SP 1989 18(3)

VERENIGINGEN AANGESLOTEN BIJ DE AFDELING PARACHUTESPRINGEN VAN DE KONINKLIJKE NEDERLANDSE VERENIGING VOOR LUCHTVAART SCH VV DZ TV 10 ST WE SS

ISSN 0921-8017 jaargang

18 - nummer 3 - december

1989

Tweemaandelijkse uitgave van de Koninklijke Nederlandse Vereniging voor luchtvaart Afdeling Parachutespringen verschijning Medio februari, april, juni, augustus, oktober en december. abonnement Gratis voor leden van de afdeling parachutespringen.

Losse abonnementen kosten f 40,- per jaar en zijn aan te melden door overmaking van dit bedrag op girorekening 179618 van de KNVvL onder vermelding van abonnement SP. redaktie Nathalie Chudiak, Arnold Collenteur, Annet Gillebaard, Ua van Heerwaarden, Bauke van Stempvoort en Reimer van der Vlug!. art director Ronaid van den Boogaard vormgeving en lay-out Nathalie Chudiak vaste medewerkers Hein Cannegieter, Peter Derksen, Kees de Goeijer, Henk Kuizenga, Dick Pluim, Jenny Ramakers en Bert Wijnands. druk Van Deventer bv, 's-Gravenzande.

Koninklijke Nederlandse Vereniging . luchtvaart Afdeling Parachutespringen

voor

bestuur Henk Tjassing, voorzitter vakature, sekretaris Edwin van der Kraan, penningmeester Koos Schollen, PR en evenementen Peter Tolsma, vice-voorzitter Bert Wijnands, adviserend lid hoofd buro parachutespringen Arenda van Egmond, Jozef IsraĂŤlsplein 8, 2596 AS 's-Gravenhage, telefoon 070-3245457, fax 070-3240230. lidmaatschap Alle leden f 75,- per jaar, na 1 juli f 42,-.

Het inschrijfgeld bedraagt bij aanmelding f 8,-: Aanmeldingen te richten aan het Afdelingssekretariaat (via de clubsekretaris).

inleveringsdatum kopij Uiterlijk 15 januari op het redaktie-adres. redaktie-adres Nathalie Chudiak, redaktie SP, De Eerensplein 21,2593 NB Den Haag, telefoon 070-3836687, giro 699776 t.n.v, redaktie SP_

SP2

sekretaris clubhuis vliegveld dropzone(s) type(n) vliegtuigen - aantal springers - inflight doorspri ngtijden _ - weekeinden.

- sunset

M r pc sq SP

huur materiaal - rond - PC - square bak voor precisie met naam DZ indien niet op vliegveld

V B R S ON C H CH

voeding - bar - restaurant - snacks overnachting - camping - hotel - clubhuis

Eerste Nederlandse Parachutisten Club S: Marjon van der Meer, Reginadonk 42, 4707 TP Roosendaal, telefoon 01650-61047.

Post: Postbus 1436,4700 BK Roosendaal.

CH: Sportpark Vierhoeven, Roosendaal, telefoon 01650-59620.

VV: Seppe DZ: Sportpark Vierhoeven TV: C-182/4 10 ST: WE 8.00-SS M: sq SP: DZ V: B S ON: C H

Paraclub Hilversum S: J.C.Diliesse, Zonstraat 102b, 3581 MV Utrecht, telefoon 030-540074.

CH: Noordweg 52, 'De Egelshoek', Hilversum, telefoon 02157-1888.

VV: Hilversum DZ: Hoogland VV TV: C-182/4 ST: WE + dinsdag- en vrijdagavond M: r sq BP: VV V: B SON:C

Vereniging Nederlandse Paraclub TU-zeven S: F. van Es, Am Rehmenfeld 11, 0-2730 Zeven, BRD, telefoon 09-4942814104.

Post: Postbus S 32, VP 3509, Utrecht-Veldpost.

CH: VV Seedorf, BRD, telefoon 09-4942814011 toestel 328.

VV: Seedorf DZ: VV TV: C-182/3 ST: zomer: zaterdag: 13.00-SS, zondag: 10.00-SS, woensdag Um vrijdag: 17.00-SS M: r pc sq SP: DZ V: B S ON: C H

Paraclub Icarus S: Inge Janson, Oude Arnhemseweg 78bis, 3702 BG Zeist, telefoon 03404-14812.

CH: VV Hilversum, Loosdrecht, telefoon 02157-1849.

VV: Hilversum DZ: Maartensdijk, Westbroek, VV TV: P.Porter/8 10 ST: WE + maandag-, dinsdag- en vrijdagavond M: r pc sq SP: Westbroek, VV V: BON: CH

Noord Nederlandse Parachutisten Club S: Hans Jordens, Postbus 1587, 9701 BN Groningen, telefoon 050-348862.

CH: VV Eelde, telefoon 05907-4499.

VV: Eelde DZ: VV, Winde TV: C-182/4 10 ST: WE: 9.00-SS, zomertijd vrijdag: 18.00-SS M: sq SP: VV V: B R S ON: C H CH Paracentrum Hoogeveen S: Jas Arkes, Postbus 567,7900 AN Hoogeveen, telefoon 05924-1889.

CH: Plesmanstraat, VV Hoogeveen (geen post), telefoon 05280-71150 (weekeinden).

VV: Hoogeveen DZ: Nieuw-Balinge, VVTV: C-182/4 10 ST: WE + feestdagen, evt. woensdag- en vrijdagmiddag M: sq SP: VV, DZ V: B R S ON: C Paraclub Hohne S: J. V.d. Velden, Stafcompagnie Kaszo Langemannshof, Napo 875, 3509 VP Utrecht-Veldpost, telefoon 09-4951961031 toestel 222.

CH: VV Lohheide, 'Paragasse", Lohheide, Hohne, telefoon 09-4950518021, toestel 450.

VV: Lohheide DZ: VV TV: 00-27/5 ST: WE: 9.00-SS M: r pc SP: DZ V: B S ON: kamperen DZ Vereniging Paracentrum Teuge S: S.J.M. Meijer, Bolkskamp 25, 7576 GH Oldenzaal, telefoon 05410-10586.

Zie verder Nationaal Paracentrum Teuge.

Cadetten Parachutisten S: P. Buijs, Kasteelplein 076-273574.

Vereniging 10, 4811 XC Breda, telefoon

Skydiving Club The Flying Dutchmen S: Joyce Pennock, Goeverneurlaan 436, 2523 CK Den Haag, telefoon 070-3939941.

CH: Vliegveldweg 30, 3045 NS Rotterdam, telefoon 010-4158421.

VV: Zestienhoven DZ: Pijnacker, Berkel, Schipluiden, Rhoon. TV: C-206/6 ST: dinsdag en woensdag: 16.00-SS, zaterdag: sunrise-SS, zondag: 12.0018.00 M: sq BP: behalve zondag V: BRS ON: H Stichting Nationaal Paracentrum Teuge Vz: H.J. Verbeek, Kerklaan 40,1211 PR Hilversum, telefoon 035-10342.

CH: De Zanden 11, 7395 PB Teuge, 'De Wolk' telefoon 05763-1842; Ad de Jong, telefoon 05763-1604.

VV: Teuge DZ: VV TV: C-182/4 10 ST: dagelijks: 9.00-20.00 M: r pc SP: DZ V: BRON: CH kamperen DZC H Paravereniging Korps Commando Troepen S: L. Royakkers, Lavadijk 227, 4706 KZ Roosendaal.

CH: Commandobaan 4, 4706 CL Roosendaal, telefoon 01650-43920 toestel 135.

TV: F-27/ca. 35 Paraclub Flevo S: Herman Boerman, Schorpioenstraat 86, 3318 TP Dordrecht, telefoon 078-184428 of 010-4026388.

CH: VV Lelystad, telefoon 03202-469/569.

VV: Lelystad DZ: Kavel E-24 TV: C-206/5 ST: zaterdag: 10.00-SS (20.00), zondag: 10.00-SS (19.00); februari tot november (behalve juni en september) elke laatste vrijdag van de maand: 10.00-SS (20.00); april tot september elke 2de en 3de woensdagavond: 18.00-SS SP: DZ M: sq V: B R S ON: C

Subscriptions to SP for a tuil calender-year can be orde red by payment postage) to KNVvL Parachuting.

Postgiro account: 68810 (kontributies).

Bankaccount: Pierson, Heldring & Pierson, 249210428.

State 'Subscription SP".

of Dfl. 40,- (Dfl. 60,- for airmail

Artikelen, reportages, brieven en beeldmateriaal over parachutespringen zijn altijd welkom. Materiaal wordt niet teruggezonden, tenzij op uitdrukkelijk verzoek. Beeldmateriaal moet zijn voorzien van de naam van de maker en/ot eigenaar. In geval van beeldmateriaal met copyright dient een schriftelijke toestemming van de maker voor plaatsing in de SP te worden bijgevoegd. De redaktie behoudt het recht alle ingezonden materiaal te korrigeren, zo nodig in te korten of niet te plaatsen.

Anonieme brieven worden niet geplaatst. Plaatsing zonder naamsvermelding is op uitdrukkelijk verzoek van de schrijver schterwel mogel1jk.

De met naam onderschreven artikelen zijn voor verantwoordelijkheid van de schrijvers en behoeven niet altijd de mening van de redaktie weer te geven. De niet met naam onderschreven artikelen komen van de redaktie uit en zijn samengesteld aan de hand van informatie uit een of meerdere bronnen.

Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt door middel van druk, mikrofilm, fotokopie of op welke andere wijze ook, zonder foorafgaande schriftelijke toestemming van de redaktie.

Advertentietarieven op aanvraag: Ingrid Zoetmulder, telefoon 030-436438.

Inhoud Redaktioneel Technisch Kongres Ierland Trees van Mierio 11 Parachutespringen als produkt Bauke van Stempvoort 14 Wereldkampioenschappen Relatief Peter Derksen 22 In Memoriam Ledenraadvergadering Nathalie Chudiak Viektoor den Iersten Jim Huizinga Verzekeringen, deel 111 (slot) Peter Tolsma Parastroika Lia van Heerwaarden Organisatie Parashows Kees de Goeijer Kerstmis ...

Bonny Speelman Mafia naar WK CRW Hein Cannegieter F-27 springen in 1989 Koos Verhaar Ongevallenkommissie Nathalie Chudiak Eerste sprong in Nederland Marc Willemse Couch Freaks Dollar Daze Boogie Lia van Heerwaarden Angsten van een beginnend para Hans Polak IACE Hongkong John Scholing Cazal Wereldcup René Drost Airborne Thailand Reimer van der Vlugt Challenge Internationale d'Automne René Drost

7 8 9 10 15 17 18 20 20 24 28 27 28 31 32 32 33

Rubrieken Colofon & clubs Inhoud Redaktioneel Springstof Tjassing Salad Cone Loek Ingezonden brieven Kommissienieuws Materiaalmarkt Wedstrijdkalender

2 3 3

•

Bauke van Stempvoort

4 7 13 26 30 34 34

Adverteerders Kroop's Goggles Fallschirmsportkalender Assurantiehuis Vanderveen aiRWay Paragear Glide Path International Blue Sky The Parachute Case Isola Ouip Happy Landing Co. Para-Gear Equipment Co. Parachutes de France

Nog maar net toegetreden tot de SPredaktie of ik 'mag' al een redaktioneel schrijven.

Dan direkt maar de eerste schreden zetten door mij voor te stellen.

Mijn naam is Bauke van Stempvoort. Ik ben 42 jaar, woon in Groningen en spring vanaf 1980. Met zes sprongen in het logboek en kommentaar op de gang van zaken binnen de club werd ik begin '81 gebombardeerd tot voorzitter van de NNPC. Vijf intensieve maar positieve jaren volgden, waarin dankzij goed teamwork de elub uitgroeide tot een volwaardige paraclub.

Het springen komt in zo'n geval vaak op het tweede plan, getuige de 300 sprongen die ik op dit moment heb.

Als sportambtenaar bij de gemeente Groningen hou ik mij bezig met sportpromotie (topsportevenementen als middel tot stadspromotie ) en projekten met sportverenigingen (opdat zij beter en dus meer toekomstgericht gaan funktioneren). Ook iets voor paraclubs?

Met een onderbreking van 1 1/2 jaar in juni '89 weer de draad van het springen opgepakt. Dankzij de Mafia (CRW seminar in Hoogeveen) en de Animals (RW weekeinde op Eelde) voldoende bijgetankt om, zonder clubperikelen aan de kop, te genieten van de enige sport die je echt je dagelijkse beslommeringen doet vergeten: die simpele maar ook zeer moeilijke sport die parachutespringen heet.

Dat het vrijwilligersbloed kruipt waar het niet gaan kan, bewijst het feit dat ik maar twee dagen bedenktijd nodig had op de vraag (van para-drammer Tjassing natuurlijk) om toe te treden tot het illustere gezelschap van de SP-redaktie.

Waarom?

Redaktioneel kan ik redelijk uit de voeten, ik heb beroepsmatig een zekere deskundigheid op sportgebied en ik wil graag bijdragen aan de diskussie hoe de SP als kommunikatiemiddel nog beter kan funktioneren.

En last but not least ... ik kan met dit 'bijbaantje' m'n tijd zelf indelen (buiten de maandelijkse vergadering in Utrecht), waardoor ik de weekeinden vrijhoud om onder andere te springen. Ik zeg nadrukkelijk onder andere, want een springtijger zal ik nooit worden en er zijn ook nog andere leuke dingen in het leven.

Een keuze is goed als je die bewust maakt. Weer springen en toetreden tot de redaktie van de SP zijn daar voor mij twee positieve voorbeelden van.

7 8 12 13 16 25 29 33 34 35 36

Een exit uit de Pilatus Porter van Centro de Paracaidismo Costa Brava van de Animals en kameraman Arie SIob tijdens de WK Relatief, die in Spanje zijn versprongen en waarvan u op bladzijde 22 een verslag kunt lezen.

Max Dereta maakt deze plaat in Kerstkieuren.

3SP

Springstof Skydivers are beaufiful people ...

Murphy was blijkbaar niet de man van het beschuitje, maar van de chocomel!

Rarapara Ook dit keer niet zoveel inzendingen, hoewel we toch dachten een niet al te onbekend figuur te hebben genomen! Want het was niemand anders dan de al bijna legendarische Bert Wijnands!

Er was zelfs een inzender die Hans Elias meende te herkennen, maar het merendeel was overtuigd van Wijnands; één inzender zond zelfs een foto van de betreffende sprong mee!

Er heeft natuurlijk weer een uiterst eerlijke loting plaatsgevonden door ons HBP tij-

Sinterklaas, Kerstman of gewoon maar een hoog behaarde tandemmaster?!?

Kopij volgende SP dens een redaktievergadering en de winnaar is ditmaal Marc den Hartog.

We hebben voor Marc weer iets aardigs bedacht. Hij zal de attentie intussen wel hebben ontvangen en we hopen dat hij er veel plezier van heeft.

Onze vraag blijft natuurlijk open: als er iemand is die nog een leuke springfoto van vroeger van een bekende (liefst nog aktieve) spring(st)er heeft: stuur hem naar ons voor deze rubriek.

Kopij voor de volgende SP (februarinummer) uiterlijk 15 januari op het redaktieadres: De Eerensplein 21, 2593 NB Den Haag.

Aanbieden liefst op 5 1/4 of 3 1/2 inch diskettes. Aangeven op diskette: naam operating system (MS-DOS of Apple), naam pakket (Word Perfect, Wordstar, MS-Word, enz.) en filenaam. Per artikel een aparte file en een print van de tekst meezenden.

Indien geen PC voorhanden is, de tekst gaarne getypt aanleveren.

Foto's voorzien van naam en adres en gegevens over de foto zelf: waar, wie, wanneer en door wie gemaakt. Let op dat de tekst niet vlekt, want dan is de onderliggende foto onbruikbaar.

Redaktie SP

Personalia Wijzigingen adreslijst Voor alle Haagse telefoonnummers moet vanaf 1 december een 3 worden geplaatst.

Arenda van Egmond (HBP), Trompstraat 334 D, 2518 BS Den Haag, telefoon (KNVvL) 070-3245457.

Frank Amptmeijer (Paraclub Zuid-Limburg), Europalaan 309,6441 VJ Brunssum.

Charles Schuilenburg, Canadastraat 40, 4711 RG St. Willebrord, telefoon 016535976.

Bestuur CPV: B. Hoeben

SP4

(vz), P. Buijs (s), C. Broers (pm), J. Tanis (cm), T. Slomp, P. Bressers, C. Pellens (ei), J. van der Vliet (adv.).

Nederlandse Sport Federatie, Postbus 302,6800 AH Arnhem, telefoon 0830834400, telefax 0830821245, telex 45335nscpa.

Bezoekadres Nationaal Sportcentrum Papendal, Amsterdamseweg, Arnhem.

Beterschap Johan Bronsveld, E.M. Engels, Mirjam Meijer.

Are You Current?

You can be, by reading the most up-to-äete journal ofskydiving in the world:

PARACHUTIST PARACHUTIST is the world's largest and most authoritative souree of skydiving information, offering the latest information on equipment, technique, competition, safety, student training and all facets of sport parachuting. The official publication of the United States Parachute Association, PARACHUTIST is published monthly in full color.

Subscribe today-$31.50, $68 for airmail-to:

United States Parachute Association 1440 Duke St reet Alexandria, VA 22314

Afdelingsbestuursnieuws NKP 1990

Nieuw BVR

Op 28 oktober hebben Henk Tjassing en ondergetekende in Antwerpen gesproken met de voorzitter, sekretaris en penningmeester van het Vlaams Verbond van Parachutisten over een gezamenlijke organisatie van de Nationale Kampioenschappen 1990 van beide landen.

Dit jaar zullen de Belgische Kampioenschappen georganiseerd worden in Spa, waar Jean Polis de scepter zwaait.

Een aantal hoofdpunten zijn besproken. In principe is overeenstemming bereikt voor samenwerking en zullen ook de Nederlandse Nationale Kampioenschappen plaatsvinden op Spa. Voor uitwerking zullen de organisatie van Jean Polis en onze Sportkommissie zorgen.

De volgende data zijn overeengekomen: RW van 13 tot 18 juli, CRW 19 tot 22 juli. De Sportkommissie zal voorstellen om PA/Stijl van 28 juli tot en met 1 augustus te houden.

Er zullen drie klassementen zijn: Belgische, Nederlandse en Internationale kampioenschappen.

Uiteraard moeten alle deelnemers in het bezit zijn van een FAI-sportlicentie. Deze is voor Nederlandse deelnemers alleen verkrijgbaar bij de KNVvL in Den Haag en in tegenstelling tot de laatste NKP - niet tijdens de NKP.

Op de ledenraad van maandag 27 november heeft het bestuur het concept BVR 1990 aan de leden voorgelegd. De meerderheid van de ledenraad gaf te kennen behoefte te hebben aan voortzetting van de diskussie over dit konsept.

Door ledenraad en bestuur is afgesproken, dat de ledenraad tot uiterlijk 15 december amendementen bij het bestuur kan indienen. De raadsleden worden op de hoogte gesteld van alle ontvangen reakties plus motivatie voor het al of niet overnemen van

Arenda van Egmond, hbp

Attentie!!!

Het algemeen sekretariaat van de KNVvL (en dus ook het sekretariaat van de afdeling parachutespringen) zijn tussen Kerst en Oud & Nieuw niet bemand. Het gebouw is gesloten en u kunt er dus pas weer terecht op dinsdag 2 januari.

Overigens is Arenda van Egmond, ons hbp, met vakantie van 15 t/m 26 januari.

de voorstellen.

Op de volgende ledenraad (29 januari 1990) zal over deze amendementen gestemd worden.

Door deze vertraging in het vaststellen zal ook de verspreiding van het BVR 1990 op een later tijdstip dan gepland plaatsvinden, namelijk niet vóór begin februari. Het BVR zal ingaan per 1 maart 1990. Ondanks het feit, dat er f

plezier voor drie!

•

RW kursus 1990 In de Sportparachutist van juni dit jaar heeft Peter Derksen melding gemaakt van zijn voornemen om in 1990 een relatiefkursus te organiseren in Ampuriabrava. Het enthousiasmê hiervoor is zo groot, dat de kursus inmiddels is volgeboekt.

Om de kosten zoveel mogelijk te drukken, is de Sportkommissie gaan zoeken naar alternatieven voor Spanje. Er zijn op dit moment drukke onderhandelingen gaande met een Poolse sportclub. Het plan om deze kursus in Tsjechoslowakije te organiseren,

is voorlopig van de baan vanwege het ongunstige financiële aanbod dat uit dit land is gekomen.

Zeker is, dat de relatiefkursus doorgaat. Mocht er geen goedkoper alternatief gevonden worden, dan wordt de kursus gegeven in Arnpuriabrava, zoals oorspronkelijk het plan was. Indien de kursus daar plaatsvindt, zal dit

•

hbp

LezersaktielIl

t

Tandemspringen,

helaas niet meer tijd beschikbaar is tussen bekendmaking en invoering van het nieuwe BVR is het bestuur van mening dat de oorspronkelijke invoeringsdatum gehandhaafd kan blijven. De veranderingen in het nieuwe BVR zullen van dien aard zijn, dat dit geen onoverkomelijke problemen kan opleveren.

zijn in de eerste periode van mei, waarbij 18 tot en met 27 mei de voorkeur geniet, met als backup 2 tot en met 12 augustus 1990.

Zodra Peter meer informatie heeft, krijgen degenen die zich opgegeven hebben persoonlijk bericht van hem. hbp

•

Nadat het een tijdje stil is geweest rond het fenomeen lezersakties, hebben we nu toch weer iets aardigs gevonden.

