SPORTS EQUIPMENT Manufacturer & Supplier CLUBS Clubs. - Give us a call it you are thinking ot changing your Student Equipment - We have what you need at the right price.
T.S.E. CHASER Including "D" bag risers main pilot chute & reserve pilot chute B.T.S.O. f:268.00
T.S.E. ZEROX Including "D" bag, Risers, Main and reserve Pilot chute f: 295.00
T.S.E. ZEROX
T.S.E. CHASER
T.S.E. CHASER or ZEROX Container system with G.Q. Rayder main, with G.Q. SAC reserve ready to jump As above but with Swift Square reserve ready to jump
f: 946.00 f:1081.00
STUDENT ZEROX AFF includes main risers, toggles, 'D' bag, cutaway handle, Stevensons SOS, main throwaway pilot chute main spring pilot chute and main ripcord; reserve ripcord, bridle line, packing instructions, pilot chute and FXC 12000 mounting brackets This system is being ~xtensively used by clubs in Holland allready.
GLiDE PATH CANOPIES
f: 385.00
RESERVES
FURY MAVERICK FIREFlY WllDFIRE CLIPPER RAIDER MANTA
f:542.00 f:536.00 f:531.00 f:645.00 f:683.00 f:685.00 f:699.00
SAC RESERVE (Phantom 26) X210 SQUARE RESERVE 210 sq.ft SWIFT SQUARE RESERVE PHANTOM 26 PHANTOM 22 PHANTOM 24 RAVENS 1 to 4 SQUARE RESERVE FIRELITE RESERVE
f:419.00 f:584.00 f:694.00 f:594.00
We also supply every item concerning
f:265.00 f:442.00 f:400.00 f:359.00 f:328.00 f:348.00 f:594.00 f:594.00
OTHER MAIN CANOPIES G.Q. RAYDER G.Q. RANGER 300 sq.ft 252 PARA FOll RAVENS 1 to 4
THOMAS SPORTS EQUIPMENT TOP FLOOR All
LTD
Alti's, Gloves, Goggles,
parachuting.
R.W. Jumpsuits,
etc.
Just give us a call tor tast and triendly service.
102-104 ST JOHN STREET BRIDLINGTON
PRICE'S SUBJECT TO CURRENCY
NORTH HUMBERSIDE GREAT BRITIAN
EXCHANGE
RATES.
(0262) 678299
Redaktione~~ Op het moment dat ik dit schrijf, hebben we de lastigste klus van het redaktiewerk nog voor de boeg. Dat is namelijk de postzegellayout maken: het op miniformaat indelen van de SP met behulp van een inschatting van de ruimte die voor de artikelen is benodigd. Daarbij moeten altijd een aantal artikelen afvallen: de meeste schuiven we door of houden we als back-up omdat ze 'tijdloos' zijn. Slechts een enkele keer valt er een artikel definitief af of wordt erin geschrapt. Voor dit nummer hebben we zoveel kopij beschikbaar, dat ik nu al weet dat we niet alles kunnen plaatsen. Natuurlijk besteden we aandacht aan de WK CRW in Australië. En voordat u zegt dat 't zo'n lang stuk is: de schrijver heeft het al van ons teruggekregen om het in te korten! Het verslag van de Algemene Ledenvergadering heeft Nathalie lekker kort gehouden omdat dit toch niet de lektuur is waar de meesten van ons op zitten te wachten. Bovendien zijn de bestuurlijke toestanden in ons wereldje op het ogenblik minder gezellig ... Nee, dan kunnen we beter de positieve kanten van de samenwerking belichten. De ontwikkeling 'squares voor leerlingen' gaat nu bijzonder hard: bijna alle clubs starten het volgende seizoen met squareopleidingen. Goedzo Nederland! Annet zal hierover uitgebreid rapporteren in het februarinummer.
Bij de voorplaat:
Als het er nog in kan, kijkt u door de ogen van Lammert Dijkstra mee naar een nieuw soort vrije val opleiding met behulp van tandemspringen, een idee van Ted Strong. Uit het kleine aantal reakties op onze enquête lezen we dat vooral de onderwerpen materiaal en andere technische informatie gewild zijn. We hopen dat de aanzet in het vorige en dit nummer door ons en u (!) kan worden volgehouden. Voor iedereen interessant, maar toch speciaal opgenomen voor de minder ervaren springers onder ons, een goed geschreven verhaal van onze huispsycholoog Willard Jansen. Werkelijk moeite hebben we met de portie humor in de SP. Die is namelijk te klein. We hebben al heel lang een tekening liggen over een 'dubbele' tan-
Ik hoop dat deze SP weer menig gezellig uurtje bij de haard zal verschaffen en daar niet in zal verdwijnen. Allen prettige feestdagen toegewenst! Zelf start ik het nieuwe jaar met een (fanatieke) training in Ampuriabrava. Want toevallig worden er niet alleen boogies in Brazilië gesprongen! Arnold Collenteur
Inhoud Algemene Leden Vergadering Nathalie Chudiak Wereldkampioenschappen CRW Hein Cannegieter Angst en Kick Willard Jansen Een goede lichaamshouding Henk Kuizenga Tandemspringen Lammert Dijkstra
Max Dereta maakte deze prachtige opname tijdens de WK CRW in Australië van het Nederlandse team' de Mafia Brothers. Voor het eerst in dé Nederlandse springgeschiedenis werd een medaille mee naar huis genomen!
demsprong, maar dat is toch niet helemaal het nivo dat we beogen. Gelukkig hebben we Galbak nog: een serieus onderwerp weliswaar, maar de aanpak moet toch zelfs bij de grootste stoicijn een glimlach kunnen afdwingen. En anders kunt u misschien meegrinniken om onze rubriek 'Beautiful People', want je komt van die gebakkies tegen ...
NKP Militair Jan de Bruyne Jeugdtraining Henk Nijhuis CIPS in Royan '86 Liseth Feltmann Index '86 Annet Gillebaard In gesprek met Joey Whiteh'ouse Simon Woerlee RW met de PC Arnold Collenteur
10 14 19 20 26
11
Open Dag Eindhoven Arnold Collenteur De F27 in '86 Koos Verhaar Para Ski Schaesberg Harry Bos Världsmästerskapet 1988 Henk Nijhuis Fatale tandemsprong Arnold Collenteur
23 24
25 25 32
Rubrieken
11 12 13 18 21
Redaktioneel Inhoud Colofon & clubs Springstof Materiaal Ingezonden brieven Evenementen Wedstrijd kalender Materiaalmarkt
3 3 4 6 28 32 33 33 34 3 SP
DEZE VERENIGINGEN ZIJN AANGESLOTEN BIJ DE AFDELING PARACHUTESPRINGEN VAN DE KONINKLIJKE NEDERLANDSE VERENIGING VOOR LUCHTVAART sekretaris clubhuis vliegveld dropzone(s) type(n) vliegtuigen
10 ST WE
weekeinden sunset
indien
Nederlandse
Parachutisten
Club
ST:
v,
1986
Tweemaandelijkse uitgave van de Koninklijke Nederlandse Vereniging voor Luchtvaart afdeling Parachutespringen. verschijning Medio februari, april, oktober en december.
juni,
augustus,
abonnement Gratis voor leden van de afdeling Parachutespringen. Losse abonnementen kosten f 40,per jaar en zijn aan te melden via het Afdelingssekretariaat. redaktie Irwin Broen, Nathalie Chudiak, lenteur en Annet Gillebaard.
Arnold Col-
art director Aonald van den Boogaard vormgeving en lay-out Nathalle Chudiak vaste medewerkers Hein Cannegieter, Kees de Goeijer, Henk Kuizenga, Dick Pluim, Bonny Speelman en Bert Wijnands. druk Van Deventer Koninklijke Luchtvaart
Nederlandse Vereniging voor afdeling Parachutespringen
bestuur E. T. H. Wijnands, voorzitter vakature, sekretaris E. van der Kraan, penningmeester H. Cannegieter, publiciteit vakature, algemene projekten vakature, algemene projekten hoofd buro parachutespringen Arnold Collenteur, Jozef IsraĂŤlsplein 8, 2596 AS 's-Gravenhage, telefoon (070) 245457. lidmaatschap Alle leden f 75,- per jaar, na 1 juli f 42,-. Het inschrijfgeld bedraagt bij aanmelding f 8,-. Aanmeldingen te richten aan het Afdelingssekretariaat (via de klubsekretaris).
inleveringsdatum kopij Uiterlijk 15 januari op het redaktie-adres. redaktie-adres Nathalie Chudiak, redaktie SP, De Eerensplein 21, 2593 NB 's-Gravenhage, telefoon
(070) 836687. SP 4
Vereniging Nederlandse Paraclub TU-zeven S: John Schouw, Tulpenweg 15, 0-2730 Zeven-Aspe, BRD, 09-1942815615. CH: VV Seedorf, BRD, 09-4942812081, tst. 328. VVo Seedorf. OZ: VVo TV: C-182/3. ST: zomer: za: 13.00-SS, zo: 10.00-SS, wo tlm vrij: 17.00-SS. M: r pc sq. BP: DZ. V: B S. ON: C H. Noord Nederlandse Parachutisten Club S: Jessie Haandrikman, G. ter Borghstraat
S ON C
camping hotel clubhuis
Paraclub
Hilversum
S: Nicole
H eH
Marien,
Paracentrum Noord S: Joeke de Jong, Nepveulaan 154, 3705 LH Zeist, 03404-50690. Post: Postbus 567, 7900 AN Hoogeveen. CH: Plesmanstraat, vliegveld Hoogeveen (geen post), 05280-71150. VVo Hoogeveen. DZ: Nieuw-Balinge, VVo TV: C-182/4 ID. ST: WE + feestdagen, evt, wo- en vrij-middag. M: r pc. BP: DZ. V: B R S. ON: C.
Racinelaan
6, 3533 VM Utrecht.
CH: Noordweg 52, "de Egelshoek", Hilversum, 02157-1888. VVo Hilversum. DZ: Hoogland, VVo TV: C-18214. ST: WE + di- en vrij-avond. M: r sq. BP: VVo V: B S. ON: C. Paraclub
Icarus
S: Joop Everts, G. van Amstelstraat 83, 1412 AT Hilversum, 035-14938. CH: VV Hilversum, Loosdrecht, 02157-1849. VVo Hilversum. OZ: Maartensdijk, Westbroek, VVo TV: P. Porter/8 ID. ST: WE + ma-, di- en vrij-avond. M: r pc sq. BP: Westbroek, VVo V: B. ON: CH. Skydiving
12, Postbus
1587, 9701 BN Groningen. CH: VV Eelde 05907-4499. VVo Eelde. OZ: VVo Winde. TV: C-18214 ID. ST: WE: 9.00-SS, zomertijd vrij: 18.00-SS. M: sq. BP: VVo V: B R S. ON: C H CH.
Club
The
Flying
Dutchmen
S: Hans Duran, Arthur van Schendeldreef Rotterdam, 010-218445. CH: Vliegveldweg 30, 3045 NS Rotterdam,
15, 3069 WL 010-158421
VVo Zestienhoven. OZ: Pijnacker, Berkel, Schipluiden. TV: C-206/6. ST: di en wo: 16.00-SS, za: sunrise-SS, zo: 12.00-18.00. M: r pc sq. BP: behalve zondag. V: B R S. ON: H. Stichting
Nationaal
S: Jan Koenegras, 05763-604. CH: De Zanden 05763-842
Paracentrum De 22,
Zanden "De
Teuge 15,
Wolk",
7395 7395
PA
Teuge,
PB
Teuge,
VVo Teuge. OZ: VVo TV: C-182/4 10, BNI/8. ST: dagelijks 9.00-20.00. M: r pc. BP: DZ. V: B R. ON: CH kamperen DZ C H.
Paraclub Flevo S: J. Bronsveld, 03412-54991.
Van
Hallstraat
29, 8072
BA
Nunspeet,
CH: VV Lelystad, Lelyslad, 03202-469. VVo Lelystad. DZ: Kavel E-24. TV: C-206/5. ST: za: 9.00-SS, zo: 9.00-19.00, zomer: wo: 18.00-SS. BP: DZ. M: r pc sq. V: B R S. ON: C. Paraclub Hohne S: C.P. van der Kort, Horstweg 410, 3103 Bergen 1, BRD, 09-1950511779. CH: VV Lohheide, "Paragasse". Lohheide, Hohne, 09-4950518021, tst. 450. VVo Lohheide. DZ: VVo TV: 00-27/5. ST: WE: 9.00-SS. M: r pc. BP: DZ. V: B S. ON: kamperen DZ. Vereniging
Paraclub
S: E: Lafaire,
bv, 's-Gravenzande.
V B R
SS
CH: Sportpark Vierhoeven, Roosendaal, 01650-59620. VVo Seppe. OZ: Sportpark Vierhoeven. TV: C-18214.ID. WE. 8.00-SS. M: r. BP: DZ. B S. ON: C H.
15 - nummer 3 - december
voeding bar restaurant snacks overnachting
niet op vliegveld
S: Ed Kolmeijer, Oranjestraat 6, 4891 XP Rijsbergen, 01606-3602. Post: Postbus 1436, 4700 BK Roosendaal.
jaargang
M r pc sq BP
pc square bak voor precisie met naam DZ
OZ TV
met aantal springers inflight deur. springtijden
Eerste
huur materiaal rond
S CH VV
Bijlakker
Eindhoven 14, 5731 EE Mierio, 04927-62213.
Paravereniging Korps Commando Troepen S: G.LC. Frederix, Lavadijk 233, Roosendaal,
01650-
43857. eH: Commandobaan
01650-
43920,
tst. 135.
TV: F-27/
Âą 35.
4,
4706
CL
Roosendaal,
Cadetten Parachutisten S: J. Doense, Kasteelplein
Vereniging 10.4811 KC Breda, 076-274911.
Vereniging Paracentrum Teuge S: S. J. M. Meijer, Bolkskamp 25, 7576 05410-10586. Zie verder
Nationaal
Paracentrum
GH
Oldenzaal,
Teuge.
Paracentrum Midden-Zeeland (adspirant Korr. adres: J. den Otter, Oleanderstraat Maassluis, 01899-19572.
lid) 36, 3142
NJ
CH: VV Midden-Zeeland, Calandweg 4, 4341 RA Arnemuiden, 01196-12910. VVo Midden-Zeeland. DZ: VV, Sloegebied Vlissingen. TV: C-182/4 ID. ST: WE, apr. t/m sept.: 5 dagen per week. M: r pc sq. V: B R. ON: C H CH. Paraclub Zuid-Limburg (adspirant lid). S: Ellen Goffin, Kluisstraat 21, 6439 AJ Doenrade,
04492-
4866. eH: VV Zwartberg, 09-3211383273. VVo Zwartberg (B). DZ: 4 km van VVo TV: 00-27/5.
ST: WE
+ feestdagen
10.00-SS. M: r pc sq. BP: in aanbouw. R S. ON: kamperen VVo
V: B
Artikelen, reportages, brieven en beeldmateriaal over parachutespringen zijn altijd welkom. Materiaal wordt niet teruggezonden, tenzij op uitdrukkelijk verzoek. Beeldmateriaal moet zijn voorzien van de naam van de maker en/of eigenaar. In geval van beeldmateriaal met copyright dient een schriftelijke toestemming van de maker voor plaatsing in de SP te worden bijgevoegd. De redaktie behoudt het recht alle ingezonden materiaal te korrigeren, zo nodig in te korten of niet te plaatsen. De met naam onderschreven artikelen zijn voor verantwoordelijkheid van de schrijvers en behoeven niet altijd de mening van de redaktie weer te geven. De niet met naam onderschreven artikelen komen van de redaktie uit en zijn samengesteld aan de hand van informatie uit een of meerdere bronnen. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt door middel van druk, mikrofilm, fotokopie of op welke andere wijze ook, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de redaktie. Advertentietarieven op aanvraag.
INFORMATION The company SKYDIVE-GÜNTER, Fallschirmservice GmbH, is informing their customers that they have returned their liscence for the manufacturing of parachutes to the company Glide Path International, due to the inconsistent arguments about the manufacturing of parachutes in the USA.
In place of that liscence, the company SKYDIVE-GÜNTER has received a liscence from the company F.T.S.d.b.a.F.A.R. (USA), for the manufacturing of the various types of RAS CAL - and _LAS E R - parachutes! After a three week training perioel, which ended on November 21, 1986, instructors from the USA granted the company SKYDIVE-GÜNTER the right to manufacture such parachutes according to the high quality standards in the USA, but without American supervision. We would be pleased if our European customers maintained their confidence in us as they have done in the past.
Die Firma SKYDIVE-GÜNTER, Fallschirmservice GmbH, teilt ihren Kunden in Europa mit, dass aufgrund eines schwebenden, patentrechtlichen Streites über die Herstellung von Fallschirmkappen der Firma Glide Path International in den USA, die Lizenz aus diesem Grunde im September 1986 zurückgegeben wurde.
Anstelle dieser Lizenz konnte die Firma SKYDIVE-GÜNTER von der Firma F.T.S.d.b.a. F.A.R. (USA) die Lizenzrechte für sämtliche RAS CAL - und LAS E R - Kappenerwerben! Nach einer dreiwöchigen Ausbildungsphase, die am 21. November W86 beendet wurde, haben die Ausbilderinnen aus den USA der Firma SKYDIVE-GUNTER das Recht erteilt, gemäss dem hohen Qualitätsstandard der USA, diese unter Lizenz hergestellten Fallschirme nun ohne amerikanische Aufsicht fertigen zu können. Wir würden uns freuen, wenn unsere Kunden in Europa uns auch weiterhin das gleiche Vertrauen entgegenbringen würden, das uns in der Vergangenheit bereits erwiesen wurde.
SKYDlVE-GÜNTER Fa1lschirmservice GmbH -The Management-Die Geschäftsleitung-. We wish our customers a Merry Christmas and a Happy New Year! Unseren Kunden wünschen wir ein frohes Weihnachtsfest und alles Gute im neuen Jahr!
SKYOIVE-GÜNTER Kleinottweiler Stro 73 0-6652 Bexbach (Saar) West Germany
Fallschirmservice
GmbH
Telefon: 06826/3033 Telex: 444850 Skygu
Skydivers are beaufiful people ...
Bibliofheek Aviodome De Bibliotheek voor Lucht- en Ruimtevaart, gevestigd in de Aviodome, omvat ca. 12000 boeken en tijdschriften en is gratis toegankelijk voor leden van de KNVvL. Er kunnen boeken worden geleend, fotokopieĂŤn gemaakt en dokumentatie-onderzoek worden gedaan. Binnenkort begint men aan een katalogus. Men houdt zich aanbevolen
personalia wijzigingen adreslijst Bestuur CPV: H. W. van Leeuwen (vz), J. Doense (s), R. Opmeer (pm), W. M. van Herwijnen (kom.mat./springen),- E. P. L. M. Hermans (kom.demo's), H. M. M. van den Berg (lid), T. A. Hogeveen (lid), Mr. W. van den Berg (adv.), C. A. T. Pellens (ci). Hans Bakker, Boshuizen 8, 3334 BD Zwijndrecht, telefoon (078) 103274. Simon Woerlee, Waterkers 79, 8265 JN Kampen, telefoon (05202) 12746. Annet Gillebaard, St. Anto-
SP 6
voor schenkingen van allerlei dokumentatie op het gebied van lucht- en ruimtevaart. De bibliotheek is open op zondagmiddag van 13.30 - 16.30 uur en voor een bezoek is alleen het bewijs van lidmaatschap nodig. Het adres is: NBLR, pla Aviodome, 1118 AA Schiphol-C, telefoon (020) 173640.
