SP 1983 11(6)

Page 1


DEZE VERENIGINGEN ZIJN AANGESLOTEN BIJ DE AFDELING PARACHUTESPRINGEN VAN !:tE KONINKLIJKE NEDERLANDSE VERENINGING VOOR LUCHTVAART jaargang

11 - n"ummer 6 - juni 1983

TWEEMAANDELIJKSE UITGAVE VAN DE KNVvL AFDELING PARACHUTESPRINGEN

: Honald van den Booqaard, Chudiak, Arnold Collenteur

Redaktie

Vaste medewerkers:

Nathalîe

Michel Bizot, Hein Cannegieter, Henk Kuizenga, Karst Sikkens el} Bert Wijnands.

De met name onderschreven artikelen zijn voor verantwoordelijkheid van de schrijvers en behoeven niet altijdçlemening van de redaktie weer te geven. ' Zonder schriftelijke toestemming van de recjaktiernag van de inhoud worden overgenomen. Abonnement Sportparachutist Leden van de afdeling Parachutespringen blad gratis.

niets

ontvang~n

het

Vereniging

Adres

EERSTE NEDERLANDSE PARACHUTISTEN CLUB

Selma Lagerlöfferf 18, 3315 AS Dordrecht.

CADETTEN PARACHUTISTEN VERENIGING

Kasteelplein 10, 4811 XC Breda.

SKYDIVING CLUB FL YING DUTCHMEN

Bingleystraat 96b, 3025 RL Rotterdam.

PARACLUB

ICARUS

de Grote Weer 120, 1383 BG Weesp.

PARACLUB COLONNES

MOBIELE

Waverstraat 34-3, 1079 VM Amsterdam.

VERENIGING TEUGE

PARACENTRUM

NOORD

Postbus 567, 7900 AN Hoogeveen.

NEDERLANDSE TU-ZEVEN

PARAVERENIGING

NAPO 880, 3509 VP Utrecht-Veldpost

.•.

AFCENT

PARACHUTE

PARACLUB De SPORTPARACHUTIST verschijnt in de eerste week van februari, april, juni, augustus, oktober en december. Druk: Van Deventer

b.v., 's-Gravenzande.

KONINKLIJKE NEDERLANDSE VERENIGING VOOR LUCHTVAART AFDELING PARACHUTESPRINGEN

-

Lidmaatschap Alle leden f70,Het inschrijfgeld

Mariniersweg 7, 3941 XL Doorn.

PARAVERENIGING KORPS COMMANDOTROEPEN

Commandobaan 4, 4706 CL Roosendaal.

PARACLUB

NAPO 875, 3509 VP Utrecht-Veldpost.

HOHNE

inleveren

voor 24 juni 1983 bij:

Sekretariaat Afdeling Parachutespringen KNVvL, Jozef Israëlsplein 8, 2596 AS 's-Gravenhage.

2 SPORTPARACHUTIST

Postbus 1587, 9701 BN Groningen. TEUGE

de Zanden 15, 7395 AP Teuge.

hele pagina f 500,halve pagina f 275,derde pagina f 185,zesde pagina f 95,negende pagina f 65,of f 0,72 per mm kolombreedte

per per per per per

nummer nummer nummer nummer nummer

Per 3 nummers 7,5% en per 6 nummers 15% korting. Toeslagen

Aanmeldingen voor het lidmaatschap te richten aan het afdelings-sekretariaat (d.t.v. de klubsekretaris).

Uw kopij gaarne

MARINIERS SPORT PARACHUTE CLUB

Adver1en1ie1arieven SPORTPARACHUTIST

KNVvL

per jaar, na 1 juli f38,-. voor leden bedraagt bij aanmelding

Van Hallstraat 29, 8072 BA Nunspeet.

FLEVO

NOORD NEDERLANDSE PARACHUTISTENCLUB

voorzitter vice-voorzitter sekretaris penningmeester sekretaris sport sport en instruktie algemene projekten algemene projekten

Hoofd Bureau Parachutespringen Michel Bizot, Jozef Israëlsplein 8, 2596 AS 's-Gravenhage. Telefoon: 070-245457.

Prämienstrasse 12, 5100 Aken/BRD.

CLUB

STICHTING NATIONAAL PARACHUTISTENCENTRUM

Bestuur W. A. Velthuizen E. T. H. Wijnands vakature P. Santegoeds H. Cannegieter C. A. T. Pellens H. Verbeek H A. Elias

Bolkskamp 25, 7576 GH Oldenzaal.

PARACENTRUM

f8,-.

steunkleur

en f.c. op aanvraag.

~~UI ontkend hoewel 111::1 UUUI ~UIIIIIII~I::II WUI zijn springers mensen. u zou dus ook eens voor uw cafe kunnen adverteren. 't zai wel gezellig druk worden met 3000 nieuwe klanten. De rubrieken leden.

te koop en te koop gevraagd zijn gratis voor


in dit nummer:

Redal<fioneel

11 Beginnen met stijl Ada de Groot I Joop van Rijswijk

14 Vooruitblikken op de NKP Hans Keiler

18 CRWmateriaal mogelijkheden Donaid

Doe Johnson

en verder: 5 Algemene ledenvergadering Wim Velthuizen

ENPCgered Goed nieuws voor Hans Ponsioen Wim Velthuizen

Accelerated freefall 7 Handleiding Aspirant Sportparachutist Wim Velthuizen

Voorlichtingsdag RLD 8 Training Jeugdselektie Ad de Jong

KCTen KMA Ad de Jong

9 Instrukteurskursusen examen Charles

Pellens

10 Demo's in BelgiĂŤ Marinus Althof

12 De woordenlijst 19 Stackie bouwen Simon Woerlee

20 AAD's Kees

21 Open dag vliegveld Hoogeveen Henk Kuizenga

Boogie op Ameland Bauke Stempvoort

22 Open paaswedstrijd PCN Henk Kuizenga

WK para-ski Bram Lassehuijt Jr.

23 10-man speed in Bad Lip Ingrid Zoetmulder

en als altijd 4 paravaria 5 afdelingsbestuursnieuws 6 brieven 10 verzamelaars Kees de Goeijer

20 cone-Iock 26 kalender 27 te koop

Skydivers hebben altijd de neiging gehad om zichzelf als een speciale volksgroep te beschouwen, die zich in haar gedrag duidelijk van de whuffo's afscheidt. Dit "afwijkend" gedrag is vaak heel vruchtbaar, andere keren wil het ook wel eens tot problemen met bijvoorbeeld de omgeving leiden. Zonder nu een afweging tussen die goede en kwade zaken te maken, zou ik er in dit bestek eens op willen wijzen dat wij onze "hoogspringersstand" dreigen te verloochenen door een binnensluipende mentaliteitsverandering, zoals die zich ook onder het gemene volk afspeelt. In hoeverre durft de springer van vandaag zich nog te beroepen op die onaantastbare familieband der parachutisten, die maakte dat het leven (althans op de DZ)zo goed was? Juist als de tijden slecht zijn, zou het die onzichtbare vriendschapsband moeten zijn, die ons er doorheen sleept op weg naar meerTol en betere prestaties in vrije val en onder de koepel. Natuurlijk kost het wat meer geld, maar dat is geen reden voor scheve gezichten, geen reden om niet meer mee te helpen. Als we willen dat het springen betaalbaar blijft, zullen we allemaal ook wat moeten DOEN;alleen je sprongen betalen voldoet niet! Ook zullen we bereid moeten zijn om de voordelen, die de hier en daar binnengeslopen commercie ons te bieden heeft, voor het volle pond te betalen, als tenminste die commerciĂŤle diensten en produkten hun geld waard zijn door de professionele aanpak. Kortom, ik pleit voor minder scheve gezichten. Laten we de wereld maar eens laten zien hoe goed we wel zijn door de gevolgen van de huidige recessie voor onze sport ten goede te laten keren. Laten we maar eens ruimdenkend zijn. Helaas heb ik naast deze preek ook nog een andere plicht te vervullen. De slechte tijding is dat Tom Roodenburg heeft besloten om de redaktie te verlaten. De redenen van zijn vertrek zal hij in het volgende nummer zelf uit de doeken doen. Direkte aanleiding voor zijn beslissing is het geharrewar omtrent Zuid-Afrika. Wat daarbij meespeelt heeft misschien wel alles te maken met de hierboven genoemde mentaliteitsverandering, zoals die zich ook in de omgeving van Tom heeft geopenbaard. Tom kijkt zo gezegd terug op wat teleurstellende ervaringen en dat is triest voor iemand, die zoveel werk heeft verzet voor zijn geliefde hobby. Het is dan ook daarom dat ik namens de rest van de redaktie de hoop uitspreek dat Tom in de nabije toekomst weer veel voldoening in de springsport en in zijn andere hobbies mag vinden. Het spreekt vanzelf dat wij als redaktie zo gauw mogelijk het gat in onze mankracht weer opgevuld willen zien. Graag zouden wij daarom reakties verwachten van lieden die aspiraties koesteren op dit gebied. We zullen daarbij de voorkeur geven aan springers uit de minder ervaren sfeer, gezien de gewenste schakel met het leerlingenspringen.

de voorplaat: de gedoodverfde winnaars van de komende nationals "Magie Wave" tijdens een exit voor een trainingssprong boven Teuge. Deze aktieplaat is van de hand van RoB Kaal.

SPORTPARACHUTIST 3


parapersonalia ENPC/CPV: Getrouwd 27 mei: An,ke Dekker en Hans scnerpenbuuzen. Paraclub Hohne: Bestuurssamenstelling per maart 1983: Chris EIderhorst (vz.), Joop van der Velde.n (secr.), René Bakhuis (pm.), Chris van der Kort (mat.com.), Marcel Smit (alg.com.), Jouke Kurper~hoek (vl.z.). Instruktiegroep: WIIlem van Spaandonk (c.i.), Syco Fennema, Rob Meyer en Weynant Haitjema (h.i.). SFD: Getrouwd 20 mei: Gemma van Buuren en Robert Klop. KNVvL: Getrouwd 1 juni: Jennifer Waterreus en Leo de Kwaadsteniet.

oogie in Deland is ereldrecord voor grote formaties scherper gezet op 72 man/vrouw (wie weet er een deugdelijke vertaling voor het engelse onzijdige way?). Volgens de ons bekende informatie lag de formatie op 6000 ft. Deze keer waren er FAI-scheidsrechters aanwezig en zou deze grote plak dus een officieel wereldrecord zijn. Het record stond tot nu toe op veertig, enkele jaren geleden gevlogen boven Antioch in Californië. De beroemde 50-mannen boven Elsinore en Zephyrhills waren net als de 60-man b~ven Z'hills en de 64-man boven Perns Valley niet officieel erkend. Voor deze 72-man was een ambitieus tràiningspro-

vijftien ngen waren verdeeld over 6-man dogfights, 12-man fonteinsprongen en daarna 24- en 36-man sequential duiken.

CRW record CRW record gaat aan Het Nederlandse aan flarden. Boven de lopende band 11-man plane d ze keer een Texel wer d e 8500 ft. De formatie was gevlogen vanaf ft Een veertien man kompleet op ~50~0~r de maand juli. Op zit in de planning. dit blad in en het moment dat je jCi alkrijgt is de kans r weer ge sn -1é-~/t.~(:,d Cl I

.' d<-Y'&

tIJ J y./û'

nieuw tijdschrift

\

plan waarover de laatste jaren bij en .' ara-ontmoetingen internationale p I"kt vaste steeds meer viel te horen, Ij . voeten in de aarde te krijgen. Op dit moment worden voorbereidingen getroffen voor de oprichting van een Europee s . De stuwen de parachutisten-magazine.. d Duitser kracht achter dit plan IS e " Heinz Fischer, ons bekend van zun rachti e fotoboek "Tussen hemel en ~arde"g (zie de Sportparach~tlst van Volgens Helnz moet 1982) septem b er· " het blad maandelijks gaan versc:~jnl~~ vanaf januari 1984 met een gem I e, 30 pagina's, waarvan zo n omvang van worden 40% kleurendruk zou moeten h t En~ De tekst wordt in het DUits en In e

el

J~

l).,. pIl"

~()J' ~ <)

J,oc,\yJj "''::1'. I

oP 1801'<-- -3 S ~ 1>·1',6 tf'8'1' .~c

-

en af

~.ró~te.

~L

~~

E

gels afgedrukt. Heinz heeft geen tijd om zelf veel te doen aan het redaktionele. werk, m:~~ hij heeft daarvoor professlone~e ;blik sen aangetrokken. Op het g dko ewerkt aan de totstan wordt er g k korrespon. van een netwer van ~~~~en. Voor Nederland fungeert Max Dereta als coördinator. . Volgens de berichten moet een jaart DM 60 gaan kosten, abonnemen 'er nummer. wat neerkomt op DM 5,~ P We wachten met spanning . Arnold

P O. BOX 84776. BOULDER, CO 73953 phone 744-513-5536 telex 71169 SKRAM

BESTE

MENSEN,

ONZE EXCUSES 1 APRIL

IS

REDEN IS

DAT DE VORIGE

VERSCHENEN.

FEKTE AIR-BRUSH DOM VOLK ZIJN

NIEr, HEr

ZIEN

DAT HET NIEr

JULLIE

VERTIKAAL

TOCH!

SIGNALEN

4 SPORTPARACHUTIST

PRECIES

DAT DIT

OP

GEEN

KONDEN JULLIE

EEN FOTO WAS, mAAR EEN PER-

VAN RONALD ? WAT EEN GOEDGELOVIG OF KUN JE mEr UITZENDEN?

EN VOORAL

SONAR WEL ALTIJD

VOLGENS DE KADErTEN

HOOR. SCHIJNT

OVERIGENS

EEN mENTALE KIJAP HEEF'l' REAKTIES.

GELUKKIG

IS

OPENINGS-SHOCKTHERAPIE. Wij wensen beterschap aan: Gisela Backmeroff, A. J. Eijsten, R. B. M. Heister, A. B. J. Leschner, Ad Luyks, A. Mathijssen, E. Neyndorft, Martin Niewerth, H. van Oorschot, J. Prinsen, AartSchaap, Michael Scherzer, H. R. Verhoet.

NIET

TOCH MEENT ONS BEDRIJF

OM MASSAAL IN ONZE GRAP TE STINKEN.

NOU ECHT NIET

PRECIES

"SPORTPARACHUTIST"

SINCERELY,

JAMES D.

HICKS

DAT DE SCHRIJVER

VAN HEr

GEKREGE?1 DOOR HEr DAT AL \lIEER

ARTIKELTJE

UITBLIJ\TEN

BIJGEDRAAID

VAN

DOOR TOEGEPASTE


Het ligt in het voornemen om d.e najaarsvergadering een~ een feestelijk karakter te geven. Vong jaar IS het jubileum van de K.N.V.v.L. op Lelystad letterlijk in het water gevallen. Om. toch eens een ongedwongen samenzIjn van Afdelingsbestuur, clubbesturen en leden te hebben, ligt het in het voor-

nemen om de najaarsvergadering in een "luchtvaartomgeving" te houden. Er wordt gedacht aan het Aviodome. Na een huishoudelijk gedeelte willen we een gezellig samenzijn met een hapje en drankje plannen. Let dus op volgende aankondigingen.

algemene ledenvergadering Na de opening kon de voorzitter konstateren dat van de notulen van de vorige vergadering alle punten waren afgedaan volgens planning. Zo is de Handleiding klaar (zie elders), de OAL zodanig geïnterpreteerd door de RLD dat springvergunninghouders inderdaad hun eigen reserve mogen vouwen en er zelf onverzegeld mee mogen springen en ook is er aktie genomen ten aanzien van de Accelerated Free Fall (zie elders). Reeds nu zijn de cijfers over 1982 beschikbaar en aan de vergadering gepresenteerd, waarvoor de vergadering haar waardering uitsprak. Een belangrijk punt was de voorbereiding voor de bijdrage voor het Nationaal Centrum. Jammer dat er niet wat meer individuele leden aanwezig waren, want dit was hun kans geweest! De voorkeur van de vergadering ging duidelijk uit naar een geringe persoonlijke bijdrage voor iedereen die lid is van een KNVvL klub. Wie geen lid is van een KNVvL klub zal een behoorlijke extra bijdrage moeten leveren.

ENPC gered Toen begin maart bericht van de RLD binnenkwam dat de permanente notam voor de ENPC niet kon worden verlengd, brak er enige paniek uit. Als direkte reaktie vroeg de voorzitter van onze afdeling, Wim Velthuizen, aansluitend incidentele notams aan voor de eerste weekends van april. Op 25 maart vond er een gesprek tussen de RLD en de KNVvL plaats. Voor de ENPC waren Herman Boerman en Hans Jansen present, Wim Velthuizen was als gebruikelijk aanwezig en had zich verzekerd van de deskundigheid van André van der Worm omdat luchtverkeersbeveiliging het belangrijkste punt was. Het betrof met name laag GAT op de ATS routes. Na wederzijdse uitleg van de gang van zaken en inventarisatie van problemen en mogelijkheden werd het volgende overeengekomen: -

-

Kruisland wordt voornamelijk voor lagere leerlingensticks gebruikt (tot 4000 ft). Borchwerf blijft tot eind '83 gehandhaafd met dien verstande dat de

15 april

Pijnlijker lag het met Zuid-Afrika. Er is al veel over geschreven en nog veel meer gesproken. Het is duidelijk dat de grote meerderheid vindt dat we ons niet door politieke motieven moeten laten leiden en dat we een team moeten afvaardigen naar de WK. Zoals de zaken nu staan, gaat er dus een team. Toch kreeg het bestuur na enige diskussie het recht - na informatie van de klubs tegen deze beslissing in te gaan. De voorzitter deelde in grote lijnen mee hoe het beleidsplan "Daarheen KNVvL" in elkaar zit. In een volgend nummer komen we daarop terug. Besloten is voorts de bijdrage voor het " centraal apparaat of wel het Algemeen Secretariaat duidelijk buiten de kontributie te houden van de Afdeling. De f 5,- waarover eind vorig jaar zo'n rumoer was, komt in '84 voor rekening van de leden. Overigens is toegezegd dat de kontributie steeds duidelijker zichtbaar zal worden gesplitst voor wat betreft Waldifonds, speciale projekten en KNVvL bijdrage. overlapping van de 2 nm zone met het circuitgebied van Seppe (ATZ) te allen tijde zowel door para's als paravliegtuigen wordt gerespekteerd. Voor dit jaar is Seppe (of beter ENPC en CPV) in ieder geval gered. We hopen dat ze in '84 een prima alternatief zullen hebben.

goed nieuws voor hans ponsioen In ons vorige nummer schreven we al dat de examenregeling valschermtechnici op papier stond en nog slechts de goedkeuring van de Juridische Dienst van de RLD behoeft. Nu is daar onverwacht snel nog een positieve beslissing van de RLD bijgekomen. Hans Ponsioen - zelf tot vorig jaar bij de voorbereidende besprekingen met de RLD aanwezig - zal er wel op gehoopt, maar misschien nog niet helemaal op gerekend durven hebben. Wat is het geval? Jarenlang heeft de RLD gezegd dat we niet moesten rekenen op toelating van Nederlands materiaal. Hans heeft daar wel voor geijverd. Nu heeft de RLD hem de toezegging gedaan dat bepaalde types door Hans gefabriceerd materiaal zullen worden toegelaten. Op het moment dat ik dit schrijf, is Hans 14 dagen met "vakantie" om er even uit te zijn, maar ook om alle technische specifikaties uit te werken, want er komen natuurlijk nog wel wat papieren aan te pas. Hoewel deze erkenning pas mogelijk is geworden door de voorbereidende reglementeringen van de riggerswerkgroep, is de erkenning zelf toch duidelijk het gevolg van de inzet van Hans voor zijn eigen bedrijf. Het is zonder meer een belangrijke stap; zowel voor de RLD als voor Hans, die tot nu toe slechts als dealer kon werken, maar nu ook produktie-goedkeuring heeft gekregen. Een stuk ondernemerschap waarmee we Hans graag gelukwensen. We hopen dat de Nederlandse springwereld er nog lang de veilige vruchten van mag plukken.

