Pitstop bij Peter

‘Kun je even tafeldekken?’, vraagt Peter vanuit de keuken. Eigenlijk zouden ze met zijn tweeën koken, maar na het snijden van vijf tomaten staat Daan alweer met een sigaret in de tuin. Of de fotograaf, nu hij hier toch is, niet even een portretje kan maken voor zijn datingprofiel? Na de fotoshoot laat Daan zijn licht schijnen over de gezamenlijke woonkamer. ‘Die tl-bakken: het lijkt wel een voetbalkantine. Ik mis vrouwen in huis, die zorgen voor sfeer.’ Daan pakt een fles rosé uit de koelkast en schenkt een glas in. Voor Peter een halfje. Ook steekt hij een kaarsje aan. ‘Ik houd van gezelligheid en warmte. Wie weet, als het met de vrouwen niet lukt… hè Peter?’, grapt Daan. ‘Zeg, wil je nog mee-eten?’, reageert Peter. De student pastoraal werk is hoofdbewoner van dit mannenhuis. ‘Ik ben medebewoner, geen politieagent’, zegt

Peter meteen. ‘Hooguit geef ik het goede voorbeeld aan mijn vijf huisgenoten. Soms kopen ze precies dezelfde boodschappen, als ze horen dat ik met 25 euro genoeg heb voor een week.’

Peter koos voor deze woonvorm omdat hij iets wil betekenen voor anderen. De mannen, allen veertigers en vijftigers, wonen in hun oude omgeving in de hoop dat dat het makkelijker maakt om hun leven weer op de rit te krijgen. Om hen te ondersteunen komt er wekelijks een hulpverlener van het Leger des Heils langs. Zodra hun leven enigszins op orde is, stromen ze door naar een huurwoning. Als rots in de branding regelt hoofdbewoner Peter praktische zaken. Ook helpt hij met klussen en neemt hij het initiatief om eens per week samen te koken. ‘Ik heb inmiddels gemerkt: daden zeggen meer dan woorden.’

Boeterentes

Vanavond schuift Daan, die hier nu zes weken woont, graag aan. Vijf jaar geleden had hij nog een goedlopend installatiebedrijf. Vlak voor de oplevering van een nieuw hotel ging het mis. Het plafond kwam naar beneden. ‘Als ik tegen mijn bedrijfsaansprakelijkheidsverzekering had gezegd dat ik de waterschade zelf had veroorzaakt, was het gedekt geweest. Maar ik zei eerlijk dat de schade was veroorzaakt door zzp’ers die ik had ingehuurd. Dat betekende mijn faillissement.’ Daans koophuis werd geveild, hij bleef zitten met een restschuld van 30.000 euro. ‘Door boeterentes is die schuld opgelopen tot 96.000 euro en komt er elke maand 3.000 euro bij.’

Na het faillissement volgt een burn-out. Uiteindelijk belandt Daan op straat en moet hij overleven. Hilarische verhalen volgen. Over hoe hij als dakloze voor advocaat wordt aangezien, omdat hij altijd netjes in pak loopt. Over hoe hij één keer in zijn leven een fiets steelt en het een lokfiets blijkt te zijn. Jarenlang heeft Daan geen uitkering. ‘Maar ik moet toch eten, ik heb diabetes. Dus wat doe je dan?’ Tijdens een winkeldiefstal wordt hij betrapt. ‘Met mijn helm schiet ik uit, ik wilde die winkelbediende

Wat is Pitstop?

