SP 1986 14(6)

SPORTS EQUIPMENT Manufacturer & Supplier CLUBS Clubs. - Give us a call if you are thinking of changing your Student Equipment - We have what you need at the right price.

T.S.E. CHASER Including

"0" bag risers main pilot chute.

B.T.S.O. t 250.00

T.S.E. ZEROX Including "0" bag, Risers, Main and reserve Pilot chute t 295.00

T.S.E. ZEROX

T.S.E. CHASER

T.S.E. CHASER or ZEROX Container system with Cruislite, Rayder main, with Invader 370R reserve ready to jump As above but with Swift Square reserve ready to jump

Nimbus Beta or G.Q f

A.F.F. CHASER: This rig incorporates every safety aspect going Stevensons FXC mountings, dual main deployment for secondary instructor, conversion to pull out or throw away for progressing students.

This system is being used in every A.F.F. Centre in the U.K.

GLiDE PATH CANOPIES

939.00

t 1039.00

t 282.60 + VAT

RESERVES t t t t t t t

FURY MAVERICK FIREFLY WILOFIRE CLIPPER RAIOER MANTA

520.80 515.00 510.00 624.00 662.00 664.00 687.00

INVAOER 370 similar (Phantom 24) INVAOER 420 similar (Phantom 26) SWIFT SQUARE RESERVE PRESERVE IV PHANTOM 22 PHANTOM 24 RAVENS 1 to 4 SQUARE RESERVE

t t t t

We also supply every item concerning

parachuting.

256.00 245.00 372.72 316.05 t 328.00 t 348.00 t: 594.00

OTHER MAIN CANOPIES t 450.00 t 450.00

G.Q. RAYOER CRUISLITE NIMBUS BETA RAVENS 1 to 4

t 450.00 t 594.00

THOMAS SPORTS EQUIPMENT TOP FLOOR

LTD

Alti's, Gloves, Goggles,

R.W. Jumpsuits,

etc.

Just give us a call for fast and friendly service.

102-104 ST JOHN STREET BRIDLINGTON

ALL PRICE'S SUBJECT TO CURRENCY

NORTH HUMBERSIDE GREAT BRITIAN

EXCHANGE

RATES.

(0262) 678299

redaktioneel t.z. t ...

Het is weer zomer; misschien wel mooi springweer.

Op het moment dat ik dit schrijf, is die zomer echter nog ver te zoeken. Er wordt wel gesprongen, maar beneden gekomen, moeten half bevroren ledematen nog ontdooid.

Clubs beginnen weer uit de winterslaap te ontwaken, opleidingsschema's worden gemaakt, teams samengesteld, wedstrijden gepland en de barbecue tevoorschijn gehaald.

Uiteraard zijn al die springplannen veel te laat op stapel gezet (enkele uitzonderingen daargelaten).

Voor alle aktiviteiten (niet alleen springen) geldt dat een degelijke voorbereiding onontbeerlijk is en die kost nu eenmaal tijd. Alleen echte skygods of organisatiegenieĂŤn kunnen het zich permitteren iets van die tijd af te snoepen. Maar ook die mensen zijn veelal afhankelijk van de gewone man en er zijn nu eenmaal meer gewone mensen dan skygods en genieĂŤn.

Je zult je afvragen waarom ik dat nu schrijf, want 1986 is al halverwege en ben ik dus ook te laat met m'n boodschap.

Mis poes, want ik ben op tijd voor 1987 en dat was nu precies m'n bedoeling.

Vind je dat te ver weg? Dan ben je als (club)bestuurder of serieuze (wedstrijd)springer verkeerd bezig en als leerling en funjumper zonder ambitie.

Wij bedrijven nu eenmaal een sport waarbij het alleen maar doen niet voldoende is.

Echte springers willen iets met hun sport.

Natuurlijk willen we allemaal wel eens gewoon een sprongetje maken zonder gericht met iets speciaals bezig te zijn, maar uiteindelijk willen we verder, beter, hoger, enz. En als we het doel hebben bereikt

dat we ons voor ogen hadden gesteld en de uitdaging is eraf, nemen we een volgend doel voor ogen. Dan is die uitdaging er weer en de vastbeslotenheid om dat volgende doel te bereiken.

Het leuke van springen is nu dat je eigenlijk nooit kunt zeggen dat je alles kunt, hebt gedaan of meegemaakt. Altijd blijven er weer nieuwe 'uitdagingen, zijn er weer nieuwe ontwikkelingen, komen er weer nieuwe materialen en technieken.

En dan heb ik het alleen nog maar over het springen zelf, maar het geldt natuurlijk evenzeer voor het randgebeuren, het clubleven en zelfs daarbuiten.

Misschien zeg je nu dat dat met alles zo is en dan heb je wel gelijk, maar toch (en dat weet je nu zo langzamerhand best wel) is springen iets speciaals, iets bijzonders.

Wat ik eigenlijk wil zeggen, is dat er voor vreselijk veel plezier en voldoening en stuk professionaliteit nodig is. Professionaliteit onder andere in de zin van een goede voorbereiding. Of je die nu pleegt voor een opleiding, een bestuursvergadering, een wedstrijd, een AFF sprong, een vrije val opname of een 'gewoon' PA'tje.

Een goed begin is het halve werk en dat begin is de voorbereiding en die kost tijd.

Maar het hele werk zonder goed begin kost veel meer tijd en zie daar maar eens een speld tussen te krijgen.

Denk daar maar eens aan als je op het laatste moment nog iets verzint of moet doen en dan achteraf allerlei smoesjes of zelfs redenen kunt bedenken waarom er dingen niet goed gingen.

Regeren is vooruitzien en al betekent dat regeren een 'simpele' staticline sprong, voor de ene betekent dat even veel voorbereiding als een videosprong van een tachtigman voor de andere.

inhoud

Edwin van der Kraan Arnold Collenteur Heb ik een relatiefknobbel?

Willard Jansen Lustrumfeest Icarus Hein Cannegieter AFF examens Wim Velthuizen

Bij de voorplaat: Maandag 24 maart werd een nieuw wereld rekord relatief gevestigd: tijdens de Paasboogie op Deland vormden 60 vrouwen deze door Mike McGowan vastgelegde cluster. Georganiseerd door Sandy Williams, vastgesteld door scheidsrechter Sherry Schrimster, Matt McManus en Al Gencarelle en gefotografeerd door Mike McGowan en Norman Kent. Er werd gesprongen uit een Skyvan, een DC-3 (Mr. Douglas) en een Twin Beech. De vierde poging was succesvol.

Springtechnisch Jaarverslag Charles Schuilenburg Johan Bronsveld Freestyle Hein Cannegieter Skydive Spain Ua van Heerwaarden Paul Jansen Sneller vallen Henk Kuizenga

10 12 16 19

Wat ik maar zeggen wil: als je sukses wilt hebben met je club-, team- of solospringaktiviteiten, zoveel mogelijk wilt genieten van de sport, tijdens de sprong dat plezier en die voldoening ervan wilt hebben die je zou moeten hebben: neem de tijd!

Nathalie Chudiak

Uw redaktrice in een ver verleden ('72) aan een PC, eens een raspaardje, nu een uitstervend soort .

Scheidsrechterskursus Herman Boerman Teuge Tulip Trophy Annet Gillebaard In Memoriam Nathalie Chudiak SKYDIVER-magazin

29 30 31

rubrieken '85

8

18 22

28

redaktioneel inhoud colofon & clubs springstof evenementen 1000 sprongen springers materiaal wedstrijd kalender materiaalmarkt galbak

3 3 4 6

9 14

25 30 30 31

3 SP

DEZE VERENIGINGEN ZIJN AANGESLOTEN BIJ DE AFDELING PARACHUTESPRINGEN VAN DE KONINKLIJKE NEDERLANDSE VERENIGING VOOR LUCHTVAART sekretaris clubhuis vliegveld

S CH VV

dropzone(s) type(n) vliegtuigen

DZ TV

met aantal springers inflight deur sprinqtijden weekeinden

10 ST WE

sunset Eerste

14 - nummer 6 - juni

1986

Nederlandse

verschijning Medio februari, april, juni, augustus, oktober en december. abonnement Gratis voor leden van de afdeling Parachutespringen.

Losse abonnementen kosten f 40,- per jaar en zijn aan te melden via het Afdelingssekretariaat. redaktie Nathalie Chudiak, Arnold Collenteur en Annet Gillebaard. art director Ronaid van den Boogaard

pc square. bak voor precisie

pc sq SP

Parachutisten Pascallaan

Nederlandse

S: John Schouw, 09-1942815615.

Club

13, 4904

HG Oosterhout,

Paraclub

Tulpenweg

ST:

TU-zeven

15, 0-2730

Zeven-Aspe,

BRD,

CH: VV Seedorf, BRD, 09-4942812081, tst. 328.

VV: Seedorf.

DZ: VVo TV: C-182/3.

ST: zomer: za: 13.00-SS, zo: 10.00-SS, wo tlm vrij: 17.00-SS. M: r pc sq.

SP: OZ. V: B S. ON: C H. Noord

Nederlandse

Parachutisten

Club

S: Jessie Haandrikman, G. ter Borghstraat 1587, 9701 BN Groningen.

CH: VV Eelde 05907-4499.

12, Postbus

Noord

S: Joeke de Jong, Nepveulaan 154, 3705 LH Zeist, 03404-50690.

Post: Postbus 567, 7900 AN Hoogeveen.

CH: Plesmanstraat, vliegveld Hoogeveen (geen post), 05280-71150.

VV: Hoogeveen.

DZ: Nieuw-Balinge, VVo TV: C-182/4 ID. ST: WE + feestdagen, evt, wo- en vrij-middag.

M: r pc. SP: OZ. V: B R S. ON: C. Paraclub Flevo S: J. Bronsveld, 03412-54991.

CH: VV Lelystad,

Van

Hallstraat

Lelystad,

29, 8072

BA

Nunspeet,

03202-469.

lidmaatschap Alle leden f 75,- per jaar, na 1 juli f 42,-.

Het inschrijfgeld voor leden bedraagt bij aanmelding f 8,-.

Kopij voor het augustusnummer uiterlijk 15 juli op het redaktie-adres. Kopij ontvangen na 15 juli gaat door naar het okteoemummer. redaktie-adres Nathalie Chudiak, redaktie SP, De Eerensplein 21, 2593 NB 's-Gravenhage.

SP 4

Skydiving

C H CH

Hohne

S: C.P. van der Kort, Horstweg 09-1950511779.

410,

3103 Bergen

1, BRD,

CH: VV Lohheide, "Paragasse" . Lohheide, Hohne, 09-4950518021, tst. 450.

VV: Lohheide. DZ: VVo TV: 00-27/5.

ST: WE: 9.00-SS. M: r pc. BP: OZ. V: B S. ON: kamperen OZ. Paraclub Icarus S: Joop Everts, G. van Amstelstraat 83, 1412 AT Hilversum, 035-14938.

CH: VV Hilversum, Loosdrecht, 02157-1849.

VV: Hilversum.

DZ: Maartensdijk, Westbroek, VVo TV: P. Porter/810. ST: WE + ma-, di- en vrij-avond. M: r pc sq. SP: Westbroek, VVo V: B. ON: CH. Paraclub

Hilversum

S: Nicole

Marien,

Noordweg

02157-1888.

Racinelaan 52,

"de

6, 3533 VM Utrecht.

Egelshoek",

Hilversum,

+

Club

4,

The

4706

Flying

CL

01650-

Roosendaal,

01650-

Dutchmen

S: Hans Ouran, Arthur van Schendeldreef 15, 3069 WL Rotterdam, 010-218445.

CH: Vliegveldweg 30, 3045 NS Rotterdam, 010-158421 VV: Zestienhoven.

DZ: Pijnacker, Berkel, Schipluiden.

TV: C-206/6.

ST: di en wo: 16.00-SS, za: sunrise-SS, zo: 12.00-18.00. M: r pc sq. SP: behalve zondag. V: B R S. ON: H. Stichting

Nationaal

Paracentrum De 22,

Teuge

Zanden "De

15,

Wolk",

7395 7395

PA

Teuge,

PB

Teuge,

VV: Teuge. DZ: VVo TV: C-182/4 10, BNI/8. ST: dagelijks 9.00-20.00. M: r pc. SP: OZ. V: B R. ON: CH kamperen OZ C H. Cadetten

Parachutisten

S: M. Mennenga, 222407.

Vereniging

Kasteelweg

10, 4811

XC

Breda,

Vereniging Paracentrum Teuge S: S. J. M. Meijer, Bolkskamp 25, 7576 GH 05410-10586.

Zie verder

Paraclub

hoofd buro parachutespringen Arnold Collenteur, Jozef Israëlsplein 8, 2596 AS 's-Gravenhage, telefoon: 070-245457.

eH: Commandobaan 43920, tst. 135.

TV: F-27/ ± 35.

CH: De Zanden 05763-842

CH:

S ON

Paravereniging Korps Commando Troepen S: G.LC. Frederix, Lavadijk 233, Roosendaal, 43857.

Paracentrum

vaste medewerkers Michel Bizot, Hein Cannegieter, Kees de Goeijer, Henk Kuizenga, Karst Sikkens en Bert Wijnands.

- voorzitter - sekretaris - penningmeester - publiciteit - algemene projekten - algemene projekten

snacks overnachting

VV: Hilversum. DZ: Hoogland, VVo TV: C-182/4. ST: WE di- en vrij-avond. M: r sq. SP: VVo V: B S. ON: C.

S: Jan Koenegras, 05763-604.

VV: Lelystad. DZ: Kavel E-24. TV: C-206/5. ST: za: 9.00-SS, zo: 9.00-19.00, zomer: wo: 18.00-SS. SP: OZ. M: r pc sq. V: B R S. ON: C.

bestuur E. T. H. Wijnands H. Boerman E. van der Kraan H. Cannegieter P. J. Hoogerwerf vakature

V B R

camping hotel clubhuis

VV: Eelde. DZ: VVo Winde. TV: C-182/4. ST: WE: 9.00-SS, zomertijd vrij: 18.00-SS. M: r pc. SP: VVo V: B R S. ON: C H CH.

vormgeving en lay-out Nathalie Chudiak

druk Van Deventer bv, 's-Gravenzande.

voeding bar restaurant

met naam OZ indien niet op vliegveld

CH: Sportpark Vierhoeven, Roosendaal, 01650·59620.

VV: Seppe. DZ: Sportpark Vierhoeven.

TV: C-182/4.10.

WE. 8.00-SS. M: r. SP: OZ. V: B S. ON: C H. Vereniging

Tweemaandelijkse uitgave van de Konjnklijke Nederlandse Vereniging voor Luchtvaart afdeling Parachutespringen.

M

SS

S: Kees de Jager, 0620-55816.

jaargang

huur materiaal rond

Vereniging

Nationaal Paraclub

Paracentrum

076-

Oldenzaal,

Teuge.

Eindhoven

S: Marijke Leereveld, Waleweinlaan drop, 040-859332.

CH: VV Saint Nicole, Leopoldsburg, gang Eindhoven Airport.

153, 5665 CH België,

Gel-

met nadere

in-

VV: Saint Nicole, met nadere ingang Eindhoven.

DZ: VVo TV: C-206. ST: WE: 10.00-SS. M: r pc. V: B R. ON: C H. Paracentrum Midden-Zeeland (adspirant Korr. adres: J. den Otter, Oleanderstraat Maassluis, 01899-19572.

lid) 36, 3142

NJ

CH: VV Midden-Zeeland, Calandweg 4, 4341 RA Arnemuiden, 01196-12910.

VV: Midden-Zeeland.

DZ: VVo Sloegebied Vlissingen.

TV: C-182/4 ID. ST: WE, apr. tJm sept.: 5 dagen per week. M: r pc sq. V: B R. ON: C H CH. Paraclub Zuid-Limburg (adspirant lid).

S: Ellen Goffin, Kluisstraat 21, 6439 AJ Doenrade, 4866.

CH: VV Zwartberg, 09-3211383273.

04492-

VV: Zwartberg (B). DZ: 4 km van VVo TV: 00-27/5. ST: WE + feestdagen 10.00-SS. M: r pc sq. BP: in aanbouw. V: B R S. ON: kamperen VVo

Artikelen, reportages, brieven en beeldmateriaal over parachutespringen zijn altijd welkom. Materiaal wordt niet teruggezonden, tenzij op uitdrukkelijk verzoek. Beeldmateriaal moet voorzien zijn van de naam van de maker enlof eigenaar. In geval van beeldmateriaal met copyright dient een schriftelijke toestemming van de maker voor plaatsing in de SPORTPARACHUTIST te worden begevoegd. De redaktie behoudt het recht alle ingezonden materiaal te korrigeren, zo nodig in te korten of niet te plaatsen. De met naam onderschreven artikelen zijn voor verantwoordelijkheid van de schrijvers en behoeven niet altijd de mening van de redaktie weer te geven. De niet met naam onderschreven artikelen komen van de redaktie uit en zijn samengesteld aan de hand van informatie uit één of meerdere bronnen.

Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd enlof openbaar gemaakt door middel van druk, microfilm, fotokopie of op welke andere wijze ook, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de redaktie.

Advertentiètarieven op aanvraag.

