Krantje Kritisch en Onafhankelijk
voor en door studenten van de UU, HU en HKU
Boord Nr. 13 I oktober 2012 I offline
Gratis krant Neem mee
2
Gaat Paars weer aan de slag?
Wat valt er te leren van het visiteren?
Enkele gedachten over de verkiezingen van 12 september
Kwaliteitscontrole bij Culturele Antropologie
5
“Over my dead body” The real implications of the European Stability Mechanism 6
Verkiezingen
2 Krantje Boord
Gaat Paars weer aan de slag? Enkele gedachten over de verkiezingen van 12 september.
R
Erik Krebbers – doorbraak.eu
evolutionaire veranderingen zullen er uit parlementaire hoek niet snel komen, maar helemaal om het even is het natuurlijk ook weer niet wie er in het parlement zitting nemen. Het zal sommigen wel opgevallen zijn: Doorbraak heeft zich de afgelopen weken weinig tegen het verkiezingscircus aan bemoeid. We zijn eigenlijk maar gewoon blijven doen wat we altijd proberen te doen: verzet opbouwen van onderop. In ons eigen tempo, met ons eigen verhaal. Wat niet wil zeggen dat we de ‘verkiezingsactiviteiten’ van andere linkse en progressieve clubs niets vonden. Integendeel, de Internationale Socialisten voerde een prima actie tegen het VVD-congres, op de Krapuul-site waren geinige posters te downloaden tegen diezelfde partij en de FNV keerde zich terecht tegen “de sociale woestijn”. Meer anarchistisch gerichte activisten verbrandden hun stemkaarten of maakten hun over het algemeen gedegen kritieken kenbaar op de website Ontstemd. De makers van die site wilden “mensen met deze campagne helpen bewust worden dat de broodnodige en gewenste maatschappelijke veranderingen niet zullen verwezenlijkt worden door eender welke samenstelling van het parlement. Deze veranderingen zullen we samen moeten afdwingen, van onder op.” Crisis Wat opviel bij de verkiezingscampagnes en -debatten is dat er nauwelijks werd gepraat over hoe de crisis nu eigenlijk is ontstaan. In 2008 en 2009 werd er nog enorm geschopt tegen de banken, en vorig jaar tijdens de Occupy-beweging zelfs even tegen het kapitalisme an sich, maar inmiddels wordt de crisis door de media bijna als een natuurfenomeen behandeld. Er was onder politici ook geen enkele kritiek op de instellingen en individuen die medeverantwoordelijk zijn voor het ontstaan van die crisis. Want daarmee
Paars: “Het radicale midden dat korte metten maakt met wat er nog aan democratie overschiet door ons verder en verder over te leveren aan de krachten van ‘de markt’.” moet straks gewoon weer om de tafel worden gezeten. De trein moet immers door, op hetzelfde spoor. Alle partijen willen “vooruit kijken”, hebben “zin in de toekomst” en willen maar wat graag de BV Nederland meebesturen. En dat betekent bezuinigen, snel en keihard, of wat langzamer. Maar dat er geld van de armen naar de rijken moet, dat staat voor zowat iedereen in ‘de politiek’ wel vast. Verliezers Maar niet alle partijen zullen evenveel kans maken op meebesturen. Het CDA, de achterbakse christelijke partij die altijd een deel van de progressieve kiezers wist te trekken om vervolgens rechts beleid te maken, is vrijwel weggevaagd. Opgeruimd staat netjes. Hetzelfde geldt voor GroenLinks, de progressieve partij die meende dat Bruin I onvoldoende economisch ‘hervormde’ en Rutte bijvoorbeeld bekritiseerde omdat hij de ontslagbescherming niet ‘versoepelde’. De progressieve partij ook die tevergeefs koketteerde met nationalistische gevoelens door posters en t-shirts te verspreiden met groot de letters NL erop.