Ferdy Thijssens met zijn neus bovenop hel punt waar de hak van Paul Schmidt NKP militair (zie artikel pagina 11) zal neerzetten. (foto Herman Boerman)
zich tijdens
de
nielaan 103, 6821 GC Arnhem, telefoon (085) 514062. Harry Bos, Kasterleestraat 246, 4826 GL Breda, telefoon (076) 872508. Rini Hage, Van Dedemstraat 56, 4611 BE Bergen op Zoom, telefoon (01640) 59356. Patriek van Hoye (rigger), Postweg 128, 1795 JS De Cocksdorp. Bob Rienks, Duinroosstraat 10, 1795 JB De Koog. Henk Kuizenga, Hoendiepskade 2,9718 BD' Groningen, telefoon (050) 416057. P.B.J. Koeter, Bunkzicht 11, 3743 EX Baarn.
beterschap Kiek Leenaers.
Op 10 oktober maakte in de Gelderse Meren beurtenis een aardige
Ed Kolmeijer voor zijn instruktiebevoegdheid de verplichte watersprong langs de rijksweg Breda-Antwerpen. Jac Bovens maakte van deze gekompositie.
Dank! Het liefst zou ik iedereen persoonlijk willen bedanken voor de belangstelling die ik heb gehad tijdens mijn verblijf in het ziekenhuis. Maar de stroom bezoek, kaarten, brieven en bloemen was zo enorm groot, dat ik het wel op deze manier moet doen. Het is een hele steun voor me geweest om te weten dat er zo met me werd meegeleefd - een steun die ik goed kon gebruiken. iAlle· maal heel erg bedankt! Allès gaat nu V()()r'spoedig. Het zal nog wel even duren, maar eens zal ik ook weer daarboven zijn, 'samen met' jullie'. . Lia van Heerwaarden
Jeugd Uitwisseling Voor jonge springers zijn er mogelijkheden mee te doen met de International Air Cadet Exchange 1987. In de zomervakantie gaan ook nu weer een kleine dertig jonge KNVvL-ers naar onder andere Noorwegen, Israël, Amerika en Canada. Een unieke gelegenheid om zo'n land te leren kennen. Vrijwel alle kosten zoals reis en verblijf, worden betaald. Kleding, verzekering en zakgeld zijn onder andere voor eigen rekening. Bij de selektie wordt gelet op je kennis en ervaring in de luchtvaart. Als para is het dus verstandig ook eens je neus buiten de vouwzaal te steken en wat over (zweef)vliegen te weten te komen, zodat je in zo'n internationaal gezelschap wat makkelijker kunt meepraten. Tevens worden gastgezinnen gezocht voor buitenlandse jongeren, die ons land bezoeken. Lees vooral ook de oproep in Aerojournaal en reageer. Het is echt de moeite meer dan waard, gezien de enthousiaste reakties van de jongens en meisjes die elk jaar meedoen. Wim Velthuizen
op 15 november jl. werden er bij de FD nachtsprongen georganiseerd. Drie PCl'ers: links Jos van Drie, rechts Pim de Groot en fotograaf Wilco van Dijen willen op deze wijze de FO bedanken voor een fantastische sprong en een goede organisatie.
AB nieuws
Instruktiebevoegdheid
Instrukteurs eksamen 1987 Op zaterdag 21 maart 1987 zal de eksamenkommissie weer een instrukteurseksamen afnemen. Het eksamen vindt plaats in het gebouw van de Middelbare Technische School te Amersfoort. Kandidaten dienen zich vóór 1 februari 1987 op te geven bij het afdelingssekretariaat in Den Haag met vermelding van naam, geboortedatum en -plaats, adres met postkode en telefoon, aantal sprongen, club waarbij je springt, brevet en KNVvL-lidmaatschapsnummer. Ook kandidaten die niet hebben deelgenomen aan de begeleidingskursus kunnen zich inschrijven. Aan de ingeschreven kandidaten zal tijdig worden bericht over definitieve tijden en dergelijke.
.:
In november hebben alle instrukteurs een aanvraagformulier voor verlenging ontvangen. Deze worden vóór de Kerstdagen in Den Haag terugverwacht en wel volledig ingevuld. Wie door verhuizing of anderszins géén formulier heeft ontvangen, dient dit zo spoedig mogelijk aan Arnold Collenteur te melden, telefoon ,(070) 245457. De KNVvL en RLD geven ver-
volgens in januari/februari de nieuwe bevoegdheden uit, die dan tot 1 maart 1988 geldig zijn. Dit geldt voor alle instrukteurs. Verlenging buiten deze periode om is praktisch onmogelijk. Zorg dus dat je je formulier zo spoedig mogelijk ingevuld toestuurt aan het afdelingssekretariaat.
.:
Pieter Landman landt na een nachtsprong tijdens een maansverduistering op vrijdagavond 17 oktober op de Dl van de NNPC. Twaalf sticks werden er uit de C-182 gedraaid in 'nachtelijk kastelenweer' Met behulp van halogeen bakverlichting en een elektronenflitser maakte Andries de la Lande Cremer deze plaat.
7 SP
Bijzondere demo Drie leden van 'The old Style Skydiving Team' verzorgden afgelopen zomer een wel zeer bijzondere demonstratie voor een enthousiaste menigte. Tijdens een parade landden zij nagenoeg tegelijk ieder op een andere plek in de optocht. Na een sprong van 3000 ft maakten zij alle drie een stand-up op vlakke trailers die daarvoor speciaal waren opgesteld in de parade! . Kees de Goeijet
CRW-8 uit een Cessna
182? Manuel van de Kamp als tandem master
in opleiding samen met Peter Levering als passagier.
(foto Sj aak Gielen)
Modelsquares echt kan worden gestuurd. Als de pop onder de geopende chute hangt, heeft het geheel een hoogte van ca. één meter tien. De kosten van het pakket (eksklusief radiobesturing) is f350,~. En nu maar wachten op de eerste radiografisch bestuurde CRW!
Voor diegenen die liever met beide benen op de grond blijven maar toch graag een square willen besturen, is er nu een oplossing in de vorm van een radiografisch bestuurbare square. Het Duitse modelbouwmerk Robbe heeft nu een totale set op de markt gebracht die bestaat uit een pop van veertig centimeter hoog en een square (vijfcel) van één meter breed.
De chute kan echt worden opgevouwen en opent op een signaal van de radiobesturing die overigens apart moet worden bijgekocht. (Twee kanalen is voldoende.) De ontvangst- en beweegapparatuur (servo's) worden in de pop opgeborgen. Behalve het openen van de chute kunnen beide armen van de pop bewegen op signaal. Aan elke arm is een stuurlijn bevestigd, zodat er
LUCHTVAARtuig
door Icarus en Daedalus
De Tandemspringer man smalt, why fait? bird control, that's al/! Met Icarus zelf is het destijds wat vervelend afgelopen en wat Oaedalus betreft: die krijgt nog steeds nachtmerries wanneer ie aan Charly Pellens denkt. Maar de hedendaagse skydiver maakt een heel andere trip. Quatremain zogezegd. Paarsgewijs knus met z'n tweetjes in het tuig en onder de matras. Geen relative work meer, maar aan je relatie werken. We voelen haarfijn aan waar deze trend op uit gaat lopen: de hoeksteen van de samenleving komt voortaan uit de lucht vallen. Wat dat betreft houden wij het liever op de ouderwetse ooievaar. En dan die stickers van die vogel: Skydivers know why birds sing. Laten ze maar liever zorgen voor het zingen de kerk uit te zijn! SP 8
Kees de Goeijer
Afgelopen zomer vloog boven de DZ Aggies-Over in Texas (USA) een Cessna 182 vier springers naar 13.000 ft. De springers maakten een clear & pull. Het vliegtuig landde zo snel mogelijk en steeg direkt weer op met vier andere springers. Op de hoogte van de eerste vier springers aangekomen, sprong ook de tweede stick af en zo kon een inmiddels gemaakte viermans CRW worden gekompleteerd tot een achtman !
Kees de Goeijer
Geheugenverlies
De vreemdelingenpolitie van Amsterdam heeft de hulp van de parawereld ingeroepen om de identiteit te achterhalen van deze man die aan algeheel geheugenverlies lijdt. De man werd in februari 1985 in de hoofdstad aangetroffen. Hij verstaat de Franse taal
en kan deze ook schrijven, maar is niet in staat te praten. Alleen met behulp van hypnose is men erin geslaagd enige aanwijzingen te krijgen. Zijn nationaliteit zou Frans of Canadees kunnen zijn. Aangenomen wordt dat hij in 1984 in Canada is geweest en via Parijs (waar tatoeages werden aangebracht) naar Amsterdam is gekomen. Tijdens de hypnose stuitte men vaak op banden met het parachutespringen, waarschijnlijk in een militaire vorm. Hij schrijft over een onderdeel van het Canadese leger, genaamd Commando de Parachutisme Intervention. Deze naam is ech-
(foto Sjaak Gielen)
Para Oremus op de wijs van Drink To Me Only With Thine Eye Geef ons vleugels en een klein stukje lucht en wij vliegen de zon tegemoet. Geef ons wat ruimte voor onze vlucht en wij hebben een leven zo zoet. Springers alom en vliegtuiggebrom, een klimmen naar grote hoogte. Nadat het woordje GO wordt gehoord, wordt het welaan weer stil aan boord. Laat ons duiken in hoger sfeer en wij maken een hemelse reis. Laat ons voelen zo licht als een veer en wij vinden een paradijs. Een stralende lach en sterren bij dag, een samenzijn in de wolken. Nadat de meter zijn waarschuwing seint, komt de vrije val aan een eind.
ter nergens bekend. Uit het noemen van het gevoel parachutes om te hebben, kan men afleiden dat hij meerdere malen heeft gesprongen. In Canada is uitgebreid onderzoek gedaan en zijn talloze opsporingsberichten verschenen. Het heeft echter niets opgeleverd. De man is op de een of andere manier bekend met de volgende namen/zaken: Pierre Chevalier, Robert en Denise Lafayette, Bernard Lagrange, "kindertehuis Le Bon Coeur, een herdershond Ricke, St. Luke, louis Vaynoski, PapilIon, CB 1000 en M 621 (waarschijnlijk wapens). Iedereen die denkt enige
hulp in deze zaak te kunnen bieden, wordt verzocht zich in verbinding te willen stellen met het afdelingssekretariaat of rechtstreeks met de heer Hollegie van de Amsterdamse vreemdelingenpolitie, telefoon (020) 5593196. hoofd buro para
Algemene Ledenvergadering KNVvL Afdeling Parachutespringen Op 4 oktober is het weer zover: 34 aanwezigen van 12 clubs geven acte de présence in de MTS te Amersfoort om tot besluitvorming over een aantal belangrijke en minder belangrijke afdelingszaken te komen. Hieronder volgt een beknopt verslag. STEMVERHOUDING Voorzitter Bert Wijnands opent de vergadering en komt al gauw het eerste belangrijke punt: wijziging afdelingsreglement. Het gaat hier om de verhouding waarin bij stemmingen op afdelingsvergaderingen alle leden van de KNVvL afdeling para zijn vertegenwoordigd. Tot nu toe was dit: één lid = één stem (behalve voor de VPCT): clubleden via hun clubbesturen en individuele leden door hun aanwezigheid. Een voorstel van het AB, gebaseerd op een staffel met een opbouw waarbij de stemmen aantallen de (werkelijke) ledenaantallen in redelijke mate weerspiegelen en waarbij de kleinere clubs naar verhouding wat zwaarder zijn vertegenwoordigd, wordt in eerste instantie verworpen. Na een diskussie over het ABvoorstel en twee tegenvoorstellen wordt in principe gekozen voor een staffel uitgaande van het werkelijke aantal leden. De definitieve stemverhouding zal de eerstvolgende vergadering als eerste punt aan de orde komen en staande de vergadering gaan gelden. De groep individuele leden komt, behalve in het ABvoorstel, nauwelijks ter sprake. Komt dat misschien omdat er maar één individueel lid aanwezig is en komt dat misschien weer omdat de uitnodiging voor de ALV op z'n gunstigst één dag tevoren via Aerojournaal in de brievenbus rolde? NATIONAAL CENTRUM Het tweede belangrijke punt is de struktuur en het beleid van het NC. SP 10
Het AB legt daarbij een voorstel op tafel dat het produkt is van een lange weg van diskussie, overleg en kommentaar. Het voorstel gaat uit van een NC vóór alle leden dóór alle leden. Het opstellen van nationale doelstellingen en aktiviteitenplannen en de kontrole op de realisatie daarvan zou door de gebruikers en de afdelingsvergadering moeten geschieden. Een vaste bijdrage van alle leden vanaf het tweede KNVvLlidmaatschapsjaar vormt de inkomsten voor die realisatie en een vertegenwoordiging in het Stichtingsbestuur van AB en clubs waarborgt de wederzijdse betrokkenheid. Het voorstel wordt echter verworpen. Van verschillende kanten wordt dit zeer betreurd aangezien de kans op belangenversplintering zal toenemen waardoor de positie van het parachutespringen in Nederland zal verzwakken. FINANCIËN De penningmeester heeft positieve noch negatieve 'uitschieters' te melden. De eenvoudig opgezette NKP dit jaar heeft een aardig bedrag gescheeld; het ledenaantal is enigszins gestegen ten opzichte van vorig jaar en de video bus is vernieuwd. De post speciale projekten is aanzienlijk verhoogd van waaruit onder andere de video wordt bekostigd. Ook de uitkeringen uit het Waldyfonds zijn gestegen. Overigens heeft de sport kommissie een voorstel tot herformulering van de voorwaarden voor een aanvraag tot uitkering ingediend dat na goedkeuring zal worden bekend gemaakt. SPORTKOMMISSIE Relatief Het selektieplan '86 voor het viermans RW gebeuren is redelijk geslaagd. Het deelnemen aan meerdere selektiewedstrijden is door de springers als positief ervaren. Om die reden wordt dit systeem in '87 gekontinueerd voor de se-
lektie WK Brazilië. . Het selektieplan '87 is gereed waarin onder andere de clubs het verzoek krijgen op bepaalde data in samenwerking met de sportkommissie een wedstrijd te organiseren. koepel relatief Na de WK in Australië zal een evaluatie van de selektieprocedure volgen. De vergadering feliciteert de Mafia Brothers met het behaalde resultaat! precisie/stijl Een flink aantal werkzaamheden is dit jaar verricht: rond de organisatie NKP en een enquête over de toekomst hiervan, beoordeling aanvragen Waldyfonds, begeleiding jeugdtraining, deelname WK PA/Stijl en uitwisselingswedstrijden met het buitenland (DDR en Polen). De twee laatste punten zijn in de vorige SP uitgebreid beschreven en een artikel over het springen in Polen zal nog volgen. De presentator van dit onderwerp Henk Nijhuis heeft in deze SP nader uitgewerkt: selektie WK PA/Stijl '88 en de Jeugdtraining. scheidsrechters Een scheidsrechterkommissie is opgericht die bestaat uit alle Nederlandse FAI scheidsrechters. In het vervolg zullen zij zich onder ander met de benoeming van FAI scheidsrechters in Nederland moeten bezighouden. De koördinatie van de toewijzing van nationale scheidsrechters is in handen van Tineke Teuben van de NNPC. Frans Beelen is benoemd tot FAI scheidsrechter en het merendeel van de kandidaten aan de kursus is voorgedragen voor benoeming tot nationaal scheidsrechter. Presentator Harry Kuipers kon met trots meedelen dat de Nederlandse scheidsrechters in het buitenland goed staan aangeschreven. Er staan veel aktiviteiten op de planning die op een komende vergadering van de
kommissie nader zullen worden uitgewerkt. Een aantal van die zaken zijn: deelname Nederlandse FAI scheidsrechters aan komende WK, scheidsrechters met beperkte bevoegdheid, scheidsrechterskursus en wat moest er ook weer met de video gebeuren? NKP De sportkommissie heeft op advies van het AB een enquête gehouden onder een aantal jaren deelnemers NKP. Het daaruit voortgekomen voorstel is: twee periodes op één lokatie van tweemaal vijf dagen. De eerste periode met PA, Stijl en CRW (rotatie en sequential) en de tweede periode RW4 en RW8. Wel dient men open te staan voor goede aanbiedingen die echter een verantwoordelijk onderhandelaar eisen voor de afwikkeling. Voor het einde van het jaar zullen data en lokatie NKP '87 worden bekend gemaakt. RLD/OVERHEID De deregulering bevindt zich thans in een overgangsfase. De kommissie Deregulering van de KNVvL is in overleg met de RLD over de aktiviteiten die de KNVvL wil gaan overnemen zoals nu al met betrekking tot de riggers. Ten aanzien van het BVR geldt dat alle leden van de afdeling worden geacht zich aan het nieuwe BVR te houden. DIVERSEN Het bezoek van het HBP aan Amerika heeft interessant nieuws opgeleverd rond materiaal technische zaken en de band met adverteerders in de SP is verstevigd. Er zal een rapport worden samengesteld van de bevindingen en een seminar worden georganiseerd om de ervaringen over te brengen. Op 23 augustus is een zeer suksesvolle presentatie gehouden voor leden van het NOC en de StOSA om parachutespringen als demonstra-
tiesport in het programma van de volgende Olympische Spelen te krijgen. De F27 koördinator Koos Verhaar geeft een overzicht van de aktivitetien '86 die elders in deze SP worden gepubliceerd. De 16mm films van de afdeling zullen in de toekomst alleen beschikbaar zijn voor presentatie voor een breder publiek. Voor de rest (springers) zal praktisch alles op video beschikbaar zijn. Binnenkort komt er een nieuw ontwerp voor plastik tasjes voor de afdeling para en de aangesloten verenigingen. Per 1-1-'86 zijn de PCZL en PCMZ geen adspirant lid meer van de KNVvL aangezien zij niet hebben voldaan aan de gestelde voorwaarden. Een lid van PCI wil zich sterk maken om de uitsluiting van parachutespringen door ziektekostenverzekeraars ongedaan te maken. De NNPC is bezig een uitbreiding op de
19th World Parachuting Championships in Sweden 1988
Van 28 juli tot en met 7 augustus 1988 zullen in Nyköping, Zweden, de 19de wereldkampioenschappen PAl Stijl worden gehouden. Iedereen die voor uitzending in aanmerking wil komen, dient deel te nemen aan een selektieprocedure. Het zou te ver voeren om de gehele selektieprocedure hier uit te diepen. In grote lijnen komt het erop neer dat als je de Nederlandse nationaliteit bezit, lid bent van de KNVvL afdeling para en in 1986 aan minimaal drie PA wedstrijden hebt deelgenomen, je je kan aanmelden voor de pre-selektie nationaal team 1988. Bovendien moet je bereid zijn om in 1987 op eigen kosten deel te nemen aan een vijftal door
KNVvL verzekering seren.
