SP 1985 13(5)

.-.....

.

•.•.....

~\

\

.

.

off.icieel orgaan' van de afdeling parachutesprinqen jaa\gang 13., nUl1,1imeJ;,5, april 1985

\

.

\

~\\

koru

DEZE VERENIGINGEN ZIJN AANGESLOTEN BIJ DE AFDELING PARACHUTESPRINGEN VAN DE KONINKLIJKE NEDERLANDSE VERENINGING VOOR LUCHTVAART

SPORT PARACHUTIST sekretaris clubhuis vliegveld

S CH VV

dropzone(s) type(n) vliegtuigen met aantal springers Inflight deur

DZ TV

springtijden weekeinden sunset

Redaktie: Ronaid van <;Ierf Boog Broen, Nathalie Chudiak,J\rnol<;l en °NielsoTielalid.

ID ST WE

huur materiaal rond

M

voeding

V

pc square bak voor precisie met naam DZ indien niet op vliegveld

pc sq

bar restaurant snacks overnachting

B R S ON

Abonnement SPORTP J\RJ\CHU1J§T Leden van de afdeling ParaPhutesprfrtg ont.vangen het blad gratis.

Losse abonnementen" kostenf ~.Ohë jaar en zijn aan te melden via het Af lingssekretariaat.

De SPORTPARJ\CHUTIST verschijnt eerste'week van februari, april, j gustus, oktober en december.

CH: Sportpark Vierhoeven, Roosendaal. 01650-59620.

VV: Seppe. DZ: Sportpark Vierhoeven. TV: C-182/4, ID. ST: WE: 8.00-SS. M: r. BP: DZ. V: B S. ON: C H.

SS, zo: 1O.OO-SS, wo t/m vrij: 17.00·SS. M: r pc sq. BP: DZ. V: B S. ON: C H. Noord Nederlandse Parachutisten Club Jessie Haandrikman, G. ter Borghstraat Groningen, 050-142903.

CH: VV Eelde.

s:

VV: Eelde. DZ: VV, Winde. TV: C-182/4. ST: WE: 9.00-SS. zomertijd vrij: 18.00-SS. M: r pc. BP: VVo V: B R S. ON: C H CH. Noord

Paraclub Flevo S: J. Bronsveld, 03412-54991.

Van Hallstraat

29, 8072

Nederlandse Ver~lJiging voor Luchtvaart Afdeling Parachutespringen

Hohne

S: J. van der Velden, Exinerstrasse 7i, 3103 Bergen, BRD, 09-4950513823.

CH: VV Lohheide. .Paraçasse" , Lohheide, Hohne, 09-4950518021, tst. 450.

VV: Lohheide. DZ: VVo TV: DO-27/5. ST: WE: 9.00-SS. M: r pc. BP: DZ. V: B S. ON: kamperen

Bestuur E. T. H. Wijnands H. Boerman E. van der Kraan H. Cannegieter P. J. Hooqsrwert S. Woerlee

-

voorzitter sekretaris penningmeester publiciteit algemene projekten alg"!,mene projekten

Hoofd Bureau Parachutespringen Michel Bizot, Jozef Israëlsplein 8, 2596 AS 's-Gravenhage.

Telefoon: 070-245457.

KNVvL

Lidmaatschap Alle leden f 75,- per jaar, na 1 juli f 42,+: Het inschrijfgeld voor leden bedraagt bij aanmelding f 8,--.

J\anmeldingen voor het lidmaatschap te richten aan het Afdelihgssekretariaat de klubsekretaris).

Uw kopij gaarne inleveren vóór 26 april 1985 bij: Arnold Collenteur, redaktie Thinstraat

SPORTPARJ\CHUTIST, 3bis, 3581 EP Utrecht.

2 SPORTPARACHUTIST

Paraclub

DZ.

Icarus

S: Monica Westera, Postbus 76, 1230 AB Loosdrecht, 020-864424.

CH: VV Hilversum, Loosdrecht, 02157-1849.

VV: Hilversum.

DZ: Maartensdijk, Westbroek, VVo TV: P.Porter/8 ID. ST: WE + ma-, di- en vrij-avond. M: r pc sq.

BP: Westbroek, VVo V: B. ON: CH. Paraclub Mobiele Colonnes S: A. van Kooten, Oosterstraat 77.3742 SM Baarn, 0215413889.

CH: Noodweg 52, "de Egelshoek", Hilversum, 02157-1888.

VV: Hilversum. DZ: Hoogland, VVo TV: C-182/4. ST: WE +

~

M: r sq. BP: VVo V: B S. ON: C.

Paravereniging Korps Commando Troepen S: Leo de Ruiter, Dorpsdijk 4, 3257 LA Ooitgensplaat.

CH: Commandobaan 43920, tst. 155.

4,

4706

CL

Roosendaal,

01650-

± 35.

Skydiving Club The Flying Dutchmen S: Hans Bakker, IJsvogelplein 23. 3334 XA Zwijndrecht, 078-124100.

CH: Vliegveldweg 30, 3045 NS Rotterdam, 010-158421.

VV: Zestienhoven. DZ: Pijnacker, Berkel, Schipluiden. TV: C-206/6. ST: di en wo. 16.00-SS, za: sunrise-SS, zo: 12.00-18.00. M: r pc sq. BP: behalve zondag. V: B R S. ON: H. Stichting Nationaal S: Jan Koenegras, 05763-604.

Paracentrum De Zanden

T euge 15, 7395

PA

Teuge,

CH: De Zanden 22, "De Wolk", 7395 PB Teuge, 05763-842.

VV: Teuge. DZ: VVo TV: C-182/4 ID, BNI/8. ST: dagelijks 9.00-20.00. M: r pc. BP: DZ. V: B R. ON: CH kamperen DZ C H. Cadetten Parachutisten vereniging S: M. Mennenga, Kasteelplein 10, 4811 XC Breda, 222407.

076-

Vereniging Paracentrum Teuge S: S. J. M. Meijer, Bolkskamp 25, 7576 GH Oldenzaal, 05410-10586.

Zie verder Nationaal Paracentrum Teuge.

BA Nunspeet,

CH: VV Lelystad, Lelystad, 03202-469.

VV: Lelystad. DZ: Kavel E-24. TV: C-206/5. ST: za. 9.00-SS, zo: 9.00-19.00, zomer: wo: 18.00-SS. BP: DZ. M: r pc sq. V: B R S. ON: C. Paraclub

C H CH

12, 9718 RC

S: Rob Millenaar, Swammerdamstraat 39, Postbus 567, 7900 AH Hoogeveen, 05280-68271 CH: Achteromsedijk 2 (geen Post). Hoogeveen, 0528071150.

VV: Hoogeveen. DZ: Nieuw-Balinge.

TV: C-182/4 ID. ST: WE + feestdagen, evt. wo- en vrij-middag. M: r. BP: DZ. V: B R S. ON: CH C H.

Koninklijke

di- en vrij-avond.

TV: F-27/ Vereniging Nederlandse Paraclub TU·Zeven S: John Schouw, Godenstedterstrasse 23, D-2730 Zeven, BRD,09-4942815615.

CH: VV Seedorf, BRD, 09-4942812081, tst. 328.

VV: Seedorf. DZ: VVo TV: C-182/3. ST: zomer: za. 13.00-

Para Centrum

camping hotel clubhuis

SS

Eerste Nederlandse Parachutisten Club S: Kees de Jager, Pascaliaan 13, 4904 HG Oosterhout, 01620-55816.

Vaste medèwerkefs: Michel Bizot,.o' Cannegieter, Kees de Goei.j§ir, HenkKLli ga, Karst Sikkens en Bert Wijnands.

BP

Paraclub Eindhoven S: Marijke Leereveld, Walewijnlaan 153, 5665 CH Geldrop, 040-859332.

CH: VV Budel, Jr. M. Davidsdijk 6, Budei.

VV: Budel, met nadere ingang Eindhoven. DZ: Leendertsrijp, met nadere ingang Eindhoven. ST: WE: 09.00-SS. TV: 2 x C-182/4 ID. M: r pc. BP: DZ. ON: C. Para Centrum Midden·Zeeland (adspirant lid) Korr.adres: J. den Otter, Oleanderstraat 36, 3142 NJ Maassluis, 01899-19572.

CH: VV Midden-Zeeland, Calandweg 4, 4341 RA Arnemuiden, 01196-12910.

VV: Midden-Zeeland.

DZ: VV, Lewedorp, Sloegebied Vlissingen. TV: C-172/3, C-182/4 (medio '85). ST: apr. tlm okt 09.30-SS (enkele werkdagen gesloten). M: r pc sq. V: B R. ON: C H CH. Paraclub Zuid-Limburg (adspirant lid) S: Elien Gottin, Kluisstraat 21, 6439 AJ Doenrade, 04492-4866.

CH: VV Zwartberg, 09-3211383273.

VV: Zwartberg (B). DZ: 4 km van VVo TV: Do-27/5. ST: WE

+ feestdagen. 10.00-SS. M: r pc sq. BP: in aanbouw.

R S. ON: kamperen VVo

Artikelen, reportages, brieven en beeldmateriaal over parachutespringen zijn altijd welkom. Materiaal wordt niet teruggezonden, tenzij op uitdrukkelijk verzoek. Beeldmateriaal moet voorzien zijn van de naam van de maker en/of eigenaar. In geval ve beeldmateriaal met copyright dient een schriftelijke toestemming van de maker voor plaatsing in de SPORTPJ\RJ\CHUTIST te worden bijgevoegd.

De redaktie behoudt het recht alle ingezonden materiaal te corrigeren, zo nodig in te korten of niet te plaatsen. De met naam onderschreven artikelen zijn voor verantwoordelijkheid van de schrijvers en behoeven niet altijd de mening van de redaktie weer te geven. De niet met naam onderschreven artikelen komen van de redaktie uit en zijn samengesteld aan de hand van informatie uit één of meerdere bronnen.

Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt door middel van druk, microfilm, fotokopie of op welke andere wijze ook, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de redaktie.

J\dvertentietarieven op aanvraag.

V: B

Reda ktioneel

Inhoud Algemene Ingrid

leden

Zoetmulder,

Nathalie

Vergadering

'85

8

Chudiak

De grote jumpsuit-kontroverse

10

Bob Bonitz

16

CIP 1985 Hein Cannegieter

en verder Nieuw openingssysteem

4

Kees Tops

SFD twintig jaar

12

Kees de Goeijer

Logboek PA

13

Hans Vos

Demo's (2)

14

Jac. Bovens

Recensies: Smitty the Jumper Nathalie

15

Wow, wat is skydiven toch een gave sport! Het mag dan verrekte eng zijn, elke keer doe ik het weer. De verslaving wint het toch. Soms, wanneer ik de verkeerde kant uit fantaseer, zie ik het groene gras met overweldigende snelheid op mij afrazen, maar zoiets weerhoudt je niet van het springen. Mijn reaktie is: .Jk wil niet dood, ik wil niet dood, ik wil leven!" En dan maak ik weer zo'n opwindende swoop uit de deur op weg naar skyfun. Emotie: vrijheid, blijheid.

Maar ik moet het toegeven: er is één onderdeel van onze sport waar ik nu als de dood voor ben: CRW. Vorig jaar werd ik een keer op 1000 ft volledig ingepakt door F-111, niet wetende of ik nu wel of niet in vrijeval was. Die sekondes zal ik nooit vergeten en vandaar dat ik nu moeite heb met het idee een andere koepel te doeken. Emotie: angst. En ik vind dat jammer want CRW is beremooi om te doen en om te zien,

Chudiak

Een reisje naar de States

20

Gorrie Schoones

Karnavalboogie Oud Turnhout Peter Derksen,

21

Karel Lamboo

Materiaal Arnold

Emoties

24

Coltenteur

Begeleidingskursus Instrukteursexamen '85

24

ua van Heerwaarden

Jaarverslag '84 ENPC

25

Kees de Jager

Ingezonden brieven Waar is iedereen gebleven?

26 27

Een droeve mededeling werd onlangs gedaan door het team Magie Wave: ze doen niet mee aan NKP en WK, Daarmee is het aantal serieuze RW teams gereduceerd tot 0,0, Emotie: boosheid, Waarom lopen er zoveel goede springers rond die niet verder komen dan wat routinesprongetjes en zich vervolgens laten vollopen aan de bar?

De frustraties hopen zich op, Diezelfde personen zouden heel wat meer plezier aan het springen kunnen beleven als ze eens wat energie en tijd in een goed team zouden steken en niet zo snel bij de pakken neerzitten.

De kansen liggen nu open: als de winnaars van de vierman op de NKP een redelijk gemiddelde draaien, mogen ze naar de WK. Is dat mooi of is dat beautiful? Springen is gaaf. Emotie: wow!

Bilt Dause

Tandemspringen (2)

28

Henk Kuizenga

Lijst instrukteurs

30

en als altijd Redaktioneel Paravaria

3 6

Evenementen

22

Wedstrijdkalender

30

Te koop

31

Bij de voorplaat: Tijdens de trainingsweken van de Mafia Brothers afgelopen januari boven Texel maakte vlieger Henk Pol met één hand aan de stuurknuppel deze sfeervolle plaat. De springers zijn Simon en Ernst Woerlee, Herman Landsman en Iwan Spilker.

Bij de achterplaat: Tijdens de zestienmanswedstrijden op Teuge in september '84 fotografeerde Henny Wiggers deze prachtige exit van Fresh Air Fruit uit de Pilatus Turbo Porter van Texel.

Arnold

aan boord van Mr. Douglas

tijdens

de WK.

.

Koekiesmonster

Arnold

Collenteur

SPORTPARACHUTIST 3

::

NIEUW OPENINGSSYSTEEM

foto Richard

Zoals je misschien wel weet, zijn bij het onderdeel CRW (canopy relative work) de polotchute en de bridle daarvan bijzonder ongewenste artikelen, omdat deze tijdens het stacken met elkaar in de war kunnen raken.

Daarom zijn er al diverse openingssystemen uitgedacht en toegepast.

• retractable pilotchute (persuit, contact) bag launched depioyment • direct main deployment Bij de retractable pilotchute wordt de bridle met pilot na de opening door middel van een reefing systeem in of op de koepel getrokken, zodat ze geen gevaar meer kunnen opleveren.

Bij het bag launched deploysystem is de pilotchute verwijderd en nemen de, op de bag aangebrachte, windvangers die funktie over (voor uitgebreide informatie zie Sportparachutist jaargang 11, februari 83, nummer 4).

Ik wil het hebben over de direct main deployment. Dit systeem is niet hier uitgevonden, maar is overgewaaid uit de States, waar Terry Parsons in 1983 het boek "Canopy Relative Work" schreef. In dit boek wordt beweerd dat je eigenlijk helemaal geen pilotchute nodig hebt. Dit lezende, CRW"freak" die ik ben, werd mijn nieuwsgierigheid gewekt.

Ideaal toch: geen pilotchute, geen bridle, helemaal niets!

Nou, ja liefst wel een goed geopende hoofd parachute!

4 SPORTPARACHUTIST

Na met de nodige mensen hierover te hebben gebrainstormd, leek het me de moeite van het PROBEREN waard.

Test programma

Installatie

Ik heb met dit systeem nu - via een gericht testprogramma - zo'n 50 sprongen gemaakt. En denk dan ook een reëel beeld van de werking te kunnen schetsen.

Het systeem is eenvoudig en snel om te bouwen door een pilot en eventueel een bag (niet persé nodig, zie skyrider) op de originele ring te zetten.

Dit kan uiteraard alleen worden uitgevoerd door een daartoe bevoegd persoon. Mijns inziens is dit systeem uitstekend geschikt voor CRW. Het belangrijkste voordeel is de afwezigheid van pilotchute en bridle. Tevens blijken de openingen aanzienlijk sneller te zijn.

Het systeem is twistgevoelig.

Evenals bij de bag launched deployment dient erop te worden gelet dat de koepel op de juiste wijze wordt "weggegooid".

Laat je de koepel TE SNEL los, dan heb je kans op een hesitation en een dikke twist.

De hesitation kun je eenvoudig op de normale manier oplossen (achterom kijken en benen tegen je kont). De twist spreekt voor zich, mag ik aan; nemen. Wat er kan gebeuren als je de koepel TE LANG vasthoudt, laat ik aan ieders fantasie over.

Het leeuwendeel van het testprogramma is uitgevoerd bij clear and pulls. Daarbij blijkt dat het systeem niet minder

Hans Ponsioen monteerde het openingssysteem op een Skylark.

Op de foto kun je zien dat op de staart een diaper is gemonteerd. Ongeveer 50 cm erboven zie je een ring met daaraan het kussentje van een normaal pull-out systeem. De slider blijft gehandhaafd en de koepel wordt manual gevouwen. Let je op de vorm van de chute tijdens het vouwen en de opening, dan zie je dat deze de vorm heeft van een normale pilotchute.

Vouwen De koepel dient op zodanige wijze in de container te worden gevouwen dat de ring met pull-out kussentje zo dicht mogelijk bij het velcro (dat op de container zit) komt te zitten.

Dit omde bridle zo kort mogelijk te houden (ongeveer 15 cm).

Opening Wanneer je het kussentje trekt, open je de container.

Vervolgens trek je direkt je hoofdparachute naast je in de wind, zoals een pilotchute dus. Door de vorm waarin we de koepel hebben gevouwen, heeft het geheel zoveel drag, dat het zonder problemen vertrekt. Goed beschouwd gebeurt er verder hetzelfde als bij een opening met pilotchute.

Meijer

betrouwbaar opent dan de gebruikelijke systemen.

Openingen op eindsnelheid blijken wisselend te zijn; de meest positieve opening is te vergelijken met een opening na bijvoorbeeld een stylesprong. De meest trage opening duurde ongeveer 1000 ft.

De openingen op terminal heb ik bekeken over tien sprongen.

Het hele programma is uitgevoerd met een Skylark als hoofd koepel in een classyflyer system. Mocht je vragen hebben omtrent dit systeem, dan kun je uiteraard bij me terecht.

Kees Tops, member of

••

FALLSCHIRMBORSE Unverbindliche Preisliste (Änderungen vorbehalten) non-obligatory price list Main Canopies Group * 1 7CPegasus/Fury 220' 468cbi 7C Spirit 232' 520 cbi 7C Wizard 296' 572 cbi 9C Mighty MAK 367' 670 cbi 9C Bandit/Wildfire 168' 338 cbi 9C Dragonfly 1 Raider 220' 468 cbi

Price* 2599.00 DM 2399.00 DM 3299.00 DM 3599.00 DM 2999.00 DM 3299.00 DM

Reserve Canopies (round) Group * 2 Lopo Lite 26' 442 cbi PF-Pisa-Conical 26' 520 cbi

1235.00 DM 1235.00 DM

Reserve Canopies (square) Group * 2 5CS.O.S. 182' 390cbi 5CMagic 255' 520cbi

Harnesses Group * 3 Jaguar Requin Rapid Transit System (camouflage) Campus Student Tandem

1095.00 1195.00 1195.00 1195.00

POOs, Bags, Sleeves Group * 5 POD (main) POD (reserve) incl. Hot Dog Sleeve for squares Sleeve for Foils (siik) Sleeve for Mistral (siik)

Student Systems Group * 4 Campus Student System, complete incl. reserve, harness, Mistral main Replacement Parts Group * 10 Nylon thread "E", 40/3 Z, spool Nylon thread 6cord, 1114 Z, spool Webbing type 12, 755 kg, meter Nylon fabric for canopies, meter Nylon container fabric, meter Nylon binding, 19 mm, meter Velcro (hook + pile), 20 mm, meter Velcro (hook + pile), 50 mm, meter Hand deploy, pull-out Slider, split oft Suspension line connector Safety screw for connector above Pilot chute "Quick" 3-ring risers Soft toggles, pair Diaper for main and reserve canopies Slider conversion for Foil 252 (split oft) Accuracy modification for Foil 252 + 272 Lite Suspension line, 200 kg, polyester, meter Parascending Systems Group * 11 Parabeach round canopy, complete

DM DM DM DM

4495.00 DM

30.00 60.00 3.00 15.00 18.75 0.60 13.00 17.00 130.00 130.00 20.00 3.00 130.00 130.00 25.00 40.00 160.00

DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM

160.00 DM 3.00 DM

2699.00 DM

7C Foil Lite 7C Foil Lite 5CMagic 7CTurbo 7C Contact CRW 7CMagnum RC Mistral HS

252' 272' 255' 222' 224' 255' 24'

780cbi 840cbi 520cbi 468cbi 560cbi 560cbi 1250 cbi

1799.00 DM 1799.00 DM

70.00 265.00 130.00 145.00 265.00

DM DM DM DM DM

Accessories Group * 5-8 DYTTER, AAWD 260.00 Altimeter "Barigo", 4000 m 130.00 FXC 12000 automatic opener 1899.00 KAP-3 P., automatic opener (Surplus) 499.00 Accuracy scoring pad, complete 1999.00 Flotation gear 100.00 CO2 cartridge for flotation gear 7.00 Leather helmet/frap hat, white 100.00 Boggie Goggles, original KROOP'S 16.00 Style/accuracy suit "STAC" 320.00 RW suit "COMPETITION" 380.00 Rubberband, bag 200 9 5.00 Packing mat 15.00 Packing mat, T-shape 180.00 Cutaway handle 53.00 Reserve/main ripcord 66.00 Wallet, 3-fold 15.00 Organizer, large 35.00 Parachute carrying bag, over the shoulder 60.00 Parachute carrying bag, large 60.00 Super skydiver rucksack, extra large 175.00 T-shirts with different motives 20.00 Jogging rucksack 34.00

DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM

Slope Soaring Systems Group *11 5C Magic, complete

* AII prices without purchase tax (sales tax for German residents only).

