1 cm. Tweede, ook niet direkt een onbekende, onze Nationale Junior, zoals hij genoemd werd door onze reizende verslaggever. Bram Lasschuyt, 3 centimeters. Nummer drie, Michel Bizot die dan al opvalt door twee dingen. 7

a. Een prachtige canopy behandeling, op final hangt hij vrijwel roerloos onder zijn chute. b. De tweede reden is minder prettig. Hij heeft dan zijn knie al zodanig beschadigd, dat de dokter hem vrijwel adviseerd ermee te stoppen. Na beraad binnen het team en vertrouwend op zijn technisch kunnen besluit hij door te gaan. Wel alleen nog maar gebruik makend van zijn "goede" been. Op de vierde plaats de grote verrassing, Jan de Bruyne 10 cm. Eindelijk verlost van zijn Cruisair als precisiechute, nu in het bezit van een Golden Knight Foil, geweldig. Maar de weg is nog lang voor "oldtimers". Vijfde dan is solid Henk Nijhuis, 18 cm, gevolgd door ... Boerman met 30 cm. Er zijn dan wel een aantal opvallende dingen gebeurd. Robbie v. d. Linden, de winaar van de Flevo Ramair wedstrijd, en ook winnaar van de selektie-wedstrijd twee week-ends daarvoor had al 1. 25 bij elkaar gesprongen. Ook Gerard Steenwinkel maakte een onplezierige vierde ronde door (1. 59). Maar, de weg is nog lang en wie weet maken we ditmaal alle ronde s af. Na ronde 10, en voor het "omdraaien" van het klassement. De man, die maar één been mag gebruiken, blijkt ook niet meer nodig te hebben .. Na 10 rondes op een eerste plaats met 9 cm. Na de vijfde ronde vier DC gemaakt en éénmaal 1 cm. Tweede, nee het is niet te geloven, Jan de Bruyne en wel met 21 cm. Derde is dan inmidde Is Herik Nijhuis (41 cm) en Voskamp heeft door een miserabele 10e ronde (64 cm) zijn totaal op 75 cm gebracht, wat hem recht geeft op een (voorlopige) vierde plaats. Vijfde is newcomer Drost, die steeds beter lijkt te gaan springen 1. 21 cm. Zesde is de dan weer aan het terugkomen Robbie v. d. Linden met 1. 26. Ook hij maakt, net als Michel Bizot, 4 DC's en 1 cm in deze vijf rondes. Voorwaar, hij kan het dus wel. De Rondes 11 en 12. Die worden individueel versprongen, en wel van achteren naar voren in het klassement. Daarvoor zijn twee goede redenen aan te voeren. Het geeft zoveel mogelijk gelijke omstandigheden voor concurrenten en het is soms gruwelijk spannend voor de kijkers en de deelnemers. Met name de 12de en laatste ronde was zenuwslopend. Het weer werd moeilijk, er zaten rare vlagen in de lucht, en de onderlinge afstanden waren hier en daar minimaal. De eerste drie plaatsen veranderden niet meer. Henk en Michel scoorden DC's terwijl Jan niet veel last had van zijn 6 cm. Overigens een fantastische prestatie van Jan de Bruyne. Jammer dat hij niet eerder met een Foil kon gaan springen. Hij heeft er wel voor moeten werken. Met Kerstmis en dit voorjaar heeft hij een trainingsperiode in de US gedaan. Waar was onze junior gebleven? Trots op de tweede plaats na vijf rondes met 3 cm. Een desatreuze zesde ronde bracht hem met 2. 07 veel ongewenste punten en uite indelijk een zevende plaats. Hoe zag het Dead-Center klassement eruit? Dat klassement vormt ook een belangrijke indicator voor kwaliteit van het precisiespringen. "Eigenlijk" tellen bij grote wedstrijden alleen nog maar de DC's. 7 DC's Bizot en Lasschuyt 6 DC's V. d. Linden 5 DC's De Bruyne, Nijhuis en Voskamp 4 DC's Drost, Boerman. De Groepsprecisie Die miste de spanning van het vorig jaar. Vrijwel vanaf de eerste sprong stond het Nationale Team aan kop, zoals het ook hoort te doen. Even zo zeker legde de Dutch Connection beslag op plaats twee. De strijd om plaats drie was heviger, maar met name door de laatste twee rondes werd uiteindelijk het verschil tussen nummer 8

drie, het ENPC team van Boerman c. s. toch nog vrij groot. De KMA met Jan Testroote werd vier.

Een normaler wijze "onzichtbaar" onderdeel voor de kijkers. Bij deze NKP nog wel een moeilijk als wedstrijd te volgen onderdeel, maar wel zichtbaar. Dankzij ons aller Waldie kon men 's avonds de kapriolen bewonderen van de deelnemers. Het selekte gezelschap van Raeford, USA bezoekers, vocht dit vrijwel onder elkaar uit. De eerste 8 plaatsen werden ingenomen door Gene P. Thackers boy's. Ook dat is gerechtigheid. Hier werd zeer node de aanwezigheid van de kampioen van het vorig jaar gemist. Jan Vijfvinkel. Toen we met style begonnen lag Jan al in het gips. Eén werd hier Robbie v. d. Linden, met tijden waarop hij niet altijd met trots zal terugkijken. Hooikoorts, ja echt, helpt niet bij de concentratie. Michel werd tweede, genoeg om straks overall kampioen te worden maar doodzonde. Zijn tijden zijn veel beter dan de resultaten tonen, maar hij maakt er een gewoonte van om undershoots te draaien. Hele kleine undershoots. Die leveren hem nauwelijks enige tijdwinst op maar wel de nodige penalties . Als Gene Paul dat zou weten ..... Derde, heel konstant en geconcentreerd draaiend en salto-end Gerard Steenwinkel. Bram Lasschuyt werd vierde en Berry kompleteerde het familie succes door als de tweede Steenwinkel op de vijfde plaats te komen. Het Overall-klassement Is de precisie en de style eenmaal versprongen dan is ook bekend wie de beste overall springer in Nederland is in 1980. Met vlag en wimpel alweer de man op één been. Je vraagt je af waar hij komt als hij zijn twee benen weer ter beschikking heeft. Twee, drie en vier zaten dichter bij elkaar. Met een derde en een zesde plaats werd Henk Nijhu is zeer verdiend tweede, Rob v. d. Linden wat tegenvallend derde en Bram Lasschuyt legde beslag op de vierde plaats. Relatief De deelname viel eigelijk hier met name tegen. Dit is een aktiviteit, die wekelijks intensief op alle DZ 's in ons land beoefend wordt en toch ... Om tegemoet te komen aan de wensen van de weinig geoefende teams was er een speciaal programma voor hen gemaakt. Jammer was dat dit programma veel te laat bekend gemaakt werd, mogelijk ligt hier één van de oorzaken voor de beperkte deelname. Het nivo binnen deze groep was wel erg goed op peil, ze lis zodanig dat de gedoodverfde winaars , Whisky Research in de laatste geldende ronde door het Teuge team van Klein Gebbink naar een tweede plaats verwezen werden. Vermoedelijk heeft het intensieve Research programma met name 's avonds, hen toch parten gespeeld! Onze nog maar net opgerichte Lady Birds (met eigen mascotte) sprongen helemaal niet slecht, in aanmerking genomen de zeer beperkte trainingsmogelijkheden tot nu toe. Het is te hopen dat op deze weg verder gegaan wordt en dat mede daardoor het damesspringen in Nederland meer in de aandacht komt en naar een hoger nivo zal worden getild. Overigens, in deze categorie bestond de helft van de deelnemers uit vrouwen! Immers ook het uiteindelijk op de tweede plaats komende team W. R. had twee vrouwelijke researchers! Hoe ging het in de WK-categorie? Er namen vijf teams aan deel. Twee serieuze viermansteams, twee teams volledig uit de achtmansamengesteld en team nummer vijf bestond uit twee man uit de achtman samen met Jonkers en Goubitz. Bij de doop kreeg dit team de naam 4 FFFF's, dat heeft iets met liefde te maken. sportparachutist