te reali-
AFDELINGSBETUUR Het huidige bestuur bestaat uit Bert Wijnands (voorzitter), Hein Cannegieter, Peter Jan Hoogerwerf en Edwin van der Kraan (penningmeester). Herman Boerman was reeds afgetreden als sekretaris. Peter Jan Hoogerwerf moet zijn funktie wegens tijdgesbrek neerleggen en Edwin wacht nog steeds op een opvolger. Bert is halverwege zijn zittingsperiode en Hein aan het eind daarvan en herkiesbaar. De laatsgenoemden willen zich echter, naar aanleiding van de verwerping van het AB-voorstel NC, nog beraden op voortzetting van hun bestuurslidmaatschap. Het AB is op zoek geweest naar kandidaten voor de drie vakatures en heeft een klein aantal potentiële kandidaten gevonden. Daarmee en met andere belangstellenden wil
men in november een voorlichtingsbijeenkomst houden. Daarnaast wordt er een voorstel ingebracht om de struktuur van het bestuur te wijzigen in die zin dat er een AB met clubvertegenwoordigers wordt samengesteld en uit hun midden een Dagelijks Bestuur wordt gekozen. Afgesproken wordt het voorstel in een gezamenlijk overleg verder te bespreken waarna in een eventuele buitengewone AL V bekrachtiging van de besluiten moet plaatsvinden. Technische eisen voor specifieke funkties, funktioneringeisen als team, regiospreiding, ervaring, verantwoordelijkheid clubs, kommunikatie, slagvaardigheid en last but not least kontinuïteit dienen in elke bestuursvorm een grote rol te spelen. Het is nu nog maar de vraag of een struktuurverandering ook een verbetering zal inhouden. Nathalie Chudiak
Sports area at Nyköping/Oxelösund airport
de sportkommissie aangewezen internationale PA wedstrijden. De beste twaalf van 1987 vormen in 1988 dan de nationale selektie. In dat jaar moet je nog eens op eigen kosten deelnemen aan minimaal vijf door de sportkommissie aangewezen wedstrijden. De totale wedstrijdkosten moet je globaal op ca. t 2.000,- begroten! Na het bekend worden van het uiteindelijke team zal voor zover mogelijk (gedeeltelijk) restitutie plaatsvinden van de gemaakte wedstrijdkosten in 1988. Om deelname aan de wereldkampioenschappen door zowel dames als jeugdigen te bevorderen en deze beide ka-
tegorieën een reële kans te bieden om deel te kunnen nemen, gelden daarvoor aparte regels. Als je een gooi wil doen om voor uitzending in aanmerking te komen, dar} dien je je, met opgave van naam, adres, telefoonnummer, geboortedatum, welke club je lid bent en gesprongen PA wedstrijden in 1986, schriftelijk vóór 1 maart 1987 bij je vertegenwoordiger voor PAIStijl in de sportkommissie aan te melden. De volledige selektieprocedure zal je hierna worden toegezonden. Voor meer informatie ben ik te bereiken op Waemelslant 89, 6931 HT Westervoort, telefoon (08303) 18458 ('s avonds). Henk Nijhuis
NKP Militair
'86 Op 10 en 11 oktober werden op de dropzone van de PC Flevo de derde Militaire NKP versprongen, georganiseerd door de Cadetten Para Vereniging en het Korps Commando Troepen. De wedstrijd bestond uit acht ronden driemans groepsprecisie met individuele meting. Voor het eerst mochten ook oud-militairen en leden van de Nationale Reserve meedoen. De wedstrijd werd gekenmerkt door schitterend precisieweer en voortdurende pech met vliegtuigen. Eerst liet de PHMVT het afweten en iets later een tweede ingehuurde Cessna 172. Sombere gezichten bij Charles Pellens en Ferdy Thyssens, de wedstrijdleiders. Maar het Nationale Centrum bracht redding. De PH-PAR vloog in en daar gaan drie driemansteams tegelijk in en dat schoot flink op. Om de driemansteams kompleet te krijgen, deden een aantal 'burger'-springers buiten mededinging mee. Zoals u misschien weet, zijn er nogal wat precisiespringers toevallig (7) ook militair en het nivo was dan ook redelijk te noemen. Op zaterdag werden vijf ronden versprongen; zondag hielden mist en wolken het springen tegen. Zondagmiddag toch nog een zesde ronde en een echte jump-off voor de tweede en derde plaats. De uitslagen waren verrassend te noemen: individueel won Paul Schmidt overtuigend met 7 cm, Michel Bizot won de jump-off van Marcel Tjon a Sam (beiden hadden 17 cm). Bij de groepsprecisie won onverwacht het team KCT I met 187 cm vóór Dutch Connection met 219 cm en KMA I met 241 cm. Dank aan Para Club Flevo voor de gastvrijheid, aan vliegers, scheidsrechters en alle medewerkers. Het was een leuke wedstrijd. Jan de Bruyne 11 SP
•
CIPS In Royon '86 zie de Bergerac-story '85 Via CIPS, voorheen POTCA, kon men dit jaar in Royan de wereld van bovenaf bekijken. Het springcentrum van Royan/ Médis ligt vlakbij het stadje Royan. Iets boven Bordeaux aan de kust van 'la France', daar waar de rivier de Gironde de Atlantische Oceaan ontmoet - een prachtig uitzicht van bovenaf! Het centrum is niet zo heel groot (ook niet klein), maar wel heel gezellig en vriendelijk. Een hangaar met vijf vouwtafels, magazijn, kantoortje, riggersruimte en koffieautomaat. Een dormitoire en sanitairruimte. Daarnaast de hangaar waar de Pilatus en de Dornier zijn gestald en waar je je matras kan vouwen. Verder een startbaan waar tweemaal per week het lijnvliegtuig Bordeaux/Parijs landt en waar sportvliegtuigjes van de aangrenzende vliegclub af en aan vliegen. Er zijn twee cibles (grindbakken), zonnebloemvelden, maïsvelden, een vuilnisbelt en wat boerderijtjes in de verte. Voor de dorst en de gezelligheid zijn er ook nog twee café's, die voortdurend met elkaar overhoop liggen (ook dat heeft z'n Franse charme).
En dan, vanaf half mei '86, wij. CIPS ... drie vrachtwagens, een jeep, een busje en een caravan volgestouwd met grote legergroene tenten. Slaaptenten, keukententen en bartenten. Keukenpersoneel, barpersoneel, instruktieploeg, administratieploeg, twee heuse kokken en heel veel beginnende en gevorderde springers. Was dat even schrikken voor de Royanezen!!! Weg zalige rust en stilte. Voortaan zou hun kampinkje worden overspoeld met vrolijke en enthousiaste Hollanders. En iedere twee weken weer anderen! In alle soorten en maten kwamen ze met de CIPS bus naar Frankrijk om hun eerste sprong te wagen. Maar niet alleen hun eerste, ook de tiende of zelfs honderdste! Er waren niet alleen beginners maar ook A brevetters. Springers die vorig jaar in Bergerac waren begonnen, kwamen het weer proberen. Begeleid door vijf Nederlandse instrukteurs/ trice sprongen ze 'de wolken naar beneden'. Uiteraard ook ondersteund door het Franse team, werkten we in vier maanden ongeveer 160 Nederlanders en enkele Duitsers omhoog en weer
naar beneden. Voor zover als ik dat kan beoordelen, ging het heel goed en de meesten maakten goede en snelle vorderingen. (Daar komt het Franse brevetten systeem weer om de hoek gluren.) Natuurlijk ging het soms niet zo goed: de eerste landing kan behoorlijk hard aankomen en kostte enkelen dan ook menig pijnlijk uurtje (trouwens, niet alleen de eerste sprong). Gelukkig ging de overgang van 6520 bolletje naar PapilIon (PC) vaak snel en dat scheelde stukken. Wat een lol als je dichtbij de cible landt, of zelfs erin; als je merkt dat je al ècht stabiel kan vallen, al ga je af en toe nog ondersteboven; als je je eerste draai kunt maken, kortom als je vorderingen maakt. Het kontakt tussen de Fransen en de Nederlanders ging, soms wat lastig vanwege de taalbarriëre, over het algemeen wel goed. Ook mede dankzij onze 'bar hollandaise' hing er een zeer ontspannen sfeertje. Ach ja, tenslotte maak je de hele dag dezelfde angst en vreugde door, vouw je je parachute aan elkaars tafel en zit je met elkaar in hetzelfde vliegtuig en dan blijken
die stugge Fransen best aardig en die vreemde Hollanders behalve gek ook nog grappig te zijn. 'Tussen de opleidingen door organiseerden we een paar keer een PA wedstrijd. Frankrijk/Nederland 6520 bolletjes tegen elkaar en Papillonnen tegen elkaar. De uitslag was niet echt belangrijk, hoewel sommigen toch wel heel fanatiek waren. (Wij wonnen met de staticliners aan hun bolletjes, maar verloren tegen de Papillonnen.) Verder vierden we tussen de bedrijven door ook nog tweemaal een 100ste sprong, tweemaal een 250ste en eenmaal een 500ste sprong. Uiteraard groot feest in onze bar. Overdag werd er gesprongen van 08.00 tot 12.00 uur. Daarna was het meestal te warm en was er teveel termiek. Dus werd er een pauze ingelast tot 17.00 uur om daarna weer door te springen tot 21.00/ 22.00 uur. En in de tussentijd lekker luieren en flink bruin bakken op het strand. Kortom een geslaagde vakantie voor de meesten. En een sport om mee door te gaan, ook hier in Nederland. Enkelen zijn hier alweer bezig met een matrasspringkursus (te gek dat dat nu kan) en anderen gaan gewoon door in een iets rustiger tempo. Volgend jaar gaan wij weer terug naar Royan en hopen dan de opleiding uit te breiden met een groep gevorderden. Dat wordt weer pret. Tot zover de 'Royan Story '86'. Wie meer informatie wil hebben, kan mij schrijven op de Prinsengracht 1063 E in 1017 IG Amsterdam.
Liseth Feltmann
SKYDMNG AS NEVER SEEN BEFORE!
PARACADUTISMO SPORTIVO Subscribe to Italy's skydiving magazine. Lit. 20.000 in Italy Lit. 32.000 outside Italy Published tour times a year by PARACADUTISMO SPORTIVO C.P. 107, 46100 Mantova Italy
SP 12
Index 1986
Tweemaal de Golfert
tijdens de Vierdaaqse-derno.
(foto's Arjen Vos)
De redaktie van SPORTPARACHUTIST wil er een (goede) gewoonte van maken om aan het einde van het jaar een overzicht te geven van de 'hoofdartikelen' die het afgelopen jaar zijn verschenen in jullie geliefde blad. Hierbij dus zoals gezegd zo'n overzicht; ook de paginanummers staan er weer bij om het eventuele terugzoeken simpeler te maken. Het jaar 1986 heeft ons in vele opzichten een hoop goede dingen gegeven voor de (verdere) ontwikkeling van het sportparachutespringen. Denk aan wat er inmiddels allemaal mogelijk is met het tandemspringen, wat tot voor kort nog tamelijk nieuw voor ons was. Er is al uitgebreid mee gerelatiefd, zelfs is er al CRW mee gedaan (een viermansstack met twee chutes i). Hopelijk heeft iedereen op de televisie gezien welk een prachtige sprong Willie St채hle met Henk Verbeek heeft gemaakt. Ik februari Dirtdiven Wilt u hierin spreken Die niet waagt, die niet wint april CIP De zevende chute Het regelen van je hoofd
8
13 18 8 10 12 16
augustus Militaire springweek NKP Rapa, Bad Lippspringe
8 10 20
december Algemene Ledenvergadering WKCRW Angst en Kick Lichaamshouding
Annet Gillebaard
12 16 20
juni Springtechnisch jaarverslag Edwin van der Kraan, penningmeester Heb ik wel een relatiefknobbel Lustrumfeest Icarus
oktober De plaat in beeld Golden Knights WK PA/Stijl Het magische centrum Wir fahren nach Lodz
was zeer onder de indruk van de opnamen. De ontwikkeling van het squarespringen voor beginnende springers is hard gegaan en ik begrijp dat er nog veel meer op stapel staat, maar daarover een uitgebreid verslag in het februarinummer. Goede ontwikkelingen, ons kleine slecht-weer landje telt wel degelijk mee, zelfs een bronzen plak op de WK CRW! Als redaktie hopen we dat we met al die goede berichten in 1987 door kunnen gaan. (In alle bescheidenheid wil ik toch ook ons aller blad noemen dat ook een heel ander (beter) aanzien heeft gekregen. Leg maar eens een SPORTPARACHUTIST van een aantal jaren geleden naast dit exemplaar en je ziet het verschil.) Ja toch?
9
13 14 16 18 10 14 19 20
Het team Jig Saw tijdens
de zestienmanswedstrijden
op Teuge.
(foto Sjaak Gielen)
13 SP
路 Mafia Brothers op DERDEplaats!
(toto Max Derela)
Nederland in voorste rijen bij WK CRW SP 14
Het team beleefde deze zomer z'n vijfde jaar. De naam is een soort Geuzennaam. Het waren de wilde jongens van Texel, die door de anderen werden uitgemaakt voor 'een soort Mafia'. In die vijf jaar werden ze niet alleen vijf jaar ouder en wijzer, maar ook fanatieker, beheerster, intelligenter. En dat wierp vruchten af. Eerst in RW, waar ze als tweede op de NKP '84 eindigden, achter Magic Wave. Ze namen vervolgens deel aan de Wereldcup RW in Lapalisse in '84. Daarna besloten ze zich op CRW te gaan toeleggen: veel minder voorbereidingstijd voor de sprongen dan bij RW, wat beter uitkwam bij de instruktiewerkzaamheden van twee van de team leden, captain Herman Landsman en Iwan Spilker, de kleinste van de vier, die dan ook met 9 kg lood springt! De andere twee, Simon en Ernst Woerlee, zijn militair en DC9-KLM-vlieger. Vaste reserve sinds dit jaar is Ben de Groot, oorspronkelijk van Lelystad, die het team in Australië trouwens hard nodig heeft gehad. De ceremonie
van het hijsen
van Het Roze
(foto Max Dereta)
Nederland sprak dan eindelijk weer eens echt een woordje mee. Het nationale team CRW 1986 was DE verrassing van de WK CRW in Australië. Het eindigde in het rotatieonderdeel op de derde plaats. Voor het eerst in de geschiedenis van het parachutespringen stond een Nederlands tèam op het ere-podium en nam medailles in ontvangst. Een fantastisch moment. Onvergetelijk voor degenen die erbij waren. Één keer eerder waren we er dichtbij maar toch nog ver vandaan: bij de eerste WK RW in 1975. Daar eindigde ons viermansteam op de vierde plaats. Daarna was het voor ons altijd de grijze middenmoot of verre achterhoede. Dit waren de eerste WK van koepelrelatiefspringen. Hopelijk krijgen we geen herhaling van hoe het bij RW ging en houden we onze voorhoede-positie in de komende jaren vast. Met een team als de Mafia Brothers moet ik zeggen, heb je daar alle kans op. Echt prima!
De WK dropzone
te Gatton.
(foto Ben de Groot)
legatieleider, lid van de Internationale Jury en 'regelmaker' van de FAI-CIP. Dit laatste was vooral van belang omdat CRW als wedstrijddiscipline natuurlijk nog in de kinderschoenen staat en zich uiterst snel ontwikkelt. Een week vóór de start van de WK arriveerden we in Toogoolawah in subtropisch Queensland waar het voorjaar inmiddels was doorgebroken. Alleen Simon kwam later in verband met zijn rol in de verdediging van ons land tegen de vijand. Er werden zo'n twintig trainingssprongen op de Ramblers Dropzone gemaakt in het kurkdroge savanne-achtige landschap: het had er niet meer geregend sinds de vorige Worldcup, die twee jaar geleden was weggeregend. Tot Simon kwam, sprong reserve Ben de Groot mee. Toen werd zijn broer Ernst ziek. Verkouden, een lichte voorhoofdsholte-ontsteking als gevolg van de airconditioning in het teambusje. Hoewel het er nog vroeg in het voorjaar was (half september) was het al bloedheet. Dus moest
De Twin Otter.
(foto Ben de Groot)
DE VOORBEREIDING Dit jaar maakte MB zo'n 150 trainingssprongen rotatie met hun twee jaar oude Contacts, nog gewoon zoals de fabriek ze heeft afgeleverd. De opvallend roze kleur van de chutes werd een vast teken op de WK: in al hun spullen komt dat roze terug .. Ze wonnen met groot verschil in de vijf selektiewedstrijden van het enige andere serieuze CRW-team in Nederland: sCReW van de Paraclub Hilversum. De WK-delegatie bestond uit de vijf MB's, FAI-scheidsrechter Joeke de Jong en ik als de-
Ben ook zondag en maandag meetrainen en verscheen het team dinsdag om 05.45 uur 's morgens aan de start zonder één trainingssprong van het eigenlijke team. Maandag hadden Joeke en ik onze eerste besprekingen in Gatton bij Brisbane op de campus van de landbouwhogeschool waar de WK zich afspeelde. Een ideale situering, waar negen jaar geleden (1977) de tweede WK RW werd gehouden. Alles is er op loopafstand. Slaapgebouwen , eetzaal, wasserij, zwembad, airstrip, landingsplaats, enz. enz. 15 SP
Herman Landsman Cannegieler)
(links)
en Iwan Spilker
DE WEDSTRIJD Het weer was ondanks alle statistieken niet bijster stabiel. Het is al vaker vertoond: als het ergens in jaren niet heeft geregend, organiseer dan een belangrijke para-kompetitie en je krijgt regen. Het was in . Oudshoorn (Zuid Afrika) zo, een aantal andere plaatsen en nu ook weer. In twee jaar geen druppel regen i!! En nu . met bakken uit de hemel. Iedereen blij, behalve wij. De eerste dagen waren nog het best. Toen de twaalf landen (met twee 'observing countries') aan de start verschenen, kwam de zon prachtig op. Om 11.30 uur waren alle trainingssprongen uit de Twin Otter versprongen: voor elk achtmans-speedstack-team, viermans-sequential-team en viermans-rotatie-team. Nederland deed in alle onderdelen mee: uiteraard in het zeer getrainde rotatie-onderdeel, maar ook in het nauwelijks getrainde sequentialonderdeel en zelfs - samen met het Duitse viermansteam - als internationaal team buiten mededinging in het achtmans-onderdeel. Na de simpele, maar sfeervolle openingsceremonie kon de wedstrijd dankzij de warme, tussen 11 en 16 uur elke dag te turbulente lucht pas om vier uur 's middags echt beginnen.
bij het instappen
in de Twin
Otter.
(foto Hein
En het zou een zeer spannende wedstrijd worden, waarbij van de serieuze teams iedereen dicht op elkaar bleef tot het eind toe. Een wedstrijd met zeer onverwachte wendingen, dramatiek en dolgelukkige medaille-winnaars. DE ACHTMAN De achtman was het eerst afgelopen. Die kan onder redelijk turbulente omstandigheden nog worden versprongen. Winnaar werd Frankrijk, dat tot twee keer toe het wereldrekord brak. Maar vlakbij dat wereldrekord kwamen ook Engeland, Australië, Amerika en ja hoor . . . het Nederlandsl Duitse team. Het rekord tot de WK was in handen van het Australische achtmansteam: 46 komma zoveel sekonden. In de tweede ronde haalde het NLIBRD team 47.12 sekonden. Voorwaar geen gekke prestatie! In de derde ronde zette Frankrijk het wereld rekord vast voor de komende tijd: 43.29 sekonden. Die derde ronde werd voor ons fataal: door een op zich fantastische wrap (warboel van chutes en mensen) hadden we maar zes mensen binnen de 100 sekonden in. Amerika overkwam iets derdelijks in de vijfde ronde (in totaal
NL-FAI scheidsrechter
Joeke de Jong in volle aktie. (foto Hein Cannegieter)
waren er slechts drie wraps op de hele WK). Daarmee duikelde Amerika drie ronden voor het eind van de tweede naar de drie na laatste plaats, met NLIBRD en Thailand achter zich. De strijd om de tweede en derde plaats (Engeland - Australië) was zeer spannend. Engeland won met 2.8 sekonden na acht ronden: zeer emotionele Britten en even later zeer dronken Australiërs!
