Εβδομαδιαία Ποιητική Εφημερίδα Αριθμός φύλλου 7
Κυριακή 14 Ιουνίου 2014
διανέμεται δωρεάν
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗ ΝΙΚΗ ΤΑΓΚΑΛΟΥ Κυρία Ταγκάλου, σπουδάσατε και εργαστήκατε ως φωτογράφος. Η εμπειρία σας αλλά και η στενή σχέση της φωτογραφίας ως τέχνη με την ποίηση, πόσο σας επηρέασε ως ποιήτρια; -Για μένα η τέχνη δεν έχει ταυτότητα. Εάν είσαι ερωτευμένος με την τέχνη, την αγαπάς σε οποιαδήποτε μορφή της. Θα δανειστώ έναν αγαπημένο μου στίχο του Ν.Εγγονόπουλου, “ Η ζωή, ο θάνατος κι αναμεσίς η Τέχνη”. Oπότε για να γίνω και πιο συγκεκριμένη θα σας πω ότι μέσα από την εικόνα γεννιούνται στίχοι. Μετά από ένα χρόνο εργασίας στα ΜΜΕ αλλά και τη μετέπειτα πορεία σας στις Δημόσιες Σχέσεις πόσο εύκολο είναι να συνεχίζετε με τον ίδιο ρομαντισμό να ασχολείστε με την ποίηση; -Η δουλειά μου δεν έχει καμία σχέση με την ποίηση ή τον ρομαντισμό απλά με έχει βοηθήσει στην προώθηση και διάδοση αν θέλετε του έργου μου. Τον ρομαντισμό ή τον έχεις μέσα σου ή όχι και κανένα επάγγελμα δεν μπορεί να τον επηρεάσει. Είναι ένα πολύ δυνατό συναίσθημα για να το επηρεάζουν απλά καθημερινά πράγματα. ΣΥΝΕΧΕ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗ 2η ΣΕΛΙΔΑ
ΦΩΤΟ : ΝΙΚΟΣ ΤΖΩΡΤΖΑΤΟΣ
Αριθμός φύλλου 7
Κυριακή 14 Iουνίου 2014
Εβδομαδιαία Ποιητική Εφημερίδα
ΕΚ ΤΗΣ ΔΙΕΘΥΝΣΕΩΣ Αγαπητοί αναγνώστες, Στο έβδομο φύλλο της Poetry News έχουμε τη χαρά να φιλοξενούμε συνέντευξη με την πολυβραβευμένη Ελληνίδα ποιήτρια Νίκη Ταγκάλου. Τα ποιήματα των συνεργατών μας συνεχίζουν να είναι άφθονα και όσο αυτό συμβαίνει, θα μας διαβάζετε κάθε Κυρακή. Θα ήθελα να τονίσω τέλος ότι αυτό το εγχείρημα παραμένει ανιδιοτελές και βασίζεται μόνο στο μεράκι για την προβολή της ποίησης. Οι άπειρες εργατοώρες που έχουν ξοδευθεί ανταμοίβονται από τη συγκινητική ανταπόκριση των αναγνωστών και τη στήριξη των συνεργατών μας. Σας εύχομαι καλή ανάγωνηση, Λεωνίδας Σκυλίτζης ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΙΑΝΥΣΜΑ
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ & ΕΚΔΟΣΗ: Εκδόσεις Διάνυσμα ΣΕΛΙΔΟΠΟΙΗΣΗ: Λεωνίδας Σκυλίτζης ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ Λεωνίδας Σκυλίτζης Νίκη Ταγκάλου ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ Νεφέλη Ανδριανού - Αντιφωνητής - Ελένη Αποστόλου Σάββας Αυγουστάκης - Μιχαήλ Βάκρινος - Λίλη Βασιλάκη Ιωάννης Βεϊσάκης - Σταματία Βλάγκα - Βάγια Γιαννακοπούλου - Νίκη Γεβργοπούλου - Μανούσος Γ. Δασκαλάκης - Νίκος Ευαγγέλου - Άρης Ζερβόπουλος Κοσμάς Ηλιάδης - Κατερίνα Κανάκη Αξούγκα - Έλσα Κασάπη - Μάνος Κατσέλης - Λίτσα Κυπραίου - Καλλιόπη Μιχαλίολα - Γιώργος Μίχας - Δημήτρης Π. Μποσκαΐνος - Σ.