SP 1990 18(5)

VERENIGINGEN AANGESLOTEN BIJ DE AFDELING PARACHUTESPRINGEN VAN DE KONINKLIJKE NEDERLANDSE VERENIGING VOOR LUCHTVAART S eH VV DZ TV 10 ST WE SS

ISSN 0921-8017 jaargang

18 - nummer 5 - april 1990

Tweemaandelijkse uitgave van de Koninklijke Nederlandse Vereniging voor Luchtvaart Afdeling Parachutespringen verschijning Medio februari, april, juni, augustus, oktober en december. abonnement Gratis voor leden van de afdeling parachutespringen.

Losse abonnementen kosten f 40,- per jaar en zijn aan te melden door overmaking van dit bedrag op girorekening 179618 van de KNVvL onder vermelding van abonnement SP. redaktie Nathalie Chudiak, Arnold Collenteur, Annet Gillebaard, Ua van Heerwaarden, Bauke van Stempvoort en Reimer van der Vlugt. art director Ronaid van den Boogaard vormgeving en lay-out Nathalie Chudiak vaste medewerkers Hein Cannegieter, Peter Derksen, Kees de Goeijer, Henk Kuizenga, Dick Pluim, Jenny Ramakers en Bert Wijnands. advertenties Ingrid Zoetmulder, telefoon

Van Deventer

030-436438.

druk bv, 's-Gravenzande.

Koninklijke

Nederlandse Vereniging Luchtvaart Afdeling Parachutespringen

voor

bestuur Henk Tjassing, voorzitter vakature, sekretaris Edwin van der Kraan, penningmeester Koos Scholten, PR en evenementen Peter Tolsma, vice-voorzitter Bert Wijnands, adviserend lid hoofd buro parachutespringen Arenda van Egmond, Jozef IsraĂŤlsplein 8, 2596 AS 's-Gravenhage, telefoon 070-3245457, fax 070-3240230. lidmaatschap Alle leden f 75,- per jaar, na 1 juli f 42,-.

Het inschrijfgeld bedraagt bij aanmelding f 8,-.

Aanmeldingen te richten aan het Afdelingssekretariaat (via de clubsekretaris).

inleveringsdatum kopij Uiterlijk 15 mei op het redaktie-adres. redaktie-adres Nathalie Chudiak, redaktie SP, De Eerensplein 21, 2593 NB Den Haag, telefoon 070-3836687, giro 699776 t.n. v. redaktie SP.

SP2

sekretaris clubhuis vliegveld dropzone(s) type(n) vliegtuigen - aantal springers - inflight door springtijden - weekeinden - sunset

M r pc sq SP

huur materiaal - rond -PC - square bak voor precisie - met naam DZ indien niet op vliegveld

V B R S ON C H CH

voeding - bar - restaurant - snacks overnachting - camping - hotel - clubhuis

Eerste Nederlandse Parachutisten Club S: Marjon van der Meer, Reginadonk 42, 4707 TP Roosendaal, telefoon 01650-61047.

Post: Postbus 1436,4700 BK Roosendaal.

CH: Sportpark Vierhoeven, Roosendaal, telefoon 01 650-59620.

VVo Seppe DZ: Sportpark Vierhoeven TV: C-182/4 10 ST: WE 8.00-SS M: sq SP: DZ V: B S ON: C H

Paraclub Hilversum S: J.C.Oiliesse, Zonstraat 102b, 3581 MV Utrecht, telefoon 030-540074.

CH: Noodweg 52, 'De Egelshoek', Hilversum, telefoon 02157-1888.

VVo Hilversum DZ: Baarn, VV TV: C-182/4 ST: WE + dinsdag- en vrijdagavond M: sq SP: VV V: B S ON:C

Vereniging Nederlandse Paraclub TU-zeven S: F. van Es, Am Rehmenfeld 11, 0-2730 Zeven, BRD, telefoon 09-4942814104.

Post: Postbus S 32, VP 3509, Utrecht-Veldpost.

CH: VV Seedorf, BRD, telefoon 09-4942814011 toestel 328.

VVo Seedorf DZ: VV TV: C-182/3 ST: zomer: zaterdag: 13.00-SS, zondag: 10.00-SS, woensdag t/rn vrijdag: 17.00-SS M: r pc sq BP: OZ V: B S ON: C H

Paraclub Icarus S: Inge Janson, Oude Arnhemseweg 78bis, 3702 BG Zeist, telefoon 03404-14812.

CH: VV Hilversum, Loosdrecht, telefoon 02157-1849.

VVo Hilversum DZ: Maartensdijk, Westbroek, VV TV: P.Porter/8 10 ST: WE + maandag-, dinsdag- en vrijdagavond M: r pc sq BP: Westbroek, VV V: B ON:CH

Noord Nederlandse Parachutisten Club S: Hans Jordens, Postbus 1587, 9701 BN Groningen, telefoon 050-348862.

CH: VV Eelde, telefoon 05907-4499.

VVo Eelde DZ: VV, Winde TV: C-182/4 10 ST: WE: 9.00-SS, zomertijd vrijdag: 18.00-SS M: sq BP: VV V: B R S ON: C H CH Paracentrum Hoogeveen S: G.H. Fidom, Postbus 567, 7900 AN Hoogeveen, telefoon 05280-67603.

CH: Plesmanstraat, VV Hoogeveen (geen post), telefoon 05280-71150 (weekeinden).

VVo Hoogeveen DZ: Nieuw-Balinge, VV TV: C-182/4 10 ST: WE + feestdagen, evt. woensdag- en vrijdagmiddag M: sq SP: VV V: B R S ON: C Paraclub Hohne S: J. V.d. Velden, Stafcompagnie Kaszo Langemannshof, Napo 875, 3509 VP Utrecht-Veldpost, telefoon 09-4951961031 toestel 222.

CH: VV Lohheide, 'Paragasse", Lohheide, Hohne, telefoon 09-4950518021, toestel 450.

VVo Lohheide DZ: VV TV: 00-27/5 ST: WE: 9.00-SS M: r pc BP: OZ V: B S ON: kamperen DZ Vereniging Paracentrum Teuge S: S.J.M. Meijer, Bolkskamp 25, 7576 GH Oldenzaal, telefoon 05410-10586.

Zie verder Nationaal Paracentrum Teuge.

Cadetten Parachutisten S: P. Buijs, Kasteelplein 076-273574.

Vereniging 10,4811 XC Breda, telefoon

Skydiving Club The Flying Dutchmen S: Joyce Pennock, Goeverneurlaan 436, 2523 CK Den Haag, telefoon 070-3939941.

CH: Zaventembaan 5, 3945 AR Rotterdam, telefoon 010-4158421.

VVo Zestienhoven DZ: Pijnacker, Berkel, Schipluiden, Rhoon. TV: C-206/6 ST: dinsdag en woensdag: 16.00-SS, zaterdag: sunrise-SS, zondag: 12.0018.00 M: sq BP: behalve zondag V: BRS ON: H Stichting Nationaal Paracentrum Teuge Vz: H.J. Verbeek, Kerklaan 40,1211 PR Hilversum, telefoon 035-10342.

CH: De Zanden 11,7395 PB Teuge, 'De Wolk' telefoon 05763-1842; Ad de Jong, telefoon 05763-1604.

VVo Teuge DZ: VV TV: C-182/4 10 ST: dagelijks: 9.00-20.00 M: r pc BP: OZ V: BRON: CH kamperen DZC H Paravereniging Korps Commando Troepen S: L. Royakkers, Lavadijk 227,4706 KZ Roosendaal.

CH: Commandobaan 4, 4706 CL Roosendaal, telefoon 01650-43920 toestel 135.

TV: F-27/ca. 35 Paraclub Flevo S: Herman Boerman, Schorpioenstraat 86, 3318 TP Dordrecht, telefoon 078-184428.

CH: VV Lelystad, telefoon 03202-469/569.

VVo Lelystad DZ: Kavel E-24 TV: C-206/5 ST: zaterdag: 10.00-SS (20.00), zondag: 10.00-SS (19.00); februari tot november (behalve juni en september) elke laatste vrijdag van de maand: 10.00-SS (20.00); april tot en met augustus elke 2de en 3de woensdagavond: 18.00-SS SP: DZ M: sq V: B R S ON: C

Subscripticins to SP for a full calender-year can be ordered by payment postage) to KNVvL Parachuting.

Postgiro account: 68810 (kontributies).

Bankaccount: Pierson, Heldring & Pierson, 249210428.

State 'Subscription SP".

of Dfl. 40,- (Dfl. 60,- for airmail

Artikelen, reportages, brieven en beeldmateriaal over parachutespringen zijn altijd welkom. Materiaal wordt niet teruggezonden, tenzij op uitdrukkelijk verzoek. Beeldmateriaal moet zijn voorzien van de naam van de maker en/of eigenaar. In geval van beeldmateriaal met copyright dient een schriftelijke toestemming van de maker voor plaatsing in de SP te worden bijgevoegd. De redaktie behoudt het recht alle ingezonden materiaal te korrigeren, zo nodig in te korten of niet te plaatsen.

Anonieme brieven worden niet geplaatst. Plaatsing zonder naamsvermelding is op uitdrukkelijk verzoek van de schrijver echter wel mogelijk.

De met naam onderschreven artikelen zijn voor verantwoordelijkheid van de schrijvers en behoeven niet altijd de mening van de redaktie weer te geven. De niet met naam onderschreven artikelen komen van de redaktie uit en zijn samengesteld aan de hand van informatie uit een of meerdere bronnen.

Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt door middel van druk, mikrofilm, fotokopie of op welke andere wijze ook, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de redaktie.

Inhoud Redaktioneel Crime passionelle Willard Jansen Voorbericht WK CRW Nathalie Chudiak Verslag IPC vergadering Hein Cannegieter

Blue Skies Motel Canpara - Annet Gillebaard Thai Boogie '90 Karel Lamboo Het produkt parachutespringen, II Bauke van Stempvoort Springen in Acapulco Mariska Breevaart Een Animal in ArgentiniĂŤ Ronaid Overdijk 25 jaar Flying Dutchmen Kees de Goeijer, Simon Vinkenoog, Nathalie Chudiak Tweede vliegtuig Paraclub Flevo Herman Boerman Bijscholingskursus instrukteurs Nathalie Chudiak

14 19

20

10 12 22 24 25

26 29 33

Rubrieken Colofon & clubs Inhoud Redaktioneel Springstof Rarapara Skydivers are beautiful people Verzamelbanden SP Kopij SP Personalia Info uit Teheran Nationale Kampioenschappen RW4-8 formaties KNVvL-videokursus Een nieuw paraboek?

Sanktiebeleid Tjassing Salad Materiaal Vierde technische kongres Opening Parachute Case Gestolen rig gevonden Evenementen Europa in 1992 naar Canada Coupe d'Europe Skyvan Boogie Denemarken Helikopterboogie Polen Minnesota Jumpfest WK PA/Stijl 1991 PA/Stijl Cup voor jeugd Montpellier Kampioenschap Vlaanderen PA/Stijl Halle-Oppin Skyliner Boogie PA/CRW Wiltz Eerste Midden Zeeland Boogie Vier Uden Sportief CRW rekordpoging ENPC Hoogeveen Pink Boogie Parakader 1990 Wedstrijdkalender Materiaalmarkt

2 3 3 4 4 4 4 4 5 5 5 5 6 6 7 10 11 11 28 28 28 28 28 28 28 28 29 29 29 29 30 30 30 31 32 34 34

In dit redaktionele stukje even iets over het laatste nieuws aangaande de samenwerking in Europees verband tussen de organisaties die zich bezighouden met parachutespringen in de ons omringende landen.

Hoewel het voor veel KNVvL-leden misschien een soort van 'ver-vanmijn-bed-show' is, wordt iedereen die buiten ons eigen landje wil gaan springen, ogenblikkelijk met deze samenwerking, of liever met het geweldige gebrek aan samenwerking, gekonfronteerd.

Bevoegdheden die niet meer geIden, verzekeringen die uitsluiten, keuringen van materiaal die plotseling over moeten worden gedaan; het zijn nog maar een paar van de meest in het oog springende voorbeelden.

Het eerste volle weekeinde in april is in Den Haag, in ons eigen KNVvL-gebouw, het begin van samenwerking tussen de twaalf Europese landen tot stand gekomen door de oprichting van de Europese Parachutisten Unie. Daarvoor waren de vertegenwoordigers van zeven landen naar Den Haag gekomen.

Als voorzitster is met algemene stemmen de Franse afgevaardigde mevrouw Gilian Winter gekozen; een dame die ontzettend veel voorwerk in dit verband heeft verzet.

Eerste doel zal zijn om de EPU in Europa en binnen de IPC bekend te maken en alle landelijke organisaties te mobiliseren. Vervolgens kan er, zonder dat er een grote 'eenheidsparaworst' wordt geproduceerd, worden gekeken naar mogelijke standaardisering op het gebied van materiaal en in ieder geval erkenning van elkaars bevoegdheden en brevetten.

Een hoopvol vooruitzicht met het oog op 1992.

Peter Toisma

•

De afgevaardigden van zeven landen bijeen op de KNVvL te Den Haag. De foto boven toont de Ierse, Deense, Engelse en Luxemburgse afvaardiging. De foto midden de Italiaanse, Nederlandse en Franse en de foto onder het komplete gezelschap. Middenvoor de voorzitster, mevrouw Gilian Winter, IPC-gedelegeerde van de FFP.

Willard Jansen maakte tijdens de training in Avignon deze CRW plaat van 'onze nationale trots' de Mafia, die tijdens de WK CRW in Chengmai, Thailand, op zowel rotatie als sequential de vierde plaats behaalde. Vanaf bladzijde 17 kunt u een verslag lezen van training en WK.

3SP

r

1:-;

------------------------------------------

Springstof deling para.

Natuurlijk is er een aardige attentie op weg naar hem.

We danken hem voor de inzending maar hopen wel dat toekomstige rarapara's meer reakties teweeg zullen brengen dan deze ...

Rarapara Het was vorige keer weer eens te moeilijk. We blijven onderschatten! Toch was er een duidelijke vingerwijzing gegeven, want die goede en intelligente lezer hoefde maar te kombineren met de pagina ernaast (!) om erachter te komen wie het was.

Beiden een prijs in ontvangst nemend: juist ja, Jan van Male, die op de foto uit handen van de heer C. Kolft, destijds voorzitter van de KNVvL, de trofee 'Beste Cadet' van de Jeugd Luchtvaart Brigade ontvangt. Het geheel vond plaats op zaterdag 4 april 1964 op de vliegbasis Ypenburg ter viering van het tieng

Luchtvaart Brigade.

Slechts één persoon heeft het goed geraden en (ik neem aan) op z'n geheugen gesteund: Mr. Frits Molhuysen,

En dat proberen we dan maar direkt met de foto in dit nummer. Wie herkent haar? De modieuze sportkleding, zowel als de 'state-of-the-art' uitrusting, doet vermoeden dat deze plaat niet eens zoveel ouder is dan die van de vorige keer, maar ja, dames vallen misschien meer op?'?

Waag een poging en zend de naam op een briefkaart naar de redaktie, die op haar beurt de eerlijke winnaar zal aanwijzen, die natuurlijk weer een

Verzamelbanden SP Op veier verzoek zijn er weer verzamelbanden voor de SP verkrijgbaar: tu rkoise-blauwe linnen banden met donkerblauwe opdruk van het bekende SP logo op de voorkant en rug. Door middel van metalen pennetjes kunnen drie jaargangen per band worden opgeborgen. Op deze manier houdt u uw verzameling SP'en kompleet en bij de hand en het staat nog mooi in de boekenkast ook.

De banden kosten f 17,50 per stuk, afgehaald bij de KNVvL in Den Haag. Per post komt er voor één exemplaar f 4,50 portikosten bij; voor twee en drie stuks ja_ri__b_es_ta_a_n_v_a_n_d_e_J_e_ug_d d_e_st_~_d~_:_~_O_:'_:_:_~_:_a_~_:_e_af_b_e_a_~_~_':_:_~_:_;dp_je_~_~_, p_on_,~_va_:_g_~_n.--"I f 5,50 en voor vier of meer stuks f 7,-. Het totaalbedrag dient te worden overgemaakt op giro 179618 van de Links: KNVvL onder vermelding van Zo vrij als een vogel?!? 'verzamelbanden SP' en met opgave van het aantal.

Onder: 301, 302. 303 ... drogue!

Berg uw bladen netjes op! •

Personalia Wijzigingen

adreslijst

Ua van Heerwaarden, Postbus 2214, 1200 CE Hilversum, telefoon 02154-21757.

Wijzigingen bestuur FD: Rob Lansu (2de pm), Zijlberg 41, 2716 NB Zoetermeer, telefoon 079-515576; Herma Schut (lid), Diepenbrockstraat 243, 2625 XM

SP4

Delft, telefoon 015564540.

Felicitaties Inge Vermeulen en Herman Boerman met hun verloving op 12 maart '90.

Janneke Tesser en André van den Worm met hun huwelijk op 14 april '90.

Kopij voor de volgende SP (juninummer) uiterlijk 15 mei op het redaktieadres: De Eerensplein 21, 2593 NB Den Haag.

Aanbieden liefst op 5 1/4 of 3 1/2 inch diskettes. Aangeven op diskette: naam operating system (MS-DOS of Apple), naam pakket (Word Perfect, Wordstar, MS-Word, enz.) en filenaam. Per artikel een aparte file en een print van de

tekst meezenden.

Indien geen PC voorhanden is, de tekst gaarne getypt aanleveren.

Foto's voorzien van naam en adres en gegevens over de foto zelf: waar, wie, wanneer en door wie gemaakt. Let op waarmee je de tekst schrijft en dat die niet vlekt, want dan is de onderliggende foto onbruikbaar.

Nationale KNVvL videoku

rsus

Zoals u weet, beschikt de KNVvL al jaren over een grond-Iucht-video-installatie, die door de verenigingen wordt gebruikt voor RW-, CRW- en stijlwedstrijden.

Om deze video-installatie te kunnen bedienen, hebben we dringend mensen nodig. We zoeken mensen die de video op verenigingen kunnen bedienen, maar ook in staat zijn te assisteren bij grote wedstrijden in Nederland.

Daarom hebben Wim Ernest en ondergetekende het plan opgevat om op zaterdag en zondag 28 en 29 april een videokursus te organiseren.

Deze opleiding zal plaatsvinden bij Paracentrum Teuge in het clubgebouw.

De kursus zal bestaan uit een theoretisch en een praktisch gedeelte die onder leiding zullen staan van Wim Ernest.

De kosten voor deelname bedragen f 30,- per persoon.

Aanmelding kan geschieden bij ondergetekende, videokoördinator KNVvLlpara, Hamburgerweg 50, 3851 EN Ermelo, telefoon 0341761553.

Wij hopen op voldoende deelname, dan maken wij er een gezellig en nuttig weekeinde van.

Martie Florijn

•

Dat de SP 'overal' wordt gelezen, werd onlangs weer eens bevestigd door een expresse brief uit Teheran, Iran, met een verzoek om informatie over een abonnement!

Zo langzamerhand wordt

Zoals je in het vorige nummer kon lezen, worden de NKP '90 georganiseerd in samenwerking met België en Luxemburg. De Benelux Kampioenschappen worden versprongen op het Belgische centrum Spa onder leiding van Jean Polis.

Met deze opzet willen de betrokken sportkommissies de belangstelling voor het wedstrijdspringen stimuleren. Er zullen immers meer goede teams deelnemen, zodat de wedstrijd interessanter wordt en er meer te leren valt voor iedereen. Daarom staan de BK ook open voor deelname van andere landen. Op dit moment wordt druk getelefoneerd en gefaxt met de Russen, die interesse hebben getoond voor het RW-gedeelte!

De BK worden efficiënt en zonder poespas georganiseerd. Het belang van de springers staat voorop: zoveel mogelijk springen, gemak en lage kosten.

Bedenken we daarbij dat Spa een echt vakantiegebied is, zodat meereizende partners en kinderen zich niet hoeven te vervelen, dan heeft u geen enkel exkuus meer om niet te verschijnen.

Kortom, de sportkommissie roept alle springers op om mee te doen. Nog een speciaal woordje gericht aan de groep minder ervaren springers: Laat je niet afschrikken door het etiket 'wedstrijd'.

Wedstrijden zijn net zo gezellig als boogies en je leert er altijd meer van. het tijd voor een historischkurieus archief waarin zulke zaken een plaatsje kunnen vinden.

Wij wilden u deze keer een afbeelding van de envelop niet onthouden.

Kampioenschappen Huishoudelijke zaken De data, begintijden, inschrijfgelden en prijzen staan vermeid in de SP van februari en blijven onveranderd.

