SP 1988 17(1)

Page 1


DEZE VERENIGINGEN ZIJN AANGESLOTEN BIJ DE AFDELING PARACHUTESPRINGEN VAN DE KONINKLIJKE NEDERLANDSE VERENIGING VOOR LUCHTVAART sekretaris clubhuis vliegveld

S CH VV

dropzone(s) type(n) vliegtuigen

DZ TV

met aantal springers inflight deur springtijden weekeinden

10 ST WE

sunset Eerste

huur materiaal rond pc square bak voor precisie met 'naam DZ

jaargang

17 - nummer

1 - augustus

1988 1

Tweemaandelijkse uitgave van de Koninklijke Nederlandse Vereniging voor Luchtvaart afdeling Parachutespringen. verschijning Medio februari, april, juni, augustus, ber en december.

okto-

abonnement Gratis voor leden van de afdeling Parachutespringen. Losse. abonnementen kosten f 40,- per jaar en zijn aan te melden via het Afdelingssekretariaat. redaktie Nathalie Chudiak, Arnold Collenteur, Annet Gillebaard, Lia van Heerwaarden en Reimer van der Vlugt.

Nederlandse

Parachutisten

Club

art director Ronaid van den Soogaard vormgeving en lay-out Nathalie Chudiak vaste medewerkers Hein Cannegieter, Peter Derksen, Kees de' Goeijer, Henk Kuizenga, Dick Pluim, Sonny Speelman en Sert Wijnands. druk Van Deventer Koninklijke Luchtvaart

Paraclub

tst. 328. ST: zomer:

13.00-SS, zo: 10.00-SS, wo tlm vrij: 17.00-SS. SP: DZ. V: B S. ON: C H. Noord Nederlandse S: Bonny Speelman, gen, 050-771588.

Parachutisten Bandoengstraat

Club 12,9715

za:

M: r pc sq.

snacks overnachting

S ON

camping hotel clubhuis

C H CH

Paracentrum S: A. de

Noord Weerd,

Hoofdstraat

10,

9451

BB

Rolde,

05924-1783. eH: Plesmanstraat, vliegveld Hoogeveen (geen post), 05280-71150. VVo Hoogeveen. DZ: Nieuw-Balinge, VVo TV: C-182/4 ID. ST: WE + feestdagen, evt, wo- en vrij-middag. M: r pc. SP: DZ. V: B R S. ON: C.

Hilversum

S: Riek Cox, 03463-2792.

Gemini

30,

3769

KV

Soesterberg,

eH: Noordweg 52, "de Egelshoek", Hilversum, 02157-1888. VVo Hilversum. DZ: Hoogland, VVo TV: C-18214. ST: WE + di- en vrij-avond. M: r sq. SP: VVo V: B S. ON: C. Paraclub

Icarus

S: W.J. van Doorenmalen, Generaal De la Reylaan 15, 1404 BM Bussum, 02159-15156. eH: VV Hilversum, Loosdrecht, 02157-1849. VVo Hilversum. DZ: Maartensdijk, Westbroek, VVo TV: P. Porter/8ID. ST: WE + ma-, di- en vrij-avond. M: r pc sq. SP: Westbroek, VVo V: B. ON: CH. Skydiving

NO Gronin-

eH: VV Eelde 05907-4499. VVo Eelde. DZ: VV, Winde. TV: C-182/4 ID. ST: WE: 9.00-SS, zomertijd vrij: 18.00-SS. M: sq. SP: VVo V: B R S. ON: C H CH.

Club

The

Flying

Dutchmen

S: Joyce Pennock, Goeverneurlaan 436, Haag, 070-939941. CH: Vliegveldweg 30, 3045 NS Rotterdam,

2523

CK

Den

010-4158421.

VVo Zestienhoven. DZ: Pijnacker, Berkel, Schipluiden. TV: C-206/6. ST: di en wo: 16.00-SS, za: sunrise-SS, zo: 12.00-18.00. M: sq. BP: behalve zondag. V: B R S. ON: H. Stichting Nationaal Vz: H.J. Verbeek, 035-10342.

Paracentrum Teuae Kerklaan 40, 1211

PR

Hilversum,

CH: De Zanden 22, "De Wolk", 7395 PB Teuge, 05763-842 VVo Teuge. DZ: VVo TV: C-182/4 10, BNI/8. ST: dagelijks 9.00-20.00. M: r pc. ep: DZ. V: B R. ON: CH kamperen DZ C H.

Flevo

S: Herman Boerman, Heimerstein 078-184271. CH: VV Lelystad, 03202-469.

82, 3328 MH Dordrecht,

VVo Lelystad. DZ: Kavel E-24. TV: C-206/5. ST: za: 1O.00-SS (20.00), zo: 10.00-SS (19.00). Febr-nov (behalve juni en sept): elke laatste vrijdag van de maand 10.00-SS (20.00). Apr-sept: elke 2de en 3de wo-avond 18.00-SS. SP: DZ. M: r pc sq. V: B R S. ON: C. Vereniging Paracentrum Teuge S: S. J. M. Meijer, Bolkskamp 25, 7576 05410-10586. Zie verder

sq BP

Nationaal

Vereniging S: E: Lafaire,

Paraclub Bijlakker

Paracentrum

Cadetten Parachutisten S: J. Doense, Kasteelplein Paraclub Hohne S: J. v.d. Velden,

Vereniging 10, 4811 KC Breda, 076-274911

Stafcompagnie

Kaszo

Nap0875, 3509 VP Utrecht-Veldpost, eH: VV l.ohheide, "Paragasse". 09-4950518021, tst. 450. VVo Lohheide. DZ: VVo TV: 00-27/5. r pc. SP: DZ. V: B S. ON: kamperen

GH

Langemannshof,

09-4951961031/222. Lohheide, Hohne, ST: WE: 9.00-SS. DZ.

Eindhoven 14, 5731 EE Mierio, 04927-62213.

Paravereniging S: L. Royakkers,

Korps Commando Troepen Lavadijk 227, 4706 KZ Roosendaal.

eH: Commandobaan 43920, tst. 135. TV: F-27/

4,

4706

CL

Roosendaal,

01650-

Âą 35.

Nederlandse Vereniging voor afdeling Parachutespringen

hoofd buro parachutespringen Arnold Collenteur, Jozef IsraĂŤlsplein !J, 2596 AS 's-Gravenhage, telefoon (070) 245457. lidmaatschap Alle leden f 75,- per jaar, na 1 juli f 42,-. Het inschrijfgeld bedraagt bij aanmelding f 8,-. Aanmeldingen te richten aan het Afdelingssekretariaat (via de klubsekretaris).

inleveringsdatum kopij Uiterlijk 15 september op het redaktie-adres. redaktie-adres Nathalie Chudiak, redaktie SP, De Eerensplein 21, 2593 NS 's-Gravenhage, telefoon (070) 836687, giro 699776 t.n.v. redaktie SP.

M:

Oldenzaal,

Teuge.

bv, 's-Gravenzande.

bestuur Henk Tjassing, voorzitter Ad van Helvoort, sekretaris Edwin van der Kraan, penningmeester Koos Scholten, PR en evenementen Peter Tolsma, vice-voorzitter Sert Wijnands, adviserend lid

SP2

eH: VV Seedorf, BRD, 09-4942812081, VVo Seedorf. DZ: VVo TV: C-182/3.

Paraclub

V B R

SS

Vereniging Nederlandse Paraclub TU-zeven S: G.F. van Hattum, Am Stimmbeck 22, 2730 Heeslingen, BRD, 09-4942814998. Post: Postbus S 32, VP 3509, Utrecht-Veldpost.

0921-8017

pc

voeding bar restaurant

indien niet op vliegveld

S: Ed Kolmeijer. Oranjestraat 6, 4891 XP Rijsbergen, 01606-3602. Post: Postbus 1436, 4700 BK Roosendaal. CH: Sportpark Vierhoeven, Roosendaal, 01650-59620. VVo Seppe. DZ: Sportpark Vierhoeven. TV: C-18214.ID. ST: WE 8.00-SS. M: sq. SP: DZ. V: B S. ON: C H.

ISSN

M

Artikelen, reportages, brieven en beeldmateriaal over parachutespringen zijn altijd welkom, Materiaal wordt niet teruggezonden, tenzij op uitdrukkelijk verzoek, Beeldmateriaal moet zijn voorzien van de naam van de maker enlof eigenaar. In geval van beeldmateriaal met copyright dient een schriftelijke toestemming van de maker voor plaatsing in de SP te worden bijgevoegd. De redaktie behoudt het recht alle ingezonden materiaal te korrigeren, zo nodig in te korten of niet te plaatsen, Anonieme brieven worden niet geplaatst. Plaatsing zonder naamsvermelding is op uitdrukkelijk verzoek van de schrijver echter wel mogelijk. De met naam onderschreven artikelen zijn voor verantwoordelijkheid van de schrijvers en behoeven niet altijd de mening van de redaktie weer te geven. De niet met naam onderschreven artikelen komen van de redaktie uit en zijn samengesteld aan de hand van informatie uit een of meerdere bronnen, Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd enlof openbaar gemaakt door middel van druk, mikrofilm, fotokopie of op welke andere wijze ook, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de redaktie. Advertentietarieven op aanvraag.


Met Mate(n)

Redaktioneel

Als ik naar de muren om me heen kijk, staren me grote en kleine posters aan die me grote en kleine boogies en evenementen aanprijzen; de ene tropisch, de andere Here, een derde Zwitsers en de ene nog 'pinker' dan de andere. Het wordt me groen en geel voor de ogen en iedereen weet dat je daar blauw van wordt! Als die waas is opgetrokken, begin ik me toch wel af te vragen: waar moet ik allemaal naar toe en met wie? Want je gaat toch wel graag Tropie, Here of Pink met een paar geheide maten. De telefoon gepakt en een paar van die maten gebeld, maar de ene wil wel Here maar beslist geen Pink; de andere wil wel naar de tropen maar houdt niet van Zwarte Bergen; de derde wil wel Pink maar heeft geen geld en de vierde is overal voor in maar heeft geen vrije dagen meer. De rest zit of in de selektie óf in de zorgen ót in een bestuur en er valt dus met niemand een land te bespringen! Dan maar alleen iets gekozen en eenmaal op weg komt de goeie zin weer terug en als je dan in een vreemd land op een vreemde DZ bent aangekomen, merk je dat nog veel meer bekende vreemdgangers hetzelfde hebben gedaan.

Vervolgens leuke sprongen gemaakt onder leiding van John Skygod die toch maar even de beste springer van de wereld blijkt te zijn en daar zomaar met je springt. Voordat je het weet, draai je drie figuren met een vijftien man en je logboek begint er dicht bestempeld uit te zien, totdat met een zorgvuldig overwogen nonchalance de stempels plaatsrnaken voor korte kreten als: 20-wedge naar cluster! Je krijgt de smaak te pakken en je begint besmet te raken met het 'skygod-virus'. Als je dan weer thuis bent, heb je de volgende boogie al weer uitgezocht en herhalen zich de ervaringen nog Hercer, Pinker, Porter of Islander! Daarna ga je toch wel kritisch worden want de ene DZ is de andere niet, de ene kist de andere niet, maar nog belangrijker: de ene springer de andere niet ... Het is alleen nog maar te gek met jouw John Skygod, Charles Skydance of Liz Freestyle, want daar valt wat van de Ieren! De rest bestaat toch alleen maar uit piepeitjes die maar wat aan rommelen met tienmannetjes en nog niets begrijpen van 'Het Grote Werk'. Intussen op de club thuis (hoezo, welke club?) springen die piepeitjes gewoon door, maken ook leuke sprongen met

Inhoud Tweede lezersaktie Uitwisseling DDR Arnold Collenteur In Memoriam Springen in Royan Dick Romkema Airshow Scheveningen Vlaggenparade Vierdaagse John Rutten Perris Valley Rob Greven Vier Uden Sportief Victor Spaan Easter Jump Reimer van der Vlugt Afdeling Zweven aan de tandem Anja Steemers

Rien Sprangemeijer fotografeerde deze exit uit de F27 boven vliegbasis Leeuwarden tijdens een van de sprongen om een nieuw Nederlands rekord te vestigen. Een uitgebreid artikel over deze dag vindt u op pagina 18.

Laatste nieuws WK PA Bijscholing instrukteurs Peter Bruinsma

3 4

Colofon & clubs Redaktioneel Inhoud Springstof Tjassing Salad Materiaal Technische Kommissie Evenementen Wedstrijd kalender Materiaalmarkt Recensies

Nathalie Chudiak

Per Expresse: WK in Zweden 9 12 12

13 15 15

17 25 34

35

Rubrieken

Nederlandse rekordpoging Leeuwarden Karel Lamboo 18 Hercules Boogie Moorsele Willard Jansen, Nathalie Chudiak 22 Nationale Kampioenschappen Annet Gillebaard 27

Jan, Karel en Liesje. Ze vroegen nog wel naar jou toen je naar je eerste boogie ging, maar sinds die tijd ben je er nooit meer en de geschiedenis wordt geschreven zonder jou. Geen nood, jij met jouw ervaring komt er makkelijk weer tussen want ze staan thuis zo langzamerhand te trappelen om springers zoals jij, ja toch? Maar dan kom je toch weer eens thuis en misschien wel van een kouwe kermis want Hercen, Pinken en Chopperen is per definitie alleen maar uitzonderlijk als het een uitzondering blijft! Want dan ontdek je dat ze thuis niet hebben stilgezeten en dat ze niet op jouw superioriteit zitten te wachten en niet onder de indruk zijn van jouw John, Charles of Liz. Als je dan eindelijk wat van die gekrenkte trots hebt ingeslikt, begrijp je waar het om gaat: regelmatig gewoon en gezellig blijven springen op je club, je kennis delen met de maten van vroeger en met nieuwe maten, aktiviteiten ontplooien en ideeën aandragen om het clubleven levend te houden (per slot ben je daar parageboren) èn naar boogies blijven gaan, maar alles met mate(n)!

2 3 3 6 11

29 33 36 38 38 38

Het wereldkampioenschap precisie- en stijlspringen in Zweden is op een grote teleurstelling uitgedraaid. De weersomstandigheden in Nyköping waren zeer slecht: veel wind en lage bewolking. Voor het eerst sinds jaren kon men het programma niet afkrijgen. Weliswaar zijn de stijlonderdelen zowel bij de dames als de heren versprongen, maar bij precisie kwamen de dames net aan het minimumprogramma (zes ronden) terwijl de heren nog geen drie ronden konden springen. De organisatie trachtte het onderste uit de kan te halen door de deelnemers voortdurend stand by te houden. Iedereen moest elke morgen om vier uur opstaan om reeds om 5.30 uur op de dropzone klaar te staan. Daar werd de tijd voornamelijk doorgebracht met wachten in de legertenten. De Nederlandse ploeg behaalde - niet geheel onverwacht - geen enkele medailleplaats. De precisieskores van de dames vielen zelfs zondermeer tegen. Meer suksesvol was de DDR-ploeg die de meeste overwinningen boekte. Naar verluid was het overheersende gevoel bij de deelnemers: "blij dat het afgelopen is, snel naar huis!" In het volgende nummer zullen we meer aandacht besteden aan de ervaringen van het nationale team in Zweden.

3SP


Studiedag Instrukteurs Amersfoort, 28 mei 1988, 09.00 uur. Voor het eerst in de geschiedenis organiseerde de Technische Kommissie een verplichte terugkomdag voor instrukteurs. Nu ben ik nog geen instrukteur, dus van terugkomen was geen sprake, maar ook voor toekomstige instrukteurs leek het me een zinvolle bezigheid. Nadat Ad van Helvoort zichzelf als voorzitter van de dag had geïntroduceerd, werd de bijeenkomst geopend door Henk Tjassing, die een betoog hield voor betere opleidingingen onder het mom van 'fouten van leerlingen vinden hun oorsprong in de opleiding'. Tevens wees hij ons op de ernst van de toestand waarin we verkeren en trok daarbij een gezicht alsof hij het in Den Haag had horen donderen. Afijn, de kop was eraf en het woord werd gegeven aan de man op wiens schouders een zware taak rustte. Hij had het slagen of mislukken van deze eerste studiedag grotendeels in handen. De naam is Vandelbo, Dan Vandelbo, lid van de safety-comitee in Denemarken, die zich onder andere bezighoudt met de opleiding van instrukteurs. Het onderwerp van zijn betoog: SQUARE-OPLEIDINGEN IN DENEMARKEN Na een korte inleiding over hoe de KDVvL eruit ziet, werden wij getrakteerd op een les oganisatiekunde. Om precies te zijn: een verslag van hoe men in Denemarken de square-opleidingen heeft geintroduceerd. Men heeft daar in een vroeg stadium de ontwikkeling zien aankomen en heeft vervolgens gehandeld volgens het boekje: informatie verzamelen, inventariseren, keuzes maken, plannen, proefprojekl starten, evalueren, bijsturen en invoeren. Dat alles in de periode 1983-1988, waarna ze nu op 85% square-opleidingen zitten en voor 1990 100% hebben gepland. Een organisatie om jaloers op te zijn, hetgeen niet wil zeggen dat het allemaal van een leie dakje ging. Het grootste probleem was de akseptatie door de instrukteurs. Met als gevolg dat er veel tijd is gestopt in de voorlichting en (her)opleiding van instrukteurs en riggers. Het was erg boeiend om te horen hoe het had gemoeten in Nederland, maar ja, daar hebben we nu niets meer aan. SP4

Wat voor ons interessanter is, is hoe het nu funktioneert, hetgeen dan ook het tweede deel varuüan'sverhaal vormde. In de huidige situatie is een aantal zaken van belang: het materiaal, de opleiding tot instrukteur en de square-opleiding zelf. Voor wat het materiaal aangaat, gelden nagenoeg dezelfde eisen als die recentelijk ook bij ons zijn ingevoerd.

Dan Vandelbo

De opleiding tot instrukteur geschiedt in drie fasen, telkens voorafgegaan door drie tot vijf dagen instruktie, waarvan de praktijk look een belangrijk deel vormt. Iedere kursus wordt gevolgd door een periode van twee of één jaar 'jumpmastering' respektievelijk 'instructing', in het laatste geval gevolgd door een examen. Ze kennen dan in praktijk ook twee soorten instrukteurs (I en 11). Instrukteur 11 mag alles maar alleen onder verantwoording van instrukteur I. Springvergunninghouders kennen ze er niet. Aandachtspunten in de opleiding tot instrukteur zijn, naast de technische zaken: - attitude (als je liever zelf springt in plaats van instruktie geeft, moet je er niet aan beginnen) - inleving in de belevingswereld van de leerling, hetgeen

Dan illustreerde aan de hand van een analogie die een treffende overeenkomst bood (vraag je instrukteur er maar naar) - realistisch zijn in de beoordeling van leerlingen (hoe vertel ik iemand dat hij niet geschikt is voor datgenen wat hij graag wil) - bekijk leerling-instrukteur 'on the job', waarbij een goede debriefing essentieel is Je ziet dat voor een goede instrukteur in Denemarken meer nodig is dan alleen goed kunnen springen. De square-opleiding zelf zit ook iets anders in elkaar dan bij ons. De basis is een korte opleiding met alleen de essentiële dingen die nodig zijn om veilig de eerste twee sprongen te kunnen maken. Na die twee sprongen bekijkt ieder voor zich of ie doorgaat, waarna een aanvullende opleiding volgt. Het idee hierachter is natuurlijk dat je de leerling niet vermoeit met triviale en onnodige zaken die alleen maar 'hersen-bits' in beslag nemen. Hierdoor voorkom je dat de belangrijke dingen vergeten of door elkaar worden gehaald als gevolg van een overdosis aan informatie. Het verdere verloop van de opleiding is vergelijkbaar met die van ons. Naast deze static-line opleiding bestaat er ook nog de mogelijkheid voor een AFF/tandem kombinatie opleiding. De ervaringen hiermee zijn slecht, enkel en alleen vanwege het vaak matige weer. Samenvattend zou je kunnen zeggen dat in Denemarken de nadruk ligt op standaardisatie in spring uitrusting en instruktiemateriaal, een grondige opleiding tot instrukteur voor uitsluitend gemotiveerde mensen en een gefaseerde opleiding onder het motto 'keep it simple'. Dan beeindigde zijn boeiende betoog met de mededeling dat tijdens de lunch hun opleidingsvideo met o.a. de 'hanging exit' kon worden bekeken, hetgeen tot de nodige diskussie zou leiden (de hanging exit, wel te verstaan).