••

FALLSCHIRMBORSE Unverbindliche Preisliste (Änderungen vorbehalten) non-obligatory price list

Ein System, ein Preis One System, one Price

Beliebige Auswahl Take your Choice

Rig Priee without Tax

Harness

Reserves

Main Canopies

Jaguar, Invader, Mirage

Swift, S.O.S., Magie

Firelite, Maveriek, Fury, Cruislite, Magie, Rascal, Laser

4,350.00 DM

Jaguar, Invader, Mirage

Swift, S.O.S., Magie

Wildfire, Clibper, Raider, Nim us A, Contact, Rascal, Laser

4,695.00

DM

Jaguar, Invader, Mirage

24'/26' Invader (R)

Firelite, Maveriek, Fury, Cruislite, Magie, Rascal, Laser

3,695.00

DM

Jaguar, Invader, Mirage

24'/26' Invader (R)

Wildfire, CI~per, Raider, Nimbus A, ontaet Rascal, Laser

3,895.00

DM

Main Canopies 01000017 01000013 01000006 01000020 01000021 01000024 01000000 01000002 01000001 01000003 01000004 01000014 0100001 5 01 000005 01000011 01000022 01000025 01000007 01000010 01 000008 01000023 01000019 01000009 01 00 0026 01000027

01 Firelite Maveriek Fury Rascal Rascal Laser Cruislite Magie Turbo Magnum Contact Foil 252 L Skyrider Mistral Goliath Rascal Laser Wildfire Clipper Raider Rascal Nimbus A Manta Laser Laser

7C 7C 7C 7C 7C 7C

te

5C 7C 7C 7C 7C 9C RC 7C 8C 8C 9C 9C 9C 9C 9C 9C 9C 9C

172' 194' 213' 180' 202' 223' 220' 246' 222' 255' 224' 236' 290' 24' 375' 205' 254' 168' 190' 226' 230' 225' 278' 286' 340'

416 425 454 390 415 416 476 520 476 560 595 677 940 1250 780 445 475 420 460 535 494 537 621 538 629

ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi

1695,00 1695,00 1695,00 1695,00 1695,00 1695,00 1695,00 1395,00 1995,00 2400,00 1995,00 2495,00 2495,00 1495,00 2495,00 1895,00 1895,00 1995,00 1995,00 1995,00 1995,00 1995,00 2195,00 2195,00 2395,00

Reserves

Priee DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM

02000000 02000001 02000002 02000003 02000020 02000024 02000021 02000022 02000025 02000007 02000010 02000008 02000023 02000009 02000026 02000027 02000013 02000004 02000005 02000006

POD

03 Mirage 86 - AFF-Tandem Mirage 86 Sport Mirage 86 - AFF-Training Jaguar Invader Requin Marsouin Std. Slope Soaring harness Rapid-Transit (camouflage)

1690,00 985,00 685,00 795,00 980,00 1395,00 1495,00 250,00 1395,00

DM DM DM DM DM DM DM DM DM

5C 5C 5C 7C 7C 7C 7C 8C 8C 9C 9C 9C 9C 9C 9C OC 7C RC RC RC

177' 182' 246' 172' 189' 223' 202' 205' 254' 168' 190' 266' 230' 278' 286' 340' 200' 24' 26' 26'

367 390 520 416 390 415 415 445 475 420 460 535 494 621 538 769 425 315 372 495

ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi

05 (rnain) (Res., Bridle, Hot Dog) Pilot Chute Mirage-Res. Pilot Chute Hot Dog Sleeve (squares) Sleeve Mistral RC

roe roe

Priee DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM

50,00 195,00 130,00 130,00 130,00 270,00

DM DM DM DM DM DM

4495,00

DM

Student System 04000004

04 Mirage 86-AFF, complete incl. Reserve 26', harness 9C main, Staticline

* AII priees without purehase tax (sales tax for German residents only).

- Group numbers deseribe group of stoekage in our computer list.

GmbH

SKYOIVE-GÜNTER Kleinottweiler Stro73 0-6652 Bexbach (Saar) West Germany

1595,00 1595,00 1595,00 1695,00 1595,00 1695,00 1695,00 1895,00 1895,00 1995,00 1995,00 1995,00 1995,00 2195,00 2195,00 2395,00 1695,00 990,00 990,00 990,00

+ BAG

05000007 05000008 05000000 05000000 05000011 05000013

Harnesses 03020006 03000006 03030006 03000002 03000000 03000001 03000004 11000003 03000005

02 Swift S.O.S. Magie Firelite Rascal Laser Rascal Rascal Laser Wildfire Clipper Raider Rascal Manta Laser Laser Maveriek Invader Invader Conieal

Telefon: 06826/80888 Telex: 444850

SPRINGSTOF Flying Dufchmen in de brand! l\\

De trieste

' ... vanaf de oprichting was de FD altijd min of meer op visite op het vliegveld Zestienhoven bij Rotterdam. Een echt onderkomen of clubhuis was er in het begin niet ... ', aldus een citaat uit het FD-jubileumboek van 1985.

De geschiedenis lijkt zich te herhalen. Het met veel moeite (en zelfbouw door eigen leden) verkregen clubhuis van de FD op de luchthaven Rotterdam brandde in de nacht van 14 op 15 april jl. geheel af.

aanblik

...

(toto's

Het verleden jaar pas opgetrokken nieuwe (bar)gedeelte bleef grotendeels behouden, maar de rest bood de volgende dag een trieste aanblik.

Gel uidsapparatu u r, radiover binding, vouwtafels, instruktiemateriaal en last but not least alle clubparachutes (en enkele privésetjes) waren door de brand vernietigd.

Een snel bij elkaar geroepen vergadering van bestuur en enkele leden besloot om in ieder geval het springen zo snel mogelijk weer op te star-

Cees Tops, Dapperstraat 36 11, 1093 BW Amsterdam.

(Postbus 14816, 1001 LH Amsterdam) Edwin van der Kraan, Kemperbergerweg 669,6816 RT Arnhem, telefoon (085) 515212.

Anita von Eugen, Molenveld 28, 7391 ZO Twello, telefoon (05712) 73345.

Paraclub Hohne: bestuur: A. Vlas (vz) , Schwarzerweg 21, 3103 Hasselhorst, telefoon (05051) 2387; C.P. van der Kort (s), Horstweg 41 0, 3103 Bergen 1, telefoon (05051) 1779; J. B. H. Ehlen, Horstweg 39 F, 3103 Bergen 1, telefoon (05051) 3332; J. M. J. van Oostrum

SP 6

en Jaap

van Rijswijk)

ten. Cees Bouman en Piet Rozendaal spraken tijdens de vergadering alweer over nieuwe bouwtekeningen en Sjaak Kouwenhoven zou de aanschaf van tijdelijk materiaal gaan begeleiden.

Het bestuur stond voor de moeilijke taak de verbrande inventaris op te maken en de gesprekken met de verzekeraar op gang te brengen.

verhuis-containers.

Tijdens het Pinksterweekend werd zelfs een leerlingenwedstrijd volledig gesprongen en dat, zeker niet in de laatste plaats, dankzij de ENPC, die ons tijdelijk van een aantal staticlinesetjes voorzag.

Het leven gaat door, ook bij de Flying Dutchmen, waar weer ieder weekend (en dinsdagen woensdagavond) normaal kan worden gesprongen.

Inmiddels wordt er weer normaal gesprongen bij de FD en bestaat de behuizing uit twee

Kees de Goeijer

Insfrukfeursexamen '86

personalia wijzigingen adreslijst

Kees de Goeijer

(mk), Horstweg 41 C, 3103 Bergen 1. Alle adressen West-Duitsland.

Frans Bax, Bokkingshang 23, 7401 GH Deventer, telefoon (05700) 14368.

felicitaties

overige kandidaten hebben er twee herexamens en één kandidaat werd afgewezen.

Are You Current?

Luc van de Hemel en Elly Melio met hun huwelijk op 11 april 1986.

Wim en Rita van Delft met de geboorte van hun zoon Willem Leendert op 25 april 1986.

Ruud Mijnheer en Rosalie Peters met hun huwelijk op 22 mei 1986.

beterschap Ton Annegarn Kortland.

Op 15 maart heeft een viertal kandidaten deelgenomen aan het instrukteursexamen '86.

Een kandidaat heeft het examen met goed gevolg afgelegd: Ron Greven en van de

en

Erik

You can be, by reading the most up-to-äete journalof skydiving in the world:

PARACHUTIST PARACHUTIST is the world's largest and most authoritative source of skydiving information, offering the latest information on equipment, technique, cornpetition, safety, student training and all facets of sport parachuting. The official publication of the United States Parachute Association, PARACHUTIST is published monthly in full color.

Subscribe today-$31.50, $68 for airmail-to:

United States Parachute Association 1440 Duke St reet Alexandria, VA 22314

Bibliotheek

NBLR

De Nederlandse Bibliotheek voor Lucht- en Ruimtevaart zal de komende zomermaanden beperkt open zijn.

Gewone zondagen is de bibliotheek van 13.30 - 16.30 uur open, maar de zondagen 13 en 27 juli en 10 en 24 augustus zal de zaak zijn gesloten.

Chris Franssen

springt

net zo makkelijk

als ie thuis op de bank zit ...

(foto Bob Kaal)

Advenfure '86 Van 2 tot en met 7 april '86 werd voor de eerste keer de Adventure-beurs gehouden.

Deze beurs had, in kombinatie met de Visma, als lokatie de Ahoy-hallen in Rotterdam. Het was daarom dat de KNVvL al in een vroeg stadium kontakt opnam met de FD. Er werd een stand ingericht in kombinatie met een zeilvliegschool, vliegclub Rotterdam en valschermzweefclub Eurowing. De luchtsport was dus redelijk vertegenwoordigd.

Er bleek voldoende belang-

Oe deelnemers

aan de Paps wedstrijden,

stelling voor de beurs, die daarom volgend jaar weer zal worden gehouden en wel van 25 tot en met 29 maart. De bedoeling is dan de luchtsporthoek nog verder uit te breiden.

Gedacht wordt aan zweefvliegen, ultralight-vliegen en ballonvaren.

Voldoende levensvatbaarheid voor avontuurlijke buiten rekreatie, waar ook volgend jaar het sportspringen niet mag ontbreken.

Kees de Goeijer

die op 3 en 4 mei werden gehouden

op Oud-Turnhout.

De winnaars-Paps: Maessen.

v.l.n.r.

Gerard

Steenwinkel,

Dick van der Jagt, Gerard

Warburg

en Jo

7 SP

Springtechnisch Jaarverslag 1985 inleiding De gegevens van het jaar 1984 zijn dusdanig vaag en onduidelijk dat hieraan nauwelijks enige waarde kan worden toegekend. Als oorzaak hiervoor ziet de TC de onduidelijkheid met betrekking tot de reglementering enz. Er werd gesprongen onder een tijdelijke ontheffing; de reglementen waren buiten werking. Dat werd weer herroepen, enz. enz. Al met al was de situatie onzeker.

In dit jaarverslag wordt een klinische opsomming van gegevens gepubliceerd betreffende de springaktiviteiten in 1985. Voor het eerst is als beschouwingsjaar het kalenderjaar genomen, namelijk 1 januari tot en met 31 december 1985.

Op het verzoek van de TC aan de KNVvL-verenigingen en het Paracentrum Texel om het vragenformulier in te vullen en op te sturen, is door 11 verenigingen gereageerd. Daardoor is dit verslag niet geheel representatief voor de springaktiviteiten in Nederland in 1985.

Opgemerkt zij ook dat de opgegeven meldingen op het vragenformulier en de meldingen aan RLDrrC niet in aantallen met elkaar in overeenstemming zijn. aantal sprongen Door 11 verenigingen zijn in 1985 40.109 sprongen gemaakt, waarvan 9.182 sprongen met automatische opening.

Er zijn 100 AFF en 38 tandemsprongen gemaakt.

Ter vergelijking: het Korps Commandotroepen heeft 4.034 AO- en 1.075 vrije val

Met beide benen

op de grond.

Het gebied van computers is nog voor velen onontgonnen.. Het is een terrein waarop veel misverstanden bestaan, vaak verwachtingen worden gewekt, veel beloftes worden gedaan..Waarbij men nogal eens de werkelijkheid uit het oog dreigt te verliezen.

ICL is al driekwart eeuw actief op het gebied van informatieverwerking. Is uitgegroeid tot één van de grote computerfabrikanten ter wereld. Met 23.000 mensen werkzaam in 75 landen.

Leverancier van eenvoudige tekstverwerkers tot zeer grote computersystemen en van standaard software pakkenen tot specialistische programmatuur. En één van de koplopers op het gebied van research.

Toch noemen we ons bij voorkeur: realisten in automatiseren.. Want je moet zo ervaren zijn als ICL om gewoon nuchter en zakelijkover automatiseren te kunnen praten. Met beide benen op de grond.

ICl

Realisten in automatiseren lel

SP 8

Nederland b.\I.,Zwaansylir:120,

1081 Al' Amsterdam. "IHc:foon020-5494911.

sprongen

gemaakt.

opleidingen Er zijn 1.794 mensen in opleiding geweest voor de basisopleiding. Hiervan behaalden 521 leden het A-brevet.

Verder werden er 49 A-, 26 B-, en 19 D-brevetten behaald.

161 springers zijn in het bezit van een springvergunning.

Deze opleidingen werden gegeven door 52 instrukteurs en 100 hulpinstrukteurs. ongevallen Er zijn door de verenigingen 60 ongevallen opgegeven via het vragenformulier, terwijl er slechts 42 aan de RLD zijn gemeld konform artikel 34 RVS/ SVR.

Deze 42 ongevallen 27 6 2 2 2 2

ongevallen ongevallen ongevallen ongevallen ongevallen ongevallen

De verdeling is als volgt: 27 7 3 1 2 1 1

bij bij bij bij bij bij

er 65. Volgens deze meldingskaarten zijn er 42 malfunctions opgetreden bij squares, 20 bij ronde koepels, terwijl er 3 meldingen waren die niet.gerelateerd waren aan type parachutes.

9 keer heeft een AAD (FXC of Sentinel) de reserve geaktiveerd op de ingestelde hoogte zonder dat de springer handelingen in die richting deed. De AAD redde de springer.

6 maal heeft een AAD gewerkt zonder dat het gewenst was.

Dit kan zowel een materiaalfout als een gebruikersfout (afstelpunt) zijn geweest. Deze AAD malfunctions hebben echter geen 'narrow escape' situaties tot gevolg gehad. konklusie Ondanks de niet volledige gegevens waagt de TC zich toch tot de volgende uitspraken: Het parachutespringen in Nederland wordt veilig beoefend.

Toch geeft het aantal blessures bij het AO-springen te den-

zijn als volgt verdeeld:

springers springers springers springers springers springers

met met met met met met

minder dan 8 sprongen een A-brevet een B-brevet een C-brevet een D-brevet een springvergunning

naar soort van de 42 gerapporteerde

been-, voet- of botbreuken zware kneuzingen/verstuikingen of gescheurde rugblessures bekkenbreuk hersenschuddingen dodelijk verongelukt door kontakt aarde dodelijk verongelukt door verdrinking

Bij AO-springers is in 25 van 30 gevallen als oorzaak een slechte landingshouding aangegeven!!

Bij squarespringers wordt 4 keer een slechte landingshouding aangegeven. malfunctions 25 staticline sprongen resulteerden in de noodzaak de reserveparachute te gebruiken. Bij het vrije val springen was het aantal reserveprocedures 115.

Opgegeven werden 140 malfunctions; gerapporteerd via de gele meldingskaart werden

ongevallen

banden

ken. Er dient meer aandacht te worden besteed aan de juiste uitvoering van de landingstechniek. Dit vereist speciale aandacht van de instrukteur, het is immers jaren geleden dat hij zelf moest rollen bij de landing. Voorkomen moet worden dat de 'Iandings know how' verloren gaat.

Welke soort koepel er ook wordt gebruikt, het spreekwoord gaat altijd op: The last inch hurts most.

Charles Schuilen burg Johan Bronsveld

Evenementen Paraski Schaesberg

Paraski

Schaesberg

(Limburg)

met een Ècuteuil.

Voor de vierde maal worden er in Schaesberg op en nabij de kunstskibaan Open Nederlandse Paraski Wedstrijden georganiseerd. Voor de nietskiërs is er nu ook een aparte PA wedstrijd.

De wedstrijden vinden plaats in het weekend van 13 en 14 september '86.

Op het programma staan vier PA sprongen per team en voor de deelnemers aan Paraski nog twee slaloms.

Er wordt dit jaar gesprongen uit een Écureuil-heli met plaats voor zes springers! Zodoende wordt er gewerkt met

Derde internationale Eifel-Pokal

de allemieuwste

zespersoons

heli!

zesmansteams.

Paraski: f 180,inklusief inschrijfgeld (f 40,-).

PA: f 140,- inklusief inschrijfgeld (f 20,-).

S.v.p. schriftelijk aanmelden vóór 15 augustus '86. Na deze datum wordt het f 20,- duurder! De betreffende informatie- en aanmeldingsformulieren worden naar iedere club gestuurd. De laatste moeten dan gezonden naar Ellen Goffin sekretaris PCZL Kluisstraat 21 6439 AJ Doenrade

CRW8-speed Moorsele In het vorige blad is meer informatie beloofd en bij deze.

Op 5 en 6 juli zal er bij Paraclub Moorsele een CRW8speed wedstrijd worden georganiseerd.

Bij ongunstige weersomstandigheden zal er, los van de CRW, een PA wedstrijd worden gesprongen.

Inschrijving en briefing vrijdagavond 20.00 uur. Zaterdagochtend om 08.00 uur begint de wedstrijd en hij gaat over zes ronden met een minimum van twee.

De kosten zijn Bfrs. 450 per sprong en het inschrijfgeld is Bfrs. 5000 per team. Voor niet gemaakte sprongen wordt Bfrs. 450 per sprong terugbetaald. Inschrijvingsformulieren moeten uiterlijk 25 juni binnen zijn bij: Sekretariaat PCM, p/a Ronny Vervaet,

Maalstraat 16, Moorsele 8640, België, tel. (056) 502402. Inschrijfgeld moet worden gestort op rekening 0682071520-15 van het Gemeentekrediet van België, Paraclub Moorsele, onder vermelding van CRW8-speed.

Er zal worden gesprongen uit een BNI (OO-MPC) en de exithoogte is' 5000 ft met 100 sekonden werktijd.

Er zullen video-opnamen worden gemaakt die men na afloop van de 'wedstrijd kan bekijken.

De wedstrijd wordt georganiseerd door PCM in samenwerking met de Koninklijke Belgische Aeroclub en het VVvP, met steun van het Trainingscentrum voor Parachutisten te Schaffen.

Op 23 en 24 augustus organiseert Parachutistenvereniging Daun de derde internationale Eifel-Pokal wedstrijd in de omgeving Darscheid/Hörscheid in Duitsland.

De wedstrijd bestaat uit vijfmansgroepsprecisie, tienmansspeedstar en vijfmanstrac. Gesprongen wordt uit een DO-27, AS 300 en Britten Norman Islander. De kosten bedragen voor de DO-27 voor 3300 ft ca. f 16,-, voor de AS 300 voor 3300 ft ca. f 26,- en voor de BNI voor 10.000 ft ca. f 33,-. Geen inschrijfgeld. springen in Daun Daun ligt in het hart van de vulkaan Eifel (ongeveer 300 km van Utrecht) en wordt begrensd door drie grote kratermeren.

Vanuit het vliegtuig, dat opstijgt vanaf het vliegveld dat op een heuvel ligt aan de rand van zo'n kratermeer, heb je een prachtig uitzicht over de-

ze drie meren en de mooie omgeving met zijn bergen en dalen.

Ook niet-springers kunnen zich uitstekend vermaken. Zo liggen er om de kratermeren prachtige wandelpaden.

Je kunt er zwemmen, surfen of duiken en aan de rand van Daun ligt een van de grootste wildparken.

Mogelijkheid tot kamperen is er op de DZ of op een van de prachtige campings aan de rand van een kratermeer. Aldus een' ideale gelegenheid om de wedstrijd te kombineren met een lang weekend of aansluitend op de vakantie.

Inlichtingen en aanmeldingen voor de wedstrijd (voor 20 juni) bij:

Ad Damen Berkenstraat 42 4941 KW Raamsdonksveer telefoon (01621) 20508

RW op Ferté Gaucher Op 27, 28 en 29 juni '86 zal er op La Ferté Gaucher een vieren achtmans relatiefwedstrijd worden georganiseerd.

