SP 1981 9(6)

officieel

orgaan van de Afdeling

Parachutespringen

Koninklijke

Nederlandse

Vereniging

voor Luchtvaart

Jaargang 9 - nummer 6 - 1 juli 1981

~1__

I_Dh_O_U_d_.....,j

Avondsprong in de USA, foto Max Dereta Inhoud Advertentietarief Sportparachutist In memoriam Michel Weers Afdelingsnieuws Aanvraag" wing" Ram-Air 1981 Cone Loek Parapersonalia Dutch Connection, Kampioenen der Vlaanderen 1981 Ladybirds' jongste Relatiefcursus op Teuge Para's in Polisland Nachtspringen Eelde 16 mans RW op Maubeuge "Parachuting" - Luchthaven Teuge Vier Uden Sportief '81 Dutch Conneetion wint Barbarossabokaal Air Sailing Jubileum Ladybirds RW - Kassel Pops Teuge en Zutendaal Wedstrijdkalender

Advertentietarief

Sportparachu tist

Hele pagina / 250,- per nummer.

Per 2 nummers/ 450,Per 3 nummers / 650,Per 4 nummers/ 850,Per 5 nummers/1050,Per 6 nummers/1250,-

Gedeelten van pagina's pro rato.

2

1 2 2 3 3 4 5 6 7 8 9 10 11 13 14 16 17 17 19 20 21 22 23 24

In memoriam Michel Weers

MANSMALL WHYFALL SKIES CALL THAT'SALL

NIEUWS VAN HET AFDELINGSBESTUUR

Woorden als schrik, verslagenheid en hevig verdriet kunnen de gevoelens beschrijven die door ons heen gingen bij het bericht dat ons op de ochtend van de 3e mei bereikte dat Michel Weers in West-Duitsland was verongelukt.

In een vrij weekend tijdens een kursus parachutespringen van zijn peloton van het Korps Mariniers ging hij, enthousiast als altijd, bij een burgervereniging met een paar vrienden een relatief sprong maken, die hem noodlottig zou worden.

Nog nauwelijks beseffend hoe zwaar het verlies van een zó goede vriend zou zijn, waren we met een groot aantal paravrienden donderdags in 's-Gravenhage bij elkaar om afscheid van Michel te nemen.

Bij de p.e.M.e. hebben we Michel de afgelopen jaren leren kennen als iemand die met enorme inzet de taken vervulde die zich voordeden, sinds januari jl. ook als hulpinstrukteur . Nooit deden we tevergeefs een beroep op hem en al was hij door zijn werk als marinier soms maanden niet in ons land, hij was één van die mensen die schijnbaar nooit echt weg zijn geweest.

Nu is hij wel weg en wel zó onherroepelijk ver, dat we zijn familie en naaste vrienden alle sterkte toewensen die nodig is om dit verlies te verwerken.

Bestuur en leden p.e.M.e.

Het vouwen van reserve-parachutes De tekst van art. 13 .a. van het BVR uitgave 1981 kan aanleiding geven tot een misverstand. Spring vergunninghouders , die alleen hun eigen reserve mogen vouwen zijn van de plicht tot verzegelen vrijgesteld. Immers, als iemand zijn eigen reserve mag vouwen is alleen hij daar verantwoordelijk voor.

Overigens blijft de datum van ingang van dit artikel zoals gesteld in de besluitenlijst van de instrukteursconferentie 1980.

Vakature H.B. Aangezien prof. dr. ir. J. L. van Ingen zich niet meer herkiesbaar stelt zal gezocht moeten worden naar kandidaten voor de functie van vicevoorzitter van het Hoofdbestuur.

Het betreft hier de periode 1982 -1986, aangezien het gebruikelijk is dat dergelijke functies een continuïteit inhouden La. v. het verenigingsbestuur.

(Dit is trouwens één van de nieuwe artikelen in de nieuwe statuten.)

Budel Sinds vorige maand is op het vliegveld Budel (bij Weert) een opleidingsschool voor parachutespringen gevestigd. Het betreft geen vereniging, doch een bedrijf of commercieel centrum. Het Afdelingsbestuur heeft enkele malen met de directeur, de heer G. C. van Hest gesproken.

Vooralsnog is de opleidingsschool, die zich met name toelegt op het automatich (static-line) springen, NIET aangesloten bij de K.N.V.v.L. En kan dus ook niet in FAI-verband opleidingen geven.

Terlet De trouwe lezer zal zich herinneren dat-het beheer van Terlet bij het zelfstandiger worden van de afdelingen geheel een Zweefvlieg-affaire was geworden met een Raad van Beheer, die het centrum exploiteerde.

De cijfers over 1980 waren echter zo ongunstig ondanks de herziene regelingen - dat een tekort van ruim een ton ten laste kwam van de algemene middelen.

Dat betekent dat ook andere afdelingen bijsprongen in de verliezen. In een poging om aan deze toestand een eind te maken, heeft het Dagelijks Bestuur de Raad van Beheer, in overleg met de afdelingsbestuursleden Zweefvliegen, van de taak tot beheer van Terlet te ontheffen.

Bij de verschillende clubs heeft dit tot heftige reacties geleid.

Er is een commissie van drie wijze mannen aangesteld, die de financiële zaken van Terlet nog eens nader zullen bekijken.

Het Dagelijks Bestuur heeft een herindeling van werkzaamheden gemaakt in overleg met het

3

~~ -----

----~~------------------------------------

personeel, terwijl bovendien voor drie personen een ontslagprocedure loopt. Momenteel zijn de verwachtingen voor wat betreft de genomen maatregelen gunstig. De personeelscommissie van Terlet heeft het Hoofdbestuur in een brief laten weten dat zij de bestaande situatie als gezond beschouwt en dat terugdraaien (wat sommige zwevers willen) een heilloze zaak vinden. Het ziet er naar uit dat de komende jaren door deze sanering financieel positief zullen verlopen.

Rotterdam in het nieuws De grasbaan van Zestienhoven is de afgelopen maand gesloten. Dit lijkt op . zich zelf geen belangrijk feit, maar voor de motorvliegers heeft het toch enkele nadelige gevolgen. Zo moet men thans in het bezit zijn van de R.T.-licentie om op het vliegveld te kunnen starten of landen. Dat betekent dat heel wat solo-vliegers Rotterdam links moeten laten liggen.

Er is dan ook tegen de Staatssecretaris van V&W en tegen de Minister van VoMil actie ondernomen van de zijde van de KNVvL.

Apeldoorn tegen Teuge?

In B.路& W. van Apeldoorn is een motie aangenomen waarin een onderzoek is opgenomen omtrent Terlet. Het houdt in dat onderzocht zal worden wat de consequenties zullen zijn als Apeldoorn geen subsidie meer aan Teuge verstrekt voor het in stand houden van het vliegveld. In eerste instantie wil de gemeente van de jaarlijkse bijdrage af. De druk op de twee andere (veel kleinere) gemeentes die bij Teuge betrokken zijn, wordt dan wel erg groot. Juist nu de verharde baan op de exploitatierekening van de komende jaren zwaar drukt, is dit een moeilijk te verteren zaak.

DeRLD Reeds eerder was aangekondigd dat er wijzrgmgen in de Nederlandse Luchtvaart Reglementen te wachten stonden. Zowel op de algemene vergadering als in ons blad is opgeroepen om voorstellen te doen, want die zouden dan meteen in deze wijziging kunnen worden meegenomen.

Het Basis Veiligheids Reglement is nog vrij eenvoudig te wijzigen, maar de Regeling Valschermspringen niet, vandaar.

De eerste lezing van de nieuwe RVS is inmiddels ter tafel geweest. E茅n van de knelpunten was met name het opnemen van een artikel waarin toestemming tot het uitvoeren van valschermsprongen gebonden zou kunnen worden aan geluidsoverlast. Het blijkt dat onze ministers met name het reclamevliegen en parachutespringen als geluidsoverlast opleverende luchtvaartaktiviteiten zien. Het is dus raadzaam om nog meer dan in het verleden bewust vliegpatronen, klimmen, enz. aan deze omstandigheden aan te passen. Geluidsarme vliegtuigen zullen beslist nog wel even op zich laten wachten, dus van die kant hoeven we de eerste jaren nog geen oplossing te verwachten.

Voorts zijn een aantal artikelen voorlopig geschrapt, omdat die beter in het BVR kunnen worden opgenomen.

Het springen blijft gekoppeld aan VMC/VFR, doch het nachtspringen wordt niet meer zoals in vroegere lezingen verboden, doch zal via een normale aanvraagprocedure en met de reeds geldende voorwaarden geregeld worden.

Aangezien het voor verschillende gemeentes waar demo's worden gehouden moeilijk is om de wet goed te lezen en te interpreteren, zal zorg worden besteed aan de redactie van die artikelen, terwijl tevens het plan is ontstaan om een syllabus te maken, die door het gemeentebestuur (of de club) kan worden aangevraagd. Hierin zijn niet alleen de artikelen vermeld voor het uitvoeren van incidentele valschermsprongen, doch ook is er een toelichting die zeer praktisch gericht zal zijn.

We verwachten dat een en ander omstreeks oktober van kracht gaat worden.

Aanvraagprocedure "WINGS"

Voor militairen, zowel in aktieve dienst als reservisten, bestaat de mogelijkheid om toestemming te verkrijgen voor het dragen van het militaire borstonderscheidingsteken, kortweg wing genoemd.

brevet a-rld

Oe Commandant KoninklIjke

Commando

landmacht

OOleldlngen

verleent

de Chel van de landmaChlstal

namens aan

llOuder van nel Drevel valschermsJll,ngen A-RLD

voorZIen

{FAI) het recht _

van het

van een

borslonde'sehe,d,ngSleken, als vastge$leid VQO( milItairen ,1'1het bezn van hel brevet

Bvoor

Amersfoort.

~~

__

KNVvL-inlegvel

101 hel dragen

rang ~~~~~~~ handlekeml'lQ

~----

mll,ta,r paracnunst

Om deze toestemming te verkrijgen dienen de volgende .bescheiden naar het afdelingssekretariaat gezonden te worden: 4

-

aanvraagformulier,

verkrijgbaar bij club- of afdelingssekretariaat, ingevuld en ondertekend. N.B. Let op dat van het juiste formulier Kl, Klu of Marine gebruik gemaakt wordt.