ERVARINGEN SQUARE-OPLEI DI NGEN IN NEDERLAND Na de weer goed verzorgde lunch volgde een co-produktie van Herman Landsman en Ad de Jong, waain ze een overzicht gaven van de ervaringen met de square-opleiding in Nederland. Na een korte historische inleiding volgde een opsomming van de problemen die er tot nu toe met de square-opleidingen zijn geweest. Enkele van deze problemen met hun mogelijke oplossingen wil ik hier noemen: - Storingen ontstaan bij exit zijn vaak heftig; misschien te voorkomen door betere hulpmiddelen en/of hanging exit. - Herkennen storing en juist uitvoeren reserveprocedure extra belangrijk bij squares; te verbeteren door niet de storing proberen op te lossen en de reserveprocedure te 'drillen'. - Er wordt veel te vaak slecht gestuurd; de handleiding doet over sturen ook onnodig ingewikkeld: vereenvoudigen dus. - De meeste blessures ontstaan bij landing (open deur, maar toch); een betere flareinstruktie cq. begeleiding zet hier meer zoden aan de dijk dan blijven hameren op de landingsrol. - De instrukteur heeft geen goed idee van wat er in de leerling omgaat; kursus herkennen van en omgaan met stress lijkt zinvol. - De handleiding veroorzaakt een stress opbouw naar het einde toe. Eerst komen de juiste situaties en aan het einde alles wat er kan misgaan: bijzondere situaties verspreiden over de handleiding. Naar aanleiding van deze opsomming hadden de heren Landsman en De Jong een aantal stellingen geformuleerd, o.a.: - een maximaal aantal leerlingen per instrukteur - handleiding vervangen door kort naslagwerk - professionele videofilm vanuit de KNVvL (vervolg

op pagina

32)


••

FALLSCHIRMBORSE Unverbindliche Preisliste (Änderungen vorbehalten) non-obligatory price list Main Canopies 01 / Hauptkappen 01000018 01000017 01000020 01000021 01000024 01000000 01000010 01000014 01000016 01000011 01000025 01000008 01000018 01000023 0100 0009 01000026 01000027 01000019

Nimbus B Firelite Rascal Crusader laser Cruislite Xl - Cloud Foil252l laser Goliath CCl (Foil) Raider Rascal Rascal Skymaster laser laser Nimbus

Reserves 02 / Reserven 02000000 02000003 02000020 02000004 02000005 02000004 02000000 Harnesses 03020006 03000006 03030006 03000002 03000000 1100 0003 03000006

01 9C 7C 7C 7C 7C 7C 7C 7C 9C 7C 7C 9C 9C 9C 9C 9C 9C 9C

Price / Preis'

190' 172' 180' 220' 223' 220' 270' 236' 427' 375' 250' 226' 185' 230' 288' 286' 340' 225'

454 416 390 460 416 476 670 677 980 780 670 535 315 494 621 538 629 537

ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi

1.200,- DM 1.100,-DM 1.100,- DM 1.100,-DM 1.100,-DM 1.200,- DM 1.400,- DM 1.695,- DM 2.100,- DM 1.795,- DM 1.400,- DM 1.295,- DM 1.295,- DM 1.295,- DM 1.400,- DM 1.295,- DM 1.495,- DM 1.295,- DM

367 ebi 416 ebi 390 ebi 315 ebi 372 ebi 263/315 ebi 420 ebi

1.100,-DM 1.200,- DM 1.100,-DM 800,- DM 800,- DM 800,- DM 1.450,- DM

02

Swift Firelite Rascal Invader Invader Phantom Minimax 03 / Gurtzeuge

5C 177' 7C 172' 7C 180' RC 24' RC 26' 22/24' 5C 190' 03

Invader AFF-tandem Mirage 86 Sport Mirage 86 AFF-training Jaguar Invader Slope Soaring Harness Magie 87

995,695,685,695,695,350,995,-

DM DM DM DM DM DM DM

50,260,130,130,-

DM DM DM DM

3.195,-

DM

POD + BAG 05 05000007 05000008 05000000 05000003

POD (main) POD (reserve, bridle, hot dog) Pilot Chute Mirage Reserve Pilot Chute Hot Dog

Student System 04 / Schulung 0400 0001

04

Invader-AFF, complete ineluding reserve 26' harness, 9C main, statieline

Slope Soaring / Bergfliegen We have all Slope Soaring aeeessories (eanopies, harnesses, etc.) in stock! Alle Artikel für das Bergfliegen (Gleitsehirme, Gurtzeuge, usw.) auf lager! * Prices do not include

sales tax (sales tax for residents

* Alle Preise inkl. Zoll und exkl. MwSt. Die angegebenen

SKYOIVE-GÜNTER Kleinottweiler Stro 73 0-6652 8exbach (Saar) West Germany

of Germany only). Group numbers describe stock group in our computerlist. Gruppennummern beschreiben die Warengruppen unserer Computerliste.

Fallschirmservice

GmbH

Telefon: 06826/3033 Telex: 444850 Skygu


..................

Hol val/en, natuurIijkL .... '"

.....................

Sa wh at?

................

.............

Zondag 19 juni maakte Leo Verdonk met tandemmaster Jaap Spiering een tandemsprong. Niets bijzonders, zult u zeggen. Toch wel, want Leo zorgt ervoor dat de foto's, die u altijd het eerst bekijkt in dit blad, er iedere keer keurig instaan. Hij werkt nl. op de repro-afdeling bij drukkerij Van Deventer, vanaf het prille begin van dit tijdschrift onze vaste drukkerij. Ook de receptioniste Magda is aangestoken door het springvirus en als deze editie in de brievenbus valt en het weer meezit, heeft zij haar sprong al achter de rug!

Personalia Wijzigingen adreslijst André van den Worm, Poortersveld 705, 7327 AP Apeldoorn, telefoon (055) 418382. J. van der Velden (sekr. PCHo), Stafcompagnie Kazco Langemannshof, Napo 875, 3509 VP Utrecht-Veldpost, telefoon 09-4951961031 tst. 222. Privéadres: Becklingen 48, 3103 Bergen 1,

telefoon 09-4950513823. Rien Meeuwisse, Beukenlaan 36, 4793 BN Fijnaart, telefoon (01686) 4781, R-021. Jan' Pleiter, Vriesepoortshof 9, 3311 NL Dordrecht, telefoon (078) 133544, R-022.

Beterschap Ua Van Heerwaarden.

Er was eens een koolmees in ngen, die wilde naast vliegen ook springen. 'Veelzijdig te zijn, ' is hardstikke fijn en mer~de ook goed aan ·m'llzing~iii~

.9~t .,~

SP6

:......

:·c·······

..,

..


Berichten van het Olympische front Seoul De voorbereidingen voor de demonstratie tijdens de opening van de OS in Seoul zijn in volle gang. Het team voor de vlaggensprong, waaronder 22 springers uit verschillende landen, is samengesteld. De meesten ontvingen de speciale springuitrusting tijdens de WK in Zweden. Tot hen behoort ook de Nederlandse afgevaardigde Henk Nijhuis. Ook het RW-team dat de olympische ringen zal maken, is gevormd. Het bestaat voor het merendeel uit Amerikanen, aangevuld met de leden van het Franse TAG-team: Zwarte ring: B.J. Worth, G. Sanders, R. Taylor, J.G. Captain, G. Carter, D.T. O'Brien. Rode ring: J. Lombard, K.C. Lane, T. Piras, M. Houston, S. Meek, C. Frank. Blauwe ring: R. Ponce de Leon, E. Fradet, R. Hilfiker, F. Mahut, P. Schorno, J. Bunker.

wt1 vanaf /235,-

>rr(

Gouden ring: F. Gerber, C. Wagner, W. Lee, S. Rhodes, J. Coffman, C. Brown. Groene ring: A. Ojjeh, J. Robbins, J. M. Zahar, G. Manos, M. Sandberg, M. Truffer. Vier kameraspringers, waaronder natuurlijk Norman Kent, zullen filmen en de vrijevaIbeelden worden life uitgezonden op de grote display in het stadion.

10C·president

Juan Antonia

Samaranch

levertijd 4 à 5 weken BESTEL NU !!! telefoon:

050 - 416057

Hoendiepskade 2 9718 BO Groningen

BTW en jaarkeuring.

Cenfro Infernacional Midden Spanje heeft er een springcentrum bij. Marc Bonneau van CIPC meldt dat de dropzone pas is geopend, vlak achter een prachtig zandstrand (favoriet bij de meisjes van Madrid) ligt en het hele jaar mooi weer heeft (door de Sierra de los Santes afgeschermd voor de wind). Leerlingen kunnen er AFF en tandem springen met het modernste materiaal. Ook voor niet-springers een ideale omgeving met twee in-

BARCELONA '92 Parachutespringen zal niet tot de officiële demonstratiesporten van Barcelona behoren. Wel is er een schriftelijke toezegging van de president van het organisatiekomitee dat het springen als 'Deporte de Exhibicion' mag meedoen. Wat dat gaat inhouden, is nog onduidelijk. Wel is het zo dat in Calgary en straks ook in Seoul sporten hebben deelgenomen die niet als demonstratiesport waren

De CIP (Comité Internationale de Parachutisme), onderdeel van de FAI (Fédération Aéronautique International), heeft een wedstrijd uitgeschreven voor het ontwerp van een logo. Er zijn prijzen beschikbaar voor de beste drie ontwerpen: 500, 300 en 100 Ecu. Voor deelnemers is het van belang te weten dat de naam van de CIP zal worden gewijzigd in IPC (International Parachuting Commission). De ontwerpen kunnen uiterlijk tot de opening van de CIPzitting in Peking op 25 januari 1989 worden ingeleverd. Het ligt voor de hand dat de Nederlandse afgevaardigden eventuele ontwerpen zullen meenemen om daar te presenteren.

Diverse komplete rigs vanaf /3.890,-. Inklusief

Logo wedstrijd

in gesprek

met CIP·president

Uwe Beckmann.

verkozen. Er zal zeker een diskussie volgen over de gevolgen daarvan: in hoeverre kunnen die sporten aanspraak maken op integratie in het vaste programma? Uwe Beckmann, voorzitter van de CIP en de grote stimulator van de olympische aspiraties, zagt het voorlopig zo: 'I don't care how it is cal led als long as we are there!'

de Paracaidismo

Hetzelfde geldt voor de naamwedstrijd van de CIP. De bedoeling is betere termen te vinden voor de vier wedstrijddisciplines; termen die beter worden begrepen door het publiek en vooral de media. Per discipline zijn drie prijzen beschikbaar: 100, 60 en 30 Ecu. Voor meer informatie omtrent deze wedstrijden kunt u kontakt opnemen met het buro para, telefoon (070) 245457.

redaktie SP

· Casfellón ternationale golfterreinen en verschillende tennisparken, karting banen en een internationale schietbaan. Akkomodatie is beschikbaar van campings tot de meest luxieuze hotels. Op het vliegveld zelf is een gezellig restau rant. Het adres is: CIPC, Apartado Pasta I 37, 12100 GraoCastellón, Spanje. Bel Maria, tel. 64222968 of 64222069.

7SP


Eindelijk springen als echte sport op de buis! In Veronica's 'Run the Gauntlet' vormde vrijevalspringen een sportief onderdeel in deze gemotoriseerde variant op 'Survival of the fittest'. De vier teams, afkomstig uit de VS, Engeland, Nederland en Australië, streden met elkaar in estafette-achtige races, waarbij gebruik werd gemaakt van zoveel mogelijk verschillende voer- en vaartuigen èn parachutespringen. Bij het Nederlandse team werd dit gedaan door Iwan Spilker, welbekend van het CRW-team Mafia Brothers. Elke wedstrijddag begon met een sprong waarbij het erom ging wie van de vier springers als eerste een armband of lintje doorgaf aan zijn kollega die daarna met een of ander voertuig vertrok. De springer bepaalde dus de startvolgorde van de eigenlijke race. Iwan bereikte bij alle drie de sprongen als eerste de grond. Op TV zag het er als volgt uit: vier man verlaten de heli, in vrije val formeren ze een viermans diamond om, zo zei de kommentator, ervoor te zorgen dat alle springers op gelij-

/

Iwan tijdens de training

op de jet-ski. (Hij heeft tijdens de wedstrijden

ke hoogte openhangen . . . Bij een andere sprong moesten de vier para's een springer achterna die aan elke ledemaat een lintje had en hem dat ontfutselen. Dit wedstrijdelement leverde leuke beelden op. In het echt ging het wat anders: omdat het wedstrijdgebied in de aanvliegroutes van Heathrow lag, werd de maximumhoogte gesteld op 3000 voet. De vrijevalbeelden werden later geschoten op Netheravon, geselekteerd en daarna gemonteerd. In totaal heeft

The ~ ou

,,/

nooit op dat apparaat

Iwan zo'n vijftien sprongen gemaakt voordat de organisatie besloot genoeg beelden te hebben. Maar hij heeft niet alleen gesprongen; zo kon men Iwan regelmatig door het beeld zien rennen, klimmen of zwemmen. Hij zei veel van sporten te houden en de wedstrijd en het team als heel leuk te hebben ervaren. Een tweede 'Run the Gauntlet' zit er wellicht aan te komen. Is Iwan dan weer van de partij? 'Ja, als het kan wel,' verklaarde hij.

gevaren')

Overigens, het Nederlandse team heeft twee van de drie wedstrijden gewonnen en is als eerste uit de bus gekomen in het overall klassement. Niet slecht met tegenstanders uit Australië (tweede plaats) en de VS en Engeland (respektievelijk derde en vierde). Bovendien is springen als een gewone sport gepresenteerd en niet als onberedeneerde waaghalzerij. Iets dat alleen maar goed is voor het gedeukte imago van onze sport.

'L oe

.6f ~ljW' Ufl'- ..· . ent 7BRAVA

Reimer van der Vlugt

>

CENTRO de PA 1\.CAIDISMO

®@@®O@: times! EAS}fER - ®@@@O@: , PAR PASCUA'88

The

March 26 t~ugh PARA CP OS 0(oher

April 10, 1988.

1\SCUA'88 - Why not star t e season with a BANG?

®@@®O@:, FUN IN ,'E FALL

L

8 through October 115, 1988.

FUN IN THE FALL - Thë oogie for novices in boogje matters! Load organizers/RW inJructors help your integratio into the international boogiecommunity. SCRAMBLES-SEMINARS. ~/ X-MAS

®@@@O

,PARANAVIDAD'8Y

December 17, ;f988, through January 6,19 9.

:~~:Zr:~ The sky is tlimit

for Europe's MAIN

:VENT during the merriest of-seasons.

::~:RA;~~~

Serîd for.our free informationlregistration rartado SP8

de Correos 194.

package.

486 Ampuriabrava,

Gerona, Spain. Phone: 72 45 0111


Lezersaktie Blijf op de hoogte en bij de tijd! met de beroemde 1Ilti1Match van Centro de Paracaidislno Costa Brava

Voordelig aanbod! ~

redaktie geslaagd d SP is er! SPORTPAR e lezers fin een ACHUT/S van d gUnstig anbod T weer

