SP 1983 12(1)

officieel orgaan van de Afdeling

Parachutespringen

Koninklijke

Nederlandse

Vereniging

voor Luchtvaart

jaargang

12 - nummer

1 - auqusme

TWEEMAANDELIJKSE UITGAVE VAN DE KNVvl.. AFDELING PARACHlJTESPRINGE

Redaktie

Ronaid van den Boogaqrd, Chudiak en Arnold Collenteur.

Vaste medewerkers:

De met name onderschreven artikelenzijn'~orv lijkheld van de schrijvers en behoeven nix altrd de rèdaktie weer te geven.

Vereniging

Adres

EERSTE NEDERLANDSE PARACHUTISTEN CLUB

Selma Lagerlöfferf 18, 3315 AS Dordrecht.

CADETTEN PARACHUTISTEN VERENIGING

Kasteelplein 10, 4811 XC Breda.

SKYDIVING CLUB FL YING DUTCHMEN

Bingleystraat 96b, 3025 RL Rotterdam.

PARACLUB

ICARUS

de Grote Weer 120, 1383 BG Weesp.

PARACLUB COLONNES

MOBIELE

Prinses Beatrixstraat 36, 1231 XR Nieuw Loosdrecht.

VERENIGING TEUGE

Zonder schriftelijke toestemming van cje>re van de inhoud worden overgenomen.

Abonnement Sportparachutist Leden van de afdeling Parachutespringen blad gratis.

PARACENTRUM

Bolkskamp 25, 7576 GH Oldenzaal.

PARACENTRUM

NOORD

Postbus 567, 7900 AN Hoogeveen.

NEDERLANDSE TU-ZEVEN

PARAVERENIGING

NAPO 880, 3509 VP Utrecht-Veldpost

AFCENT

PARACHUTE

PARACLUB

CLUB

Prämienstrasse 12, 5100 Aken/BRD.

FLEVO

Van Hallstraat 29, 8072 BA Nunspeet.

De SPORTPARACHUTIST verschijnt in de februari, april, juni, augustus, oktober en decembxr.

Druk: Van Deventer

b.v., 's-Gravenzande:

KONINKLIJKE NEDERLANDSE VERENIGING VOOR LUCHTVAART AFDELING PARACHUTESPRINGEN

Mariniersweg 7, 3941 XL Doorn.

PARAVERENIGING KORPS COMMANDOTROEPEN

Commandobaan 4, 4706 CL Roosendaal.

PARACLUB

NAPO 875, 3509 VP Utrecht-Veldpost.

HOHNE

NOORD NEDERLANDSE PARACHUTISTENCLUB STICHTING NATIONAAL PARACHUTISTENCENTRUM

Bestuur W. A. Velthuizen E. T. H. Wijnands vakature P. Santegoeds H. Cannegieter C. Ä. T. Pellens H. Verbeek H. A. Elias

- voorzitter - vice-voorzitter - sekretaris - penningmeester - sekretaris sport - sport en instruktie - algemeneprojekten - algemene projekten

Hoofd Bureau Parachutespringen Michel Bizot, Jozef Israëlsplein 8, 2596 AS 's-Gravenhage.

Telefoon: 070-245457.

Lidmaatschap Alle leden '70,Het inschrijfgeld

MARINIERS SPORT PARACHUTE CLUB

Advertentietarieven

TEUGE

de Zanden 15, 7395 AP Teuge.

SPORTPARACHUTIST

hele pagina f 500,- per halve pagina f275,- per derde pagina f 185,- per zesde pagina f 95,- per negende pagina f 65,- per of f 0,72 per mm kolom breedte

KNVvL

per jaar, na 1 juli '38,-. voor leden bedraagt bij aanmelding

Postbus 1587, 9701 BN Groningen.

nummer nummer nummer nummer nummer

Per 3 nummers 7,5% en per 6 nummers 15% korting.

f

Aanmeldingen voor het lidmaatschap te richten aan hetafdelings-sekretariaal (d.t.v. de klubsekretaris).

Sekretariaat Afdeling Parachutespringen KN Jozef Israëlsplein 8, 2596 AS 's-Gravenh

2 SPORTPARACHUTIST

De rubrieken leden.

te koop en te koop gevraagd zijn gratis voor

in dit nummer:

Redaktioneel

12 NKP '83 Annet Gillebaard, Andre van der Worm, Peter-Jan Hoogerwerf, Ad de Jong, Charles Pellens, Piet Groot

8 Interview met Ed Wissink Arnold Collenteur

Vertrek Tom Roodenburg Ronaid van den Boogaard

22 Biplanes en meer Doe Johnson

en verder: 11 Abacadabra 18 Jeugdselktie PA Hein Cannegieter Nationale selektie Hein Cannegieter

'84

Magie Wave naar Hein Cannegieter

Canada

22 Recensie: syllabus rw Bob Meyer 23 Blue skies. wet feet Karel Lamboo 24 Vier Uden sportief Jan Testroote, Luc Verhelle 26 11-vrouw formatie Ingrid Zoetmulder AFF instrukteurskursus Sjaak Kouwenhoven 27 Techniek in vrije tijd Herman Boerman CRW in Hoogeveen Rob Millenaar 28 PA wedstrijd FD Lex Dop 40 + Oud-Turnhout Materiaal Hans Ponsioen

en als altijd: 4 paravaria 7 brieven 10 verzamelaars Kees de Goeijer 29 cone-Iock 30 kalender 31 te koop

Een redaktioneel over de meest recente Nationalen zou zeer voor de hand liggen, evenals een meer algemene beschouwing over het nut van een dergelijk evenement. Ik zal echter deze sportieve mijlpaal op de springagenda slechts als handvat gebruiken om mijn weerbarstige zienswijze op de zaak van de betaalde (RW-) instruktie te ventileren.

Afgezien van de selektie van vertegenwoordigers op WK's en het plezier van de kompetitie schijnt het nut van de Nationalen te bestaan uit de kwalitatieve verbreding van de sub- en/of semi-top en de daaronder liggende lagen.

Sinds het relatieven uit de catch-as-catch-can-sfeer is, klagen de leerlingen, dat ze niet die aandacht krijgen die ze verdienen. Pakweg 2 à 3 jaar geleden leek dat te veranderen. De goden mengden zich wat makkelijker met de oliebollen en zie: er werd meer, vaker en vooral beter RW bedreven en de Nationalen mochten een onafzienbare rij jonge talenten op de deelnemerslijsten plaatsen.

Hoewel ik het belang onderken van het instellen van de nationale (B) categorieën, denk ik dat met het importeren van grijs materiaal ook wat Good Vibes ons hokjesdenkende landje zijn binnen gesmokkeld en dat zo de symbiose tussen bol en god tot wasdom is gekomen.

Tot zover deze historische schets ter opfrissing van alle door legale en illegale genotmiddelen verweekte hersengrijsjes. Nu was er iemand die het noodzakelijk achtte dat de mensheid het genot van die gezellige economische depressies maar weer moest leren kennen. Ook onze regering zag enig voordeel in een dergelijk gerucht en begon onze springguldens af te pakken. Het gevolg van deze ludieke aktie was dat de goden stevig de rechterhand op de achterzak hielden en met de linker op het voorhoofd tikkend de kansarme leerlingen slechts een kluitje gaven en ze daarmee de kortste weg naar het weer goed gedeiende riet (veroorzaakt door de bezuiniging op de woningbouw voor agrarische een-oudergezinnen) wezen.

Niemand treft blaam. We zitten echter wel met een probleem. RW-instruktie lijkt weer terug te gaan naar de dagen van de subjektieve selektie: ben je van het vrouwelijk geslacht, blond? 180 cm en hou je je niet zo aan de calvinistische normen, dan liggen je kansen op gedegen RW-instruktie beter dan wanneer je een uiterlijk bezit waaraan "men" refereert als vallende in de categorie "verminderde huwelijkskansen ". Ook de soepel-pilsuitdelende-vlotte-knaap-met-goed-gevuldebeurs komt op dit onderdeel beter uit de voeten dan de jongeman-met-pukkeliguiterl ijk-met-oost -gronings-aksent -en-platte-po rtemonnee.

Maar: geld dat stom is, maakt recht wat krom is. Emotionele barrières worden door de almachtige gulden geslecht. GELD zal de betere springers verleiden sneller een sprongetje te maken met onze puppies. De leerlingen kijken dan wel aan tegen een sprongprijs die circa 50-100 % hoger ligt, maar als er sprake is van kontrole op dit gebeuren zullen de geïnvesteerde kosten versus de verkregen kwaliteit op eenzelfde of beter nivo uitkomen. (Denk in dit verband ook even aan de AFF.) Zolang de meer ervaren springers het springen met hun minder ervaren broeders en zusters zien als geld weggooien, lijkt het gerechtvaardigd om oproepen voor meer vrijwilligerswerk en een andere mentaliteit als irreëel aan mijn ongepoetste laars van Italiaanse makelij te lappen.

Betaalde relatiefinstruktie lijkt mij onder de gegeven omstandigheden de zekerste weg naar een brede kwaliteitsverbetering in het relatiefspringen. Het is zeer wel mogelijk dat bovenstaand verhaal ook zijn toepassing heeft op de gebieden stijl, PA en CRW, maar ik acht mijzelf met de huidige stand van mijn oogkleppen niet bevoegd mij daarover uit te spreken.

De voorplaat werd genomen op de nationals door Kees-Jan Quaek.

SPORTPARACHUTIST 3

Para personalia ENPC: geboren 19 april: Michelle dochter van Jac en Hannie Jansen. ' ADRESWIJZIGINGEN: Ton Willebrandts, Pruylenborg 28 3343 NE Hendrik Ido Ambacht. Jos en Mieke Wery, Abelenberg 108, 4707 MC Roosendaal. Weynand Haitjema, Belsen 8a, ~-31 03 Bergen 1, West-Duitsland.

Jannle Brasik, Prinses Beatrixstraat 36 1231 XR Nieuw Loosdrecht, tsl.: 02158~ 5880. John Schouw, GOdenstedte_ strasse 23, 0-2730 Zeven, West-Duits_ land, tel.: 09-4942815615.

Wij wensen beterschap aan: Dirk de Boer, G. S. L. W. Donders, M. Jansen, Dlck Jeremiasse, W. F. M. de Kort, M. A. Lamair Dinis ROdrigues, Harry Schaakxs en Eric Tops.

all-female wereldrekord Na twee pogingen om het all-female wereldrekord RW-formatie scherper te stellen in Palatka, FL., die niet g.eheel lukten, organiseert Mary Jobe nieuwe pogingen in september op Deland. De pogingen in Palatka om een 32-vrouw te bouwen, bleven beide keren op 31 steken. Aangezien het hier om een werel.~rekord gaat, wil Mary zoveel mogelijk nationaliteiten op de load hebben. De preciese datum is nog ~.iet bekend ..To~ 72-man" Piras zal bi] de organisatie betrokken zijn. Heb je interesse en tijd (en geld) neem dan kontakt op met: Mary T. Jobe, clo skydive Deland, P.O. Box 3071, Deland FL 32723-3071.

4-stacks zijn beslist geen zeldzaamheid meer, maar van deze willen we toch een toto plaatsen. De stack, die van onder naar boven werd gebouwd door Volker M端lheib, Herman Landsman, Max Deret~ en Iwan Spilker, bestond uit 3 Mk I PC s en een PapilIon. De foto werd ge~aakt door Ernst Woerlee (met Cruis"te). .

paramedisch Op 18 juni 1983 is de Federatie van Bureaux voor Medische Sportkeuring ontbonden. De landelijke overkoepeling van de 230 bureaus die jaarlijks zorgdragen voor het uitvoeren van plm.

300.000 sportkeuringen is per diezelfde datum overgedragen aan het Nationaal Instituut voor de Sportgezondheidszorg (NISGZ). De sportkeuringsbureaus zuilen, tesamen met de sportmedische adviescentra in 38 regionale strukturen georganiseerd, dan ook haar werkzaamheden onverminderd voortzetten onder de vlag van het NISGZ, Postbus 344,3760 AG Soest, tel.: 02155-17457.

jaarcijfers nationaal centrum 1982 In tegenstelling tot het toegezegde op de Algemene Ledenvergadering van 15 april 1983 zullen de jaarcijfers van de Stichting nationaal Parachutisten Centrum Teuge niet worden toegezonden, maar ter inzage liggen op het Centrum c.q. clubhuis.

airborne museum De vrienden van het Airborne Museum hebben in hun tiende nieuwsbrief aan het Eerste Lustrum van het Airborne Museum aandacht besteed. Op 11 mei 1978 werd het Museum in haar huidige behuizing geopend. Men blijft voortdurend bezig met het verbeteren en uitbreiden van de kollektie, wat terug te vinden is in een gestaag stijgend aantal bezoekers.

Ook de vereniging kan zich verheugen in een groeiende belangstelling en de aktiviteiten die daaruit voortvloeien bestaan uit themadagen, presentaties op manifestaties (Open Dagen, wandeltochten) en de verkoop van artikelen (stickers, posters, enz.).

Ook de Museum-winkel verkoopt allerlei artikelen, zoals stickers, T-shirts, sweaters, shawls en tegeltjes. De uitgifte van nieuwsbrieven, die diverse wetenswaardigheden rond het airborne-gebeuren belichten, zal worden uitgebreid met bijbladen waarin informatie opgenomen zal worden over aspekten van de Slag bij Arnhem. Deze keer was het onderwerp: Engelse postduiven tijdens de Slag bij Arnhem. De nieuwsbrief zelf gaf o.a. informatie over de Algemene Ledenvergadering van de Vereniging, de direkteur van het Airborne Museum en de audio-visuele inleiding over MarketGarden.

oudt van zachte Arnold Camfferman h koepels lukt dat .

Met twee landingen. erd genomen ter . d De foto w uItsteken '.

Nol's 1000-ste sp.ron~, gelegenheId van I den We wilden }e alweer heel lang ge e . onthOuden. toch niet hem De theorie van de grondopleiding spo~tparachutist is voor belangstel.l.enden In Engelse versie verkrijgbaar bI} Jan van Male, te\.: 070-650338.

Geen taart, maar wel de ingrediĂŤnten ervoor kreeg Riet Becker over haar heen gestort na haar 1000e sprong.

Vier gers U ont Ă– van rijkst 8-ma Neder' vlogen. Als verdere regels hou~t men de regels aan zoals de USPA dle hanteert.

De nummers worden uitgegeven op vliegdatum en niet op volgorde van binnenkomst van de formulieren.

Rekening houdende met het (voorlopig) nog geringe aantal te vergeven badqes kunen de kosten helaas niet lager zun dan f 25,--. Voor het aanvragen van de badge en inlichtingen dien je je te wenden tot Karel Lamboo, Berkmeerstraat 9, 2131 ZM Hoofddorp.

SPORTPARACHUTIST 5

Cameraman:

44 uit 45

Michel Pissotte.

Organizer & Cameraman: (Yugoslavia).

Op 9 en 10 juli j.1. organiseerde Max Dereta 45-man's pogingen boven Texel.

Vanwege het slechte weer op zaterdag (de enige plek in Nederland) was het alleen zondag mogelijk 4 pogingen te realiseren. Uit 6 kisten, waaronder een Twin Otter, slaagde men erin een 44-man te bouwen bij de derde poging.

Hoewel teleurstellend voor de springers, die uit vele landen afkomstig waren, lijkt het ons toch een felicitatie waard. Verderop in dit blad treft u ook nog een relaas aan over de in juni uit Friendships gesprongen 30-mannen.

Max Dereta

Pilots: Kees Kruisheer, Henk Pol, Jan Ten Holt, Bob Rienks, Rob Busee, Jan maasdam, Gerbrand van de Bie. Special thanks to Bob Rienks made th is attemp possible!

who

45 way attempt participants Holland: Arnold Camfferman, Michael Bouman, Simon Woerlee, Ernst VVoerlee, Iwan Spilker, Herman Landsman, Bart de Vries, Bert Keyzer, Jan Beumer, Arnold Collonteur, Paul Koudys, Jaap Havekotte,Hans Jonkers, Rob Greven, Henk Greven, Marjan KahlĂŠ, . Riet Becker, Ton Annegarn, Peter Levering, Hans de Boer, Piet Groot, Waut Van Empelen, Wim Schrink, Juul Keimpema.

6 SPORTPARACHUTIST

Naam

J. J. van Male A A M. de Groot C. van spaandonk J. B. H. van Riiswiik

W. J.

H. Boerman R. P. Millenaar H. L. J. Cobben J. A. van der Graaf C. J. Sassen M. Held C. L. von Sury

81-08 82-01 82-01 82-03 82-04 82-05 82-06 82-07 82-08 82-09 76-09

585 586 587 588 589 590 591 592 593 594 558

Brieven van lezers zijn ons bijzonder welkom.

Wij nemen de vrijheid uw brief indien noodzakelijk in te korten en te ontdoen van taal- en stijlfouten.

oproep Aan alle individuele leden van de KNVvL Naar aanleiding van belangrijke ontwikkelingen in de tweede helft van het jaar op het Nationaal Centrum en het kiezen van een nieuw bestuur in het najaar, lijkt het mij zinnig en de tijd meer dan rijp om tot oprichting van O.N.S. (Onafhankelijke Nederlandse Skydivers) over te gaan. Het doel van O.N.S. is om het individuele "gekanker" aan de verschillende para-bars te bundelen en gestalte te geven binnen onze afdeling Parachutespringen van de KNVvL. Hoe doen we dat? Wel, ieder individueel lid vult onderstaande bon in en stuurt die naar ondergetekende.

Bij voldoende belangstelling ontvangt men na verloop van tijd een kandidatenlijst en volgt er een, verkiezing van drie mensen die O.N.S. op algemene- en najaarsvergaderingen zullen gaan vertegenwoordigen. Wanneer je onderstaand ledenbestand van onze afdeling uit oktober '82 bekijkt, dan blijkt dat de individuele leden ten opzichte van de clubs de grootste groep is maar zonder vertegenwoordiging.

VPCT ..

PCI ...

TU-ZEVEN FD ..

PCMC PCF ENPC. PCN CPV NNPC. PCH APC KCT MSPC. Individuele leden

297 284 296 265 260 244 236 228 112

digen, volgen hier haar uitgangspunten die je keuze misschien gemakkelijker maken.

1. Het bevorderen van het parachutespringen in het algemeen.

2. Het bevorderen van menselijke kontakten ongeacht ras, geloof, club of brevet.

3. Kontinuering en uitbreiding van het Nationaal Centrum.

4. Het bevorderen van een jaarlijks terugkerende PA-wedstrijd voor leerlingen.

5. Het bevorderen van openheid en duidelijkheid op bestuurlijk niveau.

6. Het stimuleren van ONS blad de SPORTPARACHUTIST. 7. Het bevorderen van evenementen zoals: Texel-Boogie, 16 mans wedstrijd, 8 mans speed-star, rekordpogingen en Nationale Kampioenschappen.