Op veier verzoek zijn er nl. weer verzamelbanden voor de SP verkrijgbaar. U kent ze nog wel: turkoiseblauwe linnen banden met donkerblauwe opdruk van het bekende SP logo op de voorkant en rug. Door middel van metalen pennetjes kunnen drie jaargangen per band worden opgeborgen. Op deze manier houdt u uw verzameling SP'en kompleet en bij de hand en het staat nog mooi in de boekenkast ook.

Tot de volgende SP in de bus rolt (rond 15 februari '90) hebben we een leuk prijsje voor u bedacht en weil 14,50 per stuk indien afgehaald op de KNVvL. Dat is een korting van maar liefst 13,- per band!

Per post komt er voor één exemplaar 1 4,50 portikosten bij; voor twee en drie stuks 15,50 en voor vier of meer stuks 17,-.

Het totaalbedrag dient te worden overgemaakt op giro 179618 van de KNVvL onder vermelding van "verzamelbanden SP" en met opgave van het aantal. Na 15 februari gaan we terug naar de oude prijs van 1 17,50 per stuk (exklusief portikosten).

Sluit het jaar goed af en berg uw bladen netjes op!

5SP

-----

KLM vertoont parafilm aan boord In de maand oktober vertoonde de KLM tijdens hun filmprogramma 'AeroVision", dat op alle langere routes tijdens de vlucht in de cabine wordt gepresenteerd, een vijf minuten durend gedeelte uit de film van Max Dereta.

Dat is een hele doorbraak voor het paragebeuren, want de KLM heeft zich altijd zeer

afzijdig gehouden van alles wat met springen te maken heeft. "Om ongewenste associaties bij passagiers te vermijden" heette het destijds als gevraagd werd hoe het bedrijf tegenover sponsoring stond. Nu is dat gelukkig veranderd, want zijn we hiermee niet een stukje grote luchtvaart geworden?

PrijsSportgeneeskunde Coca Cola Nederland stelt sinds 1973 de Prijs voor de Spori:geneeskunde beschikbaar. Deze prijs van vijfduizend gulden kan worden gewonnen door zowel wetenschappers als studenten die studie hebben verricht op het gebied van de sportgeneeskunde.

Tegelijkertijd wordt dit jaar voor de vierde maal de Aan-

moedigingsprijs van duizend gulden beschikbaar gesteld voor studenten van een academische- of hogere beroepsopleiding die een skriptie over het betreffende onderwerp hebben geproduceerd.

De sluittermijn voor de inzendingen staat op 1 januari 1990. Verdere info bij Henny Beijer, telefoon 023-270144.

Parapente nieuws Onze oproep in de SP nummer 2 van oktober jl. heeft aardig wat reakties opgeleverd en op 23 oktober heeft een aantal KNVvL-leden de Nederlandse Verenigde Parapenters opgericht.

De WA-verzekering Europadekking voor Parapenters is inmiddels uitgebreid (vanaf 1 november jl.) tot een bedrag van f 3.000.000,-, zodat ook

Skydive Sinterklaas!

Op 5 december sprongen Sint en Pieterbazen uit een demo boven St. Michelsgestel voor zo'n 500 kinderen van het Instituut voor doven en slechthorenden. De para's die hierachter verscholen gingen, waren Jos Frauenrath, Bert Heijblom, Joost Luysterburg en Reimer van der Vlugt. De fotograaf was Jeroen Karstens.

sekretaris NVP

Even Engeland schrijven De redaktie klom in de pen om navraag te doen bij onze Engelse zustervereniging BPA naar aanleiding van een krantenartikel in de Nederlandse dagbladen.

Het artikel had als kop Britse (24) overleeft val van 1070 meter, waarna de journalist zijn fantasie de vrije loop laat. Citaat: ... ze viel flauw toen ze ontdekte dat haar parachute in het ongerede was geraakt, waardoor ze verslapt op de grond terecht kwam en er met enkele botbreuken vanaf kwam ... (einde citaat).

De Engelse versie, ofwel de juiste toedracht, was als volgt.

De betrokken parachutiste maakte haar staticline sprong met een square (direct bag SP6

Zwitserland in de dekking is opgenomen. Als extra omvat de dekking tevens een WAverzekering van leden, instrukteurs, clubs, stichtingen e.d. onderling.

Voor nadere informatie kun je kontakt opnemen met het sekretariaat van de Nederlandse Verenigde Parapenters, telefoon 030-434264 op werkdagen tussen 09.00 21.00 uur. Tevens kun je nadere informatie verkrijgen met betrekking tot opleidingen Parapente (zomer/winter) voor beginners en gevorderden. Informatiefolders zijn op aanvraag verkrijgbaar.

deployment). Na opening had ze een line-over, die de koepel behoorlijk vervormde, waarna deze begon te spinnen. Ze maakte géén breakaway en trok géén reserve.

Ze landde behoorlijk hard met haar slecht geopende koepel, maar had geen levensgevaarlijk letsel.

Vanaf de grond was er radiobegeleiding, maar ze voerde ondanks instrukties vanaf de grond de reserveprocedure niet uit (mogelijk heeft ze deze instrukties niet kunnen horen). Haar automaat vuurde niet af omdat de daalsnelheid niet groot genoeg was. De tijd tussen exit en landing bedroeg twee minuten.

Ergo: hameren op procedures, vooral de noodprocedures.

•

Tjassing Sa/ad Als je zo op een regenachtige novemberdag terugkijkt op het afgelopen springseizoen, overheerst bij mij toch een positief gevoel. We hadden eindelijk weer eens een over- . vloed aan blue ski es, een behoorlijke toename van het aantal leerlingen (worden die wel allemaal aan de KNVvL doorgegeven, geachte bestuursleden?), er is door veel mensen hard gewerkt aan nieuwe strukturen en regelgeving en er is uitzicht op een hereniging van 'springend Nederland', gezien het verloop van de gesprekken met Texel, Midden Zeeland en Teuge.

Het is wel eens goed om al die mensen en vooral de leden van de kom missies, die hieraan hebben meegewerkt, een grote pluim op de hoed te steken. Er is veel werk verzet, altijd in vrije tijd en ook nog zonder een behoorlijke onkostenvergoeding. Zonder al deze gemotiveerde vrijwilligers zouden we nergens zijn, hoe goed Arenda haar best ook doet!

Een onderwerp wat me nog wel wat zorgen baart, is de

ontwikkeling van het parachutespringen als (top)sport.

Het aantal wedstrijdspringers en -teams wordt de afgelopen jaren steeds kleiner. De Nationale Kampioenschappen ondervinden hiervan de negatieve gevolgen. Het bestuur is nu met de Sportkommissie bezig deze ontwikkeling in een meer positieve zin bij te sturen. Mijns inziens zuIlen we een meer stimulerend beleid ten aanzien van het wedstrijdsprinqen moeten voleren Het rekreatiespringen (funjumpen) is en blijft de hoofdmoot van onze aktiviteiten.

Het stimuleren van (top)sport is echter noodzakelijk en wel om de volgende redenen: * Door topsporters kan het nivo van heel springend Nederland naar een hoger nivo worden getild. Nu reeds werken teams als Animals (RW) en Mafia (CRW) daaraan en er is ook een PA-jeugdtraining. * Door parachutespringen als (top)sport te profileren, wordt de toekomst van onze sport zowel nationaal als internationaal zekerder en zijn we ook sterkere on-

In Memoriam

Henk samen met zijn 'Rodenstock CRW-team' op stage in Deland, Florida.

Gerrit Veneman en Peter Bruinsma en staand Klaas Brouwer en Henk.

derhandelingspartners bij (semi)overheidsinstellingen, luchthavenautoriteiten enz.

Volgend jaar zullen de Nationale Kampioenschappen samen met België worden georganiseerd, Hiermee hopen we weer wat nieuw élan aan deze wedstrijden te geven.

Voor veel teams kan het een zeer leerzame wedstrijd worden en voor enkele misschien een suksesvolle!

Onze inspanningen om met behulp van het Ministerie van WVC te komen tot de aanstelling van een topsportkoördinator is tot op heden oe niets uitgelopen. Toch zullen we blijven proberen deze

Zittend v.l.n.r.

plannen te realiseren.

Hopelijk kan ook het nieuw leven inblazen van een Nationaal Centrum een positieve bijdrage leveren. Hieraan wordt op dit moment gewerkt.

Tenslotte is één ding zeker.

Zonder financiële ondersteuning van wedstrijdspringers en -teams zal het niet lukken.

We zullen dus aan fondswerving moeten doen (sponsors?). Het winterseizoen zal worden gebruikt om de plannen verder uit te werken. Nu de springers en de teams nog.

Kom op mensen, volgend jaar Nederland - België.

Wees erbij!

Henk Tjassing

•

KROOP'STMGOGGLES

Op zondag 26 november 1989 is tijdens een sprong op paracentrum Oud Turnhout Vera van Craen dodelijk verongelukt.

Vera stond bekend als een enthousiast, veilig en bewust sprinqster, Des te groter is de verslagenheid dat nu juist haar dit noodlot moest treffen.

Naast het springen beoefende zij ook het parapente en was zij een zeer ervaren skiester.

Wij zullen Vera blijven gedenken met haar spontane lach, hoe blij gezind ze altijd was en hoeveel ze hield van alle vrienden die haar omringden, zowel thuis als op haar werk en zeker die van de paraclubs.

Vera is op zaterdag 2 december 1989 ter aarde besteld te Hever, België.

Comfortabie,

& economical

lightvveight

eye protection.

•

Wide assortment of lens colors: clear. grey, amber, rose red, blue, and mirrored.

• •

Custom, color-coordinated

Contact your local supplIer or write:

edging.

Also Available: Stick-On Foam Nose Pads Ventless Goggles Over-The-Eyeglasses Style

KROOp'S™GOGGlES Dept. SP 9865-E N. Washington Blvd.

Laurel, MD 20707 Phone (301) 498-5848.

Fax (301) 498-7393

~oo~ SINCE 1947

7SP

Ledenraad november De hoofdpunten van deze vergadering waren de NKP 1990, de samenwerking met de full-time centra en het BVA. Een noodgedwongen efficiënte vergadering, waarin weinig tijd voor diskussies op zijwegen omdat de beschikbare ruimte op een bepaalde tijd moest worden verlaten ...

Rapport De Monchy Het rapport is gereed, maar bevat weinig over de afdeling para. Ook de struktuur van de KNVvL als geheel komt niet ter sprake. Met subsidie van Verkeer en Waterstaat zal een extern adviesburo worden ingeschakeld om konkrete adviezen voor een reorganisatie te geven. De voorzitter zal op de volgende HB-vergadering pleiten voor een verbreding van de opdracht tot de hele KNVvL en niet alleen de interne struktuur van het buro.

Het probleem rond de terreinen verdient extra aandacht, zeker nu de Luchtmacht De Peel als lokatie voor een Nationaal Centrum heeft afgewezen. Er moet op korte termijn een werkgroep worden

Kursussen

en examens

De instrukteurskursus van november heeft een zeer positieve indruk achtergelaten.

Volgend jaar zal de kursus geheel volgens de nieuwe opzet worden gegeven.

Er heeft tevens een examen voor springvergunninghouders plaatsgevonden. Het volgende examen is 19 mei 1990.

Er komt een bijscholingskursus voor instrukteurs die als thema 'Stress bij leerlingen' zal hebben en er zal een vouwkursus reserves worden gegeven.

De juiste data staan alle aangekondigd in het artikel 'Nieuws van de Technische Kommissie'.

Begroting

1990

Het belangrijkste punt van diskussie speelt zich af rond dat deel van de lidmaatschapsafdracht dat aan Aerojournaal wordt besteed. Men heeft naast de SP zeer weinig behoefte aan een dergelijk orgaan en besluit op wel of geen financiële bijdrage hiervoor terug te komen als

Het afdelingsbestuur met v.l.n.r. Peter Tolsma. van Egmond en Koos Scholten.

(tot acht sprongen) en een gewoon (vanaf acht sprongen) lidmaatschap. Ook de konsekwenties voor de WA verzekering komen ter sprake evenals het instituut Individuele Leden, de stemverhouding in verband met de bestuurlijke invloed via de ledenraad en een Nationaal Centrum.

De opzet is geen uitzonderingspositie voor de kommerciële centra, maar iedereen, die springt, lid van de KNVvL. De drie centra zijn het in grote lijnen met het voorstel eens. Een verder uitgewerkt voorstel zal zowel met hen, de ledenraad als het hoofdbestuur moeten worden besproken.

Edwin van der Kraan, Henk Tjassing,

Arenda

BVR Het konsept BVR ligt op tafel.

Veel werk is hiervoor verzet door Technische Kommissie, examenkommissie en kaderleden. Toch vindt de ledenraad dat er zich in de routing onvolkomenheden hebben voorgedaan die het rechtvaardigen de diskussie binnen strakke tijdslimieten voort te zetten. Afspraken worden gemaakt voor een procedure die moet garanderen dat op de volgende ledenraadvergadering (29-1-'90) een definitieve beslissing kan worden genomen.

Nathalie Chudiak

•

De ledenraad: v.I.~.r. Jaap Spiering, Carl van Dijk, Simon Woerlee, Joeke de Jong, Peter Bruinsma, Annet Gillebaard, Ed Kolmeijer, Kees Meijer en Jan Steg man. Norbert Streng ontbreekt helaas op de foto.

ingesteld die deze problematiek op club- en landelijk nivo gaat aanpakken. Wie wil daarin meedraaien?

NKP 1990 Zoals de verwachtingen nu liggen, zullen de NKP '90 samen met de Belgische Kampioenschappen worden versprongen in Spa, België, met als reden: geringe kosten en een rnoqelijke verbetering van de kwaliteit van de wedstrijd. Relatief is van 13 tot 18 juli, koepel relatief van 19 tot 22 juli en PA/Stijl waarschijnlijk van 28 juli tot 1 augustus.

SP8

nieuwe plannen rond deze uitgave konkreet op tafel liggen.

De begroting zelf wordt goedgekeurd en een nieuwe kaskommissie gekozen: Ed Kolmeijer en Jan Stegman.

Samenwerking time centra

met full-

Het diskussiestuk dat is opgesteld als gevolg van een gesprek met vertegenwoordigers van de drie niet aangesloten springcentra roept nogal wat vragen op. Om te beginnen dient daarvoor de gehele kontributiestruktuur van de afdeling te worden veranderd naar een aspirant

Fallschirmsport Magazin Kalender 7 990 73 prachtige kleurenfoto's uit Europa en de USA

f

20,--

(inklusief verzendkosten) Bestellen door overmaking op postbanknummer 5092824 ten name van Michel Bizot, rekening Fallschirmsport, Lelystad, onder vermelding van het gewenste aantal exemplaren.

De redaktie van de Sportparachutist wenst u een zonnig en veilig 1990 toe!

II L.::

•i

PrinsViektoor den Iersten bestaat In het dagelijks leven heet hij Victor Spaan, maar vanaf nu tot de elfde van de elfde 1990 begroet je hem niet meer met "hallo Victor", maar met "goedendag Hoogheid Prins Viektoor".

Hoe dat zover is gekomen, zal ik u vertellen. Luister.

Onze POPS 001 begon in Turnhout, dus omstreeks 30 april, te neuzelen over de elfde van de elfde. Springen om elf uur elf, om elf meter en elf centimeter en de nathalzen "wilden elf meter elf bier. Dat verhaal ging een eigen leven leiden en als de POPS elkaar ergens ontmoetten, hoorde je: "de Elfde van de Elfde."

Daarna ging iedereen meedoen en nog verkleed ook.

Op zaterdagmorgen elf november omstreeks tien uur kwam een aantal bizarre figuren naar Teuge. Er liep een oma uit 1889, inklusief stok, te sjansen naar jonge kerels.

Er waren ook een stuk of wat boeren uit de randstad, een bergbeklimmer, een Chinees en een prachtig roodharig 'stuk'. Schitterend was ook een heer uit het zuiden in jacquet en bolhoed voorzien

• • •

Prins Viektoor den Iersten met zijn 'gevolg' en aan de arm van de sjansende oma.

van zeer fraaie echtgenote.

Na verloop van tijd kende iedereen iedereen weer, want voor zover niet te zien, herkende men elkaar aan de stem; sommigen zelfs aan de schoenen. Men gaat immers al een paar jaar met elkaar om, nietwaar?

Om elf uur elf stapte het eerste viertal in de PH-nul-elf en een leukerd wilde reeds op 1100 ft uitstappen, hetgeen niet kon doorgaan. Maar op driemaal elfhonderd ongeveer ging het deurtje omhoog en werd Miel de Bock vaar-

wel gezegd. Evenzo deden de andere teams. Helaas was de twaalfde springer ook komen opdagen, zodat er precies drie teams aanwezig waren.

Na zeer nauwkeurige metingen, door oma en zeer fraaie echtgenote, sekuur genoteerd door vrouw van randstad boert je, bleek dat - hoe bestaat het - uitgerekend de nullentrapper Gerard Warburg het dichtst bij de elf meter elf was geland. Echter de POPS zou de POPS niet zijn als niet de op de elfde plaats

genoteerde springer de versierselen kreeg omgehangen die horen bij een dergelijke skore. Overigens was Ton de Kuyer degene die als elfde springer het toestel verliet en bovendien heeft hij het POPSnummer 11, om een winnaar zaten we dus niet verlegen.

Maar goed, het werd dus Victor en zo is het gekomen .

Dat de centrumchef van Teuge de opmerking maakte: "hoe ouder, hoe gekker" en dat de Chinees, waar we na afloop hebben gegeten, van kleur verschoot toen hij ons zag, spreekt voor zich. Dat wij de firma List & Bedrog, de heren Hot & Haar, het echtpaar Navy en nog een paar rasechte POPSers hebben gemist, spreekt ook voor zich.

Iedereen van de aanwezigen was het erover eens, dat we in 1990 op de elfde van de elfde elkaar weer zullen ontmoeten. Wat heet zullen ontmoeten, we moeten gewoon, want er moet toch een ander een lint om z'n nek krijgen, uitgereikt door Prins Viektoor den Iersten ...

Jim Huizinga

• 9SP

Verzekeringen LAATSTE DEEL (11I) Brandverzekering Dit is een verzekering die schade, veroorzaakt door brand, aan eigendommen van de verzekerde (meestal in heel Nederland) vergoedt.

Een schadeverzekering dus.

In de polis staat omschreven bij welke oorzaken van de brand wel, en bij welke oorzaken niet zal worden uitgekeerd. Meestal worden slechts kalamiteiten als oorlogen, natuurrampen (dus niet de "gewone" blikseminslag) en dergelijke uitgezonderd.

Afhankelijk van de eigen wensen en eigendommen van de verzekerde, wordt een polis opgesteld. Je kan zelf bepalen voor welk bedrag je je spullen wilt verzekeren. Het is wel zaak, dat niet voor een al te laag bedrag te doen. Bij uitkering wordt meestal uitgegaan van een percentage brandschade en de daarbij behorende gedeeltelijke uitkering. Bij oververzekering wordt toch nooit meer uitgekeerd dan de maximale waarde van een stuk eigendom, dus duidelijk te hoog verzekeren heeft ook geen enkele zin en kost slechts een hoge premie.

Voor een huis is de maximale waarde bij 100 procent vernietiging bijna steeds de herbouwwaarde, mits men dat huis dan wel opnieuw opbouwt.

Kontroleer dus af en toe of de in de brandpolis vermelde maximale uitkeringssom wel reëel is ten opzichte van je totaal aan bezit. Ongemerkt stijgt dit bezit meer in waarde dan je je veelal realiséert.

Het is mogelijk om in de brandpolis een indexeringsclausule op te nemen, dat wil zeggen dat jaarlijks automatisch door de maatschappij de verzekerde som wordt aangepast en natuurlijk de te betalen premie.

Onder de dekking van een brandverzekering valt meestal ook de schade, veroorzaakt door bluswerkzaamheden.

Meestal zijn je eigendommen, waar ook in Nederland ze zich bevinden (in de auto, in het hotel, in de lucht etc.)

SP10

verzekerd.

Voor een uitgebreidere dekking dan alleen voor brand, zie onder de volgende kopjes.

Inboedel- en inbraakver'zekering Tegenwoordig bestaan er naast de brandverzekeringen vele vormen van inboedel/inbraakverzekeringen.

Een inboedelverzekering dekt de inboedel (alle bezittingen, uitgezonderd een huis, auto en andere speciaal te verzekeren goederen) tegen schade als gevolg van een hele reeks van gebeurtenissen zoals brand (door vele oorzaken), diefstal, inbraak, water/stormoverlast, aanrijding, neerstorting, etc.

Per polis kan worden bepaald wat er eventueel niet onder zal vallen, evenals een eigen risiko met een bepaald bedrag.

Onder de inboedel zijn dus niet alleen begrepen de goederen in huis, maar ook in de auto, tuin, hotel etc., mits in Nederland zich bevindend.

Het is mogelijk een inboedelverzekering zo uitgebreid mogelijk te maken, afhankelijk van je eigen wensen en behoeften. In iedergev~geeft een inboedelverzekering meestal een veel ruimere dekking tegen meerdere risiko's dan een enkele brandverzekering.

Wanneer je al in het bezit bent van een goede brandverzekering, is het ook mogelijk alleen een inbraakverzekering af te sluiten voor je eigendommen. Het kan zijn dat je je dan wel aan bepaalde veiligheidsvoorschriften moet houden om bij inbraak uitgekeerd te krijgen.

(niet voor de huurder dus), winkelpand, kantoorruimte, etc. met de erbij behorende terreinafscheidingen en bijgebouwen (garage, carport, schuur, etc.), ontstaan door onder andere brand, storm, inbraak, diverse vormen van waterschade en wat er verder in de polis vermeld staat (grotendeels te vergelijken met een inboedeldekking). Vaak worden ook reparatie- en lekopsporingswerkzaamheden en noodvoorzieningen geheel of gedeeltelijk vergoed.