Op de laatstgehouden landelijke instrukteurskonferentie is het onderwerp AFF ter sprake geweest. Belangstellenden konden zich vanaf dat moment opgeven om in samenwerking met een coördinator de mogelijkheden van een dergelijk opleidingssysteem in Nederland te onderzoeken. Cees Schoonen IS aangezocht als coördinator en het onderzoek is op dit ogenblik in een vergevorderd stadium. Gesprekken met de Belgische AFF coördinator Johan Verstappen hebben geleid tot een samenwerking tussen de KNVvL en het VVP, het Vlaamse Verbond van Paraclubs. Er is een kursus opgezet die zal worden gegeven door Mike Johnst~n, director of training van de USPA. Mike heeft In

Wim Velthuizen

Amerika aan de wieg van de AFF gestaan en het werk van de uitvinder Ken Coleman na diens overlijden voortgezet. Van de groep geïnteresseerden zullen de volgende instrukteurs de kursus volgen: Ellen Bussemaker, Jan van Dam, Jacques Kouwenhoven, Hans den Otter en Cees Schoonen. De kursus duurt 9 dagen (van 29 april tot 8 mei) met een mogelijke uitbreiding tot 17 mei (slecht weer e.d.). Van de kursus zal een uitgebreid verslag in het volgende blad worden gegeven met een toekomstvisie over het AFF in Nederland. We dienen ons echter wel te bedenken dat vooralsnog ontheffing van de bestaande reglementen moet worden gegeven om het systeem in ons land te kunnen toepassen.

SPORTPARACHUTIST 5


Brieven van lezers zijn ons bijzonder welkom. Wij nemen de vrijheid uw brief indien noodzakelijk in te korten en te ontdoen van taal- en stijlfouten.

zuid-afrika 3

I

Beste redaktie, Een meer dan hartelijk proficiat voor uw magazine. Voor mij is het een ware aanvulling van de Amerikaanse magazines. Vermits wij in België amper enkele stencils krijgen met grotendeels vertaalwerk, niets persoonlijke inbreng noch inspraak van de springers, zijn wij wel aangewezen op Nederland. Betreffende de CIP vergadering in Kopenhagen bijvoorbeeld hebben wij nog niet één woord gehoord. Wanneer ik dan Heins verslag lees, merk ik toch wel op dat er daar ernstig is gepraat en gehandeld. Ik wil hiermee geen steen werpen naar onze afgevaardigden, maar ik vraag me wel af of het Vlaams Verbond van Paraclubs het niet nodig acht daarover grondige informatie te geven aan de springers. Gelukkig zijn er nog Nederlanders in onze club die de "Sportparachutist" meebrengen en alzo ons mee op de hoogte houden van wat er reilt en zeilt in de "sportspringerij". Er gebeuren echter vele dingen in België waar we weinig, of beter niets, in te zeggen hebben. Wist u bijvoorbeeld al dat het Belgisch Kampioenschap dit jaar niet zou door gaan! De franstalige scheidsrechters kunnen niet op het voorgestelde weekend, dat al sinds vorig jaar vast staat. Dus, zegt de Nationale Federatie, telt dit Belgisch kampioenschap niet. Dit lokte natuurlijk grote protesten uit bij de wedstrijdspringers. Op dit ogenblik weten wij nog altijd niet of er dit jaar een Belgische wedstrijd zal zijn, of dit een officieel Belgisch Kampioenschap zal zijn, of de winnaars van deze wedstrijd zullen afgevaardigd worden naar Zuid-Afrika ... Kortom, totale onwetendheid. Trouwens, subsidies voor de reis naar ZuidAfrika zijn er ook amper. De eventueel afgevaardigde ploeg zal veel uit eigen zak moeten betalen. "AI bij al zal dat toch nog niet veel zijn voor een vakantie in Zuid-Afrika", zegt onze bond. Zij waren er niet bij in Zephyrhills twee jaar geleden, want daar hadden we toch allen een pracht vakantie, of niet soms? Het verbaasde mij echter wel dat er in Nederland zo een grote verdeeldheid heerst betreffende deelname aan de WK. Nu wist ik wel dat een Nederlander zowel politiek als sociaal meer geënga-

6 SPORTPARACHUTIST

geerd is dan een Belg, maar dat er skydivers zijn die vinden dat deelname in Zuid-Afrika onaanvaardbaar is, vind ik erg. Als skydiver voel ik mij wereldburger en ken ik noch ras of soort. Ik maak er dan ook geen punt van deel te nemen in een land dat een ander regime heeft dan dat wat ik gewend ben of kan aanvaarden. Waarom wordt er dan bijvoorbeeld nog deelgenomen aan wedstrijden in OostEuropese landen, of Zuid-Amerikaanse of . . . Er zijn er zoveel waar iets misloopt met bepaalde groepen. Uiteindelijk vind ik dat we als skydiver een sport hebben als geen andere. Onze sport kost ons veel geld en tijd maar geeft een grote voldoening. Dankzij het skydiven heb ik vrienden in Amerika, heel Europa, Afrika, Zuid-Afrika . . . Als sportvalschermspringers leven wij in een vredelievende en sfeervolle wereld waarin we ons vermaken als in geen andere. Laat ons dan die wereld zo houden en niet die rotpolitiek in onze sport laten doordringen, we zijn toch geen voetballers die rijk worden van onze sport. Ja, we worden wel rijk, op gebied van vriendschap, ongeacht ras of ploeg of politieke strekking ... In godsnaam, de wereld is al rot genoeg. Laat onze lucht blauw blijven en onze aarde groen. De echte wolken hinderen ons al meer dan genoeg en het stof eveneens. Die figuurlijke wolken en dat figuurlijk stof zou onze vriendschap en internationale sfeer toch niet mogen verduisteren. SKIDIVE ! ! ! Luc Verhelle

zuid-afrika 4 Geachte redaktie, Gaarne wil ik reageren op de reportage over Zuid-Afrika en de daar te houden WK. Ik vind eigenlijk dat men nogal hard te keer gaat tegen Zuid-Afrika, een land dat, dacht ik, nogal een aanbieding doet om de WK goed en goedkoop te laten slagen. Wat doet men nu? Als sportmensen gaan wij ons bemoeien met politiek; een materie die ons in deze helemaal niet aangaat. Ja, wordt er nu gezegd, maar de zwarte medemens wordt daar gediscrimineerd! Hij mag niet of nauwelijks meedoen, enz. Dat kan wel zo zijn, maar als je je met dit soort zaken bemoeit, mis ik toch wel de situatie-veroordeling over wat de Sovjet-Unie doet in Letland en Estland zoals identiteit uitwissen. Over de andere oostblok staten die politieke tegenstanders verbieden om aan sportwedstrijden mee te doen. Over Amerika en met name over de blanken die daar niet thuishoren en die de Indianen bijna hebben uitgeroeid. Indianen die momenteel evenals de negers nog steeds worden gediscrimineerd en als een minderwaardige mensensoort behandeld. Is dat dan niet hetzelfde? Ik weet wel

dat velen zullen vinden dat deze vergelijkingen niet opgaan, maar toch: Sportvrienden, laat je niet politiek gebruiken en oordeel pas als je met eigen ogen iets hebt gezien. Altijd en alles tegen Zuid-Afrika is niet leuk in zo'n grote wereld vol van misstanden! H. L. Snijders

prestatie? Stel je voor: je maakt een leuk sprongetje. De pret is voorbij en je opent. Je kijkt boven je en ziet een puinhoop. Nu volgt een moeilijke beslissing: reserve trekken of niet. Trek je hem niet, spaar je een repack van pakweg 3 of 4 joeten uit. En dat scheelt in deze barre economische tijden toch weer! De KNVvL heeft gemeend het trekken van reserves te moeten stimuleren door de (her-)instelling van de badge RESERVE-PARACHUTE. Je moet ook een beetje aan de werkgelegenheid van de riggers denken! Ik dwaal af. Je ziet de zooi boven je hoofd en besluit net om die 30 piek in ieder geval niet aan een rigger af te dragen en dan verschijnt het beeld van die prachtige rood-gele badge voor je geestesoog. Je kan de verleiding echt niet weerstaan en trekt toch maar. En passant red je je leven ook nog even. Die 5 gulden boven op deze onverwachte onkostenpost dat zal een ieder moeten toegeven, is geen geld. Als ik niet te beroerd was geweest om de formulieren op te sturen, had ik nu de trotse bezitter kunnen zijn van de SCR, SCS, NSCR, 16-, 20-, 24-, 30-man en 10-man Nederland badges. Op enkele van deze zaken ben ik best trots, omdat ik vind dat ze als prestatie kunnen worden aangemerkt. En daarvoor zijn ze in de meeste gevallen ook ingesteld. Dat de waarde van veel badges nog wel eens ter diskussie staat, doet hier niet ter zake. In hoeverre het trekken van een reserve-ripcord, als elementaire garantie dat je nog een sprongetje maakt als prestatie aangemerkt kan worden, is voor mij een zeer grote vraag. De keren dat ik aan m'n reserve heb gehangen, wens ik niet als prestatie aan te merken. Wil zo'n badge een beetje allure hebben, raad ik de instrukteurskonferentie aan een minimum trekkracht voor reserves van zo'n 30 kilo in het Basis Veiligheids Reglement op te nemen. Dan krijgt het trekken van een reserve echt iets van een prestatie. De riggercommissie zal hier, wegens broodroof, wel weer tegen zijn. stinkin'

ron v. d. boogaard

ST#57

Tip: Laat je bij de belasting als zelfstandig demo-springer inschrijven en vraag een b.t.w.-nummer aan. Goeie kans dat je sprongen als training en je repacks als bedrijfsonkosten aftrekbaar zijn.


handleiding aspirant sportparachutist Met veel ijver, doorzettingsvermogen, maar vooral ook veel kennis van zaken, hebben Ellen Bussemaker en Peter Jan Hoogerwerf deze winter gewerkt aan de 1983 versie van de handleiding in opdracht van de Instrukteursvergadering/ Technische Commissie. Ik heb ze wel eens zien zitten ploeteren in een hoekje van de clubbar maar me er niet mee bemoeid; slechts belangstellend toegekeken, gelezen en even gepraat. Nu is hij klaar: prima verzorgd, zowel inhoudelijk als wat de uitvoering betreft. Een mooie tekening van Dick Pluim voorop en verdere hulp van Rino Jansen, Ankie Jakobs, Marja Kok, Paul Koudijs en .... natuurlijk Sjaak Gielen. Iedereen werkte belangeloos mee. Dus geen problemen met copyrights zoals vorig jaar toen een foto van Jan Sikking

ons voor onverwachte kosten zette en er met deurwaarders werd gedreigd. Niets van dat alles nu! Een prima voorbeeld van inzet en saamhorigheid. Vanaf dit seizoen kan iedere nieuwe springer weer duidelijke en up-to-date informatie naast de grondopleiding krijgen. Uiteraard met uitzondering van Flevo, waar een piggyback systeem voor leerlingen in gebruik is en dus een andere reserveprocedure dient te worden uitgevoerd. De nieuwe handleiding is voor elke springer nuttig om eens te bekijken. Er staat ook voor hen vast nog wel iets in dat waard is om nog eens aan te denken. Hij ligt bij je club dus nog even plezier met deze nieuwe Handleiding voor de (Aspirant) Sportparachutist.

Ol

c

s.0.. (/)

Q.

<U .~

o

:ยง Op 7 april waren van alle vliegvelden politiemannen naar Lelystad gekomen om van de Afdeling Parachutespringen een voorlichtingsdag bij te wonen. Wim Velthuizen heette allen hartelijk welkom en begon met een blik in de organisatie van de KNVvL in het algemeen, samenstelling van het Hoofdbestuur en die van de Afdeling Para. Duidelijk liet hij de rol van o.a. Technische Commissie en Riggers uitkomen. Daarna kwam een uitleg over de organisatie en uitvoering van het springen in ons land aan de orde, waarbij ook aandacht werd besteed aan wedstrijdonderdelen en opleiding. Vanzelfsprekend waren er vanuit de zaal veel vragen over interpretatie en toepassing van de regels. De tijd vloog dan ook om en het werd tijd eens van nabij te laten zien wat de beste plaatsen in het vliegtuig

zijn, hoe men in- en uitstapt, enz. Hoewel er een stevig briesje stond, besloten Michel Bizot, Johan Bronsveld en Wim Velthuizen toch om een sprongetje te maken. Zo hingen dan even later drie squares keurig "gestackt" op grote afstand boven het vliegveld met beneden de kritische blikken van dit keurkorps der politie. Het werd een keurige demo, al moest Wim wel aan tafel met een forse natte plek in zijn eerst zo smetteloze zomerkostuum. Na de eenvoudige, doch smakelijke lunch gaf Johan op de hem bekende (of eigenlijk befaamde) wijze een lesje materiaal waar de vonken vanaf vlogen. Samen met het "vragenuurtje" was deze dag ongetwijfeld een nuttig en verhelderend stukje PR, dat van beide zijden zeer werd gewaardeerd. Afdelin

sbestuur

fokker fr Er zijn ook dit jaar weer heel wat aktiviteiten gepland vanuit de F-27. Een van de dagen waarbij we echt mooi zomerweer nodig hebben, valt wel op zaterdag 11 juni. Dan is er op Deelen de grote Open Dag van de KLu, waarin we het middagprogramma openen. We denken daar aan een grote relatiefsprong. Maar diezelfde middag is er in Scheveningen

een uniek luchtvaartgebeuren aan het strand. Al lang in voorbereiding, wordt het daar een echte luchtvaartdag voor iedereen. Wel een beetje konkurrerend voor Deelen, maar toch in volledige samenwerking met de KLu wordt dit een groots gebeuren. Vermoedelijk vliegt een Concorde voor op beide shows en voor de F-27 van Deelen wordt een vers blik para's opengetrokken, die op het strand voor de boulevard voor de vele tienduizenden moeten landen. Bovendien proberen we nog een derde load voor Udensportief te kunnen verwezenlijken. Dan zijn er na de Nationals nog enkele sprongen, zoals op Papendal en op een kazernecomplex in/bij Arnhem: weer twee loads dus! Voor deze laatste zal de selektie wel op de Nationals gemaakt worden, evenals voor de opening van de Vierdaagse van Nijmegen, die ook vorig jaar zo'n fantastisch succes was. Het spreekt vanzelf dat voor al deze demo's het puikje van onze springerswereld zal moeten aantreden. Ga dus maar vast in trainingskamp. Geef je op voor demo's bij je klub, want er zal veel ervaring worden gevraagd! Wim Velthuizen

SPORTPARACHUTIST 7


I

nationale kampioenschappen parachutespringen 1983 Zoals u allen weet, worden de Nationale Kampioenschappen dit jaar gehouden van 25 juni tlm 3 juli. De organisatie hiervan is in handen van de KNVvL en het Na\ionaal Centrum. Voor hulp bij de organisatie tijdens de NKP vragen wij medewerkers, ter ondersteuning bij het verzorgen van de maaltijden, het bemannen van het rijdend materieel etc. Wij vragen ieder, die interesse heeft ons in deze week te helpen, telefonisch kontakt op te nemen met het Nationaal Centrum, telefoon 05763-604 (vragen naar Jan Koenegras).