8. Het door clubs beschikbaar stellen van vliegend materieel voor bovengenoemde evenementen.

9. Het blijven zoeken naar een goede plek voor een eigen volwaardig Nationaal Paracentrum.

10. Het bevorderen van buitenlandse springkontakten.

Wanneer je het zonde vindt om in ONS lijfblad te knippen, schrijf de bon dan over en doe die dan in een enveloppe.

Vergeet niet een postzegel bij te sluiten.

Wanneer je je tevens opgeeft als kandidaat maak je kans om als O.N.S. afgevaardigde de eerstvolgende najaarsvergadering bij te kunnen wonen. Deze vergadering die een zeer ongedwongen

karakter zal dragen met lekkere hapjes en drankjes, zal in een nog nader te bepalen "luchtvaart-omgeving" gehouden worden.

VOTE O.N.S. - VOTE O.N.S. - VOTE O.N.S.

Alvast bedankt, Hans O.N.S. Afterburner

Keiler

Stuur de bon of je antwoord naar: O.N.S., p/a Kyftenbeltlaan 47,3871 BC HOEVELAKEN.

Noot van de redaktie bij de ingezonden brief van Hans Keiler.

De individuele leden van de KNVvL afdeling parachutespringen vormen een groep die eigenlijk vaak buiten de direkte aandachtssfeer ligt. Ideeen en adviezen de belangen van deze springers te behartigen, hebben nooit vaste vormen aangenomen.

Hans Keiler introduceert een nieuwe mogelijkheid deze groep konkreet bij de gebeurtenissen te betrekken.

Springers tot interesse voor bestuurlijke aktiviteiten aansporen, kan alleen maar een loffelijk streven zijn.

Met name geldt dit voor de ind~viduele leden, omdat we mogen aannemen dat deze zaken voor clubleden door hun besturen worden ingevuld.

Misschien zijn er echter onder u die ook ideeĂŤn hebben over dit onderwerp. Het lijkt ons heel nuttig dergelijke gedachten eens te inventariseren. Wij nodigen u uit uw meningen kenbaar te maken, tenslotte zijn we allemaal sportparachutespringers (mensen?!?!).

80 78 72 13 10 320

Tot voor kort kwamen er van die 320 individuele leden jaarlijks hooguit vijf naar vergaderingen die voor wat betreft hun stemrecht beter thuis hadden kunnen blijven, omdat 5 stemmen ten opzichte van de andere clubs weinig zoden aan de dijk zet. Stem dus voor O.N.S., in ONS aller belang! En het kost maar 70 cent. Zelfs clubleden kunnen hun stem in '84 overhevelen naar O.N.S. zonder dat hun club er financieel onder hoeft te lijden. Het is maar dat je het weet. Voordat je je door O.N.S. laat vertegenwoor-

Onafhankelijke Nederlandse Skydivers

ik geef mij wel/niet' op als lid. ik geef mij wel/niet' op als kandidaat.

Naam Adres Postcode Woonplaats:

• Streep door indien niet van toepassing.

Denk aan het bijsluiten van een postzegel.

SPORTPARACHUTJST 7

interview met Ed Wissink Na twee jaren van noeste arbeid op het Nationaal Centrum liet Jan de Poot aan het einde van het vorige seizoen weten dat hij zijn baan als centrumchef eraan gaf, om zich vervolgens te storten op het riggerwerk in zijn nieuwe shop. Pas aan het begin van het nieuwe seizoen in maart kon het stichtingsbestuur beslissen wie zijn opvolger moest worden. De keuze viel op Ed Wissink, die reeds gedurende de "Pootdynastie" zijn vaardigheden had getoond als instrukteur door zich voornamelijk met leerlingen te bemoeien. Aangezien Ed zelf bepaald niet de figuur is die zich in het voetlicht plaatst, besloot de redaktie dat maar eens te doen door middel van een interview.

Als je Ed voor het eerst ontmoet, valt onmiddellijk zijn onafscheidelijke bromstem op. Die stem is gelukkig niet het gevolg van een mopperige stemming, maar veeleer een speling der natuur, tenzij de nodige sigaretten hier hun werking laten gelden. In ieder geval is het een stem, waarmee Ed bij erg veel mensen zeer sympathiek overkomt. Bovendien is Ed tamelijk bescheiden, ondanks het feit dat hij een zeer ervaren en kundig relatiever is en een meester in de begeleiding van leerlingparachutisten.

Hij begon met springen in 1973 bij Cornel is op Ameland, waar hij de eerste 8 sprongen nota bene aan een onbestuurbare koepel maakte. Na een jaar zonder springen, kwam hij terecht bij de FD, waar hij ging vrije vallen onder leiding van Jan van Dam en Piet Danens, hoewel de beste vooruitgang werd geboekt tijdens een bezoek aan Lelystad, waar

hij in een weekend van 5 naar 20 sekonden doorstootte. Als instrukteur bleef Ed de FD vele jaren trouw, maar na de NKP in Maubeuge werd hij geselekteerd voor het nationale achtmansteam en had niet veel meer te zoeken op z'n oude club. Sinds zijn verhuizing naar Arnhem werd hij een vaste verschijning op vliegveld Teuge en raakte snel ingeburgerd. Toen na de start van het Nationale Centrum bleek dat er behoefte was aan een parttime instrukteur voor de leerlingen kon Ed te hulp schieten, omdat hij helaas zonder werk zat. Het instruktiewerk beviel hem goed en in de loop der jaren heeft Ed de reputatie opgebouwd van een beminnelijk instrukteur die uitstekend overweg kan met leerlingen. Als ik Ed vraag of hij weet hoe hij aan die reputatie komt, wijst hij erop dat hij probeert een ieder in zijn waarde te laten, dus ook de achtsprongen-leerling die geen ambities

tom roodenburg ik heb gewoon een mening en daar blijf ik konsekwent in Hoewel we wisten dat Tom Roodenburg tegen deelname aan de WK in ZuidAfrika is, kwam zijn vertrek uit de redaktie toch als donderslag bij heldere hemel. Hoewel deze WK nu voor Nederland van de baan is, is dit vraaggesprek over dit onderwerp van belang; de situatie in Z.A. is nog steeds dezelfde en mensen die zo voor hun mening staan zijn schaars. Tom was meer dan een jaar een zeer gewaardeerde collega met een zeer eigen inbreng. De beslissing die hij genomen heeft dwingt respect af. Om Torn's besluit voor een ieder duidelijk te maken is er dan na de nodige hindernissen dit vraaggesprek.

Als ik het goed begrepen heb, wil je niet meer aan de organisatie meewerken, in plaats van een daad te stellen?

Ja, eigenlijk wel. Ik ben ook niet bij de SP gaan zitten, omdat ik mezelf zo handig vind. Meer uit verenigingsbelang. Ik vind het niet interessant om m'n naam elke keer in 't blad te zien en bekend te worden. De aanleiding was eigenlijk al jaren geleden toen we bij Icarus met de bouw van het clubhuis bezig waren en er iemand opmerkte dat er nooit iets over in de SP werd geschreven. En dat clubhuis was toch iets, dat nog geen enkele paraclub in Nederland gepresteerd had en nu nog niet trouwens. Er zijn in het verleden ontzettend veel dingen uit het land geweigerd.

8 SPORTPARACHUTIST

.-

heeft om een "skydiver" te worden. Bovendien blijkt zijn hele familie in het onderwijs te zitten; misschien beschikt Ed dus wel over een aangeboren feeling voor het vak. Het stichtingsbestuur lijkt hierop ingespeeld te hebben door Ed een zuiver springtechnische taak toe te dichten en de administratieve en overige organisatorische aktiviteiten in handen van Jan Koenegras te laten, die ook regelmatig de stuurknuppel vasthoudt.

Wat dat betreft is zijn taak dus wat minder breed dan die van Jan de Poot. Ed zal dus zijn gehele werktijd besteden aan de begeleiding van leerlingen en zijn best doen om ze het nog beter naar de zin te maken. Wat betreft de geoefende springers ziet hij zijn taak slechts als degene, die het mogelijk moet maken dat iedereen zo vlot mogelijk veel sprongen kan maken, maar hij wil zich niet opwerpen als sprongorganisator.

Toch vindt hij het een verdienste als Teuge als Nationale Centrum een vernieuwende invloed kan hebben op de rest van springend Nederland en dat zal dan ook zeker het streven zijn.

Als ik aan Ed vraag wat zijn mening is over de sfeer op het Centrum, konstateert hij dat daaraan wel het ĂŠĂŠn en ander schort maar gelukkig ziet hij verbetering. "Veel mensen zien de problemen niet; ze denken vanuit zichzelf. Er wordt veel te gemakkelijk omgesprongen met de spullen van het Centrum.

Je bent er dus ingestapt om dat soort zaken te veranderen?

Ja ... en de een vindt dat leuk en de ander lacht je uit, want je hoort bij het bestuur.

Voel je dat zelf ook zo?

Nee, echt niet, maar dat wordt je wel zo verteld. Juist door de mensen die veel babbels hebben, maar die niet positief zijn tegenover het verenigingsleven.

Vind je dat ervoor jezelf, in dat dikke jaar, is uitgekomen, wat je vindt dat het had moeten zijn?

Duidelijk. Ik had eigenlijk niet zo'n idee wat het zou moeten zijn. Het is vrij snel gegroeid; vooral wat de klubs betreft.

Bekijk de hoeveelheid kopij maar, waar je zelfs toch dingen moet weglaten. En dan het intensieve gebruik van het aantal vierkante centimeters.

Ik denk dat ik daar nog iets meer over kan vertellen dan jij.

Ja ... maar ik heb alle jaargangen van het blad hier liggen.

Dus, tevreden over het blad?

Ja en ik heb er bijvoorbeeld over organisatie veel van opgestoken.

Zuid-Afrika Nu er dus uit vanwege Z.A. Je hebt gezegd dat de rol van het afdelingsbestuur in deze je niet bevallen is.

Men tracht namelijk alles buiten de publiciteit te houden. Bert Wijnands heeft mij in een telefoongesprek gezegd dat

Ed Wissink: "Zorg dat je lol in het springen

hebt".

Na twee ritten is de demobus half afgebroken! Daar kan ik zo kwaad om worden!" Maar aan de andere kant zijn er ook positieve dingen te konstateren. De vaste groep bezoekers is zich aan het uitbreiden en er verschijnen nieuwe gezichten, die zich op fanatieke wijze en geheel vrijwillig gaan inzetten voor de

hij hoopte dat er een zo breed mogelijke discussie zou plaatsvinden. Welke discussie heeft er plaatsgevonden?

Er is een samenkomst geweest van de topspringers. Sommigen dachten dat daar alleen de teamcaptains mochten zijn.

En wat is daar afgesproken? Dat de betrokken springers alleen mochten vertellen wat ze daar zelf gezegd hadden.

En dat vind ik een vorm van intimidatie, schijnheiligheid.

Een soort verdeel- en heerspolitiek. Er is er maar een die gezegd heeft: "Aan zulk soort flauwekul doe ik niet mee, je bent m'n baas niet".

Dan vraag ik me af wat hier nu gebeurt.

En dan Piet (Santegoeds) die bij twee ingezonden brieven schrijft dat dit zonde van het geld en de tijd is om hier enige discussie aan te besteden.

Dan kan je nog beter iemand hebben met een heel duidelijk standpunt; hoe pro Z.A. dan ook mag zijn, dan dat het op deze manier de grond wordt ingeboord om zo de discussie uit de weg te gaan.

Ja, en dan wordt er ook geprobeerd om de verantwoordelijkheid op de individuele springer af te schuiven. Dat is hypocriet. De KNVvL nodigt de springers uit om Nederland officieel te vertegenwoordigen in Z.A. Ga je naar zo'n land toe, dan erken je daar het regime als officiële afgevaardigde van de Nederlandse springers. Dan moet je niet in een brief zetten dat je tegen die politiek

goede orde op het Centrum. Zo'n positief initiatief is bijvoorbeeld de nieuwe demo- en wervingskommissie onder leiding van Ad de Jong. "Vrijwilligers zijn onmisbaar in het springbedrijf" , zo vindt Ed. Door op vriendelijke wijze om te gaan met de springers hoopt Ed het enthousiasme om mee te helpen te vergroten. "Als er bijvoorbeeld aantrekkelijke demo's zijn, voorkom ik dat die in-

bent. En er zijn zo overduidelijk politieke motieven in 't spel; Z.A. betaalt alles en dat is hoogst ongebruikelijk in amateursport.

Dus de KNVvL onttrekt zich van zijn verantwoordelijkheid en schuift die naar de individuele springer, die dan wel de KNVvL moet gaan vertegenwoordigen.

Ja precies. En daar staat niemand bij stil.

Icarus Hoe ligt het een en ander bij Icarus?

Er is een aantal leden die tegen zijn en een aantal die het niets uitmaakt. Er is gestemd bij PCI; niet over voor of tegen deelname aan de WK, maar over een ongekopieerde brief; die één keer werd voorgelezen; die het afdelingsbestuur naar de NSF heeft gestuurd. En daar staat in dat het AB niet voor het regime is en dat de verantwoordelijkheid voor deelname bij de individuele springer ligt. Het was zo geregeld dat er achteraf mensen waren die niet wisten waarover ze hadden gestemd.

Er werd dus gestemd over het goedof afkeuren van de handelwijze van het afdelingsbestuur in plaats van met de deelname aan Z.A. bezig te zijn.

Ja.

gepikt worden door de drukken voor de normale demo Hoe funktioneert het stichtingsbestuur, dat jouw werkgever is?

"Vroeger was dat allemaal nogal onduidelijk, het gaat nu een stuk beter, maar er zijn veel kommunikatiestoornissen.

Het nadeel is dat die mensen het ook maar in hun vrije tijd moeten doen".

Hoe moeten we het zien dat het aantal leerlingen tot nu toe onder de maat is en dat het niet zo vlot met de geplande kursussen? "Het eerste is voornamelijk het gevolg van slecht weer, maar de komende weken hebben we steeds 30 leerlingen, dus dat halen we wel in. Die kursussen stonden al gepland toen ik in dienst kwam en eigenlijk was ik niet zo gelukkig met het idee om mensen alleen aan hun breveteisen te helpen. Ik geef liever een echte RW-kursus dan een C-brevetkursus.

Ik ondersteun niet de mensen die alleen voor hun breveteisen springen; dat is een verkeerde mentaliteit".

Hoe sta jij er tegenover dat je tegenwoordig met weinig sprongen al zover kunt komen en kunt gaan relatieven? "Ik vind dat prima. Op een fulltime centrum is het mogelijk, omdat je de mensen dag in dag uit kunt volgen en zo heb je al gauw het vertrouwen dat iemand verder kan. Belangrijk is dat iemand vrij is in de lucht en dat hij van bewustheid blijk geeft. Als dat het geval is,

Ik neem dan ook aan dat dit konsekwenties heeft voor jouw bezigheden bij Icarus?

De motivatie om daar m'n gezicht te laten zien is heel gering. Aan de andere kant heb ik daar hele goeie vrienden en ik laat me door zo'n stelletje ..... niet wegdrukken. Dus ik kom wel weer regelmatig.

Had je van de redaktie van de SP een hard standpunt inzake Z.A. verwacht? Of gewenst?

Nee, in de eerste plaats ben je sportvereniging en iedereen heeft een mening en die hoeft niet specifiek uitgedragen te worden.

Is het weggaan bij de SP het enige, dat je doet, of ga je verder aktie voeren om deelname te verhinderen?

Waarbij ik dan denk aan de pers en de ministeries.

Nee, dat niet. Ik vind dat mensen die weten hoe de situatie daar is, en ze kunnen het weten, en zeggen dat sport en politiek niet met elkaar te maken heeft, zulke oogkleppen voor hebben. (Met een royaal handgebaar wijst Tom de maat aan.) Ze hebben schijt aan andere mensen.

Ik denk dat het in twee groepen uiteen valt; aan de ene kant de mensen die zeggen: "Ach het valt wel mee" en aan de andere kant de mensen die er goed over nagedacht hebben, toch gaan en bereid zijn de konsekwenties

SPORTPARACHUTIST 9

is die leerling al heel ver. Vergeleken met vroeger is ook de opleiding beter geworden, niet in de laatste plaats doordat de instrukteurs zelf kompetenter zijn geworden. Wat wij hier doen, kan niet op een weekendclub: drie dagen hier springen levert meer op dan drie weekends op een club. Als het financieel mogelijk zou zijn, zouden leerlingen wat mij betreft bij de eerste sprong al aan een square mogen; dan kunnen ze tenminste net zulke zachte landingen maken als wij zelf."

Welke veranderingen heb je aan het materiaal laten uitvoeren?

"Er zijn nieuwe bags gemaakt, die steviger zijn en in plaats van breekkoordjes gebruiken we nu elastieken bij het staticlinespringen.

De breekkoordjes waren waarschijnlijk te sterk, waardoor we nogal eens een line-over kregen. Dat probleem is nu de wereld uit."

Klopt het dat je min of meer verplicht naar de AFF (accelerated freefall) kursus werd gestuurd? "Ja en niet onterecht natuurlijk: ze verlangen van mij dat ik op de hoogte blijf van de ontwikkelingen. Overigens ging ik er heen met m'n twijfels, maar achteraf ben ik zeer onder de indruk geraakt van het systeem. Er komt zoveel meer bij kijken dan alleen dat "gelinkte sprongetje".

Ook zonder het direkt in de praktijk te

brengen, heeft de kursus erg veel nut voor bijv. relatiefinstruktie. " Hoe denk je over de toekomst voor AFF in Nederland? "Op Teuge lijkt het me best mogelijk, mits er de nodige vrijwilligers aan meewerken die er serieus over zijn. Helaas oefent AFF grote aantrekkingskracht uit op degenen, die vriendjes willen matsen, maar die niet geïnteresseerd zijn in wildvreemden, die willen leren springen."

Ed, die geen idee heeft hoe lang hij op Teuge zal blijven werken, wil tenslotte graag nog vertellen hoe leuk hij het vindt dat er de laatste tijd steeds meer PA-springers op Teuge komen trainen en dat hij bewondering heeft voor hun serieuze aanpak. "Menig relatiefspringer kan daar een voorbeeld aan nemen". Bovendien is hij er trots op dat de meeste winnaars van de NKP '83 van Teuge komen of er getraind hebben. Maar ja, daar is een Nationaal Centrum ook voor! Daarom is Ed er ook van overtuigd dat uiteindelijk de springers, die veel sprongen willen maken, naar Teuge zullen komen. Ed Wissink, Jan Koenegras en sinds 1 juni bijgestaan door Scott Deal, die uit Australië is komen overwaaien, staan voor u klaar! Maak er gebruik van.

te nemen. Ik heb voor de laatste groep respect en voor de eerste niet.

