Εβδομαδιαία Ποιητική Εφημερίδα Αριθμός φύλλου 2
Κυριακή 11 Μαΐου 2014
διανέμεται δωρεάν
ΑΝΕΚΔΟΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΑΦΗΣΕ ΠΙΣΩ ΤΟΥ Ο ΓΚΑΜΠΡΙΕΛ ΓΚΑΡΣΙΑ ΜΑΡΚΕΣ Ένα ανέκδοτο έργο με τίτλο «Θα ιδωθούμε τον Αύγουστό» άφησε πίσω του ο σπουδαίος συγγραφέας Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες. Πρόκειται για ένα χειρόγραφο που ο Κολομβιανός Νομπελίστας δεν θέλησε να εκδώσει όσο ζούσε. Την είδηση έδωσε στο πρακτορείο Associated Press, ο διευθυντής του μεξικάνικου εκδοτικού οίκου Penguin το Random House Mexico, Κρίστομπαλ Πέρα. Σύμφωνα με όσα είπε οΠέρα, η οικογένεια του Μάρκες που «έφυγε» από τη ζωή στις 17 Απριλίου, σε ηλικία 87 ετών, δεν έχει αποφασίσει ακόμα αν θα επιτρέψει την έκδοση του έργου αλλά και σε περίπτωση που το κάνει, σε ποιον εκδοτικό οίκο θα παραχωρήσει κάνει τα πνευματικά δικαιώματα. Απόσπασμα από το ανέκδοτο έργο του σπουδαίου συγγραφέα- που μοιάζει να είναι το πρώτο κεφάλαιο-δημοσιεύτηκε στην ισπανική εφημερίδα «La Vanguardia» . Ο Γκάμπριελ Γκαρσία Μάρκες περιγράφει το ταξίδι μίας πενηντάχρονης παντρεμένης γυναίκας που επισκέπτεται τον τάφο της μητέρας της σε ένα εξωτικό νησί. Αυτό είναι ένα ταξίδι που η γυναίκα πραγματοποιεί κάθε χρόνο. Εκεί κάνει μία σχέση με έναν άντρα, κοντά στην ηλικία της, που συναντά στο ξενοδοχείο όπου διαμένει. Το ανέκδοτο έργο,
ο συγγραφέας το έγραφε παράλληλα με το τελευταίο του βιβλίο «Memories of my Melancholy Whores» που εξέδωσε το 2004. Ο βιογράφος του Μάρκες, Τζέραλντ Μάρτιν αποκάλυψε ότι η συγγραφή του έργου «Θα ιδωθούμ ιδωθούμε τον Αύγουστο» ξεκίνησε ως μία μικρή ιστορία, η οποία στην συνέχεια διανθίστηκε. «Το γεγονός αποτελεί μια έκπληξη για μένα. Την τελευταία φορά που είχα μιλήσει με τον Γκάμπο για αυτό το χειρόγραφο, μου είχε πει ότι επρόκειτο για ένα αυτόνομο έργο το οποίο είχε σκοπό να συμπεριλάβει σε ένα βιβλίο με άλλες τρεις παρόμοιες και επίσης ανεξάρτητες ιστορίες» αναφέρει ο Μάρτιν και συμπληρώνει : «Προφανώς ο Γκάμπο συνέχισε να ασχολείται με αυτό μέχρι και πριν από μερικά χρόνια». πηγή: protothema.gr Ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες ήταν σπουδαίος Κολομβιανός συγγραφέας, βραβευμένος με Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Θεωρείται ο σημαντικότερος εκπρόσωπος του λογοτεχνικού ρεύματος του «μαγικού ρεαλισμού» και ένας από τους μεγαλύτερους συγγραφείς της Ισπανόφωνης λογοτεχνίας.Γεννήθηκε στις 6 Μαρτίου 1927 στο χωριό Αρακατάκα (βρίσκεται στο Διαμέρισμα Μαγδαλένα) της Κολομβίας. Το 1982 του δόθηκε το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Με βάση το σκεπτικό της απόφασης, ο Μάρκες τιμήθηκε με το βραβείο «για τα μυθιστορήματα και τα διηγήματά του, στα οποία το φανταστικό και το πραγματικό συνδυάζονται σε έναν πλούσιο κόσμο φαντασίας, αντανακλώντας τη ζωή και τις συγκρούσεις μιας ηπείρου»