KeTen KMA Nee, geen paniek. Dit wordt geen wervingsadvertentie voor het Korps Commando Troepen of de Koninklijke Militaire Academie. Het leek er tijdens de paasdagen en de week daarna wel op of het Nationaal Centrum in handen was gevallen van het KCT en de KMA. Op goede vrijdag verschenen namelijk 39 commando's onder leiding van Henk Heesakkers op het Nationaal Centrum, waar ze een week lang een vrijeval opleiding zouden krijgen van Henk Verbeek. Het grootste gedeelte had bij aankomst een aantal static-line sprongen en als ik het goed heb, waren er een paar beginnend vrije vallers bij. Na een soort grondopleiding waarin de dames en heren werd verteld over het Nationaal Centrum, de organisatie, het materiaal enz. enz. kon het springen beginnen. Het viel op dat Henk Verbeek

8 SPORTPARACHUTIST

zijn militaire tijd duidelijk nog niet vergeten was. Er is hoofdzakelijk uit de Cessna gesprongen. Reden: de spronguitvoering is daaruit beter te observeren en dus te bekritiseren dan uit de Norman Islander. Elke sprong werd ook vanaf de grond bekeken en de resultaten werden genoteerd. Na terugkomst werd met de betreffende persoon de sprong doorgesproken en kritiek gegeven. Dankzij de goede begeleiding was een opmerkelijke progressie te zien. Aan het eind van de week lieten mensen, die met een dummy waren begonnen, nu een keurig stabiele 30 sec. vrije val zien. Het nut van een week intensief springen met goede begeleiding is daarmee weer aangetoond. Overigens hoef je daarvoor niet met een ~ naar Teuge te komen. Ook individuele springers zullen in een week op Teuge een stuk verder komen. Als je liever georganiseerd wat wilt doen, kan dat ook: er worden twee B-brevet kursussen gehouden resp. op 17-19 juli en 7-9 oktober en een C-brevet kursus op 18-21 augustus. Je betaalt de normale sprongprijs en je kunt je schriftelijk opgeven bij: Nationaal Paracentrum Teuge, De Zanden 15, 7395 PA Teuge. Op 5 april werd het nog wat drukker op het nationaal Centrum: zo'n 100 cadetten van de KMA stonden aangetreden. Onze Nationale Junior voerde het bevel. Militaire (hulp)instrukteurs waren in ruime mate aanwezig door het kwistig rondstrooien van dienstbevelen. De parkeerplaats van het vliegveld was voor de gelegenheid omgetoverd in een tentenkamp. De opzet was de cadetten in deze week in ieder geval het A-brevet te laten halen. Doordat het weer niet echt meewerkte, is dat niet in alle gevallen gelukt. Gemiddeld zijn er zo'n vijf sprongen per persoon gemaakt. De avonden in de Wolk waren grandioos. Er heerste een prima sfeer en het was er bijzonder gezellig. Hans Jonkers en z'n personeel hebben

uit heel wat vaatjes getapt. Aan het eind van de week kon iedereen dan ook een welgerheend "tot ziens" laten horen. Ad de Jong

training jeugdselektie Zoals u in de vorige Sportparachutist heeft kunnen lezen, is de jeugdtraining precisiespringen intussen van start gegaan. Op het moment dat ik dit schrijf, zijn er twee trainingsweekeinden op het Nationaal Centrum gehouden. Er zullen er nog een aantal volgen. Het streven van de trainers (Jan de Bruyne en Jan Vijfvinkel) is gericht op zes sprongen per weekeinde. Niet zoveel zult u zeggen, maar al rondkijkend en luisterend onder de jeugd bleek het tempo toch vrij hoog. Briefing en debriefing krijgen terecht veel aandacht, zodat het gebeuren veel tijd kost. Het weer werkte in ieder geval het eerste weekeinde mee, zodat de zes sprongen geen probleem waren. Het tweede weekeinde ging het wat moeizamer. 's Zaterdags zijn er vijf sprongen gemaakt, zondag vlak voor de buien de zesde. Het "douwen" van de trainers was dus terecht. Dankzij de liftcapaciteit van het Nationaal Centrum en de goede planning, hoefde men na terugkeer op het instappunt meestal niet langer dan vijf Ă tien minuten te wachten voor de volgende stick, waarbij wisselend de Norman Islander en de Cessna werden gebruikt. De trainers waren en zijn dan ook zeer tevreden, zoals zij onder het genot van een koele pils in "De Wolk" vertelden. Ook de instruktiegroep was zeer in haar sas. Eindelijk een groep goed spottende springers die allemaal netjes in de bak landden en niet op de zweef-, startof landingsbaan. Ad de Jong


-het englandspiel

De operatie om vanuit Engeland Nederlanders in hun eigen gebied terug te zetten om ontsnappingslijnen en andere organisaties op te zetten in de Tweede Wereldoorlog is vrijwel van het begin af volledig door de Duitsers gekontroleerd. Tientallen zijn in de oorlogsjaren meestal 's nachts - gedropt boven ons land en allen vielen vrijwel direkt in Duitse handen. Eén van hen, die na een spoedkursus was opgeleid om illegaal werk te gaan uitvoeren was Trix Terwindt, de enige vrouw in dit keiharde "spel". Ook zij zat al spoedig na haar landing in die stormachtige nacht tegenover de SS. Via Haren (N.Br.) kwam ze uiteindelijk in het beruchte kamp Mauthausen terecht, samen met vrijwel alle para's die, net zoals zij, in de open val sprongen. Vrijwel allen zijn daar omgekomen. Ik zal daar nu niet verder op ingaan. Er is veel over geschreven, gedeelten zijn later verfilmd en in documentaires verwerkt. Waarom dan dit artikel? Ruim een maand geleden werd ik gebeid door Gerard Mayenburg (Flevo) met de vraag of ik het adres van Trix had, want zijn oom had een houtsnij-

werk gemaakt naar aanleiding van dat beruchte Englandspiel en wilde graag dat zij dat zou krijgen. Haar verblijfplaats bleek echter moeilijk te achterhalen. Zijn verzoek was of ik het haar wilde geven of sturen. Eind april had ik een afspraak met Trix

- inmiddels natuurlijk ook niet meer zo piepjong - dat ik het echter met de maker zelf zou brengen. Zo stonden we daar op een stormachtige dag op de stoep. Louis van Beek, de maker, destijds bij het uitbreken van de oorlog bij de Koninklijke Marine, gespannen ... hoe zou ze er tegenover staan? Zou ze het accepteren? Nu kon ze met eigen ogen aanschouwen wat ik al door de telefoon had geprobeerd uit te leggen: een fraai bewerkt stuk ebbenhout, zwart als de nacht met als opschrift: "Zij vielen in het diepste duister". Aan één kant de lange rij namen van degenen die het einde van de oorlog niet meer meemaakten. Aan de andere kant die paar namen van de overlevenden. En centraal de parachutist die landt in een soort klauw in de vorm van een hakenkruis. Vol emotie overhandigde Louis zijn werkstuk, waarover hij vele lange dagen en nachten heeft nagedacht, waaraan hij fanatiek heeft zitten snijden, nee, kerven. Nu was het dan in handen van de vrouw die hijzelf niet had durven hopen ooit te zien of te spreken: Beatrix Terwindt, die de Duitsers in een codetelegram aan Londen "de moedigste vrouw van Nederland" hadden genoemd. Trix zelf was er buitengewoon gelukkig mee. Het was voor haar eigenlijk het eerste echte persoonlijke geschenk dat ze na al die jaren van een onbekende kreeg.

Aan het verzoek van de redaktie een impressie te geven van het instrukteursexamen wil ik graag voldoen. Echter met de aantekening dat dit mijn persoonlijke visie op de zaak is en dat ik op het moment van schrijven geen inzage in de resultaten heb. Het komt er dus op neer dat ik in zijn algemeenheid iets wil zeggen over de parainstrukteurskursus/ examens.

kandidaten Het aantal kandidaten is de laatste jaren gelukkig redelijk gelijk (± 20-25), hetgeen natuurlijk een gelukkige konstatering is voor de continuïteit in de parawereld. Hoewel de kwantiteit goed is te noemen, moet ik toch vraagtekens met betrekking tot de kwaliteit van de kandidaten plaatsen. Ik wil in dit verband speciaal het onderdeel instruktie noemen waarin Jac. Jansen en ik hebben lesgegeven. Hierbij waren de verschillen in aanvangsniveau bijna onacceptabel groot, als je er tenminste vanuit gaat dat de betrokken kandidaten reeds een jaar meedraaien als hulpinstrukteur. In gesprekken blijkt dan dat er bij de vereniging onvoldoende aandacht

Het heeft weliswaar niet zoveel met ons huidige sportspringen te maken, maar toch is er ook in onze tegenwoordige parawereld die onmiskenbare vriendschapsband, die dit soort verschillen gemakkelijk overbrugt. Wim Velthuizen

wordt besteed aan de begeleiding van hulpinstrukteurs. Bijna geen enkele kandidaat had ooit een lesevaluatie gehad van hun klubinstrukteur; enkele hadden in verband met hun beroep enige ervaring in het lesgeven. Een andere kwestie die ik vermelden wil, is dat de kandidaten er nog steeds (ten onrechte) vanuit gaan dat ze door het volgen van de voorbereidingslessen instrukteursexamen voldoende kennis opdoen om dit examen met goed gevolg af te leggen. Ik denk dat dit een algemene misvatting is. De basis dient te worden gelegd bij de klubs, want daar fuktioneert de kandidaat een jaar (minimaal), zeker met de aspekten instruktie en veiligheid.

leerstof en docenten Reeds een aantal jaren geleden zijn we begonnen met de kandidaten na afloop van de kursus te vragen hoe zij een en ander ervaren hadden. Hierdoor was het mogelijk de leerstof zodanig bij te stellen dat er nu kan worden gesproken van een redelijk goed samengesteld en verantwoord pakket. Toch zullen we er in de toekomst nog verder aan moeten sleutelen. Mijns in-

SPORTPARACHUTIST 9


I

I

ziens moet er b.v. per vak gedetailleerder worden geformuleerd wat er wordt geëist van de kandidaten. Hierbij is goed voor ogen te houden welke kennis voor een parainstrukteur noodzakelijk is. Anders gezegd: oppassen voor hobbyisme bij docenten. Het praktische gedeelte is wat dat betreft al een goed stuk op weg. Toch mis ik hier nog enkele belangrijke gegevens, zoals bijv. het aantal droppings dat een hulpinstrukteur met leerlingen heeft uitgevoerd, het aantal uren dat hij heeft lesgegeven, want deze getallen zeggen meer als een jaar hulpinstrukteur (het criterium dat nu geldt). Een ander vak dat nog onder de loep moet worden genomen, is het vak "INSTRUKTIE". EEmvaststaand feit is dat de huidige kandidaten reeds een jaar instruktie geven zonder daarvoor ook maar enige scholing te hebben gehad. Het moet volgens mij een voorwaarde worden de kursus "INSTRUKTIE" te volgen bij aanvang van het hulpinstrukteurschap. Dan hebben de kandidaten zelf, de leerlingen en de klubs hiervan profijt, hetgeen tevens het voordeel heeft dat het toch al lang durende theoretische examen wordt bekort. Ondanks de hierbij genoemde mogelijkheden tot verdere verbetering, ben ik van mening dat de huidige docenten er alles aan doen om het optimale te bereiken. Een konstant streven en werken naar nog beter betekent uiteindelijk meer veiligheid. Charles Pellens. Voor het theoretisch examen instrukteur zijn geslaagd: R. Bougounon, J. Cox, W. Hoenjet, A. de Jong, M. van der Kamp, D. Keuning, P. Nolting en K. Tops. Een herexamen hebben: F. Boukaert, J. Bovens, H. Landsman, R. Reymers, P. Schmidt en F. Spruit. Zes kandidaten werden afgewezen.

De geschiedenis van het parachutespringen tekent zich door veel stuntwerk. Hieronder volgt een verhaal over die geschiedenis en hoe de hedendaag-

nrs. 385-390). In 1617 sprong de Hongaar Fauste Veranzio van een hoge toren bij Venetië en landde veilig aan een parachute. De pa-

Fauste Veranzio,

se verzamelaar daar nu nog van kan genieten. Volgens oude dokumenten waren het de Chinezen die al in de veertiende eeuw met een pyramidevormiqe "parachute" sprongen maakten van hoge torens. Echter Leonardo da Vinci heeft meer de naam voor wat betreft de uitvinding van de parachute. Da Vinci hield zich indertijd intensief bezig met vragen over luchtweerstand en zwaartekracht. In 1932 bracht Italië een serie postzegels uit met een afbeelding van Da Vinci zelf en het ontwerp van zijn eerste zweefvliegtuig. (uit Michel Katalogus

Michel nrs. 2317-2320.

rachute bestond uit een rechthoekig frame dat was bedekt met linnen doek. Van elke punt van het frame kwam een touw dat de springer met de "chute" verbond. In 1967 bracht Hongarije, ter gelegenheid van de Aerophilatelie aldaar, een vel uit met daarin vier postzegels. Op één van die zegels is een afbeelding (Michel nrs. 2317-2320) te vinden van de parachute van Veranzio. In datzelfde jaar verscheen ook een tweede vel met daarop afbeeldingen van hedendaagse parachutes. wordt vervolgd, Kees de Goeijer

demo's in belgie Degenen die in Nederland wel eens een demonstratie regelen en dus weten hoe gemakkelijk het eigenlijk is om de diverse toestemmingen rond te krijgen, zuIlen voor een demo in België aanmerkelijk meer problemen hebben. In België moet u bij de NOTAMaanvraag , die schriftelijk moet gebeuren aan het Bestuur der Luchtvaart, de volgende gegevens en dokumenten bijsluiten: 1. Ter gelegenheid waarvan de demonstratie plaatsvindt; 2. Datum en uren van de aktiviteit; 3 Geografische coördinaten van het terrein; 4. Gedetaileerde schets van het terrein met vermelding van de afme-

10 SPORTPARACHUTIST

5. 6.

7.

8.

tingen, de afstand tot de nabij gelegen verkeerswegen (weg, spoorweg, waterweg) en de belangrijkste hindernissen; Schriftelijke toestemming van de eigenaar van het terrein; Schriftelijk advies van de Burgemeester, waaruit blijkt dat van zijnentwege geen bezwaar bestaat indien de vereiste machtiging van het Bestuur der Luchtvaart wordt verkregen; Het bewijs van luchtwaardigheid, waaruit blijkt dat het gebruikte vliegtuig is goedgekeurd voor valschermspringen; Een verzekerings-certificaat, waaruit blijkt dat de burgerlijke aanspra-

kelijkheid van de exploitant tegenover de passagiers niet lager is dan 58.000 US dollars (3.000.000 B.Fr.) voor valschermspringen; 9. Een kopie van de vergunning van de piloot, waaruit blijkt dat deze is gekwalificeerd om bedoelde luchtarbeid uit te voeren (vergunning van beroepspiloot); 10. Een kopie van het parabrevet 0 van de valschermspringers voor demonstratiesprongen . Indien uw aanvraag door het Bestuur der Luchtvaart positief wordt beantwoord, dient voorafgaande aan de demonstratie een vergoeding van 1.000 B.Fr. te worden gestort op P.C.R. 000-2006022-62 van de Rekeningplich-


tige der Ontvangsten van het Bestuur der Luchtvaart. Houdt er wel rekening mee dat u in België een machtiging van Luchtarbeid dient te hebben voor het uitvoeren van demonstraties. De Aanvraag dient tenminste acht dagen voor de datum van de voorstelling bij het Bestuur der Luchtvaart aanwezig te zijn. De NOTAM wordt u thuis opgestuurd en die dient u ter ondertekening door de piloot mee te nemen. De aanvraag voor een gelegenheidsareaal (zo heet dat in België) dient te worden gezonden aan: De heer direkteurgeneraal van het Bestuur der Luchtvaart, World Trade Centre - Toren 1, E. Jacqmainlaan 162 - Bus 60, 1000 Brussel. met demo-groeten,

beginnen met style

Voor een visie op het fenomeen "beginnen met style" heeft de redaktie ditmaal twee jonge springers benaderd. De namen van die springers komen we regelmatig in verband met prestaties in de praktijk tegen, zelfs in verschillende springonderdelen. Om die reden leek het ons leuk diezelf· de namen eens aan een stukje theorie te verbinden. Ada de Groot belicht een aantal organisatorische aspekten en Joop van Rijswijk begeeft zich meer op het technische vlak in hun benadering van het onderwerp.

Marinus Althof

Het NISGZ (Nationaal Instituut voor de Sportgezondheidszorg, Postbus 344, 3760 AH Soest, tel.: 02155-17457) heeft onlangs twee persberichten uitgegeven in de serie "Jeugd, Sport en Gezondheid". Het eerste artikel gaat over sportkleding en -schoenen. De kleding heeft twee hoofdfunkties: 1. opnemenvanzwe~ 2. vasthouden van lichaamswarmte Belangrijk zijn verder: materiaal (slijtvastheid, vaak wassen) en pasvorm (lekker zitten, voldoende bewegingsvrijheid). Schoenen dienen afgestemd te zijn op de sport. Maat (tenen de ruimte), pasvorm (steun voor de voet) en materiaal (vochtopnamekapaciteit) zijn aspekten die bij de keuze zwaar moeten wegen. Het tweede artikel gaat over sportblessures. Uit een onderzoek in Amsterdam en omgeving is gebleken dat er in de leeftijdsgroep van 8 tot en met 16 jaar naar schatting in heel Nederland maar liefst 1,6 miljoen sportblessures voorkomen. Driekwart van deze blessures is meestal na een paar dagen over. Het overige deel is ernstiger. Het voorkomen van sportblessures begint met een goede voorbereiding: een goede konditie en "warming-up" (rek- en strekoefeningen). Een aantal tips ter voorkoming van blessures: - goed materiaal: kleding en schoenen - niet overdrijven - advies vragen aan een deskundige voor een goede voorbereiding - goede persoonlijke hygiëne - langzame opbouw na een langere rustperiode - niet meedoen aan spel/sportverruwing. Uitgebreide informatie is te verkrijgen bij het NISGZ.

.

STYLE Wanneer begint iemand met STYLE? Volgens mij ongeveer met de opdracht ,,3 seconden stabiel vallen". Dus alleen een voorgeschreven oefening tijdens de vrije val uitvoeren. Meestal wordt pas echt serieus aan STYLE gedacht als men wordt gekonfronteerd met de eisen voor het C-brevet. Vaak worden dan nog niet eens alle internationale style series gedraaid, maar slechts een of twee. Waarom is deze tak van onze parasport zo in populariteit gedaald? Deze vraag wil ik hier niet proberen te beantwoorden, maar ik wil wel verder gaan met de maatregelen te beschrijven die je volgens mij moet treffen, wil je een zo hoog mogelijk rendement uit je geïnvesteerde training en geld halen als je serieus met STYLE wilt beginnen. 1. Probeer een trainingsprogramma op te stellen met b.v. je instrukteur of misschien nog beter een ervaren STYLE-springer. 2. Als zo'n schema bestaat uit b.v. 50 sprongen, zorg dan ervoor dat je voor die sprongen ook het geld beschikbaar hebt en dat je niet na 10 sprongen wegens geldgebrek tijdelijk moet afhaken (Waldi-fonds, jeugdtraining, vereniging, sponsor: een aantal financiële "bijspring"mogelijkheden). 3. Materiaal is natuurlijk ook belangrijk, maar dat wordt je vast wel verteld door je persoonlijke begeleider (trainer). Waarom is die begeleiding zo belang-

rijk! Let op, nu komt het: Ik heb namelijk nergens zulke overtuigende leugenaars meegemaakt als in de parawereld (zelfs vissers kunnen hier iets van leren). In de parawereld geldt vaak de regel: wie het hardst schreeuwt en het maar vaak genoeg herhaalt, overtuigt zichzelf en misschien ook zijn omgeving. Alleen van een trainer kan je eerlijk en deskundig kommentaar verwachten. Zeker in de beginperiode, als je enthousiast en niets vermoedend zonder begeleiding je schema zou afwerken, ga je jezelf fouten aanleren, die in dit stadium nog niet belangrijk zijn voor je resultaten, maar later een onneembare barrière vormen op weg naar snellere tijden en dan bijna niet meer zijn af te leren. Wat doe je namelijk tijdens een serieuze STYLE training? Trainen, trainen, trainen ... eindeloos trainen met een paar idealisten, die allemaal hetzelfde doel voor ogen hebben: Zes draaien in een voorgeschreven volgorde zo perfekt en dus ook zo snel mogelijk. Balanceren op de onbalans. Video is hierbij een ideaal hulpmiddel, waarmee je je eigen fouten honderden keren kan bekijken, vertrouwen begint te krijgen in het kommentaar van je trainer en je vorderingen duidelijk kunt meten.