De PVV heeft gelukkig ook flink moeten inleveren, maar dat betekent niet dat Wilders’ nationalistische en racistische ideeën daarmee verdwijnen. Integendeel, die zijn meer dan ooit gemeengoed geworden, en de partij werd er dan ook nauwelijks nog op aangevallen. Wilders voelt de rechtse tijdsgeest nog steeds prima aan, zoals bleek toen hij voorstelde om de politie koffiehuizen te laten binnenvallen om na te gaan of de aanwezigen daar wel werk hebben. Migranten en werklozen in een keer pakken, is het idee. Wilders’ razziavoorstel sluit feitelijk en qua gevoel naadloos aan bij de praktijk van het massaal bijeenbrengen en naar vacatures transporteren van werklozen in Rotterdam, en straks ook in Den Haag. Kiezers winnen De SP heeft uiteindelijk evenveel zetels gekregen als bij de vorige verkiezingen. Roemer en een groot deel van zijn achterban willen zo graag meeregeren, en ook wat rechtsere stemmen trekken, dat ze gaandeweg meer en meer linkse principes overboord hebben gezet. Tevergeefs, zo bleek dus gisteravond. Het is weinig
Crisis zinvol voor linkse activisten om hun hoop op de SP te vestigen. Het werd uiteindelijk een race tussen de VVD en de PvdA, of beter gezegd: tussen premier Mark Rutte en Diederik Samsom, want de nadruk kwam meer en meer op de poppetjes te liggen. Samsom wist de PvdA weer in de race te brengen door een overtuigend beeld neer te zetten van een zeer sterke man met een overdadig zelfvertrouwen (“ik word de premier”) en een ogenschijnlijke openheid en eerlijkheid die sterk aan Pim Fortuyn doen denken. Niet zozeer qua inhoud natuurlijk, maar qua impliciete en uiterst patriarchale boodschap: kom bij mij, ik ben sterk en zorgzaam als een vader, ik ga winnen. Met een zeer sterke nadruk op “ik” en veel minder op “de partij”. Eerst het beeld van de winnaar neerzetten en dan volgen de stemmen
Krantje Boord 3 vanzelf, zo was kennelijk de strategie. Zo’n populistische aanpak werkt natuurlijk alleen in een politieke atmosfeer waarin ideologische discussies nog maar een volstrekt onderschikte rol spelen. Paars De VVD, de PvdA en D66 zijn de winnaars van de verkiezingen, Paars dus. De kans is dan ook groot dat de partijen straks gezamenlijk verder gaan waar ze in de jaren 90 gebleven waren: het verder perfectioneren van de migratiebeheersing en de administratieve apartheid, en het verder afbreken van de sociale zekerheid. Meer flexibilisering en privatisering, meer disciplinering van de onderkant van de arbeidsmarkt en het opvoeren van de arbeidsproductiviteit. Waar overal gesproken wordt over het verlies van de extremen en de terugkeer naar het veilige midden, kan men beter
spreken van een heropstanding van het extreme midden. Het radicale midden dat korte metten maakt met wat er nog aan democratie overschiet door ons verder en verder over te leveren aan de krachten van “de markt”. Er gaan her en der al stemmen op dat zelfs wat ons nu rest aan democratie eigenlijk niet geschikt meer is voor deze moderne tijden waarin het kapitaal razend snel rond de wereld schiet. Democratische besluitvorming zou het reageren daarop maar vertragen. En ja, de kiezers kunnen dan wel democratisch voor een bepaald beleid kiezen, maar als de financiële markten het daarmee niet eens zijn, dan is het einde verhaal. We zullen het dus echt zelf, van onderop en buitenparlementair, moeten aanpakken als we daadwerkelijk verbeteringen willen. #
Op vakantie in Crisisland Persoonlijke verhalen over de crisis in Griekenland
E
Sander van Lanen
en zomer in Griekenland, wat merk je nou van zo’n crisis? Als toerist zie je het misschien niet meteen, maar iedereen weet je wel iets te vertellen.