Bij deze vorm van schadeverzekering zorg Je dus als eigenaar voor dekking tegen schade aan je onroerende goederen.

schade die ze mogelijkerwijze lijden aan hun bagage etc. een reisverzekering af. Ook omvat deze verzekering meestal een retourreisverzekering voor noodgevallen.

De parachutist zal in Nederland de schade die hij aan zijn uitrusting (door van buitenaf komende oorzaak) lijdt, veelal ook kunnen dekken met een brand/inboedel/inbraak- of woonverzekering.

Voor dergelijke schade aan zijn uitrusting in het buitenland, kan de reisverzekering uitkomst bieden. Lees wel de voorwaarden door en/of vraag na of je parachute-uitrusting wel onder de verzekering valt.

Ook bij deze verzekering, evenals bij de brand- en inboedelverzekering, kun je zelf de omvang van de dekking grotendeels bepalen.

Wanneer je een eigen huis of ander onroerend goed bezit en meer risikodekking wil dan alleen tegen brandschade, kun je beter een opstalverzekering nemen dan een enkele brandverzekering.

Eveneens voor de opstalverzekering gelden dezelfde punten van opmerkzaamheid met betrekking tot de hoogte van de verzekerde som in relatie tot de waarde van het bezit als vermeld bij de brandverzekering.

Slot

De laatste tijd komen er verzekeringspaketten op de markt voor huiseigenaren waarin deze verschillende verzekeringsvormen gekombineerd worden gedekt. Een voorbeeld daarvan is de "woonverzekering" die bovendien ook nog de Partikuliere Aansprakelijkheidsverzekering van de inwonenden omvat.

Reisverzekering

Voor de inboedel/inbraakverzekering gelden verder dezelfde punten van opmerkzaamheid met betrekking tot de hoogte van de verzekerde som in relatie tot de waarde van het bezit als vermeld bij de brandverzekering.

Opstalverzekering Een opstalverzekering dekt schade aan eigen "opstallen", dat wil zeggen eigen huis

De reisverzekering is een verzekering die de "reisschade" dekt. Veel van je spullen zullen, normaal gesproken, ook onderweg gedekt zijn door je inboedel/woon- etc. verzekering. Vandaar dat we voor het binnenland nooit een reisverzekering hoeven af te sluiten.

In het buitenland gelden deze echter niet meer. Derhalve sluiten veel mensen voor de

Het is een heel verhaal geworden en ik hoop dat er ook enig inzicht mee wordt verkregen.

Voor de meeste para's is het als voor alle normale mensen: de risiko's die je loopt, probeer je niet de hele dag bewust onder ogen te zien, omdat je dan geen leven meer hebt. Toch is het zinnig om zo nu en dan eens al je verzekeringen te "overwegen" om zo in ieder geval niet voor onplezierige verrassingen te komen te staan (net op het moment dat 't je 't slechtste uitkomt).

Verdere inlichtingen kun je krijgen bij je verzekeringsadviseur of bij: Van der Veen BV Assurantiën, Bandalaan 17, 7314 BR Apeldoorn, telefoon 055-218028, fax 218003, in samenwerking met wie dit artikel tot stand is gekomen.

Naast de genoemde verzekeringen zijn er nog wel een aantal te noemen, maar eerlijkheidshalve dacht ik dat die minder van belang zouden zijn voor de sportparachutist.

Peter Tolsma

Fallschirm

•

Sport Magazin

Das Fallscrurrn Sport Magazin erscheint alle 2 Monate und das Fallschirm Sport-Info berichtet in den dazwischenliegenden Monaten [ahresabonnemem DM 30.-. ~rf 30,-, os 210.-

Technisch Kongres Parachutespringen 189, Ierland Na Frankrijk en Denemarken was het van 27 tot en met 31 oktober 1989 de beurt van Ierland om gastheer te zijn voor het Third Technical Congress of Parachuting dat onder auspiciën van het ICP safety subcommittee gehouden wordt.

Voorzitter is Bill Ottley, de executive director van de USPA, gesekondeerd door Uwe Beckmann, voorzitter van de ICP en Liam McNultv, voorzitter van de Ierse Parachute Organisatie.

Om je een idee te geven van de inhoud is hier een beknopt overzicht van het programma.

Van links naar rechts: Uwe Beckmann.

Bill Ottley en Liam McNulty.

opleiding van instrukteurs en coaches."

Lezing door Roger 'doc' Flinn uit Engeland.

Titel: "Medische omstandigheden die wel of niet samengaan met parachutespringen."

Aanbevelingen: * Een formele struktuur opzetten om technische jnformatie te verspreiden. * Een lijst maken van zaken waarvan we .g.raág onder zoekstudies zouden zien.

Daar kunnen dan wereldwijd academici mee aan de slag.

De aanbevelingen muleerde:

Lezing door Tony Knight uit Engeland.

die hij for-

Tony Knight over de zuurproblemen in reserves, is volgend jaar gastheer.

(foito Trees van Mierla)

(foto Trees van Mierla)

Titel: "Acid mesh: the irnplications."

Tussendoor een materiaal presentatie door fabrikanten.

Lezing door Eero Kausalainen uit Finland.

Titel: "Square deployment for students."

Lezing door Mike Johnston uit de USA. Titel: "Development of student training in the US." Enkele punten en cijfers uit het onderzoek dat op de

Eero Kausaleinen met het experimentele voor leerlingen. (foto Trees van Mierla)

openingssysteem

Om ieder persoon individueel te behandelen of goed te keuren, heb je deskundigen op het gebied van de "medical aviation" nodig. * De eisen voor instrukteurs, AFF instrukteurs en tandemmasters moeten heel hoog zijn (vergelijkbaar met eisen voor een piloot). * Er moet een wereldwijd registratiesysteem komen van medisch specialisten die iets voor de mensen in onze sport kunnen beteke nen en dat ook willen.

Lars Brygmann standaardiseren.

Amerikaanse dropzones is gehouden. * 92% van de dropzones maakt gebruik van AAD voor leerlingen. * In 1988 waren er16 dodelijke ongelukken en 78 reddingen met de AAD. * Tandem wordt ook steeds meer bij leerling-instruktie ingezet. In 1988 begon 1/3 van de leerlingen met een tandemsprong. Groeiend is ook de kombinatie tandem en AFF. * Het aantal malfuncties bij leerlingenmateriaal is laag.

De leerlingen behandelen hun materiaal goed. In 1988 is het niet een keer 'voorgekomen dat na een cutaway geen reserve getrokken is. Wel twee keer een cutaway op te lage hoogte (altitude awareness!!). * Daarom accent nu meer op het gebruik van de hoogtemeter voor leerlingen en het trainen van hoogtebesef. * Met ingang van 1990 is

stelt voor ook de diplomering (foto Trees van MierIo)

*

Lezing door Rick Collins uit Australië.

Titel: " Een nieuwe kijk op de

*

*

internationaal

te

het in de VS verplicht een leerling mee te geven: piggybag, square hoofd parachute, AAD en hoogtemeter.

In 1988 was men wereldwijd van mening dat de intermediate springer in de hoogste risikigroep zat. In de USA is dat de laatste paar jaar juist de springer die in de minste risikogroep zit.

De meeste ongelukken gebeuren bij leerlingen en springers met meer dan 1000 sprongen.

In de jaren 90 wil men: Het experimentele

openingssysteem

voor leerlingen

van Eero Kausaleinen.

*

een instruktieprogramma 11SP

Sandy Reid van Rigging Trees van Mi~rlo)

*

*

Innovations

met de Telesis, de leerlingvarianl

van de Talon. (toto

1989 uitgevoerd onder auspiciën van het CIP Safety Subcommittee.

De cijfers van de ingevulde vragenlijsten die van 34 van de 54 naties terugkwamen.

volgens het Australische systeem. een meer wetenschappelijke benadering bij leerlingentraining. de veiligheid sterk verbeteren.

Derek Thomas Mierla)

*

*

Een paar cijfers wil ik je niet onthouden:

Lezing door Lars Brygmann uit Denemarken.

Titel: "International Ratings and Licences; more moves towards Standardization."

*

*

Het veiligheidsonderzoek

Geschat aantal springers in 1988: 540.000 (in 1981 was dat 290.000).

Aantal sprongen in '88: 8,75 miljoen. In '81 was

*

van Thomas

Sports mei de neon versie van de teardrop.

dat 5,3 miljoen.

Ongevallen daarentegen in '88: 125. In 1981 was dat 146.

Meer dan 60% van de dodelijke ongevallen was te wijten aan afkoppelen zonder de reserve te trekken / te laag afkoppelen / geen of lage opening van de hoofdparachute.

75% van de leerlingen uit de ondervraagde landen springt met AAD. 70% monteert ze op de reserve

*

*

*

(toto Trees van

reserve handvat links.

Het breakaway handvat moet kontrasterend zijn van kleur en vorm ten opzichte van de achtergrond.

Alle piggybagsystemen voor leerlingen moeten een lanyard hebben om de reserve te aktiveren indien een breakaway wordt uitgevoerd.

Alle tandem masters moeten een geldig instrukteursdiploma hebben.

NIEUW!!!

Para Ongevallen Dekking doorlopende - 24 uurswerelddekking in en buiten beroep!

f f

voorbeeld: 10.000,-- bij overlijden 50.000,·· bij invaliditeit f 108,·· jaarpremie

Arnold Collenteur van Parachutes Trees van Mierio)

en 40% op de hoofdparachute (blijkbaar wordt het ook door of naast elkaar gebruikt).

vraag ook naar de chutepolis

Parassuradeur Vanderveen Apeldoorn bellen:055-2/8028 ASSURANTIEHUIS

~

vanderveen bv SP12

de France met het leerlingensysleem

Voorstellen van het Internationaal Technisch Congres aan het safety subcommittee van het IPC. *

De handvatten op een piggybagsysteem, waarop twee handvatten gebruikt worden, moeten als volgt geplaatst worden: breakaway handvat rechts en

de Campus.

(foto

Tot slot Alle aantekeningen van Kees Tops en Trees van Mierio zijn reeds op schrift gesteld, de Ierse notulen (allemaal op de band dus heel precies) verwachten we begin 1990.

Uiteraard zijn exemplaren of onderdelen beschikbaar voor belangstellenden. Een kwestie van even bellen met ons HBP Arenda van Egmond.

Trees van Mierio

•

Cone Loek OPEENSTAPELING VERWARRING

VAN

Beschrijving Een A-brevethouder met een ervaring van veertien sprongen arriveert op een zomerkamp in het buitenland. Hij zet zijn tentje op en schrijft onmiddellijk daarna in bij het manifest voor een vrijeval van tien sekonden. Hij kan direkt instappen in een stick naar 7000 ft. Het vliegtuigtype is nieuw voor hem, de wijze van exit is weliswaar dezelfde als wat hij gewend is, maar dan in spiegelbeeld.

Hij ziet zijn medespringers een achterwaartse exit maken en denkt dan dat hij in dit vliegtuigtype ook zo moet afspringen. Hij vraagt dat aan de jumpmaster en deze zegt ja, denkend dat hij reeds ervaring heeft met de achterwaartse exit en niet wetend dat hij er nog niet eens instruktie in heeft gehad.

De springer raakt meteen onstabiel en trekt vervolgens op zijn rug zijn hoofdparachute, naar eigen zeggen op 3000 ft. Door de ruggelingse positie geeft de hoogtemeter niet goed aan en is hij in feite al op 1500 ft. Daardoor wordt ook de reserve door de AAD terecht geaktiveerd.

Volgens de procedure wordt de hoofdparachute afgeworpen. Bij de landing aan de reserveparachute op de zijkant van een sloot steekt hij beide benen naar voren uit en landt hard op de onderkant van zijn rug.

Letsel Ruggewervelfraktuur.

Konklusies 1. De foute landingshouding is een typisch voorbeeld van

een verkeerde reaktie door stress, veroorzaakt door een opeenstapeling van nieuwe dingen: buitenland, andere dropzone, ander vliegtuig, andere exit, grotere hoogte, zware onstabiliteit en afwerpen van de hoofd parachute na opening van de reserve.

Geef nieuwkomers de tijd om aan de omgeving te wennen en besteed aandacht aan alle facetten van de sprong.

2. Het meenemen van beginnende springers, die nog met 'korte vrije vallen bezig zijn, naar grote hoogte geeft onnodig extra spanning.

3. Elk nieuw vliegtuigtype vereist een goede briefing over de exit, ook al zijn de verschillen marginaal.

4. Tijd is tijd. Als de afspraak is om tien sekonden te maken, mag het niets meer zijn.

Bij zware onstabiliteit gaat het besef van tijd verloren en dient er altijd onmiddellijk getrokken te worden.

SLECHTE EXIT Beschrijving Een A-brevethouder met een ervaring van 24 sprongen zet bij de exit uit een C-182 niet krachtig genoeg af en klapt met zijn hoofd tegen de step.

Letsel Hersenschudding, door lip en mond.

tanden

Konklusie Een dergelijk ongeval heeft zich dit jaar al meerdere malen voorgedaan, steeds bij beginnende springers met reeds enige ervaring. Blijf er bij de exit uit een C-182 op hameren dat gelijkmatig met handen en voeten wordt afgezet en met voldoende kracht.

Hersenstamkneuzing, dagen in coma.

drie

Konklusie Bij een hook turn wordt laag boven de grond nog een draai gemaakt om de snelheid te verhogen. Indien het uitkomen van de draai op het juiste moment samenvalt met het inzetten van de flare volgt een zachte landing die een spektakulaire aanblik biedt.

De marges voor een goede hook turn zijn echter bijzonder klein. Het geringste foutje wordt keihard afgestraft. Ook zeer ervaren springers hebben dat reeds ondervonden.

-> Maak geen hook turns meer, wie dan ook!

UIT DE LUCHT GEVALLEN Beschrijving Een houder van een A-brevet met een ervaring van 36 sprongen vliegt in zeer thermisch weer boven de bak.

Plotseling krijgt de square lift, waarvan betrokkene schrikt en reageert met een beweging van de stuurlijnen. De square klapt dicht en betrokkene valt van circa tien meter op de grond.

Letsel Bekken gebroken, verdraaid bovenbeen.

achtste sprong een onstabiele exit en raakt met zijn linkerarm in de lijnen verstrikt.

Daardoor trekt hij zijn hoofdparachute in een streamer.

Bij de daarop volgende reserveprocedure belandt betrokkene met zijn linkervoet in de lijnen van de reserve en hangt ondersteboven. Als hij zich uit deze situatie probeert te redden, raakt hij opnieuw met zijn arm verstrikt in de lijnen.

Letsel Linkerarm gekneusd.

Konklusie Voorkomen nezen. Het woonte om èlke sprong te geven in

is beter dan geis een goede gestaticliners vóór een exittraining de mockup.

GEFIXEERD SCHIJF

OP DE

Beschrijving Een houder van een B-brevet met een ervaring van 71 sprongen laat in een poging om de schijf te raken op het laatste moment zijn square voluit vliegen. Hij landt in een pendelende beweging.

Letsel Kuitbeenfrakuur, enkelfraktuur, letsel aan de enkelbanden.

Konklusie Bij thermisch weer is het boven de bak nog thermischer.

Maak dan geen grote stuurbewegingen, maar blijf tussen 25% en 75% remmen.

Konklusie Als betrokkene niet volledig was gekoncentreerd op de schijf, maar bewust was gebleven van wat er om hem heen gebeurde, was er niets aan de hand geweest.

LICHAAMSDELEN LIJNEN

Technische Kommissie

IN DE

•

Beschrijving Een staticliner maakt bij zijn

HOOK TURN

4 editions : maart, mei, aug., nov.

The interesting infonnation for every skydiver!

Subscriptions : H FL. 20 - BFR. 300 10 V.V.P .. SKYDIVER Schomslraal 22 B·2600 BERCHEM Rel. : ABlSKY187 Rekening KB 423-9080501·81

Beschrijving Een houder van een C-brevet met een ervaring van 350 sprongen springt met een ultramoderne square, bekend om zijn snelle vliegeigenschappen. Hij maakt een te lage hook turn, schrikt van een hek, vliegt recht met zijn gezicht de grond in, stuitert en komt vervolgens op zijn rug terecht.

Splinternieuwe

rigs

TSE TEARDROP Swifl Coe-D

Swifl 190

Coe-D '",

190

•..."

','

aiRWay paragear 050-128088

Letsel 13SP

Het Een

produkt marktgerichte

Onder deze noemer wil ik, geassisteerd door mijn redaktiegenoten, een artikelenserie produceren over een onderwerp waar de sport in deze tijd niet omheen kan.

We gaan het namelijk hebben over marketing in het algemeen en sportmarketing in het bijzonder. Geen bergen theorie, maar wel even beknopt de kaders waarbinnen onze sport zou moeten funktioneren (toetsing, een spiegel voorhouden).

In een onbekend aantal afleveringen zullen diverse onderwerpen (kansen en bedreigingen van de parasport) de revue passeren. Hierbij zal steeds de koppeling worden gelegd met het uitgangspunt: een marktgerichte benadering van het produkt parachutespringen.

benadering struktuur, waarin die vrijwilligers niet voortijdig afbranden.

Sport moet geen gunsten vragen, ze heeft veel te bieden.

Het sleutelwoord hierbij is 'give to get', handelend vanuit een

van

onze

daarna komt pas een eventueel sponsorplan om de hoek

kijken.

Haalbaar is het zwarte stukje in het centrum van onderstaande tekening.

wat kunnen we

wat willen we

wat kan

gelijkwaardige onderhandelingspositie.

Dus hou op met het vragen om gunsten en ga eerst na wat je als sport te bieden hebt."

Dus, lezers, als je het wilt hebben over sportsponsoring, dan gaat daar nog een hele lange weg aan vooraf! Als paracentrum, als weekendclub, maar ook als viermansteam, moet je eerst je produkt analyseren.

Kijk naar je sterke en zwakke (dus verbeterbare) kanten, formuleer je doelen en bepaal via welke weg en op welke termijn je die doelen wilt bereiken.

Wat vooraf ging.

De SP jaargang 15 nummer 4 van februari 1987 zou je kunnen beschouwen als voorloper c.q. aanleiding tot deze artikelenserie. In dat nummer deed Nathalie verslag van een studiedag over sportsponsoring, georganiseerd door de NSA (Nationale Sport Akademie) in sarnenwerkinq met de Kommissie Sponsoring & Reklame van de NSF (Nederlandse Sport Federatie). Doelgroep: het kader van de georganiseerde sport op landelijk, regionaal en lokaal nivo.

Sportsponsoring.

Een trefwoord dat zeker past binnen de opzet van dit verhaal. Later daarover meer dus, maar de paraplu voor dit alles is mar-

Een van de vele definities van marketing is: marketing is een

beleidsinstrument (geen doel in zich) om doelen te bereiken met anderen via ruil.

Laat dat maar een lekker bezinken.

Marketing valt uiteen in twee onderdelen: 1. Marketing als filosofie (de bedrijfsmatige benadering het produkt sport dus).

2. Marketing als geheel van aktiviteiten (de instrumenten).

keting.

Marketing: een eerste oriëntatie.

Ik had het voorrecht een seminar bij de wonen, georganiseerd door de eerder genoemde NSA, van de Canadese 'marketing-goeroe' David Wilkinson.

Centraal bij marketing staat: het inspelen op behoeften met als doel tevreden klanten/para's en nieuwe klanten/para's.

Is dit aktueel of niet!

Marketing is dus geen trukendoos. De instrumenten moeten in goede onderlinge samenhang worden afgestemd op het van te voren geformuleerde beleid. Het klinkt misschien nog wat zwaar, maar in volgende afleveringen krijgt het allemaal (para)handen en -voeten.

Wilkinson over marketing: "Marketing is een heel breed begrip. De eerste belangrijke stap heeft niet met geld te maken.

Marketing is ook: er binnen je club voor zorgen dat er voor al die vrijwilligers, waarop de sportwereld altijd voor 99% zal blijven draaien, een goede taakverdeling is. Het verloop is erg groot en meestal te wijten aan onduidelijke taakverdeling, of te veel te moeten doen.

Zorg in je vereniging voor een SP14

parachutespringen

Dus eerst analyseren, dan beleid ontwikkelen, dan een marketingplan maken en )

Even genoeg theorie. De volgende keer in ieder geval iets over de 'beroemde' marketingmix (een aantal instrumenten onderling afgestemd - om je doelen te bereiken).

Alle lezers in aktie.

Ik neem aan dat bovenstaande 'eye opener' voldoende herkenning teweeg brengt. Niet alleen bij bestuursleden, maar ook bij wedstrijd- en rekreatiespringers.

Over kommunikatie gesproken: de SP wordt geacht een kommunikatiemiddel te zijn voor springend Nederland. Dan is hier jullie kans.

Mijn voornemen is om van jullie 'herkenning' gebruik te maken om de vervolgartikelen te onderbouwen en specifiek toe te snijden op onze sport.

Via afstemming met het afdelingsbestuur kunnen clubs, centra en teams een aantal vragenlijsten tegemoet zien teneinde vragen en meningen in kaart te brengen. Los daarvan nodig ik iedereen natuurlijk uit om te reageren met tips, ideeën, op- en aanmerkingen die kunnen bijdragen tot een meerwaarde van dit produkt (daar heb je het al. .. ). Is er bijvoorbeeld een gesponsord team dat zijn sponsorplan wil toelichten?

Het is namelijk broodnodig om over het produkt parachutespringen een inhoudelijke diskussie op gang te brengen en ervaringen uit te wisselen. De noeste initiatieven van het afdelingsbestuur om de sport uit die vicieuze cirkel te halen, zullen waarschijnlijk naadloos aansluiten op de vervolgartikelen!