Een STYLE-harnas is ook een prachtig hulpmiddel, dat grote voordelen biedt. Het kost (buiten de aanschaf) niets, onder alle weersomstandigheden kan ermee worden getraind en je bent een bron van vermaak voor je paracollega's als je stil in een hoekje als een vleermuis hangt te draaien. Behalve mooi weer (6600-7000 ft) zijn dan alle ingrediënten voor een beginnend stylist aanwezig. Volgens mij moet een jeugdtraining gekombineerd met video en de daar aan-

SPORTPARACHUTIST 11


wezige kennis van style een ideale basis zijn voor een serieus beginnend stylist. Over de training zelf ga ik hier niets vertellen, daar dit volgens mij een aantal mensen in Nederland beter kan. Ik zou willen besluiten met de opmerking KEEP (ON) TURNING (als een balletje) in STYLE, natuurlijk. Ada de Groot

stij I? Vier RW-ers kijken elkaar nadenkend aan als degene die voor hun zat op z'n knieën gaat zitten en helemaal in elkaar duikt met z'n gezicht bijna op de bodem van het vliegtuig. Na zo'n 6 seconden zo roerloos gezeten te hebben, maken z'n handen een paar korte, maar zekere bewegingen; even is alles stil en dan gaat hij weer overeind zitten met een wat verontschuldigend lachje. Op 7000 ft laat hij de kist downwind invliegen en stapt alleen uit, nagekeken door diezelfde (nu grijnzende) RW-ers die zich even later terugtrekken om zich te concentreren op HUN sprong. Ik ben met stijl begonnen voor m'n eisen, net zoals iedereen. Om die te halen, hoef je je echter geen stijlhouding aan te leren; dat kan gewoon in de kikkerhouding. En dan niet heel voorzichtig proberen, maar gewoon een flinke draai inzetten; tenslotte moet je de "gewone" draai op dat moment al goed beheersen. Probeer je de stijlserie TE voorzichtig te doen, is het moeilijk om onder de gestelde tijd te blijven. Zeer zeker als ze ook nog de straftijd meerekenen. Toegegeven, die straftijd zal wel hoger zijn als je een hele felle serie probeert te draaien, maar hij wordt ruimschoots gekompenseerd door je snellere "vuile" tijd. Wil je echter wat meer met stijlspringen doen, zou je het toch anders moeten aanpakken. Hiervoor hoef je echt niet speciaal naar een stijlcentrum te gaan (maar, hou me ten goede, daar kunnen zij je wel precies vertellen wat je goed en fout doet). Als je het daar echter vanaf laat hangen, blijkt in de praktijk dat er vaak weinig van je stijlideeën terecht

12 SPORTPARACHUTIST

komt. Meestal ligt zo'n centrum nl. ver weg en als je er bent, is het nog maar de vraag of het weer (nog) goed is. Nee, wil je verder in stijl moet je toch op je eigen centrum beginnen. Dan wordt het ook noodzaak dat je de speciale stijlhouding aanleert, want steeds snellere tijden maken in de kikkerhouding is als Hilbert van der Duim op hockeyschaatsen laten rijden. Die stijlhouding gaat je echt een aantal sprongen kosten. Het beste is om naar 9000 of 10.000 ft te gaan en hierbij maakt het niet uit of je downwind invliegt of niet. Neem liefst wel een eigen run, maar als het niet anders kan, ga er dan als eerste uit. Door je houding ga je nl. driften, met als gevolg dat je teveel gaat letten op degene die onder je zit, zodat je je niet meer op je eigen stijl houding kan concentreren. Begin gewoon met een stabiele afsprong en neem vervolgens de deltahouding aan. Lig je eenmaal lekker en heb je voldoende snelheid, begin dan je knieën op te trekken tot ze tegen je borst aandrukken. (Voor stijl heb je echt geen borstreserve nodig.) Wat hierbij wel noodzakelijk is, is dat je je benen daadwerkelijk helemaal intrekt, want als je ze halverwege laat "hangen", lig je in een erg onstabiele positie. De armen die je nog steeds in een deltapositie houdt, ga je nu ook intrekken. De positie van je ellebogen en handen vind ik moeilijk te bepalen. Het is een beetje afhankelijk van je persoonlijke smaak. De ellebogen kunnen tegen je zij aangedrukt, waardoor je handen meer onder je schouders komen. Je kunt je handen ook wat lager houden, ongeveer vlak onder de borst, waardoor je ellebogen meer naar boven gaan uitsteken zoals bij de achterpoten van een sprinkhaan. Bij deze positie ga je iets op je kop staan wat de stabiliteit ten goede komt. De draaien zijn ook een apart probleem. Je zult merken dat je de eerste keren dat je zo wilt draaien direkt onstabiel gaat. Hoe je nu precies moet draaien, weet ik ook niet, maar als je eenmaal zover bent, raad ik je aan om dan toch eens naar een stijlcentrum te stappen om het te vragen. (Maak van te voren wel een afspraak, zodat je zeker weet dat de juiste mensen er zijn.) Een tip heb ik nog wel. Er is vanuit deze positie maar een kleine beweging nodig voor een salto, maar voordat je het weet, zijn het er drie ... Tot slot wil ik nog even een paar dingen kwijt. Stijl is in ons land bij de meeste springers een verguisd onderdeel en daar ben ik het niet mee eens. Naar mijn mening is stijl een erg belangrijk onderdeel om je vrij te maken in de lucht; het geeft je meer souplesse. Een goede beheersing van stijl is, behalve dat het erg leuk kan zijn, ook een goede basis voor relatief.

Abacadabra Zoals aangekondigd, heeft de redaktie zich ingespannen voor de totstandkoming van een verklarende woordenlijst, die het voor een deel van onze lezers gemakkelijker moet maken sommige artikelen te begrijpen. Dat zo'n woordenlijst nodig is, is eigenlijk een treurige zaak. Waarom moeten we de overdracht van onze technische kennis, die de laatste jaren aanzienlijk is gegroeid, moeilijker maken dan nodig is? Waarom worden er zoveel Engelse woorden en uitdrukkingen klakkeloos overgenomen? Natuurlijk lezen we over nieuwigheden meestal het eerst in een Engelstalig tijdschrift, vaak afkomstig uit Amerika. Wij schijnen dan niet de gewoonte te hebben onze nieuw verworven kennis te vertalen, maar vinden het leuker anderen te laten blijken hoeveel wij wel "niet" weten door met vreemde termen te gaan smijten. Op die manier wordt ook nog een taalbarrière tussen de skygods en de nieuwsgierige leerlingen in stand gehouden. Dat enkele begrippen onvertaald blijven, is geen probleem; die hebben toch hun eigen betekenis in het parachutespringen. Maar dat veel woorden, die prima letterlijk vertaald kunnen worden (zoals front-riser-turn: draai met behulp van de voorste hang riemen) onvertaald worden overgenomen door de auteurs van onze artikelen en de skygods aan de bar, is ronduit een zinloze hinderpaal in onze kommunikatie. Wij van de redaktie verzoeken iedereen daarom eventuele toekomstige bijdragen aan dit tijdschrift in klare taal uit te voeren. Indien nodig, zullen wij alsnog zelf eenvoudiger bewoordingen opsporen. Natuurlijk moet je nooit bij de pakken neerzitten als je één of ander woord niet begrijpt. Een blik in een Engels of ander woordenboek zal vaak uitkomst bieden. Daarnaast zijn er in diverse boeken ook andere woordenlijsten te vinden. Ook het handboek van de Sportparachutist (een uitgave van onze afdeling) bevatte een woordenlijst. Met name op materiaalgebied kan men wijzer worden door het raadplegen van het "Parachute Manual" van Daniel Poynter (de bijbel der riggers). En vanzelfsprekend fungeert elke instrukteur als vraagbaak (daarvoor is hij opgeleid). Wees zelf ook actief in het verkrijgen van de informatie, die je hebben wilt. De kabouters doen immers niet aan parachutespringen!


-,-

a proach ltetteJlijk: nadering. Hiermee wordt aangeduid de naderingsvlucht van een skydiver naar de formatie, van de precisiespringer naar het deadcenter en van de squarevlieger naar z'n collega koepelrelatiever. B.v. bij precisie: "Je approach was te steil". öa.g lJmterlijk: zak. Met de bag wordt de zak bedoeld, waarin de gevouwen parachute wordt gestopt en waarop de lijnen worden ingeschoren. De gevulde bag wordt op zijn beurt in het pack (of de container) gesloten. Door velen wordt de bag ook aangeduid met het woord POD (parachute-opening-device), maar oorspronkelijk was de POD een bag, die plat opengelegd kon worden en met velcro dichtging. base Met dit veel gebruikte woord wordt degene bedoeld, die als eerste doel voor de volgende springers fungeert bij een op te bouwen formatie. In het algemeen wordt van hem verlangd dat hij stil ligt en op heading blijft. Bij koepel relatief wordt gesproken van een basepilot, waarop de overige squarevliegers aansluiten. De basepilot "zit" dus bovenop de formatie en is degene, die stuurt. bagstop Meestal een ring, gemonteerd op de bridle, die voorkomt dat de bag omhoog schiet langs de bridle en over de pilotchute. Soms treft men in plaats van een ring een dik doorgestikt stuk band aan als bagstop. bartack Een verstevigingsstiksel gemaakt met een speciale naaimachine. Een ca. 1,5 cm lange "reep" van zigzag-steken. Veel toegepast in de fabrikage van rigs. bias Bij de konstruktie van ronde koepels wordt onderscheid gemaakt tussen de zogenaamde block-konstruktie en biaskonstruktie. TU's en T-10's hebben een biaskonstruktie: de naden die de panelen verdelen, lopen diagonaal ten opzichte van de baanrichting. Resultaat is dat de stof in de trekrichting (van skirt naar schoorsteen) meer rek heeft dan bij de block-konstruktie, waarbij de panelen gewoon dwars op de stof zijn gesneden. Daarom mag men stellen dat koepels met bias-konstruktie in het algemeen sterker zijn, iets dat vooral van belang kan zijn bij het kiezen van een reserveparachute. bipole Een vrijevalformatie met "twee soorten polen": mensen, die met hun gezicht naar binnen liggen en anderen, die met hun gezicht naar buiten liggen. Zie tekeninq.

'::+:t

bridle De bridle is de verbinding van de pilotchute naar datgene, waar hij aan moet trekken om de opening te bewerkstelligen. De bridle kan dus verbonden zijn rechtstreeks aan de top van een parachute (meestal) maar ook aan een sleeve of een bag. Bij een bag is de konstruktie meestal zo dat de bridle door een grommet van de bag rechtstreeks naar de top van de chute loopt. briefing Dit is een term die uit de vliegerswereld is overgenomen. Hiermee wordt bedoeld de bijeenkomst van de deelnemers aan een vlucht of sprong met het doel iedereen zo uitgebreid mogelijk te informeren over de uit te voeren taken en om de noodzakelijke gegevens door te geven. buffeting Met deze term wordt beschreven de onstabiele val van iemand die over zijn denkbeeldige dwarsas schommelt; ietsje voorover, ietsje achterover, ietsje voorover ...

Co

py transfer t::eJterlijk: koepelwisseling. Hiermee wordt de procedure beschreven, waarbij men zonder een break-away de reserveparachute opent om vervolgens pas de eerste chute af te koppelen. Dit wordt alleen mogelijk geacht met square-parachutes (een hoge voorwaartse snelheid) en beschouwd als een noodoplossing, b.v. vanwege onvoldoende hoogte voor een normale break-away. cascades Hiermee wordt aangegeven dat één lijn zich als het ware splitst in meerdere lijnen naar meerdere aanhechtingspunten. Als het ware, want bijna altijd is er sprake van een apart stuk lijn dat aan de doorlopende lijn wordt gehecht. Zo is de B-lijn van een square vaak ca. 1 meter onder het doek aan de A-lijn gemonteerd. Het geldt als een voordeel als de cascades gefingertrapped zijn, d.w.z. dat het aparte stuk lijn een eindje in de hoofdlijn is gestoken. Het voordeel is dat er geen dikke knopen nodig zijn, waarop de slider eventueel zou kunnen blijven hangen. Bij koepelrelatief acht men het beter om geen cascades in de voorste lijnen te hebben in verband met de kans op haken. caterpillar In de regel wordt dit woord afgekort tot cat. Letterlijk betekent het rups. Er wordt mee bedoeld een langgestrekte vrijevalformatie waarbij de ene springer de ander bij de benen vasthoudt. center point Dit woord wordt ook wel als werkwoord gebruikt. Bij RW wordt het gehanteerd om het denkbeeldig centrum van de formatie aan te duiden. Als wordt gezegd dat men moet "centerpointen" dan bedoelt men te zeggen dat een ieder zich

moet richten op een denkbeeldig centrum, om op die manier de formatie (al dan niet losgevlogen) bij elkaar te houden. chopper Een populair woord voor helikopter. choppen Een populair werkwoord voor het ontkoppelen bij een break-away procedure. conical Letterlijk: kegelvormig. Hiermee wordt de vorm aangegeven van sommige ronde parachutes in hun zij-aanzicht. De top vormt zich als een soort tuit. Deze vorm wordt bereikt door uit het "platte" ontwerp (zoals b.v. een TU) enkele banen weg te laten. Een 26 ft. conical parachute heeft daardoor de diameter van een 24 ft. platte koepel, maar ongeveer dezelfde doekoppervlakte als een platte 24 ft. koepel. De kegelvorm geeft meer stabiliteit en meer draagkracht aan de parachute. Nadeel van het ontwerp is dat krachten op bepaalde delen geconcentreerd worden, op welke plaatsen men daarom ook altijd rondom gestikte verstevigingsbanden aantreft. connector links Dit zijn de metalen verbindingsdelen, waarop de lijnen van de parachute geknoopt worden. Zij worden aan de hangriemen (risers) geschroefd. De meeste connector links zijn rechthoekig van vorm en bestaan uit twee delen, die aan elkaar geschroefd worden. Sinds de komst van de squares kennen we ook French (Franse) Links, die ovaalvormig zijn. Zij zijn kleiner en lichter. French links worden daar gebruikt waar slechts enkele lijnen met de riser verbonden moeten worden. cordura Dit is een vrij dikke, sterke en grof geweven nylon stof, die sinds enkele jaren wordt toegepast in de fabrikage van rigs. Het voelt vrij ruig aan in vergelijk met het gladde parapack nylon. Meestal is de onderkant van de stof bedekt met waterdicht kunststof. Een belangrijk voordeel is dat cordura niet zo snel rafelt als parapack, zodat de noodzaak van het afbranden kleiner is. Velen prefereren het zogenaamde light-cordura, een lichtere, dunnere en gladdere uitgave van de stof. diamond Een rijevalformatie (tegenwoordig ook bi~ oepelrelatief) waarbij alle deelnemers met hun hoofd in de zelfde richting liggen en gevormd door één "kop", twee" vleugels" en een "staart". Er zijn minimaal vier man nodig voor een diamond. Als er bij grotere formaties ook sprake is van dezelfde ruitvorm pleegt men ook van diamonde l~ spreken. Zie tekeninq.

~TPARACHUTIST

13


De concurrenten Preview NKP 1983

Tijdens de training kom je erachter wat je technisch wel en niet kunt. Tijdens een wedstrijd leer je hoe jouw "vlindervleugele minnares van Eros" existeert! BODY TALK Helene de Koning - Jolanda van Veen - Hans den Otter - Arie Slob Jolanda en Helene springen voor het eerst de NKP. Helene was vorig jaar wel aanwezig en fungeerde een aantal malen als windspringster. Hans en Arie waren vorig jaar de helft van "Never Trained", die tweede werd in de nationale categorie, samen met Piet Roozendaal en Joop van Rijswijk. Dit team barst van de gezelligheid en dat kan ook niet anders met Arie erin natuurlijk. Ze zijn allen zéér zéér goede vrinden van elkaar. Het level probleem heeft men opgelost en de linked exit lukte driemaal achtereen uit de Cessna. Nog een paar sprongen uit de Porter en dan gaat dit team na ± 35 trainingssprongen vol goede moed de NKP in voor de nationale categorie. PARA JOIN(T) Piet Roozendaal - Joop Briedé Ellen Hilgerson - Peter Roos Een team met drie nieuwe talenten onder aanvoering- van Piet. Het deelnemen aan de NKP is voor hen belangrijker dan de punten. Men prefereert de losse exit boven de linked exit, opdat men niet onnodig risiko loopt op een funnel. Het accent ligt op de sets (twee aan twee vliegen). De sfeer is prima de luxe en men is redelijk fanatiek. Er staan ± 25 trainingssprongen op het programma. Als alles goed gaat, levert Piet misschien wel weer drie mensen af à la Joop van Rijswijk. Men springt mee in de nationale categorie. MELLIES ANGELS Tom Roodenburg - Ronaid Jansen Groesbeek - Gijs Versteegh - Manuel van de Kamp Ook in dit team zit een persoon, die zeer veel in de lucht zit maar in verhouding weinig exits maakt. Dit betekent weinig mogelijkheden voor trainingssprongen voor dit team. Het zullen er hooguit 15 worden. Tijdens hun tweede trainingssprong moesten ze een exit maken op 3000 ft omdat de Pilatus niet hoger wilde. Twee teamleden bleken na hun landing aan een poetslap te hebben gehangen (vol

14 SPORTPARACHUTIST

I hope, the winner and looser can say after the third of july with, or without a tear in his eye: "See you next year, Goodbye".

met oliespatten). Het plezier staat numero 1 in hun sport. Men zou daarom liever in de nationale categorie hebben deelgenomen. Ook gezien hun summiere algemene ervaring op RW-gebied en lage score vorig jaar. Twee van hen zaten toen in de .Tornpoesjes" . In deze samenstelling laten zij een "neen" klinken tegenover Zuid-Afrika.

Wim gelukkig weer terug is van weggeweest. Hopelijk zien we hem weer regelmatig aan z'n Stratostar boven Neerlands aardkloot hangen.

