SP 1983 11(5)

,~

tf

): ~

,.. ,..,. ~

Ol .~

~

ä5

:E

« Q)

"0

I

c <Il

.J

C

~

>

<Il <Il

~ 0

ä5 Q)

"(3

~

•••

~ ~

.

tIir

"':I

DEZE VERENIGINGEN ZIJN AANGESLOTEN BIJ DE AFDELING PARACHUTESPRINGEN VAN DE KONINKLIJKE NEDERLANDSE VERENINGING VOOR LUCHTVAART Jaargang

11 - nummer

5 - april 1983

TWEEMAANDELIJKSE UITGAVE VAN DE KNVvL AFDELING PARACHUTESPRINGEN

Redaktie

Vaste medewerkers:

: Ronaid van den Chudiak, Arnold Roodenburg.

Boogaard, Collenteur

Nathalie en Tom

Michel Bizot, Hein Cannegieter, Henk Kuizenga, Karst Sikkens en Bert Wijnands.

De met name onderschreven artikelen zijn voor verantwoordelijkheid van de schrijvers en behoeven niet altijd de mening van de redaktie weer te geven.

Zonder schriftelijke toestemming van de redaktie van de inhoud worden overgenomen.

Abonnement Sportparachutist Leden van de afdeling Parachutespringen blad gratis.

Vereniging

Adres

EERSTE NEDERLANDSE PARACHUTISTEN CLUB

Moriondijk 35, 4706 LG Roosendaal.

CADETTEN PARACHUTISTEN VERENIGING

Kasteelplein 10, 4811 XC Breda.

SKYDIVING CLUB FL YING DUTCHMEN

Bingleystraat 96b, 3025 RL Rotterdam.

PARACLUB

ICARUS

de Grote Weer 120, 1383 BG Weesp.

PARACLUB COLONNES

MOBIELE

Waverstraat 34-3, 1079 VM Amsterdam.

VERENIGING TEUGE

PARACENTRUM

NOORD

Postbus 567, 7900 AN Hoogeveen.

NEDERLANDSE TU-ZEVEN

PARAVERENIGING

NAPO 880, 3509 VP Utrecht-Veldpost

mag niets

ontvangen

het

AFCENT

PARACHUTE

PARACLUB De SPORTPARACHUTIST verschijnt in de eerste week van februari, april, juni, augustus, oktober en december.

Druk: Van Deventer

b.v., 's-Gravenzande.

KONINKLIJKE NEDERLANDSE VERENIGING VOOR LUCHTVAART AFDELING PARACHUTESPRINGEN Bestuur W. A. Velthuizen E. T. H. Wijnands vakature P. Santegoeds H. Cannegieter C. A. T. Pellens H. Verbeek H. A. Elias

Van Hallstraat 29, 8072 BA Nunspeet.

FLEVO

MARINIERS SPORT PARACHUTE CLUB

Mariniersweg 7, 3941 XL Doorn.

PARAVERENIGING KORPS COMMANDOTROEPEN

Commandobaan 4, 4706 CL Roosendaal.

PARACLUB

NAPO 875, 3509 VP Utrecht-Veldpost.

HOHNE

Postbus 1587, 9701 BN Groningen.

NOORD NEDERLANDSE PARACHUTISTENCLUB

voorzitter vice-voorzitter sekretaris penningmeester sekretaris sport sport en instruktie algemene projekten algemene projekten

Hoofd Bureau Parachutespringen Michel Bizot, Jozef Israëlsplein 8, 2596 AS 's-Gravenhage.

Telefoon: 070-245457.

de Zanden 15, 7395 AP Teuge.

SPORTPARACHUTIST

hele pagina f 500,halve pagina f 275,derde pagina f 185,zesde pagina f 95,negende pagina f 65,of f 0,72 per mm kolombreedte

per per per per per

nummer nummer nummer nummer nummer

Per 3 nummers 7,5% en per 6 nummers 15% korting.

Lidmaatschap Alle leden f70,- per jaar, na 1 juli f38,-.

Het inschrijfgeld voor leden bedraagt bij aanmelding

Toeslagen

steunkleur

en t.c. op aanvraag.

f8,-.

hier had UW odverlenlie ook niel kunnen slaan, gelukkig was dol op zo'n 20 pagina'S wel gegaan.

Aanmeldingen voor het lidmaatschap te richten aan het afdelings-sekretariaat (d.t.v. de klubsekretaris).

bij:

Sekretariaat Afdeling Parachutespringen KNVvL, Jozef Israëlsplein 8, 2596 AS 's-Gravenhage.

2 SPORTPARACHUTIST

TEUGE

Advertentietarieven

KNVvL

Uw kopij gaarne voor 22 april 198\3 inleveren

Prämienstrasse 12, 5100 Aken/BRD.

CLUB

STICHTING NATIONAAL PARACHUTISTENCENTRUM -

Bolkskamp 25, 7576 GH Oldenzaal.

PARACENTRUM

De rubrieken leden.

te koop en te koop gevraagd zijn gratis voor

Redal<fioneel

CIP en de WK in Zuid-Afrika

9

Hein Cannegieter

Mobiliteit

Para-ski

12

Michel

Bizot - Bram Lasschuijt

jr.

NKP staan weer voor de deur

14

Hein Cannegieter

15

CIP in Kopenhagen Hein Cannegieter

PA: waarom zou je ermee beginnen

17

Jan de Bruyne

Para-varia

4

Afdelingsbestuursnieuws

5

Brieven

6

Standpunten

over Zuid-Afrika

Wim Velthuizen

Lijst van instrukteurs Van de voorzitter:

7 plannen

8

Wim Velthuizen

Verzamelaars Kees de Goeijer

Uwe Beckmann: nieuwe voorzitter

15 CIP

Hein Cannegieter

Z'Hills: nieuw

zwembad

en AFF

16

Bij de meeste verenigingen is het springseizoen al weer in volle gang.

Er zijn opleidingen gedraaid, eerste sprongen gemaakt en zelfs A-brevetten gehaald.

Ook de "top" is overal druk bezig zich voor te bereiden op prestaties die dit jaar in binnen- en buitenland moeten worden geleverd.

Een groeiend aantal wedstrijden, boogies, kampen en cursussen maakt het voor de huis-, tuin en keukenspring(st)er tegenwoordig echter vaak moeilijk een keuze te maken om (een deel van) de jaarlijkse verlofdagen een bestemming te geven. Die keuze wordt voor hem/haar in het algemeen voor bijna 100% bepaald door de aktiviteiten van de eigen vereniging. Op zich een goede zaak, immers, het clubleven is vaak een aanzienlijk deel van de motivatie een "sprongetje" te maken. Het deelnemen aan het clubleven met al zijn ups en downs geeft een groot aantal springers een zinvol parabestaan, zoals het clubgebeuren tevens de bakermat is en de voedingsbodem vormt voor de "top". De mobiliteit van de "top" zowel als de clubgebondenheid van de "basis" is een haast vanzelfsprekend gegeven. Zonder die gebondenheid echter geweld aan te willen doen, zou ik toch voor die "basis" en ook voor wat daar vlak boven zit, willen pleiten voor enige mobiliteit. De investering is een geografische mobiliteit over clubgrenzen en misschien wellandengrenzen.

Het rendement is een psychische mobiliteit die geen grenzen hoeft te kennen. Concreet gezegd, betekent het naast het beleven van je eigen clubaktiviteiten, het bezoeken van andere dropzones, het zien van andere springers, het springen uit andere kisten; kortom het letterlijk en figuurlijk verbreden van je horizon, waardoor een "sprongetje" zoveel meer kan betekenen.

Daardoor wordt de in het begin genoemde keuze misschien wel makkelijker en in ieder geval positiever.

Vlieg er eens uit!

Hein Cannegieter

Para-Medisch Nieuw

18

materiaal

Johan

op Flevo

Bronsveld

Henk Kuizenga

over zichzelf

Jaarverslag

ENCP

Herman

Boerman

Verslag

19

instrukteurscursus

Ad de Jong

Kerstbal

Boogie

Peter Derksen

Gran Canaria Richard

Boogie

20

Meijer

Winterboogies

in Zwitserland

21

Max Dereta

Kalender

22

Te koop

23

de voorplaat: Het is weer Para-ski weer. Henk Nijhuis scoot daarom deze plaat. Over het hoe en waarom vind je meer op pagina 12.

SPORTPARACHUTIST 3

o

~

o o ~ o >

Q

I I Parapersonalia Rijkspolitie Dienst Luchtvaart. Getrouwd 4 maart: Hans en Sylvia Houtman.

Adreswijziging ENPC: Per 1 mei verhuist de secretaris H. Boerman naar Selma Lagerlöfferf 118, 3315 AS Dordrecht, tel.: 078-166424.

o ~

o > o

Wij wensen Tijssen.

beterschap

aan:

Peter

~

o Q

o o > o ~ o

Op 12 maart jl. heeft de "Verenigin~ Vrienden van het Airborne Museum zijn derde Algemene Ledenvergadering gehouden te Oosterbeek .. De yere~lging ontplooit aktiviteiten die gericht zun op het wekken van belangstelling voor het Airborne Museum en het verlenen van steun en bijstand aan de Stichting Airborne Museum. In 1983 bestonden die aktiviteiten uit o.a. het uitgeven van vier nieuwsbrieven in de Nederlandse en Engelse taal, het houden van twee thema-dagen, een wandeling langs een aantal punten in Oosterbeek waar. In 1944 zwaar is gevochten, een lezinq over de radioverbindingen tijdens de Slag bij Arnhem en het vert~nen van films. De Vereniging telde eind 19~2 483 leden en dit aantal stijgt gestadig.

De nieuwsbrieven geven verslag van verenigingsaktiviteiten en wete~swaardigheden en publlkatiebeschrijvinqen rond het Airborne-gebeuren.

~

Q

o o > o~ ~

o

Q

o

~

o

>

o

~

o

Q

o

~

U leest het goedl We categorie Spring~rs gaan aan deze besteden in een rub. w~er ~andacht op non-aktief heeft nek dIe enIge tijd (!) gestaan. nze gegevens zijn op dit mo ter verre van k I ment ech~aarom een verz~:e eet. Wij hebben naten zullen Worden ~f D~ clubsekreta_ zien van formul" zIJn reeds VOorleren waarop springers

o

Kleine metalen, geëmailleerde wings zijn vanaf heden verkrijgbaar als steekspeld of als manchetknopen bij uw clubsekretaris/riggershop.

Op veier verzoek zal de Afdeling weer overgaan tot het verstrekken van het certificaat reserve-parachute.

Het certificaat met bijbehorende badge kan vanaf 15 april '83 uitsluitend per briefkaart aangevraagd worden bij Miny de Rijk, de Fazant 54, 8251 ML Dronten.

De gegevens welke dienen te worden vermeld: naam + voornaam, datum malfunctie, aard malfunctie, naam + nummer instrukteur, handtekening.

De kosten bedragen f 5,- (incl. porto).

Overmaken op gironr. 5474114 t.n.v. mevr. H. de Rijk te Dronten.

Na ontvangst worden het certificaat en de badge u zo snel mogelijk toegestuurd.

die deze mijlpaal hebbe . van "aangifte" kunn n bereIkt daarVOor alle springers d~n Dit geldt de Sportparachutist re ez~ rubriek in gesierd hoe Ian nog n,et hebben feit oOk' heeft PI;aiseleden het heuglijke Het afd I" geVonden.

I··k e rngssekretariaat heeft t IJ Ook formulieren na uurfoontje Zijn de benod· e2 met een telesnel door te gev Ig e gegevens Ook en.

z:

In het septembernummer van 1982 berichtten we over de "her"-opening van Deland. Skydive Deland is nu van de grond en draait onder de leiding van Bob Hallett en Tommy Piras. Mr. Douglas, de beroemde met stereo uitgeruste DC 3 van Mark Borghorst, heeft hier nu zijn winterbasis.

Een Cessna 182 en een Beech zijn de vaste kisten. Zeer binnenkort wordt hieraan een Twin Otter toegevoegd.

De enthousiaste verhalen van de eerste Nederlandse bezoeker melden dat het niet uitmaakt of je 50 of 5000 sprongen hebt; iedereen moet zoveel mogelijk fun hebben en de leiding ziet er op toe dat dat gebeurt.

Kontaktadres is: Skydive Deland, Tom Piras & Bob Hallett, P.O. Box 3071 Deland FL 32720, tel. (09-1)-904-738-3539.

o o ~ o >

Q

o o ~

>

o ~ o Q o ~ o

> o ~

o Q~----~~========~ o Frans Bax haalde het vorige nummer -~

met de handen vertwijfeld aan het hoofd geslagen. Nu stuurt Bob H. Kaal ons deze foto's van een reserve-opening.

De betrokken springer is ... inderdaad ~ Frans! Het is ons niet bekend of er een oorzakelijk verband bestaat.

o > o o

Q

I

I

4 SPORTPARACHUTJST

I I

11

In tegenstelling tot de geruchten d!e in den lande de ronde doen, gaat de jaarlijkse boogie op Texel door! Van 12 tot en met 23 mei zal een Twin Otter enkele ritten naar 12,5 verzorgen. Als de konditie van de baan het toelaat, zal de Otter de laatste paar dagen het veld moeten ruimen voor een Fokker Friendship.

De springprijs is vastgesteld op f 45,-.

Er zal een inschrijfgeld zijn van f 25,-; mogelijk is dit inklusief T-shirt. Bij het

ter perse gaan van dit nummer werd er nog gewerkt aan de organisatie van nachtsprongen vanaf vliegveld De Kooy (bij Den Helder). .

Het doorgaan van deze sprongen IS n~ nog niet met zekerheid te zeggen. Is d~t het geval, dan ziet het er niet naar ~It dat deze sprongen duurder zullen zqn dan de f 45,-.

Dit jaar is er dus geen CASA, vandaar dat de naam nu Texel Boogie lil is.

interessante introduktie

Het embleem van de VPCT met de vleermuis, afgebeeld boven het vliegveld Teuge omdat daar ooit de eerste nachtsprongen in Nederland werden uitgevoerd, heb ik persoonlijk nooit zo erg mooi gevonden. Maar het lijkt erop . dat de VPCT met die keus zeer vooruitdenkend is geweest. Want als het aan "Skeltram" (SKydiver ElecTRonics of AMerica) ligt, zullen binnenkort alle skydivers als vleermuizen door het luchtruim gaan. Zij hebben onlangs hun .Black Box" ge誰ntroduceerd, een apparaatje dat werkt op sonar. Uw redakteur is ook geen technisch wonder, maar heeft begrepen dat zoiets werkt met geluidsgolven die uitgezonden en opgevangen worden, zodat objekten op een radarscherm verschijnen.

En zo navigeert ook onze VPCT-vleermuis.

Een zekere James D. Hicks, zelf ook een parachutespringer, vatte het idee op om zijn kennis op sonar-gebied ook z'n toepassing te geven in onze sport. Dat je met de moderne elektronika geweldige dingen kan doen, hebben we de laatste jaren ook in het springen gemerkt: de Paralert en de veel kleinere Dytter werden ge誰ntroduceerd. Maar deze meneer Hicks heeft nog veel meer in het apparaat gestopt (en als je dan de afmetingen van de Dytter ziet, dan vraag je je ook af "waarom niet?").

Eigenlijk is de zwarte doos een kombinatie van alle apparaten, die we tot nu toe als hulpmiddelen gebruiken.

Natuurlijk is het in de eerste plaats een hoogtemeter (die werkt dus op die so-

WA-verzekering

nar) en wel digitaal afleesbaar!

Dus geen wijzers maar cijfers, die ons de hoogte aangeven (voor nachtsprongen zijn de cijfers oplichtend en PA-freaks kunnen instellen op tientallen voeten!).

Net als de Paralert en de Dytter geeft hij ook pieptonen, maar je kunt zelfs meerdere hoogtes instellen, waarop je dan steeds weer een ander geluid krijgt! Dus bijvoorbeeld eerst de break-of en dan de opening. En wat ik dan nog het beste vind, is de ingebouwde "Sentinel" , de automatische opener, die volgens de fabrikant ook heel gemakkelijk is in te stellen met behulp van de digitaaldisplay. Met pluggen wordt de black box verbonden met de luidspreker en het pintrekmechanisme.

Als dit wonder inderdaad overal op gemonteerd kan worden, zoals de fabrikant beweert, lijkt me dat toch een hele vooruitgang. Hoewel je natuurlijk altijd skeptisch moet zijn over de toepassing van hulpmiddelen, lijkt het er toch op dat James Hicks werkelijk overal aan gedacht heeft (zoals b.v. een extra energiebron (nikkeIcadmium batterijen), een stevige konstruktie en bevestiging). Bijgaand ziet u een foto van de Black Box, die 5 x 10 x 2,5 cm meet en naar verwachting zo'n $ 400 zal gaan kosten. Bij het afdelingssekretariaat kunnen ge誰nteresseerden een kopie van de folder (helaas in het Engels) opvragen. De redaktie heeft de technische kommissie verzocht om binnenkort een uitgebreid verhaal over de toepassing van de .Black Box" te schrijven.