~ ~ ~ ~

~

~ ~

~ ~ ~ ~ ~

~~~

~,

~

,De nu al b ero IS deze twee memde Altiwatch derwerp v aanden het N an oti: I Onormaal b e ezersakt' u ' etaalt le, ,nleke horloge 7 u voor dit sIef verzendko 5,_ eXc/u.

~ ~ ~

r

~ ~

~ ~

1

t~;to~~r ~~: uii~e;~r~~;::~~ SleChts, estel/en v Ver 62,50' OOr U zendkostenl '"k/usie'

~ ~

~

~

~

BeSPAART 'R

~

~

Wat mOet

~

UIM "5,_1 U u doen? maakt f62 .

~ ~ ~

~:~enRing 699;~60vter op giro,edaktie en name tlSt, Den H Sportparach

~

~

~~a:bij

~ ~ ~ ~ ~ ~

v;rme/~; ch en Uw ttïer en na aatschapsnu Ont rn, bedrag zenden V:,ngst van het ge Zo sPoed' IJu het ho I Ig mo " no. gelIjk toe.

~

'aktie~TtiW:~

~ ~ ~

vi: - lidm

~ ~ ~ •••

L

~

.

••••

UstrUm ENp

C

•••••

~

~

~

MAA;De;:

•..••••

. -'.

,

A ·'ë~~~

•••......... ZIJN SN€

••••

TWeë

LOIV!!

rn

.

~

~

~

~

Tijdens een veertigjarig b van de Weinige

~ ~

'

van de EN:01e momenten v Het lustrum melJer legde de C maakte Rian an de lustrumd der mOoi Werd verder e twee tandems de KrUijf een t agen ter gele Rien Sprangeest~~n

geziChten :~~ndweer tijd~n;:n",:rkt door re:;~ngen van die d~~demsprong me~~:heid van het vroeger ENPC t.e arbecue op , Wind, lage bew lekn Vast op de gaPSPiering. - IJden. zaterdag 0 0 Ing maa eVOellge pl . erecept; r WOnder baar. e was gean' oven Won. l/heerd met veel

Mevrouw ve~jaardag

M" ~:~ Vermeulen,

, de

'%

SPiering boven ~~ndernsprong :~eder van een SPrin (foto Rien S erhoeven af haar dOCht I gster van d prangemeijer). en was ze (heel 23 jUli spro~gENPC, kreeg voor h etterIijk een h ze mei lande aar 68ste eellang figuur ;nmaster Jaap In de Wolken '.

::~Z~

9SP

I


Nieuwe insfrukfeurs

Kersversevalschermfechnici

Drie kandidaten van het onlangs gehouden instrukteursexamen (zie artikel vorige SP) hebben inmiddels ook hun praktijkeisen gehaald. Buro para schreef onlangs de nieuwe bevoegdheden uit voor:

Op dezelfde dag (26 maart) als het instrukteursexamen vond een theorie-examen voor de valschermtechnikus plaats. De kandidaten, Jan Pleiter en Rien Meeuwisse, slaagden daar allebei voor. Op zaterdag 16 juli legden zij samen ook het praktijkexamen af. De installaties, jaarkeuringen en repacks verliepen prima zodat ook het laatste examenonderdeel positief werd afgesloten. Nederland heeft er dus twee riggers bij: Jan Pleiter, zegelnummer 022 en Rien Meeuwisse, zegelnummer 021. Jan en Rien komen uit de keuken van de parasektie op Woensdrecht, waar ze als militaire parachuteherstellers werken onder toezicht van de ons welbekende Charles

Raymond Girbes 8803, zegelnummer 639; Lia van Heerwaarden 8804, zegelnummer 640; Iwan Spliker 8805, zegelnummer 641. Raymond werkt al een aantal seizoenen op paracentrum Texel. Hij behaalde vorig jaar zijn AFF- en tandempilootbevoegdheden. Tel daarbij zijn vrijeval-videowerk en ziedaar: een veelzijdig kaderlid! Lia is opgegroeid op Texel en begon daar ook met springen. Ze woont nu echter in Kampen en springt op Teuge waar ze ook lid is van de instruktiegroep. Zij was één van de eerste (zo niet de eerste) AFF-

leerlingen en volgens ons dus ook de eerste AFF'er die een instruktiebevoegdheid haalt. Haar prestatie betekent een mijlpaal in de geschiedenis van het Nederlandse springen. Het wachten is nu op de eerste ex-AFF'er die een AFFinstruktiebevoegdheid gaat halen. Wij kennen tenminste één springer die voor die titel in de markt is. Iwan Spilker is ook al van Texel! Al jarenlang zit hij in het instruktieteam. Ook hij beschikt over zowel een AFF- als tandembevoegdheid. Als kernlid van het Mafia CRWteam is hij bovendien een fanatiek wedstrijdspringer. Met dit team nam hij deel aan de WK 1986 (een bronzen plak bij rotatie). Op dit moment springt het team op de WK CRW in Frankrijk.

Afdelingsbestuur

Douwen uitdelen Het afdelingsbestuur heeft de hele zomer hard doorgewerkt aan de voorgenomen verbeteringen in de 'kommissiestruktuur' . Het aantal kommissies wordt verlaagd en de taken en bevoegdheden worden beter omschreven. Van de examenkommissie wordt meer toezicht op de naleving van de reglementen verwacht.

Een praktijkvoorbeeld deed zich onlangs voor: Een instrukteur kreeg een waarschuwing nadat hij had nagelaten melding te doen van een vrij ernstig ongeval. Het bestuur wijst erop dat dit soort zaken in de toekomst harder zal worden aangepakt.

Afdelingsbestuur

Schuilenburg. Zodoende hadden ze al veel ervaring. Het patchen bijvoorbeeld (het 'verstellen' van parachutes) is voor hen dagelijkse kost. Tegenwoordig lijkt veel militair materiaal op de sportparachutes. Er worden piggybacks, squares en FXC's gebruikt. Het was dus niet verwonderlijk dat Jan en Rien weinig moeite hadden met het praktijkexamen. Jan verwacht dat hij het onderhoud van alle demo-chutes van het familiebedrijf zal doen en Rien voorziet de nodige klandizie in de zuidelijke streken, omdat daar op dit ogenblik weinig aktieve valschermtechnici zijn.

Afdelingsbestuur

Veiligheidskongres De voorbereiding van het Veiligheidskongres Sportparachutespringen van 9 tot en met 11 november op Papendal is in volle gang. Volgens plan hebben alle kaderleden inmiddels een uitnodiging ontvangen voor deelname. Omdat de werkgroep zoveel mogelijk mensen wil bereiken - ook niet-kaderleden wordt de mogelijkheid geboden om deel te nemen aan delen van het kongres, zoals één hele dag of een avond. Het programma voorziet in thema's per dag: organisatie, omgaan met media, menselij-

ke faktoren, instruktie en materiaal. Vanwege een subsidie van WVC kon de inschrijvingsprijs zeer laag blijven. Verschillende buitenlandse sprekers met grote ervaring of deskundigheid op bepaalde terreinen zijn uitgenodigd. Bij de organisatie wordt terdege rekening gehouden met interesse van de pers. De opening zal reeds de nodige aandacht moeten trekken en na afloop zal er een perskonferentie plaatsvinden. Afdelingsbestuur

Par medisch Stipendium Wat is dat nu, heeft de PAR tegenwoordig

ook al een tailgate?!?

(foto's M. van Aperen)

WA-verzekering De maatschappij van de kollektieve verzekering voor WA, Luchtvaartpool NV, heeft in tegenstelling tot eerdere toezeggingen nu besloten toch extra premie te heffen wanneer de verzekering wordt uitgebreid SP10

voor dekking in de Verenigde Staten. Wij moeten reizende springers er dus helaas op wijzen dat wanneer zij deze uitbreiding aanvragen bij buro parachutespringen rekening moe-

ten houden met premiekosten. Het bedrag ligt voor een maand in de orde van enkele tientjes.

hoofd buro para

Het Stipendium Sportgeneeskunde is een prijs van 25000 gulden die beschikbaar wordt gesteld aan projekten op het gebied van de sportgeneeskunde. Vorig jaar gold dit alleen voor wetenschappelijke en praktische/theoretische projekten, dit jaar ook voor initiatieven. Voor meer informatie: de heer W. Kramer, tel. (023) 270144.


Para·PA Tjassing Salad opdePC Onder de naam 'Para-Ziel' is een Duits computerprogramma verschenen, bedoeld voor de Atari ST of Mega Atari plus high-resolution beeldscherm mèt muis. Para-Ziel is een programma dat al bij enkele Duitse precisiewedstrijden suksesvol is toegepast. Het kan startlijsten produceren, helmnummers, briefjes-voor-de-piloten en uitslagen lijsten. Het pakket houdt automatisch een reservekopie op diskette bij en elke Epson of IBM compatible printer is bruikbaar voor de uitdraaien. Meer informatie bij het afdelingssekretariaat of bij de maker van het programma: Joachim Zang, Rethwiese 16, D-2080 Pinneberg, Duitsland, tel. 09-49410 1300397, privé 09-49410168515. De prijs van het pakket is DM 148,en een demoschijf kost DM 20,-.

Besturen is vooruitzien, zeggen ze. Het is daarom wel eens goed om je gedachten te laten gaan over de toekomst van het parachutespringen in Nederland. Je hoeft dan niet eens zo'n geweldige profeet te zijn om een aantal ontwikkelingen op je af te zien komen. Ik noem er een paar: - We zullen worden gekonfronteerd met steeds strenger wordende eisen ten aanzien van geluidshinder en veiligheid. - Vanuit de Rijksluchtvaartdienst is er een sterke druk om te komen tot deregulering. Dat betekent ook dat de KNVvL meer zeggenschap en bevoegdheden zal krijgen. We zullen dus zelf regels moeten maken en bewaken. . - Het zal steeds moeilijker worden om het parachutespringen te beoefenen op de bestaande vliegvelden en terreinen. Dit geldt voor zowel de gekontroleerde als ongekontroleerde velden. Er wordt op dit moment al gewerkt aan een aanpassing en verscherping van de huidige regelingen. - Het aantal parachutespringers zal, zo verwacht ik zelf, niet belangrijk meer groeien. Eerder verwacht ik een stablllsatie of zelfs een teruggang. Als je deze zaken in ogenschouw neemt, dan is het zonneklaar dat we als parachutespringend Nederland de handen in elkaar moeten slaan en een goed en efficiënt beleid moeten gaan voeren. De tijd dat iedereen, ook de clubs, op eigen houtje maar wat aanrommelde (hoe goed soms ook), is mijns insziens voorbij. We zullen ons sterk moeten maken om de sport

veilig te stellen in de nabije toekomst. We zullen daarbij een aantal zaken ter diskussie moeten stellen. Wat mij betreft zou er zeker een plan moeten komen over het efficiënt verdelen van springcentra over het land. Ik weet dat je daarbij aan het bestaansrecht van sommige clubs komt, maar het zou wel eens veel beter kunnen zijn

KROOP'STMGOGGLES Comfortabie, & economical

lightweight protection.

eye

Wide assortment of lens colors: clear grey, amber. rose red, dark green, blue, and mirrored.

• •

Custom, color-coordinated

Contact your local supplier orwrite: edging.

Also Available: Stick-On Foam Nose Pads Ventiess Goggles Over-The-Eyeglasses Style

KROOP'STMGOGGlES DEPT. SP 9865E North Washington Blvd. Laurel, MD 20707 (301 J 498-5848

c@oo§> SINCE 1947

om goed verspreid over het land enkele springcentra te hebben op daartoe geschikte (of geschikt gemaakte) terreinen. Investering in materialen èn goede fluistervliegtuigen is dan ook mogelijk. Eén van deze terreinen zou ook uitdrukkelijk moeten gaan funktioneren als Nationaal Paracentrum. Veel meer dan tot nu toe moet zo'n centrum funktioneren binnen onze afdeling. Dat betekent ook dat we daarin behoorlijk moeten gaan investeren. Willen we onze sport als sport serieus nemen, dan ontkomen we daar niet aan. Het bestuur is ook bezig hiervoor plannen te ontwikkelen. Hierbij wordt ook uitdukkelijk gekeken of we niet een eigen veld kunnen krijgen, zodat we onbelemmerd en dus veilig kunnen springen. Op zo'n Nationaal Centrum zou ook, veel meer dan we nu doen, aandacht moeten worden besteed aan opleidingen, kadervorminq, versterking van de topsport, enz. Wat opleidingen betreft, moeten we op korte termijn een plan ontwikkelen. We zullen mijns insziens speciaal opgeleide instrukteurs moeten krijgen die bevoegd zijn om opleidingen te geven. Ik pleit hierbij dus ook voor het instellen van bepaalde kategoriën voor instrukteurs. Elke kategorie krijgt dan specifieke bevoegdheden. Ook het bestaande korps van instrukteurs zou, na een soort herscholing (en examen?) opnieuw 'ingedeeld' moeten worden. Met de nieuw in te stellen examenkommissie zullen in het najaar plannen hiervoor worden uitgewerkt. Ook andere kommissies, die zo spoedig mogelijk zullen worden geïnstalleerd, krijgen een taak bij het kritisch bekijken van onze huidige struktuur en werkwijze voor 'springend Nederland'. Gelukkig beschikken we over genoeg para's die bereid zijn meer te doen dan wekelijks hun sprongetjes te maken. Besturen is vooruitzien, maar vooruitzien is niet alleen voor het bestuur. Hopelijk realiseert zich dat iedere springer. Misschien dat we dan ook in de toekomst nog onze sport kunnen bedrijven. Henk Tjassing 11SP

L

I(


Uit~isseling DDR tieve deelname aan sport. Vorig jaar vonden voor het eerst nationale kampioenschappen plaats in viermansrelatief. Het programma is aangepast en dan nog komen de winnaars niet verder dan twee à drie punten per sprong. Dit jaar zal daar niet veel verandering in komen. Maar bij een voortgaande (politieke) verruiming van de aandacht kan men binnen enkele jaren een geduchte konkurrent tegemoetzien.

Volgens de centrum leiding zijn ze civiel, Rien Sprangemeijer)

maar ze zijn wel toevallig

allemaal

legergroen

...

(foto

In het kader van uitwisselingskontakten tussen de KNVvL en de 'Aeroclubs der DDR' ontvingen we dit jaar voor het eerst een uitnodiding om met een viermansteam deel te nemen aan een RW-trainingskamp. Het nationale team dat Nederland vorig jaar op de WK vertegenwoordigde, werd verzocht om naar de DDR te reizen. Enkele 'Animals' waren echter verhinderd. Animals Arie Slob, Kees Debie en Arnold Collenteur werden daarom aangevuld met Remi Herder en kameraspringer Rien Sprangemeijer. IN DE DDR Relatiefspringen in de DDR is het stadium van verbod ontgroeid, maar werd tot voor kort nog niet als serieus sportonderdeel erkend. Door

SP12

De Duitse junioren spelen voor de kamera. Alle springers hun valhouding nog leren aanpassen. Dat gaat overigens erg veel sprongen. (foto Rien Sprangemeijer)

zijn opgegroeid met stijl en moeten heel snel, want ze hebben allemaal

de Olympische erkenning is daar recentelijk verandering in gekomen. Sportbeoefening en zeker de olympische, is in de DDR heilig. De samenleving biedt legio faciliteiten voor akEen ster vliegen

In Memoriam Op woensdag 13 juli, tijdens de springweek van de Flying Dutchmen in Namen, kwam de Belgische springer Piet Aerts om het leven tijdens een trainingssprong voor de nationale kampioenschappen. Piet sprong met zijn viermansrelatiefteam 'Four Sale'. Dit team won vorig jaar de Belgische nationals en behaalde een negende plaats op de WK in Brazilië. Piet was een rustig en opgewekt lid van de springgemeenschap. Een graag ge-

de praktijk' . . . Gezien het konsept zouden ze daar wel eens gelijk in kunnen hebben: De teamleden wonen verspreid door het land en hebben een normale baan of doen een studie. De oudsten hebben ook gezinnen. In het seizoen komen ze elke maand voor twee weken naar het centrum en trekken dan hele dagen samen op: gedeelde slaapkamers, maaltijden, sporten, springen, sauna. Het is een enigszins bevoordeelde

is geen

probleem.

We

zien

hier

de juniorenploeg

in aktie.

(foto

Rien

Sprangemeijer)

ziene vriend op zijn club in Oud-Turnhout maar ook op de andere dropzones die hij bezocht. Zo is hij meerdere malen op Teuge geweest voor deelname aan de zestienmanswedstrijd, de achtmansspeedstar en viermanswedstrijden .. Wij wensen zijn gezin en zijn vrienden, met name die op Oud-Turnhout, de kracht toe om het tragische verlies te dragen. Arnold Collenteur

FALLSCHIRMCLUB HALLE Op deze club - de Duitse springcentra zijn aangesloten bij de 'Gesellschaftsdienst für Sport und Technik' en semimilitair georganiseerd - is een tiental springers gerekruteerd om een junioren en een seniorenteam te vormen. Beide teams worden geleid door een trainer/coach. De springers zijn allen zeer bedreven in precisie en stijl met ervaring van 1000 tot 3000 sprongen. Hoewel het kunnen van vrouwen niet wordt ontkend, kwamen die niet in aanmerking, want 'dat geeft problemen in

groep vergeleken met de andere interne springers: (nog) beter eten en iets meer vrijheid. TRAINING Hoewel de uitnodigingsbrief daarover weinig duidelijk was, werd van ons hulp en instruktie verlangd. De arme jongens zijn hopeloos verstoken van informatie uit de westerse wereld en komen dus moeilijk op gang. Wij waren verzekerd van een haast ongelooflijk aandachtig en leergierig gehoor. Vele uren van slecht weer konden uitermate nuttig worden be-


steed in het klaslokaal, op de plankjes en in de dummy. Onze populariteit steeg naar ongekende hoogte bij de vertoning van alle videofilms die we hadden meegebracht. Rien werd bijkans verafgood. Hij was de eerste die ooit boven DDR-grondgebied vrijeval opnamen maakte, afgezien van de Russische militairen die wel eens op bezoek komen. Voor het eerst was daar speciale toestemmin voor verkre-

aanwijzingen hebben we ook getracht de trainers op een ander strategisch spoor te brengen. Zoiets vergt een speciale aanpak en voorzichtigheid in een oostblokland. Het is heel goed mogelijk iemand voor het hoofd te stoten en de relatie volkomen te verpesten. Gelukkig slaagden we erin met de meest geïnteresseerde trainer in afzondering een lang gesprek te voeren. Daarin hebben we uit ele d dat

De hele ploeg bij elkaar. Staand tweede en derde van rechts: Remi Herder en Kees Debie. Zittend eerste en tweede van rechts Arie Slab en Arnold Collenteur. Naast Arnold zit één trainer, de andere staat helemaal links. (foto Rien Sprangemeijer)

gen. Dit historische feit hebben we een beetje kunnen delen: uiteindelijk hebben we allemaal tenminste één kamerasprong gemaakt! Naast de springtechnische

hun trainingsopzet (alle eerste figuren eruit vliegen en dan een blok-overgang proberen, wat meestal mislukte) verkeerd was. Ons advies was: eerst de holle valhouding

onder de knie krijgen, 200 no-contact sprongen en 200 random sprongen maken en dan pas terug naar de bloks. Daarbij hebben we vooral de positieve uitgangspunten benadrukt. Hun gróte aandacht voor sportbeoefening maakt het holle vallen snel bereikbaar. Bovendien blijkt dat de springers met hun stijl-ervaring zo gericht kunnen denken en werken in vrije val dat ze de RW-technieken ontzettend snel eigen maken. Het is echter afwachten wat er van ons advies in de praktijk overblijft: daar heb je geen enkele invloed op. VRIENDSCHAP Voor zover wij begrepen, waren we de eerste westerlingen die een hele week met een groep springers mochten optrekken. Wij sliepen in het flatgebouw aan de rand van het vliegveld waar ook alle andere springers kamers hadden. Zodoende konden we elke avond samen napraten, bier drinken en feestjes bouwen. De laatste avond werd zelfs een barbecue gehouden. Bij het afscheid kregen we T-shirts met de handtekeningen van alle

teamleden. Gelukkig hadden wij ook een aantal kadootjes zodat we niet in verlegenheid kwamen.

Wij vonden stuk voor stuk de trip naar de DDR boeiend: Het was in vele opzichten een eyeepener en een spiegel. Leuk en leerzaam. Hein Gannegieter schreef in 'Een enkele reis aarde' dat een sprong zo relativerend werkt als je terugkeert in het groene gras, maar een bezoek aan de DDR doet daar nog wel een flinke schep bovenop! Arnold Gollenteur

Rayon, Frankrijk Via een krantenadvertentie van de stichting GIPS uit Amsterdam voor parachutespringvakanties in Zuid Frankrijk, kwam ik erachter dat er in Royan, aan de mond van de Gironde, een paracentrum ligt. Royan is een aardige badplaats, zodat het aangename met het aangename te verenigen is, ofwel moeder en kinderen aan het strand en vader op het vliegveld. Iedereen tevreden houden, nietwaar? Zo gezegd, zo gedaan, dacht ik. Vol goede moed met mijn setje naar het loket om een ticket voor 10.000 ft te kopen. Of ik een internationale FAI-licentie kon laten zien? Nee dus. Of ik dan maar een verzekering à Ffrs.570,wilde afsluiten. Nee dus. Ook bemiddeling van Dré Matti van GIPS haaIde niets uit. Ten einde raad de KNVvL gebeld, die heel attent zo snel mogelijk een licentie opstuurde. Een aantal dagen later met li-