~ duidelijke fotocopie:

~ oefenvergunning ~ KNVvL-inlegvel (FAI), waarvan het A-brevet is afgetekend door een bevoegd instrukteur.

- medische verklaring

Door zorg van het afdelingssekretariaat worden deze papieren naar de juiste instanties verzonden.

Spoedig hierna zult u het bedoelde militaire brevet-A - RLD ontvangen, waarop de toestemming tot het dragen van de "WING" vermeld staat.

Michel

Ram-Air wedstrijd 1981

weer aanwezig en vertrok een lange rij auto's naar de Flevohof waar aan alle deelnemers en medewerkers een gratis diner aangeboden werd.

Na het diner ging iedereen weer richting vliegveld waar het door de drank, de discotheek en de lekkere hapjes van Jan Vijfvinkei weer een gezellige avond werd.

De Dutch Conneetion ontfermde zich over de buitenlanders en nam hen de gehele dag mee voor een sight-seeing door Noord-Holland.

Zondag kon er de hele dag niet gesprongen worden. Toen de wind maandagmorgen onder de limiet bleek te zijn werd besloten de wedstrijd in hoog tempo, met twee vliegtuigen (PH-PAR) en PH-MVT) voort te zetten in de hoop het minimumprogramma (4 ronden) in ieder geval af te krijgen.

Maar halverwege de vierde ronde legde de wind er weer een schepje bovenop en kon er weer gestopt worden. Omdat het er niet naar uit zag dat er verbetering in zou komen besloot de wedstrijdleiding rond het middaguur de teamcaptains bij elkaar te roepen en hun voor te stellen de wedstrijd na drie ronden af te sluiten. Gelukkig ging iedereen hier mee akkoord en kon de uitslag opgemaakt worden.

Hierbij bleek dat de buitenlanders het uitstekend gedaan hadden.

Manfred Polak (Oostenrijk) had het gepresteerd om onder deze moeilijke omstandigheden toch drie maal 0 cm. te scoren en eindigde zo op de eerste plaats. Hij werd direkt gevolgd door zijn teamgenoot Peserl met 4 cm. en de Duitser Blesch met 7 cm. De beste Nederlander was Jan de Bruyne, die met 17 cm. op de vierde plaats eindigde. Het groeps p.a.-klassement gaf hetzelfde beeld met het Oostenrijkse H.S.V.K.-team op de eerste plaats gevold door het Duitse Albatros-team en alle Nederlandse teams.

Nadat organisator Michel Bizot, wedstrijdleider Ruud Krens en al zijn medewerkers bedankt had, werd de wedstrijd besloten met de prijsuitreiking door afdelingsvoorzitter Wim Velthuizen.

Het springen ging nog even door met relatief vanuit de PH-PAR en een demo op de Flevohof, maar daarna was dit wat verwaaide maar toch wel geslaagde weekend echt ten einde.

Peter Nolting

Uitslagen: Individueel

Al weer voor de vijfde maal werd van 17 t/rn 20 april op Kavel E 24 bij Lelystad de precisie wedstrijd voor Ram-Air parachutes gehouden. Een jaarlijks evenement waar dit jaar voor het eerst ook buitenlanders aan meededen.

Voor enkele leden van de P.C. Flevo begon het feest al op 16 april met het in orde brengen van de dropzone. Er werden tenten, vlaggestokken, afzettingen en een 50 meter lijn neergezet en er werd een voor Nederlandse para-wedstrijden unieke windmeting geïnstalleerd. Aan de windmeter was namelijk, behalve een bel die moest waarschuwen bij te harde wind, een recorder gekoppeld, die nauwkeurig de windsnelheid op een rol papier noteerde. Het was nu dus voor de jury en de teamcaptains mogelijk te controleren hoe hard het waaide voor, tijdens en na de sprongen. Iedereen was zo tevreden met dit systeem, dat het zeer waarschijnlijk ook toegepast zal worden op de komende nationale kampioenschappen.

In de loop van de vrijdag werd het steeds drukker op de camping bij het vliegveld en na de sluiting van de inschrijving, zaterdagmorgen, bleek dat er een recordaantal deelnemers was van 48; verdeeld over I Duits, 1 Oostenrijks en 10 Nederlandse teams. Met deze teams werd snel de loting verricht en na de windspringers kon de eerste ronde zonder problemen worden afgewerkt. Tijdens de tweede ronde begon het echter harder te waaien, de eerste rejumps moesten worden toegekend en nog voor het einde van de ronde werd de eerste "stand down" -periode afgekondigd.

Maar het bleef hard waaien en om vier uur werd de wedstrijd stop gezet tot de volgende ochtend. Om een uur of zes was iedereen echter

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

GroepsP.A.

klassement

Polak (0) 00.00 Peserl (0) 00.04 Blesch (0) 00.07 de Bruyne 00.17 Jost(D) 00.19 Pellens 00.24 Kaufmann(D)00.27 Vos kamp 00.54 Steenwinkel 00.74 Stadier (D) 00.81

m. m. m. m. m. m. m. m. m. m.

1. H.S.V.K. (0) 2. Albatros (D) 3. Vopebojo 4. Dutch Conneetion 5. Ada en de Jantjes 6. Westland Utrecht 7. Individueel 2 8. Nights 9.K.M.A. 10. Four Clouds 11. Rozendaal 12. Individueel!

02.72m.

04.15 m.

04.46 m.

11.59 m.

14.00 m.

14.79 m.

23.04 m.

29.59 m.

31.91 m.

43.20 m.

43.51 m.

46.31 m.

Safety-Flyer Parachutes Alle Paraflite Safety-Flyer Reserve Parachutes met katoenen pilot-bridles mogen niet meer gebruikt worden totdat genoemde bridle is vervangen door één van polyester.

Neem kontakt op met uw valscherm technicus.

5

Commentaar: Deze melding kwam via derden bij ons en we onthouden ons daarom van al te veel opmerkingen.

Wel is het zo dat ook in het verleden dit soort ongelukken voorkwamen.

Bij vliegtuigen waar men onder de vleugel moet klimmen is een voortijdige containeropening bijna altijd fataal. Zowel met pilot chute/sleeve als bag type uitgerust. Een regelmatige inspektie van de uitrusting is altijd al een probaat middel geweest om slijtagezaken op te sporen voor ze noodlottig worden. Overigens, heeft uw club ook een vliegersparachute?

ConeLock

De afgelopen maanden is er een serie ernstige ongevallen gebeurd, niet binnen de afdeling maar toch wel dicht om ons heen. Op Texel, in BelgiĂŤ en in Duitsland.

I. Statie line springer, le sprong, 2300 ft, leerlingen-tandemuitrusting, Nederlands fabrikaat, TU als hoofd parachute, TlOR als reserve, single point release, 2 fasen break-a-way systeem.

De springer kreeg een meervoudige line over op zijn TU. Hij aktiveerde de eerste fase van zijn 3 rings systeem, de hoofdkoepel werd afgegooid.

Ooggetuigen verklaarden dat hij daarna in "een ontspannen houding" doorviel tot op de grond.

Een onderzoek leverde op dat de tweede fase van het ontkoppelsysteem, het openen van de reservecontainer, goed werkte. Men constateerde dat de helm van de springer erg ver van het lichaam verwijderd was, meer dan 100 meter en dat de kinband gebroken was. Hoewel niet met zekerheid is vast te stellen is men in BelgiĂŤ tot het vermoeden gekomen, dat bij de break-a-way een van de 3 rings releases tussen de helm en het kinstuk geraakt is, de helm werd afgerukt en de springer op zijn minst bewusteloos raakte.

De instrukteur verklaarde ervan overtuigd te zijn dat een openingsautomaat op de reserve de springer gered kon hebben. (In BelgiĂŤ zijn automaten erg weinig in gebruik. TC).

2. Statie line springer, ?? sprong, 2300 ft, TU in bag type statie line systeem.

Bij de opening ontstond een total inversion. Dit betekent dat na de opening de top van de koepel zo ver terugslaat dat hij in tweede instantie tussen vanglijnen onder het skirt door weer omhoog komt. Het geheel leverde een streamer op. De springer voerde een high speed malfunktie uit. De reserve koepel kwam omhoog en verwarde in de vanglijnen.

Met twee slechts gedeeltelijk geopende koepels landde de springer met een ge6

schatte snelheid van 45 ft/sec. Zeer ernstige verwondingen waren het gevolg.

Commentaar: Anders dan bij het eerste voorval is hier geen invloed van buitenaf geweest. Bij mijn weten wordt bij alle clubs een high speed procedure geleerd voor high speed malfunkties. Dit m.u.v. de Para Club Flevo waar het Stevens break-a-way systeem gebruikt wordt.

Toch is dit iets om met uw instruktiegroep te bepraten. De huidige regel is: een high speed malfunktie bij opening geeft ongeveer 17 sec. tijd; dus het reserve ripcord trekken en met de linkerhand een klap tegen het pack. Misschien is er een andere oplossing te bedenken.

3. Een Cessna 172 gaat omhoog met twee leerlingen static line en een instrukteur.

De eerste leerling springt normaal af en het vliegtuig draait opnieuw in. Op het moment dat de tweede springer naar buiten klimt, opent de rugcontainer van zijn bag type static line systeem en de bag valt eruit.

Op dat mement worden uiteraard ook de vanglijnen uit de elastieken getrokken, want de springer blijft op de step.

De lijnen raken in de slipstream over het rechter stabilo.

Inmiddels is de springer ook afgesprongen. Het gewicht van de springer in combinatie met de vliegsnelheid ontwrichten het rechter stabilo volkomen, daar de vanglijnen vastzitten. Uiteindelijk breekt het rechter stabilo, de lijnen raken los en de springer hangt onder zijn chute.

Het vliegtuig is niet onder controle te houden en is in de beschreven periode al hoogte kwijtgeraakt.

De instrukteur springt eruit en ziet de Ces sn a neerstorten. Hij landt en hoort een plof naast zich. De vlieger is aan zijn reddingschute ook nog veilig geland.

