SP 1985 14(1) by Koninklijke Nederlandse Vereniging voor Luchtvaart (KNVvL)

DEZE VERENIGINGEN ZIJN AANGESLOTEN BIJ DE AFDELING PARACHUTESPRINGEN VAN DE KONINKLIJKE NEDERLANDSE VERENINGING VOOR LUCHTVAART

SPORTPARACHUTIST jaargang 14 - nummer 1 - augustus 1985

Tweemaandelijkse uitgave van de KNVvL Afdeling Parachutespringen Redaktie: Ronaid van den Boogaard, Irwin Broen, Nathalie Chudiak, Arnold Collenteur en Niels Tieland.

Vaste medewerkers: Michel Bizot, Hein Cannegieter, Kees de Goeijer, Henk Kuizenga, Karst Sikkens en Bert Wijnands.

Abonnement SPORTPARACHUTIST Leden van de afdeling Parachutespringen ontvangen het blad gratis. Losse abonnementen kosten f 40,-- per jaar en zijn aan te melden via het Afdelingssekretariaat. De SPORTPARACHUTIST verschijnt in de eerste week van februari, april, juni, augustus, okiober en december. Druk:

Van Deventer

b.v., 's-Gravenzande.

sekretaris clubhuis vliegveld dropzone(s) type(n) vtiegtuigen

S CH VV DZ TV

met aantal springers Inflight deur springtijden weekeinden

10 ST WE

sunset

huur materiaal rond pc square bak voor precisie met naam DZ indien

WE: 8.00·SS.

voorzitter sekretaris penningmeester publiciteit algemene projekten algemene projekten

Hoofd Bureau Parachutespringen Michel Bizot, Jozef Israëlsplein 8, 2596 AS 's-Gravenhage. Telefoon: 070-245457.

KNVvL

Vereniging Nederlandse Paraclub TU-zeven S: John Schouw, Godenstedterstrasse 23, 0·2730 BRD,09·t942815615. CH: VV Seedorf, BRD, 09·4942812081, VV: Seedorf. DZ: VVo TV: C-182/3.

Aanmeldingen voor het lidmaatschap te richten aan het Afdelingssekretariaat de klubsekretaris).

(via

Uw kopij gaarne inleveren vóór 31 augustus 1985 bij: Nathalie Chudiak, redaktie CHUTIST, De Eerensplein 's-Gravenhage

2 SPORTPARACHUTIST

SPORT PARA21, 2593 NB

V B R S ON C H CH

Noord Nederlandse Parachutisten Club S: Jessie Haandrikman, G. ter Borghstraat

za:

M: r pc sq.

12. Postbus

H CH. Para Centrum Noord S: Rob Millenaar. Swammerdamstraat 39, Postbus 567, 7900 AH Hoogeveen, 05280-68271. CH: Achteromsedijk 2 (geen Post), Hoogeveen, 05280· 71150. VV: Hoogeveen. DZ: Nieuw-Balinge. TV: C·182/4 ID. ST: WE + feestdagen, evt. wo- en vrij-middag. M: r. BP: DZ. V: B R S. ON: CH C H.

Hallstraat

29, 8072

wo: 18.00-SS.

BA Nunspeet.

Korps Commando

Troepen

S: Leo de Ruiter, Dorpsdijk 4. 3257 LA Ooltgensplaal. CH: Commandobaan 4, 4706 CL Roosendaal, 01650·43920, tst. 155.

± 35.

Skydiving Club The Flying Dutchmen S: Hans Bakker, IJsvogelplein 23, 3334 XA Zwijndrecht, 078·124100. CH: Vliegveldweg 30. 3045 NS Rotterdam. 010·158421 VV: Zestienhoven. DZ: Pijnacker, Berkel, Schipluiden. TV: C·206/6. ST: di en wo: 16.00·SS. za: sunrise-SS. zo: 12.00·18.00. M: r pc sq. SP: behalve zondag. V: B R S. ON: H. Stichting

BP: DZ. M: r pc sq. V:

Nationaal

Paracentrum

Teuge

S: Jan Koenegras. De Zanden 15, 7395 PA Teuge. 05763·604. CH: De Zanden 22, '"De Wolk", 7395 PB Teuge, 05763-842. VV: Teuge. DZ: VVo TV: C-182/4 ID. BNI/8. ST: dagelijks 9.00·20.00. C H. Cadetten

M: r pc. SP: DZ. V: B R. ON: CH kamperen

Parachutisten

S: M. Mennenga, 222407. Vereniging

Paracentrum

Paraclub

S: Marijke Leereveld, 040·859332.

10, 4811

Paraclub Icarus S: Monica Westera, Postbus 76, 1230 AB Loosdrecht, 020-864424. CH: VV Hilversum, Loosdrecht, 02157·1849. VV: Hilversum. DZ: Maartensdijk. Westbroek, VVo TV: P.Porter/8 ID. ST: WE + ma-. di- en vrij-avond. M: r pc sq. BP: Westbroek, VVo V: B. ON: CH.

77, 3742 SM Baarn,

52. "de Egelshoek",

Hilversum,

02154-

02157·1888.

TV: C·206.

Nicole,

076·

GH Oldenzaal,

Eindhoven Waleweinlaan

met nadere

ST: WE: 10.00-SS.

Para Centrum

XC Breda.

Teuge

153, 5665 CH Geldrop,

CH: VV Saint Nicole, Leopoldsburg, gang Eindhoven Airport. VV: Saint

vereniging

Kasteelplein

S: S. J. M. Meijer, Bolkskamp 25, 7576 05410-10586. Zie verder Nationaal Paracentrum Teuge. Vereniging

ST: za: 9.00·SS,

Paraclub Hohne S: J. van der Velden, Exinerstrasse 7i, 3103 Bergen, BRD, 09-1950513823. CH: VV Lohheide. "Paragasse", Lohheide, Hohne, 09-4950518021, tst, 450. VV: Lohheide. DZ: VVo TV: 00-27/5. ST: WE: 9.00-SS. M: r pc. SP: DZ. V: B S. ON: kamperen DZ.

Paraclub Hilversum S: A. van Kooten, Oosterstraat

Paravereniging

TV: F-27/

1587, 9701 BN Groningen. CH: VV Eelde, 05907-4499. VV: Eelde. DZ: VV, Winde. TV: C·182/4.ST: WE: 9.00·SS, zomertijd vrij: 18.00-SS. M: r pc. BP: VVo V: B R S. ON: C

Van

VV: Hilversum. DZ: Hoogland, VVo TV: C·182/4. ST: WE di- en vrij-avond. M: r sq. BP: VVo V: B S. ON: C.

Zeven,

tst. 328. ST: zomer:

13.00-SS, zo: 10.00-SS, wo tlm vrij: 17.00·SS. SP: DZ. V: B S. ON: C H.

13889. CH: Noodweg

Lidmaatschap Alle leden f 75,- per jaar, na 1 juli f 42,-. Het inschrijfgeld voor leden bedraagt bij aanmelding f 8,--.

HG Oosterhout,

M: r. BP: DZ. V: B S. ON: C H.

zo: 9.00·19.00, zomer: B R S. ON: C.

Bestuur E. T. H. Wijnands H. Boerman E. van der Kraan H. Cannegieter P. J. Hoogerwerf S. Woerlee

pc sq SP

niet op vliegveld

01620·55816. CH: Sportpark Vierhoeven, Roosendaal. 01650-59620. VV: Seppe. DZ: Sportpark Vierhoeven. TV: C-182/4, ID. ST:

CH: VV Lelystad, Lelystad, 03202·469. VV: Lelystad. DZ: Kavel E·24. TV: C·206/5.

Nederlandse Vereniging voor Luchtvaart Afdeling Parachutespringen

voeding bar restaurant snacks overnachting camping hotel clubhuis

Eerste Nederlandse Parachutisten club S: Kees de Jager. Pascallaan 13, 4904

Paraclub Flevo S: J. Bronsveld, 03412-54991.

Koninklijke

Midden-Zeeland

België.

ingang

met nadere

Eindhoven.

in-

DZ: VVo

M: r pc. V: B R. ON: C H. (adspirant

lid)

Korr. adres: J. den Otter, Oleanderstraal 36. 3142 NJ Maassluis, 01899·19572. CH: VV Midden-Zeeland, Calandweg 4,4341 RA Arnernuiden, 01196-12910. VV: Midden-Zeeland. DZ: VV, Lewedorp. Sloegebied vussingen. TV: C·172/3. C·182/4 (medio '85). ST: apr. tlm okI.: 09.30·SS (enkele werkdagen gesloten). M: r pc sq. V: B R. ON: C H CH. Paraclub

Zuid-limburg

(adspirant

lid)

S: Ellen Golfin, Kluisstraat 21. 6439 AJ Doenrade. 04492-4866. CH: VV Zwartberg, 09-3211383273. VV: Zwartberg (B). DZ: 4 km van VVo TV:Do-27/5. ST: WE

+ feestdagen: 10.00·SS. M: r pc sq. SP: in aanbouw. R S. ON: kamperen VVo

Artikelen, reportages, brieven en beeldmateriaal over parachutespringen zijn altijd welkom. Materiaal wordt niet teruggezonden, tenzij op uitdrukkelijk verzoek. Beeldmateriaal moet voorzien zijn van de naam van de maker en/of eigenaar. In geval van beeldmateriaal met copyright dient een schriftelijke toestemming van de maker voor plaatsing in de SPORTPARACHUTIST te worden bijgevoegd. De redaktie behoudt het recht alle ingezonden materiaal te corrigeren, zo nodig in te korten of niet te plaatsen. De met naam onderschreven artikelen zijn voor verantwoordelijkheid van de schrijvers en behoeven niet altijd de mening van de redaktie weer te geven. De niet met naam onderschreven artikelen komen van de redaktie uit en zijn samengesteld aan de hand van informatie uit één of meerdere bronnen. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt door middel van druk, microfilm, fotokopie of op welke andere wijze ook, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de redaktie. Advertentietarieven op aanvraag.

V: B

Redaktioneel

inhoud Nationale Kampioenschappen Arnold

Collenteur,

Annet

Gillebaard,

Temdemspringen Henk Verbeek,

Jan Vijfvinkei

en verder In Memoriam

6, 7

AFF nieuws

Simon Waerlee

Jubileum

Clubbladen

vijf passagiers

Para Centrum

Noord

Henk Kuizenga

Teuge Tulip Trophy 1985

Trees van Mierio

Galbak en reaktie

Bruchsal 1985

Herman Boerman

Uitslagen NKP 1985 ENPC Boogie/Open PA wedstrijd

18 dag/

Elly Melio

Verenigingen moeten nieuwe wegen inslaan Kanttekeningen met betrekking tot het parachutespringen

Op de Algemene Ledenvergadering in Amersfoort werd afgesproken dat clubbladen op een bredere basis zouden worden verspreid dan tot dan het geval was. Het is verheugend te konstateren dat in ieder geval de redaktie SP nu geregeld clubbladen ontvangt van acht Nederlandse springclubs. De clubbladen variëren in vele opzichten: formaat, inhoud en uitvoering. Gelukkig veel informatie over aktiviteiten in voltooide en toekomende tijd, redelijk veel verhalen van en over leerlingen, zo nu en dan springtechnische en/of materiaaltechnische informatie en de eeuwige oproep voor mensen die zich naast het daadwerkelijke springen willen inzetten voor het randgebeuren. En hoe belangrijk wij als redakties het ook vinden: een clubblad en zelfs de SP blijft een randgebeuren! Maar we weten ook dat we er toch altijd weer naar uitkijken en zeker als we er in geschreven hebben of genoemd worden. Naast alle funkties die het voor de eigen springfamilie heeft, is het ook nog het visitekaartje van je club naar buiten toe en iedereen weet hoe belangrijk die relaties zijn, want een van de bouwstenen voor het voortbestaan van een springclub heet GOODWILL. Een clubblad kan daar veel aan doen en veel clubbladen komen wat dat betreft goed uit de bus. Recepten voor een goed clubblad kunnen wij niet geven omdat we zelf nog zoveel moeten leren. Maar we kunnen één advies meegeven voor in het achterhoofd bij het schrijven van een artikel en het samenstellen van een blad: Heb respekt voor je lezer!

Bauke van Stempvoort

36 water- en 37 nachtsprongen

Nathalie Chudiak

Fred Kerkkamp

Gouden Jubileum

Dakota

Ingrid Zoetmulder

NNPC Martini Trophy

Terugblik Martini Trophy

28 28 29

Ingezonden brieven Appendix Martini Trophy Henk Kuizenga

Three of a kind Pa Pennock

Vier Uden Sportief

Koos Verhaar

Cone Loek Bert Wijnands NKP 1985

32 - Brain Waves

Bert Wijnands

en als altijd Redaktioneel

Paravaria

6 4

Evenementen Te koop

Wedstrijdkalender

Bij de voorplaat: Deze FD viermanster, bestaande uit Barbara Leeker, Ad Smit, Peter Roos en Casper Roelofsen, werd boven Schipluiden (Delft) vastgelegd door Ton Willebrandts. Bij de achterplaat: Deze springertjes uit het stenen tijdperk (zie de uitrusting) zijn vereeuwigd door fotograaf Wout van Assendelft de Coningh en waren de te winnen trofeeën van Uden Sportief.

SPORTPARACHUTIST 3

ZMENTEN >EVENE 11.I ME·NTEN 16 MAN TEUGE Ondanks een vertraagde start van de voorbereidingen wordt dit jaar voor de zesde maal een 16 mans wedstrijd georganiseerd op het Nationale Centrum Teuge. Van vrijdag 30 augustus tot en met 2 september zullen Nederlandse en buitenlandse teams op 12.000 ft uit de laadklep van een Engelse Skyvan springen. Voor de beoordeling van de sprongen wordt gebruik gemaakt van grond- en luchtvideo. Van de teams wordt verwacht dat ze donderdagavond op Teuge arriveren zodat vrijdag een vlotte start kan worden gemaakt. De 16 mans wedstrijd is een internationaal gebeuren waarveelorganisatiewerk aan vastzit. Daarom wordt bij deze een oproep gedaan aan vrijwilligers die bereid zijn om vier dagen lang de handen uit de mouwen te steken, zodat het een geslaagd festijn wordt. Er zijn allerlei taken die verricht moeten worden, zoals het tanken, de videobediening, het manifest en het schoonmaken van sanitair. Een ieder die één van deze taken op zich neemt, komt in aanmerking voor een sprongetje uit de Skyvan. Vrijwilligers wordt verzocht zich te melden bij Ron Schaap die dagelijks bereikbaar is op het Nationale Centrum.

3de World CUp of Champions Deze wedstrijd vindt dit jaar wederom plaats in Siena, Italië. Van 31 augustus tot 8 september worden nationale kampioenen style, precisie en

4 SPORTPARACHUTIST

overall verwacht up vliegveld Ampugnano om in 10 PA en 4 Style sprongen de kampioen der karnpioenen vast te stellen. Er is een dames-, herenen juniorenklassement.

Sportparacentrum Provincie Antwerpen Op 14 en 15 september zal er op het vliegveld Zoersel in België een boogie worden gehouden waar o.a. ballonsprongen kunnen worden gemaakt. Er zal een Twin Otter of een Dakota zijn en voor de springers die (tweedehands) mate-

PARA SKI 1985 We gaan het dus nogmaals proberen: op 14 en 15 september a.s. zullen voor de derde keer de Nederlandse Para Ski wedstrijden plaatsvinden. En drie keer is scheepsrecht, zegt men. Mogen we ditmaal rekenen op goed weer!! Ook nu vinden de wedstrijden plaats op en nabij de 550 m lange kunstskibaan van Sigi Moser te Schaesberg in Limburg. Wedstrijdonderdelen: a. 4 PA sprongen per vier-

riaal nodig hebben, zijn er shops. Verdere inlichtingen zijn te verkrijgen bij het sekretariaat SPCPA (Willy Crols), Vijfkampstraat 24, 2020 Antwerpen, telefoon 03-8280469.

Paraclub Zuid-Limburg

mansteam b. 2 reuzeslaloms Er zijn prijzen voor verschillende katagorieën. Net als afgelopen jaar de bedoeling was, wordt er gesprongen uit een heli, type Hughes, geschikt voor vier springers. Kosten: - vóór 1 september ingeschreven: f 200,- ná 1 september: f 225,-, all in. Geef je bij inschrijving ook

even door of je met tent of caravan komt? Informatie: Beknopte info is toegestuurd aan alle Nederlandse en Belgische clubs. Verder kun je inlichtingen vragen bij ons sekretariaat: p/a Ellen Goffin, Kluisstraat 21, 6439 AJ Doenrade, telefoon 04492-4866.

tot ziens, PcZL

GmbH

SKYOIVE-GÜNTER Kleinottweiler Stro73 0-6652 8exbach (Saar) West Germany

Telefon / Phone (0 68 26) 8 08 88 Telex 4 44 850

Fallschirm-Service-GmbH

•

In new and larger premises !

•

We thank you for the eonfidenee during the past years!

•

This eonfidenee enabled us to enlarge the range of our service and sale!

you plaeed in us

As a THANK YOU for you, our OPENING OFFER! SYSTEMS: (with round reserves)

* 3499.00 * 3699.00 * 3899.00

DM DM DM

* * *

Jaguar, Magie, 22' LoPo Jaguar, Turbo, 22' LoPo Jaguar, Fury/Pegasus, 22' LoPo

SYSTEMS: (with square reserves)

* 4199.00 * 4399.00

* 4599.00

DM DM DM

* *

Jaguar, Magie, S.O.S. Jaguar, Turbo, S.O.S. Jaguar, Pegasus/Fury,

S.O.S.

* all prices without purchase tax.

GmbH

SKYOIVE-GÜNTER Kleinottweiler Stro73 0-6652 8exbach (Saar) West Germany

Telefon / Phone (0 68 26) 8 08 88 Telex 4 44 850

»ARAVARIAPARAV Para personalia Wijzigingen adreslijst: Instrukteurslijst: Jan Stegman, Selsingen BRD, instrukteursnummer 76-15, zegelnummer 557. Sportparachutist: Irwin Broen, Purcelldreef 10, 5012 AL Tilburg, telefoon 013-562622. PCMC: W. J. C. van Spaandonk, Gooierserf 431, Huizen (NH). PCF: R. Mijnheer, telefoon 02159-48795. ENPC: D. Jeremiasse, telefoon 01650-55510. PCE: J. Jansen, Kapelstraat 83, 4841 GG Prinsenbeek, telefoon 076-410524. NC: A. van den Worm, Viltmakersdonk 165, 7326 LL Apeldoorn, telefoon 055-418382. PCI: Bestuur: Feytus Diepgrond (vz), Doede Keuning (pm), Joop Everts (s) telefoon 035-14938, Hans Weggelaar (2de s) telefoon 02990-27907, Klaas van Altena (lid), Frank Spruit (lid). PCF: P. Schmidt, Landauer 32, 8256 DL Biddinghuizen.

waarbij ook de para's niet ontbraken. Over alle festiviteiten zowel als vele andere aktiviteiten rond het DAK-gebeuren is weer te lezen in het goed verzorgde Dakota Magazine waarvan men al weer aan het vierde nummer van de vierde jaargang is.