Griekse vrouw, met op de achtergrond munten uit het pre-Eurotijdperk.
Tijdens het drinken van een biertje op de boulevard van Thessaloniki vertelt Ruri, een Griekse studente, dat het rustiger is in de kroegen van de stad. Volgens haar kunnen veel mensen het zich door de crisis niet meer veroorloven om ‘s avonds buitenshuis een biertje te drinken. Dit is het eerste antwoord dat ik vind gedurende mijn zoektocht naar hoe de Grieken de crisis ervaren. Als dit alles zou zijn, zou je denken dat het probleem nog te overzien is. Al is het voor het uitgaansleven van een jonge studente niet erg bevorderend, men kan zich ergere dingen voorstellen. Maar al snel blijkt dat deze studente het nog goed heeft. Een vriend van Ruri, Raphael, die later aansluit vertelt dat hij ein-de-lijk een baantje heeft gevonden. Drie dagen in de week, 12 uur op een dag, voor net vier euro per uur. Een baantje zonder recht op bijstand als hij eventueel ontslagen wordt, een dreiging die constant boven zijn hoofd hangt. Raphael is niet tevreden, zijn werk in een kiosk is saai en zwaar, maar Ruri
4 Krantje Boord wrijft hem in dat hij tenminste een baan gedood zoals in augustus gebeurde met heeft en dus blij moet zijn. Ze heeft hierin een migrant uit Irak. Volgens Sarah, een gelijk als je bedenkt dat afgelopen juni de professor uit het Verenigd Koninkrijk jeugdwerkeloosheid op een percentage die in Griekenland werkt, krijg je bij een van 52,8 procent lag. Volgens Ruri wil klacht over migranten het telefoonnuméén op de vier Grieken het land verlaten, mer van de Gouden Dageraad mee, om een uitspraak die later wordt bevestigd zo een knokploeg te regelen. door Maria. Zij is iemand die blijft in Deze overlap tussen extreem rechts en Griekenland, want ze heeft een baan, de politie werd duidelijk toen een Griekse maar “Zonder baan zou ik ook vertrek- krant melde dat meer dan de helft van de ken”. Bijna iedereen die ik spreek vraagt politieagenten in Athene op de Gouden mij of je in Nederland makkelijk een baan Dageraad stemde. Terwijl ik in Oreskan krijgen. tiada zat, een stadje vlakbij de grens Maar ook Grieken met een baan met Turkije, liep er een migrant voorbij. hebben het niet makkelijk. Op Lesbos Een groep agenten begon tegen hem te spreek ik met Kalasis en Elektra, beiden praten in het Grieks. De jongen kwam werkzaam op de universiteit, Kalasis in dichterbij en zei in het Engels dat hij ze Athene, Elektra op Lesbos. Door het niet verstond omdat hij uit Afghanistan be zuinigingsbeleid kwam. De agenten “Als ik vertel dat we vroegen of hij van de afgelopen jaren hebben ze een derde honger had, dit was in Nederland te horen het geval, waarop de van hun salaris moeten krijgen dat Grieken op jongen door de poliinleveren en is de hun 55e met pensioen tie werd uitgelachen belasting gestegen. Dit gaan zijn ze geschokt.” resulteert in het feit dat en weggestuurd. ze het financieel niet Deze agenten bleken kunnen opbrengen om de laatste maan- te werken voor Frontex, een Europese den de elektriciteit te betalen. Dat zij hier organisatie die de buitengrenzen van niet de enigen in zijn blijkt als ze vertel- Europa bewaakt. Ook drie Nederlandlen dat er steeds vaker kinderen flauwval- se medewerkers van de marechaussee len op scholen omdat hun ouders niet behoren tot de organisatie om te helpen genoeg te eten voor ze kunnen kopen. met het bewaken van de grens. Frontex Eila, hoofd antropologie aan de Univer- beweert een civiele organisatie te zijn, sity of the Aegean, vertelt me dat ze maar maakt gebruik van materiaal van volgend jaar 90% van haar budget moet het leger. Een activist op Lesbos vertelt doorsluizen naar het departement. Als dat Frontex-boten regelmatig de boten ik vertel dat we in Nederland te horen van migranten terugduwen