o f f i c i e e l o r g a a n va n d e afdeling parachutespringen koninklijke nederlandse vereniging voor luchtvaart
d e c e m b e r 2008 j a a r g a n g 37
4 nummer
UI TEI NDELI JK BEN JI J HET DAARBUI TEN
Phot o:Br unoBr okken
NR.04/2008 het bestuur materiaal sportnieuws springstof CC & C
EN VERDER Interview met de maker van Mijn Dropzone.nl Vintage Equipment Weekend Werken aan de skills en eisen voor het B-brevet NEDERLAND EXCELLEERT MET WK PARA Europees Record! De week na de WK CF finale european skydiving league SEMINAR VEILIGHEID & TRAINING 2008 NKP PRECISIESPRINGEN (PA) 2008 BASE TRIP CHINA 2008 SkydiveMOUNT EVEREST Swoop bussloo event Sky D(r)ive Day Texel FORMATIESPRINGEN skills camp Wereldrecord poging Elsinore
04 05 06 08 30 12 14 15 16 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29
INLEVERDATUM KOPIJ VOOR NUMMER 1 Uiterlijk inleveren op 23 januari 2009. E-mail: para@knvvl.nl Aanleveren in MSWord. Later aangeleverde kopij kan helaas niet meer worden opgenomen in het hierboven aangegeven nummer. Foto’s voorzien van naam, adres en fotogegevens (waar/wie/wanneer/ door wie). Digitale foto’s bij voorkeur 300 DPI.
Namens de afdeling parachutespringen willen wij de volgende bedrijven bedanken voor het investeren in een veiligere sport, door het sponsoren van het Seminar Veiligheid en Training 2008!
Donkere dagen...
Alweer de laatste SP van dit jaar ligt voor je. Prettig om nu achteraf te constateren, dat met andere mensen en een nieuw gekozen opzet op grond van een financieel betere basis toch weer een fraai tijdschrift is verschenen. Hulde! Ging het altijd maar zo voorspoedig. In dit - waarschijnlijk laatste - Bericht van de(ze) Voorzitter lees je hoe het ook anders vergaat. De titel“Donkere dagen”geeft al aan, dat je hier geen goede boodschap gaat lezen. Er zijn twee belangrijke bestuurlijke onderwerpen te melden. Enerzijds de voortdurende problematiek van de luchtruimbeperkingen met de daarbij behorende regelgeving en anderzijds de bestuurlijke vernieuwing. Laat ik beginnen met de luchtruimbeperkingen. Het is iedere para inmiddels voldoende bekend dat de overheid de kleine luchtvaart niet langer gunstig is gestemd. (Om het verhaal leesbaar te houden, noem ik alle instanties waarmee inmiddels overleg is en wordt gevoerd, maar onder een verzamelnaam “overheid”). De overheid houdt onverkort vast aan het faciliteren van de groei van Schiphol. Om dat mogelijk te maken wordt de kleine luchtvaart (inclusief parachutespringen) beperkt en aan banden gelegd. Er valt eigenlijk geen overleg meer te voeren met de overheid; de overheid staat niet open voor (constructieve) kritiek; de overheid is niet bereid mee te denken om tot een werkbare oplossing te komen en alternatieven zijn niet bespreekbaar. Daarnaast blijkt de overheid ook onderling nog eens ernstig verdeeld te zijn in standpunten, meningen en organisatie. En zo gaan we van het kastje naar de muur en weer terug… Het is vooralsnog erg lastig gebleken om de springbelangen eenduidige bij de overheid over te brengen. Individueel optreden en bijbehorend handelen van enkele clubbesturen heeft aangetoond, dat er zeker geen sprake is van één collectief met een gezamenlijk belang. Hoewel begrijpelijk vanuit clubperspectief hebben eigenbelang en korte termijn denken geen positieve bijdrage geleverd in een dergelijk lastig proces. Het ingezette beleid van de overheid gaat ongetwijfeld effect hebben en krijgen hoe wij in de (nabije) toekomst onze sport nog kunnen en mogen beoefenen. We kunnen nauwelijks nog een kant op. Inmiddels worden wel de grenzen van het juridisch haalbare en mogelijke opgezocht en worden ook juridisch de messen al geslepen. Wordt vervolgd, hoewel er nog heel wat werk moet worden verzet. Het afdelingsbestuur heeft in het verleden een grote hoeveelheid luchtruimen regelgeving perikelen op zich zien afkomen. Daarnaast is ook veel tijd gemoeid met de bestuurlijke reorganisatie van de KNVvL. Door dit alles komt het afdelingsbestuur eigenlijk nauwelijks meer toe aan zaken en onderwerpen die nog echt inhoudelijk met de sport te maken hebben. Het plezier om nog bestuurlijk actief en bezig te zijn is daardoor eigenlijk volledig verdwenen bij nagenoeg het gehele afdelingsbestuur. Het huidige bestuur lijdt aan een ernstige vorm van bestuursmoeheid, waardoor de leden dringend vervangen dienen te worden door personen die nog frisse ideeën hebben en die enthousiast zijn om bestuurlijk het voortouw te (gaan) nemen. Een mooie kans en gelegenheid voor diegene die“het anders zouden doen”. Er zijn al wel enkele mensen persoonlijk benaderd, maar tot op heden heeft het (nog) niet tot een concrete kandidatuur geleid. Het is inmiddels wel een gegeven dat het huidige afdelingsbestuur er op korte termijn eenvoudig mee stopt. Ook al is dan nog geen opvolging geregeld….. Hierbij een laatste en dringende oproep aan kandidaten om zich te melden als zij het bestuursstokje willen overnemen. Bellen voor meer informatie kan natuurlijk altijd. Het huidige afdelingsbestuur heeft wel een gezonde financiële basis gelegd voor de toekomst en er is ook al gedacht aan een structuur om de komende jaren verder te kunnen. Het ontbreekt nog aan andere mensen die met een nieuw gekozen opzet iets moois voor de toekomst, de sport en de afdeling gaan neerzetten. Het huidige afdelingsbestuur draagt namelijk heel graag het stokje over aan een opvolger. Hopelijk gaat het bestuurlijk dan net zo voorspoedig als met de SP die nu voor je ligt. De tijd zal het leren. Tot slot wens ik je - met de donkere dagen van Kerst in het vooruitzicht - nu al prettige feestdagen toe en een onbewolkt 2009! Maak er iets moois van! Hastalapasta, n Adwin Beerendonk (voorzitter Afdeling Para)
COVERFOTO: Nationaal Team Koepelformatiespringen CF3 tijdens een wedstrijdsprong op het WK te Teuge. FOTOGRAAF: ronald overdijk.
Het bestuur
p e o r p o
TEKORT SCHEIDSRECHTERS! DRINGENDE OPROEP Zoals bekend is parachutespringen naast heel veel fun ook een wedstrijdsport. Nu kunnen wedstrijden alleen gejureerd worden door scheidsrechters. Daar heeft de KNVvL er 8 van, waarvan er 6 een internationale bevoegdheid hebben. Deze moet je hebben om een EK of WK te mogen jureren. Nu is het aantal scheidsrechters al jarenlang aan het afnemen, terwijl de instroom van nieuwe maar mondjesmaat is. Zo zijn er in de afgelopen jaren maar 2 nieuwe bij gekomen, een voor PA en een voor FS. Dit kan zo niet langer. Onbekend maakt onbemind. De meeste springers zien scheidsrechters aan het begin van de dag in een hokje verdwijnen en na het springen er weer uitkomen. Of, ze zien een score die ze niet bevalt en leggen de “schuld” dan bij de scheidsrechter. Natuurlijk is dit een eenzijdige weergave van zaken. Om de drempel van kennismaking wat lager te maken is door de scheidsrechtersgroep en de sportcommissie besloten om geïnteresseerden te ondersteunen. Iemand die kennis wil maken zal zich voor 3 dagdelen moeten committeren. Zij krijgen € 30 per dagdeel + reiskostenvergoeding. Als de cursist het jureren ziet zitten dan zal een traject worden ingegaan met wedstrijden. Ben je geïnteresseerd, stuur dan een mailtje naar de afdeling of naar Igor van Aperen (igor.sky@chello. nl). Bellen mag natuurlijk ook. n Scheidsrechtersgroep / SC
LUCHTpost Op 17 juli 2008 heeft Groot Brittannië een serie postzegels uitgegeven met het thema “Air displays”, oftewel luchtshows.
CONTRIBUTIE 2009 Tijdens de algemene ledenvergadering van de KNVvL te Utrecht op 21 oktober jl. is de contributie voor 2009 Algemeen Secretariaat (AS) vastgesteld. Het voorstel om deze te verhogen van € 54,40 naar € 56,00 haalde het niet. Sterker nog, een tegenvoorstel tot verlaging naar € 53,00 werd aangenomen. Dat betekent iets minder kosten voor een springer (1 biertje meer) maar een noodzakelijke bezuiniging op de begroting AS. (nee, niet de ASM). Ook blijven de contributieperioden heel jaar en half jaar (vanaf 1 juli) ongewijzigd. De bedragen 2009 zijn dan ook als in de tabel. Verder zal er niet meer met acceptgiro’s gewerkt worden maar met een factuur. Dat scheelt weer geld. Lid Senior heel jaar Senior half jaar Junior heel jaar Junior half jaar
KNNvL 53,00 26,50 34,00 16,00
Para 50,00 25,00 37,00 18,50
• FAI licentie: voor alle leden € 5,00. • Inschrijfgeld bij aanmelding € 12,00. (geldt ook als je al eerder KNVvL lid bent geweest) • Men is junior lid tot 1 januari van het jaar waarin men de leeftijd van 19 jaar bereikt. • Halfjaarlijks lidmaatschap alleen mogelijk van 1 juli t/m 31 december van een kalenderjaar. Hierna is alleen een jaarlidmaatschap mogelijk, dan wel opzegging. (schriftelijk voor 1 december van het kalenderjaar) n HBP
De zegels bevatten recente afbeeldingen van het formatieteam de Red Arrows, het parachutisten team RAF Falcons en foto’s uit het archief van o.a. het Royal Air Force Museum. Naast een zegel van een CF formatie door de Falcons is er ook een historische foto van een éénarmige parachutist uit 1933. Deze afbeelding toont de springer Robert Wyndham op een vleugel, vlak voor zijn “exit”. Als zogenaamde eerste dag afstempeling is een stempel gebruikt met daarin een 6 man FS afbeelding. n Kees de Goeijer
OPLEIDINGEN 2009 Ook in 2009 zijn er weer diverse opleidingen. Deze worden georganiseerd door de EC/TC. De volgende gegevens zijn bekend:
Instructeurs Opleidingsdagen: 10 januari, 31 januari, 21 februari, 14 maart. Deze dagen zullen worden gevuld met verschillende onderwerpen, maar (dropzone-)management en managementtechnieken zullen de hoofdmoot vormen. Het theorie-examen zal plaatsvinden op zaterdag 4 april. Het praktijkexamen gaat op afspraak, na het bekend worden van de uitslag van het theorie-examen, op aangeven van de clubdocent. Het praktijkexamen dient binnen een half jaar na het behalen van het theorie-examen te worden afgelegd. Cursusleider is Edwin Boerkamp. Geïnteresseerden dienen zich te melden bij hun clubdocent. Kosten € 170.
Hulpinstructeurs Opleidingsdagen: 21 februari en 14 maart. Theorie examen: 4 april Praktijkexamen op afspraak met de EC. Cursusleider is Maarten Siegers. Opgave via de clubdocent. Kosten € 80.
AFF Het examen voor jumpmaster AFF zal plaatsvinden van maandag 8 t/m donderdag 11 juni 2009. Als locatie is gekozen voor Paracentrum Texel. Opgave bij het HBP. De eisen om deel te nemen staan in het Bevoegdheden Reglement (BR). Kosten via PCT, de bevoegdheid na behalen kost € 12,50.
C-brevet Voor het C-brevet zijn er 2 mogelijkheden in 2009: zaterdag 4 april en zaterdag. Nadere informatie is te vinden op de website en in de komende SP. Deelname eis is een geldig B-brevet en alle praktijkeisen afgetekend. De kosten bedragen € 70, opgave via HBP.
veiligheidsbulletin
TB 2008-04
Datum: 16 oktober 2008 Vervangt: n.v.t. Betreft: Melding voorvallen springmateriaal Probleem: Het afdelingsbestuur parachutespringen constateert dat er onduidelijkheden zijn over het melden van voorvallen bij springmateriaal. Indien er iets geconstateerd wordt bij het materiaal is niet duidelijk of iets dergelijks gemeld moet worden aan deTechnische Commissie, dan wel door wie. In de praktijk blijkt dat veel voorvallen bij materiaal niet gemeld worden. Het constateren van een materiaal voorval kan ook gebeuren buiten (de locaties van) een paracentrum. Het BVR artikel 101, lid 1 is hier echter duidelijk over: “- , alsmede elk voorval dat afwijkt van de normale gang van zaken - - “ Oplossing: Alle voorvallen die betrekking hebben op springmateriaal die wanneer geconstateerd kunnen of hadden kunnen leiden tot een voorval of blessure, moeten gemeld worden aan het afdelingsbestuur parachutespringen, volgens de procedure en het formulier zoals omschreven in BVR artikel 110, lid 3. Uitvoering: Door alle leden KNVvL afdeling parachutespringen. Noot: Het kan voorkomen dat een voorval met springmateriaal heeft geleid tot een voorval bij het daadwerkelijke springen, en het voorval bij het springmateriaal dan pas geconstateerd wordt. In dat geval dient dit voorval springmateriaal te worden gemeld samen met het springvoorval.Volgens het BVR, artikel 110, lid 1 dient een melding voorval binnen vijf werkdagen te gebeuren.
