Koppernik-prospectus by Koppernik

koppernik 2015

Wessel te Gussinklo Zeer helder licht roman

groots boek.’ Rob Schouten,

grappige en doldrieste roman.’

zeer helder licht

e eerste pagina’s kennen als een d hollend op je af komt, je bij je or Wanders totale wezen over je iran. Maar een heerlijke tiran.’

wessel te gussinklo

op dit late uur donkere en door ochtige straat op. Heen en weer n sterren aan de egaal grauwe d alsof hij beschilderd was, en at een enkele etalage waar wakn op de keien. Dat was alles. het zich uit tot een knik in de ets bijzonders te zien; alles zoals waar ik ook keek. En toch, en ets als heimelijk verschuiven en eek – zoiets ongeveer.’

Wander, een eenendertigjarige, aan te man, zonder geld, baan, diploma verliefd op de bijna twintigjarige s een meisje uit een keurige, rijke fam

wessel te gussinklo

Zeer helder licht, de eerste roman van sinklo in bijna twintig jaar, is een e als diepgravend boek, waarmee hi toont dat hij tot de meest eigenzinn Nederland behoort.

zeer helder licht roman

ernik.nl

Wander, een eenendertigjarige, aan lagerwal geraakte man, zonder geld, baan, diploma’s of huis, wordt verliefd op de bijna twintigjarige studente Hanna, een meisje uit een keurige, rijke familie. Zeer helder licht, de eerste roman van Wessel te Gussinklo in bijna twintig jaar, is een even luchthartig als diepgravend boek, waarmee hij opnieuw aantoont dat hij tot de meest eigenzinnige auteurs van Nederland behoort.

Paperback met flappen, 240 blz., € 17,50, isbn 978908217510 3

‘Toch maar weer naar buiten de op dit late uur donkere en door het regenachtige weer dampige, vochtige straat op. Heen en weer lopen, in beweging blijven. Geen sterren aan de egaal grauwe hemel boven mij, reliëfloos glad alsof hij beschilderd was, en verderop in de smalle winkelstraat een enkele etalage waar wakken rafelig licht vochtig glansden op de keien. Dat was alles. Hecht en onbeweeglijk strekte het zich uit tot een knik in de straat het zicht benam. Verder niets bijzonders te zien; alles zoals altijd en zoals het hoorde te zijn, waar ik ook keek. En toch, en toch... Want ook hier op straat iets als heimelijk verschuiven en stiekem bewegen als ik net niet keek – zoiets ongeveer.’ ‘Zeer helder licht laat zich vanaf de eerste pagina’s kennen als een klassieker [...] een roman die hard hollend op je af komt, je bij je schouders pakt en niet loslaat voor Wanders totale wezen over je is uitgestort. Deze roman is een tiran. Maar een heerlijke tiran.’ Daniëlle Serdijn, de Volkskrant ‘Een weerbarstig, gruwelijk en groots boek.’ Rob Schouten, Trouw ‘Zeer helder licht is een heerlijke, grappige en doldrieste roman.’ Arie Storm, Het Parool ‘Ik ben het van harte eens met al die lof voor Zeer helder licht. Het is niet alleen een bijzonder, maar ook een bijzonder goed boek. [...] Literatuur is in de eerste plaats stijl, besefte ik weer eens dankzij dit boek.’ Frits Abrahams in NRC Handelsblad ‘Een zeer fraaie, geestige, vaak ontroerende en soms pijnlijke roman. [...] Schateren en huiveren. Wat een schitterende roman!’ Kees ’t Hart, De Groene Amsterdammer ‘Dostojevskiaanse roman, vol grote gevoelens en slapstickscènes. [...] Een onversneden literair genot.’ Jeroen Vullings, Vrij Nederland ‘Magnifieke scènes.’ Arjen Fortuin, NRC Handelsblad

Wessel te Gussinklo studeerde psychologie in Utrecht. In 1986 verscheen zijn eerste roman De verboden tuin, die bekroond werd met de Anton Wachterprijs. Zijn tweede roman, De opdracht (1995), ontving de Lucy B. en C.W. van der Hoogt-prijs, de eci-prijs en de F. Bordewijkprijs, en werd genomineerd voor de Libris Literatuurprijs en De Gouden Uil.

Stig Dagerman Bruiloftslied roman

stig dagerman

BRUILOFTSLIED roman

De jonge boerendochter Hildur gaat trouwen met de twee keer zo oude slager Westlund. Voor de bruiloft vin-

den er op het erf enkele mysterieuze gebeurtenissen plaats: een onbekende klopt op het raam van de bruid, Hildur krijgt een anonieme brief waarin haar diepste geheimen worden aangestipt, en een zieke zwerver dient zich aan als ongenode en onzichtbare gast. Het heden is vol van wat zich in het verleden heeft opgestapeld, de sfeer is er een van benauwenis en angst. In verdichte hoofdstukken volgt Stig Dagerman het doen en laten van de verschillende bruiloftsgasten in de uren voor de bruiloft. Ons wordt een blik gegund in hun leven met elkaar, hun haat en hun liefde. De roman mondt uit in de beschrijving van de bruiloftsnacht. Het is een warme Zweedse zomernacht vol lust en pijn, gevechten en verzoeningen, oude vetes en nieuwe vriendschappen, verleidingen en afrekeningen, nieuwe verbondenheid en oude eenzaamheid. Bruiloftslied is een fascinerende roman met kleurrijke personages, levenswijsheid en humor, die opnieuw een bewijs is van Stig Dagermans interesse in de meest verborgen en diepste vragen van de mens.