richting krijgen dat Grieken op hun 55e met pen- Turkije om vervolgens gaten in de boten sioen wordt er geschokt gereageerd. In te maken. Om verdrinking te voorkomen, sommige beroepsgroepen is het miss- zijn de migranten op deze manier gedchien mogelijk, maar mensen bij publieke wongen terug te zwemmen naar land. instellingen gaan ‘gewoon’ op hun 65e Hiermee voorkomt Frontex dat zij de met pensioen, terwijl medewerkers van migranten moeten oppakken, wat er toe universiteiten moeten doorwerken tot zou leiden dat ze meegenomen dienen hun 68e. En deze leeftijden golden ook te worden naar Griekenland. Maar al in tijden voor de bezuinigen. medewerking aan een dergelijk racistDe crisis wordt niet alleen gevoeld isch beleid gebeurt niet alleen door de door Grieken. De grote financiële prob- politie. In de trein van Alexandroupolis lemen hebben ook gezorgd voor een naar Athene worden alle migranten in de opkomst van extreem rechts, zo is de pol- laatste wagon, nummer 5, geplaatst waar itieke partij Chrysi Avgi (Gouden Dag- geen blanke te zien is. In de rest van de eraad) sterk gegroeid tijdens de afgelo- trein is geen enkele niet-blanke aanwezig. pen verkiezingen. Migranten voelen de Voordat ik naar huis vlieg, praat ik gevolgen, letterlijk, want steeds vaker met de 27-jarige Dimitra. Ze is net klaar worden migranten in elkaar geslagen met een zomerbaantje op Lesbos en gaat door leden en sympathisanten van de terug naar haar huis in Thessaloniki. Als partij. Een jongen uit Afghanistan die ik vraag of ze hier naar uitkijkt, begint op Lesbos werkt als tolk vertelt dat hij ze te huilen. “Thuis liggen rekeningen die in Athene niet meer over straat durft. ik niet kan betalen, de huisbaas kan ieder De laatste keer dat hij er was, nam hij moment komen om mij uit mijn huis te de taxi vanaf de boot naar zijn afspraak, zetten, ik weet niet wat ik moet doen”, is en daarna meteen weer terug, bang om wat ze zegt. # in elkaar geslagen te worden, of zelfs
Crisis
Wat valt er Kwaliteitscontrole bij Culturele Antropologie
N
Jilles Mast
ederlandse hoger onderwijs instellingen zijn afhankelijk van goedkeuring door de Nederlands-Vlaamse Accreditatie Organisatie (NVAO) om les te mogen geven. De NVAO heeft als doel de kwaliteit van opleidingen te waarborgen en te verbeteren, maar in de praktijk kan het er juist toe leiden dat de echte problemen uit het zicht raken.
Ongeveer eenmaal in de zes jaar worden universitaire opleidingen in Nederland bezocht door een visitatiecommissie van het NVAO, de Nederlands Vlaamse Accreditatie Organisatie. Deze semipublieke instelling is het orgaan dat de kwaliteit van alle opleidingen in het hoger onderwijs in Nederland evalueert. De kwaliteitsmeting door de NVAO is van het grootste belang. Is de evaluatie positief dan krijgt de opleiding een accreditatie en kan zij verder gaan met lesgeven. Een negatieve beoordeling kan in het uiterste geval leiden tot het intrekken van de onderwijslicentie en het opheffen van de opleiding. Wanneer de NVAO een bezoek aankondigt gaan dan ook alle alarmbellen rinkelen. Net zoals horecaondernemingen de keuken extra goed schoon zullen maken voor een bezoek van de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit, zo ook gaat ook de bezem door de opleiding. Alle losse eindjes – administratief, inhoudelijk, organisatorisch - worden aan elkaar geknoopt. Er wordt een uitgebreid evaluatierapport opgesteld, waarin staat beschreven wat de doelstellingen van de opleiding zijn, op welke manier wordt geprobeerd deze te bereiken en de mate waarin dit ook daadwerkelijk lukt. Dit rapport vormt de basis van de evaluatie van de NVAO. Het uiteindelijke oordeel volgt na een bezoek waarbij studenten, docenten en het management door de commissie worden ondervraagd.
