L FF k rant
Latin American Film Festival | Donderdag 12 mei 2011
Foto: Michel Boulogne
Rodrigo Bellot, casting director voor Contracorriente en También la Lluvia
‘Het is onmogelijk er niet bij betrokken te raken’ Hij noemt zichzelf een hybride monster en heeft genoeg figuranten gezien in korte tijd om zich nu weer op het regisseren te storten. Rodrigo Bellott kwam langs op het LAFF voor een ontmoeting met zijn goede vriend Matías Bize. Aanleiding voor een geanimeerd gesprek.
Bellott woont in Amsterdam. Hoe hij daar terecht is gekomen? Per toeval. ‘Ik heb een Chileense vader, een Duitse moeder, ben geboren in Bolivia, groeide op in Brazilië, en woonde in New York. Hier ben ik latino, daar ben ik gringo. Ik kom nergens vandaan. Voor het schrijven van een script was ik tot februari verbonden aan het BINGER-fi lmlab, daarna ben ik in Amsterdam gebleven.’ Van huis uit regisseur, scenarioschrijver en medeoprichter van La Fábrica, de eerste fi lmacademie van Bolivia, kwam hij ‘per ongeluk’ te werken als casting director. Opeens belde Steven Soderbergh voor het epische tweeluik over Che Guevara. ‘Benicio del Toro zag mijn fi lm Sexual Dependency in Berlijn en suggereerde dat ik zou helpen bij het vinden van figuranten. Al snel werd ik gepromoveerd tot casting director. Later won Contracorriente op het
Sundance fi lmfestival en zo is het gaan lopen.’ Voor También la Lluvia stond hij voor een onmogelijke taak. ‘Ik moest een lange en krachtige Boliviaan vinden met indiaanse trekken, die Spaans, Engels en Quechua sprak en ook nog beter moest kunnen acteren dan Javier Bardem. Onvindbaar natuurlijk. Uiteindelijk vond ik Carlos Aduviri, fi lmstudent in La Paz, die vooral mijn aandacht trok omdat hij de gasoorlog had meegemaakt. Omdat hij niet zo lang is moest het script voor hem herschreven worden. Maar hij werd net als Bardem genomineerd voor een Goya!’
“
Je zet de voor- en nadelen op een rijtje, maar eigenlijk wil je gewoon je favoriet casten
Voor Bellott was het onmogelijk zich te distantiëren van También la Lluvia, omdat het een zwaar onderwerp is en hij zelf Boliviaan. ‘Eigen ervaring vermengt zich met het werk. Ik maak altijd een weloverwogen keuze voor een fi lm, want uiteindelijk beleef ik het
alsof het een huwelijk betreft. Daarom moet het ook een fi lm zijn die bijdraagt aan bewustwording. De casting director is na de regisseur het meest diepgaand betrokken bij de fi lm. Na oefeningen met het emotionele spel van Milena Soliz [dochter van Daniel in de fi lm, red.] moesten we alle drie huilen.’ ‘De fi lm is als een gezamenlijk kind. Een fi lm over Bolivianen, door Bolivianen. De meerderheid had de wateroorlog meegemaakt en was erg betrokken bij het goed vertellen van hun verhaal. Ze hebben veel bijgedragen aan de verspreiding van de fi lm, die erg goed ontvangen is in Bolivia. Het is de grootste volledig daar geproduceerde fi lm ooit. Veel leerlingen van La Fábrica hebben eraan bijgedragen. Het is een grote stap voorwaarts voor de locale fi lmindustrie.’ Als ‘zacht ei’ met ‘doorgebrande stoppen’ kwam Bellott uit het proces. Hij heeft net de casting afgerond voor zijn nieuwe fi lm die volgend jaar wordt opgenomen. ‘In het vervolg laat ik het een ander doen. Er speelt een belangenconflict als je regisseert en de casting doet. Enerzijds zet je onpartijdig de voor- en nadelen van acteurs op een rijtje. Anderzijds wil je gewoon je favoriet casten.’ Floor van Alphen
