FAUNA I FLORA
ZIELEŃ LEŚNYCH KOBIERCÓW „Czarny las” to dawne określenie wilgotnych bądź świeżych lasów liściastych; głównie grądów i łęgów. Mają bogate runo, zwane „dnem lasu”. Stąpajmy po nim jednak ostrożnie, gdyż wśród gęstwiny runa schronienia szukają owady, płazy i inne drobne zwierzęta. To tam, jak w zaroślach lub przy polanach, spotkamy rośliny dwóch omawianych tutaj gatunków, choć kwiecie pierwszego z nich jest wielce niepozorne.
Kopytnik pospolity (Asarum europaeum) A: Pokrój ogólny. Ze sznurowatego, poskręcanego kłącza na krótkich łodygach wyrasta zazwyczaj para liści. A1: Młode liście. A2: Starszy liść. Od spodu jaśniejszy, z wierzchniej strony ciemnozielony; obficie żyłkowany, skórzasty, nerkowatego kształtu, całobrzegi. Młody liść owłosiony. 1: Kwiat ze zrośniętymi u dołu trzema listkami okwiatu. 1A: Jeden z dwunastu męskich pręcików z pylnikami. 1B: Żeński sześciokomorowy słupek. 1C: Przekrój przez kwiat. 2: Skórkowata torebka nasienna, w której dojrzewa do trzech nasion. 3: Nasiona w powiększeniu.
34
Gdy w letnie dni skwar bywa niemiłosierny, warto poszukać przed nim schronienia. Wytchnienie daje nam las. A szczególnie „czarny las”. tekst i ilustracje:
Adam Rybarczyk