Onderwijs
Krantje Boord 5
r te leren van het visiteren?
“Wanneer de NVAO een bezoek aankondigt gaan alle alarmbellen rinkelen.” Een koekje van eigen deeg? De taak van de NVAO is het beoordelen van de kwaliteit van de opleiding met als doel deze waar nodig te verhogen. In principe is deze controle natuurlijk een goede zaak. Onderwijsinstellingen worden betaald met belastinggeld en het is niet meer dan logisch dat daar verantwoording over moet worden afgelegd. Desondanks is het nog maar de vraag of een evaluatie nu echt leidt tot verbetering van een opleiding of dat problemen juist onder het tapijt worden geschoven. Om terug te keren naar het voorbeeld van de horeca, het is leuk en aardig dat de keuken in ieder geval gedurende één week mooi schoon is, maar dit zegt natuurlijk niets over de rest van het jaar. De hele manier waarop de evaluaties in het hoger onderwijs verlopen werkt het laatste in de hand. Dat was in ieder geval de indruk die ik kreeg tijdens de proefsessie voor de beoordeling van de opleiding Culturele Antropologie hier in Utrecht. En dit mooi weer spelen gaat verder
dan ervoor zorgen dat de mannen netjes geschoren zijn en vrouwen een mooie jurk uit de kast trekken – één van de dingen die werd aangeraden. Het docenten- en managementteam is namelijk bezig met het beschermen van haar opleiding. Ze willen immers de goedkeuring van het NVAO om verder te gaan met wat ze het liefste doen. Ze willen niet hun baan en het lot van hun studenten op het spel zetten. Het buiten hangen van de vuile was is dan ook niet aan te raden. Er werd tijdens deze voorbereidende sessie dan ook expliciet gemeld dat de evaluatiecommissie niet gebruikt moest worden om te vragen om extra geld of personeel, ook al is het gebrek aan beiden een groot probleem. De hele opzet van de visitatie zorgt er dan ook voor dat de uiteindelijke beoordeling minder zegt over de opleiding dan dat het zou kunnen doen. De reikwijdte van de evaluatie is niet groter dan wat er intern gebeurt. Om een voorbeeld te geven. Bij de
bachelor antropologie was het vroeger zo dat elke student haar of zijn eigen onderzoek mocht doen. Recente bezuinigingen hebben er echter toe geleidt dat er minder begeleiders konden worden aangetrokken waardoor de opleiding genoodzaakt was studenten per tweetal onderzoek te laten doen. Dit wordt betreurd door de docenten, maar voor de proefcommissie was het van belang dat de docenten wisten te verantwoorden waarom ze deze keuze hadden gemaakt. Het gevolg was dat in plaats van het uiten van (terechte) kritiek op de bezuiniging zélf, het besluit voor een onderzoek in duo's werd verdedigd met dat het 'de samenwerking tussen studenten zou verbeteren'. Dit hoeft natuurlijk niet onwaar te zijn, maar het gaat hier wel om een legitimering achteraf. De ware reden van dit besluit was niet het verbeteren van de kwaliteit, maar ging om het zo goed mogelijk verwerken van een opgelegde bezuiniging. Nu kun je je afvragen of de commissie van het NVAO het juiste platform is om bezuinigingen te bekritiseren. Het gaat ten slotte om het onderwijs en niet om politieke besluiten over waar en hoe kan worden bezuinigd. Aan de andere kant, wat is een evaluatie nog waard wanneer een dynamiek zoals in het voorbeeld hierboven, in gang wordt gezet. Wat zegt het nog als opleidingen keer op keer een goede beoordeling krijgen, ondanks het simpele feit dat het behoud van de kwaliteit van onderwijs onmogelijk is als er elke keer minder middelen beschikbaar zijn. De prijs moet ergens worden betaald: minder geld betekent minder docenten, wat leidt tot minder contacturen of een hogere werkdruk. De afhankelijkheid van goedkeuring door het NVAO zorgt ervoor dat dit soort dingen worden afgezwakt om het voortbestaan van de opleiding te verzekeren. #
Europa & Economie
6 Krantje Boord
“Over my dead body”
The real implications of the European Stability Mechanism
Alexander Beunder and Joska Ottjes
T
he focus of the discussion about the European Stability Mechanism limits itself to a solely national view with arguments as ‘own economy first’. The real implications of the ESM such as the democratic deficit it creates and its neoliberal policies are neglected despite the fact that these are the implications we should really be talking about.