LAFF Latin American Film Festival 2011| Utrecht | www.laff.nl
1
¡ Qué raro ! Maartje Musschenga (24): ‘Uit de Andes komt de paprika, tomaat en aardappel. Echter, wij Nederlanders zijn aardappeleters geworden terwijl Ecuadorianen liever rijst eten. Een dag geen rijst is een dag niet geleefd voor een Ecuadoriaan. Brood daarentegen is iets wat je ‘s ochtends snel naar binnen werkt bij een kop koffie. Maar je kunt er toch niet van leven? Op het project waar ik werkte in Quito, moesten ze wel lachen om die rare gringa (blanke buitenlander) die haar boterhammetjes meenam in plaats van te eten wat de pot schaft. Zo infantiel vonden ze ons nationale voedsel dat een van de meisjes tegen me zei: ‘Heb je weer je Teletubbie-sandwich mee?’ Ik wist niet dat de Teletubbies aten en zeker geen sandwiches. Niet veel later heb ik mijn boterhammen toch maar vaarwel gezegd.’ foto: Michel Boulogne
Het Ledig Erf gaat los op tropische Salsadeuntjes
FilmExtra Boliviaanse wateroorlog met También la lluvia Op de laatste dag van het fi lmfestival besteedt Instituto Cervantes extra aandacht aan de fi lm También la Lluvia. In deze fi lm reist de idealistische fi lmmaker Sebastián (Gael García Bernal) naar Cochabamba, Bolivia, om een fi lm te maken over de verovering van Amerika door Columbus. De lokale acteurs hebben echter iets belangrijkers aan hun hoofd: de watervoorraad is volledig geprivatiseerd. Vijf-
LAFFiesta
Do 12 Mei, 22:00-04:00 Club Lux, Oudegracht 97 a/d werf Entree € 12,50
Mini Carlos Het festival loopt alweer ten einde. Nog even en dan vertrekt Mini Carlos Trevez, de miniatuur Mexicaanse acteur, die wereldberoemd werd met fi lms als Mini Cidade de Deus en Mini Amores Perros, weer richting huis. Nog even is zijn fotoreportage te zien aan de wand in de cocktailbar van het LAFF en dan is ook dat over. Op de LAFF-website is nu ook een repotage over de kleinste Mexicaanse acteur te zien. Mini Carlos sluit, in de LAFFkrant van vandaag, af met een klassieker. In Luis Buñuel’s El Ángel Exterminador uit 1962 komt een groep gasten na een chique diner op mysterieuze wijze vast te zitten in de eetkamer. Niemand lijkt te kunnen vertrekken door een mysterieuze kracht. Na enkele dagen beginnen er vreemde dingen te gebeuren en vallen de maskers van de eerst nog goedgeluimde gasten af. Vrienschappen blijken toch niet zo sterk, slechte eigenschappen als egoïsme en afgunst komen naar boven. Uiteindelijk zijn ze in staat de locatie te verlaten.
2
LAFFkrant | donderdag 12 mei 2011
honderd jaar na de komst van Columbus vindt in hetzelfde gebied opnieuw strijd plaats, dit keer over water in plaats van goud. De Spaanse acteur Carlos Santos speelt Bartolomé de las Casa in de fi lm, de eerste ‘Beschermer van de Indianen’ in het gekoloniseerde Nieuwe Spanje. De Ambassadeur van Bolivia, D. Roberto Calzadilla, is te gast en zal een historische en sociale context schetsten van de Boliviaanse Wateroorlog van 2001 en is uiteraard beschikbaar voor vragen. También la Lluvia Do 12 Mei, 19:30-21:45, LHC3
Sluit het LAFF waardig af, swingend tot in de late uurtjes op de Latinobeats van DJ Poto Peludo, DJ Rodrigo en DJ Tommi. Kaarten zijn te koop bij de kassa van het Louis Hartlooper Complex. Ben er snel bij! Op = Op.