Γ. Νεονάκης - Νίκος Παϊζάνης - Γρηγορία Πελέ - Λουκία Πλυτά Μαρούλα Πανάγου - Νίκη Παπαδούλη - Πάρης Παπανικολάου - Νίκη Παπουλάκου - Κώστας Παρδάλης - Διονύσης Πουλόπουλος - Δημήτρης Πυξαράς - Φιλιώ Ροτσίδου - Πέτρος Σαγιάς - Γρηγόρης Σακκαλής - Μαρία Σίγμα - Χριστίνα Στράντα - Χρήστος Σίνος - Έλενα Σιούτη - Γιώργος Δ. Κων Σκοπελίτης - Κωνσταντίνα Σταθακοπούλου - Σοφία Στρέζου Τάκης Τσαντήλας - Ιωάννης Δ. Τσιτσίμης - Κωνσταντίνος Κ. Χατούπης
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ekdoseisdianisma@gmail.com ΙΣΤΟΤΟΠΟΣ & ΨΗΦΙΑΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ http://issuu.com/lewnidasskylitzhs
η εφημερίδα διανέμεται δωρεάν μέσω του διαδικτύου
Αριθμός φύλλου 7
Κυριακή 14 Ιουνίου 2014
Μιλήστε μας για το τελευταίο σας βιβλίο. Τι σας ενέπνευσε να κάνετε την «Επανάσταση της Σιωπής»; -Η “Eπανάσταση Σιωπής” για μένα ήταν ένα ξέσπασμα. “Eπανά Ήταν βιώματά μου και σκέψεις μου. Έβαλα στην ζωή μου λυρισμό και την μετέτρεψα σε ποίηση και χαίρομαι ιδιαίτερα γιατί ανακάλυψα ότι η δική μου φωνή ήταν τελικά φωνή πολλών ανθρώπων. Ποιους ποιητές ξεχωρίζετε, ποιοι είναι αυτοί που έχουν επηρεάσει τη γραφή σας και την ποιητική σας ματιά γενικότερα; - Κάποιοι από τους αγαπημένους μου είναι ο Τ.Λειβαδίτης, ο Ν.Βρεττάκος και η Κ.Γώγου, αναφέρω ενδεικτικά κάποιους που πραγματικά λατρεύω χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν κι άλλοι. Το αγαπημένο μου ποίημα και ο λόγος που ερωτεύτηκα την ποίηση είναι το “Μονόγραμμα” του Οδ.Ελύτη. Θεωρώ ότι είμαστε πολύ τυχερός λαός γιατί έχουμε σπουδαία κληρονομιά από ποιητές που μπορούμε να διδαχτούμε πολλά. Πώς εξηγείτε το φαινόμενο της έξαρσης του ποιητικού λόγου την τελευταία δεκαετία στην Ελλάδα; -Θέλω να πιστεύω πως όλοι κρύβουν την ποίηση μέσα τους. Άλλοι την εκδηλώνουν, την εκφράζουν ή την καλλιεργούν και άλλοι την θάβουν φοβούμενοι μην αποδεχτούν κρυφές τους επιθυμίες και ευσεβείς πόθους, μην αφήσουν τους εαυτούς τους να ονειρευτούν και σηκώνοντας τα μάτια τους από τις σελίδες, τρομάξουν... ποί Χαίρομαι που η ποίηση κερδίζει συνεχώς έδαφος, είτε μέσω εκδόσεων, είτε μέσω εκδηλώσεων. Οι άνθρωποι έχουμε ανάγκη από κάτι ονειρικό, ρομαντικό, κάτι που να μας βοηθάει να ξεφεύγουμε από την πραγματικότητα που πολλές φορές είναι δύσκολη και σκληρή.