~anaf 15 april '83 dlstnbutie en het zal de gehele f,'1 tronl' h verhu msc e sCh"f ur van d Miny d R" IJ beheerd w e elekcaat) e Ijk (adres zie R orden door De . eserveCertifi_ verhuurvoor vOorheen waarden bi" P' /}Ven als er film' b f 10 . org f 100 Vol ,- (excl. Porto) M '-, huurkosten gende films be . . omenteel z誰n M.asters of the Sk sChIkbaar: Sky 6iv d,e Rlde a Cl y, Mlrror Ima e., (nieuw).

OUd, A day at t~e, JUmp, De eraces OPbrengsten aanschaf v . Worden gebr . hOUdIrep an nIeuwe films U/kt voor aratIes. en onder_

voorjaarsbijeenkomst De voorjaarsbijeenkomst 1983 zal Worden ..g~.ho~den op vrijdag 15 april waar~~h/JnIIJk In de MTS te Amersfoort. De J~/~te aanvangstijd samen met de definItIeve lokatie en agenda zal inmiddels aan de clubbesturen zijn bekendgemaakt. De voorlopige agenda is als volgt: 1. opening 2. notulen ALV 6-11-'82 3. ~ationaal Centrumtstruktuurwijziging 4. Jaarverslag 5. WK in Zuid-Afrika 6. bestuursverkiezing 7. beleidsplan KNVvL 8. rondvraag 9. sluiting

SPORTPARACHUTIST 5

,,

Brieven Brieven van lezers zijn ons bijzonder welkom.

Wij nemen de vrijheid uw brief indien noodzakelijk in te korten en te ontdoen van taal- en stijlfouten ..

Hi SPORTPARACHUTIST, Thank you for the excellent reproduction of my work in your magazine.

I am prepared to give you a fortnight lead time on these "Wrap Sessions" before other European magazines. (in volgend nummer hiervan deel 1, red.)

Keep up the superb work!

Doc Johnson

Perris, CA.

bericht uit belgiĂŤ Eerst en vooral mijn beste wensen voor 1983.

Dan nog een dikke proficiat voor jullie "Sportparachutist" . Ik aarzelde ook geen moment om het bedrag voor lidmaatschap '83 te storten. Ik heb uit "Sportparachutist" al veel bijgeleerd in mijn progressie valschermspringen en ik vind het een zeer leerrijk tijdschrift.

Met dit schrijven liet ik u weten dat ik "Sportparachutist" nr. 1 van de 11e jaargang niet ontving. Nr. 7 van de 10e jaargang en nr. 2 en nr. 3 van de 11e jaargang zijn reeds lang in mijn bezit.

Graag had ik geweten of het mogelijk is mij het nog ontbrekende nummer toe te zenden.

Hiervoor mijn oprechte dank, Sportieve

groeten,

Dorine

WK-RW 1983 Bijgaande tekening is niet bedoeld de hard trainende top-RW-teams Nederland in hun sportbeoefening frustreren; ik ben er erg voor dat er reldkampioenschappen RW worden

6 SPORTPARACHUTIST

om van te Wege-

houden en ik gun het de daarvoor geselecteerden van harte dat ze eraan mogen deelnemen.

Tevens ben ik me bewust van de moeilijke positie waarin het Afdelingsbestuur verkeert; dit in het licht van de door Bert Wijnands op de jaarvergadering zo helder uiteengezette internationale verplichtingen.

In een vorig nummer werd in een interview opgemerkt dat Skydiving een zeer intellectuele bezigheid is. Als dit het geval is, verwacht ik van de skydivers in Nederland dat ze inzien hoe verwerpelijk sportieve contacten met Zuid-Afrika zijn, zolang daar een fascistisch regiem aan de macht is. Ik verwacht van het Afdelingsbestuur dat ze een intelligente oplossing zal vinden de ongewenste situatie te vermijden die ontstaat als er een Nederlands team naar in Zuid-Afrika te houden Wereldkampioenschappen RW wordt afgevaardigd.

Peter Liemberg

blue skies over z-afrika?

De Wereldkampioenschappen Relatief worden zeer waarschijnlijk door ZuidAfrika georganiseerd. Dat is jammer en spijtig. Jammer, omdat het de vertegenwoordigers van de C.I.P. niet gelukt is om dit te verhinderen.

Spijtig, omdat daardoor een groot aantal landen niet kan en/of mag deelnemen. Gezien de nationale en internationale discussies over Zuid-Afrika wordt de sport hier ook langzaam maar zeker bij betrokken.

Sport en Politiek zijn natuurlijk allang niet meer te scheiden. Dit betekent voor de N.S.F. (Nederlandse Sport Federatie) en haar leden dat men een standpunt t.o.v, deze problematiek zal moeten innemen. Ons bestuur heeft dit tot op heden - het is begin december als ik dit schrijf - nog niet gedaan. Dit houdt verband met een aantal nog te voeren besprekingen tussen N.S.F. en parlement. De Nederlandse regering heeft allang een duidelijk standpunt over de Zuid-Afrikaanse apartheidspolitiek geventileerd en in een aantal sancties omgezet, zoals: wapenembargo, visumplicht, opzegging van het culturele verdrag. Over een economische boycot wordt gedacht. Zolang er nog geen standpunt van het bestuur bekend is kan het zeker geen kwaad om als individuele sportman/vrouw ook eens over deze materie na te denken. Een logische vraag die dan boven komt is, of men wel of niet aan een grote sportmanifestatie moet deelnemen wanneer men een gemakkelijke kans loopt om voor politieke doeleinden gebruikt te worden. Welnu, Zuid-Afrika ziet in ieder geval hun "onschuldige" sportlieden als speciale ambassadeurs - rondreizende visitekaartjes - die ze gebruiken om reclame te maken voor hun doeleinden, dus ook voor het apartheidssysteem.

Te-

vens maken de Zuid-Afrikaanse politici uit wie waar sport mag bedrijven.

Toegegeven, Zuid-Afrika is op dit moment bezig om de wet, wat sport betreft, in positieve zin te wijzigen. Maar erg positief is het natuurlijk niet meer wanneer dit resulteert in het feit dat een zwarte voor een bepaalde sportwedstrijd "wit geschminkt" wordt, om daarna weer als 2e rangs burger aan de maatschappij deel te nemen. En what about het uitgangspunt van de N.S.F., neergelegd in mei van dit jaar, pardon, vorig jaar? Dit uitgangspunt zegt: Sport bezit mogelijkheden om het contact van mensen te bevorderen - ongeacht ras of geloof over politieke grenzen heen! Een prachtig en te respecteren uitgangspunt nietwaar, alleen voor ZuidAfrika gaat het in dit geval niet op.

De V.N., het Olympisch ComitĂŠ en vele internationale sportfederaties hebben dat reeds lang begrepen.

Sport en Politiek scheiden?

Deze vraagstelling is alleen nog actueel voor sportmensen met twee zwarte gaten in hun hoofd. Hoe het mogelijk is dat ZuidAfrika de W.K. gaat organiseren heeft twee redenen. Ten eerste schijnt ze keiharde toezeggingen gedaan te hebben (daar kon geen ander land tegenop).

Ten tweede is Zuid-Afrika lid van de F.A.I. Dit lidmaatschap moet ze ook behouden, zodat de discussie zich te allen tijde zal kunnen blijven voortzetten.

Tenslotte wens ik ons bestuur veel sterkte en wijsheid toe en zie met spanning uit naar het antwoord op de vraag: Wat is belangrijker, de mensenrechten of het deelnemen?

Hans "Afterburner"

Keiler

Van de voorzitter

Zuld-Afrlko Nu de CIP-vergadering van eind januari geen verandering heeft gebracht in de plaats van de WK-relatief '83 (het bleef dus Zuid-Afrika) en er nogal wat publiciteit te verwachten is, lijkt het me belangrijk dat wij hier de gang van zaken in het kort weergeven. Vooral omdat sommige persberichten onjuistheden, vermoedens of halve waarheden bevatten.

1982 De CIP, de internationale sectie parachutespringen van de FAI, merkt op haar vergadering van eind januari 1982 dat er geen kandidaten zijn voor de organisatie van de WK 1983. Het dagelijks bestuur van de CIP (in de wandeling "het Bureau" genoemd) krijgt volmacht naar bevind van zaken te handelen als er zich kandidaten aandienen.

Zuid-Afrika en later Oostenrijk melden zich. Ook is er serieus sprake van

Lijst van instrukteurs per 1·12·'82 Naam en woonplaats

Zegel nr.

Nr. B.V.B.

M. G. Althof, Amsterdam P. W. op de Beek, De Cocksdorp J. Beumer, Apeldoorn M. L. Bizot, Amersfoort S. Blietz, Veghel

500 501 502 503 504

80-02 78-08 80-05 79-03 73-09

A. Lasschuijt, Hoeven A. H. M. J. van Lierop, Ittervoort B. J. P. van der Linden, Breda J. J. van Male, Den Haag Mw. M. W. M. Maltha, Diemen

535 536 537 585 538

73-05 74-03 79-02 81-08 76-11

E. H. P. A. J.

505

75·02 82-04 79-05 79·08 74-06

J. K. R. A. S.

539 540 541 544

77-02 76-06 82-05 78-02 72-08

F. de Bock, Harderwijk Boerman, Dordrecht H. Bouwens, Hurwenen H. Broekman, Hardenberg S. K. Bronsveld, Nunspeet

506 507 508

Mennink, De Wijk Meijer, Oldenzaal P. Millenaar, Hoogeveen M. Niehues, Kaarst (BRD) D. Otsen, Wijk bij Duurstede

J. Brunt, Hilversum J. de Bruyne, Soest Mw. E. Bussemaker, Naarden A. Camfferman, De Cocksdorp H. L. J. Cobben, Venray

509 510 511 513

80-08 72-09 73-04 77-04 82-06

J. den Otter, Barendrecht C. A. T. Pellens, Best R. Pierlot, Ermelo W. van der Plas, Ulicoten A. V. M. Pohlmann, Twello

545 546 547 578 583

79-01 68-09 80-03 81-05 80-04

A. J. F. L. A.

580 581 516 576 515

81-07 76-08 72·05 81-02 70-04

J. E. H. B. J.

549 550 551 552

79-14 79-06 72-03 69-03 82-03

H. A. Elias, Enkhuizen T. C. van Gelder, Rotterdam J. de Graaf, Zeven (BRD) J. A. van der Graaf, Rotterdam L. J. de Graaff, Zeven (BRD)

517 518 519

74-12 79-09 74-04 82-07 81-03

P. J. Santegoeds, Boekei C. J. Sassen, Limmen C. N. J. Schoonen, Kruisland W. J. C. van Spaandonk, Bergen (BRD) J. Spiering, Hendrik Ido Ambacht

553

555

72-02 82-08 76·07 82-02 73-08

H. Greven, Nijmegen Mw. A. de Groot, Lelystad H. 't Hart, Mantinge H. A. Hartgers, Rotterdam M. Held, Hauset (B)

575

81-01 82-01 78-01 80-01 82-09

G. H. Steenwinkel, Arnhem J. H. Stegman, Bergen (BRD) F. M. A. G. Thijssens, Roermond W. A. Velthuizen, Baarn H. J. Verbeek, Amsterdam

556 557 559 561 562

79-15 76-15 71-09 69-04 74-18

524 525 526 527 528

74-05 76-14 79-13 75-04 78-05

L. J. R. J. A.

F. Verboom, Rotterdam Verhaar, Uden G. Voskamp, Breda J. M. Wery, Roosendaal J. Wierenga, Utrecht

563 564 565 567 568

78-03 68-03 79-11 80-07 74-09

579 529 531 533 577

81-06 79-10 80-06 76-10 81-04

A. Willebrandts, Rotterdam E. P. J. Wissink, Arnhem B. F. Woltering, Laren

569 570 571

72-04 78-07 73-01

H. P. H. H. J.

C. Collenteur, Utrecht J. N. van Dam, Gouda Dierssen, Oegstgeest E. Dijkstra, Boerakker J. Dirven, Rotterdam

C. P. Hoefnagels, Roosendaal J. Hoogerwerf, Hilversum van Huizen, Groningen Jansen, Enschede H. M. P. Jansen, Best

L. J. M. Jansen, Groningen R. Jonkees, Goor A. J. Keizer, Den Burg J. T. A. Kouwenhoven, Den Haag K. H. Lamboo, Hoofddorp

Joegoslavië.

De Afdeling Parachutespringen gaat er vanuit dat het een van deze twee laatste landen zal worden en vraagt derhalve voor de deelname aan de WK in een van die twee landen de gewone bijdrage aan bij de Stichting Nationale Sporttotalisator, die het geld verdeelt van de toto/lottopot over o.a. de topsport.

Dat was augustus 1982. In oktober blijkt dat het dagelijks bestuur van de CIP heeft gekozen voor Zuid-Afrika. Maar er is meteen al sprake van dat Zuid-Afrika misschien achterhaald zal worden. Dus stelt het bestuur van de afdeling op de jaarvergadering in november voor de internationale ontwikkelingen af te wachten, in ieder geval tot en met de CIP-vergadering eind januari 1983. Zou het Zuid-Afrika blijven, dan zullen de standpunten van de Nederlandse Sportfederatie, de KNVvL zelf, de regering, de potentieel deelnemende springers en de leden (via de besturen van de aangesloten clubs) geïnventariseerd worden.

574

521 522

de H. C. D. B.

Poot, Apeldoorn Poth, Amersfoort Pijnenburg, Amstelveen Rienks, Oosterend H. van Rijswijk, Den Haag

Enkele standpunten De regering is zich bewust van de onvrede die er heerst rond sportcontacten met Zuid-Afrika. Vooral waar het voor de Zuidafrikaanse regering een propagandistische waarde heeft, vormen grote evenementen een probleem. De Verenigde Naties mobiliseren in 1982 ook sankties tegen Zuid-Afrika. De regering ontmoedigt dan ook contacten.

De FAI is van mening dat men een sportorganisatie in welk land dan ook niet kan aanrekenen wat het regiem in dat land doet. Met andere woorden: je kunt het de Zuidafrikaanse parachutisten niet kwalijk nemen dat hun land een apartheidspolitiek op een bepaalde manier volgt.

De KNVvL informeert nog eens nader hoe e.e.a. precies ligt. Het blijkt dat de NSF contacten met Zuid-Afrika ontraadt, doch niet die contacten die voortvloeien uit internationale afspraken (in dit geval de FAI).

554

Wel stelt de KNVvL ook nog duidelijk dat wel of niet deelnemen aan sportevenementen in een bepaald land geen enkele positieve of negatieve waardering van het regiem in dat land inhoudt.

Zij dienen daar ook geen akties te voeren, enz. Tevens stelt de KNVvL nadrukkelijk vast dat de keuze van een lid om wel of niet deel te nemen geen enkele nadelige beïnvloeding van diens sportcarrière zal inhouden.

De NSF heeft in "Sport en Politiek" van mei '82 vastgesteld dat grote internationale sportmanifestaties gemakkelijk kunnen worden qebruikt voor politieke doelstellingen, doch wijst in de eerste plaats op de mogelijkheden tot bevorderen van menselijke contacten ongeacht ras of geloof - over politieke grenzen heen.

De NSF wil duidelijk de beslissing binnen de sportwereld door ieder zelf laten nemen buiten de politiek om.

Recente ontwikkelingen Eind januari

'83: Zuid-Afrika

is inder-

SPORTPARACHUTIST 7

daad de plaats voor de WK! Nauwelijks is dit bekend of de eerste persberichten verschijnen, de Stichting voor sankties tegen Zuid-Afrika begint druk uit te oefenen d.m.v. brieven, telegrammen, persberichten en telefoontjes om toch vooral niet te gaan.

Inmiddels is ook de afgesproken procedure gestart en op 23 februari vindt een consult plaats van de potentiële teams.

Het doel van het gesprek: inzicht verkrijgen hoe deze topspringers tegenover deelname in Zuid-Afrika staan. Slechts enkele springers zijn tegen, waardoor bestaande teams uit elkaar zullen vallen en eventueel hergroepering bij die teams zal plaatsvinden. Het achtmansteam van Hans Keiler trekt zich in z'n geheel terug.

Ook met de clubs wordt een informatief gesprek gehouden om inzicht te krijgen in de mening binnen de clubs.

Bij het peilen van de meningen blijkt dat er enkele onthoudingen zijn, slechts een klein gedeelte tegen is en ± 3 x zoveel voor uitzending van een team. Op zichzelf zou al besloten kunnen worden te gaan, doch nog twee clubs willen er nader met hun leden over spreken (PC I en FD). In laatste instantie zal nu de ledenvergadering van 15 april beslissen.

Teneinde misverstanden of speculaties te vermijden, wordt direct een persbericht uitgegeven en de NSF/SNS wordt van de stand van zaken op de hoogte gebracht.