LaLaLaLAFF Muziek uit Rudo y Cursi In deze Mexicaanse fi lm worden twee broers, met bijnamen Rudo (de ruwe) en Cursi (de troela), gescout om profvoetballer te worden. Cursi, gespeeld door Gael García Bernal, wil best bij een betaalde club komen spelen, maar benadrukt wanneer hij maar de kans krijgt dat hij eigenlijk zanger is in plaats van voetballer. Hij weet het met zijn scout op een akkoordje te gooien en mag als beloning voor goede prestaties een clip opnemen: Quiero que me quieras (Ik wil dat jij mij wilt). Een ijdele voetballer die een clip gaat opnemen: dat kan alleen maar ‘over the top’ fout gaan. En dat gaat het ook. Gehuld in een rozeblauw glimjasje, een witte cowboyhoed op het hoofd en omringd door schaars geklede danseresjes, zingt Cursi zijn mierzoete smartlap.
Vijf jongerenjuryleden, vijf meningen, dus genoeg stof tot discussie
Hivos
Op het terras in de zon verzamelde zich zaterdagmiddag een vrolijk luidruchtige groep jongeren. Graag komen ze allemaal aan het woord, maar ook lachen ze om flauwe opmerkingen en willen ze best vrienden worden op Facebook. Even voorstellen: de jongerenjury van het LAFF 2011. Leon (19) maakt zelf fi lms. Hij denkt erover volgend jaar aan de HKU te beginnen. Hij had nog nooit in een jury gezeten, hoorde van deze kans en gaf zich op. ‘Van het LAFF had ik nog niet eerder gehoord en ik ben niet zo bekend met de Latijns-Amerikaanse fi lm. Het festival heeft een heel gezellige stijl. Bij de fi lms kijk ik naar
hoe het verhaal verteld wordt. Of het ergens heen gaat. En technisch moet de fi lm kloppen.’ Astrid (19) studeert sociale geografie. Een op de wereld georiënteerde studie, maar niet specifiek op Latijns-Amerika. Een vriendinnetje had haar enthousiast gemaakt. ‘Een week ondergedompeld zijn in het festival, fijn meegesleept te worden door goede fi lms buiten het standaard Hollywood-repertoire, dat leek me wel wat. Mijn mening over een fi lm hangt af van het gevoel in de situatie te kunnen stappen waarin de hoofdpersoon zich bevindt.’ Ruben (20) studeert sociologie en was vorig jaar ook op het LAFF. ‘Ik heb altijd veel fi lms gekeken en houd er veel van. LatijnsAmerikaanse fi lms zijn mooie, integere, realistische fi lms. Vooral de ‘jongens’-fi lms over
drugsoorlogen enzovoort zijn vaak stukken beter dan die uit Hollywood. Ik kijk vooral naar hoe creatief het verhaal verteld wordt en of het herkenbaar is, of het me raakt.’ Lotte (18) doet een opleiding in de gezondheidszorg. Film is haar liefhebberij. Ze was een paar jaar geleden jurylid op het International Film Festival Rotterdam. ‘Ik hoorde dat er in de omgeving van Utrecht gezocht werd naar juryleden voor het festival. Ik kende het nog helemaal niet en was erg nieuwsgierig. Ik laat me graag verrassen door de LatijnsAmerikaanse fi lm. Bij elke fi lm is er net iets anders om naar te kijken. Het gaat mij om hoe het geheel van de fi lm op me overkomt.’ Nienke (19) doet Taal- en Cultuurstudies en gaat zich specialiseren in Latijns-Amerika en Portugees. Deelname aan de jongerenjury lag voor de hand. ‘Omdat ik erg geïnteresseerd ben zowel in Latijns-Amerika als in fi lmhuisfi lms. Mijn fascinatie begon al op jonge leeft ijd toen ik met mijn moeder naar een tentoonstelling over Bolivia ging. Bij een fi lm let ik op de verhaallijn, de spanningsboog, en of de dialogen er aan bijdragen.’ De juryleden zijn het erover eens dat er een goede sfeer hangt op het LAFF. Ze hebben de eerste selectiefi lm inmiddels gezien en vonden deze zeer veelbelovend. ‘Ze zijn enthousiast, en met allemaal een duidelijke mening is er voortdurend wat om over te discussiëren’, aldus jurybegeleidster Elke. Er staan nog een aantal workshops op het programma, dus de keuze voor de uiteindelijke winnaar stellen ze wijselijk uit tot het juryoverleg. Floor van Alphen
