Φλεγόμενη Βαβέλ / Θεοτόκης Παναγιώτης Λάκκας

.

.

Εκδόσεις Κοντύλι – 2015 Α´ έκδοση Copyright 2015 για την ελληνική γλώσσα σε όλο τον κόσμο ISBN 978-960-9661-21-8 Τίτλος: Φλεγόμενη Βαβέλ Συγγραφέας: Παναγιώτης Θεοτόκης Λάκκας Γλωσσική επιμέλεια – Διόρθωση: Ηρώ Πογκόη Εξώφυλλο – εικονογράφηση: Κωνσταντίνος Κρίγκας Φωτογραφία εξωφύλλου: Θανάσης Ντόβας Σελιδοποίηση: Δέσποινα Βαφείδου Επιμέλεια παραγωγής: ∆ημήτρης Παντελής Κοντύλι Πινακάτες Πηλίου 370 10 Μηλιές T/F: +30 24230 86757 info@kondyli.gr www.kondyli.gr Το λογότυπο Κοντύλι είναι εμπορικό σήμα κατατεθειμένο και ανήκει στην ατομική επιχείρηση Δημήτρης Νικ. Παντελής. Σύμφωνα με τον Ν. 2121/1993 και τους σχετικούς διεθνείς κανονισμούς που ισχύουν στην Ελλάδα, απαγορεύεται η αναδημοσίευση και η αναπαραγωγή -ολική, μερική ή περιληπτική- ή η κατά παράφραση ή διασκευή και απόδοση του περιεχομένου του παρόντος βιβλίου με οποιονδήποτε τρόπο -μηχανικό, ηλεκτρονικό, φωτοτυπικό, ηχογράφησης- χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια του εκδότη.

.

Παναγιώτης Θεοτόκης Λάκκας

Φλεγόμενη Βαβέλ

.

Περιεχόμενα

Ο Ασυνήθιστος Κηπουρός της Βίβλου / 7 Ωραία Ελένη της Αγιότητος / 8 Αγέννητη Υπόσχεση / 10 Κανένας / 11 Ω των Αγγέλων Ποιητής / 12 Μια φορά κι ένα Λευκό Φτερό / 13 Οδός των Αθανάτων / 15 Η Αίθουσα του Θεού / 17 Μη μου Μιλάς στην Κόλαση / 18 Δήμητρας το Θείο Άλγος / 20 Ευλογία Δύο Ξένων / 22 Τι και αν / 24 Μαγδαληνή / 25 Νανούρισμα για Μεγάλα Όνειρα / 26 Ο Μεταμεσονύκτιος Χορευτής με το Κυκλάμινο / 28 Προσκύνημα στους Νεκρούς / 30 Οι Μαριονέτες Κλαίνε τους Χειμώνες / 31 Χορός των Αναμνήσεων / 32 Πτωχευμένη Αλεξάνδρεια / 33 Τα Δάκρυα του Κόσμου / 35 Ο Κομιστής των Ουρανών / 36 Σύγχρονη Πόρνη της Καινής Διαθήκης / 38 Κλίμαξ της Επιτάφιας Οδού / 41

.

Δωμάτιο με Καθρέφτες / 43 Πρίγκιπας στα Τείχη / 44 Προσκυνητής στις Συμπληγάδες / 46 Φεύγω / 47 Μετανοών Αυτόχειρας ΙΙ / 48 Φλεγόμενη Βαβέλ / 50 Σε έναν λαθραίο κόσμο ζητείται νόμιμη ψυχή… / 52 Η κάθοδος των προφητών / 54 Ο Πειρασμός του Χαρταετού / 56 Ασκητική / 58 Το Παιχνίδι των Χαμένων Στιγμών / 59 Η Χήρα / 61 Το Χρονικό της Ιεράς Οδού / 63 Η επιτυχία στο τέλος της διαδρομής / 65 Η Αλίκη στη Χώρα των Ανθρώπων / 66 Ο Τελευταίος Πειρασμός / 69

.

Και ζεις σε έναν κόσμο ο οποίος απαιτεί να κρατήσεις μια ανάσα για κάθε βήμα που κάνεις ως τυφλός, γιατί το φως στο έκρυψαν. Να κρατήσεις μια ανάσα για τα κύματα του εγωϊσμού που σε χτυπούν, καθώς ονειρεύεσαι την Ιθάκη. Να κρατήσεις μια ανάσα για τον πόνο που σου έμαθαν να προσφέρεις έτσι χωρίς αιτία και αποδείχθηκε το χειρότερό σου έγκλημα. Να κρατήσεις μια ανάσα για το λάθος παιδί που υπήρξες ως μεγάλος. Να κρατήσεις μια ανάσα για τον φόβο που έσπειραν μέσα σου να είσαι μικρός των μεγάλων. Μια ανάσα ακόμη κράτησε, μα πόσο ακόμη ν’ αντέξεις δίχως πνοή.