-----------~-a-rld--------* P:"achuting
CIt.-unpionSI1ÎpS Caf10PY RclafJW,,-"
WA)'
SPEf:D
of
Wor"'EVENT
VIERMANS SEQUENTIAL Frankrijk overheerste ook totaal in het sequential onderdeel, hoewel in de eerste ronde de USA de grote kanshebber leek met acht tegen zes punten binnen de vier minuten werktijd. Het ongetraind zijn van het Nederlandse team bleek uit het feit dat ze met Zwitserland (getraind) twee punten kreeg en de Engelse
mariniers (ongetraind) één punt. De USA had een slechte tweede sprong (vier punten) waardoor Frankrijk toen al eigenlijk definitief doorbrak (tien punten). Gestaag liep Frankrijk verder uit en raakten Amerika en Australië in een heftige strijd gewikkeld om de tweede en derde plaats. Bij de vijfde ronde stond Frankrijk onbedreigd aan kop met 50 punten, Amerika tweede met 36, Australië derde met 32, Nieuw Zeeland vierde met 25, Duitsland vijfde met 23, Zwitserland zesde met 16, Nederland zevende met 13 en Engeland achtste met 6 punten. In de zesde ronde gebeurde het. De USA miste de eerste formatie (van de vier), maar ging door. Ze herhaalden daarna de sequence tot totaal zes formaties. Dus twee punten. Maar weer snel kwam de uitslag: nul punten. Bij dezelfde formatie de twééde keer was het wéér fout gegaan. Zeer aangedane Amerikanen zaten even later op een doodstille dropzone hun koepels te vouwen. Hiermee leek hun tweede medaille de mist in te gaan. Uiteindelijk won Frankrijk, Amerika werd (toch nog) tweede en Australië derde. 'tVorld P;'),.~")çlH../'lng Clunlptnff~;I,ip& ot ~nDpy nt~/atlV'O Woril 'ENT/At
De Maf Brathers .
SP 16
. Hoe hebben ze in hemelsnaam
dal brons verdiend?
(foto's Ben de Groot)
ËVENT
•
ties. De eerste viermansplane was er pas op 40 sekonden, tegen ca. 30 sekonden normaal. Daarna liep het roteren suksesvol op één hapering in het ritme na: 16 punten. Weer gelijk met Nieuw Zeeland met een totaal van 70 punten, tegen Australië (17) 71 en Amerika 74 punten. Zwitserland stond op 67, Engeland op 64, China (opeens 19 punten tegen 10!!! in de derde ronde) op 63, Frankrijk op 61, Brazilië op 27 samen met Thailand en Finland onderaan op 16 punten totaal over vier ronden. Ronde vijf was een slechte voor de Australiërs: 16 punten, evenals hun volgende. Nederland bleef lekker tot redelijk lopen: 18 en 17 punten. Waarna nog twee ronden te gaan waren. De USA stond op de eerste plaats met 110 punten, Nederland op de derde plaats: we waren inmiddels - toch wel volgens verwachting - ingeloMax Dereta fotografeert
ook geen plane (springers vlak boven elkaar) maar stacks (op elkaars koepel zitten). Gewoon omdat die chutes niet goed omhoog willen, maar wel hard zakken in de stall. Dus trokken ze hun loodzware, geshortlinede chutes in de stall, denderden achterover over de koepel van de tweede man, vielen met de neus van hun koepel door de staart van de andere drie als een blok diep naar beneden (de afstand naar beneden is bij een stack veel groter dan bij een plane) en botsten hun neus zo tegen het middel van de onderste man. Ze hoefden (konden) dus niet meer omhoog te liften, zoals bij alle andere koepels. Zo hadden ze rotaties van om de zes sekonden, terwijl met de moderne koepels rond de acht sekonden het uiterste lijkt. In de zevende ronde haalden ze weer 22 punten en benaderden ze de USA op drie
de Mafia Brathers tijdens een wedstrijdsprong.
VIER MANS ROTATIE Het meest populaire onderdeel bleek viermansrotatie. Daarbij verschenen elf (van de twaalf) landen aan de start. Veel van de teams kenden elkaar van de vorige Wereldcup op Toogoolawah. De enige nieuwkomer in de (wereld)top was ons land. Vandaar dat het zo verraste. Meteen in de eerste ronde gaf ons nationale team z'n visitekaartje af: 18 punten (de eerste viermansplane plus zeventien rotaties, alles binnen de drie minuten). Het stond daarmee meteen op de eerste plaats met Nieuw Zeeland en Australië. Amerika en China volgden met 17 punten. Engeland en Zwitserland met 16 punten. Met name Amerika en China vielen tegen. De dikke verhalen over de Chinezen
De winnaars speed en sequential:
die wel 22 konden draaien, leken wat vreemd. De tweede ronde bracht Amerika op kop met 20 punten. Nieuw Zeeland en Australië skoorden weer 18 punten en stonden twee, Nederland 17 punten en dus drie. De derde rond bracht Nederland weer naast Australië. Ons team overtrof elke verwachting (ook hun eigen) door 19 punten in tijd te skoren. Het hoogste dat ze vóór de WK ooit skoorden, was 17 punten, tegen normaal 16 !!! De vierde ronde bracht een klap voor Nederland. Herman had een pilotchute hesitation, waardoor hij na de clear & pull ca. 300 ft lager open was dan de anderen. Daardoor was er een erg trage opbouw van de eerste vierman - vitaal voor het uiteindelijke aantal rota-
het Franse team. (foto Ben de Groot)
De winnaars
rotatie:
Champagne
na de laatste sprong!
(foto Wilma Dereta)
pen door China. Dat maakte in de vierde ronde 19 en ja hoor, in de vijfde ronde 22 punten. Ze hadden kennelijk erg moeten wennen. De Chinezen sprongen met zware, oude Cloud-achtige koepels - vrachtwagens met weinig lift. Ze bouwden dan
het komplete Chinese
hele punten. Het springen lag daarna twee dagen stil. Regen, regen, regen. De boeren blij en wij niet. Dinsdag 1 oktober viel het doek. Rond het middaguur ••....••...•......••..........•• , Champioflships of Canopy Rolativo Work fElIfENT
team. (foto Ben de Groot)
17 SP
klaarde het op. Nederland, Amerika en Nieuw Zeeland gingen voor hun zevende ronde samen omhoog. De Amerikanen liepen lekker: 19 punten. Nederland had een angstig langzame vierman: 37 sekonden. Maar daarna liep het als een trein: 17 punten toch nog. Daarna Nieuw Zeeland: 18 punten. Nog maar twee punten van ons vandaan' Om vijf uur was het uur U. Weer zaten Nederland en Nieuw Zeeland samen in de Otter. Ons team maakte de exit. Perfekt. In 27 sekonden 'stond' de vierman' Maar toen ging het minder. Herman Landsman: 'We plegen onder spanning goed te werken; echt zenuwachtig waren we niet, dacht ik. Wel gespannen. 't Was nog behoorlijk turbulent. Ik denk dat 't daarom niet echt lekker liep.' Simon Woerlee: 'Ja, maar echte zeer close konkurrentie hebben we nauwelijks ooit gehad.' Hoe dan ook, rommelige grips, enge slingeringen,
Een dolgelukkig team na aankomst op Schiphol: v.l.n.r. Woerlee, Simon Waerlee en zittend Ben de Groot.
maar het liep. Rotatie na rotatie. Toen het cijfer 18 op papier stond, waren de drie minuten werktijd om. Gehaald' Dat konden de Nieuw Zeelanders nooit inhalen' Ze sprongen af. Ook zij hadden een rommelige sprong. Erger nog. Opeens een funnel. Herstel, maar toch. Weg: 15 punten na drie minuten' Brons voor Nederland! Nog nooit vertoond' Champagne vloeide, lachen, op schouders slaan en intens
Iwan Spilker,
Herman
Landsman,
Ernst
blij de chutes pakken. Bellen naar Nederland, maar Arnold Collenteur was nog niet op de KNVvL: de wintertijd was inmiddels ingegaan dus was het nog vóór negen uur 's morgens, terwijl hier de zon aan het ondergaan was: negen uur tijdsverschil. Maar de telefoniste van de KNVvL deelde spontaan in de vreugde. Bier, avondeten en bier. En de volgende dag laat in de middag vóór het slotbanket, op het po-
dium. Vanaf 1953 (de eerste WK parachutespringen) was dit nog nooit vertoond. Maar de wedstrijd was nog niet voorbij. De USA kwam niet meer aan de laatste sprong toe. Als enige China wel. Dat maakte in de zevende ronde 21 en in de achtste toch nog 20 punten. De USA stond na de zevende en dus vóór de laatste ronde precies nog één punt voor. Dat betekende dat ze óók 20 punten in de laatste ronde moesten maken om - zonder jump off wereldkampioen te worden. Het werden er 18. De Amerikanen grepen naast het goud. Terwijl de Amerikanen stil hun laatste 2000 ft daalden, liep iedereen naar de Chinese tent waar de team leden alle felicitaties glunderend in ontvangst namen. China's eerste gouden medaille in het springen. Voor Amerika geen enkele. En wij, wij hadden brons' Ook voor het eerst' Hein Cannegieter
In gesprek met Joey Whitehouse. In zijn slaapkamer te Gatton heb ik tijdens de WK CRW een gesprek met Joey Whitehouse, lid van het Amerikaanse rotatieteam PRISM. Aangezien ik vóór de US nationals '86 nog nooit van PRISM had gehoord, benieuwt het mij wie die jongens van dit team eigenlijk zijn. Gewapend met een dozijn vragen stap ik tijdens een van de regenachtige dagen, die ook deze WK kent, Joey's kamer binnen. PRISM bestaat sinds 1981; in de huidige samenstelling wordt de laatste twee jaar geoefend. Ruim 300 oefenrotatiesprongen maakten deze jongens in die periode. John Ainsworth (28 jaar en 1700 sprongen), Skip Summers (33 jaar en 1850 sprongen), Gary Hurley (35 jaar en 2400 sprongen) en Joey Whitehouse (30 jaar en 1000 sprongen) zijn amateurs en hebben allemaal een vaste baan. In de weekeinden komen ze bij elkaar en springen uit een Cessna of Twin Bonanza op Reaford (NE). Ik spreek mijn verbazing uit over de verschillende koepels en methodes van de teamleden. Joey verklaart dat PRISM het gewichtsverschil heeft opgelost met verschillende maten en typen koepels: een Pursuit 230, een SP 18
Pursuit 215 en twee Mavericks. De kombinatie voldoet inderdaad prima, moet ik zeggen. Ainsworth is de enige die 'over the top' roteert. De overigen maken razendsnelle 'sashey's' waardoor je kontinu een rommelige drieplane hebt hangen. De koepels blijven echter altijd open en degene die roteert, lijkt weinig last te hebben van de plane die voortdurend van heading verandert. 'Het Budweiser team leerde ons die snelle sashey's', zegt Joey. 'We sturen even naar rechts, pakken frontrisers en trekken die in tot net onder en achter de plane. Vervolgens gebruiken we de verkregen snelheid om de riser-doek te maken. A piece of cake, man.' Net als het Nederlandse team zijn de Amerikanen goed te
Het USA team: v.l.n.r. staand Skip Summers en Gary Hurley; zittend Joey Whitehouse en John Ainsworth.
spreken over de WK lokatie en de perfekte organisatie van het duo Mc Evoy/Bermingham. Geld noch moeite wordt gespaard om ons de meest gunstige springkondities te verschaffen. De Amerikanen lopen kontinu in shirtjes waarop de letters USA altijd voorkomen. Ook hun rigs, helmen en springkleding maken duidelijk welk land zij vertegenwoordigen. Is
dit vaderlandsliefde of sponsored de USPA haar teams, vraag ik mij af. Joey legt uit dat elk teamlid $400 van de USPA heeft gekregen. Daarmee kan amper een derde van de vliegreis worden bekostigd. Gelukkig draagt Glide Path, de fabrikant van de Maverick, bij in de onkosten door het inschrijfgeld voor het rotatieteam (ruim $ 2000) te betalen. Het Budweiser sequentialteam moet het alleen met de $ 400 support stellen. En dat terwijl ze nog wel de Amerikaanse vlag in hun koepels hebben laten zetten. Bob Hazlett, lid van Budweiser, vertelt mij een keer aan tafel dat hij drie maanden daarvoor de lening kompleet heeft afgelost die hij voor de World Cup in '84 had moeten afsluiten. Voor deze trip heeft hij weer een nieuwe lening moeten afsluiten. Èchte skydivers, die Amerikanen' De twee zilveren medailles die de mannen van Bill (who's who) Ottley mee naar huis nemen, zijn dan ook welverdiend. Simon Woerlee
Waar de angst ophoudt en de kick begint • • • Iedereen is eens begonnen en iedereen was toen bang. Toch zijn sommigen doorgegaan, dwars tegen die angst in. Als je een van diegenen nu vraagt: 'Ben jij nou nooit bang?', zegt ie: 'Nee man, het geeft juist een kick.' Wat is dat nu precies, die angst voor het springen en wanneer krijg je er een kick van? En wat is dat toch, die kick.
[
ANGST Het is je wellicht opgevallen dat er meer springers stoppen na een paar sprongen dan dat er doorgaan. Deels is dat te wijten aan een gebrek aan financiële middelen, maar het grootste deel kapt ermee omdat het niet meer durft. Volgens twee Amerikaanse onderzoekers stijgt het angstnivo van beginnende springers van het omhangen tot aan de exit, waar het zijn toppunt bereikt. Daarna wordt het minder. Angst maakt in dit geval deel uit van het totaal aan reakties op de stress-situatie. De springer anticipeert op de sprong als op een andere stressvolle gebeurtenis. De bekende hormoonreakties (adrenaline), hartslagversnelling en dergelijke, treden dan op. Wat misschien niet zo bekend is, maar evenzo of zelfs belangrijker is, is dat het visuele veld nauwer wordt. De hoek ten opzichte van het midden van het visuele veld waarin we dingen kunnen waarnemen, is onder stress drastisch verkleind. Een andere verschijnsel is dat onze attentie beperkt is. Alleen dat wat heel duidelijk doordringt, wordt goed waargenomen en verwerkt. Ten aanzien van het eerste zou je je kunnen voorstellen dat AFF leerlingen alleen die tekens duidelijk zien die door de instrukteur rècht voor zijn ogen worden gegeven. Het tweede geeft het belang aan van een drilmatige opleiding: elke procedure moet er geheid inzitten, zodat men die zelfs in de grootste stresssituaties (lees beperkte attentie) nog weet. Naarmate de ervaring met de stress-situatie groter wordt, Ieren we er beter mee omgaan. De stress verdwijnt niet, maar we wéten dat hij komt en voor-
dat we er het slachtoffer van dreigen te worden, hebben we maatregelen getroffen om met die stress om te kunnen gaan. Bij de een lukt dit beter dan bij de ander, vandaar die verschillen in angst tussen mensen met gelijke ervaring. Een belangrijk fenomeen dat dit leerproces kan vertragen of versnellen, is de zogenaamde 'self fulfilling prophecy': als je maar lang genoeg voorspelt dat je bang zult zijn, dan ben je het ook. Het omgekeerde kan ook.
tekening
Oiek Pluim
KICK Het eigenaardige van stresssituaties is nu dat ze ons niet alleen een negatief (angst)gevoel geven, maar ook een positief gevoel (opluchting achteraf). Men spreekt bij een hevige opluchting wel van euforie.
Deze euforie is een bewustzijnstoestand die in de jaren '60 nogal populair was. Via allerlei pillen en poeders probeerde men de gedachten aan de dagelijkse beslommeringen te ontvluchten en te trippen naar een verruimd bewustzijn. Lukte dit dan was er sprake van een kick; gebeurde het tegenovergestelde dan flipte je. Welnu, deze euforische. staat wordt in onze hersenen spontaan aangewakkerd als we in een situatie geraken waaruit we het liefst zo weer weg zouden willen lopen. Paradoksaal dus. Hoe zit dat nu precies? Om te beginnen, worden we in een angstaanjagende situatie natuurlijk bang. De al even genoemde lichamelijke processen komen op gang: hartslag omhoog, klamme handen, adrenaline enz. Maar tegelijkertijd wordt in een deel van de hersenen (retikulaire formatie) de prikkel gegeven om die euforische staat op te wekken. De angst overheerst echter totdat de gebeurtenis voorbij is. Pas als de angst aanmerkelijk zakt, wordt het euforisch gevoel merkbaar. Je voelt je opgelucht, misschien een beetje rillerig, knikkende knietjes en dergelijke. Wanneer men nu vaker met dezelfde stressvolle situatie in aanraking komt, leren we steeds meer de angst effektief te onderdrukken. Dit is wel nodig ook omdat ons lichaam anders ten gronde zou gaan aan zijn eigen reakties op die situaties. In eerste instantie reageert het lichaam nog wel, maar dat wordt vrij snel onderdrukt. Wat echter niet wordt onderdrukt, is dat opkomende gevoel van euforie. Ook dat kan dat bij gewenning aan de situatie op den duur minder worden, maar dan spreek je over een veel langere tijdsperiode. De euforie breekt dus al door in een vroeger stadium, steeds eerder naarmate de ervaring groter wordt. Aanvan-
kei ijk pas lang nadat je bent geland, later al voordat je het vliegtuig verlaat. Dit gevoel nu is datgene dat we kick noemen. Bij springers met veel ervaring lijkt de angst helemaal afwezig en is het alsof er alleen nog maar die kick bestaat. Maar op een gegeven moment is het uit met de pret. Ook aan deze kick kan men wennen. Springers die erg gehecht zijn aan dit gevoel kunnen dan teleurgesteld raken, ze gaan andere trucks bedenken om toch die kick te krijgen. De groep die van steeds lagere objekten springt (sprong) is hier een goed voorbeeld van. IMPLIKATlES Leerlingen zijn angstig. Dit heeft gevolgen in die zin dat ze minder zien en minder goed kunnen denken. Naa~ mate men meer springt, gaat dat allemaal weer beter. Belangrijk is dat je dit van jezelf weet en dat je ondanks alles je procedures goed moet kunnen uitvoeren. Steeds weer herhalen en oefenen is dus een must. Dit geldt niet alleen voor beginners maar evenzo voor ervaren springers die (net als ik) om welke reden dan ook niet meer zoveel kunnen springen. Zorg ervoor dat je de veiligheid niet uit het oog verliest. Dingen waar je tijdens de sprong veel aandacht aan moet besteden, moet je goed overwegen en je er goed op voorbereiden. Kijk uit met vreemde rigs, lastige demo's, te moeilijke sprongen (separatie), lage draaien en dergelijke. AFF leerlingen blijken het grote voordeel te hebben frekwenter en intensiever te springen. De lange vrije val maakt het mogelijk snel met de situatie vertrouwd te raken, niet alleen geestelijk maar dus ook lichamelijk. Minder angst en meer plezier van de sprong. Willard Jansen 19 SP
h
Een goede lichaamshouding De sportwereld zit vol met vergelijkbare beelden van atleten, die zich op allerlei mogelijke manieren bewegen. We zien de krachtige swing van een diskuswerper of de gracieuse bewegingen van een turnster en worden daarmee herinnerd aan het uitgebreide arsenaal van bewegingen in de verschillende sportdisciplines. Er zijn echter ook sporten, waarin de uitdaging zit om met een minimum aan bewegingen het maximum aan resultaat te bereiken. Het sukses in scherpschieten bijvoorbeeld is afhankelijk van minieme hand-oog korrekties, die nauwelijks van buitenaf zijn waar te nemen. Hetzelfde valt waar te nemen bij waterskiërs, die 'op slot' schijnen te gaan, nadat ze de schans afgaan, wetende dat elke beweging de afstand kan bekorten. Skydivers beschikken evenzo over een grote variatie aan lichaamshoudingen; de dive, de tracking, de reverse arch en de style-tuck zijn daarvan een paar voorbeelden. Videobanden van topspringers tonen ons echter dat, ondanks het feit dat het team zich voortdurend in allerlei geometrische figuren beweegt, de individuele team leden zich voornamelijk in één bepaalde basishouding bevinden. Nadere observatie laat ons een direkt verband zien tussen de tijd die door deze individuele teamleden wordt doorgebracht in deze basis houding en hun bijdrage in het algemeen aan het sukses van de sprong. Hiermee wordt niet beweerd dat er geen individuele vliegmethoden bestaan onder relatievers van wereldklasse, maar de stilistische verschillen zijn meestal minder groot dan de overeenkomsten. Deze overeenkomsten zijn weinig meer dan een verzameling van 90° hoeken of bijna 90° hoeken, die samen een wijde, ontspannen en naar achteren 'geblazen' snel vallende vrije val houding vormen. Hier volgt een uiteenzetting van deze hoeken samen met enkele tekeningen, die goed en fout laten zien. Ook wordt uitgelegd hoe het allemaal in samenhang met elkaar werkt.