De oorzaak van dit gebeuren wordt gezocht in het breken van de elastische loop waarmee de bag type container wordt gesloten, waarna de statie line door de loop wordt gestoken.

Er werden nog een paar van deze zaken gemeld, maar overdaad schaadt, dus we laten het hier maar bij.

9 Cells Unit van GQ Nadat de vorige eigenaar het eerste exemplaar van deze square wat narrig had ingeleverd met de bemerking dat de koepel oprolde bij het sturen, zijn er op de Flevo DZ door een aantal springers wat sprongen mee gemaakt.

De grote koepel vouwt erg klein, kleiner dan een Light weight Foil 252. Het openingssysteem bestaat uit een sleeve en een slider. Meestal opende dat erg goed, zowel bij 3" vv als op terminal snelheid. Voor het gevoel "streamerde" hij een \;4 sec., gevolgd door een rustige opening. De koepel staat bijna horizontaal in de lucht en "dobbert" wat. Een split slider zou het wel erg rond staan wat verhelpen. Het halve remsysteem werkt erg goed, de besturing is niet zwaarder dan een 252 Foil.

Vanuit alle remposities draait hij rustig (te langzaam). Bij een volgehouden stallturn rolt de koepel op aan de kant waar gestuurd wordt. De daalsnelheid is ongeveer gelijk aan die van een 7 cells, de voorwaartse snelheid is minder. Uiterst zachte flared landings zijn mogelijk, maar dat kon ook met andere koepels.

Een grote, wat trage koepel met erg betrouwbare openingen en zachte landingen.

Om voordelen te ontdekken zal er nog wat langer mee gesprongen moeten worden.

Reserve Badge Voor de goede orde: de gele meldingskaarten stromen binnen bij de TC via de KNVvL. Alle verzoeken om badges voor reserve procedures (gek dat je daar trots op moet zijn) worden door het buro para behandeld en niet door de TC. Tenslotte Uit de laatste "Parachutist": De grootste vooruitgang op het gebied van veiligheid na de komst van de automatische openeners is de hand deployed pilot chute geweest.

De grootste teruggang op het gebied van de veiligheid is geboekt toen men de greep van een pull out of hand deployed pilot chute zo ging monteren dat je hem in vrije

val niet kunt zien.

TClJdB

Negencellige square

Gehuwd 22 mei 1981: Paul Koudijs en Marianne Bosch (PCI).

Verloofd 28 mei 1981: Willemien J ongma en Hans van Haaien (Flevo).

Rectificatie In tegenstelling tot wat in de uitgave van mei is gepubliceerd moet het juiste nummer van de instruktie-bevoegdheid van A. J. Dirven zijn: 79-04.

Geboren 24 maart 1981: Ren茅e Anne, dochter van J annie Brasik (sekretaresse PCMC) en Eric van de Grint (PCMC).

Geopend 2 mei 1981: het Paraclubhuis Zanden 22, Teuge.

Waar blijft het clubnieuws ?

Uw kopij graag inzenden v贸贸r 25 juli a.s.

VPCT "De Wolk",

de

7

Dutch Connection: Kampioenen der Vlaanderen 1981 Alras bleek, dat er meters zouden gaan vallen: veel thermiek, turbulentie en wind "gooiden" de springers her en der in de bak, en vaak zelfs er naast. Acht viermansteams probeerden er het beste van te maken, al daalde het enthousiasme met de temperatuur ...

Van de 160 wedstrijdsprongen in totaal vielen er maar 23 dead-centers, nog geen 151170.

Voor de tweede maal werd op het Bekwamingscentrum voor parachutage te Schaffen het "Open Kampioenschap der Ylaanderen in het precisielanden georganiseerd en evenals vorig jaar was het marginaal weer. Met een forse wind, die alleen in de vallei waar de bak lag beneden de 7 meter bleef, begon wedstrijdleider Felix Hermans de competitie.

V./.n.r.: Tjon a Sam, Bogaards, Lasschuijt 8

Daarvan kwamen er 8 terecht bij de Dutch Connection, waar met name Henk Nijhuis sterk sprong: een enorme thermiekbel boven de bak "overschaduwde" zijn eindresultaat, waar 4 deadcenters bij zaten, een prestatie die alleen werd geĂŤvenaard door de winnaar van het individueel klassement, Maurice Hoex.

Sterk springen verder van Herman Boerman, . die 2e werd en Marcel Tjon a Sam (3e), gastspringer bij de Dutch Connection.

Zaterdag rond de middag was voor chiefjudge Jack Segers de competitie "gedaan" en moest gewacht worden op de "prijsuitdeling" , die pas op zondagmiddag kon plaatsvinden.

Dat betekende een extra reis naar Vlaanderen, hetgeen overigens het enige regiefout je in een soepel lopende organisatie was.

Jr. en Nijhuis.

Uitslagen Team I. 2.

3.

4.

5.

Dutch Conneetion Para Club SPA Yovijbojo Thunderbirds RC Scheffer

21.01 34.63 39.39 74.92 86.81

mtr. mtr. mtr. mtr. mtr.

Individueel: I. 2.

3.

4.

5.

6.

7.

10.

19.

21.

Hoex (PC Spa) Boerman (Vovijbojo) Tjon a Sam (Dutch Connection) Voskamp (Vovijbojo) Lasschuijt Jr. (Dutch Connection) Nijhuis (Dutch Connection) Bogaards (Dutch Connection) Yijfvinkel (Yovijbojo) Weltevrede Johan (Yovijbojo) Weltevrede Hans (Mix International)

0057 0246 0315 0416 0442 0637 0707 1032 2245 2399

Mogen wij alwĂŠĂŠr even voorstellen

.

Mieke Aartsen De nieuwe aanwinst van de Ladybirds

Voor een aantal springers geen onbekende. Mieke loopt al enige tijd hand in hand met Jos Wery van de nationale 8man door paraland.

April 1979 begon ze met springen bij de ENPC en nu heeft ze ca. 100 sprongen.

Twee Amerika-reizen (febr. '80 en dec. '80) samen met het Nationaal Team brachten haar in het eerste geval het B-brevet en in het tweede geval enige relatiefervaring.

Begin '81 werd ze geronseld voor de LADYBIRDS om de PA-Nationals mee te springen, maar door het wegval/en van een reserve team-lid en Annemiek in het

onderwijs, zag ze zichzelf ineens ook als vaste maat voor het relatiefgebeuren.

Mieke is sinds een jaar financieel analiste bij Skil en heeft een vooropleiding van Atheneum en de economische richting van het Nederlands Wetenschappelijk Instituut voor toerisme en rekreatie.

Ze heeft zich ontpopt als een enthousiast en gewaardeerd team-lid dat samen met de rest van het team de Nationale Kampioenschappen met bescheiden verwachtingen maar in ieder geval met vertrouwen tegemoet ziet.

N. Chudiak

ALLES OVER HET SPORTPARACHUT/SME IN VLAANDEREN EN DE WERELD ... IN

PEGASUS TWEEMAANDELIJKS

TIJDSCHRIFT

KUNT U NIET MISSEN

~

PEGASUS ,----,-,-,-

Inschrijving door storting op rekening BBL. 310.0460707.43 Belgie:

1 jaar: 2 jaar: Buitenland: 1 2

250 400 jaar: jaar:

bfr bfr 350 bfr 600 bfr

Luchtpost: PEGASUS Reinaerrstraat

6 - B 1720 Dilbeek

+ 200 bfr

9

nationaal Paltachuti~ten Centltum 7euqe

Relatiefcursus op Teuge Op het Nationaal centrum begon donderdag 14 mei de relatiefcursus. Hier konden de deelnemers tegen de gebruikelijke vergoeding (de helft voor de instrukteur betalen) met de beste relatiefspringers van Nederland springen.

Dat dit het geld dubbel en dwars waard was bleek wel want elke sprong was weer een succes. Door met andere onervaren mensen te springen, verprutste ik nogal eens een sprong, terwijl dit bij deze cursus nooit voorkwam. Zo werd er tijdens de link-up zelfs een heleboel geleerd. Had je net contact met de instructeur, schuift hij weer naar achteren en moet je je armen naar achteren doen, benen iets strekken en je gaat weer naar hem toe. Dan zakt hij een eind weg. Je maakt je zo klein mogelijk en je haalt hem weer in. Dan is hij opeens helemaal verdwenen. Je weet dat hij boven je zit en je maakt je zo groot mogelijk (Reversed arch) zodat je weer op dezelfde hoogte komt. Op 3500 ft. is het tijd om af te zwaaien. Je draait 180 en in tracking ga je weg om op veilige hoogte en afstand te trekken.

Je bent zo enthousiast dat je direct weer omhoog wilt. Alleen het weer wil niet altijd goed meewerken. !

Donderdagochtend was het even goed weer maar het begon al snel slechter te worden. Iedereen maakte nog een sprong en daar bleef het die dag dan ook bij. Aan het begin van de cursus kreeg iedereen een uitgebreid stencil, geschreven en geïllustreerd door Arnold Collenteur, een van de instructeurs. Dit konden we op ons gemak doorlezen. Hierin stonden alle relatiefhoudingen. 's Middags werden er films gedraaid en hier werd ons getoond hoe het wel of niet moest.

Vrijdagochtend. Om half negen moest iedereen aanwezig zijn. Omdat het nog steeds slecht weer was, kregen we die ochtend theorielessen. Arnold vertelde ons iets over de ontwikkelingen in het RW. Hoe het vroeger ging, hoe het nu gaat en waarom het nu beter gaat. Bijvoorbeeld het No-contact vliegen; dat het beter is om op je eigen luchtkolom te liggen.

Jan de Poot kwam ons zeggen dat we konden gaan springen. Jan deelde de sticks in en de eerste stick kon omhoog. Ik zou met Erik springen (zijn achternaam weet ik niet). De bedoeling was dat ik Erik zou pinnen.

Hij zou hierna een paar keer naar achteren gaan en ik zou weer inkomen.

Eindelijk konden we omhoog. De wolken zaten iets boven de 6000 ft. We waren op hoogte gekomen en de piloot begon in te vliegen. We kwamen boven het exitpunt.