Αριθμός φύλλου 7
Κυριακή 014 Ιουνίου 2014
Αμέτρητες εκδόσεις, αμέτρητοι ποιητές, αμέτρητα ποιήματα. Υπάρχει κάποιο κριτήριο, πιστεύετε, για να ξεχωρίσει ο «καλός» από τον «κακό» ποιητή; - Αυτό που λέω πάντα… ο χρόνος είναι ο καλύτερος κριτής. Ότι αξίζει μένει στον χρόνο. Ποιητές δεν μπορούμε να αυτο-βαφτιστούμε με κάποιες εκδόσεις, είναι “βαρύς” o τίτλος. Ετοιμάζετε κάποιο βιβλίο στο άμεσο μέλλον; Μιλήστε μας για τα σχέδια σας, το όραμά σας όσον αφορά στην ποίηση. -Ετοιμάζεται ήδη η καινούργια μου συλλογή, από τις “Πρότυπες Εκδόσεις Πηγή” στην -Ετοιμά Θεσσαλονίκη. Είναι η δεύτερη συλλογή που ανέλαβε εξ’ολοκλήρου ο συγκεκριμένος Εκδοτικός Οίκος και εύχομαι να πάει το ίδιο καλά όπως η “Eπανάσταση Σιωπής”. Aυτό που πραγματικά θα ήθελα, είναι πολλές ποιητικές εκδηλώσεις, πολλοί εκφραστές του λόγου μαζί ενωμένοι για τον ίδιο σκοπό, όχι η προβολή προσώπων αλλά η προώθηση της ποίησης. Η ποίηση δεν θέλει ονόματα, θέλει φωνές… Ευχαριστούμε πολύ!
Αριθμός φύλλου 7
Κυριακή 14 Ιουνίου 2014
Σ.Γ.Νεονάκης ΑΝΟΡΘΟΓΡΑΦΟ ΦΛΕΡΤ Λυπαμαι με ητα μου γραφει Και ομως το νοιωθω λυπαται Ισως κραταει το Υψιλον Κολονατο ποτηρι Να πιει το φαρμακι Που να ´βρω ακρη Ολ´ασυντακτοι ειμαστε Ετσι...αρχίζουν τα παθη Στο κατω κατω,γιατι να θυμαται Αν η μετοχη,παει πρωτη Μαζι της φλερταρω Ενστικτωδως την γουσταρω... Εν Κι ας μου την πεφτει.... η εγγονη ,του Τζαρτζανου Του Μπαμπινιωτη...η κορη !!!
Σταματία Βλάγκα ΕΦΗΒΙΚΟΣ ΕΡΩΤΑΣ Κρυβόσουν πίσω απ' το φως το απομεσήμερο και έπαιζες με τον ίσκιο σου, χαζεύοντας μια μέλισσα ποτήρι σου. που έπινε απ' το ποτή Αναζητούσες την αφή κάτω από ένα ηλιοτρόπιο ξεχασμένο από αγκαλιές. Πώς να μοιράσεις τον έρωτα μέσα σ' ένα ποτήρι που ξεχειλίζει; Τώρα κοιτάς ένας σύννεφο που ονειρεύεται και αφήνεις το συναίσθημα συναί να ταξιδέψει, καβάλα σ' ένα λευκό πουλί μέχρι να ξημερώσει. Κι εκεί, κάτω απ' τα χρώματα της αυγής συναντώνται τα άγουρα κορμιά μας. Άδηλος έρωτας μιας τρυπημένης ελπίδας.