Αριθμός φύλλου 2
Κυριακή 11 Μαΐου 2014
Εβδομαδιαία Ποιητική Εφημερίδα ΕΚ ΤΗΣ ΔΙΕΘΥΝΣΕΩΣ Αγαπητοί αναγνώστες, Το δεύτερο φύλλο της Poetry News φιλοδοξεί να σηματοδοτήσει την απαρχή της καθιέρωσης ως εφημερίδα για την ποίηση κι ένα βήμα για τους ποιητές να δημοσιεύουν και να δείχνουν τη δουλειά τους σε ένα ευρύ αναγνωστικό κοινό. Το πρώτο φύλλο ξεπέρασασε τους 200 αναγνώσεις με πάνω από 5 λεπτά μέσο χρόνο ανάγνωσης. Και γι απ αυτό θέλω να ευχαριστήσω όλους τους συνεργάτες του πρώτου φύλλου και όλα τα μέλη της ομάδας στο facebook. Φυσικά, το μεγαλύτερο ευχαριστώ πηγαίνει στους αναγνώστες και γι αυτό είμαστε ανοιχτοί σε οποιαδήποτε σχόλια, παρατηρήσεις, προτάσεις έχουν να κάνουν με το έντυπο. Σας εύχομαι καλή ανάγωνηση, Λεωνίδας Σκυλίτζης ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΙΑΝΥΣΜΑ
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ & ΕΚΔΟΣΗ: Εκδόσεις Διάνυσμα ΣΕΛΙΔΟΠΟΙΗΣΗ: Λεωνίδας Σκυλίτζης ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ Λεωνίδας Σκυλίτζης Νίκη Ταγκάλου ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ Μέλη της ομάδας στο Facebook ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ekdoseisdianisma@gmail.com ΙΣΤΟΤΟΠΟΣ & ΨΗΦΙΑΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ http://issuu.com/lewnidasskylitzhs
η εφημερίδα διανέμεται δωρεάν μέσω του διαδικτύου
ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΙΑΝΥΣΜΑ
Αριθμός φύλλου 1
Κυριακή 4 Μαΐου 2014
ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΥΑΝΙΣΜΑ
Αριθμός φύλλου 2
Κυριακή 11 Μαΐου 2014
ΠΑΡΗΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ‘ΡΘΕ Από την στιγμή που ‘ρθε, ο έρωτας στα όνειρα μου, τα καυτά φιλιά σου που ‘ναι; Να ζεστάνουν την καρδιά μου. Είσαι τ’ ωραιότερο άνθος, που α ανθίζει ένα πρωί, και το παράφορο πάθος, στη ψυχή μου την αγνή. Τα πανέμορφα σου μάτια, δε χορταίνω να κοιτάζω, ένα ρομαντικό δειλινό. Η καρδιά μου έγινε κομμάτια, από σένα που θαυμάζω, δεν αντέχω άλλο να πονώ.
ΧΑΜΕΝΗ ΕΛΠΙΔΑ Όταν σε πρωτοσυνάντησα γεννήθηκε, μέσα μου μετά από καιρό η ελπίδα, γεμάτη με χρώματα η ζωή μου αναστήθηκε, στέγνωσε με φιλιά την δυνατή καταιγίδα. Τα πράγματα δυστυχώς δεν εξελίχθηκαν, όπως σαν ονειροπόλος σε πλάνη ποθούσα, η αισιοδοξία και το κουράγιο διαλύθηκαν, μόνο θλίψη και απόγνωση πλέον μετρούσα. Τι κρίμα τόσα σχέδια που κάναμε πήγανε χαμένα, πετάχτηκαν σαν βότσαλα στο γιαλό μακριά, μένοντας ριγμένα για χρόνια στον πυθμένα. Εύχομαι να ‘σαι ευτυχισμένη μακριά μου, παρόλο που με πίκρανες βάναυσα πικρά, αφήνοντας με λαχτάρα, τ’ ανεκπλήρωτα όνειρα μου.