Paperback met flappen, 248 blz., â&#x201A;Ź 18,50, isbn 9789082175110

‘Het gras is nat, maar de zon zeilt omhoog. Staat boven op de dennenbomen van de Uvberg en spuwt in het meer. Op het land staan moeders zonnebloemen met het hoofd gebogen. Heb je iets laten vallen, meisje? Een eekhoorn springt op de omheining. Je zou een paar van die krengen moeten villen voor Rullan, zij die constant zeurt over de bontjas die ze niet heeft. Hij gaat bij de hoek staan en laat zijn water op een kleine knobbelige steen lopen. Eromheen is het gras verschroeid. Een keer in de maand keert hij de steen met zijn voet om. Als hij gezond en wel blijft leven zal de steen geleidelijk aan helemaal rond worden. Dan neem ik ’m mee naar binnen, denkt hij, en leg ’m op de schoorsteenmantel. Maar eerst zal ik ’m wassen. Dat is een van zijn levensdoelen. En niet het minste.’

‘Iedereen in dit boek is ontroerend. Er vallen rake klappen, er gaat iemand dood, eenieders redding is mijlenver weg, maar Dagerman ontfermt zich over allen.’ Arjan Peters, de Volkskrant ***** ‘Door de intensiteit van het vertelde [...], lijkt het juist of er zich daar een enorme wereld opent, of het reliëf per personage toeneemt – spannende lectuur.’ Jeroen Vullings, Vrij Nederland ‘Een huiveringwekkend boek. In onnavolgbare stijl verwoordt het menselijke verlangens, hoop en ontgoocheling.’ Trouw ‘Bruiloftslied leest als het magnifieke testament van een schrijver die onze kleinmenselijkheid als geen ander doorgrondde. [...] Eens de vertelwijze je vertrouwd is, kun je enkel buigen voor Dagermans virtuositeit.’ De Morgen ‘Een verbeelding die een beroep doet op een ongehoorde mate van sympathie is wat Dagermans werk zo evocatief maakt. Maar hij wekt niet, zoals je misschien zou verwachten, wanhoop, of somberheid, of existentiële angst op, maar mededogen, medegevoel, zelfs liefde.’ Alice McDermott ‘Tegenwoordig geldt Dagermans laatste roman, Bruiloftslied, als zijn meesterwerk, wat zijn vroege dood nog tragischer maakt. Hij werd alleen maar beter.’ Olof Lagercrantz ‘Een van de grootste naoorlogse schrijvers van Zweden.’ Jeroen Brouwers

Stig Dagerman (Zweden, 1923-1954) debuteerde op tweeëntwintigjarige leeftijd en publiceerde in de drie jaar daarna onder meer de verhalenbundel Natte sneeuw, de romans De slang, Het eiland der verdoemden en Het verbrande kind en het reisverslag Duitse herfst. Hij wordt beschouwd als een van de grootste Zweedse schrijvers. Bruiloftslied, uit 1949, is zijn laatste roman en werd niet eerder in het Nederlands vertaald.

Donald Niedekker Als een tijger, als een slak roman

DONALD NIEDEKKER

Als een tijger, als een slak roman

De verteller van Als een tijger, als een slak verhaalt, behalve van zichzelf, van de jongen, de man die hem aan het papier zal toevertrouwen, welke gebeurtenis in het bestaan van de verteller een bijkomstigheid is, maar voor de man een wending van het lot inhoudt. Het verhaal wervelt om het precaire moment van de mens voor de sprong en komt uit de koker van een onbetrouwbare, erop los fabulerende verteller.

Paperback met flappen, 200 blz., â&#x201A;Ź 17,50, isbn 978 90 821 7512 7

‘Ik ben geen mens. Ook geen dier, en zelfs geen steen of wolk. Al kun je me het best vergelijken met een wolk. Net als een wolk besta ik zonder dat ik gevangen of vastgehouden kan worden. Wie me wil grijpen tast in lucht. Hij staat met lege handen omdat wat hij voor mijn buitenkant aanziet mijn buitenkant niet is en als hij tot mijn binnenste denkt door te dringen is dat mijn binnenste niet.’