Personeel gezocht
technischbulletin
materiaal
(Advertenties)
Voor het seizoen 2009 is Paracentrum Texel / Zeeland op zoek naar: Hulpinstructeur manifester Voor het komende seizoen zijn wij op zoek naar iemand die in het bezit is van zijn HI papieren ter ondersteuning van ons manifest en het geven van opleidingen. Het gaat over de periode 25 april t/m 20 september. Packers - U bent tenminste in de periode van week 20 tot en met week 40 beschikbaar. - Beschikbaarheid buiten deze periode strekt tot aanbeveling. U bent in bovengenoemde periode 6 dagen per week beschikbaar en ten minste alle weekeinden. U kunt de gangbare sport- en leerlingen rigs vouwen. - U kunt tandemuitrustingen vouwen, of bent bereid dat te leren. Freelancers - In het bezit van tenminste de Tandem bevoegdheid. Liefst ook AFF bevoegdheid en/ of Cameraman. - Beschikbaar van week 18 t/m 42. U bent in bovenstaande periode beschikbaar voor 6 dagen en in ieder geval de weekenden. Trainees - U bent in de periode van week 20 tot en met week 40 voor tenminste 8 weken beschikbaar. U bent in boven genoemde periode 6 dagen per week beschikbaar en ten minste alle weekeinden. - U verricht schoonmaakwerk en hand- en spandiensten. U begeleidt tandempassagiers en cursisten voor en na hun sprong. U ontvangt een stagevergoeding en kunt u vrije plaatsen in het vliegtuig opvullen om te springen. Paracentrum Texel biedt u een professionele werkomgeving en verwacht van u een klantgerichte professionele houding.
Voor meer info kunt u contact opnemen met: Paracentrum Texel - Iwan Spilker Postweg 128, 1795 JS De Cocksdorp, 0222 - 311 464 / iwan@paracentrumtexel.nl
VB 2008-05
Datum: 26 november 2008 Vervangt: Vervangt: TB 2008-03 Betreft: Vigil AAD Probleem: Problemen met sommige types cutters eventueel in combinatie met waar de cutter is geplaatst. Oplossing: Vervangen van alle type 1 en type 2 cutters door type 3 cutters bij de eerstvolgende repack. Uitvoering: Door gebruikers, instructeurs,VB houders en riggers. Noot: Zie bijlage voor het originele bulletin van Advanced Aerospace Designs.
SpringNieuws
200
NKP 2009
De Sportcommissie heeft ten aanzien van de Nationale Kampioenschappen Parachutespringen 2009 het volgende besloten. De NKP wordt gehouden van vrijdag 7 t/m maandag 10 augustus, in principe voor alle disciplines bij elkaar. Er is echter tevens een aparte optie open gehouden voor een aparte NKP Precisiespringen van een vrijdag t/m zondag. De exacte periode van deze optie is nog niet vastgesteld. De deadline voor het indienen van offertes was 1 december jl. en op het moment van schrijven waren er nog geen offertes bekend. De Sportcommissie zal aan de hand van de offertes een beslissing nemen, gebaseerd op criteria als inschrijfgelden, sprongkosten, vliegtuigen en vliegcapaciteit, reis- en verblijfskosten deelnemers, jurering, presentatie & PR, etc. Zodra de Sportcommissie haar keuze heeft gemaakt zal dit in o.a. in de SP en op de website bekend worden gemaakt.
D
SELECTIE NATIONALE TEAMS EN WEDSTRIJDEN 2009 De Sportcommissie heeft voor 2009 de selectiecriteria vastgesteld. In dit document staan de voorwaarden vermeld om voor uitzending naar een internationale wedstrijd zoals EK of WK uitgezonden te worden. Aan deze criteria zit een financiële sportbijdrage Sportcommissie gekoppeld, afhankelijk van de prestaties op de selectiewedstrijden, dan wel op de internationale wedstrijd zelf. Zoals in het artikel “sportbeleid NOC*NSF” vermeld is de subsidiestructuur sterk veranderd. NOC*NSF subsidieert alleen nog maar topsport formatiespringen, deze bijdrage is geoormerkt
wedstrijd WK EK EK Worldcup Worldcup Worldcup
discipline(s) Paraski FS4, FS8 Artistics (FR, FF) Vertical FS PA CP
aanvang 10-03-09 30-08-09 30-08-09 30-08-09 volgt volgt
en niet meer vrij te besteden. Deelnemers aan andere internationale wedstrijden dan formatiespringen krijgen een bijdrage rechtstreeks van de Sportcommissie. De exacte hoogte van deze bijdrage hangt af van het aantal sporters wat in een kalenderjaar deelneemt. De selectiewedstrijden zijn voor 2009 als volgt vastgesteld. Hierbij wordt opgemerkt dat voor Canopy Piloting en PA er nog geen internationale wedstrijden 2009 zijn vastgesteld. Zodra dit gebeurd is zal de Sportcommissie beslissen over de selectiewedstrijden hiervoor. Verder vinden in 2009 de World Air Games (de “Olympische Spelen” voor luchtsporten plaats
einde 15-03-09 6-09-09 6-09-09 6-09-09 volgt volgt
locatie Riesneralm Prostejov Prostejov Prostejov volgt volgt
land Oostenrijk Tsjechië Tsjechië Tsjechië volgt volgt
te Turijn van 6 t/m 13 juni. Alle officiele luchtsporten, met de beste teams en deelnemers van de wereld, vinden hier plaats. Helaas heeft zich hiervoor geen Nederlandse parachutespringer geselecteerd. Wel zal een zweefvlieger uit Nederland deelnemen. Echter, Turijn is niet ver en een bezoek aan de WAG is zeker aan te bevelen. De WAG maakt verder onderdeel uit van het topsportbeleid van de KNVvL voor selectie en subsidie van NOC*NSF. Van 16 t/m 26 juli vinden de World Games plaats te Kaohsiung, Taiwan. Het Nationale Team Koepelformatiespringen CF3 heeft zich hiervoor in principe geselecteerd. Een hele eer voor Nederland en de parasport in het bijzonder.
selectiewedstrijd 1 n.v.t. Tomscat 2009 weekendwedstrijd op aanvraag Bled (voorbehoud) volgt
selectiewedstrijd 2 n.v.t. NKP 2009 NKP 2009 op aanvraag NKP 2009 volgt
09 DOPINGBELEID
Zoals elke sportbond heeft de KNVvL haar verplichtingen richting de Nationale Doping Autoriteit, NDA. In februari van dit jaar had het Hoofdbestuur (HB) van de KNVvL haar dopingbeleid al goedgekeurd. In de zomer heeft de NDA naar aanleiding van landelijk commentaar besloten om wijzigingen in het algemene reglement door te voeren. Op basis hiervan heeft het HB een nieuw dopingreglement opgesteld en goedgekeurd. Dit reglement is de vinden op de website van de KNVvL en op www.parachute.nl/wedstrijdsport , dan de link doping.
SUBSIDIES NOC*NSF EN FINANCIËN SPORT In de loop van 2008 is een aanvang gemaakt met het nieuwe 4-jaren plan NOC*NSF en de daarbij behorende subsidies en programma’s. Deze plannen zijn geënt op de planning van de Olympische Spelen. De volgende Sportagenda heeft als looptijd 2009-2012. Omdat de Spelen augustus 2008 plaatsvonden werden bijna alle acties gepland vanaf september dit jaar, met een heel strakke planning en veel acties en werk in korte tijd tot gevolg. De criteria voor erkenning als topsport werden wederom scherper gesteld nadat dit in 2004 ook al gebeurd was. Parachutespringen is momenteel al categorie 2 topsport met veel minder geld en middelen dan categorie 1 (dat ben je als sport als er meer dan 55 landen op een WK deelnemen). Concreet zou een categorie 2 bond alleen nog voor ondersteuning in aanmerking komen als aan de volgende voorwaarden zou worden voldaan: • Tenminste 25 landen op een WK. • Tenminste een team / individu bij de top 10 op een WK. • Een door de bond opgesteld topsportprogramma, waarin tenminste 75 trainingsdagen en een financiële uitwerking binnen de begroting van de bond. De KNVvL afdeling para heeft aan deze voorwaarden voldaan, met dien verstand dat het op basis van de eerste twee voorwaarden alleen kan gelden voor Formatiespringen FS4. Na indiening van
alle topsportprogramma’s met begrotingen zou het complete financieringsbedrag van NOC*NSF hierover worden verdeeld. Wat echter nog niet bekend was, was het feit dat dit totaalbedrag ook nog eens flink minder is dan voorheen. Bottom line lijkt het er op het moment van schrijven op dat er voor de gehele KNVvL € 44.000 beschikbaar is, voor 5 topsportprogramma’s, waarvan FS4 er een is. Voor de goede orde, tot en met 2008 kreeg alleen para al nog € 23.400 voor topsport. Wat betekent dit nu allemaal voor de wedstrijdsportparachutespringers? Ten eerste zal ál het geld wat NOC*NSF verstrekt op basis van het topsportprogramma para geoormerkt zijn voor het nationale team FS4. De KNVvL mag dus niet een gedeelte hiervan aan een ander FS team, of aan een andere discipline besteden. Ook zal dit team en de KNVvL de besteding volledig moeten verantwoorden. Ten tweede heeft de SC een begroting breedtesport (zeg maar training, coaching) in 2009 van € 12.000. De SC heeft van het AB para vrijheid gekregen om een gemaximeerd gedeelte te besteden aan andere topsportdisciplines (b.v. artistics of CF). Er zal dus veel minder overblijven voor training en coaching. Al met al flink minder dan voorheen, waarbij het nog maar afwachten is of het totale budget NOC*NSF categorie 2 sporten 2010 niet nog minder zal zijn dan 2009. Zodra de bedragen en voorwaarden van NOC*NSF voor 2009 definitief zijn zal dit worden bekendgemaakt.
n Sportcommissie
(advertentie)
Springstof
AFSCHEID VOORZITTER EXAMEN COMMISSIE Op 1 februari 1999 zat ik voor het eerst bij een vergadering van de EC/TC. Nu, tien jaar en honderd vergaderingen later, neem ik afscheid als voorzitter van deze opleidings- en veiligheidscommissie van de Afdeling Para.
M
Jarig Steringa
enig springer kent de EC/TC alleen in negatieve zin – die ontheffing die je maar niet kreeg, of die examenuitslag die maar niet kwam. Toch bestaat de commissie niet uit boemannen die erop uit zijn springers zo veel mogelijk dwars te zitten. Een paar voorbeelden. Ik zat nog maar net in de EC toen het onderwerp “springen tijdens zwangerschap” werd aangekaart door de echtgenote van de toenmalige voorzitter van de TC. Het Basis Veiligheidsreglement (BVR) stond springen door zwangere vrouwen niet toe, terwijl vrouwen zeker in de eerste maanden best in staat zijn dit veilig te doen. Ze kreeg meteen steun van mijn eigen echtgenote, die ook al eens met dit bijltje had gehakt. En tja, toen stonden de mannen van de EC/TC even bedremmeld te kijken. Na rijp beraad besloten we het verbod per Veiligheidsbulletin op te heffen. Een beslissing waar we als heren commissieleden echt trots op waren! Van een andere orde was het“Plan 2000”. Dit project
hield in feite een complete herstructurering in van veiligheidsreglement en brevettenstructuur. Mede hierdoor hebben we nu brevetten die goed aansluiten bij de norm die de FAI propageert. Twee jaar geleden is het laatste stapje gezet, toen we besloten de verlengingseis van 25 sprongen per jaar voor C- en D-brevetten te laten vervallen. Een derde voorbeeld, van vrij recente datum, is het toestaan van buitenlandse repacks. Ik geef toe dat de EC/TC hier de boot lang heeft afgehouden, maar het voor springers gunstige resultaat staat dan nu ook klip en klaar in het BVR. Zo zijn er veel meer verhalen te vertellen, maar ik laat het hierbij. Rest mij te zeggen dat ik steeds met plezier en in goede samenwerking met de andere commissieleden heb kunnen werken, met de beide Seminars voor Veiligheid en Training (2006 en 2008) als hoogtepunten. Het was een voorrecht om deel te mogen uitmaken van deze bijzondere commissie in springend Nederland. n Jarig Steringa
Plus ce change, plus reste la même chose. Na 10 jaar lid te zijn geweest van de Sportcommissie, kreeg ik de laatste jaren steeds vaker het “seen it, done it, been there”-gevoel. Voor mij reden om eind 2007 aan te geven dat 2008 mijn laatste jaar in dit gremium zou zijn. Op 11-11-2008 hebben de Sportcommissie en ondergetekende daarom tijdens de vergadering afscheid van elkaar genomen en ik zet op verzoek graag mijn gedachten over die afgelopen 10 jaren eens op papier.
v.l.n.r: Henny Wiggers, Ton de Kuijer, Judith Muit,
Sprin
Wat veranderde er: • Er is meer gereglementeerd en gestructureerd door de Sportcommissie. • Er wordt meer gebruik gemaakt van de moderne communicatiemedia. De website van de KNVvL wordt steeds meer gebruikt en zorgt zo voor een grotere transparantie voor leden, op het gebied van reglementering, doordat men niet meer alleen afhankelijk is van de Sportparachutist als bondsorgaan. • Voor PA is het materiaal dat nodig is voor de jurering uitgebreid. De scheidsrechters beschikken nu over materiaal dat het mogelijk maakt meer autonoom te werken door de uitbreiding van de Weckbeckerset met een zonnepaneel, een underlaying mat die het “1e lichaamscontact” buiten de schijf registreert en de KNVvL heeft een eigen aggregaat aangeschaft om het landingskussen ook “in het veld” van stroom te kunnen voorzien.