Αριθμός φύλλου 7
Κυριακή 14 Ιουνίου 2014
Νικόλαος Παϊζάνης Αναμένω. Υπομένω. Ξοδεύομαι. Ξεχνώ. Προσπερνώ. Ταλαντεύομαι. Νοσταλγώ. Αγαπώ. Συνεχίζω. Τραγουδάω. Χορεύω. Ελπίζω. Κοίτα! Μεθάω: Φοβάμαι... Νυχτώνει. Λείπεις. Θυμάμαι... Ονειρεύομαι. Λείπεις. Λυπάμαι. Αγγίζω. Χαϊδεύω. Πονάμε. Αγγίζεις. Χαϊδεύεις. Πονάμε. Πίνουμε. Τρώμε. Πεθαίνουμε. Γλεντάμε. Νικάμε. Κοντεύουμε. Ξαγρυπνώ. Κοιμάμαι. Αγαπώ. Ξημερώνει. Φωτίζει. Αγαπώ. Φοβάμαι. Φοβάμαι. Αγαπώ. Σημειώνω. Ζητώ. Αναλώνω. Βιώνω. Σκαλίζω. Τελειώνω. Επιστρέφω. Θυμάμαι. Δαγκώνω. Σκοντάφτω. Σπρώχνεις. Θυμώνω. Κοιτάμε. Μιλάμε. Παλεύουμε. Πονάμε. Ξεχνάμε. Αντέχουμε. Ψιθυρίζεις. Ακούω. Σιωπώ. Προσεύχομαι. Νιώθω. Σιωπώ. Περιμένω. Φωνάζεις. Σιωπώ. Ξημερώνει. Νυχτώνει. Σιωπώ. Περιμένω. Γνωρίζω. Νικώ. Αναπνέω. Κοιτάζεις. Γελώ. Κοιτάζω. Γελάς. Ξαναζώ. Αγαπώ. Απορώ. Ξαναζώ.
Κωνσταντίνος Κ. Χατούπης 1 Μέσα στὶς μπόρες τοῦ Μαρτιοῦ ἄναψε ἡ ζωή σου σὰν ἀστραπὴ καὶ σκόρπισε τὴν εὐωδιὰ ἀπ’ τὰ κρίνα. Καὶ τώρα σοῦ τὸ εὔχομαι νὰ κουβαλᾷ ἡ ψυχή σου γιὰ πάντα αὐτὴ τὴν εὐωδιά, μικρή μου Κωνσταντῖνα.
2 Πάει καιρὸς ποὺ χάθηκαν τῆς ἀνθρωπιᾶς τὰ ἴχνη καὶ τώρα μέσα στὴν καρδιὰ συνέχεια χιόνι ῥίχνει.
3 Σὲ κοιμητήρι ἂν βρεθῇς κάτσε καὶ συλλογίσου ποῦθε πηγαίνει ἡ ψυχή, ποὺ πάει καὶ τὸ κορμί σου.
Αριθμός φύλλου 7
Κυριακή 14 Ιουνίου 2014
Νεφέλη Ανδριανού ΒΥΘΟΣ Τρέχω σ'ένα Χειμώνα ψάχνω να φτάσω τον ήλιο να δω τι αγαπούν οι άστεγες ψυχές μα και οι πλούσιες αυταπάτες. Έχω ένα μονόδρομο που με διώχνει ζητάνε λόγους εξηγήσεις κλείνομαι σε μενα , όχι φυλακή,αναγκαίος βυθός. Βίωσα αρκετά για τα μικρά μου βήματα στο χρόνο ανέχτηκα σχεδόν τα πάντα μα δεν ανέχτηκαν ούτε την Καλησπέρα μου πλανεύτηκα σε Δειλινά και ένιωσα πως υπάρχει λίγος χώρος στη Γη για μια μικροκαμωμένη ψυχή που θέλω να την κάνω τεράστια ,μαθαίνοντας απο την Αγάπη την Αγάπη με δόντια και με νύχια επιδιώξα να μαθαίνω τους πολιτισμούς των ανθρώπων . Όχι αρε αρεστή σε όλους ,όχι ,δεν γίνεται. Έγινα κακιά ,έφτυνα τον πόνο μου ξέφευγα σε ρυθμούς ευνοικούς μοιραίους την άλλη μέρα. Προσπάθησα να κατανοήσω απόλυτα τι αρέσει μα δεν μου άρεσε εμένα. Με είδαν να πεθαίνω και κλείσανε την πόρτα χτύπησα το κεφάλι μου , βρέθηκα σε λήθη και μονο αποτσίγαρα μου είπαν "Ειι έζησες , προχώρα..."