Αριθμός φύλλου 2
Κυριακή 11 Μαΐου 2014
ΒΑΓΙΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Π Στα όνειρά σου θα βρεθώ την πόρτα να μ’ ανοίξεις, κι αν είσαι μόνος θα σταθώ, θα ‘ρθω να με φιλήσεις. Μα αν στου ονείρου τη χαρά είσαι με άλλη συντροφιά, για πάντα θα σε αφήσω, δεν θα ξαναγυρίσω. Στα όνειρα μου τοίχο ψηλό, γύρω, ολόγυρα θα χτίσω εκεί μονάχη θα κλειστώ και θα σε λησμονήσω. ΕΡΣΗ ΤΖΩΡΑ Ψ Σεληνιασμένες οι ψυχές Ξορκίζουν τρέλας χάδεμα Μ’οσές τους μείναν αντοχές Ψάχνουν λογικής απάνεμα. ξα Μα έλα που δεν ξαστοχούν Οι Ερινύες τις περιφρουρούν Στ’αυτί τους αντηχούν Και τον καημό θεριεύουν. Κι εγώ που τις προκάλεσα Τα’απόβραδο να ‘ρθούνε Δροσοσταλιές νυχοπατούν Μάλλον δε θα φανούνε. Μα οι ψυχές αγρίεψαν Και τρικυμία εκάμαν Στης λίμνης το γλυκό νερό Ήρθαν και με ξεκάναν
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΥΞΑΡΑΣ Θ ; Ήσουν κάτω εκεί στην γη Σερνόσουν, κάτω στο έδαφος Σε χτυπούσαν και σε έβριζαν Τους είδα, ήθελα να τους διώξω Με κοίταξες, χαμογέλασες. Μου φάνηκες σαν άγγελος! Ήθελα να σε βοηθήσω να σηκωθείς Προσπάθησα Πήγες να περπατήσεις, προσπάθησες Σερνόσουν πάλι κάτω στο έδαφος Σε χτυπούσαν και σε έβριζαν Τους κοίταξα, χαμογέλασα. Είχες μαζί σου τον θεό Είχα μαζί μου τον διάβολο Φοβήθηκες την αλλαγή Σου άπλωσα το χέρι μου, φοβήθηκες Δεν χαμογέλασες Δεν χαμογέλασα Είδα στα μάτια σου πόνο Πόνο πολύ, αβάστακτο Παρακάλεσα τον θεό σου, να σου δώσει φτερά Μου τα έφερε το άλλο πρωί ο διάβολος, Στα πρόσφερα, τα αρνήθηκες Θες να γίνεις άγγελος τελικά;
Αριθμός φύλλου 2
Κυριακή 11 Μαΐου 2014
ΓΡΗΓΟΡΙΑ ΠΕΛΕ 1 Μυρίστε,,,και υμνολογίστε το όνειρο, Ναι ετσι πέρασε στο παρελθόν γεμάτο αντανακλάσεις φωτός, και συκλίνουσες εκφρα εκφραστικές μετατοπίσεις, φορτωμένες αναμνήσεις ταίζοντας, τα παιδικά μου όνειρα μ, αποστηθισμένα βήματα. Πληγή στην όραση η βροχή των μνημονίων, καληδοσκόπιο ουράνιου τόξου περνά ο χρόνος παίζοντας κρυφτό, η μέρα μεταμφιέζεται σε νύχτα μ΄ενα τακούνι... 3 Ενα χάδι αέρινο απαλό αύρας λεπτής, κι η ακοή ν΄αφουγκράζεται τον ψίθυρο του άνεμου, κι αυτό το μπλέ σαν γέρνει ο Ηλιος κλείσε τα μάτια σου κι αγκάλιασε Ηλιοταξίδεμα αγαπης....