‘Dit boek is bijzonder.’ Wim Brands, ‘Een geheimtip’ ‘Niedekker gaat zijn volkomen eigen, unieke weg in deze roman. Als een tijger, als een slak is het beste Nederlandse boek dat ik de afgelopen jaren gelezen heb.’ Gert den Toom, Polaroid van de dag Het is een intrigerend boek, de nieuwe roman van Donald Niedekker.’ Noordhollands Dagblad Over Hier ben ik: ‘In wervelende woorden doet Donald Niedekker je zijn wereld om je hoofd tollen.’ Hotel Boekenlust Over Keldermans: ‘Het is de gedachtestroom, of liever de grappig-vloeiende stijl waarin Keldermans’ associaties geschreven zijn, die Niedekkers roman tot iets bijzonders maakt.’ Pieter Steinz, NRC Handelsblad ‘Briljant geformuleerd (Komrij en Reve in hun beste jaren lijken af en toe mee te zingen) en zeer origineel van aanpak. Een smakelijk, vermakelijk, intrigerend en bijzonder boek.’ NBD Biblion

Van Donald Niedekker zijn onder andere verschenen: de verhalen Berlijn/Berlijn en Horizon Marseille, de romans Hier ben ik en Keldermans, de theatermonoloog De garderobier en het natuurboek Door riet omzoomd.

Koppernik-poëziereeks

Jan Lauwereyns

Breyten Breytenbach

Wiel Kusters

Armando

Wiel Kusters

HOHNER Theorie

van de rondworm

HOHNER

in de loop van de woorden

WAarom

Er zullen elk jaar vier dichtbundels verschijnen. Het eerste jaar van gerenommeerde namen, die een fundament zullen leggen voor de kwaliteit van de reeks, waarin gaandeweg ook plaats zal zijn voor nog door het publiek te ontdekken Nederlandstalige of vertaalde dichters en voor debutanten. Huub Beurskens is aangezocht als curator. In januari wordt de reeks geopend door Jan Lauwereyns met Theorie van de rondworm, een bundellang gedicht over dansen, wormen, een snackbar die Het Geheimen heet en vooral over de gevolgen van een onbewuste, onbedoelde beweging. In april volgt de bundel Hohner van Wiel Kusters, waarin hij op elegische toon, maar zonder pathos, over zijn beide overleden broers schrijft, van wie hij er een niet gekend heeft. Later in het jaar volgen poëziebundels van Breyten Breytenbach en Armando. De deeltjes kosten € 15 per stuk. Abonnementen zijn mogelijk en worden op prijs gesteld.

Theorie van de rondworm, paperback, 56 blz., € 15,00, isbn 978 90 821 7513 4 Hohner, paperback, 56 blz., € 15,00, isbn 978 90 821 7515 8

Jan Lauwereyns

Theorie van de

Theorie van de rondworm is een bundellang gedicht over dansen, wormen, een snackbar die Het Geheim heet en vooral over de gevolgen van een onbewuste, onbedoelde beweging. Dichter, wetenschapper en expat Jan Lauwereyns (1969) legt zich toe op de wisselwerking tussen vakgebieden, denkwijzen en schrijfvormen. Hij publiceerde onder andere de roman Monkey business en het essay Splash. Zijn dichtbundel Hemelsblauw werd in 2012 bekroond met de vsb Poëzieprijs.

rondworm ‘Een opmerkelijke, eigenwijze, humoristische en tot nadenken en herlezen stemmende bundel.’ Meander ‘Een bundel die je met gemak van kaft tot kaft leest en je de nodige piekerdromen bezorgd.’ Kostro Over Hemelsblauw: ‘Een bundel waarmee de poëzie een nieuwe weg inslaat, een bundel die ons uitnodigt misschien wel geheel nieuwe horizonten te verkennen.’ Juryrapport vsb Poëzieprijs

Wiel Kusters

NER

HOHNER

In het titelgedicht, maar ook op andere plaatsen in zijn nieuwe bundel, schrijft Wiel Kusters op elegische toon, maar zonder pathos, over zijn beide overleden broers, van wie hij er een niet gekend heeft. Daarbij komt hij, zo lijkt het, tot de conclusie dat de dichter in zijn schrijven en spreken zoiets als een broer van zichzelf moet zijn. In de woorden en klanken van zijn zowel vreemde als nauw aan hem verwante stem. Wiel Kusters (1947) debuteerde in 1978 met de gedichtenbundel Een oor aan de grond. Zijn meest recente publicaties zijn: Bewaarmachinist (2011) en In en onder het dorp. Mijnwerkersleven in Limburg (2012). In 2010 verscheen zijn biografie van de dichter Pierre Kemp, in 2014 Mijn versnipperd bestaan. Het leven van Kees Fens 1929-2008.