On the 24th of May, the Dutch government voted with a vast majority in favor of the ESM, a permanent fund set up to rescue the Euro. The loan capacity comprises an amount of 700 billion of which the Netherlands contributes around 5.7 percent. Germany is by far the head contributor followed by France, Italy and Spain of a total of seventeen EU-member states. With the victory of the liberal-conservative People’s Party of Freedom and Democracy (VVD) in the Netherlands on the 12th of September combined with a victory for the German Merkel-government at the same day as the German Constitutional Court approved Germany contributing to the ESM, the pro-European and neoliberal mindset has prevailed. The establishment of the ESM has been ratified by the last member state and it has been decided by the minsters of Finances that the ESM should be in scaffolding at the end of
October 2012. But what does this actually mean and what kind of critique is relevant to discuss at a time when the eurocrisis escalates, government cuts are presented as to be inevitable, ministers talk about a banking union and the future of the Greek and Spanish people is insecure? It might sound as a good idea: the ESM is simply the “permanent” institution that will take over from the temporary fund, the European Financial Stability Facility which has been providing emergency bail-outs to eurozone governments in distress. Praised as a victory for those on the side of ‘European solidarity’, the rules of the game are far from generous. Not even speaking of the complete lack of democratic control over the ESM itself, access to the ESM comes with many strings attached. First of all, every future emergency loan from the ESM will be provided under strict conditions called a ‘Memorandum of Understanding’. We have seen in Greece what the conditions of bail-outs will probably be: lowering of wages, reducing social services and a forced sellout of the national economy. Greece has been forced to sell public property on a massive scale. Phone companies, international airports, harbors, post offices, waterworks, weapon manufacturers and railway companies are sold as bargains to mainly German and Chinese companies. The Greek nightmare goes on as the economy keeps collapsing, racial tensions are rising and hospitals are running out of medical supplies. Secondly, the ESM has a clause, some-
times called the ‘blackmail clause’, which affects not only the bail-out receivers, but all potential receivers. The ESM treaty states “that the granting of financial assistance [...] will be conditional, as of 1 March 2013, on the ratification of the TSCG by the ESM Member concerned”. In other words: to even make a chance of getting ESM funds, member states must have signed the European Treaty on Stability, Coordination and Governance (TSCG). And this is where the neo-liberal nightmare gets even worse... for all of us. The TSCG, luckily not yet ratified by enough member states, will make all European member states with ‘excessive deficits’ (which are currently 24, including the Netherlands, which you would expect in crisis-years) subject to an ‘excessive deficit procedure’. This basically means the undemocratically elected European Commission will partly take over your national fiscal policy. An ‘excessive deficit procedure’ means that a detailed programme of economic reforms, recommended by the European Commission (EC), would be legally binding under ‘EU law’. Not complying with the recommendations would lead to financial penalties of which the Dutch Socialist Party leader said “over my dead body”. How disastrous these recommendations can be we have seen in Greece. What they would be in the Netherlands we can read in one of the (currently non-binding) EC recommendation documents: an increase in the retirement age and “in particular, the Netherlands should [...] improve the participation of women, older workers and disadvantaged groups with a view to raising overall hours worked”. So, no, even if a country thinks it could get out of it’s ‘excessive deficits’ - mostly caused by socializing the losses of private gamblers of the financial sector - through increasing taxes on the rich, they would have to do it the neo-liberal way of the European Commission. What’s ironic is that those favouring all of these self-destructive policies are calling themselves ‘pro-Europe’. #
De wondere wereld buiten je studie
Krantje Boord 7
Agenda Elke dinsdag met KSU borrelenen of vergaderen, zie voor data: kritischestudenten.nl Open KSU Borrel. 21.00 in Cafe de Bastaard, Jansveld 17 Open KSU Vergadering. 19.30 in Boekhandel de Rooie Rat, Oudegracht 65 3 oktober Reading Group: History of Social Movements - Italy in the 60s & the 70s 19.30, Rooie Rat, Oudegracht 65 4 oktober From the squares to the hood: Grass-roots activism in the Iberian Peningsula - Basta! Movie/info-night 19.30, Kargadoor, Oudegracht 36
D
it jaar wordt het programma opgebouwd rond het thema 'vlam in de pan'. Ondanks de crisis en de sociale afbraak is er nog weinig weerstand en verzet in Nederland zichtbaar in vergelijking met Spanje, Griekenland of Québec. Wat moet er gebeuren zodat ook hier de vlam toch in de pan zal slaan? Elk jaar wordt dit festival gehouden om samen met activisten ideeën uit te wisselen over strategieën, methoden en technieken die een rol (kunnen) spelen bij het sleutelen aan een humanere, vrijere, eerlijkere samenleving. Met rond de dertig workshops, debatten en lezingen, verdeeld over drie dagen, hoopt het festival een bijdrage te leveren aan een ontsnappingsroute uit de polder, een grotere zichtbaarheid van campagnes en betere toegankelijkheid van de beweging. De nadruk ligt vooral op het 'hoe' van de strijd, en dus niet op het analyseren van de kwade kanten van het systeem. Thema's die aan de orde komen zijn onder meer:
* Toegankelijkheid van bewegingen * Zichtbaarheid van campagnes * Dilemma's van (tegen)machts vorming * Ontsnappingsroutes uit de polder * Netwerken en andere structurenvan organisatie Het festival is een inspirerende plek om nieuwe ideeën op te doen en uit te wisselen. Naast de inhoudelijke activiteiten heerst er een gemoedelijke sfeer, is er een leuk cultureel programma, lekker eten en vooral veel gezelligheid.
6 oktober Queer It All - discussie, film, feest 11.00, ACU, Voorstraat 71 11 oktober Schone lucht voor iedereen! Dialoog of actie? -Basta! Debat 19.00, Oudegracht 36 17 oktober Reading Group: History of Social Movements - Critical Theory and the Zapatistas 19.30, Rooie Rat, Oudegracht 65 18 oktober Global Day of Action to Reclaim Education ism-global. net/global_education_strike
Krantje Boord 8
Krantje Boord short Chicago Teachers back to work after nine-day strike Standing proud after driving back Mayor Rahm Emanuel’s attack on their jobs, their union and their schools. Every day, there were picket lines at schools in every neighborhood of the city, serving as an organizing center for both teachers and their supporters-followed by huge demonstrations, often downtown, where the streets were clogged by a mass of people in CTU bright red. bit.ly/Sj82St Stop de uitverkoop van de VU in Amsterdam! De groep ‘Verontruste VU’ers’ is zich al maanden aan het verzetten tegen een pakket van bezuinigingen aan de Vrije Universiteit Amsterdam. Zo zijn ze bezorgd over de transformatie van de universiteit naar een commerciële instelling; over de 300 tot 400 personeelsleden aan de VU die hun baan gaan verliezen; dat de bezuiniging van 33 miljoen euro, die niet verantwoord wordt door financiële noodzakelijkheid, de kwaliteit van onderwijs en onderzoek aan de universiteit ernstig zal schaden; omdat de universiteit wordt bestuurd door managers met torenhoge salarissen die niets te maken hebben met wetenschappelijk onderzoek of academisch onderwijs. Steun dit platform door hun internationale petitie “Stop de uitverkoop van de VU” te tekenen op verontrust.wordpress.com