NOSA

Om ergens in de middenmoot te kunnen eindigen, heeft dit team ongeveer 30 trainingssprongen op haar programma staan. Ondanks het feit dat Mariska in dit team de NKP springt (haar eerste RW op de NKP), blijft ze toch kontakt houden met de Ladybirds om de PR te kontinueren van de vrouw in het sportspringen. Veel leren op het gebied van RW hebben bij Auke en Mariska hun liefde niet gedood voor het onderdeel PA. Zij hopen dan ook dat de bak niet de gehele NKP verboden terrein voor hen zal zijn, zodat ze zich na hun sprong nog even kunnen koncentreren op het middelpunt in het grind. ZuidAfrika, no problem.

Hans Keiler - Hans Jonkers - Peter Levering - Charles von Sury Met grote blijdschap stellen wij u in kennis van de geboorte van NOSA. Ze werd "gehaald" en zag het licht sinds begin mei met behulp van een goedkope Zuid-Afrikaanse verlostang. Ondanks haar nog wat bleke kleur - hé, is dat niet toevallig? - beweren embryologen dat deze kombinatie in een gematigd klimaat toch nog tot een prachtig geheel zal kunnen uitgroeien. Bophutatswana is dus duidelijk ongeschikt; het zou haar dood betekenen. Dit team zal .Jree and easy" aan de NKP deelnemen (Let it snow - let it snow). Ze heeft tenslotte niets te verliezen. DOUBLE FUN

(c:fQ)2 Ingrid Zoetmulder - Wim Schurink Henny Wiggers - Anita von Eugen Ondanks hun late beslissing om met z'n vieren dubbele lol te gaan beleven tijdens de NKP (de oprichting van dit team geschiedde eind april) kampt men na de eerste 5 trainingssprongen niet meer met levelverschillen: In de nog resterende traininqsspronqen zal men proberen om de horizontale separatie, die vooral ontstaat bij de sets, wat te verkleinen. Anita en Ingrid blijven kontakt houden met de andere Ladybirds, om nog meer dames over te halen eens een jumpie te maken. Verder valt nog te melden dat

LES OISEAUX Auke van Agteren - Mariska Breevaart - Rob Jongkees - Harry KleinGebbinck

DOWN UNDER Peter-Jan Hoogerwerf - Juul Keimpema - Wout van Empelen - Scott Deal Het enige internationale team tijdens de NKP. Scott Deal komt namelijk uit Australië. Vorig jaar belandde hij op het nationale centrum en bleef het hele seizoen hangen. Hij had het zo naar z'n zin dat hij besloot om dit jaar weer terug te komen en eventueel mee te doen aan de NKP. Inmiddels heeft de sportcommissie hierin schriftelijk toegestemd. Dit team hoopt redelijk goed mee te kunnen draaien ondanks hun "interval"training. Juul's werkgever staat haar nou eenmaal niet toe om, ondanks de redelijke hoogte van 30.000 ft waarop ze zich regelmatig bevindt, een exit te maken. De ± 40 geplande trainingssprongen zijn geen must. Wel de goede verhouding onderling. En dat schijnt te lukken, want men heeft veel plezier. Nog wat sleutelen aan hun jumpsuits en daarna gaat deze ploeg zeer relaxed de wedstrijd in ondanks de tegenstrijdige meningen ten opzichte van Zuid-Afrika.


NAIT SOEZ'N Alphons Broekman - Rob Millenaar Martin Jonkers - Hans Haandrikman Sinds vorig jaar, toen dit team 13 punten scoorde, heeft zij via een aantal nocontact sprongen haar levelverschillen weggewerkt, waardoor ze nu wat meer ontspannen de andere technische problemen (compresjes en catjes vliegen) te lijf kan gaan. De opengevallen plaats van Gerrit Molenhuis - die het dit jaar de Style en PA groep lastig gaat maken - is ingenomen door het nieuwe talent Hans Haandrikman. Deze heeft er al voor gezorgd dat de gemiddelde leeftijd behoorlijk gedaald is. Het hele team, met nog steeds plezier hoog in het vaandel, zal ervoor zorgen dat dit jaar het puntengemiddelde - weer zonder gezeur en gemier omhoog gaat. MAGie WAVE

Jos Wery - Karel Zee - Peter Looman - Joop van Rijswijk Dit team is opgericht met Pasen toen het achtmansteam (waar Joop op dat moment deel van uitmaakte) in verband met Zuid-Afrika werd ontbonden. Een paar uur later zat hij in Magic Wave. De trainingssprongen worden in de weekends gemaakt met uitzondering van een volle week in La Ferté Gaucher. Een trainingsdag vangt altijd aan met een rondje hardlopen om het veld plus wat rekoefeningen om ook de fysieke konditie te verbeteren c.q. op peil te houden. Het accent ligt op dit moment op het clean vliegen. De jumpsuits zijn gemaakt door Ton Pohlman. Verder heeft Joop in het begin gebruik gemaakt van een loodgordel van 3 kilo. Dit is nu niet meer nodig omdat hij z'n tech-

niek van het vliegen iets heeft gewijzigd. Men hoopt de NKP in te gaan met ± 120 trainingssprongen. Een hecht team met een zeer professionele instelling ten aanzien van kompetitie c.q. topsport. Zuid-Afrika is voor hen geen principieel probleem, maar wel een technisch probleem. Immers bieden de maanden oktober en november nauwelijks trainingsmogelijkheden in Nederland. FOUR'S

ONE

Ad de Jong - Henk van de Berg Frans Bax - Sjoerd "Moonraker" Laarberg In de 40 trainingssprongen, wat voor een deel no-contact vliegen inhield, kon men niet altijd voorkomen dat men de slappe lach kreeg. Vooruitgang is echter duidelijk te bespeuren binnen het team. Er zijn bijv. geen levelproblemen meer. En binnenkort, zo verzekerde men mij, heeft Frans Bax geen drie aanzetten meer nodig om een cat je rond te draaien. Dit team gebruikt de standaard linked FFFF's exit. Of was die van Out of Money? Nou ja, doet er ook niet toe. Het accent ligt in ieder geval op het zo clean mogelijk vliegen; de punten komen op de tweede plaats. Men hoopt in de middenmoot te eindigen. Misschien drie punten gemiddeld? Er klinkt een duidelijk principieel "nee" ten aanzien van Zuid-Afrika. . WHISKEY

RESEARCH

Sjaak Gielen - Ton Annegarn Becker - Marjan Kahlé

- Riet

Weer wakker van een stevige winterslaap, enige fysieke ongesteldheden en de aanschaf van een homecomputer, heeft dit team de rode draad van vorig jaar weer opgepakt. Met ± 20 sprongen, waarvan er 10 gebruikt werden

voor het achteruit vliegen en 10 om de totale techniek in meer punten om te zetten, zal dit team proberen om hun score van vorig jaar (23 punten: gedeelde plaats met T.z.N. en Rendez-Vous) wat op te vijzelen. Er zal dus wat fanatieker gevlogen gaan worden. Of we ook weer kunnen genieten van dit stel tijdens het onderdeel PA - Ton werd vorig jaar zeer relaxed negende - is nog een open vraag. Ook dit team zal afzien van deelname aan de WK in Zuid-Afrika. Zzzut

Rob Aal - Hans de Boer Groot - René van der Lee

- Piet

Het team, dat het langst van alle teams bij elkaar is, zit enigszins in de problemen. Na een rustperiode van enige maanden is men half februari weer opgestart. Voorgaande jaren hield men geen rustperiode aan, maar ging men door tijdens de winter. Deze rustperiode blijkt tot nu toe nog niet goed te zijn uitgepakt: schoonheidsfoutjes die resulteren in totale verwarring, levelproblemen die weer om de hoek komen kijken, brainlocks, enz. Kommer en Kwel dus na een (te) lange stilstand. Over hun hoogtepunt heen? Wie het weet, mag het zeggen. Hopelijk zal tijdens de NKP blijken dat zij hun achterstand weer hebben ingehaald. In hun iets verkleinde jumpsuits hopen ze nog 35 trainingssprongen te maken. Vorig jaar werden ze derde met 25 punten. Zuid-Afrika is voor hen geen probleem.

SPORTPARACHUTIST 15


T.Z.N. Bert Wijnands - Hugo de Wijk Chris Franssen - Rob Hörchner

I

Dit team is sinds vorig jaar niet veranderd van samenstelling. Het aantal sprongen waarmee dit team de NKP ingaat, zal tussen de 40 en 50 liggen. In 1982 behaalden zij met Whiskey Research en Rendez-Vous een gedeelde vierde plaats. Dit was voor hen boven verwachting gezien de 5 trainingssprongen. Het levelverschil, waarmee men toen kampte, zal nu waarschijnlijk tot het verleden behoren in verband met serieuze studie ten aanzien van hun jumpsuits. Rob heeft drie modellen ontworpen en deze uitgeprobeerd in een achtmansteam. Met die gegevens is er een jumpsuit voor de vierman uitgekomen, die zeer klein is te noemen. De stof is van katoen, door Rob gesneden en in elkaar gezet. Ze beschouwen zichzelf niet als serieuze kanshebbers voor de eerste drie plaatsen en hebben dan ook geen standpunt ten aanzien van Zuid-Afrika ingenomen. .Beware of the underdog. It can bewilder you!!"

Duizend en een excuses aan de niet vermelde teams in deze preview voor de NKP-relatiefspringen in 1983. Het schrijven van deze kopij werd mij in de maag gesplitst en er vervolgens weer vroegtijdig uitgesneden door de uitstekend opererende redaktie van dit blad. Het ging allemaal zo snel dat zelfs het betrouwbare en zeer bekende enquêtebureau H. KNIPO niet meer bij machten

16 SPORTPARACHUTIST

was om op deze korte termijn een prognose te doen van de uitslag. Wel heb ik op de valreep de pikzwarte en wereldberoemde, in Zuid-Afrika geboren, waarzegster Mrs. EMSICARON zover kunnen krijgen om een voorspelling te doen:

1e 2e 3e 3e 4e 5e 6e 7e 8e ge 10e

Magic Wave. Zzzut . Down Under . T.l.N. . Whiskey Research. Four's One . N'ait Soez'n . Les Oiseaux . Mellies Angels .. Double Fun (d'Q)2. NOSA .

60 50 40 40 39 30 25 24 12 10 9

pnt. pnt. pnt. pnt. pnt. pnt. pnt. pnt. pnt. pnt. pnt.

Voor wat betreft de nationale categorie bleef haar glazen bol pikzwart. Wel lichtte haar bol tijdens deze sessie af en toe extra op en verscheen er een bepaalde gróene waas met daar doorheen

een dollarteken. Op mijn vraag wat dat zou kunnen betekenen, antwoordde ze mij: "Een voor mij onbekend team op basis van een "Witz" zonder financiële middelen zou wel eens de uiteindelijke uitslag kunnen beïnvloeden!" Omdat het hier een nachtconsult betrof

en ze een taximeter gebruikte, nam ik snel afscheid van haar. Wel wenste ze alle teams nog een prettige wedstrijd toe en sloot daarna haar KASSA onder een welgemeend "Welterusten". Hans .Atterburner"

Keiler

De foto's bij dit artikel werden gemaakt door Ernst Bode, Bob Kaal en Tom Roodenburg.


Completely new design incorporating toam-backed tabric gives smooth appearance and prevents wear spots. New one-pin reserve design with special pilot chute. Risers have complete covers.

IT ALL POINTS TO ONE GREAT

~

~O

rA'

I.<

RIG~~V

FAMOUS 3-Ring Circus Release with new smaller release handle for fast, quick, reliable one-handled cutaways

Now the Vector is made in 7 sizes to fit both your canopy and your body size.

$535.00

+ postage tor shipping weight 9 Ibs. Quantity discounts available. Add $15.00 tor square reserve bag. Custom colors no additional charge - Cal! or write tor colors in stock.

11

pa(a-Gea( ~

eqUieJJJBqJ)!ERPS9.~ 3839 W. OAKTON ST. ~ SKOKIE, IL 60076 USA ~

(312) 679路5905 TELEX: 724438

ORDER DESK TOLL FREE NO. (800) 323.0437 (OUTSIDE IL. ONLY)


CRW materiaal Nu de ram-air koepels een populair gebruik genieten, is het gezicht van het springen aanzienlijk veranderd. Niet alleen zijn de grauw-groene militaire ronde bollen vervangen door de verschillende kleurrijke softwings, maar ook het vliegen en de maneuvres laten opvallende vliegvaardigheden zien. De wijdverbreide acceptatie van de vliegende matrassen heeft steeds meer mensen kennis laten maken met het genot van het vliegen. De ontwikkeling van het Koepel Relatief, zo'n zeven jaar geleden, heeft de interesse in de Softwing sterk doen toenemen. De concurrentie tussen de fabrikanten om de door elkaar geclaimde eigenschappen te verbeteren, wordt alleen overtroffen door het enthousiasme van de CReW teams om de bedachte formaties tot werkelijkheid te maken zoals b.v. 9-kites, bi-plane diamonds, arrowheads, 9-diamonds en 10-wedges. Met de sterk verbeterde kwaliteiten van zowel de koepels als ook van hun piloten zullen ook ontwerpen zoals 10-arrowhead naar 1Q-open diamond, double diamond naar double cross, staistep diamonds, -crosses en -arrows in de nabije toekomst haalbaar worden. (Later dit jaar publiceren we de diagrammen van alle mogelijke en onmogelijke CRW formaties, red.). Nu deze groepen hun verzamelde vluchttechnieken aan het ontrafelen zijn, begint er een hoeveelheid informatie aan het licht te komen, waarvan veel bruikbaar is als aanbeveling voor koepel- en harnasmodificatie. Hopelijk wordt deze informatie in de toekomst overgenomen door de verschillende fabrikanten. Diverse groepen hebben bijgedragen tot deze ontwikkelingen. Perris CReW heeft bijvoorbeeld een rol gespeeld in de ontwikkeling van de Spirit en Comet-chutes. Deze kennis willen we hierbij doorspelen aan andere springers. De wens om de kwaliteit van Koepel Relatief Werk te verbeteren, heeft ons tot de volgende richtlijnen gebracht: - Verwijder de cascades uit de center A-lijnen, zodat handen en voeten hier geen last van hebben bij het planen. - Vervang de A-lijnen door 650 of 750 lb. lijn, aangezien de standaard 450 lb. lijn heeft bewezen onvoldoende sterk en zelfs gevaarlijk te zijn voor CRW. - Het verdient aanbeveling alle A-B casscades te verwijderen. Bij sequential CRW is gebleken dat het handig is om langs elke A-lijn te kunnen glijden (stairsteps b.v.) - Beschouw de bridle als vistuig. Verkort hem zodanig dat de pilot-chute ongeveer 30 cm achter de trailing edge

18 SPORTPARACHUTIST

mogelijkheden

hangt. Kijk uit: bouw geen pilot chute in tow in door de bridle overmatig in te korten! Para-Flite heeft een zich terugtrekkende bridle ontwikkeld, de bag launched deployment zonder bridle (zie het februarinummer, red.) is een Ă nder alternatief. Ook de verouderde Spider-Slider wordt met veel succes gebruikt door de tweevoudige World Cup winnaars Plane Scared uit Nieuw Zeeland. - Veel koepels hebben een dubbele bridle. Vervang deze door een enkele. Het punt waar de C-lijn vast zit, is erg geschikt; zo kan de bridlelengte nog korter zijn. - De slider belemmert het gezichtsveld. Maak er een stukje mesh of een gat in. Of verwijder hem, nadat hij zijn enige taak (het vertragen van de opening) gedaan heeft. Het verwijderen van de slider verbetert ook de lift doordat de risers uit elkaar gaan staan waardoor de wingtips omhoog komen. - Door de stabilisatiepanelen te modificeren, wordt de drag verminderd en de flair verbeterd. Verleng het stabilisatiepaneel naar de trailing edge en naai hem vast aan de onderste huid van de koepel. Door het materiaal te verwijderen tussen A- en B-lijn hou je een vorm over zoals in de tekening. Het is kennelijk zo dat de meeste lift en stabilisatiekontrole in het achterste derde deel van de koepel zit.

De volgende suggesties zijn veranderingen aan het harnas die speciaal voor CRW nuttig zijn. Een rigger zal deze in sommige gevallen moeten uitvoeren. - Een taps toelopende container is het

voor

na

- Geef de bovenste stuurlijnen dezelfde lengte. Dit zorgt voor een snellere draai. De daalsnelheid in de draai wordt echter groter. - Een extra stuurlijn (4 bovenste stuurlijnen in plaats van 3) is heel eenvoudig aan te brengen en kan de flair verbeteren. "Soft-ports" in de onderkant van de koepel, zoals bij de Strato-Cloud, verminderen de toggle-druk bij diep remmen.

beste. Opstaande randen en pilot chutes buiten de container zijn ophangpunten voor lijnen en koepels. Met een poptop pilot chute bestaat de mogelijkheid dat een onder spanning staande lijn de pilot chute uit de container trekt of snijdt. In dit geval zou de reserve kunnen verwarren met of de lucht kunnen halen uit een andere koepel. Zorg ervoor met dit systeem dat de pilot chute goed diep in de container zit. - Een 2-staps cut-a-way systeem boven een SOS type. Het is gebleken dat in wraps geen consistente 2-staps cuta-way en reserve-opening kan worden uitgevoerd met de SOS, door de meestal wilde en onvoorspelbare bewegingen in een wrap-situatie. - Betere padding voor het harnas, in het bijzonder van de beenbanden, zorgt


I, r

voor meer komfort op lange vluchten. De snaps en D- of V-ringen kunnen vooral met wat meer voering toe. Loops aan de been banden zijn voor het uitvoeren van figuren als handplanes, tri-hands, corkscrews en dergelijke. - Verlaag de chest-strap om verwurging als je naar beneden kijkt, te voorkomen. - Als je een tertiaire reserve gebruikt, kan een vergroot en dikker gevoerd rugstuk worden ingebouwd. Dit vermindert de kans op rugletsel tijdens highspeed openingen van de .Tersh". - Een rigger kan ophangpunten voor de tertiairy op elk harnas maken. - Een trapezium of D-vormig reserve handle op de buik in plaats van bij de schouder geeft een betere zichtbaarheid en eenvoudiger bescherming in een wrap, doordat je makkelijker je hand erop kunt leggen of het zelfs verborgen zit achter de tertiairy. Vuistregel in een wrap is: bescherm eerst je reserve ripcord.