Huub Beurskens Wachten op een vriend roman

huub beurskens

wachten op een vriend roman

Wat als twee mannen, die als jongens hartsvrienden waren maar elkaar uit het oog verloren, elkaar even onverwachts als stil verhoopt na tientallen jaren tegen het lijf lopen op een Egeïsch eiland waar ze inmiddels beiden een onderkomen blijken te hebben? Natuurlijk wordt er dan over en weer een bezoek gebracht om bij te praten en herinneringen op te halen, maar ook om tot bekentenissen te komen waar ze als zestienjarigen niet de moed voor hadden. Zal het lukken de hechte vriendschap zodoende weer leven in te blazen, dit keer voor altijd? Wachten op een vriend is een roman om in één adem uit te lezen om dat meteen daarna nogmaals te kunnen doen. Paperback met flappen, 208 blz., € 17,50, isbn 978 90 821 7517 2

‘Net voordat het pad Lerrie achter een grillig gevormd rotsblok aan mijn zicht zou onttrekken, riep hij nog iets naar me, waarbij hij beide armen hoog in de lucht stak, om vervolgens een uitzinnige lach te laten schallen. “Stella!” Ik bleef even half gedraaid staan, hief mijn handen en hield ze halverwege symmetrisch aan weerszijden geopend, als een priester bij het openingsgebed. De rotsen grijnsden. In stille samenspraak met een mild briesje vertoonde de zee glinsterende pretrimpeltjes. Ik had wel kunnen huppelen.’

‘Als dichter is Beurskens al vaak en terecht gelauwerd. Nog even wachten en dan wordt hij ook als romancier erkend als de belangrijke schrijver, de virtuoze vakman en de meesterlijke verteller die hij is.’ Bart Vervaeck, De Reactor ‘De tweede lezing is de mooiste, [dan] komen Beurskens’ details in een scherper perspectief te staan.’ Peter Buwalda over De verloving ‘In elk prozaboek van Beurskens zijn geweld en dreigende misdadigheid aanwezig, als een onmiddellijke tegenhanger van het onuitroeibaar schuldgevoel.’ Stefan Hertmans ‘Beurskens maakt ons voyeur van vingerspel, van liefdesspel, van jongens- en meisjesspel. Van verliefdheid. En hij zet al zijn stilistisch vernuft in om er iets van te maken, iets moois, vol details, vol warmte, en barstensvol zinnen die de gevoelens […] in wonderbaarlijk licht zetten.’ Kees ’t Hart over De hemelse kamer

Huub Beurskens (1950) schrijft poëzie, proza en essays. Hij was redacteur van Het Moment en De Gids. Hij kreeg onder meer de Herman Gorterprijs, de Jan Campertprijs en de vsb Poëzieprijs.

Wessel te Gussinklo Wij zullen aan God gelijk zijn essay

wessel te gussinklo wij zullen aan god gelijk zijn en voor eeuwig bestaan

Wessel te Gussinklo voert de lezer mee in een wervelende vertelling over culturen en naties, over geloven en ideologieën en de grote inspirators, hun dromen en visioenen. Hij laat zien dat die beelden niet van de geest, van de ratio zijn, maar van de ziel, ‘de Wereldziel die de levenskracht van de mensheid is’. Hij schrijft over het grote onvervulbare verlangen naar grenzeloosheid, naar verlossing van de aardse beperkingen en de bevrijding van de hindernissen en onmogelijkheden van het bestaan. Wij zullen aan God gelijk zijn is een beschouwing over de rijkdom, de kwaliteit van een idee, van de eerste vondst waardoor een cultuur een nieuwe sprong, een nieuwe mutatie kan maken. En wat als die nieuwe mutatie ingehaald wordt door andere vondsten, wat als het elan in een cultuur verdwijnt, omdat die voltooid is? Zoals nu in het Westen onze mensenrechtencultuur voltooid is, waar geen richting meer, geen doelen meer, geen avant-gardes meer zijn om het voorbeeld te geven, maar waar de Nieuwe Mens, de homo instrumenticus, met een druk op de knop van de nieuw verworven zintuigen moeiteloos alles binnen bereik heeft. Een groots verhaal in magnifiek proza, fel en emotionerend, over het menselijk bestaan. Paperback met flappen, 360 blz., € 22,50, isbn 978 90 821 7514 1

‘Waarnaar streven...? Naar onbeperktheid. Naar almacht. Naar goddelijkheid – meer, meer, anders, dit is het niet: de vervulling van het grote, onbenoembare verlangen, het altijd weer wijkende en wegglijdende – alles zijn, alles hebben.'

‘De schrijver van een klein maar bijzonder oeuvre, waarin de ongewone, meteen herkenbare eigen stijl opvalt, terwijl er tegelijkertijd iets algemeens, iets universeels in wordt uitgedrukt.’ NRC Handelsblad ‘Daarom is het een genade als er van tijd tot tijd iemand als Wessel te Gussinklo opduikt, een schrijver met een uitzonderlijk oeuvre dat je bij de kladden pakt te midden der vele modieuzen.’ Rob Schouten in Trouw Over Zeer helder licht : ‘Zeer helder licht is een roman die hard hollend op je af komt, je bij je schouders pakt en niet loslaat.’ de Volkskrant ‘Een weerbarstig, gruwelijk en groots boek.’ Trouw ‘Zeer helder licht is een heerlijke, grappige en doldrieste roman.’ Het Parool ‘Wat een schitterende roman!’ De Groene Amsterdammer

