sportparachutist TWEEMAANDELLJKSE UITGAVE VAN DE KNVvL AFDELING PARACHUTESPRINGEN -, Jaargang
9 - nummer
2 - 1 november 1980
Hoofdredakteur Karst Sikkens Deze uitgave kwam tot stand met medewerking
van:
BODE (Ernst), BRONSVELD (Johan), BRUYNE DE (Jan), BUSSEMAKER (Ellen), CANNEGIETER (Hein), CHUDIAK (Nathalie), GIELEN (Sjaak) , JONG DE (Joekel, KONIJNENBERG (Wouter), LASSCHULJT JR. (Bram), NIJHUIS (Henk), PONSIOEN ( Hans), SIKKING (Jan), VELTHUIZEN (Wim), WIJNANDS (Bert) , DERETA (Max) en KEECH (Marie). De met name onderschreven artikelen zijn voor verantwoordelijkheid van de schrijvers en behoeven niet altijd de mening van de redaktie weer te geven. Zonder schriftelijk toestemming van de redactie mag niets van de inhoud worden overgenomen. Abonnement SPORTPARACHUTIST LEDEN VAN DE AFDELING PARACHUTESPRINGEN ONTVANGEN HET BLAD GRATIS. Advertenties: Advertentietarieven
op aanvtaag.
Verschijningsdatum: 1 jan., 1 mrt, 1 mei, 1 juli, 1 september 1 november.
en
-.=
Druk: Van Deventer bv 's-Gravenzande
~
~
1__ i"_h_OU_d__
1. Een zeer fraaie foto van Max Dereta gemaakt door Marie KEECH. 2. Inhoud. 3. Afdelingsnieuws. 4. Verenigingen, jaarvergadering, FD. 5 t/m 8. De wereldkampioenschappen in Bulgarije. 9. Ladybird(s) en lage openingen in de USA. 10. Militaire vrije-val wedstrijden in Bad Tölz. 11. Cone Lock en RLD. 12. Vrijwilligers en diversen 13. NPC/Skyclimber 14. 1000 sprongen. 15. Tom Verschoor bokaa1j"Cliff-diving". 16. Scheidsrechters-seminar tijdens de WK. 17. idem 18. Onze jongste springer. 19. Internationale wedstrijden. 20. Verzamelaars/diversen. 21 tlm 23. Rapport van de TC over 1979. 24. "De jongens die denken dat ze onder een DZ aa rdolie kunnen vinden '".
KONINKLLJKE NEDERLANDSE VERENIGING voor LUCHTVAART AFDELING PARACHUTESPRINGEN Bestuur: W.A. Velthuizen E.T.H. Wijnands N. J. Chudiak P. Santegoeds H. Cannegieter C.A. T. Pellens H. Verbeek H.A. Elias
-
voorzitter vice-voorzitter sekretaresse algemene zaken sekr. sport sport en instruktie algemene projekten algemene projekten
Adres secretariaat: p/a KNVvL Jozef Israëlsplein 2596 AS 's-Gravenhage. Lidmaatschap Alle leden J 60, -- per jaar, Het inschrijfgeld melding f 5, --.
de vijftigste editie!
8,
na 1 juli
voor leden bedraagt
f
33, --.
bij aan-
Aanmeldingen voor het lidmaatschap Te richten aan het afdelings-secretariaat (d. t. v. de c1ubsecretaris). Uw copy voor de eerstvolgende uitgave gaarne voor 8 november 1980 inleveren bij: Sekretariaat Afdeling Parachutespringen KNVvL Jozef Israëlsplein 8 2596 AS Den Haag
2
sportparachutist
t~~~~~. ~~:.t'
NIEUWS VAN HET AFDELINGSBESTUUR ballonsport De Engels-Nederlandse arts Simon Faithful, inmiddels als een oude getrouwe in de hete luchtballon wereld, heeft een record oversteek naar Engeland gemaakt. Vanuit zijn woonplaats legde hij de 400 km over het kanaal af in ruim 4 uur. Niet alleen een respectabele afstand, maar ook een fantastische snelheid! Onze "flying lady" Nini Boesman heeft beslag weten te leggen op de tweede plaats bij het WK ballonvaren.
zeilvliegen De leden van de afdeling zeilvliegen hebben nog steeds geen officiĂŤle toestemming om hun sport uit te oefenen in ons land. Voor zover bekend zijn wij het enige land waar dit zo is. De RLD heeft nog steeds grote moeite met de status van het zeilvliegtuig, vooral nu gesproken wordt over lieren en (hulp)motoren. Een proces i. v. m. een vlucht boven Nijmegen is dan ook verloren. Er is helaas geen been om juridisch op te staan. Erg frusterend, dus. Een Koninklijk Besluit in die richting heeft vertraging i. v. m. de nieuwe opzet van LVR. Hoewel de opzet van dat nieuwe LVR uitstekend was qua planning en in voeringsstrategie , zijn er zoveel haken en ogen dat het nog wel even kan duren. Jammer dat we zo'n land van regeltjes zijn: regels, die zich ook als knellende banden kunnen manifesteren waar het de vrijheid van de lucht betreft. Overigens zijn onze zeilvliegers door al die ellende gedwongen hun Nederlandse Kampioenschappen in Oostenrijk te houden. Dit jaar op 10, 11 en 12 oktober. Het duur-record in ons land is nu 6.01 uur. Lees ook eens :Delta magazine".
~"'.~31
{i~~'
.
In "In en Om" is meestal wel een indruk te vinden van andere afdelingen of Hoofdbestuursmededelingen, maar hier zijn toch nog wat losse berichten.
~.t,
. ~.....
,
.
~.
t~
Wat mij echter het meest interesseert is het aspect medische kosten bij ongevallen en daar zijn wij met een offerte van f 1. 000, -- per geval nog niet zo happy mee. Dus nog wat huiswerk voor de vertegenwoordigers van NSF en The Insurance Company of America. f 1, -- per lid per jaar is toch eigenlijk niet te versmaden! We houden u op de hoogte.
luchtfotografie Het was te verwachten dat er wel eens iets zou worden gezegd of geschreven over toestemmingen voor luchtfotografie. Van de Sektie Inlichtingen van de landmachtstaf kregen we het verzoek om n. a. v. het KB van 1-9-1959 nr. 329, waarbij het verboden is zonder vergunning van de Minister van Defensie boven Nederlands grondgebied te fotograferen (film, foto, video, etc.) in acht te nemen. We zullen moeten inventariseren wie dat willen doen en dan vergunning voor hen collectief aanvragen. Terwijl ik dit schrijf moet het onderwerp (en de brief) nog in ons bestuur behandeld worden. U hoort nog nader van ons. Wim V.
"in en om" In een Hoofdbestuursvergadering is gesproken over een voorstel om de mededelingen in het blad AVIA op te nemen. Als tegenvoorstel vroeg de afdeling para of het niet om de 2 maanden in het afdelingsblad kon worden opgenomen. Dat zou tot grote besparingen kunnen leiden. Inmiddels wordt hieraan intensief gewerkt. Het zou dus kunnen zijn dat we het slechts 6 x per jaar los hoeven te verzenden. Een besparing van forse bedragen: ledenuitdraai, enveloppes en porti.
verzekeringen Nadat vorige keer gemeld was dat we een aanbod van de NSF voor een collectieve ongevallen verzekering wegens ongunstige polisvoorwaarden van de hand gewezen hebben, heeft men nu "het huiswerk overgedaan". Er is nu een offerte met o. a. f 100.000, -- bij volledige invalifiteit en nog wat andere bedragen. sportparachutist
STARLITE TANDEM SYSTEM GQ PROTECTOR HEAVY WEIGHT STRATO CLOUD (80 sprongen) Prijs slechts f 2.200,-HENK HOEFNAGELS Amerikaans
01650 - 40648
mini-systeem
Kleur R3-releasers Bouwjaar Heavy-cloud Kleur Sprongen 24 ft Ripstop Bouwjaar Modificatie ALLE SPRINGKLAAR
zwart 1978 geel 200 reserve 1965 3 holes f 2.000,-3
afdeling parachutespringen van de koninklijke nederlandse vereniging voor luchtvaart VERENIGING
VLIEGVELD
DROPZONE
ADRES
EERSTE NEDERLANDSE PARACHUTISTEN CLUB
Seppe (NB)
Hoeven (NB)
3318 CZ Dordrecht Rlgelhof 22
CADETTEN PARACHUTISTEN VERENIGING
Seppe (NB)
Hoeven (NB)
4811 XC Breda Kasteelplein 10
SKYDIVING CLUB FLYING DUTCHMEN
Zestienhoven
Pijnacker
2661 GJ Bergschenhoek Hoeksekade 83
PARACLUB ICARUS
Hilversum
Hilversum
e. o,
3607 GK Maarssenbroek Pauwenkamp 144
PARACLUB MOBIELE COLONNES
Hilversum
Hilversum
e. o.
1382 TS Weesp Nijhoffstraat 50
VERENIGING PARACENTRUM TEUGE
Teuge
Teuge
7576 GH Oldenzaal Bolkskamp 25
PARACENTRUM NOORD
Hoogeveen
Nieuw-Balinge
7900 AN Hoogeveen Postbus 567
NEDERLANDSE PARAVERENIGING TU-ZEVEN
Seedorf (BRD)
Seedorf (BRD)
2509 VP Utrecht-Veldpost NAPO 880
AFCENT PARACHUTE CLUB
Zutendaal (België)
Zutendaal (België)
3601 Zutendaal (B), Leutsestraat 1, Vliegveld - huls 1
VLIEGCLUB FLEVO/PARA
Lelystad
Lelystad
8072 BA Nunspeet, van Hallstraat 29
MARINIERS SPORT PARACHUTE CLUB
Diversen,
Diversen
3941 XL Doorn Mai"iniersweg 7
PARAVERENIGING KORPS COMMANOOTROEPEN
Diversen
Diversen
4706 CL Roosendaal Commandobaan 4
PARACLUB HOHNE
Hohne (BRD)
Hohne (BRD)
3509 VP Utrecht-Veldpost NAPO 871
NOORD NEDERLANDSE PARACHUTISTENCLUB
Eelde
Eelde
9701 BN Groningen Postbus 1587
jaarvergadering van de afdeling parachutespringen De jaarvergadering 1980 zal worden gehouden op zaterdag 1 november 1980 en wel in een aantal lokalen van de MTS Heliumweg 20 te AMERSFOORT (industriegebied). Wij verwachten de deputatie van de verenigingen en de individuele leden om 09.30 uur in eerder genoemd schoolgebouw. Om 10.00 uur de opening van het plenair gedeelte terwijl om 10.30 uur een splitsing in werkgroepen volgt. Onderwerpen die ter sprake zullen worden gebracht zijn: Sekretariaatszaken RLD/valsche rmtechnici/ algemeen TC Kadervorming Statuten KNVvL Het Hoofdbestuur WK 81 en NKP 81 Style/PA: tracking 1981/video/jury Wedstrijdkalender 1981 en 1983 Financiën Verzekeringen
LET OP DE WIJZIGING 4
VAN HET ADRES!