centie dus weer naar het loket. Of ik maar even lid wilde worden à Ffrs.300,plus Ffrs. 120,- voor een logboek, enz. Nee dus. Na mijn wanhopige uitleg dat ik een voorbij komende toerist was met een B-brevet, die voor de aardigheid een sprongetje wilde maken, kwam na enig onderling overleg ineens een bonboekje op tafel voor 'membre passager 24 h' à Ffrs.50,en verder geen gezeur. Precies wat ik bedoelde dus. Ik moet overigens zeggen dat die 24 uur zeer ruim werd geïnterpreteerd. Een keer zo'n kaart kopen en de volgende dag vrolijk terugkomen, bleek geen probleem. Niemand vroeg meer naar een lidmaatschapskaart. Ook met hoogte wordt ruimhartig omgegaan. Als er bijvoorbeeld een AFF-kursist in de Pilatus zit, gaat iedereen, ongeacht zijn betaalde hoogte, vrolijk mee naar 13.000 ft. In vergelijking met Teuge viel het centrum (het tweede van

Frankrijk) me wat tegen. Door de week ligt het springen voortdurend stil. Of het is middagpauze (12.00 - 15.00 uur), of er staan niet genoeg sticks klaar (minimaal driemaal acht of negen springers) voor de Pilatus Porter, of het is te warm (angst voor thermiek bij 260 plus bij leerlingen ... ). Als het met name in het weekeinde eenmaal draait, gaat het wel snel met de Pilatus. De bak ligt heel gunstig voor de hangar en heeft permanent een elektronische meetplaat. De sfeer is uitstekend en er is veel aandacht voor leerlingen. Het Franse opleidingssysteem (dat ook GIPS hanteert) van minimaal vier staticlijn sprongen aan een PG, waarbij direkt met dummy trekken wordt begonnen, waarna een eerste vrije val van twaalf sekonden met als volgende fase twintig sekonden, komt op mij overtuigender over als onze traditionele A-opleiding met ronde bollen. Men is erg tegen leerlingen aan een square; dat

mag pas op het nivo van ons oude B-brevet. Hoewel ik op zich niets met GIPS te maken had, hebben deze mensen mij alle steun en gastvrijheid verleend bij de hordeloop voor het springen. De opleiding en sfeer in hun kamp was voor zover ik dat kon beoordelen prima. Het lijkt mij alleen een nadeel dat de opleiding in Nederland niet geldt, hetgeen niet alle kursisten duidelijk was geworden. Wat me uit mijn ervaringen voor de overige lezers zinnig lijkt om te publiceren, is dat je voor springen in Frankrijk: 1. een internationale FAI-licentie nodig hebt (via KNVvL à f 7,50). 2. een medische verklaring niet ouder dan een jaar moet hebben. 3. niet onnodig een lidmaatschap moet laten aansrneren. 4. geduld moet hebben. Dick Romkema 13SP


Para-Foil 232,252,272,282,300 Astrobe, Cruislite, Nimbus, Nimbus Beta, Strato-Cloud, XL Cloud, DC-S, Pursuit 215, 230, Swift, Cirrus, Orion, rD 135, 150, 170, 190,210,230,260,300,340, Cricket, Firelite, Maverick, Fury, Sharpchuter, Hummingbird, Wildfire, Clipper, Raider, Maverone, Manta, Man-o-war, Raven's Micro I, TI, TIl, rv Falcon 150, 175, 195,215,235,265, 300, Spirit, Wizard, Mighty Mak, Hobbit, Midlite, Phantom 22, 24, 26, 28, Talon, Vector, Racer, Centaurus. The list is just a small number of the items available with many kept in stock. For more, see our big 170 page catalog.


Vlaggenparade

Vierdaagse Nijmegen

Het betere werk Maandag 18 juli was het dan zover; de laatste kans om van mijn belofte, de Nijmeegse Vierdaagse meelopen, af te komen. Een enkel of een knie, het maakte niet zoveel uit, als ik maar niet mee hoefde te lopen.

gehouden. We wachtten vijf minuten, tien minuten, vijftien minuten en ja hoor, daar kwam mijnheer Bronsveld binnenvallen. De woorden 'Jammer Johan, je bent te laat, volgende keer beter' brandden op m'n lip-

••

Een mooie CRW demonstratie

op naar de vlaggenparade.

We waren allemaal om 17.15 uur op Soesterberg. Daar stonden ze al klaar, twee F-27's. Wat een genot voor het oog. Om 17.30 uur briefing in de filmzaal; we waren er allemaal. Nee, bijna allemaal, niet te geloven, maar Johan Bronsveld was er nog niet! Wie had dat ooit voor mogelijk

pen, maar ik had het lef niet. Ik was ook maar een van de velen die door de heer Bronsvelds machtsvertoon al eens een keer eerder naar huis gestuurd waren. Ik was op Soesterberg om te springen, niet om te zeiken. Alles werd op een plezierige manier doorgenomen. We

van sCReW.

wisten dus wat we te doen en te laten hadden. Take-off om 18.35 uur. Na 55 bumpy minuten vliegen door druilerig weer was iedereen doodziek en mochten we eruit. Ik heb nog nooit zoveel para's met zoveel plezier hun spullen bij elkaar zien pakken. Alles ging perfekt, zelfs de drieplane landde dit jaar midden op het (Brons)veld en niet op en tegen het dak van de tri-

Nashua Airshow Scheveningen

'Vlekkeloze vliegshow' stond er in de Haagsche Courant van maandag 6 juni. Het strand van Scheveningen was namelijk de zaterdag daarvoor het toneel van een vliegshow met o.a. heli's,

zweefvl1egen en modelvliegen, het voorvliegen van een F-16, een Awacs, een Fokker 100 en een City Hopper en natuurlijk parachutespringen. Een massadropping uit de F-27 zorgde voor een kleurrijk schouwspel op (en soms

naast ... ) het strand. Mieke Tak zorgde voor de foto's, die naast para's en pier ook lage bewolking en een pittige wind te zien geven.

bune zoals vorig jaar (sorry Wilco). Kortom, een prachtig staaltje PRo Trouwens, de Vierdaagse heb ik uitgelopen en ook dat was een beregezellige happening. John Rutten Volgens de Arnhemse Courant van 19-7-'88: Het programma, dat op de kop af drie uur duurde, was sneller van opzet, afwisselender en kende spektakelstukken. Dat was vooral te danken aan de tachtig parachutisten die in vier golven van twintig in het centrum van de Nijmeegse kuip landden. Een van de para's was de Nijmegenaar John Rutten, die ook de Vierdaagse loopt. En verder werden er acht immens grote heteluchtballonnen op de grasmat startklaar gemaakt. De regen kon het publiek niet deren. De vlaggenparade is dit jaar een feest geworden. Een feest met veel muziek, parades en folklore. Weer een sukses voor de springers die, ondanks de exit-hoogte van 2500 ft en de wachttijd voor de terugreis wegens het insluiten van de bus, het er ook allemaal over eens waren dat het een geslaagde demo was en niet in de laatste plaats vanwege de F-27!

15SP


Fallschirmtechnik - Dieter Schlemann Sportfallschirme, Ersatzteile, Zubehör, Reparatur, Fallschirmprüfungen und Neupackungen. Grösster Norddeutscher Fachbetrieb. Preisliste/Price CANOPIES Cruislite Cruisader XL-Cloud Skymaster PD 150 PD 170 PD 190 PD 210 PD 230 PD 260 PD 300 *Laser 7 *Laser 250 Laser 8 *Laser 9 Rascal 7 * Rascal 202 Rascal 8 *Rascal 9 Rascal 262 *Bogey 150 *Bogey 175 *Bogey 9 *Bogey 178 *Bogey 229 Swift Reserve Cirrus Reserve Orion Reserve Invader 24 Invader 26 Phantom 28

7c 7c 7c 9c 9c 9c 9c 9c 9c 9c 9c 7c 7c 8c 9c 7c 7c 8c 9c 9c 9c 9c 9c 7c 9c 5c 5c 7c

list: Änderungen

sqf 220 220 270 278 150 170 190 210 230 260 300 227 250 259 292 184 205 211 237 264 150 175 193 178 229 177 230 210

cbi max.Gew. 476 98 Kg 460 98 Kg 670 113 Kg 620 125 Kg 375 68 Kg 400 77 Kg 426 86 Kg 450 95 Kg 489 104 Kg 545 118 Kg 600 130 Kg 490 104 Kg 526 115 Kg 582 119 Kg 629 134 Kg 397 85 Kg 435 94 Kg 421 94 Kg 553 109 Kg 594 121 Kg 370 70 Kg 400 85 Kg 403 95 Kg 385 80 Kg 474 107 Kg 367 81 Kg 443 113 Kg 440 91 Kg 358 85 Kg 400 100 Kg 472 115 Kg

vorbehalten/non netto 1.200,1.100,1.400,1.400,1.630,1.630,1.660,1.670,1.690,1.770,1.810,1.251,1.292,1.275,1.490,1.207,1.249,1.224,1.368,1.419,1.303,1.343,1.343,1.100,1.268,1.100,1.441,1.441,875,875,1.011,-

obligatory,

DM Preise/Price

ACCESSORIES Aufziehgriff, 1 Pin Aufziehgriff, 2 Pin Brillen 'Antibeschlag' Brillen 'Israel Kroop' Diaper für Reserve EFS Jumpsuit FXC 12000 Hakenmesser Handdeploy/Pull out Helm, Type Protec Hilfsschirme div. Typ. Höhenmesser 'Barigo' Höhenmesser 'Winter' Höhenmesserkissen Höhenmesserkissen in Leder Jackets, Nylon, Thermal Jackets, Nylon, Lightw. Jackets, Ripstop Nylon Lederhandschuhe leicht Lederhandschuhe Winter Packschürtzen POD/Bridle POD Hauptschirm POD autom./manuell Rauchpatronen Rucksäcke Sky Alarm Sprungbücher, gross Stil und Zielkombi T - Packplanen Trenngriff Vector Std. Res. Griffe

netto 58,68,16,15,55,350,1.190,21,106,55,90,125,155,20,45,99,84,75,48,51,26,100,55,124,22,68,178,22,174,95,48,78,-

*Main and reserve canopies Sonderangebot HARNESS AND CONTAINER Invader Jaguar Mini Centaurus (Basispreis) Vector (Basispreis) Racer (Basispreis) Invader Student A + M/AFF Vector Student A + M/AFF Vector Training

netto

SYSTEMS 780,940,1.050,1.170,1.170,1.100,1.340,375,-

Alle Systeme werden mit Reservehilffschirm, Handdeploy, Trenngriff, Reservegriff und Hauptschirm POD geliefert.

1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11.

TANDEM-SYSTEM Tandem Vector 111

Auch ständig gebrauchte Systeme am Lager. Interessenten bitte Liste anfordern.

9.600,-

Laser, Rascal und Bogey sind qarantiert

Invader/Swift Res./Cruislite 7c 220 Invader/26 ft Res./Nimbus 9c 225 Centaurus/Swift Res./Crusader Centaurus/Swift Res./Apollo 7c 180 Mirage/Swift Res./Jetstream 7c 200 Mirage/Swift Res./Jetstream 7c 225 Mirage/Swift Res./Nimbus Beta 9c 188 Centaurus/Swift Res./Nimbus 9c 225 Centaurus/Swift Res./Nimbus Beta 9c 188 Centaurus/Swift Res./Cruislite 7c 220 Invader/Swift Res./Laser 7c 223

2.974,2.280,3.118,3.140,2.930,3.044,2.917,3.039,3.039,2.781,3.018,-

US-Produkte.

Wir liefern alleUS-Produkte, z.B. Clipper 1.690,-, Raider 1.730,-, Wildfire 1.650,-, Manta 1.780,-, Fury 1.440,-, Maverick 1.440,-, Firelite 1.390,-, Pursuit 230 2.080,-, * Raven I-IV 1.490,-, * Magic 1.254,-, Foil 232 1.660,-, 252 1.670,-, 282 1.990,-, Falcon 150-300 1.899,- - 1.999,-. Achtung USA-Reisende: hier Annahmestelle für Bestellungen zur Lieferung in den USA.

Für Sie zusammengestellt:

4/26 ft __ -~___:-~~~rn;7c;:ltm~r-R;;;~~ Cruislite 7c, Invader Res.erve 2 und Invader-Gurtzeug, . n Swift Reserve mkl. POD Invader-Gurtzeug, crurs ~~F Skymaster 278 sqf, Reserve Invader-SchUlgurtzeug'9 Vector Student, Laser

DM 2.925,Bridle DM 3.250,26/28 ft DM 3.656,DM 3.795,-

R~serve 24/26 ft c,

OSTWEG 20 - 0-2900 OLOENBURG - TELEFON 0441-204224 - TELEFAX 0441-201990


Perris Vo"ey Op 29 februari begon onze reis naar de Verenigde Staten en met ons bedoel ik Frank Hartog, Jaap en Jolanda Zweep en Rob en Suzanne Greven. We hadden geregeld dat we een nieuwe camper van Toronto (Canada) naar Los Angeles (USA) konden brengen. Het was een erg mooie regeling die bijna niets kostte. Wij betaalden voor de camper allin f 465,- voor dertig dagen! Alleen de benzine en verzekering waren voor eigen rekening. Na zo'n vier weken in de Verenigde Staten te hebben gezworven, bereikten we Perris Valley.

Het eerste dat we zagen, waren twee DC-3's, een Twin Otter en een Beechcraft. Ook stonden er twee Cessna's (een 182 en een 206). En dat alles uitsluitend voor het springen. Inschrijven is daar een hele gebeurtenis. Amerika zit kwa 'recht' iets anders in elkaar dan Nederland. Schade- en smartegeldclaims zijn daar aan de orde van de dag. Als je iets overkomt, staan de advokaten in de rij om een claim voor je in te dienen (het gaat dan om bedragen met vele nullen). Het heeft al een keer geresulteerd in het sluiten van paracentrum Perris Valley. Om dit te voorkomen, heeft men een advokaat ingehuurd (die zelf ook springt). Als je je inschrijft, krijg je een

kontrakt van drie velletjes. Daarmee ga je naar een videokamer, waar je via een videotape het hele kontrakt krijgt uitgelegd. Tevens krijg je een tape te zien met de risiko's van springen. Ook wordt er dan getoond (via een luchtopname) waar je wel en waar je beslist niet mag landen. Na deze informatie moet je het kontrakt ondertekenen. Om het juridisch helemaal waterdicht te maken, wordt een video-opname gemaakt waarin je zelf vertelt wie je bent en dat je het kontrakt volledig hebt begrepen. Dat dit een noodzakelijk 'kwaad' is, is iedereen het over eens.

Als je uit de videokamer komt, krijg je de raarste opmerkingen hierover naar de hoofd. Typisch para's dus. De feitelijke papieren- en rigkontrole verliep daarna vrij snel maar wel grondig. Perris is een mooi centrum

Het zwembad

de clubgebouwen

met alle faciliteiten. Een gezellige bar, waar je lekker kunt eten en uiteraard ook een parashop. De eerste dag bleek de Beech kapot te zijn, maar geen nood want er was toevallig een Pilatus Porter in de buurt en die werd naar Perris gehaald. Om de lucht in te komen was ook geen probleem:

dere tickets tegelijk kocht, kreeg je korting (afhankelijk van het aantal twee of drie dollar per ticket). We hebben erg mooie sprongen kunnen maken, maar de mooiste was de laatste. Een echte sunset load op onze laatste avond op Perris. We gingen voor een twintigman

loadorganizers waren er voldoende en als de kist niet vol was, dan toch maar vliegen. De spring prijzen waren met de geldende dollarkoers (ca. f 1,92) erg gunstig. Wij betaalden US dollars 15 per sprong. Voor dit geld kregen we minimaal 14.000 ft. Indien je meer-

SRW omhoog. Terwijl de kist steeds hoger klom, zakte de zon steeds dieper achter de heuvels. De hele lucht was ongelooflijk mooi oranje gekleurd, echt oranje. Tijdens de exit was het nog licht, maar toen we na een overigens erg mooie twintigmansformatie onder onze canopies hingen, was het gewoon donker. Omdat ze daar eigenlijk elke dag een echte sunset load organiseren, hebben ze het vouwveldje maar verlicht. Na een zeer gezellig afscheidsfeestje op de gebruikelijke manier kunnen we Perris Valley als volgt samenvatten: een zeer goed georganiseerd paracentru m met alle faciliteiten, vele goede en grote vliegtuigen, aantrekkelijke springprijzen en eigenlijk altijd mooi weer. Rob Greven 17SP


Tweemaal F27 isbijna zestigl Op een zwoele avond in mei verzamelen zich zeventig springers op de vliegbasis Leeuwarden voor het ondernemen van 60-mans rekordpogingen uit twee door de Luchtmacht ter beschikking gestelde F27 Troopships, de volgende dag 25 mei. De avond wordt besteed aan het toewijzen van plaatsen in de kisten en in de formatie en aan enkele dirtdives. Arnold Collenteur en Herman Landsman hebben als organisatoren al huiswerk verricht, zodat een en ander vlot verloopt.

Een stukje dirtdive: in de kist en daarbuiten.

hebben, is een snelle exit niet eenvoudig. Door de breedte van de kist moet je in een krappe S-bocht de deur uit en vooral met twee lijnen uit twee deuren is het een slalom. Bovendien heeft iedere springer duidelijk ontzag voor de relatieve wind van meer dan de valsnelheid en iedereen wil

uit, de rest tuimelt er zo'n beetje overheen naar buiten. Het moet de dames en heren worden nagegeven dat een en ander alleen zichtbaar is aan zeer blauwe en paarse benen en niet in de sprong. Na op 12.000 ft de aanwezige lurkers te hebben gedropt, vliegen de beide kisten vanaf

Rien, Max en Henny vlak voor en na een van de pogingen.

De volgende ochtend: een vlotte papierkontrole, wat dirtdiven en om 10.00 uur zijn de kisten airborn. De Luchtmacht laat om veiligheidsredenen de tweede kist, waarin de laatste mensen zitten, voorop vliegen. In onze ogen onlogisch want de afstanden tussen de springers uit beide kisten worden behoorlijk groot. De laatste springers moeten afstanden van 600 meter en meer horizontaal afleggen. Ze hebben echter voldoende hoogteverschil om een ferme trackingl dive te doen. De eerste springers uit de tweede kist moeten echter een behoorlijke afstand afleggen zonder hoogteverschil. Een en ander vereist nogal wat beoordelingsvermogen SP18

van de springers onmiddellijk na exit: niet gedachtenloos op je kop gaan staan, maar even de juiste hoek bepalen, anders knal je eronder door of ben je te laat. Hoewel F27's grote deuren

De hele groep voor een van de F27's.

graag goed afzetten om niet onzacht tegen groen aluminium aangeblazen te worden. Daarbij is het maken van een stabiele achterwaartse exit voor een relatiever natuurlijk een erezaak. In het gedrang bij de deuren gaan nog een paar lui onder-

de Waddenzee op 15.500 ft naar de vliegbasis alwaar het F16 vliegbedrijf tijdelijk is stilgelegd. Koos Verhaar spot vanuit de tweede kist, die zoals gezegd, voorop vliegt. Gezien de tijd benodigd voor het naar buiten


geef mij de brutaliteit deze springer af te kraken, maar zelfkritiek kan geen kwaad. Tenslotte was het zonde: er lag dik vijftig man en misschien waren er nog een paar bijgekomen, maar er raakten springers in de war toen ze de veelgekleurde streep zagen. Tijdens de derde sprong blijkt dat parachutespringen ook een sport is. Door vermoeid-

c ol

E

N

"'c Ol Ol

Öl

c '0, o Q.

!'! 'ö

~ Ol

Ü

~

klimmen van de drie floaters en het klaarzetten van de linkt vierman, geeft Koos 900 meter vóór het exitpunt een teken naar de andere kist dat het tijd is om aktie te ondernemen. De eerste sprong: een misverstand in de tweede kist veroorzaakt een trage exit, de basis tienman heeft wat tijd nodig maar vliegt daarna mooi en valt hard, erg hard. Sommige lichte mensen in de tweede ring hebben zichtbaar problemen met de valsnelheid maar de formatie bouwt op tot een dikke veertigman. Na het bekijken van de video's wordt een enkele wissel uitgevoerd; een snelle dirtdive en we gaan voor de tweede poging. Vanaf het begin loopt deze sprong veel beter. De formatie bouwt mooi op, vliegt schitterend, maar op 5200 ft gaat er iemand uit de laatste ring in tracking weg. ". Excuus: knopje Altimaster II tijdens exit verdraaid, hoogtemeter staat op minus 1200 ft als ik land. Uiterst stom natuurlijk, dat knopje hoort aan de zijkant! Maar belangrijker: er zou pas worden gesepareerd na een teken uit de basis; niemand zou tijd en aandacht verknoeien met hoogtemeter kijken. Overigens, ver-

heid en loomheid (het was bloedheet en drukkend weer) treedt konsentratieverlies op en er wordt slordiger gesprongen. De formatie bouwt op tot dik in de veertig. Voor de laatste poging wordt nog overwogen om voor een zekere vijf tig man omhoog te gaan in plaats van een onzekere zestig, maar er wordt toch voor een zestigman besloten, die uiteindelijk tot in de vijftig opbouwt. Na een zonder meer ontspannen en fijne springdag weten we nu dat zestigman en groter boven Nederland geen probleem is als iedere goede relatiever meedoet. Rest ons te vermelden dat de medewerking van de luchtmacht grandioos was. Slaapgelegenheid, ontbijt, lunch, diner, biertje na afloop, enz. Dat de kisten perfekt invlogen, was niet zo verwonderlijk met oud-paravlieger Jan Maasdam op de bok, maar hoe de vluchtregeling organiseerde dat er geen F16's rondvlogen terwijl wij sprongen des te meer. Onze dank gaat uit naar de lurkers die er een dag voor over hadden om in te springen als we springers nodig hadden, naar de naam lozen die achter de schermen werkten, naar Charles Schuilenburg, Koos Verhaar voor acht goede spots langs gigantische stapelwolken, Herman en Arnold, Rien, Henny en Max voor de beelden en foto's maar bovenal naar het vliegend onderdeel van onze krijgsmacht. Lambolala

19SP

r




Hercules Boogie Moorsele Stop A, Stop B, Ready Set Go! Een aantal jaren geleden werd in Lidköping (Zweden) voor het eerst een Hercules Boogie gehouden. Het leek een uniek experiment om sportspringers voor de lol uit een militaire Hercules te laten springen. Nu, een paar jaar later, zijn er bijna geen relatievers met een redelijk aantal sprongen meer die nog nooit uit een 'Here' hebben gesprongen.

Een exit uit de Hercules

van een gelinkte tigman,