Vanavond om 19:30 in LHC1; de uitreiking van de Latin Angel Youth Award, de publieksprijs en de Latin Angel Jury Award! De jongerenjury bekeek de volgende fi lms: El Ausente Los Colores de la Montaña As Melhores Coisas do Mundo Hermano También la Lluvia
LAFF Latin American Film Festival 2011| Utrecht | www.laff.nl
3
Educatieprogramma LAFF laat kinderen reflecteren op eigen omgeving
Lowieke’s FilmFiesta: word een echte indiaan Lowiekes Filmfestijn (in het kader van het LAFF eenmalig Lowiekes Filmfiesta) is een fi lmfeestje voor kinderen van zes tot negen jaar, waarbij altijd een beroemdheid aanschuift. Afgelopen woensdagmiddag zou dat de jonge acteur Matthias den Besten zijn, om te vertellen over zijn rol van Koos in De Indiaan (Ineke Houtman). Maar voor de weinige kinderen die op deze warme middag de zaal vulden, kwam hij zijn tipi niet uit. Gelukkig was hij in de fi lm al levensecht genoeg voor ze. Op de vraag of ze hem de jongen goed vond spelen, antwoordt één van de drie jeugdige bezoekertjes, Lieke van der Hijden: ‘Het leek net of we gewoon achter een jongen aanliepen.’
Ook voor kinderen valt er genoeg te beleven tijdens het LAFF. Zo was er afgelopen woensdag Lowiekes Filmfiesta voor de kleintjes. Ook biedt het festival een keuze uit verschillende films voor de naschoolse opvang, en een educatieprogramma voor middelbare scholieren dat besloten filmvoorstellingen en lesmateriaal omvat.
4
LAFFkrant | donderdag 12 mei 2011
“
De meeste kinderen komen uit de buik van hun moeder. Ik kom uit een vliegtuig
In De Indiaan gaat de uit Peru geadopteerde Koos op zoek naar zijn identiteit en zijn indianennaam. ‘De meeste kinderen komen uit de buik van hun moeder. Ik kom uit een vliegtuig’, horen we hem aan het begin van de fi lm in voice-over zeggen. Koos leert een groep Peruaanse straatmuzikanten kennen, die hem volgens oude rituelen inwijden in het Indiaan zijn. Hij moet zijn watervrees
overwinnen om de koker met zijn naam erin op te kunnen duiken. ‘Ik vond het mooi dat hij toch zijn naam vond’, aldus Lieke. Haar jongere broertje Tijs vertelt dat hij het moment dat Koos in een storm overboord slaat erg spannend vond. Tijs is verkleed als indiaan en lijkt zelf even beroemd als alle ogen van het mediateam op hem gericht zijn om alsnog een item over dit kleine fiesta te kunnen maken. Tijs gaat van de weeromstuit op berenjacht en verstopt zich in een hol, dat zich achter een grote fauteuil bevindt. Gelijk heeft hij. Maar het educatieprogramma van het LAFF bood meer. Zo waren er besloten voorstellingen voor middelbare scholieren, die gelukkig beter bezocht werden. Ruud de Ligt van het St. Gregorius College zag met zijn leerlingen uit 5 VWO woensdagmiddag de fi lm Antonia, in het kader van een speciale projectweek. Tijdens dit Droomstadproject maken de leerlingen een maquette van hun ideale stad. Er zijn verschillende thema’s te verdelen, zoals ‘infrastructuur’, ‘zorg’ of ‘woningbouw’. In de fi lm die bekeken wordt is een van de huizen tijdens een spoedsituatie letterlijk niet uit te komen of bereikbaar voor een ambulance. Dit laat de leerlingen reflecteren op hun eigen woonomgeving. Bovendien gaat Antonia over vijf meiden die in de hun droom achterna gaan. In de context van de favela’s van São Paulo (Brazilië), krijgen zulke dromen extra gewicht. Sarah Oortgijs
