حرف اول
اردوان روزبه
________ این جا مجله الکترونیکی «هفت کوچه» است .صدای مارا از واشینگتن میشنوید .این دهمین شماره از هفت کوچه است که شما میبینید .کاری مشترک از «بنیاد فرهنگی کوچه» و «موسسه انتشارات هفت» .مسیر پر فراز و نشیب مستقل نوشتن و مستقل ماندن گاهی بار سنگینش آدم را از راه رفتن باز میدارد اما این برای کسی که به هدفی میاندیشد «موقت» است و این گونه است که به محض فرصتسازی باز در جاده پر فراز و فرود راه ادامه دارد. این نشریه محصول تالش گروهی روزنامهنگار است که در روزهای سخت «داللی و دلقکی» به سختی گذران زندگی میکنند و هنوز قلم به دست هستند و نه قلم به مزد. «هفت کوچه» قرار است پس از یک وقفه چند ماهه به طور منظم ماهیانه منتشر شود. این شماره دهم در واقع سرآغاز این بازگشت است .مجلهای که پیش روی شماست حاصل انتخاب نوشتهها و مقاالت منتشر شده در طول یک ماه در رادیو کوچه است .البته به مرور مجموعهای از نوشتههای اختصاصی برای مجله نیز به آن افزوده خواهد شد. اما ایران در ماههایی که گذشت فراز و فرودهای جدی را گذراند ،مهمترین و شاید مبارکترین اتفاق بعد هشت سال خروج «محمود احمدینژاد» از ساختمان ریاست جمهوری در خیابان پاستور بود .به نظر میرسد رقابتی که در دور یازدهم ریاست جمهوری رخداد تفاوتهایی با دورهای قبل داشت .رهبر جمهوری اسالمی از مخالفان نظام هم دعوت میکند تا در «انتخابات» شرکت کنند« .هاشمی رفسنجانی» یکی از ارکان حاکمیت که در طول چند دهه گذشته یکی از نقشهای کلیدی را در نظام بازی کرده است« ،رد صالحیت» میشود و به طور تقریبی میتوان گفت برای اولینبار و به خصوص بعد از اعتراضهای ۸۸به نوعی حاکمیت «عقب نشینی» میکند. شاید این بار در روند انتخابات سعی شد دستکم اوضاع روشنتر از ۸۸باشد .به هر روی همانقدر اعتراضهای پس از انتخابات برای مردم ایران هزینه داشت ،به مراتب هزینه سنگینتری را بر شانه حاکمیت گذارد .اما آنچه که مسلم است روند اداره کشور در طول هشت سال گذشته چنان ایران را به سمت پرتگاه برده است که حتا با در نظر گرفتن «منافع خود نظام» کار به این آسانی نخواهد بود. اما سوال این است« :آیا نظام حتا با رویکرد حفظ بقا به این نتیجه رسیده است که اندکی میل به خواستههای مردم داشته باشد؟» در واقع «حسن روحانی» میتواند یک فرصت یا تهدید برای حاکمیت در ایران باشد. او سابقه مناسبی در جامعه جهانی دارد .در مذاکرات هستهای توانست جایگاه مناسبی از خود نشان بدهد .در شعارهای انتخاباتی خود به خواستههای مدنی مردم توجه نشان داد و در واقع حصر شدهگان معترض را «عامل فتنه» نخواند و به دنبال آشتی خود را نشان داد .مردم هم به او اعتماد کردند و رقیبهای او با فاصله زیادی عقب ماندند و در دور اول او رییس جمهوری منتخب شد. اما این شروع بازی است .هنوز فاصله ایران تا حتا قبل ۱۳۸۴بسیار است و به قول یک دوست ،اگر روحانی بخواهد فقط دکمه « »CTRL+Zرا بزند باید چند سال بزند تا برگردد سر خط اول .اما ایران در لبه پرتگاه است .دالر ،اقتصاد ،صادرات و واردات ،جایگاه حقوق شهروندی و خواستههای حداقلی مردم و احیا اعتبار در جامعه جهانی مسیری پر از سنگالخ است .از سویی دیگر باید امیدوار بود رییس جمهوری وعدههای خود را فراموش نکند .باید منتظر ماند و دید که این بار در بر کدام پاشنه خواهد چرخید .به هر روی از این ماه همراه مجله باشید و از نظرهایتان مارا با خبر کنید با هم اوضاع را دنبال خواهیم کرد.
سیاست
اندیشه ،دانش و هرن
جامعه
اقتصاد
۰۵
۳۰ ۴۶ ۶۰