Aangezien de foto's en de uitslagen ons niet tijdig bereikten volgt in de volgende editie een artikel omtrent deze kampioenschappen. I K.S. sportparachutist
XV
XV
CBETOBEH WAMn~OHAT no nAPAWYT~3bM
WORLD PARACHUTING CHAMPIONSHIPS
6bArAPCKA ABV1AUL-10HHA COEnEPAUL-1R
BULGARIAN AERONAUTICAL. FEDERATION
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
het nationale precisie- en stijlteam tijdens de wereldkampioenschappen in bulgarije
! I
!
"'----~~~~~~~~~~,~~~~~
Boven: V.l.n.r. Herik Nijhuis, Gerard Steenwinkel, Jan de Bruijne (teamcaptain) en Michel Bizot. Onder: V.l.n.r. Rein Voskamp, Joeke de Jong (FAI-jurylid) en Rob v.d. Linden. vuegtUig: Antonov II Bulgarije, een stoffig land met meestal blauwe lucht en weinig wind. Een land met groepen van honderden ooievaars, traag cirkelend op 1000 ft. Een land met een taal die niemand van ons verstaat en met een schrift wat niemand kan lezen. Waar buiten de steden het beeld bepaald wordt door oeroude, meestal defecte, auto's en men ziet er veel ezelt jes. sportparachutist
En ook het land waar de 15e Wereldkampioenschappen Parachutespringen gehouden werden. In Kazanlak , 200 km ten oosten van Sofia. Wij vlogen naar Sofia en legden het traject Sofia - Kazanlak per bus af. Wij, jet Nationaal Team 1980, wat op de achterpagina van de vorige Sportparachutist aan u werd voorgesteld. De binnenstad van Kazanlak was, volgen sn de inwoners, 5
in de afgelopen twee jaar volledig vernieuwd. Nieuwe straten, alle voorgevels van de huizen geschilderd en wat je niet mocht zien was verborgen achter stalen schuttingen. Midden in die wat oud lijkende stad van 50.000 inwoners stond een volkomen misplaatst splinternieuw路 hotel. Daar werden alle teams ondergebracht. In tegenstelling tot de WK 1978 was het hotel, het eten en het comfort uitstekend te noemen. Het enige abnormale eraan was de 24 uur per dag bewaking van hotel en dropzone. In de stad was het de alom tegenwoordige politie, op de dropzone de Bulgaarse paraeenhe id compleet met Kalashnikov machinepistolen. De dropzone was model ingericht volgens de Code Sportif (uiteraard) en alles erop en eraan, tot zelfs een postkantoortje en douches. Het styleveld lag op 1,5 km afstand. De totaal tien Antonov II vliegtuigen vlogen probleemloos. In tegenstelling tot andere jaren volgde na de verplichte trainingssprong, die vier nullen en een gebroken lijn opleverden, niet een opening met sprongen van alle deelnemers en demonstraties etc. Het werd een opening met veel speeches, veel folklore, een vliegshow en drie uur lang alleen Bulgaarse springers in de lucht. Maar goed, na 3 dagen stralend weer kon de WK dan beginnen. Mis, want op maandag 18 augustus kwamen er tropische stortregens. Omdat de riolering van de straten een ongekende luxe was, stond alles ook volledig blank. Alle deelnemers konden weer naar het hotel, .politie met zwaailicht voor en achter de colonnen bussen. Dinsdag om 07.30 uur startte het gebeuren. Voor het gemak laten we nu de verschillende wedstrijdonderdelen apart volgen, hoewel ze natuurlijk door elkaar gesprongen werden.
darnes- indoprecisie 路10 sprongen De USA ploeg was ronduit zwak met alleen Stearn als topper. De USSR dames bleken ook niet sterk genoeg, net als de beste DDR dames. In de loop van de week, na 9 rondes, stond Stearns-USA op kop met 5 cm gevolgd door Coritsheva-USSR met 8 cm en Cox-CANADA met 9 cm. Onder een gespannen stilte ging Stearns volledig in de fout bij haar 10e sprong, te hoog, stalI, te kort, 0,32 m dus 0.37 m totaal. Weg alle illusie, weg kans om met een snelle style 1e in het overall klassement te worden. Haar commentaar toen ze de bak uitkwam: "Shit, I faled". En zo was het. Toen Coritheva bij haar 8 cm er nog eens 7 cm bij sprong was het aan Kathy Cox-CANADA, 29 jaar, 1900 sprongen en voor de derde keer op WK om het waar te maken. Met 2 cm bij haar 10e sprong deed ze dat. Dus: 1e Cox 2e Bucholz 3e Coritheva
- Canada met 11 cm - DDR met 15 cm ) na [ump off. - USSR met 15 cm) J
De snelste damestijd werd gemaakt door Stearns-USA met 6.50 sec. Maar ze had meer penalties dan ChcatchkoUSSR die in alle sprongen iets langzamer was maar netter style sprong. Een paar uitslagen.
darnes- style . 4 sprongen 1e. 2e. 3e. 5e. 8e.
Chatchko - USSR Stearns - USA Walkhoff - DDR Blue - Canada Lirongrong-China
darnes- overall Door al deze resultaten werd het overall klassement flink door elkaar geschud ten voordele van Walkhoff-DDR die met een 6e plaats in precisie en een 3e in style nu kampioene werd. 1e Walkhoff - DDR 2e Kostina - USSR 3e Stearns - USA
6
26 jaar, 31 jaar, 25 jaar,
2300 sprongen 6800 sprongen 3500 sprongen
darnes- groepsprecisie . 4 sprongen Plotseling herstelden de Chinese dames zi eh. Met z'n vieren ging het veel beter dan alleen. Bedenkt u bij de uitslagen wel dan de NKP 80 over 10 sprongen een winnaar gaf met 4. 83m? 1e DDR met o. 05m totaal 2e China met o. 30m totaal 3e USSR met o. 78m totaal
dames . landenklassement 1. 2. 3. 4. 5. 6.
DDR USSR Tsjechoslowakije China Canada USA
heren- individuele preeiele10 sprongen 123 heren uit 26 landen stortten zich op dit onderdeel. Ook hier een vreemde zaak. Alle cracks van Rusland, Amerika, Oost- en West-Duitsland verdwenen langzaam maar zeker met 1 of 2 cm uit de kop groep. Toch werden er idioot veel dead-centers getrapt, 60-70% per ronde. Na 9 ronden: nog maar 3 springers met 0,00 cm. Dirk Boidin - Belgi毛 - 22 jaar - 1460 sprongen Graig Winning - Canada - 30 jaar - 2700 sprongen Doug Young - Engeland - 25 jaar - 1800 sprongen Verder waren er 2 springers met 1 cm, te weten: Cliff Jones - USA Scotty Milne - Engeland. Ze deden het als volgt: Dirk Boidin trapte in fraaie style zijn 10e nul, Craig Winning deed hetzelfde, Doug Young sprong 1 cm, Scotty Milne had een nul en Cliff Jones had 1 cm en verdween naar de 5e (!) plaats. Twee jump off's beslisten de zaak. De twee Engelsen om de derde en vierde plaats. Milne zette zijn voet iets netter neer, dus nul en Young had 1 cm en werd vierde, Milne dus derde. In een doodse stilte maakte Dirk zijn He nul en Craig die toen op 1500 ft hing heeft vast het gejuich gehoord. Hij had een nerveuze approach en scoorde 5 cm. Aldus: 1e Dirk Boidin 2e Craig Winning 3e Scot Milne
"De briefing" na de tweede groepsprecisiesprong. V.l. n. r. Rob, Jan, Rein en Henk.
28.60 = gemiddeld 7.15 sec. 28.77 = gemiddeld 7.19 sec. 29.00 = gemiddeld 7.25 sec. 30.47 = gemiddeld 7.62 sec. 32.30 = gemiddeld 8.05 sec.
- Belgi毛 - Canada - Engeland
Maar daarachter kwam een breed veld van bijde even goede springers: de eerste met 10 cm stond op de 38e plaats. sportparachutist
onze ploeg 4ge 5ge 60e 7ge 106e
Rein Voskamp Michel Bizot Rob v. d. Linden Henk Nijhuis Steenwinkel
0.02 - 0.11 - 0.01 - 0 - 0.02 - 0.02o - 0.03 - 0.02 - 0 - 0.10 - 0.01 - 0.10 0.02 - 0 - 0 - 0.03 - 0.04 - 0.19 - 0 0.01 - 0.01 - 0 - 0.64 - 0 - 0 - 0.071.38 -0.06 -0.11-0.01-0.14 -0.27
Opgemerkt mag worden dat de resultaten
van de beste
O. 01 - 0 - 0 - 0
= 19 cm 0.01 - 0 - 0.01 = 28 cm 0.01-0.01-0 =30cm o - 0.01 - 0 = 74 cm 0.44 -1.06 - 0.01 - 0.02 = 3,51
drie goed geweest zouden zijn voor de eerste
drie plaatsen
op de NKP 80
Dus weinig verrassingen, het verbaasde me al dat onder deze wedstrijddruk 4 van de 5 tot prestatieverbetering kwamen.
heren- overall klassement 1e 2e 3e 4e 5e 72e 73e 93e 96e 105e
- USSR Usmaev - USSR Tjorlo - USSR Dino - Fr ankrijk Lubbe - Frankrijk Dermine v. d. Linden Bizot Voskamp Nijhuis Steenwinkel
34 26 26 24 30
jaar jaar jaar jaar jaar
-
8300 4700 4600 2000 4300
sprongen sprongen sprongen sprongen sprongen
groepsprecisie . 4 sprongen Met zoveel goede individuele springers moest ook de groepsprecisie wel met kleine afstande eindigen. Drie rondes lang leidde Hongarije met 1 cm, toen begon het veld te schuiven. Uiteindelijk won de DDR hier ook. 1. DDR 0,02 totaal 2. US~R 0.04 totaal) na jump off 3. Zwitse rland O. 04 totaal) 4. Hongarije 0.09 totaal 4. Bulgarije 0.09 totaal 6. USA o. 11 totaal 7. China 0.12 totaal 20. Nederland 2.36 totaal als volgt verdeeld over de springers: v. d. Linden O. 04 m Voskamp 0.19 m Bizot 0.11 m Nijhuis 2.02 m Ik heb de uitslagen NKP 80 er maar eens bij gepakt. Na 4 sprongen hadden toen de beste drie teams: 01. 84 04.36 - 05.55.
