mei 2014
43
MAGAZINE VAN DE HAAGSE HOGESCHOOL
Wat gaat er mis bij IT? Jouw invloed op Europa Duitse robot bezoekt Delft
DE DRUK VAN
8 tips
TWIJFEL
Passie
‘Zelfgemaakte kleding heeft niemand anders’
Law-studente Heja Alsindee stapte een winkel in Londen binnen en werd op slag verliefd op de vintagekleding die daar hing. Sindsdien is de tweedejaars vaak in de weer met haar naaimachine om haar eigen retro kleren te maken. tekst Esha Gowricharn • beeld Quintin van der Blonk ‘Ik ben helemaal weg van de mode van de jaren dertig, veertig en vijftig, omdat het op een klassieke manier speels en sexy is. Helaas is het moeilijk om outfits voor mezelf te vinden, omdat ik een kleine maat heb. Daarom besloot ik om zelf vintagejurken te maken. Dit is
2
LINK • 43
niet alleen een stuk goedkoper, maar ook unieker. Ik vind het leuk om kledingstukken te dragen die niemand anders heeft. Ook de kleren die ik koop, geef ik een eigen twist door het te vermaken. Mijn inspiratie haal ik van modeblogs die zich specifiek richten op vintage fashion. Toen ik begon met het maken van kleding, wist ik niet eens hoe ik een naaimachine moest gebruiken. Ik heb alles geleerd via doe-het-zelffilmpjes op Youtube. Inmiddels heb ik al een aantal jurken en rokken voor mezelf gemaakt en maak ik regelmatig wat voor mijn kleinere nichtjes. In de zomer wil ik een cursus volgen zodat ik mijn naaitechnieken verder kan ontwikkelen.’
•
Redactioneel
Inhoud 8 Problemen met IT Er is onvrede over de IT-afdeling op de hogeschool, storing volgt storing op. Hoe komt dat? En wat doet IT om het op te lossen?
10 Acht tips voor twijfelaars Ben je lekker op weg in de hoofdfase, vraag je je opeens af of je wel de juiste studie hebt gekozen. Hoe ga je om met deze twijfels? Drie studenten vertellen hun ervaring. 14 Deze invloed heb jij op Europa Voor veel mensen zijn de Europese verkiezingen een ver-van-je-bed-show, maar met Europese regels heb je dagelijks te maken. Twee HHs’ers delen hun visie op Europa. 6 Duitse robot bezoekt Delft 17 Logboek van een zeilrace 20 Scriptieprijs: springen slechtzienden hoger op een oranje trampoline? Rubrieken 4 In beeld: beestenboel op lentefoto’s 5 Column Jacco: Wielrenners, de nieuwe Marokkanen 8 Onder de hamer 22 Juweeltjes: Elle Bandita keert terug met nieuw album 24 Melting pot: superburger uit Uruguay
OVER LINK
Link wordt uitgegeven en geproduceerd door de dienst Communicatie & Marketing van De Haagse Hogeschool.
Redactieadres Ovaal 0.82/ Poseidon 6 Postadres Postbus 13336, 2501 EH Den Haag e: link@hhs.nl f: 070 445 7554 i: http://link.hhs.nl Redactie Dieuwke de Boer (070 445 8851), Esha Gowricharn (070 445 72 81, stagiaire), Laura Muis (stagiaire), René Rector (070 445 8813, hoofdredacteur), Martine Seijffert (070 445 8814), Youri van Vliet (070 445 8796) • Studentredacteuren Mariska van Andel, Ilse van Beest, Esther Bliek, Martin Cok, Patty Elbersen, Kerttu Henriksson, Tim de Jong, Stefan van Klink, Danielle Peterson, Darren Power, Yvonne Rijff, Claire Schouten • Medewerkers Jacco van Uden • Strip Margreet de Heer • Beeld Mieke Barendse, Quintin van der Blonk, Thirjeet Gurwara, Margreet de Heer, Bas Kijzers, Anke Nobel • Vormgeving Mustafa Özbek, Josean de Pie Druk OBT bv, Den Haag Advertenties Bureau Nassau, Achterom 100c, Hoorn Postbus 4130, 1620 HC Hoorn e: info@bureaunassau.nl t: 020 623 0905 f: 020 639 0846 i: www.bureaunassau.nl ISSN 2210-7983 Copyright Het is verboden zonder toestemming van de redactie artikelen geheel of gedeeltelijk over te nemen. Aan de inhoud van deze uitgave kunnen geen rechten ontleend worden. Het volgende nummer komt uit op 12 juni.
Zal ik een redactioneel over twijfelen doen?
Op het vwo waar ik ooit zat, was een getalenteerd biologieleraar. Voor ik het goed en wel wist, ging al mijn interesse uit naar de mitose en de meïose, naar bladgroenkorrels en de citroenzuurcyclus. En dus ging ik Biologie studeren. Dat werd me een jaar! Ieder blok bestond uit een inleiding in een afstudeerrichting. Zo sneed ik een haai aan stukken, maakten we lichtgevende vloeistof en lag ik dagen op mijn knieën op een heuvel in Limburg op zoek naar de infameuze bijenorchis, terwijl klasgenoten met vlindernetten rondrenden.Na zes van die blokken wist ik zeker dat ik in die zes richtingen niet wilde afstuderen. Alleen: meer smaken waren er niet. Biologie was kennelijk toch niet ‘mijn ding’. En daar was-ie: twijfel. Maar de zomervakantie naderde en als ik niet doorstudeerde, moest ik in militaire dienst. Dat leek me belachelijk onaantrekkelijk, dus twee dagen voor mijn interrailmaand kwakte ik een inschrijfformulier op de post voor een hbo-studie Werktuigbouwkunde. Dat avontuur duurde aanzienlijk korter: in december was ik klaar met twijfelen. Als je me toen had gevraagd hoe mijn toekomst eruit zou zien (mijn toenmalige vriendinnetje deed dat ook, in ons exitgesprek) dan zat in het antwoord alles behalve studeren. Maar toen de zomer naderde, bijbaantjes niet veel op bleken te leveren, militaire dienst dreigde, toen twijfel sloeg opnieuw toe. Zou ik niet toch…? Ik rondde mijn studie Sociologie uiteindelijk in exact vier jaar af, wat toen echt uitzonderlijk was. Geen moment meer getwijfeld. Maar om me heen dunde de studie jaar na jaar uit. Sociologie was populair bij twijfelaars. Ik ben inmiddels gek op twijfelen. Ergens voor kiezen betekent ook dat je voor veel andere dingen niet kiest, en wat is er nou leuker dan alle opties open houden? Alleen ben ik inmiddels ook gek op beslissen. Bij Link hebben we daar ook goede redenen voor: zonder beslissing komt er nooit een verhaal af. Dus dat houdt mij weer een beetje in de rails. Maar de twijfel blijft. Eigenlijk was hier een redactioneel bedoeld over marketing. Ik heb er flink over getwijfeld. En toen was er de deadline.
•
René Rector Hoofdredacteur Link r.rector@hhs.nl
43 • LINK
3
In beeld Beestenboel op lentefoto’s Onze opdrachtomschrijving voor deze maand (maak een lentefoto van jezelf in de natuur) maakte eens te meer duidelijk dat lente vooral de associatie opwekt met al dan niet pasgeboren dieren. Er waren uitzonderingen, zoals de inzending van MWD-student Daisy Furth [1] die met haar vriend aanspoelde op het strand van de Kaapverdische eilanden. Dan het eerste dier: communicatiemedewerker Monique van Kasteren [2] stuurt een foto in van poes Mies die tevergeefs een bruine buik probeert te krijgen in de zon. Konijn Joris van Technische Bedrijfskunde student Bas Verbraeken [3] komt uitgeput terug van een lentewandeling. Process and Food Technology student Pamela Benson [4] maakte deze foto op de eerste officiële lentedag. Door met de dieren. ‘Dit is voor mij hét ultieme lenteplaatje,’ schrijft medewerkster Natalia van Gilst [6] van Facility Management. Net zo vredig ligt kat Floris erbij van HBO-Rechten student Ellen den Hollander [7]. Prep-school studente Huangweizi Yao [8] was in Brugge en fotografeerde onder meer de zwanen. De bezige bij werd vastgelegd door SPH-studente Lisette van Kan [9] die bij lente denkt aan kleur en bloemen die langzaam uitkomen. Voor MICM-student Julieta Meneses [5] hebben de Hollandse bloemen nog een extra betekenis: al thuis in Mexico had ze foto’s van het Nederlandse landschap aan haar muur hangen. We zijn er niet helemaal uit of ze in de Keukenhof staat, maar haar enthousiasme is er niet minder om. ‘It has been a dream come true to walk around the tulips and flowers in The Netherlands!’ En daarom wint zij de voucher van 50 euro.