Coupez! Erik klom naar buiten en even hierna ik ook. Toen ik tegenover hem stond schreeuwde hij: "Ready!" Hierna schreeuwden we Sèèèèt, go!

Bij "go" sprongen we tegelijkertijd af en ik hield hem goed in de gaten.

Helaas was ik even onstabiel, maar corrigeerde het direct. Ongeveer 20 meter verder op lag Erik. Ik deed wat me geleerd was. Mijn armen naar achteren, mijn benen strekken. Opeens begon ik te bewegen en het leek of Erik met een razende snelheid op me afkwam. Ik remde te laat af en kwam vrij hard in. We lagen even lekker tegenover elkaar. Dit was van korte duur want hij begon achteruit te gaan. Ik achter hem aan. Voordat ik bij hem was, zwaaide hij af. Ik draaide en ging in tracking de tegenovergestelde richting op. Op 2500 trokken we onze parachute.

Dat was de eerste sprong van die dag. De tweede keer zou ik met Jan Beumer springen. Jan, lid van het "Out of money-team" dat tijdens de nationals van vorig jaar kampioen werd. Het was eindelijk mooi weer en we gingen naar 9000 ft. Ik zou weer dezelfde oefeningen als bij de eerste sprong doen. We vlogen op jumprun en Jan gaf "coupez" . We gingen buiten staan. "Ready! sèèèèt, go!" en weg waren we. Na het opheffen van de onstabiliteit die ik weer eens een keertje had, kwam ik op Jan af en maakten we de link-up. Na de nodige oefeningen gedaan te hebben, was 0

10

het tijd om af te zwaaien en te trekken. Onder de parachute had ik even de tijd om te schreeuwen hoe fantastisch het ging.

De derde sprong zou ik met Rob Greven springen. Rob is lid van het viermansteam "The four F's". Ditmaal zouden we "level" oefenen en ... een derde man zou proberen in te komen. Boven het exitpunt schreeuwde Rob: "Coupez" en hij ging als eerste buiten staan en wel helemaal rechts op het stepje. Ik ging hiernaast staan en in de deuropening tegenover mij ging de derde man staan. "Ready!, sèèèèt, go!" en daar sprongen we af.

Rob verscheen al gauw voor mij en kwam op me af. We begonnen met onze oefeningen. Rob maakte zich klein en zakte een paar meter. Ik maakte me ook kleiner en kwam weer bij hem. Hierna was hij opeens verdwenen. Ik nam de "reversed arch" aan en het lukte me om weer bij hem te komen. Tijdens onze bezigheden zagen we nog wel een paar keer de derde man voorbij duiken, maar het lukte hem niet om bij ons te komen.

Voor deze dag had ik genoeg gesprongen en kon helaas de volgende dag niet komen, maar ook deze dag zijn. weer flink wat relatiefsprongen gemaakt. In totaal zijn er zo deze cursus 52 sticks doorheen gedraaid.

Allemaal sprongen waarbij iedereen ontzettend veel geleerd heeft en het geld dus ook dubbel en dwars waard waren.

Zit u nu ontzettend te balen omdat u niet aan deze cursus heeft deelgenomen? Over ongeveer een maandje is de volgende relatiefcursus op het nationaal centrum te Teuge en wel van 6 tlm 8 augustus.

Jaco Vruggink

Assurantiën Zoals u bekend zal zijn is onze W.A.-verzekering overgegaan van ENNIA naar het AGO-concern.

Onze contactfunctionaris is Vanderveen B.V. te Apeldoorn.

Eventuele claims dient u in te dienen (èn tijdig) bij uw clubsecretaris die de betreffende dokumenten z.s.m. zal zenden naar Vanderveen B. V .

Para's

in Polisland

In deze regelmatig voorkomende leden de volgende verzekering.

rubriek is er al voor alle

Nieuw de Recreatie Autopolis

Para's in Polisland

In deze rubriek assurantiegebied

zullen wij u op de hoogte houden .

van nieuws op

als paraprimeur!

Steeds meer mensen bezuinigen op autogebruik, de auto wordt veelal nog gebruikt voor familiebezoek, dagtochtjes, vakantie of woon-werkverkeer.

Als u 10.000 km per jaar rijdt dan is deze Europadekking wel zeer voordelig. Incl. pech-onderweg-dekking en met / 1.500,voor schade aan goederen in of op de auto aanwezig.

No-claim: na 1 jaar direct 20070oplopend tot 50% na zes jaren. (de reeds door u verdiende no-claim nemen wij direct over).

De WA premie wordt berekend naar de cylinderinhoud en dat is een geheel nieuwe + eerlijke methode.

Voorbeeld: W A-verzekering tot 1 miljoen - Europa (naar cylinderinhoud): 900 cc bruto /450,en bij volle no-claim /225,per jaar.

2000 cc bruto /700,en bij volle no-claim /350,per jaar.

Wat er al is: Kollektief voor alle leden: a. een WA verzekering Europadekking.

tot 1 miljoen met /250,-

eigen-risico.

b. een Persoonlijke Ongevallenverzekering tijdens van de springsport voor de volgende bedragen: /25.000,- bij overlijden; /100.000,- bij levensl. invaliditeit; /1.000,- geneeskundige kosten.

De WA verzekering en de geneeskundige d.w.z. eerst aanmelden bij privé-assuradeur!

Wat individueel

kosten

het uitoefenen

zijn suppletoir;

ernstig wordt aanbevolen:

De all-in Recreatiepolis.

Deze nieuwe vrijetijdspolis dekt het gehele jaar door alle eigendommen, die door u of gezinsleden worden meegenomen bij recreatie-gebeuren tijdens vakantie-weekendtrips-SPORTGEBEUREN. Europadekking.

Let op, u bespaart een reisbagageverzekering voortaan, want alle bagage, die u voor uw recreatie nodig hebt, is en blijft het gehele jaar doorlopend verzekerd. Uw ski's, uw chute en hoogtemeter, maar ook uw kampeeruitrusting enz. Werkelijk een probleemloze dekking met nauwelijks uitsluitingen en zonder eigen-risico en zeer billijke jaarpremies: b.v. maximaal/ 3.000,verzekerde som vraagt / 75,- per jaar en maximaal/ 5.000,verzekerde som vraagt /100,per jaar. Alle bijzonderheden vindt u in de losse bijlage.

Voor all-risk mag u optellen: Huidige catalogusprijs (accessoires gratis meeverzekerd) Vb. /12.000,bruto /640,en bij volle no-claim Vb. /18.000,bruto /900,en bij volle no-claim

/320,-. /450,-.

Deze zeer voordelige KOLLECTIEVE-P ARA autopolis is wel voor verzekeringsnemers boven de 23 jaar - de jongere leden betalen wat meer + voor de leden uit Groningen, Friesland of Zeeland mag nog een extra korting van 15% op de toch al lage basispremie worden berekend.

Vergelijk dit Para-tarief maar met uw huidige premienota. U verdient al gauw uw lidmaatschap terug.

Meer informatie bij uw Para-assuradeur DERVEEN anno 1927.

Telefoon 055-218028, Bandalaan 7300AM Apeldoorn.

Voor uw RECREATIE-goederen Wij houden u op de hoogte.

- Assurantiehuis

17, Postbus

VAN-

522,

of recreatie-auto-polis.

Hartelijke groeten uit Polisland Anne van der Veen.

Kantoren die lid zijn van de nva zorgen voor uw zekerheid.

• ::::::\ • ••••

11

Waaraan denkt u bij het woord

RECREATIE? Aan ontspanning met caravan, pleziervaartuig, kampeerauto, bagagewagen, tent en in zomerhuis? Hotelvakantie en weekendtrips?

Maar denkt u ook aan al die andere vormen van vrijetijdsbesteding, zoals de sport die u beoefent, het bezoek aan uw favoriete sportclub, uw visstek, uw bos- of strandwandeling, kortom aan elke vorm van vrijetijdsbesteding van u en uw gezinsleden?

Loopt

U

geen risico?

Zijn alle voorwerpen en goederen, die men bij het recreëren meeneemt (kampeer- of sportuitrusting, weekendtas, kleding en andere bagage) voldoende verzekerd, ook indien achtergelaten in een recreatieverblijf zoals hotel, tent, caravan, pleziervaartuig, kampeerauto, zomerhuis ... ?

Neem geen risico! Sluit een recreatie-, goederen- en bagageverzekering!

Geeft het gehele jaar door dekking voor al uw eigendommen, die door u of uw gezinsleden zijn meegenomen op recreatiereis (vakantie, weekendtrips, sportgebeuren enz.) of zijn achtergelaten in een recreatieverblijf: • All-risks m.u.v. molest, atoonkernreacties, opzet, slijtage en geleidelijk inwerkende weersinvloeden, mot en ongedierte. zonder eigen risico • zonder beroep op onderverzekering (premier risque) • in Europa, uitgebreid met Madeira, de Canarische eilanden, de Azoren en de niet-Europese landen rond de Middellandse Zee.

Zekerheid vóór alles!

Een verzekering voor alle recreanten.

Voor alle vormen van vrijetijdsbesteding.

Ook als aanvulling op uw kampeerwagen- en op de inventarisdekking van uw pleziervaartuig- en caravanverzekering.

De verzekering geeft geen dekking voor verhuur, koopmansgoederen, planten en dieren, vaar- en voertuigen (wèl voor kinder- en wandelwagens) met toebehoren, aanhangmotoren, recreatieverblijven (wèl voor tenten) en onderdelen daarvan, contactlenzen, geld en geldswaardige papieren.

Breuk van lichtbreekbare voorwerpen is beperkt verzekerd.

Sieraden, bont, horloges, optische, beeld- en geluidsapparatuur en andere kostbaarheden zijn tot maximaal 301170 van het verzekerde bedrag gedekt.

Te verzekeren bedrag aan RECREATIEGOEDEREN EN -BAGAGE: 11.500,- jaarpremie 145,/3.000,- jaarpremie 175,14.500,- jaarpremie 190,daarboven 110,- per 1500,- verzekerd bedrag.

Premie te verhogen met polis kosten.

\ ji

Bij de ratten af .....