Hetzelfde geldt voor de aangekondigde vliegtuigen.

190

(onder voorbehoud)

wachten tot 'die anderen' klaar zijn. Daarentegen zullen 'die anderen' het toch wel waarderen als je in een andere periode komt aanmoedigen. Tenslotte ligt Spa maar veertig minuten voorbij Maastricht.

Aangezien springers niet bekend staan als administratieve medewerkers, worden ze tegemoet gekomen met eenvoudige regels: het inschrijfgeld moet worden voldaan bij aankomst op het centrum. De gemaakte sprongen worden per persoon met een komputer bijgehouden. Wil je na afloop van de wedstrijd je springpapieren weer terug, dan reken je even al die sprongen af (inklusief rejumps).

Aan het einde van elke periode wordt een prijsuitreiking gehouden. Dat gebeurt zo snel mogelijk na de laatste sprongen, maar uiterlijk op een tijdstip dat iedereen de mogelijkheid laat thuis te slapen en de volgende dag weer te gaan werken.

Geen paniek als je de IPCreglementen niet kent. Bel ons HBP en je krijgt de gewenste 'competition rules' thuis gestuurd.

Voor RW-teams is het belangrijk ook een videoman in te schrijven: volgens de officiële regels mag je de airvideo inbrengen bij een protest!

Denk eraan dat je alleen mee mag doen als je een geldige FAI-licentie hebt.

Inschrijving Deelnemers moeten zich vóór 15 juni 1990 aanmelden door middel van een inschrijvingsformulier.

Deze formulieren zijn verkrijgbaar bij het afdelingssekretariaat en de clubsekretariaten.

Voor het reserveren van een plaats in een chalet en voor andere informatie van huishoudelijke aard kan men kontakt opnemen met:

Onderdak en voeding Op het centrum kan men kamperen met tent of caravan. Daarnaast zijn er een dertigtal bedden beschikbaar in een aantal chalets. Je kunt een plaats reserveren door te bellen naar het centrum. Voor wie een hotel of pension prefereert, ligt bij het HBP een lijst van adressen.

Het vliegveldrestaurant zal per dag drie maaltijden verzorgen. De maximale kosten daarvan kunnen Bfrs. 750 bedragen. Men kan zich per dag of zelfs per maaltijd inschrijven (de dag ervoor).

'Buiten de deur' eten is geen probleem in Spa.

Centre Parachutisme de Spa, Aérodrome de la Sauvenière, 4880 Spa, België. Telefoon (weekdagen): 09-32-87647069, (weekeinden): 0932-87-877183. Vragen naar Jean Polis, de centrumchef.

Wedstrijdreglement Elke discipline wordt in principe volgens de IPC 'Sporting Code' en 'Competition Rules' versprongen. Belangrijke uitzondering is dat er geen officiële trainingssprongen worden gemaakt, behalve één voor groepsprecisie (op 28 juli om 10.00 uur).

Het programma per discipline is: RW4: 10 sprongen (minimum 4) RW8: 10 sprongen (minimum 4) CRW4-rotatie: 6 sprongen (minimum 4) CRW4-sequential: 6 sprongen (minimum 4) , PA: 8 sprongen (minimum 4) Stijl: 3 sprongen (minimum 2)

Efficiëntie en gemak Voor elke discipline is een aparte periode aangewezen. leder komt voor z'n eigen sprongen en hoeft niet te

Arnold

Collenteur

RW4/8 formaties

•

'90

De tijdens de afgelopen IPC vergadering in Rome vastgestelde random en block formaties voor viermans- en achtmansrelatief zijn tegen kostprijs aan te vragen bij het afdelingssekretariaat.

Bijzonderheden vindt u in het verslag van Hein Cannegieter elders in dit nummer.

5SP

Een nieuw Op een van de warme winterdagen zat ik bij Hein Can- . negieter op zolder te snuffelen in en genieten van stapels knipsels, foto's en korrespondentie uit de beginjaren van de luchtvaart. Hein heeft indertijd dozen vol materiaal gekregen van de zuster van de enkele jaren geleden overleden luchtvaart journalist Henri Hegener, die gefascineerd was door het parachutespringen.

Dat snuffelen was natuurlijk niet omdat we ons verveel-

den. In de tijd dat ik nog voorzitter was, kreeg Hein deze zaken in zijn bezit en ontstond het plan er een boek van te maken. Een boek dat zijn weerga niet kent, omdat er vrijwel niets uit die tijd bewaard is gebleven en omdat de generatie van mensen die in het begin van deze eeuw volwassen waren inmiddels zeer is uitgedund.

Kortom mensen van het eerste uur zijn er in feite niet meer.

Hein en ik hebben nu basiskopij die moet leiden tot een

boek. Er zijn zeer fraaie illustraties bij en we denken dat het echt een uniek dokument wordt. Hoe het allemaal gaat worden, hangt o.a. af van de kosten. Voorlopig dragen we die zelf. Als we konkrete kopij hebben, kunnen we over vorm en kwaliteit van de uitgave praten.

Deze basiskopij willen we in Wordperfect 4.2 (of 5.0) zien te krijgen zodat we die kunnen bewerken. Daarom zoeken we vrijwilligers die dat willen uittypen. Als we over de kopij op floppy (liefst 5.25 inch) beschikken, gaan Hein en ik weer om de tafel zitten om een konsept te maken.

Het gaat om het op floppy zetten van een zelf vast te stellen aantal A-viertjes. De tekst (in het Engels) krijg je van mij en je stuurt mij de floppy terug. Het is niet erg als er hier en daar typefouten in zitten, die halen we er wel weer uit.

Vrijwilligers kunnen een briefje sturen met eigen naam en adres. Geef daarbij ook aan hoeveel pagina's je wilt typen

paraboe--.<!] (liefst een veelvoud van vijf, b.v. 5, 10, 15 of 20, enz.) en of je je floppy vergoed moet hebben.

Schrijf even aan Wim Velthuizen, Koekoeksbloemlaan 44, 3742 EK Baarn. Of bel 02154 - 15593.

OPROEP Een jaar of tien geleden publiceerde ik in dit blad een stukje uit een oud plaatjesalbum (1935) van Henri Hegener over parachutespringen.

Ik had daarvoor de rechten gekregen van de firma die ze na diverse bedrijfsfusies had verworven. Voor het drukken heb ik het boek aan de toenmalige redaktie van de Sportparachutist gegeven. Helaas is het verdwenen. Graag zou ik het weer terughebben.

Als je het boek op onduidelijke wijze in je bezit hebt gekregen of je weet wie het heeft, laat het mij dan weten: 02154 - 15593.

Wim Velthuizen

â&#x20AC;˘

Sanktiebeleid

Zomaar drie mooie platen van Willard Jansen. Boven de opbouw van een formatie boven Ampuria Brava en beneden een exit uit de Norman Islander.

SP6

Zoals bekend is het afdelingsbestuur in het afgelopen jaar aardig bezig geweest om te proberen meer duidelijkheid te geven ten aanzien van de regelgeving in en rond onze sport.

Het uitgangspunt daarbij is steeds de nodige verhoging van de veiligheid van het parachutespringen geweest en niet, naar wat sommige mensen klaarblijkelijk nog steeds menen, een niet aflatende honger naar macht gekombineerd met een ziekelijke bemoeizucht ten aanzien van de individuele vrijheid van handelen!

Bij regelgeving hoort ook stukje bewaking van die regelgeving en de nodige uniformiteit in de sankties die bij niet nakoming van de regelgeving worden opgelegd. Om iedereen duidelijk te maken wat de mogelijke gevolgen zijn van het niet naleven van de regelgeving, is er in het door het afdelingsbestuur vastgestelde sanktiebeleid aangegeven welke sankties er zijn, wat het doel ervan is en hoe de beroepsmogelijkheden zijn geregeld.

In grote lijnen kent de afdeling voortaan acht sankties: a) een waarschuwing b) een berisping c) een springverbod voor kortere of langere tijd d) een schorsing van de bevoegdheid (waaronder ook die van de oefenvergunning) e) het intrekken van de oefenvergunning f) het intrekken van de bevoegheid voor bepaalde tijd g) het intrekken van de bevoegdheid voor onbepaalde tijd h) voordracht tot royement van het lidmaatschap der KNVvL In het algemeen kunnen zowel de (dienstdoend) instrukteur als de examenkommissie sankties opleggen.

Het stuk is aan alle instrukteurs en aangesloten clubs toegezonden; voor bijzonderheden kun je daar dus terecht.

Peter Tolsma, Afdelingsbestuur

â&#x20AC;˘

Tjassing Sa/ad In deze Salad wil ik kort ingaan op twee voor onze sport hoogst belangrijke ontwikkelingen die op dit moment spelen en waarmee het bestuur zich intensief bezighoudt.

In de eerste plaats de deregulering en privatisering van de luchtsporten.

Sinds jaren streeft de Rijks Luchtvaart Dienst (RLD) naar het afstoten van uitvoerende werkzaamheden op het gebied van de luchtvaart. De bedoeling is dat de KNVvL deze taken gaat overnemen.

Al sinds 1985 zijn stuur- en werkgroepen bezig deze operatie voor te bereiden, maar tot op heden zonder resultaat, omdat er steeds weer nieuwe problemen naar voren komen. Op het ogenblik heerst er tussen de afdelingen van de KNVvL onduidelijkheid en zelfs wat onenigheid omdat de operatie verschillend uitpakt voor de diverse luchtsporten. Ik kan er hier, gezien de komplexiteit van de materie niet te diep op ingaan, maar wat is nu de situatie met betrekking tot parachutespringen?

Een parachute is, in tegenstelling tot bijvoorbeeld een vliegtuig, een ballon, een ULV, enz., geen luchtvaartuig in de zin der wet en dus is het gebruik ervan verboden, behoudens vrijstelling ex. artikel 65 van het luchtvaartreglement. Bij die vrijstelling, die tot nu toe meestal wordt verleend, kunnen eisen worden gesteld. Een van die eisen is, dat we ons moeten houden aan het Basis Veiligheids Reglement, dat we sinds enkele jaren zelf mogen opstellen. Er wordt nu over gedacht om ook een parachute tot luchtvaartuig te verklaren, zodat we als 'sport' vallen onder de normale wet- en regelgeving. We behoeven dan ook geen ontheffing meer aan te vragen en hebben dezelfde rechten en plichten als andere luchtvaartuiggebruikers.

De bedoeling is, dat wij echter geen Bewijs van luchtwaardigheid (BVL) behoeven te hebben, afgegeven namens de overheid, maar dat we zelf onze eisen en normen mogen blijven bepalen en ook geen RLD brevet krijgen, maar zelf onze kwalifikaties mogen vaststellen en bevoegdheden kunnen afgeven. Voor ons zal er dus in de

praktijk niet zo heel veel veranderen, zij het dat de KNVvL - de afdeling dus - het alleenrecht krijgt bevoegdheden af te geven en te verlengen. Voor veel andere luchtsporten gaat er wèl wat veranderen en die zijn nu bang erop achteruit te gaan. Een groot probleem is dat men het als een degradatie ondergaat tot luchtsport te worden gekenmerkt en dat daarmee allerlei regelgeving op het gebied van millieu enz. ook op hun van toepassing wordt.

De RLD schijnt er nu ook wat van terug te schrikken 'sporten' als parachutespringen, zeilvliegen en modelvliegen officieel te mengen met het huidige luchtvaartverkeer.

Het laatste woord is er nog niet over gesproken, hoewel er binnen afzienbare tijd nu wel een besluit moet worden genomen.

Henk Tjassing geflankeerd Gerrit Veeneman.

door zijn CRW·teamgenoten

KNVvL. Reeds geruime tijd dringen wij er als afdelingsbestuur op aan, dat er een diskussie komt over de toekomst van de KNVvL, waarbij met name gekeken wordt of het niet mogelijk is de afdelingen te verzelfstandigen, waardoor we meer be leidsvrijheid hebben. Vooral de drie grote afdelingen: modelvliegen, zweefvliegen en parachutespringen, willen ook een diskussie over de financiële afdracht aan het centrale apparaat. Er is nu, na het verschijnen van een intern onderzoeksrapport, een extern adviseur ingeschakeld, die een dezer dagen een advies zal uitbrengen. In het hoofdbestuur van de KNVvL heb ik gevraagd om een besluitvorming in juni. Dit

Een ander punt is de toekomst van de KNVvL zelf.

Zoals bekend, neem ik aan, bestaat die uit een groot aantal (negen) afdelingen, die niet juridisch zelfstandig zijn en vallen onder de - statutaire - regelgeving van de

Klaas Brouwer.

Peter Bruinsma

en

is ook nodig omdat ons overleg met de fulltime opererende centra Teuge, Texel en Midden Zeeland een principe-akkoord heeft opgeleverd, dat in juni in onze ledenraad aan de orde zal kernen. Dit akkoord maakt echter een andere relatie met de KNVvL noodzakelijk. Hoewel er binnen de afdeling ook geluiden zijn om zo nodig de KNVvL te verloten, blijft het bestuur van mening dat het funktioneren binnen de KNVvL veel voordelen oplevert, maar dan wel in een andere vorm. Als de KNVvL daarmee niet akkoord gaat, onstaat uiteraard een andere situatie. Ik hoop dat we de komende tijd een goede oplossing kunnen vinden.

Henk Tjassing

•

KROOP'STMGOGGLES Camfartable,

& econamical

lightweight eye proteetion.

•

Wide assartment af lens co/ars: deat grey, amber, rose red, b/ue, and mirrared.

• •

Custam, co/ar-coordinated

Contactyour local supplIer orwrlte: edging.

Alsa Avai/ab/e: Stick-On Faam Nase Pads Vent/ess Gagg/es Over-The-Eyeg/asses Sty/e

KROOP'STMGOGGLES Dept. SP 9865-E N. Washington BJvd. LaureJ,MD 20707

Phone (301 J 498-5848

Fax (301J 498-7393

c8!oo~ SINCE 1947

7SP

poro-eeer ~

equipment co.

--

3839 W. OAKTON STREET • SKOKIE, IL 60076 USA· $25.00 minimum on credit card purchase

[ VISA'.1

,li~

IiBi

I

(708)679-5905

• TELEX: 724438

• FAX: (708)679-8644

~ Dealer Inquiries Invited ~ Member Parachute Industry Association

L

Vreemd.

Zijn vriendin kwam ook weer tot leven, babbelend: "Hé, gaaf, dat is tachtig meer dan de meeste mensen, zeg ik altijd maar. .. trouwens, ik heet Deana. Ik heb er zelf vijfentachtig, maar Tom heeft er meer dan twaalfhonderd."

"Ik denk dat ze nu wel geland zijn", zei Tom, "kan je meteen kennismaken met de rest."

We liepen terug naar buiten en even kon ik niet veel zien in het felle zonlicht. Om m'n ogen te laten wennen, liep ik de paar meter naar m'n auto om m'n spullen te pakken en riep over m'n schouder: "Kan ik vanmiddag nog een sprongetje maken?" Tom deed net alsof hij me niet gehoord had en zei: "Kijk daar komt Jim aanlopen, hij runt de dropzone, ik zal je even voorstellen."

Een vriendelijk glimlachende kerel van een jaar of veertig kwam onze kant op lopen, z'n armen vol nylon. Ik zou zweren dat ik hem "tweeenvijftig punten" hoorde zeggen. Toen hij me zag staan, leek z'n glimlach even te bevriezen.

"Jim, dit is Julia, ze wil hier een gastsprong maken." De klemtoon lag me net iets teveel op het woordje gàst.

Jim gaf me een stevige hand en zei: "Je wilt zeker meteen omhoog? Zodra de kist beneden is, zal ik eens kijken wat ik voor je kan doen."

Ik liep achter hem aan de hangar in en terwijl hij z'n chute op een vouwmat uitgooide, vroeg ik: "Hoorde ik je nu net iets roepen over tweeenvijftig punten?"

Ondanks dat hij gewoon doorging met vouwen, leek

hij even lichtelijk geschokt, maar grijnsde direkt weer en zei lachend: "0, dat is een hele oude grap van Tom en mij. Nee, Carolien en ik probeerden twee mans sequential te draaien maar na drie punten hebben we elkaar nauwelijks meer gezien."

Ik worstelde me in m'n slicksuit. "Vind je het niet vervelend om met een onervaren iemand te springen?" vroeg ik. "Nee hoor, zei hij, we zijn niet van die wedstrijdspringers, ik vind het wel leuk om weer eens met iemand anders te springen."

Tom stond er ook bij, hij keek wat afwezig voor zich uit. Op dat moment kwam de andere springer binnenwandelen, "Wow, heb je het gezien? Ik wist toch bijna niet meer hoe ik verder moest na het dertigste ... " ze stopte abrupt toen ze me zag staan. Ik werd langzamerhand een beetje moe van de stiltes die er iedere keer vielen.

"Hallo, ik ben Julia, ik ben aan een soort tocht langs kleine clubs bezig zou je kunnen zeggen, overal een paar sprongen en dan weer verder."

"Te gek, lijkt me leuk", zei het meisje, ze was ongeveer van mijn leeftijd, "kunnen we mooi een vierman doen, dat lijkt me wel wat."

met de andere springers en, ik kon het me natuurlijk verbeelden, vanaf dat moment leek het vliegtuig minder hard te klimmen.

Toen we op hoogte waren, spotte Carolien voor ons.

Mijn hemel, het leek wel of ze een exitpunt ter grootte van een dubbeltje had uitgezocht, ze bleef eindeloos korrekties doorgeven aan de vlieger.

Eindelijk was ze tevreden.

We klommen naar buiten, Ready-Set-Go en daar gingen we. Een perfecte exit dacht ik, we lagen keurig dicht bij elkaar ... en toen gebeurde er iets vreemds. Ik zakte onder ze uit en niet zo'n beetje ook. Het leek wel of ze de kist niet uitgegaan waren, zo hard viel ik weg.

Nou was het wel zo dat ze me op mijn eigen club soms de Meteoor noemden omdat ik zo hard viel. Als iemand mij zag vallen, deed-ie snel een wens! Kijk eens, een vallende ster.

Maar er was altijd wel iemand met genoeg ervaring om me toch bij te kunnen houden en ik had van iemand zoals Tom, met zoveel sprongen, toch wel verwacht dat hij in de buurt zou liggen.

"Klote slick-suit", dacht ik. De anderen lagen nu zover boven me dat ik ze, zelfs met

Dik een half uur later waren we onderweg naar 10.000 ft.

"Gave kist!!!" gilde ik boven het lawaai van de motor uit, "het lijkt wel een engel met heimwee, wat klimt dat ding!"

Ik zag Carolien een blik wisselen met de piloot en daarna

Vierde Technische Kongres

IV!E«kI.!.!./ Para Ongevallen Dekking * doorlopende - 24 uurs * werelddekking * in en buiten beroep! * ook voor de CHUTEPOLIS

P~a&'&'~arle~ f/al(rIe~lJ'eel(t1leldÓ(}~1(

bellel(: 055-218028 SP10

De BPA maakte onlangs met een persbericht bekend, dat zij van 9 tot 11 oktober '90 het vierde Technische Kongres onder auspiciën van de FAI-IPC zullen organiseren.

Het kongres zal plaatsvinden op een van de grootste nationale sportcentra: Bisham Abbey aan de Thames.

Voor het eerst zullen er Oostbloklanden zijn vertegenwoordigd en de verwachting is dat, mede door een aantal punten op de agenda: - standaardisatie - standaardisatie - AAD's

m'n hoofd in m'n nek, niet meer kon zien. Ik zag op m'n hoogtemeter dat we nog ruim boven de 8000 ft zaten.

Waarom kwam er niemand naar me toe?

Shit, ik zag ze nu helemaal niet meer. Dan maar een tracking als een speer, een paar backloops, wat barrelrolls. Ik free-stylde maar wat door tot openingshoogte.

Toen ik hing keek ik, uit gewoonte, direkt om me heen, op zoek naar de andere sprinqërs.

Niemand te bekennen.

Ik snapte er niks van, keek nog eens boven en onder me, links, rechts, alle kanten op. Niemand.

Ik vloog richting hangar en was inmiddels lichtelijk panisch. Waar was de rest?

Hingen ze ergens verderop?

Niets van dat alles, ik had net zo goed de enige kunnen zijn die in de lucht hing. Toen ik geland was, keek ik uiteraard direkt weer omhoog, niets te zien.

Een onwezelijk gevoel begon zich langzaam meester van me te maken. wordt vervolgd Overgenomen uit Canpara en vrij vertaald door Annet Gillebaard.

houden van de onlangs opgerichte European Parachuting Union, die op het genoemde gebied een waardevolle bijdrage kan leveren.