Igor van Aperen (leden SC) (Foto door Ronald Overdijk)
• De subsidie bedragen vanuit NOC/NSF zijn steeds lager geworden en zeker voor breedtesport is de subsidiestroom zo goed als opgedroogd. • Het aantal actieve PA springers is verder teruggelopen en er is weinig nieuwe aanwas binnen de discipline PA op nationaal niveau. Mede daardoor is het organiseren van een trainingsweek met coach in Nederland de laatste jaren niet meer mogelijk gebleken. • De nog actieve PA springers verleggen hun belangstelling meer naar buitenlandse internationale wedstrijden en het aantal Precisiewedstrijden in Nederland loopt ook terug.
die binnen FS is aangepast tot “United we fall”. De onaangepaste uitspraak gold en geldt zeker voor PA-springend Nederland, waar vele belangen spelen die het lastig maken om iedereen binnen de discipline PA in de praktijk op één lijn te krijgen.
Wat bleef hetzelfde: • S pringers zijn individualisten en dat geldt voor PA springers in het bijzonder. “United we stand, divided we fall” is een gevleugelde uitspraak uit de Amerikaanse burgeroorlog,
Ik wens mijn opvolger in de sportcommissie veel succes en de sportcommissie veel wijsheid toe bij het beleid voor de komende jaren.
Wat ook onveranderd is gebleven is het plezier dat ondergetekende aan het“spelletje”Precisiespringen beleeft. Ik zal nog dikwijls op binnenlandse dropzones, waar nog PA beoefend wordt, aanwezig zijn en ik zal zeker op buitenlandse wedstrijden competitie blijven leveren in de FAI Master categorie.
Happy landings, n Ton de Kuijer
AFSCHEID SIMON WOERLEE Na maar liefst 24 jaar werkzaam te zijn geweest bij de afdeling parachutespringen heeft Simon Woerlee op 28 november zijn werkzaamheden hiertoe beëindigd. Simon heeft deelgenomen in de Examen Commissie als lid en voorzitter. Verder heeft hij in het AB para gezeten en in de sanctiecommissie. Natuurlijk schieten woorden en cadeau’s altijd tekort tegenover 24 jaar inzet. Maar het AB en HBP hebben het toch geprobeerd bij een etentje. Waarvan acte op de foto’s. Natuurlijk is Simon niet weg uit springersland. Hij blijft gewoon werkzaam bij Teuge. Simon, bedankt, en het ga je goed. n AB para / HBP
OPLEIDINGEN 2009 Ook in 2009 zijn er weer diverse opleidingen. Deze worden georganiseerd door de EC/TC. De volgende gegevens zijn bekend: Instructeurs Opleidingsdagen: 10 jan., 31 jan., 21 feb., 14 mrt. Deze dagen zullen worden gevuld met verschillende onderwerpen, maar (dropzone-)management en managementtechnieken zullen de hoofdmoot vormen. Het theorie-examen zal plaatsvinden op zaterdag 4 april. Het praktijkexamen gaat op afspraak, na het bekend worden van de uitslag van het theorie-examen, op aangeven van de clubdocent. Het praktijkexamen dient binnen een half jaar na het behalen van het theorie-examen te worden afgelegd. Cursusleider is Edwin Boerkamp. Geïnteresseerden dienen zich te melden bij hun clubdocent. Kosten € 170.
DODELIJK ONGEVAL BUSSLOO Tijdens de trainingssprongen voor de Canopy Piloting wedstrijd 2008 te Bussloo, in het kader van de European Swooping Tour is op 28 augustus de Portugese springer Rodrigo Ferreira verongelukt. Na een normale opening van de hoofdparachute en normale afdaling heeft betrokkene op lagere hoogte een scherpe draai gemaakt teneinde meer snelheid op te bouwen voor de landing. Een dergelijke draai is bij Canopy Piloting normaal. Voordat de draai was afgemaakt heeft betrokkene zeer hard het wateroppervlak geraakt en is hij door het ontstane letsel overleden. De afdeling parachutespringen wenst de familie veel sterkte met dit verlies. n HBP
Will Kempff
8 februari 1939- 23 oktober 2008
ngstof Hulpinstructeurs Opleidingsdagen: 21 feb. en 14 mrt. Theorie examen: 4 apr. Praktijkexamen op afspraak met de EC. Cursusleider is Maarten Siegers. Opgave via de clubdocent. Kosten € 80. AFF Het examen voor jumpmaster AFF zal plaatsvinden van maandag 8 t/m donderdag 11 juni 2009. Als locatie is gekozen voor Paracentrum Texel. Opgave bij het HBP. De eisen om deel te nemen staan in het Bevoegdheden Reglement (BR). Kosten via PCT, de bevoegdheid na behalen kost € 12,50. C-brevet Voor het C-brevet zijn er 2 mogelijkheden in 2009: zaterdag 4 april en zaterdag. Nadere informatie is te vinden op de website en in de komende SP. Deelname eis is een geldig B-brevet en alle praktijkeisen afgetekend. De kosten bedragen € 70, opgave via HBP.
Na een kort ziektebed hebben wij afscheid moeten nemen van Will Kempff. Will is ongeveer 35 jaar geleden begonnen met springen op Ameland bij Cornelis. Toen het springen daar stopte kwam hij naar Texel om het daar voort te zetten. Hij heeft zich altijd intensief bemoeit met militairen die het burgerbrevet wilde halen. Verder sprong hij veel demo’s en was hij gek van CRW of “stapelen”zoals hij het noemde. De laatste jaren heeft hij nauwelijks meer gesprongen maar bleef hij wel altijd in contact met de sport. Hij liep in de zomer rond op Texel en begeleide de tandempassagiers. Vele zullen hem ook nog wel herinneren van de NKP op Stadtlohn. Will was een markante persoon in het springen, we dragen nog vele goede herinneringen mee. Staff Paracentrum Texel
Springstof
paramedia van links naar rechts: Metro – ingestuurd door Petra Enguerda Blauw (Politie vakblad) – ingestuurd door Petra Enguerda Sony Ericson – ingestuurd door Ronald Overdijk Qompetence – ingestuurd door Arnold Collenteur
ENQUÉTE SP NEWSFLASH
Erwin in de landing. Foto: Henny Wiggers
Flash Het WK Canopy Piloting is net beëindigd. Erwin Batenburg – de Jong nam deel en Henny Wiggers was teammanager. De wedstrijd is volledig versprongen onder zeer verschillende weersomstandigheden. Erwin werd uiteindelijk 53ste van de 69 deelnemers, die 19 landen vertegenwoordigden. In de volgende SP een uitgebreider verslag. n HBP
Het springjaar 2008 is qua weer zeer wisselend geweest. Toch is er veel gesprongen, het lijkt erop dat het slechtere weer toch minder in de weekeinden viel. In ieder geval is de grens van 10000 tandemsprongen dit jaar (nu al) gebroken. Ook zijn er meer leerlingen opgeleid dan in 2007. Hopelijk zet deze ontwikkeling zich door in 2009. n HBP De komende vergadering van de International Parachuting Commission IPC zal van 28 januari t/m 1 februari plaatsvinden in Västeras, Zweden. Op de IPC vergadering wordt beslist over de internationale wedstrijdregels en de komende wedstrijden EK en WK. HBP en voorzitter SC gaan hier in principe naar toe. Alle agendapunten zullen eind december online zijn op de site van de FAI. n HBP
behaalde brevetten
Zoals u als lezer hebt kunnen zien zijn er nu 3 SP’s verschenen in een andere opmaak, van een andere redactie. Dit als actie van het AB para na het beëindigen van de werkzaamheden door de oude redactie. Intern zijn er ook wat zaken veranderd qua verzending en advertenties. Uiteraard wil het AB weten wat u als lezer van de nieuwe SP vindt. Daarom zal als u dit leest er een online enquête staan op www.parachute. nl (bij nieuws) om de nieuwe SP te beoordelen en te verbeteren. De SP is immers van en voor u springers. n AB para / HBP
ERRATA SP Zoals al op internet gemeld stonden er in de vorige SP ( nr. 3 2008) een aantal fouten. Dit ondanks nalezen door 2 verschillende mensen. Gelukkig zitten we als HBP’s ook nog wel eens op internet zodat we deze foutjes ook zagen; niemand heeft ons direct zelf gebeld of gemaild. Een foutloos nummer van de SP zal een utopie blijven net als elk ander blad of boek. Echter, we willen het natuurlijk zo goed mogelijk doen. Een spelvoutje kan gebeuren, maar fotocredits of artikelen omwisselen is natuurlijk iets teveel van het goede. Dus, na ten eerste excuses hierbij een overzicht van de ons bekende fouten. Het is de bedoeling dit artikel dus uit de volgende SP te houden, maar, zoals gezegd is de kans hierop verwaarloosbaar. Zeker omdat we vanaf nu in elke SP expres een voutje gaan verstoppen. Dit doen we om twee redenen: 1) te zorgen dat iedereen de SP van voor tot achter leest. 2) de melder van het meeste aantal fouten te mogen belonen. De beloning zal bestaan uit een eervolle vermelding in de daaropvolgende SP. Diegene die over een kalenderjaar (2009 – 4 nummers) de meeste fouten vindt zal een springgerelateerde prijs krijgen. (noot: stijlfouten tellen niet mee, alleen tikfouten, doublures, omissies, verwisselingen (inclusief de advertenties)) ERRATA SP nr. 3 2008 • Pagina 14&15: springweken: auteurs PCMN en PCF omgewisseld. • Pagina 16, foto 9: Jarno Cordia en Costyn van Dongen, foto Christiaan Waard. • Pagina 28: vrijeval foto. Doublure van NKP artikel, had foto van C-130 moeten zijn. n HBP
Sprin Zoals in de vorige SP gemeld zal steeds een overzicht verschijnen van de behaalde brevetten A, B, C en D. Hierbij dan de geslaagden in de periode september – november. A BREVET
10
Bart Andries Bernardo ter Bogt Kim de Vries Jeffrey Meerman Paul Rekelhof Diederik van Meenen Jochem van Kesteren John Langan Wouter Blom Thomas Garretsen Ellen Verheij
Rob Mikkers Richard Steinmeier Marin van Oorschot Jaap Poot Nathalie Congo Jonnathan Gomez Marjolein van den Bos
B-brevet
Arjan Smit Ties Bos Thorsten Möser Vincent Langenhuizen
Marco Groen Ganda Stigter Pieter van Harmelen Richard Weijers Carry van der Vet Durk de Vries Maarten Smeets Ilona van Tulden Jasper Schulte
D-brevet
Peggy Liebregts Werner Pauchli
ngstof
11
Door: hbp / kristian teijgeler foto’s: david haygarth
Interview met de maker van
Mijn Dropzone.nl
V
1. V ertel kort even wat over jezelf; wie ben je en wat doe je in het dagelijks leven. Ik ben Kristian Teijgeler, 23 jaar en ik ben woonachtig in Hoek van Holland. Voor de kost werk ik als zzp’er in de tuinbouw sector, hier verzorg ik de besturingstechniek van automatische transportsystemen. Het meeste werk is elektrisch, maar ik programmeer ook af en toe wat software voor het systeem. Als hobby buiten het parachutespringen om doe ik nog wat dingen met elektronica. Als ik echt niks beters te doen heb bouw ik soms websites voor wat kleinere bedrijven. Maar veel tijd voor mijn andere hobby’s heb ik niet echt, en jullie weten vast wel waar dat door komt. 2. Hoe ben je begonnen met springen? Toen mijn zomervakantie in 2006 niet door ging ben ik uit verveling maar eens wat leuks gaan zoeken op het internet. Een paar jaar geleden heb ik een beginners cursus parapenten gedaan in de Ardennen, dus ik zat een beetje in die richting te zoeken. Al vrij snel kwam ik op de website van Skydive Rotterdam terecht, een paar minuten later had ik een tandemsprong gereserveerd.
Toen ik in het weekend naar het clubhuis ging kreeg ik er steeds meer zin in. Na een goede uitleg was het zo ver; ik ging mijn eerste sprong, samen met een tandemmaster, uit een vliegtuig maken. Voordat we omhoog gingen was nog tegen me gezegd dat ik naar de camera moest proberen te kijken, voor leuke foto’s. Maar ik kan me niet herinneren tijdens de sprong een camera gezien te hebben. Toen de parachute geopend was mocht ik zelf ook nog even sturen, dat is ook leuk denk je dan. Eenmaal weer terug op de grond vond ik het echt super, ik wilde gelijk door voor een cursus. Toen heb ik eerst nog even zitten twijfelen tussen static-line of AFF, maar vanaf April 2007 werden er op Rotterdam alleen nog maar een AFF opleidingen gegeven, dus de keuze was snel gemaakt. Op 21 April maakte ik mijn eerste AFF sprong, waar ik overigens weinig meer van weet (behalve dat het erg leuk was). Het weekend erna slaagde ik voor mijn AFF opleiding en mocht ik eindelijk zelf gaan springen. Sindsdien zit ik elke week wel in het vliegtuig.