Alle belangrijke Franse teams zullen deelnemen.

Daarbij vindt de organisatie het een goed idee om konkurrerende Europese teams uit te nodigen.

Veertien landen worden uitgenodigd een achtmansen twee viermansteams af te vaardigen: Oostenrijk, België, Denemarken, Spanje, En-

geland, Duitsland, Ierland, Italië, Luxemburg, Noorwegen, Nederland, Zweden, Zwitserland en Rusland.

Het is mogelijk op de dropzone te kamperen en er zijn hotels in de buurt. Er is ook een self-service restaurant op de dropzone.

Inlichtingen zijn verkrijgbaar bij mevrouw G. Winter, 2 allée des Grives, Noisiel, 77420 Champss/Marne, Frankrijk.

Cercle Para Luxembourg In Wiltz-Noertrange zal op 15 en 16 augustus voor de vierde keer een internationale PA wedstrijd worden gehouden voor driemansteams.

De winnaar individueel wint een weekend vakantievlucht!

Training is op 14 augustus

mogelijk.

De deelname is beperkt tot 20 teams, dus snel reageren! Inlichtingen zijn verkrijgbaar op het Afdelingssekretariaat.

9 SP

Trainingssprong

van 'Inky Link' boven Ampuriabrava.

(foto Jan Beu mer)

Edwin van der Kraan penningmeester

afdelingsbestuur

In oktober vorig jaar verscheen in de SP een interview met Piet Santegoeds na zijn afscheid als penningmeester van het afdelingsbestuur.

Dat uw redaktie nu pas zijn opvolger introduceert, betekent niet dat in de verstreken periode niemand de pecunia beheerde. Want reeds in februari 1985 werd deze taak aanvaard door Edwin van der Kraan.

Hoog tijd dus om eens nader kennis te maken.

Kom je op Teuge en zie je een rustige vent in een felrode eend met een schreeuwend paars setje op de achterbank, dan weet je dat dat Edwin is.

Deze simpele konstateringen zijn maar een manier van beginnen voor uw redakteur. De rode eend is toeval en het paarse rig ook. Beiden werden tweedehands aangeschaft.

Het betrof Edwins eerste rig, dus moest hij wel verliefd worden op die kleur. Hij heeft er dan ook nog steeds geen afstand van kunnen doen: een door een demo-rookpot gebrandmerkte slider, een poreuze hoofd koepel met een beperkt draagvermogen?

Edwin zal het niet deren. We weten nu dus al dat ie in elk geval zuinig is met z'n eigen centjes. How about de onze?

SP 10

Toen Edwin werd gevraagd om zitting te nemen in het AB had hij weinig idee van de inhoud van de hem toebedachte taken. Hij had dan ook nog geen bestuurlijke funktie in de parawereld bekleed. Hij werd gewoon ontdekt: gezien de kontroleursopleiding die hij volgde, leek hij een geschikte figuur .. En Edwin had er zelf ook alle vertrouwen in.

Intussen heeft hij echter een hele andere job bij de belastingdienst.

De kontroleursopleiding beviel hem niet zo en hij stapte over naar personeelszaken.

Dat hij niet zo'n cijfermaniak is, komt ook tot uitdrukking in zijn penningmeesterschap: Edwin vindt eigenlijk dat je een echte hobbyist op zo'n plaats moet hebben en heeft

Het team 'Inky link':

v.l.n.r. Edwin, Ronaid, Henny en Hans.

daarom al aangekondigd de kas over te willen dragen, zodra een opvolger zich aandient.

Maar voorlopig draait Edwin prima mee in het bestuur. Zijn rustige karakter en Hollandse nuchterheid hebben een nuttige invloed op de besluitvorming. Ondanks z'n jonge leeftijd maakt hij de indruk veel ouder en dus wijzer te zijn.

Laat dit echter niet de indruk wekken dat we met een saaie Piet te doen hebben. Integendeel, naast het springen on-

derneemt Edwin nog veel meer. Hij is gek op sporten: volleybal en bowlen hebben hun vaste avond. Daarnaast speelt hij mee in een amateur toneelgezelschap, waar hij op dit moment in een stuk de rol van advokaat vertolkt.

Omdat hij op de radio eens een programma over Texel hoorde, kwam Edwin daar terecht voor z'n eerste twaalf sprongen. Na een stop kwam hij uiteindelijk op Teuge, meer in de buurt van zijn woonplaats Arnhem.

Nogmaals

'Inky Link' boven Ampuriabrava.

(foto Jan Beumer)

Daar ontpopte hij zich als een heel erg snelle leerling. Hij was een van de eersten die van een abonnement gebruikt maakte in 1985. In dat jaar sprong Edwin zich helemaal klem. Ondanks zijn voorkeur voor relatief vulde hij de kist voor elke hoogte en akkumuleerde aldus zo'n 300 sprongen in een jaar waarvan 80% boven de 7000 ft.

Op dit moment maakt Edwin deel uit van het viermansteam 'Inky Link' samen met Ronaid Overdijk, Hans Jonkers en Henny Wiggers.

Dit team

staat op Teuge bekend als zeer fanatiek. Van 's morgens vroeg tot 's avonds laat grijpen ze elke kans op nog een trainingssprong aan en leveren daarmee een merkbare stimulans op voor de inzet van andere springers.

Edwin noemt zichzelf niet fanatiek, maar iemand met een doel voor ogen. Hij kan zich bij tijd en wijle storen aan mensen die mooie praatjes hebben aan de bar, veel drinken, mooie chutes kopen, maar als het op springen aankomt niet thuis geven.

»Hij is Veilig, Klein, En Stijlvol.

Hij is Uniek!« Dealers in Nederland:

AIR ENTERPRISES

a.v.s

PARA PILOT SHOP Postbus 97 Tel. 03462·63522'

C!)~

3620 AB Brenkelen-Nederland

LP~:.ll~~W'JJU':J!\~WlTllCD:..llI

!.

De Zanden 22 .

7395 PB Teuge Nederland . Tel. 05763·92B

Edwin tijdens een demo in Arnhem

Tenslotte nog even in de overtreffende trap door zijn logboek gefietst: De raarste: Bij een van z'n eerste PC sprongen vloog tien sekonden na de opening één riser weg!

De gekleurdste: Na een demo belandde de rookpot in z'n lijnen. Nog maanden daarna sprong Edwin met een geperforeerde slider en de lijnen zijn nu nog roze.

De gevaarlijkste: Ook al bij een demo. De landing in een winkelstraat in Leiden verliep voor een kollega via het dak

gefotografeerd

door Frank Hartog.

van een huis op een luchtkussen. Een ander maaide zes bejaarden tegen de grond en hing in een boom. Edwin zelf beleefde de sensatie van twee collapses en kwam in een ander straatje terecht. De vierde was pas zo verstandig uit te wijken.

De leukste? 'Die is er niet', zegt Edwin, 'Ik geniet echt van elke sprong.' En wie hem van nabij kent, heeft geen enkele reden om daaraan te twijfelen!

Arnold Collenteur

Het team 'Try Out' tijdens

een trainingssprong

boven Teuge.

(foto Bob Kaal)

Heb ik wel een relatiefknobbel?

Een wat vreemde opening, dat geef ik toe, daarom zal ik maar beginnen met te vertellen waar dit verhaal over gaat zodat u nu al een keuze kunt maken om door te lezen of verder te bladeren.

Het is mijn bedoeling iets uit de doeken te doen over de werking van ons geheugen en waarom het ons op essentiĂŤle momenten in de steek laat.

Elke relatiever die meer dan twee figuren in een sprong kan maken, heeft het wel eens meegemaakt dat hij of zij of een medespringer ongemerkt het verkeerde slot pakte of gewoon helemaal niet meer wist hoe de volgorde van figuren verder in elkaar zat. Shit, denk je dan, tjezus wat nu, je kijkt naar die anderen, je ziet wat liggen, je weet dat je wat moet doen, maar wat? Al denkend heb je dan vaak nog de pech van de formatie weg te zeilen of eronder te raken. Gelukkig komt het ook vaak weer goed, opeens herinner je je het weer

en de sequential gaat weer door. Maar ook hier heeft de brainlock gezorgd voor enkele sekonden tijdverlies en verstoring van het ritme, bovendien brengt zo'n voorval anderen uit hun konsentratie wat wederom een brainlock kan veroorzaken.

Kortom bijzonder onplezierig en dan zwijg ik nog maar van de gevolgen voor het slachtoffer tijdens de debriefing en zelfs nog daarna, Heb je namelijk een paar keer achter elkaar een sprong verknald, dan lig je er al gauw uit in relatievend Nederland en zal men voor jou een ander

zoeken. Ja, ja, zelfs op de NKP is dit al een keer gebeurd.

Om er nu achter te komen waarom je soms een brainlock krijgt en waarom sommigen zelfs konstant problemen hebben om de sprong te onthouden, is het toch van belang na te gaan hoe het komt dat in bepaalde omstandigheden ons geheugen ons zo in de steek laat.

Om even terug te komen op de titel: wie kent niet de uitspraak van de trotse vader: 'Mijn dochter heeft een wiskundeknobbel.'

Iedereen denk ik. Maar wie heeft er eens over nagedacht waar die uitspraak vandaan komt. Uit de poĂŤzie misschien of uit de filosofie? Nee hoor, uit de wetenschap.

Eeuwen geleden was men ervan overtuigd dat

de cortex (buitenste laag van onze hersenen) te verdelen was in een groot aantal stukjes die als een puzzel in elkaar pasten. Elk van die stukjes was, zo dacht men, verantwoordelijk voor een atzonderdelijke kwaliteit van de geest.

Zo ging men ervan uit dat als als iemand goed was in hoofdrekenen, zijn stukje cortex dat daarvoor verantwoordelijk was meer dan normaal ontwikkeld moest zijn. Omdat men van mening was dat door middel van schedelmetingen vast te stellen was welke gebieden dus het meest ontwikkeld waren, ging men op die manier voorspellingen doen ten aanzien van de specifieke begaafdheden van personen.

Er werd vastgesteld of de persoon in kwestie een talenknobbel had, een algebraknobbel of misschien wel een huis houd knobbel of zelfs een knobbel op het gebied dat voor de liefde verantwoordelijk zou zijn. Ja, ja!

Door de jaren heen is het echter duidelijk geworden dat de verschillende faktoren niet in duidelijk te isoleren stukken

.van ons brein tot stand komen. Meer en meer ging men inzien dat onze hersenen met betrekking tot veel zaken als een geheel werkt. Ook het geheugen zou dus een faktor kunnen zijn die zich geĂŻntegreerd in het kompleks van hersenstukturen afspeelt. Dat zou kunnen, maar aanwijzingen uit de psychologie en fysiologie doen ons geloven dat er behalve de bekende tweedeling van lange en korte termijn geheugen een nog ve~ der gaande differentiatie bestaat.

Om dit moeizame verhaal nu weer terug te buigen naar het springen, zal ik door middel van een paar praktische voorbeelden uiteenzetten hoe we bepaalde informatie in ons geheugen krijgen en hoe we die, als we die informatie nodig hebben, weer kunnen oproepen.

Iedereen weet dat we zintuigen hebben zoals ogen, oren, smaak, pijn, tast en neus die ons van informatie voorzien die we kunnen opslaan in ons geheugen. Maar ook ander faktoren zijn van belang zoals evenwicht, tijdsduur (ritme) en nog meer.

Stel je eens voor welk van deze informatieverschaffers je gebruikt als je een sprong doorloopt.

Ga vervolgens eens na hoe je die informatie van je korte termijn geheugen doorschuift naar je lange termijn geheugen zodat je het idee hebt dat het er echt in zit.

Als je nu bedenkt dat informatie van elk zintuig naar een eigen gebied in de hersenen gaat, dat overigens wel met andere verbonden is, kun je je ook indenken dat er ook verschillende geheugens zouden kunnen zijn zoals een taaIgeheugen, een visueel geheugen, een auditief geheugen, enz. Dit betekent dat informatie die in het visueel geheugen zit eerder wordt opgeroepen als je iets ziet en dat iets dat je hoort ervoor kan zorgen dat iets uit je auditieve geheugen wordt opgeroepen.

Tijdens het doorlopen van de sprong gebruiken we ons hele lichaam en (hopelijk) houden we ook onze gedachten erbij.

Dit zorgt ervoor dat er in alle mogelijke centra van onze hersenen informatie kan worden opgeslagen over de sprong. De plaats van de grips en richting van draaien in ons

visuele geheugen, de namen van de figuren in ons auditieve geheugen Ue spreekt de namen in gedachten uit, je herinnert je de klank, niet de vorm van het woord). Maar andere belangrijke zaken zoals lichaamspositie en timing worden ook ergens opgeslagen.

Dit is er de reden van dat op de grond gemaakte fouten ook in de lucht voorkomen.

Wat gebeurt er echter als we in het vliegtuig zitten en ons konsentreren op onze sprong.

Iedereen zal hierop een ander antwoord geven. De een denkt aan kleuren van overalls, de ander aan de namen van de figuren, weer een ander zou aan de bewegingen van een of meerdere springers kunnen denken, terwijl de laatste misschien wel alleen aan de bewegingen denkt die hij of zij zelf moet maken.

Je zult wel begrijpen dat al deze mensen op een andere manier hun geheugen gebruiken.

De ene manier is ongetwijfeld beter dan de andere maar toch wil ik hier waarschuwen voor te snelle konklusies.

Iedereen doet er goed aan zich te realiseren dat iedere techniek om iets goed te onthouden een zekere fixatie oplevert in ons denken. We worden minder flexibel.

Iemand kan de sprong helemaal in zijn hoofd hebben; dit blijkt dan ook tijdens de sprong. Alles gaat goed: de exit, benen intrekken, kijken, loslaten, denk aan level, volgende figuur, back-in, kijk naar die handen ... Alles zit erin en alles loopt zoals de springer het in zijn gedachten al had zien gebeuren in het vliegtuig. Maar dan gebeurt er een onverwacht iets dat de aandacht vraagt en weg is het, je bent de kluts kwijt. Je was te gefixeerd. Dit gebeurt vaker dan je denkt en het kan je je sprong kosten.

Iedereen zou willen dat hij of zij erop kon vertrouwen dat hij of zij in de te maken sprong geen brainlock krijgt, want dan ben je geestelijk ontspannen en dus minder gefixeerd.

Hierdoor zal je alerter zijn en beter reageren op onverwachte onstandigheden.

Hoe kan ik er nou voor zorgen dat ik niet bang hoef te zijn voor een brainlock waardoor ik ontspannen en daardoor beter spring, zul je je afvragen. Mijn advies is: konsen-

treer je tijdens de dirtdive voornamelijk op je eigen bewegingen en probeer niet de namen van de figuren te onthouden of de bewegingen van de andere springers, maar die van jezelf en in welke volgorde ze moeten. Doe je dit, dat gebruik je je geheugen het best omdat je je draaien visualiseerd, je spreekt in gedachten de richting uit (links, rechts, vooruit, achteruit). Bovendien gaat informatie over lichaamshouding en beweging naar je motorische geheugen en zo heb je vele bronnen om informatie uit te putten die je helpen herinneren.

Wat misschien wel het grootste voordeel is, ligt in het feit dat plotselingen verstoringen je konsentratie niet hoeven te beĂŻnvloeden, hetgeen duidelijk wel het geval is als je tijdens het springen je gedachten laat besturen door de bewegingen van het team als geheel. Want dan ben je voor 99% afhankelijk van je visuele geheugen en als die prikkel die je nodig hebt om je geheugen het volgende stukje informatie uit te laten spugen er niet komt, zal je je lange termijn geheugen op een andere manier moeten prikkelen om dat alsnog (via een omweg) te doen. Dit kost tijd en als het niet lukt om die informatie uit je geheugen te trekken, spreken we terecht van een brainloek.

Voor de ongelovigen onder ons stel ik een klein experiment voor: kijk achtereenvolgens naar een aantal willekeurige objekten en merk hoe, terwijl je ernaar kijkt, plotseling van alles dat met dat ob-

Ad de Jong fotografeert Wiftard Jansen.

Henny Wiggers,

jekt wordt geassocieerd uit je geheugen in je gedachten terecht komt. Ruik je bepaalde luchtjes dan gebeurt hetzelfde, je herinnert je ineens van alles en denk maar eens aan het feit dat men soms van de kamer naar de keuken loopt en dan absoluut niet meer weet wat men daar wilde doen, maar bij het terugkomen in de kamer schiet het dan weer te binnen. samenvatting: Als je moeite hebt om een sprong te onthouden, komt dat waarschijnlijk omdat je je geheugen niet efficiĂŤnt gebruikt. Op vele manieren wordt informatie in onze deel-geheugens opgeslagen. Om die informatie weer op te halen, heb je een sleutel nodig, iets wat je ziet of hoort of waaraan je denkt, dat bepaalde informatie oproept. Als je als sleutel voor een bepaalde draai de positie van een andere springer gebruikt, kan dat problemen opleveren als die springer niet in die positie ligt. Gebruik voor het oproepen van informatie uit je geheugen dus bij voorkeur sleutels die je niet in de steek laten zoals eigen bewegingen.

Na deze draai moet ik zo draaien en daarna zus en dan zo. Hierdoor heb je de sleutels zelf in de hand waardoor je geheugen onuitputtelijk de informatie zal geven die je nodig hebt.

Hans Jonkers,

Willard Jansen overgenomen uit De Vleermuis, VPCT

Frans Bax en (op kop van de formatie)

(foto Henk van de Berg)

13 SP

1000 sprongen springers Kees Tops

Jan Cox s..,.~l il1'

Tijdens Dekker,

Kees begon, na een lange suksesvolle duikershobby, op 5 september 1976 met springen op de Leusderhei bij de toenmalige PCMC. Bij Kees bleek dat het sportspringen geen problemen opleverde, wat dan ook resulteerde in het snel doorlopen van de eisen en brevetten. Vooral stijl en precisie lag hem goed en hij won zijn eerste wedstrijd nog geen jaar later binnen het clubgebeuren.

Datzelfde jaar, 1977 dus, de eerste grote wedstrijd in Helsinki waarvan de resultaten, gezien zijn ervaring, goed te noemen waren.

1978 werd een zwervend jaar voor Kees, van Texel naar Lelystad en Hoogeveen waarmee hij veel ervaring opdeed.

Datzelfde jaar werd hij ook hulpinstrukteur.

Om zijn kundigheid op te vijzelen in het PA- en stijlgebeuren, reisde hij heel wat af, onder andere naar Raefort USA en Denemarken.

Enkele NKP's en buitenlandse wedstrijden als Bad Lipp en Schaffen werden jaarlijks bezocht en bijna altijd met goede resu Itaten.

