SP 2012 41(3) by Koninklijke Nederlandse Vereniging voor Luchtvaart (KNVvL)

o f f i c i e e l o r g a a n va n d e afdeling parachutespringen koninklijke nederlandse vereniging voor luchtvaart

s e p t e m b e r 2012 j a a r g a n g 41

3 nummer

coverSP_sep12.indd 1

06-09-12 11:41

CYPRES 2

BETROUWBAARHEID

Photo: Red Bull

Made in Germany

Red Bull Stratos is een wetenschappelijke missie naar het begin van de ruimte. Vrije val zonder luchtdruk, met supersonische snelheid en in min 57° Celsius: STRATOS CYPRES levert unieke technologie van de nummer één AAD fabrikant.

www.cypres.cc/stratos

Wanted

national teams Wijziging regeling uitzending

SportNieuws

D D V

nationale teams parachutespringen 2013

e Sportcommissie heeft dit jaar uitgebreid de regeling voor selectie van nationale teams die willen deelnemen aan internationale wedstrijden onder de loep gehouden. Na rijp beraad heeft zij besloten om de regels die hiervoor waren opgesteld te wijzigen, als volgt. Selectie voor uitzending vindt vanaf 2013 plaats op de NKP in het jaar voorafgaand aan de internationale wedstrijd. Dit houdt in dat de NKP in 2012 dient als selectiemoment voor de internationale wedstrijden in 2013. Ook is de vergoedingsregeling aangepast. De regeling deelname internationale wedstrijden 2013 en de regeling vergoeding uitzendingen 2013 zijn te vinden op de website.

Inleiding

Tot nu toe vond selectie plaats op de NKP en vaak een tweede wedstrijd in het jaar waarin de

internationale wedstrijd gehouden werd. Dit gaf aanleiding tot problemen indien de internationale wedstrijd vroeg in het jaar viel, bijvoorbeeld voor de voor ons gebruikelijke datum van de NKP in augustus. Ook was de periode tussen het einde van de selectieprocedure en het begin van de wedstrijd regelmatig erg kort wat ten koste van de voorbereiding voor de internationale wedstrijd. Verder leverde het aanwijzen van een tweede selectiewedstrijd de nodige problemen op voor disciplines waarin in Nederland slechts één (of geen enkel) wedstrijd te vinden was. Na langdurig beraad heeft de SC gemeend er goed aan te doen de procedure te wijzigen om deze problemen te voorkomen dan wel te verminderen.

Nieuwe procedure

Vanaf 2013 is de NKP in het jaar voorafgaand aan de internationale wedstrijd het enige selectiemoment. De winnaar van de NKP selecteert zich dan voor uitzending. Hierdoor weten teams ruim van tevoren of ze deel kunnen nemen aan een internationale wedstrijd. Indien de winnaar geen

Examen C / D-brevet

e EC/TC heeft besloten om per 2013 nog maar één maal per jaar het examen C-brevet te organiseren. Dit omdat een examen 2 x per jaar te weinig deelnemers per examen oplevert om effectief te zijn qua kosten en examinatoren. Het eerstkomende examen zal nu plaatsvinden op 17 november 2012 bij NPCT te Teuge. Daarna zal het pas weer georganiseerd worden in oktober / november 2013 plaatsvinden. Wil je niet tot die tijd wachten geef je dan hier voor op. Dit kan d.m.v. een email naar het secretariaat en overmaken van de kosten á € 70. Meer informatie over het examen is te vinden op www.parachute.nl/cdbrevet.html. n HBP

belangstelling heeft om deel te nemen aan de internationale wedstrijd, dan krijgen andere teams in volgorde van de uitslag de kans tot deelname. Dit wordt al direct na de NKP vastgesteld.

Extra voorziening

In het geval de NKP voorafgaand aan de internationale wedstrijd niet (geldig) versprongen is, is een alternatieve selectie procedure voorzien. Deze alternatieve procedure geldt tevens wanneer geen van de deelnemers aan de NKP de status nationaal team kan of wil aanvaarden. Teams welke toch willen deelnemen aan de internationale wedstrijd, kunnen zich alsnog in het jaar van de internationale wedstrijd aanmelden als kandidaat nationaal team, waarna eventueel een selectiewedstrijd aangewezen wordt. De SC hoopt met de nieuwe regeling deelname aan internationale wedstrijden te bevorderen en tevens de prestatie op die internationale wedstrijden verhogen. n Sportcommissie

Erwin Baatenburg de Jong vliegt het nieuwe Nederlandse record Canopy Piloting (Speed) in 2,578 seconde tijdens de wedstrijd in Bad Lippspringe. (Foto door Iveta Zitkova)

veiligheidsbulletin

Spring Datum: Vervangt: Betreft:

Probleem:

Oplossing: Uitvoering:

Noot:

rubrieken_sep.indd 4

VB 2012-04

8 augustus 2012 n.v.t. Soft reserve handle van Atom tandem systeem 740-1 Er kunnen soft reserve handles in omloop zijn voor Atom tandem systemen waarbij de reservekabels niet gefabriceerd zijn volgens de juiste dimensies en waarbij de reservekabels tevens verkeerd door het handvat gerouted zijn. Controle van de reservekabels. Vóór de eerstvolgende sprong, door een Senior Rigger. Eventuele aanpassing door een Master Rigger. Zie het originele Service Bulletin van Aerazur BS 25-63-02.

Materiaal

World Games Test Event 2012 Cali

an 5 t/m 12 augustus jl. vond het Test Event plaats voor de World Games (WG). De WG zijn de Spelen voor die sporten die aan de Olympische criteria voldoen maar niet in de Spelen zelf zitten. Van de luchtsporten zijn Canopy Piloting (CP) en Schermvliegen (precisie) geselecteerd. Als IPC WG liaison officer fungeerde ondergetekende als CP deelnemersselecteur en wedstrijdleider. Al met al veel werk, maar wel erg leuk. De wedstrijd is volledig versprongen, met goed weer. Frustrerend was het feit dat aan begin twee dagen verloren gingen met wachten op toestemming van de nog niet opgeleverde militaire startbaan en de civiele C-208B. Veel telefoons en email naar de hoogste bazen natuurlijk. Toen het eenmaal liep ging het

goed. Het CP parcours ligt op 950 meter dus enige trainingssprongen om aan de hoogte te wennen waren noodzakelijk. In totaal waren er 27 deelnemers uit 11 landen. Het wedstrijdprogramma was aangepast waarbij speed was komen te vervallen en een ronde Freestyle was toegevoegd. Na 9 ronden was Carlos Ribeiro Marques de overall winnaar. Volgend jaar zijn de echte WG, van 30 juli t/m 4 augustus. Selectiemoment CP is de Mondial van november dit jaar, waarbij de beste 2 deelnemers van de top 12 landen mag deelnemen. Nederland maakt hierbij een reële kans. Uitslagen en het FAI persbericht zijn hier te vinden http://www.fai.org/ipc-news/36122world-games-test-event-parachuting n Ronald Overdijk

06-09-12 11:52

WANTE

Wanted

gnieuw AFDELINGSBESTUUR PARACHUTESPRINGEN

Het huidige afdelingsbestuur doet een dringend beroep aan alle leden om zich aan te melden als bestuurslid. Als bestuurslid kun je bijdragen aan het meeverdedigen van het parabelang in het luchtruim, springveiligheid, parachutespringen als sport en het beeld ervan in de media. Kortom, een mooie uitdaging voor een enthousiast springer en bestuurder in de dop. Of voor een clubbestuurder die op een â&#x20AC;&#x153;hogerâ&#x20AC;? niveau aan parachutespringen bij wil dragen. Het bestuur heeft onlangs twee nieuwe leden mogen verwelkomen maar enkele anderen gaan binnenkort vertrekken. Ruim baan voor een nieuwe wind!

Mail naar para@knvvl.nl voor meer informatie!

WANTED.indd 5 rubrieken_sep.indd 5

06-09-12 11:52 11:50 06-09-12

Kalender

7-10 13-10 27-10 27-10/28-10 3-11 3-11 24-11/25-11 29-11/10-12 7-12 27-12/31-12 27-12/13-01 2013 6-1 25-7/4-8 20-8/27-8 25-8/30-8

FD PCT PCT NPCT FD PCMN ISR FAI PCMN PCMN Airboss

Driemans Formatiespringwedstrijd @ Rotterdam Pizzaspringen Scramble & Paranachtfeest Canopy Control Cursus @ Teuge Eindfeest & Nachtspringen @ Rotterdam Eindfeest @ Hilversum Indoor Skydive Roosendaal Grand Prix @ Roosendaal Mondial (alle WKâ&#x20AC;&#x2122;s) @ Dubai, VAE Kerstdiner @ Hilversum Snertweek @ Hilversum Skydive Holiday @ Beni-Mellal (MAR)

PCMN FAI FAI FAI

Nieuwjaarsborrel @ Hilversum World Games @ Cali, Colombia EK & WC PA @ Grozny, Rusland EK & WC CP @ Cheboksary, Rusland

O SW

ING

y Sk

) (CP Formation

Evolutie

Wanted

N CA

TIO MA

div

ing

T AR

IST

ICS

R /PA PA

NG WI

R PA

T Y,

E GIE

RIG

x x

x x x x

x x

Heb jij al gekeken?

Van verleden tot heden... van 1972 tot 2012... 40 jaar Sportparachutist, alle magazines ooit verschenen nu te bekijken op:

6www.knvvl.nl/sportparachutist

rubrieken_sep.indd 6

06-09-12 11:53

WANTED

Wanted

LEDENRAAD PARACHUTESPRINGEN

De eerste ledenraadsverkiezingen zijn al weer bijna 2 jaar geleden. De eerstvolgende verkiezingen zullen einde 2012 plaatsvinden. Hierbij dan ook een oproep aan alle leden om zich op individuele basis kandidaat te stellen voor zitting in de ledenraad, waarna verkiezingen plaats zullen vinden. Alle leden (zowel aspirant leden – leerlingen – als gewone leden) stemmen rechtstreeks op deze kandidaten. De 9 kandidaten met de meeste stemmen zullen voor een periode van 2 jaar zitting nemen. Deze mensen beslissen over het beleid van de afdeling en controleren het afdelingsbestuur op de uitvoering hiervan. Wil jij dus invloed hebben op de toekomst van het parachutespringen in Nederland? Meld je dan aan als kandidaat voor de ledenraad! Je kunt je tot 15 november melden bij het secretariaat. Als aanmelding dien je een motivatie bij te sluiten op basis waarvan je meent gekozen te kunnen worden (max 150 woorden), een foto en een kort spring

CV. Deze motivaties zullen voor de verkiezingen gepubliceerd worden op de website en in de SP, zodat het voor de leden duidelijk is op wie, waarvoor en op grond waarvan gestemd kan worden. Het tijdpad is als volgt: • tot 15 november: aanmelding kandidaat afgevaardigden. • 15 december: SP + website met presentatie kandidaten en stemprocedure. • 15 december tot 1 januari 2013: stemperiode. • Na sluitingsdatum stemming: samenstelling groep 9 afgevaardigden + verzending stukken. • April 2013 (exacte datum volgt): vergadering ledenraad, met nieuwe afgevaardigden.

Mail naar para@knvvl.nl voor meer informatie!

rubrieken_sep.indd 7 WANTED.indd 7

06-09-12 11:53 11:50

Springstof

Brevetten & bevoegdheden De afdeling para wil de volgende springers feliciteren met het behalen van hun brevet of bevoegdheid in de periode juni – september 2012:

Logo van de World Parachuting Championships

Het logo van de World Parachuting Championships in Dubai is bekend gemaakt door de FAI. De Mondial vindt plaats van 28 november tot 9 december en zal zoals het er nu uitziet een brede afvaardiging Nederlanders mogen verwelkomen.

GEBOREN

HBP

REC TIF ICA TIE Coverfoto SP 2012-02: Richard Heijster boven Rotterdam, foto door Elroy Hartman

A Tom Stuivenberg, Kelvin Mol, Martijn Kwant, Klaas van der Veeken, Martijn Gerritse, Gerben Dijkstra, Shannon Visser, Marco de Pruyssenaere, Rachel Verweij, Daan van Keulen, Michiel Baars, Jasna Smolčić, Jeroen Hopman, Femke Ent-Scheele, Marc Boes B Esmeralda Markus, Oscar van Wagtendonk, Lana Keuben, Reinout van Giesen, Gerben Dijkstra, Jack van Lieshout, Henk Lunshof, Esther Boom, Alex Arnold, Joost Hoepman, Ron Slegers, Henk Boonstra, Annerieke Megens, Wouter Scholten, Suzanne Zwart C Rigo Rodriguez Rocha, Jaap Poot D Ritchard Bezuijen, Ties Bos, Danny Dörfel, Yorick Bleijenberg, Jens Doorschodt, Leon van der Veen, Remo de Vries, Robert Nieweg, Ramon Verbruggen HI Rigo Rodriguez Rocha, Maarten Pieter Bénard, Francisca Butterhof, Ruta Norvaisaite T Jens Doorschodt Examinator T Arnold Camfferman

FAI internationale brevetten

De FAI geeft al langere tijd internationale springbrevetten uit. Deze zijn formeel bekend onder de naam “Certificates of Proficiency”, oftewel COP’s. Doel van deze brevetten is o.a. om het voor springers die naar het buitenland gaan qua inzichtelijkheid van breveteisen te vergemakkelijken. Het brevetvel zelf is lichtblauw en kan worden opgevouwen. De brevetten zelf zijn gemaakt in de vorm van stickers, geel voor A, blauw voor B, groen voor C en rood voor D. De FAI brevetten hebben springeisen vastgelegd die staan beschreven op het brevetvel. De KNVvL heeft haar A, B, C en D brevetten indertijd hierop aangepast. De KNVvL kan als aangesloten organisatie deze COP’s ook uitgeven. Hiertoe geldt het volgende: 1. Verzoek indienen bij het secretariaat (para@knvvl.nl) dat je een FAI brevet wilt. Bij het secretariaat is bekend welk KNVvL brevet je nu bezit op basis waarvan je een FAI equivalent krijgt. 2. Per post opsturen van een recente pasfoto. 3. Overmaken van de relevante kosten. Die bedragen € 10 voor het brevetvel en € 2,50 per brevet (A, B, C, D). Iemand die een FAI A-brevet wil betaalt € 12,50, iemand die een D-brevet wilt € 20,00. Dit bedrag moet overgemaakt worden op ING 179618 van de KNVvL te Woerden, o.v.v. “para FAI brevet + je lidnr. KNVvL”. 4. De FAI brevetten worden numeriek uitgeven met de code “NED” voor het nummer. Als je een uitbreiding wilt van je FAI brevet (b.v. van A naar B, of van C naar D) dan dien je dit te melden bij het secretariaat en € 2,50 over te maken. Informatie over de COP’s is te vinden op http://www.fai.org/ipc-our-sport/ certificates-of-proficiency

08 SP_JUN_10-15.indd 8

06-09-12 18:53

BABYLON Freefly School

In Memoriam

HOT WEEKENDER

Sjaak Kouwenhoven

Load Organizing

FSCOOL

Vanuit Skydive Rotterdam bereikte ons het bericht dat op 15 juni Sjaak Kouwenhoven is overleden. Sjaak is jarenlang waardevol lid van de EC/TC geweest en ontving in 1977 de Tom Verschoor bokaal, die toen voor de derde keer uitgereikt werd aan een jonge, talentvolle springer. In de Sportparachutist van dat jaar is hier nog een artikel over te vinden: http://issuu.com/knvvl/docs/sp1977-6-1/5.

Formation Skydiving School www.empurialiga.com

INNER RHYTHM COACHING FS Team Coaching

SAFE FLIGHT SCHOOL Canopy Piloting

Door Boude

wijn Barend

Hoogtemeter aan verkeerde arm

recht.

“FScool has its own teaching philosophy of sharing experience and passing down know-how.” Félix Álvarez, 10x Spanish Champion FS

- door Boudewijn Barendrecht.

BOT

Volume 1, 2012

BOT Internatio

nal

PMO Experts Consultan

Workshops

PASSION FO R PERFOR MANC

BOT

Shirtsponsor van Erw

in Baatenburg de Jon

Para met twee gelijke hoofdschermen naast elkaar - door Boudewijn Barendrecht.

SP_JUN_10-15.indd 9

06-09-12 16:48

H ClubNieuws

PARACENTRUM TEXEL

Het seizoen loopt nog lang door...

Het was vakantie en ook de Evenementen Commissie van het ParacentrumTexel was er even tussenuit gepiept. Toch bleef het gezellig druk op het centrum, met een hoop nieuwe gezichten en bovenal heel veel leuke sprongen. Er zijn heel veel nieuwe cursisten: weken van meer dan 25 man/vrouw zijn eerder regel dan uitzondering en er wordt ook heel veel AFF opleiding gegeven. In de weekenden wordt er continue met twee kisten gesprongen en regelmatig moet er een 206 bij. Het ziet er naar uit dat het seizoen nog lang door gaat lopen! Ook konden we (na Petra Mans en Ruta Norvaisaite) Remon van der Zwaag tot winnaar van de maandelijkse Facebook Fotowedstrijd kronen.Tijdens Don’s Killing Cocktails is de vierde winnaar in de spreekwoordelijke bloemetjes gezet. Voor iedereen die ook nog mee wil dingen dit seizoen: het kan nog! Bij het volgende, tevens laatste Pizzaspringen op 13 Oktober is er weer een FB fotoprijsuitreiking en dan tenslotte, op het ParaNachtFeest, op 27 Oktober de grote FB jaarprijsuitreiking 2012. In de laatste 2 weken van Oktober gaat de eindstrijd compleet los! Daarnaast is er onlangs nog een groep hardlopende skydivers voor de afwisseling boven Vlieland uit het vliegtuig gestapt om vervolgens -lachend- prachtige tijden neer te zetten tijdens de Vlieland Halve Marathon (afstanden van 5, 10 en 21 km). Dit evenement

I Tekst: evenementencomissie PCT Foto’s: pct

werd alweer voor de 16e keer op Vlieland georganiseerd en ook volgend jaar zullen vele springers van de partij zijn. Er is een leuk groepje vaste springers dat op Texel gezamenlijk hardloopt (zondagochtend héél vroeg). Bedankt Jan van Vlieland voor de mooie foto’s en de ontvangst op het strand. En laten we ook vooral de Jump-in Ameland niet vergeten. Wat een prachtig eiland om boven te mogen springen. De Jump-in was onderdeel van de boogie die werd georganiseerd door Skydive Ameland, samen met leden van het vroegere NNPC.Vele tientallen springers zorgden met hun strandlandingen tegen de ondergaande avondzon voor een spetterend spektakel. Ook vanuit Texel waren de JAS en de LBR volgestouwd met enthousiaste parachutisten. De mensen met minder dan 200 sprongen konden op de ruime, leuke dropzone van Ameland landen. De anderen deden het zand opstuiven voor de Sunset strandtent, waar we later met zijn allen genoten van de gezelligheid, een goed buffet en lekkere koele

SKYDIVE ROTTERDAM

biertjes. Daarna door naar het Nobeltje, waar de tent op zijn kop ging om vervolgens collectief om te vallen. De volgende ochtend was het weer vroeg dag en toog iedereen weer naar de eigen dropzone. Er werd door de JMP en de LBR met een gezamelijke fly-by en veel gejoel en gezwaai van hun genietende passagiers passend afscheid genomen van dit avontuur. We hebben nog veel leuks voor de boeg op Paracentrum Texel. Don’s Killing Cocktails Party ligt bij het uitkomen van deze Sportparachutist alweer achter ons, evenals het Skillskamp en de Brevettendag. Maar er staat nog een Scramble het programma en laten we het ParaNachtFeest natuurlijk niet vergeten (beiden op 27 Oktober). Hou gewoon de Facebook pagina van het Paracentrum Texel goed in de gaten, dan hoef je niets te missen! n