TE KOOP:

HITECK type 12000 - Bouwjaar 1980 - COMPLEET Te bevragen bij: Arjan Hartman (PCN) Bilderdijklaan 40 - 7901 YG Hoogeveen Telefoon 05280-66741

12

Wanneer u kopij inlevert en ter illustratie foto's bijvoegt, vermeldt dan a. u. b. op de achterzijde uw naam en adres. Geef tevens aan of u de foto's retour wenst, anders gaan ze in het archief waarna ze later wellicht nogmaals gebruikt kunnen worden.

De "H" voelde zich opperbest daar op de azoren, hij was zeker niet van plan hierheen te komen; de "L" daarentegen kwam uit IJsland en bracht voor de gezelligheid z'n hele familie mee.

Ten einde raad wendden wij ons tot drs. Koffiedik en deze sprak het verlossende woord: "Tussen 20.O没 uur en 22.O没 uur neemt de wind af tot minder dan JO knopen, het wolkendek zal stijgen tot boven de 5000 ft en minder worden dan 3/8, en deze situatie zal zich de gehele nacht handhaven, slechts nu en dan onderbroken door een kortstondige regen/hagel/natte sneeuw bui".

"Zeker weten?".

"Jongelui!

Ik heb er voor doorgeleerd! En bovendien, had ik het ooit eerder bij het verkeerde eind?". "

NOORD NEDERLANDSE PARACHUTISTENCLUB

".

Dus raadde ik iedereen die mij tussen 6 en 7 uur opbelde aan niet meer op de barometer te kijken, het snelle draaien van de windmeter te negeren, bij die enkele bui gewoon de ruitenwissers aan te zetten en zich spoorslags naar Eelde te spoeden. Als de bekendste weersvoorspeller van Nederland (J. Pelleboer) naast het vliegveld woont, dan is vertrouwen op zijn plaats, dachten wij.

Men begaf zich dus op weg en ik bereidde intussen een speech voor om een eventuele woedende menigte ("Bij de Oude Grieken was het de gewoonte om de Brenger van Slecht Nieuws .... , maar dat wist u al"), naar de hoofdinstructeur en de meteo-man te verwijzen; het bleek niet nodig!

De wind ging liggen, de beloofde gaten verschenen en er kon gesprongen worden.

De PH-JBY vloog af en aan, klom en daalde in de buien en was steeds keurig op jumprun als er een gat langs kwam. (Driewerf hoera voor Gerbrand!).

Een nogal nare gebeurtenis vorig jaar had ons geleerd dat bij nachtsprongen springers plegen te verdwijnen; je ziet een minuscuul lampje zweven in de lucht, het verdwijnt ergens tussen de vele lichten op de grond (meestal in de zeer verre verte) en: hoepla, je bent een springer kwijt. Hij is: A) aan het fieldpacken, B) aan het kreunen.

Bij nacht & ontij

Zoiets geeft een slechte pers, vandaar ons ingenieuze communicatienetwerk met lichtsignalen, walkie-talkies en zoekploegen.

Natuurlijk kon het niet anders of we waren deze keer de allereerste springer van de allereerste stick kwijt. Hij kon het vliegveld niet vinden. Toen hij zag waar hij eigenlijk had moeten landen bleek hij al te ver afgedreven te zijn. Ditzelfde herhaalde zich in de loop van de nacht nog enkele keren, maar we hebben in tegenstelling tot voorgaande jaren geen moment het gevoel gehad dat het werkelijk uit de hand begon te lopen; het gebeurde alleen wel eens dat er iemand binnenkwam terwijl de zoekploeg nog met de auto om het vliegveld heen tufte.

Rest mij nog de hoop uit te spreken dat het weer het volgend jaar iets nadrukkelijker goed zal zijn, zodat de springers uit o.m. Breda en Tilburg (die wel belden, maar niet kwamen) ook met een gerust hart de verre reis naar Eelde kunnen maken, en langs deze weg alsnog alle aanwezigen te danken (voor hun aanwezigheid, dus .... ) Peter Liemberg

Mistroostig langs het zwerk jagende wolkenpartijen, striemende slagregens, de schaduw van een vleermuis, klapperende luiken, een eenzaam huilende wolf in de verte en bittere, bittere koude; dat is wat de titel van dit verslag doet vermoeden.

Zeker geen springweer.

Toch zijn er op Eelde in de nacht van 1 op 2 mei door 33 springers maar liefst 43 nachtsprongen uitgevoerd.

Nachtspringen organisatoren:

betekende

voor de nagelbijtende

& kettingrokende

A) Een kist laten komen en het vliegveld open houden (kosten)!

B) Een vrij groot aantal medewerkers op laten draven (moeite)!

13

16-mans R. W. wedstrijd op

Foto: Bob Kaal

hoezo nerveux? Exit uit de Pilatus.

Maubeuge .....

Met Pasen werd in N.-Frankrijk op vliegveld La Salmagne de Coupe d'Europe de Vol Relatif versprongen. Drie weken voor die tijd werd het duidelijk dat wanneer niemand iets ging ondernemen er geen Nederlands team aanwezig zou zijn (het nationale 8-mans team bleef voor training hier). Het zou jammer zijn als er geen Nederlanders aan de wedstrijd zouden deelnemen, te meer omdat verleden jaar op Teuge de eerste Europese 16-mans relatief wedstrijd was gehouden.

Op korte termijn lukte het zestien man (veertien mannen en twee vrouwen) bij elkaar te brengen, op papier dan wel, en teamcaptain Arnold Collenteur moest er voor zorgen dat die zestien mensen op de grond en zeker in de lucht op z'n minst oogcontact zouden houden Vrijdagavond 17 april arriveerden de meeste springers op de dropzone. Er waren nog enige kamers vrij in de slaapbarak, maar veel deelnemers kwamen met tenten of caravans. Het slapen in de tenten viel behoorlijk tegen, vooral de eerste nacht, want het vroor 's nachts en op dergelijke lage temperaturen had bijna niemand gerekend. Verschillende mensen brachten de volgende nachten door in het vouwlokaal of bij iemand op een kamer. Voor we onze slaapplaatsen opzochten, hielden we een korte teambriefing.

Allereerste werden de t-shirts uitgedeeld die Arnold had besteld bij een sportzaak (Sport Inn, Bakkerstraat, Utrecht).

Shirts in "tan"-kleur, bedrukt met onze teamnaam: PEU NERVEUX. 14

hoezo nerveux?

Toen iedereen in medium en large was gestoken, namen we het wedstrijdreglement door. Er zou gesprongen worden uit twee kisten van het type Pilatus Turbo Porter, vanaf 11000 ft.

Deze vliegtuigen spelen het klaar om vanaf die hoogte na het droppen steil omlaag te duiken en alweer in de lucht te zijn met de vol-' gende stick, terwijl de vorige load nog in de lucht hangt. Het is ook sensationeel als je tijdens je vrije val het vliegtuig in duikvlucht naar beneden ziet gaan. Het exitcommando zou vanaf de grond aan de piloten worden doorgegeven. Er was 45 seconden werktijd en voor een compleet figuur kreeg men 16 punten of 1 punt voor iedere springer die in formatie lag. Elke sprong bestond uit twee figuren. Er werd doorgesproken wie uit de eerste en wie uit de tweede kist zouden springen en we trainden de exit. Als reserve voor ons team was Paul Koudijs gekomen, die in eerste instantie met ons mee zou springen, dan zouden we rouleren. De volgende dag kon Paul echter ingedeeld worden bij een Frans-Belgisch team.

De wedstrijdbriefing voor teamcaptains zou ook vrijdagavond plaatsvinden, maar omdat nog niet alle teams aanwezig waren, werd die briefing naar zaterdagochtend verschoven. Er gingen geruchten dat elf teams aan de wedstrijd zouden deelnemen.

De volgende ochtend schreven uiteindelijk zeven teams in. Om 10.00 uur begon de wedstrijd. Het was redelijk mooi weer, blauw met witte plukken, maar er stond veel wind. Tijdens de dirtdive

werd behalve de exit ook het rennen naar de kist en vlug instappen goed geoefend. Dit moest zo snel mogelijk gebeuren, zodat het vliegtuig nog geen halve minuut stil hoefde te staan op de baan. Op jumprun kregen we standby, dat betekende klaar gaan zitten voor exit, en op exit kregen we een aantal seconden de tijd om naar buiten te klimmen en weg te springen. Gezien de ervaring van de springers en het feit dat we nog nooit eerder samen in één team hadden gesprongen, concentreerden we ons bij de eerste sprong op één figuur, die op zich al moeilijk genoeg was, een zestien man rond.

I·,

Door te gehaast werken, werd de figuur niet clean opgebouwd en funnelde op 7000 ft de 9-man die er toen lag. Gelukkig had Bob Kaal, die steeds vergezeld van zijn camera mee omhoog ging, de 9-man toen al op de gevoelige plaat vastgelegd. Na de eerste ronde ging het zo hard waaien dat er gestopt werd met springen. Tegen de avond nam de wind wat af en begon de tweede ronde. De eerste figuur was een ster van vier personen en aan elk van hen een drie man. Dertien springers lagen in de formatie. De Fransen scoorden met deze sprong het hoogst, zij kregen 47 punten. Ze maakten de twee figuren en daarna opnieuw de eerste figuur, die op één persoon na ook lag. De eerste dag werden twee van de zes ronden afgemaakt, één team kwam zelfs aan de derde ronde toe. Het bleek dat Peu Nerveux het er niet zo slecht vanaf gebracht had, met 22 punten stonden we op de vierde plaats. Toen werden we echt een beetje nerveus. Al niet meer in te halen waren de eerste twee teams. Bovenaan stond het Franse team Icarius(es), hierin zaten o.a. de Franse nationale 8-man en Les Panthères Roses, een team van vier vrouwen. De tweede plaats werd ingenomen door het Belgische team Swoop-troop, waarin o.a. de Belgische nationale 4-man ouRWay. De Belgen waren verleden jaar op Teuge ook aanwezig met een 16-mans team, evenals het Duits-Amerikaanse team Hawkman, onder leiding van Raoul en (Bullet) Betty Hawkins, dat op de derde plaats stond. We hopen dat de Fransen dit jaar ook aanwezig zullen zijn met een team met de SeptemberBoogie op Teuge. De overige drie teams waren: Turnhout, een ander Belgisch team, Sphinctèrs, allen Fransen en de FrancoBelges, samengesteld uit Franse en Belgische springers.