Van 8 tot 12 juli was voor de tweede keer de 'Moorsele Boogie'. Aangekondigd was een C-130 die was toegelaten voor negentig springers. Dat hield in dat er soms over de honderd in zaten onder het motto 'er mag zoveel niet'. De eerste dag van de boogie werd het voor de meeste springers nog eens duidelijk dat er echter ook een behoorlijk nadeel aan deze kist kleeft: de hoge vliegsnelheid en de daarmee gepaard gaande slechte spots. De buitenlandingen waren niet van de lucht. Aanvankelijk deed men daar nogal lakoniek over, maar meer en meer gingen leadorganizers de nadruk leggen op een snelle exit. Het naar de klep lopen, werd net zolang geoefend tot het snel ging maar niet zó snel dat de floaters vroegtijdig uit de kist zouden worden geduwd. Eén load-organizer had daartoe het volgende bedacht: de hele meute loopt snel richting de rand van de klep totdat de eerste mensen bij de rand komen. Zij roepen dan 'STOP A', iedereen stopt even; de eersten (floaters) gaan op scherp staan en de rest SP22

die helaas niet stabiel bleef vliegen.

schuift daarna zoveel mogelijk in elkaar tot de eersten denken 'zo is het wel ver genoeg' en weer 'STOP B' roepen. Daarop wordt snel afgeteld en ge-exit. De sprongen die werden gemaakt, waren verschillend van kwaliteit, maar ondanks het grote aantal springers (tussen de 1000 en 2000) zijn er niet echt spektakulaire sprongen gemaakt. De grootste formatie was een 53-man. Wel vermeldenswaardig was het grote aantal tandemsprongen. Bijna elke load kwamen er wel een stuk of drie uit.

Wie nog nooit op een boogie is geweest, moet er beslist snel een bezoeken. Je ziet heel veel nieuwe gezichten uit eigen of buitenland. Je hebt de mogelijkheid om met bekende en onbekende mensen te springen en op die manier jezelf te introduceren. Mensen die nooit naar dit soort springevenementen gaan, moeten niet klagen als ze niet worden uitgenodigd voor leuke sprongen: onbekend maakt nu eenmaal onbemind. De sfeer in Moorsele was goed, het weer prima, het bier lekker en de feestavond leuk. Minpuntjes vond ik de sanitaire voorzieningen bij alle attributen en kledingstukken die er te koop waren, heb ik niet één echt leuk Tvshlrt gezien. Een ander punt was het grote aantal springers. Op zich natuurlijk heel fijn, maar het le(foto's

Rien Sprangemeijer)

Een van de betere sprongen

verde toch wel lange wachttijden op tussen twee sprongen en ik geloof niet dat er springers in staat waren om meer dan vijftien sprongen te maken (behalve dan de loadorganizers, die zelf in vrijwel elke load zaten). Er was echter ook nog de mogelijkheid om uit een Caribou te springen. Dit is een twee(zuiger)motorige hoogdekker die nog langzamer daalt dan hij klimt. Een grappige kist die zoveel lift heeft dat hij met 45 springers aan boord slechts een aanloop van een meter of tien nodig heeft voor hij loskomt. Net als de Hercules heeft de Caribou een tailgate van waaraf je een perfekte exit kan maken. Naar mijn smaak nog beter dan uit de Herc omdat hij veel langzamer vliegt. Wel hard schreeuwen bij de exit om de motoren te overstemmen. De organisatie had het moeilijk. Hoewel ondersteund door een personal computer, liep de stress er soms behoorlijk op. Tja, duizend springers hebben duizend wensen. En het waren vooral de loadorganizers themselves die het manifest soms grijze haren bezorgden door zo af en toe met z'n allen in één sprong te willen. Maar al met al liep alles toch redelijk gesmeerd. Waarschijnlijk mede doordat de medewerkers een redelijke beloning kregen. Dat werkt nu eenmaal beter dan met goed bedoelende vrijwilligers. Negen sprongen heb ik ge-

van de groep. (foto Rien Sprangemeijer)


maakt waarvan ik er bijna een funnelde (te snel willen zijn, je kent dat wel) en waarbij ik ook nog eens bijna m'n trommelvliezen opblies (nooit springen met een akute verkoudheid). Tussen de sprongen door kon ik genieten van het lekkere weer en het uitzicht van honderden fraai gekleurde chutes. Zo af en toe een maIfunktie al dan niet gevolgd door een korrekte break-away. Ongelukken zijn er niet gebeurd, maar je zag wel eens mensen aan twee squares hangen, vreemd ... of zou dat steeds de schuld van de Hitek zijn geweest? Een ander positief punt waar ik niet omheen kan, is het groeiende aantal videomensen. Bijna elke sprong ging er wel eentje mee, zodat je er meer dan een keer plezier aan kon beleven.

De DZ op zaterdag Een lew-pass

van bovenaf gezien.

in de sunsetl

Fotograaf Simon Ward vastgelegd SRW sprongen.

door Rien Sprangemeijer

tijdens het filmen van een van de

gen, kreeg een deelnemer aan de boogie een hersenbloeding waaraan hij later overleed. Thomas From, een oudere maar aktieve springer die bekendheid verwierf als organisator van de Thaiboogie. Bij de grote verslagenheid die dat met zich meebracht, is het toch fijn om de zien dat er mensen waren die snel en korrekt handelden, zoals Arnold Camfferman die zijn best deed om te reanime-

En natuurlijk doe je kontakten op en regel je dingen voor de toekomst. Wedstrijdje hier, boog ietje daan en misschien nog een poosje logeren in Zwitserland (skiën en zo ... ). What a life!!! En dan tenslotte nog een domper waar ik niet omheen wil. Op weg van de dropzone naar het vliegveld waar we opste-

Rechtsboven

(toto Rien Sprangemeijer)

in beeld de Caribou.

De DZ op zondag.

(foto Rien Sprangemeijer)

ren en Johan van Stappen die de bus naar het ziekenhuis dirigeerde en toen het overlijden bekend werd, de nazorg voor de mee naar België gereisde zoon van From voor zijn rekening nam. Op dinsdag 11 juli was voor Mariska Breevaart (die zich overigens ook prima heeft vermaakt, maar dat terzijde) en mij de boogie voorbij. Jaco Vruggink, die wel met ons heen was gereisd, wilde perse nog een dag blijven. Mariska en ik hadden verplichtingen en moesten terug. Maar ... vanaf 6 augustus tot acht dagen daarna is er in Vichy (Frankrijk) de Swiss Boogie en daar gaan we zeker heen, jij ook? Oké, tot dan. Willard Jansen 23SP

I

.. 1


Maria Peterson Maria, met Roland Hilfiker centrum leider van Centro de Paracaidismo Costa Brava, springt tien jaar, heeft bijna 3000 sprongen, is sinds '83 AFF-instrukteur, heeft nu ca. 800 AFF-sprongen en vindt lesgeven een van de mooiste onderdelen van het springen. Vroeger sprong ze stijl, nu freestyle. Ze begint te glimmen bij de gedachte daaraan omdat die tak van de sport nog alle uitdaging van een jong onderdeel heeft. 'Zo te kunnen springen als in From Wings came Flight lijkt me geweldig en ik neem ook iedere gelegenheid te baat om zo'n sprong te maken.' CRW doet ze niet maar des te meer RW en niet alleen maar grote loads. Ze verfoeit een skygod-houding want die sluit je geest af voor alles wat je van anderen kan leren. En dan zijn we bij haar grote liefde aangekomen, namelijk het lesgeven. Ze ziet dat als het overdragen van technieken waarbij die overdracht van leerling tot leerling verschilt. De techniek

is aan te leren terwijl de geestelijke houding van de leerling moeilijk is te be茂nvloeden. 'Positieve adviezen geven, takt en de WIJ-vorm gebruiken, zijn belangrijk om onzekerheid om te bouwen in vertrouwen in eigen kapaciteiten, terwijl aan de andere kant strengheid en soms grofheid verborgen kapaciteiten aan het licht brengen of onverschilligheid bestraffen. Lesge-

Maria vlak voor een landing in Ampuria.

ven is een moeilijk vak. Je moet oog hebben voor technische details en tegelijk je overdracht afstemmen op de betrokken leerling.' Als ik over AFF en veiligheid begin, is het duidelijk dat ze voor het materiaal niet meer dan de noodzakelijke aandacht heeft. 'Het springmateriaal in z'n algemeenheid is zo doordacht dat er niet veel ruimte meer is voor verbetering. Des te meer verbetering is nog te zoeken en te vinden in de methoden van instruktie en in de instrukteurs zelf.' Als ik daar op doorvraag, heeft ze een duidelijke boodschap. 'Veel beginnende AFF-instrukteurs of instrukteurs die weinig AFF springen (door bijvoorbeeld seizoensgebondenheid), zijn te voorzichtig bij leerlingen die aan een level toe zijn waarop ze moeten worden losgelaten. Ze houden dan te lang vast waardoor de leerling minder tijd heeft en op een lagere hoogte pas tijd krijgt zijn oefeningen te doen. Het moet toch vanzelfspreken dat je de leerling zoveel mogelijk gelegenheid geeft en op een zo veilig mogelijke hoogte om zijn programma af te wer-

ken. Daarmee heb je zelf ook meer tijd eventuele problemen op te lossen.'

Maria Petersen na exit uit de Hercules Moorsele. (toto Rien Sprangemeijer).

boven

Waarom stoppen mensen met springen, of liever, waarom blijven zo doorgaan? 'Je blijft doorgaan omdat je blijft reiken naar dat kleine stapje verder dat je voelt en weet te kunnen maken. Je kunt altijd meer lachen en sneller zijn. Als je lacht tijdens een sprong ben je ontspannen en als je dat niet bent, stop je er vroeg of laat mee.' Ik dank haar voor het interview en we spreken af dat ze me een foto zal sturen die ze zelf erg leuk vindt en misschien spreekt daar haar 'mental attitude' wel uit. Nathalie Chudiak

Amanda Kenny Het is maandagmorgen en een grijze waas van regen en lage bewolking ligt over het Belgische landschap. Moorsele zowel als de Herc op non-aktief. In de hangar van PCM echte aktiviteiten genoeg. Een gezellig geroezemoes vult de immense ruimte met vouwtafels, video, zitjes, kraampjes en manifest. Op een van de vouwtafels vinden we een plaatsje om samen een praatje te maken. 'We' zijn Amanda Kenny en ik het het praatje gaat over haar.

Amanda tijdens de Hercules Moorsele.

(toto Nalhalie

Boogie op

Chudiak)

Ze is Engelse, springt sinds '75 en heeft 840 sprongen. SP24

Dat lijkt niet veel maar een blessure veroorzaakte een springstop van vijf jaar. In die periode leerde ze vliegen en werd ze FAI judge voor alle onderdelen. Dat scheidsrechteren doet ze nog steeds (voornamelijk in Engeland), want ze vindt dat die funktieverantwoordelijkheid blijft ook na herstel van een blessure. Ze houdt het meest van RW hoewel ze ook PA is gaan springen omdat ze paraski erg leuk vindt. Amanda: 'Ik heb geen vast team voor RW, maar er zijn altijd maten te vinden voor een leuke wedstrijd. Teams zijn makkelijk samen te stellen maar door gebrek aan tijd en geld moeilijk samen te houden. Op deze manier ben ik vrij om te gaan en staan waar ik wil en die wedstrijden of booqies mee te maken die ik leuk vind.' Ze werkt veel in Europa en tracht dat werk te kombineren met springen en het liefst met de bekende grote boogies in Europa. Ze heeft ook veel in Amerika gesprongen, met na-

me op Z-hills. Met wat voor materiaal spring je? 'Ik heb een PD 150 in een Racer voor RW en een Parafoil voor de PA van paraski en dat bevalt me best.' Ze heeft haar bekendheid met name te danken aan haar tandemsprong met Wally (Gubbins) achterop en Katie (haar hond) voorop. Het idee van een tandemsprong met haar hond bestond lang voor de Wally-cyclus, maar toen de plannen wat vastere vormen aannamen en Wally er lucht van kreeg, was de zaak rond. Ze is tegen damesklassementen bij wedstrijden en erkent

alleen de promotionele aspekten daarvan. 'Ik vind wel dat de promotie van het damesspringen ondersteund moet worden door faciliteiten (zoals sanitair en voor overnachtingen) op springcentra.' Kom je naar de Para Dames Dagen '89 op Teuge? Amanda: 'Natuurlijk, dat lijkt me erg leuk!' Ik dank haar voor het gesprek en we wensen elkaar veel ple路zier en succes in de wetenschap elkaar zeker op een of andere DZ weer eens te ontmoeten. Nathalie Chudiak


I

Vier Uden Sportief 188 Eerbewijs aan Jan Testroote Op het grootse jaarlijks terugkerende festijn 4-Uden heeft het parachutespringen sinds jaar en dag een bijzondere plaats weten in te nemen. Met name was dit toe te schrijven aan de inspanningen van de grote regelaar Jan Testroote, daarbij op technisch gebied bijgestaan door Koos Verhaar, terwijl Gerry zich ontfermde over de vele administratieve rompslomp. Het getuigde dan ook van grote persoonlijke moed van Gerry en Koos om, nu Jan er niet meer was, nog eenmalig deze populaire wedstrijd, die allereerst een enorme promotie voor onze sport betekende, te organiseren. Wederom werden alle kanalen aangeboord. De sponsors gechanteerd voor de nodige vliegtuigbrandstof en vervoer. Met de vliegbasis geregeld, dat verkeersleiding, brandweer en andere diensten in het weekeinde beschikbaar waren. De familie aan het werk gezet om lunchpaketten en slaatjes te fabriceren. En ga zo maar door. Bijna was het Koos gelukt om

was er weer het gebruikelijke prijzenfestival, staken de springers hun waardering niet onder stoelen of banken, sprak Gerard Warburg onder luide bijval en applaus een dankwoord en overhandigde namens de deelnemers iets geestrijks aan de organisatoren. Het enthousiasme kende geen grenzen toen Gerry en Koos kenbaar maakten, dat er ook volgend jaar weer een

Gerard W.arburg dankt Gerry en Koos uit naam van alle deelnemers.

Deelnemers waren er weer van verschillende nationaliteiten. Ondanks het feit dat er op zaterdag in verband met het wolkendek slechts twee ronden precisie konden worden gedraaid en er op zondag door de sterke wind haast uitsluitend koepels voor CRW in de lucht waren, was de zaak tot in de perfektie geregeld. Jammer, dat door de weersomstandigheden ook de geplande tandemsprongen niet konden doorgaan. Mede doordat medewerkers zowel als springers zich van hun beste zijde lieten zien, was dit evenement een zeer groots monument voor Jan.

De winnaars RW: 1. Kazan Leermode (foto Hans- Schenk)

(PCN), 2. Paracetemol

Met volledige inzet werd door een ieder gestreden om in het bezit te komen van een van de twee Jan Testroote - trofeeĂŤn. Een was er beschikbaar voor het beste CRW-team. De ander voor de PA overallwinnaar. Deze trofeeĂŤn waren fraaie para-poppen van keien gemaakt door de Luxemburgse vrienden van Jan, die daarop het patent sch ijnen te hebben. De uiteindelijke winnaars kunnen er uit meererlei opzicht terecht bijzonder trots op zijn. Aan het eind van de wedstrijd

een grote KLM Noordzee helikopter ingezet te krijgen. Omdat een goede maand daarvoor deze kist reeds in Uden had geakteerd, waren op promotionele gronden de kosten van de ferry niet rond te krijgen. Een poging dit met betalende passagiers op te lossen, mislukte spijtig genoeg, temeer daar de plaatselijke inzet was afgedekt. Nu waren besc-hikbaar een C-172, een C-182 en een C-206.

(PCN) en 3. No Idea (NNPC).

De winnaar precisie Niels Tieland neemt de trofee in ontvangst uit handen van Gerry Testroote.

Mieke's haar bleek uiterst interessant voor de kleine van Appie en Minyl (foto Ben de Groot)

Vier Uden Sportief met parachutespringen zou zijn. Een uitermate goed bericht voor springend Nederland. Noteer dus alvast in de agenda het tweede weekeinde van juni 1989. earl van Dijk tijdens en na een uiterst sierlijke precisielanding (foto's Mieke Tak)

midden op het frisbee-vel

Victor Spaan 25SP

I1


Fallschinnsport-Centrnm

ALBATROS GmbH.

Albatros - Schaufenster Preisliste

gültig

ab 1. Juni 1988 (netto) rj,

HAUPTFALLSCHIRME Maveriek 7e 7e Fury ge Wildfire Clipper ge ge Raider ge Manta PD 143 7e PD 176 7e 7e PD 218 PD 253 7e PD 135 ge ge PD 150 ge PD 170 ge PD 190 ge PD 210 PD 230 ge ge PD 260 Miero Raven 150 7e 7e Super Raven I Super Raven 11 7e 7e Super Raven 111 7e Super Raven IV Faleon 150 ge ge Faleon 175 ge Faleon 195 ge Faleon 215 ge Faleon 235 ge Faleon 265 ge laser 9 Cruislite 7e ge Nimbus ge Nimbus Beta 7e CCl Foil 7e Para Foil 252 7e Para Foil 272 7e Para Foil 282 Pursuit CRW 7e RESERVEN - SQUARE 5e Swift Firelite 7e Raven I-IV 7e 7e Miero Raven 150 ge Faleon 150-260 Maveriek 7e

200' 220' 168' 194' 220' 278' 143' 176' 218' 253' 135' 150' 170' 190' 210' 230' 260' 150' 181' 218' 249' 282' 150' 175' 195' 215' 235' 265' 286' 220' 225' 188' 250' 236' 272' 285' 230'

452 458 420 432 484 621

355 375 400 426 450 489 545 249 338 364 416 468 351 384 427 480 518 584 538 476 537 454 650 677 750 776 608

ebi ebi ebi ebi ebi ehi

ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi ebi

177' 367 ebi 112' 426 ebi 150' 249 ebi 200' 452. ebi

DM DM DM DM DM DN DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM DM

1.470 1.470 1.660 1.690 1.720 1.770 1.420 1.420 1.420 1.450 1.610 1.610 1.610 1.630 1.650 1.670 1.730 1.440 1.440 1.440 1.440 1.440 1.670 1.670 1.670 1.690 1.690 1.740 1.490 1.340 1.570 1.590 1.690 1.890 1.970 1.990 2.090

DM DM DM DM DM DM

1.160 1.450 1.440 1.440 1.670 1.490

Wa'"

? ten usa .va .•. .

en auf Lager. . hlreiehe Ausrüstung ur Sie _ Wir haben ständlg:; Super Raven, Faleon, F ~nd' 'ausb veetor Talon" assen anfassen - O ' bei uns anp , können alles probi~ren. erdem:

ss W',e bieten au

d Beratung

einsehliess I'te h

. ue Betreuung un - Professlone . e_Leistungen. sämtliehe. sei~I~Werkstatt. - Eigene RI99 (dem Flugplatz. _ Para-ShOP au

'b n Sie uns. oder schreI e .. Sie doch eintach mal an re kostenlose Broschure Ru t en. Ihnen gerne unse Wir schlcken zu.

RESERVEN - RUND Phantom 22' Phantom 24' Phantom 26' Invader 24' Invader 26'

DM DM DM DM DM

925 950 995 890 890

GURTZEUGE Veetor Talon Raeer Invader Veetor Student

DM DM DM DM DM

ZUBEHÖR FXC 12000 Sky Alarm Mierohawk Barigo Höhenmesser lederkappe Springerhandsehuhe Protee Helm Helm Type Protee Rainbow Kombis Slieky Kombis

DM 1.390 DM 180 DM 192 DM 130 DM 154 DM 33 DM 78 DM 55 DM 245 DM 260

Wahlfarben bei allen Kappen ohne Aufpreis. Komplette Systeme werden sprungfertig Nettopreis in Deutsehland zuzüglieh 14% Mehrwehrtsteuer!

ab

ab ab

1.220 1.220 1.220 780 1.490

geliefert. Weitere produkte auf Anfrage.

Fallschirmsport-Centrum Albatros GmbH, Kielmannseggstrasse 24, 2000 Hamburg 70, Telefon 040-6560147 (bis 22.00 Uhr). Flugplatz Hartenholm/Schleswig-Holstein, 2359 Hasenmoor, Telefon 04195-1355. Fax 04195-1302.

SP26


NKP 1988 Voor de tweede en naar hun eigen zeggen tevens laatste keer was de Noord Nederlandse Parachutisten Club de organisator van de Nederlandse Kampioenschappen Parachutespringen. Ondanks dat Pelleboer vlakbij woont, kon de meteo weinig anders dan ellende voorspellen in de periode 17 tot en met 26 juni en met de nodige pijn en moeite is precisie dan ook als enig onderdeel versprongen. De CRW'ers hebben nog een aantal sprongen kunnen maken en het RW-gebeuren is helaas beperkt gebleven tot een trainingssprong boven de wolken. Precisie dus. De eerste dag meteen de trainingssprong gemaakt, de officiĂŤle opening vervalt omdat het goed weer schijnt te gaan worden, het muziekkorps en de burgemeester worden afbesteld en het wordt geen beter weer ... De tweede dag kunnen alle teams op twee na drie sprongen maken voordat het te donker is om de bak nog te zien. Doordat de twee laatste teams niet hebben kunnen springen, is de wedstrijd nog niet officieel geldig (dat is pas zo als er drie volledige ronden zijn versprongen). De WIOZEMEWASI (hele oude turbo voor Wlnd-Over-ZEvenMEter -WAarschuwi ngs-I nstallatie) draait op volle toeren en we worden gek van het bijbehorende toetertje. De rejumps vliegen de pan uit, totdat de penningmeester daar (begrijpelijk) een stokje voor steekt.

laatste paar wedstrijdpsprongen zie je echter diverse springers strak naar het gras kijken want ze worden beroerd van de kapriolen van de windzak en vaan. Van de ene op de andere minuut is het van windstil tot bijna Wiozemewasi-alarm. Een wat mistige formatie

CRW