Daklozen moesten altijd naar de opvang in een centrumgemeente. Sinds de decentralisaties zijn ook kleinere gemeenten verantwoordelijk voor maatschappelijke opvang. ‘Vaak zijn plaatsen te klein voor een daklozenopvang’, zegt Frank Vader, projectleider van het Leger des Heils. ‘Bovendien is de daklozenopvang niet voor iedereen een goede plek; het is vaak een verzamelplaats van ellende. Pitstop is een lichtere vorm: je woont onder begeleiding in je eigen buurt. Dat voorkomt verder afglijden.’ Eens per week komt een vaste begeleider langs. Daarnaast is er een hoofdbewoner die een oogje in het zeil houdt, een luisterend oor biedt en helpt met praktische zaken zoals klussen. Het is de bedoeling dat deze mensen na zes maanden verhuizen naar een huurwoning van de woningbouwcorporatie. Sinds de zomer van 2016 zijn er Pitstophuizen in Woerden en Amersfoort. De Pitstop in Zeist opende in de zomer van 2017 en sinds kort is er ook een in Nieuwegein. ‘Resultaten zijn nog lastig te meten; we zijn pas net begonnen’, zegt Frank. Maar de projectleider is hoopvol: de gemeente Zeist heeft woningen toegewezen aan het Leger des Heils, waar mensen na hun pitstop naartoe kunnen verhuizen.

echt niet slaan.’ Diefstal met geweld: Daan moet een maand de gevangenis in en krijgt negentig dagen taakstraf. ‘En dat voor 14 euro aan boodschappen.’

In de nachtopvang van Amersfoort vond Daan het zo gek nog niet, met vers eten en een schoon bed. Maar daar moest hij weg omdat hij eigenlijk uit Zeist komt. Gelukkig kwam er een kamer vrij bij Pitstop. De ambulant begeleider die wekelijks langskomt, is een vriend geworden die helpt met lastige zaken, zoals langsgaan bij de gemeente om zijn uitkering zeker te stellen.

Fietsenmaker

‘Die tomaatjes zijn wel heel mooi gesneden’, zegt Daan als de macaroni op tafel staat. Na het moment stilte, serieuzer: ‘Ik kan dit echt waarderen.’ Tijdens het eten praten de huisgenoten over hoe lastig het is om uit een negatieve spiraal te komen als je eenmaal schulden hebt. Daan: ‘Met een auto zou ik mijn werk als installateur kunnen oppakken. Maar zodra ik een auto op naam laat zetten, pakt de Belastingdienst hem af omdat er nog schulden openstaan.’ Ondanks alle tegenslagen kroop Daan uit het dal. Hij heeft plezier in zijn vrijwilligerswerk als fietsenmaker in Utrecht. ‘Ik geniet van de

Gezocht: hoofdbewoners

‘In mijn huis kan ik iets betekenen voor andere mensen. Huisgenoten die in de put zitten, kan ik een stapje vooruit helpen. Ik hoef geen oplossingen te verzinnen, een luisterend oor bieden is al genoeg.’ Voor Peter is het de ideale woonvorm.

Het Leger des Heils is op zoek naar meer hoofdbewoners die bereid zijn om woonruimte te delen en wekelijks een paar uur iets willen betekenen voor hun huisgenoten. Meer weten? Mail Frank Vader: f.vader@legerdesheils.nl.

blije gezichten als ik een band heb geplakt. Eindelijk heb ik het gevoel dat ik weer een toekomst heb.’

Geluk heeft Daan ook wel eens. Op straat vond hij een vuilniszak vol maatpakken. Terwijl Peter de vaatwasser inruimt, showt hij zijn lichtroze linnen jasje. Het zit als gegoten.

Tijdens de foute party werd hij eruit gepikt om met Barbie op de foto te gaan. Triomfantelijk toont hij het bewijs. ‘Het is niets geworden tussen ons. Dus, dames…’ Peter gaat geduldig door met opruimen. ‘Daan, heb je nog vaat?’

Wij volgen het Leger op Facebook

Leger des Heils op Facebook telt ruim 60 duizend volgers. De berichten krijgen vaak hartverwarmende reacties van lezers. Zoals op de Extra­bedden­post tijdens de koude nachten in februari.

Extra bedden voor dak- en thuislozen vanwege de kou

Vannacht was het weer erg koud, met temperaturen tot ver onder het vriespunt. De winteropvang van het Leger des Heils heeft het druk in deze koude perioden. Zo ook in Amsterdam: "Veel daklozen zoeken een warm plekje op. Gelukkig hebben we alle bezoekers een bed kunnen geven."