Tenslotte: het tertiaire reserve systeem heeft bewezen nuttig te zijn in bepaalde wrap-situaties. Het kan worden geopend als alternatief naast main of reserve als geen van beide veilig kan worden gebruikt. Het concept: TSO-c 23b Low Speed Category als minimum eis voor koepel en systeem; geen pilot chute; een bridle van 5 meter of langer en een 22-26 ft. koepel voor "zachte landingen". De koepel is niet bestuurbaar; het is een remparachute om het momentum van de wrap te vertragen. Hierna kan men öt landen óf hem doorsnijden en alsnog de reserve openen (mits men voldoende hoogte heeft). CreW Skies - Soft Wrap Doe Johnson

keert dus zijn rug naar de ander toe. Bovendien remt hij, waardoor hij niet alleen zal opfloaten, maar ook zijn voorwaartse snelheid vermindert (2).

Hoe vaak komt het niet voor dat we twee koepels na opening op elkaar zien toesnellen om een "stackie te bouwen". Er worden verwoede pogingen gedaan om in het voorbijgaan elkaars koepel te grijpen. Een gesleur, getrek en gesjor van jewelste. Dit alles eindigend in een grove doek of meestal in een separatie van de twee koepels, die elk met een gefrustreerde para eronder een landingsplaats zoeken. Toch hoeft dit allemaal niet. Veel van ons kennen uit eigen ervaring de beginfouten bij het relatiefspringen. Een van de belangrijkste fouten: het voortijdig reiken naar je medespringer. Oorzaak: je geen tijd gunnen om elèmentaire regeltjes op te volgen. Net als bij het relatiefspringen zijn er ook bij CRW regels die je gewoon moet opvolgen om er zeker van te zijn dat je je doel bereikt. Ik zal hieronder één volgens mij de beste - manier beschrijven om een zekere pin-base te maken. Weliswaar moet je het zelf door ervaring leren; het onderstaande kan je hoogstens helpen bij dat leren. Maak het in ieder geval niet te moeilijk door met iemand te gaan staeken die qua gewicht en koepel jouw tegenpolen zijn.

<

De tweede springer draait zijn koepel achter de pilots koepel, op hetzelfde moment dat de pilot bovenstaande handelingen uitvoert. Hij remt niet waardoor zijn koepel dus ook niet opfloat en zijn voorwaartse snelheid bovendien wordt behouden: hij kan de pilot zodoende inhalen (die remt immers) (3).

De pilot, die over zijn schouder kijkt, ziet de koepel van de ander op zich afkomen en kan meer of minder remmen. Zodoende kan hij precies bepalen waar hij uitkomt. Dat moet precies ter hoogte van de koepel van de tweede man zijn. De tweede man zorgt ervoor dat de middelste cel van zijn koepel de pilot raakt. Een advies voor de pilot: grijp de koepel pas als deze jou raakt en doe dat snel Ue moet namelijk je stuurtoggles loslaten, waardoor je koepel vooruit schiet). Controleer of je wel in het midden zit; kruip er anders eerst naar toe, voordat je je voeten om de (middelste) lijnen slaat (4).

>

5; 10,...,

Een vuistregel: ga op level naast elkaar vliegen, met een tussenruimte van 5 à 10 meter tussen de koepels (1). Je kan elkaar nu (misschien met wat moeite) verstaan. De pilot (bovenste in een staek) stuurt nu iets van de ander a1(1);

Lees dit stukje nu nog eens door en praat erover met je staok-maat alvorens een en ander in praktijk te brengen. Tenslotte: wees voorzichtig, doch niet bevreesd. Probeer 't maar! Simon Woerlee

SPORTPARACHUTIST 19


Onze redakteur Tom zat in schrijfnood dus moest er voor kopij gezorgd worden. En omdat ik enigszins technisch ben, werd mij gevraagd of ik een artikeltje wilde schrijven over automatische openers. Een apparaat dat zeer nuttig kan zijn, indien een persoon zich met grote snelheid richting Aarde beweegt en niet veel doet om af te remmen. De automatische opener dient ervoor om het pack van de (reserve) parachute te openen, zodat de chute eruit komt en er dan voor zorgt dat je met geringe snelheid op Moeder Aarde terugkeert. Deze openers zijn binnenkort verplicht tot je B-brevet. De meest gebruikte zijn de Sentinel en de Hi-tek (FXC 12000), beide van Amerikaanse makelij. Dan is er ook de KAP3, een Russisch produkt. Deze wordt op sommige clubs als extra zekerheid op de hoofdchute gezet bij beginnende vrijeval. Hij kan niet op de reserve gebruikt worden, omdat hij altijd af gaat. Dit apparaat heeft de mogelijkheid om op tijd te werken, 'n beperkt aantal seconden, 2 tot 5 en op hoogte. De Sentinel is een elektro-mechanisch apparaat. Dat wil niet zeggen dat het dubbel is uitgevoerd maar dat het principe elektronisch én mechanisch is. Het bestaat uit een kastje dat op de reserve zit en een power ripcord. Dit is door middel van een elektrisch snoer met elkaar verbonden. In het power ripcord zit een explosief patroon dat elektronisch ontstoken kan worden en de pennen uit de eonen kan schieten. In het kastje schuilt het grootste vernuft. Hierin zit een doosmanometer die als hoogtemeter fungeert, twee batterijen en een elektronisch schakelingetje dat aan de doosmanometer is gekoppeld. De schakeling werkt met de hoogte en de daalsnelheid. Als de hoogte 1000 ft. of lager is en de daalsnelheid meer is dan 15 mis, zal de schakeling een stroomstoot afgeven, wat tot gevolg heeft: een knal van f 45,-. Op het kastje zitten twee knopjes en twee lampjes. Hiermee worden voor het instappen de batterijspan-

20 SPORTPARACHUTIST

ning, de funktie van het apparaat en de stroomkring met patroon gecontroleerd. Ook wordt de aktuele plaatselijke luchtdruk afgesteld zodat 1000 ft. ook werkelijk 1000 ft. is. De Hi-tek (FXC 12000) is een automatische opener die geheel mechanisch werkt. Deze bestaat uit twee kastjes en twee flexibele slangen, waarvan er één de beide kastjes verbindt. Het kleinste bevat een hoogtemeter en een mechanische daalsnelheidsmeter. De batterijen zoals bij de Sentinel ontbreken zodat dit instrument kleiner is. Het andere kastje is een stuk groter en bevat een veersysteem waaruit de trekkracht wordt verkregen om de ripcordpennen los te trekken. De trekkracht wordt overgebracht door een staalkabel die door de flexibele metalen slang loopt en aan de eerste ripcordpen is gehaakt. Uiteraard moet dit instrument ook worden afgesteld. Dit doet men met het kleinste kastje. Hiervoor zitten er twee knoppen op en een schaalverdeling met wijzer: 1 aanluit schakelaar en 1 om af te stellen op de luchtdruk en de hoogte waarop deze in werking moet treden. Dit is samen met de schaalverdeling tot 4000 ft. in te stellen waardoor hij, evenals de KAP3, op de hoofdchute te gebruiken is. Indien dit apparaat op de reservechute gemonteerd is en een te hoge daalsnelheid (meer dan 15 mis onder de afgestelde hoogte van bijvoorbeeld 1000 ft.) constateert, laat hij door middel van de slang met staalkabel die de beide kastjes verbindt, de veer los en "ploooiink" de reserve is losgetrokken. Het kost minstens 36 kg trekkracht om de Hi-tek te spannen, wat gezien kan worden als voordeel in het gebruik ten opzichte van de Sentinel patroon, die 45 piek kost. Vooral voor de para's die over minder goede stuureigenschappen beschikken en nogal eens een sloot als landingsplaats uitzoeken. Een elektronisch apparaat zoals de Sentinel protesteert direkt door de patroon op te blazen. De aanschaf van een automatische opener is nogal een kostbare zaak. Vroeger kostte de Sentinel de helft van de Hi-tek, tegenwoordig is dit verschil niet meer zo groot en is de Sentinel iets minder storingsgevoelig dan het oudere type. Het dure power ripcord dat men veelal kwijtraakt bij een reserve-opening, wordt niet meer gemaakt. Hiervoor in de plaats is de pin-puller gekomen die men ook kwijt raakt en kost het dus ook centjes als de reserve wordt opengeplukt. Maar ja, de ervaring leert dat indien er een kamikaze in de lucht is die het vuur uit z'n sloffen vliegt en jou tegenkomt en nog nooit van remmen heeft gehoord: Tja, dan zou die knal of die "ploooiink" toch mooi je gebit en de rest kunnen sparen.

Voorval: Doordat de slack in de stuurlijn van de ram-air (nadat de halve remmen waren vastgezet) verkeerd was opgeschoten, kon na de opening de halve rem niet worden losgemaakt. Betrokkene besloot een break-away te maken, wat zonder problemen verliep. Kommentaar: Een square kan normaal vliegen wanneer de remmen vast blijven zitten. Wanneer slechts 1 rem los te krijgen is, kan er toch veilig worden geland. Het is beter om aan een goed rechtuit vliegende square te landen, ongeacht of hij in halve remmen zit of niet, dan een goed vliegende square af te gooien. Voorval: Tijdens RW opende de reserveparachute op ± 8000 ft. Oorzaak: Een sluitioop brak. Kommentaar: Dit is een potentieel levensgevaarlijke situatie. Deze problemen zijn te voorkomen door te vouwen zoals de manual aangeeft, door gebruik te maken van het juiste materiaal voor sluitloop en door tijdens de viermaandelijkse repack de sluitioop en de grommets grondig te kontroleren op beschadigingen en scherpe randen. Voorval: Betrokkene had een bijzonder "hard pull" op de main container. Na diverse rukken ging de main toch open. Oorzaak: Na kontrole bleek de plastic voering van het main ripcord (Condor systeem met "worstje") te zijn opgestroopt. Na repack kon de komplete uitrusting aan het "worstje" worden opgetild. Kommentaar: Een verandering in de karakteristieken van een uitrusting gaat over het alQemeen erg geleidelijk. Het trekken gaat steeds iets zwaarder, tot het moment is bereikt dat het systeem niet meer funktioneert. Inspekteer regelmatig je uitrusting en overtuig je steeds van het korrekt funktioneren. Ben je ook in het bezit van een uitrusting met een mainopeningssysteem zoals de Condor, dan is een modifikatie waardoor dit probleem zich niet meer kan voordoen eenvoudig door een valschermtechnicus uit te voeren.


open dag vliegveld Hoogeveen, 23 april 1983

Voor de derde achtereenvolgende organiseert de Noord Nederlandse rachutisten

Club

van

juli. Vanwege

de groei

de club

van

belangstelling

twee weken

waarschijnlijk. In dit verband wordt een eventuele privatisering van de vliegveldvoorzieningen genoemd als een noodzakelijke voorwaarde voor verbetering van de vliegveldexploitatie. Voor de niet kommerciële gebruikers roept dit Budeliaanse spookbeelden op. De komende anderhalf à twee jaar zullen zorgen voor duidelijkheid over deze kwestie. In dit verband hebben de niet kommerciële gebruikers besloten een eerste stap te doen in de richting van versterking van hun positie op het vliegveld en tevens te zorgen voor een frekwentere en gerichte promotion van het vliegveld. Als start daartoe werd op 23 april een Open Dag georganiseerd. Voorafgegaan door enkele akties naar de verschillende nieuws media, is het een groot succes geworden. Een duizendkoppig publiek kon getuige zijn van een perfekte show op paraen vlieggebied. We konden zelfs vaststellen, dat het een en ander landelijke bekendheid had gekregen, vanwege het plotselinge verschijnen van de PH-PAR en de PH-BOB van Teuge Airport, uiteraard volgeladen met para's uit die kontreien. Mede hierdoor werd het een grandioos spektakel, dat zeker voor herhaling vatbaar is. Voor een visuele indruk verwijs ik verder naar de foto's bij dit artikel. Henk Kuizenga

om niet één maar

Alle para's

harte

welkom.

band

het feit,

eiland

neer

zijn natuurlijk

van

Van belang

beschikking

Relatievers

aan hun trekken springkamp

een echte

kunnen komen.

is een

voor beginners

dit jaar de

over een 4-persoons

kist (ja, ja, we worden club!).

is in dit ver-

dat de NNPC heeft

én de

van buiten-

op dit prachtige

te strijken.

op

16 tfm 31

in de periode

af is dit jaar besloten

In samenwerking met de Vliegklub heeft het Para Centrum Noord eens flink aan de bel getrokken op 23 april. Dat mocht ook wel eens, want de laatste tijd staat het vliegveld van Hoogeveen nogal eens ter diskussie. De exploitatie van het vliegveld is al jaren een onderwerp van gesprek in de Hoogeveense gemeenteraad. Een jaarlijks tekort van enkele tonnen is daar debet aan. Ook wisten we al enige jaren, dat dit bepaalde konsekwenties zou kunnen hebben voor de vliegveldgebruikers. De aktualiteit is nu, dat naast de exploitatie van het vliegveld ook de vliegveldfaciliteiten ter diskussie zijn gekomen. Met andere woorden verbetering van de faciliteiten zou leiden tot verbetering van de exploitatie. Dit is echter nog een hypothese, want daarvoor zijn weer bepaalde investeringen noodzakelijk en dat heeft de diskussie rond het vliegveld wederom aangewakkerd. In een inspraakachtige bijeenkomst met de gemeentebestuurders aan het begin van dit jaar, mochten de vliegveldgebruikers luisteren en meedenken over de (konsept)plannen. Enigszins zwart-wit gesteld, komt het erop neer, dat het vliegveld mogelijk wordt gesloten of dat er een volledig nieuwe vliegveldstruktuur komt met o.a. verplaatsing van alle aanwezige akkommodaties en voorzieningen. Het laatste lijkt momenteel zeer

springboogie

Ameland

toenemende

l~

een

maal Pa-

para-

dus

volop

Trouwens,

ideale

een

gelegenheid

om de periode

van dum-

mies trekken af te sluiten en de eerste schreden te zetten op weg naar het Bbrevet.

En ..

natuurlijk

hebben

we met z'n allen

heel

veel plezier!! HOE OPGEVEN?

f 25,-

inschrijf-

op giro NNPC,

3593369

Door

geld over te maken t.n.v. penningmeester

Postbus

1587, 9701 BN Groningen, onder vermelding van: AMELAND 1983. Per omgaande

zal

worden

toegestuurd

dan

een

inschrijfformulier met

aanvullende

informatie. Voor overnachting club plaatsen reserveren op

kan de de cam-

ping

allemaal

of de kampeerboerderij,

vlakbij

het vliegveld

na 18.00 uur kun je de

INFORMATIE: volgende Kieft Bauke

bestuursleden

bellen:

Mart je

(secr.),

telefoon

050-253717

van

Stempvoort

(voorz.),

foon 050-710282. schriftelijk inschrijfgeld worden

Zowel

telefonisch

Pas na storting

zal eventuele

gereserveerd.

bonnefooi

of teleals

kan men een inschrijfformu-

lier aanvragen.

geen

van Ballum.

van het

overnachting. Kom

je

dan loop je het risiko

slaapplaats

op

de

dat er

is.

Tot ziens op Ameland!!!!!! Bauke v. Stempvoort,

voorz.

SPORTPARACHUTIST 21


Kenmerkend voor de Paaswedstrijden van de PCN zijn de weersomstandigheden bij aanvang van de wedstrijden. Difficult en Xray, het zat ons de eerste wedstrijddag weer niet mee! Niet wetende wat ons boven het hoofd zou hangen, begon toch iedereen op 2 april 's morgens vol frisse moed aan de inschrijvingen. Opvallend was het grote aantal deelnemers deze keer, waaronder enkele buitenlandse gasten. Bekende gezichten, zoals die van Gerard Warburg en Jan Terstroote en ook Wim Ernest (die kwam met de videowagen mee), werden waargenomen op het PCN erf. De rest van de dag werd gekenmerkt door allerlei ijverig heden en andere voorwaardenscheppende beslommeringen. Het weer zoals het was, liet zich daardoor echter niet vermurwen. "Ik heb ook weer eens dienst", waren de kenmerkende woorden van onze chief-pilot Arjan Hartman. Hij moet zwaar geleden hebben die dag. Echter nog groter waren de emoties van alle aanwezige para's, wachtende op beslissingen van boven af. De weergoden moeten dit hebben gevoeld, want tegen het einde van de dag toonden zij enig mededogen en konden daardoor enkele funjumps worden gemaakt, die vanwege het marginale karakter niet verder zullen worden beschreven. In onze vernieuwde kantine werden 's avonds de gebruikelijke en in geen enkel opzicht door de alcohol geremde rituelen waargenomen. Goed voor de klubkas, slecht voor de lever, maar wie let daar nou op. Nadat iedereen zijn of haar bijdrage had geleverd aan de statistieken van de Koninklijke Vere-

niging der Blauwe Knopen, ontfermde Klaas Vaak zich in de late uren over ons allen en beloofde ons een goede nachtrust en hoop op beter weer voor de volgende dag. Ondubbelzinnig werden deze beloftes bewaarheid, toen op 3 april 's morgens de gouden zonnestralen onze met lood gevulde kiezen beschenen (parodie op de ochtendstond ... ). De eerste gladiatoren betraden de arena en de wedstrijden waren begonnen. We moesten proberen alles in één dag af te werken, in elk geval de minimum programma's voor de verschillende wedstrijdonderdelen. Aan de start verschenen 27 PA gegadigden (7 teams). Het SRW onderdeel werd bemensd door 4 teams. De wedstrijdleiding beruste bij Hans 't Hart en Rolf Tanger. Wim Ernest en Jan Smeyer waren verantwoordelijk voor de video-bediening. Voor het eerst werd er gebruik gemaakt van de elektronische schijf. De verwachtingen waren hoog gespannen. Met Fred aan de stuurknuppel van de PHPCN waren we zeker van snelle sticktijden. Hij heeft ons in dat opzicht niet teleurgesteld. Nauwelijks tijd voor een plasje of een orale bezigheid, zoals een hap eten, kreeg hij de koffie in de kist aangereikt en vloog zich de stukken eraf. Na 29 sticks te hebben gedraaid tussen 10.00 's morgens en 17.30 uur 's middags moest Fred het af laten weten. Overmand door slaap en vermoeidheid gaf hij de brui eraan, waarvoor overigens veel respekt. Een moeilijke beslissing, maar een goede!! Er ontstond toen even paniek, want de minimum programma's waren nog niet klaar. Alle vliegers afgebeld en tenslotte was Jan

Nederlanders "sprongen van voren" bij Vierde Kampioenschap van Vlaanderen

Connection die zijn bronzen medaille kreeg samen met George Lichterte en Ray Peeters van het Belgische Leger Team.