Dat kan ik me best voorstellen. Ik wil er eigenlijk ook wel graag kijken. De bestuursleden hebben hier een hele grote verantwoordelijkheid, die moeten kunnen inzien wat ze aan het doen zijn en die verantwoordelijkheid schuiven ze terug naar de individuele deelnemer.

Je moet er geweest zijn om te kunnen oordelen; neem nou de negers in Z.A.: zodra ze oordelen zijn ze er geweest.

Dat vind ik een leuke, die kende ik nog niet. Er wordt ook gezegd dat Rusland etc. slecht zijn en dat klopt. En in de V.S. mag je geen communist zijn. Alleen in Zuid-Afrika staat het in de grondwet. In de Oostbloklanden word je niet veroordeeld omdat je blond of zwart bent, maar op politieke gronden ... die ook fout zijn ... ... Ik ben niet zo'n fanatiekeling op het gebied van demonstraties en dergelijke. Ik heb gewoon een mening en daar blijf ik konsekwent in. En die draai ik niet terug omdat het me dan beter uitkomt.

nals in Mauberge zijn geweest, zijn altijd op tijd klaar als ze in de kist moeten.

Ik heb een hekel aan wedstrijdspringen.

Het hele wegcijferen van het plezier en alleen de resultaten die tellen. Door deelname aan de NKP krijg je ervaring en die is onmisbaar om plezieriger en makkelijker met anderente springen.

Voor mij is 't een eis: een springer moet meegedaan hebben aan de NKP. Bewijs 't maar, dat je punten kunt maken onder stress; dat je over de zeik ben gegaan; dat je helemaal groen en geel ziet en dat je niet weet waar je eruit stapt, maar dat je op commando eruit stapt. Ik vind dat je dit erin moet zetten.

Hetzelfde wat je op commerciële centra ziet; je hebt betaald en de kist gaat weg of je er wel of niet bent. Dat soort discipline. .

Niet alleen die discipline. Ook het meewerken aan de organisatie. Het is hard werken voor de jury en de organisatie.

Dus is er een gaatje, dan moet je er bij staan om zoveel mogelijk rondes af te werken. Dan moet je ook meewerken vind ik.

Nationals Ik vind dat elke springer, ook al heeft hij geen zin in wedstrijden en die puur voor z'n plezier springt, een keer in z'n leven aan de nationals meegedaan moet hebben. Daar kun je niet op z'n elf-endertigst aan komen lopen. Je moet er op tijd zijn. De mensen die op de natie-

10 SPORTPARACHUTIST

Arnold Collenteur

Voor Tom is het ongetwijfeld een plezierige zaak, dat de deelname aan de WK in Zuid-Afrika niet door gaat. Evenals vele anderen. Tom's plaats in de redaktie is inmiddels ingenomen door Irwin Broen; die zichzelf in het volgende nummer zal voorstellen.

Ronaid van den Boogaard

VerzamelaarsDe Fransman Montgolfier, de uitvinder van de heteluchtballon, betitelde zichzelf ook als uitvinder van de parachute.

In 1777 maakte hij een heteluchtballonvaart met een soort parachuteafdaling d.m.V. zijn ballon. De Spaanse schilder Jose M. Sert gebruikte dat gebeuren later als onderwerp voor een postzegelafbeelding.

Deze postzegel is van 24 maart 1966 en kwam uit in een serie van 1 zegels (het nr. van de parazegel: Scott-1340, Yvert-1370, Gibbons-1773, Michel-1602).

Op 22 oktober 1797 maakte Jaques Garnerin de eerste parachutesprong in de geschiedenis. Dit alles gebeurde nabij Parijs nadat hij met een luchtballon vanuit Parijs was opgestegen.

Käthchen Paulus was de eerste vrouw die een parachutesprong maakte. Dit gebeurde in 1890, waarna zij op diverse plaatsen demonstraties gaf door te springen van ca. 2 km hoogte uit een luchtballon.

Hierbij opende zij het eerste scherm waarna zij dit losliet en een tweede scherm opende. Van deze demonstraties zijn diverse affiches overgebleven.

Bijgaande afbeelding is een affiche die nog te vinden is in het Historisch Museum te Frankfurt (Duitsland). Dergelijke affiches zijn voor verzamelaars van historisch paramateriaal van onschatbare waarde.

Wordt vervolgd

°

'Zoologisehen Garten •••••••• ~"'"

'* ••.••~.J ••.~~ unO J!lHfrtlirm-.\H!u!;

'~l<

J.:!11l.Ü!iHOIi-,\.uDuIHI

Op 6 juli 1983 is er een serie Britse postzegels uitgekomen met als naam: Militaire uniformen, 1633-1983. Deze serie bestaat uit 5 zegels waarvan er één de afbeelding van valschermjagers draagt.

Hierbij gaat het voornamelijk om het uniform waarbij o.a. de rode baret van de para's wordt getoond.

Deze rubriek is speciaal voor verzamelaars van parapostzegels, parawings, parastickers, historisch paramateriaal enz. Mocht u suggesties hebben voor deze rubriek neem dan even kontakt op met Kees de Goeijer, Tingieterpad 20, 2613 Ne Delft.

ia r Diaper betekent letterlijk vertaald "luier" en heeft zijn naam te danken aan het feit dat de diaper als de luier bij een baby van onderen naar boven om de gevouwen skirt van een parachute wordt gevouwen en gesloten wordt met het breiwerk van de vanglijnen. Dit eenvoudige stukje doek vervult dezelfde taak als een sleeve, nl. het dichthouden van de koepel totdat alle lijnen strak staan. Tegenstrijdig lijkt het dat de meeste diapers van opzij om de skirt vouwen, maar deze sluitingen heten oorspronkelijk "raepers" , genoemd naar hun geboorteplaats: Raeford, een beroemd stijlcentrum in Amerika.

In het algemeen kan men stellen dat diapers de kans op lijn-over-storingen verkleinen alsmede de krachten die bij de opening op de koepel worden uitgeoefend. dihydraal Een weinig gebruikte term voor een weinig gebruikte valhouding, waarbij de armen en benen zich iets onder lichaamshoogte bevinden. dirtdiven Eigenlijk betekent dit woord zoiets als stofhappen en het zal dan ook wel afkomstig zijn van de hete droge en vooral stoffige dropzones in de zonnige staten van de U.SA Men bedoelt hiermee het uitlopen van een RW-sprong, ofwel het maken van de formatie(s) staande met beide benen op de grond. De gehele sprong wordt aldus uitgevoerd, lopend op de grond zodat men zich goed kan inprenten wat er in de lucht moet gebeuren. De briefing en het dirtdiven gebeuren vaak bij dezelfde bijeenkomst. diven Letferlijk: duiken. Zoals men in water naar beneden kan duiken zo kan dat ook in de lucht. Het betekent dat men schuin of bijna steil voorover valt, waarbij de daalsnelheid enorm toeneemt. Bij RW "divet" men soms naar de formatie toe. Stijlspringers "diven" vaak als aanloop voor hun serie draaien en salto's.

En als men een square diep in de remmen laat vliegen en vervolgens de remmen ineens laat schieten dan "divet" de chute er vandoor ... doeken Deze term hoort men vaak. Bedoeld wordt het aansluiten van een skydiver in een formatie of van een squarevlieger in een koepelrelatiefformatie.

De aanvaller legt als het ware aan in de haven, die hem is toebedeeld en die ook wordt aangeduid met het Engelse "slot". Bij RW maakt men onderscheid tussen docks, die worden uitgevoerd

met enige botssnelheid (momentumdocks) en docks, die worden uitgevo_ercj nadat de springer in z'n "slot" tot stilstand is gekomen en dus zonder botsing (no-momentum-docks).

bij de landing geflared om de voorwaartse snelheid af te remmen en die energie om te zetten in een lagere daalsnelheid, zodat men op de tenen kan landen.

drieringsysteem Dit is het populaire afkoppelsysteem, waarmee de hoofdparachute aan het harnas wordt verbonden. Het is speciaal voor het sportspringen ontworpen en heeft het voordeel dat de hoofdchute met een gemakkelijke handeling van één hand kan worden afgekoppeld. De werking van het gemakkelijk herkenbare systeem is gebaseerd op het hefboomprincipe.

De metalen capewells, die vroeger het monopolie hadden, worden steeds minder gebruikt.

floaten Letterlijk: zweven.

Hiermee bedoelt men vaak het verschijnsel dat één of meerdere springers langzamer vallen dan de anderen, zodat ze er als het wate bovenuit zweven. Bij RW-exits kan men ook expres floaters aanwijzen, die als eersten afspringen om vervolgens weer omhoog te floaten naar de base om daar de formatie op te bouwen.

Ea, De laatste proach.

(finale)

fase van een ap-

F-111 Dit is de merknaam van een min of meer revolutionaire ripstop stof. Een stof die ondanks z'n lage gewicht en kleine volume behoorlijk sterk is. Door het gebruik van deze stof en ook door nieuwe konstruktiemethodes slaagden de fabrikanten erin het pakvolume van de moderne parachutes aanzienlijk te verkleinen. De echte F-111 is afkomstig van de Harris Corporation, maar door andere fabrikanten wordt F-111 nagemaakt. Er komen dan ook wel degelijk kwaliteitsverschillen voor. fingertrappen Dit is een verbindingsmethode van lijnen met een holle kern, die veelvuldig wordt toegepast bij moderne parachutes. Met behulp van een speciale naald wordt het ene stuk lijn een stukje in de andere lijn geschoven of b.v. terug in zichzelf, zodat een lus ontstaat. Na verwijdering van de naald wordt de lijn aangetrokken waardoor het ingestoken stuk lijn klem wordt gezet. Omdat bij afwezigheid van spanning de lijn er weer uit kan schuiven, dient er een zigzagstiksel door de verdikking te worden gezet. flake De flakers moeten flaken. De flakers zijn personen die aan de buitenkant van een RW-formatie als aparte "vlokken" aansluiten. Met flaker duiden de Amerikanen ook wel aan de wat minder betrouwbare skydivers, die misschien wel daarom aan de buitenkant van de formatie worden aangeplakt! flare Hiermee wordt bedoeld het afremmen van snelheid die men in glij- of duikvlucht heeft opgebouwd. In vrijeval kan men b.v. na een dive flaren;men komt schuin overeind om de duikvlucht af te remmen. Een squareparachute wordt

funnel Letterlijk: trechter of luchtkoker.

Een funnel gebeurt als een RW-formatie door foutief vliegwerk onstabiel gaat.

De betrokken springers worden meegesleurd in een koker van onstabiliteit doordat men vaak onder en boven elkaar terechtkomt, zodat een ieder even z'n luchtkussen kwijt is.

o les Goggles wordt vertaald met "windbrillet je" . Het monopolie op de markt is in handen van de fabrikant Kroop met zijn zogenoemde "boogiebrilletjes", die goedkoop en komfortabel zijn. Sommige mensen springen steevast zonder bril, maar door artsen wordt erop gewezen dat dit op den duur schadelijk kan zijn voor de ogen door de grote snelheid waarmee vuiltjes in de lucht op het netvlies komen.

Grips Dit woord, dat eigenlijk door iedereen begrepen wordt, duidt aan de feitelijke grepen die men heeft op een kollegaspringer in vrijeval. Meestal grijpt men alleen de overall. Omdat de overalls voor het wedstrijdspringen erg krap gesneden worden, naait men er vaak zachte handvaten aan vast. Deze hulpmiddelen worden "sure-grips" genoemd en bestaan meestal uit touw of samengeperst schuimrubber in een stoffen huls. In de internationale kompetitieregels voor relatief wordt een definitie van de grip gegeven, zoals die vereist is voor het scoren van punten.

Grommet Grommet betekent zeilring. De zeilringen die in de parachute-industrie worden gebruikt, bestaan uit twee delen die in elkaar passen en worden vastgeslagen. De meest toegepaste soort heeft op één deel tandjes, die zich in de stof vastzetten bij het vastslaan, waardoor de kans op uitscheuren minimaal is. In het algemeen moet men erop letten dat er geen bramen en dergelijke in de ring ontstaan, waardoor vanglijnen (denk aan de slider bij square-parachutes) of loops (packsluitingen) slijtage kunnen oplopen.

SPORTPARACHUTIST 11

tl,K,P' algemeen

en organisatie

Op de vraag van de redaktie of ik een kritisch komentaar wilde schrijven over algemene en organisatorische zaken dacht ik: "Stel je voor dat men het nu heel goed doet, wat dan?". Maar gelukkig voor mij liet men toch wat te schrijven over. Voordat ik enkele kanttekeningen plaats bij het N.K.P.-gebeuren, wil ik eerst duidelijk stellen dat ik de N.K.P. in zijn totaliteit als erg positief en gezellig heb ervaren.

De hele organisatie was, op de eerste wedstrijddag na, op elkaar ingespeeld.

gezwam door de geluidsinstallatie niet van de lucht. De aantrekkingskracht van de mikrofoon was enorm.

Om nulzevenhonderd uur stand-down geven om uit te slapen (dank u), 4 uur stand-by zitten op een 10 minuten call, het is niets vergeleken bij sommige andere uiteenzettingen die ik nu niet zal herhalen.

Enkele standaard-N.K.P. zaken waren: belabberd sanitair, een voederbak als wasgelegenheid voor 150 man/vrouw en de keuze van de N.K.P.-data in de -

De redaktie door ee .betreUrt het te het onde~dmlsverstand het ~:e~rste dat gen. Winn eel Style niet tijdig ~sag over van de !

IS Ontva t ego"e. is aar H . e Intemat' nenk N"h lonale c prestatie in h IJ uis die . anet iets te k et Overall klassem met deze Overall ka ort kwam Voor de e~t maar Vijfvinkei mploen Werd dit . titel. De .

Jaar Jan van de criteria is "het goed beheersen van meerdere onderdelen".

De vergaande specialisatie zowel in het springen als bij de diverse clubs maakt dit punt achterhaald en onbetaalbaar. Bovendien, als je bij de N.K.P. aan meerdere onderdelen meedoet, moet je soms kiezen tussen 5 m voor PA of 0 punten voor RW. Sommige springonderdelen zijn wel te kombineren, andere totaal niet. Gezien de bloedarmoede die op organisatorisch gebied al jaren bestaat, is het misschien het overwegen waard om orçanisatie-i.talent" met een bepaalde wegingsfaktor in de beoordeling mee te laten tellen.

Tot slot. ...

De gescoorde resultaten waren dit jaar op elk onderdeel beter dan ooit. Toch een kompliment voor springend Nederland.

Dank, aan alle mensen die deze N.K.P. mogelijk hebben gemaakt; zonder hen was er geen N.K.P. geweest.

KLIK: "Attentie.. . iedere-springer-45weken-call-stand-by-down-correctieeinde-bericht" KLIK. Peter Jan Hoogerwerf

De uitslagen werden voor het eerst met een mikro-computer weergegeven, gerubriceerd per springonderdeel en scores. Zelfs tijdens de wedstrijd zijn er ter verfraaiing nog veranderingen in de programma's aangebracht.

Dat dit soort overzichten niet vanzelf te voorschijn komt, blijkt wel uit het feit dat het 150 uur programmeertijd heeft gekost.

Een ander positief element was de aanwezigheid van de Pilatus Porter van Icarus, een stap naar meer nationale samenwerking.

De wedstrijdleider werd vaak prettig gestoord van ontevreden springers, een bezorgde penningmeester en de eigenzinnige jury. Hij was dan ook regelmatig waar te nemen met een walkman, waarschijnlijk luisterend naar het liedje: "AIways look on the bright side of life, tdum, tdum. " Echter .....

Naast de noodzakelijke berichtgeving door het zenuw(achtig) centrum was het

12 SPORTPARACHUTIST

qua weer - slechtste maand van de zomer.

Het "slecht-weer"-programma bestond ook dit jaar weer uit REGEN. Twee wat meer ernstige zaken zijn het schrappen van het onderdeel 8-mans RW en het niet uitreiken van de Tom Verschoor bokaal.

Hoewel ik iets milder ben gaan denken over het niet doorgaan van het 8-mans RW houd ik toch een nare smaak in mijn mond. Sindsde W.K. 1981 in FIorida is het 8-mans RW het kind van de rekening. Was het vorig jaar een schertsvertoning, dit jaar ging het gewoon helemaal niet door. Het motiveert allemaal niet echt om geld te investeren in 8-mans training.

Het niet uitreiken van de Tom Verschoor bokaal is ongetwijfeld een teleurstelling voor ons jong talent. De argumentatie van deze beslissing kwam bij mij eerlijk gezegd niet over. Het lijkt mij nuttig om de criteria die 8 jaar geleden zijn vastgesteld aan te passen aan het huidige springen. Bijvoorbeeld: één

PA kampioen

Michel Bizot

4-mans rw internationaal

Wat voor verassing zou deze NKP brengen? Iedereen verwachtte dat Magic Wave en Out of Money om de eerste twee plaatsen zouden gaan strijden, waarbij men vooral benieuwd was naar de prestaties van het super-serieuze Magic Wave team. Verder zou er een handvol teams om de derde plaats gaan strijden, althans zo leek het. In totaal hadden zich zowaar 11 teams in de strijd geworpen. Voor de teamnamen gebruikt met tegenwoordig behalve Engelse taal, ook Frans , dialekt en cryptogrammen.

De eerste verrassing die de organisatie in petto had, was een ingelaste trainingsronde. Hierna begonnen we met de wedstrijd. Hoewel het prachtig weer was, waren de kondities voor de video slecht gedurende het eerste weekend, waardoor slechts twee ronden konden worden versprongen.

Ronde één was een simpele set en maar liefst vier teams verzamelden hier 8 punten of meer. Bij de tweede sprong werden de bokken echter van de schapen gescheiden: Magic Wave draaide 4 punten meer dan Out of Money. Verrassend was de goede score van Down Under.

De tweede verrassing was op komst van de roemruchte Pilatus Porter van Icarus op zondagavond.

Lange tijd gonsde het in het deelnemersveld van de geruchten over "cross-wind"-starts en funnelende exits. Later bleken inderdaad nogal wat teams problemen met de exit te hebben. In de loop van de week tekende de voorsprong van magic Wave zich steeds duidelijker af, zij waren inderdaad een klasse apart!

Voor de wedstrijd was het gevecht om de tweede en derde plaats spannender.

Down Under bleef dapper op de derde plaats staan, maar werd langere tijd met slechts één punt verschil gevolgd door het team Bright Eyes. De tweede plaats van Out of Money kwam in gevaar toen ze in de zesde ronde slechts 1 punt toegekend kregen.