beste acht voor de finale. Uiteindelijk blijkt Paul Schmidt wederom de beste te zijn, terwijl Anita von Eugen ook haar titel prolongeert door als eerste Nederlandse dame te eindigen. Anita had overigens tot de halve finale gewoon bovenaan het algemeen klassement gestaan. En daarmee is direkt de selektie voor Zweden bekend,

wedstrijd te worden als we om zes uur 's morgens naar streamers moeten gaan kijken: de meeste deelnemers in slaapzak op de dropzone. De laatste dag blijkt uiteindelijk de redding van de NKP PA. Wederom om zes uur op en het is eindelijk akseptabel weer. 1n de zeer wisselende wsersomstandigheden van de laatste dagen is een aantal springers 'uitgegleden' en het klassement wordt tot dan toe aangevoerd door Dutch Connection Junior, op de. hielen gevolgd door Aeolus (de dames, jawel) en Dutch Connection. Nu wordt het echt spannend want er moeten nog een hoop sprongen worden gemaakt die dag en de finale ook nog! Alle teams moeten nog vijf sprongen maken en de weersom-

maar wel mooie

van de Mafia. (foto Paul Bighelaar)

Een van de PA approaches. Bighelaar)

(foro Paul

De zenuwen gieren ... De dames hebben hun tweede plaats ingeruild voor een derde maar blijven die tot de laatste rond vasthouden, zodat het teamklassement er als volgt komt uit te zien: DC Jr. eerste plaats, DC Sr. tweede plaats en Aeolus derde. Nu de halve finale en de finale nog: twaalf deelnemers gaan op voor de halve en daarna de AFSCHEIDSLIED

Afgezwaaid?

. (foto Mieke Tak)

ORGANISATIE

Wij organiseerden ook dit NKP Voor de tweeheede keer viel het weeheer niet mee Wij vragen ons aahaf waar doen we het voor Die kloohoote rot zon die komt er niet door refrein: It is no nee never, no nee never no more Zoek daar in't vervolg maar een ander voor Wij zijhijn wel goehoed maar èhecht niet gek Wij gaan heus niet driehie keer op onze bek Wij wensen onz'opvolgers heel veel sukses Die gaan vast en zeeheeker ohop de fles refrein: ft is no nee never, ... Een van de weinige

mooi weer

momenten

waarop

het videoteam

in aktie kon komen.

(foto

Paul Bighelaar)

De volgende twee dagen zakt de dikke stratus-bewolking ons zowat over de oren en is het prima zeilweer als je van ruig weer houdt. Er wordt op allerlei slinkse wijzen geprobeerd toch te kunnen springen: het lijkt wel een 'echte'

standigheden worden er niet stabieler op. Het is de gewoonte om tot vlak voor de sprong nog zoveel mogelijk informatie te vergaren over de heersende windrichting en -sterkte door naar de windzak en windvaan te kijken. Voor de

En kohomt er tohoch een EeheNKP Dan doen wij gewoohoon als deelnemer mee Wij smeren geen broodjes en snijden geen kaas En zijn ook de hele week niet meer de baas refrein: ft is no nee never, ... refrein: It is no nee never, ...

27SP


haar plaats wordt ingenomen door Annemiek van Gessel.) Het is trouwens de eerste keer in de Nederlandse qeschiedenis dat een damesteam wordt uitgezonden naar de WK en daar zijn we best trots op. Wist u overigens dat er in totaal vijftien teams hebben deelgenomen en dat geen en· kele wedstrijdspringer zijn/haar reserve nodig had. Dat er ook Spaanse deelnemers waren (wat zoeken ze

UITSLAGEN heren Paul Schmidt Henk NiJhuis Rein Voskamp

12 cm 14 cm 15 cm

dames Anita von Eugen Marian Werner Leanne van den Hoek

15 cm 18 cm 23 cm

jeugd Louis Wesselink Marian Werner Hans Vos

17 cm 18 cm 21 cm

Martie Florijn had zijn aktiviteiten voor deze NKP anders voorgesteld. (foto Paul Bighelaar).

want uiteindelijk is de NKP de enige wedstrijd van het seizoen '88 geworden. SELEKTIE WK ZWEDEN Het herenteam bestaat uit Paul Schmidt, Henk Nijhuis, Bram Lasschuit, Michel Bizot en Ronaid van Zijp. Het damesteam : Anita von Eugen, Leanne van den Hoek, Marian Werner, Ingrid van de Wijngaard en Annet Gille· baard. (Inmiddels is bekend geworden dat Ingrid helaas door ziekte verhinderd is en

Wie was er nou eigenlijk

'the meanest'?

(foto Mieke Tak)

hier zou je zeggen, met dit weer). Dat Appie weer een graadje dichter bij de hartrnonitor is gekomen en dat Piano-

Paultje naast Appie komt te liggen, als het zover komt. Dat een Australische deelneemster eigenlijk derde was. Dat

teams Dutch Connection Jr. Dutch Connection Aeolus Para Team Nine Black Magic KCT Black Aeolus Aerograph Spain I Albatros Rose Valley Runners België I Jeugdtraining 111 Paradventure International mix Individuals

- demonstraties

voorrang opleidingen

vliegtuig dropzone geopend

· · · ·

nkkommodufie

-

rekreetie in de nobijheid

. · ·

cm

cm cm cm cm 633 cm 1365 cm 2257 cm 3162 cm 3263 cm 7397 cm 9554 cm

Annet Gillebaard

nieuw

- tandemsprongen

voor teamtrainingen

A brevet vervolgkursus vrije vol AH methode (essnu 182 met deur! grootste obstokelvrije DZ ven Nederlond npril tlm september dogelijks ven 08.30 uur tot sunset (in de winter nlleen de weekeinden) clubgebouw, vouwruimte, bor, wosgelegenheid, veld-restoumnt, overnochting (beperkt) Veerse Meer comping De Witte Roof zeilschool surfcentrum

skydive-boetiek vlieq-

Schrijf of bel voor meer informatie naar: Paracentrum Midden Zeeland Calandweg 4, 4341 RA Arnemuiden telefoon centrum (01196) 12910, privé (01182) 3229

SP28

cm cm cm

'we' op 21 juni van Duitsland hebben gewonnen met voetbal en daardoor een aantal mensen zich met al deze overwinningen in het achterhoofd die avond ritueel heeft laten vollopen. Olé, Olé. En last but not least ... dat de dames en heren van de NNPC er weer in zijn geslaagd deze NKP fantastisch te organiseren (we zeuren niet over de koude douches 's morgens en de barbecue die niet doorging). Ik denk namens iedereen: bedankt ... en waar zitten we volgend jaar?

PARACENTRUM MIDDEN ZEELAND opleidingen

68 74 104 135 171 224 517 629

rigs vanaf f 3.750,accessoires service onderhoud nai f250,su\'S ,",a \urnp aps (79,-

\ea,,",ef-C

custom-made

rigs zeer snel geleverd

info: Rob & Yvonne van der Linden Laagbos 8 4824 BC Breda telefoon 076·414938


En toen was de Challen Ook in de PA wereld zijn op het gebied van hoofdkoepels de ontwikkelingen in volle gang. Gedurende de afgelopen jaren werden de regels binnen het wedstrijdspringen aangepast, het deadcentre werd kleiner (5 cm) en er wordt op topwedstrijden alleen nog maar elektronisch gemeten. Vandaar dat de eisen, die worden gesteld aan een precisiekoepel, in de loop der jaren hoger zijn geworden. GESCHIEDENIS In 1975 werden door North American de Foil 252 op de markt gebracht, destijds het enige alternatief voor de Strato Star en de Strato Cloud. In 1978 had de Foil 252 zich in drie jaar tijd ontwikkeld tot een uitstekende precisiekoepel. Gedurende een aantal jaren waren er geen nieuwe ontwikkelingen te bespeuren en de Parafoil veroverde de precisiemarkt. Begin en midden jaren tachtig startten nieuwe ontwikkelingen. De meest opmerkelijke waren dat de Para Pilot Shop de Sky Rider introduceerde, Parachutes de France met de Magnum en de Profil 280 op de markt kwam en de New England Parachute Company de Challenger ontwikkelde. WAAROM DE CHALLENGER De Challenger is een ontwerp van John Eiff, die eind jaren zestig als een van de eersten testsprongen maakte met vierkante parachutes, squares, ontwikkeld op de Notre Dame University. Begin jaren zeventig introduceerde hij de Notre Dame Parafoil op precisiewedstrijden in de Verenigde Staten. Tien jaar later besloot John Eiff een eigen produkt op de markt te brengen, maar waarom eigenlijk? Het antwoord op deze vraag staat eigenlijk al in mijn inleiding. De gevestigde orde op de precisiemarkt heeft vanaf 1978 niets meer toegevoegd aan de bestaande produkten, terwijl topspringers wel meer eisen gingen stellen aan het materiaal om beter te kunnen presteren. In de eerste plaats klaagden wedstrijdspringers over het feit dat als ze een precisiekoepel hadden gekocht er eerst nog driftig aan moest worden

'gesleuteld' alvorens ze de koepel voor wedstrijden konden gebruiken. Men was niet tevreden over de kwaliteit van' het materiaal maar de vliegeigenschappen waren goed en een alternatief was er niet. In de tweede plaats klaagden de zware en lichte springers over de one size fits all mentaliteit. Doordat er maar enkele 'maten' op de markt waren, hadden deze springers of een parachute met een te hoge daalsnelheid, waardoor voetplaatsing werd bemoeilijkt, of een parachute met te weinig voorwaartse snelheid. Ook voor deze springers was er geen alternatief.

Terry Vares van het US Army Parachute

Team aan de Challenger.

de. De koepel wordt per stuk gemaakt in de gewenste kleuren, met het gewenste halve rem systeem en het gewenste reefing systeem. - Bij de inspektie van de lijnlengten wordt niet gemeten van de connectorlink naar het bevestigingspunt van de lijn aan de koepel, maar van de link naar de onderkant

- De meeste fabrikanten passen 'stack-cutting' toe bij het maken van delen van het koepeldoek voor meerdere parachutes tegelijk. Bij de Challenger gebeurt dit niet. Per parachute worden de diverse delen van het doek op beschadigingen gekontroleerd en nadat het doek is gemarkeerd, worden de delen per stuk met een hotknife uitgesneden. Bij een Challenger met vierhonderd sprongen zie je dan ook geen enkel gerafeld draadje aan je chute hangen. Voordelen van het zorgvuldige en arbeidsintensieve produktieproces zijn: 1. Er hoeft niet meer te worden 'gesleuteld'. De koepel kan meteen voor wedstrijden worden gebruikt. 2. De koepel vliegt kaarsrecht. 3. De koepel gaat langer mee.

Een deadcenter

met de Challenger.

KWALITEIT VAN DE CHALLENGER Wat doet de New England Parachute Company nu om met de Challenger een beter kw aliteitsprodukt af te leveren? Mijns insziens zijn de volgende zaken doorslaggevend: - Elke koepel is customma-

van de koepel omdat de kiel van de chute in feite een verlenging is van de lijn via tapes. Hierdoor is de afstand van de link tot de onderkant van de koepel voor elke lijnengroep gelijk. - De lijnen zijn allemaal gefingertrapped.

DE JUISTE MAAT VOOR HET JUISTE GEWICHT Bij elke gewichtsklasse hoort een bepaalde maat chute om optimaal gebruik te kunnen maken van voldoende voorwaartse snelheid en een zo laag mogelijke daalsnelheid. Door een gebrek aan 'maten' vielen met name de lichtere en zwaardere springers vaak buiten de boot. Vandaar dat de Challenger maar liefst zeven verschillende maten op de markt heeft gebracht voor precisiespring(st)ers variĂŤrend in gewicht van veertig tot 29SP


I

~

honderdtien kilo. De diverse maten zijn geen simpele verkleining of vergroting van een standaardmodel. Kwa verhouding in lijnlengte, airfoil, enz. zijn ze identiek, mits je in de juiste gewichtsklasse zit. Er zijn de Challengers 328, 281, 259, 228, 208, 180 en 162 square feet. Zo won Terry Varez in 1987 de nationals in de USA en de World Cup in Seoul met een Challenger 208. De Foil 252 was blijkbaar te groot voor haar.

daalsnelheid is minder. - De voorwaartse snelheid van de juiste koepel bij het juiste gewicht van de springer is 8,5 m/sek.

VLIEGKARAKTERISTIEKEN De vlieg karakteristieken van de Challenger zijn deels vergelijkbaar met die van de Pa- . rafoil, er zijn echter een aantal signante verschillen: - Lichtere toggle-druk. Er is minder kracht nodig om de parachute te besturen, ook diep in de remmen. - Snellere response. De koepel reageert meteen op togglebewegingen. Ook bij weinig wind stopt de koepel sneller als er wordt geremd. Wanneer na het 'sinken' van de koepel de toggles iets worden opgelaten, pikt de chute opvallend vlug weer

Marco Giaherro

uit Italië aan de Challenger.

snelheid op. Vanuit de 50% rem positie kunnen, met name als 'cross-control' (de ene toggle iets op en de andere iets omlaag) wordt toegepast, snellere draaien worden uitgevoerd. - Stabiliteit. Door de vorm

van de kiels aan de onderkant van de chute zijn met name de negencel-uitvoeringen van de Challenger opvallend stabiel, ook in windstilte en turbulente weerskondities. - De glijhoek is lager en de

KONKLUSIE Uit het bovenstaande verhaal mag blijken dat door de komst van de Challenger iets nieuws is. toegevoegd aan de markt van precisie koepels. Met name de kwaliteit van het produkt, de zorgvuldigheid tijdens het produktieproces en de vliegeigenschappen van de Challenger hebben indruk op mij gemaakt. Het kiezen van een precisiechute voor eigen gebruik is altijd een persoonlijke keuze. Ik heb die keuze reeds gemaakt en ga, na zo' n 1300 sprongen met de Parafoil, volgend wedstrijdseizoen springen met een Challenger. Springers die aanvullende informatie willen hebben over de Challenger of eens een sprong met de koepel willen maken, kunnen kontakt met mij opnemen. Oordeel zelf. Het is de moeite van het overwegen zeker waard. Paul Schmidt

Splinternieuwe rigs voor .---bodem pri j zen...!'----l!IIi!-m"",--------2' TSE CHASER

CHASER ZEROX

Phantom. 2? /24 Phantom 22/24 Raven Flrehte fl3890 PD190 NimbusB fl4190 Mavenck Fury PD210Wildflre

MlRAGE(USA)

VECTOR TALON

Phantom 2.2/24 Phantom 22/24 Raven F~tFI~~y fl4290 Raven Firelite Mavenc,.i@fr' Maverick Fury rlf

rff'.r;:;;:\: ..•~

L_---~--thuisbezorgd IncluAlle pri)zen netto Fran&croeserves made in USA . k 'ng Malns sief laar eun Bel of schrijf voor meer informatie:

aiR Way paragear Palmslag 31 9724 eN Groningen 050_128088 SP30

Afdeling Parachutespringen Koninklijke

Nederlandse

Vereniging

voor Luchtvaart

telegramadres

,A..érodub

Datum:

Zoals in de vorige SP stond aangekondigd, worden de veiligheidbulletins voortaan op speciale en vooral opvallende formulieren gedrukt. Hierbij zie je een voorbeeld van het formulier: de balk achter de koptekst is fel rood. Na de opgave van vorige keer is een aantal nieuwe bulletins verschenen:

gerskonferentie in Amerika hebben alle valschermtechnici informatie ontvangen over de juiste wijze om de sterkte van koepeldoek te testen. Het testen door met twee handen te trekken, is zeer onbetrouwbaar gebleken: sterke mensen zijn in staat goede stof kapot te trekken! Bulletin 88/07 schrijft voor dat

88/05, 21-6-88: Ripcordhousings van reservecontainers; modifikatie van Chasers met metalen stiffeners 88/06, 21-6-88: Driering housings op Racers 88/07, 21-6-88: Chemische aantasting van koepeldoek in ronde reserves Het mysterie rond de chemische aantasting van koepeldoek door aanraking met het gaas in de stuurgaten duurt nog voort. Er is nog niets zekers over bekend, voorzichtigheid blijft geboden. Naar aanleiding van de rig-

ronde reserves uit de bouwjaren '81 tot en met '83 bij elke repack door een valschermtechnikus moeten worden geïnspekteerd.


&Of

APKoepelKeuring Al vanaf de invoering, enkele jaren geleden, ben ik ertegen dat de hoofd parachute niet meer onder de verplichte jaarkeuring (zie het Basisveiligheidsreglement) valt. De argumentatie dat de zin van de jaarkeuring toch al was uitgehold doordat iedereen naar lieve lust hoofdchutes omwisselde en eraan knutselde, vind ik onbegrijpelijk. Het zijn voor mij juist redenen om wèl een of andere vorm van kontrole te handhaven. In de huidige situatie is de verantwoordelijkheid geheel neergelegd bij de eigenaar van de uitrusting, ongeacht diens ervaring, want juist de formele verantwoordelijkheid van de instrukteur voor de deugdelijkheid van het materiaal van de oefenvergunninghouder is een wassen neus: die komt niet verder dan de gebruikelijke pincheck. Het feit dat de hoofdparachute het meest gebruikte en daarom ook meest slijtende deel van de springuitrusting is en bij elke sprong een overheersende rol in de veiligheid van de springer speelt, zou juist aanleiding moeten zijn om die chute regelmatig door een objektief en kundig oog te laten bekijken. De hoofdparachute is niet zomaar een overmaatse zakdoek; het is een ingenieus ap-

paraat waarin een aantal onderdelen en funkties zijn verenigd die elementair zijn voor de goede afloop van een sprong en daarom ook zo'n aspekt kunnen bevatten van die reeks van gebeurtenissen die meestal aan een ongeluk voorafgaat.

Zo'n scheur

ontdek je wel zonder

jaarkeuring!

Ik doe een greep uit de dingen die ik in m'n omgeving heb meegemaakt. En dan praat ik niet altijd over turkeys, maar ook over ervaren springers zoals leden van nationale teams: - Bij de opening knapt één stuurlijn; het gevolg van slijtage aan de halve-rem-Ioop. Ooit gedacht aan een bruuske flare waarbij zoiets gebeurt? - Tijdens een gelinkte viermansexit knapt de versleten loop van één van de hoofdcontainers. Het team krijgt er nog een rejump voor ook! - De zeilring, waar de bridle doorheen loopt, komt uit de bag zetten. - De pullout hand les, die je

WERKEN IN HET BUITENLAND Zoekt u een voor langere of kortere tijd een baan in het buitenland? Dan is dit het boek dat u zoekt, boordevol informatie over werken in de metaalen olie-industrie, als chauf. feur, leraar, au-pair, reisleider, in de horeca, als tu inman of fru itplu kker in Frankrijk en de USA, maar ook als fotomodel of mannequin. Werken op boerderij, kibboets of op cruise-schepen. Het boek bevat tevens een sollicitatieformui ier. Als u in het buitenland wilt gaan werken moet u dit boek hebben.

Het verschaft informatie over klimaat, woon- en leefomstandigheden, werktijden, etc. Bovendien vindt u in dit boek de adressen van ongeveer 1000 on dernemers en arbeidsbemiddel i ngsbu reaus. Bestel dit informatieve boek nog vandaag! OGratis brochure Boek:" Arbeit im Ausland" Prijs: f 59,-

o

EUROPA

BOKFÖRLAG

AB

Postbus 2014, S 13302 Tyresö. Zweden P.S.: Wij bemiddelen niet in werk!

om de orerr vliegen .. - Toggles die in vrije val voor je ogen dansen. Het zijn allemaal zaken die meestal goed aflopen of zelfs onopgemerkt blijven. Zaken waarover we maar niet al te hard praten. Maar, zoals gezegd, ze kunnen het begin zijn van iets dat verkeerd afloopt. Belangrijke onderdelen, waarop de hoofd parachute regelmatig zou moeten worden gekontroleerd, zijn: - Konditie van stuurlijnen en. toggles. - De connectorlinks (tussen de lijnen en de risers). - De konditie van lijnen, de gladheid van de slidergrommets. - De lijnaanhechtingen. - Alle ribben, met name in de buurt van lijnaanhechtingen (dit vereist dat men in de cel kruipt). - De bridle aanhechting, de aanhechting van de pin en de konditie van het velcro (klitteband). - De konditie van de bag. - De aanhechting en konditie van pilotchute inklusief de klos of het kussentje. Ik noem ekspres niet scheuren en gaten in de stof. Dit zijn namelijk de stereotiepe beschadigingen waarop de aandacht van de eigenaar reeds disproportioneel is gevestigd. Scheuren en gaten moeten toch al een behoorlijke afmeting hebben, willen ze van invloed zijn op de luchtwaardigheid. Natuurlijk zal de trotse bezitter van het kleurige nylondoek er gauw een patch in willen laten zetten. Maar die preokkupatie weerhoudt de meesten ervan om de werkelijk belangrijke zaken in de gaten te houden! Een eventuele herinvoering van de verplichte jaarkeuring van hoofd parachutes zal echt niet tot gevolg hebben dat daarna geen problemen meer zullen voorkomen. Maar naar mijn mening kan het wel tot enkele verbeteringen leiden: - Er zal regelmatiger onderhoud worden gepleegd omdat de kontrolerende valschermtechnikus hiertoe zal adviseren. - Er zullen minder geïmproviseerde reparaties-in-hetveld worden uitgevoerd.