Hoewel het bovenstaande beknopt is weergegeven, hoop ik er een duidelijk - en vooral eerlijk - beeld mee geschetst te hebben.

Wim Velthuizen

Plannen In deze aflevering wat meer over de ideeën die leven in het Afdelingsbestuur. Voor 1983 staan er ogenschijnlijk geen grote plannen op stapel. Ik zeg met opzet ogenschijnlijk, want vaak denkt men dat er persé spectaculaire of dure projecten moeten worden verwezenlijkt om aan te tonen dat de contributie weer goed is besteed.

In ieder geval denk ik dat dit jaar ons een examenreglement oplevert voor de valschermtechnicus en de instructeur valschermspringen.

Het eerste geheel nieuw, het tweede gereviseerd en meer aan de RLD wensen en overige reglementen aangepast. Waarschijnlijk zal niemand buiten de examencommissie ooit zo'n reglement zien, maar er zitten heel wat uren voorbereiding en overleg in. In geld en manuren uitgedrukt, zou ik bijvoorbeeld dat van de valschermtechnici inschatten op f 10.000,-.

Ikzelf heb er voor ongeveer f 3.500,- manuren in zitten en nog de nodige kilometers voor besprekingen met de

8 SPORTPARACHUTIST

riggerswerkgroep en RLD. Het is dan ook maar goed dat we het allemaal zonder vergoeding doen, want anders zou de contributie per lid tot onaanvaardbare hoogte stijgen.

Toen ik het examenreglement voor valschermtechnici af had, kostte dat voor instructeurs aanmerkelijk minder tijd en het zal vermoedelijk na twee besprekingen met de RLD rond zijn.

Ik heb ook grote bewondering voor al die mensen die elke keer weer met mij om de tafel komen zitten om de zoveelste wijziging aan te brengen in de hoop dat het daarna toch wel snel rond zal zijn. Nog veel meer doorzettingsvermogen en incasseringsvermogen voor wat betreft teleurstellingen in medewerking en tijdig nakomen van afspraken zullen wij in de komende jaren nodig hebben. Toch gaan we door met plannen in de wetenschap dat zonder die plannen binnen een jaar of wat het springen ons met tal van problemen zou opschepen.

Het is misschien nog wat vroeg voor alle plannen voor de komende 10 jaar op dit moment. Enkele hoofdlijnen, zoals we die ook verwoord hebben in ons Witboek, komen echter neer op het handhaven van springmogelijkheden zoals we die nu kennen in clubverband en daarnaast een opzet van het Nationale Centrum op een andere plaats met een ruimere dropzone. Deze 42 woordjes zijn wel ongeveer de belangrijkste en meest omvattende die ooit in dit blad geschreven zijn en slechts weinigen ook wij van het Afdelingsbestuur - zuilen zich de volle omvang van al het werk daaraan verbonden, kunnen realiseren.

Dit en nog veel meer vatte ik samen met slechts één woordje van 7 letters: "plannen" Wim Velthuizen

Paraverzamelaars Honderden oude tijdschriften werden onlangs gevonden, die zullen worden verkocht aan verzamelaars.

Het gaat hier om oude nummers van de USPA's PARACHUTIST en Lyle Cameren's SKY-DIVER. Sommige dateren uit de jaren '50 en de meeste zijn in zeer goede staat. Volgens de curator van USPA's museum/bibliotheek Mike Horan, zijn deze tijdschriften zeer waardevol omdat er nog maar een beperkt aantal bestaan.

Verzamelaars die hun verzameling willen aanvullen, kunnen een komplete lijst met prijzen aanvragen bij: Dan Poynter, P.O. Box 4232-0, , Santa Barbara, CA 93103 USA, tel.: (805)

968-7277.

De vorige keer schreef ik al iets over enveloppen met para-afbeeldingen.

Behalve dat paraclubs en -instanties hun eigen enveloppen met para-afbeeldingen hebben, komen de meeste van

dit soort enveloppen toch uit ter gelegenheid van jubilea of als herinneringsenveloppen.

Zo zijn er veel enveloppen met afbeeldingen van zogenaamde parapostvluchten, d.w.z. dat er een aantal enveloppen door para's zijn meegenomen tijdens een (demo)sprong, of per bundel aan parachutes zijn gedropt.

Maar ook ter gelegenheid van springevenementen: bijv. de WK van 1980 in Bulgarije.

Ter gelegenheid hiervan kwam er een envelop uit met een afbeelding van een square. Voor verzending kwamen er dan nog twee postzegels op waarvan één diezelfde afbeelding droeg maar dan in drie kleuren. De andere zegel was gesierd met een vrije valler. Of dat nog niet genoeg was, kwam daar ook nog een poststempel op met natuurlijk diezelfde square-afbeelding. Prachtig voor de verzamelaar!

UREWEU

ORAIlO YAUEY •••

.'.lU.CBUTI *IS BACI( 011 4 JULY 1980*

Ook in 1980 zijn er in Amerika 100 enveloppen uitgekomen ter gelegenheid van de naamswisseling van een klein gehucht in Colorado. Wat was het geval?

Tot aan het jaar 1908 heette dit gehucht (in 1980 woonden er 207 mensen) "Parachute".

De naam "Parachute" was gekozen vanwege de ronde "parachuteachtige" vormen van de omliggende heuvels. In 1908 werd de naam echter gewijzigd in "Grand Valley". In 1980 werd door een meerderheid van stemmen in de gemeenteraad opnieuw gekozen voor de naam "Parachute".

De eerste postverzendingen op 4 juli 1980 (de officiële dag van naamswisseling) waren bijna alleen maar gericht aan postverzamelaars.

Dit omdat iedere verzamelaar wel de eigenaar wilde worden van de natuurlijk waardevolle eerste poststempel met de nieuwe naam.

Eigenlijk nog waardevoller voor de parapostverzamelaar is de gelegenheidsenvelop die toen is uitgebracht en waarvan u hierbij een verkleinde afbeelding ziet.

Zo ziet u dat niet alleen het verzamelen, maar ook vaak de achtergronden van het uitbrengen van de stempels en/of enveloppen een interessante zaak is.

Voor geïnteresseerden heb ik kopieën klaar liggen van Amerikaanse krantenknipsels uit 1980 die een en ander behandelen.

Kees de Goeijer

De CIP '83 zullen de geschiedenis van het springwezen ingaan als de meest emotionele. Althans voorzover schrijver dezes zich herinnert en dat is (op één na) sinds 1976. Het was niet alleen de kwestie Zuid-Afrika die de gemoederen van oost en west bezighield vanaf onze binnenkomst op zondagmiddag 23 januari in het betonrien sportcomplex vlak bij Kopenhagen waar We tot woensdagochtend zouden zijn opgesloten.

Het was ook - in de laatste minuten van de algemene vergadering op dinsdag aan het begin van de avond - de werkelijk zinderende verkiezing van het presidium van de CIP. Toch was het ook toen Zuid-Afrika dat indirect de stemming beheerste. Maar daarover straks. First things first. En gaat u er maar even voor zitten: het wordt een lang verhaal.

Onder doodse stilte (zelfs alle tolken hielden de adem in) stelde president Horst Brändel (DDR) dinsdag 25 januari ca. 16.00 uur punt 9 van de agenda aan de orde: .Vth World Championship in Relative Work in 1983".

Brändel: "Gisteren heeft het Bureau (president, 1e vice-president, 2e vicepresident) besloten dat ik zou vertellen hoe de besluitvorming t.a.v. de W.K. RW 1983 is verlopen.

Bij de laatste CIP-bijeenkomst, januari 1982, in Parijs, had zich geen kandidaat voor de WK '83 gemeld. Aan alle landen werd gevraagd na te gaan of men er mogelijkheden toe zag. Unaniem werd besloten dat het Bureau naar bevind van zaken kon beslissen".

Rustig vertelde Brändel verder, in het Duits, telkens zin voor zin vertaald door zijn tolk in het Engels. Hoe op de algemene vergadering van de FAI in juni vorig jaar de Zuidafrikaanse gedelegeerde naar hem toe was gekomen met een officieel bod. In Luèenec (WK klassiek) kreeg hij in augustus een bod van Oostenrijk. Verder was er sprake van een bod van Joegoslavië. Maar dat bod kwam te laat: de deadline die ZuidAfrika had gesteld was 30 september.

Toen de brieven begin oktober van de Bureau-leden (DDR, West-Duitsland en Engeland) werden opengemaakt, bleken twee voor Zuid-Afrika te zijn, en één tegen. Volgens het mandaat aan het bureau gaf de FAI de WK 1983 vervolgens aan Zuid-Afrika. En het was duidelijk wie die tegenstem was: Brändel zelf.

Weer was het even stil. Zelfs voor de meest ingewijden waren er nog een aantal onbekende details geweest. En als er één ding duidelijk was geworden was het wel de mogelijkheden die Brändel had gehad om een veel breder

draagvlak te vinden voor een zo controversiële beslissing van de drie Bureau (dagelijks bestuur) leden.

Dat werd nog eens onderstreept door het Westduitse Bureaulid Uwe Beckmann, 1e vice-president, die daarop het woord nam. "Hoe moeilijk is het op een éénregelig telegram een beslissing te nemen!" zei hij. Hij was in de tweede helft van de zomer in Saoedi-Arabië geweest voor zijn werk, had voor vertrek wel het bod van Zuid-Afrika ontvangen, geruchten gehoord over Oostenrijk en Joegoslavië, maar kreeg pas 28 september een éénregelig telegram van Brändel: dat er een bod van Oostenrijk'

Het dagelijks bestuur van de CIP dat de beslissing over Zuid-Afrika nam: v.l.n.r. president Horst Brändel (DDR), zijn tolk dr. Koblischke, 1e vice-president Uwe Beckmann (BRD), 2e vice-president Charles SheaSimonds.

was met een hoge inschrijfprijs. Hij had zich een dag lang suf gebeld om meer informatie te krijgen. Liep dood en vond dat hij niet anders kon doen dan voor het enige serieuze bod stemmen dat hem bekend was. De brief met het bod van Oostenrijk was noch door Brändel, noch door het FAI-kantoor in Parijs naar hem doorgestuurd.

Charles Shea-Simonds uit Engeland , de 2e vice-president, had er niets aan toe te voegen. Van hem was overigens bekend dat hij een warm voorstander is van het volwaardig meedraaien van Zuid-Afrika in de wereld van de sport, ongeacht de consequenties.

Geen inschrijfgeld Die consequenties - voor zover men die dus nog niet kende - werden snel zichtbaar. Maar eerst mocht Richard Charter, de Zuidafrikaanse gedelegeerde bij de CIP, zijn bod toelichten. De dag ervoor had hij het bij de Werkgroep Relatiefspringen met dia's en alles erop en eraan gedaan. Nu iets simpeler. De objectieve conclusie kon/kan zijn: een beter bod voor een WK is nog nooit ge-

maakt en zal er ook nooit meer gemaakt worden: géén inschrijfgeld (door softsponsering door het bedrijfsleven, aldus Charter), een meer, zwembaden aan de rand van het landingsterrein, plus ligbedden en een koel glas cola, luxueus hotel aangrenzend, casino, amusementshal, sauna, alles. Omringd door groene heuvels. Daarboven een altijd blauwe lucht. Voor het zonneterras twee Turbo-Porters met wijd open deuren .

De innemende gentleman Richard Charter, als persoon bij iedereen geliefd, besloot zijn rustig en terughoudend vertelde verhaal met de mededeling dat hij Charles. Shea-Simonds bereid had gevonden hoofd scheidsrechter bij de WK '83 te zijn.

Normaal applaudiseert iedereen instemmend bij een dergelijke nominatie.

Nu alweer echter die dreigende stilte.

Iedereen wist dat dit het internationale "doodvonnis" in het sportspringen van

"good old Charly" was, die - hoe je ook in politieke ideeën mag denken - een van de meest positieve onbaatzuchtige mensen in de springerij is. En een goede vriend.

Maar op het ogenblik dat Richard meldde dat Charly hoofdscheidsrechter bij de WK in Zuid-Afrika zou zijn, stond als een paal boven water dat Charly bij de herverkiezing voor het Bureau later die dag geen schijn van kans meer zou maken. Hoor ik daar iemand zeggen dat politiek en sport niets met elkaar te maken hebben? Tien minuten op een CIPvergadering en je weet dat internationale sport politiek IS. Goed. We waren bij de stilte na Richard Charters verhaal. De Russische afgevaardigde Gurny - een al in de zestiger jaren vermaard en alom gerespecteerd springer - doorbrak de stilte. Zijn tolk vertaalde: "Hoeveel landen gaan er eigenlijk naar Zuid-Afrika?"

Brändel meldde als een sprekend spoorboekje: "Volgens het reglement sluit de inschrijving twee maanden voor de WK. Dan weten we dat dus". Bij het opgeven van potentiële scheidsrechters bleek dat er 13 landen namen noemden (waaronder Nederland). Maar alle nationale aeroclubs moesten nog beslissen óf men inderdaad gaat. Àls er maar 13 landen deelnemen is dàt al een slechte zaak.

Het minimum tot nu toe ligt rond de 20!

SPORTPARACHUTIST 9

Een deel omdat men geen principiële bezwaren tegen Zuid-Afrika heeft en het feit voor lief nam dat er minder landen dan normaal aan de WK zullen deelnemen. Een ander deel omdat men geen precedent wil scheppen door op een eenmaal genomen beslissing (het geven van het mandaat aan het Bureau) terug te komen. Je bent dan nooit meer zeker van welke beslissing ook. Een deel omdat men besefte dat àls de motie aangenomen zou zijn en dus de WK van Zuid-Afrika afgenomen zou zijn dit het faillissement van de FAI zou kunnen betekenen.

Exit Zuid-Afrika Het landingsterrein bij het Sun City-hotel in het thuisland Bophutatswana, Zuid-Afrika.

Achter de springer de ligstoelen rond een van de zwembaden. Links het meer, rechts het hotel met casino.

Slechte beslissing Gurny: "Het is een slechte beslissing geweest van het Bureau. Het wist dat veel landen nu niet kunnen deelenemen".

Volgde een emotionele uitbarsting van de Bulgaarse gedelegeerde, dezelfde trouwens die vorige keer als enig Oostblokland meldde dat relatiefspringen absolute waanzin is. "Een WK in ZuidAfrika is een grote stap terug voor het parachutespringen als sport. We hebben niets tegen de parachutespringers van Zuid-Afrika, maar het is gewoon een feit dat weinig landen naar ZuidAfrika zullen gaan. En bij een tweejaarlijks WK betekent dat vier verloren jaren! Voor de toekomst moeten we dit soort rampen zien te voorkomen. Ik ben met stomheid geslagen dat het Oostenrijkse bod niet is doorgestuurd (trap naar president Brändel). Daar kunnen veel landen heen. De geschiedenis van het parachutespringen zal zich tegen ons keren!".

Richard Charter verloor tijdens het verhaal van de geëmotioneerde Bulgaar zijn geduld, een uniek feit. Toen hij mocht spreken, zei hij: "Ons eerste statuut is dat sport mede tot doel heeft mensen van welke politieke overtuiging of welk ras ook samen te brengen. Dat beogen wij ook met de organisatie van deze WK. Ik eis dat u deze discussie dus stopt! Ik reageerde op uw aller verzoek! Wij konden niet naar WK's precisie- en stijlspringen die regelmatig in Oostbloklanden werden gehouden en waarvoor wij geen visum kregen. Nooit heb ik geprotesteerd.

Maar het heeft wel die twee disciplines in mijn land vernietigd" .

Ziatko Beric (Joegoslavië): "In mijn land is hetzelfde met relatiefspringen gebeurd, omdat de WK Relatiefspringen altijd in landen werden gehouden waar

10 SPORTPARACHUTIST

men Zuid-Afrika toeliet (onjuist: was alleen vorig jaar in Amerika zo) en wij dus niet mochten meedoen. Het zal ons enorme moeite kosten de opgelopen achterstand in te lopen".

De emotionele noodkreten van de oostbloklanden krijgen nog iets meer reliëf als men weet dat voorzitter van de CIPwerkgroep voor relatiefspringen, Bert Wijnands, vorig jaar in Parijs zonder dat iemand het verder wist een bespreking had belegd tussen hem en de gedelegeerden van de Oostbloklanden, waar hij hen met nadruk vroeg voortaan naar WK's RW te komen. Met Rusland voorop zei men dat toe met één slag om de arm: dat het internationaal mogelijk zou zijn (= dat Zuid-Afrika niet meedoet).

En uitgerekend de volgende WK doet niet alleen Zuid-Afrika mee, maar is de WK zelf in Zuid-Afrika.

En óók Charter heeft gelijk: er wordt geen precisie- of stijlsprong meer in Zuid-Afrika gemaakt.

Schrijnender voorbeelden van de consequenties van de invloed die politiek op sport heeft, zijn nauwelijks denkbaar.