a new government has been elected. The new government promised that they would end the planned tuition hike that helped to lead to the defeat Jean Charest, the leader of the Liberal Party. Geesteswetensch. UU schrapt banen & studies Zo’n 24 voltijdbanen zullen verdwijnen in het departement Geesteswetenschappen. Bovendien worden de opleiding Portugees en de studierichting Theologie geschrapt. Er zal ook een strenge vacaturestop plaatsvinden bij afloop van contracten van tijdelijk personeel en bij pensioneringen. De faculteit vraagt om 2,3 miljoen euro aan het college van bestuur om de komende drie jaar nieuwe investeringen te doen. Daarbij gaat het onder meer om verbetering van de didactiek en van de begeleiding van studenten, maar bijvoorbeeld ook om de opbouw van minoren op het gebied van Azië-studies en investeringen in het universitaire onderzoeksspeerpunt Instituties. dub.uu.nl
Hoger onderwijs na de verkiezingen Kort samengevat, VVD en PvdA zijn het er over eens: de basisbeurs voor studenten moet worden afgeschaft en vervangen door een leenstelsel; de langstudeerboete van ruim drieduizend euro zal waarschijnlijk verdwijnen, maar als je nu studeert heb je daar niets meer aan. De OV-studentenkaart blijft hoogstwaarschijnlijk wel bestaan. Uiteindelijk is het toekomstrond collegegeld Quebec Students Victory on Tuition Hikes, the voor tweede studies (ingevoerd door PvdA-minister Fight for Free Education Continues Ronald Plasterk) nog onzeker. trajectum.hu.nl In Quebec, a provincial election has been held and Kritische Studenten Utrecht (KSU) Kritische Studenten Utrecht is een open collectief van studenten dat zich met woord en daad inzet voor een maatschappij gebaseerd op vrijheid, solidariteit en samenwerking. In tegenstelling tot de huidige klassenmaatschappij streven we naar een samenleving waar sociale en economische gelijkheid heerst, zonder uitbuiting, en waar behoefte in plaats van winst centraal staat. Binnen dit kader doelen we op democratisch georganiseerd onderwijs dat voor iedereen toegankelijk is. Vanuit die visie verdiepen we ons in politieke en maatschappelijke kwesties, organiseren verzet en dragen alternatieven aan. Hiermee stimuleren we de sociale en politieke betrokkenheid van medestudenten om vanuit hun eigen omgeving veranderingen teweeg te brengen. Wil je meer weten, met ons in contact komen of een open vergadering bijwonen? Kijk dan op: www.kritischestudenten.nl of stuur een mailtje naar: kritischestudentenutrecht@gmail.com
Krantje Boord wil je geld Krantje Boord is gratis voor de lezer, maar helaas niet voor ons! Steun Krantje Boord en doneer aan Stichting Vrienden van KSU 25.46.48.614 onder vermelding van ‘Krantje Boord’
Krantje Boord? NL: Krantje Boord is een tweemaandelijkse krant gemaakt voor en door studenten die zich zorgen maken over de huidige maatschappij. In deze krant wordt er met een kritische blik gekeken naar onze samenleving met als doel mensen te informeren, maar vooral ook dialoog en actie te stimuleren. EN: Krantje Boord is a bi-monthly newspaper made by and for students that are concerned about the state of society. In this newspaper we take a critical perspective on this state of affairs with the goal of informing people, and especially to stimulate dialog and action.