Het programma was hier veel moeilijker dan vorig jaar. Alweer op verzoek van de deelnemers werd het normale FAI wereldkampioenschappen programma gebruikt met loting en al. De volgorde, zoals die ontstond na de eerste ronde blijkt achteraf nauwelijks meer veranderd. Alleen de ex aeqo tussen drie en vier werd "opgelost". De verbetering van het nivo t. o. v. het vorige jaar blijkt niet uit hogere scores, maar wel uit dezelfde scores voor een moeilijker programma. Out of Money (Teuge) maakt zijn favorieten positie vanaf ronde één waar. Daaraan deed de dramatische sprong in ronde drie niets af. De combinatie van een onervaren vlieger, en een in wedstrijdspringen onervaren team veroorzaakte daar een funnelende exit en maar twee punten. Het team Blietz verdiende beslist niet meer dan een (hooguit) tweede plaats. In zo'n wedstrijd passen sprongen als in de ronde drie (2 pt) en in ronde 5 (2 pt) niet. Daarin kwamen gekke dingen voor, maar die moeten eigenlijk of door training of foor een gedegen voorbereiding op de grond worden voorkomen. Het team van de Veen begon vrijwel zonder training aan de wedstrijd, wat zeker duidelijk in de eerste rondes te merken was, waardoor er uiteindelijk niet meer in zat dan een derde plaats. De vier FFFF's, u weet nog wel, die van de liefje, deden het erg goed, behalve in ronde 3 toen ze kennelijk minder met hun gedachten bij het programma waren, dan bij de liefde. Het team Wery. Een erg serieus team. Een uitgebreid trainings programma, onder andere in de US. Net als het team Out of Money, een full time viermansteam. Terecht concentreerde die teams zich op een linked exit. Alleen het vliegtuig waaruit gesprongen werd veroorzaakte problemen. De Norman Islander is in Nederland een vrij onbekend vliegtuig en de weinige trainingssprongen die zij eruit hadden kunnen maken, bleken onvoldoende. Overigens geldt voor alle twee de teams dat het wer-ke lijke rendement van een linked exit er niet uitgehaald kon worden. Door die weinige trainingssprongen bleek het veel te riskant om de werkelijke begin-formaties te maken, maar men starte steeds met een ster. Alleen de rondes vier en misschien 6 zal aan de verwachtingen van het team Wery voldaan hebben. Plaats vijf was een magere beloning voor al hun inspanningen. De video, en met name de camera-mannen. Waldie Groenewold en Louis Jansen bewezen hier meer dan hun nut. Prachtig werk, goed voor de scheidsrechters en een bron voor lering en vermaak 's avonds in de grote tent. Jammer toch dat de zevende ronde net niet en 8 tlm 10 helemaal niet versprongen konden worden. Het slechte weer, en het "douwen" om toch zo ver mogelijk te komen, hebben met name een aantal (onvermijdelijke) gevolgen gehad voor de relatievers. Het is beslist geen pretje om bijna een half uur als eerste team in de Norman Islander rond te vliegen, terwijl het 00 nivo op 5000 ft ligt. Dat heeft in ieder geval geen gunstige invloed op de prestatie. Overigens werden hier ook de Cessna's ingezet toen bleek dat de tijd erg krap was. Zondag 6 juli Het weer was ..... eindelijk erg goed. De beste dag van de wedstrijd. Jammer dat dan pas om 10.00 uur kan worden begonnen. De prijsuitreiking kon ditmaal bij de bak plaatsvinden. Een merkwaardige breuk in de traditie, maar wel een fijne. Begonnen werd met een buitengewoon aardige seance op verzoek van de aktieve wedstrijdspringers van Nederland, daar aanwezig. Er werd getoond aan Karst Sikkens, maar niet alleen aan hem, ook aan zijn totale familie, hoezeer men alles wat Karst tot nu toe gedaan had, apprecieerde. Het spontaan ingezamelde kado werd met een aardige speech door Michel Bizot overhandigd. Daarna werden de prijswinaars gehuldigd, steeds door de Event judge van het bewuste onderdeel. Kortom sportparachutist

een ceremonie waarbij de winaars de beloning voor de verrichte inspanningen krijgen en de verliezers plannen kunnen maken voor ..... volgend jaar. Er is één prijs die niet te "winnen" valt. Dat is de inmiddels uiterst gewaardeerde TOM VERSCHOOR BOKAAL. Jaap Havekotte, dit jaar voor het eerst afwezig tijdens de NKP, kwam speciaal voor de uitreiking. Hij deed dat in een stijl, die inmiddels al bijna traditie is geworden. De spanning opbouwend, steeds een tipje van de sluier oplichtend door iets te vertellen van de winnaars. Uiteindelijk was er een daverend en verdiend applaus voor ROB V.D. LINDEN. Hij kreeg de prachtige bokaal voor één jaar mee naar huis inclusief de daarbij behorende geldprijs. De voorzitter van de Afdeling Wim Velthuizen besloot deze Nationals, zoals hij ze ook geopend had. Met een kort woord bedankte hij de VPCT, de medewerkers, en de deelnemers. Hij en wij hopen iedereen weer te zien tijdens de 15e Nationale Kampioenschappen in 1981.

Conclusies: Kort een aantal opmerkingen over opvallende aspekten. 1. Het vliegen en het geld. Daarover elders uitgebreid Piet Santegoeds, maar hier nog even komplimenten voor de vliegers. 2. Het programma. Het is nog te vroeg voor een definitieve konklusie, maar de indruk bestaat dat het niet slecht bevallen is. Veel sprongen, een echt kampioenschap waardig. 3. Meer onderdelen tegelijk springen. Merkwaardig is het dat wij daarvan toch veel geleerd hebben. Het "andere" veld op zo'n 1200 mtr van het vliegveld bleek eigenlijk niet nodig. 4. Het tijdstip. Vanwege de opening van de Para-Olympische Spelen een week later. Ook die evaluatie is niet afgesloten, maar we hebben wel meer negatief kommentaar gekregen dan we vooraf verwacht hadden. 5. Steeds duidelijker blijkt, dat de inmiddels erg ervaren "bemanning" van deze NKP, de zaken goed in de greep krijgt. Illustratief was vrijdagmorgen. Goed weer, we hadden haast. Om vijf voor negen stonden er dan ook 3 volgepakte vliegtuigen aan de kop van de baan te wachten tot het vliegveld "open" ging. Henk Verbeek, Piet Santegoeds, Sonja en Kees Meijer, Bert Wijnands, de mannen van Charles Pel lens , en al die andere, door Jan Molenkamp uitgebreid bedankte meehelpers hadden de zaak erg goed onder controle. Bert Wijnands

de nkp 1980 financieel gezien

Unieke springmaand

Hoewel op het moment van samenstellen van dit overzicht alle financiële aspecten nog niet bekend zijn kan thans toch reeds worden vastgesteld dat het debakel van het vorig jaar zich niet herhaald heeft. Toch waren de springkosten niet hoger, een precisiesprong kostte 75 ct minder, een stijlsprong f 2,50 meer en een re latiefsprong bleef gelijk. De redelijke uitkomst was te danken aan verschillende oorzaken. Zeer belangrijk in dit vlak was de doelbewustheid van de vliegers die zich zo scherp mogelijk van hun taak hebben gekweten en zich één voelden met de organisatie. De vliegtuigen waren beter uitgerust, alle Cessna's bezaten thans een klapdeur wat vooral bij hoge sticks tot betere tijden leidde. De opstelling van verkeersleiding nabij manifest en jury zorgde voor een goede communicatie. Het verplaatsen van de springers naar de vliegtuigen in plaats van omgekeerd leverde een aanzienlijke besparing op. Weinig reserveprocedures en een veranderde regel voor rejumps hadden tot gevolg dat voor het PA-gedeelte het aantal onrendabele sprongen, windjumps medegerekend, laag blee( De huurprijs van de 182-gers was zeer acceptabel, nl. voor alle drie f 240, -- per uur. aant. deeln.

windwedstr. respr. spr. jumps

funjumps

reonturns rendabel

600

Stijl

25%

Relatief

240

10%

Totaal aantal sprongen:

1100

Afgezien van de onrendabele sprongen maakten de cessna's een gemiddelde PA-stick in 13,2 min. en een stijlstick in 26,2 min. De Norman Islander gebruikte voor 2x invliegen op 9000 ft gemiddeld 27,7 min. afgezien van een drietal uitschieters te wijten aan holden i. v. m. wolken. Resumerend kan worden gesteld dat ondanks het vliegen onder marginale .omstandighe den , de NKP 1980 financiee 1 niet onbevredigend zijn verlopen. Piet Santegoeds 10

centrum.