Αριθμός φύλλου 7
Κυριακή 14 Ιουνίου 2014
Λουκία Πλυτά ΕΣΩΘΕΝ ΤΗΣ ΜΟΙΡΑΣ Σε τούτο τον κύκλο θ’ αφιερωθώ αποκλειστικά με το υπόγειο του ξένος εαυτός υπηρετώντας πρόθυμα το ζύγι του υπ σαν ικεσία απομεσήμερου αντάμα με την πιο ζεστή φωνή των τζιτζικιών και με τα εύρετρα πατώντας τη γριά ελπίδα του προσωπείου της υπομονής θα ξεπληρώσω κάθε θανάτου φόνο σκοτεινό και εσείς ξένοι ανίδεοι περαστικοί της πέτρας το δηλητήριο πότε ; πως ; ένα σώμα τι να σου κάνει ένα σώμα με ξηλωμένη την καρδιά καρ ξεχασμένο ανόητο από την πικρή τρελή λαχτάρα για το δίκιο και την λογική.
ΑΝΤΑΜΟΙΒΗ Ακόμα κι όταν ο πόνος διαπερνούσε κάθε ίνα της ψυχής του ακόμα κι όταν όλα έμοιαζαν ίαινες ικανές να του παίρνουν την πνοή περίμενε άρπαζε την πίστη του την γυάλιζε φώς την πότιζε δάκρια σαν το φεγγάρι φεγγά ενώθηκε με τον ήλιο λαχταρισμένος αναθάρρησε εισχώρησε μέσα του οι λέξεις έγραφαν αντίστροφα αντί δικαιοσύνης ανταμοιβή….
Αριθμός φύλλου 7
Κυριακή 14 Ιουνίου 2014
Άρης Ζερβόπουλος ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ Διάβηκες τη στράτα τ’ ουρανού χρυσό φεγγάρι, πίσω απ’ τη γραμμή τ’ ορίζοντα σαν πρόβαλλες κι απόψε• με πορφυρές ανταύγειες γιόμισες το σύγνεφο που η αύρα το ’στειλε γλυκά να σε προϋπαντήσει. Το χρυσαφένιο σου ξετύλιξες κουβάρι, στράτα ολόφωτη απλωμένη πάνω στη σκοτεινιά της θάλασσας• η μαγική σου λάμψη αγκάλιασε μεμιάς την πλάση. Διάφανο το πέπλο σου τη φύση σκέπασε απαλά σαν χάδι ∙ αγγίζοντας τις ψυχές βαθιά, τα αισθήματα ξυπνώντας κι όλα τριγύρω σου μεμιάς, με της νυχτιάς τ’ αρώματα να τα ’χεις μυρωμένα.
ΣΤΑ ΧΝΑΡΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ Ατίθασες σκέψεις προσπερνούν ειρωνικά καλόβολες ηθικές του νου, γέρνοντας τη ζυγαριά προς τη μεριά της απόλυτης μετάβασης στη σφαίρα του παράλογου• ακροβατούνε αλαζονικά στου πεπρωμένου την κλωστή και χάνονται στης ψυχής την άβυσσο. Και η ψυχή, περνώντας κα το καθαρτήριο των πράξεων αφήνει πίσω της αμήχανες τις Ερινύες, τα φαντάσματα των φόβων της να πολεμούν• κλεισμένη ακόμα στο στενό κελί της φυλακής της, της λύτρωσης τη μέρα καρτεράει ν’ ανοίξει τις φτερούγες της ν’ ανυψωθεί, διεκδικώντας μια θέση στο πάνθεον της αθανασίας.