3. Waar spring je doorgaans? Mijn vaste vereniging is Skydive Rotterdam, dit is zo’n 25 minuten rijden vanaf mijn huis. Sinds mijn AFF opleiding ben ik hier elk weekend te vinden. Bij deze vereniging draai ik regelmatig VC diensten en in 2009 ga ik ook van start met de HI opleiding. Ik vind het gewoon een gezellige vereniging, waar het leuk is om ‘s-avonds ook nog even te blijven hangen. En iedereen heeft eigenlijk wel tijd voor je, mocht je een vraag hebben of aan je eisen voor een brevet willen werken. 4. Hoe kwam je op het idee voor MijnDropzone.nl? Omdat ik vaak vroeg op de vereniging aanwezig ben hoor ik best wel veel gesprekken tussen de instructeur en de piloot. Zo zag ik ook dat er elke springdag gekeken werd naar de invliegrichting en het exitpunt, dus ik dacht: “dit kan veel simpeler.” Omdat ik toch de theorie voor het A-brevet moest leren ben ik begonnen om een programma te maken dat de Metar codes omzette naar leesbare tekst. Toen dat werkte pakte ik de Taf en het Weerbulletin voor de kleine luchtvaart erbij en maakte ik nog meerdere dingen makkelijker. Nadat ik zover was dat ik alle codes een beetje snapte ben ik begonnen met het grafisch weergeven van de hoogtewinden en de landingsrichting. En als je dan eenmaal bezig bent verzin je elke keer wel weer wat nieuws om te maken. 5. K ort en voor de leek begrijpbaar; hoe krijg je al die informatie op de site? Alle gegevens worden automatisch van de KNMI website gehaald, hier hoef ik dus niks aan te doen.
12
Daarna worden de gegevens van het Weerbulletin kleine luchtvaart, de Metar en de Taf door een groot aantal regels code verwerkt. Zo kan ik van elke meetlocatie gemakkelijk de gegevens gebruiken. Hier gaat eigenlijk niks fout, tenzij iemand van het KNMI even niet oplet en iets bijvoorbeeld in een andere volgorde op de website site. De luchtfoto’s van elke dropzone heb ik met Google Earth gemaakt (dus laat het even weten als de foto van jouw dropzone niet klopt). Verder kan ik voor elke dropzone diverse specifieke gegevens instellen, zoals de snelheid van de parachute, de invliegrichting die gebruikt mag worden en bijvoorbeeld met hoeveel wind een beginnende parachutist nog mag springen. Op basis van al deze gegevens wordt dan automatisch de website aangepast aan het actuele weer. Op dat moment kan je zien of het volgens de website goed of slecht springweer is, of dat je misschien ‘s-middags beter kan gaan springen. 6. W erk je op het moment aan uitbreidingen, zo ja, aan welke? Ik ben momenteel bezig om het vliegverkeer boven en in de buurt van de dropzone in kaart te brengen. Ik heb thuis een Mode-S ontvanger staan die mee kan kijken met de transponder gegevens die het vliegtuig naar de luchtverkeersleiding stuurt. Veel grote commerciële vliegtuigen hebben een ModeS EHS transponder, zodat ik precies kan zien waar het vliegtuig op dat moment vliegt. Helaas heeft het vliegtuig van Skydive Rotterdam, de PH-BSU,
een Mode-S ELS transponder waardoor ik hiervan alleen de hoogte kan aflezen. Het vliegverkeer is soms wel te zien boven de dropzone in Rhoon, maar omdat dit nog in de test fase is werkt het nog niet altijd. Verder probeer ik elk weekend samen met Andrew Ireland (piloot) en René Verdoorn (instructeur) te kijken of de berekeningen van de website kloppen. Vaak droppen we dan de sticks op de plek die Mijn Dropzone aangeeft, tijdens de springdag blijkt dan of het klopt of dat er toch nog iets aangepast moet worden. Ik ben dus altijd wel bezig om dingen uit te breiden of te verfijnen. 7. H eb je veel commentaar gekregen op de dropzones waar je komt? De meeste mensen van Skydive Rotterdam kennen de website wel, sommigen vinden het ook leuk om ernaar te kijken. Ik heb eigenlijk alleen maar positieve reacties gekregen. Op andere dropzones zijn de meeste mensen nog niet bekend met Mijn Dropzone, daarom probeer ik ook om via deze manier de mensen wat bekender te maken met de website, in de hoop dat er wat meer mensen gebruik van gaan maken. Want hoe meer mensen het gebruiken, hoe beter ik de website kan maken. Met de ervaringen van andere mensen weet je wat er juist goed of fout gaat. Daarom zou ik het leuk vinden om wat opmerkingen, tips, aanpassingen van andere mensen te krijgen. (advertentie)
Mijn Dropzone is te bereiken op www.mijndropzone.nl. Voor feedback op Mijn Dropzone.nl is Kristian te bereiken op kristian@teijgeler.net. û
Door: andrew hilton (vertaald door HBP) foto’s: HERMAN GOUDZWAARD
Vintage Equipment Weekend
n i
Ik ben sinds 1988 al geïnteresseerd in oud parachutemateriaal toen Billy Sommerville een Starlite aan mij verkocht. I spring nog steeds met deze chute en het is een van mijn favoriete oude parachutes. Eerder dit jaar ben ik benaderd door Henny Wiggers – cameraman en CF springer – over een vintage weekend in oktober in Nederland. Ik was verheugd te horen dat er andere springers zijn die mijn liefde voor oude parachutes en de ontwikkeling van springmateriaal delen.
H H
T-10 A Op Teuge vinden regelmatig semi militaire trainingsprongen plaats. Derhalve waren er veel klassiek militair groene T-10’s. Voor de liefhebber, static-line vanaf 2000 voet.
enny heeft een grote collectie van luchtwaardig vintage material. Er waren springers uit Engeland, Duitsland, Zwitserland, Frankrijk en België naar Teuge gekomen. Het weer werkte erg mee, zon en weinig wind. Hierdoor werd de landing ook voor mensen die landen zonder voorwaartse snelheid goed te doen.
EFA Dit was de oudste parachute die dit weekend werd gespronen. Gemaakt in Frankrijk in 1954 en van zijde. Dat is nog eens wat anders als nylon. Een zeer in het oog springende chute, groot, trendy paars van kleur, en – jawel – ook nog rond.
Er was zelfs een passend oud vliegtuig: een Antonov AN-2 dubbeldekker. Uit deze kist en uit de Cessna Caravan van de club werden veel ronde bol sprongen gemaakt. Voor sommigen was dit zelfs de eerste keer. Om een indruk te geven van het in het oog springende materiaal hieronder een opsomming:
C-9 Er was een C-9, gebouwd in 1966. Dit was vroeger de bulk van de sportparachutes. Ze waren in grote mate wereldwijd voorhanden omdat de C-9 parachute als militair surplus beschikbaar was.
Pioneer Para-Commander (PC) Er waren tenminste 5 PC’s die dag in gebruik. De PC is de klassieke parachute met“veel gaten”. De PC was heel populair vanaf zijn introductie in 1965 tot aan de opkomst van de square parachute. (FOTO). UT-15 De UT-15 is de Russische tegenhanger van de PC. Ze worden overigens nog steeds in Rusland gebouwd, maar dan specifiek voor leerlingen. Papillon Een Franse PC-achtige parachute. Deze chute werd gebouwd vanaf eind jaren 60 van de vorige eeuw. Deze chute is in de States ook in licentie gebouwd. Dit weekend was er een originele Franse en een Amerikaanse versie beschikbaar. Security Sierra Dit is nog een PC achtige chute, relatief klein en wendbaar, gebouwd in Amerika door Security. Security Thunderbow
14
Er waren 3 Thunderbows beschikbaar. Dit is een driehoekige parachute van begin jaren ’70. Eigenlijk gaat het om dezelfde technologie als de PC en daarom wordt deze chute geclassificeerd als rond, maar dan met hoeken. Zelfs vandaag zien deze chute er nog radicaal uit; immers er zijn niet veel driehoekige chutes gebouwd (3 maal raden waarom. Redactionele noot) Alle hierboven genoemde chutes zijn ingedeeld als “High Performance Rounds” met een voorwaartse snelheid van 16-24 km/uur. Er waren ook verschillende ronde parachutes met een kleinere voorwaartse snelheid (minder dan 16 km/uur). Deze waren voor leerlingen, terwijl de HP Rounds voor ervaren springers waren. Hier wederom een overzicht.:
Aeroconical De C-9 werd in Engeland vervangen door de GQ Aeroconical en de Irvin. De Aeroconical is een voorbeeld van de late jaren ’80 leerlingenchute.
Overigen Dick Gays, de ontwerper en bouwer van “special shape” parachutes (denk aan de Wally Gubbins chute, de Olympische ringen en het Volkswagen logo) ontwierp eind jaren ’70 een sportparachute onder de naam “Slots3”. Deze werd na diverse testen en ontwikkelingen door de BPA (de Engelse KNVvL) goedgekeurd. Er zijn er echter maar twee van gemaakt, eentje door Dick, de ander door Barry Jeffries, een BPA riggers. De chute van Dick was dit weekend beschikbaar en Ludwig Schmude van de Paderborn Parachute Club had de tweede bij zich. Onnodig te zeggen dat beide chutes voor het eerst samen sprongen. Heel bijzonder natuurlijk.
e g at
Dat zijn dan de chutes die nergens onder vallen, dan wel moeilijk in te delen zijn. Een van de eerste ram-air (andere naam voor square) parachutes was de Pioneer Hornet, uit 1975, beschikbaar gesteld door Nol Camfferman. Ingebouwd in een heus Jerry Bird rig met platte borstreserve (begin relatief periode). Een vreemd model chute, het topdoek (bovenkant) is normaal, maar aan de onderkant loopt het doek van de neus tot halverwege de staart. Iedere cel is daarom enkeldoeks van het midden tot de staart. Daarbij is de achterkant van elke cel ook nog open waardoor de lucht eruit kan stromen zonder dat de cellen echt opblazen. Dit geeft iets meer performance dan een ronde parachute (maar natuurlijk veel minder dan bij echte cellen). Aan de andere kant is dit een typisch onderdeel van de evolutie van rond naar square (die we nu als standaard zien). Henny en Eric hebben deze bijzondere Hornet gesprongen. Een chute met relatief weinig voorwaartse snelheid, ‘n erg korte range op de stuurlijnen, bijna geen flare en uiterst onbetrouwbaar stallpunt. Leo Dickinson had zijn cutaway harnas beschikbaar gesteld die na ’n repack weer inzetbaar was. Dick Gays had zijn “special shapes” meegegeven. Het plan was om deze te springen maar helaas was daar geen tijd voor. Dat moet dan maar op een volgend vintage evenement gebeuren. In totaal zijn er meer dan 60 vintage sprongen gemaakt, zonder voorvallen, buitenlandingen of blessures.
n Door: Gonda Stigter foto: Ron Kamman
Voor allen die nu geïnteresseerd zijn, maar nog een beetje bang zijn voor afwijkende release procedures en borstreserves: geen stress! Bijna al het materiaal zat in moderne harnas container systemen, met een hand-deployed openingssysteem, 3-ring release en square reserves. Als er nog iemand is die vintage materiaal heeft, of iemand kent dit dit nog heeft, realiseer je dan dat dit onderdeel kan worden van een volgend vintage evenement. Er zijn veel verzamelaars en riggers die hierin geïnteresseerd zijn en die de geschiedenis van onze sport willen bewaren, en ook presenteren. Het zou erg zonde zijn als dit verloren gaat. Iedereen die nog commentaar of vragen heeft over oud materiaal of materiaal heeft liggen kan me uiteraard bereiken. Andrew.hilton@yahoo.com, vertaald door HBP (noot: voor Nederland is Henny Wiggers het aanspreekpunt, henny@parashoot.nl)
(noot Henny: inmiddels zijn we op Teuge begonnen met PC-CF (Paracommander Canopy Formation). Met een groepje enthusiastelingen wordt getracht met ronde bollen een 6-mans stack en een 4 mans diamond te bouwen. Vanwege de lage snelheid en zeer beperkte mogeljkheden voor hoogte correcties is dit een uiterst secure uitdaging. Ook internationaal is hier erg veel interresse voor dus dit onderdeel zal zeker op ’t programma voor ’t vintage weekend van 2009 komen. û
Werken aan de skills en eisen voor het B-brevet
Deze zomer tijdens het zomerkamp van Skydive Rotterdam in Maubeuge was er de mogelijkheid om te werken aan de praktijkeisen van het B-brevet. Leden van team Mind Your Step en Anja van Stralen van damesteam Infinity hadden zich aangeboden om ons daarmee te helpen.