Co-producente Jennifer van der Kwast over Boys of Summer
Met de support van het hele eiland
In de documentaire Boys of Summer zien we het jongerenhonkbalteam van Curaçao, dat negen keer heeft meegedaan aan de wereldkampioenschappen. De van oorsprong Curaçaose co-producer Jennifer van der Kwast over het productieproces: ‘Het is dé manier om het eiland aan de buitenwereld te laten zien.’ Wat maakte dat jij graag deze film wilde produceren? ‘Ik ontmoette de regisseur van de fi lm, Keith Amount, in New York en toen hij ontdekte dat ik uit Curaçao kwam, vertelde hij me van zijn initiatief om een fi lm te maken over het jongerenhonkbalteam. Ik was direct enthousiast. Ik kende het team helemaal niet, maar het leek me een geweldige manier om kennis te maken met een heel ander stukje van mijn land. Bovendien is het volgens mij dé manier om het eiland Curaçao aan de buitenwereld te tonen. Dit enthousiaste jonge honkbalteam spreekt toch iedereen aan.’ Hoe zou je het gros van deze families waaruit de sterspelertjes komen, typeren? ‘Er zit wel een enkele middenklassefamilie tussen, maar het merendeel is toch wel van lagere
klasse. Maar elke familie zorgde stuk voor stuk voor een enorme support voor hun zoon en het honkbalteam. Daarin zat geen verschil.’
In de film zijn vier van de jonge honkbalspelers van het Little League Honkbalteam eruit gelicht, waarom kozen jullie juist voor deze vier? ‘Het was erg moeilijk om een keuze te maken welke jongens we uitgebreid in de fi lm zouden laten zien. We hadden helaas geen tijd om de families van alle spelers te bezoeken, maar we hebben er zeker veel meer bezocht en leren kennen. We hebben uiteindelijk gekozen voor de jongens met een bijzondere verhaallijn, waarvan we het idee hadden dat het de kijker zou aanspreken.’ Wat maakt, volgens jou, het succes van dit Little League honkbalteam? Ze hebben de support van vrijwel iedereen op het eiland: van elkaar, van hun coach en van hun families. Er komen elke wedstrijd ook enorm veel mensen kijken die hen niet kennen. Curaçao heeft een stimulerende gemeenschap, die echt het geloof en het vertrouwen heeft dat ze kunnen winnen. Daardoor krijgen deze jongens het idee dat ze alles kunnen bereiken wat ze maar willen, en ik denk dat dát het geheim is. Kristel de Krijger
Impunidad
Een verslag van de FilmExtra van Impunidad
Colombiaanse ‘bazen’ blijven onbestraft De documentaire Impunidad (straffeloosheid) toont de situatie in Colombia, waar decennialang een gewapend conflict heerst tussen de FARC en de paramilitairen. De paramilitairen maken zich schuldig aan ernstige mensenrechtenschendingen tegen burgers, vakbondsleiders en mensenrechtenactivisten. Tienduizenden burgers zijn vermoord en verdwenen. De wet Justicia y Paz (gerechtigheid en vrede) die in 2005 werd ingevoerd in Colombia moest ertoe leiden dat de verantwoordelijken voor dit soort gruweldaden zouden worden berecht. Frank Brom van Amnesty International vertelt in de Film-
Achter de Schermen