H Tekst: Irma van der Venne Foto’s: erick hagendoorn

Clubn Op naar een beter najaar... Op 1e Pinksterdag vond de eerste try out voor onze bigways plaats. Er bleek onder meer veel animo van de nieuwe generatie springers. Onder leiding van Koen van der Venne werd begonnen met een 6-man en een 12-man. Daarna volgde onder leiding van Arie Slob een mooie 14-man, waarbij Wouter Scholten zijn 8-mans eis na afloop kon aftekenen. De dag werd afgesloten met een 8-man. Donderdag 7 mei is de twee mans wedstrijd gesprongen. Ervaren springers werden gekoppeld

clubnieuws_mrt12.indd 10

aan de “rookies” en alle teams hadden hun eigen cameraman. Twee teams met wat meer ervaring staken met kop en schouders boven de rest uit. Winnaar werd Marjan van Beveren met Nathalie Prins, video Ellen Wagenmaker. De prijs voor talentvolle springer werd door jurylid Anneloes Maij uitgereikt aan Jos Geluk! Ook het 2e Pandora Freefly weekend was weer een succes. En inmiddels hebben we diverse keren een “Retourtje Seppe” op de zondagmorgen gedaan. En dan het zomerkamp. Na wat omzwervingen door Duitsland en België is de organisatie van dit jaar, bestaande uit Koen en Eli Lalleman , toch weer uitgekomen in Maubeuge, Frankrijk. We konden hier springen

uit 2 Caravans en 1 Pilatus Porter. De weersvoorspellingen waren slecht maar het viel uiteindelijk gelukkig alles mee. Veel inschrijvingen, veel sprongen, veel eisen voor brevetten, twaalf nieuwe AFF-ers, veel eerste helicoptersprongen, CC cursus door Erwin Batenburg-de Jong, 5-mans speedstarwedstrijd, bigways, swoop and slide, dagvideo, kinderdisco, party op woensdagavond voor de “ouderen”, en nog een BBQ/feest op de vrijdagavond! Tot slot willen we een beter najaar om het slechte voorjaar goed te maken. Er staan nog diverse activiteiten op de agenda, waaronder het Pandora FF-weekend, bigways en de traditionele 3-mans wedstrijd op zondag 30 september. Dus tot ziens op Rotterdam! n

06-09-12 11:58

ENPC

Sunset Dan sta je donderdagavond weer op Maubeuge, zet je je tentje op onder het genot van een biertje, terwijl de buren je uit staan te lachen omdat er zoveel zooi de tent in gaat. Ja, de springweek is begonnen! Vanaf zaterdagmiddag deed de blauwe lucht pijn aan onze ogen en hebben we volle bak gesprongen. Onze nieuwbakken piloot Harold heeft vele uren gevlogen. Als dank hebben een aantal dames een plane-wash actie gehouden, waarbij hij ook even ingesopt werd. Anderen stonden op dat moment klaar om nog een bigway te leggen terwijl de zon onder ging. En de gezelligheid ging tot in de late uurtjes door in onze -inmiddels beruchte- witte feesttent. Tijdens de springweek kan de dagvideo niet ontbreken, Bart heeft iedere dag vele uren naar het beeldscherm getuurd om weer een leuke video te maken. Nog een paar hoogtepunten van de ENPC en CPV op een rijtje: alle leerlingen die mee

Tekst: enpc foto: Ritchard Bezuijen en JP de Kam

zijn gegaan zijn inmiddels van de static-line af. Een aantal para’s hebben meer dan 40 sprongen bijgeschreven in hun logboek. Mooie trackingsprongen. Twee dames in bikini in de lucht. Een gave Hit-n-Run met oranje goal en vette prijzen! Jarno’s 1000e.De hele baby-boom was ook aanwezig op de camping. Vrijeval waterpistolengevecht. Twee 11-jarige meiden met genoeg lef om een tandemsprong te maken. Een scramble die we volledig hebben gesprongen. Vele mooie en veilige sprongen. Canopy coaching. Maaskantje meets Gooische dames feestje. En last but not least.. voor velen een hoogtepunt waarmee de week werd afgesloten: een poging tot het leggen van een 20-way uit onze 206 en de 208 van de Fransen. Helaas is het bij een poging gebleven, we hebben met 10 para’s de formatie gelegd(anderen wel in de buurt), maar wat was het supergaaf die kisten naast elkaar te zien vliegen! En weer terug in Nederland, Seppe Airport. Daar stonden 41 militairen van de 411 Pantsergenie compagnie klaar om hun sprong in het diepe te maken. Allemaal hebben ze hun static-line bre-

vet in twee dagen gehaald. Het oude stick-record is daardoor ook verbroken, de teller staat nu op 35 sticks op één dag. Helaas worden de dagen al wat korter, wat als voordeel heeft dat we mooie sunset sprongen kunnen maken boven het Brabantse land. Gelukkig kunnen we uitkijken naar onze after-summerboogie party in oktober en een ronde bol opleiding eind augustus/begin september. Dan is er ook het hele weekend een Caravan bij de ENPC. Zin om een sprongetje te maken? Kom langs! n

Indoor Skydive Roosendaal Tekst: ISR foto: ISR

H D pceh

Tekst: jarig steringa foto: frank stavast

Voel je welkom

Hoewel het tot op heden nog geen briljante zomer is zijn ze er wel geweest, de mooie springdagen. Dagen met behoorlijk wat sprongen op Echten, ons leerlingenveld. Bijzonder verheugend dat ondanks crisis er nog steeds een redelijk aantal mensen een opleiding komt volgen. Ook voor het begeleiden van de leerlingen wordt gezorgd. Siske Butterhof haalde als eerste van de 3 PCEH kandidaten in juli haar HI bevoegdheid. Uiteraard werd in juni de Tomscat versprongen. Het blijft een eer om als vereniging voor deze grote, maar vooral erg mooie wedstrijd als gastheer te mogen fungeren. Zie elders in dit blad voor een uitgebreid verslag. Na twee jaar samen met de ENPC springweek in Maubeuge gehouden te hebben koos PCEH dit jaar voor Dahlemer Binz. Midden in een prachtig natuurgebied ligt dit veld wat sinds dit jaar door Skyfun gebruikt wordt om haar tandems te verspringen. Het was er goed toeven, beetje wisselvallig weer de eerste dagen maar verder prima voor elkaar. Prima springfaciliteiten en een knusse camping. Aanwezigheid van een 208 maakte grotere formaties mogelijk. Uiteraard diverse bijzondere sprongen, zoals 1000e voor Alex, eerste reserve Nick of de mooie 8 mans eis van Anton. In september staat het POPS weekeinde gepland. Een lang weekeinde PA-en op Hoogeveen. Het blijft geweldig om te zien met welk enthousiasme en gedrevenheid de “jonge goden” het kussen aanvallen. Als laatste alvast even gemeld dat ook dit jaar weer PCEH nachtsprongen op vliegveld Eelde gaat organiseren. Heb je nog nooit een nachtsprong gemaakt of smaakte het juist naar meer? Hou vrijdag 7 december (uitwijk 14 dec) alvast vrij in je agenda. Tot die tijd zijn we uiteraard elk weekeinde open. Tevens zijn we nog enkele vrijdagmiddagen geopend. Zie voor alle activiteiten www.pceh.nl. Voel je welkom een sprongetje te komen maken! n

Inschrijving ISR Grand Prix 2012 geopend!

nieuws clubnieuws_mrt12.indd 11

De voorbereidingen voor de ISR Grand Prix 2012 zijn weer in volle gang. Op zaterdag 24 november 2012 zullen FS4 teams in diverse categorieën de strijd aangaan. De ISR Grand Prix blijft haar laagdrempeligheid behouden en de insteek blijft plezier hebben, elkaar ontmoeten en ervaringen uitwisselen. De ISR Grand Prix wordt dit jaar voor de 3e keer georganiseerd. Dit jaar is er een nieuwe categorie bijgekomen, namelijk de Rookie class. Dit betekent dat er in 4 categorieën gestreden zal worden om de prijzen (AAA – AA – A – Rookie). Er is plek voor 60 FS4-teams, dus wees er snel bij. Alle communicatie rondom dit event zal plaatsvinden op Facebook; www.facebook.com/ISRGrandprix. Like deze pagina en je blijft op de hoogte van alle nieuwtjes rondom de ISR Grand Prix 2012. Tot dan! n

06-09-12 11:58

ClubNieuws

PARACENTRUM MIDDEN NEDERLAND

De lat ligt hoog... Een bewogen kwartaal voor PCMN! Allereerst blikken we met een tevreden gevoel terug op de Coupe Maarsseveen van 14-15 juli jongstleden. Verder zijn we weer op de inmiddels bij boeren burgers en buitenlui beroemde (beruchte) springweek geweest, waar iedereen zijn hart kon ophalen. Als laatste was er een spontaan initiatief tot een vriendschappelijk CF-wedstrijdje, ofwel Bliksem Breien (ik mag het van Andrea niet over Koepelknopen hebben) waaraan maar liefst drie tweemansteams deelnamen.

Coupe Maarsseveen 2012 (14-15 juli 2012) Hoewel de zaterdag in het water viel, wisten de deelnemers alsnog de wedstrijd te verspringen op zondag. En ook al ging het ten koste van een eventuele extra wedstrijdronde, er was zelfs nog tijd om een aantal leerlingen hun eerste sprong te laten maken. Want zo doen wij dat op PCMN. Wat de wedstrijd zelf betreft ging iedereen met een tevreden gevoel naar huis. Vooral Team “Jullie Weten Heus..”, want na vorig jaar een voor hun doen matige score neergezet te hebben wisten ze zich dit jaar uitstekend te revancheren. Niet alleen gingen ze als team met de eerste prijs aan de haal, maar ze wisten ook nog eens de eerste drie plekken van het algemeen klassement te bezetten. Misschien had het iets te maken met het feit dat RTV Utrecht en lokale krant De Vechtstroom ter plekke waren voor een mooi verslag van de wedstrijd, dat weet ik niet. Feit blijft dat het een hele mooie prestatie is om met een hele kruiwagen vol medailles huiswaarts te keren. Linkjes naar beide persberichten vinden jullie uiteraard op onze Facebookpagina. Achteraf was zelfs Bart tevreden; zijn freebag lag precies daar waar Roy hem had zien vallen - al moest er een hele duikploeg aan te pas komen om de freebag weer terug te krijgen. Een groot verschil tussen duikers en para’s bleek uit het gevraagde vindersloon. Want waar para’s zich vrijwel uitsluitend uitbetalen in “BIEEER!” bleken de duikers de voorkeur te geven aan een enorme portie bitterballen. Maar gelukkig bleek het voor Bart de Eerste Keer dat hij vindersloon in bitterballen moest uitbetalen en zo kwam toch nog alles goed. Als laatste, zoals in bijna elk stukje van mijn hand ook hier weer een dankwoord aan alle vrijwilligers die de Coupe hebben mogelijk gemaakt - jullie weten heus wel wie jullie zijn.

Tekst: dennis van der coelen Foto’s: Nicole Houdijk (coupe), Jeroen van Dijk (springweek)

Springweek 2012 - week 31 Ook dit jaar toog PCMN weer naar Spa. De springweekcommissie had net als ieder jaar haar best gedaan om leuke evenementen op touw te zetten. Denk hierbij aan onder meer ballonsprongen, een FS4 en een FS2 wedstrijd, Helisprongen, de Freefly wedstrijd, een Hit & Run voor onze leerlingen, 2 om 2 coaching , een Hop en Plop op 12.000 ft en niet minder dan drie Canopy Cursussen. Ook een noemenswaardig feit is dat Spa uit eigen beweging besloot om de videoslots van alle formaties van vier of meer personen te sponsoren. Dat was natuurlijk erg goed voor het aangeleverde dagvideomateriaal, al liepen sommige videomensen aan het eind van de week behoorlijk op hun tandvlees. Vooral Aukje kreeg maar niet genoeg van de camera, om het maar netjes uit te drukken (zie foto). Hadden we vorig jaar nog een springweek waarin een heleboel leerlingen hun eerste vrije val wisten te maken, dit jaar waren er een heleboel leerlingen die slaagden voor hun TRIP. Toegegeven, dat waren niet allemaal dezelfde leerlingen als van die vrije vallen vorig jaar, maar het klinkt toch wel leuk - misschien hebben we volgend jaar wel een record aantal achtmannen of C-breveteisen, wie weet. Over achtmannen gesproken, ook daar hadden we er behoorlijk wat van. Nieuw op Spa was dit jaar de Biertent, waarin de dagvideo vertoond werd en waar de consumpties voor bijna-kostprijs over de toonbank gingen. De barvrijwilligers hadden het er druk mee, al liepen de consumptiebonnetjes in eerste instantie een beetje stroef. Het is gek, maar op de een of andere manier zijn springweekgangers over het algemeen erg terughoudend als het gaat om het aanschaffen van bonnetjes. Ik weet niet waaraan het ligt, maar misschien moet u het Ilse eens vragen. Uiteraard werd er niet tot in de allerkleinste uurtjes doorgefeest, want met dat stralende weer wilde je perse weer in stick 1 zitten. De vroegste eerste stick was overigens de ballonsprong. De ballonspringers waren dus tegelijk te benijden en te betreuren. Want als iedereen zich om kwart voor zeven nog een keer of wat in zijn nestje omdraaide, waren zij al op de been voor een spontane Jump-In annex demo bij het tentenkamp van een nabij gelegen scoutingvereniging. Of scouts en para’s het samen kunnen vinden is helaas niet bekend - de meeste padvinders zijn niet eens wakker geworden. Voordeel van zo’n vroege sprong is wel dat de kop eraf is. Je bent klaar om door te knallen en een recordaantal sprongen op zo’n dag te maken. Maar als je teammaatjes nog snakkend naar koffie en fricassee in het restaurant rondhangen, dan moet je je toch nog even inhouden. Maar dat geeft niks, dan trek je gewoon een paar anderen aan hun jasje. Ik heb dus weer ontzettend genoten van de springweek. De lat voor volgend jaar ligt hoog, maar de kersverse springweekcommissie weet er ongetwijfeld weer een geweldig spektakel van te maken. n

Clubn skydive blauwestad

Tekst: jens doorschodt

Behoefte aan “staff”

De laatste maanden zien we vooral veel jonge gezichten bij Skydive Blauwestad. De afgelopen tijd zijn er veel static liners opgeleid en veel van hen hebben een nieuwe hobby. Vooral leuk om te zien is dat van de zestig cursisten die we voor de Groninger studentensport organisatie ACLO hebben opgeleid er toch zeker tien regelmatig terugkomen en een aantal zelfs aan het vrije vallen is. Waarschijnlijk staat er in september weer een groep van dertig cursisten klaar via deze organisatie. In ieder geval heeft men al aangegeven volgend jaar 90 plaatsen te willen reserveren!

clubnieuws_mrt12.indd 12

Met deze aanwas komt ook behoefte aan staff. Gelukkig zijn er twee hulpinstructeurs in opleiding bijna klaar met de opleiding. Dan kunnen Maurits van der Kruit en Sander Cruiming zich nuttig maken als zelfstandig HI. Al kunnen we zeggen dat ze nu ook al heel wat hands-on ervaring krijgen door er bijna ieder weekend te zijn. Ook is er een nieuwe tandemmaster in gebruik genomen om de oudere versies te ontlasten. Naast de instructiekant zijn we ook druk bezig om mensen op te leiden tot packers en manifesters. Tijdens springdagen willen we

zo meer tijd en aandacht kunnen geven aan cursisten en andere springers. Op initiatief van Barry van Rossum vlogen in het weekend van 11 augustus een aantal springers naar Ameland om er op het strand te landen en een avondje in Nobel en Nes door te brengen. De volgende ochtend werd er matig fit ingestapt en weer boven Oostwold gesprongen. Een zeer geslaagd uitstapje dat zeker herhaald zal worden! Helaas is er besloten om ook in september het NK-swoop niet door te laten gaan. Te weinig animo en een tekort aan beschikbare staff om de wedstrijd te begeleiden zijn hier debet aan. Misschien volgend jaar? n

06-09-12 12:01

NATIONAAL PARACENTRUM TEUGE skydive ameland

S E A Tekst: simon woerlee Foto: npct

hollandse scene

Er zal in deze SP ongetwijfeld meer over te lezen zijn maar de highlight van afgelopen maanden, nee waarschijnlijk het hele jaar, is absoluut de 11de World POPS Meet in Teuge geweest. Onder perfecte weersomstandigheden werden zo’n 2500 sprongen gemaakt door ruim 200 deelnemers uit vele landen. Ronald van Rijn en zijn team waren een jaar eerder begonnen met de voorbereidingen. Een immense klus. Van het beantwoorden van talrijke emails tot aan het uitsnijden en verven van 250 houten tulpen. De in het leven geroepen stichting had alles dik voor elkaar. Patracentrum Teuge werd omgetoverd tot een echte Hollandse scene met koeien, een Amsterdamse brug, haring happen en natuurlijk heel veel bloemen. De opening was gelijk spectaculair! Henny Wiggers’ verzameling klassiek parachutes werd in volle actie aan het publiek getoond. Van eenvoudige ronde bol tot kleurige para-commander en zelfs een para sled, één van de eerste squares. Twaalf verschillende klassiekers op een rij! Elke dag een korte wedstrijd waar de meeste deelnemers dan ook daadwerkelijk aan meededen. Van klassiek PA springen en 4 mans formatie tot de traditionele 7-way speedstar en de Hit&Rock, die versprongen werd bij een molen langs de IJssel bij Deventer. Zo’n WK POPS wordt eenmalig aan een land toegewezen. Dat lijkt jammer maar een tweede keer zou altijd minder worden na dit geweldige evenement. Het was een hele eer voor Paracentrum Teuge om deze WPM te mogen faciliteren en het centrum is daarvoor de organisatie dan ook zeer erkentelijk! n

Tekst: Judith Muit Foto’s: Judith muit & christiaan boulonge

je moet erbij zijn...