Voor nadere informatie is de BPA als volgt bereikbaar: BPA, 5 Wharf Way, Glen Parva, Leicester LE2 9TF, Engeland, telefoon Leicester (STD 0533) 785271, fax (0533) 477662.

brevetten materiaal

het een uitgebreid en belangrijk kongres zal worden.

Daarom wordt alle IPC vertegenwoordigers verzocht een technische afvaardiging te zenden om tot konstruktieve resultaten te komen.

Tevens zal van de gelegenheid gebruik worden gemaakt om op dezelfde lokatie op 12 oktober een vergadering te

4 editions : maart, mei, aug., nov.

The interesting infonnation tor every skydiver!

Subscriptions : H FL. 20 - BFR. 300 10 V.V.P .• SKYDIVER Schomslraal 22 B·26OO BERCHEM Rel.: ABiSKY/87 Rekening KB 42:J.908050Hl1

Op zondag 1 april vond de feestelijke opening plaats van ~;. ....,.

'The Parachute Case' op Teu- . ge, waar Kees en Trees al enige tijd de scepter zwaaien.

De burgemeester van Voorst verrichtte de officiĂŤle openingsplechtigheid waarbij de Nederlandse vlag door middel van vele grote en kleine ballonnen en met een groot vuurwerk de lucht in ging! Zelf een fanatiek zwever, noemde hij de shop een positieve ontwikkeling en een stimulans voor de sportieve luchtvaart Tijdens de drukke en gezellige receptie dankte Kees alle aanwezigen voor kadoos en goede wensen en wenste Arnold Trees en Kees uit naam van Parachutes de France heel veel succes!

De foto's zijn van Ingrid Zoetmulder en geven een goed beeld van drukte, gezelligheid en prachtig weer!

Are You Current?

Gestolen rig gevonden!!!

In juli 1989 is tijdens een riggersvergadering in het clubhuis van de Para Club Hilversum een komplete springuitrusting gestolen.

Na een anonime tip en dus veel speurwerk vond ik mijn rig terug in Zwartberg. De rest was spoorloos. De eigenaar van mijn rig bleek het gekocht te hebben van Heniuo Mrugalski, die op zijn beurt het rig terugkocht en aan mij retourneerde. Later kreeg ik ook mijn main

(Contact) van hem terug. Alle serienummers bleken gewist De rest van mijn uitrusting is nog niet boven water.

De waarde van het rig en main van de totale schade afgetrokken, bleef er nog een bedrag van f 3.250,over, dat door de heer Mrugalski aan mij is betaald.

Heniuo, bedankt, ik ben blij dat er nog sportvrienden zijn!

George

You can be, by reading the most up-to-date journalof skydiving in the world:

PARACHUTIST PARACHUTIST is the world's largest and most authoritative souree of skydiving information, offering the latest information on equipment, technique, competition, safety, student training and all facets of sport parachutmq. The official publication of the United States Parachute Association, PARACHUTIST is published monthly in full color.

Subscribe today-$31.50, $68 for airmail-to:

United

Stat es Parachute Association 1440 Duke Street Alexandria, VA 22314

Buijtendijk 11SP

grotere chute ging origineel achteruit over gemiddeld twintig meter breed, droog strand. Maar de wind stond alle keren precies in de lengte, dus er ontstonden geen problemen, behalve voor een Engelse springer die na de landing opgetild en dermate fors neergevleid werd dat zijn schouder uit de kom vloog.

Nu waren er vijf dokters aanwezig op de boogie, dus het werd snel weer gerepareerd, maar toch wel einde boogie voor die pechvogel.

Tekening:

'Mai mie pan-haa' staat in de kop. Letterlijk betekent dit: "niet hebben probleem" en deze uitspraak typeert de Thai Boogies.

De eerste boogie in Thailand was een groot sukses.

Organisator Thomas Fromm overleed echter een half jaar later aan een hartaanval in de bus op de Moorsele Hercules Boogie. Betty Hawkins en Raoul Torres, twee in Italië wonende Amerikanen, namen de organisatie over en de tweede boogie was ook een sukses. Hoe de boogie dit jaar verliep, kunt u hieronder lezen.

Half februari druppelden uit 27 verschillende internationale hoeken en gaten 167 springers het Menam hotel in Bangkok binnen. Na een uitermate luxueus doch kort verblijf alhier werd men in Royal Thai Air Force bussen onder begeleiding van de Tourist Police naar het 200 km zuidelijker gelegen ChaAm Regent hotel vervoerd.

De boogie werd gehouden op het 20 km verderop gelegen vliegveld, nabij het stadje Hua Hin, een bekend toeristenoord.

Die avond, tijdens de briefing, vertelde Raoul: "Morgen, de eerste dag, beginnen we wat later: om 9 uur vertrekken de Air Force bussen."

Láter, què?? Nou ja, die miste ik dus. Nu kon je wel later met een hotelbus. maar die was duur en lang niet zo plesant als gewoon het openbaar vervoer.

Het vliegveld ligt aan dezelfde van Bangkok af (naar Singapore, 1500 km hemelsbreed) doorgaande weg.

Over deze befaamde weg rijden veel bussen (veel met toeristen), dikke Scanla's (met 120 op de verkeerde weghelft) onderweg naar meestal Phuket en zeer veel SP12

lokale bussen die overal stoppen waar mensen in of uit willen. Je stapt gewoon op, glimlacht op je best naar de Thai in de bus - waarvan minimaal de helft achterstevoren zit te kijken naar die Farang (Thai voor vreemdeling) - betaalt vier dup en begint na twintig minuten, als je het vliegveld gewaar wordt, naar de kondukteur te gebaren en sjokt de laatste vijftig meter naar de DZ. Tijdens de eerste helft van de boogie stonden vier C-123's tot onze beschikking (tegen twee tegelijk in de lucht viel niet te vouwen). Een C-123 lijkt wat op een Transall, is

Schaduw:

bittere noodzaak

tijdens het vouwen!

een zestigpersoons Vietnam veteraan, voorzien van twee mooi klinkende, danig rokende en olie-verbruikende zuigermotoren en twee zeer pijnlijk lawaaiige straalmotoren. Het lijkt me wat onhandig met tanken, maar vermogen zàt: binnen 25 sekonden zijn 120 oorproppen airborne en zitten ze een kwartiertje later op 13.500 ft. De aanwezige organizers (ik ken ze ook niet allen, maar jullie kennen in ieder geval): Herman (Mafia), Raoul (zie boven), Jack (zie andere boogies), Alexis (idem) en John (O.Z.), spot-

Marianne

van de Reyden

ten deze gevaartes perfekt en dat was maar goed ook, want de Golf van Thailand, hetgeen net zoiets is als de Noordzee maar dan warmer en met lekkerder vis, ligt onmiddellijk naast de DZ. Nu stond er altijd een beste wind in de lengterichting van het geheel en kunnen de jongens van de Royal Thai Air Force best wel vliegen. Niemand heeft dan ook ongewild in zee gelegen, zelfs die ronde reserve niet.

Die organizers trouwens verdienen een pluim op hun hoed. Goed spotten, mensen in groepen indelen, sprongen verzinnen en briefen zijn dingen die een goede boogie

(foto Marianne

van de Reyden)

nodig heeft naast vliegtuigen en mooi weer en over het weer in Thailand kan ik kort zijn: het was iedere sekonde perfekt.

Meestal werd een load of tien op de DZ gevlogen en daarna de laatste twee op het strand voor het hotel. Je mocht alleen mee op de beach-Ioads als je minimaal 500 sprongen had, of eerder had bewezen kapabel te zijn.

Terecht, want oei, 500 meter naar links en 20 km noordelijker stond me daar toch een blaas zo tegen zonsondergang: iedere mediumsize of

Nadat er vier dagen lang allerlei verschillende kleine en grotere plakken door het zwerk hadden gevlogen en de springers zich intussen prima vermaakten met het keuvelen met de Thai en het verorberen van al de lekkere hapjes bij al die eettentjes, werd het wel weer tijd voor de echt grote plakken, vond men. De basis (tienman gelinkt) had er al wat trainingssprongen opzitten: er vloog een mooie veertigman en we gingen omhoog voor een zestigman. De eerste poging strandde op 13.500 ft in een stall van de kist tijdens de exit! De basis vloog natuurlijk gelijk aan vellen en vooral de achterste rijen waren al meters voor de laadklep airborne. Langzaam, wat tuimelend, bewoog het zooitje kompleet gewichtloos - naar buiten, intussen wat benauwd kijkend naar het dichterbij komende plafond dat vol zal met gemene uitsteeksels.

Buiten in de blast natuurlijk alles onstabiel en op elkaar vallend. Eenmaal weer vrij: "juist ja, alle handles zitten nog op hun plek, brilletje nu ook weer, wat deden we ook weer? Wat diven, naar een funnel kijken en tracking toepassen, nou ja, moeten we maar meer rekening houden met het vliegtuiggebeuren!"

Oudere springers herinnerden zich ietwat geschrokken het Lockheed loadstall-verhaal (elf doden) en alras werden de laatste 25 springers op minimaal zeven meter van de rest gezet. In tegenstelling tot wat je zou denken, verstoorde dit de sprong totaal niet, je begon zo'n beetje halverwege SET en GO te rennen, hetgeen beter gaat met minder mensen voor je voeten en je was precies één meter achter de rest buiten, perfekt. De tweede poging resulteerde in 60 uit 61, vijftien sekonden mooooi vlak vliegend, met een goede se-

mee aan PA- en CRW-wedstrijden uit een Westland Wessex heli en er liepen een aantal zeer goede relatievers rond.

De laatste dag, eerst weer een jump-in op Lampang, plooien en met twee zeer voIle C-130's naar Bangkok (anderhalf uur). Voor wie wilde: demospringen in een groot stadion en het werden twee gave demo's, de laatste met een heel mooie zestigman; bij het derde punt werden mensen terecht zenuwachtig.

De foto hierboven toont het strand, de dropzone en het vliegveld bij Hua Hin en de foto niernaast is een van de C·123 in de startfase ... (foto's Karel Lamboo)

paratie, uitermate hoopgevend voor de zo vurig gewenste honderdman.

Intussen waren de vijf dagen van de boogie op Hua Hin verstreken en vervoerde de Royal Thai Air Force ons met vier C-123's naar Bangkok en vandaar met twee C-1 30's naar Chiang Mai. Chiang Mai, in het noorden van Thailand, beroemd om de stammen in de omgeving, is een prettige stad, het verkeer een zooitje zoals in iedere stad in Azië, maar overzichtelijk en met een fiets te berijden. Ons wederom luxe hotel stond midden in de stad en we hadden anderhalve dag om ons te verpozen wat natuurlijk prima lukte; een schitterende omgeving en allerlei kroegjes om de hoek, waarvan sommige wel van een wat bedenkelijk allooi.

De boogie ging weer verder vanuit C-130's. Het was wel weer een genot om uit een Hercules te springen, stil, schoon en voorzien van drukkabine; totdat we op 15.500 ft waren stond je hoogtemeter hooguit op 7.000.

Op het vliegveld van Chiang Mai konden we niet springen, het is een internationaal vliegveld en niemand zou zich ook echt prettig voelen als er wat wolken zouden zijn om naast die nabij gelegen berg van 5.000 ft (4.000 AGL) te springen. De Royal Thai Air Force vervoerde ons dan ook met twee C-130's naar Lampang, 94 km naar

het zuidoosten.

Op Lampang was de DZ ook weer op het vliegveld, maar toch bleek dat dit terrein niet echt geschikt was voor een boogie uit grote vliegtuigen.

Ik wil niet mopperen hoor, maar het landingsterrein was te klein voor negentig man.

Je moest dan maar onmiddellijk naast de landingsbaan landen, maar midden op de dag begon de turbulentie boven dat windstille, hete asfalt best wel vervelende dingen te doen met jouw landingslucht. Misspots waren niet te vermijden: ofschoon het op de grond nooit woei, stonden er harde (40 kts) bovenwinden uit verschillende richtingen op verschillende hoogtes. Uitwijk bestond meest uit rijstvelden (die onder water staan) en verschillende springers zagen er dan ook uit als varkens die net uit een modderpoel kwamen. Bovendien is de kans natuurlijk niet klein dat er een slang precies in jouw rijstveldje zit en die beesten gaan heus wel opzij als je ergens rustig loopt, maar van landende para's begrijpen ze natuurlijk niks.

Eventuele andere uitwijk bestond uit schaarse, harde, kleine en ongelijke terreintjes en je moest goed uitkijken voor hoogspanningsleidingen. Diverse uitvallers vielen dan ook te noteren, waaronder twee lui met gebroken botten. .. Maar gezellig dat het daar was: veel geïnteresseerd, ordelijk, vriendelijk, voorkomend, mooi en lief publiek, machtig volk die Thai.

Springen was ook weer prima geregeld, vijfmaal per dag gingen beide Herculessen omhoog en dan zat er geen springer meer op de grond.

Een keer bestond de laatste sprong van de dag urteen jump-in op een paarden-racebaan in Chiang Mai, maar dat was gelijk ook de laatste keer: we woeien weer achteruit en nu geen strand; alles liep goed af.

Het springen de laatste dagen werd toch wel wat overheerst door de grote pogingen: het grootste was iets van zeventig plus uit tachtigpius en dat een keer of vijf en toen begonnen er springers af te haken, al dat gevouwen gebrief en gedebrief. Je wilde toch ook wel eens gewoon rondhangen tussen de Thai.

Er waren trouwens enkele tientallen Thaise springers op de boogie, de meeste deden

Na de boogie bleven de meeste lui nog een paar dagen in het Menam hotel in Bangkok, hetgeen een prima gelegenheid was om uit te blazen van de stortvloed van gebeurtenissen van de afgelopen anderhalve week en je intussen realiserend dat de derde Thai Boogie ook weer een grandioos sukses was.

Buiten dat alles gewoon klopte en liep zoals het lopen

moest, betekent het nogal wat als je de gast bent van de Royal Thai Air Force!!!

Niet alleen dat vliegtechnisch alles klopte, maar die lui regelden grandioze feesten met sea-food barbecues, er liep dan ook buiten het vliegend personeel honderd man voor ons in de weer te zijn, als buschauffeur, tanker, schoonmaker, tenten maker, tolk of bewaker. Bovendien, heel Zuid-Oost Azië wordt bewoond door machtig lief volk!!!

Thai Boogies zijn aan te raden, zondermeer.

Khop koen khrab,

lamboolala

• 13SP

mee aan PA- en CRW-wedstrijden uit een Westland Wessex heli en er liepen een aantal zeer goede relatievers rond.

De laatste dag, eerst weer een jump-in op Lampang, plooien en met twee zeer voIle C-130's naar Bangkok (anderhalf uur). Voor wie wilde: demospringen in een groot stadion en het werden twee gave demo's, de laatste met een heel mooie zestigman; bij het derde punt werden mensen terecht zenuwachtig.

De foto hierboven toont het strand, de dropzone en het vliegveld bij Hua Hin en de foto hier-naast is een van de C-123 in de startfase (foto's Karel Lamboa)

paratie, uitermate hoopgevend voor de zo vurig gewenste honderdman.

Intussen waren de vijf dagen van de boogie op Hua Hin verstreken en vervoerde de Royal Thai Air Force ons met vier C-123's naar Bangkok en vandaar met twee C-130's naar Chiang Mai. Chiang Mai, in het noorden van Thailand, beroemd om de stammen in de omgeving, is een prettige stad, het verkeer een zooitje zoals in iedere stad in Azië, maar overzichtelijk en met een fiets te berijden. Ons wederom luxe hotel stond midden in de stad en we hadden anderhalve dag om ons te verpozen wat natuurlijk prima lukte; een schitterende omgeving en allerlei kroegjes om de hoek, waarvan sommige wel van een wat bedenkelijk allooi.

De boogie ging weer verder vanuit C-130's. Het was wel weer een genot om uit een Hercules te springen, stil, schoon en voorzien van drukkabine; totdat we op 15.500 ft waren stond je hoogtemeter hooguit op 7.000.

Op het vliegveld van Chiang Mai konden we niet springen, het is een internationaal vliegveld en niemand zou zich ook echt prettig voelen als er wat wolken zouden zijn om naast die nabij gelegen berg van 5.000 ft (4.000 AGL) te springen. De Royal Thai Air Force vervoerde ons dan ook met twee C-130's naar Lampang, 94 km naar

het zuidoosten.

Op Lampang was de DZ ook weer op het vliegveld, maar toch bleek dat dit terrein niet echt geschikt was voor een boogie uit grote vliegtuigen.

Ik wil niet mopperen hoor, maar het landingsterrein was te klein voor negentig man.

Je moest dan maar onmiddellijk naast de landingsbaan landen, maar midden op de dag begon de turbulentie boven dat windstille, hete asfalt best wel vervelende dingen te doen met jouw landingslucht. Misspots waren niet te vermijden: ofschoon het op de grond nooit woei, stonden er harde (40 kts) bovenwinden uit verschillende richtingen op verschillende hoogtes. Uitwijk bestond meest uit rijstvelden (die onder water staan) en verschillende springers zagen er dan ook uit als varkens die net uit een modderpoel kwamen. Bovendien is de kans natuurlijk niet klein dat er een slang precies in jouw rijstveldje zit en die beesten gaan heus wel opzij als je ergens rustig loopt, maar van landende para's begrijpen ze natuurlijk niks.

Eventuele andere uitwijk bestond uit schaarse, harde, kleine en ongelijke terreintjes en je moest goed uitkijken voor hoogspanningsleidingen. Diverse uitvallers vielen dan ook te noteren, waaronder twee lui met gebroken botten. _ Maar gezellig dat het daar was: veel geïnteresseerd, ordelijk, vriendelijk, voorkomend, mooi en lief publiek, machtig volk die Thai.

Springen was ook weer prima geregeld, vijfmaal per dag gingen beide Herculessen omhoog en dan zat er geen springer meer op de grond.

Een keer bestond de laatste sprong van de dag uit een jump-in op een paarden-racebaan in Chiang Mai, maar dat was gelijk ook de laatste keer: we woeien weer achteruit en nu geen strand; alles liep goed af.

Het springen de laatste dagen werd toch wel wat overheerst door de grote pogingen: het grootste was iets van zeventigplus uit tachtigpius en dat een keer of vijf en toen begonnen er springers af te haken, al dat gevouwen gebrief en gedebrief. Je wilde toch ook wel eens gewoon rondhangen tussen de Thai.

Er waren trouwens enkele tientallen Thaise springers op de boogie, de meeste deden

Na de boogie bleven de meeste lui nog een paar dagen in het Menam hotel in Bangkok, hetgeen een prima gelegenheid was om uit te blazen van de stortvloed van gebeurtenissen van de afgelopen anderhalve week en je intussen realiserend dat de derde Thai Boogie ook weer een grandioos sukses was.

Buiten dat alles gewoon klopte en liep zoals het lopen

moest, betekent het nogal wat als je de gast bent van de Royal Thai Air Force!!!

Niet alleen dat vliegtechnisch alles klopte, maar die lui regelden grandioze feesten met sea-food barbecues, er liep dan ook buiten het vliegend personeel honderd man voor ons in de weer te zijn, als buschauffeur, tanker, schoonmaker, tentenmaker, tolk of bewaker. Bovendien, heel Zuid-Oost Azië wordt bewoond door machtig lief volk!!!

Thai Boogies zijn aan te raden, zondermeer.

Khop koen khrab, Lamboolala

• 13SP

Crime passionelle ofwel het geheim van een succesvol team t

/

Ze zijn hun tiende seizoen ingegaan. Ze hebben al veel medailles gewonnen, waaronder goud op de Engelse Nationals in '85, goud op de Belgische Nationals in '86, brons op de WK in AustraliĂŤ in '86, goud voor rotatie in Grenchen in '85, goud op de NKP in '87.

Ze werden in '87 Europees Kampioen Rotatie in Avignon, vierde op de WK Vichy in '88 en ze wonnen zilver en brons op de Championships of Masters in Spanje vorig jaar, voor respektievelijk sequential en rotatie.

Iwan Spilker, Herman Landsman, Ado de Schipper en de broers Ernst en Simon Woerlee vormen samen de Mafia. Het enige Nederlandse skydiving team dat zolang in de internationale top heeft gestaan en dat nog doet.

De week voordat Mafia naar Thailand vertrok om deel te nemen aan de WK CRW, trainde het op het paracentrum van Pujaut, nabij Avignon. Ik reisde en sprong met ze mee om het volgende portret samen te stellen.