Αριθμός φύλλου 7
Κυριακή 14 Ιουνίου 2014
Γρηγόρης Σακαλλής ΚΡΑΤΗΣΟΥ ΠΑΝΩ ΜΟΥ Στους άδειους δρόμους όταν ταξιδεύω με του μυαλού μου τα ταξίδια όταν ο άνεμος φυσάει και παίρνει τα μαλλιά σου και τα σκορπίζει στον αιθέρα κρατήσου πάνω μου σ' άσπρα άλογα θα ταξιδεύουμε σ' έναν ήλιο κόκκινο που λάμπει το πρωί όταν η σκόνη θα τυλίγει τα σπίτια πέρα ως πέρα και τα δέντρα θα γίνονται κομμάτια θα σου τραγουδάω ψιθυριστά ένα τραγούδι αγάπης θα μου χαμογελάς και θα καλπάζουμε σε άσπρα άλογα μέσα σε πράσινες βουνοκορφές πέρα απ' τις σκονισμένες χυδαίες πολιτείες στου ονείρου τις πηγές κρατήσου πάνω μου σφίξε με γερά μη γυρίσεις πίσω να δεις τίποτα τίποτα δεν αξίζει τίποτα μωρό μου τίποτα δεν θα ζήσει κρατήσου πάνω μου γερά σ' αυτό το ταξίδι της ζωής και του θανάτου.
ΠΑΡΑΔΕΙΣΕΝΙΟ ΦΡΟΥΤΟ Κορίτσι που χάθηκες μούρο μου μαύρο και ζουμερό σ’ ονειρεύομαι όταν το στόμα μου είναι στεγνό και διψάω μυρίζω την ευωδιά σου χαϊδεύω τα ίχνη σου και έτσι ζω κορίτσι λεπτό μούρο μου μαύρο που χάθηκες.
Αριθμός φύλλου 7
Κυριακή 14 Ιουνίου 2014
Φιλιώ Ροτσίδου ΔΥΟ ΑΤΙΤΛΑ Μπαινόβγαινε στο σκοτεινό δωμάτιο.. τί περιμενέ; εμπαινε..έβγαινε..αναστέναζε..και ξανά.. έψαχνε..τί εψαχνέ; αναρωτιόταν κι'η ίδια γιατί ήταν τόσο χαμένη... ο ήχος των παπουτσιών της, της τρυπούσε παπουτ τ'αφτιά.. και δεν φορούσε καν τακούνια ενα απλό χαμηλό παπουτσάκι ήταν που ο θόρυβος του διαπερνούσε την ψυχή της σαν κεραυνός.. έψαχνε..ξαναέψαχνε.. ξύπνα έλεγε στον εαυτό της αυτός δεν είναι εδω..έφυγε.. έφυγε; που πήγε;γιατί δεν ειν'εδώ; δεν μπορούσε να αντέξει στη σκέψη της εγκατάλειψης.. δεν μπορούσε... έπρεπε να κλείσει την πόρτα για πάντα ή να ανοίξει το παράθυρο στο φως... επιλογές ;δυο αποφασή;..καμία...!