September zal een unieke springmaand voor land worden. Er komen twee wereldberoemde specialisten op het gebied van koepelrelatief sequential relatief uit Amerika elk voor een van een week. Tot slot komt er drie dagen een Boogie met ruggegraat een zestienmansrelatiefwedstrijd binnen- en buitenlandse springers. Hoe ziet het programma

ons en stage als met

er uit?

30 augustus tot Trainingsstage koepelrelatief6 september springen onder leiding van Tom Calpat. 6 september

Jaarlijkse

7 september

Uitslapen.

barbeque

van de V. P. C. T.

tot

19 september

Springen uit de Norman Islander.

Te r informatie: Voor 115 leden een springfestijn 20 september op de Vliegbasis De Peel. 21 tot 29 september

tot

29 september Precisie

op nationaal

Sequential relatiefstage onder leiding van Graig Fronk ("Mirror Image" en trainer van het engelse Achtmansteam) . (De laatste drie "Fronk-dagen" dus) een Boogie met veel vliegtuigen en een zestienmans-RW-wedstrijd, waaraan amerikaanse, duitse, belgische en natuurlijk ook onze topspringers meedoen. Tussendoor - buiten de wedstrijd pogingen tot kleinere (voor de minder gevorderden) en hele grote formaties.

Er is op het vliegveld kampeerheid. Video is uiteraard

en douchegelegen-

aanwezig.

Komt allen naar Teuge, want dit is nog nooit vertoond!! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !

sportparachutist

INDIVIDUEEL VAN DE NATIONALE KAMPIOENSCHAPPEN

UITSLAGENLLJST PRECISIESPRINGEN

TE 2

naam

1. Bizot 2. de Bruyne 3. Nijhuis 4. Voskamp 5. Drost 6. Weltevrede J. 7. Lasschuijt 8. v. d. Linden 9. Steenwinkel G. 10. Meyer 11. Boerman 12. Schuilenburg 13. v. Dam 14. Tolenaars 15. de Wekker 16. Fennema 17. Bogaards 18. Steenwinkel B. 19. Testroote 20. Bronsveld 21. Meyer Rob 22. Verboom 23. Hartman 24. Verhaar 25. v. d. Jagt 26. Tops 27. Bouwens 28. de Jong 29. v. Gessel 30. de Mie 31. Brandenburg 32. v. Essen 33. Bosma 34. Spaandonk 35. Millenaar 36. Broekman 37. Becker 38. Boogaers 39. Bussenmakker 40. Scherpenhuyzen 41. Grootings 42. Zoetmulder 43. v. Dijk 44. v. Haaien 45. Ruijter 46. Chudiak 47. R. v. Duivenbode 48. H. Weltevrede 49. Looman 50. Annegram 51. Vijfvinkei 52. Kahl茅 N. B. Alle 00.00 scores

00.00 00.01 00.04 00.05 00.02 00.00 00.00 00.00 00.11 00.00 00.23 00.00 00.00 00.00 00.11 00.00 00.13 00.08 00.13 00.00 00.00 00.04 Ol.25 00.00 00.13 00.07 Ol.84 00.01 00.01 01.34 Ol.44 00.14 03.03 00.02 00.30 00.00 01.52 00.00 00.81 00.23 00.02 00.11 00.26 00.20 Ol.88 00.89 00.13 02.06 07.01 02.67 00.13 03.47 Ol. 03 00.64 01.19 00.43 Ol.26 00.39 00.01 00.73 00.75 00.69 00.09 01.44 10.00 03.41 Ol. 72 02.03 06.03 01.97 Ol. 83 06.11 04.68 10.00 01.18 01.30 00.89 00.00 04.48 05.48 Ol.00 00.86 10.00 02.26 01.83 03.80 00.00 10.00 05.15 03.37 Ol. 02 07.36 05.81 06.99 Ol.96 02.11 10.00 10.00 03.82 07.70 00.01 00.09 03.16 10.00 zijn electrisch gemeten.

UITSLAGENLLJST GROEPSPRECISIE

PARACHUTESPRINGEN

00.01 00.01 00.11 00.00 00.80 00.57 00.00 00.08 00.09 00.14 00.15 00.48 00.77 00.55 01.58 00.30 Ol.46 00.14 Ol.40 Ol. 87 00.00 00.08 03.44 00.34 00.11 04.81 10.00 Ol.26 01.82 00.65 00.14 00.44 03.18 06.94 03.19 00.08 07.31 08.11 04.00 05.34 09.54 02.99 08.97 01.91 10.00 10.00 10.00 10.00 07.74 09.21 00.43 06.63

00.06 00.00 00.00 00.01 00.06 00.27 00.00 01.03 01.59 Ol. 58 00.08 00.20 00.05 00.93 00.00 01.22 00.08 01.44 00.44 00.72 Ol.67 00.55 03.66 06.22 02.71 Ol.35 00.05 00.14 10.00 02.53 01.31 00.94 00.82 Ol.89 02.94 01.97 04.79 07.64 04.06 04.39 10.00 10.00 06.33 10.00 10.00 06.27 10.00 02.56 00.92 10.00 10.00 10.00

00.00 00.00 00.05 00.00 00.11 00.03 00.03 00.03 00.03 00.00 00.03 00.46 00.13 00.00 00.73 00.07 00.21 00.15 00.30 00.01 Ol.28 00.23 00.25 Ol.14 00.14 00.29 00.00 00.64 02.09 00.63 00.19 07.89 00.14 00.32 00.10 03.17 02.41 02.98 03.98 05.41 02.96 02.42 00.63 00.62 03.39 05.29 08.62 01.13 03.15 06.97 10.00 10.00

00.00 00.00 00.01 00.03 00.11 00.02 02.07 00.00 00.01 00.01 00.00 00.18 00.04 00.08 00.02 02.23 00.86 01.60 02.07 01.77 00.73 10.00 02.08 01.14 00.00 Ol.91 00.80 01.38 01.84 05.70 00.00 02.65 01.73 00.62 00.76 Ol. 07 03.89 00.29 03.79 00.04 04.21 04.63 06.49 00.85 Ol.06 05.95 06.72 06.00 10.00 10.00 10.00 10.00

00.01 00.00 00.05 00.05 00.00 00.79 00.00 00.00 00.05 00.09 Ol.27 00.80 00.00 00.64 01.75 00.00 00.00 00.23 00.00 00.20 00.01 00.00 00.54 00.14 00.24 00.19 Ol.70 03.18 02.56 03.29 00.83 01.01 00.12 00.06 00.05 '4.14 06.28 00.76 01.13 10.00 00.43 07.82 00.54 10.00 05.02 08.50 03.40 00.67 10.00 10.00 10.00 10.00

00.00 00.10 00.07 00.02 00.00 00.14 00.06 00.01 00.33 00.36 02.25 00.32 01.11 02.23 00.00 00.00 00.02 02.80 01.09 00.76 02.60 Ol.09 00.78 Ol.15 01.12 00.13 00.27 00.76 00.10 Ol. 81 00.13 02.62 02.50 00.65 00.34 02.25 00.10 Ol.09 07.11 04.04 03.20 04.33 05.44 08.45 04.75 10.00 02.16 10.00 10.00 10.00 10.00 10.00

00.00 00.00 00.00 00.00 00.02 00.00 00.04 00.00 00.14 00.23 00.00 00.31 00.09 00.01 00.63 00.14 00.57 00.59 00.33 00.27 00.22 00.00 00.41 00.60 00.28 Ol.03 00.01 00.66 00.51 00.13 10.00 00.69 02.44 02.64 04.00 05.16 00.32 02.40 06.78 00.34 02.92 00.68 04.15 00.02 05.69 03.47 02.62 10.00 00.20 10.00 10.00 10.00

00.00 00.01 00.10 00.64 00.00 00.00 00.00 00.00 00.00 00.48 00.13 00.00 00.21 00.03 00.13 00.01 00.13 00.00 00.00 00.04 00.02 00.96 00.09 00.38 00.14 02.22 01.48 03.29 00.55 05.73 01.55 02.77 01.94 10.00 Ol.R6 03.52 00.14 06.82 01.20 00.03 00.06 05.82 10.00 10.00 02.47 01.83 03.16 10.00 10.00 00.27 10.00 10.00

00.01 00.03 00.00 00.07 00.10 00.05 00.00 00.00 00.14 00.34 00.08 00.43 00.89 00.10 00.47 01.73 02.43 02.18 Ol.49 Ol.07 01.7R 01.90 01.61 00.00 00.64 00.41 01.52 02.65 00.10 00.96 00.14 05.23 Ol.29 00.01 10.00 03.4R 00.05 00.34 07.16 05.77 10.00 03.50 07.51 07.05 10.00 02.88 04.71 10.00 04.53 00.61 10.00 10.00

VAN DE NATIONALE KAMPIOENSCHA PPEN PARACHUTESPRINGEN

groep

Bizol 1. Voskamp 00.12 00.10 v. d. Linden Vijfwinkel t/m sprong 3 daarna Steenwinkel G.