Tien dagen trainde Mafia: acht tot tien sprongen per dag. De eerste helft met Ado de Schipper (vaste reserve), daarna met Simon Woerlee, die niet eerder vrij kon krijgen.

Het accent lag op sequential met als afsluiting van de dag steevast een rotatiesprong en als de tijd het toeliet, nog een. Het aantal formaties in tijd lag bij sequential tussen vijf en acht, afhankelijk van de moeilijkheidsgraad. Het gemiddelde aantal rotates lag op elf. Op de enige dag dat er, vanwege te harde wind, niet gesprongen mocht worden, had ik de gelegenheid dit hard werkende team te interviewen.

Jullie bestaan volgend jaar tien jaar. Hoe is het begonnen?

Ernst: Simon en ik stonden aan het begin van de Mafia samen met Herman en toen nog met Arnold Camfferman, maar die laatste werd na één seizoen opgevolgd door Iwan Spilker. Met Arnold klikte het niet zo best en bovendien ging hij op het vaste land werken, waardoor hij minder tijd had. We waren toen voornamelijk een RW-team, maar experimenteerden met CRW. Herman en ik werkten samen in parabar 'De Kieviet' en gingen tussendoor pin-base oefenen. Overigens heeft ook Simon in 'De Kieviet' gewerkt.

Daardoor hadden we ook al snel een sponsor. Ton Kap, de eigenaar van 'De Kieviet', regelde voor ons een springabonnement in ruil voor klusjes die we voor hem deden.

Het team is dus ontstaan uit een groepje vrienden dat met elkaar sprong?

Simon: Inderdaad, Ernst en Iwan kennen elkaar al van de kleuterschool; Ernst en ik zijn broers. Met z'n drieën besloten we in '77 te gaan springen. Toen we dat eenmaal deden en ook in 'De Kieviet' werkten, kwam Herman erbij.

Was het jullie in die tijd meer te doen om RW met CRW als bijzaak?

Ernst: CRW bestond toen nog nauwelijks. Er waren

twee instrukteurs die een biplane mochten maken en wij kregen de springverboden om de oren omdat we het ook deden.

Simon: In die tijd is ook de naam Mafia ontstaan. We wilden zelf bepalen wat we deden. Met name Charles von Sury, destijds instrukteur op Texel, riep ooit: "Het lijkt er wel op of ik als instrukteur

geven moment naar de KMA, Ernst naar de RLS en Iwan en Herman bleven op het paracentrum Texel werken als instrukteur.

Ernst: Van mij zei men "als jij eenmaal gaat vliegen dan is het wel bekeken met het springen', maar daar is bij mijzelf nooit sprake van geweest. Het team heeft nooit gevaar gelopen. We zijn toen

niets meer te vertellen heb en dat de Mafia het heeft overgenomen." We hadden dus al een naam voordat er een echt team was.

begonnen om alle vakanties en vrije dagen samen te plannen. Hierdoor hadden we vooral in het voor- en naseizoen genoeg tijd om te trainen. Aanvankelijk deden we dat op Texel, later ergens anders om Herman en Iwan vol bij het trainingsgebeuren te kunnen laten zijn. En zo gaat het nog steeds goed.

Herman: Onze trainingen waren altijd doelgericht. We keken uit naar wat ons te wachten stond en stelden dan vast hoeveel we zouden moeten trainen. Die planning ging steeds goed totdat we met de achtman begonnen.

Toen had je vaak de situatie dat een of twee mensen niet konden.

Wanneer hebben jullie besloten je echt op CRW te gaan storten?

Simon: Dat was na de World Cup RW in Lapalisse.

Herman: We zagen dat het zoveel tijd en geld zou gaan kosten om ooit in de buurt van de wereldtop te komen dat we in dat opzicht kansloos zouden blijven. Tegelijkertijd hadden we met CRW al redelijk succes.

Jullie hadden sterke ambities.

Herman: Ja we wilden bij de wereldtop horen en zagen onze mogelijkheden om dat met CRW te bereiken.

Ernst: Achteraf kijken we toch terug op een groot aantal jaren van hard trainen en veel geven voor de sport.

Hoe houden jullie dat vol, al zo lang. Hoe zit het met werk en vriendinnen?

Simon, jij ging op een ge-

Hoe hebben jullie dit allemaal kunnen bekostigen?

Vooral omdat Simon en Ernst lange tijd in een opleiding zaten.

Simon: In het begin was Ton Kap onze grootste sponsor via zijn deal met die springabonnementen. Ook hadden we al zeer snel een team potje. Dat potje werd aanvankelijk voornamelijk gevuld met

inkomsten uit de verkoop van T-shirts.

Is het zo dat dit teampotje uitbouwde tot wat nu Isola 'quip heet?

Simon: Inderdaad, het eerste dat erbij kwam was een aanbod van Parachutes de France voor een dealership voor heel Nederland. Die uitdaging hebben we toen aan-

genomen en zo is het ballteje gaan rollen.

Gaan de inkomsten van Isola 'quip naar het team?

Simon: Ja, alles gaat naar het team. Later, toen we meer gingen trainen, hebben we meer sponsors aangetrokken in de vorm van vermogende vrienden die onze inzet beloonden met een financiële bijdragen zonder ons te willen exploiteren. We springen wel eens een demo als dat zo uitkomt, maar dat staat in geen verhouding tot wat zij voor ons doen.

Wat is het effekt van jullie intensieve springaktiviteiten op jullie relaties; hoe reageren jullie vriendinnen erop?

Ernst: Voor Simon en mij geldt dat we onze vriendinnen kennen van het springen.

Ze springen zelf ook en dat is voor ons heel belangrijk. Voor Herman en Iwan ligt dat anders; hun vriendinnen wonen op het eiland.

Herman: Dat is inderdaad een voordeel. In het verleden is het vaak niet goed gegaan.

15SP

[)e !~ac/;e-o;z(JI(e tJ-al(Ptyaat èj~/taeet<-cI 0; ee« leat tJ-t<-ji tJ-f/ejtJ-efci /ir cIe {J/f(jetJ-/Îrjoa« cIeietel(cIe Za/4t<-al(~e ~tacilftJ-(fI({JI(, 701(, jezefl[,e e« tJ-t<-/el(clef;jte/f(el(~elf, a&/f(ecle ee« att/el !~aletJ-el( ie,1(/f(et<-tel(cIe~/eet<-0; cIec/;e-o;z{Jl(e, * Elke dag geopend

* Twin Otter, Pilatus Turbo Porter, C-206 * video en video ruimte * gerenommeerde riggers * parashop ,

* square vanaf de eerste sprong * vervolgkursussen, tandem, AFF

I

I

* keurig sanitair; vrij gebruik (warme) douches! * zwembad op dropzone

* gezellige bar/restaurant I

!

I i

I

I I

I ; ,

I

,

sprongprijzen :

overnachting:

7000 ft 10000 ft 12000 ft (korting voor teams)

FF 90,FF 100,FF 120,-

camping (tent) pppn (caravan) 10-persoonskamer 4-persoonskamer

FF FF FF FF

15,23,15,23,-

In de nabije omgeving van de dropzone: * supermarkt * tennisbanen * watersportaktiviteiten * fitnesscentrum * bekende wijnkelders van Tavel * voormalig pauselijk paleis * enz. enz.

Voor meer informatie: sekretariaat, telefoon 09 3390264183 clubhuis, telefoon 09 3390264696 SP16

"4

I,

,!

11 11

I

i

!I

I

, '

Laten we even teruggaan naar de trainingsaanpak.

De sprongen, de exit, het opbouwen van formaties, hebben jullie daar standaard oplossingen voor, vaste plaatsen of wordt iedereen overal 'ingezet'?

Herman: Noodgedwongen hebben we gekozen voor vaste patronen. Dezelfde bovenop, dezelfde pin-base.

Zou je voor de flexibele aanpak kiezen, dan heb je veel meer trainingssprongen nodig.

Ernst: Wij weten nu van elk teamlid precies hoe hij reageert in bepaalde situaties.

Je kunt daarop anticiperen.

Die voorspelbaarheid is onze kracht. Vervang je iemand, dan heeft dat meteen gevoIgen. Toen bijvoorbeeld Simon aankwam, moesten we ons weer op hem instellen omdat we net zo'n veertig sprongen met Ado hadden gemaakt.

Wat trainen jullie?

Wedstrijdsprongen of voornamelijk bepaalde overgangen?

Herman: We trainen nu vooral sets, het vliegen van inters, omdat dat nog steeds ons zwakste punt is. We hebben veel geleerd van trainings-

stages in GAP waar elke sprong op video wordt gezet en waar we veel adviezen kregen van het Franse team, dat daar traint. De Fransen steken bij sequential met kop en schouders boven de rest uit.

Wat is jullie prognose voor de WK in Thailand?

Ernst: De Fransen zijn absoluut de besten in sequentia!.

Met rotatie en achtman willen ze nog wel eens de fout ingaan. Hun probleem is dat ze erg ruw werken. In Vichy kostte ze dat een medaille.

Wat maakt de Fransen zo goed?

Simon: De teamleden zijn allemaai in dienst van het Franse equivalent van de KNVvL. Die jongens kunnen een half jaar fulltime trainen. Andere mogelijke medaillewinnaars zijn de teams uit China, VS, Nieuw Zeeland en Australië.

Wat zijn jullie kansen?

Ernst: Na de Fransen komt een aantal landen, die ongeveer op gelijk nivo liggen. Wel kijken we met spanning uit naar de Chinezen. Die hebben pas één keer meegedaan en werden direkt derde.

MOORSELE • 28 april - 1 mei SKYVAN BOOGIE • 24 - 27 mei 10 WAY SPEEDSTAR + SKYVAN BOOGIE • 2 - 4 juni P.A. wedstrijd • 10 - 17 juli MOORSELE BOOGIE BN Islander CESSNATurbo 206 Short ..Skyvan " 50 x ZEROX / MANTA

I

students

•••• •••••• ••••••••

••••••••••

Wat zijn jullie plannen voor de toekomst, doorgaan met CRW? Ernst: Allereerst wil ik zeggen dat we hebben besloten daar pas ná de WK over na te denken. Daarnaast dit: veel mensen denken dat wij CRW-freaks zijn in de zin dat wij ons uitsluitend daarmee bezighouden. Van alle sprongen die wij maken, is slechts een kwart CRW, de rest is RW.

laatste nieuws WKCRW Chengmai Thailand

••••••••••

•••••••• •••••• ••••

Hebben jullie nog een gouden tip voor mensen die eraan denken om een team te gaan vormen?

Je moet goed met elkaar kunnen opschieten, dat is belang rijker dan ervaring hebben. Talent is nooit weg. Ga trainen op een centrum met goede faciliteiten zoals video, een coach en goed weer.

Willard Jansen

••

•

PARACHUTE

GEBEURTENISSEN 1990

••

Bij rotatie denken we allemaal, behalve Herman, dat China wint. De VS en Nieuw Zeeland zijn kanshebbers net als Australië, Canada en wij.

Herman: Van alle aanwezige teams hebben wij de minste trainingssprongen.

Sinds 1986 zijn dat er 500.

CENTER

Ram Air Accelerated Cursusprogressie (15 sprongen) 800 FI Cursus Accelerated Freefall (OP level VIII)

2.200 FI

Cursus: (I) 14-22april (11) 1 - 8 juli (111) 12 - 19 augustus

rigs

Full Time Instrukteurs Groud Air Video Systeem Elektronische DC Overnachting en maaltijden

op de DZ

Voor info: MOORSELE PARACHUTE CENTER vliegveld Moorsele - Postbus 38 - B-8640 MOORSELE-BELGIE Telefoon (32)56-500092 - Fax (32)56-503967 SP18

Mafia vierde op tMlee onderdelen!

Algemeen Een goed georganiseerde wedstrijd. Geen protesten, geen malfunkties (in Vichy waren er 20, waarna de regel werd ingevoerd: geen rejumps na malfunkties ... ). Eén gescheurde koepel (van Herman).

Heiig weer met slecht zicht en daardoor moeilijk voor de scheidsrechters.

Bijzonderheid: Ernst bij zijn 2508ste sprong tijdens de training voor het éérst aan z'n reserve!

Rotatie. vierman Erg spannend wedstrijdverloop met maar weinig puntenverschil vanaf nummer twee. De USA toonde zich al direkt superieur door een nieuwe techniek en verdrong China van een jarenlange eerste plaats. Tijdens de training maakte het team 17 punten en tijdens de wedstrijd tweemaal 16 punten: een nieuw wereldrekord!

Nederland presteerde boven verwachting: vierde op een niet getraind onderdeel!

De Mafia tijdens de training in Avignon: v.l.n.r. Ado de Schipper, Simon Woerlee, Herman Landsman, Ernst Woerlee en Iwan Spilker.

UITSLAGEN Sequential vierman Frankrijk direkt aan kop, zoals te voorspellen was.

Het Franse team skoorde een sprong 12 punten in tijd! Nieuw Zeeland sprong boven verwachting en had steeds een puntje meer dan Nederland.

Mafia had weinig geluk op dit onderdeel: tweemaal gezapt en de kapotte chute van Herman.

Toch kwa skores een gat na Nederland.

Erg slecht zicht veroorzaakte lange videosessies van de scheidsrechters en veel zaps.

Speedstack

achtman

Geen Nederlandse deelname. Wel uiterst spannend tot de laatste sprong. Een halve sekonde verschil tussen één en twee. Frankrijk sprong in de laatste ronde als eerste en maakte een slechte tijd en daarmee was het goud voor Australië.

Konklusie Een prima prestatie voor Mafia, die met 80 trainingsprongen sequential in Avignon aan de WK begon.

Toch kwam naar voren, dat trainen met video en scheidsrechters en onder zware wedstrijdomstandigheden eigenlijk een must is om zaps te leren voorkomen. Dat had in deze wedstrijd wel eens vijf tot tien punten kunnen schelen!

In de volgende SP een uitgebreid verslag uit het dagboek van de Mafia en van de aantekeningen van Hein.

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.

12.

12.

14.

101 pnt over 8 ronden 85 82 79 76 68 56 over 7 ronden 55 55 54 51 42 over 6 ronden 42 6

USA China Canada Nederland Frankrijk Zwitserland Italië Indonesië West Duitsland België Thailand Nieuw Zeeland Engeland Oostenrijk UITSLAGEN

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

Frankrijk Nieuw Zeeland USA Nederland Australië West Duitsland Engeland Zwitserland

Australië Frankrijk USA Nieuw Zeeland Thailand Engeland

SEQUENTIAL 62 pnt 51 42 34 25 22 14 6

UITSLAGEN 1.

2.

3.

4.

5.

6.

ROTATIE VIERMAN

SPEEDSTACK

VIERMAN over 8 ronden

over 7 ronden

ACHTMAN

404.38 sekonden over 8 ronden 417.41 472.88 680.73 (tweemaal een achtman) (eenmaal een achtman)

19SP

Bert Wijnands na 22 jaar weg bij IPC

na alles wat eind vorig jaar is gebeurd) en China als het dit jaar van de Aziatische Spelen een knallend succes maakt.

Bij beide landen zouden we wellicht een kans maken.

diskussies in de werkgroep in Rome besloten we weinig veranderingen voor te stellen.

In stijl helemaal niets op een detail na: de echte evaluatie van het vorig jaar ingevoerde 'competitors system' komt tijdens de WK in Joegoslavië september aanstaande.

Bij precisie is nu formeel de disc van 1.20 meter ingevoerd (scoort overal 16 cm), waarop de normale elektronische schijf wordt bevestigd.

Dit alles op een kunststofbak die aan bepaalde kwalifikaties moet voldoen. De grote schijf maakt twee van de vijf scheidsrechters overbodig: er hoeft niet meer gekeken te worden welke voet het eerst op de grond komt.

Bij relatief (Bert z'n laatste pakje aan dus) werd naar aanleiding van de WK afgelopen herfst in Spanje een aantal veranderingen in de bloes aangebracht. Zo zijn er driepunten bloes bijgekomen met name om de overgangen van vijf naar één minder chaotisch te maken. De legloeks blijven. Ook is er een aanpassing in de air to air-video.

Bij CRW alleen aanpassingen in formuleringen. Laten we hopen dat de drasische veranderingen die we vorig jaar aanbrachten - geen rejumps door materiaalstoringen - de chaos die er bij de WK in Vichy was nu in Chengmai achterwege blijft! (Lees het in het laatste nieuws over de WK CRW in het artikel over de Mafia! red.)

In de toekomst trouwens wel een veranderingen: bij de WK 1992 zal er geen achtman meer zijn. Met rotatie, sequential en achtman samen kunnen er in een volledige delegatie zestien wedstrijdspringers zitten, nog afgezien van reserves, etc. Bovendien nemen te weinig landen deel aan de achtman.

De wedstrijdreglementen van de disciplines zijn schriftelijk bij het Hoofd Bureau Para in Den Haag op te vragen.

Wedstrijdreglementen Wat veranderingen in de disciptines betreft, is er betrekkelijk weinig te melden. Wel voortgang naar perfektie.

Wat mijn eigen werkgroep betreft - stijl en precisie was er veel input van over de hele wereld binnengekomen gedurende de laatste maanden van het vorig jaar. Na de

Bijval was er voor de wijze waarop Roger Flinn (UK) en ik de totale Sportkode sektie 5 aan het herzien zijn. Een eerste opzet werd in de kommissies besproken. Met alle input die we kregen, zullen we de totaal vernieuwde sportkode dit jaar afronden en bij de volgende IPC-vergadering kunnen aanbieden.

voor de Olympische Spelen in 1996. Mogelijk wil de stad de zeer kostbare operatie sponsoren. Van de vijf ringen zullen er vier worden gemaakt door springers van de vier landen die Duitsland 'bezet' houden en een door springers uit West- en OostDuitsland zelf.

'!

Van links naar recht: Kepak (sekretaris Gillard.

FAI), B.J. Worth, Uwe Beckmann,

"Toen ik het bord met '41 ste IPC Meeting' hier aan de muur zag, realiseerde ik me dat ik er meer dan de helft van had bijgewoond."

Aldus begon Bert Wijnands, 22 jaar lang Nederlands gedelegeerde bij de International Parachuting Committee, dit jaar in Rome zijn afscheidsspeech in het grote Italiaanse sportpaleis aan de Tiber. In die tijd werd parachutespringen van een curieus verschijnsel tot een bijna-Olympische sport, een ontwikkeling waar Bert een cruciale rol in heeft gespeeld, zoals ook IPC-president Uwe Beckmann in zijn dankwoord memoreerde.

Bert nam in die tijd deel aan WK's in precisie en stijl en later aan vele WK's relatiefspringen, een discipline die vooral hij tot wedstrijddiscipline maakte. Vanaf het begin van de IPC-werkgroep relatiefspringen maakte hij er deel van uit, al heel snel als voorzitter. "Zonder jou had het parachutespringen er nu op de wereld heel anders uitgezien," aldus Beckmann.

Bert zelf benadrukte in zijn korte speech het belang van de werkgroepen (Subcommittee's) van de IPC. 'Daar gebeurt het eigenlijke werk, daar zitten de denkers, de werkers', aldus Bert. In de IPC zelf zag hij een gevaarlijke tendens naar 'bobo's'.

Niet meer (oud)wedstrijdspringers hebben een bepalende stem en mensen die het om de ontwikkeling van de sport gaat, maar mensen die het vooral leuk vinden naar exotische plaatsen te gaan voor IPC-vergaderingen, WK's, wereldcups.

Bert stelde de vergadering voor BJ Worth (USA), die vrijwel evenlang in de werkgroep relatiefspringen zit, tot zijn

I

SP20

Eilif Ness en Claude

opvolger als voorzitter van de werkgroep te benoemen.

Verder om Arnold Collenteur aan te stellen als adviseur van de werkgroep in de hoop dat BJ hem volgend jaar tot volwaardig lid maakt.

Na het indringende dankwoord van Uwe Beckmann volgde een warm en luid applaus voor een van de groten uit het parachutespringen op deze wereld.

Wat parachutespringen op de Olympische Spelen betreft: zoals bekend zal Spanje geen 'exhibition sports' toelaten. Spanje had wel twee officiële 'demonstration sports' voorgesteld: golf en softbal.

Het IOC wees echter beide af: ze zijn mondiaal te zwak georganiseerd.

Dat Griekenland (waar hoogstwaaschijnlijk de OS '92 komen) ons als demonstratiesport voorstelt, lijkt zeer onwaarschijnlijk: mondiaal zijn wij dankzij de FAI en IPC wel sterk georganiseerd, maar landelijk in Griekenland nu net niet. Zeer sterke kandidaten voor '96 zijn Berlijn (zeker

0«9* Bert tijdens zijn afscheidsspeech.