Μαγείρευε και έκλαιε.. θυμήθηκε το ποίημα του Καρυωτάκη για τις γυναίκες που καθαρίζανε κρεμμύδια... αυτή δεν εκλαιε απ'τα κρεμμυδια απ'την πικρη αλήθεια εκλαιε και την εγκατάλειψη.. πονούσε... δεν μπορούσε να διαχειριστεί τον πόνο της της ήταν αδύνατο... κανείς μέχρι τώρα δεν την είχε αγγίξει τόσο... τον είχε πάντα στα όνειρα της.. αυτός ήταν και κανένας άλλος! αυτόν ήθελε και κανένα άλλο! της είχε μάθει τόσα πολλά.. είχαν περάσει τόσα πολλά.. αυτό που ξέχασε να της πει, ήταν πως θα ζούσε χωρίς εκείνον πιά.. έκλαιε... τα δάκρυα έτρεχαν απ'τα μάτια της κι'απ'την καρδιά της.. εν καιρώ είπε... όλα θα γίνουν εν καιρώ... αληθεια ποιος το πιστέυει; αυτη ήθελε μα δεν μπορούσε.. πως να πιστέψει στο απίστευτο στο ανεκπλήρωτο; εν καιρώ...
Αριθμός φύλλου 7
Κυριακή 14 Ιουνίου 2014
Κωνσταντίνα Σταθακοπούλου ΚΑΘΕ ΠΟΥ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΑΛΛΑΖΕΙ..
ΕΥΦΛΕΚΤΗ ΝΥΧΤΑ
-Και σε θυμάμαι.. -Ναι.. σε θυμάμαι.. Κάθε που ο καιρός λιμνάζει.. Κάθε που ο χειμώνας απαγκιάζει στις σκουριασμένες μου κλειδώσεις.. -Δεν είχες... -Τι να δώσεις...; Μα αυτό το έλλειμμα -αμετακίνητοαπ' την ανάμνηση χαρακτηρίστηκε.. χαρακτ -Λειψή η υπογραφή σου.. Κι όμως το δίκασμα ποινής σου στις νύχτες μου -ακροβολίστηκετη σκέψη μου να σημαδεύει... περίλυπο -το ξέχασμανα αποδεσμεύει.. Μα που να πάει...;΄ Είναι κι αυτή η Άνοιξη τόσο εντός σου.. τόσο δική σου..
Και γέμισε η νύχτα -ξεράτης θύμισης απομεινάρια.. Και ύπνοι μελλοθάνατοι το τέλος τους -επώδυνααγρυπνούσαν.. Σερνάμενο και το φεγγάρι -κατάμονοτα ελάχιστα του έλαμπε.. Ένας συνωστισμός από ελλείμματα.. Μην έρθεις απόψε..! Βαρύς ο αφανισμός σου α -κι εύφλεκτοςΠου να τον βάλω.. ΧΑΡΑΓΜΑ Σμίλεψες τη νύχτα μου με υποσχέσεις της στιγμής.. Κι ένας αιώνας χαραυγής τα ματωμένα χέρια χέ -καταριόταν-.. Κι η σμίλη.. -αναπαυόταν-.. Περίμεναν τόσα σκοτάδια στη τέχνη της να χαραχτούν...
Αριθμός φύλλου 7
Κυριακή 14 Ιουνίου 2014
Μαρία Σιγμα ''ΣΤΟ ΕΠΑΝΕΙΔΗΝ'' Συνάντηση διαμέσου ουρανού και κάποιας θάλασσας έμπροσθεν κι ένα καλοκαίρι χαμογελαστό ν'αλώνει τις θύμησες Πιο κει σιγοκαίει φλεγόμενη βάτος ως διάθεση ή έστω ατόπημα αφήνοντας πίσω στάχτες παρελθόντων ετών Τάκης Σταυριανάκος ΤΑ ΨΕΜΜΑΤΑ ΔΙΑΓΡΑΦΟΝΤΑΙ ΚΙ ΟΙ ΨΕΥΤΕΣ, ΤΑ ΔΙΑΒΟΛΙΑ! Δε Χρειάζεται Πολύ Μυαλό Να Καταλάβει Κάποιος, Πως Είναι «Βούρκος» Η Ζωή, Κι Ο Κόσμος Τούτος, Σάπιος! Εγώ Το Ψέμα Δε Μπορώ, Υποκριτές…, Τα «Φίδια»! Γι Αυτό Θα Διώξω, Όσους Μπορώ, Στο «Διάολο»…, Στα Τσακίδια»..!!