Tot zover de discussie. Later stak ZuidAfrika direct of indirect nog meermalen de kop op. Voortdurend speelde het op de achtergrond mee. Maar ondanks alle rumoer en emotionele uitspraken, diende geen enkel land een motie in om de Bureaubeslissing terug te schroeven.

Een deel van de CIP-werkgroep relatiefspringen v.l.n.r. de Zuidafrikaanse gedelegeerde Richard Carter, voorzitter Bert Wijnands, Charles Shea-Simonds (Engeland), B. J. Worth (Amerika). Zeke Zahar (Canada) ontbreekt.

Het gebeurde had ook een positief effect. Sinds de eerste WK relatiefspringen heeft de CIP met de grootste moeite landen bereid gevonden de WK te organiseren. Nu stonden ze opeens te dringen!

Het werd Joegoslavië in 1985 en Canada in 1987. En dat - zo wist iedereen op dat moment - betekende in ieder geval voorlopig het einde van het internationale springen voor Zuid-Afrika.

Noch in Joegoslavië, noch in Canada kan dat land aan internationale sportwedstrijden deelnemen. Bij de principestemming over de WK in die twee landen stemde iedereen voor. Er was één onthouding: Zuid-Afrika. Reken er dus maar op dat de WK '83 een afscheidscadeau van Zuid-Afrika zal worden die die landen die zullen gaan nooit zullen vergeten!

Canadese

wedstrijd

Ook bij de aankondigingen voor komende internationale wedstrijden kwam "Zuid-Afrika" in volle hevigheid terug.

Canada (Buzz Bennet) meldde dat in augustus in Alberta een internationale relatiefwedstrijd volgens het WK-programma zou worden gehouden. Iedereen wist dat al maanden en ook dat die wedstrijd speciaal wordt georganiseerd voor die landen die ook niet naar de WK in Zuid-Afrika mogen of willen. De grote springlanden die niet naar Zuid-Afrika zullen gaan maar waarschijnlijk wel naar Canada, zijn Canada zelf, Austra-

lië en China. Amerika zal er ook zijn, evenals Engeland. Als dit juist blijkt maakt dit deze "gewone" wedstrijd dus al een belangrijker wedstrijd dan de WK, wat - de Bulgaar zei het al - een

blamage voor de sport is.

Na het verhaal van Buzz even stilte (alweer). De Australische afgevaardigde, daarin onmiddellijk bijgevallen door de Ierse, vroeg of het niet mogelijk was om de Canadese wedstrijd de status van een wereldcup te geven. (Dit voorstel was mede ingegeven door de astronomische inschrijfgelden die Canada moet vragen voor deze ongesubsidieerde wedstrijd. Als de wedstrijd de status van wereldcup had, was er wél kans dat er staatssubsidie komt.)

Weer kon de normaal nooit uit zijn evenwicht te brengen Zuidafrikaanse Richard Charter zijn emoties niet de baas. "We hebben veel kritiek gehoord op het feit dat wij de WK organiseren. We hebben vandaag onder vuur gelegen. Nu in de laatste minuten van deze jaarlijkse algemene vergadering wilt u ons de nekslag geven. Als wereldcup zou de wedstrijd in Canada alle aandacht van de officiële WK weghalen. De landen die naar Canada willen, gaan toch wel."

Italië, daarbij sterk bijgevallen door Noorwegen, raadde stemming over het Australisch/lerse voorstel af. De Noor: "Het zou een precedent scheppen waarvan de gevolgen niet zijn te overzien. Hoe men er ook over denkt, dit kan niet."

Er werd gestemd. En omdat de tolken van het Oostblok en China het allemaal niet zo snel hadden kunnen bijbenen en omdat het westen veel meer landen telt dan het oosten-plus-China, besloot de vergadering niet te stemmen over de status van de wedstrijd in Canada.

"Maar kunnen we dan niet iets anders bedenken?" probeerde de Australiër Gillard nog. "We kunnen formeel aan Canada vragen de wedstrijd te gebruiken om te onderzoeken of slow motionjurering met de video kan (mag wel bij stijl, nog niet bij RW). Daar was iedereen het mee eens. Of dit de Canadese overheid zal vermurwen alsnog subsidie te geven om de inschrijfgelden wat omlaag te brengen, moeten we evenwel afwachten.

dat het nu afgelopen was. Tenzij Brändel die openbare verklaring aflegde.

Het merkwaardige in een internationaal gebeuren als de CIP is dat niet de politiek machtigste landen automatisch ook de meeste invloed hebben. Het hangt meer aan personen.

Zo heeft Uwe Beckmann bijvoorbeeld veel meer invloed op het internationaal sportpolitieke gebeuren dan Amerika of Rusland.

Niet dat Beckmann onsympathiek is. Integendeel. Hij is een van de aardigste mensen in het kleine internationale wereldje en wordt gerespecteerd, zoals dat heet, door oost en west. Hij is een echte democraat, spreekt vloeiend Engels en Frans, is in zijn optreden bescheiden.

Dus werd hij 1e vice-president vele jaren geleden.

En als 1e vice-president was hij de logische kandidaat van het westen voor het presidentschap.

Wat gebeurde nu in Kopenhagen? Brändel meldde die zondag al dat veel landen hem gevraagd hadden toch aan te blijven en dat hij dus twijfelde. Een dag later twijfelde hij iets minder. En dinsdag wist hij het zeker: hij stelde zich toch weer kandidaat.

ging in een gangpad in de zaal zitten.

Uwe bij de Duitse delegatie.

Achter de bestuurstafel de technisch secretaris en de "ambtenaar" van het FAI-kantoor. Er waren 28 landen aanwezig. Dus 28 briefjes om open te vouwen en op een stapeltje te leggen. Eerst groeide het ene stapeltje, waarvan ik dacht dat het dat van Brändel was, zeer snel. Bekeken zaak? Toen groeide op laatst nog het andere stapeltje. "Nee, geen absolute meerderheid", zei de FAI-man. Iedereen was met stomheid geslagen. Dus 14-14?

"Nee, 15-13" "Maar dat is dan wel een absolute meerderheid!" ,,0 ja, dat is waar. Dan is Uwe Beckmann het met 15 tegen 13", zei de Parijzenaar. Tranen in de ogen van Uwe die kersrood werd. Een vertrokken, lijkbleek gezicht van Brändel, de ogen uit alle macht gefixeerd op de grond voor hem. Vele, vele minuten later kon hij opstaan en Uwe feliciteren.

Waarschijnlijk betekent het zijn einde in de DDR-sportwereld en van zijn buitenlandse reizen. Voor iemand uit de DDR is dat nog heel iets anders dan voor ons, die elk moment overal naar toe kunnen.

Zelfs - als we willen naar ZuidAfrika!

Stemming presidium Tenslotte restte alleen nog de stemming van het presidium van de CIP. Gewoonlijk een amusant, maar van te voren geregeld gebeuren. Nu was het het klapstuk van de CIP-vergadering 1983.

Vorig jaar in Parijs had president Brändel na vele jaren voorzitterschap aangekondigd dit jaar te zullen opstappen.

Deze openbare verklaring was - weinigen weten dit overigens - tot stand gekomen onder druk van de 1e vicepresident Beckmann (West-Duitsland): het westen heeft veel meer stemmen dan het oosten en dus bij de gratie van de westerlingen kon Brändel jaarlijks vele malen de DDR uit. En hij deed het redelijk. Maar vorig jaar had het westen in de persoon van Beckmann gemeld

Felle discussie met in het midden Bert Wijnands met links naast hem Uwe Beckmann en Buzz Bennett en rechts Horst Brändel.

Maar het westen was inmiddels in de beruchte wandelgangen gaan lobbyen.

Die maandagavond zag men in de bar voortdurend mensen van groepje naar groepje schuiven: je stemt toch ook op Uwe ...

Maar na de felle botsingen over ZuidAfrika, waarin noch Brändel, noch Uwe een sterke indruk hadden gemaakt en in ieder geval ik zelfs bang was dat Charly Shea-Simonds in zijn val de naast hem zittende Uwe zou meeslepen, was niemand meer zeker.

Bij de stemming verliet het presidium de bestuurstafel op het podium. Brändel

Volgde de verkiezing van de 1e en 2e vice-president.

Als 1e werd de Canadees Buzz Bennet gekozen, de medeorganisator van de Canada relatiefwedstrijd. En als 2e vice-president werd u raadt het al - de Joegoslaaf Beric gekozen. Waarmee inderdaad Charly Shea-Simonds definitief van het podium verdween.

Nogmaals: zeg dus nooit meer dat sport en politiek niets met elkaar te maken hebben. Niet alleen onze overheden maken dat het zo is, we doen het in onze eigen organisatie net zo! En ik bedoel het niet bitter of verheugd.

Ik constateer alleen maar.

Hein Cannegieter

SPORTPARACHUTIST 11

t

$

Para-Ski: een nieuw soort tweekamp, een kombinatie van twee wedstrijd· onderdelen van twee verschillende sporten: precisiespringen volgens de normen van de Fédération Aéronauti· que Internationale en een reuzenslalo volgens de regels van de Fédérati Internationale de Ski.

Ontstaan De wedstrijdsport para-ski is in h begin van de jaren zestig ontstaan i Zwitserland uit de trainingsbehoeftev de Zwitserse bergwacht in de Alpen Deze bergwacht werd ingezet bij re dingsakties voor verongelukte alp· nisten of skiërs en bij de hulp aan geïsoleerde dorpen. Na hun dropping kwamen deze valschermspringers 0 eveneens aan parachutes neergelate ski's weer terug in de bewoonde wereld Een en andere leidde tot de wereldka pioenschappen para-ski, die in 19 voor het eerst werden gehouden waaraan inmiddels wordt deelgenom door Oostenrijk, Zwitserland, Itali Frankrijk, Duitsland, Joegoslavië, Pole de Verenigde Staten, Canada, Auslr lië, Finland, Zweden en Nederland.

De wedstrijden Naast de wereldkampioenschappen ganiseren de gerenommeerde par clubs uit de alpenlanden hun eig nationale kampioenschappen, die d buitenlandse teams worden benut oml trainen voor de WK. Normaal begint de wedstrijd met e kwalifikatie-manche, die de startvol orde bepaalt voor de twee wedstrij manches. Deze manches worden skied over een lengte van 1100 meI met 30 poortjes en een hoogtevers van tenminste 300 m. Daarna volg voor elk team 6 sprongen op vlak terr in het dal en op berghellingen. De sprong is op 3300 ft AGL, met eenv val van maximaal 10 sec., waarna precisiesprong moet worden uitgevo en waarbij de springer aanstuurt op elektronische 5 cm doelschijf. Elkec timeter tussen die nulschijf en eerste "grond"kontàkt telt als eenstr punt. Het team dat de minste strafpu ten oploopt op de reuzenslalom en de parasprongen behaalt het kampio schap.

12 SPORTPARACHUTIST

Grondwind

Bergspringen is natuurlijk wel even Wat anders dan de sprongen die we op onze ·~~-~s-p-r;ingbakgewend zijn. De moeilijkheid is het schuine landingsdoel, de luchtvochtigheid en de koude grondwind. Bij bergspringen kun je het best je doel van opzij naderen. Kom je van voren of van boven en je krijgt met grondwind te maken, zit je al gauw een flink aantal meters van je doel af en dat levert uiteraard weer een flink aantal strafpunten op.

Als je je sprong echter goed plant en je goed concentreert, ook als team, dan valt het allemaal best mee.

voór outen Succe . \

S

\n A\pen PA individueel (3 x berg-, 2 x dalsprong)

"En ik hoop, dat ik de '3 Täler Ski Schaukel Wanderpokal' ook volgend jaar weer mag uitreiken", sprak VVVdirekteur Bernhard lackner uit Wagrain tijdens de prijsuitreiking van de Europacup Para Ski. Dat hopen de leden van de Dutch Connection ook, die op deze eerste wedstrijd uit de serie Europacupwedstrijden direkt goed uit de bus kwamen, mede dankzij de prima .Betreuunq" door de VVV. 17 teams kwamen aan de start en in afwijking van het normale programma, werKten de uitstekende organisator! wedstrijdleider ludwig!Roland Rettenbacher met 4-mans teams, zodat René Drost nog een 'speed-cursus skiën moest volgen.

Bram lasschuijt Jr., Henk Nijhuis en Michel Bizot lieten zich na de exits uit de kleine Hughes 500 0 helicopters niet verrassendoor de schuine helling waarop moest worden geland en eindigden bij de eerste tien. De dalsprongen leverden geen problemen op: de Dutch Connection handhaafde zich als tweede in het klassement groeps-PA achter Duitsland.

1 2 3 4 6 10 19

Riesenbeck Polak Wirthensohn Lasschuijt Jr. Bizot Nijhuis Drost

004'cm 010 cm 023 cm 024 çm 028 cm 035 cm 055 cm

(0) (A) (0) (NL) (NL) (NL) (NL)

Groeps-PA 1 FSC Bad Wiessee 2 Dutch Connection

0123 cm 0142 cm

3 Nat. team Oostenrijk 0148 cm 4 Mil. team Oostenrijk 0236 cmL.-_~:--"i ,5 Weisse Möwe Wels . 0890 cm i

--~..--~~ - .

De reuzeslalom is een verhaal'; apart: moesten overal in Oostenrijk w~dstrij\ den worden afgezegd in verband met te weinig sneeuw, in Wagrain viel ln één nacht zoveel, dat de wedstrijd welhaast té zwaar werd. Het zicht werd ernstig bemoeilijkt door de zware sneeuwval, er werd soms van poortje naar poortje gegleden . . . Valpartijen bij meer ldan 30 % van de deelnemers maakten er een "niet geheel overeenkomstig1,het kunnen" gerangschikte einduitslag.Vp.n.

Uitslag: 1 Kneissl 2 Schlömmer 3 Augustin 40 Lasschuijt Jr. 54 Bizot 64 Nijhuis 65 Drost

(A) (A) (0) (NL) (NL) (NL) (NL)

Door het goede springresultaat kwam de Dutch Connection in de kombinatie er toch goed uit: een vierde plaats werd door de Oostenrijkers "Spitzenleistung" genoemd.

1 Nat. team Oostenrijk 2 Mil. team Oostenrijk 3 FSC Bad Wiessee 4 Dutch Connection Kombinatie individueel 1 Kneissl 2 Schlömmer 3 Riesenbeck 17 Lasschuijt Jr. 24 Bizot 29 Nijhuis 31 Drost

(A) (A) (0) (NL) (NL) (NL) (NL)

Bram lasschuijt jr.

De Europa-cup wedstrijd te Bad Wiessee werd wegens slechte weersomstandigheden afgelast.

SPÖRTPARACHUTIST 13

•••

Nederlandse Kampioenschappen staan weer voor de deur De organisatie van de NKP 1983 is alweer lange tijd onderweg. Als u dit leest zal het wedstrijdreglement (toch weer met allerlei nieuwe zaken) klaar zijn, evenals het herziene programma voor de nationale categorie relatiefspringen.

Beide zijn op te vragen bij het Bureau Para van de KNVvL in Den Haag. Dit geldt uiteraard eveneens voor het internationale relatiefprogramma (vastgesteld bij de CIP-vergadering eind januari) en de Annex I 1983 waarin alle veranderingen van de Internationale Sportcode en annexen staan.

De NKP is en blijft het grootste en belangrijkste nationale evenement op springgebied. Zo'n 80 tot 100 springers en springsters zullen van 25 juni tot en met 3 juli in het tentenkamp bij de springbak op de luchthaven Teuge bivakkeren. Misschien komen ze met de vraag: hoe hoog zal ik eindigen? Of: zal ik dit jaar wèl van die en die kunnen winnen? Om de derde juli naar huis te gaan met een tevreden of zeer ontevreden gevoel. Wie de kanshebbers zijn voor de nationale titels? We komen er in het volgende nummer uitgebreid op terug.

Wie kan deelnemen aan de NKP? Voor precisie en stijl moet je het Cbrevet hebben en voor relatief 0, tenzij je een briefje van je chef-instrukteur hebt.

De kosten zijn in principe dezelfde als vorig jaar (zie inschrijfformulier), wat betekent dat als je na 1 juni inschrijft (betaalt) je f 50,extra inschrijfkosten betaalt.

Hadden we tot nu toe alleen een nationale categorie voor viermansrelatief en stijl, nu is er ook een voor precisie: als je minder dan 500 sprongen hebt, kun je daaraan deelnemen. Er is daarvoor een aparte prijs. Je hoeft natuurlijk niet aan die nationale categorie deel te nemen als je minder dan 500 sprongen hebt. Als je je wilt meten met de besten

14 SPORTPARACHUTIST

van het land, doe je dat door toch deel te nemen aan de internationale categorie.

Verder maakt voor het eerst het onderdeel achtmansrelatief normaal deel uit van het wedstrijdprogramma.