Sinds eind mei heeft Paracentrum Texel er een derde vestiging bijgekregen. Naast de springcentra op Texel en Zeeland kun je nu ook op Ameland terecht voor tandemsprongen. De opleidingen worden nog op Texel gegeven. Met een C of D brevet op zak kun je bij ons ook individuele sprongen maken. Al meerdere mensen hebben hier blij gebruik van gemaakt. Zo kwamen Eddie Buring, Alex Egberink en Marc Hoornweg hun vakantie op Ameland een extra dimensie geven met een sprongetje. Judith Muit runt samen met haar partner Arjon Valk de dagelijkse gang van zaken. Samen met Danny Vink doet Judith de tandemsprongen. Het is mogelijk een DVD-opname en fotoreportage van de sprong te laten maken door middel van camera’s op de hand. Ondanks het minder goede weer aan het begin van de zomer hebben inmiddels al velen een tandemsprong boven Ameland gemaakt. Jarenlang heeft Paracentrum Eelde-Hoogeveen en voorheen met name de NNPC hun springweek op Ameland gehouden. Door allerlei omstandigheden kon dit de afgelopen jaren niet meer op Ameland plaatsvinden. Gelukkig konden we dit jaar de voor hen 25e Ameland boogie faciliteren bij Skydive Ameland. Van 16 tot en met 19 augustus was de rust op Ameland even verdwenen en werd er naar hartenlust gesprongen uit de PH-JBY en de PH-OII. Ook de PH-JAS kwam nog een middag langs zodat er ook grotere formaties van 13.000ft gemaakt konden worden. Het weer was ons erg goed gezind. Op donderdag was er een Meet&Greet bij “de Boerderij” in Ballum. Leuk was te zien dat de mensen die vroeger al vast op Ameland sprongen ook waren gekomen en oude tijden lieten herleven. Op vrijdag werd de dag afgesloten met een barbecue. Hoogtepunt van de

AIRBOSS

Boogie was de Jump-in op het strand bij Beachclub Sunset in Hollum. Twee Caravans uit Texel en de JMP van Teuge kwamen hun mensen droppen en ook de ZZF van Paracentrum Eelde-Hoogeveen ontbrak niet. Het was erg gezellig en heel leuk om iedereen weer te zien. Na een heerlijk buffet en kampvuur brachten 2 Arriva bussen ons naar Nobel om de dag nog even swingend, onder het genot van het welbekende Nobeltje, af te sluiten. Zondagochtend kon er“ontkaterd”worden met een“day-after”ontbijt bij “de Boerderij”. Aangekomen op het vliegveld stond daar een indrukwekkende rij kisten, 3 Caravans en een 207 te wachten om iedereen weer terug te vliegen. De mensen die achterbleven maakten nog wat sprongetjes uit de OII en de JBY. Het bleek de warmste dag van de eeuw te worden, dus het ging allemaal wat rustiger aan. Allen bedankt voor het mogelijk maken van deze onvergetelijke dagen, speciale dank aan Swijs, Hielke en Eward die het programma rondom de Boogie hebben geregeld. Ook speciale dank aan Hans Oomkes die alles springtechnisch mogelijk maakte door vier dagen het instructeursgedeelte op zich te nemen. Inmiddels zijn er al plannen voor een springweek op Ameland volgend jaar. Houdt het in de gaten, want je moet erbij zijn! n

Tekst: Airboss Team foto’s: Sjon, Ron kramer & sjon de jong

nieuws airboss Soulac 2012

Als we dit schrijven (in de 2e week van augustus) zitten we midden in het seizoen in Soulac sur Mer. Op dit moment hebben al 23 cursisten hun vrije val opleiding afgerond, en er komen er nog een aantal aan. Eind juni was het weer nogal wisselvallig, maar vanaf begin juli is het weer mooi met af en toe zelfs hele warme dagen. Eind juli hebben we weer een succesvolle 4FUN SUMMER BOOGIE gehad, met een aantal nieuwe coaches, een prachtig vliegtiug (PH-JMP van Teuge) en heel veel mooie sprongen. Tot eind augustus zijn we nog in Soulac sur Mer te vinden en vanaf het weekend van 8-9 september weer ieder weekend in Lille tot eind oktober. Nog geen plannen voor de winter? Kijk dan even op onze site voor onze wintertrip naar Marokko. Is weer eens wat anders dan wintersport! Tot gauw! Airboss Team Sjon Ron Marjon. n

clubnieuws_mrt12.indd 13

06-09-12 12:01

S P O P D L R O 11E W D CHAMPIO N A T E ME

TEKST: RONALD VAN RIJN (VOORZITTER STUURGROEP WPM 2012)

et een luid en duidelijk uitgesproken “Clearance to drop” opende Professor Mr. Pieter van Vollenhoven op 29 juni 2012 de 11e World Pops Meet and Championships op paracentrum Teuge. Na die woorden werd een demonstratie gegeven met zogenaamde “vintage chutes”: verschillende ronde bollen, een driehoekige parachute en allerlei andere bijzondere parachutes werden getoond. Alle parachutisten landden vlak voor de hangar. Dat gaf de gelegenheid aan de Professor om alle parachutisten de hand te schudden en een groepsfoto te maken. Een fantastische demonstratie parachutespringen aan het begin van wat een zeer geslaagd evenement zou gaan worden.

begonnen. Een efficiënt werkende stuurgroep en talloze vrijwilligers hebben vorm en inhoud gegeven aan deze 11e World Pops Meet and Championships. En zo konden op 28 juni 2012 de eerste deelnemers zich melden in de Parachute Case, waar de inschrijving plaats vond. Voorzien van een tas vol spullen, vouwtouwtjes, een “handmade” houten tulp, een badge en talloze andere gadgets kon men direct oefensprongen gaan maken. Want het was toen al mooi weer. Tot verbazing van enkele buitenlanders. Een Amerikaan vertelde: “Hee Ronald, I am coming from Arizona, very very warm there. And look here: it is hot too !” Hij had waarschijnlijk regen verwacht! Hij wist natuurlijk niet, dat ook het mooie weer was afgesproken en besteld.

P Een evenement voor POPS. Beter gezegd: het officieuze wereldkampioenschap parachutespringen voor parachutisten boven de 40 jaar (POPS is de afkorting voor Parachutists Over Phorty Society). Dit wereldkampioenschap werd voor de 11e keer gehouden; dit keer in Teuge. Het eerste kampioenschap voor POPS werd gehouden in Australië. In een tweejaarlijkse cyclus zijn deze kampioenschappen onder andere gehouden in de USA (Arizona), Spanje, Zwitserland, Canada, Jordanië en nog enkele andere plaatsen. De laatste wereldkampioenschappen werden gehouden in juli 2010 in Italië. Tijdens die 10e World Pops Meet in Italië in juli 2010 (Reggio Emilia) heeft de schrijver van dit artikel Nederland kandidaat gesteld voor de organisatie van de 11e World Pops Meet op Teuge. Die kandidaatstelling is gehonoreerd. Daarna zijn de voorbereidingen

Foto: Robby

van Sambeek

De inschrijving van de deelnemers kon ook nog op 29 juni. In totaal hebben 189 parachutisten en 56 niet-parachutisten uit 21 verschillende landen zich aangemeld. Een bont gezelschap POPS uit onder andere: Zweden, België, de UK, USA, Duitsland, Zwitserland, Polen, Canada, Rusland, Wit-Rusland, Oekranië en Israël. Zij allemaal stonden te kijken naar de spectaculaire opening van de 11e World Pops Meet and Championships op vrijdagavond 29 juni. Na die opening was er een gezellig samenzijn in de prachtig in Hollandse stijl ingerichte zeer ruime feesttent met typisch Hollandse snacks: haring, kaas, bitterballen, oranjebitter, bier etc. De stemming zat er toen al helemaal in. Tevreden ging men terug naar het eigen hotel of naar de camping, die was ingericht vlak bij het paracentrum. Een goed voorziene camping, met stroom,

toiletten en douches. Zelfs een chemisch toilet ontbrak niet. De campingbazen hebben eer van hun werk gehad! De volgende dag, zaterdag 30 juni werd gestart met het eerste wedstrijdonderdeel: vijf sprongen FS 4-way voor Nationale teams in de klasse POPS en SOS (Skydivers Over Sixty) Voor het eerst in de geschiedenis van POPS-Nederland was er ook een POPS-NL team in dit onderdeel aanwezig met de naam: 4@Work. En zij waren zeker goed aan het werk. Arnold Collenteur, Wim de Gier, Edwin van der Kraan, Peter Cortel met cameraman André Masurel scoorden uitstekend. Halverwege de wedstrijd stonden ze al tweede, ondanks een “verpestte” derde ronde. Die tweede plek werd verdedigd op zondag 1 juli, toen de laatste sprongen gedaan werden. Uiteindelijk werden zij tweede met 46 punten, achter het team uit de USA, die 59 punten scoorden. Een prachtige start voor de Nederlands POPS. In dat weekend was er ook een klompenmaker present in de grote feesttent. Hij demonstreerde het maken van klompen en uiteraard konden er klompen besteld worden. Zondag was er ook een stroopwafelverkoper en een poffertjeskraam. Allemaal puur Hollandse activiteiten, die erg op prijs werden gesteld door alle gasten. Na de FS-4-way werd er op 1 juli begonnen met Sport Accuracy. Sport Accuracy wordt in Nederland eigenlijk nooit gedaan. Wel zijn er altijd wel enkele POPS leden, die hieraan meedoen. Dit jaar werd POPS-NL vertegenwoordigd door Richard Meyer. Hij behaalde temidden van 50 deelnemers

Foto: Frans

Waanders

SP03-014-016.indd 14

06-09-12 18:56

. . . . . . S P I H S N O PI

EEN FANTASTISCH EVENEMENT OP TEUGE

een 31e plaats. Die dag werd ook al gestart met FS 4-way Scramble. De scheidsrechters bepalen welke 4 parachutisten met elkaar gaan springen. Die scramble teams hebben dus nooit met elkaar kunnen trainen. Op de prachtig gemaakte dagvideo’s (met dank aan Saskia Zegwaard, Henny Wiggers en de cameramensen) is dan ook te zien, dat sommige teams elkaar alleen in het vliegtuig hebben gezien. Het laatste team in de uitslag (team 18) had dan ook 0 punten over drie ronden springen. Maar plezier hadden ze zeker wel. De scramble werd afgesloten op 2 juli. De avond van 2 juli was gereserveerd voor ballonvaren. Ruim 30 parachutisten hadden gemeld te willen ballonspringen. Dat is uiteindelijk allemaal gelukt met dank aan Bas Spierenburg van Bas Ballonvaart. Helaas kon er niet gestart worden op Teuge, maar elders. Een dag later, op 3 juli werd begonnen met Classic Accuracy, ofwel precisiespringen. Aan dit onderdeel heeft Gerard Warburg (wie kent hem niet in de POPS-wereld?), altijd met veel plezier meegedaan op talloze wedstrijden. De bedoeling van hem was om na jaren actief parachutespringen zijn laatste sprong te maken op de World Pops Meet. Dat ging helaas niet door. Door omstandigheden is deze ruim 80-jarige gerespecteerde parachutist al eerder gestopt. Tijdens deze World Pops Meet hebben we Gerard bedankt voor zijn inzet en zijn enthousiasme, zie ook de insert. Daarna is verder gegaan met Classic Accuracy. Aan dit onderdeel over vijf ronden doen de

leden van POPS-NL altijd wel mee. Internationaal is Classic Accuracy ook best wel populair. Bij de POPS kwamen er 64 parachutisten aan de start. De strijd werd op 4 juli uiteindelijk beslist na een jump-off om de eerste plaats tussen Jan Mach (Polen) en Angelika Huhs (Oostenrijk) Na die jump-off was Jan Mach de winnaar met 5 cm over vijf ronden. De Nederlandse prestaties waren in de klasse POPS: 28e Ton de Kuijer ..................... 22 cm 46e Richard Meijer .................. 46 cm 63e Wim van Raalte............... 125 cm

Foto: Frans

Waanders

het vliegtuig verlaten en zo snel mogelijk een voorgeschreven figuur maken. Aan dit onderdeel over drie ronden deden twaalf teams mee. Sommige teams brachten dit onderdeel tot een prima resultaat. Andere teams kwamen elkaar in de lucht nauwelijks tegen. Op die dag was er ook nog de mogelijkheid om uit een Antonov te springen. ’s Avonds werd er een verloting gehouden onder alle parachutisten. Vele bedrijven hadden allerlei materialen beschikbaar gesteld om te verloten.

In de klasse SOS (Skydivers Over Sixty) deden de Nederlanders het uitstekend. Er was een mooie overwinning te noteren voor Jo Ruben met een score van 7 cm. Een officieuze wereldkampioen voor POPS-NL: gefeliciteerd Jo. De andere SOS parachutisten deden het als volgt: 1e Jo Ruben ............................. 7 cm 7e Henk van der Meijde......... 29 cm 9e Abraham Lasschuijt.......... 37 cm 13e Harry Torsing .................... 51 cm 14e Henny Burgers .................. 53 cm 23e Ronald van Rijn .............. 100 cm Dit succes werd geboekt op 4 juli, in de USA is dat “Independence dDay”, onafhankelijksdag, een feestdag voor de Amerikanen. Dat was te merken tussen de middag. Een bonte optocht Amerikanen met petjes, vlaggetjes en gezang bevolkte het gezellige terras voor het paracentrum. Alle andere parachutisten stonden ernaar te kijken met een blik van: “What the hell is that?!” Hoe dan ook: na dat Amerikaanse feestje werd een begin gemaakt met FS-7 speedstar. Met zijn zevenen

ard Foto: Saskia Zegwa

Afscheid Gerard Warburg

Foto: Robby van Sambeek

Tijdens de World POPS Meet op Teuge heeft Gerard Warburg (80 jaar oud) als oudste actieve PA-springer afscheid genomen van het actieve springen. Op dinsdag 3 juli kreeg Gerard voor een internationaal publiek van deelnemers aan de World POPS Meet uit handen van Ronald van Rijn een trofee namens POPS-NL overhandigd. Van zijn team POPS Veronica kreeg hij een foto die Gerard in een een kenmerkende landingshouding weergeeft en die door de VPCT in de Wolk is gehangen. Bram Laschuijt schetste voor het internationle publiek de markante eigenschappen waardoor Gerard bij menigeen een blijvende indruk heeft achtergelaten. Door privé-omstandigheden heeft Gerard besloten te stoppen en hij wil(de) iedereen waar hij mee heeft gesprongen ook langs deze weg bedanken voor de leuke tijd en de fijne herinneringen die hij in zijn sportieve carierre heeft opgedaan. Omdat een plaatje meer zegt dan duizend woorden, hierbij een foto die een indruk geeft van het afscheid tijdens de World POPS Meet op Teuge. TON DE KUIJER

SP03-014-016.indd 15

06-09-12 18:57

Foto: Patrick

Foto: Robb y van Sam

France

beek

Foto:Ronald Overdijk

Pops Deze verloting werd opgeluisterd met een orgelman, die prachtige Hollandse liedjes ten gehore bracht. Wederom een gezellige bijeenkomst.

Op donderdag 5 juli werd FS-7 speedstar afgemaakt en was het wachten op redelijk weer voor de eerste sprong Hit and Rock. Die Hit and Rock sprong zou gemaakt worden in de uiterwaarden bij Deventer bij de Bolwerksmolen. Een prachtige lokatie. Uiteindelijk kon vanaf 18.00 uur gesprongen worden. In totaal moesten 118 parachutisten gedropt worden in de uiterwaarden. Op diezelfde avond werd in Deventer het evenement“Deventer op Stelten” geopend. Vanaf de landingsplek in de Uiterwaarden was te zien dat velen op de oevers van de IJssel stonden te kijken naar de parachutisten. Zo tegen 20.00 uur kwam de laatste load met als laatste springer Opa, welbekend op Teuge. Hij sprong met een vintage-chute, die het helaas niet goed deed. Dus Opa hing aan de reserve en landde ergens in Deventer. De Deventenaren schrokken daar natuurlijk van, dus binnen no time waren alle hulpdiensten met gillende sirenes present om de “.... in de IJssel gestorte parachutist te redden...” Die stond allang op de kant te kijken. Na overleg met enkele bevelvoerders met ondergetekende keerden de hulpdiensten huiswaarts. Waarop een toevallige passant opmerkte: “Nu is Deventer wel echt op stelten...” Een prachtige sprong op een super Hollandse lokatie, die door iedereen zeer gewaardeerd werd. Een dag later, op 6 juli was er nog één sprong Hit en Rock te maken. Die sprong werd gesprongen op Teuge. Geen Nederlandse winnaars bij Hit en Rock. Hit en Rock werd gewonnen door een

dame, namelijk Elena Rozhkova uit Rusland, die alle mannen te snel af was. Prachtige prestatie van deze Russin. Met deze tweede sprong Hit en Rock was het volledige programma voor de World Pops Meet gesprongen. De laatste dag, 7 juli kon dus helemaal besteed worden aan “fun-jumps”. Dat werd gedaan, net zoals op andere dagen dat ook het geval was tussen de diverse evenementen door. Er is zelfs een Europees record gevestigd formatiespringen voor Jumpers Over Seventy. Het record staat nu op 9 man ! Een prachtig resultaat: alle wedstrijdonderdelen gesprongen en een Europees record. Rest nog de prijsuitreiking en de afsluiting van deze Pops Meet. Dit alles vond plaats in een prachtig versierde zaal van restaurant De Roskam in Gorssel. Daar werden tussen de diverse gangen door de prijzen uitgereikt aan de diverse winnaars en winnaressen.

Het paracentrum werd vereerd met een “Special Award” voor hun bijdrage aan dit zeer geslaagde evenement. Simon Woerlee nam die Award in ontvangst. Binnen de wereld van de POPS zijn er twee zeer bijzondere beloningen: de “silver plate” en “the leather jacket”. De “leather jacket” was in bezit van Volker Cornils. Hij bepaalde dat de volgende drager van dat jacket is: Marjorie du Perry uit Frankrijk. De “silver plate” wordt door de organisator toegekend aan iemand, die zich buitengewoon verdienstelijk heeft gemaakt in de week van het evenement en de “Spirit of Pops” heeft uitgedragen. De “silver plate” werd met zeer veel bijval, applaus en gejuich toegekend aan Henny Wiggers (manifester, video-regelaar,

safety-manager, organiser uiterwaarden-jump etc etc) Hij moet die “silver plate” wel gaan brengen naar het organiserende land over twee jaar. Dat organiserende land is nog niet definitief bekend. In de vergadering van Top-Pops is geen besluit genomen. Gedacht wordt aan: Argentinië, Canada of de USA. Voor 1 december moet bekend zijn waar de 12e World Pops Meet zal worden gehouden.

Waarschijnlijk heeft meegespeeld dat geen enkel land op dat moment de World Pops Meet wilde organiseren. Zoals iemand zei: “Nederland heeft het te goed georganiseerd, men durft niet meer na Nederland”. En dat is wel een heel erg groot compliment voor de organisatoren van deze 11e World Pops Meet and Championships. Een groot compliment voor iedereen die op welke manier dan ook heeft bijgedragen aan het welslagen van dit evenement. Het was super! Deze 11e World Pops Meet and Championships gaan de geschiedenis van POPS in als een perfect georganiseerd evenement: veel sprongen (totaal ruim 2500), mooi weer, gezellige feesttent, mooie camping met alle voorzieningen, een goed partnerprogramma, een heerlijk en geslaagd eindfeest, een uitstekend manifest en noem alles maar op: het was super voor elkaar. Ik kan alleen maar zeggen: dank aan iedereen die op welk gebied dan ook heeft bijgedragen aan het welslagen van dit fantastische evenement. Uw aller inzet en betrokkenheid heeft ertoe geleid, dat POPS en parachutespringend Nederland op een positieve manier in beeld is gekomen. Alle deelnemers uit de wereld zullen dit niet vergeten. Teuge staat definitief op de kaart van de World POPS. Nogmaals dank !

Zegwaard Foto: Saskia

Foto: Robby van Sambeek

16 SP03-014-016.indd 16

06-09-12 18:58

TEKST: MARC VAN APEREN FOTO’S: PCEH

TOMSCAT TROPHY 2011

Dit jaar werd alweer de 18e Tomscat Trophy versprongen bij PCEH op vliegveld Hoogeveen. Het was dit jaar een bijzonder jaar omdat het dit jaar 20 jaar gelden is dat het noodlottige ongeval in de VS plaats vond, waarbij Sjaak Strating en Remie Herder van het originele Tomscat team omkwamen.

winnaars

ROOKIE

r waren dit jaar in totaal 18 deelnemende teams in de verschillende klassen: AAA, AA en A. Ook deden er dit jaar weer teams mee in de Rookie klasse. Tijdens de inschrijvingen hadden we nog 22 teams, maar om diverse redenen moesten een aantal teams afzien van deelname. Dus de oproep van vorig jaar heeft wel degelijk succes gehad en we hopen dat er ook volgend jaar wel weer een aantal Rookie teams bij zullen zijn. Wel leuk om te vermelding is dat dit jaar Jos Arkes van het originele Tomscat team meesprong in de wedstrijd met zijn team Sky Dolphins Nadat op donderdagavond iedereen gearriveerd

winnaars

was en bij de teamcaptains meeting de gelote sprongen waren uitgedeeld konden we op vrijdag beginnen met de wedstrijd. Aanvankelijk zat het tegen met het weer en speelde de wind en regen ons parten, en kon er pas aan het eind van de middag gesprongen worden. Mede dankzij de perfecte medewerking van de havenmeester (“zeg maar hoe laat jullie willen stoppen”) hebben we toch nog 2 rondes weten te verspringen op vrijdag. Zaterdag hebben we met een aantal stops in verband met het weer de hele dag goed door kunnen springen en hebben de meeste teams nog 5 sprongen kunnen maken. We hadden van de havendienst toestemming gekregen om tot

20.00 uur door te gaan, maar rond 19.30 uur hebben we de wedstrijd gestaakt voor die dag. Zaterdagdag avond had Cool-Runnings weer een BBQ en feest georganiseerd en dit jaar was het de Jamaican BBQ Party, hier is door een aantal mensen tot in de late uurtjes gefeest. De zondag begon zoals was voorspeld met een hoop regen, en na een aantal stand-downs en stand-bys werd het al snel duidelijk dat de kansen op nog een sprong te maken nihil waren. Daarom hebben we om 12.00 uur in het teams captains overleg besloten de wedstrijd te staken en de prijsuitreiking om 13.00 uur te doen. Uiteindelijk zijn de volgende scores genoteerd:

18 SP03-018-021.indd 18

06-09-12 19:06

Gravity Abuse@Tomscat Thropy, onze eerste wedstrijd Na een voorjaar flink trainen was het in juni dan eindelijk zo ver; onze allereerste wedstrijd als team! Ondanks de slechte weersverwachtingen hadden we er ongelofelijk veel zin in. Nadat het tentenkamp was opgebouwd en we lekker wat gegeten hadden was het dan ook tijd voor de teamcaptainsmeeting en de draw. Voor de rookies zaten er een paar leuke en interessante sprongen tussen. Onder leiding van diverse coaches hebben we de sprongen vast uitgelopen en was het tijd voor een gezellige avond en goede nachtrust. Toen we vrijdagochtend onze tenten uit kwamen zag het weer er helaas niet al te best uit. Na een hele dag van standdowns, liepen we in de middag weer naar de hangaar. Eigenlijk meer of meer verwachtend dat het einde dag zou zijn... Maar tot onze verbazing werd de standdown een standby. Zou het dan toch nog gaan gebeuren vandaag..?!

winnaars

AAA klasse Thunder Whooops Creeps Sky Dolphins AA klasse Cool Runnings Habanero Murphy Mania 4igami Supernova Pari Passu Buddies A klasse MACH4 TNT Watu Wazuri Angry Birds Dutch Outlaws R klasse Gravity Abuse Shinobi

R1 C,5,D,B 26 18 13 10 C,D,B,19 11 8 10 8 6 7 8 C,D,B 11 10 7 4 3 C,D,B 7 1

R2 3,22,17 15 12 7 7 22,E,A 11 10 9 9 8 6 5 E,A,19 9 5 4 5 4 E,A,L 7 2

R3 10,M,2 19 13 14 9 M,2,H 15 14 12 10 9 11 11 M,2 12 7 8 5 5 M,J,N 6 1

R4 R5 R6 R7 18,16,6 21,4,19 K,G,7,E L,9,P,A 17 19 22 32 10 13 20 19 10 13 17 17 8 8 12 9 18,6 21,4 K,G,7 L,9,P 9 10 13 14 9 10 8 13 9 8 11 11 7 7 8 5 8 9 11 6 6 8 8 7 7 7 7 6,H 21,4 K,G,7 L,9 9 7 10 9 1 7 6 6 7 5 4 7 5 3 5 3 6 3 1 7 H,Q,C F,B,A K,G,O L,D,E 7 6 3 2 4 1

Door de harde wind van zondag konden we helaas de laatste sprongen niet meer afmaken en was dit ook meteen de eindstand. Tijdens de prijsuitreiking won Gravity Abuse naast onze eerste prijs ook nog de stimulatieprijs, bestaande uit een half uur tunneltijd in Roosendaal met coaching van team Thunder. Dit maakte de afsluiting van ons toch al leuke weekend helemaal top!