Wereld rekords Het CIP (Comité Internationale de Parachutisme) van de FAI (Fédération Aeronautic Internationale) heeft een lijst samengesteld van alle per januari '85 geldende wereldrekords parachutespringen. De lijst is ingedeeld naar klasse (onderdeel), katagorie (manl vrouw I gemengd), naam I namen, plaats, datum en prestatie. Voor belangstellenden is tegen kostprijs een kopie te krijgen bij het Afdelingssekretariaat.

1500ste

leerling

van

peN,

R. G.

Swierts, tijdens de exit van zijn eerste sprong dit voorjaar. (foto Henk Kuizenga)

wij wensen beterschap aan:

IN MEMORIAM

Frans Küsters, Mariska Breevaart, Guus Pichel, J. van Munster, Henk Druiveman, Ada de Groot, Frank Drieling.

Diep geschokt en verslagen waren wij toen bleek dat Ferry Huwae om het leven was gekomen bij een parachutesprong. Deelnemend aan een springweekend voor leerling vrije vallers landde hij bij zijn eerste vrije val sprong in het water en verdronk daarbij. Als lid van het Korps Commando Troepen was hij sinds 1978 operationeel para en nam hij verschillende malen deel aan (oefen)operationele inzetsprongen. Ferry was bijzonder aktief, vooral op sportgebied. Naast de paravereniging was hij lid van een alpinistenvereniging en een rugbyvereniging, waaruit blijkt dat hij geen uitdaging uit de weg ging. Ook op zijn werk en binnen de vereniging viel Ferry op door zijn enthousiasme wat o.a. tot uiting kwam door de helpende hand die hij overal waar nodig toe-

wij feliciteren: PCE: Jaques en Hannie Jansen met de geboorte van hun dochter Moniek op 19 juli 1985. KNVvL: Leo en Jennifer de Kwaadsteniet met de geboorte van hun zoon Kevin op 23 juli 1985.

DDA De PH-DDA heeft nu zijn eigen naam in de bies van zijn romp staan aan de ene kant en aan de andere kant: 50 Golden DC-3 Years. Dit heuglijke feit en jubileum werd dan ook uitbundig gevierd van 5 t/m 11 juli met als hoogtepunt een vliegfeest op Eindhoven

6 SPORTPARACHUTIST

Bibliotheek De NBLR (Stichting Nederlandse Bibliotheek voor Luchten Ruimtevaart) leent boeken uit aan leden van de KNVvL op vertoon van een geldige ledenkaart. De bibliotheek is open elke (gewone) zondag van 13.30 tot 16.30 uur. De bibliotheek draait geheel op vrijwilligers en heeft dringend uitbreiding van deze groep nodig. Het is de bedoeling dat er eens per 4 à 6 weken een zondagmiddag dienst wordt gedraaid. Nadere inlichtingen over de bibliotheek zelf en over de vrijwilligersdienst zijn te verkrijgen via telefoonnummer 020173640.

stak. Hierbij verloor hij nooit zijn humeur en bleef hij altijd goedlachs, zelfs onder de meest bizarre omstandigheden. Hij zal bij iedereen in de herinnering blijven als een bijzonder fijn mens en een goede vriend; we zullen hem erg missen. Wij wensen zijn familie en zijn vriendin alle sterkte toe die nodig is om dit verlies zo goed mogelijk te dragen. Het bestuur en de leden van de PV KeT.

ARIAPARA Paramedisch In het kader van het jaarthema 1985 "Sportmedische Preventie" organiseert het Nationaal Instituut voor de Sportgezondheidszorg (NISGZ) op 28 en 29 november 1985 zijn jaarthemakongres onder de titel: Preventie van Sportblessures op het Nationaal Sportcentrum Papendal te Arnhem. De doelstelling van dit kongres is enerzijds inzicht te bieden in faktoren die een rol spelen bij het ontstaan van

sportblessures, anderzijds informatie aan te dragen welke het gedrag van de sportbeoefenaar zodanig kan beïnvloeden dat de kans op een sportblessure kleiner wordt. Het kongres is bestemd voor de begeleiders in de sport, die de noodzakelijke gedragsveranderingen bij de sportbeoefenaar kunnen stimuleren. Het richt zich dan ook in het bijzonder tot trainers, coaches, (sport- )artsen, (sport -)fysiotherapeuten, sportmasseurs, leraren lichamelijke opvoeding

en opleiders in de sport. Uiteraard zal de geïnteresseerde sportbeoefenaar zelf ook veel van zijn gading kunnen vinden. Het kongres heeft een vijftal thema's die in plenaire zittingen zullen worden gepresenteerd: 1. Oppervlak en schoeisel 2. Ziekte en afwijkingen 3. Agressie als risikovol gedrag 4. Training 5. Materiaal Tijdens het kongres zal de

Prijs voor Sportgeneeskunde worden uitgereikt. Tevens zal de auteur bekend worden gemaakt van het winnende artikel van de in het kader van het jaarthema van het NISGZ "Sportmedische Preventie" ontvangen inzendingen. Nadere inlichtingen bij: NATIONAAL

INSTITUUT

voor de SPORTGEZONDHEIDSZORG

Postbus 90 __ 6860 AB OOSTERBEEK Telefoon 08308-1984

Bram Lasschuijt moest het ontgelden na zijn 3000ste sprong tijdens de Teuge Tulpen Trofee '85. Bram, proficiat. (foto's Annemiek van Gessel)

IN MEMORIAM Tijdens de uitoefening van zijn geliefde sport, is op zondag 16 juni te Zwartberg (België), ons club- en bestuurslid Jan Verschuren overleden. Hij was 44 jaar oud. Parachutespringen was voor hem alles; hij maakte velen enthousiast voor de sport en zette zich er 100 % voor in,

ook als hulpinstrukteur. Hij is gestorven zoals hij leefde; met een zeldzame kombinatie van roekeloos zijn en toch een groot verantwoordelijkheidsgevoel hebben. Tot het laatste moment was hij op en top betrokken bij het hele paragebeuren . We verliezen in hem een goe-

de vriend. De goeden sterven vroeg, maar voor ons veel te vroeg, Jan. We voelen mee met zijn gezin en familie en hopen dat ze kracht kunnen vinden in de wetenschap dat hij geleefd heeft zoals hij graag wilde. Paraclub Zuid-Limburg

SPORTPARACHUTIST 7

Op 1 juni 1985 's morgens om half elf opende burgemeester Sytze Faber van de gemeente Hoogeveen het gloednieuwe klubgebouw van de PCN op het terrein van het tevens vernieuwde vliegveld van Hoogeveen. Dit heugelijke feit kreeg nog een extra dimensie vanwege het feit, dat de PCN haar 15-jarig bestaan vierde. Een staalblauwe hemel sierde de openingshandeling van de burgemeester, die in gezelschap van wethouder Diephuis en in aanwezigheid van vele PCN-Ieden en oud-leden, een aantal genodigden en de regionale pers een parachutepack opentrok, waaruit een doek met tekst tevoorschijn kwam (zie foto).

Het nieuwe klubhuis vanuit de lucht gezien. (foto Hans Schenk)

AFF nieuws AFF kommissie Het Afdelingsbestuur heeft onlangs de AFF kommissie een officiĂŤle aanstelling gegeven. Aangezien het AFF springen in Nederland de kinderschoenen nog maar nauwelijks is ontgroeid, behoeft het een intensieve begeleiding. De kommissie zal deze bege-

leiding bewerkstelligen door middel van o.a. het verzamelen van buitenlandse info, het bijhouden van een registratiesysteem, eventuele bijstelling van de handleiding, kadervorming en het onderhouden van kontakten met de Nederlandse AFF instrukteurs/jumpmasters.

De AFF kommissie heeft thans de volgende samenstelling: Simon Woerlee (voorzitter) Sjaak Kouwenhoven (sekr.) Herman Landsman (lid) Cees Schoonen (lid) Wim Velthuizen (lid)

AFF kader Het AFF kader bestaat uit de volgende instrukteurs (I) en jumpmasters (JM): Riet Becker (JM) Jan Beumer (I) Arnold Camfferman (I) Jan van Dam (I) Piet Groot (I) Sjaak Kouwenhoven (I) Herman Landsman (I) Jan de Poot (I) Bob Rienks (I) Cees Schoon en (I) Jaap Spiering (I) Iwan Spilker (JM) Charles von Sury (I) Ed Wissink (I) Simon Woerlee (JM) Simon Woerlee

Iwan Spilker en Jaap Spiering tijdens de briefing voor een van de eerste Nederlandse AFF evaluatiesprangen Landsman.

8 SPORTPARACHUTIST

met examinator

Herman

Onmiddellijk daarna vond er een massadropping plaats uit vier in formatie vliegende Cessna's boven het vliegveld. De PH-PCN voorop en drie kisten van het vlieg bedrijf Aero Noord uit Hoogeveen erachter. Daarmee was 15 jaar PCN plus een nieuw gebouw definitief een feit! De PH-MEN Pilatus Turbo Porter, die van het Paracentrum Texel was ingehuurd voor de rest van het weekend, stond al warm te draaien voor de eerste load. Burgemeester, wethouder en enkele anderen waaronder ondergetekende, zouden de afsprong van acht para's uit de PHMEN vanuit een tweemotorig zakenvliegtuig (Aero Noord) volgen en voorzien van deskundig kommentaar. Een unieke happening waarvoor erg veel waardering werd geoogst. Om ca. half twaalf werd het officiĂŤle gedeelte besloten en begon de PCN Lustrum Boogie. Ondanks de vele uitnodigingen viel de opkomst van springende para's enigszins tegen, maar de belangstelling was toch zodanig, dat we een fantastisch weekend tegemoet gingen. Onder de para's bevond zich Bert Wijnands. Jammer genoeg kon de oprichter van de PCN, Henk Beuzel, tevens oud-voorzitter en ere-lid, wegens een hartoperatie niet aanwezig zijn. We wensen hem en zijn vrouwen kinderen veel sterkte en beterschap toe. Oud PCN piloot Henk Pol stuurde de PH-MEN de rest van het weekend vele

Para Centrum Noord bestaat 15 jaar en opent tevens nieuw klubgebouw vele leden, bestuur, bouwkommissie, bouwploeg, lustrumkommissie en veel vrijwilligers hadden we dit niet bereikt. Hen allen wil ik hier nog eens nadrukkelijk bedanken voor hun inzet en motivatie. Na zo'n weekend beginnen dan de volgende 15 jaar. Namens de hele peN spreek ik de wens uit, dat het "Ready Set Go" nog vele malen te horen zal zijn boven Hoogeveen.

Henk Kuizenga

(vz peN)

De feestelijke opening van het nieuwe klubhuis en de inluiding van het lustrum door burgemeester Sytze Faber van Hoogeveen. Hans Schenk)

(foto

6. - 28. July 85 La FertĂŠ eauener 2 Pilatus - 1 TWin Otter - Air-to-Air-Video

For beginners and advanced divers, and Teamtraining Proved concept in the accelerated PCN's huisorkest

"The Donuts"

malen naar ongekende hoogte. Vele achtmansformaties (inklusief vrouwen) werden gevlogen en soms stukgevlogen. Het plezier was er niet minder om, want er is veel gesprongen. Een aantal Bpara's haalde in dit weekend alvast hun D eisen door sprongen te maken van hoogtes waar ze nog niet van hadden gedroomd. En 's avonds was

Relativ- Training er een te gek koud buffet. 15 jaar peN en een nieuw gebouw, daar gaat natuurlijk een hele geschiedenis aan vooraf. Te veel om op te noemen! Er was eens ... nee, daar beginnen we niet aan. Kom maar eens langs op Hoogeveen, dan kun je het verhaal daar aanhoren en het mooiste klubgebouw van Nederland bezichtigen. Zonder de inzet van

Dan is the founder of the relativ-instructorsystem in Z-Hillsand the organizer of several World-Record-Jumps. This year he is returning to Europe to teach the art of flying a formation with Leslie and Hamster. The Course will be tought in English and German.

9) J:J

FF 500,-/850,-/1250,- for 1/2/3 weeks Registration must be in by June, 1, 1985 s.rakob. Winsener Str.22, D-3108 MeiBendorf

SPORTPARACHUTIST 9

TEUGE TULIP TROPHY 1985

Het winnende UAE A-team met als tweede van links de individuele winnaar. (foto Kees Debie)

de Irofee (foto Fred Kerkkamp)

Hemelvaart 1985. Een mooi weekend in een verder nogal nattige Hollandse zomer. Met een pittig deelnemersveld (79 nationale en internationale precisiespring(st)ers) heeft de Teuge Tulip Trophy in één klap naam gemaakt. Een prima start wellicht voor een waardevolle traditie. Naast 19 precisieteams namen 3 individuele springers aan de wedstrijd deel. De teams kwamen uit: Duitsland (1), België (5), Nederland (9) en de Verenigde Arabische Emiraten (4). Het hele programma (acht sprongen) kon worden afgewerkt. Zodoende zijn in totaal 650 sprongen gemaakt en draaiden de PAR, BOB en DES (met dank aan het bestuur van Paraclub Hilversum) gezamenlijk een respektabel aantal vlieguren. Ondanks de soms moeilijke precisiekondities werd tijdens de Teuge Tulip Trophy toch 95 maal een 0.00 geskoord. Daar-

10 SPORTPARACHUTIST

Oe winnaars tweede plaats: tion. (foto Kees Debie)

Tijdens de wedstrijd maakte Bram Lasschuijt zijn 3000ste sprong onder het oplettende oog van Jan de Graaf. (foto Annemiek van Gessel)

Dutch Connee-

tegenover stonden 31 maximumafstanden (5.00 m). Voor de statistici onder u: onder de 79 deelnemers waren 9 dames. De hoogste individuele skore daarvan viel uiteindelijk in de Nederlandse "hoek": Leanne van de Hoek eindigde met een totaalskore van 3.40 meter. Het winnende team dat de zilveren Tulip (wissel bokaal) mee naar huis mocht nemen, was het A team van de Verenigde Arabische Emiraten. Met een totaalskore van 0.97 meter kunnen zij thuis alvast melden dat ze "verplicht" zijn om op Hemelvaart 1986 de wissel bokaal in Nederland te komen verdedigen. Goede tweede werd de Dutch Connection met een totaal van 1.12 meter. Derde werd de Para Pilot Shop met een totaalafstand van 6.39 meter. Naast de drie teamprijzen waren er ook drie individuele onderscheidingen:

De derde plaats voor de Para Pilot Shop. (foto Kees Debie)

Na afloop barbecuen bij de arabieren "thUIS": hotel Klein Canada in Beekbergen. (10:0 Fred Kerkkamp)

1. J. Mohammed, UAE team-A 2. M. Murat, UAE team-A 3. H. Nijhuis, Dutch Connection

0.11 m 0.13 m 0.15 m

deelnemersveld waren ook de gedegen organisatie en de gezellige sfeer (lees: barbecues) debet aan een mijns inziens zeer geslaagde wedstrijd. Hemelvaart 1986 valt op 8, 9, 10 en 11 mei.

Naast het mooie weer en een aantrekkelijk internationaal

Trees van Mierio

Vanaf 1 oktober weer verkrijgbaar

De nieuwe para-kalender 1986. Na het grote succes van de eerste para-kalender 1984 verschijnt binnenkort de nieuwe 1986-versie. Een kalender die geen enkele parachutist mag missen! De kalender sport-parachutespringen 1986. Op groot formaat (31x43 cm) wordt het funktionele kalendarium verluchtigd met schitterend uitgevoerde full-color foto's van Nederlandse parafotografen. Na een rustperiode van een jaar tekenen twee Nederlandse springers, Ton Bogers & Bob Kaal, voor de produktie van deze kalender. De voorpagina en de zes volg bladen zijn in kleur. Op de laatste pagina worden alle foto's nog eens verkleind in zwart/wit weergegeven. De kosten bedragen f.17,50 per stuk en bij toezending in een stevige enveloppe worden f. 4,25 verzendkosten in rekening gebracht. De kalender sport-parachute-springen Te bestellen: Te koop:

1986

Door f. 21,75 over te maken op girorekening nr. 5259170 ten name van Ton Bogers Waal re, onder vermelding: Para-kalender 1986. Op het Nationaal Para-Centrum te Teuge bij Parachute-service en te Breukelen bij Para-Pilot Shop.

Een kalender die geen enkele parachutist mag missen! SPORTPARACHUTIST

GALBAK Via het apparaat van roddel en achterklap vernam ik dat het enige lid van de redaktie dat nog een klein beetje als galbak te kwalificeren viel, nu ook het slachtoffer is geworden van een soort sektarisch positifisme. (Zie het redaktioneel van het vorige nummer; mag ik even braken?) Terwijl er zo veel scheef ligt in dit landje met z'n overmaat aan springclubs en hokjesgeest. Als u allen jaargang 13, nummer 5, pagina 9 van dit periodiek er even bij pakt, dan kunt u onder het kopje AFF iets lezen over de bitter nodige uitbreiding van kader. Dus wat gebeurt er: er worden AFF examens afgenomen! Zonder kursus. Gewoon studeren en examen doen op dezelfde dag. En dat terwijl de "normale" instrukteur een heel jaar hulpinstrukteur met schriftelijke aanstelling moet zijn, daar-

reaktie op GALBAK Na bovenstaand stukje van Streamer (wat verandert die man vaak van schuilnaam hè?) gelezen te hebben, slaan

na nog wat instruktiekursussen kan volgen, dan examen doet en dan nog wat onzin als watersprongen in zijn logboek moet hebben. Zo niet de AFF instrukteur. Het eerste weekend waren de resultaten bemoedigend: de een een beetje beter dan de andere en een paar weken later zou het examen worden afgemaakt. De heren examinatoren terug naar Den Haag en overleggen met de bovenban. Net zoiets als een achterban, maar niet te verwarren met een voorbanD. Geruchten hebben de neiging om zich met de snelheid van het licht te verplaatsen en dus moet het overleg zo te rekonstrueren zijn. "Hoe gaat het?" "Héél goed!" "Da's wel wat erg goed." "Hoezo?" "Ja hoor es, we hebben wel bitter nodig kader nodig, maar zóveel kader hebben we nu ook weer niet bitter nodig."