Lisa Moore De ontsnappingen van David Slaney roman

lisa moore DE ONTSNAPPINGEN VAN DAVID SLANEY roman 30

Het is juni 1978 en David Slaney weet één ding zeker. Hij mag niet gepakt worden. Deze keer niet. Hij is uit de gevangenis ontsnapt en moet de drugssmokkel die verkeerd afliep goed maken, de vrouw van wie hij houdt terugwinnen en een nieuw leven beginnen. Maar eerst moet hij door een uitgestrekt land reizen – vol waakzame ogen, valkuilen en vrienden die vijanden kunnen zijn – en dan naar Colombia, waar de echte test begint. Met branie en jeugdige overmoed begint Slaney aan een roadtrip die hem van de morsige motels in Novia Scotia naar een strandfeestje in Colombia brengt, te midden van undercoveragenten en met pistolen gewapen de drugsbarons. In een elegante stijl vol droge humor trekt Lisa Moore het net aan dat rond Slaney gespannen is in een onontkoombaar en buitengewoon spannend avontuur. Vertaling David Grävling Paperback met flappen, 328 blz., € 19,90, isbn 978 90 821 7516 5 – mei 2015

‘Daar is iets raars gebeurd, jongen, zei de vrachtwagenchauffeur. Ik weet het, zei Slaney. Waarom hebben ze je niet opgepakt? Ze belden iemand en toen besloten ze om je te laten gaan. Een opwelling, zei Slaney. Ik weet het niet. Het was geen opwelling, zei de vrachtwagenchauffeur. Jij stond achter me. Vreemd, zei de vrachtwagenchauffeur. Ik weet niet wat je hebt gedaan, maar ze wilden je maar wat graag voor iets oppakken en toen lieten ze je gaan. De vrachtwagenchauffeur keek in zijn zijspiegel terwijl de agenten wegreden van de parkeerplaats. Hij startte de vrachtwagen en liet de motor stationair draaien. Ik sta niet achter je, zei de vrachtwagenchauffeur. Er staat niemand achter je.’

‘Met de creatie van David Slaney schenkt Lisa Moore ons een onvergetelijk personage, die de overdadigheid en energie van de verkwiste jeugd belichaamt. De ontsnappingen van David Slaney is een voortstuwend en aangrijpend boek.’ Patrick deWitt ‘Precies, onderdrukt, intiem ritmisch, betoverend intelligent.’ The Globe and Mail ‘Fantastisch... een gedenkwaardig buitenbeentje en een aansprekende roman, die tegelijkertijd luchtig, strak, grappig en inzichtrijk is.’ The Vancouver Sun ‘Een roman vol werkelijkheid, schoonheid en spanning, zoveel dat het pijn doet, in de best mogelijke betekenis.’ Newfoundland Quarterly

Lisa Moore is de auteur van Februari, dat op de longlist van de Man Booker Prize stond en genoemd werd als een van de beste boeken van het jaar door de New Yorker. Eerder schreef ze twee verhalenbundels en de roman Alligator, die de Commomwealth Fiction Prize voor Canada en het Caribisch gebied won. De ontsnappingen van David Slaney stond op de shortlist van de Rogers Writers’ Trust Fiction Prize en van de Scotiabank Giller Prize, de belangrijkste literaire prijs in Canada. Ze woont in St. John’s, Newfoundland.

Arnold Julius De uitverkorenen romans

Arnold Julius

Romans



Don Cohn voelt zich geroepen om de status van Joden als uitverkoren volk te herstellen als blijkt dat de aandacht naar andere volken dreigt uit te gaan. Philip Asjkenazi neemt het op voor de onaanraakbaren, de jongens die verloren gaan als hij ze niet van hun minderwaardigheid verlost. Oscar Frida Zadig laat moslims onderduiken in zijn achtertuin wanneer ze door het regime waarin zijn vrouw nota bene een vooraanstaande positie bekleedt, worden vervolgd. Isidoor Altman, ten slotte, wil helemaal geen jood zijn totdat de familie van Uma, de vrouw die eigenlijk Gertrude heet, hem laat voelen dat dit onmogelijk is. Wat dan? Is de liefde, die hij nog maar net ontdekt als de weg naar boven, tegen dat geweld bestand? De uitverkorenen is een cyclus van vier romans over vier joodse mannen in de marge van hun tijd, buitenstaanders in ‘hun’ samenleving, zoekend naar houvast binnen de absurde relaties die zij aangaan tot in de uithoeken van deze planeet. Meer dan over deze personages gaat De uitverkorenen over dé mens, die, kwetsbaar en alleen, dreigt te worden geplet onder het kruiend ijs van oproer en volksgevoel. Wie ben ik? Waar hoor ik thuis? Vragen die zeven decennia na een grote oorlog, na het gelukzalig ontwaken, weer akelig actueel zijn geworden.