Anke Roelofs

winnaars

AAA

Rang 1 2 3 4 Rang 1 2 3 4 5 6 7 Rang 1 2 3 4 5 Rang 1 2

En ja hoor, de eerste teams gingen de lucht in en ook wij konden onze eerste wedstrijd sprongen maken. Het liep lekker, mede dankzij gastcoach Jaap Keuter. Vol spanning keken we naar de live jurering daarna en na twee sprongen stonden we op een gemiddelde van 7.0 punten. Een mooi teamdoel om dit vast te houden voor de hele wedstrijd! In totaal lukte het om op vrijdag en zaterdag zes leuke en goede wedstrijdsprongen te maken, een sprong minder dan de single A en triple AAA klasse. Maar met een score van 6.0 gemiddeld waren wij dik tevreden en stonden we ruim bovenaan!

R8 R9 R10 J,15,8 N,12,Q,1 F,13,11 Totaal 150 105 91 63 J,15,8 N,Q,1 F,13,11 Totaal 69 59 59 49 45 44 45 J,8 N,Q,H F,O,C Totaal 67 42 42 30 29 J,K,M N,Q,H F,O,C Totaal 36 11

Avg 21.4 15.0 13.0 9.0 Avg 11.5 9.8 9.8 8.2 7.5 7.3 7.5 Avg 9.6 6.0 6.0 4.3 4.1 Avg 6.0 1.8

ings cool runn

19 SP03-018-021.indd 19

06-09-12 19:09

Team Thunder Skydive kampioen Tomscat Trophy 2012 Van 15 tot en met 17 juni is de 18e editie van de Tomscat Trophy gehouden op vliegveld Hoogeveen. De grootste Nederlandse wedstrijd voor het formatieparachutespringen. Voor team Thunder (Sven Ibens, Jacco van Eerden, Wesley Claessens, Paul Hofstee en video man Grim Swinnen) de eerste outdoor wedstrijd van het seizoen. “Na veel indoor training bij Indoor Skydive Roosendaal, was het nu tijd om buiten te laten zien wat we in huis hebben”, vertelt Paul.

DE EERSTE DAG, VEEL WACHTEN. De weersvoorspellingen beloofden niet veel goeds met 80% kans op neerslag op vrijdag en 70% voor de zaterdag en zondag. Geen ideale springomstandigheden. “Dan is de tunnel zo gek nog niet”, zegt Paul met een lach. Maar vol goede moed vertrok team Thunder naar Hoogeveen. Met in totaal 20 ingeschreven teams in verschillende categorieën gingen de 2 vliegtuigen op en af tijdens de eerste wedstrijddag tussen de bewolking door. Helaas moesten 2 teams uit Griekenland op het laatste moment afzeggen vanwege de toch wel schrijnende crisis aldaar. In totaal konden er 2 van de 10 rondes versprongen worden tussen de regenbuien door.

niet goed genoeg te zijn. Veel regen, harde wind en teveel laag hangende bewolking. Zouden ronde 8 t/m 10 nog gemaakt kunnen worden? Na vier uur wachten heeft de organisatie besloten de wedstrijd te staken. Het slechte weer zou nog de gehele dag aanhouden. Jammer dat we de laatste drie rondes niet hebben kunnen afmaken, maar we zijn erg blij met onze prestatie. Tevens bleek dat we een nieuw Tomscat record met 21,4 average hebben neergezet (Ook het hoogste gemiddelde ooit in NL). Mede dankzij ISR hebben we een mooi resultaat neergezet. Maar we blijven hard door trainen voor onze volgende wedstrijd later dit seizoen. Dinsdagavond staat al weer een teamtraining op het programma bij ISR. “There is more waiting where that came from”, vertelt Paul.

EVENARING RECORD. De volgende dag waren alle deelnemers weer om 8.00 uur op het vliegveld aanwezig, het weer bleek aardig goed te zijn. We hadden wat snellere en langzamere rondes erbij en wisten dat ronde 7 een mogelijke verbetering van ons eigen record van 32 punten in tijd in één ronde ,van vorig jaar zou kunnen zijn, de sprong ging erg goed alleen met een kleine hick-up aan het einde, we hoopten buiten tijd. We tellen zelf 33 punten, de jury in eerste instantie ook, maar dan blijkt de hick-up toch in werktijd te zijn en krijgen we 1 punt aftrek, helaas 32 punten en geen nieuw Nederlands record maar een evenaring.

THUNDER NUMMER 1 Vervolgens werd de wedstrijd afgesloten met de prijsuitreiking. Team Thunder wint overtuigend de Tomscat Throphy in de hoogste klasse, met grote afstand van de nummers 2 en 3. Vorig jaar voor het eerst en nu 2e jaar, is de uitreiking van een stimuleringsprijs door de organisatie. Deze prijs is voor een beginnend team dat ondanks een klein budget grote progressie heeft laten zien. Team Gravity Abuse is de trotse winnaar van deze prijs. ISR heeft voor dit team 30 minuten gratis tunneltijd beschikbaar gesteld! “We vinden dit een heel goed initiatief van ISR! Daarom zullen we Gravity Abuse deze 30 minuten gratis coachen”, aldus Paul. Meer info over Tomscat Trophy 2012 is te vinden op www.dutchleague.nl

ZONDAG? De laatste wedstrijddag, zondag 17 juni, bleek het weer opnieuw

ieprijs

stimulat

Team Tunder won hiermee de Tomscat Trophy, die werd uitgereikt door de 3 aanwezige team leden van het Tomscat team; Jos Arkes, Gerard Fidom en Arie Slob. De twee verloren teamleden in herinnering houden is ook de aanleiding voor het ontstaan van de wedstrijd geweest. Tijdens de zaterdag en de prijsuitreiking op zondag was ook Tom Falzone aanwezig, Tom is één van de overlevenden van het vliegtuigongeluk in 1992. Noemenswaardig is nog wel dat Paul Hofstee al voor de 18e keer in het winnende team zat en hij

era beste cam

dus iedere wedstrijd heeft meegedaan. Indoor Skydive Roosendaal had ook nog een stimulatie prijs ter beschikking gesteld, bestaande uit een half uur tunneltijd. De 3 overgebleven teamleden van de Tomscat hebben ook deze prijs uitgereikt en de motivatie hierbij gegeven. Team Gravity Abuse mocht deze in ontvangst nemen, waarbij team Thunder aangeboden heeft het team tijdens deze sessie coaching te geven. De prijs voor de beste cameraman ging dit jaar naar Remon van de Zwaag van team Murpy Mania,

en bestond uit een kortingbon van 40% op de aanschaf van een nieuwe Vigil automaat. Vigil had daarnaast voor alle winnende teams nog prijzen in de vorm van goodiebags ter beschikking gesteld. Rest mij nog om alle vrijwilligers, piloten, juryleden en deelnemers te bedanken voor een mooie Tomscat 2012 en noteer vast in de agenda:

TOMSCAT 2013 -14 T/M 16 JUNI 2013

Aer Tel ww

20 SP03-018-021.indd 20

06-09-12 19:12

neTom Falzo dom Gerard Fi

eam Tomscat t

Mach4 15 tm 17 juni was het weer tijd voor de Tomscat wedstrijd. Voor ons de derde keer dat we meededen, zij het niet in geheel dezelfde samenstelling. Omdat we een absoluut minimum aan training konden doen dit seizoen, besloten we om in de A te blijven. Qua wedstrijden wilden we in ieder geval de Tomscat springen. Dus op de 14e de sleurhut aangehaakt en vertrokken richting Hoogeveen. Aldaar aangekomen kreeg kamp MACH4 steeds meer gestalte met de aankomst van de caravan van onze cameraman. Hoewel ik op tijd was kreeg ik het voor elkaar om te laat bij de TC meeting binnen te lopen… zoveel bekenden om gedag te zeggen en even mee te praten, de gezelligheid begon gelijk al goed! We waren nog niet compleet, dus uitlopen van de sprongen werd verplaatst naar vrijdagochtend. Daar hadden we dan ook meer dan tijd genoeg voor, helaas werd het pas om 16.00 droog. Van de wedstrijden die we meegedaan hebben de afgelopen 2 jaar, hebben we op de Tomscat nog niet weten te winnen. Zowel in de Rookie als vorig jaar A werden we tweede. Dus onze missie was duidelijk: we wilden winnen! Hier hadden we coach Ronald voor ingeschakeld. We hadden geen idee wat onze “concurrenten” voor elkaar zouden weten te krijgen. Dus toen we eindelijk een ronde hadden gesprongen en we slechts 1 punt meer hadden dan TNT, wisten we dat we nog harder ons best moesten gaan doen en ondanks het weer niet mochten verslappen. Die dag ronde 2 nog gesprongen, waarin we de voorsprong wisten te vergroten. Zaterdag bleef het in de ochtend vooral gaten prikken, wat voor onze (en de rest) de focus niet heel scherp wist te houden. We wisten in ieder geval; rustig blijven en vooral niet haasten, en de voorsprong niet meer weggeven. Dat is uiteindelijk gelukt! Zaterdag 5 rondes erbij, tot en met ronde 7. Dus zaterdag niet te uitbundig feesten, want zondag moest er weer gesprongen worden. (Dat is heel moeilijk als er cocktails gemaakt worden door CoolRunnings…..) Jammer dat het weer uiteindelijk niet meewerkte en het bij 7 rondes moest blijven. Maar ons doel was behaald: eerste! Gemiddeld net iets hoger dan vorig jaar. Volgende wedstrijd: de ESL!

Namens de rest van MACH4: Peter, Ties, Mark, Ritchard en Illona - advertentie -

19€ Team Training Specials: Oct 13-21, Nov 10-18 AFF 7-day Residential Courses: Sep 11-17, Oct 16-22, Nov 13-19, Dec 11-17 TrackDayz: Sep 29-30, Nov 17-18 Freefly Essentials (Small Group LO) Nov 09-11 $kySaver Weeks: Oct 15-19, Nov 12-16 Funshine Boogie: Oct 03-07 Christmas Boogie: 22 Dec-02 Jan

Need an aircraft for your DZ or event..? Wingglider have a fast turbine fleet including 4x Dornier G92 www.wingglider.co.uk Aeródromo La Juliana, Bollullos de la Mitación, Sevilla Tel: +34 687 726 303 info@skydivespain.com www.skydivespain.com SP03-018-021.indd 21

06-09-12 19:23

Door: Jasper van der Meer Foto’s: Greg Shelton en Danny Jacobs

Benelux Headdown Record

Headd N

a jaren van goede wil en proberen om iets van de grond te krijgen, is het in juli 2012 eindelijk gelukt om een serieus headdown record te vestigen in de Benelux: een formatie van 21 freeflyers.

Van 21 t/m 27 juli organiseerde ToraTora de Flanders Freefly op Moorsele: een echte freefly boogie met veel internationale organizers. Na in het verleden te hebben samengewerkt met Skydivecenter Spa en 4Xtremetime, organiseerden we vorig jaar voor het eerst onze jaarlijkse zomer boogie op Moorsele, in samenwerking met Para Centrum Vlaanderen. Dat beviel van beide kanten zo goed dat we dit jaar de uitnodiging om een freefly boogie te organiseren tijdens de Flanders Boogie (ook wel bekend als de springweek van Moorsele) met veel plezier accepteerden.

Het eerste weekend van de boogie stond in het teken van het “Benelux freefly record”. Het is waar dat we vorig jaar al officieus een Benelux record

artikelen_sep.indd 22

hadden gevestigd. Echter, aangezien die formatie kleiner was dan het Belgische record en we de formatie bovendien niet door judges hebben laten controleren, konden we dat slechts beschouwen als een eerste aanzet en een aanmoediging voor de toekomst. Nu was het eindelijk tijd om eens een serieuze headdown formatie neer te zetten! Zaterdag morgen kwamen de 22 freeflyers die zich tijdens de eerdere bigway camps in België en Nederland hadden gekwalificeerd bij elkaar om de geplande formatie door te nemen. We hadden de beschikking over twee Grand Caravans van PCV en gingen uit van een 6way ster als basis (een cirkel van 6 vliegers) uit het voorste vliegtuig. Daaromheen zouden we 3 pods bouwen van 5 vliegers (halve cirkels die aansluiten op een andere cirkel, op de basis in dit geval). Er blijft dan nog 1 persoon over, nummer 22, die zou aandocken op één van de pods. De 5 vliegers van één pod kwamen als divers achter de basis aan uit het voorste vliegtuig. Alle overige vliegers uit beide vliegtuigen zouden floaten (eerder afspringen dan de basis, zodat ze

van onder af de basis benaderen). Floaten heeft bij freefly twee voordelen ten opzichte van diven: de floaters hebben meer tijd (ze springen immers vóór de basis af) en ze hoeven minder snelheid op te bouwen en af te remmen; de basis komt vanzelf naar hen toe. Het bleek een gedegen plan: drie pogingen was genoeg om de formatie nog op de eerste dag succesvol bij elkaar te krijgen en zelfs 12 seconden te laten vliegen! Het uiteindelijke record is 21, omdat één persoon na de tweede poging afviel. Het eindresultaat was dus een mooie symmetrische figuur van een 6way basis met 3 pods. Het is interessant om te bedenken dat 7 jaar geleden het Eurorecord nog rond de 21 lag, en nog geen 10 jaar geleden zelfs het wereldrecord, dat ondertussen is gegroeid naar 138! Ik ben daarom erg benieuwd waar we met Nederland en de Benelux naar toe kunnen groeien in de komende jaren. We hebben vanuit ToraTora al sinds een paar jaar de wil om een Nederlands freefly record te vestigen. De voornaamste reden hiervoor is om te motiveren. We zien duidelijk dat Nederland achter loopt op het

06-09-12 12:17

Flanders tijdens de Flanders Freefly

ddown gebied van freefly ten opzichte van de omliggende landen, zowel in niveau als in aantal, en we willen daarom de Nederlandse freeflyers motiveren om beter te willen worden. Want willen, daar gaat het om. Freefly is moeilijk maar iedereen kan het leren, als die wil. In het Benelux record stonden dit jaar niet meer dan drie Nederlanders: Dennis Bastiaanse, Kim van der Horst en Martijn van Dam. Zij mogen trots zijn, maar collectief mogen we ons best een beetje schamen voor deze beperkte opkomst. Tegelijk laat het ook zien hoeveel ruimte hier nog is voor groei. Samen met de mensen die het wel kunnen maar dit keer niet mee deden (Bas Driessen en Rudi Nieuwenhuis waren verhinderd, zelf heb ik zelf een schouder blessure) en de mensen die het al bijna kunnen en dus hopelijk nog flink gaan oefenen, zou het mogelijk moeten zijn om volgend jaar al rond de 10 Nederlanderse freeflyers bij elkaar te krijgen met voldoende vaardigheid en ervaring om in een bigway te vliegen. En als dat lukt, moet het ook mogelijk zijn om met het Benelux record boven de 30 uit te komen. Dat zijn

artikelen_sep.indd 23

de twee doelen die we voor 2013 hebben gesteld. Om dat te bereiken zullen we komend voorjaar weer enkele gelegenheden organiseren waar iedereen die al headdown kan vliegen welkom is om headdownformatie-skills op te doen. Tijdens die weekenden selecteren we mensen voor een eerste serieuze poging om een officieel Nederlands headdown record te vestigen, aan het begin van de zomer. Van daaruit zullen we de mensen die het aankunnen, uitnodigen voor een nog groter Benelux record dat

we hopelijk weer kunnen organiseren tijdens de Flanders Freefly op Moorsele. Uiteindelijk kunnen de mensen die bij het Benelux record goed genoeg presteren, een uitnodiging verwachten voor het Eurorecord dat door Babylon wordt georganiseerd in Spanje. Al met al hopen we dat dit traject genoeg motivatie oplevert voor veel freeflyers om zichzelf te verbeteren. Het kost even moeite, tijd en geld, maar het is net zwemmen; als je eenmaal echt headdown kan vliegen, verleer je het niet meer!

06-09-12 12:17

ToraT torat Door: Petra Frankhuizen Foto’s: Petra Frankhuizen, Martijn van Dam en Jasper van der Meer

Op 5 mei 2012 vloog ik samen met mijn vriend naar de andere kant van het noordelijk halfrond om mee te doen met de ToraTora / FlyLikeBrick boogie. De aankondiging van het evenement beloofde veel goeds; het zat tussen een boogie en skillscamp in.

SanFr r werden 50 sprongen vooraf ingekocht, inclusief 10 ‘1-op-1’ coaching sprongen. Dus progressie met mijn freefly-kunsten moest wel goed komen. Het feit dat San Francisco om de hoek lag om te ontdekken was natuurlijk een geweldig pluspunt. Dus gegarandeerd twee weken lol op een bijzondere plek. Toch moest ik wel even nadenken of een dergelijk evenement iets voor mij zou zijn. Ik was net begonnen met pogingen om te ‘zitten’ in de lucht, dus zou ik deze weken anderen niet vreselijk ophouden omdat ze groepssprongen met mij moesten maken?

Vooraf kregen we via Facebook telkens meer informatie over de boogie zelf en ook telkens meer over de deelnemers. Tot mijn

artikelen_sep.indd 24

vreugde ontdekte ik, naast een groep gezellige deelnemers ook andere minder ervaren freeflyers! Genoeg mogelijkheid dus om op mijn eigen niveau in groepen het hemelruim te doorklieven.

Bij aankomst in San Francisco werden we opgehaald door Martijn, die ons al uitgebreid vertelde over de regels van de dropzone. Enigszins bijzonder was de eigenaar wel te noemen. Het beste kan dit misschien wel uitgelegd worden door te vertellen dat hij een keer een vliegtuig heeft laten crashen bij een landing (ja, ook piloot), omdat er een hond op de baan liep! Je moest dan ook voorzichtig zijn geen hond mee te packen en al helemaal geen spullen op de grond laten

liggen, uit angst voor besproeiing met geel vocht. Toch, Martijn?