Alweer voor de vierde keer werden de Open Kampioenschappen van Vlaanderen georganiseerd. 18 ploegen, waaronder drie Nederlandse, stonden 30 april aan de start, toen wedstrijdleider Félix Hermans de "vliegersiki" naar boven stuurde. Kastelenweer in het begin, later met zon en wind wat thermischer, zodat links en rechts nogal eens een .vache" werd gemaakt. Jammer dat er niet wat snelheid in de organisatie zat door een tweede vliegtuig mee te laten draaien: nu konden slechts de ronden van zaterdag (drie) tellen, omdat de "minister van wind, regen en lage bewolking" het zondag verprutste. Het werd definitief gecancelled en er kon worden gerekend. En zie, vijf Nederlanders bij de eerste tien in het individuele gebeuren. Bob Deplee maakt een ijzersterke come-back in de Vlaamse springerij, door na jaren meteen Kampioen van Vlaanderen te worden met slechts 3 cm. Herman Boerman (ENPC) toonde al vroeg in het seizoen in vorm te zijn door, naast de begeleiding van een jeugdploeg, zelf met 8 cm zilver te pakken, vóór Michel Bizot (11 cm) van de Dutch

22 SPORTPARACHUTIST

Brands bereid te komen voor de laatste sticks. Na een gedwongen pauze van een uur kon de wedstrijd worden hervat en om 20.00 uur worden afgesloten. Behalve deze éne rimpel in de organisatie liep het allemaal perfekt, de reserveprocedures niet meegerekend. Harry van Huizen had z'n zoveelste en Gerard Warboel was ook weer eens aan de beurt. Het zal met name voor Gerard een understatement zijn, als hier wordt gesteld, dat hij erg veel geluk heeft gehad. Nog zo een Gerard en je gaat terug naar de static-line. Na de wedstrijden werden de resultaten door de wedstrijd kommissie op een rijtje gezet en volgde de prijsuitreiking in een uitmuntende sfeer. Het PA-C9 onderdeel kwam wegens te geringe belangstelling niet in de analen voor. Tijdens de prijsuitreiking kregen we via een onverwachte toespraak van Jan Terstroote erg veel lof toegezwaaid, betreffende de uitmuntende sfeer en organisatie, hetgeen hem in onbeschrijfelijke dank werd afgenomen. Rest nog de uitslagen te vermelden in onderstaand (bijgevoegd) overzicht. Henk Kuizenga 4-mans SRW (2 sprongen) 1. Nait Soez'n 2. Aerophil 3. TZN

9 punten 6 punten 2 punten

Groeps PA (3 sprongen) 1. Flevo 2. Aerophil 3. Waco's

10.54 meter 18.11 meter 19.03 meter

Individuele PA algemeen 1. N. Tieland 2. B. de Groot 3. J. Testroote

00.04 meter 00.11 meter 00.29 meter

Individuele PA peN 1. R. Millenaar 2. A. Broekman 3. J. Bosma

01.60 meter 01.71 meter 01.75 meter

Nieuwelingen in de wedstrijdsport Marian Werner, Ed Kolmeijer, Rini Hage, Daalhof, Van der Hoek en Van der Vliet behaalden plaatsen tussen de 51 en 67. De groepsuitslagen waren wat verrassend. Thermiek zadelde elk team wel met een miskleun op. Bram Lasschuijt pakte 90 cm voor de Dutch Connection, Tonnie de Coeijer 50 cm voor het Leger Team, Karel Goorts deed het tweemaal bij kanshebber "Delta Spa". De Dutch Connection kon haar titel niet prolongeren en werd tweede achter het legerteam.

Verdere NL resultaten: 7. Rob van der Linden 9. Henk Nijhuis 10. René Drost 11. Eric Bogaards 19. Bram Lasschuijt Jr. 24. Paul Schmidt 30. Gerard de Klerk

015 017 026 036 101 160 278

cm cm cm cm cm cm cm

Uitslagen: 1. Belgische Leger Team De Coeijer, Peeters, Lichterte, Sody 2. Dutch Connection Lasschuijt, Bogaards, Nijhuis, Bizot 3. Spa Cam ps, Caubergs, Petersborg, Pottier 7. CPV Drost, Van der Linden, Schmidt, Van der Hoek 12. ENPC Kolmeijer, Boerman, Werner, Hage

0089 cm

0165 cm

0702 cm

1701 cm

3782 cm

Bram Lasschuijt

Jr.


mist, regen en föhn: WK-PARA

Wat een schitterende afsluiting had moeten worden van een para-skiseizoen, de X Worldcup in Bad Hofgastein, Oostenrijk, viel in het water, -Ietterlijk-, zoals eigenlijk de hele serie wedstrijden om de Europa-cup para-ski en nu ook de Worldcup. Enerzijds was hieraan het IPSK (Internationale Para Ski Comité) debet, dat onvoldoende en niet op tijd aan planning had gedaan, waardoor overal wedstrijdjes werden georganiseerd, die het predikaat "om de Europa-cup" gingen voeren, terwijl ze àf de foute reglementen hanteerden (Courchevelles) àf geen toestemming hadden van het IPSK; een warboel, waarin de tijdens de WK nieuw gekozen voorzitter Gilbert Vandam, Zwitserland, in 1983 orde hoopt te gaan scheppen. Anderzijds was het slechte weer de grote spelbreker. Na een verregende wedstrijd in Bad Wiessee, Duitsland, (volgend jaar strijdtoneel voor de XI Worldcup) besloot de Dutch Connection haar programma bij te stellen en twee "ver-af" wedstrijden te vervangen door twee gerichte trainingen. Medio februari werd er een week geskied in Lenggries, Duitsland en de X Worldcup werd direkt voorafgegaan door een springtraining in de bergen, georganiseerd voor het US- en NLteam door Fritz Wegerer, met Hans im Ennstal als lokatie. Met heli-kunstenaar Joe Gartlgruber achter de knuppel werden er diverse hellingsprongen gemaakt, direkt voor de huisdeur van het pension, waarna de heli in de tuin werd geparkeerd. Vanuit het Ennstal werd 19 maart koers gezet naar Bad Hofgastein, waar wedstrijdleider Wolfgang Pflegere alles "sehr gründlich" had voorbereid. Maar: sommige nietAlpenlanden, die zich hadden aangemeld, kwamen niet, zoals het reglement zegt, met één driemansteam, maar soms zelfs met vijf, zoals Groot Brittannië .. Probleem dus voor de organisatie, die dit soepel oploste, door een aparte wedstrijd buiten mededinging - 'naast de Worldcup te draaien. Totaal dus aan de start 14 landen met 26 driemansteams en slechts één helicopter. De eerste zondag direkt prima weer en dat moest worden benut. Gestart werd met de bergsprong-op-de-top; alle deelnemers konden de streamer zien gooien, dus weinig problemen. Het NL-team lootte nr. 3 en was dus

waar ze geassisteerd door collega's de tes "plat" kregen. Michel als hoogste/laatste stormde achterwaarts de bomen in, waaruit zijn chute gelukkig schadevrij kon worden geborgen. Het waren de drie laatste sprongen die week.

snel aan de beurt; met een groepsresultaat van 9 cm nestelde de Dutch Connection zich als 2de achter Oostenrijk I, dat 3 nullen liet noteren. En toen het probleem: bergsprong nr. 2, een hellingsprong. Ongekende situatie voor de "Flachländer": staande op 2045 meter kijken, hoe beneden je een streamer wordt gegooid vanuit een heli op 1600 m, boven een toekomstige bak, liggend op een helling op min. 1000 meter lager dan jezelf bent ... en dan ook nog als eerste aan de beurt zijn! Enfin, schrale troost, vrijwel alle eerste teams schatten het verkeerd in en gingen om zeep. Alleen de Alpenteams lieten zich niet verrassen en eindigden hoog. Vanaf deze tweede bergsprong liep het fout met het weer: regen, storm en mist, soms zo erg, dat de reuzeslalom wedstrijd moest worden afgebroken, omdat het volgende poortje niet zichtbaar was ... Noeste pogingen en druk bleef de organisatie echter uitvoeren, om het programma toch af te krijgen, maar dagenlang "stand-by" in een berghut is ook niet alles ... Een dalsprong lukte nog toen

Schets van "akademische Maler" Erwin Exner. de mist aan het eind van de dag wat optrok; geen wind en koel, dus in het groepsklassement veranderde nauwelijks iets. De ronde werd in één uur tijds (sticktijden van minder dan 4 minuten met de Hughes 500 0 heli) afgemaakt. Veelbelovend weer voor de 2de dalsprong de volgende dag, echter: "hoe een opkomende föhn kan toeslaan of beter neerslaan". In minder dan 30 seconden stormde de bak uiteen: spandoeken her en der, de rood-witte vlag van de scheidsrechter, de springers moesten een veilig heenkomen zoeken, de DZ was als vouwplaats niet meer geschikt. Op dàt moment in de lucht: Dutch Connection ... Bram en Henk vonden nog een veilig plekje ergens achter de bak,

Tot slot wat uitslagen: Individueel PA (2 x berg-, 1 x dalsprong) Totaal 1. Mengyan, Pal Hongerije 0.00 0.00 0.00 0.00 m 2. Häfeli, Martin, Zwitserland 0.00 0.00 0.01 0.01 m 3. Pedevilla, Herbert, Oostenrijk 0.00 0.00 0.03 0.03 m 4. Grangeon, Gerard, Frankrijk 0.00 0.03 0.03 0.06 m 8. Lasschuijt Jr., Bram, Nederland 0.01 0.06 0.01 0.08 m 43. Bizot, Michel, Nederland 0.07 2.50 0.00 2.57 m 45. Nijhuis, Henk, Nederland 0.01 3.54 0.06 3.61 m Groeps PA 1. Frankrijk 0.40 m 2. Zwitserland II 0.43 m 3. Oostenrijk I 0.56 m 13. Hongarije 5.42 m 14. Nederland 6.26 m 15. Finland 6.73 m 16. Canada 14.42 m Het skieën leverde minder "weer"problemen op; akkoord, er werd éénmaal gecancelled vanwege de mist, maar de strijd werd kompleet gestreden zonder noemenswaardige incidenten. Mede door de uitstekende uitrusting van sponsor Intersport ein-

digden de Nederlanders allen binnen de "tijd van de winnaar + 50%", hetgeen met name Bram Lasschuijt Jr. veel punten opleverde. Dit leverde in de kombinatie "paraski'-uitslag het volgende beeld: 1. Herbert Pedevilla, Oostenrijk 2. Rudi Kneissl, Oostenrijk 3. Joel Yout, Frankrijk 4. Robert Burdet, Frankrijk 5. Brett Pendieton, U.S.A. 24. Bram Lasschuijt Jr., Nederland 47. Henk Nijhuis, Nederland 48. Michel Bizot, Nederland In het kombinatie-team klassement eindigde Nederland als 14e juist voor België en Canada. Bram Lasschuijt Jr.

SPORTPARACHUTIST 23


10-man speedstar wedstrijd in Bad Lippspri nge

Collenteur precies wisten waar we elkaar moesten vastgrijpen en hoe we in de deur moesten zitten. Voor sommigen was deze exit geheel nieuw en we waren zeer benieuwd of het zou werken-. Zaterdag bleef het de hele dag regenen. 's Nachts was het zo koud geweest in de tenten, dat velen met hun slaapzak verhuisden naar een verwarmd vertrek in de hangar. Voor wat de verzorging van de innerlijke mens betrof: er waren nu geen legertenten, zoals gebruikelijk 's zomers bij de RAPA meet, waarin heerlijke maaltijden werden be-

Met Pasen werd in Bad Lippspringe (ligt tussen Hannover en Kassei) een 10-man speed star wedstrijd gehouden. Helaas konden we nog niet de helft van het aantal geplande sprongen maken vanwege het slechte weer. Van het programma dat we wel afwerkten, volgt een kort verslag. Vrijdagmiddag vertrok ons team "E.T.en", bestaande uit zes Teuge springers en Harry

Q; "0

::0

E

o

N "0

'i:::

Ol

c

Jansen, Peter Levering, Charles van Sury en Frank van Gelder. Vanuit Arnhem was het ongeveer vier uur rijden. De reis verliep vlot, behalve dat één van ons z'n jas bij een pompstation achterliet, zodat we weer een stuk terug moesten rijden. Na enig speurwerk vonden we de jas gelukkig. Nadat we onze tenten hadden opgezet, luisterden we in de vouwzaal naar de briefing van de wedstrijdleiding. Het was de bedoeling dat er vijf sequential en vijf speedstar sprongen zouden worden gemaakt. Aan sequential zijn we helaas niet toegekomen. Voor speed star was de hoogte 8000 ft, minimaal 6000 ft. Gesprongen werd uit een Brittan Norman Islander Turbo, die ons de volgende dagen steeds binnen zes minuten naar 8000 ft vloog. De stoel naast de piloot had men 180 graden gedraaid, waardoor er voor tien springers plaats was. Het minimum programma was drie sprongen en er waren drie prijzen voor de winnaar: DM 500, =, DM 250, = en DM 100, = per team. Juryleden waren o.a. Han Luys en Harry Kuipers. Tot onze verrassing ging de no-show exit (geen mensen buiten de deur vóór "go", dus geen floaters) niet door en werden linked exits toegestaan. Dat betekende dat we nog diezelfde avond en de volgende ochtend met rigs aan vele malen de exit oefenden, want we wilden er een linked 8-man uit vliegen. Op Teuge was dit al vaker met succes gedaan, waardoor b.V. Jan Beumer en Arnold

reid. Iedereen die er eens is geweest, vergeet dat nooit meer. Deze wedstrijd was georganiseerd door een Duitse springer en niet door de Rhine Army Parachute Association. Er waren dus geen uitgebreide maaltijden, wel soep en brood en op de laatste dag een warme hap. Zaterdagavond was er een barbeque met vlees en koude salades. Vlees kregen we genoeg, maar nadat de eerste helft van de springers voorbij de schalen met salades was gelopen, was er voor de andere helft niets meer over. Zondagochtend brak de zon door, maar omdat het nog niet hoog genoeg zat, konden de meeste teams eerst een trainingssprong maken. Van 13.00-15.00 uur lag het springen stil, maar daarna werd eindelijk de eerste wedstrijdsprong gemaakt. Er werd tot sunset doorgesprongen en ondanks minstens ze-

Holzwickede" Kurt 10

Peterborough Parachute Centre

SPORT

Magazin The only Parachute Magazine in German language. ANNUAL SUBSCRIPTION US $ 16.- Second Class Postage US $ 21.- Air Mail USA, Canada US $ 24.- South America Africa FALLSCHIRM SPORT MAGAZIN C. v. HÖTZENDORFSTR. 29 A-8010 GRAZ, AUSTRIAlEurope

24 SPORTPARACHUTIST

15.0 18.0 19.5 20.5 19.0 9-man 7-man 4-man

Soft Touch Rater Nike R.A.PA Easter Bunny Klit E.T.en

I

PALLSeH'RAf

Sibson Airfield. Wansford. England. Tel. Elfon 490 open Tuesday-Sunday

PILATUS PORTER 1000 2000 3000 4000

Ingrid Zoetmulder

tijd Of ~allJtal mensen In de formatie

team

8.

ven rejumps maakten bijna alle acht teams twee sprongen, waarvan de tweede van 6000 ft vanwege de toegenomen bewolking. Zes teams bestonden uit redelijk goede springers: er was een internationaal team ("Klit") met Max Dereta, de springers van "ouRWay" en nog wat Belgen, Fransen en Nederlanders. Raul en Betty Hawkins (U.SA) zaten in "Easter Bunny" met Amerikanen en Duitsers. Er was een heel Belgisch team ("Rater Nike") en de RAPA had een team. Het winnende team "Soft Touch" bestond uit springers waarvan het grootste deel ook in het Duitse Nationale meespringt. Onze linked 8-mans gingen prima; bij één sprong was er een grip los, maar de formatie bleef goed liggen. We waren het enige team dat er een linked 8-man uitgooide en als elke sprong gelukt was, hadden we hoog kunnen eindigen. Bij de eerste sprong had Frank nog te veel snelheid bij het inkomen, zodat hij de formatie naar beneden trok. Hij ging steeds als laatste de kist uit en moest snel'vlieqen. Bij de volgende sprongen had hij een grotere overall aan en was het uitflaren geen probleem meer. Bij de eerste en de derde sprong gaf de jury ons een 9-man. Tijdens de derde sprong lag er een goede 10-man, maar iemand liet te vroeg los. Onze tijden lagen rond de 15 seconden, terwijl het gemiddelde bij de andere teams ongeveer 21 seconden was. Wegens tijdgebrek werden er slechts vier rondes speedstar gesprongen, waarna de prijsuitreiking plaatsvond. We zaten niet bij de winnaars, maar we kregen wel een prijs omdat we de snelste tijd maakten. Bij de tweede sprong lag de 10-man er in 14,5 seconden. Buiten de namen die al genoemd zijn, sprongen in ons team nog mee: Kees Debie, Rob Greven, Bob Kaal en

m m m m

f f f f

3.25 5.50 6.50 7.50

Showers-Free Camping-Bar-Restaurant

19.0 19.0 18.0 16.0 7-man 14.5 6-man s-rnan

20.5 26.0 22.0 25.0 '24.0 9-man 6·man

o

21.5 17.5 26.5 300 18.0 15.5 9-man 7-man


Here'show l'0U can save over $400 on your next set of gear, If your jumps cost $10 each, th at means you can get 40 free jumps by dealing directly with Sky Supplies. ).

Beginning February 15th, you can buy any Sky Supplies product directly from the manufacturer - that's us - for 20% off list price. And you can buy any main or reserve canopy, including those built by any major manufacturer, for 10% off list. If you order a complete system-main, reserve, our rig and our jumpsuit-you save a nice 20% off the entire package. (Savings can easily exceed $400 under that arrangement; see the box at right.) This pricing policy isn't a limited-time offer, either; it's the way we're going to do business from now on. It applies to all customers, individual jumpers and equipment dealers alike.

The Advantages Obviously, you save money by dealing directly with the manufacturer. You'lI receive your order faster. Communication is simplified, so you get exactly wh at you order. There is no wheeling and dealing over prices and features. lt's the simple and efficient way of doing business.

The Products Sky Supplies has been manufacturing quality skydiving gear since 1976. We produce three rigs: the Mirage, Rapid Transit System and Lady Astra. AII are custom built; you have your choice of a wide variety and colors, fabrics and options. We also build the Sequence and Silly Suit jumpsuits. The Sequence (which is also available in a competition version) is a trim-cut suit for in-close sequential, while

The Dollars . . . You'll get a 20% discount lor any item built by Sky Supplies: Mirage, Rapid Transit System, Sequence Suit or Silly Suit. Any canopy is offered at 10% below the manufacturer's suggested list price. But, if you order an entire system (main, reserve, plus one of our rigs and jumpsuits) you get 20% oH everything, including the canopies.