Να αντέξεις αυτό το βάρος της σιωπής, τις στιγμές που πράττεις τις αναγνώσεις του εαυτού σου. Να αντέξεις το χάδι των ανθρώπων που επέλεξαν να ζουν δίχως όρια αγάπης και την ψυχή τους την άφησαν ελεύθερη από τα στερεότυπα που εσύ γνώρισες. Να αντέξεις τον χρόνο της στείρας φυγής σου από την απόφαση να αλλάξεις αυτήν την καθημερινότητα που σε φθείρει. Να αντέξεις αυτόν τον δρόμο που βρίσκεται κάπου και δεν γνωρίζεις πού.

Πώς στο διάολο βρίσκεις τον δρόμο σ’ αυτή τη Φλεγόμενη Βαβέλ, ν’ αναζητάς έναν φαινομενικά αυτόχειρα Θεό.

Η ερώτηση μέσα σου δυναμώνει αν υπάρχει κάπου αυτός ο παράδεισος, που από μικρός ακούς να μιλούν γι’ αυτόν και παίρνεις μικρές ανάσες τώρα να κρατηθείς ζωντανός για την κάθε επόμενη στιγμή που θα σε οδηγεί πιο κοντά σε αυτόν, με ένα ίσως πάντα.

5

.

Ο Ασυνήθιστος Κηπουρός της Βίβλου Όταν ακούω να βρέχει, απ’ το παράθυρό μου ρίχνω έναν σπόρο κι έτσι κοιμάμαι πιο ήσυχος τα βράδια, κενός από ενοχές μιας και προσέφερα ένα λουλούδι στην άνοιξη με όλες τις ευχές να ’ναι συνηθισμένο, για να μη γνωρίσει των ανθρώπων την ψυχοφθόρο εκείνη περιέργεια που μαστιγώνει το διαφορετικό του Θεού δώρο να ’ναι ομιλητικό, η σιωπή πληγώνει καθώς προσφέρει διδαχές όταν ακούω να βρέχει, απ’ το παράθυρό μου ρίχνω έναν σπόρο κι έτσι κοιμάμαι πιο ήσυχος τα βράδια, κενός από ενοχές τυλίγομαι την απουσία των αμαρτιών μου και δίνω στα όνειρα χώρο γίνομαι ο σπόρος της άνοιξης συνθλίβω το περικάρπιο να κερδίσω αμυχές ίσως αυτός ο πόνος να με περίμενε, για να ζήσω όλες μου τις εκδοχές και στα βήματα επί των κυμάτων της δικής μου Βίβλου να δίνω χώρο όταν ακούω να βρέχει, απ’ το παράθυρό μου ρίχνω έναν σπόρο.

7

.

Οδός των Αθανάτων Αγαπημένο ημερολόγιο με ποιες λέξεις να γράψεις έναν νεκρό μονάχα το ονοματολόγιο κρατά τη συνέπεια στο ρυπαρό και με αναγκάζει να πενθηφορώ για ό,τι έθαψε το κρύο χώμα ήταν άνθρωπος κάποτε θεωρώ αχ αγιότητα αργείς ακόμα; Κρατώ προσευχή στο αναλόγιο και η μόνη παρηγοριά που φορώ είναι της ψυχής το ανθολόγιο άλλωστε ξέρεις με φωνάζουν λεπρό, ψιχαλιστή η σάρκα και με ωχρό μίας άλλης νέας ζωής το χρώμα μα στην οποία τα πάντα εκχωρώ αχ αγιότητα αργείς ακόμα; Γιασεμόχτιστο το δρομολόγιο κι όμως μάρσιπο των πληγών μου φορώ καθώς συλλέγω το ποινολόγιο της νεότητας με το δάκρυ σαπρό τελικά το τέλος είναι ανιαρό με ερασιτέχνη Θεό σε κώμα να πορευτείς στου θανάτου τον χορό αχ αγιότητα αργείς ακόμα;

15

.

Κοιμήσου καλέ μου, αγγελοθωρώ αφήνω πνοή καλέ μου στο στρώμα που χρόνια τώρα τον Θεό συγχωρώ αχ αγιότητα αργείς ακόμα;

16

.