Aangezien veel deelnemers van de groep die dag aangekomen waren, telde onze middernachtse aankomst niet. ’s Ochtends vroeg uit de veren voor een ontbijt en op naar de dropzone! Ons hotel (echt zo’n motel uit van die Amerikaanse actie-thrillers) lag erg dichtbij, dus dat was prima geregeld. Springen!! Er waren eigenlijk drie groepen deelnemers te onderscheiden. Beginnend freefly (ik dus), gevorderden en een losse groep wingsuiters. Jarno van FlyLikeBrick was ook aangesloten bij het evenement en voor hem was zelfs iemand (Leon) uit Australië overgekomen! Erg leuk trouwens dat hij

06-09-12 12:19

aTora atora o c s i r in F

Fransisco er was, want met hem heb ik mijn eerste rodeo ondernomen. Blijft grappig dat ik op de grond precies weet wat ik moet doen, maar dat in de lucht toch enigszins vergeet. En zo moeilijk was de briefing niet: 1. Bij exit rig beethouden, 2. Wanneer Leon stabiel is schuif je met je kruis tegen zijn rig aan, 3. Geniet en probeer je handen maar los te laten… Klinkt simpel. Helaas vergat ik punt 2, waardoor ik niet zo heel relaxt zat en er op 9.000 ft (we begonnen op 16.000) af viel. Maar wat een waanzinnige ervaring zeg! Dat wingsuit vliegen moet ik toch ook eens gaan leren. In mijn voordeel spreekt wel dat Jarno tijdens de vlucht constant rondjes om ons heen vloog, dus daardoor was ik natuurlijk volledig gedesoriënteerd...

artikelen_sep.indd 25

Maar goed, terug naar het freeflyen! Mijn allereerste sprong aldaar was een drieman met net zulke onervaren springers (Elja en Bastiaan) als ik. Na van een grote afstand naar elkaar gekeken te hebben leek het ons wel haalbaar om na deze twee weken op zijn minst bij elkaar in de buurt te kunnen vliegen en nou, heel misschien wel te kunnen docken. Maar ja, dan is dat platvallen toch een stuk makkelijker hoor. In Nederland had ik dat natuurlijk ook al door: mijn benen 90 graden, mijn tenen omhoog, trotse houding, niet vliegen met mijn armen, kin naar achteren en hoofd vooruit… Euh… Jammer genoeg kwam ik er in het begin toch telkens achter dat ik 1 van die punten toch nog niet helemaal onder de knie had.

Maar toen kwamen de coaching sprongen in de USA. Helaas kon Jasper er hiervan maar een aantal doen voor de groep. Hij wilde namelijk heel graag ervaren hoe het er in een Amerikaans ziekenhuis aan toe ging bij het zetten van een schouder. Ik kreeg een zeer ervaren Amerikaanse dame, Stephanie, als coach, aangezien Martijn het met al die back-to-backs wel erg druk kreeg. Sprong 1: opnieuw de houding, maar zij legde het toch iets anders uit (iets met mijn borsten en mijn kruis). Laat ik dat nu gewoon begrijpen! HOEZEE! En inderdaad, na totaal voor mij 46 sprongen is het gelukt om met Bastiaan en Jeroen een dock te maken! Jammer genoeg blijft het lastig, ook al weet je hoe het hoort. Die neiging om naar beneden te kijken wan-

06-09-12 12:19

ToraT torat

o c s i r F n i ora

neer er iemand onder je zit is niet zomaar verdwenen... De reden dat ik ‘maar’ 46 sprongen heb gemaakt is divers. Allereerst is dit voor mij een enorm groot aantal, aangezien ik in die twee weken een kwart van mijn totaal aan sprongen heb gemaakt. Meer dan genoeg dus! Zeker met de spierpijn… Maar ook de meer ervaren springers konden geen dagen maken met meer dan 8 sprongen. De eigenaar van de dropzone wilde zijn kist niet graag stil laten staan. Dus wanneer er aan het einde van de dag minder springers waren, zodat telkens maar 1 stick gevuld kon worden, scheidde

hij ermee uit. Een mooie sunset-sprong boven de wijnvelden van Californie zat er dan ook niet in. Daar stond tegen over dat het zwembad bij het motel, de corona’s en de Lodi wijn lonkten! Een ander nadeel was dat er op de dropzone geen lunch te verkrijgen was, behoudens wat pinda’s en een pindakaasachtige mueslireep. Gelukkig was het bij het ontbijt dan weer onmogelijk om een gewone boterham met kaas te krijgen. Voordat je dus trek kreeg na een ‘’omelet met kaas en bacon en worstjes en pannenkoeken en french toast en fruit on the side’’ was het allang tijd voor het diner.

Maar dan het grote voordeel…. San Francisco om de hoek! Oke, het was anderhalf uur rijden, maar wat is die stad prachtig zeg. Of liever, heel erg relaxt. Het staat bekend om zijn hippies en tja, dat klopt! Naakte mensen volledig stoned in een park, is toch niet iets wat je vaak tegen komt. Cafés waar je live-jazz hoort spelen, allerlei tentjes met ofwel verse krab, dan wel biologisch geteelde heerlijke hapjes, Victoriaanse huizen en natuurlijk de beroemde ‘golden gate bridge’ en de tramkabelbaan vanwege het grote hoogteverschil in de stad. Geweldig om mee te maken! Het blijft wel enigszins Amerikaans door bovenop

SanFr 26

artikelen_sep.indd 26

06-09-12 12:20

aTora

Fransisco de Golden Gate, vanwege het hoge cijfers aan zelfmoorden vanaf de brug, telefoons te bevestigen met: Er is hulp! Bel! Ook een andere bezienswaardigheid bleek aan te rijden in een dag. Yosemity National Parc met zijn beruchte valleien, watervallen en natuurlijk de Sequoiaâ&#x20AC;&#x2122;s! In de cabrio van Balder, (wel met Bridget Jones-achtige sjaal) door een wondere wereld trekken. Wat voel ik mij dan een bevoorrecht mens.

Kortom, ik heb genoten en zoals ik het van allen begreep, wij allemaal. Volgend jaar staat in maart ofwel Eloy,ofwel Dubai op het program van ToraTora (op het moment van

schrijven is de uiteindelijke bestemming nog niet helemaal duidelijk). Zeker is wel dat er enorme mogelijkheden zullen zijn om veel te springen en te tunnelen! Ook zal Jarno waarschijnlijk weer aansluiten voor de wingsuit. Een tip voor andere beginnende freeflyers: Laat je niet afschrikken door het idee dat je niet mee komt. Er zijn zeker nog andere minder ervaren springers bij, en trouwens, ook de meer ervaren vinden het hartstikke leuk om sprongen samen of in groepen te doen! De coaches houden je leerwensen wel in de gatenâ&#x20AC;Ś See you next year!

artikelen_sep.indd 27

06-09-12 12:20

TEKST: ROGIER CARPER

nnock to: Mike Pe

M8Trix: Fo

an 23 tot 25 augustus werd op Texel het Nederlands Kampioenschap Parachutespringen versprongen. In recordtijd werden de disciplines FS-4, FS-8, PA en FreeFly met goed weer versprongen. Het NKP had weliswaar niet veel deelnemers maar de sfeer was goed, er was veel aandacht van de media en elke deelnemer ging met een welverdiende medaille naar huis. Vlak voor het NK kwamen diverse afmeldingen van teams binnen. Zo zou aanvankelijk het Belgische 8-mans team meedoen. Door eerdere blessures moesten ook TOPIC en Triquetra afhaken. In FS4

ontbrak de complete Single A categorie; de teams die het vorige jaar nog meededen in Single A hadden de overstap gemaakt naar de AA categorie. Voor de jurering werd wederom gebruik gemaakt van het scoringssysteem Camscore Mini van de KNVvL, waardoor de wedstrijdspringers live de jurering van hun sprongen konden zien. Rondom de dropzone waren schermen opgesteld waar de resultaten van de teams te volgen waren. Dichtbij de grond bood het precisiespringen een wedstrijd die goed te volgens was voor toeschouwers op het vliegveld. Alle verrichtingen werden boven-

dien op een nieuw scorebord bijgehouden. Ook in de media is er ruime aandacht besteed met reportages op radio en televisie bij RTV Noord Holland en in regionale en lokale kranten. Extra tenten voor het vouwen en (zoals bekend van vorig jaar) palmbomen, parasols en het zwembad stonden ook weer klaar. Aan het einde van de springdag werd een biertje gedronken bij de bar van de nieuwe Cosy Corner en was er muziek. De wedstrijd verliep op donderdag voorspoedig. Er werd gestart met FS-4 en Freefly. PA stond op standdown vanwege de wind tot 17:00 uur.

28 SP03-026-029.indd 28

06-09-12 19:31

PA Team FS8

FS4 AA

FS4 AAA

Freefly

FS4 AAA e

FS4 Rooki

er Carper

Foto’s: Rogi

Uiteindelijk eindigde FS-4 met 7 wedstrijdronden compleet, Freefly met 5 ronden compleet en had PA 2 ronden gedaan. In FS-4 AAA legde M4trix Whooops het vuur aan de schenen, maar uiteindelijk nam Whooops de leiding na ronde 3 over. Opvallend genoeg werd er door alle 3 deelnemende teams dezelfde score behaald op rondes 4 (14 punten) en 9 (18 punten). In de klasse AA deden naast Pari Passu en 4igami, Cool Runnings en Murphy Mania mee. Deze teams, die zeer aan elkaar gewaagd zijn, hadden vanaf ronde 1 de kaarten al geschud. Zo stevende Cool Runnings af op het goud , met op 6 punten verschil Murphy Mania. Beide teams hadden overigens een gelijke high-score van 18 punten op ronde 7. Rookie teams Shinobi en Gravity Abuse zorgden voor een spannende wedstrijd waarbij de scores in de eerste 6 rondes bijna gelijk (1 punt verschil) opgingen. Door een aantal goede rondes van Gravity Abuse werd het goud zeker gesteld met 39 punten totaal. De prestatie van Shinobi mag er ook zijn, die het gemiddelde meer dan verdubbelde ten opzichte van de Dutch League wedstrijd. De Freefly Teams Protocol en Roadhouse deden mee in de Nationale categorie. Door afzegging van team Triquetra en een last-minute inschrijvingen

van Roadhouse was er toch enige competitie aanwezig, als was duidelijk dat Protocol meer voorbereiding had getroffen dan Roadhouse. Dit vertaalde zich dan ook in scores en uitslag. Team M8Trix moest na ronde 1 een beroep doen op reserve Mechie nadat Karien zich bij een landing blesseerde aan haar schouder. M8Trix maakte 8 van de 10 wedstrijdronden op vrijdag. Vrijdag bracht ideale weerscondities voor het precisiespringen: geen wind. Een unicum voor Texel, waar nagenoeg altijd een aardig briesje staat. De precisieteams konden aan de slag met ronde 3 en ook de overige wedstrijdonderdelen, behalve 8-man, werden volledig afgesprongen. Aansluitend werd de prijsuitreiking voor alle onderdelen gehouden. De feestavond met barbecue die gepland stond op zaterdag, werd in verband met het verwachte slechte weer vervroegd naar vrijdagavond. Daarnaast nog vermeldenswaardig: Arjan van Pari Passu maakt tijdens de wedstrijd zijn 1000e sprong! Zaterdagochtend werden door team M8Trix de laatste twee sprongen gemaakt om aan een volledige wedstrijd te komen. Harde wind, regen en bewolking hadden Texel

SP03-026-029.indd 29

to: Hans Yp

ooops. Fo

Team Wh

bereikt maar er waren nog net twee gaatjes over om voor het middaguur de wedstrijd af te ronden. Al met al kijken we terug op een NKP wat zeer vlotjes en zonder incidenten is verlopen. Zo vlotjes zelfs dat er van het gehele evenement een compilatievideo door Arnoud en Jo is gemaakt in plaats van aparte dagvideo’s (https://vimeo. com/48260408). De nationale teams hebben zich met deze wedstrijd gekwalificeerd voor de wereldkampioenschappen die later dit jaar in Dubai zullen plaatsvinden.

29 06-09-12 19:31

DE UITSLAGEN: FS-8 KLASSE Open 1 M8trix

R1 15,Q,22 10

R2 4,1,2 10

R3 6,K,E,11 13

R4 M,21,G,8 9

R5 12,10,J 8

R6 5,H,C,18 11

R7 9,P,F,20 10

R8 19,14,A 9

R9 N,B,L,16 10

R10 3,13,O 11

Totaal 101

Avg 10.1

R10 3,N,B,20 13 12 12 19,6 9 9 9 6 A,C,M 6 4

Totaal 145 141 132 Totaal 109 103 84 69 Totaal 39 32

Avg 14.5 14.1 13.2 Avg 10.9 10.3 8.4 6.9 Avg 3.9 3.2

FS-4 KLASSE AAA 1 Whooops 2 M4trix 3 Creeps AA 1 Cool Runnings 2 Murphy Mania 3 Pari Passu 4 4igami Rookie 1 Gravity Abuse 2 Shinobi

R1 13,19,22 10 11 9 K,18,O 10 9 8 6 N,A,G 1 1

R2 17,16,M 16 16 11 14,N,13 8 7 6 4 E,O,L 3 3

R3 C,1,F,7 19 16 16 P,A,22 12 11 9 7 Q,F,C 2 2

R4 15,O,6 14 14 14 D,21,20 11 9 7 5 K,P,M 0 6

R5 E,21,P,8 17 15 13 8,E,4 8 8 7 6 J,D,B 6 1

R6 12,K,A,18 12 11 12 B,J,2 14 14 10 11 H,N,G 4 4

R7 5,L,9 15 15 16 M,L,F,C 18 18 14 11 B,H,D 7 4

R8 4,10,H 11 13 11 11,H,Q 9 9 9 8 O,E,P 7 3

R9 J,Q,11,D 18 18 18 15,9 10 9 5 5 L,K,F 3 4

FreeFly KLASSE Intermediate 1 Protocol 2 RoadHouse

R1 7,1 6,0

R2 7,6 6,9

R3 7,4 5,5

R4 7,0 5,4

R5 7,7 6,8

R6 7,2 5,5

R7 7,6 5,9

Totaal 51,60 42,00

Avg 7,4 6,0

PRECISIE –TEAM: CISM, POPS Veronica, Dutch Connection. PRECISIE INDIVIDUEEL Paul Gommers jr., Hans Vos, Jo Ruben - advertentie-

SP03-026-029.indd 30

06-09-12 19:31

TEKST: HAN VAN ENGELEN

EERBETOON; EEN MOTIEF OM

(WEER) TE GAAN

PARACHUTESPRINGEN

leeftijd van 8-10 jaar neemt mijn vader mij mee naar die feesten. Ik zie iets ongekends: mannen springen uit een vliegtuig en aan een rond doek landen ze uiteindelijk veilig op aarde.

Ná de oorlog denkt de bevolking nog regelmatig terug aan dat unieke moment. En als elk jaar op 17 september in Veghel de bevrijding wordt herdacht is mijn vader erbij! Natuurlijk is de hoofdschotel van het feest de landing van honderden 101st Airborne parachutisten, dit keer onder vredes-omstandigheden. Op de

Tien jaar later (het is dan 1970) word ik opmerkzaam gemaakt op een cursus parachutespringen in Lille in Frankrijk. Ik maak mijn eerste 15 sprongen. In de jaren daarna loopt mijn aantal sprongen op tot 63, waarvan een aantal vrije val. Dan ga ik er in 1974 op de een of andere manier niet mee verder. Tot in 2007. Drieëndertig jaar later (en intussen 57 jaar oud) denk ik vaker dan anders terug aan hoe Nederland in 1944 en ’45 is bevrijd. Door mannen die risico’s namen; eerst door in vijandelijk vuur een vliegtuig te verlaten en vervolgens hun leven te wagen in gevecht met de Duitsers. Ik besluit dan om het parachutespringen weer op te pakken. Elk jaar ga ik een of twee weekenden naar Paracentrum Texel. Mijn

n de herfst van 1944 was mijn vader 24 jaar oud. Hij werkte als leraar op een HTS in Arnhem. Op 17 september besluit hij zijn familie in Brabant op te zoeken en vertrekt die morgen richting Eindhoven. Hij komt niet verder van Veghel want hij ziet en hoort een enorme luchtvloot naderen. Voor de ogen van de totaal verraste bevolking droppen tientallen Dakota’s honderden parachutisten. Al snel wordt duidelijk dat het Amerikanen zijn. Die dat deel van Nederland bevrijden van de Duitsers. De mannen van de 101st Airborne Divisie krijgen een groots onthaal.

A-brevet biedt me de gelegenheid om een aantal sprongen te maken. Static-line. Ik stap daarmee, in alle bescheidenheid, in het spoor van de mannen van de 101st Airborne Divisie. En ervaar elke sprong als een eerbetoon aan hen die ons land hebben bevrijd. Maar beleef ook de sensatie van het verlaten van het vliegtuig om vervolgens minuten lang van het uitzicht te genieten. Een mooie landing op de dropzone vervolmaakt de sprong. Waarbij ik dit jaar nummer 100 in mijn logboek hoop bij te schrijven.

Mijn vader

Mijn vader in Veghel, September 1944

SP03-026-029.indd 31

31 06-09-12 19:34

VERTALING: KOOS WILLEMSEN

TWEE,, IN PLAATS VAN ÉÉN R

eageren op dubbele parachute opening (door Kevin Gibson, vertaald door Koos Willemsen). This article is translated from the original, published by the U.S. Parachute Association, and is provided as a service by USPA. USPA assumes no liability for providing this service.

Twee parachutes ontplooid Er zijn een aantal manieren om hierin terecht te komen: vergeten je pilot chute te ‘cocken’ zodat deze nutteloos achter je aan vliegt en wanneer je je reserve trekt zorgt de vermindering van de spanning op je rig, zodat je hoofdparachute alsnog ontplooit. Ook teveel vrije val plezier kan ervoor zorgen dat je in de gevaarlijke zone terecht komt: tijdens het ontplooien van je hoofdparachute activeert je AAD je reserve. Of je hebt een ongemakkelijke ontmoeting met de parachute van een medespringer en terwijl je je reserve activeert komt alles op miraculeuze wijze weer goed. Of je maakt er zelf een rommeltje van en je trekt je hendels in de verkeerde volgorde. Hoe je er komt is uiteindelijk niet zo belangrijk, het gaat er nu om dat je twee parachutes ontplooid hebt. Het klinkt heel dramatisch maar toch is het zeer zeldzaam dat er een fatale afloop is en de meeste mensen raken zelfs niet gewond. Het is waarschijnlijk angstiger voor de mensen die op de grond staan te kijken, omdat wanneer je daadwerkelijk geconfronteerd wordt met deze situatie je veel te druk bezig bent met oplossingen en besluiten te nemen. Twee parachutes tegelijkertijd komen voor in vier smaken, die hier behandeld worden in volgorde van zowel frequentie als ernst (van laag naar hoog).

Biplane, wanneer de kortere parachute (degene met de kortere lijnen) – meestal de reserve – stabiel achter de hoofdparachute vliegt.

Side by side, wanneer allebei de parachutes stabiel vliegen met de eindcellen tegen elkaar aan, zodat het een grote parachute lijkt. Eén parachute zal dominant zijn, die vliegt het meest boven je hoofd.

Downplane, wanneer allebei de parachutes uit elkaar en naar de grond toe vliegen of draaien. Verstrengeling van hoofd – en reserve parachute. Spreekt voor zich; veel geluk. Ze hebben allemaal hun eigen procedures en controverses en zelfs de laatste is niet hopeloos. Zoals met de meeste skydiving scenario’s, vergen de situaties een springer die er op de grond goed over heeft nagedacht om zodoende met een goede oplossing te komen. Regelmatige overweging en oefening verhogen de kans dat de springer zijn plan goed uitvoert in plaats van iets te verzinnen op het moment dat het gebeurt. De geschiedenis heeft aangetoond dat mensen niet goed zijn in improvisatie tijdens de spanning van noodgevallen.