En zo gebeurde het dat het examen weer werd hervat: de examinatoren deden hun snelste freestyles met losse schoenveters en trokken niet meer, deelden halve punten uit en zorgden voor totale paniek bij de examinandi. AFF kader dient gewoon hoog gekwalificeerd te zijn. Daar is iedereen het over eens. En instrukteurs misschien wel bitter nodig. Wat hier echter gebeurt, is een staaltje paniekvoetbal waar het Nederlands elftal nog wat van kan leren (de wedstrijd tegen Hongarije even buiten beschouwing gelaten). Als er gewoon kursussen naar Amerikaans model in elkaar waren gezet of desnoods Frans (dit was ook nog een van de verwarringen tussendoor) dan had iedereen geweten waar hij of zij aan toe was, zowel de examinatoren als de examinandi, om nog maar te zwijgen van de toekomstige AFF leerling. Het bitter nodige

kader was misschien wat bitter laat geweest, de resultaten op langere termijn wat zoeter. Gode zij dank, dat in al dit gesjoemel Schoonen en Kouwenhoven het hoofd redelijk koel hebben gehouden en de kwaliteit van het bitter nodige kader hoog hebben weten te houden.

we toch even terug naar de frontpagina. Ja toch SPORTPARACHUTIST en geen PRIVÉ of ander roddeltijdschrift. Wel natuurlijk de sterke indruk dat er een "talentvolle Henk van der Meijden" onze redaktie is ingeslopen. Een reaktie op de zeer twijfelachtige in-

houd van GALBAK. Ja, er bestaat behoefte aan geschikte AFF instrukteurs/jumpmasters. Echter als die er niet zijn, is dat geen reden om de eisen te verlagen teneinde toch aan voldoende geslaagden te komen. Verder mag het bij Streamer als bekend worden verondersteld dat de eerste AFFlevels minder vliegkunst van de jumpmaster vragen dan de latere levels. Zo ook het feit dat de kandidaten het eerste examen-weekend hoger skoorden dan het tweede, waarin de latere levels werden geexamineerd en de "jongens van de mannen werden gescheiden". Dus het overleg met de bovenban is uit de lucht gegrepen. De kandidaten hebben stuk voor stuk een eerlijke kans gekregen zich te bewijzen. Maar nogmaals: ook al zijn er kaderleden nodig, men moet gewoon de eisen halen. En die liggen nu eenmaal hoog, niet in het minst omdat we in Nederland net hiermee beginnen en geen risiko's willen lopen.

Er wordt veel energie in kaderexamens gestoken en in dit beginstadium is voortdurende bijstelling een bittere noodzaak. Misschien dat we over twee jaren verder zijn. Er wordt serieus en hard aan de weg getimmerd.

A SELECTION OF THE FINEST VIDEOS AVAILABlE ON THE SPORT OF SKYDIVING Programme 1- 'Winge', 'EI Capitan', 'Skydive' - a definitive cornpitation of skydiving by Carl Boenish f:37.50 Programma 11- 'Trollveggen' - the first jumps trom th is awesome cliff by Jorma Oster C22.50 Programma III - . Playground in the Sky' Pt. I - historica! foetage of skydiving and hang gliding by Carl Boenish 1:35.00 Programma IV - 'Ride a Cloud' +'64-Way Record' - Mirror Image and friends perform unique skydives by Norman Kent C29.50 Programma V - 'Playground in the Sky' Pt. 11- continuing the story of skydiving in the late 60's end early 70's. by Cart Boenish e35.00 Programma VI - 'Walking on Air' - the first comprehensivedocumentary on skydivingby Jas Shennan (34.00 Programme VII- 'Freak Brother Convention' - covers the largest skydivingboogie of the veer by Norman Kent (24.50 Programme Vili'Blue Magic' - the story of the 1983 World Championshipsin South Africa starring the World Championsby Martin Genge f:27.50 Programme IX - 'SymbiosÎs and Friends' - documentaryof R.W.team training by Peter Reynolds (25.00 For further

details

send

for our FREE

1985

catalogue

Please add (3.50 towards packing and postage, per video, and (3.50 tor V2000 copie8 Pleeee state whether you require VH S, Beta or V2000 when ordering Please send sterling 175 Croydon

cheques/money

orders made payable to

THE HAPPY LANDING CO., Road, Beckenham, Kent BR3 3QH, T elephona: 01-658-0605

12 SPORTPARACHUTIST

England

Het Nederlandse AFF staat nog in de kinderschoenen. Veel kunnen de Amerikanen ons leren, veel moeten we ook zelf leren.

Nog even twee PSen: a) Tot nu toe waren alle AFF instrukteurs opgeleid volgens de USPA regels, hebben wij eigenlijk examinatoren uit die school? b) Al mijn informatie heb ik uit welgefundeerde roddel en achterklap, dus in werkelijkheid is het allemaal veel netter gegaan. Streamer

Jammer dat Streamer deze ongenuanceerde kritiek op deze wijze naar voren brengt. Het komt niemand ten goede: geen AFF kader, examinator of leerling. Opbouwende kritiek, akkoord, graag zelfs! Roddels verspreiden wanneer je zelf weet dat je verhaal niet klopt, komt bijzonder zielig over. Simon Woerlee Herman Landsman

gelmatige wijze tot stand gekomen in dit sterke deelnemersveld. De prestaties hebben uiteraard ook reperkussies voor het groepsklassement. Na een wat zwakke start heeft de Dutch Connection zich prima hersteld om uiteindelijk - na een weer teleurstellende laatste ronde - op de vierde plaats te eindigen. Voor de resultaten van de overige drie deelnemende Nederlandse teams moge ik u verwijzen naar onderstaande uitslagenlijst.

BRUCHSAL

1985

Ahmed Boerman (voor ingewijden)

UITSLAGEN Groepsprecisie: 1. UAE A-team 00.52 m 2. PSC Duebendorf 01.37 m

Michel Bizot met zijn laatste winnende

3. 4. 12. 26.

Sportgruppe Heer Dutch Connection Para Pilot Shop Dutch Square Force 30. 252-Unit

01.69 m 01.83 m 04.78 m 14.20 m 25.90 m

Individuele precisie: 1. Michel Bizot 0.04 2. Bram Lasschuijt 0.06 3. Ahmed Murad 0.08 9. Henk Nijhuis 0.14 29. Jan Vijfvinkei 0.36 46. Paul Schmidt 0.58 46. Ahmed Boerman 0.58 69. Wim van Delft 1.18 70. Jan de Bruyne 1.18 79. Eric Bogaards 1.59 81. René Bos 1.68 84. Hans Vos 1.90 98. Sieb Wed man 2.71 100. Gijs Craushaupt 2.91 112. Ruud Mijnheer 5.52 113. Peter Nolting 5.61 135. Ad Damen 20.51

m m m m m m m m m m m m m m m m m

sprong.

Voor de zestiende achtereenvolgende keer is tijdens het Pinksterweekend de traditionele .Pflnqst-Pokal" groepsprecisiewedstrijd gehouden in het Westduitse Bruchsal. Wedstrijdleider Gert Steiger had de zaken stevig in handen met: de alom bekende Duitse "Gründlichkeit" voor acht rondes met 34 viermansteams uit vijf landen! Ter beschikking waren vier zeer traag klimmende, maar opvallend goedkope en geluidarme Dorniers 27. De weersomstandigheden waren als te verwachten in deze "springkuil": heet en thermisch, maar de draaiende (thermiek-)winden waar Bruchsal gevreesd om is, gaven dit

jaar geen ècht onoverkomelijke problemen. Kortom, ondanks de toch wel moeilijke omstandigheden is sprake geweest van een eerlijke wedstrijd in vrijwel voor elke springer gelijke weersgesteldheden. Voor ons Nederlanders was het verloop uitermate gunstig. Voor de derde achtereenvolgende maal moest onze Nationale Junior (nog steeds?) met 0.06 m een andere springer de eerste plaats laten; was dat in voorgaande jaren een Arabier en een Oostenrijker, nu betrof het een Nederlander en teamgenoot: Michel Bizot met 0.04 m! Werkelijk een prima prestatie op een sublieme, re-

TE KOOP systems: JAGUAR INVADER

vanaf f 1525,1400,-

main canopies: MAGNUM

vanaf f 3250,-

TURBO

vanaf f 2700,-

CRUISLITE

2700,-

MAG IC

2500,-

CONTACT CRW

3500,-

reserve canopies: PRESERVE IV

1450,-

370 R 26 ft

1500,-

S.O.S. square

2500,-

MAGIC square

2700,-

SWIFT square

2250,-

* uit voorraad * ook modern * Ahmed Boerman

1700,-

370 R 24 ft

leverbaar 2e hands materiaal

prijswijzigingen

voorbehouden

in de aanval.

SPORTPARACHUTIST 13

I I

Nationale Kampioenschappen 1985 In de meeste opzichten was het strijdtoneel van de Nationale Kampioenschappen Parachutespringen 1985 op Teuge niet afwijkend van voorgaande jaren. Het kampement opgebouwd bij de springbak aan de noordzijde van het vliegveld met als centraal punt de "keet" van de wedstrijdorganisatie was een vertrouwd beeld voor diegenen, die al eerder hun springkunsten op een NKP hadden durven tonen aan de scheidsrechters. Twee aspekten maakten deze NKP echter een breekpunt in een jarenlange traditie: Voor het eerst werden de kampioenschappen in juli gehouden, in plaats van eind juni. Nog nooit is er zo'n terugval in aantal deelnemers vertoond als dit jaar. Of deze zaken met elkaar verband houden, wordt betwijfeld. Er zijn waarschijnlijk wel andere oorzaken aan Havenmeester Burgers met startpistool na z'n tandemsprong tijdens de opening van de NKP. (foto Fred Kerkkamp)

te wijzen die de verminderde belangstelling voor deelname aan de NKP verklaren. Met het huidige aanbod van boogies en wedstrijden in Europa wordt de NKP als sociale happening minder interessant, omdat men slechts weinig sprongen maakt en toch vijf vakantiedagen opmaakt. Vervelender van aard is de reeds te horen kritiek op de kwaliteit van de NKP waardoor deze wedstrijd ook voor de serieuze wedstrijdspringers aan waarde zou inboeten. Uit de slottoespraak van voorzitter Bert Wijnands bleek dat deze kwestie niet onopgemerkt is gebleven door het Afdelingsbestuur. Het is zeker dat op korte termijn een diskussie zal worden gevoerd over de toekomst van de NKP zodat vroegtijdig over eventuele aanpassingen kan worden beslist. De Sportcommissie zal als adviserend orgaan een rol vervullen in deze diskussie.

Nationaal Kampioen PA '85 Rein Voskamp. (foto Ingrid Zoetmulder)

Infrasfrukfuur Om een beeld te schetsen van de organisatie volgt een lijst met de aanwezige zaken en personen, die het mogelijk maakten om in negen wedstrijddagen het volledige programma van precisie, stijl en relatief te verspringen: - drie Cessna's en een Islander op de flightline - de videobus met vrijwilligers - diverse elektronische schijven - een mobiele paracontrol als verkeersleiding - het manifest met PA-systeem geleid door Appie de Rijk

Video Wim Ernest, de koรถrdinator van de grondvideo, had juist voor de aanvang van de NKP een nieuwe kleurenkamera gemonteerd. De springers verschijnen nu groter in beeld en vooral op een kleurenmonitor is een beter beeld gerealiseerd door een verhoogd kontrast. Helaas moet worden ge-

14 SPORTPARACHUTIST

de wedstrijdwagen met Mini de Rijk en anderen achter de mikrofoon,Annie Polstra achter de komputer en een windmeter Dirk de Boer en zijn staf met voortreffelijk eten uit de militaire keuken een grote scheidsrechtersgroep een vliegergroep Marco Klunder achter de tap van de Lachende Scheerkwast een toiletwagen en een waterbak de grote man van de NKP 1985: wedstrijdleider Ferdi Thijssens

konstateerd dat de videoploeg niet was voorbereid op de bediening van de nieuwe apparatuur waardoor veel beelden nogal "schokkerig" waren en daarom ook afdeden aan de beoordelingskwaliteit. Naarmate de week vorderde, werden de beelden gelukkig aanmerkelijker beter, zodat er goede hoop is voor de toekomst.

Relatief internationale kategorie Slechts zes teams hadden zich aangemeld voor dit onderdeel. Vijf daarvan waren afkomstig van Teuge. Een triest beeld van een ontwikkeling die moet worden geanalyseerd en waar een antwoord op moet komen. Het is onbegrijpelijk dat er zo weinig serieuze wedstrijdspringers zijn in de meest populaire tak van sport. Het Rotterdamse team Buddies van Arie Slob, Remy Herder, Ton Annegarn en Gerrit Scholte-Albers had zich het beste voorbereid met een training van 80 sprongen onder het toezicht van ex-Magic Wave springer Peter Looman die ook de luchtvideo bediende. Helaas kwam er niet uit wat erin zat en moesten ze genoegen nemen met een derde plaats. Het lijkt erop dat vooral de wedstrijdspanning dit team parten heeft gespeeld. "School of Animal Flight" met Peter Derksen, Bob Kaal, Kees Debie en Arnold Collenteur had zich in april geformeerd met voornamelijk lange termijn plannen. In een korte periode wist men toch nog 40

sprongen te realiseren waarmee een redelijke skore kon worden verwacht. Dat het team op de eerste plaats eindigde, kon slechts gebeuren doordat runner-up "Small World" niet de prestaties leverde die algemeen waren voorspeld op basis van de ervaring die het team in huis had. De leden waren Jan de Poot, Jan Beumer en de uit Australië speciaal hiervoor overgevlogen Scott en Juul Deal. In een wel heel korte tijd werden zo'n 35 sprongen gemaakt door het viertal. De tegenvallende skores waren onder meer het gevolg van "zaps" op de eerste formatie, die gelinkt uit het vliegtuig werd gevlogen. Vooral door de hoek waaronder werd gefilmd, werd geen eerste formatie aan de scheidsrechters getoond. Het team uitte terecht kritiek op het feit dat er jumpruns uit verschillende richtingen werden gevlogen waardoor een team met een exit dwars op de kamera in het nadeel was. Het blijft echter een feit dat er nog nooit een regel is opgenomen die zegt

dat alle jumpruns gelijk moeten zijn, omdat zo'n regel de organisatie van een wedstrijd in moeilijkheden kan brengen bij lastige bewolking. Bovendien kan te snel werken van een team altijd punten verloren doen gaan. Het team "Try out" met Hans Jonkers, Henny Wiggers, Edwin van der Kraan en de invaller Simon Woerlee proefde de wrange vruchten van het uit elkaar vallen van een team vlak voor een belangrijke wedstrijd. Eenzelfde haastige mutatie vond plaats bij het team van Bert Wijnands, Auke van Agteren, Harrie Klein-Gebbinck en Ton Polhman. Mariska van Agteren werd kort voor de NKP uitgeschakeld door een ongelukkige landing en werd vervangen door routinier Ton Polhman. De resultaten van het team waren niet konstant genoeg om in de hogere regionen mee te draaien. Op de laatste plaats eindigde .Hooqtepuntie" met Henk van de Berg, Yvette de Smidt, Marco Klunder en Ron Schaap.

een deel van de Pedo Pilots: Hans Welling en Adrie van Ieperen.

Met ingehouden adem werd uitgezien naar de weerskondities van de, eerste zaterdag gezien het veranderde tijdstip. Traditiegetrouw was het zaterdag 6 juli echter marginaal weer zodat zelfs de officiële opening werd verschoven naar later in de middag. Die opening werd verricht door mevrouw Strijd van de Provinciale Staten van Gelderland

pauze in de Lachende grid Zoetmulder)

(foto Michel Bizot)

Nederlands weer door het afschieten van een lichtkogel met het pistool van havenmeester Burgers, die dit apparaat op zeer originele wijze meebracht, namelijk uit de lucht. De heer Burgers maakte voor deze gelegenheid zijn eerste parachutesprong als tandempassagier vastgegespt aan Henk Verbeek. De sprong eindigde met een keurige landing in de bak. De hele week bleef het weer

Ondanks de geringe ervaring maakte dit team toch enkele veelbelovende sprongen en het valt dus te verwachten dat ze volgend jaar beter uit de verf komen. Door twee teams werden vijf ronden achtman versprongen. Het ene team .Anirnal World" bestond uit "School of Animal Flight" en "Small World", het team "Correction" bestond uit .Bannisn Noddy" en "No Nonsense". .Anlrna! World" ondervond geen echte konkurrentie van het andere team en moest dus zichzelf oppeppen om goede prestaties te leveren, iets dat wonderbaarlijk wel lukte. Op de laatste zaterdag met kastelen-weer werden maar liefst drie ronden in hoog tempo achter elkaar versprongen nadat al enkele ronden vierman waren versprongen. De skores op de achtman, zelfs op de moeilijke sequences met formaties als hopediamonds, waren behoorlijk goed, ondanks dat het internationaal nog niets voorstelt. Helaas heeft de redaktie geen verslag ontvangen van de relatief nationale kategorie, zodat wij u hiervan slechts de uitslagen kunnen geven.

typisch Nederlands. Met de regen, die het springen meestal geheel stillegt, viel het nog mee, maar Ferdi Thijssens werd voortdurend gekonfronteerd met moeilijke beslissingen omdat de bewolking en de windsnelheid niet meewerkten. Gelukkig daarom dat het deelnemersveld klein was zodat toch het volledige programma werd afgemaakt. Het onderdeel CRW is volledig komen te vervallen omdat slechts één team, sCReW uit Hilversum,

Scheerkwast.

(foto In·

had ingeschreven. Toen bleek dat zaterdagmorgen geen andere teams zich voor dit onderdeel wilden inschrijven, koos sCReW eieren voor haar geld en ging een week trainen op Hilversum. Ook voor de achtman had zich aanvankelijk slechts één team ingeschreven, maar gelukkig werd er ter plekke nog een tweede team geformeerd, waarop werd besloten dit onderdeel toch te verspringen en aleen de eerste prijs uit te reiken.

SPORTPARACHUTIST

Amusement Op het wedstrijd terrein was een parabar ingericht door Marco Klunder waar de gemeenschap de avonden doorbracht. Verschillende discjockey's hanteerden de mikrofoon en zorgden voor dansbare muziek. Wim Ernest en Trees van Mierio waren de energieke organisatoren van de NKP Song-

boogie op donderdagavond, een wedstrijd naar het voorbeeld van de Playback-show bekend van de TV. Acht groepen waren bereid om een act op te voeren en aldus het publiek intens te amuseren. Het ziet ernaar uit dat deze succesvolle avond een vervolg zal krijgen op de volgende NKP's.

De helm van Henk Nijhuis misschien?

Precisie

Oe organisatoren Michel Bizot)

met eigen voordracht.

(foto

Uitzending naar de WK Het Afdelingsbestuur heeft besloten om "Schooi of Animal Flight" af te vaardigen naar de WK relatiefspringen in Joegoslavië aanstaande september om deel te nemen aan de vierman. Met teleurstelling moet worden vastgesteld dat het bestuur er geen gat in zag om dit jaar ook een achtmansteam uit te zenden. Het is noodzakelijk dat er op korte termijn overeenstemming wordt bereikt tussen de geïnteresseerden in de diskussie over de

voortgang van het achtmansspringen in Nederland om te voorkomen dat Nederland in 1987 weer met een onvolwassen uitzending op de WK arriveert. Dit geldt evenzeer voor het viermansonderdeel, want de skore van "School of Animal Flight" kan geen verwachtingen rechtvaardigen van een redelijke klassering op de WK. Dat is bij voorbaat jammer.