Marjolein Heinen

Hier in Roermond mogen er niet meer dan acht daklozen tegelijk slapen; brandweerverordening. Er is nergens plek voor die mensen. Ja, zwartrijden met de trein naar Venlo en daar hopen op een plaatsje. Ik wilde vrijwilligerswerk doen voor het Leger des Heils hier, maar die zitten hier helemaal niet. Hopelijk komen jullie ook hier mensen helpen: er is genoeg leegstand waar jullie kantoren in kunnen richten!

Kans mailt met Marjolein

Alie Duits

En anders maar in de koffieruimtes slapen als geen plek meer is dan maar ff dweilen in de ochtend.

Ik heb respect voor het Leger des Heils! Mijn vader was bij het Leger des Heils!

Kans: Je maakt je druk over daklozen in jouw stad?

Marjolein: ‘Ja, Roermond heeft maar een beperkt aantal bedden. De eerste acht daklozen die zich ’s avonds melden, mogen naar binnen. Nummer negen moet op straat slapen of bij vrienden om een slaapplaats bedelen. Als de brandweer voorschrijft dat er maximaal acht mensen in een kamer mogen, dan maak je toch meerdere kamers? Of zorg je voor meer opvanglocaties? Als het Leger besluit naar Roermond te komen, help ik graag mee. Het zou mooi zijn als er een oecumenisch verband kan ontstaan tussen het Leger en mijn kerk. God riep ons op om samen christen te zijn, toch?’

Volg ons op Facebook en reageer ook op onze berichten!

Colofon

Kans is een uitgave van Stichting Leger des Heils Fondsenwerving, bestemd voor donateurs en andere betrokken gevers.

Onze activiteiten worden voor circa 90 procent bekostigd via overheidsregelingen. De gelden kunnen alleen worden besteed aan doelen die de overheid aanwijst. Verder betaalt een aantal cliënten een eigen bijdrage. Er zijn echter nog steeds mensen die buiten de boot vallen. Het Leger des Heils blijft daarom zoeken naar nieuwe vormen van hulpverlening, in aanvulling op het Nederlandse zorgstelsel. Omdat deze projecten (nog) niet binnen de subsidieregels vallen, zijn wij afhankelijk van donaties, giften en nalatenschappen.

Dit magazine geeft donateurs en relaties die de organisatie steunen een gevarieerd, maatschappelijk relevant, hedendaags en zinvol beeld van het Leger des Heils. Het blad wil een kennisbron zijn over maatschappelijke issues waarmee het Leger zich bezig houdt. Het laat ook zien dat het Leger zijn beloften inlost: er onvoorwaardelijk zijn voor mensen zonder vangnet, geïnspireerd door het christelijk geloof.

TERRITORIAAL

COMMANDANT

Hans van Vliet

HOOFDREDACTIE

Will van Heugten

COÖRDINATIE/ EINDREDACTIE

Irene Belkum

REDACTIE

Richard de Vree, Hanneke Timmer, Rien Timmer, Margreet KramerSchutte

CONCEPT/EINDREDACTIE

Maters & Hermsen, Caroline Togni, Jelle Hoogendam, Kaisa Pohjola

TEKST/VORMGEVING

Maters & Hermsen Journalistiek en Vormgeving

LITHOGRAFIE/DRUK

Mark Boon, Senefelder Misset Doetinchem

DRUKWERKBEGELEIDING

Arnoud van Roosmalen

REAGEREN?

Leger des Heils, t.a.v. redactie Kans postbus 3006, 1300 EH, Almere. kans@legerdesheils.nl www.legerdesheils.nl

GEEF OOK!

Wilt u ons helpen?

Stort uw gift op bankrekening

IBAN NL72RABO0707070171 of word donateur. Kijk daarvoor op www.legerdesheils.nl onder het kopje ik wil helpen. Of bel:

036 53 98 134