Paperback met flappen, 552 blz., € 22,50, isbn 978 90 821 7518 9

uit: En God riep Don Cohn Met opgeheven hoofd en een blik in zijn ogen die stralend genoemd mocht worden, gaat Cohn, zodra hij in de stad is, met zijn bagage acher zich aan, een politiebureau binnen. ‘Mijn naam is Cohn,’ meldt hij aan de balie, ‘Don Cohn en ik eis de aanslag op.’ De wachtmeester van dienst kijkt hem aan en ook anderen die verderop staan of zitten, kijken naar de keurige man die kalm wacht tot hij wordt ingerekend. ‘U eist wat?’ vraagt de wachtman. ‘Ik eis de aanslagen op. De Zuidas. Ik ben het.’ uit: Asjkenazi de Grote ‘Is er iemand bij je?’ informeert Neele. ‘Ben je niet alleen?’ Asjkenazi denkt na en zegt dan: ‘Nee.’ ‘Nee?’ vraagt Neele. ‘Nee: er is niemand, of nee: je bent niet alleen?’ ‘Nee, ik ben niet alleen.’ Ieder moment is even goed of slecht als alle andere. Hij wil niet tegen haar liegen. ‘Wie is er dan?’ ‘Caroline,’ zegt Asjkenazi. ‘Caroline?’ klinkt het. Caroline kan het klaarkomen niet langer uitstellen en kreunt luid, als om Asjkenazi’s openheid te bekrachtigen. uit: Oscar Frida’s verzet Hij bekleedt een niet onaanzienlijke positie als stadsarchivaris, een functie die hij nauwgezet maar zonder elan vervult, omdat de stad die hij moet archiveren hem met de dag meer tegenstaat. Wat vroeger rechts was, mocht je nu links noemen, omdat het extreem-rechts van toen zich tegenwoordig stevig in het midden heeft genesteld. Voor mensen als Zadig is geen plaats meer. Iedereen weet dat ze nog bestaan: de liberalen, de gematigden, maar ze hebben geen stem. Vandaag is de gangbare toon luid en dwingend – de massa wordt niet graag weersproken - waarbij de klank van een enkeling vervliegt als een geneuried wijsje in een machinefabriek. uit: De liefde van Isidoor Altman ‘Je kunt mij dopen, Inez, je kunt me met water overgieten zoveel je wilt, maar ik zal er alleen in schijn katholiek door worden. Er zit namelijk een jood onder. En joden – dat weet iedereen in deze kring toch wel? – krijg je niet weg. Kijk naar mij: ik was het al vergeten, ik wist nog amper dat ik er een was. Uw oudste zoon heeft me er vanmorgen aan herinnerd. Het zat in alles wat hij zei. En denken jullie dan dat een christelijk vernisje de ware Isidoor Altman eronder krijgt? Natuurlijk niet! Je blijft het zien. Jullie verliezen de jood in mij geen moment uit het oog.’

Arnold Julius publiceerde non-fictie en romans (onder een andere naam), was werkzaam als behandelaar, docent en bestuurder in instituten en instellingen, promoveerde, adviseerde en leeft nu met zijn vrouw afwisselend in Frankrijk en Amsterdam.

Jonas T. Bengtsson Een sprookje roman

jonas t. bengtsson

EEN

SPROOKJE roman

roman

Een jongen groeit op met een vader die weinig respect voor de wet lijkt te hebben. Terwijl ze van de ene naar andere de plek trekken alsof ze op de vlucht zijn, nemen ze zich steeds meer afstand van de eisen van de maatschappij. De vader, een excentrieke, rusteloze man, neemt een rits vreemde baantjes aan, zoals het maken van antieke meubels, tuinier en uitsmijter bij een nachtclub. Overdag geeft hij zijn jonge zoon les, ’s avonds vertelt hij een sprookje over een prins en een koning die op een missie zijn om de Kwade Prinses te vermoorden, terwijl ze op vlucht zijn voor de Witte Mannen die zich verbergen in het volle zicht. Op een dag neemt hun avontuur een onverwachte wending. Tien jaar later, wanneer de jongen op het punt staat volwassen te worden, kunnen vragen over het duistere verleden van zijn vader niet langer onbeantwoord blijven. Met Een sprookje, dat zich afspeelt in het Kopenhagen van de jaren tachtig tot het begin van de eenentwintigste eeuw, heeft Jonas T. Bengtsson een coming-of-ageroman geschreven over hoe het voelt om een vreemde in de moderne wereld te zijn en over de consequenties van een levensfilosofie die van ouder op kind overgaat. Vertaling Angélique de Kroon