Approach Henk Nijhuis.
heren- style . 4 sprongen Eerst een statistiek die ik in het artikel van Bram Lasschuyt uit 1978 vond:
nr 1 nr 30 eerste 30 (gemiddeld)
1970
1972
1974
1976
1978
1980
7.42 9.18
7.18 9.06
6.66 8.44
6.60 8.27
6.81 8.09
6.45 7.91
8.53
8.43
7.80
7.13
7.63
7.18
onder 10 sec
41 m
55
nr. 100
14.10
12.36
67
65
79
86
11.36
12.95
11.69
11. 2 7
Dit om u te laten zien dat in een heel aantal landen de style niet dood is. Twee springers konden draaitijden onder 6 sec. maken en deze werden dan ook 1e en 2e. 1e 2e 3e 83e 84e 92e 93e 104e
Usmaev Lubbe Valiunas v. d. LindenBizot Nijhu is SteenwinkelVoskamp -
sportparachutist
USSR 25,81 Fr 26.27 USSR 27.16 NL 38.87 NL 39.19 NL 42.50 NL 42.80 NL 51. 61
= = = = = = = =
6.45 gemiddeld 6.55 6.79 9.47 (nkp 80 was 9.79 (nkp 80 was 10.62 (nkp 80 was 10.70 (nkp 80 was 12.9 (nkp 80 was
dit dit dit dit dit
9.80) 9.96) 11. 20) 10.13) 12.30)
Klaar voor de sprong. 7
De Frontpagina De frontpagina-foto werd gemaakt door Marie KEECH (echtgenote van Andy). De springer is Max DERETA. De sprong vond plaats op 3 augustus 1980 om halfacht in de morgen. De sprong gebeurde vanaf de Al Capitan rots in het Yosemite National Park in CaliforniĂŤ USA. Max sprong als nr. 11 uit een groep van twaalf mensen op die bewuste dag. De rots is 926 meters hoog. Zijn El Cap nummer is 139 en hij is het eerste KNVvL-lid die vanaf deze "cliff" heeft gesprongen! Foto: Max Dereta
Twee teams: Nederland en DDR
heren -landenklassement 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 20. 21.
USSR DDR Frankrijk USA W-Duitsland China Zwitserland BelgiĂŤ Nederland
Als u nu dacht dat we met gebogen hoofden op Schiphol aankwamen, moet ik u teleurstellen. Deze vijf springers, samen met Bram Lasschuyt en Jan Vijfvinkei waren gewoon de beste springers die Nederland had. Zij hebben hun best gedaan en op een enkele uitzondering na hun nivo van de NKP 80 gehandhaafd of zelfs verbeterd in Bulgarije.
V. w. b. de precisie leert Dirk Boidin ons dat dat onderdeel door iedereen gewonnen kan worden die elf nullen op een rij kan maken en die zijn (wedstrijd) zenuwen in bedwang kan houden. V. w. b. de style moet gezegd worden dat de meest fanatieke amateur, die al zijn tijd en geld aan style training besteedt, niet meer aan het nivo van de eerste 3 kan komen. Tijden onder 6 sec. kunnen, tenzij men het talent van de eeuw heeft, alleen door beroepsspringers gehaald worden. De beste amateur was Brock Gorrell (Canada) op de 38e plaats! Al met.al een rdelijke drempel voor iemand die style/pa gaat trainen. Of juist een uitdaging? We zullen het zien in 1982 in Tsjechoslowakije. Jan de Bruijne
ONZE DANK voorde SPONSORS PARA-PILOTSHOP (Breukelen)
FIRMA DESCOL SPORTVLOEREN (Deventer)
8
sportparachutist
nog even ter herinnering: De bekende Lady-Birds stickers
zijn verkrijgbaar
T-shirts,
tasjes en
voor alle leden.
Kontaktadres : Nathalie Chudiak de Eerensplein
21
's-Gravenhage
mogen wij even voorstellen? lage dropping van parachutisten
V.l.n. r.: Nathalie,
Annemiek,
Ingiid,
Anita en Ellen.
Het team de LADYBIRDS is versterkt met INGRID. Zij kreeg op 17-jarige leeftijd al interesse voor de PARASPORT. Het lezen van het boek ENKELE REIS AARDE van ons aller Hein Cannegieter deed haar besluiten om een opleiding te gaan volgen. Nadat Ingrid na haar sekretaresse-opleiding haar eerste baan kreeg begon ze ultimo 1977 te springen. Ze deed het rustig aan. Honderd sprongen tot aan het begin van dit jaar. Haar eerste link-up (in 1980) werd nog gemaakt met een TU. Toen ging het snel. Honderd sprongen (en meer) werden in 1980 gemaakt. Springen uit Beechcrafts, F-27's. Viermans- en achtmanssequentials. Aan het eind van dit jaar hoopt ze zich meer te bekwamen in het springen en wel met name in de USA. Haar hobby's zijn voorts fotografie, jazzbalet en volleybal. Maar zoals Ingrid zelf zegt: "Het gevoel dat je krijgt na een goede of ('s) een leuke sprong, vind je nergens anders. There's no other way than to do it in the air, where we feel free and find air happiness". Ellen Bussemaker
(Teamcaptain
In de maand juni 1. 1. zijn er op Ft. Benning (USA) droppings geweest op nagenoeg "boomtophoogte ", Het betrof een demonstratie voor autoriteiten uit vele NATO landen. Een aantal springers gebruikten hierbij de Chris Kรถnig lage-openings-parachute. Zij sprongen vanaf een hoogte van 300 FEET boven de grond uit een C-130 Hercules (vliegsnelheid 250 km/per uur). De springers maakten daarbij een standing-up landing zonder problemen. Deze sprongen zijn mogelijk door het nieuwe type parachute welke bij Kรถnig's ontworpen en in produktie is genomen. Er wordt gebruik gemaakt van de lucht om de koepel in plaats van de lucht die door de koepel stroomt. Het ontwerp maakt het mogelijk om de koepel te openen zelfs als deze niet in de windlijn is. Omdat de parachute onmiddellijk open is krijgt de springer geen enkele valsnelheid en betrokkene kan daarom wegens zijn geringe daalsnelheid ..... 3 meter per sekonde!! ..... zich concentreren op zijn staande landing. Groepsspreiding is derhalve geen probleem en men kan voor operaties dadelijk worden ingezet zonder zich eerst te moeten hergroeperen. KS
Ladybirds)
Dames. Wilt u in ons team opgenomen worden en heeft u enige ervaring in het vier-mans relatiefwerk ? Stelt u dan in verbinding met Ellen Bussemaker, Rembrandtlaan 6 te Naarden.
9
international military free-tall meet in bad tölz Voor de 22e maal werd deze militaire groeps-precisie wedstrijd georganiseerd en voor de zevende maal werd er door Nederlanders deelgenomen. Dit keer door een combinatie team Koninklijke Landmacht, bestaande uit KCT en KMA met Elt L. Timmermans (hend of delegation ) Kap. Lasschuijt Jr. , SMI C. Pellens, SgtI Wery en SgtI Schuilenburg. Ook onder de deelnemers van de teams van AFCENT bekende namen: Thijssens, Santegoeds, Bronsveld, Kuipers zorgden daar voor de Nederlandse inbreng. Er waren maar liefst 40 teams uit vijftien verschillende landen. Twee Chinooks CH 47+ en twee UH-1-D BeU helicopters zorgden voor de vliegende platforms en de wedstrijd werd in drie dagen tot een goed einde gebracht. De wedstrijd over tien ronden, vooraf gegaan door een trainingssprong, onderbroken door een massadrop en afgesloten met "funjumpen ", verliep vlot al moet gezegd worden dat de weersomstàndigheden soms marginaal waren. Er werd echter niet gesold met de reglementen en rejumps werden al gegeven, voordat een protest opgesteld had kunnen worden. Spectaculair was het springen van de Saoedl-Arable s hier, die slechts zelden in de bak, maar vaak tussen het publiek. op de jury-tafel, in de verder gelegen kazerne of simpelweg in een complete stall op hun rug terecht kwamen. Adembenemend, dat wel; doch de wedstrijd-
Bram Lasschuijt 10
leiding faalde hier, door hen het springen, val met squares, niet te verbieden.
in ieder ge-
Zoals gezegd, het was vaak erg bumpy en winderig. Slechts Bram Lasschuijt Jr. kon zich na afloop bij de eerste 15 terugvinden: hij werd elfde met 48 cm. Uitslag individueel eerste tien: 1. Hoex - België 002 2. Hooge - BRD 003 3. Riesenbeck 008 4. Brinkmann 011 5. Coffey - GB 012 6. Herold - BRD 019 7. Polak - Oostenrijk 022 8. Hofbauer 038 9. Fourie - België 045 10. Lehmann - BRD 047 Team-uitslagen 1. 2. 3. 4. 5. 17.
Luftlande/Lufttranssportschule Altenstadt Oostenrijk Zwitserland LL/LTS team II Special Forces Europe Nederland (Lasschuijt 048 Pellens 1471 Wery 560, Schuilenburg 872) 28. Afcent I (Santegoeds 875 Thijssens 1953 39. Afcent II (Brosnveld 833 Kuipers 9360)
248 314 517 628 670
cm cm cm cm cm
2951 cm 6733 cm 24033 cm
Jr. sportparachutist
(zie: sportparachutist 1 sept. 1980 bla. z 6). De oplossing is ook hier weer erg eenvoudig. Laat een valschermtechnicus een paar extra lusjes op de bag zetten, waar dan de lijnen m. b. v. elastiekjes aan worden vastgezet. Zie tekening. T. C. /JdB-JB
conelock voorval Betrokkene zou naar 4000 ft. gaan voor een vrije val van 10 sec. De vlieger kreeg clearence voor 3000 ft. waarba betrokkene opdracht kreeg 5 sec. te maken. In het vliegtuig bleek dat er een hoogte van 3300 ft gehaald werd, waarna betrokkene dacht dat hij nu wel weer 10 sec. kon maken en verliet het vliegtuig. Na de 10 sec. vrije val bemerkte hij een flying ripcord. Na enige zoeken werd de reserve procedure uitgevoerd. De reserve koepel bleef aanvankelijk in het vacuum op de buik van betrokkene liggen, maar kwam uiteindelijk toch in de luchtstroom en ontplooide zich op een hoogte van ongeveer 300 ft.
commentaar Door de wisse lende hoogte kreeg betrokkene het idee dat zijn oorspronkelijke opdracht weer zou kunnen uitvoeren. Tien sec. vrije val geeft een minimale vertikale afstand van 1100 ft. waardoor de opening van de canopy te laag zou zijn. Na constatering van een flying ripcord moet direct de high speed reserve procedure worden aangevangen, wat o. a. wil zeggen dat de resrve c anopy in de luchtstroom gebracht moet worden.
veiligheid In de USA is een waarschuwing gegeven voor bezitters van een Classiflyer tandemsystem. Het is gebleken dat de opening van de reserve container vertraagd of geblokkeerd kan worden door het op de sluiflap zittend velcro, waardoor de zijflappen vast kunnen blijven zitten. Gelukkig is dit euvel door elke competente valschermtechnicus te verhelpen, waarvoor dan wel de reserve opengetrokken moet worden. De modificatie bestaat uit het verwijderen van ongeveer 5 cm van het hook deel van het velcro. Zie tekening. De topflap van de Classiflyer is zo stug, dat het model ook zonder die stukjes velcro goed blijft zitten. De Classiflyer systerns worden gemaakt door The Altitude Shop, welke los van het voorgaande nog een extra waarschuwing geven tegen het z. g. free packen van de suspentionlines op de bodem van de ma in container. Ripcordhouslng
I
zij-flap
o r:路.路:路'~
I/~ de gearceerde
hook type velcro
i stukjes velcro verwijderen
3/4
sportparachutist
D
het r.l.d. hoekje Zo zouden we bijna deze regelmatige berichtgevingen van de RLD contacten kunnen noemen. Deze maand twee onderwerpen.
riggers Eindelijk is het nu zo ver dat we de voorstellen op de tafel hebben. Dat wil zeggen dat de examenreglementen, examen eisen en de bevoegdheden (brevetten) zelf vrijwel rond hebben. Hoewel er weinig problemen meer zijn van de Luchtvaart Inspectie, is het toch een dusdanig belangrijke zaak, dat ook de juridische dienst alles nog nauwkeurig moet bestuderen. Dat is belangrijk, omdat er geen tegenstrijdigheden met andere bevoegdheden en examens mogen zijn. Maar we zijn weer een stapje dichterbij.
top flap
~
~
11
ballonsprong
binding tape
Op 10 augustus is vanaf vliegveld Hilversum een hete luchtballon opgestegen, waaruit Eef de Wekker een parachutesprong heeft gemaakt. Voor Hollandse begrippen is dat toch wel iets bijzonders en dus zeker het vermelden waard. Ballon commandant Henk Brink heeft nu gevraagd de eenmalige toestemming permanent te kunnen krijgen. En ziedaar, nog geen 14 dagen later heeft de RLD mij gevraagd om mijn inzichten m. b. t. ballonsprongen kenbaar te maken. Inmiddels hebben we aanbevelingen gedaan, die zoveel mogelijk aansluiten bij sprongen uit andere luchtvaartuigen. Misschien is het verstandig een briefing voor de para-instructeur en ballon commandant op te stellen als model, hoewel het nu ook weer niet zo iets bijzonders is. Wim V. 11
ft
de
vrijwilliger!