Olympische ringen Nederland sprak trouwens nog een duidelijk woordje mee. Een voorstel van Willard Jansen om de Olympische ringen, zoals gemaakt bij de openingsceremonie van de OS in Seoel afgelopen jaar, nu te maken boven de Brandenburhger Tor in Berlijn, werd met applaus aangenomen. Alleen zal dat niet dit jaar, maar volgend jaar september gebeuren.

Dan is de jaarlijkse FAI-konferentie in Berlijn. En hoogstwaarschijnlijk heeft Berlijn zich dan kandidaat gesteld

Het is een absoluut monnikenwerk, waar ik u verder niet mee zallastigvallen!

De Veiligheidswerkgroep kwam op basis van de resultaten van de Technical Conference in Ierland met een aantal aanbevelingen. Naar aanleiding van die Conference heeft u hiervan al het nodige kunnen lezen.

Wereldkampioenschappen Wat WK's betreft: de WK precisie en stijl van dit jaar is in september in Bied, Yugoslavië. Die van 1992 gaat naar Oostenrijk. Polen die ook kandidaat was, trok zich terug.

Nogal verontrustend is dat er geen kandidaat is voor de WK Relatief 1991. Er was min of meer van uit gegaan dat deze in Frankrijk zou zijn bij de World Air Games, een gigantisch festijn van alle luchtsporten. Door interne ruzies in Frankrijk tussen de betrokken organisaties gaan deze echter niet door. Binnen een half jaar moet er een kandidaat zijn voor de WK Relatief.

Een mogelijkheid is dat het Indonesië wordt. Het zal dan min of meer gekoppeld worden aan de Wereldcup der Kampioenen (nationale kampioenen precisie en stijl).

Indonesië kreeg deze laatste wedstrijd in een stemming tegen Turkije. Dat dit Indonesië werd, zal wellicht een beetje te maken hebben met wat Bert Wijnands de behoefte van de bobo's aan exotische plaatsen noemde, maar toch ook dat deze wereldcup georganiseerd zou worden door het internationale organisatieteam dat de zo succesvolle wedstrijd en boogie op Bali afgelopen jaar organiseerde. Wellicht dat dit team dus ook bereid is behalve de Wereldcup der Kampioenen de WK relatief te organiseren. Beter lijkt echter een Europees land.

Zonder twijfel zullen we daar in Thailand bij de WK CRW in april verder over praten. Ook is er nog geen kandidaat voor de WK CRW 1992 maar daarbij is een nog een jaar speling.

Uwe Beckmann bedreigd Toen kwam - als altijd - het laatste punt: de stemmingen over de bestuursfunkties. Bij de voorzitters van de werkgroepen was geen oppositie (unaniem ging men dus ook akkoord met Berts voorstel in zijn plaats B.J. Worth te benoemen).

Toen was het de beurt aan de president van de IPC. "This is were (he blood starts to flow', fluisterde Roger Flinn ons in het oor. En dat wist de hele zaal.

Sinds vele jaren is Uwe Beckmann president. Hij heeft dat goed gedaan, heeft zich misschien iets te veel vastgebeten in de Olympi-

Uwe Beckmann tijdens de feestavond:

een jaar moeten wachten: al het gecampaign voor niets.

Maar niets bleek minder waar. In de dagen erop meldde Eilif dat hij geen jaar wenste te wachten. Als men hem nu niet koos, was het jammer, maar dan ging hij nu uit de IPC en was hij dus ook volgend jaar niet meer beschikbaar. Twee jaar presi-

Voorlopig mag hij het IPC-gebeuren

sche 'issue'. Maar die is dan ook belangrijk. En hoeveel geld hij uit eigen zak heeft verreist ten behoeve van de IPC moet in de zeer vele tienduizenden dollars lopen.

Maar er was en kaper op de kust: de Noor Eilif Ness, een oudere, wijze man, de laatste jaren eerste vice-president.

Hij wilde zijn 'carrière' afsluiten met drie jaar presidentschap. Iets dat hij goed zou doen.

Bij de WK relatief in Spanje begon hij al te 'campaignen'.

Velen wist hij vermoedelijk te overtuigen dat het tijd was voor een verandering.

Uwe wist dit en wachtte af.

Hij wachtte tot de eerste bestuursvergadering in Rome, vier dagen voor de stemming aan het slot van de 'plenary session'. Daar zei hij bij het doorlopen van de agenda: "Bij dit punt (de stemmingen) zal ik melden dat ik volgend jaar zal aftreden als president." Daarmee leek hij Eilif, die dit jaar dus al president wilde worden, zo goed als schaakmat te zetten. Want wie zou het Uwe niet gunnen zijn glansrijke presidentschap af te ronden zoals hij dat wenste en op een moment dat hij koos? Eilif - zo dacht ik op dat moment - zal dus nog

weer dirigeren!

dent is te kort en gezien zijn leeftijd zou dat niet anders kunnen. Dus nu of nooit.

Op zijn beurt zette hij Uwe daarmee in feite schaakmat, want een alternatief voor Uwe of Eilif is er in de hele IPC niet, zo ontdekten we al nadenkend. Niemand met het formaat, de voor zo'n funktie noodzakelijke jarenlange ervaring, de uitstraling, het geld, de tijd, het overwicht, de wijsheid. Bert was misschien de enige geweest, maar die had afscheid genomen. Los van de vraag of hij het gewild had.

Frankrijk vroeg of beide kemphanen een plan van aanpak voor het komende jaar wilden omschrijven. Ness had een uitstekend verhaal: hij was van plan veel meer aan de zijns inziens (inderdaad) verwaarloosde interne organisatie te gaan doen.

Uwe had een geimproviseerd mager verhaal: hij wilde graag afmaken waaraan hij begonnen was.

De stemming kwam: de uitslag is geheim, maar is te tellen als je ziet hoeveel papiertjes er naar het ene en het andere stapeltje gaan: 18 - 20 voor Uwe. Zo close I En niemand was tevreden, blij.

Iedereen had een kater. Het

was een Pyrrhus-overwinning, want wie moet Uwe nu volgend jaar opvolgen? En als Eilif gewonnen had, had ook iedereen een enorme kater gehad. Een zo prima president en man als Uwe mag niet weggestemd worden.

Dat gun je je ergste vijand niet.

Inderdaad stelde Eilif zich daarop niet meer beschikbaar als eerste vice-president. Min of meer automatisch werd Claude Gillard (Australië) dat, iemand met absoluut onvoldoende kwaliteiten om volgend jaar president te worden.

Buzz Bennett Eerder was besloten twee tweede vice-presidenten te benoemen, volstrekte lege, erefunkties voor 'senior-I PCleden'. En in de zeer katterige stemming gebeurde er weer iets waanzinnigs. Er werden verschillenden kandidaat gesteld, onder wie ik. Maar omdat ik volgend jaar volgens planning uit de IPC vertrek en ik absoluut geen erebaantjes wens te bekleden, zei ik nee.

Maar daardoor werd het min of meer automatisch - de iets oudere lezer weet dat dit een hoogstverwonderlijke herhaling van de historie is - de Canadees Buzz Bennett, die echt niemand wilde. 'Ja' tegen mijn kandidatuur zeggen, alleen om hem er uit te houden, ging me voor de tweede keer in mijn IPC-Ieven net iets te ver. leder die mijn IPC-verhalen door de jaren heen gevolgd heeft, kan ongeveer navoelen hoe er na afloop in de wandelgangen op Buzz' verkiezing werd gereageerd, gelachen. Maar toch: gerust op hoe hij zich er ondanks iedereen toch weer weet in te wurmen, volgend jaar, ben ik er inmiddels niet meer.

Toch Eilif?

Maar er is hoop: niet alleen Bert en ik, maar ook anderen praatten uitvoerig op Eilif in.

En toen we naar het vliegveld vertrokken, begrepen we dat de laatste stand van zaken was dat als men hem kandideerde hij geen nee meer zou zeggen. Maar zelf zou hij geen stap voor zijn verkiezing verzetten. Dus er is toch hoop op een goede volgende president. En dat is van doorslaggevende betekenis voor het parachutespringen op deze wereld!

Hein Cannegieter

•

21SP

]

Het Het

produkt behoud

parachutespringen,

van

de

parasport:

Dat het parachutespringen geen nationaal 'gezicht' heeft, is (helaas) een open deur.

Het produkt is dus zeer onsamenhangend en staat op allerlei fronten behoorlijk onder druk. Om daar wat over te zeggen, moet je eerst naar de kansen en de bedreigingen kijken om een koers uit te zetten.

Stimuleer

wat willen we

deel de

wat kunnen we

wat kan

De sterke kanten zijn o.a.: -

-

-

I

sterk verbeterde organisatiestruktuur van de afdeling para; de sport sluit aan op de trends in de samenleving (dynamisch, individueel gericht); de doelgroep (zeg maar de 25- tot 40-jarigen ... ) is demografisch gezien groeiende de komende decennia - het potentieel is er!

-

-

De zwakke kanten zijn o.a.: nauwelijks te beïnvloeden bedreigingen als milieu en

wetgeving; parachutespringend Nederland heeft geen gezamenlijk doel (egocentrische mentaliteit, versnipperd/diffuus aanbod van het produkt enz.); gebrekkige terugkoppeling vanuit de ledenraad naar de klubs (gebrekkige interne kommunikatie); groot verloop onder (beginnende) springers; verloop onder het vrijwilligerskader (steeds opnieuw het wiel uitvinden).

PARACENTRUM MIDDEN ZEELAND opleidingen

- demonstraties

voorrang opleidingen

vliegtuig dropzone geopend

,

-

akkommodatie

-

rekreatie in de nabijheid

-

- tandemsprongen

voor teamtrainingen

A brevet vervolgkursus vrije val AFF methode (essnn 182 met deur! grootste obstakel vrije DZ van Nederland april tlm september dagelijks van 08.30 uur tot sunset (in de winter alleen de weekeinden) dubgebouw, vouwruimte, bar, wasgelegenheid, veld-restaurant, overnachting (beperkt) Veerse Meer camping De Witte Raaf zeilschool surfcentrum

vlieg-

Schrijf of bel voor meer informatie naar: Paracentrum Midden Zeeland Calandweg 4, 4341 RA Arnemuiden telefoon centrum (01196) 12910, privé (01182) 3229

SP22

Voor de strekking van mijn verhaal is dit eerst voldoende, maar het is nog maar een aanzet om er überhaupt over te gaan nadenken.

Stelling: Het veiligstellen van de toekomst van het parachutespringen moet geschieden door het stimuleren van de wedstrijdsport.

Op middellange termijn (ca. 5 jaar) zou een beleid moeten worden ontwikkeld met de volgende speerpunten: 1. Een marktgerichte benadering aankweken bij de weekendklubs en centra.

2. Een gezamenlijke publiciteitskampagne opzetten èn kontinueren vanuit en door parachutespringend Nederland.

3. Het grote ledenverloop tegengaan.

4. Intensieve scholing van (hulp-)instruktiekader (is reeds een start mee gemaakt).

5. Minder clubs met groter volume/aanbod.

6. De afdeling para moet een consensus bewerkstelligen ten aanzien van een breed gedragen wedstrijdsportbeleid.

Het uiteindelijke doel moet zijn een aktief wedstrijsportbeleid, waarvoor dan ook geld moet worden vrijgemaakt.

Begin met het Waldifonds op te heffen en geef er een frisse, nieuwe invulling aan.

Klubs weten het allemaal zo goed, sommige bestuurders zitten ook al zo lang in het bestuur (bedrijfsblindheid), iedereen is zo hard met zijn eigen toko bezig en kijkt niet over de schutting enzovoorts.

2

wedstrijdsport!

Durf in de spiegel te kijken!

Dat de PR-kommissie van Koos Scholten niet van de grond komt, moet toch een signaal zijn, of niet dan? Alle neuzen moeten eerst de goede kant op binnen de afdeling. Dat lukt niet via regelgeving, anders had Tjassing dat misschien al geprobeerd.

Moeten dropzones eerst worden gesloten voordat klubs in aktie komen?

Alleen via een wedstrijsportbeleid krijgt onze kleine sport in dit land een hoger nivo.

Het is toch een armoe-bod om onze NKP in Spa te houden om het nivo een beetje op te krikken (alle goede bedoelingen ten spijt)?

Als ik zeg dat het AB deze gezamenlijke uitgangspunten er door zou moeten rammen, dan geeft dat al de zwakte van de eigen landelijke organisatie aan: de mentaliteit en de hokjesgeest van waaruit met name de klubs handelen.

Haalbaar is niet alleen wat we kunnen (er zijn nog kansen genoeg om te overleven), maar wat we willen.

Eerst de neuzen in dezelfde richting (interne marketing) en dan gaan skoren met de wedstrijdsport. Pak je dit niet integraal aan, dan kun je het wel schudden aan je koepel.

Er zijn nog kansen, maar als we niets doen werkt de tijd tegen ons.

Reakties: Vorige keer nul, met uitzondering van de SPredaktie, straks toch niet weer, hè? Ga alsjeblieft een beetje kommuniceren, te beginnen met mijn brievenbus: Coronastraat 22,9742 EG Groningen.

In het volgende nummer eer artikel naar aanleiding van een interview met Koos 'PR' Scholten en nieuws over sponsoring in paraland.

Bauke van Stempvoort

Wel of niet

. springen

,

Acapulco?

Het zou een lekkere, luie zonvakantie worden, zonder springen. Tenminste, tot die konklusie werd ik genoodzaakt te komen nadat ik de halve wereld had afgebeld met de vraag of je in Acapulco, gelegen aan de westkust van Mexico, kon springen. De enige mogelijkheid in dat hele grote land zou een klein weekendklubje op zes uur rijden van Aca, in de buurt van Mexico-City, zijn geweest.

Gezien de abominabele vervoersomstandigheden besloot ik dus maar m'n rig thuis te laten en te wachten op het eerstvolgende weekend back home, op Teuge.

Op een mooie, zonnige, blue sky, 32° warme januarimorgen maak ik mijn dagelijkse wandelingetje langs het privéstrand van het hotel. En wat schetst mijn verbazing: plop, plop, plop ... Jawel, er landen drie para's.

Ken je dat gevoel? Wanneer je ergens bent zonder rig, zonder de verwachting of de bedoeling te kunnen springen en er landen zomaar wat para's? Nou, da's balen. Dat is een hartstikke rot (vrij vertaald 'jaloers') gevoel. Na enkele vloeken en kreten als "Wat is dàt nou?" er snel op af.

,

I

Landing

SP24

op het strand voor het hotel

Boven de Golf van Acapulco,

met de stad aan de baai. V.l.n.r. Chucho,

"Hallo, ik ben Mariska uit Nederland."

"En ik Tono uit Acapulco."

"Ik spring ook en ik wil graag springen; waar kan je hier springen?"

"Hoeveel sprongen heb je?"

"1200."

"Ga mee!"

"Maar ik heb niks bij me!"

"Ikke wel, ga mee!"

Na een luchtsprongetje van anderhalve meter in het warme zand loop ik (in korte

Mariska

en Javier. Tono maakte de foto.

broek, op gympies en met een paar dollar op zak) met ze mee naar het busje. De twee anderen heten Javier (uit Mexico) en Chuco (uit Acapulco). In die tien minuten rijden blijkt dat we een hoop gemeenschappelijke kennissen hebben, zowel in Amerika als in Europal Wat is ons wereldje toch weer verschrikkelijk klein.

Het blijkt dat er inderdaad geen springklub is, maar Javier komt eenmaal per maand met zijn eigen Cessna 182 (met luxe bankje achterin en kamerbreed tapijt) naar Aca, om met zijn vrienden een paar sprongetjes te maken. Wie vliegt er dan, als hij springt? Z'n vrouw. Een kleine, knappe Mexicaanse, jaartje of twintig, die graag zelf zou springen, wat helaas door manlief wordt verboden: anders is er niemand die de kist vliegt!

Op het vliegveld aangekomen haalt Tono een setje uit z'n auto. Nee, geen eng, onbekend Mexicaans gedrocht.

Gewoon, een Vector met een Swift en een PD-190.

Gloednieuw. Keuze uit drie overalls, capjes, goggeltjes, hoogtemeter. No problem!

De overalls zijn me of te klein of te groot. Eigenlijk vind ik het zelfs veel leuker om daar als echte 'toerist' boven de Golf van Acapulco te liggen, lekker in korte broek. Bov.endien is de temperatuur' ook van dien aard.

In de hal van het vliegveld lopen we een leuk sprongetje

uit. Het geluk kan niet op: Tono heeft zijn kamera bij zich en zal wel wat leuke plaatjes maken.

Iedereen klaar? Omhoog dan. Tjonge, wat heb ik genoten van het klimmen. Zo'n vreselijk mooi uitzicht: de kust met diverse lagunes, de Golf van Acapulco, de stad, het kale achterland, bergen, de Grote Oceaan. En zo'n heldere lucht, tientallen kilometers uitzicht.

De kist uit en een leuke sequential. Javier, met 3000 sprongen op het nivo van ca.

600 en Chuco, met 200 sprongen op het nivo van ca.

500, deden het hartstikke leuk. Goeie exit, goeie sprong, goeie separatie, goeie opening, goeie chute, goeie landing (op het strand voor het hotel): kan het mooier? Het was werkelijk alsof ik m'n eerste sprong maakte, of m'n eerste 'zoveel'-man met 'zoveel' figuren. Zo fantastisch, zo zalig.

Wat wil een mens nou nog meer! Iedereen genoot.

Op de grond: "Another one?"

"OFCOURSE!!"

En zo verliep de zaterdag zoais zovele zaterdagen, gewoon een paar sprongetjes maken, alleen tegen een andere achtergrond met een paar spiksplinternieuwe vrienden, Ook de zondag was alsof ik gewoon in Nederland was: "Om half tien komen we je halen, zodat we .om tien uur in de kist zitten."

Zelfs de foto's waren die volgende morgen al klaar, wat een luxe.

--,--

schoten. Een zekere havenmeester J. te T. zou niet goed worden ...

In de loop van zondagmiddag moesten Javier + echtgenote + Cessna terug naar huis, naar Mexico-City. Helaas.

::=;i••••••L..--_=----. _ '-'-~':~

Op het vliegveld

van Acapulco:

v.l.n.r.Tcno,

Mariska

Na nog enkele fantastische sprongen (o.a. met drie man achttien figuren) op het strand, nu een keertje op het vliegveld landen: Acapulco is echt een volwassen internationaal vliegveld. Tijdens de

en Chucho.

landing stond er een 747 te loeien. Weliswaar een paar honderd meter verderop, maar zie je 't voor je: op Schiphol zo'n situatie, of waar dan ook in Europa? Je zou op z'n minst worden neerge-

Een Animal

De volgende morgen kreeg (mocht ze niet eens betalen!) ik de foto's van die zondag. Is dat service of wat? Aan deze paar simpele sprongetjes heb ik zo'n enorm plezier beleefd, misschien door de nieuwe omgeving, andere mensen, of omdat het zo volkomen onverwacht was. Ik weet het niet. Ik weet wel dat ik heel erg heb genoten. Springen is gewoon mooi! En ook dit pakken ze me niet meer af.

Mariska

Breevaart

•

•

In Argentinië

Het begon allemaal met een brief van een Argentijnse vriend, die ik gedurende mijn vorige reis had ontmoet. (Zie SP april '88.) Of ik zin had gedurende twee weken op hun kosten RWinstruktie te komen geven?

Dat het antwoord dezelfde dag de deur uitging, mag zich raden. Na een paar telefoontjes en brieven zou ik gaan van 13 januari tot 2 februari. Ik zou een week een soort TRIP geven en een week het team van mijn Argentijnse vriend trainen.

Na een goede vlucht weer in de bekende omgeving. Lekker warm: 35°C, even inkomen toch wel.

Een slecht bericht was dat het programma van de eerste week niet doorging in verband met een gebrek aan deelnemers. Dit kwam door de hoge kosten naar aanleiding van een sterke inflatie.

Vorige keer was een dollar 7 austral waard, nu 1500 en toen ik wegging was ie nog maar 1890! Ook was het vliegtuig van de club kapot en moesten ze ergens anders iets (duurders) regelen.

Tenslotte kon er een man van het team niet springen en hebben ze alle team sprongen met hun reserveman gemaakt.

Door al deze tegenslagen hebben ze uiteindelijk maar 19 sprongen kunnen maken.

Debet hieraan was ook de middagpauze van één tot vijf uur: door de warmte werd er dan niet gevlogen. Zwembad

Geland op het strand voor het hotel: v.l.n.r.

Tono, Mariska en Chucho.

De foto's op de grond zijn gemaakt door Javier.