- Group numbers describe group of stockage in our computer list.

- Ask for our prospectus, enclose US $ 2.00 to cover the costs of the brochure and postage.

GmbH

SKYOIVE-GÜNTER Kleinottweiler Stro73 0-6652 Bexbach (Saar) West Germany

Price* 2999.00 DM 3299.00 DM 1699.00 DM 1899.00 DM 2299.00 DM 2199.00 DM 1850.00 DM

Telefon: 06826/80888 Telex: 444850

2199.00 DM

Paravaria

Parapersonalia

Wij feliciteren

Wijzigingen adreslijst

Toon en Margaret KoeijvoetsKuipers met de geboorte van hun zoon Michael op 21 januari 1985.

PCMC: Bestuur: Bertus van Dijk (vz), Erik van der Grint (pm), Annemarie van Kooten (s), Rolf Meijer (demo, pr), Ron Daalhof (com/m), Willem van Spaandonk (ei), Jan Cox (opi), Carl van Dijk (lid).

Hohne: Bestuur A. Vlas (vz), Scharzerweg 21, 3103 Hasselhorst, telefoon 05051 -2387.

J. van der Velden (s), Exinerstrasse 7i, 3103 Bergen, telefoon 05051-3823.

J.B.H. Ehlen (pm), Horstweg 39f, 3103 Bergen, telefoon 05051-3332. RW. Legerstee (alg), Horstweg 35d, 3103 Bergen, telefoon 05051-3520. D. Albrecht (com/m), Schlesierweg 1, 3103 Lohheide, telefoon 05051-3873. W. J. C. van Spaandonk (ei), Exinerstrasse 9b, 3103 Bergen. W. A. E. Haitjema (i), Belsen 8a, 3103 Bergen. J. Kurpershoek (vi), Horstweg 43d, 3103 Bergen, telefoon 05051 -8194. Parahut telefoon 05051 -8021, toestel 450. Alle adressen West-Duitsland.

PCE: Bestuur; Marijke Leereveld (s), Waleweinlaan 153 5665 CH Geldrop, telefoo~ 040-859332.

ENPC: Henk Maas (slopi), Opaaldijk 10, 4706 LT Roosendaal, telefoon 01650-68292.

Hoofd Buro ParalPCF: Michel Bizot, Wold 24-33, 8225 BG Lelystad.

AB: E. T. H. Wijnands (vz), De Wouden 127, 9405 HO Assen telefoon 05920-53161. ' PCI: JA van der Graaf en Monica Westera, Nova Zernblastraat 549,1013 RJ Amsterdam.

NNPC: Lammert Dijkstra, Van Bergenstraat 43, 9301 EG Roden, telefoon 05908-13441.

Air Enterprises: Hans Ponsioen, Herengracht 248a, 1016 BV Amsterdam. De shop is nog steeds in Breukelen!

FD:Bestuur: Norbert Streng (vz), Hans Bakker (s), Jan Paagman (pm), Aad Oesterbaan (opi), Piet Rozendaal (i), Me端s van der Poel (ext.z).

6 SPORTPARACHUTIST

Nieuwsbrief Afdeling Parachutespringen Februari '85 is de eerste nieuwsbrief van onze afdeling verschenen. Deze nieuwsbrief zal drie- of viermaal per jaar door het AB worden uitgebracht en verstuurd aan clubbesturen en mensen, commissies, werkgroepen, die op enigerlei wijze bestuurlijk zijn betrokken bij het parachutespringen in ons land. De nieuwsbrief beoogt meer kommunikatie tussen de twee nivo's van clubs/leden en AB op het gebied van o.a.: - Permanente commissies: Sportcommissie, Technische Commissie.

Ad hoc commissies: Automatiseringscommissie, Commissie Blessure-Onderzoek, Ongevallencommissie, Struktuurcommissie, AFF Commissie.

- Lopende (beleids-)zaken: Zekerstelling weekendclubs, Verlies eindejaarsleden, Springen op vliegvelden, Geluidshinderproblematiek, Zichtbeperkingen, Uitwisseling OostDuitsland, CIP-vergadering '85, Voorbereiding NKP '85, Scheidsrechtersen videogroep, Adresboekje '85.

Wij wensen de nieuwsbrief een lang en vruchtbaar leven!

Een goede zaak!

1009 sprongen springers

Wegens drukke werkzaamheden rond CIP en ALV laat Hein Cannegieter zich dit nummer verontschuldigen voor de afwezigheid van bovengenoemde rubriek. In het volgende blad uiteraard weer twee "gouden" springers!

HET HANDBOEK GAAT VERDER

FAI licenties zijn benodigd voor (sommige) nationale en internationale wedstrijden, bijv. NKP'85.

Je kunt ze als volgt verkrijgen: f 7,50 overmaken op gironummer 17.96.18 ten name van de KNVvL 'te 'a-Gravenhage, onder vermelding van "sportlicentie para".

Vermeldt tevens geboortedatum en -plaats, het clubnummer en registratienummer KNVvL.

Het loopt storm met de verkoop van het Handboek Sportparachutist, want de derde oplage komt al aardig in het verschiet nu er al 280 exemplaren zijn verkocht.

Uit de aangelegde lijst van koIn het vorige nummer van de pers blijkt dat de verspreiding SP stond de aankondiging veel ruimer is dan alleen maar van het in dit nummer te publivoor degenen die studeren ceren jaarverslag van de lanvoor springvergunningof indelijke springtechnische gestrukteursexamen.

Vooral bij gevens van 1984. degenen omstreeks het BDeze gegevens zijn echter brevet blijkt een enorme bereeds naar alle clubs gezonhoefte te bestaan aan schrifteden en liggen daar ter inzage. lijke achtergrondinformatie.

Ditmaal dus geen publikatie in Een wat moeilijker te benadede SP. Voor belangstellenden ren markt is die van hen die zijn bij het afdelingssekretarihun papieren al langer hebaat exemplaren tegen kostben. In het handboek zijn echprijs verkrijgbaar. ter zoveel zaken opnieuw opgezet dat het ook voor de gevorderden interessant blijft om in ieder geval de nieuwste ontwikkelingen bij te houden.

Bovendien geschiedt de benadering van de onderwerpen puur vanuit een praktische kant, zodat ook de mensen die jarenlang op hun ervaring zijn afgegaan in het handboek een verdieping zullen vinden van die ervaring.

Inmiddels zijn de voorbereidingen voor de kompletering Eind februari heeft het Natiogestart. Een werkverdeling is naalinstituut voor de Sportgerondgestuurd en de meeste zondheidszorg zijn plannen schrijvers hebben al positief gepresenteerd voor het jaargereageerd.

Als alles naar wens verloopt, zal het volledithema in 1985: "Sportmedische Preventie". ge handboek aan het eind van In de loop van 1985 zal een dit jaar worden opgeleverd. groot aantal aktiviteiten Bestellen kunt u het handboek plaatsvinden op landelijk, redoor overmaking van f 26,50 gionaal en lokaal nivo onder (inklusief portokosten) op giro 179618 ten name van de de slogan: "Sport is goed, preventie moet". Een greep KNVvL, 's-Gravenhage, onder uit de aktiviteiten: vermelding van Handboek - Er is een voorlichtingsfilm Sportparachutist.

De verzend(Preventie van Sportbleskosten van f 6,50 kunt u zich sures) beschikbaar voor besparen als u het handboek belangstellenden, die indirekt bij Rob Bougenon of bij zicht geeft in diverse blesJan van Male koopt. Naar versurefaktoren. wachting zitten in deze prijs Er zullen diverse publlkatevens de aanvullingen nodig voor de kompletering. ties (folders, posters en stickers) over de sportgezondheidszorg en met naJan van Male me blessurepreventie verschijnen.

- Er wordt een prijsvraag uitgeschreven voor artikelen

Jaarverslag TC

Para medisch Jaarthema

NISGZ in '85:

"Sportmedische Preventie' ,

FAI Iicenfies

over het jaarthema-onderwerp.

- Er zal eind november een jaarthemacongres op Papendal worden gehouden.

- De invoering van het preventief Sportmedisch Onderzoek (PSMO) zal een centrale plaats krijgen in 1985.

Sportmedische preventie is een weids begrip, dat alle aandacht verdient bij de huidige golf van blessures met alle maatschappelijke gevolgen en kosten vandien, waarbij de positieve effekten van sportbeoefening zeker niet mogen worden vergeten.

Het NISGZ probeert in 1985 een aanzet te geven tot bewustwording van de verantwoordelijkheid die sporters, sportorganisaties, begeleiders, trainers en artsen zelf en ten aanzien van elkaar hebben.

Voor meer informatie: NISGZ, Postbus 90, 6860 AB Oosterbeek, telefoon 08308 - 1984.

ATTENTIE Onze drukkerij Van Deventer is de eerste twee weken van april verhuisd naar een grotere lokatie aan de andere kant van 's Gravenzande.

U begrijpt dat dit van invloed was op de verschijningsdatum van dit blad. Zowel de redaktie als de drukkerij hebben hun uiterste best gedaan om die invloed zoveel mogelijk te beperken. Wij kunnen alleen maar hopen, op het moment dat wij dit schrijven, dat dat is gelukt. let op - let op - let op Kopij juninummer Het redaktieadres is wegens afwezigheid van Nathalie Chudiak alleen voor inzending kopij voor het juninummer gewijzigd in: A. Collenteur Thinstraat 3bis 3581 EP Utrecht telefoon 030 - 321 798 Let hierop om onnodige vertraging te voorkomen!! let op - let op - let op

RW Mocht je als doel hebben een serieuze gooi te doen naar het Nederlands Kampioenschap

en eventueel naar een WK willen, zal je als team aan een groot aantal voorwaarden moeten voldoen.

Daar wij naar onze mening niet meer aan een aantal van die voorwaarden kunnen voldoen, hebben wij unaniem besloten dit jaar niet (als team) deel te nemen aan de NKP. Een ieder van ons is altijd bereid om de ervaringen die wij hebben opgedaan op wedstrijdgebied en trainingen te delen met andere spring(st)ers of teams.

Veel succes!

Magic Wave: Bob Kaal, Peter Looman, Joop van Rijswijk, Jos Wery en Karel Zee.

nieuwe kist Flevo Afgelopen zomer kwam er een eind aan de problemen van Paraclub Flevo. Na jaren met een huurkist te hebben gevlogen, maakte de penningmeester op de - overigens weer grandioze - springweek bekend dat de club in het bezit was gekomen van een vliegtuig: de alom bekende PH-MVT. Toen de kist eind '84 toe was aan een 1000uren beurt besloot het bestuur hem direkt een nieuw gezicht te laten geven. Op 2 januari ging hij naar de spuiterij en kwam, na twee maanden ongeduldig wachten, weer terug naar Lelystad, totaal veranderd.

Af en toe staat hij nog te pronken voor de kantine, maar meestal is hij in de lucht voor de volgende load. Dus: Als je veel (lage) sprongen voor weinig geld wilt maken zonder lang te hoeven wachten, kom dan naar Paraclub Flevo met de vernieuwde PH-MVT! En zeker bij ons geldt: Hoe meer zielen, hoe meer vreugd.

- viermansgroepsprecisie (met individuele meting): (1 + 8) sprongen, minimum 4, kosten f 184,50.

- stijl: (1 + 3) sprongen, minimum 2, kosten f 130, - .

- viermans sequentialrelatief: (1 + 9) sprongen, minimum 4, kosten f 350, - .

- achtmans sequentialrelatief: (1 + 5) sprongen, minimum 3, kosten f 200, - .

- viermans koepelrelatief (rotatie): (1 + 7) sprongen, minimum 4, kosten f 260, - .

N.B. De trainingssprong is in het maximumprogramma inbegrepen.

De nationale kategorie PA is dit jaar komen te vervallen.

Wel zal er een jeugdklassement (t/rn 24 jaar) zijn. Dit geldt eveneens voor stijl.

Voor verdere informatie wordt verwezen naar het bijgesloten inschrijfformulier.

Let goed op, v贸贸r 1 juli 1985 inschrijven!

De programma's voor Relatief 4 en 8 zijn via het afdelingssekretariaat verkrijgbaar.

Mocht je zelf niet kunnen meespringen, maar wel voor een job in de organisatie belangstelling hebben, meldt je dan aan bij Jan Koenegras (NC) of Michel Bizot (afd. sekr.). Ze kunnen hulp goed gebruiken.

Dutch Dakota Association Het laatste Dakota Magazine van 1984 bevat een aantal vermeldenswaardige zaken.

Zo is voor de eerstvolgende drie jaar de sponsoring van Hewlett Packard zeker gesteld. Ook denkt men aan een volgende generatie DDA'ers in de vorm van de aankoop van een tweede Dakota, die zal worden opgeslagen tot het 75-jarige jubileum van Dakota

over 25 jaar.

Dit jaar zal dus met veel festiviteiten het 50-jarige jubileum worden gevierd, waarbij veel vliegaktiviteiten op het programma staan. Dat de vlieguurprijs voor de deelnemers dertig procent omlaag gaat, is daarbij een heuglijk feit.

De derde D-day wordt in het magazine denderend genoemd en een van de hoogtepunten is de uitreiking van Bewijzen van Bevoegheid aan de Grondwerktuigkundigen van de DDA, waarmee de Technische Dienst door de Rijksluchtvaartdienst is erkend.

De DDA heeft een Zweedse tegenhanger in de club "Flygande Veteraner" die met de SE-CFP in 1984 al zo' n vijfentwintig vluchten heeft gemaakt.

Tenslotte is er een audio-visueel team druk bezig met het maken van films en foto's voor promotionele doeleinden en voor geschiedschrijving van de DDA familie.

Het eerste nummer van 1985 maakt melding van een uitgebreide onderhoudsbeurt van de DDA ter voorbereiding op alle (feest)-vliegaktiviteiten '85.

Eveneens vond de aanpassing van het instrumentarium voor de IFR (instrumentvliegvoorschriften) plaats waarmee de vliegmogelijkheden aanzienlijk zijn uitgebreid.

Heel veel Uiver-donateurs zijn overgestapt naar de DDA toen de tweede Uiver weer naar Amerika was vertrokken. Deze 500 (!) nieuwe leden geven de DDA extra stevigheid in de ruggegraat.

Ten behoeve van de organisatie van alle evenementen is de Stichting Dutch Dakota Flight opgericht die zich dit jaar met name gaat bezighouden met het "International Golden DC-3 Jubilee". cartoon Wim van leeuwen

Ger Polstra

NKP 1985 De voorbereidingen voor de Nationale Kampioenschappen Parachutespringen 1985 zijn al weer in volle gang. Ze vinden plaats op het Nationaal Centrum te Teuge van 6 t/m 11 juli 1985.

Het programma volgt uit:

ziet

er als

SPORTPARACHUTIST 7

algemene ledenvergadering Om ongeveer tien uur 's morgens opende de voorzitter, Bert Wijnands, de voorjaarsvergadering van de afdeling die, zoals gebruikelijk, in Amersfoort werd gehouden en door zo'n tien clubs met 45 man werd bijgewoond.

Het voltallige afdelingsbestuur was aanwezig met Edwin van der Kraan als penningmeester ad interim tot en met de NKP '85.

Het openingswoord van de voorzitter bevatte de opsomming van een aantal aktiviteiten van de afgelopen periode, zoals de instrukteurskursus, het opzetten van een scheidsrechterskursus, de CIP vergadering, veel werk verzet in kom missies en clubs en een PA uitwisseling met OostDuitsland.

Een blik naar de toekomst ontbrak niet waarbij zowel een positief als negatief aspekt naar voren kwam zoals respektievelijk de groeiende belangstelling voor sportparachutespringen en de eveneens groeiende problemen rond geluidshinder, overheidsbemoeienis en subsidieruimte. Om deze problemen het hoofd te kunnen bieden, is een bundeling van krachten op dit moment van levensbelang die voor de langere termijn ook preventief kan werken.

hoofdbestuur Er zal binnenkort een nieuwe voorzitter moeten komen, aangezien de huidige, de heer Wijting, zijn funktie zal neerleggen.

Naar aanleiding van het beleidsplan van het HB heeft de afdeling para in samenwerking met zweefvliegen een voorstel ingediend met een aktieplan, waarin konkreet

8 SPORTPARACHUTIST

aan te pakken zaken worden genoemd.

nieuwsbriefl kommunikatie Kommunikatie over alles wat met springen te maken heeft, is essentieel voor iedereen op alle nivo's. Dit blad heeft daarin bijvoorbeeld naar alle leden een belangrijke funktie, maar ook de clubbesturen ontvangen van het AB regelmatig veel, soms heel veel papierwerk.

Het AB voelde dat er naast deze twee vormen van kommunikatie toch een derde moest komen in de vorm van een nieuwsbrief om het gat te vullen van de berichtgeving aan alle betrokkenen over lopende beleidszaken.

Het zou een drierichtingsverkeer moeten worden van AB, clubs en Nationaal Centrum. In ieder geval is de eerste nieuwsbrief zeer positief ontvangen.

In de groep kommunikatie naar aanleiding van de diskussienota struktuurkommissie werd in vervolg hierop afgesproken ook alle clubbladen wat meer landelijk te verspreiden.

De punten die verder ter sprake kwamen, waren o.a. de wens een jaarlijks infopakketje samen te stellen inklusief adreslijst en het intensiever gebruiken van de SPORTPARACHUTIST (graag, misschien met budgetuitbreiding!?! red.).

Ook vond men dat de algemene vergaderingen beter zouden moeten worden voorbereid.

Een voorstel tot een voorzittersoverleg komt op de agenda van de najaarsvergadering.

Het AB zonder Hein, die als gewone ling in de zaal zat.

sterve-

relaties Het streven in het spreidingsbeleid clubs/centra over Nederland is erop gericht de huidige situatie te optimaliseren en uitbreiding niet te propageren, zeker niet als er in de' buurt van een mogelijke nieuwe club al springaktiviteiten worden ontplooid. Over de mogelijkheid tot KNVvL-lidmaatschap van commerciĂŤle centra waren de meningen verdeeld van: wel, hangt af van de struktuur en niet. Overigens zal de wens tot aansluiting altijd van het centrum zelf moeten uitgaan.

De relatie met de groep individuele leden is altijd een diskussiepunt geweest waarvoor geen pasklare oplossing is te geven. De clubs zullen zelf aktiever in het werven moeten zijn in die zin dat naar voren moet komen welke de voordelen van een clublidmaatschap zijn ten opzichte van het individuele lidmaatschap.

De behandeling van gastspringers behoeft naar de mening van de vergadering financieel gezien meer uniformiteit. Na een landelijke inventarisatie zal dit punt de volgende keer op de agenda komen.

demobeleid Drie punten werden besproken, nl. prijsafspraken, regioverkoopafspraken en zwarte demo's. Na de plenaire samenvatting van de diskussiegroep volgde hierop een gloedvol betoog van de voorzitter dat dit punt iedere drie jaar op de agenda staat en er nog nooit iemand in staat is geweest een waterdichte regeling in elkaar te zetten. Het enthousiasme van de diskussiegroep om dat even te regelen, werd enigszins getemperd, alhoewel er in ieder geval een prijsafspraak is gemaakt. De afspraak houdt in: f 250, - per springer met een minimum van f 750, -.