2 Γιά τελευταία φορά! Χορεύοντας μετρούσα λόγια πνιγμένα, μασώντας τα φωνίεντα. Μιά φωτογένεια στό πάτωμα γδαρμένα δάχτυλα μετάσταση ανάσας. Δυό βήματα μιά κορδέλα να δένει ό τα όρια της γλώσσας ν΄αφουγκράζομαι φινάλε. Κι η επιθυμία να υποκλίνεται να τολμά να αντιστέκεται, σ΄αυτό πού την συνθλίβει νύχτα κι απόγνωση.... ΤΑΚΗΣ ΤΣΑΝΤΗΛΑΣ Διστακτική στο χθες και σ' ένα μέλλον που αχνοφέγγει στον ορίζοντα η σιωπή πυροδοτείται από τη λάμψη ενός αντάρτη ήλιου κι εξεγείρεται
Αριθμός φύλλου 2
Κυριακή 11 Μαΐου 2014
ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΠΑΠΑ
ΣΑΓΙΑΣ ΠΕΤΡΟΣ
1
άτιτλο
Και ο έρωτας... ύψιστο ανάμεσα σε όλα ... πνοή και θάνατο σε ένα φιλί δίνει ...μόνο αυτός... *** 2 Σσσσς μη μιλάς Άκου... διακρίνεις τα λόγια της καρδιάς μου; Αν και ψιθυριστοί οι παλμοί λένε "Σ'αγαπώ" Κοίτα... κοίτα πώς πάλλονται οι φλέβες μου Να δραπετεύσουν θέλουν , κοντά σου με τραβάνε Κλείσε τα μάτια....το νιώθεις ; χά Είναι η επιθυμία μου αυτή που σε αγγίζει σα χάδι "Έρωτας"δραπετεύει η λέξη αβίαστα από τα χείλη σου "Όχι μάτια μου , δεν είναι έρωτας " Σου σιγοτραγουδώ "Γέννηση σύμπαντος είναι με εμάς θεούς και τ'αστέρια σκλάβους των ευχών μας"
Τι όμορφα ειν´τα ματια σου και τα ξανθα μαλλιά σου Μελι ειναι το στόμα σου που δίνεις τα φιλια σου! Αγάπης όνειρο γλυκό όμορφο περιστέρι το γέλιο σου εζηλεψε το πιο λαμπρό αστέρι! Μα και η καρδιά σου εναι χρυσή! Αγάπη ειναι γεμάτη απλόχερα που τη σκορπας χωρις να πάρεις κατι! Κι οταν χορευεις ματια μου ολοι εσε κοιτουνε οι φίλοι σου σε χαίρονται και άλλοι σε ζητουνε!