Bijna 90° ten opzichte van het dijbeen. Indien goed in balans met de onderarm-hoek en in kombinatie met een goede jumpsuit, houdt deze hoek de valsnelheid binnen bereik van je partner(s) en voorziet in langzame en precieze wijzigingen in je positie (voorwaarts of achterwaarts).
HOEK VAN DE BORST
WRONG
WRONG
~
Zo bol als mogelijk. Met andere woorden zo ver mogelijk naar voren. Dit is een ander belangrijk kontrolemiddel voor de valsnelheid en wanneer in goede balans met de hoek van de rug een garantie voor 'navelscherpe' draaien. BOVENARMHOEK
BOVENBEEN HOEK
~:'C
WRONG
-,
\
Bijna 90° tussen de bovenbenen. Indien goed uitgebalanceerd met de bovenarm-hoek voorziet deze hoek in langzame en precieze wijzigingen in de zijwaartse bewegingen.
Ten opzichte van het bovenlichaam 90° of minder. Deze hoek bevordert het snel vallen en voorziet in een bovenlichaamwijdte noodzakelijk voor precieze side to side kontrole.
HOEK VAN DE RUG
BENEDENARMHOEK
Zo hol als mogelijk. Deze hoek voorziet in de primaire kontrole op de valsnelheid en is onlosmakelijk verbonden met de eerder genoemde. Hierdoor kun je langzame en precieze bewegingen in alle drie genoemde richtingen maken.
Ten op zich te van de bovenarm 90°. Dit bevordert ook het snelle vallen en zorgt in kombinatie met de beweging van het onderbeen voor gekontroleerd bewegen op je plek.
ONDERBEENHOEK
SP 20
HOEK VAN HOOFD EN NEK
Ten opzichte van het bovenlichaam 90°. Dit is een van de meest belangrijke aspekten van je lichaamshouding omdat het alles te maken heeft met de kommunikatie die noodzakelijk is om alle andere aanpassingen te maken. 'Het hoofd omhoog' is letterlijk een algemene karakteristiek voor suksesvolle sequentiais. Het helpt bovendien je borst- en rug hoek beter in te zetten. De zeven genoemde hoeken lijken samen een heleboel werk om ineens te doen. Ze worden echter allemaal bereikt door simpelweg te ontspannen en alles 'achteruit' te laten blazen. Deze houding van de minste weerstand resulteert in de weg recht naar beneden en die is vereist voor goed sequentialwerk. Het beeld dat hier is geschetst, is natuurlijk een overdreven beeld. Er naar toe werkende echter, met wat grondtraining en enkele ontspannen vrije valoefeningen, zal het resulteren in een vrije val houding die de kans op fijn afgestelde bewegingen, die zijn vereist voor relatievers, zal verhogen. (Te langzaam bewegen in sequentials is zelden een probleem.) Beginners moeten starten met wat solo vrije val gericht op ontspannen. Probeer in eerste instantie met het bekken naar beneden te vallen, met alle andere lichaamsdelen er los en symmetrisch achteraan. Daarna enkele tweemans random oefeningen doen totdat al de basic docks van het sequential kunnen worden uitgevoerd met het lichaam in de juiste positie.
den zodat de aandacht helemaal kan uitgaan naar het minimaliseren van onnodige bewegingen gedurende de sprong.
I' lj'
Valsnelheden worden ten opzichte van elkaar gelijk door lichte variaties in rug- en borsthoeken (houdingen). Gevorderden kunnen met tweemans oefeningen beginnen, waarin ze zich alleen op lichaamshouding konsentreren en niet op punten skoren. Daarna opwerken naar enkele vergelijkbare viermans random oefeningen, waarin alle grips weer zijn verwerkt. Vergeet de punten. Probeer in plaats daarvan het verschil te voelen dat deze houding veroorzaakt.
Eksperts kunnen beginnen met enkele van de viermans oefeningen en daarna proberen het een en ander over te brengen in wat meer komplekse achtmans randoms. Kies sprongen die geen afbreuk doen aan de goede lichaamshouding. Wees er zeker van dat je deze sprongen makkelijk houdt in de zin van onthou-
Vertaald naar een artikel van Guy Manos in Skydiving door
Henk Kuizenga
Fallschirm Sport Magazin Das Fallsclurrn Sport Maqaz:n erscheint alle 2 Monate und das Fallschinn Sport-Info benchtet tn den dazwischeni1egendenMonaten [eruesobonnemem
RW met de Voor serieuze relatief teams is er een nieuw hulpmiddel op de markt: een komputerprogramma. Ken Crabtree, ex-teamlid van de Amerikaanse wereldkampioenen Coors, schreef het en noemde het 'The Competition Edge. Ken ontmoet ik in de schaduw van een tent onder de hete zon van Muskogee, de plaats van de Amerikaanse nationals. Daar heeft hij improvisorisch zijn machine op het lichtnet aangesloten om potentiĂŤle klanten rijp te maken voor een investering van $ 700. Het eerste softwarepakketheeft hij al verkocht, aan de Golden Knights natuurlijk, maar daar zal het dan ook wel bij blijven. Ken had dat niet anders verwacht en heeft daar zijn prijs op vastgesteld. In de folder staat dat het geen elektronisch logboek is, maar dat is het natuurlijk wel. Het feit dat je met de ingebrachte data snel wat kunt goochelen, maakt van het logboek een instrument. Na elke trainingssprong voer je alle informatie in, met name aan de hand van de video alle tijden: de momenten waarop de formaties liggen, hoe lang
ze liggen (breaktimes) en de transitie-tijden. Daarbij worden ook de namen van de formaties steeds genoemd. Bovendien moet je intypen waar de overgangen kunnen worden teruggevonden op de videoband. Het programma biedt nu de mogelijkheid om de informatie uit alle voorgaande sprongen op verschillende manieren te presenteren, indien gewenst, toegesneden op de volgende trainingssprong. Die volgende sprong bijvoorbeeld laat je loten door de komputer (alle blocks en randoms zitten ook in het programma) die dat en passant ook nog even uitprint. Per formatie of overgang kan de machine dan ophoesten wanneer en hoe vaak die formatie eerder is gedaan, hoe snel dat de laatste tien keer ging en wat de snelste en de langzaamste tijd tot nu toe was. Bovendien wordt vermeld waar de betreffende overgang op de video staat, zodat door middel van overtapen een komplete film kan worden gemaakt van de sprong die nog komen gaat! Ook zonder dit laatste kan men de sprong visualiseren, namelijk via de 'grid' op de monitor.
Zoals in elke sport, kunnen de meeste basis technieken lijden onder konsentratie op meer geavanceerde. Ongelukkigerwijs vereisen geavanceerde technieken een fundament van solide basis technieken om effektief te zijn. De oplossing van dit probleem ligt vaak in voortdurende versterking van de fundamenten om de basis te verbreden ten gunste van een hoger nivo.
DM
30.-
sr-
30
.05210
----------- --~=_:. -- -
tekening Dick Pluim
Voor de betere wedstrijdtaktiek berekent de komputer tenslotte hoeveel punten het team op de gekozen dive mag verwachten: een beste, slechtste en gemiddelde versie. Van ĂŠĂŠn team kunnen net zoveel sprongen worden opgeslagen als er geheugenruimte is, van vier andere teams slechts vijftig sprongen. Zo kun je onderling een wedstrijdje houden! De nuchtere Nederlander reageert op al dit fraais uiteraard met de skeptische vaststelling dat je door de bomen (de informatiestroom) het bos (het wereldkampioenschap) niet meer ziet. Niettemin kan een serieus
PC team op betrekkelijk eenvoudige wijze over een langere termijn de zwakke punten herkennen, zodat een zeer gericht trainingsprogramma kan worden samengesteld. Ik zou niemand willen aanraden hier $ 700 aan te spenderen, maar ik zie met interesse de eerste Nederlandse (kraakbare) programma's tegemoet. Van die van de komputerfreak in mijn eigen team heb ik helaas nog niets gezien behalve uit 'sprites' opgebouwde helikopters, maar wie weet . Arnold Collenteur 21 SP
'8
GLIDE
PATH
INTERNATIONAL
Dm_-
November 18, 1986 Dear Skydiver: In late April 1985 Glide Path International licensed SkydiveGünter to manufacture all of their present models with the stipulation that he meet all specifications and quality control standards of Glide Path. Skydive-Günter has never manufactured any Glide Path products and for various reasons in September 1986 Skydive-Günter's license with Glide Path was terminated. It has come to our attention that sport parachute canopies, which resembie the Glide Path canopies, are being manufactured in Gerrnany and distributed throughout Europe. Glide Path International strongly states TH ESE ARE NOT OU R PRODUCTS and in no way will we be deemed liable or held accountable for these bogus canopies. Glide Path International also must state that the only canopy we sell that is TSO'd for use as a reserve is the Firelite Reserve. If you have any other Glide Path canopy in your Reserve Container at this time you are doing so at your own risk. Glide Path's first priority has always been SAFETY for the SKYDIVERS. Please call Glide Path International collect if you have any questions. Yours very truly, "'--,;.(,../:', ')" I.. (
/:/1
('7f' / / •..•. ",""..I ", ti.
___"
.'
~....;:.>.) __
-
\.
.C t.e _ ":.. 7"
I
__ "..
"
./~
Lucia H. Furry ('/ President
2348 JOHN GLENN OR.
•
CHAMBLEE, GA 30341 • U,S,A. •
(404) 458-1516 • TELEX: 700593
Open Dag Eindhoven
De opbouw van de derligman
I
I"
tijdens de Open Dag Eindhoven.
Op de Open Dag van de Klu op de vliegbasis Eindhoven maakte de demonstratie parachutespringen voor het eerst deel uit van een kompleet blokprogramma van luchtsporten, georganiseerd door de Nederlandse Luchtvaart Federatie. Voor het publiek en de springers was echter geen verschil te merken, of het moesten de ontbrekende lunchpakketten zijn. Deze omissie in het regelwerk deed ernstig afbreuk aan de overigens suksesvolle dag. IN DE LUCHT Vroeg in de morgen van 20 september verzamelde zich de groep springers op Soesterberg. Er was ĂŠĂŠn F27 beschikbaar voor een grote RW-formatie, terwijl in de andere kist preci-
(toto Sjaak Gielen)
siespringers en koepel relatievers een stoel konden vinden. Het weer was ongekend mooi: een strak blauwe lucht. Te blauw helaas voor het publiek om het relatiefgebeuren te zien, temeer daar ook de kommentator het niet in de gaten had! Achteraf was er ook geen noodzaak tot kijken, want de dertigman werd niet kompleet. Er waren helaas een aantal onervaren mensen die niet op tijd konden aandoeken. Frustrerend overigens voor Rob Greven en Frank van Gelder, die zich over de rookpotten hadden ontfermd. Gelukkig dat de tweede F27 onmiddellijk volgde met losse precisiespringers en springers voor een grote koepelrelatiefformatie, georganiseerd door Kees Tops. De formatie bouwde op tot een dertien man en
dat schouwspel ontlokte de nodige Ohhh's en Ahhh's aan het publiek. Voor de relatievers was het na de eerste sprong om 10.30 uur afgelopen. De anderen mochten het nog eens dunnetjes overdoen. Daarna moest de rest van de dag worden doorgebracht met honger lijden en kijken naar de rest van de airshow, met als hoogtepunt het (Franse) straaljagersteam 'Patrouille de France'. Pas nadat de show was beeindigd, mochten de springers weer in de Troopship klimmen voor een snelle vlucht terug naar Soesterberg. OP DE GROND Ook op de staticshow waren we vertegenwoordigd met een eigen stand. Deze werd inge-
richt en bemand door leden van Paraclub Eindhoven die op de trouwe ondersteuning van PR-medewerkster Trees van Mierio konden rekenen. Het resultaat was uit de kunst, mede doordat Harry Kuipers een mooie achterwand had versierd. De stand trok erg veel belangstelling; de folders en oude Sportparachutisten vlogen weg. Veel dank voor deze promotie is verschuldigd aan Ellen Lafaire en de familie Hoenjet. Een kleine domper op dit gebeuren echter was de ontdekking na afloop dat de etalagepop van onze afdeling was ontvreemd. Klaarblijkelijk had de bewaking zich overdag al te moe gemaakt met de para's!
Arnold Collenteur 23 SP
F27 Troopship springen 1986
Een schitterende
F27-exitfoto
van Arjen Vos.
Het afgelopen jaar kenmerkte zich door het grote aantal F27 paradroppings gespreid over het hele jaar en verspreid over het hele land. Één demo (Scheveningen) kon wegens harde wind niet worden uitgevoerd. Er werd wel gevlogen, maar aan de kust was de wind zodanig sterk dat een veilige dropping op het smalle strand tussen zee en boulevard niet mogelijk was. De overige achttien demo's werden allemaal uitgevoerd. Bij sommige was een aanpassing in de gewenste hoogte noodzakelijk in verband met een lagere bewolking, maar de meeste demo's zijn vanaf grote hoogte gesprongen. Omdat reeds vroeg in het voorjaar veel demo's bekend waren, kon er een goede verdeling worden gemaakt over de clubs. Zo kregen Eelde, Lelystad, Hilversum, Axel en Eindhoven veel deelnemers 2 19 24 14 14 27 28 . 14 3 17 20
mei mei mei juni juni juni juni juli september september september
Hilversum Eelde Scheveningen Lelystad Beusichem Gilze-Rijen
Axel Nijmegen Ypenburg Eindhoven Eindhoven
van de clubs uit de regio. Ook de organisatie van het springen is wat aangepast. Johan Bronsveld heeft de koördinatie en indeling van de spring leiders op zich genomen. Ook is het aantal clubkoördinatoren uitgebreid, al ontbreken er nog steeds enige namen. Het is goed even stil te staan bij de taak van de spring leider. Het is namelijk vaak een behoorlijke klus om voor takeoff alles te regelen. Het begint met de papieren-kontrole: er zijn nog steeds mensen die een dag verlof nemen en honderd kilometer rijden om dan tot de ontdekking te komen dat: de medische verklaring is verlopen, de reservevouwdatum is verstreken of dat de jaarkeuring niet meer geldig is. Het is bijzonder jammer als je dan naar huis wordt gestuurd terwijl je maten voor een dertigmans poging omhoog gaan. 2 2 1 1 1 3 1 1 2 2 3
Daarna mag de springleider de springindeling maken, eventueel in overleg met de RW en CRW loadmasters en vervolgens overleg gaan plegen met de. vliegtuigbemanning over take-of en springtijden, meteogegevens, hoogtes en aantal jumpruns. Als dit achter de rug is, kan hij de springers gaan briefen en ze op tijd in het vliegtuig trachten te krijgen. Een punt van misverstand is nog wel eens de take-oft tijd. Als je bij je club springt en je zit in de eerstvolgende stick, kun je rustig gaan dirtdiven en fitten, een paar minuten meer of minder maakt niet uit: er dringt toch niemand voor en jij bent de eerste die gaat springen. Nu, dat is met de F27 vaak anders. De bemanning en de spring leider krijgen een bloktijd om te starten en om te springen en halen ze dit niet, wordt de start of de jumprun gecancelled. Verwonder je
dus niet als een spring leider staat te schreeuwen om zijn 37 man aan boord te krijgen. Hij doet het voor de springers en niet voor zichzelf. Maar genoeg geschoolmeester. Er is door veel mensen ontzettend fijn gesprongen. Er zijn weer persoonlijke en club rekords verbeterd, dertigmans RW pogingen gedaan en grote CRW stacks gemaakt. Ook mochten een aantal voor het eerst uit de F27 springen en als altijd vonden ze het een fantastische belevenis. Voor 1987 hopen we dat er weer veel organisatoren van vliegfeesten naar de Klu stappen en een F27 met para's vragen. Het toewijzen van de F27 vinden ze geen probleem en gelukkig komen ze naar de KNVvL om de springers te krijgen. Mogelijk moeten we de eisen voor bijvoorbeeld Scheveningen wat verhogen: springers met ruime demo-ervaring en niet te licht in gewicht, want sommigen onder ons wegen zo weinig dat ze met acht meter wind al achteruit lopen en ik moet er niet aan denken dat je dan boven Scheveningen hangt. Ook bij grote vliegfeesten moeten we ons afvragen wat de doelstelling is van de demo. Een dertig mans poging vanaf 12.000 ft met een landing op 500 meter vanaf het publiek heeft als publiekstrekker veel minder waarde dan een F27 die leeg loopt op 5000 ft en waarbij iedereen klein CRW-werk doet, zoals bi- en triplanes, stacks, sideby-sides en landingen vlak voor de voeten van het publiek. De KNVvL F27 koördinator, Koos Verhaar
x lustrum Icarus x x x x x x x x x x
vliegfeest RLS vlaggetjesdag vliegfeest gehandicaptendag lustrum DMV vliegfeest zweefvliegclub Vierdaagse 50 jaar vlb, ladies day training open dag Klu open dag Klu
levertijd 3 weken BESTEL NU i!! telefoon:
050 - 416057
Hoendiepskade 2 9718 BD Groningen
Het
Nieu\N snelste
-
Bel om
en exclusief voor Nederland! RVV suit rrr o rri e ri r.eet verkrijgbaar.
•• inlichtingen
of
bestel
een folder.
Jeugdtraining '86 .
.•. I
...•
Voor de vierde maal in suksessie werden er door het Afdelingsbestuur middelen beschikbaar gesteld, zodat de Jeugdtraining ook dit jaar kon worden voortgezet. Het doel van de Jeugdtraining was èn is door middel van centrale trainingen èn deelname aan wedstrijden de basis in met name het precisiespringen te verbreden en op een hoger peil te brengen. Na evaluatie van het vorige seizoen, waarna een paar oude rotten het veld moesten ruimen voor nieuwelingen, werd op 23 maart dit seizoen met
een theorie-avond geopend. Door slechte weersomstandigheden kwam het in het hieropvolgende weekeinde niet tot springen. Van de geplande zestien trainingsdagen gingen drie dagen door slecht weer verloren. Alle trainingen vonden, evenals het vorige seizoen, plaats op het Nationaal Centrum. Mede dankzij de voorrangsregeling konden de twaalf jeugd leden 590 trainingssprongen maken tegen 281 in 1985. Naast trainingen werd door oudere jeugd leden aan een achttal internationale wedstrijden deelgenomen. Absoluut hoogtepunt vormde de deelname van vijf leden aan een wedstrijd in de volksrepubliek Polen. De minder ervaren leden sprongen een paar nationale wedstrijden. Alhoewel twee wedstrijden (Flevo en de Teuge Tulip Trophy) niet werden versprongen, konden er in jeugdtrainingsverband toch nog 388 wedstrijdsprongen worden gemaakt tegen 315 in ·1985.