Extra dat veel van de grote ‘bazen’ naar de VS zijn overgebracht, waar ze berecht worden vanwege drugshandel en aanverwante zaken. Voor hun ergere misdaden worden ze nu echter nog altijd niet bestraft. ‘Obstructie van gerechtigheid’, noemt Brom dit fenomeen. Volgens hem zijn in dit complexe conflict ook grote multinationals (waaronder bananenproducenten) betrokken. Ze zouden de paramilitairen steunen in het verdringen van boeren om hiermee land in bezit te krijgen. Brom is echter niet pessimistisch; hij blijft geloven in een beter LatijnsAmerika: ‘Er is immers al zoveel veranderd.’ Maartje Musschenga
Sarah Oortgijs Dagkrant Wat gebeurt daar toch in het Rabo-gebouw aan het Ledig Erf? In de half gesloopte hal wordt tot in de vroege uurtjes drift ig getypt, onder het constant loerende gevaar van binnensluipende kroegtijgers. Een bankoverval is de eindredacteuren van de dagelijks verschijnende LAFFkrant, Floor de Bie en Joost Keuskamp (bedankt jongens!), tot nu toe bespaard gebleven. En grappen over ingeslikte bankpassen worden na een bepaald uur vanzelf geestig, zo heb ik zelf mogen ervaren. Als kersverse razende reporter ben ik dan wel razend nieuwsgierig en grondig, maar niet per se razend snel. De toon was al gezet tijdens het eerste interview, dat enorm uitliep. Ik sprak met Rebecca Cammisa naar aanleiding van haar indringende documentaire Which Way Home, over kinderen uit Midden- en Zuid-Amerika die op het dak van goederentreinen via Mexico de VS proberen te bereiken. Het liep tegen het einde van de middag en de Amerikaanse en haar producente hadden na een lange reis nog niet ontbeten. Terwijl ik op verzoek van de uitgebluste producente in krom Engels het rijtje bitterballen en miniloempia’s van de borrelkaart bleef herhalen, bleef zij – met enig gevoel voor drama (ze bleek ook actrice) – vragen in welk land we ook al weer waren. Maar toen Cammisa even weg was vroeg ze me of ik wel wist wat een integere en waarachtige vrouw en documentairemaakster Cammisa is. Nou en of. Ongelofelijk hoe deze vrouw zeven jaar lang heeft gestreden voor de realisatie van haar documentaire. Het lijkt misschien cru om dolblij te worden van een fi lmfestival als dit, waarbij zoveel ellende de revue passeert. Maar ik voel me thuis bij fi lms die er toe doen en je wereld vergroten. En ik krijg ongelooflijk veel energie van de veerkracht van de mensen binnen en buiten de fi lms. Hun bereidheid om te leven is behalve hartverscheurend vooral ook hartverwarmend. Hopelijk tot volgend jaar!
LAFF Latin American Film Festival 2011| Utrecht | www.laff.nl
5
De Bezoeker
Publieksprijs
Musicaliza
Met de scheurkaart die je bij elke fi lm krijgt uitgereikt, kan je als bezoeker je waardering aangeven. De publieksprijs wordt donderdag 12 mei uitgereikt. De tussenstand van de publieksprijs na woensdag 11 mei: Films 1. Tropa de Elite 2 2. La Vida de los Peces 3. El Agua al Fin del Mundo Documentaires 1. Which Way Home 2. Boys of Summer 3. Karla’s Arrival Jannie van Essen (63), Schoonhoven bezocht La Vida Útil ‘Matig’, vindt Jannie. ‘Nee, het was niet de beste fi lm die ik heb gezien dit jaar. Afgelopen zaterdag hebben we al een aantal fi lms gezien en in voorgaande jaren gaan we ook altijd meerdere dagen naar het festival. Maar deze fi lm vond ik wat oubollig, een beetje Dik Trom-achtig. Het ligt niet aan het feit dat het in zwart-wit was, want normaal gesproken vind ik dat geen punt. Maar het verhaal is gewoon niet boeiend gebracht.’ Echter veel tijd voor verder fi lmcommentaar is er niet, want Jannie heeft het volgende fi lmkaartje al in de hand en die fi lm begint over vijf minuten. El Recuento de los Daños & Raz, leest ze van haar kaartje en glimlacht: ‘Hopelijk is die beter!’