De stemming ten aanzien van het instellen van regio-afspraken viel negatief uit. De oude afspraak dat KNVvL leden na het springen van een zwarte demo worden geroyeerd, werd bevestigd.

1985

nationaal centrum Aan de hand van het jaarverslag werd een toelichting op de cijfers gegeven door Ad de Jong, waarbij een aantal zaken opviel.

Positief was dat het Jaarverslag al kompleet op tafel lag, dat het percentage sprongen op doordeweekse dagen bijna 50% van het totaal bedraagt en dat nu ook de gebruikers in het bestuur zijn vertegenwoordigd.

Een negatief punt was het ontbreken van de AFF-cijfers, zowel springtechnisch als financieel. Het bleek dat deze aktiviteiten door Jan de Poot op jaarkontraktbasis met het NC in eigen beheer worden ontplooid.

Vragen ontstonden over de gekombineerde funktie van voorzitter Stichting NC - AB en de opleidingsplannen van het NC op Ameland.

Tijdens de behandeling van de diskussienota struktuurkommissie in aparte groepen werden details verder uitgewerkt en plenair samengevat.

diskussiegroep nationaal centrum (door Ingrid Zoetmulder) De diskussie over het wel en wee van het Nationaal Centrum werd geleid door PeterJan Hoogerwerf en Bauke van Stempvoort. In het algemeen vonden de clubs dat men tot nu toe slechts een vaag beeld krijgt van bijna alles wat zich afspeelt op het NC. Omdat er niets op papier staat over waar het NC voor een bepaald jaar naar streeft, kan er ook geen gerichte kritiek worden geleverd. In een duidelijk jaarprogramma moet worden aangegeven wat het NC bijvoorbeeld volgend jaar wil gaan doen, zodat men naderhand kan meten in hoeverre de plannen zijn gerealiseerd.

IdeeĂŤn omtrent de inhoud van zo'n programma dienen zowel door het NC als door de clubs te worden aangedragen. Vanuit de clubs zal een aktiviteiten kommissie van vier personen worden samengesteld, die voorstellen van clubs doorgeeft aan het NC.

kend werk heeft verricht en daarmee een aanzet heeft gegeven tot aktiviteiten die zuilen moeten leiden tot de versteviging van onze landelijke positie.

sport Kommunikatie tussen NC en clubs is een probleem.

Er bestaat ook een gebrekkige kennisoverdracht van het NC naar clubs. Het NC zal ervoor zorgen dat de clubs beter worden geïnformeerd, maar verwacht dat clubs op hun beurt zullen reageren of met vragen komen.

De clubs vinden dat het NC self-supporting moet worden, maar ze vinden ook dat het Ne een niet te kommercieel aktief gedrag mag tonen, zoals bijvoorbeeld het geven van opleidingen gedurende de zomermaanden op Ameland. Bij bijzondere aktiviteiten moet in ieder geval van te voren overleg plaatsvinden, hetgeen in de toekomst ook zal gebeuren. De clubs en het NC zullen steeds goed moeten overleggen welke aktiviteiten wel of niet en door wie mogen worden uitgevoerd, want het lijkt moeilijk met elkaar te verenigen om wel self-supporting te moeten worden, maar niet kommercieel te mogen zijn.

Verschillende leden hadden moeite met het feit dat eenzelfde persoon twee funkties kan bekleden (bijvoorbeeld zitting in het stichtingsbestuur van het NC en in het afdelingsbestuur), omdat op die manier een verwevenheid van funkties kan ontstaan. Hierover werd geen echte uitspraak gedaan, maar men was het erover eens dat het in de meeste gevallen (sommigen vonden in alle gevallen) wenselijk is dat niet één persoon twee verschillende belangen behartigt.

samenvatting diskussiegroep nationaal centrum Het redelijk ordelijke verloop van de ochtend en het begin van de middag, ondanks het geharrewar rond de onderwerpen demo's en individuele leden, werd redelijk chaotisch toen de samenvatting begon.

De NNPC diende in het kader van deze geplande aktiviteiten op Ameland een motie in tegen het NC, die voor de dui-

De diskussiegroep verbaal).

kommunikatie

(non-

delijkheid in twee delen werd gesplitst (geen overleg vooraf/opleidingen NC beperken tot Teuge). Hierop kwam een tegenmotie van het NC. Ook kwam er van de PCF een motie tegen een tijdelijke sprongprijsverlaging in de winter op het NC, die in een later stadium werd afgewezen. Na enige aanpassingen van de eerste twee moties was de verwarring kompleet en moest de voorzitter orde zien te scheppen in een chaos van formele procedures.

Nadat de ENPC had gewezen

Dit agendapunt bevatte een aantal mededelingen over de CIP-vergadering en de NKP '85, die u elders in dit blad kunt lezen.

Vermeld moet echter wel dat Nederland één internationale FAI scheidsrechter rijker is, namelijk Hans 't Hart. Proficiat.

AFF Eind vorig jaar is de ad hoc AFF-kommissie van start gegaan. Op dit moment is er een handleiding en een reglement samengesteld.

Een aanpassing daarvan zal plaatsvinden

ti 11I1 op eventuele fatale gevolgen voor het voortbestaan van een aantal clubs indien de moties zouden worden aangenomen, stond de PCN op om iedereen tot bezinning te brengen. Het voorstel tot een overleg tussen NNPC en NC werd aangenomen en alle (e)moties werden ingetrokken.

Eén motie kwam daarna nog ter tafel en bij stemming unaniem aangenomen, namelijk dat het NC op de huidige (selfsupporting) weg moet doorgaan.

Vervolgens kwam het punt aan de orde van de eigen bijdrage. De struktuurkommissie had hiervoor een aantal mogelijkheden aangegeven, gezien de problematische uitvoering van de procedure tot nu toe. De stemming over de splitsing kollektief of niet kollektief viel positief uit ten aanzien van de eerste mogelijkheid. Een werkgroepje van drie man zal dit verder uitwerken voor de volgende ALV. Overigens was het voor iedereen duidelijk dat de struktuurkommissie, die was samengesteld tijdens de vorige ALV, in een zeer korte tijd uitste-

Van de ENPC·delegatie

mag men verder ...

aan de hand van de opmerkingen van het AB en de TC en de goedkeuring van de RLD zal daarna niet lang meer op zich laten wachten. In afwachting daarvan mogen kaderopleidingen worden gegeven, zodat de bitter nodige uitbreiding van kader op dat moment een feit kan zijn.

De broodjes Velthuizen.

en

de

koffie

van

Anneke

friendshipsprongen In een duidelijke uiteenzetting door Michel Bizot kwam nog eens de procedure rond dit gebeuren aan de orde. Hierbij is het uitgangspunt dat op verzoek van de Klu via de afdeling para springers voor een bepaald evenement worden geleverd.

Bij de selektie wordt gekeken naar capaciteiten in het kader van de te springen demo, naast de eisen die de Klu aan zowel springleiders als springers stelt. Daarnaast wordt rekening gehouden met regioen/of evenementsgebondenheid. In z'n algemeenheid krijgt iedere club successievelijk een aantal plaatsen toegewezen en is zelf verantwoordelijk voor de verdeling.

Naar aanleiding van het ingediende voorstel van de FD zal Koos Verhaar worden gevraagd in samenwerking met het AB om een procedure voor '86 op te zetten.

Na een uitnodiging van Wil Hulst voor een massadropping uit drie Dakota's boven Zestien hoven op 5 mei en de vertoning van de eerste Nederlandse parafilm van Max Dereta (geweldig!) toog iedereen om kwart voor zes weer huiswaarts.

Voor mijzelf waren in ieder geval de broodjes van Anneke Velthuizen en de film van Max al twee zaken waarvoor ik die dag niet had willen missen! ...

Nathalie Chudiak

SPORTPARACHUTIST 9

ring van jumpsuits wat soepeler te laten verlopen op je club, is om erover te praten voordat er wordt besteld. Een stel springers in Florida ging zelfs zo ver dat het hele stel hetzelfde merk, dezelfde maten en kleuren kocht!

oplossingen Flitesuit, een jumpsuit-fabrikant in Californië, volgt een kwantitatieve benadering van de gewenste valsnelheid. De klant geeft de gewenste valsnelheid op (in mijlen per uur), z'n maten en z'n gewicht. Deze gegevens worden in een kleine komputer gebracht, die vervolgens de afmetingen van de patronen voor de overall uitspuwt.

In theorie geeft deze "standardized fall rate" methode elk teamlid de mogelijkheid een suit te bestellen die hem een valsnelheid oplevert, die exakt gelijk is aan die van de overige teamleden. Het programma bevat natuurlijk niet alle faktoren die de snelheid bepalen, maar het werkt toch aardig.

Ook andere fabrikanten zijn meestal in staat een jumpsuit af te leveren die je in staat stelt om te vallen zoals je wilt.

Een andere oplossing is om er meerdere overalls op na te houden, waaruit je dan voor elke sprong kiest. Dat kan een dure grap worden, maar in deze eeuw van specialisatie moet men deze mogelijkheid wel overwegen. Ik heb zelf vijf jumpsuits, in de loop van de

jaren verzameld, variërend van een ripstop-nylon suit voor stijl tot een polycotton pak met enorme wings en swoopcords, dat ik gebruik om als 99ste of later in te komen. Maar persoonlijk zou ik geen swoopcords gebruiken behalve voor inkomen als 20ste of later. Steeds meer springers houden er een verzameling overalls op na in hun materiaaltassen.

Bill Booth, baas van de Relative Workshop, zegt: "Een skydiver trekt de juiste jumpsuit uit zijn pijlkoker voordat hij naar het dirtdivefront marcheert".

De analogie is zo slecht niet, als men jumpsuits beschouwt als gereedschap voor het betere relatieven.

Als je gewend bent aan een grote overall en je gaat over op een nauwsluitende, zul je ontdekken dat je verder vooruit moet denken in vrije val. Je zult waarschijnlijk eerder moeten flaren, omdat je meer snelheid opbouwt en er minder stof is die je kan afremmen. In het begin is het vreemd, maar het went snel.

Andere overwegingen Overtuig jezelf ervan dat je wordt opgemeten voor een kleinere maat als je jeans en sweater aanhebt, tenzij je zeker weet dat je altijd een korte broek en een T-shirt onder je overall draagt. Een klein pak dat prima past in juli kan in de winter wel eens wat krap uitvallen. En wees er zeker van

dat je het pak kan aantrekken met je schoenen aan, tenzij je op blote voeten springt. (Deze overwegingen zijn niet op de Nederlandse situatie afgestemd ... red.).

Wees voorzichtig als je een klein pak wast. De meeste stoffen krimpen altijd wel iets en de zwaardere katoen krimt echt behoorlijk, vooral bij wassen in heet water en drogen in een droogtrommel. De jumpsuit zal dan niet alleen vervelend strak zitten, je ziet er ook lachwekkend uit met de manchetten ter hoogte van je kuiten. Als je van je jumpsuit houdt en je weet niet hoe krimpvrij hij is, besteedt dan wat geld aan de stomerij.

De kleinere overall is een godsgeschenk voor de zware skydivers, die de laatste jaren geleden hebben, terwijl de lange latten met enorme pakken rondvlogen. Nu kunnen ze komfortabel met elke formatie meevallen en zijn niet bij voorbaat voorbestemd om als base te dienen.

Aan de andere kant veroorzaakt de trend soms problemen voor de lichtere springers. Ze hebben moeite om beneden bij de formatie te blijven. Sommige hebben hun toevlucht genomen tot het gebruik van loodgordels of jumpsuits gemaakt van spandex, die het lichaam van onder tot boven nauw omsluiten.

Hoewel kleine jumpsuits een goede zaak blijken te zijn, kan teveel van het goede het streven naar relatief vliegen ook

frustreren. Ik hoop dat we niet nog een keer slachtoffer worden van het oude skydiver adagium: "Als één keer goed is, is tien keer beter".

Ik ben er zeker van dat dit artikel geen eind maakt aan de grote jumpsuit-kontroverse, maar ik hoop dat het wat licht heeft doen schijnen op een vaak donker onderwerp. Het beste dat we kunnen hopen is dat springers wat relativeren als ze een overall uitzoeken, zodat we samen beter vliegen.

Ingrid Zoetmulder kocht een jumpsuit van een Duitse fabrikant: Werner Sunkel. Het ontwerp is identiek aan dat van de Flitesuits. De stof ,i,S polyesterkatoen.

De grepen zitten op de ZIJkant van de mouwen en achterop de dijen vlak onder de beenriemen.

Het artikel van Bob Bonitz werd overgenomen uit het Amerikaanse blad Skydive van augustus 1984. Bob is al heel lang wedstrijdspringer.

Hij is lid geweest van onder meer Mirror Image, een bijna legendarisch Amerikaans team dat verschillende malen nationaal- en wereldkampioen werd.

Oe wereldkampioenen vierman, Blue Magie uit Zwitserland. droegen in 1983 donkerbtauwe jumpsuits met blauwe grepen op de zijkant van mouwen en pijpen gemonteerd.

SPORTPARACHUTIST 11

SKVDIVINGCLUB THE FLVING DUTCHMEN · TWINTIG JAAR Toen in 1965 The Flying Dutchmen werd opgericht, was het parachutespringen in Nederland niet meer dan een aantal static-line sprongen per jaar.

Oud-Indië gangers hadden al jaren eerder de Eerste Paravereniging opgericht en zij werden enkele malen per jaar gevraagd om op "Vliegfeesten" wat staticline sprongen te maken.

Vaak betekende deze sprongen meer een reünie voor de springers dan de beoefening van "de parasport".

Een aantal Nederlanders hadden echter via het Franse opleidingscentrum Bondues, nabij Lille, kennis gemaakt met de vrije val en wilde ook in Nederland mogelijkheden om die te beoefenen.

Een in Nederland studerende Amerikaan, Steve Groff, nam het initiatief tot The Flying Dutchmen en vroeg Koos Verhaar (ook in Frankrijk opgeleid voor de vrije val) hem daarbij te helpen.

Op 2 januari 1965 was er in Amsterdam de oprichtingsvergadering, waarvoor enkele Nederlandse (in Frankrijk opgeleide) vrije val Iers werden uitgenodigd. De naam werd zeer bewust gekozen: Skydivingclub om aan te geven dat het om het vrije val springen ging en the Flying Dutchmen om in het buitenland als Nederlandse paraclub herkend te worden. De statuten, reglementen e.d. waren aangevraagd en inmiddels werd 'er druk verder georganiseerd.

Voordat op 7 augustus 1965 de eerste sprongen onder de naam Flying Dutchmen mochten worden gemaakt, was in juni van dat jaar de eerste legale vrije val door Koos Verhaar, Bert Wijnands, Tom Verschoor en John Verhorst gemaakt. (De RLD had de vrije val door ongelukken en onbekendheid tot die tijd verboden.)

Dit was boven Seppe, door de Eerste Nederlandse Paravereniging, die inmiddels was wakker geschud door al het geregel van de FD rond het vrije val springen.

De eerste FD sprongen werden gemaakt onder grote belangstelling, Pers, publiek en zelfs de burgemeester en wethouder van Benthuizen (de

12 SPORT PARACHUTIST

gende Sportparachutisten.

Hieronder nog enkele belangrijke feiten uit twintig jaar Rotterdams paraleven:

1968 De eerste club-PC (ten behoeve van de instrukteur) wordt aangekocht voor f 1.143,32.

Overigens verkocht Steve Groff de eerste en dus oudste PC in Nederland aan een oudvoorzitter van de FD, Peter Peters, die hem nog steeds in zijn bezit heeft.

1969 Eerste FD zomerkamp

op Texel in 1968

plaats van de eerste FD dropzone) waren aanwezig.

De oprichters Steve Groff, Koos Verhaar en de schrijver Simon Vinkenoog waren de eerste springers. Zij sprongen twee maal die dag.

Bijna onontkoombaar bij elke geschiedschrijving is de opmerking "het waren moeilijke beginjaren".

Dit geld zeker niet in de laatste plaats voor de FD. Zo waren er een aantal wisselingen van dropzones, hoewel dit niet het grootste probleem was. Bijna "ideale" en meest gebruikte dropzones waren die nabij Zoetermeer en Pijnacker (de laatste is nog steeds in gebruik). Daarnaast werd er o.a. gesprongen boven Zestien hoven, Delfgauw, Schipluiden en Berkel.

In 1969 werd er gekozen voor het idee van een zomerkamp om de leden de mogelijkheid te bieden voor een week intensieve parasport-beoefening. De problemen met DZ's waren vaak aanleiding tot niet aktieve springdagen. Hierdoor kreeg de FD in para-Nederland van die jaren zelfs de naam van KOFFIEDRINKENDE PARACLUB. Het eerste zomerkamp werd gehouden op een klein vliegveldje op Texel. Een week lang kon men daar naar hartelust springen.

Ook het tweede zomerkamp werd op Texel gehouden en een toenmalig FD lid zag daar "brood" in. Het was Bob Rienks; hij had berekend dat met een aantal opleidingen je net genoeg had om van te leven en zo begon hij op Texel de Skydivingschool Flying Dutchmen wat later Paracen-

trum Texel werd. Overigens hebben twee andere bekende FD'ers, Hans den Otter en Helene de Koning, in 1984 zich gevestigd nabij Arnemuiden met het Paracentrum Midden-Zeeland.

Eerste zomerkamp FD in Texel. Het zomerkamp zou jaarlijks terugkeren. Dit jaar hoopt de FD haar zestiende zomerkamp (tiende te Moorsele) te houden. Meerder clubs in Nederland hebben het idee van de FD inmiddels overgenomen en de laatste jaren in hun aktiviteitenlijst opgenomen ...

1970 Voor de FD was er geen plaats meer op Texel en men week uit naar Hoogeveen. Later toen zich ook daar een paraclub vestigde (PCN), vond men vliegveld Moorsele in België, waar ook dit jaar weer het jaarlijkse zomerkamp zal worden gehouden.

Het meest langdurige probleem van de FD was dat van de "aanschaf" van een vouwzaal/clubonderkomen.

Een verhaal dat vanaf het eerste begin tot plaatsing van een clubhuis op Zestienhoven tot de officiële opening in 1976, precies vier jaar heeft geduurd.

Nadat de vouwzaal en bar in één onderkomen geen kombinatie bleken, werd er een gebouwtje ten behoeve van de bar bijgehuurd.

Op dit moment echter moet de FD noodgedwongen dit bargebouwtje weer verlaten.

Er passeren heel wat namen de revue in die twintig jaren.

Naast de genoemde Groff, Verhaar, Rienks, Vinkenoog en Den Otter zijn er nog een aantal bekende namen te noemen. Zo was de zanger/kunstenaar Han Blaauw jaren lang instrukteur bij de FD en de ons aller bekende Ed Wissink startte ook bij de FD. Overigens zal er dit jaar een jubileumboek verschijnen ter gelegenheid van twintig jaren Flying Dutchmen. Meer daarover volgt in één van de vol-

Leden en vliegers van de FD brengen geld op tafel voor de aanschaf van het eerste eigen vliegtuig. Het wordt de Koka, genoemd naar· Koos Groeneveld en Koos Schütz.

1975 Het eerste eigen verenigingsblad "Aan de Lijn" verschijnt.

Onder verschillende redakties is dit blad tot nu toe regelmatig verschenen.

In april/mei van dit jaar hoopt de huidige redaktie het vijftigste nummer uit te brengen.

1976 Tijdens het achtste zomerkamp (zeer warm weer) te Moorsele gebeuren er twee ernstige springongelukken, waarvan één met dodelijke afloop.

1980

FD demo op het Schouwburgplein in Rotter· dam in 1973. (foto G. A. Boon)

In september van dat jaar organiseerst de FD de Eerste Open Rotterdamse Valscherm Kampioenschappen. Dit eerste springevennement met geldprijzen, wordt een groot sukses.

De winnaar wordt een Canadese springer Gorrel. Hij verdient f 1000,-.

jong als in '65. Inmiddels is er dit jaar een videoteam bijgekomen en hoopt de FD in het voorjaar in het bezit te zijn van een elektronische schijf. Er wordt tevens hard gewerkt aan een "gedeeltelijk nieuw" clubhuis op Zestienhoven.

