[…] Όπως το μάτι που έχει φλεγμονή χαίρεται να κοιτάει κυρίως τα σκοτεινά και χωρίς λάμψη χρώματα, ενώ αποφεύγει τα φωτεινά και όσα ακτινοβολούν,
έτσι και η πόλη που έπεσε σε απροσδόκητη δυστυχία είναι, λόγω της αδυναμίας της, φοβισμένη και εύθραυστη, ώστε δεν αντέχει να ακούσει την αλήθεια τότε που κατεξοχήν την χρειάζεται, μιας και τα πράγματα δεν αφήνουν περιθώριο για διόρθωση των σφαλμάτων που έχουν γίνει.
Μια τέτοια πολιτική κατάσταση είναι πάρα πολύ επικίνδυνη, διότι ο λαός θα καταστρέψει το ίδιο και αυτόν που του μιλάει έτσι ώστε να είναι ευχάριστος και αυτόν που δεν τον κολακεύει· τον πρώτο θα τον παρασύρει στον όλεθρο μαζί του· τον δεύτερο λίγο πιο πριν […] ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ (46 – 120 μ.Χ.), επιλογή από το έργο του, μτφρ. Τάσος Νικολαϊδης, εκδόσεις Στιγμή