Sami Gülgöz ve Fatoş Gökşen’e… to Sami Gülgöz and Fatoş Gökşen…
2010 >
Koç Üniversitesi, İnsani Bilimler ve Edebiyat Fakültesi bünyesinde Medya ve Görsel Sanatlar (MAVA) bölümü kuruldu. Media and Visual Arts Department (MAVA) is established in the College of Social Sciences and Humanities of Koç University.
2014 >
MAVA Bölümü bu yıl ilk mezunlarını veriyor. Department of MAVA graduates its first undergraduate class this year.
Bahar Spring 2014 >
Dönem boyunca beş MAVA dersini alan ve bu derslerin bir bölümünü önceki yıllarda almış olan öğrenciler birlikte ortak bir proje kapsamında çalıştılar. Throughout the semester, students who were taking five MAVA courses this semester and others who had already taken some of the courses in earlier years worked together in a project.
Sergi Exibition >
MAVA 210 Fotoğraf: Temel Teknikler Photography: Basic Techniques MAVA 323 Fotoğraf Atölyesi Photography Studio MAVA 326 Belgesel Documentary and Non-Fiction
MAVA 327 Tipografi Typography MAVA 444 Medya ve Görsel Sanatlar Proje Media and Visual Arts Project Yukarıda yazılı olan alan ve almış olan öğrencilerin fotoğraf, tipografi ve video işlerinden oluşmaktadır. Comprised of the works of photography typography and video belonging to the students who have been taken and already took these six courses. Sergi bir yandan Medya ve Görsel Sanatlar Bölümü’nün ilk mezun verişini kutlarken, diğer yandan öğrencilerin bu geçiş süreçlerine işaret ederek ‘to be’ kavramını sorgular. Yapılan küratoryel seçki bağlamında bu kavram hem kişisel, hem de toplumsal bağlamda ele alınıyor. This exhibition, while celebrating the first graduates of the Media and Visual Arts Department, also highlights this rite of passage with the concept “to be”. The curatorial selection extends the concept from the subjective to the social context
Laleper Aytek, Çağla Turgul, Didem Pekün
Kavram Concept >
Olmaktı, kimlikti, arzulanandı, hafızaydı, Berkin Elvan’dı; kayıptı, gençlikti ve çok erkendi...
It was ‘to be’, it was identity, the desired, the memory, it was Berkin Elvan; it was lost, it was the youth and it was too soon…
Tek bir yüzü yoktu, olamazdı “to be” kavramının; özünde muğlak, kimi karanlık, bazen umutlu ama kaygan, çoğunlukla tedirgin eden; ihlalleri, ihmalleri, sarsıcı, çelişkili, beklenmedik, yasaklı, rahatsız edici, eksik, ücra olanı; umudu, güven(sizliğ)i, geçiciliği içinde barındırandı.
There was not, indeed cannot be, just one aspect of the concept ‘to be’; it was the ambiguous in essence, sometimes dark, now and then hopeful but slippery, but often disquieting; it harbored transgressions, negligence, the shocking, the contradictory, the unexpected, the forbidden, the disturbing, the missing, the obscure; as well as the hope, (dis)trust, and transient.
Bu kavramı kişisel ve toplumsal düzeyde sorgulatacak, sorularımızı çoğaltacak yüzleri vardı, olmalıydı... Böyle başladık.
It had, must have, aspects that make us question this concept personally and socially, aspects that multiply our questions.
Yapmak, (Yeniden) kurmak, Anlamak için...
Laleper Aytek, Mayıs May 2014
2 3
Aristoteles, görme duyumuzu diğer duyularımıza yeğlememizin nedeninin, görmenin görünenler arasındaki farkları ortaya çıkararak bilme ve anlamaya yönelik temel arzumuza (bir anlamda) hizmet etmesi olduğunu söyler. Görmeye atfedilen bu ayrıcalığın yerindeliği sorusu geniş bir felsefi bağlam gerektirmekle birlikte, görsel sanatlar ele alındığında bu düşüncenin sağladığı sezgi değerli olsa gerek. Belki de varlıkla estetik yaratıcılık yoluyla kurulan bağın altında yatan, sanatçının, en geniş anlamıyla “varolmak”la ilgili kaygı ve sorularını işleri aracılığıyla ele alarak kendini bilme/bulma arzusu ve varoluşun içinde tutunma çabasıdır. Varolmanın “sıradanlığı” ve “olağanlığı”nın içinden, duraksatacak hiçbir şey yokmuşçasına geçer birçok insan; pek az sorunun gene pek de az cevabı vardır ama yeterlidir bunlar çoğunlukla. Halbuki varolmaya başka türden bir farkındalıkla yaklaştığımızda, emin olma/ güvende olma/bilme/anlama arzularını tatmin edeceğini düşündüğümüz “cevabın,” esasında soruyu sevdiğini fark ediyor olabilir miyiz?