In de komende jaren komen wij in ons land tot een totaal van ca. 30.000 sportverenigingen. Dat betekent 30.000 voorzitters, 30.000 sekretarissen, 30.000 penningmeesters enz. enz. enz. In elke vereniging zijn er dan ook nog wel 15 tot 20 leden die zich dagelijks voor hun club inzetten. Dit zijn dan al ca. 600.000 vrijwilligers. Door allerlei omstandigheden gaan er de komende jaren meer dan 60.000 uit hun vereniging verdwijnen door overbelasting en een groot aantal andere redenen. Dit aantal moet worden aangevuld indienen de vele takken van sport zo goed mogelijk geregeld en uitgevoerd worden. De cijfers zijn zorgelijk. Onze Nederlandse Sport Federatie heeft dit uitvoerig onderzocht en weergegeven in een dokument: "De vrijwilliger in gevaar". Als al die vrijwilligers het werk niet meer doen, dan loopt de sport gevaar en liggen vele clubs op hun achterste. Clubs zijn geen professionele instellingen, neem nu bijvoorbeeld de penningmeesters. Dit zijn meestal geen beroeps boekhouders of halve accountants. Op dit soort mensen blijft een vereniging draaiende. Vaak komt het er op neer dat amateurs in feite bedrijven draaiende moeten houden. De NSF heeft nu een commissie ingesteld - de commissie - van Marle (voorzitter van het amateur-voetbal). Deze commissie zal een rapport uitbrengen over de belangrijke vraag aan welke voorwaarden moet worden voldaan om de koemnde jaren over een zo goed mogelijk kader te beschikken. In de studie zal het onderwerp "opleidingen" een hoofdthema moeten zijn - want het kader zal toch een minimum basis moeten hebben van bekwaamheid en deskundigheid. Informatie naar Verenigingen toe zal eveneens belangrijk zijn. Daarbij de hoop uitsprekende dat men dan ook iets met deze informatie zal doen. Tijdgebrek en vaak onbelangrijke zaken vergen toch in vele gevallen een enorme tijdsbesteding. In onze afdeling zijn wij ons inmiddels aan het beraden hoe wij daar een goede steun aan de verenigingen kunnen geven. Een goede samenwerking en een optimaal onderling kontakt is daarbij uiteraard een vereiste. Maar - met ons allen moeten wij toch iets kunnen maken van een vereniging of een organisatie. DE TAAK VAN DE VRIJWILLIGER WORDT ANDERS EN UITGEBREIDER EN BEPAALD NIET EENVOUDIGER. Een grote taak ook voor de leden om mede te werken om het de bestuursleden van verenigingen, clubs, centra enz. niet te gecompliceerd te maken. Zo maar een vrijwilliger. 12
... ... .. .. ...... ...
KS
/
Watersprong
van Loet je Jansen.
Foto: Ingrid Zoetmulder
.............................. De Stichting
_
---_.
"AIRBORNE MUSEUM"
I
heeft om haar ~~~~ aktiviteiten te kunnen voortzetten financiĂŤle steun nodig!
Wilt u helpen? De kosten zijn minimaal en met uw bijdrage kunnen wij dit representatieve museum in stand houden! Wat kunt u doen? Heel eenvoudig ... een jaarlijkse bijdrage van minimaal f20,- over te maken op postrekening 4403641 ten name van AIRBORNE MUSEUM Utrechtseweg 232 - 6862 AZ Oosterbeek. De Airbornes lieten ons niet in de steek U helpt toch zeker dit museum !
I................... -..
--- . sportparachutist
AIR ENTERPRISES'
PARA PILOT SHOP Postbus 97 3620 AB Breukelen-Nederland TeI.03462-3522* Telex:41605 TKOM-NLlATT_:AIRENT
\ J
Sedert 1 juni worden door ons op bescheiden schaal koepels geproduceerd. De start is gemaakt met een parasailkoepel de "SKYCLIMBER" uit zero porosity licht gewicht doek,
NOORD NEDERLANDSE
PARACHUTISTENCLUB
Zo, na ruim een half jaar geleden tot de afdeling te zijn toegetreden nu pas voor het eerst een berichtje van de NNPC waarin wij ons willen voorstellen. Ons clubje draait al vanaf 1970 op het vliegveld Eelde. Tot voor een jaar hadden wij nog geen eigen instrukteur, waardoor we slechts onregelmatig onze week-enden konden houden. We zijn dan tot nu toe ook maar een klein clubje gebleven. Dat we het zo lang konden rooien is te danken aan de enorme inzet van vaste leden en de medewerking van die instrukteurs die door de jaren heen bereid zijn geweest om naar het hoge noorden te komen.
sportparachutist
waarvan er nu reeds acht stuks hun weg naar klanten gevonden hebben en nog eens acht in produktie zijn. Het voordeel van deze koepel is dat hij al zeer geringe wind of auto/boot snelheid gaat vliegen (acht knopen) en geen water op neemt, dus uitermate geschikt is voor gebruik bij water. De prijs is gunstig t. o. v. Amerikaans materiaal f 1. 975, -- geheel kompleet met harnass, lijn en draagtas. Zodra hier voldoende ervaring mee opgedaan is zal de produktie van hanggliderparachutes en reservekoepels ter .hand genomen worden en wie weet wat er hierna gaat volgen. Het ziet er zo langzamerhand naar uit dat wij stap voor stap gaan overschakelen naar de produktie van Paramateriaal, kabelparachutes voor zweefvliegtuigen, harnasses voor allerlei doeleinden, veiligheidsgordels etc. Wij durven deze stap zo langzamerhand te wagen, doordat er steeds meer valschermtechnici bij de clubs bijkomen en wij deze funktie kunnen gaan afstoten. Niettemin zullen wij nog blijven trachten de sportspringer ook met reparaties van dienst te blijven.
Nu we een eigen instrukteur hebben kunnen we om de veertien dagen draaien, terwijl we in afwachting zijn van de volgende springer die zeer binnenkort zijn instruktie papieren op zak zal hebben. Dan zullen we eindelijk in staat zijn om elk week-end te springen en de club een volwaardige status te geven. De accommodatie van onze vereniging bestaat uit een grote mobiele bouwkeet, twee DZ 's (vliegveld Eelde en enkele weilanden op Winde) en een gehuurde Cessna 172. Volgend jaar hopen we te kunnen uitbreiden aangezien er een groeiende belangstelling blijkt te bestaan voor de NNPC. Op vier oktober zullen we dan eindelijk onze eerste (besloten) clubwedstrijd houden. Rob Jongkees
,.#
(
••
1
13
bedrijfskunde. En ontpopt hij zich tot een prima regelaar van boogies en "grote pogingen". Iemand dus die - ook gezien zijn organisatorische kwaliteiten - nog lang niet uit ons springwereldje verdwenen is!
Na Jan van der Veen weer twee 1000-sprongen-springers uit het huidige Nederlandse achtmanteam relatiefspringen: Harry Jansen en Peter Levering. Nationaal gezien behoort Harry tot de tweede generatie relatiefspringers , die springers die de eerste WK relatiefspringen van 1975 in Warendorf niet hebben meegemaakt. Peter behoort, evenals al veel besproken relatiefspringers nog tot de eerste generatie: hij maakte alle drie de tot nu toe gehouden WK's mee. Harry maakte op 20 juni 1978 zijn duizendste sprong in Maubeuge, Peter een maand later, op 23 juli van dat jaar, ook in Maubeuge bij een teamtrain ing.
Harry Jansen Harry heeft zo goed als alles gedaan wat het springen te bieden heeft. Met z'n chute op z'n rug zwierf hij door vele landen en continenten. Hij was een poos ful l time instructeur en rigger op Texel. En werd zelfs in dienst full time sportspringinstructeur in Seedorf (Duitsland). De droom van elke jonge instructeur denk ik: een vliegtuig voor de deur, een bak, stapels gratis chutes, en springen maar. Harry is 27 jaar, begon in juli 1972 te springen op Texel, waar hij later dus een tijdje ful l time instructeur en rigger zou worden. In 1976 kwam hij wat het springen betreft naar het vaste land, bleek een veelbelovend springer te zijn en begon al snel mee te draaien in topteams. Zo werd hij in 1976 en 1977 tweede bij de nationals met het team waar hij in zat en in 1978 zelfs eerste. Vanaf 1977 maakt hij deel uit van de Nederlandse achtman, waarmee hij naar de WK in AustraliĂŤ en vorig jaar naar Frankrijk ging. Zijn grootste formatie is een 24 man in 1976 in Talequah, Amerika, waar hij bij een van zijn zwerftochten langskwam. Zijn vrije valtijd is rond van 14 uur. Zijn hoogste sprong 18. 500 voet, zijn gekste vliegtuig een houten Howard. Met de jaren komt de regelmaat: Harry is weer terug naar school. Sinds vorig jaar studeert hij commerciĂŤle 14
Peter Levering Peter Levering, lijkt op het eerste gezicht wat op Harry: beiden zijn - in ieder geval ogenschijnlijk - vrij rustige mensen, geen schreeuwers, geen op de voorgrond dringende figuren. Maar verder zijn ze zeer verschillend, zeker als je ze wat beter leert kennen. Peter, nooit vooraan, maar altijd aanwezig. -Niet alleen op de grond, maar ook in de lucht. Een snelle diver, en normaal gesproken ongemerkt in. The perfect speed is being there, zoals Jonathan Livingston Seagull al zei. Peter is met Jaap Havekotte, Bert Wijnands, Jan van der Veen, Jacques Gielen en zovele anderen afkomstig uit de oude Icarusgroep van Tom Verschoor, al was hij daarin een van de "nieuw sten". En zo onopgemerkt hij daar was, zo vanzelfsprekend bleef hij in de top en maakte hij alle WK's RW tot nu toe mee. En ook nu lijkt hij nog steeds als vanzelfsprekend deel uit te maken van de Nederlandse achtman. Peter begon net als Harry bij een commercieel centrum met springen, nl. dat van Hans Cornelis op Rotterdam. Nadat Cornelis naar Ameland vertrok (wat hebben die eilanden toch?) ging Peter naar de ENPC en daarna via Flying Dutchman naar Icarus. Zijn eerste sprong maakte hij eind februari 1969, zijn duizendste in juli 1978. Nu heeft hij er ruim 1300, waarvan drie malfunctions. Aanvankelijk leek hij een grote precisie springer te worden - zo werd hij eerste bij de NKP in 1971, maar relatief bleek zijn grote liefde. Zo werd hij in 1976 en 1977 eerste en in 1978 en 1979 tweede. Zijn beroep? Huisschilder. Zijn grootste vrije valformatie is een 24 man in Perrish Valley, waar hij dit voorjaar met het achtmansteam aan het trainen was. Hein Cannegieter
instrukteursconferentie Op ~zaterdag 13 december BSO zal de jaarlijkse instrukteurseonferentie worden gehouden in de MTS, Heliumweg 20, Amersfoort!! !!
