Εκδόσεις Κοντύλι – Οκτώβριος 2018 Α΄ έκδοση Copyright 2018 για όλο τον κόσμο ISBN 978-960-9661-33-1 Τίτλος: Λήψεις Συγγραφέας: Σπύρος Παπαχαρίσης Σελιδοποίηση: Δέσποινα Βαφείδου Επιμέλεια Παραγωγής: ∆ημήτρης Παντελής Κοντύλι Πινακάτες Πηλίου 370 10 Μηλιές T/F: +30 24230 86995 info@kondyli.gr www.kondyli.gr Το λογότυπο Κοντύλι είναι εμπορικό σήμα κατατεθειμένο και ανήκει στην ατομική επιχείρηση Δημήτρης Νικ. Παντελής. Σύμφωνα με τον Νόμο 2121/1993 και τους σχετικούς διεθνείς κανονισμούς που ισχύουν στην Ελλάδα, απαγορεύεται η αναδημοσίευση και η αναπαραγωγή –ολική, μερική ή περιληπτική– ή η κατά παράφραση ή διασκευή και απόδοση του περιεχομένου του παρόντος βιβλίου με οποιονδήποτε τρόπο –μηχανικό, ηλεκτρονικό, φωτοτυπικό, ηχογράφησης– χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια του εκδότη.
• 1 •
Δες πως η αλήθεια τους το σώμα μας διασπά δες πως η φαντασία τους τα όνειρα μας σκοτώνει δες πως μας φαντάζονται μικρούς να μας τρώει η θεία σκόνη και πες μετά τι έμεινε από σένα και πες μετά ποιός είσαι στα όνειρα σου ψάξε θα τους βρεις και μες στο σώμα σου είναι και η μειονεξία σου και αυτή κάτι δικό τους έχει Σπάσε μικρέ μου αλλότριε ότι δικό τους έχεις και την αλήθεια θα τη βρεις μόνο σ’ αυτό που τρέχει.
Λ ή ψ ει ς / 7
• 5 •
Με μισούν πήρα κάτι που έχει αφήσει ένα κενό πίσω μου. Με μισούν γιατί είχα γίνει μια άγνοια ακάλυπτη στη ζωή τους.
• 6 •
Μ’ αρέσει να γυρίζω εκεί που είμαι και όχι εκεί που λείπω
• 7 •
Πάντα υπήρχαν κάποιοι πάντα κάποιοι έβαζαν Κάποια στήθη. κάποιοι έσωζαν μια πόλη κάποιοι έχτιζαν τοίχοι Πάντα υπήρχαν κάποιοι κάποιοι ήταν για να υπάρχουν άλλοι. 10 / Σπύρος Παπαχαρίσης
Λ ή ψ ει ς / 11
• 41 •
Άδικα αγανακτούσα άδικα διαμαρτυρόμουν δεν έχει δικαιώματα ο δούλος δεν έχει δικαιώματα ο ξένος. Κάποτε σε κάποιες εμπειρίες μου παρ’ όλο που υπήρχαν μάρτυρες ήμουν εγώ ο πρωταγωνιστής. Κάποτε σε κάποιες ιδιότητες εγώ τους υπερέβαινα Κάποτε σε κάποιες ανάγκες τους τους αποδείκνυα την αδικία τους. Αυτά ήταν προβλήματα του κόσμου τους, του δικαίου τους. Εγώ εξακολουθούσα να μην υπάρχω Από την κατηγορία του δούλου ή του ξένου με μετέθεσαν σε αυτή του φαντασιακού. Ήμουν δηλαδή κάτι σαν καρτούν, σαν φάντασμα κάτι πιο πάνω από τον κόσμο τους, κάτι σαν αυτό που βλέπουν στις ταινίες. Αλλά όχι κάτι πραγματικό όχι γιός, αδελφός, γείτονας, φίλος, συγγενής, συνάδελφος…… κάτι άλλο
44 / Σπύρος Παπαχαρίσης
κάτι που προορίζεται για άλλους. Ήταν δίκαιος ο κόσμος τους Υπήρχαν και άλλες κατηγορίες του τηλεθεατή, του φίλαθλου του καταναλωτή του οπαδού Κάθε τι, δηλαδή, παθητικό που ακούει, βλέπει, οσφρίζεται, γεύεται, αισθάνεται αλλά δεν συνθέτει, δεν δρα. Κάθε μου δράση ήταν εν δυνάμει επικίνδυνη σχεδόν τρομοκράτης σχεδόν κλέφτης σχεδόν βιαστής ΄σχεδόν παιδεραστής όταν πήγαινα να διεκδικήσω και να ερωτευτώ. Αλλά προτιμούσαν γιατί ήταν δίκαιος ο κόσμος τους να είμαι αλκοολικός ομοφυλόφιλος ή ακόμη και ναρκομανής, τζογαδόρος, αλήτης. Ήταν δίκαιος ο κόσμος τους δεν ανήκα στον κόσμο τους δεν υπήρχε εναλλακτική. Αυτοί ήταν, αυτοί υπήρχαν. Εγώ ήμουν ο άλλος ο ξένος. Κάποτε εμφάνιζα κάτι νέο
Λ ή ψ ει ς / 45
• 58 •
Άνθρωποι και θεοί ζώα και άνθρωποι ίσως κατώτερα νικητές και νικημένοι νικητές που συσσωρεύουν δύναμη και γίνονται θεοί νικημένοι που χάνουν δύναμη και γίνονται ζώα.
60 / Σπύρος Παπαχαρίσης
• 59 •
Η αξία του καθενός μετριέται με τη δύναμη των εχθρών του.
Λ ή ψ ει ς / 61