Varolmanın, bir anlamda, (varlıkta) haşrolma, dönüşme ve dönüştürmeden ibaret olduğunu düşünürsek, bu çok mahrem ilişki hep bir şaşkınlık veya hayret barındırır; apaçık gördüğünü/ bildiğini/anladığını zannettiğin şeyin bazen şakacı, bazen acıtıcı, bazen hüzünlü, bazen de mutluluk ve neşe veren yanlarıyla karşılaşmanın verdiği şaşkınlık ve hayret. “Sanatçı varolmakla kurduğu özel ilişkide cevap mı arar? Yoksa soruyu mu ortaya koymaktır esas amacı, hem kendisi hem de herkes için? Sanatçı, işleri aracılığıyla, varolmaya dair farklı görme/anlama/kurgulama olanaklarının imkanlı olduğunun o çok değerli sezgisini aklın ve duygunun derinliklerinden çıkararak büyük bir hizmet eder insanlığa. Yeter ki bunun değerini görelim.
Hülya Şimga, Mayıs 2014
According to Aristotle, the reason why we prefer the sense of sight to the other senses is that (in a sense) it serves our primordial desire to know and to understand by making the differences among the things that see manifest. Granting that the legitimacy of this preference requires a broader philosophical context, we can nevertheless say that when it comes to visual arts, this instinct is surely quite valuable. It seems it is possible to claim that underneath the aesthetic-creative bond that is established with “to be”, the artist is ever in search of finding/knowing herself and keeping herself within “to be” as she takes up her existential questions and worries in and off her work.
to understand, indeed only longs for the question? Considering that “to be” (in a sense) consists of dwelling in being, of becoming and of transforming, this very intimidate relationship with “to be” seems ever to involve surprise and awe: surprise and awe of encountering that which is sometimes humorous, sometimes painful, sometimes sad, sometimes happy and gay in what is (assumed to be) seen/known/captured. Does the artist seek answers through the peculiar relationship that he has with “to be”? Or is her aim to put forward the question(s), for herself and for everyone else?
Situated in the “banality” and “naturalness” of everyday life, many pass through “to be” as if nothing is worth halting for even a moment. The few questions that seem to arise have again few answers to them. Alas, this is satisfactory for most.
The artist, through his works, makes a great contribution to humanity by bringing to light from within the depths of the mind and the soul, the very valuable insight regarding different possibilities of seeing/grasping/ constructing the “to be.”
However, approaching “to be” in a distinct kind of awareness, we can ask whether the answer that we think would satisfy the desire to be certain/to feel safe/to know/
Happy for the eye that can see that value.
Hülya Şimga, May 2014
4 5
Dilara Ar覺soy
6
 7
Larissa Araz
Cihan Köseoğlu, Dino Ömeroviç
8
9
Dilara Arısoy
Zeynep Dağıstanlı, Verda Sigura
10
 11
Larissa Araz
Defne G端ven
12
13
Hakan Özyılmaz, Larissa Araz
Ülkü Nazlı Partalcı, Fatih Emre Soylu
14
 15
Larissa Araz
Hakan Özyılmaz
16
17
Larissa Araz, Defne Güven
Hakan Özyılmaz
18
19
Defne Güven, Başak Özer
Dilara Arısoy, Bilge Özharar
20
 21
Reysi Rodikli
Birge Ă–zharar
22
23
Cihan Köseoğlu
Beyza Yumuş
24
25
Mert Gümren
Baturay Tolga Ă–zkan
26
27
Fatih Emre Soylu
Mehmet Kadıoğlu
28 
29
Ceren Saner
Beyza Yumuş
30
31
Ülkü Nazlı Partalcı