•
4
LINK • 43
[1]
[2]
[5]
[7]
[8]
Ook 50 euro?
Voor het laatste nummer van het collegejaar is er maar één persoon die niet mag ontbreken op de foto’s: jijzelf natuurlijk! Maak een authentieke, spontane selfie (eventueel met andere personen om je heen, maar bij voorkeur zonder Ellen de Generes) en stuur deze foto voor 2 juni naar link@hhs.nl. Zet je naam en studie of functie in je mail vertel waarom/wanneer/waar je de foto maakte. De winnaar krijgt een tegoedbon van 50 euro.
Jacco [3]
[4]
Wielrenners, de nieuwe Marokkanen
Wielrenners fietsen hard. Duh. Een goede fiets alleen al levert je gratis tien kilometer per uur op. Doe je niks aan. Komt bij dat meeste wielrenners mannen zijn. Zet mannen in een groepje en ze gaan zich uitsloven. Kunnen we niks aan doen. Ten slotte maken racefietsers vaart omdat ze uiterlijk (!) om 12.30 uur thuis moeten zijn. Ikea, schoonouders, judotoernooien. Ook al niks aan te doen.
[6]
En ja, wielrenners willen wel eens schreeuwen. Uit zorgzaamheid. Kreten als ‘PAALTJE!’ of ‘TEGEN!’ voorkomen dat obstakels en tegenliggers een voortijdig einde maken aan de zondagochtendpret. Met snelheid en luide, effectieve communicatie maak je geen vrienden. Bejaarde op e-bike ongelukkig ten val? Racefiets in straal van vijf kilometer? Helder verhaal: arm mensje, opgejaagd door meute asociale k*twielrenners. Als hoogopgeleide blanke man lees ik wel eens wat over vooroordelen en discriminatie. Reuze interessante concepten die ik van een afstandje mag bestuderen. Wie zou mij ooit wat kunnen maken? Twee weken geleden maakte ik een klapper met de fiets. De racefiets. Scholier moet uitwijken, komt op mijn weghelft, remmen kansloos, m’n eerste face plant. Na een paar dagen maar eens gebeld met de vader van het ongedeerde meisje-dader. Een bos bloemen was misschien wat veel gevraagd, maar een teken van interesse? Niks hoor. Sterker: dat ik op een racefiets had gezeten, maakte mij ten minste medeschuldig, zo werd mij duidelijk. Wielrenners minderen namelijk geen vaart. Dus.
[9]
Mijn pijnlijke ontmoeting met het asfalt is teruggebracht tot een verzekeringskwestie waarvan ik de uitkomst maar moet afwachten. De koele, gereserveerde communicatie van het eerste telefoontje zet zich door in e-mails die niet of kortaf worden beantwoord. Zie ik spoken, of maakt het label ‘racefietser’ je onherstelbaar verdacht? Is dit hoe het voelt om een sollicitatiebrief te ondertekenen met de vriendelijke groeten van Khalid El Hamdaoui?
[10]
Zelfs mijn vriendin moest, terwijl ze de met mijn bloed doordrenkte handdoeken uitwrong, bekennen dat ze ‘begrip kan opbrengen’ voor de zure publieke opinie over wielrenners. Ikzelf mag dan geen kwaaie zijn, maar in het algemeen… Is dit hoe het begint? En waar eindigt het? Wordt ons straks koffie met gebak geweigerd in die geinige lunchroom op de fietsroute, omdat onze wieleroutfit de uitbater niet aanstaat? Een politiek leider die een verrukte menigte belooft ‘minder wielrenners’ te zullen gaan ‘regelen’? Natuurlijk zie ik spoken. Wie zou mij ooit wat kunnen maken?
•
Jacco van Uden is Lector Change Management aan De Haagse Hogeschool
43 • LINK
5
Onder de hamer Vierdejaars krijgen negatief studieadvies
Studenten A. en J. zitten in het vierde jaar van hun opleiding Bedrijfseconomie en hebben het propedeuse-onderdeel ‘Nederlands: schrijfvaardigheid’ nog niet gehaald. De studenten vinden het onterecht dat zij daarom alsnog van school gestuurd worden. tekst Esha Gowricharn
De feiten Aan het eind van de tweede jaar hebben A. en J. alle onderdelen van de propedeuse gehaald, behalve het onderdeel Nederlands schrijfvaardigheid (de TOA-toets). De studenten krijgen wegens hun persoonlijke situatie een jaar uitstel en mogen de toets daarna opnieuw maken. Nadat A. en J. opnieuw een onvoldoende halen, besluit de examencommissie om het studieadvies nog een half jaar uit te stellen. Maar ook dan zakken de studenten voor de TOA-toets. Als de commissie besluit om de studenten een negatief bindend studieadvies (nbsa) te geven, stappen A. en J. naar het College van Beroep met het verzoek om te kunnen afstuderen zonder de toets te maken.
De argumenten De studenten vinden dat je in het vierde jaar van de studie alleen mag worden weggestuurd voor ‘zwaarwegende bezwaren’. Het halen van de taaltoets valt daar volgens de studenten niet onder. Volgens A. en J. zouden ze nooit zoveel tentamens goed hebben kunnen afronden als hun Nederlands belabberd was. Ook benadrukken A. en J. dat de Nederlandse taal niet hun moedertaal is.
De tegenargumenten De examencommissie stelt voorop dat elke student aan de onderdelen van de opleiding moet voldoen, ongeacht of Nederlands al dan niet hun moedertaal is. Bovendien geeft de commissie aan dat zij wel rekening hebben gehouden met de taalachterstand van de studenten. Zo is het negatief bindend studieadvies tot twee keer toe uitgesteld en hebben A. en J. een extra herkansing gekregen.
De uitspraak Het College van Beroep is van mening dat ook studenten uit het vierde jaar mogen worden weggestuurd, omdat studenten anders kunnen profiteren van het uitstel van een studieadvies. Ook vindt het college dat de examencommissie rekening heeft gehouden met de taalachterstand van de studenten. Het College van Beroep verklaart het beroep daarom ongegrond.
Niet eens met een beslissing van de examencommissie? Je hoeft je er niet zonder meer bij neer te leggen. Kijk voor regels en procedures op studentennet.hhs.nl/ loketrechtsbescherming
6
LINK • 43
Android
Herzlich willkommen,
herr Nao! Hij ziet er aandoenlijk en speelgoedachtig uit, maar met een prijs van 16.000 dollar is Nao dat niet. De Duitse robot was even in Delft. tekst René Rector • beeld Thirjeet Gurwara
T
weedejaars mechatronicastudenten Dens Grashof, Jolan Samwel, Jelle Zijderhand en Jort Groen doen samen met drie Duitse studiegenoten van de Fachhochschule Bochum een project om Nao intelligente taken te laten verrichten. De mensachtige robot moet legosteentjes kunnen herkennen en in een bakje stoppen. ‘Klinkt makkelijk, maar dat is het niet,’ vertelt Dens. Obstakel één was dat Nao geen diepte kan zien. Verder moet de robot geprogrammeerd worden, en dat valt niet mee. ‘Omdat het een minimensje is, heeft ie heel veel beweegmogelijkheden. Maar die moet je dan wel allemaal aansturen. Hij is voorgeprogrammeerd om te zitten, op te staan en te lopen, maar de rest moeten wij hem vertellen.’ Het project is bedoeld om in de toekomst mensachtige robots in te kunnen zetten voor nuttige taken. In de zorg bijvoorbeeld zou Nao heel goed medicijnen kunnen verzamelen en kunnen rondbrengen. Maar anders dan nu bij legosteentjes moet dat dan wel foutloos zijn. ‘Dat is nog niet zo,’ erkent Dens. ‘Maar het is gaaf om een keer met zo’n robot te werken, en je leert onwijs veel van samenwerken met de Duitsers. Alles moet in het Engels.’