Wat we weten Het meeste dat we weten over dubbele parachute openingen (en waar dit artikel vooral op is gebaseerd) komt van studies die uitgevoerd zijn in de jaren negentig. Het US Parachute Team en, onafhankelijk hiervan, USPA instructeur Scott Smith rapporteren ongeveer 30 opzettelijk uitgevoerde dubbele opening testen. Parachute fabrikant Performance Designs (PD) heeft deze informatie verzameld en heeft aansluitend nog 48 sprongen uitgevoerd. PD heeft de resultaten gepubliceerd als het “Dual-Square Report”. PD heeft de resultaten in 1997 gepresenteerd aan de Parachute Industry Association en

de PIA heeft deze overgenomen. De PIA heeft de resultaten op haar website gepubliceerd als PIA Technisch Bulletin TSB 261, te downloaden via pia.com/piapubs/tb/TB-261.pdf. Het bevat goede en makkelijk te bevatten informatie voor skydivers van bijna elk niveau. De testen zijn uitgevoerd onder relatief grote parachutes, met de kleinste rond 135 ft2 en diverse type reserves. Volgens het PIA rapport leiden de resultaten van alle drie de studies tot ongeveer dezelfde conclusies. Volgens PD Vicepresident John LeBlanc heeft zijn bedrijf sinds het rapport aanvullende sprongen uitgevoerd, maar de conclusies zijn onveranderd gebleven. Het PIA rapport en de aanbevelingen in paragraaf 5-1 van het USPA Skydiver’s Information Manual (SIM) geven een springer een goed beginpunt om een aantal procedures te ontwikkelen, in ieder geval voor de minder agressieve parachutes. Op dit moment zijn er voor de cross-braced koepels en andere high-aspect-ratio koepels geen duidelijke aanwijzingen (iemand die deze testen wil doen?). Maar veel anekdotische bewijsvoering suggereert dat ze niet dezelfde regels volgen als de grotere koepels als ze luchtruim delen met een reserve, zeker wanneer de maten en prestaties niet goed op elkaar zijn afgestemd.

Wat gaat het worden? Het PIA rapport geeft aan dat bekend zijn met de hoogte (lengte van de lijnen) van je hoofdparachute en reserve kan helpen om te voorspellen hoe ze zich ten opzichte van elkaar gaan gedragen. Fabrikanten publiceren vaak de lengte van de lijnen in de gebruiksaanwijzing. Je kan ook aan je rigger vragen om de lijnen op te meten. Een reserve heeft meestal kortere lijnen dan een hoofdparachute met dezelfde oppervlakte en de voorste lijnen van elke ram-air parachute zijn korter dan de achterste lijnen. In het algemeen geldt dat als de lijnen van je hoofdparachute langer zijn dan de lijnen van je reserve – of meer specifiek, de neus van je reserve opent lager dan de staart van je hoofdparachute – en je hoofdparachute opent als eerste, dan kan je een biplane verwachten met je hoofdparachute als voorste. Als je reserve als eerste opent dan kan je een side-by-side verwachten. Als het tegengestelde waar is - de neus van je hoofdparachute is lager dan de staart van je reserve en je reserve opent als eerste – dan kan je een biplane verwachten met de hoofdparachute als achterste. Als de hoofdparachute als eerste opent, dan kan je een side-by-side verwachten. Het voorspellen welke parachute de dominante zal worden is lastiger (dominant in geval van side-by-side is de parachute die het meest boven je staat). Je kan volgend schema gebruiken als

32 SP03-030-033.indd 32

06-09-12 19:42

Voorspellen dubbele opening

Hoofdparachute is groter/hoger dan reserve

Reserve is groter / hoger dan hoofdparachute

Lijntwist of groot verschil in grootte

Hoofdparachute opent als eerste

Biplane, hoofdparachute voor

Side-by-side, reserve is dominant

Downplane mogelijk

Reserve opent als eerste

Side-by-side, hoofdparachute is dominant

Biplane, reserve voor

Downplane mogelijk

hulpmiddel, maar de resultaten kunnen variëren en je zal moeten reageren op de situatie die daadwerkelijk ontstaat. Opening met een twist in een van de parachutes kan leiden in een side-by-side of een downplane. Er kan ook een downplane ontstaan, in ieder geval een hoop onstabiliteit, wanneer de twee parachutes veel in grootte of prestatie verschillen. Wanneer parachutes zoveel verschillen in grootte en prestatie, kan de grotere parachute zoveel van de ruimte innemen dat de kleinere moeite heeft om zelfs maar gevuld te blijven met lucht en hierdoor heel onvoorspelbaar en onhandelbaar wordt. Denk er wel aan dat deze resultaten werden geconstateerd na maar ongeveer 100 testsprongen en zonder de bestudering van elke combinatie van hoofd- en reserveparachute. Het correct reageren op de daadwerkelijke situatie is belangrijker dan het voorspellen er van.

Wat ga je doen? Gelukkig hebben dubbele openingen een aantal effectieve oplossingen. De beste is voorkomen. Onderhoud je uitrusting goed, vooral je pilot chute en AAD. Vouw consistent en vergeet nooit om je pilot chute te cocken. Vraag om een pin check, vooral de bridle van je hoofdparachute (controle of je pilot chute is gecocked) en de reservepin. Plan je exit en sprong, oefen dit voor en voer het zorgvuldig uit zodat je geen onderdelen van het vliegtuig raakt met je uitrusting (deur, wiel, steun etc). Open hoog genoeg zodat je voldoende tijd hebt om problemen op te lossen, voor je de AAD activatie hoogte bereikt. Inspecteer je eigen en andermans uitrusting na elke vorm van botsing of vreemd voorval (er zijn springers geland met deels ontplooide reserves zonder dat ze het wisten en je wil zeker niet die 270 graden draai beginnen met je reserve pilot chute ontplooid in je kielzog). Vlieg na je opening een voorspelbaar circuit (stuurbriefing!) en kijk goed om je heen om te voorkomen dat je je reserve moet activeren op lage hoogte na een koepelbotsing. Hoe je moet omgaan met twee ontplooide parachutes heeft tot veel discussie geleid. Sommige oplossingen vergen studie en discussie, maar de sport heeft genoeg gezien om enkele goede conclusies te kunnen trekken. Met uitzondering van verstrengeling zullen twee parachutes die tegelijkertijd ontplooid zijn één van de drie volgende configuraties aannemen: biplane, side-by-side of downplane. De SIM advi-

seert om vooral niet te proberen de ene situatie te veranderen in een meer handelbare andere situatie. Dit is meestal kansloos en vooral gevaarlijk. Bijvoorbeeld, het wijzigen van een downplane in een side-by-side kan de situatie tijdelijk stabiliseren maar leidt niet per definitie tot een veiliger landing. Het is misschien ook mogelijk om een biplane te wijzigen in een side-by-side en aansluitend succesvol de hoofdparachute af te koppelen; Echter, de twee parachutes zullen weer teruggaan naar de biplane zodra je je handen van de stuurtokkels afhaalt om bijvoorbeeld je afwerpkussentje te pakken. Bijna iedereen is het eens over dat: • Het afkoppelen van de hoofdparachute in een biplane situatie gevaarlijk is, omdat de hoofdparachute makkelijk verstrikt kan raken in de reserveparachute. • Het afkoppelen van je hoofdparachute in een stabiele side-by-side situatie een mogelijkheid maar niet zonder risico is. Dit geldt tevens voor het wijzigen van een biplane in een side-byside en aansluitend afkoppelen. • Het afkoppelen van je hoofdparachute tijdens een downplane essentieel is.

Biplane PIA aanbevelingen in de SIM sectie 5-1, Skydiving Emergencies: • Maak de halve remmen van de voorste parachute los en laat deze rustig aan opkomen tot ‘alles op’ • Laat de halve remmen van de achterste koepel zitten • Stuur de voorste koepel alleen om een veilige landing mogelijk te maken • Gebruik zo min mogelijk je stuurtokkels tijdens de landing (niet flaren) • Voer de pararol uit (PLF – Parachute Landing Fall) Ondanks deze aanbevelingen komt de optie om de biplane te manoeuvreren in een side-by-side om aansluitend af te koppelen bovendrijven als een optie, specifiek bij enkele militaire en overheid trainingprogramma’s. Denk er hierbij wel aan dat het Ministerie van Defensie en de overheid meestal trainen en opleiden in een meer gestructureerde omgeving dan de gemiddelde weekend-springer cursus en mogelijk andere focus hebben. Verder gebruiken militairen meestal grote, rustige parachutes die als totaalsysteem bij elkaar passen.

vanuit een biplane , is het logisch om de hoofdparachute naar de linkerzijde te manoeuvreren zodat je de parachute met je linkerhand op zijn plaats kan houden terwijl je met rechts afkoppelt. De hoofdparachute zal agressief vertrekken, dus zorg er voor dat handen weg zijn bij de vertrekkende risers en lijnen. Maar je kan niet zomaar naar een side-by-side vliegen, loslaten en afkoppelen. PD’r John LeBlanc zegt dat het hem verbaast hoe snel een handmatig gecreëerde side-by-side terug wil naar de biplane configuratie, zelfs bij relatief grote parachutes. “Het gebeurt heel snel”, merkt hij op. Voor de meeste springers is het beste om de biplane te vliegen zoals deze is. Het PIA rapport stelt tevens: “Er is geen reden om een rustige, manoeuvreerbare en te landen biplane configuratie proberen te wijzigen.” LeBlanc voegt dat alle PD testen plaats vonden vanaf een hoogte van 8.000 feet en minstens een derde en soms zelfs een vierde back-up parachute. Hij waarschuwt voor heldhaftige of gecompliceerde oplossingen die op de grond goed klonken maar in de lucht niet werken in het geval van dubbele parachute storing. Als je goed oplet kom je ook niet bij het moment van falen.

Side-by-side De SIM geeft aan dat zowel afkoppelen als landen een mogelijke keuze is in geval van een side-byside. Zoals gewoonlijk dien je op tijd je keuze te maken en deze keuze tijdig uit te voeren.

Side by Side - by Performance Designs

Biplane - by Performance Designs

Voor de springers die besluiten om af te koppelen

33 SP03-030-033.indd 33

06-09-12 19:42

zijn dat er geen verstrengeling ontstaat tijdens het afkoppelen.

Downplane Niemand zal je tegenspreken: hoofdparachute afkoppelen. Als er tijd is om de RSL los te maken, doe dat dan.

Waarom de RSL losmaken?

Volgens de SIM:

“Side-by-side procedure 1” Indien beide parachutes vliegen zonder storing of de mogelijkheid van verstrengeling, en de hoogte staat het toe: 1. Maak de RSL (Reserve Static Line) los 2. Koppel de hoofdparachute af en stuur de reserve naar een normale landing.

“Side-by-side procedure 2” Land met beide parachutes 1. Maak de halve remmen van de dominante parachute los (groter en het meest boven je hoofd) en stuur behoedzaam met de tokkels 2. Land zonder te flaren en maak een pararol Als je naar boven kijkt en je ziet twee goede parachutes die samen goed vliegen, wil je misschien geen risico lopen door er eentje af te koppelen.. Als je besluit om beide parachutes te landen dan wil je geen abrupte stuurbewegingen maken – de dominante parachute wegsturen van de andere kan een tijdelijk splitsing veroorzaken en naar binnen draaien kan een klein gevecht tussen beide parachutes veroorzaken. Kleine stuurbewegingen werken het beste, zeker als je dicht bij de grond bent. De RSL losmaken en afkoppelen lijkt ook logisch, uitgaande van voldoende hoogte en dat alles er op wijst dat ze niet in elkaar verstrengeld zullen raken. Echter, zoals John LeBlanc het stelt: “Een side-by-side is een vliegbare situatie en een verstrengeling is dat niet.” Hij wijst er tevens op dat het zelfs voor een expert bijna onmogelijk is om de situatie goed te beoordelen en 100% zeker te

Het gebruik van een RSL, inclusief the Skyhook RSL, heeft behalve voordelen ook nadelen. RSL behoort normaal gesproken naadloos te integreren in een routine reserve procedure, maar springers moeten er over nadenken tijdens een dubbele parachute opening. Onafhankelijk van de configuratie zitten alle RSL’s vast aan minstens een kant van de risers van de hoofdparachute. In het geval van het afkoppelen van de hoofdparachute na de opening van de reserveparachute, hangt de RSL als een varkensstaart aan het einde van de riser van de hoofdparachute met de kans op vasthaken aan bijvoorbeeld een geleidering, reserveriser of een camera (bevestiging). Indien het reserve ripcord niet is gebruikt (bij activatie van de AAD), zorgt het afkoppelen van de hoofdparachute tijdens een side-by-side met de RSL nog steeds vast voor zelfs nog meer mogelijke problemen. In realiteit zijn er maar weinig rapportages van RSL verstrengeling tijdens een dubbele parachute opening. Daarom is het losmaken van de RSL een minder belangrijke overweging tijdens het besluit voor het afkoppelen van de hoofdparachute. Zolang het de meest belangrijke reacties niet hindert kan men, als er tijd, hoogte en voldoende denkkracht beschikbaar is, de RSL los maken voordat men afkoppelt. Indien er twee bevestigingen zijn van de RSL, één op elke riser (er zijn minstens twee systemen die deze methode gebruiken), dan moeten beide losgemaakt worden.

Het binnenhalen of controleren van de openende parachute kan leiden tot problemen (het is heel moeilijk). Het laten ontplooien kan leiden tot andere problemen. Houdt je hoogte goed in de gaten en overweeg je mogelijkheden gedurende de ontwikkelingen van de situatie. Een verstrengeling van de hoofd- en reserveparachute kan leiden van alleen maar hinder tot in het slechtste geval zelfs een dodelijk ongeval. Het helpt om een paar wijze besluiten te hebben genomen voordat je zelfs maar in de situatie terecht komt. Vlieg met parachutes van voldoende grootte om je wat marge te geven in geval van minder ideale omstandigheden. Zorg dat ze bij elkaar passen qua grootte en prestatie. Kies een verschillende kleur voor hoofd- en reserveparachute. Ken de kleuren van de tokkels van zowel je hoofd- als reserveparachute. Koppel je hoofdparachute niet af tenzij je absoluut zeker bent dat het de beste keuze is of dat het de situatie in ieder geval niet verslechterd. Houdt zoveel mogelijk stof boven je hoofd. Ram-air parachutes worden grillig indien ze maar deels gevuld zijn, dus als het advies in de SIM (“probeer het probleem op te lossen door de minder gevulde parachute binnen te halen”) niet helpt om te situatie te verbeteren, probeer dan te verbeteren wat je wel boven je hoofd hebt: probeer de gevulde cellen te verbeteren of stabiliseren. Pompen met de stuurlijnen kan helpen. Of gebruik de remmen om de zaak een beetje te vertragen. Een langzame vlakke draai kan je in een situatie brengen waarbij een pararol effectief is en de kans op blessures vermindert of zelfs voorkomt.

Houd het simpel

Indien er één parachute ontplooid is en de pilot chute van de ander is open, dan dien je snel maar kalm te reageren. Als het mogelijk is laat je de halve remmen zitten totdat je niet geopende parachute bedwongen hebt, maar blijf letten op de hoogte zodat je tijdig kan flaren voor de landing. Indien de reserve is geopend en de pilot chute van de hoofdparachute is ontplooid, maak dan voordat je probeert de pilot chute binnen te halen de RSL los (indien voldoende tijd), trek het afwerpkussentje en maak de risers los van het drieringsysteem.

Wees kritisch ten opzichte van alternatieve procedures die een specifieke springer hebben geholpen in een specifieke situatie, tenzij je het complete scenario kent en begrijpt. Je moet rekening houden met die springer zijn ervaring, aantal sprongen, zijn type parachute, zijn algemene gedrag (neemt hij veel risico’s) en de omstandigheden van het incident. Voor de meesten van ons is het voorhanden hebben van een aantal simpele instructies hoe om te gaan met de meest voorkomende dubbele parachute storingen (waarvan we hopen dat we ze kunnen voorkomen en niet gaan tegenkomen) de beste oplossing. Hoewel ze veel angst oproepen komen deze storingen weinig voor en kunnen in de meeste gevallen voorkomen worden.

Of het nu de hoofdparachute is of de reserve, probeer de pilot chute voorzichtig binnen te halen om te voorkomen dat datgene wat de bag in de container houdt loskomt. Probeer controle te krijgen over de pilot chute en pak de bridle zo dicht mogelijk bij de bag vast zonder deze los te trekken. Indien de hoofd- of reservebag loskomt uit de container, terwijl de andere parachute al open is, is hoogte misschien niet meer je vriend.

Denk voor dat je in het vliegtuig stapt na over de procedures voor elke eventualiteit – een procedure die het meest logisch is voor jouw uitrusting, ervaring, stijl en locatie van je sprong. Tot de dag komt dat parachutes 100% betrouwbaar zijn en we veilig en legaal er met slechts één kunnen springen, moeten we rekening houden met de mogelijkheid van een dubbele parachute opening.

Gedeeltelijke openingen en verstrengelingen

34 SP03-030-033.indd 34

06-09-12 19:42

TEKST: JARNO CORDIA

DEUTSCHLAND VON OBEN H

et is altijd leuk mee te werken aan TV items waarin onze sport op leuke wijze in het nieuws komt. Veelal is dit door middel van een kort interview of een stukje in de lokale krant. Maar een enkele keer zit er iets speciaals bij. Zo was er die ene middag dat er een vreemd nummer op de mobiele telefoon verscheen vanuit Duitsland. Ze hadden ons in wingsuits gezien op YouTube en wilde graag voor een Duitse documentaire dat we enkele formatiesprongen lieten zien. Voor de verandering was er aan geld geen gebrek. De cameraman had onder andere voor Lord of the Rings helikopter camerawerk gedaan en daarnaast zou ik zelf met een 5KG zware RED EPIC camera worden uitgerust welke op 4k (dubbele resolutie van normaal HD video) en op een hogere beeldsnelheid zou filmen. Alle springers kregen daarbij een flinke vergoeding, plus 6 gratis sprongen. Het kon niet op! Met een grote groep glimlachende springers stonden we die ochtend trappelend klaar om

te springen in het Duitse Marl. In formatie met de helikopter taxiën en opstijgen was meer dan indrukwekkend om te zien. Vanaf de grond tot aan exit hoogte van 12.000 ft week de helikopter geen moment van onze zijde, en tijdens de vrije val vloog deze met een grote boog om de formatie heen. De beelden waren meer dan indrukwekkend. Zelf mocht ik op de rug en buik rondom de formatie vliegen voor de spannende ‘inside’ beelden. In vrije val was de camera ietwat log, maar geen grote ramp. In het vliegtuig en na de opening was dat echter een ander verhaal. Grote rigs en lelijke camerahelmen worden soms grappend aangeduid met ‘die koelkast’ maar dit was één van de weinige keren dat ik daadwerkelijk het gevoel had een koelkast op mijn hoofd te hebben. Hier was het een voordeel dat ik met een PD Storm sprong, welke qua openingen en vliegen wat rustiger is, en me niet direct naar de cut-away van zowel mijn rig en helm deed grijpen. Iets wat je (ondanks goed verzekerde productie) in verband met de 35.000 euro boven

op je hoofd sowieso al minder snel geneigd bent te doen. Maar al na twee sprongen zat het weer niet mee, en trokken donkere wolken zich samen boven de dropzone van Marl. Maar zoals altijd in de filmproductie, kosten nog moeite werden gespaard en even later zaten we allemaal in het vliegtuig richting de dropzone van Soest. Toch al snel weer een uurtje vliegen. Hier maakten we met beter weer nog 4 mooie sprongen, met als afsluiter een mooie sunset load waarbij het rode zonlicht over de wolken streek terwijl we er met een formatie overheen vlogen. Ik had hierbij op mijn rug met de camera als enige de visual van de helicopter welke een kleine duizend voet achter ons met ons mee dook richting moeder aarde. Dat zijn de momenten waarvoor je het doet! Een kleine vier maanden later stonden we met de hele groep in Duitsland voor een grote bioscoop. Inclusief een overnachting en receptie waren we uitgenodigd voor de première. De complete documentaire “Deutschland von Oben”, werd in de bioscoop vertoond met daarbij een live orkest welke de soundtrack speelde. Een kippenvel moment voor ons allemaal. Over een maandje komt de serie in delen op de televisie en even later zal deze tevens op Blu-Ray DVD en Internet verschijnen. Een volgende shoot is alweer gepland met de producenten, dus jullie gaan zeker nog veel meer moois zien van het wingsuit vliegen!

- advertentie-

Met de 5KG zware RED EPIC in het vliegtuig, wachten op de exit.

SP03-030-033.indd 35

35 06-09-12 19:42

DutchL Dutch League Door: Gerhard Schut Foto’s: Gerhard Schut

In de luwte van de World POPS meet werd in het weekend van 7-8 juli op Teuge de Dutch League wedstrijd versprongen. Dit is een 4-mans wedstrijd speciaal bedoeld om springers met het wedstrijd springen bekend te maken.