sportparachutist
tom verschoor-bokaal winnaar rob van der linden beste nederlander bij wereldkampioenschappen
"Vorig jaar hadden ze er me een beetje gek over gemaakt. Ik dacht toen dat ik hem zou krijgen, de Tom Verschoor-bokaal. Karel Zee kreeg hem. Nu had ik er helemaal niet meer aan gedacht. Toen Jaap Havekotte bij de prijsuitreiking op de nederlandse kampioenschappen begon en een aantal dingen zei over de winnaar van de Tom Verschoor-bokaal had ik nog steeds niets in de gaten. Pas toen een paar jongens om me heen begonnen te roepen van "Vanderlindenvanderlinden" begon het me te dagen. 't Was prachtig. Daar te staan met die fantastische trofee. " Rob van der Linden, 23 jaar, is er weken later nog een beetje van onder de indruk. "Het is niet alleen die trofee, maar ook omdat je weet hoe die er komt. En dat je dus niet alleen gewaardeerd wordt op het wedstrijdplan, maar ook om wat je er omheen doet en bent. Dat je vergeleken wordt - ook al is het misschien maar een beetje - met Tom Verschoor. Dat vind ik toch wel erg mooi. Jac Jansen, m'n grote springmakker, die hem twee jaar geleden kreeg en die nu voor z'n vliegersopleiding in Canada zit, schreef me meteen. Hij was er kapot van. " De Tom Verschoor-bokaal werd in 1975 ingesteld door een aantal van zijn vrienden. Verschoor verongelukte in 1974 bij een sprong op Maartensdijk bij het vliegveld Hilversum. Hij was de man die niet alleen het springen in Nederland in 1965 startte, maar telkens weer nieuwe initiatieven nam, nieuwe terreinen van het springen openlegde, mensen steeds bleef enthousiasmeren, aanzette tot een beter niveau in springen, organiseren, instrueren, vrije valfotografie, wedstrijdtraining, alles. De bokaal die naar hem genoemd werd - een bronzen sterformatie op een marmeren sokkel - wordt elk jaar op de nationale kampioenschappen uitgereikt aan een veelbelovende, jonge springer om hem of haar die inspiratie te geven die Tom Verschoor zelf vroeger bij zovelen deed. Bovendien krijgt de winaar f 500, -- springgeld. Rob van der Linden was dus dit jaar de winnaar van de allermooiste prijs die er elk jaar in het Nederlandse springen te krijgen is. Rob begon in augustus 1976 met springen op Seppe. Hij springt er nog veel, maar is nu (ook) instructeur bij de Afcent Paraclub op Zoetendaal. Sinds 1976 maakte hij een kleine 1100 sprongen, gemiddeld ruwweg 250 sprongen per jaar. Hij zat op de cadettenopleiding in Breda en begon het springen met een groepje kornuiten: Jac Jansen en . Abma. "We sleepten elkaar enorm mee. Als de een niet zo veel zin in een weekeind had, dan had iemand anders het wel en sleepte je mee. Het andere weekeind had jij zin en troonde jij de anderen mee. Het was een prima tijd. " Door toedoen van vooral Charles Pellens - die hem veel naar wedstrijden meenam - ontwikkelde Rob zich tot een zoals dat dan heet veelbelovend precisie-springer. Maar toch leek relatiefspringen het fanatieke maar toch speelse gezelligheidsdier Rob van der Linden meer aan te trekken. sportparachutist
Vorig jaar zomer kwam hij van de KMA af en besloot met Koos Possel vier weken naar het Amerikaanse Raeford te gaan om lekker te gaan relatieven, niet beseffend dat Raeford het mekka van de stijl- en precisiespringers is en relatief daar een hoge uitzondering vormt. "Het was wel even jammer. Geen grote kisten, geen relatief. Dus ben ik maar gaan stijlspringen. Iets anders kon toch niet. Nou had ik aan stijl nogal de pest, kon het ook niet, maar wat moest je? Onder de harde handen van Gene Paul Tacker begon ik het net na twee weken springen eigenlijk toch wel leuk te vinden. Ik maakte in die vier weken zo'n 130 stijlsprongen. Bij een wedstrijd daar werd ik eerste in precis ie en stijl. Toen vond ik het echt leuk worden. " Thuis in Holland lag er bij de post een uitnodiging om deel te nemen aan selectiewedstrijden voor het nationale team precisie en stijl dat dit jaar ons land zou vertegenwoordigen bij de WK in Bulgarije. Rob: "Op dat selectie weekeinde vorig jaar herfst trapte ik een paar nullen, draaide m'n stijl rustig aan tussen de negen en tien sekonden en zat meteen in het nationale team. Wachtend op de kist aan de startbaan met Michel Bizot en Jan de Bruijne spraken we wat wild af dat we met Kerst naar Raeford zouden gaan. We hielden ons woord en we gingen: twee weken. Ik maakte 60 stijlsprongen. In april dit jaar sprong ik op Flevo met een geleende Foil de jaarlijkse Ram Air-wedstrijd en werd eerste. Ik maak altijd een miskleun. Toen was het met m'n eerste sprong: 12 cm. Over de rest van de sprongen had ik in totaal 9 cm. In mei gingen. we drie weken naar Amerika. Ik maakte er niet alleen 80 stijlsprongen, maar haalde ook m'n riggerlicense. En bij de nationale kampioenschappen werd ik eerste in stijl ervderde overall. Met precisie, waar ik eigenlijk het best in ben, werd ik achtste. Ook weer door een miskleun. " Aldus ging Rob met het nationale team naar de WK in Bulgarije. Hij zegt: "Een sprong van één centimeter is daar al een miskleun. Voor mijn doen sprong ik best goed: één keer 19 cm, een aantal dead centres en een paar kleine voetfoutjes van maximaal vier centimeter. " Aldus haalde hij over 10 sprongen 30 cm, waarmee hij de beste precisieNederlander op WK's werd, maar toch ergens in de grijze middenmoot eindigde. "Het is ongelooflijk", aldus Rob, "per ronde zijn er zo'n 70 tot 80 DC's. Ze vechten niet zozeer op het gebied van de techniek of materiaal, maar het is alleen nog een gevecht tegen de zenuwen. Degene die z'n zenuwen het best in bedwang heeft, wint de eindspurt van DC's. Nu was het een Belg, die z'n zenuwen het best in bedwang had. Over twee jaar zal het wel weer iemand anders zijn. " "En wat stijl betreft: niemand in ons land hoeft ooit de illusie te hebben daar ooit op wereldniveau te kunnen meedraaien. Als je met stijl ooit het topniveau wilt komen, moet je gemiddeld 1000 sprongen per jaar maken. Degene die het meeste traint, wint. Dat was een Rus, Usmaev, met 8300 sprongen. Wat wil je dan nog als Hollands amateurtje met 1100 sprongen? Het enige voor mij is om in stijl weer Nederlands kampioen te worden. En misschien op andere Westeuropese wedstrijden. Als ik verder in stijl wil, moet ik zes weken achter elkaar naar Raeford. Maar omdat ik toch nooit in de wereldtop zal kunnen meedraaien, ga ik nu ook weer wat relatief springen. Want dat blijf ik hardstikke leuk vinden. " Wat vind je aan het springen? Rob lacht: "Ik weet het niet. Het werkt als een verslaving. Het is niet alleen het springen zelf, maar ook alles er om heen. Ja, als het mooi weer is, kijk je toch omhoog en word je onrustig. En de voldoening na een sprong als die goed gelukt is! Gaat de sprong niet goed, maak je je lekker kwaad en gaat de volgende sprong wél goed. Het is gewoon leuk. " Heb je ooit willen stoppen? Rob: "Het is dat je het vraagt: inderdaad. Ik heb eens een half jaar willen stoppen. Net zoals anderen met roken willen stoppen. Ik geloof dat het me tot het volgende weekeinde lukte ... " Hein Cannegieter 15
r scheidsrechtersseminar
De Code Sportief is op dit punt inmiddels gewijzigd en de observing judges moeten aantekeningen maken over het verloop van een sprong, de windsterkte en windrichtingveranderingen, landingstijden, afsprong, e. d. Voorts werden grafisch de veranderingen in de windsterkte vastgelegd. Hoewel de officiële spreektaal Engels is, verstaat bijna de helft van de scheidsrechters geen Engels. Er moet dan ook heel wat vertaald worden in het Bulgaars, Russisch, Duits, Frans of zelfs Chinees. Dit neemt nogal wat tijd in beslag, vooral omdat de tolken niet waren ingevoerd in het para-jargon. Of er altijd juist wordt vertaald is soms twijfelachtig. Dit moge blijken uit het voorval met de officiële Bulgaarse tolk, die op een gegeven moment iets niet vertaalde. Op de vraag van Benett waarom hij het gezegde - iets minder belangrijks - niet vertaalde, kwam als antwoord: "lt 's not important". Groot gelach steeg op uit de zaal. Nog voor de wedstrijd werd aangevangen was deze tolk al teruggeroepen naar Sofia. Gezien het grote aantal Bulgaren dat bij dit voorval aanwezig was valt niet moeilijk te raden waarom.