•
Benieuwd hoe Nao beweegt? Kijk via de QR-code of surf naar link.hhs.nl/ magazines/nao
43 • LINK
7
Zure appel
Problemen met IT
‘Het barst uit z’n voegen en het piept en het kraakt’
Het gaat niet goed met de IT op de hogeschool. Dan weer ligt het wifinetwerk plat, dan weer is het mis met de printers. En dat terwijl beterschap was beloofd. tekst René Rector • beeld Margreet de Heer
8
LINK • 43
I
T wordt al jaren geplaagd door storingen en het lijken er steeds meer te worden. Dit jaar waren er al twaalf die dusdanig van omvang waren dat er een communiqué uitging vanuit de verantwoordelijke dienst. ‘Hoe kan dat? En wordt er eigenlijk wel iets aan gedaan?’ Een van de medewerkers die dit wil weten is Marcel Sem Kok, docent bij Sociale Professies. De IT-onvrede werd in zijn docententeam zo groot, dat het team een bescheiden zwartboek samenstelde en richting het academiemanagement stuurde. Het is een allegaartje van narigheid: gebruiksonvriendelijke programma’s, verdwijnende e-mail. Op eenzame hoogte staat voor Marcel de plaatsing van de computers waarmee je de smartboard bedient. Die is zo, dat je met je rug naar de klas moet staan.
Marcel is niet de enige die last heeft van haperingen. Ook Ole Carl Häusler, student en vicevoorzitter van de Hogeschoolraad, kan erover meepraten. Hij demonstreerde vorig jaar tijdens een overleg met het College van Bestuur dat wifibereik soms een kwestie is van je smartphone in je andere hand nemen. ‘Soms heb je geen wifi terwijl je met je mobiel voor een accesspoint staat. Dat is frustrerend. Maar ik vind het nu eigenlijk erger dat in de computerruimtes zoveel computers het niet doen, het moeilijk is om dat te melden en het weken kan duren voor het gerepareerd is.’ En Monique van Kasteren, medewerker digitale communicatie bij de dienst Communicatie & Marketing, zat een halve dag duimen te draaien omdat haar computer (net als die van haar collega’s) extreem traag was. ‘Het is beter dan vroeger en uiteindelijk is het goed gekomen, maar als je een melding doet gaat zo’n klacht toch vaak pingpongen tussen verschillende afdelingen binnen IT.’ Tijdens het meest recente overleg tussen Hogeschoolraad en het College van Bestuur op 9 april 2014 kwam ook hier de vraag langs wat er eigenlijk aan gedaan wordt. Voor een deel is het wel duidelijk hoe ‘het kan’. We maken met z’n allen steeds meer gebruik van IT. Online college, twitter in de klas, Blackboard, enzovoorts… de toepassingen zijn eindeloos. Wat opvalt bij de inventarisatie aan ‘ongerief’ is dat het uiteenloopt van verkeerd geplaatste computers tot netwerkstoringen tot overvolle computerlokalen. ‘Alles is IT, dus als er iets misgaat, draagt dat bij aan een beeld dat IT op omvallen staat,’ relativeert Häusler. ‘Maar bij de TU Delft staat er op je homepage een button waarmee je storingen kunt melden. Dat lijkt me niet al te moeilijk te realiseren.’ Ook Kok realiseert zich: ‘Er is zo vaak een storing, dat je het ook niet kunt vergeten. Je wordt er te vaak aan herinnerd.’
Verdomd moeilijk Deels is het IT-falen dus perceptie. Zo krijgt de ITServicedesk ook vaak complimenten van studenten en medewerkers die goed zijn geholpen. Maar er is ook echt iets aan de hand. In december 2012 interviewden we in Link IT-directeur Marianne van de Werke en Pieter Gremmen, projectleider van het meerjarenprogramma ‘De ICT-basisdiensten op orde’. Het hoofdgebouw, zo vertelden zij toen, is neergezet in een tijd dat wifi niet bestond. Toen wifi z’n intrede deed, werd de hogeschool bescheiden draadloos, maar die draadloosheid was niet berekend op de
massale intrede van smartphones en laptops een paar jaar later. Bovendien: de hele IT-infrastructuur was verouderd. Dus werd beterschap beloofd. De vraag ‘hoe het kan’ leidt naar hen. ‘Het piept en het kraakt,’ erkent Gremmen. Van de Werke benadrukt dat het afgelopen jaar veel is geïnvesteerd in het verbeteren van het wifinetwerk. ‘Dan lees je in een reactie onder een bericht op Link Online: “Hoe moeilijk kan het zijn?” Nou, verdomd moeilijk,’ schetst ze. ‘Het hoofdgebouw blijkt een enorm lastig gebouw voor draadloos. Iedereen komt er bovendien door dezelfde deur binnen. Twintigduizend man, en die prikken allemaal in op dezelfde wifikastjes die dat niet goed aankunnen. En elk uur komen bijna al die mensen in beweging en verwachten dat hun Wifi het altijd doet. We hebben er experts uit China en Finland bij gehad om dat probleem te klaren.’
Overbelast Het resultaat: wifi heeft nu een zo goed mogelijke dekking. Tijdens een rondgang langs kritische IT-gebruikers onderschrijft iedereen dat ook. ‘Ja, wifi is beter geworden. Maar dan gaan mensen er ook meer gebruik van maken en dat leidt tot nieuwe problemen,’ meent Van Kasteren. Die veronderstelling blijkt correct. ‘Het netwerk wordt structureel overbelast. Het barst nu uit z’n voegen,’ erkent Gremmen. Wifi is namelijk pas de eerste van een aantal hobbels. Wifikastjes zijn immers met een draad verbonden aan het vaste netwerk. En dat is ook niet meer van deze tijd. Dat netwerk leidt uiteindelijk naar de serverruimte. De computercapaciteit daar is organisch gegroeid en is nu een wirwar van noodoplossingen. De dienst IT heeft ervoor gekozen aan de voorkant van de problematiek te beginnen: bij draadloos. Van de Werke: ‘Dan hebben de mensen er het snelst iets aan. We hadden ook bij de serverruimte kunnen beginnen, maar dan merk je pas iets als alles klaar is. Nu krijgen het netwerk en de servers het door de verbeterde wifi alleen wel zwaarder te verduren, en dat merk je aan het aantal storingen.’ Toch gloort er wat licht aan het eind van de IT-tunnel. Het vaste netwerk staat voor dit najaar op het verbeterprogramma en het College van Bestuur is akkoord met het plan om de computers in de centrale serverruimte elders onder te brengen. Gremmen schat dat die verhuizing in de loop van volgend jaar klaar kan zijn. ‘Tot die tijd moeten we door de zure appel heen bijten.’
•
43 • LINK
9
Twijfelkonten
‘Ik wil gewoon muziek maken’ Thomas van der Want (24 jaar)
Vierdejaarsstudent Commerciële Economie (in 2007 begonnen) ‘Ik heb gekozen voor de opleiding Commerciële Economie, omdat het een veilig vangnet is. In het tweede jaar van mijn opleiding begon ik te twijfelen aan het beroepsbeeld. Ik realiseerde me dat ik eigenlijk word klaargestoomd voor een negen tot vijf kantoorbaan. Ik was toen veel aan het feesten, mijn resultaten bleven achter en toen heb ik besloten een jaar te stoppen. Mijn passie ligt bij het maken van muziek. Het liefst tour ik het land door met mijn band: Soul Sister Dance Revolution, dus dat deed ik ook dat jaar. Maar na een jaar lang feesten voelde ik me doelloos. Ik heb toen de knoop doorgehakt en besloten om verder te gaan met mijn studie. Dan weet je waarvoor je opstaat. Toch ga ik na CE weer optreden met mijn band. Mijn studie is wel een goede aanvulling. Ik schrijf niet voor niets mijn scriptie over de muziekindustrie. Bovendien loop ik ook stage bij een bedrijf die digitale content maakt voor platenmaatschappijen. Steve Jobs zei ooit: ‘You can’t connect the dots looking forward, you can only connect them looking backward. So you have to trust that the dots will somehow connect in your future.’ Uiteindelijk zie je vanzelf de samenhang tussen de beslissingen die je gemaakt hebt.’