Eén ronde verder schrok Down Under zich ook het apezuur: na het "stand-by"-kommando was de piloot om technische redenen gedwongen flink wat gas bij te geven, waardoor de exit funnelde: slechts 3 punten in tijd! Na protest werd echter een rejump toegekend en men stelde alsnog de derde plaats veilig.

Het viel mij trouwens tegen dat er zo weinig eerste figuren uit de kisten werden gevlogen. Een donut is helemaal geen probleem, een compressed accordeon uit de Pilatus is ook simpel; bipole en box mogen ook geen moeilijkheden opleveren! Volgend jaar moet dit beter!

Er werd overigens wel goed gescoord door een groot aantal teams. Scores van 5 of 6 punten zijn bij de eerste zes à zeven teams geen uitzondering meer.

Het team dat nu als 7de eindigde, had vorig jaar met hetzelfde aantal punten nog een medaille weggekaapt.

Een jammerlijke zaak was het afvallen van de 8-mans kompetitie. Inderdaad zat het weer niet mee, maar het moet toch beter kunnen, bijv. met air-to-air video jurering. Zolang de 8-mans kompetitie er als een stiefkind bijhangt, zullen ook geen teams serieus ervoor gaan trainen en zo raken we internationaal

behoorlijk achter. Hetzelfde getdt oor koepelrelatief. Een nationaal georganiseerd kampioenschap zou deze jonge tak van het springen behoorlijk stimuleren. Er wordt in Nederland nog heel weinig aan rotatie gedaan en bij mijn weten zijn er geen teams die "setsequentiais" vliegen. Hopelijk is de rotatiewedstrijd van de PCN in oktober het begin van een koepelrelatiefwedstrijd-traditie.

Overigens was de organisatie weer perfekt, alsmede ook de jurering en videokoördinatie.

De vliegers vlogen weer haarscherp, zelfs 's morgens vroeg! Ik wens verder Durk de Boer van harte beterschap: "als je maar zorgt dat je voor volgend jaar weer opgeknapt bent!".

Magic Wave feliciteer ik met een dik verdiende eerste plaats. Laat de Russen en Chinezen meer eens goed schrikken daar in Canada! _

Piet Groot

•

vliegergroep NKP '83 Op vrijdag 24 juni en de dagen die daarop volgden was het stel weer kompleet.

Luidruchtig, paroost roepend en het vochtigheidsgehalte ruim op peil houdend. Harm F., Jan Willem S., Hans F. en Gerrit de B. (OTB), Kees de J., Charles J. en Hans J. (PAG), Miel het "Beest" en Henk B. (PAR), Arjan H. (PCN), Frank S., Hans W., Hans A., en André van der W. (BOB) maakten zich die avond en volgende gereed om 120 para's overdag in ijltempo omhoog te brengen.

Die komende dagen zouden niet onverdeeld gunstig aflopen. Zo af en toe was het zelfs voor ons te slecht. Hoewel er een avond is geweest dat de veertien paravliegers Henk Verbeek best wel

een lesje meteo hadden willen geven.

De avonden werden gepast doorgebracht: eerst de verplichte de-briefing, dan de crew-borrel voor het broodnodige sociale kontakt, uiteindelijk gevolgd door enig "pinten-wippen".

Onverlaten hebben na een snelle rekensom uitgerekend dat de para-vliegers gemiddeld per man een vat bier hebben geledigd.

Maar dat is pure radde!!!? 's Morgens weer fris aan het werk tot, hopenlijk, grote tevredenheid van u, onze klanten, was ons motto en we waren zeer kontent dat u ons in de gelegenheid heeft gesteld aan het eind van de NKP nog een leuke formatie te vliegen.

Dit ook tot groot genoegen van de immer vriendelijke Rijkspolitie Dienst Luchtvaart.

Hopenlijk zien wij u allen in 1984 weer terug op Teuge.

Andre van der Worm

SPORTPARACHUTIST 13

scheidsrechfersgroep Deelnemers, dank voor het weimqe kommentaar op de scheidsrechters.

Voor ons als groep was deze NKP een prettige ervaring, ondanks het feit dat we vèr onderbezet waren. Daar tegenover stond dat de mensen die er waren goed tot zeer goed funktioneerden.

Toch heb ik ook wat kritische kanttekeningen: De belangstelling voor het werk

van judge was dit jaar niet erg groot. Dit moge blijken uit het feit dat er 22 kandidaten waren aangeschreven, waarvan er zes toezegden. Nog problematischer werd de zaak toen onze twee Oostenrijkers ook verstek lieten gaan. Maar als

Precisie individueel

de nood hoog is, is de redding nabij. De heren Ferdy Thijssen en Hans 't Hart vulden het tekort verder op, waarvoor mijn dank.

Verder kon het tekort worden opgevangen door een uiterst gunstig verloop van de NKP. Nieuw en erg fijn was de computer, die ons in staat stelde de gegevens snel en juist te verwerken, wat voor de scheidsrechters uren werk bespaarde en zodoende konden zij 's avonds ook een pint pakken.

Tenslotte rest mij nog te vermelden dat er twee protesten zijn ingediend, waarvan één formeel is afgehandeld door de jury (toegekend). Het tweede is in overleg met de event-judge opgelost (schrijffoutje judge).

Sorry voor dat foutje .Exalt", want ook wij scheidsrechters zijn maar mensen.

Internationale categorie Pos.

Naam deelnemer

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.

12.

13.

14.

15.

16.

17.

18.

19.

20.

21.

22.

23.

24.

25.

26.

27.

28.

29.

30.

31.

32.

Bizot Lasschuijt Jr. Voskamp Bogaards Vijfvinkei Nijhuis Boerman Van der Linden De Bruijne Van Delft Tieland Baars Bos De Groot B. Drost Brandenburg Molenhuis De Groot A. Zeitier Testroote Van Gessel Meijer R. T. Annegarn Warburg Gielen 8ecker Den Hartog Jongkees Van Agteren Kahle Breevaart Klein Gebbink

14 SPORTPARACHUTIST

chief judge NKP'83 Charles Pellens, The Saint

Tot. na 9 rnd.

0,10 0,18 0,23 0,26 0,29 0,30 0,33 0,34 0,45 0,60 0,67 0,95 1,01 1,66 2,03 2,80 3,34 3,83 4,42 5,54 6,54 7,10 8,45 8,63 8,95 9,99 10,27 12,39 13,57 16,47 31,73 43,39

Nationale categorie Pos.

Naam deelnemer

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.

12.

13.

14.

15.

16.

17.

18.

19.

20.

21.

22.

23.

24.

25.

26.

27.

28.

Ottenhof Schmidt Nolting Bovens Wed man Bosma Kolmeijer Strous Mijnheer Craushaupt Van der Staak Blommers Kooiker Koeyvoets Werner Tops Van de Hoek Tanger Van Mierio Wingelaar Gillebaard Kalkowski Wiggers Kop Van Dillen Kuizenga Lecker Fennema

Tot. na 9 rnd.

3,00 3,97 4,91 5,31 6,39 6,89 7,10 9,13 9,87 10,87 11,78 14,82 15,86 18,73 18,80 19,55 22,00 26,54 29,00 29,77 30,23 30,90 37,09 39,76 40,23 40,79 42,26 45,00

precisiespri ngen Als je voor de eerste keer op de NKP komt, moet je aan een heleboel dingen wennen. De beruchte Teuge-bak was geen onbekende, maar al dat officiële meetgedoe met al die judges in de bak, die allemaal op jou letten, nou nou! En dan sta je er weer grandioos naast, om je rot te schamen.

De eerste figuur die opviel was Appie met pet. De eerste dag dacht ik dat die man wel een erg sterk hart moest hebben en pas later werd duidelijk dat hij het allemaal niet zo kwaad meende; een hele opluchting voor een beginneling zoals ondergetekende.

Het eerste weekend was al meteen raak voor de precisiemensen: te lage bewolking voor RW en style, dus ... springen maar voor ons, meteen zeven sprongen in twee dagen tijd. Zelfs de cracks hadden zo nu en dan een beetje moeite met nul meter wind. Toen moesten we tot donderdag wachten voor de resterende drie sprongen. Zo te horen was iedereen nogal verbaasd over de goede resultaten van de nationale categorie "top". Zou de jeugdtraining dan toch werken!?!? Er is in ieder geval goede hoop voor de toekomst, een verjonging van de Nederlandse PA top komt in zicht.

De jeugdtraining maakte vrijdag nog twee trainingssprongen.

Heerlijk. Gewoon met een duidelijke opdracht naar boven en springen maar, geen "angstaanjagende" horde judges maar alleen het kritisch oog van Jan en Jan in de bak.

Al met al een geslaagd evenement, al leek het er soms op dat de wedstrijdleiding, ondanks vele geslaagde pogingen, echt niet kon voorkomen dat er gesprongen werd. Maar ja, ga er maar aan staan zo'n hele wedstrijd regelen.

Wat mij betreft, volgend jaar weer Kat in 't bakkie.

Annet Gillebaard, Kat In 't Weiland

NIET

Team precisie Pos.

Naam team

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.

12.

13.

14.

15.

Dutch Connection P.P.S.-team GT 2 team Swift D.S.F.-team 252 Unit Waco's Whisky research Fly by wire De Germanen Fifty Fifty Neêrlands Hoop Les Oiseaux Mix 1 Kat in 't bakkie

Tot. na 9 rnd.

0,84 2,29 11,70 16,01 20,52 23,61 30,83 43,86 52,63 69,92 70,73 73,34 101,08 126,38 143,62

'\

..

nat\ona\e categorie rw Negen teams streden dit jaar om de eer in deze categorie. Een categorie waarin het aantal deelnemers gestaag groter wordt: in 1982 zes teams en in 1981 zelfs maar drie.

De wedstrijd begon met enige verwarring. Niet duidelijk was welk programma gesprongen zou worden. Velen waren in de veronderstelling dat het programma gelijk was aan dat van het vorige jaar. In de loop van het jaar is echter een nieuw programma opgesteld, dat echter niet gepubliceerd was. Slechts enkele teams hadden op de een of andere manier een exemplaar bemachtigd. De wedstrijdleiding had ook enige diskussie nodig om vast te stellen welk programma nu eigenlijk het goede was.

Een betere voorbereiding én voorlichting was hier m.i. op z'n plaats geweest.

Vreemd was ook dat geen loting plaatsvond uit de 10 sprongen. Er werd nu simpelweg bekend gemaakt dat sprong nr. 10 verviel.

Style Internationale categorie Pos.

Naam deelnemer

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

Nijhuis Vijlvinkei Van der Linden De Bruijne Lasschuijt Jr. Bizot Drost Bogaards Bos

Gem. na 3 rnd.

Tot zover wat kritische kanttekeningen bij het gebeuren; over nu naar de wedstrijd zelf.

Deze kwam door het slechte weer (zicht) langzaam op gang. Gelukkig werd de wedstrijd toch vrijwel afgemaakt: acht van de negen ronden zijn uiteindelijk versprongen.

Al na drie ronden tekende zich een duidelijke kopgroep af, die bestond uit de teams Exalt (Hilversum), Big Fun (mix), Body Talk (Rotterdam) en No Name (Rotterdam).

No Name draaide duidelijk beter dan vorig jaar. Zij haalden nu gemiddeld drie punten tegen vorig jaar één. De trainingssprongen van Exalt wierpen nu hun vruchten af. Zij draaiden zeer goed en maakten gemiddeld zes punten. In totaal haalden zij 50 punten.

Ondertussen woedde de strijd om de tweede en derde plaats tussen Big Fun en Body Talk. No Name zakte helaas wat terug. Big Fun won uiteindelijk het "gevecht". Zij haalden 40 punten tegen 37 van Body Talk. Met een kleine voor-

Overall

Internationale categorie

9,49

Pos.

Naam deelnemer

9,67 10,36 10,76 11,55 11,89 11,93 13,74 16,00

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

Vijlvinkei Nijhuis Lasschuijt Jr. Bizot Van der Linden De Bruijne Bogaards Drost Bos

Nationale categorie Pos. 1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

8.

Naam deelnemer Bosma Kooiker Tanger Schmidt Koeyvoets Kuizenga Werner Mijnheer Craushaupt

klassement

sprong werd Big Fun tweede. Een g de prestatie van het team, zeker gezi het feit dat het vrijdagavond 24 juni (of was het zaterdagochtend?) werd opgericht en dus zonder enige training de wedstrijd in ging.

Het debutantenteam van Piet Roosendaal (Para Joint) deed het intussen ook niet slecht. Zij werden vijfde met 21 punten. Het team Completa (Hoogeveen-Teugel ging goed van start, maar zakte na twee sprongen af en wist niet meer trug te komen. De Hilversumse vierman les Jarretelles pakte een gedeelde zesde plaats met Completa. Het kwartet Bobs Pops werd achtste, terwijl het team Last Moment de rij sloot.

Ik zou het verhaal graag willen afsluiten met een vergelijking tussen de nu geleverde prestaties en die van vorig jaar.

Kortom, kan je stellen dat het niveau (ook) in deze categorie omhoog gaat?

De winnaar van vorig jaar haalde over acht ronden 26 punten, de winnaar nu 50. Voorzichtige konklusie zou kunnen zijn dat het inderdaad beter gaat. We moeten echter niet vergeten dat het programma vorig jaar anders was. Aangezien ik me niet het oordeel wil aanmatigen te bepalen welk programma zwaarder is dus geen konklusie.

In ieder geval hoop ik dat de Nationale Categorie inderdaad als opstapje voor de teams naar de internationale categorie zal fungeren.

De teams die bij elkaar blijven en doorgaan, wens ik in ieder geval reeds nu veel succes.

Ad de Jong

4-mans-relatief Internationale categorie Pos. 1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.

12,44 13,91 14,20 14,58 14,75 15,43 15,46 16,00 16,00

Pos. 1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

Naam deelnemer Bosma Schmidt Kooiker Koeyvoets Mijnheer Tanger Craushaupt Werner Kuizenga

Magic Wave Out ol money Down under Bright eyes ZZZUTT Whisky research Nosa Double lun Les oiseaux 4 Wheel drive Nait soez'n

65 47 44 41 37 33 28 24 23 21 19

4-mans-relatief Nationale categorie

Nationale categorie

Gem. na 3 rnd.

Tot. na 8 rnd.

Naam

Pos. 1.

2 3.

4.

5.

6.

6.

8.

9.

Tot. na 8 rnd.

Naam Exalt Big fun Body talk No name Para join(t) Completa Les Jarretelles Bobs pops Last moment

50 40 37 26 21 20 20 11 3

SPORT PARACHUTIST 15

nkp

83 een fotografische

impressie

foto's van Bob Kaal Ed Wissink en Kees-Jan' Quak.

\

, I I

•••••

magic wave naar "alternatieve wk" in canada Voor wie het nog niet wist: Magic Wave gaat naar de enige grote internationale wedstrijd, die er dit jaar op het gebied van relatiefspringen wordt gehouden naast de WK in Zuid-Afrika, nl. de RWwedstrijd in Canada. Dat Magic Wave bij de NKP won, daarin kon vriend en vijand zich vinden. Jos Wery, Karel Zee, Joop van Rijswijk en Peter Lohman hebben er keihard voor getraind: 125 trainingssprongen in dit bar en boze voorjaar. En dat met de mogelijkheid dat ze - als ze niet zouden winnen -

sportcommissie

nodigt

dertien springers uit voor nationale

I

selektie 1984

Tegen het eind van de NKP '83 maakte de Sportcommissie de namen bekend van de springers die voor de nationale selektie precisie- en stijlspringen 1984 worden uitgenodigd.

Het zijn: Michel Bizot, Herman Boerman, Eric Boogaards, René Bos, Jan de Bruijne, René Drost, Bram Lasschuijt Jr., Rob van der Linden, Henk Nijhuis, Paul Schmidt, Niels Tieland, Rein Voskamp en Jan VijfvinkeI. De criteria die de Sportcommissie hanteerde, waren dat men bij de laatste twee NKP's bij precisie hoogstens een 15e plaats had g~haald of binnen de eerste vijf bij stijl was geëindigd.

Uiteraard is er met enig verstand naar die criteria gekeken in die zin dat ook gekeken is naar mensen die of door omstandigheden niet aan de criteria voldeden of er om andere redenen in feite bijhoorden, althans naar het oordeel van de Sportcommissie een kans maakten om in de uiteindelijke selektie te komen.

De dertien hebben twee. maanden de tijd om te beslissen of ze op de uitnodiging ingaan. De uiteindelijke groep moet vervolgens aan zes met name genoemde grote nationale' en internationale wedstrijden deelnemen. De laatste van de zes is de NKP 1984. Misschien komt er daarvoor nog een zevende bij.

Op basis van de resultaten over die wedstrijden komen de vier beste precisiespringers in de nationale selektie en de besten van stijl, waarmee er een team van vijf mensen komt, dat in augustus volgend jaar zal deelnemen aan de WK precisie en stijl 1984 in Vichy (Frankrijk). Bij de NKP '84 is de nationale selektie dus automatisch bekend.

Hein Cannegieter

18 SPORTPARACHUTIST

er geen cent subsidie voor zouden krijgen. Ze hebben glansrijk gewonnen: 65 punten over acht ronden (een nationaal record) tegen 47 voor het als tweede geëindigde Out of Money, het nationale team 1981. En hun trainingsprogramma voor de Canadese wedstrijd half augustus, liegt er ook niet om: 80 sprongen. Daarnaast is niet alleen het aantal sprongen in die paar maanden indrukwekkend, vooral ook de wijze waarop zij hun trainingen en sprongen voorbereiden dwingt alom respekt af. Kortom: het was op de laatste dag van de NKP een zeer eenvoudige beslissing voor de

Sportcommissie Magic Wave voor Canada te selekteren. Naast Magic Wave zal er geen achtman gaan: om te beginnen is de wedstrijd in Canada veel te duur voor het geld dat we - gelukkig toch nog! - van de SNS kregen.

Winnen zal Magic Wave niet in Canada (alle grote spring landen zijn er, inklusief China), maar als je na 125 sprongen al zo nu en dan sprongen maakt met meer dan 10 punten, hoef je in ieder geval niet in de staart te eindigen.

We zijn benieuwd!

Hein Cannegieter

jeugdselektie precisiespringen volop onderweg In maart begonnen de Jannen (Jan de Bruijne en Jan Vijfvinkel) met jeugdtrainingen precisiespringen.

Nauwelijks vier maanden later plukken ze de eerste aantoonbare vruchten: Niels Tieland werd eerste bij zijn klubkampioenschappen (PCF) en Wiebe Ottenhof tweede bij Uden Sportief.