Arnold Collenteur

De zeer deskundige

16 SPORTPARACHUTIST

jury. (foto Michel Bizot)

(foto

Ingrid Zoetmulder)

Dit jaar was het, wat betreft de precisie, een fair "gevecht" tussen de deelnemers onderling in plaats van een gevecht met de weersomstandigheden. Wèl een heel aantal rejumps door de plotseling toenemende wind, maar dat zal altijd wel zo gaan in Nederland, een paar rondvluchten en voor de rest een eerlijk en spannend precisiespektakel waaraan elf teams minder of meer serieus deelnamen. Het gejoel van de toeschouwers (RW-ers die weer volop meeleefden) was afgrijselijk als bijv. Ravasjé (Ravage) de bak in of over kwam denderen, maar ook als er serieuzere teams in hun pogingen slaagden de schijf aan vellen te springen. Het lijkt erop dat de gevestigde teams als Dutch Connection en Para Pilot Shop op hun tellen moeten gaan passen want de "jeugd" rukt op en begint de oude(re) garde het vuur na aan de schenen te leggen. Eén jeugdtrainingspruit, Wiebe Ottenhof, nestelde zich al stevig in de hogere regionen en werd na een spannende jump-off met Herman Boerman derde in het individuele klassement. Het geschreeuw was oorverdovend toen de eerste een nul trapte op de bekende Ottenhof-manier. Direkt daarna was het weer muisstil voor Herman, die 3 cm maakte en voor deze ook goede prestatie een wat beschaafder applaus ontving. Dit speelde zich donderdagavond af en op deze avond werd ook al het hele PA-gebeuren afgerond. Voskamp met z'n uitschuifbenen werd eerste, ouwe-rot Jan de Bruyne tweede en Wiebe derde.

Overigens zal er volgend jaar een uitgebreide prebriefing vliegprocedures aan de springers moeten worden gegeven, zodat zij de vliegers kunnen vertellen wat en waar de keet (gate) is. Het is namelijk voorgekomen dat een pilootkoetsier dat niet wist ... Raar, maar waar. De vliegers voldeden ook dit jaar weer uitstekend aan het verwachtingspatroon over hun drinkgewoontes en een bijbehorend gedrag in de ballentent (waar je f 1,75 moest neertellen voor een vies biertje). Dit mid-life-crisis kenmerkende gedrag kwam vooral tot uiting tijdens de para-playback-show waar ze een zeer vunzig en erg flauw lied ten gehore brachten. Ze "wonnen" daarmee een levensgrote, zeer on/toe-passelijke opblaaspop. Veel beter bracht de scheidsrechtersgroep het ervan af met een zelfgeschreven lied op de wijs van "een bééétje verliefd" (zie bijgaande tekst). De enorm deskundige jury, bestaande uit Harry Kuipers, Greet-van-Bram en Willem van Dillen, deelde nog taarten enz. uit en de disko kon weer keihard aan. Om kort te gaan, er is niets nieuws onder de parazon: veel springen, de weergoden waren op onze hand, dus alle onderdelen zijn volledig versprongen (op CRW na), veel drank en veel herrie. Wat het volgend jaar gaat worden, weet ik nog niet; weer alle onderdelen in negen dagen of een alternatief plan? In ieder geval tot ziens op de volgende NKP PA, waar, hoe, en wanneer dat ook moge zijn. Annet Gillebaard en Pollux PS "Attentie, attentie, 15 minuten voor team Correction, ... korrektie, team School of Enemy Flight", aldus Appie.

Style Was vroeger het NKP-gebeuren een happening waar bijna iedere springer die enigszins regelmatig sprong aan meedeed onder het motto van we zien wel hoe ver we komen, de laatste jaren is gebleken dat springers die in het klassement wat willen betekenen, zich moeten specialiseren. Dit geldt in zeer sterke mate voor style. Wie de stylelijsten van de afgelopen NKP's naast elkaar legt, moet eens niet alleen op het aantal deelnemers letten, maar ook op de gedraaide tijden. NKP '79, aantal deelnemers style 29, nummer 1 gemiddeld 9,72 sec en nummer 15 gemiddeld 14.13 sec. De rest van de deelnemers was wat draaitijd betreft niet interessant voor het klassement. Uit nog oudere lijsten, bijv. vanaf '73 tot '78, blijkt, dat soms 30 % van de style deelnemers za ps draaiden. Wat bij precisie wel is gebeurd (zeer NKP '80 '81 '82 '83 '84 '85

aantal deelnemers 14 10 13 9 9 12

verbrede top), is achterwege gebleven bij style. Het is altijd een vrij selekte groep springers die de toon aangeeft, met uitzondering van '72 tot en met '78 want in die periode regeerde voornamelijk Jaap Havekotte. Toch bracht 1985 een verrassing in de style uitslag. Een schitterende tweede plaats voor Remy Herder, die een aantal gerenommeerde style springers het schaamrood op de kaken bracht. Dus toch nog een lichtpuntje aan de style-horizon? Misschien. De style-trainingsweek op Teuge twee weken voor de NKP werd in ieder geval zeer slecht bezocht, wat erg jammer was voor alle moeite die ervoor was gedaan. Won Herder vorig jaar nog style nationaal met gemiddeld 12.42 sec, nu werd hij tweede met een gemiddelde van 10.15 sec. Een verschil van 2.27 sec! Hij had tevens de snelste draaitijd in de derde ronde.

Tom Verschoor Bokaal Dit jaar is de Tom Verschoor Bokaal gewonnen door Remy Herder van de Flying Dutchmen. Remy bekwaamt.zich al geruime tijd (vorig jaar deed hij ook al aan alle onderdelen mee) in RW, PA èn Style en levert daarin geen geringe prestaties. In het oktobernummer zal het vaste interview met deze winnaar worden gepubliceerd. De wedstrijdleider

Jan Vijfvinkei

gemiddelde eerste 9.80 9.40 8.87 9.49 9.36 9.89

sec sec sec sec sec sec

tijd

gemiddelde laatste 15.68 15.34 13.47 13.74 15.53 15.97

tijd

sec sec sec sec sec sec

de Zeppers.

(foto Ingrid Zoetmulder)

Het winnende lied van de Zeppers, op de wijs van een bééétje verliefd

Annet Gillebaard tijdens een PA sprong. (foto Ingrid Zoetmulder)

In een grote bak zat ik van de week en ik voelde mij één grote zak. 't Was er koud en druk en daar kwam weer zo'n kruk; ik verlangde zo naar huis hier naast die schijf. Maar je deed het weer, zoals keer op keer, toen je naast me zat hier aan de bar. Jij vroeg, drink je mee, dat vond ik OK, maar toen je naar m'n giro vroeg, keek jij zo bleek. Een meter ernaast, een meter ernaast, ik dacht een beetje korrupt (aah, aah, aah). Als ik wist wat jij toen dacht, had ik je uit de bak getrapt. Als een kind zat ik te dromen, dat ik rijk naar huis zou gaan, maar die droom ging snel voorbij. In een RW team zag ik van de week iets wat helemaal nergens op leek. Was het een Unipod, of een Murphyflake; nee 't was stress alom: grips zijn er nooit geweest. Een meter ernaast, een meter ernaast, ik dacht een beetje korrupt. 't Was zeker een meter ernaast, ik heb toen nog gedacht, had maar wat poen gebracht, dan was dat punt er wel gekomen. Een meter ernaast, een meter ernaast, ik dacht een beetje korrupt (aah, aah, aah). Als ik wist wat jij toen dacht, had ik je van het beeld ge-zap-t. Als een kind zat ik te dromen, dat ik rijk naar huis zou gaan, maar die droom was snel voorbij.

SPORTPARACHUTIST 17

Uitslagen N.K.P. 1985 Uitslag Positie 1.

achtmans

relatief

Naam Animal World Derksen Collenteur Debie Kaal Poot, de Beumer Deal, S. Deal, J. Correction Annegarn Scholte-Albers Herder Slob Wijnands Agteren, van Klein-Gebbink Pohlman

Totaal aantal punten na 5 ronden

Uitslag Precisie Kategorie Positie

groepsprecisie

Positie

Naam

10.

11.

Para Pilot Shop Bos Voskamp Bruijne, De Delft, Van Dutch Connection Lasschuijt jr. Nijhuis Bizot Bogaards Jeugd 1 Tieland Gillebaard Ottenhof Smakman Dutch Square Force Vijfvinkei Wedman Mijnheer Nolling Dutch Mix Schmidt Tjon a Sam Drost Pellens 252 Unit Boerman Vos Werner DamenlDen Hartog Bovko & Co. Bovens Kolmeier Craushaupt Hage Canion Hoek, Van der Steenwinkel Hammink Eugen, Van De Zijpo's Zijp, R. van Zijp, D. van Zijp, M. van Polstra Brabantse Mix Male, Van Maasdam, Van Ierland, Van Koeyvoets Ravasje Dillen, Van Bouman/Teunissen Pruisken Ravenstein/Peppelman

18 SPORTPARACHUTIST

Naam

1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13.

Ottenhof Tieland Maasdam, van Smakman Gillebaard Werner Pellens Zijp, M. van Vos Koeyvoets Zijp, R. van Ierland, van Hammink

Uitslag Junioren Totaal na 8 ronden in cm. 0,20 0,39 0,44 1,21 1,98 2,38 2,58 3,72 4,33 7,61 8,51 17,84 26,66

Positie 1. 2. 3. 4. 4. 6. 7. 8. 8. 10. 11.

Uitslag Positie

Uitslag viermans relatief Nationale kategorie Positie

Uitslag

Individueel

Totaal na 8 ronden in cm

1,46 2.

3,02 3.

3,78 4.

4,43

Naam Tertor Team Steinberg Baas Pol, van der Man Air Mail Konijnenburg Vruggink Rothuis Greven Burble Power Verheul Kortland Overdijk Ham RW Four Dillen, van Bouman Pruisken Ravestijn

Totaal aantal punten na 9 ronden 26

Uitslag viermans relatief Internationale kategorie 10,63 Positie 1. 19,65

37,06

41,55

44,59

47,61

120,20

Naam School of Animal Flight Derksen Collenteur Debie Kaal Small World Poot, De Beumer Deal, S. Deal, J. Bannish Noddy Annegarn Scholle Albers Herder Slob No Nonsense Wijnands Asteren, Van Klein-Gebbink Pohlman Try out Woerlee Wiggers Kraan, van der Jonkers Hoogte Puntje Klunder Schaap Smit Berg, van der

Totaal aantal punten na 9 ronden 47

1. 2. 3. 3. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 12. 14. 15. 16. 17. 18. 19. 20. 21. 22. 23. 24. 25. 26. 27. 28. 29. 30. 31. 32. 33. 34. 35. 36. 37. 38. 39. 40. 41. 42. 43. 44.

Uitslag 33

Positie 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12.

Overall

klassement Totaal

Naam Bizot Vijfvinkei Voskamp Nijhuis Bruijne, De Lasschuijt jr. Bos Wedman Steenwinkel Male, van Kolmeier

precisie

6 6 8 8 8 8 13 17 17 20 21

individueel

Naam Voskamp Bruijne, De Ottenhof Boerman Vijfvinkei Lasschuijt jr. Bizot Nijhuis Wedman Tieland Maasdam, Van Delft, Van Hoek, Van der Bos Mijnheer Drost Smakman Steenwinkel Gillebaard Bogaards Werner Pellens Schmidt Nolting Craushaupt Zijp, M. van Tjon a Sam Vos Bovens Koeyvoets Zijp, R. van Polstra Eugen, Van DameniDen Hartog Hage Kolmeier Ierland, Van Male, Van Zijp, D. van Hammink Dillen, Van Bouman/Teunnissen Pruisken Ravenstein/Peppelman

Totaal na 8 ronden in cm 0,12 0,17 0,20 0,20 0,21 0,25 0,29 0,30 0,32 0,39 0,44 0,46 0,46 0,71 1,03 1,10 1,21 1,84 1,98 2,18 2,38 2,58 2,67 2,87 3,58 3,72 4,28 4,33 7,39 7,61 8,51 10,10 12,59 12,76 13,30 13,69 17,84 21,72 22,26 26,66 26,83 28,82 30,60 33,95

style Naam Bizot Herder Nijhuis Vijfvinkei Lasschuyt jr. Bos Bruyne, De Voskamp Steenwinkel Male, van Wedman Kolmeier

Totaal na 3 ronden in sec. 29,69 30,46 30,76 31,55 33,88 35,62 35,83 37,12 38,29 44,76 46,63 47,93

ENPC Boogie/Open dag/ PA wedstrijd

Een goed bezette (foto Rob Grootings)

bar

zaterdagavond.

Tot nu toe werd het Mekka der boogies in ons oppervlaktearme vaderland voornamelijk in de bovenste helft gevonden. Zo niet op 11 en 12 mei van dit jaar. De ENPC met haar mooie dropzone bij Roosendaal had Bob Rienks - kennelijk tegen (over)leefbare tegenprestaties - bereid gevonden zijn Pilatus Porter ter beschiiking te stellen. In de tamelijk vroege ochtend van de 11de mei vonden talrijke boogie-enthousiasten derhalve deze uitgezochte parakist tot hun beschikking. Dat was niet het enige de vier (para)persoons PH-PAC stond er ook en voorts was er een heuse Londensedubbeldekker, waarin een zeer wel voor haar taak berekende organisatie huisde. Kortom, alles dik voor elkaar. Een kleine niet geheel ongebruikelijke uitzondering op deze uitspraak vormde het weer. Zaterdag een te lage wolkenbasis tot de avond. Zondag vanaf de vroege middag te veel wind. Derhalve in aantal te weinig achtmannen/vrouwen maar wel gezellig, ontspannen, geinig. De twaalfman uit twee kisten werd op zondag wel keurig gebriefd en uitgelopen maar door de opkomende wind kwam men niet verder dan het bekende "in de war" lopen. Jos Wery kwam tijdens de briefing nog het voordeligste

weg door in de lucht een stukje tweedehands kauwgom te onderscheppen en de konsumptie daarvan voort te zetten ... Gezellig dus en goed georganiseerd maar wat sprongen betreft te weinig. Bepaald niet te weinig kregen de deelnemers (bijna iedereen) die zich hadden opgegeven voor de zeer betaalbare Nasi-maaltijd. Veel en lekker (de maaltijd dus). Al met al een goed initiatief van de ENPC, dat voor herhaling vatbaar is en ook herhaald zal worden. Graag. een deelnemer

Tweemaal

Ad met

(foto Rob Grootings)

bril

(Sloekers

en Lous).

De ENPC heeft sinds halverwege vorig jaar weer de beschikking over een vaste dropzone in Roosendaal. Dit na vele omzwervingen die ons zelfs tot in Midden-Zeeland voerden. Ondanks dat de plaatselijke aktiegroep ons het vuur na aan de schenen heeft gelegd (en dat overigens nog steeds doet), bloeit ons clubje weer helemaal op. Om de plaatselijke bevolking eens een duidelijk beeld te geven waar een paraclub eigenlijk mee bezig is, besloot de kersvers opgerichte PR kommissie tot het organiseren van een Open Dag. Na de gebruikelijke tegenslagen konden we op zondag 21 april ons terrein openstellen voor publiek. Onverwacht werden we bijgestaan door een ons vriendelijk

toelachende "Blue Sky", waardoor eigenlijk niets meer stuk kon. In de voor de gelegenheid opgezette tent kon men een doorlopende voorstelling van de welbekende films Sky Dive, Wings en Ride a Cloud aanschouwen, maar het indrukwekkendste was uiteraard het "live' springgebeuren. RW, CRW en PA werden aan het publiek gedemonstreerd en verklaard. Het relatiefspringen was voor het niet geoefende oog van de doorsnee kijker natuurlijk moeilijk te volgen, maar werd toch wel zeer gewaardeerd. Jammer genoeg hadden we niet de mogelijkheid om dit onderdeel te ondersteunen met grondvideo. Maar het feit alleen al dat die "kleine stipjes" in de lucht zich naar believen ten opzichte van elkaar konden verplaatsen en dan later nog levende wezens bleken te zijn, boezemde erg veel ontzag in. Het CRW was voor het publiek een stuk duidelijker, al is de moeilijkheidsgraad daarvan voor een leek moeilijk in te schatten. Twee leden van sCReW, Kees Tops en Eef Dekkers, gaven een perfekte demonstratie, die de handen van het publiek meer dan ĂŠĂŠnmaal op elkaar bracht. Wat kan koepel relatief mooi en indrukwekkend zijn. Wij hopen zeer dat in de nabije toekomst ook bij de ENPC weer fanatiek zal worden gestackt. Precisielandingen van binnen enkele centimeters verbaasden het publiek keer op keer. Hoe is het immers mogelijk om hangend aan een stuk "doek", overgeleverd aan de weergoden, iedere keer weer diezelfde nauwkeurigheid te demonstreren. Dit was uiteraard helemaal "Spekkie naar het Bekkie' , van onze eigen PA-freaks en de dat weekend aanwezige jeugdtraining onder leiding van Henk Nijhuis. De Open Dag kon ons inziens succesvol worden besloten. De publieke belangstelling is enorm geweest en de reakties positief, ook van de gemeente, vertegenwoordigd door wethouder P. de Jong en direkteur van Sportzaken, de heer Kluft. Bedankt publiek, springers en medewerkers en tot ziens. Iedereen is welkom bij de ENPC waar gezelligheid nog steeds troef is. Elly Melio, ENPC

SPORTPARACHUTIST 19

De uiterst

charmante

barbediening:

v.l.n.r.

Boel, Huguette, Jaap, trrna, Petrie en Luciënne. (fOIO Rob Groolings)

Door Mark en Jenny den Hartog was er een PA wedstrijd georganiseerd bij de ENPC, waar we erg blij mee waren want klanten kunnen we goed gebruiken in ons clubgebouw. Er hadden zich 48 deelnemers aangemeld waaronder ook springers van andere springcentra. In totaal zijn er drie rondes van de vijf gedraaid door stops door buiïgheid en onvoldoende hoogte. De wedstrijd is in zijn geheel goed verlopen en de winnaar is Rob van der Linden geworden.

Met beide benen op de grond. Het gebied van computers is nog voor velen onontgonnen. Het is een terrein waarop veel misverstanden bestaan, vaak verwachtingen worden gewekt, veel beloftes worden gedaan. Waarbij men nogal eens de werkelijkheid uit het oog dreigt te verliezen. ICL is al driekwart eeuw actief op het gebied van informatieverwerking. Is uitgegroeid tot één van de grote computerfabrikanten ter wereld. Met 23.000 mensen werkzaam in 75 landen. Leverancier van eenvoudige tekstverwerkers tot zeer grote computersystemen en van standaard software pakketten tot specialistische programmatuur. En één van de koplopers op het gebied van research. Toch noemen we ons bij voorkeur: realisten in automatiseren. Want je moet zo ervaren zijn als ICL om gewoon nuchter en zakelijk over automatiseren te kunnen praten. Met beide benen op de grond.

Realisten in automatiseren. ICI. Nederland

20 SPORTPARACHUTIST

b.v.. Zwaunsvliet

20. 1081 AP Amsterdam.

Telefoon

020·5494911.