10
LINK • 43
KOM LOS VAN JE
TWIJFELS
8
tips
Je bent al een paar jaar op weg met je studie, en dan is daar opeens een motivatiedip. Je twijfelt: is dit het wel? Wil ik met deze studie doorgaan? Kan ik het me überhaupt permitteren te stoppen? Link verzamelde tips hoe je tot een weloverwogen keuze komt en hoe je je motivatie terug kunt vinden. tekst Dieuwke de Boer en Esha Gowricharn • beeld Mieke Barendse
‘I
s dit het nou?’ Je bent door de eerste twee jaar van je studie heen en de finish komt in zicht. En ineens loop je tegen die glazen muur van twijfel. Ken je dat gevoel? Je bent niet de enige! Het aantal studenten dat in het eerste of tweede jaar uitvalt of switcht van studie is inderdaad hoger dan later in de hoofdfase. Studenten hebben dan vaak hun plek gevonden, maar vinden stoppen of switchen ook lastiger. Dat betekent namelijk kiezen voor een aanzienlijke studieschuld, misschien helemaal opnieuw beginnen en de overtuiging dat stoppen gelijk is aan falen, kan ook meespelen. Hoe groot de twijfel ook is, stoppen of switchen is niet automatisch het eerste advies. Ontdekken wat je wilt, wel. Grote kans dat je – al dan niet met hulp van een ander – je motivatie weer terug kunt vinden. Hier acht tips om twijfelaars op weg te helpen.
1
Bespreek je twijfels Praat met je vrienden, ouders, je slb’er of een docent die je vertrouwt. Kijk naar de achtergrond van je twijfel. Waar is het begonnen? Waarom heb je destijds voor je studie gekozen? Kijk ook naar de elementen in je studie die je wel de moeite waard vindt. De mensen in je omgeving kunnen je helpen dit te onderzoeken. Ook kun je bij het Studieloopbaancentrum je studiekeuze tegen het licht houden.
2
Kijk verder dan je neus lang is
Soms is niet je studie het issue, maar werken andere problemen door. Een depressie, faalangst, een veeleisende thuissituatie (relatie op de klippen, ouders uit elkaar, familielid overleden) kunnen invloed hebben op je prestaties en motivatie. Probeer, bijvoorbeeld met hulp van je slb’er, dit onderscheid te maken. Je slb’er kan je doorverwijzen naar de juiste instantie, bijvoorbeeld de studentpsycholoog, en parallel met jou kijken hoe je je studie weer op de rit krijgt.
43 • LINK
11
Annelies Kroon (22 jaar)
‘Pas later kreeg ik een goed beeld van mijn vakgebied’
3
Bepaal je doel
Het is belangrijk om te weten waarvoor je studeert. Waarom heb je voor je opleiding gekozen? Staat dit nog overeind? Wat is je passie? Wat wil je bereiken? Wat wil je gaan doen na je studie? Dit kun je ontdekken door bijvoorbeeld met iemand te sparren, door met alumni van je opleiding te praten – zoek ze eens op via LinkedIn – of door vacatures te bekijken om te zien wat je aanspreekt.
12
LINK • 43
Vierdejaarsstudent Sociaal Pedagogische Hulpverlening (begonnen in 2009) ‘Ik wist al vrij snel dat ik SPH wilde doen, omdat ik met mensen wilde werken die een licht verstandelijke beperking hebben. De studie was in het begin leuk, maar naarmate ik verder in mijn opleiding was, begon ik toch vraagtekens te zetten bij mijn studiekeuze. Was het niet interessanter om een carrière te kiezen waar ik meer verantwoordelijkheid had? Ik kwam uit bij de WO-opleiding Gezondheidswetenschappen. Er was echter één probleem: ik voldeed niet aan de toelatingseisen, omdat ik geen wiskunde en biologie op vwo-niveau had gedaan. Ik besloot een tussenjaar te nemen en me te laten bijscholen, maar na een halfjaar bleek dat ik niet genoeg wiskundeskills had. Toch heb ik geen spijt van mijn tussenjaar. Omdat ik dat jaar vaker werkte – ik werkte toen al anderhalf jaar in de gehandicaptenzorg – kreeg ik een beter beeld van het vakgebied en kwam ik erachter dat SPH veel te bieden heeft. Ik besloot daarom om verder te gaan met mijn studie. De drempel hiervoor lag laag omdat ik meteen met een stage begon. Dit schooljaar merk ik echter dat het toch wel lastig is om de draad weer op te pakken, omdat het nu vooral theoretisch is. Ik moet tentamens inhalen en een scriptie inleveren terwijl ik eigenlijk aan het werk wil. Maar juist omdat ik een helder beeld heb van mijn werk, weet ik dat het nu een kwestie van doorzetten is.’
5
4
Zet je studie naar je hand Vanaf jaar drie heb je best veel vrijheid om je eigen studie in te richten. Bijvoorbeeld door je keuze van minoren, stage, afstudeeropdracht of scriptie. Maar ook binnen veel vakken kun je je eigen draai geven aan het onderwerp. Maak het op die manier uitdagend voor jezelf.
Niet alles hoeft leuk te zijn Je diploma halen met alleen maar leuke vakken, projecten en stages is een utopie. Niet alles hoeft leuk te zijn. Realiseer je waarvoor je je tanden even op elkaar moet zetten en zet je schouders eronder.
Andre Badjebeir (27 jaar)
‘Als ik nu niks doe, explodeer ik’
Eerstejaarsstudent Commerciële Economie (deeltijd) Is in 2007 in het derde jaar gestopt met de opleiding Docent Beeldende Kunst en Vormgeving aan de Fontys Hogeschool. ‘Toen ik achttien was, begon ik met de opleiding tot docent beeldende kunst en vormgeving, maar eigenlijk wilde ik helemaal geen docent worden. Mijn interesse lag in de hoek van de audiovisuele media, dus maakte ik naast mijn opleiding filmpjes voor vrienden en kennissen. Wat begon als een bijbaan waarbij ik af en toe klusjes deed, groeide al snel uit tot een eigen bedrijf. Ik realiseerde me toen dat ik in de toekomst verder wilde met het ondernemerschap. Hoewel mijn opleiding daar niks aan toevoegde, probeerde ik het studeren toch te combineren met mijn zaak. Ik was al over de helft van mijn studie en vond het zonde om te stoppen. Uiteindelijk hield ik toch te veel ballen in de lucht en aan het eind van mijn derde jaar dacht ik: “Als ik nu niks doe, explodeer ik, omdat het teveel wordt.” Ik besloot toen om te stoppen met de opleiding. Inmiddels ben ik gestart met een audiovisuele onderneming, Red Sun Media, en volg ik een andere studie. Dit is de eerste keer dat ik het gevoel heb dat ik iets met mijn opleiding kan: ik heb er als ondernemer wat aan. Natuurlijk kan ik me afvragen of ik niet eerder voor deze opleiding had moeten kiezen, maar met zulke vragen bereik je niks. Het is belangrijk dat je leert leven met de keuzes die je gemaakt hebt.’
•
7
6
Probeer studievertraging te voorkomen Als je (veel) langer studeert dan je (oorspronkelijke) klasgenoten, dan verlies je makkelijk het contact met je opleiding. Je kent de mensen in je klas niet meer en hoeft (bijna) geen lessen meer te volgen. Dan heb je extra discipline nodig om aan je studie te blijven werken.
Maak een bewuste keuze Als je kiest door te gaan met je studie, focus je daar dan op. Hou er tijd voor vrij, ook al lonkt het bijbaantje omdat je graag een nieuwe scooter wil. Blijf je twijfelen en loop je vast, durf dan het elastiek tussen jou en je opleiding door te knippen, anders blijf je terugveren en kom je niet verder.
8
Neem een tussenjaar
Als de twijfel of motivatiedip moeilijk te overwinnen is, kun je kiezen voor een tussenjaar. Daarin kun je je opnieuw oriënteren, praktijkervaring opdoen en belemmerende omstandigheden oplossen (bijvoorbeeld geld verdienen om een buffer op te bouwen of leren omgaan met tegenslag). Bespreek met je opleiding de mogelijkheid terug te keren na zo’n sabbatical.
Dit artikel kwam tot stand met medewerking van Tineke Haitsma (Studieloopbaanadviseur), Mandy Binken (Facility Management), Tineke Swart (European Studies), Sander Pulles (Bestuurskunde/Overheidsmanagement), Ton van Zon en Margo Stegeman (Small Business and Retail Management)
43 • LINK
13
Europa
Deze invloed heb jij op Europa Ze vergaderen een beetje over de economie in Brussel en Straatsburg. Als er een crisis in Oekraïne is, kletsen ze een keer extra bij. Dat zijn de geluiden die je hoort als je iemand op straat vraagt naar het Europees parlement. Een Europarlementariër noemen? Reken op een lange stilte. Op 22 mei zijn weer Europese verkiezingen. We zochten HHs’ers voor wie Brussel niet zo ‘ver van je bed’ is. tekst Laura Muis • beeld Bas Kijzers en Mieke Barendse
14
LINK • 43
Hanin Atta (20),
eerstejaars European Studies: ‘De Europese Unie is iets moois, een saamhorigheid waaruit veel voordelen voortkomen. Vrij verkeer is goed voor onze economie, en zorgt voor meer ontwikkeling. Ik weet nog niet wat ik ga stemmen, maar D66 is een goede kanshebber. Ik stem in elk geval pro-Europa.