Denk je dat het allemaal

gethe-

sport,

deel

1

oretiseer is? Lees dan de laatste Tjassing Salads nog maar eens door om te begrijpen hoe de sport er voor staat. Para's die beweren dat voor hun marketing alleen maar 'in the air' is - voor zo weinig mogelijk geld zo hoog mogelijk uit een vliegtuig vallen - helpen de sport niet uit het dal, waarvan sinds 1988 sprake is.

Mogelijke onderwerpen voor volgende keren zijn: * Het produkt parachutespringen nader beschrijven inklusief de sterke en zwakke kanten, de kansen en de bedreigingen. * Kwaliteitsverschillen tussen clubs en centra aangeven (produktbeschrijving). * Ondersteunende interviews met centra, het afdelingsbestuur, de PR kommissie, deskundigen, enz.

Reakties liefst schriftelijk

naar: Bauke van Stempvoort, Coronastraat 22,9742 EG Groningen (telefoon 050-710282).

Tot slot: literatuur en scholing.

Scholing is een niet te verwaarlozen marketinginstrument.

Vandaar tot slot twee tips voor wie al aan de slag wil. * Zeer lezenswaardig is het boek 'Sportsponsoring' van de hand van de heren Goossens en Pauli (uitgegeven bij Kluwer). * De NSA/NSF organiseert themagerichte bijeenkomsten in het kader van 'verenigingsmanagement'. Deze kursussen worden per provincie gekoördineerd door een provinciale sportraad. De kursussen duren slechts twee avonden, bevatten een huiswerkopdracht na de eerste avond, die op de tweede avond behandeld wordt. Er wordt gewerkt met een zeer overzichtelijk werkboek, dat voldoende handvatten biedt om de opgedane kennis binnen de vereniging of anderszins toe te passen. In januari/februari start een nieuwe serie in principe in elke provincie. Je kunt kiezen uit drie thema's: beleidsontwikkeling (de basis, weet je noq"), sportmarketing en sportsponsoring. Voor nadere informatie kun je de NSF bellen, telefoon 08308-34400.

Sukses horen!

en laat eens wat van je

Bauke van Stempvoort

•

Parastro Het begon voor mij met een telefoontje tijdens mijn werk.

Of ik zin had om uit de grootste helikopter ter wereld te springen? Domme vraag, waarop maar één antwoord mogelijk was. Ook de organisatie sprak mij wel aan: We zouden per eigen vervoer naar Schiphol moeten gaan, daar instappen in de Mi-26 om dan op 12.000 ft boven Texel weer uit te stappen. En dat alles voor het luttele bedrag van f 50,-- per sprong, inklusief de ferry! Aan het eind van de dag zouden we weer worden teruggebracht naar Schiphol. Dekadenter kon het toch niet. ..

De mailing van het Paracentrum Texel, die ik een dag later in de brievenbus had, beloofde inderdaad hetzelfde.

Enthousiast werd er nog wat heen en weer getelefoneerd om in ieder geval te zorgen dat onze groep tijdig op Schiphol klaar zou staan om nog wat uit te kunnen lopen.

Deze stunt zagen we helemaal zitten.

Het lot beschikte iets anders.

De avond vóór zondag 8 oktober hadden we gelukkig nog wat onderlinge kontakten en toen bleek dat de geplande vliegtocht Schiphol - Texel v.v. niet door zou gaan. De reden werd ons later duidelijk: De Russische helikopter mocht niet over de marinehaven van Den Helder vliegen en zou daardoor een fikse omweg over zee moeten maken. Boven zee zouden wij para's verplicht zijn gordels en zwemvesten te dragen en die waren niet in voldoende mate aanwezig. De "ferry" zou daarom worden verzorgd door een touringcar, zodat iedereen op tijd op Texel aanwezig zou zijn om de gigant te verwelkomen. Daar wij de tijd van de schoolreisjes ver achter ons hebben (en weinig vertrouwen in de EEBO), besloten we om per eigen vervoer te gaan. Maar jammer was het wel ...

Op Texel aangekomen bleek hoe massaal aan de oproep gehoor was gegeven. Uit allerlei hoeken en gaten waren para's aangekomen van wie ik sommigen al jaren niet meer aktief springend bezig had gezien. Vol verwachting klopte ons hart en eindelijk verscheen het reuze-insekt aan de horizon. Deze mazze-

laar zat in de eerste load, dus omhangen, uitlopen en boarden.

Enne ... oordopjes in!

Na een Nederlandse toespraak, een Engelse toelichting en ten overvloede nog een Russisch verhaal (waarvan we maar hoopten dat het ongeveer hetzelfde was als het Nederlandse en het Engelse) waren we "ready for take oft".

Ongeveer tachtig para's en een handjevol bobo's wachtten vol spanning het moment af waarop de Mi-26 het luchtruim zou kiezen. En dat duurde en dat duurde ... en dat was me een lawaai ... Het hele gevaarte begon steeds meer te schudden ... en eindelijk kwamen we los van de grond en ging het bijna rechtstandig omhoog. Ik keek op mijn hoogtemeter en geloofde mijn ogen niet! Horloge erbij en ja hoor: Ruim 2.000 ft per minuut. Dat betekende dat we na zes minuten op 12.000 ft zaten.

Jammer alleen dat we toen nog ergens boven Vlieland vlogen.

De run-in duurde op die manier nog langer dan de hele klim.

Maar dankzij de oordopjes viel het wel mee, echt koud was het niet, het NOSjournaal' maakte opnamen, dus de tijd kwam wel om.

Een exit door de linker- en rechterzijdeur tegelijk, nog even dat fantastische beeld van die helikopter met para's die er uit komen boven je hoofd en dan op weg naar de formatie. Tja en

eenmaal buiten maakt het niet zo veel verschil meer met welk vervoermiddel je nu eigenlijk omhooggebracht bent.

De rest van de verwachtingsvolle para's had pech: het weer betrok en meer dan deze ene load was niet mogelijk. Jammer voor hen, want

zo'n kans krijg je niet vaak.

Maar wie weet zijn de Perestroika en de Glasnost goed voor een spoedige herhaling?

Ua van Heerwaarden

•

De foto's zijn gemaakt door Max Dereta en tonen een exit en een dirtdive bij de Mi-26.

START SPREADING TUE NEWS.

Starting with style. . .

Ending with class.

,I 1

!

Photographyby

Norman Kent. Performers: Mike Sandberg "Michig, Deanna Kent

Organisatie Verleden jaar om deze tijd kwam de Amerikaan Pat Moorehead ons vertellen dat wij nooit meer mochten spreken van een 'demonstratie parachutespringen'. Vanaf die tijd sprak een ieder over parachutistenshows.

Moorehead had gelijk; Seoul had ons kort daarvoor het bewijs geleverd. Tenslotte weten wij ook dat onze demo ... (oeps!) show-teams worden gevraagd als spektakel en publiekstrekker. En die toeschouwer, die zich aangetrokken voelt tot de sport die die shows mogelijk maken, zal toch wel de moeite nemen de para-akteurs hierover aan te spreken.

Over de uitvoering van de shows is ons dus inmiddels voldoende verteld. Maar zo'n show kan alleen pas dan goed verlopen als mensen en materiaal op de juiste tijd en op de juiste plaats aanwezig zijn. Kortom: hoe staat het met de interne organisatie rondom het (ik noem het voor het gemak nog maar even) demowerk??

Taakverdeling Bij The Flying Dutchmen werken wij al enkele jaren met twee leden die zich bezighouden met het demowerk. De een doet de aquisitie, verkoop en het administratieve gedeelte. De ander de indeling van de demoploegen, de vliegtuigen, de notams en de begeleiding van de demo's op de dag zelf.

Er zijn natuurlijk ook andere taakverdelingen te bedenken.

Het gaat erom door middel van een goede taakverdeling voor spreiding van het vele werk met betrekking tot de demo's en een flexibeler demo-organisatie te verkrijgen.

Voorwaarde is wel dat de 'verkoper' de 'indeier' goed en regelmatig op de hoogte houdt van de geboekte demo's. Het doorgeven van alleen een kopie van de schriftelijke bevestiging (aan de klant) is niet voldoende. Hier zal ook minstens een mondelinge toelichting over het evenement en de gemaakte afspraken nodig zijn.

Bij de organisatie is het gebruik van het demo-opdrachtformulier zeer belangrijk.

Hierop worden datum, lokatie, aantal springers en namen, tijden etc. ingevuld. Dit formulier dient duidelijk zichtbaar in de buurt van het ma-

Cees Bouwman

Parashovvs

tijdens de vliegshow

Scheveningen

nifest te worden opgehangen.

Hierdoor kunnen instrukteurs maar ook springers kennis nemen van en rekening houden met de 'broodnodige demo'. Kopieën van dit formulier kunnen tijdig ter kennisname aan de demo-deelnemers worden uitgereikt.

Op de dag van de demo moet er in ieder geval iemand verantwoordelijk zijn voor het verloop van de demo (bijvoorbeeld de demokoördinator). Deze moet dan zorgen voor een briefing voor de hele demoploeg alsook voor het tijdig vertrek met het juiste materiaal.

Cees Bouwman Sprangemeijer)

'89. Uitgebreide

waren op het Journaal

De PR is namenlijk een heel belangrijk onderdeel van de demo. Denk hierbij aan de voorpublikatie van een demo en de reklamewaarde voor de club.

Denk met andere clubleden ook eens na over nieuwe showelementen. Het meedragen van gekleurde linten (denk aan Seoul) of het gebruik van muziek als ondersteuning bij de demo zijn hier goede voorbeelden van.

Instruktie Om de regelmatige en de nieuwe demodeelnemers goed te informeren, is het

tijdens een demo in mei '89. Goed zichtbaar

Materiaal De winterperiode kan goed worden gebruikt om al het demomateriaal op kwaliteit en aantallen te kontroleren.

Hierbij denk ik aan: vlaggen, rookpotten, linten, kleding (voor bijvoorbeeld grondploegen) en promotiemateriaal als stickers en folders. Verder zal ook gekeken kunnen worden of er nog voldoende en goede foto's, posters en tekstmateriaal aanwezig is.

beelden

is de sliert vlaggetjes.

(foto Rien

uiterst nuttig voor de start van het demoseizoen een of meerdere instruktiebijeenkomsten te organiseren.

Tijdens deze bijeenkomsten kunnen de organisatie en uitvoering van de demo's uitvoerig worden doorgenomen.

Belangrijk hierbij is de rol en verantwoordelijkheid van iedere deelnemer bij een demo duidelijk te maken.

Natuurlijk dient hier ook het gebruik van het materiaal en

te zien. (foto Kees de Goeijer)

de showelementen van een demo te worden besproken.

Veiligheid Een goede organisatie is dus belangrijk voor een goede uitvoering van de demo's. In het handboek van de sportparachutist vindt je hierover ook een volledig hoofdstuk met voorbeeldformulieren.

Een niet onbelangrijke zin in dit hoofdstuk zegt: "Steeds dient in het oog te worden gehouden dat veiligheid, service voor de opdrachtgever en verenigingbelangen vóór eigen belangen gaan".

Ondanks de vele belangen van een demo voor een paraclub, moet altijd rekening worden gehouden met de veiligheid. Zeker bij de verkoop moet dit aspekt zwaar meewegen. Durf als de DZlokatie niet voldoende garantie biedt voor een veilige uitvoering van de demo ook nee te verkopen. Hou hierbij ook rekening met de veiligheid van het publiek. Neem de moeite de DZ van te voren even te gaan bekijken. Als je bij het verkopen van een demo weet dat deze alleen gesprongen kan worden door bepaalde springers of alleen bij een bepaalde windrichting (moeilijke demo dus), is dit bij voorbaat een risikodemo!!

En denk eraan: een demo is een 'show' met een hoge PRwaarde voor onze sport.

Veel plezier en een goede show toegewenst.

Kees de Goeijer (demokoördmator

FD)

• 17SP

• • • %

'

t4;'%

•.

ärtJkt ze met Kracht kruiselinqs

ijl een

flet.is

licht op hun ; De terneegenaam voor de • t<~_ Acht gra.den nu • Oe';Îl1ktZWarte lucht an ootelbare sterren. heloot en toch zo

donker ...

Josh kijkt om'hoog, er gaat een rillng door hem heen. Ja, het' was zijn idee geweest, dus zou hij toch zeker de eerste zijn op de club. (;)e paract.lutistenclub Golden Wing ligt er nog verlaten bij.

Terwijl Josq de deur opent, kijkt hij onwillekeurig weerom hoog.

De sterren zijn opeens verdwe-nen. Hij glipt snel naar binnen en zet de kachel hoog. Met de afstandsbediening van de TV in de hand zet hij koffie. Op een avond als deze hebben ze het regelmatig over het weer.

"Joho, joho!" Een roodgeneusde kerstman spreekt hem aan.

"En u wilt weten of u mij vanavond nog zult zien. Nou, de kerstman belooft u ... " Josh schakelt hoofdschuddend verder. Dit was een van de goede redenen om een kerstnachtsprong te'organiseren.

Weg van de huiselijke verplichtingen, het luidkeels zingen om de boom. En altijd weer die wiebelende kaarsen in de gaten houden, z'n neefjes van z'n rug afhouden, die hem ieder jaar rendier gebruiken en dan r, "açh ... toe Josh, -keer per jaar". zolang hij

hè'ê'ft hij rugdit~arZäI

ove elkaar. Tegen dat geweld ~jjn (;1ekerstballen niet bestand en ze barsten uit elkaar.

"M'n ballen ... " stottert Reinier, "m'n ballen, je had bijna m'[l ballen met die balle,p ... m'n ballen , jee jij klerelijer, m'n ballen " Het verbouwereerde gezicht van Reinier doet iedereen in lachen uitbarsten. Voor er een wilde achtervolging kan beginnen, geeft Josh een seintje; het springen wordt gestart.

De nieuwelingen worden ingedeeld bij de meer ervaren springers.

De weersomstandigheden zijn perfekt, totdat plotseling de wind toeneemt en er besloten wordt dat de nieuwen voorlopig aan de grond blijver. Josh organiseert een achtman. De verwachting is dat de wind spoedig zal afnemen, dus moeten ze opschieten.

Ron, Reinier, Peter, Marion, Dick, Anita, Alex en Josh zelf bereiden zich voor.

Terwijl de vlieger van de Porter een snelle kop koffie achterover giet, lopen de springers hun sprong uit.

"OK"de basevierman ... Peter, Marion, Dick en Alex komen in ep de benen, daarna alles los en dan vormen jullie de base, dan ... en denk om ... " Zo gaat het vijf minuten door en even later zoekt de kist ronkend zijn weg naar boven.

Geplande exithoogte 9000 ft.

De temperatuur is gedaald tot 18 graden C op 6000 ft; de facemask, een nieuw ontwikkeld beschermend gezichtsmasker, wordt gedrage'1,door alle springers. Het lijkt op een bivakmuts en is maakt van een soepele eeft aak! ewarmte

oudt,

beneden; de wolk komt naderbij ...

Waar is de kerktoren? De baanverlichting is verdwenen ... Alleq is spierwit beneden ...

Josh haalt z'n schouders op en kijkt de anderen aan.

Reinier herhaalt het gebaar. .. naar beneden? Josh wil knikken als opeens de kist een rare slinger maakt en hij met een been buiten boord glijdt. Hij grijpt in een reflex het dichtsbijzijnde en dat is de arm van Reinier. De motor begint te gieren en het vliegtuig trekt weg naar rechts. Josh begint te glijden en Reinier zet z'n benen klem in de deuropening.

Onder zich ziet Josh de grote witte wolk verschijnen.

Hij wil loslaten, maar als de vlieger begint te schreeuwen "exit, exit. .. eruit.nul", houdt hij verstard vast.

Reinier glijdt achter hem en de korte steun achter z'n rug is genoeg om zich vast te grijpen.

Dan gaat het razendsnel.

Op het moment dat Ron naar buiten komt, maakt de kist opnieuw een onverwachte beweging en samen met hem buitelt Anita op de twee anderen. De vier worden gelanceerd en fun• nelend verdwijnen ze in de diepte. Na 1000 ft liggen Josh en Reinier stabiel met Ron schuin aan een hand onder zich. Anita ligt DQveo op Josh. Ron's vrije hand 'pakt Anita en op 8000 ft ligt er een vierman. .2$ s~euf;,en (je i('lktzwacte lucht af naar de andere vier, m~a'" er . . te zien ... en op dat mo.~ ~~di'l::di(î)hte massa Ik in ...

baard; vaag herkent hij kleuren, rood en wit. Ja, hij weet wie er over hem gebogen staat: de Kerstman!

"Och, ik moet te veel gezopen hebben ... " Een schallende lach vult z'n hoofd als hij rechtop gaat zitten.

"Ik ben stoned", mompelt Ron, "moeder, ik drink nooit meer als ik nu terug op de dropzone mag zijn".

Het viertal komt langzaam bij hun positieven. Josh grijpt z'n hoofd en wrijft in z'n ogen, hij probeert de omgeving in zich op te nemen. Hij kijkt over een rand en ziet de eindeloze sneeuwvlaktes onder zich door vliegen.

"Holy shit. .. " Iedereen is klaarwakker na de kreet van Josh en als in een droom zien ze zichzelf in een slede getrokken door vier rendieren en de teugels in handen van de Kerstman. Verdwaasd zitten ze met een kop koffie in de hand en hun rig op de rug te luisteren naar het verhaal dat de roodgeklede man met de baard hun vertelt.

"Ik zit in de problemen, grote problemen ... ", met een handgebaar benadrukt hij zijn woorden.

"Hij zit in de problemen ... ", mompelt Reinier.

"Vier van mijn rendiererr zijn ziek en daardoor zijn er plaatsen waar ik wel kan landen maarlliet weer kan opstijgen, omdaï ik daarvoor met vier dier . genoeg po ••••• er heb." "n I\9rter ..• ' zegtmRei'"

"Mooi", roept Reinier, "de grap heeft nu lang genoeg geduurd. .. af die baard en geef ons een goede borrel en vertel hoe je deze gein hebt .geflikt. Is er wat in onze koffie gedonderd?"

De kerstman trekt stevig aan z'n baard, die zeer vast zit, echt vast konstateert Reinier.

"Ik ben dood en ben in de hemel of hel, daar ben ik nog niet uit. . ., jongens zeg eens wat zinnigs!" Reinier kijkt z'n springmaten aan.

"Laat ik proberen samen te vatten wat ons overkomen is", zegt Josh, "Gewoon ... de kerstman bestaat echt, hij kan een slee met rendieren laten vliegen, dus waarom zou hij ons de

lucht niet uit kunnen laten vliegen ... meneer zoiets?"

"Inderdaad zoiets schatert de kerstman, para's jullie maten zijn OK, alleen wat geschrokken en met het vliegtuig op weg naar beneden. H!iilpen jullie mE;J?" W Josh kijkt naar Anita, Reinier en Ron, dan knikt hij.

"Op voorwaarde dat we netjes op de dropzone worden atqeleverq."

De kerstman stemt toe en

flairt en komt precies op de nok van het dak tot stilstand; even maar. :. dan glijdt hij onherroepelijk naar de rand van het dak.

Al glijdend, grijpt hij om zich heen. "Oooohh ... " Josh gaat over de rand en houdt vast aan de dakgoot. Hij gluurt langs z'n schouder naar beneden. "Ver ... " konstateert hij. Opeens een schurend geluid. Hij schrikt en laat bijna los ... Een raam ter hoogte van z'n middel wordt opengeschoven.

"Hoi, mop, blijf je hangen of, eeh. . wil je

wil onmiddellijk aan het werk; er zijn nog zoveel kadoos te bezorgen. In zijn inmense kasteel staat alles klaar en zijn de rendieren intussen verzorgd. De vier springers lopen wat onwennig rond, af en toe eens in een arm knijpend om te kontroleren of ze echt niet slapen.

Ze krijgen een voor een hun opdracht, of eigenlijk meer hun landingspunt.

Korte tijd later zitten ze in de arreslee op weg naar een onbekende bestemming. Er wordt niet veel gepraat onderweg. Iedereen is bezig met z'n eigen gedachten.

De kerstman is goed voorbereid; de exitpunten zijn verlicht.

Josh gaat zitten op de rand van de arreslee. Hij peinst hoe je het beste exit vanaf een voort'(liegende sle~. Lichle lac~krie-, . bels borrelen op in z'n keel. .

Josh, erbij blijven, spreekt hij zichzelf toe. Dan is het zover; hij duikt over

misschien binnenkomenZ" Een hoofd verschijnt buiten het raam. Een betoverende jongè dame staat hem aan te kijken.

Voorzichtig kruipt hij naar binnen. Hij schudt de sneeuw uit z'n koepel geobserveerd door de blondine.

"De kerstman weet wat een vrouw toekomt", mompelt ze.

"Zo ... , zegt Josh, de kerstman stuurt me om uw wens te vervullen; trouwens ... ik ben Josh en wie ben jij?"

"Ik ben Eileen en ik vind het heerlijk dat jij mijn persoonlijke wens komt vervullen ... " Josh krijgt een wat vreemd gevoel bij de klank in haar stem.

Een blik in haar ogen bevestigt zijn vermoeden dat ze hem niet zal itnodigen voor een potje . ssen'. #'IR" • iets te drinken", vraagt hij snel. Ze loopt naar een bar en vraagt of hij whiskey wil. wil hij . n

a t tallep Acht sekonden len en dan

"

val-

handen gaàn teder van haar schouders naar haar borsten.

"Hmmm ... ". Josh sluit zuchtend z'n ogen ...

Opeens krijgt hij een stevige tik in z'n gezicht. De blondine kijkt kwaad en ze zegt: "Hij is er toch nog niet zo beroed aan toe als ik dacht. '.. " Josh kijkt in de gezichten van z'n springmaten; pretlichtjes • branden in hun ogen. De blondine sluit een tas en geeft Reinier een briefje.

