Dishoek Duiken in de monding van de Westerschelde is totaal anders dan in de Oosterschelde.
18
Hotspot |
Het oorspronkelijke doel is sepia’s spotten in de Westerschelde. Een week eerder heeft Roel van der Mast, een van de Dishoekduikers, me nog lekker gemaakt met foto’s van maar liefst negen sepia’s bij de rekjes voor het strand van Dishoek in de monding van de Westerschelde. Een dag van tevoren belt hij; de laatste twee duiken zijn de inktvissen niet gespot. Hierdoor verandert ons doel van een kantduik op sepia's naar een wrakduik per rubberboot. Vanaf het strand is het ongeveer 800 meter varen naar het beoogde wrak: de SS Noordzee. Deze sleepboot werd ingezet in de Tweede Wereldoorlog als voorpostenboot en voer op 14 mei 1940 op een magnetische mijn. Twee slachtoffers werden opgevist door een Britse torpedobootjager en van twee anderen spoelden de stoffelijke resten later aan op de kust van Walcheren. De overige zestien opvarenden kregen een zeemansgraf.
heb ik ook niet door dat we al op de sleepboot zitten. ‘Overdag met de zon erop en bij hoog water kun je het wrak beter zien,’ legt Roel later uit. Het schone Noordzeewater komt dan redelijk ver de Westerschelde op, en dan is het zicht op dit wrak veel beter.
Roze beesten We beginnen aan de achterkant, bij het kwadrant van het roer, en zwemmen over het wrak heen. Het is schitterend begroeid met anemonen en anjelieren in wit en roze en we spotten al snel twee kleine dahlia’s die zich in roestige pijpen verstoppen. Dit is ook de plek waar met grote regelmaat slakdolven te vinden zijn. Maar het wrak bevat vooral noordzeekrab, in alle maten. Alsof ze allemaal zijn uitgenodigd op hetzelfde feest. Er wonen minstens twintig van de roze beesten in het wrak. Het water is 18 graden en handschoenen Grote vrachtschepen zijn niet nodig. We zwemmen over een voor mij onherkenRoel gooit varend met de stroom mee het anker uit, en baar deel van de boot maar met handgebaren geeft Roel ankert aan de achterkant van het wrak. Tijdens de briefing aan dat dit de schoorsteen was, met iets verderop de plaats wijst hij mij op de stroming die er nog stevig staat. ‘Hou met waar vroeger de houten stuurhut heeft gestaan. Het wrak is één hand de lijn van de boot vast als je een rol achterover maar 35 meter lang en 6 meter breed. Helemaal vooraan, maakt, anders ben je, als je weer bovenkomt, meteen twintig waar het schip de mijn raakte, steken stukken ijzer omhoog. meter achter de boot!’ waarschuwt hij. Ik wil niet in Brugge Na ongeveer 40 minuten keren we om waarbij we de reellijn uitkomen, dus klem het touw hard tussen mijn vingers. Het weer inrollen. Je kunt ook de sleepboot in, door de walegang blijkt inderdaad flink te stromen. Duiken op de Westerschelde zwemmen en de mess in, maar dat bewaren we voor een is heel anders dan duiken op de Oosterschelde. De rivier is andere keer. niet afgesloten en daardoor blootgesteld aan krachtige getijdenbewegingen. Hierdoor is de kentering veel korter en Eenmaal weer boven bij de boot is het tij stilgevallen. Als de stroming een stuk sterker. Grote vrachtschepen passeren we snel zijn, kunnen we nog net op het strand even bij de sepiatentjes kijken. Vanaf de golfbrekers op het strand ook nog eens dicht langs de duikspot. loopt een touw de zee in. Door dat touw te volgen komen Roel en Astrid hebben allebei een grote reel bij zich waarmee we vanzelf bij de sepiatentjes, gemaakt van de takken van zij zich aan het anker zekeren. Roel bevestigt aan mij een knotwilgen. Ik zie wel de bekende witte eitjes van de pijl musketonhaak en zekert me door zijn reellijn er doorheen inktvis maar geen zwarte sepia-eitjes. Er lijkt niemand thuis te halen. Ik bevind me hierdoor dus altijd tussen hem en het te zijn totdat Roel seint en twee vingers opsteekt. Twee seanker. Ik heb een losse duiklamp. Hij heeft als nijvere doe-‘t- pia’s zitten vlakbij de stokjes. Ze zweven net boven de bozelver twee duiklampen op een kanohelm gemonteerd zodat dem met de kop in de stroom. Geweldig om hun “rok” zo hij zijn handen vrij heeft. Via de ankerlijn dalen we af naar ritmisch te zien bewegen. Inmiddels is het water uit het het wrak. Het is half bewolkt en het zicht is matig, zodat we niets weer hard gaan stromen. Alsof je een kraan openvrij laat de contouren van het wrak zien. De eerste seconden draait, zo snel komt het tij op.
Tekst: Malini Witlox. Foto's: Roel van der Mast.
1
2
3 4 5
1. De SS Noordzee diende als voorpostenboot in de Tweede Wereldoorlog. 2. Het wrakje is mooi begroeid met anjelieren en anemonen. 3. Sepia’s! 4. In de Westerschelde is de kentering korter en de stroming sterker. 5. Het wrak bevat vooral noordzeekrab, in alle maten.
ONDERWATERSPORT | JANUARI / FEBRUARI 2017
« »
19