Sky Supplies Products List-20%

Mirage, complete $ 495 $ Rapid Transit System 465 Sequence Suit 125 Sequence Comp 150 Silly Suit 125

396 372 100 120 100

Typical Package Price Mirage Sequence Suit Main Canopy Reserve Canopy Total

495 396 125 100 970 776 730 584 2320 1856

Your savings: $464

. . . and Sense of It. Sky Supplies is selling directly to the customer because it is the best way to sell custom gear. Since jumpers want their own special sizes and color patterns, it's impossible to build rigs, canopies or jumpsuits in advance and put them on the shelf to wait for an order. 50 a dealer takes an order from a skydiver and then orders it from the manufacturer one item at a time. 50 we're offering our products at one price to everyone, customer and dealer alike. We're going to continue to supply canopies so you can get matching gear from a single source. Our new policy will simplify business for us and save you money. You'll have more money to spend on jumps.

What's the Catch?

the Silly Suit is a general purpose design. Both are custom-built from your choice of colors and fabrics. lt's good gear, too. World-class competitors buy it when they could get other gear for free. That's an endorsernent that means something. Finally, Sky Supplies sells all popular main and reserve canopies. We'lI ship them to you in a box, or have our riggers attach them to your rig, ready to jump.

There isn't any, really. We guarantee your satisfaction. If you're not happy with any item you buy from Sky Supplies, we'lI make it right or refund your money. We stand behind what we sell. We do require a deposit with your order - $25 per jumpsuit, $100 per canopy, $75 per rig. lt's necessary - if you cancel your custom order after we've cut the fabric, we're stuck. The discounts on canopies do not extend to any extra charges for custom colors or rush delivery.

To Order Call or write us today to place your order or to receive our catalog and order forms. We accept Visa, MasterCard and American Express.(We know how to fill international orders, too, so you can order directly from us even if you live in Togo or Nepal.)

The Annex, lnc., DBA Pnces snoreet IQ change Without nonce and do notmciuoe shlpplng. Pay wrth ceumeo check. credit care or COO (personal checks acceoteo. bul allow two weeks 10 ctear) Telephone orders wercome. call belween 9 and 5. Eastern nme. Mon -ThUIS

Sky Supplies

1665 Lexington Ave., Suite 106 • DeLand, Florida 32720 • (904) 734-9641 New address effeclive March Ist: 1738 Patterson Ave.. DeLand. FL 32720

c 1983, The Annex Inc. The Annex is a member ol PEIA.


25 juni - 10 juli, 'Open Engelse Nationale Kampioenschappen, Peterborough Parachute Centre, Sibson. PA, Style en RW. Inlichtingen: Afdelingssekretariaat.

11 en 12 juni, "Vier Uden Sportief". Internationale PA/CRW-wedstrijd. Inlichtingen: J. Verhaar, Vaarzenhof 609, 5403 TE Uden, tel.: 04132-64801.

26 juni - 3 juli, Nationale Kampioenschappen 1983 op het Nationaal Centrum. Inlichtingen: Afdelingssekretariaat.

11 en 12 juni, Bremer Roland Pokal, PA wedstrijd voor 4-mans teams. Inlichtingen: Afdelingssekretariaat.

4-8 juli, lères Journées Mondiales Feminines de Parachutisme, Laon. Alle ervaringsnivo's, alle springonderdelen! Inlichtingen: Afdelingssekretariaat.

17-19 juni, Kursus B-brevet, nationaal Centrum. Schriftelijk opgeven: De Zanden 15, 7395 PA Teuge. 18 juni,

Uitwijkdatum

square PA wedstrijd

9 en 10 juli, "Coupe de Maarsseveen" PAwedstrijd PCI. Inlichtingen: K. van Altena, Lindelaan 36, 1231 CL Loosdrecht.

FD. 25 en 26 juni, PA wedstrijd, Moorsele, voor 5-mans teams, 4 sprongen. Inlichtingen: R. Vervaet, Maalstraat 16, 8640 Moorsele en J. Desoete, Bovenkerkestraat 30, Bovekerke.

11-17 juli, Gaucher. aat.

16-mans RW Boogie, La Ferté Inlichtingen:

Afdelinqssekretari-

16-31 juli, NNPC Boogie, Ameland. Inlichtingen: Sekretariaat NNPC, Postbus 1587, 9701 BN Groninaen. tel.: 050-253717. 22-24 juli, Teuge.

Kursus PA, Nationaal

Centrum

30 juli - 5 augustus, NKP militair, Vliegveld Teuge. Programma: PA, Style en 4-mans RW. Inlichtingen: Frans Küsters, KCT Roosendaal, tel.: 01650-43920/155. 7-15 augustus, 16-mans RW Boogie, La Ferté Gaucher. Inlichtingen: Afdelingssekretariaat. 12-14 ENPC.

augustus,

Lang

springweekend

13-15 augustus, Internationale 16-mans sequential RW wedstrijd, La Ferté Gaucher. Inlichtingen: Afdelingssekretariaat.

TORNADO West - Germany

April 1983

TORNADO 220/250

Glide Ratio:

15-24 juli, Zomerkamp Moorsele (België) voor FD leden. Inlichtingen: H. Hees, Hongarenburg 137,2591 VK Den Haag, tel.: 070470564.

3,5-4:1 [':'_~~~~~?f~f~~~~~~_CANOPY-t'AIIHIC:

FSH 4312

18-21 augustus, Kursus C-brevet (Style), Nationaal Centrum. Schriftelijk opgeven: De Zanden 15,7395 PA Teuge. 18-28 augustus, Intparachamp, lichtingen: Afdelingssekretariaat.

n

Canada. In-

20-26 augustus, Springweek Wiltz - Noertrange, Luxemburg. Op 27 en 28 augustus aansluitend een PA wedstrijd voor 3-mans teams. Inlichtingen: René Weidig, P.O.Box 735, L2017 Luxemburg, tel.: 486685/ 660586. 26-28 augustus, Open clubkampioenschappen Paraclub Flevo. Inlichtingen: J. -Bronsveld, tel.: 03412-4991. 27 en 28 augustus, Open PCN zomerwedstrijd, onderdelen: 4-mans groeps PA en 4-mans SRW (internationaal programma). Inlichtingen: Postbus 567, 7900 AN Hoogeveen. tel.: 05280-68271.

TORNADO-Wing

Glide

Ratio:

3-3,J: t

nkur ••

Devl ••

!

Franktur1

2i

') Brlel

1 US·DoIIa, lP! SI.n

2.4350 3.545

1 cal" 0011

~:..:<::-::;::::.~

~

~

L1NES:

FSII

220j

"

T-Wing: T-250 T-220 T-Safety

1/0001 1/0020 4/0160 4/0150

DM : DM : DM : DM

T-Sprint

1.U<,livery: May/Juni July -

lnH3 1nM3

Standard

c o Lo r-s :

1984: ~ s t and a r d 4-6 standard Custom color

33.430 '.002 28.220 33.710 ~_

1000 ,,-' Lu 100 es

1.&M 14.231

Eoe

1700,-/1921,1400,-/1582,1300,-/1469,1200,-/1356,-

r ou ,

b Lue

,

2-5 september, Open spring-vierdaagse vliegveld Midden-Zeeland, georganiseerd door de FD. Inlichtingen: H. Hees, Hongarenburg 137,2591 VK Den Haag, tel.: 070470564.

;:::.\

: wi

t

h s l i dc

("ith

sliell'"

(,..ith

s

tt

nn d

t-

crc

(22

3 en 4 september, 2e Jaarlijkse biplane PA wedstrijd. Inlichtingen: Karel Lamboo, Berkmeerstraat 9, Hoofddorp, tel.: 020-5152118 (werk) of 02503-14569 (privé).

s Lc cvc

n n d s Ic c ve, r

a

n

d

s

Loe

(c,-c re,orve,"ithout

ve

bap;/pilot

ft.Houndrcserve

, WCiKhl (C"nopy) • ~,H IbN./4 T(}U~,\UQ-\Hi\r., TOUf\AOO-Saf<-ty,

wh i t.e ,

b Lnc k ,

1984

: DM 700,-/791,-

TOH\ADO 2Do TOU;\,\DO 220,

100FF bI" 100 dltr 100NU '00.

:~:::

December 1/0040

M.a80 116,700

"'"

\

SUSPENS ION

september, Internationale RAM-AIR wedstrijd bij Paraclub Flevo. Inlichtingen: Michel Bizot, tel.: 033-721868.

l.i~

100 hl! 100.Ir

chute)

)1f1/J\:\:*~*: I ~I \

kE TOH\ ..\UO-SPHIf\T

~

10 en 11 september, zomerwedstrijden.

g ree n , ye Ll ow,

,

I

10"" +:20% +~o~:,

c o Lo r s colors p~ttcrn

10-13 september, Internationale 16-manswedstrijden met eventueel aansluitend Boogie, Nationaal Centrum Teuge.

+

Uitwijkdata open PCN

10 en 11 september, Leerlingenwedstrijden ENPC. Inlichtingen: Nathalie Chudiak, de Eerensplein 21, 2593 NB Den Haag, tel.: 070-836687.

OPENING-POSSIHILITY: TORNADO

250

~~

~!~~~~rchHtl'

TORN ADO TOHI'IAOO

220 'iI-'I~G

1) 1) 3)

+

Manufactured

cn n tro

l Lod

....• j t üo r

+ 2) + Pilot chu

t

o co n t

r-ol

lcd

r o c f Lnu

by : ,tlaraebutt of ~trmanp -F.II.chlrm-S.rvlc. H.rb.t0-6908

26 SPORTPARACHUTIST

fo r

r-c o f' i n,\!..·

(n~1

+

loo,-/113~-)

")

Lempenseite 56 Wle.loch bei Heidelberg

....• y .....tem _TC'chni

(PHC)(O~; ....• chl,

+;.!oo,-/22G,-)

ii.n!l<,rUDI-!.('n

Telelon (06222) 5 1B 33 Telex: 466090 PARA H D

ve r b ehu l t.en-.

10 en 11 september, Open kampioenschappen Paraski, Schaesberg. Het onderdeel skiën zal worden gehouden op de grootse kunstskibaan van Europa! Inlichtingen: Paraclub Zuid Limburg, François Frohlichs, Rennemegstraat 7a, Heerlen. 16-18 september, ENPC.

Lang

springweekend


17 september, 3-mans kursus/wedstrijd voor FD-Ieden. Inlicjtingen: H. Hees, Hongarenburg 137, 2591 VK Den Haag, tel.: 070470564. 17 en 18 september, wedstrijden ENPC.

Uitwijkdata leerlingen-

18 september, Uitwijkdatum open PA wedstrijd Zuiderpark, Rotterdam. .Koophandelbokaal" FD. Inlichtingen: H. Hees, Hongarenburg 137, 2591 VK Den Haag, tel.: 070470564. 24 september, kursus/wedstrijd 25 september, bokaal" FD.

Uitwijkdatum FD.

3-mans

RW

Chaser, bruin, Reserve: Strong

Nationaal

Cen-

1 en 2 oktober, Open CRW wedstrijd PCN. Inlichtingen: Postbus 567, 7900 AN Hoogeveen, tel.: 05280-68271.

Komplele springuitrusting: Tandem harnas/container: Condor, oranje/zwart, '76. Main: Stratostar, zwart/rood/wit, '76. Reserve: Steinthal, 24 ft rips top met modifikatie, wit, '76. Pilotchutes: throw-out handdeployed op main en Hot Dog op

Inlichtingen: Peter Liemberg, Grote Rozenstraat 9712 TH Groningen, telefoon 050-181833. Komplete

springuitrusting:

Harnas/container:

16b,

Minisystem,

blauw. Main: heavy Cloud, blauw. Flatpackreserve: nOR steerable, wit. Met Sentinel auto opener. Geschikt voor precisie, style en beginnend relatief. Vraagprijs f 1.350,-. Inruil kinderwagen mogelijk. Inlichtingen: J. Koyen, EendrachtsIraaI 26, Apeldoorn, Ielefoon

055-416652

7-9 oktober, Kursus B-brevet, Nationaal Centrum. Schriftelijk opgeven: De Zanden 15, 7395 PA Teuge.

telefoon

Lang springweekend Uitwijkdata

ENPC.

open

CRW

14 en 15 oktober, gen FD.

Uitwijkdata

nachtsprin-

21 en 22 oktober, gen FD.

Uitwijkdata

nachtsprin-

9-19 december, Wereldkampioenschappen RW Sun City. Zuid-Afrika.

baar. Prijs f 950,-. Inlichtingen: M. J. Rogier, 08388-3097

,

(na 18.00 uur).

Komplete springuitrusting: Harnas/container: Stylemaster, blauw. Main: UT-15, roodfwiUblauw. Reserve: 24 ft, bestuur-

8 en 9 oktober, wedstrijd PCN.

PARACHUTES

DE FRANCE

Lopo, bestuurbaar. Altimaster op kussentje, hookknife, goggles enz. en twee jumpsuits, lengte 1.72 m. Nieuwprijs ca. f 5.800,-; Prijs n.o.t.k. Inlichtingen: Ben v. d. Belt, Donkerstraat 44, 3841 CD Harderwijk, tel.: 0341013535, (na 6 uur) 20048.

7 en 8 oktober, Nachtspringen FD voor Bbrevethouders op vliegveld Zestienhoven uit de BNI PH-PAR.

7-9 oktober,

reserve (positieve opening!). Het setje (met 1'h-shot Capewells) is springklaar (inkl. jaarkeuring '83). Prijs f 1.000,-.

Uitwijkdatum .Koophandels-

oktober, Nachtspringen, trum Teuge.

Komplete springuitrusting: Harnas/container: z.q.a.n. Main: Titan, wit, ca. 30q sprongen.

PIF

Kastanjelaan

7, Lunteren,

(na 18.00 uur).

Wegens bedrijfsongeval: komplete spring uitrusting: Harnas/container: Wonderhog, zwart. Main: Unit '82, ideaal

7URBO SQ.FT.; F-lll

222

RW I CRW CANOPY

HFL229S,=

voor reklame. Reserve: G·O, splinternieuw. Twee overalls, twee hoogtemeters, een super lichtgewicht ijshockeyhelm (verstelbaar) en een harde helm. Alles voor een grandioos lage prijs' Inlichtingen: Cocksdorp,

Ben Gerrilsen, Texel, Ielefoon

Klimpstraat 02222-324.

69, 1795 AN de

MAFIA BROTHERS

Wegens medische redenen, kompleet systeem: Harnas/ container: Classiflier, beige. Main: 252 Foil, rood/wit! blauw NL (DC kleuren). Reserve: 22 ft Lite Lopo Pioneer, wit. Paraschoenen maat 42, hoogtemeter en helm. Vraagprijs f 2.500,-. Inlichtingen: Hans van Haaien, 1e Lieven de Keylaan 24, 5622 GD Eindhoven, lel.: 040-454731 (18.00-20.00 uur).

TEXEL 02225-464

())LlU'U'J mr HET KLEINSTE HOOGTEWAARSCHUWINGSAPPARAAT

OP DE MARKT

• afmetingen: 12mm x 42mm x 52mm. • gewicht: 50 gram. • gemakkelijke afstelling met één knop op de grond of in het vliegtuig. • geeft geluidssignaal tijdens de klim op de afgestelde hoogte. • kan op elke helm gemonteerd worden. • kan geleverd worden met ingebouwde of losse luidspreker of een stekker-verbinding naar aparte luidspreker. • langlevende batterij schakelt zichzelf uit. • zeer nauwkeurig,afwijking m-ax. 100 ft. • gegarandeerd shock proof. • bruikbaar voor CRW ( werkingsgebied : 0 - 10.000 ft. ). • speciaal ontworpen op verzoek van springers.

DYTTER met aparte luidspreker. fabrikage

en distributie

door

Larsen & Brusgaard ApS Mosevej

3 - 4070

Kirke Hyllinge

- Denemarken

SPORTPARACHUTIST 27


·

~

INTr\ODUCING EUPOPEAN SI<Y~DiViNG FASHONS JAG UAR A superb instrument designed with «top niveau» RW competition in mind. Comfortable to carry, its profile allows for fast exits in total safety due to the complete protection of the risers and the harness. The reserve container takes an S.O.S. or Feather-lite and the main container will hold the TURBO, the MAGNUM or any other canopy of equal bulk.

TURBO Conceived for RW a nd fu n )umps, the TURBO is, of course, very Ii htand packs so small that you can almost orget you have it 0 n your back. lively, fast, energetic ... there is of adjectives to describe the T UR But it is a little more: attentive. This means that your smallest wish will be immediatly and faithfully answered. This is what we call the «intelligent speed».

MARSO UIN Why should beginners be penalized when they start sky-diving? We think that the days of lugging a heavy pack around should be over. The MARSO UIN system offers lightweight, comfort and safety (3 rings). It can be immed iatly changed fro m static-line to ripcord and quickly fitted with FXC 12000 or KAP 3 AODs. lts single point opening chest reserve container has been designed around the FXC 12000 and its patented risers can be placed in two positions.

REUUIN Born in 1980 the REUUIN has now beco me a classic with over 2000 in use today. In Europe alone, 1500 have been sold to both civilians and the military. Versatile, it can be used with all the main canopies available on the market today thanks to the three sizes of the main container.

MAGNUM According to the Style charnplons, the best way to turn fast is with the least possible inertia. T hat' s why they need a lightweight canopy. 'But stylemen (and women) generally want to continue their style jump with an accuracy exercise. That's why they need a reallv efficient canopy able tn open softly at high speed. As for the accuracy specialists, they need a canopy with a good forward speed in addition to perfect stability, ~~~~ because the wind is not always conciliating with slow canopies. In fact, Champs need a lot a things. That's probably why so many of them have chosen a MAGNUM for next year ... and they are not the Dolf Does !

s.o.s. The present generation of square reserve canopies is fully achieved with the S.O .S. Small as the smallest round reserve cannpies, the S.O.S. is exactly five seventh of the MAG NUM. Same concept, same efficiency, same safety d e tn the direct suspension lines. With a rate of descent as low as 16 fpsat 40% braking, the S.O.S. shows evidence of the European technology value.

Contact your dealer AII our canopies and harness/containers are approved by the French Ministry of Defence and the French Ministry of Sports.

nnrJnnhof\f.::in

V~IJ"\.,IvLJ

)llf.::i{\rJnnn r: SA

\..IV......., Uv

LJIJ"\.,IL.JVV

BP. 247 - 95523 CERGY'PONTOISE CEDEX - FRANCE Téléphone:(3)032-16.J3-Télex:PARCHUT697061 F


Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.