Buiten zijn eigen aktieve springbezigheden staat Kees er nog steeds om bekend veel tijd vrij te maken voor leerlingen die vragen of problemen hebben. Hij gaat daarmee aan het werk zoals ik er meer zou willen zien doen.

SP 14

een demo in Hoek van Holland: George

Buitendijk

tijdens

zijn training

Jan Cox, Eef

en Kees Tops.

Ook organisatie ligt hem goed en dat is gebleken in het jarenlang bestuursfunkties bekleden in verenigingen.

Hij is instrukteur sinds '83 en was het seizoen '85 werkzaam op ons Nationaal Centrum waar hij veel inzet en werklust heeft getoond.

In '84 draaide de interesse van PA en stijl om naar CRW toen er na selektie werd besloten Kees in het sCReW team op te nemen. Kees had daarvoor niet al te veel CRW ervaring opgedaan, maar gezond verstand en veel koepelkennis uit het PA springen bracht hem snel op het gewenste nivo.

Na een paar honderd CRW sprongen is Kees zich echt gaan interesseren voor het materiaal; CRW materiaal in het bijzonder, vooral openingssystemen.

We hebben

Kees afs passagier

sCReW,

~_

dan ook de laatste tijd regelmatig stukjes daarover kunnen lezen in de SP. Verder is hij aktief in de sportkommissie om op die manier de belangen van CRW te behartigen. Ook is hij op dit moment bezig zich te bekwamen als rigger, waarvoor op 15 maart in BelgiĂŤ examen is gedaan.

Zijn 1000ste sprong maakte Kees vorig jaar op het Nationaal Centrum.

Omdat materiaal toch de voorkeur kreeg, heeft hij een passende werkkring gezocht en ook gevonden bij een valschermproducent in BreukeIen. Wat het allemaal gaat brengen, weet hij nog niet, maar ik denk dat Kees voorlopig doorgaat met het positief ontwikkelen van het sportspringen in Nederland.

als tandem piloot.

Jan begon met springen op 7 november 1975 op Texel.

Door het slechte weer werd er na de opleiding niet gesprongen. Dat hij een doorbijter is, bleek toen al, al was het alleen maar dat hij tot driemaal toe daar terug keerde, maar door de weersomstandigheden niet kon springen.

In het weekeinde van 11 en 12 april 1980 deed Jan opnieuw een poging, nu bij de PCMC (nu PCH), om met sportspringen te beginnen. Ditmaal met sukses zodat de eerste sprong op 13 april 1980 een stormachtig effekt zou hebben.

Wat voor de meeste leerlingen problemen oplevert, scheen Jan moeiteloos te doen, getuige het feit dat hij datzelfde jaar zijn eerste squaresprong maakte, een jaar later zijn springvergunning had en hulpinstrukteur werd. In 1983 met sukses deelgenomen aan het instruktie-examen, wat resulteerde in 83-01.

Wat hem het meest fascineerde (en nog doet) is CRW waarmee hij in 1981 al experimenteerde. In 1982 richtte hij het CRW team sCReW op en zit daar nog steeds als teamcaptain in. Omdat Jan een fanatiek wedstrijd gerichte springer is, resulteerde dat in nogal wat wisselingen in het CRW team, tot het een vaste vorm had en sinds 1983 veel (spring)werk heeft verricht.

Niet zonder sukses, getuige de goede klasseringen in de

binnenen buitenlandse wedstrijden.

Ook was hij deelnemer in de zo-mans plane in 1984 op Texel.

Buiten zijn eigen springen om is Jan aktief als hoofd opleidingszaken bij de PCH. Te· vens organiseert en begeleidt hij kursussen die worden qegeven aan toekomstige hulpinstrukteurs en beginnende CRW·ers. Hij staat bekend als leerfinqen-ronselaar en dat leverde PCH de laatste jaren vele leerlingen op.

Het is alweer wat maanden geleden dat Jan zijn 1000ste sprong maakte. Uiteraard was dat een CRW sprong en wel met het sCReW team op de NKP '85.

Toch heeft niet alleen CRW zijn voorkeur, ook op PA ge· bied heeft hij enkele overwinningen op zijn naam staan, al is het dan op clubnivo. Hier· naast heeft hij plannen om in de toekomst AFF instrukteur te worden waarvoor hij ook aan het trainen is.

Inmiddels heeft hij 1200 sprongen en het ziet er naar uit dat er nog velen zullen volgen.

PARACADUTISMO SPORTIVO Subscribe to Italy's skydiving magazine. ut. 20.000 in Italy Ut. 32.000 outside Italy Published tour times a year

by PARACADUTISMO SPORTIVO c.>. 107, 46100 Mantova ltaly .

Fallschirm Sport Magazin Das Fallschirm Sport Magazin erscheint alle 2 Monate und das Fallschirm Sport- Info berichtet in den dazwischenliegen den Monaten. [ahresabcnnement

DM 30,-, SF'r 30,-, ÖS 210,-

Jan in een biplane boven Moorsele.

levertijd 3 weken BESTEL NU i i : TEL: 05981-586

-------------postbus 1

9617 ZG HARKSTEDE

-----------------------------------------~.~ Georqe Buijtendijk member of sCReW

1~," -I •••.

Fantastisch lustrumfeest bij Icarus

Gielen, volstrekt onveranderd tot en met zijn broek; Ellen Bussemaker, idem dito met een sterretje, al weet ik het niet zeker van haar broek; Bert Wijnands natuurlijk, maar die spreek ik nog wekelijks als medebestuurslid van het Afdelingsbestuur; Steven Blietz, met een minimaal een meter langer geworden Manfred; Peter Levering, die me ooit een stille liefde 'afpikte'; Jan van der Veen - uit het niets opeens opgestaan; zelfs Franske Heuvelmans met zijn rots-vaste Marie-Louise, kortom m'n hele ouwe hap, waarmee ik ooit zulke grandioze sprongen maakte. Natuurlijk: 茅茅n niet, v贸贸r Bert de motor achter ons: Tom Verschoor.

~ir;~ ......... " ~,,""

De 29-mansformalie

vlak na break-of I. (toto Bob Kaal)

Dit jaar - 1986 - viel de zomer op 2 mei. En - het is echt niet te geloven - uitgerekend op die dag had de Paraclub Icarus haar lustrumfeest ter gelegenheid van het twintigjarig bestaan georganiseerd.

Je bleef de hele dag van je stoel vallen van verbazing voor zover je niet uit de 'chopper' viel. Je zou er bijna religieus van worden. Tot drie uur 's nachts zaten we buiten! Had je een week eerder moeten voorspellen! Ze hadden je meteen naar de psychiatrische afdeling van het aangrenzende Zonnestraal gebracht.

I

Het kon werkelijk niet stuk, die dag. Natuurlijk, zoals PCI voorzitter Feytus Diepgrond 's avonds, net voordat iedereen echt (brood)dronken werd, terecht opmerkte: alleen goed weer is niet genoeg.

De organisatie van Peter Jan Hoogerwerf, zijn Ankie en Alex Baars was een voorbeeld voor alle andere organisatoren, maar je mag een van onze lieve Heer gegeven organisator zijn: als het de hele dag pijpestelen regent, dan wil ik de gezichten tegen een uur of vijf 's middags wel eens zien.

Kortom: het lustrumfeest was te gek. Maanden lang had men oud-leden proberen op te sporen. Ook mij hadden ze gevonden. Jaren was ik niet meer bij m'n oude club geweest. 'God, moet je zien', hoorde ik een of ander jong blaag zeggen toen ik het terrein opkwam, 'daar komt weer zo' n ouwe knakker' . M isschien vond hij het die dag even zijn club niet meer, maar ik vond het fantastisch: het stierf er namelijk van die 'ouwe knakkers'. Echt ongelofelijk!

I

SP 16

I I

I

Jongens - heren zou ik dus misschien voor die jonge blagen moeten zeggen - die ik soms in tien jaar niet meer had gezien. Jongens met wie ik toch een hele periode in m'n leven een flink brok van m'n lief en leed heb gedeeld. (Nou ja ... maar toch!)

Tommy Wildschut die me boven Maartensdijk m'n eerste vrille liet draaien en m'n eerste spot plus draai; Harry Pijnenburg met wie ik zeker 150 sprongen als base en pin heb gemaakt in die beginperiode van het relatief, waarin we alles moesten uitvinden wat nu bij de eerste instruktie gemeengoed is; Ben Wol tering met wie ik ooit een derde prijs won bij de NKP relatief; Jaap Havekotte, die me bij m'n eerste relatiefsprong zelfs met zijn van God gegeven springtalent niet te pakken kon krijgen, gezien mijn meer dan perfekte back track, maar met wie ik later zoveel fantastische sprongen zou maken; Paultje Koudijs, de grandioze gangmaker dwars door alles heen; Hans van der Stroom, de al-weter; Jacques

Olaf Braal als passagier Wim Velthuizen)

Feytus Diepgrond

bij Henk Verbeek

in gesprek

De Prins is vol belangstelling

vlak voor de landing

lijdens

hel PCI jubileum.

meI ZKH Prins Bernhard. voor de ervaringen

van de tandemspringers.

(toto

-~-

,

J

\

Ondanks alle geweldige ontmoetingen nu op 2 mei moet ik zeggen dat Tom mij - en het zal de anderen waarschijnlijk niet anders zijn vergaan - telkens voor ogen kwam. Wat had hij genoten! En wat had hij er weer een ouwerwetse klerenzooi van gemaakt!

Heerlijk!

Terug naar de minder persoonlijke ontboezemingen.

Maar het moest even. Want dat bepaalde voor mij voor een belangrijk deel het sukses vandedag.Endanhaddenze mij maar niet moeten vragen een stukje te schrijven.

Via 'mijn' Icarus voorzitter Jix Otken (ik was begin jaren zeventig 'zijn' sekretaris bij Icarus) raakte ik in een groepje nog oudere Icarus leden dan ik ben: Hans van den Brink en Ton Pleiter. Die kwamen met namen en (spring)toestanden die echt uit de prehistorie stammen en die mij ook niets meer zeiden.

(Zo'n ouwe knakker ben ik dus ook weer niet, jong Icarus blaag!) Toen springen echt iets bijzonders was en een springer een soort held. Ton zei iets waar ik nog steeds niet helemaal uit ben.

Hij zei: 'Die oude groep springers heeft zo'n tien, vijftien jaar volstrekt het (relatief)springen in Nederland beheerst. Zo'n sterke, redelijk homogene groep (generatie, zei hij geloof ik zelfs) is er nooit meer geweest.' Ik denk dat dat kwam door het fanatieke stimuleren en enthousiasmeren van Tom Verschoor om wie de kern van die groep (generatie) ontstond en het fanatieke organiseren van Bert Wijnands na Toms verongelukken in 1974.

Hans Keiler vol enthousiasme over zijn eerste sprong na een lange herstelperiode van ernstige

blessures.

(foto Bob Kaal)

Een exit uit de chopper.

(foto Wilco van Dijen)

Nu dan echt terug naar de dag.

Hoogtepunt voor Icarus was uiteraard de komst van Prins Bernhard.

Gewoon, zonder toeters en bellen, kwam hij even 'zijn club' zoals hij zelf zei, feliciteren. Hij had niets willen zeggen, gewoon even bij 'zijn' springers zijn, maar hij kon het niet laten. Elk jaar op zijn verjaardag sprongen we een demo in de paleistuin.

Misschien gebeurt dat nu nog.

Een keer ging ik mee: weer met dat ouwe kluppie: Bert Wijnands, Jaap Havekotte (we maakten een drieman van zo'n 6 of 7000 ft), Piet Santegoeds, die bijna de slaapkamer van ik meen Christina binnenvloog en uiteraard Wim Velthuizen.

Wim! De grote animator van Icarus als club. En van de banden met het Koninklijk Huis. Wim, de grote rode (oranje) draad door de Icarus historie.

Met zijn Anneke.

Hoeveel leerlingen hij wel heeft opgeleid, hoeveel demo's hij wel heeft verkocht, georganiseerd en gesprongen, hoeveel problemen hij in en voor de club heeft opgelost!

Goed, nu probeer ik echt bij de dag te blijven.

Prins Bernhard dus. De burgameester van Maartensdijk, toch niet bepaald Icarus' grootste vriend in het verleden, ging zich onder het toeziend oog van de Prins te buiten aan vele komplimenten en Feytus, die - uiteraard - de historie oprakelde.

En toen was er het kado: iedereen had geld gegeven, maar niemand wist waar het voor zou zijn. Het kado was er in een gigantische doos. Eruit kwam een werkelijk ongelooflijk model van een andere rode (blauw-witte) draad van

Icarus: de Pilatus Porter, de Pipi, zoals Tom Verschoor hem noemde, daarmee de draak stekend met mijn stotteren. De hele avond zei iedereen tegen iedereen: 'Heb je dat model gezien? Fantastisch, hè?' Regelaar van dat model was het organisatiekomitee. Peter Jan: 'Het idee van dat model was snel geboren. Via via kwamen we aan een eerste klas modelbouwer.

Van foto's en bouwtekeningen van de Pilatusfabriek konstrueerde hij het model.'

En verder? De hele dag springen. Helaas een deel van de dag maar met drie man per stick uit de helikopter (in verband met het te warme weer. .. ). De Pilatus met 'historische' bakken, zoals een PCbak. Zoals de erg leuke en goede, maar kennelijk in het springen niet echt erg bedreven speaker terecht opmerkte: 'Eigenlijk een veel leuker gezicht dan die platte squares.' De T10-bak ging helaas niet door. De oudjes durfden het niet zo goed aan, gezien de wind. Had je ze vroeger met diezelfde wind moeten zien! (Ok, jong Icarus blaag, je hebt wel een beetje gelijk dat we ouwe knakkers zijn geworden.)

En tot slot een rekordpoging (voor Icarus dan) CRW. Het werden er negen. Daarmee werd het clubrekord met één koepel gebroken. Het kon niet op.

Ik vergeet bijna de twee bakken F27. Met een 30-mans poging. Het werden er 29. Niet gek, een 29 mans-clubformatie ...

En toen was er het koude buffet. Ik was daar zeer nieuwsgierig naar. Ook natuurlijk naar het eten zelf, maar vooral of het weer zo'n puinhoop zou worden. Ik heb inmiddels vele koude buffetten met springers meegemaakt en altijd werd het een absolute beestenzooi, waar het eten op torenhoog opgetaste borden allang op was nadat ongeveer de helft van de deelnemers was geweest en er voor de rest dus geen eten meer was.

Icarus had de oplossine voor dit typische springersprobleem: geen bordjes. Zo simpel zijn ingewikkelde problemen als je er maar even rustig over nadenkt. Er waren stapels sneetjes stokbrood en dus moest je in de ene hand een stokbroodje nemen en met de andere iets daarop scheppen. En op zo'n stokbroodje gaat maar een heel klein beetje. Dus moest je heel veel keer terug als je een redelijk gevulde maag wilde krijgen. En dan waren de anderen inmiddels ook geweest.

Gevolg: er was van alles over toen iedereen genoeg had.

Icarus moet, vind ik, een internationaal patent op deze oplossing aanvragen!

Het feest daarna? Zalig. Lekker ouwehoeren met je ouwe maten, panisch namen proberen te herinneren (sorry Chris Dumoulin en Betty), glaasje drinken, je fantastisch voelen.

Zelfs losse einden van vroeger werden afgemaakt.

Dingen die je toen niet tegen een ander kon zeggen, konden nu wel.

Zoals Prins Bernhard zei: 'Hopelijk zijn we er over vijf jaar weer allemaal bij.' Ik - ijs en weder dienende - in ieder geval wel!

Hein Cannegieter

17 SP

Free style: een nieuwe, echt leuke discipline?

Voor free style zou op zich een groot gat in de springersmarkt moeten zitten. Het oude style is in ieder geval nationaal doodgelopen.

Voorzover ik weet, is er nog één echt serieuze stijlspringer in ons land.

Maar toch moet je je een deel van je springersleven alleen in,. de lucht vermaken: je bent nog niet echt aan relatief of koepelrelatief toe en voor echt precisiespringen ontbreekt de kontinue, noodzakelijke begeleiding. En om nou maar elke keer dom een stuk naar beneden te vallen, verveelt ook op den duur.

Dus: alle mogelijkheden om iets leuks, iets kreatiefs, iets geks te gaan doen in de lucht; iets waavoor je geen jaren hoeft te trainen om nog ergens op een wereldkampioenschap als 68ste ofzo te eindigen. Niemand weet het nog precies met free style, dus jij kunt in één klap de allerbeste ter wereld zijn! En het is nog leuk ook!

Wat is free style? Vorig jaar hebben er wat artikelen in de SP gestaan. Maar even voor het geheugen: het is zoiets als spelen met jezelf in de vrije val ter bevrediging van je springgevoelens. Niet gewoon dom naar beneden vallen of spastisch een voorgeprogrammeerde stijlserie draaien, maar gekke figuren uitproberen. Er zijn er een aantal op papier gezet, maar zelf bedenken mag ook.

Op de laatste CIP vergadering in januari in Ankara is er een 'uitprobeer'wedstrijdreglement vastgesteld. Dit kan worden uitgeprobeerd in alle landen.

Bij de WK in Ankara zullen twee ekstra ronden na de wedstrijd worden gesprongen waarin de twee onderdelen van het reglement worden beproefd.

Op een enkele internationale wedstrijd is er al mee geëksperimenteerd en de geluiden waren zeer enthousiast.

Dus wie weet, wordt het wat!

SP 18

A

(~

B

c

o

E

F

Illustraties Dick Pluim.

Je mag pas met de eerste Hier volgen de principes van figuur na vijf sekonden beginhet reglement voor wie er lol in nen. Voor elke tiende sekonde heeft om het te gaan uitprobedie je ervóór begint, krijg je ren of voor een club die er iets een tiende strafpunt. in kompetitieverband mee wil doen of misschien voor ekstra . Je krijgt per goed uitgevoerde figuur een punt. ronden bij een snel afgespronEen uitgebreid penaltygen NKP. systeem kan je maximumHet bestaat uit een Belgisch skore van zes punten danig deel en een door ons land doen verminderen. voorgesteld deel. Het kompleMochten twee springers gelijk te reglement is op te vragen eindigen, telt de tijd die zij bij de KNVvL in Den Haag. over de sequence hebben gedaan: degene die de korste het zes-figuren onderdeel tijd nodig had voor zijn serie, Uit twaalf omschreven figuren wint dan. worden er per ronde zes getrokken. Als je twee dezelfde het twintig-sekonden figuren na elkaar trekt, wordt onderdeel de tweede voor die sequence Ook hier worden zes figuren verwijderd. getrokken met dezelfde reSpringhoogte is 7000 ft.

striktie als hierboven. Alleen als de eerste en laatste figuur hetzelfde zijn (of bijna hetzelfde zoals een rechter draai en een dubbele rechter draai) dan wordt er een nieuwe laatste getrokken.