D
e 26 Nederlandse zetels worden herverdeeld op 22 mei. En al lijkt Brussel ver weg, we zien elke dag de resultaten van de wetten die in Brussel ondertekend worden. Het parlement speelt daar een grote rol in, en hun goedkeuring zie je terug op de Nederlandse straten.
De Unie op straat Stap maar eens naar buiten. De eerste hap lucht die je dan neemt, is beïnvloed door de Europese Unie (EU). Die vindt de Nederlandse lucht te vies en Nederland werkt nu aan verbetering van die luchtkwaliteit. Als je sigaretten gaat halen, staan op dat pakje in grote letters enge waarschuwingsteksten. Afzender: de EU. De afbeeldingen van rottende tanden en zwarte longen worden er binnenkort aan toegevoegd. Je wisselgeld voor de sigaretten komt in euro’s – het bekendste product van de EU. En ook De HHs heeft met de EU te maken: voor studeren in buitenland kun je, mits je bestemming binnen de EU is, bij het international office een Erasmusbeurs aanvragen. Het zijn allemaal voorbeelden van wetgeving en voorzieningen die onder andere door het Europees Parlement (EP) zijn gerealiseerd. Het EP werkt samen met de Raad van de Europese Unie en de Europese Commissie (EC) om wetten te maken, goed te keuren en uit te voeren. Dat gaat ongeveer zo. Er is een probleem binnen de Unie, bijvoorbeeld: het bruin-geelgestreepte spiraalvisje is populair aan het worden in de Europese keuken, waardoor er massaal op het beestje gevist wordt. Gevolg is dat het bijzondere schepsel bijna uitsterft. De Europese Commissie is dan als eerste aan zet. In die commissie zitten leden van alle lidstaten, elk met een eigen ‘specialisatie’ – vergelijk het met de ministers die we in Nederland hebben. De EC schrijft een wetsvoorstel: de visserij
Moet de EU bevoegdheid krijgen om intern belasting te heffen? Ja, als dat betekent dat belastingtarieven op meer vlakken gelijk worden getrokken. Het moet voor alle landen aantrekkelijk zijn om arbeid en goederen uit eigen land te halen, of volgens eigen belastingtarieven te betalen. Dat vergroot de onafhankelijkheid.
Moet het gebruik van kernenergie binnen de EU worden afgebouwd? Langzaam, maar zeker. De EU moet zo veel mogelijk uitkijken naar alternatieve (groene) energiebronnen en daarop overstappen. Kernenergie brengt rommel en gevaar met zich mee.
Moeten Roemenen en Bulgaren toegang krijgen tot de EU-arbeidsmarkt? Dat is prima, zolang de werkloosheidsproblemen op landelijk niveau wel voorrang krijgen. Geen goedkope arbeid importeren.
Mogen lidstaten obligaties (schuldbrieven voor een lening) uitgeven over gezamenlijke schulden? Dat is gevaarlijk, omdat de verantwoordelijkheid van die schulden vervaagt. Dat vergroot het risico op conflicten.
Moet de EU geld blijven afdragen voor ontwikkelingshulp? Zolang dat een vast bedrag blijft: meer geven is een keuze van elk land op zich.
Moet de EU maatregelen nemen om gezamenlijk homofobie te bestrijden? Dat kun je wel doen, maar als je begint met homoseksuelen dan volgt er een heel lange lijst met andere ‘minderheden’. Het zou beter zijn gezamenlijk iets tegen discriminatie te doen.
Moeten lidstaten en sportorganisaties worden aangemoedigd om tijdens grote sportevenementen de EU-vlag te voeren? Dat gaat te ver. De Unie brengt eenheid, maar dat wil niet zeggen dat we met z’n allen één Europa zijn.
43 • LINK
15
Chris Aalberts, docent bij Masters & Professional Courses en kenniskringlid European Integration:
‘Dat de Unie er is, is een gegeven. Het probleem zit hem in het feit dat er vanuit die Unie niet of nauwelijks verantwoording wordt afgelegd aan haar inwoners. De media werken mee aan dit informatiegat, waardoor het moeilijk is een onderbouwde stem uit te brengen. Ik zou zelf zomaar op de Partij van de Dieren kunnen stemmen op 22 mei.’
Moet de EU bevoegdheid krijgen om intern belasting te heffen? Nee. Er is geen reden aan te nemen dat Europese burgers dit willen. Dit is een belangrijke stap in de richting van federalisering en we weten hoe burgers daarover denken. Niet doen dus.
Moet het gebruik van kernenergie binnen de EU worden afgebouwd? Dat is aan de lidstaten. Ik sta daar zelf neutraal in. Het heeft zowel voor- als nadelen.
Moeten Roemenen en Bulgaren toegang tot de EU-arbeidsmarkt krijgen? Dat hebben ze al. We moeten ons houden aan afspraken die we gemaakt hebben, dus dit is nu gewoonweg een voldongen feit.
Mogen lidstaten obligaties (leningen) uitgeven over gezamenlijke schulden? Nee, iedereen met gezond verstand weet dat er dan een transferunie ontstaat zonder rem op het maken van schulden. Het geld stroomt dan voortaan van Noord naar Zuid. De cultuurverschillen zijn te groot om hieraan te beginnen. Uiteindelijk betaalt Nederland – net als Duitsland – de rekening.
Moet de EU geld blijven afdragen voor ontwikkelingshulp? Ik vind dit een typisch beleidsterrein waarbij gekozen moet worden of men het Europees of nationaal doet, en niet beide. Vanwege de verschillen tussen landen ligt nationaal veel meer voor de hand.
Moet de EU maatregelen nemen om gezamenlijk homofobie te bestrijden? Nee. Polen is een katholiek land. Je kunt die mensen iets opdringen wat we hier gewoon vinden, maar dat helpt Poolse homo’s niet. Zij moeten zichzelf emanciperen in Polen, net zoals Nederlandse homo’s dat ooit in Nederland deden.
Moeten lidstaten en sportorganisaties worden aangemoedigd om tijdens grote sportevenementen de EU-vlag te voeren? Mensen moeten dat zelf weten. Niemand zal dit uit zichzelf doen, want de identificatie met die vlag is voor velen nihil. Meer stellingen vind je op www.myvote2014.eu/en/home/index (website in het Engels).
16
LINK • 43
naar bruin-geelgestreepte spiraalvisjes mag jaarlijks niet boven X-aantal uitkomen. Over dat voorstel gaan in het EP 766 mensen uit alle lidstaten stemmen. Het parlement heeft twee keuzes: goedkeuren of aanpassen. Keurt het parlement goed, dan gaat het voorstel naar de Raad van de Europese Unie. Die Raad bestaat niet altijd uit dezelfde mensen: alle ministers die verstand hebben van het onderwerp (in dit geval visserij) schuiven aan in deze Raad. Keurt deze Raad het voorstel ook goed, dan is het wetsvoorstel aangenomen. Wijzigt het EP het voorstel of is de Raad het niet met het Parlement eens, dan komen er meerdere ‘bespreekrondes’ waarna een voorstel definitief aangenomen wordt of niet. Zo kan het Parlement zeggen: ‘Wij willen dat de visserij nog meer ingeperkt wordt tot Y-aantal per jaar’. Over dat voorstel wordt dan verder gedebatteerd. Zonder de toestemming van het parlement gebeurt er dus weinig in Europa.
Waarom stemmen? Het Europees Parlement is dus belangrijk bij het nemen van beslissingen, die ook in Nederland zichtbaar zijn. Maar wat kun je als inwoner van de EU doen? Je kunt Europarlementariërs aanschrijven, met een aantal andere lidstaten een protestactie in Brussel of Straatsburg organiseren, of, veel simpeler: stemmen. Je kiest de vertegenwoordiger van wie jij denkt dat die jouw standpunt in Europa het best kan vertegenwoordigen. Dat gaat iets anders dan bijvoorbeeld onze Tweede Kamerverkiezingen. Je stemt in de eerste plaats op een partij, die je uit de landelijke verkiezingen kent. Iedere partij heeft voor Europa een speciaal programma met eigen kandidaten. Dat programma kan ook heel Europakritisch zijn, zoals bijvoorbeeld de PVV en SGP uitdragen. Het wordt wel wat druk als uit elk land een stuk of tien partijen in een parlement met elkaar gaan kibbelen. Daarom zijn er Europese fracties, waarin partijen samengaan die vaak in grote lijn dezelfde overtuiging hebben. Daardoor zetelen D’66 en de VVD op Europees niveau in dezelfde fractie. Als er gestemd moet worden, neemt iedereen in een fractie vaak hetzelfde standpunt in, maar dat hoeft niet. In principe kan de parlementariër van D’66 tegen een voorstel stemmen, en de VVD-collega voor. Als een partij geen fractie kiest, komt die automatisch in de groep niet-ingeschrevenen. In de praktijk heeft die groep niet veel inspraak, dus kiezen vrijwel alle partijen voor een fractie.