De uitslag: PA individueel square 1. Rob van der Linden 0.06 m 2. Herman Boerman 0.08 m 3. Rob Grootings 0.36 m PA individueel 1. Moskofs 2. Karsten 3. Smit

bol

PA groeps square 1. 252 Unit 2. Foco's 3. Jumping Doldo's

14.00 m 20.10 m 24.35 m

08.86 m 22.03 m 23.42 m

Voor de zaterdagavond had Dick Jeremiasse een barbecue georganiseerd waar iedereen van heeft genoten, letterlijk en figuurlijk. Na afloop van de prijsuitreiking zondag werd die aktie dan ook nog eens dunnetjes overgedaan! Een extra feestelijk tintje gaf de 500ste sprong van Gijs Craushaupt op zondag. Volop gelegenheid en aanleiding dus voor feest op zaterdag- en zondagavond! Een gezellige wedstrijd onder niet al te makkelijke omstandigheden maar zeker voor herhaling vatbaar! Boel Jeremiasse

Tandemspringen of .Jconçeroes" boven Nederland In onze Sportparachutist is al het één en ander geschreven over het tandemspringen. Prettig is het nu echter om dit te kunnen doen uit een stukje eigen nationale ervaring, daar er in ons landje momenteel een tweetal tandems operationeel beschikbaar zijn. Vrijwel gelijktijdig zijn door het Nationaal Paracentrum Teuge en de School of Human Flight (Texel) tandem-systemen aangeschaft, die worden gesprongen door eigen gebrevetteerde tandemmasters. Op Texel zijn dit Charles von Sury, Max Dereta, Roland Hilfiker (tandem examinator) en John Yager; op Teuge zijn Jan de Poot, Ad de Jong en Henk Verbeek aktief bezig onze zo mooie sport uit te dragen door aan niet spring(st)ers een echte vrije val, afdaling en vederlichte landing aan te bieden. Op dit moment (begin juni) zijn er zo'n 50-tal sprongen gemaakt op beide centra. We keren toch even terug naar het recente verleden, recent, daar tenslotte het tandemspringen in de gehele wereld een nieuw facet binnen onze sport is. Globaal medio 1984 werd door twee Amerikaanse parachutefabrikanten: Strong Enterprises (Ted Strong) en de Relative Workshop (Bill Booth) met bemid-

Sylvia de Bruyne Nadat ik al heel wat jaren op vliegvelden had rondgehangen, was ik toch wel verrast door de nieuwe ontwikkeling van het tandemspringen en de mogelijkheden daarvan. Zeker toen ik hoorde dat ik op die manier elk moment van de dag kon gaan springen. De beslissing was snel genomen en na een korte briefing gingen we omhoog. Het is moeilijk om je gevoelens bij zo'n belevenis te beschrijven. Je doet zóveel indrukken op; je maakt zóveel mee. Het is overweldigend! Om erachter te komen hoe het werkelijk is, zou je het zelf moeten doen, want ik heb er

geen woorden voor. Ik heb er in ieder geval ontzettend van genoten!

G. J. Burgers (havenmeester Teuge) Wat mijn indrukken zijn van mijn eerste tandemsprong? In één woord: fantastisch! Je zou een heel goed schrijver moeten zijn om al die indrukken juist weer te geven: de eigenlijke sprong, de vrije val, het moment van openen en daarna het vrijwel geluidloos omlaag zweven met een uitzicht' dat onbeschrijfelijk mooi is en waarvan je eigenlijk maar veel te kort kunt genieten. Als havenmeester voelde ik mij tegenover de parachutisten toch altijd een beetje als een badmeester die nooit heeft gezwommen. Natuurlijk kreeg ik tevoren - en ook nog wel achteraf - van buiten de kring van parachutisten zo hier en daar in bedekte ter-

men de vraag of ik wel helemaal bij mijn verstand was om op mijn niet zo heel jeugdige leeftijd nog te springen. Maar een onbegrensd vertrouwen in mijn begeleider en in het gebruikte materieel heeft mij geen moment doen aarzelen toen ik dit aanbod kreeg en daarmee kon een al heel lang gekoesterde wens in vervulling gaan. Voor al diegenen die zich aangetrokken voelen tot deze prachtige sport, maar toch nog iets te overwinnen hebben om daaraan te beginnen, is zo'n tandemsprong de ideale manier om daarmede kennis te maken. Met een héél grote kans dat het je nooit meer los zal laten!

deling van de USPA ontheffing gevraagd aan de Federation Aviation Administration om met tandem systemen te mogen springen. Deze ontheffing was noodzakelijk, daar er in juridische zin slechts gesprongen mag worden indien de parachutist een vliegtuig verlaat met een hoofd- en reserveparachute verbonden aan één harnas. (Eenzelfde regel kennen wij ook binnen de Regeling Valschermspringen.) Beide fabrikanten hadden namelijk inmiddels een dual-harnas (twee-persoons) ontwikkeld. Dat was mogelijk geworden doordat de reserveparachute tegenwoordig vrijwel geheel op de rug is beland alsmede door het feit dat beiden parachutes hebben ontwikkeld die qua sterkte en grootte de opening en gewicht van twee springers op veilige wijze konden dragen. De hoofd- en reserveparachute zijn even groot en globaal 375 square feet in oppervlakte. Het totale systeem is getest op een maximum gewicht van 500 Ibs met een maximum snelheid bij opening van 220 mph! Wel, om een lang verhaal van globaal acht bladzijden van ontheffingsregels kort samen te vatten, werd de ontheffing verleend op basis van de volgende hoofdvoorwaarden:

SPORTPARACHUTIST 21

• 1. Het systeem, beide harnassen en beide canopies dienen TSO toegelaten te zijn. 2. Algemene basisvoorwaarden waaraan een adspirant tandemmaster dient te voldoen: a. hij/zij dient tenminste 500 vrije val sprongen te bezitten, uitgevoerd met square canopies; b. hij/zij dient tenminste één break-away te hebben uitgevoerd; c. hij/zij dient in het bezit te zijn van een geldige springvergunning; d. hij/zij dient tenminste gedurende de periode van één jaar als bevoegd instrukteur, beginnende leerlingen aktief te hebben opgeleid. 3. Om bekend te geraken met het tandemsysteem moet hij/zij tenminste de volgende sprongen uitvoeren: sprong 1: Stabiele sprong van 10" VV van 5500 ft met een dummy (zandzak) van 30 kilo. sprong 2: Als gast/passagier een VV van 6-8" met een gecertificeerd tandemmaster. De sprongen 3, 4 en 5 moeten worden gemaakt met "live" passagiers met een minimale ervaring van 100 sprongen. sprong 3: Stabiele afsprong van 6-8" VV op heading vliegrichting met stabiele opening en komfortabele landing. sprong 4: Stabiele afsprong met 10-12" VV, inklusief een draai van 3600, met een stabiele .Jieadhigh" opening en standup landing binnen 50 m van het doelgebied. sprong 5: Onstabiele afsprong (de gast zorgt daar wel voor) van 10.500 ft, met VV van 20", waarin twee draaien van 3600, gevolgd door een soft standup landing binnen 50 m van het doelgebied. Overigens, Ad de Jong en ik hebben de opleiding samen gevolgd en deze sprongen met erg veel plezier gemaakt in Deland (Florida) onder leiding van Derek Thomas van de Relative Workshop, maar we kwamen er al heel snel achter dat tandemspringen ontzettend leuk is, maar

22 SPORTPARACHUTIST

ook KEIHARD werken betekent! In een aantal van de vorige edities van ons landelijk lijfblad treffen jullie reeds leuke en informatieve artikelen aan over Deland, geschreven door o.a. Henk Kuizenga en Jan de Poot. (Japo behaalde z'n master-brevet reeds vorig jaar tijdens zijn trip door de States.) Maar, nu weer terug naar de huidige situatie in ons eigen landje en naar het tandemspringen in de praktijk. RONDUIT en dit is de visie van alle tandemmasters, een geheel nieuwe dimensie!! Wel het meest opvallend is, in het bijzonder als je al zo'n 10-15 jaar als instrukteur beginnende leerlingen hebt opgeleid, dat nu de pupil, gast of beginnende leerling, veilig bij je voorop de borst vertoeft en je gewoon op normale spraaktoon met elkaar kunt kommuniceren gedurende de gehele sprong! Je kunt adviseren, vragen stellen en aanwijzingen geven tijdens het op de step klauteren, je gast attenderen op de opening van de main-canopy (die voor de gehele opening zo'n 4-6" nodig heeft) en als je beiden rustig hangt, kun je onder direkte supervisie de besturing aan jouw gast overlaten, daar de canopy voorzien is van een dubbele besturing. Enigszins jammer is het dat je de vrije val kort houdt (openen tussen 6-8"), omdat de canopy op terminal verlocity (topsnelheid) nog wel eens een harde opening kan geven, die niet komfortabel is voor de gast en jezelf. Ook is de kans op schade aan de canopy daarbij groter. Terminal verlocity ligt aanzienlijk hoger dan bij het individueel springen, daar na zo' n 10-12" VV de snelheid al gauw dik boven de 300 km per uur gaat komen. Beide fabrikanten zijn hard bezig hiervoor oplossingen te zoeken. Ted Strong van Enterprises zoekt het momenteel in de vorm van een static line systeem dat een kleine remparachute aktiveert na exit en die ervoor dient te zorgen dat de topsnelheid van de aan elkaar gekoppelde lichamen niet te hoog wordt. Bill Booth van de Relative Workshop (uitvinder van het drie ring systeem en fabrikant van de Vector) zoekt het meer in aan-

Carla Vlucht eng; open deur boven zee. Naar buiten klimmen niet zo eng. Kon het wiel niet vinden. Loslaten vliegtuig doodeng. Als parachute uit is, is alles

heel rustig. Landing is prima. Eerste reaktie - ik doe het nooit meer. Drie sekonden later wou ik meteen weer .

Linda Verbeek (in haar 16de levensjaar) Eigenlijk ben ik opgegroeid op het Vliegveld Teuge (m'n moeder sprong toen ik nog klein was ook) en daarom is het parachutespringen om te zien me niet geheel vreemd of onbekend. Maar toch ... , deze tandemsprong van 2112 kilometer hoogte vond ik helemaal te gek! Speciaal om dit samen met m'n pa te doen. Hij had me gezegd om bij het afspringen "skydive!" te gillen. Nou, dat heb ik ook gedaan, maar heb toch ook m'n ogen goed de kost gegeven tijdens de vrije val. Een FANTASTISCH gevoel en een ontzettend mooi uitzicht van die hoogte! Wat ik nou precies allemaal ervoer, is moeilijk uit te leggen, maar alles om je heen valt in het niet! Je voelt je heel machtig en hoog verheven boven alles! Te gek om ook eens vliegtuigen diep ànder je te zien. Ik ga door met springen zodra ik over een paar weken echt 16 word. Samen met m'n

vriendin Dineke ga ik op het eiland Ameland een kursus volgen. Oh ja, nog even dit. Toen ik m'n opa belde om te vertellen dat ik had gesprongen (hij is nu 72 jaar), heb ik m'n vader toch wel "voor het blok gezet", want nu wil m'n opa ook met z'n zoon een tandemsprong maken. Maar 's zien wat daar nu van terecht komt!

Unda en Henk tijdens de voorbereidingen.

passing van de canopy zelf, door middel van break-setting, slider-aanpassing, vouw-systematiek e.d. Het streven van Bill Booth zal naar onze mening de grootste voordelen bieden, gezien de overige "onechte" hulpmiddelen niet zo sterk de voorkeur genieten. De reakties van gasten c.q. passagiers zijn telkens weer verrassend! Het meest opvallend is altijd weer het enorme enthousiasme dat je bovenal aantreft bij "gasten" die nog nooit hebben gesprongen. Men is vooraf niet "belast" door lange opleidingen en instrukties over alle mogelijk voorkomende malfunkties, abnormale landingen, valtechnieken en ga zo maar door, maar is binnen zo'n 10 tot 15 minuten volledig gebriefd over de komende sprong en staat dan ook geheel onbevangen tegenover de uitvoering van zo'n tandemsprong. Op ontspannen wijze en met plezier een parachutesprong te kunnen maken, is in feite ook de echte bedoeling achter het tandemspringen. Als tandemmaster is het de primaire verantwoordelijkheid dit waar te maken zodat de gast van de sprong kan genieten, net als een rondvlucht met een mo-

tor- of zweefvliegtuig; daar doet ook de vlieger het "echte" werk. Een tandem-gast leer je binnen één sprong een goede exit te maken, de opening van de canopy te kontroleren, te oriënteren, circuits te vliegen en doordat je dit een aantal keren in de lucht kunt oefenen, ook nog een vederlichte landing uit te voeren. Na afloop kan de gast bepalen om ook zelf door te gaan met onze sport met AFF of een konventionele opleiding, of de herinnering als prettige ervaring gewoon mee naar huis te nemen! Overigens, een zestal "gasten" zijn naderhand ook zelf reeds gaan springen, AO zowel als AFF. Tja ... de kosten! Globaal zo'n f 250,per tandemsprong. De reakties variëren nogal. Van "oh, wat duur" tot begrip voor de prijs die onafhankelijk van elkaar is vastgesteld zowel op Texel als op Teuge. Maar als je gaat cijferen over de wijze waarop deze prijsstelling tot stand is gekomen, ontstaat veelal toch wel weer het juiste begrip. Tel maar eens mee op: - twee vliegtuigplaatsen van

Kees van Oosterhoudt Bij het horen van verhalen over parachutespringen laat je je overhalen om het zelf ook eens te doen, want het zelf te

doen is de enige manier om er achter te komen hoe fantastisch het is als je springt. Bij het instappen in het har-

7000 ft à f 35,(totaal f 70,-) afschrijving van een tandemrig, dat moet worden aangeschaft en ingevoerd voor zo'n f 20.000,en waar naar schatting 200 sprongen mee kunnen worden gemaakt (f 100,- per sprong) reservering voor een nieuw aan te schaffen systeem terugverdienen van kosten opleiding tandem master (f 1700,reiskosten en f 1000,- opleidingsgelden) onderhoud, repacks en jaarkeuring tandem-rig, dat na elke 25 sprongen door een rigger dient te worden geinspekteerd verstrekking van logboek en tandem-certificaat aan de gast met foto als visuele herinnering.

In de Verenigde Staten variëren de tarieven sterk. Aan de oostkust (Florida) betaalt een gast $ 95,-, aan de westkust (Californië) $ 200,-! Van een paar clubs hebben we inmiddels begrepen dat er belangstelling bestaat het tandemspringen ook op de eigen dropzone te introduceren. Indien dit binnen jullie club c.q. vereniging ook het geval is, bel dan eens op en maak een afspraak. Wij zijn graag bereid

nas, het instappen in het vliegtuig en het loskomen van het vliegtuig van de grond denk je alleen nog van: hoe zal het zijn? Met het overzicht van het ei-

om op een weekend-dag met drie of vier gasten een sprong te maken op jullie eigen dropzone. Wat de toekomst voor het tandemspringen zal brengen, is natuurlijk niet geheel voorspelbaar, maar gezien het huidige enthousiasme mag worden verwacht dat het tandemspringen sterk zal toenemen. Met belanghebbenden, zoals de Afdeling Para, de RLD en de beide fabrikanten hopen we mogelijk reeds nog aan het eind van dit jaar te komen tot opleidingsmogelijkheden voor tandemmasters in ons eigen land in de hoop dat elke club c.q. vereniging in de nabije toekomst z'n eigen tandem-rig zal bezitten om nog zeer veel niet spring(st)ers op onze eigen wijze kennis te kunnen laten maken met onze zo fascinerende tak van sport! En ... wel zeer letterlijk: "happy are those, who dream dreams, and are willing to pay the PRICE, to see them co me true !!!" De "SKYDIVING KANGEROOS" Henk Verbeek en kollega's

land, het aanschouwen van de wolken, klim je naar je springhoogte. Dan: gereed zitten voor het uitstappen, rechtervoet op het wiel, eerst rechterhand op de verstevigingsbeugel van de vleugel, dan linkerhand en daarna linkervoet op de steunbeugel. Dan laat je je handen los en grijp je het harnas vast, til je je linkervoet op en dan je rechtervoet ... Je valt en je ervaart plotseling een schrikreaktie; je valt en ineens is "plof" de chute open en glij je heel rustig naar beneden. Je wilt blijven zweven maar je daalt neer en komt heel rustig op de grond en bent een geweldige ervaring rijker.

SPORTPARACHUTIST 23

~---

Verenigingen moeten nieuwe wegen inslaan Bestuurders, let op uw zaak VOORAF Misschien is het wel een stokpaardje van me om sportbestuurders te waarschuwen voor een te smalle blik op het totale sportgebeuren. Soms is het nodig om wat te bereiken, maar het is lang niet altijd terecht. Feit is dat, voornamelijk door tijdgebrek, het sportkader nauwelijks toekomt aan andere zaken dan de eigen clubaktiviteiten. De veranderingen in de samenleving gaan echter door en op sommige punten is er zelfs sprake van een stroomversnelling (toename arbeidsvrije tijd, bezuinigingen, teruglopend gezinsbudget etc.). Onderstaand artikel is een verkorte versie van een persoonlijk getinte lezing, gehouden door de heer A. Wiersrna, direkteur van de Provinciale Sportraad Zuid-Holland, ter gelegenheid van een jaarvergadering van de Haagse Raad voor Sport en Rekreatie. De strekking betreft de sport in het algemeen. Aan het eind wil ik een eerste voorzet geven om mogelijke konsekwenties voor de paraclubs (sorry, óók voor het Nationaal Centrum) op een rijtje te zetten. Ook de individuele leden worden uiteraard verzocht hierover na te denken. Nu eerst het betoog van de heer Wiersrna:

enigingsproblemen van alledag. En dat is ook niet nodig, want dankzij instellingen als de Rijks Planologische Dienst en het Centraal Planbureau kan iedereen op de hoogte zijn van de ekonomische maatschappelijke trends en wordt ook duidelijk hoe de samenstelling van de Nederlandse bevolking zich in de komende jaren zal ontwikkelen.

INSPELEN OP EEN VERANDERENDE SAMENLEVING

Langzaam maar zeker voltrekken zich in onze samenleving allerlei veranderingen. Wil een vereniging niet vervreemden van die samenleving waarvan zij deel uitmaakt, dan zal !ijdig op deze signalen dienen te worden gereageerd. Gebeurt dit te traag dan kunnen schoksgewijze veranderingen niet worden vermeden en loopt men zelfs het risiko dat het voortbestaan van de vereniging op de tocht komt te staan. Het is dan ook van het grootste belang dat verenigingsbesturen verder kijken dan hun neus lang is en niet alleen maarooghebbenvoordeve~

24 SPORTPARACHUTIST

SPORT EN REKREATIE IN EEN VERGRIJZENDE SAMENLEVING Uitgaande van de huidige samenstelling van de Nederlandse bevolking en rekening houdende met een aantal (waarschijnlijke) ontwikkelingen is het mogelijk een flink stuk in de toekomst te kijken. Recente onderzoekingen geven de volgende trends aan: -

de bevolking neemt nog langzaam toe tot het jaar 2000, daarna volgt een lichte daling; het aantal jongeren van 0-19 jaar daalt tot het jaar 2030; het aantal 20-39-jarigen stijgt tot het jaar 2010 en zal daarna dalen; het aantal jong-bejaarden, 60-79 jaar, stijgt tot het jaar 2010, daarna treedt een extra stijging op; het aantal hoog-bejaarden, 80 jaar en ouder, stijgt tot het jaar 2000 en gaat daarna extra omhoog.