De uitslag van de wedstrijd

was als volgt:

Ronde

Sphincters Hawkman Franco- Belges Peu Nerveux Swoop- Troop lcarius(es) Turnhout

In Peu Nerveux sprongen

mee:

Ton Annegarn Riet Becker René Bos Arnold Collenteur Jan van Dam Chris Fransen Sjaak Gielen Erik Goubitz (hang!)

Zondag viel er veel regen, tussen de buien door gingen er af en toe wat 8-mannen omhoog voor een funjump. Tegen de avond werd ons team nog opgeroepen voor het maken van de derde wedstrijdsprong, maar op 7000 ft verloor de video ons uit de kijker en op baken hebben we toen maar vanaf 3000 meen 8-man funjump gemaakt. Verder schuilden we tijdens de buien in onze tenten of in het vouwlokaal, want het pararestaurant was afgebrand en de Fransen hadden niet gezorgd voor een andere gezellige ruimte.

Eten kon je halen bij een friettent. Maar de lekkerste maaltijden werden verzorgd door een kookploeg, bestaande uit vrienden en echtgenoten van leden van de Nederlandse ploeg, die meegekomen waren voor de gezelligheid of omdat ze hoopten tussen de wedstrijd door een sprongetje te kunnen maken. Ook hadden zij net als wij graag veel zon gezien, helaas, alle korte broeken, bikini's en zonnecrèmes bleven in de tassen. Zelfs tijdens de hevigste regenval slaagde de kookploeg erin om in een laag punttentje met behulp van een klein gasstel een heerlijke warme hap te bereiden of stapels boterhammen klaar te maken met voldoende hete thee en koffie. Sjaak Gielen had gelukkig veel films bij zich en zondagavond wist hij iedereen op te vrolijken door het vertonen van drie door hem zelf gemaakte skydive-films. Dat was een groot succes, gezien het enthousiasme van de deelnemers tijdens het afdraaien.

Maandagochtend zag het er grauw uit. Lage bewolking, wel droog.

Tenten werden alvast afgebroken en niemand verwachtte opklaringen. 's Middags slaagde de zon erin door te breken. Om 15.00 uur volgde de beslissing van de wedstrijdleiding om de derde ronde af te maken. We moesten een 8-man rond maken met acht mensen aan de benen. We kregen de formatie net niet compleet, maar met de IS punten die we van de jury kregen, kwamen we op de derde plaats terecht. Helemaal te gek. We besloten met z'n allen nog een funjump te maken om toch te proberen een complete 16-man neer te leggen voor we vertrokken. Dat lukte niet, het werd maar een lIman. Toch waren we behoorlijk tevreden, niet alleen vanwege de behaalde derde plaats (beker en champagne), maar vooral omdat we als team steeds beter gingen draaien en we met plezier samen sprongen. Skydive!

1

2

3

Totaal

Plaats

8 14 5 9 IS 22 5

13 9 i2 13 31 47 7

8 13 11 15 14 32 10

29 36 28 37 60 lOl 22

5 4 6 3 2 I 7

Henk Geven Rob Greven Hans Jonkers Bob Kaal EddyKahn Peter Looman Cees Schoonen Ingrid Zoetmulder

We'll do it again, lngrid.

15

"Parachuting"

The Skydivers Handbook,

Dan Poynter.

Derde, herziene druk 1980.

16

Er zijn boeken die zich een vaste plaats verworven hebben op de plank bij bepaalde soorten mensen. Bij sportspringers is dat enerzijds Andy Keech 's Skis Call I + II, anderzijds Dan Poynters Handbook.

Meer dan 25.000 exemplaren verkocht en een derde editie.

Zeker voor beginners, maar eigenlijk ook voor de ervaren sportparachutist een aardig, zeer lezenswaardig boekje.

175 pagina's, zeer dik gei1lustreerd met foto's. EĂŠn punt van kritiek: De foto 's over het wat meer gevorderde springen, zoals relatief, style en PA zijn wat "oud". Als excuus mag gelden dat daar met name de ontwikkelingen de laatste jaren ongelooflijk snel zijn geweest. Erg positief is de leesbaarheid.

In zeven hoofdstukken van de eerste sprong, tot competitiespringen met daartussen hoofdstukken over de geschiedenis, equipment en afgesloten met adressen, overzichten etc.

Kortom, zonder meer zeer aanbevelenswaardig.

Bert Wijnands

Persinformatie

VIER

TEUGE - Naar aanleiding van het besluit van de gemeenteraad van Apeldoorn om de mogelijkheden te onderzoeken voor een liquidatiebegroting voor de luchthaven Teuge, is door de gezamenlijke werknemers van de luchthaven Teuge een telegram verzonden naar de gemeenteraad van Apeldoorn.

In dit telegram zeggen de circa zestig werknemers ernstig geschokt en verontrust te zijn door het besluit van de Apeldoornse gemeenteraad, waarbij in deze tijd van grote werkloosheid door de gemeenteraad van Apeldoorn moedwillig hoogwaardige werkgelegenheid de nek dreigt te worden omgedraaid.

Het telegram is ondertekend door werknemers van de bedrijven Air Service Holland (vliegtuigverkoop, vliegtuigverhuur , vliegtuigonderhoud, rondvluchten), Air Advertising Holland (luchtreclame), Central Air Teuge (vliegschool, vliegtuigverhuur, rondvluchten, luchtreclame), FAN Teuge (vliegschool), het nationale parachutisten centrum, het restaurant en de havendienst.

Na Schiphol, Zestienhoven en Eelde is Teuge qua aantal vliegbewegingen in 1980 het vierde vliegveld in Nederland, voor onder andere Beek, Hilversum en Lelystad. In de afgelopen jaren heeft het luchthavenbestuur (Teuge is eigendom van de gemeenten Apeldoorn, Deventer, Voorst en Zutphen) grote investeringen gedaan (hangarbouw, verharde baan) om voor een goede outillage te zorgen voor de kleine luchtvaart. Met name de zakenluchtvaart maakt in toenemende mate gebruik van Teuge. Voor de werkgelegenheid is Teuge van belang voor een gebied dat de grenzen van Gelderland en Overijssel overschrijdt.

Verder is Teuge een "bolwerk" voor de luchtsportbeoefenaars zoals parachutisten, zweefvliegers en modelvliegers. Op Teuge is het Nationaal Parachutisten Centrum gevestigd.

UDEN SPORTIEF '81 Provincieteam in Uden.

P A-wedstrijden

en Internationale

P A-wedstrijden

Dit jaar, alweer voor de derde keer, werden op 13 en 14 juni jl. in Uden tijdens de grote sportmanifestatie" Vier Uden Sportief" de provincieteam P A-wedstrijden gehouden.

Naast deze II teams deden voor het eerst ook 6 Internationale teams mee.

De "Vier" van" Vier Uden Sportief" betekent dat in 1977 vier enthousiaste Udenaren hun schouders onder dit unieke sportgebeuren zetten en het op grote schaal gingen organiseren. Tevens stelden deze vier Udense zakenlieden zich garant voor de eventuele financiële gevolgen van het feest. In 1978 werd het sportgebeuren voor het eerst in het Udense sportpark gehouden en deden ook de para's voor de eerste keer mee.

Dit jaar werd het geheel geopend door Ir. G. Braks, ad interim minister van Landbouw en Visserij. Hij is nl. geboren en getogen in Odiliapeel; een kerkdorp van Uden.

Voorlichting: H. H. R. Wisselo.

Minister Braks, zeer geïnteresseerd, samen met Koos Verhaar.

Foto: Fotobureau

Wout van Assendelft

de Coningh

De Provincieteam PA-wedstrijden in de huidige vorm werden voor de derde keer gehouden; de Internationale wedstrijd voor de eerste keer. Hieraan deden o.a. teams uit Denemarken en Duitsland mee. Het Belgische showteam "Utopia" liet zowel zaterdag als zondag canopy-RW zien en ook wereldkampioen-PA 1980 Dirk Boidin uit België was met zijn broer Frank van de partij.

Chief-judge was vader René Boidin, die de wedstrijd op uitstekende wijze jureerde.

Na veel moeilijkheden en toezeggingen die altijd weer teniet gedaan werden, was het eindelijk gelukt, om vanaf vliegbasis "de Peel" te starten. Dit hield in, dat in hun vrije week-end, 9 brandweerlieden, een arts en verpleger en een verkeersleider met assistent op de vliegbasis aanwezig moesten zijn. De gebruikte vliegtuigen waren een Cessna-172 en een Partanavia, gevlogen' door Henk Beek en Emiel de Bock.

Exit uit een JIIushin; men springt er uit via de voorste deuren. De tailgate wordt gebruikt voor voertuigen etc.

De para's die bleven overnachten konden kamperen op een nabij gelegen terrein of overnachten bij de nonnetjes in het Retraitehuis, 17

r

wat allebei gratis was. Alle para's werden voorzien van gratis lunchpakketten en koffie en per sprong werd f 12,- gerekend.

Zaterdag was het weer erg goed en werden er ISO sprongen gemaakt.

Zondag kwam er na de middag een turbulente wind opzetten, die het springen voor een goede score nogal bemoeilijkte.

Besloten werd de wedstrijd na 3 ronden af te sluiten, waarna men nog vele fun-jumps kon maken om het publiek, dat in dichte drommen achter de hekken stond, niet teleur te stellen. John Schouwen Hans Weltevrede hadden pech, de eerste bezeerde zijn enkel en Hans brak zijn onderbeen.

De wedstrijd kenmerkte zich door een gezellige en sportieve sfeer, waarbij de familie en kennissen volop de gelegenheid hadden zich in het park te vermaken en 40.000 tot 50.000 mede-sporters en bezoekers de gelegenheid kregen parachutespringen van nabij te bewonderen.