1980

TEUGE

00.52

01.10

00.06

00.04

totaal

00.00 00.10 00.06 00.30 00.00 00.41 00.15 00.97 00.70 02.01 00.07 02.17 00.14 02.34 Ol.26 02.50 00.01 02.60 00.12 03.48 04.03 00.00 00.40 04.83 02.83 06.32 OO.OR 06.50 00.69 07.35 03.49 OR.77 OO.OR OR.89 00.00 09.43 Ol. 74 10路.3R 04.07 11.82 04.11 12.55 OO.O(i 15.33 00.74 16.37 03.22 16.52 01.63 16.69 Ol.2(; 17.20 00.41 17.91 11\.65 03.07 21. 54 00.32 02.22 24.39 25.73 10.00 Ol.1H 2G.95 27.97 00.40 Ol.RO 2R.6R 00.97 32.21 02.49 35.27 02.0R 42.05 10.00 42.91 03.15 43.25 46.62 00.30 02.67 47.85 04.15 5R.60 03.R8 59.57 02.52 61.42 10.00 70.90 10.00 72.57 10.00 74.19 10.00 74.33 00.93 77.47 10.00 88.58 10.00 90.53 08.56 108.35

1980 TE TEUGF: 10

totaal

00.11

00.36

00.14

00.64

00.22

01.42

04.83

Laschuijt Nijhuis Bogaa rds Drost

03.16

00.02

02.37

00.14

00.40

03.05

00.05

00.15

00.63

00.23

02.53

00.92

13.65

Boerman Verboom Schuilenburg Weltevrede J.

01.74

00.24

01.28

01.10

00.75

10.20

02.86

03.80

00.31

Ol.09

02.46

00.53

26.36

Meyer R. Fennema Meyer Rob Testroote

Ol. 59

01.77

Ol. 84

04.91

Ol. 65

03.04

00.10

04.05

00.92

00.51

05.34

09.46

35.1R

de Bruyne de Wekker v. Essen Beuwens

01.17

03.47

12.03

00.99

08.62

03.47

04.46

02.99

01.33

04.39

07.25

02.34

52.51

Broekman Bosma Millenaar Hartman

19.74

12.38

09.89

09.39

03.66

05.64

04.85

05.87

12.01

07.41

16.3R

04.60

111.82

sportparachutist

Wellevrede Grootings de Mie de Jong

ll.

t/m

sprong

daarna

Tolenan

03.55

04.74

21.45

15.23

05.36

17.29

07.57

08.00

03.72

09.ll

13.71

17.96

127.69

Brandenbu rg Boogaers v.R v. Duivebocle v. d. Jagl

14.87

ll.53

18.36

21.66

11.93

07.01

05.23

04.50

15.30

11.67

05.83

31.63

159.52

Tops v. Dijk Spaandonk Ruijter

08.83

12.67

30.72

19.57

04.63

10.08

05.81

10.97

13.51

24.69

17.93

16.94

176.35

Bussenmake r 10 v. Gessel "Chudiak Zoetmulder

13.17

10.01

18.81

30.33

13.78

16.21

20.01

21. 54

11.44

09.40

13.64

17.62

195.%

Scherpenhuyzen 11 v. Haa ten 'Brons ve Id Loomart

15.29

25.71

16.86

16.03

09.19

12.6G

30.20

23.25

00.83

10.D7

19.42

07 ..~2

197.33

v. Dam 12.Becker Annegram KahlĂŠ

11. 7~l

27.77

23.92

24.84

Hl. 51

23. ~l3

16.28

21.21

20.41

10.(;2

11.55

23.47

245.31'

VAN DE NA TIONA LE KAMPIOENSCHA

PPEM

UITSLAGENLlJST

STIJLSP,UNGEN

naam

ronde

1. v. d. Linden 2. Bizot G. 3. Steenwinket 4. Lasschuijt 5. Steen winkel B. 6. Nij hui s 7. Voskamp 8. de Bruyne 9. Meijer 10. Testroote 11. Drost 12. Bouwens 13. Verhaar 14. Boogaards

8.83 10.10 9.26 10.46 10.33 10.30 13.96 11.21 12.63 13.40 13.38 13.92 16.00 16.00

UITSLAGENLLJST

RELATIEFSPRINGEN

10.60 9.70 10.62 10.23 12.58 10.76 10.31 13.90 12.49 12.53 16.65 15.16 14.73 16.00

A PROGRAMMA TE

naam

sprong

ronde

PARACHUTESPRINGEN

ronde

9.33 10.61 0.43 11.73 11.50 11. 73 16.00 16.00 13.00 14.86 13.87 14.30 15.23 16.00

10.40 9.50 10.40 11.50 11.07 12.76 10.96 11. 32 12.40 12.70 12.66 14.82 14.22 16.00

VAN DE NATIONALE

ronde

9.85 9.93 10.92 9.60 10.17 10.45 10.37 9.85 11.92 12.85 12.55 13.92 15.80 14.42

KAMPIOENSCHAPPEN

1980 te TEUGE totaal

gemiel.

49.01 49.84 50.63 53.53 55.65 56.00 61.60 62,28 62.44 66.34 69.11 72.12 75.98 78.42

9.802 9.968 10.126 10.704 11.130 11.200 12.320 12.456 12.488 13.268 13.822 14.424 15.196 15.684

PARACHUTESPRINGEN

1980

TEUGE spron.g

sprong

sprong 5

sprong 6

totaal

de Poot Beumer Collenteur Zijlstra

Blietz Wijnands Wissink Phlmann

v. d. Veen Levering 3. Jansen Gielen

Jonkers Keller Goubitz Zee

Wery Jeremiasse Schoonen

Tolenaar s

sportparachutist

UITSLAGENLLJST

RELATIEFSPRINGEN

VAN DE NATIONALE

B PROGRAMMA

Klein

sprong

naam

sprong

KAMPIOENSCHAPPEN

PARACHUTESPRINGEN

1980

TEUGE

sprong

totaal

Gebbinck

1. Schurink

Becker KahlĂŠ Annegarm v. Dam

Bussemaker Chudiak v. Gessel Molenkamp

UITSLAGENLLJST

ALGEMEEN

naam i. Bizot 2. Nijhui s 3. v. d. Linden 4. Lasschuijt 5. Voskamp 6. de Bruyne 7. Steenwinkel 8. Steenwinkel 9. Drost 10. Testroote Ilo Meijer 12. Boggars 13. Verhaar 14. Bouwens

Kaal v. Agteren

INDIVIDUEEL plaats

1 3 7 6 4 2 G. B.