~
~
Henk geeft een debriefing
SEIZOEN
na een wedstrijdsprong
1987
Voor het komende seizoen heeft de afdeling wederom een budget beschikbaar gesteld om jonge spring(st)ers de gelegenheid te geven zich te bekwamen in het precisiespringen. Heb je interesse en voldoe je aan onderstaande eisen, dan moet je je vóór 1 maart 1987 schriftelijk bij mij aanmelden. - niet ouder zijn dan 24 jaar (datum 1-1-'87 bepalend)
tijdens de Martini Trophy bij de NNPC.
- eigen uitrusting met 'precisiesquare' bezitten - minimaal 25 sprongen met deze square hebben gemaakt Vergeet niet om bij aanmelding je naam, adres, telefoonnummer, geboortedatum en beroep te vermelden. Voor meer inlichtingen kun je bij mij terecht: Waemelslant 89, 6931 HT Westervoort, tel. (08303) 18458 ('s avonds). Henk Nijhuis
Para Ski te Schaesberg
I" I
I.",
Vrijdag 12 september 's avonds laat onder aan de ski-heuvel aangekomen, werden we meteen ondervraagd: 'Gaan jullie skiën? Heb je het wel eens eerder gedaan? Maakt niet uit, hier heb je latten, stokken en schoenen en daar is de berg.' Goed, wij (twee man CPV) waren overtuigd: er moest worden deelgenomen aan het skiën, want dat is fun! Zo dacht de FD er ook over, want de FD-delegatie was vijftien man sterk, hetgeen het halve deelnemersveld vormde. Ons team werd aan de bar nog even geformeerd en na enkele taktieken & strategieën en een beetje bier, hop naar bed. Zaterdagmorgen werd er begonnen aan de wedstrijd en de verwachting omtrent de heli bleek te kloppen. Jawel, dezelfde als die werd gebruikt bij de Eerste Knokke Parachuting Serie met dezelfde vlieger
maar zonder permanentje. En ook hier had niemand hem verteld hoe je para's moest droppen, want een piloot die op 2000 ft loodrecht de windlijn passeert (in een dertig graden bocht je) en tegen de spotter van een vijfmansteam roept: 'GO BOYS, GO!!', heeft mijns inziens nul verstand van droppen. (Het kan zijn dat dit iets overdreven is!) Mais alors, de wolken bleven hoog genoeg en er werden twee ronden versprongen. Toen even een pauze van een half uur (?) en er werd begonnen aan de derde ronde, die echter maar voor de helft werd afgesprongen. De 'sky had z'n limit' op 1300 ft gelegd. Dan maar op de latten. Iedereen mocht twee afdalingen maken (reuzen slalom) en de tijd werd tot op de 1000ste sekonde nauwkeurig vastgelegd. Voor wat betreft de techniek
en snelheid van de diverse deelnemers waren er nogal grote verschillen, maar dat verhoogde juist de pret. Het weer van die dag en de verwachting voor de zondag deed de organiserende heren besluiten de wedstrijd geldig te verklaren en op de zaterdagmiddag zelfs nog de prijsuitreiking te laten plaatsvinden. Verrassend was de hoeveelheid 'blik' die in een vlot tempo werd uitgedeeld. Voor zover ik het heb kunnen bijhouden, waren er de volgende klassementen: - para's die ook hadden deelgenomen aan het skiën, - para's die niet hadden deelgenomen aan het skiën, - skiërs in de internationale klasse (de tien beste). - skiërs in de nationale klasse (de rest), - kombinatie para/ski internationale klasse (de tien van het derde aandachtsstreep-
je), - kombinatie para/ski nationale klasse (de rest van het vierde aandachtsstreepje). - teams para/ski internationale klasse (drie teams), - teams para/ski nationale klasse (ook drie teams). Bij elkaar dus ongeveer acht maal drie is vierentwintig plakken (voor dertig deelnemers). Op zich is deze vrijgevigheid wel aardig, want met een beetje kunnen en inzet heb je al een medaille. Last but not least mag nog de uitstekende scheidsrechtersgroep onder leiding van de heer René Boidin worden genoemd, die weer keurig werk leverde. Jammer van het weer, want organisatorisch zat alles goed in elkaar. Al met al een gezellige glad verlopen wedstrijd die beter weer verdient. Harry Bos, CPV 25 SP
De tandem en zijn andere mogelijkheden Afgelopen zomer heb ik deelgenomen aan de Tandemmasterkursus georganiseerd door Skydive G端nter, Voor deze kursus had G端nter Ted Strong en Bill Morrissey naar Duitsland laten komen. Velen zullen Ted kennen als direkteur van Strong Enterprises, terwijl Bill ooit de man was die in 1984 de tandem in Nederland via Texel, Teuge en Uden Sportief introduceerde. De kursus, met name de inhoudelijke kant, beloofde toch redelijk veel en zeker met Ted en Bill, de mannen van het eerste uur. In dit artikel wil ik ingaan op de systemen en de door Strong ontwikkelde STRONG TANDEM TECHNIEK. Voor zover mij bekend, zijn er op het ogenblik twee tandemsystemen op de markt: de HAWK DUAL en de VECTOR 2, gemaakt in de fabrieken van respektievelijk Ted Strong en Bill Booth. Het zijn afgeleiden van bestaande systemen. De systemen hebben gemeen dat ze werken met behulp van een zogenaamde DROGUE chute, die de valsnelheid beperkt tot 110-120 mph. De aktivering van de hoofdkoepel geschiedt door twee handelingen. Hoofd- en reserve koepels zijn squares. Verder verschillen de systemen nogal in details en mogelijkheden. De (meest essenti谷le) detailverschillen zijn: Fysieke vorm rig en drogue Dit is meer een kwestie van smaak dan van kwaliteit. Beide systemen zijn van uitstekende kwaliteit. De Vector 2 is sportiever, de Hawk Dual is een degelijk rig. Koepels De drogue chutes zijn kwa vorm duidelijk verschillend. Het ontwerp van Booth heeft het model van de ons bekende throw away pilot chute, terwijl Strong's ontwerp een soort ronde bol is. Beide zijn uitgerust met een anti-inflation systeem, waardoor de drogue tijdens de vlucht geen weerstand meer biedt. Om te voorkomen dat de drogue door de turbulente lucht boven het tandem paar gaat slingeren, gebruikt Strong een zogenaamde kiel. Dit is een brede band van verstevigd ripstop nylon die is ge誰ntegreerd in de kevlar bridle. Booth heeft hier eenvoudig een vijf centimeter brede kevlar bridle voor gebruikt. SP 26
Zowel Booth als Strong gebruiken voor de reserve en hoofd koepel gelijke koepels. Booth gebruikt de 375 sq.ft HIGH LIFTER. Strong de door hem ontwikkelde 420 sq.ft MASTER. Als extra is de reservekoepel van Strong uitgevoerd met kevlar lijnen en verstevigingsranden, wat voor terminalopeningen meer veiligheid biedt. Wat de flare-eigenschappen van de MASTER betreft, kan ik persoonlijk zeggen, dat deze uitstekend zijn. Zowel bij harde wind als bij nul wind prima landingen en dat is zeker met passagiers een uitstekende service. De HIGH LIFTER daarentegen is bij nul wind wat minder goed uit te flaren. De stuur-eigenschappen van beide koepels zijn goed te noemen, maar in halve rem moet je de passagier toch aanspreken. De bedoeling is dan ook dat de passagier gedurende de gehele vlucht meestuurt. Tijdens final kunnen korrekties tot op het laatste moment worden uitgevoerd zonder heftige reakties van de koepel. Leuk te vermelden is dat je met de MASTER bij nul wind hoog moet flaren. Het resultaat is dat je op ongeveer anderhalve meter boven de grond stilstaat en rechstandig landt. Dit vereist toch wel enige moed, aangezien je in een kort tijdsbestek veel qrcndsnelheid moet wegwerken. Doordat- je bijna geen hoogte verliest en toch nog redelijk hoogte hebt, krijg je de indruk dat je een overshoot gaat maken, of dat de koepel gaat stallen. De neiging is dan de koepel weer te laten vliegen en kenners weten wat dat betekent ...
Bill Morrissey
en Ted Strong.
(foto Ingrid Zoetrnulder).
De 3-D ring voor bevestiging passagier De 3-D ring is een vinding van Strong. Hij heeft de bestaande D ring aan de moderne 0 ring van het driering circus gelast. Via een speciale hardingsmethode heeft hij bereikt dat dit stuk hardware zo sterk is dat met gemak de openingskrachten van zowel main als reserve kunnen worden verwerkt. Booth heeft dit bereikt door de twee ringen met behulp van webbing te koppelen. Twee mogelijkheden hoofdkoepel aktivering Wat eigenlijk het rig van Strong zo aantrekkelijk maakt - het Booth rig heeft dit helaas niet - is dat de hoofd koepel zowel vanaf de instrukteursplaats als van de passagiersplaats kan worden geaktiveerd. Dit houdt in dat dit rig voor meer doeleinden kan worden gebruikt. Beide systemen zijn uitgerust met een ripcordsysteem. Strong gebruikt het ons bekende ripcord, Booth gebruikt de met tefal of pvc gecoverde staalkabel met dildo. Drogue-aanhechting aan rig Bij beide systemen heeft men voor de aanhechting van de
Henk Verbeek met passagier. Het is duidelijk Vector vanaf de onderkant van het rig komt.
drogue gebruik gemaakt van het driering circus. Bij het Strong systeem komt de aanhechting vanuit het centrum van het rig; bij Booth komt die vanaf de onderkant van het rig. Wat het aanhechtingspunt betreft, schijnt het rig van Strong voordelen te bieden voor wat betreft de wend baarheid tijdens de vrije val. Dit waren de belangrijkste verschillen van de in omloop zijnde systemen. Natuurlijk valt er veel meer over te vertellen, maar ik wil toch meer de nadruk leggen op de mogelijkheden die het tandemspringen biedt. Een van de beweegredenen waarom ik met tandemspringen ben begonnen, is de manier waarop Ted Strong de zaak benadert. Hij ziet namelijk in het tandernspringen een mogelijkheid om mensen, zowel de passagier als de leerling, met de sport kennis te laten maken. Ted heeft dan ook een TANDEM TRAININGS TECHNIEK ontwikkeld waarmee men in een individuele opleiding een leerling na minimaal vijf tandemsprongen een zelfstandige vrije val sprong laat maken.
te zien dat de aanhechting (foto Sj aak Gielen)
van de drogue
bij d'
Deze TTT bestaat uit: - vijf tandemsprongen - een zelfstandige vrije val sprong met een speciaal rig met drogue - een zelfstandige vrije val sprong zonder drogue Deze TTT is het resultaat van drie jaar tandemspringen en is kwa leerdoelen deels te vergelijken met AFF. Alle sprongen worden gemaakt van 8000 ft waarbij de openingshoogte minimaal 3000 ft en maximaal 4000 ft is. Voor de eerste tandemsprong wordt de leerling terdege voorbereid. Deze voorbereiding bestaat uit: - introduktie materiaal - fitten van passagier/leerling - fitten van de tandem - aanhaken - spotten - exit procedure - vrije val - vliegtuig procedures, voortijdige exits - vliegen met de koepel - reserve procedure Na deze opleiding volgt de eerste zogenaamde introduktiesprong. Voor deze sprong moet de leerling een minimale belasting hebben en zal de sprong hoofdzakelijk bestaan uit alleen maar vallen. Tijdens het vliegen aan de koepel kan reeds volledige aandacht worden besteed aan vlieg- en landingsprocedures. Net als bij andere sprongen volgt na elke sprong een debriefing en worden alle handelingen nog eens exakt uitgevoerd. Voor elke tandemsprong worden alle aangeleerde handelingen herhaald en de nieuwe, passende bij de sprong, bijgeleerd. Bij sprong twee, drie, vier en vijf worden de oefeningen draai links en rechts, delta en tracking aangeleerd en moet de hoofd koepel door de leerling worden geaktiveerd. Omdat het passagiersharnas kan worden uitgerust met een dummy ripcord en ontkoppelingsdildo, kan in deze sprongen de reserve procedure worden geoefend. Dit alles onder toeziend oog en onder zeer realistische omstandigheden. Bij de eerste oefeningen draai links en rechts, delta en trac-
king, ligt het initiatief bij de master. Deze grijpt de polsen van de leerling/passagier en laat de voeten inhaken. Hierdoor krijgt de master volledige kontrole over de leerling/passagier. Afhankelijk van de progressie van de leerling, zit er na de volgende sprongen een afbouw in. Initiatieven tot het aanzetten van de oefeningen worden aan de leerling overgelaten. Dit betekent dat de leerling zonder lichaamskontakt onder de master vliegt, die de ingezette beweging alleen maar volgt of korrigeert. Als extra opdracht in sprong vijf moet van openingshoogte worden afgeweken. Was het eerst 4000 ft, nu komt de openingshoogte op 3000 ft te liggen. Dit is de voorbereiding op de eerste solo sprong. Het spotten wordt direkt vanaf sprong twee meegenomen en ook hier geldt een afbouw voor de master want de leerling moet uiteindelijk zelf spotten en zelfs de streamer uitgooien. Zijn de vijf tandemsprongen naar behoren uitgevoerd, is sprong zes de eerste vrije val solo sprong. Voor deze sprong wordt gebruik gemaakt van een speciaal rig, dat te vergelijken is met het tandemrig, . maar dan in verkleinde vorm. Dus ook hier een drogue. De drogue wordt met behulp van een staticline systeem geaktiveerd en houdt gedurende de 25 se konden vrije val de leerling in stabiele toestand. Doordat de leerling zich geen zorgen hoeft te maken over zijn/ haar stabiliteit, kan gedurende de vrije val een relaxed gevoel worden ontwikkeld dat de sprong gunstig beïnvloed. Ook hier geldt weer de konventionele ripcordpull, zoals geleerd tijdens de tandemsprongen. Net als bij de laatste dummy ripcordpull en eerste clear & pull, behoren de vijfde tandemsprong en zesde (dus eerste vrije val) sprong op één dag te geschieden. Om de leerling te ontlasten, wordt ditmaal voor hem/haar gespot. Het spreekt voor zich dat er ter dege naar deze sprong wordt toe gewerkt en dat niets aan het toeval wordt overgelaten. Strong stelt dan ook dat de leerling een schriftelijke test moet afleggen. Als extra veiligheid bij deze
Lammert Dijkstra als master en Klaas Brouwer gemonteerde kamera opgenomen.
als passagier
via de op de voet van Klaas
sprong kan gebruik worden gemaakt van een AAD. Strong adviseert deze te monteren op de drogue-release (driering circus). Voortijdige aktivering van de AAD resulteert alleen maar in een voortijdige opening van de hoofdkoepel. Voor de reserve adviseert hij een square, net als de hoofdkoepel. Deze reserve moet zijn voorzien van een freebag en pilot met springveer. Let op een juiste brakesetting ter voorkoming van stalIs. Indien sprong zes goed is verlopen, kan bij sprong zeven de drogue worden weggelaten en een voor ons bekende vrije val sprong worden gemaakt. Ook hier natuurlijk de gebruikelijke degelijke voorbereiding. Aangezien de leerling weet hoe hij/zij moet draaien, mag dit in sprong zes en zeven als oefening worden opgedragen. . Er is nu natuurlijk een ideale situatie voorgesteld, maar de kans is groot dat er meerdere tandemsprongen moeten worden gedaan. Dat is op zich niet vreemd; kijk maar naar de konventionele opleiding en naar AFF. Hoe nu verder na een dergelijke opleiding? De leerling is nu aan hoge sprongen gewend en moet net als bij AFF afbouwen naar lage sprongen. Dat afbouwen
kan nu in een normaal programma binnen de club worden afgehandeld. Het nivo dat na zeven sprongen is bereikt, is ongeveer klein B of vijf AFF. Wat zijn nu zo ongeveer de kosten van deze opleiding? Een echte kostenraming is niet goed te geven, maar zal om en nabij de tweeduizend gulden gaan liggen. Om nu verder in details te gaan treden, heeft geen zin. Hiervoor verwijs ik naar de door Strong uitgebrachte syllabus. Ik denk dat met dit stuk is aangegeven dat tandem springen een nieuwe ontwikkeling op opleidingsgebied aan kan en dat er veel meer mogelijkheden open liggen. Ik noem maar tandemspringen als overgang van ronde bol naar square, vervangen van de eensprongsopleidingen, inpassen in de konventionele opleiding, enz. Ik hoop dat ik een bijdrage heb geleverd om het tandemspringen wat meer uit zijn isolement te halen en het volgend jaar wat meer info te verstrekken over mijn ervaringen. Tandem,
fun for two. Lammert
Dijkstra 27 SP
Ir=
_
Openingen Een van oordeelt, Sommige en been. Hoe dan Bij deze ring.
de aspekten waar je als springer een chute op beis de opening. mensen hoor je er niet over, anderen klagen steen ook, het is een geliefd onderwerp voor aan de bar. een poging tot een meer systematische benade-
Over de openingen van squares hoor je de laatste jaren meer klachten dan in het tijdperk van de clouds en cruisairs. De openingen zijn in het algemeen harder; vooral bij nieuwe koepels. Daarentegen hebben we ook kennis gemaakt met het fenomeen dat een chute na zo'n 300 sprongen steeds langer gaat 'snivelen'. Vele ervaren springers hebben niet zo'n moeite met zo'n langzame opening: ze vinden het lekker rustig en redeneren dat het hun rug spaart. Het kan echter ook te gek worden. Te 'koele' springers moeten dan op hun vingers worden getikt om het te verhelpen. Het risiko wordt te groot dat zo'n optimist vrolijk naar 1000 ft door-snivelt voordat ie Ăźberhaupt op 't idee komt dat God 't anders wil.
Een openĂŽngssequence
gefotografeerd
harde openingen Bij moderne squares treden steeds vaker klachten op over onakseptabel harde openingen. Onakseptabel is: last van nek en/of rug, striemen op de benen van de beenriemen, sterretjes zien en een afdruk van de hoogtemeter in het gelaat. Grofweg kunnen er naar mijn idee drie oorzaken worden aangewezen:
1. Kees Tops van Air Enterprises wijst erop dat de gemiddelde valnelheid is toegenomen door de strakke
eens bekijken welke maatregelen we kunnen treffen om onze ruggen te sparen: 1. Een hoge valsnelheid is heel goed af te remmen. Maar nee, we hebben haast. Liefst gaat de pilot direkt uit de tracking weg. Dat is natuurlijk vragen om knalopeningen. Het percentage RW-ers dat nog de moeite neemt om eerst af te zwaaien, schat ik op 1 %. Als we deze handeling zouden herinvoeren, konden we vanuit de tracking eerst in een grote X afremmen, netjes afzwaaien en dan pas de pilotchute in de luchtstroom brengen. Dit zou in elk geval de snatchforce kunnen verminderen: dat is de klap bij linestrech als de pilot en de bag op de valsnelheid van het lichaam worden gebracht. Maar ik denk dat ook de ontplooiingssnelheid wel afneemt. 2. De fabrikanten kraken hun hersens om de ontplooiingssnelheid terug te brengen. De eerste aanpak geldt meestal weer de halve
door Freddy Leising.