Gestolen I!! Van de BPA (Engeland) kregen we het bericht dat er een drietal springuitrustingsstukken zijn gestolen. - een zwart/paarse rig bag - zwarte Sward Sport handschoenen - een Altimasten 11 hoogtemeter Op de zijkant van de hoogtemeter is de naam Terry Edmonds gekrast. Het borstkussentje is zwart met velcro-bevestig ingstape. Informatie gaarne aan Andy Spencer, 4 Wootton Green, Charndon, Bleester, Oxon, OX6 OBW.

- De valschermtechnikus kan met meer objektiviteit beoordelen welke hoofdchutes met welke rigs compatibel zijn en dus ook luchtwaardig. Nu worden vaak te grote chutes in te kleine containers gepropt voor de verkoop. De zuinige Nederlander zal onmiddellijk tegenwerpingen maken dat hij voor een jaarkeuring zou moeten betalen. Stel je voor! Welnu: in het verleden maakte een rigger of riggershop nooit één cent winst op jaarkeuringen. Vaak werd een tientje gerekend en werden gratis klitteband vervangen en nieuwe loops gemaakt. In feite werd alleen de eigenaar van de chute er beter van! Maar ook een hogere prijs voor een jaarkeuring zou in mijn ogen gerechtvaardigd zijn. Het komt de veiligheid van het springen alleen maar ten goede als een aantal riggers in staat is om van hun diensten een boterham te beleggen, want alleen dan zijn zij in staat vakkundige service te leveren. Ik hoop dat mijn pleidooi zal leiden tot enige diskussie omtrent een onderwerp dat ten onrechte is meegenomen in een leuk bedachte, maar verkeerd uitpakkende versoepeling van de regels. Arnold Collenteur 31SP


Vereniging voor Valschermfechnici Op 14 juni vond in het bijzijn van bestuursleden van de Belgische zustervereniging de oprichtingsvergadering van de Vereniging voor Valschermtechnici (VVV) plaats. Reeds kort na de opening werden de statuten unaniem goedgekeurd. De volgende bestuursleden werden gekozen: Hans Ponsioen (voorzitter), Peter op de Beek (penningsmeester) en Rob van der Linden (sekretaris). De VVV komt voort uit de groeiende ontevredenheid over de organisatie van riggeren materiaalzaken binnen de afdeling. De VVV heeft in dat opzicht dan ook behoorlijk wat noten op haar zang: opleiding en examinering van valschermtechnici, bijscholing, informatieverstrekking, enz. Er liggen reeds voorstellen op

(vervolg van pagina 4)

- aparte bevoegdheid squareinstrukteur Genoeg voor een zinvolle diskussie, dacht ik. Zinvol werd de diskussie wel. Het onderwerp veranderde echter snel in of we ons aan het bestaande BOP moeten houden nu er duidelijke tekortkomingen in zijn gesignaleerd. Dat de dag was bedoeld om ideeën op te doen over in welke richting het op lange termijn moet gaan en niet om besluiten te nemen, was men op dat ogenblik even verge-

tafel over de invulling van een Technische Standaard Springuitrustingen en een aanpassing van het Basisveiligheidsreglement. Veelbelovend is de voorgenomen samenwerking met de Belgische VVV: wellicht een konkreet voorbeeld van hoe de parachutisten zich voorbereiden op '1992'7 AFDELINGSBESTUUR Hoewel het bestuur het streven zeer waardeerde, vreesde het aanvankelijk voor een 'konkurrentiestrijd' met de bestaande kommissies binnen de afdeling, waardoor een nog onduidelijker situatie zou kunnen ontstaan. Gezien het feit dat de meeste valschermtechnici achter de oprichting van de VVV stonden, heeft het bestuur besloten tot samenwerking. Daar-

AFSPRAKEN Zolang de VVV een hoge organisatiegraad heeft en goed funktioneert, zal de afdeling haar erkennen als overkoepelende vereniging van de Nederlande valschermtech nici. Daardoor krijgt de VVV het recht personen voor te dragen voor een aantal kom missies van het afdelingsbestuur, waaronder de materiaaltechnische werkgroep. Voortaan wordt een strikte scheiding gemaakt tussen technische informatie en veiligheidsinformatie. Het laatste wordt altijd in een veiligheids-

AKTIVITEITEN Binnen de VVV wordt op dit moment aan veel zaken gewerkt. Er zal zeker een klassifikatie-systeem voor de valschermtechnici terugkeren. De hiervoor genoemde voorstellen worden nader uitgewerkt. Verder worden exkursies georganiseerd, zoals naar een naaimachinebedrijf en het Belgische Laboratorium voor de Luchtvaart.

ten. Het BOP blijft dus van kracht. ST ANDAARDISATIE In de resterende tijd na de theepauze werd door Henk Verbeek in hoog tempo een vlammend betoog gehouden voor standaardisatie. Een woord dat hij naar eigen zeggen eerst in het woordenboek had moeten opzoeken. Door het hoge tempo, de bijna onleesbare sheets en de 'Verbeek' manier van voordragen, had het geheel echter meer weg van een variëté-act dan van een symposiumvoor-

Een aandachtig gehoor tijdens de videopresentatie op 4 juni van de voordracht van Dan Vandelbo, die helaas wat geluidskwaliteit betreft het zo nu en dan tiet afweten.

SP32

over is een aantal goede afspraken gemaakt in een gesprek tussen beide besturen. Die afspraken maken deel uit van de algehele herstruktureringoperatie, waarmee het bestuur bezig is.

bulletin door de KNVvL uitgegeven; dit geschiedt dan wel op advies van de materiaaltechnische werkgroep. Technische informatie, die in eerste instantie voor de riggers is bedoeld, wordt door de VVV zelf gepubliceerd. Tenslotte zullen de VVV en KNVvL voortaan gezamenlijk een vertegenwoordiger naar de riggerskonferentie (Parachute Industry Association) in Amerika afvaardigen door daar beide een subsidie voor te geven.

Ad de Jong tijdens de extra terugkomdag

op 4 juni in de MTS te Amersfoort.

dracht. Maar gezien de krappe voorbereidingstijd toch een knappe prestatie. Iedereen leek echter wel doordrongen van de noodzaak tot standaardisatie, hetgeen vermoedelijk de oorzaak was dat ook hier de diskussie al rap verschoof naar een aanverwant onderwerp: 'onderhoud FXC's'. Algemene opinie: 'problematisch' . Ook hier had Dan Vandelbo een zinvolle opmerking ten aanzien van de noodzaak van het opnieuw spannen van de FXC na een lage opening. Na de mededeling dat er

wordt gewerkt aan een infrastruktuur die nodig is voor het jaarlijks kontroleren van de FXC's, werd de afsluiting van de dag verzorgd door Ad van Helvoort, die ik hierbij wil komplimenteren met de onopvallende wijze waarop hij de diskussies op het rechte pad hield en zijn niet aflatende pogingen om de naam Dan Vandelbo te veranderen in Dan Vandelby, Dan Windelbo, enz. Al met al een terugkomdag die het niet eens nodig heeft om verplicht te worden gesteld. Peter Bruinsma


Melding van ongevallen Springen verschaft aan degenen die het doen enorm veel plezier. Maar dat plezier is goed vergald als je er letsel bij oploopt. Om dat te voorkomen, proberen we zo veilig mogelijk te springen en dat is alleen mogelijk als je er goed van bewust bent wat je nu eigenlijk doet. Daarvoor is het nodig dat je over informatie beschikt wat er allemaal kan misgaan en wat dan de gevolgen zijn. Om informatie te kunnen krijgen, moet die natuurlijk wel eerst zijn verzameld uit datgene wat al is voorgevallen en dan bovendien op een zodanige wijze dat je met die informatie ook wat kunt doen. In het verleden ontbrak er nog wel eens wat aan het aantal ongevallen dat werd gemeld. Gelukkig is daarin het laatste jaar een kentering gekomen en wordt er stukken beter gemeld. Het kan natuurlijk altijd nog beter, maar we zijn op de goede weg. Toch doet zich nog een aantal problemen voor: - De enige respons die een in-

-

-

-

diener van zijn melding krijgt, is opname van de naam van betrokkene in de rubriek 'beterschap' van dit tijdschrift. Specifikatie van het letsel is gebrekkig: De medische kennis van de instrukteur schiet tekort; van hem wordt alleen een springtechnische invulling verwacht. Een goede diagnose kan niet op de dropzone worden gesteld, maar pas bij het medisch konsult. Gegevens ten aanzien van het blijvend karakter van het letsel cq. de duur van de arbeidsongeschiktheid komen niet boven water.

Om een betere respons op de meldingen te geven, zal voortaan van elk centrum de chefinstrukteur om de twee maanden een overzicht ontvangen van de van zijn centrum afkomstige meldingen onder mededeling van: kodenummer van de melding, nummer van indiener, nummer en naam van betrokkende en

Cone Loek FATAAL ONGEVAL Beschrijving Een B-brevethouder met een ervaring van 59 sprongen maakte een tweemans RW sprong van 9000 ft. Op 4000 ft werd gesepareerd, waarna betrokkene echter bleef doorvallen. Ooggetuigen konden geen enkele opening waarnemen. Op de grond bleek dat de hoofdcontainer niet was geopend. De reserveprocedure was ingezet, want het afwerpkussen was verwijderd en beide kabels waren geheel uit de housing. De reserveparachute was geopend, de pilotchute met bridle hing in een boom op acht meter afstand. Het rig betrof een tandem met pull-out openingssysteem op de hoofdcontainer. De reserve was van het type square. Er was geen automatische opener gemonteerd. Er is geen reden om aan te nemen dat de hoofdparachute niet zou hebben gewerkt indien hij was

geaktiveerd. Konklusies: 1. Betrokkene had vermoedelijk een probleem met zijn openingssysteem. Van dit systeem, van het type pull-out, wordt het als een duidelijk nadeel geacht dat het niet zichtbaar is. 2. Betrokkene heeft het tijdsbesef verloren. De reserveprocedure is weliswaar op de korrekte wijze uitgevoerd, maar dit gebeurde veel te laat. 3. Door gebruik van een AAD was betrokkene mogelijk gered. VOORVALLEN In het kader van een viermaandelijkse repack werd een FXC, die nog op het rig was gemonteerd, in een drukvat getest. De FXC ging af op de ingestelde hoogte van 1000 ft bij een daalsnelheid van acht sekonden per duizend voet. De reservecontainer werd

letsel. De aard van deze lijst is vertrouwelijk. Het is dus niet de bedoeling dat hij direkt in het clubgebouw aan de muur wordt gespijkerd, maar wel dat er gebruik van wordt gemaakt op bijvoorbeeld de instruktiegroepvergaderingen. EĂŠn van onze springers, Peter Steinberg, is tevens arts en is als zodanig al begonnen met het doen van onderzoek naar letsels bij sportparachutespringen. Daarom heeft de TK hem verzocht om als vertrouwensarts voor de afdeling te gaan fungeren. Om hem van betere informatie te kunnen voorzien, is het volgende afgesproken: - Het meldingsformulier wordt uitgebreid met een aankruisvraag voor wat betreft het letsel. - Terstond na ontvangst van de melding wordt aan betrokkene een formulier gezonden, waarop aan de vertrouwensarts exakt mededeling kan worden gedaan over het letsel.

echter niet geopend, beide pinnen bleven in de loops. De oorzaak hiervan was de te grote slag in de FXC kabel. Na een grondige repack, een andere verdeling van het doek en een extra bevestiging door middel van handtacking van de FXC kabelhousing aan de container bleek de FXC de reserve wèl te openen. Konklusie: Ziehier het nut van grote testvaten waarin het gehele systeem op werking kan worden getest. Voor de nauwkeurigheid van metingen kan echter niet worden ingestaan. Bij het opbreken van een CRW-plane bleef op een hoogte van 600 ft de bovenste springer met zijn schoenveter hangen achter de houten front riser toggle van de onderste springer. De squares werden terug in formatie gevlogen en na enig ruk- en trekwerk werd de schoenveter op 200 ft losgesneden. Konklusie: Op zich een vrij onschuldig incident, dat slechter had kunnen aflopen als het laag boven de grond

- Een jaar later ontvangt betrokkene een vervolgverzoek om aan de vertrouwensarts gegevens over het verloop van het letsel cq. de duur van de arbeidsongeschiktheid te verstrekken. Het belangrijkste is en blijft het voorkomen van ongevallen. Om daarin inzicht te krijgen en om het veiligheidsbewustzijn aan te scherpen, zal op het meldingsformulier de vraag worden opgenomen: Hoe denkt u dat dit ongeval voorkomen had kunnen worden? Deze procedure uitvoeren, betekent een hoop werk: niet alleen voor de melder en betrokkene, maar ook voor vertrouwensarts, Hoofd Buro Para en Technische Kommissie. Maar als het lukt om het aantal ongevallen en de ernst van de letsels te verminderen, is dat alleen maar winst voor onze sport en daarom al die moeite best waard. Technische

Kommissie

was gebeurd. Bij een demo blokkeerde een handdeployed na wegwerpen door een foutieve bevestiging van het vlaggetasje. Konklusie: Voor het instappen was duidelijk geen goede pincheck uitgevoerd. Een leerlingensquare bleek verkeerd om aan het setje te zijn bevestigd. Konklusie: Weliswaar een goede reserveprocedure en een veilige landing, maar volstrekt onnodig risiko gelopen. Bij een demo werd direkt na de opening een vlag uitgezet. Die hing goed, totdat hij na een rustige draai losschoot en in de diepte verdween. Konklusie: Een losgeschoten vlag komt door de verzwaring als een projektiel naar beneden. Zeker bij demo's in de bebouwde kom is het risiko voor letsel en schade op de grond onaanvaardbaar. Technische

Kommissie 33SP


r

Easfer Jump Dit jaar werd op luchtmachtbasis De Peel van 5 tot 9 april voor de vierde maal de oefening 'Easter Jump' georganiseerd. De Koninklijke Militaire Academie houdt deze oefening jaarlijks om haar cadetten de gelegenheid te geven het A-brevet (KNVvL) te behalen. Het sportkarakter van deze springopleiding komt slechts tot uiting in het feit dat er niet met uitrusting noch 's nachts wordt gesprongen. Ook springen de cadetten niet op militaire hoogte (lees: laagte). Verder had het geheel een militair karakter: groepsexits, onbestuurbare koepels en militaire exithoudingen. Er is gesprongen uit Amerikaanse Chinooks, Duitse Sikorsky's en een F-27 van de Klu. De doelstellingen van deze oefening zijn, behalve het behalen van het springbrevet door de cadetten, ook de kans om kennis te maken met buitenlandse eenheden zoals Duitse, Amerikaanse en Franse. Kolonel Van den Berg, kommandant van deze oefening, onderkent nog een derde en voor de KMA het meest belangrijke facet: het karaktervormende van springen. Het overwinnen van angsten en het tonen van durf in een uitdagende situatie zijn beide aspekten die een onderdeel vormen van de opleiding tot beroepsofficier aan de KMA. Vergelijkbaar met managementskursussen in het bedrijfsleven waarbij de kursisten in survivalsetting worden gebracht. Aangezien ik reservist ben, kon ik meedoen en een verslag maken van deze oefening Easter Jump. Gedurende de vier dagen van de oefening was ik toegevoegd aan de Alphastick om het hele gebeuren van dichtbij te kunnen volgen. Donderdagmorgen, de Alpha gaat omhoog voor haar derde sprong. De Duitse heli staat met draaiende motor op ons te wachten. De crewchief wenkt ons aan boord; in twee parallelle rijen lopen we de ramp op en gaan zitten met de gezichten naar elkaar toe. De ramp

Jumpmaster

SP34

Ferdi Thijssens

begeleidt

wordt opgehaald en met beukende rotorbladen vertrekken we. De eerste en tweede sprong heeft de Alpha daags ervoor gemaakt. Een sterke wind verhinderde dat er meer werd gesprongen. Elke cadet heeft uitgebreid kennis gemaakt

de afsprong.

Exit uit de F-27.

met dragging; de één ging door de sloot, een ander over de taxibanen. Dit laatste resulteerde bij één cadet in het doorslijten van drie lagen kleding.

sprong zien we één of ander karakter met de wind mee aan komen denderen en als een honkballer met een reuze sliding over de DZ ploegen. Dit soort vertoningen zijn gelukkig uitzonderingen. De heli komt op jumprun. Onze jumpmasters, majoor Erick Hoenjet en en collega-reservist korporaal Ferdi Thijssens geven ons met handsignalen

De C-4? Chinook vertrekt met springers.

Er wordt gesprongen met de bestuurbare MC1 /1 B van de Amerikaanse rigger-eenheid. Tijdens de grondopleiding, die werd verzorgd door de Para Instruktie Groep van de Commando's, zijn de cadetten opgeleid voor zowel bestuurbare als onbestuurbare koepels. Daar valt weinig van te merken tijdens de eerste sprongen; slechts een enkeling 'krabt' op de windlijn of landt tegen de wind in. Als we gereed staan voor de derde

de bevelen: opstaan en aanhaken. Dan: green on ... GO! Half joggend gaan we richting uitgang. Bij de exit wordt niet geaarzeld, op een enkelinq na die een nerveus tapdansje uitvoert voordat hij afstapt. De springer voor je zie je gauw nog in de diepte verdwijnen even krijg ik het idee dat ik op zijn helm ga staan. Duizendeen, duizendtwee, duizenddrie en ... koepel! Hij ziet er mooi uit met de stuurgaten op de juiste plaats. Door

Duitse para maakt landing.


een twist begin ik rondjes te 'fietsen'. Enkele springers naast mij zie ik hetzelfde doen. Ik vlieg met de wind mee om straks zo min mogelijk te hoeven lopen. Met deze grote koepels is het zacht landen. Ik zet hem aan de grond vlak langs een rij berken. De tweede helft van onze stick ar-

De trotse (en hier en daar bemodderde)

-

kelijk: elke springer heeft een kitbag bij zich en met het zaakje op de rug maken we afmars richting viertonners. Vooral tijdens de dagen met veel wind werd er vrijeval gesprongen. De instrukteurs, de buitenlandse para's en andere geoefende vrijevalIers beoefenden voornamelijk wat

leden van de Alpha-stick

riveert ook al; een springer schat zijn daalhoek wat slording in en eindigt in de houtwal. Met de benen keurig gekruist, crasht hij in het lentegroen berkenloof. Een metertje boven de grond komt hij tot stilstand. Fieldpacken is mak-

na de eerste sprong.

relatief en precisie. De drops waren soms onnauwkeurig, crosswind en soms zo lang dat je buiten de basis lag. Met uitzondering van de Duitsers sprong iedereen met privé materiaal. De para's van de 27ste luchtlandingsbrigade

sprongen met van rijkswege verstrekte setjes. De Bundeswehr is tot ontwikkeling en aanschaf van deze rigs overgegaan na een serie ongevallen met privé setjes van de para's. De hoofd koepel is de MT-1. De hemelsblauwe zevencel van bijna 300 sq.ft is door Brüggemann en Brand speciaal ontwikkeld. Door de geringe oplage en de speciale eisen voor wat betreft inzetmogelijkheden kost dit setje bijna dertienduizend mark! Voor relatiefspringen was het wat minder geschikt omdat het pack door de twee identieke koepels nogal lang is geworden, hetgeen goed holtrekken belemmert. Het gewicht van bijna negentien kilo zal hiervoor wel kompenseren. Halverwege de week kregen de buitenlandse para's hun kans om de Nederlandse wing te behalen. Met de F-27 van het 334 squadron maakten de Amerikanen, Duitsers en Fransen hun verplichte vier sprongen. Tegelijkertijd raakten de MC koepels op en stapten de cadetten over op Duitse onbestuurbare koepels. En

precies volgens de wet van Murphy nam de wind ook weer toe. De cadetten, die nu bijna allen vier sprongen hadden gemaakt, verspilden niet veel tijd met dragging; als het niet lukte om de koepel heen te lopen gewoon even een Capewell losgooien! Door het kleinere draagvlak van deze koepels waren de landingen direkt harder. Bij een cadet floepten zelfs de glazen uit zijn dienstbril tijdens de landing. Dit soort landingen deerden de springers niet erg. Ze hadden de 'schwung' duidelijk te pakken. Vrijdag sprongen deûaatstenat. Deze Easter Jump zat erop. Sommigen waren blij dat ze het hadden gedaan. Anderen wilden eventueel doorgaan. lets dat via de Cadetten Parachutisten Vereniging heel goedkoop kan; kortingen van vijftig procent maken doorgaan wel heel aantrekkelijk. Hoe dan ook, velen hadden duidelijk het springvirus te pakken, of zoals een springer grijnzend vroeg: 'Zou het kunnen dat dit verslavend is??' Reimer van der Vlugt