10 5 11 12 9 13 14

VAN

NATIONALE

x 1 9

49 36 16 4 64 100 25 121 144 81 169 196

KAMPIOENSCHAPPEN stijl

2 6 1 4 7 R

3 5 11 10 9

14 13 12

plaats

PARACHUTESPRINGEN

4 36 1 16 49 64 9

25 121 100 81 196 169 144

totaal

19RO TE

TEUGF

5 45 50 52 65 6R 73 125 146 221 225 277 338 340

De drie winnaars en het echtpaar Pellens. V.l. n. r. Charles, Liesbeth, Michel, Henk en Rob

sportparachutist

We zijn bijna door ons oude 1000-sprongen-springers heen! Op de NKP haalden we weer een stapeltje formulieren op, maar er zullen zeker 1000-sprongen springers vanaf medio 1978 zijn die nog geen formulier hebben ingevuld. Heeft u er geen (ingevuld)? Schrijf even naar Van Eeghenweg 2, 6862 CZ Oosterbeek en alles komt in orde!

jan van der veen Jan van der Veen, is, zoals zoveel1000-sprongenspringers, een naam in ons springwereldje. Nooit verheft hij z'n stem of draaft wild in het rond, maar toch regelt hij het altijd zo dat hij het onderste uit de kan haalt. Op een rustige, sportieve manier, binnen de grenzen die gesteld zijn en die hij goed en grondig heeft doordacht. Niets overhaast, geen modegrillen, waar vrijwel alle andere springers zo gevoelig voor zijn. Jan springt nog steeds met een minstens al drie jaar oud piggy-back-systeem, dus volstrekt prehistorisch, en met een - voor relatiefspringen op topniveau - loodzware stratostar. En ook z'n jumpsuit is hetzelfde als toen ik in de selectie van het nationale team zat. En dat is ook ontzettend lang geleden. Maar omdat hij veel en lang over springen nadenkt, is Jan technisch veel anderen ver vooruit, is hij organisatorisch ook zeer bij en hij leidde dan ook vele (nationale) viermansteams, vaak teams die hij zelf samenstelde, maar ook soms omdat de Sportcommissie hem er min of meer toe dwong. Jan komt uit de oude Icarushap, zoals zo veel "oudere" relatiefcracks. Hij zat in de eerste grotere sterren, zoals die allemaal bij Icarus werden gemaakt in de jaren zeventig. Hij bleef in de voorste gelederen door stug doorwerken, de WK in Warendorf (1975), Gatton (1977) Chateauroux (1979).

Foto: van der Veen 14

Tussendoor maakte hij bij de nationals in 1978 in Maubeuge zijn 1000ste sprong. Nu heeft hij er 1250. Maar liefst vier keer le idde hij het relatiefteam dat de NKP won, vanaf de eerste keer dat er relatief in het programma zat: 1976, '77, '78 en '79. Vorig jaar meldde hij dat hij geen vier man meer wilde doen, alleen nog acht man. Dus zat hij nu bij de NKP niet in een door hem vrijelijk samengesteld team, maar een team uit de achtman. Derhalve werd hij derde. Dat is dan de consequentie. Maar het is toch een respectabelresultaat: vier keer achter elkaar in een team dat nationaal kampioen wordt! De feiten: Jan is 36 jaar, maakte zijn eerste sprong op zijn verjaardag in 1972, had over 1250 sprongen twee malfunctions, heeft ruim twaalf uur vrije valtijd, was analist, maar gaat nu een HTS-opleiding volgen. De grootste formatie waar hij ooit in lag was afgelopen voorjaar in Perrish (California), waar hij met de rest van de Nederlandse achtman in de 24-mans sequential (met twee formaties) verzeild raakte (een Sunburst en daarna een Arrowhead). Zijn gekste sprong noemt hij een sprong met zijn grote strijdmakker Jaap Havekotte (die in al zijn teams zat) op Schaffen, waar zij in een dolle bui een meloenvormige Belg zouden "pakken". Jan: "De enige kans was hem in de exit te pakken. Maar we misten hem, omdat hij wegwoei. Dus wij er achteraan. Jaap haalde hem nog in door de hele weg puur op z'n kop te staan. En toen hij hem had, dwarrelde Jaap er als een herfstblad achteraan. Geen gezicht! " HC

De pechvogel van het jaar: Jan Vijfvinkei sportparachu tis t

van 6 cm zien en de twee springers Rob en Henk Greeven demonstreerden CRW waarbij zij bijzonder snel kontakt hadden en de sta ck keurig in de bak lieten landen. Hierna kwam het springen goed op gang en m. b. v. de drie vliegtuigen werden die middag 60 sprongen gemaakt. De volgende dag begon het springen om 11.00 uur en de para 's werden door vijf speciaal voor dit doel gehuurde auto's in ± 50 minuten naar Budel gereden. Ondanks deze grote afstand werden er ook de volgende dag, weer 60 sprongen gemaakt. Door de kombinatie van sportwedstrijden en PA-wedstrijden was er een grote publieke be langste lling in het sportpark, nl. ± 40.000 betalende bezoekers en ± 10.000 sportdeelnemers in die 2 dagen. Mede dank zij de enthousiaste verslaggeving bij het parachutespringen van J oop van Leeuwen bleef het publiek kijken en kreeg elke para bij zijn landing een applaus. De jury werd gevormd door: René Boidin en Emiel Raaymakers en de wedstrijdleiding was in handen van Koos Verhaar en Jan Testroote. Voor 1981 is al weer een uitnodiging ontvangen van "Vier Uden Sportief" om tijdens het week-end van 13/14 juni weer de Provincieteam PA wedstrijd te houden. Ditmaal waarschijnlijk vanuit een Heli. Jan Testroote PROVU\C

"-" _ .•.....• __

Zeeland Oer-temans Schuilenburg R. '\'leyer

Zaterdag 8 juni begon met een onweersfront vanaf Texel over Lelystad en Budel naar Maastricht hetgeen het de drie vliegtuigen die naar Budel moesten komen voorlopig onmogelijk maakte om te starten. Het vliegtuig uit Texel was het eerste dat via de kust en Zeeland, Budel bereikte. De openingsceremonie van het grote sportfeest, waarbij para's zouden springen en die om 12.00 uur zou aanvangen viel letterlijk en figuurlijk in het water. Maar in Budel klaarde de lucht al op en met toestemming van de Havenmeester Dhr. Franssen mochten we een stick droppen op 't vliegveld zelf vanaf 10. 000 ft. De aanwezigen in Budel stelden het zeer op prijs om ook eens een demo parachutespringen te zien en de Havenmeester was zo enthousiast dat hij beloofde een Cessna172 van Budel door de RLD te laten keuren voor parachutespringen. Om ± 14.00 uur kon het eerste vliegtuig naar Uden vertrekken en Premier van Agt, die de sportmanifestatie had geopend, stond al bij de springbak te wachten om de prestaties te aanschouwen. Het eerste team liet o. a. een dead center en een sprong sportparachutist

ll.

00.10 00.00 00.04

00.27 00.00 00.61

UO. :37 00. DG 03.97

04.40

2 1 13

00.00 02.36 01. 98

01.95 00.58 00.55

00.15 01. 23

02.10 04.17 02.57

OB.IH

00.00 00.54 Ol. 06

02.22 00.35 00.19

01. OB

00.33 Ol. 35 00.90

00.04

4 14 5

0f).27 06.35 02.65

15.27

19 20 7

05. 00 05. 00 00. 00

00.00 03.63 00. 00

00.67 01. 51 01. 77

05.67 10.14 01. 77

17.58

15 25 3

00.55 03.59 05. 00

00.00 00.62 01.45

03.30 02.29 03. ~7

03.85 06.50 10.32

20.67

12 21 28

05.00 01.15

05.00 03.13 00.26

00.94 03.48 00.23

10.94 07.76 u2.5!J

21. 2!)

02.10

03.92 05. 00 (j0.88

05. 00 02.51 01.49

Ol. 25 Ol. 47 01.1G

10.17 0i).98 03.5:3

22. ss

03.69 02.61 02.75

05.00 00.67 01.47

05. 00 02.94 01.62

13.69 06.22 05.84

26.75

32 18 17

01.99 02.57 00.27

05.00 05.00 05.00

00.81 05.00 05.00

07.80 12.57 10.27

30.64

Barendrecht

23 31 27

Brabant Grootene de Jong de Mie

05.00 05.00 02.77

05.00 05.00 02.37

05. 00 02.27 00.69

15.00 12.27 05.83

33.10

33 30 16

Limburg Bogaard Sikking Drost

Friesland

8. Noord-Holland Bussenmake Chudiak v. Gessel

10.

indo

00.00 OO.OG 03. :12

00.94 00.00 01.45

Soumokfl

l!)fjO

ploeg-totaal

05.00 05. 00 00.30

Schoenmaker Bosma

Tijdens de grote sportmanifestatie "Vier Uden Sportief" op 8 en 9 juni j. 1. is voor de tweede maal de Provincieteam PA wedstrijd gehouden. Ondanks de eerder gedane toezegging dat we met vliegtuigen van Volkei af mochten starten en landen, moesten we toch uit wijken naar Bude1.