Zelfs al zou men er in aantallen uiteindelijk flink naast blijken te zitten en al zouden bepaalde trends zich minder snel doorzetten, de globale lijn die in deze cijfers zit, valt niet te ontkennen. Daarmee is het belang ervan voor de sport- en rekreatievereniging glashelder. Vast staat immers dat de daling van het aantal jeugdigen in de nabije toekomst onafwendbaar doorzet. Bij een zelfde sportklimaat betekent dit volgens de futurologen maar liefst dat het aantal sporters over zo'n dertig jaar zal zijn gehalveerd. Dat er dus met name voor de georgani-

seerde sport werk aan de winkel is moge een ieder duidelijk zijn. Om het niet zo ver te laten komen, zal niet alleen een grote inzet maar ook veel inventiviteit vereist zijn. Dit geldt des te meer nu de overheid steeds minder voor lichamelijke opvoeding op scholen blijkt over te hebben. Deze voortdurende afbraak van de kwaliteit en kwantiteit van de lichamelijke opvoeding zal op den duur ongetwijfeld een remmend effekt hebben op het sportminded maken van de jeugd. Ook voor de sportbeoefening geldt immers "jong geleerd, oud gedaan".

EKONOMISCHE EN MAATSCHAPPELIJKE TRENDS Zoals de ekonomische ontwikkeling nu wordt ingeschat, zal de werkloosheid tot 1990 niet of nauwelijks afnemen. De arbeidsduuren arbeidstijdverkorting zet langzaam maar zeker door en het gemiddeld reëel besteedbaar inkomen zal waarschijnlijk iets dalen. De maatschappelijke trend laat een beperkte maar voortgaande aanpassing zien van de rolverdeling tussen man en vrouw, een doorzettende toeneming van het aantal één- en tweepersoonshuishoudens en een toenemende individualisering. Voorts blijkt men de vrijetijdsbesteding steeds vaker dichter bij huis te zoeken. Deze trends veroorzaken onder andere een voortgaande toeneming van de arbeidsvrije tijd, op z'n minst een stagnatie van de groei van de koopkracht, een afnemende bereidheid tot het verrichten van vrijwillige kaderaktiviteiten en een verminderde animo tot sportbeoefening binnen het kader van de georganiseerde sport. Dit laatste geldt des te meer als de desbetreffende akkommodaties (relatief) ver van huis liggen.

NIET BIJ DE PAKKEN NEERZITTEN Hoewel de hiervoor aangegeven beredeneerde toekomst-

verwachtingen voor de georganiseerde sport- en rekreatiewereld dus bepaald niet rooskleurig zijn, is er nog niet direct reden tot paniek. Vereist is dan echter wel dat men niet bij de pakken blijft neerzitten en de vaak wat enge en starre verenigingsblik verruimt. In de eerste plaats valt te denken aan verbetering van het thans geboden produkt. Door het kreëren van nieuwe kategorieën binnen de huidige aktiviteit(en) en het daar waar nodig aanpassen van de bonds- en verenigingskontributies voor die groepen van de samenleving die het financieel het zwaarst te verduren hebben, kan het aantrekkelijker worden gemaakt niet alleen om lid te blijven maar ook om lid te worden. Gelet op de groeiende vrije tijd bij jong en oud ligt er hier een groot terrein braak. De aantrekkelijkheid van een vereniging kan natuurlijk ook worden vergroot door nieuwe aktiviteiten op te starten. Dit kan tweeledig werken namelijk richting familieleden van de huidige leden maar ook richting buitenstaanders die geïnteresseerd zijn in zo'n nieuwe aktiviteit. Een andere mogelijkheid om nieuwe leden binnen te halen, is het doelgericht werken op groeperingen die weinig of niet aktief zijn op het gebied van de sport en rekreatie. Wat te denken van aktiviteiten voor bijvoorbeeld ouderen, randgroepjongeren en etnische minderheden? Belangrijk is ook dat buiten de thans gebruikelijke tijden (avonden en weekeinden) wat geboden wordt en dat wordt ingespeeld op de behoefte aan aktiviteiten waaraan mannen en vrouwen en diverse generaties tegelijk kunnen deelnemen. Mogelijkheden genoeg dus als men maar bereid is de handen uit de mouwen te steken. Allesbepalend voor het slagen van de hiervoor aangedragen mogelijkheden om ondanks moeilijke tijden toch het hoofd boven water te houden,

zijn natuurlijk een goede organisatie en begeleiding en zeker niet te vergeten ook een

goede publiciteit. Het is daarom belangrijk om te weten dat de diverse overheden vaak

bereid zijn nieuwe initiatieven de helpende hand te bieden. Aan de verenigingen nu de

schone taak de daad bij dit geschreven woord te voegen! Tot zover de lezing.

Kanttekeningen met betrekking tot het parachutespringen

Een realistisch stuk tekst met een opbeurende afsluiting nl. om niet bij de pakken te gaan neerzitten. Gezien de "ettort" die veel bestuursleden in de springerij stoppen, is dit geenszins te verwachten. Ik vind het onterecht om alléén van het Afdelingsbestuur een brede visie te verwachten ten aanzien van zaken die boven de aktiviteiten van de eigen DZ uitstijgen. De eigen verantwoordelijkheid van clubs en Ne dient het startpunt te zijn om landelijk iets op te bouwen. Vergrijzing: herkennen we dit allemaal? Bekijkt men het kader en de wedstrijdspringers van parachutespringend Nederland, dan moet worden gekonstateerd dat wij al jaren daarin voorop lopen. Wat het kader betreft, brengt de ingewikkel-

de problematiek met zich mee, dat alleen ervaren springers het overzicht en de knowhow bezitten. Deze know-how overbrengen en overdragen (middenkader motiveren) kan geschieden op clubnivo èn op afdelingsnivo. Dat al zo'n 5 à 10 jaar binnen de springtop in Nederland nauwelijks sprake is van doorstroming, kunnen we allemaal ons zelf verwijten. Ik zie uit naar het resultaat van de diskussie binnen de Sportkommissie ten aanzien van het springnivo nu en in de toekomst in Nederland. Een landelijk jeugdplan met dito tarief lijkt een harde noodzaak. Financiën: gestadig teruglopende subsidiestromen zijn een realiteit. Duidelijk waarneembaar is een trend, dat veel mensen een tweede of een derde sport laten vallen,

aangezien je je geld maar één keer kunt uitgeven. Omdat een opleiding voor een Abrevet ca. f 575,- kost, is er een forse dosis publiciteit voor nodig om in de toekomst ons produkt te verkopen (professionalisering?). Vrijetijdsbesteding: dichter bij huis en niet alleen 's avonds en in de weekenden. Leve de spreiding van clubs over Nederland en ... goed dat het Ne door de week een aanbod heeft. Lichamelijke opvoeding: een (ten onrechte) zeer onderontwikkeld gebied in de parasport. Veel trainen betekent bij ons vaak veel springen. Wil je goed presteren (en koncentreren) dan is een fit lichaam (sowieso) van groot belang.

Nieuwsbriefl voorzittersoverleg

De reden dat ik de redaktie van de SP heb verzocht om deze tekst op te nemen, is om zoveel mogelijk springers en springsters te bereiken, alsmede alle individuele leden (sic!). Niet alleen bestaand maar (juist) ook toekomstig kader zou moeten gaan nadenken over de plaats van onze sport, zowel regionaal als landelijk. Ik roep alle clubs en het Ne op om een korte reaktie op te sturen naar Herman Boerman (sekretaris AB), zodat in de eerstvolgende Nieuwsbrief een nuttige gedachtenuitwisseling kan plaatsvinden. In het verlengde hiervan lijkt het mij nuttig om eind september onderdelen van deze problematiek te bespreken tijdens het voorzittersoverleg. Bauke van Stempvoort

»Hij is Veilig, Klein, En Stijlvol. Hij is Uniek!« Dealers in Nederland

AIR ENTERPRISES

s.v.»

PARA PILOT SHOP Postbus 97 . 3620 AB Breukelen·Nederland Tel. 03462-3522"

A :.p.u:l!.uJ))lJJJ'.!·:1lI~Ll!LU\Tl1lt1:1l1

De Zanden 22 . 7395 PB Teuge Nederland . Tel. 05763-928

SPORTPARACHUTIST 25

36 WATER- en 37 NACHTSPRONGEN Wie A zegt, moet ook B zeggen. Als je op een KNVvLvergadering zegt dat je een goede grond ploeg bij een Friendship-demo erg belangrijk vindt, moet je dat ook waarmaken. Daarom stond dus Jim Nahumury op vrijdag 5 juli om 15.00 uur voor mijn deur in Ede. Reden van dit gebeuren: we gingen grond ploegen bij de Friendship-demo ter gelegenheid van het tiende Wereld Muziek Concours in het RODA-stadion in Kerkrade. Het was vies warm in de auto. Toen we in Eist en Weert respektievelijk Frank Hartog en Antoinette van der Klugt hadden opgepikt, was de ploeg kompleet. Drie uur nadat we uit Ede waren vertrokken, reden we Kerkrade binnen. En dat beloofde niet veel goeds. Het was noodweer. Auto's reden tot aan de assen in het water. Ruitenwissers konden de watervloed niet aan. En met het akelige gevoel dat we die drie uur voor joker in de auto hadden gezeten, gingen we op zoek naar het stadion. Dat was op zich niet zo'n probleem, alleen die taal ... We hebben moeite gehad die Kerkraajenaars duidelijk te maken wie we waren. Verstaan deden wij hen in ieder geval niet. Intussen was het van verschrikkelijk hard, afgrijselijk hard gaan regenen. En dat akelige gevoel bleef ... Na de taalbarrière kwam de volgende hindernis: We hadden door tijdgebrek niet de

nodige toegangskaarten gekregen en moesten toen een hele horde zwaar gewapende gorilla's overtuigen van onze goede bedoelingen. Na ons, ja ja, kwam Koningin Trix. Jim ontkwam niet aan een grondig onderzoek van zijn onafscheidelijke koffertje. Er zat niets verontrustends in en wij tweeën mochten er door. Onze kontaktpersoon was de Overste Bos van de KLu. Zijn wenkbrauwen stonden net zo laag als de wolkenbasis. Ook hij begon te twijfelen. Een telefoontje naar de meute op Soesterberg leverde de bevestiging op dat de kist in elk geval even boven Kerkrade kwam kijken. Dat gaf de burger en ook de militair moed. En alsof de meteo ermee speelde, het werd weer licht. Het werd droog. Wel zo prettig voor de duizenden koppen die al voor de bui een onbeschut plekje hadden veroverd op de tribunes. Konden ze ook even de kleren uitwringen. Het stadion begon zich goed te vullen en de stemming steeg toen Jim de kist op de radio kreeg. De "T" werd voor de zoveelste keer weer omgedraaid; bezopen wind hebben ze daar. Maar na anderhalf uur droogte begon zich precies boven het stadion een grote zwarte prop te vormen. En we zagen - letterlijk - de bui al hangen. En ja hoor, terwijl de kist op 2500 ft op jumprun invloog, vielen de eerste druppels al weer. Niet van die kleintjes, maar van die grote Limburgse jongens die vlaaigrote natte

vlekken op de net opgedroogde tegels kletsten. Pogingen van de politie om Jim en mij van het veld af te krijgen, mislukten omdat boven ons de koepel van Niels zich al had geopend, gevolgd door 17 andere. Als kommentator en radioman laat je je dan ook maar doornat regenen. Uiteindelijk ben je ook para en dus ook een beetje gek. Even dacht ik dat het ook nog begon te donderen. Maar dat dreigende gerommel bleek een ononderbroken stroom van krachttermen te zijn van enkele doorweekte para's op weg naar beneden. Weer brak er een wolk open en het water kwam met bakken naar beneden. En dat terwijl de tweede stick net had geopend. De eerder genoemde bezopen wind liet zich ook nu weer gelden door 180 graden te draaien, waardoor een aantal springers de "bak" net misten en hun kakken op de trainingsvelden moesten plaatsen. Jammer voor hen dat ze het fantastische publiek hebben gemist. Een grandioos gejuich ging op bij elke springer die landde. Dat doet je toch wel wat. Teleurstellend vond ik dat niet elke springer de moeite nam om het publiek te groeten voordat het stadion werd verlaten. Dat publiek had dat wel verdiend, ook zij zaten in de regen. Komplimentjes voor Michel, dat hij een zo aangename manier heeft weten te regelen om terug te komen in Teuge. Gewoon op vliegveld Beek weer in de Friendship stappen. Daar

stond ene Verbeek met Trees van Mierio te wachten. Hun geplande ..fandernspronq viel door gebrek aan hoogte ook in het water. Voor Jim en mij waren er twee plaatsen vrijgekomen en we konden ons bij het natte zootje voegen om de thuisreis te beginnen. De gehoopte 10.000 ft + zat er helaas niet in. Spannend werd het wel. Na sunset zou er niet meer worden gesprongen en de minuten tikten weg tijdens het zoeken naar de dropzone. De huppelmeester gaf ons te verstaan "alles in één run eruit". Op 5500 ft doemde Teuge-Valley op uit de nevel en alle 37 springers, inklusief Henk en Trees met de tandem, waren op weg naar beneden. Waarom allemaal in één run? Toen we met z'n allen in de lucht hingen, was het officieel sunset. Als we in twee runs waren gedropt, had de laatste stick moeten blijven zitten. En zie dan maar vanuit Soesterberg terug op Teuge te komen. Wat wil je nog meer. 36 Man een watersprong in Kerkrade, 37 man een nachtsprong boven Teuge en de eerste tandemsprong uit een Friendship. Wat is springen toch mooi. Namens de organisatie van het Wereld Muziek Concours allemaal dank voor de medewerking. Dat geldt natuurlijk ook voor de crew van de C-9, de Havendiensten van Beek en Teuge, de Koninklijke Luchtmacht en de grondploegers. Fred Kerkkamp

Gouden Dakofa Jubileum Eindhoven Op zaterdag 6 juli maakten ongeveer twintig parachutisten een demonstratiesprong op vliegveld Eindhoven. Dit gebeuren vond plaats ter gelegenheid van het Gouden Jubileum Feest van de Dakota (50ste verjaardag). Er werd niet uit de Nederlandse Dakota (PH-DDA) gesprongen, maar uit een DC-3 afkomstig uit de USA. Deze oude NAVY kist vloog al tij-

26 SPORTPARACHUTIST

dens de Tweede Wereldoorlog en was voor deze gelegenheid voor het eerst over komen vliegen naar Europa om deel te nemen aan de luchtvaartshow. Het weer was 's middags perfekt voor RW en vanaf 10.000 ft werden er enkele mooie relatiefsprongen gemaakt. Ingrid Zoetmulder PM DDA. (foto Ingrid Zoetmulder)

NNPC Martini Trophy

Een indrukwekkende ambiance (vliegveld Eelde) en een zeer gedegen voorbereiding (N N PC Iluchtvaartautoriteiten I havendienst Eelde) vormden de twee hoofdkomponenten van datgene wat een evenement van klasse moest worden. Het was 15 juni 1985 en voor het eerst in haar bestaan organiseerde de NNPC een open kampioenschap voor precisiespringers met squares. Als men plusminus 15 jaar de tijd heeft om een evenement als dit voor te bereiden, mag je verwachten dat de organisatie perfekt en de motivatie erachter enorm is. Dat was dan ook het geval. De NNPC heeft met deze wedstrijd bewezen, dat er in de Nederlandse parawereld nog zeer frisse winden kunnen waaien. Het meegevoerde stuifmeel (zie reakties van enkele deelnemers) kan mogelijk een gezonde evolutie teweeg brengen op de Nederlandse wedstrijdakkers (zie verder "suggesties voor de toekomst").

male DZ kondities. De Belgen namen in de derde ronde de leiding en wisten deze tot het einde te behouden. Om ca. 16.45 u u r werd de wedstrijd beëindigd en direkt daarna hield het redelijk goede weer ook op. Over geluk gesproken! Om 17.30 uur volgde de prijsuitreiking, met als letterlijk hoogtepunt een soort olympisch plateau, waarop de winnaars van de eerste, tweede en derde prijs plaatsnamen. De uitreiking van de prijzen werd verricht door de heer J. Kuipers namens de NV Luchthaven Eelde. Vermeld dient nog te worden, dat de wedstrijd tevens gold als selektiewedstrijd voor het nationale PA team. Terugkijkend was het geheel een bijzonder geslaagd en boeiend, maar vooral ook sportief evenement, hetgeen in de verschillende dankspeeches tijdens de prijsuitreiking nog eens nadrukkelijk tot uiting kwam. Een bijzondere vermelding tot slot is nog de prestatie van de NNPC piloot Tjipke van Netten waard. Chips en bitterlemon dreven hem tot de ongekende prestatie van méér dan 35 sticks zonder enige pauze of aflossing. Goed gedaan jochie!! Michel Bizot feliciteert Solange Kempeneers. Jan de Bruyne mag dat even later ook! (foto Mark Waterman)

Henk Kuizenga

de aktualiteit Zaterdagmorgen 15 juni sunrise. Een niet al te optimistische meteo. Dranghekken voor het publiek om te voorkomen dat men de startbanen zou oversteken. Wakker wordende para's. Een gespannen havendienstcrew. Een tent met informatiestands en video. Een geluidsinstallatie voor publieksvoorlichting. Een manifest naast de bak op een hele grote obstakelvrije DZ met aan boord een komputer voor de wedstrijduitslagen en tussenstanden. Zeven teams die zich hadden ingeschreven. Alleszins akseptabele sprongprijzen en een startklare Cessna 182 (helaas zonder inflightdoor). De avond tevoren was er al een aantal trainingsronden ge-

sprongen en de wedstrijd verwachtingen waren veelbelovend. Hans 't Hart en enkele vrouwelijke NNPC coryfeeën vormden de judge-crew. Rendert Jan de Waard was first man op het manifest, met aan zijn zijde Piet, die de elektronika bediende. Ca. 09.00 uur een interview op Radio Noord met de voorzitter van de NNPC: Bauke van Stempvoort. De Martini Trophy kon beginnen. Het bekende weerduveltje liet zich echter gelden. Het beruchte stand-down, dat verder de hele zaterdag zou duren, zorgde ervoor, dat bekende para's en parateams in de anonimiteit verzonken en als kompensatie voor het leed de

overigens zeer fraaie Martinistad gingen onderzoeken. Het hoogtepunt van deze eerste wedstrijddag was dan ook de onmiskenbaar fantastische BBQ met traditionele bijverschijnselen in de avonden nachturen. De alternatieve PA wedstrijd in precisiedrinken bracht vele winnaars voort. Tot de volgende morgen nam daarna Orpheus de taken van de wedstrijdleiding over. Zondag 16 juni. Een enigszins optimistischer meteo. Begin van de wedstrijd 09.00 uur. De aanvankelijke planning was drie wedstrijd rondes, wat later, gezien het enorme wedstrijdtempo, werd gewijzigd in vijf rondes. Het werd een spannende en bovenal eerlijke wedstrijd vanwege de opti-

Uitslagen PA individueel 1. Solange Kempeneers (België) 2. Michel Bizot 3. Jan de Bruyne

0,03 m 0,04 m 0,07 m

PA groeps 1. Research (België) 2. Dutch Connection 3. 252 - Unit

8,07 m 9,16 m 9,93 m

SPORTPARACHUTIST 27

Terugblik op de Martini Trophy Voor het eerst in haar bestaan organiseerde de NNPC een open PA wedstrijd voor squares: de Martini Trophy. Voor een groot deel kwamen de deelnemers aan op de vrijdagmiddag en -avond, zodat men nog in de gelegenheid was een trainingssprong te maken. Dit werd voor de meesten van ons een eerste echte kennismaking met deze club die toch al wat jaren bestaat. De faciliteiten zijn zonder meer erg goed. De niet al te grote bak ligt tussen de beide startbanen van vliegveld Eelde in. Er zijn geen obstakels in de direkte omgeving van de bak, hetgeen garant staat voor "probleemloos" springen. Het clubgebouw bevindt zich ook op het vliegveld. Kampeergelegenheid was op het vliegveld zelf, direkt naast het clubgebouw en diegenen die kamperen te koud vonden, wisten bij clubleden slaapplaatsen te vinden. Met enige improvisatie werd zelfs voor elektriciteit gezorgd!