Αριθμός φύλλου 2
Κυριακή 11 Μαΐου 2014
ΜΑΝΟΣ ΚΑΤΣΕΛΗΣ. Ε ... Μάτια μου.. Έρωτας δεν είναι οι καρδούλες,τα στιχάκια,τα σ'αγαπώ,τα λόγια... Τα αρκουδάκια,οι σοκολάτες και τα λουλούδια.. Αυτά είναι όμορφο άλλα υλικό συμπλήρωμα.. Έρωτας είναι ζάλη.. Είναι πόνος.. Είναι αχ..!! Είναι τυφώνας που παρασέρνει κάθετι στο διάβα του.. Ερωτας είναι το απόλυτο κενό και η πληρότητα μαζί.. Έρωτας είναι να καίς μέσα σου.. Στο μυαλό,στην καρδιά,το κορμί.. Κάθε σπι σπιθαμή του κορμιού σου.. Είναι φωτιά που τα καίει όλα.. Τα κάνει όλα στάχτη και από μέσα της γεννιούνται ξανά δύο κορμιά.. Έρωτας είναι η απόλυτη γύμνια.. Είναι το παγωμένο δάκρυ που κυλά όταν ουρλιάζοντας σου λείπει κάποιος... Είναι η θερμοκρασία που νιώθεις να χτυπά κόκκινο όταν βλέπεις το άτομο που σου αναστάτωσε τη ζωή και όλο σου το είναι.. Είναι ένα μήνυμα του,η φωνή του,ένα άγγιγμα του που κάνει τη βελόνα από τη πυξίδα της λογικής να γυρίζει τρελά και να σπάει.. Η αναμονή να τον δείς... Να νιώσεις πάλι ζωντανός.. Έρωτας είναι η ισοπέδωση των ορίων.. Η πυρκαγιά στη λογική.. Η βουτιά στο κενό των "πρέπει" των "δεν" των "μη".. αί Έρωτας είναι η αίσθηση που γεύεσαι όταν κοιμάσαι και ξυπνάς με τη μορφή και την αύρα εκείνου που πια είναι τα πάντα για'σένα και λεηλάτησε το μυαλό σου κατακτώντας το.. Η σκέψη που καταλαμβάνει κάθε σπιθαμή του νου σου..
Αριθμός φύλλου 2
Κυριακή 11 Μαΐου 2014
Η ανάσα που χρειάζεσαι για να ζείς.. Η ματιά που βυθίζει στο κόκκινο χάος τα πάντα.. Το μυαλό που χάνεται σε κάτι τόσο άγνωστο μα και απαραίτητο.. Η γλώσσα που βάζει φωτιά στις ενοχές.. Το κάθε βήμα που κάνεις.. Η ανατολή και η δύση του ηλίου που σου δίνουν κάθε μέρα δύναμη για κάτι νέο.. Που σε αφήνουν να ονειρεύεσαι.. Το ξενύχτι και το ξημέρωμα σου.. Το όνειρο και το παραμύθι σου.. Το σωστό που σβήνει κάθε ανούσιο λάθος.. Το πολύ που κάιει κάθε τίποτα.. Η απορία πως ζούσες τόσο καιρό χωρίς εκείνη καταλαβαίνοντας ότι δεν ζούσες.. Δυό ζευγάρια χέρια να κρατάνε την καρδιά της αγάπης τους.. Αυτά είναι ο έρωτας καρδιά μου.. Αυτά..
Αριθμός φύλλου 2
Κυριακή 11 Μαΐου 2014
ΒΑΓΙΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Τ Ο έρωτας είναι φυλακή και σκοτεινό μπουντρούμι, όπου μόνος φυλακίζεσαι, και ποιος να σε γλυτώσει, σαν η ψυχή σου κούρνιασε σε τούτο το λαγούμι, το σκίρτημα το νεανικό όταν η καρδιά σου νιώσει. Αντιπαλεύεις χίμαιρες και ξωτικά τα βράδια τον εαυτό σου, την ψυχή και την καρδιά να σώσεις, και ψάχνεις μες στα όνειρα του λυτρωμού τα χάδια, να τα γευτείς, να τα χαρείς, τον πόνο να ημερώσεις. Του έρωτα τα βέλη σαν σε λαβώσαν στην καρδιά, σε πνίγει τότε ο καημός, σε καίει του πόθου η φωτιά και δεν θα βρεις αναπαμό, ούτε θα βρεις αλλού γιατρειά παρά στην ποθητή αγκαλιά, μες της αγάπης τα φιλιά!!! Α Περίμενε με στα όνειρα Στα όνειρά σου θα βρεθώ την πόρτα να μ’ ανοίξεις, κι αν είσαι μόνος θα σταθώ, θα ‘ρθω να με φιλήσεις. Μα αν στου ονείρου τη χαρά είσαι με άλλη συντροφιά, για πάντα θα σε αφήσω, δεν θα ξαναγυρίσω. Στα όνειρα μου τοίχο ψηλό, γύρω, ολόγυρα θα χτίσω εκεί μονάχη θα κλειστώ και θα σε λησμονήσω.