-SPOB.TIEF

totaal

09.17

Roe lofs v. Dijk 7.

eDEN

3 spr

01.89 01. 84

6. Gelderland Br-unt

Eric Boogaard in de aanval.

PAB.ACHCTF.-SPIlINGEN

10 8 9

Bos Brandenburg 5.

ppr)\'

03.30 02.78 03.09

4. Utrecht ---Versteegh

precisie-wedstrijden "uden"

spr

2 spr

2. Groningen Verijken Spaan Ruyte r-s 3. Overijssel Verboom Rob Meyer Stouthart

"•.

.••. ~-;,.;"1:::'~c.t_

lA 1.1:: KA .\'lPIOF.NSCI-IA

Drente Tanger Doorschodt l\Iillenaar Zuid-Holland Bogaers Brieclè

UITSLAG

29 6

2() 24 11

SHOW-SPRINGEN

Rob Greven 2. Henk Greven 3. Jan Testroote

Premier van Agt en de Burgemeester van Uden feliciteren Rob en Herik Greven met hun geslaagde canopyrelatief. 15

Olympische Spelen voor Gehandicapten

Demo-Papendal Paralympics 21 juni en 6 juli 1980

duizendste leerling bij para centrum noord Zaterdagmorgen 12 juni jongstleden werd in het clubgebouw van P'C'Nde duizendste leerling parachutespringen ingeschreven. Deze eer viel te beurt aan P. B. van der Laak uit Nijmegen. Hij ontving uit de handen van Alphons Broekman het peN -schildje dat de gratis opleiding symboliseerde. Sinds 10 mei 1970 heeft peN nu dus 1000 personen opgeleid, hetgeen het jaarlijks gemiddelde op een respectabel aantal brengt. Het eerste jaar na de oprichting werden de opleidingen op Ameland gegeven. Het tweede jaar te Eelde en vervolgens tot de dag van vandaag te Hoogeveen. Dit jaar zijn er inmiddels (tot juli) bijna 100 mensen opgeleid, waarvan er al heel wat het A-brevet gehaald hebben. Het tegenvallende zomerweer maakt dat het halen van brevetten nu heel wat langzamer verloopt. Rob Millenaar

Inleiding Daar sta je dan. Al jaren lid van de Afdeling Sportparachutespringen, een hele reis naar Deelen toe, gepakt en gezakt met jumpsuit en parachute en vol bereidheid om je in te zetten voor de sport, voor de Olympische Spelen voor gehandicapten en voor jezelf. Er lopen veel andere springers rond, een aantal ken je, je wordt wat heen en weer gestuurd en plotseling hoor je dat er een aantal beslissingen genomen zijn. Je doet eerst niet mee, dan gaat zelfs de hele show niet door. Je bent positief, je schudt je hoofd en vraagt je af wie in hemelsnaam zoveel kromme beslissingen achter elkaar neemt. Je herinnert je die demo van 4 weken geleden. Veel wind, wolken, maar toch doorgegaan. Hoe kan zoiets nou? Voor de schrijver dezes lag de zaak heel anders, zijn betrokkenheid begon al bijna twee jaar geleden. Bovendien was hij in de bevoorrechte positie zelf een aantal beslissingen te moeten nemen, en betrokken te zijn bij alle overige. Waarde deelnemer, na de vorige zin moet duidelijk zijn, dit wordt voorwaar geen pleidooi voor mijn onschuld. Die ve rloor ik al lang geleden ..... Maar ondanks dat, kan ik me tal van reakties best voorstellen, er zijn zelfs deelnemers geweest die geschreven hebben over zoveel onbegrijpelijke beslissingen. Het is wat veel werk een ieder individueel antwoord te geven, vandaar dan maar via ons aller "Sportparachutist" . Waarom was het een moeilijke belangrijke? ? ?

Lid nr. 1 Henk Beuzel (10 mei 1970) begroet lid nr. 1000 op 12 juli 1980, D. B. van de Laak uit Nijmegen. Van de Laak kreeg een gratis opleiding en van de vice voorzitter Alphons Broekman een schild van P'C'N, Op naar de volgende 1000!

demo, waarom een

De Olympische Spelen voor gehandicapten werden gekenmerkt door een aantal facetten. Het was verreweg het omvangrijkste sporttournooi dat de laatste jaren in Nederland georganiseerd was. Bovendien vormde het bijzondere karakter van de gehandicapten sport een sfeer waarin niet alleen topsportliefhebbers maar ook allerlei partijen zich harmonisch konden vinden. Dat wil zeggen "iedereen" voelde er zich bij betrokken, kon er zich laten zien. Support kwam van alle kanten. Daarnaast trokken de spelen veel nationale en internationale publiciteit, zo mogelijk nog versterkt door de Moskou-boycot. OK, belangrijk ja, maar moeilijk? Ja ook moeilijk. Deze plaats is niet zo erg geschikt om diep in te gaan op de voorgeschiedenis, maar laat mij u vertellen dat er nogal twijfel was over onze deelname. De risiko's werden breed uitgesponnen en er werd twijfel geuit over het verantwoordelijkheidsbewustzijn van "parachutisten". Op het nippertje lukte het toch om op het programma te blij ven. sportparachutis

DE KONSEKWENTIES VAN DAT ALLES WAS WEL DAT ER NIETS MOCHT MIS GAAN. Het was een manier om ons ten overstaan van iedereen te tonen, op een attraktieve wijze, maar het positieve kon makkelijk erg negatief omslaan. Het programma was spectaculair, de lucht vol canopy's, een maximale tracking van 12 man, die ver weg en op 2500 ft zouden openen, groot re latief en als klapstuk een goed voorbereide show van CRW. De selektie

van deelnemers

Een oproep in de "Sportparachutist" waaraan gelukkig een vrij groot aantal springers gevolg gaven. Hoeveel van ons zijn enigszins gewend om met 18 of meer springers tegelijk in de lucht te hangen? Springen we inderdaad van 4000 ft en loopt de timing tussen de vliegtuigen perfekt dan is seperatie niet zo moeilijk, maar wat als we van 2500 ft springen en iedereen op dezelfde hoogte hangt? De lijst van mensen die via het blad ingeschreven hadden, was te kort en er zaten teveel onbekende figuren in. Straks wat duidelijker over de eisen. Tijdens de Algemene ledenvergadering van 4 juni j.l. werd de clubbesturen nog eens uitgelegd hoe belangrijk deze demo was en dat we te weinig "zekere" springers hadden. Via de clubs werd verder gezocht. Dat leverde een belangrijk aanvullend detachement op. Bovendien hadden we als geruststelling nog twee trainingssprongen tegoed. Ik heb niets gezegd over de hoeveelheid werk die is gaan zitten in: - het screenen en indelen van de deelnemers. - aanschaffen, bevestigen en ontplooibaar maken van de vlaggen op een praktische manier, zonder zandzakken en ander bedreigend materiaal. - rookbombrackets laten maken en aanschaf van rookbommen. - afspraken maken met de KLu, die nogal opkeek tegen zo'n operatie met 4 F-27's. Het eerste gesprek vond plaats op Soesterberg, toen ik nog in de USA was.