De inschrijving vond ten dele plaats op de vrijdagavond en ten dele op de zaterdagochtend. De deelname viel een beetje tegen. Er bleken uiteindelijk acht teams mee te doen, waaronder één team uit België, maar diegenen die deelnamen, stonden garant voor een interessante wedstrijd. Het weer zag er vrijdagavond hoopvol uit, echter niet op zaterdag. De weersverwachting vermeldde harde wind, die de hele dag zou aanhouden. De wedstrijdleiding berustte gelukkig in handen van mensen die een beslissing durfden te nemen. In eerste instantie stand-down tot 11.00 uur, daarna tot 15.00 uur, waarna de wedstrijd (verlaat) alsnog officieel werd geopend. Direkt na de opening volgde een stand-down tot 18.00 uur, op welk tijdstip zou worden bepaald of men zou stoppen of niet. Het weer werkte echter niet mee, hetgeen een standdown tot zondag 09.00 uur tot gevolg had.

De voorbereidingen voor de BBO en feestavond konden (met behulp van de vliegveld brandweer) beginnen. De BBO en feestavond waren een enorm succes! Zondag bleken de weergoden mee te werken en kon de wedstrijd beginnen. Mede door het feit dat de deelname niet al te groot was, wist men vijf rondes te verspringen. De omstandigheden waren nogal variabel. De wind vormde de grootste onberekenbare faktor: deze varieerde tussen de 3 en de 7 m/sec. Echter iedereen had last van deze omstandigheden. Om ca. 16.45 uur was de wedstrijd afgelopen en reeds om 17.30 uur volgde de prijsuitreiking. Er waren, in tegenstelling tot de gebruikelijke bekers en medailles, leuke prijzen met als klapstuk de miniMartinitoren voor de beste springer/springster. Terugkijkend dan ook:

konstateer

Dus: wij komen volgend jaar terug! Eric Bogaards, Dutch Connection

Een prima precisiewedstrijd op een van de beste dropzones van West-Europa. Perfekt georganiseerd van inschrijving tot prijsuitreiking en verfrissend door het enthousiasme waarmee de leden van de NNPC hun medewerking gaven. Grandioos! Jan de Bruyne, Para Pilot Shop

* Zeer goede organisatie/wed*

* * * *

strijdleiding goede, gefundeerde beslissingen goede samenwerking met de vliegveldinstanties mooi terrein/goede faciliteiten goede kampeer/slaapmogelijkheden windvaantje

Ingezonden brieven L.S., Instrukteursvergadering Namens het bestuur en het instruktieteam van de NNPC wil ik graag het volgende onder uw aandacht brengen. Zaken als AFF, tandemspringen en squares voor leerlingen zijn ontwikkelingen in de parasport die een nieuw tijdperk inluiden (dan wel ingeluid hebben). Bijblijven met deze ontwikkelingen is van groot belang voor alle participanten. Het bestuur en het instruktieteam van de NNPC wil daarom, ook uit het oogpunt van bijscholing, sterk pleiten voor

28 SPORTPARACHUTIST

het houden van een landelijke instrukteursbijeenkomst aan het eind van 1985. Indien alle clubs van mening zijn, dat een dergelijke bijeenkomst er moet komen, dan kan in overleg met de Technische Commissie en het Afdelingsbestuur worden gewerkt aan een zinvolle invulling daarvan. Aangezien het Afdelingsbestuur de handen vol heeft aan de laatste voorbereidingen voor de NKP, is met Herman Boerman afgesproken om reakties en (hopelijk) suggesties voor het programma van deze bijeenkomst vóór 25 augustus a.s. op te sturen naar de NNPC. Alle reakties

zullen worden gebundeld waarna na de zomervakantie rapportage zal plaatsvinden naar het Afdelingsbestuur. Ik verzoek u allen eraan mee te werken, dat óók individuele leden hiervan op de hoogte worden gesteld.

Squares voor leerlingen. De komende jaren zullen diverse clubs overgaan tot een forse materiaalinvestering ten behoeve van squares voor leerlingen. Het is de parawereld eigen om daar zeer geheimzinnig over te doen. Als alle clubs daarin volharder zijn we met z'n allen bezig om,

Voorbereidingen

voor de barbecue.

ieder voor zich, steeds opnieuw het wiel uit te vinden. Een landelijke diskussie over het beste c.q. veiligste systeem en de aanzienlijke kwantumkorting bij gezamenlijke aanschaf, zijn praktische voorbeelden van een gezamenlijk belang. Laten we het niet te beperkt zien. Graag reakties over deze specifieke materie opsturen naar de NNPC. Voorgesteld wordt om eind september, tijdens het voorzittersoverleg , hierover van gedachten te wisselen. Iedereen krijgt uiteraard bericht over de uitkomst. Met vriendelijke

groeten,

namens het bestuur van de NNPC, Bauke van Stempvoort, voorzitter

Appendix Martini Trophy Suggesties voor de toekomst Al enige tijd duikt hier en daar de vraag op of de struktuur en uitvoering van voorrondes en selektiewedstrijden voor nationale en internationale kampioenschappen in onze parawereld niet eens aan een kritische beschouwing moeten worden onderworpen. De NKP zou in haar opzet en betekenis sterk aan waarde en dus aan waardering hebben ingeboet. Geruchten en onderhandse kritiek hierover worden met een zekere regelmaat gesignaleerd en nemen zo langzamerhand de vorm aan van een ongekoördineerde lijkrede boven het gat dat mogelijk het graf van een nationale trots kan gaan worden. Is de wens de vader van de gedachte of wordt 1985 het jaar waarin misschien een aanzet wordt gegeven tot zinnig en gekoördineerd nadenken over deze materie? Rob Jongkees heeft met zijn artikel in de vorige Sportparachutist (juni 1985) zijn nek uitgestoken en in dit verband een schot voor de boeg gegeven en publice. Een zinnig en genuanceerd artikel met kritiek op de huidige situatie en opbouwende elementen voor een diskussie over dit onderwerp. 1992: Het jaar van de olympische spelen. Voor het eerst in de historie dat misschien de parasport onderdeel wordt van deze spelen. Na ruim 200 jaar "waaghalzerij" eindelijk die maatschappelijke waardering die onze sport zo broodnodig heeft. Hoe springen we naar dat historische feit toe? Met z'n allen in een gestruktureerd verband met een breed verspreide motivatie en verantwoordelijkheid, waarin voor veel nu nog onbekend talent een kans ligt, of uitsluitend via de nationale bestuurstafel en de bekende (tegen die tijd overjarige) incrowd. Laten we de feiten onder ogen zien met een positieve instelling naar de nabije toekomst. In de praktijk zijn er al enkele aanzetten gegeven, die als bouwstenen voor deze zaak kunnen dienen. Het toeval

geliefde sport karakteriseren. Iedere parachutist springt rekreatief en is daarmee op een sportieve wijze bezig zijn of haar vrije tijd te besteden. Ook neemt (bijna) iedere parachutist wel eens deel aan een wedstrijd, meestal op klubnivo. De "selekte" groep die daarnaast of uitsluitend aan nationale en/of internationale wedstrijden deelneemt, is in verhouding tot de rest erg klein. Een deel daarvan is "permanent" wedstrijdpara en een ander deel "semipermanent" of "incidenteel" wedstrijd para. Een duidelijk verband is er echter niet, althans onvoldoende zichtbaar voor velen, behalve voor hen die in de "top" meedraaien. Dat betekent dat er een enorme afstand bestaat tussen de top en de basis en bij gebrek aan een in veel opzichten motiverende struktuur, die is gericht op een frekwente doorstroom van basis naar top, zal dit wel zo blijven. Het kan naar mijn mening best anders zonder dat er een hele ingewikkelde opzet wordt bedacht. Ik denk daarbij aan het volgende. Faseer de nationale kampioenschappen in een aantal voorrondes en een eindronde. De voorrondes worden qua organisatie en uitvoering ondergebracht bij een aantal paraklubs, waarbij wordt gekeken naar een zekere geografische spreiding. B.v. bij CRW zou je kunnen denken aan één voorrondewedstrijd op Seppe en één op Hoogeveen, met als eindfase de nationale kampioenschappen CRW op Teuge. De uitslagen van beide voorrondes hebben een bepaalde waarde ten aanzien van de NKP. Deelname aan de voorrondes zou dan verplicht moeten zijn ten opzichte van deelname aan de NKP. Het jaar daarop organiseren twee andere klubs de voorrondes en de eindfase weer op Teuge. Voor PA, Style en SRW zou hetzelfde kunnen worden opgezet. De NKP als zodanig zal in haar opzet en organisatie

hielp hierbij een handje. In 1984 een nationale CRW wedstrijd georganiseerd door het Paracentrum Noord. In 1985 een selektiewedstrijd PA voor de NKP georganiseerd door de Noord Nederlandse Parachutistenclub. Beide klubs namen hiertoe een aantal initiatieven en hebben daarmede een behoorlijk stuk ervaring opgedaan. Andere klubs in den lande niet ten nadele gesproken, want ook daar zijn in het verleden al initiatieven genomen. In elke paraklub in Nederland ligt veel ervaring en talent opgeslagen en bovendien heeft elke klub een achterland van waaruit nieuw talent kan worden aangetrokken. Hierin ligt naar mijn mening de basis voor een aantal zeer wezenlijke veranderingen die tot doel zouden moeten hebben de nationale aandacht, waardering en deelname aan de NKP nieuw leven in te blazen. Altijd hoor je weer de opmerking dat para's zulke individualisten zijn. Dat is toch onzin omdat het stikt van de samenwerking. Een sprekend voorbeeld was de recentelijk georganiseerde Martini Trophy op Eelde. Er heerst een dubbele moraal in de parawereld en naar mijn mening zal die blijven bestaan zolang er geen door alle klubs onderschreven nationale doelstellingen zijn, die voor iedereen een uitdaging vormen. Konkretiserend zou ik de volgende suggesties willen doen (niet in detail uitgewerkt), in de wetenschap dat er een heleboel para's zijn die er globaal gezien net zo over denken (of zo over zouden kunnen gaan denken). Als uitgangspunt(en) voor nationale doelstelling(en) kunnen we het volgende vaststellen: Parachutespringen is een rekreatieve en sportieve vrijetijdsbesteding waar velen uit alle lagen van de samenleving aan deelnemen, zowel individueel als in georganiseerd verband. Twee duidelijke en herkenbare hoofdelementen die onze

hierdoor nauwelijks behoeven te worden gewijzigd. Met deze naar mijn mening simpele struktuur zou je ontzettend veel kunnen bereiken op betrekkelijk korte termijn: - De betrokkenheid en motivatie naar de NKP wordt weer "ouderwets" groot. - De spanning ten aanzien van de vraag wie er uiteindelijk wint, duurt langer en heerst in een veel grotere groep dan nu het geval is. - Er kan veel meer talent worden aangeboord en gestimuleerd doordat de klubs direkt betrokken zijn bij de voorrondes. - Er vindt een veel uitgebreidere ervaringsuitwisseling plaats op een gerichte manier. - De motivatie om aan de voorrondes deel te nemen zal enorm toenemen omdat jouw klub de organisatie in handen heeft. Met andere woorden: Het opstapje naar het voor velen zo verre doel wordt lager en staat als 't ware voor de deur. - Het kader in de verschillende klubs zal door deze opzet haar leden en achterban veel gerichter en dus beter kunnen motiveren tot deelname aan het realiseren van en verantwoording dragen voor een nationale doelstelling. Ik zou zo nog veel meer kunnen bedenken, maar wil het hier eerst bij laten en vraag anderen met soortgelijke of aansluitende ideeën en suggesties de handschoen op te pakken. Misschien baat het, doch schaden zal het zeker niet als de gedachtengang hierover eens op gang komt. Het voorzittersoverleg dat binnenkort plaatsvindt, zou b.v. deze suggesties eens wat verder kunnen uitwerken ten behoeve van de algemene ledenvergadering van onze afdeling. (geschreven titel)

op persoonlijke

Henk Kuizenga

SPORTPARACHUTIST 29

Dus niet: Drie van één kind. Maar: Drie gekken op een zijspoor. Of: Hoe wordt een gek parachutist. Inkopenlijstje 1. 50 à 80 kg vrouwspersoon (echtgenote, verloofde of verliefde; indien niet voorradig, dan kun je dit beter weglaten) beschikkend over méér doorzettingsvermogen, moed en zelfverachting, dan de (a.s.) Para! 2. Eigen materiaal (makkelijk als het clubmateriaal is uitverkocht, c.q. -geleend!). 3. Blue skies (ca. 85 % is reeds voldoende!). 4. Minder dan zes strepen wind! (zoek hiervoor een speciaalzaak). 5. 5 kg (lees km) zicht, tenminste op de DZ bij de FD. 6. Een 100 % funktionerende kist! 7. Een piloot, die toevallig niet verhinderd is (eigenlijk nr. 1). (Had ik dienst vandaag?) 8. Geen demo's, als je springen wilt (durft)! 9. Geen fast-fit-stick RW voor 10.000 ft (20 minuten

30 SPORTPARACHUTIST

wachttijd) en: Er zijn nog 10 RW-achtenden vóór u! Kortom: Weinig klandizie, op afstand gezien klote weer, maar eenmaal op de DZ toch nog goed springweer. 10. Voltooide grondopleiding! 11. Véél grond en weinig water op de DZ! 12. Ca. 75 kg moed! 13. Een snufje positieven (wèl bij elkaar houden, anders waaien ze weg)! 14. Uithoudingsvermogen (100%). Het is op de DZ's net militaire dienst: wachten, wachten - niemand weet eigenlijk waarop tot tenslotte de hele oefening wordt afgeblazen, omdat er toevallig ergens in den lande nekkramp heerst. 15. Onuitputtelijk enthousiasme voor de sport! Iedere zaterdag maar weer naar het VV rijden voor JJ (Jan Joker) en toch weer niet kunnen springen. Maar, niet springen is na-

tuurlijk óók gezellig met allemaal gelijkgezindten onder elkaar bij een bakkie en een pannekoek, hè Hans? Over de numerieke volgorde van vorenstaande punten valt natuurlijk te twist-en (risers uit elkaar drukken!). Het hiervoor vermeldde even terzijde. Dan wilde ik nu eigenlijk HP (to the point) komen: Even voorstellen: mijn naam is Pennock Uaargang 1930), in de wandeling voor het gemak Pa Pennock genoemd (de kleinkinderen zeggen ook wel Opa). Op de foto sta ik in het midden met een beetje een "bescheten" gezicht - het was dan ook vlak vóór mijn eerste sprong en minus 100. Rechts op de foto staat zoon Mike (de aanstichter), 90 sprongen RW en PA-springer, dus lekker losjes en ontspannen. Links staat zoon Pim Pennock, eveneens kort voor zijn eerste sprong en dus eveneens zon-

der glunderende lach! Toch, een flinke shot adrelanine vóór de sprong en van de kou merkte je eigenlijk weinig. Wat ik nu eigenlijk wilde vertellen, is dat alles eigenlijk begonnen is met Mike (logisch natuurlijk met zoveel sprongen - relatief gezien dan op zijn naam). Mike (spreek uit: Maik) zat in de MD (militaire dienst) bij het KM (korps mariniers) en wilde niet uitgezonden worden naar Curaçao, Noorwegen of Schotland, daar heb jet weer, zie onder 1. Wèl ging hij "stiekum" een opleiding volgen voor para in Altenstadt (BRD) - voor "stiekum" zie weer onder punt 1. Hij ging maar liefst een maand lang op ons aller kosten in de vorm van soldij, buitenlandtoelage en DM 40,- per gemaakte sprong als "gevarengeld". Is dat lekker eten dan? Alleen de temperatuur was niks gezellig, noch beneden, noch boven, het was toevalligerwijze berekoud!

I~ I"

Terug in Holland, uit de MD en weg bij het KM zoeken naar een mogelijkheid om hier verder te kunnen springen (dus niet: vèr(der)springen). Eindelijk die mogelijkheid gevonden bij de FD, dus niet zo ver weg van huis (Rijswijk), maar tevens een BB (Burger Baan) gevonden met iedere zaterdag werken en never nooit een snipperdag op zaterdag, behalve die keer toen er net een Demo was bij de FD en dus géén springen voor Mike! Bleef over om te springen (leerling!): woensdagavond. Wij ouders iedere woensdag enthousiast meerijden om te kijken hoe onze zoon nu parachutesprong. En nu komt het (zie punt 5): Iedere woensdagavond toevalligerwijs windkracht 6, c.q. laaghangende wolken, c.q. regen, dan wel minder dan 8 km zicht etc. etc. (Zie ook Sportparachutist nr. 4 februari 1985, het artikel Alléén PC's en square's) totdat eindelijk de grote doorbraak voor hem kwam op Teuge, het NC. Vanaf dat moment ging het

zéér snel met zijn vorderingen en in no-time hing hij via PC (geleend clubmateriaal - wat een ellende!) aan zijn eerste eigen square (ingeruild als het ware voor een pittige 500 cc Kawasaki - maar die was ook veel gevaarlijker en bovendien betaal je voor een square (nog) geen wegen- of luchtbelasting!). Wij (d.w.z. ma en zoon Pim werden alsmaar enthousiaster voor de sport): "Dat moet toch fantastisch zijn, zoals die gasten alsmaar jodelend uit de lucht komen vallen". Tot in een onbewaakt moment Ma Pennock mij en zoon Pim opgaf voor een kursus tijdens de kerst Meet op Teuge 1984. En daar zat ik (ik hing nog niet ècht) op de grondopleiding! Opkicken naar de eerste sprong - jammer - alléén PC's en square's, dus afkicken maar weer! Maar uiteindelijk is het er dan toch van gekomen. We zijn nu zover, dat Pim aan sprong nr. 20 is, 20" vrije val, 3600 draai links en rechts, backloop, achterwaarts exit enz.