Bij het aflopen van de NKP besloot de sportcommissie zelfs om puur op basis van de prestaties Tieland in de nationale selektie voor de WK '84 te vragen en Ottenhof als eerste reserve. Paul Schmidt, die ook bij de jeugdtrainingen betrokken is, heeft ook een uitnodiging ontvangen om deel te gaan uitmaken van de nationale selektie, die de vijf springers zal moeten gaan opleveren die volgend jaar naar de WK gaan. Jan de Bruijne: "Je ziet nu al wat je voor enorme prestatievermeerdering in één jaar kan krijgen als je gericht traint". Én als je dat dan onder deskundige leiding doet, voegt de schrijver van dit artikel er maar gemakshalve aan toe.

Het idee van de jeugdselektie ontstond vorig jaar bij Jan de Bruijne toen hij op Teuge aan het trainen was voor de NKP '82. Er wordt weinig precisie getraind op Teuge. Geen wonder dan ook dat er enkele jongeren naar hem toekwamen met de vraag: kijk ook eens naar ons.

Jan kreeg er meteen plezier in om met een aantal jongeren aan de gang te zijn.

Zo kwam zijn idee bij de Sportcommissie: stel mij aan als jeugdtrainer mét subsidie voor de jeugdige geselekteerden. Sportcommissie en Afdelingsbestuur zeiden ja. Jan vroeg de andere Jan ("ik had precies 10 seconden nodig om ja te zeggen") en er werd een uitgewerkte opzet gemaakt.

Het tweetal stelde eerst een boekwerk samen over precisie in samenwerking met Johan Bronsveld. Verder zochten ze een "spion" in elke klub om potentiële kandidaten te zoeken. Zelf namen ze kontakt met de kandidaten op. Aldus ontstond een groep van 18 jongeren, meest scholieren en studerenden. Tijdens theorielessen en praktijktrainingen viel er nog een aantal af wegens onvoldoende tijd en motivatie. Zo viel er bv. iemand af die bij de eigen klub nooit precisie trainde en derhalve onvoldoende gemotiveerd bleek om het subsidiegeld op te strijken (50 procent van de springkosten in trainingsverband).

Afgelopen winter moesten de geselekteerden werken aan het precisiehandboek van de Jannen (voor geïnteresseerden: dit is te koop bij het Afdelingssekretariaat van de KNVvL in Den Haag).

Tijdens het eerste praktijkweekeinde in maart werd begonnen met koepelkontrole: stallturns, riserturns. "Je zag de gekste dingen", aldus Jan VijfvinkeI. "Maar sommigen hadden erg weinig ervaring. Behalve de leeftijd (maximaal 21 jaar) was een criterium: een square hebben. Er waren dus jongens met zo'n 100 squaresprongen, maar ook één met twee!"

Gesprongen wordt op Teuge en Flevo, omdat die clubs speciale faciliteiten wilden bieden aan de jeugdselektie, zoals voorrang op de sticklijst en/of extra subsidie.

Na de koepel kontrole kwam het circuitvliegen. Jan de Bruijne: "Je verbaast je erover hoe moeilijk dat is voor niet zo geroutineerde springers. Met name om op een bepaalde hoogte (bv. 400 ft) pre-

cies over een bepaald punt (het set up point) te vliegen. Veel vliegen er de eerste keren meters naast. En als. je zegt: "Joh, ik stond op dat punt en jevloog een eind links van me in, was steevast het antwoord: "Niks hoor, ik ging precies over je heen". Recht naar beneden kijken moet duidelijk ook aangeleerd worden."

Maar naast de techniek bleek er ook gewerkt te moeten worden aan de mentaliteit van sommige op zich zeergemotiveerde jongeren. Jan de Bruijne: "Daar hadden Jan en ik helemaal nietop gerekend: gemotiveerdheid moet je richten, "funktioneel" maken. Dat waren soms wel eens forse diskussies." lets dat wel verwacht was, is het niveauverschil. Niet alleen toen werd begonnen, maar ook door het missen van sommigen van trainingen of theoriesessies. Jan Vijfvinkel: "In april/mei konden sommigen niet door schoolexamens of tentamens. Dat hadden we . ingekalkuleerd. Het houdt wel in dat de begeleiding steeds individueler wordt en meer energie en tijd kost.

Toch leuk om te doen?

Beiden: "Erg leuk". Jan de Bruijne: "Als besloten zou worden dat dit er volgend jaar niet meer is, zou ik dat zeer jammer vinden. Het zou dan een geïsoleerd gebeuren zijn, terwijl het net leuk op gang aan het komen is.

De resultaten zijn inderdaad verbluffend. Uit een van hun lijsten blijkt dat alle deelnemers aan de jeugdselektie wonderbaarlijk vooruit zijn gegaan.

Hieronder het lijstje waarbij in de eerste kolom het gemiddelde over de .sprongen bij het eerste weekeinde staat en in de tweede kolom dat van het laatste.

1.32 5.00 4.50 5.00 2.00 bak 1.10 DZ DZ

m m m m m m

0.06 1.15 0.20 0.70 1.00 0.70 0.30 2.00 2.50

m m m m m m m m m

Daarbij komt het feit dat er twee betrokken zijn bij de nationale selektie die tijdens een aantal nationale en internationale wedstrijden zal uitmaken wie er naar de WK in Vichy (Frankrijk) gaat.

Een schitterend resultaat, na nauwelijks vier maanden training.

En stijl?

Jan Vijfvinkel: "De nadruk zou op precisie liggen, maar voor geïnteresseerden zou er ook iets aan stijl gebeuren. Dat hebben we gedaan. We hebben een setje gemaakt over stijl en dat als huiswerk meegegeven. Plus één praktijktraining waarbij we aan de hand van de videobeelden op individuele fouten wezen en hoe die te voorkomen zijn. Ook in die paar sprongen zag je een duidelijke verbetering.

Hein Cannegieter

vriendschap spektakel Op 9, 10 en 11 juni werden op de Vliegbasis Deelen Open Dagen georganiseerd door de Koninklijke Luchtmacht, vanwege haar 70-jarig bestaan. Ook vierde het 322 Sqn. van de Vliegbasis Leeuwarden op 10 juni haar 40-ste verjaardag: Tenslotte was 11 juni de dag waarop de Haagsche .. Courant haar 100-jarig bestaan wilde opluisteren door middel van een ambitieus vliegprogramma.

Korte aankondigingen van evenementen waarop het onderdeel parachutespringen uiteraard niet mocht ontbreken.

De voorkeuren van Neêrlands springers (veel tegelijk en hoog) en de mogelijkheden die de Koninklijke Luchtmacht biedt Troopship F-27's in te zetten, waren de basis voor een uitgebreide en zeer komplexe planning waarbij koördinatie tussen de organiserende "gastheren" en de KNVvL een eerste vereiste was. Zo kon het .gebeuren, dat gedurende deze dagen zo'n 150 uitverkorenen de kans kregen hun aantal Friendshipsprongenop te vijzelen.

Op vrijdag 10 juni verzamelden .zich in

Bureau: Open Dag Onderwerp: Dankbetuiging

de loop van de morgen twee Friendship-loads in de bekende "bunkerkantine" van de Vliegbasis Soesterberg. De eerste F-27 vertrok tegen het middaguur richting Leeuwarden naar het verjaardagspartijtje van "collega" Polly Grey. Een en ander onder het motto "tijd is tijd": één man die enkele minuten te laat was, kon de terugreis dus gewoon per voertuig beginnen.

Voornamelijk Flevo-springers waren het die naar Leeuwarden vlogen waar eerst een broodje gegeten werd. Na briefing en papieren kontrole startte de demo en naast het feit dat de springers een leuke dag hadden, werd de uitvoering van de parashow door leden en gasten van het 322 Sqn. buitengewoon op prijs gesteld. Na afloop van de sprong .bleef er nog tijd genoeg over om volop te genieten van alles wat er nog te zien was. Om half vijf togen de para's per F-27 weer terug naar Soesterberg waar een ieder zijns weegs ging na een gezellige dag op Leeuwarden.

Vliegbasis Aan: Redaktie

Deelen

Sportparachutist

De viering van het 70-jarig b t . . alweer tot het verleden.

Uit ~:fa~ van de Koninklijke Luchtmacht behoort aan-. e~, afvoer van het verkeer en gd~t~. bezoek~.rsaantal, de glad verlopen· "statlc- .als tijdens de "flying displo "oortreffelljk~ presentaties ZOwel op de d~KLu Open Dagen 1983 bijzonder ~ moeten ~Ij de konklusie trekken dat D it prachtige resultaat I·Sv uccesvol zijn verlopen· . k· oor een groot dl· . .~ng van vele civiele en militaire i . ~e .te danken aan de medewertljd~~s de uitvoering van deze luchtv~s~itntles. In de: voorbereidingsfase en indIVIduele prestaties van alle mede . kmanltestatle: Ook de voortreffelijke wer z,:,.wel de Koninklijke Luchtmacht als d ;r~, afkomstig uit organisaties van bIjgedragen. . aar UIten, hebben tot dit grote SUcces De vele positieve telefonische ... reeds hebben bereikt, tonen aa~~~~lftelljke reakties, die mij totop heden komt aan het verlangen van een root even~ment in deze vorm tegemoet ~o~~n .met onze Koninklijke Luchtm~ch~t rfe~bIJ~~ om in nauwer kontakt te e Ij ZIjn dat deze manifestatie ...

Z? .an ook VOor iedereen ouiheeft opgeleverd. .. onze organIsatIe enorm veel "goodwill" Gaarne wil ik u dan ook - m d krachten, LUitenant:Generaal e eBnamens de' Bevelhebber der LuchtstrijdOpe~. Dagen, CommOdore JA. K vaas en de Voorzitter van de Stuurgroe I~w bIjdrage aan het Welslage~ ~a~~~~~s~veldemijn dank betuigen vo:r zou het ten zeerste 0.. .. ogen. enthousiaste inzet van u.!: ~~~sso~t:~,en Indhlen u. mijn waardering voor de aan en WIlt overbrengen.

c

. D~ Co~mandant Groep Lichte . VIJegtUlgen Vliegbasis Deelen.

L. J. RÜPP, Kolonel

SPORTPARACHUTIST 19

o

Inmiddels was vanaf Soesterberg om 12.50 uur de tweede Friendship opgestegen voor de generale repetitie van de vliegshow boven Deelen. Het "boarden" was gebeurd onder het motto ,,37 is 37" en ook hier - u raadt het al - was iemand die per voertuig naar Deelen mocht worden gebracht. Het lag in de bedoeling twee runs uit te voeren, één op 10.000 ft voor een 30-mans formatie en één op 5.000 ft voor enkele "lage springers".

Voor wat betreft de relatiefsprong was een penta-wedge (5 x 6 man) ,gepland (vergeeft u mij als precisie-springer deze wetenschappelijk aandoende vakterm, maar alles wat ik in het navolgende over het relatief vertel, heb ik letterlijk overgenomen van Arnold Collenteur's verhaal).

Beide achterdeuren waren verwijderd, zodat de groep zich in twee rijen kon opstellen. De vijfmans-base zou gel inked uit de linker deur worden gevlogen.

Op 5.000 ft zouden de wedges opsplitsen om vervolgens als diamonds in tracking te gaan, terwijl de 10 overblijvenden in het midden nog een ster moesten opbouwen. Op de grond zag het er allemaal prima uit; nu moest men het in de lucht ook nog waarmaken. Na wat overvliegen en rondvliegen vloog de kist om exact 13.30 uur in.

Nadat de 30 skydivers zich gedisciplineerd in de rij hadden opgesteld (dat is iets zeldzaams; nogmaals: dit zijn Arnold's woorden) en het groene licht was gaan branden, vertrok de base en liep de rest er op zijn dooie gemak achteraan, iets dat ze nog lelijk zou opbreken (op 5.000 ft namelijk). Want de afstanden die er gedived moesten worden om de formatie in te halen, waren aanzienlijk. Hierdoor kwam de formatie niet af, want op 5.000 ft werd er in het midden gebroken, terwijl de meesten van de buitenste ring nog met hun nadering bezig waren. Door de verwarring kwam er dan ook weinig terecht van de diamonds en de ster. Positief was echter dat er bijzonder goed werd gevlogen in de formatie. Door het verloren gaan van de streamer in de heiïgheid, was de spot ook niet van uitzonderlijke klasse, maar binnen redelijke tijd was iedereen weer aanwezig voor de retourvlucht. ?n

~DnRTP4R4r.HIITIST

Deze vond nog tijdens de vliegshow plaats en begon met een spektakulaire 1800 bocht over het publiek direkt na het loskomen. De volgende dag vloog "onze" Friendship een ambitieus programma. Soesterberg - Valkenburg Scheveningen - Voikei - Deelen - Deelen - Uden - Voikei - Uden - Soesterberg. Het avontuur boven Scheveningen kon door het slechte weer geen doorgang vinden en de kist moest tot overmaat van ramp nog een extra tussenstop op Valkenburg maken om de load "Haagsche Courant-springers" te lossen. De deelnemers ten behoeve van de Open Dag op Deelen dienden zich te melden op de Vliegbasis Voikei voor de ware sprong die zich volgens de voorspellingen voor zo'n 400.000 paar ogen zou gaan voltrekken. Door de ervaringen van de vorige dag werd besloten alleen de 30-man op te bouwen en wel door middel van een èchte exit, namelijk stevig tegen elkaar aan met de beenriemen van de voorganger in de hand. Ditmaal werd afgezien van een streamerrun en was het exitpunt aardig ingeschat. Ook konden we als "lage springers" waarnemen dat relatievers zo'n rij ook tot de helft kunnen inkorten als het moet. Door flink te douwen achter in de rij kregen sommigen voorin

nog maar nauwelijks de kans om opzij de deur uit te komen, want ze werden zonder pardon tegen het achterschot gesmeten.

Dit gold vooral voor de slachtoffers die met een rookpot moesten springen; zij moesten met een touwtje in de hand richting deur hinken.

De verwondingen werden gelukkig niet

lag er een komplete 30-m-a-n~."~-·--tak. schijnt helaas voor het publiek nau elijks zichtbaar te zijn geweest, maar de massa-opening met vervolgens tenenlandingen langs het publiek werden duidelijk gewaardeerd. De lage stick toonde springleider Charles Pellens en de Dutch Connection waarin slechts Eric ontbrak; hij droeg een kwartiertje later een luidruchtiger steentje bij aan de vliegshow in zijn F-104 G Starfighter.

Na landingen in de "VIP-area" hadden zij de eer aan Prinses Margriet een fles wijn te mogen overhandigen, die speciaal in het kader van 750 jaar stad Arnhem (ook dat feest nog) in die stad gebotteld was.

Op de tentoonstelling was ook een para-stand ingericht, waar de videoband werd afgedraaid met de opnamen van de sprong, gefilmd door Sjaak Gielen. Genietend van het gekregen lupa legde iedereen zich vervolgens in het gras naast de Friendship om te zonnen en de vliegshow verder gade te slaan.

De spektakulaire climax van de show werd verzorgd door het Engelse demonstratieteam de Red Arrows, die met hun no-contact vliegen nog heel wat kunnen leren aan sky-divers.

Rond 17.00 uur steeg de kist weer op voor de vlucht naar Uden die voor de inzittenden eindigde met een drop boven Uden-Sportief.

Dit keer werd geprobeerd de sprong van de dag tevoren maar eens goed uit te voeren. Het lot wilde helaas dat de formatie nu weer niet op tijd gereed was en dat bovendien tijdens het opbreken een diamond weer naar het midden vloog, zodat de individuen die daar een ster moesten opbouwen, volledig aan de kant werden gevlogen. Na landing op het bekende sportveld, werd iedereen begroet door vrienden en bekenden, voor zover deze niet aan het instappen waren in de inmiddels op Voikei gelande F-27. Voor de Uden-deelnemers zat nl. ook nog

een sprong uit dit geliefde vliegtuig in het vat. Een prachtige CRW-show was het resultaat en daarmee was voor wat betreft 11 juni de koek echt op.

Dank aan een ieder die ertoe heeft bijgedragen dat springend Nederland zich op deze wijze heeft kunnen vermaken.

Rene Drost

Completely new design incorporating foam-backed fabric gives smooth appearance and prevents wear spots.

New one-pin reserve design with special pilot chute. Risers have complete covers.

FAMOUS 3-Ring Circus Release with new smaller release handle for fast, quick, reliable one-handled cutaways

Now the Vector is made in 7 sizes to fit both your canopy and your body size.

$535.00

+ postage tor shipping weight 9 Ibs. Quantity discounts available. Add $15.00 tor square reserve bag. Custom colors no additional charge - Cal! or write tor colors in stock.

11

para-Gear. equie,U)'~J)!ERPSEg~ 3839W.OAKTONST. SKOKIE, IL 60076 USA

Minimum Charge,."" $25.00 please ,!I

~

UUI

~ ~

(312)679-5905 TELEX: 724438

ORDER DESK TOLL FREE NO. (800) 323-0437 (OUTSIDE IL. ONL Y)

: · -r,\Ö

'0\"

{\e~

h

.

andP/anes

de demo-spektakels Niemand raakt meer opgewonden van een biplane. Er was een tijd (slechts enkele jaren gelden), dat ze als gevaarlijk werden beschouwd. De kompressie van een stack naar een plane is nu een dagelijkse bezigheid geworden. Dit is de techniek: na de pilot/pin dock geeft de pin wat remmen om het zakken van de pilot te vereenvoudiqen.

Echter niet zoveel dat de pilot naar voren komt te hangen, waardoor hij dè centerlines van de pin naar beneden trekt en zo de neus van diens chute collapst. Ze moeten allebei op de cascades letten en proberen de pilot er langs te (laten) glijden zonder dat deze zijn voeten er in ophangt. De pilot moet gelijkmatig aan de lijnen trekken om zo te voorkomen dat hij de neus van de pindichtrolt.

En uiteraard zijn benen gebruiken bij het glijden. Degenen die geoefend hebben, voeren deze manoeuvre snel en bijna moeiteloos uit.

Zaken zoals "setting the nose": door de neus weg te stollen van de lijnen van de koepel voor je en zo weer op te blazen en dan terug naar full flight of 25% remmen, "set" je de neus weer opgeblazen terug tegen de lijnen, zijn geaccepteerde CReW praktijken. Het kostte wat tijd om deze technieken onder de knie te krijgen, alsook om deze informatie aan het grotere springerspubliek ter beschikking te stellen, maar nu is de biplane een veilige en plezierige manoeuvre.

Wat volgt! Handplanes (side-by-side's) zijn leuk en eenvoudig. Twee koepels vliegen de handplane: van een vertikale naar een horizontale, naast elkaar.

Wanneer de pin de pilot naar beneden naast zich op zijn niveau trekt, neemt

deze hand en voetgrips op de pin. De pin vliegt zijn koepel naar zijn kant; vanachter. de pilot naast hem. De grips zijn makkelijk en direkt, hoewel het gebruik van loops op de been banden de handgrips eenvoudiger maakt.