Vervolgens kan je de getrokken sequence binnen de werktijd van twintig se konden net zoveel herhalen als je kunt.

Je moet ná vijf maar vóór acht sekonden na de exit beginnen.

Bij de eerste figuur, gemaakt binnen die grenzen, starten de scheidsrechters hun stopwatches voor het opnemen van de werktijd. Als je na acht sekonden nog niet bent begonnen, gaan de stopwatches lopen.

Ook hier een punt per goed uitgevoerde figuur.

Hier geen ingewikkeld penaltysysteem: als je afwijking van de as waar je om draait of rolt niet groter is dan tien graden, is de figuur korrekt uitgevoerd. Is de afwijking (ten opzicht van de as door je schouders) meer, dan heb je geen punt. Als een figuur wordt overgeslagen of een verkeerde wordt gemaakt, dan stopt de skore tot de juiste is gemaakt. Anders begint de skore weer drie figuren na een vergeten of verkeerde manoeuvre.

Degene met het hoogste aantal punten wint. Is er een ex aequo situatie, dan is er ju mp off.

De twaalf figuren volgen hierbij. Het waren er veel meer, maar die lijken onjureerbaar.

Maar ze zijn leuk om gewoon zelf te doen: draaien op je rug, pirouettes in de dive-houding en als je met je benen naar beneden valt (zeer moeilijk!).

Ook een pirouette (barrel roll) in de tracking is iets dat je ooit moet hebben gedaan.

Kortom: stop eens iets leuks in je eenzame vrije val!

Hein Cannegieter

AFF examens Hoe moeilijk is het om AFF jumpmaster of instrukteur te worden?

Heel moeilijk!

Waarom heel moeilijk?

Omdat er (nog) heel weinig gelegenheid is om het goed te leren. In de eerste plaats vereist het AFF springen een heel aparte instelling. Een eerste klas instrukteur zal eerst 'omgeturnd' moeten worden. De twee-op-één en één-op-één instruktietechniek is heel bijzonder, heel direkt en vraagt uiterste konsentratie van leerling en instrukteur.

Wat bedoel je met instruktietechniek?

Dat is de manier waarop je de AFF leerling aanleert wat hij moet weten en kunnen.

Dat is toch met een gewone opleiding ook belangrijk?

Jazeker! Maar wel heel anders. Dan stel je je in op de groep en je hebt veel speling in tijd, leerstof, keuze van presentatie en gebruik van hulpmiddelen. Ik heb wel eens de indruk dat teveel nadruk op weten ligt en te weinig op kunnen.

De AFF opleiding is veel nauwkeuriger. Je moet exakt weten wat je wel of niet vertelt en waarom je dat wel of niet doet. Je instruktie is heel erg gericht op die ene sprong. De opleiding van die ene man of vrouw tot level 7 + kan wel een maand of langer duren.

Is dat niet wat overdreven?

Ik denk het niet. De opleiding voor de eerste sprong duurt natuurlijk 't langst, maar de briefing en debriefing voor elke sprong vragen veel tijd. Je kunt gerust stellen dat een AFF leerling die uiteindelijk level 7 heeft gehaald meer uren instruktie heeft gekregen dan de gemiddelde AO leerling.

En dat op een zeer persoonsgerichte individuele manier.

Maar je sprak over een maand!

Inderdaad. Wat denk je van het weer? Elke keer heb je 10.000 ft nodig. Dan moet er ook maar net een AFF instruk-

geeft aan de 'leerling' het teken voor de tweede backloop.

Hij vergeet echter één ding: ze zijn op 5000 ft! Het is dus maar goed dat de 'leerling' zelf goed op z'n tellen past, want als hij dezelfde fout zou maken als bij de eerste salto, zou de volgende hoogtekontrole misschien op 1500 ft plaatsvinden.

De AFF examenkommissie:

v.l.n.r.

Wim Velthuizen,

Sjaak

Kouwenhoven,

Cees Schoonen,

Herman Landsman en Simon Waerlee.

teur beschikbaar zijn als de AFF leerling komt opdraven.

Je moet bovendien de eerste sprongen met een AFF instrukteur en een AFF jumpmaster maken, dus ga maar na!

Dus is het eigenlijk net zo iets als het organiseren van een RW wedstrijd met een uitwijkweekend en dan nog net niet aan het minimumprogramma toekomen?

Precies. Het vraagt dus een enorme inzet en beschikbaarheid van je AFF instruktiegroep. Wil je dat in een club opzetten, dan heb je minstens drie mensen nodig, die niet in wedstrijdteams zitten en die geen vaste instruktiediensten in de club draaien.

We vergeten bijna dat we over de examens bezig waren. Wat is er nu zo moeilijk?

Nou, je moet je exact aan de leerstof houden voor die sprong. Teveel is verwarrend, te weinig kan problemen veroorzaken. Die leerstof bestaat uit kennis en vaardigheid. De kennis is meestal niet zo moeilijk, maar wil je iemand in één sprong een salto en tracking leren, dan moet de leerling tot op de centimeter nauwkeurig worden geleerd hoe hij zijn lichaam moet houden, letterlijk van top tot teen.

Dat moet heel systematisch gebeuren. Elk foutje moet op de grond worden gekorrigeerd en dat op een manier waarbij de leerling niet wordt gestresst. Dat vraagt een goede methodische en didaktische aanpak.

Wat een moeilijke woorden.

Ja, maar gelukkig zijn er heel wat die dat van nature aanvoelen en heel prettig, ontspannen en met gevoel voor humor werken. Laat ik een voorbeeld geven van het afgelopen Pinksterweekend.

Daar maakt een kandidaatjumpmaster een sprong met een 'leerling' (de AFF instukteur-examinator).

In die sprong moet de 'leerling' onder andere een backloop maken, hoogte en heading kontroleren, nog een backloop maken, weer kontrole en tracking doen, hoogte en plaats bepalen en tenslotte openen.

Alles gaat goed tot de eerste backloop.

Vol vertrouwen geeft de kandidaat aan de 'leerling' het teken voor de backloop ... flop, daar gaat de 'leerling', twee, drie salto's uit de as, maar hij komt weer stabiel. De kandidaat er achter aan: diven, flaren en daar ligt hij voor de 'leerling': kontrole, enz. Alles ziet er weer goed uit, dus de kandidaat

Remy Herder Velthuizen)

instrueert

Simon Waerlee

De 'leerling' opende natuurlijk wel veilig, neem ik aan?

Ja, maar de kandidaat skoort onvoldoende. Je kunt na zo'n fout geen tweede backloop laten maken zonder goede debriefing, korrektie en instruktie met de leerling.

Ik heb wel gehoord dat een examinator een hele trukendoos opentrekt om de kandidaat te testen. Is dat zo?

Ja. Wat vind je daar zelf van?

Het komt natuurlijk wat kunstmatig over. Ik maakte voor het eerst met zoiets kennis bij de allereerste AFF instrukteursexamens door Mike Johnston, de USPA man van training en opleiding. Een van de besten ter wereld. Ik heb toen lang met hem gesproken over wat wel en wat niet en het hoe en waarom. Eerst vond ik het overdreven, maar nu ben ik erg voor die methode. De kandidaat maakt maximaal zes sprongen in het praktijkgedeelte van het examen. Je moet dus 'nogal wat' in die sprongen stoppen om te zien hoe hij reageert en of hij de leerling veilig begeleidt.

onder het wakend

oog van Cees Schoonen.

(foto Wim

19 SP

Kun je een voorbeeld geven?

Natuurlijk. Op 300 ft hoogte zet de piloot de motor af. Van de kandidaat wordt verwacht dat hij op de juiste wijze reageert tegenover de piloot en de springers. In dit geval deed hij dat voldoende en kontroleerde hij van alle springers de crashhouding voor hij zelf het hoofd boog.

Dus de piloot is ook bij het toneelspel betrokken?

Vanzelfsprekend.

De piloot wordt uitvoerig gebriefd over hoe en waarom en speelt zijn rol mee.

Vertel eens iets over zo'n sprong.

Nou, dat begint bij de instruktie, de briefing. Theorie en praktijk. De 'leerling' wordt volledig op alle aspekten van de sprong voorbereid. Als ik weer even terug mag naar 't Pinksterweekend, dan is Remy Herder in dit geval de kandidaat. Hij leert een draai van 3600 maar merkt niet op dat de 'leerling' die houding direkt aanneemt en de benen kort houdt. Hij konsentreert zich teveel op hoofd en armen van de 'leerling', die zich keurig op de inmiddels bekende karretjes ronddraait.

Uiteindelijk is het klaarmaken voor de sprong. De 'leerling' trekt een te grote overall aan.

Remy is onverbiddelijk: 'Uit, dat ding, hoe kom je daar aan?' 'Net gisteren gekocht, mooi hè?'

De overall gaat uit en de 'leerling' (Cees Schoonen) stapt in een gedraaide beenband. Remy ziet 't en korrigeert.

In 't vliegtuig denk ik eerst dat Cees Remy er tussen wil nemen. Hij poetst uitvoering de buitenkant van z'n brilletje, maar even later ook de binnenkant.

De klim naar 10.000 ft gaat zonder problemen.

Remy houdt kontakt en laat Cees op ca. 7000 ft de sprong doornemen (volgens afspraak). Dan helmen op en 't wordt (mee)spotten geblazen: 'Ok!' Gas wordt teruggenomen, Cees komt naar voren en begint naar buiten te klimmen.

Op 't zelfde moment valt hij naar buiten. De kandidaat laat zich niet verrassen, maar heeft Cees al vanaf z'n eerste beweging vast bij het harnas.

Cees krijgt de kans niet om de SP 20

Sj aak Kouwenhoven als 'leerling' (foto Wim Velthuizen)

bij kandidaat

barrelroll en salto te maken die hij van plan was.

Gespannen lig ik een meter of tien hoger te kijken wat er nog meer gebeurt. Kontrole - de bekende cirkel van observatie - Cees ligt goed stabiel- Remy een halve meter voor hem. Alles lijkt prima. Remy geeft het teken voor de draaien en daar gaat Cees, een, twee, drie flitsende draaien uit het horizontale vlak, dus hij schuift flink opzij. Ik moet zelf ook weg, want ik houd er niet van al te recht boven iemand te vallen.

Cees dus vijf meter lager dan Remy, die als een speer achter hem aan gaat en de zaak weer kontroleert.

Bij de volgende oefening raakt Cees onstabiel op 3500 ft. Ik open vast. Remy blijft er bij en trekt z'n ripcord. Cees hangt, Remy trackt weg. Ik zie hem zelf openen terwijl hij over z'n schouders naar Cees en mij kijkt.

De rest van de sprong is voor dit verhaal niet meer belangrijk. We landen - in de harde wind - en besluiten er na de debriefing mee te kappen voor die dag.

Weten de kandidaten wel wat ze te wachten staat?

Ik denk dat de meesten zich onvoldoende op zo'n zwaar examen hebben kunnen voorbereiden. Dat is zowel voor hen zelf als voor de examinatoren teleurstellend.

Is daar niets aan te doen?

Dat wel. Er is nu een goede, aktuele handleiding voor level 1 tlm 7. Er zijn goede afspraken voor de overgang naar het clubspringen.

Nu wordt het tijd dat een kandidaat z'n ervaringen eens op papier zet, zodat anderen ervan kunnen leren.

Raymond

Girbes

voor het clubhuis

van PCMZ.

Om hoeveel mensen gaat het?

Ik schat dat er in de komende twee jaar misschien een man of vijf zullen slagen. Het verzadigingspunt is bijna bereikt.

We spreken over een kostbare, intensieve AFF opleiding.

Waarschijnlijk zullen er elk jaar net zoveel mensen mee ophouden als er AFF kader bijkomt. Als dit artikel wordt geplaatst, heb je alweer een stuk inside-information.

Dat kan alleen maar positief werken. Tot nu toe heb ik meer over AFF leerlingen gelezen dan over het AFF instrukteur worden. Ja, misschien zou dit een goede aanvulling kunnen zijn. Maar, vergeet niet dat de enige echte manier om iets te leren, de praktijk is onder leiding van een ervaren AFF instrukteur of jumpmaster.

Het Pinksterweekend heeft ons trouwens Joop van Rijswijk als AFF instrukteur (nummer 022) en Remy Herder als jumpmaster (nummer 023) opgeleverd.

Wim Velthuizen

PARACENTRUM MIDDEN ZEELAND opleidingen - demonstraties - tandemsprongeq voorrang voor teamtrainingen

opleidingen vliegtuig dropzone geopend

-

akkommodatie rekreatie in de nabijheid

-

A brevet vervolgkursus vrije· vol AH methode (es sn 0 182 met deur! grootste obstakelvrije OZ van Nederland april tlm september dagelijks van 08.30 uur tot sunset (in de winter alleen de weekeinden) dubgebouw, vouwruimte, her. wasgelegenheid, vliegveld-restaurant, overnachting (beperkt) Veerse Meer camping Oe Witte Roof zeilschool surfcentrum

Schrijf of bel voor meer informatie naar: Paracentrum Midden Zeeland Calandweg 4, 4341 RA Arnemuiden telefoon centrum (01196) 12910, privé (01899) 19572

PLACE / DZ

SKYDIVES

The first TROPICAL BOOGIE will be held at Zanderij, the international airport of Suriname (formerly Outch Guyana).

This OZ features: • sheltered packing area' showers • swimming pool • • food and drinks • lodging • The TROPICAL BOOGIE is organised with help from Herman Landsman (Mafia Brothers) of Paracentrum Texel-Holland and Tom Piras (Air Bears) of Skydive Oeland-USA.

• • • • • • • •

Big loads and hot sequential dives • International loadorganisers • A.F.F. and Tandem-jumping· Bi-plane jumping • Night jumps • South-American record attempts • R.W. and C.R.W. seminars' Photography and video by Norm Kent·

AIRCRAFT • • • • •

OC-3 (35) • Twin-Otter (24) • Nomad (16) • Bi-plane AG-Cat (.. ) • (working on a big surprise)

•

LANGUAGES • • • •

English Sparush German French Portugees • Outch

WEATHER • Blue ski es (12 hours a day) • • Temperature: 27° C. •

. . . AND MORE • Extra jumps are possible (U$ 10,-/Hj 27,-/DM 25,-) • • Free 'after jump' beer, two hours a day • • Tropical nightlife • • Typical surinamese entertainment· • Sight-seeing tours avaible at the OZ • • An extension of your visit • • Airplane-rides for non jumpers (AG-Cat) • • Cold showers . . and lots of fun ! , , • Cheap drinks at the OZ •

OCT. 17-26 1986

LODGING • Rooms: 4 - 8 pers. with shower and toilet facilities • • Food and drinks: Surinam Airways catering will provide three meals a day • • Transport: day and night roundtrips to Paramaribo (disco's-bars-retaurants-shops)

F.F.1.

Europe:

•

SURINAM TROPlCAL

û,

THE DEAL • • • •

Roundtnp Amsterdam / Miami / Belem (Braztl) - sunname~.

30 jurnps (12 500 ft) • Sleepmg facilities for 12 days • Three meals a day for 12 days

Genera} information

4h

1.30

7~l.. 0 D A.... 3~~ ' •

~O <'9~ '

'("# '.)

uO'.•..•.

Please send in your registration form as soon as possible and be sure to have transferred the money to our european bank-account one month bef~e the boogie.

Extra jumps, sight-seeing tours etc. can be paid for in foreign currency only.

There will be a money-exchange office on the OZ for this purpose.

When you decide to jo in the TROPICAL BOOGIE, we will personally inform you about all the details of your trip to Suriname, like where and when you can collect your airline-ticket, place and time of departures and arrivals etc.

.

BOOGIE

c/o Paracentrum Texel Herman Landsman / Ton Kap Postweg 122 1795 JE De Cocksdorp Texel Holland Tel: 02225 - 464/436/440 02225 - 658 02223 - 400 America: SURINAM TROPICAL c/o Skydive Oeland Tom Piras PO Box 3071 Oeland, Florida 32720 USA. Tel: 904 - 738 - 3539

BOOGIE

Skydive Spain 1986 Zondag 6 april, 17.00 Rotterdam/Zestienhoven.

uur,

Stram en stijf stappen we uit de bus, ter hoogte van Parijs waren de truien al aangetrokken, maar nu moet ook de jas weer tevoorschijn komen. Rillend in het Nederlandse voorjaarsklimaat wordt de bagage uit de bus gehaald. Nog even een afzakkertje halen bij de Flying Dutchmen en dan door naar Texel om mijn hond bij m'n ouders op te halen. Als ik daar 's avond om 22.30 uur aankom, ben ik bijna 24 uur onderweg geweest van Ampuriabrava naar huis.

Bekaf - maar zeer voldaan, kijk ik terug.

Dan drie weken lang elke dag van achter de tekentafel respektievelijk typemachine zuchtend naar de kalender kijken. De dagen aftellen en je intussen mateloos verheugen op wat komen gaat. Elkaar drie keer in de week opbellen om te vertellen dat je er nog steeds zo verschrikkelijk veel zin in hebt. Even een weekendje Texel tussendoor met het vertrouwde beeld van de horizontale windzak. Het kon ons niet eens zo veel schelen, volgende week zouden we immers in Ampuriabrava zitten?

Wie doet je wat.

Bijna net zo leuk was het vooruitblikken.

Het begon voor Marianne en mij tijdens de opening van de expositie van Ronaid van den Boogaard. 'Men' had plannen om met een groep tijdens Pasen naar Ampuriabrava te gaan, in het kader van de door Raoul Torres te organiseren rekordpoging.

Daarnaast zou er voor de mindere goden gelegenheid zijn om te boogi毛n.

Tja ... , de reis was niet duur, het verblijf evenmin, eten en drinken moet je in Nederland ook en springen kost ook hier geld. En zo'n weekje Spanje aan het begin van het seizoen is natuurlijk niet te versmaden ...

Na veel rekenen op de de vroege zondagmorgen besloten we dat we toch maar zouden gaan onder het motto: 'Geld speelt geen rol want dat hebben we toch niet'.

i' I

Ii

I

i

I

De Hollandse

kolonie.

(foto Henk van den Berg)

En dan is het eindelijk vrijdag 28 maart. We kregen even het bange vermoeden met een vroege 1 april-grap te maken te hebben, toen we zoekend over Zestien hoven reden en nergens de bus konden vinden.

Maar net toen we onze gezamenlijke cheques en geld hadden geteld en van plan waren om dan maar gewoon met de auto door te rijden, zagen we 'm staan. Iedereen was lekker op tijd, bier en bagage werd ingeladen (in die volgorde) en om 21.30 uur klonk het 'Vamos!' . Ampuriabrava, here we come ...