Mike

Pennock

tijdens

square sprongen.

een

van zijn eerste

(foto Meta Masmeijer)

Zelf heb ik tot nu toe elf sprongen gemaakt en wacht nog steeds op twee gelukte dummies en mijn eerste C&P. Ja, ja, de ouderdom komt met gebreken, maar de ouwetjes laten zich toch niet kist-en, dus toch steeds weer de kist in. Zo gaat dat! Succes dings!

en veel happy

lan-

Pa Pennock

Pim Pennock

aan zijn PC. (foto Pa Pennock)

PS Ma Pennock meldde ons aan bij de S op het VV, we sliepen die week in het CH dicht bij de DZ. Het TV was de PH-BOB met ID. De ST waren beperkt, alléén WE en SS was om 17.30 uur. Er was M aanwezig, zowel r als pc - géén sq, wél BP, maar onnodig voor ons LL. DZ was VVo V, B, Ren S waren allen aanwezig, evenals ON in CH. C was te koud en H te onvriendelijk, derhalve kozen wij

voor ON in CH bij Hans! (Verklaring der tekens, zie Sportparachutist, pagina 2.) Overigens, aan iedereen die ik vertel: Ik spring parachute, ontlok ik gegarandeerd de opmerking: Dat is toch een zéér gevaarlijke en bovenal dure sport? Diezelfde mensen realiseren zich niet, dat zij veelal een auto hebben, die zonder dat zij erin rijden: A. aan aanschaf kost: duizend gulden B. aan wegenbelasting kost: ... honderd gulden per jaar C. aan verzekering kost: ... honderd gulden per jaar Of zouden al die mensen .zwart'trüden in een gestolen auto? En is autorijden soms niet - relatief gezien natuurlijk - véél gevaarlijker, met al die domme mensen op de weg? Gek hè, wij doen het alléén, omdat we het lekker vinden. Dom hè? Ik raak er tenminste niet over uitgeschreven!

SPORTPARACHUTIST 31

VIER UDEN SPORTIEF 1985 Voor de negende maal namen we deel aan de sportmanifestatie VIER UDEN SPORTIEF. Begon het met een driemans demo, de laatste jaren groeide het uit tot een wedstrijd met meer dan honderd deelnemers die elk vijf sprongen moesten maken. Ook in 1985 was het aantal aanmeldingen weer groot. Met name onze Belgische vrienden meldden zich in grote getale. Maar omdat we maar één weekend kunnen springen is de limiet 35 teams van drie man die elk vijf sprongen. moeten maken. Ook dit jaar waren het weer de vertrouwde onderdelen Provincie Team PA, Internationaal Team PA en Internationaal CRW, maar als extra wedstrijdonderdeel hadden we dit jaar negen landskampioenen PA waaronder de oudwereldkampioen Dirk Boidin en zij kwamen uit België, Engeland, Duitsland, Denemarken en Nederland. Zij gingen met elkaar een PA wedstrijd aan voor de "Super Kampioen". Een opgeblazen motor van een Cessna-206 noodzaakte ons om drie dagen voor de

wedstrijd een vervangend vliegtuig te vinden. Gelukkig vonden we twee Cesnna's172 die goede vervangers waren. Vrijdags was het weer aanmelden geblazen in het hockeypaviljoen. De camping vlakbij de lokatie van vorig jaar was weer groter geworden maar toch bijna weer te klein; wat brengen die mensen een spullen mee! Ook in het Retraitehuis bij de nonnetjes waren weer veertig kamers met ontbijt voor ons gereserveerd en ze waren allemaal bezet. Zaterdag om klokslag negen uur startte de wedstrijd en met onze geweldig goede manifestor Ab de Rijk en de grote jury onder leiding van René Boidin waren al snel twee ronden versprongen. Maar toen begon het weer ons parten te spelen. Het terrein midden in het sportpark geeft meer turbulentie dan een wedstrijddropzone en sterk variabele bovenwinden maakte het de jury erg lastig met het uitvoeren van een nieuwe regel in het wedstrijdreglement, namelijk: is de springer wel of niet ernstig gehinderd tijdens zijn afdaling en geeft dit recht

op een rejump. Ondanks de hoge kwaliteit van de springers en de nullen die werden getrapt, werd de rangvolgorde door de variabele wind ongunstig beïnvloed. Omstreeks vier uur 's middags werd dan ook besloten de wedstrijd voor die middag voor gezien te houden en voor de puntentelling waren er twee ronden volledig versprongen. Die zondag was het de eerste zondag in al die jaren van VIER UDEN SPORTIEF, dat regen en bewolking het springen onmogelijk maakte. De enige troost was dat alle deelnemers in de tweemaal twee uur stand-down voldoende gelegenheid kregen en ook benutten, om naar al die andere takken van sport te kijken en van het optreden van de artiesten te genieten. Gelukkig waren de kleine 300 sprongen van de eerste dag voldoende om de prijzen uit te reiken en kon een ieder op tijd de thuisreis aanvaarden. Volgend jaar hopen we weer iedereen terug te zien in Uden op 9 en 10 juni en er wordt alweer druk aan het wedstrijdreglement gesleuteld want

één ding is zeker: het is fantastisch om boven een sportpark met 70.000 bezoekers en 10.000 deelnemers te springen. En de verleiding is altijd groot om niet op het wedstrijdterrein maar in de "bierstraat" te landen. Het blijft echter een springveld met kuren: blaast de wind hard, dan wordt het onrustig maar is het heet, dan wordt het thermisch. Ieder jaar is het anders en onze altijd deskundige jury mag oordelen of onze deelnemers wel of niet nadelig door het weer en de wind zijn gehinderd. Nogmaals alle vliegers (Charles, Henk en Emiel) die nooit aanwezig kunnen zijn op de prijsuitreiking, wedstrijdleiding, luchtverkeersleiding, chauffeurs, jury, mevrouw met de hond, kommentatoren, EHBOsters, helpsters, helpers en para's, bedankt voor jullie inzet, kameraadschap en gezelligheid en tot 1986 als we voor de tiende maal deelnemen aan VIER UDEN SPORTIEF.

koppeling mogelijk. Het gevolg is een forse landing in een draai. Betrokkene rapporteert dit bijna ter plekke aan een instrukteur. Deze trekt het release met gemak uit de housing. Het onderzoek, waarin mogelijkheden worden bekeken en nagebootst, leveren niets op. Het blijft bij gissingen. De enige manier om het flexibele draad te blokkeren, is het einde uit de borging van de riser

te halen en daarna achter de sluitloop en het einde van de housing te steken.

Koos Verhaar

CONELOCK

uitrusting Wonderhog met driering lease hoofd koepel Cloud reserve 26' Lopo

re-

ervaring springvergunning letsel geen voorval Tijdens een massadrop

32 SPORTPARACHUTIST

van

een hoogte van 3500 ft opent betrokkene zijn koepel op de afgesproken hoogte. Na de opening konstateert betrokkene dat zijn linker stuurlijn is afgebroken. Omdat hij de koepel niet genoeg onder kontrole heeft, besluit betrokkene zijn main te ontkoppelen. Het rode kussentje van zijn release met de daaraan verbonden flexibele kabels krijgt hij niet verder dan ca. 20 cm uit de housing. Zodoende is er geen ont-

opmerking Natuurlijk moet de oorzaak van het bovenstaande ergens liggen. Mogelijk was het beter geweest als de springer meteen na de landing zelf de inspektie had verricht met deskundige begeleidirig van de aanwezige instrukteur. Technische Commissie

Foryourskydiwngtobegood the manufacturer must be good. The Jaguar container is designed to fit an overall concept involving all components wich normally are separed. Thus, the finished harness shows only the essential accessories: reserve handle, cutaway handle and pilot-chute handle. AII the others parts are invisible. Like the reserve risers, main risers are also covered, thus eliminating any risk of catching. The reserve pilot-chute (<<Quick » Special) is secured at only one point with a single loop passing through

the reserve container, the whole system allowing maximum spring. Comfort? The Jaguar has been designed around that word. Good looking, supple and smooth, the Jaguar will help you to fly precisely and comfortably. The purity of its design will guarantee that you make the most of your personnal technique. No other rig raises your level of skydiving pleasure like the Jaguar.

PARACHUTES DE FRANCE S.A. are designers and manufacturers of: MAGNUM, TURBO, CONTACT l-cell canopies, MAGIC 5-cell canopy, S.O.S. and MAGIC 5-cell reserve canopies, REQUIN, JAGUAR and CAMPUS piggyback containers, MARSOUIN standard container, EVOlUTIVE, MANTA, SUPER-MANTA and GRIP jumpsuits, QUICK spring pilot-chute, etc. Al! our canopies and harness-containers have been officially tested and are fully approved by the French Ministries of Defense and Sports.

B.P. 247 - 95523 CERGY-PONTOISE CEDEX - FRANCE Téléphone (3) 032.16.33 - Télex: PARCHUT 697061 F

(zwart/groen/wit/rood).

Wedstrijdkalender 29 juli - 3 augustus: Springweek bij PCF. 3 en 4 augustus: CRW wedstrijd op het NC. Voor bijzonderheden zie Evenementenkalender. 10 augustus: Hit and Run wedstrijd voor leerlingen bij PCI. 14-18 augustus: Internationale PA/Style wedstrijd in Graz, Oostenrijk. Programma: 6/3 sprongen + extra. Inlichtingen Afdelingssekretariaat. 14-18 augustus: 16 mans wedstrijden in Ferté Gaucher, Frankrijk. 17 en 18 augustus: Zomerwedstrijd RW en CRW-2/PA bij PCN. Programma: 5 sprongen RW en 3 sprongen CRW-2/PA. 17-25 augustus: Springweek bij PCI. 23-25 augustus: Clubkampioenschappen PCMC. Programma: Speedstar-4, CRW-2 en PAo 24 en 25 augustus: Open clubkampioenschappen PCF. 24 en 25 augustus: Clubkampioenschappen RW-2 en PA bij PCI. Uitwijkdata 31 augustus en 1 september. 31 augustus: Seniorenwedstrijd op het NC. 30 augustus-2 september: Internationale zestienmanswedstrijd op het NC met als vliegtuig een Skyvan.

Reserve:

T 10 R. In

Komplete spring uitrusting: Harnas/container: Dutch Mini System. Main: UT 15 (rood/geel/ groen). Reserve: 24' twili '66. Prijs n.o.t.k.

zeer goede staat. Prijs f 1.250,-. Inlichtingen: Elly Melio, telefoon 01650-58121. Harnas/container: Jaguar (blauw/wit) L. Prijs

31 augustus-8 september: World Cup of Champions, Siena, Italië. Voor bijzonderheden zie Evenementenkalender. 7 en 8 september: Zesmanspeedstar wedstrijd bij de FD. 7 en 8 september: Vierde Biplane PA wedstrijd, Texel. Inlichtingen: Karel Lamboo, Berkmeerstraat 9, 2131 ZM Hoofddorp, telefoon 02503-14569. 13-15 september: CRW rotatiewedstrijd bij PCN. Programma: 5 sprongen. Uitwijkdata 21 en 22 september. 14 en 15 september: Boogie bij Sportparacentrum Provincie Antwerpen, Zoersel, België. Voor bijzonderheden zie Evenementenkalender. 14 en 15 september: Para Ski 1985, Schaesberg. Voor bijzonderheden zie Evenementenkalender. 16-28 september: Wereldkampioenschappen relatiefspringen in Mali Losinj Joegoslavië.

Inlichtingen: H. Torsing, Julianaweg 39, Kortenhoef, telefoon 035-60193. Main: Demonstratiekoepel Performance Designs, 9-cel 190 ft2 voor springers tot 90 kg, geen cascades (wit met gele stabilisatiepanelen). Past in o.a. Vector en Jaguar. Ca. 50 demosprongen, z.g.a.n. Prijs f 2.350,-. Inlichtingen: Henk Kuizenga, Hamweg 8, 9623 PB Lageland, telefoon 05981-483/586.

f 1.000,-. Reserve SOS square (bordeaux), 1 sprong, inklusief pilotchute en freebag. Prijs f 2.000,-. Inlichtingen: Simon Woerlee, Munnikenweg 41, 8084 BT 't Harde, tetefoon 05255-1877. Komplete springuitrusting: Harnas/container: Condor (tapewelis/handdeploy). Main: Lightweight Strata Cloud (multicolor). Reserve: GO Protector met ingebouwde Hitek. Vraagprijs f 2.350,-. Inlichtingen: H. Schaap, Banckertstraat 4,3814 SZ Amersfoort, telefoon

Komplete springuitrusting: Harnas/container: Dutch Master. Main: UT 15 (rood/zwart). Reserve: T 10 R met sentinel MK 2000. Prijs f 1.500,-. Inlichtingen: Han van der Wal,

033-728503. Main: Single Keel Paradactyl (geel) 50 sprongen, exklusief risers. Vraagprijs f 200,-. Een

Neushoornstraat 3, 3064 LM Rotterdam, telefoon 010-509818. Komplete springuitrusting: Harnas/container: Eagle. Main: Pegasus. Reserve: Strong Lopo 26 ft. Prijs f 3.400,-. Twee RW overalis

paar Adidas Herbst springschoenen maat 42 (blauw). Vraagprijs f 50,-. Inlichtingen: Ranald van den Boogaard , Korte Leidsedwarsstraat 37-4,1017 PW Amsterdam, te-

f 25,- per stuk. Altimaster tingen: Richard Meijer,

lefoon 020-261519/187420. Komplete springuitrusting: Harnas/container: Wonderhog Sprint (rood/zwart) L/XL. Main: Pegasus (wit/rode stabilo's) 200 sprongen. Reserve: SAC (wit) 0 sprongen. FXC Hitek.

Main: Strata Cloud (rood/wit/blauw). Reserve: 24 ft ripstop. Inklusief hoogtemeter en helm. Prijs n.o.t.k. Inlichtingen: Rein Voskamp,

prijs f 5.500,-. Inlichtingen: Willem Stolwerk, Futenlaan 2, 3645 GD Vinkenveen, telefoon 02972-1770 (privé), 03240-17000

Lucasstraat 076-657394.

(werk).

Te koop Komplete spring uit rusting: Harnas/container: Wonderhog. Main: Parafeil 252. Reserve: 26 ft Lopo. Totaal ca. 100 sprongen. Vraagprijs f 2.750,-. Tevens: French hel met, paraboots, overalls, handschoenen, enz. Inlichtingen: Cees Besems, telefoon 01612-7143 . ;fu; Komplete springuitrusting: Harnas/container~ Dutch Mini System (zwart). Main: Papilion

JE HANGT IN EEN BADPAK ONDER EEN PARASOL OF, 000000000000

je kiest voor kwaliteit CANOPIES

voor skvdivers die zichzelf serieus nemen Span

Chord

(ft)

(ft.)

Aspect Ratio

Volume (cu.in.)

PO-150 PD-170 PD-190 PD-210 PD-230

19.35 20.40 2179 22.90 23.96

7 75 833 8 72 9 17 9.59

2.51 2.51 2 51 251 2.5.1

320 360 400 440 460

Weight (Ibs) 5.7 6.2 6.7 7.2 7.5

Recommended JumperWt. (Ibs) up IC 150 170 up 10190 up 10 200 up te 230 up to

prijzen v.a. 2650, -levertijd ca. 6 weken PElinlIDIANCE DISIGNS Du.LIJI YOor NED./BELG~ postbus 1 9617.ZG Harksiodo

tol: 059Bl~B3 ot 586

34 SPORTPARACHUTIST

if!Yl

{,f~~

Inlich02155-

16503. Komplete springuitrusting: Harnas/container: Weckbecker tandem, nieuw (rood/zwart).

nieuwe parabag, extra release handle en pilot chute. Beschikbaar september '85. Vraag-

Model

II f 195,-. telefoon

8, 4834 WK

Breda,

telefoon

KROOP'S GOGGLES, INC. Often imitated but never duplicated; buy the original

The most widely used type of Goggle in Skydiving today. Available in Clear, Amber, Green, Smoke Grey, and Blue. Only "KROOPGOGGLES" bear this Trademark the mark of quality.

Fallschirm Sport Magazin Das Fallschirm Sport Magazin erscheint alle 2 Monate und das Fallschirm Sport-Info berichtet in den dazwischenliegenden Monaten. Jahresabonnement

DM 30.-. SFr 30.-. OS 210.-

Contact your local supplier or write:

KROOP'S GOGGLES, INC. Dept. SP

9865-E North-Washington-Boulevard Laurel, Maryland 20707 - U.S.A. Phone: 301-498-5848

Bert Wijnands - Brain Waves

Nationale Kampioenschappen Parachutespringen 1985 Als je al meerdere NKP's hebt meegemaakt, als je ook al zeer veel internationale wedstrijden hebt meegemaakt, dan weet je dat slecht weer = een slechte wedstrijd. Bovendien weet je dan dat er in alle gevallen kritiek is op scheidsrechters en ,,de organisatie". De kunst is het steeds uit die kritiek die elementen te halen die ervoor kunnen zorgen dat de organisatie een volgende maal beter loopt. Je zoekt dan vaak de verbaal duidelijkste critici op, vraagt dan om die kritiek eens te onderbouwen, eventueel zelfs eens op papier te zetten met suggesties. Voor de nieuwkomers is dat wel eens moeilijk, voor oldtimers zou dat simpeler moeten zijn. Edoch ... Ik herinner me nog een gesprek zo'n tiental jaren geleden met Hein Cannegieter. Er was geen organisator te vin-

den. Hein zei toen: Da's toch simpel, laten we naar Teuge gaan, daar is alles al aanwezig. Toen zei ik dat het wel wat ingewikkelder was om ca. 150 mensen negen dagen lang te laten springen, jureren, slapen en eten. EĂŠn blik op het twaalf velletjes dikke draaiboek dat start in januari leert dat het wat komplexer is. Realiseert iedereen zich eigenlijk wel dat vrijwel alles wordt gedaan door vrijwilligers? Mensen die een normale of zelfs extreem drukke baan hebben, die zelf springen en die toch (nog) steeds bereid zijn om van te voren lange reizen te maken voor besprekingen, veel tijd te steken in de voorbereidingen en dan nog eens negen dagen vrije tijd te spenderen aan de uitvoering van de NKP. En wat sommige van die vrijwilligers dan te horen krijgen ... Toch moeten we proberen

door de randverschijnselen van de domme kritiek te leren en mogelijk zelfs ingrijpende veranderingen aan te brengen. Belangrijk werk voor de sportkommissie om te analiseren en voor te stellen. Niet zo eenvoudig omdat het wel uitvoerbaar moet blijven en liefst ook nog betaalbaar. En die betaalbaarheid is nu al een groot probleem ... Belangrijk wordt het dan tevens te kijken naar landen met vergelijkbare problemen en onze eigen ervaringen met inmiddels 18 jaar NKP's. Veel sterkte en wijsheid. Daarbij is het nodig te blijven bedenken dat het gaat om de deelnemers, de wedstrijd, maar dat staat of valt met de organisatie en dat wil bij ons dus zeggen de vrijwilligers ... Ik had het al over die betaaIbaarheid ... Het weer, dat is moeilijker, in al die jaren springen heb ik er

al veel over gehoord, maar eerlijk gezegd ben ik nog niet een kommentator tegengekomen die er iets aan deed. Als er weinig te doen is, wordt er gekankerd, in Holland nog wat meer dan elders, ook over dingen die niet te veranderen zijn. Maar het was ook een Hollandse eigenschap om er iets aan te doen. Ik heb wat moeite, kan er eigenlijk niet zo goed tegen, baal er nogal van en af en toe moet ik er van kotsen, dat er mensen rondlopen die in tien jaar springen nog nooit een poot hebben uitgestoken en wel kontinu voorop lopen met vaak ook nog dom kommentaar. En wel luidkeels. Ik denk en vrees dat deze NKP kanttekeningen ook daaraan niets zullen veranderen.

Bert Wijnands

SPORTPARACHUTIST 35