Overigens: wil je daaraan meedoen, moet je óf helemaal niet deelnemen aan het viermansrelatief óf deel uitmaken van een kompleet viermansteam dat in z'n geheel de helft vormt van een achtmansteam. Je mag dus geen viermansteam meer opsplitsen over verschillende achtmansteams.

Voor deelname aan de nationale categorie stijl moet je dit jaar tenminste 3 x onder de 18 seconden gedraaid hebben (internationaal 3 x 16) en bij viermansrelatief nationale categorie mag hoogstens 1 lid van je team in voorgaande jaren in de internationale categorie bij de eerste vijf zijn geëindigd.

Nog steeds mag je aan àlles meedoen.

Alleen als je vastloopt Ue moet omhoog voor precisie of stijl en óók voor relatief), moet je kiezen voor wat betreft die ene sprong (en eventuele volgende als het weer samenloopt). Voor de sprong die je laat lopen, krijg je dan het maximaal aantal (straf)punten: 10 meter (precisie), 16 of 18 sec. (stijl), 0 punten (relatief).

Het programma bestaat uit 10 ronden precisie, vier ronden stijl, (omdat het een WK-relatief-jaar is) 10 ronden viermansrelatief en 6 achtmansrelatief.

De 10 ronden precisie worden als viermansgroepsprecisie versprongen met individuele meting. Wil je dus naast je individuele precisie ook serieus tegelijkertijd aan het groepsprecisie-klassement meedoen, moet je een zo goed mogelijk drietal andere precisiespringers bij elkaar zoeken.

Jongerenprijs Behalve prijzen voorde nationale kampioenen precisie, stijl, algemeen klassement individueel, groepsprecisie, vieren achtmansrelatief , is er een aparte

prijs voor de winnaars van de nationale categorie, de Avia-export-wisselbeker voor de beste dame bij precisie en - voor het eerst - een prijs voor de in de klassieke onderdelen beste jongere, dat wil zeggen voor diegene die na 1 januari 1960 is geboren. Dit heeft de Sportcommissie gedaan om het wedstrijdspringen van jongeren te stimuleren. Op de achtergrond speelt mee het feit dat op de CIP-vergadering eind januari Italië bij haar tweejaarlijkse Wereldcup der kampioenen (klassieke onderdelen) een aparte categorie voor jongeren introduceerde.

Een goed initiatief dat ons inspireerde hetzelfde op nationaal niveau te doen. Bovendien - als de winnaar van die jongerencategorie qua plaatsing en niveau van springen internationaal gezien erg goed is, zou de Sportcommissie kunnen overwegen deze jongere met de winnaar van het algemeen klassement individueel naar de World Cup in Sienna Italië te sturen.

Selectie nationale relatiefteams In dit jaar van de WK-relatiefspringen is in principe op de NKP de selectie van het vier- en achtmansteam voor de WK. Of daar dit jaar inderdaad een Nederlandse delegatie naar toe gaat, is op dit moment nog onbekend: die WK zijn in Zuid-Afrika; deelname eraan heeft zoals bekend nationale en internationale consequenties. Als besloten wordt niet te gaan, zal er zonder twijfel naar een andere grote internationale relatiefwedstrijd worden gezocht. De enige die daarvoor in aanmerking lijkt te komen, is de wedstrijd in Canada, maar die is erg duur. Kortom: eerst over Zuid-Afrika beslissen en dan zien we wel weer! Het moet in ieder geval wel gek lopen als we nergens naar toe gaan. Teams kunnen er dan ook vanuit gaan dat er een selectie op de NKP plaats heeft. Dan weten we ook in ieder geval zeker waarvoor die selectie zal zijn, Zuid-Afrika, Canada of misschien een nieuw gecreëerde wedstrijd in Europa, al lijkt me die op dit moment hoe langer hoe onwaarschijnlijker worden.

Tot slot: zorg in ieder geval dat je je keuringsbewijs 1983 van je materiaal regelt, je doktersverklaring 1983, je FAI-licentie van dit jaar (f 7,50 overmaken op giro 179618, KNVvL, Den Haag, onder vermelding van "FAI-licentie"-para), je lidmaatschapsbewijs van de KNVvL (tevens WA-verzekering), je ziekenfonds/ ziekenkostenverzekering, enz. enz.

En heb je nog nooit meegedaan aan de NKP en heb je je C- of D-brevet, weet dan dat je iets gemist hebt, als je het ingesloten inschrijfformulier niet instuurt, iets dat je op geen enkele andere manier kan inhalen!

Hein Cannegieter

CIP 1983-11 Belangrijke verandering in relatief op komst, veranderingen bij stijl, verzwaring voor scheidsrechters.

Zuid-Afrika was uiteraard niet het enige belangrijke item op de CIP-vergadering 1983. In de kop van dit artikeltje vindt u er meer.

Toekomstig relatief Zeke Zahar (Canada, captain verschillende (bijna) wereldkampioen-teams, lid CIP-Werkgroep Relatief) kwam met een revolutionair nieuwe opzet voor het internationale relatiefprogramma.

Zijn voorstel ziet er zo uit.

Er is één pot waaruit geloot wordt. (Nu is er een pot met set sequences en een met random formaties). In die éne pot zitten de losse formaties die er nu ook zijn, plus in stukken geknipte set sequences. Deze zijn zo in stukken geknipt dat er altijd twee formaties zijn plus één verplichte intermediate ertussen.

Je husselt alles door elkaar en er wordt getrokken.

Een sprong bestaat dan dus (meestal) uit enkele eenzame formaties met daartussen door twee met een verplichte inter ertussen. Of een paar stukjes set sequences plus enkele "randoms" ertussen door. Zelfs kan het zo uitvallen dat je alleen maar randoms of stukjes sets hebt, al zal dat zeldzaam zijn. Kortom er zijn geen komplete set sequences en random sequences meer. Alle sprongen zijn wat opzet betreft hetzelfde. Alleen - en dat is dan het grote verschil met nu - je kan geen WK-sprong meer trainen, want de kans dat je precies die sprong zo trekt op de WK als je hebt getraind, is miniem. Nu heb je 15 set sequences, waarop een topteam zich suf kan trainen. Er zitten van die 15 altijd vijf bij het uiteindelijke wedstrijdprogramma. Straks kan dat dus niet meer. Ook houdt dit in dat een aantal gewrongen stukjes set sequences van nu kan verdwijnen.

Afgesproken is dat iedereen hier het komend jaar over nadenkt. Op de volgende CIP-vergadering, eind januari 1984 in Parijs, wordt er beslist.

Stijl Bij stijl nogal wat ingrijpende nu al definitieve beslissingen. Allereerst: vanaf nu wordt er - op internationaal niveau met video gejureerd. Dat is dan het resultaat van de WK in Luèenek. Voor veel landen heeft dat uiteraard nogal wat consequenties.

Verder werden - ook als gevolg van Luèenek - de backloop-penalties nogal verzwaard. Mede door de videojurering in Luèenek bleek iedereen veel meer strafpunten te krijgen dan voorheen ge-

bruikelijk was. De penalties gingen wel niet zo erg omhoog als hoofdscheidsrechter Buzz Bennett wilde, maar ze zijn verhoogd. Verder is er een symbool voor het te ver doorgaan van de laatste backloop gekomen.

In de werkgroep Precisie/Stijl had over de jurering hiervan een langdurige discussie plaats waarbij - het zal sommigen uwer verbazen - uw verslaggever zich ook niet bepaald onbetuigd liet. Het was dan ook op zijn (= mijn) voorstel dat hier een penalty voor is met het symbool A. (Het door de Deense afgevaardigde voorgestelde symbool P was m.i. te weinig afwijkend van de letter D als het snel handgeschreven wordt; de D wordt voor de "normale" devitatie-penalties gebruikt. (Dat ik dit zo uitgebreid vermeld, heeft vooral te maken met de kritiek die ik vorig jaar kreeg op een geestig bedoelde opmerking in het CIP-verslag van 1982 over de ingewikkeldheid van deze materie.)

Verzwaring eisen scheidsrechter Verschillende zaken wat betreft de jurering werden aangescherpt.

Belangrijk was verder dat de eisen voor continuering van de kwalificatie van FAI-

Een beeld snel van wedstrijden kijker. Na met video

van een stijlscheidsrechter dat nu onze dropzones bij belangrijke zal verdwijnen: jurering via een relatief wordt nu ook stijl voortaan gejureerd.

scheidsrechter zijn verzwaard.

Moest men tot nu toe in twee jaar 100 sprongen van het bepaalde onderdeel waarin men FAI-scheidsrechter is, hebben gejureerd, nu zijn het er 200. Maximaal de helft hiervan mag evenwel wel gejureerd zijn tijdens een officiële trainingssessie (dus van oude videobanden of iets dergelijks).

Nieuwe CIP-president Beckmann: "frisse lucht" De ochtend na avond van de verkiezing van het da s bestuur van de Internationale Parac uteç,ommissie zit ik nog wat lodderig aan het ontbi et de kersverse nieuwe president U Beckmann (BRD) en vraa naar reactie op zijn verkiezi Uwe: ';,Een beet' . dan kan natuurli Toen ik hem happen door v van had hij richten, ij op wakker farm .nen el ele, v n en hi dus da "): "Ik heb drie doelen.

In de eerstè plaats wil ik proberen r landen dan nu al bijde ken. (Er zijn nu 35 lidstat waarvan er mee 'n de présence geve In de tweeoé ontwikkeling v rschil plines gaan stimuleren. Een g beeld van zo'n stukje ontwikkeling is het voorstel van Zeke Zahar geweest wat betreft een nieuwe set-up voor rela-

tief. Veel zal er nog aan ko~epelrelatief moeten gebeuren. De wel erg rigide geworden discipline stijl en ook wel precisie brengen me naar het derde doel: de~ regulatie. De reglementering is ondanks alle gOt;lde pogingen wel ergingewikkeld geworden".

Claude Gillard (Au§tralië), de voorzitter vél.n) de nieuw gecreëerde CIPwer~groep koepel relatief tussen twee slokken thee door over "zijn" werk: "MetCRW hebben we nog maar het topje van de ijsberg ontwikkeld. We zijn l'lU • aIS je het met relatief vergelijkt - op het niveau van.de "baton pass" uit de jélr~n zestig (doorgeven van een stokje in de vrije val). CRW is verder het onderdeel wat het meest aanspreekt bij het puoHek, iets qat we in onze sport altijd gezocht hebben. Ik zal m'n uiterste best doen meer landen in CRW te interesseren" .

Metdeze uitspraken had ik wat lk hebben wilde en werd het ontbijt toch nog heel gezellig!

Hein Cannegieter

SPORTPARACHUTIST 15

WK-programma precisie/stijl

Jongeren bij Wereldcup der Kampioenen

De nu al jaren durende discussie over beperking van de tijdsduur van de WK eindigde - voorlopig - dit jaar in een verkleining van het WK-programma.

Die beperking van de tijdsduur is om de langzamerhand onbetaalbare inschrijfgelden van internationale toernooien te drukken.

Met alleen de Nederlandse stem tegen (!) werd het individuele precisieprogramma teruggebracht van tien naar zes sprongen. (We stemden tegen omdat het leuker is om van bijv. China naar bijv. Nederland te reizen voor 10 dan voor 6 sprongetjes.) Wel komt op die 6 nog één verplichte trainingssprong.

Bij stijl werd met algemene stemmen het programma van vier tot drie teruggebracht met één verplichte trainingssprong, die voor aanvang van dat onderdeel gejureerd en bekendgemaakt moet zijn. (Dit laatste - waarde kritici - was overigens ook een toevoeging die u aan mij te danken heeft!)

Tenslotte: de WK precisie/stijl 1984 zijn in Vichy, Frankrijk en die van 1986 mogelijk in Turkije. Verder was er voor 1988 sprake van Rusland.

Bij de tweejaarlijkse wereldcup der kampioenen in Italië is een jongerencategorie gekomen voor diegenen die na 1 januari 1960 zijn geboren. Daarom heeft de Sportcommissie in het wedstrijdreglement voor de NKP '83 een extra prijs voor die categorie opgenomen. Of Nederland die jongere ook uitzendt naar Italië zal in hoge mate afhangen van de plaats die hij inneemt bij de einduitslag, zijn feitelijke resultaten en hoe de financiële situatie van de KNVvL op dat moment is. . . . , Een voorstel van Peru om ook op de WK een jongerencategorie in te stellen, werd verworpen (zouden de WK weer langer gaan duren).

Electronische schijven

I

Eén van de wonderlijkste ontdekkingen die we met z'n allen deden, was dat nergens staat met welke druk (gewicht) de electronische schijf bij precisie geactiveerd moet worden: 1 gram, 100 gram, een kilo, 10 kilo. Omdat er geen fabrikanten waren, wist niemand (waarde kritici: ik dus ook niet!) zeker bij hoeveel druk welke schijf reageert. Afgesproken is dat de Werkgroep PA/stijl dit inventariseert bij de verschillende fabrikanten in Oost en West, waarna volgend jaar een beslissing volgt.

Relatief-jurering Een discussiepunt werd of je in navolging van de toegestane slow motionjurering bij stijl ook slow motionjurering bij relatief moet krijgen. (Was tot nu toe niet: een touch lijkt dan een grip.) Besloten werd dit uit te proberen bij de internationale relatiefwedstrijd in Canada en er volgend jaar een beslissing over te nemen.

Opschoning relatiefsprongen Bij verschillende vier- en achtmansset sequences werden geconstateerde fouten aangepast. Ieder team dat aan de internationale categorie van onze nationale kampioenschappen wil deelnemen, moet dan ook de set van 1983 aanvragen bij de KNVvL. Overigens: bij de box hoef je in het midden geen grip meer te hebben, contact maken is genoeg.

16 SPORTPARACHUTIST

CIP-werkgroep koepelrelatiefspringen Tenslotte werd er een vierde werkgroep

"Het is de drukste winter die ik tot nu toe op Zephyrhills heb meegemaakt.

Athans tot nu toe". Aldus centrumchef Jim Hooper, die langzamerhand uit traditie naar de CIP-vergadering kwam, "Ook meer Europeanen dan vorige winters. Van een economische recessie merk ik tot nu toe weinig".

Zephyrhills in het Amerikaanse Florida - niet ver van de grote stad Tampa, het strand van de Mexicaanse Golf en Disneyworld/Epcot vandaan moet het vooral van de winters hebben, gezien het subtropische klimaat.

Jim was het wereldberoemde relatiefcentrum deze zomer bijna kwijt. Op het laatste nippertje wist hij te voorkomen dat het centrum werd opgekocht door een groep drugsmokkelaars, die zeer aktief zijn in Florida. Met behulp van het stadsbestuur en een 2e hypotheek is de lucht op het afgelegen vliegveld weer gezuiverd, Al of niet trouwe Amerika-gangers zullen in Zephyrhills een aantal nieuwe zaken aantreffen: overal groen gras op het centrum, een zwembad precies naast het landingsterrein bij het centrumgebouw en een kampeerterrein.

Nieuw is ook de Accelerated Free Fallcursus, gegeven door twee instructeurs, een Amerikaan en een Zwitser.

Zij hebben de 11 lange dagen durende instructeurscursus van de USPA gevolgd. Pas met die zeer intensieve cursus mogen instructeurs in Amerika AFFcursussen geven.

De AFF-cursus is een soort stoomcursus parachutespringen, Meteen de

van de CIP ("subcomjté) ingesteld, nl. één voor CRW. De andere zijn die voor de Internationale Sportcode, PA/stijl en relatiefspringen.

Van deze laatste is . zoals bekend - "onze" Bert Wijnands voorzitter.

Aanvragen KNVvL Tenslotte: diegenen die hun tnternaticnale Sportcode up to date willen hebben, moeten even een briefje aan de KNVvL schrijven en vragen naar de Annex I. Je moet de "Sporting Code Section 5 1982" houden plus het bijbehorende dunne boekje met de Annexen, De Annex I 1983 geeft alle veranoenngen in beide aan, behalve die in de Annex F (de relatiefhap), die je - als je die wilt hebben - apart moet aanvragen, Wie geïnteresseerd is in de CRW-regels voor 1983 (de Annex G) moet ook die apart aanvragen.

Hein Cannegieter

eerste sprong ga je er op 10.000 ft of hoger uit, vastgehouden door twee instructeurs, Je maakt bij je eerste vrije val een .aantal dummy ripcord pulls en trekt ook onder spiedend oog van je instructeurs die je aan weerskanten vasthebben de parachute. De eerste drie sprongen maak je met twee instructeurs, de laatste vier meestal met één, Je kunt dan na 7 sprongen 3600 draai en, tracking, backloop. frontloop, spotten, alles. Jim: "Ik heb een cursist bij zijn derde sprong al als derde zien inko men op een link-up van zijn insuucteurs. Maar dat is natuurlijk een uitzen- , dering. Wel te gek, Ik deed daar vroeg~r ik weet niet hoeveel sprongen over!", Deze zeer intensieve cursus kost uite· raard een enorme hoop geld: $1045 voor die zeven sprongen. Maar dan kun je ook redelijk springen. Tot nu toe is het nog niet voorgekomen, maar zouje in het kader van die cursus nog een sprong moeten maken, kost dat $100 extra.