Paperback met flappen, 384 blz., € 19,90, isbn 978 90 821 7519 6 – augustus 2015

‘Ik word wakker van de geluiden. Alsof een dier aan het doodgaan is in onze keuken. Ik ken ze en weet dat ze door zullen gaan. Misschien nog tien minuten, misschien totdat de zon opkomt. Mijn vader ligt opgekruld op de brits. Zijn t-shirt is doordrenkt van het zweet. Hij wringt de deken tussen zijn handen. Ik heb hem eerder oude lakens in stukken zien scheuren. Ik streel hem over zijn haar. De lange zweterige plukjes haar kleven aan zijn huid. Ik neem een schone theedoek en veeg zijn voorhoofd en nek af. Elke keer als we verhuizen, hoop ik dat de nachtmerries niet meekomen, ook al durf ik daar niet langer in te geloven. We gaan ergens anders wonen en een tijdje zijn we er vanaf. Een week of een paar maanden. Dat verschilt. Ik ga bij hem liggen. De brits is heel smal. Ik lig heel dicht tegen de rand, en voel het harde hout tegen mijn heup. Ik heb mijn armen om zijn nek en streel hem over zijn voorhoofd. Mijn vingers raken vast in zijn haar, maar toch wordt hij niet wakker. Hij wordt nooit wakker. Ik zou vlak bij zijn hoofd kunnen schreeuwen, en zijn ogen zouden nog steeds gesloten zijn. Mijn vader snikt in zijn slaap. Maar nu minder, want hij kan voelen dat hij niet alleen is. “We redden het wel,” fluister ik tegen hem. Zoals hij dat tegen mij zegt, als alles moeilijk is. “We redden het wel, wij tweeën.”’

‘Als Cormac McCarthy’s The Road een werkelijke relatie te bieden had in plaats van alleen een leegte die de lezers invullen, dan zou het in de buurt kunnen komen van Jonas T. Bengtssons Een sprookje.’ David Vann ‘Een prachtige, originele roman met heel veel charme. Ten zeerste aanbevolen.’ La Quinzaine littéraire ‘Een briljante roman over overleven, liefde en erfgoed.’ Libération Dimanche ‘De nieuwe roman van Jonas T. Bengston speelt met het klassieke thema van de coming-of-ageroman. [...] De jonge Deense schrijver geeft een overtuigend portret van een zoon die net als zijn vader vlucht, die door zijn vader vlucht.’ Le Monde des livres ‘Een sprookje is een diepzinnige en indringende roman over de onverbrekelijke band tussen een vader en een zoon.’ Lawrence Hill

Jonas T. Bengtsson (1976) debuteerde in 2005 met Aminas breve, dat bekroond werd met de BG Banks Debutantpris. Zijn tweede roman, Submarino (2009), kreeg de PO Enquist Prisen en werd verfilmd door Thomas Vinterberg. Een sprookje stond op de shortlist van de 2012 Danish Radio Literature Prize voor de beste roman van het jaar. Zijn werk is vertaald in twintig talen.

Cynan Jones De das roman

c ynan

jones

de das roman 3

De das is een verzengende roman. Tegen een duister landelijk decor, waarin mens, dier en land met elkaar overhoop liggen, ontvouwt zich het verhaal de in elkaar grijpende levens van een dassenknuppelaar en een boer die zich door het lammerseizoen worstelt. Jones schrijft met inlevende behoedzaamheid over isolatie en verlies en met een onbewogen oog over de eenvoudige rauwheid van het leven van dieren. De das is een in glasheldere, suggestieve taal geschreven meesterwerk over de eeuwige kringloop van jagen en gejaagd worden. En over het keerpunt dat ieder mens ergens heeft waarop alle vluchtwegen zijn afgesneden en hem niets meer overblijft dan de confrontatie aan te gaan. Vertaling Jona Hoek

Paperback met flappen, 160 blz., â&#x201A;Ź 16,50 â&#x20AC;&#x201C; september 2015

‘Hij keek op naar de kale takken van de es, beweeglijk en toch op een of andere manier majestueus, scherp afgetekend tegen de lage strijklichten, ze bewogen nauwelijks, waardoor het geluid van ver leek te komen. Een ver ruizen. Een ruizen dat in zich het primitieve sussende gefluister draagt van de onvergankelijkheid van onmeetbaar grote dingen. Het geluid leek tastbaar in de lucht, al het andere leek er stil door. De schapen briesten en maalden, de poten van het vee sopten terwijl ze zich door de modder bewogen. De ketting van de hond ratelde als muntjes in een donkere zak. Maar dit geluid bracht een zekere stilte. Terwijl hij de gitzwarte nacht in staarde kwam een kerkuil het strijklicht in vliegen, gleed geruisloos tussen de schuren door en was weer verdwenen, hij leek een soort schim van zichzelf achter te laten, een soort niet te meten witheid in de lucht.’ ‘Zowel eenvoudig als episch, een fantastische roman.’ Tim Pears ‘De das is fenomenaal. Het is een van de krachtigste boeken die ik in heel lange tijd heb gelezen. Het is een nieuwe klassieker om in één ruk uit te lezen.’ Matt Haig ‘Het is een boek over de essentiële dingen: leven en dood, wreedheid en mededogen. Het is een boek dat in je botten kruipt, en je achtervolgt.’ The Telegraph ‘Een diepzinnig, krachtig en fascinerend portret van een verborgen landelijke wereld.’ The Guardian ‘Het lijdt geen twijfel dat hij een van de getalenteerdste schrijvers van Wales is – en ook van de rest van Groot-Brittanië.’ The Independent ‘Geschreven met een prachtige, eenvoud. De das is aangrijpend, suggestief en totaal meeslepend.’ Jon McGregor ‘De das is een fantastische roman... Er zijn echo’s van Ted Hughes, Cormac McCarthy en Ernest Hemingway. Het kan gelezen worden als poëzie, waarbij je de woorden in je hoofd laat rondgaan tot de verborgen patronen van zijn diepere betekenis naar boven komen.’ The Times

Cynan Jones (1975) is geboren in Aberystwyth, Wales. Eerder verschenen van hem de romans The Long Dry (bekroond met de Betty Trask Award), Everything I Found on the Beach en de herverteling van een Welshe mythe Bird, Blood, Snow. Hij woont in Aberaeron, Wales.

