Crisismanagement Hulpmiddelen
Dit document is in de eerste plaats voor mijn medepatiënten/cliënten gemaakt. Die ik verder aanspreek als ‘je’ om geen onnodige afstand te maken. Wie liever ‘u’ had willen lezen: sorry. Het is niet respectloos bedoeld. Alle materiaal is verzamelde en breed geteste ervaringskennis. Die ik graag wil delen uit gevoel van solidariteit. Waarom zou iedereen in zijn/haar eentje ploeteren? Natuurlijk is het ook fijn als ‘belangrijke anderen’ en hulpverleners meedenken hoe een stuiterend leven iets meer op de rails te houden is. Bondgenoten zijn altijd welkom. Marlieke
Van en voor wie?
Mensen die af en toe de controle kwijt raken over hun eigen denken en handelen en zo in een crisissituatie belanden.
Waardoor ze schade op lopen en/of hun leefomgeving uitputten.
Mensen die daar graag anders mee willen leren omgaan.
Wat is de bedoeling?
Regie houden over een leven dat uit de hand kan lopen Beperken van de schade en de hersteltijd
Behoud van ‘belangrijke anderen’ en een sociaal netwerk Voorkomen dat één bananenschil iedere keer je leven ontwricht
Voorwaarden?
Besef en acceptatie dat ‘controleverlies’ een risico is waarmee je moet dealen.
Snappen dat je daar best beter mee om kunt leren gaan. Rekening willen houden met je leefomgeving.
Verantwoordelijkheid nemen voor je eigen leven, maar begrijpen dat je daar hulp bij kunt krijgen.
Vuistregels
Een crisispakket is in de eerste plaats eigendom van jezelf als patiënt/cliënt. Als jij je er niet in herkent en je er mee-verantwoordelijk voor voelt, is alle moeite zinloos.
Een crisispakket ondersteunt en bevestigt je autonomie. Juist bij dreigend verlies daarvan. Afspraken maak je samen. Wie je erbij betrekt, mag meepraten en krijgt een stukje verantwoordelijkheid.
Beloof dus nooit meer dan je waar kunt maken. En vraag dat ook niet van anderen. Houd het simpel en concreet. Anders is de kans groot dat mooie afspraken niet uitvoerbaar zijn of misverstanden geven.
Regel niet meer dan strikt noodzakelijk is.
Een crisispakket is zo sterk als ze up-to-date gehouden wordt. Aanpassen doe je met elkaar in ‘rustige tijden’. Tijdens een crisis moet je niet gaan onderhandelen, dat maakt onveiligheid. Als eigen onbedoelde sabotage toch niet gaat helpen, kost het ook geen energie. Afspraak = afspraak = houvast.
Alleen in geval van acute en onvoorziene (levens)bedreigende toestanden is afwijking van de afspraken acceptabel. Op grond van sterke argumenten die achteraf eerlijk uitgelegd moeten (kunnen) worden. Zodat ervan te leren is en het vertrouwen hersteld kan worden.