Afdeling Zweefvii maakt tandemspr Als kollega's van de Afdeling Zweefvliegen van de KNVvL werden Niels Visser en ik door Arnold Collenteur uitgenodigd voor een tandemsprong. Ik vond dit geweldig, want ondanks het feit dat de meeste

zweefvliegers mij voor gek verklaren, trekt het parachutespringen me zeer aan. Opgetogen trok ik zondag 29 mei naar Teuge. Het was bewolkt en buiig weer. Toch werd op een gegeven moment Niels samen met Auke en Anja met Jan in de deuropening

Anja geniet van het uitzicht.

(foto Henny Wiggers)

besloten het erop te wagen. Er werd een overal voor me gezocht en een tuigje. Zorgvuldig werd ik geïnstrueerd. Helaas kwam er een donkere, dreigende lucht aandrijven. Door optimistische meteovoorspeIlingen bleven we wachten. Onze volharding werd beloond. Opeeens vertoonde zich een stuk blauwe lucht. Iedereen was direkt in de weer. Overal aan, tuigje aan en hup, het vliegtuig in en starten maar. Heel fascinerend allemaal. Alleen ... zit ik echt wel goed in m'n tuigje? Het ging ineens allemaal zo snel. Voorzichtig voelde ik aan de riemen, intussen gerust-

vlak voor exit. (foto Henny Wiggers)

stellend glimlachend. Nu ja, dacht ik, als we gaan, dan gaan we met z'n allen. Hèt moment brak aan. Met z'n vieren schuifelden we naar voren. Niels Visser en Auke van Agteren hingen half uit het vliegtuig met hun gezicht naar de opening toe. Jan Beumer en ik kropen naar hen toe. Een kreet en toen ... springen! De eerste paar sekonden vond ik doodeng, daarna GRANDIOOS. Heel veel dank, zeer zeker ook namens Niels, voor deze geweldige ervaring en luchtdoop! Anja Steemers 35SP


Carneval Boogie Thai Boogie '89 do Brasil '89 Van 20 januari tot 3 februari '89 organiseert de Aero Club do Ceara/Panavia Promotions in Fortaleza (Brazilië) een boogie. Wat kun je er zoal verwachten? Twee DC3's, de Braziliaanse WK-team leden als loadorganizers, tandemsprongen, AFF met Skydive Kangaroo, riggerfaciliteiten en nachten strandsprongen . Daarnaast kan je karnaval vieren in een extra week en rondreizen maken tegen super lage prijzen. De DM 2.690,is inklusief de reis vanaf Düsseldorf of München naar Recife en de reis van Recife naar Fortaleza,

een hotelverblijf (direkt aan het strand) van dertien nachten met Braziliaans ontbijt en diner, zwembad met tropische bar en maximaal driepersoons kamers met bad, TV en telefoon en het vervoer naar de DZ. Niet-springers zijn ook welkom in de Braziliaanse zomer met fantastisch weer! Meer informatie is te verkrij. gen bij: Walter Simlik, telefoon 09-498914900631 (overdag) of 09-49898507238 Cs avonds) of bij Robert Schäfer, telefoon 09-896382504 (overdag) of 09-4989795628 Cs avonds).

De toekomst van deze reeds na één keer bijna legendarische boogie is op dit moment nog onzeker, Nadat we in Moorsele tijdens de Hercules Boogie met organisator Thomas From hadden gesproken over de Nederlandse deelname aan de tweede Thai Boogie en. de publiciteit rond dit evenement en er afspraken waren gemaakt over advertenties en redaktionele ruimte, bereikte ons de volgende dag het droeve bericht dat Thomas From tijdens de busrit naar vliegveld Wevelgem voor het boarden van de Herc aan een hartaanval was overleden. Direkte deskundige hulp baatte niet meer. Thomas, die met zijn zoon de boogie in Moorsele be-

zocht, was de stuwende kracht achter de Thai Boogie. Het evenement werd voornamelijk gedragen door zijn persoonlijke kontakten en inspanningen. Springers die zich nog niet hebben ingeschreven en dit wel van plan zijn, adviseren wij de ontwikkelingen nog even af te wachten. Belanghebbenden of -stellenden kunnen aktuele informatie krijgen bij het afdelingssekretariaat. Wij hopen dat het evenement toch doorgang kan vinden al was het alleen maar ter nagedachtenis aan deze vriendelijke en bescheiden man, Thomas From.

redaktie Sportparachutist

Operation Dragon Taiwan vrije vallen met het Taiwanese nationale team, The Divine Dragons, In tegenspraak met het bericht in de vorige SP, is het voor sportspringers wèl mogelijk deel te nemen aan de aktiviteiten van het IAAV. De organisatie stelt wel als eis dat de deelnemers ex-militairen zijn (beroeps of dienstplichtig), Bovendien moet men beschikken over de een of andere springopleiding, Er wordt nog een opfriskursus gegeven aldaar, aldus de organisatie, Nog een woord van waarschuwing voor de generatie squareleerlingen: militair staticlinespringen is heel wat anders dan relaxed sportsprinqen. Er

De Taiwanese

Laatste nieuws omtrent de tour naar Taiwan: de reiskosten zijn voor eigen rekening en het komplete pakket op het eiland kost US dollars 1,250,-, Behalve de staticline-sprong voor de Taiwanese wing, bestaat er de mogelijkheid om te SP36

parawing.

Afsprong

uit de C·119 'Flying Boxcar'

wordt gesprongen van zo'n duizend voet met onbestuurbare kleine koepeltjes, met buikreserve, met militaire exits (zoveel mogelijk mensen in lopende exit de deur uit). Bezint eer ge begint! Informatie bij Reimer van der Vlugt, telefoon (076) 140165.

Israel Boogie Van 4 tot 11 oktober is er in Israel een 'International Parachuting Boogie and Accuracy Competition'. Vijf dagen lang kan men springen rondom het sportstadion van Herzliya. De exithoogten zijn voor vrije vallers 10.500 of 12.500 en voor precisie 3500 voet. Er wordt gevlogen met een TwinOtter en verscheidene Islanders. Deelname kost US dollars 850 per persoon, Voor dit bedrag krijgt men: vol pension in het tentenkamp, 15 sprongen (3 per dag) en alle transport van en naar het vliegveld. Verdere informatie bij het buro para.


Mondial de parachufisme Als u dit leest, staan we aan de vooravond van een première: Voor de eerste keer wordt een internationale wedstrijd gehouden in alle onderdelen tegelijkertijd. Van 18 tot en met 28 augustus vinden de werelkampioenschappen koepelrelatiefspringen en de worldcups in relatief en klassiek plaats in Vichy, Frankrijk. Het spektakel is ontsproten aan het brein van Bernard Colas, de voorzitter van de Franse federatie en de stuwkracht achter de ontwikkeling van Frankrijk tot 'Ieading nation in parachuting' . PUBLICITEIT Het idee om de wedstrijden in alle onderdelen samen te brengen, is met name ingegeven door de wens om meer aandacht in de media te krijgen. Beter één groot spektakel dat interessant is voor TV enz. dan vier versnipperde WK's. (Op de Franse zender TV-5 werd onlangs een programma van bijna twee uur uitgezonden dat geheel was gewijd aan alle aspekten van het sportparachutespringen.) Daarnaast kan de kombinatie natuurlijk ook besparingen opleveren, zowel voor de organisatie als de deelnemende landen. De ervaringen van Vichy zuilen binnen de CIP worden ge-

Parathion Sittard '88 Paraclub Zuid-Limburg organiseert dit jaar samen met het Nationaal Sportcentrum de tweede Parathion. De onderdelen, die tijdens de 27ste en 28ste augustus worden gehouden, zijn: zeskamp, duurloop en precisie. De teams moeten bestaan uit vijf mannen of vrouwen of allebei en individuele inschrijvingen worden samengevo'egd tot vijfmansteams. Het inschrijfgeld is 150 gulden tot 1 augustus, daarna 175 gulden. Alle clubs hebben info en inschrijvingsformulieren ontvangen.

bruikt voor een eventuele beslissing om de WK's voortaan te kombineren. ORGANISATIE Alle deelnemers verblijven op het sportcentrum van Vichy. Daar wordt ook de WK CRW versprongen. Voor de andere onderdelen wordt gebruik gemaakt van vliegvelden in de buurt. Op dertig kilometer afstand ligt LaPalisse waar trainingssprongen kunnen worden gemaakt. Er worden alleen Pilatus Porters en een Twin Otter gebruikt. NEDERLAND Voor Nederland zal het team 'De Mafia' deelnemen aan de WK CRW. Dit achtmansteam bestaat uit de Mafia Brothers, die twee jaar geleden een bronzen plak behaalden op de WK in Australië, aangevuld

met nieuw talent: Herman Landsman, Iwan Spilker, Ben de Groot, Simon en Ernst Woerlee, Remi Herder, Emile van Mierio, Ado de Schipper en reserve George Buijtendqk, Remi komt oorspronkelijk van de FD en George zat vroeger in het Hilversumse team 'sCReW'; de anderen hebben Texel als thuisbasis. Het team heeft verschillende trainingsstages gehouden in zuid Frankrijk en ook zoveel mogelijk weekeinden benut. Helaas bood de NKP geen gelegenheid om de kunsten te vertonen, zodat de redaktie geen voorspellingen durft te doen over de kansen. Het Teugse viermansteam 'Animais' (Arnold Collenteur, Peter Derksen, Joop van Rijswijk en Arie Slob) zal deelnemen aan de worldcup relatief. Dit team bereikte een twaalfde plaats op de WK in Brazilië vo-

Zesde internationale op Hoogeveen Para Centrum Noord organiseert op 9, 10 en 11 september een internationale CRW wedstrijd. Vrijdag is er mogelijkheid tot training en 's avonds om acht uur inschrijving. Zondag is om zes uur prijsuitreiking. Er worden vanaf 7000 ft vier ronden viermansrotatie en (bij minimaal drie teams) twee ronden achtmansformatie gesprongen. Twee Cessna's

182 zijn beschikbaar. Inschrijving f 20,per soon en sprongen f 30,persoon.

rig jaar en heeft plannen om ook volgend jaar in Spanje van de partij te zijn. Het besluit om naar Vichy te gaan, werd genomen ondanks een zeer hoge 'entry fee' (bijna f 1.000,-) en het besef dat de wedstrijd tot zes sprongen beperkt blijft omdat een plaatsing in de halve finale er niet inzit. EVENEMENTEN De Mondial wordt voorafgegaan door een Swiss Herc Boogie met de Zwitserse Hercules, waarmee 150 springers omhoog worden gebracht. Deze boogie is van 6 tot en met 14 augustus. Tijdens de Mondial wordt een grote materiaal markt gehouden met fabrikanten van de hele wereld en een film- en fotofestival.

CRW meet

perper

Er kan bij het clubhuis worden gekampeerd, toiletten en douches zijn in het clubhuis. In het clubhuis zelf is beperkt slaapruimte beschikbaar (slaapzak meenemen). Eten en drinken in clubhuis en vliegveldrestaurant en zater-

dagavond zal in het restaurant een paramaaltijd worden geserveerd. Inschrijving zo spoedig mogelijk omdat maximaal tien· teams kunnen meedoen. Informatie bij PCN, Postbus 567, 7900 AH Hoogeveen, Joeke de Jong, telefoon (03404) 50690.

37SP


Wedstrijdkalender 5-15 augustus: Wereldrekordpoging 150-man uit een C-130, Duitsland. 6-14 augustus: Swiss Here Boogie in Vichy, Frankrijk. menten. 13-21 augustus: Texel.

Luchtsporten

4 editions

: maart, mei, aug., nov.

The interesting information tor every skydiver! Subscriptions : H FL. 20 - BFR. 300

Bij uitgeverij Bruna verscheen onlangs het boek Luchtsporten, dat tot stand kwam in samenwerking met de KNVvL. Alle sportafdelingen van de KNVvL vinden er een hoofdstuk over hun luchtsport in terug. De teksten zijn veelal aangeleverd door de afdelingen, maar geheel bewerkt en als verantwoordelijke schrijver wordt nu Ad van Dongen genoemd. Het boekje is met name gericht op het grote publiek dat op snelle wijze iets te weten wil komen over de sport en hoe men er zelf mee kan beginnen. Daartoe is bijvoorbeeld ook een globale opgave van kosten gegeven. De foto's zijn hoofzakelijk zwart/wit; sommige bladzijden en de omslag zijn in kleur. Helaas zijn veel foto's niet erg recent.

to V.V.P .. SKYDIVER Schomstraat 22 B·2600 BERCHEM Ref. : AB/SKY/87 Rekening KB 423-9080501·81

Das F'allschirm Sport Magazm erschemt alle 2 Monate und das Fallschirm Sport-Info berichtet m den dazwischenltegenden Monaten. [ahresabonnemcnt

Titel: Luchtsporten Auteur: Ad van Dongen in samenwerking met KNVvL Uitgeverij: Bruna, 1988 Formaat: 15x15 cm, harde of zachte kaft Prijs: Via KNVvL f 9,50 (plus eventueel f 3,verzendkosten)

DM

30,-.

sr.

os 210,-

30.-,

PARACADUTISMO

SPORTIVO

Subscribe skydiving

to Italy's magazine.

Lit. 20.000 in Italy Lit. 32.000 outside Italy Published four times a year by PARACADUTISMD SPDRTlVD C.P. 107, 46100 Mantova Italy

••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

TBE HAPPy LANDING CO. presents ... •••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••• Wil je ook door de week van parachutespringen genieten? Bestel dan nu je eigen videofilms direkt bij het afdelingssekretariaat! De volgende titels zijn verkrijgbaar: WINGS,

EL CAPITAN

en SKYDIVE

1150,-

FREAK

BROTHER

CONVENTION

1 98,-

Drie films van Carl Boenish op één band. Vooral WINGS is een must voor de verzameling, omdat deze film een mijlpaal in het RW-springen markeert. EL CAPITAN bevat opnamen van rotsspringen, BASE dus.

Norman Kent legde de sfeer van de grootste boogie ter wereld vast. De brothers freaken in vrije val vooral op hun

TROLLVEGGEN

minuten.

1 90,-

Een film van carl~~I<~?P.l6;ma springen van een rotsgebergte RIDE

Öster in Noorwegen.

over

A CLOUD

1118,-

Norman Kent etaleert zijn talent met een prachtige impressie van het moderne skydiven. Mooie opnamen koepel relatief I PLAYGROUND

base-

IN THE

SKY

I en 11

per

deel

filmvan

1140,-

Op deze banden verzamelde Carl Boenish opnamen van alle mooie, leuke en gekke dingen die je in de lucht kan doen. Niet alleen parachutespringen dus. maar ook veel hanggliding. AIR BEARS

rug. De ware skydiver zal veel plezier beleven aan deze film die muzikaal uitstekend wordt ondersteund door de swingende rock van de Booze Brothers. De film duurt 20

SYMBIOSIS

AND

FRIENDS

1 98,-

Pete Reynolds maakte een verslag van het Engelse viermansteam Symbiosis tijdens hun training voor de World Cup in Canada. 1983 en van de wedstrijd zelf. Zeer leerzaam voor degenen die sequential trainen! De film duurt 40 minuten. BLUE

MAGIC

1100,-

Een film over het Zwitserse viermansteam Blue Magie dat in 1983 wereldkampioen werd in Zuid Afrika. De overwinnende sprong is erin opgenomen 'aak de achtman wordt gevolgd. Martin Genge is de maker. De film duurt 30

minuten. 1 98,WALKING

De nieuwste produktie: wederom een zeer professionele film van Norman Kent over het Amerikaanse viermansteam Air Bears dat vorig jaar wereldkampioen werd in Joegoslavië. Geniet van perfekt sequentialwerk boven een schitterende lokatie. Een must als je up to date wilt zijn. De film duurt 12 minuten.

ON AIR

1136,-

Een ware dokumentaire over alle vormen van parachutespringen. gemaakt door de Australiër Jas Shennan, voorzien van kommentaar door een ervaren springer. Deze film is ook leuk voor leerlingen en niet-springers. Voor iedereen wat wils I De film duurt 48 minuten.

Bestelling kan geschieden door overmaking van de kosten op girorekening 179618 van de KNVvL, afdeling para, in Den Haag. Per videoband moet 114,extra worden overgemaakt voor verzendkosten (vanuit Engeland). Denk eraan om het type band te vermelden: VHS, Beta of V2000. Voor V2000 wordt per videoband f 18,- extra gerekend I Na ontvangst van de betaling is de levertijd ongeveer twee weken. Voor inlichtingen kunt u terecht bij het afdelingssekretariaat in Den Haag, telefoon

(070) 245457.

Springweek

evene-

ENPC op

20 en 21 augustus: Open clubwedstrijden PCN met 5 sprongen RW4 (programma '88). Info: Joeke de Jong. telef~on (03404) 50690. 20 en 21 augustus: RW4 scramble wedstrijd bij PCI. 20-30 augustus: Eerste worldcup sportparachutespringen in alle onderdelen in Vichy, Charmeil en Lapalisse, Frankrijk. Voor info zie rubriek evenementen. 23 augustus - 5 september: 'Outback Skydiving Safari' in Australië. Info: Reimer van der Vlugt, telefoon (076) 140165. 25-28 augustus: Zestienmanswedstrijd op het NC. 27 en 28 augustus: Tweede Parathion te Sittard. PCZL. Info: Ellen Gottin, telefoon (04492) 4866 en rubriek evenementen. 29 augustus - 2 september: Springweek bij PCI. 2-4 september: Zesde internationale 16-mans wedstrijden in Ferté, Frankrijk. 10 en 11 september: Open PAo clubwedstrijden ENPC. 10 en 11 september: Internationale rotatle-wedstrijd bij PCN (misschien 8-man). Per sprong (7000 ft) f 30,-

CRW4 ook en in-

schrijfgeld f 15.-. Info: Joeke de Jong. tetefoon (03404) 50690 (na 18.00 uur) en rubriek evenementen. 17 en 18 september: Tweede leerlingenwedstrijd op het NC. 20 september - 3 oktober: 'Outback Skydiving Safari' in Australië. Info: Reimer van der Vlugt, telefoon (076) 140165. 24 en 25 september: Speedstar wedstrijden voor 10 en 20 mans teams in Ferté, Frankrijk. 4-11 oktober: Israel Boogie en PAwedstrijd. Voor info zie rubriek evenementen. 13-16 oktober: Tweede Trophee International de Parachutisme de Saint-Tropez. Viermansprecisiewedstrijd. 14-16 oktober: Precisiewedstrijd dag/nacht bij de Squadra Paracadutistica Tisinese in Locarno. 17-25 oktober: Pink Skyvan, Casale, Italië, telefoon 01422556. 27 oktober - 6 november: WK Militair. Campinas. Brazilië. Info: CPV. KMA Breda. 7-15 november: Operation Dragon Taiwan. Voor info zie rubriek evenementen. 24-31 december: Kerstmismeet op het NC. 25 december - 5 januari '98: Hercules Boogie. Zuid Afrika. Info: B.B. Derx, Postfach 1164. D-8202 Bad Aibling. telefoon 080612584. telex 525900. 26-30 december: Springweek bij PCI. 6-27 januari '89: Thai Boogie zie rubriek evenementen.

'89. Voor info

Materiaalmarkt Komplete set: Rig: Wonderhog. Main: heavy cloud (multicolor). Reserve: 23 ft Tricon (wit) bestuurbaar. Vraagprijs f 1.500.-. Info: Martin Boon, telefoon (033) 950108. Komplete uitrusting: Rig: Classiflier '79 (zand). Main: Cruisair '79 (wit). Reserve: 26 ft Strong Lopo '79 (wit/blauw). Prijs f 1.500,-. Info: Marc Hoornweg, telefoon (085) 616438. Rig: SST mini-racer Vraagprijs f 1.300,-.

Arnhem,

(donkerblauw) nieuw. Info: L. van der

Laan de Vries, telefoon (070) 471415 of W. van Parijs, telefoon (02225) 464. Komplete set: Rig: Wonderhog 11. Main: Straiocloud ft (rood/wit). springoveral

(wit). Reserve: Strong Lopo 26 Hoogtemeter Altimaster 11, (zwart). Vraagprijs f 2.250,-.

Info: F. Kuipers, Twentestraat 8, 1966 PN Heemskerk, telefoon (02510) 44916. Komplete set: Rig: Chaser. Main: Raven 111. Reserve: Phantom. Geheel slechts 30 sprongen (colorcoördinated geel/blauw) aangepast voor inbouw FXC 12000. Prijs inklusief jaarkeuring f 3.350,-. Tevens hoogtemeter, overall, enz. te koop. Info: Nico Fabricius, telefoon (01727) 7597. Main: Magie (Skydive Günter) 9c, 170 sq.ft, ca. 10 sprongen (grijs/paars/zwart). Prijs n.o.t.k. Frank Landheer, telefoon (01719)

SP38

Voor info zie rubriek

19320

tst.

207/541.


::: :::;',".::';;:

'.:;:

:::

','

.. :::;',' ..

:

/.-:.....:./.;./ ..

.;:':~:/.;.:'.:

In THE PARACHUTE CASE van KEES TOPS op Teuge ben je verzekerd van TOPService, betrouwbaar advies en snelle reparatie en repack. Kom vrijblijvend eens langs om je te oriĂŤnteren op een: hoofdkoepel, reserve, systeem, hoogtemeter, safety equipment, logboek, body warmer, dytter, automatische opener, t-shirt, helm, goggles ... THE PARACHUTE CASE: Nationaal Telefoon 05763-1928.

Parachutisten

Centrum

Teuge.

39SP


JAGUAR ZÉRO-ZÉRO The only answer to tough demands is perfect technology. Nowadays, RW is so demanding, so "tiSht", that you must use an extremely assressive system. lt has arrived. It's name: JAGUAR 00.

It has been specifically designed to take the P.f. 9-cell main MiniSurfair and 7-cell reserve Mayday 7. The whole thing makes a truly beautiful riS. Of course, it will accept others state-of-the-art canopies . . With the Jaguar 00 Parachutes de France once again pushes the limits away ...

VIRY far away!

PARACHUTES DE FRANCE S.A.

B.P. 247, 95523 CERGY-PONTOISE CEDEX (FRANCE) Tel. (33) (1) 30321633

- Telex: 607061 F - Telefax: (33) (1) 30324311


Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.