Álvaro Enrigue Tiebreak roman

álvaro enrigue

tie break roman

Rome, 1599. De Italiaanse kunstenaar Caravaggio en de Spaanse dichter Francisco de Quevedo staan op het Piazza Navona klaar voor een partijtje tennis. Ze lijken geen van beiden goed te beseffen waar ze aan beginnen. Eerste set, eerste game. Een bal gemaakt van mensenhaar suist over het net en plotseling bevindt de lezer zich in Frankrijk met de beul van Anne Boleyn. Eerste set, tweede game. Een glimp van het glinsterende sieraad rond Quevedo’s nek vormt de aanzet tot een verhaal over Hernán Cortés en de wrede verovering van Mexico. Terwijl het verhaal heen en weer pendelt tussen de tennisbaan en de wereld erachter vertelt Enrigue over het Europa van de barok, over de kolonisering van de nieuwe wereld, over geweld en de verwoestingen die de moderne tijd heeft aangericht. Tiebreak is een grootse allegorie over het moderne Europa, verteld in de vorm van een tenniswedstrijd die even speels als spannend is. Vertaling Luc de Rooy Paperback met flappen, 264 blz., € 18,50 – oktober2015

‘Een fascinerende roman, donker en gewelddadig, als een van Caravaggio’s doeken.’ SR Kulturnytt ‘Een historische roman die op geen enkele andere lijkt. Tiebreak is meeslepend, barok, geleerd en boeiend.’ Dagens Nyheter ‘Hij schrijft fantastisch... een grappig, geleerd en spannend verhaal over de barok.’ SVT ‘Aan de postmoderne boom hoort Enrigue thuis aan dezelfde tak als David Foster Wallace, Zadie Smith en Felicitas Hoppe.’ Expressen Het is een rijke, ja, overdadige roman die de barok samenbrengt met postmoderniteit in een zweterige omarming en de fantasie kleurrijk de vrije loop laat.’ ETC ‘Een rijke en kronkelende roman, misschien is dit wel de eigentijdse roman waar iedereen het over heeft.’ SR Kulturreportage ‘De barok komt schaamteloos openhartig en duidelijk tot uitdrukking. Met draden die duidelijk zichtbaar de wereld in lopen. Deze draden, werkelijke vermengd met Borgesiaanse pseudogeschiedenisssen (over haar), hanteert Enrigue meesterlijk.’ Helsingborgs Dagblad

Álvaro Enrigue (1969) heeft meerdere romans geschreven en wordt gezien als een van de belangrijkste literaire stemmen uit hedendaags Mexico. Hij is vergeleken met Roberto Bolaño, David Foster Wallace en Jorge Luis Borges. Tiebreak werd bekroond met de prestigieuze Premio Herralde en met de Premio Elena Poniatowska, en verscheen onder andere met veel lof in Frankrijk en Zweden.

Rob Schouten,

rieste roman.’

Wander, een eenendertigjarige, aan lagerwal geraakte man, zonder geld, baan, diploma’s of huis, wordt verliefd op de bijna twintigjarige studente Hanna, een meisje uit een keurige, rijke familie.

wessel te gussinklo

DONALD NIEDEKKER

Als een tijger, als een slak

Zeer helder licht, de eerste roman van Wessel te Gussinklo in bijna twintig jaar, is een even luchthartig als diepgravend boek, waarmee hij opnieuw aantoont dat hij tot de meest eigenzinnige auteurs van Nederland behoort.

roman

zeer helder licht

kennen als een komt, je bij je e wezen over je heerlijke tiran.’

wessel te gussinklo

onkere en door . Heen en weer egaal grauwe ilderd was, en age waar wakDat was alles. en knik in de zien; alles zoals k. En toch, en verschuiven en eveer.’

roman

stig dagerman

BRUILOFTSLIED roman 6

wessel te gussinklo

huub beurskens

Jan Lauwereyns

wij zullen aan god gelijk zijn

wachten op

Theorie

en voor eeuwig bestaan

een

van de

vriend

rondworm

roman

Wiel Kusters

iel Kusters

HOHNER

lisa moore DE ONTSNAPPINGEN VAN DAVID SLANEY roman

Arnold Julius

Romans



c ynan

álvaro enrigue

jones

de das

tie break

jonas t. bengtsson

EEN 26

SPROOKJE roman

roman

3 64