Team, piloot, trainer en twee vriendinnen.

(Ronaid

dus met dirtdiven.

Ik heb ze heel veel laten dirtdiven in de avonduren omdat ze er de rust overdag niet voor opbrachten. Omdat ik al veel videosprongen van ze had gezien in de eerste week, kon ik al op veel dingen anticiperen.

Het eerste dat ze moesten doen, was lood gebruiken.

Verder ook veel meer rust in de sprong brengen en naar posities vliegen, niet naar de grips. Ook het werken naar het centrum ontbrak wel eens. De helft van de sprongen was voor deze oefeningen, de andere voor randomtrainingen. Het is natuurlijk wel jammer dat we maar een week konden springen, want je moet langer doorgaan om

is tweede

van links)

op deze basis verder te kunnen.

Briefing, debriefing en video was in mijn handen. Het TRIP heb ik voor ze in het Spaans vertaald, alsmede onze Animals know-how over blocks, randoms, stageplanning, exits, enz. Alle exits zijn op de grond op video gezet.

Ondanks alle tegeslagen is het toch een zeer leerzame week geweest, ook voor mij.

Het was de eerste keer dat ik als full-time trainer aan het werk was. Voor de Argentijnse Nationals hebben ze nog drie trainingsstages met daarnaast nog enkele weekeinden.

Er is een konkurrent in de race voor de vierman van de provincie Santa Fe, die hun

ook sponsort: rigs en militaire vliegtuigen. Op de ingeslagen weg moeten 'mijn' jongens echter kunnen winnen. Ik hoop het voor ze.

We sprongen uit een Cessna 205 van 10.000 ft op het vliegveldje van Lobos, zo'n 100 km ten zuiden van Buenos Aires. Het is er rustig, weinig vliegbewegingen en een zwembad en restaurant zijn aanwezig.

Als je je setje in Europa niet meer kwijtraakt, kun je dat daar misschien doen. Je moet dan wel een tijdje van te voren waarschuwen zodat ze kunnen sparen, maar het is altijd goedkoper zo voor ze dan de 49% invoerrechten te betalen.

Ook vliegt nu de eerste Blue Track in Argentinië. Een vriend van mij, Adrian Pohle uit Cordoba, kocht er een. Hij is ook representant van PdeF voor Zuid Amerika.

Verder is in november '89 de grootste Argentijnse formatie neergelegd: een 18-man uit een F27.

Alle wedstrijden relatief worden gesprongen uit militaire kisten: F27, C130, Fiat G222, UH-1D en Puma; wat er maar beschikbaar is. Vorig jaar waren er geen Nationals, maar was er een soort rangsysteem over een aantal wedstrijden.

Nou, dat was het wel zo'n beetje. Als alles goed gaat, zie ik ze in september weer, maar dan voor mijn studie.

Ronaid Overdijk

• 25SP

c

25 jaar flying Dutchmen De

PC

schrijft

In 1964 ging een Nederlands team naar de WK parachutespringen in Leutkirch in Duitsland. Dit team stond onder leiding van een in Nederland studerende Amerikaan, Steve Groff. Tijdens de slotceremonie van deze WK werd Groff gevraagd voor een massasprong 'The ju mp of the nations', waarbij hij mocht springen met een bestuurbare parachute van de Russen. Na de landing op het dead eentre (!) wilde hij dolgraag deze koepel van de Russen kopen; echter de Russische militairen namen de chute weer terug. Maar onder het groepje springers was een Amerikaanse sergeant, Loy Brydon, die werkte aan de ontwikkeling van de Paracommander voor Pioneer Para-

geschiedenis

chutes in Connecticut (VS).

Brydon beloofde aan Groff bij zijn komst in de VS hem als eerste burger zo'n bestuurbare Paracommander te zullen geven. En zo kwam Steve Groft met de eerste PC naar Nederland.

Groff trof in ons land echter nog een verbod aan op het vrije-val springen. Na veel praten en organiseren, slaagde hij er met enkele anderen in deze vorm van parachutespringen in Nederland te legaliseren. Hiermee werd de deur voor het sportparachutespringen in ons land geopend.

In 1965 richtten enkele mensen, onder wie Koos Verhaar, The Flying Dutchmen op.

Steve Groff was de geestelijke vader van de vereniging

en koos voor een duidelijke naam: 'Skydiving Club' om aan te geven dat er vrije-val werd gesprongen, 'The Flying Dutchmen' om duidelijk als Nederlandse vereniging te worden herkend. Vanaf dat moment verspreidde het springen zich al snel over Nederland en werden meerdere verenigingen opgericht.

Toen Steve Groft in 1967 voorgoed terugging naar zijn vaderland, liet hij de PC achter bij 'zijn' paraclub. Hij vond dat deze voor Nederland historische parachute thuishoorde bij de eerste vrije-val-paraclub van Nederland. Nog jaren werd er gesprongen met deze PC, tot andere modellen hem geschiedenis maakten. De PC verdween in de kast.

Deze maand is de PC echter weer uit de mottenballen gehaaid. Ter gelegenheid van het 25-jarig jubileum van The Flying Dutchmen heeft deze vereniging namelijk een expositie ingericht in het IMAX theater in Rotterdam. Met behulp van veel authentiek materiaal, waaronder eerder genoemde PC, is de FD er in geslaag~ de geschiedenis van et springen in Nederland in beeld te brengen.

De expositie is vrij toegankelijk tot het einde van de maand april ('S maandags gesloten) in het IMAX theater aan de Leuvenhaven in Rotterdam.

Tegelijkertijd kan via de FD f 2,- korting worden verkregen op de IMAX films To fly/Flyers en Het space-shuttie avontuur.

Informatie hier-over bij Joyce Pennock, telefoon 0703939941.

Kees de Goeijer

•

Briefing - debriefing Hij was mijn man, Steve Groft, die mij in 1963 wist te enthousiasmeren voor het parachutespringen.

Hij had als psycho-fysioloog gewerkt bij de US Naval School of Aviation Medicine in Pensacola, Florida, waar hij had gewerkt aan de opleiding en training van ruimtevaarders en in Nederland leerde ik hem kennen op de sociëteit 'De Kring' in Amsterdam.

Hij

was toen bezig zijn opleiding tot medicijnman af te ronden met een co-assistentschap aan het Rotterdamse Zuiderziekenhuis.

Op dit ogenblik oefent hij het achtbare beroep van psychiater uit in Florida.

Wij zijn goede, zij het verre vrienden gebleven en wisSP26

selen zo nu en dan levenstekens.

Het was een bijzondere man, die in mijn leven veel heeft betekend en niet voor mij alleen. Hij bracht mij tot het vertalen van het Tibetaanse Dodenboek, dat veel mensen dieper inzicht verschafte in hun psychedelische ervaringen. Wij beiden waren, als ik dat met een woord van

Leonardo do Vinci zeggen mag, discipelen van de ervaring.

Zeker is dat Steve's ervaringen vèr reikten. Hij had vrienden onder autocoureurs, zó reed hij zelf ook auto. Ook heeft hij mij, mijn vrouwen jonge zoon in die jaren twee keer uitgenodigd met een gehuurd sportvliegtuigje een trip

boven Amsterdam te maken uiteraard zeer heugenswaardige gebeurtenissen ... Hij schepte niet op over zichzelf, maar deed en wist een groot aantal zaken. Zo maakte hij eens een vliegreis naar Marokko met de Jezuïtische priester Nico van Hees; zelf aan de stuurknuppel uiteraard. Hij kende ook een grote discipline, die hij mij trachtte

bij te brengen. Zo zou hij nooit iets voor een tweede keer zeggen; je diende meteen te horen wat er werd gezegd. Alles wat hij deed, maakte deel uit van een training tot konsentratie, aandacht, weten wat je doet, waarom en welke de konsekwenties zouden zijn.

In de tijd dat hij vrienden enthousiast maakte voor de sky-

diving-sport bestond de mogelijkheid niet in Nederland een opleiding te volgen; daarvoor moest naar het vliegveld Bondues bij Lille in NoordFrankrijk worden gereden.

Ook tijdens die autoritten uiteraard gesprekken over de meest intieme en geheime aangelegenheden die een mens maar aan boord kan

hebben. Ik beschouwde hem in die jaren als mijn guru the one and only One I've ever known! - en vertrouwde hem onvoorwaardelijk. Ik had het gevoel dat hij door mij heen zag, mij doorzag sindsdien heb ik de qewoont aangenomen mij zo doorzichtig mogelijk op te stellen: Laat naar je kijken, is een der slagzinnen waarmee ik door het leven spring of

De foto's op de pagina hiernaast tonen een deel van de expositie, het publiek tijdens de toespraken en Si man Vinkenoog (links) die van voorzitter Jan Paagman het woord krijgt.

De foto's onderaan deze pagina tonen de heren Temick (links), Koos Verhaar en Simon tijdens zijn speech, de receptie en Jan Jonker, die nog alles weet over hoe het begon. De platen hieronder: de beroemde PC, Si man in gesprek met oud-voorzitter Ton Maas en PRman FD Kees de Goeijer. Alle foto's (behalve de PC) zijn van Paul Bighelaar.

interessante en indringendste sporten die ik ken. Let wel, ik kan niet uit ervaring spreken over bergbeklimmen, bobsleeën, ijshockey, marathonlopen, autoracen, schansspringen en dergelijke risikodragende, grensverleggende inspanningen die de mens

hoeveel eeuwigheid schuil gaat in die enkele momenten.

Het zijn ook maar enkele momenten die ik hier van uw aandacht wil opeisen. Ik heb er mij onder meer in mijn boek Liefde, 25 jaar geleden verschenen, anekdotisch en lyrisch over uitgelaten, over die sprong-val-duik in dat

view met het Parool van 14 augustus 1965 op wat de verslaggever de geestelijke kick van het vrij zweven door de lucht noemde: "Je bent even van alles bevrijd. Je bent volkomen los van alles. Als iets high is, is dit het. Je kan in die ene minuut goed en zuiver denken. Zorgen zijn er niet. Ook niet om de zwaarte-

•

Donderdag 5 april stond het Rotterdamse IMAX-theater in het teken van het 25-jarig jubileum van de Flying Dutchmen.

De ontvangst in de ruime hal van het theater, gevolgd door de opening van de expositie over de geschiedenis van het parachutespringen in Nederland en die van de FD in het bijzonder, waren de 'aftrap' voor een feestelijk springseizoen.

Jan Paagman, voorzitter van de FD, gaf een bloemlezing uit deze geschiedenis, waarna de eigenlijke opening geschiedde door Simon Vinkenoog, die in 1965 de eerste FD-sprong maakte.

val.

Ik kan deze openingsceremonie niet verrichten zonder deze woorden van dankbaarheid uit te spreken aan het adres van deze bijzondere man, die zelf ook aan het woord kwam in het jubileumboek bij het twintigjarig bestaan, vijf jaar geleden, van de Skydivingclub The Flying Dutchmen, waarvan nu met deze expositie het 25-jarig jubileum van start gaat - gewijd aan een van de meest

De tekst van zijn speech vindt u hierbij en de laatste woorden daarvan: Ready, steady, go! waren de aanzet tot een intieme en gezellige receptie die werd opgeluisterd door VIP's van vroeger en nu zoals Koos Verhaar, Jan Jonker en de burgemeester van Albrandswaard, de heer Teminck.

Ook de pers was vertegenwoordigd in de vorm van het Rotterdams Nieuwsblad en De Havenloods en het is zeker dat we rond dit jubileum nog heel wat publiciteit mogen verwachten.

mooie leven, dat wij met zijn allen in- en uitademen. Onder de titel De Vrije Val heb ik gedichten geschreven, een ervan - mag ik zeggen bracht Rob de Nijs tot het maken van een gelijknamige grammofoonplaat. En hoe trots staan & zitten wij niet in Lille bij dat vliegtuigje tegen elkaar aangeleund van links naar rechts op de foto in mijn boek Aan het daglicht uit 1971: mijzelf, Louis van Gasteren, Jan Cremer en Armando. En hadden wij niet bijna een plan ten uitvoer gebracht voor de oprichting van de

kracht. Je weet, dat de aarde onder je is. Maar je kan net zo goed geloven: ik val omhoog. Het enige is, dat je op een bepaald moment aan het ripcord moet trekken. Dat gaat op den duur automatisch, zoals een vogel blij vliegt en zich niet bekommert om de boom waarin hij straks zal neerstrijken."

Wij zijn hier neergestreken om de vliegende hollander te eren, die mythologische figuur die in de leden van deze florerende vereniging zoveel

Nathalie Chudiak

zich getroost om zichzelf beter te leren kennen in wat wel 'Ausnahmesituationen' genoemd worden, uitzonderlijke toestanden. Wèl weet ik dat de dertien keer drie sekonden vrije val, die ik in mijn leven heb meegemaakt aan het einde van de static line, tot de meest intense momenten van mijn leven behoren; een yoga van jewelste: ik hoef mijn ogen maar te sluien en rustig te tellen eenentwintig, eenentwintig, eenentwintig, om weer te weten

NAPO - de Nederlandse Artiesten Parachutisen Organisatie?

Wat dreef hen, mij, ons - de stunt? De uitdaging? De wens te weten waaom het ging? Het is wèl zo dat elke parachutespringer in eigen woorden dat gevoel probeert weer te geven, dat je even hebt: vrij te kunnen vliegen als een vogel, dat ideaalbeeld dat sinds Icarus & Da Vinci onze dromen en onze geschiedenis is binnengekomen.

Steve Graff wees in een inter-

gestalten heeft aangenomen.

Ik zou willen voorstellen Steve Graff in Amerika een hoera, hoera, dankjewel telegram te sturen en dan neem ik aan naar eer en geweten deze openingshandeling verricht te hebben. Ik wens deze skydivingclub nog een veelvoud van 25 jaren vrijheid en blijheid toe - en als ik het góed begrepen heb, wacht ons aansluitend een receptie.

Afsluiting briefing - debriefing.

Ready? Steady? GO! Simon Vinkenoog

• 27SP

Evenementen Internationaal Europa in 1992 naar Canada!

Coupe d'Europe

In 1992 zal het feit worden herdacht dat 500 jaar geleden Amerika werd ontdekt. In de Canadese stad Quebec wordt in de zomerperiode onder deze paraplu een 'wereld parashow' van allure gehouden als onderdeel van een groot media-event.

Alle disciplines komen aan bod over een periode van acht (thema)dagen. Elke dag staat in het teken van een aantal landen en disciplines; zelfs wordt er een link gelegd met konsulaten (handelsbevorderingen enz.).

Opgave ter zijner tijd via de afdeling para, die nu al kan gaan nadenken over een geintegreerde PR-strategie via de Nederlandse ambassade.

Zodoende zou de broodnodige graanexport naar Canada kunnen worden gestimuleerd, waarna vervolgens dankbare akkerbouwers de vliegtickets van de para's sponsoren.

Van 22 tot 30 september '90 worden te Gap, Frankrijk, RW4, -8 en CRW4-sequential en -rotatie wedstrijden gehouden. De wedstrijden gaan over acht ronden, met twee extra ronden voor de vijf beste teams. RW wordt versprongen onder experimentele regels, CRW onder FAIregels, maar beide zonder jury!

Er zijn twee of drie Pilatus Porters en één Twin Otter beschikbaar.

Het totale bedrag dat je voor één wedstrijd per springer/videoman moet neertellen, is

Deelname staat open voor afvaardigingen van maximaal acht personen per land. Eis: minimaal 750 sprongen en afgezien van de eigen specialiteit moet men op een re-

I have a dream ... dat de onlangs opgerichte Europese Parachutisten Unie een perfekte afvaardiging presenteert van alle aangesloten EG-landen.

•

delijk nivo kunnen RW'en.

Springers betalen alleen de vliegtickets; sprongen en volledig verblijf zijn voor rekening van de gastheren.

Skyvan Boogie Denemarken Een mededeling voor de late beslissers, die via internationale bladen nog niet op de hoogte waren van deze boogie, die wordt gehouden van 27 tlm 29 april as. in Odense in Denemarken. De boogie is alleen toegankelijk voor wie meer dan 100 RW-sprongen heeft en zich vooraf schriftelijk heeft aangemeld met gelijktijdige overmaking van het inschrijfgeld.

principe vóór 1 april geschieden door overschrijving van Dkr. 200 op giro 76422377 t.n.v. Hans Larsen, Gudrunvaenget 11, 5270 Odense N.

Deze inschrijving moest in

Veel fun en smörebröd!

De organisatie wil kwaliteit bieden: men wil de deelname tot maximaal tien para's per land beperken en er worden aantrekkelijke sprongprijzen gehanteerd: ca. 28 piek voor 12.500 ft!

•

Minnesota In het negenjarig bestaan is het Jumpfest International uitgegroeid tot een van de grootste spring evenementen in de USA. Wie hieraan wil deelnemen, moet zich zeker van 30 juni tot en met 8 juli vrijmaken.

Er staan klaar: een C-130,

twee DC3's, een Helio Stallion, Twin Beach, een Bell Ranger heli en hetelucht balonnen. Er zullen diverse rekordpogingen worden ondernomen.

Meer informatie bij de sportkommissie of HBP. •

PAjStijl CUp voor jeugd In het Zuidfranse Pau is van 23 tot en met 26 augustus een kompetitie gepland voor springers onder de 21 jaar.

Het gaat hierbij om drie ronden stijl en zes ronden precisie. De kosten per deelnemer zijn US$ 216. Dit bedrag SP28

dekt de kosten van de sprongen, akkomodatie en maaltijden.

Verdere info via de precisieen stijlkoördinator van de Sportkommissie, Henk Nijhuis, telefoon 08303-18458 .•

Helikopterboogie Na het gigantische sukses van de eerste Polen-boogie, kon een vervolg natuurlijk niet uitblijven! Van 1 tot 14 juni staan de Antonovs weer te pruttelen op Pobiednik Wielki Airfield vlakbij Krakow.

En niet voor niets is de naam veranderd in 'Helikopterboogie': Het vliegend materieel bestaat naast de Antonov-26 en de Antonov-12 (sprongprijs US$ 10) uit een MI-6 en een MI-17 (US$ 10), een Wilga (US$ 10), een Bocian-glider (US$ 20) en een hete-

1.500 FF en als je aan beide wedstrijden meedoet, is dit 2.300 FF. Hierbij zit inbegrepen het inschrijfgeld, de wedstrijdsprongen, lunches tijdens de wedstrijd(en) en deelname aan openings- en sluitingsfeesten. Tot 20 augustus bestaat de mogelijkheid om een trainingskamp op Gap te volgen, sprongprijzen voor 10.000 ft 90 FF, voor 12.000 ft 100 FF. Voor meer informatie: Centre Ecole Régional de Parachutisme Sportif de Gap, telefoon 09-33-92540239, of bij het Hoofd Buro Para.

•

Polen luchtballon (US$ 30).

De prijzen voor tenten, caravans e.d. variëren van US$ 1 tot US$ 4 per dag, volpension op het vliegveld US$ 6, hotelakkomodatie van US$ 10 tot US$ 40 per dag. Het is maar net hoe luxe je het wilt hebben. Het inschrijfgeld bedraagt US$ 50 (slik!) en dient te worden overgemaakt naar Bank Gospodarki, Warszawa, Polen, rekeningnummer 801069-7575.

Voor meer informatie kun je terecht bij het HBP. •

WK PAjStijl in 1991 Van 24 augustus tot en met 1 september 1991 zullen de WK van de klassieke onderdelen worden gehouden in Jakarta, Indonesië.

Met full support van velerlei ministeries aldaar wordt gestreefd naar een evenement van hoog nivo. Zo vermeldt het randprogramma o.a. een Hercules boogie en 'Thousand Island Jumps' in de baai van Jakarta.

Wie tegen die tijd bobo wil zijn, wordt verzocht vanaf heden eerst flink in eigen land de handjes te laten wapperen (voor zover zij dat op dit moment nog niet doen) om dit snoepreisje te verdienen.

Van meer belang voor de para's tenslotte is, dat tijdens deze WK gebruik wordt gemaakt van een NSA-330 Puma (right door exit).

•

Montpellier De General Council of Herault Cup is te winnen door het beste (buitenlandse) team tijdens een precisiewedstrijd van 25 tot en met 27 mei in Montpellier (Frankrijk). Vanuit helicopters worden viermans teams van maximaal 4000 ft gedropt,

tegen betaling van 1260 Fr. (inklusief drie maaltijden en entry-fee) per persoon.

De wedstrijd gaat over zeven ronden en als je nog geen square reserve hebt, heb je pech, want die is verplicht.