De wedstrijd vindt in het weekend plaats en springers hoeven hierdoor dus geen vrij voor te nemen. De wedstrijd gaat over zes rondes en er is gratis coaching voorzien dankzij ondersteuning van de Sportcommissie.

1ste plaats: Team BellyCReW

3 de plaats: Team 4FUNnel

2de plaats: Team Novastar

Team Shinobi

Coach Mechie Voermans

Dutch V

oor deze wedstrijd hadden zich vijf teams ingeschreven: BellyCReW in Single A en de teams Gravity Abuse, Novastar, Shinobi en 4FUNnel in de Rookie klasse. Jammer genoeg waren er geen verdere inschrijvingen in Single A en BellyCReW heeft dan ook meegedaan in de Rookieklasse. Aangezien de uitslag toch op handicapscore gebaseerd is, was dat geen probleem. Op de avond voor de wedstrijd moest Gravity Abuse zich terug trekken vanwege een blessure opgelopen in de windtunnel die avond en zouden we met vier teams de wedstrijd in gaan. De weersverwachting voor dat weekend was redelijk voor de zaterdag, maar de zondag beloofde minder goed weer. Het plan was dan ook om de wedstrijd op zaterdag proberen af te ronden.

Om 9 uur‘s ochtends was de teamcaptain’s meeting met de vier overgebleven teams. Coaches voor deze wedstrijd waren Mechie Voermans en ondergetekende, die dus ieder twee teams onder hun hoede namen. De wedstrijd werd overigens tegelijkertijd ook in Amerika en Duitsland versprongen. Al spoedig waren we aan het springen en het weer werkte warempel bijzonder goed mee. Het was zonnig met wat wolken en in een rustig tempo maakten de teams hun sprongen. De sprongen waren zeker niet eenvoudig: veel lange formaties en regelmatig mensen die outfacing waren. Niet alle teams waren gewend om zes sprongen op een dag te maken en tegen het einde van de wedstrijd was de vermoeidheid her en der zichtbaar. Toch gingen de teams dapper door en om half acht ‘s avonds was de laatste wedstrijdload tevens de laatste load van de dag.

Even later kwam de prijsuitreiking met daarin op handicap score een derde plaats voor 4FUNnel, een tweede plaats voor Novastar en een eerste plaats voor BellyCReW die in het tweede deel van de wedstrijd constanter bleef springen dan de tegenstanders. Shinobi viel net buiten de prijzen maar had zich moedig geweerd ondanks de moeilijke sprongen. Met een bedankje voor centrum, scheidsrechters, coaches en natuurlijk de deelnemers werd de wedstrijd afgesloten. Het was positief om weer nieuwe gezichten te zien op de wedstrijd in de Rookie klasse. Dit is toch een stimulans om met deze wedstrijd door te gaan, hoe klein ook. En we kunnen in ieder geval terugkijken op een leuke, leerzame en vooral veilige dag!

artikelen_sep.indd 36

06-09-12 12:23

League wedstrijd

2012 “Mockup”

Scheidsrechters en wedstrijdleider

“Creepers” (advertentie)

www.ParachuTecase.nl OnDerhOuD... saMensTellen... aDVIes... OVer Je eIGen ParachuTe MaTerIaal... Is BIJ Ons In PrOFFessIOnele hanDen... MasTer rIGGers... DuBBele checKs... TesTen... JarenlanGe erVarInG... lIeFDe VOOr heT VaK... en De sPOrT... serVIce... elKe DaG OPen... BreDe KennIs... GOeD GeOuTIlleerDe werKPlaaTs Van 400 VIerKanTe MeTer... KwalITeIT Van werK... KnOw hOw VOlOP aanweZIG... GOeD GeOrGanIseerD... BlInD VerTrOuwen... Klaar OP aFsPraaK... uITsTeKenDe PrIJs KwalITeIT VerhOuDInG... wIJ Delen OnZe KennIs MeT JOu... Geen GeDOe... Je MaTerIaal (lees Je leVen) Is BIJ Ons In VerTrOuwDe hanDen... OnDerhOuD OP aFsPraaK werKT 100% sInDs 1988... BIJ een PrOBleeM Kun Je alTIJD TussenDOOr KOMen...

The Parachutecase... winkel en werkplaats... vliegveld Teuge.... elke dag open... telefoon: 0553231928... email: info@ parachutecase.nl

artikelen_sep.indd 37

07-09-12 09:34

Wouter Verhoeven klaar voor de exit

Benelux

Door: Jarno Cordia Foto’s: Jarno Cordia

N N

a een leuke eerste Benelux wingsuit wedstrijd op Teuge vorig jaar, werd het ook dit jaar weer tijd om te kijken of we een tweede editie op poten konden zetten. Om de Belgen (die vorig jaar het hele eind naar Teuge waren gekomen) ook een handje te helpen werd er ditmaal voor Zwartberg in België gekozen als locatie. Aan de wedstrijd zou tevens een leuke sponsor actie voor het goede doel worden gekoppeld; de Nederlandse en Belgische Kankerstichting.

benelux wingsuit competition de fabrikant Phoenix-Fly een groot wingsuit gesponsord gekregen. Bij de wedstrijd dit jaar bleek die sponsoring ook compleet terecht en pakte Martijn met consistente en hoge scores in alle ronden zonder enige moeite de eerste plaats. In de categorie kleine suits was het een stuk spannender en bleef tot op het laatste moment de eindstand erom hangen. Grote verrassing was nieuwkomer Rob Bakker, die op vrijeval tijd niet de beste scores vloog, maar met zijn afstand en vooral speed ronden zoveel goedmaakte dat hij even zelfs op de eerste plek leek te eindigen, op de voet gevolgd door de Belgische Bart Vereecken die op alle vlakken ook lekker scoorde. Uiteindelijk was het Edwin Veugelers die naar de eerste plaats door wist te stoten en mocht Rob met de 2e prijs naar huis, met Bart slechts een enkele punt achter hem op de 3e plaats.

Roosendaal/FlyeVision, Harry Swinnen/Mpod, Phoenix-Fly, FlyLikeBrick en Blue Skies Magazine sponsorden allemaal leuke prijzen voor deze loterij. Uiteindelijke winnaar van de loterij was de vriendin van Rob Bakker die met haar inzet slechts 5 meter af zat van de 3891 meter die Rob gevlogen had. Hiervoor mag ze gratis 15 minuten gaan tunnelen met Bas Driessen in Indoor Skydive Roosendaal, iets wat erg mooi uitkomt gezien er voor haar al een AFF cursus in de planning stond.

Wings Het idee achter de wedstrijd is erg simpel. Er zijn 3 disciplines met elk 2 ronden. Tijdens elke sprong word er tussen 3 en 2 kilometer met een GPS gemeten hoe hard iemand vliegt, hoe ver hij vliegt, of hoe langzaam hij valt. Dit word daarna met Paralog automatisch uitgelezen en geüpload. Hier komen dus voor de verschillende ronden snelheden, afstanden en tijden uit welke daarna (zoals bij swoop wedstrijden) in percentages tegen elkaar gewogen en vergeleken worden in twee categorieën. Kleine wingsuits en grote wingsuits. Na zijn goede resultaten vorig jaar in de categorie kleine wingsuits heeft Martijn Maas vanuit

Zoals eerder vermeld was er ook een goed doel gekoppeld aan de wedstrijd. Van alle 16 deelnemers ging de volledige 25 euro registratie geld naar het goede doel. Tevens was er voor 10 euro per gok een loterij mogelijk waarmee er op de afstand van verschillende springers werd gegokt. Vigil, Larsen en Brusgaard, Indoor Skydive

In totaal is er tijdens het 3 daagse weekend 950 euro opgehaald voor het goede doel, en is er door de vele vrijwilligers alle dagen hard gewerkt om het weekend tot een groot succes te maken. Speciale vermelding verdient Klaus Rheinwald van Paralog, welke kosteloos vanuit bovenkant Duitsland richting België was gereden om daar 3 dagen lang als Jury alle GPS units uit te lezen en de wedstrijd technisch in goede banen te leiden. Voor volgend jaar komt de wedstrijd weer naar Nederland en gaan we tevens kijken of we deze kunnen combineren met een grote internationale wedstrijd om zo ons landje wereldwijd weer eens goed op de kaart te zetten.

artikelen_sep.indd 38

06-09-12 12:26

Benelux

Door: Oscar van Wagtendonk Foto’s: Jarno Cordia

(foto boven) Edel klaar voor haar eerste vlucht

FirstFlight First Flights at Texel! (foto rechts) Jarno Cordia boven Texel

Eindelijk was het dan zover; wingsuit in het harnas ritsen, nog één keer de sprong doorspreken en boarden. Bij de 2 minuten call in het vliegtuig alle ritsen dicht, nog een keer een check, richting de deur en exit. Ouuch dat is toch wel lastig de eerste keer met een wingsuit het vliegtuig verlaten! Na een onstabiele exit kon ik echter vrij makkelijk weer herstellen en ging alles volgens plan. Bochtje naar links, twee practice pulls, even hoogte checken. “9000ft”!! En ik heb het idee dat ik al een minuut aan het vliegen ben! VET! Nog een draai naar links, even lachen naar Jarno. 5500 ft, tijd om maar eens de parachute te openen. Oeps, een goede linetwists! Dat is een tijd geleden dat ik die heb gehad. Wat nu? Snel naar de ritsen, twist eruit, landen, debriefen.. Het manifest roept ”dit is een 10 minuten call voor wingsuit met Jarno, Edel en Oscar” Hup, snel parachute vouwen en op naar wingsuit sprong twee!

suit artikelen_sep.indd 39

De tweede sprong ging een stuk beter met een stabiele exit en een mooi stukje vliegen. Dat smaakt naar meer. Kortom: ik heb zin in de zomer!!!

(advertentie)

YOUR HELPING HAND rainbow design

Foto: Jörg Vietze

V V

oordat ik begon met parachutespringen (3 jaar geleden) had ik de filmpjes wel eens gezien, maar nooit gedacht dat ik op het moment van schrijven mijn eerste wingsuit sprong zou hebben gemaakt. Vorig jaar begonnen de eerste serieuze kriebels voor het wingsuiten, een paar springmaatjes hadden inmiddels ook hun First Flight Course afgerond en waren fanatiek aan het springen op Texel. Ik had wel genoeg sprongen, maar helaas nog geen B-Brevet. Toen ik weer een weekendje op Texel was zoals bijna elk weekend, hoorde ik dat Jarno zou komen om de volgende dag een First Flight Course te geven en enkele buitenlandse Wingsuit Instructors op te leiden. Diezelfde dag belde ik Jarno nog op om te vragen of hij een geschikte wingsuit kon meenemen! De volgende dag heb ik samen met Edel Carberry de grondinstructies gekregen. Hier werden alle aspecten van het wingsuit vliegen besproken, een stukje over het materiaal, de exit, hoe een onstabiele positie op te lossen, vluchtplan etc. Helaas konden we niet dezelfde dag nog omhoog, voor mij betekende dit dat ik het weekend erna aan de beurt was.

(foto links) Edel in haar eerste vlucht

rainbow design gmbh Flugplatzstraße 3 | D-16833 Fehrbellin | Germany T: +49 (0) 33932-72461 | F: +49 (0) 33932-72463 E-Mail: info@rainbowsuits.com

www.rainbowsuits.com

Ad_RD_NL_75x100.indd 1

16.09.2011 14:12:11

06-09-12 12:26

TEKST: RONALD ZUYDERDORP,MARTIN KLEERMAKER EN CARMEN MAHADEW FOTO’S:MADELON UITTENBOGAARD

PROJECT SWOOP

KLATOVY 2012

DEELNEMERS: -Ronald Zuyderdorp -Martin Kleermaker

ondag 17 juni zijn we vertrokken uit Nederland naar Klatovy in Tsjechië. Terwijl we rustig aan het rijden waren door Duitsland en we dichter bij Klatovy in buurt kwamen begon de omgeving er steeds landelijker uit te zien. Aangekomen op locatie werden we enthousiast ontvangen door Erwin “pap” Baatenburg de Jong aka reislijder en coach, voor deze eerste week van het Project Swoop.

Na een zeer korte rondleiding was het eerste biertje erg lekker en koud. Aangezien we redelijk laat aankwamen werden we al snel de bar uitgetrapt en was tijd het om te slapen in ons zeer goed verzorgde, gratis onderkomen. Nadat we maandagmorgen een klaslokaalsessie van 2 uur hadden gehad en een inspectie van de swooppond, het landingterrein en de nodige rek en strek oefeningen waren gedaan was het Pang! Na de eerste sprongen, waar sommige mensen de swooppond wel van erg dichtbij hebben gezien en de nodige zwemdiploma’s werden gecontroleerd, sloten we de dag af met een zeer goed gevoel over het begin van het kamp. Doordat alle sprongen aan de hand van videobeelden werd gebriefd en gedebriefd en we

-Kevin Hop -Ron Kennis -Fabian Remeau

gemiddeld 8 tot 10 sprongen per dag konden maken,werd er in korte tijd veel progressie gemaakt door alle deelnemers. Aangezien het ervaringsniveau van de deelnemers varieerde werden er al snel van 90 graden frontriser naar 120 graden gegaan tijdens het inzetten van de landing om meer energie en performance it landing te halen. Ook waren er deelnemers die meer swoopervaring hadden en dus aan het springen waren met een Katana 107, Velocity 90 en 103 die met hun huidige 270 graden draai, direct met nieuwe technieken aan de gang gingen. Tijdens de cursus werd het ook duidelijk dat het gros klaar was om water te slepen, wat ook daadwerkelijk uitgevoerd werd. Dit ter voorbereiding van de nieuwe distanceregel en zone-accuracy waar het verplicht is om je hoef in het water te hebben. Bij alle deelnemers was het van essentieel belang dat de consistensie van het vliegen van het vluchtplan, het uitkomen op de juiste hoogte en de juiste positie daadwerkelijk van toepassing moest zijn. Als alle ingredienten van de swoop niet toegevoegd waren dan resulteerde dit automatisch in een mindere swoop. Aangezien alle puzzelstukjes in elkaar moesten vallen en je

-Carmen Mahadew COACH: Erwin Baatenburg de Jong

met CP maar één kans hebt vergeleken met elke andere discipline, was het toch moeilijk om elke keer goed uit te komen op het juiste punt van indraaien. Maar met de juiste focus en attitude ging dit uitermate goed. Met een totaal van 250+ sprongen kunnen we concluderen dat dit kamp een eerste stap is geweest in de goede richting om Canopy Piloting in Nederland meer bekendheid te geven. Ook betekent dit dat meerdere deelnemers in de nabije toekomst mee zullen doen aan CP wedstrijden in Europa. Terugkijkend kunnen we zeggen dat het een hele leerzame week is geweest met uitstekend weer, eigen vliegtuig, gratis accomodatie en mooie swooppond. Graag willen wij de Sportcommisie bedanken voor hun bijdrage in de coachingkosten.Ook bedanken wij Pink Skyvan, Thomas Lewitz, Wuzi en Uschi voor hun deel om dit kamp een succes te maken.En om niet te vergeten bedanken wij Piloot Petr aka Jacky D om ons elke load naar 5.000 ft te brengen in de snelle C-182. En verder bedanken wij Performance Desings, Larsen en Brusgaard en Ouragan suits.

40 SP03-040-041.indd 40

06-09-12 19:48

TEKST: EDDY RAUTECK

AIRBOSS 4 FUN

SUMMER BOOGIE SOULAC SUR MER 2012 Sitfly Floris Marco Rene. Foto: Stef Medved

Head down Domi Peggy Teddy. Foto: Stef Medved Tube dive Domi, Peggy en Marco. Foto: Ron Kramer

N N

van het Nederlandse team Triquetra Freefly. Mooie sprongen gemaakt, waar de coaches goed keken naar het niveau van de springers en daar dan hele mooie sprongen mee maakten. De tracking en tubedives bij de spectaculaire sunsets zal ik niet gauw vergeten!

Als vliegtuig was de PH-JMP van het Nationaal Paracentrum Teuge aanwezig. In 12 minuten op jumprun op 14.000 voet is echt wel héél snel..

Na een paar dagen freefly ben ik gaan FS-en, ik had mijn nieuwe pak immers niet voor niets meegenomen. Ook hier weer coaches die wisten waar ze het over hadden: Leander van Schriek (M8trix) en Marion Weijman (Pari-Passu). Al gauw hadden we een groepje springers waar we gevarieerde sprongen mee maakten: hybrides (mijn eerste!) mooie formatiesprongen en grappige sprongen voor de Bakerman video.

Zaterdag ingeschreven en gelijk mijn eerste sprongen met coach gemaakt. Als freefly coaches waren aanwezig: Domitille Kiger (team Kristal, Frans kampioen) en Marco Schultz en Stef Medved

Iedere avond was er in de bar een dagvideo te zien, gemonteerd door Thomas Fricker. Dit was iedere keer weer een moment waar iedereen aanwezig was om de sprongen in schitterende montages

a heel veel enthousiaste verhalen van collega springers om mee heen ben ik deze zomer gaan springen bij de Airboss 4 FUN SUMMER BOOGIE van 21 t/m 29 jui in Soulac surMer/Frankrijk. Omdat ik meestal in België spring leek zo´n Nederlandse boogie in Frankrijk mij wel wat. Na een reis van bijna 1000 km met de auto was de boottocht van Royan naar Point Grave tegelijkertijd rustgevend en spectaculair.

SP03-040-041.indd 41

Open slot dive Carla van Rooijen memorial. Foto: Ron Kramer

terug te zien. Alejandro Lopez organiseerde wingsuit sprongen en gaf ook First Flight courses. Ik ben daar nu nog niet aan toe (121 sprongen) maar als ik zover ben dat ik mag gaan wingsuiten mag Alejandro het mij gaan leren! De mooie beelden van de wingsuiters boven de Gironde en de Atlantische oceaan smaken naar meer. Naast mijn mooie sprongen (32 in totaal) moet ik toch ook even iets kwijt over de verse gamba’s die we zijn gaan eten bij de kwekerij. Alleen al voor de gamba’s zal ik volgend jaar weer terugkomen. Al met al een prachtige en leerzame ervaring voor mij. 4FUN SUMMER BOOGIE 2013. Ik ben er zeker weer bij. Tot dan! - advertentie-

41 06-09-12 19:48

Tips & Tricks

s c u r T & s Tip Door: Frederique Roeloffzen

Swoop 3.0 Een hookturn werd een swoop, de Blue Track of Stiletto werd vervangen voor de Velocity, JFX of Petra. De korte broeken worden steeds langer en strakker en met enige regelmaat wordt er zelfs een latexpak gesignaleerd. Oftewel, de waaghalzerij werd een serieuze parachute discipline genaamt Canopy Piloting. Met een jonge sport als parachutespringen zijn we continu onderhevig aan veranderingen, vernieuwingen en aanpassingen. Het afgelopen jaar zijn er hier en daar wat kleinere aanpassingen aan de kledeij en material geweest. Door trendgevoeligheid, schaamteloze doorzetters of technieken. Door de jaren heen zijn de meeste ontwikkelingen voorgevloeit uit het feit dat we zo min mogelijk weerstand (drag) willen hebben. De laatste aanpassingen/ trends die doorgevoerd zijn in het materiaal of kleding; RDS systeem: Removable Deployment System. Na opening het verwijderen van je slider en pilotchute. Nog dunnere lijnen. Van HMA 500, naar HMA 300. Het getal zegt ongeveer hoeveel sprongen een lijnen set mee zou mogen gaan. Menig Skyzophrenic Canopy Piloting deelnemer weet wat de lijnen doen ….. (heel veel weerstand!) En de laatste trend is dat HMA ook weer vervangen wordt voor het verbeterede Vectran materiaal. Skinny broeken. Deels mode gevoelig, maar ook hier weer, minder geflapper is minder weerstand. Beenpocket op de achterkant van de broek, niet meer op de zijkant. Minder uitstekende delen is minder drag. Het ultieme drag-loze pak is het speedpak. Vaak een latex rood strak pak, wat schaamteloos gedragen wordt door een typisch gebouwde Amerikaan (Gerg Windmiller). Maar, hij vliegt er dan ook naar: hard! En waarom ook niet, het pak wordt ook gedragen bij Speed-skydiven, Speed-Skien en Skeleton. Maar er zijn ook grote aanpassingen geweest. Per afgelopen maart 2012 is het onderdeel Distance aangepast om het feit dat bijna geen een dropzone dit onderdeel nog officieel kan houden. Wat zou betekenen dat er te weinig locaties zijn om een Wereld Kampioenschap te houden.