wk 1980
Voorafgaande aan de WK, werd zoals gebruikelijk een scheidsrechtersseminar georganiseerd. Deze, bijna twee dagen durende bijeenkomst, wordt georganiseerd teneinde met alle WK-scheidsrechters de te volgen werkwijze te bespreken. Dit jaar was er een zeer talrijk korps scheidsrechters beschikbaar; t. w. 29 scheidsrechters uit 22 landen. Hoofdscheidsrechter was de Canadees Richard "Buzz" Benett. In het kort wil ik trachten aan te geven hetgeen besproken is. Begonnen werd uiteraard met het behandelen van de belangrijkste hoofdstukken van de Code Sportief. Dit is wel nodig omdat bepaalde onderdelen verschillend worden ge inte rp re tee rd , hetgeen tijdens een WK uiteraard niet gewenst is. Een belangrijk punt van bespreking was b. v. hoe te handelen als de elektrische schijf niet tijdig kan worden "gereset" of op z'n plaats kan worden teruggelegd. Dit probleem kan optreden bij een groepsprecisiesprong waarbij de springers onvoldoende separatie onderling aanhouden. Is de schijf niet gereset en wordt er op de schijf geland dan volgt een rejump. Wordt er echter niet op de schijf geland dan volgt "handmeting" . Ligt de schijf niet op z'n vaste plaats - doordat deze door een springer is weggetrapt - en het is niet mogelijk dit alsnog te doen en de daarop volgende springer land op de schijf dan geldt deze score. Wordt echter in dat geval naast de schijf geland dan volgt handmeting vanuit het oorspronkelijk nulpunt. Als motivatie van deze handelswijze kan worden gesteld dat de springers het de scheidsrechters mogelijk moeten maken tot een juiste meting te komen. Fouten in de staok-opbouw worden hiermede in feite afgestraft. (Analoge redenering als bij RW, waar de springers de scheidsrechters moeten tonen dat de figuur er heeft gelegen). Een tweede belangrijk punt van bespreking was het werk van de "observing judges". In Zagreb was reeds bij de behandeling van de protesten door de jury gebleken dat er onvoldoende informatie was over de juiste toedracht van een sprong en de omstandigheden waaronder gesprongen werd. 16
Tijdens dit seminar werd ook ruime tijd gesproken over de stijl-scoring. Naar aanleiding van de WK 1978 was reeds een verandering aangebracht in de bestraffing van een "deviation" (D20 of D30). Het blijkt echter dat de Code Sportief op nog meer punten een onvoldoende antwoord geeft; zo wordt b. v. niet genoemd de "ondefineerbare " figuur! Meestal wordt voor een dergelijk figuur AM = added manoeuvre" aangehouden. Dit betekent 16 seconden straf. Er zijn echter gevallen waarbij men beter zou kunnen spreken van een zeer forse deviation, b. v. tussen 45 en 90 graden (D50 = 3 sec.). Deze mogelijkheid wordt door de Code Sportief niet geboden. In dit verband werd een voorstel van de Oostduitse Aeroclub besproken die dit probleem reeds hadden onderkend en voor hun nationale kampioenschappen reeds regels hadden gesteld. In dit voorstel wordt verder gesteld dat een "undershoot van meer dan 1800" - in feite dus een draai van minder dan 1800 - ook mag worden gescoord als een AM, omdat er niet gesproken kan worden van een draai. Vermoedelijk zullen op de eerstvolgende CIP vergadering een aantal voorstellen tot verandering van de stijlscoring worden aangeboden. Uitvoerig werd ook ingegaan op de organisatie van de scheidsrechtersgroep. Door de hoofdscheidsrechter werden als evnet-judges aangewezen: voor stijl voor PA-individueel voor PA-groeps
: Doug Peacock - Groot-Brittanië : Dieter Strüber - DDR : Jacky Segers - België.
In tegenstelling tot de WK 1978 werd veel verantwoordelijkheden in handen gegeven van de drie eventjudges. Zij moesten hun eigen onderdeel zelfstandig runnen, d. w. z. organisatie opzetten, de voortgang controleren, uitslagen checken enz. Men werd hierbij wel geassisteerd door de Bulgaarse assistenten van de hoofdscheidsrechter. De hoofdscheidsrechter hield zichzelf meer bezig met de communicatie met de organisatoren, de contacten met de teamleiders, de protestbehandelingen en alle zaken waarover men bij de wedstrijdleiding niet veel gewaar kon worden. Gebrek aan informatie was n.Laan de orde van de dag. De algemene indruk heerste dat deze wijze van handelen van de hoofdscheidsrechter als zeer positief werd ervaren en mogelijk heeft bijgedragen aan het geringe aantal officiële protesten (3x). sportparachutist
5
o
"Buz z " en zijn scheidsrechters.
trainings-judges-cursus Tijdens deze WK werd voor aankomende scheidsrechters een cursus georganiseerd met de bedoeling hierdoor hun F Al licentie te behalen. In tegenstelling tot Zagreb was deze cursus nu aanmerkelijk beter georganiseerd. Voor de begeleiding van de training-judges was een aparte FAl-scheidsrechter aanwezig, nl. de canadees Grenville "Snoopy" Priest. In samenspel met de event judges werden door hem de tien aanwezig trainingjudges op alle onderdelen van het scheidsrechterswerk ingezet (hun resultaat werd nimmer als officieel meegerekend). Het belangrijkste onderdeel van de cursus is uiteraard het beoordelen van stijl. Alvorens met behulp van de aanwezige kijkers stijlsprongen te beoordelen was aan de hand van videobeelden reeds een groot aantal sprongen gemeenschappelijk doorgenomen en besproken. Vervolgens werden daarna tenminste 100 stijlsprongen beoordeeld en daarna ge毛valueerd. Het resultaat hiervan werd besproken en in het geval dit slecht was werd een herkansing geboden. Mogelijk kan over twee jaar ook een nederlandse trainings-judge mee naar Tsjechoslowakije om aldaar z'n internationale bevoegdheid te behalen.
conclusie Uit scheidsrechters-technisch oogpunt kan worden gesproken van een geslaagde WK. Door de groep scheidsrechters is goed gewerkt en er zijn naar mijn mening geen situaties geweest waarbij gesproken zou kunnen worden van mogelijke dwalingen. Overigens is in moe ilijke situaties altijd naar eer, geweten en kennis gehandeld. De verzorging van de scheidsrechters was verder buitengewoon goed. Over de voeding behoefde niemand te klagen hetgeen in het verleden weleens anders is geweest. Problematisch bleek echter de geringe mededeelzaamheid van de organisatoren en het niet durven nemen van een beslissing op een lager niveau. Voorts kunnen de scheidsrechters in de toekomst beter hun springmateriaal thuis laten, want het heeft veel moeite gekost de organisatoren ervan te overtuigen dat de streamer door een scheidsrechter moet worden gedropt. J oeke de Jong sportparachutist
twee teugenaren ontvingen jeugdsubsidie Dit jaar deden in totaal twee jeugdige springers een beroep op de "jeugdsubsidiepot" van de KNVvL-afdeling parachutespringen: Rob Greven en Wim Schurink, beiden van de VPCT. Beiden kregen f 900, --. Rob, 21 jaar, springt ruim twee jaar. Oorzaak was het feit dat zijn oudere broer Henk sprong. Die was net met de vrije val bezig en maakte hem enthousiast. Rob werkt aan de balie van een bank in Nijmegen en verdient het minimum jeugdloon, waar het nu eenmaal moeilijk . veel van springen is. Toch zette hij in zijn jeugdig enthousiasme een fiks deel van zijn salaris om in springbonnen. Hij had tot dit jaar 180 sprongen in anderhalf jaar. Dankzij de subsidie maakte hij dit jaar al ruim 150 sprongen, voornamelijk relatiefsprongen. Dit voorjaar ging hij naar het Amerikaanse Perrish Valley met een trainingsprogramma, op grond waarvan hij de subsidie kreeg toegewezen. "Maar", zegt hij nu, "het viel toch tegen. Th: kreeg net niet die gerichte training die ik had gehoopt te krijgen. Vaak waren de andere springers er niet, waren ze naar Disneyland of zo. Hun goed recht natuurlijk, maar ik schoot er weinig mee op." "Toch had ik hier in Nederland een betere aansluiting bij de betere springers dan Wim (Schur ink), Nu zijn we heel ontspannen, maar tegelijkertijd toch heel serieus bezig met een vast team. Het bestaat uit Wim Schurink, Hans Jonkers, Peter Loman en ik. Het gaat eigenlijk erg goed. " Wim Schurink, 22 jaar, volgt een opleiding bij de belastingdienst. Ook hij verdient het minimum jeugdloon. En ook hij was een veelbelovende beginnende relatiever toen hij met Kerst vorig jaar naar Perrish ging. Dat was met "cracks" als Jan de Poot, Jan Beumer en Arnold Collenteur, nu met Wytze Zijlstra winnaars van de nationale kampioenschappen 1980. Het verschil in ervaring en techniek was te groot. Wim: "Als het een jaar later was geweest en de drie waren op het peil van toen geweest, had ik het misschien wel net gered. " Niet dat hij vervolgens bij de pakken neerzat. Met de subsidie maakte hij dit jaar al zo'n 130 sprongen. En nu fijn ontspannen en toch geconcentreerd in het team met Rob Greven en de twee anderen, die hierboven al genoemd zijn. V贸贸r hij na de NKP met dit team ging trainen, won hij en passant met een ander team de B-categorie van het relatief op de NKP. Kortom: de weg omhoog gaat niet altijd even gemakkelijk, maar komen doe je er kennelijk wel. Zeker met een financieel steuntje in de rug! H. C. 17
•
nederlands jongste springer bij paraclub icarus?!
Wij gingen er in één run uit en trachtten in de buurt van Willem-Jan te landen. Na de sprong werd de jarige opgewacht door Icarusbestuur en -leden met taart en bloemen. Enthousiast geworden door de goede sprong herriep Willem-Jan de uitspraak dat het zijn enige sprong zou worden. Als stimulans kreeg hij van onder andere Icarusleden een aantal sprongen aangeboden. Op 17 augustus j.l. haalde Willem-Jan zijn A-brevet, gevolgd door een clear-and-pull. De intensiteit van het springen is nu wat afgenomen in verband met school, maar ongetwijfeld zal springend Nederl and hem te zijner tijd hier of daar wel eens tegenkomen. Ellen Bussemaker
Donderdagavond 7 augustus 1980: acht parachutisten van de Paraclub Icarus hangen boven vliegveld Hilversum. Het lijkt niet zo bijzonder, maar dat is schijn. Normaal wordt er donderdagavond niet gesprongen op vliegveld Hilversum maar dankzij de medewerking van de havendienst van vliegveld Hilversum vormde dit geen probleem. Bovendien bevindt zich onder de springers Willem-Jan van Altena, die deze dag op zijn 16e verjaardag z'n eerste parachutesprong maakt. De ouders van Willem-Jan: Klaas (heeft zelf gesprongen) en An, die zich al jarenlang inzetten voor Icarus, had ik jaren geleden gezegd dat Willem-Jan, die vanaf zijn 8e jaar al kind aan huis is bij Icarus, op z'n 16e verjaardag zijn eerste sprong zou maken. Volgens Willem-Jan zelf zou het ook zijn enige sprong worden. Het eerste weekend van augustus werd Willem-Jan, die net terug was van vakantie, gelijk in zijn kraag gepakt om de opleiding bij Icarus te volgen. Natuurlijk zou er gesprongen worden uit onze Pilatus Porter. Nadat het plan nog maar net hier en daar uitgelekt was, had ik al een komplete stick. De stick bestond uit, in exitvolgorde: Vincent Snijders, Pim van Doorenmaalen (voorzitter), Rob de Man, WillemJan van Altena, direkt gevolgd door Jacques Gielen als fotograaf, Michle l Daams, Rino Janssen en ik (Ellen Bussemaker) en natuurlijk nog Hans, één van onze enthousiaste vliegers. 18
sportparachutist
rhine army para assn kampioenschappen Achttien juli gingen in Bad Lippspringe "Rhine Army Parachute
van start met ruim 200 deelnemers, twee Norman Islanders,
die, geholpen door
een CH 53 helicopter
éénmaal een Scout helicoptertje programma
de open
Association"-kampioenschappen
en zelfs
een volwaardig spring-
tot een goed einde brachten.