"Zorgen jullie ervoor dat !:Jijthuis voorlopig in bed gaat en dat hij deze medicijnen inneemt.

Tot ziens!"

Reinier loopt met haar mee. "Sorry, dokter, dat we u van uw feest moesten weghalen."

Als de deur achter haar dichtslaat, barst iedereen in lachen' uit. Josh kijkt verbaasd van de een naar de ander.

"Ik voel me knap beroerd ... wil iemand me in godsnaam vertellen wat er gebeurd is?"

De springers verzamelen zicf om Josh. Reinier doet z'n verhaal.

"We waren op weg naar 9000 ft." Josh knikt. "En op een gegeven moment zien we die rare wolk. Terwijl we die wolk zitten bekijken, open jij opeens de deur en zegt dat je je beroerd voelt. Je kijkt niet al te jofel uit je ogen en dan donder je ook nog bijna naar buiten. Man, we schrokken ons een ongeluk. Je begon gewoon te ijlen, dus zijn we direkt naar beneden gegaan. Hier hebben we je op de bank .

Mafia naar WK CRW 190 in Thailanc Dankzij 250 tot 300 trainingssprongen zal Mafia Brothers 1 april 1990 bij de WK Koepelrelatief in Thailand "tot de tanden toe gewapend" aan de start verschijnen. Het team was bij de eerste WK CRW tot ieders verrassing goed voor een bronzen medaille.

Bij de tweede WK CRW miste Mafia het brons op een haar na. Zij hebben nu een doel: op z'n minst brons.

Begin december, op de avond voordat zij voor een nieuwe trainingsstage naar Ampuria Brava vertrokken, sprak ik even met team lid Simon Woerlee. Hoe het allemaal ook weer gekomen was.

Simon: 'We beqonnen in 1981 als relatiefteam. Door ons fanatisme lieten we ons door niemand iets in de weg leggen. Daarom werden we al snel uitgemaakt voor 'mafia'.

Toen we ons een team naam moesten aanmeten, hadden we die dus al door anderen opgeplakt gekregen: Mafia Brothers. We maakten van een scheldnaam dus een Geuzenaam!"

In 1982 deed het team voor het eerst met wedstrijden mee. Nog steeds relatief.

CRW was iets heel nieuws.

Simon:I"We deden trouwens veel CRW Na elk relatiefsprongetje, koepelrelatiefden we. Eigenlijk gewoon voor de lol, om nog wat meer met je sprong te doen. Dat CRW liep vanaf het begin heel lekker. Maar erg serieus namen we het niet."

Beste Nederlandse team De volgende jaren deed Mafia mee aan de eerste CRWwedstrijden op Hoogeveen.

Het bleek het beste Nederlandse team te zijn, telkens net iets beter dan sCReW, het andere serieuze Nederlandse CRW-team.

Na de Wereld Cup-wedstrijd relatief in 1984 in LaPalisse, waaraan Mafia als een na beste RW-team met Magic Wave deelnam, besloten de vier Mafia-broeders onder leiding van captain Herman Landsman, zich totaal op CRW toe te leggen.

Simon: "Daarin waren we het best in ons land, het lag ons en het paste veel beter bij ons. Herman en Iwan (Spilker) zijn instrukteur op Texel.

Voor RW moet je telkens briefen, uitlopen en debriefen. Bij CRW-rotatie is het telkens hetzelfde, hoef je nauwelijks te briefen, laat staan te dirtdiven. Dus stonden we met een extra chute klaar als Herman of Iwan na een leerlingenstick landde, startten we door en sprongen. Na de landing lag er weer een chute voor Herman of Iwan klaar en ging een van hen omhoog met de volgende leerlingenstick. Kwestie van organisatie." (En fanatisme, voeg ik er toch maar even aan toe ... ) En zo ging het team in 1986 naar de eerste WK CRW, waar ons land voor het eerst bij parachutespringen op WKnivo in de prijzen viel.

Sequential Nu is het voor Mafia geen rotatie meer, maar CRW-sequential.

Simon:I"Bij de WK 1988 misten we net brons. Er waren hyper-gespecialiseerde teams. We konden het nog wel bijbenen, maar echt erg veel beter zouden we in rotatie nooit worden. Daarbij kwam dat we redelijk ongetraind meededen aan sequential en nog bijna in de

• F-27 springen In 189

\

Het jaar 1989 leek een slecht F-27 jaar te worden; er waren weinig vliegtuigbemanningen en de Koninklijke Luchtmacht had veel vluchtopdrachten. Maar terugblikkend, kunnen we toch van een geslaagd seizoen spreken.

Het begon op 20 mei op Terlet voor de Jeugdluchtvaartdagen. Helaas was een incident op Soesterberg er de oorzaak van dat het springen niet doorging.

Op 10 juni was de ENPC jarig en mochten zij over een F-27 beschikken. Hier ging wel wat regelwerk aan vooraf.

Op 14 juni "het hete-Iuchtballongebeuren" in Joure. De Noordelingen kregen een F27 en mochten eerst een oefensprong maken op Eelde; het werd 12.000 ft. Ook in Joure pakte men 12.000 ft.

Op 30 juni het Wereld Muziek Concours in Kerkrade. De organisatie belde mij en zei: "Mijnheer, het wordt rechtstreeks op de TV uitgezonSP20

den. Kunt u precies op tijd springen?" Ik antwoordde: "Met een speling van dertig sekonden plus of min kunnen wij dat maken." Toen ik 's avonds thuis voor de buis naar het programma keek Johan was spring leider - zag ik een spreker achter de mikrofoon vertwijfeld omhoog kijken. De kamera zoemde in en ja hoor, op vijftien sekonden nauwkeurig begon daar een F-27 leeg te stromen. De spreker onderbrak zijn speech en tot de laatste para was geland, bleven wij in de uitzending.

Als vanouds namen wij deel aan de openingsplechtigheid van de Vierdaagse; wederom een geslaagde demo.

Over de drie Troopships en de DC-3 op Market Garden heeft u in de vorige SP uitgebreid kunnen lezen.

Vrijdag 22 september moest de hondenkennel van de vliegbasis Soesterberg worden heropend en de sleutel werd door hun eigen sergeant Van der Poel uit de

Een tew-pass voor de ENPC op de Seppe Fly-in. (toto Nalhalie Chudiak)

lucht gebracht. Gelukkig konden we op korte termijn nog een aantal springers regelen.

Op 30 september Open Dag Klu. Wij mochten vanaf Soesterberg mee en hadden een uitstekend programma. Om 09.00 uur springen vanaf 9000 ft, bij de opening om 13.00 uur springen vanaf 5000 ft met NAVO vlaggen en op weg naar huis om 16.30 uur boven Hilversum eruit op 12.000 ft. Maar helaas: om 09.00 uur 7/8 op 1000 ft en dus landen met het vliegtuig; om 13.00 uur bewolking boven de 2000 ft. We kwamen op 2400 ft invliegen, maar het zicht was zo slecht dat we 600 meter naast de as zaten.

Toen we rondvlogen, zagen we over bakboord het veld

prijzen vielen ook! Liep gewoon lekker. En in sequential zit meer toekomst. Dus niet omdat we uitgekeken zijn op rotatie - het blijft nog steeds een heerlijk onderdeel - maar omdat we een nieuwe uitdaging zagen, zijn we totaal op sequentialovergeschakeld."

Natuurlijk doet Mafia in Thailand mee aan rotatie.

Simon: "We hebben ontdekt dat we met een aantal trainingsprongen weer terug zijn op ons oude nivo. Maar of we dus daarin nog echt hoog skoren, denk ik niet."

Vier trainingsstages Dit jaar heeft Mafia vier keer een traingsstage van tien dagen in Frankrijk of Spanje gehad met zo'n acht sprongen per dag. Geen wonder dat het team bij de demonstratiewedstrijd CRW in Barcelona werd uitgenodigd.

Straks met de finale trainingsperiode voor de WK in Thailand zelf, kan de wereld bij de WK zelf nog rare dingen met de vier roemruchte Nederlandse mafioso meemaken!

Hein Cannegieter

•

duidelijk liggen en de eerste stick ging er goed uit. We qingen weer rond en ook de tweede stick hing prima. Als bewijs voor het mooie springen, stond een maand later op de voorpagina van de Vliegende Hollander een foto van twee para's met NAVO vlaggen. De vlucht naar huis werd ook een teleurstelling.

We begonnen met 1500 ft, maar boven Hilversum 800 ft en regen. Wel hebben we veel gevlogen die dag; ik denk wel 2 1/2 uur.

Zo hebben we in 1989 toch nog tien geslaagde vluchten gehad.

Er zijn nog steeds mensen die een dag vrij nemen, honderden kilometers rijden en dan ontdekken dat hun springpapieren thuis liggen, hun keuringen zijn verlopen en dan boos worden omdat de militair springleider namens de Klu zegt: "Je komt er niet in". Dus volgend jaar als je wordt uitgenodigd door je clubkoördinator: check en recheck: het bespaart je een hoop kosten en ergernis.

Koos Verhaar

•

De foto boven toont een exit uit de Caribou van de 16-vrouws base tijdens het dameswereldrekord in augustus '89, Orange County Airport. De fotograaf is Mike McGowan en de litho werd beschikbaar gesteld door de United States Parachute Association.

De plaat rechts is van Max Dereta die hier de Mafia fotografeert tijdens de Masters Games in Gerona, Spanje, die na de WK RW werden gehouden.

De 'Kerstster' hieronder werd gemaakt door Ton Willebrandts en toont de exit uit een Hercules tijdens de Boogie in Gosseliers, BelgiĂŤ.

Wereldkampioenschap Relatief, Spanje 1989 Zeker na het rampzalig gebeuren in Brazilië twee jaar geleden, was alle hoop gevestigd op een goed georganiseerde WK in Spanje.

Roland Hilfiker kennende, heb ik direkt geloofd in een tot in de puntjes verzorgde WK en ik had het niet mis.

Aan niets heeft het ons ontbroken!

Ons team arriveerde druppelsgewijs op vrijdag 15 september om nog een week te kunnen trainen. Deze trainingsweek, zo bleek later, heeft ons bepaald geen windeieren gelegd.

In het begin waren er wat problemen met de liftkapaciteit omdat de Spaanse douane de papieren van de buitenlandse kisten niet aksepteerde. Wij hadden geen echte voorkeur voor een bepaalde kist en sprongen dus ook uit de Porter, zodat we 29 trainingssprongen hebben gemaakt alvorens de WK begon.

Uiteraard heb je tijdens de trainingssprongen hele mooie dives en ook minder mooie. De punten varieerden dan ook van 3 tot 12 in 35 sekonden werktijd. Arie, die dit alles van bovenaf bekeek, zorgde voor uitstekend filmmateriaal. De 'jongen' bleek ook nu weer van onschatbare waarde te zijn, vooral in het wakker houden van de naaste konkurrenten in Captain's Cabin.

Arie heeft besloten te stoppen met teamvideowerk en wil nu zelf met een team gaan springen. De positie van de kameraman is overi-

gens tegenwoordig ontzettend belangrijk, omdat er gebruik gemaakt mag worden van de eigen videotape als back-up voor de juryleden.

Hoofdscheidsrechter was mevrouw Sherry Schrimser die een uitstekende WK 'floot' met een knipoog richting springers. Sherry had het geheel goed in de hand en had vooral een vriendelijk woord en een luisterend oor voor ons springers.

Zij werkte met een keur van scheidsrechters waar Hans Luys als beste uit naar voren Max Dereta maakte kwam: ruim 98,6% van de skore! Proficiat, Hans! Harry Kuypers, die uit de palmen werd geplukt, trad voor de tweede keer op als trainingsscheidsrechter, evenals in Brazilië.

Op vrijdag 22 september wordt er met de trainingsronden begonnen. Als team kun je drie sprongen kiezen uit zes gelote sprongen. Er zijn op dat moment diskussies gaande omtrent block 5, met als gevolg dat die eruit wordt gegooid ... jammer!

De komplete Nederlandse delegatie: v.l.n.r. Hans Luys, Harry Kuypers, Edwin van der Kraan en Arnold Collenteur.

SP22

Peter Derksen,

deze foto tijdens de WK RW boven Arnpuna

Met vijf Casa's en een manifestor die we al kennen vanaf Joegoslavië kan de machine gaan draaien tot op de minuut nauwkeurig. Als team weet je precies wanneer je de volgende sprong maakt en verrassingen blijven uit.

Tijdens onze trainingsperiode konden wij bij Ome Joop slapen, die een riante bungalow bewoonde in de duurdere wijk van Ampuria. Meerdere malen heeft Joop ons gedropt op 12 1/2 èn in een 'visrestaurantje'. Aan het einde van de week verlaten wij deze Van Rijswijk en laten ons een zespersoons zonnig gelegen appartement achthoog welgevallen. Alle springers in een groot hotel is natuurlijk dikke pret. Het eten gebeurt iedere avond buiten de deur. Het is een heel leuk idee, maar kost erg veel tijd.

Ronaid Overdijk,

Arie Slob,

Op zaterdagavond wordt de loting gehou-

den, wat spannende momenten biedt: rond 1 t/rn 8 worden zonder leg-Iocks getrokken. Het is meteen raak, want in ronde 9 zit zowel het random als block leglock. Als het zover is, gaan we daar eens rustig voor zitten.

Zondagochtend zitten we als vijfde land in de tweede Casa met Oostenrijk en Japan. De wedstrijdspanning duidelijk zicht- en voelbaar.

De sprong flitst door mij heen, terwijl ik door de tailgate geniet van de view op de Pyreneeën. De groene lamp voor run-in, gevolgd door de rode lamp voor stand-by, zorgt ervoor dat we klaar gaan staan op de rand.

Het wachten is nu op een geluidssignaal. In de 'stilte' voor de sprong horen we alleen het monotone geluid van de twin-engine, die wordt verstoord door een toeter en mijn aftellen. Dit is sport ten voeten uit. Geen gezemel en gezeur, alleen totale inzet, inzet van en voor het team.

Hangend onder mijn chute geniet ik van de sprong en begin te tellen. Arie vliegt inmiddels om ons heen en maakt duidelijk dat we nog medaillekansen hebben. Met 11 punten als openingsskore van een WK mag je tevreden

zijn, dacht ik.

Met 9 punten voor de tweede ronde sluiten wij onze eerste wedstrijddag af. Het achtmansgebeuren is een lust voor het oog en wij betreuren het dan ook niet te kunnen deelnemen. Echter, de zwaarte van de sprongen is van dien aard dat onze beslissing uitsluitend vierman te springen de enige juiste is.

En passant de achtman springen is echt verleden tijd, zeer zeker ongetraind!

Zolang de achtman in Nederland als appendix funktioneert, zullen toezeggingen van bestuurlijke kant benedenmaats blijven ... en terecht, vind ik. 's Avonds wordt er in de lounge van het hotel een lezing gehouden door B.J. Worth en Tom Piras. Het is bedoeld als aanmoediging voor jonge teams èn voor teams die niet in de medailles vallen. In het kort komt het hierop neer: wij kunnen de goeroe om technische hulp vragen bij de wedstrijdsprongen.

Dinsdagmorgen maken we weer een sprong van 11 punten en dit blijkt een zeer goede skore te zijn. De jury denkt daar anders over en wil ons een rejump geven. Nu slingert Arie zijn videokwaliteit in de handen van Sherry. Vol emotie en tot tranen toe bewogen moet Sherry konstateren dat wij gelijk hebben.

Tenslotte zijn 11 punten geen kattepis, Sherry! Als enig land zetten wij de video in om géén rejump te krijgen ... vreemd toch?

Door sterke wind ligt het springen voor de rest van de dag stil en dan worden springers zeer kreatief. De organisatie spreekt al over vertrek naar Gerona. Echter een Spaanse Paëlla-boer weet te vertellen dat dit slechts 'tejanos' winden zijn.

ANIMALS '89 WK SPAIN DANKEN NATIONAAL PARACENTRUM TEUGE OWP DESIGN PARACHUTES FRANCE

DE

KNVVL CENTRO DE PARACAIDISMO AMPURIA BRAVA

Vroeg in de ochtend van woensdag maken wij onze vierde sprong, die tijdens de exit en de daarop volgende sekonden niet zo best verloopt. We verliezen ruim 10 sekonden aan werktijd door level en skoren 9 punten. De wind is nu zo ontzettend hard, dat besloten wordt het circus naar Gerona te verhuizen. Hier maken we onze vijfde sprong met net als de vorige 9 punten in tijd.

Donderdag hoeven we pas rond twaalf uur op Gerona te zijn, daar om zes uur 's morgens met de achtman is gestart. De bewolking zorgt voor vertraging, wat ons de mogelijkheid biedt het achtmansgebeuren te volgen.

Een cateringbedrijf regelt tot in de puntjes het eten met als hoofdgerecht eiwitten uit het zilte nat.

Laat in de middag maken we sprongen 6 en 7, die ons tweemaal 9 punten opleveren. De betere teams skoren 2 à 3 punten meer, dus geen reden voor ons tot klagen.

Inmiddels verdwijnt een roodoranje bal achter de bergen, een evenzo mooi gekleurde gloed achterlatend als dekor.

In de bus terug zit ik te rekenen met welk aantal punten de halve finale kan worden gehaald ... 11 dus!

Bert Wijnands organiseert voor deze avond een diskussie met het oog op de toekomst. Deze avond blijkt na afloop zeer geslaagd en iedereen is van mening dat deze opzet van een WK een stap in de goede richting is (ten aanzien van halve finale en finale). Het gebruik van air-video werpt een heel nieuw licht op het geheel en zal voor het nodige bijstellen van regels gaan zorgen. Bij grondvideo kun je geen protest aantekenen op de uitslag van de jury, met airvideo daarentegen wel en zelfs driemaal. Een vreemde zaak

natuurlijk.

Op vrijdag vertrekken de teams 1 t/m 9 van Ampuria en maken een jump-in op Gerona. De Mafia is inmiddels gearriveerd vanuit Avignon en he team zal meedoen aan de Masters. Gepland zijn vandaag het maken van trainingsprongen, maar de nog steeds harde wind houdt de Mafia aan de grond.

De achtste sprong zet de

puntjes op de i en op het skorebord prijken 10 punten. Eén punt tekort om de halve finale te mogen springen ... ~ moeten we blij zijn?

Om tien uur 's avonds hou ik een lezing over 'eye contact as study' en doe een aantal proeven met de groep aanwezigen. Deze experimenten wil ik ook in Nederland gaan houden om er dan eventueel konklusies aan te kunnen verbinden.

Op zaterdag is het weer perfekt en nagenoeg windstil.

Wij maken een fotosprang met Max, waarvan u de opnamen in dit artikel (en op de voorplaat) kunt zien. 's Middags nemen wij het er goed van en liggen languit voor de buis om ronde 9 te zien. Een aantal teams gaat volledig om zeep met 3 à 4 punten. De USA krijgt een zap voor ronde 10 en dit kost 3 punten, maar na inbreng van de videotape krijgen ze toch 11 punten. Ze staan nu gelijk met de Chinezen en dat betekent dus een rejump. Als de laatste twee teams gaan springen, is de parabar overbezet en zijn sommige landen al aan het feestvieren.

De USA haalt alles uit de kast aan manschappen en typisch Amerikaans - krijgt de Deland Heat and Air een mentale warming-up. De USA heeft de beste zenuwen en skoort 11 punten. De Chi-, nezen met 10 punten krijgen

ook nog een zap en worden vierde.

Het TAG-team is zonder twijfel de absolute winnaar met 1,8 punten per sprong meer dan twee jaar geleden.

Jerórne Bunker vertelde mij dat het team uit elkaar gaat.

Frank Mahut en .Jerórne gaan trainingen organiseren o.a. in Gap. Phillippe en Eric willen met nieuwe mensen een team opzetten. Volgens Jeröme was de konkurrentie te laag en was het vrij eenvoudig de eerste plaats te behalen. Als zij een sponsor kunnen vinden, is een volgende deelname aan een WK niet uitgesloten.

Bij de achtman zaten de Russen de sterren flink achter de broek en behaalden door schoonheidsfoutjes net geen eerste plaats. De volgende WK is voor de Amerikanen uitkijken geblazen.

De Franse achtman laat een zeer goede indruk achter bij de deelnemers. Dit jonge team, aangevoerd door Didier, heeft plannen voor een volgende WK. 's Avonds is er een 'groots' banket in Castelia de Empuries. Dit banket blijkt zo goed te zijn dat velen het restaurant aan de overkant bezoeken. Om food-fights te voorkomen, krijgen we eerst een film te zien uit de jaren '70, direkt gevolgd door een band die echt perfekt speelde. Op het hoogtepunt van de avond moeten we terug met de bus en sferen we nog na in een lokale bar.

Alles was uitstekend verzorgd totdat de prijsuitreiking in Spaanse handen kwam.

Wat een ontzettende afgang was dat!

Wij waren echter heel blij toen de Mafia twee medailles in de wacht sleepte bij de Masters Games.

Het doel van deze Games was het publiek èn het IOC kennis te laten nemen van onze sport. Het IOC heeft overigens besloten dat sportspringen niet als demonstratieport kan deelnemen bij de volgende Olympische Spelen.

Als team mogen wij tevreden zijn met het behaalde resultaat en wij danken het AB voor het gestelde vertrouwen.

Namens ons allen hartelijk dank voor de steun en gezelligheid van de gehele Nederlandse aanhang.

Peter Derksen teamcaptain Animals

• 23SP

Ongevallenkommissie De voorstellingsronde van het Nederlandse parakader is bijna kompleet. De ongevallenkommissie is nu aan de beurt en als laatste komt volgende keer de materiaalgroep.