I
deaal omdat er op de club niet altijd gelegenheid voor is. Van te voren kon je je opgeven en dan werd er gekeken welke eisen je nog moest halen en hoe we dat gingen aanpakken. Aangezien we al de nodige 4 mannen gesprongen hadden in het afgelopen jaar, onder andere met ons team Disorder, restte voor ons de voor- en achterwaartse exits en de 8-man. Voor elke sprong werd goed gebrieft en op de creepers geoefend. Ook was er de mogelijkheid om een cameraman mee te nemen. Heel gaaf was voor mij de 8-man die uiteindelijk een 9-man werd. Ik sprong samen met Martin voor onze eis en verder waren dat Sandra, Raymon, Astrid, Marco, Anja, Constantijn en Ilona. De eis was als 5e of later aandokken. Dus eerst maar goed briefen en op de creepers oefenen. Dit zou best lastig worden. En ja helaas de eerste poging haalde we net niet. Gelukkig ging de tweede poging goed en hadden we zelfs 3 punten. Dankzij onze cameraman Ron hebben we er mooie beelden van. Heel leuk om in zo’n
(advertenties)
springweek te werken aan je eisen. Heel leerzaam ook door de beelden en de briefing voor en na de sprong. En doordat we mooi weer hadden konden we lekker doorspringen en hebben we dus heel veel geleerd. Dus na de 9 man volgden nog veel meer 5-, 6- en 7 mannen. Aan het einde van de week waren alle B-brevet eisen afgetekend en konden we aan de studie voor het theorie examen. Ook dat hebben we inmiddels allebei behaald! û
15
Neder Door: ronald overdijk foto’s: ronald overdijk, saskia zegwaard, henny wiggers, jiddy zwols
NEDERLAND EXCELLE
V
Uitste Van 9 t/m 13 september vond het 13de WK koepelformatiespringen plaats op Vliegveld Teuge. Een en ander onder auspiciën van de KNVvL waarbij Paracentrum Teuge organisator was. Dit was ook het eerste WK parachutespringen wat in Nederland plaats heeft gevonden. En hoe was dat nou: zo’n WK? Daar kunnen we heel kort over zijn: het was fantastisch! Hieronder staat waarom.
Voorbereiding: uitstekend!
16
Het WK werd na een aanbod van de KNVvL / NPCT eind januari door de IPC aan Nederland toegewezen. Dat betekende dat er welgeteld slechts 7 maanden overbleven voor de organisatie van deze wedstrijd. Hierbij moet je o.a. denken aan zaken als inschrijvingsprocedures, reglementen, staff, scheidsrechters, jureringapparatuur, jury, financiën, hotel, voeding, lokaal transport, logistiek, website, algemene info, etc. En daarbij dan ook nog waar het eigenlijk om gaat bij een WK: alle benodigdheden voor het springen. Dat laatste heeft NPCT natuurlijk al in voldoende mate.
Simon Woerlee en Henny Wiggers hebben verder heel veel tijd en expertise in de voorbereidingen en organisatie gestoken. Als je deze korte tijd spiegelt aan het resultaat dan weet je dat er heel veel goed werk vooraf is gedaan.
Deelname: uitstekend!
De inschrijvingen liepen goed. Veel landen hadden op de IPC vergadering in januari al aangegeven om te willen deelnemen in Nederland. Maar dat is natuurlijk wat anders als daadwerkelijk komen. Uiteindelijk waren er bij de sluiting van de inschrijving (op 9 september in de middag) 20
teams CF-2 sequential, 6 teams CF-4 sequential en 9 teams CF-4 rotatie. Deelnemende landen waren Nederland, Duitsland, Engeland, Frankrijk, Rusland, Amerika, Canada, Egypte, Kazakhstan, Wit Rusland, Australië en Zuid Afrika. Op het laatste moment hadden Taiwan en Tsjechië helaas afgezegd. Deze deelnamegraad en diversiteit is voor zover bekend de grootste ooit op een WK koepelformatie.
Resultaten: uitstekend!
Bij de parasport zijn de resultaten op een WK meestal iets beter dan op de WK daarvoor (twee
erland
LLEERT MET WK PARA
ekend jaar terug). Dit omdat opgedane kennis door de winnaars bij de follow-up teams bekend wordt en zij ook op een dergelijke manier gaan trainen, dan wel door de winnaars gecoached worden. Maar op deze WK was er toch wel heel veel van het goede: diverse landen hebben hun nationale records verbeterd: Rusland, Australië, Zweden, Engeland, en ik zal er misschien nog wel een paar vergeten. Verder werd het Russische wereldrecord CR-4 rotatie van 21 punten twee maal -weer door Rusland - geëvenaard. Maar het belangrijkste misschien is dat er tijdens dit WK twee maal een wereldrecord werd verbroken. De eerste
maal was op de eerste dag bij rond 2. Het CF-2 sequential team “Rusland-2” scoorde maar liefst 18 punten. Dat zijn 18 gemaakte formaties in 60 seconden. Voor diegenen die denken dat dat wel gaat zou ik aanraden om eens te proberen om eens een CF parachute om te hangen en het te gaan proberen. Iedereen blij natuurlijk, en de KNVvL stuurde direct een persbericht. Maar dan op de laatste wedstrijddag verbeterde hetzelfde team bij de laatste wedstrijdronde hun record naar 20 punten! Dat is dus 1 formatie per 3 seconden. Probeer het maar eens. De uitslagenlijst zie je hieronder.
De beide Nederlandse Teams (CaTo en CF3) scoorden verdienstelijk. CF3 werd 9de na een spannende strijd met de Duitsers met een gemiddelde van ?/ punten. CaTo werd uiteindelijk 11de met ?? gemiddeld en evenaarde en passent het Nederlandse record van 12 punten, dat in handen is van CF3. In het landenklassement (een team per land) werd CF3 6de. Deze klassering geeft ze het recht om voor Nederland uit te komen bij de World Games 2009 te Kaohsiung, Taiwan. Een prima resultaat derhalve. CaTo werd verder 3de op de IPC CF internet wedstrijd: de ” webchallenge”. >>
17
Uitste 18
Van alle teams werd aangegeven met wat voor een materiaal ze sprongen. De meeste mensen sprongen met een “Storm” van PD of een” Triathlon”. Verder viel ook op dat de wingload hoog was waardoor er sneller geroteerd kon worden. Met een hogere celdruk zijn de koepels ook stabieler. Voor een compleet overzicht van het materiaal kun je terecht op de site van de WK.
ze de wedstrijd ook in de deze tijd af moeten krijgen. Waarvan acte: alle teams sprongen alle 8 ronden in deze 3 dagen. En dat is niet niks als je weet dat veel wedstrijdspringers in meerdere teams sprongen en dat je na de terugkomst in de vouwhal recht hebt op een call van 45 minuten. Een heel gepuzzel dus.
Weer: uitstekend!
Zoals gezegd waren Simon en Henny de hoofdorganisatoren. Maar met z n tweeën gaat het natuurlijk niet. Herman Landsman was beschikbaar als assistent Meet Director (Simon was Director). Peter van der Linden verzorgde de voeding. Er kon buiten en binnen in een grote tent gegeten worden. ’s-Middags waren er lunchpakketten.
Tja, er wordt gezegd dat met goed weer iedereen een WK kan organiseren. Maar los daarvan, met slecht weer kun je geen WK organiseren. En we hadden wel erg veel geluk. Gelijk in het begin 3 prima springbare dagen achter elkaar. En ja, dan moet de organisatie natuurlijk zo goed zijn dat
Organisatie: uitstekend!
Diner was een oerhollandse pot. Jawel, zuurkool met worst, gehaktbal en herenboontje. Weten de buitenlanders gelijk dat het eten hier goed en gezond is. Verder was er een heel regiment vrijwilligers om te helpen met eten uitdelen, opruimen, schoonmaken, videodubbing, persvoorlichting, manusjes van alles, wedstrijdmanifest, etc. etc. Belangrijk was natuurlijk ook de liftcapaciteit. Er waren 2 Cessna Grand Caravans en 1 gewone Caravan beschikbaar. Eigenlijk waren 2 Caravans mogelijk voldoende geweest maar zo kon naast de WK er ook nog gewone sprongen plaatsvinden.
PR: uitstekend!
Op de website van de WK was van tevoren alle
ekend informatie beschikbaar. Verder had het paracentrum de lokale pers benaderd. Na het wereldrecord heeft de KNVvL een persbericht verstuurd aan alle nationale media. Ook was er een productieploeg aanwezig om een programma voor National Geographic te maken. Deze beelden zullen tevens worden gebruikt door de FAI om het zo aan andere zenders aan te kunnen bieden. De website van de WK zelf werd gedurende de wedstrijd meerdere malen per dag geupdated met nieuws, foto’s en videobeelden. Saskia Zegwaard en ondergetekende hielden zich hier mee bezig. In de hal was verder een beamer aanwezig waarop alle sprongen die gejureerd werden te zien waren, met in beeld direct de resultaten van de scheidsrechters. Dit verhoogde de wedstrijdsfeer
in grote mate, en ook niet wedstrijdspringers konden zo e.e.a. volgen.
Wat er beter kon?
Was er dan helemaal niets op deze WK aan te merken? Natuurlijk is dat altijd het geval. Er was een klein incident met de landing van een Russisch team op de startbaan van Teuge. Hierdoor lag de wedstrijd dinsdag 1½ uur stil. Ook was het op dinsdag af en toe te bewolkt en turbulent, waardoor de afspringhoogte verhoogd werd. Verder was de jurering in het begin wel heel erg langzaam. Er waren blijkbaar bij de scheidsrechters nogal wat discussies over de regels, wat ten koste ging van de snelheid. Zo liep CF-2 jurering op een gegeven moment bijna 3 ronden achter.
Dat is voor het overzicht op het wedstrijdverloop natuurlijk niet goed, en de teams waren al helemaal niet tevreden hiermee. Overigens heeft de snelheid en de kwaliteit van de jurering van sprongen in het algemeen de aandacht van de IPC. Dit moet beter kunnen.
Afsluitend: Nederland, de KNVvL en Teuge hebben zich internationaal op de kaart gezet. Alle deelnemers en IPC officials waren erg onder de indruk van de kwaliteit van deze WK. Andere recente WK’s binnen Europa waren echt niet altijd zo goed als de onze. Ja, ik zeg de onze, want deze WK is van ons: leden KNVvL para. Afsluitend, alle lof en dank aan de vele mensen die deze WK hebben gerealiseerd. û
19
Door: gerben frankvoort foto’s: marijn van der beek en saskia zegwaard
Europees Record!
V
CF K W e d na k e e w e D
F E Record Voor sommigen van ons was het nog even afbouwen na de intensieve WK koepelformatie periode. Of liever gezegd het was de bedoeling om nog wat groots te gaan opbouwen, en wel met als doel een nieuw Europees Record te vestigen.
E
en aantal bekende gezichten kwamen hierop af, maar ook meerdere onbekende voor het” big way” wereldje. Voor deze onbekenden was het wennen aan de voor hun nieuwe Lightning CF parachute, wat dan ook meerdere verassende en spannende momenten opleverde. Het duurde dan ook even voordat we wisten wat ieders capaciteit was en waar deze personen in de formatie te plaatsen.
20
Vanaf de woensdag ging het plots voorwaarts, en het record wat stond op een 16-man kwam al snel op 17 te staan. Hierna kwamen we eenmaal met het doel een 25 man tot een 22-mans formatie. De overige sprongen bleef het schommelen rond de achtien tot twintig personen. Uiteindelijk na
verschillende wraps en twee reserves deze week en met nog één sprong te gaan op de vrijdagmiddag zetten we in op een 20-mans formatie.
En ja hoor, het lukte. Hoe komt het toch dat de CF records zo vaak gevestigd worden tijdens de laatst mogelijke sprong? Afijn, het record is scherper gesteld en er zijn al plannen voor het komende jaar om ook deze weer te verbreken. Hopelijk weer met zo’n grote groep Nederlanders als dit jaar. Van“ons”deden mee: Eric Schimmel, Richard Meijer, Hans Driessen, Wilco Peppelman, Henny Wiggers, Eward Slot, Remko Bolt, Kees Tops , Gerben Frankvoort en camera Marijn van der Beek. û
Door: paul hofstee foto’s: arie de jong
FINALE EUROPEAN SKYDIVING LEAGUE V
V
F
an 5 tot en met 7 september werd op PCT de finale van de European Skydive League (ESL) gehouden. De beste teams uit 7 verschillende landen (België, Finland, Tsjechië, Engeland, Denemarken, Griekenland en Nederland) werden uitgezonden voor deze Europese wedstrijd. Totaal waren 30 teams, ofwel 150 deelnemers, aanwezig op Texel samen met de nodige supporters.