Shun Jie Goh
32
33
Çağla Turgul
Shun Jie Goh
Çağla Turgul
Ülkü Nazlı Partalcı
TTTTTTTTTTTT TTTTTTTTTTTT TTTTTTTTTTTT TTTTTTTTTTTT TTTTTTTTTTTT TTTTTTTTTTTT TTTTTTTTTTTT TTTTTTTTTTTT TTTTTTTTTTTT TTTTTTTTTTTT
OOOOOOOOOO OOOOOOOOOO OOOOOOOOOO OOOOOOOOOO OOOOOOOOOO OOOOOOOOOO OOOOOOOOOO OOOOOOOOOO OOOOOOOOOO OOOOOOOOOO
Meriç Tuncez
36
37
İzzet Baba Yönetmen Director Onur Gürkan Kamera Camera Onur Gürkan, Ömer Emre Ökten Kurgu Editing Onur Gürkan Süre Length 7’ 45’’
'İzzet Baba' Sarıyer'de restoran sahibi olan yaşlı bir adamdır. Her ne kadar yaşlanmış olsa da, babasının şahsi eşyalarını hala saklamaya devam etmesi, bizi baba-oğul ilişkileri, aile bağları ve maddi ve manevi yönden miras kavramını sorgulamaya yönlendirmektedir. Anlatı, İzzet Baba’nın mahremiyetine girerek gelenek, sahip olduğu anılar gibi kavramları torunlarına iletme endişesini bir ‘görsel günlük’ formunda anlatmayı amaçlamaktadır. ‘İzzet Baba’ is an aged man who owns a restaurant in Sarıyer. Even though he is in his elderly years, he still keeps and honors the personal belongings of his father, which leads us to question the father-son relations, family ties and inheritance in spiritual and material aspects. The narrative aims to form a ‘visual journal’ by entering his intimacy through the concern of passing the traditions, and memories to his grandchildren.
38
39
Fotoğraf Çekmek İstiyorum, Ama Nasıl? I Want to Photo, But How? Yönetmen Director Eléonore Magnin Kamera Camera Eléonore Magnin Kurgu Editing Eléonore Magnin Süre Length 7’
İstanbul’da dolaşan iki arkadaş, karşılarına çıkan durumları algılayış biçimlerinden bahsediyorlar. Erdem kör, Eléonore ona yol gösteriyor. Yoksa acaba tam tersi mi? Two friends wander through Istanbul, discussing their perception of the places they encounter. Erdem is blind, Eléonore guides him - or could it be the other way around? 40
41
Berkin Elvan’ı Tanıyor Musunuz? Do You Know Berkin Elvan? Yönetmen Director Gizem Bora Kamera Camera Emre Karakan Kurgu Editing Emre Karakan, Gizem Bora Süre Length 7’
Gezi Parkı olayları sırasında, başına polis tarafından atılan gaz kapsülünün isabet etmesi sonucunda hayatını kaybeden 15 yaşındaki Berkin Elvan hakkında bir kamuoyu araştırması. Film, vatandaşları ülkelerinde olan olaylar ile ilgili tekrar düşünmeye zorlarken, halkın yanıbaşında olan olaylar ile ilgili farkındalıklarını gözler önüne seriyor. This Vox Populi is about Berkin Elvan who is killed by the gas rocket which was fired by the Turkish Police when he was 15 years old. This film forces citizens to think about what is going on in their country, while sharing this awareness with the audience.
42
43
Gökyüzü Gibi Şu Çocukluk Childhood in the Sky Yönetmen Director Larissa Araz Kamera Camera Larissa Araz 2.Kamera 2nd Camera Onur Gürkan, Savaş Onur Şen Kurgu Editing Larissa Araz Süre Length 11’
Apayrı iki insanın, bir türkü karşısında hissettikleri tıpatıp benzeyen duygulardan oluşan bir hikaye. Zamanın ruhunu sorgulayan, unutturulan birliktelikleri geri çağıran bir davet. Kimse bu çağrıya cevap vermek zorunda değil, çağrılmış olmak yeterli. A story thriving from two completely different people’s shared feelings to a song. An invitation questioning current era’s spirit and calling back togetherness that has been forced to forget. Nobody has to reply, it’s enough to be invited.