Wel is aan te raden, aldus Hooper, daarna nog een aantal sprongen op het centrum te maken, Als je nog niet met een groepje plus instructeur omhoog kunt en dus nog met een instructeur al· leen omhoog moet, kost een 6-sprongpakket $ 200, Kun je in een relatiefgroepje (met instructeur) mee, dan is de instructeur gratis. Een sprong kost $ 8 voor 7500 ft. De min of meer normale exithoogte van 12.500 ft komt dan op $13.

Hooper: "Of een cursist in 7 sprongen "klaar" is, hangt nauwelijks af van de

Precisie, waarom zou je eraan beginnen!

Precisiespringen is het oudste onderdeel van onze wedstrijdsport.

Een blik in het grijze verleden leert ons dat heel lang geleden een precisiewedstrijd de eerste wedstrijd was, die ooit door springers werd gehouden.

En in tegenstelling tot andere onderdelen, is het precisiespringen in alle afgelopen jaren populair gebleven. Een aantal oorzaken van deze populariteit ligt voor de hand: - er is geen speciale vrije val vaardigheid voor nodig - in principe is het te doen van 2500 ft (in ons bewolkte landje is dat nooit weg) - het zijn de goedkoopste sprongen - het is met elke andere soort sprong te kombineren; er zijn al CRW/precisiestrijden gehouden - de eigenlijke precisietraining kun je alleen doen - er worden vreselijk veel wedstrijden in gehouden. naast deze voordelen zijn er uiteraard ook wel problemen: - lang niet alle squares lenen zich ervoor - in wedstrijdvorm komt alleen groepsprecisie voor, alleen..op wereldkampioenschappen komt nog de echte PA (personal accuracy) voor. cursist. Ik heb sterk de indruk dat het afhangt van de kunde van de twee instructeurs" .

Om z'n prijslijst je even verder af te werken: een bed in het centrumgebouw kost $ 2,50 per nacht, maar moet je van tevoren schriftelijk reserveren. Kamperen is gratis. Eten kun je ook op het centrum.

Tenslotte: er zijn team-discounts.

De meest maximale is 100 teamsprongen voor $ 7,75 per sprong per persoon van 10.000 ft.

De korting verandert als je de 100 sprongen niet afmaakt.

Is men van plan naar het ZPC te gaan, lijkt het verstandig even te schrijven of te bellen, vooral als men buiten het seizoen gaat (het seizoen gaat van oktober tot mei).

Adres: P.O. Box 1101, Zephyrhills, Florida 33599, telefoon (uit Nederland): 09 - 1-813-788-5591.

Wil men weten waar nog meer officiĂŤle AFF-cursussen zijn: even een briefje naar de USPA, 806 15th street, NW., Suite 444, Washinton DC 20005.

Als iemand een AFF-cursus in Amerika doet (een door de USPA geautoriseerde wel te verstaan), laat hij/zij mij even bellen. Ik zou graag willen weten hoe een cursist het ervaart.

Hein Cannegieter

Na elke ingrijpende koepelontwikkeling werden de precisieresultaten beter. Van de dichte naar de bestuurbare koepel, van de C9/T10 naar de Para Commander, van rond naar vierkant, van koepels met 5 naar 7 cellen en misschien binnenkort van 7 naar 9 cellen.

Doordat de resultaten steeds beter werden en dus de afwijkingen van het gewenste landingspunt kleiner werden, werd de elektronische schijf ontwikkeld.

En omdat het 10 cm dead center te groot(!) werd, werd het 5 cm dead center ingevoerd. Even heeft men gedacht dat die te klein was, maar uiteindelijk is het de elektronische 5 cm disc gebleven.

Zelfs op wereldkampioenschappen zijn er niet veel springers die in een lange serie sprongen dead centers blijven scoren.

Uit economische overwegingen werd destijds overgegaan van indivuduelenaar groepsprecisiesprongen.

Daarmee werd precisiespringen een teamzaak.

De sprong veranderde daardoor. Maar het blijven vier individuele springers, die alleen uit pure noodzaak bereid zijn om rekening te houden met een ander. Die noodzaak ontstaat doordat de vier springers hetzelfde stuk luchtruim moeten delen. Ze dienen daarom een goed doordachte exitprocedure uit te voeren om tijdens de afdaling zoveel mogelijk separatie te kunnen maken.

Is die ruimte gemaakt, dan resten er alleen nog vier individuele landingen.

Echt in elkaars resultaten geĂŻnteres-

seerd, zijn alleen die teams die bewust vechten voor een goede groepsklassering. Zij doen dan ook meestal aan teamtraining.

Teams die op een wedstrijd zelf worden samengesteld, missen vaak de routine om separatieproblemen op te lossen.

De training voor precisiespringen is als volgt in te delen: a Uitgaande van onervaren springers: beginnen met het laten ontwikkelen van koepelbeheersing, d.w.z. het volledig beheersen van de stuur- en remcapaciteit van de koepel, het maken van riserturns, het gebruik van voorste en achterste risers. b Individuele training, leren spotten,

een circuit kunnen kiezen en volgen met als resultaat baklandingen. c Teamtraining, leren spotten voor een team, leren briefen en debriefen, de exitprocedure beoefenen, stackopbouwen separatie, circuit vliegen, landingen in het midden van de bak. d Voetplaatsing, opvoeren reaktievermogen, concentratie, een en ander d.m.v. grondtrainingen. e Wedstrijdtraining, het leren van de wedstrijd regels , gebruik maken van gegevens als streamers en windspringers en het opdoen van wedstrijdervaring.

Er zijn goede precisiespringers die niet of nauwelijks trainen en alleen aan wedstrijdtraining doen. Dat kan alleen vanuit een grote ervaring en routine.

Daar ontbreekt het een beginner aan.

Daarom is besloten tot een jeugdtrai-

SPORTPARACHUTIST 17

ning 1983. De bedoeling is om jonge springers (tot 21 jaar) gericht volgens het voorgaande schema te trainen. Een eigen bijdrage van f 9,per sprong geeft financieel wat ruimte. Jan Vijfvinkei en ondergetekende zullen als trainer fungeren. Het Nationaal Centrum en de Para Club Flevo hebben trainingsfaciliteiten toegezegd. Op dit moment hebben 14 springers en -sters zich voor de trainingen opgegeven. Het zijn: Eeg van der Staak, 18 jaar, 21 0 sprongen Niels Tieland, 21 jaar, 213 sprongen Ron Eygenhuizen, 18 jaar, 63 sprongen Wiebe Ottenhof, 20 jaar, 235 sprongen Ron van Dam, 17 jaar, 64 sprongen Rob Meyer, 110 sprongen Marian Werner, 19 jaar, 65 sprongen Kees Veen, 20 jaar, 74 sprongen Keesjan Tanger, 169 sprongen Annet Gillebaard, 21 jaar, 108 sprongen Jaques Slingerland, 21 jaar, 72 sprongen Wouter Strating, 21 jaar, 55 sprongen Willem Kop, 18 jaar, 47 sprongen Onno Noordam, 17 jaar, 52 sprongen Dit is de groep waarmee wordt gestart.

Overigens is het niet de bedoeling dat de jeugdtraining daarmee een gesloten groep wordt. Er zullen vast wel afvaliers zijn en het is de bedoeling de groep voortdurend op 16 deelnemers te houden. Dus mocht je alsnog willen meedoen, neem eens kontakt op: telefoon: 02155-10112.

De uiteindelijke bedoeling is om springers op een zo vroeg mogelijk moment geschikt te maken voor wedstrijdprecisie. Op die manier kan de top misschien worden verjongd.

Jan de Bruyne

Het Nationaal Instituut voor de Sportgezondheidszorg (NISGZ) heeft als jaarthema 1983 gekozen: Jeugd, Sport en Gezondheid. In de jeugdsport wordt immers veelal de basis gelegd voor een plezierige sportbeoefening op latere leeftijd. Aan de sportgezondheidszorg voor de jeugd kan dan ook een blijvende waarde worden toegekend. Het aktiviteitenprogramma omvat drie onderdelen: - Een brochure met voorlichting voor 12- tot 16-jarigen.

- Een film met informatie blad voor bijvoorbeeld scholen en sportverenigingen.

- Een kongres ter afsluiting van het jaarthema.

Een stukje PR: aandacht voor een toekomstige doelgroep! Meer informatie: NISGZ, Postbus 344, 3760 AH Soest, tel.: 02155-17457.

L

18 SPORTPARACHUTtST

Materiaa\ De paraclub Flevo is met ingang van 1 maart jl. van spring materiaal veranderd. Ongeveer 5 jaar geleden is onze vereniging als eerste en tot nu toe enige club overgegaan op het gebruik van het Stevens Break-a-way systeem voor leerlingen. De filosofie achter die stap was (en is nog steeds) dat we het de leerlingspringer bij een reserveprocedure zo eenvoudig mogelijk moeten maken.

Een malfunction op zich is al erg genoeg en wanneer de leerling afhankelijk van het type malfunction een keuze moet maken uit een aantal reserveprocedures is de kans reëel aanwezig dat een verkeerde keuze wordt gemaakt. Gelukkig loopt zo'n foute keuze meestal niet fataal af, maar de kans op nodeloze blessures is groot.

Door het Stevens Break-a-way systeem brengen we het aantal reserveprocedures terug tot 1, wat voor de leerling dus veel eenvoudiger is en wat de te geven instruktie ook makkelijker maakt.

Na 5 jaar gebruik en het zien opgelost worden van een redelijk aantal malfunctions met behulp van het break-away systeem is de paraclub Flevo nog steeds ervan overtuigd dat het het beste reserve-systeem is voor leerlingen.

Het surplus springmateriaal (B-12) van de vereniging is na acht jaar intensief gebruik aan vervanging toe. Het zoeken naar een geschikte vervanging is een moeilijke zaak geweest. We moesten zoeken naar een uitrusting die binnen de financiële mogelijkheden lag èn die aan de door de instruktiegroep opgestelde specificaties voldeed (of deze specificaties zoveel mogelijk benaderde). Na rijp beraad is de keuze gevallen op de Nederlandse uitrusting Skyliner.

Op de bestaande uitrusting wordt een aantal modificaties uitgevoerd, waarvan de belangrijkste betrekking heeft op het reserve-systeem. Erop wordt een mogelijkheid gemaakt om de Hi Tek AAD te plaatsen en er wordt een "One pull does it all" reserve ripcord gebruikt.

Wanneer het reserve ripcord wordt getrokken, wordt automatisch eerst het 3-ring systeem geaktiveerd (dus een break-a-way gemaakt) en wanneer het reserve ripcord wordt doorgetrokken, zal de reservecontainer zich openen.

De reserveprocedure voor de leerling wordt bijzonder eenvoudig en nagenoeg "FAIL SAFE". Immers, na het tellen moet de koepel gecontroleerd worden. Als deze niet rond is, heeft de leerling een malfunction en trekt hij het reserve ripcord tot hij gestrekte armen heeft. Dan is dus de malfunction afgeworpen en kan de reserveparachute zich ontplooien. Met dit systeem zijn testsprongen gemaakt zowel met een

dummy als life. Na elke gedane reserveprocedure was de reserve ongeveer 50 meter na het lossen van de hootoparachute volledig open.

Door het invoeren van dit systeem geeft de Paraclub Flevo het springen voor leerlingen een nog veiliger basis en stelt zij de leerlingen een ultra moderne uitrusting ter beschikking.

Waarom zouden alleen bezitters van eigen materiaal met een moderne uitrusting mogen springen ...

Staande, zittende, liggende of eventueel hangende, mogelijkerwijs vallende aan het begin van dit nieuwe parajaar, u allen paravrienden bekend of onbekend, een goed, veilig en sportief 1983 toegewenst.

Sinds kort zie ik mijzelf in vetgedrukte letters bijgeschreven op de lijst van bekende Nederlanders, die toch onbekend zijn. Een enigszins onduidelijke, maar op zichzelf kreatieve zin, die om verduidelijking vraagt.

Enige tijd geleden, te weten op de na jaarsbijeenkomst van de afdeling PARA van de ons welbekende KNVvL, hebik me laten verleiden tot het aannemen van het korrespondentschap (voor de PCN) ten behoeve van de Sponpara chutist. Puur enthousiasme (dus toch een soort orgasme) bracht mij ertoe deze aantrekkelijke en veelzijdige vrij· willigersfunktie te aanvaarden. Na hel hallelujagevoel en het "holadijé ik doe ook mee", kwam de harde werkelijk· heid, vergelijkbaar met de landing op moeder aarde na de eerste sprong.

De zinnen bij elkaar geraapt hebbende, wil ik mezelf graag nader definiëren als menselijk wezen. Kortom, wie benik dan wel?

Begonnen in mei 1980 met de opleiding op het Para Centrum Noord in Hoogeveen.

Het eerste jaar had ik niet zoveel tijd, zodat ik pas in het begin van 1981mijn eerste vrije val maakte. Ik was een(aanvankelijk) voorspoedige en gehoorzame leerling (en zo hoort het ook).

Langzamerhand, na ook het bekend dode punt te hebben overschrede werd ik steeds enthousiaster voor parasport en maakte in 1981 dan ook een aantal PC-sprongen.

Toen kwam er even een kink in dek bel, doordat ik in september 1981 een op zichzelf perfekte reservepro dure bij de landing van mijn 41s sprong aan de reserve een zwarebi sure opliep, die mij voor ongeveer

maanden uitschakelde. Ik had net mijn B-brevet in de zak.

In 1982 met bibberende knietjes weer begonnen en na de noodzakelijke clear and pull weer vele fijne sprongen gemaakt uit de PH-PCN. Dit schrijvende, zit ik tegen mijn C-brevet aan en heb ik recentelijk een square aangeschaft, die mij zeer binnenkort een nieuwe dimensie moet geven aan het springen.

Bestuurlijk ben ik intussen ook aktief.

Sinds januari 1981 ben ik voorzitter van de PCN, hetgeen ik sedertdien met veel plezier doe.

Het zal een understatement zijn als ik zeg, dat je er dan ook al heel snel tot over je oren in zit. Ik heb er echter nog geen moment spijt van aan dit alles te zijn begonnen.

In het dagelijkse leven ben ik werkzaam als staffunktionaris bij het Provinciale Groene Kruis in Groningen.

Ik ben 37 jaar en vrijgezel. Ondanks dit laatste ben ik de trotse vader van twee dochters (11 en 8 jaar) hetgeen het gevolg is van een huwelijks verleden.

Beide meiden zijn erg enthousiast over de parasport en de oudste wil later ook gaan springen. Van mij mag ze.

Nog even terzake.

De redaktie van de Sportparachutist heeft een moeilijke maar boeiende taak.

Het korrespondentschap is daarin ondersteunend. Het is ook nieuw en daarom moet het nog worden uitgebouwd.

Daarvoor wil ik me graag inzetten en ik hoop, dat er ook in andere verenigingen enthousiaste mensen zijn die dit willen gaan doen, zodat de Sportparachutist echt een blad van ons en voor ons allemaal kan zijn.

Henk Kuizenga

algemene

28 mei De instructiecursus 1983 zit er weer op.

Hij is gehouden op 8 en 22 januari en het weekeinde van 26/27 februari. Het onderdeel instructie had de grootste aandacht. Daarnaast hebben we lessen gehad over materiaal, vliegprincipes, v.v.-opleiding, demonstraties, style, ram-air, relatief, canopy-relatief, reglementen en E.H.B.O. Een behoorlijk groot programma in korte tijd dus.

Het gaat te ver elke dag apart te beschrijven dus ik zal me beperken tot een aantal algemene opmerkingen.

De te bestuderen informatie werd vrij laat toegezonden c.q. uitgereikt.

Dat maakt het moeilijk de zaken die je zelf nog niet had of wist voor het examen onder de knie te krijgen. Ik denk overigens dat dit probleem volgend jaar niet meer zal spelen omdat dan het nieuwe handboek uit behoort te zijn. Sommige van de cursisten vonden dat het veiligheidsaspect wat te weinig werd benadrukt. De T.C. overschrijdt de instructieregels die wij moeten hanteren zelf vorstelijk: lesdagen van 9 uur 's ochtends tot 9 uur 's avonds zijn te lang om 100 % geconcentreerd te blijven. Waarschijnlijk hadden ze dat zelf ook wel in de gaten want we werden regelmatig wakker geschud door de wel zeer ludieke lessen van "de Brons", voor niet ingewijden Johan Bronsveld. Zijn opmerkingen zorgden voor dolle pret. Ik vond het jammer dat er geen of weinig aandacht is besteed aan de alternatieve opleidingsmethodes zoals de Accelerated Free Fall. Dat is m.i. dermate aktueel dat ik daar graag wat meer informatie

ledenvergadering

Dit jaarlijks terugkerend ritueel vond dit jaar plaats op 15 januari in het nog steeds in Hoeven staande clubgebouw. In tegenstelling tot voorgaande jaren viel de opkomst enigszins tegen: volgens de presentielijst 37 leden + uiteraard het bestuur.