Meer informatie bij de sportkommissie of HBP. •

Kampioenschap

Vlaanderen

Pa-Stijl in Halle-Oppin

Van 28 tot en met 30 april wordt in Schaffen, voor de elfde keer het kampioenschap van Vlaanderen versprongen, een precisiewedstrijd die zich al jaren mag verheugen in een grote belangstelling van Nederlandse teams.

Er kan op vrijdag getraind worden vanaf 17.00 uur, de vijfmans wedstrijd zelf is over acht ronden (geldig na drie ronden), er wordt gemeten tot 99 cm, inschrijven kan vanaf

vrijdag 16.00 uur tegen betaling van 700 Bfr. en de sprongprijs is 350 Bfr. Als vanouds is er mogelijkheid de tent op te zetten of de caravan neer te poten op het vliegveld zelf, de 'traditionele' disco-avond is zondagavond.

Het 'sekretariaat reservering deelname': 11de open kampioenschap van Vlaanderen, p/a Walter Borm, Bisschoppenhoflaan 604, B-2100 Deurne (Antwerpen), België.

•

In Halle-Oppin (DDR) wordt van 21 tot en met 28 mei een wedstrijd PAIStijl versprongen. Kosten voor deelname zijn US$ 250 (zo gaat dat met

Skyliner Boogie

Pa-CRW, Wiltz

Onder de naam 'Camp of Beverlo Boogie' organiseert paracentrum Limburg op twee tot en met vier juni een boogie op vliegveld Leopoldsburg.

De liftcapaciteit bestaat uit een Skyliner en twee C206's.

Sprong prijzen zijn Bfr 750 voor 12500 voet. Inschrijving bedraagt Bfr 1000 ter plaatse of Bfr 750 indien vóór 15 mei betaald aan: Camp of Bever10 Boogie, Kamperbaan 153, 3568 Hechtel Belgïe.

Meer info: Paracentrum Limburg, telefoon 11-342739. •

Op 11 en 12 augustus worden er weer PA en CRW wedstrijden georganiseerd in Wiltz, Luxemburg.

De PA is voor driemansteams en de CRW (speedstack) eveneens. Er zijn leuke (geld)prijzen te winnen: Voor de PA winnaar (individueel) en voor de CRW winnaar (team) elk Frs. 10.000,-.

Inschrijving is voor PA Frs. 3.000,- en voor CRW Frs. 3.500,-.

Adres: Cercle Para Luxembourg, BP 735, L-2017 Luxembourg, telefoon 352438301.

•

Tweede vliegtuig Sedert enige tijd beschikt paraclub Flevo over twee vliegtuigen: naast de vertrouwde MVT (C206) wordt thans ook een Cessna 182 (geregistreerd als PH-LEF) met inflightdoor ingezet.

Dat de PCF van origine een 'precisie-image' opgestempeld heeft gekregen, is waarschijnlijk bekend. Minder bekend, maar daarom niet minder waar, is dat er ook veel wordt gerelatiefd; er is zelfs een eigen 'ART'programma (een variant op het landelijk bekende TRIPprogramma).

Een ander aangemeten vooroordeel is dat 'je bij Flevo toch niet hoog kan'. Het onjuiste hiervan wordt bewezen door de enorme groei van het aantal relatiefsprongen. Dit aantal is zelfs zodanig gestegen dat niet meer kan worden volstaan met

al die glasnost) inklusief huisvesting en maaltijden.

Meer informatie bij de sportkommissie of Hoofd Bureau Para.

•

Paraclub

Flevo

één vliegtuig. Door deze grote toename van het aantal hoge sprongen ontstonden regelmatig lange wachttijden voor springers die niet 'hoog' wilden of mochten.

Met de inzet van de PH-LEF zal hierin worden voorzien.

Alle kategorieën springers, dus zowel leerlingen als de meest ervaren springers, kunnen nu vaker en sneller achtereen hun sprongen maken! Uiteraard dient zich dit niet te beperken tot de leden van de PCF. Ook leden van andere verenigingen zijn van harte welkom voor het maken van parachutesprongen boven de ruime Flevopolder, waar men het springen een warm hart toedraagt en waar dropzoneperikelen en geluidoverlast onbekende grootheden zijn.

Herman Boerman

(( - Cl Ua L Med

'jL~lJ . /qjJ'/L-

CALENDAR PARAPASCUA - EASTER BOOGIE - April 12 - April 22 RW TRAINING CAMP for BEGINNERS (0-100 RW JUMPS) - June 17 - June 30 RW TRAINING CAMP for INTERMEDlATES (100-250 RW JUMPS) - July 1 - July 14 VAMOS A LA PLA YA - SKYDlVING/BEACH EXTRA V AGANZA - July 15 - August 18 (2 Pilatus Porters, formation loads, RW organizers, joint ventures with the GAP SKYDIVING CLUB) RW TRAINING CAMP for the ADVANCED (250+ RW jumps) - August 19 - September 1 COMPETITION RW TRAINING CAMP for TEAMS - September 9 - September 21 CPCB BOOGIE - OCTOBER BOOGIE - October 6 - October 14 PARANAVIDAD '91- X-MAS BOOGIE - December 2:2~,~1:99:0~:Ja:n~u:a~rY:..6~,~1~9:.:9~1 -, - Spain's professional parachute center, open from March 31, 1990, through January 6, 1991.

- Turbine Ale. - Modern facilities (shop, bar, restaurant, showers, dormitories) - Air-tc-air and ground-to-air video systems, viewing rooms.

- AFF, TANDEM. - TEAM TRAINING, COACHING, SPECIAL TEAM RATES - BOOGJES, SEMINARS Send for our free informationlregistration

package!

CENTRO de PARACAIDISMO COSTA BRAVA Apartado

de Correos 194, 17486 Ampuriabrava, Gerona, Tel. +3472 45 Ol 11 - Fax +3471 45 07 49

Esparia

I:

Evenementen Nationaal Eerste Midden Zeeland Boogie Van 9 tot en met 12 augustus '90 organiseert Paracentrum Midden Zeeland in samenwerking met boogie-organisator Cor van Doorn haar eerste Midden Zeeland Boogie.

Vier Uden Sportief

ons bereiken onder telefoon 01196-12910 of 01182-3229.

Para Centrum Midden Zeeland,

Helene de Koning en Hans den Otter

Wat wordt er geboden: * * * * *

vliegtuig: shorts Skyvan lokatie: vliegveld Midden Zeeland spronghoogte: 12.500 15.000 ft loadorganizers: voor iedereen damesrekordpoging: Ingrid Zoetmulder

De voorwaarde om te kunnen deelnemen aan deze boogie is dat u beschikt over geldige springpapieren en minimaal in het bezit bent van het B brevet.

Wij vragen van u: * inschrijfgeld: f 35,* sprongprijs: f 45,Voor overnachting kunt u terecht op camping 'De Witte Raaf' gelegen aan het Veerse Meer op 1 kilometer afstand van het vliegveld (telefoon 01182-1212). Het vliegveldrestaurant staat gastvrij voor u open; er worden paramenu's geserveerd en er is op zaterdagavond een barbecue.

Voor niet-springende familieleden zijn er rekreatiemogelijkheden te over.

Voor meer informatie kunt u

Vrouwenrekordpoging tijdens Midden Zeeland Boogie.

Vele jaren geleden lag er eens een komplete negenvrouw in de lucht. Daarna ooit eens een inkomplete 11way en 15-way door vrouwen. Zullen we het op 9 augustus nog eens proberen?

Wie interesse heeft: schrijf me een briefkaart met daarop je naam, volledig adres, telefoonnummer, op welke dropzone(s) je meestal springt, aantal RW-sprongen en grootste RW-formatie tot nu toe. En als je extreem hard of langzaam valt, kun je dat ook alvast vermelden. Minimum eis is dat je tenminste heel netjes kunt doeken op een 8way.

Er zullen niet meer dan drie sprongen plaatsvinden; lukt het niet, jammer dan.

Afhankelijk van het aantal aanmeldingen en de RW-ervaring, wordt het een 12-, 16-, 20- of 24-way.

Aanmelding bij ondergetekende, Marie Curielaan 62, 3553 HV Utrecht.

Ingrid Zoetmulder

CRW rekordpoging

I

i t

I

In het weekeinde van 5 en 6 mei organiseert de Eerste Nederlandse Parachutisten Club een CRW8 rekordpoging voor eigen leden. De bedoeling is dat er meerdere pogingen ondernomen worden zodat alle koepelrelatievende ENPC'ers een kans tot

•

ENPC

Voor de veertiende maal zal worden deelgenomen aan de sportmanifestatie Vier Uden Sportief met drie wedstrijdonderdelen parachutespringen.

En wel de onderdelen: -

provincieteam PA wedstrijd voor driemansteams, internationale PA wedstrijd voor driemansteams, internationale CRW wed strijd voor driemansteams met biplane PA landing (wie bouwt het snelst een triplane en wie landt het best een biplane in de bak?).

De tweede dag is er ook een helikopter (Ecureuil SA-350,

Opgeven via uw clubsekretaris of rechtstreeks aan Gerry Testroote, Vlosstraat 12, 5402 LN Uden.

De datum is 9 en 10 juni 1990 en de plaats is Uden.

Tot ziens!

Koos Verhaar

deelname krijgen. Speciaal voor deze rekordpoging wordt een tweede Cessna ingehuurd die naast de PAC gaat meedraaien. Bij onspringbaar weer is 12 en 13 mei gereserveerd. Over het resultaat kunt u in de volgende SP lezen.

•

~ IS VOORTAAN

SP30

zie foto) om uit te springen en de CRW'ers zullen minder wedstrijdsprongen maken, maar meer showsprongen.

Ook de PA springers wordt de mogelijkheid geboden om een wedstrijdsprong in te wisselen voor een showsprong en hiervoor zijn ook aparte prijzen.

nc Jumpsuits

Hoendiepskade 2 9718 BD Groningen Holland, tel. 050-128923

•

Hoogeveen Pink Boogie Van donderdag 14 tot en met zondag 17 juni as. zal op vliegveld Hoogeveen de Hoogeveen Pink Boogie worden georganiseerd.

Dagelijks kan vanaf 10.00 uur tot 20.00 uur uit de Pink Skyvan met laadklep worden gesprongen.

De Hoogeveen Pink Boogie wordt georganiseerd in het kader van het twintig jarig bestaan van Paracentrum Hoogeveen.

Op 11 mei 1970 werd te Assen door een aantal enthousiastelingen Para Centrum Noord opgericht, zodat op 11 mei as. het vierde lustrum

14 - 17 juni

Inschrijfgeld springers: of 40 DM Sprongkosten: f 45.of 40 DM

f 45.-

Aan deze Boogie kunnen deelnemen springers met tenminste B-brevet en enige relatiefervaring. Per load zal in principe een loadorganiser beschikbaar zijn.

Er wordt uitsluitend vanaf één hoogte en in één run gesprongen.

(donderdag

t/rn zondag)

Postbus 567 7900AN Hoogeveen 05280-71150

Pilll v V \I \I \I

Het spreekt vanzelf dat de spring- en materiaalpapieren in orde dienen te zijn, zodat een kontrole geen problemen behoeft op te leveren.

CÀM

''''G

LOÀDo RWS

GÀNIZ5RG

C-B

LÀND5N

V5T 51G

NAA

CLU13G5Souw

RW W;;DSrRI..JD: WELK"5

LuB MAAK"T

GROOTSTE

ORMAïï;;?

ifé~daJPavona/ -:#è'<!aéa;~eedé cuacenátW/'? ~~eve 29/acu/ II>JSCHRIJFGb'iLD: '15,Su

SPRONGPRI..JS : '15,-

OUERMAK"fIJG

12.000

p/

VÓÓR

(,JUNI

A.. Ifo ...

8ANI<' Y.390"", 29: GIR,? 303.30.33

MAXIMUM info: Moni

kan worden gevierd.

Zoals bekend werd onlangs de naam gewijzigd in Paracentrum Hoogeveen.

Omdat de wens al langer leefde eens een groter vliegtuig naar Hoogeveen te halen, werd reeds vorig jaar besloten de mogelijkheden te onderzoeken om de Pink Skyvan op vliegveld Hoogeveen te krijgen. Na de eerste kontakten met de Pinkorganisatie tijdens een stormachtige Boogie in Leer heeft dit er uiteindelijk in geresulteerd dat wij nu definitief kunnen aankondigen dat de Pink Skyvan naar Hoogeveen komt.

Informatie: Springhoogte: minimaal 12.500 ft (4000 m)

llC ~

Deelnemers kunnen kamperen op vliegveld Hoogeveen.

Men moet zelf voor een slaapgelegenheid zorgen.

Het is tijdens de Boogie niet mogelijk in het clubgebouw te slapen!!! Voor hotelkamers ed. kan men kontakt opnemen met de plaatselijke VVV: telefoon 05280 - 63003.

Hoogeveen heeft een motel en enkele kleinere hotels. Op korte afstand is tevens een Van der Valk motel gevestigd.

Voor voeding kan men terecht in het vliegveldrestaurant van Nardo Spiegelaar, die een betaalbare en smakelijke paramaaltijd zal serveren. In ons clubhuis kan men broodjes en de gebruikelijke konsumpties verkrijgen.

Vóórinschrijving !

Teneinde enig inzicht te krijgen in de belangstelling voor deze Boogie van deelnemers buiten onze club, wordt aan belangstellenden verzocht zich vooraf in te schrijven.

Het aantal deelnemers moeten wij beperken tot 150 man/vrouw. De inschrijving kan geschieden door f 40,over te maken naar giro 3033033 ten name van penningmeester Paracentrum Hoogeveen te Rouveen. Zet duidelijk je naam en adres op het stortingsformulier!

Overigens ben je ook welkom als je je niet hebt aangemeld.

Je doet alleen ons een ple-

worden ook verkocht bij

•

I/lJSCHRUVI/lJGE/IJ ISO!

ue v.d. Donck 01828-19690 of 05280-71150

Aan de invulling van een avondprogramma wordt nog gewerkt.

Jumpsuits

Hoendiepskade 2 9718 BD Groningen Holland, tel. 050-128923

AÀ/lJïÀL

zier je vooraf te melden en zelf loop je geen risiko.

Clubrekord!

Tijdens de Boogie wordt een kleine wedstrijd georganiseerd. De grootste formatie, die door leden van één club wordt gemaakt, wordt door de organisatie gehonoreerd met een aantrekkelijke prijs.

In geval van een ex-equo geldt de snelste tijd. Verbeter je clubrekord of doe gewoon een poging de grootste formatie van de Boogie te maken.

Voor meer informatie kun je kontakt opnemen met Monique van der Donck: telefoon 01828 - 19690.

•

Joeke de Jong

- Thomas Sport Eq. England - Fallschirmtechnik Schlemann Old. - Isola Quip Texel - Paracentrum Moorsele België - Parachutecase Teuge - Paracentrum Ameland 31SP

.

PARAKADER

1990

I

Instrukteurs,

I

i i

,

vervaldatum

Bakker, JL Beek, PW op de Beumer, J Bizot, ML Boerman, HH Bovens,JBJ Broekman, AH Bronsveld, JS Brouwer, K Bruinsma, PFJ Brunt, J Buijtendijk, GJLC Bussemaker, E Cox, JCPM Dam, JJN van Dijk, CW van Dijkstra, LE Eugen, A von Gardien, PH Gillebaard, A Girbes, RA Graaf, J de Greven, RF Groot, PK Hartgers, HA Heerwaarden, CM van Hoenjet, WJE Huizen, H van Jong, AC de Jong, J de Keizer, AJ Kolmeyer, E Konijnenburg, WJ Kouwenhoven, JThA Kuizenga, HK Landsman, H Lasschuijt jr, A Liemberg, PB Male, JJ van Meijer, H Middelburg, GM Millenaar, RP Nijhuis, HPG Nolting, PJ Otter, J den Peppelman, GW Pierlot, R Plas, W van der Poot, J de Poth, EH Rienks, BD Rijswijk, JBH van Schoonen, CMJ Schuilenburg, Ch Spaandonk, WJC van Spiering, J Spilker, I Stegman, JH Sury, Ch von Tops, CL Veen, AA van Velthuizen, WA Verboom, LF Verhaar, J Waard, RJ de Wedman, S Wierenga, AJ Willebrandts, A Zeitier, W

bvb, nummer, 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/07/90 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91

zegel 87-07 78-08 80-05 79-03 82-04 84-01 79-08 74-06 87-03 88-08 80-08 85-05 73-04 83-01 76-08 88-01 81-02 84-02 87-11 87-09 88-03 74-04 86-02 85-06 80-01 88-04 83-06 79-13 83-05 87-04 80-06 86-03 87-06 76-10 87-10 83-13 73-05 85-03 81-08 88-06 88-09 82-05 85-04 83-14 79-01 87-08 80-03 81-05 79-14 79-06 69-03 82-03 76-07 70-03 82-02 73-08 88-05 76-15 76-09 83-02 88-02 69-04 78-03 68-03 84-03 88-07 74-09 72-04 90-04

AFF-bevoegdheid, 632 501 502 503 589 614 507 508 628 644 509 618 511 595 581 637 576 613 636 634 639 519 624 620 522 640 604 526 605 629 531 625 631 533 635 603 535 615 585 642 645 590 619 608 545 633 547 578 549 550 552 588 554 609 587 555 641 557 558 596 638 561 563 564 612 643 568 569 649

Afdelingsbestuur Henk Tjassi ng vakature Edwin van der Kraan Koos Scholten Peter Toisma Bert Wijnands

SP32

voorzitter sekretaris penningmeester PR en evenementen vice-voorzitter adviserend lid

vervaldatum

Agteren, AH van Beumer, J Dam, JJN van Enzlin, RNRA Girbes, RA Herder, RH Kouwenhoven, JThA Landsman, H Otter, J den Peppelman, GW Poot, J de Rijswijk, JBH van Scholl, M Schoonen, CMJ Spiering, J Spilker, I Sury, Ch von Wiggers, H Woerlee, SH Tandemmasters,

Riggers,

vervaldatum

Beek, PW op de Bussemaker, E Collenteur, AC Daalhof, R Linden, BJP vd Meeuwisse, ACG Mrugalski, HRI Pellens, CAT Pleiter, J Polak, RA Schuilenburg, Ch Sury, Ch von Tops, CL Winkier, TAM Vergaderschema

01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/09/90 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91

vervaldatum

Aal, RW Agteren, AH van Beek, PW op de Beumer, J Bouman, CG Buijtendijk, GJLC Camfferman, A Dijkstra, LE Girbes, RA Hoye, PRE van Huizen, H van Kouwenhoven, JThA Landsman, H Peppel man, GW Poot, J de Schoonen, CMJ Spaandonk, WJC van Spiering, J Spilker, I Streng, NAM Sury, Ch von Waard, RJ de Willebrandts, A Wolf, R

bvb, nummer

Technische

020 005 003 028 027 023 002 009 018 030 006 024 019 001 013 012 010 025 014

Jaap Spiering (voorzitter) Lammert Dijkstra Ad de Jong Herman Landsman Jan van Male (sekretaris) Rien Meeuwisse Werkgroep

008 004 020 003 035 021 010 023 022 034 019 016 024 012 002 017 031 015 018 026 032 033 029 036

bvb, nummer 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91

014 002 011 017 016 021 024 008 022 007 019 013 020 023

AB, LR, TK, EK, SK, RK_

Afdelingsbestuur 9-5, 13-6, 29-8, 10-10, 12-11, 19-12.

Ledenraad 18-6,24-9, 10-12.

Technische Kommissie 25-4,30-5,22-8,26-9,31-10,12-12.

Examenkommissie 15-4,7-6,20-9,15-11.

Sportkommissie 23-4, 11-6, 1-10, 3-12.

Redaktiekommissie 1-5, 29-5, 26-6, 24-7, 28-8, 25-9, 30-10, 27 -11.