Dan heb je de bangerikken: die moeten niets hebben van snivelen en streameren. Ze willen worden gerustgesteld door een stevige openingsklap. Er zijn verschillende manieren om de opening van een onwillige square te bespoedigen: A. Normaal gaan vouwen! (zie hieronder) B. Als je gewend bent de neus naar binnen (bovenop de chute dus) te slaan, kun je hem naar beneden slaan. Dit wordt bij squareSP 28
reserves ook gedaan: de neus komt eerder in de luchtstroming. Wel opletten dat je in een latere fase van het vouwen niet alsnog de neus inpakt. C. De slider aanpakken. Een slider heeft de eigenzinnige eigenschap dat de maat zowel de weerstand als de spreiding tussen de lijngroepen bepaalt. Dit laat de fabrikant maar een beperkte marge waarbinnen de ideale maat kan worden gevonden. We kunnen dus niet ongestraft een minimodel slider monteren. Hij zou weliswaar weinig weerstand (opwaartse druk) hebben maar eveneens geen kans aan de chute geven om de slider naar beneden te duwen, omdat de slider te weinig spreiding toelaat. Voor de Pegasus kwam de fabrikant .met het idee om
Als de chute diep in de remmen staat, willen de cellen niet open door het gebrek aan voorwaartse snelheid. In ekstreme gevallen krijg je een rock 'n roll opening (zoals nu ekspres op de tandemveetor), waarbij de chute tijdens de opening al naar achteren valt en vervolgens lekker gaat klepelen. Waarschijnlijk wordt de opening bespoedigd door de lussen in de stuurlijn dichter bij de toggles te plaaten.
een plooi te leggen in de slider zodanig dat ie van voor naar achter korter werd. (De spreiding tussen de voorste en achterste lijnen luistert minder nauw.) Zo wordt de weerstand minder en komt de slider makkelijker omhoog. Een identieke truuk is de oplossing zoals toegepast op de Unit: met de hotknife een rond gat uit de slider snijden. Klein beginnen, groter kan altijd nog! D. Ook de halve-remafstelling speelt een rol.
pakken. Relatievers krijgen dus dezelfde problemen als stijlspringers. 2. De snelle relatiefkoepels hebben een slanker profiel; een kleinere celhoogte. De cellen zijn dus eerder gevuld. Vooral bij negencellen blijkt dit heel duidelijk. 3. Squareparachutes openen uit zichzelf zo goed dat ongestraft de meest vreemde vouwmethodes zijn ingeburgerd. Laten we in dezelfde volgorde
rem: dieper in de remmen zetten. Je kunt dit proberen met de daisychainmethode. Niet verkeerd knopen want dan kan ie moervast raken: met een beetje pech moet je zelfs choppen. Er is een grens: als je te diep afstelt, gaat de chute eerst streameren en krijg je dezelfde situatie als hieronder (3) geschetst. Daarnaast kunnen we de vouwmethode wijzigen. Toen Paraflite de Nimbus negencellen op de markl
Materiaal bracht, klaagde men over de 'real crackers' van openingen. Paraflite schreef voor dat, om de neus uit de windstroom te houden, hij tweemaal werd omgeslagen zodat de A-lijnen op de B-lijnen kwamen. De neus moest niet worden ingerold, omdat ie dan toch nog de kans zou krijgen los te slaan. Sommigen zoeken het ook in de stabilisatiepanelen. Op moderne chutes zijn die van voor naar achter aan de cel vastgenaaid. Misschien dat de chute zich daardoor sneller spreidt. De oude vector tandemchute van Pioneer moest op aanwijzing van de RW-shop worden gemodificeerd: de stabilisatiepanelen moesten worden losgehaald tussen de lijnaanhechtingen. Tenslotte komen we weer bij de slider terecht. We proberen de weerstand te vergroten zonder een grotere spreiding toe te laten: bij de tandemchute wordt een bolle slider gebruikt (als een klein chuutje dus). Performance Design heeft een slider die van voor naar achter lang is. Het nieuwste is de 'Iip-slider' (zie de vorige SP) van Paraflite. De cellen zouden minder snel openen omdat de lucht er langs wordt gestuurd en bovendien ontstaat er een stroming
lekening Nathalle
Chudiak
Ik trek wit weg als ik som miover de slider waardoor ie gen gadesla die bij hetinslaan lift (opwaartse druk) zou krijgen. Air Enterprises in of -rollen niet eens spanning op alle lijngroepen houden. Breukelen eksperimenJohan Bronsveld: 'Moet je teert nu ook met lipsliders op de Skylark 11. Bij het eens zien wat een rotzooi ze dan boven de slider hebben schrijven van dit artikel waren er echter te weinig als ze die naar boven trekken!' Het is een wonder welke sprongen gemaakt om mishandelingen squares kunkonklusies te trekken. nen doorstaan. 3. En nu eindelijk m'n ei deBehalve de kans op beschadiponeren: de vouwmethogingen (brandvegen) krijgt de des. chute geen kans om zich geOnder het motto van tijdslijkmatig te openen. De abesparing stapten de symmetrie van de opening meeste springers af van kan de spanning van bepaalhet manual vouwen en verde lijnen afbrengen, bepaalde zonnen methodes in de trend van 'hoe moeders de delen van de koepel overbezakdoeken vouwde'. Het lasten. Parachutebouwer Ted Strong beaamt dan ook dat dit argument van tijdsbespaeen oorzaak kan zijn van ring is onzin, gewoon niet scheef vliegende chutes! waar. Erger is dat de meMet betrekking tot harde opethodes ook aan leerlingen ningen heb ik de gedachte werden geĂŻnstrueerd: deze stakkers voeren de hande- . ontwikkeld dat springers hun chute zo in elkaar vouwen dat lingen uit zonder enig inhet apparaat na linestretch zicht in de onlogika ervan. eerst naar hartelust gaat steaHet ergste vind ik echter meren. De springer is rechtop dat de gewraakte methogetrokken, heeft weinig des nu ook bij clubsquares weerstand en keldert goed worden gebruikt. Echt afdoor (misschien nog wel iets grijselijk en wat mij betreft harder), terwijl de koepel zich niet voor niets zo'n hoog voorbereidt om even later met malfunktiepercentage. een enorme dreun te openen. Mijn bezwaar geldt het rolDe tijd tussen linestretch en len en de diverse manieren ontplooiing is te lang geworwaarbij de neus en de den. De klap van de ontplooistaart naar het midden ing is zeer onkomfortabel voor worden geslagen. Ik vind de springer, omdat deze het zo onlogisch omdat de reeds rechtop was gebracht: chute zich niet vrij kan spreiden. Kijk er maar eens recht van onder tegenaan:
de kracht voelt ie rechtstreeks in de zitstoel van het harnas en in z'n rug. Een manual vouwmethode levert volgens mij een komfortabeier opening op, omdat de ontplooiing al is begonnen bij linestretch: een deel van de ontplooiingskracht ondergaat men dus bij het rechtop komen. De rest van de ontplooiingskracht moet men dan nog rechtop opvangen, maar die is dus minder. De trashpack(propack-)methode is in dit opzicht overigens net zo goed als de manualmethode: in feite zelfs bete r. Nawoord Zoals vooraf is gesteld, is dit artikel slechts een poging om meer duidelijkheid in dit geliefde onderwerp te brengen en naar ik hoop is het ook een aanzet voor een interessante diskussie. Ik voel me als iemand die z'n kop heeft uitgestoken, omdat ik helemaal niet de kapaciteiten heb om mijn ideeĂŤn natuurkundig te ondersteunen. Daar staat tegenover dat op dit gebied niemand de wijheid in pacht heeft. Dat blijkt wel uit gesprekken met fabrikanten. Ook zij komen tot hun (vermeende) oplossingen door van alles te proberen.
Arnold Collenteur
De Engelse springer Graham Heywood draagt op deze foto een Slicsuit, een overall gemaakt door de Engelse wedslrijdspringer Rob Culpus. Het pak lijkt op een Skylite skinsuit mei een lor50 van elastisch materaal en armen en pijpen van polycatton. Verschillende grips worden geleverd. Het getoonde pak is uitgevoerd mei 'cowboy-flappen', stukken slof op de zijkant van het dijbeen. Een Slicsuil kost f 75 in de standaarduitvoering. (toto Ingrid Zoetmulder)
29 SP
Skydive Günter Skydive Günter heeft haar licentie om koepels te bouwen van Glide Path International (o.a. Fury, Firelite en Manta) teruggegeven aan de Amerikaanse fabrikant. Volgens Günter Wörlein is er momenteel weer een rechtszaak gaande tussen Steve Snyder (Paraflite) en Glide Path (voorheen Django) en wil hij geen risiko lopen hierin te worden betrokken. Intussen hebben de naaisters van Skydive Günter een opleiding achter de rug voor het bouwen van Laser en Rascal squares in licentie van Flight Adventure Research, een andere jonge Amerikaanse fabrikant. De kwaliteitskontrole van Günter is goedgekeurd en de produktie is gestart. Volgens Günter zullen de prijzen van de Lasers en Rascals worden verlaagd zodra de 'naaisnelheid' is opgevoerd.
Problemen met K-reserves van Pioneer Bezitters van een witte Pioneer reserve uit de K-serie, gebouwd in de periode oktober tot en met december '81, moeten hun parachute onmiddellijk laten kontroleren door een valschermtechnikus alvorens er weer mee te springen. Amerikaanse riggers ontdekten bij routine-repacks dat de stof van sommmige K-20 reserves makkelijk scheurde tijdens de 'duimtest' . Onderzoek wees uit dat een inferieure voorraad witte stof eind 1981 in parachutes was verwerkt. Fabrikant Pioneer, die overigens is gestopt met produktie voor de sportmarkt, heeft een
bulletin uitgegeven waarin wordt voorgeschreven dat de K-20's met de volgende serienummers niet mogen worden gesprongen en terug moeten worden gestuurd: 598539 598540 598541 598542 598546 598547 598548 598549 598550 598552
598553 598554 598555 598556 598579 598842 598843 598844 598845 598858
598864 598962 598996 598997 598998 598999 599002 599003 599007 599164
Anonieme bronnen adviseren echter dat elke bezitter van
Barst in harnas-ring Op een Talon rig van Rigging Innovations werd in september een harnas-ring aangetroffen met een barst erin. De ring is identiek aan de RW-1 ring van 3 Ring Inc. maar gesmeed door Bourdon Forge Co. en geleverd door DJ Associates. Deze ringen zijn gemerkt met 'DJ-1 '. De betreffende ring werd ge-
een K-reserve, gebouwd aan het eind van '81, zijn reserve inspekteert. Zij menen dat Pioneer niet in staat is om exakt te traceren in welke koepels de slechte stof is gebruikt. Bovendien is niet met zekerheid te zeggen of de kwaliteit oorspronkelijk al slecht was of dat die ongewoon snel is gedegradeerd na het verlaten van de fabriek. De Amerikaanse TSO (technical standard order) schrijft voor dat fabrikanten hun grondstoffen testen alvorens ze te verwerken.
test en brak pas bij 3750 pond treksterkte, terwijl ie voor 2500 pond is gecertifieerd. Hoewel dit soort defekten meestal is beperkt tot een enkele ring die door de visuele inspektie slipt, wordt door Rigging Innovations aangeraden om de harnasringen regelmatig te kontroleren op barsten of scheurtjes.
Chute Service Teuge
Dit geldt evenzeer voor ringen van andere fabrikanten: onlangs brak een ring, geleverd door Parachutes de France, door de openingsschok. Ook hier ging het volgens de fabrikant om een incident. Niettemin is daarna besloten om elke ring voor het verlaten van de fabriek te kontroleren. Chute Service Teuge
•
.~CCELERATEnFREEFAtu I
Private skydiving lessons with
CENTRO de PARACAIDISMO COSTABRAVA
'®@©®D~ -CALENDAB CPCB- ~©©®O~ October 11 through 19, 1986 SKYVAN, PILATUS TURBO PORTER.
OC-MAS
nslfuctors. -
Modern equipment Courses taught in English. Individually scheduled course dates. Low tuition
(Sl{YDMNG CLINICS RW, CRW INSTRUCTlON.
~@@@O~
Decembre 20, 86, through January 4,87 CASA 212, SKYVAN, PILATUS TURBO PORTERS. For a comprehensive
SCHQOL- of-HUMAN FLIGHT
information
SKYDIVE SPAIN
package contact:
CENTRO de PARACAIDISMO COSTA BRA VA, Apartado de Correos 194, Ampuriabrava, Gerona, Spain, Phone 72 45 Ol 11 or SCHOOL of HUMAN FLIGHT, Postfach 103, CH-5001 Aarau, Switzerland (Telex 981 183).
De kunst van het parachute onderhoud
'[
Helaas maakt de Nederlandse winter het ons wat moeilijker onze geliefde sport daadwerkelijk uit te voeren dan de zomer. Geen reden echter om je setje de hele winter in de kast te proppen (zie het Redaktioneel van de vorige SP). Want, hoewel de ervaring is dat je toch meer 'binnen' zit ook op doorde-weekse avonden (vroeger donker enzo), kan je die tijd uitermate goed besteden aan het onderwerp van dit artikel: onderhoud.
1
Eerst wat zaken die je daarbij misschien te binnen schieten, maar waarover het niet zal gaan: - Direkte schade als gevolg van je laatste sprong: dat laat je natuurlijk meteen repareren. - Repack van of wat dan ook met je reserve. Is daar wat mee: naar de rigger. - Jaarkeuring, voornamelijk belangrijk voor reserve en rig: alleen voor riggers. Waar gaat het dan wèl over? Het gangbare spring materiaal waar jij en ik mee springen. Het lijkt misschien wat overdreven, maar laten we aannemen dat de gemiddelde springer niet tot de zeer gefortuneerden behoort en dus niet in staat is zich elk jaar nieuw materiaal aan te schaffen; het nieuwste van het nieuwste uiteraard. De konklusie die hieruit valt te trekken, is dat er vrij veel mensen zijn die een langere periode - jaren - met dezelfde spullen springen. En spullen slijten, gaan vanzelf langzaam min of meer kapot. Zo dramatisch is dat niet, het gebeurt met alles en iedereen weet voor zichzelf dat er wel eens een kleinigheidje los raakt, scheurt enz. Meestal tikken dit soort mankementjes niet zo aan, maar als je maar lang genoeg wacht en er niets aan doet, is je fonkelnieuwe setje na een tijdje een flodderig vod. (Wat natuurlijk niet meteen inhoudt dat het niet meer goed funktioneert.) Misschien zou het wat beter kunnen, maar ach ... alles went. Met wellicht zo hier en daar wat geknutsel lukt het nog wel: zonde van de moeite (en ergernis): doe er wat aan !!! Hoe weet je wat je kan doen aan het onderhoud van je
materiaal? Het is waarschijnlijk het handigste om van beneden naar boven of vise versa langs je materiaal te lopen. Er bestaan uiteraard vele verschillende samenstellingen, merken en uitvoeringen van zowel chute als rig, maar in grote lijnen zitten er overal dezelfde onderdelen aan. Om het makkelijk te maken, volgt hier een aantal suggesties - noem het aandachtspunten. Er zijn er ongetwijfeld nog veel meer. HARNAS + CONTAINER - Snaps van been banden laten rechtbuigen. Door stoten en dergelijke gaan ze vaak klemmen zodat de haak open kan blijven staan. - Back-straps laten vasttacken. Meestal trek je ze toch op die bepaalde stand aan die het lekkerste zit. Waarom niet vastzetten op die stand? - Hook-knife zonder of met hoesje op een slimme plaats laten vastzetten, zodat je het snel kan pakken en losmaken. Geen sprong zonder hookknife! - Release-kabels en reserve ripcord 'poetsen', eventueel schoonmaken en nakijken op deukjes en losse tieren. - Stiffener-plates van containers nakijken (voelen) op scheuren of barsten. - Webbing van het drieringensysteem soepel 'masseren'. Belangrijk voor een vlotte release i!! - Ringen van het drieringensysteem 'poetsen'. Hoe gladder hoe beter. - Slider-bumpers monteren, tuinslang over connectorlinks of leren ringetjes daar net boven. Scheelt slijtage van je lijnen (zie slider). Zorg ervoor dat de bumpers
niet over de lijnen naar boven kunnen glijden.
- Loopjes van de halve remmen op de risers laten vervangen. Ook die gaan niet eeuwig mee. - Hele setje nakijken op losse of bijna los geraakte stiksels. Die zitten overal, teveel om op te noemen. - Waar nodig of prettig is velcro laten vervangen, dan blijft datgene wat je tijdelijk vast wilt zetten ook weer eens echt vastzitten. CHUTE Alleen je main uiteraard, want van je reserve blijf je helemaal af! - Slider-ringen poetsen. Beschadigingen (geen sliderstops gebruikt) aan de binnenrand kosten je je lijnen. Bramen voorzichtig wegschuren met waterproof schuurpapier en water. - Alle lijnen van onder tot boven nakijken op slijtage en losse stiksels. - Misschien wel meteen alle lijnen fingertrappen (je lijnen
worden er korter van i). - Stuurlijnen verdienen altijd extra aandacht in verband met slijtage. Tip: houd altijd je oude stuurlijnen dan heb je nog iets als je bijvoorbeeld midden in een wedstrijd een stuurlijn breekt. - Hele 'dak' van cel tot cel nakijken op gaatjes, scheuren en losse stiksels. Kleine gaatjes eventueel plakken met ripstop-tape. - Vouwtabs aanbrengen en eventueel nummers erop zetten: heel lui maar wel handig. - Interconnection holes maken, voor het sneller (her)openen van de buitenste cellen. - Voor de fanatici: een sopje voor je chute met wolwasmiddel en lauw water en na het wassen heel goed uitspoelen. Officieel mag je alleen heel voorzichtig wat aan je hoofdchute knutselen en aan de rest mag je dus niet komen. Het is natuurlijk niet de bedoeling om de riggers te lande het brood uit de mond te stoten, maar alleen om je springkomfort te allen tijde te vergroten en je ergernis te besparen. Misschien leidt deze zelfwerkzaamheid juist tot broodwinning, aangezien je iets in het opgenoemde rijtje zou kunnen vinden dat je wil laten veranderen. Bedenk ook maar dat als je materiaal er een beetje aardig blijft uitzien het des te beter verkoopbaar blijft (voor als je nog eens min of meer gefortuneerd raakt. .). Sukses ermee! Annet Gillebaard
Are You Current? You can be, by reading the most up-to-date journal ofskydiving in the world:
PARACHUTIST PARACHUTIST is the world's largest and most authoritative souree of skydiving information, offering the latest information on equipment, technique, cornpetition, safety, student training and all facets of sport parachuting. The official publication of the United States Parachute Association, PARACHUTIST is published monthly in full color. Subscribe today-$31.50, $68 for airmail-to:
United States Parachute Association 1440 Duke St reet Alexandria, VA 22314
31 SP
Fatale tandem sprong Op 19 oktober jl. zijn voor het eerst twee springers met een tandemsprong omgekomen. Het ongeluk gebeurde bij de Connecticut Parachutists Inc. in Noord Amerika. De clubregels daar schrijven voor, dat elke leerling twee tandemsprongen maakt voordat hij begint met staticline of AFF. De passagiere, een 29-jarige Engelse vrouw, maakte haar allereerste sprong. De oorzaak van de tragedie is nog niet vastgesteld. De ervaren tandem piloot (41 jaar, 1500 sprongen) verliet de Cessna voor de vierde maal die dag met een passagier en lachte naar de piloot. Er is slechts één ooggetuige van wat er toen gebeurde, een niet-springer. De drogue van de vector, noch één van de ripcords werd geaktiveerd. Het paar heeft met het gezicht naar de aarde de grond geraakt. Het onderzoek spitst zich op het ogenblik toe op de mogelijkheid dat de verbinding tussen het harnas van de passagiere en de tandem master niet in orde zou zijn geweest: het gaat daarbij om twee snaps op sleutelbeenhoogte (zoals bij een borstreserve) en twee quick-ejector-snaps op de heupen. Tandemgebruikers verwachten dat de FAA (Amerikaanse Rijksluchtvaartdienst) het installeren van een automatische opener op tandemrigs verplicht zal stellen. De fabrikanten Bill Booth (Vector) en Ted Strong (Hawk) voelen hier echter niet voor. Zij menen dat de veiligheid afneemt door het risiko van een ongewilde reserve-opening. Dit zou desastreus kunnen uitpakken als de reserve in de drogue verward raakt. Het droguesysteem ontneemt eveneens de mogelijkheid om een automatische opener op de hoofdcontainer te plaatsen.