Op 5 mei hoopt de FD op Zestien hoven een voor Nederland unieke demo te organiseren (bedacht door, hoe kan het ook anders, Wil Hulst). 3 Dakota's en 100 para's zijn de ingrediënten.

Toekomst genoeg dus voor deze .Jcoffiedrinkende paraclub"!

1983 30 april, een ieder rekord aantal demo's wordt dor de FD gesprongen ... veertien in totaal! Een ander rekord wordt later dat jaar behaald: de eerste FD-zesmansplane.

1985 De Flying Dutchmen bestaat twintig jaar en blijkt nog even Groeps

PA boven de bak bij Pijnacker

het FD team Ren je Rot.

.

Kees de Goeijer

door

(foto Rob Klop)

Logboek PA Precisiespringen, is dat wel zo leuk?

Natuurlijk, zullen veel springers zeggen. En dit aantal neemt gelukkig zelfs toe, mede door zo'n prima initiatief als de jeugdtraining, waarin ik nu ook alweer een tijdje meespring.

Voor een jonge enthousiaste springer is de jeugdtraining een uitkomst, gezien de uitstekende begeleiding en de subsidie. Deze zaken stellen hem of haar in staat het maximum rendement uit een sprong te halen en een redelijk aantal sprongen te maken.

Een tweede mogelijkheid voor subsidie is het Waldyfonds.

Een aanvraag daarvoor dient vergezeld te gaan van een trainingsprogramma dat meestal samen met de begeleider wordt opgesteld.

Het eigen clubbestuur zendt de aanvraag dan aan de Sportcommissie. Deze wil uiteraard een overzicht van de gemaakte sprongen zien als zij een bijdrage heeft toegekend.

Bij precisiespringen is een qoede beheersing van je square een must. Uiteraard geldt dat natuurlijk voor iedere sprong, hoewel velen dit niet onderkennen.

Een trainingsschema geeft aan op welke wijze je leert om je square te beheersen en de resultaten van die training moeten dan ook zichtbaar

steeds fout doet en samen met je begeleider aan die zwakke punten werken. Als dit

Hans Vos tijdens sprong op Teuge.

•

kunnen worden gemaakt, zodat je kan zien of de training vruchten afwerpt. Als hulpmiddel daarbij heb ik een PA logboek ontworpen, waarin resultaten en omstandigheden van een trainingssprong kunnen worden aangegeven. Alle faktoren die van invloed zijn op de uitvoering van een PA sprong zijn in te vullen en daardoor kan je later goed zien wat je bijvoorbeeld

ft

een

systeem je aanspreekt en je wilt nadere informatie bel of schrijf dan even naar

PA jeugdtrainings-

PA LOGBOEK

800 700

I

600

I\ap

500

JOO

I

I·

"\

200

•

'i;\...

,.,.,-:."

~ clfvx:u ~ I'\. \

~OO

kosten

I

~l\

100 0

0

I' 5,00

SUbSidie

0

0 0

0

c

g@2V

Hans Vos, Concordialaan

'1/0,00

4871 ZE Etten Leur, 262 telefoon 01608 - 16182

SPORTPARACHUTIST 13

DEMO'S (2) Kees de Goeijer schreef het al in zijn artikel in de SP van december anno 1984: tenslotte gaat het om het publiek.

De grondploeg, met al zijn mogelijkheden tot verduidelijking van de technisch- inhoudelijke aspekten van onze sport, dient nu eenmaal ter ondersteuning van wat wij de leken beneden op het netvlies willen printen.

De springers, daarvoor komt men massaal toegesneld. Hoe je het ook wendt of keert, het blijft tenslotte onnatuurlijk en daarom sensationeel, dat homo sapiëns en ludens zich bedient van diverse vliegende tuigen slechts met het doel deze laatsten weer zo snel mogelijk te verlaten. Met ware doodsverachting, zo meent de tot dan toe ondeskundige. Om hem vooral niet in deze laatste mening te sterken, is het zaak je programma goed voor elkaar te hebben.

Dit begint al met het verzoek aan de organisator van een evenement je een kaart of duidelijke schets van het demoterrein toe te zenden. Een eerste oriëntatie is daarmee al mogelijk. Bovendien is het wel makkelijk voor de vlieger ...

Het geeft je de mogelijkheid om je landingsterrein op zijn juiste waarde in te schatten, zeker als je aan de hand ervan moet besluiten eens op lokatie te gaan rondneuzen. Organisatoren denken nogal eens dat je letterlijk op zoniet één, dan toch wel twéé postzegels kunt landen. Met onze huidige squares zitten ze daar niet eens zoveel meer naast, maar dan nog ... Veiligheid boven alles, nietwaar?

In artikel 32 van de regeling valschermspringen (sub 5) staat dat "indien het doelgebied is gelegen binnen de bebouwde kom van een gemeente en de sprong wordt uitgevoerd door een oefen vergunninghouder, moet op die vergunning aantekening C of D zijn gesteld".

Hiermee kom je, als vanzelf eigenlijk in kombinatie met het begrip veiligheid, op de vraag: welke kategorie springers zet ik in voor deze demo?

U bent het met me eens dat deze vraag door artikel 32

14 SPORTPARACHUTIST

slechts ten dele wordt beantwoord. Uit ervaring weet je, dat springer X met hetzelfde aantal sprongen en ongeveer dezelfde tijd in de sport verkerende als springer Y, niet noodzakelijkerwijs dezelfde bagage aan kunde torst. Ergo, springer X is best inzetbaar voor de demo op het terrein van de plaatselijke rugbyclub, terwijl Y mogelijk uitstekend tot zijn recht komt op het fabrieksterrein naast het kanaal.

Faktoren als bijvoorbeeld stressbestendigheid spelen simpelweg een grote rol. Vele, redelijke tot goede PAspringers weten inmiddels dat midden in een bak landen toch wat afwijkt van de landing midden op de T bij een demo op een terrein van pakweg 50 bij 50. 0 ja. Vóór ik het vergeet. U, als door de wol geverfde demo-koördinator hanteert toch ook een lijst waarop staat aangegeven wie u waar en wanneer en hoe vaak heeft ingezet voor welke demo?

Derhalve heeft u natuurlijk ook nooit konflikten met medespringers hieromtrent, nietwaar?

A propos, artikel 32: binnen de bebouwde kom ontkom je niet aan de eis C, erbuiten wel. Vooral bij demo's op voetbalvelden e.d. is het zonder meer interessant eens een goede B brevetter met een PC-achtige koepel in te zetten. Ervaring leert dat de

gemiddelde demobezoeker nog altijd meer een ronde bol als een "echte" parachute ziet. En ontken maar eens dat het geen fraai gezicht is een tweetal PC's naast twee vliegende "bedden".

Daarbij komen de verschillende vlieg karakteristieken mooi naar voren. Praatvoer voor grondploegen.

Uiteraard denk je, naast het inzetten van gekwalificeerde springers, aan andere vormen van reklame, zoals het hanteren van allerlei hulpmiddelen als vlaggen, rookpotten en andere attributen. Ten overvloede bekend, naar ik aanneem.

Wat mogelijk wat minder vaak wordt gehanteerd, zelfs in deze barre tijden, is een tikkeltje meer kommercieel gevoel bij enkele verenigingen.

Dit kan namelijk tweeledig werken: ten voordele van je club (uiteraard) en als tegemoetkoming naar de organisator.

Voorbeeld: de plaatselijke naai krans wil graag een demo ter gelegenheid van het afscheid van de voorzitster na 321f2 jaar trouwe dienst. Nu kennen we allemaal het probleem van plaatselijke naaikransjes: weinig geld in kas, nietwaar?

De club kan de demo verzorgen (met het gratis meegebrachte geschenk, dat bestaat uit twee handgemaakte, met parelmoer ingelegde breinaalden) voor f 750, -; zijnde meteen het op de laatste voorjaarsbijeenkomst vastgestelde minimumbedrag, te hanteren door de bij de KNVvL aan-

gesloten verenigingen.

Maar, en dit terzijde, dit wist u natuurlijk allang, want u was daar immers vertegenwoordigd.

De krans kan inbrengen het na jaren zuinigheid bijeengebracht kapitaal van zegge f 400, -. De somma die het verschil uitdrukt,' zal ik u niet voorrekenen.

Voor dat bedrag is de demo echter niet uit te voeren, want hoeveel affiniteit u ook moge koesteren voor hetzij krans, hetzij voorzitster, u bent geen dief van eigen portemonnee.

U maakt derhalve het kransje attent op Piet Friet, de lokale leverancier van goudhaantjes en diverse andere cholesterolverhogende produkten, alsmede op de "pieeep".

(Dit laatste staat voor AH, maar reklame mag immers niet meer van minister B. te D.H.? Vandaar.)

Deze nijvere zakenlieden, ook niet achterlijk, steken de koppen bij elkaar en vinden zowaar, ergens in een tweetal oude nylons, het resterend bedrag. Dit maken zij onverwijld over op uw girorekening en ziedaar: de voorzitster heeft alle reden de nodige tranen te plengen bij haar aftreden, want u springt uiteraard met enorme vlaggen met daarop duidelijk leesbaar de tekst: "haal uw smulrol bij Piet" en "AH verkoopt Rennies". Alle gekheid op een stokje, de moraal achter dit verhaal moge duidelijk zijn.

Misschien nog een tip: zorg eens bij goede weersomstan-

Een goede voorbereiding

is de halve demo ...

digheden voor een stunt. Dit kan een perfekt uitgevoerde RW-formatie van "lage" hoogte zijn (maximaal 5 à 6000 ft in verband met de zichtbaarheid vanaf de grond).

Ik denk echter aan een andere mogelijkheid.

In het verleden hanteerden wij in de club een zogenaamde break-away set. De naam zegt het al: met behulp van een sekundaire chute werd een intentional break-away na intentional malfunction gemaakt.

Afgrijzen alom en succes verzekerd.

Een stunt dus. Alhoewel bij voorkeur niet zo ver voerend als volgende - wáár gebeurde - anekdote.

Een demo in een uit zijn krachten gegroeid dorp. Vier springers, waarvan een vrouwelijk.

Haar treft het toevallig op 2500 ft een hard-pull op haar main te mogen ontmoeten, waarna de reserveprocedure diende te volgen, wat ook gebeurde. Tot haar en onze schrik bleek vervolgens eveneens een hard-pull op haar reserve. En dan zeggen ze

soms nog dat geluk alleen in de liefde ons deel is.

Hoe dan ook, het ding opende na bruto krachtsinspanning laag. Ze was veilig.

Nog geen week later belt een toeschouwer van dit gebeuren, met het verzoek eveneens voor hem een demo te regelen, kosten geen probleem, maar dan wel .Jnklusief de stunt die dat meisje uithaalde". Want dat was toch wel indrukwekkend geweest.

Leg dat maar eens uit.

Een woord ter overdenking tot besluit.

Door middel van o.a. demo's hebben wij als sportparachutisten de mogelijkheid onze liefhebberij positief over te brengen op en uit te dragen naar de massa.

Laten we daar gezamenlijk aan blijven werken door ronduit VAKWERK te blijven leveren. We hebben de know-how.

Een verprutste demo is negatieve publiciteit.

Happy skydives!

Jac. Bovens, EERSTE NEDERLANDSE . PARACHUTISTEN CLUB

•

recensies

Smitty the Jumper een levende legende Onlangs kwam mij een boekje onderogenoverh~levenvan "Smitty", een nu 86-jarige Amerikaan met lang wit haar en een band om z'n hoofd. Hij heeft het zelf geschreven en zijn enthousiaste bijna kinderlijk naieve stijl zou mij, als het om hedendaagse springverhalen ging, nauwelijks boeien.

Maar zijn springgeschiedenis begint in 1928 toen hij op 30-jarige leeftijd zijn eerste sprong maakte met een katoenen parachute! Na dat eerste verhaal ben je verkocht en moet je verder lezen over deze barnstormer die overal sprong waar hij maar een chute kon lenen (hij heeft nooit een eigen chute gehad), waar een vliegtuig was dat kon vliegen met een piloot die hem wilde droppen ...

Hij verdiende een grijpstuiver met het springen op allerlei

Hij wordt regelmatig uitgenodigd voor grote springhappenings en door alle paravips van Amerika in ere gehouden.

Het boekje is een must voor nostalgische para's (en ook voor de rest)!

Een landing op Okmulgee, Oklahoma, in 1929. Ook hier is weer duidelijk het stuurwiel

te zien.

festiviteiten zoals luchtshows en -circussen, kermissen enz. waarvoor hij van vliegveld naar vliegveld reisde. Reserves had men nog nooit van gehoord, maar Smitty was altijd in voor iets bijzonders voor het publiek zoals het opentrekken van meerdere hoofdkoepels achter elkaar en het op boomtophoogte opentrek-

ken van de laatste. Je kunt het zo gek niet bedenken of Smitty heeft het gedaan.

Van veel van zijn vrienden, vliegers en springers, heeft hij in de loop der tijden definitief afscheid moeten nemen maar zelf heeft hij vast een soort beschermen geit je gehad, want echte erge blessures heeft hij niet gehad tot hij op 75-jarige leeftijd zijn 211 de en laatste sprong maakte, waarbij zijn linkerbeen ernstig werd beschadigd. Ruim een jaar duurde het herstel en toen vond Smitty het genoeg.

Tussen zijn eerste en laatste sprong zit 47 jaar en een serie verhalen om van te smullen.

Hij woont nu in een soort trailer en verkoopt zijn autobiografie voor $ 10, - en iedereen is welkom om een kleine bijdrage te geven na bezichtiging van zijn Wallof Fame.

Smitty op 81 jarige leeftijd in de Johnny Car-

son Show.

Smitty voor een sprong uit een Curtis Robin op Okmulgee, Oklahoma. De lijnen van de parachute zijn aan een stuurwiel geknoopt!

Nathalie Chudiak

SPORTPARACHU-TIST 15

r

CIP-Yergadering 1985 Wie hoog klimt kan diep vallen Voor de oppervlakkige waarnemer bij de CIP-vergadering 1985 in februari in Graz werden de diskussies beheerst door de komende WK relatiefspringen in Joegoslavië, de nieuwe Sportcode en in mindere mate het freestyle. Dat zou helemaal het geval zijn geweest indien er Nederlandse waarnemers waren geweest, want in alledrie de zaken speelde ons land een belangrijke rol: Bert Wijnands als "baas" van het relatiefspringen op deze aardkloot en ik omdat ik een rol heb gespeeld bij de totstandkoming van de nieuwe Sportcode en de verdediger was van het Nederlandse freestylekonsept.

Kortom: het had er alle schijn van dat Holland echt een woordje meesprak.

Maar hoewel onze namen misschien de meest genoemde waren, bedroog deze schijn deerlijk. De enige, echte hoofdrolspeler van de CIP was voor mij de Canadese gedelegeerde Buzz Bennett. Het is werkelijk ongelofelijk wat er met hem in de paar dagen van de CIP-bijeenkomst gebeurde. Hij leek wel de hoofdfiguur uit een Griekse tragedie; u weet wel, een aards vorst die zich zo machtig waant dat hij zelfs de goden gaat tarten, waarop hij op de meest afgrijselijke manieren in de dofste ellende wordt gestort. Oordeelt u zelf.

Buzz is een erg goede kameraad: gezellig, onderhoudend, intelligent. Her en der maakte ik wat sprongetjes met hem; ik ken hem van vele internationale wedstrijden en auto reizen. Ook logeerde hij eens bij mij in Oosterbeek.

Hij heeft ook een andere kant.

Hij is ambitieus en dat mag: hij werkt er hard voor. Maar de laatste jaren ontstond er een toenemende wrevel tegen Buzz. Niet omdat hij de vicepresident van de CIP was (een inhoudsloos erebaantje), ook niet omdat hij voorzitter was van de Sporting Code Subcommittee en ook niet omdat

16, SPORTPARACHUTIST

hij verschillende keren hoofdscheidsrechter bij de klassieke onderdelen van WK's was.

Maar wèl omdat hij het jaarlijkse bijstellen van de Sportcode tot een buiten proporties belangrijke en ingewikkelde zaak maakte en ook omdat hij daarmee zijn subkommissie zo machtig maakte dat de discipline-subkommissies (Style & Precisie, RW en CRW) alleen via hem aanpassingen konden regelen. Verder had hij de benoemingen van FAIscheidsrechters en hun jaarlijkse herbenoemingen zo gekompliceerd gemaakt dat niemand het meer snapte en hij in feite uitmaakte wie FAIscheidsrechter mocht worden; iets wat hij overigens zonder twijfel naar eer en geweten deed, maar toch ...

Ook wist iedereen dat hij al een jaar lang aan het werk was om hoofd scheidsrechter te worden bij de WK relatiefspringen in Joegoslavië aanstaande september. Want dan zou hij de eerste mens op aarde zijn die zowel hoofdscheidsrechter was bij klassieke WK's als bij een WK RW! Op zich misschien niets op tegen als je echt erg goed bent. Maar bij de Canada Cup (de alternatieve WK in 1983 toen de officiële WK in het voor bijna alle landen verboden Zuid-Afrika was) bleek dat hij niet alleen wat betreft de Sportcode en de jaarlijkse scheidsrechterselektie een enorme kleine-Iettertjes-ont-

werper was (hij is accountant van z'n vak), maar dat ook was als hoofdscheidsrechter bij een RW-wedstrijd van wereldallure.

Tenslotte had Buzz zich de afgelopen jaren, met name door de steeds verdergaande profilering van de Sporting Code Subcommittee, zo'n kontrole over alle operationele zaken van het wereldwijde springen gekregen, dat hij - operationeel gezien dan - zo ongeveer de machtigste man van de CIP was geworden. Sommige boze tongen beweerden dan ook dat hij dit jaar wilde aftreden als voorzitter van zijn subkommissie om er een stroman van hem neer te zetten (de Zweedse gedelegeerde Lars Lindahl) om vervolgens zelf een gooi te doen naar het presidentschap van de CIP, organisatorisch de machtigste positie, die nu wordt bekleed door de Westduitser Uwe Beckmann, Uwe doet uiterst belangrijke dingen voor de CIP, maar Buzz was inmiddels zo machtig dat het best nog een spannende stemming kon worden.

Klappen Zo was de situatie toen we vorig jaar de CIP-vergadering in Parijs verlieten. Daarna gebeurde er van alles.

De eerste klap voor Buzz kwam bij zijn bezoek aan de WK in Vichy afgelopen september. Daar overhandigde

Uwe hem het konsept van de nieuwe Sportcode 1986-1990, zoals ik die had gemaakt en Uwe die had verfijnd. En in deze tekst voor onze nieuwe "gele bijbel" stond geen woord van Buzz. Uwe deelde Buzz mee dat hij 14 dagen de tijd had opmerkingen te maken en dat hij het konsept daarna als het officiële CIPkonsept aan alle gedelegeerden zou toesturen ter behandeling bij de CIP-vergadering februari 1985 in Graz.

Buzz probeerde in die weken van alles om zijn voornaamste machtsinstrument weer onder kontrole te krijgen. Maar tevergeefs. Dat kwam zo: Ik had bij de vorige CIP-vergadering tegen Buzz gezegd dat ik zijn oude Sportcode onlogisch, warrig en onbegrijpelijk vond; ik kon er niets in vinden. Dat was misschien niet erg aardig van me, maar wel de waarheid. In een openbare vergadering strafte Buzz mij hard af: als ik dacht het beter te weten dan hij, dan moest ik dat maar eens laten zien. Aldus werd formeel besloten. Tijdens een borrel, nu, in Graz zei hij me dat hij er ook maar geen sekonde rekening mee had gehouden dat ik het echt zou doen, laat staan dat het me zou lukken. Maar ik had toen een vrij goed idee van hoe het wèl moest en ik was natuurlijk behoorlijk op m'n dinges getrapt, dus daar zat ik het afgelopen jaar weekeind na weekeind. De laatste maanden met hulp van Uwe Beckmann, zijn vrouwen hun tekstverwerker, zonder welke hulp het inderdaad niet was gelukt. Hulp ook, die Uwe me vorig jaar in Parijs al toezegde. Buzz raakte in een redelijke paniek daar in Vichy, reisde heel Europa af, belde uren internationaal, maar Uwe had de zaak klem. Uwe was zeer ingenomen met mijn opzet voor een nieuwe Sportcode en was het gedoe van Buzz moe.