Een schaarklem met de voeten maakt deze grip steviger.

Is de handplane klaar, dan kan door het laten vallen van de handgrips en het vastpakken van beide toggles de foot. plane worden gemaakt. Door meer druk . op de binnenste toggle te zetten en zo de wingtips bij elkaar te houden, wordt het vliegen makkelijker en houdt het de voetgrips dragelijk.

Met een solide schaargrip nemen de beide buitenste toggleofde buitenste frontriser.

Dit draait de koepel 900 en je vliegt naar de grond met 2000 fpm, terwijl je elkaar met de voeten vast hebt. Als je eerst aan beide frontrisers trekt en dan naar buiten draait, wordt de beweging wat radikaler en het naar beneden vliegen eenvoudiger.

Wanneer je deze formatie: de downplane, opbreekt, vliegen de koepels met grote snelheid van het centrum weg: een starburst-effekt.

De corkscrew of pinwheel is een derivaat van de handplane, waarbij de pilot, zodra hij level is gekomen met de pin zijn lichaam 1800 draait en dus naar achteren kijkt. Nadat hij met een geschaarde voetgrip en handgrip op loops of harnas stevig is verankerd, is de pilot klaar om zijn koepel te draaien. Hij moet niet vergeten zijn binnenste toggle (die zijn buitenste toggle was vóór de 1800 draai) te gebruiken. De pilot keyt de bui-

tenste toggle draai van de pin met de zijne. De resulterende centrifugerende massa beweegt zich snel richting aarde. De snelheid van het draaien en het dalen kan worden veranderd door verschillende toggle settings; als beide veel buitenste toggle hebben, is de draaisnelheid hoog, maar de daalsnelheid lager dan wanneer een of geen toggle gebruikt wordt. De daalsnelheid is ongeveer 2000 fpm. Deze formaties kunnen heel effektief als sequential worden gebruikt en geven de menigte op deDZ of demo een opwindend spektakel die door weinig CReW vluchten wordt geëvenaard. Speciaal de acceleratie van de footplane naar de downplane: de overgang van een horizontaal vliegend stuk naar een vertikaal dalende twee-man/vrouw, is zeer opwindend.

Zelfs de springers krijgen ground-rush.

Natuurlijk leer je, zoals alles in CReW, deze manoeuvres boven de 2000 ft AGL want de grond is hard en genadeloos.

De CreW-sers uit Edmonton, Canada, kwamen met het volgende: de topsey turvey. Neem een biplane met de pilot stevig in de crossconnectors van de pin. de pilot keyt deze handelingen: zodra de pilot zijn frontrisers intrekt om zijn koepel naar voren te diven, gaat de pin in achterwaartse vlucht. De topsey turvey is eendownplane-variant waarbij de pilot met zijn gezicht naar de grond vliegt, terwijl de pin op zijn rug vertikaal daalt.

Good fun-get scared.

CReW Skies - Soft Wrap.

Docfather

Johnson

boekrecenties

syllabus relatiefspringen Ter gelegenheid van de instrukteurskursus 1982 van het VVP (Vlaams Verbond van Paraclubs) werd deze syllabus opgesteld en was, zoals een van de vorige Sportparachutisten vermeldde, via het afdelingssecretariaat voor iedereen verkrijgbaar.

Het verhaal over relatiefspringen is, volgens de schrijver Johan Van Stappen, meer een verzameling raadgevingen dan een strikte leidraad voor adspirant relatiefspringers.

En dat was ook mijn indruk. Vele heldere beschrijvinen van

valhoudingen en vliegbewegingen tesamen met een bespreking van veel voorkomende RW-problemen maken het een waardevol naslagwerk voor elke relatiever. Vele mogelijkheden voor 2-, 3- en 4-mans relatief worden besproken en voor gevorderden wedstrijd relatief en grote formaties .. Ook het materiaal en de veiligheid worden niet overgeslagen.

Al met al een vrij kompleet en duidelijk werk (inklusief alle Vlaamse termen!).

Bob Meijer

texel boogie

een RW team dat de nationals won. Bart liet duidelijk zien dat hij het springen niet verleerd was. Bij zijn "tweede" sprong zat hij in een 22-man!

111

blue skies, wet feet het weer Werd tijdens de WK in Z-Hills uitgeroepen .Blue Skies, Black Feet" vanwege het zwarte stof op het landingsterrein, de Texel Boogie 1983 verdient zondermeer het titelpredikaat. Zoveel regen als er vlak voor en tijdens de Boogie viel, is er nog nooit in mei gevallen. Het gras was zeiknat en hier en daar lag zelfs modder, zodat een paar rubber laarzen het populairste springschoeisel was. Op Hemelvaartsdag stond er nog een zeer volwassen storm en het was de meeste dagen steenkoud. Op springhoogte werden temperaturen van 18 graden onder nul gemeten, lekker fris bij het spotten of erger: bij clear en pulls voor CRW. Alleen tweede Pinksterdag konden de springers in hun mooiste t-shirts rondlopen en werd zelfs een korte broek waargenomen, maar toch heeft de kist maar twee dagen niet gevlogen. Meestal was het zolang het niet regende springweer en hield de Texelse wind zich koest.

de kist De kosten voor een DC-3 waren dit jaar niet meer op te brengen en na veel moeite werd een Twin Otter geregeld. Hoe beviel dat blik!

De prestaties van de met twee turboprops uitgeruste bak waren enorm. Op nat gras binnen 300 meter los met 24 para's aan boord, in twaalf minuten op twelve-five, landen voor de neus van de springers, 50 meter verderop stilstaan en achteruit terug taxiën.

Indrukwekkend.

Een keer zagen relatiefspringers vanuit de lucht de kist landen, zo snel kon hij dalen, maar de monteur had daar wat minder waardering voor over. In de kist was het wat krap zitten, rechtop staan kon niet, maar wat een deur! Vijf floaters zonder veel moeite naar buiten en twee lijnen met springers tegelijk de deur uit zoals bij een F-27 met twee deuren. Wel moest je zorgvuldig je eigen kant houden, anders dreunde je buurman tegen de deurpost aan.

Met discipline en goed dirtdiven waren waren perfekte exits te bereiken. Een heel fijne springkist, zo'n Twin Otter, maar hij mist de charme van een DC-3.

J.

I I

ï

springen Het verhaal van de Boogie van vorig jaar is de hele wereld rondgegaan.

Er stond zelfs een heel groot verhaal in het Canadese blad Canpara. De toeloop vanuit het buitenland : was ook indrukwekkend.

Veel van vorig jaar bekende gezichten, maar ook nieuwe. Er was zelfs iemand uit Alaska. In totaal waren er 250 inschrijvingen en werden er 69 loads (waarvan twee staticline) gevlogen. Wat er zoal tijdens de 1500 sprongen werd gedaan, wil ik even de revue laten passeren.

rw Laten we ten eerste memoreren dat tijdens de Boogie mensen die nog nooit uit een grote kist hadden gesprongen nu de kans kregen om ervaring op te doen en daar ook

dankbaar gebruik van maakten. Velen gingen met een aantal mooie sprongen rijker huiswaarts, al leken sommigen wat sip omdat ze niet op de grote loads meegevraagd werden. Twee redenen zijn hiervoor. Ten eerste, als je er misschien nog niet aan toe bent, maar het erg graag wilt leren, is het niet nodig om met een man of twintig omhoog te gaan. Met minder grote formaties (b.v. twee formaties proberen met 12 man of no-contact) leer je veel meer. Bovendien: wat kost een 20-man: 900 gulden.

Ten tweede: kan je het wel, dan zul je moeten lurken.

Net zoals vorig jaar waren Max Dereta, Philippe de Loreille en later ook Raoul Torres de mensen die de meeste relatiefloads organiseerden. In den beginne liep een en ander in de lucht niet zoals het hoort. Mensen vielen onder formaties door, soms onnodig; soms floatte de basis. De boel werd stukgevlogen of ging zo tekeer dat niemand meer durfde in te komen. Het zat gewoon niet mee. Iedereen voelde het, Max verwoordde het: "the vibes are not here". Dat ondefineerbare gevoel bij en tussen springers dat nodig is om mooie sprongen te maken. Zeker is dat het weer daarmee te maken had. Er is een groot verschil tussen lekker in de zon zitten en in korte broek dirtdiven, dan voor en na de sprong de kachel opzoeken en soppend in het gras de sprongen doorlopen.

In de loop van de week gi ng het beter, 16- en 20-man's sequentials begonnen te klikken. helaas was het zaterdag voor Pinksteren organiek kl ... nweer. Zonde, Pinksteren is de drukste periode, maar nu begonnen een aantal mensen af te reizen. Zij hadden ongelijk, zondagmiddag om twee uur was het kastelenweer en er werden diverse mooie sprongen gemaakt.

Tweede Pinksterdag startte het springen wat traag. Dat is normaal op de laatste dag. Vele mensen waren ingedeeld voor drie of vier sprongen en dan ontstaan vanzelfsprekend problemen. Ook het CRW vereiste tijdrovende briefings.

Toch was tweede Pinksterdag de dag van de fraaiste sprongen. De Cessna 206 ging een half uur voor de Twin Otter omhoog en drie kwartier later suisde een heel mooi vliegende 30-man door de lucht, kompleet op 4000 feet. Een evenaring van het record van vorig jaar. Er werd een 20-man gemaakt met (vanaf de grond gezien) de vorm van een mannetje. later een figuur van twee 10-mannen aan elkaar, beide in de vorm van een mannetje en in tracking uit elkaar spattend. Als je een verrekijker omgekeerd voor je ogen hield, dacht je dat er twee man naar beneden kwamen. Een en ander werd opgenomen op air to air video en het was na deze sprongen een gedrang en gejuich van jewelste voor de TV op het manifest.

En wie sprong er weer, na vijf jaar wegens een rugblessure op de grond gestaan te hebben: Bart de Vries. Niet iedereen kent hem, maar hij sprong al toen sommigen van ons nog door de box vlogen en was ooit lid van

crw Natuurlijk werd er hevig gestackt boven het Mekka van het canopy-relatief.

Tijdens de jump-in op het feest op de camping vloog er een 9-man met twee springers van Teuge op kop. Twee dagen later zaten er drie man van de PCMC in een 8-man's plane en werden er later diverse pogingen voor 14- en 16-man's plane's georganiseerd.

Tijdens deze pogingen traden er problemen op waarvan we wisten dat ze bestonden maar nog nooit hadden meegemaakt.

Om wat te noemen: Er werd plotseling losgelaten door een misverstand over een bepaald commando (zulks mede door de verschillende nationaliteiten), formaties braken gewoon door te grote spanning en koepels bijna boven in een plane sloegen onverwacht dicht. Danny Hupert en Tim Mace hadden hierdoor een angstwekkend uitziende funnel. Toch werd het aantal NL-CCSmembers uitgebreid met Albert van der Veen, Koos Verhaar, Bob Rienks en een paar Belgische en Duitse springers, door 8en 11-man's plane's.

De laatste dag gooiden weer 16 man en Max als fotograaf hun pilotchute of bag in de ijzige koude op 14.000 ft. Nummer twee Iwan Spilker, donderde 1.000 ft door met een pilotchute in tow voordat hij door rukken aan de bridle de boel open kreeg. De pechvogel begon aan een lange, eenzame reis naar moeder aarde.

De discipline tijdens het opzetten was slecht.

Er hingen teveel lui direkt achter en naast de formatie waardoor verkeersproblemen ontstonden. Om snel te kunnen bouwen, moet iedereen in zijn parkeerbaan blijven. Toch vloog er op 5.000 ft een 13-man's plane.

Ondergetekende wilde juist zijn Merlin onder het achterwerk van Marc Cuylaerts duwen toen geschreeuwd werd: "ga weg, we hebben problemen".

Shit, het was nog maar twee meter en met moeite kon er worden weggestalld.

Ook Peter de Boos uit België moest met lede ogen aanzien dat hij zijn fraaie approach onder me moest afbreken.

Wat was er aan de hand: de square van nr.

10, een Unit, begon hevig te schudden (washen heet dat), sloeg zelfs dicht en er moest worden opgebroken. Echt eeuwig zonde, er had gegarandeerd een 15-man's plane komen te hangen, maar met 13 is het Nederlands record weer verbeterd. Ook toe te juichen is dat het canopy-relatief zich meer en meer onder de Nederlandse springers begint te verspreiden, wat ook bleek uit veel stacks, biplane's en groter na relatiefsprongen.

epiloog We mogen rustig stellen dat de Texel Boogie voor het derde jaar een succes was en ik wilde afsluiten met de komplimenten, namens iedereen, aan Arnold Camfferman, Bob Rienks, Michael (Mies) Bouman, Barbara Driessen en Lia van Heerwaarden op het manifest, de vliegers en monteur van Schreiner Airways, havendienst en al diegenen die ik nu vergeet.

Volgend jaar is er weer een Boogie.

DC-3 van de DDA?

Met de

Karel Lamboo

SPORTPARACHUTIST 23

vier uden sportief weer grandioos succes Als je 650 sprongen in 15 uur laat verspringen, wil dat zeggen dat je voorbereiding goed is geweest, dat je goed weer had en beschikte over prima medewerkers.

140 voorbeeldige para's lieten 70.000 toeschouwers genieten van hun kunnen.

Bi-planes, screw-planes, three-planes, side by side, Bill dives, rotaties, 6- t/m 10-planes, diamonds, bijna alles op het gebied van canopy-relatief werd door de deelnemers spektakulair geshowd en geland op onze, voor één weekend ingerichte, dropzone.

H.K.H. Prinses Margriet, Mr. Pieter van Vollenhoven, Minister Braks, wnd. Commissaris van de Koningin J. van der Heyden, Burgemeester Schampers met nog enkele Burgervaders uit de regio, zetten met hun aanwezigheid het geheel nog meer luister bij.

Het publiek werd door Joop van Leeuwen zeer deskundig voorgelicht. Hij wist de toeschouwers te boeien met zijn smeuïg kommentaar en wist zelfs van de slechtste sprong alleen maar goeds te vertellen en iedereen te laten applaudiseren. Ab de Rijk op het manifest zorgde ervoor dat de wedstrijd snel versprongen was (32 teams ieder 5 wedstrijdsprongen) en dat de meeste springers nog een of meer fun/demo sprongen konden maken.

Dat we weer konden starten vanaf de Vliegbasis Voikei op een afstand van ± 3 km,

Jan Testroote Een stukje 4 Uden Sportief

van boven af met een 6-mans plane richting

droeg natuurlijk veel bij aan dit vlotte verloop en demonstreerde de fijne samenwerking Burger-Militair.

De verkeersleider Kaptein Abbenhuis was een klasse apart. Hij liet "even" 19 F104 straaljagers vertrekken voor de Open Dag op Deelen en loodste ze bin-

24 SPORTPARACHUTIST

bak.

Kooymans en Ben Roomer. ze bezorgden veel para's een paar prachtige sprongen, o.a. twee geslaagde 32-mans RW. Opvallend was verder de gekwalificeerde jury onder leiding van Réné Boidin, vader van Wereldkampioen PA Dirk Boidin.

sportief Het kan al een jaarlijkse "must" genoemd worden. Jan Testroote en Koos Verhaar organiseerden dit jaar weer de precisielandings- en koepelrelatiefwedstrijd.

Beide

heren zijn na al die jaren al zo ervaren zodat we op de organisatie niets konden aanmerken; voor alles was gezorgd. Er kon gesprongen, gegeten en gedronken worden, ..... zelfs de begeleidende vrouwen konden naar "Aerobics" gaan zien en wat wil een moderne vrouw nog meer dan dat! En zoals het hoort, paste het weer volledig bij de organisatie: warm en zonneschijn van 's morgens tot 's avonds. Het hele programma werd dan ook zonder problemen afgewerkt. Iedereen die er echter ooit meedeed of meekeek (want toeschouwers zijn er in overvloed in Uden), weet dat de wedstrijden perfekt passen in de sportieve sfeer die eens per jaar heerst tussen, op en boven de sportvelden.

De wedstrijden werden afgesprongen zonder één protest, wat nog maar eens bewijst dat alles was zoals het hoort. De beste provincie in Nederland bleek Gelderland te zijn, terwijl de belgen zowel in het internationale groepsklassement als in het individuele vrouwenklassement op de eerste plaats stonden. Alle deelnemers getuigden echter dat de winden op de sportvelden niet de eenvoudigste waren, maar dit brengt dan weer de pure klasse naar voor.

De CRW-wedstrijd werd van begin beheerst door ouRWay, alhoewel het reeds een jaar geleden was dat deze drie Belgen nog een CRW tesamen deden. De Nederlanders komen echter wel opzetten en volgend jaar zou

Uitslagen: het best eens kunnen dat de trofee niet meer over de grens gesmokkeld kan worden. Johan van Stappen organiseerde ook nog enkele grote pogingen, die met wisselend succes beëindigd werden. 's Zaterdags was er in één van die "big planes" een grandioze wrap up waarbij beide betrokken belgen een CAW deden in plaats van een CRW (CAW staat voor cutaway).

Buiten die grote koepelrelatiefpogingen gebeurde er nog iets moois. De RW experts, die vroeger op de dag boven Deelen hadden gesprongen, toonden de toeschouwers hoe

I

ï

RW er vanop de grond uitzag. Een bijna complete 30-mansformatie boven Uden, gevolgd door een evenveelmanslanding op het hockeyveld.

Het was in ieder geval een spektakel dat je niet dikwijls te zien krijgt. Uden wordt hoe langer hoe sportiever, mede dankzij de bereidwillige Nederlandse Luchtmacht die voor deze demonstraties een F27 met aangepaste crew ter beschikking stelt.

Op zondag werden de laatste sprongen in wedstrijdverband uitgevoerd waarna de no-

CRW speed-tri-plane, 1. ouRWay 2. Teuge I 3. Triplex

3 sprongen 80,7 sec.

94,3 sec.

114,7 sec.

PA,Ssprongen Individueel heren 1. Herman Boerman 2. Rein Voskamp 3. Jan Bosma

0,10 meter 0,51 meter 1,00 meter

Individueel dames 1. Chantal van Waerebeeke 2. Solanps Kempeneers 3. Annemiek van Gessel

1,48 meter 3,57 meter 6,04 meter

Provincieteams 1. Gelderland 2. Limburg 3. Overijsel

11,07 meter 11,61 meter 16,03 meter

Internationale teams 1. V.V.P. 2. Ind. B. 3. Schaffen P.C.