44
45
Anuptaphobia* Yönetmen Director Kübra Işıklı Kamera Camera Merve Ayan Kurgu Editing Kübra Işıklı Süre Length 17’’
*Bekar kalma korkusu Fear of staying single
With the upcoming graduation, the pressing question of ‘marriage’ disquiets the ‘young adults’. Women in their 20s seek an answer to the pressing question, whether they should share their lives with someone through marriage, partnership or stay single while facing the uncertainty of the future. The video questions the truthfulness of the decisions taken in the face of anuptaphobia. Mezuniyet yaklaştıkça, genç yetişkinlerin evlilik kavramıyla ilgili kaygıları da gün yüzüne çıkmaya başlıyor. 20’li yaşlarında kadınlar, bu soruya cevap arıyor: hayatlarını evlilik adı altına biriyle paylaşmak mı, sevgili hayatı yaşamak mı yoksa geleceğin belirsizliğyle yüzleşirken tek başına olmak mı? Bu film, anuptaphobia ile alınan kararların hakikiyetini sorguluyor.
46
47
Amcamın [G]izleri Traces of My Uncle Yönetmen Director Ceren Saner Kamera Camera Ceren Saner, Esra Adıgüzel Kurgu Editing Ceren Saner Süre Length 6’’
This short video documents Ceren Saner in search of her lost uncle, Ahmet Saner. Ahmet was a revolutionary who was executed after the 1980 coup d’etat in Turkey. Filmmaker Ceren uncovers the long lost story of her uncle. Bu film Ceren Saner’in ailesinin erken yaşta kaybettiği amcası, 12 Eylül İhtilali’nden sonra idam edilen devrimci Ahmet Saner’in hatıralarıyla ilgilidir. Yönetmen Ceren, amcasının üzücü hikayesinin izlerini aradığı bu yolculuğu belgelemektedir.
48
49
Bir Sebebi Olmalı It Must Be Something Yönetmen Director Leonor Sousa Dias / Jules Reinartz Kamera Camera Leonor Sousa Dias / Jules Reinartz Kurgu Editing Jules Reinartz Süre Length 5’’20’
Bir terör olayına görgü tanıklığı etmiş 13 yaşında bir çocuk ölmekte olan bir saldırgana yardım edip etmemek arasında kalıyor. Bir seçeneği var mıdır? A 13-years-old boy who witnessed a terrorist attack in his home town and wonder whether or not he should help a dying terrorist. Is there a choice? 50
51
Ülkü Nazlı Partalcı
52
53
Irmak Bakırezen
Baturay Tolga Ă–zkan
54
55
Eyşan Demirkaya
Ceren Saner
56
57
Çağla Turgul
Baturay Tolga Ă–zkan
58
59
Fatih Emre Soylu
Dilan Ezgi Üstünyağız
60
61
Mert Yılmaz
Dilara Ar覺soy, Melik Kuru
62
63
Sabiha Göloğlu, Zeynep Dağıstanlı, Fatih Emre Soylu
Dilara Ar覺soy
64
 65
Larissa Araz
Laleper Aytek
66
67
Hande Arıman, Reysi Rodikli
Dilara Başköylü
68
69
Dilara Başköylü
Fatih Emre Soylu, Larissa Araz
70
71
Fatih Emre Soylu
Defne G端ven
72
73
Hakan Özyılmaz
Melik Kuru
74
 75
Larissa Araz, Verda Sigura
Musa Sรถnmez
76
77
Louisa Süss, Onur Gürkan
Laleper Aytek, Melik Kuru
78
79
Baran Özmen
Laleper Aytek
80
 81
Laleper Aytek
Bu kitap Koç Üniversitesi MAVA Gallery’de 8 Mayıs 2014 tarihinde açılan “to be” sergisi için hazırlanmıştır. This book has been prepared for the occasion of the exhibition “to be” on display at 8 May 2014 at MAVA Gallery, Koç University. Küratör Curator Laleper Aytek Eş-Küratörler Co-Curators Çağla Turgul, Didem Pekün Sergi Ekibi Exhibition Team Larissa Araz Dilara Arısoy Saniye İnce Mert Gümren Onur Gürkan Sergi Logosu, Kitap Tasarımı ve Uygulama Exibition Logo, Book Design and Execution Çağla Turgul, Mert Gümren Video Yerleştirme Danışmanı Video Installation Consultant Barış Doğrusöz Teknik Danışman Technical Consultant Çetin Tunca Baskı Print A4 Ofset Matbaacılık San. ve Tic.Ltd.Şti. Otosanayi Sitesi, Yeşilce Mh. Donanma Sk. No:16 Seyrantepe, 34418 Kağıthane, İstanbul T: 0212 281 64 48 www.a4ofset.com Sertifika no: 12168 İlk Baskı First Print 2014
Berkin Elvan’ın anısına… In memory of Berkin Elvan…
to be continued...