De ongevallenkommissie bestaat uit een zevental personen die, naast een bepaalde beroepshouding, beschikken over een flinke dosis theoretische kennis en praktische ervaring in het parachutespringen.

De leden van de OK, die door het afdelingsbestuur zijn voorgedragen, hebben geen specifieke taken maar worden, indien de RLD dit gewenst acht, via een landelijk waarschuwingssysteem opgeroepen om te assisteren bij onderzoeken en advies aan politie/justitie te geven.

Hierbij kunnen zij deskundigen van buiten de OK inschakelen.

De hoofdaspekten die bij elk

onderzoek spelen, zijn instruktie en materiaal.

Rapportage naar het afdelingsbestuur geschiedt na afsluiting van het onderzoek.

Hangende een onderzoek wordt geen informatie over oo~akenaande~enve~ strekt.

De OK is eigenlijk geen gewone kommissie. De leden hopen elkaar in dit verband zo weinig mogelijk te zien en trachten door goede afspraken met de overheid en een professionele houding de voor ons en onze sport vaak tragische gebeurtenissen zo goed mogelijk af te handelen en er lering voor de toekomst uit te trekken.

Een aantal leden is onlangs reeds via andere kommissies voorgesteld en van hen zult u dan ook alleen een op deze kommissie toegespitste uitspraak lezen.

Nathalie Chudiak

Charles Schuilenburg Charles is reeds in de vorige SP voorgesteld als lid van de examenkommissie. Zijn kennis en ervaring als springer en kaderlid komen in die beschrijving ruim voldoende naar voren en de enige toevoeging die hij zelf dan ook wil geven in het licht van zijn funktie in deze kommissie is de volgende: Hij begrijpt heel goed dat springers soms met een kritische en zelfs afwijzende houding reageren op de vaak strenger wordende regelgeving. Ieder ongeval waarmee

, hij wordt gekonfronteerd, doet hem echter op indringende wijze de reden van die regels beseffen.

Michel Bizot Ook Michel is reeds om zijn funktie in de examenkommissie aan het woord geweest.

Daarin kwam reeds tot uiting wat ook in dit kader van toepassing is, namelijk dat je als zinnig denkend mens in het gewone leven, maar zeker in de parasport ook eens nee moet kunnen zeggen.

Lijken de risiko's te groot of zijn ze moeilijk in te schatten, voel je je niet 100% zeker, zeg dan nee! Het is goed om je grenzen te willen verleggen, om te streven naar een bepaald doel, maar volg daarbij het goede voorbeeld.

SP24

Herman Landsman Herman is precies een jaar geleden geintroduceerd als lid van de Technische Kommissie. Hier volgt een kleine rekapitulatie. Herman is 33 jaar en in '77 op de KCT met springen begonnen. Vanaf '83 is hij in dienst van Paracentrum Texel en koärdineert daar het tandem-, AFF- en vrije val gebeuren. Hij zal nu zo'n 4000 sprongen hebben.

Herman is lid van de Mafia, het CRW-team dat vorig jaar een bronzen medaille haalde tijdens de WK-CRW. Hij heeft als lid van de OK (naar eigen zeggen) gelukkig nog niet in aktie hoeven komen. Volgens Herman is de veiligheid van het springen

Henk Verbeek Henk is 45 jaar en heeft twee dochters, waarvan er één een A-brevet heeft gehaald.

Hij is in het dagelijks leven direkteur van de - op de ranglijst - tweede beveiligingsorganisatie van ons land.

Hij springt sinds '65, heeft 1750 sprongen en heeft eigenlijk alles gesprongen behalve CRW, waarbij de laatste tijd voornamelijk tandem. Als je zijn funkties in de parawereld in heden en verleden naast elkaar zet, krijg je een respektabel rijtje: Afdelingsbestuur, Technische Kommissie, Examenkommissie, voorzitter Nationaal Centrum, koärdinerend instrukteur Teuge en een paar maal head of delegation van het Nationaal Team. En eigenlijk vindt en vond hij het allemaal even leuk. Dat is dan ook de kern van zijn boodschap,

Koos Verhaar

Bedenk dan dat bijvoorbeeld 'Wally' alles behalve de idiloot is die hij op de film lijkt te zijn!

niet gediend met een steeds verdere verscherping van de regels. Met name na een ongeval zou hij openheid na wil len streven, waarbij opbouwend wordt gewerkt aan het treffen van maatregelen ter voorkoming van gevonden oorzaken.

Koos is Majoor bij de Klu en werkt als chef Technische Dienst bij het Depot Vliegtuig Materieel op Gilze-Rijen. Hij is 47 jaar, 20 jaar getrouwd met Carin en ze hebben een zoon en een dochter.

Koos heeft nu zo'n 2200 sprongen en hij is nog steeds aktief in het wedstrijdgebeuren. Met name POPS-wedstrijden, maar ook speedstar wedstrijden en CRW hebben zijn belangstelling. Dit jaar maakte hij (voor de grap?)

want, hoewel hij door zijn funktie in de OK gekonfronteerd wordt met de - volgens hem - verkeerde kant van de medaille, moet dit nooit de vreugde en de blijdschap ver troebelen die deze mooie sport kan geven. Volgens hem kan een goede selektie van personen en met name kaderleden hiertoe een wezenlijke bijdrage leveren.

acht staticJine sprongen met een ronde bol, waaronder een nachtsprong met 40 kg bepakking!

Ook hij heeft al aardig wat wapenfeiten verzameld: 24 jaar instrukteur, waarvan 20 jaar instrukteur-examinator; mede-oprichter van de FD; mede-organisator van 'Vier Uden Sportief'; koärdinator Klu - KNVvL - cJubkoärdinatoren F-27 springen; militair spring leider F-27 en nog diverse afdelings- en cJubbestuursfunkties.

Zijn advies voor kaderleden:

Neem weinig taken op je en doe ze langdurig en goed.

Dat is beter dan overal in te zitten en je in korte tijd over de kop te werken.

Voor springend Nederland heeft hij er ook een: Maak meer dan één sprong op een dag, zodat je iets bijleert.

Maak voldoende sprongen per jaar om een onderdeel te blijven beheersen. Volgens Koos moet je 25 tot 50 sprongen per jaar maken om bij te blijven.

Johan Bronsveld Johan is adjudant, 47 jaar, 26 jaar getrouwd met Jet en ze hebben twee jongens.

Zijn eerste sprong maakte hij ruim 22 jaar geleden in april '67. Hij heeft nu dan ook 3094 sprongen, waarvan de meeste precisie door het naspringen na het droppen van leerlingen.

Hij is sinds juni '74 instrukteur, eerst bij de VPCT, maar vanaf '76 op Lelystad (later PCF). Bij die vereniging bekleedde hij funkties als chefinstrukteur, algemeen bestuurslid en sekretaris. Hij was lid van de Technische Kommissie en Examenkommissie. De enige kaderfunktie die hij nog steeds vervult, is

als lid van de OK. Zijn advies is luid en duidelijk: Overschat jezelf niet bij het springen. Blijf kritisch bij het invoeren of proberen van nieuwe ontwikkelingen en materialen.

Wim Velthuizen Wim is 53 jaar, getrouwd met een 'luchtvaart-enthousiaste' vrouwen ze hebben drie zoons en een dochter. Hij is koärdinator en leraar op de MTS in Amersfoort, werkt in de Landelijke Leerplan Kommissie in De Bilt en heeft een eigen produktieburo 'Palce Productions'.

Hij is ruim 23 jaar geleden met springen begonnen en heeft nu ca. 2200 sprongen, merendeels instruktie, maar ook veel demo's, wedstrijden trainingssprongen en natuurlijk puur fun. Hij organiseerde de beroemde demo op het strand van Broadstairs uit twee F-27's ter gelegenheid van D-Day Return.

In '67 sekretaris van de Seppe Spring School (het latere Icarus); in '69 instrukteur en daarna 20 jaar lang voorzitter van de Examenkommissie van de RLD; rond '70 voorzitter van de Afdeling Para en daarmee ook lid van het Hoofdbestuur en nu nog lid van de Kommissie Deregulering. Hij is een van de zes mensen die de Tom Verschoor Bokaal als 'award' ter aanmoediging van jeugdige talentvolle springers heeft ingesteld en hij zet zich in voor

de IACE (International Air Cadet Exchange).

Wim: " Het voorspelbare van een ongeluk is dat het onherroepelijk gebeurt.

Onvoorspelbaar zijn plaats, tijd en oorzaak. De enig mogelijke preventie ligt in dat laatste. Dat vraagt een bepaalde instelling en kennis.

Aan beide moet konstant worden geschaafd om problemen te voorkomen en als ze er zijn, adekwaat te handelen. Elke vlieger heeft regelmatig profchecks, hoe goed of ervaren hij ook is. Ik denk dat we die denkwijze in de parawereld kunnen verbeteren, want 'the unexpected thing happens at the unexpected moment'."

Mijn eerste sprong in Nederland Eindelijk was het zover, we mochten weer. We hadden elkaar leren kennen tijdens onze springvakantie in Soulac aan de Franse kust.

Nu, ruim drie maanden later, met ons groepje de lucht is. Voor een aantal van ons de eerste sprong in Nederland.

Na het uitwisselen van de verhalen over "hoe ze het thuis allemaal vonden", het afwerken van de nodige formaliteiten en het doornemen van instrukties, stonden we te wachten op het 'gat van Teuge'. De bewolking moest nog wat afnemen en dat betekende uitstel van executie! Even vond ik dat de moeite die ik

wt1 vanaf f235,-

>n{

had genomen om te komen al mooi genoeg was om op het vliegveld rond te lopen.

De spanning steeg, maar een kauwgumpje deed wonderen.

"OK, omhangen", klonk het ineens met enige haast. Het ging nu toch echt gebeuren en er was geen weg terug.

Van onze gezichten kon van alles worden afgelezen; mijn spanning steeg zo hoog, dat ik, toen ik naar buiten liep en het riempje van mijn helm vastmaakte, begon te kokhalzen. Ik gedachte praatte ik tegen mijzelf, terwijl ik op het bankje voor de hangaar ging zitten. De angst ervoer ik als positief en liet die rustig betijen. Na een paar minuten nam de spanning af. levertijd 4 à 5 weken BESTEL NU !!! telefoon:

050 - 416057

Hoendiepskade 2 9718 BD Groningen

Voor ik het wist, zat ik al in de eerste stick. Hoe hoger we kwamen, hoe rustiger ik werd. De deur ging open en als tweede ging ik eruit. Toen ik eenmaal hing, was alle spanning weg en vloog ik naar de landingsplaats. Ieder van ons maakte op zijn eigen manier weer een luchtdoop mee en vertelde erover tijdens de koffie. Twee uur later maakte ik m'n twaalfde sprong (static-line).

Ik had er nu echt zin in. Met een blauwe hemel en een schitterende rode avondzon gingen we de lucht in.

Onderweg maakten we grapjes en was er een zeer ontspannen sfeer. De deur ging open en de eerste schoof naar voren. De koude herfstwind blies in mijn gezicht.

Vlak achter de eerste springer zat ik klaar om door te schuiven. Hij sprong af en ik klom naar buiten en ging op het stepje staan. "Ready ...

GO ... " In mijn mooiste arch tot nog toe zag ik mijn jurnpmaster z'n duim omhoog ste-

ken en de piloot achterom kijken. In een flits zag ik de static-line langs me wegschieten en nog voor ik "parachutekontrole ... " kon roepen, hing ik al. Jammer, want ik had nog graag even willen kijken.

Boven me opende mijn chute zich en terwijl ik over mijn linker schouder keek, zag ik het vliegtuig weer. Tegen de achtergrond van de mooie rode ondergaande zon zag ik nummer drie afspringen. Een keurige afsprong waarna ik het hele proces van de opening prachtig kon zien en dat was een ongelooflijk mooi gezicht I Verliefd vloog ik naar de hangaar terug. Beneden vertelde ik hem wat ik had gezien en ik genoot ervan. Onder het genot van een drankje keken we terug op een prachtige dag en maakten we plannen voor de volgende keer.

Met dank aan mijn instrukteurs en natuurlijk mijn spri ngg roep.

Marc Willemse

• 25SP

Ingezonden brieven

Memorial Flight I Beste Reimer,

Tape op Phantom reserves Geachte SP, Soms denk je wel eens dat iedereen weet wat jij weet.

Meestal is dat ook zo, maar soms dus niet. Ik denk dat bij de Nederlandse riggers en mijzelve iets dergelijks aan de hand is.

Enige tijd terug alweer stootte ik op een verslagje, waarin een notice van National betreffende het aanbrengen van Kevlar tape op Phantom reserves werd afgedaan als zijnde iets dat waarschijnlijk zijn oorsprong vond in ekonomische motieven. Het laatste nummer van de SP maakt melding van eenzelfde notice van Pisa betreffende haar ronde reserves. Nu reageren de riggers wel en gaan uitgebreid aan het droptesten niets verkeerds aan natuurlijk.

Wat mij echter verbaast in deze twee gevallen is dat er geen melding wordt gemaakt van het volgende: Zoals bekend, zijn reserveopeningen niet altijd de meest stabiele openingen.

Relatief vaker komen lineover-achtige situaties voor, waarbij (als het geen echte line-over wordt) er lijnen kon-

takt hebben met de koepel.

Nylon op nylon brandt; nylon op Kevlar niet. Het idee achter het aanbrengen van Kevlar tape op de skirt en met name op de top tape is, dat een van deze twee - of allebij tegelijk - niet doorbranden in een dergelijke situatie. Er is niet veel fantasie voor nodig om te verzinnen wat de draagkracht is van een reserve waarvan de top geheel of gedeeltelijk is verdwenen.

Ik weet niet beter (en dacht dus dat iedereen dit wel wist) dat dit de reden was, maar goed ... Ik heb dit verhaal al twee jaar geleden gehoord van de kameraman van TAG en verbaas mij er dus over dat dit kennelijk niet de wereld is rondgegaan. Ik neem ook aan dat de respektievelijke fabrikanten een en ander als 'common knowiegde' hebben beschouwd en hebben verzuimd hiervan melding te maken in hun notices.

Mij persoonlijk en met mij velen, lijkt het een goede zaak als alle ronde reserves van deze tapes worden voorzien.

Ron van de Boogaard 011223

•

nen verlopen.

Om bij het parachutespringen te blijven: mede door de geweldige hulp en inspanningen van o.a. Arenda van Egmond, Koos Verhaar, de jumpmasters Johan Bronsveld en Michel Bizot was dat onderdeel hèt hoogtepunt van de hele show!!!

Omdat de DZ nogal ver van het publiek af lag, hebben jullie niet kunnen zien wat ik zag: de vele ouderen onder het publiek en de vele oud Airborners die aanwezig waren, stonden met een brok in de keel, vol emotie en soms huilend te kijken naar jullie geweldige demonstratie.

Al met al, puur promotie voor het parachutespringen!

Para's ... bedankt!!!

Bedankt voor jouw verslag van het vliegevenement Memorial Flight 44-89.

Dergelijke stukjes en vooral jouw lovende woorden in het epiloog, geven een organisator de moed om telkens weer een dergelijk projekt op poten te zetten.

Maar zulke grote projekten: een show tegelijkertijd boven drie plaatsen (Arnhem, Nijmegen en Groesbeek) zijn niet in je eentje te organiseren. Gelukkig kreeg ik de medewerking van tal van instanties zoals: Defensie, Dapt en de RLD. Daarnaast kreeg ik belangeloze hulp van talloze vrienden en relaties. En ik denk dat alleen door deze hulp en medewerking de hele operatie suksesvol heeft kun-

Joop van Leeuwen

•

Memorial Flight 11 Het is fijn als iemand een goed stuk schrijft over zo'n belangrijke gebeurtenis, maar het noemen van namen is niet goed als niet alle namen worden genoemd.

Joop van Leeuwen als grote organisator was al vanaf het voorjaar bezig. Arenda als HBP moest tientallen telefoontjes beantwoorden, stukjes schrijven, sticklijsten maken en wijzigen, enz. De grondploeg op beide terreinen, de buschauffeurs, de or-

ganisatie op de vliegbasis Deelen waar we lunchpakket· ten en drinken kregen. De bemanningen van de F-27's en de DC-3, het grondpersoneel. Er waren vier spring leiders, de vliegers moesten worden gebriefd, de terreinen zijn vooraf gekeurd. Het hele programma is vooraf op een avond doorgesproken.

Zo zie je: als je namen noemt, vergeet je er altijd.

•

Koos Verhaar

Biedt de crosswind-jumprun voordelen?

De traditionele manier van invliegen - tégen de wind in over het landingspunt - moge iedereen bekend zijn. Ik noem dit de upwind-jumprun.

Bij grote loads kunnen hierbij echter problemen ontstaan.

Met name als er in groepjes wordt gesprongen, wordt door de benodigde separatie de afstand tussen de eerste en de laatste exit al snel zo groot, dat een deel van de springers het veld niet kan halen.

In het geval van een zogenaamde groepsspot, d.w.z. het midden van de groep zit boven het exitpunt, het eerste deel ervoor en het laatste deel ervoorbij, betekent dit dat alleen het middelste (ca.

1/3) deel het veld haalt.

Hierbij versta ik onder 'groep' de gehele load van 80 à 180 springers. (De getallen zijn SP26

op ervaring gebaseerd.) Is het eerste groepje (of moet ik zeggen subgroepje) zo aardig geweest alleen voor zichzelf te spotten, dan mag de gehele rest van de load een fikse bos- en heiwandeling maken.

Met toenemende wind worden de problemen steeds groter. Mijn recente ervaring met de Russische heli op Texel heett mij aan het denken gezet over een alternatief.

Volgens mij biedt het dwàrs (loodrecht) op de wind invliegen naar het exitpunt het voordeel dat de af te leggen afstand tot het veld minder verschilt voor de eersten en de laatsten. Bovendien maakt het niet uit of er van links naar rechts of van rechts naar links wordt gevlogen, zodat de totale load kan worden opgedeeld in een helft naar links en een helft naar rechts.

Mij dunkt dat een ervaren spotter hier niet al te veel moeite mee zal hebben, met name indien hij bekend is met het betreffende terrein.

Ik ben benieuwd naar reakties.

Kiek Leenaers

•

windrichting

exitpunt

invliegrichting De Tekening

hoort bij het verhaal

van Jan van der Vliet, dat op de volgende

pagina staal.

Een exit uit de Skyvan,

gefotografeerd

door Tom Lebus.

Omdat er dit jaar geen Freak Brother Convention (ook bekend als The World Skydiving Convention) was en deze er waarschijnlijk ook nooit meer zal komen, werd de Couch Freak's Dollar Daze Boogie aangewezen om de leegte op te vullen. De Des Moines Skydivers, beter bekend als de Couch Freaks, organiseren deze boogie al sedert tien jaar en hun ervaring zorgde voor "the happening thing" van 1 tot 4 september.

De lokatie was Fort Dodge, lowa en tekenend voor de sfeer van de boogie was de

brief die iedereen bij de inschrijving kreeg uitgereikt.

Hierin stonden de regels voor deze boogie: 1. De Couch Freaks gaan ervan uit dat de deelnemers volwassen skydivers zijn en zich bewust zijn van de noodzaak van veilig optreden in hun sport. Daarom is ieders gedrag zijn of haar eigen verantwoording.

2. Laat je ego thuis.

3. Verder geen regels.

De vliegtuigkapaciteit was imposant: Naast de club-Cessna 206 een DC-3, drie Sky-

Crosswind-jumprun Met belangstelling en lichte verbazing heb ik het artikeltje gelezen van Kiek Leenaers.

Die lichte verbazing vindt zijn oorzaak in de gedachte dat hier wellicht het wiel opnieuw wordt uitgevonden. De methode van het dwars op de heersende windrichting invliegen bij grote loads (massadroppings) wordt bij de opleiding van militaire parachutisten (in militair jargon: valschermspringers) zowel in als buiten Nederland al sinds jaar en dag toegepast.

Met deze methode wordt beoogd om bij "lange" loads de maximale lengte van de Dl te benutten als landingsplaats voor parachutisten.

Met name in die gevallen dat de Dl langwerpig van vorm is, geeft deze methode de mogelijkheid om grote loads te droppen onder alle voorkomende windrichtingen met een garantie dat alle springers op de Dl landen.

De invliegrichting wordt telkens zodanig gekozen ten

vans, een Twin Beach en een STOL Helio Stallion met plexiglas vloer. Totaal werden 201 loads gevlogen; dat betekende 3.050 sprongen door 700 deelnemers. En dat terwijl het weer niet echt mooi was, veel wind, regen en laaghangende bewolking.

Uiteraard waren alle faciliteiten aanwezig: Kamping, douches, telefoons, tandem, video, RW-instruktie, loadorganizers, een party-hangar, vrij bier en wijn op twee lokaties 24 uur per dag. Er was slechts één klacht binnengekomen over het feit dat op zondagmorgen tussen 4 en 6 uur geen bier te krijgen was maar eerlijk gezegd stond die tijd in het programma ook aangegeven als: Slapen.

Een ander programma-onderdeel was de "ChickenPooper". Volgens de toelichting was dit onderdeel teruggekeerd "ondanks de weerstand van intelligente, smaakvolle mensen ... ". Dat zegt wel iets over de populariteit. Overdag werden 200 tickets van één dollar verkocht. 's Avonds werd een kip in een omheining geplaatst, waar 200 genummerde vierkanten waren uitgezet. Daar

waar de kip haar je-weet-welmerk liet vallen, viel de prijs van 200 dollar. ..

Het verslag van Nancy Dwyer ademt veel sfeer en gezelligheid en duidelijk blijkt dat het de bedoeling is hier een jaarlijks terugkerend festijn van te maken. Dus, als je daar eens in de buurt bent, weet je waar je moet zijn!