Nu in Graz probeerde Buzz nog een laatste truuk om het initiatief terug te krijgen: hij bleek onder zijn getrouwen

danks deze beslissing nog steeds mijn verantwoordelijkheid. Ik zal de korrekties waartoe we hier besluiten, uitvoeren en hem persklaar maken."

Laatste strohalm een eigen nieuwe Sportcode 1986-1990 te hebben verspreid. Maar die was uiteraard in enkele minuten onder tafel: het door Uwe verzonden konsept was het officiële, bij ieder bekende konsept en dus het konsept dat als uitgangspunt voor de diskussies diende. Zo moest Buzz in het openbaar een konsept verdedigen, dat niet het zijne was. Iedereen wist dat. Hij deed het trouwens prima. De "goede sportieve" Buzz won het tenslotte.

De tweede klap kwam nu in Graz, toen hij ondanks zijn geweid niet bereikte dat de àndere gegadigde voor het hoofdscheidsrechterschap voor de WK RW in Joegoslavië, de Zwitser Jean Charles Poitiers, zich terugtrok. Jean Charles werd gesteund door Bert Wijnands' RW subkommissie en andere RW-kenners. Anders had de bescheiden Zwitser zich zeker teruggetrokken. Op het allerlaatste moment trok tot ieders verbazing Buzz zich zelf terug. Wat weinigen weten, is dat dat het gevolg was van een lastminute-gesprek tussen Buzz' landgenoot Zeke Zahar en Buzz. Wat daar precies is gezegd, zal wel nooit bekend worden. Gevolg was in ieder geval wel dat hij zich terugtrok, hoewel het zijn grootste wens was en hij er een jaar lang voor lobbyde.

De derde klap was een klein klapje: Na een lange diskussie werd besloten de (her)benoemingen van FAI-scheidsrechters niet meer door de Sporting Code Subcommittee (Buzz) te laten doen, maar de verantwoordelijkheid hiervoor te leggen bij de nationale aeroclubs: in ons land de KNVvL. Ten onrechte door aeroclubs gekwalificeerde scheidsrechters worden er bij de "judges seminar" op de WK's toch wel uitgezeefd.

Vierde en de meest onver-

wachte en dus ook hardste klap - want die werd niet in de wandelgangen maar via heftige diskussies in de plenaire zitting toegebracht was de opheffing van Buzz' machtsbasis zelf, de grootste heilige Sporting Code Subcommittee!!

Het voorstel om dit te doen was afkomstig van Uwe Beckmann himself. De reden was een zeer eerlijke. De kommissie was een elk jaar meer veilen producerende club geworden, vol regeltjes, komma's en punten: Uwe: "Het is een kommissie die zijn bestaansrecht slechts bewijst door elk jaar meer papier te produceren. Na vaststelling van de nieuwe Sportcode 1986-1990 heeft deze kommissie geen nut meer tot 1989: eventuele aanpassingen moeten worden aangebracht door de discipline-subkommissies. " Tot de behandeling van Uwe's voorstel maakte Buzz zich geen enkele zorg: zo'n onzinnig voorstel zou niemand serieus nemen. Maar toen het punt aan de orde kwam, kreeg Uwe opeens onverwachte bijval van zijn voorganger, oudpresident Horst Brändel (DDR). Vervolgens stond Bert Wijnands op en meldde de vergadering dat als twee presidenten eenzelfde ervaring en mening hadden, ieder zich daarbij zou moeten neerleggen.

Maar inmiddels was de kat in de gordijnen.

Buzz spoog vuur, met in zijn kielzog een aantal getrouwen. De ondergang van de CIP werd zo ongeveer voorspeld, wanneer de instantie waar al het werk van de CIP zich op concentreerde, zou worden opgeheven.

Bij de stemming kreeg Uwe een flinke meerderheid. Groot tumult, verwarring en ontreddering bij de Buzzen. Buzz zelf toonde evenwel weer zijn koninklijke afkomst: "De Sportcode 1986-1990 is on-

Er was nog één kans voor revanche van Buzz: zijn beweerde gooi naar het presidentschap van de CIP en desnoods de handhaving van zijn positie als eerste vice-president, was daarvan bekend dat de Noor Eilif Ness zich kandidaat, zou stellen. En deze had dat zeer zorgvuldig voorbereid in de lobby, wijze opmerkingen in de subkommissies enzovoort.

Welnu. Het laatste punt van de CIP-vergadering is altijd de verkiezing van het presidium van de CIP. Eerst de funktie van president, de enige die ook echt iets moet doen. Vlak voor die verkiezing stond Ber! Wijnands op en hield een vlammend betoog over hoe geweldig Uwe het afgelopen jaar voor het springen in de wereld was geweest. Onder zijn voorzitterschap was er een nieuwe, eindelijk begrijpelijke Sportcode gekomen, was de deur naar het Olympische Walhalla op een kier gezet, had de CIP een veel prominentere plaats in de FAI gekregen, enzovoort, enzovoort.

Luid applaus en een verlegen bedankje van Uwe. "En wie aksepteert zijn kandidatuur voor het presidentschap van het volgend jaar?", vroeg de FAI-funktionaris.

"Mr. Beckmann?".

"Yes".

"Mr. Bennett?"

"No".

Wat moest Buzz? Zeker na het perfekt getimede speechje van Bert was hij kansloos. Zo hij het überhaupt had gedurfd, wat ik nog steeds niet zeker weet. Maar het had er alle schijn van.

Toen kwam de funktie van eerste vice-president (was dus afgelopen jaar Buzz). "Wie aksepteert zijn kandidatuur?", vroeg Uwe als de verkozen president. "Mr. Bennett?". "Yes" "Mr. Ness?"

"Yes." Er waren 33 landen, dus zou er een meerderheid zijn bij 17 stemmen, zo hadden we tijdens het ophalen van de stembriefjes uitgerekend. Uiterst traag telden Uwe en sekretaris B.J. Worth (USA) de papiertjes. Uwe: "De eerste vice-president is Mr. Bennett met 17 stemmen." Oef! Precies op één enkele stem.

Maar hij was gekozen. Weliswaar in een inhoudsloos erebaantje, zonder enige macht of invloed, maar hij had z'n gezicht tenminste gered. En ik moet eerlijk zeggen dat ik daar blij om ben, want Buzz blijft een prima kerel om mee op te trekken.

En een totale afgang? Nee, dat had hij zeker niet verdiend, want hij heeft ondanks de irritaties die hij de laatste jaren opriep ontzettend veel voor de springerij betekend.

Maar al was het dan geen totale afgang, erger kon het eigenlijk ook niet. Alles wat met zoveel zorg, geduld en planning was opgebouwd werd in één vergadering weggevaagd. Zou hij toch Grieks bloed hebben? Wat een ontluistering.

WK Relatief

1985 De enige andere kommotie, die trouwens bijna iedereen zal zijn ontgaan, vormde een aantal zaken rond de WK relatief in Joegoslavië, aanstaande september. De organisatoren wilden een aantal lachwekkende dingen, zoals een maximum springhoogte van 10.000 ft voor de achtman.

SPORTPARACHUTIST 17

Om de verloren vrijevaltijd in te halen, zou er een elfde ronde zijn! Na een .xmakseptabel" van Bert Wijnands als voorzitter van de RW subkommissie bleek 12.000 ft toch mogelijk.

En zo waren er nog wat van die dingen, die de openbare vergadering niet eens haaIden.

De WK is van 15 tot 25 september op het (vakantie-) eiland Losinj.

De prijzen zijn volstrekt krankzinnig: $ 700 voor elke deelnemer, $ 800 voor een deelnemer aan zowel vier- als achtman. Begeleiders betalen $ 450. Gesprongen wordt er uit MI-8 helikopters.

Nederlands scheidsrechter is Hans Luys met Harry Kuipers als reserve. Frans Beelen zal het scheidsrechter-training-seminar bijwonen.

Er was één belangrijke wijziging bij het relatief: Maakt een team een fout bij een formatie of inter en gaat het toch door, dan start de skore alweer na twee goede formaties en niet vijf, zoals vroeger.

Verder werd er een blok omgedraaid, arrows werden vereenvoudigd en alle formaties kregen weer een naam! Er zitten twee zeer kreatieve namen bij. Zo is er een "Washit, wat van "What is it?" komt.én een "Witched" (,,which i~ it?"). In wat voor staat de RW subkommissie van Bert was, toen ze dit bedachten, heb ik hem maar niet gevraagd ...

Belangrijk is ook dat nu slowmotion bij de jurering mogelijk is. Niet automatisch, maar op verzoek van een scheidsrechter.

Freestyle Freestyle was één van de weinig interessante zaken die de bijeenkomst van de subkommissie voor de klassieke onderdelen bezighielden. Uit publikaties van de Sportparachutist kunt u weten wat het is, freestyle.

Noorwegen had vorig jaar het idee ervoor gelanceerd met de bedoeling het "doodgelopen" stijl nieuw leven in te blazen. Bij de WK in Vichy kwam China met een aangepast konsept.

Als voorzitter van de sportkommissie in ons land had ik Henk Nijhuis in het najaar ge-

18 SPORTPARACHUTIST

vraagd het Noorse (en het later binnengekomen Chinese) konsept uit te proberen. Henk verzamelde enkele relatievers en stijlisten. Ze praatten en sprongen onder het toeziend oog van Joeke de Jong en de videolens van Wim Ernest.

Resultaat was een derde konsept dat volgens deze groep te doen was: leuk en jureerbaar.

Dit konsept reikten we in Graz uit. Daar werd besloten een klein werkgroepje op basis van het Nederlandse voorstel (!) dit jaar een reglement te laten maken dat dan volgend jaar wordt besproken.

Ook ons voorstel om bij de klassieke WK in Ankara (1986) na afloop twee ronden freestyle te springen, zal volgend jaar in stemming worden gebracht. Hoe dan ook: een leuk sukses voor Henk Nijhuis en alle springers die zich zo hebben ingespannen voor dit nieuwe springonderdeel!

Uiteraard zitten wij door onze aktiviteiten in het CIP-werkgroepje dat de plannen gaat voorbereiden, samen met de Noor Eilif Ness die ermee begon, de Chinese gedelegeerde die net als wij z'n mond open durfde te doen en de Belg Jean Polis, de nieuwe voorzitter van de subkommissie klassieke onderdelen.

Koepelrelatief Bij CRW geen schokkende veranderingen, anders dan dat het nu een volwassen WKdiscipline is geworden. Wel is het zo (maar dat was al bekend) dat het een algemeen gevoel is dat de achtmanspeed en de viermanrotatie terzijnertijd zullen verdwijnen, net zoals de tienmanspeedstar bij relatief onmogelijk werd en het stijlspringen dat eigenlijk al jaren is. Maar omdat de wereldtop nog erg smal is en rotatie en speedstacks een prima opstap zijn naar het echte werk, sequentiais, blijven speed en rotatie er nog even in. Voor de sequentials lag er een konsept voor een vieren achtmansbloksysteem, precies zoals bij relatief, maar ook dit blijft nog even liggen. Alles blijft dus nog bij het oude, op een paar aanpassingen in de sequentials na. Deze zijn net als de relatiefregels

van de nieuwe tekst, na al dat plakken, was trouwens het meeste en moeilijkste werk.

Het resultaat: Er is geen paragraaf waar geen letter in is veranderd!

bij het afdelingssekretariaat op te vragen.

Nieuwe Sportcode Dat geldt ook voor de nieuwe Sportcode. Deze ziet er inderdaad geheel anders uit dan de huidige. Het geheel is opgedeeld in tien hoofdstukken: 1.

Algemeen, 2. Certificaten, 3.

Wedstrijdorganisatie, 4. Springregels, die gelden voor alle disciplines, 5. Specifieke regels voor de klassieke onderdelen, 6. idem voor relatief, 7. idem voor koepelrelatief, 8. idem voor paraski, 9. Scheidsrechters en 10.

Wereldrekordregels.

Binnen deze nieuwe hoofdstukken is een zoveel mogelijk identieke indeling gemaakt. Ook binnen de verschillende delen van elk hoofdstuk is een "ijzeren logika" nagestreefd: De eerste regels beginnen met zaken op de grond, dan bij het instappen, het omhooggaan, jumprun, exit, sprong, landing, skoring en rejumps. Elk jaar zal er slechts één annex zijn met eventuele aanpassingen.

Daarnaast zijn er ingevolge de nieuwe Sportcode elk jaar opnieuw gedetailleerd uitgeschreven "Competition Rules" voor de verschillende disciplines. Deze zullen dus volgend jaar (wanneer de nieuwe Sportcode officieel is) voor het eerst in deze vorm verschijnen.

Hoe ik erop ben gekomen het geheel van regels zo te maken? Heel simpel op zich. Ik knipte de oude Sportcode plus alle annexen in losse paragrafen, zinnen soms en legde alle papiersnippers op tien stapels, de tien hoofdstukken.

Daarna plakte ik alle snippers zo logisch mogelijk onder elkaar, telkens volgens eenzelfde systeem. Het idee van die Competition Rules (plus nog wat andere ideeën) komt uit de General Section van de FAI Sportcode (onze Sportcode is Sektie V). Het schonen

Invloed Vichyop Sportcode Er zijn nogal wat inhoudelijke veranderingen in de nieuwe code. Vele kleinere en een paar grote, die bijna allemaal het gevolg zijn van problemen die bij de WK in Vichy afgelopen september ontstonden.

Zo heeft de CIP en de jury (het hoogste beroepsorgaan op een WK) een zwaardere rol gekregen ten opzichte van de organisator. Ook is er nu een gezond-verstand-artikel gekomen: Als er formeel een fout wordt gemaakt, maar iedereen snapt dat die fout geen enkele invloed kan hebben op de prestatie van een springer, kan die springer zich niet op die fout beroepen ten behoeve van een rejump.

Paraski Ingevolge de nieuwe Sportcode wordt Paraski samen met CRW een officiële WK-discipline. Alleen: de FAI General Conference moet dit in oktober nog goedkeuren. Even afwachten dus nog. Voor ons land is dit trouwens nauwelijks interessant. Een breed aangehangen discipline zal het hier uiteraard nooit worden.

Olympische Spelen Dit jaar wordt besloten of parachutespringen een Olympische sport wordt. Het IOC zal er deze herfst over moeten beslissen.

President Uwe Beckmann van de CIP heeft er inmiddels hard voor geknokt binnen de FAI. De aanvraag door de FAI is gedaan, IOC-voorzitter Salamange zit helemaal op het .spoor, nu moet het komité (41 landen) beslissen.

Uwe Beckmann stelde een werkgroep in om de verschillende kontinenten te gaan bewerken met behulp van een speciale brochure. Wij zitten in dat werkgroepje, dus we houden u op de hoogte.

Selektie FAIScheidsrechters Nu, zoals ik al schreef, de verantwoordelijkheid voor deze selektie bij de nationale aeroclubs is komen te liggen, zuIlen de Sportkommissie en de FAI-Scheidsrechtersgroep zich hierover moeten beraden. U hoort daar nog meer van.

Het huidige bestand van FAIscheidsrechters (Joeke de Jong, Hans Luys, Jan de Graaf en Harry Kuipers) is bij de CIP-bijeenkomst in Graz uitgebreid met Hans 't Hart (PCN), die zich kwalificeerde voor alle disciplines.

IPC's

I "

Er zijn dit jaar nogal wat International Parachuting Competitions, die tijdens de CIPvergadering werden aangemeld.

Erg zwaar wordt aangezet een relatiefwedstrijd in Brazilië, 18-26 mei in Sao Paulo. Die zou voor de doorbraak van het springen in dat werelddeel erg belangrijk zijn, zo meldde de Braziliaanse gedelegeerde met vuur. Jean Charles Poitiers wordt ook daar hoofdscheidsrechter (die jongen reist wat af op andersmans kosten dit jaar!) en de Amerikaanse Michel, Bill Ottley, doet de organisatie. Verder is er een uitnodiging van de DDR tot deelname aan een wedstrijd voor een dames- en herenteam. De selektie loopt via de Sportkommissie. Bekeken wordt of we inderdaad een damesteam kunnen uitzenden naar een land waar de vrouwen nauwelijks onderdoen voor de mannen!

Tot slot

Ook was er een uitnodiging Uit China. Daar kunnen we helaas niet op ingaan. De wedstrijd is al in april. In onze bedankbrief vroegen we of we volgend jaar weer een uitnodiging mogen krijgen, maar dan iets eerder graag ...

rijk en Engeland en, wat voor ons erg leuk is, de aankondiging van een eerste wedstrijd met het nieuwe reglement voor freestyle.

Deze zal plaatsvinden op het centrum van Jean Polis, operationeel nu verantwoordelijk voor de ontwikkeling van freestyle.

Dat centrum is Spa. De wedstrijd wordt gesprongen in aansluiting op de open Belgische kampioenschappen klassieke onderdelen van 5 tot 9 augustus.

Voor meer informatie over deze wedstrijden kan men terecht bij het afdelingssekretariaat (Michel Bizot).

Voor de formele afronding van dit weer zeer lange verhaal volgen de formele zaken: President van de CIP blijft dus (onder luid applaus) Uwe Beckmann (BRD). Voorzitter van de Style and Accuracy Subcommittee is Jean Polis (België), voorzitter van de RW Subcommittee is Bert Wijnands, voorzitter van de CRW Subsommittee is Claude Gillard (Australië) en - de vier springers die zich er voor interesseren weten dit allang de voorzitter van de Paraski Subcommittee is Gilbert van Dam (Zwitserland).

Deze vijf mensen dragen het komend jaar de verantwoordelijkheid voor het springen in het ondermaanse. Aangezien ik nu ook al lid ben gemaakt van het stijl en precisie kommissie, is het duidelijk dat Nederland een aardig woordje meepraat. Één subkommissie en een naam ontbreekt nu overduidelijk in dit rijtje. Maar daar had ik het al over met u ...

Hein Cannegieter

foto-onderschriften

Toekomstige WK's

Verder is er de Sud ast Cup in Graz, eind mei een vier- en achtman RW wedstrijd in Denemarken, een klassieke in Roemenië, open nationale kampioenschappen in Frank-

Voor de klassieke onderdelen is één WK zeker: 1986 Ankara, Turkije. Verder heeft Zweden zich aangemeld voor 1988. Voor RW is het zo dat de WK in 1987 in Canada bij Vancouver zal zijn. Het eerste bod voor de eerste CRW-WK in 1986 was al binnen: Australië. Dat geldt ook voor de eerste Paraski-WK: Serajewo, Joegoslavië, maart 1987.

1. Een aantal hoofdpersonen op een rij: Tweede van rechts Buzz Bennett (eerste vice-president CIP), in het midden broederlijk naast hem president Uwe Beckmann.

Daarnaast tweede vice-president de Joegoslaaf Slatko Berie, organisator van de komende WK RW. Achter het spreekgestoelte Bert Wij· nands, voorzitter van de RW Subcommittee.

2. De belangrijkste vechters dit jaar: president Uwe Beckmann (links) en Buzz Bennetl (helaas wat onscherp vanwege de emotie).

3. De Nederlandse delegatie: staand Bert Wijnands tijdens zijn "taktische" speech.

Naast Bert "alternate delegate" Hein Cannegieter, ontwerper van de nieuwe CIP Sportcode.

4. De Canadees Zeke Zahar, vele malen captain van het RW-team op verschillende WK's, de man aan de touwtjes in de Canadese springwereld en eigenaar van een groot springcentrum, is zojuist benoemd tot houder van het Leonardo da Vinci diploma, dat de FAI/CIP elk jaar aan zeer verdienstelijk springer uitreikt. Naast hem Lolhar Lippold, captain van het Westduitse RW-team.

5. De Engelse CIP·gedelegeerde Charles Shea-Simonds bij zijn afscheidsspeech.

Na t4 jaar in de CIP treedt hij terug. Hij heeft een grote invloed op de CIP gehad. Maar na zijn zeer emotionele door dik en dun steunen van de WK RW in Zuid-Afrika. twee jaar geleden, verloor hij veel van z'n invloed en raakte nogal verbitterd.

Rechts naast hem de ZuidAfrikaan Richard Charter. Aan zijn andere zijde de Turkse delegatie.