Volgend jaar wordt deze wedstrijd ziens in 1982.

gehouden

op 12 en 13 juni, tot

De wedstrijdleiders, Koos Verhaar/Jan Testroote

Jan Vijfvinkei op weg naar zijn 2e Deadcenter.

Foto: Fotobureau

UITSLAGEN

Wout van Assendelft

de Coningh

"VIER UDEN SPORTIEF"

1. Provinciale Kampioenschappen I. Limburg 2. N.-Brabant 3. Drente Individueel

1.50 m (Pellens, van der Linden, Janssen) 2.69 m (Boerman, Verboom, Tjon a Sam) 15.14 m (Tanger, Millenaar, Molenhuis) I. Rob van der Linden 2. Jacques Janssen 3. Leo Verboom

0.02m 0.07 m 0.22m

2. Internationale Kampioenschappen

"Utopia" zorgde voor een prima show.

Foto: Fotobureau

18

Wout van Assendelft

de Coningh

I. Dutch Conneetion 2. DAF - Trucks 3. IJsselmeerpolders

1.61 m (Lasschuijt Jr, Nijhuis, Bizot) 3.86 m (R. Meijer, Spiering, Bogaards) 8.19 m (de Bruyne, Vijfvinkel, Bronsveld)

Individueel

I. Michel Bizot 2. Jan de Bruyne 3. Richard Meijer

0.04m 0.11 m 0.24m

Barbarossabokaal naar Nederland

Hoe weersomstandigheden het wedstrijdverloop kunnen beïnvloeden, bleek op 30 en 31 mei weer eens overduidelijk in Gelnhausen (BRD), waar voor de vijfde maal de Internationale groepsprecisiewedstrijden om de Barbarossabokaal werden gehouden. Ruim 100 deelnemers, 25 teams o.m. uit Frankrijk, USA, Oostenrijk, Nederland en uiteraard Duitsland, kregen te maken met extreem hoge temperaturen en nagenoeg windstilte. Slechts diegenen, die hun koepel "tot in de vingertoppen" beheersten, kwamen met resultaten uit de bus. De Dutch Conneetion (Lasschuijt Jr, Nijhuis, Bogaards, Bizot en Drost) lukte dat de eerste twee ronden goed; met 46 cm stonden zij met ruim verschil op kop. De derde ronde werd echter op het heetst van de dag versprongen en dat kostte centimeters en een terugval naar de derde plaats. Doch ook het team uit Altenstadt (D) had moeilijkheden en moesten ruim een meter "löffeln", zodat de Dutch Conneetion weer op schoof naar de tweede plaats.

De vijfde ronde zou de beslissing gaan brengen!

De Dutch Conneetion was donderdagsmorgens als één van de eersten aan de beurt en zij profiteerden van de gunstige, stabiele omstandigheden met een groeps-score, welke de tweede plaats waarborgde.

Het team van Rheinland-Pfalz moest onder moeilijker omstandigheden haar 72 cm voorsprong trachtten te handhaven, hetgeen niet lukte, zodat de Barbarossa-bokaal thans voor twee jaar in Nederlandse handen is.

Een internationaal mix-team, waarin de KMA-ers Scherpenhuijzen en Tjon a Sam, eindigde als tiende.

Resultaten

eerste tien en Nederlandse 1. Makosh 2. Schülte 3. Lendle 4. Gaza 5. Kien 6. Rail 7. LasschuijtJr 8. Brandecker 9. Palzgraf 10. Fisher 20. Bizot 23. Drost 30. Tjon a Sam 31. Bogaards 70. Scherpenhuijzen

Teamuitslag:

1. Dutch Conneetion 2. Rheinland Pfalz 3. Gelnhausen 4. FSR Altenstadt

deelnemers: 010 cm 012cm 016cm 023 cm 024 cm 030 cm 031 cm 041 cm 043 cm 045 cm 062 cm 070 cm 083 cm 089 cm 406 cm

2.06 2.28 2.93 3.42

meter meter meter meter

19

Inlichtingen: SEKRETARIAAT

"PARA"

Luchtzeilen

de sportiefste sport om er eens uit te springen met beide benen op de grond.

Vliegeren wordt steeds populairder.

Ook ouderen komen tot de ontdekking dat vliegeren veel meer is dan kinderspel. Met name de Volwassen Vliegers hebben hiertoe bijgedragen.

Volkomen nieuw is het bestuurbare luchtzeil. Door de grote snelheid speelt niet alleen behendigheid een rol. De steeds wisselende krachten geven het luchtzeil een extra dimensie, die gerust een physieke uitdaging genoemd kan worden.

Vlieger, vleugel of zeil Het luchtzeil is het best te vergelijken met een stuk vliegtuigvleugel.

In plaats van aluminium is echter spinnakerdoek toegepast voor de konstruktie.

Aan de voorzijde is een strip polyestergaas aangebracht. Onder deze strip zit een ingenaaide koker waarin de enige stok van het luchtzeil geschoven is. Deze fiberglas stok heeft een nauwkeurig ontwikkelde buigingskarakteristiek.

De wind blaast door het polyestergaas en het luchtzeil wordt als het ware opgeblazen. Nu neemt het luchtzeil z'n perfekte vleugelvorm aan. Door de snelheid (tot wel 120 km/uur) wordt er steeds harder lucht ingeblazen.

Het Flexifoil Skysailluchtzeil Ten Cate Flexifoil B.V. te Almelo maakt deze luchtzeilen. Het luchtzeil heet Flexifoil Skysail. Ze zijn er in 6 briljante kleuren en één in een rood/blauw kombinatie.

De Flexifoil Skysail luchtzeilen zijn verkrijgbaar bij de Flexifoildealers of bij Tjap Europa Postorders.

De luchtzeiler heeft de touwtjes stevig in handen De luchtzeiler heeft een dikke houten stuurstok in beide handen.

Aan de uiteinden zitten twee stuurlijnen bevestigd. Het luchtzeil volgt uw bevelen direkt op. Trekt de luchtzeiler het linker deel van de stuurstok aan dan trekt het luchtzeil onmiddelijk naar links.

U trekt naar rechts, het luchtzeil gehoorzaamt onverbiddelijk.

Het luchtzeilen vraagt behendigheid en kracht Wie goed met het luchtzeil overweg wil gaan moet stevig in z'n schoenen staan. Maar ... al doende leert men. De krachten die via de stuurlijnen op de stuurstok worden uitgeoefend wisselen voortdurend. Bij het oplaten stijgt het luchtzeil onmiddellijk tot bijna pal boven de luchtzeiler.

Bij een duikvlucht komen er krachten vrij die niet kinderachtig te noemen zijn. Hoe hoger de snelheid, hoe groter de liftkracht. Deze liftkracht wordt bij een duikvlucht steeds groter en is voelbaar in de stuurstok. Dan is het de kunst het luchtzeil de baas te blijven en onder kontrole te houden.

Over het algemeen kan een luchtzeiler ouder dan 12 jaar één luchtzeil houden. Wie echter de physieke uitdaging wil opvoeren maakt eenvoudig een tweede aan de stuurlijnen vast. Zo kunt u doorgaan tot wel 6 luchtzeilen (met sterkere lijnen). De luchtzeiler moet dan wel erg stevig met beide benen op de grond staan!

20

,..

Het enige wat u nodig hebt: wind en ruimte De luchtzeiler heeft alleen wind en ruimte nodig. Zelfs in de winter kunt u deze fascinerende sport beoefenen.

Sterker nog: luchtzeilen is bij uitstek een sport om in de winter te beoefenen.

Door de behoorlijke lichamelijke inspanning zult u 't niet snel koud krijgen!

Jubileum In de maand mei mochten bijna alle Ladybirds een rond aantal sprongen vol maken: een klein jubileum! Mieke: 100; Ingrid: 300; Annemiek: 800 en

als klap op de vuurpijl Ellen: 2000 . sprongen!

Ellen is hiermee de eerste vrouw in Nederland die dit aantal heeft bereikt, terwijl haar hierin slechts twee heren zijn voorgegaan: Charles Pellens en Jan de Bruijne.

Op zaterdag 9 mei bij Icarus op het vliegveld Hilversum was het zover: Na een drukke dag met 3 teamtrainingssprongen waarvan één bij de PCMC en een na-sprong ging ze met de laatste stick van de dag omhoog en met een relatiefje boven het veld: een kiss-pass met ... (sensuur, red.) kwam het nummer 2000 in haar logboek terecht!

Na de landing kwamen van alle kanten de felicitaties los. Een lange rij clubgenoten en andere maten wensten haar geluk met deze mijlpaal. Zelfs enkele PCMC'ers kwamen er speciaal

even voor overtaxiën! Een gezellige drukte (voor iedereen) in en om het clubhuis, veelprinten (voor anderen) en een rondgang op de schouders van een paar potige para's (voor haar) sloten deze voor haar bijzondere dag af.

N. Chudiak

Cursus "B" -brevet Naast de geslaagde relatiefcursus zal er ook cursus voor aantekening A worden gehouden.

Aantekening "A" gehaald?

Kom naar Teuge van 22 tlm 25 juli a.s. en we helpen je door de "kwakkelperiode" heen.

A Ile jubilaressen.

21

KASSEL Calden, zaterdag 6 juni

't Is niet direkt kasteele weer, het tegendeel is eerlijk eerder waar. Het regent en waait. Wachten dus tijdens de Europacup RW 1981. En ... terugdenken aan het Hemelvaartweekend .

Elders in dit blad zullen voortreffelijke andere schrijvers berichten over de algemene aspekten van een succesvolle boogie. Ik wil meer zeggen over iets wat ik wel zag, maar waaraan ik niet deel genomen heb.

De Icarus groep. Achttien mensen die naar Texel kwamen om te proberen samen een daarna moeilijk te kloppen clubrecord te vestigen. Dat op zich is al een aardig verhaal, maar het wordt nog aardiger.

22

Natuurlijk zaten er in die groep een aantal bekende Relatievers. Natuurlijk werd de zaak gerund door Jacques Gielen, die een geweldige ervaring paart aan het vermogen het allemaal in de lucht te kunnen doen.

Maar er zaten ook mensen in met maar circa 100 sprongen. Om een gedeelte van de spanning weg te nemen, lukte het??