ESL winnaar 2008 Dynamic Fource boven Texel
ben weggezet. We hadden een voorsprong van 1 punt. Maar dat was nog te weinig om er zeker van te zijn om de concurrentie voor te kunnen blijven. De Engelsen zullen nog harder terug vechten om dit punt in te halen. Ronde 2 werd versprongen. We scoorden hetzelfde als de Engelsen. Maar zij kregen 2 punten aftrek omdat de figuren niet duidelijk in beeld waren. Daarmee werd de voorsprong uitgebreid naar 3 punten. Hiermee waren we tevreden, maar opnieuw kan door één foutje de stand veranderen. Het bleef een spannende strijd. De volgende wedstrijdronden beloofden goede sprongen te worden waar veel punten behaald konden worden. Maar het weer werkte niet voldoende mee. Na diverse weather holds, werd de wedstrijd uiteindelijk om 17.00 uur voor die dag stilgelegd. Op de tweede wedstrijddag bleek het weer opnieuw spelbreker te zijn. De wind was veel te hard. Geen ronde kon worden versprongen tot de wind om ongeveer 18.00 uur ging liggen. Na een lange dag wachten, moesten we ons weer opladen om de volgende sprongen te maken. Er werden goede scores neergezet. Om 20.00 uur was de wedstrijd
klaar voor die dag en hadden we vier ronden op zak. Maar wat liet de concurrent van zich horen? Het Engelse team staat namelijk bekend om een hogere gemiddelde score dan wij. Het antwoord moest nog even uitblijven, want de Engelsen liepen nog een wedstrijdronde achter en de scores konden nog niet vergeleken worden. Op zondag werd de wedstrijd voortgezet, maar na één vlucht bleek het weer niet acceptabel te zijn. Opnieuw harde wind en te veel bewolking. Na vier rondes was de wedstrijd een feit. We hebben gewonnen! De eindscore: we wisten maar liefst 10 punten uit te lopen op de Engelsen. Voor ons een mooie afsluiting van een geweldig seizoen!
Finale d Natuurlijk waren wij , team Dynamic Fource, (speciaal voor deze wedstrijd met de naam‘Texel Airport Team’ als dank aan onze sponsor) van de partij om de strijd aan te gaan. Vooraf was al duidelijk dat het een spannende race zou worden met de concurrentie uit Engeland. Op vrijdag waren we om 08.00 uur aanwezig op het vliegveld om de sprongen voor te bereiden. Om 09.00 uur vertrokken de eerste teams voor ronde 1. Deze ronde bleek een langzame sprong te zijn, dus nog harder werken om zo veel mogelijk punten te halen. Er werden 14 punten gescoord in de eerste ronde. Na het bekijken van de live jureringen in de hangaar, bleek onze Engelse concurrent, team Satori, een score van 13 te heb-
Ook de Nederlandse teams in de andere klassen hebben mooie scores laten zien tijdens deze wedstrijd. Creeps (Rookie), Tiramisu (A-klasse) en Yottsu (AA-klasse) veroverden een mooie podiumplaats! De Engelse afvaardiging was echter te sterk en zij scoorden totaal de meeste wedstrijdpunten. Engeland heeft de ´Spirit´ welverdiend veroverd. Maar… volgend jaar zullen wij ons best doen deze weer terug te winnen! û
(advertentie)
Groetjes uit Teuge
09 20 :) a d an as Xm y rr e m a U h We wis www.parachutecase.nl
Parachute winkel en werkplaats The Parachute Case - de zanden 11e airport teuge T: 055 - 323 19 28 / F: 055 - 323 20 38 / E: info@parachutecase.nl
21
Door: EC/TC – HBP foto’s: saskia zegwaard
SEMINAR VEILIGHEID TRAINING 2008
&
D
I ilig e V I
n het weekend van 15 en 16 november vond het tweede Seminar Veiligheid & Training plaats. Dit in het kader van de verplichte bijscholing van bevoegdheidhouders (I, HI, AFF, Tandem, materiaal) en het algemene veiligheidsbeleid van de afdeling para. Het eerste seminar was in januari 2006. Beide seminars werden georganiseerd door de EC/TC. Locatie voor 2008 was Indoor Skydive Roosendaal (ISR). Hoewel het bezwaar tegen deze locatie (niet centraal) bekend was heeft de EC/TC om kosten te drukken toch hiervoor gekozen. De bijdrage voor deelnemers was dan ook hetzelfde als in 2006. Het seminar werd officieel geopend door de voorzitter KNVvL Chris Borra.
22
N
Bij het seminar waren er lezingen toegesneden per bevoegdheid. Ook waren er meer algemene lezingen zoals foto/video, koepelkeuze, evenementen & parashows, begeleiding van freeflyers en swooplandingen. Al met al twee volle dagen, waarbij er ook nog – uiteraard na de lezingen – in de tunnel gevlogen werd. ISR had nog een band aangeboden voor de zaterdagavond, waarbij ook
een loterij was met prijzen voor de deelnemers bestaande uit kortingen op springmateriaal. Sponsors waren er ook: Aerodyne, The Parachute Case en Vigil. In de volgende SP zal de EC/TC uitgebreid verslag doen van het seminar. Hierbij in ieder geval wat foto’s voor een indruk. û
Nkp Door: redactie foto’s: herman goudzwaard (www.lightbox-images.nl)
NKP PRECISIESPRINGEN (PA) 2008 De Nederlandse Kampioenschappen Para werden in augustus gehouden bij NPCT te Teuge. De PA springers hadden echter al aangekondigd dat deze datum problematisch voor hen was. Op de datum van de deadline voorinschrijving NKP Teuge was er geen enkele PA springer ingeschreven.
D
g
D
e Sportcommissie besloot derhalve, met een aanbod tot alternatieve organisatie voor alleen PA door Paraclub Flevo in het achterhoofd, deze NKP PA aan PCF te gunnen. Data was het 17 t/m 19 oktober jl. De daadwerkelijke beslissing voor deze NKP was pas in september zodat er niet heel veel deelnemers waren en het regelen van scheidsrechters ook problematisch was. Al met al heeft PCF veel werk verricht zodat de NKP op vrijdag middag van start kon gaan, met in totaal 12 deelnemers. Na een aantal trainingssprongen om de locatie en het springkussen te testen werd daadwerkelijk begonnen met de wedstrijd. Er werd gesprongen uit de PH-JMP van Teuge. De vrijdag werden er al 5 ronden versprongen. Het weer werkte
dus goed mee. Op zaterdag werd begonnen om 10 uur waarna zonder incidenten de laatste wedstrijdsprong om 3 uur ’s middags gemaakt werd. De NKP PA is door diverse media belicht door o.a. reportages in Hart van Nederland, De Telegraaf, de Stentor, ANP en Radio 2 met een live uitzending. Wie zei ook al weer dat PA niet interessant was? Ook werden de problemen in het Nederlandse luchtruim hierbij aangestipt. Iets wat ook niet onbelangrijk is. Afsluitend kan gesproken worden over een geslaagde NKP PA. Met een eerdere keuze voor een centrum en datum zal het aantal deelnemers in 2009 alleen maar hoger kunnen zijn. Hieronder de uitslagen. Hans Vos is Nederlands Kampioen PA 2008 geworden. Jo Ruben werd 2de, Ton de Kuijer 3de. û
links Jo Ruben, midden Kampioen Hans Vos, rechts Ton de Kuijer. (Foto: René Grit)
Plaats Naam 1 Hans Vos 2 Jo Ruben 3 Ton de Kuijer 4 René Grit 5 Harry Torsing 6 Koen Kersbergen 7 Raoul Norte 8 Henk v/d Meijde 9 Jarno Goosmann 10 Frenk Smit 11 Edwin Boerkamp 12 Durk de Vries
R1 16 1 5 16 5 6 16 16 3 11 16 16
R2 3 4 16 10 16 16 3 9 13 16 11 16
R3 3 16 9 16 6 6 4 10 16 4 13 13
R4 5 2 3 0 1 16 5 1 2 16 16 16
R5 1 16 3 1 16 8 16 10 16 16 16 16
R6 2 4 1 5 3 10 16 16 15 16 5 16
R7 3 2 3 16 5 16 16 16 16 16 16 16
R8 Totaal 5 38 3 48 16 56 3 67 16 68 5 83 16 92 16 94 16 97 3 98 14 107 16 125
(advertenties)
,%6%.3,!.'% '!2!.4)% VEILIGE INVESTERING GEEN VERRASSINGEN
23
2008 E Door: ronald overdijk foto’s: dave major, ronald overdijk en brendan cork)
BASE TRIP CHINA 2008 E
ind juli kreeg ik een erg verleidelijke email van een collega BASE-jumper, Stephan Müller. Of ik zin had in een BASE-jump evenement in China, begin oktober. Nu ben ik al (ahum) 2 keer eerder in China geweest voor BASE, maar dit was wel heel erg mooi: springen in een grot. Een ingestorte karstgrot – Xiaozhai – om precies te zijn, 662 meter diep. De grot ligt tussen Fengjie en Yichang, ten zuiden van de Jangtsekiang rivier. Het echte boerenbinnenland van China. Na wat googlen bleek dat de grot eruit zag als een trechter met een richel halverwege, en een opening onderin waar een riviertje doorheen stroomt. (zie tekening). Er liep een kabel midden boven de grot omdat daar in 2003 al iemand als evenwichtskunstenaar overheen was gelopen. Deal was op eigen kosten naar Beijing, waarna alles verder geregeld werd door de Chinese KNVvL.
Na aankomst in Beijing konden we kiezen tussen een bezoek aan de Chinese Muur of het Olympisch stadion. Als sporter koos ik voor het laatste. Toch wel bijzonder om dit zo te zien, het was net voor de eerste dag open voor publiek. Na een vlucht en een busreis van 8 uur kwamen we in Xinglong, een stadje op 1 uur van de grot. Aldaar bleek dat er veel pers aanwezig was om het hele evenement ver verslaan. Ook was een speciaal landingsplatform op de bodem van de grot gebouwd omdat het anders toch wel erg lastig was. Zeker ook omdat het waterpeil van de rivier niet helemaal zeker was. De eerste dag werd besteed aan inspectie van de grot en het landingsterrein. Het weer was typisch Chinees, heel heiig. Zo erg dat je de bodem niet kon zien vanaf de rand. Ook werd het systeem geïnspecteerd om te kunnen springen. Er was een metalen bankje gebouwd wat aan de kabel heen en weer kon. Op dit bankje konden 3 mensen zitten waarna ze naar het midden van de grot reden. Al met al zou het transport van de 23 springers (waaronder 3 chinezen, jawel) 2,5 uur duren. Na dit alles terug naar het hotel voor eten, bier en slapen. De daadwerkelijke dag voor het springen en TV was vervroegd gezien de komst van slecht weer met regen en wind.
een blikje fris of kopje thee. Voor de rest leek het net of je in de bergen liep, met dien verstand dat overal om je heen steile wanden waren. De grot is zo groot dat je er eigenlijk niet eens goede foto’s van kan maken. Ook de landingen fotograferen was lastig, er was weinig licht en ook nog veel vocht in de lucht. De tweede sprong was iedereen veel relaxter en er werden dan ook tweemannetjes en aerials (front & backloops) gedaan. Maximum valtijd was 11 seconden. Verder stond er bij het instappunt bij het bankje een Chinese presentatrice met allemaal vragen over BASE. Ook de tweede sprongronde ging prima. Uiteindelijk waren de Chinezen allemaal heel tevreden. Ze hadden een prachtige show. Ik zie dat in Nederland nog niet zo snel gebeuren, 2,5 uur live TV hiervoor. Kost ook wel wat natuurlijk. Die avond werden een aantal mensen heel erg dronken waarbij de Chinese springers het “goede” voorbeeld gaven. De dag daarna hebben nog wat lokale kliffen bekeken maar op de voorgenomen springdag zelf daarvoor was het weer te slecht. Jammer. Toen nog enkele uren bus naar Yichang, avondbanket met erediploma’s, niet geheel legale sprong van het hotel, boottochtje over de Jangtsekiang, bezoek aan de drieklovendam en een vlucht terug naar Beijing. Heel veel reizen en onderweg, voor 2 dagen bij de grot. Maar, het was het helemaal waard. Hopelijk in 2009 weer een BASE event in China. û
China Daarna vroeg op en naar de grot. Nu was het weer prima! We zouden in de ochtend een trainingssprong maken en in de middag springen voor de live TV-uitzending. En dan uur U, heel spannend toch om in zo’n bankje te zitten en de grond onder je steeds meer te zien verdwijnen. Iedereen hield zich ondanks zijn ervaring toch wel een beetje vast, of was wat gespannen. Maar ja, eenmaal los is alles weg. Heel erg gaaf om ergens in te vallen, met fantastische visuals. De landing viel heel erg mee. Op de grond stond ook TV en een interview hoorde erbij, evenals zwaaien naar publiek. De grot als zodanig staat overigens in geen enkele reisgids maar dat wil niet zeggen dat het in China niet bekend is. Maar heel veel toeristen zijn er niet, en wij waren echt de enige buitenlanders. (houden zo?). Sommige springers vouwden beneden op het platform, anderen liepen eerste de 1,5 uur terug naar boven. Er was zowaar een stenen trap die af en toe zo glad was dat het springen veiliger leek. Halverwege was een klein restaurantje voor
24
D
8
door: Vertaald en ingekort Ronald Overdijk, artikel van Lucie Fenton foto: wendy smith
MOUNT EVEREST
D
t n u
Sommige mensen zeiden dat het niet gedaan kon worden, anderen dat het niet gedaan moest worden, maar begin oktober heeft een groep mensen laten zien dat parachutespringen bij Mount Everest mogelijk is.