6. De breed lachende Jean Charles Poitiers (Zwitserland) is net tot hoofdscheidsrechter van de WK RW benoemd.

7-8-9 (v.l.n.r.): Oe drie operationele bazen: De Belg Jean Polis (klassiek), Bert Wijnands (RW) en de Australiër Claude Gillard (CRW).

Foto's Hein Cannegieter.

SPORTPARACHUTIST 19

r I

een reisje naar de States Op het paranachtfeest van eind oktober 1985 werd ik de gelukkige winnares van een prijs, die werd uitgereikt aan de meest veelbelovende springer/springster van het jaar.

Waarom ik? Nou, dat antwoord laat ik aan de heren instrukteurs over, die mij hebben gekozen. Natuurlijk een fantastische prijs. Ik had de keus uit een reis naar Amerika, een springabonnement, of een nieuwe hoofdkoepel.

Vanaf het eerste moment trok de reis me ontzettend, maar ja, ik vond het ook wel wat om in m'n uppie naar de States te gaan. Toch na alle aanmoedigingen van iedereen de knoop doorgehakt en een reis geboekt in de Kerstvakantie (die eigenlijk twee weken duurt, maar ik kreeg vier dagen extra vrij).

In de tijd voordat ik ging, heb ik veel gepraat met mensen die er waren geweest en je moet toch ook het een en ander regelen, dus zo kwam ik de eerste spring loze maand aardig door.

En dan is het toch ineens zover. Op het feest van Karel Lamboo was iedereen zeer bemoedigend en medelevend en dat gaf me een goed gevoel.

De reis is lang en best vermoeiend, maar het regelt zich allemaal vanzelf. Het enige vervelende was dat m'n bagage verkeerd was gezonden, waar dus ook mijn chute bij was.

In Tampa werd ik opgehaald door Mieke, die ook in Amerika was. Het was fijn dat iemand me ophaalde, want al-

20 SPORTPARACHUTIST

les is ontzettend groot, zeker als je daar voor 't eerst komt.

Op eerste Kerstdag ging ik naar het centrum van Z-Hills.

De Kerstboogie was daar in volle gang. Het was er gezellig druk, heerlijk weer en 'n goede sfeer; wat wil je nog meer!

Ik schreef me in voor een load. Ja en vanaf dat moment liep het allemaal: je gaat gewoon springen.

Met was in Z-Hills erg goed geregeld, vond ik. We sprongen uit een DC-3. In iedere load zaten drie organizers. De load verdeelde zich over deze drie en dat ging heel soepeItjes. Na wat sprongetjes heb je wel door wie er de betere groepen op zich neemt en wie de wat minder gevorderden.

Je zat zo steeds in andere groepen, wat wel leuk was. Je leerde daardoor ook snel wat mensen kennen.

De organizers stelden meestal een sprong voor, die kort maar krachtig werd uitgelopen en dan instappen maar.

Na de sprong werd er ook kort gedebriefed, maar op een aardige manier. Iedereen luisterde goed naar elkaar en je werd niet afgevallen als je iets fout had gedaan. Al met al heel ontspannend.

Soms zat ik in een groepje waar ik echt lag te wachten op iemand die niet kon inkomen.

En soms zat ik bij 'n groep en dan lukten er opeens drie of vier figuren met tien of twaalf man. Dat was echt heerlijk springen.

Maar ik heb van de minder goede sprongen juist heel veel geleerd, want wat is het moeilijk om goed in te komen

op een formatie die slecht vliegt en dreigt te funnelen!

Er werden weinig grote dingen gedaan. Ik heb één keer meegedaan aan een 40-man, waarvan er 37 bij elkaar lagen. Er werd weinig bombarie over gemaakt en er werd niet langer dan 15 minuten aan het doorspreken van de sprong besteed. Het meest in trek waren 12- en 16-man. 's Avonds na het springen gingen we een biertje drinken en er was altijd een kampvuur, wat erg gezellig was. Daarna met een stel het dorp in om een hapje te eten en dan natuurlijk even de kroeg in. Wat dat betreft is het in de parawereld overal hetzelfde!!

Je kon op het veld vrij kamperen met je tent en velen waren er met een camper.

Iedere morgen als ik m'n tent openritste, zag ik een ultra-lite vliegtuigje omhoog gaan. En meestal sprong er nog iemand uit ook. Het leek me leuk om daar een sprong uit te maken.

En dat was inderdaad heerlijk, heel anders. Je zit in een stoeltje achter de piloot, geen deur, niets, gewoon lekker de wind om je heen voelen. We hebben twee keer een low pass gemaakt, zodat iemand een foto van me kon maken.

Het was helemaal te gek. Op 3000 feet sprong ik eruit. Nou ja springen, je moet je als 'n balletje voorover laten vallen om de draden van het vliegtuig niet te raken. En dan op je rug nog even zwaaien naar de piloot. Het was gewoon een hartstikke leuke ervaring.

Weer even heel anders dan al die DC-3 sprongen. (Ik heb 34

sprongen gemaakt in ongeveer twee weken, waarvan drie dagen slecht weer.) Een sprong kostte 13 dollar.

Na al die fijne sprongen en de heerlijke zon, werd het langzamerhand tijd om weer naar Holland terug te gaan. Ik had intussen gehoord dat het hier had gesneeuwd en erg koud was. Niet echt leuk om terug te moeten, maar ja, aan alles komt een eind ...

Het was heel fijn en ik heb er ook iets van meegenomen.

Als ik terug ben, heb ik ontzettend veel te vertellen. (Op het feest van Max bijvoorbeeld raakte ik dan ook niet uitgepraat.)

De terugreis was niet echt een succes. Ik had veel wachttijd en vertragingen heb twee dagen en een nacht gereisd. En mijn bagage kwam ook op de terugreis niet aan. Nou ja, het kwam natuurlijk wel weer voor elkaar. Het kan nou eenmaal niet allemaal meezitten.

Al met al was het een fantastische tijd. Ik heb veel geleerd, leuke mensen ontmoet van overal vandaan, lekker gesprongen en dat alles toch maar even in de States, wat voor mij toch onbereikbaar vèr leek.

Dankzij de prijs van Bob kreeg ik de kans even iets van het springen in Amerika te proeven. Bob en instrukteurs van Texel: ontzettend veel dank!

Ik heb ervan genoten!

Corrie Schoones

Karnavalboogie Ter ere van karnaval, welk aangenaam tijdverdrijf in België een week later wordt gevierd dan bij ons, had men op Oud Turnhout een 10-way speedstar wedstrijd georganiseerd. Twee Hollandse teams, één van Teuge (de Raad van Tien) en één van Texel (de Vieze Mannen), vonden hun weg naar het vliegveld op de volgende manier: Er staat daar een 30 meter hoge mast vol met rode lampen, dus moest het vliegveld ergens in de buurt zijn. Door in steeds grotere cirkels om die mast heen te rijden kwamen we waarwe wezen moesten.

Zaterdagochtend begon met redelijk weer en pijn in ons dak, maar dit laatste (even) terzijde. De eerste ronde nam een aanvang, waarbij een ter zake kundige jury uit de diverse mooie, kleurige, feestelijke en bizarre uitmonsteringen van de negen aanwezige teams de mooiste probeerde te kiezen. Dit onderdeel werd gewonnen door een Belgisch team, waarin ondermeer een Supervrouw, twee kikvorsmannen en een paar clowns.

Overigens liep ook de wedstrijdleiding in gepaste stijl rond: in politie-uniformen.

Men moet Sjarel Boons kennen om te weten dat dit totaal geen porum is.

Het aanwezige blik, een Cessna 185 en een Cessna 206, kon slechts een paar maal formatie vliegen op 8.500 ft voordat het weer super Belgisch/ Hollands werd. Zo werd het zaterdagavond een feest: een grandioos karnavalsfestijn in een daarvoor bij uitstek geschikte parochiezaal.

Iedereen was onwijs fraai verkleed, hetgeen weer gejureerd werd.

Luukske Verhelle, professioneel gegrimeerd als Catweazle, won de soloprijs en ons team van Texel was dermate on-orthodox uitgedost dat hiermee de eerste prijs voor teams in de wacht werd gesleept.

Een ieder, die ons een beetje kent, vindt het bepaald niet verwonderlijk dat we als laatsten het feest verlieten, nog even doorgingen in het hotel en ... Ai ai ai: werkelijk schitterend weer op zondagochtend, welk feit echter pas om een

Fotograaf Bob Kaal was lid van de Raad van Tien en schoot deze plaat. Peter Derksen beo schreef deze sprong als volgt: .,De hoogte waarop werd uitgestapt bleek 8500 ft. Met Yvette zou ik de vrouwelijke base zijn, echter door onwennige cups kreeg ik vrij veel lift en lag daardoor in backtrack, waarbij de wind m'n slipje deed bollen. Enfin, niet te ver in details treden ... al met al verdraaid vervelend.

Gelukkig was Ton vrij snel ter plaatse en kon hij me nog net vastgrijpen aan de naad van m'n panty. De opbouw ging hierna zo snel dat m'n satijnen zachtrose blouse scheuren ging vertonen. Het ging allemaal zo héérlijk vurig, dat ik met een diepe hartstocht m'n handytasje wegsmeet.

Helaas konden we maar negenman binnen de tijd noteren, maar ja ik vond dat al ruim voldoende!

Op m'n naaldhakken door de blubber is niet echt geriefelijk zodat het busje van een allerliefste Belg uitkomst bood."

uur of elf tot ons doordrong, zodat we uit verwijtende monden moesten horen dat de tweede ronde al was begonnen. Onze Belgische koppijngenoten hadden het echter goed met ons voor en we mochten een inhaalsprong maken. Ofschoon we eruit zagen alsof we door een spoortrein waren overreden en even energiek waren als gekookte mossels, maakten we de snelste tijd. Niet echt snel: 27 sekonden. "Wat was jij traag, Lamboolala!" Vouwen en omhoog voor de tweede sprong, een zeer snelle negenman. Maar nu had Wout van Empelen blijkbaar last van de restanten van een losbandig leven en kwam op 29 se konden in, net toen Piet

in Oud Turnhout

Groot op zijn rug ging liggen; volgende keer krijgt Piet een telraam mee. Toch had de ster gelegen en toen kwam het mooiste: we hadden gewonnen, hetgeen een goede traditie in stand houdt. De Belgen winnen immers altijd op de Nederlandse wedstrijden!

De eerlijkheid gebiedt echter te zeggen dat sommige andere teams als volgt in elkaar waren gezet: "De volgende die door de poort komt en stabiel kan vallen nemen we mee."

Zondagavond bewees Piet Groot weer eens onverwoestbaar te zijn door slechts licht beschadigd uit een totaal in

flarden liggende eend te klauteren, waarmee met 80 kmI uur een paar barrelrolls waren gemaakt. Ook de bestuurder mankeerde gelukkig weinig.

Met een tevreden grijns op onze tronie omdat we twee van de drie hoofdprijzen in de wacht hadden gesleept, stuurden we maandag op huis aan.

Daarbij prentten wij de weg naar een goed draaiend en oergezellig springcentrum goed in ons hoofd. Paraclub Oud Turnhout is een bezoek meer dan waard.

Karel Lamboo

"Pet ra" Derksen krijgt belangstelling Vieze Man Karel Lamboo. (foto Zoetmulder)

van Ingrid

SPORTPARACHUTIST 21

EVENEMENTEN

ENPC Boogie

Bevrij'dings Open PA feest wedstrijd te Moorsele

Op 11 en 12 mei organiseert de ENPC een boogie op de nieuwe DZ: Sportpark Vierhoeven, Roosendaal.

Op dit weekend zullen de Turbo Porter (PH-MEN) en de Cessna 182 (PH-PAC) aanwezig zijn.

Inschrijfgeld is f 25, - , dat bij eventueel niet doorgaan van de boogie zal worden terugbetaald. Springpapieren moeten uiteraard in orde zijn en de sprongprijs zal ca. f 35, - bedragen voor 10.000 ft.

Op zaterdagavond zal er een nasimaaltijd worden verzorgd voor f 10, - p.p.

Overnachten op de DZ is mogelijk (tent, caravan).

Inlichtingen en/of inschrijving bij Dick Jeremiasse, telefoon 01650-55510.

Clubgebouw ENPC telefoon 01650-59620.

Op verzoek van de STICHTING HISTORISCHE LUCHTVAART organiseert THE FLYING DUTCHMEN op 5 mei een massadropping van 100 parachutisten in één run uit 3 DAKOTA DC-3 toestellen van 3500 ft.

Tevens zal er in de duinen bij HOEK VAN HOLLAND een load van·35 parachutisten van 3000 ft en 5000 ft worden gedropt. Hierbij is het dragen van een zwemvest verplicht.

Tenslotte wordt iedereen na afloop van de massadroppingen in de gelegenheid gesteld één of meerdere DAKOTASPRONGEN van 12.000 ft te maken.

Elke PARA die in het bezit is van een C BREVET en minimaal 25 SQUARESPRONGEN heeft gemaakt, kan zich opgeven voor deelname aan de massadroppingen.

De kosten hiervoor bedragen f 15, -. De kosten voor de 12.000 ft sprong bedragen f 45, -.

Na ontvangst van uw inschrijvingsformulier zal u een bevestiging, parkeerkaart en toegangsbewijs worden toegestuurd.

Sluitingsdatum inschrijven 3 april 1985.

INSCHRIJVINGSFORMULIER OPSTUREN NAAR: Wil Hulst Hoeksekade 83 2661 GJ BERGSCHENHOEK telefoon 01892-3398 of Cees Bouman Krekelveen 218 3205 RH SPIJKENISSE telefoon 01880-34850

WCHTHAVEN RO'ITERDAM ..

22 SPORTPARACHUTIST

Op 11 en 12 mei wordt er in Moorsele een open PA wedstrijd georganiseerd voor viermans teams. Het programma bestaat uit zes sprongen met een minimum\van twee met zowel groeps- als individuele meting op een elektronische schijf. Er wordt uit Cessna's gesprongen met een minimum afspringhoogte van 2500 ft.

Inschrijving per ploeg en individueel vóór 30 april bij: Paraclub Moorsele, open PL wedstrijd, Maalstraat 16, 8640 Moorsele.

De inschrijvingskosten zijn BFrs. 400 evenals de prijs per sprong. Logboek, brevet en verzekering verplicht te tonen bij inschrijving.

Springvakanties Bergerac

Air Castie Evenementen Onlangs is in Arnhem van start gegaan Air CastIe Evenementen, gespecialiseerd in de organisatie en uitvoering van allerlei evenementen van 10 tot 100.000 personen.

Het bedrijf is een voortzetting van Air Castie Arnhem, dat al zo' n 121/2jaar lang succesvolle luchtshows organiseert voor alle denkbare gelegenheden als beurzen, winkelfeesten, jubilea etc.

Naast deze reeds bestaande aktiviteiten verzorgt Air Castie Evenementen nu van begin tot eind ook festiviteiten zoals: dealerbijeenkomsten, personeelsfeesten en sport- en spelevenementen voor elke gelegenheid.

Air CastIe Evenementen is bereikbaar onder telefoon 085426526.

van, enz. Op het veld zijn een restaurant, douches, toiletten, enz. aanwezig.

De vaste kosten zijn DM 16,voor één week, DM 280,voor twee en Dfv1400, - voor drie weken.

De variabele kosten zijn de officiële sprongprijzen plus 15-20% voor de instruktiesprongen, zodat een sprong van 12.500 ft ca.

DM 32, - zal kosten. Het lidmaatschap van Ferté (FF220, -) is na 22 sprongen terugverdiend. Met goed weer is dat aantal in een kleine week te maken.

Aanmelding dient vóór 1 juni te geschieden, vergezeld van de overmaking van het betreffende bedrag op rekening nummer 3716412 - BLZ 100 400 00 bij de Berliner Commerzbank met vermelding van "Dan Landis 1985" ten name van Bernd Jakob, Winsener Strasse 22, D-3108 Winsen/ Meissendorf.

Zie ook de advertentie.

Jaap Spiering richting DC in de bak op Vierhoeven met op de achtergrond het clubhuis van de ENPC.

Relatief training Van 6 tot 28 juli zal er op Ferté Gaucher een relatieftraining worden gehouden door de Amerikaan Dan Landis. Alle relatievers van beginnend tot ervaren en zelfs komplete teams zijn welkom. Luchtvideo, praktische begeleiding, seminars, funjumps en kleine wedstrijdjes: een greep uit het programma met als doel: zinvol RW leren! Overnachting in hotels, bunkhouse, tent, cara-

Leren parachutespringen en tegelijkertijd een zonnige vakantie hebben. Dat was wat ons voor ogen stond.

En het kan nu. Want vanaf 28 juni organiseren we een parachutespringkamp in Bergerac, dat in de Dordogne ligt. Tijdens dit kamp krijg je een grondige opleiding en worden er tien sprongen gemaakt en het paracentrum in Bergerac staat voor kwaliteit. (Dit jaar worden er de Franse jeugdkampioenschappen gehouden.)

Verblijf, vervoer, kursus en sprongen: alles is bij de vakantie inbegrepen.

Ook gevorderden doen er goed aan kontakt met ons op te nemen.

Vraag de brochure aan bij P.O.T.C.A., Postbus 383 1000 AJ Amsterdam of pleeg een telefoontje naar 020 - .256768 ('s middags van 13.00-17.00 uur).

HERCULES

BOOGIE ® MAY 26 -J\JIE

1

l..lDI<OPNG

SWEDEN

rI

Open PA wedstrijden voor squares op vliegveld Eelde Op 15 en 16 juni zal voor het eerst in de geschiedenis van

Vliegveld Eelde met springbak van de NNPC. (foto: Aerophoto

de NNPC op eigen terrein een PA-wedstrijd worden gehouden.

Het wedstrijd springen staat bij de NNPC nog in de kinderschoenen. Het organiseren op zich gaat de club de laatste jaren echter steeds beter af, getuige het resultaat van 1984: de bouw van een clubhuis en de aanleg van een springbak (met een diameter van 22 meter).

Deze springbak zal dus op 15 en 16 juni 'centraal staan, niet alleen voor de club maar ook voor de autoriteiten van de luchthaven. Eind 1984 is het overleg al gestart met de direkteur-havenmeester, de LVB, de brandweer etc. In het kader van de passieve rekreatie en dus de promotie van aktiviteiten op de luchthaven krijgt het bestuur alle denkba-

re medewerking om deze PAwedstrijden tot een geslaagd evenement te maken.

Zoals de foto laat zien, is Eelde een ideale dropzone met een straal van 500 meter rond de bak, die obstakelvrij is!

De belangrijkste wedstrijdgegevens zijn: - versprongen worden acht ronden (minimum programma drie sprongen) er staan twee vierpersoons kisten ter beschikking kosten: f 150, - p.p. inklusief inschrijfgeld (refund per niet gemaakte sprong f 15, -), te voldoen bij aankomst er kan worden getraind op vrijdag 14 juni vanaf 16.00 uur tot sunset

-

-

inschrijving: v贸贸r 25 mei naar postbus 1587, 9701 BN Groningen informatie: 050-775987 (Rendert Jan de Waard) uitwijkdatum: 22 en 23 juni er is een beperkte kampeermogelijkheid op de DZ (waar vind je dat op een regionaal vliegveld!) ruime parkeergelegenheid (ook voor caravans)

Alle clubs hebben inmiddels extra informatie ontvangen ten behoeve van het mededelingenbord.

Een hele club staat klaar om wedstrijdteams uit het hele land te ontvangen die oefenen voor de NKP en voor de WK in 1986.

Welkom op Eelde!

Bauke van Stempvoort

en clubhuis Eelde)

SPORTPARACHUTIST 23

Begeleidingskursus Temidden van langlaufend Nederland lieten op zaterdag 12 en zondag 13 januari 18 heren en 1 dame zich vrijwillig opsluiten in een instruktielokaal.

Terwijl het zonnetje ons buiten aan een wolken loze hemel stond uit te lachten, lieten wij ons door lesdoelstellingen en adiabatische processen meeslepen.

Maar om bij het begin te beginnen: ik spreek over de begeleidingskursus voor het instrukteursexamen, die dit jaar tijdens twee weekenden op het Nationaal Sportcentrum Papendal werd gegeven.

Negentien aspirant-instrukteurs hadden zich 's morgens al vroeg verzameld, in de hoop er gesterkt en wijzer vandaan te komen.