Het eerste weekend werd het een aantal malen een 16 man, de resterende pogingen worden, mits het weder het toestaat dit weekend gedaan. Is daarmee het verhaal dan al af? Nee, want het interessante is dat een aantal springers met zeer weinig sprongen het erg goed deden. Een paar voorbeelden daarvan.

Piet Groot. Begint met springen in 1976 te Hohne in Duitsland. Wisselt in 1977 naar de PCI. Begint eind 1978 met relatiefspringen. De grote vooruitgang naar zijn eigen zeggen komt echter in 1980. Er wordt dan een 4 mans-team gevormd dat met een serieuze opzet van start gaat.

Dat betekent veel no-contact vliegen.

Daarna in december/januari met de grote groep mee naar Z'Hills-Florida.

En tenslotte dan Texel 1981. Alles bij elkaar heeft hij nu zo'n 350 sprongen. Niet echt weinig, maar ook niet veel voor iemand die gezien mag worden als een getalenteerde, nu goed uit de verf komende relatiever.

Bart Noppen. Is in 1978 gestart bij ... , het is nauwelijks te geloven maar het gebeurde dan toch, bij het Korps Commando Troepen. (Dat starten gebeurt wel vaker maar er zijn er maar erg weinig die zo gestart doorgaan met sportspringen.

Is vervolgens naar Flevo gegaan heeft daar 11 sprongen gemaakt en na zijn wisseling in 1979 nog 10 bij Icarus. Voor hem begint het relatiefspringen pas in 1980. Ook hij heeft veel van de viermanstraining geleerd volgens een vlieg-opzet zoals die van Jacques Gielen komt. Veel no-contact, maar ook de nodige sprongen met maar 2 man. Tot Texel was zijn grootste figuur een heuse lcarus achtman. In zijn totaliteit heeft hij nu zo'n 110 sprongen.

En dan Willy Stähle. Zij begon met springen in 1978 maar maakte de eerste 10 sprongen in 1,5 jaar. Is pas midden 1980 met RW begonnen en heeft sindsdien zo'n 40 relatiefsprongen gemaakt. Maakte eind vorig jaar 4/5 mans figuur als grootste. Wilde in december mee naar de USA, maar dat kwam slecht uit. Was toch enthousiast genoeg om in maart 1981 (bijna) alleen naar Z'Hills te gaan. Werd daar erg goed en intensief begeleid door het instruktie systeem en de instruktiegroep van Z'Hills. Maakte daar maar 25

sprongen, maar wel erg goede "Ieer"sprongen.

Veel vliegen. Heeft nu alles bij elkaar 102 sprongen en dat was aan het eind van het eerste weekend op Texel.

Ze voegt er aan toe: "het springen heel erg leuk te vinden, maar wel duur".

Nog een aantal opmerkingen.

Natuurlijk hebben deze relatievers niet alleen een 16 mansfiguur gemaakt. Het zijn voorbeelden ter illustratie.

- Er was een fantastische base-pin combinatie van RenĂŠ v. d. Lee en Rob Aal. Een snelle en goed vliegende base-pin combinatie is een must voor groot en voor elk goed relatiefwerk.

De base man in Perris Valley en daarmee met Z'Hills het Mecca van de relatievers wordt niet meer base genoemd maar: controller.

Dit om aan te geven hoe belangrijk zo iemand is.

Naast al de volwassenheid die het Nederlandse relatieven toonde op Texel, moet me van het hart dat het me verbaasde en teleurstelde toch nog van aankomende Sky-gods te horen hoe superieur hun 10/12 of 16de positie was t.o.v. de simpele "controllers" positie. Dat zijn opmerkingen uit 1975 en tonen een uiterst geringe kennis en ervaring.

- Maar toch, hoe kan het nu dat wij overigens net als in de USA mensen zulk relatief werk laten doen met zo weinig ervaring? Dat komt omdat zo langzamerhand er technisch goed getraind wordt in Nederland.

Daarmee kunnen mensen met weinig sprongen veel techniek opdoen. Zij leren via intensief no-contact vliegwerk hun lichaam te besturen in de lucht in plaats van ergens aan te gaan hangen en dan te roepen dat ze relatief gedaan hebben.

- Er was een goede organisatie van de sprong iets wat voor een groot deel op het conto van Jacques Gielen geschreven dient te worden.

- Als je in staat bent goed te vliegen in de lucht dan is in wezen een grote poging niet echt moeilijk. Dat werd ook nog eens getoond door de twee grote pogingen die er gedaan werden en die zonder al teveel voorbereiding tot zo'n 25 man kwamen en ook daarbij zaten nogal wat relatief nieuwe mensen.

Kortom een uiterst verheugende ontwikkeling.

Bert Wijnands P .S. Toch extra nieuws van het weekend. Het werd uiteindelijk mans (met 2 vrouwen!) clubrecord! blijft de concurrentie?

Naar was Paul Koudijs zich nogal blesseerde een landing met wind, onder zijn koepel.

tweede een 17Waar het dat tijdens reserve

UITSLAGEN:

Squares 1. Ferdy Thijssens 2. Toon Stouthart 3. Gerard van Beek

04.64 (1.14) m 04.64 (1.62) m 12.03 m

PC-achtigen 1. Gerhard Blum 2. Jan Douw

95.14 96.75

TU-ers 1. Norbert Hinz 2. Abi Pellegrom 3. Jan Rosenthaler

118.60 118.60 125.00

m

m m m

Informatie voor iedere springer die dit jaar 35 jaren telt of meer Op het Nationale Paracentrum Teuge zal door de V.P.C.T. sinds lange tijd een senioren wedstrijd worden georganiseerd op Nederlands grondgebied.

We hebben het vastgesteld op 19 en 20 september zonder uitwijk data want het moet al gek zijn als het dat weekend geen stralend weer boven Teuge is en bovendien zo hoog gaan we nu ook niet. De bedoeling is 4 mangroeps P A met individuele meting over 5 sprongen + een zeer speciale sprong waarover later meer informatie.

Er is gezorgd voor logies mogelijkheden in de vorm van camping of clubgebouw.

De maaltijden zullen worden verzorgd en een programma voor de avond is reeds geregeld door onze afdeling lolbroeken.

Neemt dus gerust vrouw, verloofde, vriendin of Uw buurmeisje mee. Wat we graag willen weten is: Hoeveel doen er mee. Er zijn definitieve toezeggingen van Duitse en Belgische sportvrienden bovendien is er een nieuwe lichting 35-plussers.

Voor u is van belang wat een weekend springen en lachen kost.

Dit bedrag zal /135,zijn inclusief lunch, paradiner, grappen en grollen echter exclusief logies.

Geef u dus zo snel Secretariaat Bolkskamp 7576 GH

mogelijk op bij: V.P.C.T., 24, Oldenzaal.

Verslag AFCENT Op de 16e en 17e mei jl. werden op het Belgische vliegveld de jaarlijkse SENIOR-PARA wedstrijden geregeld. Het programma omvatte vijf sprongen: squares, PC-achtigen en TU-ers. De negentien deelnemers begonnen om 11.00 uur en tot aan het eind van de avond waren er vier sprongen door de "jongens" gemaakt. Ferdy Thijssens was op dat ogenblik de topspringer.

De avonduren werden besteedt aan een barbeque, gezellig samenzijn ĂŠn de viering van de l000e sprong van Alois Niehues.

Zondagmorgen (niet al te vroeg) begon met de slotronde. Twee kandidaten met hetzelfde aantal punten Thijssens en Stouthart.

Na een "jump-off" werd Ferdy algemeen SENIOR-PARA 1981.

Gen. Hardy overhandigt aan Jan Rosenthaler een landkaart om in (Je toekomst de DZ beter te kunnen vinden.

23

WEDSTRIJD- EN EVENEMENTENKALENDER 1981

Juli 4 t/rn 12 18 t/rn 26 22 t/rn 25 23 t/rn 26

Zomerkamp Flying Dutchmen (Beket-beker-wedstrijd) Bad Lippspringe PA/Style/RW, alleen op uitnodiging.

Springvierdaagse bij de Flying Dutchmen (Koophandel-Bokaal) Opleiding A-brevetters tot het B-brevet op het Nationaal Centrum. Aanmeldingen alleen schriftelijk.

Augustus 6/7/8 13 t/rn 16 22/23

22/23

Opleiding voor de breveteisen relatiefspringen op het Nationaal Centrum. Opgaven schriftelijk.

CRW (koepelrelatief) boogie op het Nationaal Centrum. Informatie: 05763-604 of 888.

OPEN clubkampioenschappen Paraclub Noord te Hoogeveen, in precisie en 2- of 3-mansrelatief. Informatie: 05280-68271.

Relatief-wedstrijd Paraclub Icarus. Informatie clubsekretariaat (uitwijk 29/30 augustus).

September 5/6 5t1m8 9 t/rn 11 12/13 19 t/rn 24

19/20

19/20 26/27

Open Rotterdamse Kampioenschappen.

In!. bij clubsekretariaat.

2e Europeese 16 mans relatiefwedstrijd op het Nationaal Centrum Teuge.

Teuge Boogie (B.T.B.) Nat. Centrum.

OPEN A-brevetters wedstrijd georganiseerd door Paraclub FLEVO. In!. 03412-4991.

S端d-Ost Paracup, Oostenrijk PA/Stijl, alleen op uitnodiging.

Internationale 40 + wedstrijden.

Klasse a: 40 jaar en ouder Klasse b: "junior"-senioren (35 + of 40 jaar) georganiseerd door de V. P. C. T. Internationale Schwarzwald Cup te Freiburg, gpsprecisie. In!. Hein Cannegieter.

Precisie-wedstrijden paraclub Icarus, in!. bij clubsekretariaat.

Oktober Wereldkampioenschappen relatiefspringen voor vieren achtmansteams in Zephir-hills, VS - selektie vierman op NKP 1981.

17 resp.

24/31

Nachtsprongen op Zestienhoven. sekretariaat Flying Dutchmen.

Informatie

,"OPY VOOR EERSTVOLGENDE SPORTPARACHUTIST 25 JULI 1981.

24

INLEVEREN v66R

club-