Het verloop van de vergadering was rustig; bijzondere of onverwachte zaken - behalve bij de bestuursverkiezing - deden zich niet voor. Aan de hand van de agenda kan het volgende beeld worden voorgetoverd.

Het verslag van de Algemene Ledenvergadering 1982 gaf geen redenen tot opmerkingen en werd dan ook akkoord bevonden.

Het volgende punt werd gezien als het belangrijkste van de ALV, namelijk het financieel jaarverslag, zoals dat al jaren op uitstekende wijze wordt opgesteld en verzorgd door Jan van der Vliet. De gebruikelijke toelichting van Jan was weer duidelijk en volledig. Wel is gebleken, dat de financiële situatie van de ENPC niet is zoals een ieder zou wensen. Door de perikelen rond de dropzöne is het aantal sprongen en uiteraard het aantal vlieguren aan de magere kant gebleven. Het nieuwe bestuur zal zich hierop moeten con-

centreren.

Onderdeel van het jaarverslag is steeds het verslag van de kascommissie. Deze bestond voor 1982 uit: Annemiek van Gessel, Charles Jacobs en Peter Kok. Het financiële wel en wee van de ENPC is nauwlettend gecontroleerd. Daarbij zijn geen onrechtmatigheden gevonden, zodat de vereiste décharge kon worden verleend. Zowel de kascommissie als Jan van der Vliet werden door Jaap Spiering bedankt voor de door hen verrichtte, niet geringe aktiviteiten. Direkt daarna deed Jaap een oproep voor kandidaten voor de kascommissie 1983. Spontaan meldden zich aan: Rein Voskamp, Ad Damen en Loek Strous.

Hen wordt sterkte gewenst in deze verantwoordelijke taak.

Vervolgens het agendapunt: (her)verkiezing bestuur. Dit punt hield verrassingen in. Met name de mededeling dat Jan van der Vliet de wens te kennen had gegeven op te willen houden met zijn penningmeesterswerkzaamheden. Dat dit een groot verlies betekent voor de ENPC, maar ook daarbuiten, zullen velen begrijpen.

Niet geheel onverwacht was het opstappen

starten wij met een cursus, die opleidt voor het INSTRUKTIE-EXAMEN 1984 Deze cursus duurt tot medio oktober en wordt tweemaal per maand in de weekeinden gegeven.

Bel voor aanmelding en informatie: 02225-464 2L436 ç..CEN)'

r0

1

"ex€'''

PARACENTRUM

TEXEL

over had gehad. Hopelijk wordt het volgend jaar ook in Nederland legaal gedaan, zodat het zeker in de cursus wordt meegenomen.

Ik hoop er dan echter niet bij te zijn ...

Dan nog heel in het kort: - het leger is zeer zuinig met energie gezien de temperatuur in het opleidingscentrum Woensdrecht; - ik heb nog nooit zoveel para-rollen gemaakt in een half uur als tijdens deze cursus.

Rest mij al degenen die aan de organisatie hebben meegewerkt, degenen die de lessen hebben gegeven en al die mensen die buiten mijn gezichtsveld het nodige hebben gedaan, te bedanken. Ik hoop dat hun inspanningen worden bekroond met een hoog percentage geslaagden.

Ad de Jong (83-01?)

ENPC 1983 van Jan Hoefnagels en Jaap Spiering. Jan heeft zijn opvolger een jaar lang intensief begeleid, zodat dit een waardig opvolger belooft te worden. Jaap heeft al langere tijd gezegd, dat hij het in het kader "nieuw bloed, nieuwe ideeën" gewenst acht te worden opgevolgd. Thans doet deze mogelijkheid zich voor. Op voordracht van het toen nog zittende bestuur werden de volgende kandidaten benoemd: Jan Ernest - voorzitter, Peter Kok1ste penningmeester en Jack Bovens - algemene zaken en assistent van Peter bij de "dagelijkse" financiële gang van zaken.

De overige bestuursleden werden herkozen: Henk Hoefnagels, Cees Schoonen, Job Kakebeeke en ondergetekende.

Het is niet aan mij de scheidende bestuursleden te bedanken; hiervoor zullen zich geschiktere personen en gebeurtenissen voordoen. Te denken valt hierbij aan het nog dit jaar te vieren 35-jarig bestaan van de ENPC. Het laatste punt van de agenda, de rondvraag, bracht geen vragen naar voren, zodat de scheidende voorzitter Jaap Spiering de vergadering kon beëindigen.

Herman

Boerman

SPORTPARACHUTIST 19

•

c

s: -,o

.9

.2

Op tweede kerstdag vertrokken we om 11.50 uur van Schiphol met een Boeing 747 van de KLM. Onder de passagiers bevonden zich Harry Klein-Gebbinck, Henk van de Berg (beide VPCT) en ondergetekende (EN PC), die als enige aan boord een parachute binnen handbereik had, want je weet maar nooit! Voor mij was het de eerste maal met zo'n groot vliegtuig en zo ver weg. Vier uur later kwamen we aan in de brandende zon, die op die dag weer voor het eerst sinds drie weken scheen. Terwijl we in de bus zaten te wachten tot de chauffeur ons naar ons appartement zou brengen, zagen we, zwetend van de hitte, nog een CASA 212 omhoog gaan. Wat een pracht kist! Voor ons was het echter wachten geblazen tot de volgende morgen. Op de ochtend van 27 december gingen we met de taxi op weg naar de club.

Daar aangekomen, werden eerst wat torrnaüfeiten afgewerkt. Inschrijfgeld werd betaald en tickets voor de sprongen, die alle van 12.500 tt- en hoger zouden worden, werden gekocht voor een prijs die omgerekend f 27,50 bedroeg; geen geld dus. Het opstijgen gebeurde op het vliegveld Las Palmas, dat vanaf de club zo'n 20 minuten rijden was met de daarvoor gecharterde bussen. Op het vliegveld stapten we uit de bus en in de overalls, want de CASA van de Spaanse luchtmacht was onderweg vanaf de andere zijde van het veld. De organisator Paco Romero zat bij ons in de stick en was met een stel anderen de formatie aan het doornemen, want dat gebeurde meestal pas in de bus of vlak voor het omhoog gaan. Deze lift bestond uit dertien ervaren relatievers en de rest ging er onderweg op 10.000 ft uit; er

mochten 18 springers mee. Nadat we de formatie hadden doorgenomen, stapten we omgehangen en vol bewondering de CASA in.

De deur (een zogenoemde tailgate, dus in de staart van het vliegtuig) ging dicht en vlot stegen we op. Roken was geen probleem en voor de piloten een wijntje voor onderweg ook niet! Op 10.000 ft, nadat we eerst al van 7000 ft naar 2000 ft waren gezakt om de streamer te gooien, gingen de eersten eruit waarna de rest doorging naar 12.500 ft. Wij drieën en een Duitser vlogen er een vierman base uit, waarna de rest vlot zippers aansloot, zodat we nog tijd genoeg hadden voor een volgend figuur, dat een elfman opposed diamond werd. Een leuk begin en een sprong, die eindigde met een landing op het golfveld, omdat daar minder wind stond dan in de duinen. Ze zijn daar gelijk heel wat balletjes lichter geworden.

Daarna gingen we weer met de bus terug naar de club.

Ik was de enige v.v.-fotograaf op deze Boogie en dus altijd aanwezig, waar iets leuks te beleven was. Er waren Duitsers, Fransen, Engelsen en vele Spanjaarden, waar we leuke sprongen mee hebben gemaakt.

De volgende dag hoorden we vanaf ons balkon een zwaar geluid en zagen we nog net een groot toestel voorbij vliegen. Dus snel naar de club. Daar bleek dat we voor twee dagen een DE HAVILLAND CARIBU ter beschikking kregen, die ook voorzien was van een ruime tailgate! Vlug ingeschreven, met kamera en statief de bus in en naar het vliegveld gereden. Daar moesten we weer wachten "lot de kist geland was en werd er gedirtdived en omgehangen.

Deze kist was nog mooier en nog groter. Met 22 man stapten we in en gingen we vlug omhoog. Op 13.000 ft zou Henk met twee Duitsers en een Engelsman de base vormen en ik sprong natuurlijk als eerste weg om de CARIBU op de plaat te krijgen. Bij de afsprong van de CARIBU spring je eerst in het niets en dan krijg je ineens een klap van de relatieve wind. De

base moest daarom wel even corrigeren voordat hij vloog. Aan de opposed diamond werden diamonds aangebouwd, wat een 15-man werd; helaas één persoon erbuiten.

De tweede sprong uit deze kist werd een ts-rnans wedge. Harry moest deze twee sprongen missen wegens een scheur van 15 cm in z'n buitenste cel. De volgende dag hebben we maar één sprong uit de CARIBU kunnen maken, omdat later een motor in rook opging bij de start. Er werd direkt een CASA ingezet, zodat het springen door kon gaan zonder veel vertraging.

CRW werd er weinig gedaan. Ikzelf heb nog met Henk, een Duitser en een Spanjaard een plane gevlogen, maar verder werd er steeds zeer ver gesepareerd, vooral omdat de Spanjaarden al op 5000 ft vertrokken en hoog trokken.

Dertig december was de laatste dag van de Boogie. We hadden twee CASA's ter beschikking, zodat we die ochtend twee 28-mans pogingen konden doen.

Er werd een prachtig staaltje formatievliegen weggegeven.

Nadat we op 10.000 ft wal mensen hadden geloosd, gingen we naar 13.500 ft. Op "go" was ik als eerste weg om toe te zien hoe twee slierten achter de base aangingen. De base zou een achtman rond worden, wat ook goed ging. Helaas kwamen er op een gegeven ogenblik teveel en le vroeg mensen binnen aan één kant van de formatie en een funnel was het resultaat. De tweede poging lukte beter, maar werd nielzo mooi gevlogen. Er zou een wedge aan weers zijden van de base aangebouwd worden.

Bob Rienks kwam in en iedereen slool rustig aan (gaat dat altijd zo? red.) Nog bovende gevreesde 5000 ft sloot ik als 24ste aan mijn zijde. 's Middags hebben we nog Iwee 15-mans formaties als afsluiting gemaakt.

Het mooie van dit eiland is de wind. Bij ons in Nederland is het "hier en daar een bui", maar op Gran Canaria geldt "hier en daar wind". Het was jammer dat de Boogie twee· maal verschoven is, zodat vele Teugenaren hun reis moesten annuleren. De Gran Cara ria Boogie is voor mij toch zeker een herha ling waard en dan hopelijk met nog meer zon!

"Kerstbal Boogie" '82 Teuge Na m'n eerste tentamendeel zéér gunstig te hebben afgesloten, ben ik aan het begin van de kerstvakantie afgereisd naar Teuge om het jaar op een "para"-gepaste wijze af te sluiten. Tweede kerstdag was qua weer van dien aard dat het exitpunt in de buurt van Utrecht gezocht moest worden en dit gold zo ongeveer ook voor de maandag.

Uiteindelijk werd het 28 december voordat er geluid uit de vliegtuigen kwam. Het was fantastisch weer, alleen wat straffe wind.

Woensdag de 29ste kan bij mij in ieder geval niet meer stuk. Het was "real blue sky" en gezellig druk. Nadat ik eerst en passant in een 8-mans formatie gelegen had, werd ik notabene ingedeeld voor een 12-mans huppeldepup!!

Tegen sun-set gingen we omhoog, met aan de ene kant de ondergaande zon en aan de andere kant een volle maan. lets onbeschrijflijks gaat er door je heen als je dat ziet terwijl je op je plek in de formatie ligt.

Ik heb nog nooit zoveel mensen om mij heen gezien in de lucht en ik kan mij nu dan ook levendig voorstellen wat het moet zijn om

20 SPORTPARACHUTIST l

bijv. met een 30-mans formatie mee te gaan.

Jan en André hadden er blijkbaar ook schik in, getuige de gezamenlijke low-pass. Tijdens het bereiden van de nodige "riante" maaltijden in een inmiddels volgelopen wolk kreeg ik de "kick-inside" wat zoveel wil zeggen als: wat een geluk dat ik deze sport heb ontdekt en hem zo intens beleef!

Donderdag de 30ste klaarde het weer pas in de namiddag op en zelfs zo, dat er naar 12.000 ft gekacheld kon worden. Men vloog een gelinkte 8-man de deur uit waarna nog wat leuke "skyball" aktiviteiten werden ontplooid. Zelf heb ik een erg leuke en "luchtige" sprong gemaakt met een inkompleet team van de PCMC. Tijdens de vrije val scheurde m'n spijkerbroek, zodat een splagaat geen enkel probleem meer kon opleveren.

Op de laatste dag van een voor veel clubs fantastisch springjaar, hield de Sky het voor gezien door met de shit op 300 ft te gaan hangen. Om de gezelligheid te beschrijven die er 's avonds in de Wolk heerste, zou ik nog minstens "tig" vellen papier nodig hebben. Maar als ik u zeg dat het uh ... riant

was, dan kunt u dat zonder meer aannemen!

Nieuwjaarsdag werd er niet gesprongen, wal wel erg jammer was want vooral 's middags was het erg mooi weer. Maar ja, met nog "nooit" vertoonde para-films werden de para-handen gauw gevuld.

De laatste dag van het kerstbalspringgebeu· ren, de 2de januari, werd er nog het eenen ander georganiseerd, zoals een 12-man.

Helaas liet het weer dit niet toe. Hel springen bleef deze dag dan ook beperkllol twee sticks.

In één van de vrije uurtjes had ik een gesprek met Jan de Poot. Deze is in de voormalige woonruimte onder "de Wolk" een rigger· shop begonnen. Er schijnt nu, aldus Caramba Jan, een soort" Teugse Kalverstraat" tezijn ontstaan. Ik hoop dat het geen .Teuqse (hik) Kalverliefde" wordt. Enfin, Jan en Anneke, erg veel succes met deze shop en voor'83 een goede start.

Ook namens Hans erg bedankt voor julle gezelligheid.

winterboogies in Zwitserland

December in Nederland is gewoonlijk grauwen grijs, dus serieus springen kan je wel vergeten. Maar in Zwitserland betekent december: blue sky en nul wind! Elke kerst en nieuwjaar zijn er dus boogies!

Ik kreeg een telefoontje van Peter Oesch, ex-lid van het Zwitserse team, die ook op de Texel Boogie was afgelopen jaar. Hij nodigde me uit om te komen boogiĂŤn in een plaatsje dat Saanen heet. Nooit van gehoord, maar daar ging ik.

Saanen is een klein dorpje in een skigebied, waar veel rijke en beroemde lieden 's winters komen skiĂŤn en hun gezicht laten zien. De Spaanse koning Juan-Carlos bijvoorbeeld, skiede in de bergen rond Saanen, terwijl wij op het vliegveld boogieden. Op een dag landde een helikopter op dit veld en Elizabeth Taylor stapte uit. Ik hoorde haar zeggen: "Wow, Look at these brave skydivers! Beautiful!"

Liz verliet vrij snel het vliegveld. Ik denk dat het veel te koud voor haar was naar de skydivers te staan kijken, maar het maakte ons niet uit; de Pilatus had goede verwarming en de deuren dicht tijdens het klimmen.

Er was genoeg sneeuw, dus het landen was lekker zacht. Ik sprong met Adidas springschoenen en mijn voeten werden koud en nat. Dus ben ik de eerste dag naar de dichtstbijzijnde winkel gegaan om me een paar "Moon-Boots" aan te schaffen. Ze zien er groot en te onhan-

dig uit om mee te springen, maar ze zijn superlicht en houden je voeten droog en warm. Ze zijn perfect om in de sneeuw mee te springen en geven geen enkel probleem bij het relatieven.

Er waren twee Pilatus Turbo Porters, dus we konden alles tussen 4- en 16-man doen. Soms hadden we zelfs 10 springers in een Pilatus. We deden ook wat CRW. Een stack hoog boven de Zwitserse Alpen ziet er echt prachtig uit.

Tegelijkertijd was er een andere boogie gaande in Sion, niet ver van Saanen.

Dus besloten er acht van ons om een Pilatus te "kapen" en over de gletscher (3100 m hoog) te vliegen en op Sion te springen, om te zien wat daar aan de hand was.

We deden wat sequential RW boven Sion en landden op het vliegveld. Onze Pilatus ook. Er waren veel springers die ik nog kende, omdat ik, jaren geleden, regelmatig op Sion sprong. Het was leuk om die oude vrienden weer te zien.