Het berekende exitpunt van de start van de massadropping wordt uit veiligheidsoverwegingen vervolgens nog eens getest door het afwerpen van een drifter of windspringer. Dit is een (rubberen?) pop die op het berekende exitpunt wordt gedropt. Op deze wijze kan men nauwkeurig een grote load springers op een dropzone laten landen. Deze nauwkeurigheid kan bovendien niet door menselijke stuurfouten ongedaan worden gemaakt, omdat de militaire parachutes (vrijwel) onbestuurbaar zijn.

het "geluk" heeft om de laatste springer in de load te zijn.

Dit nadeel geldt natuurlijk in veel mindere mate indien wordt gesprongen met onze huidige squares, zeker bij een niet te grote windsterkte.

Ua van Heerwaarden

Saturday Night Party Bergman)

•

. (foto Gary

11

opzichte van de op dat moment heersende windrichting dat alle para's landen op of in de direkte omgeving van de lengte-as van de dropzone.

Omdat de invliegrichting altijd evenwijdig loopt aan de lengte-as van de Dl, zal het de lezer duidelijk zijn dat de invliegrichting niet noodzakelijk loodrecht staat op de windrichting.

De afstand van de invliegrichting ten opzichte van de lengte-as wordt vervolgens bepaald door: a. de drophoogte (1000-1500 ft): daaltijd parachutist. b. de windrichting. c. de windsterkte Het exitpunt wordt vastgesteld door een denkbeeldige lijn te trekken door het beginpunt van de lengte-as van de Dl evenwijdig aan de windrichting. Het exitpunt bevindt zich dan op het snijpunt van de invliegrichting en de lijn evenwijdig aan de windrichting.

Het door Kiek Leenaers aangehaalde nadeel van de stevige wandeling over de Dl na de landing om bij het verzamelpunt te komen, blijft natuurlijk wel bestaan. Uit eigen ervaring, opgedaan op de Regte Heide bij Tilburg, te Wunstorf in de BRD en Pau (Frankrijk), weet ik dat deze afstand tot enkele kilometers kan oplopen, zeker als men

Resumerend wil ik stellen dat het idee van Kiek Leenaers niet nieuw is, maar zeker bruikbaar kan zijn bij droppings van grote loads. Dit idee wordt nog versterkt door de indruk dat zich binnen grote loads alleen maar CRWers of relatiefspringers bevinden, die het PA-springen geheel te onrechte - beschouwen als een achterhaalde tak van het springgebeuren.

Deze laatste opmerking is uiteraard provocerend bedoeld.

Jan van der Vliet hulpinstr. ENPC/CPV

•

(De tekening op de bladzijde hiernaast hoort bij het verhaal van Jan van der Vliet.)

27SP

Angsten van een beginnend sportparachutist bij de eerste sprong ..

Nog maar een jaar of drie geleden kwam ik voor het eerst in aanraking met het parachutespringen. Het begon allemaal op een feestje bij een vriend. Al jaren kenden wij elkaar en de luchtvaart nam altijd een belangrijke plaats in onze vriendschap in.

Regelmatig bezochten wij luchtvaartshows. Die avond vertelde hij mij dat hij was begonnen met parachutespringen.

ook wel eens willen, maar ik durf niet."

Opgewekt en met de diepe gedachte en vraag in mijzelf van zal ik bang zijn en zal alles wel goed gaan, kwam ik laat in de middag in Royan aan.

Men had al van mijn komst gehoord en ik wérd hartelijk met een biertje ontvangen.

"Zo, dus jij komt om parachutespringen te leren?" Ik zou het machtig vinden, werd mij

"

al

" De Engelsman Steve Collier maakte deze opname de Bie kijkt aandachtig toe uit de Porter.

"We zouden jou er eens op 10.000 feet uit moeten gooien ... Dan piep je wel anders!" werd er naar mijn hoofd geslingerd.

0, dacht ik, dat moet ik makkelijk kunnen. Per slot van rekening ben ik niet gauw bang. En ik kan me niet voorstellen dat dat nu zo moeilijk of eng zal zijn.

Ik reageerde achteloos met de opmerking "daar zit ik niet mee hoor."

Hij zou die zomer naar Royan in Frankrijk gaan om er een paar weken op het paracentrum te verblijven. Als ik zin had om te komen? ... Hij zou mij wel introduceren.

Voordat ik het wist, was de afspraak gemaakt. Ik zou tien dagen vrij nemen in het voor seizoen en met de auto naar Zuid Frankrijk rijden.

"Ga jij parachutespringen?" zei mijn omgeving, "levensgevaarlijk, je leest de laatste tijd regelmatig in de krant dat er zoveel mensen doodvallen omdat die parachute niet open gaat! Ben je helemaal niet bang?"

Met een achteloos handgebaar en de opmerking "dat gebeurt mij niet", deed ik al het kommentaar van de hand en wentelde mij in de bewonderende blikken van de mensen die dachten "dat Ik zou SP28

van Hans boven Ampuria

zat.

De stick ("wat is een stick?") moest ongeveer een kilometer lopen naar het begin van de startbaan want daar zou de Turbo Porter Pilatus ons oppikken. Drijfnat van de transpiratie kwam ik aan op dat punt. En daar stond nog een groep die nog voor ons de lucht in moest. Het zou zeker nog een half uur duren.

Mijn medeparachutisten deden onmiddellijk hun chutes af en gingen behaaglijk in hel gras liggen. Ik durfde niets aan mijn uitrusting te veranderen. Alles was zo vaak ge· kontroleerd dat ik dacht: blijf staan en verroer je niet.

Transpireerde ik nu van de warmte of was het angst?

Eindelijk kwam de Pilatus aan de grond en wij moesten hard lopen om zo snel moge lijk aan boort te klimmen. He: ding maakte een oorverdovend lawaai. De 'largeur' schreeuwde iets tegen mij. If verstond het niet. Ik werd aa boord getrokken en moest al laatste op mijn knieën met

de men.

Na het avondeten rond een grote houtskoolgril en nog een paar biertjes kroop ik in mijn slaapzak en viel met gemengde gevoelens op een legerbrits in slaap.

De grondopleiding was eigenlijk precies wat ik ervan verwachtte. Logisch opgebouwd met tekeningen, voorbeelden en ... heel serieus.

Toen ik echter een paar uur achter elkaar had aangehoord wat er allemaal fout kan gaan, bekroop mij toch wel het gevoel van onzekerheid. Ze spraken alleen maar over fouten, storingen, boomlandingen, hoogspanningskabels, parachutes die open gaan in het vliegtuig etc.

Waarom vertellen zij niet over leuke dingen, vroeg ik mij af.

De dag vloog om en voor dat ik het wist, was het moment daar dat ik werkelijk zou gaan springen. Er werd een parachute voor mij uitgezocht en plotseling begon iedereen zich met mij te bemoeien.

Wie zijn er hier nu allemaal

in juni '89. Kees

beloofd.

"Leren parachutespringen ???" dacht ik.

Mijn vriend had er zo simpel over gesproken.

"Je hangt een square om en stapt op 10.000 feet gewoon uit het vliegtuig, trekt halverwege je koepel en zet hem voor je tent neer zodat je niet ver hoeft te lopen. Als die zakdoek er niet goed uit komt, stap je er gewoon onder uit en hang je aan je reserve."

Enfin, ik zou wel zien ...

Als ik zover was en mijn biertje op had, zouden zij mij een rondleiding over het veld geven en naar het tentenkamp brengen om mij mijn slaapplaats te wijzen.

Wel bijzonder dat je zomaar in de hangars mag lopen tussen de vliegtuigen. Dichtbij zonder dat iemand streng vraagt wie je bent en weg stuurt, dacht ik. Ook viel het mij op dat er een bepaalde rust heerste onder de groepjes mensen die her en der met hun rug tegen de hangar leunden of verspreid in het gras lagen te zonnen. De sfeer leek traag en lui.

De volgende dag zou met de grondopleiding begonnen worden en als het mee zat dan kon ik 's middags mijn eerste sprong maken, beloof-

Nogmaals

Hans in vrije val boven Ampuria,

gefotografeerd

instrukteurs, dacht ik. Je kunt ze nergens aan herkennen!

Zeker zeven verschillende mensen deden iets aan de parachute op mijn rug, openden een klepje op de reserve die op mijn buik bevestigd was en gaven mij een bemoedigende klop op mijn rug.

Het leek wel of zij één voor één tegen mij wilden zeggen "nulÎ'< je gecheckt heb, kan er niets meer gebeuren".

Wie is nu ècht instrukteur, begon ik bezorgd te denken.

Iemand van de Franse groep kwam naar mij toe en vertelde mij (in het Frans) dat hij de largeur (jurnpmaster) was.

Ik moest goed onthouden dat ik nummer één was.

Het was warm die avond!

Een zware parachute op mijn rug, een onhandige dikke reserve op mijn buik, een helm die knelde en een harnas dat verstikkend strak om mijn lijf

door Steve Collier.

mijn gezicht naar voren gaal zitten.

Wat was het benauwd in dal vliegtuig. Veel te veel mensen dicht tegen elkaar gepropt.

Een ding viel echter mee ... met het sluiten van de deur was de wind en het lawaai weg en het werd ijselijk stil i het vliegtuig. Ik keek eens 0 mij heen naar de andere pa rachutisten. Ze zaten allemaal een beetje somber vot zich uit te staren. Het leek wel of ze allemaal bang wa· ren dat het dit keer niet goel zou aflopen. Ook die mense met die mooigekleurde ovei alls (zij moesten toch al jare lang ervaring hebben) zater somber voor zich uit te kijke Zou er uitgerekend bij deze vlucht iets fout gaan?

Zoudenzijdaareenvoo~e voel van hebben?

Waarom zei niemand iets?

Ik viel bij het opsteigen om en werd door anderen zwijgend terug op m'n plaats geduwd.

Als er maar niets aan mijn parachute is veranderd toen ze mij terug duwden! Als alles nog maar goed zit! Mijn staticline werd langs iedereen gevoerd en aan de stoel van de piloot bevestigd. De 'largeur' rukte er hard aan om mij te laten zien dat hij goed vast zat. "OK?" zei hij. Ja allicht OK, dacht ik en ik knikte als een klein jongetje.

De piloot riep iets, ik voelde het vliegtuig vertragen. De 'largeur' deed de deur een stukje open en stak zijn hoofd naar buiten.

Meteen was het lawaai en de wind weer terug!!!

Wat doet hij gevaarlijk, dacht ik toen hij zijn hoofd nog verder naar buiten stak. Hij bleef maar kijken en riep af en toe iets naar de piloot. Opeens duwde hij de deur wagenwijd open en riep "OKEEEEEEEEE!!!!!!!!"

Hij wenkte mij en als in een roes kroop ik naar voren. Het lawaai was oorverdovend, de wind klapperde om mij heen en toen ik mijn benen over de rand van het vliegtuig deed, keek ik in een onmetelijke diepte. Ik hield mij goed vast want het leek wel of ik naar

Oe eerste sprong uit de Porter van Royan .

achteren en naar buiten gezogen werd. De 'largeur' pakte mijn kin vast en dwong mij hem aan te kijken. "OK?", vroeg hij mij. Ik knikte ja, maar bedoelde eigenlijk nee.

Hij bleef mij aankijken gaf een zijwaardse knik naar buiten met zijn hoofd en riep "GO".

Ik ging over de rand en voelde mij opgeslokt in het niets ..

De wereld draaide rond en minuten (of waren het sekonden) later voelde ik een enorme ruk.

Wat gebeurde er toch? 0 ja, ik moest de parachute kontroleren ...

En toen ik naar boven keek,

zag ik de fel gekleurde PapilIon rustig en zelfverzekerd staan. Zelfverzekerder dan ik op dat moment. Pas daarna kwamen alle instrukties weer bij mij boven drijven en ik begon ze een voor een uit te voeren. Naar mijn mening veel te laat, want volgens mij had ik een groot deel van de eerste sekonden volledig overgeleverd en ongekontroleerd doorgemaakt.

Ik dacht: wat een geluk dat ik geen reserve hoefde te trekken en dat alles goed is gegaan want ik ben me helemaal niet bewust geweest van wat er gebeurde. Dus een malfunktion had ik nooit

op tijd ontdekt. Maar goed ... ik hing!

De landing was vreselijk hard. Veel harder dan al die oefenrollen die we hadden gedaan. Dat viel toch wel tegen. Je kon absoluut niet inschatten wanneer je voeten nu de grond zouden raken.

Met een opgepropte chute onder mijn arm liep ik toch erg blij en opgewonden terug naar het manifest waar ik gedebriefd werd. De helft heb ik er niet van begrepen, maar vanaf dat moment hoorde ik erbij! Bekenden en vreemden kwamen een hand geven of legden een hand op m'n schouder met de woorden (in Frans, Duits en Engels) "gefeliciteerd met je eerste sprong".

Het koste mij in ieder geval nogal wat geld die avond.

Want de eerste sprong ... dat kost je een rondje.

Die avond dacht ik: nu ben ik er van af, nu zal het wel makkelijker worden. Dat dat anders zou uitpakken, bleek in de dagen, weken en maanden daaropvolgend.

Maar die eerste sprong in het onbekende tussen hemel en aarde, zal ik mijn hele leven nóóit meer vergeten.

•

Hans Polak

Wij wensen u een veilig 1990 Of je nieuw zoekt of tweede hands; we hebben een interessante voorraad, dus...

................. -.-.-

-.-

-.-."

-

-

-

-.-

-.-

"

"

-.-

-.-

-.-

,

.

teuge volley dreom sewing ........... -.-.-.-.-.-.".-

-

-.-.-.-

"

-

.

Kees Tops, fulltime valschermtechnicus. Winkel en werkplaats, vliegveld Teuge, De Zanden 11, Telefoon: 05763 - 1928. Fax: 05763 - 2038. Kamer van Koophandel Zutphen nr. 46189.

29SP

Nieuws van de Technische Kommissie VERLENGING BEVOEGDHEDEN Het ligt in de planning om ordening te brengen in de uitgifte van bevoegdheden voor instrukteurs, riggers, AFF, tandem en scheidsrechters.

Tot nu toe werd voor iedere bevoegdheid een apart bewijs verstrekt, zodat iemand met meerdere bevoegdheden in het bezit was van een hele stapel verschillende soorten formulieren, van verschillend model, datum van ingang en geldigheidstermijn.

Met behulp van automatisering zal voortaan ieder persoon slechts één bewijs krijgen, met vermelding van al zijn bevoegdheden. Wil dat lukken, dan moeten alle bevoegdheden dezelfde datum van ingang en dezelfde termijn van geldigheid hebben.

Daarom heeft de TK in het konsept voor het BVR-1990 voorgesteld om alle bevoegdheden uit te geven voor één jaar en daarnaast om de datum van ingang elk jaar op 1 april te laten vallen.

Aan de eisen voor verlenging moet dan zijn voldaan in het voorafgaande kalenderjaar.

SPRINGVERGUNNINGKURSUS Het uitgeven van de springvergunning was vroeger een

persoonlijke zaak van elke examinator. Dit leidde tot grote verschillen in de beoordeling of iemand voor de springvergunning in aanmerking kwam. Daarom zullen voortaan landelijke examens worden gehouden met daaraan voorafgaand een kursus.

Om de reisafstanden te beperken, zullen waar mogelijk kursussen en examens decentraal worden georganiseerd. Gepland is om de kursus elk jaar in maart te houden en dan daaropvolgend in mei het examen. De eerste maal zal dat op zaterdag 19 mei 1990 gebeuren. Meer details hierover in de volgende SP. Omdat per 1 januari 1989 alle vroegere examinatoren waren bedankt, was er sindsdien geen examen meer gehouden. Om het gat in de uitgifte van de springvergunningen niet te groot te laten worden, heeft de examenkommissie daarom onlangs op 25 november een ingelast examen gehouden.

INSTRUKTEURSKURSUS Met de instrukteurskursus zijn thans nieuwe wegen ingeslagen, voortkomend uit de ideeën van het eind 1988 gehouden Veiligheidskongres.

Toch is de huidige toestand nog maar een overgangssitu-

Evenementen Skyvan Boogie Italië Prettig nieuws voor de mensen die het 's winters hier in Nederland toch te koud vinden om door te springen: Vanaf 23 december tot en met 7 januari staan op Albenga Airport (Savona, Italië) een Short Skyvan, een Pilatus Porter en twee Cessna's 207 ter gelegenheid van de "Skyvan Boogie".

De DZ is gelokaliseerd vlakbij de kust, de Franse grens en Monte Carlo. De gemiddelde temperatuur rond die tijd varieert tussen de 17 en 22° C en normaal gesproken schijnt in die periode de zon. , Inschrijfgeld voor de boogie bedraagt 30.000 Lit., sprongprijs vanaf 12.000 ft is eveneens 30.000 Lit., voor wat SP30

meer geld gaat de Skyvan ook naar 16.000 ft.

Uiteraard zijn er loadorganizers aanwezig en er wordt voor beginnende en gevorderde RW-ers instruktie gegeven.

Voor meer informatie kun je bellen met Marco Carrara, 09.39.31.900035, of Sisto Spangaro, 09.39.11.542347.

atie. Altijd werd als bezwaar gevoeld dat scholing vóóraf ontbrak. Daardoor lag het nivo van de kandidaten laag, zodat de instrukteurskursus ook minder diep kon gaan als gewenst. Bovendien kwam het er op neer dat de praktische uitvoering van basisopleidingen werd toevertrouwd aan mensen zonder enige didaktische kennis.

Daarom zal de instrukteurskursus worden gesplitst. In het eerste gedeelte vindt de opleiding tot hulpinstrukteur plaats. Hierbij ligt de nadruk op het leren geven van onderricht. Na het doorlopen van een praktische periode komt dan het vervolg om instrukteur te kunnen worden.

Dan is de aandacht gericht op het geven van leiding en het dragen van verantwoordelijkheid.

Met het naar voren halen van de opleiding hangt tevens de formalisering van het begrip 'hulpinstrukteur' samen.

Hoewel hiertoe reeds ideeën waren opgezet, werd de tijd nog niet rijp geacht en wordt uitwerking volgend jaar opgepakt.

Op zaterdag 3 maart zal een instrukteursexamen kunnen worden afgelegd. De eisen hiervoor staan in het nieuwe BVR, dat in gebruari 1990 verkrijgbaar zal zijn.

Belangstellenden kunnen

zich schriftelijk opgeven tot 11 februari 1990 bij de KNVvL, afdeling para.

Na inschrijving zullen de kan didaten meer informatie ontvangen van de examen kommissie.

BIJSCHOLING INSTRUKTEURS Om de instrukteurs bij te laten blijven, zal ieder jaar een verplichte bijscholing worden georganiseerd. Voor 1990 is een spin-off van de nieuwe instrukteurskursus het hoofd thema. In het bijzonder is dit stress en het omgaan daarmee.

De bijscholing duurt één dag Voor 1990 is keuze uit de za terdagen 13 januari, 17 febn ari en 24 februari. De instruk teurs ontvangen hierover nc persoonlijk bericht.

Door de VvV wordt voor de instrukteurs een aparte bijscholing georganiseerd in hl vouwen van reserveparachu tes. 's Morgens zal theoriele worden gegeven en in de middag zal de prijktijk aan d orde komen. Instrukteurs kunnen deze bijscholing krij gen op 27 januari, 3 of 10 11 bruari. Alle instrukteurs ent vangen ook hierover persoonlijk bericht.

Technische Kommissie

Derde Thai Boogie Wegens enorm sukses geprolongeerd: de jaarlijkse Thai Boogie.

Dit jaar kan het niet op: de organisatie belooft twee DZ's op de mooiste plaatsen van

Thailand. De eerste vijf dagen is het zuidelijke Cha-Ar aan de kust het dekor van 0 boogie. Daarna verkast het hele gezelschap naar Chaing-Mai in het heuvelao tige noorden.

In het programma is tussen door tijd ingericht voor 'sigh seeing en shopping'.

Als springplank zijn respek· tievelijk C-123's en Hercule sen beschikbaar.

Het programma loopt van 1 tot en met 25 februari en d€ kosten zijn: US$ 1.850,- inklusief vliegreis, binnenlano transport, hotel met ontbijt I 25 sprongen (extra spronp kosten $ 12,50).

Informatie: Betty Hawkins 0 Raul Torres, Via Piavi 21, 35010 Carmignano Di Bren (PD), Italië, telefoon 0939-1 5958762.

IACE staat voor International Air Cadet Exchange. Het is een uitwisselingsprogramma voor jeugdige luchtvaart enthousiasten van 17 tot en met 19 jaar, waaraan ook door de KNVvL wordt deelgenomen.

Op 25 juli vertrokken 33 van de 35 deelnemers vanaf Soesterberg naar Frankfurt om van daaruit naar hun bestemmingen te gaan. De overige twee (waarvan ik er een was) zouden naar Honk Kong gaan en aangezien er geen rechtstreekse vlucht vanaf Soesterberg mogelijk was, gingen wij met een Boeing 747-400 van de KLM van Schiphol via Musqat (Oman) naar Kai Tak in Hong Kong.

Na een vlucht van ca. 16 uur stapten we (parachutist + zweefvlieger) uit het vliegtuig in een hitte van 400C en een luchtvochtigheid van 90%!