Na de nodige papierrompslomp en het welkom van Michel, werden we de eerste zaterdag achtereenvolgens getrakteerd op Organisatie (Wim Velthuizen), Instruktie (Jac Jansen), Meteo (Arjen

Instrukteursexamen

Hartman), en AFF (Herman Landsman).

Na dit behoorlijk vermoeiende lesrooster kregen we om ca.

20.30 uur toestemming ons aan de bar te gaan laven.

En hoe vermoeiend de kursus was, bleek wel toen de para's met gewoonlijk de grootste dorst als eerste richting hotelbed gingen.

Op de been gehouden door de aanwezige bloemenweelde wist de "harde kern" zich nog enige tijd te handhaven, maar al te laat kon het ook niet worden, want het zou de volgende morgen weer vroeg dag zijn.

Zondag, weer Instruktie, ditmaal opgeluisterd door Herman Kuiper, para-instrukteur bij het KCT, die ons liet zien (en voelen!) hoe je nu eigenlijk een perfekte les landingsrollen zou moeten geven.

Na de lunch en de asperines, CRW van Simon Woerlee en de afsluiter van dat eerste weekend was Henk Nijhuis met Style/PA.

Zomer Een vogel tracht' zweven, vallen Ik dacht nooit dat ik ooit zov Maar dromen w verlangens niet Het weer doet vaa dan schiet het springe Maar er is ook nog het seizoe om een duit in 't zakje te doen.

De herfst die is dus te nat, en ligt het springen op zijn gat.

En 's winters valt er erg veel sneeuw en duurt voor ons dus wel een eeuw.

In de lente komen nieuwe mensen, met dezelfde "vreemde" wensen.

M. Pennock

Materiaal Parachutefabrikant Paraphernalia (USA), bouwer van het Northern Lite rig, heeft een nieuwe riserre lease ontwikkeld. Bijgaande tekening verduidelijkt de werking ervan: een metalen gedeelte aan de hangriem wordt tussen twee

24 SPORTPARACHUTIST

naar binnen geklapte metaaldelen op het harnas geklemd.

De klem wordt geblokkeerd op een manier identiek aan de driering: een sluitloop en een teflon kabel. De eerste testen hebben aangetoond dat de webbing eerder kapot gaat

1985

Omdat Henk het hele weekend al kursist was geweest en dus óók bekaf, werd besloten het PA-gedeelte naar het volgende weekend te verschuiven.

Drie weken later, 2 en 3 februari, weer op Papendal, maar ditmaal tussen de golf-ers en de hockey-ers. (Die doen met een "stokkie" wat wij in de lucht doen, of zoiets.)

Het programma was gelukkig wat gevarieerder en daardoor het weekend minder vermoeiend.

Zaterdag begonnen we met , RAM-AIR (Johan Bronsveld).

Gevolgd door RW (Bert Wijnands), Vliegprincipes (Koos Verhaar), Demo's (weer van Johan) en de laatste drie uur Reglementen van Charly Schuilen burg, Ook nu werd de avond weer volgens goed para-gebruik doorgebracht.

Zondagochtend werd door een aantal mensen gebruik gemaakt van de mogelijkheid tot gratis zwemmen en daarna

gingen we nog even voor de laatste loodjes er tegenaan.

De beloofde PA van Henk, daarna Materiaal (alweer Johan), VV-opleiding (Paul Schmidt) en EHBO (fheo van Gelder) waren de brokstukken die we nog te verteren kregen.

Er werd afgesloten met (uiteraard) een evaluatie en dat was dan de begeleidingskursus 1985.

Een beetje erg moe, maar toch wel voldaan op weg naar huis en de studie, om op 23 maart goed voor de dag te komen!

dan de hardware.

Volgens de fabrikant zou de hardware (lichtgewicht aluminium) in diverse kleuren kunnen worden geleverd, passend bij de harnaskleur. Ook is het mogelijk het systeem in een smallere vorm te maken, zodat het de smalle risers (1 inch breed) kan accepteren.

Een nadeel van de nieuwe release, vergeleken bij de huidige driering, is het feit dat het geheel tégen het harnas wordt genaaid in plaats van erachter.

Er is nog geen bericht ontvangen dat de release op de markt is.

Dit laatste is echter niet zo slim: ook al omdat het ripcord zo'n eind vrij loopt tussen de housing en de sluitloop, kon de tweede pin worden omgetrokken, waardoor het oog van de hitek-trekkabel van de pin kon glijden zonder de andere pin uit de sluitloop te trekken.

Men moet bij deze oplossing dus in het oog houden dat het oogje juist om de ripcordkabel moet haken in tegenstelling tot wat bij een normale installatie vereist is!

Overigens moet men er zich ook van overtuigen dat het uiteinde van de housing van de opener ver genoeg van de extra pin is gemonteerd om ook werkelijk de pin uit de sluitloop te trekken.

Riggers, die automatische openers monteren op éénpins reserves, worden gekonfronteerd met het feit dat de meeste bijgeleverde ogen op de trekkabels over de pin kunnen glijden. Er zijn diverse oplossingen verzonnen, waarvan een kleiner oog nog de meest praktische lijkt. Een idee, dat oP. een Jaguar (Frans) rig werd toegepast, was het gebruik van een tweepinsripcord met de laatste pin in de sluitloop en de trekkabel aan de tweede pin gehaakt.

Vanaf deze plaats wil ik de mensen bedanken die een deel van hun vrije weekend hebben opgeofferd om ons les te geven, de TC die deze kursus heeft opgezet en met name Michel en Johan die alle vier (okee, Johan drie) dagen aanwezig waren.

We doen ons best!

Lia van Heerwaarden

Arnold Collenteur

Jaarverslag 1984 ENPC In 1984 is er voor de ENPC toch wel wat veranderd. Na jaren te hebben gezworven van DZ naar DZ (hiervan lagen er vele rond Midden-Zeeland) konden wij halverwege 1984 weer zeggen dat wij weer wat vastere grond onder de voeten hadden.

Dat dat niet geheel zonder problemen is gegaan, blijkt uit het volgende korte overzicht: Najaar '83: de Gemeente maakte bekend dat wij op Sportpark Vierhoeven een stuk grond konden huren. Na bekend worden van dit voornemen werd er meteen een aktiegroep opgericht, die op agressieve wijze een paar honderd handtekeningen wist te bemachtigen. Hierdoor werd het zetten van de handtekening onder de toestemming vertraagd, maar in februari '84 was het dan toch zover. De aktievoerders direkt naar de Raad van State. Door een juridisch probleem met de Regeling Valschermspringen (iedereen heeft daar al genoeg over gehoord) moest de toestemming weer worden ingetrokken. Door een snelle ingreep van de RLD en een snelle afhandeling bij het opstellen van het huurkontrakt konden wij een week na de uitslag van de Raad van State (mei/juni) officieel op Vierhoeven gaan springen.

Deze sprongen op een zonnig weekeinde leidden tot het oprichten van een tweede aktiegroep. Deze was echter vóór ons, want ondanks dat velen buiten hadden gezeten, hadden ze 's maandags uit de krant moeten vernemen dat er was gesprongen. De door de

aktievoerders beweerde geluidsoverlast bleek dus wel mee te vallen. Één van de eerste zaken die toen werd gedaan, was het verplaatsen van de springbak van de Borchwerf naar Vierhoeven. Geen overbodige luxe, want op de Borchwerf was het af en toe zo nat dat menig PA-springer met zwembril, snorkel en zwemvliezen afsprong, zodat hij na de "splash-down" in de bak onder water naar de schijf verder kon zoeken. Op Viervoeven hebben wij daarom de bak maar direkt van een drainagesysteem voorzien.

Een tweede punt dat snel werd aangepakt, was een clubhuis, want een vereniging zonder enig onderkomen is ten dode opgeschreven. Dat hebben wij wel ervaren. De Gemeente Roosedaal zorgde in rekordtijd voor de benodigde bouwvergunning voor het plaatsen van vijf portacabins, waarvan één als opberg ruimte voor springmateriaal dienst doet, een tweede een ruimte bevat die is ingericht als instrukteursverblijf + keukentje + toilet en de overige drie zij tot een gezellige ruimte samengevoegd, voorzien van alle gemakken, zoals o.a. een bar.

En als dat allemaal op een centrale plaats staat, zoals op de DZ, dan wordt de onderlinge band tussen de leden weer versterkt. Ze blijven gemakkelijker hangen, maken afspraken voor wat sprongen, enz. enz. Hoewel wij nog lang niet terug zijn op ons oude peil van enige jaren geleden, kan nu al wel worden gekonstateerd dat het enthousiasme en de men-

De bar van de ENPC, waar na het springen geen weekend

sen terugkeren.

Ondanks dat eigenlijk pas het laatste halfjaar goed kon worden gesprongen, werden er toch nog ca. 2200 sprongen gemaakt.

Dit inklusief een springweek in Frankrijk (Royan) en één op Midden-Zeeland.

In jan uari 1985 zou er een evaluatie-avond over het springen op Vierhoeven worden gehouden. Deze werd bezocht door uiteraard veel para's, een tiental aktievoerders (tegen) en een paar voorstanders. Een vergelijk met de door de aktievoerders te verwachte problemen leverde het volgende op: Van de 4000-5000 bezoekers per weekeinde was geen sprake. Op een mooie dag waren er niet meer dan twee auto's tegelijk. Dus geen verkeersoveriast in de aangrenzende wijk, ook geen vervuiling van het water in het waterwingebied, waarin Vierhoeven ligt, door al die bezoekers en ook geen vervuiling door neerstortende vliegtuigen, zoals door de aktievoerders was verwacht.

Toch zijn er nog mensen, die

meer een vrije kruk te vinden

is

huis en Roosendaal uitvluchten als wij gaan springen, omdat door het geluid dat wij produceren verblijf in de omgeving onmogelijk zou zijn. Een geluidsmeting door de gemeente verricht, gaf andere getallen. Daartegenover stond het verhaal van een voorstander dat zijn buren meer last hadden van z'n blaffende hond dan van het vliegtuig.

Het belangrijkste was echter toch wel dat de huur met een jaar (dit is de gebruikelijke termijn bij sportvelden) werd verlengd en dat het volgend jaar geen evaluatie meer zal plaatsvinden.

Deze "vastigheid" is dan ook reden dat de ENPC dit jaar zeker het een en ander zal organiseren. Verder is het zeker de moeite waard om eens een bezoekje/sprongetje bij ons te komen maken, zeker nu wij de springer weer kunnen bieden wat voor hem onontbeerlijk is, nl. een gezellig onderkomen (ook voorzien van telefoon: 01650-59620) op een gezellige dropzone met een droge springbak.

De ENPC kan 1985 in ieder geval wat optimistischer tegemoet zien dan de voorgaande jaren. Dus tot ziens bij de ENPC.

Kees de Jager, sekretaris Het nieuwe

bestuur

tijdens

de ALV·ENPC.

SPORTPARACHUTIST 25

F

Ingezonden brieven aan de individuele leden (en andere geïnteresseerden) Zaterdag 9 maart jl. had ik twijfelachtige genoegen om de halfjaarlijkse algemene ledenvergadering bij te wonen en ik heb me daar met stijgende verbazing zitten afvragen waarmee we bezig zijn in Nederland.

Een vergadering waarin bijna centraal een vete staat, die wordt uitgevochten tussen een club en het Nationaal Centrum; waarin wordt gestemd over zaken die ertoe moeten leiden dat de naargeestige hokjesgeest, die er in Nederland heerst, óók het springen gaat beheersen; waarin blijkt voor bepaalde clubs principes belangrijker zijn dan het (Ieerlingen-)springen en men zelfs niet schroomt om andere clubs hun toch al beperkte mogelijkheden te ontnemen.

Als individueel lid raakt het clubgebeuren me niet zo, maar ik heb toch mijn vraag-

tekens bij de gang van zaken.

Vooral wanneer er wordt gestemd over o.a. het demobeleid in Nederland en de bijdrageregeling voor het Nationaal Centrum, denk ik dat dat wel degelijk zaken zijn die de individuele leden aangaan.

Hans Keiler heeft indertijd het plan opgevat om de stemmen van de individuele leden te bundelen, zodat op de algemene ledenvergadering ook wij onze invloed kunnen uitoefenen. Hij heeft dit om begrijpelijke redenen niet doorgezet, maar ik denk dat we dat best alsnog kunnen doen. Er worden moties aangenomen/ afgewezen met een stemmenverschil van 100 of 150 stemmen, dus de ± 275 individuele leden-stemmen kunnen van wezenlijke invloed zijn. Tenslotte hebben we dezelfde plichten als andere (club-) KNVvL leden, zoals kontribu-

tie en bijdrage Nationaal Centrum. Formeel hebben we dezelfde rechten, dus ik denk dat het een goede zaak zou zijn als we daar gebruik van maken.

Ik begrijp best dat dat voor de clubs niet zo aantrekkelijk is en dat die ook het liefst het aantal individuele leden zien verminderen. Maar we zijn er wel en ook wij willen springen in een voor iedereen zo gunstig mogelijk springklimaat.

En misschien dat wij als individuele leden ook een bijdrage kunnen leveren aan het doorbreken van de al eerder genoemde hokjesgeest. Tenslotte zijn wij niet club-gebonden en maakt het voor ons niet zoveel uit waar we springen, zolang we maar kunnen springen.

Deze brief is bedoeld om de reakties onder de individuele leden te peilen. Schrijf me een

briefje en zeg wat je ervan vindt en of er übehaupt belangstelling bestaat voor een bundeling van de individuele leden. Daarna kunnen we dan gaan bekijken hoe we dat gaan doen en wie de individuele leden kan vertegenwoordigen in de algemene ledenvergadering, waarvoor ik nu al mezelf beschikbaar wil stellen, maar dan wel in samenwerking met één of twee anderen.

Graag zie ik jullie reakties tegemoet.

Lia van Heerwaarden, Munnikenweg 41 8084 ST 't Harde, telefoon 05255-1877

A SELECTION OF THE FINESTVIDEOS AVAILABLE ON THE SPORT OF SKYDIVING

6. - 28. July 8S La Ferté Caucher 2 Pilatus -1 TWin otter - Air-to-Air-Video

Programma 1- 'Wings', 'EI Capitan', 'Skydiva' of skydiving by Carl Boenish Programma 11- 'Trollvaggan' Jorma Oster

- a definitive compilation t:37.50

- the first jumps from this awesome cliff by t:22.50

Programma 11I- 'Playground in tha Sky' Pt. 1- historical footage of skydiving and hang gliding by Carl Boenish t:35.00 Programma IV - 'Rida a Cloud'+'64-Way Racord' - Mirror Image and friends perform unique skydives by Norman Kent t:29.50

For beginners and advanced divers, and Teamtraining Proved concept

in the accelerated

Relativ- Training Dan is the founder of the relativ-instructorsvstern in Z-Hills ano the organizer of several

worto-eecoro-iumos.

This year he is returning to Europe to teacn the art of flying a formation with Leslie and Hamster. The Course will be touçht in English and German.

;

FF 500,-/850,-/1250,- for 1/2/3 weeks Registration must be in by June, 1., 1985 B.Jakob, Winsener 5tr.22, 0-3108 MeiBendorf

26 SPORTPARACHUTIST

Programma V - 'Playground in tha Sky' Pt. 11- continuing the story of skydiving in the late 60'5 and early 70'5, by Carl Boenish t:35.00 Programma VI - 'Walking on Air' - the first comprehensive on skydiving by Jas Shennan Programma VII - 'Fraak Brothar Convantion' skydiving boogie of the year by Norman Kent

documentary t:34.00

- covers the largest t:24.50

Programma VIII - 'Blua Magic' - the story of the 1983 World Championships in South Africa starring the World Champions by Martin Genge t:27.50 Programma IX - 'Symbiosis training by Peter Reynolds

and Friands' - documentary

of R.W. team t:25.00

For further details send for our FREE 1985 catalogue Plaasa add t:3.50 towards packing and postaga, par vidao, and t:3.50 for V2000 copias Plaasa stata whathar you raquira VHS, Bata or V2000 whan ordaring

Please send sterling cheques/money orders made payable to THE HAPPY LANDING CO., 175 Croydon Road, Beckenham, Kent BR3 3QH, England Telephone: 01-658-0605

o g doors aan dm lid van een groep te worden. Zoals studenten moeten ontgroend.i.om r te worden nt re moak ren in de basistraining voor de militaire dienst. Wat de aanhangers van Moon verlangen van hun volgelingen. Wat de vOI~elingyQ,yan ~j~:Jo eden uit eigen vrije wil in mindere mate wat de gemiddelde spring leerling moet doormake

fLlmöamenteel een soc zen, Het is zijn natuur bij een groep te willen horen en interaktie met andere n te hebben. Deze beakt dat mene of andere ep worden aangetrokken totdat ze door de andere mensen in een groep worden geaksepteerd.

In het be lIen 'mensen veel geld a en om in een . roep te komen waarmee ze h verbonden voelen, zoals

waarover ze praatten.

Dit enthousiasme had een vermenigvuldigend effekt, het bracht meer en eer ~Gnseq;.qaar 9!~tsport. egegeven, de sport: is niet voor iedereen, maar veel mensen probeerden het.

Toen er steeds meer mensen gingen springen, werd de steeds verder entwikHet was niet meer genoeg alleen maar door de luchtte> val of je koepel liegen. Niet at zijn ieoest zijn moment. Als on rekenen, anderen op kon. Aangegen steeds en, waren er ds minder mensen op wie en gerekend.

Men met iedereen e plaats of de p te vullen. waren veel gedeukl~ ego's, ar ~àt belangrijkeÎ";was, er'

m deze trend om te draaien! is een bewuste inspanning no-

d' g t ook tijd kosten.

Allereerst moeten ,we bereid zijn met mensen te springen met minder ervaring en in sommige gevallen veel minder ervaring dan wij hebben of denken te hebben. Dit betekent niet dat je een slechte sprong hebt; ontwerp eenvoudig een sprong die is afgestemd op het ervaringsnivo van de hele load. Zoals een onervaren springer een 1800 draai in een overgang kan maken, kan een redelijk ervaren springer een ~debody doen en een ervaren springer een aantal backins, allemaal in dezel~e sprong.

Je zult zien dat het een nieuw gevoel van voldoening geeft om te luisteren naar minder ervaren springers die over de sprong praten en te kijken naar hun pogingen in de lucht.

Niemand verwacht van je dat je al je sprongen met minder ervaren springers maakt, ma~r een,,,,paar zou al een grd&t verschil uitmaken.

Iedereen gaat dan met een geweldig gevoel naar huis. niet gaat zoals e dan. Bekriti, kritiek krijgen ze oeg thuis of op hun werk.

Behalve op een aantal grotere commerciële centra waar ze mensen hebben hiervoor, moet je verwachten voor je sprongen te moeten betalen en als je meer ervaren bent, moet jij de leerling vragen met jou mee te gaan.

Bill Dause, Lodi Parachute Centre.

foto: Ernst Bode

SPORTPARACHUTIST 27

Tandemspringen (2) Naar aanleiding van de tandemhappening op de Texel Boogie en Vier Uden Sportief 1984, schreef Nathalie Chudiak reeds een uitgebreid artikel over deze nieuwe dimensie in onze sport (augustus 1984).

Het accent in haar artikel lag vooral op de verhoogde veiligheidsaspekten in de leerlingenfase van het springen met behulp van het tandemsysteem. Met andere woorden haar artikel ging vooral over het tandemspringen als een nieuwe en uitermate veilige aanvulling op de bestaande opleidingen. In die zin zou je tandemspringen het "nieuwe begin" kunnen noemen van de basisopleiding.

Als aanvulling op het artikel van Nathalie en mede als gevolg van (dankzij) een recente trip naar de USA, denk ik dat het nuttig is nog enkele as pekten en/of mogelijkheden van het tandemspringen te belichten. Als referentiemateriaal hiervoor gebruik ik een tweetal sprongen als tandem passagier en meegekregen informatiemateriaal uit de Ralative Workshop van Bill Booth.

Nogmaals (en nu voor het laatst) terugkomend op Nathalie's uitstekende artikel, vond ik het jammer, dat daarin niet expliciet het (naar mijn mening) noodzakelijke verband werd gelegd tussen tandemspringen en square's voor

leerlingen. Tenminste als je een en ander wilt zien als deel van de opleiding. Ik denk namelijk, dat het geen enkele zin heeft, ja zelfs gevaarlijk is, als je potentiële leerlingen via het tandemsysteem hun eerste ervaringen en instruktie laat opdoen en ze daarna zelf laat springen aan ronde bollen, ook al zijn dat PC's!