De reis viel me ontzettend mee, slapen in de bus gaat prima als je maar op de grond gaat liggen en toen ik de volgende morgen om 07.00 uur m'n oogjes open deed, waren we al een lekker eind op weg.

De temperatuur begon behoorlijk aangenaam te worden en dat werd alleen maar beter.

Een 'Dutch

bus laad'. (foto Henk van den Berg)

Rond 14.00 uur kwamen we in Ampuriabrava aan, werden de sleutels van de appartementen opgehaald en daarna werden we keurig op de DZ afgezet.

Zo'n aankomst op een boogie is altijd een heel gezellig moment, vind ik zelf. Mensen die

Een RW sprong van funjumpers

De sfeer was voor ons heel relaxed, er werden leuke sprongen gemaakt en de loadorganizers deden hun werk prima. Voor de mensen die meededen aan de scrambles zal de sfeer wel wat meer gespannen zijn geweest en dat was af en toe ook duidelijk

boven Ampuriabrava.

je in jaren niet hebt gezien, de sfeer, het zonnetje, een Skyliner, een Casa, een Porter, 25 squares tegelijk in de lucht, inschrijven op het manifest, tickets kopen, gear-check, klaar om te springen!! Hoewel we dat die zaterdag nog maar niet hebben gedaan. Iedereen was toch wel redelijk moe en op dat moment hadden de meesten ook al weer een paar biertjes achter de kiezen.

Maar vanaf zondag was dat anders, vroeg op, boodschappen doen, vijf minuten lopen vanaf het appartement naar de DZ en de hele dag lekker in het zonnetje bezig met de allermooiste sport ter wereld.

Vanweg het budget hebben we rustig aan gedaan, maar als je wilde, kon je zonder problemen vier sprongen per dag maken.

(foto Frank Hartag)

te merken.

Wij waren uiteraard heel benieuwd naar het aantal strikes dat werd uitgedeeld, want iedereen die uitviel bij de scrambles betekende voor ons weer een funjumper erbij.

Hoewel ... ec~ leuk voor de persoon in kwestie was dat natuurlijk nooit.

Het verhaal van de eerste dag is eigenlijk het verhaal van elke dag, springen tot sunset (ca. 20.15 uur), boozen in de bar, eten en rond middernacht bekaf je bed in rollen.

Er was nog een georganiseer路 de avond met barbecue en disko, een kart-kompetitie, waarvan de uitslag mij is ont gaan en een dag met minder mooi weer.

Donderdag was een zeer ver velende dag omdat de crew

I

van de Skyliner ineens naar huis ging en de kist meenam.

En dat was net op het moment dat Raoul zijn megaload ging uitproberen ... De sfeer was ver beneden nul en hoewel wij funjumpers in principe gewoon konden doorspringen, was het ook voor ons een afknapper. Tenslotte ben je met elkaar op vakantie en wil je dat iedereen een goede tijd heeft.

Gelukkig kwam 's avonds het bericht dat de volgende dag de 'Pink Skyvan' zou komen en dat deed ons allemaal uiteraard goed.

Omdat dit paars-roze gevaarte die vrijdag nogal op zich liet wachten, waren we in de gelegenheid om een 'bus-lead' te

organiseren. Twee twaalfmannen met fotograaf, samengesteld uit de minder en meer ervaren springers uit de Dutch bus. Dit resulteerde is een tien- en een elfman en voor mij was dit een van de meest geslaagde sprongen. Ik kreeg trouwens de indruk dat dat voor iedereen zo was ...

Een andere leuke sprong die ik daar heb gemaakt, werd georganiseerd door Alexis, een Freak Brother uit de States en daarbij hebben acht mensen hun Freak Brother nummer verdiend. Nederland is nu dus een Freak Brother en drie Freak Sisters rijker ...

De zaterdag begon met bewolking en dat bleef gewoon de hele dag hangen. Om niet

helemaal als ongekultiveerde para thuis te komen, zijn we toen 's middags naar het Salvador Dali Museum in Figueras geweest, wat ik achteraf toch niet graag had willen missen.

Voor de laatste keer uit eten, Michael gestressed dat hij de bus op de verkeerde dag had besteld, een laatste biertje en helaas kwam toen toch de bus. Om in de sfeer te komen, begon het zachtjes te regenen toen we de bagage gingen inladen. Het 'Vamos' klonk niet echt enthousiast ...

Voor mij was het een geweldige week. M'n eerste buitenland-boogie, mooie sprongen gemaakt, goede sfeer, gezelli-

ge mensen, lekker weer, kortom: Heerlijk, dat gevoel!!

De intriges zijn geweest, de roddels kunnen worden verspreid, maar dat laat ik gewoon lekker aan andere mensen over. Wel ben ik zeer benieuwd naar de VIDEO! !

Tot besluit wil ik iedereen bedanken die is meegeweest, gewoon voor hun gezelligheid en speciaal Michael als touroperator van de 'BoumanBoemel'.

Voorlopig kunnen we er weer even tegen, het winterstof is uit m'n koepel en nu maar sparen voor SURINAME!!

Lia van Heerwaarden

Skydive Spain, never again .?

Sinds 12 oktober 1985 is Europa een nieuw springcentrum rijker: Centro de Paracaidismo Costa Brava. Het bevindt zich op een klein vliegveld ten noorden van Ampuriabrava, een klein dorpje tussen Figueras en Rosas.

Het centrum wordt geleid door leden van de School of Human Flight: Roland Hilfiker, Mitch Decouteau en Maria Peterson. Zij zijn dit eigen centrum begonnen omdat zij wegens kommerciële belangen van dropzone-eigenaren telkens naar andere dropzones moesten uitwijken.

De School of Human Flight heeft een vooraanstaande rol gespeeld in zowel het AFF- als het tandemgebeuren en het is dan ook logisch dat dit de voornaamste aktiviteiten op dit centrum zijn. Daarnaast worden er ook boogies georganiseerd en daar gaat dit verslag eigenlijk over.

I l

1-

mans SRW en er werden veel SeR-sprongen georganiseerd.

In vrije val en onder je chute was het uitzicht werkelijk perfekt. Onder je (hopelijk) het vliegveld, aan de ene kant uitlopers van de Pyreneeën en aan de andere kant het schitterende dorp en de kust.

Tijdens deze boogie gebeurden er weinig ongelukken, verbazingwekkend, gezien de klappers van landingen die de meeste springers maakten in

de geen-wind kondities. Het spotten was af en toe niet zo geweldig, wat resulteerde in strand landingen of erger: landingen midden in het dorp met grote kans midden in een kanaal te landen. 's Avonds werd er af en toe wat georganiseerd waarbij er, zoals het skydivers betaamt, natuurlijk sloten sangria en champange door gingen.

Na deze boogie werd het stil op de dropzone.

Er waren

Vanwege de voornamelijk slechte zomer had ik al besloten om de winter in zonniger oorden door te brengen. FIorida viel af door de hoge dollarkoers, zodat Spanje eigenlijk wel een redelijk alternatief leek. Begin oktober ben ik die kant opgegaan om daar tot begin januari te blijven. de openingsboogie 12-10-'85 t/m 27-10-'85 Van Paracentrum Texel was de PH-MEN ingehuurd.

Al snel bleek dat dit toestel, ondanks snelle sticktijden, te weinig kapaciteit had voor de ca. 160 ingeschreven springers. Het gevolg was dubbel manifesten en dat had weer tot gevolg dat degenen die dat niet deden, maar één sprong per dag konden maken.

Wat er omhoog ging, was voornamelijk vier- en acht-

Het resultaat van de scrambles

op Ampuriabrava

in de Paasweek:

een 49-man

gefotografeerd

door Peter 'Spaghetti'

Ebner.

23 SP

i-

Met Pasen beloofde de organisatie, volgens de aankondigingen, voor verbetering. de Easterboogie 27-3-'86 t/m 6-4-'86

Een tandemsprong met droguechute boven Ampuriabrava.

Deze opname werd gemaakt door Leo Dickinson tijdens de opname van de fitm 'Wally Gubbins 11'. Te zien zijn Pete Reynolds (alias Wally Gubbins) en lan Head spelend op de saxofoon.

nauwelijks mensen genoeg om de inmiddels gearriveerde Cessna 207 twee of drie sticks per dag te laten vliegen. De organisatie maakte hiervan gebruik door vast voorbereidingen te treffen voor de volgende boogie: het pompstation werd gerenoveerd, een komputerprogramma werd gemaakt voor registratie en manifest en de bar werd wat opgeknapt (of hersteld). de Christmasboogie 21-12-'85 t/m 5-1-'86 Al op 20 december stonden ze klaar: een Skyliner bijgenaamd FLUF (Flying little Ugly Fucker), een Norman Islander en een Cessna 207. Totale liftkapaciteit ongeveer honderd springers in een uur naar 12.500 ft. Geen Twin Otter zoals in de folder werd gezegd en later bleek ook dat de beloofde Dornier 228 niet kon komen. Voor de verwachte driehonderd springers vond ik de luchtvloot persoonlijk al wat klein maar de situatie werd verergerd doordat er op een gegeven moment meer dan 500 springers stonden ingeschreven en het komputerprogramma niet naar behoren werkte, zodat werd teruggevallen op het oude vertrouwde handwerk.

Daarmee begon de situatie van de eerste boogie zich te herhalen: dubbel manifesten van diverse mensen waardoor de anderen hooguit maar een of twee sprongen per dag konden maken. Als je 's morgens niet v贸贸r negen uur op de dropzone was en je had ingeschreven voor een load, kon je het die dag verder wel schudden. Mensen werden ontevreden omdat zij een dure reis

hadden gemaakt en op deze manier werden beperkt in het aantal sprongen per dag. Op deze manier werd voor hen de sprongprijs (die toch al erg hoog was) ekstra hoog.

Op dit moment ontstond de kreet waarmee dit verslag begint: Skydive Spain, never again!

De organisatie deed schijnbaar niet veel om het gebrek aan vliegtuigen op te heffen.

Het leek er zelfs op dat men van de gedachte uitging 'de vliegtuigen vliegen nu toch wel, waarom het financi毛le risiko nemen als het geld nu toch wel binnenkomt'.

Pas toen mensen begonnen weg te gaan, werden er twee Turbo Porters aan de luchtvloot toegevoegd; alleen was het toen te laat.

Er werd kwalitatief redelijk goed gesprongen, diverse (Spaanse) rekords werden gebroken en zo lag er bijvoorbeeld een dertig man. De dames probeerden een twintigvrouw, maar die mislukte helaas.

Een domper was een dodelijk ongeval: een beginnende Duitse springer verliet het vliegtuig op 7000 ft en trok niets open. Verder waren er, ten gevolge van geen wind, diverse gebroken benen. 's Avonds weer een hoop sangria en champagne. Bij de registratie (f 90,-!) waren ook een paella- en barbecue-avond inbegrepen. Verder gingen we groepsgewijs naar restaurants om daar kortingen te bedingen.

Resumerend: slechte organisatie, hoge registratieen sprongprijzen, maar wel ontzettend gezellig en perfekt springweer.

Om te vermijden dat de situatie zoals met Kerstmis zich zou herhalen, hadden veel mensen een folder gekregen waarin hen vooral werd gevraagd zich vooraf te melden.

Tevens werd bekend gemaakt dat Raoul Torres scrambles wilde organiseren die tot een Europees rekord zouden moeten leiden.

De opkomst was maar matig, waarschijnlijk te wijten aan het feit dat deze boogie en de Kerstboogie nogal dicht bij elkaar lagen en aan het feit dat springers een afwachtende houding hadden aangenomen ten opzichte van CPCB. De vliegkapaciteit: een Casa, Skyliner en Porter, was nu

De 'Pink Skyvan'

ft te hebben rondgecirkeld, kon de piloot van de Porter de andere kisten niet meer vinden zodat de springers nu op 6000 ft de kisten moesten verlaten. Om de ramp kompleet de maken, bleek dat de Skyliner meteen hierna om onduidelijke redenen moest vertrekken zodat er op dat moment geen sprake meer kon zijn van een volgende poging. Twee dagen later kwam echter de Skyvan met de afschuwelijke roze kleur, maar toen waren er al veel springers teleurgesteld naar huis afgereisd.

Er werd besloten om met zoveel mogelijk overgebleven kapabele springers nog een poging te wagen: een 52-man.

De Casa en de Skyvan vlogen nu perfekt formatie en dat had gevolgen, want er lag een 49-man op 8000 ft! Verdere pogingen konden wegens slechte weersomstandigheden niet worden gedaan.

- geloof ons maar. (foto Henk van den Berg)

overbemeten .

Dankzij Raoul en zijn loadorganizers werd er behoorlijk doorgesprongen .

Doordat er telkens mensen uit de scrambles vielen, werd het funjumpen ook steeds leuker.

Het grootste probleem bij de scrambles was de valsnelheid. Telkens weer bleek dat de formaties te langzaam vielen waardoor veel springers onder de formatie doorvielen.

De problemen werden echter opgelost waardoor kon worden begonnen met de pogingen van de grote plak.

De eerste poging ging de mist in doordat er door de piloten zeer slecht formatie werd gevlogen: de springers uit de Casa vielen al voorbij de Porter terwijl deze nog met een dichte deur vloog.

De tweede poging was zo mogelijk nog een grotere ramp: na twintig minuten op 17.000

Wat nu te zeggen van Skydive Spain? Ook tijdens deze boogie heeft Roland Hilfiker de trukendoos volledig geopend: ondanks dat er in de folder stond dat er in ponden kon worden betaald (was stukken goedkoper), kon dat opeens niet meer. Raoul en zijn orga nisatoren kregen niet de me dewerking die zij nodig had den, springers werden doe de organisatie afgeblaft, eel springtoestel vertrekt opeen' in het midden van de boogie het zijn allemaal dingen die j toch, ook door qebeurtenisse tijdens de vorige boogies, WI aan het denken zetten.

Ik kan mij niet voorstellen di springers zich kontinu late teleurstellen zodat Skydiv Spain zich toch in de toekom anders zal moeten opstelk om te kunnen overleven.

Paul Janse

HELMEN We hebben ter informatie een artikel vertaald dat in de British Sportparachutist heeft gestaan. De BPA heeft op haar beurt het artikel waarschijnlijk overgenomen uit een Amerikaans blad. We hopen dat dit stuk je helpt bij het kiezen van een helm die je tenslotte draagt ter bescherming van je hoofd en niet omdat het verplicht is?!?

• .1..

Als je vandaag de dag zo eens om je heen kijkt op de diverse dropzones in den lande, zie je de meest uiteenlopende vormen van hoofbedekking gebruikt worden bij het springen.

Omdat de keuze van het type hoofddeksel al heel lang een geschilpunt is dat de emoties hoog kan doen oplaaien (leerlingen moeten een 'harde helm' en zie wat ze als voorbeeld krijgen ... ), zijn er jaren van studie geïnvesteerd door groepen belanghebbenden en onafhankelijke onderzoekers in een poging om iedereen tevreden te kunnen stellen en daarbij de veiligheid te dienen.

Het doel van dit artikel is de parachutespringende gemeenschap te informeren over de bestaande kennis van zaken over hoofdbescherming zodat elke springer (m/v) die zijn/haar springvergunning heeft met enige gemotiveerdheid/motivatie kan kiezen welke 'hoed' voor hem/haar de meest ideale is.

Je hebt tenslotte maar één hoofd en het is niet onverstandig het goed te beschermen.

Je mag je keuze niet domweg laten bepalen door wat de voorschriften zeggen, noch door wat je maatjes ervan vinden, maar je moet zelf kiezen nadat je je voldoende hebt ingelicht over het wat, waarom en de keuzemogelijkheden die er zijn.

In het prille begin van onze sport werd het al snel duidelijk dat het meest kwetsbare gedeelte van ons lichaam enige vorm van bescherming nodig had tegen de minder kwetsbare dingen die je 'onderweg' kon tegenkomen.

Denk aan vleugels, stepjes, wielen, medespringers, risers en niet te vergeten onze eigen moeder aarde.

Bromfietsen motorhelmen waren toendertijd zo'n beetje de enige vorm van hoofbescherming die we ter beschikking hadden. In die tijd hadden de heren helmen bouwers

maar heel weinig kennis van en helemaal geen gegevens over hoe het hoofd zo goed mogelijk kon worden beschermd.

Pas tegen het eind van de vijftiger jaren begon men ten behoeve van de auto- en motorsport het belang van een goede bescherming van het hoofd in te zien als middel om levens te redden en de kans op ernstige verwondingen te verminderen.

Sinds in 1959 een 'onderzoekskommissie' is ingesteld, hebben de helmenindustrie en de verschillende rekreatiegroepen behoorlijk veel vooruitgang geboekt in het ontwikkelen van helmen voor specifieke sporten. Het is duidelijk dat motorracers andere eisen stellen dan skiërs, ijshockeyers of springers.

Bij het ontwikkelen en toepassen van hoofbescherming is het belangrijk dat er wordt gezocht naar een compromis tussen wat nodig is en prettig zit, zodat men kan deelnemen aan zijn favoriete sport zonder beperkt te worden in de bewegingen door een 'onmogelijke' helm, maar er toch de bescherming van te genieten.

Gevolg: er is een ruime variatie van alle mogelijke helmen in omloop waaruit je een keuze kunt maken.

Het overgrote deel hiervan is niet speciaal ontwikkeld voor de sportspringerij.

Om dus een gemotiveerde keuze te kunnen maken uit deze overvloed van types is het belangrijk enige kennis te bezitten over wat je kan overkomen en hoe je daar met een helm iets tegen kunt doen.

Je hoofd kan grofweg drie soorten letsel oplopen: • Huidverwondigen: snijwonden, gaten, schaafwonden, kneuzingen (blauwe plekken).

Deze verwondigen kunnen bijvoorbeeld ontstaan bij de exit, tijdens de opening en tijdens de landing (dragging,om maar wat te noemen).

• Botbreuken kunnen ont-

Illustraties

staan als het hoofd in aanraking komt met een hard voorwerp, bijvoorbeeld de deur bij een exit of bij de landing als je hoofd op de grond slaat. Botbreuken kan je voorkomen als de 'energie' van de klap geabsorbeerd en verdeeld kan worden. Fiberglas helmen zijn gekonstrueerd om de energie te absorberen door bijvoorbeeld zelf te breken. Zo kan strukturele schade aan de hersenen ten gevolge van het breken van de schedel worden voorkomen.

• Ernstige hersenbeschadigingen. Dit kan gebeuren door dat het weefsel stuk gaat of een ernstige schok ondergaat, wat meestal gebeurt door een harde slag tegen het hoofd (hersenschudding).

Oorzaken: botsingen in de vrije val of een klap tijdens de landing.