ΑΡΗΣ ΖΕΡΒΟΠΟΥΛΟΣ Ο Σμιλεμένη θαρρείς στο σύγνεφο της χαραυγής η θεϊκή μορφή σου, τη νύχτα του έρωτα να μου θυμίζει. Ολονυχτίς, πιασμένος στον ιστό της αγκαλιάς σου κι όλο τριγύρω ένα φώς σαν απ’ αστέρι φωτεινό να με τυλίγει. Μέσα σ’ ονείρου κάστρα τριγυρνούσε το κορμί σου στο μαγικό του πόθου μας ταξίδι, καβάλα στου έρωτα το άτι ανεβασμένο. Έστειλε η θάλασσα ένα κύμα, χαιρετισμό στο πέρασμά σου, όταν σαν οπτασία διάβηκες τη στράτα τ’ ασημένιου φεγγαριού, πασχίζοντας να το ταιριάξει στο γαλάζιο της ματιάς σου.
Αριθμός φύλλου 2
Κυριακή 11 Μαΐου 2014
ΖΕΡΒΟΥ ΤΡΙΑΔΑ Α
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΕΪΣΑΚΗΣ Στην έρημο,στην καυτερή φωτιά,περπάταγα μονάχη, Α μπροστά μου μία θάλασσα,κίτρινη σαν τα στάχυα, η άμμος,σκόνη απατηλή κι ήθελα να μου λάχει, Σήκωσε το σπαθί ψηλά μια βρύση,δροσερό νερό,μα γύρω,μόνο βράχια... είχε λαβή σταυρού και δυό λεπίδες Απόκαμα να περπατώ,ο ήλιος μ'είχε κάψει, κι αστόχαστος πολύ για ν'αστοχήσει τα ξεραμένα χείλη μου αδύνατον ν'ανοίξω, αυγής το φόρεμα να κόψει. επιθυμούσα διακαώς,η τύχη μου ν'αλλάξει, να βρώ μια όαση δροσιάς,τα δέντρα της ν'αγγίξω. πάνω στο απέθαντο θαλάζιο του βράχου η μύτη αναπνέει Ενίσχυσα την σκέψη μου,με δύναμη και γνώση, μνήμες ψαμμόλιθοι στο βραχύ του στέρνο και έβαλα στα πόδια μου τα μαγικά φτερά... δεν φόρεσαν της ματαιοδοξίας του το δώρο. εκείνα που με γλύτωναν παλιά από την πτώση, όταν στεκόμουν σε γκρεμούς,με σήκωναν ψηλά... Επιτέλους!!!ήρθε η ώρα μου και όαση αντικρύζω, όπως το ονειρεύτηκε το καθαρό μυαλό μου, πνιγμένη μ'άνθη και νερά!!Σαν φτάνω γονατίζω, στη λίμνη για να πιω νερό,μα χάνεται από μπρός μου... Ηταν αντικατοπτρισμός,μα κάτω δεν το βάζω, εγώ την όαση θα βρω,όσο και να κοπιάσω, το 'χω να αγωνίζομαι,ποτέ δεν ησυχάζω, Γ ΜΙΧΑΣ εκείνο που επιθυμώ,στα χέρια μου θα πιάσω... Α- Ενας καλός άνεμος,με φέρνει στο λιμάνι της ψυχής, φιλοξενούμενος,και προσωρινά ναυαγός,με σανίδα ευαισθησίας, να με οδηγεί στην ακτή των προσδοκόμενων αποτελεσμάτων. Γιγαντώνεται η θέληση,μόνιμα εποχικοί υπάλληλοι της συνείδησης, μακ κάνουμε τα μακρινά μας ταξίδια,με τα σάπια καράβια των υπο-σχέσεων, εφοδιασμένοι,με ''ξηρά'' σιωπή,και πόσιμο υγρό συναίσθημα,για επι-βίωση, βάζοντας ρότα για μια ολοκληρωτική διαδρομή ωκεάνιας ωρίμανσης.
ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΣΥΝΤΟΜΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΙΑΝΥΣΜΑ ΣΕ ΕΝΤΥΠΗ ΚΑΙ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΜΟΡΦΗ
Αριθμός φύλλου 2
Κυριακή 11 Μαΐου 2014
ΛΟΥΚΙΑ ΠΛΥΤΑ Ν ΛΙΤΣΑ ΚΥΠΡΑΙΟΥ Η Την ζωή σου, που την έζησες, μέσ από τα όνειρα σου. Μέσα, στα σύννεφα λευκή. Χορό στήνουν οι ελπίδες. Τριγύρω, από την σκέψη σου. τριγύρω, από των ήλιο. Τρελό χορό και λαμπερό, να ξεγελιέται ο πόνος. Στα μάτια, ρίχνοντάς, φωτιά, καίγοντας, αυταπάτες. Μένοντας, ολόγυμνη η ζωή, με την αλήθεια ρούχο. Ντύνοντας, βλέμμα και καρδιά, μες, των βαρύ, χειμώνα. Μέχρι ν΄ρθει η καλοκαιριά και να ζεστάνει η ανάσα. Ανάσα που μοσχοβολά. με γιασεμί και κρίνα. Αλήθεια, βγήκε και κυλά, απ' την λαλιά, στα χείλι.
Αστέρων γέννημα οι αισθήσεις μου ερωτεύθηκαν της μουσικής τα σήματα γήινα αεροπατήματα κάθε μικρούλας νότας φωνή φόρος τιμής χρυσό κλειδί μες της ψυχής τα σήμαντρα.
Αριθμός φύλλου 2
Κυριακή 11 Μαΐου 2014
ΣΕΛΑΝΑ ΓΡΑΙΚΑ Δ Α Διαπίστωση πραγματικότητας σκληρής. Τα γηρατειά μας αδυσώπητα. Την στιγμή της αναγκαστικής σιωπής ενός παιδιού μέσα μας. Πάψαμε τις ιστορίες, τα παραμύθια ενώ ο ρεαλι ρεαλισμός έγινε δέρμα μας. Στις αλάνες σταμάτησαν ν'ακούγονται φωνές, μεγάλωσαν, συμβιβάστηκαν στα κουστούμια και σε φόρμες εργασίας. Βάρυναν. Κι όσο μεγαλώνουμε, η ζωή κυλά νερό, δεν φτάνει. Η υπερτίμηση του Εγώ μας, ταυτότητα. Και το κάθε παιδί σιωπά. Τα άλογα σαν γέρνουν τα σκοτώνουν. Γυρίστε τις σφαίρες πίσω!!! Εδώ ζουν παι παιδιά,σε σώματα μεγάλων.
ΣΑΒΒΑΣ ΑΥΓΟΥΣΤΑΚΗΣ Α Αγγελούδι της πρώιμης χαραυγής στους αλλότριους καιρούς κι αφιλόξενους έρωτες! Μηρυκάζεις τα όνειρα συμβιβα των απατηλών υποσχέσεων και συμβιβασμών! Ορθώσου αμυνόμενο στα γήινά σου πόδια! Άπλωσε τα πάλλευκα και παρθενικά πανιά της Ελπίδας! Άλωσε τους χειμώνες της σαρκοφάγου αναμονής με τους εκούσιους τριγμούς της ανομολόγητης αθωότητάς σου! α Διάνοιξε τ' αδιαπέραστα σκοτάδια της απρόσιτης ζωής με την αστραπόμορφη ματιά σου και το αγνό χαμόγελο της Νιότης σου! Αμυδρό φως της αδύτου Αωνιότητας στον ψυχογενή ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ του ΘΕΙΟΥ!!!