Arnold Collenteur SP 32
Galbak Nogmaals (wegens enorm sukses): brevet-eisen. De vakantie zit er weer op en elders deugt het al net zo min als hier. Alleen is elders het weer beter en dat scheelt al veel. Bovendien is het elders zo, dat er sprake is van twee wetgevingen en als men een beetje handig is, stelt men zijn eigen wetgeving samen uit de Nederlandse, de Elderse en Men's Eigene. Waarbij de laatste bestaat uit regels, die de regels van elders en hier vervangen omdat ze absoluut niet bevallen. En zo trekt men de jaloerse blikken van de inheemse (elderse) springers en wordt het toch nog een leuke vakantie. Nu ter zake: de regels hier. In een vorige uitgave heb ik al eens uiteengezet dat de
vrille-eis voor het C brevet wat kwalijke kanten heeft. Neemt men het inlegvel behorend bij de vergunning eens naast dit blad, dan vallen er nog wel meer zaken op. Een B brevet is noodzakelijk om te mogen relatieven. Heel begrijpelijk, hoort u mij ook niet over. Voor CRW is een C brevet vereist. Dus een stijlserie, wat relatief, de vrille en nog wat vrijevalsprongen van verschillende lengtes. Zodat men een perfekte clear & pull kan doen. De achterliggende gedachte zal wel zijn, dat de C brevetter voldoende koepelervaring heeft om gekontroleerde koepelbotsingen te kunnen uitvoeren. Een gestaticlijnde square leerling heeft bij z'n B brevet al meer koepelervaring dan een C brevetter . . . Ja maar. . . Goed, gaan we even door. De arme C
Ingezonden
brieven
Blue skies over Teuge Het vertrouwde beeld op Teuge is dat er zelfs bij het ailermooiste weer toch altijd een Wolk is. De Wolk, al verschillende keren uitgeroepen tot de beste en gezelligste para-bar ter wereld, heeft een transplantatie ondergaan. Hans is ermee gestopt. Hans Jonkers, een van de meest markante figuren op Teuge, had er genoeg van; Henny had er genoeg van; het VPCTbestuur had er genoeg van en wie had er eigenlijk geen genoeg van? Onvermijdelijk is een dramatisch woord, maar toch. Het zat allang in de lucht. De prioriteiten van de betrokken partijen waren verschillend en bleven dat ook gedurende de jaren dat De Wolk nu al bestaat. Wat was dat nu eigenlijk, die Wolk? Was het een keurig clubhuis waar trotse leden hun familieleden meer naar toe konden nemen om ze zich daar te laten vergapen aan de foto's en
brevetter heeft zich dan eindelijk het stijl- en relatiefgebeuren meester gemaakt, gaat CRW-en, wil het 0 geval gaan halen en moet dan weer het hele gelazer nog eens doormaken. Terwijl CRW een officieel wedstrijdgebeuren is, blijkt daar op onze officiële papieren nog geen hout van. Dus die jongens maar weer pesten met stijl en RW . en de stijlfiguren met RW . en de RW-ers met stijl en de PA ... enz., enz., enz. Terwijl er bij een nietuitreiking van de Tom Verschoorbokaal al eens is gekonstateerd dat, vanwege de ekonomie, iedereen zich vroegtijdig gaat specialiseren. Geef de mensen een kans. Het verplichten tot stijl, RWof PA heeft volgens mij weinig gemotiveerde beoefenaars van die takken opgeleverd. Nee, dan elders . . .
verhalen? Was het een honk voor de springers waar ze bij slecht weer konden uithuilen over de niet gemaakte sprongen? Was het een permanente feesttent zoals je die normaal gesproken alleen bij wedstrijden ziet? Of was het meer gewoon een uit de kluiten gewassen huiskamer van een goede vriend waar je altijd welkom bent, wie en wat je ook bent? Voor iedereen was De Wolk iets anders. Hans had dat prima door en paste zich perfekt aan. Tot op zekere hoogte, dat wel, want een mens is wie hij is en ook de barkeeper van de beste para-bar ter wereld heeft een privé leven. Dat nu juist van dat privé leven - waar volgens de grondwet iedereen vrij en zelf over mag beschikken - altijd zo'n probleem werd gemaakt, is deste wranger als je eens nadenkt over de gemiddelde werktijden in De Wolk en over de tijd die Hans daarnaast in het springen steekt.
Maar goed, De Wolk is er nog, alleen met een andere beheerder. Ellen, ook geen onbekende op Teuge, geeft naar eigen inzicht een andere vorm aan de bar. Toch is er weinig veranderd. Het is nog steeds gezellig in De Wolk en de goodwill-akties zoals happy-hours en prima, goedkope maaltijden vallen bij ons Teuge-para's natuurlijk in de smaak. Bovendien bleek de VPCT ineens bereid om De Wolk (financieel) te steunen, zodat de prijzen laag konden blijven. Hans woont nu schuin teqen over De Wolk. Hij springt nog steeds en zal dat nog lang blij ven doen. Dus ook wat dat be treft geen verandering. Al leen, hoewel hij nu meer tij( heeft dan ooit, schijnt hij tocl geen privé leven meer te heb ben. Hans Jonkers en De Wolk twee vrienden met relatiepro blemen, zijn uit elkaar ge gaan. Hans en De Wolk, mijl vrienden blijven ze allebei.
Willard Jansen
Evenementen Franse plannen De Franse federatie heeft onlangs bekend gemaakt in 1987 en 1988 een aantal ambitieuze internationale wedstrijden te gaan organiseren. Van 20 tot 22 maart aanstaande wordt in de zuidelijke Alpen nabij Nice een groepsprecisiewedstrijd versprongen. In Parijs zal van 12 tot 14 juni een internationaal artistiek springfestival worden gehouden. Het programma bestaat uit een demonstratiewedstrijd met geldprijzen en een kongres over parachutespringen als sport, bedoeld voor leden van de nationale kaders. Buitenlandse teams worden uitgenodigd om deel te nemen aan de Franse nationals die in de tweede helft van augustus in Vichy zullen plaatsvinden. Opmerkelijk is de aankondiging van een worldcup relatiefspringen voor dames! Dit unieke gebeuren staat gepland in het begin van september. De wedstrijd in vier- en achtvrouw zal gaan over acht ronden en vijf dagen duren.
De deelnemingskosten zullen FF200 bedragen met sprongprijzen rond de FF80 - FF90. Lokatie: Gap. Deelname van een Nederlands damesteam zou leuk kunnen aansluiten op de Paradamesdag die elders in dit blad wordt aangekondigd. Het meest pretentieuze plan van de Fransen is de eerste worldcup sportparachutespringen in alle onderdelen. Deze zou moeten plaatsvinden van 20 tot 30 augustus 1988 in Vichy, Charmeil en Lapalisse. Het zal een dure aangelegenheid worden voor de maksimaal dertig leden van de nationale teams. Het inschrijfgeld bedraagt FF200 en per dag moet FF 250 worden neergeteld voor overnachting en voeding. Daarbovenop komen nog de sprongkosten. Voor meer informatie over al deze evenementen kunt u terecht bij het afdelingssekretariaat, telefoon (070) 245457.
* zoveel mogelijk paravrouwen
hoofd buro para
I
Van 18 tot en met 21 april '87 zal voor de zesde keer de manifestatie Techniek in Vrije Tijd worden georganiseerd onder het motto 'Jeugd & Techniek' . Zoals gewoonlijk vindt de beurs plaats in de Jaarbeurs te Utrecht. Een groot aantal hobbies worden er aan het publiek (vorige
keer zo'n 66000) getoond, onder andere: modelbouw, elektronika, meteorologie, film, foto en video, materialen en gereedschappen. Uiteraard wordt er veel voorlichting gegeven, ook in de media en zuIlen er demonstraties plaatsvinden.
Adventure
187 me streken: het komt allemaal aan bod op Adventure '87. Men rekent op duidelijk meer bezoekers dan de 45.000 van Adventure '86 door de enthousiaste reakties op het gebodene. In de SP van februari volgen nog nadere bijzonderheden.
bij elkaar brengen maken en veel leren grond- en luchtvideo aanwezig loadorganisers voor alle onderdelen voldoende vlieg kapaciteit prijzen uiteraard zo laag mogelijk leerlingen vanaf 10 sekonden (stabiel) vrije val slechtweer-programma met theorie, films, enz. natuurlijk feest en barbecue!
* samen veel sprongen * *
* * * * *
Techniek In Vrije Tijd
Van 25 tot en met 29 maart '87 zal de tweede nationale beurs voor avontuurlijke buitenrekreatie worden gehouden in het Ahoy' Complex te Rotterdam. Duiken, bergsport, zweefvliegen, parachutespringen, sportvliegen, kanovaren, zeilvliegen, ballonvaren, terrein autosport, lichtgewicht kamperen, trektochten door onherbergza-
PARA DAMES DAGEN
Dus: allemaal het inschrijfformulier invullen en opzenden en het weekeinde van 22 en 23 augustus 1987 vrij houden om op Teuge met de 2de PDD mee te doen I!!
wedstrijdkalender 20-31 december:Springweek op het NC, behalve eerste kerstdag. 20 december - 4 januari: Tweede jaarlijkse X-Mas Boogie, Ampuria Brava, Spanje. 20-22 maart: Groepsprecisiewedstrijd bij Nice. Voor info zie rubriek evenementen. 16-26 april: Tweede jaarlijkse Paas Boogie, Ampuria Brava, Spanje. 17-19 april: RW8-speedstar wedstrijd op het NC. 28-31 mei: Derde Teuge Tulip Trophy op het NC. Internationale PA4 wedstrijd. 5-8 juni: Boogie op het NC met de PINK SKYVAN. 12-14 juni: Internationaal artistiek springfestival in Parijs. Voor info zie rubriek evenementen. 27 juni: Leerlingen precisiewedstrijd op het NC.
1 en 2 augustus: CRW meet Teuge. tweede helft augustus: Franse nationals in Vichy. Voor info zie rubriek evenementen. 22 en 23 augustus: Tweede Para Dames Dagen op Teuge. Voor info zie rubriek evenementen. 27-30 augustus: RW16 wedstrijd Teuge. begin september: Worldcup relatief voor dames in Gap, Frankrijk. Voor info zie rubriek evenementen. 5 en 6 september: Senioren PA wedstrijd op het NC. 28 september - 11 oktober: WK RW BraziliĂŤ. 20-30 augustus 1988: Eerste worldcup sportparachutespringen in alle onderdelen in Vichy, Charmeil en Lapalisse, Frankrijk. Voor info zie rubriek evenementen. 33 SP
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
materiaalmarkt
TBE HAPPY LANDING CO. presents ... • • • • • • • ••• ••••• • • • • • •••••••••• • ••••••••••• ••• • • ••••• ••• • •• • •• • •• Wil je ook door de week van parachutespringen genieten? Bestel dan nu je eigen videofilms direkt bij het afdelingssekretariaat! De volgende titels zijn verkrijgbaar: WINGS,
EL CAPITAN
1150,-
en SKYDIVE
FREAK
BROTHER
CONVENTION
f
98,-
Kamplete set: Rig: Top Secret (zwart). Main: HW St rato Claud (geel/blauw) met bag. Reserve: 26 ft Strang Lapa (rood/wit/blauw) . Bouwjaar '78 met jaarkeuring. Tevens Altimaster III met kussentje. Frans springcapje maat 58, stijloverall. RW overall (nieuw) en Franse paraboots. Alles in één koop. Info: R.P.M. Loos, Leeuwerikstraat 53, Breda, telefoon (076) 713206. Komplete set: Rig: Dutch Minisystem (rood). Main: PC I '74 (zwart). Reserve: 24 ft '65, bestuurbaar. Inklusief Sentinel. Vraagprijs f 800,-.
Drie films van Carl Boenish op één band. Vooral WINGS is een must voor de verzameling, omdat deze film een mijlpaal in het RW-springen markeert. EL CAPITAN bevat opnamen van rotsspringen, BASE dus.
1 90,-
TROLLVEGGEN Een film van Carl Boenish en Jorma Öster springen van een rotsgebergte in Noorwegen.
over
RIDE A CLOUD
base-
1118,-
Norman Kent etaleert zijn talent met een prachtige filmimpressie van het moderne skydiven. Mooie opnamen van koepelrelatief ! PLAYGROUND
IN THE SKY I en 11
per deel
1140,-
Op deze banden verzamelde Carl Boenish opnamen van alle mooie, leuke en gekke dingen die je in de lucht kan doen. Niet alleen parachutespringen dus, maar ook veel hanggliding.
Norman Kent legde de sfeer van de grootste boogie ter wereld vast. De brothers freaken in vrije val vooral op hun rug. De ware skydiver zal veel plezier beleven aan deze film die muzikaal uitstekend wordt ondersteund door de swingende rock van de Booze Brothers. De film duurt 20 minuten. SYMBIOSIS
AND FRIENDS
1 98,-
Pete Reynolds maakte een verslag van het Engelse viermansteam Symbiosis tijdens hun training voor de World Cup in Canada, 1983 en van de wedstrijd zelf. Zeer leerzaam voor degenen die sequential trainen! De film duurt 40 minuten. BLUE
1100,-
MAGIC
Een film over het Zwitserse viermansteam Blue Magie dat in 1983 wereldkampioen werd in Zuid Afrika. De overwinnende sprong is erin opgenomen! Ook de achtman wordt gevolgd. Martin Genge is de maker. De film duurt 30 minuten.
1 98,-
AIR BEARS
WALKING De nieuwste produktie: wederom een zeer professionele film van Norman Kent over het Amerikaanse viermansteam Air Bears dat vorig jaar wereldkampioen werd in Joegoslavië. Geniet van perfekt sequentialwerk boven een schitterende lokatie. Een must als je up to date wilt zijn. De film duurt 12 minuten.
ON AIR
1136,-
Een ware dokumentaire over alle vormen van parachutespringen, gemaakt door de Australiër Jas Shennan, voorzien van kommentaar door een ervaren springer. Deze film is ook leuk voor leerlingen en niet-springers. Voor iedereen wat wils! De film duurt 48 minuten.
Bestelling kan geschieden door overmaking van de kosten op girorekening 179618 van de KNVvL, afdeling para, in Den Haag. Per videoband moet f 14,extra worden overgemaakt voor verzendkosten (vanuit Engeland). Denk eraan om het type band te vermelden: VHS, Beta of V2000. Voor V2000 wordt per videoband f 18,- extra gerekend! Na ontvangst van de betaling is de levertijd ongeveer twee weken. Voor inlichtingen kunt u terecht bij het afdelingssekretariaat in Den Haag, telefoon
(070) 245457.
Info:
Steven
Kluft,
telefoon
(040)
436526 (na 18.00 uur). Kamplete set: Rig: Handbury (blauw/geel). Main: Claud 230 light (rnulticolor), Reserve: Preserve 111 (blauw). Vraagprijs f 2.700,-. Info: Jeroen Karstens, Kerkstraat 1, 3331 XL Zwijndrecht, telefoon (078) 122072. Kamplete set: Rig: Handbury. Main: Paralail 252 (rood/oranje/geel). Reserve: Lapa 26 11 (rood/wit/blauw). Vraagprijs L. van den Hemel, telefoon
f 2.750,-. Info: (01650) 58121.
Kamplete set: Rig: Mirage. Main: Magie. Reserve: Pisa Conical. Automatische opener FXC 12000. Geheel bouwjaar '85 en 30 sprongen. Prijs n.o.t.k. Info: Rob van der Linden, telefoon (076) 414938. Kamplete set: Rig: Dutch Mini System (zwart). Main: PapilIon (rood/zwart). Reserve: T 10 R met Sentinel. Prijs n.O.t.k. Paraboots maat 42.
Info:
Guus
Pennack,
telefoon
(070)
946382 (na 18.00 uur). Kamplete set: Rig: Top Secret (blauw cordura). Main: Strata Cloud, heavy. Reserve: Strang Lapo 26 It. Hitek. Vraagprijs f 2.650,-. Gevraagd: Rig: Vector O.i.d. Main: 9-cel (liefst Manta). Reserve: Raven 111.Lielst ook met Hitek. Info: Wim Velthuizen, foon (02154) 15593. Main: Raven 11(d.blauw/road/I.blauw)
telebouw-
jaar maart '86, ca. 150 sprongen. Info: Auke van Agteren, Rietdekkersdreef 212, 7328 AB Apeldoorn, telefoon (055) 418357. Harnas/container: Dutchmaster (zwart). Main: UT-15 (rood/geel). Losse reserve: GO 26 fl. T.e.a.b.
Info:
Bas Boreel,
telefoon
(017421
4455. Gevraagd: Spartparachutisten van januari en maart 1977 en jaargangen daarvóór. Info: H. Burgers,
Nijmegen,
telefoon
(080) 781159,
KROOP'S GOGGLES, INC. Often imitated but never duplicated; buy the original
•
•
The most widely used type of Goggle in Skydiving today, Availobie in Clear, Amber, Green, Smoke Grey, Blue and Mirrored, Stick-on foam nose Contact your local supplier pieces also ovoüoble. or write: Only "KROOPGOGGLES" KROOP'S GOGGLES, INC. bear this Trademark Dept. SP the mark of quality. 9865-E North-Washington-Boulevard ,<.BOC·::lS
T. M.
Laurel, Maryland 20707 - U.S.A.
COGCLËS.!!\'C (4UREU"i
Phone: 301-498-5848
Ingezonden brieven Geen ingezonden brief, maar een stukje over de rubriek. Een lievelingsrubriek van dl redaktie, maar jammer ge noeg zelden gevuld. Toel krijgen wij de indruk dat e hier en daar iets op gang be gint te komen. Hoera! En daar krijgen we dan in eens weer een hele mooie. maar helaas: hij is anoniem In het verleden hebben wij, eens kenbaar gemaakt d2 wij geen anonieme brieve plaatsen. Op verzoek van d schrijver publiceren wij d naam niet, maar hij mor ons wèl bekend zijn. Kom op, strijd met open v zier en misschien is je 91 vecht dan wel niet tege windmolens! redaktie S
SP 34
---
-
Larsen& BlUsgaard -=====================
Advanced Mechanical and Electronical Products
Lorsen & Brusgoord ApS Mosevej 3 4070 Kirke Hyllinge Denmork Phone: (02) 404405
THE lEADERS IN AUDIBlE ALTIMETERS
1986CRW World Championships: GOLD for "Contact"* the medal maker canopy from P.F. 8-way speed Gold: France (new world record) 4-way sequential Gold: France (new world record) Silver: Great-Britain 4-way rotations Bronze: Netherlands For you score to be sure the manufacturer must be sure
*
Laser cut canopy
BP 247 - 95523 CERGY-PONTOISE CEDEX - FRANCE Téléphone (1) 30321633 - Télex. PARCHUT 697061 F