Deze verwondigen kunnen ontstaan door een harde kortdurende 'kracht' (= klap) en hoe korter die duurt, hoe enstiger de schade.

Om zoveel mogelijk bescherming te geven, moet een helm aan de volgende voorwaarden voldoen: • De buitenwand moet beschermen tegen schaven, snijden, binnendringen van iets scherps; hij mag niet versplinteren in scherven; hij moet stijf genoeg zijn om een klap te verdelen, maar ook weer niet te stijf anders gaat de klap rechtstreeks door naar je hoofd. Vervorming absorbeert energie.

De wand moet overal even dik zijn en de vorm van je hoofd volgen.

Moderne, niet versplinterende plastics zijn de beste materialen. Stof en leer beschermen alleen tegen schaven en schuren, maar vormen geen enkele bescherming tegen schokken en maar weinig tegen scherpe voorwerpen.

• De voering van de helm moet zijn gemaakt van schokabsorberend materiaal dat samendrukbaar is en langzaam

Dick Pluim.

terug veert; je moet het wel kunnen zien terugveren.

• Een helm moet goed passen, aansluiten maar niet knellen; hij mag niet schuiven of rammelen en als je je hoofd achterover buigt, mag hij je nek niet raken.

• Gezicht en gehoor magen niet worden belemmerd (zeker bij bijvoorbeeld CRW is het gehoor belangrijk); de helm moet je oren beschermen maar het gehoor niet belemmeren.

• Parahelmen moeten ook licht van gewicht zijn om zweepslagverwondingen te voorkomen. Een hoog gewicht betekent niet automatisch een goede bescherming.

• Kinbanden moeten van gevlochten nylon zijn met verstelbare gespen; drukknoppen kunnen losschieten en stof en leer kan scheuren.

• Geen enkele helm in de wereld beschermt als hij niet zit waar hij hoort: op je hoofd!

Als springer moet je zelf de beslissing nemen: klein en licht, groter en zwaarder, hard of zacht, enz.

Hopelijk wordt je keuze niet alleen bepaald door wat je omgeving ervan vindt. Of je helm mooi staat, of om cool te lijken ...

Geen enkele helm beschermt je tegen een landingspoging van ± 200 kilometer per uur vertikaal. Op z'n best is je helm een onderdeel in een totaal van veiligheidsmaatregels die je neemt als je springt. De ketting is zo sterk · .. enz. Denk veilig!

Vrij vertaald naar David Holmes, 1700 sprongen sinds '74, USPA jumpmaster, meer dan 12 uur vrije val en Mike Johnston, USPA instrukteurexaminator, meer dan 24 uur vrije val. Beide heren zijn lid van de advieskommissie voor veiligheid en opleiding van de USPA. o

Annet Gillebaard 25 SP

Materiaal Het vouwen van een reserve is voor velen een lastige bezigheid, vooral als je dit niet vaak doet. Meestal geworstel, gepeuter en gesjor om uiteindelijk de pinnen erdoor te krijgen. Deze ervaring had ik dus ook met mijn chaser (top pop). Volgens mij moest dit alles met het juiste gereedschap toch wel een stuk makkelijker kunnen.

SP 26

sliderstops ramairs Door het enigszins ovaal buigen van de slider gebeurt het wel eens dat, zodra enige kracht wordt uitgeoefend, de grommets in een bepaalde hoek over de sliderstops glijden.

T-bars Daar vervaardigen van gereedschap deels mijn professie is, begon er een mixer door mijn grijze (deels dode) hersencellen te draaien en kwam er iets op een rijtje te liggen, waarna de handjes begonnen te wapperen.

En zie op de foto het resultaat: een T-bar met een intrekbaar haakje en een losschroefbare handgreep.

Het voordeel van dit gereedschap is dat de reserve in de container kan worden gevouwen. De T-bars worden daarbij door het backpad heen gestoken en de flaps over de T-bars heen gehaald, waarbij kan worden beoordeeld of er evenveel koepel aan linker- en rechterkant zit. Zo is het eenvoudig om de flaps er nog weer af te halen en eventueel een betere verdeling te maken.

Als de loops door de container moeten worden gehaald, schroeft men het handvat van de T-bar af, drukt het schroefdraaduiteinde in en het haakje gaat open. Hieraan doet men de loops van de pilot, terwijl deze ontspannen op z'n kant ligt. Haakje dicht drukken, handvat weer op de T-bar.

Hierna de pilot samendrukken en een halve slag draaien, zodat deze recht op de reserve komt te staan. Dan is er ongeveer 12 cm tussen pack en pilot aan ruimte over voor zowel de bovenste als de onderste loop. Aangezien het pack aan de bovenkant dunner moet zijn dan aan de onderkant, is een van de twee Tbars korter.

Tot nu toe heeft het geen kracht gekost en zal het ook verder weinig kracht kosten omdat we de dikke knoop mis-

Safetybu Iieti ns

sen waarmee voorheen de loop aan het oude type T-bar zat vastgeknoopt. Deze knoop kwam namelijk altijd obstakels tegen omdat de grommets moesten worden gepasseerd, die niet altijd goed in lijn staan. Dit is nu echter wel het geval omdat de T-bar erdoorheen staat en direkt daaraan de loop vastzit zonder knoop of verdikking.

Het gebruik van temporary pins is ook niet meer nodig omdat de ripcordpin er direkt doorheen kan worden gestoken en de T-bar dus als temporary pin dienst doet. Als alles goed zit, schroeft men het handvat eraf, drukt het haakje open en schuift de T-bar eraf.

Voor het vouwen van een square reserve in chaser, racer of andere top pop is dit type nog beter geschikt omdat hierbij de koepel in de bag kan worden gevouwen met de Tbars erdoorheen. Later, als de bag in de container wordt geplaatst, wordt het handvat van de T-bar afgeschroefd en door het backpad gestoken, waarna het ook een klein kunstje is om het pack dicht te maken.

Hiermee is voor mij het grootste probleem opgelost. Verschillende springers hebben al een setje T-bars. Eventuele verdere gegadigden kunnen kontakt met mij opnemen en voor f 75,kan je dan een duurzaam RVS setje bestellen.

Skydive, met weinig reserveopeningen!

Kees Sassen Hogeweg 159 1906 CG l.irnrnen telefoon (02205) 1562

Dit gebeurt vooral bij min of meer flexibele verstevigingen of te kleine metalen ringen, die als stop zijn gebruikt.

Kontroleer dit regelmatig en vervang zonodig sliderstops en/of grommets.

drieringsysteem Tijdens de opening van een hoofdchute is een grote ring van een Parachutes de France drieringsysteem aan beide zijden gebroken op de sleuf voor het doorvoeren van de harnas-webbing.

Het probleem, 'n haarscheur in het staal, is slechts bij ĂŠĂŠn ring gekonstateerd.

Desondanks is het gewenst alle betreffende ringen op een trekkracht van minimaal 50 kg te kontroleren voor er verder met het systeem wordt gesprongen.

Alle grote ringen kunnen nor-

PdeF

maal een belasting van 10.000 Ibs doorstaan.

Ze zijn voor 5000 Ibs gecertificeerd en een steekproef van 10% van elke produktierun wordt op sterkte getest.

De ringen zijn te herkennen aan de ingestanste letters PF of de tekst Parachutes de France + produktiedatum.

Bij twijfel moet de ring op breeksterkte worden getest of het systeem naar de fabrikant worden geretourneerd.

Air Enterprises

bv

RIG GESTOLEN!!!

Op 17 mei is op vliegveld Zestienhoven uit een rode Ford Mustang (FR-79-NR) een kompleet rig gestolen:

825595 c).

Cloud Delta (nr. 551549) wit, Rapid Transit, bouwjaar '80 (nr. 290) bruin + creme, Para Innovators 26 ft Lopo, bouwjaar '80 (nr.

Gaarne kontakt opnemen met Jaap van Spronsen, telefoon (015) 610464.

~(; : :r

Terug te bezorgen tegen 'n beloning van f 1.000,-!

tt

F

Boven Eelde regent het Ravens

Een tevreden koĂśrdinator materiaalaanschaf Rendert Jan de Waard. Het oude materiaal bedankt voor bewezen diensten en het nieuwe materiaal kan in de materiaalkast worden borgen (april '86). (fOIO Bauke van Sternpvoort)

wordt opge-

Vanaf 25 april 1986 springen alle leden van de NNPC met een square. Vanaf die datum zijn alle ronde-bol-springers van 1985 omgeschoold en zijn, tot grote tevredenheid van springers en instruktieteam, de eerste staticline-sprongen gemaakt door leerlingen.

Begin mei is de eerste opleiding 'nieuwe stijl' suksesvol afgerond. Daarmee is een stuk geschiedenis geschreven voor de NNPC en (in alle bescheidenheid) voor het clubspringen in Nederland.

ol I

de landelijke voorgeschiedenis Precies een jaar geleden schreef de NNPC een brief naar alle paraclubs met daarin de uitnodiging eens om de tafel te gaan zitten om de ontwikkelingen van het springen met squares door leerlingen op een rijtje te zetten. Dit alles onder het mom: laten we niet ieder voor zich opnieuw het wiel gaan uitvinden.

Op de voorzittersvergadering in september jl. is de balans opgemaakt van de schoorvoetend reagerende clubs (niet uit onwil, maar iedereen heeft het al zo druk om het parabedrijf draaiende te houden).

In het najaar kwam de informatie-uitwisseling tussen de clubs enigszins op gang, waarna op de AL V in november konkrete afspraken zijn gemaakt.

Jan de Poot verzorgde in december een voorlichtingsdag

op Teuge over de materiaalsoorten en -systemen (goede opkomst!) en een apart clubje ging in januari om de tafel zitten om een raamwerk voor een Basis Opleidings Plan (BOP) te maken, met in het achterhoofd de naderbij komende deregulering. kommunikatie steeds belangrijker Als clubbladen ekstern goed funktioneren, namelijk als kommunikatiemiddel tussen de clubs onderling, dan heeft iedere geĂŻnteresseerde para kennis kunnen nemen van het zeer aktuele mei-nummer van de Spotprint van de NNPC. Daarin staan uitgebreid de testen verwoord die zijn gedaan met een proefsetje en met de eindversie waarvoor is gekozen: Zerox Student harnas, Raven 3 respektievelijk 4 koepel, Sac 26 ft reserve, FXC 12.000 automaat (ook helmen

Een zestienman 4, acht Ravens Stempvoort)

'nieuwe stijl' wordt (ook) bij de NNPC opgebouwd 3 en drie heavyweight Clouds (voor geoefende

en hoogtemeters - voor circuitvliegen - zijn aangeschaft).

De rapportage van de ervaringen opgedaan met het nieuwe materiaal zal te zijner tijd worden toegezonden aan alle clubs. Clubs die nog een jaartje wachten, kunnen hun voordeel ermee doen; de FD en de ENPC, die binnenkort ook zuIlen omschakelen, zullen neem ik aan hetzelfde doen.

Het clubkader krijgt het weer ekstra druk (wat doen we onszelf toch allemaal aan ... ).

Laten we voorkomen, dat we als clubs onderling daardoor verder in onze schulp kruipen.

Openheid is geboden om, ook richting RLD, op een geloof-

vanaf de grond: vijf Ravens springers). (foto Bauke van

waardige en veilige manier in clubverband het springen met squares door leerlingen te promoten voor een breder publiek.

Geloof me, de publiciteit ligt voor het opscheppen als je een goede strategie vooraf bepaalt. Voeg het tandemspringen als 'medium' daaraan toe en over drie jaar weet heel Nederland wat een square is!

Het parachutespringen als demonstratiesport op de Olympische Spelen in 1992 zorgt dan voor een definitieve doorbraak.

Bauke van Stempvoort

~

De eerste foto's voor een nieuwe vauwmanual

zijn al gemaakt.

Hier een voorbeeld:

vouwen

vol-

gens de Fury-methode.

Doel van een goede fotoserie: leerlingen stimuleren tot materiaalinzicht en verantwoord zelfstandig vouwen (met checks uiteraard). (foto Bauke van Stempvoort)

27 SP

Sneller vallen, een manier voor betere RW sprongen.

Door Guy Manos, team lid van de DELAND AER BEARS, het huidige viermans wereldkampioensteam.

Hij woont in Key Largo, Florida, USA. Er zijn vele facetten van sporten waarin de uitdaging ligt in het vinden van de balans tussen twee uitvoeringsaspekten, die vaak tegengesteld lijken.

Bijvoorbeeld bij tennis: de speler tracht de bal met kracht te slaan, maar nooit zo hard, dat hij er de kontrole over verliest. Een bokser probeert verdedigingstechnieken uit zonder zich echter geheel bloot te geven aan zijn tegenstanders.

Een van de vele evenwichtssituaties die we in het RW trachten te bereiken, heeft betrekking op de valsnelheid. Individueel proberen we z贸 snel te vallen, dat anderen makkelijk kunnen aandoeken, maar weer niet zo snel dat het te moeilijk wordt om aan te doeken.

In RW is het veel makkelijker naar beneden toe te werken dan naar boven. Ons grootste probleem is dat we dit allemaal wel weten en dus een zogenaamd 'hoogteverschilvoordeel' inbouwen gedurende een sprong.

Als je een paar keer onder een formatie bent gezakt, is al snel de gewoonte ingeslopen om je groter te maken in de vrijevalhouding. Omdat we dit allemaal hebben meegemaakt, hebben we allemaal deze neiging.

Velen van ons vallen vanaf het begin van onze vrijevalkarri毛re te langzaam. De meeste opleidingen in het staticline stadium leren ons nog de grote gespreide houding (hard arch) aan. Een gewoonte die moeilijk weer is af te leren.

Daarnaast hebben we de neiging onze valsnelheid te 'vergeten' zodra we in een formatie liggen. We neigen dan tot relaxen en staan onszelf toe groter te vallen. Dit vermindert de valsnelheid van de formatie aanzienlijk en maakt de daarna volgende docks moeilijker.

Tot voor kort probeerden de meeste para's deze problemen op te lossen door in grotere jumpsuits te gaan sprin~p 28

gen. Deze 'oplossing' maakt het probleem voor de groep echter alleen maar groter.

De uiteindelijke oplossing ligt in het snel vallen. Voor de meesten van ons betekent dat de aanschaf van een nieuwe jumpsuit, maar belangrijker nog, een nieuwe visie op RW. Mooie strakke jumpsuits zijn nu overal beschikbaar, maar de ontwikkeling van een nieuwe visie op valsnelheid kan het best worden verkregen door praktijkoefeningen die uitsluitend zijn gericht op valsnelheid.

Oefenen met een kleine groep is de beste manier om valsnelheidsproblemen op te lossen.

Omdat het enige moeite kost om oude gewoontes in te wisselen voor nieuwe, zal men in een aantal opeenvolgende sprongen systematisch te werk moeten gaan.

Hier volgen enkele suggesties voor de oefeningen: * Praat erover. Kom tevoren overeen, dat het doel van deze sprongen is uitsluitend een uniforme valsnelheid te realiseren. Kies hiervoor sprongen en slots die het mogelijk maken je hierop goed te konsentreren. Het doel van deze sprongen is he werken aan de valsnelheid en niet om punten te skoren. * Bouw in de sprongen het volgende uitgangspunt in: de lagere springers liggen op de goede plek; de bovenste springers moeten naar beneden .. In het begin zal het enige moeite kosten dit te aksepteren! * Druk je borst en buik naar beneden en je ellebogen en schouders naar achteren, waardoor je onderbenen en voeten achter je zoveel mogelijk buiten de luchtstroom komen. * Trek nooit je knie毛n op om sneller te vallen. Dit heeft tot

gevolg dat je lichaam lucht 'hapt', waardoor er spanning op de formatie komt. Het gevolg is dan een vermindering van de valsnelheid. * Maak zogenaamde leveldocks. Als je (van voren gezien) de rug van je partner kan zien op het moment van de grip, dan zit je te hoog. Deze gewoonte kan voortkomen uit onzorgvuldig dirtdiven. (Vandaar de plankjes met wielen, die je veel teams tegenwoordig ziet gebruiken.) * Hou de valsnelheid vast na het aandoeken. Onderdruk de neiging om te relaxen en dus groot te vallen. Druk je schouders naar achteren en je buik naar voren. * Herhaal de sprongen totdat de goede valsnelheid is ingeburgerd. Dat zal waarschijnlijk meer sprongen vergen dan je verwacht. * Spring met een goede jumpsuit.

Topspringers dragen strakke suits zonder wings.

De huidige wereldkampioenen vier- en achtmans dragen zogenaamde 'skinsuits'.

Er zijn natuurlijk grenzen voor wat betreft de jumpsuit in relatie tot de valsnelheden.

Dat hangt mede af van het formaat en gewicht van de persoon. Als je een lichtgewicht bent of bijv. slungelig (niet negatief bedoeld, H.K.) of een kombinatie van beide, zul je moeite hebben om zwaardere springers bij te blijven. Een manier om dit op te lossen, is de zogenaamde loodgordel, maar in de eerste plaats moet je trachten het probleeem op te lossen zonder dit hulpmiddel. * Blijf alles steeds doorpraten.

Na elke sprong moet steeds weer opnieuw overeenstemming worden bereikt over de beste methode om het doel te bereiken.

Denk na over je eigen individuele inbreng.

Wat deed je goed, wat deed je fout. Hoe kun je een en ander verbeteren.

Twee zeer informatieve en nuttige boeken in dit verband zijn Body pilot, geschreven door Carl Nelson en The Art of Freefall door Pat en Jan Works.

Beginners kunnen heel erg veel leren door simpelweg om elkaar heen te vliegen tijdens een tweemanssprong.

Een is dan de 'base' en de ander de 'vlieger'. De base moet heading aanhouden en zich konsentreren op recht naar beneden vallen en hij moet tevens de valsnelheid langzaam opvoeren tijdens het verloop van de sprong. De vlieger cirkelt er langzaam omheen steeds met het gezicht naar de base.

Het zal hem opvallen dat cirkelen en dichtbij blijven steeds makkelijker worden, naarmate de snelheid toeneemt.

Gevorderden kunnen hun snelle-val-gedrag verbeteren door het opbouwen van lineai路 re formaties. Ook in dat geval zal blijken, dat de 'buitenste' bewegingen steeds makkeliiker worden wanneer de val snelheid in het midden toeneemt.

~ •..

~

\~

De eksperts onder ons kunnen oefenen met een sprong, waarin voortdurend de snowflake en de snowflake-overgang(en) uit de FAI kompetitiepooi worden herhaald. Snel vallen in het midden geeft spanningsvrije docks en minimale separatie.

\

+~ ~~

i ~~

Een viermanssprong waarin een serie lineaire formaties wordt springers bij elke nieuwe formatie steeds naar binnen moeten.

gebruikt

waarbij

de buitenste

Tenslotte nog dit: pas de opgedane kennis altijd toe. Snel vallen is belangrijk voor elke RW-sprong en niet uitsluitend voor wedstrijden.