Materiaaltechnische

zaken

Peter op de Beek Ron Daalhof Rien Meeuwisse Heniou Mrugalski Examenkommissie Michel Bizot (voorzitter) Klaas Brouwer Eric Hoenjet Charles Schuilenburg Peter Bruinsma

bvb, nummer 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91 01/03/91

Kommissie

V V VS V V V V S VS VS V VS VS V V S V S V VS S VS V

Ongevallen

kommissie

Michel Bizot Johan Bronsveld Herman Landsman Charles Schuilenburg Wim Velthuizen Henk Verbeek Koos Verhaar Sportkommissie Arnold Collenteur (voorzitter) Hein Cannegieter Peter Derksen (RW) Hans 't Hart (scheidsrechters) Henk Nijhuis (PA/stijl) Simon Woerlee (CRW) Werkgroep

Scheidsrechters

Hans 't Hart (voorzitter) Caspar Burger Jan de Graaf John den Hartog Harrie Kuipers Hans Luys Gerry Testroote

P-S-RW-CRW CRW P-S-RW P-S P-S-RW-CRW P-S-RW-CRW P

Redaktiekommissie Nathalie Chudiak (hoofd redakteur) Arnold Collenteur Annet Gillebaard Lia van Heerwaarden Reimer van der Vlugt Bauke van Stempvoort Ingrid Zoetmulder (advertenties)

Ledenraad Ed Kolmeijer Peter Bruinsma Joeke de Jong Jan Steg man Kees Meijer Eric Berghuis Carl van Dijk Edwin van Buel Norbert Streng Ron Kramer Annet Gillebaard Simon Woerlee

ENPC NNPC PH PC Ho - TU-7 VPCT CPV PCHi PCI SC FD KCT PCF ind. leden

8ijscholingsdag Op 17 maart (de tweede sessie) zitten zo'n 25 instrukteurs in de MTS te Amersfoort om zich te laten bijscholen over de onderwerpen stress en didaktiek.

Stress

Oe groep tijdens de eerste interviewronde,

twee- en viergesprekken

waarbij

instrukteurs

Voor de presentatie over stress is een in dit veld zeer ervaren man uitgenodigd: Cees Dufais, die dit vak in

werden

gehouden.

PARACENTRUM AMELAND \ "~l.

""

y

MOET ALLES STEEDS GROTER? Heb je nu echt een Hercules, een Dakota of een Friendship nodig?

Wat is er mis aan een Cessna 182 (met 'inflight-door')?

Die de hele zomer op een klein vliegveld staat?

Met sprongprijzen die al even bescheiden zijn?

Een grote hangaar om bij te landen en te vouwen?

Een goedkoop bed in de kampeerboerderij?

Tegenover cafĂŠ 'NOBEL'.

Een verwarmd openluchtzwembad 'twee straten verder'?

Waar je vanaf de camping, het dorp of het strand het gebeuren voortreffelijk kunt volgen? ("Nog even in zee zwemmen, we zitten pas in de zesde load ... ") De kleinste 'full-time' DZ van Nederland heet je van harte welkom - als je een leuke springvakantie belangrijker vindt dan je achtmanseisen.

(De buren hebben wel acht paarden te huur, of acht surfplanken, of. .. )

TOT ZIENS BOVEN AMELAND, DE 'WADDENDIAMANT' PARACENTRUM AMELAND, VLIEGVELD AMELAND, POSTBUS 72 - 9163 ZL NES Peter Liemberg: 050-129837 Henk Kuizenga: 050-128923 Dropzone: 05191-4644 (mei - oktober)

verschillende sporten doceert en met name aan kaderleden.

Na zijn inleiding wordt de afwachtende klasjessfeer doorbroken door een interview-

Door middel van een presentatie worden over een bepaald onderwerp punten op een rijtje gezet die voor iedereen wel bekend zijn, maar hier en daar vergeten of bewust niet worden toegepast.

Door het open (willen) staan voor andere, soms geheel

oefening over stress en omgebouwd naar een sfeer van meer betrokkenheid. Die betrokkenheid wordt in de loop van de ochtend steeds groter en leidt (na de koffie) zelfs tot geanimeerde diskussies.

Centraal daarbij staat de vraag in hoeverre de instrukteurin het kader van zijn verantwoordelijkheid stress kan herkennen en hoe hij/zij daarmee moet omgaan. De diskussie wordt als zinvol en nuttig ervaren, hoewel toch ook de verwachting leeft een wat konkretere invulling van dat omgaan te krijgen, met name als vervolg op de behandeling van dit onderwerp op het veiligheidskongres '88.

Didaktiek Na een keurig door Wim en Anneke verzorgde lunch vervolgt Wilco Peppelman de bijeenkomst met het onderwerp didaktiek.

Ook hier wordt weer een interviewronde gehouden om sterke en zwakke punten in de instruktieve sfeer op papier te krijgen waarmee 'levende' zaken ter tafel kunnen komen. En dat die zaken levend zijn, blijkt uit de volgende gespreksronde die 'de vraag' als thema heeft. De ronde is bijna niet meer af te breken en de diskussie gaat daarna bijna gewoon door.

Daarmee wordt naar mijn idee een duidelijke doelstelling van deze bijscholing gehaaid, nl. dat men van elkaar kan en moet leren, want in een gezelschap waarin zoveel ervaring aanwezig is, is er eigenlijk geen verschil meer tussen leraar en leerling.

afwijkende meningen ontstaat een interaktie die zeer verfrissend kan werken, ook al weet je zeker dat jij gelijk hebt. ..

Een kleine training in en behandeling van het voeren van een slecht-nieuws-gesprek sluit dit programmapunt af, waarna het onderwerp extreme stress bij de kop wordt gepakt, ditmaal door Willard Jansen.

Extreme stress Willard behandelt hierbij een flink aantal fysiologische verschijnselen die optreden in extreme stress situaties. Ook psychologische aspekten in het leerproces van de leerling en de invloeden daarop van externe situaties of derden die een fatale verwarring kunnen veroorzaken, komen aan de orde.

Het belang van een regelmatige, gelijkluidende en een op de leerling kwa hoeveelheid afgestemde informatievoorziening wordt aan de hand van voorvallen aangetoond.

Om precies vier uur sluit gastheer Lammert Dijkstra de dag af en de algemene mening is zeker positief.

Een van de punten die ik zelf als zeer positief heb ervaren, is dat de overdracht van informatie meer een uitwisseling en een afstemming was dan eenrichtingsverkeer.

Als dat de basis wordt voor toekomstige bijscholingen, zijn we in ieder geval met z'n allen bezig aan een betere en veiliger begeleiding in de sport.

Nathalie Chudiak

â&#x20AC;˘ 33SP

Wedstrijdkalender 2-22 april 1990: 25ste Jaarlijkse 'Easter Boogie', Z-Hills, Florida.

14-22 april 1990: Paasboogie, Perris Valley Skydiving Center.

21 en 22 april: Open biplane-PA wedstrijd bij de ENPC. 23-30 april 1990: First World Pops Meet, Ettamogah Pub, New South Wales, Australië.

27-29 april 1990: Skyvan boogie in Odense, Denemarken. Dkr. 110 voor 4000 m. Loadorganizers aanwezig, organisatie Center Jump. Info: Kurt Fleckner, Regenburgsgade 12, 2. th., 8000 Arhus, telefoon 86190725.

28-30 april: Lang springweekeinde bij PCF. 28 april - 1 mei: Open kampioenschappen van Vlaanderen, in Schaffen, België.

5-7 mei: RW8 speedstarwedstrijden bij Peterborough Parachute Centre, Sibson Airfield, Wansford, Peterborough PE8 6NE, Engeland, telefoon 0832-280490.

11 mei: 20 jaar Paracentrum Hoogeveen. Lang springweekeinde met twee vliegtuigen. Info: 05280-71150 (alleen op springdagen).

12 en 13 mei: RW4 wedstrijd bij PCI. Info: Ab Lust, telefoon 02984-3031.

12 en 13 mei: Hit en run (Ieerlingen)wedstrijd bij de ENPC. 21-28 mei: Internationale PA- en Stijlwedstrijd in Halle-Oppin, DDR. Voo info zie rubriek evenementen.

24-27 mei: Lang springweekeinde bij PCF. 25-27 mei: Derde internationale PA4 wedstrijd in Montpellier, Frankrijk.

Voor info zie rubriek evenementen.

26-28 mei: RW8 wedstrijden bij Peterborough Parachute Centre, Sibson Airfield, Wansford, Peterborough PE8

6NE, Engeland, telefoon 0832280490. juni: Reünie oud-leden ENPC. 1-14 juni: Tweede Helikopterboogie, Krakou, Polen. Voor info zie rubriek evenementen.

2-4 juni: Lang springweekeinde bij PCF. 9 en 10 juni: Vier Uden Sportief. PA3 voor provincie- en internationale teams en CRW3-biplane PAo Voor info zie rubriek evenementen.

14-17 juni: Hoogeveen Pink Boogie.

Pink Skyvan op vliegveld Hoogeveen.

Voor info zie rubriek evenementen.

22-29 juni: Internationale bekerwedstrijd in Leningrad.

30 juni en 1 juli: Open clubkampioenschappen PA Paracentrum Hoogeveen. Info: Monique van der Donek, telefoon 01828-19690 ('s avonds).

2-6 juli: Springweek bij PCI. 12-17 juli: Moskou Cup '90.RW en PA wedstrijd. Info via de sportkommissie.

14-18 juli: NKP RW in Spa, België.

19-22 juli: NKP CRW in Spa, België.

21-29 juli: Nordie RW Invitational Competition 1990 voor RW4 en RW8, Noorwegen. juli: Nationale 20-man SRW kampioenschappen in Oklahoma, USA. 28 juli - 2 augustus: NKP PA en Stijl in Spa, België.

4-12 augustus: Springweek Paraclub Flevo in Spa, België.

4-11 augustus: ENPC springweek op Ameland.

9-12 augustus: Eerste Midden Zeeland Boogie op Para Centrum Midden Zeeland. Springen uit de shorts Skyvan op het vliegveld. Info: Hans den Otter, telefoon 01196-12910.

11 en 12 augustus: PA3 en CRW3

wedstrijd in Wiltz, Luxemburg. Voor info zie rubriek evenementen.

13-17 augustus: Springweek bij PCI. 18 en 19 augustus: RW4 wedstrijd (internationaal programma) bij Paracentrum Hoogeveen. Info: Monique van der Donek, telefoon 01828-19690 ('s avonds).

18 en 19 augustus: Coupe Maarsseveen. Precisiewedstrijd bij PCI. Info: Ab Lust, telefoon 02984-3031.

23-26 augustus: Europese Jeugdcup in Pau, Frankrijk. PA- en Stijlwedstrijd voor springers tot 21 jaar. Voor info zie rubriek evenementen.

25-27 augustus: RW16 wedstrijden bij Peterborough Parachute Centre, Sibson Airfield, Wansford, Peterborough PE8 6NE, England, telefoon 0832-280490.

1 en 2 september: Open clubkampioenschappen PA bij de ENPC. 3-9 september: Boogie School Texel.

6-9 september: Elfde Dutch 16-way, Texel.

7-16 september 1990: 20ste WK klassiek, Bied, Joegoslavië.

8 en 9 september: Open clubkampioenschappen PA3 bij Paraclub Flevo voor alle kategorieën springers. Organisatie deelt driemansteams in.

11-17 september: SRW Money Meet in Raeford, North Carolina, USA. 15 en 16 september: CRW-wedstrijd bij Paracentrum Hoogeveen. Info: Monique van der Donek, telefoon 01828-19690 ('s avonds).

21-23 september: Skyvan Boogie en 40-manssprongen bij Peterborough Parachute Centre, Sibson Airfield, Wansford, Peterborough PE8 6NE, Engeland, telefoon 0832-280490.

22-30 september: Coupe d'Europe in Gap, Frankrijk. Onderdelen RW4,

•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

TBE HAPPY LANDING CO. presents ...

••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••• Wil je ook door de week van parachutespringen genieten?

Bestel dan nu je eigen videofilms direkt bij het afdelingssekretariaat! De volgende titels zijn verkrijgbaar: WINGS, EL CAPITAN en SKYDIVE

fI50,-

Drie films van Carl Boenish op één band. Vooral WINGS is een must voor de verzameling, omdat deze film een mijlpaal in het RW-springen markeert. EL CAPITAN bevat opnamen van rotsspringen, BASE dus.

TROLL VEGGEN

f 90,-

Een film van Carl Boenish en~~ster over basespringen van een rotsge()t1j}/~l?i'r;joorwegen.

RIDE A CLOUD

fI18,-

Norman Kent etaleert zijn talent met een prachtige filmimpressie van het moderne skydiven. Mooie opnamen van koepel relatief , PLAYGROUND IN THE SKY I en 11 per deel f 140,Op deze banden verzamelde Carl Boenish opnamen van alle mooie, leuke en gekke dingen die je in de lucht kan doen. Niet alleen parachutespringen dus, maar ook veel hanggliding.

AIR BEÁRS

FREAK BROTHER CONVENTION

f 98,-

Norman Kent legde de sfeer van de grootste boogie ter wereld vast. De brothers freaken in vrije val vooral op hun rug. De ware skydiver zal veel plezier beleven aan deze film die muzikaal uitstekend wordt ondersteund door de swingende rock van de Booze Brothers. De film duurt 20 minuten.

SYMBIOSIS AND FRIENDS

f 98,-

Pete Reynolds maakte een verslag van het Engelse viermansteam Symbiosis tijdens hun training voor de World Cup in Canada, 1983 en van de wedstrijd zelf. Zeer leerzaam voor degenen die sequentia I trainen! De film duurt 40 minuten.

BLUE MAGIC

fl00,-

Een film over het Zwitserse viermansteam Blue Magic dat in 1983 wereldkampioen werd in Zuid Afrika. De overwinnende sprong is erin opgenomen! Ook de achtman wordt gevolgd. Martin Genge is de maker. De film duurt 30 minuten.

f 98,WALKING ON AIR

De nieuwste produktie: wederom een zeer professionele film van Norman Kent over het Amerikaanse viermansteam Air Bears dat vorig jaar wereldkampioen werd in Joegoslavië. Geniet van perfekt sequentialwerk boven een schitterende lokatie. Een must als je up to date wilt zijn. De film duurt 12 minuten.

fI36,-

Een ware dokumentaire over alle vormen van parachutespringen, gemaakt door de Australiër Jas Shennan, voorzien van kommentaar door een ervaren springer. Deze film is ook leuk voor leerlingen en niet-springers. Voor iedereen wat wils! De film duurt 48 minuten.

Bestelling kan geschieden door overmaking van de kosten op girorekening 179618 van de KNVvL, afdeling para, in Den Haag. Per videoband moet f 14,- extra worden overgemaakt voor verzendkosten (vanuit Engeland). Denk eraan om het type band te vermelden: VHS, Beta ol V2000. Voor V2000 wordt per videoband f 18,- extra gerekend! Na ontvangst van de betaling is de levertijd ongeveer twee weken. Voor inlichtingen kunt u terecht.bij het afdelingssekretariaat in Den Haag, telefoon (070) 245457.

RW8, CRW4 rotatie en sequenttal.

Voor info zie rubriek evenementen.

22 en 23 september: Scramble RW4 wedstrijd bij PCI. Info: Ab Lust, telefoon 02984-3031.

6 en 7 oktober: RW16 wedstrijden bij Peterborough Parachute Centre, Sibson Airfiled, Wansford, Peterborough PE8 6NE, Engeland, telefoon 0832-280490.

6 en 7 oktober: Hit en run (Ieerlingen)wedstrijd bij de ENPC. 24-31 augustus 1991: World Cup Classic in Jakarta, Indonesië. Voor info zie rubriek evenementen.

1992: World Parachuting Show, Ouebec, USA. Voor info zie rubriek evenementen.

Materiaalmarkt Komplete set met automaat (Hitek FXC): Rig: Chaser (zwart met rode biezen) 50 sprongen, mediumsize.

Main: Firefly, 250 sprongen. Reserve: Preserve IV, 0 sprongen. Jaarkeuring tot juni '90. Set in prima staat. Prijs f 3.200,-. Info: Bauke van Stempvoort, telefoon werk 050-672676, privé 050-710282_ Komplete set: Rig: Vector (blauw).

Main: Turbo (rose-paars-lichtblauw. wit). Reserve: Phantom 24 ft. Geheel 5 jaar oud, ca. 400 sprongen. Info: Yvette de Smidt, telefoon 033752172, of Parachute Case Teuge.

Komplete set: Rig: Vector V3 (kleinste Vector). Main: Raven 11, ca. 500 sprongen. Reserve: Raven I met kevlar lijnen, 0 sprongen. Geheel 3 jaar oud. Info: Henk van den Berg, telefoon 033-752172, of Parachute Case Teuqe.

Komplete set: Rig: Invader '86 (blauwgrijs). Main: Cruislite '85 (wit). Reserve: Swift '88. Geheel ca. 170 sprongen. Prijs n.o.t.k. Info: Loek Bergmans, telefoon 077-828911_ Komplete set: Rig: Precurve/Racer (blauw). Main: Firefly (blauw-wit).

Reserve: Raven I (zwart-lila). Prijs f 2.000,-. Info: Robert Salmans, Leeuwerikhof 2, 6005 JS Weert, telefoon werk 040-734985, privé 04950-40573_ Komplete set: Rig: Invader (zwart-zilver-lichtblauw).

Main: Cruislite (zwartzilver-lichtblauw-wit).

Reserve: Swift (geel). Prijs f 3.500,-. Set nog nooit gebruikt' Tweede komplete set idem als eerste, maar met 120 sprongen; goed onderhouden.

Prijs f 3.000,-.

Info: Gert Haar, Lawickse Allee 56, 6707 AJ Wageningen, telefoon werk 030-449220, privé 08370-24964.

Komplete set: Rig: Mirage I. Main: Pegasus. Reserve: Swift. Bouwjaar '83, ca. 350 sprongen. Vraagprijs f 3.200,Info: Ton Corvers, Bosschenhuizen 13,6369 BK Simpelveld, telefoon 045-440084_ Komplete set: Rig: Mirage (grijs-rood).

Main: Skylark '83 (rood-wit). Reserve: Skylark '85 (rond). Weinig sprongen, inklusiel extra's. Prijs f 1.400,-. Info: Daan Sep, telefoon 020-122567_ Komplete set: Rig: Talon '89 (blauwrood). Main: Nimbus '89 (paars-rozezilver) 80 sprongen. Reserve: Raven II '89 (bordorood) 0 sprongen. Prijs f 3.750,-. Info: Ben van Boom, tele· foon werk 03403-75078, privé 030730690_

Fallschirm Sport Magazin Das Fallschirm Sport Magazin erschein' alle 2 Monate und das Fallschint Sport-Info berichtet in den dazwischen liegenden Monaten. [ehresabonnerneru DM 30,-,

SP34

sr-

30,-, ÖS 210.-

Als

j e

springt

... ken je The Parachute Case. Of dat nu vanwege het openingsfeest, of tweedehandsbeurzen in de paas- en herfstvakantie Ă f het winkelassortiment, de goede service en voorlichting.

Onbetaalbaar is trouwens ook de kwaliteit die we leveren, het vakmanschap waarmee wordt gewerkt en de persoonlijke aandacht voor de klant.

Wij laten JOudelen in onze kennis en laten je eerst proeven voor je koopt als je niet zeker bent

n

Nederland

van de zaak.

Met prijzen hoeven wij niet te stunten, we leveren waar voor je geld. En een lijst van fabrikanten waarvoor wij dealer zijn, hoeven wij niet te publiceren, daar is op deze bladzijde niet genoeg ruimte voor!

Je vindt ons op de Zonden 11, 7395 PA Teuge, op de eerste verdieping van het parachutistengebouw. Daar zijn we elke dag van 10 tot 20 uur in

de shop Door onze telefoonservice 05763-1928 kun je ons 24 uur per dag bereiken. Dus als we er even niet zijn, kun je je nbestelling net zo makkelijk even inspreken. Als een fax uitkomst biedt, bel dan 05763-2038. Vind je onze shop, de parabar 'De Wolk' en de nieuwe turbi 206 niet genoeg reden om Teuge een bezoek te brengen, dan kun je uiteraard ook je bestelling - net zo makkelijk onder rembours thuisbezorgd krijgen.

AlOM .

This rig knows how to fit the contours of your body.

• WUhATOM the experts at PARACHUTES DE FRANCE have found . the solution for the skydiver who demands the best.

ATOM is a new harness and container system made up of perfectly matched components.

It combines all the merUs of modern technology including laser cutting of all textile parts.

,

Modern skydivers have expressed their need for narrow containers that dori't extend bevond their back. A narrow rig increases fall rate by reducing drag and allows unhindered movement of the arrns.

The ATOM size 0, which is shown here, measures 29 cm (11.5 in.) wide at the bottom, when U contains a BT-50 main and a Mayday reserve.

T0 achieve the highest degree of comfort, safety and durability, we hàve integrated features like luxury foam padding, plastic tongues, reserve pin rotection and a molar shaped freebag.

We are proud to have created ATOM. roud to own this real "objet dart".

You will be

Contact one of our knowledgeable distributors.

They will be happy to inforrn you of available sizes, materiaIs, colors and opttorrs.

PARACHUTES DE FRANCE S.A.

., B.P. 247, 95523 CERGY-PONTOISE'CEDEX (FRANCE) Tél. (1) 30321633 - Télex: PARCHUT 607061, F - Fax: (1) 30324311