Meet-director
Tom Oxley en chief-judge
Doug Peacock
zorgden ervoor dat de diverse events door een vlotte organisatie
goed verliepen en daardoor konden na een
week de prijzen worden uitgedeeld. Er waren talrijke
teams uit diverse landen. Opval-
lend was het goede springen van de Springs uit Dubai, terwijl ook Nederland een duidelijk woordje meesprak, met de "Dutch Connection",
de "Ladybirds",
teams van
de "PCMC" en "Afcent". Bij de groeps p. a. viel door een missprong
de Dutch
Connection in de laatste ronde buiten de prijzen en werd vijfde. Uitslag groepsprecisie.
1. LL/LTSchule
Jr.
185 cm 894 cm
3. FSC Münster
896 cm
Individueel precisiespringen ces: Bram Lasschuijt
Altenstadt
2. Dubai Para team
werd een Nederlands
suc-
liet met 3 cm de concurrentie
ver achter zich en won daarmee de "Bob King Trofee". Uitslagen hier:
1. Lasschuijt 2. Gloose 3. Hooge
Jr.
Bram Lasschuijt Jr. ontvangt uit handen van de Commandant British Army over the Rhine (C-BAOR) de derde prijs overall of "Bob King" wisselbeker. (Bram werd eerste bij de individuele precisie.)
003 cm 018 cm 019 cm
De overige Dutch Connection leden, resp.
gemiddelde tijd (3 spr. ) Bizot, Nijhuis
en Droost werden bij dit onderdeel geplaatst als resp.
Uitslag:
5,
6 en 7 met 32 cm, 38 cm en 49 cm. Ook bij style werd meegedaan door Nederlanders; hoewel zij niet in de prijzen vielen, werd er toch behoorlijk gedraaid.
I /
1. 2. 3. 4. 5.
Stübler Mikrut Hooge Bizot Lasschuijt
LL/LTS Altenstadt Polen LL/LTS Dutch Connection Jr. Dutch Connection
8.18 8.51 8.59 9.30 9.56
sec. sec. sec. sec. sec.
De behaalde plaatsingen bij de individuele onderdelen leverde in het combinatie-klassement 1. 2. 3. 4.
Christian Stübler Axel Hooge Lasschuijt Jr. bram Michel Bizot Nijhuis Het relatief
als uitslag:
LL/LTS Altenstadt LL/LTS Dutch Connection Dutch Connection
gebeuren (4-manssequentials)
het begin beheerst
door onze zuiderburen.
17 pnt 18 26 41 117 werd vanaf
In de eerste
ronde behaalden de mannen van teamcaptain stappen elf punten en namen een voorsprong,
Johan Verdie voldoen-
de bleek te zijn voor de eindzege. Einduitslag
(8 sprongen)
1. OurWay 2. 27 LLBrig 3. FSC
België BRD Dortmund
Rest te vermelden het snelle, de talrijke
58 punten 45 punten 31 punten
accurate werken van
bevoegde scheidsrechters
- waaronder
Graaf - dat er voor zorgde dat de wedstrijd René Drost op weg naar het DC. sportparachutist
Jan de
zonder pro-
testen sportief verliep. 19
gehuwd
26 september
1980
Brigitte en Sjoerd DE BOER Asingastraat
verzamelaars opgelet!
210
9716 EV Groningen
geboren
29 september
1980
Divera Barbara
ELlAS
Anja en Hans, Nieuwstraat GEFELICITEERD!
Vele leden hebben ons de laatste maanden geschreven of er geen mogelijkheid is om een rubriek te openen voor VERZAMELAARS van allerlei PARA-ZAKEN. Graag willen wij hieraan graag onze medewerking verlenen en de volgende uitgave zal deze rubriek gerealiseerd worden. Heeft u wensen op dit gebied? Laat dit dan graag binnen 1 week even schriftelijk weten aan de Eindredacteur - dit voorkomt wellicht onnodige berichten en bespaart veel zoekwerk op dit gebied. Mogen wij op u rekenen? Een specialist op para-postzegel-gebied is voorhanden, andere specialisaties zullen wij ook zeer zeker wel weten te vinden.
KS
AIR ENTERPRISES'
PARA PILOT SHOP Postbus 97 3620 AB Breukelen-Nederland TeI.03462-3522路 Telex:41605 TKOM-NL/ATT.:AIRENT
Om het verstrikt raken van containerflaps tussen de lijnen van de hoofdparachute (een serieus gevaar bij het afwerpen! l ) is het zeer wenselijk de lijnen op de bag of diaper in te scheren tot op maximaal 25 cm. na. Indien op de bag geen lusjes voor elastieken aanwezig zijn, dan zullen zij hier op aangebracht moeten worden. Zie schetsje
heeft u uw contributie 1981 al betaald aan uw vereniging 茅n de knvvl?
20
5, Enkhuizen
A. onderaan.
Het tweede bericht handelt over het aanbrengen van crossports in Paraflitekoepels: Zij kunnen er in gemaakt worden met een hot knife langs een kartonmodel, ovaal van vorm, van 20 cm hoog en 13 cm breed. De locatie is 5 cm vanaf de onderzoom tussen de 2e en 3e lijnaanhechting. Aangezien dit een serieuze verandering aan de koepel is, lijkt dit een werkje voor de rigger, mede gezien het feit dat men snel verkeerd kan uitmeten en dan in de onderkant of het dak aan het snijden is. Zie schetsje
B. onderaan.
Hans Ponsioen A
sportparachutist
De Noord Nederlandse Parachutisten 1979 tot de Afdeling toegelaten.
springtechnische gegevens over het jaar 1979 Het is een goede gewoonte om elk jaar cijfermateriaal te produceren over de SPRINGTECHNISCHE ZAKEN in ons land. Ondanks dat het seizoen 1980 al bijna is afgelopen willen wij u dit RAPPORT over het jaar 1979 niet onthouden. Dank aan de samenstellers JAN DE BRUIJNE en JOHAN BRONSVELD. Het heeft hun veel moeite en tijd gekost om aan de gegevens te komen en de uitwerking van al deze cijfers is geen sinecure. KS
Terwille van de duidelijkheid is het rapport gende onderwerpen gerebruceerd: 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7.
in de vol-
INLEIDING UITGEVOERDE SPRONGEN ONGEVALLEN MALFUNKTlES OPLEIDINGEN MATERIAAL AANBFVELINGFN
1. inleiding Dit rapport bevat de sprintechnische gegevens over de epriode 1 november 1978 - 1 november 1979 Hoewel het afgelopen seizoen een uitermate slechte start had door de weersomstandigheden in het voorjaar 1979 stegen alle grafieken met betrekking tot de sprongaantallen en naar een ongekende hoogte. Zeer verheugend is dat die stijging verdeeld was over bijna alle aangesloten verenigingen. Uit de cijfers is op te maken dat de square canopy v. w. b. blessures uitermate veilig is. Maar ook wanneer het aantal werkelijke koepelmalfunkties in ogenschouw wordt genomen blijkt dat de square na zijn aanloopproblemen een betrouwbare koepel is. Ook in het seizoen 1979 verongelukte een springer dodelijk. De oorzaak moet gezocht worden in menselijk falen. Daarnaast werd besloten om velcroripcords te verbieden. Het is uitermate belangrijk voor de veiligheid de groep riggers organisatorisch en materiaal-technisch te versterken. Dit dringt temeer omdat de stroom modern sportmateriaal aanhoudt. Het aantal meldingen aan de RLD/TC was minder dan de voorgaande jaren het geval was. Uit de opgave aan het eind van het jaar blijkt dat 44% van alle ongevallen aan de RLD werd vermeld 48% van de malfunkties werd beschreven aan de TC.
De TC verdiepte zich extra in ongevallen van leerlingen en de omstandighe en waaronder ze plaatsvinden. De resultaten vindt u in dit verslag en zullen besproken worden met de chefinstrukteurs. Achter in dit verslag vindt u een bloemlezing van voorvallen die door de clubs als de meest riskante van 1979 werden aangegeven. Ter lering en niet als sensatieverhalen.
2. uitgevoerde sprongen In de periode 1 november 1978 - 1 november 1979 werden door de bij de afdeling aangesloten clubs 31.141 sprongen uitgevoerd. In 1978 waren dat er 21. 587. Een ronduit verbluffende stijging van 44.2% ten opzichte van het totaal aantal sprongen. En deze keer is het niet nodig om allerlei niet club-zaken als F 27 sprongen, internationale wedstrijden e. d. op te gaan tellen. Deze stijging is vreemd, zeker gelet op de start van het seizoen 1979. Een vliegveld als Lelystad bijvoorbeeld bleef dicht tot half mei! De vermeerdering is als volgt ontstaan: AO Club ENPC/CPV 1087(1261) FD 572 ( 420) PCl 604 ( 362) PCMC 448 (240) VPCT 1233 (709) PCN 595 (593) TU 7 958 (779) APC 592 (579) FLEVO 720 (647) PC HOHNE 473 (234) ( - ) PC KCT NNPC 109 ( - ) 1) 7391 (5824)
sportparachutist
VV 2989(3640) 3003 (2552) 1802 (1166) 1534 ( 751) 3897 (2633) 1333 ( 489) 1225 ( 662) 1463 (1521) 1831 (2153) 561 ( 140) 398 ( 92) 118 ( - )
Totaal 4076 (4901) 3575 (2972) 2406 (1528) 1992 ( 991) 5130 (3342) 1928 (1081) 2183 (1405) 2055 (2100) 2551 (2800) 1034 ( 347) 398 ( 92) 227 ( - )
23750 (15763)
31141 (21587)
+ 23.7% + 50.6% + 44.2% 1) FD is inclusief een springweek te Moorssele 2)VPCT is inclusief NKP 79 = 1200 VV sprongen 3) FLFVO was gesloten tot mei 1979 4) NNPC trad begin 1980 toe tot de Afdeling. 5) vliegtuig PCl van juni tot september uit de roulatie.
Konden we over 1978 een tot de situatie van 1975 zien, teruggang niet alleen gestopt sporngen als in 1979 zijn er maakt.
teruggang in AO sprongen dan blijkt over 1979 de te zijn maar zoveel static-line in Nederland nog nooit ge-
Na de exploisieve start van de square canopy blijft het aantal vv sprongen wat met een square canopy wordt uitgevoerd nog snel stijgen. In 1978 8.652 square sprongen = 54.9% van alle vv In 1979 13.735 square sprongen = 57.8% van alle vv Dat betekent dat het aantal square sprongen op zich met 58% is toegenomen. Buitenland Naast de in Nederland gemelde sprongen meldden de clubs dat er bij elkaar 10.000 sprongen door leden in het buitenland zijn gemaakt. Dat is 3 keer zoveel als in 1978. Militair Er werden daarvan en
De Mariniers Sport Parachutclub niet maar bestaan nog steeds.
Club werd in
3.894 militaire sprongen gemaakt 3.045 met automatische opening. 849 vrije val.
sprongen ook in 1979 ) = cijfers
1978. 21
1
2
In het buitenland werden door militairen uitgevoerd.