7,12 meter 12,57 meter 19,89 meter

Minder dan 250 sprongen 1. Ton Blommers 2. Ad Oerlemans 3. Lieke Oosthout

7,86 meter 8.74 meter 16,23 meter

Minder dan 500 sprongen 1. Jan Bosma 2. Wiebe Ottenhof 3. Syco Fennema

1,00 meter 1,51 meter 2,23 meter

dige funjumps werden gemaakt. Op één van de laatste wedstrijdsprongen kreeg ouRWay een dummy mee. Deze radiobestuurde valschermspringer was gebouwd door een handige modelbouwer die enkele jaren geleden het valschermspringen boven Uden aanschouwde en dacht: "Zoiets kan ik in mijn specialiteit ook maken!"

Het skydivertje werd vanop een 500 meter gelost, deed een behoorlijke vrije val en trok eigenhandig zijn square open. Hij stuurde dan zijn valscherm perfekt naar de dropzone waar hij net buiten

SPORTPARACHUTIST 25

landde. In ieder geval een leuk initiatief van de bouwer. De funjumps brachten ook enig spektakel. Twee Belgen, die reeds meerdere malen een Mister Bill dive maakten, vonden eindelijk het publiek om hun kunnen te openbaren. Spijtig genoeg liep het ditmaal volledig mis. Mr. Bill (Wies Geukens) trok zijn hand-deploy, maar wierp hem niet goed weg met als gevolg dat Sluggo (Walter de Becker) met zijn voet in de bridle verward geraakte. Door de grote hoogte geen paniek echter. Walter bevrijdde zich en trok dan maar zijn eigen Firefly. Wies zat echter met de problemen; zijn container was opengegaan en hij zat met zijn voet verward in de lijnen van de openende koepel. Alles liep echter goed af. Wies moest wel twee valschermen plooien, want zijn eigen splinternieuwe Nike-schoen had ervoor gezorgd dat de Unit niet openging. Wies ging "back to nature" door de rest van de dag op blote voeten rond te lopen. 's Avonds bij de prijsuitreiking kregen alle verdienstelijke deelnemers en medewerkers een aandenken, terwijl één voor één de vliegtuigen een low pass deden als afscheid aan het terug normaal wordende sportpark in Uden.

Luc Verhelle

AFF instrukteurskursus In een samenwerkingsverband tussen de KNVvL en het VVP (België) hebben zeven Nederlandse kandidaat-AFF-instrukteurs deelgenomen aan deze unieke kursus.

Als start gaf Mike Johnston (direkteur opleidingen bij de USPA), van vrijdag tot zondagavond zo'n 30 uur theorie over het hele AFF-gebeuren.

Daarna werd er aangevangen met de examensprongen, die in drie fasen werden beoordeeld: 1. de sprongvoorbereiding 2. de sprong 3. de debriefing De fasen 1 en 3 bestonden uit theoretische en instruktie-technische zaken.

Deze delen waren niet eenvoudig, maar met een serieuze instelling en vooral voldoende inzet wel te halen. Fase 2, waarin vooral de relatiefervaring een rol speelt, was voor alle kandidaten een zware hindernis, die niet door iedereen kon worden genomen.

nederlands

Op 3 juli probeerden twaalf deelneemsters aan de N.K.P. na afloop van de wedstrijd een 12-vrouw formatie te maken. Er werd gesprongen uit de Islander en een Cessna. De vliegers, Emiel de Bock en Hans Welling, vlogen perfekt in formatie toen we op 11500 ft uit de kisten doken. Mede daardoor lag er al vrij hoog een 1a-vrouw, van waaruit vol spanning werd gekeken naar de

26 SPORTPARACHUTIST

Het afsluitende theoretische examen werd zaterdag in de multiple choice vorm afgenomen.

Slechts vijf Nederlandse kandidaten konden zondag hun fel begeerde AFFbadge in ontvangst nemen.

Ondanks het matige weer is vooral door de grote inzet van Johan van Stappen de kursus volledig afgesprongen.

Werkelijk alle mogelijkheden werden gebruikt om de examensprongen doorgang te laten vinden.

Hopelijk laat de officiële regeling niet te lang op zich wachten, zodat we binnenkort onze eerste officiële Nederlandse AFF-studenten kunnen opleiden.

De vijf geslaagde AFF-instrukteurs zijn: Jan Beumer - VPCT Jan van Dam - FD Sj aak Kouwenhoven - PCI Cees Schoonen - ENPC Ed Wissink - Nationaal Centrum Sjaak Kouwenhoven

rekord: 11-vrouw formatie

twee springsters die nog moesten inkomen. Jammer genoeg kwam alleen Heleen er nog bij, waarbij Mariska haar op het laatst een "handje" hielp. Omdat het figuur niet kompleet was, wordt er een nieuwe poging georganiseerd.

Helemaal tevreden over de sprong zijn we dus nog niet, maar wel over de mooie foto's die Jacques Gielen in vrije val van ons nam.

De springsters zijn: Mieke Wery, Nathalie Chudiak, Annemiek van Gessel, Riet Beeker, Marjan Kahlé, Juul van Keimpema, Anita von Eugen, Ingrid Zoetmulder, Mariska Breevaart, Ellen Hilgerson, Heleen de Koning en Jolanda van Veen.

Ingrid Zoetmulder

techniek in vrije tijd In de periode 5 tot en met 8 mei jongstleden is in de Jaarbeurs te Utrecht de jaarlijkse en landelijk befaamde beurs "Techniek in Vrije Tijd" gehouden. Dit jaar was het voor het eerst dat ook onze sport acte de prĂŠsence kon geven. Met in het achterhoofd dat er vorig jaar zo'n 80.000 bezoekers zijn geregistreerd over vier dagen, durfden we de landelijke publiciteitswaarde voor het sportparachutespringen hoog in te schatten. Wij. de ENPC, zijn er dan ook hard tegenaan gegaan. Medewerking van de KNVvL werd in verband met het landelijke karakter gevraagd en verkregen; uiteraard hiervoor nog onze dank!

De voorbereidingen vielen nogal mee: allerlei paramateriaal in de ruimste zin des woords verzamelen, films vastleggen, standwerkers bijeenzoeken, mazzelen dat de videowagen niet elders behoefde te worden ingezet, foto's, posters en weet ik wat al niet meer bij Jan en Alleman weghalen, enz. Die voorbereidende werkzaamheden werden

voor volgend jaar eens in de gaten houden.

Zelf had ik in het verleden al wat "beurservaring" opgedaan, maar een stand op touw zetten als op deze, is toch echt wel iets anders, al was het alleen al de papiertroep die ermee is gemoeid. Toch meen ik te kunnen stellen, dat de beurs een groot succes is geweest en dat we de meningen over het parachutespringen een duw in de goede richting hebben kunnen geven. De mogelijkheden voor het publiek waren dan ook te over. Met name de 16 mm films: Ride a Cloud en Skydive zijn door vele 1000-den bekeken; men was hier eigenlijk zonder uitzondering zeer enthousiast over. Onze .Leo" - de aangeklede leerlingpop - heeft vier dagen lang staan pronken. Daarnaast heeft de video-apparatuur, inclusief banden en de komplete kijkercamera, zeer veel en goed gewerkt; met name de 800 mm lens trok veel bekijks, vooral bij fotomaniakken. Over belangstelling hebben wij met onze parastand dus geenszins te klagen gehad.

De bekende vooroordelen en de erg grote onwetendheid over het sportparachutespringen waren ruimschoots present; op z'n

niet in het minst vereenvoudigd door de spontane inzet van velen. Door die hoeveelheid medewerkers werd het "werken" op de beurs ook wat aangenamer; je had nu tenminste de kans op je gemak de beurs rond te lopen. Wat daar te zien was ... ongelofelijk!

Gas- en heteluchtballonnen, ultralights, uit de krachten gegroeide traktoren en vrachtwagens, lokomotieven, stoomwalsen, motoren zweefvliegtuigen, modelauto's, -boten en -vliegtuigen, een static-show van oude en zeldzame auto's, radiografische en lijnbestuurde vliegtuigmodellen, raketlanceringen, vluchtnabootsers, een klokkenshow, wetenswaardigheden uit lucht- en ruimtevaart, computertoestanden, hobbiĂŻsten die niets liever deden dan met motoren knutselen, deltawings, parasailing en dan sla ik kortheidshalve de rest maar over. Onvoorstelbaar interessant allemaal en zeer ruim van opzet. Meer dan de moeite waard en eigenlijk een must voor (Iuchtvaart)enthousiastelingen met een technische inslag. Zo je niet geweest bent, moet je dit toch

gunstigst lijkt men alleen te hebben gehoord van Texel, maar dat er nog 13 verenigingen zijn, die zo'n 40.000 sportsprongen per jaar maken boven Nederland is iets wat praktisch niemand wist! Aan de hand van de film- en videobeelden kon daar echter steeds prachtig op worden ingespeeld. De vouwtafel is ook een goede uitvinding geweest; van de helpers is thans niemand meer te vinden, die geen PC kan vouwen ...

Opvallend was het verschil in publiek op de eerste twee door de weekse dagen en het weekend. Het weekend gaf veel meer mensen te zien, die uit eigen interesse kwamen, terwijl de eerste twee dagen veel meer beroepsmatig publiek langs kwam.

Ik vergeet nooit de vraag of de windmeter op een normale wijze draaide of op een "bi kontakkie" en dat dan ook nog op z'n plat Amsterdams! Een andere grandioze ervaring was een blinde man alles, maar dan ook alles (hij is tot driemaal toe teruggekomen) over het parachutespringen te vertellen en te tonen door het hem in handen te geven. Ge-

weldig, wat een stellingsvermogen had I Kortom, eigenlijk is het te gek g uiteraard de bezoekers, maar ook voor om daar te staan en je sport naar buiten u te dragen. De tijd is omgevlogen en moe bleek je pas te zijn op terugweg. Na vier dagen ... pootjes op de bank ... een pot bier . televisie kijken en direkt in slaapvallen ... het gaat je niet in de kouwe kleren zitten ... zeker niet als je een zittend beroep gewend bent.

Herman Boerman

crw wedstrijd i n hoogeveen Tot nu toe zijn koepelrelatiefwedstrijden in Nederland nogal zeldzame gebeurtenissen geweest. Voor 1983 vermeldt de wedstrijdkalender er slechts twee; een in Uden en een in Hoogeveen. Dit stukje gaat over de tweede wedstrijd. Deze wordt door het Hoogeveense Para Centrum Noord georganiseerd op zaterdag 1 en zondag 2 oktober. Het programma omvat vijf ronden CRW-rotatie voor 4-mans teams. Voor zover ik weet is dit de eerste keer dat er een rotatiewedstrijd in Nederland wordt gehouden.

Wat houdt zo'n CRW rotatiewedstrijd in?

Vier springers verlaten het vliegtuig en bouwen zo snel mogelijk een viermans plane of staek, waarna de bovenste springer loslaat en onderaan weer aandoekt. Dit herhaalt zich tot de toegestane werktijd is verstreken. Winnaar is het team dat over de gesprongen ronden de meeste keren een komplete 4-mans plane of stack heeft gebouwd.

De internationale wedstrijd regels die hierop betrekking hebben, werden begin 1982 door de CIP geformuleerd. Deze regels zullen tijdens de PCNwedstrijd vrijwel ongewijzigd worden gehanteerd.

Enkele gegevens: Er wordt gestreden over 5 ronden met als minimum programma 3 ronden. de minimale afspringhoogte is 8000 ft waarbij een werktijd van 4 minuten geldt. Deze werktijd gaat in als de eerste springer van het team het vliegtuig verlaat. Er moeten vertikale formaties worden gemaakt: stacked, planed, of iedere kombinatie hiervan. Als men bijvoorbeeld besluit te gaan planen om de stabiliteit van de formatie te bevorderen, dan mag de bovenste springer loslaten zodra hij ziet dat de onderste kontakt heeft gemaakt en is vastgepakt door de man of vrouw boven hem of haar. In die tijd dat de beide onderste springers bezig zijn te planen, kan de springer die eerst boven zat, zijn nieuwe nadering maken. Of echt ervaren teams dit zullen doen, valt evenwel nog te betwijfelen. Ook de beste manier om van boven naar beneden te komen, staat ter diskussie. Er overheen door op

SPORTPARACHUTIST 27

te remmen en dan achterlangs omlaag te zakken in de burble van de andere drie koepels, of met wisselende frontriser turns opzij en weer terug, of een 3600 frontriser turn. Juist omdat dit soort technieken in springend nederland nog geen gemeengoed zijn, zal de wedstrijd een mooie kans bieden om elkaars technieken te bekijken en te bespreken. Er zal video aanwezig zijn voor de jurering en voor het bekijken van elkaars verrichtingen.

De deelnemers moeten in het bezit zijn van tenminste aantekening D (of C met toestemming van de chef instrukteur).

Een ruime CRW ervaring lijkt wel zeer gewenst.

Op de vrijdagmiddag voorafgaand aan de wedstrijd (30 september dus) zal er gelegenheid zijn tot het maken van trainingsprongen. Er is kampeergelegenheid aanwezig. Op zaterdagavond hebben we een "CRW party met live band" gepland.

Mocht het op 1 en 2 oktober slecht weer zijn, dan proberen we het op 8 en 9 oktober opnieuw.

Het is een "open" wedstrijd, dus alle geïnteresseerde teams in Nederland en omgeving zijn welkom.

Een voorlopig reglement plus inschrijfformulier en nadere inlichtingen kunnen verkregen worden bij Rob Millenaar, Swammerdamstraat 39, 7908 AH Hoogeveen (telefoon 05280-68271).

Rob Millenaar,

secretaris

PCN

Oud Turnhout '83

Na weken van storm en regen gingen de 40 + ers naar hun buurland België om weer eens hun kunnen te tonen. Aangezien het weer vorig jaar niet zo denderend was, hadden de weergoden nu wèl wat zonnigs in petto. De opkomst van de springers was redelijk goed - 20 oudjes en aspirant oudjes.

Voordat de wedstrijd een aanvang kon nemen, moest eerst het meertje dat rond de bak ligt, worden omgedoopt in "Warburgpias" . Deze veteraan was namelijk in '82 in glijvlucht het water ingegaan ... Ook dit jaar deed zich dit voor bij een springer, doch deze moest de landingsrechten toch afstaan aan onze Gerard Warburg!

Na vorig jaar 5de te zijn geworden en Joop Brandenburg 1ste, moest laatstgenoemde die eerste plaats toch weer afstaan aan meester-duikspringe_r Warburg.

Na een sportieve en spannende wedstrijd konden de sprinqers zich te goed doen aan

40 + wedstrijd

•

een voortreffelijke barbecue.

De tweede dag werd de wedstrijd beslist. Na de prijsuitreiking ging ieder tevreden naar huis. De uitslag was toen: 1. Gerad Warburg 118 cm, 2. Steven Blitz 1219 cm (1 ste van de aspiranten en 3. Joop Brandenburg 1409 cm.

flying dutchmen pa wedstrijden a en pc 23 april De GAFOR gaf een redelijk goede verwachting: later op de dag zou er vanuit het ZW een front met regen op komen zetten, maar het grondzicht dat bij ons vaak een struikelblok vormt, was nu prima en verder dreef er wat hoge cumulus over.

Om acht uur werd er ingeschreven door veertien T 10 en C 9 en eveneens veertien PC springers. Vooral dit laatste mag wel zeer verdienstelijk worden genoemd.

Er moesten drie sprongen worden gemaakt, waarbij voor de ronde bollen tot 50 meter en voor de PC's alleen de bak gemeten werd.

Aanvankelijk was de wind 's morgens zeer zwak, maar deze liep tegen de middag op tot 4 à 5 mts. Al met al waren het prima omstandigheden en dankzij de energieke inzet van alle betrokkenen ging in flitsend tempo de ene stick na de andere de lucht in. Dat leverde ook nog wat training in snel vouwen op, hetgeen ook nooit weg is.

Naast de wedstrijddeelnemers kon ook nog een flink aantal static-liners mee de lucht in die van de rappe afhandeling konden profiteren en dat leverde nog een aantal A-brevetten op.

De wedstrijd bood een kleurrijke aanblik door het grote aantal bonte PC's met daartussen het olijfgroen van de T1 O's en het wit met groene koeievla-vlekken van de C9's!

Tot grote schrik van een ieder was er ook het geel/blauwe gevaar van de PC-bekerwinnaar van vorig jaar, maar deze bleek buiten mededinging mee te doen en dat was maar goed ook zoals achteraf bleek.

28 SPORTPARACHUTIST

De PC's deden het redelijk en zo hoort het ook, één keer per jaar. De echte spanning zat hem in de ronde bollen-wedstrijd; door de afspraak dat er twee sprongen van meer dan 50 meter gemaakt zouden worden en de derde daaronder, was het reuze spannend. De scores logen er dan ook niet om: allemaal mooi boven de honderd en vlak bij elkaar.

Als extra attraktie werden er in de loop van de dag nog enkele demonstraties gegeven: hoe met een PC voor de wind buiten de bak te landen, hoe een koepel uit een boom te bevrijden en hoe je benen in de risers van een T10 te knopen.

Tegen het eind van de middag begon het te betrekken dankzij het beloofde frontje en tegen vier uur viel er ook al wat regen. Gelukkig kon het hele wedstrijdprogramma nog redelijk droog worden afgewerkt, mede dankzij de grondploeg die de elementen trotseerde.

Terugziend op een bijzonder gezellige en succesvolle clubmanifestatie reikte de voorzitter plechtig de PC-wisselbeker en de medailles uit. De uitslag was als volgt: PC: 1. Jan Inpijn, 2. Ad Smit, 3. Jan Bert Bergink.

T10/C9: 1. Lex Dop, 2. J. Boeren, 3. Cor Kriboo.

Na de prijsuitreiking werden uiteraard de medailles en behaalde A-brevetten nog even bevochtigd en werd er op beschaafde wijze diep in de wisselbeker gekeken door de aanwezigen.

Lex Dop

Materiaal Van de PEIA ontvingen bulletins:

wij de volgende

1. 26' lopo reserves ongemodificeerd met een 4-line release systeem kunnen, gemonteerd aan twee risers, nauwelijks bestuurbaar blijken te zijn. Oplossing: modificatie door middel van een tri-vent, mits met toestemming en volgens voorschrift van de fabrikant of montage op 4 risers.

2. In de USA heeft een aantal incidenten plaatsgevonden door het ontbreken van stuurlijnen of gemerkte lijnen bij bestuurbare reserve koepels.

Stuurlijnen kunnen volgens de voorschriften van de resp. fabrikanten aangebracht worden om dit probleem te verhelpen.

3. Het gebruik van P.C.-achtige koepels aan de risers van ram-air koepels blijkt in de praktijk grote slijtage te veroorzaken aan de stuur- en

hanglijnen van deze koepels. Het verzetten van de stuurlijngeleidingsringen van de achterzijde van de achterste risers naar de voorzijde hiervan is de beste oplossing.