Op de eerste dag van ons verblijf werden we aan alle andere 'Air Cadets' voorgesteld; een groep inklusief es-

John Scholing

projektie met 30 effekt. 's Middags een duik in het zwembad in de buurt van de "Osborn Barracks', een Britse kazerne en onze verblijfplaats. De volgende morgen een rondvlucht boven Hong Kong in een Cessna en 's middags een bezoek aan de 'Government Information Services' en de 'Consulates and Commissioners'. 's Avonds een diner in de Chinese Club bij Group Captain Mok, de persoon met de hoogste rang van het Chinese Air Cadets Corps. We brachten een bezoek aan de 'Hong Kong Tourist Association' met een promotiefilm over Hong Kong en daarna kon er worden gewinkeld. De afsluiting van de dag vond plaats in ons 'stamcafé' de 'Kings Arms', een Engelse pub. Diezelfde avond nog naar een diskotheek 'Apollo 18', waar je f 27,-- entree moest betalen, maar ja, je komt waarschijnlijk maar één keer in je leven in Hong Kong!

tijdens de Parade van de Royal Hong Kong Auxiliary

corts van zo'n veertig man, waarmee we twee fantastische weken zouden beleven.

De eerste avond een 'Welcome Reception at the Police Officers Club', de tweede dag een bezoek aan het 'Space Museum" inklusief Omniversum: een bioskoop met een

Police. (foto Frederic

Tous)

De volgende zeven dagen zouden erg druk worden: vanaf 's morgens zeven uur tot 's nachts half één in touw.

We hebben dan ook erg veel gezien en gedaan.

We hebben een parade van de 'Royal Hong Kong Auxilirary Police' meegemaakt en

een bezoek gebracht aan 'Cathay Pacific Airways', de KLM van Hong Kong. Daar hebben we gevlogen in de flightsimulators en de verkeerstoren en vluchtleidings-

sex helikopter en dat was fantastisch!

Een bezoek aan een natuurreservaat, een oosterse tempel, de containerhaven, de 'Royal Hong Kong Auxilirary Air Force', de grootste aziatische filmstudio, de 'Hong Kong Air Cargo Terminal'

De twee Nederlandse deelnemers en twee escorts; v.l.n.r, John Scholing, Hermes Van, Raymond Cheung Wai Hon en Arjan Haken. (foto Ben Leung Wai Bun)

centrum bewonderd. Een rondleiding in het 'Castie Peak Power Station" en het 'Training and Information Centre' van een energiecentrale stond ook op het programma, evenals natuurlijk het hoofdkantoor van de 'Hong Kong Air Cadet Corps' en de 'Aviation Club'.

Aangezien Hong Kong een Britse kroonkolonie is, was het vanzelfsprekend dat de 'Royal Air Force' er ook bij was. De RAF ligt bij het tweede vliegveld (Sek Kong) en dit was de plaats waar parachute werd gesprongen. Mits er overigens geen Vietnamese bootvluchtelingen in een tentenkamp op de startbaan stonden, zoals toen het geval was. We werden er wel getrakteerd op en rondvlucht van drie kwartier in een Wes-

Ho Kwong

waar we als 'cargo' werden rondgeleid en het pretpark van Hong Kong 'Ocean Park', waarheen het vervoer per metro, bus, kabelbaan en roltrap geschiedde.

Bij een 'Welcome dinner' hoort natuurlijk ook een 'Farewell dinner' en dat was dan ook zo op de laatste avond.

Al met al was het een onvergetelijke ervaring, die ik voor geen goud had willen missen.

De organisatie had zich dan ook alle moeite getroost om het ons naar de zin te maken.

De advertentie voor aanmelding zal binnenkort wel weer verschijnen. Dit jaar was ik erbij, misschien jij wel volgend jaar!

•

John Scholing

US National 20-way Championships

Vierde European Mountain Parachuting Trophy

De "States" blijven trekken en de USPA doet er van alles aan om dit zo aantrekkelijk mogelijk te maken: Volgend jaar juli, tijdens de laatste twee dagen van de USPAboogie, worden de eerste nationale 20-man SRW-kampioenschappen gehouden.

Veel details zijn er nog niet bekend, maar waarschijnlijk zal de wedstrijd over drie of

Van 23 tot en met 25 maart zal er in Isola 2000 (in de buurt van Nice), Frankrijk, de vierde European Mountain Parachuting Trophy worden gehouden.

De wedstrijd is voor viermansprecisieteams die in drie fasen respektievelijk vier, twee en twee sprongen moeten maken. Er is een prijs van Ffrs. 10.000 beschikbaar

vier ronden gaan vanuit een DC-3, vanaf 12.500 ft en met air-to-air video bij elke sprong.

Het inschrijfgeld voor de wedstrijd zal ongeveer $ 25 bedragen. Voor meer informatie kun je terecht bij Mike Truffer, National Director USPA, telefoon 09.1.904.7369779, of bij het Hoofd Buro Para.

voor de eerste drie teams.

Inschrijving onder betaling van Ffrs. 100 per persoon moet uiterlijk 10 januari '90 zijn geschiedt bij de Fédération Française de Parachutisme, 35 rue Saint Georges, 75009 Parijs, telefoon 33 (1) 48784500, fax 33 (1) 48784542, alwaar ook nadere informatie kan worden ingewonnen.

31SP

Cazal W<brlacup Warendorf Van 7 tot en met 10 september jl. vond in Warendorf de eerste 'Cazal-Worldcup' plaats. Een internationale wedstrijd precisiespringen waarvan de technische leiding in handen lag van FSC Bad Wiessee en die mogelijk was gemaakt via sponsoring door Création Cazal, een firma die zich bezighoudt met het ontwerpen en verkopen van moderne brilmonturen.

Uitnodigingen waren door de organisatie zeer selektief verstuurd om het deelnemersveld beperkt te houden en tevens een gewenst nivo te garanderen.

Naast deelnemers uit de USA, België, Luxemburg, Zweden, Engeland, Oostenrijk, Nederland en gastland West Duitsland, waren ook oostblokteams vertegenwoordigd uit Bulgarije, Rusland en Polen. De Nederlanders waren verdeeld over verschillende teams: Dutch Connection (Lasschuijt, Bizot, Schmidt, Van Duren, Nieuwesteeg), Déjà Vue (naam bedacht door de vrouwelijke teamleden van Bogaards en Drost) en Mixed I (waarin Fredrix).

Opmerkelijk aan deze wedstrijd was de prijzenpot: de individuele winnaar mocht huiswaarts gaan in een nieuwe Alfa Romeo en voor de nummer twee was er een nieuw Ultra setje met Fury en square reserve. Voor de volgende acht springers en voor de drie beste teams was bij elkaar nog eens zo'n slordige f 15.000,-- gereserveerd.

Even opmerkelijk was de springlokatie: in een park, omringd door bomen die minstens zo hoog waren als de

Een zachte landing

De teams Dutch Connection

SP32

en Déjà Vue bij het instappunt.

'bekende' van Teuqe.

Waarschijnlijk is dit een gegeven waar wij de komende jaren meer en meer rekening mee moeten gaan houden: sponsoring is nodig voor dit soort wedstrijden en de sprin-

Thai Airborne De International Association of Airborne Veterans organiseert weer een military-style paravakantie .

In de periode 26 mei tot en met 04 juni 1990 bestaat de mogelijkheid om tijdens een volledig verzorgde exkursie onder leiding van het Thaise Special Warfare Cam mand zowel de Thaise wing als de ballonwing (zie foto) te behalen.

van René op de Poolse taart.

gers zullen dan konsessies moeten doen in de richting van het publiek in plaats van andersom. Mozes en de berg en zo ...

Het programma voor de ze-

Verder bestaat het programma uit het bijwonen van een aantal demo's verzorgd door de Thaise strijdkrachten en natuurlijk de niet te missen tochten naar Bangkok, River Kwai en andere kultuur-historische plaatsen.

Het gehele pakket kost vanuit de VS $ 2.688. Voor reizigers van elders zijn aangepaste prijzen gemaakt.

Voor verdere informatie even bellen met Reimer van der Vlugt, telefoon 076-414000.

ventien teams was ambitieu er waren elf dag ronden en één nachtronde gepland.

Waar velen bang voor warer gebeurde na de vierde rondr het begon te waaien en terwijl in de luwte van de bome de windmeter vaak nauwelijks aangaf, waren de omstandigheden verre van ide aal. Gelukkig was in de bak de oranje Poolse 'taart' neer gelegd, zodat blessures niel optraden.

Mede door de inzet van UH 10 helikopters van het Duit! leger is het bijna gelukt om het gehele programma te v( tooien. Het 'bijna' zit in het I dat het laatste (!) team tijde de nachtronde werd afgeflo ten wegens te harde wind.

Nadat dus na elf ronden de kaarten waren geschud, bie ken de plaatsen op het ere· podium alle bezet door 'oos blokkers': in het groepsklas sement werden de plaatser een, twee en drie inqenorru door de twee Poolse teams en het Bulgaarse herentear individueel won de Rus Bal ev (met 10 cm) en werdent Polen Rybacki en Tarczyko ski twee en drie.

Geldprijzen waren er niet weggelegd voor de Nederlanders: met 44 cm en op een 20ste plaats was Bram de beste Nederlander. Brar die overigens meerdere mi len door de speaker Marwi!

Herzag werd geroemd om zijn prestaties ondanks zijn leeftijd ...

René Drost

14de Challenge Internationale d'Automne individueel 1.

Maurice Nicolas (Frejus) 2.

Walter Gambrasio (ENI) 3.

Frank Glanard (Pau) 12.

Bram Lasschuijt Jr. 005 Geert Fredrix 19.

Michel Bizot René Drost 45.

Rien van Duren 99.

Leanne van den Hoek

000 000 (000) 002 (004) 005 006 006 012 110

groeps (alle skores tellend) 1. École Nationale Italië (ENI) 2.

Pau 3.

Carabinieri 6.

Dutch Connection

030 035 041 144

V.l.n.r. Rien van Duren, Michel Bizot. Leanne van den Hoek, Bram Lasschuijt, René Drost en Geert Fredrix na de landing op het 'hippodrome' van Chambéry.

Als afsluiting van het seizoen 1989 toog de Dutch Connection op 26 oktober jl. nog eenmaal naar een precisiewedstrijd in het buitenland.

Bestemming was ditmaal het Franse Chambéry, zo'n honderd kilometer ten zuiden van Genève.

De ingrediënten in telegramstijl: Omgeving: schitterend, aan het meer, tussen de bergen; vliegveld: verharde baan, vrij rustig; vliegtuigen: Pilatus turbo en Cessna's 207 turbo; organisatie: een beetje rommelig, per definitie alleen Franstalig, kortom 'met de Franse slag'; deelnemers: 21 (zespersoons!) teams, voornamelijk afkomstig uit Frankrijk en Italië, maar ook uit België en Nederland; verzorging: prima, volledig geautomatiseerd onderkomen in Formule 1 motel; het weer: vrijdag zomers, zaterdag en zondag zeer wisselend met mist, laaghangende bewolking, regen, wind en plotselinge windstiltes, kortom echt Alpenweer.

Hoewel de beschrijving van het weer anders doet vermoeden, waren de springomstandigheden zeer redelijk en stabiel. Op vrijdag werden er twee komplete ronden versprongen. Het laatste team van de derde ronde (dat waren wij dus) sprong in het duister en kreeg om die reden een rejump. Zoals de wet van Murphy (u kent hem wel, die man van dat beschuitje) voorschrijft, leverde de reju mp op de volgende dag een slechtere skore op.

Door in de overige ronden sterk te springen, werd na de vijfde ronde toch nog op een verdienstelijke zesde plaats geeindigd. Slechts twee plaatsen achter het militaire

team van België, dat de laatste jaren borg staat voor goede prestaties. Overigens wa-

ren de sprongen op zondag in verband met sponsorafspraken alle op het 'Hippodrome' gepland, de paarden-

renbaan in de stad Aix-IesBains.

•

René Drost

îMaak]« keuze, kom bij ons een testsprong maken. en samen vinden we het setje dat bij jou past.

Bestel n

m rig voor 1990! orraad leverbaar:

Teardrop Zerox Chaser Jaguar Invader

370/420 R Swift Mayday

vraag aar onze katalogus!

Bij bestelling kompleet rig een custom para bag ter waarde van f 150,-- GRATIS ~

verder alle produkten van: FXC PISA Swards Sports Blue Sky jumpsuits Parachutes de France f'lSymbiosis Sportswear Thomas Sports Equipment 1795 LB De Cocksdorp ,. 658 of 05202 - 12746 33SP

Materiaalmarkt Main: Pursuit (groot), 30 sprongen. Prijs f 1.750,-. Info: Norbert Streng, Postbus 66, 2770 AB Boskoop, telefoon 01828-12296 of 01728-8429.

Komplete set: Rig: Invader '86 (donkerblauw), harnasmaat medium. Main: Skylark '85 (wit), ca. 160 sprongen, met CRW versteviging. Reserve: Swift '87, 5-cel, nooit gebruikt. RW-jumpsuit (medium), Altimaster 11, Frans leren capje maat 57. Alles in zéér goede staat. Prijs f 2.500,-. Info: Emil de Bock, telefoon 03410-15771 (na 19.00 uur).

Main: Pegasus 220 sq.ft (blauw-wit-oranje-geel-oranje-witblauw). 450 sprongen, inklusief 3-ring, riser, bag, CRW-uitvoering. Prijs f 650,-. Info: Richard Meijer, telefoon 02155-16503.

Komplete set: Rig: Chaser '85. Main: Parafoil 252, ca. 300 sprongen. Reserve: Skylark, ca. 100 sprongen. Inklusief Altimaster hoogtemeter, leren cap, overalls, interessante boeken.

Alles ziet er netjes uit, prijs f 2.000,-. Info: Rob Leonhart, tele foon 01840-11284.

Rig: Invader '86 (blauw-qriis), ca. 150 sprongen. Inklusief FXC 12000 '88. Prijs f 2.000,-. Info: Loek Bergmans, telefoon 828911.

Komplete set: Rig: Weckbecker Pit 111 (zwart-rood). 51 sprongen. Main: Paraloil 252 (oranje-groen), ca. 400 sprongen.

Reserve: Swift (roze). 1 sprong. Prijs n.O.t.k. Info: Etienne Reesinek, telefoon 033-802429.

Komplete set: Rig: Precurve/Racer (blauw). Main: Firefly (blauw-wit). Reserve: Raven I (zwart-lila). Prijs f 2.000,-. Info: Robert Salmans, telefoon werk 040-734985, privé 0495040573.

Komplete set: Rig: Invader. Main: Cruislite, 220 sprongen.

Reserve: SOS, 0 sprongen. Prijs f 2.500,-. Info: Wilma Deren telefoon 03240-12753.

Komplete set: Rig: Mirage (grijs-rood). Main: Skylark '83 (rood wit), ca. 150 sprongen. Reserve: Skylark '85. Inklusief Barigo e' een aantal extra's. Prijs f 1.600,-. Info: Daan Sep, telefoon 020-122567.

Hoogtemeter, helm en overall (bordeaurood), grote maat, nooit gebruikt. Info: R. Huisman, telefoon 085-437108.

on

Foto boven: Tandemmaster George Buitendijk met passagiere in augustus '89. Marjan heeft inmiddels een square-opleiding

Marjan

Stijlaart tijdens een sprong boven Hilversum

gevolgd! De foto werd gemaakt door Carl van Dijk.

Foto onder: Het zit er zelfs bij de héle jonge skygods al in: altijd lachen naar de fotograaf!

Wedstrijdkalender •••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

THE HAPPy LANDING CO. presents ...

•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••• Wil je ook door de week van parachutespringen genieten?

Bestel dan nu je eigen videofilms direkt bij het afdelingssekretariaat! De volgende titels zijn verkrijgbaar: WINGS, EL CAPITAN en SKYDIVE

1150,-

Drie films van Carl Boenish op één band. Vooral WINGS is een must voor de verzameling, omdat deze film een mijlpaal in het RW-springen markeert. EL CAPITAN bevat opnamen van rotsspringen, BASE dus.

TROLLVEGGEN

1 90,-

Een film van Carl Boe.01.;:IUi~~rma Öster over basespringen van eenÓ~"f'e-," Noorwegen.

RIDE A CLOUD

1118,-

Norman Kent etaleert zijn talent met een prachtige filmimpressie van het moderne skydiven. Mooie opnamen van koepel relatief !

PLAYGROUND IN THE SKY I en 11

per deel 1140,-

Op deze banden verzamelde Carl Soenish opnamen van alle mooie, leuke en gekke dingen die je in de lucht kan doen. Niet alleen parachutespringen dus, maar ook veel hanggliding.

AIR BEARS

1 98,-

De nieuwste produktie: wederom een zeer professionele film van Norman Kent over het Amerikaanse vier· mansteam Air Bears dat vorig jaar wereldkampioen werd in Joegoslavië. Geniet van perfekt sequentialwerk boven een schitterende lokatie. Een must als je up to date wilt zijn. De film duurt 12 minuten.

FREAK BROTHER CONVENTION

1 98,-

Norman Kent legde de sfeer van de grootste boogie ter wereld vast. De brothers freaken in vrije val vooral op hun rug. De ware skydiver zal veel plezier beleven aan deze film die muzikaal uitstekend wordt ondersteund door de swingende rock van de Booze Brothers. De film duurt 20 minuten.

SYMBIOSIS AND FRIENDS

1 98,-

Pete Reynolds maakte een verslag van het Engelse viermansteam Symbiosis tijdens hun training voor de World Cup in Canada, 1983 en van de wedstrijd zelf. Zeer leerzaam voor degenen die sequential trainen! De film duurt 40 minuten.

BLUE MAGIC

1100,-

Een film over het Zwitserse viermansteam Blue Magie dat in 1983 wereldkampioen werd in Zuid Afrika. De overwinnende sprong is erin opgenomen! Ook de achtman wordt gevolgd. Martin Genge is de maker. De film duurt 30 minuten.

WALKING ON AIR

1136,-

Een ware dokumentaire over alle vormen van parachutespringen, gemaakt door de Australiër Jas Shennan, voorzien van kommentaar door een ervaren springer. Deze film is ook leuk voor leerlingen en niet-springers. Voor iedereen wat wils! De film duurt 48 minuten.

Bestelling kan geschieden door overmaking van de kosten op girorekening 179618 van de KNVvL, afdeling para, in Den Haag. Per videoband moet 114,- extra worden overgemaakt voor verzendkosten (vanuit Engeland). Denk eraan om het type band te vermelden: VHS, Seta of V2000. Voor V2000 wordt per videoband 118,- extra gerekend! Na ontvangst van de betaling is de levertijd ongeveer twee weken. Voor inlichtingen kunt u terecht bij het afdelingssekretariaat in Den Haag, telefoon (070) 245457.

SP34

9 december - 7 januari 1990: Kerstboogie, Z-Hills, Florida.

16 december - 7 januari 1990: X-mas Boo gie - Paranavidad '90, Ampuria Brava, Spanje.

16 december - 1 januari 1990: Kerstbooqs Perris Valley Skydiving Center.

22 december - 2 januari 1990: Hercules Boogie, Zuid Afrika. Info: B.B. Derx, Postbu 1164,0-8202 Bad Aibling, telefoon 080612584, fax 30660.

23 december - 7 januari: Skyvan Boogie, Albenga, Italië. Voor info zie rubriek evenementen.

24 december -.6 januari 1990: Pink Kerst Nieuwjaars Boogie in Trieben.

26 december -7 januari 1990: Nieuwjaars· springen in Locarno. Info: 093-672651.

2-17 januari 1990: Boogie do Brasil'90, Fortaleza, Brazilië.

3-9 februari 1990: WK Paraski, Ottawa, Canada. Voor info zie rubriek evenementen 11-25 februari 1990: Derde Thai Boogie.

Voor info zie rubriek evenementen.

23 en 24 maart 1990: Europacup Paraski, Wengen, Zwitserland.

23-25 maart 1990: Vierde Europese Moun· tain Parachuting Trophy in lsola, Frankrijk.

Info via hoofd buro para.

1-11 april 1990: WK CRW in Chiangmai, Thailand.

2-22 april 1990: 25ste Jaarlijkse 'Easter Boogie', Z-Hills, Florida.

12-16 april 1990: Boogie in Aalborg, Dene marken. Rekordpogingen, nachtsprongen, feesten. Info: Kurt Fleckner, Reqenburqsqa 12, 2. th., 8000 Arhus, telefoon 86190725.

14-22 april 1990: Paasboogie, Perris Vallei Skydiving Center.

23-30 april 1990: First World Pops Meet, E' tamogah Pub, New South Wales, Australië.

27-29 april 1990: Skyvan boogie in Odens Denemarken. Dkr. 110 voor 4000 m. l.oadorganizers aanwezig, organisatie Center Jump. Info: Kurt Fleckner, Regenburgsgade 12, 2. th., 8000 Arhus, telefoon 86190725. juli: Nationale 20-man SRW kampioenscha pen in Oklahoma, USA. Voor info zie rubrie evenementen.

7-16 september 1990: 20ste WK klassiek, Bied, Joegoslavië.

Para-Foil 232,252,272,282,300 Astrobe, Cruislite, Nimbus, Nimbus Beta, Strato-Cloud, XL Cloud, DC-S, Pursuit 215, 230, Swift, Cirrus, Orion, rn 135, 150, 170, 190,210,230,260,300,340, Cricket, Firelite, Maverick, Fury, Sharpchuter, Hummingbird, Wildfire, Clipper, Raider, Maverone, Manta, Man-a-war, Raven's Micro I, TI, TIl, IV, Falcon 150, 175, 195,215,235,265, .

300, Spirit, Wizard, Mighty Mak, Hobbit, Midlite, Phantom 22, 24, 26, 28, Talon, Vector, Racer, Centaurus.

The list is just a small number of the items available with many kept in stock.

For more, see our big 170 page catalog.

Î I

,I INTERNATIONAL

FIN E

PAR

PAR ACH U T E

T N E R S

MAKERS

Worldwide dislribulion by PARACHUTES DE FRANCE SA B.P.247 95523 Cergy-Ponloise Cedex (Fronce) Tél.: (33) (1) 30321633 Télex: 607061 F - Télécopieur: (33) (1) 30324311