Ook Frank (van Gelder) was er. Ook waren er twee Turbo Porters en verscheidene 4- en s-mans teams waren hard aan het trainen. Het was geen echte boogie, maar ik realiseerde me opeens, dat onze Pilatus plus de twee van Sion gebruikt konden worden voor een "Quickie-Biggie"; dus ik stelde een 24-man voor. .Allriqht" zei iedereen. Ik slaagde erin om alles in minder dan een uur te organiseren: de load te manifesteren, bonnen te verzamelen, piloten te briefen en iedereen aan het dirt-

diven, dirt-diven en dirt-diven te krijgen.

De vibes waren goed en in die stemming gingen we met de drie Pilatus Porters omhoog. De formatie werd snel en netjes gebouwd. Ik had tijd genoeg om foto's te maken van de 23-man en dan als laatste binnen te komen om de 24-man kompleet te maken. Toen we landden, hoorden we dat dit pas de tweede 24-man in Zwitserland was en de eerste en de grootste ooit boven Sion! Yahoo! Case of Beer!

De zon begon te zakken, dus snel pakten we onze chutes, zeiden iedereen goeiendag en gingen. De hele weg naar Saanen klommen we en exitten bij een prachtige zonsondergang. We bouwden een ster en terwijl we vielen, keken we naar de zon die achter de Alpen verdween. Heel spectaculair!

De Boogie in Saanen duurde tot 2 januari. We maakten veel goede sprongen; alles tussen 4- en 16-man. We hadden veel plezier, goede vibes en nieuwe vriendschappen met Duitse, Zwitserse en Italiaanse skydivers werden gemaakt.

"Tot volgende kerst!" was de afscheidsgroet van iedereen. Saanen lijkt inderdaad de ideale plek om kerst en nieuwjaar door te brengen. Voor ski-freaks is het een perfect ski-gebied. Voor parafreaks is Saanen een van de mooiste winter dropzones die ik ooit heb gezien.

Dus: tot volgende kerst in Saanen! Ik zal er zijn! Zeker!

Max Dereta

SPORTPARACHUTIST 21

21 mei, Stylewedstrijd PCN. Inlichtingen: Postbus 567, 7900 AN Hoogeveen, tel.: 05280-68271.

16-31 juli, NNPC Boogie, Ameland. Inlich· tingen: Sekretariaat NNPC, Postbus 1587, 9701 BN Groningen.

20-23 mei, Cursus C-brevet (relatief), Nationaal Centrum. Schriftelijk opgeven: De Zanden 15,7395 PA Teuge.

22-24 juli, Teuge.

22 en 23 mei, Open PA wedstrijd Kralingsebos, georganiseerd door de FD. Inlichtingen: H. Hees, Hongarenburg 137, 2591 VK Den Haag, tel.: 070-470564.

2 en 3 april, Open paaswedstrijden PCN, onderdelen: 4-mans groeps PA en 4-mans SRW (nationaal programma). Inlichtingen: Postbus 567, 7900 AN Hoogeveen, tel.: 05280-68271.

3 en 4 april, Open PA wedstrijd Kralingsebos, georganiseerd door de FD. Inlichtingen: H. Hees, Hongarenburg 137, 2591 VK Den Haag, tel.: 070-470564.

8-10 april, Europacup Finale PARA-SKI 1983 in Zürs. Inlichtingen: Union-Para-Cluo Vorarlberg, Pohlweg 7, A-7923 Lauterbach/ Vlbg.

16 en 17 april, strijden PCN.

Uitwijkdata

open paaswed-

29 april - 8 mei, Springweek Royan, Frankrijk, georganiseerd door de ENPC. Inlichtingen: Cees Schoonen, Past. Antoniusstraat 2, 4756 BS Kruisland, tel.: 01673-2600.

23 april, Leerlingenwedstrijd Pijnacker voor FD leden vanaf het A-brevet (C9-, T10- en PC-springers). Inlichtingen: H. Hees, Hongarenburg 137, 2591 VK Den Haag, tel.: 070-470564.

30 april, FD.

Uitwijkdatum

leerlingenwedstrijd

6 mei, Nachtspringen NNPC. Inlichtingen: Sekretariaat NNPC, Postbus 1587, 9701 BN Groningen.

7 mei, Uitwijkdatum

nachtspringen

7 mei, Uitwijkdatum

leerlingenwedstrijd

NNPC. FD.

7 en 8 mei, 4-mans RW wedstrijden PCI. Inlichtingen: K. van Altena, Lindelaan 36, 1231 CL Loosdrecht.

12-15 mei, Open clubkampioenschappen ENPC, PA en Style. Inlichtingen: Cees Schoonen, tel.: 01673-2600.

12-23 mei, Texel Vliegveld Texel..

Boogie

111, Twin Otter.

28-30 mei, 8-way speedstar wedstrijd uit de PH-PAR, Nationaal Centrum Teuge. Inlichtingen: Rob Greven, tel. 080-226222.

27-29 mei, Open Clubkampioenschappen ENPC, 4- en 8-mans-relatief. Inlichtingen: Cees Schoonen, tel.: 01673-2600.

28 mei: Uitwijkdatum

stylewedstrijd

PCN.

28 mei, Square PA wedstrijd Pijnacker voor FD leden. Inlichtingen: H. Hees, Hongarenburg 137, 2591 VK Den Haag, tel.: 070470564.

3-5 juni, Lang springweekend

ENPC.

12-14 ENPC.

Cursus PA, Nationaal Centrum

augustus,

18-28 augustus, Intparachamp, lichtingen: Afdelingssekretariaat.

17-19 juni, Cursus B-brevet, Nationaal Centrum. Schriftelijk opgeven: De Zanden 15, 7395 PA Teuge.

18 juni, FD.

Uitwijkdatum

square PA wedstrijd

25 juni - 10 juli, Open Engelse Nationale Kampioenschappen, Peterborough Parachute Centre, Sibson. PA, Style en RW. Inlichtingen: Afdelingssekretariaat.

26 juni - 3 juli, Nationale Kampioenschappen 1983 op het Nationaal Centrum. Inlichtingen: Afdelingssekretariaat.

9 en 10 juli, "Coupe de Maarsseveen" PAwedstrijd PCI. Inlichtingen: K. van Altena, Lindelaan 36, 1231 CL Loosdrecht.

15-24 juli, Zomerkamp Moorsele (België) voor FD leden. Inlichtingen: H. Hees, Hongarenburg 137, 2591 VK Den Haag, tel.: 070-470564.

Canada. In·

26-28 augustus, Open clubkampioenschap· pen Paraclub Flevo. Inlichtingen: J. Bronsveld, tel.: 03412-4991.

27 en 28 augustus, Open PCN zomerwedstrijd, onderdelen: 4-mans groeps PAen 4-mans SRW (internationaal programma). In· lichtingen: Postbus 567, 7900 AN Hooçeveen, tel.: 05280-68271. september, internationale RAM-AIR wedstrijd bij Paraclub Flevo. Inlichtingen: Michel Bizot, tel.: 033-721868.

2 en 3 september,

11 en 12 juni, "Vier Uden Sportief". Internationale PA/CRW-wedstrijd.

Inlichtingen: J. Verhaar, Vaarzenhof 609, 5403 TE Uden, tel.: 04132-64801.

springweekend

18-21 augustus, Cursus C-brevet (style), Nationaal Centrum. Schriftelijk opgeven: De Zanden 15, 7395 PA Teuge.

4 juni, Uitwijkdatum square PA wedstrijd FD. 4 en 5 juni, a-mans RW wedstrijden PCI. Inlichtingen: K. van Altena, Lindelaan 36, 1231 CL Loosdrecht.

Lang

40 + -wedstrijden, Natie-

naai Centrum Teuge.

2-5 september, Open spring-vierdaagse vliegveld Midden-Zeeland,georganiseerd door de FD. Inlichtingen: H. Hees, Honga· renburg 137, 2591 VK Den Haag, tel: 070-470564.

10-13 september, Internationale 16-mans· wedstrijden met eventueel aansluitend Boogie, Nationaal Centrum Teuge.

10 en 11 september, zomerwedstrijd.

Uitwijkdata open peN

10 en 11 september, Leerlingenwedstrijden ENPC. Inlichtingen: Nathalie Chudiak, de Eerensplein 21, 2593 NB Den Haag, tel: 070-836687.

16-18 september, ENPC.

Lang

springweekend

17 september, 3-mans cursus/wedstrijd voor FD leden. Inlichtingen: H. Hees, Honqarenburg 137, 2591 VK Den Haag, tel: 070-470564.

25 september, bokaal" FD.

Uitwijkdatum

.Koophanoet

9-19 december, Wereldkampioenschappen RW Sun City. Zuid-Afrika.

Peterborough Parachute Centre Sibson Airfield. Wansford.

England. Tel. Elton 490 open Tuesday-Sunday PILATUS PORTER

Bel voo of 436, Herman.

1000 m f 3.25 2000 m f 5.50 3000 m f 6.50 4000 m f 7.50

Showers-Free Camping-Bar-Restaurant 22 SPORTPARACHUTIST

17 en 18 september, wedstrijden ENPC.

Uitwijkdata

leerlingen-

18 september, Uitwijkdatum open PA wedstrijd Zuiderpark, Rotterdam. "Koophandelbokaal" FD. Inlichtingen: H. Hees, Hongarenburg 137, 2591 VK Den Haag, tel.: 070-470564.

24 september, cursus/wedstrijd

Uitwijkdatum FD.

25 september, bokaal" FD.

Uitwijkdatum .

oktober, Nachtspringen, Teuge.

3-mans

RW

"Kooplieden-

Nationaal

Centrum

1 en 2 oktober, Open CRW wedstrijd PCN. Inlichtingen: Postbus 567. 7900 AN Hooge-

Te koop

7-9 oktober, Cursus B-brevet, Nationaal Centrum. Schriftelijk opgeven: De Zanden 15, 7395 PA Teuge.

7-9 oktober,

Lang springweekend

8 en 9 oktober, strijd PCN.

Uitwijkdata

open CRW wed-

14 en 15 oktober, gen FD.

Uitwijkdata

nachtsprin-

21 en 22 oktober, gen FD.

Uitwijkdata

nachtsprin-

Kompleet systeem: Harnas/container: Handbury, blauw, 1981. Main: Unit 111,rainbow/white top 236 sq.ft., 1980.

Reserve: Preserve I, wit, 1981. Alles ± 125 sprongen. Prijs f 3.850,-. Inlichtingen: André v. d. Boseh, Vinc. v. Goghstraat 1, 2941 GW Lekkerkerk, tel.: 01805-2887.

Kompleet systeem: Harnas/container: Mini·system, blauw.

Main: PC MK I, Merry Widow. Reserve: 24 ft., bestuurbaar.

2.000,-. Inlich151, 3317 BR

Kompleet

systeem:

Harnas/container:

Startrack

1.500,-. Inlichtingen: P. F. M. Hol, Maatschapslaan 33, 3981 Bunnik, tel.: 03405-4032 of (tijdens kantooruren) 035-894181 . f

Kompleet systeem: Harnas/container: Pionier Super Pro Standaard, navy blue. Main: Papilon, multicolor G, juni 1974. Reserve: 24 ft., bestuurbaar, Autoflug juni '70. Prijs

02220-4820.

Kompleet systeem: Harnas/container: Starlite, rood/zwart/ geel. Main: Strato Star Stratus, rood/zwart/geel.

Reserve: 26 ft. Lopo, geel. Ca. 150 sprongen, zeer goede staat en inklusief jaarkeuring 1983. Prijs n.o.t.k. Inlichtingen: N. Chudiak, de Eerensplein 21, 2593 NB Den Haag, tel.: 070-

Kompleet systeem: Harnas/container/main: Stylemaster met PC mark I, borst reserve met Hitek en 24 ft bestuurbare ripstop reserve; prijs n.O.t.k. Inlichtingen: Y. de Smidt, tel.: 023-310916.

• afmetingen: 12mm x 42mm x 52mm .

• gewicht: 50 gram.

• gemakkelijke afstelling met één knop op de grond of in het vliegtuig.

• geeft geluidssignaal tijdens de klim op de afgestelde hoogte.

• kan op elke helm gemonteerd worden.

• kan geleverd worden met ingebouwde of losse luidspreker of een stekker-verbinding naar aparte luidspreker.

• langlevende batterij schakelt zichzelf uit.

• zeer nauwkeurig, afwijking max. 100 ft.

• gegarandeerd shock proof.

• bruikbaar voor CRW ( werkingsgebied : 0 - 10.000 ft. ).

• speciaal ontworpen op verzoek van springers.

F.1995

square - reserve

REo.UIN v.a.F.l050 system

JAGUAR v.a.F.l050 system

7,

836687.

Lite-weight 252 P ara-Feil, rood, wit, blauw; ± 200 sprongen. Wonderhog 11multicolor, aug. t 979; 22 ft. Ga reserve, prijs f 2500,-. Te bevragen bij: Simon Woerlee, Kasteelplein 10,4811 XC Breda. Tel. 076-223911 (tst. 2069) b.g.g.

MAGNUM F.2550

s.O.s.

Mini-

Baroniehof

F.2295

ma in canopy

system, donkerblauw.

Main: PC, rood/wit/blauw.

Reserve: Kohnke.

Inklusief Sentinel en jaarkeuring 1983. Prijs

f 1.800,-. Inlichtingen: Wim van Laarhoven, Helmond, tel. 04920-32994.

TURBO

main canopy

ENPC.

51967.

13535, (na 6 uur) 20048.

QOC?OGDoCvO UV ÜC?OOGvSA

7 en 8 oktober, Nachtspringen FD voor B-brevet houders op vliegveld Zestien hoven uit de BNI PH-PAR.

Tandemsystem Piglet 3, zwart met rood. Inlichtingen: M. Werner, Scheldelaan 92, Bergen op Zoom, tel.: 01640-

Komplete springuitrusting: Harnas/container: Chaser, bruin, z.g.a.n. Main: Titan. wit, ca. 300 sprongen. Reserve: St rong Lopo, bestuurbaar.

Altimaster op kussentje, hookknife, goggles enz. en twee jumpsuits, lengte 1.72 m. Nieuwprijs ca. f 5.800,-; vraagprijs f 4.000,-. Inlichtingen: Ben v. d.

Belt, Donkerstraat 44, 3841 CD Harderwijk, tel.: 03410-

Inklusief Hi-tek en jaarkeuring 1983. Prijs f tingen: H. B. J. Zielhorst, M. H. Trompweg Dordrecht, tel.: 078-181029.

veen, tel.: 05280-68271.

PARACHUTES

DE FRANCE

L-

-.J

inlichtingen bij uw dealer:

MAFIA BROS.

vliegveld texel tel. 02225 - 464 (436

)

DYTTER met aparte luidspreker. fabrikage en distributie

door

Larsen & BrUsgaard ApS Mosevej 3 - 4070

Kirke Hyllinge

- Denemarken

SPORTPARACHUTIST 23

•

•

lNT~ODUCING EU~OPEAN SI<Y~DIVINGFASHIONS •

•

JAG UAR A superb instrument designed with «top niveau» RW competition in mind. Comfor· table to carry, its profile allows for fast exits in total safety due to the complete protection of the risers and the harness.

The reserve container takes an S.O.S. or Feather·Lite and the main container will hold theTURBO, the MAGNUM or any other canopy of equal bulk.

TURBO

MARSO UIN Why should beginners be penalized when they start skv-d iving?

We think that the days of lugging a heavy pack around should be over. The MARSOUIN svstem offers lightweight, comfort and safety (3 rings). It can be immed iatly changed fro m static-line to ripcord and quickly fitted with FXC 12000 or KAP 3 AODs. lts single po int opening chest reserve container has been designed around the FXC 12000 and its patented risers can be placed in two positions.

Born in 1980 the REaUINIm now b eco me a classic with OYI 2000 in use today. In Europe alone, 1500 have been soldto both civilians and the military, Versatile, it can be used with all the main canopies available on the market today thanksto the three sizes of the main container.

MAGNUM According to the Style cham· pions, the best way to turn fast is with the least possible inertia.

That's why they need a lightweight canopy. But stylemen land wo men) generally wantto continue their style jump with an accuracy exercise. That's why they need a really efficient canopy able to open softly at high speed. As for the accuracy specialists, they need a canopy with a good forward speed in addition to perfect stability, because the wind is not always conciliating with slow canopies.

In fact, Champs need a lot a things.

That's probably why so many of them have chosen a MAGNUM for next year ... and they are not the only ones !

S.O.S. T he present generatio n of square reserve canopies is fully acllieved with the S.O .S. Small as the smallest round reserve canopies, the S.O.S. is exactly five seventh of the MAGNUM. Same conéept, same efficiency, same safety d e to the direct suspensio n lines.

With a rate of descent as low as 16 fps at 40% braking, the S.O.S. shows evidence ofthe European tech nology value.

Contact your dealer Al! our canopies and harness/containers

are approved by the French Ministry of Defence and the French Ministry of Sports,

(XX?OODo(l(?O LlQ (lOOOGQ SA ~~~!::;~;:'~3~E,:~:~O;':.~'~:A~E