D
eze onderneming is opgezet door Nigel Gifford uit de UK. Uiteindelijk was er een groep springers die vanaf 29.500 voet de sprong waagden. Na betaling van 27.500 USD, of 36.500 USD voor een tandem, dat dan weer wel. Uiteraard is voor een dergelijke sprongen wat voorbereiding nog. Een vliegtuig om mee te beginnen, dat was een Pilatus Porter uit Zwitserland. Verder een startbaan en landingsplek, die werden gevonden in Nepal. Ook moest iedere springer de beschikking hebben over zuurstof (niet alleen in het vliegtuig, maar ook tijdens de sprong), koud-weer kleding (het vriest behoorlijk op grote hoogte) en een grotere parachute omdat de landingsplek erg hoog ligt. Het springmateriaal bestond uit Strong tandems en enkele Javelin rigs met Navigators erin. De hele groep kwam na al die voorbereidingen aan in Kathmandu en bleven daar een paar dagen om rond te kijken. In totaal waren er 69 mensen uit 14 landen, waarvan 34 springers. Naast de organisatoren zaten daar bekende springers bij als Wendy Smith, Derek Thomas en Omar Alhegelan. Vanaf Kathmandu vliegen naar Lukla waarvandaan treks werden gemaakt om aan de hoogte te wennen. En om nog meer van het prachtige land te zien natuurlijk. Na dit alles kwamen we aan op het vliegveldje en DZ zelf, Shyangboche airstrip. Interessant was het gegeven dat onze Porter het eerste vliegtuig was dat daar kwam sinds 1992.
Het springen was een verhaal op zich. Iedere morgen was het weer in principe goed, maar de bewolking kwam zo snel aanzetten dat beslissingen zeker en goed moesten zijn. Daarom maakten enkele leden van de staff testsprongen. Je kon met zon naar binnen gaan voor een drankje en naar buiten komen met wolken tot op de grond (na jou, tot 12.350 voet). Deze bewolking bleef dan de rest van de dag hangen. Na deze testsprongen stond iedereen natuurlijk te trappelen om de lucht in te gaan. Op 6 oktober was het dan zo ver, de springers konden de lucht in. De vlucht omhoog was fantastisch! De zon kwam op achter de bergen, waarvan er 5 tot de hoogste van de wereld behoren. We klommen
o
naar 22000 voet MSL, ongeveer 10000 voet boven de DZ. De piloot gaf het signaal voor exit. De tijd leek stil te staan. Wendy Smith was mee om foto’s te maken. Na een jaar van plannen was het er eindelijk van gekomen. Het uitzicht onder de parachute was het beste wat ik ooit gezien heb. Letterlijk op het dak van de wereld. Iedereen riep en schreeuwde bij de landing. Het springen ging door over 8 dagen met een totaal van 22 loads. Er konden maar 3 of 4 loads per dag gedaan worden. Sommige mensen moesten daarom zelfs hun terugvlucht omboeken om te kunnen springen. Maar dat was het natuurlijk waard. Al met al was het hele evenement een gigantisch succes. Natuurlijk sprongen de media in op dit nieuwsfeit. De sprongen waren wereldnieuws en werden via Reuters verspreid. De foto’s spreken voor zich, al kunnen die natuurlijk nooit exact de werkelijkheid weergeven. Afsluitend, de volgende zin die goed weergeeft hoe bijzonder het was: “There are not many firsts left in the world, and now there’s one less.” û
25
Door: ronald overdijk foto’s: herman goudzwaard (www.lightbox-images.nl)
V Swoop D V
V
an 28 t/m 30 augustus jl. vond het Lake Bussloo Swoop evenement plaats. Dit binnen het kader van de European Swooping Tour. Swooping heet officieel Canopy Piloting, CP. De wedstrijd werd georganiseerd door Henny Wiggers en is intussen bijna een traditie geworden. Opstijgen was vanaf vliegveld Teuge, landen op het meer van Bussloo. In totaal waren er 23 deelnemers. De wedstrijd begon triest met een dodelijk ongeval bij de training. (zie elders in
deze SP). De deelnemers besloten echter in een gezamenlijke meeting om de wedstrijd toch te beginnen. Het weer werkte mee en er waren mooie - en minder mooie - swoops. De wedstrijd werd gewonnen door Michael Vaughan uit Australië. Tweede werd Thomas Dellibac (USA) en derde Peter Kallehave (Denemarken). Beste Nederlander was Erwin Baatenburg - de Jong, die Nederland op het WK CP heeft vertegenwoordigd. Voor 2009 staat het evenement wederom ingepland. û
swoop bussloo event
26
door: Mariska Stoop-Breevaart, (1500 sprongen/golft 15 jaar) foto: “oude fotografen”
Sky D(r)ive Day
V op Drive Op dinsdag 21 oktober 2008 is de eerste Sky D(r)ive Day gehouden. Dit vergt enige uitleg:
V
ijftien jaar lang ben ik verslaafd geweest aan het parachutespringen, oftewel“skydiving”. Nadat ik alles had meegemaakt wat je met parachutespringen kon doen, (in wereldrecords gelegen, met wedstrijden bijna alle continenten van onze aardbol bezocht, waarvan de meest bijzondere de Noordpool), was het moment daar om er mee te stoppen. In diezelfde periode kwam ik in aanraking met de golfsport, waar ik nu ook zo’n 15 jaar lang heel veel plezier aan beleef en net zo verslaafd aan ben geraakt.Een jaartje geleden sprak ik een oud spring-maatje van me, die - tot mijn stomme verbazing - vertelde dat hij ook was gaan golfen. Die verbazing komt door het feit dat ik‘stoere skydivers’ niet bepaald het type vind om relaxed met beide benen op stille, rustige fairways te staan. Later hoor ik weer van een springer van vroeger die er ook helemaal weg van was. En die wist er ook weer een paar. Het (golf-) balletje kwam aan het rollen en het idee was bij mij al snel geboren om eens met enkele oud skydivers bij elkaar te komen voor een potje golf. Uiteindelijk heb ik een groep van 10 golfende springers (of springende golfers?) opgespoord en bij elkaar gekregen. Op “Het Rijk van Nunspeet” (in de gelijknamige plaats) kwamen wij allen bijeen voor een reünie en ter verhoging van de feestvreugde leek een stablefordwedstrijd wel het meest voor de hand liggende vermaak. Voor alle deelnemers was er een kleine attentie (gesponsord door Golfschool Johan Stoop) en voor de winnaars stonden er vele
mooie prijzen klaar, waaronder een wisselbokaal voor de àller-, allerbeste Sky D(r)iver. Om 13.30 uur startte op hole 1 de eerste ‘skydiver’ met zijn eerste‘drive’; Sky D(r)ive Day was geboren. De middag verliep perfect, mede dankzij het (niet verwachtte) voortreffelijke weer en een mooie baan die in een geweldige conditie verkeert. Na de wedstrijd was er natuurlijk de prijsuitreiking en de uitslag is volgt: eerste prijs en winnaar van de wisselbokaal: Henk van den Berg ( 2100 sprongen/golft 15 jaar) , de tweede prijs ging naar Chris Franssen (1000 sprongen/golft 2 jaar) en de derde naar Peter Jan Hoogerwerf (1050 sprongen/golft 18 jaar). De longest drive was voor Paul Koudijs (1500 sprongen/golft 5 jaar) en de neary werd gewonnen door Jo Oosterveer (1400 sprongen/golft 8 jaar). Er werd uitgebreid geborreld (para’s zijn daar zeer bedreven in) en ‘s avonds genoten we van het sublieme diner in het restaurant van het clubhuis. Vanzelfsprekend werd er een hoop bijgepraat en allerhande spannende verhalen uit vroeger tijden vlogen al snel over tafel. Het was wel heel bijzonder om met de mensen met wie je vroeger uit vliegtuigen sprong, allerlei figuren in de lucht formeerde en spectaculaire dingen meemaakt, nu - net zo verslaafd als jijzelf - over de golfbaan te lopen om dat ellendige balletje zo snel mogelijk in de hole te krijgen. We zijn allemaal fanatiek geworden in onze nieuwe sport; waren we vroeger blij met 3 punten die we met elkaar in de lucht formeerde, nu waren we blij met de 3 punten op de grond, als we een parretje
maakten.Wij begrepen elkaar al in de lucht... Tussen tee en green was het al niet anders...! Sky D(r)ive Day krijgt in 2009 een vervolg. û
P.S. Oproep: Ben je een oud parachutist, ben je in het bezit van het GVB èn wil je er de volgende keer ook bij zijn, meld je dan bij mij aan (m.stoop@wxs.nl). (advertenties)
27
Door: karel lamboo foto’s: Remon van Zwaag
FORMATIESPRINGEN
B
i k
Laatste weekend van september: weer zo´n weekend waar we als FS´nd Nederland zo ontzettend trots en blij mee zijn! Want onze topcoaches (dit weekend Judith Muit, Paul Hofstee, Jaap Keuter, Jasper Kremer, Koen van der Venne, Cengo Ulusan, Rogier Carper, Leander van Schriek en Gary Smith) en PCT maakten het voor ons mogelijk dat 8 FS4 teams met ´n topcoach gingen springen. Een aantal van de vaderlandse topvideooten (Jeroen van Dijk, Laurent Drefuss, Remon van Zwaag, Joost Heijenoort, Harrold van Noort en Kjeld van Druten) zorgden voor de prachtige beelden. Qua deelnemers was het goed veel nieuwe gezichten te zien.
M M
28
ijn persoontje was weer blij, heel weekend FS4´n met Ingrid, Albertha, en coach Jaap. In ´n skillscamp gaat het niet om zoveel mogelijk punten draaien met ´n team, maar wordt de nadruk gelegd op individuele skills. Alle aspecten komen aan bod, exits, valsnelheid, valhouding, levels, sideslip, draaien, paartjes vliegen, zelfs tracking en landingen worden beoordeeld. Ofschoon onze coach Jaap ´n kleine 6.000 sprongen tegenover zich heeft staan, kan het natuurlijk helemaal geen kwaad om de tracking van een ieder op video te bekijken. Machtig mooi gezicht hoe Albertha hard, vlak en strak steeds kleiner wordt richting ´n vette wolk, alsof ze van plan is het universum te verlaten. Jaap is al gauw overtuigd dat op 4 separeren prima is met dit zooitje. Het was weer zo´n weekend waarbij vooral zaterdag de windzak 3 maal om de paal geknoopt zat en er stond ook geen schaap te ruften, kortom de 0-wind landingen skills, of de kleur van je pak, werden ook weer bijgewerkt. In den beginne spraken we simpelweg ´n vaste landingsrichting af, maar gaandeweg begon er toch wat beweging in de windzak te komen, maar de richting was niet consequent. Nu is 1 m/s natuurlijk weinig, maar het scheelt toch 7,2 km/u of je voor of tegen 1 m/s landt, dus werd besloten dat diegenen die het eerst ging landen de landingsrichting bepaalde en de rest moest volgen, en dat werkt natuurlijk prima. I don´t like Point-exit, I love it. Lekker comfortabel ook, bemoei me nergens mee, blijf gewoon stil zitten tot die floatters ´n beetje in de tocht gaan hangen. Overigens is goed te merken wanneer spoedig het exit-signaal gegeven gaat worden. Een Ces-
sna 208 heeft ´n te hoge vliegsnelheid tijdens de klim, de snelheid wordt eruit gehaald door de kist omhoog te trekken, waarmee nog wat extra hoogte gewonnen wordt (en we zaten alweer op dik 13), daarna wordt de kist op level gebracht, en het gas dicht. Die bewegingen voel je goed door toe- en afnemende G-krachten. Vooral de P-exit is gaaf, zit simpelweg op mijn hurken (waar die zitten, naast mijn lurven denk). Is dus ´n beetje ´n explosieve exit, want zit erbij als ´n schijtende baviaan en wordt geacht 0,19 seconde later gracieus door het zwerk te zwieren. Albertha heeft met haar rechterhand mijn linkerknie beet, en met ´n rustig hupje probeer ik vooral naar boven te gaan. Moet nl boven iedereen uitkomen, zodat het hele zooitje netjes op de hill komt te liggen. Goede exits staan of vallen met timing, en presentatie. Dus ´n goede, duidelijke en vooral consequente key is belangrijk, nou die van Albertha kon je vanaf de grond waarnemen. Eenmaal gaven we Jaap te weinig ruimte waardoor hij ´n issue had met de deurpost, verders waren alle exits min of meer goed, en konden we al op de hill naar het volgende figuur. Ingrid had er als tail natuurlijk best ´n hele toer aan om te voorkomen dat ze als vuile was aan de rest komt te bungelen, maar dat deed ze goed, erg goed. En zo waren we weer het hele weekend zoet aan het spelen boven, met 8 mooie sprongen. De skillscamps beginnen ´n traditie te worden. De eerste was in mei 2006, met 6 teams, nog bij BSU. De animo was toen groter dan verwacht, eigenlijk had men ´n coach te kort. Gary belt zijn WK teammaatje Natasha Montgomery: we zijn dit en dat aan het doen, heb je zin om week eerder naar Europa te komen en mee te doen ? “Cool,
twist my arm”. Duidelijk ´n indicatie hoe bijzonder de skillscamps zijn, dat de topcoaches hun tijd besteden om het FS level in Nederland omhoog te krijgen en vooral ook de deelnemers ´n bijzonder prettig springweekend bezorgen. Nondeju, wat ligt den Burg en het hele eiland er toch prachtig bij, wat ´n magnifiek licht. Deze gedachte ging door mijn kop tijdens de laatste sprong op zo´n 7.000 ft. Normaal let je pas tijdens opening op de grond, maar nu was het uitzicht zo apart. Zondag lag er al vroeg ´n vet wolkenpak effe noord van het eiland, heel langzaam schoof het onze kant op, en ook vanuit het westen drongen wolkenpartijen het eiland op. Om ´n uur of 2 dachten we: nou, dat wordt bootje 3. Ik vond het zelfs effe te bar boven, maar wat bleek, kwartiertje later was het weer wolkenvrij, en zo te zien alleen “onze” polder Eierland. Het was haast ongelooflijk, overal boven en naast het eiland zaten vette wolkenpartijen. Op en rond de DZ alleen heel hoge en ´n laagje op 7.000 ft. Het leek of we in ´n gigantische cathedraal sprongen, met prachtige kleuren in de wolken, die fungeerden als glas in lood ramen. Oneindige dank weer aan de topcoaches, de videooten, Paracentrum Texel, het manifest en zeker ook de packers. Het was ´n druk weekend met veel tandems, 8 teams en 8@work, zeer veel chutes werden foutloos gevouwen. En die ene cut-away dan, nou dat had die oen zelf gedaan en ik kan het weten... We waren blij met de grote opkomst en zien uit naar de 8 man en de 2 plane bigway en volgend jaar! Blue skies, Karel Lamboo
Door: costyn van dongen foto: matt hoover
i s l iE
B
Wereldrecord wingsuit Elsinore B
egin november reisde ik samen met JohanWiltink, Werner Pauchli, en mijn vrouw Mirjam af naar Elsinore, California, voor de wereldrecord poging die daar georganiseerd werd. Doel: een slotspecifieke (dus iedereen een vaste plaats) formatie vliegen met 71 wingsuiters. Geen willekeurig aantal, bleek achteraf, want 1971 is het geboortejaar van Jeff Nebelkopff, organisator van het evenement.