•
Zeilen
Logboek van een zeilrace Start Hoek van Holland - Vlissingen.
Een week lang bivakkeerden de 22 studenten van Team Haagse Hogeschool op zeilschip De Stortemelk. Doel: de Race of the Classics winnen, dé zeilrace voor studenten. Bestemming: Engeland, als de wind goed staat. Team captain en voorzitter Katja Walta doet verslag. tekst Katja Walta • beeld archief team HHs
Zondag, 30 maart Open dag Wie zich voor even een echte piraat wil wanen, mag vandaag de mast van De Morgenster, het schip van onze Eindhovense Rees-collega’s, beklimmen. Team HHs is vooral druk met inladen, inschepen en voorbereiden. Het ophalen van het proviand bij de voedselsponsor duurt langer dan gepland, dus de deelnemers in de Rotterdamse haven bestellen uit wanhoop pizza. ‘Graag bezorgen op het blauwe schip met de naam Stortemelk, derde in de rij.’
43 • LINK
17
Maandag 31 maart Eerste rak: VIP dag De dag van vertrek: tijd om alle partners in het zonnetje te zetten. Na een toespraak van Erika Terpstra stappen onze VIP’s op voor een showstart onder de Erasmusbrug met een saluut van de marine en de boot van Port of Rotterdam. In Vlaardingen nemen we afscheid van onze VIP’s en is het tijd voor het echte werk: instructies omtrent veiligheid, knopen leren en het reilen en zeilen op het schip. Daarna zwemvesten aan en wachten op zee tot het tij keert voor de start. Via de marifoon krijgen we te horen dat de volgende haven Vlissingen is. Niet zo’n spannende startrace – eerste rak in wedstrijdtermen – maar wel mooi: de zee zo glad als een spiegel met lichte mist.
Dinsdag 1 april Vlissingen
Zwemvestencontrole.
De schepen die niet op tijd gefinisht zijn, moeten ankeren voordat ze via een sluis de Vlissingse haven in kunnen. Wij zijn op tijd, dus hebben de hele dag om andere boten te bezoeken, deelnemers te leren kennen, roddels te verzamelen voor in de Reescourant die team HHs ieder jaar verzorgt, de stad te bezoeken en watergevechten te houden op de ‘rodewijnmiddagboot’. Voor wat verkoeling kun je van de Jantje, het kleinste schip, slingeren als een echte Tarzan of Jane. En onze schipper repareert als Superman een van de mastlichten. Tot slot laten we Vlissingen zien hoe vijfhonderd studenten feesten. Hiervoor zijn twee kroegen vrijgemaakt. Onze boot fungeert als after-borrel-pannenkoekenboot. Dank voor het bakken, ‘nuchtershift’!
Woensdag 2 april Tweede rak: Engeland of Scheveningen?
Koers naar Engeland.
Als team captain moet ik vroeg op voor het palaver, de bespreking waarin de marine een actueel weer- en windbeeld geeft en de wedstrijdleiding het plan van de dag onthult. Teamgenoot William Groeneveld en ik komen muitende schippers tegen en begrijpen: het volgende rak brengt ons niet naar het zo gehoopte Engeland. Het blijkt een thuiswedstrijd te worden voor ons: de bestemming is Scheveningen. Teleurgesteld begint een aantal teams te lobbyen voor Engeland: de wind staat perfect, alleen is er te weinig. Maar de organisatie houdt voet bij stuk. Op weg naar de start merken we dat de wind niet gunstig staat voor Scheveningen. Wij zijn niet de enigen. Over de marifoon krijgen we nieuwe finishcoördinaten; die van een boei bij Engeland. Verwarring alom als de wedstrijdleiding dit rectificeert – iemand heeft hen succesvol geïmiteerd – en een andere startlijn en tijd doorgeeft. Gevolgd door nog een aanpassing, die ons voorzichtige vlinders in de buik bezorgt . Schipper Mike bevestigt wat we niet meer durfden te hopen: we zetten koers naar Ipswich, Engeland.
18
LINK • 43
Fish and Chips.
Donderdag 3 april Ipswich We zijn in Engeland! Dat laten we weten met de nodige watergevechten. Als iedereen eindelijk in de haven ligt, is het tijd om Ipswich te verkennen met vijfhonderd man: bobbies, fish and chips en Primark.’s Avonds de eerste prijs van de Rees uitgedeeld; het gouden kompas, voor het eerste schip dat “de overkant” haalt. Gefeliciteerd, team Nyenrode.
Vrijdag 4 april Derde rak: Ipswich-IJmuiden
Oog in oog met een Eng
lish Bobby.
Alweer het laatste rak van de Rees. We genieten van de laatste momenten op zee. Met de spanning of we onze goede positie kunnen vasthouden, gaan we de nachtwacht in. Er is vrij weinig wind en de vraag is of we op tijd in IJmuiden aankomen. Gelukkig trekt middenin de nacht de wind aan, waardoor we veel schepen kunnen inhalen.
Zaterdag 5 april Derde rak: Ipswich-IJmuiden
Reescourant uitdelen in Ipswich.
Wat een ontzettend mooi gezicht om met de hele vloot tussen de grote vrachtschepen en booreilanden door te varen. Rond een uur of tien ‘s avonds finishen we als zevende in IJmuiden na een heerlijke dag zeilen. Met het hele team zingen we de bemanning toe. Intussen is in de salon de redactie van de Reescourant druk bezig om de weekendeditie te maken om op zondagochtend uit te delen. De laatste fusten worden aangesloten, want het is tijd voor het Kadefeest. De Stortemelk doet in de ochtend weer dienst als pannenkoekenboot.
Zondag 6 april Amsterdam De laatste dag: dat betekent schoonmaken, het dek schrobben en het overgebleven eten –te veel! – uitzoeken en doneren aan de Voedselbank. Maar niet voordat we met heel het team een tray knakworstblikjes verorberd hebben. Eenmaal in Amsterdam proosten we voor het laatst en gaan de eerste deelnemers terug naar huis na een geweldige week zeilen, gezelligheid, veel nieuwe vrienden, liedjes, selfies, flitsverkeersinformatie over de marifoon en niet te vergeten Engeland. ’s Avonds tijdens de Port Side Party wordt de einduitslag bekend gemaakt: Team Haagse Hogeschool is als negende in het klassement van de 21 deelnemende teams geëindigd. Het derde rak IpswichIJmuiden, vlak voor de finish.
•
Heb jij zin gekregen in dit zeilavontuur? Kijk dan op www.teamhaagsehogeschool.nl.
43 • LINK
19
Scriptieprijs
Springen slechtzienden hoger op een oranje trampoline? Voor slechtzienden is sporten niet vanzelfsprekend. Met wat hulpmiddelen kun je waarschijnlijk een boel bereiken, maar hier is weinig onderzoek naar gedaan. Halo-studenten Marc Pekelsma en Hilbert van Koerten begaven zich op onontgonnen terrein en lieten proefpersonen springen op een minitrampoline. tekst Dieuwke de Boer • beeld Mieke Barendse en Anke Nobel
‘T
ijdens mijn stage had ik een jongen in een van de klassen die alleen de onderste helft kon zien. Toen we gingen trampolinespringen, zei hij: ‘Ik kan het wél als je pionnen bij het begin van de trampoline zet.’ Voor hem hielp dat inderdaad,’ vertelt Marc Pekelsma. ‘Hierop ben ik gaan voortborduren. Ik dacht: misschien werkt het om het springvlak te accentueren.’ In 2013 deed hij een klein pilotonderzoek, dat hij voor zijn scriptie verder uitwerkte met studiegenoot Hilbert van Koerten.