De 100-mans pogingen van vorig jaar zomer op de Freak Brothers Convention, IIlinois (USA), bewezen dat sneller vallen het uitvoeren van grote

pogingen vergemakkelijkt.

Het US nationale tien manskampioensteam 'Hold on I'm coming' draagt ook strakke jumpsuits.

Het is nooit te vroeg om te beginnen. Veel AFF instrukteurs verstrekken hun leerlingen een strakke jumpsuit en leren hen vanaf het begin op een snelle manier te vallen.

Als je sprongen organiseert, verlang dan snel vallen van iedereen. Draag als individu je steentje bij gedurende de hele sprong.

Henk Kuizenoa vertaald naar Guy Manos Skydiving, januari '86

Scheidsrechterskursus

1986

ten aanzien van wedstrijdvoering en alles wat daarbij komt kijken en uiteraard scheidsrechtersregels.

De springonderdelen werden niet alleen in theorie behandeld, er werd ook praktisch onderwijs gegeven.

Videobeelden van wedstrijden van koepelrelatief-, stijl- en relatiefspringen werden door de kursisten beoordeeld, waarna een vergelijking werd gemaakt tussen de beoordeling van de kursisten en de officiële uitslag; tamelijk onthutsend soms!

die de kursus mogelijk heeft gemaakt. Uiteraard - en zeker niet in de laatste plaats - aan de familie Velthuizen, die weer op uitstekende wijze voor ons natje en droogje heeft gezorgd.

leder jaar worden er weer woeste pogingen gedaan om een scheidsrechterskursus te organiseren. En ook dit jaar zijn die pogingen niet voor niets geweest.

De kursus werd in maart en april in de zo langzamerhand overbekende MTS in Amersfoort gegeven.

Voor de kursus meldden zich negen kandidaten aan. Naast deze groep was er een aantal scheidsrechters die de kursus vorig jaar had gevolgd en die op eigen verzoek werd bijgeschaafd.

Via onze koördinatrice Tineke Teuben kunt u allen een beroep op ons doen; de bereidheid is er: aan u de taak ons de gelegenheid te geven!

Namens alle kursisten besluit ondergetekende met een woord van dank aan Joeke de Jong, Harry Kuipers, Hans Luys en Hans 't Hart voor hun onmisbare bijdrage aan deze kursus en verder aan iedereen

Wim Ernest

achter

Spring ze en tot ziens op uw wedstrijden!

Jaap Hak

de videorekorder.

Joeke de Jong voor de klas.

De negen adspirant-scheidsrechters werden in rap tempo door FAI-scheidsrechter en kursusleider Joeke de Jong wegwijs gemaakt in de nieuwe Sportkode 5 1986.

De Sportkode 5 1986 bevat algemene regels en voorwaarden, definities en dergelijke

Deze kursus moet worden beschouwd als een aanzet tot het behalen van de bevoegdheden van nationaal en (later) internationaal scheidsrechter.

Het vervolg van deze aanzet is uiteraard het gaan beoordelen van wedstrijden, waarbij de komende NKP een must is.

Met de stopwatch

in de hand.

29 SP

wedstrijdkalender 18-22 juni: NKP RW op het Nationaal Centrum.

21 juni: Open dag Hoogeveen Airport met vliegshow.

21 en 22 juni: RW4-PA wedstrijd op Oud-Turnhout, België. Info: PCOT, Toon Vogels, Neubourgstraat 8, 4834 JM Breda.

21-29 juni: Open Engelse Nationals PA, Style en CRW in Bridlington.

21-29 juni: Second Black Mountain Boogie, vliegveld Zwartberg, België.

25-29 juni: NKP Style, PA en CRW op het Nationaal Centrum.

27-29 juni: SRW4-8 wedstrijd op La Ferté Gaucher, Frankrijk. Voor info zie rubriek evenementen.

28 en 29 juni: Internationale RW4 en RW8 wedstrijd op La Ferté Gaucher, Frankrijk.

28 juni - 6 juli: Open Engelse Nationals RW in Bridlington.

5 en 6 juli: Open Belgisch kampioenschap CRW8-speed bij Paraclub Moorsele, België.

7-11 juli: Springweek bij PCI. 11 juli: Hit en Run wedstrijd voor leerlingen bij PCI. 11-13 juli: Internationale PA wedstrijd 'Rivièra Ligure Trop.hy', Albenga, Italië.

12-14 juli: National Day Boogie, La Ferté Gaucher met 2 Twin Otters en 2 Pilatussen.

12-27 juli: Ameland Boogie, NNPC. 19-31 juli: Zomerboogie Kassei, Calden, Duitsland.

26 en 27 juli: Coupe Maarsseveen bij PCI. Uitwijkdata 9 en 10 augustus.

28 juli - 1 augustus: Open springweek bij PCF. 1-4 augustus: CRW Meet Teuge. Programma: CRW4rotatie, CRW8-speed en CRW4-sequential.

3-16 augustus: Sardinia Boogie, Oristano, Sardinië, Italië.

9-17 augustus: Freakbrother Convention, Quincy, Massechusetts, USA. 15 en 16 augustus: Vierde internationale PA3 wedstrijd bij Cercle Para Luxembourg in Wiltz-Noertrange.

Voor info zie rubriek evenementen.

15-17 augustus: Wereldcup RW16 in La Ferté Gaucher, Frankrijk uit 2 Twin Otters en 2 Pilatussen.

16 en 17 augustus: Vierde internationale PA wedstrijd vq.or driemansteams.

De winnaar individueel verdient een weekend Mallorca. Info: Cercle Para de Grand-Duche de Luxembourg, postbus 735, L-2017 Luxembourg, telefoon

(0035) 2660586 (na 20.00 uur).

16 en 17 augustus: Internationale CRW wedstrijd bij de PCN. Trainingsdag 15 augustus. Info: Joeke de Jong, telefoon (03404) 50690 (na 18.00 uur).

18-22 augustus: Springweek bij PCI. 22 augustus: Hit en Run wedstrijd voor leerlingen bij PCI. 23 en 24 augustus: Clubkampioenschappen bij peF. 23 en 24 augustus: Derde internationale Eifel-Pokal wedstrijd in Daun. Voor info zie rubriek evenementen.

23 en 24 augustus: Gooise clubkampioenschappen bij PCI. Programma: PA en RW4.

Uitwijkdata 30 en 31 augustus.

23-31 augustus: Europa Cup CRF in Avignon, Frankrijk.

28-31 augustus: Europa Cup CRW in Grenchen, Zwitserland.

5-7 september: Open zesmanspeedstarwedstrijd bij de FD. Info: Gerrit Scholte AIbers, telefoon (010) 158421.

13 en 14 september: Open Nederlandse Paraski wedstrijden te Schaesberg. Voor info zie rubriek evenementen.

13 en 14 september: Open

KROOP'S GOGGLES, INt. Often imitated but never duplicated; buy the original

clubkampioenschappen RW4 bij de PCN. Programma: 5 sprongen internationaal. Info: Joeke de Jong, tel. (03404) 50690 (na 18.00 uur).

20 en 21 september: SRW6 wedstrijd bij de FD. Uitwijkdata: 27 en 28 september. Info: Gerrit Scholte Albers, telefoon (010) 158421.

20 en 21 september: Internationale RW10 en RW20 speedstarwedstrijden op La Ferté Gaucher, Frankrijk uit 2 Twin Otters en 2 Pilatussen.

24 september - 5 oktober: WK CRW in Australië.

26-28 september: Les trois jours de Strasbourg.

11 en 12 oktober: Open biplane PA wedstrijd bij de PCN. Info: Joeke de Jong, telefoon (03404) 50690 (na 18.00 uur).

10-19 oktober: Europa Cup CRF in Ampuria Brava, Spanje.

17-26 oktober: Suriname Tropical Boogie.

materiaalmarkt Komplete set: Rig: Chaser. Main: Firefly, ca.

200 sprongen.

Reserve: K-XX. Bouwjaar 1983. I.z.g.s. Info: Wouter Konijnenburg, Reigerskamp 581, 3607 JH Maarssen, telefoon (030) 469502 (08.00-17.00 uur). In het weekend op Teuge.

Komplete set: Rig: Corsair (blauw). Main: 252 lite.

Reserve: Salety Star.

Vraagprijs f 4.000.-.

Paralert + helm, altimaster klein + groot, RW overall en springschoenen maat 41. Info: Ben Woltering, telefoon (035) 17260 of (02152) 67917.

Rig: Jaguar (wijnrood/zilver), smalt, 100 sprongen, met Hitek (3 seizoenen oud). Prijs f 2.200,-.

Info: Arenda van Egmond, Kennedylaan 68, 2324 EX Leiden, telefoon (071) 311166 (na 12.00 uur).

Komplete set: Rig: Chaser (lichtblauw mei donkerblauwe bies). Main: Cruislite (donkerblauw/zilver/bordeaux).

Reserve: Preserve IV. Info: Chute Service Teuge, telefoon (05763) 928.

Main: 252 Paraloil (oranje/groen) met stylereeling, ca. 400 sprongen. Info: Sieb Wed·

The most widely used type of Goggle in Skydiving today, Availobie in Clear, Amber, Green, Smoke Grey, Blue and Mlrrored.

Stick-on faam nose Contact your local supplier pieces also ovoiloole. or write: Only "KROOPGOGGLES" KROOP'S GOGGLES, INC. bear this Trademark Dept. SP the mark of quality.

9865-E North-Washington-Boulevard

II

Laurel, Maryland 20707 - U.S.A. Phone: 301-498-5848 ~P 30

man, Weidehof 46, Bussum, telefoon (02159) 32926.

Main: Paraloil (independance) 9cel 300 sq ft, bouwjaar f 2.500,-.

'83, 340 sprongen.

Vraagprij' Info: Niels Tieland, Punter 3746,

8242 ET Lelystad, telefoon (03200) 49712 Komplete set: Rig: Dutch Mini Systen (blauw). Main: PapilIon '75 (multicolor). Re serve: 24 ft '65. I.z.g.s. Inlo: R. Drost, tel. foon (055) 422093.

Komplete set: Rig: Minisystem. Main: PC I Reserve: Navy conical (bestuurbaar).

Prij f 900,-.

Info: Mario Vos, telefoon (01681 23291.

Komplete set: Rig: Eagle (zwart). Main: Peg: sus (wit/blauw/oranje).

Reserve: Lopo 26 I Ca. 300 sprongen.

Prijs f 3.100,-.

Inll Richard Meijer, telefoon (02155) 16503.

Komplete set: Rig: Startrack (donkerblaus Main: PC 2 (zwart/rood/geel).

Hoogtemeli Altimaster 11z.g.a.n. Prijs n.o. t.k. Info: Her Jan Milienaar, 17.30 uur).

Komplete set:

telefoon Rig:

(02503)

Classiflier.

weight Cloud. Reserve:

12285 Ir Main:

lig'

Strong Lopo. Bou

jaar 1979. Vraagprijs f 2.700,-.

Komplete set: Rig: Wonderhog 11.Main: SI' to Cloud. Reserve: Lopo. Bouwjaar 1980,r 170 sprongen.

Inklusiel jumpsuit en A master 11.Vraagprijs f 3.650,-.

Koepel:

Bandit 9-cel 170 sq.ft (dubbel s~

trum), met risers. Vraagprijs f 2.150,-.

Te koop gevraagd komplete sets vanal 1~ Info: Henk Kuizenga, telefoon (05981) &

Galbak In de hedendaagse rijopleiding voor het rijbewijs BE hoeft de kandidaat zich niet meer te bekwamen in het dubbel klutsen en ook het naar behoren ontsteken van carbidlampen is uit deze opleiding geschrapt.

Naar ik heb begrepen, hoeft de hedendaagse middelbare scholier zich niet meer te vermoeien met een rekenlineaal, maar kan zich vermeien met een zakrekenapparaat.

De huishouding van de twintigste eeuw kent het gebruik van handige apparatuur als daar zijn: wasmachines, stofzuigers, foodprocessors, koffiezetapparaten en elektrische puntenslijpers.

Wij rijden dus auto met een gesynchroniseerde versnellingsbak en elektrieke

verlichting, rekenen met een chip en verrichten dus allemaal huishoudelijke karweien. Met groot gemak en aangepast aan de huidige techniek.

Volgt men evenwel een opleiding voor het brevet C voor het valschermspringen, dan zal men een vrille dienen uit te voeren.

In de tijd dat de automobielen nog met de hand werden aangeslingerd, was dit zeer noodzakelijk. De grootste ontwikkeling van het sportspringen is immers gekomen na de uitvinding van de stabiele vrije-valhouding (en dus het elimineren van de vrille als doodsoorzaak).

Doordat een vrille kennelijk nogal een angstig fenomeen is, stellen veel mensen dit vrij lang uit en het treft mij dat deze mensen, voordat ze zich opzettelijk met deze vrije-val-oefening bezig-

In memoriam Anfoon van der Heijden

1

Op zaterdag 5 april is Antoon van der Heyden van ons heengegaan. Hij verongelukte tijdens een sprong bij zijn paraclub Zoersel in BelgiĂŤ.

Hij woonde in Zeeuws Vlaanderen en sprong regelmatig op Para Centrum Midden Zeeland. Als enthousiast lid van de Natres was hij op Teuge met springen begonnen.

Antoon was een zeer sportief mens met een altijd vrolijk en opgeruimd karakter en kinderen hingen aan zijn lippen bij zijn meesterlijke imitaties van Sesamstraatfiguren.

Het is wreed als iemand zo plotseling afstand moet doen van het leven; dubbel wreed als dat leven nog maar dertig jaren telt.

Wij wensen zijn familie alle sterkte toe.

Nathalie Chudiak

Randy Deluca Op 9 april is de bekende vrijevaI fotograaf Randy Deluca op 37 jarige leeftijd aan kan-

ker overleden.

Deluca is bekend door veel TV- en filmopnamen zoals 'Wings', James Bonds 'Moonraker', 'Octopussy' en 'A View to a KiII' en 'The Right Stuff'.

Bob Grefler Op 9 mei is ten gevolge van een tragisch ongeval de bekende Zwitserse springerl vlieger Bob Gretler verongelukt.

Op een vliegveld in Zuid Beieren wilde Bob met zijn nieuwe Pilatus Porter een stick springers droppen van 12.000 ft. Tijdens het uitstappen ging de koepel van een van de springers open en verwarde zich met het vliegtuig waardoor de kist onbestuurbaar werd.

Bob heeft volgens ooggetuige Dieter Brunner (van het team 'Colibri') nog even geprobeerd de kist onder kontole te krijgen, echter zonder resultaat. Op ongeveer 1000 ft is Bob afgesprongen en heeft zijn nood parachute getrokken. Deze streamerde echter, zodat Bob de sprong niet overleefde.

SKYDIVER-magazin

houden, er onopzettelijk niets aan doen. Kennelijk is het peil van de opleiding dusdanig hoog dat een toevallige vrille er niet meer bij hoort.

Een nieuw probleem begint zich nu aan te dienen. Er komt een generatie (en die is er al) die zich nooit anders heeft bewogen als onder een vierkante parachute. Deze mensen worden (terecht) voor de vrille toch maar even onder een ronde bol gehangen. Er zijn op deze manier al benen gebroken en dat zal, als de hierboven geschetste trend doorzet, nog meer gaan gebeuren.

Dat kan niet de bedoeling

van wie dan ook zijn.

De Engelsen kennen een redelijk alternatief in de vorm van de onstabiele exit. Het lijkt mij wel zinnig als men (wie dat dan ook moge wezen) ertoe overgaat om de vrille uit de breveteisen te schrappen om zo bij te blijven met de ontwikkelingen van de jaren tachtig en een bijdrage te leveren aan de bezuinigingen in de gezondheidszorg (hoewel ik het daar niet mee eens ben, maar dat is een heel ander verhaal).

En nu ga ik m'n voorgebruinde diepvriespannekoeken in de magnetronoven gooien.

Galbak

Tweede Teuge Tulip Trophy Van 8 tot 11 mei is een poging gedaan om voor de tweede maal de TTT te verspringen.

Waarom dit bij een poging bleef, moet je maar eens bij het KNMI of Pelleboer navragen. Veel wind, erg lage bewolking en hier en daar een (radio-aktieve?) bui dus. Maar positief denken is belangrijk, dus wat is er wel gebeurd?

De opening van de wedstrijd was zeer officieel, de 'secretary of state' hield een welkomstwoord, wegens de vele buitenlandse deelnemers in het Engels. Misschien hebben zij hem wel kunnen verstaan.

Het 'startschot' werd met een lichtkogel pistool gegeven, een teken voor de windspringers om boven uit te stappen en keurig in de bak te landen en . . . het strijdgewoel kon losbarsten.

Aldus geschiedde en met behulp van de PAR, BOB en 011 (ook een C-182) werd ronde 1 versprongen.

Er bleek zo'n twee en een half uur nodig te zijn om de 27 (!!) teams een ronde te laten volmaken, een lekker tempo voor een leuke wedstrijd.

Zoals al eerder gezegd een internationaal deelnemersveld; heel wat mensen hadden er een behoorlijke reis voor over om te komen genieten van de geneugten van Teuge: de Verenigde Arabische Emiraten waren vertegenwoordigd met teams uit Dubai en Abu Dhabi, een reeks Deense teams (zelfs een kompleet damesteam), een hele tros Belgen en

uiteraard was precisie-minded Nederland ook in volle sterkte aanwezig.

De eerste ronde gaf nog weinig verstrooiing in het veld. Zo kon het gebeuren dat je 27ste stond ex-aequo met nog zo'n acht anderen met een skore van 2 cm. Weinig ontwikkelingen dus, maar met goede moed op naar de tweede ronde op vrijdag.

De weergoden maakten overdag nog steeds veel lol en pas laat in de middag kon worden gestart met ronde 2. Het zeer wisselvallige weer zorgde voor een behoorlijke verstrooiing in de skores en een aantal kletsnatte springers. Zelfs werd er met ronde 3 begonnen, die echter na 17 teams werd afgebroken wegens het steeds slechtere grondzicht. 's Avonds barstte in zeer bescheiden vorm het barbecuegeweid los.

Voor zaterdag en zondag bleek er geen sprong meer in het vat te zitten, veel te veel wind. Jammer voor de derde ronde (die het minimumprogramma voor deze wedstrijd kompleet had gemaakt). Het bleef bij twee volledig versprongen ronden.

Vandaar dat zondagmorgen niet alle prijzen werden uitgedeeld: de schitterende zilveren tulp bleef in de kast bij de Arabieren.

Hopelijk wordt het volgend jaar net zo druk en met wat minder wind kunnen we dan een leuke wedstrijd springen.

Annet Gillebaard 31 SP