Samenwerking

met de KLu

Er was nauwelijks ervaring binnen het 334 Sq om met vier F. 27's zo'n programma uit te voeren. Niet atlee-i met vier vliegtuigen vliegen maar ook de timing stelde hoge eisen. Van het begin af aan moesten door ons concessies gedaan worden omdat men vond dat er risiko's verbonden zaten aan bepaalde aspekten. Bekijk je zo'n vliegprogramma van enige afstand en realiseer je je dat er geen ervaring is om op terug te vallen, dan kun je zo'n probleem op twee manieren benaderen. Je kunt een volledig uitgewerkt, gedetailleerd plan maken, of je kunt een zo operationeel mogelijk plan maken. In Z 'hills heeft men tijdens wedstrijden of Boogies steeds tussen de 8 en 10 DC-3 vliegtuigen in de lucht, in zo'n situatie bouw je een grote hoeveelheid ervaring op. Die ontbrak hier, terwijl natuurlijk ook voor de KLu gold dat er niets fout mocht gaan. Niet zo erg verrassend kwam er een zeer gedetailleerd plan, per minuut omschrijvend wat elk vliegtuig moest doen, maar wat als beperking had dat het flexibiliteit miste. Dat aspekt is het antwoord op veel vragen, hadden we dan niet met twee vliegtuigen, of: hadden we dan niet later, of: kon de beslissing niet al vliegend genomen worden? Nee, dat paste niet in het vliegplan. Aan de andere kant denk ik dat we ook begrip moeten hebben voor de moeilijke positie waarin het 334 Squadron zat. Geen ervaring met zoiets, een begrijpelijke angst voor problemen en dan waarschijnlijk een natuurlijke neiging om terug te vallen op regels en veilige schema's. sportparachutist

De training Wij waren er, de KLu was er, en na enige diskussie bleek ook het weer acceptabel. Heeft u wel eens 's morgens 10 minuten de tijd gehad om op basis van 2 meteomannen met vage, weinig duidelijke voorspellingen te beslissen om 150 springers en 4 F. 27 vliegtuigen allemaal naar Deelen te laten gaan of toch maar gokken op vrijdag ... Het pakte, zoals al eerder geschreven goed uit. De voorbereidingen waren vrij uitgebreid geweest. Iedereen die op Deelen kwam kreeg een lijst met zijn of haar indeling, er waren bordjes met de vliegtuigen A t /rn D, en de jumpmasters kregen ieder een uitgewerkte briefing voor hun vliegtuig programma. De briefing liep wat stroef omdat hard bleek dat er maar één programma te vliegen was en geen verandering mogelijk. De uitvoering op Deelen was verder vrij redelijk. Er gingen maar twee dingen fout. De B en C vliegtuigen vlogen elkaars programma, wat terug te voeren viel op een communicatie stoornis. Bij ons ging ook wat fout. Tijdens de werkelijke uitvoering op de 21ste juni, zou de kunststof baan rond het middenveld vol staan met deelnemende rolstoelers. Daar zou dus absoluut niemand mogen landen om ongelukken te voorkomen. Afgesproken was dat wij op Deelen op het gras een soort stadion zouden uitzetten, zelfs wat kleiner gemaakt dan het echte stadion. In het vierde vliegtuig op 10.000 ft zittend was al bij het eerste vliegtuig duidelijk dat iedereen in het stadion aan het vouwen was terwijl de bedoeling was om op de rand te wachten en te vouwen. De meeste deelnemers uit de vliegtuigen B, C en D kozen dus maar de wijste weg en weken uit naar belendende terreinen. Nat uurlijk had ik me daar niet druk over moeten maken, maar daarmee viel één aspekt, en voorwaar niet het minst belangrijke van de training al in het water. Voor hen die onthutst waren door mijn onparlementaire reaktie, veroorzaakt door weken voorbere iding en vrij onmachtig toekijken van 10.000 ft. hoogte, hierbij mijn we lgeraeende excuses. Mijn opmerkingen hadden natuurlijk niet tegen de deelnemers gericht moeten zijn maar tegen mezelf vanwege de toch nog gebrekkige voorbereiding of de tekort schietende begeleiding op de grond. De training op Papendal zelf 's middags ging vrij goed, al waren er dingen die te denken gaven voor de werkelijke uitvoering. Het weer was perfekt, maar voor een training veel te makkelijk. Desondanks speelde iemand het klaar om op de kunststofbaan te landen, terwijl anderen in hun opwinding om bij de T- te komen elkaar uit de lucht vlogen, en dat onder ideale omstandigheden ..... Zaterdag

21 juni, De Grote Dag

Weerbericht uiterst marginaal. Grote twijfel of we wel door konden gaan. Uiteraard proberen om zo laat mogelijk een beslissing te nemen. Ook de mensen van het 334 Sq waren het daar mee eens. Op weg naar Deelen hebben Charles Pellens en ik overlegd wat de mogelijkheden waren onder deze omstandigheden. Bij 2500 ft zou iedereen een snelle, maar stabiele exit moeten maken, d , w. z. NIET naar achteren maar met het gezicht naar voren. Dat maakt de exit veel langzamer en het is voor een aantal zeker moeilijk. Samengevat betekent dat een veel langere stick van springers, allemaal op dezelfde hoogte. Nog een komplikatie was de wind die in ieder geval hard zou zijn, dicht tegen de limiet. D. w. z. een moeilijke, verre spot, en een smalle windcone bij het stadion. Dat, samen met 18 man open op dezelfde hoogte, zou zeker problemen gaan geven. De briefing verliep niet makkelijk, er was één plan en daaraan moesten we ons houden. Daarnaast herinnerde men er ons aan dat de toestemming expliciet een maximum wind noemde van 16 knopen. De meteo om 13.00 uur maakte (nogmaals) duidelijk dat 17

•

de omstandigheden op zijn best marginaal zouden zijn, waarna we een beslissing namen, om dan in ieder geval de sticks te halveren. Voor de uitvoering stond ons ongeveer 15 minuten ter beschikking, geen tijd voor breed overleg of een zorgvuldige schifting. Bij die schifting zijn ongetwijfeld fouten gemaakt, maar ik wil daarover toch wel een aantal dingen kwijt. Voor zo'n moeilijke demo zoek je mensen die erg zeker van zichzelf zijn, een situatie vroeg en goed beoordelen, ervaring hebben. Als ze goed in precisie zijn helpt dat (ervaring) maar dat is niet voldoende. Iemand daarop beoordelen kan alleen maar als je een goede beoordelaar bent én als je mensen goed kent. Met 150 deelnemers is dat "mission imposs ible ". Aan de andere kant zijn de organisatoren verantwoordelijk, met name achteraf als er iets fout gaat, en er is geen mogelijkheid van die verantwoordelijkheid af te raken. Vandaar ..... Daarnaast krijg je bij zo 'n gelegenheid tranen in je ogen over het onvermogen van mensen zichzelf enigszins kritisch te bekijken. Als er 4 à 5 ervaren topspringers zijn die op basis van de situatie eenvoudig weigeren mee te doen, als een Jaap Havekotte vraagt of hij niet gemist kan worden, dan vraag je je af hoe sommige mensen het in hun hoofd halen boos te worden over het feit dat ze onder die omstandigheden niet mee konden doen. Nog twee dingen over die selektie. Altijd en overal is gezegd dat een aantal door de organisatoren veronderstelde goede springers mee zouden kunnen doen, ook al zouden ze (helaas) de training missen. Een ander punt, één van die verantwoordelijke beoordelaars vond dat Hugo v. Wijk ondanks zijn dertig square sprongen tot de categorie, koele, verantwoordelijke demo springers behoorde, en vroeg hem ook onder moeilijke omstandigheden mee te doen. Die beoordeling was niet zo moeilijk, omdat hij recentelijk enige malen van die eigenschappen wel duidelijk blijk had gegeven. Nogmaals de verantwoordelijkheid voor die beslissing ligt/lag bij diegene, die ook achteraf daarop aanspreekbaar was geweest. Uiteindelijk bleek alle opwinding toch voor niets. De omstandigheden waren zo slecht, n1. een steady wind van 16-18 knopen, met iedere minuut uitschieters boven de 20 knopen, en dat was zo gedurende 45 minuten. Althans als we nadrukkelijk de bui vergaten die tijdens die 45 minuten passeerde en waarbij de wind opliep tot 30 knopen. Weinig diskussie, gewoon verstandig zijn en aflasten, hoe jammer ook. De Sluiting Zaterdag

Plezier in het springen heb ik tijdens de "normale" sprongen. Bert Wijnands

NKP'80

Sonja privé.

De jury in aktie.