750 sprongen
Het is niet moge lijk de stijging in sprongaantal te verklaren. Zowel in als buiten ons land zijn we veel meer gaan springen. De toename in AO sprongen is niet te verklaren door een fors toegenomen leerlingen aantal. Een faktor die zeker meespreekt is de uitbreiding van de "paravloot". Een aantal jaren geleden was de Cessna 172 met 3 springers algemeen. Nu exploiteren VPCT, ENPC en TU 7 al 2 vliegtuigen, PCI, Flevo, FD, PC Hohne en APC hebben een vliegtuig met een capaciteit boven 4 springers, PCN en PCMC hebben een 4 persoons vliegtuig. K.N.V.v.L.
-SPRONGEN
l2
so 26 26
24
'2
Als de windsnelheid bij de blessures bekeken wordt dan blijkt dat 72% bij 0-2 m/sec. 31% bij 2-4 m/sec. 0% bij meer dan 4m/sec. Voornaamste
oorzaken van ongevallen:
bij leerlingen
AO
landingsrol onjuist uitgevoerd in een draai geland landing op obstakel/oneffen terrein
68% 9% 22,7%
Wanneer de omstandigheden bij het leerling springen bekeken worden dan zijn er een aantal faktoren van belang: 1. Leerlingen springen met C9/T10 koepels. 2. C9 en T 10 koepels waren bedoeld als gesloten koepels. 3. Alle C9 en T10 koepels zijn voor sportgebruik gemodificeerd. 4. Door de modificatie neemd de daalsnelheid licht toe en krijgt de koepel 2-3 m/sec voorwaartse snelheid, daarentegen neemt het pendelen af. 5. We staan de minst ervaren groep springers alleen toe om de springen bij minder dan 4 m/sec. grondwind. Militair
20
16
De militairen deden het beter. Bij 3045 AO sprongen ontstonden 5 ongevallen. Dit is 1:609 (was 1:674 in 1978). Bij 849 vv sprongen ontstond geen ongeval direkt te wijten aan het springen.
16
12 10
4. malfunkties
7293 7381
6263
al
5624
over alle sprongen
1: 277
1: 378
1: 569
1: 438
Helaas kan over 1979 gezegd worden dat het aantal meldingen waaruit gegevens gehaald konden worden, erg klein was. Aan het einde van het seizoen gaf elke vereniging wel het totale aantal malfunkties op maar met een gegeven: 30 malfunkties op 5130 sprongen doe je als TC niet veel. In ieder geval steeg het aantal malfunkties evenredig met het sprongaantal. Over 1979 werden 159 malfunkties gemeld binnen de afdeling. Uit de cijfers blijkt verder dat het abnormaal hoge aantal malfunkties bij square canopy's is afgenomen. Maar het is nog steeds veel te hoog. Dit jaar werd aan de verenigingen ook gevraagd om het aantal square springers op te geven. Dat was 428. Daaruit blijkt dat 1 van elke 6 square springers in 1979 een break a way heeft gemaakt.
over alle AO sprongen
1: 238
1: 161
1: 200
1: 144
Malfunktiecijfers:
X-l000
1973
1974
1975
1976
1977
1978
1979
1980
3. ongevallen Een voorspelling, gemaakt medio 1979, dat de square canopy na verloop van tijd de veiligste koepel zou zijn t. o. v. het blessure risico is uitgekomen. Daar hangt mee samen dat het begrip square c anopy en daardoor ook de instruktie in het gebruik ervan sterk verbeterd is. 1977
1978
1979
over alle square sprongen 1:
?
1:
?
1: 660
1 :1248
over alle "ronde" vv
?
1:
?
1: 793
1:1112
1:
Bij het statie line springen raken we onder het slechte cijfer van 1977 toe het para centrum Texel zijn invloed liet gelden. Nu zijn we binnen de afdeling para zover dat 1 van elke 144 AO sprongen een ernstige blessure oplevert. Verdeling naar categorie 72.8%
springer:
voor leerlingen
12. 8% voor vrije val springers 14.4%
aan ronde koepels
voor square springers.
Opgeleide leerlingen
in relatie
tot hun ongevallen:
1976 1 :26 leerlingen blesseert zich ernstig 1977 1 :25 1978 1:43 1979 1 :26 Leerling ongevallen m. b. t. hun ervaring: sprong 1 45% sprong 2 36% sprong 3 en 4 9% sprong 5 t/m 8 9% 22
Totaal sprongen t. o. v. malfunkties AO sprongen t. o. v. malfunkties square sprongen t. o. v. malfunkties vrije val rond t. o. v. malfunkties
1 : 1: 1 : 1 :
195 98 205 589
47% 42% 10.6%
Verdeling naar koepeltypes: PC achtige koepels C9/T10 statie line C9/T10 vrije val Strato Cloud Parafoil Strato Star Cruisair
11.2% 24.5% 22.6% 7.5% 15.8% 16 % 2.4%
1)
1) veroorzaakt door de zgn Dutch Connection Reefing. Na een recente modificatie gaat ook de Parafoil normaal open. Square Malfunkties: Bij een nadere beschouwing van de voorvallen met square koepels blijkt dat 32% veroorzaakt wordt door uitrustingen i. p. v. koepels 67% een echte koepelmalfunktie is. s portparachu tist
Van alle problemen die gemeld worden aan uitrustingen (waarin dan toevallig een square als hoofdkoepel zit) wordt 85% veroorzaakt door het hand deployed pilot chute systeem.
gen in Nederland eens goed bekeken wordt krijgt men het volgende beeld. Van vallen er
Het gaat hierbij om het missen van de greep (total) , het voortijdig loslaten (horse shoe) , gedraaide bridles (total) , hand deployed in tow (total) en bridle vast in vliegtuig. Van de echte koepelmalfunkties zaken te achterhalen:
zijn de volgende oor-
24% stuurlijn(en) verward 10% stuurlijn(en) gebroken 7% niet na te gaan 10% slider hoog vast en verward 3, 5% bag lock 6,5 % streamer, vouwfouten e. d. 37% materiaalfouten waaronder achterstevoren aan de koepel, Dutch connection Reefing system, zelf aangebrachte modificaties e. d. Hieruit blijkt zonder meer dat het malfunktiecijfer voor squares nog veel beter had kunnen zijn. Het geeft ook aan dat onervaren springers met een hand deployed pilot chute systeem te veel problemen hebben. Ten aanzien van static line malfunkties moet gezegd worden dat: 73% te wijten is aan onstabiel afspringen. Dat is een gebrek aan techniek en dus aan training, Het hoge aantal malfunkties bij leerlingen zou door een verbeterde trainingsmethode in exit techniek terug gedrongen kunnen worden. NB. : Voor een goede statische onderbouw ware het wenselijk te weten hoeveel sprongen er per soort canopy gemaakt zijn.
5. opleidingen 1975- 66811 - 38% A brevet - daarvan 45% door in vv - gem 10 spr. 1976-131511 - 27.3% A brevet - daarvan 27. 5% door in vv - gem 5,5 spr. 1977-116711 - 26.9% A brevet - daarvan 30. 5% door in vv - gem 5,3 spr. 1978-126411 - 31% A brevet - daarvan 38% door in vv - gem 4,6 spr. 1979-1313 11- 33% A brevet - daarvan 35% door in vv - gem 5,6 spr. Vooruitgang is hier zichtbaar. Het aantal sprongen per leerling bleef omhoog gaan, evenals het aantal leerlingen wat het A brevet haalt en doorgaat in vv . Toch is er nog weinig reden tot tevredenheid. Als het static line sprin-
OPLEIDINGEN
1500 1400
AANTEKENING "A"
1;DO
1313
1315 1200
1264 1100 1167 1000 900 800 700 600
668
500 400 JOO 200 100
1975
sportparachutist
1976
1977
1978
1979
en
1313 leerlingen
in 1979
50 af door een blessure 828 houden op met springen voor ze 8 sprongen hebben
( 3,8%) (63%)
75 ervaren een noodprocedure dus halen
435 het A brevet
waarvan er
156 tenminste 1 keer een CjP maken (11,8%)
(33%)
6. materiaal Het begint wat eentonig te worden. Elk jaar opnieuw worden er door de instruktie groepen een aantal situaties gemeld waarbij springers door een automaal op 1000 ft (of andere ingestelde hoogtes) onder hun reserveparachute komen te hangen. In 1979 waren dat er weer 7 waartegenover een forse aantal malfunkties van automaten staat. Het is wel gebleken dat er landelijk geen gelijkheid in het gebruik van automaten is. Bij veel clubs is het gebruik tot een B brevet verplciht, maar er zijn ook veel andere clubregels. Het dodelijk ongeval in 1979 had waarschijnlijk door een automaat voorkomen kunnen worden. De Paralert komt steeds meer voor. Toch is de TC van mening dat het onjuist is om de paralert in plaats van een hoogtemeter te gebruiken. Langzaam maar zeker begint het moderne leerlingen materiaal te verschijnen op de dropzones. Het geeft de sport in ieder geval een ander uiterlijk. Het aantal squares
springers
In 1977 veroorzaakten In 1978 veroorzaakten In 1979 veroorzaakten
steeg van 233 naar 279
166 square springers 233 square springers 279 square springers
82 break a ways 65 break a ways 55 break a ways
Over de hele lijn is men bezig over te gaan op 7 cells koepels i. p. V. 5 ce Ils , Het canopy relatief veroorzaakt een meer kritische houding bij de aanschaf van squares. Het bag type static line systeem krijgt langzaam meer aandacht. PCl meldde dat in 1980 overgegaan zal worden. Dan gebruiken 4 clubs van de afdeling en Texel het bag systeem.
7. aanbevelingen 1. In 1980 zal een discussie op gang worden gebracht over landingstechnieken en weersomstandigheden bij het springen van static line leerlingen. Dit gelet op het grote aantal blessures. 2. Voor het eerst sinds het bestaan van openingsautomaten worden stemmen gehoord die pleiten voor het afschaffen van deze automaten bij static line sprongen. Dit omdat het bag system een minimale kans biedt op high speed malfunkties. 3. Het is wenselijk om tot een ervaringseis te komen bij het springen met hand deployed pilot-chutes gelet op het hoge aantal break-a-ways. 4. Een "klachtencommissie" zoals die nu door het afdelingsbestuur is ingesteld werkt mogelijk wat preventief, maar is slechts gedeeltelijk een oplossing. 5. Bij het opleiden van leerlingen moet maximale aandacht worden besteed aan exit training als het aantal malfunkties bij leerlingen geringer moet worden. 6. Als het de bedoeling is dat verslagen als deze blijven uitkomen, dan zal het aantal omscgreven meldingen groter moeten worden. 7. De TC samen met het Afdelingsbestuur nemen zich voor een aanvullend statistisch verantwoord veillgheids-onderzoek te organiseren in de tweede helft van 1980. 23
(sky-)divers . •• \
Joeke de Jong "geplay -backed" door Jan Hoefnagels.
Een Icariaan "in volle rem".
De afdelingsvoorzitter
"Mannetje" ..... niet vrijwillig? dan wel "vakkundig" helpen.
als "onderkruiper" Foto: Wouter Konijnenberg
••• 24
Foto: Jan Sikking.
Vader Han Luys zal je
do it deeper sportparachutist