Of was het toch om de veiligheid. Voor het één werd waarschijnlijk het ander als excuus gebruikt. Ik ben niet bij de IPC vergadering geweest, dus daar zouden de afgevaardigden van de Sport Commissie eens een duidelijk verhaal over kunnen schrijven in de Sport Parachutist. En uit mijn vorige twee zinnen blijkt wel hoe ‘blij’ ik was met die aanpassingen. En vele met mij. Maar voor beide is wat te zeggen. Door de nieuwe vliegtechnieken en het continu verbeterde materiaal werden de afstanden groter en groter. Het laatste wereldrecord staat op naam van Nick Batch (USA) met 222 meter. Met de toen geldende regels zou het distance parcour dan ten minste 272 meter lang moeten zijn. Dat werd lastig voor Dubai (waar het WK 2012 wordt gehouden) en voor vele andere dropzones. Daarnaast verstuikten of braken er hier en daar nog wel eens wat enkels of stuitjes door het oppoppen van de parachute. Er was toen nog geen Vertical Extension (hoger dan de entry gate komen die 1,5 meter hoog zijn) en na het behalen van de entry gates was het eerste punt van contact de score. Dus ook een klein tipje met je tenen in het water. Als men door de entry gates kwam, dan zorgende de swooper ervoor om omhoog te klimmen (oppoppen) met de parachutes om zo weer een langere vlucht te kunnen inzetten. De landing die volgende was vaak hard. Er zijn twee aanpassingen ingevoerd per maart 2012: Bij Distance dient de entry gate gesleept te worden. De eerste 45 meter moet de swooper onder de 1,5 meter blijven. (doet men 1 van de twee niet, dan resulteerd dit tot een 0) Door deze maatregelen worden de afstanden beduidend minder ver. Het is even wennen en de swoopers zijn redelijk verdeeld over de maatregel. Voor vele was maatregel twee al voloende en maakt maatregel één het nog minder toegankelijk voor nieuwe swoopers. En volgens sommigen zelfs gevaarlijker. De komende periode zal het moeten uitwijzen en zal er na het WK met het deelnemers veld geëvalueerd worden. Over enkele jaren zal ik vast niet meer beter weten. En waarschijnlijk zullen, tegen de tijd dat we aan deze nieuwe regels gewend zijn, de regels weer veranderen.

42 SP03-042-045.indd 42

06-09-12 20:42

Door: Martijn van Dam

Op je rug beginnen met freefly Na je parachuteopleiding kan je verschillende disiplines gaan beoefenen in onze mooie parasport. In dit artikel zal ik je wat vertellen over hoe je het beste kunt beginnen met Freefly! De valsnelheden die je bereikt met Freefly zijn beduidend hoger dan de valsnelheid op je buik, vandaar dat er ook andere eisen aan je materiaal worden gesteld. Wat voorbeelden zijn goed sluitende flappen voor je reserve en main container, die niet makkelijk open waaien, en goed zittende closing loops (vooral niet te los). Een harde helm met audible hoogtemeter is verplicht en een goed zittend katoenen springpak met wat drag op de armen en benen is gewenst. Je risercovers moeten ook strak zitten en mogen niet los waaien. Bij het springen met een T-shirt of truitje met een broek kan het zomaar gebeuren dat het voor je hendels waait (reserve beugel of afwerpkussentje) op het moment dat je ze juist nodig hebt. Aanbevolen wordt dan ook een pak uit 1 stuk. Dan heb je namelijk nooit een probleem daarmee. Freefly is het vliegen door de lucht in verschillende vliegposities. Je hebt backfly, sitfly, headdown, op je buik, carven, tracking & tracing en vele transities. Je begint een nieuwe discipline altijd bij de basis, en dat is in dit geval op je rug: backfly. Op je rug vliegen is slechts één van de Freefly vliegposities, maar wel de eerste die je leert. Je zult moeten wennen aan andere referenties, je zult leren opnieuw heading te houden, een draai in te zetten of af te stoppen, omhoog en omlaag te vliegen, naar voor en achter, opzij vliegen op heading, transities en super positional vliegen (een combinatie van de hiervoor genoemde bewegingen), met en zonder het nemen van grips, dit alles natuurlijk wel tijdens het rug vliegen. Als je hiermee gaat beginnen zul je zien dat het een hele uitdaging is, maar super leuk om te doen. De valsnelheid van backfly ligt bijna gelijk aan die van de valsnelheid van het buikvliegen. Soms wat sneller, maar dat is vaak te wijten aan een niet juiste neutrale val houding.

Het heeft geen zin of is niet bevordelijk voor je leerproces om deze moves te oefenen met een hogere valsnelheid, meestal bereikt met bijvoorbeeld de vliegpositie sitfly. Ik zie dit veel gebeuren, je maakt het er echter alleen maar moeilijker mee voor jezelf. Je slaat immers wat stappen over. Pas als je stil kunt vliegen op je rug en jezelf comfortabel kunt voortbewegen is het tijd voor de volgende stap: sitfly. In deze vliegpositie is het wat moeilijker je balans te behouden, helemaal tijdens het vliegen (omhoog/omlaag, naar voor naar achter, draaien, etc) De springers die het backfly proces niet hebben overgeslagen zullen de sitfly vliegpositie veel makkelijker en sneller onder de knie krijgen. Voor een goede backfly positie ga je op de grond liggen met je voeten plat tegen de muur. Een knik van 90 graden bij je heupen en kniëen. De ruimte tussen je kniëen moet ongeveer zo groot zijn als je schouders, en de ruimte tussen je 2 voeten net even iets groter. Je laat je hoofd rusten op de grond, en je hebt je armen achter je schouders, met een knik in je elleboog. Als je jezelf dan van boven zou bekijken ziet het eruit als een X. Let op bij het beoefenen van backfly op je hoogtemeter, leer jezelf aan ook op je rug af en toe op je hoogtemeter te kijken. Een freefly coach kan je dmv coachingsprongen leren deze vliegpositie onder de knie te krijgen, en door middel van camerbeelden kan je goed zien wat er goed gaat en waarom, en wat verbeterd zou kunnen worden bij de volgende sprong. De meeste paracentra hebben wel iets van een freefly programma met een bijbehorende coach, vraag ernaar bij je clubdocent! De volgende keer zal ik wat vertellen over de sitfly positie, met daarbij efficiënte manieren van voortbewegen. Heel veel fun met uitproberen, mocht je vragen hebben, kan je deze naar me mailen op martijn@toratora.nl!

- advertentie-

43 SP03-042-045.indd 43

06-09-12 20:42

Tips&Trucs Door: Marco Bloemendaal - Tail Team Whooops

FS-4 Tips & Tricks Eén van de aspecten die het parachutespringen zo interessant maakt is dat je eigenlijk jezelf altijd verder kunt verbeteren. Dit verbeteren kan op vele vlakken; denk aan andere technieken toepassen tijdens vrije val, betere mentale voorbereiding op je wedstrijd- of oefensprongen, exit-technieken, block-technieken (hoe draai ik het beste mijn buddy rond en kom ik ook weer goed uit?) Maar het kan ook het aanscherpen van je landingscircuit zijn..... Daar komt nog bij kijken dat er binnen onze sport zoveel verschillende disciplines zijn dat er eigenlijk altijd voor iedereen wel iets tussen zit dat hem of haar het meeste aanspreekt. Ikzelf ben al jaren geleden gevallen voor het FS-4 springen. Hierin kan ik mijn hele hart kwijt en ben, ondanks al redelijk wat sprongen, nog steeds niet uitgeleerd. Sterker nog; in een nieuw team, andere coach en exits die ik hiervoor niet deed, krijg ik weer lekker veel nieuwe leerstof aangeboden.Vanuit de KNVvL werd gevraagd of op frequente basis een inhoudelijk stuk geschreven kon worden over verschillende disciplines. Dit om tips & tricks aan te bieden voor mensen die eens wat willlen uitproberen om zichzelf op een hoger springniveau te brengen. Ik heb aangeboden om dit te doen voor FS-4. Mijn inbreng is gebaseerd op eigen ervaring met inbreng van coaching en heeft voor mij goed gewerkt.

Exits In deze editie zou ik het willen hebben over exits. Hiermee begint letterlijk elke parachutesprong . Als beginnend team heb je weinig ervaring met het als formatie verlaten van een vliegtuig. Omdat elk slot zijn specieke kenmerken en voorwaarden heeft is het belangrijk dat iedereen weet waar je rekening mee moet houden om de kans van een geslaagde exit zo groot mogelijk te maken. Als je wedstrijden springt is het de bedoeling om je eerste formatie (vaak ook al het eerste punt) zo goed mogelijk uit het vliegtuig te vliegen. Ik zeg bewust vliegen omdat een geslaagde exit dusdanig op de relatieve wind wordt gepresenteerd dat de formatie stabiel is en de formatie

snel kan worden opgebroken om naar de tweede formatie door te gaan. Realiteit is dat er in de FS-4 discipline 16 randoms en 22 blocks (allemaal verschillende formaties) ge-exit kunnen worden. Als je al deze verschillende formaties wilt oefenen tijdens je trainingsdagen en je zou deze verschillende exits ook allemaal minimaal twee keer willlen zien dan ben je dus al heel wat tijd verder. Vaak komen de verschillende exits dan te weinig aan bod om alles goed te beheersen. Het gevolg kan zijn dat er regelmatig wordt gefunneld (onstabiele exit van het vliegtuig) en dat het plezier van het springen hierdoor nadelig beïnvloed wordt. Natuurlijk kan je alles proberen en dit maakt het springen vaak ook zo leuk, maar als je je richt op een wedstrijd en resultaat wilt zien is het misschien verstandig om te kiezen voor een verminderd aantal exits en deze vaker te kunnen trainen. Natuurlijk moet je dan, op het moment dat de formatie vliegt, wel “ombouwen” naar de volgende formatie als het eerste punt een ander punt is dan welke je net hebt ge-exit. Als je vaker een goede exit hebt als team, je sneller je eerste punt kunt neerleggen en dus eigenlijk altijd je gemiddelde zal verbeteren, zul je zien dat het plezier en zelfvertrouwen van het team zal toenemen. Als de gekozen “basis-exits” goed gaan, kun je altijd nog kiezen om er een aantal nieuwe exits aan toe te voegen.

Algemene tip voor het exit: • Denk aan waar de relatieve wind vandaan komt • Bedenk van te voren hoe je de formatie het liefst op de windlijn zou willen zien en hoe dus elk individu zich op de wind moet presenteren om dit voor elkaar te krijgen • Zie de formatie niet als 4 losse springers, maar bekijk het als geheel (1 lichaam als het ware) • Geef een duidelijke (en van te voren geoefende) exitshake welk elk teamlid kan zien/ voelen zodat de formatie als een geheel het vliegtuig kan verlaten. • Oefen de exit op de grond! Elk individueel actiepunt kun je hierin al benoemen. (En het is gratis!) • Laat bij voorkeur iemand toekijken bij het oefenen die er verstand van heeft (lees: een coach of ervaren springer).

Welke basis exits zou je kunnen kiezen? En waar moet je aan denken? Vanwege compact houden artikel belicht ik slechts 1 exit.

-H-exit (BOW exit) De Bow exit is een exit die in verhouding goed aan te leren is en voor beginnende teams goed “te vliegen” is. Indien je team uit een grote variëteit van lengtes en maten onder teamleden bestaat, dan zou het verstandig

44 SP03-042-045.indd 44

06-09-12 20:41

POINT

OUTSIDE CENTRE

INSIDE CENTRE

TAIL

kunnen zijn om de langere personen buiten het vliegtuig te laten staan en de kleinere personen in het vliegtuig; dit scheelt ruimte in de deur die je goed kunt gebruiken. De Outside Centre (OC) staat ongeveer midden in deur en kan met beide handen de “bar” vasthouden. (grips worden opgepakt door anderen). Bij het in de deur staan kan de OC zich al iets met voorkant lichaam in de wind presenteren. Na de duidelijke exit-shake maakt de OC een beweging opzij en probeert als het ware richting propellor te springen (schuin naar voren dus). Dit recht op de windlijn. De Inside Centre (IC) Pakt met linkerhand achterkant van arm OC en met rechterarm beengrip van de Point. Staat ook in midden deur en geeft de Tail wat ruimte. Zakt door de knieën en presenteert het lichaam al richting windlijn. Het gewicht dient op rechtervoet te worden geplaatst zodat met een zijwaartse beweging het vliegtuig kan worden verlaten. Heup moet “zwaar” zijn. Dit betekent dat benen onder de IC moeten zijn tijdens exit. Vergeet zeker niet te archen (hol te trekken vlak na exit). Doe dit zeer actief.

Tail: kan als geheel buiten de deur staan met linkerhand alvast beengrip van de OC en met rechter hand aan de “bar”. Bij afsprong wordt dan de tweede grip gepakt. Ook kan worden gekozen voor een head-jam staat met hoofd in de kist en klempt zich hiermee vast) Dit geeft de kans om allebei de beengrips al vast te hebben tijdens de exit. Kijk wat als team het beste bevalt. De Tail moet ook “zwaar” zijn; wat betekent dat hij als het ware als laag-

ste persoon in de formatie op de windlijn komt te liggen.

Point: De

point staat met hoofd en rechterarm al buiten de deur. Presenteer lichaam alvast in de windlijn en plaats je gewicht op rechtervoet.Probeer qua timing de OC niet te verslaan, maar probeer fractie later weg te gaan en spring recht naar voren terwijl je in de wind gepresenteert blijft. Alles bij elkaar zul je zien dat indien iedereen zijn specifieke ding doet en iedereen in zijn eigen windlaag komt te liggen, de formatie stabiel zal vliegen. De BOW kan relatief snel worden omgebouwd naar andere figuren zoals de ster, meeker, satellite, etc. (Exits die ook goed zijn om te beheersen.) Elke formatie heeft zijn eigen specifieke actiepunten voor elk teamlid en het gaat wellicht in dit artikel wat ver om voor deze verschillende formaties alle actiepunten door te nemen. Neem de algemene tips in gedachten en denk logisch na over de verschillende presentaties voor de diverse teamleden. Indien je voorgaande exits gaat oefenen met je team, is het verstandig om iemand te vragen die er “verstand van heeft.” Ik zou zelf adviseren als je echt verder wilt komen in het FS-4 springen na te denken over het inschakelen van een coach. Dit kost in eerste instantie misschien wat meer, maar het levert dan ook een heleboel op! Allemaal veel plezier bij het uitproberen van deze tips en vele mooie sprongen toegewenst!

- advertentie-

45 SP03-042-045.indd 45

06-09-12 20:40

CC & C

Colofon ISSN 0921-8017, Jaargang 41 nummer 3 - september 2012 Driemaandelijkse uitgave van de Koninklijke Nederlandse Vereniging voor Luchtvaart Afdeling Parachutespringen. VERSCHIJNING: maart, juni, september, december ABONNEMENTEN Gratis voor leden van de afdeling parachutespringen. Losse abonnementen kosten € 20,00 per jaar (vanaf juli € 10,00) en zijn aan te gaan door overmaking van dit bedrag op RABO (Rijn en Veenstromen) banknr. 16.14.17.256 t.n.v. de KNVvL te Woerden, onder vermelding van “abonnement SP”. REDACTIE Afdeling Parachutespringen, Saskia Zegwaard, Arjan Smit, Elja Verheij. Nieuwe redactie gezocht! Reacties: para@knvvl.nl ART DIRECTION & VORMGEVING: Ramses Meering, Michael van Zijl ADVERTENTIES: para@knvvl.nl DRUK: Delta Hage, Den Haag

KONINKLIJKE NEDERLANDSE VERENIGING VOOR LUCHTVAART AFDELING PARACHUTESPRINGEN BESTUUR: Adwin Beerendonk (vz), Peter Smit (penningmeester), Henny Wiggers, Wilco Peppelman HOOFD BUREAU PARACHUTESPRINGEN: Ronald Overdijk, Arnoud Ens Houttuinlaan 16-A, 3447 GM Woerden, Telefoon 0348-437060, fax 0348-437069 e-mail: para@knvvl.nl website: http://www.parachute.nl

Clubs & centra aangesloten bij de afdeling parachutespringen van de Koninklijke Nederlandse Vereniging voor Luchtvaart

LIDMAATSCHAP: Alle leden € 105,50 per jaar, FAI-licentie is bij lidmaatschap te bestellen, kosten € 5,-. Aanmeldingen te richten aan de Ledenadministratie, tel: 0348-437060, E-mail: leden@knvvl.nl

46 cccSP_mrt12.indd 46

Airboss Skydiving

Paracentrum Zeeland BV

( 0299-644535 i www.airboss.nl * spring@airboss.nl

( 0113-612910 i www.skydive-zeeland.nl * info@skydive-zeeland.nl

ENPC

Parachutistenvereniging Blue Side Up

Eerste Nederlandse Parachutisten Club ( 0162-518270 i www.enpc.nl * info@enpc.nl

CPV

Cadetten Parachutisten Vereniging ( 076-5416146

Skydive Rotterdam the Flying Dutchmen

( 010-4159450 i www.skydiverotterdam.com * jump@skydiverotterdam.com

Paraclub Flevo

( 0222-311324 i www.bluesideup.nl * info@bluesideup.nl

Paracentrum Texel BV

( 0222-311464 i www.paracentrumtexel.nl * info@paracentrumtexel.nl

VPCT

Vereniging Parachutisten Centrum Teuge Zie Nationaal Parachutisten Centrum Teuge

Stichting Nationaal Parachutisten Centrum Teuge

( 0320-288569 i www.paraclub.nl * secretaris@paraclub.nl

( 055-3231604 i www.paracentrumteuge.nl * info@paracentrumteuge.nl

Paracentrum Eelde Hoogeveen

Skydive blauwestad

( 050-5791786 i www.paracentrumeeldehoogeveen.nl * info@paracentrumeeldehoogeveen.nl

KCT

Korps Commando Troepen ( 076-5274804

PCMN

Parachutistencentrum Midden Nederland ( 035-5771849 i www.pcmn.nl * info@pcmn.nl

( 06-22248580 i www.skydiveblauwestad.nl * info@skydiveblauwestad.nl

POPS-NL

Parachutists Over Phorty Society Nederland ( 0486-473044 i www.pops-nl.com * info@pops-nl.com

Artikelen, reportages, brieven en beeldmateriaal over parachutespringen zijn altijd welkom. Materiaal wordt niet teruggezonden, tenzij op uitdrukkelijk verzoek. Beeldmateriaal moet zijn voorzien van de naam van de maker en/of eigenaar. In geval van beeldmateriaal met copyright dient een schriftelijk toestemming van de maker voor plaatsing in de SP te worden bijgevoegd. De redactie behoudt het recht alle ingezonden materiaal te corrigeren, zo nodig in te korten of niet te plaatsen. Anonieme brieven worden niet geplaatst. Plaatsing zonder naamsvermelding is op uitdrukkelijk verzoek van de schrijver echter wel mogelijk. De met naam onderschreven artikelen zijn voor verantwoordelijkheid van de schrijvers en behoeven niet altijd de mening van de redactie weer te geven. De niet met naam onderschreven artikelen komen van de redactie uit en zijn samengesteld aan de hand van informatie uit een of meerdere bronnen. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt door middel van druk, microfilm, fotokopie of op welke andere wijze ook, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de redactie.

Subscriptions to SP for a full calender year can be ordered by payment of € 23,00 (€ 29,00 for airmail postage) Bank: RABO BANK Account Nr.: 16.14.17.256 Designee: Attn. KNVvL parachuting Designee address: Houttuinlaan 16-A, 3447 GM, Woerden, The Netherlands BIC: RABONL2U IBAN: NL87RABO0161417256 Reason: “subscription SP”

Foto: ”Landing hit & rock op WK POPS” gemaakt door Saskia Zegwaard (kijk op pagina 14)

06-09-12 11:44

keerzijde_MRT12.indd 1

06-09-12 11:43

Frédérique Roeloffzen bij de Pink Open 2012 (foto via Frederique)

De Keerzijde