••••- •••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

5 juli

De Stichting Dankzij de support, die wij van de Organisatie ParaOlympische Spelen en van de KLu genieten, lukte het alles klaar te krijgen om te proberen het spectakel dan toch tijdens de sluiting te laten zien. Het heeft, met name Karst Sikkens, erg veel tijd gekost om alles geregeld te krijgen. Al die inspanningen mochten niet baten, ook toen werkte het weer niet zodanig mee dat er gesprongen kon worden, volgens het gemaakte plan. Slot Rest mij om iedereen te danken voor al zijn inspanningen. Allereerst de Organisatoren van de Para-Olympische Spelen, de Koninklijke Luchtmacht en tenslotte al die deelnemers, die bereidt waren ook onder zeer twijfelachtige omstandigheden de hele reis naar Deelen te maken. Met al de problemen, het geharrewar en diskussies, tot dit artikel toe, geeft me toch nog steeds een warm gevoel van binnen. Warm vanwege de voldoening tot zo'n club van mensen te mogen behoren. Overigens zo'n demo, en dat is mijn persoonlijke opinie, sprong ik nooit voor mijn lol, maar werkelijk uitsluitend voor de mensen beneden op de grond. Gaat het niet door, dan is dat jammer van de inspanning, jammer voor de toeschouwers die een fantastisch spektakel moeten missen, maar ik mis nauwelijks springplezier. 18

"AIRBORNE

MUSEUM"

~~~i~

heeft om haar aktiviteiten te kunnen voortzetten financiële steun nodig!

Wilt u helpen? De kosten zijn minimaal en met uw bijdrage kunnen wij dit representatieve museum in stand houden! Wat kunt u doen? Heel eenvoudig ... een jaarlijkse bijdrage van minimaal f20,- over te maken op postrekening 4184300 ten name van de Stichting AIRBORNE MUSEUM Utrechtseweg 232 - 6862 AZ Oosterbeek.

:: :

De Airbornes lieten ons niet in de steek U helpt toch zeker dit museum !

I I. • :

i i

:•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••• .& sportparachutist

D. Blessures We vroegen hoeveel blessures de springer had opgelopen nadat hij met een square parachute was gaan springen. Het opgegeven aantal kwam overeen met 1 : 658 square sprongen. Wel bedenken dat het hier om een periode van 4 jaar gaat. Over 1979 alleen was het cijfer 1 : 1248 sprongen. Ter vergelijking: voor statie line springers was het over heel 1979 1 : 144 sprongen! !

conelock Op de NKP 80 werd door de TC een vragenformulier uitgedeeld aan de springers. Er was daar een groep springers aanwezig die zeker representatief was voor de ervaren springers van Nederland. Bovendien werd het materiaal niet aan de hand van documenten alleen gecontroleerd maar moest het werkelijk getoond worden. Ook daaruit waren allerlei min of meer interessante zaken te halen. Hier volgt een eerste impressie. A. Materiaal 1. Hoofdkoepels Strato Cloud (heavy en light weight) Parafoil 252 Strato Stars Cruisair overige koepels w. o. Cloud 260, Unit, Merlin en Pegasus 2. Reservekoepels 26ft Strong Lopo 26 ft Pioneer 26 ft Security T 10 R overige koepels w. o. piglet, GQ, Preserve, Safety flyer 11

3. Uitrustingen Er werd een grote verscheidenheid aan materiaal gebruikt, liefst 17 soorten; Conventionele uitrusting met borstreserve Tandemsystemen Een opvallende voorkeur voor een bepaald type tandem was er niet, hoewel de classiflyer en de Wonderhog wel lijstaanvoerders waren. 4. Openingssystemen Conventionele pilot chute Hand-deployed pilot chute Pull-out pilot chute

33.8% 23 % 15.3% 15.3% 12.3%

E. Reserveprocedures De deelnemers aan de NKP 80 meldden 85 reserveprocedures sinds zij met een square waren gaan springen. Dat is 1 : 216 sprongen, uiteraard ook gezien over een 4 jaarlijkse periode. Over 1979 klopt dit cijfer toch aardig, het was 1 : 205 square sprongen. Weer ter vergeli jking het cijfer bij statie line springen was in 1979 1 : 98. Bij een nadere beschouwing van de oorzaken van de reserveprocedures blijkt 66.8% te wijten te zijn aan koepelmalfunkties. De overige 33.2% heeft niets met de koepel te maken maar met de uitrusting van de betrokken springers of met nonchalance: Vouwfouten 8.2% Hand-deployed en pull-out pilot-chutes met problemen dus totals , horse shoe 's pilot chute in tow enz. 16.8% Verkeerd bevestigde release systemen 3.5% Break-a-way na koepelbotsing 4.7% Tot zover de NKP80, springtechnisch

bezien!

TC/JdB

33.8% 20% 4.6% 24.6% 21. 5%

18.4% 81. 6%

54.7% 41. 5% 5.6%

B. Vouwmethoden Er is een duidelijke voorkeur voor het zgn. rolpacken in combinatie met een raeper, bag of strap Volgens de manual, in combinatie met een bag Methodes tussen de manual en freepa cken in

63. 3% 30% 6.6%

C. Springers We hebben niet gevraagd hoe oud men was maar wel hoe lang men al sprong. Het antwoord was toch wel verrassend. Gemiddelde tijd in de parasport Gemiddeld aantal sprongen totaal Gemiddeld aantal sprongen met square koepel Gemiddeld aantal sprongen per springer in 1980 sportparachutist

6,3 jaar 642 347 86 19

het nationale team 1980 Gerard Steenwinkel, 30 jaar, ongehuwd, springt vanaf 1972 bij de VPCT, heeft 600 sprongen maakte er vorig jaar 150, trainde dit voorjaar in Raeford (80 sprongen), deed twee jaar geleden voor het eerst aan de WK mee, werd er 92ste, woont in Arnhem. Eindigde bij de NKP als 7e in het algemeen klassement.

Tijdens twee weekeinden in juni is de selectie vastgesteld van ons nationale team, dat Nederland vertegenwoordigd bij de wereldkampioenschappen precisie- en stijlspringen in Bulgarije in augustus. EĂŠn van de vijf moest helaas door een enkelblessure , opgelopen tijdens de nationale kampioenschappen, afhaken. Dat was Jan Vijfvinkel. Voor hem in de plaats kwam Henk Nijhui s , inmiddels routinier wat WK 's betreft en sterk naar voren gekomen bij de NKP.

De deelnemers

zijn: Michel Bizot, 27 jaar, ongehuwd, springt vanaf mei 1975 bij TU-7 en nu bij Flevo, heeft 1250 sprongen, maakte er afgelopen jaar 500, maakte in totaal 150 sprongen in Amerika, woont in Amersfoort, is autoplanner bij een expeditiebedrijf in een plaatsje bij Roermond. Eindigde als eerste bij de NKPalgemeen klassement.

Rein Voskamp , 32 jaar, gehuwd, springt sinds maart 1975 bij de ENPC, heeft 1100 sprongen, maakte er vorig jaar 350, trainde verschillende keren in Raeford, was twee keer Nederlands kampioen precisie ('78 en '79) en algemeen kampioen in 1979. Is piping engineer, woont in Breda. Werd 5e bij de NKP-80 - algemeen klassement.

Manager is: Rob van der Linden, 23 jaar, ongehuwd, springt vanaf augustus 1976 bij CPV en nu APC, 1000 sprongen, trainde drie keer in Raeford (VS), maakte er in totaal 250 sprongen, woont in Eindhoven, is militair en maakte vorig jaar 410 sprongen. Eindigde als derde bij de NKP algemeen klassement.

Scheidsrechter Henk Nijhui s , 29 jaar, ongehuwd, springt vanaf 1973 bij TU-7 en ENPC, 1400 sprongen, wat ca. 200 sprongen per jaar betekent, trainde enkele keren in Raeford, werd in 1976 35ste in precisie bij de WK (hoogste plaats ooit door een Nederlander gehaald), woont in Arnhem, is bewegingstherapeut in Doorn. Eindigde als 2e bij de NKP algemeen klassement.

is:

Jan de Bruyne, 37 jaar, springt sinds 1969 bij PCMC, TU-7 en nu Flevo. Heeft ca. 1100 sprongen, trainde dit jaar voor het eerst in Raeford, wat zeker mede oorzaak van zijn fantastische 2e plaats bij de NKP-precisie zal zijn geweest. Organisatorisch is hij enkele jaren een van de drijvende krachten in ons land geweest. De TC, Holland Tournement en de SP-rubriek cone loek dreven/drijven op hem. En nu ook het nationale team. Joeke de Jong, ongehuwd, springt al vele jaren bij het PCN in Hoogeveen. Reisde over de hele wereld en werd FAI-jurylid. (Ter info: vele malen werd getracht om Joeke voor deze rubriek telefonisch te bereiken. Helaas zonder succes. Dus het aantal sprongen van J oeke houden we nog in petto. ) Foto's + tekst: Hein Co sportparachutist