Η ΠΑΡΟΥΣΑ ΕΡΕΥΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΜΙΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΝΑ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΤΕΙ ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΑ ΤΟ ΥΣΤΕΡΟ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΠΙΚΙΩΝΗ ΣΤΙΣ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΑΚΡΟΠΟΛΕΩΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΚΟΠΙΑ ΤΗΣ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΛΟΓΙΑΣ. ΚΥΡΙΑ ΠΗΓΗ ΕΝΝΟΙΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΤΑ HEIDEGGER ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΗΣ "ΠΟΙΗΤΙΚΗΣ" ΤΟΥ "ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΥ", ΤΗΣ ΟΝΤΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟΥ "ΠΡΑΓΜΑΤΟΣ" ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΕΧΝΗΣ. ΕΞΕΤΑΖΕΤΑΙ Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΤΟΥ ΠΙΚΙΩΝΗ ΩΣ ΤΙΣ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΑΚΡΟΠΟΛΕΩΣ ΩΣ ΜΙΑ ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ ΤΩΝ ΜΟΡΦΩΝ ΣΕ ΕΝΑΝ ΙΔΙΩΜΑΤΙΚΟ ΓΑΙΟΚΕΝΤΡΙΣΜΟ.Η ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ ΠΙ