*** Δεν μ'έμαθαν ν'ανασαίνω ερωτικά. Ούτε τις λέξεις μου στις κοιλάδες χαμού να σύρω. Ίσως γιατί οι κορμοράνοι,δεν πέρασαν από'δω παρά στάθηκαν-αξετίμητα! στα παράλια της Μικράς Ασίας. Αν στερήθηκα-προσεχή Μελετητή! τον στεναγμό,στον οργασμό του ρόδου είναι γιατί φιλτράρω τα λιπάσματα που'ρχόνται από πέλαγος Λυβικό. Αν υπομένεις,θα φανώ στα σύνορα της Ρωμιοσύνης.
Αριθμός φύλλου 2
Κυριακή 11 Μαΐου 2014
ΜΑΡΙΑ ΣΙΓΜΑ Τ΄ΑΓΓΙΣΜΑ ΤΩΝ ΡΟΔΩΝ Αναστάσιμο φιλί, τ' 'Αγγισμα των Ρόδων ! Ώ,πως κείνα ξέρουν να γεννιούνται στον ήλιο! Σφαλιστά ,κατακόκκινα έχοντας στραμμένα τα πορφυρά τα πέταλα στο Φως! Ο Άνεμος, μυσταγωγός -το πέρασμά του τα εγγίζει εγείροντας πόθους αιώνιους! Προτροπή Ζωής ετούτη η Άνοιξη.. Χαιρετίζω την Αυγή,θαυμάζω το φως! Τα Ρόδα πάντα πορφυρά! Πως οσφραίνονται νέα μπόρα! Το δυνατό βοριά το σέβονται ,δε ριγούν! Μόνο πλέκουν στιχομυθίες ερώτων σ'αμόλυντα χώματα! Καθώς κι απόψε γέρνουν κατακόκκινα,παραδομένα απαλά σε ψεύτες καιρούς στήνουν χορούς, με νυχτερινές δροσοσταλίδες.. ΄Ωσπου ένας Άνεμος γητευτής σκεπάσει, τα τελευταία αρώματα της νύχτας κι αφήσει γυμνούς κι ερωτευμένους όλους τους μίσχους....
ΕΛΕΝΗ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ άτιτλο Επικίνδυνα τα ταξίδια του μυαλού... Δεν ξέρεις το ταξίδι...ούτε τον προορισμό... Άπλα ταξιδεύεις... Είναι τα μόνα ταξίδια που δεν έχεις αποσκευές... πάρα μονάχα την καρ καρδιά σου... την ψυχή σου... Σε παρασερνόσουν οι σκέψεις...οι αναμνήσεις... Ανάβεις και ένα τσιγάρο...έτσι για το γαμώτο... που δεν μπορείς να ξεστομίσεις.... Φυσάς τον καπνό και όλα διαλύονται... Φτάνεις στο τέλος... Ο έρωτας... Τον ταξιδεύεις; η σε ταξιδεύει; Τι είναι ποιο επικίνδυνο; Δεν έχω απάντηση... Θα το τελειώσω εδώ... Αρκετά ρίσκαρα με αυτό το ταξίδι... Δεν μπορώ να ρισκάρω και την ψυχή μου..
Εβδομαδιαία Ποιητική Εφημερίδα Αριθμός φύλλου 2
Κυριακή 11 Μαΐου 2014
η εβδομαδιαια ποιητικη εφημεριδα poetry news σελιδοποιηθηκε & σχεδιαστηκε απο τις εκδοσεις διανυσμα με σκοπο την προβολη της ποιησης χω και χωρις καμια αξιωση πανω στα δικαιωματα των συμμετεχοντων
ekdoseisdianisma@gmail.com