Zelf heb ik als tandempassagier een aantal interessante ervaringen opgedaan.

Allereerst het bizarre gevoel, dat je volledig afhankelijk bent van de tandemmaster.

In mijn geval was dat dan wel de zeer ervaren test jumper LARRY RIDDLE (3600 sprongen) van de Relative Workshop, maar toch ... Een aan te bevelen ervaring voor b.v. alle instrukteurs en hulpinstrukteurs c.q. jumpmasters inzake hun invoelingsvermogen ten opzichte van leerlingen die van hen afhankelijk zijn. (het is maar een suggestie) Een naar mijn mening nog niet zo erg besproken aspekt van het tandemspringen, is de enorme mogelijkheid om er publiciteit mee te bedrijven voor onze sport. In de USA is het op een aantal centra al heel gewoon, dat men als toerist één sprong aan de tandem kan maken, zodat vrienden en familie op een spannend verhaal kunnen worden getrakteerd. Vergelijk het maar met

een rondvlucht in een Cessna of een Piper voor dagjesmensen.

Als je een DEMO verkoopt met daarin een tandemsprong, gemaakt door een plaatselijke bekendheid, vang je vele vliegen in één klap! Je moet dat natuurlijk wel goed voorbereiden en begeleiden.

Je zou op dezelfde wijze ook plaatselijke of regionale overheden eens kunnen laten springen, of met de bekende journalist een sprong maken.

Een uitstekend middel om het positieve inzicht in onze sport te bevorderen.

Je kan zelfs relatieven met een passagier erbij. Ik heb daar schitterende video-opnames van gezien. De tandemkombinatie is dan de base in de formatie.

In principe echter is het tandemsysteem niet bedoeld voor veelvuldig vrijevalwerk.

Na ca. tien sekonden zit je al op driekwart van de term inalspeed, maar die is dan ook al 135 mph. Bij vijftien sekonden zit je dan ook al op 180 mph en afgezien van de enorme kick die dat geeft, is het niet aan te bevelen de canopy veelvuldig met deze snelheden te openen. Ook vergt deze terminalspeed een enorme krachtsinspanning van de tandemmaster, die hij direkt na opening hard nodig heeft om de toch al grotere koepel te

besturen.

De snelheidsopbouw naar terminalspeed is in vergelijking met de individuele vrijeval anders en daardoor onnatuurlijk.

Als voorbereiding op b.v. AFF in die zin niet aan te bevelen voor opleidingsdoelen.

Doe je dit met een passagier (toerist), dan kan het beoogde effekt wel eens negatief uitpakken, omdat de snelheid na vijf sekonden beangstigend toeneemt.

Met een tandem kun je in principe uit elk vliegtuig springen.

Mits tevoren goed doorgesproken en één à tweernaal geoefend op de grond, is de exit bepaald niet veel moeilijker dan individueel.

De exit moet echter aan het type vliegtuig worden aangepast, maar dat is een open deur intrappen, neem ik aan. B.v. uit de Cessna 182 spring je na het uitklimmen niet naar achteren, maar in zijwaartse richting. Hiermede voorkom je dat de passagier de wielsteun raakt, met alle gevolgen van dien.

Uiteraard valt er nog veel meer te vertellen over het fenomeen tandemspringen, echter het artikel zou dan te lang worden. Indien iemand meer wil weten hierover, dan kan hij/zij tegen kostprijs + porto een kopie van het RELATIVE WORKSHOP TANDEMMASTER REFERENCE BOOK bestellen bij ondergetekende.

telefoon

Henk Kuizenga, 05981 - 586/483

KURSUS B BREVET

In het juninummer van de SP gaan we uitgebreid aandacht besteden aan de vervolgopleidingen ná het A brevet. Hierbij zal de nadruk liggen op de kursus B brevet of het equivalent hiervan zoals die op verschillende klubs wordt gege-

28 SPORTPARACHUTIST

ven. Maar ook de begeleiding tot aan het D brevet en de eventuele springvergunning zal niet ontbreken.

Waarom een dergelijk artikel?

Nu, we horen helaas nog teveel geluiden die erop duiden dat het voorkomt dat leerlingen na hun A brevet in een leemte vallen waar enkelen, degenen die net niet genoeg doorzettingsvermogen bezitten en niet voor alles hun instrukteur aan de jas trekken, niet meer uitkomen en daarom met springen stoppen.

Grof gezegd: de poen van de A kursus is binnen, de leerling is niet (zo) interessant meer.

Vergeten wordt vaak dat deze leerling met net dat éne duwtje in de rug een prima springer kan worden en vergrijzing van de springtop kan voorkomen.

Eind december 1984 heeft de redaktie SP een brief gezonden naar de hoofdinstukteurs van alle Nederlandse springklubs, voor zover aangesloten bij de KNVvL, met daarin het verzoek ons zoveel mogelijk

info te zenden over hun kursus B brevet dan wel andere vervolgopleiding.

De daarop ontvangen reakties van de PCMC, PCI, NNPC, ENPC en het NC waren over het algemeen positief. De FD, PCF en de PCN doen blijkbaar niet veel aan hun leerlingen, in ieder geval ontvingen wij van die klubs geen reaktie.

In juni dus het vervolg van dit verhaal ... hopelijk het laatste dat nodig is? .

Irwin Broen

Weekends zijn er voor ons allemaal.

Wij springen elk weekend. Dat is de voornaamste sprongen overslaan om naar jou te luisteren.

verklaring

voor ons sukses. De tweede reden is dat we een paar

Onze parachutes zijn het resultaat van zeer kostbaar onderzoek naar ontwerp en konstruktie, maar ook het resultaat van een voortdurende dialoog. Wij kunnen parachutes maken met jouw behoeftes in ons achterhoofd omdat we kontakt onderhouden met jou, persoonlijk of via één van onze dealers. Door de week werken wij aan jouw toekomstige parachute.

Tot volgend weekend!

PARACHUTES DE FRANCE SA zijn de ontwerpers en de makers van: MAGNUM, TURBO en CONTACT 7-cel koepels, MAGIC 5-cel koepel, S.O.S. en MAGIC 5-cel reservekoepels, REOUIN, JAGUAR en CAMPUS tandemsystemen, MARSOUIN conventioneel systeem, EVOLUTIVE, MANTA, SUPER-MANTA en GRIP springoveralls, OUICK pilotchute, etc. Al onze koepels en harnassystemen zijn officieel getest en zijn volledig goedgekeurd door de Franse Ministeries van Defensie en Sport.

{)[ICJnnfl-,nlluo

V~LT\.,I~L.J"",,\,IV

~lu {\CJnnnu

Uv

SA •

LJLT\.,IL.J~V

ZODIAC

BP 247- 9, Chaussée Jules-César. 95523 Cergy-Pontoise Cedex.

Téléphone: (3)032.16.33.- Télex : Parchut 697061 F.

Lijst van instrukteurs per 1-1-'85

Nr.

Naam

ZegelWoonplaats nr.

Beek, p.w. op de Beumer, J. Bizot, M.L. Bock, E.F. de Boerman, H. Bouckaert, F.J.J. Bougenon, R. Bouwens, P. H. Bovens, J. Bronsveld, J.S.K. Brunt, J. Bruyne, J. de Bussemaker, E. Cobben, H.L.J. Cox, J. C. P. M. Dam, J. J. N. van Dijkstra, L. E. Elias, H. A. Eugen, A. von Fennema, C. S. Gelder, T. C. van Graaf, J. de Graaf, J. A. van der Graaft, l. J. de Greven, H. Groot, A. de Haitjema, W. Hart, H. 't Hartgers, H. A. Hoefnagels, H. C. P. Hoenjet, W. J. E. Hoogerwerf, P. J. Huizen, H. van Jansen, J. H. M. P. Jong, A. C. de

De Cocksdorp Apeldoorn Lelystad Harderwijk Dordrecht Tilburg Balk Soesterberg Breda Nunspeet Hilversum Soest Naarden Venray Soesterberg Gouda Boerakker Enkhuizen Voorst Bergen (BRD) 't Harde Zeven (BRD) Rotterdam Kutenholz (BRD) Nijmegen Lelystad Bergen (BRD) Mantinge Rotterdam Roosendaal Valkenswaard Hilversum Groningen Best Leerdam

78-08 80-05 79-03 75-02 82-04 83-09 83-03 79-05 84-01 74-06 80-08 72-09 73-04 82-06 83-01 76-08 81-02 74-12 74-12 83-04 79-09 74-04 82-07 81-03 81-01 82-01 84-04 78-01 80-01 74-05 83-06 76-14 79-13 78-05 83-05

501 502 503 505 589 607 597 506 614 508 509 510 511 591 595 581 576 517 613 602 518 519 592 574 575 586 611 521 522 524 604 525 526 528 605

BVB

Kamp, E. M. van de Keizer, A. J. Keuning, D. Kouwenhoven, J. T. A. Lamboo, K. H. Landsman, H. Lasschuijt Jr., A. Lierop, A. H. M. J. van Linden, B. J. P. van der Male, J. J. van Maltha, M.w.M. Millenaar, R. P. Nolting, P. J. Otter, J. den Pellens, C. A. T. Pierlot, R. Plas, W. van der Pohlman, A. V. M. Poth, E. H. Poot, J. de Pijnenburg, H. C. Reijmers, R. Rienks, B. D. Rijswijk, J. B. H. van Sassen, C. J. Schmidt, P. Schoonen, C. N. J. Schuilenburg, C. R. Spaandonk, W. J. C. van Spiering, J. Spruit, F. Stegman, J. H. Sury, C. L. con Tops, C. l.

Thijssens, F. M. A. G. Velthuizen, W. A. Verbeek, H. J. Verboom, L. F. Verhaar, J. Voskamp, R. G. Waard, R. J. de Wery, J. J. M. Wierenga, A. J. Willebrandts, A. Wissink, E. P. J.

Hilversum De Cocksdorp Nieuwegein Den Haag Hoofddorp De Cocksdorp Hoeven Ittervoort Breda Den Haag Diemen Hoogeveen Lelystad Maassluis Waalwijk Ermelo Ulicoten Twello Amersfoort Apeldoorn Amstelveen 's-Gravenzande Oosterend Utrecht Limmen Harderwijk Kruisland Roosendaal Bergen (BRD) H. I. Ambacht Amsterdam Selsingen (BRD) De Cockdorp Amsterdam Roermond Baarn Amsterdam Rotterdam Oegstgeest Breda Groningen Roosendaal Utrecht H. I. Ambacht Teuge

Wedstrijd kalender

a brand new canopy 30 SPORTPARACHUTIST

tor you!!

Open

PA wedstrijd

83-12 80-06 83-11 76-10 81-04 83-13 73-05 74-03 79-02 81-08 76-11 82-05 83-14 79-01 68-06 80-03 81-05 80-04 79-06 79-14 72-03 83-08 69-03 82-03 82-08 83-07 76-07 70-03 82-02 73-08 83-10 76-09 76-09 83-02 71-09 69-04 74-10 78-03 68-03 79-11 84-03 80-07 74-09 72-04 78-07

17T/M 21JUNI VIDEO TRAINING

Inlichtingen: PCI, 035-15760 NC, 05763-993/604 PCF, 070-245457 NNPC, 050-775987 PCN, 05280-68271 FD,01880-13493 PCT,05255-1877 ENPC, 076-136515 6-8 april: PCI.

601 531 600 533 577 603 535 536 537 585 538 590 608 545 546 547 578 583 550 549 551 598 552 588 593 606 554 609 587 555 599 558 558 596 559 561 562 563 564 565 612 567 568 569 570

FREE STYLE VLIEGVELD TEUGE

bij

6-8 april: Mafia Rotation Meet op Texel.

CRW-4 rotatiewedstrijd.

Programma: 9 sprongen (inklusief trainingssprong), minimum 5 sprongen.

6-8 april: RW-8 Speedstarwedstrijd op het NC. Programma: 6 sprongen (minimum 3) van 7000 ft. Videojurering. f 190, - p.p.

6-8 april: Ram Air Competition bij PCF. Programma: 8 PA sprongen.

7 en 8 april: Clubkampioenschappen PA en RW bij PCN. Programma: 5 PA en 3 RW sprongen. Uitwijkdata 13 en 14 april.

13 en 14 april: Open clubkampioenschappen CRW-2 voor beginners bij PCI. Programma: 3 sprongen.

20 en 21 april: Scramblewedstrijd

RW op het NC. Programma: 4 sprongen van 10.000 ft. f 140,p.p.

27 en 28 april: RW weekend bij PCMC. Programma: RW-2 en biplane PAo 27 en 28 april: PA-5 wedstrijd in Schaften, BelgiĂŤ. Beste 4 tellen.

Inlichtingen: Paul Meers, Larikenstraat 38, 3530 Houthalen, telefoon 011-381044.

4 en 5 mei: Open PA wedstrijd bij PCI. Uitwijkdata 11 en 12 mei.

5 mei: Bevrijdingsvliegfeest bij de FD. Massadroppingen boven zestienhoven en Hoek van Holland uit 3 Dakota's van 3500 ft. Na afloop sprongen van 12.000 ft. Bijzonderheden zie rubriek Evenementen.

11 en 12 mei: Boogie bij de ENPC uit Turbo Porter en Cessna 182. Bijzonderheden zie rubriek Evenementen.

11 en 12 mei: Open PA-4 wedstrijd in Moorsele, BelgiĂŤ. Bij-

zonderheden zie rubriek Evenementen.

16 mei: PA wedstrijd voor C9/PC springers bij de FD. Uitwijkdatum 8 juni.

16-19 mei: Teuge Tulip Trophy.

Internationale PA-4 wedstrijd uit de BNI, C 182 en C 206. Programma: 8 sprongen (f 150, -), minimum 3 sprongen; f 15, - retour voor elke niet gemaakte sprong.

Barbecue vrijdag- en/of zaterdagavond.

16-27 mei: Texelboogie.

18 mei: PA wedstrijd bij de FD. Uitwijkdatum 25 mei.

18-26 mei: Skydiving Mundialito, Brazilië. Internationale RW wedstrijd.

25-27 mei: PA wedstrijd in Bruchsal, Duitsland.

Programma: 8 sprongen. Inlichtingen Afdelingssekretariaat.

26 mei-1 juni: Hercules Boogie '85, Lidkoping, Zweden.

1 en 2 juni: Jubileum PA wedstrijd voor C9 springers bij PCN. Programma: 3 sprongen. Tevens style/freestyle wedstrijd met programma: 2/1 sprongen. Uitwijkdata 8 en 9 juni.

1 en 2 juni: Open clubkampioenschappen RW-4 en RW-8 bij PCI. Uitwijkdata 8 en 9 juni.

1 en 2 juni: RW-4 wedstrijd bij de FD. Uitwijkdata 8 en 9 juni.

1 en 2 juni: TU en PC wedstrijden

bij PCMC. 8 en 9 juni: Vier Uden Sportief.

Nationale en internationale PA-3 en Speed Triplane CRW-3 wedstrijd. Programma: 5 sprongen.

Briefing 7 juni 20.00 uur. Camping gratis. Inlichtingen telefoon 04132-62190.

15 juni: Air Show Lelystad.

15 en 16 juni: Martinitrophy.

Open PA wedstrijd voor squares bij de NNPC. Uitwijkdata 22 en 23 juni. Bijzonderheden zie rubriek Evenementen.

22 juni: Hit and Run wedstrijd voor leerlingen bij PCI. 22 en 23 juni: Open PA-4 clubkampioenschappen bij de ENPC. Trainingsdag eventueel 21 juni.

6-14 juli: NKP op het NC. 6-14 juli: Springweek bij PCI. 6-28 juli: Relatieftraining door Dan Landis op Ferté Gaucher, Frankrijk. Bijzonderheden zie rubriek Evenementen.

13 juli. Hit and Run wedstrijd voor leerlingen bij PCI. 13-28 juli: Ameland Boogie bij de NNPC. 17-28 juli: Rapa Meet. Internationale PA-4/Style/RW-4 wedstrijd in Bad Lippspringe, Duitsland. Inlichtingen Afdelingssekretariaat.

20 en 21 juli: PA wedstrijd voor leerlingen op het NC. Programma: 6 sprongen. f 25, per sprong.

20 en 21 juli: Coupe Maarseveen.

Open PA wedstrijd bij PCI. Uitwijkdata 27 en 28 juli. laatste week juli: Springweek Moorsele met PCMC. 29 juli - 3 augustus: Springweek bij PCF. 3 en 4 augustus: CRW wedstrijd op het NC. Programma: 5 sprongen rotatie en 2 sprongen 8 man speed van 7200 ft. f 30, - per sprong, f 10, - inschrijfgeld.

10 augustus: Hit and Run wedstrijd voor leerlingen bij PCI. 14-18 augustus: Internationale PA/Style wedstrijd in Graz, Oostenrijk. Programma: 6/3 sprongen + extra. Inlichtingen Afdelingssekretariaat.

14-18 augustus: 16 mans wedstrijden in Ferté Gaucher, Frankrijk.

17 en 18 augustus: Zomerwedstrijd RW en CRW-2/PA bij PCN. Programma: 5 sprongen RW en 3 sprongen CRW-2/PA. 17-25 augustus: Springweek bij PCI. 23-25 augustus: Clubkampioenschappen PCMC. Programma: Speedstar-4, CRW-2 en PA. 24 en 25 augustus: Open clubkampioenschappen PCF. 24 en 25 augustus: Clubkampioenschappen RW-2 en PA bij PCI. Uitwijkdata 31 augustus en 1 september.

31 augustus: Seniorenwedstrijd op het NC. 13-15 september: CRW rotatiewedstrijd bij PCN. Programma: 5 sprongen. Uitwijkdata 21 en 22 september.

Te koop Automatische opener Sentinel Mk 2000, kompleet met powerripcord en 2 patronen. Prijs /650,-. Inlichtingen: Mariike de Winter, Walewijnlaan 153, 5665 CH Geldrop, telefoon 040-859332.

Komplete springuitrusting: Harnas/container: Condor (handdeploy, capewells). Main: Stratostar, Reserve: 24 ft Steinthal (bestuurbaar).

Vraagprijs f 800,-. Inlichtingen: Rendert Jan de Waard, Timorstraat 14b, Groningen, telefoon 050-775987.

Harnas/container: Racer (rood/zwart parapack met tapewells), bouwjaar '80. Main: Unit (blauw/wit), bouwjaar '79, ca. 400 sprongen.

Vraagprijs t 1.000,-.

Inlichtingen: George Buitendijk, tetefoon 02154-13889.

Komplete springuitrusting: Harnas/container: Wonderhog Sprint (handdeploy). Main: Statecloud 240 (spectrum), lightweight. Reserve: 26 ft Lopo üte. Geheel 70 sprongen, in goede staat, bouwjaar '80. Prijs /4.000,-. lnllchtingen: A. L. Corvers, telefoon 043-623230.

Komplete springuitrusting: Harnas/container: Rapid Transit (beige/bruin).

Main: Crusair (zwart/rood/wit).

Reserve: Piglet 11. Geheel 100 sprongen.

Prijs n.O.t.k. Inlichtingen: Ton Annegarn, telefoon 015-613940.

Komplete springuitrusting: Harnas/container: Minisystem.

Main: UT 15 (rood/wit/blauw) '75. Reserve: Switlik (wit) '65. Jaarkeuring '85.

Prijs /1.400,-.

Inlichtingen: F.J. Tiisrna, telefoon 05280-77146.

Komplete spring uitrusting: Harnas/container: Jaguar (rood). Main: Pegasus (geel met zwarte stabilisatiepanelen).

Reserve: Featherlite.

Prijs /4.000,-.

Inlichtingen: Kevin Paoutiy, telefoon 010-345922 (overdag).

»Hij is Veilig, Klein En Stijlvol.

Hij is Uniek 1« l

Dealers in Nederland:

AIR ENTERPRISES BV's

PARA PILOT SHOP Postbus 97 . 3620 AB Breukelen·Nederland Tel. 03462-3522'

iT :..p,û:.u,û~:.fJ'Jn..L":l!I~:.u\Tll\D::l!I

(!) \1

De Zanden 22 7395 PB Teuge Nederland . Tel. 05763-928

SPORTPARACHUTIST 31