4. In enkele gevallen is een containerlock gekonstateerd doordat de grommet van de main-topflap onder de grom met van de main-bottomflap bleef hangen. Oorzaak hiervan was een te kleine maat grommet in de topflap, alsmede een slechte konditie hiervan. Kontrole op de konditie hiervan kan het euvel voorkomen, alsook het plaatsen van een grotere grommet in de main-topflap.

Dit probleem heeft zich vooral voorgedaan bij de "Combination-tandem" (Strong).

5. Het gebruik van een Sentinel Mk 2000 heeft op een tandem problemen gegeven door het afbreken van de patroon bij een landingsrol, zelfs bij gebruik van een beschermhuls.

De Pin-puller is de beste oplossing gebleken op tandem-systemen.

6. Het 3-ring systeem blijkt ook aan slijtage onderhevig te zijn door het ontstaan van butsen in de plating van de ringen, aangezien de cadmiumlaag zachter is dan het voor de ringen gebruikte carbon-steel. Slijtage van de webbing en moeilijker lossen van het systeem kan het gevolg zijn. Polijsten van de ringen met fijne staalwol lost dit probleem op.

7. Inspektie van het 3-ring systeem dient ook de houstings te bevatten.

Kontrole op breuk en beschadiging van de eindstukjes is een van de punten, maar tevens dient gekontroleerd te worden of de housings eventueel onder spanning staan als u aan uw koepel hangt. Schuurschade tussen housing-grommeten riser kan dit euvel aantonen.

Door enkele fabrikanten zijn ook risers vervaardigd die niet de juiste afstand tussen de ringen oplevert en/of waarbij de ringen niet in één lijn liggen; uiteraard kan dit het afkoppelen bemoeilijken.

8. Bij gebruik van FXC openers op de reserves van tandem-systemen is in enkele gevallen een te vroege opening gekonstateerd, veroorzaakt door verkeerde montage van het afstel mechanisme, waarbij de hieraan verbonden slang uitgerekt werd.

Deze zwarte slang dient vrij te lopen en mag niet onder spanning komen tijdens het springen. Hij kan ook beter door lusjes langs het harnas geleid worden dan vastgetacked te zijn. Op de schouders of op andere plaatsen mag er ook geen druk op uitgeoefend worden.

Indien de slang aan de korte kant is, kan er een langere op gemonteerd worden (5 cm langer). Deze langere slang

wordt uitsluitend door de fabriek gemonteerd, aangezien montage vergezeld dient te gaan van recalibreren. Kosten f 125,- plus portokosten.

9. Bij het omzetten van reservekoepels van 2 naar 4 connectorlinks is het raadzaam ter voorkoming van lijnslijtage de connectorlinks "gevuld" te houden bijv. door het leggen van een dubbele knoop. Pioneer raad in deze gevallen het gebruik van rapidlinks aan.

10. Een ongeval heeft zich voorgedaan bij een leerlingen-tandem met Stevens cut-away system, waarbij de reserve door de AOD geopend werd en de leerling hierna de hoofd koepel afkoppelde.

De hoofdkoepel gleed langs de lijnen van de reserve omhoog, terwijl de reserve "gevangen" bleef tussen de lijnen van de hoofdkoepel, koepel en crossconnector. De reservekoepel werd voor een deel samengedrukt en leverde lang niet het normale draagvermogen.

Indien de leerling zijn hoofd koepel niet afgekoppeld had, was hij onder twee koepels in plaats van onder ± een halve koepel geland.

11. Een bijna-ongeval heeft zich voorgedaan bij een springer die zijn throw-away pilot zelf voorzien had van een stukje velcro aan de top van de pilot ter voorkoming van ongewild uit de pouch slippen. Het harde velcro deel had hij echter aan de pilot bevestigd, wat bij de opening aan het gaas kleefde en de pilotchute belemmerde in de ontplooiing; dit resulteerde in een streamer. Na een erg lage break-away landde de springer veilig aan zijn reserve.

Een of meerdere van deze bulletins kunnen u wellicht al bekend zijn, enkele .andere zeker niet. Laat ze er toe bijdragen het springen weer iets veiliger te maken.

"Mr. Bill"-sprong Een Mr. Bill-sprong is een sprong waarbij twee springers aan één parachute hangen. Direkt voor het verlaten van het vliegtuig houdt springer A zich zo goed mogelijk vast aan het harnas van springer B. Bovendien tracht hij zijn benen om springer B z'n benen te slaan, om op deze manier een zo stevig mogelijke grip te hebben.

Direkt na het verlaten van het vliegtuig opent springer B z'n parachute.

De twee springers hangen nu aan één parachute. Hierna kan bijv. springer A op de schouder van springer B klimmen. Op veilige hoogte laat springer A zijn grips los en begint aan zijn vrije val, waarna hij de parachute opent.

Het echt moeilijke aan dit soort spronIgen is het behouden van de grips na het openen van de parachute, omdat hier toch wel grote krachten optreden.

Gevaarlijke kant is de vergrote kans op vroegtijdige openingen van één der parachutes; immersbij het verkrijgen van goede grips is de kans reëel aanwezig dat het openingssysteem niet gekontroleerd wordt geaktiveerd!

De mogelijke gevolgen werden onlangs duidelijk bij een springongeval in West-

Hans Ponsioen

The only Parachute Magazine in German language.

ANNUAL SUBSCRIPTION US $ 16.- Second Class Postage US $ 21.- Air Mail USA, Canada US $ 24.- South America Africa FALLSCHIRM SPORT MAGAZIN C. v. HÖTZENDORFSTR.29 A-8010 GRAZ, AUSTRIAIEurope

SPORTPARACHUTIST 29

Duitsland. Bij het onder de vliegtuigvleugel (C-172) maken van goede grips, opent één der parachutes zich vroegtijdig en raakt, gedeeltelijk ontplooid, in het stabilo. De piloot raakt hierop de macht over het vliegtuig kwijt en het vliegtuig begint aan een steile duikvlucht. De springer, die ruggelings onder de vleugel staat, valt door de plotseling afnemende weerstand achterover en komt met één voet in de propellor; de voet wordt vrijwel geheel afgehakt. De springer opent zelf zijn chute en landt voor het clubhuis, waarna hij afgevoerd wordt per helicopter.

Springer twee maakt een break-away en landt veilig op de DZ. Op zeer lage hoogte schiet de half geopende koepel van het stabilo, waardoor de piloot het vliegtuig weer onder kontrole krijgt en veilig kan landen. De piloot had geen reddingsparachute om!

Ook in Nederland worden "Mr. BiII"-sprongen gemaakt Voorval:

"Mr. Bill"-sprong, 7000 ft, Cessna 206.

Na exit vanuit de deuropening van een Cessna 206, maakt springer A een clear & pull (pull-out openingssysteem), maar de verwachte opening van de hoofd koepel blijft uit. Na enige sekonden volgt er enige onstabiliteit en A ziet zijn bag naast zich verschijnen; de pilotchute blijft onzichtbaar. Een lijnengroep slaat om springer B en B reageert hierop door z'n grips te lossen en te verdwijnen. Op dat moment tolt de bag van A om en langs zijn lichaam; A raakt hierin verward. Omdat A beseft dat hij een redelijke hoogte heeft, bevrijdt hij zich eerst uit de vanglijnen. Wanneer dat gebeurd is, komt ook de hoofdkoepel uit de bag, doch deze blijft streameren. A

maakt een break-away en trekt op 4000 ft z'n reserve, die goed opent.

Materiaal: SST Racer I pull-out pilot systeem, hoofdkoepel: Merlin, reservekoepel: Super 22.

Ervaring: instrukteur, ± 800 sprongen.

Kommentaar: Op de één of andere manier kon de pilotchute z'n normale funktie niet vervullen (afklemmen/vacuum?)

De bag en lijnen vormden tot twee maal toe een levensgevaarlijke situatie.

Mr. Bill-sprongen kunnen een verhoogd risiko met zich meebrengen. Bovendien rijst de vraag (uit andere meldingen) of ieder type vliegtuig voor dit soort exits geschikt is.

Neem bovenvermelde voorvallen in uw gedachten mee, wanneer u ook van plan bent dergelijke sprongen te maken en vraag u dan af of deze risiko's opwegen tegen het te beleven plezier.

ICL.W~automatiseren 6 en 7 augustus, Eerste Internationale Räber-Lienhart Wanderpokal.

8 sprongen 4-mans groeps PA uit een Pilatus Porter en een Wilga. Inlichtingen: Fallschirmgruppe Freiamt, Armin Wiedmaier, Postfach 136, CH-5415 Nussbau men, tel.: 056-823609.

Uitwijkdata: 20 en 21 augustus.

7-15 augustus, 16-mans RW Boogie, La Ferté Gaucher.

Inlichtingen: Afdelingssekretariaat.

12-14 ENPC.

augustus,

Lang

springweekend

13-15 augustus, Internationale 16-mans sequential RW wedstrijd, La Ferté Gaucher. Inlichtingen: Afdelingssekretariaat.

J:4l$grootste Europeaan op de markt ~an proftssionele computers mogen Wij de nodzge know-how claimen op het gebied van diensten en produkten voor geautomatiseerde informatieverwerking en injormalieoerstrekking" ICL Nederland

B.V. Zwaansvliet 20. 1081 A P Amsterdam,

30 SPORTPARACHUTIST

tol 020 - 42 4'

".llell

18-20 augustus, Coupe de France CRW Vichy. 4-mans rotatie en sequential en 8-mans speed. Inlichtingen: Christian Ginet, FFP, 35 rue St. Georges, 75009 Parijs, tel.: 1/8784500.

18-21 augustus, Kursus C-brevet (Style), Nationaal Centrum. Schriftelijk opgeven: De Zanden 15,7395 PA Teuge.

18-28 augustus, Intparachamp, lichtingen: Afdelingssekretariaat.

Canada. In-

19-21 augustus, Eerste Open Nederlandse Para-Surf wedstrijd PCMC. Inlichtingen: Jannie Brasik, Prinses Beatrixstraat 36 1231 XR Nieuw Loosdrecht, tel.: 02158-5880: 19-21 augustus: Open clubkampioenschappen Paraclub Flevo.

Programma.

3-mans groeps PA, 2-mans CRW en Hit en Run; alle sprongen tegen het (goedkope) clubtarief.

Inlichtingen. Jet Bronsveld, telefoon: 0341254991.

20-26 augustus, Springweek Wiltz - Noertrange, Luxemburg. Op 27 en 28 augustus aansluitend een PA wedstrijd voor 3-mans teams. Inlichtingen: René Weidig, P.O.Box 735, L2017 Luxemburg, tel.: 486685/ 660586.

27 en 28 augustus, Open PCN zomerwedstrijd, onderdelen: 4-mans groeps PA en 4-mans SRW (internationaal programma). Inlichtingen: Postbus 567, 7900 AN Hoogeveen, tel.: 05280-68271.

2-5 september, Open spring-vierdaagse vliegveld Midden-Zeeland, georganiseerd door de FD. Inlichtingen: H. Hees, Hongarenburg 137, 2591 VK Den Haag, tel.: 070470564.

3 en 4 september: Internationale RAM-AIR· wedstrijd. Paraclub Flevo, DZ Lelystad.

Programma: 8 sprongen 4-mans groeps PA uit C-206/C-182.

Inlichtingen: Michel Bizot, telefoon: 033721868.

3 en 4 september, 2e Jaarlijkse biplane PA wedstrijd. Inlichtingen: Karel Lamboo, Berkmeerstraat 9, Hoofddorp, tel.: 020-5152118 (werk) of 02503-14569 (privé).

10-13 september, Internationale 16-manswedstrijden met eventueel aansluitend Boogie, Nationaal Centrum Teuge.

10 en 11 september, Open kampioenschappen Para-Ski, Schaesberg.

5 sprongen 4-mans groeps PA en 2 reuzenslaloms (kunstbaan 500 m, hoogteverschil 80 m). Inlichtingen: Paraclub Zuid Limburg, Huub Paffen, Altaarstraat 34, 6365 AK Schinnen, tel.: 04493-2610. (maximale deelname 15 teams) 10 en 11 september, zomerwedstrijden .

Uitwijkdata open PCN

10 en 11 september, Leerlingenwedstrijden ENPC. Inlichtingen: Nathalie Chudiak, de Eerensplein 21, 2593 NB Den Haag, tel.: 070-836687.

10 en 11 september, Open kampioenschappen Paraski, Schaesberg.

Het onderdeel skiën zal worden gehouden op de grootse kunstskibaan van Europa! Inlichtingen: Paraclub Zuid Limburg, François Frohlichs, Rennemegstraat 7a, Heerlen.

16-18

september,

Lang

springweekend

ENPC. 17-25 september: 12e Adriatic Parachutists Cup. Programma: PA, Style, 4-mans RW, CRW (rotatie) en watersprongen.

Inlichtingen: afdelingssekretariaat.

17 september, 3-mans kursus/wedstrijd voor FD-Ieden. Inlicjtingen: H. Hees, Hongarenburg 137, 2591 VK Den Haag, tel.: 070470564.

17 en 18 september, wedstrijden ENPC.

Uitwijkdata leerlingen-

18 september, Uitwijkdatum open PA wedstrijd Zuiderpark, Rotterdam. .Koophandelbokaal" FD. Inlichtingen: H. Hees, Hongarenburg 137, 2591 VK Den Haag, tel.: 070470564.

24 september, kursus/wedstrijd 25 september, bokaal" FD.

Uitwijkdatum FD. Uitwijkdatum

3-mans

RW

• afmetingen: 12mm x 42mm x 52mm.

• gewicht: 50 gram.

• gemakkelijke afstelling met één knop op de grond of in het vliegtuig.

• geeft geluidssignaal tijdens de klim op de afgestelde hoogte.

• kan op elke helm gemonteerd worden.

• kan geleverd worden met ingebouwde of losse luidspreker of een stekker-verbinding naar aparte luidspreker.

• langlevende batterij schakelt zichzelf uit.

• zeer nauwkeurig, afwijking max. 100 ft.

• gegarandeerd shock proof.

• bruikbaar voor CRW ( werkingsgebied : 0 - 10.000 ft. ).

• speciaal ontworpen op verzoek van springers.

7-9 oktober,

Lang springweekend

8 en 9 oktober, wedstrijd PCN.

Uitwijkdata

ENPC.

open

CRW

14 en 15 oktober, gen FD.

Uitwijkdata

nachtsprin-

21 en 22 oktober, gen FD.

Uitwijkdata

nachtsprin-

9-19 december, Wereldkampioenschappen RW Sun City. Zuid-Afrika.

Komplete springuitrusting: Harnas/container: Rapid Transit (blauwllichl·bruin).

Main: Cruisair (blauw/wit), voorzien van frontriser-trimtabs en een 26' Stronq Lopo reserveparachute. Vraagprijs: f 2.700,-.

Bogaard, tel.: 013-3652278.

Inlichtingen:

Paul

van

den

.Koophandets-

24 en 25 september, Tweede Internation-ale Schwarzwald-Cup, Freiburg.

5 sprongen 8-mans groeps PA uit een Pilatus Turbo. Inlichtingen: IFF, Merianstrasse 30, 0-7800 Freiburg, tel.: 0761-28625. (maximale deelname 12 teams) oktober, Nachtspringen, trum Teuge.

7-9 oktober, Kursus B-brevet, Nationaal Centrum. Schriftelijk opgeven: De Zanden 15,7395 PA Teuge.

Nationaal

Cen-

Komplete springuitrusting: Harnas/container: Starlite, handdeployed. Main: Stratostar (Nimbus). Reserve: 24 ft. Tegen elk -aannemelijk bod. Nieuwe overall van Sky Supplies voor 80 kg springers. Inlichtingen: R. Herder, tel. 01718-13422.

Komplete

springuitrusting:

Harnas/container:

Starlite

(rood/-

blauw). Main: Stratostar (double spectrum).

Reserve: 24 ft T 10 R, bestuurbaar.

Prijs f 500,-.

Inlichtingen: Michiel Myer, tet.: 010·669577.

Main: melijk

Parafoil, 5 cel (rood/wit/blauw).

Tegen ieder aannebod. Inlichtingen: André Schaap, Banckertstraat 4, tet.: 033-728503.

3814 SZ Amersfoort,

DYTTER met aparte luidspreker. fabrikage

en distributie

door

Larsen & Brusgaard ApS Mosevej 3 - 4070 Kirke

Hyllinge

- Denemarken

SPORTPARACHUTIST 31

•

•

INTI-\ODUCI NG EUI-\OPOO SI<Y~DiViNG FASHioNS JAG UAR A superb instrument designed with «top niveau» RW competition in rnind. Comfor· table to carry, its profile allows for fast exits in total safety due to the complete protection of the risers and the harness.

The reserve container takes an S.O.S. or F~ather·Lite and the main container will hold the TURBO, the MAG NUM or any other canopy of equal bulk.

TURBO

MARSOUIN Why should beginners be penalized when they start skv-d iving?

We think that the days of lugging a heavy pack around should be over. The MARSO UIN system offers lightweight, comfort and safety (3 ringsl. It can be immediatly changed from statie-line to ripcord and quickly fitted with FXC 12000 or KAP 3 AODs. lts single po int opening chest reserve container has been designed around the FXC 12000 and its patented risers can be placed in two positions.

REQUIN Born in 1980 the REQUIN has now become a classic with over 2000 in use today. In Europe alone, 1500 have been sold to both civilians and the military.

Versatile, it ca n be used with all the main canopies available on the market today thanks to the three sizes of the main container.

MAGNUM According to the Style charnpions, the best way to turn fast is with the least possible inertia.

T hat' s why th ey need a light· weight canopy. But stylemen (and wo men) generally want to continue their style jump with an accuracy exercise. That's why they need a really efficient canopy able to open softly at high speed. As for the accuracy specialists, they need a canopy with a good forward speed in addition to perfect stability, 1-.~!~_~.!;_'~_~_.ili..; because the wind is not always conciliating with slow canopies.

In fact, Champs need a lot a things.

That's probably why so many of them have chosen a MAG NUM for next year ... and they are not the only ones !

,-rL.-.!;;&'-,••"",,'"'.Ii;;;>+~

S.O.S. T he present generatio n of square reserve canopies is fully achieved with the S.O .S. Small as the smallest round reserve canopies, the S.O.S. is exactly five seventh ofthe MAGNUM. Same conc pt, same efficiency, same safety due to the direct suspensio n lines.

With a rate of descent as low as 16 fps at 40% braking, the S.O.S. shows evidence of the European technology value.

Contact your dealer AII our canopies and harness/containers are approved by the French Ministry of Defence and the French Ministry of Sports.

nnc:;;nnhoilno V~LT\...I~U

\..Iv

)ln flc:;;nnnn Uv LILT \...IL.J~V

SA.

B.P. 247·95523 CERGY·PONTOISE Téléphone: (3) 032·16-33 - Télex

CEDEX : PARCHUT

- FRANCE 697061 F