www.laff.nl
14.00
15.00
16.00
Verder op www.laff.nl: • Reportage over de missende ondertitels • Interview met Misja Goossens over workshopfi lms uit de Andes • Matías Bize over La Vida de los Peces
17.00
18.00
Gatos Viejos 16.15 - 18.00
donderdag 12 mei 19.00
20.00
21.00
22.00
Uitreiking Latin Angel Awards & vertoning winnende juryfilm 19.30 - 22. 15 (Toegang gratis)
zaal 2
Los Colores de la Montaña 17.45 - 19.15
Tropa de Elite 2 19.30 - 21.30
zaal 3
Ingrid Betancourt 17.30 - 19.15
FilmExtra - También la Lluvia 19.30 - 21.45
zaal 4
Gedurende het LAFF is Simone locatiemanager, maar voor deze avond heeft ze haar glittervest en tulejurk uit de kast getrokken om de karaoke-avond op het LAFF te hosten. ‘Toen we dit leuke plan bedachten, volgde gelijk de moeilijke vraag: wie gaat dat regelen? In een dwaze bui zei ik: “Dat doe ik wel.” Maar het is me alles behalve tegengevallen. Ik was toch bang dat ik hier in mijn eentje zou staan, en de avond zou moeten vullen: “Nou, nog maar een nummer van Simone.” Maar het is hartstikke druk, de mensen staan in de rij om hun zangkunsten te vertonen. Ik heb zelf ook al vier nummer gezongen. En dat terwijl ik niet eens Spaans spreek. Ik deed een nummer van Manu Chao, dat was pure improvisatie.’
Meer zien over het festival? De website van het LAFF biedt naast artikelen, ook foto’s en video-items. De foto- en fi lmploeg gaat dagelijks op pad en maakt reportages en interviews. Met de regisseurs die te gast zijn op het LAFF wordt een belangrijke scène uit hun fi lm besproken.
Programma donderdag 12 mei zaal 1
Simone Buys, Karaoke-host
Leonera 17.00 - 19.00
Café LHC
Octubre 19.15 - 20.45
23.00
00.00
Todos tus Muertos 22.30 - 00.00
Hermano 21.45 - 23.30 The Two Escobars 22.00 - 23.45 La Yuma 21.00 - 22.30
Q&A
Música en Vivo Manuel Gatti
LaFFiesta met DJ Poto Peludo, DJ Rodrigo & DJ Tommi
Club LUX
22.00 - 04.00
LAFF on Tour Naar aanleiding van de nieuwste fi lm van Pablo Trapero (Carancho) presenteert het LAFF dit jaar alle speelfi lms van deze getalenteerde Argentijnse fi lmmaker.
Na het LAFF gaat het retrospectief On Tour door het hele land. In maar liefst acht fi lmtheaters in Nederland zijn de verschillende fi lms van Trapero te zien. Dit retrospectief is een samenwerking met het Filmfestival Open Doek.
Colofon Hoofd- & eindredactie: Floor de Bie, Kristel de Krijger Schrijvers: Floor van Alphen, Jasmijn Fermie, Miranda van Gelder, Mireille Lohmann, Marjolein Marchal, Maartje Musschenga, Sarah Oortgijs
Fotografie: Marjolein Marchal, Bram Heijnen, Daniel Valle Robles, Frans de Groot, Michel Boulogne Videoploeg: Veerle Denissen, Reinout van Schie Tatiana Daza, Laurens Mooiweer, Lieke de Bie, Dizlo
Amersfoort Arnhem Eindhoven Amsterdam Nijmegen Den Haag Breda Den Bosch
-
De Lieve Vrouw Focus Filmtheater Plaza Futura Filmtheater Rialto Lux Filmhuis Chassé Cinema VerkadeFabriek
Website: Olga Ketellapper Vormgeving: Joost Keuskamp LAFF: Judith van den Burg, Annemarie Bembom Programmering: Stien Meesters, Jessica de Jaeger Communicatie & PR: Olga Ketellapper Drukker: Printerette Utrecht - www.printerette.nl