Λίτσα Κυπραίου ΦΥΓΕ ΨΥΧΗ ΜΟΥ **** Φύγε ψυχή μου τρέχα, χάσου, από το διάβα του καιρού. Φύγε ψυχή μου, να σε χάσουν, να μη σε νιώθουν τώρα ποια παντού. **** Σύννεφο κάνε την καρδιά σου, σύννεφο,αγέρα και νοτιά. **** Άνεμο, κάνε την φωτιά σου. Κάψαι το διάβα της καρδιάς , σπάσε τα λόγια τα σκληρά σου. **** Σπείρε, λουλούδια, γιασεμιά, τα καλντερίμια να ευωδιάσουν, λευκό να δώσουν στην ματιά για να λευκάνουν την καρδιά τους και όλου του κόσμου την δροσιά. κό **** Λευκό να δέσει στην καρδιά τους, πλέκουν, τραγούδι τα πουλιά ίσως να αλλάξουν οι ψυχές μας. Ίσως να φύγουνε ψηλά. ****
Αριθμός φύλλου 7
Κυριακή 14 Ιουνίου 2014
Μιχαήλ Βάκρινος ΝΟΘΕΙΑ Στέκω ανέκφραστος ακόμη ένα ξύπνημα δειλό μετά την τελευταία απόπειρα ζωής. Έβλεπα ψέματα όλη νύχτα (έτσι (έτ ονομάζω εγώ τα όνειρα). Λυγισμένες ακτίνες του ήλιου Με νερό στο πρόσωπο δεν ξεπλένεις τη θλίψη, δεν κρατά πολύ τούτη η δροσιά Μα τι τα θες; Εγώ ίδια γέννα από μήτρα που γεννάει ί λησμονιά Ένα μυαλό θαμπό, που στην καρδιά χρωστά τόσες στερήσεις Μέσω αυτού πορεύτηκα για χρόνια Περιστρεφόμενος στο ίδιο σημείο. Ονόμασε το είτε μηδέν είτε σκοτάδι Και ας μην ακούω καμιά συμβουλή Βλέπεις το ξέρω πως νοθεύοντας χαμόγελα δεν φτιάχνεις ευτυχία..
Γρηγορία Πελέ Άστερια έσερνες στη νύχτα, και πόναγε η μέρα μας, κοίτα να δεις των πεινασμένων η ματιά πώς ακονίζει τούς πλανήτες μας. Μά έμείς τολμήσαμε ανοίγοντας πανιά με ξέφτια, απλώνοντας τα χέρια μας στών άστρων την αρμάδα. Τ΄αστραφτερά πετράδια θολώνουνε το βλεμμα μας μονάχα, μ΄ένα δάκρυ! Πώς να παλέψεις τα θεριά? * Φυσάς αντίθετα όνειρα από εμένα, άκολουθω τις σκέψεις μου με τις είδιες συλλαβές φλυαρόντας... Είναι όμορφα έτσι αθόρυβα, και χαμηλόφωνα και μόνο της σιωπής το θρόισμα να αφουγκράζομαι τη σιγη των κύκνων!
Εβδομαδιαία Ποιητική Εφημερίδα Αριθμός φύλλου 7 Κυριακή 14 Ιουνίου 2014
η εβδομαδιαια ποιητικη εφημεριδα poetry news σελιδοποιηθηκε & σχεδιαστηκε απο τις εκδοσεις διανυσμα με σκοπο την προβολη της ποιησης χω και χωρις καμια αξιωση πανω στα δικαιωματα των συμμετεχοντων
ekdoseisdianisma@gmail.com