Allereerst gingen ze op zoek naar ander onderzoek naar sporten met een visuele beperking. ‘Dat was er eigenlijk niet en dat verbaasde mij wel. Misschien is het te gespecialiseerd. Ik vind dat ook slechtziende kinderen het beste uit zichzelf moeten kunnen halen.
Marc Pekelsma en Hilbert van Koerten amelijke Studie: Halo (docent lich ) opvoeding e springen Scriptie: Minitrampolin , ing erk bep ele met een visu lp!? rhu lee der met of zon Cijfer: 8
20
LINK • 43
Als we ingrepen kunnen verzinnen om ze als ‘normale’ kinderen te laten sporten, kun je drempels overwinnen. In dit geval bij het trampolinespringen.’ Ook Hilbert vond het ‘wel tof’ om met dit onderwerp aan de slag te gaan. ‘Je krijgt bij gym veel leerlingen met rugzakjes. We leren op de opleiding hoe we moeten omgaan met autisme of ADHD, maar over slechtzienden leren we vrijwel niets. En als je erop googelt vind je nauwelijks meer dan één zin.’ Hoe begin je dan, als je niet op uitgebreide literatuur terug kunt vallen? ‘We zijn met een docent gaan brainstormen over de mogelijkheden. We lazen het onderzoek van onze docent Annemarie de Witte, die het kijkgedrag van turners bij de zweefhurksprong bestudeerde: daaruit was gebleken dat de sporter bij de aanloop kijkt naar de afzetplank, en daarna naar het einde van de kast. Zo ontstond het idee om iets te doen met het afzetvlak van de trampoline, want slechtzienden zoeken waarschijnlijk eenzelfde houvast.’ Algemener onderzoek naar kinderen met een visuele beperking liet al zien dat kinderen baat hebben bij hulpmiddelen die het zicht sturen. Tel daarbij op dat Griekse onderzoekers ontdekten dat een hoog kleurcontrast ervoor zorgt dat het eind van de aanloop van atleten gelijkmatiger wordt. ‘Zo kregen we het idee het
Zo is het verschil in spronghoogte gemeten 7. Deelnemers landen op een dikke mat, de zwarte markering dient als visueel houvast. De bril wordt meteen na de landing afgezet.
De testgroep – eerstejaars Halo met een speciale bril om slechtziendheid te fingeren – sprong met oranje markering op de trampoline gemiddeld 5,46 cm hoger dan zonder.
5. Een rechtstandige sprong zonder rotatie, eerst 2x zonder leerhulp, daarna 2x met oranje geaccentueerd afzetvlak.
1. Bril beperkt de gezichtsscherpte tot 15%. Net voor het moment van aanlopen wordt deze bril opgezet om gewenning te voorkomen.
1m
2. Tape op heup om de spronghoogte te meten. 3. Aanloop
7m
afzetvlak te markeren met een contrasterende kleur. De randen van de trampoline waren zwart en we hebben voor een feloranje afzetvlak gekozen,’ vertelt Marc. ‘Die keuze was niet heel wetenschappelijk. Hilbert en ik hebben onafhankelijk van elkaar met een speciale bril die je gezichtsscherpte sterk vermindert naar verschillende kleuren gekeken. We vonden allebei dat oranje het beste te zien was en het grootste contrast gaf.’
4. Afzet vóór het Yurchenkomatje, minimaal 1m voor de minitrampoline.
De meetresultaten gemiddelde spronghoogte met oranje afzetvlak: 237,80 cm gemiddelde spronghoogte zonder oranje afzetvlak: 232,34 cm
6. Registratie van de spronghoogte met een videocamera. Voordat de proefpersonen gaan springen, wordt een korfbalpaal met markering op 1m gefilmd. Dit functioneert als ijkpunt bij het meten van de spronghoogte.
naar geslacht, zie je alleen bij de mannen een significant verschil: die springen met kleurmarkering gemiddeld 6.48 centimeter hoger dan zonder. Een hoopvol resultaat, vinden Marc en Hilbert. Al plaatsen ze ook kanttekeningen bij hun prille onderzoek.
Tijd om een opstelling neer te zetten en met proefpersonen aan de slag te gaan. Vanwege Marcs wens versneld af te studeren kozen Marc en Hilbert voor een testgroep van 54 eerstejaars Halo-studenten. De teststudenten hebben allemaal vier sprongen gemaakt met een bril op die de gezichtsscherpte reduceert tot vijftien procent. De eerste twee sprongen met een reguliere minitrampoline, de laatste twee sprongen met een trampoline met oranje afzetvlak. Onderzoeksdoel: ontdekken of de proefpersonen met kleurmarkering hoger springen dan zonder.
‘Ik vind het wel jammer dat we niet glashard kunnen zeggen dat het werkt voor mensen met een visuele Link scriptieprijs beperking, omdat we de slechtziendheid gesimuLink nomineert iedere maand een leerd hebben,’ vindt Marc. ‘Ik hoop dat andere stuafstu deerder die uitmuntend presdenten volgend jaar verder gaan met dit onderzoek.’ teerd e met een relevante scriptie. Hilbert deelt deze hoop: ‘Het is goed als er meer Jaarl ijks in maart wint de beste onderzoek komt naar dit onderwerp en gymdoscrip tie 1500 euro. Ben je (bijna) centen meer info kunnen vinden over sporten met afge stud eerd en wil je ook kans een visuele beperking.’ De Halo-studenten hebben mak en op de hoof dprijs? Kijk op ook aanbevelingen gedaan hoe hun onderzoek www .hhs. nl/li nksc riptieprijs hoe je voortgezet kan worden. Bij voorkeur met de echte mee kunt doen . Scrip ties zijn terug te doelgroep, dus met slechtzienden. Met meer spronvind en op www .hbo -ken nisbank.nl gen per persoon. En met sprongen met en zonder markering door elkaar.
Uit de meting kwam naar voren dat de testpersonen met het gekleurde afzetvlak 5,46 centimeter hoger sprongen dan zonder kleurmarkering. Marc en Hilbert zetten het gemiddelde van de eerste twee sprongen (232,34 centimeter) af tegen het gemiddelde van de laatste twee (237,80 centimeter). Als je het uitsplitst
‘Uiteindelijk hoop ik dat na vervolgonderzoek studenten naar Bosan, de fabrikant van turnmateriaal, stappen,’ zegt Marc. ‘Als die trampolines met een oranje afzetvlak gaan produceren, zou ik dat echt gaaf vinden. En misschien werkt de markering ook wel voor topsporters. Maar dat is echt toekomstmuziek.’
• 43 • LINK
21
Juweeltjes LEZERSACTIE
Win
5x2 kaarten
De dynamische terugkeer van Elle Bandita Na een jaar met zichzelf in de knoop te hebben gezeten, is Elle Bandita weer terug met een nieuwe band én een nieuwe plaat. Haar levensmotto is: ‘Regels zijn er om te breken, net als neuzen.’ Dat zie je terug aan haar okselhaar en het ontbreken van bh, maar je hoort het vooral aan de ruige rockmuziek. Om het naar zichzelf genoemde album te kunnen betalen, is Elle de afgelopen tijd vaak op televisie verschenen. Ze deed onder andere mee aan het EO-programma ‘Op zoek naar God’ en vond daar en passant haar liefde Christina Curry. Vervolgens deden ze aan partnerruil in het programma ‘Jouw vrouw, mijn vrouw.’ De opbrengsten hiervan stak Elle in het mixen van haar album. En het resultaat mag er zijn: haar derde album is dynamischer en melodieuzer dan ooit. De 28-jarige muzikante opent met Paganize, een stevig rocknummer dat vooral live goed tot zijn recht komt. De ritmes en haar stemgebruik doen denken aan de muziek van Guano Apes met een al even stoere frontvrouw. Op de rest van haar album weet ze dit ruige geluid vast te houden met veel gitaarsolo’s en strakke drums. Toch laat ze ook een wat zachtere kant van haarzelf zien. In het nummer Black Hole durft Elle zich kwetsbaarder op te stellen dan ze ooit gedaan heeft. Het begint als een rustig walsje en wordt
22
LINK • 43
gedurende het nummer steeds heftiger. Ze legt veel emotie in haar zang en geeft op die manier verschillende sferen aan het nummer. Het ene moment voelt het lieflijk, een seconde later weer duister. Deze grimmige sfeer hoor je ook terug in The wicked get what the wicked want. Een rustiger nummer waarbij de spanning goed wordt opgebouwd met lage achtergrondgeluiden, geheimzinnige zang en wat ondersteuning van gitaar. Simpel, maar doeltreffend. Met dit nieuwe album laat Elle Bandita zien dat ze een geboren muzikant is en geen andere carrière moet nastreven. Hopelijk is het inmiddels ook voor haarzelf duidelijk dat muziek haar roeping is en dat ze voorlopig niet meer van dit pad moet afdwalen. • IvB
lllll
Elle Bandita Album: Elle Bandita Genre: Rock
voor De 100-jarige Als Allan honderd wordt, wil het man die uit het raam klom en bejaardentehuis dat groots vieren. verdween Maar kort voordat het feest losbarst, krijgt de jarige het op zijn heupen. De tijd die hem rest kan hij beter besteden, meent Allan: hij klimt uit het raam en verdwijnt. Allan begint aan een roadtrip waarbij hij van het ene in het andere avontuur terecht komt. Tegelijkertijd passeren de memorabele momenten uit zijn leven én die van de twintigste-eeuwse geschiedenis de revue. De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween is de boekverfilming van de gelijknamige bestseller, waarvan in Nederland al 350.000 exemplaren zijn verkocht. Ook de film is wereldwijd een groot succes, met in totaal al meer dan 4.500.000 bezoekers. In thuisland Zweden is het zelfs de best bezochte film ooit en verslaat ie hiermee The girl with the dragon tattoo. Wil jij twee filmkaarten winnen? Geef dan een antwoord op de vraag: wie speelt de hoofdrol in de film De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween? Stuur je antwoord op voor 10 mei naar link@hhs.nl.