Vanuit de organisatie waren Jarno en ik met ons team www.flylikebrick.com aangewezen om de selectie binnen Europa te doen. Het afgelopen jaar hebben we tijdens de verschillende evenementen welke we in Nederland, Belgie, Spanje, Ukraine etc. hebben georganiseerd met een scherp oog naar alle wingsuit piloten gekeken, en op basis daarvan de beste geselecteerd. Johan, Werner en ik waren de vliegers welke Nederland zouden gaan vertegenwoordigen in het internationale evenement. Van Amerika tot Rusland en Zuid Afrika, met 14 nationaliteiten was bijna elk continent vertegenwoordigd. Mijn teamgenoten Jarno en Alex moesten helaas verstek laten gaan in verband met werk, en hebben (naar ik hoorde) het evenement mokkend online gevolgd. Voorafgaand aan het evenement is vaak gezegd dat het onmogelijk was. Dat het niveau ontbrak om zoiets te doen, laat staan op een veilige manier. Toegeven, de ambities waren dan ook hoog. De 69way exit uit de Antonov 72 in Cochstedt, in 2006, was weliswaar groot, maar nog lang geen formatie zoals we die in Elsinore wilden neerleggen. Vandaar ook de benodigde voorselectie, niet anders zoals deze bij de grote RW en freefly formaties gebeurd. Elke ochtend om 6:00 werden we op de dropzone
verwacht. Het was dan zo koud dat we ons thuis in Nederland waanden en het ontbijt maakte ook al niet veel goed. We konden kiezen tussen een enorme muffin en.. een enorme muffin. Na 4 pogingen om ‘s ochtends acceptabele koffie te zetten arriveerde op dag 5 tot ieders vreugde een flinke sloot heuse Starbucks. Na het ontbijt volgden al om 6:30 de briefing en het uitlopen op het veld. Om 7:00 was het “wheels up” voor de eerste load. Zo vroeg beginnen was noodzaak omdat het in deze tijd van het jaar in California al om 17:00 donker is en er 6 sprongen op een dag gemaakt moesten worden. Naast de 71 formatiespringers waren er 6 of 7 cameramensen aanwezig waaronder grote namen als Norman Kent. Het hele circus had 4 vliegtuigen nodig, de 2 Twin Otters van Elsinore, en 2 geleende exemplaren van Skydive Perris Valley, dat daar vlakbij ligt. De eerste 2 dagen werden de 4 onderdelen van de formatie los van elkaar gevlogen om op stoom te komen en de exits te oefenen. Vooral de snelheid waarmee ge-exit wordt is cruciaal en met bijna 20 man in een kist duurde een enkele exit soms maar 6 seconden. Het vliegen van de losse formaties ging verbazingwekkend goed en langzaam maar zeker begonnen we te geloven dat het mogelijk was om deze formatie neer te leggen. Op dag 3, 4 en 5 werden de groepen bij elkaar gevoegd en klommen de kisten in formatie naar 13000 voet. De exits synchroniseren ging erg goed maar het vliegen in die grote formatie vergde alles van ieders concentratie. Het continue corrigeren om op de juiste afstand van je voorganger te blijven vliegen veroorzaakt veel onrust in zo’n formatie. Het geheel begint als het ware te ‘ademen’ en aan de achterkant van de formatie is dat effect uiteindelijk het grootst. Dat probleem kon deels worden opgelost door gebruik te maken van een secundaire basis voor elk van de 4 onderdelen, maar er bleef erg veel beweging in zitten. Stel je voor dat je een formatie vliegt in volle tracking, je hebt geen grips om vast te houden, en je moet op een bepaalde afstand van je medespringers, zowel voor je als naast je, blijven vliegen. Het was allemaal erg intens en zeer geconcentreerd vliegen. Tevoren was nagedacht over een scoringsmethode. Door het ontbreken van grips is jurering een ander verhaal dan bij bijvoorbeeld RW. De doelstelling was om iedereen in een hokje van 3 bij 3 meter te laten vliegen, het zogenaamde‘grid’. Met het voorste hokje
over de basis en alle andere daaraan grenzend vormde deze de voorgeschreven formatie. Die maatstaf bleek uiteindelijk onhaalbaar.Tenslotte, als er een aantal voor in maar 10cm te ver naar achteren ligt, betekent dat al snel dat de achterste vliegers buiten hun ‘hokjes’ liggen, ookal vliegen ze zelf op perfecte afstand van hun voorganger. Op dropzone.com en elders wordt inmiddels heftig gediscussieerd over wat nu wel een goede en haalbare methode zou zijn om wingsuit formaties te beoordelen. Het niet halen van het vooraf gestelde doel kon de pret niet drukken. We hebben iets heel moois neergelegd, iets wat nog nooit eerder gedaan is en waarvan sommigen dachten dat het sowieso onmogelijk was. Geweldig om mee te doen aan het schrijven van een stukje wingsuitgeschiedenis. Qua gevoel vonden alle deelnemers dat het ons wel gelukt is: in veel van de formaties lag iedereen op z’n plek en in de plaatjes het meteen duidelijk wat de formatie moet voorstellen. Het is dan niet een officieel (FAI of Guinness) record, maar toch wel erkend door de hele wingsuit gemeenschap. Na de mooie dagen in Elsinore maakten we een korte roadtrip om in Eloy, Arizona aan te komen. Ook daar werd een wingsuit bigway evenement georganiseerd. Al met al leuk, maar na de intensieve dagen in Elsinore was de energie bij veel deelnemers eigenlijk op. Een van de leukste dingen op zo’n trip is toch wel een biertje te kunnen drinken met mensen die je tot dat moment alleen kende van de forums van dropzone.com. Ook het weerzien met wingsuiters waar ik de afgelopen jaren op verschillende dropzones en evenementen mee gesprongen heb, was erg leuk. Wingsuiten is een jonge discipline die pas sinds kort flink aan het groeien is en op evenementen als deze kom je dan ook veel oude en nieuwe bekenden tegen. Uiteindelijk een hele intensieve reis, die tegelijk erg de moeite waard was. De organisatie heeft al aangekondigd dat ze het volgend jaar willen herhalen. Ik ga dan zeker terug! (advertenties)
'2!4)3 6%2!.$%2%.
29
CC & C
Colofon ISSN 0921-8017, Jaargang 37 nummer 4 - december 2008 Driemaandelijkse uitgave van de Koninklijke Nederlandse Vereniging van Luchtvaart Afdeling Parachutespringen. VERSCHIJNING: maart, juni, september, december ABONNEMENTEN Gratis voor leden van de afdeling parachutespringen. Losse abonnementen kosten € 30,00 per jaar (vanaf juli € 15,00) en zijn aan te melden door overmaking van dit bedrag op ABN AMRO 42.45.47.007 van de KNVvL te Den Haag, onder vermelding van abonnement SP. REDACTIE Afdeling Parachutespringen, Saskia Zegwaard, Edu Mertz. Nieuwe redactie gezocht! Reacties naar para@knvvl.nl ART DIRECTION & VORMGEVING: Ramses Meering ADVERTENTIES: para@knvvl.nl DRUK: Den Haag Media Groep, Rijswijk
KONINKLIJKE NEDERLANDSE VERENIGING VOOR LUCHTVAART AFDELING PARACHUTESPRINGEN BESTUUR: Adwin Beerendonk (vz), Peter Smit (penningmeester), Henny Wiggers, Harm van de Gevel. HOOFD BUREAU PARACHUTESPRINGEN: Ronald Overdijk, Arnoud Ens Jozef Israëlsplein 8, 2596 AS Den Haag, Telefoon 070-3143600, fax 070-3243900, e-mail: para@knvvl.nl website: http://www.parachute.nl LIDMAATSCHAP: Alle leden € 104,50 per jaar, inschrijfgeld bij aanmelding € 12,00. FAI-licentie is bij lidmaatschap te bestellen, kosten € 5,-. Aanmeldingen te richten aan de Ledenadministratie, tel: 070-3143611.
Clubs & centra aangesloten bij de afdeling parachutespringen van de Koninklijke Nederlandse Vereniging voor Luchtvaart
Airboss Skydiving
30
Paracentrum Zeeland BV
( 0299-644535 i www.airboss.nl * spring@airboss.nl
( 0113-612910 i www.skydive-zeeland.nl * info@skydive-zeeland.nl
ENPC
Parachutistenvereniging Blue Side Up
Eerste Nederlandse Parachutisten Club ( 0162-518270 i www.enpc.nl * info@enpc.nl
CPV
Cadetten Parachutisten Vereniging ( 076-5416146
Skydive Rotterdam the Flying Dutchmen
( 010-4159450 i www.skydiverotterdam.com * jump@skydiverotterdam.com
Paraclub Flevo
( 0222-311324 i www.bluesideup.nl * info@bluesideup.nl
Paracentrum Texel BV
( 0222-311464 i www.paracentrumtexel.nl * info@paracentrumtexel.nl
VPCT
Vereniging Parachutisten Centrum Teuge Zie Nationaal Parachutisten Centrum Teuge
Stichting Nationaal Parachutisten Centrum Teuge
( 0320-288569 i www.paraclub.nl * secretaris@paraclub.nl
( 055-3231604 i www.paracentrumteuge.nl * info@paracentrumteuge.nl
Paracentrum Eelde Hoogeveen
Stichting Skydive Anywhere
( 050-5791786 i www.paracentrumeeldehoogeveen.nl * info@paracentrumeeldehoogeveen.nl
KCT
Korps Commando Troepen ( 076-5274804
( 06-22248580 i www.skydiveanywhere.nl * info@skydiveanywhere.nl
POPS-NL
Parachutists Over Phorty Society Nederland ( 0486-473044
PCMN
Parachutistencentrum Midden Nederland ( 035-5771849 i www.pcmn.nl * info@pcmn.nl
Europees CF record (20-mans formatie) - Fotograaf marijn van der beek
Foto: van Eli Bolotin
Artikelen, reportages, brieven en beeldmateriaal over parachutespringen zijn altijd welkom. Materiaal wordt niet teruggezonden, tenzij op uitdrukkelijk verzoek. Beeldmateriaal moet zijn voorzien van de naam van de maker en/of eigenaar. In geval van beeldmateriaal met copyright dient een schriftelijk toestemming van de maker voor plaatsing in de SP te worden bijgevoegd. De redactie behoudt het recht alle ingezonden materiaal te corrigeren, zo nodig in te korten of niet te plaatsen. Anonieme brieven worden niet geplaatst. Plaatsing zonder naamsvermelding is op uitdrukkelijk verzoek van de schrijver echter wel mogelijk. De met naam onderschreven artikelen zijn voor verantwoordelijkheid van de schrijvers en behoeven niet altijd de mening van de redactie weer te geven. De niet met naam onderschreven artikelen komen van de redactie uit en zijn samengesteld aan de hand van informatie uit een of meerdere bronnen. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt door middel van druk, microfilm, fotokopie of op welke andere wijze ook, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de redactie.
Subscriptions to SP for a full calendar year can be ordered by payment of 33,00 euro (39 euro for airmail postage) Bank: FORTIS BANK Account Nr.: 42.45.47.007 Designee: Attn. KNVvL parachuting Designee address: Jozef Israëlsplein 8, 2596 AS, Den Haag, The Netherlands BIC: ABNANL2A IBAN: NL 62 ABNA 0424547007 Reason: “subscription SP”