TIPS VAN...
... Pearl Liu Pearl Liu komt uit China, woont in Leiden en de tweedejaars International Communication Management vertoeft regelmatig in Den Haag, waar ze toeristische activiteiten onderneemt of met vrienden afspreekt. tekst Claire Schouten • beeld Quintin van der Blonk
Sticky Rice blijft niet plakken Extreem goed eten voor extreem weinig geld. Dat is de formule van het relatief nieuwe Aziatische restaurant Sticky Rice. Vooralsnog is de formule echter nog een theorie. over het Bangkokmenu en de soep enthousiast. Het koningsnummer uit Sticky Rice (rijstvelden aan de muur) Indonesië valt wat tegen, het hoofdbiedt vier keukens aan: Thailand, gerecht uit Singapore is duidelijk te Maleisië, Singapore en Indonesië. kort in de magnetron geweest en de Dat klinkt veelbelovend en aangediverse snacks creëren geen smaakzien we met een behoorlijke groep festijn. Omdat de hoofdgerechten zijn, proberen we zoveel mogelijk wat aan de kleine kant zijn, ben je uit. Puntje van aandacht: Sticky Rice gedwongen om er een paar snacks kent geen gangen. Alles wat je dus bij te nemen. Dit in combinatie met bestelt, wordt tegelijkertijd klaargede relatief dure drankjes ben je maakt. Voordat we het weten staat per persoon al gauw zo’n vijftien de tafel dan ook vol met loempia’s, tot twintig euro kwijt. Wil je ons lempers (plakrijst met kipvulling), terugzien, dan moet het eten net wat soep uit Maleisië, Saté ajam, en lekkerder zijn. • YvV hoofdgerechten uit Bangkok (kip cashew, broccoli en garnalen in groene curry), Singapore (noodles met kerriesmaak en garnalen) en de lllll Indonesische klassieker Istimewa Sticky Rice from Bangkok to Bali (rundvlees, kip, pikante boontjes en Anna van Buerenplein 48/ een eitje). Babylon (naast centraal Het oordeel naderhand is station Den Haag) gemengd. Mijn tafelgenoten zijn
Welcome to O’Casey’s Irish Pub
O’Casey’s is the biggest international bar of tm The Hague Come in and enjoy a pint of and some of our traditional Irish food. We offer daily entertainment on 2 floors and in Sarah’s Garden wich used to be part of our Queen’s Royal Gardens
Noordeinde 140 The Haque Holland • www.ocaseys.nl
CULTUUR > Museum de Gevangenpoort (Buitenhof 33) Ik ben een groot fan van de Westerse cultuur, die is namelijk heel anders dan wat ik gewend ben. Vooral door musea te bezoeken, heb ik het gevoel dat ik de cultuur, maar ook de geschiedenis van een land leer kennen. Bij De Gevangenpoort krijg je een bijzonder kijkje in de Nederlandse geschiedenis. WINKEL > Chinese supermarkt Oriental (Grote Marktstraat 113) Soms mis ik echt het eten van thuis. Daarom kook ik regelmatig zelf Chinees, omdat dit het dichtste in de buurt komt van wat ik gewend ben. Bij de Chinese supermarkt Oriental kan ik alles vinden wat ik nodig heb en bovendien hebben ze ook veel verse producten. STUDIE > De Haagse Hogeschool Het klinkt gek, maar school is een van mijn hotspots. Ik realiseerde me onlangs dat dit toch de plek is waar ik ontzettend veel leer. Ik heb hier mijn vaardigheden kunnen uitbreiden, zoals presenteren en essays schrijven. Ook is het de plek waar ik mijn vrienden leer kennen. Kortom: De Haagse is een belangrijk deel van mijn leven geworden. ONTSPANNING > Strand van Scheveningen Ik ben al op verschillende stranden geweest, maar Scheveningen is mijn favoriet. Het is het beste strand waar je in de zomer heen kan, omdat je er alles kunt combineren. Ik kan hier in de zomer genieten van de zon, maar tegelijkertijd ook shoppen of lekker eten. Voor mij de ultieme combinatie van een vrije dag! ETEN > Kee Lun Place (Wagenstraat 95) Dit is één van de weinige restaurants waar je écht Chinees kunt eten voor niet al te veel geld. Het eten is er authentiek Chinees en altijd lekker. Ik ga niet vaak uit eten, maar als ik ga, dan kom ik toch vaak op deze plek uit.
43 • LINK
23
Melting pot
De superburger uit Uruguay Volgens derdejaarsstudent European Studies Ana Ines Moerzinger komt de allerbeste versie van de hamburger uit Uruguay. Ze geeft haar versie van Chivito een Canadese twist. tekst Darren Power • beeld Quintin van der Blonk Kan je iets meer vertellen over dit gerecht? Dit typisch Uruguayaanse gerecht lijkt heel erg op een hamburger. Het is een superversie, met heel veel laagjes. Masterchef Anthony Bourdain noemde het ooit de moeder van alle burgers. Chivito betekent ‘kleine geit’ in het Spaans. Volgens de overlevering kwam in 1947 een Argentijnse vrouw in een restaurant in het kustplaatsje Punta del Este en ze vroeg naar een Argentijns lamsgerecht, maar de chef kende het niet. Om haar niet teleur te stellen, deed hij filet mignon op een bolletje, gooide er al-
24
LINK • 43
lerlei ingrediënten bovenop en noemde het ‘chivito’. Het gerecht is perfect voor alle gelegenheden en wordt op z’n minst één keer in de week gegeten in Uruguay.
Is het gerecht representatief voor de Uruguayaanse keuken? Zeker weten. In Uruguay staat vlees centraal in veel gerechten. Het is misschien wat ongezond als je kijkt naar het vetgehalte, maar ik denk niet dat het zal veranderen. Zelfs de overheid besteedt veel aandacht aan de kwaliteit van ons vlees om te zorgen dat het beter is dan dat van onze buren, Argentinië! Grrr! Zoals in
de meeste culturen, maakt ieders moeder de ‘beste’ Chivito. Sommigen doen er gebakken ei, gekookt ei, paprika, mayonaise of ketchup op. De opties zijn eindeloos.
Wat maakt deze Chivito ook Canadees? Ik heb ‘Canadese’ bacon gebruikt om de burger te bedekken. Ik weet niet goed waarom het zo heet in plaats van welk ander land dan ook, maar het staat in Google dus het is officieel! Onze keuken wordt overigens nog meer beïnvloed door andere culturen, met name door de immigratie die plaatsvond na de Tweede Wereldoorlog. Het is bij onze restaurants best normaal om Duitse Apfelstrudel op het menu te hebben staan of Italiaanse Pasqualina. Chivito is hoofdzake-
RECEPT OP LINK ONLINE Bekijk het recept van Chivito en een filmpje over hoe het te bereiden op link.hhs.nl
lijk wel echt van ons. Altijd als ik terugkeer naar Uruguay, kan ik niet wachten om dit te eten.
•
Wil jij Link uitnodigen in jouw keuken en vertellen over je culinaire roots? Stuur dan een mailtje naar link@hhs.nl.